DUIC krant NR. 053 maart 2018 by DUIC

De krant die verder kijkt in de stad

MAART 2018 | 4E JAARGANG NR. 53 | KIJK VOOR HET LAATSTE UTRECHTSE NIEUWS OP

Raadverlater Bouchra Dibi van de PvdA

DUIC.NL

Advertentie

pagina 8

Rector magnificus Universiteit Utrecht:

‘Ik loop niet weg voor een debat met studenten’

Neem

GRAT

mee!

pagina 6

Foto: Robert Oosterbroek Advertenties Lijst 17

PVM

VACATURE OP PAGINA 21

Complete filmagenda: kinepolis.nl

FILMTITEL

slagerij

catering

kinepolis.nl

Jutfaseweg 93 - 3522 HH Utrecht - tel. 030-2882860 www.scharrelspecialisttonus.nl—info@scharrelspecialisttonus.nl

Goed klimaat Goed wonen Goed onderwijs

PARTIJ VOOR MIDDENHUUR

www.middenhuur.nu

Alle nieuwbouw in regio Utrecht:

UTRECHTWOONT.NL

Gourmetschotels Vanaf

€ONDERNEMERSCHAP 6.50 MET TOEKOMST!

Bij de grootste van Utrecht maken wij er een van! voor meer informaie Kijk feestje op de website

www.uoa.nu

Pedagogisch medewerkers voor onze BSO ’s gezocht!

030-236 15 35 werkenbijludens.nl

alting uitvaarten 06 45 363 220 (dag & nacht) Geertekerkhof 3 3511 XB Utrecht

alting uitvaarten

Ik laat â&#x20AC;&#x2DC;m stralen in al zijn glorie. Het geluid, de geur, die kracht. En daar mag ik molenaar van zijn.

Lees meer over ons erfgoed

Bestel het

gratis magazine a

www.utrechtslandschap.nl/bestel UL18_advertduic_lente_v3.indd 1

15-02-18 16:44

MAART 2018 | NR. 53 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

INHOUD

Onveranderd Jan Primus

Nieuws 4 DUIC in beeld Eendjes in de Catharijnesingel

6 Interview Bert van der Zwaan Rector magnificus van de Universiteit Utrecht

8 Raadverlater Michaël Kroonbergs

PvdA-raadslid Bouchra Dibi

Hoofdredacteur michael@duic.nl

Cultuur / Uit

ie (zoals ik) dacht dat de aandacht voor speciaalbieren vooral een hype was, zat er goed naast. Vraag om een biertje en je krijgt steevast te horen wat er allemaal op de tap is. We kennen inmiddels aardig wat bierwinkels, denk aan Van Bieren in de Nachtegaalstraat en de sympathieke Bierverteller in de Twijnstraat. Er zijn cafés (misschien een te gewoon woord) met biersommeliers in dienst, een functie waar we met de onstuitbare hoeveelheid nieuwe bieren niet geringschattend over mogen doen. Iemand moet toch de essentie verklaren van bijvoorbeeld een veelgeprezen biertje als ‘Dikke lul, drie bier’. Bij ons kerstdiner werd dit door de (jongere) heren met gejuich ontvangen. Ik, simpele ziel, nam nog een slok wijn. Ga eens langs bij De Drie Dorstige Herten en je weet dat ‘het gewone biertje’ er nauwelijks meer toe doet. Daar wordt de heilige mis van het bier in al zijn facetten gevierd. Nieuwe aanwinst in de categorie bierlokalen is Taplokaal Gist met maar liefst dertig verschillende

bieren op de tap. Om het feest compleet te maken, is het eten daar ook gebaseerd op bier. Afgezien van het volstrekt particuliere feit dat ik een Hertog Jan prefereer boven welk IPA dan ook, lijkt me dit alles een verrijking van het horeca-aanbod in de stad. Maar laten we wel zijn, al deze mooie zaken zijn schatplichtig aan Jan Primus. Nooit van gehoord, zeiden mijn jongere DUIC-collega’s. Tijd om Annabel van Heesbeen (geen bierdrinker) in het kader van onze serie De Klassieker op pad te sturen. Want hier in de Jan van Scorelstraat staat de moeder van alle speciaalbiercafés. In 1974 opgericht door de familie Van der Pas, het was de tijd dat Henk Westbroek daar achter de bar stond. Jaren later kwam in het in handen van het echtpaar Kramer. Zij deden wat je bij een goed café hoort te doen: houden zoals het is. Ik kwam er toen het net open was en kwam er laatst na afloop van een wedstrijd van FC Utrecht. Niets veranderd. Een café waar iedereen je naam kent. Laat dat vooral zo blijven.

11 Utrecht volgens Tim van den Hoed van De Utrechtse Boekenbar

De week in quotes

13 Uittips O.a. 40UP XL en Tweetakt

Wat zijn de meest opmerkelijke quotes uit het Utrechtse nieuws van de afgelopen twee weken? Een overzicht.

14 De klassieker Jan Primus op de hoek van de Jan van Scorelstraat

‘Pas als de vergunning er is kan ik meer vertellen over de invulling van het concept’

16 Kunst aan gebouwen

‘Er wordt geschaatst op de Catharijnesingel in Utrecht’

Blaucapel De eigenaar van de Superfair aan Biltstraat heeft een vergunning aangevraagd om uit te breiden naar naastgelegen panden. Onder andere Poelier van Leeuwen en kledingreparatie Tokhi zouden kunnen wijken voor een nieuw concept.

17 Jette en Jildou drinken koffie De Bijenkorf

Stad / Leven

‘Strak staan op huisfeesten, ook al kun je je huur niet betalen en

18 Kijken in de keuken

het tekenen van piemels op de

‘In de winterperiode is het zo’n 16 graden bij ons binnen’

muren van de IBB’

De Keuken van Gastmaal

22 Geheimen van de stad Rapgroep De Bakkerboyz maakte een nummer als ode aan het studentencomplex IBB, maar lieten ook weten dat men deze culthit niet te serieus moet nemen.

Bartholomeusbrug

22 Utrechts gemaakt Timbies van houtbewerker Auke Strobos

‘De reacties zijn overweldigend, heel erg lief! We hebben toch echt betekenis

22 Nieuw in Utrecht

gehad voor veel Utrechters’

Alex van der Linden, eigenaar van wijnen whiskyhandel Kwestie van Smaak, heeft last van de kou in zijn bedrijf op het nieuwbouwproject de Trip. De verwarming werkt niet naar behoren.

‘Brievenbussen die weinig worden gebruikt, verwijderen of verplaatsen we’

Meubelzaak FEST en kapperszaak Seven

23 Waar ben jij nu mee bezig? Kunstenaar Pet van de Luijtgaarden

Colofon

CONTACT REDACTIE 030 - 633 18 90 redactie@duic.nl

‘Ik had geen idee wat het inhield maar twijfelde geen moment. Nooit gedacht dat ik dit zou meemaken’

De Ierse straatmuzikant Cory Power werd door van straat geplukt om te draaien tijdens De Ochtendrave. Daar gaan mensen ’s ochtends uit hun plaat, wat creativiteit en productiviteit gedurende de dag zou bevorderen.

PostNL gaat vanaf eind maart 62 brievenbussen verwijderen in de gemeente Utrecht, omdat er steeds minder post verstuurd wordt.

KIJK VOOR HET LAATSTE UTRECHTSE NIEUWS OP DUIC.NL

REDACTIE Michaël Kroonbergs (hoofdredacteur), Fenna Riethof (tekstredacteur), Jesse Holweg, Annabel van Heesbeen, Robert Oosterbroek en Bas van Setten BEELDREDACTIE Robert Oosterbroek

Meubelzaak Aba-i aan de Lijnmarkt zal 1 mei definitief sluiten. Eigenaren Noud van Woerkom en Lise Drachmann hebben na 34 jaar besloten met pensioen te gaan.

DUIC was aanwezig bij schaatsplezier op de Catharijnesingel. Het ijs piepte en kraakte wel, maar zeker twee dagen konden mensen schaatsen.

AAN DIT NUMMER WERKTEN MEE Marleen Stoker, Arjan den Boer, Liselot van der Klift Yontie Helders, Jette Pellemans, Jildou Fabriek, Iris Wijngaarde en Michiel van Ooijen ART DIRECTION EN VORMGEVING ddk.nl, Nathan Roos UITGEVERS Joris Daalhuisen en Martijn Rademakers

PARTNERSHIPS & SALES Stefan Timmer via stefan@duic.nl Camiel Boutens via camiel@duic.nl ADVERTEREN 030 - 740 04 44 Helling 14, 3523 CC Utrecht adverteren@duic.nl VRAGEN OVER DISTRIBUTIE? Pierre Schoonhoven distributie@duic.nl 06 - 14 41 56 56

WEBSITE DUIC.nl

FACEBOOK DUIC

TWITTER @duicnl

INSTAGRAM duic.nl

4 Nieuws

NR. 53 | MAART 2018 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

Nieuws 5

MAART 2018 | NR. 53 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

DUIC IN BEELD

Fenna Riethof

Robert Oosterbroek

Rubbersoep

ets rechts van het midden kijkt een badeend ons recht aan. Dit exemplaar zou even later de grote badeendenrace winnen. Of… was het toch die gele naast hem? Of de gele daarnaast? Nooit was het zó moeilijk om vanaf de zijlijn je favoriet toe te juichen. Op zaterdag 10 maart werden in de singel naast TivoliVredenburg vijfduizend badeenden te water gelaten, elk voorzien van een nummer. De achthonderd mensen die online vier euro voor zo’n rubberen rakker hadden betaald, maakten kans op prijzen en de eretitel ‘snelste badeend van Utrecht’. Maar belangrijker: ze steunden er twee goede doelen

mee. Want de opbrengst van de wedstrijd, die georganiseerd werd in het kader van de jaarlijkse RAGweek (RAG staat voor Raise and Give), gaat dit jaar naar Stichting 113 Zelfmoordpreventie en Stichting Uitgestelde Kinderfeestjes. De race was overigens weinig spectaculair: er stond geen wind. De eendjes bleven op hun plaats dobberen. Dankzij twee bladblazers kon er uiteindelijk tóch een over de finish drijven; nummer 2655 mag zichzelf de snelste badeend van Utrecht noemen. Noot: Wie zich zorgen maakt over een ‘rubber soep’: alle vijfduizend badeendjes zijn netjes opgevist door het bedrijf dat ze verhuurde.

6 Nieuws

NR. 53 | MAART 2018 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

INTERVIEW – RECTOR MAGNIFICUS BERT VAN DER ZWAAN Annabel van Heesbeen Robert Oosterbroek

‘De universiteit ‘te links’? Het gaat erom dat het debat gevoerd wordt’ Op 26 maart treedt Bert van der Zwaan af als rector magnificus van de Universiteit Utrecht. Sinds 2011 staat hij aan het roer van de grootste universiteit van Nederland. Hoe was dat? En wat gaat hij hierna doen? Een interview. De term ‘rector magnificus’ zal niet bij iedereen direct een lampje doen branden. Wat houdt uw functie precies in? “De rector magnificus van de Universiteit Utrecht is traditioneel de baas van al het onderwijs, onderzoek en academische zaken. Ik houd me dus bijvoorbeeld bezig met onderwijsprogramma’s, de kwaliteit van het onderwijs en benoemingen van hoogleraren; de core business van een universiteit. Samen met twee andere personen zit ik in het College van Bestuur. Wat is het verschil tussen u en de voorzitter van het College van Bestuur? “De rector gaat over de inhoudelijke kant van de wetenschap en de andere twee leden houden zich bezig met andere belangrijke zaken die nodig zijn om de universiteit goed te laten draaien, zoals de financiën en het personeelsbeleid. Ik zeg altijd: ik ben degene die het geld uitgeeft, zij zijn degene die het geld binnenhalen en beheren.” U was jarenlang hoogleraar biogeologie. Waarom maakte u de overstap van de wetenschap naar het management? “Dat was een ongelukje. Ik was hoogleraar in Nijmegen en kwam in 2003 naar de Universiteit Utrecht. Ik werd toen al snel gevraagd om in het bestuur van de faculteit te komen. Drie jaar later werd ik decaan van de faculteit. In 2010 dacht ik weer terug te gaan naar de wetenschap, maar toen werd ik ineens gevraagd om rector te worden. Dat vond ik heel leuk, en dat is het ook.” Het is nu 16.00 uur ’s middags. Hoe zag uw programma er uit vandaag? U bent net terug uit het buitenland? “Poe! De afgelopen twee dagen was ik in Brussel. Daar ben ik bij de Europese Commissie en twee universiteiten langs geweest. Ik verliet Brussel gisteren om 16.00 uur omdat ik om 19.00 uur weer een afspraak in Utrecht had. Vandaag begon ik om 08.00 uur met een afspraak over de programmering van onderwijs. Vervolgens heb ik 2,5 uur als voorzitter een groep voorgezeten over de toekomst van het onderwijsstelsel in Nederland. Daarna had ik een overleg met het College van Bestuur, gevolgd door een gesprek met de wetenschappelijk directeur van het Prinses Máxima Centrum. Daaropvolgend heb ik een uur gesproken over de internationalisering van universiteiten… ”

Bert van der Zwaan geeft op 26 maart zijn afscheidsrede

Nieuws 7

MAART 2018 | NR. 53 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

‘Er moet binnen de universiteit meer ruimte komen voor creativiteit en leiderschap’

Eet u nog tussendoor? Lacht. “Al werkend heb ik geluncht met het college. Daarnaast heb ik nog een stukje geschreven voor mijn afscheidsrede op 26 maart. En er zat nog iets tussen dat en dit gesprek, maar dat ben ik even kwijt.” Hoe bolwerkt u zo’n schema en hoe blijft u gefocust? “Door training. Ik ben goed geworden in het opdelen van mijn geheugen in laadjes. Door te compartimenteren zorg ik dat het mijn hoofd niet één grote spaghettibal wordt. Als we straks klaar zijn met dit gesprek, ga ik direct door naar de binnenstad voor een gesprek met de international summer school. Dit gesprek stop ik dan in zo’n laadje en ben ik gelijk kwijt. Maar als ik het nodig heb, kan ik het laadje weer snel opentrekken. Mensen zeggen ook wel dat ik een goed geheugen heb, geloof ik.” Had u dat ook al tijdens uw studententijd? “Een goed geheugen heb ik altijd al gehad. Tijdens mijn studie was dat handig; ik voerde niet zoveel uit.” Geldt de bekende Twan Huys-vraag voor uw studentenleven? Seks, drugs en rock-'n-roll? “Drugs heb ik gek genoeg nooit gebruikt. Ik zeg ‘gek genoeg’ omdat zowel soft- en harddrugs heel normaal waren in mijn studententijd. De drank vloeide wel. Maar zo’n rebels leven had ik niet. Buiten alle vrijheden die ik had, was ik heel gedisciplineerd.” Hoe was uw studententijd? “Leuk! Het was een hele andere tijd. Ik begon in 1970 met studeren in Amsterdam, net na de grote studentenbezettingen. Ik was lid van een van de eerste facultaire universiteitsraden. Het was heel normaal dat als we het ergens niet mee eens waren, we gewoon een potje gingen bezetten.” Wat heeft u bezet? “Het ging om de kleinste dingen. We hebben bijvoorbeeld een keer een gebouw bezet op grond van het feit dat een hoogleraar filosofie vond dat er iets te zeggen was voor de apartheid. Ook hebben een bezetting gedaan wegens Outspan, een sinaasappel merk uit Zuid-Afrika dat verkocht werd in Amsterdam. Daar waren wij tegen en toen hebben we ogenblikkelijk de boel bezet. Maar we hebben ook bezet omdat we het volkomens oneens waren met het onderwijsprogramma. Ik kom uit een studentengeneratie die veel debatteerde over de politiek en maatschappij. Dat begint tegenwoordig gelukkig weer terug te komen.” Waar komt dat door denkt u? “Deels omdat het beter zichtbaar is dat er grootschalige problemen zijn zoals het klimaat en migratie, maar het is ook deels een reactie van de huidige studenten op hun ouders. Dat zijn de mensen uit het ik-tijdperk. Toen ik docent werd en voor het eerst met studenten begon te praten, was het allemaal ik-ik-ik. Het ging over snel carrière maken, het hebben van een auto en een huis. Het altijd maar op jezelf betrekken zonder maatschappelijke betrokkenheid of zorg voor anderen vond ik vervelend. Sinds een jaar of tien verandert dat weer en zie ik meer betrokken studenten. Dat vind ik fijn.”

Denkt u dat een universiteit daar ook een rol in kan of moet spelen? “Zeker. Ik ben van mening dat de universiteit positie moet kiezen. Ik vind dat ik daar ook een voorbeeldfunctie in heb – maar dat is mijn invulling van het rectoraat; de meningen verschillen. Ik loop niet weg voor een debat met studenten. Ik heb bijvoorbeeld het debat over vlees eten aangezwengeld. Mensen mogen daar anders over denken, maar ik vind dat een universiteit zich moet uitspreken omdat debatteren over zulke onderwerpen hoort bij de ontwikkeling van jonge mensen. Zeker in de toekomst.” Ligt dan niet het gevaar op de loer dat universiteiten promotors worden van linkse ideeën? Een veelgehoord kritiekpunt. “Ja, maar ik vind dat geen gevaar. Je moet altijd letten op balans. Een universiteit is er voor onderwijs en onderzoek, dat staat buiten het politieke debat. Maar wat wij doen, heeft wel een maatschappelijke betekenis. Het is belangrijker dát het debat gevoerd wordt, dan wie welk standpunt heeft. Zo vond ik het debat dat in de Tweede Kamer gevoerd werd over de linksigheid van universiteiten heel raar.” Waarom? “Er was geen reden toe. En daarnaast: er werden al heel snel zwart-wittekeningen gemaakt die in de werkelijkheid veel genuanceerder zijn.” Waarom is de Universiteit Utrecht belangrijk voor de stad Utrecht? “De stad en de universiteit zijn diep met elkaar verbonden. Als universiteit zitten we hier nu vierhonderd jaar, daarvoor zijn we een beroemde Latijnse school geweest. Utrecht is nooit een industriestad geweest, maar een kennisstad. Daarnaast zijn we samen met het Universitair Medisch Centrum Utrecht de grootste werkgever van de stad. Tot slot proberen we met de universiteit in toenemende mate specifieke problemen op te lossen voor de stad, zoals het eetgedrag van kinderen in Overvecht of de radicalisering van jongeren.

‘In mijn studententijd was het normaal dat we een potje gingen bezetten als we het ergens niet mee eens waren’

En andersom: waarom is de stad belangrijk voor de universiteit? “De stad is voor ons heel belangrijk als vestigingsplaats van jong talent. We vinden er veel jonge mensen en bedrijven die bij ons passen. Daarnaast is Utrecht de optimale regio in het centrum van het land om samen te werken met andere universiteiten. Al zouden we het fijn vinden als de stad ons soms nog een beetje meer helpt.” Waarmee moeten ze jullie dan helpen? “Huisvesting en transport zijn enorme problemen. Het is ernstig dat de Uithoflijn wéér vertraagd is. De bussen puilen uit. Wij hebben hier een van de meest vitale science parken van Nederland, maar het meest waardeloze vervoer dat je maar kunt bedenken. Niets ten nadele van de buschauffeurs, want die doen hun uiterste best, maar er moet écht wat gebeuren. We zitten hier klem.” Waarom is het vervoer jarenlang al zo problematisch? “Dat weet ik niet. Maar het moet snel opgelost worden.”

In december besloten jullie samen met de Hogeschool Utrecht om de subsidie en bestuursbeurzen van de studentenvereniging UVSV met onmiddellijke ingang op te schorten naar aanleiding van beelden die het tvprogramma Rambam maakte tijdens de ontgroening. Later schreef u in een column in het universiteitsblad DUB dat er volgens u voortaan ‘code rood’ moet gelden voor de meningenstorm op (social) media. Waarom? “Aan de meningenstorm die ontstond na Rambam heb ik een ontzettende hekel. Rambam was een goed voorbeeld van hoe een programma iets kan overdrijven. Wij hadden als universiteit het vermoeden dat er iets mis kon zijn, maar konden het nog niet beoordelen. De afspraak is dan helder: schorsing tot duidelijk is wat er gebeurd is. Maar de betrokken studentenvereniging werd op social media al totaal veroordeeld. De media – en social media – creëren een soort waarheid die niets meer met de werkelijkheid te maken heeft.” Wat hoopt u dat er in de toekomst gebeurt bij soortgelijke gevallen? “Dat iedereen zegt: we wachten rustig af.” De acht gezelligheidsverenigingen in Utrecht ontvangen in totaal 285.175 euro aan bestuursbeurzen (de basissubsidies nog niet meegerekend). De sportverenigingen ontvangen samen zo’n 80.000 euro minder. Ook alle overige verenigingen – bijna zeshonderd – zoals studieverenigingen ontvangen ook een lager bedrag, namelijk 252.857 euro. Vindt u dit balans in subsidies redelijk? “De sportverenigingen zijn explosief gegroeid in ledenaantallen in vergelijking met de gezelligheidsverenigingen. Het traditionele voorrecht dat de gezelligheidsverenigingen genieten, wordt daarom geleidelijk aan recht getrokken. Ik heb mijn afgelopen twee termijnen de gezelligheidsverenigingen consequent met tien procent gekort. Die tien procent heb ik telkens overgeheveld naar de sportverenigingen. We doen het stapsgewijs omdat de gezelligheidsverenigingen in leven moeten blijven.” Op 26 maart geeft u uw afscheidsrede. Wat gaat u zeggen? “Dat is nog groot geheim! Wat ik in elk geval wil bespreken is de positie van de universiteit in de toekomst. Waarom zijn wij zo’n unieke plek en hoe houden we die, ondanks alle veranderingen? Ik ga uitgebreid praten over de veranderende rol van digitaal onderwijs en kunstmatige intelligentie. De manier waarop kunstmatige intelligentie de universiteit zal veranderen en robots een deel van onze taken zullen overnemen, gaat verbluffend snel. Waarin zal de menselijke wetenschapper in de toekomst onderscheidend zijn van de robot? “Creativiteit en oorspronkelijkheid. We moeten als universiteit niet alleen trainen in het doorgeven van kennis, maar vooral in het ontwikkelen van creativiteit.” Denkt u dat daar nu voldoende ruimte voor is binnen het vaste curriculum van studies? “Nee, absoluut niet. Er moet meer ruimte komen voor creativiteit, maar ook voor leiderschap. Hoe ga je over twintig jaar als verantwoorde burger om met deze wereld? Wij leiden mensen niet alleen op om een goede wiskundige te zijn, maar ook om een goede rol te spelen in de maatschappij van morgen. Dat klinkt hetzelfde, maar is het niet. U bent twee termijnen rector magnificus geweest. Waar bent u trots op? “Hoe de kwaliteit van onderwijs is gestegen. Ook ben ik trots op onze veertien nieuwe onderzoeksprogramma’s die allemaal multidisciplinair zijn. Wat ik ook heel goed vond, is dat we voor het eerst meer vrouwelijke dan mannelijke hoogleraren hebben benoemd. Daar heb ik jáááren over lopen zeuren, dreinen, trekken en overtuigen.”

Op dit moment is 65 procent van de studenten die afstudeert, vrouw. Waarom is het zo belangrijk dat zij doorstromen naar hogere posities binnen de universiteit? “Omdat de instelling er beter van wordt. Vrouwen en mannen opereren toch iets anders in de wetenschap en vullen elkaar voortreffelijk aan. Bijvoorbeeld: mannen trekken sneller conclusies dan vrouwen. Vrouwen willen het vaak helemaal precies uitzoeken, en dan blijkt er nog van alles mis te zijn met die rappe conclusies van de mannen. Dit is natuurlijk een zwart-witplaatje, maar het laat wel zien dat de eigenschappen van mannen en vrouwen door elkaar in balans worden gehouden en samen tot een beter resultaat leiden.” Wat heeft het rectorschap u op persoonlijk vlak gebracht? “Inspiratie. Ik heb met veel mensen kunnen praten, van studenten tot de meest bekende hoogleraren met hun eigen denkbeelden. Ik geef ook nog steeds les. Er is niets inspirerender dan met een groep studenten nadenken over een bepaald vraagstuk. Onderwijs waar je gewoon kennis in bombardeert vind ik niets, maar als je lesgeeft door vragen te stellen, dan is onderwijs heel leuk. Ook geeft dat onwaarschijnlijk veel energie.”

‘Wij hebben naar de Uithof het meest waardeloze vervoer dat je kunt bedenken’

Dat heeft u ook wel nodig bij uw baan. “Dat is waar. Eergisterenavond zat ik in Brussel met een grote groep studenten. Door hun vragen aan mij ging ik scherper nadenken, dat vind ik leuk. De universiteit is de mooiste omgeving ter wereld. Je mag vrijuit nadenken over alles wat je wilt.” Wat gaat u doen na 26 maart? “Lekker doorgaan met werken. Ik blijf hier nog minimaal een jaar als hoogleraar biogeologie. Ik ga onderzoek doen. Niets is lekkerder dan op zaterdagochtend zitten schrijven. Ik wil ook graag samen met mijn vrouw onderzoek gaan doen, iets wat we nog nooit gedaan hebben. Zij is paleontoog en doet onderzoek naar knaagdieren over de afgelopen 25 miljoen jaar. Ik heb onderzoek gedaan naar de ontwikkeling van het klimaat in diezelfde periode. We hebben samen uitgemaakt dat we daar ook iets voor elkaar kunnen betekenen. Vanaf 27 maart bemoei ik me niet meer met bestuurlijke zaken, dat is dan aan anderen. Ik kan weer helemaal met mijn tijd doen wat ik wil. Dat heb ik voor het laatst in mijn studententijd gehad.”

Bert van der Zwaan werd geboren op 21 februari 1952. Na zijn studie geologie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam promoveerde hij in 1982 aan de Universiteit Utrecht. In 1991 werd hij benoemd tot hoogleraar biogeologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen. In 2003 keerde hij terug naar de Universiteit Utrecht. Drie jaar later werd hij er decaan van de Faculteit Geowetenschappen. Sinds 1 april 2011 is Bert van der Zwaan rector magnificus.

8 Nieuws

NR. 53 | MAART 2018 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

RAADVERLATER BOUCHRA DIBI

Marleen Stoker

‘Het is een wereldje op zich, dat stadhuis’ Twaalf jaar geleden zet Bouchra Dibi van de Utrechtse Partij voor de Arbeid haar eerste stappen als raadslid in het stadhuis. Als het aan haar had gelegen ging ze nog een termijn door. Intern beleid laat dat echter niet toe. Dibi wacht een nog onbekende nieuwe uitdaging.

Paspoort Naam: Bouchra Dibi Partij: Partij van de Arbeid Jaren in de raad: 12 Portefeuilles: o.a. jeugd, welzijn

en integratie

Wijk: Overvecht Kinderen: twee zonen Leeftijd: 45 Studie: Sociaal Juridische Dienstverlening

“J

e kunt bijna niet voor raadswerk klaargestoomd worden. Je moet het meemaken, je moet het zien. Raadsleden die daar al jaren rondliepen, gebruikten jargon als ‘moties’ en ‘schriftelijke vragen’ en ik weet nog dat ik me afvroeg waar ze het nou over hadden. Ik was nog bleu. Gelukkig maak ik me snel dingen eigen. Ik ben opbouwwerker geweest in Overvecht, sociaal makelaar noemen ze dat tegenwoordig. Die functie was voor mij aanleiding me kandidaat te stellen voor de gemeenteraad: we moesten veranderingen doorvoeren omdat er nieuw beleid was gemaakt, en ik wilde me op een gegeven moment zelf met dat beleid bemoeien. Op die manier kun je echt iets voor elkaar krijgen. Ik kwam binnen op de vijfde plaats op de PvdA-lijst, wat erg hoog is voor een nieuwkomer. Ik heb altijd al een passie gehad voor politiek. Misschien komt dat bij mijn vader vandaan. Wij hadden het vroeger niet makkelijk: ik weet hoe het is om niets te hebben, wat armoede is. Ik kom uit een arbeidersgezin met zeven kinderen. Mijn vader had twee banen waarvan een in de Unilever-zeepfabriek. Hij werkte keihard en was groot fan van Den Uyl, zoals zoveel gastarbeiders toentertijd. Helaas is mijn vader twee jaar geleden overleden. Ik heb nooit getwijfeld aan mijn keuze voor de PvdA. Het zorgen voor de meest kwetsbaren, emancipatie en mensen naar een hoger niveau tillen, heb ik met de paplepel ingegoten gekregen.” Vechten voor Overvecht “Ik heb me hard gemaakt voor de hele stad, maar me in het bijzonder ingezet voor Overvecht, de wijk waarin ik zelf woon. Daar heb ik de problemen van dichtbij meegemaakt en het gaat, ondanks dat ik veel heb bereikt voor de inwoners, op een aantal punten nog steeds slecht met de wijk. Denk aan de schietpartijen, drugsdeals en overvallen. Er is veel armoede, psychische problematiek en gezondheidsen opvoedingsproblematiek. In Overvecht los je niet alle problemen zo even op, dat kost enorm veel energie, tijd en geld. Er gebeurt al veel ter ondersteuning – misschien wel te veel. Soms werken organisaties en projecten langs elkaar heen. Helaas bereiken we de meest kwetsbare mensen daarnaast slecht omdat we denken dat ze al meedoen, dat ze op faciliteiten afkomen. Dat is niet zo: mensen die

veel problemen hebben, houden zich niet bezig met participatie of het schoonhouden van hun flat. Die zijn aan het overleven. Achter die voordeuren speelt zich een hoop af. Dat weet ik, omdat ik zo vaak in de wijk te vinden ben geweest. De wijk ingaan is belangrijk, dat leerde ik al vrij snel van mijn coach toen ik net in de raad begon, maar ik was het ook al gewend vanuit mijn opbouwwerk; je moet niet alleen maar kijken naar al het papierwerk dat je binnenkrijgt. Je moet praten met de mensen en echt naar ze luisteren. Daardoor heb ik een vrij groot netwerk en mensen kennen en vertrouwen me. ‘Hé Bouchra Dibi van de PvdA’, roepen ze me geregeld na. Heel leuk!”

‘We moeten eerlijk zijn over politiek: soms krijg je dingen gewoon niet voor elkaar’

Stroef “Datzelfde netwerk stelde mij ook in staat mijn werk beter te doen. Zo werd ik er bijvoorbeeld op geattendeerd dat er een groep mensen in een tentenkamp leefde in de bossen bij Lunetten. Een zeer schrijnende situatie: er zaten mensen tussen met suikerziekte en andere medische aandoeningen, er werd ook geprostitueerd omdat ze geen geld hadden. Het ging om een groep dak- en thuislozen uit Oost-Europa. Nadat ik er aandacht voor vroeg in de raad, is een project gestart speciaal voor mensen uit Oostbloklanden die met deze problematiek zitten. Sindsdien zijn er geen tentenkampen meer. Dat is onder andere iets waar ik trots op ben. Ik baal ervan dat het me niet gelukt is een kinderombudsman hier in Utrecht te krijgen. Ik denk dat het goed zou zijn om op die manier iets te doen voor kinderen en jongeren die buiten de boot vallen. Die worden nu niet goed geholpen. Ik heb het drie keer geprobeerd, maar ik kreeg niet voldoende steun van de andere partijen. We moeten eerlijk zijn over politiek: soms

krijg je dingen gewoon niet voor elkaar en loopt het heel stroef. Zeker in de oppositie kan dat het geval zijn. Het interne beleid schrijft voor dat je maar drie periodes raadslid voor de PvdA mag zijn, maar daar was ik niet van op de hoogte. Het was dan ook niet mijn eigen keuze om te stoppen. De maatregel moet ervoor zorgen dat er ruimte vrijkomt voor nieuwe mensen. Ik denk dat het juist belangrijk is dat je een combinatie hebt van nieuwe en ervaren mensen, maar dit is nu eenmaal wat het bestuur besloten heeft. Ik heb mij destijds zelfs nog kandidaat gesteld voor lijsttrekker, omdat er niemand anders was. Toen Rick van der Zweth zich uiteindelijk ook kandidaat stelde, trok ik me terug. Ik heb hem altijd gesteund.” De rode draad “Het liefst ga ik nu iets doen met jongeren. Of dat nou gaat over radicalisering, opvoeding of advieswerk – het lijkt me allemaal leuk. Ik ben me nog aan het oriënteren op de toekomst, maar maak me geen zorgen over hoe die eruit komt te zien. Het zal weer even wennen zijn aan een nieuw ritme zonder fractieoverleg, commissievergaderingen en debatten. Ik zal ongetwijfeld nog steeds gebeld worden door Utrechters, maar zal ze na de verkiezingen doorverwijzen naar mijn collega’s. Het is niet ondenkbaar dat ik de landelijke politiek opzoek, maar ik heb er nog niet goed over nagedacht en we hebben natuurlijk net een nieuw kabinet. De Partij voor de Arbeid heeft veel dingen te doen, er valt veel te verbeteren en het lijkt me leuk om mee te denken. De afgelopen verkiezingen stond ik landelijk op plek nummer 34. Ik weet nog dat ik dacht: wat zou mijn vader trots zijn geweest. Ik heb wel vaker momenten dat ik bij hem stilsta. Bijvoorbeeld wanneer ik met daklozen bezig ben, omdat hij zich ook op die manier voor de samenleving inzette. Dan zou ik willen dat hij erbij was om dit te zien. Terugkijkend op twaalf jaar raadslidmaatschap ben ik er trots op dat ik altijd een kritische politica ben geweest. Ik heb me met heel veel dingen bezig gehouden, maar de rode draad is toch wel het opkomen voor die kwetsbare mensen. Bij hen ligt mijn hart. Het is een wereldje op zich, dat stadhuis. Vaak overleggen, veel praten en veel compromissen sluiten. Ondanks dat we het niet altijd met elkaar eens zijn, kan het ook heel gezellig zijn. Eerlijk is eerlijk.”

