Περιοδικό "Unlocking the Truth" (Τεύχος 11)

Page 1


Το Unlocking the Truth σας καλωσορίζει σε ένα νέο ταξίδι στην «άλλη πλευρά» 11 Έρικ Σμυρναίος Το Καταραμένο Δάσος 15 Σταύρος Χατζόπουλος Οι Παραφυσικές Πτυχές της Μοντέρνας Ουφολογίας 23 Edoardo Russo UFO: Αυτά που Γνωρίζουμε Σήμερα 29 Αγγελική Παπανίκα Foo Fighters: Τ ο Μεγάλο Μυστήριο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου 35 Στάθης Γλιάτης Ιπτάμενες Μηχανές στην Αρχαιότητα 39 Νίκος Αποστολόπουλος Νταβέτι: Η Μυστικιστική Τελετή της Κρήτης

3 Ψυχικές ‘Έρευνες 5 Cosmos News 9 Μυστήρια από την Αρχαιότητα 43 Στενές Επαφές 45 Ο Ελληνικός Τύπος στην Υπηρεσία του Παραφυσικού 47 Αποφθέγματα Μεγάλων Προσωπικοτήτων

Το Unlock the Truth, είναι ένα τετραμηνιαίο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα περιοδικό που διανέμετε ΔΩΡΕΑΝ από την Ερ.Ε.Ν.Ζω, και ασχολείται με την έρευνα του αγνώστου και των ανεξήγητων φαινομένων. Ολόκληρο το έργο στηρίζεται αποκλειστικά σε δωρεάν παραχώρηση υλικού (προσωπικές έρευνες, κείμενα, φωτογραφίες) ερευνητών, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στο χώρο της εναλλακτικής αναζήτησης. Οι παραπομπές σε ιστοσελίδες δεν αποτελούν διαφημιστικό μήνυμα, καθώς είναι blog μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, και δημοσιεύονται δωρεάν. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Κείμενα, γραφικά, λογότυπα, φωτογραφίες, αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία και ως συλλογικό έργο προστατεύεται κατά τις σχετικές διατάξεις του ελληνικού δικαίου, του ευρωπαϊκού δικαίου και των διεθνών συμβάσεων περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Η μη τήρηση των ανωτέρω επισύρει τις κυρώσεις του Ν. 2121/1993, άρθρο 66. Τα άρθρα που υπογράφονται δεν εκπροσωπούν υποχρεωτικά την άποψη του περιοδικού.


ΙΔΡΥΤΗΣ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ Νίκος Αποστολόπουλος ΒΟΗΘΟΙ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗ Γιάννης Σφιγκάκης Δήμητρα Καλλινίκου ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ Μαρία Καμπουρέλη Rosmary Andonelos ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ Νίκος Αποστολόπουλος Σ’ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΓΡΑΦΟΥΝ Σταύρος Χατζόπουλος Έρικ Σμυρναίος Αγγελική Παπανίκα Edoardo Russo Στάθης Γλιάτης Νίκος Αποστολόπουλος

ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ – ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Θανάσης Βέμπος Απόστολος Χειρδάρης Γιώργος Λεκάκης Μηνάς Τσικριτσής Αντώνης Αντωνιάδης Δημήτρης Μακριδόπουλος Ματθαίος Αικατερινίδης Παναγιώτα Πρέκα Παπαδήμα Γιώργος Χαραλαμπίδης Ειρήνη Σπανοπούλου Στελίνα Μαργαριτίδου Δήμητρα Παράσχου Σταυρούλα Κωνσταντοπούλου Βαγγέλης Βενιζέλος Jose Antonio Caravaca Ματίνα Μαντά Αγγελής Μπεκιάρης Email: UtTmagazine2017@gmail.com


Η Ελληνική Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών (ΕΕΨΕ), η πρώτη εταιρία που ασχολήθηκε επιστημονικά με τη μελέτη και τη καταγραφή παραφυσικών φαινομένων στην Ελλάδα, ιδρύθηκε επίσημα το Δεκέμβριο του 1924 από τον Άγγελο Τανάγρα, ψυχοφυσιολόγο και για πολλούς «πατέρα» της ελληνικής παραψυχολογίας. Η εταιρεία του αναγνωρίστηκε από την αντίστοιχη Βρετανική Εταιρία Ψυχικών Ερευνών, και σύντομα πραγματοποιήθηκαν πολλά πειράματα, πάνω στην τηλεκίνηση και την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου. Από το 1925 εξέδιδε το επιστημονικό περιοδικό «ΨΥΧΙΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑΙ», δημοσιεύοντας ψυχολογικά και παραψυχολογικά κείμενα. Μέσα από τη συγκεκριμένη στήλη του περιοδικού «Unlocking the Truth» θα επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε σπάνια άρθρα από το πλούσιο και εντυπωσιακό αρχείο του περιοδικού που έχουν διασωθεί, κόντρα σε μια εποχή που έχουμε απομυθοποιήσει και καταρρίψει τα πάντα.



COSMOS NEWS Συγκλονιστική φωτογραφία: Ρώσος επιστήμονας φωτογράφισε την ψυχή την στιγμή του θανάτου Ρώσος επιστήμονας φωτογραφίζει τη ψυχή που αποχωρεί τη στιγμή του θανάτου: Η στιγμή της απενσάρκωσης, κατά την οποία η ψυχή αποσπάται από το φυσικό σώμα, φωτογραφήθηκε από τον Ρώσο επιστήμονα Konstantin Korotkov, ο οποίος φωτογράφησε την ακριβή στιγμή του θανάτου ενός ανθρώπου με βιοηλεκτρογραφική κάμερα. Η ληφθείσα εικόνα, χρησιμοποιώντας την μέθοδο gas discharge visualization, μια δηλαδή προηγμένη τεχνική της φωτογράφησης τύπου Κirlian, απεικονίζει με μπλε χρώμα την ζωτική ενέργεια του ατόμου να εγκαταλείπει σταδιακά το σώμα. Σύμφωνα με τον Korotkov, ο ομφαλός και το κεφάλι είναι τα μέρη από τα οποία αποσπάται πρώτα η δύναμη αυτή (η οποία αποτελεί την ψυχή), ενώ η βουβωνική χώρα και η καρδιά είναι οι τελευταίες περιοχές όπου το σώμα συνδέεται με το πνεύμα πριν αυτό περάσει στην φαντασμαγορία του απείρου. Η τεχνική αυτή που αναπτύχθηκε από τον Korotkov, ο οποίος εκτός άλλων είναι διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Φυσικής της Πετρούπολης, έχει εγκριθεί ως επίσημη ιατρική τεχνολογική μέθοδος από το Υπουργείο Υγείας της Ρωσίας και χρησιμοποιείται από περισσότερους από 300 γιατρούς παγκοσμίως για τον έλεγχο του άγχους καθώς και την καταγραφή της προόδου ασθενών που υποβάλλονται σε θεραπείες ασθενειών όπως ο καρκίνος. Ο Korotkov υποστηρίζει πως η τεχνική ενεργειακής απεικόνισης που ανέπτυξε, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρακολούθηση κάθε είδους βιοφυσικής ανισορροπίας και την διάγνωση αυτής σε πραγματικό χρόνο καθώς και για την εξακρίβωση των ψυχικών δυνάμεων ενός ατόμου. Η τεχνική αυτή, η οποία καταγράφει (ή μετρά) την διεγερμένη ακτινοβολία, ενισχύεται από το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο και αποτελεί μια πιο προηγμένη εκδοχή της τεχνολογίας που αναπτύχθηκε για την μέτρηση και καταγραφή της αύρας από τον Semyon Kirlian.

Κυνηγοί εξωγήινων και UFO από 27 χώρες ενώθηκαν για να προετοιμάσουν τον κόσμο για την «πρώτη επαφή» Συνασπισμό ιδρύουν «κυνηγοί εξωγήινων» από 27 χώρες για να προετοιμάσουν τον κόσμο για την πρώτη επαφή… Ο Διεθνής Συνασπισμός Έρευνας για την Εξωγήινη Ζωή (ICER) σχηματίστηκε την ώρα που το Πεντάγωνο ετοιμάζεται να δημοσιεύσει μία λεπτομερή αναφορά για όσα μέχρι σήμερα η αμερικανική κυβέρνηση γνωρίζει για τους εξωγήινους. Σε μία δήλωση που δημοσιεύτηκε μαζί με ένα βίντεο στο YouTube για την ίδρυση του Συνασπισμού, αναφέρεται ότι πρόκειται για μία ένωση επιστημόνων, ακαδημαϊκών και επιφανών ερευνητών UFO από όλον τον κόσμο. «Νομίζουμε ότι είναι ώρα να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε για την πρώτη επαφή με τους εξωγήινους. Γι’ αυτό ιδρύσαμε τον ICER, για να βάλουμε τις βάσεις για μια καινούρια πραγματικότητα και συγκεντρώνουμε όσο πιο πολλές πληροφορίες μπορούμε για αυτό» αναφέρεται στην ανακοίνωση. «Ο ICER θέλει να προάγει τις ειρηνικές σχέσεις με αυτά τα όντα. Πρόκειται για ένα ταξίδι ανακάλυψης για την ανθρωπότητα». Αντιπρόεδρος του Συνασπισμού είναι ο Γκάρι Χέσελτιν, πρώην αστυνομικός και εκδότης ενός περιοδικού για εξωγήινους. Ο Χέσελτιν, όπως αναφέρει δημοσίευμα της Sun, έχει στην κατοχή του μια βάση δεδομένων με 550 περιστατικά επαφής με εξωγήινους στο Ηνωμένο Βασίλειο που χρονολογούνται από το 1901 και κάποια συνοδεύονται από βίντεο.


COSMOS NEWS Η Ευρώπη θα μπορούσε να φιλοξενεί εξωγήινους: Το Hubble ανίχνευσε υδρατμούς στην ατμόσφαιρα του δορυφόρου του Δία Παρατηρήσεις με το ευρω-αμερικανικό διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αποκάλυψαν την παρουσία μόνιμων υδρατμών στην ατμόσφαιρα της Ευρώπης, του δορυφόρου του Δία, αν και περιέργως μόνο στο ένα ημισφαίριό της. Είχε προηγηθεί πρόσφατα ανάλογη ανακάλυψη υδρατμών στην ατμόσφαιρα ενός άλλου φεγγαριού του Δία, του Γανυμήδη. Η Ευρώπη εκτιμάται ότι, κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της, διαθέτει ένα τεράστιο ωκεανό, που – όπως πιστεύουν μερικοί επιστήμονες – θα μπορούσε να φιλοξενεί μορφές ζωής, γι’ αυτό αποτελεί κατ’ εξοχήν στόχο προτεραιότητας για εξερεύνηση. Η πιθανή παρουσία νερού σε υγρή μορφή και η ενέργεια που παρέχει το πανίσχυρο βαρυτικό πεδίο του Δία καθιστούν την Ευρώπη ένα από τα πιθανότερα μέρη στο ηλιακό μας σύστημα για ανακάλυψη εξωγήινης ζωής. Τώρα, για πρώτη φορά οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Λόρεντς Ροθ του σουηδικού Βασιλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΚΙΤ) στη Στοκχόλμη, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωφυσικής Geophysical Research Letters, δήλωσαν ότι «η ανίχνευση σταθερής παρουσίας νερού στην Ευρώπη συνιστά έκπληξη, επειδή οι επιφανειακές θερμοκρασίες της είναι τόσο χαμηλές». Παρά τις τόσο χαμηλές θερμοκρασίες, όπως δείχνουν οι νέες παρατηρήσεις, ο πάγος της Ευρώπης μετατρέπεται απευθείας σε υδρατμούς, χωρίς να προηγηθεί η ενδιάμεση υγρή φάση. Στο παρελθόν είχαν βρεθεί ενδείξεις υδρατμών στην Ευρώπη, που σχετίζονται με τους παροδικούς πίδακες που, πηγάζοντας από τα βάθη της, εκτινάσσονται ψηλά στο διάστημα σε ύψος άνω των 100 χιλιομέτρων, μέσω ρωγμών στους επιφανειακούς πάγους. Όμως τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι οι υδρατμοί είναι πιο μόνιμοι και εξαπλωμένοι σε μεγαλύτερη περιοχή, αν και περιορίζονται μόνο στο ένα ημισφαίριό της.

Οι δεινόσαυροι ήταν σε παρακμή πολύ πριν πέσει στη Γη ο μεγάλος αστεροειδής, δείχνει νέα μελέτη Η εξαφάνιση των μη ιπτάμενων δεινοσαύρων αποδίδεται στην πτώση ενός τεράστιου αστεροειδούς στη Γη, στο σημερινό Μεξικό, πριν περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια. Όμως, σύμφωνα με μία νέα διεθνή επιστημονική μελέτη, υπάρχουν πλέον βάσιμες ενδείξεις ότι στην πραγματικότητα η παρακμή των δεινοσαύρων είχε ξεκινήσει τουλάχιστον δέκα εκατομμύρια χρόνια πριν «χτυπήσει» ο αστεροειδής, ο οποίος φαίνεται να έδωσε απλώς τη χαριστική βολή. Οι ερευνητές από τη Γαλλία, τη Βρετανία και τον Καναδά, με επικεφαλής τον δρα Φαμπιέν Κονταμέν του Ινστιτούτου Επιστημών της Εξέλιξης στο Μονπελιέ του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Γαλλίας (CNRS), οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications» ανέλυσαν περίπου 1.600 απολιθώματα και όλα τα άλλα διαθέσιμα στοιχεία για την εξελικτική πορεία των δεινοσαύρων στον πλανήτη μας. Όπως είπε ο Κονταμέν, «μελετήσαμε τις έξι πολυπληθέστερες οικογένειες δεινοσαύρων καθ’ όλη την Κρητιδική Περίοδο, και βρήκαμε ότι όλες εξελίσσονταν κανονικά, επεκτείνονταν και ήταν σαφώς επιτυχημένες. Μετά, ξαφνικά, πριν 76 εκατομμύρια χρόνια, εμφάνισαν μία απότομη παρακμή. Ο ρυθμός εξαφάνισής τους αυξήθηκε και σε μερικές περιπτώσεις σταμάτησε η εμφάνιση νέων ειδών». «Σε όλες τις περιπτώσεις βρήκαμε στοιχεία για μία παρακμή που προηγήθηκε της πτώσης του αστεροειδούς. Επίσης, είναι φανερό ότι οι φυτοφάγοι δεινόσαυροι ήταν οι πρώτοι που έτειναν να εξαφανιστούν», ανέφερε ο ερευνητής Γκιγιόμ Γκινό του ίδιου γαλλικού Ινστιτούτου. «Είναι ξεκάθαρο πως η εκ των προτέρων παρακμή των δεινοσαύρων σχετιζόταν με δύο παράγοντες: Πρώτον, ότι οι κλιματολογικές συνθήκες έγιναν πιο κρύες, πράγμα που έκανε πιο δύσκολη τη ζωή των δεινοσαύρων που πιθανότατα χρειάζονταν πιο ζεστές θερμοκρασίες και δεύτερον, η απώλεια των φυτοφάγων δεινοσαύρων έκανε τα οικοσυστήματα πιο ασταθή και επιρρεπή στην κατάρρευση», δήλωσε ο καθηγητής Μάικ Μπέντον.


COSMOS NEWS Η υπόθεση του καθηγητή Robert Lanza: Όταν πεθάνεις περνάς σε άλλο Σύμπαν! Η υπόθεση του καθηγητή Robert Lanza (Robert Lanza)που μιλά για παράλληλους κόσμους στους οποίους η ζωή δεν τελειώνει με το θάνατο του σώματος. Οι ιδέες του περιγράφονται στο βιβλίο "Biocentrism: ζωή και συνείδηση - τα κλειδιά για την κατανόηση της αληθινής φύσης του σύμπαντος", το οποίο βγήκε πριν από λίγα χρόνια. Ο Robert Lanza - καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Wake Forest, και ειδικός αναγεννητικής ιατρικής και επιστημονικός σύμβουλος τεχνολογίας κυττάρων. Ήταν παλαιότερα γνωστός για την έρευνά του στον τομέα των βλαστικών κυττάρων, που έχει πολλά επιτυχημένα πειράματα σχετικά με την κλωνοποίηση των απειλούμενων ειδών. Αλλά πριν από λίγα χρόνια, άρχισε να ερευνά τη φυσική, την κβαντομηχανική και την αστροφυσική. Από αυτό το εκρηκτικό μείγμα γεννήθηκε η θεωρία της λεγόμενης νέας biocentrism,(Biocentrism / Robert Lanza's Theory of Everything). Biocentric σύμπαν (από το ελληνικό: βίος, bios, "ζωή" και κέντρον ,"κέντρο") - επίσης γνωστό ως biocentrism - είναι μια έννοια που προτάθηκε το 2007 από τον γιατρό της ιατρικής Robert Lanza, ένας επιστήμονας στον τομέα της αναγεννητικής ιατρικής και της βιολογίας.

Σύμφωνα με το biocentrism, δεν υπάρχει θάνατος. Είναι - μια ψευδαίσθηση που συμβαίνει στο μυαλό των ανθρώπων. Οφείλεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι ταυτίζονται με το σώμα τους, ότι αργά ή γρήγορα το σώμα θα πεθάνει. Και νομίζεις ότι θα πεθάνεις μαζί του. Στην πραγματικότητα, υπάρχει η συνείδηση έξω από το χώρο και το χρόνο. Η Δυνατότητα να είναι οπουδήποτε: στο ανθρώπινο σώμα και έξω από αυτό. Αυτό ταιριάζει καλά στα θεμέλια της κβαντικής μηχανικής, σύμφωνα με την οποία ένα συγκεκριμένο σωματίδιο μπορεί να είναι εδώ και εκεί- και να έχει αμέτρητες επιλογές.

Ο Lanza πιστεύει ότι υπάρχουν πολλά σύμπαντα. Τα πιθανά σενάρια, σε ένα σύμπαν το σώμα πέθανε. Και σε ένα άλλο συνεχίσει να ζει, απορροφά την συνείδηση, που θα φύγει από αυτό το σύμπαν. Με άλλα λόγια, ο ετοιμοθάνατος μέσω της ίδιας της σήραγγας (που έχει αναφερθεί από πολλούς) δεν πάει στην κόλαση ή στον παράδεισο, και στον ίδιο κόσμο στον οποίο έζησε, αλλά στο άπειρο.

Συνείδηση ως ενέργεια. Δεν εξαφανίζεται και δεν μπορεί να καταστραφεί. Στο κόσμο του biocentrists γενικά πιστεύεται ότι ο υλικός κόσμος υπάρχει μόνο σαν εικονική εικόνα του δημιουργείται από τη συνείδηση. Ή ο κόσμος εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά εμφανίζεται με τη μορφή με την οποία θα μπορούν να δουν οι αισθήσεις μας, τότε θα δούμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Περιέχει μια πολύ ελ-


COSMOS NEWS

κυστική διαβεβαίωση ότι η ζωή συνεχίζεται για πάντα, όμως αλλού, είχε ακουστεί πολύ το 2013. Από τότε τίποτα δεν έχει αλλάξει, οι λόγοι είναι ότι καταρρίπτει τα λεγόμενα τον θρησκειών! Εξαιρετικά αμφιλεγόμενη θεωρία του Lanza, αλλά υπάρχουν πολλοί υποστηρικτές - και όχι μόνο θνητοί που θέλουν να ζήσουν για πάντα, αλλά επίσης πολύ γνωστοί επιστήμονες. Αυτούς της φυσικής και της αστροφυσικής, που μελετούν για παράλληλους κόσμους, γεγονός που υποδηλώνει ότι υπάρχουν πολλά σύμπαντα, Multiverse - η λεγόμενη επιστημονική έννοια. Που διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν φυσικοί νόμοι που απαγορεύουν την ύπαρξη άλλων συμπάντων.

