Eclips Fantasy (najaar 2014)

Eclips 23 cover@1_Opmaak 1 16-10-14 10:11 Pagina 2

R E I S G I D S

N A A R

H E T

O N B E K E N D E

NAJAAR 2014 UITGEVERIJ L

FANTASY

gratis

NUMMER 19

Mega-interview met GEORGE R.R. MARTIN

NIEUW! Het Bloed van de Keizer

Het meesterlijke vervolg op IN DE SCHADUW VAN DE RAAF Nieuwe DROMEN & DEMONEN van Martijn Adelmund & Iris Compiet • Lara Adrian Terry Goodkind • David Hair • Markus Heitz • Robin Hobb An Janssens • Robert Jordan • Morgan Rhodes Brandon Sanderson • Andrzej Sapkowski • Michael J. Sullivan

Eclips 23 cover@1_Opmaak 1 16-10-14 10:11 Pagina 3

De grootste fa van het m

‘Briljante epische fantasy.’

– SF Revu

‘Sanderson laat wederom zien dat hij een van de be

g n i v e g m r o v e w u e i n d e o l Nu in g n g i s e d d n e p o met doorl €16,95 ! d s j i r p e g p r e h c per deel s a én extr

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:49 Pagina 1

fantasyauteur t moment

‘Mysterieus en vol avontuur.’

– Booklist

n van de beste binnen het genre is.’ – Library Journal

SPIN-OFF

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:49 Pagina 2

R UIS Met de feestdagen in aantocht en een flinke lading aan nieuwe must-have fantasyboeken, wordt het waarschijnlijk geen goedkoop najaar. Maar gelukkig hebben wij van Luitingh Fantasy daar een goede oplossing voor!

Wij maken alles gewoon een stukje minder duur dit jaar. Te beginnen met Brandon Sandersons trilogie over de geheimzinnige Nevelmensen.

Nu voor slechts € 16,95 per deel, inclusief de nog niet eerder verschenen spin-off De Wet van Staal! Of wat dacht u van hét debuut van dit najaar: Pierre Grimberts Het Geheim van Ji, € 16,95.

Of onze fantasyklassiekers (Goodkind, Jordan, Heitz) voor maar € 12,50 per deel.

Kortom, wat mooi is hoeft niet altijd duur te zijn.

Alvast heel veel leesplezier toegewenst!

DE

Nie

lez

D e v i j fd e l i g e t r i l o g i e

te verschijnen deel meer op het spel staat

truc

Eerst echter iets heel anders. Met het derde

dan ooit. De strijd op leven en dood om het

tem

deel van Morgan Rhodes’ trilogie in zicht

Verwantschap, vier elementale kristallen

Myt

(Het Leger van de Duisternis verschijnt febru-

met een krachtige, eeuwenoude magie, is

lot k

ari 2015) kwam ons namelijk verassend

begonnen. Zo vertrouwen de Hoeders op

is.

goed nieuws tegemoet. De trilogie zal niet

de wreedheid van Koning Gaius en de

uit drie delen bestaan, maar, hoe kan dat

krachten van zijn dochter Lucia om het

Aan

ook anders bij fantasy, worden uitgebreid

raadsel van het Verwantschap te ontwar-

Ond

met nog twee delen! Hoe of wat wilde

ren. Cleo probeert ondertussen haar eigen

Alas

Rhodes ons nog niet verklappen.

raadsels op te lossen, en staat op het punt

Jenn

BES TE

SERIES

Wat we wel weten is dat er in dit derde, nog

VOOR

een ontdekking te doen die wel eens de

D

Jenn

OR

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:50 Pagina 3

Nieuws en nieuwtjes, feiten en feitjes, wetenswaardigheden en antwoorden op veelvuldig gestelde lezersvragen, en dit alles met betrekking tot de stand van zaken in Luitingh-Fantasyland.

slag op haar lichaam én ziel. Maar de trau-

voor hun leven. Het tweetal doet er alles

matische ervaring laat iets achter van-

aan om zichzelf en hun volgelingen te

binnen, een nieuw soort honger. Om hier-

beschermen tegen een reeks angstaanja-

mee te leren leven, zoekt ze onderdak bij

gende bedreigingen, maar een mysterieu-

de Broederschap, een mysterieus, eeuwen-

ze en dodelijke ziekte zuigt langzaam al

oud genootschap van vampiers dat de

hun krachten weg.

wereld wil beschermen tegen hun wilde tegenhangers. Het is daar dat ze Brock

Fantasyklassiekers voor spotprijzen

leert kennen, de woest aantrekkelijke

Dan, in vogelvlucht, want dit nieuws wilde

vampier met donkere ogen die Jenna niet

we jullie natuurlijk niet onthouden, bren-

alleen helpt te genezen, maar haar ook

gen we een aantal fantasyklassiekers extra

doet verlangen naar iets bovennatuurlijks.

goedkoop naar je favoriete boekhandel.

Samen met Brock ontdekt ze een wereld

Heeft die ene vriend of vriendin, die ken-

vol vuur en verlangen. Maar tevens een

nis of verre neef dus nog nooit gehoord van

wereld van dood en verderf, met name als

Terry Goodkind, Robert Jordan, Markus

ze zich ook inzet voor het doel van de

Heitz of Cinda Williams Chima... zorg

Broederschap.

dan dat je ze razendsnel naar de winkel stuurt!

G o o d k i n d s Ve r s c h e u r d e Z i e l e n

In oktober verschijnt Cinda Williams

Dat ziel en lichaam niet altijd op één

Chima’s eerste deel uit de Zeven Konink-

lijn zitten, ontdekken we ook in Terry

rijken-reeks (voorheen Zwarte Kunst), De

truc zou kunnen zijn om Lucia’s magie te

Goodkinds nieuwste avontuur met held

Demonenkoning, voor slechts € 14,95. Deel

temmen. Wie er wint heeft het lot van heel

Richard Rahl, Verscheurde Zielen. Vanuit de

twee volgt in maart 2015.

Mytica in zijn of haar handen – maar het

verste uithoeken van het D’Haraanse Rijk

De nieuwe midprice-edities van De Wetten

lot kan grillig zijn als er magie in het spel

trekken bisschop Hannis Arc en de oude

van de Magie 3 van Terry Goodkind en Het

is.

keizer Sulachan aan het hoofd van een

Rad des Tijds 3 van Robert Jordan verschij-

gigantische horde Shun-tuk en andere

nen in november voor € 12,50. Deel 4 van

Aanslag op lichaam én ziel

verderfelijke halfmensen rechtstreeks het

beide series verschijnt in januari 2015.

Ondertussen, in de bevroren wildernis van

hart van het koninkrijk binnen. Hun leger

Markus Heitz’ onnavolgbare De Dwergen

Alaska uit Lara Adrians Middernacht 8 –

herrezen doden bedreigt het bestaan van

1 en 2 verschijnen eveneens in januari

Jenna, ontsnapt oud-staatspolitievrouw

alles wat leeft. Ondertussen – ver weg van

2015 voor € 12,50. Meer informatie op

DE

MOOISTE

Jenna Darrow ternauwernood aan een aan-

PRIJZEN!

huis – vechten Richard en Kahlan dapper

www.dromen-demonen.nl

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:50 Pagina 4

Het grote George R.R

H

et Lied van IJs en Vuur, waarvan het eerste deel in Amerika verscheen in 1996 – een jaar later in Nederland als Het Spel der Tronen – telt in vertaling inmiddels zeven kloeke delen.

Voor alle nagelbijtende fans: het zal nog even duren voordat George Martin de laatste twee delen afrondt. Martin schrijft heel zorgvuldig, is precies in zijn woordkeuze en verhaalstructuur en werkt in de volle breedte over het kleurrijke canvas van zijn epos. Wij, de lezers, zullen dus nog even moeten wachten voor we zullen weten hoe het afloopt met Daenarys en haar draken, de Lannisters en de sterk uitgedunde familie Stark.

Het is zelfs niet ondenkbaar dat de HBO-serie eerder bij de ontknoping arriveert dan de auteur. Een mogelijk gegeven dat meteen door de schrijver wordt tegengesproken, maar waarvan hij zich wel heel bewust is: ‘Het is wel zaak een beetje op te schieten, voor het geval dat...’

H e t S p e l d e r Tr o n e n

Eerder dit jaar, op een koude januariavond, zit George R.R. Martin in het Jean Cocteau Theater, een kleine bioscoop met een programmering van overwegend filmhistorische hoogtepunten. Bij deze gelegenheid is er een doorlopende voorstelling van de eerste drie seizoenen van de megahit Game of Thrones, gebaseerd op Martins magnum opus Het Lied van IJs en Vuur. Tegen het eind van de negende aflevering, waarin Ned Stark, de man die door zowel beginnende lezers als kijkers als hoofdpersoon werd beschouwd, onverwacht wordt onthoofd en het scherm overgaat in zwart, kijkt George Martin heel even beschouwend voor zich uit en zegt: ‘Hoe vaak ik dit ook zie, het shockeffect is nog steeds enorm, maar in de boeken is nog meer te beleven, die zijn veel rijker.’

George Martin schrijft al sciencefictionen fantasyverhalen sinds de tweede helft van de jaren zeventig van de vorige eeuw, eerst voor fanzines, later voor betalende tijdschriften.

In zijn studententijd maakte hij snel naam als een fantasierijke en integere schrijver die zijn verhalen laat scharnieren rond zware thema’s als menselijke tragedie en loutering. In de jaren tachtig en negentig werkt hij voornamelijk als scriptschrijver in Hollywood, maar dat bevredigt hem niet.

In 1991 begint hij aan Het Spel der Tronen, over de machtstrijd tussen verschillende families die elkaar naar het leven staan, over de dramatische gevolgen van een oorlog en gewelddadige oprispingen van de menselijke natuur. Niemand hoeft op genade te rekenen en duidelijk is dat in de televisieserie én in de boeken

D W

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:50 Pagina 5

R.R. Martin interview

DE STEM VAN WESTEROS nog menig hoofd zal rollen, figuurlijk gesproken dan. Hoewel, bij Martin weet je het nooit.

Fa m i l i e Een van de dominante thema’s in Het Lied van IJs en Vuur is familie. De handelende personages worden door hun gezin of familie gemotiveerd om te doen wat ze doen, ondanks het feit dat ze er soms zelf aan onderdoor gaan. Heeft Martin dat proefondervindelijk ervaren?

George Martin: ‘Ik werd in 1948 geboren in Bayonne, New Jersey. Met de bus was het vijfenveertig minuten naar het hart van Manhattan. Bayonne was een wereld binnen een wereld. Mijn vader was van Italiaanse en Duitse afkomst.

Mijn moeder was een Ierse, een Brady.

Weliswaar waren we arm, maar ik wist ook dat dit niet altijd zo was geweest. Op weg naar school liep ik dagelijks langs een enorm buitenhuis waarvan ik wist dat het ooit familie-eigendom was geweest. Soms stond ik er een poosje bij weg te dromen. Mijn moeder vertelde wel eens iets over haar familie, mijn vader niet. Die laatste was een wat afwezige figuur. Ik geloof niet dat hij me ooit

heeft begrepen, en andersom geldt hetzelfde. Het was toen nog niet benoemd, maar ik denk dat je hem in deze tijd zou kunnen omschrijven als een functionerende alcoholist. Sport was het enige waarover we met elkaar spraken. We hadden geen auto. Mijn vader zei altijd dat alcohol en autorijden niet samengaan (lacht).

Vietnam Ik leefde toen in een klein wereldje.

Soms zat ik urenland voor het raam naar de overkant van het water te staren, naar Staten Island. Toen kwam de oorlog in Vietnam. Ik meldde me als gewetensbezwaarde. Niet dat ik zo’n pacifist was, maar ik was apert tegen díé oorlog. Tot mijn stomme verbazing werd ik als dienstweigeraar erkend. Tja, die oorlog zeurt nog steeds door in onze samenleving, Amerika is er nooit helemaal van hersteld. Twintig jaar later dacht ik terug aan die oorlog en kreeg ik een idee voor een roman die aanvankelijk Avalon heette. Zo werkt het brein kennelijk. In het eerste hoofdstuk wordt een man onthoofd en worden er wolvenpups in de sneeuw gevonden.

