O Vincent van Gogh μέσα από τα μάτια των παιδιών by Eleftheria

Βίνσεντ Βαν Γκογκ

Τάξη Β1 Σχολικό έτος 2012-2013 Όνομα:……………………………………………….

Δασκάλα: Ελευθερία Καλούδη

Για να πραγματοποιηθεί η εργασία αυτή δούλεψαν με πολύ κέφι και έμπνευση τα παιδιά της Β1 Τάξης του 43ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20.

Διαμαντάκη Ελευθερία Καββαδίας Αναστάσης Καμνάκης Νικόλαος Κιάλα Ρετζίνα Λέσι Έρικα Ντανατσίδη Ελίνα Ξυδάκης Στέλιος Οικονόμου Βέρα Πανδερμαράκης Γιώργος Παπαδάκη Ελένη Παπουτσάκης Ανδρέας Πασπαράκης Γιώργος Πελεκανάκης Γιώργος Στερεός Ιωάννης Στρατάκη Φωτεινή Ταμπακάκης Κων/νος Φουντουλάκη Χρυσούλα Φραγκιαδάκης Κων/νος Φωτάκης Μιχάλης Χαμμάντα Ντόρσι

Στους μαθητές μου χρωστάω ένα μεγάλο « ευχαριστώ » για τον ενθουσιασμό που μου μετέδωσαν, για όσα πολύτιμα μου δίδαξαν. Στους γονείς τους επίσης, που με τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους και με στήριξαν σε δύσκολους καιρούς... Η δασκάλα της τάξης Ελευθερία Καλούδη

Περιεχόμενα

Το όνομά μου είναι Βίνσεντ

Η οικογένειά μου

Τα παιδικά μου χρόνια

Η ζωή μου στο σχολείο

Η σχέση μου με τη ζωγραφική

Οι πατατοφάγοι

Η σχέση μου με τον Τεό και η αλληλογραφία μας

Τα ταξίδια μου στη Γαλλία και η γνωριμία μου με τους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους

Η ζωή μου στο Παρίσι και οι πρώτοι μου φίλοι

Από το Παρίσι στην Αρλ

Η οικογένεια Ρουλέν

Ο Γκωγκέν φτάνει στην Αρλ

Το τέλος πλησιάζει

Η αλληλογραφία μας με το Μουσείο βαν Γκογκ

Προτεινόμενες δραστηριότητες

Φωτογραφίες

Έντυπο αξιολόγησης-αποτελέσματα

Βιβλιογραφία

Το όνομά μου είναι Βίνσεντ Γεια σας παιδιά! Το όνομά μου είναι Βίνσεντ Βαν Γκογκ. Έζησα πολλά πολλά χρόνια πριν από εσάς. Ίσως να με γνωρίζετε από τους πίνακες μου. Βέβαια όσο ζούσα δεν ήμουν τόσο πλούσιος ή τόσο διάσημος όσο φαντάζεστε. Αντίθετα ήμουν ένας μάλλον παράξενος άνθρωπος, διαφορετικός. Τότε όπως και τώρα οι άνθρωποι φοβούνταν και απέφευγαν καθετί διαφορετικό. Όμως ας τα πάρω όλα από την αρχή. Τι λέτε; Είστε έτοιμοι να με ακολουθήσετε σε ένα ενδιαφέρον ταξίδι στο χώρο της Τέχνης; Γεννήθηκα σε ένα μικρό χωριό στην Ολλανδία. Είναι μια πολύ μικρή χώρα χωρίς καθόλου βουνά. Είναι γεμάτη λιβάδια όπου βόσκουν αγελάδες, ανεμόμυλους και δρόμους γεμάτους νερό. Κανάλια τους λέμε εμείς και τους διασχίζουμε με τις βάρκες μας.

Θα με βοηθήσετε να βάλω χρώμα στη ζωγραφιά μου;

Συμπληρώστε ό, τι ταιριάζει: Η Ελλάδα και η Ολλανδία ανήκουν στην ………………………………………… Έχουν αρκετά κοινά. Κατ΄ αρχήν το όνομά και των δυο γράφεται με δυο λλ! Έπειτα βρέχονται και οι δυο από τη θάλασσα κι αυτό τις έκανε πολύ σπουδαίες τα παλιά χρόνια. Οι κάτοικοί τους ήταν οι καλύτεροι …………………………… και πρώτοι στο …………………. Η Ελλάδα βρέχεται από το …………….., το ………………….. και το ………………………….. πέλαγος, ενώ η Ολλανδία βρέχεται από τη ………………………………………………………... ( Βόρεια θάλασσα, ναυτικοί, Αιγαίο, εμπόριο, Ιόνιο, Κρητικό, Ευρώπη

)

Η μεγαλύτερη πόλη κάθε χώρας λέγεται……………………….. Η πρωτεύουσα της Ελλάδας είναι ………………………….ενώ της Ολλανδίας είναι …………………………….. (η Αθήνα, το Άμστερνταμ, πρωτεύουσα ) Κάθε χώρα έχει για γείτονες τις χώρες που βρίσκονται δίπλα της. Οι γείτονες της Ελλάδας είναι ………………………, ………………………, …………………………., ………………………… Η Ολλανδία έχει γείτονες ……………………………….. και …………………………. ( η Αλβανία, η Βουλγαρία, τα Σκόπια, το Βέλγιο, τη Γερμανία, η Τουρκία ) Ζωγραφίστε τη σημαία της Ελλάδας και τη σημαία της Ολλανδίας:

Βρείτε στο διαδίκτυο εικόνες από τη σημερινή Ολλανδία. Σας θυμίζει την Ελλάδα; Μπορείτε να βρείτε κοινά στοιχεία ή διαφορές;

Ενώστε αυτά που ταιριάζουν: • • νησιά • ορεινή χώρα Ελλάδα

•

• πεδινή χώρα • λιμάνια

Ολλανδία

•

• κανάλια • ποδήλατα • ανεμόμυλοι •

Τι σας άρεσε περισσότερο από τις εικόνες που είδαμε από τη σημερινή Ολλανδία; ……………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………… Να μην ξεχνάτε βέβαια πως η Ολλανδία στα χρόνια του Βαν Γκογκ ήταν πολύ διαφορετική σε σχέση με τη σημερινή εποχή. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για την Ελλάδα.

Η οικογένειά μου Αυτή είναι η οικογένειά μου. Μεγάλη οικογένεια, ε; Τότε οι άνθρωποι έκαναν πολλά παιδιά.

Ο μπαμπάς μου ήταν ένας σοβαρός πάστορας, δηλαδή σαν να λέμε παπάς. Η μαμά μου ήταν αυστηρή και πεισματάρα αλλά πάντα ευδιάθετη. Στην εποχή μου οι γονείς ήταν πολύ αυστηροί και μερικές φορές σκληροί με τα παιδιά τους. Δεν τα αγκάλιαζαν σχεδόν ποτέ, δεν έπαιζαν μαζί τους ούτε τους επέτρεπαν να παίζουν με τους φίλους τους στον ελεύθερο χρόνο τους. Έπρεπε να είμαστε πάντα σοβαροί και ήσυχοι κι αλίμονο μας αν λερώναμε τα ρούχα μας στα χώματα. Τότε, βλέπετε, δεν υπήρχαν τα πλυντήρια. Εμένα με θεωρούσαν παράξενο παιδί και οι γονείς μου ανησυχούσαν πολύ μην μπλέξω σε τίποτα φασαρίες. Δε με καταλάβαιναν και συχνά τσακωνόμουν με τον μπαμπά μου. Εγώ ήμουν το μεγαλύτερο από τα έξι παιδιά τους. Από όλα τα αδέρφια μου, στενότερες σχέσεις είχα με τον αδερφό μου τον Τεό. Μας άρεσε να τρέχουμε μαζί στα χωράφια και να κρυβόμαστε ανάμεσα στα στάχυα. Όποτε ανακαλύπταμε κάτι παράξενο, όπως ένα φύλλο ή ένα λουλούδι το παίρναμε μαζί μας στο σπίτι για να το μελετήσουμε με την ησυχία μας. Αχ στ’ αλήθεια περνούσα τόσο όμορφα με τον Τεό. Ήταν ο μόνος που με καταλάβαινε!

Θα ήθελες κι εσύ να μου μιλήσεις για τη δική σου οικογένεια;

Τα παιδικά μου χρόνια Όταν ήμουν παιδί μου άρεσε να περιπλανιέμαι στα δάση κι στους αγρούς κοντά στο σπίτι μου. Συχνά σχεδίαζα την καταχνιά και την ομίχλη ή τις θαμπές σκιές των δέντρων όπως φαίνονταν από μακριά. Μου άρεσε να ζωγραφίζω το χορτάρι και τα αγριολούλουδα. Επίσης μου άρεσε να διαβάζω. Τα κείμενα και οι εικόνες με γοήτευαν. Αφοσιωνόμουν στα βιβλία για πολλές ώρες. Άφηνα τη φαντασία μου ελεύθερη και ταξίδευα , μαζί με τους ήρωες των βιβλίων, σε μέρη μαγικά, παραμυθένια.

