2 minute read
Rebel rebel Fenchi mixt fetisjkleding met lingerie “Vrouwen die wat naakt tonen zijn écht niet uit op seksuele aandacht.”
Tekst en fotografie Ringo Gomez-Jorge
REBEL REBEL
Iedere generatie heeft zijn rebellen die buiten de lijntjes kleuren en zo het straatbeeld vernieuwen. Wie zijn zij vandaag? Ontmoet Fenna De Backer (23) alias Fenchi, een raver at heart die fetisjkleding en lingerie vermengt in haar dagelijkse outfits, ondanks het onbegrip van vele catcallers.
M
“Mijn stijl wordt voornamelijk beïnvloed door de techno rave scene en lingerie. Dat laatste probeer ik dagelijks subtiel of minder subtiel in mijn outfit te verwerken. Ik ontwerp het ook zelf en werk in een lingeriewinkel. De fascinatie is begonnen rond mijn zestiende. Hoe dat juist kwam, weet ik niet meer. Wel heb ik me als kind altijd al anders gekleed dan de anderen. Op mijn twaalfde droeg ik een Japans schooluniform naar school. In mijn dorp Brasschaat ben ik daardoor letterlijk van school weggepest. Nu zijn er enkele van die pesters die me op Instagram volgen.” (lacht)
“Behalve van lingerie hou ik ook van fetisjkleding. Hoewel velen zouden denken dat ik me sexy wil kleden, draait het bij mij puur om de schoonheid ervan. Sterker nog: ik wil kleding deseksualiseren. Zo vind ik het een complete misvatting dat vrouwen die wat naakt tonen op zoek zijn naar seksuele aandacht. Ik vind deze kleding gewoon tof. Voor mij is naaktheid perfect natuurlijk. Ik zie mensen niet als lustobjecten. Als ik voor de spiegel sta in een outfit als deze, dan denk ik: ‘I look the Bomb!’.”
“Op straat voel ik me erg bekeken. Tot enkele jaren terug werd ik somber van de reacties totdat ik in mijn hoofd de klik heb gemaakt: ik ga mezelf niet veranderen voor buitenwereld. Als een man mij op de tram aanstaart, dan staar ik terug om te zien wie dat het langste volhoudt. Ik kopieer de dominante houding van mannen. Zo wandel ik met geheven hoofd door de tramwagon en als bepaalde mannen me proberen te intimideren door de gang te blokkeren, dan eis ik hardop dat ze uit de weg gaan. Verder geef ik catcallers geen aandacht.”
“Dit betekent niet dat ik altijd zelfverzekerd door het leven ga. Ik heb een haat-liefderelatie met mijn lichaam. Soms bewonder ik het maar als ik drie seconden te lang naar een foto van mezelf kijk, vind ik me te dik. We zijn gewoonweg niet gemaakt om te lang naar onszelf te staren. In dat opzicht zijn sociale media niet bepaald een goede zaak.”
“Ik zoek safe spaces op en ga naar privé-raves en party’s van de LGBTQIA+-gemeenschap. Ik heb namelijk geen zin om met dit soort kleding op een dansvloer te staan vol cismannen in witte hemdjes. In de LGBTQIA+-gemeenschap heerst er een veel grotere openheid, niet alleen wat betreft geaardheid maar ook op het vlak van kleding. In Berlijn is de techno scene nog veel sterker vertegenwoordigd dan hier. Daar krijg ik in iedere club minstens drie complimenten. Als gevolg daarvan draag ik voornamelijk Berlijnse merken, zoals Namilia. Het merk baadt in de sfeer van autorace-kleding maar dan met een pak minder stof. Het straalt gewoonweg Berlijn en techno uit.”
fenchi_
FENNA DE BACKER
