Οι φωτογραφίες μου
Όλοι νομίζουν πως οι δράκοι είναι δυνατοί, φωνακλάδες, γεμάτοι αυτοπεποίθηση! Κι όμως δεν είναι καθόλου σωστό αυτό! Να πάρτε για παράδειγμα εμένα. Μια ζωή ήμουν μόνος. Κανείς δεν ασχολούνταν μαζί μου. Έμοιαζε σαν να ήμουν αόρατος. Έτσι για να ξεχνώ τα βάσανά μου άρχισα να διαβάζω βιβλία... Μέχρι που ήρθα σ’ αυτό το σχολείο...
και άλλαξε η ζωή μου!
Στην αρχή καθόμουν μόνος μου στο αγαπημένο μου ράφι και αναστέναζα τόσο βαριά που η Νεράιδα της Βιβλιοθήκης φοβήθηκε πως γινόταν σεισμός και θα έπεφταν κάτω όλα τα βιβλία . Έτσι έγινε και με ανακάλυψε χωμένο στη γωνία να μασουλίζω μια εγκυκλοπαίδεια...
Έπειτα
ήρθαν
τα
ξωτικά,
ο
αρκούδος,
το
ασχημόπαπο, ο σκαντζόχοιρος με τα σγουρά μαλλιά. Και στο τέλος ήρθαν τα παιδιά! Όλα τα παιδιά του
σχολείου!
Μικρά,
μεγάλα,
αγόρια
και
κορίτσια! Δάσκαλοι και δασκάλες, μαμάδες...
Όλοι ήθελαν ν’ ακούσουν την ιστορία μου. Οι βιβλιοθηκάριοι με είχαν στα ώπα ώπα! Σωστοί σκηνοθέτες έγιναν για χάρη μου! Δείτε φωτογραφίες από τα παρασκήνια, αν δε με πιστεύετε...
Για να τους ευχαριστήσω, τους έμαθα και το χαιρετισμό των δράκων. Τώρα πια όλοι οι δράκοι θα είναι φίλοι τους!
Χόρτασα αγκαλιές!!!!!
Όλα για το χατίρι μου! Είμαι ο πιο τυχερός δράκος του κόσμου!
Σας ευχαριστώ πολύ, παιιδά! Χάρη σ’ εσάς δε θα ‘ μαι ποτε ξανά μόνος!