Na drie dagen was het eerste hoofdstuk

klaar, min of meer zoals het nu in het boek staat. Het bedenken van de wereld van Het Lied van IJs en Vuur duurde langer.

Het tekenen van een landkaart, daarmee was ik in een halfuurtje klaar, maar het schrijven van het tweede hoofdstuk...

In de tussentijd ging ik gewoon verder met mijn televisiewerk, maar die eerste scène en de personages bleven maar in mijn hoofd hangen. Toen ik zo’n honderd pagina’s verder was gaf ik die aan mijn agent, met een synopsis. Op de rechten werd meteen door vier uitgevers geboden, dus nam ik afscheid van Hollywood met de mededeling dat ik even iets anders te doen had.

To l k i e n Omdat ik al veel eerder rondliep met een idee over de Rozenoorlogen, koppelde ik dat idee aan de verschrikkingen van de oorlog in Vietnam. En ik bracht er verhaalelementen uit Tolkien en andere fantasyboeken in onder. Aan Tolkien ontkomt niemand. Uiteindelijk kwam ik uit op een punt waarop mijn verbeelding met het bezinksel van uiteenlopende historische gebeurtenissen, een heleboel fantasyromans en een handvol literaire boeken aan de slag ging.

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:50 Pagina 6

De grote George R.R. Martin-actie

D

GRATIS

G

‘

di De belangrijkste bron bleven de Rozenoorlogen, maar ik wilde er meer verrassende wendingen in hebben, meer cliffhangers. De belangrijkste vraag was na een poosje: stop ik er draken in? De symbolen voor de grote huizen stonde toen al vast, de draken voor de Targaryens, de leeuwen voor de Lannisters, de wolven voor de Starks.

Ik besprak dat toen met een vriendin, de schrijfster Phyllis Eisenstein, en zij zei: “George, het is fantasy, natuurlijk moeten er draken in.” Zij overtuigde me en achteraf bezien had ze groot gelijk. Nu ik vijf boeken verder ben kan ik me de verhaallijnen niet zonder draken voorstellen.

De Muur is ook zo’n element. In 1981 was ik in Engeland op bezoek bij een vriend. Bij de grens van Engeland en Schotland namen we een kijkje bij de Muur van Hadrianus. Ik stond daar en stelde me voor hoe het zou zijn geweest als ik daar in het verre verleden zou heb-

e

De Ridder van de Zeven Koninkrijken GRATIS bij aanschaf van 2 titels uit Het Lied van IJs en Vuur.

Deze actie loopt tot 10 JANUARI 2015 ben gestaan als een Romeinse legionair, uitkijkend over de heuvels in de verte.

Dat gaf me een vreemd gevoel, want voor de Romeinen eindigde in die tijd de wereld bij de Muur van Hadrianus. Het was de laatste barrière tegen de duistere machten die erachter schuilgingen.

Maar als je fantasy schrijft is alles groter en kleurrijker, dus maakte ik de Muur langer, en veel, veel hoger, en van ijs.

Film Aan het begin van dit millennium, toen de Tolkien-films zo razend populair waren, kwamen de eerste aanvragen voor de filmrechten binnen. Zowat elke fantasyroman die enigszins de moeite waard was werd door Hollywood opge-

kocht. Ik kon me evenwel niet vinden in de verhaallijnen die ik voorgeschoteld kreeg, te simpel, te gekortwiekt, en ik kon me in financieel opzicht gelukkig permitteren ‘nee’ te zeggen tegen de producenten.

Het zette me wel aan het denken, en ik kwam tot de conclusie dat televisie het enige medium was dat de boeken recht zou kunnen doen. Niet gemaakt door CBS of NBC, geen van de grote publieke omroepen, daarvoor zijn de boeken te seksueel getint, te gewelddadig, te ingewikkeld. Alleen op de kabel zou het kunnen lukken. HBO bijvoorbeeld.’

De rest is, zoals dat zo mooi heet, geschiedenis.

‘E

re

e

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:50 Pagina 7

David Hairs

De Brug der Getijden ‘Een nieuwe ster aan het fantasyfirmament.

David Hair is de naam!’ Tor.com

‘Een van de beste, zo niet dé beste fantasyroman van het jaar.’ Goodreads.com

‘Dit is een van die boeken die zo episch zijn,

die je zo het verhaal binnenzuigen en zoveel tijd en emotie vergen, dat er bij het lezen van de laatste pagina’s toch een gevoel van spijt optreedt.’

The British Fantasy Society

‘Een meer dan overtuigende start van een fantasy-

reeks die in de toekomst waarschijnlijk zal worden vergeleken met het beste van het beste dat de

moderne fantasy te bieden heeft.’ Bookreview

TWEEDE BOEK Om de twaalf jaar verheft de Maanvloedbrug zich onder invloed van het getij en verbindt ze de continenten Yoros en Antiopia. Nu de derde ‘Getijdenvloed’ nabij is, maakt Yoros zich op om het andere continent de genadeslag te geven – deze Derde Kruisvaart zal beslissend zijn.

Gaandeweg komen drie mensen – een gesjeesde magiestudent, een geharde huurling en een eenvoudig marktmeisje – tot de conclusie dat het lot van beide naties wel eens van hun keuzes zou kunnen afhangen.

D

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:51 Pagina 8

v

Na het winnen van de eerste echte fantasy-schrijfwedstrijd van Luitingh Fantasy en MagicTales in 2012/2013, was An Janssens fantasydebuut Drakenkoningin een verrassend en vooral ongekend succes. Een van de beste Nederlandstalige fantasydebuten voor Luitingh Fantasy in jaren, geliefd door haar medeauteurs, en geprezen in de pers en boekhandel.

Vooral in eigen land wist Janssens behoorlijk wat zieltjes te winnen. Met trots presenteren we nu dan ook het langverwachte vervolg: Drakentovenaar.

En dat de Vlaamse auteur hier voor een geheel andere insteek heeft gekozen, dat merk je al snel genoeg...

An Janssens en het vervolg op Drakenkoningin An Janssens op de Elf Fantasy Fair in april 2014 (foto Lies Post).

I

n een wereld zo heet dat leven enkel

Maar Var en zijn mannen hebben niet ge-

details op slag tot leven. Drakentovenaar is

diep in de bergen mogelijk is, zitten

rekend op de Buigmoeder, een wezen dat

pure fantasy, maar de torenhoge bergen en

mensen en tovenaars al zevenhon-

gevoelens kan vervormen. Al snel weet

de grottensteden die daarin verborgen zit-

derd jaar lang opgesloten in een

niemand meer wat echt of nep is.

ten, heb ik met eigen ogen gezien. Wanneer

gigantische grottenstad. In deze smeltpot

Verzetsstrijders veranderen in gehoorzame

ik beschrijf hoe de prinses zich voelt – haar

groeit de jonge Var op als zoon van een

schapen, relaties worden onder druk gezet

lichaam verhuld in een vormeloze jurk, haar

rebellenleider. Zijn hele leven werkt hij toe

en het duurt niet lang of Var ziet langzaam-

gezicht verborgen achter een sluier –

naar één doel: de tovenaarsprinses ontvoe-

aan zijn plan in duigen vallen.

beschrijf ik wat ik zelf heb ervaren.

ren uit haar kasteel en zo de koninklijke

Dat is wat dit boek voor mij zo interessant

familie onder druk zetten om de Grote

‘De grote lijnen van Drakentovenaar zaten

maakt: in Drakentovenaar krijg je, door een

Muur te doen vallen en de weg naar het

al heel lang in mijn hoofd,’ vertelt Janssens.

bril van tovenaars en magie, een blik op een

koele noorden te openen.

‘En tijdens mijn laatste reis kwamen de

wereld die weinig westerlingen ooit zien.’

g

De fantasykoningin

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:51 Pagina 9

van de Lage Landen [L E E S P R O E F ]

gromden kort voor ze haar uit de weg duw-

waren de mensen die haar broer hadden

den. De mannen namen zelfs die moeite

vermoord, niet ver van deze plek, toen hij

Volledig in het zwart, als een gewone boe-

niet. Hun grote handen, gekloofd en eel-

net als Mir een zwak en hulpeloos kind

renvrouw, liep Mir van de laatste marme-

tig, stompten haar keer op keer onver-

was.

ren treden. Ze vertrouwde erop dat haar

wacht opzij.

Nu was Mir niet zwak en hulpeloos meer.

donkere hoofddoek, sluier en ruimvallen-

Als Mir dapperder was geweest, had ze

‘Eens kijken wat er onder die kleren zit.’

de jurk haar in een schim veranderden.

tegen hen geschreeuwd: Zijn jullie het ver-

Grote, gekloofde handen grepen naar haar

Een wandelend hoopje kleren. Niet echt

geten? Weten jullie niet meer wat het bete-

sluier.

een mens en zeker geen tovenares.

kent wanneer een vrouw zichzelf op deze

Mir zette haar vingertoppen tegen de pols

Schichtig keek Mir om zich heen. De grot

manier verhult?

van de man. Meer contact wou ze beslist

leek elke keer groter te worden. De zwarte

In de paleisstad waren een hoofddoek en

niet maken, en dat was ook niet nodig.

pieken die aan het plafond hingen waren

ruimvallende jurk verplicht, maar alleen

De boer zakte happend naar adem op de

slechts een honderdtal meter van haar ver-

de allermooiste vrouwen werden geacht

grond. Zijn vingers kleurden wit door de

wijderd, maar onder Mir strekte de onder-

hun gezicht te bedekken.

kracht waarmee hij zijn pols omklemde.

grondse stad zich eindeloos ver uit.

Mir bleef abrupt staan toen het steegje een

Mir snoof luid toen de man in snikken uit-

Haar voet trilde toen ze een eerste pas op

bocht maakte. In de draai – klein, en onop-

barstte. Ze wilde zichzelf beslist niet verge-

de scherpe rotsspleten zette. De helling

vallend omdat het net zo grijs was als de

lijken met de machtige tovenaars die ooit

was zo steil dat ze een val niet zou overle-

stenen huizen waar het voor stond – zag ze

over de hele wereld heersten, maar zelfs

ven, maar dat was niet wat Mir angst aan-

een beeldje van zichzelf. De rots had haar

zevenhonderd jaar van vermenging had

joeg. Het was de buitenwereld. Al heel haar

gevangen zoals ze als kind was, voor eeuw-

niet alle magie doen verdwijnen. Het men-

leven was ze bang om het paleis te verlaten,

ig drie jaar oud.

senbloed had hen verzwakt, maar nog

en toch deed ze het keer op keer.

De stenen Mir zat op een gebeeldhouwd

steeds had iedere tovenaar iets waarin hij

Niet rennen, zei ze tegen zichzelf, maar

dekentje, dat zo zacht leek als echt konij-

uitblonk. Mirs vader, de grote Rakaposhi,

haar sandalen scheerden steeds sneller

nenbont. Haar hand omklemde de baby-

had het vermogen om krachten te mengen

over de zwarte rotsen. Ze wilde de enorme

vingertjes van haar broer. Onder het beeld-

en zo nieuwe dingen te creëren. Mirs moe-

grot niet zien, wilde niet beseffen hoeveel

je stonden de data waarop de koningskin-

der was een minder sterke tovenares, maar

ruimte er om haar heen was. Met haar blik

deren waren geboren. Daar weer onder, in

zij kon dwars door iedereen heen kijken,

strak gericht op het doolhof van steegjes

hoekige cijfers gehouwen, de dag waarop

en zien wat hun hart verborgen hield.

dat onder haar wachtte, holde Mir onder-

haar broer was gestorven.

