De Zwarte Panter

DANNY VAN DER LINDEN OVER ZIJN NIEUWE BOEK

‘Frans de Munck was een fantastische sportman, toch was zijn privéleven iets minder mooi’

De Utrechtse sportjournalist Danny van der Linden (38) schreef in het verleden al meerdere sportboeken. Afgelopen week kwam hij met een nieuw boek genaamd: De Zwarte Panter. In het voetbalboek staat het leven van oud-international Frans de Munck centraal. Er wordt daarin onder andere teruggeblikt op het kampioenschap uit 1958 met het Utrechtse DOS. Naast de mooie passages komt de keerzijde van het leven van de geboren Zeeuw aan het licht.

Tekst: Martijn Kramer

'Een boek schrijven over Frans de Munck was niet mijn idee'

Van der Linden verdiepte zich de afgelopen maanden in het leven van De Munck en deed er een jaar over om het boek te schrijven. Ondanks het mooie eindresultaat was het nooit zijn idee om over de oud-Nederlands elftal keeper te gaan schrijven. “Een boek schrijven over Frans de Munck was niet mijn idee. In oktober 2020 werd ik gebeld door de uitgever. Hij vroeg mij wat de naam Frans de Munck mij zei. Ik ben een geboren Utrechter en houd van sport dus toen die naam viel gingen er bij mij allerlei belletjes rinkelen. Ik wist dat hij veel wedstrijden voor het Nederlands elftal had gespeeld en in 1958 kampioen is geworden met het Utrechtse DOS. Al vrij snel heb ik toen besloten om in zijn leven te duiken en iets moois op papier te zetten.”

Niet willen meewerken

Aan de hand van het beetje informatie wat Van der Linden al tot zijn beschikking had, verdiepte hij zich verder in het leven van de keeper die in 2010 overleed. “Ik heb als allereerst de familie van Frans de Munck benaderd. Ik vond het nodig om de familie op de hoogte te brengen van mijn plannen. Het is een prettig idee om te weten dat mensen het waarderen als je over een familielid van hen schrijft. Ik wilde niet veel werk steken in het schrijven van een boek en vervolgens de hele provincie Zeeland op mijn nek krijgen”, zo grapt Van der Linden. “Ondanks dat de familie geen bezwaar had tegen het boek, voelde ik af en toe wel wat wrijving. De zoon van Frans was zeer enthousiast en werkte overal aan mee, maar de dochter was iets minder behulpzaam. Ze voelde zich niet geroepen om hier direct aan mee te werken. In het leven van haar vader waren blijkbaar een aantal vervelende dingen gebeurd, die behoorlijk gevoelig liggen.”

Gierig, ijdel en zelfzuchtig

Die vervelende dingen waar Van der Linden het over heeft komen ook uitvoerig terug in het boek, want hij wist precies te achterhalen welke pijnpunten zich binnen de familie hebben afgespeeld. “Frans de Munck was een fantastische sportman. Toch was zijn privéleven iets minder mooi. Hij leek bijvoorbeeld keurig te zijn getrouwd met een vrouw uit Sittard, waar hij ook kinderen mee kreeg. Althans dat dacht iedereen. Al snel bleek dat hij zich toch niet zo strikt aan dat huwelijk hielt. De zoon en dochter die hij kreeg bleken buitenechtelijke kinderen te zijn die dus niet van de vrouw uit Sittard afkomstig waren. Je moet wel bedenken dat zo’n kwestie in de jaren zestig heel erg gevoelig lag en lang niet door iedereen werd geaccepteerd. Ik zal ook eerlijk zeggen dat ik als schrijver soms behoorlijk schrok van wat ik allemaal hoorde. Ik heb tientallen mensen gesproken. Iedereen vond hem op sportgebied een enorme grootheid, maar op persoonlijk vlak vonden velen hem moeilijk in de omgang, gierig, ijdel en zelfzuchtig. Ik heb zelfs met mensen gesproken die beweren de kleinzoon van Frans de Munck te zijn. Tuurlijk zitten hier ook geruchten tussen, maar het laat wel zien wat voor een schaduwzijde Frans De Munck had.”

