100 Βότανα 2000 θεραπείες

Kώστα Μπαζαίου

100 2000 ΒΟΤΑΝΑ

ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ

Αλθαία Ένα καλό μαλακτικό για φλεγμονές, πληγές Άλλα ονόματα: Αλθαία η φαρμακευτική, η Ροδανθής. Αλθέα. Δεντρομολόχα. Νερομολόχα. Άγρια Κάνναβη. Επιστημονική ονομασία: Althaea officinalis

Ιστορίες για την αλθαία Ο Ιπποκράτης, ο Διοσκουρίδης, ο Γα­ληνός γνώριζαν την αλθαία. Στα χρόνια της Τουρκοκρα­τίας οι πρακτικοί «γιατροί» τη χρησιμοποιούσαν στις παθήσεις των πνευμόνων και τις εντερικές φλεγμονές (Λ. Σπύρου). Σήμερα οι εφαρμογές της αλθαίας είναι πολλές: Με τα φύλλα, τις ρίζες και τα άνθη της γίνεται μια αλοιφή για τους «καλόγηρους» (δοθιήνες) και τα αποστήματα. Καταπλάσματα με ρίζες ή άνθη αλθαίας μαλακώνουν πληγές Αν μασούν ξερή ρίζα τα παιδιά σε ηλικία οδοντοφυίας βγά­ζουν γερά δόντια. (Η ρίζα δεν κομματιάζεται εύκολα). Οι πλύσεις με έγχυμα ξεκουράζουν τα κουρασμένα μάτια. Πιο χρήσιμα μέρη: Οι ρίζες και τα λουλούδια της. Αλλά χρησιμοποιού­ νται και τα φύλλα της. Πού τη βρίσκουμε: Σε ομοιοπαθητικά φαρμακεία, σε υγιεινές τροφές και σε βοτανοπώλες. Αν μαζέψετε μόνοι σας, η καλύτερη εποχή είναι Αύγουστο και Σεπτέμβριο. Ξεφλουδίζετε τις ρίζες, τις ξεραίνετε σε σκιά, τις κόβετε κομματάκια και τις φυλάτε σε γυάλινο βάζο. Δραστικές ουσίες: Άμυλο 37%, βλεννώδεις ουσίες 36%, Ασποραγίνη 2%, Αλθεΐνη, Βεταίνη, ανόργανα άλατα, σάκχαρα, πηκτίνη.

Ιδιότητες - ενδείξεις: Αντιβηχική. Ιδιαίτερα χρήσιμη για τη βρογχίτιδα, τη στηθάγ­χη και τον κοινό βήχα. Μαλακτική. Καταπραύνει τη λαρυγγίτιδα, τη στοματίτιδα, τη φαρυγ070

Κ Ω Σ ΤΑΣ Μ Π Α Ζ Α Ι Ο Σ

γίτιδα, καθώς και την κυστίτιδα, την ψαμμίαση και χαλαρώνει τους κολικούς από τις πέτρες στα νεφρά. Με γαργάρες ωριμάζουν τα αποστήματα των δοντιών, βελ­τιώνονται η ουλίτιδα και οι άφθες των παιδιών και με επιθέματα ωριμάζουν τα αποστήματα και οι δοθιήνες.

Πώς χρησιμοποιείται Σαν αφέψημα. Βράζουμε (για ένα λεπτό) ένα κουταλάκι ξερά άνθη ή φυλλα για κάθε φλιτζάνι. Τα σουρώνουμε μετά από 10 λεπτά. Μπορούμε να προσθέσουμε λίγο μέλι. Πίνουμε 3 φλιτζάνια την ημέρα, για βήχα, στηθάγχη. Ένα πιο δυνατό αφέψημα, για έντονες φλεγμονές, γίνεται με 100 γραμ. ρίζας που βράζουμε σε 10 φλιτζάνια νερό, μέχρι να μείνουν 6 φλιτζάνια. Το ίδιο αφέψημα εξαφανίζει μώλωπες και ανακουφίζει από πόνους των μυών και των τενόντων (με συνεχείς ζεστές, τοπικές επαλείψεις). Σαν έγχυμα, για ψαμμίαση, βάζουμε σε μια τσαγιέρα φύλλα και λουλούδια αλθαιας (ένα κουταλάκι για κάθε τσαγιέρα (αν είναι χωρίς καπάκι την σκεπάζουμε με πανί). Το αφή­νουμε 3 ώρες για να γίνει δυνατό. Πίνουμε 4 μέρες ένα φλιτζάνι την ημέρα. Σταματάμε 4 μέρες και ξαναρχίζουμε. Για γαργάρες και πλύσεις πληγών βράζουμε μια χούφτα κομμένες ρίζες σε ένα λίτρο νερό, για 10 λεπτά. Ειδικά για τη δυσκοιλιότητα φτιάχνουμε φακελάκια με σκόνη από 2 γραμ. ρίζα αλθαιας και 1 γραμ. γλυκόριζα (Κάθε πρωί μόλις ξυπνήσουμε πίνουμε ένα φακελάκι με νερό. Για ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ, γαργάρες, πλύσεις, επιθέματα, βράζου­με 10 λεπτά μία χούφτα ψιλοκομμένη ρίζα, σ’ ένα λίτρο νερό. Αν προσθέσουμε στο νερό του μπάνιου αφέψημα αλθαίας έχει καταπραϋντική επίδραση, σε ερεθισμούς. Και αν αντί να τις βράσουμε μουσκεύουμε ρίζες αλθαίας μια ώρα σε 10 φορές περισσότερο νερό για ένα υγρό πιο διαυγές.

100 ΒΟΤΑΝΑ 2000 ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ

071

Αμυγδαλιά Καταπραϋντικό, μαλακτικό φάρμακο και καλλυντικό Επιστημονική ονομασία: Prunus amygdalus

Ιστορίες για την αμυγδαλιά Η αμυγδαλιά δεν έχει άλλα ονόματα. Είναι γνωστή παντού με το δικό της. Κι ήταν γνωστή από τα αρχαία χρόνια. Ο Ιπποκράτης τη χρησιμοποιούσε στη θεραπευτική του. Για τους αρχαίους Έλληνες, η αμυγδαλιά ήταν σύμβολο γονιμότητας και για τους Μωαμεθανούς το σημάδι της ουράνιας ελπίδας. Τα αμύγδαλα έχουν περισσότερη πρωτεΐνη από τους περισ­σότερους ξηρούς καρπούς. Είναι επίσης μια εξαιρετική μη γαλακτοκομική πηγή ασβεστίου: 30 γραμ. (μια χούφτα) αμύγδαλα παρέχουν το 10% της ημερήσιας ανάγκης. Δεν έχουν μόνο τα γλυκά αμύγδαλα θεραπευτικές και άλλες χρήσιμες ιδιότητες αλλά και τα πικραμύγδαλα. Εδώ όμως – δεν μιλάμε μόνο για τους καρπούς αλλά και για τις φλού­δες και τα φύλλα και τα λουλούδια τους. Με αμυγδαλόλαδο ανακατεμένο σε ίσα μέρη με ασβεστόνερο, έκαναν παλιά στην Κρήτη επάλειψη στις χιονίστρες. Ένα άλλο είδος γαλακτώματος, η σουμάδα ανακουφίζει τους καρδιοπαθείς που υποφέρουν από αρρυθμία. Μία καλή όσο και απλή συνταγή για αποτελεσματικό καλλυ­ντικό κατά των ρυτίδων γίνεται με αμυγδαλέλαιο, που το ανακατεύουμε με ελαιόλαδο, σε δόσεις δύο προς ένα. Καταπλάσματα από πικραμύγδαλα κατευνάζουν το ερεθι­σμένο δέρμα και τη φαγούρα της ψωρίασης. Άλλες εφαρμογές των πικραμυγδάλων: Χρησιμοποιούνται για τον αρωματισμό ποτών (Μαρασκινό), παγωτών, ζαχαρωτών, γλυκών, τσίχλας, ζελέ κ.ά. αφού τα αποστάξουν για να απομακρυνθεί το υδροκυανικό τους οξύ. Το αμυγδαλέλαιο χρησιμοποιείται από τις βιομηχανίες καλλυντικών 072