Mir kon pijn veroorzaken.

tussen naar beneden.

Iemand botste tegen Mir op. Ze struikelde

‘Buiger,’ lispelde de boer.

Haar hart raasde toen ze tussen de eerste

en greep het beeldje beet.

‘Idioot,’ kaatste Mir terug. ‘Ken je het

grijze huizen door liep. Door de ruw gewe-

De boer die tegen haar was opgelopen had

verschil niet tussen een Buiger en een

ven stof van haar sluier zag ze alles

niet eens het fatsoen om zich te veront-

tovenares?’

onscherp, en daar was ze dankbaar om. Het

schuldigen. Hij keek haar grijnzend aan,

Een aangename tinteling trok door Mirs

was niet zozeer de grauwheid van de ste-

en zijn twee gouden voortanden blonken

lichaam, en vulde haar met kracht en

nen huisjes die haar deed huiveren, of de

in het groene licht van de tovenaarstekens

moed. De koning en koningin dachten dat

geelbruine smurrie op de rotsstraten. Zelfs

die op muren en wegen waren aangebracht

niets erger kon zijn dan het vreselijke

de geur – een mengeling van gesmolten

om de gigantische grot te verlichten.

talent om leed te veroorzaken. Ze hadden

vet, smeulende rotsen en braaksel – deerde

‘Wat vind ik hier?’ De man lispelde lichtjes.

het mis. Het ergste was dat Mir zich goed

haar niet echt. Het waren de mensen.

‘Ben je werkelijk zulk een schoonheid, dat

voelde nadat ze iemand pijn had gedaan.

Overal waar ze keek zag Mir donkere

je jezelf achter zwarte doeken moet verber-

gezichten, grote monden waarin enkele

gen?’

gouden tanden schitterden, en ongewas-

Zweet droop van zijn gezicht, en siste waar

Het nieuwe boek van An Janssens,

sen, verwilderd haar.

het de rotsgrond raakte.

Drakentovenaar, wordt gepresenteerd op

De vrouwen – gehuld in kleding die meer

‘Laat me met rust,’ beval Mir, terwijl ze de

de Boekenbeurs in Antwerpen. Voor meer

kleur bevatte dan bij hun rang paste –

magie al naar haar handen liet vloeien.

informatie, data en tijden, zie onze website

leken Mir nauwelijks op te merken. Ze

Haar angst veranderde in woede. Dit

dromenendemonen.nl.

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:51 Pagina 10

Het grootste fantasyfenomeen uit Fran Pierre Grimbert wordt al jaren gezien als een van de grootste fantasyauteurs binnen zijn eigen land. Luitingh Fantasy verwierf de rechten voor zijn debuutreeks Het Geheim van Ji en voelde de Franse meesterverteller aan de tand over het schrijverschap, ouder worden en inspiratie.

Een leesproef van deel 1, De Erfgenamen, kun je vinden op onze website dromenendemonen.nl.

INTERVIEW

Pierre Grimbert en Het Geheim van Ji 118 jaar geleden verdwenen op het mysterieuze eiland Ji in ĂŠĂŠn klap alle afgezanten van de bekende wereld. De helft van hen werd nooit meer teruggezien, de rest zweeg over wat er was gebeurd. Jarenlang hebben de erfgenamen van deze afgezanten het geheim van hun voorouders beschermd met hun leven, maar nu worden ze een voor een uitgemoord door een geheime organisatie.

Ontsnapt aan de aanslag op hun leven, moet het laatste groepje erfgenamen nu samenwerken om erachter te komen wat er 118 jaar geleden op dat eiland is gebeurd. Maar het geheim van Ji laat zich niet makkelijk ontrafelen.

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:52 Pagina 11

t Frankrijk is gearriveerd in Nederland!

Waar komt het idee van Het Geheim van Ji vandaan?

In eerste instantie wilde ik alleen maar een boek schrijven. Ik had nog helemaal geen idee, geen verhaal, of personages.

Pas toen ik wist dat ik een boek wilde schrijven, begon ik na te denken over wat dat dan moest zijn. Twee maanden lang schreef ik geen woord, ik was alleen maar bezig met het uitwerken en bedenken van personages, het bouwen van de wereld en natuurlijk de plotlijn.

Het was dus niet per se één idee, maar eerder tientallen (zo niet duizenden) kleine ideeën die samen de wereld van Het Geheim van Ji vormden in mijn hoofd. Ideeën waarvan ik dacht: dat zou cool zijn om in een boek te hebben.

Je wereld lijkt heel erg op de onze. Was dat een bewuste keuze?

Ik heb in het begin heel erg geprobeerd om de wereld niet vol te storten met magische of fantastische elementen, zoals vervloekte landen, niet-menselijke rassen en vergelijkbare zaken. Ik wilde dat lezer de wereld zo veel mogelijk deed denken aan de onze, en dan geleidelijk, op hetzelfde moment als de personages, wordt verast door magische elementen.

Zijn de personages dan ook op echte mensen gebaseerd?

Nee, eigenlijk niet. Ik denk dat het vooral delen van mezelf zijn die ik in mijn personages heb verwerkt. Ik was zo’n hopeloze, romantische tiener, net als de jonge Yan. Hoewel ik eerder hoopte dat ik er zo uitzag als de zorgeloze Reyan. En nu... na al die jaren, voel ik me het meest verbonden met de veteranen zoals Grigan of Bowbaq. Of Amanon, een personage uit het tweede boek.

Eigenlijk is het mijn stem en mijn tekortkomingen en positieve eigenschappen die doorkomen in mijn personages. Zelfs in de vrouwelijke personages...

Een van je personages kan communiceren met dieren en is heel erg begaan met de natuur. Komt dat ook van jezelf?

Wat voor vader zou ik zijn als ik me geen

zorgen zou maken over dit soort onderwerpen? Ik ben geen activist, zeker niet, maar ik zorg er wel voor dat onze familie zo groen mogelijk leeft. Dat is wel het minste dat we kunnen doen.

Het liefst ga ik lekker in de bossen spelen met mijn kinderen. Maar het is echt schokkend wat anderen achterlaten in de natuur. Vooral als je beseft dat dat mensen zijn die het bos juist opzoeken en dus ook van de natuur zouden moeten houden. Ik hoop dat als we onze kinderen leren respectvol om te gaan met de natuur, er nog een kans is voor onze planeet.

Haal je je inspiratie ook uit de natuur?

Eigenlijk komt inspiratie overal vandaan.

En dan vooral het clichématige moment onder de douche. Ironisch genoeg het enige moment dat je geen pen en papier kunt pakken. Ideeën komen op elk tijdstip en op willekeurige plekken. Ik probeer ze altijd zo snel mogelijk op te schrijven. Zelfs ’s nachts. Gelukkig is mijn vrouw ook schrijver, dus die heeft daar veel begrip voor. Ze doet het zelf ook.

En wat ligt er nog meer op je nachtkastje? Lees je fantasy?

Ik was vroeger een allesverslinder als het om fantasy ging. Totdat ik mijn eigen boeken begon te schrijven. Sindsdien lees ik zo min mogelijk fantasy. Ik ben met name bang dat ik een boek tegenkom wat zo goed is dat ik zelf niet meer durf verder te schrijven. Of dat ik onbewust dingen overneem van anderen. Wat ik wel lees, of wat er op mijn nachtkastje ligt, is veel humor, historische werken en sciencefiction. Ik haal mijn achterstand van fantasyboeken wel in als ik met pensioen ben.

Welke auteurs waren dat dan, die je vroeger las?

Te veel om op te noemen, maar de beste: Jack Vance, Michael Moorcock, Fritz Leiber, Ursula Le Guin, David Eddings. Dat zijn auteurs waarvan ik de boeken keer op keer lees. Die zullen nooit uit mijn boekenkast verdwijnen. En een aantal

daarvan zijn meer dan dertig jaar oud, kun je nagaan... de tijd vliegt echt voorbij.

En welk boek moet elke fantasyfan dan gelezen hebben?

Doe maar net alsof ik alle klassiekers opnoem, maar voeg vooral De ogen van de overwereld (The Eyes of the Overworld, 1966) van Jack Vance toe. En de rest van de boeken uit het universum van De stervende aarde. Het zit bomvol humor en unieke ideeën, met een onnavolgbare stijl. Echt een meesterwerk.

Tot slot: je eerste boek wordt in november in Nederland gelanceerd. Nog advies voor je toekomstige lezers?

Misschien een kleine kanttekening. Een hoop lezers worden namelijk overrompeld door het grote aantal personages dat zijn intrede doet in de proloog (15!).

Maar maak je alsjeblieft geen zorgen over hen, doe niet eens de moeite om hun namen te onthouden! Als lezers notities zouden moeten maken tijdens het lezen van een verhaal, dan is het gewoon slecht verteld. En ik hoop zeker dat dat in mijn geval niet zo is. Alles wordt vanzelf uitgelegd. Ik hoop van harte dat de Nederlandse lezers zullen genieten van Het Geheim van Ji.

Deel twee versch

ijnt februari 2015

!

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:52 Pagina 12

Anthony Ryans

De Torenheer Met zijn daverende succes, In de Schaduw van de Raaf 1 – Vaelin Al Sorna, mag Anthony Ryan zich met recht de beste fantasydebutant van 2013 noemen!

Ryans hoofdrolspeler, Vaelin Al Sorna, is in dit tweede deel getuige van de grootste nederlaag van zijn koning, Janus. Het streven naar een vereniging van de koninkrijken gaat ten onder in het bloed van de dappere mannen die vochten voor een ideaal dat gegrondvest was op leugens. Moe van oorlog en strijd keert Vaelin huiswaarts, vastbesloten nooit meer zijn zwaard te trekken. Nu hij door de opvolger van Janus is benoemd tot Torenheer van de Noordlanden, zoekt hij loutering en vergetelheid in het koude landschap, ver weg van de troebelen die het ooit glorieuze Rijk beheersen. Maar voor hen die ooit zijn aangeraakt door het Lied van het bloed, is een rustig bestaan niet weggelegd. Algauw komt Vaelin erachter dat hij het doelwit is van diegenen die weten waartoe hij in staat is. Hij zal alsnog zijn zwaard moeten trekken.

nis te schrijven van dit akelige maar fas-

Ik ben opgevoed in weelde en heb niet de

cinerende oord ‒ een periode zou inlui-

achterover in zijn comfortabele bank.

behoefte me daarvoor te verontschuldi-

den waarin ik zou worden geconfron-

je verwacht van een beroemd krijger, en

gen. Je afkomst kun je immers niet ver-

teerd met lichamelijke arbeid, verwilde-

hij droeg een gewaad van rode en zwar-

loochenen. En waarom zou ik er spijt

ring, vernedering en folteringen, dan kan

te zijde. Op de bleke huid van zijn armen

van hebben dat ik ben opgegroeid in een

ik u verzekeren dat ik maar al te graag

en benen was geen schrammetje te

omgeving met talloze bedienden en uit-

overboord was gesprongen om vele kilo-

bekennen. Zelfs zijn gezicht was glad en

stekende leermeesters die mijn altijd

meters door een zee vol haaien terug te

gaaf. Ik had al veel strijders uit tal van

nieuwsgierige en intelligente brein heb-

zwemmen naar huis.

landen ontmoet, maar dit was de eerste

ben gevoed. Er valt dus niets te vertellen

Bij het aanbreken van de dag waarop ik

zonder ook maar een enkel litteken.

over een moeilijke jeugd en evenmin heb

heb besloten dit verslag te laten begin-

‘Maar hij kijkt wel nieuwsgierig uit zijn

ik hoeven strijden tegen het onrecht en

nen, wist ik wat pijn was. Ik had de les-

ogen,’ voegde de generaal eraan toe,

de ongelijkheid die nu eenmaal inherent

sen geleerd van de zweep en de knuppel,

toen hij zag hoe ik hem bestudeerde. Ik

zijn aan het bestaan. Als telg uit een

en mijn eigen bloed geproefd als het vrij-

sloeg onmiddellijk mijn ogen neer en

adellijke en vermogende familie heb ik

elijk stroomde en tanden en verzet uit

wachtte op de onvermijdelijke klap of

een uitstekende opleiding genoten en ben

mijn lijf spoelden. Ik had geleerd slaaf te

zweepslag van de opzichter. Op de eerste

ik via de connecties van mijn vader aan

zijn. Zo noemden ze me en dat was ik.