Η Ψυχή σύμφωνα με τη θεωρία της νέας biocentrism, θα πετάξει μακριά. Στην ύπαρξη της αιώνιας ψυχής δεν έχει καμία αμφιβολία ο καθηγητής Stuart Hameroff του Τμήματος Αναισθησιολογίας και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, και ταυτόχρονα διευθυντής του Κέντρου για τη μελέτη της συνείδησης στο ίδιο πανεπιστήμιο. Ακόμα και πέρυσι, δήλωσε ότι βρήκε αποδείξεις ότι η ανθρώπινη συνείδηση δεν εξαφανίζεται μετά το θάνατό(ΥΓ δεν ήταν ηλίθιοι οι Αιγύπτιοι, οπως και αρχαίες θρησκείες όταν τα έλεγαν αυτά!). Σύμφωνα με τον Hameroff, ο ανθρώπινος εγκέφαλος ειναι ένας τέλειος κβαντικός υπολογιστής, η ψυχή ή συνείδηση έχει τις πληροφορίες στο κβαντικό επίπεδο. Δεν μπορεί να καταστραφεί. Αλλά μπορεί να μεταφερθεί. Με το θέλημα του Θεού - ο προγραμματιστής. Αποδεικνύεται ότι η μετά θάνατον η ζωή δεν είναι φαντασία, αλλά είναι πιθανή πραγματικότητα. ο επιστήμονας έχει συμφιλιωθεί με την ιδέα της θρησκείας. Εξήγησε ο ίδιος, οτι τα πάντα συμπεριλαμβανομένου και εμάς ειναι μέρος της διαδικασίας. Ή το προϊόν της ... Έτσι, κάπου πρέπει να υπάρχει ένας προγραμματιστής. Δηλαδή ο Θεός. Πληροφορίες από την ιστοσελίδα: https://arxaia-ellinika.blogspot.com


ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ ΤΟΥ ΣΕΡΝ

Μια προβληματική φιγούρα βρίσκεται στην πλαγιά ενός λόφου πάνω από το χωριό του Σερν Αββά στο Ντόρσετ. Ονομάζεται πολύ απλά, ο «Γίγαντας του Σερν», γιατί τίποτα δεν είναι γνωστό για την προέλευση του. Ωστόσο πρόκειται για πολύ επιβλητική μορφή, με μήκος 55 μέτρα από το κεφάλι στα πόδια, κραδαίνοντας ένα ροζιασμένο ρόπαλο 37 μέτρα στο δεξί του χέρι, καθώς προχωρεί στην πλαγιά του λόφου αφήνοντας πίσω το χωριό. Ο Γίγαντας έχει σχεδιαστεί μόνο σαν περίγραμμα. Το σώμα του καλύπτεται από το χορτάρι του λόφου και η μορφή και οι ανατομικές τους λεπτομέρειες σημειώνονται με τάφρους από 30 έως 60 εκατοστά σε πλάτος. Το πιο εκπληκτικό χαρακτηριστικό του Γίγαντα του Σερν είναι το ότι είναι η πιο ανοιχτή σεξουαλική μορφή από όλες τις φιγούρες


των Βρετανικών λόφων. Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες να τον εκπολιτίσουν μέσα στα χρόνια. Μια από τις πρώτες τέτοιες προσπάθειες έχει καταγραφεί στο βιβλίο του Χάτσινς «Ιστορία του Ντόρσετ», το 1774. Ένα περίεργο φαινόμενο είναι ότι την αυγή της 1ης Μαΐου ο ήλιος υψώνεται ακριβώς ευθυγραμμισμένος με έναν παρατηρητή που στέκεται στη βάση του φαλλού του Γίγαντα. Ότι κι αν σημαίνει αυτό, πολύ θρύλοι σχετίζονται μαζί του, μερικοί από τους οποίους αφορούν τελετές γονιμότητας. Το χωριό Σερν Αββά βρίσκεται σε μια περιοχή κατάσπαρτη από τα λείψανα αρχαίων φρουρίων, καταυλισμών και στρατοπέδων, και αυτό οδήγησε ορισμένους μελετητές να υποθέσουν ότι ο Γίγαντας θα πρέπει να είναι πραγματικά πολύ παλιός, χαραγμένος ίσως σε προϊστορικούς χρόνους. Άλλοι όμως έχουν τελείως διαφορετική γνώμη, υποστηρίζοντας ότι ίσως είναι, με τα αρχαιολογικά κριτήρια, αρκετά «σύγχρονος», χρονολογούμενος ίσως από τον 17ο αιώνα. Κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα ερευνώντας τις αναφορές διάφορων τοπογράφων, φοροσυλλεκτών και ταξιδιωτών που κατέγραφαν ανά τους αιώνες τις αλλαγές του Βρετανικού τοπίου. Είναι παράξενο το γεγονός, αν ο Γίγαντας είναι αρχαίος, ότι δεν αναφέρεται σε κανένα ντοκουμέντο πριν το 1751. Εκείνη τη χρονιά, ο Σεβασμιότατος Τζων Χάτσινς, συγγραφέας ενός οδηγού για το Ντόρσετ, έγραφε στον Δρ. Λίτλετον, Κοσμήτορα του Έξετερ, για «ένα γίγαντα σχεδιασμένο στην πλαγιά του Λόφου, στραμμένο προς την πόλη, τεραστίων διαστάσεων…». Είναι ακόμη παραδοξότερο που λεπτομερείς εξερευνήσεις της περιοχής, κυρίως το 1356 και το 1617 παρέλειψαν να τον αναφέρουν. Δεν υπάρχει επίσης τίποτα σ’ εκείνα τουλάχιστον τα χαρτιά που δεν θα ήταν δυνατό ποτέ ίσως να αγνοήσουν την παρουσία του, τα αρχεία της ενορίας.



Ίσως κάποιοι εκπλαγούν από το γεγονός ότι ακόμα και στις μέρες μας, σε μια εποχή καλπάζουσας επιστημονικής προόδου και ορθολογιστικής σκέψης, η πίστη στη μαγεία εξακολουθεί να ανθίζει. Σε ορισμένες κοινωνίες δε, η αποδοχή μαγικών πεποιθήσεων κάθε είδους είναι τόσο ισχυρή ώστε να επηρεάζει βαθύτατα και να πλάθει την καθημερινότητα των ανθρώπων που τις αποτελούν. Για παράδειγμα, σε πολλές χώρες του λεγόμενου "Τρίτου Κόσμου" το κυνήγι των μαγισσών ζει και βασιλεύει, σε άλλες πάλι, πολλοί άνθρωποι έχουν βασανιστεί ή θανατωθεί επειδή πιστεύουν στη μαγεία ενώ σε περιοχές της Αφρικής, το να είναι κανείς αλμπίνος, σημαίνει ότι η ζωή του βρίσκεται σε συνεχή κίνδυνο γιατί διάφοροι μάγοι και Σαμάνοι είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν πολλά χρήματα για να αποκτήσουν το πτώμα του ή έστω, ένα κομμάτι από αυτό. Ας ταξιδέψουμε τώρα μέχρι την μακρινή Νιγηρία, την ενδιαφέρουσα αυτή Αφρικανική χώρα η οποία έχει προικιστεί με κοιτάσματα πολύτιμων λίθων και πετρελαίου, πυκνά δάση και πλουσιότατα οικοσυστήματα. Πρόσφατα, σε ένα πυκνό δάσος που ονομάζεται Soka και βρίσκεται στην περιοχή Ibadan, έγινε μια πολύ τρομακτική ανακάλυψη.


Η όλη ιστορία ξεκίνησε με μια σειρά καταγγελιών στις αστυνομικές αρχές της χώρας που αφορούσαν ανθρώπους οι οποίοι είχαν εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Το 2014, οδηγοί μοτοσυκλετών-ταξί, στην περιοχή Ibadan της επαρχίας Oyo της Νιγηρίας, ανέφεραν ότι κάποιοι συνάδελφοί τους είχαν γίνει άφαντοι δίχως να αφήσουν πίσω τους ίχνη. Αν και δεν υπήρξαν αμέσως ενδείξεις ότι κάτι άσχημο είχε συμβεί, πολλοί κάτοικοι της περιοχής ανέφεραν ότι είδαν περίεργους ξένους να περιφέρονται στις εξοχές, τη χρονική περίοδο που οι εξαφανίσεις είχαν λάβει χώρα. Πολύ γρήγορα κυκλοφόρησε μια δυσοίωνη φήμη πως οι εξαφανισθέντες ταξιτζήδες είχαν πέσει θύματα μάγων που τους είχαν απαγάγει για να τους χρησιμοποιήσουν ως θύματα για τις σκοτεινές τελετουργίες τους. Αυτή η φήμη δεν ακούγεται τόσο εξωφρενική όσο θα πίστευε ένας πολίτης μιας σύγχρονης δυτικής χώρας γιατί στη Νιγηρία, οι τελετουργικές δολοφονίες για μαγικούς σκοπούς δεν είναι κάτι το τόσο ασυνήθιστο. Στο παρελθόν υπήρξαν παρόμοιες περιπτώσεις που είχαν τραβήξει την προσοχή της κοινής γνώμης και που αφορούσαν πτώματα τα οποία όταν βρέθηκαν ήταν ακρωτηριασμένα ή ξεκοιλιασμένα, με αποτέλεσμα ο ντόπιος πληθυσμός να ανησυχήσει πάρα πολύ. Ειδοποιήθηκε η αστυνομία αλλά για κάποιους λόγους που δεν έγιναν ποτέ εντελώς ξεκάθαροι, οι εκπρόσωποί της αρνήθηκαν να προχωρήσουν σε έρευνες καθώς υπέθεσαν ότι οι εξαφανισμένοι άνθρωποι απλά "το είχαν σκάσει." Καθώς όμως οι εξαφανίσεις συνεχίζονταν στην περιοχή, και η αστυνομία αδιαφορούσε, η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο όταν ένας μοτοσυκλετιστής ισχυρίστηκε ότι καθώς περνούσε δίπλα από ένα δάσος που ονομάζεται Soka, άκουσε κάποιον να καλεί έντρομος σε βοήθεια. Στις 22 Μαρτίου του 2014 λοιπόν, η αστυνομία άρχισε επιτέλους να κάνει μια απρόθυμη έρευνα στο δάσος όπου και βρέθηκε αντιμέτωπη με κάποιες φρικιαστικές εικόνες: Καθώς ερευνούσαν την περιοχή, η ομάδα των αστυνομικών που είχαν αναλάβει αυτό το έργο, εντόπισε ένα ερειπωμένο, φαινομενικά εγκαταλειμμένο κτίριο που ήταν κρυμμένο βαθιά μέσα στο δάσος. Από το εσωτερικό του έβγαινε μια απαίσια μυρωδιά αποσύνθεσης. Μόλις μπήκαν στο κτίριο, αντίκρισαν πολλά πτώματα σε κατάσταση αποσύνθεσης, τα οποία ήταν ακόμα δεμένα με αλυσίδες. Καθώς οι έρευνες συνεχίζονταν, βρήκαν ακόμα περισσότερα ανθρώπινα υπολείμματα στη γύρω περιοχή, πολλά από τα οποία είχαν σφαγιαστεί τελετουργικά και ήταν επίσης δεμένα με αλυσίδες. Ανθρώπινα μέλη βρέθηκαν ακόμα πιο βαθιά μέσα στο δάσος κρυμμένα σε θάμνους, ή ανάμεσα στις ρίζες δέντρων ή ακόμα και μέσα σε σπηλαιώματα. Τα πτώματα ήταν σε διάφορα στάδια αποσύνθεσης

πολλά από αυτά χωρίς εσωτερικά όργανα και κάποια χωρίς κεφάλια ή γεννητικά όργανα. Συνολικά βρέθηκαν παραπάνω από 20 ανθρώπινα σώματα σε κατάσταση αποσύνθεσης και εκατοντάδες κρανία ενώ εντοπίστηκε και ένα δεύτερο κτίριο το οποίο ήταν γεμάτο με προσωπικά αντικείμενα των θυμάτων, όπως πορτοφόλια, ρούχα, κοσμήματα, ταξιδιωτικοί σάκοι, παπούτσια, άδειες οδήγησης και φωτογραφίες διαβατηρίου, ακόμα και παιδικά παιχνίδια. Επιπρόσθετα, εκτός από τα νεκρά σώματα και τα προσωπικά αντικείμενα, διασώθηκαν 15 άνθρωποι οι οποίοι βρέθηκαν αλυσοδεμένοι, σε κατάσταση αιχμαλωσίας, σοβαρά υποσιτισμένοι, αποσκελετωμένοι, καλυμμένοι με σύννεφα από μύγες, κάποιοι σε κατάσταση κατατονίας, όλοι μετά βίας ζωντανοί. Όταν συνήλθαν αρκετά ώστε να μπορούν να μιλήσουν, είπαν στην αστυνομία ότι είχαν απαχθεί βασανιστεί και αλυσοδεθεί και ότι τους τάιζαν μια φορά την εβδομάδα. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μπορούσαν να ταυτοποιήσουν τους βασανιστές τους αλλά κάποιοι είπαν ότι ορισμένοι από αυτούς ήταν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, ή τουλάχιστον υποκρίνονταν ότι ήταν κάτι τέτοιο. Κάποια από τα θύματα είχαν φυλακιστεί για μήνες. Ήταν ολοφάνερο ότι εκείνες οι φρικαλέες πρακτικές εφαρμόζονταν για πολύ καιρό και τελικά ολόκληρη η περιοχή αποκλείστηκε ενώ ξεκίνησε μια μεγάλη επιχείρηση ερευνών για να φτάσει στις ρίζες του όλου ζητήματος. Τα περισσότερα από τα πτώματα που βρέθηκαν δεν μπόρεσαν να ταυτοποιηθούν και αυτό προκάλεσε οργή ανάμεσα στους ντόπιους που έψαχναν να βρουν δικούς τους ανθρώπους που είχαν εξαφανιστεί. Επίσης, κυκλοφόρησε μια φήμη ότι οι περισσότερες δολοφονίες είχαν διαπραχθεί κατόπιν εντολών πλούσιων Νιγηριανών που βρίσκονταν σε πολύ υψηλές θέσεις προκειμένου να αποκτήσουν υπερφυσικές δυνάμεις. Οι ένοχοι λοιπόν, άνθρωποι με μεγάλη επιρροή, καθυστερούσαν επίτηδες τις έρευνες για να καλύψουν τα ίχνη τους. Για πολλές μέρες, πλήθη εξαγριωμένων ανθρώπων συναθροίζονταν έξω από τα φράγματα που είχε στήσει η αστυνομία, οπλισμένοι με λοστούς, ρόπαλα, μαχαίρια τόξα και βέλη και απαιτούσαν να μπουν στο


δάσος και να βρουν τυχόν ανθρώπους που ήταν ακόμα παγιδευμένοι στα σωθικά του. Το δάσος είχε ήδη ονομαστεί "Το δάσος του Τρόμου" και η αδράνεια της αστυνομίας θεωρήθηκε σκανδαλώδης. Τελικά η αστυνομία αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει δακρυγόνα για να τους διασκορπίσει. Έγιναν κάποιες συλλήψεις υπόπτων για τους φόνους, ανάμεσα στους οποίους ήταν αστυνομικοί της περιοχής, σεκιουριτάδες και τοπικοί δημοτικοί άρχοντες, αλλά όλως περιέργως, κανείς δεν κατηγορήθηκε ευθέως για όσα είχαν ανακαλυφθεί ενώ οι έρευνες, που συνεχίζονται μέχρι και σήμερα, απέχουν πολύ από την ολοκλήρωσή τους... Φαίνεται απίστευτο το γεγονός πως τέτοια φριχτά εγκλήματα που συνέβησαν σχετικά κοντά σε αστικά κέντρα, σ' ένα σχετικά εύπορο κράτος, δεν έχουν διαλευκανθεί ακόμα. Αυτό το γεγονός στάθηκε αρκετό για να εδραιωθούν οι υποψίες ότι υψηλόβαθμοι επίσημοι και η αστυνομία είχαν αναμειχθεί στους εν λόγω φόνους και στο εμπόριο ανθρώπινων μελών, κάτι που φαίνεται ότι όντως συμβαίνει σε πολλές περιοχές της Νιγηρίας. Τα λεφτά που μπορεί να κερδίσει κανείς από αυτές τις δραστηριότητες είναι πάρα πολλά γιατί ανθρώπινα όργανα που χρησιμοποιούνται σε τελετές μαύρης μαγείας είναι ανάρπαστα στη μαύρη αγορά της χώρας. Επιπρόσθετα, θεωρούνται απαραίτητα συστατικά για την παρασκευή φυλαχτών και μαγικών φίλτρων. Ακόμα και σήμερα, πολλοί φτωχοί άνθρωποι στρέφονται στην εμπορία ανθρώπινων οργάνων για να υποστηρίξουν οικονομικά τις οικογένειές τους, και γίνονται δολοφόνοι για να υπηρετήσουν διάφορους σαμάνους και μάγους που τους πείθουν ότι βρίσκονται στο έλεος μαγικών δυνάμεων που δεν μπορούν να κατανοήσουν. Ένας τέτοιος άνθρωπος, ένας νεαρός άνδρας με το όνομα Shodipe δούλεψε κάποτε για έναν σαμάνο που ονομαζόταν Adedokun, σκοτώνοντας και συλλέγοντας ανθρώπινα μέλη για λεφτά και φαγητό. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι κάθε φορά πού πήγαινε να

σκοτώσει κάποιον, ο Σαμάνος του έδινε κάποια φυλαχτά και τον δίδασκε ορισμένα ξόρκια που θα του επέτρεπαν να παραμείνει αόρατος στη σκηνή του εγκλήματος. Μετά, εντόπιζε το θύμα του, το χτυπούσε με ένα φτυάρι στο κεφάλι και μόλις έβλεπε το αίμα να αναβλύζει από το κορμί του, έλεγε τα παραπάνω ξόρκια. Ο σαμάνος τον είχε διδάξει να μετακινεί τα πτώματα από το σημείο της δολοφονίας και μετά να γυρίζει την πλάτη του προς αυτά και να παραμείνει ακίνητος για τρία λεπτά της ώρας ώστε κανείς να μην μπορεί να τον δει. Του έλεγε επίσης ότι τα πνεύματα των νεκρών θα τον κυνηγούσαν μετά τη δολοφονία τους. Δεν του έλεγε ποτέ τους λόγους της δολοφονίας αλλά μετά από κάθε φόνο του έδινε φαγητό και χρήματα. Η απάντηση του τι ακριβώς συνέβη σε εκείνο το δάσος δεν θα ξεκαθαριστεί ποτέ. Ακόμα και σήμερα δεν γνωρίζουμε ποιος απήγαγε αυτούς τους ανθρώπους και για ποιο λόγο. Κανείς δεν κατηγορήθηκε ευθέως. Φαίνεται ότι θα παραμείνει απλά ως μια περίπτωση τελετουργικών φόνων σε μια χώρα όπου κάτι τέτοιο συμβαίνει πολύ συχνά. Φαίνεται ωστόσο ότι σε πολλές χώρες του κόσμου, ακόμα και σήμερα, στην εποχή της επιστήμης και της λογικής, σκοτεινές προλήψεις διέπουν ακόμα την πραγματικότητα πολλών ανθρώπων. Υπάρχει φαίνεται ακόμα κάποια γοητεία στην πιθανότητα η μαύρη μαγεία να έχει πολύ δύναμη και σε πολλές περιοχές του κόσμου, εκεί όπου ο δυτικός πολιτισμός της τεχνολογίας δεν έχει ακόμα εδραιωθεί, αυτή η πίστη παραμένει πολύ ισχυρή.... https://en.wikipedia.org/wiki/Ibadan_forest_of_horr or https://naijagists.com/soka-forest-ibadan-ritualistsden-kidnap-victims-in-nigeria-are-often-used-formoney-ritual-police/ https://dailypost.ng/2019/02/12/tension-brewsibadan-discovery-another-alleged-ritualists-denphotos/


