2804: Η Χαμένη Αποστολή
2804: Η Χαμένη Αποστολή
Κεφάλαιο ένα: Η σωστική λέμβος Ιανουάριος 2804, στο διαστημικό σταθμό Jupiter one, σε τροχιά γύρω από τον Δία. Ένα τεράστιο διαστημικό συγκρότημα που φιλοξενεί 300.000 ανθρώπους στην προσπάθεια που κάνουν οι γήινοι για την κατάκτηση του διαστήματος και τη διατήρηση της ζωής πέρα από τη γη. Μέσα στην απεραντοσύνη του χώρου φαίνεται μικρό, για τα γήινα όμως κατασκευαστικά δεδομένα ήταν ένα εγχείρημα – πρόκληση, που ξανάδωσε τη χαμένη αυτοπεποίθηση στους κατοίκους του πλανήτη μετά τα όσα συνέβησαν τα τελευταία πεντακόσια χρόνια. Σφαιρικό, με διάμετρο που αγγίζει τα είκοσι πέντε χιλιόμετρα, στιλπνό και μεταλλικό, αστραφτερό στο φως, που ρίχνει πάνω του ο γιγαντιαίος Δίας, περιφέρεται γύρω από τον πλανήτη του σαν δορυφόρος. Και εδώ που τα λέμε, είναι μεγαλύτερο από πολλούς φυσικούς δορυφόρους του Δία. Εκατοντάδες χιλιάδες φωτάκια φέγγουν τρεμοπαίζοντας στη σκοτεινιά του διαστήματος κάνοντας το περίβλημα να μοιάζει σαν μια τεράστια χριστουγεννιάτικη μπάλα, όχι όμως σε δέντρο, αλλά στον απέραντο ωκεανό του σύμπαντος ή απλά σαν ένα φουτουριστικό έργο τέχνης. Το περίβλημά του τον προστατεύει από την ακτινοβολία του διαστήματος, μεγάλο μέρος της οποίας προέρχεται από το Δία. Έχει επενδυθεί με φύλλα μολύβδου, γεγονός που έκανε την όλη κατασκευή πολύ βαρύτερη και κατ επέκταση πολυδάπανη στο θέμα της ενέργειας που καταναλώνει. Αυτό όμως ήταν απόλυτα αναγκαίο. Δεν είχε μόνο αρνητικά το επιπλέον βάρος όμως. Αύξησε τη βαρύτητα εντός του σταθμού, που σε συνδυασμό με την περιστροφική του κίνηση και την υποβοήθηση, έκανε βιώσιμο το εσωτερικό για το ανθρώπινο είδος, χωρίς τις αρνητικές επιπτώσεις της έλλειψης.
2804: Η Χαμένη Αποστολή Η ενέργεια δεν είναι κάτι που λείπει από τους κατοίκους του σταθμού. Μετά από την επίτευξη της πυρηνικής σύντηξης που πλέον επιτυγχάνεται και σε μικρές μονάδες παραγωγής, το αγαθό είναι προσιτό, φθηνό και καθαρό, δίνοντας ώθηση στη εξέλιξη της τεχνολογίας. Εδώ βέβαια δεν μιλάμε για μικροπαραγωγή! Οι αντιδραστήρες του σταθμού είναι τεράστιοι για να μπορούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των κατοίκων, τις ανάγκες του σταθμού από άποψη υποδομής και λειτουργίας, αλλά και τις ανάγκες της περιστροφής και της περιφοράς του. Αιώνες χρειάστηκαν για να φτιαχτεί. Δεκάδες χιλιάδες ήταν οι άνθρωποι που εργάστηκαν και αναρίθμητες οι αποστολές των φορτηγών – διαστημοπλοίων που έφερναν από τη γη τα απαραίτητα υλικά. Όλα αυτά για να ικανοποιηθεί μια ανθρώπινη ματαιοδοξία; Όχι. Η γήινη κοινότητα συνειδητοποίησε πως είναι πολύ ευάλωτη και εκτεθειμένη στους κινδύνους του διαστήματος. Χρειάστηκε πρώτα να υποστεί μια μεγάλη καταστροφή για να αφήσει στο παρελθόν