20 februari 2014 , pag. 4
INTERVIEW ROBIN OLIJHOEK Hij had een rijverbod tot 2020, de dronken man die op 29 mei 2009 de 9-jarige Robin Olijhoek doodreed voor diens huis. Nu staat hij weer voor de rechtbank. Een nieuwe schok voor de ouders van Robin. ,,Nooit toonde hij enig berouw.’’
¬ De eik bij de boerderij is een monument voor Robin, ‘opgericht’ door de buurt.
Foto: Gerrit Boer
‘Er is een gat in ons leven geslagen’ Ed van Tellingen IJHORST Met z’n drieën hadden ze
het nog oergezellig gehad in het Staphorster bos. Robin Olijhoek, met zijn vader en moeder. Zondag 29 mei 2009 was een stralende dag. Ben Olijhoek had een serie foto’s geschoten van zijn knul. Blonde krullenbol, typisch de olijke blik van een 9-jarige jongen. Ze hadden gevoetbald. Robin was een puik voetballertje. Zondags in alle vroegte brachten zijn ouders hem vanuit IJhorst naar het Feyenoordstadion. ,,Dat was een feest.’’ Robin had talent en kreeg trainingen op niveau. ’s Middags met de fiets naar het bos, ’s avonds buiten eten in de voorjaarszon, naast de boerderij in het Reestdal, tussen IJhorst en Oud-Avereest. ,,Papa en mama, ik houd van jullie evenveel.’’ Dat had Robin die middag nog gezegd in het bos. Toen sloeg het noodlot toe, zondagavond acht uur. Ben Olijhoek zette de stoelen binnen, Robin loopt in de richting van de berm. Een luchtballon kwam heel laag over, een prachtig gezicht. Ben: ,,Ik loop weer naar buiten en zie het gebeuren. Een grote jeep kwam hard en slingerend aangereden. De auto schept Robin
op de oprijlaan en rijdt keihard door. ,,Als ik het niet had zien gebeuren dan was niemand getuige geweest.’’ Een dag later overleed Robin in het ziekenhuis van Zwolle. ,,Er is een gat geslagen in ons leven’’, zegt moeder Janny Bisschop. Ze zei het voor de rechtbank, ze zegt het vandaag weer. Ze heeft zojuist het artikel in de krant gelezen over een 39-jarige man in Hollandscheveld die in 2010 is veroordeeld tot 4,5 jaar cel en tien jaar rijontzegging. De Hollandschevelder stond dinsdag opnieuw voor de rechtbank: hij was betrapt toen hij dit jaar achter het stuur zat. Het is diezelfde man die op die mooie dag in mei Robin Olijhoek doodreed, terwijl hij dronken achter het stuur zat. Hij was naar trekkertrekwedstrijden geweest in Fort en op de terugweg naar IJhorst waar hij toen woonde. Daarna als een wilde doorgereden. Janny Bisschop is van slag. De nacht ervoor heeft ze nauwelijks geslapen. ,,Ik had dinsdagavond op internet toevallig nog dat bericht over hem gelezen. Elke keer word je er weer mee geconfronteerd.’’ Echtgenoot Ben zit naast haar. Robin was hun enig kind. Hij is overal nog aanwezig. In hun hart, en aan de muur
‘Papa en mama, ik houd van jullie evenveel’
¬ Robin Olijhoek, een paar uur voordat hij voor zijn eigen huis werd doodgereden. Eigen foto.
van de boerderij. Drie grote foto’s van Robin. Prachtjoch. De levenslust spat ervanaf. ,,Papa, hier gaan we nooit meer weg.’ Dat zei hij vaak . Dat ‘hier’ is de boerderij aan de Heerenweg, tussen IJhorst en Oud-Avereest. Ideaal speelterrein voor een jongen en de slierten vriendjes die hij meenam. Janny Bisschop: ,,We waren zo gelukkig met z’n drieën. Dan opeens moet je met z’n tweeën verder. Dat is ontzettend moeilijk. Zoiets slijt niet. Ik doe mijn werk, mijn man doet zijn werk. De zon is weg. Het doet extra pijn om iedere keer weer met de dader te worden geconfronteerd.’’ Ze valt even stil. ,,We hadden gehoopt dat hij na zijn vrijlating naar Verweggistan zou verhuizen. Maar hij woont nog in de buurt, in Hollandscheveld. We vinden het overigens heel erg fijn dat het dorp hem zo goed in de gaten houdt. Dat waarderen we enorm.’’ Zoals ook de steun van de politie en het dorp IJhorst het echtpaar op de been houden. De dader toonde in al die jaren geen piezeltje berouw. Nooit enig teken van medeleven naar de ouders van het jongetje dat hij doodreed. Janny Bisschop deed haar verhaal bij het gerechtshof na het hoger beroep
dat de man had aangespannen tegen zijn veroordeling. ,,Hij zat met zijn rug naar mij toe. Ik wilde hem niet in het gezicht kijken. Ik had mijn verhaal op papier gezet.’’ Hartverscheurende woorden. De rechter had de dader gevraagd of die woorden van de moeder hem iets deden. ,,Och, ja, wat moet ik ervan zeggen’’, had hij geantwoord. En zijn schouders opgehaald. Eind 2012 was hij weer op vrije voeten. ,,Die man hangt van leugens aan elkaar’’, zegt Janny Bisschop. Nu weer. Hij verstopte zijn auto in het bos bij Hollandscheveld, reed op zijn fiets ernaartoe en reed stiekem. Ondanks een rijverbod tot 2020. De eik bij het huis is een monumentje voor Robin. Een initiatief van de buurt. Op de pijlers van de oprijlaan staan twee stenen duiven. Robin had twee witte duiven. Bij zijn begrafenis, bij het kerkje van IJhorst, had zijn vader ze losgelaten. Ze vlogen naar huis en zijn daar nog. De kinderen van zijn school in IJhorst hadden op eigen initiatief geld bijeengebracht. Ze hadden een grote keramieken duif laten maken. Die stond op zijn graf. Stond, een jaar geleden was hij verdwenen. Waarschijnlijk gestolen.