Γράφει ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ PhD



Στις δυο προηγούμενες εργασίες (Χατζόπουλος, 2020Α, 2020Β) εξετάστηκαν οι δυο βασικές υποθέσεις σχετικά με την πιθανή προέλευση των ATIA, σε συνδυασμό για ποια μπορεί να είναι η μελλοντική πορεία της σύγχρονης ουφολογικής έρευνας. Τα κύρια επιχειρήματα κατά της εξωγήινης υπόθεσης (ΕΤΗ) είναι ότι: το Σύμπαν είναι αχανές, οι αποστάσεις μεταξύ των διαφόρων πλανητικών συστημάτων είναι πολύ μεγάλες και ταξιδεύοντας έστω και με ταχύτητες ίσες με αυτές του φωτός, οι χρόνοι ταξιδιού είναι πολύ μεγάλοι. O μεγάλος διαχρονικά αριθμός παρατηρήσεων ATIA και η τελείως μη-λογική συμπεριφορά του φαινομένου (Caravaca, 2016), υποδηλώνουν ότι τα ATIA δεν μπορεί να έχουν καθαρά εξωγήινη προέλευση. Η εξω-διαστατικη (EDH) υπόθεση υποστηρίζει ότι τα ATIA προέρχονται από μια άλλη διάσταση πραγματικότητας. Η έννοια μιας ξεχωριστής διάστασης, από την δική μας, είναι δύσκολο να γίνει κατανοητή. Το πρόβλημα δημιουργείται από την μη-δυνατότητα αντίληψης εναλλακτικών 3-D πραγματικοτήτων, σαφώς διαχωρισμένων από τη δική μας. Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθούμε σε μια σειρά πληροφοριών (1946 -1963) που μας έχουνε έρθει από “περιθωριακούς τομείς” παραφυσικής γνώσης, και που δεν μπορούμε ακόμα να επιβεβαιώσουμε επιστημονικά. Αυτές οι πηγές αναφέρονται στην διαστατική προέλευση του φαινομένου. Οι παραφυσικές πτυχές της Ουφολογίας Οι όροι "διάσταση" ή "επίπεδο" (plane) είναι έννοιες που χρησιμοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια στην παραψυχολογική έρευνα, η οποία ασχολείται με τις ευρύτερες πτυχές της ανθρώπινης συνείδησης, ιδίως σε σχέση με την μεταθανάτια επιβίωση. Υπάρχουν πολυάριθμες παραφυσικές πηγές στην ιστορία των ΑΤΙΑ, που συνήθως αναφέρονται στην δραστηριότητα ενός ευαίσθητου ατόμου (μέντιουμ) το οποίο επικοινωνεί με μια μη-φυσική η εξωγήινη πηγή. Αυτός ο τομέας της παραψυχολογικής έρευνας είναι αρκετά αμφισβητήσιμος, επειδή δεν υπάρχουν στάνταρντ που μπορούν να εγγυηθούν την εγκυρότητα των λαμβανόμενων πληροφοριών. Η πλειονότητα

του υλικού προέρχεται από τις δεκαετίες του '50 και του '60 όταν υπήρχε η αντίληψη ότι τα ATIA προέρχονταν από την Αφροδίτη, τον Άρη ή άλλους πλανήτες. Λόγω της έντονης διαφημιστικής προπαγάνδας από τις εφημερίδες και τα διάφορα περιοδικά επιστημονικής φαντασίας, είναι βέβαιο ότι οι ιδέες των διαμέσων "διαμορφώθηκαν" ώστε να αντανακλούν τις ιδέες των μέσων ενημέρωσης . Ο αναγνώστης μπορεί να συμβουλευτεί το εξαιρετικό βιβλίο του Maurizio Verga "Flying Saucers in the sky", το οποίο περιγράφει πολύ καλά την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στην “αυγή” της μοντέρνας Ουφολογίας (δηλαδή το 1947, μετά την ιστορική μαρτυρία του Kenneth Arnold). Παρ' όλα αυτά, οι δύο πηγές που παρατίθενται στις επόμενες παραγράφους μπορούν να θεωρηθούν ως εξαίρεση, με βάση το γεγονός ότι και οι δύο δήλωσαν μια διαστατική προέλευση των ΑΤΙΑ, κάτι που ήταν αντίθετο με όλες τις απόψεις των μέσων ενημέρωσης εκείνη την εποχή. Οι Θεωρίες του Meade Layne (1946-1957) Ο Meade Layne ήταν παραψυχολόγος, ιδρυτής και πρώτος διευθυντής της Borderland Sciences Research Associates, πιθανότατα της πρώτης ομάδας στην Αμερική που ενδιαφέρθηκε για τους ιπτάμενους δίσκους (Corichtly and Bishop, 2018; Verga, 2020). Ήταν διευθυντής του τμήματος Αγγλικών του Πανεπιστημίου Illinois Wesleyan, αλλά εγκατέλειψε τον ακαδημαϊκό χώρο το 1940. Το 1945 ο Layne συναντήθηκε με το μέντιουμ Mark Probert (1907-1969), πρώην χειριστή ασανσέρ. Σύμφωνα με τον Layne η φυσική σύσταση του σύμπαντος βασιζόταν στον Αιθέρα και από τον Αιθέρα πρόκυπταν τα πάντα. Υπέθετε ότι ο Αιθέρας δεν ήταν ομοιογενής, αλλά αντίθετα αποτελούνταν από διαφορετικά επίπεδα πραγματικότητας. Όταν άρχισε ο δημοσιογραφικός πυρετός με τους ιπτάμενους δίσκους τον Ιούνιο του 1947, ο Meade Layne είχε ήδη στοιχεία για το φαινόμενο! Οκτώ μήνες πριν, το βράδυ της 9ης Οκτωβρίου 1946, ένα περίεργο ιπτάμενο σκάφος εμφανίστηκε πάνω από το San Diego της Καλιφόρνια για περίπου 90 λεπτά. Μεταξύ των μαρτύρων ήταν και ο Mark Probert. Επικοινώνησε με τον Layne ο οποίος του πρότεινε να προσπαθήσει μια τηλεπαθητική επικοινωνία με το αντικείμενο, πράγμα που το έκανε. Οι απαντήσεις που πήρε ο Probert ήτανε οι εξής: “Το παράξενο σκάφος ονομάζεται Kareeta... Προσελκύεται σε αυτή τη χρονική στιγμή, επειδή η Γη εκπέμπει μια στήλη φωτός, η οποία διευκολύνει την προσέγγισή της. Στο σκάφος υπάρχουν έμβια όντα που διαθέτουν πολύ προηγμένες γνώσεις σχετικά με τις δυνάμεις αντιβαρύτητας. Το σκάφος έχει πιο πολλά από 10.000


εξαρτήματα, ένα μικρό αλλά πολύ ισχυρό μοτέρ που λειτουργεί με ηλεκτρισμό και μια εξωτερική δομή από ελαφρύ ξύλο, επικαλυμμένο με ένα κράμα μετάλλου. Τα όντα έρχονται με ειρηνικές διαθέσεις και είναι πολύ πιο προηγμένα (τεχνολογικά) από τους ανθρώπους. Τα σώματά τους είναι παρόμοια με τα ανθρώπινα, αλλά πολύ ελαφρύτερα. Τα όντα αυτά θα ήθελαν να προσγειωθούν, αλλά φοβούνται την υποδοχή τους. Ξέρουν ότι δεν θα γίνουν κατανοητά. Το θέμα πρέπει να παραμείνει μυστικό από το κοινό προς το παρόν. Να μην γίνουν σχόλια στους επιστήμονες για την ψυχική πλευρά αυτού του φαινομένου, γιατί θα τους προκαλούσε σοβαρή προκατάληψη απέναντί του.” Το 1957, ο Layne στο βιβλίο του "The coming of the guardians" περιέγραψε το φαινόμενο ATIA με τα εξής λόγια: “Οι Αερομορφές (ιπτάμενοι δίσκοι κ.λπ.) είναι ως επί το πλείστων ΕΜΦΑΝΙΣΜΑΤΑ, δηλαδή εμφανίζονται στο επίπεδο της αντίληψής μας από ένα χωροχρονικό πλαίσιο αναφοράς που είναι διαφορετικό από το δικό μας. Η διαδικασία αυτή μπορεί επίσης να περιγραφεί ως μετατροπή ενέργειας και αλλαγή της συχνότητας δόνησης. Όταν συντελείται αυτή η αλλαγή, ο δίσκος γίνεται ορατός και απτός. Φαίνεται να είναι αυτό που εμείς ονομάζουμε στερεή ουσία, μέχρι να αλλάξει εκ νέου ο ενεργειακός του ρυθμός και να χαθεί από τα μάτια μας. Αυτό ισοδυναμεί με μια διαδικασία υλοποίησης και αποϋλοποίησης. Ένα σημαντικό σημείο για αυτή την υπόθεση, είναι ότι η ύλη μπορεί επίσης να είναι πολύ πυκνή για να την αντιληφθούμε. Αυτό που ονομάζουμε στερεή ύλη είναι στην πραγματικότητα ένα ευρύτατο πλέγμα, με τεράστιες αποστάσεις μεταξύ των πυρηνικών "σωματιδίων”. Σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί να καταλάβουμε ότι υπάρχουν υλικοί κόσμοι - κόσμοι πυκνής ύλης γύρω μας, τους οποίους δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, επειδή είναι πολύ πυκνοί, όχι πολύ αραιοί. Και ορισμένα από αυτά τα αντικείμενα μπορεί κατά καιρούς να είναι μεν απτά, αλλά να εξακολουθούν να είναι αόρατα (όπως τα χρώματα που δεν μπορούμε να δούμε) και να κάνουν κάθε είδους ήχους που δεν μπορούμε να ακούσουμε. Αυτοί οι υλικοί κόσμοι μπορούν να διαπερνούν τον δικό μας, και με τη σειρά τους να διαπερνώνται από άλλους ακόμη υψηλότερης πυκνότητας. Με τις αισθήσεις μας δεν μπορούμε να τους αντιληφθούμε. Αν θέλουμε να κατανοήσουμε την πραγματική φύση των Αερομορφων ως Αναδυόμενα φαινόμενα, είναι απαραίτητο να έχουμε ξεκάθαρες στο μυαλό μας, αυτές τις βασικές αρχές περί πραγματικότητας.” Η περιγραφή του Layne για τα ΑΤΙΑ το 1957 ήταν τελείως διαφορετική από τις αντιλήψεις της εποχής. Ήτανε ο πρώτος που μίλησε για την διαστατική προέ-

λευση του φαινομένου, μια θεωρία που αργότερα ακολούθησαν και άλλοι ερευνητές όπως ο John Keel και ο Jacques Vallee. Επίσης ένα άλλο σημαντικό σημείο: Το 1946-1947 η πτυχή της αποϋλοποίησης των ΑΤΙΑ (switch-off phenomenon) δεν είχε θεωρηθεί ακόμα σαν κάποιο σημαντικό χαρακτηριστικό του φαινομένου, ως εκ τούτου είναι αρκετά απίθανο να την επινόησε ο Layne. Οι ιδέες του Seth μέσω Jane Roberts (1963-1964) Η Αμερικανή συγγραφέας και διάμεσο Jane Roberts από το 1963 έως το 1982 μετέδωσε ένα μεγάλο όγκο μεταφυσικού υλικού, προερχόμενο από μια μη-φυσική οντότητα που ονομάζεται Seth. Το υλικό του Seth είναι πολυποίκιλο και τεράστιο και καλύπτει περισσότερα από 25 βιβλία. Δυστυχώς τα βιβλία της Roberts δεν κυκλοφορήσαν ποτέ στα Ελληνικά, αλλά ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης μπορεί να τα βρει στα Αγγλικά (και στην πλατφόρμα Kindle). Οι πληροφορίες που σχετίζονται με τους ιπτάμενους δίσκους περιλαμβάνονται στο βιβλίο "The Early Sessions: Volume 1 of the Seth material" που υπαγορεύτηκε το 1963-1964. Για την ευκολία του αναγνώστη αναφέρονται και τα σημεία (text location) που αφορούν την έκδοση Kindle. Σημείο 2532 “Το παράξενο, παρεμπιπτόντως, με τους ιπτάμενους δίσκους σας, δεν είναι ότι εμφανίζονται, αλλά ότι μπορείτε να τους δείτε. Καθώς η επιστήμη εξελίσσεται στα διάφορα επίπεδα (planes), οι κάτοικοι τους μαθαίνουν να ταξιδεύουν περιστασιακά μεταξύ των επιπέδων, μεταφέροντας στοιχεία της πραγματικότητας τους. Είναι κάπως δύσκολο να εξηγηθεί καλά αυτή η πτυχή. Όπως ανέφερα, οι κάτοικοι των διαφόρων επιπέδων όταν έρχονται στο δικό σας επίπεδο φέρνουν μαζί τους το δικό τους “καμουφλάζ πραγματικότητας”. Εσείς βέβαια αναγνωρίζετε ότι αυτό που βλέπετε δεν είναι το δικό σας καμουφλάζ. Για παράδειγμα, η απογείωση ενός σκάφους υπό ορθή γωνία, παραβιάζει έναν από τους φυσικούς σας νόμους, οι


οποίοι στην ουσία δεν είναι φυσικοί νόμοι, αλλά φαίνονται να είναι νόμοι από το δικό σας σημείο παρατήρησης.” Σημειο 2561 “Γνωρίζω με βεβαιότητα ότι όντα από άλλα επίπεδα έχουν εμφανιστεί στο επίπεδό σας, μερικές φορές σκόπιμα και μερικές φορές εντελώς τυχαία. Ωστόσο, πρέπει να καταλάβετε ότι υπάρχουν πολλά είδη επιστήμης. Υπάρχουν πολλές επιστήμες που ασχολούνται μόνο με την κίνηση. Αν η ανθρώπινη φυλή είχε, για παράδειγμα, εμβαθύνει σε ορισμένους νοητικούς κλάδους τόσο διεξοδικά όσο έχει εξερευνήσει τους τεχνολογικούς κλάδους, το πρακτικό σύστημα μεταφοράς της θα ήταν πολύ διαφορετικό, και ακόμη πιο πρακτικό από ό,τι είναι τώρα. Το επισημαίνω αυτό γιατί θέλω να γίνει σαφές ότι όταν μιλάω για επιστήμη σε ένα άλλο επίπεδο δεν μιλάω για την απλή επιστήμη που γνωρίζετε. Όταν στα διάφορα επίπεδα οι επιστήμες προοδεύουν, τότε οι επισκέψεις γίνονται λιγότερο τυχαίες και περισσότερο προγραμματισμένες. Ωστόσο, οι κάτοικοι κάθε επιπέδου δεσμεύονται από τα υλοποιημένα πρότυπα αυτού του επιπέδου, που φέρνουν μαζί τους. Όταν οι κάτοικοι ενός επιπέδου έχουν μάθει τα πρότυπα της νοητικής επιστήμης, τότε απελευθερώνονται σε μεγάλο βαθμό από τα πρότυπα καμουφλάζ του επιπέδου τους (ΣΗΜ: O Seth με τον όρο καμουφλάζ υπονοεί την τριδιαστατικη έκφραση κάποιου επιπέδου, που είναι πολύ διαφορετική από την δική μας). Οι εμφανίσεις των ιπτάμενων δίσκων προέρχονται από ένα επίπεδο που είναι πολύ πιο προηγμένο στις τεχνολογικές επιστήμες από τη Γη αυτή τη στιγμή. Ωστόσο, αυτό δεν είναι ακόμα ένα επίπεδο νοητικής επιστήμης. Ως εκ τούτου, τo καμουφλάζ αυτού του επιπέδου εμφανίζεται να είναι περισσότερο ή λιγότερο

ορατό, προς την δική σας έκπληξη. Η μορφή των ιπτάμενων δίσκων που παρατηρείτε δεν είναι ούτε του επιπέδου σας, ούτε του επιπέδου της προέλευσής τους. Αυτό που συμβαίνει είναι το εξής. Όταν ο ιπτάμενος δίσκος, όπως προτιμάτε να τον αποκαλείτε, ξεκινάει προς τον προορισμό του, τα άτομα και τα μόρια που δομικά τον συνθέτουν είναι “ευθυγραμμισμένα” σύμφωνα με το καμουφλάζ που επικρατεί στην δική του πραγματικότητα. Τώρα, καθώς αυτό το σκάφος εισέρχεται στο επίπεδό σας, συμβαίνει μια παραμόρφωση. Η πραγματική δομή του σκάφους “παγιδεύεται” σε ένα δίλημμα μορφής (αναπαράστασης). Παγιδεύεται ανάμεσα στο να μεταμορφωθεί πλήρως σύμφωνα με τους κανόνες καμουφλάζ της Γης και στο να διατηρήσει την αρχική του μορφή. Ο γήινος θεατής προσπαθεί να συσχετίσει αυτό που βλέπει με αυτό που υποτίθεται ότι γνωρίζει ή φαντάζεται ότι είναι δυνατό, με τις λίγες πληροφορίες που γνωρίζει για το σύμπαν. Αυτό που βλέπει είναι κάτι μεταξύ αλόγου και σκύλου και δεν μοιάζει με κανένα από τα δύο. Το σκάφος διατηρεί ό,τι μπορεί από την αρχική του δομή και αλλάζει ό,τι πρέπει. Αυτό εξηγεί ένα μεγάλο μέρος των αντικρουόμενων αναφορών σχετικά με το σχήμα, το μέγεθος και το χρώμα. Τις λίγες φορές που το σκάφος εκτοξεύεται σε ορθή γωνία, έχει καταφέρει να διατηρήσει τις λειτουργίες που είναι συνηθισμένες στο χώρο προέλευσης του. Δεν πιστεύω ότι θα έχετε πολλές προσγειώσεις δίσκων για αρκετό καιρό, όχι φυσικές προσγειώσεις με τη συνήθη έννοια του όρου. Αυτά τα σκάφη δεν μπορούν να παραμείνουν στο επίπεδο σας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι πιέσεις που ασκούνται στο ίδιο το σκάφος είναι τεράστιες. Είναι κυριολεκτικά παγιδευμένο ανάμεσα σε δύο κόσμους. Αυτός ο “αγώνας” προς την μια ή την άλλη μορφή, είναι μια πραγματικότητα που ισχύει σε όλα τα επίπεδα. Η


συμμόρφωση με τους νόμους ενός συγκεκριμένου επιπέδου είναι μια πρακτική αναγκαιότητα και αυτά τα ιπτάμενα σκάφη δεν έχουν την πολυτέλεια να παραμείνουν ανάμεσα σε δύο κόσμους για αόριστα χρονικά διαστήματα. Αυτό που κάνουν είναι να ρίχνουν “γρήγορες” ματιές στο επίπεδο σας - και να έχετε κατά νου ότι το σχήμα του δίσκου ή του πούρου που βλέπετε είναι μια μπάσταρδη μορφή που έχει ελάχιστη σχέση με τη δομή του πραγματικού αντικειμένου. Υπάρχουν άλλα πράγματα που δεν καταλαβαίνετε και δεν μπορώ να σας εξηγήσω, επειδή θα ήταν πολύ ξένα για τον κανονικό τρόπο σκέψης σας. Μια σημαντική σημείωση, όταν μιλάμε για επίπεδα. Ένα επίπεδο -και χρησιμοποιώ τον όρο σας, δεν είναι απαραίτητα ένας πλανήτης. Ένα επίπεδο μπορεί να είναι ένας πλανήτης, αλλά ένα επίπεδο μπορεί επίσης να υπάρχει εκεί όπου δεν υπάρχει κανένας πλανήτης. Ένας πλανήτης μπορεί να έχει πολλά επίπεδα (ΣΗΜ: Κάτι ανάλογο αν συμβαίνει στη Γη μπορεί να εξηγήσει φαινόμενα τύπου Magonia). Τα επίπεδα μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν διάφορες πτυχές του φαινομενικού χρόνου. Τα επίπεδα μπορούν και αναμειγνύονται χωρίς να το γνωρίζουν οι κάτοικοι του κάθε επιπέδου. Θέλω να ξεφύγω από την ιδέα ότι ένα επίπεδο είναι ένας τόπος. Μπορεί να είναι σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά δεν είναι πάντα. Ένα επίπεδο μπορεί να είναι ένας χρόνος. Ένα επίπεδο είναι κάτι φαινομενικά διαχωρισμένο από το υπόλοιπο σύμπαν για κάποιο χρονικό διάστημα και για κάποιο λόγο. Οι πλανήτες χρησιμοποιήθηκαν ως επίπεδα και χρησιμοποιήθηκαν ξανά ως άλλα επίπεδα. Ένα επίπεδο δεν είναι μια κοσμική τοποθεσία. Η αναλογία ενός επιπέδου με μια συναισθηματική κατάσταση είναι πολύ πιο έγκυρη από την αναλογία μεταξύ ενός επιπέδου και ενός γεωγραφικού χώρου.” Σημείο 7548 Τα σκάφη αυτά πετούν μέσα από τον πυρήνα αυτού που εσείς υποθέτετε ότι είναι η στερεή Γη, η οποία