τα πάθη, τα μίση και τους εθνικισμούς, το άσκοπο κυνήγι του χρήματος, την περιχαράκωση στα προσωπικά μικροσυμφέροντα και να αποκτήσει μια πλανητική συνείδηση που την οδηγεί σταδιακά σε μια ακμάζουσα κοινωνία με προοπτικές, με αποικίες και δημιουργίες αντίστοιχες του αρχαίου κόσμου. Μέσα στο σταθμό η ζωή είναι απόλυτα φυσιολογική. Μπορεί να λείπει η φυσική ανατολή και η δύση του ήλιου, καθώς είναι πολύ απομακρυσμένοι απ αυτόν, υπάρχει όμως ο ίδιος βιολογικός ρυθμός εικοσιτετραώρου και έναστρος ουρανός τη νύχτα, όπως αυτός προβάλλεται στις οροφές του συγκροτήματος, στους ανοιχτούς χώρους έξω από τις κατοικίες. Πιο συγκεκριμένα, οι κάτοικοι βλέπουν τον ουρανό όπως είναι έξω από το σταθμό. Η κατασκευή εντός, είναι πολυεπίπεδη. Για να ακριβολογούμε πολυσφαιρική. Ας φανταστούμε ένα κρεμμύδι ή ένα μαρούλι. Από το εξωτερικό προς το εσωτερικό υπάρχουν φλοιοί μέσα στους οποίους λαμβάνουν χώρα όλες οι δραστηριότητες. Υπάρχει ο εξωτερικός φλοιός, το περίβλημα, με συγκεκριμένο πάχος ή βάθος αν θέλετε, όπου είναι εγκατεστημένα τα αμυντικά συστήματα, τα συστήματα καμερών και παρακολούθησης του εξωτερικού χώρου,
2804: Η Χαμένη Αποστολή ραντάρ, κεραίες επικοινωνίας με τη γη και διάφορα άλλα. Εδώ είναι και τα μεγάλα υπόστεγα των διαστημοπλοίων που μεταφέρουν ανθρώπους και προμήθειες από και προς τη γη. Πιο μέσα είναι η βιόσφαιρα. Εδώ αξίζει να σταθεί κανείς. Είναι πραγματικά μια μικρογραφία της γης. Ρυάκια, λίμνη, άμμος, δέντρα, πουλιά, θερμοκήπια με χώμα από το μητρικό πλανήτη για την παραγωγή φρούτων, λαχανικών και δημητριακών, μονάδες εκτροφής ζώων, τεχνητός άνεμος, βροχή και χίλια δυο άλλα που κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται σα να βρίσκονται στη γη. Με όλο αυτό το βιοσύστημα η προσαρμογή για τους κατοίκους έγινε ευκολότερη! Ακόμα πιο βαθιά είναι η πόλη. Τα πράγματα σε αυτό το φλοιό είναι κάπως διαφορετικά. Ίσως και μονότονα, όπως σε κάθε πόλη. Μόνο που σ αυτήν υπάρχουν ιδιαιτερότητες όπως μπορεί να φανταστεί κανείς. Συγκροτήματα κατοικιών, μεταλλικά, ψυχρά κατασκευάσματα, αυστηρά όπως απαιτούν οι συνθήκες απ έξω, αλλά και άνετα με ότι παρέχει η τεχνολογία από την εσωτερική τους πλευρά, φιλοξενούν τους κατοίκους. Δρόμοι, γήπεδα, ναοί, θέατρα, βιβλιοθήκες, χώροι μουσικής, παιδικές χαρές, σχολεία, πανεπιστήμιο, δύο μεγάλα νοσοκομεία (πρέπει να πούμε ότι ο σταθμός αποτελεί ερευνητικό κέντρο στο χώρο της ιατρικής), επαγγελματικοί χώροι, γραφεία και ότι άλλο μπορεί να συναντήσει κανείς σε μία πόλη. Εδώ ζει και εργάζεται το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Η ρουτίνα της καθημερινότητας όπως την έχουμε συνηθίσει εδώ και αιώνες. Μπορεί να φαίνεται λίγο αφύσικο στην αρχή, αλλά η προσαρμοστικότητα