Amigahellas - The magazine #017

ασ Νέ

Τεύχος 17 - Δεκέμβριος 2011

e Th

h e l l a s

e am :N λη e τή Gam

amiga the magazine

2012: Rebooting Review: X-Specs 3D Stereoscopic Glasses Όταν η Amiga είχε 3D, οι άλλοι...

How to: Σκληροί δίσκοι στην Amiga Μέρος 3ο όπου βλέπουμε τη περίπτωση της Α2000

Review: Transformer Emulator Μετατρέψτε την Amiga σε PC

Retro game review: Chuck Yeager’s Flight Trainer 2.0

How to: A600 laptop Το τελευταίο μέρος της σειράς!

The team Δημήτρης Πανοκώστας (Midwan) Πρώτη επαφή με Amiga: Το 1990 βλέποντας μια Α500 να τρέχει το Falcon και ακούγοντας το “Smooth Criminal” στο Sountracker. Λίγο καιρό μετά είχε τη δική του Αmiga 500.

Τεχνολογικό ηλεκτρονικό περιοδικό για την κοινότητα των Ελλήνων χρηστών Amiga.

Σε αυτό το τεύχος

editorial...............................................σελ.3

Ασχολία: Μαστίγωμα συντακτών για να παραδόσουν την ύλη στην ώρα τους.

Νέα του χώρου......................................σελ.4

email: midwan@gmail.com

how-to: Σκληροί δίσκοι στην Amiga .....σελ.10

Review: Chuck Yeager’s Flight Trainer 2.0 ..σελ.8 Review: Amiga Transforer Emulator ......σελ12 Tales from the Crypt ...........................σελ.16

Φρανκ Λειβαδάρος (Kreator) Πρώτη επαφή με Amiga: Πήρε την κάτω βόλτα το 1987 με μία Amiga 500 v1.2. Έκτοτε έχει κάνει σκοπό ζωής την απομνημόνευση όλων των product numbers της Commodore. Ασχολία: Όταν δεν διοργανώνει το Amigathering και δεν γράφει τα νέα του περιοδικού, γράφει την αυτοβιογραφία του ως διοργανωτής του Amigathering. email: frank@amigathering.gr

Name the Game .................................σελ.17 Review: X-Specs 3D Glasses .................σελ.18 how-to: A600 GRL Project ..................σελ.20 points of view......................................σελ.23 Ιδιοκτησία Amigahellas Αρχισυνταξία Δημήτρης Πανοκώστας Δημιουργικό / Ηλεκτρονική σελιδοποίηση

Βασίλης Καραγεώργης (salaxi54)

Δημήτρης Πανοκώστας

Πρώτη επαφή με Amiga: Τον Αύγουστο του 1986 όταν πήρε την πρώτη του Αmiga 1000 το διάστημα που υπηρετούσε στις ΗΠΑ (μετεκπαίδευση).

Κλέαρχος Γουργουρίνης

Ασχολία: εναλλακτικά λειτουργικά και δαγκωμένα μήλα ;-) email: salaxi54@yahoo.gr

Εξώφυλλο Επικοινωνία e-mail: info@amigahellas.gr Web: http://mag.amigahellas.gr Forum: http://www.amigahellas.gr IRC: #amigahellas στο GRnet Επίσης: Facebook, Google+

Σταύρος Μπαρτζόκας (Barchman) Πρώτη επαφή με Amiga: το 1988, σε μία Α500 ενός φίλου. Ακολούθησε ο “κολλητός”, το 1989 με Α500 και το 1992 με Α1200! Ο ίδιος, δεν ήταν ποτέ κάτοχος Amiga... Ασχολία: Μοτοσυκλέτες και αξεσουάρ email: barchman1@gmail.com

Το AmigaHellas, The Magazine είναι μια φυσική συνέχεια του μεγαλύτερου ελληνικού site γύρω από τα θέματα της Amiga. Σκοπός μας είναι: - Η συσπείρωση των Ελλήνων χρηστών Amiga - Η διάδοση της πλατφόρμας σε όλους τους χρήστες ηλεκτρονικών υπολογιστών - Ενημερώνουμε αντικειμενικά και έγκυρα για ό,τι αφορά την πλατφόρμα

Aντώνης Ηλιάκης (Phantom) Πρώτη επαφή με Αmiga: Στις 24 Μαρτίου του 1991 με μια Α500. Είχε τόσο πολύ πορωθεί που τελικά δεν πήγε καν στην παρέλαση την επόμενη (αν και ήταν να παρελάσει)! Ασχολία: Ό,τι έχει σχέση με Αmiga, κινηματογράφος, βιβλία, και πολύ πόρωση με το AmigaOS 4.1. email: amiga.phantom@yahoo.gr

- Βοηθάμε τους χρήστες να ξεπεράσουν τυχόν προβλήματα και να αποκομίσουν νέες γνώσεις σε νέα θέματα - Προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε την εικόνα της Amiga ως μια νέα πλατφόρμα με σύγχρονο λειτουργικό σύστημα Οι απόψεις που εκφράζονται στο περιοδικό ανήκουν στον γράφοντα του κάθε άρθρου και δεν είναι απόλυτο ότι τις ασπάζεται το περιοδικό και τα μέλη του. Το περιοδικό δημιουργείται από συντάκτες οι οποίοι το κάνουν στον ελεύθερο χρόνο τους και δεν δεσμεύονται για την κυκλοφορία του.

Κλέαρχος Γουργουρίνης (Muad’Dib) Πρώτη επαφή με Amiga: Το 1990 σε ένα ξάδερφό του που έπαιζε Shadow of the Beast II. Εκεί είπε και τις πρώτες του λέξεις: “Μαμά, Amiga!“.

Amiga, Amiga logo, the “Boing Ball”, the AmigaDOS, the AmigaOS, the Amiga Kickstart, the Amiga Workbench, the Autoconfig, the “Powered by Amiga” and the BridgeBoard are trademarks of AMIGA Inc.

Ασχολία: Αmiga, Linux, electric guitar, music productions, ηλεκτρονικά, 3D graphics.

All other trademarks mentioned are the property of their respective owners.

email: muadibas25@hotmail.com

Ο σχεδιασμός και το στήσιμο του περιοδικού είναι ιδιοκτησία του AmigaHellas.gr και των μελών του περιοδικού που εργάζονται για αυτό. Τα άρθρα παραμένουν ιδιοκτησία των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θελήσετε να χρησιμοποιήσετε ένα άρθρο ή μέρος του Amigahellas The Magazine, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον αρχισυντάκτη.

editorial

Η χρονιά του 2011 πέρασε. Οι περισσότεροι από εμάς θα τη θυμούνται ως μια ιδιαίτερα άσχημη χρονιά με πολλές δυσκολίες, ιδιαίτερα στον οικονομικό τομέα οι οποίες επηρρεάζουν αλυσιδωτά και όλα τα υπόλοιπα. Στη πραγματικότητα βέβαια τα ίδια λέγαμε και για τις προηγούμενες χρονιές, 2010, 2009, 2008. Όπως και να έχει πάντως, το 2011 δεν θα περάσει απαρατήρητο στις σελίδες τις ιστορίας από τις εξεγέρσεις στην Αίγυπτο και λίγο μετά στις υπόλοιπες χώρες της περιοχής, τα κινήματα ανά τον κόσμο και τα ιδιαίτερα σκληρά μέτρα που άλλαξαν για πάντα τη ζωή των Ελλήνων. Όπου και να κοιτάξει κανείς είναι φανερό ότι το 2011 ήταν χρονιά αλλαγών σε πολλά επίπεδα. Το τι ακριβώς θα ακολουθήσει στο 2012 και παρακάτω, θα το ανακαλύψουμε όλοι μαζί. Ας ευχηθούμε πάντως το νέο έτος να μας βρει με υγεία και αρκετά αποθέματα δύναμης για να ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις που βρίσκονται ακόμα μπροστά μας. Το Amigahellas συνεχίζει ανανεωμένο και είμαστε αρκετά ενθουσιασμένοι για αυτό με νέες ιδέες για στήλες, ξεκινώντας από αυτό κιόλας το τεύχος, νέο design που υλοποιήθηκε ήδη στην ιστοσελίδα, νέα πλατφόρμα, νέο server φιλοξενείας και νέα άτομα που ενδιαφέρθηκαν να συμμετέχουν στη συντακτική ομάδα. Αν και δεν έγινε Amigathering μέσα στο 2011, σκοπεύουμε να επανορθώσουμε μέσα στο επόμενο έτος. Προτάσεις για τοποθεσία και χώρο είναι ευπρόσδεκτες. Ανάμεσα στα άρθρα αυτού του τεύχους θα βρείτε τις συνέχειες των εκτενέστατων Howto για τους σκληρούς δίσκους στην Amiga και το μοναδικό project της A600GRL το οποίο μάλιστα ολοκληρώνεται. Δοκιμάζουμε ένα παιχνίδι από τα παλιά με το όνομα «Chuck Yeager’s Flight Trainer 2.0» και βλέπουμε κατά πόσο αξίζει να ασχοληθεί κανείς μαζί του. Κάνουμε άλλη μια αναδρομή στο παρελθόν με ένα MS-DOS emulator και θυμόμαστε πως ήταν η ζωή σε 2 χρώματα (αργή, άσχημη και ...μονόχρωμη!). Χάρη στη μεγάλη επιτυχία κάποιας συγκεκριμένης ταινίας στους κινηματογράφους και βασισμένη στη προοπτική για περισσότερα κέρδη, η βιομηχανία της διασκέδασης αποφάσισε να ξαναβγάλει στην επιφάνεια κάτι που είχε θαφτεί χρόνια πριν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ως αποτυχία. Ο λόγος για την τρισδιάστατη εικόνα την οποία καθώς ο υπόλοιπος κόσμος την ξανα-ανακαλύπτει, εμείς θυμόμαστε μια εποχή που η Amiga έκανε τα πρώτα της βήματα σε αυτό το χώρο. Δοκιμάζουμε ένα πολύ σπάνιο περιφερειακό για εσάς και βλέπουμε τι θα μπορούσε να είχε γίνει εάν τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά. Μία από τις νέες στήλες ξεκινάει όπως είπαμε από αυτό το τεύχος. Το όνομα αυτής Name the Game, στην οποία ο συντάκτης της θα μας μεταφέρει σε φανταστικούς κόσμους εμπνευσμένους από κάποιο παιχνίδι της Amiga κάθε φορά. Μπορείτε να βρείτε το παιχνίδι που περιγράφεται σε αυτό το τεύχος; Γράψτε τις απαντήσεις σας στο σχετικό θέμα που έχει ανέβει στο forum και δείτε εάν μαντέψατε σωστά. Η απάντηση θα έρθει σε λίγο καιρο (μην σας χαλάσουμε και την αγωνία!). Όπως γνωρίζετε η τροφή και ανταμοιβή όλων όσων κοπιάζουν για να βγαίνει αυτό το περιοδικό, δεν είναι άλλη από τα σχόλια που εισπράτουμε. Δεν έχει σημασία αν είναι θετικά ή αρνητικά. Ακόμα και τα αρνητικά είναι καλοδεχούμενα εάν είναι εποικοδομητικά και βοηθούν στο να βελτιωθούμε. Ελπίζουμε λοιπόν να σας αρέσει, αλλά ακόμη και αν όχι θα το εκτιμούσαμε ιδιαίτερα εάν μας λέγατε τη γνώμη σας. Προσωπικά σας εύχομαι καλή χρονιά και σας αφήνω να απολαύσετε το τεύχος!

Ο αρχισυντάκτης

Δημήτρης Πανοκώστας

3

What’s New Τα νέα από το μέτωπο επιμελείται ο Φρανκ Λειβαδάρος

Ιδέες για δώρα

των 4GB με τη μορφή πιστωτικής κάρτας.

• Νέα έκδοση 2.4.0 του WinUAE, ειδικά για το AmiKit

Έχετε φάει τον κόσμο για να βρείτε δώρο για την καλή σας; Σταματήστε να ψάχνετε! Μόλις κυκλοφόρησε η νέα έκδοση 1.6.0 του AmiKit σε πολυτελές USB stick

Για όσους δε το γνωρίζουν, πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο πακέτο με προεγκετεστημένο περιβάλλον Workbench για Windows, Mac ή Linux.

• Νέα γραφικά από τον Kenneth E. Lester, Jr • Νέα προγράμματα όπως τα NetSurf, ScummVM, AmiTwitter, OpenSSL, Wazp3D • Πρόσφατες εκδόσεις προγραμμάτων όπως το AfA_OS, FlashPlayer, MCP, Scalos, WHDLoad και YAM • Βελτιωμένη συμβατότητα με τις τελευταίες εκδόσεις του Amiga Forever • Οδηγίες και εκπαιδευτικά βίντεο • Εργαλείο αναβάθμισης από την έκδοση 1.5.0

Το σημαντικότερο όμως είναι η πλήρης έκδοση του πασίγνωστου προγράμματος Directory Opus Magellan II της GPSoftware.

Μεταξύ άλλων το νέο AmiKit περιλαμβάνει:

Ευτυχώς τα ανωτέρω είναι αρκετά για να σας κρατήσουν απασχολημένους τα μοναχικά, κρύα βράδυα του χειμώνα, μόλις η καλή σας ανακαλύψει ότι δε πρόκειται για πραγματική πιστωτική κάρτα.

• Νέες πλήρεις εκδόσεις προγραμμάτων όπως τα AmIRC, FroggerNG και FryingPan

http://amikit.amiga.sk/

• Υποστήριξη για τις περισσότερες σύγχρονες μορφές βίντεο

http://www.facebook.com/pages/AmiKit/113127184279

Βάλτε χρώμα στη ζωή σας

Suzanne (http://wiki.classicamiga.com/Suzanne).

Επιτέλους θα μπορείτε να διαβάζετε το γνωστό περιοδικό Amiga Future χωρίς να αισθάνεστε ότι έχετε αχρωματωψία, καθώς από το νέο τεύχος 94 η έκδοση γίνεται πλήρως έγχρωμη. Σε αυτό μπορείτε να διαβάσετε σχετικά με τα AmigaOne 500, KryoFlux, AmigaOS 4.1 Update 4, Swamp Defense, Jack, GuideMaker, RiVA, FlipClock, Scribble, Tiny Launcher, Tracker Hero και Diver 50. Θα βρείτε τις ενδιαφέρουσες τις συνέχειες των στηλών CWorkshop, AmigaOS 4.1 Workbench καθώς και τη συνέντευξη με τον Simon Archer, δημιουργό της βαλίτσας-Α600

Εξομοίωσης συνέχεια Ακολουθώντας τη παράδοση των τελευταίων ετών, η Cloanto κυκλοφορεί το ολοκληρωμένο πακέτο εξομοίωσης, Amiga Forever 2012. Το Amiga Forever 2012 έχει αρκετές βελτιώσεις στο διαχειριστικό περιβάλλον, ενώ δε χωρά πλέον σε CD αλλά σε DVD. Εάν αγοράσετε την έκδοση Plus, θα έχετε στη διάθεσή σας ένα έτοιμο περιβάλλον Workbench 3.x με προεγκατεστημένες εφαρμογές όπως το Personal Paint 7.1, Το TurboText, το Directory Opus 5.5 αλλά και περί τα 100 παιχνίδια. Επιπλέον περιλαμβάνει όλες τις Amiga ROMs από την έκδοση 0.7 μέχρι τις 3.Χ, και διάφορες εκδόσεις του Workbench. Τέλος παρέχεται εύκολη ενσωμάτωση με πακέτα όπως το AmiKit και το AmigaSYS. Όσοι πληρώσουν για την έκδοση Premium, θα αποκτήσουν τρία επιπλέον DVD με πέντε ώρες βίντεο από παρουσιάσεις, συνεντεύξεις και αφιερώματα σχετικά με την Amiga. Οι τρεις εκδόσεις έχουν αντίστοιχα περί τα 10, 30 και 50 Ευρώ.

Το περιοδικό κυκλοφορεί στην αγγλική και τη γερμανική και συνοδεύεται από CD. Όσοι ενδιαφέρονται για την αγγλική έκδοση του περιοδικού πρέπει να τη παραγγείλουν το συντομότερο δυνατό ώστε να δοθεί η σχετική εντολή στο τυπογραφείο. Η τιμή του τεύχους είναι περί τα 10 Ευρώ. http://www.amigafuture.de http://www.amigaforever.com/ http://amigakit.leamancomputing.com/catalog/product_info.php?products_ id=1057

5

Τα πιο πρόσφατα νέα θα τα βρείτε επίσης στο site μας: http://www.amigahellas.gr

Μουσική για τις γιορτές Βαρεθήκατε να ακούτε τα χιλιοπαιγμένα χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια για τον Σάντα Κλάους και το Ρούντολφ το ελαφάκι; To Immortal 4 είναι για σας! Ακούστε 35 πολύ γνωστά κομμάτια από τον κόσμο των παιχνιδιών της Amiga, ενορχηστρωμένα εξ αρχής με τη χρήση μουσικών οργάνων. Για γίνει αυτό, ο υπεύθυνος του εγχειρήματος Jan Zottmann ζήτησε τη συνδρομή των συνθετών των κομματιών, πολλοί από τους οποίους δε στάθηκαν μόνο στην ενορχήστρωση – θα ακούσετε τους Al Lowe (Leisure Suit Larry) στο σαξόφωνο, Jon Hare (Cannon Fodder) στα φωνητικά και Dave Govett (Wing Commander) στα κρουστά. Η μίξη του Immortal 4 έγινε από την Pauler Acoustics η οποία είχε αναλάβει το Turrican του Chris Huelsbeck το 1993, γεγονός το οποίο εγγυάται το αποτέλεσμα. Τα 35 κομμάτια του Immortal 4 είναι μοιρασμένα σε δύο CD συνολικής διάρκειας 158 λεπτών.

CD1: LED Storm, Lemmings «March Of The Green Tops», Tales From Heaven «Thousand Tales», Gauntlet 3: The Final Quest, Flink «Forest», Pickled Onions, Jaguar XJ220 «Moody Breeze», Cannon Fodder «War», Paradroid 90, Wolfchild, Leisure Suit Larry «Larry’s Theme», Walker, Big Run, Liberation: Captive 2, Future Wars «Les Voyageurs Du Temps», Fury Of The Furries «Lagoon», Fascination, Cannon Fodder «Narcissus».

CD2: Flashback, Benefactor, F17 Challenge, Turrican 2 «Desert Rocks», T-Zero «Alien Scratch», Final Fight «Lost In Time», Zarathrusta, Capital Punishment, Zeewolf «Medley», Atomino, Ultimate Body Blows, First Samurai, Dangerous Streets, TFX «Anarchy», Don’t Waste My Time, Puggsy «Puggs In Space», Wing Commander. Μπορείτε να το προμηθευτείτε αντί περίπου 20 Ευρώ από το κατάστημα Vesalia (http://www.vesalia.de/e_immortal4.htm)

Για τους αθεράπευτους κομοντοράδες... ...κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του on-line περιοδικού Commodore Free. Μπορείτε να το διαβάσετε σε πολλές διαφορετικές συσκευές καθώς κυκλοφορεί στις μορφές PDF, ePUB, MOBI, HTML, TXT, SEQ και D64 disk image. Εκτός από κάποια άρθρα σχετικά με την Amiga, επικεντρώνεται κυρίως σε τεχνικά θέματα του Commodore όπω το SID chip για τον Plus/4, το Mini SD 1541 Drive και το USB Joystick Adapter, ενώ δε παραλείπει ενδιαφέρουσες συντεντεύξεις όπως του Roberto Dillon. Κατεβάστε το από τη διεύθυνση http://www.commodorefree.com

Νέα αναβάθμιση για το OS4 Η Hyperion Entertainment συνεχίζει να τροφοδοτεί τους χρήστες του OS4.1 με νέες αναβαθμίσεις. Η τρέχουσα αναβάθμιση 4 απαιτεί την ύπαρξη της αναβάθμισης 3 στο σύστημά σας και προσφέρει αρκετές βελτιώσεις και νέες λειτουργικότητες. Ξεκινώντας από τις τελευταίες, υπάρχει το «Emulation drawer» το οποίο περιέχει τα αρχεία της ROM και του Workbench 3.x και χρησιμοποιείται από το πρόγραμμα RunInUAE (http://cshandley.co.uk/runinuae/), επιτρέποντάς σας να τρέξετε παλιότερα προγράμματα. Πλέον το scsi.device για τις κλασσικές Amiga επιτρέπει τη χρήση δίσκων SCSI για εικονική μνήμη, ενώ το NoDriveClick ενσωματώθηκε θας σας γλιτώσει από τον ενοχλητικό θόρυβο του άδειου floppy drive. Επιπλέον βελτιώθηκε ο κώδικας του TCP/IP ώστε να υποστηρίζει καλύτερα την υπηρεσία DHCP. Αναβαθμίστηκε το MUI και παράλληλα λύθηκαν διάφορα προβλήματα υποστήριξης του USB. Τέλος διορθώθηκε η elf.library ώστε να προκαλεί κολλήματα κατά το κλείσιμο προγραμμάτων όπως το Timberwolf.

What’s New Τα νέα από το μέτωπο επιμελείται ο Φρανκ Λειβαδάρος

Νόμος είναι...

Μία ακόμη επιτυχία

...το δίκιο του εργάτη, αποφάσισε ο ήρωας του παιχνιδιού Beret και ξεκίνησε τη δική του επανάσταση. Στο νέο αυτό 2D puzzleplatformer παίζετε το ρόλο ενός επιστήμονα ο οποίος αποφάσισε ότι η Evil Corporation στην οποία κολλάει ένσημα εδώ και χρόνια, πρέπει να κλείσει άμεσα! Οι τηλεκινητικές ικανότητες τις οποίες έχετε αποκτήσει, θα σας βοηθήσουν να νικήσετε τη κακή εργοδοσία και να βγείτε στην ανεργία μία ώρα αρχύτερα. Το Beret τρέχει μόνο σε AROS και συνοδεύεται από πρόγραμμα δημιουργίας νέων πιστών. Κατεβάστε το από εδώ http://aminet.net/package/game/jump/ beret Βίντεο του παιχνιδιού http://www.youtube.com/watch?v=djOFHX 1ul8c&feature=player_embedded

Hollywood.

Το πρόγραμμα δημιουργίας παρουσιάσεων πολυμέσων Hollywood φαίνεται να βρίσκει εφαρμογή σε όλο και περισσότερες αγορές. Η RMS-Communications τοποθέτησε στο νοσοκομείο Bois-Cerf της Λωζάνης ένα σύστημα πληροφόρησης του κοινού για τις εργασίες επέκτασης της κτηριακής του υποδομής. Αυτό αποτελείται από οθόνη αφής 22 ιντσών και ένα Mac Mini το οποίο τρέχει MorphOS και φυσικά το

Σκοπός της RMS-Communications είναι να καταφέρει να προσφέρει αντίστοιχες υπηρεσίες σε μεγαλύτερη κλίμακα, στοχεύοντας σε πελάτες όπως πολυτελή ξενοδοχεία και τουριστικά γραφεία.

Για τους φίλους του MUI To MUI ήταν εξ αρχής μία επαναστατική λύση στο περιορισμένο και κολλημένο στο παρελθόν μηχανισμό κατασκευής GUI της Commodore. Οι κατά καιρούς αναβαθμίσεις κλάσεων του MUI από ανεξάρτητους προγραμματιστές βελτιώνουν κατά πολύ το τρόπο χρήσης των προγραμμάτων τα οποία το χρησιμοποιούν. Η αναβαθμισμένη κλάση NList, την οποία μπορείτε να βρείτε στο http://aminet.net/package/dev/mui/MCC_NList-0.111.lha, αντικαθιστά τις κλάσεις List, Listtree, Listviews, Floattext, Bitmap και Balance οι οποίες έρχονται με το πακέτο αρχικής εγκατάστασης του MUI. Επιτρέπουν της οριζόντια κύλιση με ομαλό τρόπο, την αντιγραφή και επικόλληση, την επιλογή παλιότερων γραμματοσειρών, τη μεταβολή του πλάτους των στηλών με το ποντίκι και πολλά άλλα. Επιπλέον, στο πακέτο περιλαμβάνεται και η κλάση NListviews.mcp prefs με την οποία ο χρήστης θα μπορεί να ορίσει επιλογές όπως το υπόβαθρο, η γραμματοσειρά, τα χρώματα και ο τρόπος πολλαπλής επιλογής. Δοκιμάστε το οπωσδήποτε!

Νέος RadeonHD driver Οι χρήστες της AmigaOne500-Sam460 μπορούν να δοκιμάσουν τη νέα έκδοση 0.27 του RadeonHD driver, ο οποίος προσφέρει τα ακόλουθα: - Έξοδο σε DVI και HDMI για τα ολοκληρωμένα R700 - Compositing για τα ολοκληρωμένα R600 και R700 - Υποστήριξη για το RV770 (Radeon HD 4850) και τα mobility Radeon HD - Εξάλειψη προβλημάτων με τα γραφικά στα R500, R600, R700 - Επίλυση προβλήματος το οποίο προκαλούσε κακή ευθυγράμμιση των οθονών Όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν τον driver θα πρέπει να στείλουν στη διεύθυνση info@acube-systems.com το όνομά τους και το σειριακό αριθμό της μητρικής τους.

7

Τα πιο πρόσφατα νέα θα τα βρείτε επίσης στο site μας: http://www.amigahellas.gr

Ο ταχυδρόμος χτυπά δυο φορές Οι δύο πιο διάσημες εφαρμογές ηλεκτρονικής αλληλογραφίας για Amiga αναβαθμίζονται σημαντικά μέσα στις γιορτές. Το YAM (Yet Another Mailer) 2.7 είναι το αποτέλεσμα προσπαθειών περίπου δύο ετών και περιλαμβάνει σημαντικές βελτιώσεις στη ταχύτητά του, καθώς και πολλές νέες λειτουργικότητες. Σημαντικότερη αλλαγή όλων είναι το ότι ξαναγράφτηκε ώστε να χρησιμοποιεί multithreading – αυτό σημαίνει ότι καθώς επιτελεί ταυτοχρόνως πολλές εργασίες. Έτσι, όταν κατεβαίνουν τα μηνύματά σας από το mail server δε παγώνει το πρόγραμμα. Επιπλέον αυτό σημαίνει ότι θα μπορεί να υλοποιηθεί και το πρωτόκολο IMAP (http:// en.wikipedia.org/wiki/Imap), όμως οι κατασκευαστές δεν έχουν δώσει σχετική ημερομηνία. Μεταξύ άλλων, έχουν γίνει βελτιώσεις στην υποστήριξη της ελληνικής γλώσσας, καθώς και στο interface χρησιμοποιώντας δυνατότητες του MUI (Magic User Interface - http:// en.wikipedia.org/wiki/Magic_User_Interface) και όχι μόνο. Το YAM έχει πλέον εξ αρχής φάκελο αλλά και φίλτρα ανεπιθύμητης αλληλογραφίας, ενώ δεν υποστηρίζει πια ανώνυμη αποστολή email. Μπορεί πλέον να γίνει μαζική εισαγωγή email στο πρόγραμμα, και είναι εφικτή η εκτέλεση scripts πριν και μετά το φιλτράρισμα των email.

Το SimpleMail παρουσιάστηκε στο κοινό αρκετά αργότερα από το YAM και αποτελεί μία κάπως διαφορετική προσέγγιση στην ηλεκτρονική αλληλογραφία. Η έκδοση 0.38 έχει αρκετές βελτιώσεις, κυρίως γύρω από την υποστήριξη του IMAP. Παρουσιάζει λιγότερα κολλήματα όταν γίνονται SSL IMAP συνδέσεις στην έκδοση για OS4. Λύνει το πρόβλημα του κενού χαρακτήρα στο όνομα και τον κωδικό του χρήστη. Προσφέρει την επιλογή «Complete mails» ώστε κατά τη διάρκεια μίας σύνδεσης με IMAP να κατεβαίνουν στο υπόβαθρο ολόκληρα τα emails. Κατεβάστε τη τελευταία επίσημη έκδοση για OS3, OS4, Morphos και AROS από τη διεύθυνση http://simplemail.sourceforge. net ενώ εάν θέλετε να κατεβάζετε τις εκδόσεις προπαραγωγής για OS4 μπορείτε να τις βρείτε στο http://www.sebastianbauer. info/jenkins/job/SimpleMail/

Περισσότερα στη διεύθυνση http://yam.ch

Χαμελαίων! Η Amiga δεν αποτελεί το μοναδικό retro υπολογιστή για τον οποίο βγαίνει νέο hardware. Το Turbo Chameleon 64 (http://www.vesalia. de/e_chameleon.htm) αποτελεί μία ολοκληρωμένη λύση για τον Commodore 64 και μέσα σε ένα σύνηθες cartridge case προσφέρει τα ακόλουθα: - Έξοδο DB15 VGA στα 60Hz τουλάχιστον - Λειτουργία turbo με πλήρη συμβατότητα με τον επεξεργαστή 6510 (http://en.wikipedia.org/wiki/6510) - Επέκταση μνήμης 16ΜΒ - Υποδοχή MMC/SD, συμβατή με το MMC64 (http://en.wikipedia. org/wiki/MMC64) και με εξομοίωση του CBM1541 (http://en.wikipedia. org/wiki/Commodore_1541) - Υποδοχή PS/2 για ποντίκι και πληκτρολόγιο. Παρέχει εξομοίωση για τα CBM1351 (http://en.wikipedia.org/wiki/Commodore_1351) και Micromys - Ρολόϊ πραγματικού χρόνου με μπαταρία

- Αισθητήρα υπερύθρων για χρήση με το τηλεχειριστήριο του CDTV - Υποδοχή για το RR-Net (http://www.vesalia.de/e_rrnetmk3.htm) - Υποδοχή USB για τη μεταφορά αρχείων από και προς το PC Ωστόσο η είδηση δεν αφορά το ίδιο το Turbo Chameleon 64, αλλά το νέο Docking Station το οποίο επεκτείνει τις δυνατότητες του προϊόντος, όταν αυτό χρησιμοποιείται μόνο του. Προσφέρει τέσσερις θύρες για joystick (Dynablaster κανείς;), θύρα για πληκτρολόγιο C64, θύρα για πληκτρολόγιο Amiga 500 και τέλος θύρα σύνδεσης με το Minimig. Το Docking Station έρχεται αναρτημένο σε βάση με λαστιχένια πόδια για σταθερότητα. Μπορείτε να το προμηθευτείτε από τη Vesalia (http://www. vesalia.de/e_chameleondock.htm) για περίπου 25 Ευρώ.

Review Chuck Yeager’s Advanced Flight Trainer 2.0 Γράφει ο Βασίλης Καραγεώργης

Τ

ο παιχνίδι αυτό ουσιαστικά είναι ένας flight simulator, που κυκλοφόρησε στις αρχές της δεκαετίας του ‘90. Φέρει το όνομα ενός πασίγνωστου πιλότου της Αμερικανικής Αεροπορίας, βετεράνου του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, στρατηγού Chuck Yeager.

Εικόνα 1. Η συσκευασία του AFT 2.0. Ο άνθρωπος αυτός, βοήθησε τους προγραμματιστές του παιχνιδιού με τις γνώσεις και την εμπειρία του, ενώ στην συσκευασία του προγράμματος υπάρχει συνοδευτική κασέτα ήχου, όπου ο Yeager δίνει συμβουλές και εξιστορεί μερικές από τις περιπέτειες του. Ο εξομοιωτής αφορά πολεμικά αεροσκάφη, αν και πολλά από αυτά είναι πειραματικά, διότι ο Yeager ήταν για πολλά χρόνια πιλότος δοκιμών. Το Χ-1 μάλιστα, το οποίο περιλαμβάνεται στην λίστα των διαθέσιμων αεροσκαφών, ήταν το πρώτο πειραματικό αεροπλάνο της αεροπορίας των ΗΠΑ το οποίο στα χέρια του Yeager “έσπασε” το φράγμα του ήχου. Εκτός όμως από πολεμικά αεροσκάφη διατίθενται και δύο κλασικά επιβατικά, το Cessna 172 (υψηλοπτέρυγο) και το Piper Cherokee (χαμηλοπτέρυγο) σε ένα σύνολο 18 αεροσκαφών. Η συσκευασία περιέχει τη δισκέτα, το εγχειρίδιο, καθώς και ένα συμπληρωματικό φυλλάδιο τεσσάρων σελίδων με τις απαραίτητες προσθήκες για το πληκτρολόγιο της Amiga. Ο λόγος είναι πως το εγχειρίδιο ουσιαστικά είναι το ίδιο που συνοδεύει κ την έκδοση για PC. Ο ρόλος του εγχειριδίου είναι διπλός, αφού εκτός από οδηγίες, είναι και το “αντικλεπτικό” μέσο του προγράμματος. Είναι μια τακτική την οποία συνήθιζαν οι εταιρείες την εποχή εκείνη, οπότε στην εκκίνηση το πρόγραμμα ζητά μία λέξη από συγκεκριμένη σελίδα – παράγραφο διαφορετική κάθε φορά. Στην εισαγωγική οθόνη προβάρει το πορτραίτο του Yeager, και σε χαμηλής ποιότητας σαμπλαρισμένο ήχο μας αναφέρει πως η πτήση αεροσκαφών είναι διασκεδαστική... (Εικόνα 3.) Οι επιλογές

στο μενού του προγράμματος είναι σχετικά αρκετές, με πρώτη την επιλογή Missions (αποστολές). Τα υπομενού είναι κάπως περίεργα, και εδώ έχουμε την δυνατότητα να επιλέξουμε ανάμεσα σε Demo Flight, όπου υπάρχει ένα demo πτήσης το οποίο μας δείχνει διάφορες φιγούρες, χωρίς να παρεμβαίνουμε καθόλου. Σειρά έχει η επιλογή Airplanes όπου μπορούμε να διαλέξουμε ποιο αεροσκάφος θέλουμε. Μετά ακολουθεί το Locations στο οποίο διαλέγουμε από ποιο σημείο θα ξεκινήσουμε. Εδώ οι επιλογές είναι Runway, Hangar, Final, Lined Up, 10,000 Ft, Obstacles, Slalom, Canyon, Bridge και Airstrip. Το εγχειρίδιο αναφέρει ένα λάθος, ότι δηλαδή ο εικονικός κόσμος του simulator εκτείνεται σε 65,000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ή (πάντα κατά το εγχειρίδιο) 160 τετραγωνικά μίλια. Σίγουρα το ένα μέγεθος δεν έχει καμία σχέση με το άλλο! Αλλά για όσους αναγνώστες τύχει να ασχοληθούν, ίσως είναι μία πρόκληση να ανακαλύψουν ποιο από τα δύο ισχύει! Επόμενη επιλογή είναι το Formations (σχηματισμοί), το οποίο σημαίνει πως ξεκινάμε δοκιμαστικά τους σχηματισμούς, ακολουθώντας ένα προπορευόμενο αεροσκάφος, και αν καταφέρουμε να επαναλάβουμε τις κινήσεις του, στην συνέχεια θα πρέπει να ακολουθήσουμε τον ίδιο τον Yeager σε σχηματισμό. Μόλις καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε και το στάδιο αυτό, ακολουθεί πτήση ανάμεσα σε σμήνος ακροβατικών αεροσκαφών, των γνωστών Blue Angels, αλλά και των Thunderbirds. Πέμπτη επιλογή είναι το Races, που μας πηγαίνει σε μία πίστα όπου ξεκινάμε πετώντας ανάμεσα από πυλώνες, και αν τα καταφέρουμε να προκριθούμε ακολουθεί αγώνας με αντίπαλο αεροσκάφος. Και τελευταία επιλογή είναι το Flight Training. Από εδώ υποτίθεται πως πρέπει να ξεκινήσουμε για να μάθουμε τους βασικούς χειρισμούς των αεροσκαφών, και αναφέρομαι σε πληθυντικό, διότι κάθε αεροσκάφος έχει τα δικά του πτητικά χαρακτηριστικά. Σίγουρα το Χ-15 συμπεριφέρεται πολύ διαφορετικά απ το Cessna 172. Επιπλέον στο κυρίως μενού, έχουμε τις επιλογές Views, Configuration, Replay, και About Yeager. Το Views μας προσφέρει διάφορες οπτικές γωνίες απ τις οποίες μπορούμε να δούμε το αεροσκάφος. Το Configuration αφορά γενικώς ρυθμίσεις του προγράμματος, το

Εικόνα 2. Η εισαγωγική οθόνη.

9

Εικόνα 6. Αγοράζοντας κτήμα! Εικόνα 3. Το περιεχόμενο της συσκευασίας.

Replay προβάλει τα “καμώματά μας” μέχρι και ένα λεπτό πριν, ενώ τέλος το About Yeager αναφέρει τους συντελεστές του προγράμματος. Ο χειρισμός του simulator μπορεί να γίνει εξ ολοκλήρου από το πληκτρολόγιο, ή σε συνδυασμό με joystick για τις στοιχειώδεις κινήσεις του αεροσκάφους (ailerons, elevators) αλλά το σπαστικό είναι πως για τα rudders πχ, θα πρέπει να συνδυάσουμε και το πληκτρολόγιο. Φυσιολογικό βέβαια για ένα τυπικό χειριστήριο, αλλά

Εικόνα 4. Το Ρ-51 σε προσέγγιση στον διάδρομο. άβολο στην εποχή μας. Εναλλακτικά, αντί joystick μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το ποντίκι. Κάτι που στην πράξη αποδεικνύεται ακόμα πιό σπαστικό. Η γενική εντύπωση που μου άφησε το AFT 2.0 είναι κάπως μέτρια προς αρνητική. Ομολογουμένως, δεν είμαι gamer, αλλά περιορίζομαι στους εξομοιωτές γενικώς, όπου τουλάχιστον στην Amiga μπορώ να πω ότι έχω δοκιμάσει τα πάντα. Ως εκ τούτου, έχω μέτρο σύγκρισης, και θα έλεγα πως το παιχνίδι αυτό προσπαθεί να μοιάσει στο Blue Angels, το οποίο είναι πάλι flight simulator, αλλά με στόχο τα

Εικόνα 5. Το Space Shuttle σε κάθοδο.

aerobatics και formation flight. Βλέποντας τα διαθέσιμα αεροσκάφη, κάποιος μπορεί να νομίζει πως θα υπάρξουν αερομαχίες ή έστω βομβαρδισμοί στόχων. Αρκεί να πω πως δεν πέφτει ούτε μία σφαίρα! Αυτό δεν είναι το σημαντικό μειονέκτημα, διότι ο τίτλος προδιαθέτει για εκπαίδευση πτήσης. Εκεί που τα χαλάει ιδιαίτερα, είναι στον τομέα των γραφικών, όπου τα πράγματα είναι αρκετά χοντροκομμένα, και δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου λεπτομέρεια στο terrain. Ακόμα και τα αεροσκάφη πάσχουν στα γραφικά, χωρίς να θυμίζουν και πολύ τα πραγματικά, ενώ ο χρωματισμός σε μερικά απ’ αυτά είναι επιεικώς απαράδεκτος. Για παράδειγμα, το P-51 Mustang, είναι μία τετραγωνισμένη κατασκευή, από μπλε και κίτρινα κουτιά. (Εικόνα 4) Ο δε χειρισμός, αφήνει πολλά περιθώρια για βελτίωση, με μία ισχυρή αίσθηση delay στην ανταπόκριση. Ενώ επίσης, το τοπίο μεταβάλλεται σπασμωδικά σαν κακοσχεδιασμένο animation. Βεβαίως το παιχνίδι είναι πολύ παλιό, και όταν το αγόρασα φαινόταν σαν κάτι το εκπληκτικό, όπως και κάθε τι το καινούριο τότε. Αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση, τίτλοι παλαιότεροι όπως το FS II της Sublogic θα έπρεπε να παραδειγματίσουν τους σχεδιαστές. Στην εικόνα 5 βλέπουμε ένα παράδειγμα της πτήσης με το διαστημικό λεωφορείο. Το μήνυμα Out of fuel βγαίνει καθ’ όλη την διάρκεια της πτήσης, διότι έτσι είναι η αποστολή. Σκοπός είναι να προσγειώσουμε το σκάφος χρησιμοποιώντας το σαν ανεμοπλάνο. Περίπου όπως και σε κανονικές συνθήκες. Όταν αποτυγχάνουμε σε μία αποστολή, ο στρατηγός μπορεί να γίνει καυστικός, εμφανίζοντας διάφορα μηνύματα. Ένα από τα πλέον δημοφιλή σχόλια των Αμερικανών πιλότων όταν κάποιος πέφτει, είναι το “You bought the farm” (κοινώς, “το αγόρασες το κτήμα!”) και γενικά τα σχόλια γύρω από μία πτώση έχουν κάπου εύθυμο χαρακτήρα, ενώ η λέξη crash ατύπως απαγορεύεται. (Εικόνα 6) Μία από τις λίγες εικόνες που μπορεί να ικανοποιήσει τον θεατή, είναι η οθόνη με το F-4E σε μετάκαυση, που εμφανίζεται όταν επιλέγουμε να κάνουμε Flight Training. (Εικόνα 7) Για όσους δεν είναι φανατικοί του είδους, θα προτείνω να μείνετε μακριά απ το παιχνίδι αυτό. Οι απαιτήσεις του είναι λίγες, και παίζει ακόμα και σε Α1000 με 512κ μνήμης.

Εικόνα 7. Ένα F-4E με afterburner.

Howto Σκληροί Δίσκοι στην AMIGA μέρος 3: Α2000 Γράφει ο Βασίλης Καραγεώργης

Σ

το τεύχος αυτό θα εξετάσουμε τις επιλογές για υποστήριξη σκληρών δίσκων στην Α2000. Η Α2000 είναι το τρίτο και τελευταίο μοντέλο desktop Amiga που δεν έφερε από κατασκευής υποστήριξη σκληρού δίσκου, εκτός της έκδοσης Α2000HD. Αρκετά αργότερα βέβαια, εμφανίστηκαν το CDTV και το CD32, τα οποία όμως έφεραν οδηγό ανάγνωσης οπτικών μέσων (CD-ROM). Στην περίπτωση της Α2000, είχαμε και κάποια παραλλαγή, την Α2500 η οποία εμφανίστηκε το 1989, σε τρεις εκδόσεις. Η πλουσιότερη των οποίων, (A2500UX) έφερε πέραν των λοιπών επεκτάσεων, και τον ελεγκτή SCSI Α2091 της Commodore. H A2000 κυκλοφόρησε μετά την Α1000, και συγκριτικά, ήταν κατά πολύ περισσότερο επεκτάσιμη. Αν και τα περιφερειακά την εποχή εκείνη ήταν σίγουρα ακριβά, οι επιλογές ήταν πάμπολλες! Η μητρική της 2000 φέρει 5 θύρες Zorro II, 2 θύρες ISA 16-bit και 2 θύρες ISA 8-bit. Οι ISA θύρες είναι “ανενεργές”, και μπορούμε να τις εκμεταλλευτούμε μόνο σε συνδυασμό με κάποιες κάρτες τύπου bridgeboard, που ουσιαστικά είναι hardware emulators της οικογενείας x86.

και μία έκδοση της Α2090, η Α2090Α η οποία τροποποιήθηκε ώστε να φέρει τις κατάλληλες ROMs για να υποστηρίζει autoboot. Για τους κατόχους της πρώτης Α2090, η Combitec κατασκεύασε μία επιπλέον κάρτα Zorro (Εικόνα 3.) η οποία έφερε autoboot module με τις κατάλληλες ROMs. Η 2091 επιπλέον διαθέτει θέσεις για έως 2 ΜΒ fast RAM. Και οι δύο κάρτες υποστηρίζονται από το Amiga UNIX (AMIX), το NetBSD, και Linux. Εκτός απ την δυνατότητα εσωτερικής και εξωτερικής σύνδεσης συσκευών SCSI, μπορούν να δεχτούν και δύο δίσκους τύπου ST-506. Πέρα από τις κάρτες της Commodore πολλές εταιρείες σχεδίασαν ελεγκτές δίσκων και για SCSI, αλλά και για IDE. Μία απ τις γνωστές εταιρείες ήταν η BSC/Alfa Data, ενώ πιο γνώριμη σε επεκτάσεις γενικότερα είναι η GVP. Η GVP αναφέρεται σε παρόντα χρόνο, διότι ακόμα φαίνεται να κατασκευάζει μερικές από τις κάρτες της! Η BSC κατασκεύασε ελεγκτές και για SCSI αλλά και για IDE πρωτόκολλο. Τα μοντέλα είναι το Oktagon 2000 (SCSI controller χωρίς μνήμη), το Oktagon 2008 (SCSI controller με έως 8MB RAM), και το AT-Bus 2008 (IDE controller με έως 8MB RAM - Εικόνα 4). Οι δύο πρώτες κάρτες (SCSI) υποστηρίζουν Linux και A-Max II. Σήμερα, δυστυχώς το SCSI δεν είναι εύκολη λύση λόγω έλλειψης αποθηκευτικών μέσων. Οι εταιρείες πλέον δεν κατασκευάζουν SCSI δίσκους, τουλάχιστον όχι σε πρωτόκολλο SCSI 1 ή SCSI 2. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αν θέλουμε οπωσδήποτε να πάρουμε SCSI controller, θα αρκεστούμε ή σε μεταχειρισμένους δίσκους, ή σε αντάπτορες που επιτρέπουν τη σύνδεση

Εικόνα 1. Ο ελεγκτής Α2090 της Commodore.

Εικόνα 3. Το Autoboot module της Combitec.

Εικόνα 2. Ο ελεγκτής Α2091 της Commodore.

Αλλά οι περισσότερες επεκτάσεις που κατασκευάστηκαν χρησιμοποιούν τις θύρες Zorro II. Από τους πρώτους SCSI controllers που κυκλοφόρησαν από την Commodore ήταν η Α2090 (Εικόνα 1) και η Α2091 (Εικόνα 2). Η σημαντικότερη διαφορά μεταξύ της Α2090 κ της Α2091 είναι πως η πρώτη κάρτα δεν υποστηρίζει autoboot. Υπήρξε

IDE δίσκων σε SCSI υποδοχές. Αλλά η δεύτερη λύση συνήθως είναι ακριβή. Από οικονομικής άποψης λοιπόν, θα ήταν σοφότερο να εστιάσουμε σε IDE controllers. Όπως και να ‘χει, οι επιλογές είναι προσωπικές! Ας δούμε τώρα τί διαθέτει η GVP. Ξεκινάμε με τις σύνθετες κάρτες, αυτές δηλαδή που έχουν πολλαπλό ρόλο, και όχι απλά ελεγκτές δίσκων. Έχουμε την Impact A2000-030, μία κάρτα επιταχυντή (accelerator), με επεξεργαστή 68030 σε ταχύτητες από 16 έως 50 Mhz. Ανάλογα με τον επεξεργαστή, η κάρτα δέχεται μνήμη έως 20 ΜΒ. Επίσης φέρει IDE controller με εσωτερική υποδοχή 40-pin. Όπως είναι

11 λογικό, συνδέεται στην θέση για accelerator της μητρικής. Επόμενη κάρτα της σειράς είναι η Impact A2000-030 Series II, όμοια με την προηγούμενη, με μία μικρή διαφορά στις μνήμες. Ενώ η πρώτη δέχεται 30 και 64-pin SIMMS, ετούτη δέχεται μόνο 64-pin. Κατά τα άλλα, διαθέτει κ αυτή IDE controller. Τρίτη κάρτα της GVP είναι η G-Force 030 με επεξεργαστή 68030 από 25 έως 50 Mhz, και δυνατότητα μνήμης έως 16ΜΒ. Η κάρτα αυτή έρχεται με SCSI controller, και φέρει εσωτερική υποδοχή SCSI 50-pin, και εξωτερική 25-pin. Το επόμενο μοντέλο είναι η G-Force 040 με επεξεργαστή 68040 στα 33 Mhz. Το “τέρας” αυτό, δέχεται μνήμη έως 64ΜΒ με 4 υποδο-

Εικόνα 6. Η κάρτα Impact A2000-HC+8 Series II.

δυνατότητα επέκτασης μνήμης έως 8ΜΒ με χρήση SIMMs του 1 ΜΒ, και υποστήριξη RDB. Οι επόμενες κάρτες της GVP είναι η Impact A2000-SCSI+2 με μνήμη DIP έως 2ΜΒ, και η Impact A2000-SCSI+8 με μνήμη SIMM έως 8ΜΒ. Τελευταίο μοντέλο της GVP είναι η Impact A4000-HC+8 (A4008) η οποία ουσιαστικά είναι μία μετονομασία της A2000-SCSI+8, με ημερομηνία κατασκευής 4 χρόνια αργότερα (1993). Προφανώς, εμφανίστηκε στο προσκήνιο μετά την κυκλοφορία της Α4000. Εικόνα 4. Η κάρτα AT-Bus 2008 της BSC.

χές 64-pin SIMMs. Φέρει επίσης εσωτερική υποδοχή SCSI 50-pin, και εξωτερική 25-pin. Πέμπτη κάρτα είναι η Impact A2000-030 Combo, (Εικόνα 5) με 68030 στα 22 ή στα 33Mhz και μέγιστη μνήμη 16ΜΒ. Διαθέτει εσωτερική υποδοχή SCSI 50-pin, και εξωτερική 25-pin. Τελευταία κάρτα του είδους, που ‘τα έχει όλα’, είναι η ναυαρχίδα της εταιρίας, η Tekmagic 2040 και 2060 με επεξεργαστή 68040 στα 33 ή 40Mhz, και αντίστοιχα με 68060 στα 50Mhz. Μπορεί να πάρει μέχρι 128 ΜΒ μνήμης, και φέρει εσωτερική υποδοχή SCSI 50-pin, και εξωτερική high-density 50-pin.

Όλες οι ανωτέρω κάρτες ανήκουν στην κατηγορία SCSI 2. Οι εταιρείες οι οποίες κατασκεύασαν ελεγκτές δίσκων για την Α2000 είναι αρκετές όπως αναφέραμε και αρχικά, απ τις οποίες γνωστές είναι οι Supra, Macrosystem, Individual Computers, DKB και άλλες. Χαρακτηριστικά θα αναφέρουμε την κάρτα Buddha της Individual Computers, μία απ τις πλέον γνωστές κάρτες IDE controller, σε διάφορες παραλλαγές με τελευταία κ πλέον βελτιωμένη την Flash Phoenix Edition. Οι κάρτες Buddha είναι πλέον δυσεύρετες διότι παρά

Εικόνα 7. Η κάρτα Budha της Individual Computers.

Εικόνα 5. GVP Impact A2000-030 Combo

Μετά τις ‘σύνθετες’ κάρτες, ακολουθούν οι απλούστερες, αυτές δηλαδή που είναι απλώς ελεγκτές δίσκων ή στην καλύτερη περίπτωση διαθέτουν κ κάποια μνήμη. Τα μοντέλα της GVP είναι αρκετά και σε αυτή την κατηγορία. Έχουμε την Impact A2000-1/X με εσωτερική υποδοχή SCSI 50-pin, και εξωτερική 50-pin. Δέχεται μνήμη DIP έως 1ΜΒ. Επόμενη κάρτα είναι η Impact A2000-HC η οποία είναι μόνο SCSI controller, χωρίς δυνατότητα επέκτασης μνήμης. Μία παραλλαγή αυτής, είναι η Impact A2000-HC Series II με διαφορά την υποστήριξη RDB, και ονομαστική συμβατότητα με A-Max II, Linux και NetBSD. Μία ακόμα παραλλαγή της Impact A2000-HC είναι η Impact A2000-HC+2 με μόνη ουσιαστική διαφορά την δυνατότητα μνήμης 2ΜΒ. Ακολουθεί η Impact A2000-HC+8 Series II (Εικόνα 6.) με μόνη διαφορά από την προηγούμενη κάρτα την

τα λίγα χρόνια από την τελευταία παραγωγή τους, φαίνεται πως όσοι τις απέκτησαν δεν προτίθενται να απαλλαγούν απ αυτές! Σημαντικές λεπτομέρειες είναι η ύπαρξη Clockport για επεκτάσεις τύπου Α1200, και η Flash ROM, που μέσω αυτής μπορεί να αναβαθμιστεί το firmware της κάρτας. Στην Εικόνα 7 διακρίνεται η κάρτα σε παλαιότερη έκδοση (non-flash). Άλλες “απλές” κάρτες είναι οι SupraDrive 2000 και SupraDrive 2000 WordSync της γνωστής Supra, με το πρώτο μοντέλο να διαθέτει αντάπτορα για υποστήριξη ST-506 δίσκων μέσω της 50-pin υποδοχής, ενώ η δεύτερη κάρτα ήταν αποκλειστικά SCSI, με μεγαλύτερο φυσικό μέγεθος ώστε να μπορεί να στερεωθεί ένας σκληρός δίσκος πάνω στην πλακέτα. Και τα δύο μοντέλα υποστηρίζουν autoboot (από Kickstart 1.3 κ μετά), ενώ η WordSync επιπλέον είχε και υποστήριξη για A-Max II, NetBSD και OpenBSD. Οι περισσότερες από τις κάρτες που αναφέραμε, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν άνετα στις Α3000 και Α4000, αφού είναι Zorro II. Στο επόμενο τεύχος θα εξετάσουμε τις κάρτες για τις μεταγενέστερες Amiga, όπου κάνει την εμφάνισή του το πρωτόκολλο Zorro III.

Review AMIGA Transformer Emulator Μετατρέψτε την Amiga σε PC Γράφει ο Βασίλης Καραγεώργης

Τ

ο 1985 ήταν η χρονιά που πρωτοεμφανίστηκε η Amiga 1000. Όλοι ξέρουμε πως αμέσως εντυπωσίασε! Για τους περισσότερους από εμάς, σαν πρώτο μοντέλο θεωρήθηκε απαγορευτική. Παρ’ όλα αυτά, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως σίγουρα άξιζε τα λεφτά της. Γιατί πολύ απλά στην κατηγορία της δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο. Ήταν η εποχή που για τις περισσότερες επιχειρήσεις κ οργανισμούς, το PC κυριαρχούσε με τους 8088 κ 80286.

του λογισμικού. Όχι τόσο σε ποικιλία για την πλατφόρμα, όσο σε κάλυψη αναγκών γραφείου. Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε και η καυτή πατάτα των Windows 1.0 αλλά δεν εντυπωσίασε ιδιαίτερα.. Για να καλύψει το χάσμα του λογισμικού, η Commodore σε συνεργασία με την Simile Research λανσάρισε το πακέτο Transformer το 1986. Το πρόγραμμα αρχικά συνόδευε το 1020 floppy της Commodore, το οποίο ήταν για δισκέτες 5,1/4”. Ο λόγος ύπαρξης του 1020 ήταν ακριβώς αυτός: να υποστηρίξει τις δισκέτες που χρησιμοποιούσε το PC της εποχής. Στην συνέχεια το πακέτο έλαβε μερικές αναβαθμίσεις και το 1987 συνόδευε το 1060 Sidecar για την Α1000. Οι βελτιώσεις αφορούσαν καλύτερη εκμετάλλευση του hardware από το Sidecar, το οποίο ουσιαστικά ήταν ένα αργό PC σε μικρό κουτί. Εκεί πλέον το 5,1/4” floppy υπήρχε ενσωματωμένο στην μονάδα. Οι απαιτήσεις του Transformer ήταν 512κ RAM, και Workbench 1.1 ή μεγαλύτερο (πάντα 1.χ) Ο εξομοιωτής δεν είχε πολύ καλή απόδοση, αλλά τουλάχιστον μπορούσε να τρέξει δημοφιλή προγράμματα όπως τα Lotus 123, Dbase, Norton Commander κλπ. Στον τομέα των γραφικών, πολύ απλά ό,τι δεν ήταν text, δεν έπαιζε! Υποστήριζε και το εσωτερικό drive των 3,5” της Amiga, και σε συνδυασμό με εξωτερικό οδηγό, μπορούσες να έχεις drive A και drive B σε MS-DOS.

Εικόνα 1. Η συσκευασία του MS-DOS 3.30

Ο ανταγωνισμός λοιπόν ήταν μεγάλος, γιατί στο ξεκίνημα -και πολύ σωστά-, η Α1000 δεν λανσαρίστηκε σαν παιχνιδομηχανή. Ασχέτως όμως με τις ικανότητές της, έπασχε στον τομέα

Εικόνα 2. Τα περιεχόμενα του πακέτου MS-DOS.

Με τη χρήση του Sidecar και κάρτας γραφικών ISA που μπορούσε κανείς να κουμπώσει μέσα στο κουτί, η ευελιξία γινόταν μεγαλύτερη. Για τις ανάγκες του άρθρου, χρησιμοποίησα το MS-DOS 3.30 (Εικόνες 1 και 2) που διατηρώ από την εποχή εκείνη, και το Transformer v 1.21 που “ξέθαψα” από το χρονοντούλαπο. Δυστυχώς, μετά από τόσα χρόνια η δισκέτα του “λειτουργικού” δεν ήταν και τόσο λειτουργική! Κάποια από τα αρχεία είχαν επηρεαστεί και έπρεπε να βρω λύση. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα πηγές στο διαδίκτυο, όπου μπορεί κανείς να βρει floppy images των διαφόρων εκδόσεων του DOS. Έτσι, αντικατέστησα τα χαλασμένα αρχεία, και η δισκέτα δούλεψε μια χαρά. Για την περίσταση χρησιμοποίησα το πρόγραμμα WinImage σε δοκιμαστική έκδοση 30 ημερών. Μέσω αυτού, αντέγραψα τα απαραίτητα αρχεία ξανά στην δισκέτα. Η δισκέτα του Transformer είναι bootable, με την έννοια πως εκκινεί μετά το Kickstart. Την λεπτομέρεια την αναφέρω διότι στην Α1000 που ήταν και ο αρχικός στόχος, απαιτείται η δι-

13

Εικόνα 6. Από τις σελίδες βοήθειας του Dbase III.

Εικόνα 3. Η στιγμή της αλήθειας!

Από εκεί και πέρα, αρχίζουν τα τυπικά του MS-DOS, όπως βλέπετε και στην Εικόνα 5.

σκέτα του Kickstart πρώτα, εκτός και αν κάποιος διαθέτει ROM interface.. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσω επίσης πως

Εικόνα 7. Από το μενού νέας καρτέλας του dBase III.

Εικόνα 4. Η αρχική οθόνη Dos του Transformer.

το πρόγραμμα είναι συμβατό μόνο με 68000, οπότε θα τρέξει σε Α1000, Α500 κ Α2000 που δεν διαθέτουν επιταχυντή, και

Όλες οι γνωστές εντολές που απαρτίζουν το DOS δείχνουν να δουλεύουν, και μπορούμε να κάνουμε κανονικά dir, format, rename, del κλπ. Στην συνέχεια δοκίμασα λίγα προγράμματα όπως το Dbase III και το ARTEMIS ΠΡΟΠΟ (!). Στην περίπτωση του Dbase το πρόγραμμα έτρεξε απροβλημάτιστα, αν και αρκετά αργά. (Εικόνα 6.) Μπόρεσα να δημιουργήσω άνετα νέα καρτέλα, και να την αποθηκεύσω στην δισκέτα. (Εικόνα 7.)

Εικόνα 5. Επιτυχής εκκίνηση MS-DOS 3.30

με Kickstart 1.x. Ίσως να τρέχει και μέσω κάποιας εφαρμογής τύπου Relokick σε νεότερα μοντέλα. Μετά την εκκίνηση, το πρόγραμμα θα μας παρουσιάσει την γνωστή πλέον οθόνη με DOS prompt του κλασικού PC. (Εικόνα 4.) Εδώ θα δούμε το σύστημα να ζητά την εισαγωγή δισκέτας εκκίνησης.

Εικόνα 8. Οθόνη του ARTEMIS με ASCII χαρακτήρες.

Το δεύτερο πρόγραμμα που δοκίμασα, αν και έτρεξε, δεν εμφανίστηκε σωστά. Και ο λόγος ήταν τα Ελληνικά! Το Artemis

Review A M I G A

Transformer Emulator

(συνέχεια) ΠΡΟΠΟ λοιπόν, χρειάζεται Ελληνικούς χαρακτήρες, αλλιώς εμφανίζει ακατανόητα μηνύματα. (Εικόνα 8.) Θυμάμαι πριν από πολλά χρόνια μία έκδοση 1.3 του Transformer που πρέπει να περιείχε και ενσωματωμένη υποστήριξη Ελληνικών, εκτός και αν κάνω λάθος και απλά το DOS που είχα δοκιμάσει τότε τους είχε. Αν το ανακαλύψω θα ενημερώσω σε μελλοντικό τεύχος! Αφού τελείωσα τις δοκιμές, σκέφτηκα και ένα ακόμα σενάριο, αυτό του UAE. Για όσους θέλουν να το δοκιμάσουν, θα προτείνω στα Configurations να επιλέξουν την A500 με 1.3 ROM, 512k RAM, και το adf του Transformer. Όσο για την δισκέτα του MS-DOS, εδώ υπάρχει ένα θέμα. Τα διάφορα floppy images που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο έχουν μορφή .img ή .ima. Το UAE από την έκδοση 1.50 beta και μετά, υποστηρίζει τα .ima extensions, αλλά για κάποιο περίεργο λόγο δεν κατάφερα να τα εκμεταλλευτώ. Σύμφωνα με κάποιους που το δοκίμασαν, η διαδικασία έχει ως εξής: από το μενού του UAE, επιλέγουμε δημιουργία νέου adf, στα Settings Floppy drives. Αλλά όχι Standard Disk. Επιλέγουμε Create Custom Disk. Θα επιλέξουμε 3.5” DD ή 3.5” HD ανάλογα με τον τύπο της εικονικής δισκέτας που θέλουμε να δημιουργήσουμε. Έπειτα ξεκινάμε με workbench 2.x ή μεγαλύτερο, με την προϋπόθεση πως έχουμε CrossDos εγκατεστημένο. Θα επιλέξουμε ως DF0: ή όποιο Dfx: είναι ελεύθερο το νέο μας αρχείο (custom disk), και στην συνέχεια θα δούμε στο desktop να εμφανίζονται δύο ει-

Εικόνα 10. Αποτυχία εκκίνησης DOS σε UAE.

images που κατέβασα, δεν κατάφερα κάτι. Αν και οι δισκέτες ήταν πλέον pc format, δεν ήταν bootable! (Εικόνα 10.) Το μήνυμα που μου έδινε ο Transformer ήταν : CrossDOS nonbootable disk! Ο μόνος τρόπος που κατάφερε να δουλέψει ήταν όταν δημιούργησα image από την πραγματική δισκέτα του MS-DOS! Οπότε, αν και στις δύο περιπτώσεις τα αρχεία είχαν κατάληξη .ima, μόνο αυτό που δημιούργησα δούλεψε. Ακολούθως, δημιούργησα images των προγραμμάτων από τις πραγματικές δισκέτες που είχα, και δούλεψαν μια χαρά. Συμπέρασμα: αν έχετε φυλαγμένες δισκέτες pc, δοκιμάστε από αυτές να κάνετε δουλειά. Με λίγα λόγια λοιπόν, ο Transformer κάνει αυτό που υπόσχεται, αλλά απελπιστικά αργά. Στα τότε χρόνια ήταν λύση, αλλά σήμερα μόνο για πλάκα αξίζει να ασχοληθεί κανείς... http://aminet.net/package.php?package=disk/misc/tsgui.lha http://www.winimage.com/download.htm http://en.wikipedia.org/wiki/Amiga_Sidecar

Εικόνα 9. Η δημιουργία εικονικής δισκέτας DOS.

κονίδια: το DF0:??? και το PC0:??? Κατεβάζουμε από το aminet το πρόγραμμα tsgui, και το τοποθετούμε στον σκληρό δίσκο μας. Φροντίζουμε να έχουμε επιλέξει από το μενού του UAE το Add PC drives at startup. Εκτελούμε το tsgui, και επιλέγουμε από το αριστερό παράθυρο το PC0: ως destination. Εν συνεχεία, επιλέγουμε ως file το .ima αρχείο που έχουμε κατεβάσει/ δημιουργήσει με το Winimage, και επιλέγουμε File ---> Disk. Σε αυτό το σημείο γίνεται η μεταφορά των περιεχομένων από το image στην εικονική δισκέτα PC0: η οποία ταυτόχρονα διαμορφώνεται (φορμάρεται) σε PC format. (Εικόνα 9.) Όσο κι αν προσπάθησα να χρησιμοποιήσω κάποιο από τα

15

Καλή χρονιά..

Η συντακτική ομάδα του Amigahellas

Tales from the crypt Γράφει ο Σταύρος Μπαρτζόκας Εντάξει, το έστειλα! Τώρα, εκείνη έχει το μπαλάκι. Θα περιμένω την κίνησή της...

Θα μου τηλεφωνήσει ως ευχαριστήρια για το μήνυμα και δε θα το σηκώσω...θα το αφήσω να χτυπά!

...αλλά δεν πρόκειται να πέσω στα γόνατα. Ικέτης, όχι, δε γίνομαι! (έτσι, Λου; ). Θα είμαι ψύχραιμος, άνετος, cool!

Χα! Aμ, πως; Σιγά μη σέρνομαι και στο πάτωμα...

Αυτό, το τελευταίο, μου το είχε αναγνωρίσει και η ίδια. Ναι, αμέ! Την είχε εκπλήξει το γεγονός πως αντέδρασα τόσο...υποτονικά στην ομολογία της πως είχε μία «εκκρεμότητα» από το παρελθόν. Στην ουσία δεν αντέδρασα, καν! Ανέφερα πως το παρελθόν είναι πίσω μας και δεν αφορά το παρόν ή/και το μέλλον. O,τι κι αν υπήρξε, ό,τι κι αν συνέβη, δε με επηρεάζει. ‘Έτσι, ακριβώς! Αφού είμαι cool, βρε! Ναι, τότε ήταν που μου το αναγνώρισε. Πότε; E, να...εκείνη την αποφράδα ημέρα... Γιατί «αποφράδα»; Πως, δηλαδή, να τη χαρακτηρίσω; Αφού... δυο ώρες αργότερα χωρίζαμε... Σήμερα έχει γενέθλια. Της έστειλα ένα εύθυμο και «χαλαρό» μήνυμα, έτσι, για να σπάσει ο πάγος... Ποιος πάγος; Xμμμμ... μάλλον τοίχος αποκλεισμού είναι... ΄Ένα τηλεφώνημα και μία (ξαφνική) επίσκεψη στο σπίτι της, μέσα σε διάστημα τριών εβδομάδων, είναι πολύ; ΄Όχι, ε; Aμ, τότε, τι να πεις που δεν ανταλλάξαμε κουβέντα για τους επόμενους...έξι μήνες! Ούτε ευχές για Χριστούγεννα/Πρωτοχρονιά, ούτε ευχές στα γενέθλιά μου (Mάρτιο), ούτε ευχές για το Πάσχα! Κι αν δε συναντιόμασταν τυχαία σε μία θεατρική παράσταση, θα προστίθεντο δύο ακόμη μήνες! ΄Όχι πως μιλήσαμε, τότε...τίποτα...άχνα δε βγάλαμε! Μάλλον έφταιγε το γεγονός πως δεν ήμασταν μόνοι μας. Εκείνη ήρθε με τη γυναικοπαρέα της και εγώ με την...πρώην της...πρώην! Ναι...με την «προκάτοχό» της! Είμαι ανώτερος άνθρωπος, εγώ! Ας μη μου ευχήθηκε εκείνη... εγώ θα το κάνω! Εξάλλου, έχω μία ιδιαίτερη σχέση με τα γενέθλια: θυμάμαι πολλά! Τα θεωρώ πολύ σημαντικά κι ας είναι πιο «προσωπικά» (έτσι, Χαμένε; ) από τις γιορτές - ίσως για αυτό ακριβώς...

H αλήθεια είναι πως δεν το έχω «χωνέψει», ακόμη. Πως γίνεται, βρε παιδί μου, μέχρι την τελευταία στιγμή να ψιθυρίζεις γλυκόλογα, να φιλάς παθιασμένα, να «σπαρταράς» χωμένη μέσα στην αγκαλιά του, να προγραμματίζεις την εκδρομή της επόμενης εβδομάδας, να δείχνεις (και να λες!) πόσο πολύ τον γουστάρεις και...με μιας...να κάνεις ένα «πουφ!» και να τα διαλύεις όλα, δηλώνοντας πως όλα αυτά (τα ποια; ) που αισθανόσουν, σου φαίνονται σα να...ξεθωριάζουν; E, αν είσαι γυναίκα, μάλλον μπορείς! («ισχυρό φύλλο» my ass...) Δηλαδή...τώρα ξεθώριασαν; Εχθές, προχθές, την προηγούμενη εβδομάδα που έμοιαζες (και δήλωνες) χαρούμενη, ήταν όλα εντάξει; Με τι διάολο τα έπλυνες και ξεθώριασαν έτσι; Με νέφτι; Θα δει! Θα της δείξω, εγώ! Δε με ξέρει καλά, εμένα...

Το παν είναι να είσαι και να δείχνεις...cool! Ναι, εντάξει, δεν έπιασε την προηγούμενη φορά, αλλά...ήταν ειδική περίπτωση: πέσαμε σε...»εκκρεμότητα»! Το γεγονός είναι πως η «τεχνική του γραμματοσήμου» πιάνει πάντα! Γουστάρεις κάποια; Φτύστην! ΄Όχι κυριολεκτικά, βρε! Θα φας χαστούκι ξεγυρισμένο και θα είναι όλο δικό σου! Απλά, παίξ’ το αδιάφορος, άνετος, με πολλές παρέες και ασχολίες (κατά προτίμηση ανθρώπινης υπόστασης). Ποτέ μη δεχθείς αμέσως μία πρόταση. Κάνε πως το σκέφτεσαι και άστο...»φλου»! ΄Όπως θα κάνω κι εγώ, τώρα, που θα μου τηλεφωνήσει. Θα με ευχαριστήσει και θα μου ζητήσει να βρεθούμε - ίσως με καλέσει και στο πάρτι της. Φυσικά θα αρνηθώ (ευγενικά) και θα το αφήσω στη... Μοίρα! Χα, χα...θα «κολλήσει» και θα...

«Tικ-τικ!». ΄Ήχος μηνύματος. Ώπ! Ποιος να ‘ναι; Απάντηση: «Ευχαριστώ πολύ. Κι εσύ να περνάς όμορφα». Όπα, μεγάλε...εντάξει, της έδειξες. Τα κατάφερες... «κόλλησε»! ΄Έλα, τώρα, σταμάτα να σκουπίζεις το πάτωμα και τράβα να ρίξεις λίγο νερό στη μούρη σου! ΄Άντε, μπράβο...μεγάλε άντρα...

Name the Game Γράφει ο Κλέαρχος Γουργουρίνης

Τ

α μάτια μου άνοιξαν αργα, αποκαλύπτωντας μια χαοτική συμφωνία χρωμάτων ... Aκολουθώντας πιστός στο ραντεβού του, ο γνώριμος ολιγόλεπτος πονοκέφαλος από την επανέναρξη των νευρωνικών συνδέσμων αγκάλιασε τις αισθήσεις μου με στατικές εκκενώσεις, σαν μια ακανθώδη μέγγενη να βουτά με δίψα και να σφίγγει τις απόκρυφες περιοχές του βιο-ποζιτρονικού μου εγκεφάλου. Ο πόνος κόπασε και οι αισθήσεις μου ήρθαν τώρα σε εστίαση, τα μέλη μου απαντώντας σε κάθε μου προσταγμα σχεδόν αμέσως. Τα εισερχόμενα μηνύματα με διαβεβαίωσαν πως είμασταν σε πλανητοκεντρική τροχια με τον Kronox, την αποστολή μου. Ανακίνησα τα χέρια μου, φέρνοντάς τα στρεφόμενα εμπρός και στο πλάι μου, θαυμάζοντας ως συνήθως τον τρόπο που αντικατοπτρίζονταν οι διαθλασεις από LEDs και μηχανισμούς που κοσμούσαν το εσωτερικό του αστροπλοίου γύρω μου. Το εμφύτευμα επικοινωνίας άρχισε να στέλνει παλμική ειδοποίηση, σήμα πως είχα εισερχόμενο μήνυμα.

Οι δεξαμενές των φλογοβόλων τού Dinos ήταν ήδη γεμάτες και το module περίμενε υπομονετικά στη θέση του την στιγμή κλήσης του στην επιφάνεια τού πλανήτη που καραδοκούσε απειλητικά μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την παρούσα θέση μας. Ένα κλικ λίγο πιο δεξιά με έκανε να κοιτάξω προς τη θέση του τρίτου module, ένα πράσινο led να αναβοσβήνει αργά πίσω του, υποδεικνύοντας πως και η δική του διαδικασία εξόπλισης ήταν επιτυχής. Αναστέναξα νοερά και πήρα θέση για σωστή απόσβεση από το σοκ τηλεμεταφοράς. Κόκκινα φώτα άρχισαν να πάλλονται ρυθμικά...

8...

7... ...ο αέρας γύρω μου άρχισε να πάλλεται ακανόνιστα από τα ιονισμένα άτομα όζοντος καθώς ο τηλεμεταφορέας είχε ήδη εισέλθει σε προθέρμανση...

6...

-------------------------------

«Καλή τύχη, η Επανάσταση βασίζεται πάνω σου!»

-4435

5...

OC

INCOMING-35.4 -PLAN, SCHEMATICS STATUS:

MAP --

AND

OPERATION

UNIDENTIFIED

PRIORITY:

TOP

-------------------------------

Έστρεψα νοητικά την προσοχή μου στο κόκκινο φωτάκι που αναβόσβηνε στα αριστερά της επικεφαλίδας του μηνύματος. Αμέσως, ολόκληρες σελίδες άρχισαν να ξεφυλλίζουν μπροστά μου, υποδεικνύοντας τα σημεία τηλεμεταφοράς, προτεινόμενες διαδρομές και waypoints, καθώς και ενδεικτικούς κινδύνους, φυσικούς και μη. Κλείνοντας το μήνυμα, έστρεψα την προσοχή μου στο δωμάτιο και στα άλλα δύο modules που περίμεναν άψυχα, υπομονετικά τη σειρά τους μέχρι να κληθούν σε χρήση. Το προγραμμα λειτούργησε εξαιρετικά στα τεστ που μου έκαναν, αλλά αυτή θα ήταν η πρώτη φορά που θα δοκιμαζόμουν σε πραγματικές συνθήκες μάχης, πράγμα που μου προκαλούσε αρκετή νευρικότητα, όση δηλαδή μπορούσα να νοιώσω και να εκφράσω στο λιγοστό ανθρώπινο εγκέφαλο που είχε απομείνει. Το Cyborg ήταν πλέον το σώμα μου, αν και παρόμοια συστήματα υποστήριξης ζωης υπηρχαν και στα άλλα δυο modules. Όμως πώς να το κάνεις; Η ανθρώπινη μορφή μαζί με τις λειτουργίες της είχαν βάλει την σφραγίδα τους στα απόκρυφα μέρη του μυαλού μου, ότιδήποτε άλλο πιο μακριά από αυτό για αρκετο χρονικό διάστημα με έκανε να νοιώθω άβολα με την πάροδο του χρόνου...

4... Ξαφνικά, ο υπολογιστής του Τηλεμεταφορέα άρχισε να ανακοινώνει ενδείξεις πιθανής δυσλειτουργίας.

3...

2... «ΠΡΟΣΟΧΗ!! ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΛΕΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ SUBMODULES!!!»

1... Τα πάντα γύρω μου άλλαξαν και το γνώριμο περιβάλλον του Αστροπλοίου είχε τώρα μεταμορφωθεί σε έναν αποπνικτικό βαλτότοπο με πυκνή βλάστηση που δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πολύ φιλόξενος... «Θα προσπαθήσουμε να τα τηλεμεταφέρουμε με την πρώτη ευκαιρία... μερικά είναι ήδη στη διαδρομή μπροστά σου...» Υπέροχα.

Review X-Specs 3D Stereoscopic Glasses Γράφει ο Αντώνης Ηλιάκης

Μ

ιας και έχουμε μπει για τα καλά στον κόσμο της νέας τεχνολογίας του 3D, αυτή είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αναφέρουμε κάτι σχετικό με την Amiga... Η τεχνολογία 3D βασικά δεν είναι κάτι το καινούργιο, απλά τα τελευταία χρόνια έχει κάνει μια μεγάλη βελτίωση. Το 3D έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, πλέον σχεδόν κάθε ταινία στον κινηματογράφο παρέχεται σε 3D, για να μην πούμε για τα κινούμενα σχέδια που πλέον είναι εξ’ ολοκλήρου σε αυτό. Και όχι μόνο. Το 3D πλέον έχει μπει και στα σπίτια μας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Εκεί που πριν μερικά χρόνια οι τηλεοράσεις 3D φάνταζαν όνειρο απατηλό, πλέον σχεδόν ο καθένας μπορεί να προμηθευτεί μία, και ειδικά αν είναι μεγάλος λάτρης της έβδομης τέχνης. Το άλμα της βελτίωσης, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι ήταν τεράστιο ως προς την απόλαυση μιας 3D ταινίας ή ακόμα και παιχνιδιού. Από το παλιό και μονότονο σύστημα με το μπλε και κόκκινο φακό, στην απόλυτη εμπειρία κινηματογραφικής θέασης.

χίλια ζόρια έβρισκες τα βασικά που ήθελες, το προαναφερθέν σίγουρα αποτελούσε όνειρο θερινής νυκτός ή έργο επιστημονικής φαντασίας. Και ιδού λοιπόν, το έχουμε στην κατοχή μας και σας το παρουσιάζουμε, ειδικά για τους αναγνώστες του αγαπημένου σας περιοδικού. Ας δούμε όμως τι περιέχει το συγκεκριμένο πακέτο. ΜΕ ΜΙΑ ΓΡΗΓΟΡΗ ΜΑΤΙΑ

Όπως βλέπετε και στην εικόνα, το συγκεκριμένο περιφερειακό εκτός από το τύπου κράνος-γυαλιά, υπάρχει και ο ειδικός μετατροπέας που συνδέεται στη δεύτερη θύρα του joystick της Amiga σας (που με την σειρά του παρέχει δυο εισόδους για να μπορείτε να συνδέσετε δυο ζευγάρια γυαλιά), και εν συνεχεία τα 3D γυαλιά σε αυτό. Τα γυαλιά αυτά δεν είναι τα φτηνιάρικα που ξέρουμε (παθητικού κλείστρου), αλλά ενεργού κλείστρου. Τι σημαίνει αυτό; Παθητικού κλείστρου είναι τα φτηνά γυαλιά (συνήθως τότε ή και ακόμα τα χάρτινα) που φυσικά δεν είχαν την τρελή απόδοση μιας και ό,τι έβλεπες Η τεχνολογία προχωράτην μια γινόταν μπλε ή ει, και δυστυχώς ή ευτυκόκκινο (λόγω φακών). χώς πρέπει να την ακοΓενικά ό,τι έβλεπες, είτε λουθούμε (κατά έναν ήταν στατική εικόνα ή τρόπο), αλλιώς μόνο κίνηση, τις μπλε και κόκζημιωμένοι βγαίνουμε κινες αποχρώσεις δεν τις ΕΙΚΟΝΑ 1: Το περιφερειακό σε όλο του το μεγαλείο... από αυτό. Ή μήπως όχι; Οι γλίτωνες με τίποτα, με αποτέλάτρεις των ρετρό ζουν και βασιλεύουν, και ειδικά όταν μιλάμε λεσμα τις περισσότερες φορές να ‘ξεχνάς’ ότι είναι έγχρωμο. για την μια και μοναδική αγάπη μας, την Amiga. Μεταξύ μας, Από την άλλη πλευρά όμως, τα γυαλιά ενεργού κλείστρου για μένα δεν είναι καν ρετρό κατάσταση, είναι απλά μια κατάδεν έχουν αυτό το μεγάλο μειονέκτημα. Πράγμα που ισχύει σταση που τρελαίνομαι να είμαι μαζί της. Επειδή αν συνεχίσω ακόμα και σήμερα. τα ‘ζουμιά’ θα πάμε σε άλλο επίπεδο, προτιμώ να προχωρήσω Και πώς δουλεύει αυτό το σύστημα; Τα γυαλιά αυτά περιέχουν και να σας λύσω επιτέλους την απορία: Τελικά τι σχέση έχει η δύο μικρούς LCD φακούς που εναλλάσσονται μεταξύ τους Amiga με το 3D; πολύ αστραπιαία δίνοντας την αίσθηση του βάθους. ΕπιτρέΘα κάνουμε ένα ταξίδι πίσω στο μακρινό παρελθόν, εκεί που ποντας το αριστερό και το δεξί μάτι να βλέπει μόνο την αντίη λέξεις ‘3D’ ή ‘τρισδιάστατη απεικόνιση’ δεν ήταν στο καθημεστοιχή του προοπτική, δημιουργείται μια ψευδό-τρισδιάστατη ρινό μας λεξιλόγιο ή μπορεί σε κάποιους να μην υπήρχε ποτέ. απεικόνιση στην οθόνη της Amiga σας. Πίσω λοιπόν στις αρχές του 1990, μια εταιρία, άγνωστη σίγουΕπίσης μαζί τους λανσάρεται και μια δισκέτα (εκτός το βιβλιρα σε πολλούς, και για να πούμε την αλήθεια και σε εμένα μέχρι αράκι με τις οδηγίες), η οποία εκτός την απαραίτητη library που ανακάλυψα το απόλυτο περιφερειακό τους, που δεν είναι περιέχει και διάφορα καλούδια για να δοκιμάσετε σε πρώτη τίποτα άλλο από τα γυαλιά 3D κατασκευασμένα εξ’ ολοκλήρου φάση τα 3D γυαλιά σας. Η έκπληξη έρχεται με την προσθήκη για Amiga. Το όνομα αυτού; X-Specs 3D Stereoscopic Glasses. ενός παιχνιδιού, shoot ‘em up για την ακρίβεια, φτιαγμένο εξ’ Τι είναι λοιπόν αυτά τα 3D γυαλιά; Τα γνωστά σε όλους μας ολοκλήρου για τα γυαλιά σας. Το άγνωστο σίγουρα Space γυαλιά τρισδιάστατης απεικόνισης. Από τότε μπορούσαμε να Spuds, αφού ποτέ δεν κυκλοφόρησε σαν commercial μορφή. δούμε και να πειραματιστούμε τον μαγικό κόσμο του 3D στην Μην περιμένετε το τρομερό και φοβερό παιχνίδι, αλλά μιας Amiga μας. Αλλά τότε, στην ταλαίπωρη Ελλαδίτσα μας, που πρώτης τάξεως ευκαιρία να δοκιμάσετε την τύχη σας παίτέτοια τύχη να βρεις το συγκεκριμένο περιφερειακό. Εδώ με τα ζοντάς το σε τρισδιάστατη απεικόνιση μέσω της Amiga σας.

19

ΕΙΚΟΝΑ 3: Λίγο πιο μεγάλα αυτιά να είχα και θα πρωταγωνιστούσα στο Star Trek! ΕΙΚΟΝΑ 2: Και μια πίσω όψη. Προσέξτε την -δυστυχώς- μικρή επιφάνεια των φακών.

ΩΡΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ Βάζοντας λοιπόν την δισκέτα στο drive, αρχίζει η φόρτωση και σε λίγα δευτερόλεπτα είμαστε έτοιμοι να εξερευνήσουμε τα περιεχόμενα της δισκέτας. Υπάρχουν αρκετές στατικές τρισδιάστατες εικόνες που μπορούμε να δούμε, ώστε να πάρουμε ‘μάτι’ το τί γίνεται, ή καλύτερα ‘τρισδιάστατο μάτι’! Μέσα στη δισκέτα υπάρχουν αρκετά καλούδια. Καταρχήν εκτός του παιχνιδιού υπάρχουν διάφορες επιδείξεις, όπως είναι οι κύβοι, μια γάτα (η αγαπημένη μου!) και ένας κατάλογος ειδικά για ‘μόρια’. Όποιος ήταν καλός στην Χημεία στο σχολείο θα τα θυμάται (εγώ πάντως όχι). Η δοκιμή μας δεν σταμάτησε μόνο στη δισκέτα η οποία συνόδευε τα γυαλιά. Δυστυχώς όσο κι αν ψάξαμε δεν βρήκαμε κάτι σχετικό με το περιφερειακό μας (αν και υπάρχουν φήμες ότι είχαν βγει 2-3 παιχνίδια ακόμα). Πάντως προσπάθησα και δοκίμασα το Wanderer 3D της Elite. Ένα απλό 3D παιχνίδι, αλλά δυστυχώς όπως περίμενα, δεν δούλεψε. Και ο λόγος; Επειδή το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι συμβατό μόνο με τα γυαλιά παθητικού κλείστρου ενώ τα δικά μας γυαλιά όπως είπαμε και παραπάνω είναι ενεργού. Δυστυχώς υπάρχει αυτή η ασυμβατότητα. Επίσης υπήρξε και άλλο παιχνίδι από την μακρινή χώρα του καγκουρό, ονόματι Kin (άντε να το βρεις αυτό τώρα!), αλλά και αυτό θα είχε τα ίδια αποτελέσματα. ΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ Ότι είναι plug ‘n’ play. Ακόμα και ο πιο άσχετος με το θέμα Amiga, μπορεί μέσα σε λίγα λεπτά να δοκιμάσει αυτά τα γυαλιά. Επίσης για τεχνολογία σχετικά παλαιά, η κατασκευή τους είναι πολύ καλή, οπότε μην φανταστείτε ότι απλά φοράτε τα τύπου 3D γυαλιά που έδιναν παλιότερα ως δώρο στα γαριδάκια! Ότι είχες 3D στην Amiga σου στα τέλη της δεκαετίας του ‘80, για σπάσιμο ορισμένων που στο παίζουν σήμερα δήθεν ‘multimedia’ και άλλα τέτοια περίεργα (ο νοών νοείτω).

ΕΙΚΟΝΑ 4: Ο αγαπημένος σας συντάκτης εν 3D δράση... (σ.σ. απολύεσαι!)

αδιανόητο. Στην πραγματικότητα κυκλοφόρησαν 1-2 παιχνίδια από τρίτες εταιρίες, όπως τα LanderGame και RaiderGame, αλλά αν δεν τα βρίσκεις ακόμα και σήμερα στο internet, μετά από τρελό ψάξιμο, καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο είναι να βρεθούν. Αν κάποιος έχει περισσότερες πληροφορίες ας επικοινωνήσει... ΤΕΛΙΚΑ ΑΞΙΖΕΙ; Το μοναδικό 3D περιφερειακό για την Amiga σας, εκπλήσσει ακόμα και σήμερα μιας και είναι ενεργού κλείστρου, αλλά η σχετικά μικρή ορατότητα από τους φακούς, χαλάει κάπως όλη την ομολογουμένως πολύ φανταστική προσπάθεια. Σίγουρα δεν είναι κάτι που θα το φοράς καθημερινά και σίγουρα είναι κάτι που πολύ σπάνια θα το βρεις πλέον σε διάφορες δημοπρασίες ή μη (και αν το βρεις, αν είσαι έτοιμος για αρκετά ευρώ), αλλά πλέον θα θες μερικές φορές να το δοκιμάσεις, ειδικά μπροστά σε κάποιους δύσπιστους φίλους σου, και να τους λες με καμάρι: «Η Amiga μου είχε 3D από τότε που εσείς προσπαθούσατε να τρέξετε παιχνίδια κάτω από Hercules με εξομοίωση CGA!».

ΤΙ ΔΕ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ Μπορεί η κατασκευή τους να είναι καλή, αλλά δυστυχώς δεν βολεύουν και τόσο. Οι μικροί φακοί δυστυχώς μετά από λίγο κουράζουν, μιας και στην πραγματικότητα ζορίζεις κάπως τα μάτια σου για να δεις μέσα από αυτούς. Σίγουρα οι φακοί θα έπρεπε να είχαν μεγαλύτερη επιφάνεια για καλύτερα και πιο ξεκούραστα αποτελέσματα. Δυστυχώς για άλλη μια φορά, όσο πρωτοποριακό ήταν τότε για την εποχή τους, το software που εμφανίστηκε γι’ αυτά είναι πραγματικά από σπάνιο μέχρι

TAXYTHTA

****

ΟΔΗΓΙΕΣ *** ΕΥΚΟΛΙΑ ***** ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ **** ΣΠΑΝΙΟΤΗΤΑ

*****

Howto A600 GRL PROJECT Μέρος 7ο και τελευταίο

Γράφει ο Βασίλης Καραγεώργης

Σ

το τελευταίο μέρος της σειράς αυτής, θα δούμε λίγο τα εσωτερικά περιφερειακά, και κυρίως το touch pad. Όπως έλεγα και στο προηγούμενο τεύχος, το πλείστο των touch pads κατασκευάζεται από την Synaptics. Τα touch pads της Synaptics υπάρχουν σε τρία πρωτόκολλα: PS/2, Serial, και ADB. Τα πρώτα δύο τα γνωρίζουμε ήδη, το τρίτο (ADB) είναι ουσιαστικά αποκλειστικό πρωτόκολλο της Apple και καταργήθηκε προ πολλού. Για το “πάντρεμα” ενός touch pad με την Amiga, μπορούμε να επιλέξουμε μεταξύ των δύο πρώτων. Αν και υπάρχουν κυκλώματα (interfaces) καθώς και οδηγοί που επιτρέπουν την σύνδεση σειριακού ποντικιού στην Amiga, είναι προτιμότερο να ακολουθήσουμε την επιλογή του PS/2. Και σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται κάποιο interface, γιατί ως γνωστόν, η Amiga δεν επικοινωνεί απευθείας με περιφερειακά τύπου PS/2. Απλά, τα σειριακά ποντίκια στις περισσότερες περιπτώσεις δεν γίνονται άμεσα αντιληπτά από τον υπολογιστή, παρά μόνον μετά το φόρτωμα του λειτουργικού. Με λίγα λόγια, ένα σειριακό ποντίκι δεν θα μας επέτρεπε την είσοδο στο early startup menu. Εδώ όμως υπάρχουν και εξαιρέσεις του κανόνα! Ένα από τα touch pads που απέκτησα, ήταν κατά κάποιο τρόπο “μεταλλαγμένο”. Δηλαδή, αν και το μοντέλο είναι το ΤΜ1002SU (Εικόνα 1) που ουσιαστικά σημαίνει σειριακό pad, η όλη κατασκευή κατέληγε σε PS/2. Πρόκειται για εξωτερικό touch pad, με καλώδιο το οποίο έχει κατάληξη PS/2 φύσα. Αρχικά σκόπευα να χρησιμοποιήσω ένα ΤΜ41ΡUG311-2 (Εικόνα 2) που είναι άμεσα PS/2, και το είχα εύκαιρο από κάποιο παλιό laptop, αλλά στον δρόμο αποφάσισα να αγοράσω το εξωτερικό μοντέλο, για να μην ρισκάρω την καταστροφή του pad. Και εξηγούμαι: το πάχος της πλακέτας είναι σχεδόν 1 χιλιοστό! Πράγμα που σημαίνει πως αν κάποιος δεν προσέξει, μπορεί άνετα με το κολλητήρι να κάψει ή και να διατρυπήσει την επιφάνειά του.

Εικόνα 2. Το touch pad TM41ΡUG311-2 της Synaptics.

Ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο κατέληξα στο εξωτερικό μοντέλο, ήταν πως μου προσέφερε έτοιμα τα δύο πλήκτρα του ποντικιού, σε ιδανικό και λεπτό σχήμα για την κατασκευή μου. Το μόνο που είχα να κάνω, ήταν να ανοίξω τα κατάλληλα κενά στο ξύλο ώστε να περάσουν τα πλήκτρα μέσα. (Εικόνα 3). Με αυτά όμως δεν τελειώνει το κομμάτι pad του laptop. Χρειάζεται και το κατάλληλο interface όπως ανέφερα αρχικά, για να μπορεί να επικοινωνήσει το pad με τον υπολογιστή.

Πριν αναλύσω το κομμάτι αυτό, θα προτείνω στους αναγνώστες να επισκεφτούν το http://ccdw.org/~cjj/l/docs/ACF126.pdf ένα πολύ ενδιαφέρον έγγραφο το οποίο αναλύει τα μοντέλα της Synaptics, και πώς εντοπίζουμε τα χαρακτηριστικά τους. Τώρα, όσο για το interface, η καρδιά του είναι το PIC (Peripheral Interface Controller) 16F84. Μπορούμε να φανταστούμε τα PICs σαν μία μορφή PROM, αλλά εδώ δεν μπαίνει ό,τι κώδικας να ‘ναι. Η χρήση τους είναι αποκλειστικά ως controllers. Στο Aminet λοιπόν, υπάρχουν διάφορα projects με οδηγούς για να κατασκευάσουμε μόνοι μας το δικό μας mouse ή keyboard interface. Αυτό που επέλεξα είναι το mouseps2.lha το οποίο περιέχει τις οδηγίες για την κατασκευή, και τον πηγαίο κώδικα για τον προγραμματισμό του 16F84. Ο Pontium έτυχε να έχει PIC programmer στην διάθεσή του, και έτσι, έβαλε τον κώδικα στο τσιπάκι. Η υπόλοιπη κατασκευή είναι πολύ απλή, και η κατάληξη της πλακέτας είναι ένα D-SUB 9-pin βύσμα όπως αυτά από τα κλασσικά ποντίκια για Amiga. Για λόγους προστασίας από βραχυκυκλώματα, η πλακέτα καλύφθηκε με θερμόκολλα Από εκεί Εικόνα 1. Το touchpad TM1002SU της Synaptics.

