Eikrant maart web by Eendeei

Maart/april 2018 Een uitgave van Vereniging de Alternatieve Garage ‘t Eendeëi Bezoek en correspondentieadres: Van Helmontstraat 11-13, 3029 AA Rotterdam NL

PORT

43e jaargang nummer 2 . verschijnt 4 keer per jaar

BETAALD

Maarten Peters

(lidnummer 3057) stuurde ons een paar foto’s uit zijn jonge jaren. De zwart-wit foto’s zijn van de zomer van 1970. Maarten reed toen met zijn eerste auto, een AZAM 6, zonder problemen naar Iseo in Italië via de Gottard pas. De kleurenfoto’s zijn uit 1974, weer naar Iseo, maar nu met zijn nieuwe AK400 met een Vaurien zeilboot erachter. Omdat hij de Gottard niet spannend genoeg vond, heeft hij eerst de Susstenpass, vervolgens de Griemselpass en Furkapass (toen een steenslag weg) en als toetje de Gottard bereden. Het is nog steeds een prachtige tocht die hij kort geleden weer heeft gereden, maar nu met een camper...

ontwerp Dick Bruna

70 JAAR EEND

1948 - 2018

Dit jaar is het 70 jaar geleden dat onze Eend ten doop werd gehouden op de Salon de l’Automobile in Parijs. Citroën Frankrijk zette tijdens de afgelopen RétroMobile de Eend daartoe al in het zonnetje. (Samen met de Méhari, die dit jaar 50 wordt) De verjaardag van de Eend gaan wij natuurlijk ook vieren.

3 Nederlandse 2CV-clubs; t.w. de 2CV-Club Nederland, de EEEC en ‘t Eendeëi gaan vanaf heden op diverse vlakken nauwer samen werken. Dit gaan we ondermeer doen door een gezamenlijk‘2CV ‘70 jaar’ tijdschrift ’uit te geven. Een extra dik gezamenlijk clubblad vol verhalen en wetenswaardigheden over de Eend en de clubleden. Begin april is de kopijdeadline, dus wie nog leuke verhalen heeft? Stuur ze snel op naar redactie@eendeei.nl. Daarnaast gaan de clubs gezamenlijke evenementen en activiteiten organiseren. Op meer plekken wordt ‘Eend’’s verjaardag gevierd. Een coalitie van Belgische 2CV-clubs nodigt ons van 8 tot 12 augustus uit bij Ranst om de verjaardag

www.eendeei.nl

te vieren. België heeft een sterke reputatie in de organisatie van dergelijke evenementen; Het voormalige terrein van Rochefort is veranderd in Ranst, dit terrein biedt dezelfde voorzieningen, als een mooi vlak grasveld, enkele halgebouwen en natuurlijk nette sanitaire voorzieningen. Het programma staat vol met activiteiten zoals dansavonden, rommelmarkt (nieuwe en gebruikte reserveonderdelen), schoonheidswedstrijd en nog veel meer ... Met betrekking tot de sponsors heeft de organisatie toegezegd alleen 2CV, 2CV-derivaten en andere Citroëns toegang tot de camping te geven. Alle andere voertuigen moeten op de parkeerplaats buiten de camping blijven. Het Ei haakt graag aan bij dit evenement. Meer informatie volgt.

Ook nog even een oproep aan leden die zich willen inzetten voor de Evenementen van ’t EI. We zijn op zoek naar leden die zich willen bezig houden met de organisatie van diverse evenementen. (Denk hierbij aan de organisatie van Operatie Nachtvlucht, De Wielewaalrit, het Ei-feest e.d.) Wil je wat betekenen voor de club? Laat dit even weten aan: bestuur@eendeei.nl of schiet een van de bestuursleden even aan. Verder vast jullie aandacht voor de Algemene Leden Vergadering op zaterdag 7 april. De agenda tref je ook aan in deze Ei-krant. De benodigde stukken staan op de site. Behalve alle gebruikelijke onderdelen ook aandacht voor de huisvesting van ’t Ei. Medio februari zijn wij bezocht door ambte-

naren van gebiedsontwikkeling District M4H. Het gaat te ver om daar hier over uit te weiden maar op de ALV praten we iedereen bij. Nu de winter zo langzamerhand weer op zijn einde loopt begint voor velen ook weer het klusseizoen. Veel succes gewenst met al je grote en kleine klussen en hopelijk kan binnenkort het dakje vaak open! Paul Otto, voorzitter ’t Ei.

Operatie Nachtvlucht op zaterdag 24 maart Op zaterdag 24 maart gaat de klok weer in de zomerstand en is het dus tijd voor Operatie Nachtvlucht. We starten op een locatie aan het einde van de middag “ergens in Zuid-Holland”. De mooie route, je komt op plaatsen waar je waarschijnlijk nog nooit bent geweest, brengt de rijders weer terug naar de van Helmontstraat. De route ligt al klaar! Wie gaat dit jaar met de prijzen naar huis? Je kan je aanmelden d.m.v. het formulier op de website www.eendeei.nl.

Aanmrlden kan nog!

Van de voorzitter Nadat iedereen aan het begin van het jaar de Ei-kalender heeft gekregen, ligt hier voor je de eerste Ei-krant van 2018! Inmiddels is het cursusseizoen al weer van start. De elektra docenten en cursisten hebben het seizoen geopend! Ons eerste grote evenement is natuurlijk “Operatie Nachtvlucht” op zaterdag 24 maart. (Heb je je al aangemeld?) Mensen die zich hiervoor hebben ingeschreven ontvangen na hun inschrijving verdere informatie. Er is weer een fraaie route uitgezet. Natuurlijk ook graag vast je aandacht voor de Wielewaalrit. Wie wel eens heeft meege-

werkt aan deze rit weet hoe blij je deelnemers maakt. Ieder jaar weer is het voor de bewoners een ware happening. Laat via je de site (activiteiten/Wielewaalrit) even weten dat je van de partij bent op 21 april! Vast dank je wel namens alle bewoners van de Wielewaal.

UITNODIGING VOOR DE ALV Agenda voor de Algemene Ledenvergadering van Vereniging de Alternatieve Garage ’t Eendeëi.

