Σχολική εφημερίδα της Β τάξης των Εκπαιδευτηρίων Πάνου Σχολικό έτος 2015-2016
Άρθρα, βιβλιοπαρουσιάσεις, μικρές αγγελίες, ανέκδοτα, παροιμίες και γλωσσοδέτες από τους μικρούς μαθητές!
Βιβλιοπαρουσιάσεις
“Τα παπούτσια του Αννίβα” Ο Μάνος είναι ένα μικρό παιδί που του αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο και θέλει να τον πάρουν στη ομάδα. Για να τα καταφέρει, χρειάζεται παπούτσια Adidas, γιατί όσα παιδιά φορούν τέτοια είναι στη δυνατή ομάδα. Τελικά θα του τα αγοράσουν οι γονείς του; Ο μπαμπάς και ο παππούς του κάνουν χώρο μες το σαλόνι του σπιτιού και με μια εφημεριδένια μπάλα αναλαμβάνουν να τον κάνουν ξεφτέρι, για να τον πάρουν στη δυνατή ομάδα, χωρίς τα παπούτσια του Αννίβα, που τα λέει ο παππούς και γελάνε όλοι. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Μεταίχμιο”. Είναι σχεδιασμένο για παιδιά άνω των 6 ετών. Το χρωματιστό εξώφυλλο, οι έγχρωμες εικόνες και η κατάλληλη γραμματοσειρά, κάνουν πιο ελκυστική την ανάγνωση του βιβλίου. Λίγα λόγια για την συγγραφέα: Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της
Μόσχας. Από πολύ μικρή ασχολήθηκε με το γράψιμο, ξεκινώντας με κείμενο για το κουκλοθέατρο. Πρώτο της μυθιστόρημα είναι “Το καπλάνι της βιτρίνας” 1963. Ακολουθεί μια σειρά μυθιστορημάτων για παιδιά. Η συγγραφέας έχει τιμηθεί με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της. Χριστόπουλος Κων/νος
Τίτλος βιβλίου: Καληνύχτα, Νόρι Συγγραφέας: Μπριγκίτε Βένιγκερ Εκδόσεις: Πατάκη Πρώτη έκδοση: Ιανουάριος 2008 Περίληψη: Ο Νόρι είναι ένα γατάκι που δεν μπορεί να κοιμηθεί, γιατί νιώθει μοναξιά. Οι τέσσερις φίλοι του του χαρίζουν ο καθένας από ένα δώρο, καθώς περνάει από τα σπίτια τους. Ο πρώτος φίλος του του χαρίζει ένα μαλακό μαξιλάρι, ο δεύτερος ένα ονειροφτερό, ο τρίτος ένα ελεφαντάκι και ο τέταρτος ένα ωραίο παραμύθι. Δίνοντας το δώρο συμβουλεύει τον Νόρι: «Όταν είσαι μόνος στο δωμάτιό σου και βλέπεις τον ουρανό, τ’ αστέρια είναι πάντα εκεί και σου κάνουν παρέα». Με όλα αυτά τα δώρα και τη συμβουλή του τέταρτου φίλου του, ο Νόρι κοιμάται πια χαρούμενος. Γιώργος Σερενές
Τίτλος βιβλίου: Γατοκουβέντες Συγγραφέας: Άλκη Ζέη. Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα και ασχολήθηκε από πολύ μικρή με το γράψιμο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας, στο τμήμα σεναριογραφίας. Πρώτο της μυθιστόρημα είναι Το καπλάνι της βιτρίνας (1963). Το 1987 κυκλοφορεί το πρώτο της βιβλίο για μεγάλους με τίτλο Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα. Έχει τιμηθεί με πλήθος βραβείων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Εκδόσεις: Μεταίχμιο Περίληψη: Πρόκειται για μία ιστορία στην οποία ένας γάτος βρίσκεται σε μία οικογένεια με δύο παιδιά. Κάποια στιγμή τα παιδιά και οι γονείς τους, πηγαίνουν διακοπές. Στο σπίτι μένει η γιαγιά να φυλάει το γάτο. Θα πρέπει όμως να αντιμετωπίσουν ένα μεγάλο καύσωνα! Ραφαήλ Κούφης Γνωρίζω τα ζώα Η χελώνα καρέτα-καρέτα Η καφέ αρκούδα Η καρέτα- καρέτα είναι θαλάσσια Η καφέ αρκούδα ζει στα βουνά της χελώνα και συναντάται στη Ζάκυνθο, την Πίνδου και της Ροδόπης. Είναι θηλαστικό Κρήτη, την Κεφαλονιά, τη Ρόδο και τις και γεννά μικρά αρκουδάκια. Τρώει φρούτα, παραλίες της ΔυτικήςΠελοποννήσου. έντομα, χόρτα, μέλι και μικρά ζώα. Το Χαρακτηριστικά του είδους είναι το ανοιχτό βάρος της κίτρινο ή καφέ χρώμα. Το ύψος του φτάνει μπορεί να τα 2,5 μέτρα, ενώ το βάρος του διαφέρει φτάσει τα ανάμεσα στο αρσενικό, που φτάνει τα 11090 κιλά και 250 κιλά, και στο θηλυκό τα 70-120 κιλά. το μήκος Κινδυνεύει από το κυνήγι των ανθρώπων και της ακόμη και το 1 μέτρο. Το όστρακό της τις καταστροφές των