δεν είναι καθόλου στερεή γι' αυτούς. Και σε ορισμένες περιπτώσεις, καθώς θα επιχειρείτε διαστημικά ταξίδια, θα ταξιδέψετε μέσα από αυτό που οι κάτοικοι ενός άλλου επιπέδου θα θεωρούν ως το δικό τους ιδιαίτερο στερεό περιβάλλον (ΣΗΜ; Αυτή η εξήγηση μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε καλυτέρα τις θεωρίες της Κοίλης Γης και των πολιτισμών που μπορεί να κρύβονται μέσα σε εκείνη). Θα μπορέσετε να ταξιδεύετε μέσα στο δικό σας σύμπαν. Υπάρχουν και άλλες νοήμονες οντότητες σε αυτό και βρίσκονται στο δικό σας επίπεδο. Πρόκειται για ταξίδια κατά μήκος αυτού που μπορούμε να ονομάσουμε για λόγους απλότητας, οριζόντιο επίπεδο. Οι κάτοικοι των ιπτάμενων δίσκων δεν ανήκουν στο δικό σας επίπεδο. Ανέφερα πριν τον “αγώνα” της τελικής μορφής του σκάφους. Θα πρέπει να θυμάστε σε οποιαδήποτε συζήτηση προς αυτή την κατεύθυνση, ότι οι φυσικές σας κατασκευές απλά υπάρχουν μόνο στο δικό σας επίπεδο. Και σας υπενθυμίζω ότι άλλες κατασκευές υπάρχουν ταυτόχρονα με τις δικές σας, εντελώς διαφορετικής φύσης, σε αυτό που μπορείτε να ονομάσετε οριζόντιο επίπεδο. Αλλά δεν θα τις βρείτε ποτέ, μέσα σε ένα διαστημόπλοιο !! (ΣΗΜ: ο Seth πάντοτε υποστήριξε ότι το διαστρικά ταξίδια δεν γίνονται μέσω διαστημοπλοίων, αλλά μέσω της συνείδησης του παρατηρητή. Ο αναγνώστης θα βρει πολλές σχετικές αναφορές με αυτού του είδους την τεχνολογία, στο χώρο του Remote Viewing). Στο υλικό του Seth που σχετίζεται με τα ΑΤΙΑ, υπάρχουν δύο ενδιαφέρουσες υποθέσεις: (1) ότι τα ΑΤΙΑ δεν μας επισκέπτονται τόσο συχνά (αυτό έχει επιπτώσεις στην εγκυρότητα του τόσο μεγάλου αριθμού εναερίων παρατηρήσεων και προσγειώσεων που παρατηρούνται ετησίως) (2) ότι το φαινόμενο προέρχεται από μια άλλη διάσταση και η φυσική αυτής της διάστασης δεν είναι προς το παρόν γνωστή. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η φράση του Seth που αναφέρεται ότι αυτά τα σκάφη μπορούν πραγματικά να διασχίσουν την υδρόγειο, σαν να μην ήταν τίποτα. Αυτή η ιδέα


μοιάζει πολύ με την έννοια των Αιθέριων επιπέδων που είχε εκφράσει ο Layne 20 χρόνια νωρίτερα. Δεν μπορώ να αποκλείσω ότι η Roberts είχε ακούσει για τον Layne, αλλά το συνολικό υλικό του Seth, είναι γενικά πολύ διαφορετικό από τις ιδέες του Layne. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Στην εποχή της σύγχρονης Ουφολογίας είναι πολύ δύσκολο να αξιολογηθεί η διαστατική πραγματικότητα των ΑΤΙΑ σύμφωνα με τα λεγόμενα του Layne, του Seth, του John Keel η του Jacques Vallee . Από την άλλη πλευρά, η εξωγήινη προέλευση των ΑΤΙΑ είναι αρκετά ανεπαρκής για να εξηγήσει όλες τις διαστάσεις και τις πτυχές του φαινομένου. Προς το παρόν, δεν διαθέτουμε επιστημονικά εργαλεία για να εκτιμήσουμε τη διαστατική προέλευση των ΑΤΙΑ. Οι ιδέες του Seth μπορούν να μας βοηθήσουν να εκτιμήσουμε το εύρος της αισθητηριακής παραμόρφωσης που συμβαίνει κατά τη διάρκεια των πραγματικών (και όχι των σκηνοθετημένων) αναφορών τρίτου τύπου. Σε συνδυασμό με την υπόθεση της παραμόρφωσης του Josè Caravaca ίσως να μπορέσουμε να αντιληφθούμε ένα μέρος της πραγματικότητας του φαινόμενου. Αλλά όσον αφορά το θέμα των χειροπιαστών στοιχείων (nuts and bolts) μάλλον πρέπει ακόμα να αναπτύξουμε έναν άλλο τρόπο Φυσικής επιστήμης, προκειμένου να κατανοήσουμε αυτό που βρίσκεται πέρα από τις 5 αισθήσεις μας.

1. Caravaca Jose Antonio. The distortion theory (2016). https://caravaca102.blogspot.com/2016/05/thedistortion-theory.html. Ο αναγνώστης θα πρέπει να διαβάσει τα εξαιρετικά αθρα του Ισπανού συγγραφέα, που είναι κάπως δυσκολονόητα αλλά και πολύ ενδιαφέροντα. 2. Gorightly Adam and Bishop Greg. “A” is for Damski. The Golden age of UFO contactees. Gorightly press, 2018. 3. Hatzopoulos Stavros: Περι της προέλευσης των ΑΤΙΑ. Συλλεκτικό τεύχος Unlocking the truth, September 2020A. https://issuu.com/erenzw. 4. Hatzopoulos Stavros: Σκέψεις για το παρελθόν, το παρόν και το πιθανόν μέλλον της Ουφολογιας. Unlocking the truth, Φεβρουάριος 2021, τεύχος 10. 5. Layne Meade. The coming of the guardians. A Β.S.R.A. publication, third edition, 1957. 6. Roberts Jane: The Early Sessions. Book 1 of the Seth Material. New Awareness network, 2012 (Kindle edition). 7. Verga Maurizio. Flying Saucers in the sky. 1947: When UFOs came from Mars. 2020

Σχετικά με τον Συγγραφέα: Ο καθηγητής Σταύρος Χατζόπουλος (PhD), έχει σπουδάσει Ηλεκτρονικη και Βιοϊατρική μηχανολογια και έχει ειδικευτεί στην Επιστήμη της Ακοής (Hearing Science) και την Ακουολογια. Το ενδιαφέρον του για το φαινόμενο των UFOς ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '70 μετά τη συνάντησή του στην Αθήνα με τον Γιώργο Μπαλάνο. Το 1975 έγινε ιδρυτικό μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Ερευνητών Αγνώστων Φαινομένων (ΠEEAΦ). Από τις αρχές της δεκαετίας του '80, ακολουθώντας τα ερευνητικά δεδομένα του Δρ. Jacques Vallee, έχει αναπτύξει ένα μοντέλο παραφυσικής προσέγγισης του φαινομένου ΑΤΙΑ. Ζει και εργάζεται στην Ιταλία. Ο δρ. Χατζόπουλος επικοινωνεί στη διεύθυνση sdh1@unife.it


Πως Μπορώ να Συμμετέχω στο Unlocking the Truth Το Unlocking the Truth σας δίνει το βήμα. Αν θέλεις να εκφράζεσαι μέσα από τις λέξεις και έχεις όρεξη, μεράκι, και επιθυμείς να γίνεις κομμάτι μας, μπορείς τώρα να έχεις το δικό σου χώρο για να καταθέσεις με το προσωπικό σου άρθρο, σκέψεις και προβληματισμούς που ενδιαφέρουν το κοινό, με σεβασμό στη νοημοσύνη, την αντίθετη άποψη, την ελεύθερη σκέψη, και την ευαισθησία του αναγνώστη. Το περιοδικό θα φροντίσει για την αυτούσια δημοσίευσή του. Μπορείς επίσης να στείλεις φωτογραφίες που θες να περιλαμβάνει το άρθρο σου. Απαραίτητες προϋποθέσεις: - Το κείμενο να μην ξεπερνάει τους 1500 χαρακτήρες. - Να αποτελεί πρωτότυπο κείμενο. - Να είναι γραμμένο στα ελληνικά. - Να υπάγεται στη θεματολογία και το ύφος του περιοδικού. - Να περιλαμβάνεται βιβλιογραφία με τις έντυπες ή ηλεκτρονικές πηγές. - Να μην χρησιμοποιήσετε το βήμα που σας δίνει το Unlocking the Truth για να κάνετε κάποιο είδος απροκάλυπτης προπαγάνδας για το συγκεκριμένο περιοδικό, πίστη ή σύστημα που υποστηρίζετε. Διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύσουμε το άρθρο σας, αν δεν πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις ή αν κρίνουμε ότι υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να το κάνουμε αυτό (παραβίαση νόμων, σοβαρά αρνητικά συναισθήματα σε κάποιες ομάδες ανθρώπων οι οποίοι θίγονται σημαντικά από το άρθρο σας κ.α.) Στείλτε το άρθρο, την εργασία ή την μελέτη σας στο e-mail του περιοδικού: UtTmagazine2017@gmail.com


ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ Οι σκέψεις του συγγραφέα και ερευνητή Edoardo Russo στα 45 χρόνια ενασχόλησης του με το φαινόμενο των UFO Σε κάποιο συνέδριο που συμμετείχα μου ζητήθηκε να συνοψίσω όσα έχουν γίνει γνωστά μετά από 70 χρόνια έρευνας στην ουφολογία, προσωπικά, μετράω περισσότερα από 45. Επτά δεκαετίες ερευνών και μελετών στην πραγματικότητα δεν έκλεισαν τη συζήτηση για το θέμα των UFO και δεν έδωσαν καμία συγκεκριμένη απάντηση σχετικά με την ύπαρξη και τη φύση του φαινομένου που βρίσκεται πίσω από τα εκατομμύρια των θεάσεων. Το φαινόμενο τις τελευταίες δεκαετίες εξελίχθηκε στον γνωστό μας πλέον σύγχρονο μύθο με τους πολλούς μάρτυρες και τους πολλούς ενθουσιώδεις μελετητές, καθιστώντας ακόμη πιο περίπλοκο το ξετύλιγμα του. Σε αυτούς να προσθέσω εκείνους που κατηγορούν μια ομάδα ανθρώπων για «συνωμοσία σιωπής» και εκείνους που υποστηρίζουν ότι είναι η ίδια η νοημοσύνη που κρύβεται πίσω από τα UFOs. Επίσης εκείνους που υποστηρίζουν ότι κάτω από το μύθο δεν υπάρχει τίποτα το ανεξήγητο και εκείνους που συνεχίζουν τις έρευνες χωρίς προκαθορισμένες θέσεις. Ποια συμπεράσματα λοιπόν μπορούν να εξαχθούν μετά από περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες προσωπικής εμπειρίας και μελέτης;


Ένα ερώτημα που θα προσπαθήσω να απαντήσω είναι για ποιους λόγους παραμένει η δυσκολία να προωθηθεί η ουφολογία από το προ-επιστημονικό στάδιο στο οποίο μπλοκαρίστηκε. Για πολύ καιρό έχω εγκαταλείψει την δική μου ιδεολογία ή γενική θεωρία, φτάνοντας πριν από χρόνια σε αυτό που ο Pier Luigi Sani ονόμασε «UFO agnosticism». Γνώριζα πάντα ότι ποτέ δεν αφαιρούνται εντελώς οι απόψεις κάποιου, και ότι είναι αναπόφευκτο να υπάρχουν ακόμη βάσει διαστρωμάτωσης των εμπειριών (έρευνες, αναγνώσεις, μελέτες). Προσπάθησα λοιπόν να κάνω, τόσο για τον εαυτό μου όσο και για εκείνους που θα με άκουγαν στο συνέδριο (και τώρα με διαβάζουν εδώ) μια περίληψη, αν όχι για όσα γνωρίζουμε, για όσα έχω μάθει μετά από τόση ενεργή ενασχόληση. Συνήθως, ξεκινώ αυτές τις διαλέξεις με μια προκλητική ερώτηση για να τραβήξω την προσοχή: «Τι κοινό έχουν ο πατέρας του Pierino, ο Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης και ο Αμερικανός φυσικός-ουφολόγος Peter Sturrock;» Το αστείο του Pierino μας κάνει να χαμογελάμε: Ο Pierino είναι στο αυτοκίνητό με την οικογένειά του, κατευθύνεται προς το θερινό θέρετρο, και κάθε τόσο ρωτάει τον πατέρα του που οδηγεί: «Μπαμπά, μπαμπά! Τι είναι αυτό το πουλί;» Και ο πατέρας απαντά: «Δεν ξέρω, Pierino.» Μετά από λίγο: «Μπαμπά, μπαμπά! Ποιο είναι το όνομα αυτού του χωριού;» Και ο πατέρας: «Δεν ξέρω, Pierino.» Μετά από λίγο: «Μπαμπά μπαμπά! Τι δέντρα είναι αυτά;». Και ο πατέρας απαντά ξανά: «Δεν ξέρω, Πιερίνο.» Στην συνέχεια παρεμβαίνει η μητέρα: «Pierino, άσε τον μπαμπά ήσυχο, οδηγεί.» Αλλά ο πατέρας απαντά: «Όχι, επίτρεψε του να ρωτήσει, έτσι εκπαιδεύεται.» Φαίνεται παράδοξο, αλλά εδώ έρχεται ο Σωκράτης να ενστερνιστεί την ιδέα: «Πήγα σε έναν από αυτούς που φημίζονται ότι είναι σοφοί. Εξετάζοντάς τον, και σκεπτόμενοι μαζί, μου φάνηκε πως είχε τον αέρα, και στα μάτια πολλών άλλων, αλλά ιδιαίτερα του εαυτού του, πως είναι σοφός, αλλά στην πραγματικότητα δεν ήταν. Σκεφτόταν, ότι ήξερε, αλλά δεν ήξερε. Δεν ήξερε, και ούτε καν πίστευε ότι ήξερε». Και για να μειώσω την άγνοια στον συγκεκριμένο τομέα, θα ήθελα να παραθέσω τον Peter Sturrock, έναν αγγλοαμερικανό αστροφυσικό, ο οποίος, διαβάζοντας την έκθεση Condon (που πρέπει να ήταν ο επιτύμβιος λίθος της ουφολογίας στα τέλη της δεκαετίας του 1960) ήταν πεπεισμένος ότι το πρόβλημα των UFO ήταν μια πραγματικότητα που πρέπει να διερευνηθεί, ενώ οργάνωσε και την πρώτη έρευνα των Αμερικανών αστρονόμων, ανακαλύπτοντας ότι πολλοί από αυτούς είχαν δει ακόμη και UFO. Στη δεκαετία του '80 ίδρυσε μια ένωση και ένα επιστημονικό περιοδικό για ανεξήγητα θέματα (Journal

of Scientific Exploration) και το 1988 ήταν ο διοργανωτής ενός επιστημονικού σεμιναρίου για τα UFOs, το οποίο στη συνέχεια συμπυκνώθηκε στο βιβλίο του για το αίνιγμα των UFO. Λοιπόν, εδώ και χρόνια, ο Sturrock είπε: «Αν κάποιος σας πει ότι ξέρει τι είναι τα UFO, μην τον πιστέψετε: είτε είναι τρελός, είτε έχει κακή πίστη.» Το πρώτο πράγμα που θέλω να πω, μετά από τόσα χρόνια, είναι ένα: αυτό που γνωρίζουμε, είναι ότι δεν ξέρουμε. Αλλά αν δεν γνωρίζουμε «τι είναι τα UFO» (υποθέτοντας ότι η ερώτηση έχει νόημα), υπάρχουν πολλά πράγματα που γνωρίζουμε σήμερα και δεν γνωρίζαμε παλιότερα. Ένας άλλος επιστήμονας-ουφολόγος, τον οποίο είχα την ευχαρίστηση να συναντώ επανειλημμένα, μίλησε για αμηχανία λόγω της αφθονίας των δεδομένων: αυτός ήταν ο αστρονόμος Joseph Allen Hynek. Στην ομιλία του στο συνέδριο Mutual UFO Network το 1973, χρησιμοποίησε την έκφραση «αμηχανία του πλούτου» για να αναφερθεί στον μεγάλο αριθμό διαθέσιμων δεδομένων, για τα οποία το πρόβλημα ήταν, αν μη τι άλλο, τι να κάνει με αυτό και πώς να εξαχθούν χρήσιμα επιστημονικά συμπεράσματα. Λοιπόν, ακόμα κι αν περιοριζόμαστε στον κήπο του σπιτιού μας, μιλάμε για περίπου 30.000 περιπτώσεις παρατήρησης που συλλέγονται στα αρχεία του Ιταλικού Κέντρου Μελετών UFO, μια τάξη μεγέθους υψηλότερη από εκείνη άλλων ευρωπαϊκών χωρών με τον ίδιο πληθυσμό (όχι επειδή οι ET έχουν τις βάσεις τους στην Ιταλία, αλλά μόνο επειδή έχει γίνει μια καλή συλλογή εδώ και δεκαετίες και εξακολουθεί να ισχύει). Και αυτός ο αριθμός είναι μικρός αν αναλογιστούμε τις εκτιμήσεις του αριθμού των Ιταλών που πιστεύουν ότι έχουν δει ένα UFO: ο αριθμός των μαρτύρων που καθόρισε η έρευνα CISU-Doxa το 1987 για πρώτη φορά είναι ότι 3,5 εκατομμύρια (6,5 % του ιταλικού πληθυσμού ενηλίκων) πιστεύουν ότι έχουν δει UFO, ή εκατό φορές περισσότερο από ό, τι είναι γνωστό στους μελετητές. Αλλά, όπως γνωρίζουν όλοι όσοι ασχολούνται με τα UFO, από εδώ και πέρα μπαίνετε σε έναν λαβύρινθο, σε ένα παιχνίδι καθρεφτών στο οποίο είναι εύκολο να χαθείτε. Πολλά έχουν ειπωθεί


και γραφτεί για το «διπλό πρόσωπο των UFOs», καθώς η δεκαετία του 1960, και οι αντινομίες, θα μπορούσαν να θεωρηθούν η ερμηνευτική μορφή μιας ουφολογίας που αναζητά τη θέση της στη σύγχρονη κουλτούρα μεταξύ «καλών ή κακών εξωγήινων». Η καρδιά και η ουσία του προβλήματος αποτελείται στην πραγματικότητα από τη φαινομενική διχοτομία μεταξύ «UFO υπό την ευρεία έννοια (UFO)» και «UFO υπό την αυστηρή έννοια (IFO)». Αλλά κοιτάζοντας προς τα πάνω, βρίσκετε ήδη και ένα άλλο: αυτό μεταξύ φαινομένου και μύθου, όπου από το φαινόμενο εννοούμε το σύνολο των μαρτυριών εκείνων που έχουν δει κάτι, και από το μύθο το σύνολο ιδεών, εννοιών, εικόνων που τώρα έχουν περάσει στη δημοφιλή κουλτούρα. Αυτές οι δύο πλευρές (του ίδιου νομίσματος), το φαινόμενο UFO και ο μύθος UFO, δεν είναι πραγματικά αντίθετα και όπως γνωρίζουμε και αποδεχόμαστε, αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους. Μετά από στενές συναντήσεις τρίτου τύπου ο «παρθένος» μάρτυρας ήξερε πλέον τι ήταν ένα UFO, και ακόμη και η παροιμιώδης νοικοκυρά από ένα μικρό χωριό γνωρίζει ότι όταν φτάνουν τα UFO, ο σκύλος γαβγίζει, η τηλεόραση τρεμοπαίζει και το αυτοκίνητο σταματά. Αυτό ωστόσο, δεν μας δίνει τη συγκεκριμένη απάντηση σχετικά με το δίλημμα του κατά πόσον η κότα ή το αυγό γεννήθηκε πρώτα. Αν ο μύθος αναπτύχθηκε από το φαινόμενο και στη συνέχεια επέστρεψε με ένα αποτέλεσμα ανάδρασης που μολύνει την πρώτη ύλη μας ή αν αντίθετα, το φαινόμενο προέκυψε από τον μύθο. Αλλά ούτε οι άλλες δύο πλευρές του άλλου νομίσματος που είδαμε παραπάνω (UFO και IFO) είναι τόσο διακριτές και ξεχωριστές όσο θα θέλαμε να είναι. Συχνά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με υποθέσεις που παραμένουν πεισματικά στην ισορροπία μεταξύ μιας κατηγορίας και της άλλης, χωρίς να μπορούμε να προσδιορίσουμε με βεβαιότητα τη φύση τους.Τα παραπάνω ευρήματα οδήγησαν ορισμένους συγγραφείς να κάνουν φιλοσοφικές, σκέψεις για την ουφολογία. Θα αναφέρω τρεις από αυτές εδώ, που σίγουρα δεν εξαντλούν την επιστημολογική πολυπλοκότητα της ουφολογίας. Το πρώτο που θα ήθελα να υπενθυμίσω είναι ο «νόμος του Guérin», που έχει ήδη διατυπωθεί στα τέλη της δεκαετίας του 1960 από τον Γάλλο αστρονόμο Pierre

