FARK DENKLEMLERİ SİSTEMİ
Daha
önce
altıncı
bölümde
tek
değişken
durumunda
2 fark
denklemlerini ele almıştık. Burada değişken sayısının iki ya da daha fazla
olduğu
fark
denklemlerinden
oluşan
bir
sistemin
çözümü
üzerinde duracağız. Bazı örnekleri aşağıda görebiliriz.
x t = 2 x t − 1 + yt − 1 + 3 z t − 1
xt = axt −1 + byt −1 (1)
yt = cxt −1 + dyt −1
(2)
xt = 4 xt − 1 + 2 yt = −3 x t − 1 − 2 yt − 1 + 3
(3)
yt = 0.8 xt −1 zt = 1.4 xt −1 − 2 yt −1
3 Yukarıda yer alan üç fark denklemi sistemi de birinci sıradandır. Yani her
bir
sistem,
değişkenlerin
en
yazılmıştır. Burada otonom (yani denklemleri
üzerinde
t
yüksek
birinci
farkına
göre
değişkeninden bağımsız) fark
yoğunlaşmaktayız yoğunlaşmaktayız.
Eğer
sistemdeki
tüm
denklemler doğrusal ve homojense, bu sisteme birinci dereceden (doğrusal) homojen sistem diyoruz. diyoruz Sistemdeki denklemlerden en az birisi doğrusal değilse ya da homojen değilse, sistem doğrusal ve homojen olmaktan çıkar. Örneğin 1 ve 3 numaralı sistemler doğrusal homojen, 2 numaralı sistem homojen olmayan doğrusaldır.
4 Şimdi iki değişkenden oluşan bir doğrusal homojen fark denklemi sistemini tanımlayıp, bunu matris biçimde yazalım.
xt = axt −1 + byt −1 yt = cxt −1 + dyt −1
xt a b xt −1 = yt c d yt −1
ut
ya da
u t = Au t-1 Sistem homojen değilse,
u t = Au t-1 + s
A
u t-1
5 Bu genel yazıma göre, 2 ve 3 numaralı denklem sistemlerini de matris biçimde gösterelim.
xt = 4 xt − 1 + 2 yt = − 3 x t − 1 − 2 yt − 1 + 3
x t = 2 x t − 1 + yt − 1 + 3 z t − 1 yt = 0.8 xt −1 zt = 1.4 xt −1 − 2 yt −1
xt 4 0 xt − 1 2 y = y + t −3 −2 t − 1 3
1 3 xt − 1 xt 2 yt = 0.8 0 0 yt −1 zt 1.4 −2 0 zt −1
6 Sistem
dengedeyken,
tüm
değerlerinde
xt=xt−1=x*
ve
olacağından, şunu yazabiliriz:
x* a b x* * = * y c d y
*
u = Au
ya da
Buna göre, denge çözümünü de şöyle elde edebiliriz:
*
u = Au
*
(I - A) u
*
=0
*
*
→
u - Au = 0
→
u = (I - A) 0 = 0 *
-1
*
yt=yt−1=y*
7 Sistem homojen değilse, denge çözümü şöyle sağlanacaktır:
x * a b x * s1 * = * + y c d y s2
*
*
u = Au + s
ya da
Buna göre, denge çözümünü de şöyle elde edebiliriz:
*
*
u = Au + s
(I - A) u (I−A)−1
*
=s
*
*
→
u - Au = s
→
u = (I - A) s *
-1
var olduğu sürece, tanımlı denge değerleri elde edilir.
8
Örnek 1:
x t = 2 x t − 1 + 3 yt − 1 yt = − 2 x t − 1 + yt − 1
xt 2 3 xt −1 = yt −2 1 yt −1
−1 −3 I-A= −2 0 * * − 1 3 0 − x x =0 * (I - A)u = * = → * −2 0 y 0 y =0
9
Örnek 2:
xt = 4 xt − 1 + 2
xt 4 0 xt −1 2 = + yt = −2 xt −1 − 2 yt −1 + 3 yt −3 2 yt −1 3 -1
u = (I - A) s , *
(I - A)
-1
− 13 0 = − 1 − 1
* x = −2 3 2 − 0 x * u = * = → * y − 1 − 1 3 y = 5 3 *
1 3
10 Yukarıda bir fark denklemi sisteminin denge noktalarının nasıl belirlenebileceğini gördük. Bundan sonraki aşamada, sistemin, denge değerlerinden yakınsayıp
uzaklaştığında,
yeniden
yakınsamayacağına
kararlı
bakacağız.