Εσένα τι σου αρέσει να κάνεις τον ελεύθερο χρόνο σου; ………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………… 9

Η ζωή μου στο σχολείο Όταν έγινα δώδεκα ετών ο πατέρας μου με έστειλε εσωτερικό σε ένα σχολείο. Πολλά σχολεία ήταν έτσι τότε. Υπήρχε ένα οικοτροφείο όπου έμεναν οι μαθητές και δίπλα ήταν το σχολείο τους. Εκεί έμαθα γαλλικά, αγγλικά και γερμανικά. Μου φάνηκαν πολύ χρήσιμα όσα έμαθα. Οι τρεις γλώσσες που σπούδασα με βοήθησαν να διαβάσω τα μεγάλα ευρωπαϊκά έργα και να μπορώ να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους σε όποια χώρα κι αν ταξίδευα. Όμως η αλήθεια είναι πως δεν περνούσα καλά. Ένιωθα νοσταλγία για το σπίτι μου και δεν τα πήγαινα καθόλου καλά με τους συμμαθητές μου. Δεν μπορούσα να τους δώσω να καταλάβουν πόσο μόνος ένιωθα. Εκείνοι με πείραζαν κι εγώ θύμωνα και τσακωνόμουν μαζί τους. Οι δάσκαλοί μου τότε με έβαζαν τιμωρία γιατί πίστευαν πως ήμουν οξύθυμος και εριστικός*. Ίσως να είχαν και λίγο δίκιο, δε λέω. Μερικές φορές ο θυμός μ’ έπνιγε κι έκανα άσχημα πράγματα που μετά τα μετάνιωνα. Σας θυμίζει κάτι αυτό; Πάντως η αλήθεια είναι πως δεν έβλεπα την ώρα να έρθουν οι διακοπές. Τότε ήμουν ελεύθερος να γυρίσω στο σπίτι και να διηγηθώ στον Τεο όλα όσα μου συνέβαιναν στο σχολείο…

*Οξύθυμος είναι εκείνος που θυμώνει εύκολα κι ο θυμός του τον πνίγει και δεν τον αφήνει να σκεφτεί * Εριστικός είναι εκείνος που έχει πάντα τα ζωνάρι του λυμένο για καβγά. Θυμάστε την Έριδα, τη θεά της φιλονικίας; 10

Εσύ σε ποιο σχολείο πηγαίνεις; ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………

Ποιο είναι το αγαπημένο σου μάθημα; ……………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………

Πώς είναι οι σχέσεις σου με τη δασκάλα σου και τους συμμαθητές σου; ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………

Έτσι και αλλιώς ήμουν άτυχος. Στα δεκαέξι μου χρόνια αναγκάστηκα να εγκαταλείψω το σχολείο γιατί οι γονείς μου δεν ήταν σε καλή οικονομική κατάσταση. Τα περισσότερα παιδιά στην εποχή μου ήταν φτωχά και αναγκάζονταν να αφήσουν το σχολείο για να δουλέψουν.

Η σχέση μου με τη ζωγραφική Όταν ήμουν μικρός δεν μπορούσα να αποφασίσω ποιο επάγγελμα να ακολουθήσω. Πραγματικά όταν μεγάλωσα έκανα ένα σωρό δουλειές : υπάλληλος σε βιβλιοπωλείο, δάσκαλος στο Δημοτικό σχολείο έμπορος έργων τέχνης στο Λονδίνο ακόμη και ιεροκήρυκας στο Βέλγιο. Ωστόσο σε καμία από αυτές τις δουλειές δεν τα πήγα καλά γιατί στην πραγματικότητα το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν να ζωγραφίζω… Χανόμουν μέσα στα μουσεία παρατηρώντας τους πίνακες των μεγάλων ζωγράφων ώσπου βράδιαζε. Ούτε που το είχα καταλάβει πώς είχε περάσει η μέρα! Το πιστεύετε; Εσύ έχεις σκεφτεί τι επάγγελμα θέλεις να κάνεις όταν θα μεγαλώσεις; Τι σου αρέσει στο επάγγελμα αυτό; ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………….. ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………..

Μου άρεσε πάντα μέσα από τη ζωγραφική μου να εκφράζω τα συναισθήματά μου. Τα πινέλα μου ήταν η γλώσσα της ψυχής μου. Αυτά ζωγράφιζαν τις χαρές μου και τις λύπες μου. Τελικά, με την ενθάρρυνση του αδερφού μου του Τεό, αποφάσισα να γίνω επαγγελματίας ζωγράφος Οι πρώτοι μου πίνακες είχαν χρώματα σκοτεινά και θλιμμένα. Έβλεπα τους ανθρώπους γύρω μου να υποφέρουν, να δουλεύουν από το ξημέρωμα ως το δειλινό για ένα κομμάτι ψωμί και ήθελα να ζωγραφίσω τον πόνο και την απελπισία τους. Έτσι εμπνεύστηκα έναν από τους πιο γνωστούς μου πίνακες με τίτλο: « Οι πατατοφάγοι». Αν θέλεις να τον δεις από κοντά υπάρχει στο Μουσείο μου στο Άμστερνταμ. Πολύς κόσμος έρχεται να τον θαυμάσει κάθε μέρα. Τι λες, έρχεσαι μαζί μου να στον δείξω;

Οι πατατοφάγοι Χρησιμοποίησα σκούρα χρώματα γιατί ήθελα να μοιάζει ο πίνακας μου σαν ένα χωράφι σκαμμένο από τα δυνατά, ροζιασμένα* χέρια των αγροτών. Είναι φτωχοί αλλά τόσο ευγενικοί και υπερήφανοι!

Ποια χρώματα κυριαρχούν σ’ αυτόν τον πίνακα; Μπορείς να φανταστείς για ποιο λόγο; …………………………………………………………………………………………………………………………. ………………………………………………………………………………………………………………………….

Ποια ώρα της ημέρας είναι; Πώς το κατάλαβες; ………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………….. * Ροζιασμένα χέρια είναι εκείνα που έχουν ρόζους δηλαδή κάλους από την σκληρή δουλειά. Ροζιασμένα χέρια έχουν οι παππούδες και οι γιαγιάδες, οι αγρότες, οι βοσκοί και όσοι κάνουν χειρωνακτικές δουλειές δηλαδή με τα χέρια τους. 14

Πόσους ανθρώπους βλέπεις στον πίνακα; ………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………

Μπορείς να φανταστείς τι σχέση έχουν μεταξύ τους; ………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………

Τι δουλειά κάνουν; ………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………

Είναι χαρούμενοι ή όχι; Γιατί; ………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………

Μπορείς να φανταστείς τι σκέφτονται ο άνδρας και η γυναίκα στα αριστερά;

Μπορείς να φανταστείς τι λένε μεταξύ τους ο άνδρας και η γυναίκα στα δεξιά; Φτιάξε ένα μικρό διάλογο. Μην ξεχάσεις τις παύλες κάθε φορά που αλλάζει το πρόσωπο που μιλάει. ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………

Δοκίμασε να ζωγραφίσεις κι εσύ τους δικούς σου « πατατοφάγους »! Μην ξεχάσεις να βάλεις την υπογραφή σου στο κάτω μέρος του πίνακα.

Τώρα μπορείς να κάνεις δραματοποίηση των « πατατοφάγων ». Δε θα χρειαστείς πολλά πράγματα. Ένα κομμάτι καφέ ύφασμα, μερικές πατάτες δυο τσουβάλια φαντασία και τρεις κουταλιές έμπνευση. Πάμε;

Εικόνα1 Οι πρωταγωνίστριες πατάτες Εικόνα 2 Οι πατατοφάγοι ξεκινούν τη δουλειά με το χάραμα

Εικόνα 2 Η σκληρή δουλειά συνεχίζεται ως το βράδυ Εικόνα 3 Μαζεύουν τις πατάτες τους κι ετοιμάζονται να γυρίσουν σπίτι

Εικόνα4 Μια "πατατοφάγος" διηγείται τη σκληρή ζωή της

Άκουσα πως στα Μαθηματικά μάθατε τι είναι η περίμετρος. Πολύ ενδιαφέρον! Μπορείς τώρα να με βοηθήσεις να μετρήσω την περίμετρο των πινάκων μου για να τους βάλω κορνίζες; Συμβουλεύσου το μάθημα 15 του βιβλίου Μαθηματικών: Ο πίνακάς μου έχει τίτλο « ένα ζευγάρι παπούτσια ». Τι σχήμα έχει;………………………………………………. Η μια πλευρά του είναι 20 εκατοστά. Μπορείς να βρεις την περίμετρό του; …………………………………………………………

Σε αυτό τον πίνακα έχω ζωγραφίσει ανθρώπους στη θάλασσα. Τι σχήμα έχει;…………………………………………………………………… Το μήκος του είναι 30 εκατοστά και το πλάτος του είναι 20 εκατοστά. Μπορείς να βρεις την περίμετρό του; ……………………………………………………………………………………………………………… Σ’ ευχαριστώ Βίνσεντ Βαν Γκογκ

Η σχέση μου με τον Τεό και η αλληλογραφία μας Σε όλη μου τη ζωή ο αδερφός μου ο Τεό στάθηκε για μένα το μοναδικό μου στήριγμα. Πίστευε σ’ εμένα και στο ταλέντο μου και πάντα με ενθάρρυνε να συνεχίσω να ζωγραφίζω. Με βοηθούσε οικονομικά αφού ποτέ δεν κατάφερα να στεριώσω πραγματικά σε μια δουλειά. Μας άρεσε πολύ να αλληλογραφούμε. Μέσα από τα γράμματα που στέλναμε ο ένας στον άλλο, ξέρετε τώρα εσείς τα πάντα για τη ζωή μου. Σε ένα γράμμα μου, όταν πια το είχα πάρει απόφαση να πάω στο Παρίσι και να γίνω ζωγράφος, του έγραφα:

Αγαπημένε μου Τεό, Λέω στον εαυτό μου πως πρέπει να πιάσει και πάλι τα πινέλα και ν’ αρχίσει να ζωγραφίζει και μάλιστα αμέσως. Ελπίζω μέσα από τη ζωγραφική μου να πω λέξεις που με ηρεμούν σαν μουσική. Από εδώ και μπρος όλα θα αλλάξουν για μένα. Α! Αγαπημένε μου αδερφέ Τεό, γιατί να μην μπορείς κι εσύ να εγκαταλείψεις τη δουλειά σου στην αίθουσα τέχνης και να γίνεις ζωγράφος! Με αγάπη Ο αδερφός σου Βίνσεντ

Εσύ ξέρεις να γράφεις γράμματα; Έχεις αλληλογραφήσει ποτέ με κάποιο φίλο σου; Ξέρεις πώς να γράφεις στο φάκελο τον αποστολέα και τον παραλήπτη ή πού να βάλεις τα γραμματόσημα; 19

Φαντάσου πως είσαι ο Τεό και γράψε μου κι εσύ ένα γράμμα:

……………………………….. ……………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………….. ……………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………

………………………………………..

Ύστερα γράψε και στοιχεία σου και τα δικά μου στο φάκελο και βάλε και το γραμματόσημο στη σωστή θέση:

Μπορείς να διαλέξεις όποιο γραμματόσημο θέλεις. Έπειτα κόψε το και κόλλησέ το στη σωστή θέση στο φάκελο:

Σημείωσε πόσα παιδιά διάλεξαν κάθε γραμματόσημο και φτιάξε το διάγραμμα: Την έναστρη νύχτα Τη γέφυρα στην Αρλ Την εκκλησία της Οβέρ Το καφενείο στην Αρλ Τον μπαρμπα–Ταγκί Τον Βαν Γκογκ

Το ταξίδι μου στη Γαλλία και η γνωριμία μου με τους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους Ο Τεό μου έγραφε από τη Γαλλία συχνά και προσπαθούσε να με πείσει να πάω να μείνω κι εγώ εκεί, κοντά του. Μου είπε πως ζούσαν στο Παρίσι ένα σωρό σπουδαίοι ζωγράφοι που θα μπορούσαν να με διδάξουν καινούρια πράγματα. Η αλήθεια είναι πως είχα αρχίσει να βαριέμαι το βροχερό καιρό της Ολλανδίας κι ένιωθα να μου λείπει τόσο ο Τεό και οι ωραίες συζητήσεις μας. Έτσι λοιπόν το πήρα απόφαση και μια και δυο βρέθηκα στο Παρίσι. Δεν το είχα πει στον Τεό. Ήθελα να του κάνω έκπληξη. Πήγα λοιπόν στο Μουσείο του Λούβρου, ένα από τα σπουδαιότερα μουσεία του κόσμου κι από εκεί του έστειλα ένα σημείωμα: « Είμαι στο Λούβρο. Έλα γρήγορα ».

Μπορείς να θυμηθείς τις χώρες στις οποίες έχει ζήσει ως τώρα ο Βαν Γκογκ; Μην ξεχάσεις να τις γράψεις με κεφαλαίο γράμμα αφού είναι κύρια ονόματα. ……………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………… Αντιστοίχισε τις χώρες με τις πρωτεύουσές τους: Ολλανδία

Παρίσι

Βέλγιο

Αθήνα

Αγγλία

Βρυξέλλες

Γαλλία

Λονδίνο

Ελλάδα

Άμστερνταμ

Βρες στο χάρτη τις χώρες στις οποίες έζησε ο Βαν Γκογκ και χρωμάτισέ τις. Όλες αυτές οι χώρες όπως και η Ελλάδα ανήκουν στην Ευρώπη. Ύστερα εντόπισε την Ελλάδα και την Κρήτη και ένωσέ τις με μια γραμμή. Ποιες είναι πιο κοντά μεταξύ τους και ποιες είναι πιο απομακρυσμένες;

Αχ! Πόσο δίκιο είχε ο καλός μου αδερφός! Το Παρίσι ήταν ο παράδεισος των καλλιτεχνών. Ήταν όλα τόσο διαφορετικά και τόσο φωτεινά. Στην Ολλανδία οι ζωγράφοι ζωγράφιζαν με σκούρα, μελαγχολικά χρώματα σαν να ζωγράφιζαν με μοναδικό φως το φως ενός καντηλιού*. Στο Παρίσι όμως όλα ήταν γεμάτα φως και χρώματα. Είδα τους πίνακες των Γιαπωνέζων ζωγράφων και μου άρεσαν πάρα πολύ. Ήθελα να μπορούσα να ζωγραφίζω κι εγώ όπως αυτοί. Πολλοί πίνακές μου εκείνη την εποχή επηρεάστηκαν από τη ζωγραφική της Ιαπωνίας. Οι Ιάπωνες ζωγράφιζαν με έντονα σκούρα περιγράμματα.Η τεχνική αυτή ονομάζεται κλουαζονισμός και μοιάζει με τα βιτρώ. Έπειτα γνώρισα τους ιμπρεσιονιστές. Πόσο διαφορετικά ζωγράφιζαν αυτοί από τους Ολλανδούς! Χρησιμοποιούσαν ζωντανά, έντονα χρώματα και προτιμούσαν να ζωγραφίζουν έξω στη φύση κι όχι μέσα στα εργαστήρια τους. Οι πίνακές τους ήταν γεμάτοι φως. Μου άρεσε που έφτιαχναν με το πινέλο τους πολλές μικρές και κοφτές πινελιές που έκαναν τις ζωγραφιές τους να μοιάζουν ζωντανές. Κύκλωσε αυτά που ταιριάζουν σε έναν ιμπρεσιονιστή ζωγράφο: Μου αρέσουν τα σκούρα χρώματα. Προτιμώ τα φωτεινά χρώματα. Προτιμώ να ζωγραφίζω στο ατελιέ μου νεκρή φύση. Μου αρέσει να ζωγραφίζω έξω στη φύση. Θέλω να ζωγραφίζω τα πράγματα ακριβώς όπως είναι, σαν φωτογραφία. Θέλω να ζωγραφίζω ό,τι θυμάμαι από μια εικόνα, σαν όνειρο. Οι πινελιές μου είναι σταθερές, δεν ξεφεύγουν. Οι πινελιές μου είναι μικρές, κοφτές, παχιές.

* Βαν Γκογκ, Μεγάλες Μορφές της Επιστήμης και της Σκέψης, Εκδόσεις Πατάκη

Άλλοι πάλι, όπως ο Ζωρζ Σερά ζωγράφιζαν φτιάχνοντας μια σύνθεση με άπειρες τελείες. Αυτή η τεχνοτροπία λέγεται πουαντιγισμός. Βγαίνει από τη γαλλική λέξη πουάντ (pointe) που σημαίνει αιχμή, στίγμα, τελεία. Τι λες, θα δοκιμάσεις να φτιάξεις μαζί μου ένα πίνακα με την τεχνοτροπία του πουαντιγισμού; Φτιάξε πρώτα ένα αχνό περίγραμμα της ζωγραφιάς σου κι ύστερα γέμισέ την με άπειρες τελείες. Παίξε με τα χρώματα. Μπορείς να δοκιμάσεις να « παντρέψεις » διαφορετικά χρώματα και να δεις τι θα βγει! Αφού τελειώσεις, τοποθέτησε το έργο σου μακριά και δες το. Ύστερα πήγαινε όσο γίνεται πιο κοντά και κοίταξέ το προσεχτικά σαν να βρισκόταν στον τοίχο ενός μεγάλου μουσείου. Τι παρατηρείς;

Όσο έζησα στο Παρίσι γνώρισα πολλούς ανθρώπους. Ένας από τους αγαπημένους όλων των ζωγράφων της πόλης ήταν ο μπαρμπα-Ταγκί. Ήταν ένα καλοκάγαθο γεροντάκι που πουλούσε στο μαγαζάκι του ό,τι θα μπορούσε να ονειρευτεί ένας ζωγράφος: χρώματα, πινέλα, παλέτες, καβαλέτα, καμβάδες… Όλοι τον αγαπούσαμε μα κι εκείνος το ίδιο. Όταν δεν είχαμε χρήματα για να τον πληρώσουμε μας έλεγε « δεν πειράζει παιδί μου, την άλλη φορά!». Εμείς για να τον ευχαριστήσουμε του χαρίζαμε τις ζωγραφιές μας. Αν θέλεις να μάθεις πώς ήταν ο μπαρμπα-Ταγκί δες αυτό το πορτραίτο που του έφτιαξα.