Κ Ω Σ ΤΑΣ Μ Π Α Ζ Α Ι Ο Σ

για την παρασκευή ακριβών γαλακτω­μάτων. Με φύλλα αμυγδαλιάς, που τα βράζουν με στύψη βάφουν ανεξίτηλα κίτρινα τα νήματα του αργαλειού. Χρήσιμα μέρη: Τα φύλλα και τα λουλούδια της αμυγδαλιάς καθώς και ο καρπός και οι φλούδες του. Τα ασπρισμένα αμύγδαλα μπορούν να χωριστούν στα δυο, να κοπούν σε κομματάκια ή ν’ αλεστούν, αλλά τότε πρέπει να φυλά­γονται σε σφραγισμένο δοχείο, επειδή ταγκίζουν αν εκτεθούν στον αέρα λόγω των λιπαρών που περιέχουν. Πού τα βρίσκουμε: Μη περιμένετε να βρείτε σε φαρμακεία ή βοτανοπώλες φύλλα και λουλούδια αμυγδαλιάς. Είναι τόσο κοινά σε κάθε εξοχή, που δεν είναι εμπορεύσιμο είδος. Μπορείτε μόνοι σας να μαζέψετε μερικά ανθισμένα κλωνάρια από τα μέσα Ιανουαρίου (που είναι ακόμη μπουμπούκια) μέχρι τις αρχές του Μαρτίου, να τα ξεράνετε σε σκιά και να τα φυλάξετε σε ένα μεγάλο γυάλινο βάζο. Αμύγδαλα μπορείτε να αγοράσετε παντού. Προτιμήστε τα φρέσκα (φετινά). Αν διαβάζοντας αυτές τις σελίδες δείτε ότι σάς χρειάζονται και οι φλούδες των αμυγδάλων, κοπανιστέ μερικές στο γουδί και φυλάξτε τις χωριστά, σε ένα βάζο. Δραστικές ουσίες: Αμυγδαλέλαιο (περιέχουν μέχρι 65% τα γλυκά αμύ­ γδαλα και μέχρι 50% τα πικραμύγδαλα). Εμουλσίνη (Σονοπτάζη), Μαγνήσιο, Στεατίνη, Βιταμίνη Ε, σάκχαρα, Ασβέστιο, Φώσφορο, Σίδηρο, Κόμμι, Κάλιο, Νάτριο. Και στα πικραμύγδαλα: Κυανιούχα και Αμυγδαλινη (γλυκοζίδια - τοξική ουσία). 50 ως 60 πικραμύγδαλα αρκούν για να σκοτώσουν ένα ενήλικο. Νεώτερες παρατηρήσεις μας βεβαιώνουν ότι για τα παιδιά είναι αρκετά και μόνο 4 ως 6 πικραμύγδαλα για να φέρουν τον θάνατο.

Ιδιότητες - Ενδείξεις Με φύλλα και άνθη αμυγδαλιάς γίνεται ένα αντιβηχικό ένχυμα αποτελεσματικό για τον κοκίτη και για την ηπατική ανεπάρκεια. Μαλακτικό. (Το αμυγδαλόλαδο, συνιστάται και σε εγκαύμα­τα πρώτου βαθμού) Διουρητικό. Το αφέψημα των φύλλων είναι καθαρτικό (αλλά δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση). Αντιδιαβητικό, Ανθελμινθικό. (Για παράσιτα στο έντερο, ένα μείγμα από αμυγδαλόλαδο ή έγχυμα από άνθη αμυγδα­λιάς, με ένα κρόκο φρέσκου αυγού και λίγο νερό. Το ίδιο έγχυμα συνιστάται και για τον ξερό σπασμωδικό βήχα του κοκίτη. (Πρινέας-Σφακιανάκης) Αντιπυρετικό (το γάλα των γλυκών αμυγδάλων –σουμάδα– είναι κατα100 ΒΟΤΑΝΑ 2000 ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ

073

πραϋντικό σε πυρετούς, φλεγμονές του ουρο­ποιητικού, δερματικούς ερεθισμούς και ηρεμιστικό σε νευρική υπερδιέγερση. Είναι πιο αποτελεσματικό αν προ­σθέσουμε και λίγο σιρόπι αλθαίας) Και μολονότι τα αμύγδαλα έχουν 43% λιπαρά είναι καλά για την καρδιά, καθώς μια μελέτη σε 26.000 άτομα, έδειξε ότι εκείνοι που έτρωγαν αμύγδαλα και καρύδια 6 φορές την εβδομάδα, είχαν μέσο όρο διάρκειας ζωής επτά χρόνια περισσότερο και χαμηλότερο ποσοστό καρδιακών προ­σβολών. Είναι επίσης πλούσια σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα –όπως και το ελαιόλαδο– που μειώνουν τη χολη­στερίνη και προστατεύουν από καρδιοπάθεια. Τα αμύγδαλα είναι επίσης πλούσια σε βιταμίνη Ε, έναν άλλο «προστάτη» της καρδιάς. Τέλος, το αμυγδαλέλαιο έχει απαλυντικές ιδιότητες στο δέρ­μα, είτε το αλείφουμε μόνο του τα βράδια, είτε το συνδυά­ζουμε με λίγη βιταμίνη Ε.

Πώς χρησιμοποιείται Σαν έγχυμα. Ρίχνουμε βραστό νερό πάνω σε φύλλα και άν­θη αμυγδαλιάς, μέσα σε ένα δοχείο που κλείνει καλά (ένα φλιτζάνι για κάθε δύο κουταλάκια άνθη) και τα αφήνου­με για 5-15 λεπτά. Ύστερα φιλτράρουμε και το πίνουμε ζεστό. 3 φλιτζάνια την ημέρα για τον έντονο βήχα. Ένα άλλο ισχυρό αποχρεμπτικό και κατευναστικό φάρμακο για τον κοκίτη είναι το αφέψημα με φλούδια αμυγδάλων: Βράζουμε δυο χούφτες σε ένα λίτρο νερό 20 λεπτά και αφού φιλτράρουμε με διπλό βαμβακερό ύφασμα δίνου­με στο παιδί να πίνει, μικρά φλιτζανάκια, μερικές φορές κάθε μέρα. Το ρόφημα αυτό χρησιμοποιείται και για την καλοήθη υπερτροφία του προστάτη. Για να κατέβει το επίπεδο του σακχάρου των διαβητικών η Λαϊκή Φαρμακολογία χρησιμοποιεί την εξής απλοϊκή μέ­θοδο, που έχει λογική βάση: Βάζουμε από βραδύς στο νερό σπασμένα πικραμύγδαλα, τα ξεφλουδίζουμε το πρωί και καταπίνουμε νηστικοί, ένα πικραμύγδαλο το πρώτο πρωί, 2 το δεύτερο πρωί, 3 το τρίτο πρωί, 4 το τέταρτο και 5 το πέμπτο πρωί. Ύστερα αρχίζουμε να τα λιγοστεύουμε. Έτσι το έκτο πρωί καταπίνουμε 5, το έβδομο 4, το όγδοο 3, το ένατο 2 και το δέκατο πρωί 1. Διακόπτουμε 20 ημέρες και ξαναρχίζουμε. Η σουμάδα, το σιρόπι που χρησιμοποιείται στις μεσογειακές χώρες ως δροσιστικό ποτό όταν αναμιγνύεται με νερό ή ως γευστικό για γκλάσο ή γεμίσεις, αρχικά γινόταν από κριθάρι και αμύγδαλα, 074

