Nl scenario3

De wereld in

2025

Scenario 3 Aziatische 'new deal’

17

Scenario 3

Scenario 3 Aziatische 'new deal' China besteedt een groot deel van het volgende decennium aan het bestrijden van de effecten van vervuiling en de opwarming van de aarde.

Als gevolg hiervan wordt China in 2025 het groenste land op aarde, met de laagste CO2-emissie per hoofd van de bevolking. Dit wordt bereikt door een combinatie van dataverzamelingssystemen en wetgeving. Om zaken te kunnen doen met China, volgt de rest van de wereld dit voorbeeld.

2016: Hoe het begint In de winter van 2013 werden de inwoners van Beijing geconfronteerd met een verstikkende smog die veel publieke verontwaardiging opriep.

Daarom zette de Chinese overheid een nationaal meldingssysteem op voor de luchtkwaliteit die nu meer dan duizend meetstations telt. Deze hebben aangetoond dat ongeveer 83% van de Chinese bevolking is blootgesteld aan lucht die de US Environmental Protection Agency als gevaarlijk classificeert. In 2015 verklaarde de premier ‘de oorlog’ aan de luchtvervuiling. Ambtenaren hebben in de meest getroffen provincies de grootste overtreders gesloten. De centrale overheid straft ambtenaren die niet optreden. Alleen al in Hebei zijn 18.000 fabrieken gesloten.

2018: De duurzame revolutie van het volk

2019: De grote CO2-belasting gaat van start

Dit scenario begint wanneer China’s problemen in 2018 een kritiek punt bereiken. In drie megasteden bereikt de vervuiling een dodelijk niveau: Baoding, Xingtai en Beijing. Protesten barsten los op sociale media en verspreiden zich naar de straten.

Wanneer emissies eenmaal zijn gemeten, ontwikkelt de Staatsraad wetgeving om die te belasten. Meneer Xi voert een Europees aandoend handelssysteem in met een absoluut emissieplafond voor bedrijven en burgers in het hele land.

Daardoor stoppen veel bedrijven, terwijl organisaties die verder vooruit denken hun emissies dan al substantieel hebben verminderd.

De Chinese overheid reageert snel op de demonstraties. Het doet grote beloften om de lucht te reinigen, in wat meneer Xi noemt, ‘een tweede Grote Revolutie’. De overheid ziet ook kansen: ‘clean tech’ kan de nieuwe motor worden van de vertragende economische groei. Zo kan de tweede economie van de wereld worden aangejaagd. China investeert nu al tweemaal zoveel in ‘clean tech’ als de gehele EU – maar nu verhoogt China het tempo echt en begint met het grootste mondiale dataverzamelings­ programma ooit.

Dit wordt mogelijk gemaakt door goedkope sensoren, data in de cloud en strikte handhaving van het beleid. Elke ton CO2 die een individu of organisatie produceert wordt gemeten. Er zijn geen uitzonderingen.

Elke transactie wordt vastgelegd.

Elke uitlaat op elke vrachtwagen, elk stopcontact, elke luier wordt belast.

Zelfs de gigantische staatsbedrijven, vaak beschermd door hun nauwe banden met de overheid, worden nader onder de loep genomen. CEO’s die geen aanpassingen doorvoeren worden ontslagen en te schande gemaakt.

19

Scenario 3

2020: Laat een miljoen bossen bloeien Datawetenschappers komen tot enkele verrassende conclusies. Ze komen erachter dat recycling minder efficiënt is in China dan in Europa of Amerika.

Voor recycling is infrastructuur nodig en die is kostbaar. Daarnaast zijn de meeste materialen die de Chinezen recyclen ingevoerd vanuit het Westen.

Het gaat natuurlijk om handel met een grote ‘ecologische voetafdruk’, maar belangrijker, het maakt China voor belangrijke grondstoffen afhankelijk van Europa en Amerika.

De Chinezen kondigen aan dat zij hun gebruikte verpakkingen zelf gaan recyclen, maar niet langer onze vezels afnemen. In plaats daarvan gaan ze die zelf verbouwen.

2021: Westerse merken in crisis in China Honderden miljoenen bomen worden aangeplant in Azië – genetisch gemodificeerd voor snelle groei en koolstofopname, waarbij gebruik gemaakt wordt van China’s enorme DNA-database en geavanceerde expertise in genetische wetenschappen.

Boeren die voorheen commerciële gewassen als koffie en cacao verbouwden worden nu boswachters.