De gloriejaren van het Utrechtse DOS

Naast de keerzijde in het leven van De Munck komt ook de Utrechtse tijd van de keeper ruim aan bod. “Het privéleven van De Munck komt in zes hoofdstukken uitgebreid aan de orde, maar ik wilde daar niet in doorslaan. Het gaat bij hem vaak over vrouwen, maar we moeten niet vergeten wat voor een grote sportman het is geweest. Daarom komt in de rest van het boek zijn voetbaltijd uitgebreid ter sprake. Ik heb daarbij vooral zijn tijd bij DOS belicht, want De Munck heeft vooral daar zijn stempel weten te drukken en een behoorlijke indruk achtergelaten. De Munck speelde bij Fortuna ‘54’ uit het Limburgse Geleen. Maar na verloop van tijd kreeg hij ruzie met de club en wilde vertrekken.

Toevallig kon hij goed opschieten met mensen uit het bestuur van DOS. Na meerdere gesprekken maakte De Zwarte Panter de overstap naar Utrecht en legde DOS duizenden guldens neer voor de keeper. Bij DOS kwam De Munck terecht in een team dat bestond uit allemaal Utrechters uit de wijk Ondiep. Het waren jongens die echt voor elkaar door het vuur gingen. Ondanks die goede eigenschap lukte het ze alleen nooit om prijzen te winnen. De Munck kwam van buitenaf en ging binnen de lijnen meteen orde op zaken stellen. Dat kwam het team ten goede. Het ging op een gegeven moment zelfs zo goed dat zij een seizoen later kampioen van Nederland werden. Tot op de dag van vandaag is dat een speciale prestatie aangezien DOS nog altijd Utrechtse club is geweest die ooit kampioen van Nederland is geworden.”

Hans Kraay junior

Naast deze feitelijke informatie die de lezer te weten komt, heeft Van der Linden ook mooie anekdotes weten te verzamelen over de DOS tijd van de oud-keeper. “In alle gesprekken die ik heb gevoerd met vrienden en oud-supporters ben ik heel erg veel te weten gekomen. Zo ook de grappige verhalen. Een van die grappige verhalen ging wonderbaarlijk genoeg over Hans Kraay junior. Er is namelijk lange tijd een gerucht geweest dat de vrouw van Hans Kraay senior ook geïnteresseerd was in Frans de Munck. Dat wisten de supporters op de tribune op een gegeven moment ook. Toen mevrouw Kraay later zwanger was ging het gerucht door het stadion dat het kind ook wel is van Frans de Munck afkomstig kon zijn. Er ontstond een soort lokale weddenschap. Wanneer het een kind met donker haar zou worden moest De Munck wel de vader zijn en als die blond zou zijn zou Kraay senior de vader moeten zijn. Hans Kraay junior heeft een opvallende coup en is volgens mij voldoende op televisie dus oordeelt u uiteindelijk zelf zou ik zeggen.”

Na deze leuke anekdote wil Van der Linden nog wel met een serieuze boodschap eindigen. “Zo’n anekdote als hierboven is leuk, maar de boodschap van dit boek is wel dat iedereen erachter komt dat Frans de Munck een hele grote sportman is geweest. Hij heeft bijzondere prestaties behaald en een behoorlijke indruk achtergelaten. Het bijkomende privéleven had een keerzijde en hiermee wordt uiteindelijk duidelijk dat niemand perfect is.”

Stoken?

Denk aan je buren!

Veel mensen vinden een houtvuurtje gezellig. Maar de rook zorgt voor schadelijke stoffen in de lucht en kan zorgen voor overlast. Laat het vuur daarom liever wat vaker uit. En als je stookt, stook dan zo schoon mogelijk. Dat is fi jn voor je buren én voor je eigen gezondheid!

Ken je deze tips om schoner hout te stoken?

Laat het vuur uit bij windstil of mistig weer. Kijk op Stookwijzer.nu of je kunt stoken. Stook alleen droog en schoon hout. Maak het vuur aan met de Zwitserse methode. Zorg voor genoeg frisse lucht in de ruimte waar je stookt.

Benieuwd naar andere tips en meer informatie? Ga naar Utrecht.nl/houtstook