του ανθρώπου είναι τέτοια που γρήγορα εξοικειώνεται με αυτά τα δεδομένα. Στον πυρήνα του σταθμού βρίσκονται οι μονάδες ενέργειας. Τρεις τεράστιοι αντιδραστήρες δουλεύουν συνεχώς προκειμένου να παράξουν την απαιτούμενη ενέργεια. Για να είμαστε ακριβείς, οι δύο μόνο. Τόσοι είναι αρκετοί! Ο τρίτος επιτελεί το έργο της εφεδρείας. Τίθεται σε ισχύ κατά τη διάρκεια συντήρησης εναλλάξ, των άλλων δύο και μπορεί να αξιοποιηθεί σε περίπτωση βλάβης. Τέτοιο γεγονός δεν συνέβη ακόμα, ευτυχώς, αλλά όπου υπεισέρχεται ο ανθρώπινος «δάκτυλος», καλά είναι να παίρνει κανείς τα μέτρα του. Το καύσιμο υδρογόνο άφθονο! Για το
2804: Η Χαμένη Αποστολή διάστημα μιλάμε άλλωστε. Το παραγόμενο υποπροϊόν, καθαρό νεράκι. Το όλο κατασκεύασμα του πυρήνα, περιβάλλεται από ενισχυμένη προστασία. Βαριά τοιχώματα περικλείουν τους αντιδραστήρες, βαλβίδες εκτόνωσης αερίων και αεραγωγοί, μειώνουν στο ελάχιστο την πιθανότητα κάποιου αρνητικού συμβάντος. Λίγο πιο πάνω, είναι οι χώροι διοίκησης.Γραφεία διοίκησης, υπολογιστές με οθόνες τοίχου παντού, δίνουν την αίσθηση μιας τεχνολογικής μυρμηγκοφωλιάς ή ενός μικρόκοσμου σε διαρκή κίνηση. Για έναν αδαή επισκέπτη είναι σχεδόν αδύνατο να αντιληφθεί τι γίνεται εδώ. Τρισδιάστατες απεικονίσεις, ολογράμματα, λυχνίες led που αναβοσβήνουν, ακατάληπτα σύμβολα, αλλά και γλάστρες με λουλούδια που σπάνε τη μεταλλική ομοιομορφία και φυσικά, γραφεία που ορισμένα εξ αυτών θυμίζουν οικεία γήινα περιβάλλοντα! Ακόμα, εδώ βρίσκεται το ερευνητικό ιατρικό κέντρο με τα πειραματικά ιατρικά και βιολογικά εργαστήρια, στελεχωμένο με τους πλέον επιφανείς επιστήμονες του χώρου και τα πιο προηγμένα μηχανήματα. Μικρά και μεγάλα σε όγκο, πίσω από γυάλινα χωρίσματα συνήθως, με βραχίονες, σπειροειδείς σωλήνες, φωτάκια, φυσούνες και αντλίες, σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι ρόλο επιτελεί το καθένα. Ό κάθε φλοιός αποτελείται από αρκετά επίπεδα τα οποία επικοινωνούν μεταξύ τους, έχουν όμως και τη δυνατότητα του σφραγίσματος και της απομόνωσης από τα υπόλοιπα. Οι φλοιοί κλείνουν ερμητικά εμποδίζοντας οτιδήποτε να εισέλθει ή να εξέλθει από αυτούς και η διέλευση γίνεται με ειδική άδεια, πέρα από τους εργαζόμενους και τους διοικητές του σταθμού και των τμημάτων με τη σχετική διαβάθμιση και κατόπιν ελέγχου ίριδας του ματιού και χρήση προσωπικού κωδικού. Ο Διοικητής του σταθμού, Αλμπέρτο Σικιόνι (Ιταλικής καταγωγής), περνάει μια τυπική μέρα ρουτίνας μπροστά σε μια μεγάλη οθόνη στο διοικητήριο του σταθμού. Είναι ένας άντρας γύρω στα εξήντα, περίπου 1,75 ύψους, κλασικός στρατιωτικός με αδρά χαρακτηριστικά, μελαχρινός, αδύνατος αλλά γυμνασμένος, με διαπεραστικό βλέμμα και μια υποψία μουστακιού, σαν σε ταινία του μεσοπολέμου.
