Schoonheid

beeld familie Spek beeld Jaco van den Brink

beeld Stijnie van Noordennen

Metamorfose

Gerco Verdouw

De natuur ondergaat momenteel een metamorfose, een gedaanteverwisseling. De groene jas van de zomer gaat uit, het veelkleurige kleed van de herfst verschijnt. Soms doet al die kleurenpracht gewoon zeer aan je ogen. Zo veel schoonheid in één keer. Het lijkt wel alsof de ogen dat even niet kunnen verwerken. Wat is het daarom heerlijk om tijdens een wandeling in de natuur op een omgevallen boomstam te gaan zitten en gewoon even te genieten van de pracht en praal van een herfstbos. Of van één boom in herfsttooi. Of van een groepje minipaddenstoelen. Of van een heel normale vlieg op een vliegenzwam. Of van… noem maar op. Neem in ieder geval de tijd om je te verwonderen over de metamorfose die herfst heet.

„Topkwaliteit rozen telen is precisiewerk”

Pligt Professionals is een begrip in de glastuinbouwsector. Op drie moderne kwekerijen worden verschillende bloeiende potplanten, groene planten en tuinplanten geteeld.

ekelijks verlaten ca.

W300.000 planten het bedrijf en vinden hun weg naar talloze consumenten in Europa. Belangrijke producten zijn de potroos, campanula en begonia. Verder worden kerststerren, groene planten en gentiana’s geteeld. “Voor elk seizoen een bloeiende verrassing” is het credo. In het Westland wordt druk gebouwd aan de uitbreiding met 19.000 m2 van de vestiging die ingericht is voor de potrozenteelt. Directeur Gert van der Pligt (46): „De vraag naar onze rozen is groot. Met onze jarenlange expertise en professionele werkwijze sluiten we naadloos aan bij de wens van onze klanten. Behalve groothandels en tuincentra zijn dat vrijwel alle supermarkten in de omringende exportlanden. We gaan elke uitdaging aan en groeien met onze klanten mee.”

Persoonlijke begeleiding In de hal is het een prettige drukte. Teamleider Expeditie Roan Dechering (21) haalt net een nieuwe order van de printer en checkt de specificaties. Roan zorgt dat de inpakkers en order pickers weten wat er van hen verwacht wordt. Elke order wordt met zorg verpakt en uitgeleverd. „Eén van onze kernwaarden is betrouwbaarheid. Als eindverantwoordelijke voor de dagelijkse leveringen wil ik daaraan voldoen.” Roan werkt sinds begin 2021 bij Pligt Professionals. „Ik zocht een werkplek voor mijn afstudeerstage voor de opleiding Logistics Engineering en wilde daarna meteen aan de slag. De persoonlijke begeleiding is goed. Iedereen die hier start, krijgt een inwerkschema en een buddy die de eer-

Werkplezier

Operationeel directeur Arjan van der Pligt (29) is dankbaar te zien dat in de teams onderling goed en warm wordt samengewerkt. Er is betrokkenheid, oog voor elkaar en een drive om meters te maken. „In onze branche maken onze mensen echt het verschil in wie we zijn vanuit onze identiteit en mentaliteit. Een goede samenwerking en ruimte voor persoonlijke ontwikkeling laten niet alleen onze planten, maar vooral ook onze mensen bloeien en groeien!” Bedrijfsleider Gert-Jan van der Pligt (23): „Op een positieve manier de vaart en plezier in het werk houden, is niet iets wat aan komt waaien. Daar investeren we in. Onze mensen zijn trots op hun bedrijf en voelen er zich verantwoordelijk voor dat alleen de beste planten naar onze klanten gaan.” ste weken naast je staat en je helpt waar nodig. Als team werken we hard en zeker in piekweken is het flink de mouwen opstropen. Maar wanneer de orders de deur uit zijn, geeft dat een voldaan en trots gevoel, omdat we het met elkaar toch weer gefixt hebben!” Roan vindt de mogelijkheid tot doorleren erg waardevol. „Voor persoonlijke ontwikkeling is hier veel ruimte. Zelf hoop ik me de komende jaren verder te ontwikkelen in het leidinggeven aan een groot team.”

Van stek tot roos Middenin de kwekerij staat teeltspecialist Ronald van Os (51). Hij controleert een partij net gestekte potrozen en noteert zijn bevindingen in zijn registratieprogramma. „Ik heb achtentwintig jaar met mijn vader en broer een snijrozenkwekerij gehad. Na de verkoop van onze kwekerij in 2017 kwam Pligt Professionals op mijn pad.” De teelt van rozen is Ronald op het lijf geschreven. „Wij telen rozen van eigen stekmateriaal en stellen hoge eisen aan onze rassenselectie. Het telen van goede en sterke rozen gaat niet vanzelf. Alle stappen in het teeltproces luisteren heel nauw. Het moment van bewortelen, snoeien, toppen, groeiregulatie, enzovoort, zijn bepalend voor de kwaliteit. Maar ook de regeling van het kasklimaat, de belichting en de inkoop van energie zijn van groot belang. Steeds zijn we op zoek naar procesoptimalisatie en kwaliteitsverbetering.”

