Η Αντίπαρος της έμπνευσης
Μάρω και Ηλέην Κουρή Μάρω Κουρή
Ξυπνώντας το πρωί μέσα στη σκηνή του διαχρονικού κάμπινγκ της Αντιπάρου, νιώθω ενθουσιασμένη για άλλη μία καταπληκτική μέρα. Απολαμβάνουμε το χειροποίητο και πεντανόστιμο πρωινό μαζί με την αδελφή και τη μαμά μου και μια τεράστια παρέα νέων κι εφήβων που έρχονται σχεδόν κάθε χρόνο από γεννησιμιού τους στο νησί, και συγκεκριμένα στο κάμπινγκ. Πηγαίνουμε τον σκύλο μας βόλτα στην παραλία, όπου παίζει με άλλα σκυλάκια καθώς εμείς γνωρίζουμε νέους φίλους. Κολύμπι, μουσικές, χοροί, ρακέτες και βόλεϊ στην πεντακάθαρη παραλία με τη μαλακή άμμο, γνωστή ως «του κάμπινγκ» ή «Θεολόγος». Μοιάζει με λιμνοθάλασσα και συχνάζουν εδώ τόσο οι παρέες του κάμπινγκ όσο και οικογένειες που αναμειγνύονται με γυμνιστές στην πιο απομακρυσμένη μεριά – με την ταμπέλα «Nudist official beach»!
Η
θάλασσα είναι ρηχή, μα σε ένα σημείο βαθαίνει. Κολυμπάμε ως το απέναντι ξερονήσι για εξερεύνηση και διαλογισμό. Μεσημεριανό στο δροσερό ταβερνάκι με τις ονειρικές ζωγραφιές και τα εξαιρετικά, σπιτικά φαγητά, με κιθάρες και τραγούδια. Από την ανοιχτή κουζίνα μοσχοβολάνε μπαχάρια και μπασμάτια από τις παρέες που μαγειρεύουν αυτοσχεδιάζοντας. O κυρ Γιάννης με την εγγονή του την Τζένη, όπως και όλη η οικογένεια, είναι οι αγαπητοί οικοδεσπότες που μας περιποιούνται με το παραπάνω! Το κάμπινγκ ξεκίνησε το 1978, όταν ένας Ιταλός πρότεινε στον κυρ Γιάννη να του πουλήσει τον αμπελώνα του και εκείνος αποφάσισε να το στήσει ο ίδιος. Με τα πόδια, από το Χωριό φτάνουμε στην «Ψαραλυκή» με τα ρηχά νερά, την άπλετη σκιά κάτω από τα αρµυρίκια, τα μπαράκια με τις αιώρες και τις ξαπλώστρες πάνω στο κύμα. Οδικώς, φθάνουμε στις δαντελωτές αμμουδιές με τα καθάρια νερά του Σωρού, στον Άγιο Γεώργιο, στον Σιφνέικο Γιαλό, στον Bαθύ Bώλο. Το λεωφορείο πηγαινοέρχεται στο μυστηριώδες όμορφο Σπήλαιο, στα Λιβάδια, στη Γλύφα και στον κόλπο των Μοναστηριών, που κρύβεται ανάμεσα σε δυο λόφους κι έχει έναν εξωτικό βυθό! Στον Άγιο Γεώργιο και τη διάσημη ταβέρνα «Ο Πιπίνος» φάγαμε γαριδάκια, πολύ καλά μύδια
54 | ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ
