DUIC krant NR. 032 april 2017

De krant die verder kijkt in de stad

APRIL 2017 | 3E JAARGANG NR. 32 | KIJK VOOR HET LAATSTE UTRECHTSE NIEUWS OP

DUIC.NL

Utrecht Volgens

Aafke Romeijn pagina 11

Henk Westbroek weer springlevend

Neem

GRAT

I mee! S

pagina 20

foto: Robert Oosterbroek

De werkplek van

registrator in Museum Catharijneconvent

pagina 19

De veranderende stad: 1950-1975 Van brave naar wilde jaren

pagina 6

Koningsdag 2017 Alles wat u moet weten over Koningsdag in Utrecht: plattegrond, spelregels en meer vindt u op utrecht.nl/koningsdag

#Koningsdag030 #Vrijmarkt030

Voorjaarsvoordeel!

De Hyundai i10 Go! Edition met

€

1.000

inruilvoordeel

Kom snel naar Hyundai Wittenberg.

Het voorjaar komt eraan! En dat vieren we tijdens het paasweekend op 14, 15 én 17 april profiteert u daarom van extra veel voordeel. Tot snel!

De Hyundai i20 Go! Edition met

€

1.000

inruilvoordeel

Pakketvoordeel van

Pakketvoordeel van

€

€

2.875

3.495

2e PAASDAG GEOPEND De Hyundai i10 Go! Edition rijklaar voor €13.495. O.a. met: • Navigatiesysteem • Cruise Control • Volautomatische airconditioning • Apple Carplay De Hyundai i20 Go! Edition rijklaar voor € 17.495. O.a. met: • Navigatiesysteem • Achteruitrijcamera • Radio DAB+ • 15” lichtmetalen velgen Ontdek meer op wittenberg.hyundai.nl Hyundai Wittenberg Amersfoort: Xenonweg 15, tel. 033 - 463 5535 Hyundai Wittenberg Harderwijk: Zuiderbreedte 8, tel. 0341 - 439 090 Hyundai Wittenberg Hilversum: Franciscusweg 4b, tel. 035 - 624 2624 Hyundai Wittenberg Utrecht: Landzigt 30, tel. 030 - 603 1216 Gecombineerd brandstofverbruik: 3,5 - 4,8 (l/100 km) / 28,5 - 20,8 (km/l); CO2 - emissie: 84 - 112 (g/km). Uitstoot is afhankelijk van gebruik. Uitstoot- en brandstofverbruikgegevens zijn gebaseerd op tests die zijn uitgevoerd volgens Europese Verordening 715/2007/EEG. Actie geldig op voorraadmodellen zolang de voorraad strekt. Genoemde actieprijzen van de modelllen zijn een adviesprijzen en excl. metallic lak. Afgebeelde modellen kunnenk afwijken van standaard uitvoering. Zie voor kosten en voorwaarden www.hyundai.nl of vraag ernaar in de showroom. Druk-en zetfouten voorbehouden. De Hyundai 5 jaar garantie zonder kilometerbeperking is alleen van toepassing op Hyundai voertuigen die initieel aan een eindgebruiker zijn verkocht door een Erkend Hyundai Dealer. De gedetailleerde garantievoorwaarden zijn per 1/1/2017 beschreven in het service & garantieboekje.

Jouw dag De dag begint en het is direct spitsuur bij ons op kantoor. Omdat wij steeds vaker worden gevraagd een bijdrage te leveren aan de search, werving en selectie van mensen voor toonaangevende posities in de publieke sector, wordt ook vandaag weer veel van jouw organisatorisch talent gevraagd.

Je start met het verzamelen van de reacties op onze vacatures. Daarna orden je de agenda van jouw consultant; de agenda staat bomvol met afspraken met potentiële bestuurders, directieleden, topmanagers en toezichthouders. Je weet moeiteloos om te gaan met deze werkdruk en beweegt je soepel op het niveau van onze doelgroep. Ook vandaag ben je veelal het eerste aanspreekpunt en daarmee het visitekaartje van ons bureau. ’s Middags redigeer je voorstellen en profielschetsen, maak je afspraken bij potentieel nieuwe opdrachtgevers en bereid je de klantgesprekken voor de consultants voor. Je reserveert nog even snel een paar locaties voor bijeenkomsten en aan het eind van de middag heb je werkoverleg met de andere managementassistenten. Het gezamenlijke doel: alles wat we doen, doen we in één keer goed.

Is dit jouw ideale dag?

Dan ben jij mogelijk onze nieuwe

Management-/Projectassistent Maar we hadden deze functie net zo goed ook intern accountmanager, tandemfietser, personal assistent, spin in het web of rechterhand kunnen noemen. Want dat is wat wij zoeken. Je bent accuraat, stressbestendig, hebt gevoel voor verhoudingen, bent een echte teamspeler en weet als geen ander overzicht te houden. Je bent ambitieus, betrokken, gedreven en voegt aantoonbaar waarde toe aan onze dienstverlening. Je gaat voor kwaliteit zonder daarbij de tijd en de mens uit het oog te verliezen.

Spreekt je dat aan?

Richt dan jouw motivatie en cv aan onze officemanager Mirjam Kool en solliciteer via www.wesselopartners.nl. Weet dat er naast een leuk team in een sterk groeiend bureau ook een goed salaris en goede secundaire arbeidsvoorwaarden op jou wachten.

www.wesselopartners.nl

3

APRIL 2017 | NR. 32 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

INHOUD

Het werd weer tijd voor Henk

Nieuws 4 DUIC in beeld De verzamelaarsjaarbeurs

6 Utrecht veranderende stad De jaren 1950-1975

8 Utrecht bouwt De ontwikkelingen op de Veemarkt

10 Dat is de vraag Is het Bevrijdingsfestival te politiek correct?

UIT met DUIC 11 Utrecht volgens Muzikant en journalist Aafke Romeijn

D

e eerste keer dat ik Henk Westbroek tegenkwam, was bij Jan Primus, het eerste biercafé van de stad. Hij was daar een opmerkelijk sympathieke barkeeper.

De tweede keer was ook in een café, als ik het me goed herinner bij De Postillon. Wij waren inmiddels VARA-collega’s en ik interviewde hem voor de gids. Het was een amusant gesprek waarbij Henk gepeperde uitspraken niet schuwde. Een collega had volgens hem de diepgang van een platbodem (“En dat mag je rustig opschrijven”).

Meest recente ontmoeting was vorig jaar voor de deur van het Schillertheater, waar hij een trekje van mijn sigaret nam en we in een kwartiertje de politiek in Utrecht doornamen.

We waren even een discussieavond over het Kade-project (initiatief van

vastgoedontwikkelaar en filmproducent Pim Hermeling) ontvlucht. Henk had eerder die avond de lachers op zijn hand toen hij Groenlinks-raadslid Steven de Vries op een briljante wijze fileerde. Lullen kon hij nog als de beste, dat was duidelijk.

En een paar weken geleden belde hij me, terwijl ik naar Ajax-Feyenoord keek. Die wedstrijd heb ik niet af kunnen kijken, want als Henk aan het woord is, kan het even duren. We hadden het over zijn zware longontsteking (‘randje dood’), de tweewekelijkse gesprekjes van oud-burgemeester Wolfsen met UN-hoofdredacteur Arjeh Kahlman (die de laatste uiteindelijk de kop heeft gekost), zijn verbroken vriendschap met Broos Schnetz (“Ik was niet dankbaar genoeg”), een brief van

oud-Leef baar Utrecht-raadslid Rob Kok die Nieuws030 niet wilde plaatsen en sloten af met de afspraak dat we snel met ‘onze lieffies’ zouden gaan eten. Hij wist een goed restaurant in Maarssen waar hij onlangs met Jan van Zanen had gegeten. Die afspraak staat nog, maar Henk had zoveel meningen verkondigd die de moeite waard waren dat het tijd werd voor een verhaal in deze krant. Redacteur Hidde Zwiers ging langs en heeft zich niet verveeld. Lees zijn verhaal en u zal het met me eens zijn: Westbroek was bijna dood maar is weer springlevend.

Michaël Kroonbergs Hoofdredacteur michael@duic.nl

12 Uittips Thinking Planet, Koningsdag en -nacht

14 De Klassieker Mick O’Connells

15 Jette en Jildou drinken koffie

GEMIST

District

Stad/Leven

NIEUWS

17 Herinnering van

• Op de begane grond van de onlangs geopende Neudeflat komt geen horeca, maar retail. In de toekomst zijn mengvormen van horeca op de begane grond wel mogelijk, zoals een fietsenwinkel die koffie serveert. • De petitie voor de aanleg van trappen van de Moreelsebrug naar de perrons op Utrecht Centraal is al door bijna 11.400 mensen ondertekend. • De Dafne Schippersbrug, tussen Oog in Al en Leidsche Rijn, is sinds maandagochtend 3 april in gebruik. Zaterdagmiddag 13 mei is de officiële opening met Dafne Schippers.

• De beoogd investeerder van het Nieuwe Zandpad, Non Nobis, heeft laten weten af te haken. Eerder was een andere investeerder niet door een Bibob-procedure gekomen.

Willem Pieneman

18 Affiches Het Parool van Utrecht

19 Werkplek van Museum Catharijneconvent

20 Interview Henk Westbroek ‘Vriendschap ís een illusie’

22 Baasjes van Pieter Van de Klashorst, Santegoeds en De Jong

DUIC in Zaken 23 Ondernemer centraal KEEK op de Twijnstraat

Colofon

DUIC.nl voorziet dagelijks duizenden Utrechters van het nieuws uit de stad. Dit zijn de hoogtepunten van 29 maart tot 12 april.

Bewoners aan het Vredenburg ondervinden hinder van de verlichting van de nieuwe winkels in het Entreegebouw van Hoog Catharijne.

Vooral kledingzaak Bershka zorgt voor overlast. Lichtvervuiling leidde al eerder tot vragen in de Tweede Kamer, maar minister Schultz zag geen aanleiding om nieuwe regels in te voeren.

OPMERKELIJK • Een glazen wand blokkeert in de toekomst een snelle looproute vanaf de tramperrons op Utrecht Centraal richting de Mariaplaats. Dit zou veiliger zijn. • Door een fout in het systeem van de parkeergarage van Hoog Catharijne konden automobilisten voor korte tijd gratis de parkeergarage in en uit en op die manier de file omzeilen. De fout is hersteld.

• Diverse ondergrondse vuilcontainers in de stad zijn te openen met de bierpas van Unitas en de OV-chipkaart.

De CDA-fractie heeft schriftelijke vragen aan de gemeente gesteld. • De directeur van het Spoorwegmuseum, Marten Foppen, is geschorst. Ingewijden hebben gezegd dat hij wordt beschuldigd van fraude en belangenverstrengeling.

Een blauwe hoogwerker staat al maanden niets te doen in de stationshal van Utrecht Centraal en dat duurt misschien nog wel tot begin volgend jaar. Doordat de hal af is, kan de machine er niet meer uit. De NS moeten het gevaarte aan de Jaarbeurszijde wegtakelen, maar hebben daar nu de mogelijkheid niet toe.

KIJK VOOR HET LAATSTE UTRECHTSE NIEUWS OP DUIC.NL

REDACTIE Michaël Kroonbergs (hoofdredacteur), Fenna Riethof (eindredacteur), Annabel van Heesbeen, Jesse Holweg, Hidde Zwiers, Merel Blom en Robert Oosterbroek

AAN DIT NUMMER WERKTEN MEE Jeroen van Nijnatten, Yontie Helders, Jette Pellemans, Jildou Fabriek, Tim de Hullu, Marcel Gieling en Arjan den Boer.

BEELDREDACTIE Robert Oosterbroek en Marlot van den Berg

ART DIRECTION EN VORMGEVING ddk.nl, Nathan Roos

CONTACT REDACTIE redactie@duic.nl

UITGEVERS Joris Daalhuisen en Martijn Rademakers

SALES Wouter Jacobs via wouter@duic.nl ADVERTEREN 030 - 633 18 90 Helling 12, 3523 CC Utrecht adverteren@duic.nl

WEBSITE DUIC.nl

FACEBOOK DUIC

TWITTER @duicnl

INSTAGRAM duic.nl

4 Nieuws

DUIC IN BEELD

NR. 32 | APRIL 2017 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

Fenna Riethof

Robert Oosterbroek

Verzamelvreugde in de Jaarbeurs

W

aar zou deze mevrouw naar op zoek zijn? Staphorster hoofddeksels?

Porseleinen poppen, gouden horloges? Of wellicht iets wat we niet verwachten: vinyl van The Mamas and the Papas, Disney-spullen, KLMhuisjes? Een ander laat juist niets te raden over, zoals een meneer die rondscharrelt in een wit T-shirt met de opdruk: ‘Ik verzamel kaartjes poststukken kniptangen stempels schrijfmachines enz’ (hij is te zien in onze fotoserie op DUIC.nl). Zaterdag 8 en zondag 9 april vond de halfjaarlijkse verzamelaarsjaarbeurs weer plaats, zoals altijd in Utrecht. Fanatieke en minder fanatieke verzamelaars ploegen door curiosa, antiek en tweedehandsspullen, op zoek naar iets om hun collectie mee te verrijken. Of een nieuwe mee te beginnen, natuurlijk. Eén zaal gehad? Op een van de terrassen is ’t dan op adem komen, tevreden je nieuwe zeldzame Slowaakse munt oppoetsen, babbelen met gelijkgestemden en een kopje koffie drinken. En dan: hup, naar een van de volgende zalen. Dit is de grootste vintagebeurs van Europa; maar liefst tweeduizend standhouders stallen hun waar uit. Het ziet ernaar uit dat de verzameldrift in Nederland (en ver daarbuiten) voortwoekert. Het evenement trok een jaar geleden ruim 26.000 bezoekers uit alle windrichtingen, in november waren het er 32.500. En deze editie? De organisatie is nog bezig met tellen. Dat zegt genoeg.

APRIL 2017 | NR. 32 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

Nieuws 5

6 Nieuws

NR. 32 | APRIL 2017 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

Merel Blom Archief Jaap van de Klomp & Utrechts Archief

Het eerste optreden bij jazzclub Persepolis was van de beste en bekendste jazz-zangeres van die tijd: Rita Reys met het Pim Jacobs Trio

DE VERANDERENDE STAD: 1950-1975

Hoe het saaie Utrecht ongehoorzaam werd Culturele Zondag blikt in de eerstvolgende editie terug op de grote verandering in Utrecht in de jaren 1950-1975. Na de oorlog was ook Utrecht in wederopbouw. Op de brave jaren vijftig volgden de wilde jaren zestig en zeventig. Keurige stropdassen maakten plaats voor ongetemde hippiebaarden.

Men ging anders denken en het culturele leven bloeide op.

Fotograaf Jaap van de Klomp maakte het allemaal mee: hij was vanaf eind jaren vijftig betrokken bij de beroemde jazzclub Persepolis. Op zondag 23 april een ode aan Persepolis, dat Utrecht als jazzstad op de kaart zette.

E

en jochie van zestien was hij, toen hij in september 1957 voor het eerst voet zette in modern jazzclub Persepolis. Hij was al jong geïnteresseerd in jazzmuziek en hoorde over de schuur aan de Grasstraat in Wittevrouwen.

“Een groep jongens uit Tuindorp, ook allemaal nog tieners, waren daar in juni van dat jaar een jazzclub begonnen. Ik kwam er na die zomer bij en werd vrij snel gevraagd of ik in het bestuur wilde komen”, vertelt Jaap van de Klomp.

De schuur was van de ouders van de voorzitter, Karel Nooyen. “Jazz was een schaars goed. Er waren maar twee radiozenders. Bij de wat progressievere en linksere VARA had je op zaterdagmiddag een uitzending van een half uurtje waar de Dutch Swing College Band jazz liet horen. Dat was wat er was. Als je het echt wilde horen, was de beste optie om zelf iets te organiseren.”

Of het een wilde boel was? Welnee, helemaal niet. Persepolis begon als een vereniging waar je lid van moest worden. Die ging onder de paraplu van een jeugdwerkorga-

nisatie. Er werd naar platen geluisterd, muziek gemaakt, gedanst en cola gedronken. Het was in die zin sober. Maar het was toch heel leuk om er te zijn, vond Van de Klomp.

“Je kon nergens anders die muziek live horen. Het eerste optreden was van Rita Reys met het Pim Jacobs Trio. De beste en bekendste jazz-zangeres van die tijd. Het is nu moeilijk voor te stellen dat een artiest van internationale allure in een schuur bij een groep tieners komt spelen, maar het gebeurde.