Advertorial

COLUMN STEEF SCHINKEL Sponsor: Schinkel Benelux STEFON BV

UITAGENDA t/m. 14 april

Vanuit het hart

Schiller Theater 'Place Royale' Minrebroederstraat 11, 3512 GS Utrecht

Martijn (43)

reserveringen uitsluitend via www.schillertheater.nl (aanvullingen resp.wijzigingen voorbehouden)

“IK WIL HIER NOOIT MEER WEG” Al is hij geen geboren Utrechter, al tijdens zijn studie heeft Martijn zijn hart aan deze stad verpand. Hij woont er, hij werkt er en heeft er zijn grote liefde gevonden. Zijn hele leven speelt zich hier af. En als het aan hem ligt, gaat hij hier nooit meer weg. Bij Barbara Uitvaartverzorging begrijpen wij precies wat hij bedoelt. Al sinds 1955 werken wij vanuit het hart van Utrecht aan het waarmaken van persoonlijke uitvaartwensen, zodat ieder afscheid altijd even uniek en bijzonder is als de persoon zelf.

Inschrijven voor het 10e Utrechts Kleinkunst Festival-2018 is van start gegaan (donderdag 1e halve finale 10 mei, vrijdag 2e halve finale 11 mei en Grand Finale zaterdag 12 mei), georganiseerd door en in het Schiller Theater Place Royale te Utrecht. Inschrijven via www.utrechtskleinkunstfestival.nl

INSCHRIJVIN

meer info via www.schillertheater.nl

Inschrijven voor het 12e Utrechts Cabaret Festival-2018 (donderdag 1e halve finale 7 juni, vrijdag 8 juni 2e halve finale en zaterdag 9 juni GRAND FINALE), georganiseerd door en in het Schiller Theater Place Royale te Utrecht, gaat ingaande 1 maart van start. Inschrijven via www.utrechtscabaretfestival.nl meer info via www.schillertheater.nl

Wilt u de mogelijkheden bespreken van een persoonlijke uitvaart voor uzelf of één van uw naasten? Bel dan: 030 - 296 66 66. Kijk ook op: www.barbarauitvaart.nl Barbara Uitvaartverzorging | (030) 296 66 66 | www.barbarauitvaart.nl

Vrijdag 16 maart 20:30 uur Vita Pagie & Jaime Nanoha Braziliaanse muziek

Zaterdag 14 april 20:30 uur De Cabaretpoel, Vier keer leuk!

VITA en Jaime in het Theater. Muziek biedt troost

u niet missen. In De Cabaretpoel spelen vier nieuwe

en weet uitdrukking te geven aan lijden. Muziek

aanstormende cabarettalenten elk een voorstelling

doet stilstaan en dwingt tot inzicht. Muziek

van ongeveer 25 minuten. U ziet finalisten en

verwoordt de vele facetten van het leven en van

prijswinnaars van diverse cabaretfestivals. De

de liefde. Met zijn vele muziekstijlen (o.a Samba,

Cabaretpoel, een nieuw initiatief voor aanstormend

Choro, Bossa Nova), poëtische taal, opzwepende

cabarettalent om zich aan het publiek te

ritmes, prachtige harmonieën en lyrische

presenteren. Op deze avond spelen:

Cabaretliefhebbers opgelet! Deze voorstelling mag

melodieën, weet Braziliaanse muziek op een unieke wijze te raken en te vervoeren. Vita Pagie

Kitty Goemaat won het Leeuwarder Cabaret

en Jaime Nanoha zijn volledig door deze muziek

Festival 2014. Onder het motto “Lang leve de

gegrepen. Met een intieme en sprankelende

Positiviteit!” zingt ze positieve liedjes die ze

voorstelling brengen ze je bij de ziel van de

begeleidt op ukelele en gitaar. Met haar energie en

Braziliaanse muziek.

spontaniteit legt ze gemakkelijk contact met de zaal. Kitty is op weg naar haar geluk. Maar ze kan wel wat

Zaterdag 17 maart 20:30 uur Daisy Correia - Balans in mijn fado

hulp gebruiken bij het vinden van de juiste balans.

Daisy Correia balanceert in deze theaterreeks

Chris Verlaan weet zich prima te vermaken in

tussen haar twee culturen, twee landen en

het leven. Computerspelletjes spelen, stripboeken

twee talen. Het publiek heeft zijn waardering

lezen en statistische berekeningen uitvoeren…

uitgesproken voor de sound en het gevoel van de

Maar met gitaar en twintig man publiek is hij op zijn

prachtige stem van Daisy en heeft haar daarnaast

vrolijkst. Met zijn puntige liedjes, rake observaties

weten te motiveren om de Nederlandse taal

en relativerende zelfspot belicht Chris zijn eigen

meer te integreren in haar fado. Samen met haar

zwakheden en die van de rare wereld om hem heen.

muzikanten schreef Daisy in beide talen nieuw

Chris won het Schager Cabaret Festival in 2015.

repertoire die over het leven en de saudade gaan.

Rogier Roos ziet u graag bij zijn kraam met kazen op de Vredenburgmarkten.

Iedere streek heeft zijn eigen parels Om op zaterdag de beste kazen neer te kunnen zetten op de Vredenburgmarkt, reist Rogier (de Gooische boer) niet alleen het land door, maar ook voorbij de Nederlandse grenzen. Dagelijks is hij gedreven met zijn vak bezig. Bezoekt beurzen en bedrijven, proeft en keurt allerlei soorten kazen. Hij koerst daarbij op wat hij zijn klanten het liefst wil voorzetten. De beste kaas natuurlijk. Iedere streek blijkt zijn eigen parels te hebben. Zo weet Rogier imiddels dat de lekkerste geitenkaas uit Brabant komt, omdat daar uitstekende geitenboeren zitten. De Gouda kaas haalt hij weer uit Noord-Holland. Rogier: “Deze kaas bestaat

voor 100% uit weidemelk afkomstig van koeien die 120 dagen per jaar buiten grazen op weidegrond wat vroeger de Zuiderzee was. Vette, iets zilte, kleigrond waar het lekkerste gras groeit. En dat proef je terug in onze kaas. Ik vertel onze klanten graag over de herkomst van de kazen, want overal zit wel een verhaal achter. Over familiebedrijven die hun geheimen telkens weer aan de volgende generatie doorgeven. In het Groene hart vind je bijvoorbeeld hele oude recepturen voor boerenkaas die niet te overtreffen zijn. En dat laten we iedereen dan ook met groot plezier op zaterdag proeven!”

Vredenburgmarkten: woensdag, vrijdag en zaterdag. Zie ook: www.vredenburgmarkten.nl

Het leven is niet alleen verdriet maar ook geluk,

Tobi Kooiman is een wiskundestudent en hij

vriendschap, samen delen en mooie momenten.

probeert dingen logisch te benaderen. 'Het cabaret

Bestaande fado’s werden in het Nederlands

is ontstaan tijdens een college wiskunde', legt

vertaald en Nederlandse nummers in het Portugees.

Kooiman uit. 'Ik begreep iets niet, toen ben ik maar wat voor mijzelf gaan doen en wat dingen gaan

Vrijdag 23 maart 20:30 uur Margriet Bolding - Het gras bij de buren

opschrijven. Dat was toen ineens heel grappig.'

Margriet Bolding, geroemd om haar eigenzinnige

Cabaret Festival 2015 en de Delft Talent Comedy

humor en mooie liedjes, snijdt in haar theaterwerk

Award 2016.

Hij won de juryprijs bij het Amsterdams Studenten

zeer herkenbare thema’s aan. Dit seizoen is Margriet met haar gloednieuwe theatervoorstelling

Robert Ramaker presenteert de eerste

Het gras bij de buren te zien! Een groene

klimaatneutrale cabaretvoorstelling. Geschreven op

omgeving, tot rust komen na je werk, kinderen

biologisch afbreekbaar papier, fairtrade koffie en

die onbezorgd kunnen opgroeien: het platteland

gebaseerd op waargebeurde verhalen. Dit is een

lonkt. Margriet besluit samen met haar gezin de

waarschuwing. Blijf thuis!

oversteek te wagen van een rijtjeswoning in de stad naar een boerderij in het weiland. Het publiek

Laat uzelf verrassen door het talent van de

mag mee, als onderduikers in de schuur, net zoals

toekomst. Wie weet ziet u wel de toekomstige

haar opa en oma dat deden voor anderen. Maar

Theo Maassen of de nieuwe Youp van 't Hek. In

is het daar wel zo veilig? Waar je ook bent en bij

ieder geval ziet u vier keer iets nieuws!

wie.. je neemt altijd jezelf mee. “Margriet Bolding. Onthoud de naam. Een natuurtalent.” ~ NRC handelsblad “Bolding maakt authentiek theater" ~ De Telegraaf.

10e UTRECHTS KLEINKUNST FESTIVAL op 10, 11 en 12 mei 12e UTRECHTS CABARET FESTIVAL op 7, 8 en 9 juni Reserveer op tijd via www.schillertheater.nl

ORLOFF AAN DE KADE ZOEKT assistent manager : Na 4 jaar is Orloff aan de Kade niet meer weg te denken van de Oosterkade, vlakbij het Ledig Erf in Utrecht. Met een hecht team verzorgen wij voor onze gasten ontbijt, lunch, borrel en diner. Dat doen we 7 dagen in de week in een sfeervolle, toegankelijke en laagdrempelige omgeving. Onze pizza’s uit de houtoven zijn nu al fameus in de stad! Ook hebben we elk seizoen een nieuwe kaart voor zowel lunch als diner. VoorOrloff aan de Kade, waar we met trots en plezier werken, zoeken we per direct een assistent manager. Onze nieuwe collega moet ervaring hebben in een vergelijkbare functie,leiding kunnen geven aan ons team van jonge en enthousiaste mensen, is creatief, gastvrij en is bedreven in het plannen en organiseren van de werkzaamheden.

Wesselo & Partners is hét executive search bureau voor toonaangevende functies in de publieke sector. Voor onze opdrachtgevers vinden wij kandidaten die in een complexe omgeving topprestaties kunnen leveren. Kom jij onze backoffice versterken?

Management- /Projectassistente Executive Search • Jouw organisatorisch talent inzetten voor ondersteuning van de consultant(s). • Moeiteloos omgaan met werkdruk in een zeer afwisselende en zelfstandige functie. • Accuraat, stressbestendig, teamspeler, betrokken en gevoel voor verhoudingen.

solliciteer via www.wesselopartners.nl

Wij bieden een 38 urige werkweek met daarbij de taken zoals de dag organiseren, bestellen, contact onderhouden met leveranciers en het voeren van sollicitatie-,evaluatie-,functioneringsen beoordelingsgesprekken.Samen met de bedrijfsleider zal je uitvoering geven aan de structuur en filosofie van Orloff aan de Kade.

BEZOEK ONS: Maandag-vrijdag: 09:00 - 17:00 uur Zaterdag: 10:00 - 16:00 uur

Spreekt dit je aan en ben je in voor een nieuwe uitdaging? Mail je cv en motivatie naar: info@orloffaandekade.nl t.a.v. Lotte

EEN LICHT PLAFOND, en nooit meer schilderen!

Liever advies thuis? Bel voor een afspraak!

030-2673100

Plameco Vrijewade 3, 3439 PB Nieuwegein www.plamecoutrecht.com

Advertorial

Exclusief

Het ijsseizoen is begonnen: Waar haal jij je ijsjes?

Smaken Verschillen

Deze heerlijke ijssalon ligt centraal gelegen in het Museumkwartier. Zoals de naam als doet vermoeden hebben ze zeer uiteenlopende en creatieve smaken ijs, waaronder drie soorten vegan ijs. Zeker voor de favorieten yoghurt-vijgen-honing en salted-caramel komen mensen van verre terug. Alle smaken worden natuurlijk naar Italiaanse traditie met de hand en met liefde gedraaid. Behalve ijs kun je er overigens ook terecht voor een goed kopje koffie en voor andere lekkernijen.

IJssalon Vorst

De lente is er weer. De dagen worden langer en warmer: dat betekent ijs! In Utrecht zijn de ijssalons weer geopend. Hieronder vier zaken die de komende maanden een lach op jouw gezicht of op dat van je kinderen kunnen toveren met een lekker bolletje.

IJssalon Vorst is alweer een aantal jaren een vast adres voor echte ijsliefhebbers. Deze hippe ijssalon in Oost is dé plek om een ijsje te halen en in het Wilhelminapark op te eten. Regelmatig wisselende en bijzondere smaken. Gin-Tonic, Citroen-Salie, YoghurtLavendel enz. Alles wordt in eigen huis gemaakt. Enkel echte smaken waar veel tijd en moeite in wordt gestoken. IJs van verse biologische melk en sorbets met héél veel fruit.

Gelato Burano

Woont u in West of in Oost Utrecht, Gelato Burano biedt aan beide zijden haar heerlijke ijs aan. De ijssalon in De Bilt kent iedere fietser op de route naar het Panbos en Zeist. In de charmante en historische Dorpsstraat van De Bilt is dit de favoriete stop-over voor scholieren, wielrenners en familie’s. Midden in Oog in Al vindt u onze moderne ijssalon handig gelegen in winkelcentrum Händelstraat op de route naar de Dafne Schippersburg. Dit is de enige Utrechtse ijssalon geopend 12 maanden per jaar!

IJssalon Roma

Al meer dan 60 jaar is Italiaanse Ijssalon Roma een begrip in Utrecht. De ijssalon in de wijk Zuilen heeft de zaak totaal gerestyled met een nieuwe schep ijsvitrine en een vernieuwd interieur en terras. Vanaf dit seizoen is ijssalon Roma zelfs zeven dagen in de week geopend tot tien uur ’s avonds. Naast een groot assortiment aan verse ijssmaken kunt u nu ook genieten van een keur aan Italiaanse koffie specialiteiten “ to-go”, of gezellig op hun verwarmde terras.

Cultuur / Uit 11

MAART 2018 | NR. 53 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

Annabel van Heesbeen

UTRECHT VOLGENS

ALLEMAAL UTRECHTERS – FARIS ALQUBATI Annabel van Heesbeen

‘In de Kanaalstraat voelt het alsof ik terug ben in Jemen’ Allemaal Utrechters is een reeks interviews met onze in het buitenland geboren stadsgenoten. We vragen ze naar hun achtergrond en hun ideeën over Utrecht en tonen zo de diversiteit van onze stad. We streven ernaar alle Utrechtse nationaliteiten te portretteren. Deze keer: Faris Alqubati (30) uit Jemen.

