Mητέρα Φύση και Ιός – Αθηναίου Σπύρος
Mητέρα Φύση και Ιός – Αθηναίου Σπύρος
Τίτλος έργου «Μητέρα φύση και ιός» Συγγραφέας «Σπύρος Αθηναίου» Έτος έκδοσης «2020» Επιµέλεια κειµένου «Σπύρος Αθηναίου» Σχεδιασµός εξωφύλλου «Δηµήτρης Ματσαρίδης» ISBN 978-618-00-1938-4
2
Mητέρα Φύση και Ιός – Αθηναίου Σπύρος
Παρέα Αρχή Πάντα υπάρχει σε µια παρέα ο τύπος ο οποίος έχει κάποιες θεωρίες συνοµωσίας γύρω από τα πάντα. Στην δική µου την παρέα τον φωνάζαµε Κουτό. Ήταν αρκετά µεγαλύτερος µας και συχνά τα καλοκαίρια στην παραθέριση, γυρνούσε από τραπέζι σε τραπέζι τις ζεστές νύχτες και επικοινωνούσε το ανεπικοινώνητο. Αυτό που έκανε ο Κουτός ήταν να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα πάντα γύρω του σύµφωνα µε το ότι υπάρχει πάντα ένα µυστικό. Πάντοτε ήµουν υλιστής. Δεν είναι ότι δεν πιστεύω στο τρίγωνο των βερµούδων, απλώς δεν µε ενδιαφέρει. Δεν µε συγκινεί καθόλου το Στόουν Χεντζ µε τις πέτρες του, ούτε αν πήγαµε στη Σελήνη. Πάντα οι θεωρίες συνοµωσίας µε κούραζαν, όµως συµµετείχα στη κουβέντα διότι δίπλα στον Κουτό τα καλοκαίρια έκανα το µεταπτυχιακό µου κάθε χρόνο. Μπορούσα να σταθώ ως 15χρονος σε µία σοβαρή κουβέντα µε θέµα το την παραφιλοσοφία και την άγνωστη κούφια γη καθώς και για τις πυραµίδες της χώρας και άλλα τέτοια. Το πιο ωραίο µε τις θεωρίες συνοµωσίας και τις τροµακτικές ιστορίες είναι ότι αρέσουν στις γκόµενες.
Φωτογραφίες Πρόσφατα έψαξα να βρω κάτι φωτογραφίες µου από το Λονδίνο. Ψάχνοντας βρήκα και άλλο υλικό, που δεν θυµόµουν ότι υπήρχε. Ένα αγόρι γεµάτο έπαρση, έτοιµο να κατακτήσει τον κόσµο, µε αρκετό προϊόν στα µαλλιά και σκουλαρίκια. Σε κάποιες από τις φωτογραφίες κρατάω ο ίδιος τη µηχανή και τραβάω ένα τυχαίο κλικ µε φόντο το πράσινο δωµάτιο µου. Παντού αφίσες µε εξωγήινους και µπάντες 90ς. Μου άρεσαν οι εξωγήινοι. Βλέπω έναν φουσκωτό εξωγήινο κρεµασµένο που φοράει µια µπλούζα µου και ένα µποξεράκι. Πολύ ψαγµένο. Το είχα βρει σε ένα πανηγύρι, ήταν το τελευταίο κοµµάτι γιατί ήταν ροζ. Η βιβλιοθήκη µου ήταν ακόµα µικρή και κάποια από τα βιβλία που διέκρινα στην εικόνα, τα έχω ακόµα, χωρίς να τα έχω ανοίξει. Φυσικά και σε ένα δεκαπεντάχρονο αρέσουν οι εξωγήινοι. Δεν του φτάνει καλά καλά ο δικός του κόσµος, ο οποίος είναι µπροστά του απλωµένος και ανεξερεύνητος, θέλει να καταλάβει κάποιον άλλο κόσµο. Πόσες ώρες είχα περάσει σε εκείνο το δωµάτιο… Μόνος, να ακούω µουσική και να ζωγραφίζω. Όταν είσαι µόνος στο σπίτι µε τον εαυτό σου και δεν περνάς καλά, τότε έχεις διαλέξει σίγουρα λάθος παρέα. Στη φωτογραφία έχω τα µούτρα του τύπου που θα γίνει αρχιτέκτονας. Τώρα έχω τα µούτρα του γραφίστα µε δικό του γραφείο. Τελευταία φωτογραφία. Ό,τι πιο εξευτελιστικό έκανα ποτέ στη ζωή µου. Δούλεψα σε ένα φαστφουντάδικο που το λέγανε Τζουράσικ Παρκ. Ο τύπος είχε εκµεταλλευτεί γρήγορο φαγητό και παιδότοπο µαζί και έβγαζε τα άντερά του. Ένας φίλος που είχα τότε µου είχε πει ότι τον ξέρει. Σε αυτή την πόλη µπορούν να συµβούν διάφορα ακραία πράγµατα. Όµως ο Νότης, εκείνος ο επιχειρηµατίας, είχε σκεφτεί να βγάλει µια µασκότ για το µαγαζί-πάρκο. Και έτσι ζητούσε κάποιον να είναι ντυµένος δεινόσαυρος έξω από την πόρτα. Αξέχαστες στιγµές µε παιδάκια να µε φτύνουνε και να µε κλωτσάνε. Τα µαλακισµένα, τους 3
Mητέρα Φύση και Ιός – Αθηναίου Σπύρος
τη φυλάω. Μια φορά βάρεσα κλωτσιά ένα και άρχισα να τρέχω παριστάνοντας ότι ήταν µέσα στο πρόγραµµα και ότι απλώς µπήκε µπροστά µου. Μη δουν ένα δεινόσαυρο τα παιδάκια, αµέσως να κουτουρντίσουνε. Να τον εξαφανίσουνε. Εκεί πρώτη φορά σκέφτηκα ότι η δουλειά όσο εξευτελιστική και αν είναι, θα µου δώσει τα ενοίκια για να σπουδάσω γραφιστική στην Αθήνα.
