EA. Najaar 2015 (Dutch)

Erasmus Alumni Magazine

Herfst 2015 – nr. 11

Strafpleiter voor vermeende terroristen Dagje mee met AndrĂŠ Seebregts

ea.magazine Herfst 2015

1

2

ea.magazine Herfst 2015

Voorwoord

Inhoud

Betrokken De verscheidenheid aan alumni blijft me verrassen, als ik de verhalen in dit magazine lees. Maar hoe verschillend ook, u bent allemaal op dezelfde plek begonnen aan de rest van uw leven.

En gelukkig denken velen van u daar met plezier aan terug.

Dat is fijn, want alumni zijn steeds belangrijker voor de universiteit.

Verderop in dit magazine kunt u lezen over de grootse crowdfundingcampagne die de universiteit is gestart. We weten dat alumni zich betrokken voelen en die betrokkenheid graag omzetten in concrete acties en donaties voor relevante doelen.

Ik denk dat we een paar mooie bestemmingen hebben geformuleerd waarvoor we als eerste campagne voeren: het stimuleren van ondernemerschap van studenten en het oprichten van een monument voor allen die hun lichaam schonken aan de wetenschap. Ik hoop dus ook dat we op uw bijdrage – in welke vorm dan ook – kunnen rekenen.

Tot slot: dit is mijn laatste voorwoord in dit alumniblad. Eind dit jaar verlaat ik de Erasmus Universiteit voor nieuwe uitdagingen. Dat doe ik met een gevoel van trots en dankbaarheid. Ik troost me met de gedachte dat alumni van deze universiteit overal in de wereld terecht zijn gekomen, en dat ik velen van u weer zal ontmoeten.

Pauline van der Meer Mohr Collegevoorzitter Erasmus Universiteit Rotterdam @PvdMM

10 Dagje mee met André Seebregts Hij verdedigt moordenaars, drugsdealers en terreurverdachten, mét succes. Zijn werk, zijn dossiers en zijn gezin; daar draait het om. ea. loopt een dagje mee.

24

16 Allemaal EUR! Mensen op de campus; studenten, mede­ werkers, alumni, bezoekers. De universiteit geeft hen een gezicht. Elke dag een foto met verhaal op social media, een selectie hier in ea.

36

Speeltuin voor ondernemers

Platform voor een betere universiteit

Theorie en praktijk, start-ups en investeerders, dromen en daden – het komt allemaal samen in het Erasmus Centre for Entrepreneurship.

Er is minder geld, maar er zijn op de EUR enorm veel plannen voor een (nog) betere universiteit en samenleving. Daarom lanceert de EUR een crowdfundplatform.

04 De studententijd

28 Daarom Rotterdam

06 Goed bezig!

30 Landenthema: Brazilië

06 Nieuws

34 Dagboek

20 Onderzoek in beeld

35 Familieportret

23 Science Festival

38 Contact & colofon ea.magazine Herfst 2015

3

De studententijd

‘Ik heb altijd heel graag gewerkt’ TEKST

Mieke Fiers Rijksoverheid

FOTOGRAFIE

Lilianne Ploumen: “Duizend pagina’s lezen en er daarna een uur over praten, heerlijk!”

4

ea.magazine Herfst 2015

Ze staan nu in de schijnwerpers. Maar hoe waren ze in de collegebanken? ea. duikt in het studentenleven van prominente EUR-alumni. Deze keer: minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking Lilianne Ploumen.

Naam Lilianne Ploumen Studie Maatschappij­ geschiedenis, 1980-1988 Nu Minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelings­ samenwerking

“Je had toen ik studeerde twee grote studierichtingen: economie en geneeskunde. Beide werden in grote mate bevolkt door jongens.

Er waren nauwelijks meisjes. Gelukkig is dat inmiddels veranderd.” Lilianne Ploumen kwam niet vanuit Limburg naar Rotterdam voor een van de grote richtingen, maar voor een nieuwe studie: Maatschappijgeschiedenis.

Ze kwam terecht op een kamertje van twee bij drie meter, bij een hospita. “Een leuk mens.”

Daarna had ze nog een aantal andere kamers in de stad, maar nooit in een studentenhuis.

“Ik vond het altijd wel prettig om mijn eigen plek te hebben.”

‘Er waren nauwelijks meisjes’ Tijdens haar studie kreeg ze een bijbaantje op het Instituut voor Psychologisch Marktonderzoek. Dat werd al snel fulltime.

“Ja, een baan! Het was de jaren tachtig, dus dat was heel fijn.” Ze moest toen nog afstuderen, daar kreeg ze later drie maanden vrij voor.

Ze ging vaak naar colleges, vond de studie ‘hartstikke leuk’. “Ik hield van mondelinge tentamens: duizend pagina’s lezen en er daarna een uur over praten, heerlijk! Ja, zo bezien lijkt het wel op hoe het nu gaat.

Als ik nu ’s avonds thuiskom met mijn loodgietertassen vol dossiers, dan lijkt dat wel op studeren. “

‘Ze had moeite met Statistiek’ Geert Stevens, voormalig docent Statistiek: Lilianne Ploumen kwam net als docent Geert Stevens uit Limburg. “Dat hoor je meteen in de collegezaal, en het schept wel een speciale band.” Verder had ze ‘een sympathieke uitstraling, toen én nu nog’. Stevens herinnert zich Ploumen als een gedreven student.

“Ze wilde weten hoe het in elkaar zat, hoe alles berekend werd. Ze stelde ook regelmatig vragen tijdens college.” Ze had moeite met Statistiek en Methoden en technieken van onderzoek, de vakken van Stevens. “Ze heeft het wel gehaald, maar op het niveau van een 6 of 7. Ze was blij dat ze het had.”

Toen Stevens in 2010 afscheid nam, had zijn collega Maria Grever (hoogleraar Theorie en Methodologie van de Geschiedenis) aan Ploumen, toen nog directeur van Cordaid en voorzitter van de PvdA, gevraagd iets te zeggen namens de oud-studenten. Stevens vond het heel fijn dat Ploumen daar tijd voor vrijmaakte. Trots: “Ze zei dat ze heel veel van mij heeft geleerd. Ze zag denk ik ook wel dat het vak niet alleen voor het halen van haar opleiding belangrijk was, maar ook voor haar toekomst, vooral als je onderzoek van anderen moet beoordelen of zelf onderzoek gaat uitvoeren.”

Of ze toen al minister wilde worden? “Ik denk het niet. Ik wilde wel heel graag een baan.

Werkloosheid lijkt me het ergste dat je kan overkomen. Ik heb altijd heel graag gewerkt.

Werk is toch gemunte vrijheid.”

Lilianne Ploumen bij haar afstuderen in 1988

ea.magazine Herfst 2015

5

Goed bezig!

ea nieuws

‘Alleen filmpjes die wij ook tof vinden’ Joost Vissers en Alexander Broekman richtten als studenten het Rotterdamse bedrijf Funk-e op.

Inmiddels lopen er 24 fulltime medewerkers rond die uitleganimaties maken voor klanten als Rabobank, Deloitte, Philips en Siemens.

Hoe is het begonnen?

Broekman: “Bij de minor Online Marketing onder leiding van hoogleraar Cor Molenaar.

We moesten samen een opdrachtje doen en het leek ons daarna leuk om ‘iets met online’ op te zetten. We kozen de generieke naam Funk-e die vooral op onze houding sloeg. Het idee voor een product kregen we pas een jaar later toen we erachter kwamen dat er in Nederland nog geen uitleganimaties gemaakt werden. Vanaf toen werkten we daar de hele dag aan en moesten we ’s avonds vaak nog studeren.”

Vissers: “We werkten voor een hongerloon. Met vier man waren we soms anderhalve maand bezig met een animatieproject en kregen daar dan zeshonderd euro voor.”

Wanneer kwam de omslag?

Broekman: “In 2011 hebben we een spoedklus gedaan voor Capgemini waarbij het ons lukte om in drie dagen een tof animatiefilmpje te maken. Daarna zijn we steeds sneller gaan werken. We laten klanten kiezen uit een soort menukaart hóe gaaf ze het willen hebben. Het kan al vanaf een animatie in twee dagen. Klanten reageren daar heel positief op, want binnen drie uur krijgen ze al een script en storyboard voor hun neus. Vanaf dat moment nam de vraag heel sterk toe. We zitten nu op bijna duizend filmpjes.”

Zitten er investeerders achter?

Broekman [lachend]: “De IB-Groep is onze enige investeerder, die maakte het mogelijk om te studeren én een bedrijf op te starten.”

Vissers: “Investeerders hebben we bewust afgehouden zodat we alles op onze eigen manier kunnen blijven doen. Wij willen bijvoorbeeld altijd dat er humor in onze animatiefilmpjes zit. Komt er een groot bedrijf dat enkel veel geld overheeft voor een seriéus filmpje, dan wijzen we dat af. Een investeerder zal dat niet snappen, maar wij willen filmpjes maken die wij zelf ook tof vinden.”

Naam Joost Vissers Leeftijd 28 jaar Studie International Business Administration (2006-2010) Msc Finance and investments (2010 -2011) Functie mede-oprichter & directeur Funk-e

Naam Alexander Broekman Leeftijd 27 jaar Studie International Business Administration (2006-2010) Msc Business information Management (2010-2012) Functie mede-oprichter & directeur Funk-e

Meer info op www.funk-e.nl – TEKST Dennis Mijnheer

6

ea.magazine Herfst 2015

Blijf op de hoogte!

Wilt u op de hoogte blijven van het nieuws en de agenda van de universiteit? Bezoek dan regelmatig www.eur.nl/nieuws. Of volg de universiteit op Facebook, Twitter, Instagram of Linkedin.

Bijdragen aan EUR-projecten Bijdragen aan bijzondere projecten van de Erasmus Universiteit? Dat kan vanaf 9 november via crowdfundplatform.eur.nl.

Op deze site staan steeds nieuwe projecten die de universiteit mooier en beter moeten maken. De projecten zijn initiatieven van faculteiten of studenten.

Iedereen die zich bij de universiteit betrokken voelt, kan een project kiezen dat bij hem of haar past, en doneren.

Lees meer op pag. 36

Dokter quote ‘dokter’ ‘Boundaries don’t keep other people out... they fence you in....if you’re willing to throw caution to the wind and take a chance, the view from the other side is....spectacular.’

Om de wetenschappers aan te moedigen over grenzen heen te kijken, citeert Huib Pols, rector magnificus en hoogleraar Inwendige Geneeskunde, tijdens de Opening ­Academisch Jaar de ‘intellectuele’ bron dr. Meredith Grey van de ziekenhuisserie Grey’s Anatomy.

ea nieuws

‘Bescherm universiteiten tegen economisch denken’ Zorg voor regelgeving om kennisinstellingen te beschermen en te ondersteunen. Die oproep deed Beatrice de Graaf, hoogleraar aan de Universiteit Utrecht en voorzitter van de Nationale Wetenschapsagenda (NWA), tijdens de Opening Academisch Jaar van de Erasmus Universiteit Rotterdam op maandag 31 augustus 2015.

In haar gastrede waarschuwt De Graaf dat de diversiteit en rijkdom van het academische leven op het spel staat nu Bildung op ­universiteiten steeds meer in de verdrukking komt door de roep om toegepast onderzoek.

Bildung staat voor discussies over normen, waarden, ethiek en idealen, maar het heersende denken in zowel de maatschappij als op universiteiten is een economische.

“Wetenschappers en universiteiten worden naar de lopende band geduwd, gedwongen om voorbedachte (gouden) eieren te produceren.”

OPVANG VLUCHTELINGEN – Het sportgebouw op campus Woudestein fungeerde eind september een week lang als noodopvang voor zo’n tweehonderd vluchtelingen.

Veel (oud-)studenten, medewerkers en omwonenden hielpen mee of boden hulp aan.

‘Herzie financiële onderzoeksagenda’ Volgens Jaap Spronk is zowel de financiële onderzoeksagenda als het financieel onderwijs aan een grondige revisie toe. Spronk nam op 11 september 2015 na 33 jaar afscheid als hoogleraar Financial Management Science bij de Rotterdam School of Management, Erasmus University (RSM). Zijn eigen discipline – finance – was volgens hem op z’n minst medeplichtig aan de opeenvolgende financiële crises. Spronk: “Waar het aan heeft ­ontbroken in ons vakgebied is het academisch debat en introspectie met betrekking tot de gevolgen van de zuiver financiële manier van denken.”

Sabbatical De NWA-voorzitter pleitte voor het herstel van balans tussen toegepast onderzoek en Bildung, iets waar de Wetenschapsagenda zelf ook voor staat. Die balans kan onder meer worden bereikt door het stimuleren van talent, meer promotieplekken op faculteiten zelf (in plaats van vanuit grote onderzoeks­ programma’s), meer en breder gespreid geld voor onderzoek, en een sabbatical voor onderzoekers. Daarnaast wil ze meer waar­ dering voor onderwijs en valorisatie. “Deze lezing is een pleidooi voor regelgeving om onze deskundige, goed geïnformeerde en goed bemande kennisinstellingen te beschermen en te ondersteunen.”

Kristel Baele nieuwe collegevoorzitter Kristel Baele wordt de nieuwe voorzitter van het College van Bestuur van de Erasmus Universiteit. Ze volgt per 1 december 2015 Pauline van der Meer Mohr op, die na zes jaar afscheid neemt.