Collega’s gezocht Ronald heeft veel vrijheid in zijn werk. „Als er opmerkingen zijn over mijn werk, hoor ik dat zeker, maar tegelijkertijd krijg ik ook complimenten als ik een prachtige teelt neerzet. Het is geweldig om de rozenteelt door te ontwikkelen in de kassen die nu gebouwd worden. Dat geeft natuurlijk drukte en extra werk. Nieuwe collega’s zijn daarom erg welkom; het is prachtig werk.”

Wat is Draagt Elkanders Lasten precies? „Een jaarlijkse actie die de Erdee Media Groep organiseert. Ieder jaar selecteren we een paar projecten van hulporganisaties waarvoor we geld ophalen. Door middel van verhalen in de krant en via sociale media brengen we die projecten onder de aandacht, zodat lezers weten waar hun donatie naartoe gaat.”

Hoe wordt de selectie van projecten gemaakt? „Dat is mijn taak, in overleg met het bestuur van de Stichting Draagt Elkanders Lasten. Hulporganisaties laten ons weten met welke projecten ze bezig zijn. In een langdurig en zorgvuldig proces bepalen we voor welke projecten we geld gaan ophalen – ik ben nu al bezig voor de acties van 2024 en 2025. Eerst kijk je of een project qua identiteit bij ons bedrijf past. Dan onderzoek je of het goed is georganiseerd, en of het op eigen kracht verder kan als de RD-actie weer voorbij is. Uiteindelijk selecteren we per jaar een aantal projecten die in hetzelfde land draaien en thematisch bij elkaar passen.”

Of iets een deugdelijk project is, dat kun je toch alleen bepalen als je het met eigen ogen ziet? „Dat klopt. Als we een goed gevoel hebben bij een project, breng ik daarom eerst een bezoek aan het land om te zien of dat goede gevoel terecht is. Tijdens dat bezoek tref ik ook voorbereidingen voor de journalistieke reis die ik maak in het voorjaar vóór de actie begint te lopen. Als de

Ab Jansen. beeld Jaco Klamer

actie voorbij is, maak ik nog een reis om te zien of het geld goed besteed wordt.”

Wat doet u tijdens die journalistieke reis? „Ik ga altijd samen met een fotograaf op pad, de laatste jaren was dat steeds Jaco Klamer. En meestal zijn er lokale mensen van de hulporganisatie die ons begeleiden en als tolk fungeren. Met die kleine delegatie brengen we allerlei bezoeken, waarbij ik als het ware aan de voeten van mensen ga zitten om hun verhalen te horen. Zij zijn

Liberia, 2009. beeld Gerrit Roos Moldavië, 2019. beeld Jaco Klamer

„Soms word ik –ten onrechte natuurlijk– als een held onthaald, met slingers en zang”

Ab Jansen, coördinator RD-actie

immers degenen voor wie het project is bedoeld. Soms zie je hen het zich afvragen: waarom komt die man helemaal uit Nederland hierheen om ons te bezoeken?

In 2018 was de actie bijvoorbeeld voor vervolgde christenen in India. Tijdens mijn bezoek heb ik veel van die christenen ontmoet en uitgebreid geïnterviewd. Ik wil recht doen aan die mensen, dus dat betekent: goed luisteren. Dat kost veel tijd en energie. Aan het einde van zo’n reis ben ik bekaf.” Wat maakt u zoal mee tijdens zo’n reis? „In India bijvoorbeeld, bezocht ik een kleine christelijke gemeente in een dorp waar ook een grote hindoetempel stond. In dat gebied hadden hindoeradicalen een paar jaar daarvoor gruwelijke moorden op christelijke voorgangers gepleegd. Die moordenaars liepen vrij rond, want de politie durfde er uit lijfsbehoud niets tegen te doen.

Terwijl ik in gesprek was met de weduwe van een vermoorde predikant, kwam er ineens een politieagent binnen en ging zitten. Dat was heel ongemakkelijk, want die agent mocht niet weten waar wij over spraken. Hij was vanwege nalatigheid namelijk medeschuldig aan die moorden en wilde mogelijk niet dat dit aan een buitenlandse journalist werd verteld. We staakten het interview en gingen zogenaamd gezellig koiedrinken, tot de agent weer vertrok. Je voelt op zo’n moment heel goed hoe kwetsbaar christenen daar zijn.”

Zijn het vaak gevaarlijke bezoeken? „Nee, dat valt mee. Soms word ik zelfs –volstrekt ten onrechte natuurlijk– als een held onthaald, met slingers en gezang. Ik heb inmiddels wel een idee van hoe koning Willem-Alexander zich op Koningsdag moet voelen.