δασών. έχει κόκκινο- καφετί χρώμα. Είναι ζώο παμφάγο και τρέφεται κυρίως με ασπόνδυλα του βυθού. Γεννά περίπου 115 αβγά σε κάθε φωλιά της. Ύστερα από δυο μήνες, μέσα από τα αβγά βγαίνουν τα χελωνάκια. Έπειτα παραμένουν στην άμμο για περίπου 6 ημέρες και τρέφονται από τον κρόκο του αβγού. Μετά το χρονικό αυτό διάστημα, βράδυ, αφήνουν τη φωλιά τους και κατευθύνονται προς τη θάλασσα. Μπακαλάρος Κων/νος Το είδος κινδυνεύει από τα πουλιά, τα άλλα ζώα, τη ρύπανση των θαλασσών, τους ψαράδες και την καταστροφή των παραλιών που γεννά η χελώνα. Ισαβέλλα Αναγνωστοπούλου
Φώκια Μονάχους - Μονάχους Όνομα: φώκια Μονάχους – Μονάχους Τόπος κατοικίας: Ελλάδα Διεύθυνση: Βόρειες Σποράδες Μέγεθος: Έχει μήκος γύρω στα 2 – 3 μέτρα και ζυγίζει έως και 350 κιλά. Χρώμα: Το δέρμα της καλύπτεται από κοντό τρίχωμα μήκους μισού εκατοστού. Το χρώμα της ποικίλλει από ανοιχτό γκρίζο και μπεζ στα θηλυκά μέχρι σκούρο καφέ και μαύρο με λευκή κηλίδα στα αρσενικά. Τροφή: σαργοί, συναγρίδες, γόπες, μπαρμπούνια, χταπόδια, σουπιές, καλαμάρια, καβούρια. Συνήθειες – Συμπεριφορά: Κυνηγά την τροφή της κοντά στις ακτές. Κάνει
καταδύσεις και μπορεί να παραμείνει κάτω από την επιφάνεια έως και 20 λεπτά. Γεννά τα μωρά της σε σπηλιές κάθε 2 χρόνια. Είναι πολύ καλή κολυμβήτρια. Κινδυνεύει: Από πνιγμό όταν παγιδευτεί στα δίχτυα των ψαράδων. Από την καταστροφή των βιοτόπων όπου ζει. Από έλλειψη τροφής. Από τους ανθρώπους που την κυνηγούν για το δέρμα της. Γιάννης Σταύρου
Γιγάντιο Πάντα Το γιγάντιο πάντα ζει στις οροσειρές της νοτιοδυτικής Κίνας. Ζυγίζει από 86-125 κιλά και έχει ύψος από 1,2 – 1,9 μέτρα. Το χρώμα του είναι άσπρο και μαύρο. Η αγαπημένη του τροφή είναι τα μπαμπού, αλλά μπορεί να φάει και αυγά, ψάρια ή κρέας. Ο μέσος όρος ζωής του είναι 20 χρόνια στο φυσικό του περιβάλλον. Τα γιγάντια πάντα απειλούνται σήμερα με εξαφάνιση, καθώς έχουν απομείνει περίπου 1.600 άτομα. Οι κύριες
απειλές είναι η συρρίκνωση του βιοτόπου και το παράνομο κυνήγι.
Γιώργος Ντούλας
Αλληλογραφία με το 7ο Δημοτικό Σχολείο Ναυπάκτου
Τον Φεβρουάριο, με αφορμή την ενότητα της Γλώσσας “Αλληλογραφώ”, εμείς, οι μαθητές της Β΄ Δημοτικού των Εκπαιδευτηρίων Πάνου, ήρθαμε σε επαφή δι΄ αλληλογραφίας με τους μαθητές του 7ου Δημοτικού Σχολείου Ναυπάκτου. Στο γράμμα που στείλαμε , προσπαθήσαμε να περιγράψουμε το σχολείο μας. Αναφέραμε ότι το σχολείο μας είναι αρκετά μεγάλο και αποτελείται από δύο κτίρια. Περιγράψαμε τον εξωτερικό χώρο λέγοντας πως περικλείεται από μια πέτρινη μάντρα με ψηλά κάγκελα και φυτά. Αναφέραμε ακόμη ότι στο μεγάλο προαύλιό μας υπάρχουν μπασκέτες, δίχτυα του βόλεϊ, τέρματα ποδοσφαίρου και ένα μικρό θεατράκι. Περιγράφοντας τον εσωτερικό χώρο, αναφέραμε πως έχει δύο ορόφους και εσωτερικό ανελκυστήρα. Τους περιγράψαμε τους χώρους του ισογείου, αλλά και του ορόφου που φιλοξενεί τις ευρύχωρες και φωτεινές τάξεις μας. Τους ενημερώσαμε για τη χρήση της αίθουσας Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, αλλά και για το Κολυμβητήριο που διαθέτουμε. Στο τέλος, ζητήσαμε από τους μαθητές του 7ου Δημοτικού Σχολείου
να μας περιγράψουν κι αυτοί το δικό τους σχολείο. Έτσι κι έγινε! Λάβαμε τα γράμματά τους που περιέγραφαν το δικό τους σχολείο. Μάθαμε πως το σχολείο τους είναι ένα παλιό, πέτρινο κτίριο με δύο ορόφους. Έχει μεγάλα παράθυρα και πως όλη μέρα το λούζει ο ήλιος. Μέσα από τα γράμματα των παιδιών πληροφορηθήκαμε πως η τάξη του βρίσκεται στον πάνω όροφο, ενώ στον κάτω όροφο υπάρχουν άλλες τάξεις και το γραφείο του Διευθυντή. Έξω, το προαύλιό τους είναι μεγάλο, με πράσινο τάπητα, μπασκέτες και γήπεδα βόλεϊ, κάπως σαν το δικό μας! Οι