2804: Η Χαμένη Αποστολή Πιο πίσω σε ένα γραφείο κάθεται ο υποδιοικητής Βλαντίμιρ Τσεριάνωφ (Ρωσικής καταγωγής), απορροφημένος σε κάποια εργασία στον υπολογιστή του. Αυτός είναι ένας κλασικός Ρώσος. Ψηλός και αδύνατος, με τη χαρακτηριστική σκληράδα στο πρόσωπο, ξανθοκοκκινωπός θα έλεγε κανείς, με γαλάζια μάτια και μια έκφραση βαριεστιμάρας ζωγραφισμένη. Πέντε – έξη άνθρωποι ακόμα με στολές δύο διαφορετικών αποχρώσεων, πηγαινοέρχονται έχοντας στα χέρια τους μηχανηματάκια με οθόνες, σημειώνοντας ενδείξεις και κρατώντας σημειώσεις. Ο χώρος είναι επιβλητικός. Στα περίπου εκατόν πενήντα τετραγωνικά του κυριαρχεί μια απαλή απόχρωση του μπλε, όπου βέβαια μπορείς να δεις τοίχο. Το μεγαλύτερο μέρος σκεπάζεται με μικρές και μεγάλες οθόνες που μπροστά τους έχουν πληκτρολόγια αφής λεπτά και ελαστικά που αναδιπλώνονταικαι μικρόφωνο ενσωματωμένο στην οθόνη αλλά διακριτό. Διακριτικές κάμερες υπάρχουν σε διάφορα σημεία του χώρου. Απόλυτη απουσία ανθρωπόμορφων ρομπότ! Ξεφεύγει αρκετά από ότι έχουμε συνηθίσει στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Γλάστρες κοσμούν το χώρο και πίνακες ζωγραφικής με τα κορυφαία έργα των καλλιτεχνών της ανθρώπινης ιστορίας διαδέχονται το ένα το άλλο σε δύο μεγάλες οθόνες και σε τακτά χρονικά διαστήματα. Επίσης τα υπόλοιπα έπιπλά του – εκτός από τις πολυθρόνες των δύο ανδρών – είναι πολύ «γήινα». Αυτό προσδίδει μια οικιακή αίσθηση και ζεστασιά σε ένα περιβάλλον που θα έπρεπε να είναι ψυχρό και λιτό. Αυτή τη στιγμή οι δυο τους είναι σε κοινό χώρο. Κάπου στην άκρη υπάρχουν δύο μικρότεροι χώροι – γραφεία που μάλλον αντιστοιχούν στον καθένα τους. Τα τελευταία δέκα λεπτά δεν έχουν ανταλλάξει ούτε λέξη. Πιθανότατα όλα πηγαίνουν καλά! Ξαφνικά ο διοικητής ρωτάει έκπληκτος: - Βλαντίμιρ, τι είναι αυτό που έρχεται; λέει δείχνοντάς του τη μεγάλη οθόνη. -
Σκάφος να πω; απαντάει εκείνος. Τι.. τι δουλειά έχει εδώ;
2804: Η Χαμένη Αποστολή - Εστία, επικέντρωσε στο αντικείμενο, διατάζει ο διοικητής τον υπολογιστή σα να μιλάει σε κάποιο φυσικό πρόσωπο. - Αμέσως κύριε διοικητά, απαντάει ο υπολογιστής με απαλή γυναικεία φωνή. -
Προσπάθησε να επικοινωνήσεις μαζί του.
Μετά από δύο λεπτά σιγής η Εστία αναφέρει: - Αδύνατον, δεν ανταποκρίνεται. Επιπλέον, μοιάζει με σωστική λέμβο διαφυγής. - Διαφυγής; Από πού; λέει έκπληκτος ο Τσεριάνωφ. Δείχνει επιθετικότητα; - Όχι. Άλλωστε είναι πολύ μικρό για να μας βλάψει και η ταχύτητά του είναι ελάχιστη για να επιτίθεται. -
Είχαμε επανδρωμένες αποστολές πέρα από εμάς;
-
Δε γνωρίζω κάτι τέτοιο, απαντά ο υποδιοικητής.