Op zaterdagavonden en zondagmiddagen speelden er artiesten als Toon van Vliet en Ado Broodboom, naast lokaal talent als de Utrechtse saxofonist Gijs Hendriks.”

Saaie bende “Die zondagmiddagen in die schuur waren een uitkomst voor heel veel jonge mensen. Om onder elkaar te zijn. Het waren voornamelijk scholieren en misschien wat jonge, werkende mensen. Studenten hadden hun eigen clubs, die waren in die zin misschien wat vrijer. Voor ons waren er wel dansscholen, of

Jaap van de Klomp was vanaf eind jaren vijftig betrokken bij de beroemde jazzclub Persepolis en zag de stad veranderen

‘In café De Trechter kwam ‘de scene’: mensen die zich druk maakten om politiek en natuurlijk muziek’

iets anders flauwekullerigs, maar jongeren die zich zonder toezicht samen in een ruimte ophielden – dat bestond toen bijna niet”, zegt Van de Klomp. De ouders lieten het oogluikend toe.

“Soms als je beelden ziet uit die tijd, bijvoorbeeld van sportwedstrijden, dan zie je dat al die mannen met nette jassen aan en

hoeden op rustig in het stadion naar voetbal staan te kijken. Mensen hielden zich aan wat ze gezegd werd. Er hoefde geen ME bij te komen om de orde te bewaken. Als de norm was: tot hier en niet verder, dan ging niemand verder. Burgerlijke ongehoorzaamheid kwam pas in de jaren zestig.” Het was dan ook ontzettend saai, herinnert hij

Nieuws 7

APRIL 2017 | NR. 32 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

‘Ik liet Amerikaanse jazzmuzikanten als Johnny Griffin en Dexter Gordon overkomen, dan was de kelder

Uw Utrechtse vacature in de schijnwerpers Plaatsing in de DUIC krant en op de homepage van www.duic.nl Geen geschikte kandidaat, gratis herplaatsen

tot de nok toe gevuld’

Ben jij onze nieuwe

Management-/ Projectassistent www.wesselopartners.nl

Niet alleen het straatbeeld veranderde sterk in de periode na de oorlog, maar ook de manier waarop er werd gedacht. Het culturele leven in Utrecht bloeide op.

Zelfstandig Werkend Kok M/V FT In Buurten Oost zijn wij op zoek naar een zelfstandig werkend kok. Redenen om bij Buurten te komen koken:

zich. Er waren veel taboes. Dingen konden niet, mochten niet, zouden niet moeten kunnen. “Nederland was heel puriteins, eigenlijk. Er was geen vrijheid. De jaren vijftig waren een dramatische tijd. Op zondag kon je in Utrecht een kanon afschieten zonder iemand te raken.

Het was een saaie bende.”

De opkomst van de pop Het duurde twee jaar bij de schuur in Wittevrouwen. Karel Nooyen stopte ermee en er moest een andere ruimte gevonden worden. Een van de medeoprichters, Guus Von Biela, vond de kelder aan de Oudegracht, onder nummer 205. Daar heropenden in 1959 de deuren van Persepolis. Er was in de werfkelder in eerste instantie helemaal niets.

Geen vloer, geen licht, geen water.

Met man en macht probeerde de vaste groep mensen rond de club er iets van te maken. Eind jaren vijftig en begin jaren zestig hadden zij een verzamelpunt in de espressobar onder hotel Smits, het karakteristieke ronde gebouw aan het Vredenburgplein waarin nu het Apollo Hotel zit. Dat stond er net en je kon er voor 36 cent een espresso drinken. Van de Klomp lacht: “Dat was een hangout voor jongeren, want voor twee kwartjes kon je daar dus urenlang rondhangen. Het was een centrale plek waar je vrienden en bekenden tegenkwam. Van daaruit ging je dan naar de jazzkelder. Als er geen club was, gingen we naar de Camera/Studio-bioscoop. Daar werden veel goede films gedraaid.”

Van de Klomp: “Ik was in die tijd een soort manager geworden.

Het was begin jaren zestig en ik liet Amerikaanse jazzmuzikanten als Johnny Griffin en Dexter Gordon overkomen naar Utrecht. Dat waren de absolute hoogtepunten, de kelder was tot de nok toe gevuld.

Het waren spectaculaire concerten, machtige evenementen om mee te maken. Mensen amuseren en optredens regelen werd mijn doel. Dat heb ik een tijdje gedaan.”

Vanaf ongeveer 1964 kwam er een ommekeer in de muziekwe-

reld. De meer toegankelijke Engelse beatmuziek en de pop kwamen op. Vanaf 1967 liep het jazzpubliek steeds verder terug. Begrijpelijk, vindt Van de Klomp. “In dezelfde tijd werd de jazz steeds experimenteler. Het was ook niet meer melodisch. Je kon er niet op dansen, het was muziek die je moest ondergaan. Als je moest kiezen tussen de Rolling Stones of avant-garde jazz, dan lag het bijna voor de hand dat je koos voor het eerste.”

In 1968 sloot Persepolis uiteindelijk de deuren. Van de Klomp zag wel in wat de aantrekkingskracht was van de pop en rock. “Er zat enorm veel verandering en pro-

goede jukebox. Daar kon je goed een paar uur doorbrengen.”

Alles zou anders worden Rond die tijd werd Van de Klomp manager van de Utrechtse rhythm-and-bluesgroep Fullhouse.

“Later werd het meer een op Jimi Hendrix en Cream geïnspireerd kwartet. Dus gitaar, basgitaar, drums en zang. Het vond zijn hoogtepunt in een optreden in het Wilhelminapark. Het was de hippietijd; het was een soort free park concert.

Dat was echt fantastisch”, vertelt hij. De snelste veranderingen van de afgelopen decennia zag hij tussen 1960 en 1967 gebeuren. Er was

‘In de jaren vijftig in Utrecht kon je op zondag een kanon afschieten zonder iemand te raken’

gressie in. Het werd steeds mooier en interessanter. Toen kreeg je Jimi Hendrix. Het was geen jazz, maar had wel sterke blues- en zwarte invloeden. Dat lag in het verlengde van wat jazz misschien ooit geweest was. Het was aantrekkelijk om daarin te duiken.” Van de Klomp was in die tijd veel te vinden in café De Trechter aan de Oudegracht.

“Daar kwam wat je ‘de scene’ zou kunnen noemen: mensen die zich druk maakten om politiek en natuurlijk muziek. Het café had er een

een totale ommekeer in beleving en waarden. Zeker bij jongeren. De invloed van de popmuziek was gigantisch. Van de Klomp: “Je kreeg ook langzaam maar zeker de invloeden van middelen als marihuana en hasjiesj. Die werkten een soort bevrijding in de hand. Je liet je haar groeien, je kon breken met alle tradities. Er ontstond een soort nieuwe orde. Er waren love-ins. Op alle vlakken veranderden er dingen, zeker voor jongeren. De rest van de maatschappij volgde. Din-

gen die ondenkbaar waren, werden normaal. Zo is het nu niet meer ongewoon dat jongens en meisjes bij elkaar slapen in het huis van hun ouders. Dat was begin jaren zestig echt onmogelijk – vijf jaar later niet meer. Dat is nogal een ommekeer.”

Van de Klomp glimlacht. “Die hippietijd was heel optimistisch.

Je had het gevoel dat er iets ging gebeuren. Alles zou veranderen.”

Hij geeft als voorbeeld de beroemde beelden van het legendarische Amerikaanse festival Woodstock.

“We geloofden er echt in dat mensen liever en aardiger zouden worden. Daar is jammer genoeg niets van terechtgekomen.”

Na die roerige jaren zestig moest Van de Klomp vooral een nieuw begin zien te vinden. Hij bleef in de muziek, werd eind jaren zeventig manager van de Utrechtse band Braak en stortte zich uiteindelijk op zijn tweede liefde: fotografie.

Tijdens de aanstaande Culturele Zondag (23 april) wordt met optredens, lezingen, theater, foto’s en persoonlijke verhalen teruggeblikt op de bijzondere jaren tussen 1950 en 1975. Ook wordt er een ode gebracht aan die beroemde jazzclub die ooit Utrecht internationaal op de kaart zette. Van de Klomp is hier eregast. Hij sputtert wat bij die term, maar heeft er wel zin in.

“De beste band van Nederland is in mijn opinie het ICP Octet. Die speelt zondagmiddag. De groep is voortgekomen uit een idee van jazzcomponist Mischa Mengelberg.

Voor hem en zijn kwartet heb ik in 1966 nog een reis georganiseerd naar het Newport Jazz Festival in Amerika.” Misschien duiken er die zondagmiddag nog wel wat mensen op van vroeger, die ook in Persepolis kwamen – dat kan leuk zijn. Of de fotograaf die tijd wel eens mist?

Ben je gek. “Ik heb prachtige herinneringen aan muzikanten die bij mij te gast zijn geweest, waarmee ik heb getourd of gesproken. Het jazzleven heeft me veel gebracht, ik was erbij. Wat wil je nog meer? Het is dus ook niet erg als er daarna iets anders komt.”

• Dagelijkse werken met verse producten.

• Grote variatie aan gerechten.

• Goed georganiseerde keuken.

• 7 Dagen per week open van 9.00 tot 0.00 uur. Dus een lekker wisselend rooster.

• Hele prettige werksfeer.

Interesse? Mail naar bob.gijsberts@kombuurten.nl

Bent u net zo bekend in Utrecht als DUIC? Het aantal distributiepunten van De Utrechtse Internet Courant (DUIC) groeit gestaag en daarom zoek wij per direct:

MEDEWERKERS BEZORGDIENST (M/V) – 8 UUR/WEEK U zorgt ervoor dat er altijd, op elk distributiepunt, voldoende DUIC kranten voor het grijpen liggen voor onze lezers.

U bent servicegericht, accuraat, beschikt over een rijbewijs en weet de weg in Utrecht en zijn randgemeenten.

INTERESSE? Bel Pierre voor meer info via 06 - 14 415 656 of mail direct uw motivatie naar pierre@duic.nl

8 Nieuws

NR. 32 | APRIL 2017 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

UTRECHT BOUWT Robert Oosterbroek

Veemarkt.

3

Blaarkoppen

Dit complex is vorig jaar opgeleverd en bestaat uit een vijftal studentengroepswoningen. Bijzonder aan dit project is dat een groep samenwerkende ouders het gerealiseerd heeft. De deelnemende ouders van Stichting Ouders Collectief Blaarkoppen wilden voor hun kinderen veilige, duurzame en gezellige huisvesting verzorgen. In de panden wonen nu in totaal vijftig studenten. Zij zijn geselecteerd in samenwerking met studenten- en/of studieverenigingen. De vijf grote studentenhuizen van 240 vierkante meter bestaan elk uit tien studentenkamers van zo’n 17 m2, een gemeenschappelijke woonkeuken van 32 vierkante meter, vier toiletten, twee badkamers en een berging. Elk huis heeft daarnaast een gemeenschappelijke tuin en een aparte fietsschuur. Omdat het project succesvol is, wordt er een tweede set van vijf studentenhuizen gebouwd op de Veemarkt. Ze moeten later dit jaar af zijn.

een overzicht

Op de voormalige vee- en paardenmarkt, tussen de Sartreweg en de A27, verrijst de moderne woonwijk Veemarkt. Kenmerkend voor de wijk zijn de unieke woningbouwconcepten.

Het Veemarktterrein was van 1970 tot 2012 niet alleen de plek van de Utrechtse vee- en paardenmarkt, maar ook van de automarkt en van vele kleinschalige evenementen en laagdrempelige activiteiten. In 2005 besloot de gemeenteraad het terrein te bestemmen als woonwijk, zes jaar later viel het besluit dat duurzaamheid en zelfbouw uitgangspunten moesten zijn voor de ontwikkeling.

In 2014 werden de eerste woning opgeleverd en de komende jaren wordt er nog flink gebouwd. In totaal moeten er ruim zeshonderd woningen komen, waarvan een groot deel zelfbouw zal zijn. De woningen zijn zowel koop, vrije sector huur als sociale huur en ze moeten veelal duurzaam opgeleverd worden. Op de foto is goed te zien dat veel van de daken bedekt zijn met zonnepanelen.

2

1

De Deeltuin

De 51 woningen die gezamenlijk de Deeltuin gaan vormen, moeten nog gebouwd worden. Een ding staat vast in het project; de deeleconomie moet hier in de praktijk gebracht worden. Achter de woningen komt de deeltuin. En daarin staat bijvoorbeeld een kas om samen groente te verbouwen, een gemeenschappelijke barbecueplaats, maar ook opbergruimte voor gedeeld gereedschap en speelgoed. Ook is het idee dat de bewoners straks op elkaars kinderen kunnen passen, of samen een tuinman of oppas regelen. Al tijdens de selectiefase zijn de ontwikkelaars in gesprek gegaan met de potentiële bewoners. Op basis daarvan is het ontwerp gemaakt. Veel mensen wilden bijvoorbeeld ook graag een privétuin. In het plan is daar rekening mee gehouden. De bouw moet eind dit jaar van start gaan.

2

Hortus

Hortus gaat bestaan uit 51 zelf bouwwoningen en negen appartementen rond een binnentuin. De begane grond van het appartementencomplex krijgt een multifunctionele invulling en biedt ruimte voor een horecagelegenheid. “Een espressobar, restaurant, bistro, lunchroom of ijssalon”, meldt de ontwikkelaar. Overigens is de invulling van de commerciële ruimte nog niet definitief. Ook bij de 51 zelf bouwwoningen hoort een gezamenlijke binnentuin. De meeste woningen zijn verkocht. Er is ook nog de keuze een woning te ontwerpen met een speciale module waarbij veertigduizend ontwerpcombinaties mogelijk zijn. Ook kunnen geïnteresseerden zelf met een architect een aannemer aan de slag gaan.

4

3

Nieuws 9

APRIL 2017 | NR. 32 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

5 6

4

Voorveldse Hof

De nieuwste locatie van AxionContinu heet het Voorveldse Hof. Dit is het thuis van 56 bewoners met dementie. Zij wonen in zeven kleinschalige groepswoningen. Er wonen mensen met 24 uurszorg. Verdeeld over vier bouwlagen zijn er zeven woningen, voor elk acht mensen. Bewoners kunnen vrij door het hele gebouw en de (besloten) binnentuin lopen. De ‘biodynamische’ verlichting in de gemeenschappelijke ruimtes is aangepast aan het bioritme van de bewoners. Het licht verandert in de loop van de dag van kleur. Van ‘activerend’ in de ochtend naar ‘rustgevend en ontspannend’ in de avond. Het pand heeft zelfs een café waar wijkbewoners en bewoners van het Voorveldse Hof kunnen samenkomen.

Het Plateau

De 157 vrije sector huurwoningen waren de eerste nieuwe huizen die gebouwd werden op het Veemarktterrein. De woningblokken liggen in het hart van de nieuwe wijk. Het betreft 65 startershuurappartementen van 65 vierkante meter, 47 huurappartementen met een woonoppervlak van 80 vierkante meter en 45 huurwoningen van 126 vierkante meter. Ze hebben een eigen parkeerplaats op het gemeenschappelijke binnenterrein. De daken van de woningen zijn allemaal voorzien van zonnepanelen.

7

De Smaaktuin

8

De veertig woningen in de Smaaktuin zijn vorig jaar opgeleverd en bestaan uit 37 koopwoningen en enkele sociale huurwoningen. De koopwoningen zijn op maat gemaakt en de kopers konden kiezen uit drie verschillende hoofdontwerpen: een herenhuis, pakhuis of stadskas. Binnen deze ontwerpen konden de toekomstige bewoners weer kiezen uit verschillende afwerkingen. Hierdoor ontstonden allemaal unieke woningen.

Daarnaast hebben de bewoners een gezamenlijke tuin die ze met z’n allen moeten onderhouden.

Woningcorporatie Mitros begint dit najaar met de bouw van een wooncomplex van 34 sociale huurappartementen. Bijzonder aan dit complex is dat het energieneutraal is (‘Nul op de meter’), dat het na oplevering in zelf beheer komt bij de huurders en dat de huurprijzen passend zijn voor de laagste inkomens. De huurders vormen een coöperatie die de verantwoordelijkheid krijgt voor woningtoewijzing, onderhoud aan het complex, beheer van gemeenschappelijke ruimtes en tuin. Bij het complex horen ook enkele deelauto’s.

1 7

5

6

8

Wooncoöperatie Blok M

10 Nieuws

NR. 32 | APRIL 2017 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

DAT IS DE VRAAG

Jesse Holweg

Robert Oosterbroek

Is het Bevrijdingsfestival te politiek correct?