Tim van den Hoed Sinds eind vorig jaar zit er aan de Westerkade een heuse Utrechtse Boekenbar. Een plek met mooie boeken, goede koffie, een lekker taartje en bijna wekelijks een evenement, zoals boekpresentaties, interviews tussen schrijvers en muzikale optredens. Het brein achter de nieuwe spot is Tim van den Hoed (28). Bevalt de plek van De Utrechtse Boekenbar aan de Westerkade? “De Westerkade nummer 2 is een droomplek. De locatie past perfect bij het concept. Het is een stukje Utrecht dat vol in ontwikkeling is en daardoor soms ook vernieuwend. Extra bijzonder aan nummer 2 is dat er een werfkelder bij hoort. Die extra ruimte gebruiken we nu voor het organiseren van evenementen.” Er zijn wat ontmoedigende reacties geweest van mensen die het gewaagd vinden om een boekwinkel te starten. Wat maakt dat je in je idee bent blijven geloven? “De boekenbar was een droom waar ik al jaren mee rondliep. Daar brachten de paar sceptische reacties – ‘Als er een stad is waar ik geen boekwinkel zou openen is het Utrecht’ – geen verandering in. De enthousiaste reacties die ik van anderen kreeg, hebben ook geholpen. En dat ik hetzelfde soort concept tijdens mijn reizen heb gezien: in Seoel, Sevilla, Antwerpen en Warschau. En in Arnhem.” Welke drie boeken zouden volgens jou wat meer over de toonbank mogen of moeten gaan? “Aperture Magazine is een prachtig tijdschrift vol adembenemende fotografie. En Granta Magazine, een literair tijdschrift van één van de beste uitgeverijen van de wereld. Ook mag Cold Blood van Truman Capote vaker over de toonbank gaan. Een tijdloos boek van misschien wel het mooiste genre dat er bestaat: literaire journalistiek.” Er is bijna wekelijks een evenement in De Utrechtse Boekenbar. Waar kijk je de komende tijd naar uit? “Het leuke is dat er veel dingen ontstaan door de gesprekken die ik voer met de mensen die in de boekenbar komen. Zo komt er binnenkort een straatpoëziewandeling door Utrecht in samenwerking met Kila van der Starre van straatpoëzie.nl. Ook komt er snel een tweede editie van KOPKINO, een avond met podcasts en livemuziek, met theatermaker Pascal van der Hulst en schrijver Tom Hofland.” Eerste keer in Utrecht “Dat was op dinsdag 21 november 1989 om 23.43 uur in de Zandhofsestraat 75. Ik weet niet meer precies hoe dat ging.” Tot rust komen “Dat doe ik in De Galgenwaard. Mijn vader en broer hebben een seizoenkaart en ik ga vaak mee. Negentig minuten een beetje slap ouwehoeren. Een wedstrijd van FC Utrecht is ultieme ontspanning voor mij.” Lekkerste biertje “Biertjes drink ik het liefst in café De Potdeksel: ouderwetse fluitjes in een authentieke Utrechtse bruine kroeg.”

Grootste ergernis “Wandelaars en fietsers op de Vismarkt die zich aan elkaar ergeren. Of mensen die je uitschelden als je tien meter aan de verkeerde kant van de Oudegracht fietst.” Leukste avond “Vrienden van mij hebben De Tante Joke Karaoke Band opgericht. Dat begon heel klein in de kelder van Walden. Inmiddels staan ze op het podium van TivoliVredenburg. Als ik niet bevriend met ze was geweest, had ik misschien niet zo snel zo’n avond bezocht. Maar die avonden zijn altijd legendarisch. Toegegeven: er komt veel drank aan te pas.” Lievelingswinkel “Die mis ik in Utrecht! De kledingwinkel Ill in de Drieharingstraat was favoriet, maar die is sinds anderhalf jaar gesloten. Als ik daar naar binnen ging hield ik de muziek-app Shazam alvast bij de hand, want er werd altijd heerlijke hiphop gedraaid. En bij het verlaten van de winkel was mijn portemonnee een stuk lichter.”

k ben blij dat ik sinds vier maanden in een huis in Utrecht woon, de stad in Nederland waar ik me het best thuisvoel. Als ik door de Kanaalstraat loop en de gebedsoproep van de moskee hoor, voelt het even alsof ik terug ben in Jemen. En dan voel ik me schuldig”, zegt Faris. “Dat ik hier veilig op straat loop, terwijl zich in Jemen op dit moment de grootste humanitaire ramp voltrekt. Maar daar hoor je bijna niemand over.” Faris is sinds vijf jaar in Nederland. Hij kwam terecht in een asielzoekerscentrum in Friesland. Daar ontmoette hij op een taalschool zijn Nederlandse vrouw, die daar werkte. Toen hij haar voor het eerst zag, was hij op slag verliefd. Inmiddels zijn ze getrouwd en naar Utrecht verhuisd. “In Friesland zijn de mensen heel lief en aardig. Ik heb me er nooit gediscrimineerd gevoeld. Maar in Utrecht wonen meer multiculturele mensen en voel ik me minder buitenlands.” Faris vindt Oog in Al, de wijk waar hij woont, ‘supermooi’. Het is rustig, schoon en de wijk ligt centraal. Het allermooist vindt hij de Dafne Schippersbrug over het Amsterdam-Rijnkanaal. Als kersverse Utrechter moet hij zijn favoriete plekken in Utrecht verder nog ontdekken. Niet zielig In Jemen had Faris een eigen bedrijf in logistiek. In Utrecht werkt hij als projectmedewerker bij de stichting New Dutch Connections. Hij helpt nieuwe Nederlanders een toekomst op te bouwen. Dat doet hij bijvoorbeeld door

trainingen in soft skills te geven: hoe ga je met Nederlanders om? Faris leert dat elkaar in de ogen kijken tijdens een gesprek hier gepast is, dus niet onbeleefd. En dat het normaal is om elkaar een hand te geven. Dat soort dingen lijken heel gewoon, maar heeft ook Faris moeten leren toen hij in Nederland kwam. Volgens Faris betekent integratie goed aanpassen en niet je eigen cultuur verliezen. Hij is voorzitter van de groep Jemenieten in Nederland. Zo probeert hij Jemenieten te stimuleren om in Nederland snel weer te beginnen met werken. Faris wil dat de Jemenieten het goede voorbeeld zijn van geslaagde integratie. Dat is volgens hem ook nodig, want niet iedereen in Nederland denkt positief over vluchtelingen. Onterecht volgens Faris. “Vluchten betekent dat je een land verlaat omdat er op dat moment niet te leven is. Als hier in Nederland oorlog zou uitbreken, zou je ook vluchten.” Belangrijk is om óók in een nieuw land positief naar de toekomst te blijven kijken. Zelf hoopt Faris zo snel mogelijk te kunnen beginnen aan een studie logistiek. Met de juiste diploma’s kan hij opnieuw een eigen bedrijf opzetten, nu in Nederland. Het liefst een logistiek bedrijf tussen Europa en het Midden-Oosten. Ook wil hij als de situatie in Jemen veiliger is ideeën paraat hebben om het land te helpen. “Ik vind het erg jammer wat er gebeurt; Jemen is zo’n mooi land. Ik hoop voor de komende generaties dat de toekomst in Jemen beter wordt. Wij kunnen deel uitmaken van die verandering.”

Deze reeks is een samenwerking van DUIC en Culturele Zondagen, mogelijk gemaakt door Stichting Dialoog en Gemeente Utrecht. Jezelf of iemand anders aanmelden voor deze rubriek? Dat kan! Mail naar redactie@duic.nl

Trots als Utrechter “Op het feit dat Utrecht steeds meer uitgroeit tot boekenstad, met nieuwe toegankelijke literaire avonden, een gloednieuwe uitgeverij en natuurlijk de titel ‘City of Literature’. Dat vind ik mooi om te zien.” Beste optreden “Een paar jaar geleden was ik bij Nas in TivoliVredenburg. Zijn album Illmatic bestond toen twintig jaar. Het optreden zelf was niet per se van wereldklasse – hij opende de avond met: ‘Hello Amsterdam’ – maar het was onvergetelijk om zo’n grote rapper van zo dichtbij te zien.” Favoriete Utrechter “Door de boekenbar heb ik Pim van der Mijl en Shay Raviv leren kennen. Zij wonen in de buurt van de Westerkade en zijn de initiatiefnemers van De Voorkamer in de Kanaalstraat: een ontmoetingsplek voor vluchtelingen en locals. Daar zijn ze twee jaar geleden mee gestart en nu is er bijna elke avond iets bijzonders, van een taalcafé tot vertoningen van Arabische films en jamsessies. Ze doen het allemaal geheel belangeloos, omdat ze vinden dat er gewoon zo’n plek moet zijn. Dat vind ik inspirerend.” Droomhuis “Mijn stelling is dat je tegenwoordig overal leuk kunt wonen in Utrecht. Mijn broer woont in Overvecht, ikzelf in het centrum en mijn ouders in Wittevrouwen. Allemaal plekken waar ik graag zou wonen. Maar als ik moet kiezen, dan toch graag op de Westerkade. Daar, rondom het Ledig Erf, komt álles wat Utrecht zo mooi maakt samen.” Utrecht is … “...alles wat een stad moet zijn.”

PASPOORT Naam Land Plaats Levensmotto

Faris Alqubati Jemen Sanaa ‘Bouw bruggen tussen het onbekende en het bekende’

Aantal mensen met (alleen) een Jemenitisch paspoort in Utrecht in 2017: 10 (bron: Basisregistratie Personen/BRP)

12 Cultuur / Uit HETZELFDE

NR. 53 | MAART 2018 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

Tip: d check voor je op pa MAAR DAN ANDERS site of gaat altijd de web n de Facebook-pagina va satie voor betreffende organi gen of eventuele wijzigin annuleringen. Meer uitjes? Ga naar bierenappelsap.nl.

5 x boerderijen

Bier en Appelsap is een online magazine voor ouders in de regio Utrecht met tips om met je kinderen op pad te gaan. Bier en Appelsap houdt van horeca, cultuur, natuur en geeft elke week een overzicht van de leukste weekendtips! Omdat de lente in de lucht hangt, is het tijd voor bezoekjes aan een van de boerderijen in de regio. Vijf leuke uitjes voor de voorjaarsvakantie op een rij.

Zonnige Zondagen op De Zonnewijzer Voor kinderen is het een belevenis om alle dieren van dichtbij te zien en aan te raken op Boerderij de Zonnewijzer. Ze kunnen tijdens de Zonnige Zondag de koeien maïs geven, de geiten aaien, een kalfje een flesje melk geven, met de pony wandelen, knuffelen met een kalfje en nog veel meer. boerderijdezonnewijzer.nl Koningslaan 15, Bunnik

Geiten van Geertjes Hoeve In Haarzuilens vind je de Geertjes Hoeve. Deze boerderij houdt zich voornamelijk bezig met geiten en dat is in het voorjaar een feestje, want dan mogen de geitenlammeren gevoerd worden met de fles. Er is een uitgebreide boerderijwinkel en je kunt lekker pannenkoeken of een broodje eten. geertjeshoeve.nl Thematerweg 5, Haarzuilens

KENNER TIPT Wat Tentoonstelling Connected Wanneer T/m 12 mei geopend op vrijdag en zaterdag van 13.00 tot 17.00 uur Waar Galerie Rob Rademaker Online robrademaker.nl

Op stal bij Hoeve Ravenstein Bij Hoeve Ravenstein, op landgoed Groeneveld in Baarn, zijn altijd genoeg (jonge) dieren te zien. Ga je ook kijken? Breng dan ook een bezoek aan de boerderijwinkel (met veel glutenvrije producten), de koeienstal, de moestuin en het boerderijterras. hoeveravenstein.nl Ravensteinselaan 3, Baarn

Workshops op de Lenteboerderij Heb jij (klein)kinderen tussen de twee en twaalf jaar die creatief zijn, graag buitenspelen en samen op avontuur willen? Dan is de Lenteboerderij een erg leuke optie voor een dagje uit. Hier zijn jonge dieren om te aaien, activiteiten voor de kinderen en workshops en foodtrucks voor de ouders. deboerin.nl/lenteboerderij Mijzijde 6, Kamerik

Te fiets naar Utrecht Natuurlijk In verschillende wijken van de stad Utrecht vind je de kinderboerderijen van Utrecht Natuurlijk. Ook daar worden in het voorjaar beestjes geboren. Bekijk online welke vestiging het dichtst bij jou in de buurt zit! Bij deze boerderijen zit vaak een leuke speeltuin. Een ideaal uitje voor wie het dicht bij huis wil zoeken. utrechtnatuurlijk.nl

Marcel Gieling

Kunstproject Connected ‘Verbinding’ was het uitgangspunt dat de Utrechtse kunstenaar Lars Tuziasm voor de expositie voor ogen had. Als initiator daagde hij een tiental collega’s uit voor een bijzonder experiment: iedere kunstenaar zou in hun eigen discipline samen met Tuziasm een schilderij maken. Het resultaat is meer dan verrassend. Het zijn fifty-fifty schilderijen geworden: de ene helft is geschilderd door de initiatiefnemer, de andere door de collega-kunstenaar met wie de bedoelde verbinding is gelegd. De stedelijke omgeving is een terugkerend thema in Tuziasms eigen oeuvre en die loopt dan ook als een rode draad door de geëxposeerde schilderijen. Connected is een expositie die gezien mag worden.

Advertenties

Ga kettingloos fietsen

Student gezocht! Wil jij wat extra’s verdienen? Wij zoeken een collega die ons op tijdelijke basis parttime kan helpen met het bijwerken van gegevens in onze onmisbare, digitale database en andere ondersteunende werkzaamheden. De werktijden zijn, in overleg, flexibel in te delen. Ben jij die accurate, representatieve, sociale collega met uitstekende computervaardigheden? Richt jouw sollicitatie aan Mirjam Kool via officemanager@wesselopartners.nl.

www.wesselopartners.nl

€ 699

€ 599

Cultuur / Uit 13

MAART 2018 | NR. 53 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

UITTIPS

Tussen je oren

Tweetakt Festival Vr 30 maart tot zo 15 april, binnenstad Utrecht

Foto: Jelmer de Haas

CATCH 2018 Za 24 maart, TivoliVredenburg

WIE BEN JE? Floris Gelder (23), student zelfstandig werkend kok

Liselot van der Klift

Elektronicaliefhebbers kunnen hun hart ophalen bij CATCH. Het succesvolle, vernieuwende eendagsfestival maakt zich op voor de vierde editie. Het biedt zoals altijd een gevarieerd en spannend aanbod aan dj’s en live-acts zoals Fatima Yamaha en Colin Benders. Dansen kan tot het ochtendgloren, want pas om 05.30 uur sluiten de deuren. Festivalgangers betalen 31,50 euro toegang.

tivolivredenburg.nl

WAT LUISTER JE? Life’s a bitch Sjammienators

Dompel je onder in een wereld vol kunst, theater, dans, muziek en cabaret. Voor de zestiende editie van het festival Tweetakt wordt de Utrechtse binnenstad omgetoverd tot dé plek om jonge en ervaren talenten te ontdekken. Duik de theaters in of bezoek de Neude, dat voor de gelegenheid wordt omgetoverd tot muzikale walhalla. Wie de tickets alvast online koopt, voorkomt dat de show bij aankomst al is uitverkocht.

tweetakt.nl

The Court Sessions Zo 25 maart, De Rechtbank Wie zondag brak is van de avond ervoor, maar ook wie juist helemaal is uitgerust, vindt zondagmiddag vreugd bij The Court Sessions. In samenwerking met radiozender Sublime FM presenteert restaurant De Rechtbank een gratis toegankelijke middag vol funk, jazz en soul. In het voormalig gerechtsgebouw speelt de huisband vanaf 15.00 uur samen met singer-songwriter Kris Berry de muziek van grootse muzikanten als Amy Winehouse en Prince.

derechtbank.com

“Regelmatig bezoek ik hardcorefeesten. Als ik onderweg ben, vind ik het heerlijk om snelle, harde muziek te luisteren. Zeker op de fiets, dan trap ik zo lekker door. Veel mensen delen deze muzieksmaak niet met me, maar dat maakt niet uit. Ik vind het mooi.”