En terwijl de bomen groeien doet China zaken met Scandinavische en ZuidAmerikaanse landen om houtvezels in te kopen in ruil voor eindproducten.

Andere ontwikkelingslanden volgen China op de voet en beginnen hun beleid te heroverwegen. Hoeveel bespaart recycling hen eigenlijk? Is het de moeite waard om het afval van andere landen te importeren? Indonesië en Maleisië beginnen hun palmolieplantages opnieuw aan te planten met snelgroeiende bomen voor de productie van hout, papier en karton. De prijs van recyclebare vezels stort in.

Westerse merken hebben het zwaar in China. Sommigen verzetten zich tegen de eisen van de Chinese overheid om sensoren in hun fabrieken te installeren.

Anderen zien dat hun marges zwaar onder druk staan door hoge koolstofbelastingen.

Maar velen passen zich aan. Voor hen is de Chinese markt te groot om te verwaarlozen. De bedrijven die zich niet aan de regels houden worden beboet of gesloten. De meeste bedrijven die willen overleven brengen hun hele productie van hout, papier en karton naar China en India.

Waar China leidt, volgt de wereld. Het recyclingmodel is te sterk verankerd in het Westen om te verwaarlozen, maar bedrijven en overheden realiseren zich dat de ontwikkelingslanden anders denken over ‘duurzaamheid’.

Dat betekent nieuwe doelstellingen, dramatische verbeteringen in de wijze waarop materialen worden hersteld en hergebruikt, en regels om verpakkingen onderdeel te laten worden van een koolstofarme recyclingoplossing. En de slimste merken die zaken willen doen in China zetten joint ventures op met lokale partners om de beste lessen uit beide modellen te delen.

Scenario 3

Pilot schone megastad Uiteraard maken niet alleen producenten zich vuil aan vervuiling.

De inwoners van Delhi worden verstikt door de uitlaatgassen van auto’s en vrachtwagens op de overvolle wegen.

India besluit radicale maatregelen te nemen. Alle leveringen dienen ‘s nachts plaats te vinden, door elektrische goederentransportmiddelen zonder bestuurder.

Deze stabiliseren alle logistiek in de stad: als je een zitbank of een brief wilt afleveren moet je gebruik maken van de overheidsvoertuigen. In 2020 is het Indiase TATA de grootste producent ter wereld van elektrische voertuigen en stelt het zijn technologie onder licentie beschikbaar aan Ford en BMW.

20

2021: Een nieuwe verpakkingsstandaard

2025: Verpakken is informatietechnologie

De overheid van New Delhi legt strikte regels op voor omvang en vorm van verpakkingen zodat ze op de meest efficiënt wijze in de vrachtwagens passen. Deze nieuwe Azië-standaard wordt wereldwijd overgenomen.

Tien jaar geleden hielpen de krachtigste computers ter wereld consumenten bij het zoeken, communiceren en winkelen. Nu monitoren computers die duizendmaal sterker zijn de uitstoot over de hele wereld, waardoor wij efficiënter wordt en het ecosysteem op aarde stabiliseert. Tegelijkertijd leidt dit overal ter wereld tot protesten voor meer burgerlijke vrijheden. De meeste burgers lijken echter blij met het opgeven van een beetje burgerlijke vrijheid in ruil voor schonere lucht.

Na enkele besmettingschandalen worden de vrachtwagens uitgerust met detectoren die waarschuwen bij ziektekiemen, giftige stoffen als BPA en minerale oliën. Bedrijven die verontreinigingen toestaan in hun verpakkingen krijgen te maken met de overheid – en zware boetes.

Afval wordt ook behandeld door een vloot aan onbemande voertuigen die de mate van duurzaam gedrag van individuele burgers kunnen monitoren.

Burgers met een roekeloze levensstijl die de aarde schade toebrengt krijgen een boete.

Verpakkingsbedrijven die hier vroeg op anticipeerden realiseerden zich dat ook hun activiteiten IT-gerelateerd zijn.

Zij fabriceren nu sensorvriendelijke verpakkingen en werken samen met overheden en NGO’s bij de totstandkoming van de huidige standaarden van materialen en maten.

Zij worden voor hun transparantie beloond met wereldwijde contracten.

En ook zijn zij sleutelspelers geworden in de nieuwe wereldwijde kringloopeconomie.

Scenario 3 Aziatische ‘new deal’ Voor contact en meer informatie gaat u naar: www.dssmith.com/voorbereiden-op-de-toekomst