τάξεις των δύο σχολείων είναι παρόμοιες. Μας έγραψαν πως στους τοίχους έχουν ζωγραφιές, καρτέλες, αριθμογραμμές και χάρτη της Ελλάδας. Τόσο η δική μας τάξη, όσο και η δικής τους, φτιάχνουν κατασκευές ανάλογα με την εποχή. Με αυτή την αλληλογραφία νιώσαμε πολλά και όμορφα συναισθήματα. Νιώσαμε μεγάλη χαρά που μάθαμε ότι κι άλλα παιδιά περνούν όπως εμείς στο σχολείο τους! Όσο περιμέναμε τα γράμματά τους, νιώθαμε ανυπομονησία, ενώ όταν τα παραλάβαμε, νιώσαμε μεγάλη έκπληξη και ενθουσιασμό. Μέσα από αυτή την αλληλογραφία μάθαμε να γράφουμε και να στέλνουμε γράμματα. Γνωρίσαμε ένα άλλο σχολείο και τους μαθητές του. Μας άρεσε πάρα πολύ που αλληλογραφήσαμε και θα θέλαμε να το ξανακάνουμε. Λουίζ Χαραλαμποπούλου – Νιόβη Σοφία Σοφού
«Το δάσος», Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα (project)
Οι μαθητές της δευτέρας τάξης και τα τμήματα Β1 και Β2 των Εκπαιδευτηρίων Πάνου με δασκάλες, τις κυρίες Σοφία Αλεξοπούλου και Σταυρούλα Τσιλιγιάννη πραγματοποίησαν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα (project) «Το Δάσος». Η εργασία πραγματοποιήθηκε από τον Οκτώβριο έως τον Μάρτιο. Κάθε τάξη δούλεψε μεμονωμένα και όλοι οι μαθητές εργαστήκαμε ομαδικά. Ασχοληθήκαμε, ιδιαίτερα, με ό,τι περιλαμβάνει το δάσος δηλαδή με την πανίδα και τη χλωρίδα, τα ζώα και τα φυτά που υπάρχουν εκεί. Τέλος, πραγματοποιήσαμε διάφορες δραστηριότητες αναφορικά με το δάσος, όπως ζωγραφική δένδρων, ποιήματα για τη φύση, ανάγνωση παραμυθιών και ιστοριών, επισκέψεις και εκδρομές σχετικά με το θέμα. Ευαισθητοποιηθήκαμε για ένα τόσο σοβαρό περιβαλλοντικό ζήτημα, τώρα πλέον που η πανίδα του πλανήτη μας απειλείται καθημερινά από τις ανθρώπινες παρεμβάσεις. Στη διάρκεια του προγράμματος, είδαμε το δάσος μέσα από την ποίηση, τη ζωγραφική, τη μουσική και το θέατρο. Μάθαμε από τι κινδυνεύει και πώς να το προστατεύουμε. Με την δασκάλα μουσικής, την κα Πόθου, ακούσαμε τραγούδια για το δάσος και γράψαμε το δικό μας τραγούδι. Μάθαμε ότι το δάσος μας χαρίζει
οξυγόνο και πρέπει να το προστατεύουμε από τις πυρκαγιές. Στο δάσος ζουν πολλά ζώα, όπως η αλεπού, το τσακάλι, η καφέ αρκούδα, ο αετός, το γεράκι και ο σκίουρος. Μερικά από αυτά, όπως η καφέ αρκούδα, κινδυνεύουν να εξαφανιστούν λόγω της καταστροφής του δάσους από τις πυρκαγιές, την υλοτομία και την οικοπεδοποίηση. Άλλα ζώα του δάσους, όπως ο λαγός, έχουν μειωθεί σημαντικά εξαιτίας του παράνομου κυνηγιού , ενώ άλλα πεθαίνουν από τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Μάθαμε λοιπόν ότι με την εξαφάνιση ενός είδους διαταράσσεται η τροφική αλυσίδα και κινδυνεύουν με αφανισμό κι άλλα ζώα. Μέσα από αυτό το πρόγραμμα καταλάβαμε πως για να προστατέψουμε τα φυτά και τα ζώα των δασών, πρέπει να μην πετάμε σε αυτά σκουπίδια και αναμμένα τσιγάρα, να σταματήσει το παράνομο κυνήγι και η αποψίλωση των δασών. Με την δασκάλα της Θεατρικής Αγωγής, κα Χριστοφή, φτιάξαμε μάσκες με τα ζώα του δάσους. Τις φορέσαμε και προσπαθήσαμε να μιμηθούμε τις φωνές τους. Κάποια παιδιά προσποιήθηκαν τους υλοτόμους και τους κυνηγούς. Πραγματοποιήσαμε και αρκετές επισκέψεις. Επισκεφθήκαμε το Δασαρχείο και την Πυροσβεστική Υπηρεσία της πόλης μας. Εκεί μας μίλησαν για τα ζώα και το δάσος. Μας εξήγησαν γιατί πρέπει να προστατεύουμε το δάσος και τα ζώα που ζουν εκεί, κυρίως αυτά που είναι υπό εξαφάνιση. Τώρα πια, τα παιδιά της Β΄ τάξης, εμείς, ξέρουμε να προστατεύουμε το δάσος και τα ζώα του! Σπύρος Φράγκος – Κοτρώνης Κων/νοςΔημήτρης Παναγιωτόπουλος
Το όμορφο δάσος (Β1)
Το κατεστραμμένο δάσος (Β2)
Περπατώ μες το δασάκι, βλέπω ένα γεφυράκι, αγριολούλουδα πολλά, δέντρα όλα φουντωτά.