dag van mijn slavenbestaan was ik er

het hof beland. Hoewel trouwe lezers

Vergeet de onzin die u er later misschien

getuige van geweest dat een gevangenge-

wel zullen weten dat mijn leven niet zon-

over hebt gehoord of gelezen. Ik ben

nomen sergeant van de Rijkswacht werd

der ontberingen en verdriet is geweest,

nooit, op geen enkel moment, een held

afgeranseld en opengesneden omdat hij

heb ik, gedurende de zesendertig jaar die

geweest.

een blik had geworpen in de richting van

voorafgingen aan de ontwikkelingen die

De Volariaanse generaal was jonger dan

een laaggeplaatste officier van de Vrije

ik in dit verslag beschrijf, geen dag iets

ik verwachtte, net als zijn vrouw, mijn

Cavalerie. Dat was een snel geleerde les.

ervaren wat leek op lichamelijke uitput-

nieuwe eigenaresse. ‘Hij ziet er niet uit

‘Hoogedelgestrenge echtgenoot,’ zei de

ting. Maar als ik had geweten dat de reis naar het Verbonden Rijk ‒ met als doel

als een wetenschapper, liefste,’ merkte

vrouw van de generaal. Haar stem klonk

hij op, terwijl hij me bedachtzaam

zelfverzekerd en gecultiveerd. ‘Mag ik je

een uitputtende en objectieve geschiede-

opnam. ‘Een beetje te jong.’ Hij leunde

voorstellen: Verniers Alishe Someren,

[ L

E E S P R O E F

]

Hij had een lang, atletisch lichaam, zoals

r

ant

ige

aar

d-

d

mt

n.

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:52 Pagina 13

kroniekschrijver

van

keizer

Aluran

weer sprak was dat op licht geïrriteerde

Maxtor Selsus.’

toon. De belediging was hem niet ont-

‘Zou hij dat echt zijn, liefste?’ Voor het

gaan, maar hij koos ervoor die te nege-

eerst sinds mijn entree in de fraai inge-

ren. Wie heeft hier nu werkelijk de touw-

richte scheepshut leek de generaal

tjes in handen?

oprecht geïnteresseerd. Het vertrek was

‘En wat was het onderwerp van dat nieu-

uitzonderlijk groot voor een kajuit en

we geschiedenisboek van u?’ informeerde

rijk gedecoreerd met tapijten, wandkle-

de generaal.

den en tafels met een overdaad aan fruit

‘Het Verbonden Rijk, heer.’

en wijn. Alleen door het langzame dei-

‘Aha. Dan hebben we u een dienst bewe-

nen van het enorme oorlogsschip wist ik

zen, nietwaar?’ Hij grinnikte om wat hij

zeker dat ik me niet in een paleis waan-

zelf een goede grap leek te vinden. ‘Door

de. De generaal stond op, liep naar me

u aan een laatste hoofdstuk te helpen.’

toe en liet zijn blik op mijn gezicht

Hij lachte opnieuw, nam een slok wijn

rusten. ‘Auteur van de Gezangen van

en

Goud en Stof? Chroniqueur van De

‘Helemaal niet slecht. Schrijver, maak

Grote Bevrijdingsoorlog?’ Hij zette een

daar een aantekening van.’ De kale slaaf

stap dichterbij, snoof en trok zijn neus

in de hoek liep naar voren, schrijfstift en

op. ‘Hij ruikt net zo smerig als die ande-

perkament in de aanslag. ‘Bevel voor de

re Alpiraanse honden. En hij kijkt me

verkenningseenheden: de wijngaarden

veel te brutaal uit zijn ogen.

moeten onaangetast blijven, en in de

Hij stapte achteruit en maakte een ach-

gebieden waar wijn wordt verbouwd,

teloos gebaar naar de opzichter. Ik wist

worden de slavenquota gehalveerd. Het

dat de klap zou komen. Een enkele,

ambacht moet in stand worden gehou-

ontging me niet dat hij in zijn wijnglas

harde tik met het ivoren handvat van de

den in het erfland...’ Hij zweeg en keek

keek om zijn woede te verbergen.

zweep, toegediend met geroutineerde

me vragend aan.

‘Als ik jou toch niet had om me aan der-

precisie. Ik onderdrukte een kreet van

‘Cumbrael, heer,’ zei ik.

gelijke dingen te herinneren, Fornella,’

pijn. Dat stond gelijk aan praten, en pra-

‘Juist. Cumbrael. Klinkt naar niks, als ik

mompelde hij. ‘Vertel me eens, geschied-

ten zonder toestemming was een dood-

het zeggen mag. Ik denk er serieus aan

kundige, waar hebben we de gelegenheid

zonde.

de Raad voor te stellen alle namen in dit

gehad jou in onze familie te mogen ver-

‘Toe, manlief,’ zei de vrouw van de gene-

gebied te wijzigen als ik terug ben.’

welkomen?’

raal, enigszins geïrriteerd. ‘Ik heb veel

‘Je kunt alleen maar een voorstel aan de

‘Ik reisde mee met de Rijkswacht, heer.

voor hem betaald.’

Raad doen als je er ook lid van bent, lie-

Koning Malcius had me toestemming

‘Dat zal best.’ De generaal hield zijn

verd,’ merkte zijn vrouw op. Deze keer

gegeven zijn troepen te vergezellen tij-

hand op. Een slaaf snelde toe met een

bespeurde ik geen minachting, maar het

dens hun missie naar Cumbrael.’

keek

me

zelfingenomen

aan.

Anthony Ryan, beste fantasydebutant van 2013

glas wijn. ‘Maak je geen zorgen, waarde

‘Dus je was ter plaatse? Je bent getuige

echtgenote. Ik beloof je dat ik zijn her-

geweest van mijn overwinning?’

sens en zijn handen intact zal laten.

Ik moest vechten tegen een spontane

Anders heb je er niet veel meer aan, niet-

opwelling van de verschrikkelijke gelui-

waar? Vertel me eens, schrijfslaaf, hoe

den en beelden die me sinds die gebeur-

ben je in onze nieuw verworven provincie terechtgekomen?’

Ik knipperde met mijn ogen om de tranen weg te krijgen en antwoordde snel, want aarzeling werd altijd bestraft. ‘Ik was hier om gegevens te verzamelen voor een nieuw geschiedenisboek, meester.’

‘Uitstekend. Ik ben een groot bewonderaar van je werk. Nietwaar, liefste?’

‘Zeker, manlief. Je bent immers zelf ook een geleerde?’ Bij het uitspreken van het woord ‘geleerde’ meende ik iets bijzonders te horen in haar stem. Het was subtiel, maar duidelijk merkbaar. Minachting, besefte ik. Ze respecteert deze

Het epische t weede deel van IN DE SCH ADUW VAN DE RA AF

tenis ’s nachts hadden geplaagd. ‘Ja, heer.’

‘Het lijkt erop dat dit cadeau meer waarde heeft dan je misschien dacht, Fornella.’ Hij knipte met zijn vingers om de schrijver weer naderbij te roepen.

‘Ganzenveer, perkament en een hut voor de geschiedkundige. Niet te comfortabel, want we kunnen niet hebben dat hij in slaap sukkelt tijdens het schrijven van zijn ongetwijfeld eloquente en bezielende verslag van mijn eerste luisterrijke overwinning in deze veldtocht.’ Hij kwam vlak voor me staan en glimlachte als een kind dat net een nieuw speeltje heeft

man niet. En toch presenteert ze mij aan

gekregen. ‘Morgenochtend wil ik het af

hem als een soort geschenk.

hebben. Anders laat ik een van je ogen

Er viel een korte stilte. Toen de generaal

eruit halen.’

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:52 Pagina 14

Het Bloed van de Elfen van Pools fenomeen Andrzej Sapkowski Zelden werd er met meer spanning uitgekeken dan

mensen. Maar te midden van alle beroering

naar het nieuwe boek van deze Poolse fantasymeester.

wordt een kind geboren: Ciri, de kleindochter van

Het Bloed van de Elfen is het tweede boek van Andrzej

koningin Calanthe, de Leeuwin van Cintra.

Sapkowski in de cyclus over de tovenaarskrijger Geralt van Rivia. De boeken waaruit ook de succesvolle game-reeks The Witcher ontstond.

Een wereld waar meer dan vijfhonderd jaar mensen, dwergen, kobolds en elfen in vrede leven. Totdat het opeens met de betrekkelijke rust gedaan is: dwergen beginnen hun soortgenoten te vermoorden terwijl de elfen hun wapens opnemen tegen elkaar én de

[

L

E

E

S

P

R

O

E

F

]

Tot grote vreugde van de Heksers, die naar deze gebeurtenis hebben uitgezien. Zij is namelijk de Vlam, het kind van de profetie dat de wereld voorgoed zal veranderen, ten goede of ten kwade.

Het is aan Geralt, de Hekser van Rivia, om Ciri te beschermen en iemand te vinden die haar kan helpen zich haar bijzondere gaven eigen te maken en, vooral, te beheersen.

Ze voelt hoe de ridder die haar voor zich

te laten schreeuwen?

meedraagt, op zijn zadelboog, zijn paard

Angst. Overweldigende, verlammende,

De stad brandt.

de sporen geeft. Ze hoort zijn kreet:

verstikkende angst.

De nauwe straten die leiden naar de slot-

‘Hou vol, hou vol!’

Weer gekletter van ijzer, kermende

gracht en het eerste terras braken rook en

Andere ridders, gehuld in de kleuren

paarden. De huizen dansen voor haar

gloeiende as uit. Vlammen verslinden de

van Cintra, halen hen in, in volle galop

ogen en ineens ziet ze ramen die vuur

dicht opeengepakte, rietgedekte huizen

kruisen ze hun zwaarden met de

uitbraken, daar waar een ogenblik eerder

en likken aan de muren van het kasteel.

Nilfgardianen. In haar ooghoek ziet ze

niets was geweest dan een modderig

Uit het westen, waar de havenpoort is,

een woeste werveling van zwarte en

straatje, bezaaid met lichamen en de in

klinken steeds luider de kreten en het

blauw-gouden mantels. Staal slaat op

de steek gelaten bezittingen van de

gekletter van een verbeten strijd en de

staal, zwaarden kletteren tegen schilden,

vluchtende bewoners.

doffe slagen van een stormram die op de

paarden hinniken.

Dan begint de ridder achter haar te

muren inbeukt.

Geroep. Nee, geen geroep. Geschreeuw.

hoesten – een vreemde, gorgelende hoest.

De aanvallers waren ineens overal

‘Hou vol!’

Bloed gulpt over de handen die de teugels

geweest, ze hadden de barricaden geslecht

Angst. Ze klampt zich vast aan de teugels

vasthielden. Meer geschreeuw. Fluitende

die bewaakt werden door niet meer dan

en bij elke schok, elke ruk, bij elke sprong

pijlen.

een paar soldaten, een handvol met

van het paard vlijmt de pijn door haar

Een val, een schok, een pijnlijke aanraking

hellebaarden gewapende poorters en

handen. Haar benen verkrampen als ze

met een wapenrusting. Hoeven trappelen

enkele kruisboogschutters van het gilde.

tevergeefs zoekt naar steun, haar ogen

langs haar heen, een paardenbuik en een

Hun paarden, gesierd met golvende

tranen van de rook. De arm die haar

rafelig losgescheurde buikriem flitsen

zwarte sjabrakken, waren over de barri-

omklemt doet haar bijna stikken, breekt

boven haar hoofd, daarna nog een

caden gevlogen als geestverschijningen;

haast haar ribben. Overal om haar heen

paardenbuik, en een golvende zwarte

de glinsterende klingen van de ruiters

klinken kreten zoals ze ze nooit eerder

sjabrak. Gekreun van inspanning, als van

hadden dood en verderf gezaaid onder de

heeft gehoord, en ze klinken steeds luider.

een houthakker die een boom velt. Een

vluchtende verdedigers.