Zaterdag 7 april om 11.00 uur

Drukbezochte Nieuwjaarsreceptie

Magazijnmannen

1. Opening en mededelingen 2. Vaststellen van de agenda 3. Ingekomen stukken 4. Goedkeuring notulen ALV 2017 5. Bestuursverslag 2017 6. Financieel verslag 2017 7. Verslag kascommissie/décharge bestuur 8. Benoeming kascommissie 9. Begroting 2018 en toelichting 10. Huisvesting en toekomst 11. Samenwerking 2CVclub en EEEC 13. Protocol Privacybeleid 14. Rondvraag 15. Sluiting

Nederlandse Eendenverzamelaar 'wint' van Michelin bij aankoop unieke 2CV

Citroën heette bijna ‘Limoenman’ en was bijna Nederlands

Eendenverzamelaar Edwin Groen (57) uit Heerhugowaard is zo trots als een pauw. Hij zag zijn collectie afgelopen weekend uitgebreid worden met een 2CV uit 1949. De museumhouder kocht het 'Lelijke Eendje' voor een recordbedrag op een veiling in Frankrijk. ,,Er waren twee gegadigden: bandengigant Michelin en ik", zegt hij gniffelend. Groen wilde de 'klassieke' 2CV kostte wat kost hebben. Hij koopt normaliter niet op veilingen 'want daar betaal je de hoofdprijs' maar maakte een uitzondering voor dit Lelijke Eendje. ,,Het is nummer 458 uit de eerste productielijn die bij Citroën van de band rolde. De 2CV is geproduceerd in 1949 maar werd pas in 1950 op kenteken gezet. Iemand tipte ons over deze unieke kans. Exemplaren zoals deze zijn eigenlijk niet meer te krijgen." De veiling was spannend en zenuwslopend, zegt de Heerhugowaarder terugblikkend. Hij bood telefonisch via een kennis die in de zaal zat van veilinghuis Osenat in Fontainebleau bij Parijs. ,,Al snel werd duidelijk dat twee partijen de 2CV wilden hebben: de firma Michelin, zo bleek later, en ik. We boden tegen elkaar op. Uiteindelijk haakte de andere partij af." Recordbedrag Groen verkreeg het Lelijke Eendje voor 75.600 euro inclusief veilingkosten. Een recordbedrag volgens het veilinghuis. Heel veel geld, vindt ook Groen. ,,Maar ik zie het niet als een overwinning op de firma Michelin. Het gaat erom hoe graag je de 2CV wil hebben."

(Overgenomen uit RTLZ / Paul le Clercq

De bijna 70 jaar oude Citroën heeft portieren zonder slot, een eenvoudige snelheidsmeter, is gespoten in één enkele kleur grijs en verkeert in goede algemene staat, meldt een Franse autosite op basis van de beschrijving in de veilingcatalogus. Groen vindt dat laatste niet relevant. ,,Het Eendje zal nooit lopen. We gaan hem volgende week of de week daarna ophalen en zetten hem dan op zijn plaats in ons museum in Andijk, het mooiste museum van Nederland", zegt de verzamelaar lachend. Hij raakte als kind 'besmet' met het Citroën-virus door zijn bijbaantje in de Citroën-garage tegenover zijn ouderlijke woning. Eenmaal volwassen begon Groen een tweewielerzaak maar zijn voorliefde voor de Franse vierwielers bleef. In amper 15 jaar verzamelde hij ruim 120 Lelijke Eenden. Sommige verkeren in nieuwstaat. Zijn 'honger' naar 2CV's bleek niet te stillen. Inmiddels staat de teller op 300 exemplaren. kijk ook op: www.youtube.com/watch?v=pGaTkALTbNU&list=L LtvVHn0t4pH4r0dUFWf5tDQ&index=75

Alles voor de kijkcijfers: De aaibaarheidsfactor van de Eend koppelen geschakeld wordt en de (huur?) -Eend, waar het bouwjaar volgens ons niet bij het kenteken past, bijna gemolesteerd wordt. In een (kwalitatief betere) programma-reeks van NPO‘s 1 Vandaag (voor de gelegenheid ‘Eend-Vandaag’ getiteld) gaan journalisten per 2CV op stap met bijzondere Nederlanders (Hiddema, Thierry B., Midas Dekkers, Giel Beelen, Jan Terlouw, Bram Moszkowicz en vele, vele anderen. De geinterviewden zitten altijd op de bijrijderstoel, behalve in de uitzending met de innemende Jan Terlouw (85 jaar, oud politicus en boekenschrijver) Jan vertelt dat hij in de jaren 60 Eend reed en graag wel weer eens achter het stuur wil zitten. Soepel rijdt hij weg. “Eendrijden verleer je niet”

Je kan geen tijdschrift meer openslaan of de tv aanzetten of er staat wel ergens een Eend in beeld. Nostalgie is ineens weer helemaal in met TV-programma’s als ‘Oh wat een jaar’ van Linda de Mol, waar artiesten uit de ‘seventies’ uit de mottenballen worden gehaald of ‘bekende Nederlanders’ die terugkeren naar hun jeugd in ‘Groeten uit 19xx’. Kringloopwinkels worden daartoe leeggeplunderd en jaren zestig doorzonwoningen vervolgens volgestouwd met Video-recorders,

Tomado-rekjes en andere oude meuk. Er klopt vaak geen hout van, maar dat mag de pret niet drukken. Zolang de kinderen van de bekende Nederlanders maar ervaren in wat voor vreselijke tijd hun ouders zijn opgegroeid, zonder I-Pad , Facebook en Games. Bellen met een telefoon met draaischijf of brood snijden met een electrisch mes. Wat een treurnis was ‘t toch allemaal. Het ergste was natuurlijk de auto, waarmee in deze prehistorie rondgereden werd. Met veel ohh’s en aah’s zien en horen we hoe er zonder te

In een andere uitzending wordt juist gescholden op de Eend omdat ie zo langzaam rijdt en enorm stinkt. .... Bleek dus nog op de handrem te staan.... https://eenvandaag.avrotros.nl/ item/de-zomer-van-jan-terlouw/ https://www.rtl.nl/video/c47c711e1e4f-3390-912c-4abf2bfc9312/

Nog een kijktip: Frank Hensen op 28-2 vanuit zijn eend aan het woord over de milieuzone. Kijk op: www.uitzendinggemist.net/aﬂevering/426292/Eenvandaag.html