‘Ik heb grote waardering voor de organisatoren van het festival’

Dimitri Gilissen VVD-raadslid gemeente Utrecht

Tineke Teerink hoofd Marketing en Communicatie van Bevrijdingsfestival Utrecht

“De tijden waarin de overheid als zedenmeester optrad liggen gelukkig achter ons. Wat mij betreft bepaalt iedereen zelf naar welke muziek hij of zij luistert.

De muziek van Smib is niet mijn smaak, maar ook ik kan zien dat ze een grote schare (jonge) fans hebben. Ik heb grote waardering voor de organisatoren van het Bevrijdingsfestival. Het lukt ze jaar na jaar om samen met een grote groep vrijwilligers een festival neer te zetten dat mensen van heinde en verre naar Utrecht brengt en waar we samen onze vrijheid vieren. Elk jaar wordt er tijdens het festiHet Bevrijdingsfestival val een Tolerantieprijs voor bijzondere initiatieven op het gebied van verdraagzaamheid, respect en op 5 mei in Utrecht is al jaren begrip uitgereikt. Ik ga er dan ook vanuit dat een gewaardeerd en drukbezocht een festival dat als huisregel hanteert dat feest. Park Transwijk is het toneel van ‘racistische, seksistische, beledigende en/ of discriminerende uitlatingen, in welke uiteenlopende artiesten en vele Utrechters. Vorig vorm dan ook, absoluut niet worden gejaar ontstond ophef nadat rapper Steen had tolereerd’ niet over één nacht ijs gaat opgetreden. Hij had zich, volgens LHBT-belangenvoordat het acts uitnodigt.”

“Als Bevrijdingsfestival Utrecht begrijpen we dat bepaalde termen of uitspraken die door de één worden gedaan ‘We willen door een ander als beledigend kunnen worden de dialoog ervaren. We vieren op stimuleren’ 5 mei een feest van vereniging COC Nederland, meerdere malen schuldig vrijheid, tolerantie en gemaakt aan homofobe opmerkingen. Het COC eiste het vrije woord. Het excuses van de festival-organisatie. Dit jaar werd de vrije woord, onze vrijrapformatie Broederliefde na antisemitische leuzen van een heid van meningsuiting, is een groot goed. Wat voor van de leden teruggetrokken als Ambassadeur van de Vrijheid. de één toelaatbaar is, is dat voor De rappers komen dan ook niet optreden op het Utrechtse de ander niet. In het kader van het Bevrijdingsfestival. Vorige week plaatsten Utrechtse vrije woord willen wij dit als festival bespreekbaar maken en de diaraadsleden in De Telegraaf vraagtekens bij het uitnodigen loog hierover stimuleren.”

Toni Peroni drummer en eigenaar Starsound Studio

“Ik kom al vanaf het begin bij het Bevrijdingsfestival in Transwijk; het is de achtertuin van mijn bedrijf Starsound Studio. Ik hoor het ’s ochSmib, een rapformatie die veelvuldig gebruikmaakt van tends al lekker stampen. Het is een woorden als bitch en slut. Na de commotie over het supervet festival, maar vroeger ging het allemaal wat makkelijker. Over het optreden van de Utrechtse rapper Steen vorig jaar algemeen is het supergezellig en geTom Staal scherpte de organisatie de regels aan en elke band moedelijk. In het geval van Steen hadden verslaggever GeenStijl wordt gecontroleerd op teksten. Is het ze zich van tevoren af moeten vragen of ze Bevrijdingsfestival te politiek correct? die wilden uitnodigen. Wat mij betreft moet “Het is maar wat je de bedoeling vindt van 5 het kunnen; ik ken hem ook persoonlijk en hij mei. Vier je onze bevrijding van de moffen die Dat is de vraag. is een van de beste rappers van Nederland. Hij een bewind voerden tegen onder andere joden, gebruikt woorden die niet iedereen fijn vindt, maar zigeuners, gehandicapten en homo’s, dan is er geen als je dat niet wilt moet je geen rapplek voor antihomo-uitlatingen en derpers programmeren. In het geval van gelijke. Vier je de algehele vrijheid en Smib is het natuurlijk onzin om die niet dus ook de vrijheid van meningsuiting op het Bevrijdingsfestival uit te nodigen. Als dan zul je moeten accepteren dat mensen je alle teksten van de artiesten gaat analyseren, kun ook een andere mening hebben dan jij. Dus ja, dan ‘Dingen op het je er beter een familiefeest van maken. Er zijn altijd mag je zeggen dat je homo’s niet tof vindt. Ove‘Wat vier je dingen op het randje, die moeten kunnen. Wat de rigens een mening die ik NIET onderschrijf, maar randje moeten artiest van Broederliefde heeft gedaan is not done. het mag. De vrijheid van menings uiting houdt op op 5 mei?’ kunnen’ Je bent volwassen genoeg om te bedenken dat dit met oproepen tot en dreigen met geweld. Staat niet kan, het is dus terecht dat ze niet meer welkom rapper Steen er dit jaar weer? Ik hoop het, want het zijn op het festival. Als je je zo laat meeslepen moet je was gezeik om niets vorig jaar. Ik hoef het hier niet aanvaarden dat excuses niet genoeg zijn.” voor Steen op te nemen, hij is beter met woorden dan ik.”

Advertenties Hulp voor ondernemers met financiële problemen Risico nemen hoort bij ondernemen, daar is niets mis mee. Maar soms zit er wel erg veel tegen. Heeft u als ondernemer of ex-ondernemer schulden of dreigt u schulden te krijgen? Blijf daar niet mee zitten!

Kom naar de maandelijkse bijeenkomst voor ondernemers met financiële problemen.

Waar en wanneer?

Wanneer: elke laatste maandag van de maand Tijdstip: 15.30 – 17.00 uur Locatie: Buurtteam Kanaleneiland-Zuid

Marco Pololaan 71, Utrecht Website: www.utrecht.nl/ondernemen-financiële-problemen

Er zijn verschillende organisaties aanwezig met wie u in gesprek kunt gaan. Zij kunnen u verder helpen met aflossing van schulden, uw administratie, belastingaangifte, etc. U kunt ook een afspraak maken voor een persoonlijk vervolggesprek.

Deelname is gratis. Aanmelden is niet nodig.

Kom in actie voordat het te laat is!

In een mooi deel van het centrum van Utrecht zit Inhuis Advocatuur, een advocatenkantoor gespecialiseerd op het gebied van arbeidsrecht en contractenrecht, dat is opgericht door Anne Els Bos. De naam van het kantoor zegt het al: de cliënten worden ontvangen in een kantoor ”Inhuis”. Anders dan bij advocatenkantoren waar formaliteit en onpersoonlijkheid drempels kunnen vormen, is de werkwijze van Inhuis Advocatuur persoonlijk en betrokken. Daarbij is er een scherp oog voor de menselijke kant die aan iedere zaak zit. Deze aspecten zijn van groot belang voor het rechtsgebied arbeidsrecht, maar ook om andere juridische vraagstukken op adequate wijze te kunnen beantwoorden.

Inhuis Advocatuur werkt tevens bij ondernemingen “Inhuis”: op die manier kan in een vroeg stadium geadviseerd worden door de advocaat zodat de kwestie vaak niet tot een conflict leidt. De uiteindelijke kosten zijn dan substantieel lager.

Bijzonder om te weten is dat Inhuis Advocatuur ieder jaar één zaak gratis behandelt. Welke zaak dit wordt, laat Anne Els Bos afhangen van “wie mijn hulp het meest nodig heeft”.

Voor een oriënterend telefonisch gesprek kunt u contact opnemen op onderstand telefoonnummer. Een e-mail sturen kan ook altijd en wel op info@inhuisadvocatuur.nl www.inhuisadvocatuur.nl telefoon: 030-271 00 90

UIT MET DUIC

ALLEMAAL UTRECHTERS - NICOLE IMMLER

UIT MET DUIC

Fenna Riethof

Marlot van den Berg

‘Ook Utrecht kan wel een beetje humanisme gebruiken’ Allemaal Utrechters is een reeks interviews met in het buitenland geboren Utrechters. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad.

De reeks is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Nicole Immler (44) uit Duitsland.

UTRECHT VOLGENS

Muzikant en journalist Aafke Romeijn

11

“D Fenna Riethof

Bas Kosters

Muzikant en journalist Aafke Romeijn (30) bracht eind maart een nieuwe EP uit: Versplintering op rechts. In 2016 tekende ze een contract bij De Arbeiderspers voor haar debuutroman Concept M., dat eind dit jaar moet verschijnen. Het gaat de Utrechtse muzikant en journalist voor de wind.

Je EP Versplintering op rechts gaat over politiek. Een thema dat je bezighoudt.

“Ja, in de toekomst zie ik mezelf in de lokale of zelfs landelijke politiek werken. Bij de Tweede Kamerverkiezingen heb ik gestemd op de Partij voor de Dieren, ik ben blij dat de Utrechtse politiek redelijk links is. Volgend jaar zijn de gemeenteraadsverkiezingen, dan ga ik veel debatten bezoeken zodat ik een goede stemkeuze kan maken en ideeën kan opdoen voor nieuwe nummers.”

Wat kun je vertellen over je debuutroman?

“Concept M. is politieke sciencefiction. Het speelt zich af in een fictief Nederland dat zich na de Tweede Wereldoorlog anders heeft ontwikkeld dan het Nederland dat wij nu kennen. Ik schrijf op vaste tijden in mijn kantoortje in De Stadstuin, een complex aan de Europalaan met ZZP-werkplekken. Mijn instrumenten staan er ook.”

Je hebt een dochter van tien maanden, Rudi. Waar neem je haar mee naartoe in Utrecht?

“We wonen in Transwijk en maken bijna dagelijks hetzelfde rondje. Eerst gaan we naar de kinderboerderij in het park. Mijn dochter houdt van geiten en ezels – aan varkens heeft ze geen boodschap, maar ik ben benieuwd hoe ze straks op de biggetjes reageert. Daarna wandelen we langs het Amsterdam-Rijnkanaal. De nieuwe boulevard is mooi geworden.”

De eerste keer Utrecht “Op mijn veertiende kwam ik auditie doen op het conservatorium voor een vooropleiding. Ik liep van Hoog Catharijne naar de Mariaplaats. Nadat ik was aangenomen heb ik die route nog vaak met plezier gelopen, want onderweg kon ik winkelen!”

Leukste optreden in Utrecht “Dat was voor mijn albumpresentatie, vorig jaar februari in EKKO. Het was uitverkocht en ik speelde goed. In de zaal passen 250 mensen, een perfect aantal wat mij betreft. Ook was mijn optreden op festival Tweetakt leuk; ik stond in de kas op de Neude.”

Favoriete Utrechter “Ik mag mijn baby zeker niet noemen? Dan Maarten van Rossem. Ik ken hem van De Slimste Mens, waar ik aan meedeed. Na de opnames dronken we met z’n allen een wijntje. Hij is heel aardig en veel minder knorrig dan op tv. Zijn betrokkenheid bij de stad en de politiek vind ik tof. En dat hij links is.”

Utrecht mist…

“Een groot, modern, niet-kneuterig gebouw, zoals je die veel in Rotterdam ziet.

Hier is nog niemand architecturaal uit zijn dak gegaan. Het nieuwe Hoog Catharijne is overigens wel een aanwinst voor de stad.”

Grootste ergernis “In de Rivierenbuurt zijn genoeg poepveldjes en toch laten mensen hun hond op de stoep poepen. Onbegrijpelijk. Het is vervelend om er met de kinderwagen omheen te moeten sturen.”

Favoriete winkel “Dat is kantoorwinkel Lorjé op de hoek aan de Neude. Een paar keer per jaar koop ik daar de vullingen voor mijn vulpen. Die zijn ook online te bestellen, maar ik vind dat je je locals moet supporten. Ik haal ook boodschappen bij de Turkse supermarkt en brood en baklava bij de Marokkaanse bakker.”

Een kopje koffie “De Klub is een leuke plek, ze gebruiken biologische producten en leftovers. Maar Kanaleneiland kan nog wel een koffietentje gebruiken. Ik verwacht dat dat wel komt; over vijf jaar is de Europalaan helemaal gegentrificeerd.”

Culinair genieten “Ik ga graag naar Indonesisch restaurant Blauw op de Springweg voor de vegetarische rijsttafel. Ook favoriet is Saigon op de Voorstraat: goedkoop, snelle bediening, een grote vegetarische kaart en Vietnamese classics, zoals springrolls.”

e overgang van Duitsland en Oostenrijk naar Nederland is groter dan je zou denken”, zegt Nicole. “Hier moet je bijzonder expliciet en direct zijn om gehoord te worden. Dat is moeilijk; ik ben juist impliciet. Maar het gaat steeds beter.”

Nicole Immler woonde tot haar achttiende in Duitsland, waarna ze verhuisde naar Graz in Oostenrijk voor een opleiding interieurarchitectuur. Maar daarna wilde ze toch liever journalist worden, liefst voor de Duitse krant Süddeutsche Zeitung. Dus knalde ze er een studie geschiedenis en media achteraan. Na de studie kon ze inderdaad verhalen schrijven voor die krant, maar die verrekte deadlines… Nicole was liever langer bezig met onderzoek. Dus toen ze de kans kreeg om in Engeland aan een onderzoek mee te werken, nam ze die aan.

In 2005 ontmoette ze haar Utrechtse man, maar ze werkte inmiddels bij het restitutiefonds voor Joodse tegoeden in Wenen, dus moest ze pendelen tussen werk en liefde. Toen de crisis begon, verloor ze haar baan en in 2009 verhuisde ze definitief naar Utrecht.

Nu doet de historica onder andere onderzoek naar herinneringen aan het koloniaal verleden van verschillende generaties en de compensatiebetalingen vanuit de Nederlandse overheid. Nicole heeft in Indonesië tientallen vrouwen geïnterviewd die hun man zijn verloren door executie tijdens zuiveringsacties in de dekolonisatieoorlog. Fotografe Suzanne Liem heeft de weduwen geportretteerd.

Acht van die levensgrote portretten hangen met een fragment uit het interview in het Nationaal Militair Museum in Soest.

Nicole is trots op de tentoonstelling, maar blijft voorzichtig. “Het koloniaal verleden van Nederland is een gevoelig onderwerp.

Het enige wat ik wil, is dat er een debat ontstaat. We moeten blijven praten over de geschiedenis: beide partijen hebben er blessures aan overgehouden.”

Humanisme “Ik woon aan de Oudegracht”, vertelt Nicole. “Ik ben altijd een ‘centrummens’ geweest.” Het water compenseert in zekere zin de bergen die ze moet missen. Maar dáár heb je geen kringloopwinkels en hier wel. Heel veel zelfs, tot haar genoegen;

ze houdt van oude spullen. “Ik noem de Oudegracht ook wel de Kringloopgracht.”

Ze is blij dat de hergebruikcultuur groeit, dat ziet ze onder haar studenten. Sinds drie jaar doceert Nicole op de Universiteit voor Humanistiek (UvH). Het pand aan de Kromme Nieuwegracht, met zijn binnentuin, is een van haar favoriete plekken. “Het is de enige universiteit voor humanistiek in Europa. Utrecht mag die best wat meer etaleren.” Ze fietst erheen via het Domplein, dat volgens haar is opgeknapt met de nieuwe straatstenen.

“Hun gelige kleur past bij de stenen van de Domkerk. Ze geven het plein een warmere, vrolijke uitstraling.”

Als het aan haar ligt, werkt ze nog lang op de UvH; ze vindt het humanisme steeds interessanter en wil er meer mee doen in haar werk, om het zo terug te brengen naar de samenleving. “We moeten het individu losmaken van groepen. Van containerbegrippen als ‘vluchtelingen’ moeten we af.” Utrecht mag ook een voorbeeld nemen aan zijn eigen unieke humanistiek-universiteitje, vindt Nicole. “Laatst werd een oude boom voor ons huis gekapt. Mijn oude buurman, die al vijftig jaar aan de Oudegracht woont, vond het vreselijk. Dat was pijnlijk om te zien. De grote vraag is: wanneer weegt rede zwaarder dan emotie? Is het misschien mogelijk dat de stad méér overlegt met eenlingen – dat mensen als mijn buurman een kans krijgen?” Wie weet ligt daar voor Nicoles leerlingen in de toekomst een schone bemiddelingstaak.

Jezelf of iemand anders aandragen voor Allemaal Utrechters kan!