Βόλτα πάω μες το δάσος βλέπω γύρω καμένη γη. Λύπη η καρδιά μου γεμίζει από την τόση καταστροφή.
Ήλιος παντού λαμπερός και ρυάκια όλο φως, ποταμάκια κελαρυστά, μανιτάρια αρκετά.
Ξυλοκόποι κόβουν δέντρα, κυνηγοί κυνηγούν πουλιά, τα ζώα φοβούνται όλα φεύγουν μακριά.
Πουλάκια και ζωάκια τραγουδούνε με χαρά μες το πράσινο το δάσος ζούνε όλα αρμονικά.
Οξυγόνο δεν υπάρχει, ζώα άφαντα παντού. Σκουπίδια μες τα ρυάκια, βρώμικα τα ποταμάκια.
Καταπράσινη η φύση, καταγάλανος ο ουρανός, πανύψηλα τα δέντρα και λουσμένα στο φως.
Τα ξύλα φτιάχνουν σπίτια μόλυνση όμως παντού καυσαέρια τριγύρω πάει και το μπλε τ’ ουρανού.
Λίμερικ Β(1) Το καταπράσινο μεγάλο δέντρο μιλάει και σαν τρελό πουλί η σκέψη του πετάει. Να ταξιδέψει θέλει σαν χελιδόνι, όμως τον χειμώνα θα κρυώνει σαν το παγόνι. Το πανλούλουδο το δέντρο μες στο δάσος με τα ζώα γύρω- γύρω.
Λίμερικ (Β2) Ένα διπλοπεινασμένο λυκάκι κάνει βόλτα στο δασάκι και περνάει ένα γεφυράκι. Στην άκρη του βλέπει ένα ελαφάκι που έσκυψε να πιει νεράκι. «Έχεις κέρατα στραβά, ελαφάκι» «Σκύψε, λυκάκι, να πιεις νεράκι», είπε το μικρό ελαφάκι στο πεινασμένο λυκάκι και το έριξε κάτω από το γεφυράκι.
Λαογραφία και λαογραφική έκθεση Η λαογραφία είναι μια επιστήμη που μελετά τον τρόπο ζωής των ανθρώπων και την καθημερινή ζωή σε παλιότερες εποχές, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις και τις συνήθειες του λαού. Για την λαογραφία διδαχτήκαμε στο μάθημα της Γλώσσας, στη Μελέτη Περιβάλλοντος και στα Μαθηματικά. Στη Γλώσσα μάθαμε τι είναι η λαογραφία, πώς γίνεται μια λαογραφική έκθεση, πώς να γράφουμε λεζάντες, τι είναι το λαογραφικό μουσείο και τι βλέπουμε εκεί. Γνωρίσαμε ορισμένες πτυχές της λαογραφίας, όπως τα είδη οικιακής χρήσης που χρησιμοποιούνταν παλιότερα. Στη Μελέτη Περιβάλλοντος αναρωτηθήκαμε για τις ομοιότητες και τις διαφορές με το σήμερα. Μιλήσαμε για την αρχιτεκτονική των σπιτιών σε παλιότερη εποχή, την ενδυμασία και τις τέχνες, όπως η αγγειοπλαστική και η ζωγραφική. Μάλιστα, σχολιάσαμε και το έθιμο που παρουσιάζεται στο ζωγραφικό πίνακα του Νικηφόρου Λύτρα
«Τα κάλαντα». Στα Μαθηματικά ζωγραφίσαμε παραδοσιακά μοτίβα που στόλιζαν τα ρούχα. Αφού μιλήσαμε στα μαθήματα αυτά για τη λαογραφία και αφού επισκεφτήκαμε το λαογραφικό μουσείο της Μανάγουλης, αποφασίσαμε να φτιάξουμε στο σχολείο τη δική μας λαογραφική έκθεση. Κάθε μαθητής έφερε ένα παλιό αντικείμενο που είχε στο σπίτι του και έγραψε μια λεζάντα στην οποία εξηγούσε τη χρήση του αντικειμένου. Στη έκθεσή μας είχαμε γουδί, μαντίλια, μπρίκι, παλιά νομίσματα, σίδερο σιδερώματος, ζυγαριά, πέταλα, κουδούνια, κιάλια, τραπεζομάντιλα, κουβέρτες, πήλινα σκεύη, ταψιά, κανάτες, ξυριστική μηχανή, σαΐτα υφαντουργείου και πολλά άλλα πράγματα. Έτσι, όλοι οι μαθητές μάθαμε για τα παλιά αντικείμενα και ολοκληρώσαμε το ταξίδι μας στη λαογραφία. Μαρία Σιχλιμίρη -Αδαμαντία Αβραμοπούλου
Το σχολείο μας
Το σχολείο μας είναι τα Εκπαιδευτήρια Πάνου και βρίσκεται στη Ναύπακτο. Αποτελείται από ένα μεγάλο κτίριο, που έχει κολυμβητήριο και στην αυλή του έχει γήπεδο μπάσκετ και παιδική χαρά. Επίσης στην αυλή έχει και ένα θεατράκι με δεντράκια. Εσωτερικά αποτελείται από δύο ορόφους. Στον πρώτο όροφο είναι η αίθουσα της πρώτης δημοτικού, του νηπιαγωγείου, της μουσικής καθώς και η αίθουσα που κάνουμε εκδηλώσεις. Στον δεύτερο όροφο βρίσκεται η τάξη μας, οι υπόλοιπες τάξεις του δημοτικού και τα γραφεία δασκάλων.
