Dinçer ÖZÜARAP
Eser Adı: İsimsiz Boyutu : 50x70 cm Baskı Tekniği : Dijital Print
“...ayak altında yuvarlanan küçücük bir çakıl taşının bile gözlerimizle algılamakla, biraz bizim dokunuşumuzla insanileştiğini düşünüyordu. Ona göre, öyle değil miydi? Bir çakıl taşına bakmakla biz biraz kendi dışımıza çıkmış ve varıp sessizce onun varlığına sızmış olmuyor muyduk? Ya da herhangi bir nesne gözlerimizle algılanmakla birazda bize dönüşmüş oluyor muydu? Öyleyse, insanın insani diyemeyeceği hiçbir şey yoktu yeryüzünde. Var mıydı?” diyor Hasan Ali Toptaş “Ölü Zaman Gezginleri” adlı kitabında. Bu metinden yola çıkarak bize dönüşen ve insani özellikler taşıdığını inandığım ağaçlarla ilgili bir çalışma yaptım. Bu çalışmamı yapma amacım ise “Yalnızlık”. Her ne kadar topluluk içerisinde yaşasakta, kendi içimizde yaşadığımız yalnızlık. Nedense ağaçlara her bakışımda bu yalnızlık karşılıyor beni. Belki de bu yüzden kendime yakın buluyorum onları ve insanileştiriyorum. Bir çakıl taşından çok, ağaçlar daha insani geliyor bana.
Mamut Art Project - 2014
Eser Adı : Yeşil (k)Alan
Şehrin grileştiği yerde yeşil kalan... That which stayed green where the city is getting grey...
ECOWEEK İSTANBUL