Wat moet je een man aandoen om hem zo

schreeuw, gesmoord en dof, en iets zwarts,

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:52 Pagina 15

De ruiter kijkt naar haar. Ze is niet in staat zich te bewegen. Een dode man houdt zijn armen om haar middel geklemd en belet haar op te staan. Iets zwaars, iets wat nat is van het bloed, ligt over haar heup en drukt haar tegen de grond.

En het is de angst die haar doet bevriezen, een verschrikkelijke, misselijkmakende angst die maakt dat ze doof is voor het schreeuwen van het gewonde paard, het brullende vuur, de kreten van de stervenden en de dreunende trommels. Het enige wat bestaat, wat telt, wat nog enige betekenis heeft, is angst. Angst, belichaamd in de figuur van een zwarte ridder wiens helm getooid is met vogelveren, een figuur die onbeweeglijk afsteekt tegen de razende muur van rode vlammen.

De ruiter dwingt zijn paard tot stilstand.

De vleugels aan zijn helm schudden als de roofvogel opvliegt, klaar om zich op zijn hulpeloze, van angst verlamde slachtoffer te storten. De vogel – of is het de ridder? – uit een angstwekkende, wrede, triomfantelijke kreet. Een zwart paard, een zwarte wapenrusting, een zwarte golvende mantel, en achter hem de vlammen.

Een zee van vlammen.

Angst.

De vogel krijst. Hij klappert met zijn vleugels, de veren slaan haar in het gezicht. Angst!

De zwarte mantel verhult alles. Het enige dat zichtbaar is, door een vizier in een enorme, gevleugelde helm, zijn gloeiende ogen.

Ze schreeuwt.

iets reusachtigs ploft vlak naast haar in de

aanraking met de grond; angstwekkende

modder. Bloed spat in het rond. Een

bewegingloosheid, ineens, na de dolle rit.

geharnaste voet dreunt trillend neer, een

Fluitend gepiep van het paard dat sparte-

ridderspoor boort zich in de aarde.

lend weer op de been probeert te komen.

Een ruk. Een krachtige hand tilt haar op,

Dreunende hoefijzers. Voorbijflitsende

trekt haar op een ander zadel. Hou vol!

vetlokken en hoeven. Zwarte sjabrakken

Weer die halsbrekende snelheid, die

en mantels. Geschreeuw.

razende galop. Haar armen en benen

De straat is één brullende rode muur van

zoeken wanhopig naar steun. Het paard

vlammen. Het reusachtige silhouet van

steigert. Hou vol! Er is geen steun. Er is

een ruiter torent uit boven de brandende

geen... Er is geen... Er is bloed. Het paard

daken. Zijn paard danst, schudt zijn

valt. Het is onmogelijk opzij te springen,

hoofd, hinnikt.

onmogelijk te ontsnappen, zich te

De ruiter kijkt op haar neer. Ze ziet zijn

bevrijden uit de ijzeren greep van de

ogen glinsteren door het vizier in zijn

met maliën bedekte armen. Er is geen

enorme helm met roofvogelvleugels aan

ontkomen aan het bloed dat over haar

weerszijden. Ze ziet hoe het vuur weer-

hoofd en schouders stroomt.

spiegeld wordt in het brede blad van het

Een schok, zuigende modder, een harde

zwaard dat hij heeft laten zakken.

Deel 3 verschijn

t januari 2015

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:52 Pagina 16

Nu helemaal compleet!

De Openbaringen van Riyria

‘Topfantasy. Dikke aanrader.’ – Adrian Stone, auteur van de Duivel-trilogie

Eclips 23A magazine 1 tm 17@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:52 Pagina 17

De Heksen

van Martijn Adelmund & Iris Compiet

Nikkie is vervloekt. Dat wil zeggen: dat idee kan ze maar niet loslaten. Misschien wel om die reden gebruikt ze haar schetsboek als een spiegel voor haar dagelijkse belevenissen, om precies bij te houden wat haar allemaal overkomt. Want de dagelijkse gebeurtenissen in het leven van Nikkie zijn ronduit onalledaags.

Vaak zelfs beangstigend. Zo blijkt tijdens een bezoek aan de Heksenwaag in Oudewater dat vreemde en vooral sinistere personen een ongezonde belangstelling voor haar aan de dag leggen. Ternauwernood lukt het haar te ontsnappen. Wat ze niet weet, is dat dit pas het begin is van een avontuur dat haar naar de gevaarlijke omgeving van de Binnenlanden zal voeren, het domein van de heksen. Wat Nikkie ook niet weet, is dat zij de hoofdprijs vormt van de Wilde Jacht, die geen enkel mensenkind ooit heeft overleefd...

Eclips 23A magazine 18 tm 33@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:59 Pagina 1

‘Een intens en ongelooflijk unie – de setting vult het verhaal aan, maar je lijkt ook commentaar te leveren op de weg die New York

inslaat (hopelijk zonder nucleaire bom). Waarom

besloot je het boek in een dystopische versie van de stad te plaatsen?

AS: Van tevoren had ik het dystopische New York van Spademan niet als allegorie of waarschuwing bedoeld – het was echt ontstaan als puur gedachtenexperiment: ‘Zou New York weer zo kunnen zijn als het dertig jaar geleden was, en zo ja, hoe zou dat er dan uitzien?’ En natuurlijk was het New York van dertig jaar geleden dat ik in gedachten had gedeeltelijk het echte, bankroete, 2000-moorden-per-jaar New York, maar ook het mythische New York van de jaren zeventig, zoals in films als The Warriors en Escape from New York. Ik bedoel, toentertijd maakten ze letterlijk een film waarin Manhattan een strafkolonie was. Dat is wat mensen dachten over de stad, in de tijd van

FLAVORWIRE INTERVIEW ADAM STERNBERGH OVER DE BRUG TUSSEN DYSTOPISCHE FICTIE EN HARDBOILED NOIR IN

SPADEMAN

voor Friends en Sex and the City.

Desalniettemin schreef ik het boek ook in een tijd dat de financiële crisis nog steeds nagonsde, In zijn debuutroman, Spademan, heeft Adam

en Occupy Wall Street begon net – dus al deze

York Times Magazine, een dystopisch noir-

worden hingen duidelijk in de lucht. (Er is een

William Gibson, en dat scènes uit verfilmin-

Die is bijna helemaal geïnspireerd door de pep-

Sternbergh, cultureel redacteur bij The New

kwesties over wat New York en Amerika zouden

verhaal gecreëerd dat doet denken aan

scène in het boek waarin pepperspray voorkomt.

gen van het werk van Philip K. Dick en

persprayaanval op protesterende studenten op UC

zien een verfilming van het boek (met Denzel

ongeveer in dezelfde tijd verscheen dat de Blasio-

Het platgebombardeerde en geruïneerde New

een verhaal waarvan ik denk dat het heeft laten

nen schetst, kun je je gemakkelijk voorstellen,

ende ongelijkheid in de stad (en op het platteland).

listisch zijn.

een William Gibson-roman bewerkt door Gordon

Raymond Chandler oproept – logisch, aange-

Davis.) En het was erg interessant dat Spademan

Washington in de hoofdrol) al in de maak is.

verkiezing plaatshad, met zijn Tale of Two Cities –

York dat Sternbergh in korte spaarzame zin-

zien hoeveel verborgen angst er is over de groei-

misschien omdat ruïnes van nature minima-

De korte zinnen zorgen ervoor dat het boek leest als

Spademan is een zeer onderhoudende toe-

Lish, en die soberheid past bij het verhaal. Was je

voeging aan de oogst van nieuwe dystopische

fictie die de laatste tien jaar gepubliceerd is,

meteen van plan om het boek zo te schrijven?

en een die op de een of andere manier grieze-

Een geweldig idee, Lish en Gibson die samen

Sternbergh over het schrijven van een verhaal

Ik wilde het verhaal beslist laten vertellen door

over de overeenkomst tussen zijn fictieve New

niet helemaal zeker hoe dat zou klinken. Er is

verwachten van het vervolg op Spademan.

ven van korte, afgekapte zinnen, en eigenlijk

Flavorwire: Tijdens het lezen van Spademan

drukken. Ik was ook erg geïnspireerd door

‘dystopische fictie’ meestal in twee soorten

Twitter is een soort vuurproef: je moet voldoen

uit, of de auteur hanteert de post-apocalypti-

Maar wat je overhoudt heeft vaak een hogere

sant verhaal oplevert. Jij lijkt met Spademan

Dat minimalistische taalgebruik maakte de platge-

lig bekend aandoet. Flavorwire sprak met

ergens opgesloten in een kamer zitten te strepen!

dat cyberpunk en noir naast elkaar plaatst,

Spademan, de hoofdpersoon, maar ik wist eerst

York en de stad anno 2014, en wat we kunnen

natuurlijk een traditie in het ‘hardboiled’ schrijwilde ik gewoon zien hoe ver je die stijl door kon

realiseerde ik me dat boeken met het label

Twitter en de gedwongen beknoptheid ervan –

uiteenvallen: ofwel ze dragen een boodschap

aan de eis zo min mogelijk woorden te gebruiken.

sche setting gewoon omdat het een interes-

impact – een veel hogere taalkundige puurheid.

de perfecte middenweg te hebben gevonden

bombardeerde dystopische stad juist zo makkelijk

Eclips 23A magazine 18 tm 33@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:59 Pagina 2

oflijk uniek verhaal!’ – Amazon.com voorstelbaar voor mij. Hoe anders dan de echte stad ziet het New York City waar je over schrijft er voor jou uit?

Fijn dat je dat zegt, want dat was een echte uitdaging voor me – proberen over te brengen hoe deze stad eruitziet en voelt zonder het op een toeristische attractie te laten lijken: ‘Aan uw rechterhand ziet u dat het Port Authority-busstation gesloten is en gesloopt...’ Ik hoopte dat bepaalde goedgekozen details de troosteloosheid over konden brengen. In dit New York zijn sommige delen meer gehavend dan andere – zoals bijvoorbeeld in New Orleans sommige stadsdelen geen littekens van Katrina vertonen, terwijl andere zich juist nooit hebben hersteld. In het Red Hook-gedeelte van Spademan kon ik me bijvoorbeeld makkelijk een erg toegetakelde versie van Red Hook voorstellen, omdat die buurt (en andere) zo hard geraakt was door orkaan Sandy, en we hebben allemaal foto’s gezien van NYC die er erg apocalyptisch uitzagen. Maar in andere delen van de stad – zeg, het oosten van Midtown – zie ik het eigenlijk voor me zoals het nu is, maar met de helft van het aantal mensen. Een van de karaktertrekken van modern NYC is juist hoe druk het is, zeker in Manhattan, en zeker met zoveel toeristen, dus dezelfde straten verbeelden zonder toeristen en met de helft van het aantal inwoners leek op zichzelf al apocalyptisch.

Hoewel ik een relatie bespeur met sommige cyberpunk uit de jaren tachtig en

negentig, deed Spademan me vooral denken aan Repo Man, en riep het eerder

Blade Runner op dan Do Androids Dream of Electric Sheep? Maar er is ook de uitgesproken noir invloed. Vind je dat het boek meer naar het ene dan naar het andere genre neigt?

Ik zou het zeker omschrijven als een noir boek met een tikkeltje cyberpunk – eerder dat dan cyberpunk met een tikkeltje noir. De wortels ervan liggen vrij sterk in boeken zoals de Parker-serie van Richard Stark, of sommige Cormac McCarthy-romans, of gaan zelfs verder terug naar Chandler en Hammett en Cain – met een geharde antiheld in een ruwe omgeving. Maar in dit geval is die omgeving New York in de nabije toekomst. Technologie maakt er een wezenlijk deel van uit omdat die al zo’n grote rol speelt in de wereld waarin we nu leven.