- Φαίνεται παλιάς τεχνολογίας πάντως. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι; ξαναείπε ο Τσεριάνωφ. - Ας το μαζέψουμε με προσοχή, είπε ο διοικητής. Πρωτόκολλο ασφαλείας με τήρηση των κανόνων εμπλοκής. Δύο σκάφη προς την λέμβο, ένα σωστικό και ένα «καναρίνι» για ασφάλεια. Τώρα. Η διαταγή μεταβιβάστηκε και σε λίγα λεπτά τα σκάφη ξεκίνησαν από την πλατφόρμα εκτόξευσης αμέσως. - Αυτό με τα καναρίνια πια με ξεπερνά, χαμογέλασε ο Τσεριάνωφ, ποιος είχε την ιδέα; - Δεν ξέρω, είπε ο διοικητής, χαμογελώντας κι αυτός. Είναι ευρηματικοί και θέλουν να νομίζουν πως έχουν χιούμορ. Μάλλον γιατί είναι κίτρινα, πρόσθεσε. Ώρα που βρήκες όμως να το σχολιάσεις. Πάμε να δούμε τι είναι αυτό που θα μας φέρουν. - Δε νομίζω να αποτελεί κίνδυνο, αλλά ας είμαστε προσεκτικοί. Κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να κουβαλάει ή σε τι έχει εκτεθεί! Ξεκίνησαν ανεβαίνοντας σε ένα παράξενο όχημα. Κάτι μεταξύ αυτοκινήτου και αεροπλάνου. Στρογγυλεμένο, με δύο πτερύγια που εξείχαν
2804: Η Χαμένη Αποστολή ελαφρά από τη μέση του. Πετούσε χαμηλά πάνω από μια κατασκευή που έμοιαζε με δρόμο και τους οδήγησε σε μερικά λεπτά σε μια πλατφόρμα προσεδάφισης. Έμειναν πίσω από ένα τζάμι σαν αίθουσα αναμονής, καθώς περίμεναν οι άνδρες με τις ειδικές στολές να το προσεγγίσουν. Αυτοί κρατούσαν στα χέρια τους συσκευές ανίχνευσης ακτινοβολίας και έκαναν μετρήσεις στα τοιχώματα. - Ανοίγει εύκολα, είπε ο ένας εξ αυτών, καθώς τράβηξε ένα μοχλό στο παράξενο σκάφος. Τα επίπεδα ακτινοβολίας είναι στα ανεκτά όρια. Πρέπει να ήταν πολύ καιρό εκεί έξω. Άνοιξε αμέσως μια μπουκαπόρτα και τρεις από τους άνδρες προχώρησαν στο εσωτερικό του. Οι άλλοι κοιτούσαν με περιέργεια. Έβλεπαν ένα κατασκεύασμα που φαινόταν ιδιαίτερα ταλαιπωρημένο, σαν μεταλλικό καράβι που χρόνια ταξίδευε στις θάλασσες και είχε φθαρεί από τη διαβρωτική της δύναμη, με μακρουλό σχήμα και μια καμπούρα στην πλάτη του, σα να είχε χώρο αποθήκευσης φορτίου. Δύο φτερά σε ζεύγη πάνω και κάτω από τα πλευρά του. Σίγουρα ήταν πολλών αιώνων. Τι ήθελε όμως εκεί; Που πήγαινε και κυρίως από πού ερχόταν; Τις σκέψεις τους διέκοψε ο άντρας, που είχε μιλήσει προηγουμένως, μέσα από το σκάφος αυτή τη φορά. - Βλέπουμε τρεις κάψουλες κρυογονικής, οι δύο εκ των οποίων έχουν μέσα ανθρώπους σε κατάσταση ψύξης. Πώς να προχωρήσουμε κύριε διοικητά; - Καλέστε την ομάδα των γιατρών και βοηθήστε τους να τους μεταφέρουν, είπε ο Σικιόνι. Σε λίγο μια ομάδα με διαφορετικές, ολόσωμες άσπρες στολές, έφτασε μαζί με ένα όχημα που είχε διακριτικά ασθενοφόρου. Συνομίλησαν λίγο με τους προηγούμενους και έπειτα μπήκαν και αυτοί. Όταν μετά από λίγο ξαναβγήκαν, κουβαλούσαν στα χέρια τους τις δύο κάψουλες (αρκετά βαριές είναι αλήθεια) με τη βοήθεια των πρώτων και τις τοποθέτησαν στο ασθενοφόρο.
2804: Η Χαμένη Αποστολή - Κύριε διοικητά, είπε ένας από τους γιατρούς. Πρώτα στο θάλαμο απολύμανσης και κατόπιν στο ερευνητικό κέντρο, για να προσπαθήσουμε να τους επαναφέρουμε. -
Ο.Κ. Πηγαίνετε. Ερχόμαστε εκεί.
Τους ακολούθησαν και έμειναν όλοι έξω από το θάλαμο. Στη σύντομη διαδικασία απολύμανσης αντάλλαξαν λίγες κουβέντες: -
Δρ. Πενιλό, είπε ο Σικιόνι, θα τα καταφέρουν;
-
Έχουμε πολλές ελπίδες γι’ αυτό. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις…..