Mail naar redactie@duic.nl

Naam Nicole Immler Geboortedatum 31-07-1972 Land Duitsland Plaats Füssen Levensmotto ‘Bewaar afstand om goed zicht te hebben’

ERS

ALLEMAAL UTRECHT

12

HETZELFDE MAAR DAN ANDERS

5x op stap in de meivakantie Bier en Appelsap is een online magazine voor ouders in de regio Utrecht en geeft ook DUIC een overzicht van de leukste weekendtips voor het gezin. Van 22 april tot en met 7 mei is het meivakantie. Naast activiteiten rond Koningsdag en Bevrijdingsdag is er nog veel meer leuks te doen in Utrecht en omgeving.

UIT MET DUIC

Wil je meer tips om met je kids op pad te gaan? Kijk dan op bierenappelsap.nl

Kinderpret op Festival Tweetakt Fort Ruigenhoek in Groenekan, t/m 28 mei Voorlopig kun je elk weekend Festival Tweetakt op Fort Ruigenhoek bezoeken, in Groenekan. Op het programma ‘beeldende kunst’ staat een aantal nieuwe kunstwerken, (digitale) installaties en korte kunstfilms – speciaal voor kinderen en hun families. Ook zijn er voorstellingen te zien en kunnen kinderen ravotten op het Fort. tweetakt.nl Inloopworkshops bij MIJ Museum IJsselstein, 26 en 30 april, 6 mei, tussen 14.00 en 16.00 uur In Museum IJsselstein (‘MIJ’) kun je deze meivakantie terecht voor leuke workshops! Maak net als kunstenaar Joyce Overheul kraanvogels en help mee de grootste mobile met vogels te maken. Of laat je inspireren door de abstracte kunstwerken van kunstenaar Marie Reintjes en maak een eigen kunstwerk met de verfkwast! Voor jong en oud. museumijsselstein.nl

Een muziekdoosje knutselen Museum Speelklok, 22 april t/m 7 mei Plak, teken, knip, lijm en fantaseer erop los in de meivakantie in Museum Speelklok, want dan krijgen kinderen de kans om een eigen muziekdoosje te versieren! Het museum geeft ze een bouwpakketje. Knip het uit en pak het speelwerkje in dat je ook hebt gekregen; het geeft een vrolijke melodie. En dan begint het leukste werk, het versieren. De kinderen bepalen helemaal zelf hoe het eruit komt te zien. museumspeelklok.nl Uk&Puk Festival vol lievelingsdieren Podium Hoge Woerd en Theater Kikker, 28 t/m 30 april Van vrijdag 28 tot en met zondag 30 april presenteren Theater Kikker en Podium Hoge Woerd de allereerste editie van het Uk&Puk Festival (2+), vol theater en dans voor peuters en kleuters. De ideale manier om je kindje te laten kennismaken met theater. Of misschien ben je een doorgewinterde theaterbezoeker, kies dan een van de leuke voorstellingen. Ze gaan allemaal over dieren, de kinderen mogen verkleed als hun favoriete dier naar het theater! theaterkikker.nl en podiumhogewoerd.nl

MARCEL GIELING

KENNERS TIPPEN EXPO

ExBunker Wanneer T/m 30 april op zaterdagen en zondagen tussen 13.00 en 18.00 uur Waar ExBunker Wilhelminapark 24A Online exbunker.nl of mail naar ex@exbunker.nl

In de kleinste galerie van de stad, de ExBunker, nodigt kunstenaar Stefan Cammeraat vier gasten uit een object te maken dat pas over vijftig jaar zal worden geopenbaard. Niets voor nieuwsgierige mensen zo’n kunstproject, die kunnen niet wachten, maar zeker interessant. De aangedragen ideeën of objecten worden door de kunstenaar in tijdcapsules bewaard – daar hoeft-ie een halve eeuw niet meer naar om te kijken! Ik vraag me meteen af wat ík in zo’n capsule zou stoppen – wellicht denken andere bezoekers van deze expositie hetzelfde. De tijdcapsules bewonderen kan nog de hele maand.

‘ZOO-k het dier van De Haar’ Kasteel de Haar in Haarzuilens, 22 april t/m 7 mei Zijn jouw kinderen gek van dieren? Van paarden, herten, kikkers, huisdieren, maar ook van fantasiedieren? En dol op kastelen? Ga dan je dierenhart ophalen in het grootste kasteel van Nederland. Aan de hand van een eigen opdrachtenboekje en een looproute mag je zelfstandig rondneuzen. Al speurend kom je alles te weten over de dieren die het kasteel en de kasteeltuin rijk zijn. En er gaat een leuke verrassing mee naar huis. kasteeldehaar.nl

JEROEN VAN NIJNATTEN

CAFÉ

Lijn 4 Bruin eetcafé Lijn 4 in de Twijnstraat 3. De naam is geïnspireerd op de tram die vroeger door de straat liep. Het is er goed toeven dankzij de speciaalbieren, maar zeker ook het lekkere eten. Je hebt niet dat gecompliceerde tafeltje-dek-je en een ober met vingerwijzend gedoe. Hier krijg je ouderwets voor zestien euro een bord verse, knapperig gebakken makreel met limoenrisotto en groentjes van de dagkaart, of van de vaste kaart de vegetarische Utrechtse vijfschaft (wel klinkt dit een beetje als een gehucht met vijf huizen) met gepofte aardappel, groentebereidingen en dromerige geitenkaaskroketjes. Verder op de kaart: biologisch vlees van boerderij de Hooierij in de Bilt. Laat je dagelijks tussen 16.00 en 01.00 uur verrassen door de dagkaart en slobber hier ook eens een glas cabernet sauvignon!

Waar Café Lijn 4 Twijnstraat 3 Online cafelijn4.nl

13

UIT MET DUIC

Uittips

Merel Blom

Thinking Planet Za 15 april – TivoliVredenburg Filosofie is hip. Dat bewijst ook het nieuwe festival Thinking Planet. Daarvoor komen ruim veertig filosofen uit Nederland en buitenland naar TivoliVredenburg. Zij gaan spreken over de uitdagingen van onze tijd. Je maakt kennis met manieren van denken uit alle hoeken van wereld tijdens colleges, groepsgesprekken en workshops.

Ook zijn er muziek, kunst en lekker eten.

Tussen je oren Annelies Hoelen

Marlot van den Berg

WIE BEN JE? Ieuan (“Ja, dat schrijf je echt zo”) Wierenga (20), werkt bij Humphreys WAT LUISTER JE? Mamacita van Tinie Tempah “Afgelopen zomer was ik op Sgizet Festival. Daar heb ik de Britse rapper Tinie Tempah voor het eerst live gezien. Hij was echt goed, sindsdien luister ik veel meer naar zijn muziek. Verder is Sziget ook ‘focking vet’, er is zó veel te zien. Ook veel grote namen traden deze keer op, zoals Rihanna. Het terrein is zo groot, dat het drie kwartier duurt om van de ene kant naar de andere kant te lopen.”

filosofie.nl/thinkingplanet

Foto: J.P. van Allf via Het Utrechts Archief

Werkspoor Festival

Culturele Zondag Utrecht 50-75

Vr 14 t/m ma 17 april – Werkspoorkathedraal

Zo 23 april – de hele stad

Tijdens het paasweekend zit je goed in de Werkspoorkathedraal. Daar vindt dan voor het eerst het Werkspoor Festival plaats. Vier dagen lang kun je je er met familie of vrienden vermaken bij de vele foodtrucks en barretjes en een ritje maken in het reuzenrad en de zweefmolen. Ook is er straattheater en een pop-uptentoonstelling over het werkspoor. Sublime FM komt plaatjes draaien en aan het begin van de avond spelen er bandjes.

Na de oorlog veranderde het land in rap tempo.

Utrecht groeide in de jaren tussen 1950 en 1975 uit tot een stad van formaat, compleet met bloeiend cultureel leven. Deze Culturele Zondag staat in teken van deze bijzondere tijden. In de Winkel van Sinkel is er een talkshow met Patrick Nederkoorn en Oscar Kocken over de jeugdcultuur, verzet en glamour van toen. Bij ‘In de Ruimte’ komt er een ode aan de beroemde jazzclub Persepolis, die Utrecht eind jaren vijftig op de kaart zette als jazzstad.

werkspoorkathedraal.nl

culturelezondagen.nl

Koningsnacht Wo 26 april – de hele stad Koningsnacht begin je natuurlijk het best op de vrijmarkt. Die begint om 18.00 uur. Je slag geslagen? Dan is het tijd voor een dansje. Dat kan op de pleinen in de stad, maar ook bij De Revolutie in TivoliVredenburg. Bij drie area’s draaien dj’s daar de meest koninklijke house, techno en disco. In BASIS maken Paula Temple, Haeken en STØRM stampende techno. In de Winkel van Sinkel hoor je disco, classic hits en meer deuntjes waar je blij van wordt.

WIE BEN JE? Layla Bouallouch (26), consultant bij een sociale onderneming WAT LUISTER JE? Kaabil Hoon Song van Hrithik Roshan “Het is een liedje uit een Bollywood-film die ik gisteren in London heb gezien. Ik ben in aanraking gekomen met dit soort alternatieve films toen ik in India woonde. Ik heb zelfs een tijdje in die filmindustrie gewerkt. Ik houd van reizen; het is interessant te zien wat andere culturen en tradities te bieden hebben. Het heeft ook invloed op de muziek die ik luister. Van Koreaanse tot Franse muziek, in mijn muzieklijst staat van alles.”

Koningsdag Do 27 april – de hele stad Willem is jarig en dat betekent feest in de stad! Trek je mooiste oranje outfit uit de kast en struin de hele dag langs de kraampjes en kleedjes van de vrijmarkt, op zoek naar onverwachte schatten. Ondertussen kun je een dansje wagen bij een van de vele podia in de stad. Op onder meer het Janskerkhof, de Neude, Mariaplaats en het Lucas Bolwerk laten dj’s hun beste draaikunsten horen.

Check het overzicht van alle grote koningsfeesten in Utrecht op DUIC.nl

14

UIT MET DUIC

De Ierse pub op de Jansdam

DE KLASSIEKER – MICK O’CONNELLS Annabel van Heesbeen

Marlot van den Berg

Voetbal, bier en chicken wings Een van de langste bars in Utrecht vind je in Mick O’Connells.

Hij is ruim tien meter. Daarachter staat Stephanie O’Reilly (30), vanuit Ierland vertrokken met het idee om er één jaar te blijven, maar inmiddels zijn dat er zeven geworden en runt ze de enige Ierse pub in het centrum.

D

ie lange bar is volgens Stephanie wel nodig met veertien speciaalbieren op de tap en een stuk of vijftig op de fles.

Veel gasten lopen de Jansdam op voor een pint Guinness, een van de populairste bieren van Mick O’Connells. Jupiler en Brouwerij ’t IJ gaan trouwens ook als warme broodjes over de toonbank. Zelf drinkt Stephanie, in tegenstelling tot bijna iedereen binnen, geen bier. “Ik lust het niet!”, schatert ze. “Zelf drink ik liever een wijntje.”

Stephanies vader, Vincent O’Reilly, begon Mick O’Connells in 1996. Voor die tijd was hij in de Ierse stad Cork eigenaar van een pub en een winkel. Met een vrouw en vier kinderen erbij zou je denken dat hij genoeg omhanden had, maar het begon te kriebelen. Hij zocht een nieuwe uitdaging. Een Ierse pub in Europa, dat moest het worden. Na wat bezoekjes aan Frankrijk, Duitsland en Nederland viel de keuze op Utrecht. Een studentenstad met de kans een groot pand van 240 vierkante meter vlakbij de Dom te kopen. De Irish Pub Company voorzag de zaak van een passende inrichting: houten lambrisering, grote tafels en een nog grotere bar. Na een jaar verhuisde ook de rest van het gezin O’Reilly naar Nederland, Stephanie was toen acht. Na drie maanden in Bilthoven was ze gewend: “Als je zo klein bent, gaat dat snel.

Ik sprak Nederlands en had nieuwe vrienden gemaakt.”

Tijdens haar middelbare schooltijd op het St-Gregorius College kwam ze op woensdagen vrijdagmiddagen vaak iets drinken bij haar ouders in de pub. Of wat eten, een hongerige puber wil natuurlijk ook wat. Zo leerde Stephanie veel gasten kennen die nu nog steeds wekelijks aan de bar zitten. Stephanies moeder kon in tegenstelling tot haar dochter niet

zo snel aarden. Ze miste Ierland en haar familie en vrienden. Daarom verhuisde Stephanie op vijftienjarige leeftijd terug naar Ierland met haar moeder en haar broertjes en zusje.

Toen ze 23 was, kon ze na haar studie economische bedrijfskunde geen passende baan vinden. Daarom zou ze ‘effe’ een jaar bij haar vader in Utrecht achter de bar gaan werken.

“Maar ik vond het leuker dan ik had verwacht”, vertelt ze glunderend. Inmiddels heeft Stephanie de dagelijkse running van haar vader overgenomen en leidt zij Mick O’Connells.

Pitchers Het café heeft een hoog internationaal karakter.

Onder het barpersoneel wordt Spaans, Kiwi, Grieks, Iers, Engels en Nederlands gesproken.

Gasten komen niet alleen voor het bier, maar ook voor de vele sportwedstrijden die er worden uitgezonden op verschillende tv-schermen. “Op zondag is het altijd lekker voetbal kijken en chicken wings eten, relaxed toch?”

Bij de finale van de Champions League is het chaos. “Dan schreeuwt iedereen zó hard naar de tv.” Hetzelfde verhaal bij rugbywedstrijden van 6 Nations – het tappen ging niet snel genoeg. “Onze bar is zo groot dat je sowieso al veel loopt. Tijdens die wedstrijden waren er vaak groepen jongens die na tien minuten alwéér bier wilden.” De pitchers bieden daarvoor een handige uitkomst; een kan gevuld met bier waarmee gasten zelf hun glazen kunnen vullen.

“Handig, vooral voor de mannen.” Echt gekkenhuis is het tijdens de nationale feestdag van Ierland: St. Patrick’s Day. Iedereen dan totaal in het groen verkleed.

Vroeger waren het vooral mannen die de toon voerden in de pub. Tegenwoordig is dat anders. Veel vrouwelijke studenten die hier

eerst altijd op de dinsdag- en woensdagavond te vinden waren, blijven na hun afstuderen langskomen, maar dan op de vrijdag- en zaterdagavond. De grootte van de tafels in Mick O’Connells nodigt uit om bij onbekenden aan te schuiven. “Ook voor zakenmensen is dat fijn; die komen hier vaak alleen en zoeken gezelschap.” De Irish pub, vertelt Stephanie, is trouwens ook een vaste uitvalsbasis voor veel journalisten en hoogleraren van de universiteit.

Het geheim van Mick O’Connells? “We gaan met de tijd mee, we blijven vernieuwen.”

Stephanie zou ‘effe’ een jaar als barvrouw gaan werken.

‘Maar ik bleek er goed in te zijn’

Stephanie O’Reilly runt inmiddels zeven jaar Mick O’Connells

UIT MET DUIC

15

JETTE & JILDOU DRINKEN KOFFIE - DISTRICT

Jette Pellemans & Jildou Fabriek

Een stiekeme topper in Oost Zo’n beetje elke dag opent er een nieuwe koffiebar in Utrecht en soms zit er een tussen die een kennismakingsbezoekje waard is. Zoals District, een bakkerij en koffiezaak aan de Jan van Scorelstraat.

V

anaf half acht ‘s ochtends geopend? Echt? We kijken nog eens goed naar de openingstijden op de Facebook-pagina van District – het staat er echt. Bij Starbucks kun je ook om zeven uur terecht voor een verse kop koffie, maar voor ‘gewone’ koffiezaken is zo’n vroeg tijdstip best bijzonder. Een verklaring: District is niet alleen koffiezaak, maar ook – of vooral? – een bakkerij. Gewoon zo een met schappen vol brood, krenten- en mueslibollen, worstenbroodjes en ander lekkers. En bakkers zijn er altijd vroeg bij!

Dus als we om half tien aankomen, is alles al volledig in bedrijf. De broden liggen aanlokkelijk te shinen op hun plank en in de zaak bezetten ontbijtende buurtbewoners de meeste zitjes. Ontbijten buiten de deur is behoorlijk hip, maar hier voelt het níet als een wanhopige poging bij de nieuwste trend aan te klampen. Het is heel vanzelfsprekend:

de bakker is toch open, dus waarom niet meteen een verse croissant verorberen en een kopje koffie drinken?

We nemen plaats aan de vensterbank en een zeer vriendelijke, goedgeluimde ober zet cappuccino en een espresso macchiato voor ons neer. Onze eerste reactie: “Oh yes!” Dit is een goede! Mooi schuim en goede verhoudingen. Met als klein minpunt dat de koffie wat heter had gekund, maar dat mag de pret niet drukken. De espresso onder het toefje schuim is heerlijk scherp, fijn om de dag mee te beginnen.