Drs. Kristel Baele (1959) is een ervaren bestuurder in het hoger onderwijs. Ze werkte onder meer op de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen, Universiteit Leiden en TU Delft. Baele heeft Politieke en Sociale Wetenschappen gestudeerd. Hans Smits, voorzitter van de Raad van Toezicht noemt haar een ‘bedreven strategisch leider en een verbinder die gericht is op innovatie’. Baele: “Ik kijk er naar uit om met mijn collega’s in het college en de universitaire gemeenschap deze mooie universiteit verder te brengen.”

ea.magazine Herfst 2015

7

ea nieuws

FF Bellen

Sander Herfst

Viroloog Sander Herfst was betrokken bij het creëren van een H5N1-vogelgriepvirus dat door de lucht overdraagbaar is. In mei kreeg hij een Vidi toegewezen, een belangrijke onderzoeksbeurs voor ervaren onderzoekers. ea. belt met hem.

Wat betekent de Vidi?

“Het is een beurs voor vijf jaar, onder meer om een aio en een analist aan te nemen. Zo bouw je in de richting van een eigen onderzoeksgroep.

We werken vanaf 1 november.”

Wat gaat u onderzoeken?

“We bekijken welke eigenschappen zorgen dat griepvirussen via de lucht overdraagbaar zijn tussen zoogdieren. In wilde vogels komen bijvoor­ beeld ontzettend veel griepvirussen voor en soms springt zo’n virus over op een mens. In een enkel geval evolueert dat virus zo dat het van mens op mens overgaat. Dat heeft grote gevolgen: een pandemie.”

Wat is de relatie van dit onderzoek en de creatie van het luchtoverdraagbare vogelgriepvirus?

“Bij het creëren van dat H5N1-virus deden we eigenlijk een stap vooruit, we maakten iets wat zou kunnen ontstaan in de toekomst. Dat heeft nogal wat ophef veroorzaakt. Nu kijken we naar de geschiedenis. Ik onderzoek met name oude virussen die verantwoordelijk zijn voor de griep­ pandemieën in ’57 en ’68, en bestudeer hoe deze destijds zijn ontstaan.”

8

ea.magazine Herfst 2015

OPENING POLAK­ GEBOUW – Veel licht, ruimte en een markant trappenhuis, dat is het eerste dat opvalt aan het nieuwe Polakgebouw op campus Woudestein. Het multifunctionele onderwijsgebouw biedt onder meer ruimte aan zeshonderd studieplekken. Het duur­ zame en energiezuinige gebouw Is vernoemd naar Nico Polak (1887-1948), hoogleraar Bedrijfsleer (later: Bedrijfseconomie) aan de Nederlandse Handels-hoogeschool (NHH) en de Nederlandse Economische Hogeschool (NEH), de rechts­­voor­ gangers van de EUR. Hij was de eerste hoog­ leraar die aan de NHH was opgeleid.

Foto: Sanne van der Most

Selectie bij alle RSM-masteropleidingen Bachelorstudenten die naar een masteropleiding van de Rotterdam School of Management, Erasmus University (RSM) willen, moeten vanaf 2017-2018 een cijfergemiddelde hebben van minstens 7.0. Nu worden afgestudeerde bachelorstudenten nog automatisch toegelaten tot vrijwel alle master­ opleidingen van de eigen faculteit.

RSM is een van de eerste in Nederland die selectie toepast op alle studenten, inclusief de eigen bachelorstudenten. Steef van de Velde, decaan van RSM: “Hierdoor zorgen we ervoor dat echt al onze masterstudenten getalenteerd, gemotiveerd en gedreven zijn.”

Verloren gewaand trapornament terug Het kunstwerk van de trap in de voormalige Gemeentebibliotheek is terug op zijn oude plek. Het gaat om een twee meter hoog massief houten kunstwerk van Gérard Héman uit 1942. Het ornament was verloren gewaand, maar is door Museum Rotterdam volledig gerestaureerd en terug­geplaatst op zijn oorspronkelijke plek in de hal van de voormalige Gemeentebibliotheek. Dat gebouw is nu in gebruik door het Erasmus University College. Foto: Rotterdam Museum – Restaurator Sylvia Nijhuis werkt de sculpuur bij na de herplaatsing.

Column

Hoe doe je meer dingen met een dijk?

Dijken en dammen kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan duurzame energie. Hierbij gaat de waterveiligheid samen met de opwekking van duurzame energie, bijvoorbeeld met windmolens, zonnepanelen of turbines in de waterstroom. Maar om deze energiedijken te realiseren, moeten overheden samenwerken met private partijen. Dat adviseren Rotterdamse bestuurs­ kundigen in het Europese onderzoeksproject Energising Deltas.

Ze onderzochten bestaande initiatieven rond onder meer de Afsluitdijk, en stellen diverse manieren voor hoe tot deze innovatieve waterwerken te komen.

Nieuw universitair vermogensfonds Het Erasmus Trustfonds en de Erasmus Universiteit Rotterdam gaan het grootste universitaire vermogensfonds van Nederland opzetten.

Het moet een omvangrijke, onafhankelijke inkomstenstroom worden voor onderzoek en onderwijs op de EUR. Het plan voor het fonds werd tijdens de Opening Academisch Jaar bekend­ gemaakt. Het initiatief komt van het Erasmus Trustfonds, dat ruim honderd jaar geleden werd opgericht om de groei en bloei van de EUR te bevorderen. Het nieuwe fonds past in de grote sprong voorwaarts die het fonds wil maken. Voorzitter van het Trustfonds Michiel Muller: “Hiermee hopen we een wezenlijke bijdrage te leveren en iets blijvends achter te laten voor toekomstige generaties.” Het Trustfonds zoekt verbinding met particulieren en bedrijven die willen bijdragen.

Het vermogensfonds moet als onafhankelijke inkomstenbron voor de EUR gaan fungeren. Collegevoorzitter Pauline van de Meer Mohr: “De Erasmus Universiteit behoort tot de beste universiteiten ter wereld, een positie waar we trots op zijn en die we graag verder willen uitbouwen.

Dat lukt niet zonder een serieus vermogensfonds, net als bij andere topuniversiteiten in de wereld.” www.trustfonds.nl

Start van Catalyst Lab Maatschappelijke discussie stimuleren door creatieve, sociale mediastrategieën; dat is het werkterrein van Catalyst Lab, een nieuwe organisatie, opgericht door dr. Payal Arora van de afdeling Media and Communication van de Erasmus School of History, Culture and Communication (ESHCC). Catalyst Lab wil geen kwesties in de markt zetten of als pleitbezorger fungeren, maar brengt het spectrum aan geluiden over een bepaalde kwestie van betekenis in kaart. Daarvoor brengt het de academische wereld en de bedrijfswereld bij elkaar.

Meer info: Payal Arora, arora@eshcc.eur.nl

Fotografie: Jelle Mollema

Ik studeerde... maar had geen studentenleven Vaak zie je zaken het helderst in een achteruitkijkspiegel. Mijn studietijd was niet groots en meeslepend, maar een beter fundament voor de rest van mijn leven had ik me niet kunnen wensen.

Ik studeerde Bedrijfseconomie in de jaren tachtig. De avondstudie, een fenomeen dat prima paste in de nieuwe zakelijkheid van die jaren, net als de Erasmus Universiteit zelf. Ik werkte toen bij NationaleNederlanden, een behoudend bedrijf waar een academische titel carrièredeuren opende die anders gesloten bleven. Althans, dat was de les die ik als heao-afgestudeerde inmiddels had geleerd.

Het studentenleven ging aan me voorbij, ik ging puur voor het resultaat. De colleges zag ik vooral als ‘overwerk’. Er was één uitzondering: tijdens het werkcollege Commerciële Beleidsvorming werkte ik nauw samen met enkele dagstudenten. Dat was de leukste tijd. We deden bijvoorbeeld een uitgebreid onderzoek naar kwaliteitscontrole met meer dan honderd telefonische interviews die ik deels deed in de pauze van mijn werk bij NN. We hadden verhitte discussies op studentenflats en in café Cambrinus, soms tot heel laat in de avond, en produceerden lijvige rapporten.

En natuurlijk de presentaties – een geweldige leerervaring.

Terugkijkend heb ik hier de basis gelegd voor allebei mijn latere carrières. De ene als belegger bij ING en de andere als auteur van fantasyromans. Tijdens die werkcolleges ontwikkelde ik een vaardige pen en het zelfvertrouwen om presentaties te geven.

Dat bleken onmisbare ingrediënten bij de talloze lezingen die ik later gaf en de columns die ik schreef voor onder meer het Financieel Dagblad en de Financial Times. Na verloop van tijd ging ik naast mijn werk ook niet-financiële stukken schrijven: romans.

Na een stevige burn-out, een levensles zonder weerga, heb ik ontslag genomen bij ING en mezelf een rustiger leven gegund.

Maar schrijven doe ik nog steeds; auteurs gaan nooit met pensioen.

Ad van Tiggelen (Bedrijfseconomie, 1984-1987) was belegger bij ING en schrijft fantasyboeken onder het pseudoniem Adrian Stone.

Zijn zesde roman verschijnt binnenkort bij Luitingh-Sijthoff (uitgever van o.a. Stephen King en Dan Brown).

ea.magazine Herfst 2015

9

Dagje mee

Alumnus AndrĂŠ Seebregts

Strafpleiter vol overgave 10

ea.magazine Herfst 2015

Hij verdedigt drugsdealers, moordenaars en fraudeurs.

Vandaag: een vermeende terrorist. Op pad met advocaat en Rechtenalumnus André Seebregts. “Veel mensen hebben een verkeerd beeld van de strafrechtadvocatuur.” ea.magazine Herfst 2015

11

Dagje mee

H

et hele gezin is nog in diepe slaap als André Seebregts – grijs shirt, eenvoudige hardloopbroek – de deur zachtjes achter zich dichttrekt. De Oostzeedijk is donker en verlaten en het miezert. Het is dinsdag­ ochtend, kwart voor zes.

In de vorige editie beschreef ea. hoe SCPdirecteur Kim Putters elke ochtend ging zwemmen. En dus nodigde Seebregts ons ook voor zijn hardlooprondje uit. Zo komt het dat we op deze vroege ochtend naast een van de beste strafrechtadvocaten van Nederland een rondje bruggen doen. Naar de Maas, langs Club Vie (waar een paar politieagenten druk zijn met de laatste bezoekers), de Willemsbrug op, het Noordereiland over, langs de rechtbank (waar hij later die dag een gloedvol betoog zal houden voor de vrijlating van een terreur­ verdachte), terug over de Erasmusbrug, weer Club Vie passerend (kapotgeslagen glas knispert onder zijn felgroene hardloop­schoenen), de Maasboulevard over, om zwaar bezweet nog even uit te wandelen in zijn eigen straat.

Hijgend: “Heerlijk, zo stil als het is. De stad is helemaal van jou.”

André Seebregts in 1983 in Madrid, waar hij een trimester studeerde.

Naam André Seebregts Leeftijd 44 jaar Studie Bedrijfseconomie (1989-1995), Rechten (1990-1997) Jeugd Groeide op in Hong Kong, Peru, Mexico en Miami – zijn vader werkte als manager voor P&O Nedlloyd.

Komt in 1984 naar Nederland Carrière Had eigen admini­ stratiekantoor tijdens studie, daarna werkzaam bij Esso, Timman Van Vliet en Elshof Advocaten (Delft) en Busquet Advocaten (Rotterdam), eigen strafrechtpraktijk (2000).

Functie nu Strafrechtadvocaat en gezicht van eigen kantoor Seebregts & Saey

12

ea.magazine Herfst 2015

Gretig Eenmaal weer binnen zet hij broodjes op tafel en drukt hij het espressoapparaat aan. Het huis oogt warm, vrolijk. Veel tekeningen, speelgoed op de kasten, een witte piano met een opengeslagen lesboek en kroonluchters boven de grote houten eettafel.

Seebregts woont hier met zijn vrouw, zijn drie kinderen (5, 6 en 8 jaar oud) en de hond.

Het is zijn derde huis in Rotterdam. Tijdens zijn studietijd woonde hij aan het Stieltjesplein, op Zuid, en later nog in de Jonker Fransstraat.

Lachend: “Dit is mijn eerste echte grotemensen­huis.”

Hij is een energieke man. Enthousiast, gastvrij.

Gretig is misschien wel het goede woord, en bovenal bezeten van zijn werk. Als het zeven uur is, heeft hij het eerste radio-interview van de dag al achter de rug, met BNR, over de zaak van vanmiddag. En als zijn vrouw, tevens de andere helft van het kantoor Seebregts & Saey, een paar minuten later de keuken inloopt, gaat het meteen over een binnengekomen melding. Er is iemand aangehouden en daar moet zo snel mogelijk een van hun advocaten naartoe. Seebregts, over het werk: “Het is semi-intellectueel en tegelijkertijd sta je met je poten in de modder. Je wordt gebeld en een uur later zit je naast een vrouw die haar kinderen heeft vermoord. Of dan sta je in een kamer met zes FBI-agenten die je cliënt mee willen nemen naar de VS.”

Kofferbakmoord Seebregts & Saey, het kantoor dat ze ooit met z’n tweeën begonnen, bestaat inmiddels uit zeven advocaten, en krijgt er de komende maanden nog twee nieuwe bij. In een tijd waarin de meeste strafpleiters eenpitters zijn, geldt het als een van de grotere kantoren van Nederland, gespecialiseerd in complexe, technische strafzaken, variërend van belas­ tingen tot terrorisme en redelijk wat – zoals Seebregts het noemt – ‘moord en doodslag’.

Seebregts is als medeoprichter het gezicht van het kantoor. Hij was de afgelopen jaren betrokken bij grote, vaak internationale zaken.

Hij stond jihadverdachte Azzedine C. bij, deed de Rotterdamse kofferbakmoord en was internationaal waarnemer bij de strafzaak in Egypte waarbij 683 vermeende aanhangers van de Moslimbroederschap ter dood werden veroordeeld. Hij was raadsman van Sabir K., de terreurverdachte wiens uitlevering aan de VS door het kantoor werd tegengehouden.

Het was de eerste keer dat een dergelijk uitleveringsverzoek werd geweigerd, vertelt Seebregts trots. En hij was deze zomer in de publiciteit omdat hij de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) na een hoop juridische touwtrekkerij zover had gekregen om, zij het via een omweg, te bekennen dat de dienst advocaten van zijn kantoor had afgeluisterd.

Het succes van het kantoor is mede te danken aan de werklust van het team, zegt hij. Het zijn mensen die van aanpakken weten, die het niet erg vinden om ’s avonds laat of in het weekend even terug te komen naar kantoor.

Vakidioten, nerds, die net als hijzelf ‘houden van de juristerij’ en die met plezier studeren.

In een studiegroep komen de advocaten drie keer per week bijeen om jurisprudentie (eerdere uitspraken van rechters) te bespreken.

Om bij te blijven. Maar het zijn ook mensen die nuchter zijn, ‘no-nonsense’.

Het is een plek waar borstklopperij ver te zoeken is. Seebregts: “Andere advocaten zullen na de invrijheidsstelling van een verdachte misschien zeggen: ik heb hem eruit getrokken. Wij zeggen: de rechtbank heeft hem geschorst.”

Snelle auto’s, dure pakken “Ik heb het idee dat ik werk mag doen waarvan het belangrijk is dat het gedaan wordt”, zegt hij op de fiets naar kantoor, een gammele fiets met een halfzachte band. Hij ziet hoe het recht overal ter wereld, ook in Nederland, onder druk staat. Mensen worden gemarteld, mensenrechten geschonden. Neem nou die jongens op die terrorisme­afdeling, zegt hij, die zitten onder erbarmelijke omstandigheden vast.

Ze worden al gevisiteerd als ze alleen maar een familielid de hand hebben geschud.

Terwijl ze alleen maar verdachte zijn, nog niet veroordeeld.

“Mensen hebben een verkeerd beeld van de strafrechtadvocatuur. Het beeld van snelle auto’s en dure pakken. Terwijl ik alleen maar hardwerkende collega’s zie die zich inzetten voor de maatschappij. Toen ik begon, dacht ik: ik mag blij zijn als ik er een minimumloon uitsleep. Ga maar na: we hebben te maken met de onderkant van de samenleving.

Tachtig procent van onze zaken is pro Deo. Het is mooi dat de staat ons betaalt om te strijden tegen diezelfde staat, want dat is in feite wat er gebeurt, maar het levert zeventig euro per uur op, en daar moeten de kosten voor het kantoor nog af. En als je al een keer een drugsdealer verdedigt, beweert die natuurlijk bij hoog en laag dat hij dat niet is, en dat ook hij dus geen geld heeft. Nee, je moet dit niet doen om er rijk van te worden.”

Hij heeft er trouwens geen probleem mee.

“Ik vind het heerlijk dat ik interessante zaken mag doen. Ik denk vaak: wat is het mooi op zijn pootjes terechtgekomen.”

Terreur De zaak vandaag: Mohammed B., een 27-jarige ‘knul’ (zoals Seebregts hem zelf noemt) die ervan wordt verdacht een aanslag te hebben beraamd op de Amerikaanse ambassade, een politieman en een militair. Het is een zaak waar veel aandacht voor is, niet in de laatste plaats omdat de verijdelde Thalys-aanslag de angst voor terreur deze zomer weer op de kaart zette. Een zaak ook die over veel meer gaat dan over het misdrijf alleen: ook over de vrijheid van meningsuiting, de strijd tussen verschillende culturen en religies en de omgang met bedreigingen of voornemens die op Facebook worden geplaatst. Een ernstige zaak ook, ware het niet dat de verdachte zijn plannen, die hij onder zijn eigen naam aankondigde op Facebook, volgens Seebregts volstrekt niet wilde gaan waarmaken. B. is een fantast, die – zo luidt het verweer in een notendop – zich voordeed als een IS-strijder om zijn status een beetje op te krikken, en vooral: om indruk te maken op meisjes.

Kleurloos leven De zitting vindt plaats in de extra beveiligde zaal van de Rotterdamse rechtbank op de Kop van Zuid. De toegangscontrole is hetzelfde als bij de douane. De rechtszaal is een sobere, moderne ruimte. Links van de drie rechters zit de officier van justitie, rechts de griffier.

De verdachte zit voor de rechters samen met zijn tolk. Seebregts zit in z’n eentje achter een tafel, net voor de rij met journalisten. In toga.

Nog geen zeven uur ‘s ochtends, net terug van zijn hardlooprondje, heeft hij al zijn eerste radio-interview van de dag

Hij heeft zijn pleidooi, dertien pagina’s, vanochtend op kantoor al een keer helemaal uitgesproken. Rustig door zijn kamer heen en weer lopend, inclusief handgebaren en theatrale klemtonen. Om los te komen van het papier. Hij is hier niet zenuwachtig voor, niet meer, maar hij wil het wel goed voorbereid hebben.

Eerst wordt de verdachte ruim anderhalf uur ondervraagd door de voorzitter van de rechtbank. Het gaat traag, door de nood­ zakelijke vertaling. En gek genoeg is het een haast komisch tafereel. De ernst van de tenlastelegging en de eis van vier jaar cel staan in scherp contrast met de doodsimpele, maar ook wat lullige verklaring van Seebregts.

“Is wat de cliënt hier allemaal doet een beetje suf? Ja. Misschien een beetje triest ook.”

Mohammed B. komt er niet al te best vanaf in het verhaal dat hem vrij moet pleiten. We hebben hier, zo deelt de raadsman ons mee, te maken met een loser, een kansloze jongen die zijn kleurloze leven een beetje mooier maakt door de meest grandioze verhalen te verzinnen. En als Seebregts klaar is met zijn betoog, weet je als toehoorder in ieder geval één ding zeker: deze jongen was op geen enkele manier van plan om echt een brandbom naar de Amerikaanse ambassade te gooien. Sterker nog: hij is er waarschijnlijk niet eens toe in staat. >>

‘Je wordt gebeld en een uur later zit je naast een vrouw die haar kinderen heeft vermoord’

ea.magazine Herfst 2015

13

Dagje mee

Seebregts in zijn kantoor. Hij oefent zijn pleidooi, inclusief handgebaren en theatrale klemtonen

‘Is wat de cliënt hier allemaal doet een beetje suf?

Ja. Misschien een beetje triest ook’ 14

ea.magazine Herfst 2015

Gewone mensentaal Het is typerend voor zijn manier van pleiten, zegt Seebregts later, nadat hij de aanwezige pers (RTL, NOS, BNR, ANP) routineus te woord heeft gestaan. “Toen ik net afgestudeerd was, dacht ik dat een pleidooi vol moest zitten met wollige taal en moeilijke juridische termen.

Maar het tegendeel is waar. Rechters zijn net mensen. Ze willen in de eerste paar minuten overtuigd worden, om vervolgens de argumenten aangereikt te krijgen die hen sterken in die overtuiging.”

Het gaat niet om heel mooie of slimme verweren, maar om de effectiviteit: het bereiken van een zo laag mogelijke strafmaat, en dat een verdachte weer verder kan met zijn leven. Daarom laat Seebregts de verbale krachtpatserij achterwege en pleit hij in gewone mensentaal.

Dat miste hij wel in zijn studie. Hij had een leuke tijd, helemaal toen hij na zijn studie Bedrijfseconomie het recht ontdekte, maar de opleiding was niet altijd even praktijkgericht.

“Ik weet niet of het goed is voor je stuk”, zegt hij, “maar ik ging niet veel naar college.”

Seebregts was een rustige student. Hij kwam weleens in de Quasimodo, de discotheek aan de Westblaak, die onder bioscoop Cinerama zat, maar echt heftig uitgaan deed hij niet.

Na de zaak tegen Mohammed B., die ervan wordt verdacht een aanslag te hebben beraamd op de Amerikaanse ambassade, een politieman en een militair, staat Seebregts de pers routineus te woord

‘Met mijn laptop naar de bibliotheek, en dan een dossier lezen: dat is ontspannen’ Hij werd lid van studentenvereniging DMS van Tromp, die nu niet meer bestaat, maar was na een paar jaar niet meer echt betrokken. Hij sportte: boksen (‘niet echt goed’). En hij dronk niet. Nog steeds niet. “Als ik een wild jaar heb gehad, heb ik in totaal vier bier op. En dan denk ik: volgend jaar iets rustiger aan doen.”

Dossiers doorspitten Zijn werk is zijn leven, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. “Als ik op de fiets stap, met mijn laptop naar de bibliotheek, en dan een dossier mag lezen: dat is ontspannen.”

Meestal werkt hij zes dagen in de week, soms zeven. Tussendoor, na het eten, leest hij nog wat met de kinderen. Alleen op die ene zaterdag dat hij wordt opgeroepen precies op het moment dat hij met de kinderen naar de dierentuin wil gaan, vindt hij het even vervelend. Om eerlijk te zijn: hij zou niet weten hoe het anders moet. “Als je dit werk

doet, moet je het met volle overgave doen.”

Vergeleken met zijn begintijd als advocaat is zijn leven een stuk minder chaotisch.

Toen stond hij tot één uur ’s nachts nog te kopiëren, deden ze alles zelf. Nu komt hij nog maar drie keer per maand op de rechtbank, verder is hij bezig met het doorspitten van dossiers, met het teruglezen van getuigen­ verhoren. Een aantal dingen zijn vakkundig uitbesteed, maar druk zal het blijven. Hij kijkt er vrolijk bij. “Er zijn mensen die uit eten gaan, naar de opera, naar feestjes. Ik heb er geen behoefte aan om met veel mensen op te trekken. Ik ben uitsluitend bezig met mijn gezin, mijn werk en mijn dossiers. Hetgeen ik bepaald niet als een straf ervaar.”

De verdachte Mohammed B. wordt enkele dagen na de zitting op vrije voeten gesteld.

Na elf maanden voorarrest verklaart de rechtbank hem onschuldig.

Geert Maarse studeerde Bedrijfskunde (2006) aan de Rotterdam School of Management, Erasmus University (RSM) en Algemene cultuur­ wetenschappen (2008) en de master Media & journalistiek (2009) bij de Faculteit der Historische- en Kunstwetenschappen (nu Erasmus School of History, Culture and Communication – ESHCC).

TEKST

Sanne van der Most studeerde Privaatrecht aan de Erasmus School of Law. Ze studeerde af in 1999.

FOTOGRAFIE

ea.magazine Herfst 2015

15

MAKE IT HAPPEN

Erasmus University and… you...

Mensen op de campus: studenten, medewerkers, alumni, bezoekers…

De universiteit geeft elke dag een van deze mensen een gezicht via ­LinkedIn, Instagram en Facebook. Elke dag een foto met een verhaal. Want voor de Erasmus Universiteit ‘you’re not just another face in the crowd’. www.facebook.com/ErasmusUniversity TEKST EN FOTOGRAFIE

Karin Koolen

#Makeithappen Anne Geene (32, alumna Kunst- en Cultuurstudies): “‘Wil iemand iets doen met post­moderne fotografie?’, vroeg docent Antoon van Braembussche tijdens de eerste les Kunstfilosofie.

Ik dook in de theorie en werd gegrepen door het vak.

De objectiviteit en compleetheid die je met fotografie kunt bereiken is prachtig.

In 2010 bracht ik mijn eerste boek uit: Encyclopedie van een volkstuin. Een jaar lang woonde ik in mijn tuinhuisje en fotografeerde alles, van boven en beneden en van voren en opzij. Elk plantje, elk insect, geordend op basis van ‘vinden’ en later op kleur.

De Volkskrant weidde een artikel aan mijn boek en later volgden Trouw en Het Parool. Er is nu een derde druk verschenen, in het Engels.

Naar aanleiding van dit project werd ik door de directeur van een particulier museum in België gevraagd om een soortgelijk boek te maken van hun tuin – daarmee ontstond het boek Nieuwe feiten.

Mijn volgende boek, een samenwerking met Arjan de Nooy, is op komst: Ornithology, bestaande uit allerlei quasi-wetenschappelijke vogelseries. Het werk komt in januari in het Natuurmuseum te hangen.

16

ea.magazine Herfst 2015

1.451 personen vinden dit leuk

Chenmei Li (22, student ISS – Economics of Development): “Ik ben geboren in Renshou, China – een klein dorp waar iedereen elkaar kent. Toen ik op de middelbare school zat, woonden allebei mijn ouders in Tibet. Ik begrijp nog steeds niet helemaal waarom ze me zo plotseling achterlieten, maar ik heb geleerd om op eigen benen te staan.

Na het behalen van mijn bachelor in Beijing, besloot ik een masteropleiding te volgen aan het ISS. Een enorme stap in mijn carrière, maar ook een kans om Europa te zien – ik hou van reizen.

Op twee van mijn beste vrienden na, heb ik weinig contact met mensen uit mijn geboortedorp. Onze levens zijn zo anders. De verwachtingen in het dorp zijn nog altijd traditioneel: huwelijk, huis en kinderen.

Ik ben blij dat ik ver weg ben van die sociale druk.

Mijn ouders hebben ook wel traditionele verwachtingen, maar tegelijkertijd steunen ze elke keuze die ik maak. Misschien was alles anders geweest als ik er niet al zo vroeg gewend aan was geraakt om zelf­ standig te zijn. Misschien was ik dan niet zo nieuwsgierig geweest naar de wereld ‘buiten’, en was ik liever thuisgebleven.”

Sibong’ile Ndaba Awwwhh my baby. Love u Rion.

Chenmei Li 11 september om 11:19

Dhr. Van der Gaag (88, tuinman op campus Woudestein): “Ik ben 88 jaar oud, maar ik blijf werken. Werken houdt me fit! Buiten werken, met bomen en bloemen, zit in mijn DNA. Ik ben al heel lang hier op Woudestein en kan me niet voorstellen hier niet te zijn.

Elke maandag en dinsdag wied ik het onkruid en hark ik wat. Ik ben onderdeel geworden van het tuinmeubilair. Hoe dan ook, het houdt me gezond!”

Liisi Christiansen Good Luck! ISS will be your new home, you’ll see 2 september om 13:30 Mildred Ramzan-Chand I wish your Dreams come true. Good Luck and happiness wherever you will be in the future. You have the power!! 2 september om 11:45

ea.magazine Herfst 2015

17

MAKE IT HAPPEN

#Makeithappen

Eugene Lont (45, alumnus Rechten): “Ik heb een heel grote passie voor muziek! Tijdens mijn studietijd zat ik bij het Rotterdamsch Studenten Corps. De Hermes House Band trad hier regelmatig op. Toen de bassist ermee stopte, werd ik gevraagd zijn plek in te nemen. Daar hoefde ik niet lang over na te denken! Het waren fantastische maar drukke tijden: repeteren, optredens, we namen onze eerste cd op en ondertussen moest er natuurlijk nog gestudeerd geworden. Uiteindelijk studeerde ik af in Juridische aspecten van gebruik van muziek op internet en auteursrecht.

Samen met Mark Snijder run ik sinds 1994 Xplo, dat begon als een platenmaatschappij. Sinds 1998 organiseren we met Xplo Events ook evenementen. Tiësto op de Maas (100.000 man!) is een project waar ik vreselijk trots op ben, maar Hermes House Band in concert with Rotterdam Philharmonic Orchesta in De Doelen was grandioos. Na die show zei de concertmeester tegen me: ‘Ik werk hier al 25 jaar, maar zoiets als dit heb ik nog nooit gezien!’

Ik ben enorm leergierig en dat zorgt ervoor dat we veel in eigen hand houden. We werken hier met zes man aan geweldige projecten. Er is geen ambitie om stinkend rijk te worden of honderd man personeel in dienst te hebben – uiteindelijk is het belangrijk om te doen wat je leuk vindt en je niet te laten leiden door verwachtingen die anderen van je hebben. Overigens komt mijn rechtenstudie nog wel van pas. De veranderende muziekwereld hangt aan elkaar van licenties en contracten!”

Sonja Nollen-Smith (35, alumna Bedrijfs­ economie): “Make it happen heeft voor mij een everyday-inslag. Ja, het is verstandig om je blik op de toekomst te richten, maar na het krijgen van mijn dochtertje ruim 1½ jaar geleden en de moeilijke periode die daarop volgde, realiseer ik me dat je kunt plannen wat je wilt; het leven overkomt je gewoon.

Dus: make it happen everyday. Verspil geen tijd die je met je geliefden door kunt doorbrengen en doe datgene waar je nu energie van krijgt.

Ik studeerde af in de richting Entrepreneurship & business strategy, met een minor in Human Resource Management. Beiden sluiten goed aan bij het werk wat ik nu doe. Ik heb na mijn studie 7,5 jaar voor een grote consulting firm gewerkt. Sinds 3,5 jaar werk ik bij de EUR als projectmanager en interne consultant in marketing. Het leukste aan mijn baan vind ik het aan elkaar koppelen van ogenschijnlijk losse initiatieven die – eenmaal op elkaar afgestemd – zorgen voor meer impact en voor minder verspilling. Mensen en middelen optimaal tot hun recht laten komen – dáár krijg ik energie van.”

Ria Koolen Hoe wijs. 29 september om 10:16 Esther Neidt Wauw Son! Wat een goed en mooi stukje over wie jij bent! xx Es 29 september om 8:39

18

ea.magazine Herfst 2015

390 personen vinden dit leuk

347 personen vinden dit leuk

Lydia van Santen-Blom (48, campuskapper): “Deze

Berry Kriesels (30, PhD

hele stapel bestaat uit geboortekaartjes, verjaardagskaarten, uitnodigingen en brieven die ik van klanten kreeg. Deze brief van een oud-student is heel speciaal voor mij. Hij zat op een gegeven moment heel slecht in zijn vel, was boos op zijn vader die net uit de kast was gekomen. ‘Wat maakt het nou uit?’, vroeg ik dan.

Later vertelde hij me zelf ook homoseksueel te zijn. Hij kwam psychisch in zwaar weer terecht en vertrok naar Burundi.

Ik moest vaak aan hem denken, maakte me best zorgen, en ineens ontving ik deze lieve brief waarin hij schreef dat het beter met hem ging. Hij is inmiddels weer thuis en afgestudeerd als criminoloog. Fantastisch toch? Ik knip hem nog steeds trouwens, al bijna zeven jaar.

Ik ben een mensenmens en koester die contacten. De campus is ook net een dorp. Ik werk hier nu zestien jaar; ik zie mensen binnenkomen en jaren later hoge functies bekleden. Ze krijgen kinderen en die zitten ineens bij mij in de stoel. Ik onthoud ook altijd wat klanten mij vertellen. Als ze mij dan uitnodigen op hun bruiloft voelt dat heel warm, heel wederkerig.

Ik ga trouwens binnenkort Bedrijfsrecht studeren. Je bent nooit te oud om te leren.”

Erasmus MC): “Mensen reageren meestal verbaasd als ik vertel dat ik drie kinderen heb. Mijn oudste is nu negen, de jongste vier en dan heb ik er nog één van zeven jaar oud. Ik was eigenlijk nooit zo ambitieus, maar toen ik vader werd wilde ik toch gerichter carrière maken. Bovendien, ik zie graag dat mijn kinderen hun best doen in het leven, dus dan moet ik wel het goede voorbeeld geven. Op mijn 21e had ik alleen een LTS-diploma, dus ik ben Bioinformatica aan de Hogeschool Leiden gaan studeren middels een 21-plus toelatingsexamen. Daarna deed ik een master in Wageningen. En sinds een jaar buig ik me hier over een PhD-onderzoek: sportprestaties en microbiota in combinatie met personal genomics – een hele mond vol. Ik heb een deel­tijdaanstelling, hiernaast run ik mijn eigen onderneming (Omnigen).

Overigens vind ik het ook prima als mijn kinderen later vuilnisman worden – als ze maar gelukkig zijn.”

Sonja Feenstra-Bruins Lydia, wat ontzettend leuk om te lezen dat je nog steeds op de EUR werkzaam bent! 11 september om 23:19 Arjen Schep Gefeliciteerd met je nieuwe plek, ik kom hem snel bewonderen. 11 september om 14:42

ea.magazine Herfst 2015

19

Onderzoek in beeld

We doen het zelf wel Buurttuinen, zorgnetwerken in de wijk en het online woordenboek Wikipedia – het zijn allemaal voorbeelden van zelforganisaties. En met ‘participatie’ als het sleutelwoord van de huidige samenleving, lijkt er voor dit soort initiatieven een steeds grotere rol weggelegd. Maar hoe werkt zo’n zelforganisatie? En wanneer slaagt het?

Levien Willemse Mieke Fiers

FOTOGRAFIE TEKST

Succes

“Als je als overheid ergens op bezuinigt, zoals op een bibliotheek of een verzorgingstehuis, dan moet je ervan uitgaan dat het daarna weg is” zegt Justus Uitermark. “Je kunt niet verwachten dat mensen het spontaan oppakken. Soms gebeurt dat wel, maar meestal niet.”

Uitermark is bijzonder hoogleraar Samenlevingsopbouw aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Hij onderzoekt zelforganisaties en participatie, en wanneer dat werkt. Twee factoren die van invloed zijn op het succes van een burgerinitiatief: hoe complex het initiatief is – het runnen van een bibliotheek is bijvoorbeeld best lastig – en het bestaande netwerk van actieve en betrokken buurtbewoners.

20

ea.magazine Herfst 2015

Carnissetuin Deze foto is gemaakt in de Carnissetuin in Charlois, een buurttuin die de sociologen op deze foto veel gebruiken als voorbeeld in de colleges. In 2012 werd de educatieve tuin, die al ­decennia bestond, gesloten vanwege bezuinig­ingen, maar met Creatief Beheer maakten vrijwilligers en buurtbewoners er een bloeiende gemeenschapstuin van. Alleen, nu wordt de tuin opnieuw bedreigd.

Het onderzoekscentrum DRIFT van de Erasmus Universiteit volgt de transitie van de Carnissebuurt de afgelopen jaren in het project Veerkracht Carnisse. wp.veerkrachtcarnisse.nl

Spontaan Met het schrappen van subsidie worden veel buurt­huizen in hun bestaan bedreigd. Socioloog Emiel Rijshouwer bekeek hoe vrijwilligers deze proberen open te houden. “Ze moeten zich ineens gaan gedragen als ondernemingen: hun activi­teiten – naailessen, koffie­verkoop, repaircafé’s en buurtrestaurants – raken gericht op het verdienen van geld om het pand te betalen.”

Dat is lastig en gaat voorbij aan wat de vrijwilligers met hun buurthuis willen bereiken.

Buurttuin

Sociologe Anne van Summeren heeft een bedrijf: ‘Opdat’. Daarmee helpt ze bijvoorbeeld overheden om bij gebiedsontwikkeling de kracht van het lokale informele netwerk beter te benutten.

Onlangs deed ze met Uitermark onderzoek naar de organisatie van buurttuinen, vaak – letterlijk – bloeiende plekken in de wijk waar geen beveiliging of hekwerk is. Conflicten liggen op de loer: mensen kunnen bijvoorbeeld groenten stelen of bloemen vertrappen. Wat bijzonder is: het werkt toch vaak, door het netwerk van betrokken groepjes, ­eenlingen én van bemiddelaars tussen die clubjes.

Sleutelfiguren zijn soms professionals, soms andere buurtbewoners.

Lees meer op eamagazine.eur.nl >

ea.magazine Herfst 2015

21

Wetenschapsfestival

4x Weten over eten Eten, we doen het elke dag, maar er is nog een hoop over te ontdekken.

Dat bleek ook tijdens het Rotterdam Science Festival, op 25 september, dat helemaal in het teken van ‘voeding’ stond. Uiteenlopende weten­ schappers presenteerden er nieuwe inzichten aan een nieuwsgierig ­publiek. ea. vroeg vier van hen naar hun verhaal.

TEKST

Mieke Fiers

Het onbewuste stuurt ons eetgedrag Wat je lekker en normaal vindt, heeft (ook) te maken met in wat voor milieu je bent opgegroeid. Daarom komt obesitas vaker voor bij laagopgeleiden.

Vitaminepillen?

Waarom zou je?

Het is goed voor de botten, goed voor de spieren, goed voor het geheugen, zo wordt ons verteld – en dus vliegen de vitaminecomplexen en mineralenpillen de winkel uit.

Maar echt nodig is dat niet, volgens Francesco Mattace Raso, hoofd van de afdeling Geriatrie van het Erasmus MC. “Je moet kijken naar wat je nodig hebt, en de meeste mensen krijgen genoeg vitaminen en mineralen binnen.

Juist de mensen die hierin geïnteresseerd zijn, eten vaak al bewuster.” Het heeft geen negatief effect, de extra vitamines en mineralen. “Maar waarom zou je? Je gaat toch ook niet tanken wanneer je benzinetank nog vol zit?”

Natuurlijk zijn er mensen met bijvoorbeeld een vitamine-Btekort. “Maar dan is het vrijwel altijd een opnameprobleem”, zegt Mattace Raso. Dan helpt het dus niet om nog meer vitamines binnen te krijgen, maar moet er iets gedaan worden aan het opnameprobleem. En het is ook niet zo dat de pillen makkelijker worden opgenomen. “Er is op zich geen verschil tussen B12 van een haring of van een pil, behalve dan dat de haring misschien lekkerder is.”

22

ea.magazine Herfst 2015

In alle westerse landen kampen laagopgeleiden vaker met overgewicht dan hoogopgeleiden. Veel mensen denken dat dat komt doordat ongezond eten vaak goedkoper is.

Maar dat klopt niet, vertelt socioloog Jeroen van der Waal.

“Wie de loterij wint, gaat niet opeens iets anders lekker vinden.”

Wat je lekker vindt, hoe je eet en wat je eet heeft volgens Van der Waal te maken met het milieu waaruit je komt.

“In hogere statusmilieus is er bijvoorbeeld waardering voor culturele diversiteit.” Dat betekent meerdere smaken, en dus minder focus op vet en zoet. “Ook wordt het gewaardeerd dat je je afhoudt van het bevredigen van directe prikkels. En in hogere statusgroepen gaat het er vaak ook om dat het eten er mooi uitziet: het bekende grote witte bord met een klein beetje eten.” Met al die gebruiken en smaken is er minder kans op obesitas. En binnen het milieu is dat zo vaak gerepeteerd dat het ingesleten is in het onbewuste van de leden van de groep. Dat hoeft natuurlijk niet voor elk individu te gelden.

Alleen, er is nog nooit aangetoond dat het zo werkt.

Om dit te doen lenen Van der Waal en zijn collega’s een methode uit de psychologie: de Implicite Association Test.