Utrecht Lacht: Open Mic Comedynight Wo 28 maart, Hofman Café Hup met de benen in de lolbroek en armen in de grapjas, want vanavond staat in Café Hofman weer aanstormend en gevestigd comedytalent op het podium. De zowel binnenlandse als buitenlandse stand-up bijdehandjes zijn gewapend met niets meer dan een microfoon en een goed gevoel voor humor. Dit avondje vermaak kost 5,50 euro. Met een hapje eten vooraf is een combiticket handig: 15,50 euro.

hofman-cafe.nl WIE BEN JE? Suze Walrave (21), student communicatiemanagement WAT LUISTER JE? Nieuw Linde Schöne “Linde Schöne is een artiest die ik recentelijk heb ontdekt. Ik ben een enorme voorstander van vrouwelijke R&B en betrap mezelf er keer op keer op dat ik op Nederlandse artiesten terugval. Deze muziek luister ik het liefst wanneer ik in mijn eentje onderweg ben en mijn dag goed wil beginnen of eindigen.”

40UP XL Vr 23 maart, TivoliVredenburg Wie denkt dat dansen tot in de vroege uurtjes alleen aan jongeren is besteed, kent 40UP nog niet. Het feestje voor veertigplussers keert terug naar het Utregs muziekpaleis voor een XL-editie. De veertigplusheupen deinen op de maat van hits uit de jaren negentig, of bij Plein 6 op de maat van latin, jazz en sambamadness. Wie aan dansen niet genoeg heeft, kan in de foyer van Pandora z’n zangkwaliteiten testen tijdens de KaraUP Singalong. Kaartjes zijn 20,75 euro.

tivolivredenburg.nl

14 Cultuur / Uit

NR. 53 | MAART 2018 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

DE KLASSIEKER Annabel van Heesbeen

Robert Oosterbroek

Loes Kramer in haar café met aan haar voeten labrador Patsie

‘In de hemel is geen bier, dus daarom drinken wij het hier’. Een treffend gezegde dat al sinds 1974 op Jan Primus van toepassing is, het café op de hoek van de Jan van Scorelstraat. De kroeg was misschien wel de eerste in Nederland die speciaalbieren schonk. “In elk geval de eerste boven de rivieren”, zegt Loes Kramer (57), al dertig jaar de eigenaar van deze klassieker.

‘Wij waren het eerste café in Nederland dat speciaalbier schonk’

‘Te veel vernieuwing is een gebrek aan zelfbeheersing’

oes zit graag op de bank van donkerbruin hout in de hoek van het café. Daar kan ze de ruimte overzien en in de gaten houden wie er binnenkomt. Binnen is het nu stil, buiten razen auto’s en fietsers langs elkaar heen. “We zitten aan het drukste fietspad van Nederland”, zegt Loes vanaf de bank, naar buiten wijzend. De gaskachel brandt zacht en twee mannen aan de bar genieten van een biertje. Aan Loes’ voeten ligt Patsie weg te dommelen; de labrador is vernoemd naar een vertegenwoordiger van bierbrouwerij Ter Dolen. Boven de houten bank liggen stapels bieralmanakken. Of Loes die nog wel eens raadpleegt? Zelf niet meer, maar gasten vinden het soms leuk. Sommige boeken zijn oud en hebben een rafelrandje, andere glimmen nog na van de drukkerij. Al even gemêleerd als de almanakken is het publiek dat in het café verschijnt. Er komen buurtgenoten, studenten en bedrijven. “We zijn net een volkenkundig museum”, zegt Loes. Zelf kwam ze het café binnen als student. Eerst stond ze aan de bar, maar algauw erachter. Daar ontmoette ze haar man Dirk Twijnstra, met wie ze het café in 1988 overnam. Ze runden het samen tot hij negen jaar geleden overleed. Het café werd in 1974 door de familie Van der Pas opgericht. De heer Van der Pas was huisarts en had met zijn vrouw elf kinderen. Het Belgische Blankenberge was een geliefde vakantieplek, waar de Belgische speciaalbieren hem wel konden bekoren. Zozeer zelfs, dat hij besloot de bloemist op de hoek van de Jan van Scorelstraat op te kopen en te verbouwen tot een café. Daar gingen zijn twee zoons aan de slag. Speciaalbier werd nog niet gedronken in Nederland. Er waren geen groothandels die iets anders dan pils verkochten. Daarom reden de twee zoons met hun bestelbusje naar kleine brouwerijen en kloosters in België en Duitsland, op zoek naar bijzondere speciaalbieren. Bij de opening was de kelder tot de nok toe gevuld met bierflesjes. Veel media waren bij de opening van het café aanwezig – zo maakte Mart Smeets namens de VPRO een live radio-uitzending. In

1983 nam ‘Dikke Willem’ het café van de gebroeders Van der Pas over. Een kleine vijf jaar later ging het failliet – Loes denkt dat wel te kunnen verklaren: “Als je gelijk áán de bar gaat zitten in plaats van erachter, gaat het snel mis.” In 1988 namen Dirk en Loes het roer over. “Dat was hartstikke leuk en spannend. We hebben kei- en keihard moeten werken.” Aan het eind van de eerste dag stonden Loes en Dirk te schrobben, alvorens de voordeur achter zich dicht te trekken. “Maar sluiten voelde anders dan anders; de deur zou vanaf dat moment nooit meer écht dichtgaan. Je blijft eindverantwoordelijk.” Het geld dat ze van Dirks vader hadden geleend om het café over te nemen, konden ze na een jaar al terugbetalen.

welke bieren worden genoteerd. Dat alles om een gevarieerd aanbod te creëren. De mensen kunnen dat waarderen. Een man aan de bar: “Elke keer is het goed gekozen, het aanbod is nooit eenzijdig.” Loes lacht verlegen. Zelf drinkt ze graag een Rinse Geuze (“Een echte, niet zo’n aangelengde”) of een Koninck van het vat. Ze kan alle biersmaken omschrijven en gasten helpen de goede keuze te maken. Het barpersoneel – vaak studenten – moet dat ook kunnen. Een van de eerste dingen die Loes tegen nieuwelingen zegt, is: ‘Wees jezelf achter de bar’. “Je hoeft hier niet een toneelstukje op te voeren. Als je een tentamen verpest hebt, mag je daar best de pest in hebben. Zolang je natuurlijk wel correct blijft.”

Geen verrassingen Het bloemetjesbehang is uit Jan Primus verdwenen en ook de Sanseveria’s overleefden het niet. Maar verder bleef Jan Primus gewoon Jan Primus. “Te veel vernieuwing is een gebrek aan zelf beheersing”, zegt Loes. Die uitspraak hoorde ze eens van Jan Fischer, sinds 1982 eigenaar van het bekende hotel Van der Werff op Schiermonnikoog. Een typerende zin voor Primus, vindt ze. Een schilder omschreef het café dan ook eens als ‘een stilstaand punt in het universum’. Dirk en Loes wilden het café in Utrecht-Oost graag stabiel houden. Tien bieren op de tap, 75 op fles en geen muziek. Loes: “Een café is bedoeld om te drinken, te praten en mensen te ontmoeten. Muziek stoort.” Een van de mannen aan de bar vertelt dat hij klant is van het eerste uur. Hij is niet de enige die sinds 1974 regelmatig het café binnenstapt. Loes vertelt dat er zelfs mensen zijn die een huis in de buurt hebben gekocht om naar Primus te kunnen lopen. Voor velen is het een huiskamer buiten de deur. Gasten die binnenkomen werpen snel een blik op de twee krijtborden op de muur, het menu waarop al veertig jaar bijzondere bieren staan. Het rechterbord verandert wél vaak, bijna dagelijks. “Maar er staat altijd een Tripel, dubbel, blond en IPA op, aangevuld met seizoensbieren.” Keer op keer wordt zorgvuldig overwogen

Seizoenskaart voor Primus Elke dag is Jan Primus vanaf 15.00 uur open. Loes houdt zich strak aan de openings- en sluitingstijden. “Ik sluit nooit eerder als het niet druk is, dus zul je nooit voor een dichte deur staan. Ook blijf ik

Iemand omschreef Jan Primus eens als ‘een stilstaand punt in het universum’ niet langer open als het nog helemaal vol is. Continuïteit is belangrijk. Je weet bij ons waar je aan toe bent.” Je kunt bij Primus niet reserveren. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt. En het café afhuren voor een feest of borrel is geen optie. “Dan ben ik ineens dicht voor vaste gasten. Geen haar op m’n hoofd die eraan denkt.” Bij Jan Primus komen veel vaste groepjes, zoals sportclubjes en studentendisputen. “We weten welke groep wan-

MAART 2018 | NR. 53 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

Loes Kramer en Dirk Twijnstra in hun café

De opening van de Piekenkermis werd vaak spectaculair gevierd bij Jan Primus, zoals hier met een aligator op de bar

UTRG.nl de online winkel voor U.

Mart Smeets bij de opening van Jan Primus

neer komt en hoe laat. Bij voorkeur gaan ze op hun vaste plek zitten.” Van oudsher is Primus een café waar ook vrouwen gemakkelijk alleen naartoe gaan: er wordt namelijk altijd opgelet. Dat was vroeger niet overal zo, vertelt Loes. Vanuit de Uithof fietsen er veel studenten en wetenschappers aan. De burgemeester zit er soms in alle rust met een afspraak. “We zijn geen gemiddeld bruin café waar het over voetbal en seks gaat. Hier wordt over van alles geluld.” FC Utrecht-supporters schuiven elke zondag aan. Zij hebben meer een seizoenkaart voor Primus dan voor de wedstrijden in De Galgenwaard, hebben ze een keer tegen Loes gezegd. Ze zegt lachend: “Je merkt aan hun gedrag niet of FC Utrecht nu verloren of gewonnen heeft. Ze willen gewoon een mooie wedstrijd zien en daarna gezelligheid met bier.” Het hele leven komt voorbij in het

café. Huwelijken ontstaan er. De baby’s die in de buik van hun moeder al in Primus kwamen, staan er later achter de bar. En er vinden recepties van bruiloften plaats, maar ook van uitvaarten. “Sommige gasten geven nadrukkelijk aan dat ze hier willen samenkomen na de uitvaart. Ik heb daar nog nooit nee op gezegd.” Ook zulke recepties vinden in dit café gewoon plaats tussen de ‘normale’ cafégasten. Ook Patsie hangt trouw rond in Jan Primus; sinds Dirks overlijden gaat de hond altijd met Loes mee. In het tussenhalletje staat de trommel met hondenkoekjes die menig cafébezoeker inmiddels weet te vinden. Wanneer houdt Loes met het werk op? Simpel: zodra ze het niet meer leuk vindt. “Dan trek ik de deur achter me dicht en kom ik er nooit meer.” Een gast roept vanaf de bar: “Dan kom ik ook niet meer!”

entree

16 Cultuur / Uit

NR. 53 | MAART 2018 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

KUNST AAN GEBOUWEN

Arjan den Boer

Tegeltableaus van

College Blaucapel Bij veel recente sloop- en renovatieprojecten gaan monumentale kunstwerken uit de wederopbouwperiode verloren. Soms worden ze wel gedemonteerd en bewaard, maar lang niet altijd herplaatst aan het nieuwe gebouw. Een voorbeeld is de grote tegelwand van het Gerrit Rietveld College.

ij de verhuizing naar een nieuw schoolgebouw in Tuindorp-Oost koos de Christelijke HBS (voordien gevestigd aan de Nieuwegracht) in 1965 voor een nieuwe naam: Reformatorisch College Blaucapel. Het gebouw voor negenhonderd leerlingen aan de Winklerlaan werd ontworpen door de Rotterdamse architect Cornelis Elffers (1898-1987). De bouwstijl was functionalistisch en modern, maar de opzet klassiek. Het complex bestond uit vier vleugels – waarvan één hoge – rond een binnenhof. Deze groepering versterkte het gevoel van een gemeenschap. 'De architect heeft met succes gestreefd naar een zekere mate van intimiteit, naar het vasthouden van een menselijke schaal,' schreef het Utrechts Nieuwsblad. Universele symboliek Het aanzien van de school werd verlevendigd door een enorm tegeltableau van Dick Elffers, de broer van de architect. Het zat rondom de buitenzijde van de fietsenstalling voor docenten, ongeveer 12 bij 4 meter groot. De stalling stond als het ware los tussen de betonnen pijlers die de voorste gebouwvleugel droegen, en lag dan ook iets ingesprongen. De ene lange zijde was vanaf de Winklerlaan zichtbaar, de andere vanaf het binnenhof. Het kunstwerk heeft geen titel en een toelichting is niet bekend, dus we moeten er zelf betekenis aan geven. De ene lange muur toont een strandtafereel met een rode zon, blauwe wolken, de zee, silhouetten van mensen, een schip en een grote vis. Terwijl de laatste twee als christelijke symbolen bedoeld kunnen zijn – Elffers was zelf calvinistisch opgevoed – biedt de andere zijde meer universele symboliek. Daar zien we planeten in een soort oersoep, en een raadselachtige tweeling-foetus die lijkt op het yin-yangsymbool. Er is ook een vierdelige cirkel (wielkruis) afgebeeld die symbool kan staan voor de windrichtingen of de vier elementen. De beide korte muren bleven relatief leeg, met als meest herkenbare element een anker. De overheersende kleuren zijn blauw, rood, geel en zwart. Verder valt op dat de voorstellingen grotendeels zijn opgebouwd uit egale kleurvakken en simpele vormen, terwijl enkele elementen veel gedetailleerder zijn uitgewerkt, zoals de 'foetus' en de vis. De geglazuurde tegels werden overigens in 1964 uitgevoerd bij De Porceleyne Fles in Delft.

Tegelwanden door Dick Elffers, 1965 (foto Arjan den Boer, 2014) Talenten Cornelis (Kees) en Dick Elffers waren broers die vaker samenwerkten. Waar de een succes had als architect was de ander actief als kunstenaar en ontwerper. In de monumentale kunst aan gebouwen kwamen hun talenten samen. Dick Elffers (1910-1990) was opgeleid tot grafisch ontwerper aan de Rotterdamse kunstacademie en werkte voor de oorlog als assistent van Piet Zwart. Na 1945 ontwikkelde hij zich tot een veelzijdig kunstenaar: tekenaar, schilder, graficus, beeldhouwer, keramist en fotograaf. Een uitnodiging om zich aan te sluiten bij Cobra (de groep rond Appel, Corneille en Constant) sloeg Elffers af, hoewel zijn stijl in de jaren vijftig verwant was. Hij ontwierp onder andere affiches voor het Holland Festival, het 5 mei-Comité, het Amsterdamse Stedelijk Museum en het Rijksmuseum, waarvoor Elffers ook tentoonstelling vormgaf. Zijn veelzijdigheid blijkt ook uit de speelse reclametorens die hij ontwierp bij de RAI en op het Jaarbeursplein. (Die laatste is rond 2010 onopgemerkt gesneuveld, terwijl die bij de RAI nog altijd als herkenningspunt dient.) Herplaatsing? Na een fusie in 2005, onder de nieuwe naam Gerrit Rietveld College, was de school toe aan een ruimere behuizing. Er werd een plan gemaakt voor een nieuw gebouw op de naastgelegen

sportvelden, en woningen op de oude plek. De Vereniging Oud-Utrecht, Bond Heemschut en het Cuypersgenootschap streden voor behoud van het oude gebouw, dat zij als karakteristiek erfgoed van de jaren zestig beschouwden. Hun strijd voerde tot aan de Raad van State maar was tevergeefs: in 2015 is het complex gesloopt. Daarbij werd het kunstwerk van Dick Elffers tegel voor tegel gedemonteerd. De school zelf kon of wilde het werk niet herplaatsen en een geschikte locatie in de directe omgeving bleek uiteindelijk onhaalbaar. Inmiddels liggen de tegels al enkele jaren in de opslag. De zoektocht gaat door naar een bouwproject of bestaand gebouw met een grote gesloten gevel. Een losstaand gebouwtje om volledig 'in te pakken', zoals een transformatorhuisje of een paviljoen in een park, is ook een optie. Geïnteresseerde eigenaren of ontwikkelaars kunnen zich melden bij Heemschut! Eigenlijk is het onbegrijpelijk hoe scholen en andere instellingen met hun eigen erfgoed omgaan. Waarom kunstwerken niet herplaatsen aan het nieuwe gebouw als mooie herinnering? Hedendaagse architecten zitten er misschien niet op te wachten als zo'n werk 'nog even' moet worden ingepast. Maar als herplaatsing wordt opgenomen in het programma van eisen kan er vanaf het eerste ontwerp rekening mee worden gehouden.