Het Franse automerk Citroën heeft heel wat illustere auto’s gemaakt. Maar voor hetzelfde geld had het merk ‘Limoenman’ geheten en waren de ‘Traction Avant’, de 2CV en de ‘Snoek’ Nederlands geweest. Wellicht hadden we dus, als de geschiedenis een beetje anders was gelopen, niet in een Citroën C4 Cactus gereden, maar in een Limoenman C4 Cactus. Die was dan misschien wel gebouwd in een fabriek in Nederland. Waarschijnlijk in Amsterdam, want daar kwam de familie Limoenman/ Citroen vandaan. De oprichter van Citroën is namelijk André-Gustave Citroën. Maar André heette eigenlijk Citroen, zonder puntjes op de ‘e’ dus. Citroen wordt Citroën Zijn vader was van oorsprong namelijk een Nederlander die was verhuisd naar Parijs. Op de middelbare school had André een leraar die de naam Citroen maar lastig vond om in het Frans uit te spreken. Hij plaatste dus op de ‘e’ twee puntjes, een tréma in het Frans. Et voilà: André had niet alleen een Franse voornaam, maar ook een Franse achternaam. Limoenman werd Citroen Maar hoe zat dat dan met die achternaam? De overgrootvader van André was een handelaar in groente en fruit in Amsterdam. Toen onder Napoleon in Nederland in 1811 iedereen een achternaam moest kiezen, vond hij Limoenman een passende naam. Zijn zoon, Barend, heette oorspronkelijk natuurlijk ook Limoenman. Maar toen zijn schoonvader dat geen mooie naam vond, veranderde hij zijn naam in Citroen. Het was Barend’s zoon Levie die naar Frankrijk vertrok. Innovaties Wat zouden we in Nederland trots zijn geweest op de Limoenman 2PK, in plaats van de Citroën 2CV André Citroën heeft in ieder geval een merk achtergelaten dat bekend is om zijn vele innovaties. Zo was de Traction Avant uit 1934 de eerste personenauto die in grote aantallen werd gebouwd met voorwielaandrijving. Datzelfde gold voor de zelfdragende carrosserie. En begin jaren dertig was Citroën één van de grootste automakers in de wereld. André Citroën maakte nog wel de introductie van de Traction Avant mee, maar hij moest ook nog toezien hoe Citroën na de introductie van dat model in de crisisjaren werd overgenomen door Bandenfabrikant Michelin.

“Gegroet Waarde Eibladlezeressen en lezers”

Jan Brandt stelt zich voor,... oordat ik van wal steek en omdat het toch alweer zo’n dikke twintig jaar geleden is sinds mijn laatste “ledenprofiel” voor ditzelfde eerbiedwaardige Eiblad....eerst even een korte introduktie van uw nedrig schrijver dezes.Mijn naam is Jan Brandt en ik ben een heuse zogenaamde “EendenEi-brontosaurus”. Daar ik al sinds 1983 lid ben van deze, vind ik na al die tijd nog steeds, geweldige Eenden-vereniging ben ik ook nog eens trots behept met het lidnummer 11... Ja..ja..het gekkengetal en dat is, lieve dames beste heren, zo “vrees” ik, ech geen toeval..hihi...... Ook als het gaat om mijn eerste kennismaking met het zeer plezante verschijnsel “2CV” moeten we redelijkerwijze even terug gaan naar het eendologische stenen tijdperk en wel naar het jaar 1962. Ik was net 1 jaar oud en met een tweede kind “op komst” en tevens met een groeiend klein drukkerij-bedrijfje achtte mijn vader dat het wellicht handig was om de Spartamet bromfiets om te ruilen voor iets handigers voorzien van vier inplaats van twee wielen. Heel even heeft hij een nieuw Fiatje 500 met een aanhangwagen voor het wegbrengen van drukwerk overwogen.....maarre...hoe leuk en betaalbaar zo’n ding ook was.....gewoon niet praktisch en veelzijdig genoeg als gezins en bedrijfsauto. De uiteindelijke redding in deze automobiele nood kwam, zoals zeer gebruikelijk in die goeie ouwe tijd, in de vorm van een ongelofelijk tweedehands (en dus zeer vriendelijk voor de gezins c.q.bedrijfs-geldbuidel) Eendje en wel een donkerblauw 1957 ribbelkapje genaamd “Waltzing Mathilda”. Van deze eerste Eend kan ik mij niets herinneren omdat mijn vader deze ergens begin 1963 tijdens het wegbrengen van rouwkaartjes nota bene te pletter heeft gereden op een vrachtwagen....althans zo is mij dat verteld. Mijn vader heeft heel zijn leven uitsluitend Eenden gehad en deze haalden

dankzij het bezielende onderhoud van onze lokale “Eendenboer”, voormalig vliegtuigmotormonteur Herman Hoogendoorn, altijd hoge kilometrages. Als er een plek is waar de liefde voor de Eend er letterlijk met de vetspuit in is gehengst, dan was dat wel in deze echte Eendengarage waar ik als jong en ook als heel wat ouder ventje in mijn vrije tijd heel veel zeer aangename en leerzame (sleutel)uren onder de bezielende leiding van Herman (hij is nu alweer zes jaar geleden overleden) heb mogen doorbrengen. Een van Pa zijn Eendjes, een in 1969 nieuw aangeschaft 18pk’tje (de 17-01-JD) werd uiteindelijk, toen pa in 1980 een nieuw zeeblauw zesje club aanschafte, mijn eerste Eend en dit emotioneel zwaarbeladen Eendje met een overleden vader links op de achterbank en mijn overleden eendenboer rechts achterin, is nog steeds en tot zeer groot genoegen bij mij, trotse tweede eigenaar, in semi dagelijkse dienst. Bij het heilige 18pk’tje is overigens niet gebleven...want..eh....Zat het met het “eendgevoel” bij Pa al plezant geramd , zoonlief...c’est moi... is dus zo mogelijk nog een stevig stukkie dieper in “de pretpoel van het Eendgevoel” afgezonken. Natuurlijk heb ik mijn eerste eendenstuurwielcontact bij Pa op schoot mogen meemaken en vanaf mijn veertiende heb ik...foei maar ozo leuk....in de dordtse Biesbos vele en vele illegale ritjes zowel in de eend van Pa als ook in de eenden van de studenten die bij ons op kamers woonden gemaakt. Tot mijn 18e levensjaar heb ik dus “het eendenkunstje” bij Pa al dan niet illegaal, mogen afkijken maarre nadat ik eenmaal legaal achter het eendenstuur mocht plaatsnemen (de mooiste dag van mijn leven) was ik ech niet meer te stuiten...en zeker in een tijd dat je nog voor 150 gulden zowat op iedere straathoek een leuke tweedehands eend kon oppikken. Naast het heilige 18pk’tje heb ik over de loop der tijden het inmense genoegen gehad om met vele, vele andere eendjes en eendachtigen over ‘s lands wegen te mogen sjezen. In mijn eendologische hoogtijddagen heb ik er zelfs acht tegelijk gehad, “voor weinag” overal en nergens gestald in “kippenschuren en zo” her en der op het Eiland van Dordrecht. Hoewel het diepgewortelde eendgevoel tijdens mijn leven (ik ben nu 56 jaar) eigenlijk alleen maar sterker en sterker is geworden heb ik vanwege “veranderende tijden” als in zaken zoals de invoering van de APK en de houderschapsbelastings wel enige “logistieke aanpassingen aan mijn wagenpark moeten aanbrengen” en wel in de vorm het terugbrengen van mijn “Eendenvloot” tot de twee grand voitures waar