Terwijl ik het schreef was ik me er erg van bewust dat er beoefenaars zijn van cyberpunk en andere speculatieve fictie die ontzettend goed op de hoogte zijn van huidige trends en technologie, maar dat is niet iets wat ik in dit boek over wilde brengen. Ik wilde dat Spademan zijn technologische wereld ongeveer net zo goed zou begrijpen als een gemiddeld persoon (ik dus) onze wereld snapt (niet zo goed). Hij kan je vertellen hoe iets heet, en wat het doet, niet zoveel over hoe het werkt – net zoals ik je kan vertellen dat er een ding is dat iPhone heet, en wat het doet, maar ik heb niet veel inzicht in het besturingssysteem ervan of in de details van hoe het is ontwikkeld.

Je bent bezig met een tweede Spademan-verhaal. Waar gaat het verhaal naartoe?

Het is een echt vervolg, in zoverre dat het verhaal ongeveer een jaar na de gebeurtenissen in Spademan verdergaat. Ik dacht eerst dat een tweede boek meer in de geest van een serie zou zijn, dus dat het een ander Spademanavontuur zou zijn met nieuwe situaties, maar er waren te veel grote kwesties

SPADEMAN ADAM STERNBERGH OKTOBER 2014

Spademan was ooit vuilnisman. Dat was voordat er een vernietigende bom viel op Times Square, voordat zijn vrouw werd gedood, voordat New York een uitgebrande troep was. Tegenwoordig kunnen echt rijke mensen inpluggen op een andere, virtuele werkelijkheid. De rest moet het zelf uitzoeken.

En daarom werd hij een hitman. Hij stelt geen vragen, werkt snel, en is handig met een stanleymes.

Dan wordt hij ingehuurd om de dochter van een bekende evangelist om te brengen. Zijn doelwit heeft een schokkend geheim en zijn opdrachtgever een verborgen agenda. Maar ook voor Spademan zijn er grenzen...

onopgelost gebleven in het eerste boek om ze niet uit te diepen. Ik hou er niet van om te veel weg te geven over de plot, omdat dat een heleboel zou verklappen van wat er in het eerste boek gebeurt – maar er zijn bepaalde omstandigheden in Spademan die zich gedurende de loop van een jaar op natuurlijke wijze ontwikkelen en dan nieuwe en interessante gevolgen hebben. Spademan moet nu ook omgaan met het feit dat hij als huurmoordenaar gewend is de levens van mensen te beëindigen, niet om er verwikkeld in te raken. Zijn leven is totaal op zijn kop gezet – en nu gaan we zien wat dat voor hem betekent.

‘Crazy original, different kind of story.’

Goodreads.com 5 sterren

Eclips 23A magazine 18 tm 33@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:59 Pagina 3

Brian Staveley

Het BLOED van de KEIZER Als de keizer van Annur wordt vermoord, moeten zijn drie kinderen de strijd aangaan met de samenzwering – en de eeuwenoude vijand – die zijn dood veroorzaakte.

Kaden, de troonopvolger, leeft al acht jaar lang afgezonderd van de wereld in een afgelegen bergklooster, waar hij de ondoorgrondelijke discipline van de monniken van de Blanke God probeert te begrijpen. Als vervolgens een keizerlijke delegatie arriveert om hem terug te brengen naar de hoofdstad voor zijn kroning, heeft Kaden net genoeg geleerd om te beseffen dat de mannen niet zijn wie zij zeggen.

Ondertussen, in de hoofdstad, worstelt zijn zus Adare, politica en minister van Financiën, met de religieuze orde die verantwoordelijk lijkt te zijn voor de moord op de keizer. Het politieke water is echter troebel, en ondanks het feit dat Adare vastbesloten is gerechtigheid te krijgen, zou ze wel eens achter de verkeerde man aan kunnen zitten.

Hun broer Valyn heeft al moeite om in leven te blijven. Hij wist dat de training van de Kettral – een elitegroep dodelijke krijgers die op enorme vogels ten strijde trekken – moeilijk zou zijn. Maar na een aantal vreemde ongelukken en de laatste waarschuwing van een stervende wach-

ter, is hij ervan overtuigd dat de moordenaars van zijn vader het op hem en zijn familie hebben voorzien. Hij moet zo snel mogelijk ontsnappen naar het noorden om zijn broer te waarschuwen – maar dan moet hij eerst de laatste dodelijke test van de Kettral overleven.

[LEESPROEF] De rot. Het was de rot, peinsde Tan’is terwijl hij in de ogen van zijn knielende dochter keek, waardoor zijn kind was bevangen.

Gegil en beschuldigingen, gesmeek en gesnik deden de lucht trillen toen de gevangenen in lange rijen de vallei in stroomden. De zware stank van bloed en urine bleef hangen in de hitte van de noen.

Tan’is negeerde het allemaal en concentreerde zich op het gezicht van deze dochter van hem, die geknield zijn benen omklemde. Faith was nu een volwassen vrouw, dertig jaar en één maand. Op het eerste gezicht zag ze er gezond uit – heldere grijze ogen, smalle schouders, sterke lede-

maten – maar de Csestriims baarden geen gezonde kinderen, al eeuwen niet meer.

‘Vader,’ smeekte de vrouw, terwijl de tranen over haar wangen stroomden.

Ook die tranen: een symptoom van de rot.

Er waren natuurlijk andere woorden voor.

In hun onwetendheid of onschuld noemden de kinderen de aandoening ‘ouderdom’, maar zoals in zoveel dingen vergisten ze zich daarin. Ouderdom stond niet gelijk aan gebrekkigheid. Tan’is zelf was oud, honderden jaren oud, en toch waren zijn spieren sterk en zijn geest alert gebleven. Als het moest, kon hij de hele dag, de hele nacht en het grootste deel van de volgende dag rennen. De meeste Csestriims waren nog ouder, vele duizenden jaren, en toch bewandelden zij nog altijd de aarde, zij die niet waren gesneuveld in de lange oorlogen met de Nevariims. Nee, de tijd verstreek, sterren beschreven zwijgend hun baan, seizoenen gingen in elkaar over, maar uit en op zichzelf deden die geen van alle kwaad. Het was niet de ouderdom, maar de rot die aan de kinderen knaagde, hun ingewanden en hersenen verteerde, hun kracht uitputte, het beetje intelligentie wegvrat waarover ze ooit hadden beschikt.

De rot, en dan de dood.

‘Vader,’ smeekte Faith, niet in staat meer uit te brengen dan dat ene woord.

‘Dochter,’ antwoordde Tan’is.

‘Je wilt toch niet...’ snikte ze, terwijl ze over haar schouder keek naar de greppel, waar de doran’se zich van hun taak kweten en het staal blikkerde in het zonlicht.

‘Je kunt toch niet...

Tan’is hield zijn hoofd scheef. Hij had geprobeerd deze dochter van hem te begrijpen, had geprobeerd alle kinderen te begrijpen. Hoewel hij geen genezer was, had hij als soldaat lang geleden geleerd gebroken botten te zetten en gescheurde huid dicht te naaien, het etterende vlees te behandelen wanneer een wond besmet was geraakt, of de hevige hoest van mannen die te lang op het veld hadden gestaan.

Maar dit... De aard van dit verval kon hij niet begrijpen, laat staan genezen.

‘Het heeft je te pakken, dochter. De rot heeft je te pakken.

Hij streek met zijn vingertop langs de rimpels op Faiths voorhoofd, schetste het fijne patroon van lijntjes naast haar ogen, tilde een dun, zilvergrijs haartje uit de bruine lokken. Al na slechts enkele tientallen jaren zon en wind begon haar gladde olijf-

Eclips 23A magazine 18 tm 33@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 17:59 Pagina 4

kleurige huid te verweren. Toen ze tussen de benen van haar moeder vandaan was gekomen, krijsend en sterk van lijf en leden, had hij zich afgevraagd of zij misschien ongeschonden zou opgroeien. De vraag had hem geïntrigeerd, en nu was hij beantwoord.

‘Nu beroert hij je nog zachtjes,’ merkte hij op, ‘maar zijn greep zal steviger worden.’

‘En dus moet u dit doen?’ barstte ze uit, met een wanhopige, felle hoofdbeweging naar de pas uitgegraven greppel. ‘En dus draait het hierop uit?’

Tan’is schudde zijn hoofd. ‘Het was niet mijn beslissing. De raad heeft gestemd.’

‘Waarom? Waarom haten jullie ons?’

‘Haten?’ antwoordde hij. ‘Dat is jullie woord, kind, niet het onze.’

‘Het is niet alleen maar een woord. Het beschrijft een gevoel, iets echts. Een waarheid over de wereld.’

Tan’is knikte. Zulke argumenten had hij vaker gehoord. Haat, moed, angst. Zij die dachten dat de rot alleen het lichaam aantastte, begrepen er niets van. Hij vrat ook de geest aan, deed de fundamenten van rede en ratio wegroesten.

‘Ik ben ontstaan uit uw zaad,’ ging Faith verder, alsof dat logischerwijze voortvloeide uit het voorgaande. ‘U hebt me eten gegeven toen ik nog klein was.’

‘Dat is de gewoonte onder vele diersoorten: wolven, adelaars, paarden. Zolang ze jong en afhankelijk zijn, moeten dieren vertrouwen op hun voorzaten.’

‘Wolven, adelaars en paarden beschermen hun jongen!’ wierp ze tegen. Nu weende ze openlijk en drukte ze haar nagels in de achterkant van zijn benen. ‘Dat heb ik zelf gezien! Ze bewaken en verzorgen ze, voeden en koesteren ze. Ze brengen hun jongen groot.’ Ze stak een bevende, smekende hand uit naar het gezicht van haar vader.

‘Waarom willen jullie ons niet grootbrengen?’

‘Wolven,’ antwoordde Tan’is terwijl hij de hand van zijn dochter wegduwde, ‘brengen hun jongen groot zodat ze wolven kunnen worden. Adelaars worden adelaars. Jullie,’ legde hij fronsend nogmaals uit, ‘zijn door ons grootgebracht, maar jullie zijn beschadigd. Vervuild. Aangetast. Je kunt het met eigen ogen zien,’ zei hij met een gebaar naar de voorovergebogen, verslagen gestalten die aan de rand van de kuil knielden – honderden, lijdzaam afwachtend. ‘Zelfs zonder dit zouden jullie uit jezelf sterven,

JANUARI 2015

zeer binnenkort.’

‘Maar we zijn mensen! We zijn jullie kinderen!’

Tan’is schudde vermoeid het hoofd. Het had geen zin om te redetwisten met iemand wier ratio was vergaan.

‘Jullie kunnen nooit zijn zoals wij,’ zei hij zachtjes. Hij trok zijn dolk.

Toen ze het mes zag, maakte Faith een verstikt geluidje achter in haar keel en deinsde terug. Tan’is vroeg zich af of ze zou vluchten. Een paar probeerden het. Ze kwamen nooit ver. Deze dochter van hem vluchtte echter niet. In plaats daarvan balde ze haar handen tot witte, bevende vuisten en rechtte ze met een zichtbare wilsinspanning haar knieën. Staand kon ze hem recht in de ogen kijken, en hoewel

haar haar aan haar betraande wangen kleefde, weende ze niet langer. Heel even, hoe kortstondig ook, was de verminkende angst verdwenen. Ze leek bijna onaangetast, gezond.

‘En jullie kunnen niet van ons houden zoals we zijn?’ vroeg ze. Voor het eerst sprak ze rustig, met vaste stem. ‘Ook al zijn we vervuild, beschadigd? Voelen jullie geen liefde voor ons, ook al zijn we verrot?’