In hun monumentale kunst aan gebouwen kwamen de talenten van Kees en Dick Elffers samen

Advertenties Paasverrassing op de ASW! 31 maart krijgt u met deze bon van ondernemersvereniging #ASW030 een verrassing! Tussen 11 en 16 uur in de winkels op de Straatweg met Paasposter in de etalage. Wees snel, op=op. Vrolijk Pasen!!

FRESJ verzorgt wc’s op diverse events. Poets jij met liefde? Ben je energiek, representatief, zelfstandig inzetbaar, sociaal vaardig, servicegericht? Dit is jouw bijverdienste! Payroll of Freelance. 06 17452611

Botox Hartje Utrecht Direct Jonger, Frisser, Vrolijker! Botox en fillers op nog geen 3 minuten lopen van de Dom, door een ervaren huisarts. Meer informatie: www.botoxinjectablesutrecht.nl Maak nu direct online een afspraak.

Ook hier plaatsen? Uw advertentie op deze plek? Dat kan al vanaf €75,-. Reserveer eenvoudig uw plaats via de website adverteren.duic.nl/ kleine-advertentie-krant

Cultuur / Uit 17

MAART 2018 | NR. 53 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

JETTE & JILDOU DRINKEN KOFFIE

Jette Pellemans & Jildou Fabriek

Chique taartjes op een honingraatvloer

s de buit binnen? Ellenlange pashoksessies achter de rug? Of ben je een tikje overwhelmed door de flonkerende sieradenafdeling? Dan biedt warenhuis de Bijenkorf met het café en restaurant een plek om even bij te komen. Wij hebben niet geshopt, maar een kop koffie lusten we altijd! Dus slaan we na de grote draaideur rechtsaf naar het ‘City Café’. De Illy-koffiemachine staat aanlokkelijk te stralen op de bar. Als we ons hebben geïnstalleerd aan de hoge tafel met marmeren look vragen we ons meteen één ding af: waarom hebben ze hier alle ramen naar buiten afgeplakt met blinderend folie? Het blokkeert het volledig het zicht op de Lange Viestraat. Is het misschien de bedoeling dat we de winkel in kijken in plaats van naar

Jette en Jildou gaan op chic en drinken een kopje koffie met een mooi taartje bij de Bijenkorf.

de concurrent aan de overkant? In dat geval… je wilt toch ook dat mensen zien hoe gezellig mensen hier een kop koffie aan het drinken zijn? Loeiheet Terwijl onze hersenen kraken, serveert een aardige Bijenkorf-barista onze cappuccino en latte macchiato met sojamelk. Daarbij kiezen we een brownie met walnoten. De koffie ziet er goed uit, het kannetje espresso schenkt de serveerster pas aan tafel bij de latte – altijd een spectaculair gezicht. Bij de eerste slok blijkt de koffie loeiheet. Echt mond-verbrand-gevaar- heet. Die laten we eventjes staan, alleen zakt ondertussen het melkschuim genadeloos in, jammer. De brownie is fijn maar niet klein: één stukje kun je makkelijk delen.

Na deze eerste ronde verplaatsen we ons per roltrap – overpeinzing: hebben we eerder ergens koffie getest waar we een roltrap voor op moesten? – naar restaurant The Kitchen op de tweede verdieping. Een kleine ‘wauw’ kunnen we niet onderdrukken. Het ziet eruit alsof het in New York had kunnen zijn. Mooi, modern en werelds. We gaan zitten op lage designstoelen. De ramen reiken vanaf de vloer tot het plafond en bieden uitzicht op het drukke regenboogzebrapad en Vredenburg. Op de vloer is een ingenieus patroon met bijenraattegeltjes gelegd. Stijlvol.

sappeltaartjes loopt het water ons in de mond. We kiezen een deftig gebakje met champagnemousse, gekonfijte peer en een koekbodem. Dat blijkt een uitstekende combinatie met de zwarte koffies: een heerlijke Illy-espresso en een gewone koffie, die nauwelijks onderdoet. Bij de Bijenkorf kun je terecht voor excellente producten – de koffie was misschien niet excellent, maar het predikaat ‘primadeluxe’ krijgt-ie van ons wel. Al was het maar voor dat uitzicht op de tweede verdieping. Een plek om je werelds te voelen.

Deftig gebakje Wij komen binnenkort zeker terug in The Kitchen om meer taartjes te proeven, want bij de vitrine met prachtige gebakjes en eenpersoon-

Volg Jette & Jildou drinken koffie ook op Facebook en Instagram! Like en wees als eerste op de hoogte van waar Jette & Jildou deze keer koffie gaan drinken.

THEATER

LEZINGEN

DANS

Do 22 mrt

Ma 19 mrt

Wo 21 mrt

PODIUM HOGE WOERD [20:30]

TIVOLIVREDENBURG [17:30]

podiumhogewoerd.nl

sg.uu.nl

George van Houts: Kom Plot

Tv-series ontleed: Homeland

Nederlands Dans Theater: Sum Thoughts STADSSCHOUWBURG UTRECHT

DIVERSEN

Theater Utrecht: The Bright Side of Life

foto: Jelmer de Haas

stadsschouwburg-utrecht.nl

Theatermaker Bright O. Richards was een beroemd acteur in Liberia, maar moest 20 jaar geleden vluchten vanwege de burgeroorlog. Theater hielp hem een nieuw bestaan op te bouwen in Nederland. Hierover maakt hij samen met schrijver en regisseur Ko van den Bosch de komische en confronterende vertelling The Bright Side of Life, met livemuziek van Oleg Fateev. Een productie van Theater Utrecht ism New Dutch Connections. Hoe ga je om met het achterlaten van je oude wereld en het integreren in een nieuwe? Uiteindelijk blijkt dat niet daar waar je vandaan komt, maar daar waar het goed met je gaat, je thuis is. Een bijzondere actie bij deze voorstelling is dat je een extra kaart kan kopen voor een vluchteling. Wil je een vluchteling / statushouder de kans te geven om de voorstelling te zien en lijkt het je leuk om nieuwe mensen te ontmoeten? Koop dan een kaartje voor jezelf én een vluchteling. Theater Utrecht en New Dutch Connections zorgen ervoor dat het extra kaartje aan een vluchteling wordt gegeven die graag wil komen kijken.

Do 29 t/m za 31 mrt + di 3 & wo 4 apr

Theater Utrecht: The Bright Side of Life THEATER DE PAARDENKATHEDRAAL [20.00]

theaterutrecht.nl

George van Houts maakt met deze voorstelling geen cabaret, toneel of lezing. Maar meer een soort TED-talk met humor, karakter en de ontsluiering van een angstaanjagend, verbijsterend en wereldwijd complot. Van Houts speelt, vertelt en onderwijst over een aantal complottheorieën die tientallen jaren later waarheid bleken te zijn.

Studium Generale van de Universiteit Utrecht presenteert een lezing over de dreiging van terrorisme en stelt de vraag hoe wij hiermee om moeten gaan. Zijn harde acties noodzakelijk? Of moeten we meer inzetten op de zachtere, diplomatieke, aanpak? Historicus prof. Jacco Pekelder legt uit, aan de hand van fragmenten uit verschillende seizoenen van Homeland, welke vormen van contraterrorisme er zijn.

Deze dansvoorstelling van het Nederlands Dans Theater 2 is een rijke schakering van lyrische tot experimentele dans. De jonge dansers van NDT 2 worden in dit programma blootgesteld aan een veelvoud van danstalen. Huischoreografen Sol León en Paul Lightfoot voegen met Sum Thoughts een nieuw ballet toe aan hun inmiddels indrukwekkende NDT-oeuvre.

FILM

FILMTHEATER ‘T HOOGT [19:00]

hoogt.nl

Pakkende dramafilm uit ZuidAfrika over stamtradities, rituele inwijding tot mannelijkheid en homoseksualiteit. Xolani reist ieder jaar naar het verlaten berggebied van zijn stam om te helpen bij het inwijdingsritueel van jonge jongens tot man. Als een van die jongens zijn best bewaarde geheim ontdekt, staat het leven en bestaan van Xolani op het spel.

Unique Selling Point uitstekende koffie op een verrassend leuke locatie. Afknapmomentje De zwarte leunstoelen, wij konden er geen comfortabele houding in vinden.

Mario Batkovic

Utrecht is een stad vol muziek. Je kunt onder andere naar deze concerten en optredens:

Zo 18 mrt

Gekweel van de Minnestreel Muziekprogramma door Illustre Ensemble met minstrelenmuziek. BARTHOLOMEUS GASTHUIS [16:00]

Wo 21 mrt

Alex Lahey Feelgood indie van Australische singer-songwriter. ACU [20:30]

Ma 19 mrt

Roze Film: The Wound

de Bijenkorf

UITACTIE

Wo 21 mrt

Win 2 X 2 vrijkaarten voor Saman Amini

Happy Bach Dag: Meespeel-Bach in de Molen

Saman Amini vluchtte op 11-jarige leeftijd van Iran naar Nederland en ontwikkelde al op jonge leeftijd een passie voor theater. Saman is een verhalenverteller: met anekdotes, projecties en een live band schetst hij in deze liedjesvoorstelling een indringend autobiografisch portret. Hij zingt, speelt en vertelt over zijn leven, zijn familie, de foto: Koos Breukel liefde en alles wat nodig is om overeind te blijven. Saman staat met zijn voorstelling Samenloop van Omstandigheden op 7 april in Podium Hoge Woerd. Jij kunt erbij zijn! Reageren kan t/m 28 maart.

TIVOLIVREDENBURG [20:15]

Meespeelconcert in kader van de 333ste verjaardag van Bach.

Do 22 mrt

Concert met het UAF Muziekavond met vluchtelingstudenten. HET MUZIEKLOKAAL [20:30]

Vr 23 mrt

Mario Batkovic Bosnisch-Zwitserse accordeonist die tot het uiterste gaat. TIVOLIVREDENBURG [19:45]

Zo 25 mrt

Court Sessions Muzikale middag met soul, funk en jazz.

Kijk nu op uitagendautrecht.nl/acties

Meer tips? Neem het magazine UITagenda Utrecht o.a. bij

mee of kijk op

DE RECHTBANK [15:00]

18 Stad / Leven

NR. 53 | MAART 2018 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

Het team achter De Keuken van Gastmaal

KIJKEN IN KEUKEN: DE KEUKEN VAN GASTMAAL Yontie Helders

Robert Oosterbroek

'De geur uit de keuken is voor de gasten een deel van de beleving'

Foeliemayonaise van Ingrid Heerlijk op een salade, als dip of op brood.

Vinoloog en foodie Yontie Helders loopt een dag mee met de brigade van een inspirerend Utrechts restaurant. Een kijkje in de keuken: het inkopen, de samenstelling van het menu en de mise en place. Waar halen ze hun inspiratie vandaan? Hoe is de sfeer in de keuken? En hoe gaat men om met kritiek? Wat eten zij zelf het liefst? Alles komt aan bod. In deze aflevering: De Keuken van Gastmaal.

e spreken af in De Keuken van Gastmaal in de Biltstraat. Erik van den Eijnde (47) ontvangt mij in het nu lege restaurant. Hij is om 10.00 uur al aanwezig om de puntjes op de i te zetten van een nieuw gerecht dat hij de volgende dag met de rest van het personeel gaat proeven. Eric komt uit Gemert, vlakbij Eindhoven, zijn zuidelijke tongval heeft hem al verraden. ”Kun je dat horen?” vraagt hij grinnikend. Dat hij kok zou worden lag niet voor de hand. “Mijn vader had een groot schildersbedrijf en het lag in de lijn der verwachtingen dat ik de zaak over zou nemen. Maar ik werkte ook als vrijwilliger in een jongerencentrum als barman en dat vond ik fantastisch. Het bedrijf van mijn vader en de overname ervan hingen als een molensteen om mijn nek. Toen mijn vader op een avond aan tafel vertelde dat zich een koper voor zijn bedrijf had gemeld, viel er een last van mijn schouders. Ik kon gaan doen wat ik graag wilde: de horeca in. Ik volgde een versnelde opleiding aan de koksschool en kon aan de slag. Het was niet zo vreemd dat

RECEPT

• • • • •

het koken mij zo trok, want we zijn grootgebracht met goed en lekker eten. Mijn vader was de kok in huis. Elke dag drie gangen, de bouillon voor zondag werd op zaterdag al getrokken en de maaltijden waren altijd het belangrijkste deel van de dag. We hadden veel familie in het dorp en er schoof altijd wel iemand aan. We aten veel buiten de deur en leerden als kind al van alles te eten.” Na zijn opleiding vertrok Erik naar Utrecht en vond een baan als kok bij De Winkel van Sinkel. Maar hij wilde een stap hoger en vond een plek in een horecagelegenheid van dezelfde eigenaar: Polman’s Huis. “Daar in het grote keukenteam ben ik gedrild. Je moet je voorstellen dat er een rôtisseur en een saucier waren en er een strakke hiërarchie heerste. Ik heb daar het vakmanschap geleerd. Na zes jaar werd ik sous-chef bij LE:EN waar we ook mooi kookten. Toen ik gevraagd werd als chef bij Broers vond ik dat een mooie stap. Het bleek een misrekening; ik zat alleen maar achter een bureau om de administratie te doen en de planning te maken. Ik werd er geen leuker mens op, dit had ik niet gewild.”

2 eierdooiers Kneep citroen Peper en zout Snuf gemalen foelie Maïs- of zonnebloemolie erbij in een dun straaltje tot gewenste dikte

Zijn zus Simone werkte bij Undutchables, een groot internationaal recruitmentbureau, waar zij veel voor op reis was. Ze had de Hogere Hotelschool gedaan en was managementkant op gegaan, maar de horeca bleef trekken. Broer en zus besloten samen een bedrijfje te starten. Ze bedachten Gastmaal en de Tafel: koken bij mensen thuis voor een bepaalde gelegenheid. Erik kookte en Simone verzorgde de tafel. Het eten was net zo belangrijk als de tafel. Eerst vanuit huis en later, toen ze een pandje hadden gevonden in de Griftstraat, was traiteur en catering van daaruit een feit. Ze reisden het land door, van Terschelling tot Maastricht en kwamen soms voor rare verrassingen te staan wanneer er ter plekke op inductie gekookt werd, of wanneer de antieke pollepel van de familie per ongeluk mee was genomen. Na vijf jaar on the road vonden ze aan de Biltstraat een plek voor een eigen restaurant: De Keuken van Gastmaal. Weer een toepasselijke naam, hier konden de gasten zien hoe er gekookt werd. Simone nam de zakelijke en administratieve kant voor haar rekening en on-

derhield het directe contact met de gasten. Erik deed de keuken. Zes jaar geleden openden ze de deuren en het restaurant liep vrijwel meteen goed. En toen Volkskrant-recensent Mac van Dinther Gastmaal met een acht min honoreerde, was het succes verzekerd. Alles moet kloppen De volgende loop ik een dag mee in de keuken en help ik een bescheiden handje met de mise en place. We spreken af in Gastmaal Café, dat in 2014 open ging, tegenover Gastmaal en de Tafel. In het café heb je door een glazen wand uitzicht op wijnhandel Vleck. Het eten in het café wordt gecombineerd met het grote assortiment aan natuurwijnen van Vleck. Vin naturel begint steeds meer terrein te winnen: wijnen die zo puur mogelijk gemaakt worden zonder toevoeging van sulfiet of andere chemicaliën en zo min mogelijk gemanipuleerd worden. De makers zijn vaak de zonen of dochters van gerenommeerde wijnboeren, die het anders willen. ‘De punkers onder de wijnbouwers’ noemt Erik die generatie. In het café volgt een ontmoeting