Guérin. Απογοητευμένος από την προφανή αδυναμία εύρεσης κανονικότητας στις εμφανίσεις UFO που - όπως και σε οποιαδήποτε φυσική επιστήμη αποτελούσε το πρώτο βήμα για να καταλάβουμε το πρόβλημα, ενώ, όποτε φαινόταν να έβρισκε μια σταθερά στις περιγραφές των φαινομένων UFO (για παράδειγμα μεταξύ επιτάχυνσης και χρώματος), αμέσως μετά υπήρχαν παρατηρήσεις που αντέφασκαν. Λίγο αστειευόμενος, λίγο σοβαρά, ο Guérin δήλωσε ότι «στην ουφολογία κάθε νόμος μόλις ανακαλυφθεί και αποδειχθεί, απορρίπτεται αμέσως από τις επόμενες παρατηρήσεις», επισημοποιώντας ένα είδος εγγενής αδυναμίας του φαινομένου των UFO. Αυτή η σκέψη έγινε ο πυρήνας μιας φιλοσοφικής αντανάκλασης από τον φίλο και τον συνάδελφό του Aimé Michel, πρώτα σε ένα διάσημο άρθρο με τίτλο «Το ποντίκι στο λαβύρινθο» όπου θα ήμασταν σαν το ποντίκι που χρησιμοποιείται ως ινδικό χοιρίδιο στο εργαστήριο, προσπαθώντας άσκοπα να καταλάβει κάτι για τη συμπεριφορά μιας ανώτερης νοημοσύνης, εκ των οποίων τα UFO θα αποτελούσαν ένα επιφαινόμενο. Στην ουσία: η παράδοση του λογικού και η περιττότητα της ίδιας της ουφολογίας ως ορθολογικής μελέτης. Από ορισμένες απόψεις, η υπόθεση αυτή προβάλλεται ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, από έναν άλλο Γάλλο αστρονόμο, μελετητή και πολιτογραφημένο Αμερικανό, που αργότερα έγινε επιστήμονας υπολογιστών, τον γνωστό σε όλους μας Jacques Vallée. Αφού συνέβαλε στην ίδρυση του επιστημονικού ρεύματος της ουφολογίας στη δεκαετία του 1960, ο Vallée είχε επικεντρώσει την προσοχή του σε αυτό που τότε αποκαλούνταν «στενές επαφές» (περιπτώσεις προσγείωσης ή χαμηλού υψομέτρου που ελαχιστοποιούσαν τον κίνδυνο σύγχυσης με φυσικά φαινόμενα ή αναγνωρίσιμα αντικείμενα), φτάνοντας όμως να βρει εντυπωσιακές αναλογίες με περιγραφές θεϊκών όντων ή άλλων μη ανθρώπινων οντοτήτων, που υπάρχουν στις θρησκείες και τη λαογραφία όλων των λαών. Από τις συσχετίσεις με την παραφυσική και αυτό που ονομαζόταν «παρασιτική υπόθεση», το βήμα ήταν σύντομο, και παράλληλα με την προσωπική του εμπλοκή σε θέματα πληροφοριών (εκείνα που οδήγησαν στη γέννηση του έργου ARPAnet, στρατιωτικός πρόδρομος του Διαδικτύου),


η προοπτική του αστρονόμου αντικαταστάθηκε από την κατασκοπεία: εδώ η μη ανθρώπινη νοημοσύνη (όχι απαραίτητα εξωγήινη) θα λειτουργούσε πίσω μας μεταμφιεσμένη σήμερα ως εξωγήινη αλλά θα αποτελούσε ένα πραγματικό «σύστημα ελέγχου» που έχει ρυθμίσει την ίδια την εξέλιξη και τα είδη μας. Και οι δύο θέσεις, παρά τις ασήμαντες διαφορές τους, φαίνεται συνεπώς να εξορθολογίζουν ένα είδος αδυναμίας στην κατανόηση της φύσης του προβλήματος των UFO. Ο τρίτος προβληματισμός, που επισημοποιήθηκε επίσης από έναν Γάλλο ομιλητή (ένας Βέλγος χημικός που έχει ζήσει στη Γαλλία για μεγάλο χρονικό διάστημα), ο Jacques Scornaux, έχει έναν εντελώς αντίθετο προσανατολισμό. Η αντίληψή του για την ουφολογία ως «κυνηγοί ουράς Gauss» (Γερμανός μαθηματικός που συνεισέφερε σε πολλά ερευνητικά πεδία της επιστήμης του, όπως η θεωρία αριθμών, η στατιστική, η μαθηματική ανάλυση, η διαφορική γεωμετρία) είναι ήδη γνωστή στους ερευνητές, και τεκμηριώνεται από την παρατήρηση ότι, σε περιπτώσεις αναφοράς UFO με εκατοντάδες σύγχρονους μάρτυρες του ίδιου εναέριου φαινομένου, ακόμη και αν είναι αναγνωρίσιμο (για παράδειγμα μια μετεωρική επιστροφή, ένα πέρασμα τεχνητών δορυφόρων κ.λπ.), υπάρχουν κάποιες «ανώμαλες» παρατηρήσεις: από χίλια άτομα που βλέπουν μια βολίδα να περνά, μόνο εκατό θα πουν ότι έχουν δει ένα UFO. Από αυτά τα ενενήντα θα περιγράψουν τα χαρακτηριστικά του (διάρκεια, χρώμα, κατεύθυνση, δυναμική, μέγεθος) σε όρους που δεν απέχουν πολύ από τις μέσες τιμές που με καλή προσέγγιση θα είναι οι πραγματικές. Αλλά δέκα θα δώσουν περιγραφές με τουλάχιστον ένα στοιχείο που διαφέρει με συνεπή τρόπο, και από αυτά τουλάχιστον ένα με περισσότερα από ένα στοιχεία διαφορετικό, τόσο πολύ, ώστε να αμφιβάλλει εύλογα ότι αναφέρεται στο ίδιο αντικείμενο. Εδώ οι ερμηνευτικές επιλογές μπορούν να αποκλίνουν δραστικά: υπάρχουν εκείνοι που επιλέγουν την κυριολεξία των μαρτυρικών δεδομένων, έρχονται δηλαδή να υποθέσουν μια «παρασιτοποίηση», καλύτερα μια σκόπιμη «μίμηση» των UFO που θα εκμεταλλευόταν τα συμβατικά φαινόμενα για να περάσουν (σχεδόν) απαρατήρητα. Και υπάρχουν εκείνοι που αποδέχονται ένα περιθώριο σφάλματος του «οργάνου-μάρτυρα», των οποίων οι περιγραφές μοιράζονται φυσικά γύρω από αυτές τις μέσες τιμές. Ο προβληματισμός του Scornaux κινείται από τις περιπτώσεις μαζικής παρατήρησης στις σποραδικές, όπου δεν έχουμε το ποσοτικό πλαίσιο και αντ 'αυτού, έχουμε μόνο τη μοναδική παρατήρηση: αν αυτή είναι μια από αυτές που κανονικά θα τοποθετούσαν στις «ουρές του Gauss», ή στις σπανιότερες και τις πιο

διαφορετικές περιπτώσεις, και αν εμείς έχουμε μόνο αυτήν την παρατήρηση, βρισκόμαστε να σκεφτόμαστε οριακές περιπτώσεις (σφάλματα μέτρησης ή περιγραφής) χωρίς να μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε, πιστεύοντας ότι υπάρχει μια ανωμαλία που στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτη. Πρόκειται για μια αυστηρά αναγωγική διατριβή, η οποία έχει δημιουργήσει πολλές συζητήσεις και μελέτες σχετικά με το μη διαχωρισμό μεταξύ UFO και IFO. Είπα νωρίτερα ότι η μεταμοντέρνα ουφολογία μπορεί να απεικονιστεί μέσα από μια σειρά αντινομιών. Πολλά μπορούν να απεικονιστούν, αλλά είναι κάποια τα οποία συνήθως σταματούν την επεξηγηματική συλλογιστική μου, και τα οποία θα αναφέρω εδώ διακινδυνεύοντας να είμαι τόσο επιφανειακός όσο και πολύ γεμάτος από έννοιες που πρέπει να αναπτυχθούν. Εκτός από τις δύο αντινομίες που έχουν ήδη περιγραφεί εν συντομία (UFO εναντίον IFO, Φαινόμενο vs. Μύθος), δεν μπορώ να μην αναφέρω εδώ και αυτή μεταξύ της σκληρής και της μαλακής πλευράς του φαινομένου: η μετάβαση του επιπολασμού από τους δίσκους ημέρας (μεταλλικά αεροσκάφη) σε νυχτερινά φώτα (ακόμη και κοντινά), ακόμη και με ισχυρές αλληλεπιδράσεις σε μάρτυρες και περιβάλλον, που σηματοδότησε ορισμένους εκτροχιασμούς από τα «πραγματικά UFO» των αρχών, παρερμηνεύοντας το 90%, ενώ για κάποιους άλλους αποτελούσε την εμφάνιση του πραγματικού πυρήνα του προβλήματος, πέρα από τις μεταμφιέσεις του. Ένα άλλο ενο-


χλητικό ερώτημα για το οποίο δεν έχει γραφτεί τίποτα, είναι η αντίθεση μεταξύ του φευγαλέου και της επίδειξης: ειδικά στο επίπεδο των εμπειριών με υψηλότερο βαθμό περίεργου χαρακτήρα (στενές συναντήσεις) κατά καιρούς το φαινόμενο φαίνεται να θέλει να δειχτεί σκόπιμα, ενώ ταυτόχρονα πολύ συχνά καταφέρνει να «κρυφτεί» αρκετά ώστε να μην μας αφήσει μαρτυρίες ή αδιάσειστες φυσικές αποδείξεις (από φωτογραφίες έως ίχνη). Οι δύο τελευταίες αντινομίες είναι στενά συνδεδεμένες και τοποθετημένες: οι πιστοί εναντίον των σκεπτικιστών και η αντινομία μεταξύ της συνωμοσίας της σιωπής και της συνωμοσίας του θορύβου. Το πρώτο δεν είναι τίποτα περισσότερο από την αντανάκλαση στον μικρόκοσμο των UFO της ανθρώπινης τάσης προς κομματική αντίθεση: είναι πολύ εύκολο να τοποθετηθεί η πραγματικότητα σε μαύρο ή άσπρο, όταν αποτελείται πάντα από αποχρώσεις του γκρι. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να επιλέξτε την ομάδα σας και να πολεμήσετε για τη δική σας «Αλήθεια». Η δεύτερη αντινομία έχει τις ρίζες της στη συνωμοσία της σκέψης. Μια στοιχειώδη ψυχολογική ανάγκη να αποδώσει την απογοήτευση κάποιου σε εξωτερικές αιτίες για οποιονδήποτε λόγο. Εντοπίζει τον εχθρό του στην παρατήρηση ότι ποτέ δεν έχουν διαπεραστεί τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η κοινή γνώμη από ιδέες, έννοιες και πεποιθήσεις που εξαρτώνται από την παρουσία των UFO, χωρίς αυτό να έχει οδηγήσει στην πολυπόθητη τελική αποκάλυψη. Η εναλλακτική άποψη εδώ θα ήταν ότι, αντίθετα, οι ίδιοι που άλλαξαν το ρόλο τους από μελετητές σε προπαγανδιστές ήταν συνειδητά οι αρχιτέκτονες της μυθικής συνιστώσας που στην πραγματικότητα συνέβαλε στο να περιβάλλει το φαινόμενο με ένα παραπέτασμα καπνού, αν όχι να το δυσφημίσει με έναν ίσως ακαταμάχητο τρόπο. (ΕΔΩ βάλε BOLD) Και εδώ σταματάω, γιατί αυτό που με ενδιέφερε να τονίσω είναι ότι, τα ερμηνευτικά μοντέλα εξακολουθούν να είναι πολύ διαφορετικά και δεν είναι συγκρίσιμα μεταξύ τους,

για να μην αναφέρουμε ότι ξεκινούν από αμοιβαία ασύμβατες υποθέσεις. Και όπως γνωρίζει οποιοσδήποτε έχει ασχοληθεί ή ενδιαφέρεται για την επιστημολογία, αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό του προ-επιστημονικού σταδίου. Δεν είμαι σίγουρος γιατί η ουφολογία παραμένει στο σημερινό άκρο της προ-επιστήμης, αν δεν πέφτει καν σε μία από τις δύο ρωγμές που ευθυγραμμίζουν τη στενή κορυφογραμμή στην οποία κινούμαστε: από τη μία πλευρά η ψευδο-επιστήμη που μιμείται τον επιστημονικό λόγο, αλλά βραχυκυκλώνει τη συλλογιστική και τη μέθοδο για να καταλήξουμε σε μακρινά συμπεράσματα, και από την άλλη πλευρά, η αντι-επιστήμη που απορρίπτει ανοιχτά την επιστημονική μέθοδο για να φτάσει στη γνώση, προτείνοντας άλλους τύπους προσέγγισης (από τον πνευματισμό έως τον συνωμοτισμό). Βλέπουμε πολλά συγκεκριμένα παραδείγματα και των δύο αυτών τάσεων κάθε μέρα γύρω μας, που προσπαθούν πεισματικά να αντιμετωπίσουν το ζήτημα των UFO με μια προοπτική μόνο εάν εμπνέονται από την επιστημονική μέθοδο. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι γράφτηκε πως η θέση μας σε αυτή τη μάχη είναι αμυντική, ευγενής, αλλά χαμένη. Για εκείνους που το επισημαίνουν, η αντίρρησή μου είναι η κλασική: θα είναι μια βρώμικη δουλειά, αλλά κάποιος πρέπει να τη κάνει. Κλείνω, με τη συνηθισμένη ερώτηση-αντίρρηση που θα έκανε κάποιος από το κοινό σε αυτό το σημείο: «Αλλά ποιο είναι το συμπέρασμα;». Η απάντησή μου είναι ότι συμπέρασμα δεν υπάρχει, γιατί διαφορετικά θα είχαμε ήδη τις απαντήσεις και δεν θα ήμασταν εδώ για να συζητάμε αυτές τις ερωτήσεις. Και εδώ επιστρέφουμε στην άγνοια του δόγματος της υπόθεσης, αλλά όχι ως εξομολόγηση ανικανότητας. Ίσως αυτή είναι ακριβώς η γοητεία που μετά από πολύ καιρό, ακόμη με ενθαρρύνει να συνεχίσω σε μια έρευνα που πιθανόν δεν θα φτάσει ποτέ σε ένα τελικό αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά έχει δώσει και έχει διδάξει τόσα πολλά σε όσους συνέχισαν και συνεχίζουν να δεσμεύονται σε αυτή.



Foo Fighters

Το μεγάλο μυστήριο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

Γράφει η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΑΝΙΚΗΤΑ


Νοέμβριος του 1944. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος όδευε προς το τέλος του και η νύχτα είχε πέσει βαριά πάνω από την πληγωμένη Ευρώπη. Ωστόσο, οι πολεμικές επιχειρήσεις δεν τελείωναν ούτε με την έλευση του σκοταδιού. Αρκετές δεκάδες πόδια πάνω από τα βόρεια περίχωρα του Στρασβούργου, πετούσε ένα αεροσκάφος τύπου Bristol Beaufighter, με πιλότο τον Edward Schlueter, και πλήρωμα τον παρατηρητή ραντάρ Donald J. Meiers και τον Fred Ringwald. Ήταν ένα ήρεμο βράδυ, χωρίς αναταράξεις ή εχθρικά αεροσκάφη να παραμονεύουν στο σκοτάδι. Ο πιλότος είχε τα μάτια του στυλωμένα στα όργανά του που τρεμόπαιζαν στο πιλοτήριο, ενώ οι συνεπιβάτες του παρατηρούσαν αφηρημένα το πηχτό σκοτάδι που κάλυπτε τη γη. Τότε ήταν που ο Fred Ringwald ανασηκώθηκε από τη θέση του και κάρφωσε με αυξανόμενη ανησυχία το βλέμμα του κάπου στο βάθος. Ρώτησε τους άλλους δύο άντρες τι ήταν αυτά τα φώτα που έβλεπε μπροστά του. Γρήγορα τώρα και εκείνοι με έκπληξη παρατηρούσαν αυτό που είχε μονοπωλήσει την προσοχή του Fred Ringwald. Οκτώ με δέκα πορτοκαλί χρώματος φώτα είχαν εμφανιστεί από το πουθενά και τρυπούσαν το σκοτάδι πετώντας πάνω από τη γη σε μια ευθεία με μεγάλη ταχύτητα. Πριν ο πιλότος προλάβει να αντιδράσει, τα αλλόκοτα ζωηρά φώτα είχαν παραταχθεί δίπλα στο φτερό του Bristol. Ο Donald J. Meiers έσπευσε να ελέγξει τα όργανά του για να προσδιορίσει το αλλόκοτο, όπως πίστευαν, αεροσκάφος που πετούσε ανησυχητικά κοντά τους. Και ενώ οι φωνές δυνάμωναν στο πιλοτήριο και ο κόμπος στο στομάχι γινόταν όλο και εντονότερος, ο Donald J. Meiers αδυνατούσε να προσδιορίσει το αεροσκάφος που έπαιζε μαζί τους, τόσο με τα ραντάρ του αεροσκάφους τους όσο και με αυτά στο έδαφος. Ο πιλότος ήταν σχεδόν σίγουρος πως οι Ναζί στα κρυφά τους καταφύγια είχαν κάνει ένα τεχνολογικό θαύμα και είχαν καταφέρει να κατασκευάσουν αεροσκάφη που δεν εντοπίζονταν από ραντάρ. Ήταν όμως αποφασισμένος να πολεμήσει. Ενημέρωσε τους συνεπιβάτες του πως όδευαν προς τη μάχη και έστρεψε απότομα το πηδάλιο. Και τότε, τα φώτα χάθηκαν στο σκοτάδι όσο αναπάντεχα είχαν εμφανιστεί. Δεν πετούσε τίποτα δίπλα τους. Εκείνο το βράδυ προσγειώθηκα σώοι στη βάση τους αλλά βαθύτατα προβληματισμένοι από την περιπέτειά τους. Ο Edward Schlueter και το πλήρωμά του όμως δεν ήταν οι μόνοι που είδαν αυτά τα αλλόκοτα φώτα να πετούν δεκάδες πόδια πάνω από τη γη. Ένα μήνα αργότερα, ο William D. Leet με το δικό του πλήρωμα βρίσκονταν σε μια πτήση πάνω από την