ik nu alweer jaren en jaren intens gelukkig mee ben..... Zogezegd de “emotional star of the show” is natuurlijk het heilige 18pk’tje, de 17-01-JD.... maarre....de beste Eend, wat zeg ik...de beste auto die ik ooit heb gehad en tot het eind der tijden..and beyond....zal hebben, het onderwerp van dit artikel... tja....dat is toch echt wel mijn heerlijk zachtzoevende, oorstrelend gierende, ozo schattige en intens knuffelbare citroentjes-gele 1977 AZU’tje 250, de 71-09-TB.... ofwel....mijn kleine 2CV4 besteleend! Ergens eind jaren 80 is dit kleine besteleendje (genaamd Kleine Beer) door enkele leden van het eendenei samen met een oranje lage(!!) AK 400 (de Grote Beer) net op tijd bij een timmerbedrijf in Berkel en rodenrijs vandaan geplukt van een triest einde op het autokerkhof. Ik heb in 1988 de Kleine Beer uiteindelijk van toenmalig Ei-lid Erik Jansen mogen overnemen en hoewel ik mijzelve nog steeds niet echt als een “ echte besteleendm(J)an” zie, was/ben from day one helemaal verslingerd geraakt aan dit specifieke auto’tje....enne....zogezegd...ik heb heel veel eenden en eendachtigen gehad, maar ook, puur voor de lol, een MK1 fordje Escort, paar hele leuke BX’en, een geweldige Berlingo mulispace en zelfs voor een jaartje een serie I Jaguar XJ6 (leuk zescilinderblokkie van 4235cc...enne...in dat getal zitten de ozo bekende eendengetallen 425 en 435 heel toevallig en heel geinig “opgesloten”..en daarom moest en zou ik zo’n kreng hebben)...daarnaast heb ik nog een heleboel ander “vreemd/modern blik” van al dan niet van dichtbij mogen aanschouwen....maarre...niets, maar dan ook echt niets kan, voor mij althans, kan ook maar een beetje in de schaduw staan van dat gele bestelletje met z’n kekke vierkante koplampjes en natuulijk met onder de motorkap...la piece de resistance pur sang........zucht...dat zalige 435cc vierblokje!! Ja..ja....U leest het goed... enne...yep,

In het tijdperk van na de zogenaamde statutaire 2CV (de typering die bij zuster-eendenclub de EEEC wordt gehanteerd voor alle zeg maar niet viertjes en zesjes-eenden) ofwel de periode vanaf ruwweg begin 1970 toen de “statutaire eend” (de 12 pk ribbelkap en de niet ribbelkap 18pk) door Citroen werd vervangen door de 2CV4 (435cc) en de 2CV6 (602cc) zijn er vele en vele “viertjes” al dan niet preventief danwel na een vastloper omgebouwd naar zesjes, iets wat technisch een vrij simpele operatie was/is. Ooit eens heeft er op het oude “Ei-honk” aan het Korperpad zelfs een hele foute maar toegegeven ook wel een zeer humoristische “aktie... aktie...aktie...keiharde aktie-cartoon” gehangen met de niet echt vleiende tekst “Help de viertjes de wereld uit, te beginnen in Rotterdam”. Ja...ja....de frustratie zat toendertijd echt diep bij sommige eenden-lieden!! Voor de verhuizing naar Van Helmont en om toch maar eens met een schone, op waarheden beruste, lei te beginnen ben ik zo vrij geweest om deze, voor mij als trots en tevreden 435-cou-

braaf op tijd de juiste olie ververst en (ook heel belangrijk!!) het blokkie vooral toch eerst even de tijd gunt om op temperatuur te komen VOORDAT je ‘em” laat gillen....dan is een probleemloze en zeer aangename anderhalve ton (of meer) ook met een viertje de normaalste zaak van de wereld. Wat die vermeende gevreesde/gehate/dodelijke (??) hoge toerentallen van het viertje betreft toch nog effe het volgende. Iedere eendrijder kent ze (hopelijk) wel....die kleine rode streepjes op de snelheidsmeter die het maximum aangeven die er in de desbetreffende versnellingen met de 2cv gereden mag worden. Deze rode streepjes hebben in feite dezelfde functie als wat met het rode gebied op een toerenteller “in een echte auto” wordt aangegeven......vooral niet overschrijden op straffe van ernstige motorschade in de vorm van vastlopers en andersoortige dure motor-ellende!! Nu is er bij het rijden met een eend sprake van een eigenlijk hele bezopen vreemde tegenstelling....van dat prettig langzame ontspannen onthaaste Tin Snail (engelse bijnaam voor de 2CV)- karakter aan de ene kant...gecombineerd met die bijkans formule 1- achtige manier van het (moeten) laten brullen van dat brave boxertje diep in het vooronder aan de andere kant om redelijkerwijze nog een beetje met het verkeer mee te kunnen komen. Omdat een Eendenblokje in verhouding tot de afmetingen en het gewicht van het voiture welke die moet aandrijven eigenlijk best wel belachelijk klein is, moet zo’n ding heel z’n leven vele malen harder werken dan de motor van een “dikke gemiddelde echte gewone auto”. De toerentallen die bijvoorbeeld door dikke (ook leuke!!) yanktank V8 worden gedraaid tijdens zijn “asfalt-carriere” zijn echt een lacher-

in het eenden-vooronder hebt!! In een 18pk’tje echter is dat tot op de rode streepjes rijden wel OK c.q. noodzakelijk.... maar (aangezien ik ook in mijn JD een toerenteller heb!)....daar zijn de rode streepjes dus bij veel lagere toerentallen (4600 tpm max!) op de snelheidsmeter geplaatst!!... Maar ja....volgens de heren (en dames?) autojournalisten moest en zou de Eend sneller accelereren en dat kan je zonder het vergroten van de cilinderinhoud, zoals bij het viertje (van 425cc naar 435cc) alleen maar verkrijgen door het maximum toerental te verhogen en vervolgens die hogere toerentallen ook daadwerkeljk te benutten. Derhalve staan de rode streepjes op het dashbord van een viertje dus bij veel hogere snelheden (=veel hogere toerentallen) als bij een 18pk’tje. Bovendien heeft het viertje ook nog eens een versnellingsbak met zogenaamde “hogere overbrengingsverhoudingen”, hetgeen er voor zorgt dat je bij een eenzelfde toerental je met een viertje langzamer rijd dan met een 18pk-