MAART 2018 | NR. 53 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

‘Ik kook nooit

Lange wandelingen Ondertussen staat er een enorme bak met meiknollen voor me die geschild en in flinterdunne plakjes gesneden moeten worden. Ze worden ingelegd in het zuur en geserveerd op een borrelplankje. De van Berkel-snijmachine is inmiddels geen onbekende meer voor mij. “We hebben een EHBO-kist”, wordt er gegrapt. Ook in deze keuken geldt ‘no waste’: de schillen gaan in een bak en worden gebruikt in een bouillon. “Natuurlijk werken we met seizoensgebonden groen-

Advertorial

Dankzij mijn coach van het Ondernemersklankbord heb ik mijn focus gevonden

volgens recept’

met Simone. Terwijl ze de ene verrukkelijke tosti na de andere klaarmaakt voor vroege lunchers vertelt zij ook over het Bourgondisch tafelen uit haar jeugd, haar liefde voor eten en voor de gasten die bij hen komen. Ook bij haar moet alles kloppen: het eten en de sfeer, de muziek en de verlichting. Later zal ze ook aanschuiven in de Biltstraat om een nieuw gerecht te proeven. Is het gerecht Gastmaal-waardig? Kloppen de smaken? Kunnen we het naar een nog hoger plan tillen? En welke wijn gaan we erbij schenken? Proeven doen ze met het hele team. Het wordt tijd om naar de Biltstraat te gaan. Daar zijn Ingrid en Florian al druk bezig met de mise en place. De keuken staat midden in de zaak. “Daar hebben we bewust voor gekozen”, vertelt Erik. “De geur uit de keuken is voor de gasten een deel van de beleving.” Ingrid komt ook uit Gemert en is een nichtje van Erik en Simone. Zij is ‘klassiek geschoold’: volgde de hotelschool in Turnhout, werkte bij de Nonnerie in Son en Breughel en leerde de kneepjes van het vak bij Kaatje aan de Sluis. Erik zocht een kok en Ingrid wilde hem wel voor ‘even’ uit de brand helpen. ‘Even’ is in juni zes jaar. Florian volgde de opleiding tot zelfstandig kok begon zijn carrière bij Luce en later bij Yum Saap. Hij is meer van het experimenteren en de wildplukker van het team. Hij weet alles over paddenstoelen en ook waar hij watermunt en daslook kan vinden. “Geen wildplukker zal zijn vindplaatsen vertellen, die houden we geheim.” Patrick, gastheer en sommelier, stond vijftien jaar bij De Vingerhoed achter de bar en volgde Victor (ja, die van Héron) op. “We hebben geen witte of zwarte brigade, de keuken springt soms ook bij in de bediening en andersom.”

te, zoals iedereen, maar we wecken ook veel. Zo hebben we asperges en aardbeien in de kelder staan: de allerlekkerste, natuurlijk uit Gemert! Ons vlees is biologisch, veel komt van Slagerij Takke uit de Biltstraat of van een boer uit de Beemster. De groente komt van Rungis in Rotterdam of van De Goey Koot in de Nobelstraat.” Waar wordt de inspiratie voor een nieuw gerecht gevonden? Erik vindt die in de seizoenen tijdens zijn lange wandelingen in de natuur. “Er zit genoeg inspiratie in mijzelf en als ik rust in mijn hoofd heb, komt die eruit. Dan bedenk ik bijvoorbeeld dat we iets met confit de canard gaan doen – Ingrid bedenkt daar vervolgens een pâté van gésiers (eendenmaagjes) bij en Florian drie verschillende bereidingen van grapefruit. Zo vullen we elkaar aan. Ik wil niet in de creativiteit van een ander gaan zitten en iedereen mag op een bord laten zien hoe hij of zij een gerecht gepresenteerd wil hebben. Ik kan aan een bord altijd zien wie het gedresseerd heeft.” Erik kookt overigens nooit volgens recept. “Noem het maar cuisine intuitive.” Ondertussen heb ik een stuk confit geproefd: 24 uur gepekeld en dan sous vide gegaard op 56 graden. Hemels! Complimenten zijn hier snel binnen, maar hoe gaat Erik om met kritiek? “Kritiek is prima, mits goed onderbouwd – en dan gaan we ermee aan de slag. Maar als ik bijvoorbeeld ergens lees dat het onmogelijk is om met twee koks een heel restaurant te bedienen en dat alles alleen nog maar afgebakken moet worden… dan word ik wel boos om zoveel onnozelheid.” De saliemayonaise is gedraaid, het zoetzuur voor mijn schijfjes staat op, de brioches komen uit de oven, de kippenhuid knapperig gebakken, de cumberlandsaus is bijna op smaak en de makreel is gefileerd. De laatste hand wordt gelegd aan het nieuwe gerecht: geitennek sous vide gegaard, met een saus van karnemelk, raapstelen, korianderzaad, een meiknolletje en parelgort. Simone is ook binnen komen lopen en de tafel wordt gedekt. We proeven en er worden suggesties gedaan die allemaal worden meegenomen; volgende week staat het nieuwe gerecht op de kaart met een door Patrick uitgezochte Brouilly van Château Cambon.

Josée van den Heuvel had veel ervaring in het secretariaat als organisator van grote bedrijfsfeesten en als trouble shooter. Maar toen ze vanaf de Veluwe naar Utrecht verhuisde, zocht ze iemand die haar kon helpen nieuwe lijnen uit te zetten voor haar jonge bedrijf, want in deze regio begon ze weer op nul.

osée van den Heuvel organiseerde jarenlang met veel plezier feesten voor Center Parcs. Een baan waar haar organisatietalent en haar drang om het mensen naar de zin te maken goed samen kwamen. Door familie omstandigheden moest ze een carrière-switch maken. Toen haar werk als trouble shooter afgerond was. Ging Van den Heuvel weer in loondienst. Secretariaat Na enkele jaren secretariaat in loondienst wilde Van den Heuvel toch weer op eigen be-nen staan. Die kans kwam voorbij toen een oude werkgever vroeg haar om als ZZP’er ‘beurzen te gaan lopen’. Van den Heuvel: “Op een beurs run ik in mijn eentje de hele stand. Ik zorg dat alles geregeld is. Van het uiterlijk tot de inhoud. Ik vind dat heerlijk zo’n hele dag tussen de mensen staan.” Door deze opdracht kon ze voor zichzelf gaan be-ginnen. Haar bedrijf kreeg de Engelse naam ‘Madame&Office’. Onder deze naam biedt Van den Heuvel naast de organisatie van beurzen ook secretariaatsdiensten aan. “be-drijven benaderen mij als ze capaciteit tekort hebben of voor een vervanging”. Het Ondernemersklankbord Van den Heuvel startte Madame&Office in haar oude woonplaats op de Veluwe. In 2017 verhuisde ze naar de regio Utrecht. “Ik wilde de verhuizing aangrijpen om mezelf en mijn bedrijf scherper te presenteren. Ik kon min of meer opnieuw beginnen.” Om zichzelf te oriënteren op haar nieuwe regio en om een nieuw netwerk op te bouwen ging ze naar veel bijeenkomsten voor ondernemers. Op een ondernemersvent in Doorn maakte Van den Heuvel

Deze bijdrage wordt mede mogelijk gemaakt door het

kennis met het Ondernemersklankbord. “Het grappige is dat ik altijd andere mensen adviseerde naar het Ondernemersklankbord te gaan, maar dat het op mijn pad moest komen voordat ik mezelf bij het klankbord aanmeldde.” Het financiële aspect speelde voor Van den Heuvel zeker mee. “Voor het hele traject van een half jaar hoefde ik maar 150 euro te betalen. Dat geld staat niet in verhouding tot wat ik eraan gehad heb.” Van den Heuvel werd gekoppeld aan Aart Meijer. “Hij is een door de wol geverfd onder-nemer. Hij heeft niet per sé kennis van mijn vakgebied, maar het mooie is dat zaken en ondernemerskwaliteiten herkenbaar en universeel zijn.” Voor Van den Heuvel is haar coach een hele fijne gesprekspartner. “Aart is echt een klankbord voor me. Als ZZP’er moet ik alles alleen doen, dus het is heel fijn als er iemand soms over mijn schouder meekijkt. Het is echt anders dan wanneer je met vrienden over je zakelijke dilemma’s spreekt. Met Aart kan ik echt goed overleggen”. Op zoek naar de kern Meijer heeft Van den Heuvel vooral gestimuleerd terug te gaan naar haar kern. “Terwijl ik echt een denker ben was het toch lastig om te pinpointen wat nu echt is wie ik ben en wat ik het beste aan kan bieden. Ik moest echt aan de slag met huiswerk want zo’n vraag beantwoord je niet in vijf minuten. Ik kwam erachter dat ik het heel belangrijk vind om iets te betekenen voor mensen. Ik ben dienstbaar. Daarom zet ik nu met Madame&Office in op de organisatie van zakelijke evenementen en op secretariële support.

WORD TIENTJESVRIEND VAN

€10

Ontvang iedere uitgave netjes thuis per post en ondersteun het journalistieke werk van DUIC. Het DUIC lidmaatschap biedt u verder nog tal van voordelen. Als tientjesvriend van DUIC betaalt u een contributie van €10. U ontvangt 5 kranten en 1 toegangsbewijs voor Kinepolis Jaarbeurs.

Voor aanmelden of meer informatie:

duic.nl/vriendenvanduic

Kachels, Parket en Houten Vloeren

PVC VLOEREN VAN €29,98 PM2

V.A.

WWW.BEBOPARKET.NL 0546-750238

WWW.BEBOVLOEREN.NL 0546-566127

€3,98 PM2 excl. btw

WWW.BEBOTEGELS.NL 0546-564785

WWW.UWKACHEL.NL 0546-561204

Stad / Leven 21

MAART 2018 | NR. 53 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

ONDER DE MENSEN

Deze serie wordt mede mogelijk gemaakt door de gemeente Utrecht.

‘Mijn zus hoeft niet haar toekomst om te gooien alleen omdat ik gehandicapt ben’ “Een mantelzorger? Nee, zo zie ik mezelf niet. Hij is gewoon mijn broer en ik ben zijn kleine zusje”, zegt Tatewik stellig. Haar broer Taron kreeg op zijn negende te horen dat hij de ziekte van Duchenne heeft, een ernstige progressieve spierziekte waardoor de spieren uitvallen. Een genezing is er niet, maar het gezin en Taron blijven sterk en genieten van de tijd die ze samen hebben. Taron: “Het is niet leuk, maar het is mijn leven.” Tatewik helpt Taron met dagelijkse dingen Jesse Holweg

Onder de Mensen is een serie verhalen van DUIC waarin we zoeken naar voorbeelden van hulp, ondersteuning en initiatieven in Utrecht. Bij wie kun je terecht voor een steuntje in de rug om je leven weer op de rit krijgen? Hoe ondersteunen en helpen mensen elkaar om een stapje verder te komen? Wie zijn de enthousiaste initiatiefnemers die opstaan voor hun buurt? Deze keer deel 32: het gezin Tsaturjan.

Kijk voor meer informatie over mantelzorg op www.mantelzorgutrecht.nl

e ouders van Tatewik (21) en Taron (23) kwamen 22 jaar geleden uit Armenië naar Nederland. Het leven van Taron nam een tragische wending toen bleek dat hij de progressieve spierziekte heeft. Beetje bij beetje vallen meer spieren uit en uiteindelijk zal hij overlijden aan de ziekte. Momenteel kan hij zijn armen niet meer zelf omhoog krijgen en zit hij in een elektrische rolstoel. De hulp die hij nodig heeft krijgt hij van zijn familie. De moeder van Taron, Marine, is zijn hoofdverzorger. Ze helpt haar zoon met in en uit bed komen, douchen en andere zware taken. Zus Tatewik helpt met de kleine dingen wanneer hun ouders er niet zijn. Spullen verplaatsen zodat hij zich kan bewegen in zijn rolstoel, zijn computerscherm goed plaatsen en een glas water aangeven. “Als mijn broer zich verslikt, kan hij niet zelf een glas water pakken. En verslikken gebeurt steeds vaker door slijmophoping in zijn keel. Er moet dus altijd iemand zijn.” Taron beweegt zich voort in een speciale rolstoel en met een robotarm kan hij dingen vastpakken. ’s Nachts heeft hij beademing nodig. Zijn vader, Arthur, vertelt: “Het apparaat neemt dan de functie van zijn longen over. Het zal niet heel lang duren voor er ook overdag beademing nodig is.” Taron geeft aan veel hulp nodig te hebben. “De ziekte gaat snel én langzaam”, zegt hij. “Het is maar hoe je het bekijkt. Gelukkig werkt de robotarm goed en is mijn vader technisch. Hij kan dingen maken als het nodig is.” Vechten voor het gezin In het huis Tsaturjan wordt veel gesproken over de situatie die ieder gezinslid treft – open en eerlijk, dat is het geheim. Taron: “Het is soms moeilijk, maar door er met mijn ouders en zusje over te praten kan ik het accepteren. Het is een deel van mijn en ons leven en ik zie het niet anders. Ik kan somber zijn, maar dat heeft geen zin.” Arthur knikt en vult aan: “Elke dag moeten we vechten voor het gezin. We hebben alles meegemaakt, waardoor we enorm hecht zijn geworden.” Er

valt een korte stilte, waarna Tatewik roept: “Er zijn ook leuke dingen, hoor. Zoals spelen met alle gadgets, en onze reis naar Amerika met stichting Doe een Wens!" De herinnering aan het avontuur in Amerika brengt een lach op alle vier de gezichten. Makkelijk was het niet: het vliegtuig in met een elektrische rolstoel (‘en ook nog eens overstappen!’) en alle spullen die mee moesten. “Maar het was het helemaal waard”, zegt Tatewik. “In alle parken hoefden we nergens in de rij te staan en onze accommodatie was heerlijk.”

‘Goede en slechte tijden hebben we als gezin beleefd, daar ben ik blij mee’ Een eigen toekomst Tatewik was nog te jong om te beseffen wat er precies gebeurde toen de diagnose bij haar broer werd gesteld. Hoe het precies ging weet ze niet meer, wel zag ze dat haar broer zich prettiger ging voelen dankzij hulpmiddelen zoals een rolstoel. “Hij werd veel mobieler. Het zien van een glimlach op zijn gezicht... dat is voor mij de hele wereld.” De studente biofarmaceutische wetenschappen in Leiden vindt het belangrijk om veel bij haar familie te zijn. “Ik ben zo close met mijn ouders en broer dat ik niet op kamers hoef. Ik haal veel positiefs uit thuiswonen. Zelf kleren wassen? Dat doe ik al!” Doordat ze het druk heeft met de studie kan ze er niet altijd voor haar broer zijn. Daarom is de moeder van het gezin de hoofdverzorger. Taron

heeft al aangegeven dat hij niet wil dat Tatewik tot het einde van zijn leven voor hem gaat zorgen. “Als mijn ouders het niet meer kunnen, zijn er organisaties die het kunnen overnemen. Tatewik moet haar leven leiden. Zij hoeft niet haar toekomst om te gooien alleen omdat ik gehandicapt ben. Ik wil haar niet belasten.” Tatewik geeft toe dat het lastig was om erover na te denken. “Aan de ene kant wil je niet dat het gebeurt, maar je moet er nou eenmaal mee omgaan. Je weet wat er morgen of overmorgen kan gebeuren. Het was niet allemaal na een dag verwerkt, maar gelukkig hadden we ook hulp van Mieke Penning, een maatschappelijk werkster, die ons goed heeft geholpen.” Arthur Tsaturjan vindt het belangrijk dat beide kinderen een eigen toekomst hebben. “Dit is mijn zoon en dit is mijn dochter. Zij moet niet haar hele leven als mantelzorger leven. Tatewik studeert en zal op een dag trouwen en samenwonen. We realiseren ons goed dat we een aparte familie zijn, maar zij moet ook gewoon dochter kunnen zijn.” De maatschappelijk werkster was sowieso een grote steun voor het gezin. Stap voor stap legde ze het gezin uit wat ze moesten doen. Arthur: “In het begin was het natuurlijk moeilijk te accepteren. Met mijn hersenen lukte dat wel, maar met mijn gevoel niet.” Marine: “Je kunt leren er goed mee om te gaan. We wilden onze zoon helpen. En als je wilt, dan kun je het.” Een vooruitziende blik is erg belangrijk: een aanvraag doen voor hulpstukken kan even duren. Tatewik: “Als je weet dat het morgen moeilijk wordt, probeer je zolang het kan zo veel mogelijk samen te doen.” Arthur: “Soms lijken het kleine dingen die we meemaken, maar over een paar maanden zijn dat de grote dingen en de mooie herinneringen.” “Als we terugkijken, hebben we al verschrikkelijk veel leuks samen meegemaakt. In goede en slechte tijden”, voegt Marine toe. Taron sluit af: “Die goede en slechte tijden hebben we wel met elkaar beleefd. Als gezin. Daar ben ik heel blij mee.”