Κ Ω Σ ΤΑΣ Μ Π Α Ζ Α Ι Ο Σ

αλλά σήμερα το σιρόπι γίνεται από ένα γαλάκτωμα αμυγδάλων με ζάχαρη και λίγο πρόσθετο ροδόνερο ή νερό από άνθη πορτοκαλιάς και πωλείται εμφιαλωμένη στα καταστήματα γαστριμαργίας. Μπορείτε όμως να φτιάξετε και μόνοι σας σουμάδα, που είναι πολύ χρήσιμη στους καρδιοπαθείς πολτοποιώντας ξεφλουδισμένα αμύγδαλα μαζί με λίγο νερό. Όταν γίνει μια μάζα την περνάτε από τουλπάνι. Προσθέτετε νερό και λίγη ζάχαρη κι η σουμάδα είναι έτοιμη. Ένα καλό ποδόλουτρο ή μπάνιο χεριών, πολύτιμο σαν κα­ταπραϋντικό σε εμπύρετες καταστάσεις ή σε ενοχλήσεις του ήπατος γίνεται με μια χούφτα άνθη και φύλλα αμυγδαλιάς, που τα μουλιάζουμε μαζί με 10 κουταλάκια κοπανισμένες φλούδες αφράτων αμυγδάλων σε ζεστό νερό, δύο φορές την ημέρα. Για να ασπρίσετε αμύγδαλα: Σκεπάστε με νερό που βράζει. Αφήστε τα να μείνουν για τρία λεπτά και μετά δοκιμάστε να δείτε αν οι φλούδες γλιστράνε εύκολα. Βγάζετε τα αμύγδαλα από το νερό ένα κάθε φορά, αφαιρείτε τη φλούδα και αφήστε το να στεγνώσει σε χαρτί κουζίνας, για αρκετές ώρες.

Προφυλάξεις Αν φάει 50-60 πικραμύγδαλα ένας ενήλικος ή 4-6 ένα παιδί μπορεί να δηλητηριαστεί θανατηφόρα, καλό είναι να ξέρετε πώς να αντιδράσετε σε μια τέτοια περίπτωση: Το πιο δραστικό αντίδοτο είναι ή ...ζάχαρη και βέβαια να προκαλέσουμε αμέσως εμετό, πλύση του στομαχιού και μία ένεση Ατροπίνης. Επειδή όμως η το­ξική δόση είναι διαφορετική για κάθε άνθρωπο, γι’ αυτό καλύτερα να μην τρώμε πικραμύγδαλα. Αλλά όπως αναφέρει η Φαρμακολογία N. Κωστή και γλυκά αμύγδαλα αν φάμε πολλά μαζεμένα, μπορεί να μας φέρουν δυσπεψία, ενώ η φλούδα τους προκαλεί ναυτία, εξανθήματα, φαγούρα (ουρτικάρια), μπορούμε να τα μουσκέψουμε ή να τα ρίξουμε για ένα λεπτό της ώρας σε ζεστό νερό και αμέσως μετά να τα ξεφλουδίσουμε, οπότε δεν δημιουργούν δυσπεψία ούτε άλλη παρενέργεια. Πιο αποτελεσματικά είναι τα φρέσκα αμύγδαλα, που η σάρ­κα τους είναι άσπρη και άοσμη, ενώ όταν πολυκαιρίσουν κιτρινίζουν και αρχίζουν να ταγκίζουν.

100 ΒΟΤΑΝΑ 2000 ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ

075

Τα πικραμύγδαλα όταν βρεθούν σε νερό παράγουν υδρο­κυάνιο και μυρμηκικό οξύ. Όπως περιγράφει ο Διοσκου­ρίδης, με πικραμύγδαλα δηλητηρίαζαν τις αλεπούδες. Ένα καλό γαλάκτωμα ντεμακιγιάζ γίνεται όταν κοπανίσουμε 10 πικραμύγδαλα και τα βράσουμε σε μια κούπα νερό.