...vertelt over rokende en brullende motortjes... reur, lichtelijk pijnlijke poster dan toch maar even tot mij te nemen en bij mij thuis ergens in een zeer diep en donker hoekie weg te bergen!! Ziet U....ik heb namelijk zolang als ik al met mijn viertje over ‘s heren wegen heb gesjeesd totaal maar dan ook echt totaal geen problemen ervaren met dit type 2CV machine....Het is vanwege de door fabrikant Citroen toegestane pittig hoge toerentallen (6750 tpm) wellicht de meest exotische 2cv-variant en daardoor ook waarschijnlijk de meest kwetsbare voor “onder de maat” onderhoud.... maarre.... als je

tje vergeleken met die van ons aller piepklein maar ozo dapper tweecilinder boxertje. Ik ben heftig van mening dat Citroen er heel goed aan gedaan zou hebben om de 2cv vanaf het prille begin uit te rusten van een hele grote dikke vette toerenteller want... horen dat ie hard moet werken voor z’n brood is een, maar ZIEN hoe teringhard er onder de kap door dat brave boxertje eigenlijk gewerkt wordt zou wellicht iets meer respect c.q. voorzichtigheid bij de, zich er meestal gewoon niet van bewuste zijnde, doorsnee 2cv coureur te weeg kunnen hebben gebracht. Ik ben dus meteen na het overnemen van mijn viertje bestel naar de auto-accesoire-zaak gesjeesd en heb dus een toerenteller ge-installeerd... Die toerenteller laat zien dat als je een 435cc blokkie tot op de rode streepjes doortrekt je inderdaad die oorontploffende 6750 tpm haalt.... maarre.... het is in de dagelijkse praktijk bij een viertje helemaal NIET NODIG om “tot op de rode streepjes” op te toeren om een enigszins prettige voortgang te verkrijgen.....iets wat ook zelfs ergens diep in de kleine lettertje staat beschreven in het instructie-boekje der 2CV!! Natuurlijk is en blijft een viertje, net zoals een 18pk’tje trouwens, geen “drag racer”. Als je “dat” wil moet je of een zesje nemen of misschien beter nog, helemaal geen Eend. In de praktijk blijkt dat als je met een viertje hetzelfde schakelpatroon (20..40...65km/uur) als van een 18pk’tje hanteert, je met een viertje een ontzettend braaf, zuinig en prettig blokje

tje. Een viertje draait op de snelweg bij een snelheid van 90km/uur (slechts..maar toch) 500 toeren per minuut meer dan een 18pk’tje Als je een 18pk’tje (425cc boring 66/slag 62) zou doortrekken tot dezelfde snelheden die vanwege de rode streepjes toegestaan zijn in een viertje (435cc boring 68,5/ slag 59.... )... and please, don’t try this at home,folks(!!!)...... dan krijg je ook bij het heilige 18pk’tje bijna dezelfde heftig hoge toerentallen op je toerenteller te zien als bij het viertje en verandert het eerst ozo lieflijke statutaire gepruttel ook echt in oorverdovend gegier!! Tja...Hoewel er dus met een 425cc 12/18pk’tje prima te rijden is, tenslotte reed Pa ook gewoon en zonder moeite met zijn/mijn JD met z’n hele gezin (pa, ma, twee kinderen) volbeladen met bagage plus imperial met twee kinderfietsjes in twee dagen naar zuid zwitserland, is er toch in “eendenland” altijd wel een behoorlijk dringende behoefte geweest naar net effe iets meer “oemph” vanonder het zachtglooiende motorkapje. Die “extra oemph” kan je op twee manieren verkrijgen, de ene is door de cilinderinhoud te (flink) vergroten en de andere is door het toerental (flink) te verhogen. Bij de 2CV4 is het 425cc blokje vergroot naar 435cc en het maximum toegestane toerental verhoogd van 5000 tpm (18pk) naar 6750 tpm (26pk). De 2CV6 heeft een motorblok van 602cc die bij 5750tpm 29,5 pk levert. Om die veel hogere toerentallen (=meer vermogen uit dezelfde cilinderinhoud)langdurig

Clublid in beeld

ik weet het....als er in “eendenland” het zogenaamde “Viertje” de 435cc variant van ons geliefde luchtgekoelde twee cilinder boxerblokje ter sprake komt dan zijn de vaak ge-uitte geluiden,zelfs mild geformuleerd, over het algemeen....eh....nie ech van de positieve....Niet vooruit te branden in de vierde versnelling, gestoord hoge toerentallen, bakken met herrie en dubieuze betrouwbaarheid gepaard gaand met links en rechts en royaal voor het eerste klokkie rond vastlopende motoren, uitgelopen krukaslagers danwel compleet gebroken krukassen....en nog veel meer van al dat “schoons”... nou ja “schoons”?? Maarre....niet voor mij!!!