Ο Κουτός Τα χρόνια πέρασαν και οι παρέες χάλασαν. Άλλοι σπούδασαν και παντρευτήκαν, άλλοι δεν σπούδασαν και δούλευαν στην επιχείρηση της οικογένειας και κάποιων άλλων αγνοείται ακόµα η τύχη τους. Όπως ο Κουτός για παράδειγµα. Έχω να τον δω πάνω από τρία καλοκαίρια. Πολλές φορές αναρωτιόµουν αν έχει αλλάξει. Ο κοκκινοτρίχης µε τα στρογγυλά γυαλιά, ο Κουτός, που κανένας ποτέ δεν τον φώναξε µε το όνοµά του. Σίγουρα 8-10 χρόνια µεγαλύτερος µας. Συχνά περνούσε από τα σταντ στο µπαρ µε τις ψάθινες οµπρέλες. Λογικά θα γύρευε κάποιο τσιγάρο από τράκα και θα καθόταν να το καπνίσει µέχρι να µας πει µια ιστορία. Η µία ιστορία πάντα έφερνε την άλλη, µέχρι να αλλάξει τραπέζι και µάρκα τσιγάρων. Ερχόταν εκεί που παίζαµε µπάλα και µας τα χαλούσε για να πει καµιά βλακεία. Κουτός ο οποίος ποτέ δεν πείραξε κανέναν, κυκλοφορούσε µε ένα παλιό µπλε πακέτο τσιγάρων Κορτίνα και έβαζε µέσα όλες του τις τράκες. Ενώ θα του είχε δώσει κάποιος ένα Μάρλµπορο στην τράκα, του οποίου η µάνα να µην ήξερε ότι καπνίζει ακόµα, µετά από λίγο µπορεί να έβγαζε µια άλλη µάρκα από το σεντούκι του. Η Φαρέτρα του ήταν γεµάτη από διάφορες µάρκες τσιγάρων και από ιστορίες συνοµωσίας. Πάνω σε αυτό το πακέτο είχε χρήσιµα τηλέφωνα γραµµένα µε στυλό και πατηµένα ξανά και ξανά από πάνω. Δίπλα σε αυτό το παλικάρι έµαθα να στέκοµαι σε µια κουβέντα γύρω από Εξωγήινους και να την αποµυθοποιώ. Πλάι στον κουτό έµαθα όλες τις ανατριχιαστικές ιστορίες Ντετέκτιβ, πώς να κλέβω στο Παλέρµο, για την Αλ Κάιντα, τον Τέρας του Λοχ Νες δεν υπήρξε ποτέ στη λίµνη Νέση. Ούτε γίγαντας των Ιµαλαίων ούτε ο Θωρ της Μάρβελ. Όλα ήταν για εισιτήρια, παραµυθάκια, θεµατικά πάρκα και ήρωες βασισµένοι σε αρχαίες Θεότητες, Θεούς και αερικά. Ο πραγµατικός Θεός είσαι εσύ, έλεγε ο Κουτός, αλλά ήταν κουτό σαν νόηµα. Οι πιο πολλοί που τον γνώριζαν έµεναν µαλάκες σε 2ο επίπεδο, όταν έµπαινε σε λεπτοµέρειες και καταλάβαινες ότι δεν αυτοσχεδιάζει και ότι ίσως τα έχει αποστηθίσει. Στην αρχή πάντα η πρώτη σκέψη ήταν, άσε µε τώρα που θα µου πει εµένα, αυτός, πώς πέσανε οι πύργοι, δες τον… Αυτό ήταν το νούµερο ένα µάθηµα όµως, ότι όλα έχουν διαφορετική όψη από αυτό που στην πραγµατικότητα κρύβουν στο εσωτερικό τους. Απλώς ο κουτός ήταν παγιδευµένος ανάµεσα σε δύο κόσµους. Ήταν µια κάµπια µε φτερά πεταλούδας. Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ. Μου είχε πει ένα βράδυ, «Μιχάλη να ξέρεις, ποτέ δεν πήγαµε στο φεγγάρι» και όταν τον ρώτησα γιατί το λέει µου είπε τα πάντα περί ψυχρού πολέµου, περί θανατηφόρας ατµόσφαιρας γύρω από τη Σελήνη, περί στούντιο στη έρηµο Νεβάδα και τα λοιπά… όµως αυτό που δεν θα ξεχάσω είναι ότι χρησιµοποιούσε σηµεία της µυθολογίας για να πείσει για κάτι ανύπαρκτο. Στο συγκεκριµένο θέµα έλεγε «Ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος αυτό µας διδάσκουν Μιχάλη µου, ότι δεν µπορείς να φύγεις από την ατµόσφαιρα, µέχρι εκεί µπορείς να πας. Άλλωστε θα µπορούσαν να το κάνουν τώρα, σήµερα, µε καλύτερο τρόπο… γιατί δεν το κάνουν?». Τότε είχε ξεσπάσει ένας πόλεµος ειδήσεων και όποιος είχε την µεγαλύτερη είδηση θα κέρδιζε τον πόλεµο. Και σήµερα αν γίνει ένας πόλεµος, προφανώς και θα ξεκινήσει από τα µίντια και την ενηµέρωση, προφανώς και θα είναι διαδικτυακός πόλεµος και µάχη δηλώσεων και διαψεύσεων. 4
Mητέρα Φύση και Ιός – Αθηναίου Σπύρος
Σήµερα Αρκετή δουλειά µέσω ίντερνετ, πόνοι στη µέση και στα µάτια που σηµατοδοτούν ότι πρέπει να βάλω στο πρόγραµµα µου το τρέξιµο και τα γιαούρτια. Δουλεύω αρκετές ώρες τη µέρα από τον υπολογιστή στο γραφείο, όµως το χειρότερο είναι όταν πρέπει να πάω να πάρω τις εκτυπώσεις µε το µηχανάκι της δουλειάς. Έχω πιάσει την καλή τελευταία, γιατί συνεργάζοµαι µε δύο µαγαζάκια που τυπώνουν µπλουζάκια µε µαλακίες στάµπες. Τώρα τελευταία έχει πέσει η κίνηση. Ο κόσµος έχει κάνει κακά του µε µία νέα γρίπη. Όχι τραγικά πράγµατα, απλώς θα πάω για εκτυπώσεις µια φορά τη βδοµάδα και όχι τρείς. Έχει κυκλοφορήσει ότι έχει ξεφύγει ένας ιός από ένα εργαστήρι στην Κίνα. Εκεί παράγουν ιούς και βακτήρια και τα ζευγαρώνουν για να πάρουν τα παιδιά τους και να ετοιµάσουν βιολογικό πόλεµο. Σε ένα τέτοιο πόλεµο οι χώρες µε µεγάλο πληθυσµό θα εξαφανιζόταν σε 2 µέρες. Αυτός ο ιός, λένε, σκοτώνει µόνο ηλικιωµένους εκεί. Μόνο τους βαριά άρρωστους και µια οµάδα της κοινότητας που την έχουν ονοµάσει ευπαθής οµάδα. Η αλήθεια είναι ότι στην Κίνα έχει αρκετούς γέρους, φαντάζοµαι κόσµο να ζει 100 χρόνια, µε συνοπτικές… Αυτούς σκοτώνει ο ιός. Τον λένε COVID-19 και νοµίζω ότι το 19 προσδιορίζει το έτος που το φτιάξανε, όχι το έτος που τους ξέφυγε. Παρόλο που έγιναν τον ίδιο χρόνο. Η Κίνα είναι πολύ µακριά. Ο Κουτός µπορεί να σου έλεγε ότι είναι πιο µακριά απ’ το φεγγάρι, αν τα έβαζε κάτω. Στην τελική το φεγγάρι το βλέπουµε, ενώ την Κίνα όχι. Οπότε, τι συµβαίνει εκεί, τι µαγειρεύουνε, πόσοι πέθαναν πραγµατικά, τι σκατά ιός είναι αυτός κτλ. , δεν θα τα µάθουµε ποτέ. Είναι µακριά.
Νυχτερίδες Μια από τις αγαπηµένες µου ιστορίες τα βράδια µε τον Κουτό και τους άλλους, ήταν ο τρόπος που προέκυψαν διάφορα ονόµατα. Μας έλεγε για διάφορες λέξεις ελληνικές και τη βαθύτερη σηµασία τους και όταν στέρευαν οι πληροφορίες ή επαναλαµβανόταν το γυρνούσε στα ζώα. Τα σκοτεινά ζώα. Οι λύκοι, οι δράκοι, τα φίδια, οι νυχτερίδες κ.α. Άλλωστε µια κουβέντα γύρω από νυχτερίδες, είναι µια τέλεια γέφυρα για να µιλήσουµε για βαµπίρ και να φοβηθούµε όλοι µαζί παρέα. Ο τρόπος προέλευσης της φύσης της νυχτερίδας, µας έλεγε, ήταν κάπως ιδιαίτερος. Συγκεντρωθήκαν λοιπόν κάποτε όλα τα ζώα του δάσους και το λιοντάρι αφού έφαγε, ως βασιλιάς των θηλαστικών, ζήτησε κάποιον να τον κάνει να διασκεδάσει µετά το φαγοπότι. Έσκασε η νυχτερίδα τότε. Την είδαν όλοι, άσχηµη σα σκατό. Δεν την ήθελαν, είχε φτερά. Και το λιοντάρι την έδιωξε. Τα ίδια και µε τον αετό, κάποιες µέρες αργότερα. Ως βασιλιάς των ουρανών, µόλις έφαγε, ζήτησε ένα πτηνό, για να διασκεδάσει. Σκάει πάλι η νυχτερίδα. Καλά, της λέει, από όλο το ιπτάµενο βασίλειο που έχω, ήρθες εσύ? Εσύ δεν γεννάς αυγά, της είπε και την έδιωξε και εκείνος. Και έτσι, η νυχτερίδα κατέληξε να ζει ανάµεσα στον κόσµο των πτηνών και των ζώων, διότι και φτερά έχει, αλλά και γεννάει κατευθείαν µωρά. Κάτι σαν έκπτωτος τυφλός άγγελος. Σήµερα η Κινεζική κυβέρνηση ανακοίνωσε τον τρόπο που εξαπλώθηκε ο ιός, µπερδεύοντας τη µυθολογία και τη λαογραφία µε την πραγµατικότητα. Κάπου στην Κίνα όπως ξέρουµε 5
Mητέρα Φύση και Ιός – Αθηναίου Σπύρος
όλοι, τρώνε σκυλιά, γατιά, κροκοδείλους, καρχαρίες, φίδια, ποντίκια, νυχτερίδες, ελάφια και άλλα ζώα, ερπετά, κήτη ή ό,τι µπορείς να φανταστείς. Υπάρχει ένα µπλε δελφίνι που εξαφανίστηκε σε ένα τεράστιο ποταµό της Κίνας, το οποίο πρέπει να το σκίσανε οι ψαράδες της περιοχής. Ό,τι δεν είναι άνθρωπος το τρώµε. Υπάρχει αυτή η φιλοσοφία. Κάθε χώρα έχει τη δική της φιλοσοφία. Στη Γερµανία το 2015 νοµιµοποιήθηκε η κτηνοβασία και η αιµοµιξία, αυτή είναι η φιλοσοφία τους. Στην Β. Κορέα για να µπεις, µένεις έτσι και αλλιώς ένα µήνα σε καραντίνα. Φιλοσοφία είναι να µην παθαίνει κανένας στη ζωή του ποτέ τίποτα σοβαρό. Οι Κινέζοι, φιλοσοφούν ότι ο ιός µεταλλάχθηκε στις λαϊκές αγορές του χωριού. Το είχαν οι νυχτερίδες και ακουµπούσαν µε τα φίδια στα καφάσια. Αν ακουµπήσουν αυτά τα δύο ζώα, περνάει από το ένα στο άλλο πράµα και βγαίνει ένας ιός που θερίζει άρρωστους ηλικιωµένους. Οι νυχτερίδες στα καφάσια, ακριβώς κάτω από τις κατσαρίδες, αν ακουµπούσαν λίγο πιο δίπλα µπορεί να έβγαζαν έναν ακόµα πιο ζόρικο ιό από αυτόν. Το φτερούγισµα της πεταλούδας στην άκρη του κόσµου µπορεί να γκρεµίσει µια γέφυρα στην άλλη άκρη της γης. Η ουρά του φιδιού που θα ακουµπήσει τη φτερούγα της νυχτερίδας, µπορεί να γκρεµίσει την παγκόσµια οικονοµία. Ο κόσµος έχει τρελαθεί και τα παραµύθια έχουν φτηνύνει και επαναλαµβάνονται.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΕΔΩ…
6