Αδριατική όταν συνειδητοποίησαν ότι τους ακολουθούσαν. Δεν ήταν όμως κάποιο γνωστού είδους αεροσκάφος, εχθρικό ή μη, που εντοπιζόταν από ραντάρ, αλλά αντίθετα, σφαίρες τα χρώματα των οποίων εναλλάσσονταν μεταξύ πράσινου και κόκκινου, που πετούσαν σε σχηματισμό Τ. Ξανά, τα αλλόκοτα αντικείμενα που κινούνταν με εκπληκτική ταχύτητα έμοιαζαν να παραβγαίνουν το αεροσκάφος τους, πετώντας ξυστά δίπλα τους, μέχρι τελικά να χαθούν, σαν να βαρέθηκαν να παίζουν μαζί τους. Ξαφνικά, δεκάδες πιλότοι μιλούσαν γι αυτά τα περίεργα αντικείμενα. Ο πιλότος της μοίρας 415 σε μια πτήση πάνω από τη Γερμανία ανέφερε τα πορτοκαλί φώτα σε υψόμετρο 10.000 πόδια που χάθηκαν απότομα. Ο Charles R. Bastien μίλησε για δύο αντικείμενα που θύμιζαν φώτα ομίχλης και μπορούσαν να αλλάζουν διεύθυνση με ασύλληπτη ταχύτητα σε μια πτήση του πάνω από το Βέλγιο. Ωστόσο, ό,τι και αν ήταν αυτά τα αλλόκοτα φώτα, δεν παραθέριζαν μόνο πάνω από την Ευρώπη. Το πλήρωμα του αμερικανικού αεροσκάφους της μοίρας B-29 τα παρακολούθησε με στόμα ανοιχτό πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό να τους «καταδιώκουν» για πάνω από οκτώ λεπτά, χωρίς όμως να επιχειρούν να τρυπήσουν το αεροσκάφος, αν και με την ταχύτητα που ανέπτυσσαν και το σφαιρικό σχήμα τους κάτι τέτοιο θα ήταν αστεία υπόθεση. Σύντομα, οι σφαίρες αυτές έγιναν τόσο διάσημες μεταξύ των πιλότων που είχαν πια σταματήσει να τις φοβούνται, ώστε απέκτησαν όνομα. Ήταν οι Foo Fighters. Η έμπνευση ήρθε από το κόμιξ Smokey Stover του Bill Holman, στο οποίο εξιστορούνται οι κωμικές ιστορίες του ομώνυμου πυροσβέστη. Ο Smokey Stover με την χαρακτηριστική του ατάκα “Where there’s foo, there’s fire” συχνά απεικονιζόταν στα ρύγχη των αεροσκαφών, δίνοντας ένα χιουμοριστικό τόνο σε ένα μέσο που δεν ερχόταν για να σβήσει φωτιές και να σώσει τους ανθρώπους αλλά αντίθετα για να τις ανάψει και να σκορπίσει τον πανικό και το θάνατο. Ο Donald J. Meiers που ήταν στην πρώτη πτήση που συμπορεύτηκε με τις αλλόκοτες αυτές σφαίρες, ήταν λάτρης του κόμιξ του Holman,


οπότε, δεδομένης της κοκκινωπής τους λάμψης άρχισε να τα αποκαλεί foo. Και κάπως έτσι, γεννήθηκε η ονομασία foo fighters, των UFO του Δευτέρου Παγκοσμίου. Κάποιοι αμφισβήτησαν τα πληρώματα των αεροσκαφών, θεωρώντας πως η κούραση, η πίεση και το ανυπολόγιστο ψυχικό στρες τους έκανε να φαντάζονται ή να βλέπουν πράγματα που δεν υπήρχαν. Ήταν μια πολύ βολική λύση, αν δεν ληφθεί υπόψιν ότι υπήρχαν δεκάδες μαρτυρίες από άτομα που ποτέ δεν είχαν δώσει ίχνη ψυχικής κόπωσης ή ψυχικής ασθένειας. Άνθρωποι με κύρος, που ποτέ δεν είχαν «παραφυσικές» ανησυχίες αρνούνταν κατηγορηματικά πως ό,τι είδαν ήταν παιχνίδια του μυαλού τους. Εξάλλου, δεν θα μπορούσαν όλα τα άτομα του πληρώματος να βλέπουν το ίδιο «όραμα». Φυσικά, πολλοί μίλησαν για εξαιρετικά ανεπτυγμένη Γερμανική τεχνολογία. Υπέθεταν ότι αυτά που τους καταδίωκαν ελέγχονταν ασύρματα από τους Γερμανούς σε κάποια από τις μυστικές τους βάσεις. Οι υπεύθυνοι του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ουκ ολίγες φορές είχαν αποδείξει τις εκπληκτικές ικανότητές

τους στη μηχανική. Διέθεταν ορισμένα από τα καλύτερα μυαλά του κόσμου και ορισμένες από τις συγχρονότερες εγκαταστάσεις της εποχής. Ωστόσο, υπήρχαν και πάλι πολλά ερωτήματα. Πράγματι, η τεχνολογία τους ήταν αξιοθαύμαστη αλλά όχι τόσο ώστε να έχει φτάσει σε σημείο να γεννά σφαίρες που δεν ανιχνεύονται από ραντάρ, να κινούνται τηλεκατευθυνόμενα, να πετούν εκατοντάδες πόδια πάνω από τη γη και να αναπτύσσουν ασύλληπτες ταχύτητες. Κυριότερα όμως, ποτέ δεν δέχτηκε κανείς επίθεση από τους foo fighters. Δεν έδειχναν να έχουν την παραμικρή εχθρική διάθεση. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι πως τις ίδιες σφαίρες έβλεπαν και οι Γερμανοί πιλότοι που αναλογίζονταν πόσο εξελιγμένοι ήταν η τεχνολογία των Συμμάχων, που έκανε την ατομική βόμβα να μοιάζει με μια αστεία κατασκευή από τουβλάκια μπροστά στους foo fighters. «Τίποτα στο πολεμικό οπλοστάσιο των Ναζί δεν μπορεί να εξηγήσει τις περιγραφές των foo fighters», είχε δηλώσει ο Nicholas Veronico, συγγραφέας και ειδικός στην πολεμική τεχνολογία, όταν ερωτήθηκε για το εάν θα μπορούσαν οι σφαίρες να είναι στην πραγματικότητα η φωτεινή άκρη ενός πυραύλου V-2. Ήταν προφανές ότι κανενός είδους πύραυλος δεν είναι ούτε τόσο φιλικός ούτε είναι ικανός να εκτελεί ταχύτατους ελιγμούς. Υπήρξε η προσπάθεια να αποδώσουν μια λογική λύση στο μυστήριο αυτό με την αναφορά σε καιρικά φαινόμενα, και ειδικότερα σε αυτό που ονομάζεται φωτιές του Άγιου Έλμο. Σύμφωνα με το φαινόμενο αυτό που πρωτοπαρατηρήθηκε στα ιστιοφόρα και γι αυτό έλαβε και το όνομα του προστάτη των Ναυτικών, σε ένα έντονα ηλεκτρισμένο πεδίο σχηματισμένο γύρω από ένα αιχμηρό αντικείμενο,


όπως τα κατάρτια των πλοίων, σχηματίζεται ένα φωτεινό πλάσμα λόγω ηλεκτρικής εκκένωσης. Ωστόσο, οι πιλότοι ήταν αρκετά έμπειροι ώστε να μπορούν να ξεχωρίζουν ένα τέτοιο φαινόμενο από αυτό που έβλεπαν. Εξάλλου, τα φώτα ήταν συχνά πράσινα και κόκκινα, ενώ, δεν έμοιαζαν να δημιουργούνται στις άκρες του αεροσκάφους αλλά να πετούν κοντά του και να αλλάζουν πορεία. Και εξάλλου, πόσοι πιλότοι θα μπορούσαν να μπερδεύουν τις φωτιές του Άγιου Έλμο με τους foo fighters; Τα ερωτήματα ήταν πολλά και αναπάντητα. Τι ήταν αυτές οι σφαίρες; Ποιος τις έστελνε; Τις έστελνε στην πραγματικότητα κάποιος ή είχαν κάποιου είδους δική τους βούληση και κινούνταν μόνες τους; Κανείς δεν κατάφερε να δώσει μια λύση στο μυστήριο αυτό. Στην πραγματικότητα όμως, οι Ναζί είχαν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των ερευνητών καθώς πίστευαν πως εκείνοι κρύβονταν πίσω από αυτό. Εκδόθηκαν πολλά βιβλία συνωμοσιολογίας μετά τον πόλεμο που έφταναν σε βαθμό να μιλούν για μυστικές βάσεις στην Ανταρκτική που απελευθέρωναν ιπτάμενα αντικείμενα σαν τους foo fighters, ακόμα και για συνομιλίες του Χίτλερ με τους Έλληνες Θεούς οι οποίοι για κάποιο λόγο που μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ, όχι μόνο υποστήριζαν το όραμά του περί Άριας Φυλής, αλλά τον βοηθούσαν κιόλας να το επιτύχει στέλνοντας τους foo fighters να τρομοκρατήσουν τους Συμμάχους. Το 1974, στις ελώδεις εκτάσεις της Φλόριντα, η οικογένεια Betz

βρήκε μετά από μια φωτιά μια γυαλιστερή αγρατζούνιστη σφαίρα. Όταν την πήραν στο σπίτι τους, συνειδητοποίησαν ότι ήταν κάτι πολύ περισσότερο από σφαίρα. Παλλόταν σε απόκριση της μουσικής, κινούταν αυτοβούλως ακολουθώντας τα μέλη της οικογένειας Betz, όταν την έσπρωχναν από το τραπέζι εκείνη έφτανε στη γωνιά, έκανε στροφή και γυρνούσε πίσω. Αυτή η σφαίρα την δομή και της ιδιότητες της οποίας κανείς δεν κατάφερε να εξηγήσει, θεωρήθηκε ότι θα μπορούσε να είναι ένας foo fighter που για κάποιο λόγο έχασε τις πτητικές του ικανότητες και την ομάδα του, και ναυάγησε στη Φλόριντα. Ωστόσο, με την τύχη της σφαίρας αυτής να αγνοείται σήμερα, το μόνο που μπορεί να γίνει είναι υποθέσεις. Σήμερα, μας είναι ευκολότερο να αποδεχτούμε πως οι πιλότοι εκείνοι πράγματι δεν βρίσκονταν σε κάποιου είδους παραλήρημα όταν μιλούσαν για τους foo fighters καθώς έκτοτε έχουν γίνει χιλιάδες αναφορές για αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα. Τα στοιχεία μοιάζουν να στηρίζουν την υπόθεση πως δεν κρύβονταν οι Ναζί πίσω από τους foo fighters αλλά κάποιο πολύ πιο εξελιγμένο ον. Ίσως οι foo fighters να ήταν οι ίδιοι τα εξελιγμένα αυτά όντα. Το μόνο σίγουρο είναι πως πολλά μυστήρια κρύβονται αρκετές δεκάδες πόδια πάνω από τη γη, εκεί που το ανθρώπινο είδος ακόμα δυσκολεύεται να προσεγγίσει…


Στις λαογραφικές παραδόσεις πολλών λαών υπάρχουν αναφορές για την ύπαρξη ιπτάμενων μηχανών, αλλά και ιπτάμενων χαλιών, κυρίως στην ανατολή, με πιο γνωστά το ιπτάμενο χαλί του Σολομώντα που μπορούσε να μεταφέρει έως και 40.000 άνδρες, αλλά και του βασιλιά Fraates II που πετούσε ακτίνες φωτός και φωτιάς.



Οι μαγικές άμαξες στις παραδόσεις των Κινέζων και των Ινδών Στους Ίνκας, τους Μαγιά, τους Φοίνικες και τους Ασσύριους οι θεοί έρχονται στη Γη με φωτεινά άρματα ενώ στην Αιγυπτιακή παράδοση ο άνθρωπος έρχεται στη Γη πάνω σε άρμα. Αναφορές για ιπτάμενα οχήματα υπάρχουν και στην Παλαιά Διαθήκη. Η ανάληψη στον ουρανό του προφήτη Ηλία πάνω σε φλεγόμενο άρμα και ο τροχός του προφήτη Ιεζεκιήλ. Όμως η πιο παλιά και πιο πλήρη καταγεγραμμένη αναφορά για την ύπαρξη ιπτάμενων οχημάτων είναι των αρχαίων Ινδών. Η αναφορά γίνεται στις Βέδες. Οι Βέδες αποτελούνται από τέσσερα κείμενα και είναι οι: Rigveda, Yajurveda (TS vs VS), Samaveda και Atgarvaveda. Όπως προκύπτει από τα αρχαία κείμενα Manusa, Riga, Veda, Mahabharata, Vymaanika Shaastra, Samarangana και Suttadhara και σύμφωνα με τον Ινδό ιστορικό Ramachandra οι Ινδοί όχι απλά γνώριζαν τα μυστικά της βαρυτικής έλξης αλλά είχαν κατασκευάσει και πολεμικά σκάφη αντιβαρύτητας, τα "Vimanas"(αστέρια). Στο έπος Ramayana και στο βιβλίο Επιστήμη της Αεροναυτικής (Vaimanika Shaastra) γίνεται λόγος για σκάφη που ελέγχονται με το νου. Το βιβλίο περιλαμβάνει 97 εργασίες εκ των οποίων οι 20 αφορούν τους μηχανισμούς των "Vimanas". Για την κατασκευή τους χρησιμοποιούνταν 16 διαφορετικά μέταλλα εκ των οποίων μόνο τα 3 είναι γνωστά σε μας σήμερα. Τα σκάφη ήταν κυλινδρικά, μπορούσαν να κινηθούν προς όλες τις κατευθύνσεις, είχαν δύο καταστρώματα, διακριτή είσοδο και τρούλο. Υπάρχουν και λεπτομερείς περιγραφές ταξιδιού στο φεγγάρι με ένα "Vimana". Όπως αναφέρεται στα κείμενα της Mahabharata οι αρχαίοι θεοί κινούνταν με αυτά τα ιπτάμενα σκάφη. Επίσης γίνεται αναφορά στην μάχη της Kurukshetra μεταξύ Kauravas και Pandavas που χρησιμοποιήθηκαν τα σκάφη αυτά. Η λειτουργία τους βασίζονταν σε ένα σύστημα φυγόκεντρης δύναμης τόσο ισχυρής ώστε να υπερνικά την βαρυτική έλξη της γης. Στα κείμενα

υπάρχουν οδηγίες για την κατασκευή τέτοιων σκαφών μεγέθους όσο είναι ένας μεγάλος ναός αλλά και με μικρό βάρος. "Τέσσερα δοχεία υδραργύρου τοποθετούνται στο εσωτερικό του σκάφους, όταν αυτά θερμανθούν από τα δοχεία του σιδήρου το σκάφος αναπτύσσει τεράστια ισχύ. Με την ισχύ που του δίνει ο υδράργυρος δημιουργείται στρόβιλος, έτσι κάποιος μπορεί να ταξιδέψει σε πολύ μακρινές αποστάσεις". Περιγράφονται οι λειτουργίες διαφόρων τύπων "Vimanas" δίνοντας βαρύτητα σε τέσσερις εξ' αυτών τους : Shakuna ,Sundara ,Rukma και Tripura. Πριν 15.000 χρόνια η Ινδία ήταν γνωστή ως αυτοκρατορία των Rama. Πλήθος αρχαίων κειμένων αναφέρουν ότι 26.000 χρόνια πριν υπήρξε ένας τεχνολογικά αναπτυγμένος πολιτισμός. Από που όμως οι Ινδοί είχαν την γνώση να κατασκευάζουν τέτοια σκάφη, μήπως τελικά είναι αντίγραφα από τα σκάφη των αρχαίων "θεών" που επισκέπτονταν την Γη; Σύμφωνα με τους Λευκούς Δραβίδες της Ινδίας η τεχνολογία αυτή αποδίδεται ολόκληρη ή μέρος της στους Σαβαρτζνάνας Γιαβάνας ή αλλιώς σοφότερους Ίωνες! Ο Μέγας Ασόκα της δυναστείας Μαούρυα ο πιο σημαντικός Ινδός αυτοκράτορας εκτός από ένθερμος οπαδός του Βουδισμού είχε και μεγάλο ενδιαφέρον για την επιστήμη. Έτσι δημιούργησε τη μυστική κοινότητα των "εννέα αγνώστων ανδρών" προκειμένου να διασώσει και να μεταδώσει τα επιστημονικά επιτεύγματα των Ινδών επιστημόνων στις επόμενες γενιές. Οι "εννιά άγνωστοι άνδρες" φέρονται να ήταν οι μεγαλύτεροι επιστήμονες της χώρας, τους οποίους ο αυτοκράτορας ανέθεσε την καταγραφή όλων των επιστημονικών επιτευγμάτων. Η εργασία τους θα έμεινε μυστική καθώς ο Ασόκα φοβόνταν ότι αν η γνώση έπεφτε σε λάθος χέρια θα χρησιμοποιούνταν για καταστροφικούς πολέμους, κάτι που σύμφωνα με την παράδοση τους είχε συμβεί στο απώτερο παρελθόν και ήταν η αιτία της καταστροφής της αρχαίας Ινδικής αυτοκρατορίας Ράμα που άκμασε χιλιάδες χρόνια πριν την εποχή του. Οι εννιά επιστήμονες έγραψαν ισάριθμα βιβλία στα οποία μεταξύ άλλων υπάρχουν αναφορές και στα "Vimanas" ενώ το έκτο από τα βιβλία αυτά έχει τίτλο: "Τα μυστικά της βαρυτικής έλξης". Τα πρωτότυπα των βιβλίων αυτών δεν έχουν βρεθεί, εικάζεται όμως ότι βρίσκονται κάπου κρυμμένα στην Ινδία. Σώζονται όμως οι αναφορές για το περιεχόμενο τους. Έως σήμερα αν και δεν έχει βρεθεί κάποιο αρχαιολογικό εύρημα, τα αρχαία αυτά κείμενα θεωρούνται αυθεντικά. Η μετάφραση των κειμένων από τα σανσκριτικά στα ινδικά και στη συνέχεια στα αγγλικά ξεκίνησε το 1952 και ολοκληρώθηκε το 1973. Στα χειρόγραφα περιγράφονται οι δυνατότητες των σκαφών, τα όπλα τους (saposamhara - είδος πυραύλου, prasvanpa - όπλο


που υπνωτίζει, agni astras - κεραυνοβόλο όπλο) και η ολοκληρωτική καταστροφή που προκαλούσαν (καταστροφή των φυλών Vrishnis και Andhakas). Ο Dr. B. Raghavam συγγραφέας πάνω από 120 βιβλίων μελετητής των σανσκριτικών, βραβευμένος με το βραβείο Akademy Sahitya το 1966 μουσικολόγος και με πάνω από 1200 άρθρα λέει: "50 χρόνια έρευνας αυτού του αρχαίου έργου με πείθουν ότι υπάρχουν όντα σε άλλους πλανήτες που έχουν επισκεφθεί την γη εδώ και 6000 χρόνια. Υπάρχει μία πληθώρα από συναρπαστικές πληροφορίες για ιπτάμενες μηχανές και όπλα που μοιάζουν με επιστημονική φαντασία. Ανάλογη άποψη έχει και ο καθηγητής αεροναυτικής στο Ινδικό ινστιτούτο επιστημόνων του Bangalore Dr. Krishna Murty. Είναι αλήθεια λέει "ότι οι Βέδες και άλλα κείμενα αναφέρονται στην αεροναυτική, σε αρχαία διαστημόπλοια, ιπτάμενες μηχανές και αρχαίους αστροναύτες. Η μελέτη των σανσκριτικών κειμένων με έχει πείσει ότι στην αρχαία Ινδία γνώριζαν το μυστικό κατασκευής ιπτάμενων μηχανών οι οποίες ήταν αντίγραφα των σκαφών που έρχονταν από άλλους πλανήτες". Στην πόλη Nazca του Περού, αλλά και σε άλλες περιοχές, έχουν ανακαλυφθεί αρχαία κοσμοδρόμια και βάσεις, τα οποία χρονολογούνται πριν το 3.000 π.Χ. Μελετητές υποστηρίζουν ότι κοσμοδρόμιο υπήρχε σε περιοχή κοντά στην Θεσσαλονίκη, η οποία όμως βυθίστηκε κατά τον Ελληνο-Ατλαντικό Πόλεμο. Πολλές είναι και οι αναφορές για ιπτάμενες μηχανές και στην αρχαία Ελλάδα. Στα έργα του Αισχύλου (525-456 π.Χ), στους Πέρσες (στίχ. 555) γίνεται αναφορά για "πλοία ομόπτερα γαλανά που οδήγησαν τους πεζούς και τους ναύτες στο θάνατο". Στο έργο του Ευμενίδες (στίχ. 250-251) "ο χορός των Ευμενίδων πετά χώρις φτερά πάνω από τον Πόντο". Στο έργο Χοηφόροι ( στίχ. 3) "ο Ορέστης από το ίδιο πλοίο κατεβαίνει ο οποίος προσεύχεται στον Ερμή και κατέρχεται στη γη".

"Η Αία σαν πολεμικό πουλί πήγε τον πατέρα του Αγαμέμνονα με τον Μενέλαο στην Τροία" (στίχ. 110) ενώ στους ( στίχ.126-130) αναφέρονται οι ιπτάμενοι σκύλοι. Ένας ιπτάμενος σκύλος τρώει το συκώτι του Προμηθέα στους (στίχ.1035-1036 ). Στο έργο Ικέτιδες (στίχ. 202) αναφέρεται ένα μεταλλικό όρνεο, στους ( στιχ. 213-215) οι Πλειάδες κυνηγιούνται από τα συγγενικά μέχρι πρότινος γεράκια (στίχοι 499-500 , 868 869) και τα γεράκια εναντίον των δράκων ( στιχ. 546), επίσης τα βέλη του φτερωτού βοσκού που κέντρισε την Ιώ στο μεγάλο ταξίδι ανά τις ηπείρους. Τέλος ο (στιχ. 725) αναφέρεται σε πλοία γοργόφτερα! Ο χορός των Ωκεανίδων είναι πιο αποκαλυπτικός στον Προμηθέα Δεσμώτη (στιχ. 128- 129) όταν λέει ότι έφτασε στον Προμηθέα με φτερωτό όχημα, οι Ωκεανίδες (στιχ. 291 -293) αφήνουν το γοργό όχημα και τον αγνό αιθέρα και πατούν στη γη. Ο πατέρας τους Ωκεανός λέει ότι διένυσαν μεγάλες αποστάσεις κυβερνόντας το όχημα με την σκέψη (στιχ. 296- 300) για να γυρίσουν στη φωλιά να ξεκουραστούν (στιχ. 407- 409 ) ενώ στους Ευμενίδες (στιχ. 404) γίνεται αναφορά στην ιπτάμενη ασπίδα της Αθήνας. Αναφορές στη ασπίδα της Αθήνας συναντάμε σε όλους τους κλασσικούς. Στο έργο του Πλάτωνα "Φαίδων" ή περί ψυχής (386-367 π.Χ.) ο Φαίδων αναφέρεται στον Σωκράτη. Ο Σωκράτης περιγράφοντας την Γη αναφέρει: "Γιατί ακόμα και οι κοιλότητες της που είναι γεμάτες αέρα και νερό παίρνουν μια απόχρωση λαμπερή μέσα στην ποικιλία των άλλων χρωμάτων ώστε να δίνει την εντύπωση μιας πολύχρωμης ενιαίας εικόνας". Πώς μπορούσε ο Σωκράτης να έχει την εικόνα αυτή τον 5ο αι π.Χ., μήπως υπήρχε η τεχνολογία για να πετάξει ή μήπως πετούσε με την βοήθεια των "θεών"; Οι ιστοριογράφοι της ελληνιστικής περιόδου καθώς και της εποχής του χαλκού αναφέρουν ότι οι Ολύμπιοι θεοί μετακινούνταν με ιπτάμενα οχήματα. Ο Κρόνος ίπτατο αναπαυόμενος (Ευσέβιος Ι 37), ο Άρης ανέβαινε στο άρμα του και πετούσε μέσα στα σύννεφα προς τον απέραντο ουρανό (Όμηρος Ιλιάδα Ε 864 -867 και στους στίχους 363366 η Ίριδα δανείζεται το άρμα του Άρη να πάει στον Όλυμπο). Ο Απόλλωνας άφηνε στην διάρκεια του χειμώνα τους Δελφούς για να μεταβεί βόρεια σε κάποια χώρα με το ολόχρυσο άρμα του. Ο Φαέθων ταξίδεψε με το όχημα "Εωσφόρος" στη Σελήνη και από κει στην Αφροδίτη για να επιστρέψει στην Γη και να συντρίβει. (Περί αστρολογίας


Παλαίφατος, Περί Φαέθονος ΧΙΙ, Νοννός Διονυσιακά Β τόμος 33-34). Η θέα Δήμητρα προσγειώθηκε με το άρμα της που το έσερναν δράκοντες στην περιοχή "αγέλαστη πέτρα" της Ελευσίνας. Έδωσε το άρμα στον εκ των τεσσάρων βασιλέων της Ελευσίνας Τριπτολέμο ο οποίος έφυγε πετώντας για να πάει να διδάξει την καλλιέργεια της γης σε άλλους λαούς. ( Απολλόδωρος βιβλιοθήκη Α 32, Ελευσίνια μυστήρια Αισχύλος). Οι αναφορές για τα ιπτάμενα οχήματα των θεών δεν περιορίζονται μόνο στην περιγραφή τους, υπάρχουν περιγραφές για τα διαστημικά ταξίδια που πραγματοποιούσαν επιστρέφοντας στον τόπο καταγωγής τους. Ο θεός Διόνυσος όταν ήταν μωρό παρατηρούσε το μονοπάτι των άστρων, τον Άβαρι ξεπροβόδιζε ο Φοίβος με ιπτάμενο βέλος ενώ η Ήρα ταξίδευε πέρα από τον ουρανό, τον στολισμένο με φωτεινά άστρα διασχίζοντας αναρίθμητες πολιτείες. (Νοννός Διονυσιακά Θ 35-36, ΙΑ και 111-112) αντίστοιχα. Η αποκρυπτογράφηση των κειμένων του Αριστοτέλη από τον Γιώργο Λευκοφρύδη αποκαλύπτει το όχημα αλλά και την διαδρομή που ακολούθησε ο Νικόμαχος με τον γιο του, τον τότε πεντάχρονο Αριστοτέλη στη Χθόνα (Γη) από τον αστερισμό του Λαγού (μέσα στο όργανον). Η Αργώ πετούσε, αυτό προκύπτει από την μελέτη των αρχαίων κείμενων. Πιο συγκεκριμένα ο Ηρόδοτος γράφει: "Ενώ η Αργώ περιέπλεε τον Μαλέα παρασύρθηκε όπως λένε από βόρειο άνεμο και ρίχθηκε μακριά στην Λιβύη. Πριν όμως αντιληφθεί την ξηρά ρίχθηκε στα βράχια της λίμνης Τριτωνίδας". Ενώ στα Ορφικά αναφέρεται: "Τούτον τον Κάνθο τον Αβάντιωτη κατανίκησεν η μοίρα και η ανάγκη του επέβαλε να αποθάνει υπεράνω της Λιβύης"(στιχ. 118-131). "Οι Άλπεις έχουν εκτεταμένη αιχμήν επικάθηται δε πάντοτε εκεί ομίχλη. Από δω ξεκινησαντες βιαστικά" (στιχ. 1131-

1136). Σύμφωνα με τον Αμερικάνο καθηγητή Charles Hapgood μελετητή αρχαίων χαρτών ο χάρτης του Τούρκου Ναυάρχου Piri Reis (1470-1554) είναι τόσο ακριβής που για την δημιουργία του προϋποθέτει την ύπαρξη τεχνολογίας ώστε να είναι δυνατή η μελέτη της γης από το διάστημα. Ο χάρτης είναι βασισμένος σε αρχαιότερους χάρτες, απεικονίζει την Αρκτική, κάποιες περιοχές της Αμερικής, επιπλέον απεικονίζει την Ανταρκτική πολύ πριν την ανακάλυψη της ηπείρου χωρίς το έδαφος της να είναι καλυμμένο από πάγο. Όπως και ο χάρτης του Oronteus Finaeus (1494-1558). Τι συνέβη όμως και χάθηκαν τόσο αναπτυγμένοι πολιτισμοί; Τα τεχνολογικά επιτεύγματα αυτών των πολιτισμών ενώ θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν για την ευημερία των ανθρώπων, αντίθετα χρησιμοποιήθηκαν για να ικανοποιήσουν την αλαζονεία και την δίψα για εξουσία με καταστροφικά αποτελέσματα. Σήμερα η ανθρωπότητα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, θα χρησιμοποιήσει τις γνώσεις της για την ευημερία της ή θα οδηγηθεί στην ολοκληρωτική καταστροφή της; Το παρελθόν μας διδάσκει. ΠΥΓΜΗ.gr ufotruth-gr.blogspot.com metafysiko NEWSNOWGR.COM www.ancient-co de.com arxaia-ellinika.blogspot.com thesecretrealtruth.blogspot.com www.wikipedia.com



Το Νταβέτι είναι μια παμπάλαια μαγική, για ορισμένους δαιμονική, τελετή που γινόταν πριν από λίγα ακόμη χρόνια στην Κρήτη, ιδιαίτερα στην ανατολική πλευρά του νησιού. Μια αναφορά με την ίδια ονομασία συναντάμε και στις παραδόσεις της Σύρου, γεγονός που φανερώνει ότι η τελετή είχε γίνει ευρύτερα γνωστή πέρα από τις ακτογραμμές της Κρήτης. Ο σκοπός αυτής της τελετής δεν είναι ακριβώς ξεκάθαρος καθώς μοιάζει να ισορροπεί μεταξύ δύο διαφορετικών εκδοχών. Καταρχάς η λέξη έχει τουρκική προέλευση και σημαίνει προσκάλεσμα. Σε δύο διαφορετικά κρητικά λεξικά στα οποία αναζητήσαμε την ερμηνεία της λέξης μάθαμε ότι Νταβέτι, σύμφωνα με το πρώτο λεξικό, είναι μια μυστικιστική τελετή που σκοπό έχει το κάλεσμα νεράιδας, ενώ σύμφωνα με το δεύτερο, ερμηνεύεται ως το δάρσιμο ή ο δαρμός (με πετροβόλημα). Παραδόσεις και πληροφορίες συναντάμε και για τις δύο εκδοχές, ενώ καθοριστικό ρόλο για την τέλεση του Νταβέτι παίζει το Κρητικό μαχαίρι!



Μαγικές τελετές και νεράιδες Το Κρητικό μαχαίρι χρησιμοποιήθηκε σε όλες τις εκδηλώσεις της καθημερινής ζωής των Κρητικών, και όπως θα δούμε παρακάτω ακόμα και σε μαγικές τελετές. Τραγουδήθηκε όσο και ο έρωτας, βάφτηκε στο αίμα όποτε οι Κρήτες θέλησαν τη λευτεριά τους, όποτε η τιμή του Κρητικού έγινε αντικείμενο χλευασμού. Στόλισε την κρητική φορεσιά, αγκαλιάστηκε από συλλογές μουσείων, κρύφτηκε στα πιο παράξενα μέρη της Κρήτης και γράφτηκαν γι αυτό θρύλοι και παραδόσεις... Η λαβή του Κρητικού μαχαιριού ονομάζεται "μανίκα". Το σχήμα της είναι ποικιλόμορφο και κατασκευασμένο από λευκό κόκκαλο. Σπανιότερα όμως τα μαχαίρια είχαν σκουρόχρωμες λαβές που ονομάζονταν "μαυρομάνικα", κατασκευασμένες από κέρατο. Αυτά τα μαχαίρια ήταν που έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στην τέλεση του Νταβέτι. Όταν κάποιος λυράρης ήθελε να μάθει να παίζει καλά, έπρεπε να πάει μεσάνυχτα σ' ένα ερημικό σταυροδρόμι και κρατώντας ένα μαυρομάνικο κρητικό μαχαίρι, να χαράξει έναν κύκλο στο έδαφος, να σταθεί στη μέση και ν' αρχίσει να παίζει. Μετά από λίγο, θα άκουγε γυναικεία γέλια και φωνές, και θα εμφανίζονταν μπροστά του οι Νεράιδες. Την πιο χαρακτηριστική περιγραφή μας την δίνει ο πρόδρομος της επιστήμης της λαογραφίας Νικόλαος Πολίτης που μας εξηγεί την πρακτική της χάραξης του μαγικού κύκλου με μαυρομάνικο μαχαίρι που ασκούσαν οι μάγοι του νησιού, περιγράφοντας τη διδασκαλία του λυράρη, από τις νεράιδες, για να παίζει με δεξιοτεχνία τη λύρα του. Σύμφωνα με την παράδοση 702: Όποιος θέλει να μάθει να παίζει καλά λύρα πηγαίνει μεσάνυχτα σε ένα έρημο σταυροδρόμι, κ' εκεί χαράζει κάτω στη γη με μαυρομάνικο μαχαίρι ένα κύκλο, μπαίνει μέσα, κάθεται και παίζει. Σε λίγο έρχονται από παντού οι Νεράιδες και τον τριγυρνούν. Ο σκοπός τους δεν είναι καλός, θέλουν να τον πατάξουν. Μα αφού δεν μπορούν να μπουν στον κύκλο που είναι χαραγμένος με μαυρομάνικο μαχαίρι, κοιτάζουν με κάθε τρόπο να τον ξεπλανέψουν και να τον τραβήξουν έξω. Του λένε γλυκά λόγια, και όμορφα τρα-

γούδια και του κάνουν χίλια - δύο τσακίσματα˙ μα εκείνος αν είναι φρόνιμος κάνει πέτρα την καρδιά, κι εξακολουθεί να παίζει ατάραχος την λύρα του. «Μα δεν την ξέρεις», του λένε οι νεράιδες αφού δουν πως τα πλανέματα τους πάνε χαμένα˙ «τι την παίζεις και χάνεις κόπο; - Έτσι την έμαθα, έτσι την παίζω, τους αποκρίνεται ο λυράρης. – Μπα τίποτε, του λεν, μόνο αν θέλεις, σε μαθαίνουμε να παίζεις λύρα μια φορά, λύρα που να χορεύουνε κι οι πέτρες». Και τον παρακαλούν να βγει από τον κύκλο. Εκείνος δεν τις ακούει και ύστερα από πολλά του ζητούν μόνο την λύρα. Ο λυράρης τη δίνει, φυλάγεται όμως να μη βγει έξω από τον κύκλο το χέρι ή άλλο μέρος του σώματος, γιατί του κόβεται ή ζουρλαίνεται. Παίρνει τότε μία νεράιδα τη λύρα, την παίζει για λίγες στιγμές με πολύ τέχνη, και του τη δίνει ύστερα πάλι με δυσαρέσκεια και του λέει: «Πάρε την˙ εσύ δεν μας πιστεύεις να βγεις έξω και μεις θα σου μάθωμαι». Ο λυράρης όμως τίποτα, δεν ακούει, και αρχίζει πάλι να παίζει την λύρα του άτεχνα. Η παράδοση της λύρας από το λυράρη στις νεράιδες και αντίστροφα από τις νεράιδες στο λυράρη, χωρίς να περνάει κανένας τα όρια του κύκλου που χαράχθηκε με το μαυρομάνικο μαχαίρι, συνεχίζεται όλη τη νύχτα μέχρι να λαλήσει ο πρώτος κόκορας. Τότε εκείνες του ζητούν να τους δώσει κάτι δικό του και για αντάλλαγμα θα του μάθουν να παίζει λύρα σαν αυτές. Ο λυράρης τους δίνει συνήθως ένα νύχι του και εκείνες του μαθαίνουν να παίζει με εξαιρετική δεξιοτεχνία κι ύστερα χάνονται με το πρώτο φως της ημέρας. Για το λόγο αυτό, παλιότερα αν επαινούσαν έναν λυράρη για τον αυτοσχεδιασμό και την τέχνη που έπαιζε την λύρα του εκείνος απαντούσε: «Αμ' είντα θαρρείτε; Εγώ τη λύρα την έμαθα ’ς το σταυροδρόμι». Η χρήση όμως του μαυρομάνικου μαχαιριού ήταν γνωστή και σε άλλα μέρη της Ελλάδας όπως η Σύρος. Στην παράδοση 719 του Νικόλαου Πολίτη μαθαίνουμε ότι στα Χρούσσα, έναν οικισμό στη νότια πλευρά του νησιού της Σύρου που απέχει 8,5 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Ερμούπολη, ένα ζευγάρι φίλων αφού κατευθύνθηκε προς τον οικισμό, στάθηκε σε ένα μέρος και στην συνέχεια


χωρίστηκε. Αμέσως εμφανίστηκαν νεράιδες στον έναν από τους δύο φίλους, τον έβαλαν στην μέση κι άρχισαν να του μιλάνε. Εκείνος δεν καταλάβαινε τι του λέγανε, είχε ακουστά όμως πως άμα μπήξεις στη γη μαυρομάνικο μαχαίρι αμέσως θα φύγουν. Το καλό ήταν πως είχε τέτοιο μαχαίρι μαζί του με αποτέλεσμα να το μπήξει στη γη και οι νεράιδες να φύγουν αμέσως. Το προσκάλεσμα των δαιμόνων Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο σκοπός της τελετής ήταν να βρεθεί ένα χαμένο ή κλεμμένο αντικείμενο ή ακόμα να βρεθεί ο ένοχος κάποιας άσχημης πράξεις για να τιμωρηθεί. Ο τρόπος τέλεσης ήταν και πάλι πολύ απλός. Ο μάγος πήγαινε μεσάνυχτα σ’ ένα ερημικό ξέφωτο, σε ένα αλώνι ή μπορούσε να προτιμήσει ένα σταυροδρόμι ή κάποιο νεκροταφείο. Χάραζε τον «μαγικό κύκλο» με το μαυρομάνικο μαχαίρι που ήταν απαραίτητο στοιχείο της τελετής, καθώς μέσω αυτού ο μάγος προφυλασσόταν από τους βέβηλους και τις απόκρυφες δυνάμεις που ήταν εχθρικές στην πράξη του. Μάλιστα, πολλές φορές χαράσσονταν διαδοχικοί κύκλοι μαζί με μαγικά σχέδια και μαγικές λέξεις. Κατόπιν χάρασσε έναν σταυρό στην μέση και μετά κάρφωνε το μαχαίρι μέσα στον κύκλο. Μαζί του μπορούσε να παρευρίσκεται, αν δεν φοβόταν, και εκείνος που του είχε ζητήσει να κάνει το Νταβέτι. Κατόπιν έμπαινε στην μέση του κύκλου και άρχιζε να ψιθυρίζει ακατανόητες λέξεις και να κάνει απίθανες χειρονομίες, με σκοπό να καλέσει τους δαίμονες. Οι δαίμονες έρχονταν πότε με ανθρώπινη μορφή αλλά πολύ άσχημη και πότε με μορφή ζώων ή και με διάφορες άλλες παραλλαγές. Δεμένοι από το κάλεσμα, οι δαίμονες κρέμονταν στα γειτονικά δέντρα ή ούρλιαζαν χορεύοντας ξέφρενα γύρω από τον «μαγικό κύκλο». Οι δαίμονες δεν μπορούσαν να μπουν μέσα στον κύκλο, αλλά και οι άνθρωποι που βρίσκονταν μέσα σε αυτόν δεν έπρεπε να βγουν έξω, γιατί θα τους σκότωναν οι δαίμονες. Τότε ο μάγος τους έθετε ορισμένα ερωτήματα σχετικά με χαμένα αντικείμενα, με φονικά ή με κλεψιές. Αν ήταν κάτι χαμένο, οι δαίμονες έδειχναν το μέρος όπου βρισκόταν ή έφερναν τον ίσκιο του κλέφτη. Μετά ρωτάγανε τον μάγο με ποιον τρόπο θα ήθελε να τιμωρήσουν τον ένοχο. Μπορούσαν ακόμα και να τον σκοτώσουν αν το ζητούσε ο μάγος. Κάποιους κλέφτες κυρίως τους τιμωρούσαν με απίθανους τρόπους, με σκοπό να τους γελοιοποιήσουν. Όταν τελείωνε η πράξη, ο μάγος ψιθύριζε μια σειρά από μαγικές λέξεις για να φύγουν τα δαιμόνια. Αυτό ήταν και το πιο δύσκολο μέρος του Νταβέτι γιατί αν ο μάγος ξεχνούσε μία από τις μαγικές λέξεις, τα δαιμόνια δεν έφευγαν, αλλά έσπαζαν