(als in een heel “eendenleven”) aan te kunnen kon Citroen niet gewoon maar even de rode streepjes op het 18pk-dashbord verplaatsen want bij het 425cc blokje was het maximum toerental al bijkans tot aan de mechanisch toelaatbare grens verhoogd van 3500 tpm (12pk) tot 5000tpm (18pk). Nu gebied de automotortechnische logica te zeggen dat Citroen er wellicht beter aan had gedaan om deze vermogensbehoefte te stillen door simpelweg het 425cc blokkie te vervangen door de 602cc versie en het daarbij te laten..... maar dan zou de 2CV vanwege de franse manier van autobelasting heffen opeens een fiskale klasse hoger zijn komen te zitten en dus feitelijk een..3CV...(!!) zijn geworden....een 2CV6 is dus formeel geen 2CV maar een 3CV!!! En zie hier de reden waarom Citroen de 2CV4 krachtbron heeft ontworpen. De fiskale 2CV3CV grens lag toendertijd namelijk bij 436 cc.... en wil je dus het maximale aan vermogen uit een 2CV persen bij gelijkblijvende wegenbelasting, dan moet je de cilinderinhoud tot 435cc beperken en dit blokje dan vervolgens ongelofelijk hard laten draaien. Het slimme en bij verkeerd/ondeskundig gebruik tevens ook het dodelijke zit hem bij het viertje in het feit dat ze daarvoor de cilinderboring vergroot hebben van 66mm (425cc) naar 68,5mm (435cc) en de slag teruggebracht van 62mm(425cc) naar 59mm(435cc). Motorblokken met een korte slag (zogenaamde overvierkante blokken) zijn bij uitstek geschikt voor het (in elk geval op papier) probleemloos draaien van hoge toetertallen zonder het gevaar van mechanische overbelasting. Door die gierendhoge toerentallen kunnen hele hoge vermogens uit een relatief klein blokje worden gehaald, iets wat je o.a. natuurlijk vooral in de formule een(D??) racerij en in de motorsport heel goed kunt horen. Het begrip wat hierbij om de hoek komt kijken is “gemiddelde zuigersnelheid” en die is bij

De compleet onnodige pijn zit hem mijns inziens toch alleen maar in de plaatsing van “die stomme rode streepjes op de snelheidsmeter”. Als je 20, 40, 65 aanhoud bij het opschakelen, als je het blokkie de eerste paar kilometer effe de tijd geeft op temperatuur te komen en als je braaf op tijd olie ververst met echte olie dan is een viertje net zo’n betrouwbare machine als al haar mede luchtgekoelde tweecilindercompanen. Mijn Viertje-bestel is in 1988 tot mij gekomen.... enne....ik moet toegeven dat ook ik met de kennis/vooroordelen van toen “zo mijn bedenkingen had” toen ik kilometers begon te maken.... maarre.....nu vele jaren verder, anno 2017, kan ik alleen maar herhalen wat ik al eerder gesteld heb....mijn 435cc viertje bestel is de beste/ fijnste/betrouwbaarste eend/auto die ik ooit heb gehad en tevens zal hebben. Ah......en hier hebben we dus het zogenaamde

letjes (big bore sets, dubbele carburateurs...etc... etc..) voor het toenmalige brave, door Citroen doelbewust tam gehouden, 425 cc blokje konden leveren. Nu ben ik wat deze materie betreft totaal geen expert maar via de lokale eendentam tam heb ik vernomen dat “op lokale franse klassieker-beursen” zo nu en dan nog wel eens van dat zeldzame opvoerspeelgoed voor veel euries wordt aangeboden. Zogezegd....ik ben geen expert op dit gebied maar wellicht zijn er 2cv-historici onder ons die hier wellicht nog iets meer over kunnen vertellen. Iedereen die welleens met een 12/18pk’tje op de snelweg tegen windkracht 8 heeft lopen opboksen weet dat dit nou bepaaldelijk niet echt het toppunt van eendologisch genot is om er maar eens een vette understatement tegenaan te meppen en al helemaal niet als je dat moet doen in de laatste variant (1968 -1970) van de 425cc 18pk. met die versnellingsbak met die

... legt uit hoe je een 2CV opvoert tot een Powermon eenzelfde toerental voor een korte slagblok lager dan voor een zogenaamd lange slagblok. In principe geldt hoe lager die gemiddelde zuigersnelheid hoe beter zaken zijn als het gaat om mechanische levensduur. Nu is het met het viertje dus zo dat ie bijvoorbeeld in z’n vierde versnelling op de snelweg slechts ongeveer 500 toeren meer draait als een 18pk...de vierde versnelling van een 18pk heeft dezelfde overbrengingsverhouding als die van een “vierbakje”, alleen heeft het viertje een 8/33 eindoverbrenging en het 18pk’tje een 8/29....maar vanwege die korte slag is de gemiddelde zuigersnelheid bijkans hetzelfde als dat van het 18pk’tje bij eenzelfde snelheid en is de mechanische belasting voor het viertje, ondanks het hogere toerental in theorie, hetzelfde als voor het langzamer lopende 18pk’tje! Een viertje op 90 km/uur draait 5000 tpm en heeft dan een gemiddelde zuigersnelheid van 9.8m/sec....effe ter vergelijking...een zesje bij 90km/uur draait welliswaar “maar” 4450tpm maar heeft dan al een gemiddelde zuigersnelheid van 10.3m/sec!!! Het zesblokje heeft een slag van maar liefst 70mm (tegen 59mm bij het viertje). Een viertje is op de snelweg dus absoluut niet “het lelijke eendje onder de lelijke eendjes”, integendeel zelfs!

“vastgeluld-moment” van dit uitbundige eendengebabbel uwer nedrig schrijver dezes.... want...eh...de titel van dit schrijven...”project superviertje”....suggereert op z’n minst dat ik ondanks alle bovenstaande 435 lofuitingen toch wellicht niet geheel zuiver in de leer ben gebleven. Enne...yep....dat klopt...ook ik bijgenaamd “ Captain Slow en dus in het algemeen volkomen wars van “the need for speed” ben vorig jaar “seduced by the dark side of the more horsepower-force”. Let me explain, zoals we dat goed frans plegen te zeggen.... Het moge gevoegelijk bekend zijn dat er binnen de gelederen van het Ei “enkele duistere lieden” rondsluipen die in even duistere achterkamertjes zich bezighouden met de “zwarte kunst” van het, middels het monteren van 2cv6 zuigers en cilinders, verbouwen van brave slome statutaire 425cc 12 en 18pkblokjes tot 533cc waggelende hotrod highspeed powermonsters! Let wel....deze dark art van het opvoeren van dit soort eendjes is welliswaar in de lage landen nooit echt doorgedrongen, maar voor de franse markt echter waren er vele (kleine) bedrijfjes die allerlei kekke vermogensverhogende spul-

korte eerste, tweede en derde versnelling (voor het sneller kunnen optrekken) en die stupide hopeloos akelige superlange vierde versnelling (voor een hogere topsnelheid). OK...je kunt dan heel rap van nul naar zestig “sprinten” en je kunt dan vervolgens ook nog eens dik 95 rijden....om vervolgens....bij de minste tegenwind-scheet van moeder natuur danwel een een berg van 0,000000001% weer terug te moeten schakelen naar die piepkorte derde versnelling en dan toerentallen brullend in z’n drie met 60km/uur verder te ploeteren..... not funny!!!!! Mijn oude eendengaragist heeft mij welleens verteld dat je in dit soort van situatie’s beter dan zwaarzeulend overbelastend laag in z’n vier gewoon ferm en zonder scrupules 80km/ uur (60km/uur op de snelweg niet leuk, strafbaar en gewoon ronduit gevaarlijk!!) in z’n drie (=heel ver over het rode streepje) kunt rijden...Toeren (heel veel...te veel toeren??) maken is in principe nog altijd net effe iets minder schadelijk dan een motorblokje laten zweten en sleuren in een versnelling die die eigenlijk niet aan kan. De dan veels te langzaam draaiende koelventilator kan dan echt de boel niet meer koel houden en dan hebbie a one way ticket naar totaal niet plezante zaken zoals o.a verbrande