Άνηθος Για την κακοσμία στόματος και δυσπεψία Άλλα ονόματα: Άνηθον το βαρύοσμον. Επιστημονική ονομασία: Anethum graveolens

Iστορίες για τον άνηθο

Το αρωματικό αυτό φυτό έχει μακρόχρονη ιστορία στη θεραπευτική όπως και στην κουζίνα. Χρησιμοποιείται πολύ στις σαλάτες και σε όλα τα φαγη­τά με ψάρι ή με ρύζι, όχι μόνο γιατί τα αρωματίζει αλλά και γιατί βοηθάει τη χώνεψη. Αλλά να προσθέστε άνηθο στα φαγητά σας αφού τελειώσει το μαγείρεμα, γιατί ο βρασμός το καταστρέφει. Επίσης οι σπόροι του άνηθου είναι αποτελεσματικοί, ως αφέψημα, για την ελευθέρωση αερίων του εντέρου. Παλιότερα θεωρούσαν ότι έχει και αντι-επιληπτικές ιδιότητες. Οι σπόροι του άνηθου, που είναι ένα από τα αγαπημένα βότανα των Ελλήνων, χρησιμοποιούνται στα προϊόντα γλυκόριζας, σε αρώμα­τα ποτών, παγωτών, τσικλών, γλυκών, προϊόντων αρτοποιίας. Χρήσιμα μέρη: Σπόροι, φύλλα, άνθη, ρίζες. Πού τα βρίσκουμε: Τα κλωνάρια με φύλλα άνηθου πουλιούνται στα μανάβικα και στις λαϊκές αγορές. Τους σπόρους άνηθου ΔΕΝ πρέπει να τους αγοράζουμε από καταστήματα γεωργικών ειδών, γιατί θα είναι ραντισμένοι με φυτοφάρμακα. Τους αγοράζουμε από το τμήμα μπαχαρικών στα σουπερμάρκετ.

076

Κ Ω Σ ΤΑΣ Μ Π Α Ζ Α Ι Ο Σ

Για να έχετε άνθη (από Ιούλιο μέχρι Οκτώβριο) και ρίζες όλες τις επο­χές, μπορείτε να φυτέψετε σε μία-δυο γλάστρες. Αν θέλετε να ξεράνετε κλωνάρια άνηθου με φύλλα, για μελλοντική χρήση κόψτε τα και ξεράνετε τα πριν ανθίσει. Δραστικές ουσίες: Αιθέριο λάδι (ανηθέλαιο), λεμονένιο, τερπένες

Ιδιότητες - Ενδείξεις Ανακουφίζει το στομάχι (ιδιαίτερα τις στομαχικές διαταρα­χές των παιδιών). Όταν το προσθέτουμε ωμό στα φαγη­τά τα κάνει πιο εύπεπτα και καταπολεμά τη δυσπεψία. Βοηθάει στον θηλασμό, (αυξάνει το γάλα, πολύ περισσό­τερο μάλιστα σε συνδυασμό με μάραθο, κόλιαντρο και γλυκάνισο) αλλά απαγορεύεται για τις εγκύους. Ρυθμίζει τα έμμηνα σε περιπτώσεις δυσμηνόρροιας. Είναι σπασμολυτικό και ηρεμιστικό. Ιδιαίτερα χρήσιμο σε λόξυγκα, στην αεροφαγία και στους νευρικούς εμετούς. Για την κακοσμία του στόματος μασάτε σπόρους άνηθου Τέλος, θεωρείται καλό για την αϋπνία και για τους κολικούς του εντέρου (κολίτιδα).