Advertentie

Maak jij binnenkort de Utrechtse fietsers nog vrolijker? U-Stal zoekt:

Senior Voorman voor één of meer Utrechtse NS fietsenstallingen • Nu 4 locaties, 5 in 2018 • Gastheer/-vrouw pur sang in de nieuwste fietsenstallingen • Visitekaartje van NS en Utrecht • Openingstijden 24/7 • Bij voorkeur fulltime • Bereid onregelmatige diensten te draaien conform rooster • Assisteert en vervangt unitleider bij bepaalde werkzaamheden bij langdurige afwezigheid

Doel van de functie De senior voorman draagt zorg voor de juiste behandeling van klanten, eerste medewerkers en medewerkers door aan te spreken en te sturen op gedrag. Knelpunten signaleren, analyseren, en rapporteren, inclusief korte en lange termijn oplossingen.

Taken Maken en aanpassen bij ziekte en verlof van weeken jaarroosters. Functioneringsgesprekken Afhandelen 1e lijns klachten Voorraadbeheer en controle Assisteren unitleider Bereikbaarheidsdient

Plaats in de organisatie De senior voorman legt verantwoording af aan de unitleider.

Instrueren, coachen, motiveren en ontwikkelen van medewerkers met een afstand tot de arbeidsmarkt.

Geeft leiding aan medewerkers door de kwaliteit en kwantiteit van de uitvoering van de dagelijkse werkzaamheden te controleren en medewerkers te begeleiden, instrueren, coachen en motiveren, waar nodig. Andere voorkomende werkzaamheden. Verantwoordelijkheden • Uitvoering geven aan het organisatiebeleid • Eigen werkprocessen en die van de (1e) medewerkers.

Vaardigheden • Sociale vaardigheden • Managementvaardigheden • Klant- & servicegericht • Planmatig & proactief werken • Stressbestendig • Computervaardig • Goede beheersing van de Nederlandse taal Functie-eisen • MBO 4 opleiding- of denkniveau • Verklaring Omtrent Gedrag

Mail jouw sollicitatie naar

info@u-stal.nl t.a.v. de heer R.J. Pot

22 Stad / Leven

NR. 53 | MAART 2018 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

GEHEIMEN VAN DE STAD

UTRECHTS GEMAAKT

Iris Wijngaarde

Rondleiders van Gilde Utrecht vertellen over verborgen en onbekende plekken in de stad. Gilde Utrecht Robert Oosterbroek

Paniek aan de singel: ‘Het overhaalschuitje is gezonken!’

Niet weggemoffeld maar tentoongesteld In de rubriek Utrechts Gemaakt staat een creatief, ambachtelijk of historisch product uit de stad centraal. In deze editie: Timbies van houtbewerker Auke Strobos (27). Op de tweede paasdag in 1901 zonk het overhaalschuitje over de singel bij de Smeestraat. Daarna had het pontje zijn langste tijd gehad, een jaar later werd de Bartholomeusbrug geopend.

n een mum van tijd is de hele buurt in rep en roer. Moeders rennen gillend uit de huisjes van de Springweg, Geertekerkhof en de Tuinstraat. “Och red mijn kind!” Als een ware heldin staat een meisje van een jaar of acht tot haar middel in het koude water om haar kleine broertje te redden. Wat is er gebeurd op deze achtste april 1901, Tweede Paasdag? Het is het begin van de middag als de Schutterij – met muziekkorps – op het Sterrebosch aankomt. De jeugd aan de andere kant van de singel wil er meteen naartoe, want: paaspret! Gauw met z’n allen naar ’t overhaalschuitje, dat aan het eind van de Smeestraat klaarligt. Maar het schuitje raakt zo vol dat het zinkt. Binnen een uur hebben de mannen van dit buurtje het schuitje aan de kant getrokken, leeg laten lopen en weer in de vaart gebracht. Bij het ongeval is niemand verdronken. Bruggen en pontjes Tegenwoordig liggen er zestien bruggen over de Oudegracht en twaalf over de Nieuwegracht. In 1840 lagen er over de singel maar vijf bruggen, om zo veel mogelijk vrije vaart te houden voor de Keulse Vaart, de verbinding van Amsterdam met de Rijn via de Vecht en de Vaartsche Rijn. Toen de binnenstad in de tweede helft van de negentiende eeuw uit zijn voegen groeide met ruim veertigduizend inwoners (nu zestienduizend), moesten steeds meer mensen in buitenwijken wonen. Om deze Utrechters niet al te veel te laten omlopen, verpachtte de gemeente overhaalschuitjes tussen de vijf singelbruggen. Zo waren er kabelpontjes met een dak en wit hekwerk bij het Paardenveld, het Begijnen- en Lucasbolwerk, de Tolsteegsingel bij de Minstroom en ‘ons’ overhaalschuitje bij de Lange Smeestraat – daar stond in 1859 de Smeetoren uit 1145, die

tweehonderd jaar lang diende als sterrenwacht tot de sloop in 1854. Een overtocht kostte aanvankelijk een kleinigheid van één á een half cent, behalve voor postbodes. Voor hen was het gratis. Maar om het verkeer met de buitenwijken te versoepelen, werd de overtocht voor iedereen gratis. Op den duur werd het gedoe met de schuitjes toch te bezwaarlijk. Er moesten bruggen komen, zeker toen Utrecht in 1843 een station kreeg. Al op 15 januari 1845 werd ‘de nieuwe brug over den stad-singel’ voor het publiek opengesteld, die werd later de Willemsbrug genoemd. Die naam is niet meer. Al een tijdje ligt op deze plek de Marga Klompébrug te wachten op water. Dag van vandaag Ook ons pontje bij de Smeestraat had na het avontuur van 1901 zijn langste tijd gehad. De stroom patiënten en personeel van het in 1872 geopende Stads-en Academisch Ziekenhuis nam zo toe, dat op 21 juni 1902 een nieuwe brug werd geopend. Omdat er aan het andere eind van de Lange Smeestraat al een Smeebrug lag, werd deze brug de Bartholomeusbrug genoemd, naar het dichtbij gelegen Gasthuis. Voor het toenemend (auto)verkeer werd deze brug in 1955 vervangen door een bascule brug die, opgeknapt en ontdaan van het bascule-mechaniek, tot de dag van vandaag dienstdoet. De Keulse Vaart verloopt na het Merwedekanaal al lang via het Amsterdam-Rijnkanaal. Maar er komt weer leven in de 'singelbrouwerij' als straks het laatste stuk van de vermaledijde singelsnelweg plaatsmaakt voor de herstelde omsingeling van de stad. De schutterij is al lang opgeheven (1907), maar reken maar dat de jeugd uit de buurt net zo enthousiast als toen zal uitlopen wanneer we in 2020 vieren dat de singel weer rond is.

GildeUtrecht.nl

p de gemeenschappelijke werkplaats De Createur aan de Europalaan leeft houtbewerker Auke Strobos zich dagelijks uit en laat zijn creativiteit de vrije loop. De Utrechter, opgeleid als bouwkundige, vond het ontwerpen en ontwikkelen van een product geweldig, maar het vele computerwerk niet. “Voor de rest van mijn leven achter een scherm zitten zag ik gewoon niet voor me. Ik hou van architectuur, maar wilde meer met mijn handen werken, gewoon praktisch bezig zijn.” Auke besloot met een vriend zelf kiteboards te gaan maken en ontdekte zijn passie voor het ambachtelijk uitwerken van een gedachtenspinsel tot een eindresultaat. Toen dit op een laag pitje kwam te staan, schafte hij een eigen freesmachine aan. In zijn flatje in Kanaleneiland begon Auke met experimenteren. “Ik kon ineens alle ideeën in mijn hoofd uitwerken in 3D.” In het flatje ontstond ook zijn idee voor een houten strikje. De plooien en details op een gewone

strik van stof, bootste hij na in de houten versie. Over de naam vertelt hij: “Timber is Engels voor hout en daar kwam uiteindelijk Timbies uit – klinkt wel lekker, toch?”

Ambacht Nu bevindt zijn werkplek zich in De Createur en dat komt zijn inspiratie ten goede. “In het begin had ik nog niet de machines waar ik echt goed mee kon werken. Deze gezamenlijke werkplaats biedt veel meer mogelijkheden. Als ik advies nodig heb, of ergens niet uitkom, zijn hier genoeg mensen die me te hulp

NIEUW IN UTRECHT

MEUBELZAAK FEST Meubelzaak FEST heeft, na het succes van de vestiging in Amsterdam, een tweede winkel geopend op de Lange Jansstraat 12. FEST ontwerpt en produceert meubels en accessoires. Het Nederlandse interieurlabel werd in 2013 opgericht door Femke Furnée, vanuit haar persoonlijke behoefte naar betaalbaar én goed ontworpen design. Het merk is trots dat het grootste deel van de meubelcollectie volledig in Nederland wordt geproduceerd. Naast de twee winkels heeft FEST meer dan 120 verkooppunten in binnen- en buitenland, en een eigen webshop. Op de website staat dat je Nederlands design kunt verwachten, maar met een frisse twist en een pop of colour. ‘Banken waar je op kunt leven en moderne accessoires. (...) Ontwerpen die een leven lang meegaan’.

schieten.” Auke wilde meer maken dan alleen het strikje en maakte in dezelfde stijl houten stekkerdozen, lampen en oplaadtafels: producten die niet meer weggemoffeld, maar juist gezien mogen worden. Ook de bedrading wordt niet weggestopt, maar juist zichtbaar en creatief tentoongesteld. Van de strikjes kan Auke er meerdere per dag maken, van zo’n stekkerdoos niet. “Die is gecompliceerder. Als alles goed gaat, doe ik er ongeveer een dag over.” Nadat de producten voorzien zijn van bedrading zet hij ze in elkaar, schuurt hij ze en smeert hij ze in met olie. De Timbies vallen ook bij ondernemers in de smaak; voor een aantal horecazaken maakte hij al menukaarthouders, serveerplankjes en onderzetters. “Dit werk maakt me gelukkig”, zegt Auke. “Fysiek bezig zijn zorgt ervoor dat ik besef dat ik leef. Ik focus me nu volledig op Timbies, maar in de toekomst lijkt het me tof om bijvoorbeeld een heel gebouw te ontwikkelen en neer te zetten.”

Michiel van Ooijen

SEVEN KAPPERS Seven Kappers is een wat chiquere kapperszaak die op 1 maart in de Twijnstraat is verschenen. Na tien jaar in loondienst gewerkt te hebben bij een andere chique kapper, vonden Michelle Bontrop en haar compagnon het tijd om voor zichzelf te beginnen. “De kwaliteit van de nette kapper zetten wij hier door, maar voor een toegankelijkere prijs”, zegt mede-eigenaresse Bontrop. “We luisteren goed en geven advies. Ik zit al tien jaar in het vak; voor ons is het een tweede natuur om te zien wat bij iemand past.” Je kunt van maandag tot en met zaterdag vanaf 10.00 uur bij Seven Kappers terecht. Gewoonlijk is de zaak open tot 18.00 uur, behalve op zaterdag (17.00 uur) en donderdag (21.00 uur).

Stad / Leven 23

MAART 2018 | NR. 53 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl

WAAR BEN JIJ NU MEE BEZIG?

Annabel van Heesbeen

Kunstenaar

Pet van de Luijtgaarden

Bekende en minder bekende Utrechters werken in de luwte vaak bijzondere projecten. DUIC zoekt deze mensen op en vraagt ze waar ze precies mee bezig zijn. In deze editie spreken we Pet van de Luijtgaarden, een Utrechtse kunstenaar, verzamelaar en fotograaf. Hij exposeert zijn verzamelingen in ‘kunstcaravans’.

UTRECHT VANUIT DE LUCHT

Jesse Holweg Robert Oosterbroek

Marlot van den Berg

ngels, Spaans, Italiaans – er zijn steeds meer talen te horen op straat in Utrecht. De internationalisering zet verder door en dat is ook terug te zien in de Utrechtse studentenpopulatie. Maar uit een rapport van de denktank The Class of 2020 bleek dat nog ‘slechts’ 5,9 procent van de studenten in Utrecht buitenlands zijn – alleen Tilburg deed het minder goed. In Maastricht ligt de

Waarom exposeer je in caravans? “Omdat mijn verzamelingen dan makkelijk te verplaatsen zijn. Ik had al een paar keer ‘normaal’ geëxposeerd, maar vond dat altijd zo’n gedoe. Vier jaar geleden stond ik voor het eerst met drie kunstcaravans op Oerol en die waren een succes. Toen we later werden gevraagd voor Lowlands, wisten we dat we goed bezig waren. De verzamelingen passen op festivals omdat mensen daar meer openstaan voor gekkigheid.” Wat voor gekke verzamelingen heb je? “Ik vind ze zelf niet gek, maar anderen soms wel. Op Oerol stonden we met een caravan vol spiegels en zeepjes, eentje zat vol knuffels en een andere met cassettes. In mijn projecten wil ik met oude spullen iets moois maken: hergebruiken, in plaats van weggooien om nieuwe spullen te kopen. Het is niet moeilijk, iedereen kan knutselen.” Welk nieuw project staat op de planning? “Het (T)Rotsoord Festival op 21 april. We breiden ons concept van de kunstcaravans uit. Er worden work-

verhouding heel anders, met maar liefst 47 procent buitenlandse studenten. De internationalisering is volgens de denktank nog lang niet ver genoeg. Het advies: ambitieus internationaliseren. Een verdriedubbeling van het aantal internationale studenten in 2030 is volgens het instituut haalbaar. Dit zou een enorme economische impuls betekenen.

shops gegeven en we bouwen een aantal grotere caravans om tot podia waar singer-songwriters kunnen optreden. Ook hebben we een bioscoopcaravan waarin we oude filmpjes van de omgeving zullen tonen; ik heb een oude videoband gevonden die door Anton Geesink is ingesproken. We willen er een gezellig, knus gebeuren van maken. Gluren bij de buren, maar dan in een caravan.” Hoe kwam je op het idee voor dit nieuwe festival? “Rotsoord is een nieuwe plek in de stad, waar restaurant Camping Ganspoort zit. De link met mijn caravans was natuurlijk snel gelegd. Ik ben altijd op zoek naar gekke plekken. Ik vind het spannend om daar iets mee te doen.” Wat is je ultieme droom voor de kunstcaravans? “Er zou een park moeten zijn waar alle caravans mooi samen kunnen staan en altijd bekeken kunnen worden. Alleen is Utrecht als locatie een beetje lastig – als iemand nog een stuk grond over heeft, mag diegene gelijk contact met me opnemen!”

Na de Brexit zou Nederland ‘de grootste Engelstalige universitaire sector binnen de EU’ hebben. Een mooie aanleiding om het University College Utrecht (UCU) – hierboven op de foto – dat bij de opening in 1998 gold als baanbrekend wat de manier van lesgeven betreft – in Nederland weer eens wat extra leven in te blazen.

za 31 mrt 1000-0000

live muziek dj’s

food & drinks

festival

DONDERDAG 22 MAART 2018

DINSDAG 10 APRIL 2018

BINGO

PUBQUIZ

BIJ CAMPING GANSPOORT

VANAF 20:30 UUR STIFTEN EN STEMPELKAART GEREED? LAAT DIE BALLETJES MAAR ROLLEN! HET IS TIJD VOOR BINGO MET ECHTE CAMPING-PRIJZEN.

GRATIS ENTREE! MEER INFO VIA WWW.CAMPINGGANSPOORT.NL

START QUIZ: ± 20.30 UUR EINDE QUIZ: ± 22.45 UUR TEAMS: MAX 6 PERSONEN DEELNAME: € 4,- PER PERSOON

MEER INFO VIA WWW.CAMPINGGANSPOORT.NL