Deze verraadt je onbewuste voorkeuren. Van der Waal gaat de test inzetten bij groepen uit verschillende milieus.

“Stel, ik laat een mooi opgemaakt bord met weinig eten zien, en het werkt zoals we denken, dan zou de groep uit het hogere milieu het bord positiever associëren.”

De gouden dieettip bestaat niet Zijn dikke mensen eigenlijk slappelingen die geen dieet kunnen volhouden? Het is een stuk complexer dan dat, weten de onderzoekers in het Centrum Gezond Gewicht van het Erasmus MC. Kinderarts Erica van den Akker behandelt honderden kinderen met obesitas. Kinderen zoals Megan. Toen ze bij Van den Akker kwam, was ze twee jaar, woog dertig kilo en had altijd honger. Uiteindelijk bleek ze een gendefect te hebben waardoor de ‘thermostaat’ van haar verzadigings­ centrum kapot is. Ze raakt dus nooit verzadigd.

De ziekte is heel zeldzaam, zoals de meeste stoornissen en gevallen in het Centrum Gezond Gewicht, dat Van den Akker samen met internist Liesbeth van Rossum heeft opgericht. Maar van deze patiënten is ook in algemene zin veel te leren, vertelt de kinderarts: bijvoorbeeld dat verzadiging bij iedereen anders werkt. Mensen zouden daarom wat minder snel vooroordelen moeten hebben over mensen met overgewicht. “We denken stiekem toch ‘dat is een beetje een slappelingen, die is niet sterk genoeg om een dieet vol te houden. Maar het is veel complexer dan dat.”

Omdat ieder mens zo anders is, heeft Van den Akker geen ‘gouden dieettip’. Maar je voeding heeft zeker effect.

Neem light-frisdrank. Drink je dat, dan denkt je darm vanwege de zoetheid dat het suiker is en zendt hij een signaal uit dat er koolhydraten aankomen. Daardoor worden suikerverwerkende hormonen aangemaakt. Maar de koolhydraten komen niet. Daardoor, verklaart Van den Akker, raakt je suikerhuishouding ontregeld. Daarna heb je alleen maar méér behoefte aan koolhydraten.

Het eiwittendieet lijkt voor sommige volwassenen te werken, ziet ook Van den Akker.”We doen er nu onderzoek naar bij kinderen. We laten ze eiwit-shakes drinken.” Maar ook hierbij benadrukt ze: “Elk individu is anders. De hele persoon telt. In het Centrum Gezond Gewicht kijken we daarom niet alleen naar eten en bewegen, maar ook naar zaken als stress, slaap, hormonen en kwaliteit van leven.” www.centrumgezondgewicht.nl

Werkt dat keurmerk op de chocolade?

Lekker eten is nog lekkerder wanneer het sociaal- en ecologisch verantwoord geproduceerd is. Lang leve de duurzaamheidskeurmerken! Of toch niet?

Veel chocoladeliefhebbers kijken voordat ze een reep kopen of er wel een keurmerk op zit. Eentje die aangeeft dat het product ‘fair’ is gemaakt, en duurzaam.

Maar een keurmerk zegt niet alles, waarschuwt Frank Wijen, onderzoeker aan de Rotterdam School of Management, Erasmus University (RSM). Sterker nog: de strenge, uniforme eisen van de keurmerken kunnen een tegenovergesteld effect hebben van wat ze eigenlijk willen bereiken.

Een delicaat voorbeeld is kinderarbeid.

Keurmerkorganisaties zijn daar vaak heel helder in: kinderarbeid wordt niet toegestaan. En wij, consumenten, hebben ook liever niet dat er gebruik van wordt gemaakt.

“Maar een totale ban op kinderarbeid kan juist ook een negatief effect op de sociale situatie van de betreffende kinderen hebben”, stelt Wijen. Zo kunnen kinderen hierdoor bijvoorbeeld in de prostitutie terechtkomen.

In de ene situatie is een categorische ban juist de meest verantwoorde optie, in de andere situatie moeten de regels flexibeler worden gemaakt en nageleefd, meent Wijen. Maar keurmerken zijn huiverig voor dergelijke flexibiliteit, omdat ze bang zijn dat producenten de criteria enkel naar eigen voordeel interpreteren. Bovendien is het lastig te controleren of producenten een keurmerk aanvragen vanwege economische voordelen, zoals een hogere prijs, of vanwege de sociale of ecologische motivatie achter het keurmerk.

Maar welke chocoladereep moeten we nu kiezen?

“Een met keurmerk”, zegt Wijen. “De kans dat deze verantwoord geproduceerd is, is groter. Het is een suboptimale situatie, maar dat is nog altijd beter dan een willekeurig produkt kopen.”

Rotterdam Science Festival?

Het Rotterdam Science Festival, een initiatief van de EUR en het Erasmus MC, presenteert wetenschap aan een breed publiek. Het festival is onderdeel van de European Researchers’ Night.

ea.magazine Herfst 2015

23

Wetenschap in de praktijk

Speeltuin voor gedreven ondernemers

Het ECE biedt volop gelegenheid voor toevallige ontmoetingen tussen de ondernemers, zoals de gezamenlijke lunch. “Heel inspirerend�, vindt Jeroen Bontje van Symbid (rechts met jasje). Foto: Levien Willemse

24

ea.magazine Herfst 2015

In een toren in Rotterdam-West zitten zo’n vijftig start-ups, veelal van masterstudenten en alumni. Hier, in het Erasmus Centre for Entrepreneurship, hebben ze de mogelijkheid om zichzelf te ontwikkelen.

Het gebruik van de glijbaan van de ene naar de andere etage van het Erasmus Centre for Entrepreneurship (ECE) is op eigen risico, zegt Justin Jansen. “Ik heb een beetje een zwakke rug, dus ik neem gewoon de trap.” Jansen is wetenschappelijk directeur van het ECE en hoogleraar Corporate entrepreneurship aan de Rotterdam School of Management, Erasmus University (RSM). De glijbaan is niet het enige speelse element op de ECE-campus. In een boksring kunnen startende ondernemers het in pitches tegen elkaar opnemen, en er is een enorme bar, die er overigens kwam dankzij alumnus en Bavariatopman Peer Swinkels, die ook in de raad van advies van het ECE zit.

Science Tower Maar op dit moment wordt er niet getapt of gebokst.

De ondernemers in het ECE zijn druk aan de slag op de flexplekken of in hun eigen kantoortjes op een van de vier etages van de Rotterdam Science Tower. Die toren in Rotterdam-West is ver weg van de universiteitscampus Woudestein. “Die afstand is een groot voordeel”, zegt Jansen, terwijl hij zachtjes heen en weer deint op een schommel in een van de vergaderkamers. “Het is, ook in het bedrijfsleven, goed voor de creativiteit en het ondernemerschap om enige afstand te nemen van het bestaande businessmodel. Dan kom je los van je routines.

Vanaf de faculteit in Kralingen rij ik met een big smile hiernaartoe. En met een nog grotere smile rij ik daarna weer terug. De universiteit stimuleert ondernemerschap en laat ons hier daarom erg vrij.”

Netwerk van experts Het ECE – ontstaan vanuit een samenwerking van de gemeente Rotterdam, de Erasmus School of Economics, het Erasmus MC en de Rotterdam School of Management – wil ondernemerschap stimuleren en ondersteunen.

Er starten hier nieuwe bedrijfjes, in de meeste gevallen van masterstudenten en alumni van de universiteit. “Het voordeel van het feit dat alle bedrijfjes in één pand zitten, is dat de ondernemers makkelijk kunnen samenwerken.

Het is ideaal om middenin een netwerk van experts te werken. Ook worden er hier mastercolleges gegeven en events en workshops georganiseerd. Iedereen die dat wil kan aanschuiven.” Daarbij, benadrukt Jansen, zijn (oud-) studenten van alle faculteiten welkom. “De kennis van sociologiestudenten kunnen we hier ook gebruiken.

En dat geldt ook voor technische expertise van de universiteit in Delft. Het gaat ons niet om de Erasmus Universiteit, maar om de community die zichzelf moet ontwikkelen.”

Google De sfeer op de campus bevordert op allerlei manieren de onderlinge contacten. Zo wordt er elke dag gezamenlijk geluncht. En ook de opvallende inrichting van de etages – die doet denken aan Google’s hoofdkantoor in Silicon Valley – is niet toevallig. Jansen: “Het pand is zo ingericht dat je elkaar makkelijk ontmoet. Uit de academische literatuur blijkt ook dat een speelse omgeving bedrijven succesvoller en creatiever maakt. Succesvolle ondernemers hebben vaak succes dankzij toevallige ont­moetingen. En die gelegenheid is er hier volop.” Dat bleek al toen premier Rutte het ECE in 2014 opende, vertelt Jansen lachend.

“Tijdens de rondleiding trof hij hier ondernemer Bas Janssen van Declaree die hij in contact bracht met minister Blok.

‘Kun je dat even regelen?’ riep Rutte over de gang naar zijn assistent. Dat spontane illustreert de sfeer hier.”

‘De universiteit laat ons hier erg vrij’ Proeftuin Het ECE ziet zichzelf als een proeftuin voor ondernemend Nederland dat hoogopgeleide mensen dicht bij elkaar laat werken. Jansen: “Vanuit de universiteit hebben we theoretische kennis die we bij de praktijk van de onder­ nemers kunnen brengen. Wij kennen de wetenschappelijke theorieën over mechanismen en technieken om een goed businessmodel te maken. Maar ook: hoe bouw je een succesvol team? Hoe kun je je centjes verdienen?

Dat brede nadenken over verschillende perspectieven in het runnen van een bedrijf leer je op de universiteit en breng je hier in praktijk.”

Die academische kennis is niet alleen voor de jongens en meiden van de start-ups bedoeld. Het ECE wil ook een opleidingsplek zijn voor bestaande, grote bedrijven.

Jansen: “Hoe kun je als groot bedrijf zelf ook start-ups starten? Eneco wil dat bijvoorbeeld van ons leren.

Wij hebben die kennis en die zetten we graag op allerlei manieren in.”

Van start-up naar scale-up Het bedrijfsleven heeft volgens Jansen veel belangstelling voor de aanpak van het ECE. Bedrijven als ING, KPN en APM Terminals nemen deel aan competities waarin start-ups zichzelf bij deze grote jongens kunnen bewijzen – in die boksring inderdaad. Het doel is om de start-ups in verbinding te brengen met hun fans – potentiële klanten, investeerders, samenwerkingspartners, en om ze in staat te stellen hun dromen en ideeën waar te maken. Winnaars kunnen dan ook een investering krijgen tot een miljoen euro. Het ECE wil pas gestarte bedrijfjes ook helpen groot te worden.

Van start-up naar scale-up, noemt Jansen het. >>

ea.magazine Herfst 2015

25

Wetenschap in de praktijk

Foto: ECE

Het programma dat het centrum daarvoor heeft opgezet, heeft als doel om deelnemende bedrijfjes te laten groeien tot een miljoen euro omzet. “Als ondernemer wil je van tien naar honderd man. We zijn op de universiteit nu bezig om een eliteprogramma te maken. Zeer goede master­studenten brengen we dan in contact met grote bedrijven en met anderen in ons netwerk.”

‘Het pand is zo ingericht dat je elkaar makkelijk ontmoet’ Win-win De kracht van het ECE is niet alleen de academische kennis, maar zeker ook het sociale netwerk, de community.

Dat bestaat voor een groot deel uit alumni van de Erasmus Universiteit. Zo bestaat de raad van advies uit gelauwerde ondernemers als Michiel Muller, Harald Swinkels en Simone Brummelhuis. En het ECE werkt samen met de Start-up Delta, de organisatie van alumna Neelie Kroes, die dit soort ondernemerschap wil stimuleren. Middels een op te zetten alumnifonds wil het ECE oud-studenten de mogelijkheid bieden te investeren in startende bedrijven. Jansen: “Het gaat daarbij om de win-winsituatie, niet om liefdadigheid.”

Inmiddels is er belangstelling vanuit het buitenland: de universiteit van Californië is geïnteresseerd in de ontwik­ kelingen in de Science Tower. Er komt een samenwerking tussen beide universiteiten. Jansen: “Bedrijfjes hier kunnen daarheen en andersom. Zo kunnen we van elkaar leren.

We zijn ook in gesprek met Aziatische en Afrikaanse universiteiten; we kunnen hen helpen de lokale economie aldaar te stimuleren. Zo kunnen we iets terugdoen voor de wereld.” www.ece.nl

Sjoerd Wielenga rondde in 2007 de master Media & Journalistiek af aan de Faculteit der Historische en Kunstwetenschappen (nu Erasmus School of History, Culture and Communication).

TEKST

‘Boekhandel Donner was een geweldige casus’ Het online financieringsplatform Symbid helpt ondernemers aan hun financiering. Het bedrijfje, gevestigd op het ECE, werd in 2011 opgericht en wordt gerund door EUR-alumni.

“We helpen ondernemers bijvoorbeeld met crowdfunding, een banklening en subsidies”, vertelt Jeroen Bontje (30 jaar, alumnus Bedrijfskunde), verantwoordelijk voor marketing, communicatie en pr. “We faciliteren gemiddeld twaalf miljoen euro financiering per week voor zestien bedrijven. Eerst waren dat voornamelijk start-ups, maar inmiddels bedienen we ook gevestigde bedrijven, zoals staalboeren in de haven, een horlogebedrijf en een kaasboer die een nieuwe machine nodig had.”

Crowdfunding voor Donner Een bekend Rotterdams voorbeeld waar Symbid bij betrokken was, is boekhandel Donner. Na het faillissement van boekhandelketen Polare dreigde de boekwinkel uit het Rotterdamse straatbeeld te verdwijnen. Dankzij onder meer een crowdfundingsactie lukte het Donner om zelfstandig verder te gaan. Jeroen: “Dat was een geweldig goede casus. Wij hebben die actie geregeld in samenwerking met Marc Groenen, van accountantskantoor BDO. BDO is al vanaf de oprichting, toen de oprichters van Symbid nog studeerden aan de Erasmus Universiteit, betrokken bij het bedrijf.

1765 Rotterdammers investeerden samen 250 duizend euro, van een paar tientjes tot veel grotere bedragen.”

Verbinding met de wetenschap Bontje noemt het ECE een ‘superondernemende omgeving’ en de gezamenlijke lunch ‘heel inspirerend’. Jeroen: “Dit is ook een perfecte plek voor nieuwe leads; start-ups met wie wij de gang delen, zijn klant bij ons.” Ook het feit dat de universiteit betrokken is, waardeert hij. “We werken samen met PhD- en master­studenten aan onderzoek over crowdfunding en onze CEO geeft gastcolleges aan de Rotterdam School of Management. Samenwerking met de Erasmus Universiteit geeft Symbid ook aanzien. Bovendien is het leuk dat bij ons alumni werken met verschillende achtergronden, van bedrijfskunde tot geschiedenis.

Superwaardevol, die verbinding met de wetenschap.”

Naam Jeroen Bontje Leeftijd 30 jaar Studie Bedrijfskunde (2011) Functie marketing, communicatie en pr Symbid

Lees ook het artikel over de oprichters van Greenwheels: eamagazine.eur.nl >

26

ea.magazine Herfst 2015

Dagboek

BEVERLY HILLS

‘De sportschool is in Hollywood’ Foto Sidi-Omar Alami

Michael Kurtz volgde in 2011 een master aan de New York University.

Hierna werkte hij in Londen totdat hij afgelopen jaar overgeplaatst werd naar Los Angeles.

Naam Michael Kurtz Leeftijd 30 jaar Studie Arts and Culture Studies (specialisatie Cultural Economics and Entrepreneurship) (2009-2011) (ESHCC) Functie Vice President of Music Strategy bij CORD Worldwide, een divisie van Cutting Edge Group

Zaterdag Vuurwerk, muziek, en feestende Amerikanen – zo is Fourth of July het beste te omschrijven.

Met mijn vrienden Jelmer en Nikol (EUR-alumni die tijdens hun wereldreis een stop maken in Los Angeles) gaan we het feestgedruis in. Het vinden van een parkeerplek in LA is altijd een uitdaging, dus wij kiezen voor een Uber, de particuliere taxidienst. Openbaar vervoer is in de Verenigde Staten beperkt, maar het went snel om altijd in een auto te zitten.

De eerste stop is Le Jardin, een groot openluchtmuziekevenement in het midden van Hollywood.

Na een paar biertjes lopen we Sunset Boulevard af. In de avond besluiten we om het vuurwerk te bekijken vanuit de heuvels in Hollywood, waar het dringen is om een plekje te vinden. Een paar Amerikanen nodigen ons uit om bij hen te zitten en beginnen een gesprek – spontane gezelligheid zoals je dat hier wel vaker ziet.

Maandag De week begint met een leuke verassing: we hebben de internationale prijs voor muziek en geluid (de Music + Sound Awards) gewonnen voor ons werk voor de trailer van de film The Theory of Everything. Ik werk bij een bedrijf dat financiering en muziekdiensten levert voor films in Hollywood, en voor internationale bedrijven zoals Nestlé en Unilever. Mijn rol is het binnenbrengen en managen van nieuwe projecten, het onderhouden van ons online muziek­ distributiesysteem en het helpen ontwikkelen en implementeren van nieuwe concepten voor onze digitale apps-business. Voor The Theory of Everything vroeg de opdrachtgever om een nieuw muziekstuk, en ging ik als producent op zoek naar een componist. Normaal gesproken speelt muziek op de achtergrond, en het is leuk dat de componist eens in het spotlicht staat.

Dinsdag LA Galaxy vs Barcelona! Via mijn vriendin hebben we kaarten kunnen regelen voor deze

voetbalwedstrijd, en aan het einde van de middag reizen we af naar de Rose Bowl in Pasadena.

Met ongeveer honderdduizend mensen is het er een drukte van jewelste. Geen Amerikaans sport­evenement is compleet zonder (veel) eten, dus kopen we een megahotdog. De wave wordt ingezet en na een verrassend evenwichtige wedstrijd trekt Barcelona aan het langste eind.

Woensdag Na een dag vol junkfood is het tijd om aan mijn conditie te werken. De sportschool is in Hollywood, recht tegenover de walk of fame.

Het blijft een raar gevoel om midden in dit drukke toeristengedeelte iets te ondernemen wat zo alledaags is. In de sportschool zelf is het rustig, al zie je wel aan sommige aparte figuren dat je in Hollywood bent – je hoort mensen zingen in de kleedkamers (als een X-factor-auditie) en sommigen dragen zuurstofmaskers voor een extra energieboost – only in America.

Donderdag Het is tijd voor een bezoek aan de tandarts.

Gezondheidsverzekeringen werken hier iets anders, dus voordat je naar de tandarts gaat is het belangrijk om te kijken of je kosten vergoed worden. Met limits, co-pays, deductibles, en andere zaken kost het nog aardig veel tijd om uit te vinden hoeveel je daadwerkelijk kwijt bent.

Vrijdag – Zondag Op naar San Francisco voor een lang weekend!

Via de ‘PCH’ (de snelweg die langs de kust loopt) vertrekken we ’s morgens vroeg met de auto.

We komen langs leuke stadjes zoals Santa Barbara, Santa Cruz, Monterey, Carmel (waar Clint Eastwood ooit burgemeester is geweest!) en een uitgestrekt natuurgebied, Big Sur. In San Francisco verblijven we bij vrienden in hun appartement vlakbij de Golden Gate Bridge.

Op de weg terug rijden we ook nog langs Berkeley, waar ik ooit een semester heb gestudeerd. Na het (weer)zien rijden we voldaan weer op huis af.

ea.magazine Herfst 2015

27

Landen thema

Brazilië

Açaí-bessen, files en beurzen van de overheid 28

ea.magazine Herfst 2015

Met de voeten stevig in Rotterdam kijkt de EUR ver over de landsgrenzen heen. Studenten komen uit 135 verschillende landen, alumni vestigen zich over heel de wereld en binnen onderzoek en onderwijs is samenwerken met het buitenland eerder regel dan uitzondering. ea. maakt elke editie een mozaïek van verhalen over de relatie van de universiteit met een bepaald land. Dit keer: Brazilië.

Met dank aan de Braziliaanse overheid De laatste jaren zijn er steeds meer Braziliaanse topstudenten (bachelor en PhD) en onder­ zoekers (postdoc) te vinden aan buitenlandse universiteiten, waaronder de Erasmus Universiteit. Dat heeft alles te maken met Science without Borders (SwB), een voor­uit­ strevend beurzenprogramma van de Braziliaanse overheid. Doel van het programma: door internationale uitwisselingen wetenschap, technologie en innovatie te bevorderen.

SwB is in 2012 gestart, oorspronkelijk voor vier jaar. De Braziliaanse overheid is het programma momenteel aan het evalueren en werkt aan een herontwerp.

Op de Erasmus Universiteit is het aantal Braziliaanse studenten de laatste jaren gestegen, mede dankzij SwB. Van 53 studenten in 2009, 66 in 2011 naar 117 in 2014 en 100 dit jaar.

Braziliaanse studenten geven advies over de Tarwewijk Meer groen, een openluchtbioscoop, strengere regels voor huisjesmelkers en een voetgangersbrug naar de Maashaven. Dat zijn enkele adviezen van Braziliaanse studenten om de Rotterdamse Tarwewijk aantrekkelijker te maken. De 32 studenten van het Institute for Housing and Urban Development Studies (IHS) deden dit voorjaar onderzoek in de wijk. Dat onderzoek gaat dit academisch jaar verder.

De Tarwewijk, waar de 32 Braziliaanse studenten onderzoek deden, wordt beschouwd als kwetsbaar. Er is een gebrek aan sociale cohesie vanwege demografische en culturele diversiteit, slechte huisvesting, hoge werkloosheid en de wijk kampt met een slecht imago. Gedurende vijf weken deden de studenten in samenwerking met de gemeente Rotterdam onderzoek naar kwesties variërend van woningen, voorzieningen en sociale programmering, onderwijs en werkgelegenheid, de openbare ruimte, gezondheid, sport en welzijn en geïntegreerde planning.

Robbin Zuiderwijk van het IHS begeleidde hen hierin. In de zomer pitchten de studenten hun ideeën voor de gemeente en andere betrokkenen.

Braziliaans advies De problematiek in de Tarwewijk verschilt nogal van die in hun thuisland: sommige Braziliaanse wijken hebben geen stromend water en elektriciteit. Maar de studenten hadden veel ideeën voor verbeteringen van de Tarwewijk. Zo pleitten ze voor een voetgangersbrug van de ­Tarwewijk naar de waterkant van de Maashaven, vergelijkbaar met de luchtsingel in het centrum van de stad die via het Stadsinitiatief tot stand kwam. Andere ideeën waren strengere regels voor ‘onethische’ huisjesmelkers en het prikkelen van pandeigenaren om de huizen beter te onderhouden. Daarnaast moet de wijk groener en energie-efficiënter worden, door bijvoorbeeld groene daken en kassen op huizen. Het metrogebied moet parkachtig worden, en er moet een openluchtbioscoop komen.

Citylab010 De 32 studenten hebben inmiddels hun studie afgerond en zijn terug in Brazilië. Maar hun plannen zijn er nog. Een aantal daarvan wordt door betrokkenen uitgewerkt om op Citylab010 in te dienen, laat projectleider Zuiderwijk weten. Citylab010 is een plek waar plannen voor de stad kunnen worden gepresenteerd en waar ondersteuning voor wordt gezocht.

Hiermee is het onderzoek in de Tarwewijk nog niet afgerond. Dit academisch jaar gaat een nieuwe groep van veertig wederom Braziliaanse studenten er verder mee.

Naam Robbin Zuiderwijk Functie UMDSU Programme Assistant Brazilië Projectleider Tarwewijk-project, werkt samen met Braziliaanse studenten aan het IHS

ea.magazine Herfst 2015

29

Landen thema

NIHES-Brazil Knowledge Platform Elk jaar verwelkomt het NIHES, een Rotterdams instituut op het gebied van gezondheidswetenschappen, studenten en onderzoekers uit heel de wereld.

Voor Braziliaanse studenten is er het NIHES-Brazil Knowledge Platform.

Het Netherlands Institute for Health Sciences (NIHES) is een samenwerking van twaalf afdelingen binnen de Erasmus Universiteit en het Erasmus MC. Het instituut heeft masterprogramma’s, zomerprogramma’s en cursussen.

De helft van de honderd masterstudenten komt uit het buitenland, vertelt Monique Nuijten, International Programme Coördinator bij het NIHES. Voor Brazilianen heeft het NIHES speciale ondersteuning: het NIHES Brazil Platform. Maar dat wil niet zeggen dat de Brazilianen makkelijk binnen komen. Elk jaar krijgt het NIHES zo’n dertig aanmeldingen van Braziliaanse undergraduate studenten. Daarvan zijn er dit jaar tien studenten gestart met het programma. “Het gaat echt om kwaliteit, motivatie en aansluiting bij het programma, niet om kwantiteit”, zegt Nuijten. “Als exchange-student kun je niet meelopen in een ziekenhuis als je geen Nederlands spreekt. De studenten die zich bij het NIHES aanmelden moeten dus echt gemotiveerd zijn om onderzoek in de gezondheidswetenschappen te doen.” Het platform helpt aankomende studenten bij visum­ aanvragen, huisvesting, inschrijven voor vakken en een tutor voor begeleiding bij het onderzoek.

Naam Monique Nuijten Functie International Programme Coordinator NIHES Brazilië NIHES Brazil-Knowledge Platform

Najat Chaatouf studeerde van tussen 2009 en 2013 aan de Erasmus School of History, Culture and Commu­nication (Algemene Cultuur­wetenschappen en Media & Journalistiek).

TEKST

30

ea.magazine Herfst 2015

Wasmachines, açaí-bessen en de gevolgen voor Brazilië Lee Pegler is als docent Work organisation and labour rights verbonden aan het Internatio­nal Institute of Social Studies (ISS) in Den Haag, onderdeel van de EUR. Hij doet al meer dan twintig jaar onderzoek naar en in Brazilië en reist er regelmatig naartoe.

Het begon met zijn promotieonderzoek, waarbij hij onderzoek deed naar waardeketens, value chains, in de industrie voor witgoedapparatuur. “Vaak werden apparaten als was­ machines in landen als Brazilië alleen in elkaar gezet, het was goedkope arbeid. De echte toegevoegde waarde werd verdiend door multinationals. Totdat Braziliaanse bedrijven ook compressors gingen produceren – het meest waardevolle onderdeel – en 90 procent van de compressors uit Brazilië afkomstig was; ineens hadden de Brazilianen de component die het product meer waard maakte. Dit was veelbelovend voor het land.”

Onderzoek Momenteel coördineert Pegler het vierjarige project GOLLS (Governance of Labour and Logistics for Sustainability) over duurzame waardeketens. Via samenwerkingsverbanden met CAPES/CNPQ, het Capes-Nuffic programma en het Science without Borders-programma komen er jaarlijks minstens vier Brazilianen onderzoek doen dat bijdraagt aan het GOLLS-project. “We wilden verder gaan dan kleine casestudies over kleding of koelkasten en meer methodisch te werk gaan.” In dit onderzoek worden de processen en de impact van producten geanalyseerd die vervoerd worden van de productiebron naar de Braziliaanse havens en daarna naar Rotterdam. “Wat zijn de gevolgen voor een value chain wanneer een ontwikkelingsland onderdeel van de keten wordt? Wat gebeurt er met het proces aan de koperskant? Hoe zijn de arbeidscondities aan het begin van de keten?”

Lokale gemeenschappen Om dit te onderzoeken heeft Pegler een exportproduct gekozen dat sinds enkele jaren enorm aan populariteit wint: de açaí-bes. “Voor eeuwen aten alleen Amazonebewoners de bes, maar nu het westen die ook heeft ontdekt, zien we kans om te kijken hoe zo’n value chain zich ontwikkelt. Wat kunnen we leren om ervoor te zorgen dat de lokale gemeenschappen er profijt van blijven hebben?” Uit Peglers onderzoek blijkt dat een dergelijke ­ontwikkeling vaak leidt tot conflicten. Het dwingt lokale gemeenschappen om te specialiseren – meer açaí-bessen – terwijl hun productie is ingesteld om direct in hun levensonderhoud te voorzien, en daarom is deze vaak gediversifieerd.

Naam Lee Pegler Functie Onderzoeker op het gebied van Work organisation and labour rights (ISS) Brazilië Doceert aan het ISS, coördineert het GOLLS-project

‘Er zijn dingen waar ik nooit aan zal wennen’ Nadat Frans van Deelen Souza een half jaar als uitwisselingstudent in Taiwan had gezeten, dacht hij later in Azië te gaan wonen en werken. Het liep iets anders: twee en een half jaar geleden verhuisde de RSM-alumnus naar Brazilië.

Het kwam door zijn Braziliaanse vriendin.

Van Deelen ontmoette haar al in de derde week dat ze in Nederland woonde. “Op een gegeven moment werd het te duur voor haar om nog te studeren aan de hogeschool in Den Haag. Mijn blik stond al op ‘internationaal’, dus toen zij terug moest dacht ik: waarom niet Brazilië?”

De twee trouwden in Recife, maar verhuisden uitein­ delijk naar São Paulo. “In het noordoosten zijn weinig mogelijkheden voor een carrière; São Paulo is het businesscentrum en economisch zwaartepunt”, verklaart Van Deelen, die sinds twee jaar voor Euromonitor werkt.

Euromonitor heeft, naast het hoofdkantoor in Londen, twaalf kantoren wereldwijd en doet marktonderzoek voor multinationals. Een heel internationale omgeving dus, en toch ervaart Van Deelen een Braziliaanse bedrijfscultuur. “Er zijn dingen waar ik als Nederlander nooit honderd procent aan zal wennen.” Direct zeggen dat je het ergens niet mee eens bent, is hier over het algemeen not done. “Je moet er meer omheen praten en context bieden.”

En dan is er een mix tussen formeel en informeel: Er heerst een sterke formele businesscultuur, terwijl men informeel gekleed gaat; ‘pakken en stropdassen zie je niet veel’. Aanspreekvormen zijn beleefd, maar tijdens overleggen onderbreekt iedereen elkaar.

In Nederland wensen we elkaar op vrijdag een fijn weekend, terwijl ze in Brazilië echt investeren in warme, persoonlijke vriendschappen op het werk. “Dat komt ook omdat de reistijd hier zo lang is; als je hier in de file staat, dan sta je écht in de file. Mensen zijn laat thuis en moeten vroeg weg, dat laat weinig ruimte over voor een sociaal leven.”

Naam Frans van Deelen Souza (27) Studie Business Administration met master Global Business & Stakeholder Management (2007-2012) Brazilië Woont en werkt in São Paulo

ea.magazine Herfst 2015

31

Daarom Rotterdam

Stigma’s en een levendige buurt RSM-alumnus Patrick Chan vervult een brugfunctie in Middelland in Rotterdam-West, een wijk die volop in ontwikkeling is.

Geef het nog een paar jaar, dan is de Rotterdamse wijk Middelland getransformeerd. Het begin is te voelen op de Nieuwe Binnenweg met haar creatieve ondernemers, vrolijke winkeltjes, hippe restaurants en de biologische supermarkt. “Deze buurt is enorm in ontwikkeling”, vertelt Patrick Chan in een van de appartementen die zijn familie beheert en dat binnenkort wordt verhuurd aan expats.

“Er zijn buurtinitiatieven, inspraakavonden en zelfs buurtbarbecues, er is participatie in de wijk; een groot contrast met het vervallen straatbeeld van vroeger.”

Middelland is dé wijk voor Chan, die twee jaar geleden afstudeerde aan de Rotterdam School of Management, Erasmus University (RSM). Middelland heeft volgens hem ‘veel onontdekte historie’ en de gemeente lijkt de opbouw van de wijk nu op te pakken. En hoewel het een beetje typisch is: de komst van jonge blanke gezinnen in de wijk heeft ook bijgedragen aan de totstandkoming van plannen en de bevordering van cohesie. “Ze hebben ideeën om de buurt te laten leven. Daarnaast is er nu in de wijk – eveneens typerend – dat Rotterdamse gevoel van ‘schouders eronder en gaan’ en dat heeft zowel op straat- als op wijkniveau effect.”

Op reis Chans familie bezit en beheert vastgoed in Middelland.

Hij werkt sinds zijn zestiende in het familiebedrijf, met verschillende periodes van intensiteit. Gaandeweg raakte hij betrokken bij veel zaken, wat meestal kwam door zijn kennis van de taal: hij spreekt drie Chinese taalstromingen: het Mandarijn, het Kantonees en het Hakka, zijn moedertaal.

Die taalkennis zet hij ook in om een brug te slaan tussen de Aziaten en de niet-Aziaten in de wijk. Daar liggen kansen, ziet Chan, maar er zijn vaak culturele drempels. “Ik krijg bijvoorbeeld weleens de vraag waarom Chinezen niet betrokken zijn of afwezig zijn bij inspraakavonden met de gemeente. Dat heeft verschillende oorzaken: vaak hebben ze het gevoel dat hun mening niet telt of dat ze niet serieus worden genomen.”

Chan probeert er alles aan te doen om sociale stigma’s weg te nemen. “Mensen komen elkaar niet tegemoet, terwijl je moeite moet doen om elkaar te begrijpen. Ik heb als jonge jongen weleens strubbelingen gehad met andere jongeren in de buurt en ik ging daarom reizen naar onder meer Marokko en Turkije om meer te weten te komen over andere culturen en omgangsvormen. In Italië praten ze bijvoorbeeld veel met hun handen, iets wat Chinezen vaak onnodig en afleidend vinden. Als je moeite doet, krijg je begrip voor elkaar. Hoe meer bereisd je bent, hoe groter je wereld wordt. Het reizen is voor mij een echte eyeopener geweest.”

32

ea.magazine Herfst 2015

Niet nog een afhaalchinees Zijn reiservaringen komen hem dagelijks van pas bij zijn werk. Chan zet zich in om zijn wijk divers te houden en werkt daarvoor samen met mensen die vanuit de gemeente zicht hebben op de ontwikkelingen in de wijk. “Ik houd bij potentiële huurders altijd rekening met wat ze toevoegen aan het aanbod. We willen niet teveel van hetzelfde; herenkapsalons en Chinese afhaalrestaurants zijn er bijvoorbeeld genoeg in deze wijk. En ik wil voorkomen dat Middelland verandert in een eenzijdige wijk met hoge huur- en vastgoedprijzen. Verschillende groepen mensen moeten in dezelfde buurt wonen, dan behoud je het karakter van de wijk en dat vind ik belangrijk.”

Ga ook eens hierheen!

De wijk Middelland is een multiculturele wijk waar statige lanen, drukke winkelstraten, straten met volkswoningbouw en drukke verkeerswegen elkaar afwisselen. Met bijzondere plekjes: Espresso Dates, Middellandplein 21B De komst van deze espressobar/lunchroom is volgens Chan een van de mijlpalen in Middelland. “De buurt had een plek nodig waar iedereen welkom was en deze zaak kwam precies op het juiste moment.

Het is een frisse adem door de wijk.” www.espressodates.nl Beautysalon Sultan, 1ste Middellandstraat 130B Herenkapsalons zijn er genoeg, maar een beautysalon voor vrouwen met een islamitische achtergrond was er nog niet. Sultan is een van de weinigen en staat bekend om de ontharingstechniek. Ook voor workshops en permanentemake-up-behandelingen.

Christian Roma Support, Vierambachtsstraat 20 Een Christelijke organisatie die zich inzet voor de Roma-gemeenschap in Roemenië. Wie kleding of meubels wil doneren is welkom. www.christianromasupport.nl De Lange Muur, West-Kruiskade 1A Niet gesitueerd in de wijk Middelland, maar iets verderop.

Dit is een van de beste Chinese restaurants van Nederland, volgens Chan. Het is recentelijk verbouwd en biedt goed eten voor een redelijke prijs.

Naam Patrick Chan Leeftijd 35 jaar Studie Business Information Management (RSM 2013) Functie Vastgoedconsultant Bijzonder Spreekt drie Chinese taalstromingen en presenteert elke dinsdag een Hakka-Chinees gesproken radio­programma via Chinese Radio & TV (te beluisteren via FunX Wereldomroep) Trots op de bijdrage van de Hakka-gemeenschap aan de ontwikkeling van de wijk Middelland

TEKST

Najat Chaatouf

Ronald van den Heerik studeerde tussen 1979 en 1983 Filosofie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.

FOTOGRAFIE

ea.magazine Herfst 2015

33

VERHOOG JE WAARDE Executive Education programma’s van Rotterdam School of Management, Erasmus University (RSM) hebben impact. Op jezelf, je werkzaamheden en je organisatie. Verhoog je waarde en kies het programma dat bij jouw carrière past.

RSM Executive Education

Kies bijvoorbeeld voor:

Korte programma’s (1 tot 10 dagen) op academisch niveau

The Power of Storytelling

Actuele kennis van gerenommeerde experts en onderzoekers

The Power of Presence

Breed aanbod in de vakgebieden Leiderschap, Strategie,

Advanced Management and Leadership Programme

Innovatie, Finance, Accounting, Marketing en Sales

Erasmus Executive Programme in Strategic Management

Geschikt voor verschillende carrièreniveaus en achtergronden

Diploma Programme in Business Management and Leadership Finance for Non-Financial Managers

Alumni van de Erasmus Universiteit Rotterdam ontvangen

Effective Negotiating Skills

10% korting.

The Art of Project Management

WWW.RSM.NL/OPEN ROTTERDAM SCHOOL OF MANAGEMENT 34 ea.magazine Herfst 2015 ERASMUS UNIVERSITY

Geaccrediteerd door

Familieportret

Vier familieleden bij de fontein op campus Woudestein.

De familie Van den Berg droeg bij aan het eeuwcadeau van ESE-alumni aan de EUR.

Naam Wouter van den Berg Leeftijd 30 jaar Studie Economics & Business (2002-2008), Neuroscience (2008-2010) Functie Scientific Explorer bij InsightYou BV

Naam Marius Catharinus de Lange Leeftijd 88 jaar Studie Bedrijfseconomie (1945-1953) (twee jaar onder­ broken i.v.m. militaire dienst) Functie gepensioneerd, was managing director Aqualon BV

TEKST EN FOTOGRAFIE

Ronald van den Heerik

Naam Ineke van den Berg – de Lange Leeftijd 60 jaar Studie Klinisch epidemiologie (2004), promotie Erasmus Medisch Centrum (2010) Functie eigenaar praktijk complementaire zorg: Praktijk Rodenrijs

Naam Jelle van den Berg Leeftijd 60 jaar Studie Fiscale economie (1974 -1981) Functie Verbonden aan het Fiscaal Economisch Instituut van de EUR, Eigenaar Duoberg Consultants BV

Drie generaties van een EUR-familie De familie Van den Berg- De Lange is een echte EUR-familie.

Een ontmoeting met vier van de leden.

Kleinzoon Wouter studeerde cum laude af in de economie én in de neurowetenschappen. Sinds twee jaar probeert hij, samen met drie anderen, zijn kennis in te zetten bij talentontwikkeling van professionals.

Uit DNA leiden ze eigenschappen en talenten af die doorgegeven zijn door je ouders. “Als je dat combineert met wat je daar in de loop van je leven mee hebt gedaan, kan je tot een aardig ontwikkelpad komen waarmee je meer uit jezelf kunt halen.”

Wouter is een levend voorbeeld van hoe twee ouders ‘samenkomen’ in hun kind: moeder Ineke promoveerde aan het Erasmus MC, vader Jelle is fiscaal econoom.

Ineke had een eigen praktijk in fysiotherapie en acupunctuur toen ze door onderzoekers van het pijnbehandelcentrum van het Erasmus MC werd gevraagd om tijdens een onderzoek een placebogroep te begeleiden. “Daar ben ik over gaan publiceren en ik ben aansluitend gevraagd om promotieonderzoek te doen. Mijn onderwerp was

‘De bijdrage van acupunctuur en moxatherapie aan de gezondheidszorg, een op bewijsmateriaal gebaseerde benadering’.”

Jelle wilde sociaal geograaf worden, waarvoor het kandidaats Economie een geschikte opstap was. Het vak Fiscale economie maakte hem echter zo enthousiast dat hij besloot dat vak in Rotterdam te blijven studeren. “Iets wat mijn twee broers, vader en beide grootvaders ook hebben gedaan.” Nu is hij zelf docent Fiscale economie en heeft een consultancybedrijf.