-
Θα είμαστε στο διοικητήριο. Να μας ενημερώσετε.
-
Μόλις είμαστε έτοιμοι.
Γύρισαν στο διοικητήριο και είπαν στην Εστία να κάνει έρευνα στα αρχεία της για την προέλευση της λέμβου που έφερε το όνομα savior 1 (σωτήρας 1). Λίγο μετά η Εστία απάντησε δείχνοντας μάλιστα στη μεγάλη οθόνη, τις σχετικές φωτογραφίες. - Σωστική λέμβος του σκάφους «Atlantis» που ξεκίνησε από τη γη το έτος 2300 με προορισμό το Δορυφόρο του Κρόνου, Τιτάνα και έξι αστροναύτες ως πλήρωμα. Συνέπεσε με το καταστροφικό γεγονός στη γη, δεν επέστρεψε ποτέ και στα αρχεία αναφέρεται ως «η χαμένη αποστολή». Είχε δύο σωστικές λέμβους με χωρητικότητα έξι αστροναυτών (τριών σε κάθε λέμβο). Αυτά βρήκα μόνο. - Ευχαριστώ Εστία, είπε ο Σικιόνι και γυρνώντας στον Τσεριάνωφ είπε: «Θα έχει ενδιαφέρον Βλαντίμιρ. Αρκεί να ξυπνήσουν. Κάναμε σπουδαία ανακάλυψη!» Τότε βέβαια δεν μπορούσε να φανταστεί πόσο σπουδαία θα ήταν η ανακάλυψή τους και που θα οδηγούσε αργότερα. Το εκστόμισε όμως και έπεσε μέσα. Μετά ακούστηκε η φωνή του Δόκτορος Πενιλό. Η Εστία περνούσε αμέσως τις φωνές των καλούντων, κάνοντας διαβάθμιση προτεραιότητας. Φυσικά και δεν μπορούσε να καλέσει οποιοσδήποτε, όποτε του ερχόταν στο μυαλό, γιατί τηρούνταν ένα πρωτόκολλο. Μπορεί οι συζητή-
2804: Η Χαμένη Αποστολή σεις μεταξύ τους να ακούγονταν, ο Πενιλό όμως είχε την προτεραιότητα επικοινωνίας. - Κύριε Διοικητά, σας ενημερώνω ότι στους θαλάμους υπήρχαν ένας άνδρας αστροναύτης και μία γυναίκα. Τους επαναφέραμε, τους χορηγήσαμε ενδοφλεβίως ουσίες για να αποφύγουμε τους κρυστάλλους στο αίμα και τους βάλαμε σε αποστειρωμένο θάλαμο. Είναι σε κατάσταση ύπνου αυτή τη στιγμή. Οι ζωτικές τους λειτουργίες είναι άριστες. Καλοί χτύποι καρδιάς, αναπνοή χωρίς υποστήριξη και όλα βαίνουν καλώς. Αύριο θα τους ξυπνήσουμε και θα θέλαμε να είστε παρών. -
Ευχαριστώ δόκτωρ. Αύριο θα είμαστε εκεί.
Κοίταξε τον υποδιοικητή του και πρόσθεσε: - Με τους ιατρικούς όρους καταλαβαίνεις τα μισά απ όσα λένε. Εγώ ένα ξέρω. Πάει ο ύπνος απόψε! έτσι.
Έλα τώρα, απάντησε εκείνος. Όλοι έχουμε αγωνία αλλά όχι κι
- Τον ξέρω τον εαυτό μου Βλαντίμιρ. Μάτι δεν θα κλείσω. Κάτι μου λέει ότι αυτό που βρήκαμε και απορίες θαλύσει και σε μπελάδες θα μας βάλει. -
Γιατί το λες αυτό;
-
Διαίσθηση……
2804: Η Χαμένη Αποστολή
Κεφάλαιο δύο: Τι να σας διηγηθώ πρώτα! Στο διαστημικό σταθμό Jupiter one ξημέρωνε. Δεν έβγαινε βέβαια ο ήλιος, όμως ένα αχνό φως σαν της αυγής ολοένα και δυνάμωνε από κάποιες εστίες φωτός που υπήρχαν κρυμμένες σε όλο το συγκρότημα, προσομοιάζοντας τον εικοσιτετράωρο κύκλο της γης. Ο Σικιόνι βρισκόταν ήδη στο διοικητήριο περιμένοντας τον υποδιοικητή του… ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