Meestal word ik ook gevraagd om een toespraak of een soort preek te houden. Dat hoet voor mij niet zo, maar je kunt zo’n verzoek niet weigeren.

In 2017 was ik in Myanmar. We bezochten een

Myanmar, 2017. beeld Jaco Klamer Ethiopië, 2001. beeld Henk Visscher

kerkdienst. Een kwartier voor de dienst begon, vroegen ze me of ik een stichtelijk woord wilde spreken. De vraag overviel me: waar moest ik het over hebben?

Nu stond de kerk op een berg die we eerst hadden moeten beklimmen. Hijgend was ik boven gekomen. Toen dacht ik: laat ik mijn toespraak houden over Paulus’ woorden uit Romeinen 8: de ganse schepping zucht. Daar komt ook het beeld van een barende vrouw in voor. Het leek me aardig om dit beeld wat concreet te maken. Terwijl ik dat in geuren en kleuren aan het vertellen was, probeerde iemand van de hulporganisatie mij met gebaren tot de orde te roepen. Wat bleek? In Myanmar is het spreken over zwangerschap en geboorte een groot taboe. Dat beeld was daar dus niet zo gelukkig gekozen.

Zulke bijzondere voorvallen maak je geregeld mee.”

De eerste actie was in 1974, voor een ziekenhuis in Israël. Sinds wanneer bent u erbij betrokken? „In 1986 ben ik bij het RD gaan werken, als buitenlandredacteur met Azië als aandachtsgebied. Twee jaar later werd ik al gevraagd om voor de RD-actie een reis te maken naar India. De opzet was toen wel anders dan nu. Gerrit Roos deed de organisatie, en ahankelijk van het gebied waar het project draaide, werd een collega gevraagd om de journalistieke reis te maken.

Later werd besloten dat Roos alles zelf ging doen, de organisatie en de reizen. In 2013 moest hij daar vanwege gezondheidsklachten mee stoppen. Vanaf dat moment heb ik het van hem overgenomen.”

In 2019 werd meer dan een miljoen euro opgehaald. De laatste jaren is de opbrengst sowieso veel hoger dan voorheen. Hoe verklaart u dat succes? „Toen mij in 2013 werd gevraagd of ik de organisatie wilde overnemen, heb ik gezegd: Prima, maar dan moeten we het wel anders aan gaan pakken. Bij zo’n actie is het nodig dat je de verhalen van de mensen dichtbij brengt. Fotograie is

„De opbrengst gaat volledig naar de goede doelen”

dus heel belangrijk. Daarom heb ik als voorwaarde gesteld: er moet weer een fotograaf mee. In het verleden deden we dat al wel, maar die was wegbezuinigd.

Vroeger maakten we tien grote verhalen; nu zijn dat veertig kleinere artikelen, met nog meer focus op het menselijke aspect. En we maken zo mogelijk ook video’s. Blijkbaar werkt deze aanpak, want de opbrengst is fors gestegen. Met dank aan onze lezers.”

Cambodja, 1999. beeld Henk Visscher Pakistan, 2000. beeld Sjaak Verboom

Hoeveel geld blijt er aan de strijkstok hangen? „Bij onze stichting niets. Het kost de Erdee Media Groep alleen maar geld. Zo ben ik sinds kort het hele jaar fulltime met de RD-actie bezig, dus het kost sowieso een jaarsalaris. Daarnaast moeten de reizen betaald worden.

Vroeger werden die onkosten van de opbrengst afgehaald, maar tegenwoordig doen we dat niet meer. De opbrengst gaat nu volledig naar de goede doelen. In de keuze voor een project kijken we natuurlijk wel naar de betrouwbaarheid van een organisatie. Hebben we er geen vertrouwen in dat het geld goed besteed wordt, dan gaan we niet verder met zo’n organisatie in zee.”

Wat de acties voor efect hebben gehad, daar lezen we weinig over. Hoe komt dat? „De stichting krijgt na twee, drie jaar een rapportage van de betrokken organisaties over hoe het geld besteed is. Intern wordt dus wel degelijk achteraf controle gedaan. Daar valt in de krant veel over te schrijven, maar tot nog toe is het daar niet van gekomen, omdat ik, als de RD-actie was afgelopen, meteen weer fulltime als buitenlandredacteur aan de slag moest.

Nu ik sinds kort mijn volledige agenda aan de actie mag besteden, wil ik graag over de bestedingen van al dat geld gaan schrijven. En geloof me; dat wordt in de meeste gevallen echt goed besteed. Komend voorjaar hoop ik de lezers van het Reformatorisch Dagblad daar meer over te vertellen.”

Malawi, 2021. beeld Jaco Klamer

Israël, 2006. beeld Sjaak Verboom

Uganda, 2016. beeld Jaco Klamer China, 2008. beeld Gerrit Roos