Παρατήρησε καλά τον πίνακα. Από ποια χώρα φαντάζεσαι πως είναι οι ζωγραφιές στο φόντο του πίνακα; Πώς το κατάλαβες;

Θα ήθελες να με βοηθήσεις να περιγράψουμε μαζί τον μπαρμπα- Ταγκί; Να θυμάσαι πως όταν περιγράφουμε έναν άνθρωπο ξεκινάμε πάντα από τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά, ύστερα περιγράφουμε το ντύσιμό του και στο τέλος μιλάμε για το χαρακτήρα του και τις συνήθειές του. Να μην ξεχνάς να αφήνεις παραγράφους κάθε φορά που αλλάζεις θέμα. ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………

Θέλεις να δεις πόσο παρατηρητικός είσαι; Συγκεντρώσου, παρατήρησε τον πίνακα με προσοχή για τρία λεπτά κι έπειτα κλείσε τα μάτια σου. Άνοιξέ τα ξανά και δοκίμασε να απαντήσεις στις παρακάτω ερωτήσεις: Ο μπαρμπα-Ταγκί έχει μουστάκι και μούσι. Ναι

Όχι

Τα σακάκι του μπαρμπα Ταγκί έχει ………………………. κουμπιά. τέσσερα

έξι

οχτώ

Ο μπαρμπα- Ταγκί φοράει παπιγιόν

γραβάτα

τίποτα από τα δυο

Ο μπαρμπα- Ταγκί φοράει καπέλο. Ναι

Όχι

Πίσω από τον μπαρμπα- Ταγκί βλέπεις το μεγαλύτερο βουνό της Ιαπωνίας. Αν θέλεις να μάθεις το όνομά του λύσε την ακροστιχίδα: __ __ __

Το λάτρευαν οι ιμπρεσιονιστές.

__ __ __ __ __ __ __ __

Εκεί γεννήθηκε ο Βαν Γκογκ.

__ __ __ __ __ __

Πέρυσι το λέγαμε « το υ το τσικαλάκι ».

__ __ __ __ __

Πώς ονομάζεται ο αγαπημένος χρωματοπώλης του Βαν Γκογκ;

__ __ __ __

Λένε πως οι γάτες έχουν εφτά .

__ __ __ __ __ __ __

Αγαπημένη χώρα του Βαν Γκογκ.

Βρες στην υδρόγειο σφαίρα την Ιαπωνία και ψάξε για την πρωτεύουσά της και το μεγαλύτερό της βουνό.

Η ζωή μου στο Παρίσι και οι πρώτοι μου φίλοι Τον καιρό που έμεινα στο Παρίσι ζωγράφιζα ασταμάτητα. Ζωγράφιζα πολλές φορές μοντέλα. Όταν δεν είχα χρήματα για να πληρώσω μοντέλα, ζωγράφιζα τις αυτοπροσωπογραφίες μου, τοπία ή «νεκρή φύση». Μέσα σε μόλις δύο χρόνια έφτιαξα πάνω από διακόσια έργα. Τα έστελνα όπως πάντα στον Τεό μήπως καταφέρει και τα πουλήσει. Ποτέ δεν τα κατάφερνε όμως. Τότε του θύμωνα σαν να έφταιγε αυτός. Ύστερα το μετάνιωνα μα ήταν πολύ αργά. Τον είχα πληγώσει ήδη. Έτσι δεν είναι ο θυμός όμως; Μας κάνει να πληγώνουμε τον εαυτό μας και τους άλλους. Ο ανεξέλεγκτος θυμός μου πολλές φορές με έβαλε σε μπελάδες. Μακάρι να μπορούσα να σκεφτώ κάποιους τρόπους να τον ελέγξω. Μήπως μπορείς να με βοηθήσεις να φτιάξω μια λίστα με κάποιους από αυτούς τους τρόπους; ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………….. ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………….. ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………

Στο Παρίσι γνώρισα ανάμεσα σε άλλους ζωγράφους και έναν με τον οποίο γίναμε καλοί φίλοι. Το όνομά του ήταν Πωλ Γκωγκέν. Στην αρχή ήταν όλα καλά αλλά δυστυχώς ο Γκωγκέν ήταν εκρηκτικός χαρακτήρας όπως εγώ. Πολλές φορές διαφωνούσαμε και μαλώναμε.

Άλλωστε το Παρίσι είχε αρχίσει να με κουράζει. Οι άλλοι καλλιτέχνες έβγαιναν, ξενυχτούσαν και κουβέντιαζαν κάθε βράδυ. Εγώ όμως αγαπούσα τη μοναξιά, προτιμούσα να παίρνω τα καβαλέτα και τους καμβάδες μου και να ζωγραφίζω. Στο τέλος πια έπαψαν να με καλούν στις παρέες τους. Οι απότομοι τρόποι μου και η απεριποίητη εμφάνισή μου είχαν αρχίσει να τους ενοχλούν. Μια μέρα ο Ανρί ντε Τουλούζ Λωτρέκ μου μίλησε για την Αρλ, ένα μέρος στη νότια Γαλλία. Μου είπε πως ήταν ένα πανέμορφο μέρος με διάφανο φως και γεμάτο χωράφια με στάχυα που έλαμπαν σαν χρυσά στο φως του ήλιου. Δεν το πολυσκέφτηκα. Το επόμενο πρωί πήρα το τρένο και ξεκίνησα για την Αρλ.

Από το Παρίσι στην Αρλ Ο Τουλούζ Λωτρέκ είχε δίκιο. Η Αρλ ήταν πανέμορφη. Όλη τη μέρα με μάγευε με το φως και τα χρώματά της μα και τη νύχτα δεν πήγαινε πίσω… Άρχισε να με απασχολεί ένα πρόβλημα που είχε απασχολήσει πολλούς ζωγράφους πριν από μένα: πώς να καταφέρω να ζωγραφίσω στο σκοτάδι! Η έμπνευση με βρήκε μια νύχτα ενώ περπατούσα στην παραλία. Έγραφα στον Τεό για τη νύχτα εκείνη « δεν ήταν ευχάριστη, δεν ήταν καταθλιπτική, ήταν απλώς όμορφη ».

 Πόσες βάρκες είναι αραγμένες στο λιμάνι;  Μπορείς να βρεις το ζευγάρι που κάνει τη βόλτα του στην παραλία;

Αποφάσισα να δοκιμάσω να ζωγραφίσω με τεχνητό φως αντί για το φως της μέρας. Για τέσσερις μέρες κοιμόμουν από το ξημέρωμα ως το απόγευμα κι όλη τη νύχτα την περνούσα σε ένα καφενείο προσπαθώντας να ζωγραφίσω με μόνο φως εκείνο το θαμπό πορτοκαλοπράσινο φως που αντανακλούσαν οι τέσσερις λάμπες του.

Νυχτερινό καφενείο

      

Ψάξε να βρεις τις τέσσερις λάμπες που φωτίζουν την αίθουσα. Τι βρίσκεται στο κέντρο του πίνακα; Πόσοι άνθρωποι υπάρχουν μέσα το καφενείο; Τι κάνουν; Μοιάζει με τα σημερινά καφενεία; Μπορείς να δεις τι ώρα είναι; Τι συζητά το ζευγάρι που κάθεται αριστερά από την πόρτα; Γιατί οι άνθρωποι που κάθονται δεξιά είναι ξαπλωμένοι στο τραπέζι τους;  Τι συναισθήματα σου προκαλεί ο πίνακας αυτός; 34

Άλλες φορές πάλι έβγαινα έξω τις νύχτες και στερέωνα στο καπέλο μου κεριά, για να με βοηθούν να βλέπω για να ζωγραφίζω. Συχνά ξεχνιόμουν και τα κεριά έσταζαν και μου έκαιγαν τα χέρια μα δε μ΄ ένοιαζε γιατί με είχε μαγέψει η καινούρια μου ανακάλυψη! Οι ιμπρεσιονιστές φίλοι μου είχαν σκεφτεί να ζωγραφίζουν στη φύση. Όμως η ζωγραφική τη νύχτα ήταν δική μου επινόηση! Πόσο με γοήτευε ο πεντακάθαρος ουρανός της γεμάτος από λαμπερά αστέρια που κρέμονταν σαν φαναράκια στον ουρανό! Μπορείς να εντοπίσεις το δέντρο στον πίνακά μου;

Το καφενείο στην Αρλ

Τα βράδια στην Αρλ ένιωθα κάτι να μου γαργαλάει το στομάχι όπως νιώθεις εσύ τα καλοκαιρινά βράδια στην αυλή του παππού και της γιαγιάς. Θυμάσαι τους ήχους και τις μυρωδιές;

Έναστρη νύχτα

Κοίταξε πόσο όμορφα στροβιλίζονται τα αστέρια στον ολοφώτεινο ουρανό! Κατάφερα να ζωγραφίσω τη νύχτα χωρίς να χρησιμοποιήσω ίχνος μαύρου! Άλλωστε οι ιμπρεσιονιστές αντιπαθούσαν το μαύρο χρώμα και το χρησιμοποιούσαν μόνο όταν ήταν απολύτως απαραίτητο. Θέλεις να δοκιμάσεις να φτιάξεις κι εσύ τη δική σου « έναστρη νύχτα »; Δοκίμασε να αντιγράψεις τους στρόβιλούς μου. Τι λες; Θα τα καταφέρεις;

Αυτό είναι το σπίτι μου στην Αρλ. Τα παράθυρά μου είναι εκείνα με τα πράσινα παντζούρια στον πρώτο όροφο. Το δωμάτιό μου είναι αριστερά, εκείνο που έχει το ένα παραθυρόφυλλο ανοιχτό και το άλλο κλειστό. Πόσο το αγάπησα αυτό το σπίτι! Δεν ήταν μεγάλο μα εγώ δε ζητούσα και πολλά!