Η τάξη μας είναι δίπλα στην αίθουσα των υπολογιστών. Είναι όμορφη και μεγάλη, με θέα στο προαύλιο και στο δρόμο. Απέναντι από την πόρτα είναι τα παράθυρα και κάτω από αυτά υπάρχουν 16 ράφια για να βάζουμε τα βιβλία μας. Οι τοίχοι της τάξης μας είναι καλυμμένοι με εργασίες και ζωγραφιές που φτιάξαμε εμείς οι μαθητές και με χρωματιστές καρτέλες που διαβάζουμε στη Γλώσσα, τα Μαθηματικά και τη Μελέτη Περιβάλλοντος. Στην τάξη μας έχουμε εφτά θρανία τοποθετημένα σε τρεις ομάδες απέναντι από τον πίνακα. Στο σχολείο μας κάνουμε πολλά μαθήματα και παίρνουμε πολλές γνώσεις. Διδασκόμαστε, επίσης, ξένες γλώσσες, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, χορό, μουσική, ζωγραφική, θεατρική αγωγή και διάφορα αθλήματα στη γυμναστική. Οργανώνουμε πολλές εκδηλώσεις, όπως η χριστουγεννιάτικη γιορτή που αναλάβαμε εμείς τα δευτεράκια, και περνάμε υπέροχα! Το σχολείο μας το αγαπάμε πολύ! Γιώργος Σαρλάς Νικόλας Πολυδωρόπουλος
Συνέντευξη με την γιαγιά Φωτεινή Με αφορμή την ενότητα της Γλώσσας για τα επαγγέλματα του παρελθόντος, η μαθήτρια Ισαβέλλα Αναγνωστοπούλου, μεταμορφώνεται σε δημοσιογράφο, παίρνει συνέντευξη από τη γιαγιά της και μαθαίνουμε για ένα επάγγελμα που στις μέρες μας έχει εξαφανιστεί! Καλησπέρα, γιαγιά Φωτεινή! Θα θέλαμε να μας μιλήσετε για το παρελθόν. Τι δουλειά κάνατε όταν ήσασταν νέα; Καλησπέρα και σ΄ εσένα! Πριν πολλά χρόνια, είχαμε γαλατάδικο. Τότε το γάλα το πήγαινε στα σπίτια ο γαλατάς! Τι εργαλεία χρησιμοποιούσατε; Είχαμε τενεκέδες με κάνουλα, όπου βάζαμε το γάλα που αγοράζαμε και ο
Ο κος Αγκάθης διηγείται: Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ δημοτικού του σχολείου μας, μετά από όσα έμαθαν για τα ζώα και τα φυτά του δάσους, θέλησαν να πάρουν συνέντευξη από ένα ζώο, για να δουν και τη δική του πλευρά, εκτός από την ανθρώπινη! Καλημέρα σας, κύριε Αγκάθη! Είμαστε οι μαθητές της Β΄ τάξης των Εκπαιδευτηρίων Πάνου και θέλουμε να σας πάρουμε μια συνέντευξη. Αρχικά, μπορώ να σας ρωτήσω πού μένετε; Καλημέρα, παιδιά! Μένω στους κήπους, στα χωράφια και στα δάση. Τι τρώτε; Τρέφομαι με κάμπιες, φίδια, σαλιγκάρια και άλλα πολλά έντομα και φυτά. Τώρα όμως, με τις συνθήκες του περιβάλλοντος που αλλάζουν,
πατέρας μου πήγαινε με το γαϊδουράκι και πουλούσε σε κάθε νοικοκυρά όσο γάλα χρειαζόταν. Ήταν δύσκολη δουλειά; Πολύ δύσκολη δουλειά παιδί μου! Έπρεπε να βγεις πρωί- πρωί κι ας έβρεχε, κι ας χιόνιζε.. Πώς αισθάνεστε που στις μέρες μας εξαφανίστηκε αυτό το επάγγελμα; Αχ..αισθάνομαι λύπη, γιατί τότε όλα ήταν γνήσια και φυσικά, χωρίς χημικά και ορμόνες. Ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες! Θα μας φανούν χρήσιμες για να γνωρίσουμε παλιά επαγγέλματα! Αναγνωστοπούλου Ισαβέλλα
αλλάζει κι εμένα η ζωή μου! Από τι κινδυνεύετε; Κινδυνεύω καθημερινά από τα φυτοφάρμακα που μπαίνουν στον οργανισμό μου όταν τρώω τα φυτά που έχουν ραντίσει οι αγρότες. Επίσης, δηλητηριάζεται το νερό που πίνω απ΄το κοντινό ποτάμι και την λίμνη. Από τι σας προστατεύουν τα αγκάθια που έχετε στο σώμα σας; Αυτά είναι η προστασία μου από τους εχθρούς! Δηλαδή από τους ανθρώπους και τα μεγαλύτερα ζώα.