Πώς χρησιμοποιείται Σαν αφέψημα: βράζουμε δύο κουταλάκια σπόρους σε ένα λίτρο νερό για 10-15 λεπτά. Πίνοντας μισό φλιτζάνι, 1-2 φορές την ημέρα, με μικρές γουλιές καταπραύνει το λό­ξυγκα, τα αέρια και την τάση για εμετό. Σαν έγχυμα μουλιάζουμε ανθισμένα κλωνάρια άνηθου όλη τη νύχτα σε αποσταγμένο νερό (από το φαρμακείο) και πίνουμε ένα-δυο φλιτζάνια τη μέρα. Μία ωραία ιδέα: Σε ένα μπουκάλι παρθένο ελαιόλαδο βάλτε ένα κλωνάρι δεντρολίβανου και 3 κλωνάρια άνηθου και αφήστε τα αρκετές μέρες. Ύστερα χρησιμοποιήστε το λάδι αυτό στα μαρινάτα ή ψητά ψάρια και σε σαλάτες.

Προφυλάξεις Οι έγκυες δεν επιτρέπεται να πίνουν αφεψή­ματα ή εγχύματα άνηθου γιατί μπορεί να προκαλέσουν αποβολή. Δεν απαγορεύεται όμως να τρώνε άνηθο. Επίσης, λέγεται ότι η συνεχής χρήση αφεψήματος με σπό­ρους άνηθου μπορεί να εξασθενίζει την όραση.

100 ΒΟΤΑΝΑ 2000 ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ

077

Αντράκλα

Όχι μόνο για την όρεξη Άλλα ονόματα: Γλιστρίδα. Ανδράχνη. Πορτουλάκη. Λυτική ή λαχανώδης. Χοιροβότανο. Επιστημονική ονομασία: Portulaca oleracea

Υπάρχει άγρια και καλλιεργημένη. Περιέχει πολλές βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Έχει χρησιμοποιηθεί για πολλές ενοχλήσεις (κυρίως φρέσκια, αλλά τα φύλλα της μπορούν να ξεραθούν και να φυλαχτούν για τσάι). Η αντράκλα κάνει πιο νόστιμη οποιαδήποτε σαλάτα. Δραστικές ουσίες: Μηλικό ασβέστιο, βιταμίνες, μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία.

Ιδιότητες - Ενδείξεις: Η αντράκλα περιέχει περισσότερα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και βιταμίνη Ε από κάθε άλλο φυτό που έχει μελετηθεί. Και τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και η βιταμίνη Ε μπορεί να προ­σφέρουν προστασία από τον καρκίνο, την καρδιοπά­θεια και τις φλεγμονώδεις νόσους, όπως η αρθρίτιδα, οι ρευματισμοί κ.ά. Διουρητικό, ανθελμινθικό και ταινιοκτόνο (σκοτώνει τα σκου­λήκια και τα άλλα παράσιτα του εντέρου και την ταινία όταν βράσουμε και πιούμε σπόρους) Τονωτικό, Ορεκτικό. (Μάλιστα φέρνει τέτοια όρεξη ώστε να λέμε «Γλιστρίδα έφαγε αυτός και δεν χορταίνει;»). Θεωρείται ευεργετική για όσους υποφέρουν από κολίτιδα, από αμοιβάδες καθώς και από πέτρες στη χολή. Ο βοτανολόγος Έντουαρντ Μπαχ έλεγε ότι αν τρώμε συχνά σαλάτα με αντράκλα, τα καλοκαίρια, χαμηλώνει την υψη­λή πίεση του αίματος. Ο φρέσκος χυμός του φυτού, με λίγο μέλι ανακουφίζει από βήχα, από δύσπνοια και γίνεται λοσιόν για φλογώσεις, πληγές. Σταματά τον πονοκέφαλο που έχει σαν αιτία την δίψα ή την ζέστη. Σταματάει επίσης την αιμορραγία.

078

Κ Ω Σ ΤΑΣ Μ Π Α Ζ Α Ι Ο Σ