γνώρισμα της αναγεννησιακής φιλοσοφίας της φύσης είναι η σύλληψη της Θεότητας ως unomnia (Εν-Παν), ως υπέρτερης κοσμικής ενότητας που περικλείει την πολλαπλότητα. Ο θαυμασμός της απεραντοσύνης του σύμπαντος καταλήγει σε μια μεταφυσική του φωτός, όπου η Θεότητα δοξάζεται ως omnilucentia (πάμφωτη). Επίσης, η αναγέννηση αποδέχεται την άποψη του Πλωτίνου για την ομορφιά του σύμπαντος, η οποία θεωρούνταν έκφραση της ιδέας του Θεού. Ο Θεός, ως η υποστασιοποιημένη ουσία του κοσμικού σύμπαντος, είναι ο καλλιτέχνης που δρα ακατάπαυστα και διαμορφώνει μια πλούσια κοσμική και ψυχική ζωή, η οποία διέπεται από αρμονία και τελειότητα.
Αλέξης καρπούζος