21 ευτυχώς η τοποθέτησή της δεν εμποδίζει τη συνύπαρξη με τον Viper 630, αφού έρχεται σε ύψος ανάμεσα στην μητρική και τον Viper. (Εικόνα 5) Άλλο ένα σημαντικό κομμάτι της κατασκευής ήταν το RGB to S-Video interface. Όλοι ξέρουμε πως η ποιότητα του σήματος composite (βλ. RCA) στις Amiga δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Αν και η οθόνη που χρησιμοποίησα έχει (μέσω του tuner) είσοδο composite, και θα ήταν πολύ εύκολο απλά να τραβήξω ένα καλώδιο από το Video out της Α600 ώστε να ξεμπερδεύω με την εικόνα, προτίμησα να βελτιώσω λίγο τα πράγματα, χρησιμοποιώντας το S-Video interface του djbase. Μία πλακέτα ιδανικά μικρή, που όμως χρειάζεται μερικές κολλήσεις. Αυτές γίνονται σε 4 σημεία πάνω στο ολοκληρωμένο U12 της μητρικής. (Εικόνα 6) Εικόνα 3. Τα δύο πλήκτρα που διέθετε έτοιμα το εξωτερικό touch pad.

και μετά, μία προέκταση καλωδίου έως την θύρα mouse της Α600 ήταν κάτι απλό. Το τμήμα του πληκτρολογίου το καλύψαμε εκτενώς στο προηγούμενο τεύχος, οπότε, μας μένουν

Στην συνέχεια, η πλακέτα συνοδεύεται από 4 καλώδια που καταλήγουν σε ένα θηλυκό βύσμα S-Video, το οποίο χρειάστηκε προέκταση για να φτάσει στην πλακέτα του tuner. Το αποτέλεσμα ήταν αρκετά ικανοποιητικό. (Εικόνα 7) Πριν

Εικόνα 4. Το clockport adapter για Α600

κάποιες μικρές λεπτομέρειες για να ολοκληρωθεί το εσωτερικό. Μία από αυτές είναι και το “πάντρεμα” της Α600 με την Subway USB. Ξέρουμε πως η Α600 δεν έχει εξ αρχής clockport. Πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται ένα clockport adapter. Αυτό είναι μία πολύ απλή στη κατασκευή της πλακέτα, (Εικόνα 4) η οποία κουμπώνει πάνω στο ολοκληρωμένο Gayle, και μας προσφέρει ένα clockport ώστε να μπορούμε να συνδέσουμε κάποιο περιφερειακό όπως η Subway.

στερεώσω την πλακέτα οριστικά, την κάλυψα με φαρδύ θερμοσυστελλόμενο για προστασία από βραχυκυκλώματα. Άλλα επιμέρους περιφερειακά, είναι η Etherlink III της 3Com (PCMCIA) που φαίνεται στην Εικόνα 8, και ένα CF to IDE adapter με μία κάρτα χωρητικότητας 1GB της Kingston. Να αναφέρω επίσης πως η A600 GRL είναι ίσως απ τα λίγα “φορητά” μηχανάκια που διαθέτει VGA IN! Πράγμα που σημαίνει πως η οθόνη της είναι εκμεταλλεύσιμη και από άλλους υπολογιστές.

Όπως θα καταλάβατε, η πλακέτα αυτή έχει αρκετό όγκο, αλλά

Σίγουρα θα μπορούσαμε να συζητάμε άπειρες ώρες για θέμα-

φτερά σε αυτό το μηχάνημα, και τεράστια ποσότητα μνήμης συγκριτικά. Όταν όμως η κατασκευή τελείωσε, αυτό το αντικείμενο απλά δεν υπήρχε. Επίσης, με κατάλληλο σχεδιασμό και καλές μπαταρίες, το μηχάνημα θα γινόταν κυριολεκτικά φορητό. Πιστεύω πως η κατανάλωση δεν είναι υπερβολική. Θα έλεγα σε όσους προτίθενται να κατασκευάσουν κάτι παρόμοιο,

Εικόνα 5. Ο Clockport adapter για την Α600.

Εικόνα 8. Η κάρτα δικτύου.

πως χρειάζεται θυσίες και σε ώρες δουλειάς, αλλά και κάποια χρήματα που το αποτέλεσμα όμως δικαιώνει.

Εικόνα 6. Το S-Video interface συνδεδεμένο στην μητρική

τα βελτίωσης της κατασκευής, και προσθήκες που θα μπορούσαν να γίνουν, ή και αλλαγές που τώρα είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσες. Για παράδειγμα μία ACA 630 θα έδινε κυριολεκτικά

Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω θερμά τους χρήστες Animagic και Pontium για τη βοήθειά τους. Τον πρώτο για τα εκπληκτικά αυτοκόλλητα τα οποία μου έφτιαξε, και τον δεύτερο για την βοήθεια στο mouse interface. Φυσικά και όλα τα μέλη του Amigahellas για την συμμετοχή τους στην κουβέντα μας στο forum, κατά την διάρκεια της κατασκευής!

LINKS: http://www.amigaworld.de/ hardware/s-video-adapter/ http://www.amiga-hardware.com/ showhardware.cgi?HARDID=772 http://aminet.net/package/docs/ hard/mouseps2 http://ccdw.org/~cjj/l/docs/ ACF126.pdf

Εικόνα 7. Η ποιότητα της εξόδου S-Video.

Points of View Γράφει ο Φρανκ Λειβαδάρος Πέρα από το 2000 «Διαστημική τεχνολογία για λίγους», έγραφε το 1987 στο εξώφυλλο του Pixel αναφερόμενο στην Amiga 500. Διαστημική... ένας όρος ο οποίος χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον επί πολλά έτη για να περιγράψει μία κατάσταση εξελιγμένη, μπροστά από την εποχή της, μοντέρνα, η οποία σίγουρα θα προδιέγραφε το μέλλον. Ένα μέλλον το οποίο φάνταζε τεχνολογικά και κοινωνικά εξέλιγμένο - ένα μέλλον καθαρό, χωρίς προβλήματα, στο οποίο η ανθρωπότητα θα είχε προοδεύσει από κάθε άποψη. Παραδόξως, μα όχι ανεξήγητα, το μέλλον αυτό είχε ταυτιστεί επί δεκαετίες με το σημαδιακό και πολύ κοντινό έτος 2000. Η ανθρωπότητα, σίγουρη για την εκθετική τεχνολογική πρόοδό της, θεωρούσε ότι εντός ελαχίστων δεκαετιών, θα είχε εγκαταστήσει βάσεις στη Σελήνη και θα ταξίδευε προς άλλα ηλιακά συστήματα. Η εργασία θα γινόταν σε μεγάλο βαθμό από ανθρωπόμορφα ρομπότ (άλλη μία λέξη χαρακτηριστική μίας εποχής), ενώ τα κομπιούτερ θα έκαναν το ανθρώπινο μυαλό να φαντάζει περιττό. Βιβλία, διαφημίσεις, συζητήσεις, ταινίες και εκπομπές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές, χρησιμοποιούσαν το 2000 ως σημείο αναφοράς για το μέλλον το οποίο επρόκειτο να έρθει δίνοντας λύση στα περισσότερα προβλήματα της ανθρωπότητας. Οι περισσότεροι οι οποίο διανύουν τη τέταρτη δεκαετία της ζωής τους, θα θυμούνται την εκπομπή «Πέρα από το 2000» στην οποία παρουσιάζοντο καινοτομίες, εφευρέσεις, πειραματικοί μηχανισμοί, ανακαλύψεις αλλά και προβληματισμοί, οι οποίοι θα έβρισκαν εφαρμογή και τόπο στο, χαλαρά τοποθετημένο κοντά στο έτος 2000, μέλλον. Παράλληλα, πολλά προϊόντα χρησιμοποιούσαν τον αριθμό 2000 στην ονομασία τους - όπως βίντεο Grundig 2000 - προσπαθώντας να πουλήσουν περισσότερα κομμάτια στις διψασμένες για σύγχρονα προϊόντα μάζες. Στη ψυχολογία κυρίως των νεοτέρων, ο αριθμός αυτός απέκτησε μία σημειολογική σημασία, μία υπόσταση η οποία ενσωμάτωνε προσδοκίες και ελπίδες και εξέφραζε τη τάση του ανθρώπου προς το νέο. Το 2000 ανήκει ήδη στη προηγούμενη δεκαετία. Πλησίασε και μας προσπέρασε σχεδόν χωρίς να το αντιληφθούμε – ίσως γιατί σαν σημαδιακό έτος είχε πάψει να προβάλλεται ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Ίσως γιατί είχαμε μεγαλώσει ήδη αρκετά ώστε να μη σημαίνει τίποτα για εμάς. Ίσως επειδή στη πράξη δεν είδαμε τίποτα το περίλαμπρο – ούτε κατά προσέγγιση – τίποτα που να μοιάζει με αυτά τα οποία προβάλλονταν παλαιότερα ως μελλούμενα. Το πολυαναμενόμενο μέλλον ήταν ήδη εδώ... βρώμικο, σκοτεινό, γεμάτο βία σε τοπικό και διεθνές επίπεδο. Τίποτα δε φαινόταν να έχει αλλάξει προς το καλυτερο. Σίγουρα δεν είχαμε βάση στη Σελήνη – εκτός εάν πιστέψουμε διάφορους συνομοσιολόγους – και οι διακοπές σε ξενοδοχείο στη τροχιά της Γης ήταν ακόμη πολύ μακριά. Το αυτοκίνητό μας δεν ήταν ιπτάμενο και στο σπίτι μας δεν είχαμε ρομποτική οικιακή βοηθό, ενώ σε πλανητικό επίπεδο η πολιτική και οικονομική αστάθεια έδινε τον τόνο για τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Μία δεκαετία αργότερα, η κατάσταση είναι μάλλον χειρότερη, ενώ η τάση των εξελίξεων δείχνει προς διαρκώς επιδεινούμενη πραγματικότητα.

Πού πήγε λοιπόν ο κόσμος του 2000, όπως τον βλέπαμε το 1970 και το 1980; Ήταν ένα τεράστιο ψέμμα ή τον είχαμε προσεγγίσει πολύ επιφανειακά; Μας σερβιρίστηκε έτσι ώστε να αγοράζουμε περισσότερα «μοντέρνα» προϊόντα ή μείναμε στην εικόνα και χάσαμε την ουσία; Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση και δε γίνεται αντιληπτή εάν δε σταθούμε λίγο για να σκεφτούμε τη κατάσταση. Το 2000 σαν εμπορικό σήμα, σαν μέσο πώλησης προϊόντων και ιδεών αλλά και ως πηγή έμπνευσης κυρίως των νέων ανθρώπων έχει ξεφτίσει προ πολλού. Το ξεθώριασμα της εικόνας της διαστημικής εποχής του 2000 μπορεί να ξεκίνησε με την ανατίναξη του Challenger ή μετά τις σημαντικές αλλαγές οι οποίες συντελέστηκαν μετά τη πτώση του ανατολικού μπλοκ. Δεν είναι σαφές και δεν έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς στη πράξη οι αναμενόμενες εξελίξεις είναι σε μεγάλο βαθμό εδώ. Ασυναίσθητα – ακριβώς επειδή έχει μπει στη ζωή μας σταδιακά – χρησιμοποιούμε μια πλειάδα συσκευών και υπηρεσιών τις οποίες ευαγγελίζονταν οι κήρυκες της εποχής του 2000. Πλέον μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, από οποιοδήποτε σημείο – το κινητό μας τηλέφωνο το οποίο είναι και προσωπικός υπολογιστής ώστε να συνδεθούμε στο παγκόσμιο δίκτυο και να αντλήσουμε ή να στείλουμε πληροφορίες για οποιοδήποτε θέμα - για να κλείσουμε ένα αεροπορικό εισητήριο ή μία θέση στο θέατρο, για να μιλήσουμε με ελάχιστο κόστος με κάποιο φίλο μας ο οποίος βρίσκεται σε άλλη χώρα ή να προβάλλουμε μία ταινία σε τρεις διαστάσεις στην λεπτή τηλεόρασή μας. Τα ογκώδη βίντεο και οι τηλεοράσεις-μπαούλα ανήκουν εδώ και καιρό στο παρελθόν. Οι συσκευές είναι πλέον μικρότερες αν και πιο πολύπλοκες, πιο οικονομικές και σίγουρα πιο εύχρηστες. Αναλογιζόμενοι τις εξελίξεις σε σημαντικότερα επιστημονικά και τεχνικά θέματα όπως ο επιταχυντής σωματιδίων στο Cern, η αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου γονιδιώματος, οι νεότερες αποστολές στο διάστημα και η πρόοδος στη νανοτεχνολογία, βλέπουμε ότι μεγάλο μέρος των στόχων του 2000 έχει επιτευχθεί ίσως και με το παραπάνω. Το 2000 είναι τελικά εδώ. Ίσως όχι για όλους και σίγουρα όχι με το στυλ το οποίο περιμέναμε. Ωστόσο, το ζητούμενο είναι να το ζούμε όσο περισσότερο μπορούμε, χωρίς να το κρίνουμε δογματικά βάσει της εικόνας την οποία είχαμε σχηματίσει για αυτό. Πρέπει να χρησιμοποιούμε τις δυνατότητες οι οποίες μας παρέχονται ώστε να κάνουμε τη καθημερινότητά μας καλύτερη. Ακόμη περισσότερο, είναι καλό να αναλογιζόμαστε το ποιό θα είναι το επόμενο βήμα και το πώς θα το υλοποιήσουμε. Και να μοιραζόμαστε το όραμα και τις ανακαλύψεις μας με όσους ενδιαφέρονται για το αύριο. Άλλωστε οι σημερινοί οραματιστές εμπνέουν σε μεγάλο βαθμό τους αυριανούς επιστήμονες και τεχνικούς οι οποίοι με τη σειρά τους υλοποιούν τη πραγματικότητα στην οποία ζούμε. Αυτή η διαδικασία μας έχει φέρει στο σημείο στο οποίο βρισκόμαστε, και η ίδια θα μας οδηγήσει πολύ πέρα από το 2000.