Παρατήρησε καλά αυτό τον πίνακα: αν και δεν είναι νυχτερινός έχει τα ίδια περίπου χρώματα με το « νυχτερινό καφενείο ». Λίγες μέρες αφότου το νοίκιασα, το έβαψα κίτρινο, το αγαπημένο μου χρώμα. Για πολύ καιρό ήταν άδειο καθώς δεν είχα χρήματα να το επιπλώσω. Ο καλός μου Τεό μου έστειλε 300 φράγκα για να βάλω λίγα έπιπλα. Ήμουν τόσο ευτυχισμένος σ’ αυτό το σπίτι! Για πρώτη φορά ένιωθα πως κάτι μου ανήκει, ένιωθα γαλήνη και ασφάλεια όπως το πουλί στη φωλιά του. Από τη μεγάλη μου χαρά όλα τα σπίτια τα ζωγράφιζα κίτρινα. Δες: πόσα παράθυρα έχει; Είναι μονώροφο ή διώροφο; Πώς είναι η πόρτα του; Πώς είναι ο δρόμος κάτω από τα παράθυρά του; Κλείσε τα μάτια κι αφουγκράσου τους ήχους που ακούγονται από το δρόμο. Μπορείς να τους περιγράψεις; Βρες το καφενείο με τα τραπεζάκια κι ύστερα προχώρησε ίσια μπροστά ώσπου να συναντήσεις τη γέφυρα. Στάσου εκεί και περίμενέ με. Το δικό σου σπίτι πώς είναι; Μπορείς να το περιγράψεις; Είναι μεγάλο, μικρό, φωτεινό, σκοτεινό, άνετο, ευρύχωρο, στενόχωρο, μονώροφο, διώροφο; Έχει κήπο; Ποια είναι η πιο αγαπημένη γωνιά του σπιτιού σου;

………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………….. ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………

Ζούσα την πιο ευτυχισμένη περίοδο της ζωής μου! Πόσο θα ‘ θελα να τη μοιραστώ με το φίλο μου τον Γκωγκέν! Με τον καιρό είχα ξεχάσει πόσο μαλώναμε και είχε αρχίσει να μου λείπει. Φανταζόμουν πόσο όμορφα θα ήταν αν ερχόταν να τον φιλοξενήσω. Θα του έδειχνα τούτο τον όμορφο τόπο, θα κάναμε ατέλειωτους περιπάτους στην εξοχή και θα ζωγραφίζαμε μαζί. Του έστειλα ένα γράμμα και τον προσκάλεσα να έρθει. Όσο τον περίμενα ήμουν τόσο ενθουσιασμένος! Τότε ήταν που ζωγράφισα και το δωμάτιό μου στην Αρλ. Όταν, έπειτα από καιρό ο Γκωγκέν αποδέχτηκε την πρόσκλησή μου, μόλις το είδε αναφώνησε: « μα είναι τόσο Βαν Γκογκ! ». Αλλά αυτά θα σας τα πω αργότερα…

Το δωμάτιο στην Αρλ

Ζωγράφισε τώρα κι εσύ το δικό σου δωμάτιο.

Στην αρχή οι κάτοικοι της Αρλ με απέφευγαν γιατί με θεωρούσαν διαφορετικό. Γι’ αυτούς ήμουν ένας παράξενος, λιγομίλητος άνθρωπος, πάμφτωχος και μ’ ένα επώνυμο τόσο ξένο και τόσο δύσκολο να το προφέρει κανείς… Γι’ αυτό υπέγραφα τα έργα μου με το μικρό μου όνομα: Βίνσεντ. Με φώναζαν « ο παλαβός κοκκινοκέφαλος » εξαιτίας των κοκκινόξανθων μαλλιών μου και κανείς δε δεχόταν να γίνει μοντέλο μου. Έτσι κι εγώ « αγόρασα σκοπίμως ένα καλό καθρέφτη και χρησιμοποίησα για μοντέλο τον εαυτό μου ». Εκείνη την περίοδο έφτιαξα είκοσι αυτοπροσωπογραφίες μου. Αν τις παρατηρήσεις με προσοχή θα δεις πως στις πρώτες τα χρώματα που χρησιμοποιούσα ήταν σκούρα: καφέ και γκρι. Αργότερα όμως άρχισα να τα αντικαθιστώ με έντονα χρώματα όπως οι ιμπρεσιονιστές: κίτρινο, κόκκινο, πράσινο, μπλε. Δοκίμασε να φτιάξεις κι εσύ την αυτοπροσωπογραφία σου. Χρησιμοποίησε όποια χρώματα σε εκφράζουν:

Πώς σου φάνηκε να ζωγραφίζεις τον εαυτό σου; Εύκολο ή δύσκολο; Γιατί; …………………………………………………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………

Παρατήρησε τις αυτοπροσωπογραφίες του βαν Γκογκ. Προσπάθησε να εντοπίσεις ποιες από αυτές ανήκουν στην πρώτη και ποιες στη δεύτερη περίοδο της ζωγραφικής του;

Όταν ένιωθα να με πνίγει η νοσταλγία για την πατρίδα μου, πήγαινα στη γέφυρα του Λαγκλουά και ζωγράφιζα. Το νερό του ποταμού μου θύμιζε τα κανάλια της Ολλανδίας.

 Παρατήρησε προσεχτικά τους δύο πίνακες .  Μπορείς να μαντέψεις ποια ώρα της ημέρας τους ζωγράφισε ο Βαν Γκογκ;  Από ποια όχθη του ποταμού έβλεπε το θέμα του ο ζωγράφος σε κάθε πίνακα;  Βλέπεις ομοιότητες και διαφορές με μια άλλη γέφυρα που βρίσκεται κοντά στο σχολείο σου;

Η οικογένεια Ρουλέν Τελικά, μισό χρόνο μετά, κάποιοι άρχισαν να με εμπιστεύονται κι έτσι απέκτησα τους πρώτους μου φίλους. Καθόλου δε θα σας παραξενέψει, φαντάζομαι που οι πρώτοι μου φίλοι ήταν ο ταχυδρόμος ο κύριος Ρουλέν και η οικογένειά του. Πήγαινα τόσο συχνά στο ταχυδρομείο για να ταχυδρομήσω την αλληλογραφία μου που σιγά σιγά γίναμε φίλοι!

Έγραφα στον Τεό: « Ο κύριος Ρουλέν, μ’όλο που δεν είναι αρκετά ηλικιωμένος ώστε να μοιάζει με πατέρα μου, δείχνει απέναντί μου μια σιωπηλή σοβαρότητα και μια ζεστασιά σαν τον παλιό στρατιώτη προς το νεοσύλλεκτο ».      

Παρατηρήστε τη στολή του.Ποιο άλλο επάγγελμα σας θυμίζει; Τι γράφει άραγε στο καπέλο του; Τι να σκέφτεται η κυρία Ρουλέν και είναι τόσο σοβαρή; Μπορείς να φανταστείς γιατί κρατά στο χέρι της το σκοινί; Παρατηρήστε την έκφραση του Αρμάντ. Τι να νιώθει άραγε; Ο Καμίλ μοιάζει έτοιμος να φύγει τρέχοντας. Μπορείτε να φανταστείτε γιατί;  Σε ποιο χέρι φορά το βραχιολάκι η μικρή Μαρσέλ; Κάποιες φορές στους ζωγράφους, ακριβώς όπως σ’εσάς και στους φίλους σας, αρέσει να ζωγραφίζουν τα ίδια θέματα. Δείτε το πορτραίτο της κυρίας Αγκοστίν Ρουλέν όπως το ζωγράφισαν ο Πωλ Γκωγκέν και ο Βίνσεντ βαν Γκογκ. Μπορείτε να εντοπίσετε ομοιότητες και διαφορές; Δοκιμάστε κι εσείς να ζωγραφίσετε το ίδιο θέμα με το διπλανό σας αλλά χωρίς να κοιτάζετε ο ένας τη ζωγραφιά του άλλου!

Θα ήθελες να δεις τις φωτογρφίες της οικογένειας Ρουλέν; Προσπάθησε να αναγνωρίσεις τα πρόσωπα. Θα δυσκολευτείς λίγο γιατί οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί όταν οι φίλοι του Βίνσεντ ήταν σε μεγαλύτερη ηλικία από εκείνη που τους γνώρισες. Ύστερα γράψε τη σωστή λεζάντα για κάθε φωτογραφία.

................................

..................................

................................ .................................. ............................... 46

Δοκίμασε να φτιάξεις το δικό σου διόραμα με την οικογένεια Ρουλέν. Θα χρειαστείς ένα κουτί από παπούτσια που θα το βάψεις όπως θέλεις από μέσα. Στη συνέχεια ζωγράφισε τον κύριο και την κυρία Ρουλέν, τον έφηβο γιο τους Αρμάντ, το συνομήλικο σου Καμίλ και τη μικρή τους αδερφή. Διάλεξε και χρωμάτισε το κρεβάτι και την καρέκλα του ζωγράφου ή το βάζο με τα ηλιοτρόπια. Κόψε τις φιγούρες πάνω στη διακεκομμένη γραμμή , κόλλησέ τις στο εσωτερικό του κουτιού και το διόραμά σου θα είναι έτοιμο!