‘Liefde,’ herhaalde Tan’is, en terwijl hij het vreemde woord proefde, over zijn tong liet rollen, dreef hij de dolk met een opwaartse beweging naar binnen, voorbij de spieren, voorbij de ribben, in haar wild kloppende hart, ‘is net als haat jullie woord, dochter, niet het onze.’

DIT ZIJN DE EERSTE FANTASY S P EC IAL I ST E N VAN NEDERLAND

14

3

17 12

7

18

15

16

11

1

2

9 13 10

4 8

5

6

De nieuwste auteurs, het beste assortiment en advies op maat 3 Boekhandel Broekhuis Koornmarkt 24 7607 HZ Almelo www.libris.nl/broekhuis

7 Ten Hoope Zijdelrij 8 1422 BV Uithoorn www.tenhoopeboeken.nl

11 Boekhandel Kooyker Breestraat 93 2311 CK Leiden www.libris.nl/kooyker

15 Boekhandel Praamstra Keizerstraat 2 7411 HG Deventer www.boekhandelpraamstra.nl

4 Boekhandel Derijks Walstraat 8 5341 CK Oss www.libris.nl/derijks

8 Van Kemenade & Hollaers Heksenwaag 36 4823 JV Breda libris.nl/vankemenade-hollaers

12 Van der Meer Vuurtorenplein 10 2202 PB Noordwijk aan Zee www.libris.nl/vandermeer

16 Boekhandel Roodbeen Verlaat 13 3861 AA Nijkerk www.libris.nl/roodbeen

1 Boekhandel Broekhuis Wemenstraat 45 7551 EW Hengelo www.libris.nl/broekhuis

5 Boekhandel van Dinter Koorstraat 61 5831 GH Boxmeer www.dinternet.nl

9 Boekhandel de Kler Winkelhof 87 2353 TZ Leiderdorp dekler.mijnboekhandelaar.com

13 Plantage Meijer&Siegers Utrechtseweg 208 6862 AX Oosterbeek plantagemeijerensiegers.nl

17 Boekhandel Stevens Nieuweweg 63 2132 CM Hoofddorp www.libris.nl/stevens

2 Boekhandel Broekhuis Marktstraat 12 7511 GD Enschede www.libris.nl/broekhuis

6 De Drvkkery Markt 51 4331 LK Middelburg www.de-drvkkery.nl

10 Boekhandel Kniphorst Hoogstraat 49 6701 BM Wageningen www.libris.nl/kniphorst

14 Boekhandel Plukker Gedempte Gracht 71-75 1741 GB Schagen www.boekhandelplukker.nl

18 Boekhandel Voorhoeve Kerkstraat 77-79 1211 CM Hilversum

Naamloos-4 2 Fantasy Specialisten kaart(aanbieding) aangepast voor elips@5.indd 1

www.libris.nl/voorhoeve

15-10-14 09-10-14 14:52 19:17

hebban

14 19:17

In juli 2014 is het kersverse Hebban Fantasy online gegaan, een platform voor boekliefhebbers van de genres sciencefiction, fantasy en horror. De naam Hebban komt van een van de oudste bekende Nederlandse zinnetjes op schrift: Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic anda

centrum zijn waar boekliefhebbend Nederland praat over boeken.

Luitingh op Hebban Fantasy Luitingh is als een van de grootste genre-uitgevers met veel titels vertegenwoordigd op Hebban. We vinden

thu, wat unbidan we nu? We spraken met portalredacteur

het geweldig dat ze moeite doen om

Debbie van der Zande.

geven door auteurs als James S.A. Corey

de sciencefiction een nieuwe kans te (Leviathan ontwaakt) uit te geven en

Wat is Hebban Fantasy nou eigenlijk precies?

Hebban Fantasy is een van de portals van de nieuwe lezerscommunity Hebban, een Nederlandse Goodreads kun je zeggen. Het is een uitgebreidere voortzetting van Crimezone, met nu een portal voor elk genre, zodat je precies kunt kiezen welk nieuws je wilt zien en welke recensies je wilt lezen. Elk portal wordt door een portalredacteur beheerd en voor Hebban Fantasy ben ik dat. Ik stuur een recensententeam aan en coordineer de redactionele inhoud. Maar die redactionele inhoud is maar de helft van Hebban.

Je volgende

De interactiviteit voor

favoriete

de lezer en

fantasyboek

ber is enorm,

ontdek je op

niet uitgeke-

Hebban.

boekliefhebje raakt bijna ken. Omdat

zoek. Om nu Hebban Fantasy te mogen

Hyperion van Dan Simmons te herdruk-

Hebban nog in

coördineren is te gek.

ken. Ook vertalingen van Ann Leckie,

de beta-fase zit, zijn we

Wat wil Hebban Fantasy bereiken?

Hugo Award winnares, komen eraan en daar worden wij bij Hebban Fantasy

nog niet eens klaar met creëren. We

Het hele Hebban Fantasy-team bestaat

luisteren goed naar de gebruikers en

uit enorm enthousiaste genrelezers. De

kijken hoe alle functionaliteiten ge-

medewerkers zijn amper in staat om

We zijn hard aan het groeien, maar

bruikt worden, zodat we kunnen blijven

hun liefde voor boeken in bedwang te

we hebben ook een groot plan, dus we

aanscherpen.

houden. En dat hoeft op Hebban ook

willen nog veel harder groeien. Weke-

niet. Wij willen samen met de lezers

lijks maakt elke nieuwe geregistreerde

alles vertellen èn horen over de genres

gebruiker kans op een boekenbon van

sciencefiction, fantasy en horror (en

vijfentwintig euro, door een account

Op Hebban kun je je hele boekliefheb-

daaraan verwant). We willen nieuwe

aan te maken en vijf boeken op je ‘Wil

berij bijhouden. Je kunt je boeken op

lezers kennis laten maken met de won-

ik lezen’-plank te zetten. Wedden dat

verschillende soorten boekenplanken

deren van de fantastieke genres, want

je je planken blijft bewerken, gave lijst-

organiseren, je kunt zelf recensies en

het is allemaal zo leuk en ontzettend

jes gaat aanmaken en je eerste recensie

blogs schrijven. Je kunt zelf kiezen

divers. Om die reden stappen we ook

over een week online staat? We zien je

welke portals, auteurs en gebruikers je

wel eens over onze grenzen en be-

daar!

wilt volgen, zodat je alles ziet wat zij

spreken we een film, een tv-serie, een

Wat houdt die interactiviteit in? Wat heeft een lezer aan Hebban?

online zetten. Onder elk item kan er

comic of graphic novel, een evenement

gereageerd worden en bovendien zijn er

zoals de Elf Fantasy Fair of een gadget.

altijd leuke winacties waar je aan mee

We willen bereiken dat iedereen weet

kunt doen. Ik ben zelf een altijd hon-

wat deze genres inhouden en de kans

gerige lezer en Hebban is wat ik al jaren

krijgt ervan te genieten. We willen het

Naamloos-4 3 hebban_fantasy_article.indd 1

toch wel erg blij van.

hebban.nl/fantasy facebook.com/HebbanFantasy @hebban_fantasy

15-10-14 25-09-14 14:52 00:21

Eclips 23A magazine 18 tm 33@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 18:00 Pagina 7

V E R S CH I J NI NG S

Oktober 2014

K

N

978 90 245 6508 5, € 14,95, 384 blz.

978 90 245 6474 3, € 16,95, 288 blz.

978 90 218 0771 3, € 18,95, 320 blz.

978 90 245 6482 8, € 16,95, 432 blz.

978

978 90 218 0783 6, € 14,95, 328 blz.

978 90 218 0937 3, € 17,95, 304 blz.

978 90 218 0941 0, € 17,95, 224 blz.

978 90 245 6492 7, € 24,95, 528 blz.

978

978 90 245 6612 9, € 12,50, 1040 blz.

978

Januari 2015 het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl

978 90 245 6617 4, € 19,95, 352 blz.

978 90 245 6613 6, € 12,50, 736 blz.

G S

0 blz.

Eclips 23A magazine 18 tm 33@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 18:00 Pagina 8

K A L E ND E R

November 2014

978 90 245 6614 3, € 19,95, 480 blz.

978 90 245 6464 4, € 12,50, 160 blz.

978 90 245 6610 5, € 12,50, 640 blz.

978 90 245 6588 7, € 16,95, 336 blz.

het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl 978 90 245 6611 2, € 12,50 672 blz.

978 90 245 6378 4, € 19,95, 544 blz.

978 90 245 6574 0, € 19,95, 756 blz.

het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl

978 90 245 6553 5, € 19,95, 624 blz.

978 90 245 6603 7, € 16,95, 336 blz.

978 90 245 6582 5, € 19,95, 576 blz.

Eclips 23A magazine 18 tm 33@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 18:00 Pagina 9

VERSCHIJNINGSKALENDER

Februari 2015

978 90 245 6615 0, € 16,95, 400 blz.

978 90 245 6652 5, € 12,50, 576 blz.

978 90 245 6656 3, € 12,50, 528 blz.

het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl 978 90 245 6590 0, € 16,95, 320 blz.

978 90 245 6608 2, € 19,95, 384 blz.

Maart 2015 het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl het laatste nieuws op www.dromen-demonen.nl

978 90 245 6697 6, € 12,50, 832 blz.

978 90 245 6716 4, € 39,95, 336 blz

Eclips 23A magazine 18 tm 33@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 18:00 Pagina 10

R

‘Fantasy zoals je het hoort te schrijven.’

George R.R. Martin

REEDS VERSCHENEN

‘Net zo verslavend als morfine.’ The Times

Eclips 23A magazine 18 tm 33@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 18:00 Pagina 11

‘Weitz heeft een opwindend, zenuwslopend actie-avontuur weten te creëren dat feilloos je gevoelige snaar weet te raken en je een nauwelijks te bevatten realiteit voorschotelt.’

Teenreads.com

H m e

no

e

e ge g

‘Overlevers zit vol met onvergetelijke personages en is net zo fris en indringend als Divergent.’

James Patterson, #1 New York Times Bestseller-auteur

r

Welkom in New York, een stad die wordt geleid door tieners.

Zij zijn de overlevers van een mysterieuze Ziekte waaraan alle volwassenen en kleine kinderen zijn gestorven. Nu leven ze in een wereld zonder internet, elektriciteit of andere hulpmiddelen. Voedsel wordt steeds schaarser, het risico op conflicten groter. De tieners hebben zich georganiseerd in stammen, en elke stam is tot de tanden bewapend.

Jefferson is, een beetje tegen zijn wil, de leider van de Washington Square-stam. Donna, op wie hij in het geheim verliefd is, kent hij al van kleins af aan.

Als ze een aanwijzing vinden over een mogelijk geneesmiddel voor de mysterieuze Ziekte, gaan ze op een levensgevaarlijke road trip om de mensheid te redden.

Wat Een YA-d YAik N ged te d moe mo bese bes is: o het voo fant stad

Wat van leid Ik d bev zijn maa lijke leef van dat baa

van in an. lijk ze eid

Eclips 23A magazine 18 tm 33@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 18:01 Pagina 12

Hoe zou de maatschappij eruitzien als die alleen nog maar uit jongeren en kinderen bestond en door hen geleid werd?

Exclusief interview met

Chris Weitz regisseur van The Twilight Saga: New Moon en auteur van Overlevers.

Wat was je inspiratie voor Overlevers?

Een deel van de inspiratie vormden alle YA-dingen die ik opgestuurd kreeg nadat ik New Moon en The Golden Compass had gedaan, en dat inspireerde me om het zelf te doen. Daarnaast was het ook het ontmoeten van de fans van Twilight en het besef dat dit een heel gretig lezerspubliek is: ongelooflijk enthousiast en trouw, en het is een geweldige leeftijd om over en voor te schrijven. Verder was het ook de fantasie over hoe het zou zijn om je eigen stad te leiden. Alleen jij en je vrienden.