Als feestelijk donderdagochtendontbijt laten we een croissantje en een scone met jam en clotted cream aanrukken.

De scone is nog warm! De jams zijn allemaal zelfgemaakt en komen uit de buurt.

Net als de zelfgemaakte pindakaas zijn ook alle jams en chutneys te koop in de bakkerij. Wij hebben een variant met frambozen. De croissant is zo’n goede

roombotercroissant, waarvan je er niet drie achter elkaar hoeft te eten om je dag goed te beginnen, maar één genoeg is.

In District is de sfeer relaxt. Doordat er telkens klanten voor de bakker komen, is er genoeg reuring in de zaak, maar niet te veel, zodat je ook ongestoord uit het raam kunt staren. De inrichting is ook niet schreeuwerig of overdreven hip: gewone houten stoelen aan een gewone zwarte houten tafel, of aan de simpele witte vensterbanken aan het raam. Buiten staan grappige grote, ronde tafels waar het in de zomer vast lekker zitten is. Een bescheiden zaak dus, maar stiekem wel een topper.

Volg Jette & Jildou drinken koffie ook op Facebook en Instagram!

Like en wees als eerste op de hoogte van waar Jette & Jildou deze keer koffie gaan drinken.

DANS

DIVERSEN

KIDS

Di 18 apr

Zo 23 apr

Vanaf 20 apr

STADSSCHOUWBURG UTRECHT [20.00] ssbu.nl

DIVERSE LOCATIES

Ze is de belangrijkste vrouw in het vroege leven van ieder mens. Zelfs als ze er niet is, is er geen ontkomen aan haar bestaan: in ons onderbewuste, onze herinneringen, ons gedrag en onze relaties. Al deze stukjes moeder worden door het Vlaamse collectief Peeping Tom met overrompelende, gelaagde beelden in elkaar gepuzzeld in een zintuigelijke en surrealistische voorstelling.

In de naoorlogse periode veranderde het karakter van Utrecht ingrijpend. Van een stad met zware industrie naar een stad met dienstverlening, een groeiende universiteit en een bloeiend cultureel leven.

Utrecht 50-75 leidt je langs de belangrijke locaties en gebeurtenissen uit die periode, en brengt met theater, foto’s, film, muziek en persoonlijke verhalen deze markante periode tot leven.

MUSEA & EXPOSITIES

Selfie Automaton

Dacian Groza

Moeder Peeping Tom

Van 20 april is Museum Speelklok de trotse vertoner van de Roemeense tentoonstelling Selfie Automaton. De tentoonstelling bestaat uit 42 mechanisch aangedreven mens- en dierfiguren.

Deze interactieve tentoonstelling is gemaakt door een team van architecten en kunstenaars uit Roemenië en Griekenland voor het Roemeense Paviljoen van de Biënnale in Venetië 2016. De figuren staan in verschillende scenes opgesteld om de bezoeker uit te dagen en in beweging te brengen. Een visueel spektakel waarin het oude ambacht van het poppenspel gecombineerd wordt met kunst en mechaniek, met als onderliggende vraag: wie bespeelt wie?

Er is een duidelijke verbinding tussen de collectie van Museum Speelklok en de automaten van Selfie Automaton. De poppen worden op dezelfde mechanische manier in beweging gezet maar werpen tegelijkertijd een nieuw licht op de museumcollectie.

Destijds werden automaten gemaakt voor de rijken, puur om te entertainen. Selfie Automaton is een uitnodiging tot zelfreflectie.

De tentoonstellingsteksten zijn volledig in het Engels.

Vanaf do 20 apr

Selfie Automaton MUSEUM SPEELKLOK [di t/m zo]

museumspeelklok.nl

Culturele Zondag: Utrecht 50-75

Oordeel District Unique Selling Point Al het zelfgemaakte lekkers.

Van de scones tot de croissants en de boterhammen die je hier voor de lunch kunt bestellen.

Afknapmomentje Er is maar een beperkt aantal zitplekken. We kunnen ons voorstellen dat het hier op een zaterdagmiddag bomvol is.

Techlab (6+) SPOORWEGMUSEUM [di t/m zo]

spoorwegmuseum.nl

culturelezondagen.nl Techlab is een interactieve ruimte waar je alles leert over de techniek achter de trein. Hoe wordt stoom omgezet in beweging? Wat doet een bovenleiding en waarom ontsporen treinen niet voortdurend? Hoe worden rijtuigen en wagens aan elkaar gekoppeld, waarvoor dienen de buffers en hoe remt een trein?

In een praktijklokaal kun je door het doen van proefjes zelf ontdekken hoe alles werkt.

Vr 28 t/m zo 30 april

PODIUM HOGE WOERD / THEATER KIKKER

podiumhogewoerd.nl / theaterkikker.nl

Podium Hoge Woerd en Theater Kikker presenteren de allereerste editie van dit peuter- en kleuterfestival vol theater en dans. Met op het programma onder andere Klein Zwanenmeer, Dansende Dierendeuntjes en de voorleesvoorstelling Raad eens hoeveel ik van je hou. Ook is er een gratis randprogramma zoals Het Kleurfeest en een echte theaterspeeltuin.

Utrecht is een stad vol muziek.

Je kunt onder andere naar deze concerten en optredens:

Ma 17 apr

Jussen & Friends TIVOLIVREDENBURG [11.00]

Vr 21 apr

20 jaar Insomnio TIVOLIVREDENBURG [19.00]

Za 22 + za 29 apr

Zaterdagmiddagmuziek Op 29 april is er een familieconcert.

KIDS

Uk&Puk Festival (2+)

Zaterdagmiddagmuziek in de Domkerk

DOMKERK [15.30]

UITACTIE

Win 2 X 2 vrijkaarten voor de Botanische Tuinen

Zo 23 apr

In de lente is er in de Botanische Tuinen iedere dag wel iets nieuws te zien.

Vanaf 22 april kun je de Kroonjuwelen van de Tuinen bekijken en via een speciale app zelfs mee in gesprek raken met deze kroonjuwelen. Ga bijvoorbeeld in gesprek met Mammoetblad, een bijzondere plant met enorme bladeren of zet een boom op met de Canadese populier en leer meer over zijn geschiedenis. In heel Nederland laten 25 botanische tuinen hun kroonjuwelen zien. We geven vrijkaarten weg voor een bezoek aan de Botanische Tuinen Utrecht.

TIVOLIVREDENBURG [20.30]

House of Cards in Concert Radio Filharmonisch Orkest o.l.v. componist Jeff Beal.

Ma 24 apr

Forever Young Frascati Producties / Marijn Brussaard STADSSCHOUWBURG [20.30]

Vr 28 + za 29 apr

Vonken Muzikaal cabaretprogramma van Dorien Haan en Johan Hoogeboom.

WERFTHEATER [20.30]

Za 29 apr

Venice TIVOLIVREDENBURG [19.45]

Kijk nu op uitagendautrecht.nl/acties

Meer tips?

Neem het magazine UITagenda Utrecht o.a. bij

mee of kijk op

16 Stad / Leven

NR. 32 | APRIL 2017 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

ONDER DE MENSEN – BUITENSCHOOLSE OPVANG EXTRA

Jesse Holweg

‘Het is zo belangrijk dat deze plek er is, anders blijf je tegen muren lopen’

Partou BSO

Onder de Mensen is een serie verhalen van DUIC waarin we zoeken naar voorbeelden van hulp, ondersteuning en initiatieven in Utrecht. Bij wie kun je terecht voor een steuntje in de rug om je leven weer op de rit krijgen? Hoe ondersteunen en helpen mensen elkaar om een stapje verder te komen? Wie zijn de enthousiaste initiatiefnemers die opstaan voor hun buurt? Deze keer in deel 15: de buitenschoolse opvang.

Al op jonge leeftijd viel het de ouders van Aidan (6) op dat hij anders was dan andere kinderen.

Sanne de Jong, zijn vader, vertelt er open over.

“Want het is belangrijk dat er meer plekken komen voor jongens en meisjes als Aidan.”

“H

et was voor Aidan als klein kind al moeilijk om contact te maken met zijn ouders of andere kinderen. Hij raakte geobsedeerd door specifieke dingen, zoals de besjes van bomen. “Dat vond hij prachtig”, zegt De Jong. Aidan blijkt autisme te hebben en zal naar speciaal onderwijs moeten. De Berg en Boschschool in Houten is zo’n school, maar daarvoor moet de jongen wel een uur heen en een uur terug met een taxibusje. Daarna werd het een flinke zoektocht om een buitenschoolse opvang (bso) te vinden.

De Jong en Aidan’s moeder gingen vaak met lood in de schoenen naar de reguliere opvang. “De begeleiders waren niet onwelwillend.

Zeker niet, maar ze konden gewoon niet genoeg aandacht geven aan Aidan.” Hun zoon had meer tijd nodig, mede door de energie die het kostte om naar zijn basisschool in Houten te gaan. “Voor een jongen als Aidan, die zijn emoties nauwelijks toont, een groot probleem. Er waren incidenten met andere kinderen, waarbij hij bijvoorbeeld viel en een aantal tanden uit zijn mond kwijtraakte. Of hij wilde de auto niet uitkomen, omdat hij

er tegenop zag om de bso binnen te gaan.”

Het zat De Jong enorm dwars. “Je brengt je kind ergens waar hij echt niet wil zijn. Ik werd er wanhopig van.” Aiden moest een plek hebben met extra begeleiding en niet teveel prikkels. Drie maanden lang zocht De Jong naar een plek in de buurt waar zijn zoon terechtkon. Tot in augustus 2016 een proef begon bij Partou in Vleuten met bso-extra. Binnen de ruimtes van de reguliere bso, staat bij ‘extra’ persoonlijke aandacht voorop onder begeleiding van gespecialiseerde pedagogisch medewerkers.

Een soortgelijke proef loopt ook bij Ludens in Utrecht.

De kinderen doen in een kleine groep mee aan de activiteiten van de reguliere bso, maar wel onder begeleiding van een vaste medewerker.

Als het kind behoefte heeft aan rust is er een aparte ruimte voor eigen activiteiten. “Hij is nu veel rustiger”, vertelt De Jong opgelucht. “De vaste juf is er altijd en kent hem goed. Ze weet hoe ze moet omgaan met Aidan.” Ze onderhoudt daarnaast ook intensief contact met de ouders scholen het buurtteam. “Hij laat uit zichzelf nooit wat los. Dus is het heel fijn als de juf

ons uitgebreid op de hoogte houdt over hoe het gaat en we hem daar vragen over kunnen stellen.”

Het gaat dus goed, maar het blijft lastig om een toekomstbeeld te schetsen voor Aidan. “Het is natuurlijk een jongetje met een aanzienlijke beperking. De normale hopen en dromen die je als ouder hebt, stel je een beetje bij. Mijn hoop is dat hij in de nabije en verre toekomst men-

sen en plekken blijft tegenkomen die hem geven wat hij nodig heeft en dat hij zijn plek in de maatschappij kan vinden.”

De Jong hoopt ook vurig dat Partou doorgaat met de proef en dat het verder wordt opgepikt in Nederland.

“In mijn ervaring vallen deze kinderen vaak tussen wal en schip. Aiden heeft gelukkig twee ouders die uit hun woorden kunnen komen en

voor hem vechten.” De Jong denkt nog vaker dat hij voor het welzijn van Aiden moet vechten maar wil dat graag doen. “Het is zo belangrijk dat dit soort plekken er zijn. Anders blijf je tegen muren lopen. Daarom wil ik mijn verhaal vertellen.”

Deze serie komt tot stand in samenwerking met de gemeente Utrecht.

Advertorial

COLUMN STEEF SCHINKEL Sponsor: Schinkel Benelux STEFON BV

Schillertheater Carrousel verbeeldt naoorlogse geschiedenis

Cabaretprogramma Schiller Theater Vrijdag 14 april 20:30 uur CABARET Murth Mossel - Voors en Tegens Voors en tegens. Plussen en minnen. In de nieuwe avondvullende theatervoorstelling van Murth Mossel (o.a. bekend van Caribbean Combo en Comedytrain) word je meegenomen in de afwegingen en keuzes in het leven.

Zaterdag 22 april 20:30 uur CABARET Blaf Waf - Muzikaal Maxime, Tim en Erik, drie gasten met Brusselse roots, kletsen hun muzikale goesting bij mekaar. Alles wat ze met hun nummers willen vertellen lukt gewoon het best in de eigen taal. Met muziek die uw oren gezond aantast en teksten die garant staan voor spontane lachkuiltjes, boren zij zich zelfverzekerd een weg in uw geheugen. Lachrimpels behoren tot de schoonheidsidealen. BlafWaf is de winnaar van het Utrechts Cabaret Festival 2016.

Zondag 23 april Schillertheater Carrousel verbeeldt naoorlogse geschiedenis Tijden: 12:30-13:00, 13:15-13:45, 14:0014:30, 14:45-15:15, 15:30-16:00 en 16:15-16:45 Zaterdag 6 mei 20:30 uur CABARET Margriet Bolding Op Drift Primeur Try-out 9é Utrechts Kleinkunst Festival HALVE FINALES Don. 11 en vrij.12 mei GRAND FINALE Zat. 13 mei 20:30 uur

Tijdens de Utrechtse Culturele op zondagmiddag 23 april vanaf 12:30 uur verbeeldt de theatergroep van Schiller Theater Carrousel in ons theater de naoorlogse geschiedenis van Utrecht in liedjes, muziek, anekdotes, verhalen, en bewegend beeld. Daarbij wordt een rode draad gevolgd: opgroeien in een op zich sterk veranderend Utrecht, vanuit het perspectief van een kind/jongvolwassene in de jaren ‘50, ‘60 en ‘70. De teksten zijn gebaseerd op eigen ervaringen van Steef en Hannie Schinkel, ‘good old’ Arie van Viegen, Andrea Noske, Rosalie Fleuren, Marlies Molenaar en Frans van der Wel. Wat wordt er gemist? Wat wordt er gekoesterd? Wat is zo typisch voor Utrecht? Een middag met wisselende voorstelling: verrassend en veelzijdig.

Al eerder schreef ik dat ik als studerend jochie iedere vrijdagavond om 23.30 uur naar de toenmalige LUBRO fietste, afkorting van De N.V. Utrechtse Luxe Brood. De LUBRO was gevestigd aan de Zeedijk 35/Hogenoord en de uitloper van de beroemde en oh zo mooie Utrechtse Vecht.

Met Pasen, Pinksteren en Kerstmis begonnen we zelfs vroeger om 21 uur. Ik verdiende voor deze nacht bruto 6,43 gulden. Dan werkte je er tot ‘s ochtends klokslag 7 uur. Voor al dat nachtwerk kreeg ik aan geld, voelbaar in een papieren zakkie, netto 4,43 gulden bij het krieken van de dag het geld uitbetaald. Een strookje heb ik als aandenken nog bewaard.

Je had bij de LUBRO een broodbak en een gebakafdeling. Ik werkte op de gebakafdeling.

Vaste prik om half een kneedde ik drie kwartier lang met mijn handen in drie roestvast stalen bakken met gele, die dag afgekoelde, pudding.

De pudding moest ik tot een smeerbaar goedje

maken. Deze smurrie was bestemd voor de vulling van de toen al enorm beroemde en lekkere Utrechtse tompoezen. De spoorpunten werden gemaakt van de kruimels van het gebak of koek. Deze koek werd vooraf door elkaar gedraaid in een soort molen. ‘Kampioen dozen dekselen’ was ik daarna elke nacht; op een lopende band werden deze gebakjes in dozen gedaan. Ik was in het dekselen erg bedreven.

Totdat ik eens een aanvaring had met een andere student die mij een hersenschudding bezorgde. Hij vond het nodig om het tempo steeds hoger op te voeren van de lopende band. En ik was al zo bedreven in het dekselen.

Ziet u het voor zich? Steef die maar door blijft dekselen aan het eind van zo’n lopende band die steeds vlugger loopt. Net als in die beroemde zwart-witfilm van Charlie Chaplin schroevend aan de steeds sneller draaiende lopende band.

De eentonigheid van het werk heeft als gevolg

dat Charlie wordt opgenomen in het gekkenhuis.

Opeens zag ik al het werk van die nacht van de lopende band af donderen. Daar zei ik natuurlijk iets van in de trant van: ‘Hou eens op stommerd!’

Want ik was toen al gedreven en pretentieus!

Hij begreep het echter verkeerd en viel mij aan.

Zoals bekend was ik toen al lid van het houten pistooltje, vechten: ho maar.