Καλή επιτυχία! 47

Ο Γκωγκέν φτάνει στην Αρλ Η ευτυχία μου ολοκληρώθηκε όταν ήρθε επιτέλους στην Αρλ και ο αγαπημένος μου Γκωγκέν. Στην αρχή όλα ήταν τέλεια. Είχα ετοιμάσει τα πάντα γι αυτόν, για να νιώθει άνετα, σαν στο σπίτι του. Αυτές είναι οι καρέκλες μας. Προσπάθησε να μαντέψεις ποια είναι η δική μου και ποια είναι του Γκωγκέν. Κάπου στον πίνακα με την καρέκλα μου υπάρχει το όνομά μου. Πάρε το μεγεθυντικό σου φακό και ψάξε να το βρεις. Αν δεν το βρήκες ακόμη θα σε βοηθήσω: Πάνω στην καρέκλα μου υπάρχει ένα πακέτο καπνός και η πίπα μου ενώ στην καρέκλα του Γκωγκέν θα δεις τα αγαπημένα του βιβλία κι ένα κερί για να διαβάζει τη νύχτα. Του άρεσε πολύ να διαβάζει… Μπορείς να βάλεις λεζάντες κάτω από τις εικόνες;

……………………………………………..

……………………………………………….

……………………………………………..

……………………………………………….

Για εννιά εβδομάδες συζητούσαμε για την τέχνη και ζωγραφίζαμε μαζί. Αλήθεια μπορείς να βρεις πόσες μέρες είναι οι 9 εβδομάδες; Γιατί τόσες κράτησε η χαρά και ο ενθουσιασμός μου. ……………………………………………………………………………………………………….. 48

Δες το πορτραίτο που μου έφτιαξε ο Γκωγκέν:

 Μοιάζουν τα χρώματα που χρησιμοποιεί με τα δικά μου;  Ποιον διάσημο πίνακά μου με απεικονίζει να ζωγραφίζω;  Μπορείς να δεις με ποιο χέρι κρατάω την παλέτα;  Από ποιο σημείο φαίνεται να με ζωγραφίζει ο ζωγράφος;  Παρατήρησε το ύφος μου και κύκλωσε ότι νομίζεις ότι ταιριάζει: Είμαι αφηρημένος ή συγκεντρωμένος;  Πόσα είναι τα ηλιοτρόπια μέσα στο βάζο;  Πού είναι ακουμπισμένο το βάζο με τα ηλιοτρόπια;

Το τέλος πλησιάζει Η συγκατοίκηση μου με τον Γκωγκέν αποδείχτηκε δύσκολη. Δεν ταιριάζαμε. Τσακωνόμαστε συχνά. Διαφωνούσαμε σε θέματα ζωγραφικής κι ένιωθα πως μου έκανε συνέχεια παρατηρήσεις. Κι εκείνος βέβαια από τη μεριά του ένιωθε πως τον καταπιέζω και είχε κουραστεί να με βλέπει να ζωγραφίζω όλη την ώρα και να μην κάνω τίποτε άλλο. Πάνω σε έναν έντονο καβγά ο θυμός μου με έπνιξε. Έχασα τον έλεγχο του εαυτού μου. Πήρα ένα μαχαίρι και τον απείλησα. Όταν κατάλαβα τι έκανα, προτίμησα να το στρέψω στον εαυτό μου παρά στον αγαπημένο μου φίλο. Αυτοτραυματίστηκα στο αυτί. Ο πόνος μου ήταν μεγάλος μα πιο μεγάλος ήταν ο πόνος της ψυχής μου. Γι άλλη μια φορά ο θυμός μου έδιωξε από κοντά μου ένα φίλο. Αποφάσισα πια πως χρειαζόμουν βοήθεια για να συνέλθω και να γίνω καλά. Έπρεπε να σταματήσω το ποτό και το κάπνισμα που έκαναν κακό στην υγεία μου και να αρχίσω να τρέφομαι σωστά και υγιεινά. Όταν ζωγράφιζα, βλέπετε, συχνά ξεχνούσα να φάω.

Κοίταξε προσεκτικά την αυτοπροσωπογραφία μου.     

Τι εποχή λες να ήταν όταν τραυματίστηκα; Πώς το κατάλαβες; Ποιο αυτί μου τραυμάτισα, το δεξί ή το αριστερό; Τι υπάρχει πίσω μου δεξιά; Τι υπάρχει πίσω μου αριστερά; Τι νομίζεις πως νιώθω; 50

Ζήτησα να νοσηλευτώ σε ένα αναρρωτήριο κοντά στο Σαν Ρεμί. Έμεινα εκεί για ένα χρόνο. Η ζωή ήταν μονότονη. Θα ήμουν στ΄ αλήθεια πολύ δυστυχισμένος αν δεν μου επέτρεπαν να ζωγραφίζω. Έκανα μεγάλες βόλτες στη φύση. Σε μια από αυτές είδα για πρώτη φορά ίριδες. Τι όμορφο λουλούδι! Τις ζωγράφισα κι έγιναν ένας από τους πιο γνωστούς πίνακές μου. Οι μόνες ώρες που ένιωθα την ψυχή μου να γαληνεύει ήταν όταν περπατούσα στα σταροχώραφα κι όταν ζωγράφιζα. Τότε ήταν που άρχισαν να με εμπνέουν τα κυπαρίσσια. Ένιωθα πως η λυπητερή τους ιστορία ταίριαζε τόσο με τη δική μου μοναξιά. Όση κι αν ήταν η θλίψη μου δε με εμπόδισε να φτιάξω μερικούς από τους πιο σπουδαίους πίνακές μου.

Η αλήθεια είναι πως εμείς οι καλλιτέχνες βλέπουμε τα πράγματα γύρω μας με άλλα μάτια, με τα μάτια της ψυχής. Εσείς μπορεί να βλέπετε ένα απλό κυπαρίσσι, τίποτα άλλο από ένα ακόμη δέντρο… Εγώ όμως έβλεπα σ΄ αυτό τόση ομορφιά. Έγραφα στον Τεό: « Ασχολούμαι πια αποκλειστικά με τα κυπαρίσσια. Θα ήθελα να δημιουργήσω κάτι αντίστοιχο με τα ηλιοτρόπιά μου. Το βρίσκω περίεργο που κανείς ως τώρα δεν τα έχει ζωγραφίσει με τον τρόπο που τα βλέπω εγώ. Στις αναλογίες τους είναι τόσο όμορφα όσο οι αιγυπτιακοί οβελίσκοι ». Την επόμενη φορά που θα συναντήσετε κυπαρίσσια στη βόλτα σας στην εξοχή, σταθείτε λίγο να τα παρατηρήσετε, να τα θαυμάσετε ή ακόμη και να τα φωτογραφίσετε…

Κυπαρίσσια στο Μυλοπόταμο Ρεθύμνου

Όταν άρχισα να νιώθω καλύτερα, ζήτησα από τον Τεό να βγω από το άσυλο. Πήγα στο σπίτι του και γνώρισα τη γυναίκα του και τον μικρό μου ανιψιό. Τον είχαν ονομάσει Βίνσεντ όπως εμένα. Τι γλυκός που ήταν! Χάρηκα τόσο που ο αδερφός μου είχε φτιάξει μια τόσο όμορφη οικογένεια. Έπειτα πήγα στην Οβέρ, μια μικρή πόλη στο νότο της Γαλλίας. Εκεί γνώρισα και τον τελευταίο μου φίλο, το γιατρό Γκασέ. Ένιωθα τόσο καλά μαζί του, σαν να ήταν αδερφός μου. Του άρεσε κι εκείνου η ζωγραφική και απολαμβάναμε ατέλειωτες συζητήσεις.

Η εκκλησία της Οβέρ

Ο γιατρός Γκασέ

Ωστόσο η υγεία μου συνεχώς χειροτέρευε. Λένε πως μου έκανε κακό που δούλευα ασταμάτητα. Δεν μπορούσε να με βοηθήσει κανείς. Εγώ ο ίδιος άλλωστε δε βοηθούσα καθόλου τον εαυτό μου. Εκείνα τα χρόνια βλέπετε δεν ήξεραν τόσα πράγματα οι γιατροί, ούτε υπήρχαν φάρμακα που να με κάνουν να νιώσω καλύτερα. Ένα απόγευμα του Ιούλη, όταν ήμουν τριανταεπτά ετών, αποφάσισα να δώσω τέλος στη ζωή μου σε ένα από εκείνα τα υπέροχα σταροχώραφα που τόσο μου άρεσε να ζωγραφίζω...