Wat fascineert mensen zo aan het idee van jonge mensen die hun eigen stad leiden?

Ik denk dat tieners zich in een rare positie bevinden; ze weten wat ze willen en ze zijn eigenlijk min of meer volwassen, maar ze hebben geen financiële of wettelijke macht. Het is onvermijdelijk op die leeftijd dat je de leiding wilt hebben over van alles, omdat je, terecht of niet, denkt dat de dingen beter zouden gaan als jij de baas was.

De perspectieven van Jefferson en Donna zijn in twee verschillende stijlen geschreven. Waarom heb je besloten het op die manier te doen?

Ik heb het idee dat vrouwelijke personages in boeken vaak de meer verantwoordelijke zijn en mannelijke personages juist meer de wildebras.

Ik vond het andersom beter. Het sprak me aan om contrasterende perspectieven tegenover elkaar te zetten. Dat leek me interessant.

Hoe heeft jouw ervaring als regisseur de manier waarop je schrijft beïnvloed, en vice versa?

Het is interessant in zoverre dat wanneer ik dit had geschreven met een film in mijn achterhoofd, ik het verhaal zich niet op zoveel dure locaties had laten afspe-

len. Ik heb de mooiste plaatsen gekozen – vele ervan in New York – maar het is praktisch onmogelijk om daar te filmen.

Dus ik dacht niet ver genoeg vooruit!

Ik moest echt de regisseur in mij scheiden van de schrijver, zodat ik me niet de hele tijd zorgen zou maken over zaken als budget en schema’s. En acteurs en dergelijke.

Nu we het toch over acteurs hebben...

Aangezien je auteur, producent en regisseur bent: had je bij je personages bepaalde mensen in gedachten toen je ze bedacht?

Ik heb in mijn hoofd wel een soort van castingronde gehouden. Donna is eigenlijk Winona Ryder van Mermaids. *lacht* Ik weet niet zeker wie Jefferson is, maar Donna is zeker Winona.

Ik moest echt de regisseur in mij scheiden van de schrijver

Eclips 23A magazine 18 tm 33@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 18:01 Pagina 13

LEESFRAGMENT

CHRIS WEITZ

Het is weer een schitterende lentedag na de val van de beschaving. Ik doe mijn ronde en volg het pad dat als een vervormde lemniscaat door Washington Square Park slingert. Ik loop langs de tafeltjes waar vroeger oude mannen aan schaakten. Dit gebied is nu de buitenwerkplaats van Brainbox. Daar is de fontein, de getuige van talloze eerste dates, marihuanadealtjes en het gegil van kinderen bij hun capriolen in het water. Het is nu het reservoir van de stam en wordt afgedekt met waterdichte doeken om het water te beschermen tegen de duivenpoep en het algengroei stimulerende zonlicht.

Het standbeeld van Garibaldi, of Gerrie Bal zoals wij hem noemen, is versierd met plastic bloemenkransen, carnavalskralenkettingen en retrorapperbling. De trofeeën van strooptochten in de woestenij die buiten de muren ligt. De verdoemde wijken: Broadway, Houston, de schietbanen van West Village. Er zijn allerlei aandenkens aan de overledenen met plakband op de sokkel bevestigd: kiekjes van moeders, vaders, kleine broertjes en zusjes, verloren huisdieren.

Mam noemde dat altijd ‘echte foto’s’ om het verschil aan te geven met digitale bestanden. Tastbare afbeeldingen zijn belangrijk geworden nu miljoenen en nog eens miljoenen herinneringen zijn opgegaan in de cloud. Een oceaan van betekenisloze enen en nullen.

Door de stenen poort bij Washington (Washington, de Stichter van ons land, niet mijn grote broer) te paard kun je via Fifth helemaal tot aan het Empire State Building kijken. Er walmt nog steeds rook uit de bovenste verdiepingen. De tieners zeggen dat hij daar woont, de Oude Man, de enige volwassene die de Gebeurtenis heeft overleefd. Maar ze zeggen zoveel.

Waar vroeger gras en bloemen groeiden, schommels stonden en hondenparken waren, staan nu talloze rijen groenten.

Frank moppert op een werkploeg.

Iedereen pikt het. Het timide joch van het platteland van gisteren is de redder van vandaag. Frank is op een boerderij opgegroeid en hij is de enige die weet hoe je dingen moet telen. Zonder hem zouden we allemaal rachitis of scheurbuik of zoiets hebben, iets waar we ons Ervoor nooit zorgen over hoefden te maken.

Een foerageerteam keert terug via de poort bij Thompson Street. Wat blikvoer en een beetje afgetapt gas voor de aggregaten. Een kleine rode Honda 2000i-type Jenny bromt gestaag en laadt de batterijen voor portofoons en andere essentiële benodigdheden op. Af en toe wordt er ook een extraatje opgeladen zoals een iPod of een Game Boy, als je BB daartoe kunt overhalen.

Bladeren sissen in de wind en springen vanaf hoge takken hun ondergang tege-

moet. Een noordelijke windvlaag draagt een geurboeket van brandend plastic en rottend vlees met zich mee.

Mijn porto sputtert.

‘Bezoek uit zuidelijke richting op Fifth.

Over.’

Het is Donna, aan de andere kant van het park. Ik jog haar kant op. ‘Hoe ver?’ vraag ik. Geen antwoord. Heb ik het praatknopje wel goed ingedrukt? Maar dan klinkt haar stem weer.

‘Je zei geen “over”,’ zegt Donna. ‘Over.’

‘Jezus, Donna. Over? Oké? Over, over.

Met hoeveel en hoe ver? Over!’

‘Halverwege Ninth en Eighth. Een stuk of tien. Zwaarbewapend. Over.’

‘Ze horen niet bij ons?’

Stilte.

‘Over?’

‘Ze horen niet bij ons.’

Donna kan uit haar uitkijkpost buiten de muren hoog in een gebouw aan Eighth haast recht naar beneden kijken.

Ik zie het uiteinde van de loop van haar geweer uit een raam steken. ‘Je hebt geen “over” gezegd,’ zeg ik.

‘Oepsie. Over. Zal ik schieten? Ze lopen nu pal onder me, maar als ze voorbij zijn, heb ik ze recht in het vizier. Over.’

‘Niet. Schieten. Over.’

‘Prima, je moet het zelf weten. Laat maar horen als ik ze moet omleggen.

Over.’

Eclips 23A magazine 18 tm 33@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 18:01 Pagina 14

Soul Seekers Een mysterieuze wereld vol geheimen â‚Ź18,95

Duisternis dreigt aan de horizon...

Daire Santos is de laatste Soul Seeker, en de enige die de kwaadaardige Richter-clan kan tegenhouden.

Dace worstelt met het steeds groter wordende monster in hem, waardoor ook Daire gevaar loopt. Maar zij wil Dace niet opgeven.

De Richters staan op het punt hun duisternis voorgoed over de wereld te verspreiden. Alle kansen lijken verkeken voor Daire en Dace. Kan hun liefde het goede laten overwinnen?

Het afsluitende deel van de spannende Soul Seekersserie verschijnt in oktober 2014. Mis het niet!

Ook verkrijgbaar als e-book!

Eclips 23A magazine 18 tm 33@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 18:01 Pagina 15

M

Susan Ee

de

Angelfall 2

he

– Penryn & De nieuwe wereld

vr

ied of

[L E E S F R A G M E N T ] Iedereen denkt dat ik dood ben.

In de Nieuwe Wereld moet je vechten voor je leven...

Ik lig met mijn hoofd op mijn moeders schoot in de open laadbak van een grote vrachtwagen. Het licht van de dageraad plaatst de zorgenrimpeltjes op mijn moeders gezicht in scherp perspectief terwijl het gedreun van de motoren door mijn verslapte lichaam vibreert. We maken deel uit van de verzetskaravaan. Een half dozijn militaire vrachtwagens, busjes en SUV’S weven zich tussen de verlaten auto’s door, weg van San Francisco. Aan de horizon achter ons smeult de brandende engelenburcht nog na na de aanval van het verzet.

Kranten bedekken de winkelruiten langs de kant van de weg en vormen een galerij van herinneringen aan de Grote Aanval. Ik hoef de kranten niet te lezen om te weten wat erin staat. Tijdens die eerste dagen, toen journalisten nog verslag uitbrachten, beet iedereen zich in het nieuws vast.

Penryn heeft haar zusje Paige bevrijd uit de gruwelkelder van het engelenhoofdkwartier. Maar Paige is veranderd in een monster, met bloedig resultaat. Paige vlucht. Mensen zijn doodsbang. Hun moeders hart breekt.

Op zoek naar Paige, dolend door de lege straten van San Francisco, komt Penryn langzaam achter het lugubere plan van de engelen. Ze ontdekt dat ze ver willen gaan, gruwelijk ver...

Ondertussen jaagt Raffe op zijn vleugels. Hij heeft ze nodig om zich weer bij de engelen te voegen en zijn plek als een van hun leiders in te nemen. Kiest hij voor zijn vleugels of helpt hij Penryn overleven?

PARIJS IN VLAMMEN, NEW YORK OVERSTROOMD, MOSKOU VERNIETIGD WIE SCHOOT GABRIËL, DE BOODSCHAPPER VAN GOD, NEER? ENGELEN ZIJN TE SNEL VOOR PROJECTIELEN NATIONALE LEIDERS GEVLUCHT EN ONVINDBAAR HET EINDE DER TIJDEN We rijden langs drie kale, in grijze lakens gehulde mensen. Ze plakken de smoezelige en verkreukelde pamfletten van een van de sektes van de apocalyps op. Met al die straatbendes, de sektes en het verzet vraag ik me af hoelang het zal duren voordat iedereen deel van de een of andere groep uitmaakt. Zelfs het einde van de wereld

Eclips 23A magazine 18 tm 33@2_Eclips 2A magazine 15-10-14 18:01 Pagina 16

Met al die straatbendes, de sektes en het verzet vraag ik me af hoelang het zal duren voordat iedereen deel van de een of andere groep uitmaakt.

kan ons er denk ik niet van weerhouden om ergens bij te willen horen.

De sekteleden blijven op de stoep stilstaan om ons voorbij te zien rijden in onze volgeladen vrachtwagen.

We moeten er nietig uitzien als gezin – een angstige moeder, een donkerharige tiener en een zevenjarig meisje in een laadbak vol gewapende mannen. Op elk ander moment in de tijd zouden we schapen in het gezelschap van wolven zijn. Maar nu hebben we wat je ‘aanzien’ zou kunnen noemen.

Sommige mannen in onze karavaan dragen camouflagekleding en geweren.

Sommige van de machinegeweren zijn nog steeds op de hemel gericht. Een aantal van de mannen komt zo van de straat, met zelfgemaakte bendetatoeages, in de vorm van zelf aangebrachte brandmerken die hun dodelijke slachtoffers vertegenwoordigen.

Toch kruipen die mannen zo ver mogelijk weg om op veilige afstand van ons te blijven.

Mijn moeder wiegt nog steeds van voren naar achteren, zoals ze al een uur lang doet, al sinds we de exploderende engelenburcht hebben verlaten, prevelend in haar eigen onverstaanbare taaltje. Haar stem schiet van hoog naar laag alsof ze heftige ruzie met God heeft. Of misschien met de duivel.

Een traan valt van haar kin en belandt op mijn voorhoofd, en ik weet dat haar hart is gebroken. Gebroken door mij, haar zeventienjarige dochter wier taak het was om voor het gezin te zorgen.

Voor zover zij weet, ben ik niet meer dan een levenloos lichaam dat door de duivel naar haar toe is gebracht. Ze zal het beeld van mij, slap in Raffes armen terwijl de vlammen zijn demonenvleugels omlijsten, waarschijnlijk nooit meer van haar netvlies krijgen.

‘Er zijn gewoon geen woorden om aan te geven hoe geweldig ik dit vond.

Hoe gruwelijk, schokkend en hartverscheurend het was. Briljant.’

Goodreads.com