Ik ontweek zijn uithaal door naar achteren te stappen. Daardoor viel ik met mijn hoofd tegen een stalen krat en dat bezorgde mij een aantal scheuren in mijn hersenpan. Na vijf weken mocht ik het ziekenhuis uit. Ik kreeg later wel een bos bloemen met verontschuldigingen.

Nog jaren bleef ik last hebben van het zaagsel wat geschud was in mijn bovenkamer. Een steekje los moet je toch wel blijvend hebben, om het Schiller Theater Place Royale te runnen, zegt mijn vrouw. Heeft een onschuldig voorval misschien nog een positieve invloed gehad?

Stad / Leven 17

APRIL 2017 | NR. 32 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

N

DE HERINNERING VA

WILLEM PIENEMAN

Tim de Hullu

Marlot van den Berg

Wie Willem Pieneman (60) Herinnering Zijn jeugdjaren in Sterrenwijk

Utrecht is een decor van mooie, ingrijpende, grappige of ontroerende herinneringen. DUIC gaat met Utrechters terug naar hun memorabele momenten.

Willem Pieneman in zijn oude wijk, die sterk veranderd is

Straatschoffie in Sterrenwijk A

ls Willem Pieneman voor het interview het Louis Hartlooper Complex binnenloopt, begint er in zijn hoofd een bioscoopfilm.

Sinds hij in 1994 hersenletsel opliep bij een tennisongeluk, komen er continu jeugdherinneringen terug. Het LHC was vroeger een politiebureau en Willem ziet zichzelf weer zitten op het bankje in de gang. Gesnapt. Zijn oma had hem een kolenkit in de hand gedrukt om die langs de Oosterspoorbaan te vullen met kolen die van NS-wagons vielen. Om de kachel mee te stoken. Die kolenkit komt wel vol, maar de politie heeft hem in de gaten. Feitelijk zijn de kolen van de Spoorwegen en dus is ’t diefstal. “Pieneman!” Door het kolenrapen is het jochie een bekende van de politie.

Zijn vader wordt ingeseind, maar de eigenaar van een groothandel in drank en ijs heeft geen tijd en laat z’n zoon een paar uur zitten. Pa Pieneman schopt Willem uiteindelijk richting huis: naar de Hazelaarstraat in Sterrenwijk, een straat die later na herstructurering van de wijk in de jaren zeventig niet meer zal bestaan. Thuis staat zijn oma bovenaan de trap. “Waar is mijn kolenkit?!”

Tot zijn veertiende woont Willem in de echte volksbuurt, waar je tussen de mensen moet passen. Een weduwe die niet uit Utrecht komt en uit de hoogte loopt te doen, wordt regelmatig getreiterd door Willem en z’n maatjes. Begin jaren zestig heeft de Hazelaarstraat nog

‘Voor wie die er was

geboren en getogen,

of ‘normaal’ deed, was het goed toeven in Sterrenwijk’

Als trommelaartje was Willem lid van fanfare Crescendo

geen riolering en komt de strontkar langs om via een meterslange buis met allemaal koppelingen de ontlasting op te halen. Op een dag trapt Willem ‘per ongeluk’ een koppeling los in het huis van de weduwe, waardoor haar gang volloopt met uitwerpselen. Zo zijn er meer streken.

Elkaar wat gunnen Als je buiten de boot valt, heb je het niet altijd makkelijk in de Hazelaarstraat, maar ben je er geboren en getogen of doe je ‘normaal’, dan is het er goed toeven. Het is mét elkaar, voor elkaar. Soms moet Willem een oudere vrouw een koppie soep brengen van zijn moeder. In de zomer zit iedereen voor het huis met krat bier onder de keukenstoel. Hoogtepunt van het jaar is het buurtfeest met een optocht geleid door de fanfare Crescendo, waar Willem in trommelt. De mensen in de straat zijn arm, maar voelen zich niet zo. Vaak speelt Willem in het Wilhelminapark. Daarna vergaapt hij zich in de Schildersbuurt aan de mooie gevels. Z’n vader zegt: “Daar moet je niet naar kijken, jochie. Je kunt niet achter de voordeur kijken. Misschien zijn die mensen helemaal niet gelukkig. Leef je eigen leven maar.” Willem heeft niets te klagen. Vanwege het schoonspoelen van limonadeflesjes heeft het gezin als enige in de straat riolering en omdat vader Pieneman gek is van techniek is er ook al een televisie en een filmprojector. De oom van Willem, die als chauffeur naar Zweden en Denemarken rijdt, komt soms met pornofilms langs. Als op een dag het projectiescherm in elkaar zakt, hangt Pa Pieneman een laken op tegen het raam. Onbedoeld kan de hele Hazelaarstraat meegenieten, totdat lachende politieagenten de Pienemans verzoeken de film stop te zetten.

De vader van Willem noemen ze Dagobert, omdat hij een lange stofjas aan heeft met zakken waar altijd muntjes in zitten. Hij geeft geld aan de buurtvereniging, met als deal dat hij op het buurtfeest bier mag verkopen. Wat doet de slimmerik: als de mannen bier aan het drinken zijn en de muziek komt, roept hij: “Jongens, achter de muziek aan!” Van de nog halfvolle flesjes giet hij het bier bij elkaar en doet een dop op de fles. Als mensen later naar hun biertje vragen, zegt-ie: “Die heb je al op!” Willems oom, slager aan de Notebomenlaan, kan er ook wat van op het feest: in zijn eerste lichting gehaktballen zit nog uitsluitend vlees, maar in de laatste ook nogal wat brood. Niemand die iets merkt, want iedereen heeft tegen die tijd al een stuk in zijn kraag. Ach, je weet dat er een beetje gesjoemeld wordt en je gunt het elkaar.

Willem vindt zijn wijk prachtig, een paradijs voor een kind met veel lieve mensen, maar hij ziet ook dat niet alles rozengeur en maneschijn is. Er is alcoholisme, er is criminaliteit. Hij doet niet mee aan vechtpartijen om kerstbomen met Wijk-C’ers, of ‘potenrammen’ bij studentenhuizen. Als Willem een puber is, bouwt zijn vader een groter bedrijfspand in Kanaleneiland. Tegenwoordig woont hij in Maarssenbroek, maar het ‘Sterrenwijks’ verleert hij niet.

Laatst hoorde hij in Vianen een bekende tongval. “Sterrenwijk, hè?” “Jep.” Schept toch een band.

Tim de Hullu legt herinneringen vast in boeken: biografieschrijven.nl

18 Stad / Leven

NR. 32 | APRIL 2017 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

Arjan den Boer

UTRECHTSE AFFICHES

‘Het Parool van Utrecht’ 1949-1982 Affiches uit het verleden vertellen meerdere verhalen. In de eerste plaats over het bedrijf, product of evenement waar reclame voor werd gemaakt. Maar ook over de ontwerper, of het nu een bekende kunstenaar was of een anonieme graficus. Daarnaast laten affiches zien welke stijlen in de mode waren. Deze keer een affiche uit 1949 van Fedde Weidema voor het Nieuw Utrechts Dagblad.

U

trecht kende decennialang meerdere dagbladen met plaatselijk nieuws. Naast het Utrechts Nieuwsblad (sinds 1893) was er het katholieke dagblad Het Centrum. De Volkskrant, De Telegraaf en het Vrije Volk hadden voor hun Utrechtse edities of pagina’s lokale correspondenten. Van 1947 tot 1982 verscheen onder de titel ‘Nieuw Utrechts Dagblad’ bovendien een Utrechtse versie van Het Parool. Het was destijds druk op de perstribunes van stadhuis en stadion, en in het politiebureau aan het Paardenveld waren dagelijkse persbriefings.

Kort na de introductie van het Nieuw Utrechts Dagblad verscheen een affiche met een telegraafpaal en de slagzin: ‘Gezellig, verstandig, altijd bij’. Een volgende affiche uit 1949 benadrukte opmerkelijk genoeg niet het lokale karakter, maar het wereldnieuws, gesymboliseerd door een krantlezende globe: ‘In uw beide handen ‘t beste nieuws uit alle landen’. Het (inter)nationale nieuws kwam grotendeels uit Amsterdam; eigen Utrechtse journalisten schreven de regionale berichten. De redactie van het Nieuw Utrechts Dagblad zat aan

de Oudegracht 172, boven drukkerij Bosch en Zoon, waar de krant, net als het Utrechts Nieuwsblad, werd gedrukt. Tegenwoordig is het Aboriginal Art Museum er (nog) gevestigd.

Ontwerper De affiches voor het Nieuw Utrechts Dagblad werden gemaakt door de Utrechtse ontwerper Fedde Weidema (1915-2000). Deze Friese drukkerszoon had voor de oorlog kunstopleidingen gevolgd in Arnhem, Utrecht en Parijs. Later is de grafisch ontwerper, door invloed van Joop Moesman en andere Utrechtse surrealisten, ook surrealistisch schilder geworden.

In 1943 leerde Weidema de scheikundestudent Geert Lubberhuizen kennen, die actief was bij het Utrechts Kindercomité, een verzetsgroep die Joodse kinderen uit Amsterdam liet onderduiken.

Lubberhuizen vroeg Weidema om onder pseudoniem een illustratie te maken bij het gedicht De achttien doden van verzetsheld Jan Campert.

Uit het succes van deze rijmprent ontstond de toen nog ondergrondse uitgeverij De Bezige Bij, waar Weidema later het logo en affiches

Opening Kunstmarkt 1955 met Fedde Weidema (tweede van links); foto van L.H. Hofland voor het Nieuw Utrechts Dagblad (HUA)

Affiche Nieuw Utrechts Dagblad, Fedde Weidema, 1949 (ReclameArsenaal) voor ontwierp. In dezelfde Amsterdamse verzetskringen was tijdens de oorlog ook de illegale krant Het Parool ontstaan, die na de oorlog mainstream ging. Gezien zijn verzetsverleden was het logisch dat Fedde Weidema sympathiseerde met ‘Het Parool van Utrecht’: het Nieuw Utrechts Dagblad.

Fedde Weidema ontwierp van de jaren vijftig tot en met zeventig ook veel affiches voor de Neder­ landse Spoor­ wegen, de Jaarbeurs en verschillende Utrechtse culturele instellingen. Hij speelde daarnaast een belangrijke rol in het culturele leven van de stad, bijvoorbeeld als organisator van de kunstmarkt op het Janskerkhof en bestuurslid van Genootschap

Kunstliefde. Na jarenlang ontwerpen in opdracht pakte Weidema in de jaren zeventig de schilders­ kwast weer op. Zijn surrealistische schilderijen waren echter minder succesvol dan zijn grafische werk.

In 1982 orga­niseerde het Centraal Museum een overzichtstentoonstelling van zijn schilderijen, tekeningen en affiches.

‘Door invloed van Utrechtse surrealisten is ontwerper Weidema ook surrealistisch schilder geworden’ Medialandschap Het rijke Utrechtse perslandschap van de naoorlogse periode leverde veel bekende journalisten op.

Zo begonnen André Spoor (later NRC-hoofdredacteur) en Sytse van der Zee (later hoofdredacteur van Het Parool) hun carrière bij het Nieuw Utrechts Dagblad. Ook het ontstaan van de School voor de Journalistiek in 1966 aan de Palmstraat was mede te danken aan de ruime aanwezigheid van journalisten in Utrecht. Het was de eerste echte journalistiekopleiding van Nederland.

Al ver voor aanvang van het internettijdperk vond er een uitdunning plaats. Dagblad Het Centrum ging in 1971 op in het Utrechts Nieuwsblad. Kort daarop stopte het verlieslijdende Vrije Volk met zijn Utrechtse editie. De vijftienkoppige redactie van het Nieuw Utrechts Dagblad werd flink ingekrompen, maar de Parool-dochter hield het nog tot 1982 vol. Het Utrechts Nieuwsblad groeide dankzij het verdwijnen van de andere kranten juist, naar ruim honderdduizend abonnees. In 1980 verloor deze krant zijn zelfstandigheid aan uitgeversconcern Wegener. Televisiereclames en internet zorgden later voor slinkende advertentie-inkomsten en dalende oplages.

Het Utrechts Nieuwsblad verloor in 2005 nog meer het eigen karakter door de samenvoeging met het Algemeen Dagblad. De laatste jaren zijn er nieuwe journalistieke initiatieven bij gekomen in Utrecht, zoals DUIC.”

Stad / Leven 19

APRIL 2017 | NR. 32 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

DE WERKPLEK VAN - COLLECTIEREGISTRATOR ARNO VAN OS

Robert Oosterbroek

‘Soms verrichten we speurwerk’

Het drieluik ‘ABM s56’ wordt zorgvuldig opgeborgen

Arno van Os duwt een karretje met daarop een drieluik door Museum Catharijneconvent.

Hij rijdt het waardevolle item behendig over drempels en door deuren. “Dit is ABM s56”, vertelt hij. Van Os kent bijna alle voorwerpen in het museum, hij werkt er dan ook al meer dan 25 jaar.

M

useum Catharijneconvent is een rijksmuseum voor religieuze kunst.

Dit is goed te merken als je in gesprek bent met Van Os. Hij kent de meeste stukken vooral bij hun database-nummer maar spreekt ook regelmatig over Christusbeelden, piëta’s en devotieprenten. Van Os werkt in het museum, dat in het voormalige klooster het Catharijneconvent zit. Hij is registrator op de afdeling collectiebeheer. In 25 jaar heeft hij een hoop zien veranderen en daar is hij medeverantwoordelijk voor.

Digitalisering Het was 1991. “Ik had mijn studie aan de Reinwardt Academie afgemaakt en mijn eindexamenproject afgerond in het Rijksmuseum van Oudheden – ik had een formulier gemaakt in een database-programma dat veel gebruikt werd in Nederlandse musea. Toen ik klaar was met mijn eindexamenopdracht had ik nog een contract van drie maanden gekregen om wat zaken af te ronden. Ik was bijna klaar toen het Catharijneconvent verschillende musea belde met de vraag of er iemand verstand had van dit soort database-bestanden.”

Het was nog de tijd dat alles nog op papier werd bijgehouden. En in die periode ging het Deltaplan voor Cultuurbehoud in werking. “Veel musea in Nederland hadden een achterstand in het behoud en beheer van hun collecties; het Rijk heeft toen subsidie verstrekt voor het digitaliseren van informatie over collecties. Papieren inventarisatievellen moesten worden omgezet in een digitale database om zo de informatie voor toekomstige generaties te behouden.” Zodoende kon Van Os aan de slag bij het Catharijneconvent.

Tegenwoordig is hij specialist op het gebied van het softwarepakket Adlib Museum. Deze applicatie voor collectiebeheer wordt in Nederland veel gebruikt. Van Os programmeert zelf en wordt ook door andere musea ingehuurd vanwege

zijn kennis. Zijn specialiteit is om de digitale database zo makkelijk en toegankelijk mogelijk te maken voor het museum, met zo veel mogelijk waardevolle informatie. De gehele collectie is inmiddels ook toegankelijk via het internet.

Hoewel veel van Van Os’ werk achter de computer plaatsvindt, heeft hij ook veel van de museumstukken in zijn handen gehad.

“Om te controleren of wat er in onze database staat klopt met de werkelijkheid moeten we ze bekijken.” Het museum heeft zo’n zeventigduizend objecten en dat is dus jaren werk. Nog steeds blijken er soms spullen te zijn die nog niet digitaal zijn gearchiveerd. Ook zijn er nog steeds objecten gearchiveerd die niet meer te vinden zijn.

Van Os: “Soms verrichten we echt speurwerk.”

het voorwerp nadat het in 1965 verworven was pas in de jaren 80 van de vorige eeuw opgenomen in zijn inventaris, maar was inmiddels al niet meer bekend met de wijze waarop dit object in het museum terecht was gekomen.”

Van Os maakt de digitale database zo toegankelijk mogelijk voor musea Hij noemt een voorbeeld. “Er was onlangs iemand die onderzoek deed naar een kerk in Friesland. Hij was erachter gekomen dat in 1965 objecten vanuit die kerk naar het Aartsbisschoppelijk Museum waren getransporteerd. De collectie van dit museum is tegenwoordig onderdeel van ons museum en zodoende kwam hij bij ons terecht.

Op de transportlijst die hij had, stond een object dat we niet konden terugvinden in onze database. Ik ben gaan uitzoeken hoe dat kon. Na een lange zoektocht aan de hand van oude foto’s kwamen we erachter dat het een piëta was, een Maria met een gestorven Christus op schoot, en dat die tegenwoordig in een kerk in Weert staat. Het Aartsbisschoppelijk Museum had

De kunstwerken moeten allemaal gefotografeerd worden zodat de voorwerpen ook via het internet te zien zijn

Voormalig klooster Vandaag heeft Van Os een drieluik uit het depot gehaald. “Het is jaren geleden gerestaureerd, maar alleen gefotografeerd in zijn oude staat.