Σας έχει τύχει κανένα περίεργο περιστατικό; Μια φορά που έπαιζα στο δάσος, κουλουριάστηκα και με τα αγκάθια μου χτύπησα τη μύτη μου! Έχετε μεγάλη οικογένεια; Ναι, έχω δέκα ξαδέρφια! Πού ζουν; Είναι όλα εδώ, κοντά μου. Γυρίζουν όλη μέρα στα γύρω χωράφια. Ζουν σπίτι μου.
Η γιαγιά και ο παππούς σας ζουν; Πού είναι; Αυτοί πλέον δεν μπορούν να ζουν με το φόβο και τον κίνδυνο. Είναι μεγάλοι. Ζουν στην Αθήνα, σε ένα προστατευμένο πάρκο. Κύριε Αγκάθη, σας ευχαριστούμε πολύ! Κι εγώ παιδιά μου! Και χαίρομαι που μου δώσατε την ευκαιρία να μιλήσω, για να μάθουν και οι άνθρωποι πώς ζούμε εμείς, τα ζώα. Λουκάς Κάνιστρας – Κων/νος Κουτσουβέλης
Συνέντευξη από μία δασκάλα -Σε ποια τάξη διδάσκετε; -Διδάσκω στην Έκτη Δημοτικού. -Πόσα χρόνια εργάζεστε στο σχολείο; -Στο σχολείο εργάζομαι 6 χρόνια. -Πώς αποφασίσατε να κάνετε αυτό το επάγγελμα; -Μου αρέσει να συναναστρέφομαι με τα παιδιά, να οργανώνω δραστηριότητες γι’ αυτά και να τα βοηθάω σε ό,τι έχουν ανάγκη. - Τι ικανότητες πιστεύετε ότι πρέπει να έχει κάποιος για να κάνει τη συγκεκριμένη δουλειά; -Απαραίτητη κατά τη γνώμη μου είναι η υπομονή, η διάθεση για χιούμορ και πάνω απ’ όλα η αγάπη για τα παιδιά. -Τι σας αρέσει περισσότερο στη δουλειά σας; -Μου αρέσει όταν βλέπω ότι τα παιδιά μαθαίνουν ό,τι συζητάμε και ευχαριστιούνται το μάθημα. -Τι δυσκολίες παρουσιάζει η δουλειά σας; -Το δύσκολο είναι να πειστούν οι μαθητές για την αξία της συμμετοχής τους στο μάθημα. -Ποια είναι τα συναισθήματα που νιώθετε όταν δουλεύετε με τα παιδιά; -Νιώθω χαρά όταν μαθαίνουν και αγωνία για το αν θα τα καταφέρουν. Ευχαριστούμε πολύ τη δασκάλα της Στ΄ Τάξης, κυρία Βαγιάννη Γεωργία, που μας παραχώρησε τη συνέντευξη. Αλίκη Φερεκίδη
Διαδρομές Ας ταξιδέψουμε στη … Ναύπακτο Η Ναύπακτος είναι μια όμορφη πόλη χτισμένη αμφιθεατρικά σε πευκόφυτη πλαγιά. Βρίσκεται στο νομό Αιτωλοακαρνανίας. Στη Ναύπακτο μπορεί κανείς να θαυμάσει σπουδαία αξιοθέατα, όπως το παλιό ενετικό λιμάνι και το Φετιχέ Τζαμί, στο οποίο φιλοξενούνται πολιτιστικές εκθέσεις. Επίσης, μπορεί να επισκεφτεί τον πύργο του Μπότσαρη και να ανηφορίσει προς το πανέμορφο βενετσιάνικο κάστρο. Ο επισκέπτης στη Ναύπακτο μπορεί να απολαύσει το κολύμπι του σε δύο όμορφες παραλίες, της Ψανής και του Γριμπόβου. Επίσης, μπορεί να επισκεφτεί και την Ορεινή Ναυπακτία, η οποία έχει εκπληκτική χλωρίδα. Κοντά βρίσκεται ο Εύηνος ποταμός όπου μπορεί κανείς να κάνει «ποταμίσια» αθλήματα. Η Ναύπακτος έχει σημαντική ιστορία και είναι γνωστή για την ιστορία της και για τη Ναυμαχία που έγινε το 1571. ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ Ξενοδοχεία 2634054740 Ταξί 2634012189 Κέντρο Υγείας 2634056824