Ο τελευταίος πίνακας που ζωγράφισα έχει τίτλο « κοράκια στα σταροχώραφα ». Οι γρήγορες και κοφτές πινελιές μου φανερώνουν την τρικυμία που ένιωθα στην ψυχή μου. Και τα κοράκια δεν πετούν χαρούμενα στον ουρανό όπως σε άλλους πίνακές μου αλλά μοιάζουν απειλητικά και άγρια. Ο ουρανός είναι συννεφιασμένος και φυσάει. Μοιάζει σαν να πλησιάζει καταιγίδα…

Η τελευταία μου αυτοπροσωπογραφία

Τώρα πια πετάω κι εγώ ανάμεσα στ΄ αστέρια που ζωγράφιζα. Και πόσο χαίρεται η ψυχή μου, να ξέρατε που τόσοι άνθρωποι θαυμάζουν τα έργα μου και τόσα παιδιά μ΄ αγαπάνε κι ας είμαι παράξενος και διαφορετικός… Και πόσο σας καμαρώνω που δε φοβάστε να πλησιάσετε κάποιον που δε σας μοιάζει, που ντύνεται αστεία, που βάζει όλα τα χρώματα της γης στις ζωγραφιές του, που έχει παράξενο όνομα κι ανακατεμένα κόκκινα μαλλιά. Ίσως η ζωή μου να ήταν πολύ καλύτερη αν είχα κι εγώ τέτοιους φίλους…

Ο μοναδικός πίνακας που κατάφερα να πουλήσω σε όλη μου τη ζωή: "Το κόκκινο αμπέλι"

Αν τύχει και βρεθείτε ποτέ στην Ολλανδία, μην παραλείψετε να επισκεφτείτε το Μουσείο μου στο Άμστερνταμ. Θα χαρώ πολύ να σας δω!

Παράρτημα Η αλληλογραφία μας με το Μουσείο Βαν Γκογκ Το πρώτο μας γράμμα στο Μουσείο:

Αγαπητοί κύριοι, Μάθαμε από την εφημερίδα πως το Μουσείο βαν Γκογκ ανοίγει ξανά τις πόρτες του στο κοινό. Είμαστε τα παιδιά του Β1 του 43ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου. Φέτος κάναμε μια εργασία για τη ζωή και το έργο του Βίνσεντ βαν Γκογκ. Μαθαίνουμε ενδιαφέροντα πράγματα για τη ζωή του και τους παράξενους πίνακές του. Παίξαμε τους « πατατοφάγους» και είδαμε πόσο σκληρή και δύσκολη ήταν η δουλειά τους. Ζωγραφίσαμε πολλούς από τους πίνακές του και κάναμε και έκθεση ζωγραφικής έξω από την τάξη μας. Δραματοποιήσαμε « τα ηλιοτρόπια » του και φυτέψαμε στον κήπο του σχολείου μας τα δικά μας ηλιοτρόπια. Ήδη έχουν φυτρώσει κι έχουν μεγαλώσει αρκετά! Τώρα φτιάχνουμε μια ταινία με τη ζωή του για να μάθουν όλοι στο σχολείο ποιος ήταν. Επίσης σκεφτήκαμε να φτιάξουμε ένα επιτρπέζιο με ερωτήσεις. Όλοι νομίζουν πως είναι δύσκολο μα δεν είναι. Έχουμε ξαναφτιάξει. Ψηφίσαμε τους αγαπημένους μας πίνακες και είναι τα « ηλιοτρόπια », « η έναστρη νύχτα », « το κόκκινο αμπέλι », « οι ίριδες », « το καφενείο στην Αρλ », « οι πατατοφάγοι », « η εκκλησία της Οβέρ », « η γέφυρα του Λαγκλουά », « τα κυπαρίσσια » και « ο μπαρμπα Ταγκί ». Μας αρέσει πολύ ο τρόπος που ζωγράφιζε ο Βίνσεντ και φτιάχνουμε κι εμείς ζωγραφιές με γρήγορες πινελιές και φωτεινά χρώματα. Μάθαμε και πολλά πράγματα για τη χώρα σας. Το ξέρατε πως η Ολλανδία γράφεται με δυο «λλ» όπως και η Ελλάδα και πως οι Έλληνες όπως και οι Ολλανδοί είναι πολύ καλοί ναυτικοί; Είδαμε και φωτογραφίες από το Άμστερνταμ. Τι τυχερά που είναι τα παιδιά εκεί που έχουν όλα ποδήλατα και μπορούν να κάνουν βόλτες στα πάρκα. Κι εμείς βέβαια έχουμε τη θάλασσα, τον ήλιο κι ένα φοβερό ενυδρείο με καρχαρίες. Επίσης μάθαμε ότι από την Ολλανδία ήταν και η Άννα Φρανκ. Μιλήσαμε για εκείνη στη γιορτή της 28ης Οκτωβρίου. Δεν έχουμε διαβάσει ακόμη το ημερολόγιο της γιατί είμαστε μικροί.Θα το διαβάσουμε όμως όταν μεγαλώσουμε γιατί μας αρέσουν πολύ τα βιβλία. Στο σχολείο έχουμε μια τεράστια Βιβλιοθήκη που έχει ένα σωρό βιβλία. Η ιστοσελίδα του Μουσείου σας μας άρεσε πολύ, ειδικά τα διοράματα του Καμίλ. Φτιάξαμε ένα σωρό... Ευχόμαστε σ΄εσάς να είστε καλά και ελπίζουμε να τα καταφέρουμε να επισκεφτούμε το Μουσείο από κοντά. Μακάρι να έρθει πολύς κόσμος, να μάθουν όλοι για τον βαν Γκογκ και να τον αγαπήσουν τώρα άφού δεν τον αγάπησαν όσο ζούσε. Με ετίμηση Ιωάννης, Στέλιος, Βέρα, Ρετζίνα, Ελευθερία, Ελίνα, Φωτεινή, Κωνσταντίνος, Κωστής, Έλενα, Ντόρσι, Νίκος, Γιώργος, Γιώργος, Γιώργος, Ανδρέας, Έρικα, Αναστάσης, Χρυσούλα, Μιχάλης και κυρία Ελευθερία.

Και η απάντηση που μας έδωσε τόση χαρά! Αγαπητοί Ιωάννη, Ρετζίνα, Στέλιο, Βέρα, Κωνσταντίνε και Κωστή, Γιώργο, Γιώργο και Γιώργο, Φωτεινή, Ελίνα, Έρικα, Ελευθερία, Χρυσούλα, Έλενα, Ανδρέα, Αναστάση, Μιχάλη, Ντόρσι, Νίκο και κυρία Ελευθερία, Σας ευχαριστούμε πολύ για το πολύ γλυκό γράμμα σας και τις όμορφες ζωγραφιές σας. Ήταν πολύ ευχάριστο για εμάς να μάθουμε για το σχέδιο εργασίας που έχετε κάνει για τον Βίνσεντ βαν Γκογκ και λατρέψαμε τις εικόνες που έδειχναν την τάξη σας την ώρα που δουλεύατε. Το γνωρίζατε πως ο Βίνσεντ βαν Γκογκ έγραψε πάρα πολλά γράμματα στον αδερφό του Τεό; Σε ένα από αυτά του έγραψε κάποτε « Νομίζω πως πολλά παιδιά θα μπορούσαν να γίνουν ζωγράφοι αρκεί και μόνο να έβλεπαν όμορφα πράγματα » πράγμα που εννοούσε πως « αν δείτε πολλά έργα τέχνης, μπορείτε να εμπνευστείτε και να γίνετε κι εσείς οι ίδιοι ζωγράφοι ». Νομίζω πως όλοι εσείς έχετε ήδη δει πολλά « όμορφα πράγματα », γι΄αυτό και η τάξη σας είναι γεμάτη από μικρούς καλλιτέχνες! Συνεχίστε λοιπόν την καλή δουλειά και δείτε όλα τα όμορφα πράγματα που υπάρχουν γύρω μας. Ζείτε σε ένα όμορφο νησί, σε μια χώρα που έχει ήδη παραγάγει πολλά σπουδαία έργα τέχνης κι έτσι δε θα σας είναι τόσο δύσκολο αυτό. Όλοι εμείς εδώ στο Μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ σας ευχόμαστε τα καλύτερα, Rene van Blerk

Ένα μεγάλο « ευχαριστώ » στα ελληνικά και στα ολλανδικά και λέξεις απαλές σαν χάδι : αγάπη-liebe, φωςliechte, συνεργασία – samenwerking, διαφορετικότητα – diversiteit, δημιουργώ-ik creer, ελπίζω ,- ik hoop, ονειρεύομαι- ik droom