τα δέντρα που ήταν γύρω τους και γενικά προκαλούσαν διάφορες καταστροφές. Σε αυτή την περίπτωση κινδύνευε και ο ίδιος ο μάγος, γιατί μπορούσε να τρελαθεί, να τυφλωθεί ή να πάθει και κάποια σοβαρή ασθένεια. Κινδύνευε όμως και όποιος άλλος βρισκόταν τυχαία εκεί κοντά. Λέγεται ότι κάποιος με το επίθετο Γιαννάκος από την Βιάννο Ηρακλείου περνούσε τυχαία μια νύχτα από ένα Νταβέτι. Άκουσε την φασαρία από τα δαιμόνια και πλησίασε να δει τι συμβαίνει. Αμέσως τον χτύπησε μια δυνατή σουβλιά στα κόκαλα του. Την επόμενη μέρα είχε φοβερούς πόνους από ρευματισμούς που τον βασάνιζαν μετά για όλη του την ζωή. Τα σκοτεινά χρόνια της Τουρκοκρατίας και αμέσως μετά, φαίνεται πως Νταβέτι χρησιμοποιούσαν αρκετοί μαύροι μάγοι. Από τους περισσότερους γνωστούς μάγους της ανατολικής Κρήτης ήταν ένας νέγρος που ζούσε κοντά στην Σητεία, σ’ ένα καλυβόσπιτο. Το Νταβέτι το έκανε έξω από το ερημικό σπίτι του και έδινε διαταγές που οι δαίμονες εκτελούσαν αμέσως. Ως νταβεκλήδες μαρτυρούνται, στην ανατολική Κρήτη, ο Κυπριγιώτης από το Βραχάσι, ο Χατζή Σπυρίδος από το Μοχό, ο Κοτσιφάλης από τις Βρύσες, ο Κοζύρης από τις Μουρνιές και «ο παπά Μπίμπος από το Λασίθι, αν και παπάς». -Νικόλαος Πολίτης, Παραδόσεις, Εκδόσεις ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ, 702, 790, 862 -Προσωπικό αρχείο Σωκράτη Αικατερινίδη -«Το Νταβέτι - μαγική τελετή στην Κρήτη», περιοδικό Κρητική Εστία, τευχ. 189, Δεκέμβριος 1968, σελ. 539-542), Μανώλης Παπαδογιάννης. -Περιοδικό Δρήρος, Μηνιαίο Λαογραφικό-ΙστορικόΛογοτεχνικό περιοδικό, Νεάπολις Κρήτης, έτος Α΄, 1937-8, σελ. 68-71, -https://sites.google.com/site/imakrhtikoi/


Στις 11 Μαΐου 1976, ο Νάσιοναλ Ενκουάιρερ έβαλε με πρώτο τίτλο την ιστορία του Διοικητή Επιτελείου Τσαρλς Μούντυ ότι «Απήχθη από Ανθρωποειδής σ’ ένα Διαστημικό Σκάφος» κοντά στο Αλαμογκόρντο του Νέου Μεξικού. Ο Διοικητής Μούντυ τοποθετημένος στην Αεροπορική Βάση Χόλομον, σε τομέα ασφαλείας, είχε οδηγήσει σ’ ένα έρημο σημείο κοντά στην βάση και περίμενε να δει τη βροχή περσειδών διαττόντων. Παρατήρησε για σαράντα λεπτά, δεν είδε κανένα μετέωρο και αποφάσισε να γυρίσει στο αυτοκίνητο του. Ξαφνικά, κάτω από τον καθαρό σαν κρύσταλλο ουρανό, έπεσε αστράφτοντας ένα μεταλλικό αντικείμενο στο σχήμα του δίσκου, ταλαντεύτηκε και γλίστρησε προς το μέρος του. Ο Μούντυ δοκίμασε να φύγει με το αυτοκίνητο του, αλλά η μηχανή ήταν νεκρή. Τότε θυμάται, «Μια παράξενη λάμψη τύλιξε το αυτοκίνητο μου κι εμένα κι ένιωσα ολόκληρος μουδιασμένος». Αργότερα, όταν ο Μούντυ έφτασε σπίτι του, ανακάλυψε ότι είχε χάσει μια ώρα και είκοσι λεπτά, κι ακόμα πιο μετά θυμήθηκε ολόκληρη την εμπειρία του πάνω στο σκάφος σε σχήμα δίσκου.


«Θυμάμαι ότι όσο ήμουν τυλιγμένος στην λάμψη, ήρθαν προς το μέρος μου δύο υπάρξεις από το σκάφος. Δεν περπατούσαν», είπε ο Μούντυ, «γλιστρούσαν». Τα πλάσματα ήταν περίπου πέντε πόδια ψηλά, με μεγάλα κεφάλια και γκριζόασπρο δέρμα, με στρογγυλά, σκούρα μάτια κάτω από κρεμαστά φρύδια. «Φορούσαν ένα άσπρο κοστούμι σφικτό σα να ήταν κολλημένο στο δέρμα, που σκέπαζε τα πάντα εκτός απ’ το κεφάλι και τα χέρια. Μιλούσαν τέλεια αγγλικά, αλλά τα χείλη δεν κινούνταν». Ο Μούντυ ισχυρίστηκε ότι τον πήραν μέσα στο σκάφος και τον εξέτασαν σωματικά πάνω σ’ ένα τραπέζι που ήταν σαν μια πλάκα. Οι δηλώσεις του Μούντυ, έλεγε ο Νάσιοναλ Ενκουάιρερ, αναλύθηκαν από τον Εκτιμητή Ψυχολογικής Πίεσης, έναν ανιχνευτή ψευδών τόσο ακριβή που τα συμπεράσματα του τα δέχονταν σαν απόδειξη τα δικαστήρια οκτώ πολιτειών. Αφού ανέλυσε την ιστορία του Μούντυ, ο συν-εφευρέτης του ΕΨΠ Τσαρλς Μακ Κουίστον δήλωσε, «Δεν υπάρχουν σημεία πίεσης ή απάτης. Αυτός ο άνθρωπος είναι φανερό ότι λέει την αλήθεια – δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό».


Κι όμως, υπήρξε μια εποχή που ο ελληνικός τύπος κατακλυζόταν από χιλιάδες άρθρα και πρωτοσέλιδα που αφορούσαν τα παραψυχικά φαινόμενα, τα φαντάσματα και τα αιθερικά όντα, τα ΑΤΙΑ, τις οπτασίες και τα στοιχειώματα, και όλα εκείνα τα παράξενα φαινόμενα που πρώτος μίλησε ο Τσαρλς Φορτ. Μια τόσο μακρινή και σχετικά κοντινή εποχή, που οι εφημερίδες δεν ήταν εχθρικές απέναντι στο παραφυσικό και τα ανεξήγητα φαινόμενα, σε αντίθεση με τον χλευασμό, τις διαψεύσεις, και την ελλιπείς και – πιθανός – εσκεμμένα παραπλανητική σημερινή πληροφόρηση. Μέσα από τη συγκεκριμένη στήλη θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε ένα μεγάλο μέρος από το πλούσιο και εντυπωσιακό αρχείο που έχει διασωθεί, κόντρα σε μια εποχή που έχουμε απομυθοποιήσει και καταρρίψει τα πάντα.

Βραδυνή 5/5/1950 Οι ιπτάμενοι δίσκοι τελευταία έχουν παραμερίσει την ατομική βόμβα. Οι κάτοικοι του Μπουένος Άιρες έμειναν τις τελευταίες ημέρες με το στόμα ανοικτό και την μύτη προς τον ουρανό, κοιτάζοντας έναν ιπτάμενο δίσκο, που ήταν αντιθέτως… ο πλανήτης Αφροδίτη. Το ίδιο συνέβη στο Ροζάριο, την Κόρδοβα, και άλλα σημεία της Αργεντινής. Το σημαντικότερο όμως γεγονός συνέβη στην Παταγονία, όπου ένας αγροκτηματίας βεβαιώνει ότι είδε έναν ιπτάμενο δίσκο σε απόσταση 150 μέτρων και έγραψε σχετική έκθεση, συνοδευόμενη από ακριβές και λεπτομερέστατο σκίτσο. Ιδού τι γράφει ο κύριος αυτός που ακούει στο όνομα Βιλφρέντο Αρεβάλο. «Το Σάββατο 18 Μαΐου στις 6:30 το απόγευμα, οδηγούσα το φορτηγό αυτοκίνητο μου σε απόσταση 32 χιλιομέτρων από την λίμνη Αρτζεντίνο, στο δρόμο που συνδέει την λίμνη αυτή με το χωριό Κομαντάντε Πιστραμπουένα, της διοικήσεως Σάντα Κρουζ, όπου έχω τα κτήματα μου και την έδρα εμπορίου μαλλιών. Κάποια στιγμή διέκρινα ξαφνικά στον ουρανό, προερχόμενα από τα νοτιοανατολικά με φανταστική ταχύτητα δύο φωτεινά σημεία, τα οποία πλησίαζαν προς την γη διαγράφοντας μεγάλους κύκλους. Στην αρχή νόμισα ότι ήταν διάττοντες αστέρες επειδή είχε αρχίσει να νυχτώνει, ξαφνικά όμως ένα από τα «αστέρια» αυτά έφτασε σε μεγάλο ύψος και έμεινε καρφωμένο στον ουρανό. Το άλλο αντιθέτως, άρχισε να διαγράφει κύκλους πολύ καλά ορατούς, διαρκώς σε χαμηλότερο ύψος, και τέλος τοποθετήθηκε απαλά στο έδαφος, τρία περίπου χιλιόμετρα μπροστά μου, στο λιβάδι της Μπλανκουμάντας, στο δρόμο προς την λίμνη. Παρά την απόσταση κατόρθωσα να διαπιστώσω ότι επρόκειτο για ένα ολόλευκο κυκλικό μηχάνημα που φωσφόριζε, από το πίσω μέρος του οποίου έβγαινε ένας καπνός με χρώματα προς το μπλε, πολύ φωτεινός και πυκνός. Προχώρησα προσεχτικά με το αυτοκίνητο μου και σταμάτησα στα 150 περίπου μέτρα από το προσγειωμένο μηχάνημα. Εκεί προς έκπληξή μου διαπίστωσα πως δεν επρόκειτο για κάποιο αεροπλάνο, αλλά περί ενός πολύ παράξενου και περίεργου πράγματος, από το οποίο έβγαινε πολύ πυκνός ατμός χρώματος μπλε προς το πράσινο, και είχε ισχυρή οσμή καμένης βενζίνης. Το κυκλικό μηχάνημα είχε μια μεγάλη επίπεδη επιφάνεια, που περιστρεφόταν διαρκώς σαν δίσκος. Το μηχάνημα έμοιαζε κατασκευασμένο από αλουμίνιο, και στο μέσω διακρινόταν μια καμπίνα ευρύχωρη από γυαλί ή κάτι το παρόμοιο με σχήμα θόλου καταπληκτικά διαφανές και καθαρό. Στο εσωτερικό κινούνταν τέσσερις άντρες με πολύ υψηλό ανάστημα και πολύ αδύνατοι, με κάτασπρες ενδυμασίες. Σύμφωνα με την εντύπωση που σχημάτισα, το ανάστημα τους θα ήταν δύο περίπου μέτρα, η επιφάνεια της καμπίνας οκτώ,


και του περιστρεφόμενου δίσκου δεκαπέντε. Τα πρόσωπά τους ήταν πολύ ωχρά, σχεδόν λευκά. Εκείνη τι στιγμή νομίζω με είδαν, επειδή ξαφνικά έριξαν επάνω μου εκτυφλωτικό φως και κοίταζαν προς το μέρος μου για αρκετό διάστημα. Ετοιμαζόμουν να πλησιάσω ακόμα περισσότερο για να δω ακριβώς περί τίνος επρόκειτο, όταν ξαφνικά το μηχάνημα έκανε στροφή, τοποθετήθηκε απέναντί μου, και με τύφλωσε με ένα ισχυρότατο μπλε φως. Ταυτοχρόνως το μηχάνημα άρχισε να βγάζει πολύ μπλε καπνό και μια πρασινοκόκκινη φλόγα από το οπίσθιο μέρος, και ανυψώθηκε ελαφρά με ένα απαλό θόρυβο. Σε διάστημα δύο δευτερολέπτων μεταβλήθη και πάλι σε φωτεινό σημείο. Την ίδια ακριβώς στιγμή, ο άλλος φωτεινός δίσκος που ήταν σταματημένος στο κενό, άρχισε κι αυτός να κινείται, και σε λίγες στιγμές τα δύο φωτεινά αντικείμενα απομακρύνθηκαν βορειοανατολικά προς τα σύνορα με την Χιλή. Το πρωί της επόμενης μέρας, μαζί με δύο ανθρώπους μου, επισκεφτήκαμε το σημείο που είχε τοποθετηθεί ο ιπτάμενος δίσκος, αλλά το μόνο στοιχείο από την προσγείωση του που καταφέραμε να βρούμε ήταν λίγο καμένο χορτάρι και μερικές σχισμές στο έδαφος.

ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 6/9 – 8/9 – 11/9/1946 Στις 26 Φεβρουαρίου 1946 μια αναφορά από Φιλανδούς παρατηρητές για «κάτι» που πετούσε στον ουρανό σε μεγάλο υψόμετρο, θα αποτελέσει την απαρχή ενός φαινομένου που θα γίνει γνωστό με την ονομασία Ghost Rockets (πύραυλοι φαντάσματα). Σύντομα έγιναν περισσότερες αναφορές παρόμοιων παρατηρήσεων από τη Νορβηγία και ακόμη περισσότερες από τη Σουηδία. Ανεξήγητα φωτεινά αντικείμενα που έμοιαζαν στο σχήμα με πυραύλους ή φωτοβολίδες κινούνταν στον ουρανό, τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας όσο και της νύχτας, τρομοκρατώντας τους αυτόπτες μάρτυρες οι οποίοι στον απόηχο των γερμανικών πυραυλικών επιδρομών με V1 και V2, την θεωρία ότι ίσως επρόκειτο για δοκιμές νέων όπλων – πιθανώς σοβιετικών, αλλά και τις ατομικές βόμβες που είχαν ριχθεί ένα χρόνο νωρίτερα, τους δημιουργούσε ακόμα μεγαλύτερο φόβο και πανικό. Λίγους μήνες αργότερα, μετά το καλοκαίρι του 1946, το παράξενο φαινόμενο θα φτάσει και στην Ελλάδα, με τις εφημερίδες να διαθέτουν αρκετό χώρο στα πρωτοσέλιδα τους.


Αποφθέγματα μεγάλων προσωπικοτήτων



Προηγούμενα τεύχη

UNLOCKING THE TRUTH Τεύχος 1: Ο Διάβολος και η υπόσταση του ανά τις θρησκείες και τις φιλοσοφίες στον κόσμο – Εκτόπλασμα: Η φυσική απόδειξη της επικοινωνίας με τους νεκρούς - Θανάσης Βέμπος - Συνέντευξη του εξερευνητή του Αλλόκοσμου - Υδάτων παράδοξα - Λατρεία των άστρων – Ιερά ζώα και συλλογική μνήμη - Υποβρύχιες γεωμετρικές και μεγαλιθικές κατασκευές στην Ελλάδα, σύμφωνα με το Google Earth - Το συμβούλιο των «Εννέα» και τα απόρρητα πειράματα του Puharich.

Τεύχος 2: - «Ταξίδια Μινωιτών στον Καναδά - Αργώ, μια Χρονοδότρα - Υπνοσκόπηση: Ο Δρόμος για να Βλέπεις Μέσα σου - Η Προέλευση της Ζωής και η Κατευθυνόμενη Πανσπερμία- Η Γένεση του Ανθρωπίνου Είδους κατά την Ελληνική Μυθολογία Πνευματική Αφύπνιση και Συνειδησιακή Μοναδικότητα» - 27ο Διεθνές Συνέδριο UFO - Δράκοι, Μυθικά Πλάσματα ή Πλάσματα μιας άλλης Εποχής;

Τεύχος 3: – Φυσική ή Μεταφυσική; – Ομήρου Ιλιάς: Αστρονομικά φαινόμενα Αποδιδόμενα σε Θεϊκές Παρεμβάσεις - Η Μαγική Τοπογραφία των Αθηνών – Μαυροφόρες, Η Θηλυκή Εκδήλωση του Μαύρου – Οι Δαίμονες της Κρήτης – The Mandela Effect – Ταξίδι στο Εσωτερικό των Μεγαλύτερων Μυστηρίων του Κόσμου.

Τεύχος 4: – Περί του Εμφαινομένου Προσώπου τω Κύκλω της Σελήνης – Οι Δαίμονες στην Αρχαία Ελλάδα – Όταν οι Ψυχές Επιστρέφουν στον Κόσμο των Ζωντανών - Συνέντευξη – Γιώργος Ιωαννίδης – Ελένη Κικίδου, Η Τελευταία Μαθήτρια του Άγγελου Τανάγρα – Τα Κρανία που Ουρλιάζουν – Γοργόνες – Αποκυήματα της Φαντασίας ή Υπαρκτά Πλάσματα; - Τα Μυστήρια των Μαθηματικών – Εκείνοι που Μιλάνε με τις Φάλαινες.

Τεύχος 5: – Τα Ονόματα των Δορυφόρων των Πλανητών – Το Πείραμα της Φιλαδέλφειας και η Χωροχρονική Επέμβαση στους Περσικούς Πολέμους - Η Διαχρονική Μαγεία του Πεντελικού Όρους – Το Δαιμονισμένο Μοναστήρι της Loudun - Το Στοιχειωμένο WinchesterMystery House – Η Τεχνολογία στα Ινδικά Έπη.


Διαβάστε Τώρα Δωρεάν Όλα τα Προηγούμενα Τεύχη από την Διεύθυνση http://issuu.com/erenzw

Come over to the other side

Τεύχος 6: – Παράξενες Ιστορίες από το Παρελθόν - Αφιέρωμα στον Σωκράτη Αικατερινίδη - Θυμηθείτε το Περλ Χάρμπορ – Συγχρονικότητες - Έρευνα: Γραμμένες Πέτρες – Η Αποθηκευμένη Ιστορία του Σύμπαντος.

Τεύχος 7: Η χωροχρονική παγίδα της Ρ’ Λυε - Οι ψιλοκομμένες φέτες του χρόνου Ελληνικό μουσείο μετεωριτών - Τα οφέλη του συνειδητού ονειρέματος, η κατασκευή ονειρομηχανής, και η σχέση REM και κατάθλιψης - Ψυχολογικά αρχέτυπα και ο κόσμος των ορυκτών - Καλώς ήλθατε στο μυστηριώδες 1960.

Τεύχος 8: - «KIC8462852» Βρήκαμε την πρώτη σφαίρα Ντάισον - Ταξίδι στο χρόνο: Ξεκλειδώνοντας την φαντασία - Σκοτεινά πηγάδια και ψυχές στον καθρέπτη. Παλιά έθιμα και δοξασίες - Μυστηριώδεις εξαφανίσεις ανθρώπων – Γεγονότα και φαντασία Η μυστική ζωή των ουρανών - Το κόκκινο βιβλίο του C.G. Jung - Κατασκοπεύοντας υπό το φως των άστρων. Κατασκοπεία και αστρολογία στον αρχαίο κόσμο.

Τεύχος 9: - Μαύρες Αιρέσεις: Όταν οι Θεοί Ζητάνε Αίμα - Αστρική Προβολή – Αφήνοντας Πίσω το Σώμα – Gremlins - Οι Άγγελοι της Mons - Ο Ψυχολογικός Κόσμος του Howard Phillips Lovecraft - Μονόκεροι – Μόνο στα Παραμύθια ή Μήπως Όχι.

Τεύχος 10: - Ανατριχιαστικές Τηλεφωνικές Κλήσεις από την «Άλλη Πλευρά» - Αστρική Προβολή – Αφήνοντας Πίσω το Σώμα - Σκέψεις για το Παρελθόν, το Παρόν, και το Πιθανό Μέλλον της UFOλογίας - Είναι οι Εξωγήινοι Προϊόν μιας Άγνωστης Ψυχικής Αρχιτεκτονικής; - Συνέντευξη: Σωσσάνα Μανουσαρίδου - Κέρβερος: Ο Άγριος Φύλακας του Κόσμου των Νεκρών - Η Νεράιδα στην Ελληνική Παράδοση.



Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.