Γεράσιμος Χαλαντζούκας Προορισμός … Πάτρα Η Πάτρα είναι η μεγαλύτερη πόλη της Πελοποννήσου, με 168.034 κατοίκους. Επίσης είναι και η πρωτεύουσα του Νομού Αχαΐας και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Για να φτάσετε στην Πάτρα, μπορείτε να κάνετε διέλευση από τη Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου ή να πάρετε την Εθνική Οδό. Η πόλη της Πάτρας αποτελεί βασική πύλη μεταξύ της χώρας μας και της υπόλοιπης Ευρώπης. Οι ταξιδιώτες φτάνουν στην Πάτρα από την Ιταλία με καράβι. Η πόλη διαθέτει πολλά αξιοθέατα, όπως το μεσαιωνικό κάστρο, που βρίσκεται σε έναν λόφο του Παναχαϊκού όρους, σε απόσταση 800 μέτρων από την ακτή και τη Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου, που συνδέει την Πελοπόννησο με τη Στερεά Ελλάδα. Άλλα αξιοθέατα αποτελούν η Αχάια Κλάους όπου παρασκευάζεται η περίφημη μαυροδάφνη, ο Ι.Ν. Αγίου Ανδρέα, που είναι ο μεγαλύτερος ναός της χώρας, καθώς και το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο. Στο κέντρο της πόλης μπορεί κανείς να θαυμάσει την πλατεία Βασιλέως Γεωργίου Α΄, το θέατρο «Απόλλων» και άλλα όμορφα κτίρια. Ένα ακόμη σημαντικό αξιοθέατο είναι και το Ρωμαϊκό Ωδείο ή αλλιώς το Αρχαίο Ωδείο, που κατασκευάστηκε περίπου το 160 μ.Χ. από το Ρωμαίο Αυτοκράτορα Αύγουστο και ήταν συνεχόμενο της Αρχαίας Αγοράς. Το εν λόγω, υπέστη πολλές καταστροφές και αναστηλώθηκε το 1958. Η χωρητικότητά του είναι 2.300 θεατών. Αποτελεί τη βασική έδρα του Φεστιβάλ Πατρών, φιλοξενώντας τους καλοκαιρινούς μήνες κορυφαία ελληνικά και ξένα συγκροτήματα. Τέλος, η πόλη είναι γνωστή και για το καρναβάλι που διοργανώνει κάθε χρόνο. Μπάκου Σοφία
Χάθηκε στην πλατεία Ρίου, το Σάββατο 19 Μαΐου 2016 η Λου. Είναι δυο μηνών, μαύρη με άσπρες βούλες και λευκή μουσούδα. Φορά μοβ περιλαίμιο που γράφει το όνομά της. Αν τη δείτε, τηλεφωνήστε στο 2610 02000. Οικονόμου Μαρία- Χριστίνα
Χάθηκε σκυλάκι, άσπρο, λυκόσκυλο, στην περιοχή του Ρίου. Έχει ροζ κολάρο. Αν το δείτε, παρακαλώ επικοινωνήστε στο :697522222
Πωλείται διαμέρισμα 40 τ.μ. στο κέντρο της Πάτρας με ωραία θέα στη θάλασσα. Διαθέτει 1 υπνοδωμάτιο, κουζίνα και σαλόνι. Τηλ: 694588888 Μπεκίρη Δήμητρα- Μαρία Ενοικιάζεται μονοκατοικία 200τ.μ. , με τρεις ορόφους και μεγάλο κήπο. Διαθέτει τρία υπνοδωμάτια, μεγάλο καθιστικό και δύο μπάνια. Βρίσκεται στην περιοχή του Αγίου Βασιλείου Πατρών. Τηλ. επικοινωνίας: 26105552 Ευστρατιάδης Μάριος Χάθηκε μικρόσωμο γατάκι με καφέ τρίχωμα και πράσινα ματάκια στις 18/3/2016 στην περιοχή της Ναυπάκτου. Ονομάζεται Σαλέμ. Όποιος το βρει παρακαλώ να επικοινωνήσει μαζί μου στο τηλέφωνο 6936706969.
Κων/νος Σωτηρόπουλος Χάθηκε μία μπλε ζακέτα στο προαύλιο του σχολείου μας την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016 από ένα μαθητή που τον λένε Νικόλα Γκοτσούλια. Όποιος τη βρει παρακαλώ να τη δώσει στην κυρία Σταυρούλα του Β2.
Χάθηκε ένα βιβλίο από τη βιβλιοθήκη του σχολείου μας με τίτλο «Φήφις». Παρακαλούμε όποιος το έχει πάρει να το επιστρέψει στην βιβλιοθήκη. Νικόλας Γκοτσούλιας Χάθηκε στην αίθουσα της μουσικής την Δευτέρα 9/5/2016 το βιβλίο και το τετράδιο εργασιών μουσικής του μαθητή της Β΄ Τάξης Πέτρου Πολυμέρη. Παρακαλούμε όποιος το βρει να επικοινωνήσει μαζί του.