Προτεινόμενες δραστηριότητες:  Δραματοποίηση πινάκων ( θέατρο )  Κηπουρική- φύτεμα ηλιοτρόπιων ( Μελέτη Περιβάλλοντος )  Βάζουμε λόγια στους πρωταγωνιστές ενός πίνακα ή με αφορμή τον πίνακα φτιάχνω μια ιστορία (Προφορική, γραπτή έκφραση)  Φτιάχνουμε διοράματα ( Εικαστικά )  Γράφουμε γράμματα ως Βίνσεντ ή ως Τεό ( Γλώσσα )  Κάνουμε μια έκθεση ζωγραφικής ( Εικαστικά )  Φτιάχνουμε ο ένας την προσωπογραφία του άλλου (Εικαστικά )  Προσπαθούμε με ένα καθρέφτη να φτιάξουμε την αυτοπροσωπογραφία μας (Εικαστικά ).  Με τη βοήθεια του διαδικτύου κάνουμε το ταξίδι του Βίνσεντ. Παρατηρούμε ομοιότητες και διαφορές στις χώρες που επισκεπτόμαστε( Μελέτη Περιβάλλοντος ) .  Παίρνω συνεντεύξεις: από τον Βαν Γκογκ, τον Γκωγκέν, κάποιον από τους πατατοφάγους κλπ (Προφορική, γραπτή έκφραση)  Περιγράφω την ιστορία μέσα από τη ματιά των άλλων: της μητέρας του Βίνσεντ, του Τουλούζ Λωτρέκ κλπ (Προφορική, γραπτή έκφραση)  Φτιάχνω με το ζευγάρι μου και δραματοποιώ διαλόγους ανάμεσα σε δυο από τους πρωταγωνιστές (Προφορική, γραπτή έκφραση) .  Ετοιμάζουμε μια έκθεση ζωγραφικής: βρίσκουμε τις περιμέτρους των πινάκων για να φτιάξουμε κορνίζες, το εμβαδό τους για να δούμε πώς θα τους τοποθετήσουμε και το εμβαδό του χώρου της έκθεσης ( Μαθηματικά ).  Φτιάχνουμε παζλ. Βρίσκουμε την περίμετρο και το εμβαδό των εικόνων, τις χωρίζουμε σε τετραγωνα κομμάτια και κόβουμε ( Μαθηματικά: περίμετρος, εμβαδό, παράλληλες και κάθετες ευθείες, πολλαπλασιασμός, διαίρεση )  Παιχνίδι μνήμης ( Μαθηματικά )  Κυνήγι του χαμένου θησαυρού

Φωτογραφίες

Έντυπο αξιολόγησης - Αποτελέσματα

1. Η εργασία που έκανες για τον Βίνσεντ βαν Γκογκ σου άρεσε;

πολύ

λίγο

καθόλου Πολύ 18

Λίγο 1

2. Θα ήθελες να κάνεις εργασίες για να γνωρίσεις κι άλλους ζωγράφους στις επόμενες τάξεις;

ναι

όχι Ναι 18

Oχι 2

3. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου πίνακας του βαν Γκογκ;

.................................................................................................................................................... Εναστρη Νυχτα 7

Ηλιοτρόπια 5

Αρλ 3

Εναστρη νυχτα: 7, Ηλιοτρόπια: 5, Το καφενείο στην Αρλ: 3, Ιριδες: 1, Μπαρμπα Ταγκι: 1, Η εκκλησία της Οβέρ: 1, Το κόκκινο αμπέλι: 1

4. Αν μπορούσες να τρυπώσεις σε έναν πίνακα και να κάνεις εξερεύνηση ποιος θα ήταν αυτός; .................................................................................................................................................... Εναστρη Νύχτα 13

Το δωμάτιο 3

Γέφυρα 2

Εναστρη νυχτα: 13, Το δωμάτιο του βαν Γκογκ: 3, Η γέφυρα του Λαγκλουά: 2, Το κίτρινο σπίτι: 1

5. Πιστεύεις πως η εργασία που κάνατε σε βοήθησε να βελτιωθείς στη ζωγραφική;

ναι

όχι Ναι 19

6. Σου φάνηκαν ενδιαφέροντα όσα έμαθες για τους ζωγράφους και τις τεχνοτροπίες τους; ναι

όχι Ναι 19

7. Ποιου άλλου ζωγράφου τη ζωή και το έργο θα ήθελες να γνωρίσεις; .................................................................................................................................................... Πικάσο 14

Θεοτοκόπουλος 3

Πικάσο: 14, Δομήνικος Θεοτοκόπουλος: 3, Πωλ Γκωγκέν: 1, Τουλούζ Λωτρέκ: 1

8. Κύκλωσε τις δραστηριότητες που σου άρεσαν και διάγραψε όσες από αυτές δε σου άρεσαν:

Ζωγραφική Κατασκευή διοραμάτων Δημιουργία ταινίας Ο χορός των ηλιοτρόπιων ( δραματοποίηση ) Οι πατατοφάγοι ( δραματοποίηση ) Ταξίδια στην υδρόγειο σφαίρα Κυνήγι του χαμένου θησαυρού Κατασκευή παιχνιδιών ( επιταταπέζιο, παζλ, παιχνίδι μνήμης ) Zωγραφική

Κατασκευή διοραμάτων

Δημιουργία ταινίας

Ο χορός των ηλιοτρόπιων (δραματοποίηση)

Οι πατατοφάγοι (δραματοποίηση) Ταξίδια στην υδρόγειο σφαίρα

16 3 14 5

Κυνήγι του χαμένου θησαυρού

Κατασκευή παιχνιδιών (επιταταπέζιο, παζλ, παιχνίδι μνήμης)

9. Ποια σου άρεσε περισσότερο από όλες; .................................................................................................................................................... Το κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού 16

Tαινία 3

10.Τι θα ήθελες να πεις στον βαν Γκογκ;  Βίνσεντ, θα ήθελα να σε γνωρίσω και να είσαι δίπλα μου όταν ζωγραφίζω.  Ήταν πολύ όμορφες οι ζωγραφιές σου. Μου άρεσαν όλες. Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα και έμαθα για τη ζωή σου. Γεια! 64

 Βίνσεντ είσαι ο καλύτερος ζωγράφος και πάντα θα είσαι. Βαν Γκογκ, μου άρεσε πολύ που έμαθα για τη ζωή σου.  Βίνσεντ βαν Γκογκ, πρεάσαμε τέλεια μαζί σου! Θα θέλαμε πολύ να έρθουμε στο Μουσείο σου μαζί σου. Περάσαμε πάρα πολύ ωραία.  Βίνσεντ, εγώ θα ήθελα να σου στείλω μπογιές, πινέλα και καβαλέτα να ζωγραφίζεις...  Βίνσεντ βαν Γκογκ, στην τάξη μας σε θαυμάζουμε και έχουμε μάθει πολλά πράγματα για σένα και τους πίνακές σου.  Είναι ωραίοι οι πίνακές σου.  Θα ήθελα να του πω άμα έχει φίλους και να περνάει καλά και να ζωγραφίζει κι άλλους πίνακες.  Δε θέλω να του πω τίποτα.  Βίνσεντ, ζωγραφίζεις φανταστικά!  Εγώ δε θα του έλεγα τίποτα. Θα του αγόραζα ένα ζωάκι για να μην είναι μονάχος.  Βίνσεντ, εγώ θα ήθελα να σου πω πως η ζωή σου ήταν περίεργη αλλά νομίζω πως θα ήταν τέλεια αν ζούσες και συνέχιζες να ζωγραφίζεις κι άλλους πίνακες με τα ιμπρεσιονιστικά σου χρώματα!  Βίνσεντ βαν Γκογκ, μου άρεσαν πολύ όλοι οι πίνακές σου αλλά ο αγαπημένος μου είναι η « έναστρη νύχτα ». Σ’ αγαπώ πολύ!  Βίνσεντ, ζωγραφίζεις πάρα πολύ ωραία. Μακάρι να ζωγράφιζα κι εγώ σαν εσένα!  Βίνσεντ, θέλω να μάθω κι εγώ να ζωγραφίζω σαν εσένα.  Βίνσεντ βαν Γκογκ είσαι ο αγαπημένος μου ζωγράφος. Θέλω να μάθω να ζωγραφίζω σαν εσένα. Δεν απάντησαν τρία παιδιά.

Βιβλιογραφία  Βαν Γκογκ, Μεγάλες Μορφές της Επιστήμης και της Σκέψης, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2002  Βαν Γκογκ, Ingo F. Walther. Taschen, 2004  Το καπέλο του καλλιτέχνη Βαν Γκογκ, Η τέχνη σαν παραμύθι, Δεντρινού Φιλία, Εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα 2010  Η Μαριάννα και τα ηλιοτρόπια, Μαγικό ταξίδι στην τέχνη, Εκδόσεις Modern Times, Αθήνα 2011  Οι μεγάλοι ζωγράφοι, εκδόσεις Modern Times  Μια νύχτα με αστροφεγγιά, Πίπιν Κάρπι, H τέχνη για τα παιδιά Βαν Γογκ, εκδόσεις Οδυσσέας  Van Gogh, Nathaniel Harris, Masterworks  Camille and the Sunflowers, Laurence Anholt, Francis Lincoln children’s books  Down to work with Vincent, Ceciel be Bie  Vincent and Camille, Vincent van Gogh Museum, Amsterdam Ιστοσελίδες                     

http://pinterest.com/melissaenderle/artists-van-gogh/ http://dawnsartmasterpiece.blogspot.gr/ -http://www.vangoghgallery.com -http://www.artquotes.net -http://www.vincentvangoghart.net -http://www.vggallery.com -http://www.renoirinc.com -http://www.geocities.com -http://www.expo-vangogh.com -http://www.nga.gov -http://www.guggenheimcollection.org -http://www3.vangoghmuseum.nl -Vincent Van Gogh - Art Life and Letters, Bernard Zurcher, Thunder Bay Press, 1985. -The Letters of Vincent Van Gogh, Vincent Van Gogh, Ronald De Leeuw, Arnold Pomerans (Translator). -Complete Letters of Vincent Van Gogh, Bulfinch, 2000. Vincent : A Complete Portrait : All of Vincent Van Gogh's SelfPortraits, With Excerpts from His Writings Bernard Denvir -The New Complete Van Gogh: Paintings, Drawings, Sketches Jan Hulsker