(uitlaat) kleppen, gebroken zuigers en zelfs compleet vastgelopen blokken. Mijn eerste kennismaking met dit dubieuze fenomeen mocht ik meemaken toen ik, amper een maandje mijn rijbewijs op zak, met het 18pk’tje ( net van Pa overgenomen met zo’n dikke 140.000km op de teller) met windje tegen de beruchte “valse platten” van de ardennen moest/wilde bevechten op reis naar mijn allereerste eendenmeeting in luxemburg... alwaar ik “trots hangende aan een touwtje” achter een Acadiane terug van ben gekeerd vanwege mijn eerste verbrande klep...enne...dit zou zeker niet mijn laatste zijn!! Mijn heilige 18pk’tje is altijd heilig geweest vanwege de “emo-kant” van het bezit maar bepaaldelijk niet altijd vanwege het rijgenot! OK....het 18pk’tje heeft natuurlijk wel het dubieuze genoegen gehad van het moeten uithangen van de ondankbare rol van de eend waar ik van heel veel fouten heel veel heb mogen/moeten leren! Maar toch....Kan/kon een en ander nou toch niet effe ietsjes anders...ietsjes beter????? Enter...een van de eerder aangehaalde duistere “Ei-lieden”, we noemen geen namen, ofwel ene Jose Oortwijn....alweer eeuwenlang de trotse eigenaar van “de EP”...een donkergrijs 1964 15pk eendengebakkie. Maarre....dit ogenschijnlijke “eendengebakkie” is niet wat het van de grauwgrijze buitenkant pretendeerd te wezen... nope...de “EP” is namelijk een wolf in schaapskleren omdat er al sinds jaar en dag een “gekietelde 533cc aandrijflijn” (425cc blok met 2cv6 zuigers en cilinders=533cc) onder de kap schuil gaat, iets waar je als onder de motorkap loert trouwens niets maar dan ook echt niets van kan zien. Nou moet ik bekennen dat ik zolang ik Jose en de EP ken, ik altijd best wel enige vette scepsis heb gehad aangaande “dat opvoer-gedoe” en hoewel “Darth Oortwijn” mij over de loop der jaren meerdere malen heeft proberen te verleiden tot “the dark side of the tune up force”, heb ik dit tot ergens vorig jaar altijd buiten de deur weten te houden. Maar ja..... toen ben ik toch eens een keertje meegelift voor mijn eerste long distance tripje met die bewuste “EP” en in dit geval naar de Burton boys and girls in Zwolle...enne...jemig de pemig....ik kon toen toch echt niet anders dan volmondig toegeve dat dit “gebakkie” toch wel heel erg lekker voortsjeesde over s’lands snelwegen.....echt heel erg grappig hoe je met dat ding “even achter een langsstuivende BMW aan kon gaan” en dat in combinatie met een verbazingwekkend volledig behoud van “dat fijne oude eendengevoel en geluid”! Ik kon mij na terugkomst in Rotto en omstreken, na dit zeer rappe, plezante en ozo comfortabele rondje Nederland, toch niet aan de gedachte ontrekken dat Oom Citroen er wellicht beter aan had gedaan om dit “meer oemph-proces” toch net effe iets meer te bespoedigen. Inplaats van zich tot zo rond 1970 zo halstarrig en doelbewust vastklampen aan dat zo bescheiden mogelijk houden van de cilinderinhoud c.q. PK en koppel-output van het zeer opvoervriendelijk blijkende 2CV-blokje....... Voor het eventuele gevreesde hogere benzineverbruik hadden ze dit zeker niet hoeven na te laten, want de “epo-EP” doet ook gewoon braaf iets van 1 op 19!! Maar goed....dat is iets voor de 2CV-filosofen onder ons om, eventueel onder het genot

nster...

van een goed glas eendenkroos, een avondje of zo over van gedachten te wisselen. Afijn....ik was dus OM....deze ozo leuke “ dark side of the opvoer-force” moest toch maar eens stevig omarmd worden. Edoch NIET met het heilige 18pk’tje want daar had ik een jaartje of vijf terug, op een heel andere manier “het windje tegen en heuveltje op-probleem” zelf al weten op te lossen. Vijf en een half jaar geleden,met het heilige 18pk’tje onderweg naar een APK’tje nota bene in Middelharnis, tijdens een ietwat woeste full speed inhaal manouvre.....ik moest en zou tenslotte die stomme kutKIA voorbij......brak er spontaan een zuiger in twee stukkies met al het bijbehorende genante rook en rateltheater van dien...oh ja...en niet te vergeten die vuige grijns op het porum van de voorbijflitsende Kia-pilote, toen ik rap de vluchtstrook op sputterde....not f... ing funny!!! Nadat ik de ge-achte wederhelft de haar niet meer geheel onbekende noodkreet “ Elca (zo heet zij)...Touwtje!!!” had toe getelefoneerd, had ik tijdens het wachten op de “echtelijke afsleepdienst” genoeg tijd om mijn eendologische zonden eens even goed te overdenken, om tot de conclusie te komen dat het nu echt toch de tijd was om “dingen onder motorkap eindelijk eens echt goed te gaan regelen” inplaats van te blijven rondrijden met “lapwerk motorblokjes”. En eigenlijk was deze “vastloper” een geluk bij een ongeluk want ik hierdoor heb ik amper twee jaar voor zijn overlijden nog heel gezellig en ozo leerzaam samen met Herman mijn eendengaragist een compleet nieuw 18pk blokje in elkaar mogen sleutelen. Tevens gaf mij dit ook de klans om de aandrijflijn wat “windje tegen vriendelijker te maken” door een AZU serie B blok en bak te gebruiken. In de kleine besteleend geproduceerd vanaf 1968 tot 1972 zit de sterkste variant van het 425cc blok....hetere nokkenas, 21PK en met daarachter een versnellingsbak (MET homokinetische kogelkoppeling-aandrijfassen... au revoir ranzige knikkende en knakkende kruiskoppelingen!!) met een differenteel met een iets kortere overbrenging als in die hopeloze laatste versie van 18pk berline-versnellingsbak...ofwel op de snelweg lever je iets aan topsnelheid (tenzij je het blokkie natuurlijk gewoon net iets meer toeren laat draaien!!!) ... maarre....dat hele irritante windje tegen-gedoe is helemaal pleite...oh joy..oh joy!!

