AŞURA
DERSLERİ 2
Ahd’e Vefa
İslam'da ahde sadakat Yüce Allah, Kuran’da kendisini ahde en vefalı olarak beyan eder ve şöyle buyurur: ع هه مد مه مم ن ن نم نه أنهوفی مب ن م ه ل ل ال «Ahdine Allah’tan
daha ziyade vefa eden kimdir ki?»
Tevbe / 111
Ahde vefa müminlerin sıfatlarındandır
Allah'a ve Kıyamet gününe inanan insan, vaatlerine vefalı kalmalıdır.
مم ن ه ه م ع هه مد م لمانا مت مه مه نو ن ه ه نو ا للذی نن ه عو ن ن را ه
« Onlar (müminler) emanetlerine ve ahitlerine riayet ederler»
Mü’minun / 8
Ahde vefa etmek İlahi emir ve imanın esasıdır
Bir müminde bu sıfat yoksa demek ki,mümin değildir ن آ نم هنوا أ نهو هفوا مبا هل عه هقو مد یا أنیی نها ا للذی ن
«Ey inananlar ahitlerinizi yerine getirin» Maide / 1
İslam'da antlaşmaya sadakat
ع هه ند هه ف ال لل هه ن خ مل ن ن هي ه نف نل ه «Allah sözünden hiç dönmez» Bakara / 80
Sözleşmeye saygı ve ona göre hareket etme ihtiyacı doğuştan gelir. İlk eğitim okulunda, yani insan doğasında her insan öğrenir ve sözleşmeyi yerine getirmenin gerekliliğinden ilham alır. Çocuklar, saf doğaları ile yaşamın başlangıcında, ahde vefayı yerine getirmenin gerekli olduğunu düşünürler. Sözleşmenin ihlalini kınıyorlar ve bazı ebeveynlerin ahitlerine vefalı olmadıklarından dolayı çocuklar da bu duyguyla büyürler.
م مب مه صا که ه ک مه نو ل ع هه مد ال لل مه أنهو هفوا ذ مل ه نو مب ن م نت نذ لک هرو ن ن ک ه ع لل ه .نل ن »«Allah ile ettdiğiniz ahde vefa edin En’am / 152
ع هه ند کا ن ن ع هه مد إمنل ا هل ن نو أنهو هفوا مبا له ن ل ه ء سو ه م ن ل «Ahdinizde durun, şüphe yok ki »ahitlerden sorumlusunuz siz İsra / 34
Antlaşmaları görmezden gelmenin bencillikten, başkalarının haklarını görmezden gelmekten ve kişiliğini küçümsemekten başka bir nedeni yoktur, bencil ve aykırı sözleşmeler Peygamber Efendimiz tarafından kınanmıştır. Buyurduğu gibi: «Ahdine vefalı olmayan Müslüman değildir."
Ahlaki vaatlerin yerine getirilmesi Bir grup insan resmi sözleşmelere özel önem verir, ancak ahlaki vaatlerine fazla dikkat etmez. Söz vermek ve yerine getirmemek onlar için suç sayılmaz, bu tür dostça vaatleri görmezden gelmek suç olmasa bile İslam ahlakında kınanır. Bu davranış bir tür kişilik eksikliğidir . Bazı rivayetlerde ahlaki vaatlerin yerine getirilmesi farz kılınmıştır. Hazreti Peygamber (saa) şöyle buyuruyorlar: «Allah'a ve Kıyamet gününe inanan, vaatlerine sadık kalmalıdır.»
Sadakatin en göze çarpan ve güzel tezahürleri, Peygamberler, İmamlar ve onların sadık dostları ve yarenleri arasında bulunabilir. Bu büyük adamlar, hem sözleşmeye sadakat konusunda ısrar eder ve hem de takipçilerini bu büyük erdeme dogru yönlendirirler.
Meryem suresi 54. ayetinde Allah hazreti İsmail’in: «Kitapta İsmâîl’i de an; şüphe yok ki o, vaadinde gerçekti.» Bu ayetin yorumunda İmam Sadık’tan (as) rivayet edilmektedir: hazreti İsmail (as) bir kişi ile randevulaştı, ancak o kişi vaad ettiği yere gelmedi. Hazreti İsmail (as) orada uzun süre bekledi. Öyle ki uzun süredir yokluğu takipçileri arasında endişeye neden oldu. Sonunda, yanından geçen bir kişi hazreti gördü ve şöyle dedi: Ey Allah'ın Peygamberi! Gecikmeniz konusunda endişeliyiz. Hazret: Burada biriyle görüşeceğime söz verdim ama o gelmedi ve o gelene kadar buradan ayrılmayacağım. Adam olayı halka haber verdi ve onlar söz konusu şahsın yanına giderek onu Peygambere götürdüler. Adam utançla: Ey Allah'ın Peygamberi! Seninle görüşeceğimi unuttum. Hazret güzellikle şöyle buyurdu: Eğer gelmeseydin, yine de ben burada seni bekleyecektim.
Bir gün bir taşın yanında bir kişiyle görüşmek için vaadleşen Aziz Peygamber Efendmiz (saa) hakkında da söylenir. Güneş güçlendi. Hava ısındı ama o şahıs gelmedi. O hazretin sahabeleri ona şöyle dediler: Ya Rasulallah güneşten gölgeye taraf gelmek istemiyormusun? Hz. Buyurdu: Onunla burada buluşacağıma söz verimiştim ve o gelene kadar buradan ayrılmayacağım.
İmam Seccad’ın (as) bir arkadaşından on bin dirhem borç istediği de rivayet edilmektedir. Bir kimse İmam'dan bu meblağ karşılığında ipotek istediğinde, imam, pelerininden bir miktar ip alıp ona verdi ve: Bu, borcunuzu ödediğimde yanınızda olması için benim garantimdir. Bir süre sonra imam, şahsın parasını hazırladı ve `` Paranız hazır. İpliği iade etmek istemeyen kişi şöyle dedi: Elbisenin ipliğini kaybettim. Hz dedi ki: Bu durumda talebinizi alamayacaksınız; Çünkü benim gibi biriyle bağlanan ahit küçümsenmemeli. Adam kaçınılmaz olarak ipi İmam'a iade etti ve borcunu aldı.
Haccacın kara hayatının tarihinde toplu cinayet emri verdiğini okuyoruz. Son kişiyi öldürme vakti geldiğinde müezzinin sesi yükseldi. Geceleri kendisine bakması için kişiyi memurlarından birine teslim etti ve onu cezalandırmak için sabah Dar al-Amara'ya getirmesini emr etti. Her iki adam Haccacın hükümetinin karargahından ayrıldığında, kişi Haccac’ın memuruna döndü ve şöyle dedi: Sebepsiz yere yakalandım ve Allah'ın rahmetinden asla umutsuz değilim. Dileğim, bana bir iyilik yapıp bu akşam eve dönmeme ve karıma ve çocuklarıma veda etmeme izin vermeniz ve dileklerimi ve insanların haklarını yerine getirmem için bana fırsat vermenizdir. Ve yarın sabah olur olmaz size geleceğime söz veriyorum. Hacca’ın temsilcisi bu istek karşısında şaşırdı ve şöyle dedi: "Hiç kafesten atlayan ve tekrar kafese dönen bir kuş gördünüz mü?" Dönüşüne dair hiçbir umudum kalmazken seni nasıl özgür bırakabilirim? Kişi şöyle dedi: Yarın en erken döneceğime söz veriyorum ve bu antlaşma hakkında Allah’ı şahit tutuyorum.
Haccac’ın memuru bir an üzüldü ve onu serbest bıraktı. Gözden kaybolduğunda çok pişman oldu ve Haccac’ın öfkesine maruz kaldığını düşündü. O gece sabaha kadar uyuyamadı. Sabah adam sözünü tuttu ve memurun evine döndü. Memur şaşırarak şöyle dedi: Neden geldin? Dedi. Bir antlaşma yapan ve Allah’ı şahit tutan ona sadık olması gerektiğini ve diğer yandan, alemlerın Rabbinin merhametine tam güveni olduğunu söyledi. Memur onu Dar al-Amara'ya götürdü ve hikâyesini Haccac ile paylaştı ve onun antlaşmasına olan sadakati karşısında çok şaşırdı. Haccac onu memura bağışladı ve o da adamı nezaketle serbest bıraktı. Serbest bırakıldığında, memura asla teşekkür etmedi, ancak ertesi gün geri döndü ve özür dilemedeki gecikmenin nedenini belirterek özür diledi: "Benim gerçek kurtarıcım Allahtı ve bunu yapmk için bir vesile oldunuz. Önce size teşekkür etseydim, sizi Allah’ın rahmetine ortak tutmuş olurdum. "Önce Allah’a, sonra da size teşekkür etmem gerekiyordu."
Aşura günü Kerbelada allahın hakk olan hüccetinin yanında kaç kişi kendi ahitlerine vefalı kaldılar ?!
Yalnız 72 kişi