Ναυμαχία Ναυπάκτου
ΔΟΝ ΧΟΥΑΝ
Νόθος γιος του Καρόλου Ε' και ετεροθαλής αδελφός του Φιλίππου Β'. Ο Χουάν (Ιωάννης) γεννήθηκε το 1547. Η μητέρα του ήταν τραγουδίστρια και ο πατέρας του φρόντισε ώστε ο Χουάν να απομακρυνθεί σύντομα από αυτήν. Λέγεται ότι του είχε ιδιαίτερη αδυναμία και κατά τον τελευταίο χρόνο της ζωής του τον έφερε κοντά του ώστε να μπορεί να τον βλέπει.
Μετά το θάνατο του Καρόλου, ο Φίλιππος κάλεσε τον Χουάν και του αποκάλυψε ότι ήταν γιος του αυτοκράτορα, στη συνέχεια δε τον έκανε μέλος της βασιλικής αυλής και του εκχώρησε σημαντική περιουσία, αρκετή για να ζει όπως έπρεπε ένας βασιλικός γόνος. Ο Κάρολος επιθυμούσε για το γιο του εκκλησιαστική καριέρα, ο Χουάν όμως σύντομα στράφηκε στο στρατιωτικό κλάδο.
Το 1565 συμμετείχε στο εκστρατευτικό σώμα των Ισπανών που ενίσχυσαν την άμυνα της Μάλτας λύοντας τελικά την πολιορκία της από τους Οθωμανούς. Το 1568, σε ηλικία μόλις 21 ετών, ο Φίλιππος τον διόρισε γενικό αρχηγό του στόλου και επικεφαλής της ισπανικής αρμάδας. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εκστρατεία για την πάταξη των εξεγερμένων Μαυριτανών στη Γρανάδα
Επιστρέφοντας, είχε ήδη ετοιμαστεί η αποστολή δυνάμεων στην Κύπρο, για την ενίσχυση της άμυνας του νησιού, και ακολούθησε την εκστρατεία υπό τις διαταγές του αρχιναύαρχου του Πάπα, Μαρκαντόνιο Κολόννα και του Γενοβέζου ναυάρχου, Τζιαν Αντρέα Ντόρια. Η ολιγωρία αλλά και ο κακός καιρός εμπόδισαν τις χριστιανικές δυνάμεις να δράσουν έγκαιρα.
Ανασυντάσσοντας τις δυνάμεις τους, ωστόσο, αποφάσισαν να αναχαιτίσουν το Οθωμανικό ναυτικό, που ετοιμαζόταν πια να κυριαρχήσει στη Μεσόγειο, επιλέγοντας ως σημείο άμυνας τον Πατραϊκό Κόλπο, ανοιχτά της Ναυπάκτου. Ο Δον Χουάν ορίστηκε επικεφαλής των χριστιανικών δυνάμεων και η επιτυχής έκβαση της Ναυμαχίας θεωρείται λιγοπολύ προσωπική του επιτυχία.
1566-1572
Ο Πάπας Πίος Ε ήταν στον παπικό θρόνο από το 1566-1572. Έπειτα διαδέχτηκε τον Πάπα Πιο Δ στις 28 Μαρτίου του 1566. Γεννήθηκε το 1504 στις 17 Ιανουαρίου. Κατά τι διάρκεια της θητείας του ο Πάπας Πίος Ε αφορίζει την βασίλισσα Ελισάβετ Α της Αγγλίας και συγκεκριμένα στις 25 Φεβρουαρίου του 1570.
Το παρακάτω σύμβολο αποτελεί το θυρεό του Πάπα Πίου Ε. Το θυρεό χρησιμεύει ως σύμβολο της θητείας στον παπικό θρόνο του κάθε Πάπα. Τέλος ο Πάπας Πίος Ε εισήγαγε το ημερολόγιο του Τριδέντου το 1570.
Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας
Ο Φίλιππος Β’ της Ισπανίας, γεννήθηκε στις 21 Μαΐου του 1527 στο Βαγιαδολίδ της Ισπανίας και πέθανε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1598. Γονείς του ήταν ο Κάρολος Ε’ και η Ισαβέλλα της Πορτογαλίας. Βασίλευσε στην Ισπανία από το 1556 έως 1581. Από το 1581 υπήρξε βασιλιάς της Πορτογαλίας. Έγινε Δούκας στο Μιλάνο και Βασιλιάς στην Σικελία και στην Νάπολη από το 1554 έως το 1598. Αφού παντρεύτηκε την Μαρία Τυδώρ έγινε Βασιλιάς της Αγγλίας από το 1554 έως το 1558 και Ηγεμόνας των 17 Επαρχιών το 1555.
Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας Όσο ο Φίλιππος κυβερνούσε την Ισπανία, την έφερε στο αποκορύφωμα της ισχύος της, χωρίς όμως η άνοδος να είναι μόνιμη. Ο Φίλιππος υποστήριζε και προστάτευε φανατικά τον Καθολικισμό. Ενώ βασιζόταν στην βοήθεια της Αγγλίας, επιτέθηκε εναντίον της Γαλλίας, κερδίζοντας την μάχη του Αγίου Κουεντίνου το 1558, αλλά με συνέπεια τον θάνατο της συζύγου του, Μαρίας Α’ Τυδώρ, γεγονός το οποίο τον ώθησε στην συνθήκη του Καμπρεζί. Το 1581, οι Κάτω Χώρες της Ισπανίας έφυγαν από την κυριαρχία του, ενώ η Αγγλία απομακρύνθηκε. Παρόλα αυτά κατάφερε σχεδόν να πάρει πίσω τις επαναστατημένες Κάτω Χώρες της Ισπανίας, όμως εξ αιτίας της λάθος τακτικής του, τις έχασε ολοκληρωτικά, ενώ ταυτόχρονα η Ισπανία εμπλεκόταν συνεχώς σε περιπλοκότερες συγκρούσεις. Παρ’ όλο που είχε διαρκώς αυξανόμενα έσοδα από την ροή χρυσού και ασημιού από ορυχεία της Αμερικής, και παρά τα τεράστια κέρδη που είχε από το εμπόριο μπαχαρικών στην Πορτογαλία και την θετική αποδοχή που είχε η αντιμεταρρύθμιση , ο Φίλιππος απέτυχε στο να καταπνίξει τους Προτεστάντες και να κερδίσει τους Ολλανδούς που επαναστάτησαν.
Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας Όταν ξεκίνησε την βασιλεία του ο Φίλιππος, πιθανότατα οι Ολλανδοί που επαναστάτησαν να συνθηκολογούσαν μαζί του εφόσον αυτός έπαυε να καταπιέζει την θρησκεία τους, όμως εξαιτίας της θρησκευτικής ευλάβειας που είχε, και η πίστη του στην αρχή «cuius regio, eius religio» που σημαίνει: “Όποιος βασιλεύει στη χώρα επιβάλλει και τη δική του θρησκεία” δεν τον άφησαν στο να παραχωρήσει αυτήν την ελευθερία. Ως φανατικός υποστηρικτής του ρωμαιοκαθολικισμού, καταβαλλόταν από την συνηθισμένη για τον 16ο αιώνα αντιπάθεια για τη θρησκευτική ετεροδοξία. Το αποτέλεσμα των πολέμων που έκανε ο Φίλιππος ενάντια στις αιρέσεις, έφεραν ως αποτέλεσμα όχι μόνο την καταπίεση των προτεσταντών, αλλά και των Μορίσκο, βασική αιτία για την σοβαρή τοπική εξέγερση του 1568. Τα προβλήματα από τους πολέμους στην αυτοκρατορία, εμφανιστήκαν αφού ο Φίλιππος πέθανε. Είχε εμμονή με τις λεπτομέρειες, ήταν αδύναμος στο να ιεραρχήσει στόχους και επέμενε στην λήψη όλων των αποφάσεων προσωπικά. Αυτοί ήταν και οι λόγοι που οδήγησαν στο να δημιουργηθεί μια μεγάλη γραφειοκρατία. Παρόλα αυτά το σύστημα που είχαν δημιουργήσει αυτός και ο πατέρας του επαρκούσε για την διατήρηση μιας ολόκληρης γενιάς έπειτα από τον θάνατό του.
Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας
Αν και υπήρχαν έντονα προβλήματα στην βασιλεία του, δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αποτυχημένη. Σημείωσε μεγάλη επιτυχία στο να σταθεροποιήσει τις αποικίες των ισπανών στην Αμερική, στο να αυξήσει σε υψηλό βαθμό την ποσότητα ασημιού που εισέπρατταν από τις αποικίες και στο να νικήσει το ναυτικό των Οθωμανών στην γνωστή Ναυμαχία της Ναυπάκτου, μία δραματική ήττα για του Οθωμανούς. Κατάφερε να ενώσει την Ισπανία με την Πορτογαλία κάτω από το στέμμα του και να αποκρούσει με επιτυχία την κρίση που ξέσπασε στην Αραγονία. Τέλος, σημείωσε καθοριστικές προσπάθειες για την μείωση της εξάπλωσης των Προτεσταντών στη Βόρεια Ευρώπη. Λέγεται ότι Φίλλιπος είχε πολύπλοκο χαρακτήρα. Οι εχθροί του Φιλίππου τον χαρακτήριζαν τύραννο. Πολύ συχνά επενέβαινε ο ίδιος για το συμφέρον των κατώτερων υπηκόων του. Ήταν ένας άνθρωπος που αναλάμβανε καθήκοντα, με τα καλά και τα άσχημα που μπορεί αυτό να έχει.
Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας Έπειτα από τον θάνατό του το 1558, την θέση του κληρονόμησε ο γιος του, Φίλιππος Γ΄ της Ισπανίας. Οι εχθροί του, εντονότερα οι διαμαρτυρόμενοι, τον χαρακτήριζαν ως Μαύρο Θρύλο, με βάση αυτόν, ο Φίλιππος λέγεται να ήταν ένας «αδίστακτος, αιμοσταγής τύραννος» και στην αυτοκρατορία του ήταν κυρίευε η απληστία, η απογοήτευση και η καταστροφή.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ
Πέτρος
Κακουλλής Γιώργος Πυλαρινός