260 000 kilometer lang zwoegen en zweten volgas met 65km/uur in z’n drie bij het minste geringste windje tegen...en nu...de laatste 30 000 kilometer zit ik echt zingend en lachstuip gierend van jolijt met 85/90 km/uur op de snelweg met windkracht 8 tegen....wat een ongelofelijke verbetering!! OK.....het zijn geen “EP-prestatie’s” want die heeft vanwege het 533cc blok (boring 74mm...2CV6 zuigers en cilinders....slag 66mm...18pk krukas) en een gemodificeerde veel langere versnellingsbak een veel hogere topsnelheid bij een veel lager toerental.... maar op dit moment ben ik zeer gelukkig met wat er nu onder het 18pk-kappie z’n noeste

werk doet...bovendien kan ik het gewoon niet over mijn hart halen om dit nieuwe slechts 30 000 kilometer “Herman-blokje” op de plank te zetten...en daarom heb ik gekozen voor misschien wel de meest onwaarschijnlijke oplossing voor mijn ontloken opvoerlusten en wel in de vorm van het te grazen nemen van de aandrijfljn van die andere eend..yep..het brave viertje bestel!

... en Jan vervolgt dit verhaal in het volgende Ei-blad omdat-ie nog veel meer heeft te vertellen...

Een uitgave van Vereniging de Alternatieve Garage ‘t Eendeëi Bezoek- en correspondentieadres: Van Helmontstraat 11-13, 3029 AA Rotterdam NL

Rij mee en ontdek Rotterdam 2018

foto: Aleida van Dijk

LEGENDA

Eendologie 1 en 2

Versnellingsbak Motorrevisie 1 en 2

Lascursus

Koets

JANUARI

Remmen

3 WO

NIEUWJAARSRECEPTIE Van Helmontstraat

Vakantieklaar EIACTIVITEITEN

Andere 2CV- en Citroën-activiteiten Zaterdag/Zondag + Feestdagen

8 MA 9

Carburateur

Electra

1 MA

Nieuwjaarsdag

43e jaargang nummer 1 . verschijnt 4 keer per jaar

Ledenkaart 2018

FEBRUARI

10 WO InterClassics MECC, Maastricht (t/m14 januari) 11

3 Raid naar de Noordkaap vanaf Helsinki,

4 Club FIN 2CV Guild t/m 10 februari

13 14

15 MA

5 Geboortedag André Citroën

17 WO

20 21

22 MA

24 WO

(D) Wintermeeting 2CV club Letzebuerg t/m 29-1 26

29 MA

31 WO

25 24/25-2: Route d’Or (2CV club Cote d’Azur)

Electra

Voor Eenden en andere Rotterdamse Klassiekers: EEN RIT VOOR MENSEN MET EEN BEPERKING Ons traditionele ritje voor de bewoners van de Wielewaal! Wie al eens heeft meegereden weet dat je de bewoners een onvergetelijke middag bezorgt. Dus laat even weten dat je meerijdt om deze middag weer tot een succes te maken.Namens de bewoners van de Wielewaal vast “Dank je wel” voor je inzet!

F I L M AVO N D Van Helmontstraat

DO VR ZA ZO MA DI WO DO

APRIL

VR ZA

MAART Antwerp Classic Salon

KLUSDAG Electra

Motorrevisie 1

Electra

Versnellingsbak

Techno Classica Essen (D)

Versnellingsbak

Eerste Paasdag

Tweede Paasdag

3 4

5 MA

Eendologie 1

15 Voorjaarsrit Ami-Vereniging

12 MA

14 WO

19 MA

Motorrevisie 1

21 WO

26 MA

Versnellingsbak

Versnellingsbak (indien nodig)

7 WO

Eendologie 1

O P E R AT I E N AC H T V LU C H T

Eendologie 1 Motorrevisie 1

11.00 uur: Algemene Ledenvergadering ‘t Eendeëi

2CV Markt, Gemert

ZO MA WO 1

TAXATIEDAG

Eendologie 1 Koets

Koets

DE WIELEWAALRIT

Eendologie 1

Koningsdag

Treffen der Vilstal-Ant’n in Bad Birnbach (D) t/m 29-4

Eendologie 1 (examen)

Eendologie 1

Motorrevisie 1

28 WO 29

Goede Vrijdag

Le Citron Pressé: Le Petit Pressé

zaterdag 21 april

ZO MA

Inkopen doen bij ons Magazijn? Vergeet dan uw ledenpas niet mee te nemen

DI WO DO VR ZA

MEI

ZO MA 1

JUNI

2 WO

Bevrijdingsdag

Mai-treffen in Neurenberg (D) 4

CitroMobile (Vijfhuizen) 5 CitroMobile (Vijfhuizen) 6

7 MA

Rencontre Nationale des 2CV Clubs de France / 9 WO Hemelvaartsdag 70 ans de la Deuche (La Veze) 10 DO

14 MA

16 WO

19 Eerste Pinksterdag 20

17 Vaderdag

Tweede Pinksterdag 21 MA 22

23 WO

20 21

Oldtimerfestival Hoornsterzwaag 25

Brabantrit EEEC 27

28 MA

Vaderdagrit EEEC

Eifel Ententreffen in Kommern (D) (t/m 3-6)

Remmen 1 (schijf voor)

North Somerset Tin Snails (GB) 24 Carburateur

1948

12 Moederdag 13

E I  C A F É E N KO F F E R B A K V E R KO O P

30 WO

Remmen 2 (trommel achter)

Krampeertreffen (t/m 1 juli) Remmen 3 (trommel voor / remklauwrevisie)

2018

Op 30 december viel de jaarlijkse Ei-kalender in je brievenbus. We hopen dat-ie een prominente plek in je huis heeft gekregen. Voor wie nog een extra exemplaar van de kalender wil hebben, geen probleem. We hebben nog een flinke stapel liggen. Gratis af te halen bij ‘t Ei op zaterdagmiddagen.

Aanmelden en meer info: eendeei.nl