Βρέθηκε η κασετίνα του μαθητή της Β΄ τάξης Πέτρου Πολυμέρη στην αίθουσα υπολογιστών. Παρακαλούμε να την παραλάβει από το γραφείο δασκάλων.
Πέτρος Πολυμέρης Παροιμίες Παροιμία είναι ένα σύντομο απόφθεγμα που εκφράζει ισχυρισμούς που αποτελούν το απόσταγμα μακράς πείρας πολλών ανθρώπων. Μερικές από αυτές:
Αυτός που έχει τα γένια, έχει και τα χτένια. Όποιος δεν βλέπει πού πάει, στις λάσπες περπατάει. Το βολικό το γάιδαρο τον βαρυφορτώνουν. Αγάλι - αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι. Άλλα λέει η γιαγιά μου, άλλα ακούν τ΄ αυτιά μου. Άμα δεν έχεις νύχια να ξυστείς, μην περιμένεις άλλον. Αν δε λαλήσει ο τζίτζικας, δεν είναι καλοκαίρι. Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο. Βόηθα με να σε βοηθώ, ν΄ ανεβούμε το βουνό. Η σιωπή είναι χρυσός. Όποιος βιάζεται σκοντάφτει. Σταθάτος Παναγιώτης- Κωνσταντίνος Σωτηρόπουλος Γλωσσοδέτες Άσπρη πέτρα ξέξασπρη κι απ’ τον ήλιο ξεξασπρότερη. Ο παπάς ο παχύς έφαγε παχιά φακή. Γιατί παπά παχύ έφαγες παχιά φακή; Πέτρος Πολυμέρης
Για να γελάσουμε... Ανέκδοτα!!! Η δασκάλα στον Τοτό: - Παιδί μου, ποια είναι η λέξη με τα περισσότερα όμικρον; Το σκέφτεται λίγο και λέει φωναχτά: - Γκοοοοοοολ!!! -Τι θα έκανες Τοτέ αν άνοιγε μια τρύπα στη βάρκα σου και έμπαιναν νερά; - Θα άνοιγα άλλη μια κυρία, για να φύγουν! Την ώρα του μαθήματος ο Τοτός βαριέται τόσο... που κοιμήθηκε. - Πες μου Τοτέ δυο αντωνυμίες! - ...Ποιος; Εγώ;... - Μπράβο παιδί μου! Και νόμιζα ότι κοιμόσουν... Δασκάλα: Παιδιά μου, αν βρίσκατε στο δρόμο μυαλό και λεφτά, τι θα παίρνατε; Τοτός: Τα λεφτά! Τα λεφτά! Δασκάλα: Εγώ, το μυαλό παιδιά, γιατί... Τοτός: Καλά, ο καθένας παίρνει ό,τι του λείπει!!! Αινίγματα Η μαμά κόκκινη και το παιδί μαύρο. Τι είναι; (Η φωτιά και ο καπνός ή το κάρβουνο) Ήλιος δεν είναι, ακτίνες έχει. Πόδια δεν έχει κι όμως τρέχει. Τι είναι; (Το ποδήλατο) Ανεβαίνει, κατεβαίνει και στην ίδια θέση μένει. Τι είναι; (Η σκάλα) Πίσω από άσπρο φράχτη, κόκκινο σκυλί γαβγίζει. Τι είναι; (Τα δόντια και η γλώσσα) Τον έναν άνθρωπο τον κάνει δύο. Τι είναι; (Ο καθρέφτης) Της μιλώ και μου μιλά. Της τραγουδώ και τραγουδά. Τι είναι; (Η ηχώ) Από πάνω σαν τηγάνι, από κάτω σαν βαμβάκι κι από πίσω σαν ψαλίδι. Τι είναι; (Το χελιδόνι) Ψηλός ψηλός καλόγερος και κόκαλα δεν έχει. Τι είναι; (Ο καπνός)
Καλαντζή Φωτεινή -Νικόλας Γκοτσούλιας
Συντακτική Ομάδα: Αρχισυντάκτες: κα Αλεξοπούλου Σοφία- κα Τσιλιγιάννη Σταυρούλα Δημοσιογραφική επιμέλεια: Β1 Αναγνωστοπούλου Ισαβέλλα -Μαρία Ευστρατιάδης Μάριος Καλαντζή Φωτεινή Κάνιστρας Λουκάς Κοτρώνης Κωνσταντίνος Κουτσουβέλης Κωνσταντίνος Μπακαλάρος Κωνσταντίνος Μπάκου Σοφία Μπεκίρη Δήμητρα-Μαρία Οικονόμου Μαρία-Χριστίνα Παναγιωτόπουλος Δημήτρης Σοφού Νιόβη Σοφία Σταθάτος Παναγιώτης Φράγκος Σπύρος Χαραλαμποπούλου Λουίζ Χριστόπουλος Κωνσταντίνος Β2 Αβραμοπούλου Αδαμαντία Γκοτσούλιας Νικόλας Κούφης Ραφαήλ Ντούλας Γεώργιος Πολυδωρόπουλος Νικόλας Πολυμέρης Πέτρος Σαρλάς Γεώργιος Σερενές Γεώργιος Σιχλιμίρη Μαρία Σταύρου Γιάννης Σωτηρόπουλος Κωνσταντίνος Φερεκίδη Αλίκη Χαλαντζούκας Γεράσιμος