Boek 1 Wat je zegt, ben je zelf Joris Denoo / Klaas Verplancke (omslagtekening) De Eenhoorn, 2001, p. 22-25 Over de auteur Joris Denoo combineert het schrijverschap met het onderwijs. Hij is sedert medio jaren ’70 docent Nederlands aan de Zuid-West-Vlaamse Hogeschool Katho, campus Torhout. In 1975 studeerde hij als germanist af in Leuven. Ook buiten de school is hij volop met taal bezig. In 1977 debuteerde hij met een dichtbundel voor volwassenen. Daarna volgden een aantal romans. In 1981 begon hij ook voor de jeugd te schrijven. Dat kwam vooral door zijn ervaringen met jeugdliteratuur op de normaalschool. Hij publiceerde een aantal Vlaamse Filmpjes. Nadien verschenen een tiental boeken voor de jeugd. Op een speelse manier probeert hij alle mogelijkheden van de taal uit. In zijn recent werk zijn emoties belangrijker. Geregeld verschijnen er nieuwe gedichten en verhalen, zowel in kindertijdschriften als in uitgaven voor volwassenen. Over de illustrator Klaas Verplancke studeerde Publicitaire Grafiek en Fotografie in Gent. Hij werkte een drietal jaren als artdirector voor reclamebureaus en is sinds 1983 zelfstandig illustrator. Hij ontwerpt covers en maakt tekeningen voor lees- en prentenboeken van vele Vlaamse en ook buitenlandse uitgeverijen. Hij tekent graag grappige karikaturale personages en dieren. In 2001 werden zijn illustraties uit Ozewiezewoze internationaal bekroond. Zijn eigen boek Jot kreeg een eervolle vermelding. Over het boek Turjotin, de eenhoorn, woont al eeuwen en eeuwen in Ruiseland. Gelukkig en zonder zorgen dwaalt hij in de wouden rond. Hij leeft van tulpen, rozen en dauw. Jaren verstrijken tot iets in hem begint te knagen. Hij wordt overvallen door een gevoel van eenzaamheid en besluit op zoek te gaan naar een soortgenoot, een andere eenhoorn. Hij bereikt de bewoonde wereld, maar keer op keer hebben zijn gesprekspartners het moeilijk met zijn
‘anders zijn’. Bijna overal waar hij komt, krijgt hij te maken met spot, onbegrip en pesterijen: de slang vindt zijn hoorn maar een dwaze toeter, de ooievaar denkt dat hij een peen op zijn hoofd draagt en de mensen noemen hem angstvallig een neuspaard, ja zelfs een spookhert. Wat je zegt, ben je zelf is een boek over anders zijn. In een meeslepend verhaal probeert de auteur aan te tonen dat ‘anders zijn’ heel vaak leidt tot onverdraagzaamheid, met onwetendheid als vruchtbare voedingsbodem. We r k e n m e t h e t f r a g m e n t Filosoferen over… anders zijn Vertel kort het verhaal van de eenhoorn Turjotin en lees daarna het fragment met de hyena’s. Bespreek in een kringgesprek de wijze woorden die de eenhoorn uitspreekt (‘droevig dacht hij:…’). Lees nu samen met de kinderen een fragment uit het gedicht Ben ik dat? van Frank Eerhart: Zolang je maar draagt wat zij dragen je tas, je tas in de goede kleur niet mooier dan zij dat geeft maar gezeur Zolang je maar roept wat zij roepen hé rare, hé gare en meiden nafluit niet leuker dan zij anders lig je er uit. bron: gedichtenpagina www.schildwacht.com of Ben ik dat? Lemniscaat, 1987 Dit gedicht is een gepaste samenvatting van het verhaal van de eenhoorn. Laat de kinderen de gelijkenissen zoeken tussen wat de eenhoorn zegt en wat in het gedicht staat. Besteed kort aandacht aan het verschil in vorm tussen proza en poëzie. Het is een vergelijking tussen twee manieren van schrijven, maar de boodschap is dezelfde: als je anders bent, word je heel vaak uitgestoten.
– 104 –