Hoog tijd dus om het opnieuw te laten fotografen.” Omdat het museum in een oud klooster zit is er niet één groot depot. De stukken worden bewaard in verschillende ruimtes.

“Voorheen werden de temperatuur en luchtvochtigheid in deze ruimtes op grote rollen papier bijgehouden. Een collega moest elke week al die rollen papier vervangen. Tegenwoordig gebeurt dat allemaal digitaal.” Eén ding is in al die jaren niet veranderd; het vervoeren van kostbare kunstwerken is een voorzichtig karweitje. Gewapend met witte handschoenen heeft Van Os het drieluik van de wand gehaald en in het karretje geplaatst. Nu rijdt hij het via de binnentuin naar de fotograaf – de enige route vanuit dit depot. “Als het regent, kan het dus niet doorgaan.”

Hoewel de digitale database al ver gevorderd is, blijft er constant werk. “Als we stukken in bruikleen krijgen, kunstwerken uitlenen, of een nieuwe tentoonstelling hebben, moet alles steeds weer opgeslagen worden.” Van Os probeert zoveel mogelijk informatie in Adlib te zetten. “Het lukt sinds een paar jaar ook om de audiotours aan de database te koppelen, ook die blijven dus goed bewaard.”

De museummedewerker ervaart vrijheid in zijn werk: “Ik kan zelf met oplossingen of ideeën komen om de database beter te maken. Daarnaast mag ik me dagelijks met kunst bezighouden. Het is een bijzondere collectie met stukken die dateren vanaf de middeleeuwen. Die heel oude objecten geven het werk toch iets extra’s.”

20 Stad / Leven

NR. 32 | APRIL 2017 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

INTERVIEW - HENK WESTBROEK

Hidde Zwiers

Muzikant Henk Westbroek en Utrecht zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hij is eigenaar van café Stairway, zette ooit Stadspartij Leefbaar Utrecht op en schreef met Mannen moeten werken een FC Utrecht‘evergreen’. Vijf jaar lang hield hij zich rustig nadat er tuberculose bij hem was vastgesteld. Nu is hij terug, even eigenzinnig als altijd.

“S

tilzitten heb ik nooit gekund”, zegt Westbroek, terwijl hij met zijn voeten wat van het vele kinderspeelgoed onder zijn bureau wegduwt. Zijn fans zagen hem de laatste jaren nog wel eens optreden, maar na zo’n dag was de energie weer even op. “Eerst werden er asbestvlokjes in mijn longen geconstateerd. Ik heb de mazzel gehad dat mijn lichaam ze heeft ingekapseld. Ik kan er dus mee leven, maar wel heb ik er flinke astma aan overgehouden. Kort daarna werd er tbc vastgesteld. De medicatie sloeg lange tijd niet aan, dus het duurde lang voordat het weg was. En tussendoor had ik ook nog een nieuwe knie nodig. Dus ja, ik ben er wel even uit geweest.”

De evergreen De kinderspeeltjes zijn van zijn kleinkinderen die samen met hun moeder een maandje logeren bij Westbroek. Vanachter zijn bureau heeft de muzikant een mooi zicht op alle gouden platen die hij heeft gekregen tijdens zijn carrière. Met trots laat hij zijn nieuwste single horen.

Ieder voor zich maakt onderdeel uit van zijn nieuwste project, waarvoor hij elke maand een nieuwe single uitbrengt via Spotify. Terwijl zijn handen meedeinen

Robert Oosterbroek

Henk Westbroek in zijn werkkamer met boven hem de drie werken van Richard Lindner

‘Vriendschap ís een illusie’

met de melodie van april, zegt hij: “Ik ben nog van de oude stempel en wil échte trompet. Hoor je dat?”

Dat is een verschil met de nieuwe generatie die het vooral moet hebben van beats en topline-schrijvers, zegt Westbroek. “Daarmee wil ik niet zeggen dat dat slecht is, helemaal niet zelfs. Maar ik vind het fijn om muziek live te laten inspelen – alleen is dat duur. Dus moet je tegenwoordig met flessen wijn bevriende muzikanten paaien om wat te komen inspelen voor je. Het geld wordt verdiend met optredens, niet met albumverkoop.”

Westbroek heeft samengewerkt met de Utrechtse rapper Mr. Polska. “Als je een plaat maakt, moet je het hebben van Spotify. Een miljoen luisteraars levert tweeduizend euro op. Als je een nieuw contract hebt, tenminste. Als mijn liedje België zo vaak wordt beluisterd, krijg ik daar misschien nog honderd euro voor.

Een liedje opnemen kost dus meer dan het oplevert. Ik heb net met Mr. Polska opgenomen. Hij begint ineens flink over een sober liedje van mij te rappen, met een dubbel ritme. Te gek. Het geeft er een heel andere wending aan. En dan vertelt hij me dat hij een heel dure producer heeft en wel vijfduizend euro moet betalen per track. Volgens hem is

dat goedkoop, maar je moet het wel zien terug te verdienen. Dat lukt pas met 2,5 miljoen beluisteringen.”

Het gebrek aan album-inkomsten is dan ook de reden waarom hij een reeks concerten in AFAS Live! – de voormalige Heineken Music Hall – heeft gepland aan het eind van het jaar. Met muzikanten van jong tot oud gaat hij de Evergreen top 1001 doen. “Muziek is vaak ingedeeld: jongeren, ouders en bejaarden hebben allemaal hun eigen muziek. Maar je hebt ook de evergreen, nummers die iedereen leuk vindt. Denk aan All you need is love en Bohemian rhapsody. Zelf heb ik er ook een paar gemaakt, maar bijvoorbeeld ook Ik voel me sexy als ik dans heeft die status inmiddels. En mijn kleinkind van drie vindt Black Betty fantastisch. ‘Blek Berrie!

Blek Berrie!’, schreeuwt hij dan.”

Vriendschap is een illusie Ondanks dat muziekblad Oor het laatste album van Het Goede Doel, Overwerk (2015), beoordeelde als ‘muzikaal virtuoos, smaakvol en zeer divers’, is er een einde gekomen aan de samenwerking tussen ‘Henk & Henk’, Westbroek en componist Temming. “Er zijn twee manieren om dingen te doen in deze wereld: de manier waarop andere Henk het wil en de manier

waarop het voor hem niet acceptabel is.” Als voorbeeld noemt Westbroek de verkoop van hun laatste plaat. “Die was alleen beschikbaar via hetgoededoel.nl, speciaal daarvoor opgezet. Heel dom.

Niemand wist dat die site bestond. Ik wilde het niet, maar er viel niet over te discussiëren. Mij was het de ruzie niet waard, maar dat gevoel kreeg ik langzamerhand heel vaak. Met een conflict tot gevolg. Ik zal nooit meer met hem samenwerken. Maar even goede vrienden; we hebben een prachtig repertoire achtergelaten.”

Henk Temming is niet de enige vriend die Westbroek is kwijtgeraakt de laatste jaren. Ook zijn voormalige Leef baar Utrecht-kompaan, Broos Schnetz, liet hem per mail weten niet langer vrienden met hem te willen zijn. “Ik begreep dat ik niet ‘PvdA genoeg’ was. Meen je dat nou?, vroeg ik. Maar hij was serieus. Merkwaardig. Maar als hij het zo ziet, wat moet je dan? Vriendschap is een illusie. Ze gaan over, maar er komen ook met enige regelmaat nieuwe bij. Zo ben ik onlangs nog bevriend geraakt met een modern klassiek componist. Zo gaat dat in het leven.”

Is Henk dan niet gewoon zelf een moeilijke man? “Helemaal niet. Alleen

Stad / Leven 21

Festivals & Evenementen in Utrecht April

DIVERSEN

T/m zo 28 mei

Tweetakt Een multidiscipliniair festival voor alle leeftijden met theater, muziek, kunst en meer.

T/m 16 april in het centrum en t/m 28 mei in de weekenden alleen op Fort Ruigenhoek.

DIVERSE LOCATIES

TWEETAKT.NL DIVERSEN

Za 15 apr

Thinking Planet

FILOSOFIE.NL MUZIEK

Ma 17 apr

3FM Awards Festival

NPO3FM.NL/AWARDS DANS

Do 20 t/m za 22 apr

heb ik niet de gewoonte dingen te zeggen die ik niet meen. Toen Schnetz PvdA’er werd en alles verloochende waar hij bij Leef baar Utrecht voor stond, heb ik hem laten weten dat ik dat niet leuk vond. Ik wil daarmee niet zeggen dat je niet van mening kunt veranderen in het leven. Ik vind het juist heel sterk als mensen dat kunnen.”

Een andere vriend die Westbroek aan zijn politieke carrière heeft overgehouden, is burgemeester Jan van Zanen. “We eten één keer per jaar, maar praten nooit over politiek. Hij is de vlag op de modderschuit die de Utrechtse politiek heet.” Wat maakt hem beter dan bijvoorbeeld Aleid Wolfsen? “Voordat Van Zanen een ruimte binnenstapt, hebben al tien mensen hem gevraagd hoe het gaat en heeft hij voor hen allemaal tijd gemaakt. Dat heb ik nooit eerder gezien.”

De oud-lijsttrekker van Leef baar Utrecht raakt op stoom: “Even over de rotondereclame. Die moet overal, behálve in de dure wijken rond het Wilhelminapark.

Dan gaan ze ineens een reden bij elkaar fantaseren om de reclame daar te voorkomen. Slappe hap. Er is niemand die opstaat en vraagt of we gek zijn geworden.

En dan de milieuzone. Op basis waarvan is die ingevoerd? Ik leen een zestien jaar oude Audi van een vriend die in het centrum woont. Dat ding rijdt één op zestien, maar mag de stad niet in. Hummers wel.

Dat is toch geen beleid? Had dan van die tientallen miljoenen euro’s voor een compleet autovrije binnenstad gezorgd, met openbaar vervoer dat niks kost. Dat had me heerlijk geleken.”

Kunst en politiek Naast de gouden platen in Westbroeks kantoor hangen drie grote zeefdrukken van Richard Lindner. Abstracte, felgekleurde figuren, die niet duidelijk mannelijk óf vrouwelijk zijn. Westbroek bewondert de kunstenaar van de werken al zijn hele leven. “De echte werken kosten ongeveer een miljoen per stuk. Ze komen uit de zestiger jaren. De video van Yellow Submarine is deels op zijn kunst gebaseerd. Ik heb het gekocht, omdat Lindner ook in de muziek iconisch is geweest, hij heeft meerdere beroemde plaathoezen ontworpen. Je ziet gelijk dat ze uit het hippietijdperk komen, want de kleding is eigenlijk transgender. Alelen heette dat toen unisex; je had hetzelfde haar en dezelfde kleding. Mensen denken dat dat een nieuw verschijnsel is, maar het bestaat al heel lang.”

Westbroek vindt gelijke behandeling van verschillende mensen een van de belangrijkste dingen in het leven. Daarom heeft hij op sociaal gebied genoeg op Utrecht aan te merken. “Al sinds mijn jeugd zijn er mensen die elf jaar moeten wachten om in aanmerking te komen voor een sociale huurwoning. Niemand heeft de wil om ervoor te zorgen dat daar een eind aan komt. Tienduizenden Utrechters hebben er last van. Maar ach, dat is toch maar plebs.”

Ja, met Westbroek gaat het al snel over de lokale politiek. Dan kun je gerust twee uur vrij maken. Hij mist beleid in Utrecht. “Met een beetje karakter had je de situatie met ’t Hoogt en Stelling toch nooit laten gebeuren? ‘t Hoogt wordt expliciet voorgetrokken op mensen die precies dezelfde service verlenen, maar dan beter en ongesubsidieerd. Fatsoenlijke politiek zou zeggen: het is mooi geweest. Hier wordt er zelfs over nagedacht om een miljoen belastinggeld in een verbouwing te stoppen. Een ongehoord schandaal. En dan ben ik nog niet eens begonnen over het ongelijke speelveld van TivoliVredenburg…”

‘In de Utrechtse politiek is er niemand die opstaat en vraagt of we gek zijn geworden’

Moving Futures MOVINGFUTURES.NL DIVERSEN

Zo 23 apr

Culturele Zondag: Utrecht 50-75

CULTURELEZONDAGEN.NL DIVERSEN

Do 27 apr

LITERATUUR

International Literature Festival Utrecht Het ILFU brengt internationale schrijvers, vertalers en lezers bijeen en schenkt dit jaar vanwege de verhuizing naar TivoliVredenburg extra aandacht aan literatuur én muziek.

TIVOLIVREDENBURG

ILFU.NL DIVERSEN

SPRING

Tien dagen lang dans, theater en beeldende kunst in verschillende theaters en onverwachte locaties in Utrecht. De plek waar je vernieuwende theatermakers en choreografen uit binnen- en buitenland ontdekt.

DIVERSE LOCATIES

SPRINGUTRECHT.NL DIVERSEN

BAU

Op het Berlijnplein kan het publiek met verschillende materialen meebouwen aan een veertien meter hoge Domtoren.

BERLIJNPLEIN

BERLIJNPLEINUTRECHT.NL

De jaarlijkse viering van Koningsdag met de traditionele vrijmarkt en verschillende feesten en podia in en om het centrum.

KONINGSDAG27APRIL.INFO DIVERSEN

Za 29 & zo 30 apr

Elfia 2017

Studenten van De Dansopleiding van Creative College Utrecht presenteren vijf dagen lang afstudeerwerk, theatershows, exposities en meer.

HET HUIS UTRECHT

CREATIVE.ROCMN.NL

ELFIA.COM

Mei DIVERSEN

Vr 5 mei

Bevrijdings Festival Utrecht PARK TRANSWIJK BEVRIJDINGSFESTIVALUTRECHT.NL DIVERSEN

Vr 5 t/m zo 7 mei

Sushi Festival Joy

alle info onder voorbehoud - foto: Tweetakt, Anna van Kooij

Tropsiche vlinderfestival Een kas in de Botanische Tuinen is omgebouwd tot een vlinderparadijs met tropische vlinders.

FESTIVAL-JOY.NL MUZIEK

Za 6 mei

Geheime Liefde Ontdek nieuw muzikaal (dance) talent in de bunkers, tunnels en grasveldjes van Fort Vechten. De programmering blijft geheim tot het festival begint.

GEHEIMELIEFDE.NL

Za 6 mei

DIVERSEN

Utrecht Physics Challenge Een interactief natuurkundefestival vol experimenten, activiteiten, shows, muziek en meer. Toegankelijk voor iedereen.

DOMPLEIN & ACADEMIEGEBOUW UTRECHTPHYSICSCHALLENGE.COM

DIVERSEN

Culturele Zondag: Utrecht Centraal Utrecht verandert in één groot muziekpodium waarbij het rijke, zeer diverse muziekaanbod wordt gecombineerd met de bijzondere, verborgen en niet alledaagse locaties van de stad. Let op: deze Culturele Zondag valt op maandag 2e pinksterdag.

CULTURELEZONDAGEN.NL DIVERSEN

Vr 16 t/m zo 25 jun

Midzomergracht Festival Tiendaags multidisciplinair festival dat jaarlijks het thema seksuele diversiteit en genderdiversiteit viert.

MIDZOMERGRACHT.NL DIVERSEN

Vr 23 t/m zo 25 jun

Lepeltje Lepeltje Cultureel food festival met mobiele keukens, bands , dj’s en een markt.

PARK LEPELENBURG

LEPELTJE-LEPELTJE.COM DIVERSEN

Zo 25 jun

Utrecht over Utrecht Elfde editie van het beeld- en literatuurfestival waarbij Utrechters hun blik op Utrecht geven.

LOUIS HARTLOOPER COMPLEX UTRECHTOVERUTRECHT.NL

Wo 28 jun t/m zo 2 jul

KLASSIEKE MUZIEK

Internationaal Kamermuziek Festival Utrecht Muziekfestival met kamermuziek in de hoofdrol, onder artistieke leiding van celliste Harriet Krijgh.

DIVERSE LOCATIES

Meer tips?

UU.NL/BOTANISCHETUINEN

Ma 5 jun

DIVERSE LOCATIES

Een nieuw Asian streetfood festival waarin een centrale rol is weggelegd voor de Japanse keuken.

FORT VECHTEN

DIVERSEN

Do 1 jun t/m vr 15 sep

DIVERSE LOCATIES

Jaarlijkse viering van Bevrijdingsdag met muziek en verschillende activiteiten.

LUCASBOLWERK

Juni

BOTANISCHE TUINEN

Europa’s spectaculairste en grootste kostuumevent wat jaarlijks plaatsvindt op Kasteel de Haar Utrecht. Elfia opent haar poorten gedurende twee dagen voor alle fantasyvolkeren ter wereld.

KASTEEL DE HAAR

DANS

De Urban Dansweek 2017

Koningsdag DIVERSE LOCATIES

Goedemiddag In Utrecht doet Westbroek zijn boodschappen regelmatig in de Kanaalstraat.

“Daar zijn de mensen aardiger dan in bijvoorbeeld de Burgemeester Reigerstraat.

Ik zeg daar vaak ‘goedemiddag’ zonder antwoord te krijgen. Tegen de eigenaar van een bakker of slager zeg ik dan: ‘Leuk hè, dat je alle dove en slechthorende mensen van Utrecht bedient?’ En dan kijkt iedereen me geïrriteerd aan zonder iets te zeggen. Dat vind ik asociaal. Het gebeurt gek genoeg altijd in wijken waar ze stemmen op partijen die roepen dat er bruggenbouwers moeten komen. Begin nou maar eerst eens met goedemiddag zeggen. Dan zeggen mensen dat terug en voor je het weet ben je een babbeltje aan het maken met iemand. In een dorp gebeurt dat nog, daar is het aangenamer.”

Is Utrecht nog wel leuk eigenlijk?

“Tuurlijk. Ondanks gruwelijk wanbeleid is het ze nooit gelukt de stad te killen. Het centrum is van een wonderlijke schoonheid. Je kunt een boom op de werf op zijn kruin bekijken en er zijn ontzettend veel leuke parken en restaurants – ga vooral eens naar de Dim Sum Bar Pacifica op de St. Jacobsstraat! Wel moeten we voorkomen dat we Amsterdam achterna gaan met al dat toerisme. Ik zie er in het centrum alleen maar koffiezaken en grote kledingbedrijven bij komen. Waar zijn de bijzondere winkels gebleven? Ik mis verscheidenheid, het centrum gaat op deze manier naar de klote en de politiek staat erbij en kijkt ernaar.” Westbroek is terug.

SCHILLERTHEATER.NL

Ma 29 mei t/m vr 2 jun

Utrecht 50-75 leidt langs belangrijke locaties en gebeurtenissen uit die periode en brengt middels theater, foto’s, film, muziek en persoonlijke verhalen deze markante periode van de stad tot leven.

DIVERSE LOCATIES

SCHILLER THEATER

Za 20 & zo 21 mei

Reizend festival met dans van aanstormend choreografie-talent.

THEATER KIKKER

De negende editie van het Kleinkunst Festival in Utrecht, met op donderdag 11 en vrijdag 12 mei de halve finales en op zaterdag 13 mei de finale.

Do 18 t/m za 27 mei

Op Tweede Paasdag worden de 3FM Awards uitgereikt. De jaarlijkse radioprijzen voor de beste Nederlandse acts en artiesten, gekozen door de luisteraars van 3FM. Met optredens van o.a. Chef’s Special, De Staat, Rondé en meer.

TIVOLIVREDENBURG

9e Utrechts Kleinkunst Festival

Do 11 t/m za 13 mei

Meer dan veertig nationale en internationale sprekers, kunstenaars en muzikanten in vijf verschillende zalen gaan met elkaar in gesprek over actuele mondiale uitdagingen. Denk mee over uitdagende thema’s en laat je verrassen door muziek en kunst.

TIVOLIVREDENBURG

CABARET

Do 11 t/m za 13 mei

KAMERMUZIEKFESTIVAL.NL

22 Stad / Leven

NR. 32 | APRIL 2017 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

BAASJES VAN PIETER - JULIETTE VAN DE KLASHORST, STAN SANTEGOEDS EN CHRIS DE JONG

Yontie Helders Robert Oosterbroek

In de tuin van het studentenhuis op de Zuilenstraat 13

Elke dag komen mijn briard Crosby en ik tijdens onze rondjes door het Zocherpark dezelfde mensen tegen met hun hond. Je kent de verhalen over de hond, maar wie zijn toch de ‘baasjes van’?

In deze rubriek hun verhaal.

J

uliette van de Klashorst doet de deur open van het studentenhuis op de Zuilenstraat 13. In de gang is een muur behangen met foto’s van de vroegere huishonden en -katten. ‘Liefde en trouw bindt man en vrouw’ staat erboven. In de woonkamer annex keuken staat Stan al koffie te zetten en hond Pieter komt uit de tuin lopen.

Juliette komt uit Driebergen en is nu eerstejaarsstudent Rechten. “Ik vind de studie lastiger en saaier dan ik dacht, maar de mogelijkheden met een diploma zijn legio, dus houd ik nog maar even vol.”

Stan Santegoeds komt uit Lutjebroek (“Ja, dat bestaat echt”). Hij woonde vervolgens met zijn ouders jaren in Spanje en daarna in Frankrijk en nu studeert hij Natuurwetenschappen en Innovatiemanagement.

Hij koos ervoor om in Utrecht te studeren, waar hij nog maar een keer in zijn leven was geweest.

Stan en Juliette wonen in een gemengd studentenhuis aan de Zuilenstraat 13. De vier meisjes en vijf jongens zijn lid van verschillende studentenverenigingen; Stan zit bij Veritas, Juliette bij UVSV en Chris de Jong, die fris gedoucht aanschuift, van USC. Stan: “Het is de bedoeling dat je hier in je eerste jaar komt wonen en je hele studie blijft, zodat het verloop in huis niet te groot is.” Stan logeerde de eerste week

‘Onze Pieter komt uit een probleemgezin’ van zijn studie op de bank bij verschillende huizen tot hij een kamer kreeg op de Zuilenstraat. ”Ik was uitgenodigd voor het huisfeest en stond hier stipt om tien uur voor de deur, toen het feest nog niet eens was begonnen. Ik maakte kennis met mijn toekomstige huisgenoten, mocht hospiteren en kreeg de kamer. Hond Pieter was toen ook al één van de bewoners. Ik vond honden leuk, alleen ben ik vreselijk allergisch voor ze... Ik kreeg een kamertje op de bovenste verdieping waar ik altijd het raam open had staan om zo min mogelijk last te hebben van de hond. Maar nu, met de juiste medicijnen tegen mijn allergie en een luchtververser in de gemeenschappelijke woonkamer, gaat het prima. Als ik Piet uitlaat, zorg ik er wel altijd voor dat ik een schone hand heb en een ‘Pieterhand’, waarmee ik hem aanlijn, aai en koekjes geef.

Juliette had meer moeite om een kamer in Utrecht te vinden: “Tot twee keer toe zat ik bij de laatste drie studenten die kans maakten op een kamer. Ik wist dat er ook nog een hospiteeravond op de Zuilenstraat was en hoewel ik daar veel te laat voor was, wilde ik de gok wagen. Anderhalf uur te laat holde ik de keuken binnen waar de bewoners al hun keuzes hadden gemaakt en riep ik: “Ik wil ook nog even zeggen wie ik ben en dat ik erg van katten houd. Niet wetende dat er een grote hond in de tuin zat.”

Ongehoorzaam Chris komt uit Ede. Hij studeert in Utrecht Rechten net als Juliette, en Natuurwetenschappen en Innovatiemanagement zoals

Stan. Hij kwam in huis toen Pieter, die nu viereneenhalf is, ‘net in zijn pubertijd zat’. “Het was een moeilijke hond, hij luisterde slecht. Op een dag kwam ik in het park een vrouw tegen die tegen me zei: ‘Je moet meer praten met je hond en hem wat meer ruimte geven tijdens je rondjes.’

Het heeft geholpen. Piet wacht tegenwoordig, zelfs zonder dat ik hem vastleg, rustig voor de supermarkt in de Twijnstraat. Wel heeft hij nog het probleem dat hij ballen die hij afpakt van andere honden weigert terug te geven. Zelf krijgen wij

‘Ik ben alleen vreselijk allergisch voor honden’ hem dan niet te pakken; we moeten we de hulp van andere baasjes inroepen. Iedereen kan Pieter namelijk aanlijnen behalve wij zelf. Maar”, vergoelijkt Chris het gedrag van de hond, “Pieter komt uit een probleemgezin: zijn vader is overreden, zijn broer moest worden ingeslapen omdat hij vals was en Pieter heeft seks gehad met zijn eigen moeder; Oedipus is er niets bij.”

Stan: “Omdat we problemen hadden met Pieters gehoorzaamheid – ons rondje van vijfentwintig minuten liep vaak uit op anderhalf uur en hij had een huisge-

noot in zijn hand gebeten – begonnen we castratie te overwegen. Tijdens onze huisvergaderingen werd dat onderwerp het uitvoerigst besproken. Er waren felle voorstanders maar ook felle tegenstanders. In overleg met de dierenarts besloten we om te beginnen tot chemische castratie over te gaan. Toen bleek dat Pieters persoonlijkheid niet veranderde en hij geen slome hond was geworden, waren de tegenstanders ook om; er kwam een definitieve castratie.” Juliette: “Tien dagen na de operatie moest Pieter door het park met een rompertje aan, zodat hij niet aan zijn wond kon likken. Het was een oranje ding waarmee hij volkomen voor schut liep, maar we konden geen andere kleur krijgen.”

De huishond is meer gaan eten sinds de ingreep. “Als je niet oplet, eet hij alles op wat hij maar te pakken kan krijgen”, zegt Juliette. Dat is een keer bijna fout gegaan. “Een keer gingen we allemaal de stad in en hadden we per ongeluk een zak chocoladepepernoten op tafel laten liggen. Iemand was iets vergeten, dus moesten we terug – toen stond Pieter op tafel naast een bijna lege zak. We hebben meteen het spoednummer van de dierenarts gebeld en zijn met een taxi naar de praktijk gereden waar zijn maag is leeggepompt.” Veel kans om te dik te worden heeft Pieter trouwens niet. “Hij wordt vier keer per dag uitgelaten en in het weekend zelfs vijf keer. We hebben een uitlaatschema en daar houdt iedereen zich keurig aan.” Want wonen op de Zuilenstraat 13 is je conformeren aan de huisregels en daar hoort het uitlaten van Pieter ook bij.

DUIC in Zaken 23

APRIL 2017 | NR. 32 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

ONDERNEMER CENTRAAL - KEEK

‘Ik ben lang te bescheiden geweest’

Marlot van den berg

‘KEEK Kunst En Eerlijke Koffie’, staat op de ramen van een lunchroom aan de Twijnstraat.

Eigenaresse Maria Zwart. “Het is géén yuppenzaak!” KEEK bestaat negen jaar. En het pand zit zelfs al 35 jaar in de familie.

N

Maria Zwart voor het pand waar ze ooit werd geboren en nu eigenaar is van KEEK

‘Het ging in het begin heel slecht’

Het interieur van de keuken van KEEK

Jesse Holweg

a een verhaal over veryupping in deze krant (editie 30, maart 2017) benaderde Maria Zwart (33) de redactie van DUIC. Bij het verhaal, dat voor een belangrijk deel over de Twijnstraat ging, stond een foto van haar koffietent. “Het gebeurt vaker dat wij als nieuwe yuppenzaak worden weggezet.” Achter KEEK zit een verhaal van de jonge ondernemer Zwart, die een zaakje wilde opzetten in de straat waar haar moeder 26 jaar een tweedehands speelgoedwinkel had.

Ze werkte zeven dagen per week om het van de grond te krijgen. Het pand zit dus inmiddels zo’n 35 jaar in de familie. Voor DUIC reden om een bezoek te brengen aan deze bijzondere onderneming.

Eerst een kijkje in de Keuken van KEEK. Die zit verderop aan de Oudegracht en lijkt slechts bemand door twee vrouwen die druk bezig zijn met het snijden van taarten. Maar na één steile trap omlaag blijkt ook de werfkelder vol bedrijvigheid – er worden maaltijden, snacks, taarten en kleine lokale presentjes gemaakt, allemaal biologisch. Zwart leidt de weg door de keuken en via de prachtige kelder van het pand naar de werf. “Jammer genoeg hebben we hier nog geen vergunning voor stoeltjes in de winkel en een terras aan het water, maar in augustus gaan we die aanvragen.”

Ervaring Zwart stelt voor om naar de andere locatie te lopen aan de Twijnstraat.

Tweehonderd meter later stapt ze vrolijk de goedgevulde koffiezaak en lunchroom binnen. Onder meer het feit dat KEEK al negen jaar in dit pand zit, maakt het niet doorsnee. Het viel Zwart op dat lunchrooms over het algemeen slechter dan nu waren.

“Een jaar of tien geleden zag je veel minder ambacht en originaliteit in de lunchrooms. Ik had zin om dat anders te doen”, zegt ze, terwijl ze in haar verse muntthee roert. Zwart zag een kans en besloot een koffiehuis te beginnen. “Ik was er vroeg bij. Ook de biologische insteek zag ik nog bij weinig anderen.”

Zwart smeedde al horecaplannetjes op haar vijftiende. Ze had het geluk dat haar moeder na 26 jaar besloot te stoppen met haar tweedehands speelgoedwinkel in de Twijnstraat. “Ik heb snel mijn vinger opgestoken om het pand te huren, dus bleef het in de familie. Het was een unieke situatie als 23-jarige. Ik moest wel een marktconforme prijs betalen, anders ging de belastingdienst stuiteren, maar die prijs zat in de beginjaren aan de ondergrens.”

Zwart had een jaar de tijd om alles te regelen voor de opening.

“Het ging in het begin heel slecht”, geeft ze onomwonden toe. “Er kwam niemand, dus deed ik op een dag drie keer hetzelfde afwasje om bezig te blijven. Het was zorgwekkend.” Het omslagpunt kwam op een zaterdag, toen de zaak ineens vol zat. “Tien uur lang werkten mijn collega en ik ons

een slag in de rondte. Daar waren we totaal niet op voorbereid, maar het lukte wel. Vanaf die dag besloot ik dat het aan mezelf moest liggen als het niet liep.” Zwart denkt te verlegen te zijn geweest; de ramen waren voor de opening afgeplakt en door een schilderij in de vitrine leek KEEK eerder een atelier dan een lunchroom.

Met toenemende ervaring en ‘duizend kleine aanpassingen’ kwam steeds meer schwung in het bedrijf.

“De grootste verandering was die in mezelf”, zegt Zwart. “Van alles zelf willen overzien, naar controle uit handen geven – als ik dat niet had gedaan, had ik de ontwikkeling tegengehouden. Samenwerken met collega’s was belangrijk om KEEK verder te ontwikkelen. Zonder het team was het nu niet geweest wat het is. En ik durf nu veel meer.”

‘Het pand bleef in de familie, omdat ik snel mijn vinger opstak toen het vrijkwam’ De Twijnstraat Zwart was als eigenaar van het bedrijf lang ‘te bescheiden’: eerder een werknemer dan werkgever. “Ik vond geld vies en hield vooral niet van ketens. Ik besefte later dat geld nodig is om een bedrijf te ontwikkelen en nu zie ik veel meer de potentie van een financieel gezond bedrijf.” Inmiddels werken er 25 mensen in de lunchroom, winkel en keuken en krijgt Zwart veel waardering van bezoekers. “Dat is fijn, gezien de hoeveelheid werk die we verzetten. We hebben veel vaste klanten, maar er komen ook veel toeristen langs die ons via internet hebben gevonden.”

Zwart is ook tevreden met de locatie van de winkel. De Twijnstraat is opgeknapt en vernieuwd, maar de hoge huren zorgen nog wel eens voor problemen onder startende ondernemers, vertelt Zwart. “De Twijnstraat zou een A-locatie zijn, maar dat is eigenlijk niet zo. Het is een toplocatie, maar de aanloop valt nog wel eens tegen. Je ziet dat naast de gevestigde zaken, ook de kleine ondernemer het hier goed kunnen doen. Zaken zoals de Katoenfabriek, de Kazerij, It all starts with a postcard stoppen hart en ziel in hun zaak, maken de straat mooier en zitten hier inmiddels ook al jaren. Het zou leuk zijn om elkaar te ondersteunen; samenwerken is het leukste wat er is.”

Een nieuwe samenwerking ziet Zwart ontstaan met het Centraal Museum even verderop. Daar worden binnenkort waarschijnlijk de hartige pies (‘taarten’ op z’n Engels) van KEEK verkocht in het museumcafé. “Dat zou hartstikke leuk zijn. En het zou helemaal mooi zijn als we de terrasvergunning later dit jaar krijgen.

Dan kunnen we weer verder kijken.”