Grootvader Marius studeerde Bedrijfseconomie aan de Nederlandse Economische Hogeschool (NEH) aan de Pieter de Hooghweg, de voorloper van de huidige EUR. “Als ik met de tram van mijn kamer in Kralingen naar de NEH reisde, zag ik langs de hele route de bergen puin van het bombardement nog liggen.” Als lid van het SSR heeft hij tot enkele jaren geleden nog de jaarlijkse reünie bezocht.

Lees meer op eamagazine.eur.nl >

ea.magazine Herfst 2015

35

Crowdfunding

Voor de beste ideeën van de universiteit Bijdragen aan bijzondere projecten van de Erasmus Universiteit? Dat kan vanaf 9 november 2015 via het platform crowdfunding.eur.nl. Het platform presenteert uiteenlopende projecten van studenten en faculteiten waar geen of niet genoeg geld voor is. Kies een project, doneer, en u maakt het mede mogelijk!

Het zweetkamertje van de Universiteit Leiden, het kamertje waar afgestudeerden traditiegetrouw hun naam op de muur schrijven, moest vorig jaar gerestaureerd worden – een dure klus waar geen budget voor was. Met een crowdfund­ actie onder Leidse alumni lag het benodigde bedrag binnen een week op tafel.

De Leidse actie krijgt landelijke aandacht en aan de Erasmus Universiteit Rotterdam bevestigt het het idee dat mensen die betrokken zijn bij een universiteit – oud-studenten, medewerkers, relaties – graag geven voor projecten die relevant en waardevol zijn. Dat komt goed uit. Op de universiteit zijn veel ideeën om de Erasmus Universiteit Rotterdam sterker, mooier en beter te maken, maar er is steeds minder geld voor alles wat buiten het reguliere onderwijs en onderzoek valt. Zo ontstaat het plan voor een crowdfundplatform.

36

ea.magazine Herfst 2015

Concrete projecten Het platform is een plek waar de beste ideeën en projecten worden verzameld en gepresenteerd, en waar plannenmakers worden begeleid. Op het platform is plek voor projecten die de ambities van de Erasmus Universiteit ondersteunen, vertelt Carien van der Wal, projectleider van het platform. “Dat kan een project zijn dat studenten ondersteunt, maar ook de restauratie van een belangrijk kunstwerk op de campus.” Het zijn concrete, niet al te grote projecten die snel resultaat laten zien. Faculteiten, maar ook studenten kunnen hun project indienen.

‘Op het platform is plek voor ­projecten die de ambities van de ­Erasmus Universiteit ondersteunen’

Alumni Iedereen die bij wil dragen, is uiteraard welkom, maar de universiteit hoopt vooral op betrokken alumni. “Veel van onze alumni zijn trots op de universiteit en hebben veel te danken aan hun studietijd hier”, zegt Pieter Kuijt, directeur Marketing & Communicatie. “Dit is een manier om iets terug te geven aan de universiteit en om ook kansen te bieden aan een nieuwe generatie studenten.”

Met hun gift kunnen donateurs echt een verschil maken, stelt hij. “We leven in een kennismaatschappij, en universiteiten zijn belangrijke kennisinstituten.

Veel ontwikkelingen die we de komende jaren kunnen verwachten, steunen op hetgeen er nu op de universiteiten gebeurt. Tegelijkertijd is er minder geld beschikbaar.

Als een alumnus de universiteit een warm hart toedraagt, concreet ziet waar het geld aan besteed wordt en vertrouwen heeft in ons, dan denkt hij hopelijk: ‘Ik geef graag aan goede doelen en de universiteit doet dingen die de toekomst van mijn kinderen en die van de samenleving als geheel een stukje beter maken.’”

U kunt nu al doneren!

Body Donation Memorial Site Monument door Erasmus MC Jaarlijks doneren zo’n honderd mensen hun lichaam na overlijden aan de snijzaal van het Erasmus MC ten behoeve van onderwijs en onderzoek. Zij leveren daarmee een onmiskenbaar grote bijdrage aan de medische wetenschap. Ze hebben echter geen vaste begraafplaats of een gedenkplaats waar hun nabestaanden naartoe kunnen. Daarom wil het Erasmus MC een monument plaatsen op de begraafplaats Hofwijk. Een monument om de donateurs met respect te bedanken en te eren.

Uit reacties van nabestaanden is gebleken dat de behoefte hieraan groot is.

‘Dit is een manier om iets terug te geven aan de universiteit’ Bruggen bouwen Het gaat niet alleen om geld, ook om verbinding.

De Erasmus Universiteit betrekt haar alumni steeds meer bij wat ze doet op allerlei fronten, of dat nu in bestuursfuncties is of middels gastcolleges, mentorschap of uitwisselingsprogramma’s. Kuijt: “Alumni zijn ontzettend belangrijk. Zij zijn onze ambassadeurs.”

Ook bij de projecten op het crowdfundplatform kan het om meer gaan dan de donatie. Om de projecten van de grond te krijgen zoekt de universiteit gericht naar mensen die het project kunnen steunen en versterken. Van der Wal: “Zij worden mede-eigenaar. Zo bouwen we bruggen tussen studenten, alumni, wetenschappers, bedrijven, belangrijke stakeholders en de stad als geheel.”

Kleine beetjes Het platform geeft de donateur zekerheid dat het geld goed terechtkomt. “We eisen 100 procent transparantie van de projecteigenaar”, vertelt Van der Wal. “Natuurlijk, geld werven kost geld. De projecteigenaar kan dit zelf financieren, maar dat is niet altijd mogelijk. Dan gaat er dus een gedeelte van het opgehaalde bedrag naar de campagne.” Als het streefbedrag niet opgehaald wordt en er is onvoldoende financiële dekking, krijgen alle donateurs hun geld terug. “We vragen trouwens geen absurde bedragen. Haalbaarheid staat voorop. Donateurs kunnen met een paar euro het verschil maken!” Kuijt haakt in: “Stel je eens voor dat duizend alumni allemaal tien euro doneren - wat je met dat geld al kunt bereiken!

We geloven dat we het crowdfundplatform samen met onze alumni tot een succes kunnen maken. Het zou gek zijn als dit niet zou lukken.”

Get Started Programma voor ondernemers door het Erasmus Center for Entrepreneurship Ondernemerschap zit in het DNA van de Erasmus Universiteit. Via het Get Started-programma stimuleert het Erasmus Centre for Entrepreneurship (ECE) ambitieuze studenten om hun idee om te zetten naar een bedrijf. Studenten krijgen gedurende tien weken coaching van ervaren ondernemers, investeerders en experts, een werkplek op de ECE-campus en bouwen aan hun netwerk binnen de ECE-community. Het ECE wil het programma naar een hoger niveau tillen en de capaciteit uitbreiden om zo meer studenten de kans te geven om hun ondernemende ambities waar te maken.

Meer over het ECE op pagina 24.

Karin Koolen Erasmus Universiteit Rotterdam Erik Fecken TEKST

FOTOGRAFIE

ea.magazine Herfst 2015

37

Contactgegevens

Erasmus Universiteit Rotterdam alumni@eur.nl 010 408 11 10 www.eur.nl/alumni

EAV Erasmus Alumnivereniging eav@erasmusalumnivereniging.nl 010 414 94 07 www.erasmusalumnivereniging.nl

Erasmus Trustfonds secretariaat@trustfonds.nl 010 411 05 96 www.trustfonds.nl

ESE Erasmus School of Economics Charles Hermans hermans@ese.eur.nl 010 408 18 03 www.esealumni.nl

FSW Faculteit der Sociale Wetenschappen Marjolein Kooistra kooistra@fsw.eur.nl 010 408 21 35 www.eur.nl/fsw

ESL Erasmus School of Law Martijn Roos m.roos@law.eur.nl 010 408 96 99 www.esl.eur.nl/alumni

FW Faculteit Wijsbegeerte Ceciel Meiborg meiborg@smc.eur.nl 010 408 89 80 www.eur.nl/fw

Erasmus MC Gonny Pasaribu alumni@erasmusmc.nl www.erasmusmc.nl/alumni

38

ea.magazine Herfst 2015

ESHCC Erasmus School of History, Culture and Communication Geschiedenis & Cultuur Sabai Doodkorte doodkorte@eshcc.eur.nl 010 408 28 74 IBCoM & Mediastudies Renee Mast mast@eshcc.eur.nl 010 408 20 06 Lidewij Radix radix@eshcc.eur.nl 010 408 23 09 www.eshcc.eur.nl

RSM Rotterdam School of Management, Erasmus University Anita Törok atorok@rsm.nl 010 408 26 98 www.rsm.nl/alumni

iBMG instituut Beleid & Management Gezondheidszorg Stefan Groen alumni@bmg.eur.nl www.eur.nl/bmg

IHS Institute for Housing and Urban Development Studies Charmae Nercua nercua@ihs.nl 010 408 98 74 www.ihs.nl/alumni

ISS International Institute of Social Studies Sandra Nijhof sandra.nijhof@eur.nl 070 426 04 14 www.iss.nl/alumni

Colofon

Erasmus Alumnimagazine / ea. is een uitgave van de stafafdeling Marketing en Communicatie van de Erasmus Universiteit. ea. wordt binnen Nederland kosteloos toegezonden aan alumni van de EUR die ingeschreven staan in de Erasmus Alumni Database. Aanmelden via alumni@smc.eur.nl.

Verhuisd? Geef het door aan het alumni office alumni@smc.eur.nl.

De oplage van de papieren ea. is 36.000.

Er is ook een digitaal magazine, te vinden op eamagazine.eur.nl Liever een digitaal magazine?

U kunt ervoor kiezen om elk half jaar het digitale magazine in uw mailbox te ontvangen, in plaats van dit papieren blad. Beter voor het milieu, en zeker zo leuk. Wilt u dat, geef dat dan door via alumni@smc.eur.nl.

Uitgave Jaargang 5, ea. 11, herfst 2015 De volgende ea. verschijnt lente 2016 Redactieadres EUR, afdeling SM&C Postbus 1738 3000 DR Rotterdam alumni@smc.eur.nl www.eur.nl/alumni Bladmanager Carien van der Wal, alumni & corporate relations officer Redactie Wieneke Gunneweg, hoofdredacteur Mieke Fiers, eindredacteur Aan dit nummer werkten mee Najat Chaatouf, Mieke Fiers, Ronald van den Heerik, Karin Koolen, Michael Kurtz, José Luijpen, Geert Maarse, Pauline van der Meer Mohr, Dennis Mijnheer, Sanne van der Most, Ad van Tiggelen, Sjoerd Wielenga, Levien Willemse, faculteiten EUR, inclusief Erasmus MC, IHS en ISS Advertenties Carien van der Wal, Milan Baars Druk OBT, Den Haag Vormgeving Ontwerpwerk, Den Haag Cover Sanne van der Most Redactie Advies Commissie De RAC bestaat uit vertegenwoordigers van de faculteiten en alumniverenigingen van de EUR en heeft een adviserende rol bij de totstandkoming van ea. © Erasmus Universiteit Rotterdam Niets uit deze uitgave mag zonder schrifte­ lijke toestemming van de uitgever geheel of gedeeltelijk worden overgenomen.

YOUR DEGREE HAS TAKEN YOU THIS FAR,

WE WILL HELP YOU GO FURTHER… RSM ALUMNI LIFELONG LEARNING SCHOLARSHIP

At Rotterdam School of Management, Erasmus University (RSM) we believe in and foster life-long learning. In recognition of this ideal, we are offering alumni from the RSM and EUR Bachelor and/or Master degrees a Lifelong Learning Scholarship awarded as a tuition fee waiver for the 2016 intake of our MBA programmes and our Dutch Part-time Master Bedrijfskunde programme.

Find out how these programmes can complement your previous degree and enhance your career by contacting: For MBA programmes - Vasileios Zaravellas: vzaravellas@rsm.nl For Part-time Master Bedrijfskunde - Klaas Wassens: kwassens@rsm.nl

WWW.RSM.NL/LIFELONGLEARNING ROTTERDAM SCHOOL OF MANAGEMENT ERASMUS UNIVERSITY

ea.magazine Herfst 2015

39

KOOPHUIS? HUURHUIS? JOUWHUIS!

ONTDEK ONS AANBOD: NIEUWBOUW WONINGEN vanaf € 167.500 v.o.n.

BESTAANDE WONINGEN vanaf € 50.000 tot € 350.000*

VRIJ SECTOR HUURWONINGEN vanaf € 711,-*

BIJ ONS KUN JE TERECHT VOOR JOUW KOOP- OF HUURHUIS IN HEEL ROTTERDAM!

WIL JE WETEN WAT HET BESTE BIJ JOU PAST? DOE DAN DE KOPEN OF HUREN TEST OP

JOUWHUIS.NU

YOUR HOME At Woonstad Rotterdam we have the appartment or house tailor made to suit your needs. Included in our portfolio is a large and varied selection of Real Estate and private accommodation to let in the vibrant and modern World port of Rotterdam. Not only do we can offer houses to buy from € 50.000 and upwards we can also provide the option of roomy and spacious houses/appartments to rent from € 711,- a month.

These are immediately available without the need of a deposit and free of real estate agents charges or fees and no fixed term leasing agreement. Check out our latest offers at jouwhuis.nu

JE VINDT ONS COMPLETE AANBOD OP JOUWHUIS.NU 010-4408800

JOUWHUISRDAM ATROTTERDAM

*direct beschikbaar

WOONSTAD ROTTERDAM HEEFT DE WONING DIE JOU PAST