ΤΟ ΤΡΟΜΠΟΝΙ Ιστορικά και Τεχνικά στοιχεία Πρόκειται για όργανο με κυρίως κυλινδρική διάτρηση, επιστόμιο σε μορφή ρηχού δοχείου και ένα τμήμα, το οποίο γλιστράει με ώθηση του οργανοπαίκτη στην κατεύθυνση κρατήματος. Με την κίνηση αυτή μεγαλώνει ή μικραίνει το μήκος του σωλήνα. Το όργανο αυτό είναι, λοιπόν, το μοναδικό πνευστό, που παράγει όλους τους τόνους της ηχητικής περιοχής του. Από την τεχνική περιγραφή προκύπτει ότι το τρομπόνι είναι μία ιδιόμορφη παραλλαγή της τρομπέτας. Το τρομπόνι δημιουργήθηκε πιθανόν περί το 1450 στην περιοχή της Βουργουνδίας, από μία τρομπέτα με μεταβαλλόμενο μήκος σωλήνα. Από το τέλος του 18ου αιώνα καθιερώθηκε στην ορχήστρα το τρίο των τρομπονιών: ένα άλτο, ένα τενόρο και ένα μπάσο τρομπόνι. Στη σύγχρονη εποχή, συνηθέστερη συγκρότηση είναι δύο τενόρο και ένα μπάσο τρομπόνι. Αν και από το 15ο μέχρι το 18ο αιώνα συνόδευε το τρομπόνι συχνά τραγουδιστές, αργότερα, προέβλεπαν οι συνθέτες τη
συμμετοχή
του
οργάνου
μόνο
μαζί
με
τη
συνολική
ορχήστρα.
Το τρομπόνι είναι ίσως το μοναδικό όργανο, που υπέστη, από την πρώτη εμφάνισή του ελάχιστες τροποποιήσεις. Σε μερικές χώρες χρησιμοποιούνται τρομπόνια με βαλβίδες, κυρίως όμως σε στρατιωτικές μπάντες. Το τρομπόνι έχει μία σημαντική έκταση ήχων. Στο τρομπόνι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σουρντίνα, όπως και στα υπόλοιπα χάλκινα πνευστά, η οποία αλλοιώνει το ύψος και συχνά το ηχόχρωμα του οργάνου. Στο τέταρτο μέρος του Requiem του Μότσαρτ, tuba mirum, συνοδεύει το σόλο τρομπόνι, τον τραγουδιστή. Ο ήχος του τρίο των τρομπονιών δίνει στη συμφωνική ορχήστρα ένα θριαμβευτικό και μεγαλοπρεπή τόνο - και στο allegro energico της 9ης συμφωνίας του Μπετόβεν συνοδεύουν τρομπόνια τη χορωδία. Στην πρώτη συμφωνία του Τσαϊκόφσκυ ακούγεται ένα σόλο του τρομπονιού. Στο Αυτοκρατορικό βαλς του Γιόχαν Στράους παίζουν τρομπόνια και τρομπέτες με στρατιωτικό ύφος. Στη μουσική Jazz το τρομπόνι κράταγε αρχικά το μπάσο. Αργότερα ανατέθηκαν σ' αυτό το όργανο μελωδίες παράλληλα με το κλαρινέτο και την τρομπέτα, αλλά και δεξιοτεχνικά σόλο. Σε μερικές ορχήστρες της Jazz υπάρχει ομάδα τρομπονιών.
Η ΤΟΥΜΠΑ Ιστορικά και Τεχνικά Στοιχεία Η τούμπα γίνεται αντιληπτή ως το πιο βαθύφωνο χάλκινο πνευστό όργανο, αν και το μπάσο τρομπόνι μπορεί να δημιουργήσει ακόμα χαμηλότερους τόνους. Είναι όργανο ογκώδες και δύσκολο στο κράτημα, έχει τύλιγμα ευθύ, κυρίως κωνική διάτρηση και μεγάλο άνοιγμα υψωμένης καμπάνας. Η τούμπα, στη σημερινή μορφή της, ξεκίνησε περί το 1835, ως όργανο για στρατιωτικές μπάντες. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε και στην ορχήστρα, όπου εκτόπισε τα μπάσα κόρνα και άλλα βαθύφωνα όργανα της εποχής. Η τούμπα παράγει πολύ χαμηλούς ήχους και ο ρόλος της στη συμφωνική ορχήστρα είναι να υποστηρίζει το μπάσο. Είναι προφανές, ότι το όργανο αυτό μένει συνήθως με τον ήχο του, στο παρασκήνιο και υπάρχουν λίγα έργα, στα οποία δεσπόζει. Στη Συμφωνία για Ορχήστρα του Μπάρτοκ «ξεφεύγει» ο ήχος της τούμπας από την υπόλοιπη ορχήστρα.
Στην εισαγωγή του έργου, Οι αρχιτραγουδιστές της Νυρεμβέργης του Βάγκνερ, η τούμπα κρατάει το μπάσο. Συχνά, παίζει η τούμπα το μπάσο στην Jazz και σε βαλκανικά συγκροτήματα χάλκινων πνευστών, και σε τσιγγάνικη μουσική.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ 9-11-2009, ΤΕΤΑΡΤΗ 11-11-2009, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13-11-2009: ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΤΡΟΜΠΟΝΙ( TROMBONE).
ΤΡΙΤΗ 10-11-2009 και ΠΕΜΠΤΗ 12-11-2009: ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΥΜΠΑ( TUBA).