biçimde
Sürecin
dengeye
kararlılığını
belirlemek, sistemin çözülmesiyle görülebilir. görülebilir Örneğin birinci sıradan doğrusal homojen bir sistemi dikkate alalım.
u t = Au t-1 = A ( Au t-2 ) = A u t-2 2
= A ( Au t-3 ) = A u t-3 2
3
11 Bunun çözümü: t
ut = A u0 Birinci
sıradan
homojen
olmayan
doğrusal
fark
denklemini
yukarıdaki gibi çözebiliriz.
u t = Au t-1 + s = A ( Au t-2 + s ) + s = A u t-2 + As + s 2
= A ( Au t-3 + s ) + As + s = A u t-3 + A s + As + s 2
3
(
2
)
u t = A t u 0 + I + A + A 2 + ... + A t-1 s
de
12 Birinci sıradan homojen olmayan doğrusal fark denklemini farklı bir biçimde de çözebiliriz. Homojen olmayan bu sistemi, dengeden sapmaları dikkate alarak homojene dönüştürürüz:
u t = Au t-1 + s *
*
u = Au + s
(u
t
-u zt
*
) = A(u
t-1
-u
z t-1
*
)
→
z t = Az t-1
13 Şimdi yeniden birinci sıradan homojen doğrusal fark denklemini çözümüne bakalım. Bunun için karakteristik köklerden yararlanacağız. Fark denklemleri sistemini matris biçimde yeniden tanımlayalım.
xt a b xt − 1 y = y t c d t −1
ya da
A Bunun çözümünü de şöyle belirlemiştik: belirlemiştik t
ut = A u0
u t = Au t-1
14
A
matrisinin karakteristik kökleri ve vektörlerini kullanarak, fark
denklem
sisteminin
çözümüne
ulaşmak
için,
ilk
köşegenleştirme yapalım.
b 2 D= 0
0 -1 = V AV b1
(
)(
(
)(
A 2 = V -1 DV
A 2 = V -1 D2 V t
-1
t
A =V DV
→
V -1 DV = A
)
V -1 DV = V -1 D2 V
)
V -1 DV = V -1 D3 V
olarak
15 t
-1
t
A =V DV t
-1
t
u t = A u 0 = V D Vu 0 t -1 b1 ut = V 0
0 Vu 0 t b2
,
Buna göre (belirli olmayan) genel çözüm: çözüm
t 1 1
b1
t 2 2
ut = A b v + A b v
b2
V = v b1
v b2
16 Genel çözümdeki belirsiz
genel
A1
ve
çözüm
A2
terimleri belirli olmadığından, bu çözüme
de
diyebiliriz diyebiliriz.
t=0
alarak,
bu
terimleri
belirleyebiliriz.
u t = A1b1t v b1 + A2 b2t v b2 , t = 0 → u 0 = A1 v b1 + A2 v b2 u 0 = A1 v + A2 v = v b1
A1 -1 = V u0 A2
b2
b1
A1 A1 v = V A2 A2 b2
17
Örnek 3:
x t + 1 = −8 − x t + yt yt + 1 = 4 − 0.3 xt + 0.9 yt
x 0 = 2 , y0 = 8 Bu, birinci sıradan homojen olmayan bir fark denklemi sistemidir. Bunu homojen hale dönüştürmek için, dengeden farkını alalım.
xt + 1 = xt = x
*
, yt + 1 = yt = y
*
18
x t + 1 = −8 − x t + yt *
*
x = −8 − x + y *
(
*
xt + 1 − x = − xt − x
*
)+(y
t
−y
*
)
yt + 1 = 4 − 0.3 xt + 0.9 yt *
*
y = 4 − 0.3 x + 0.9 y *
(
*
yt + 1 − y = −0.3 xt − x
*
) + 0.9 ( y
t
−y
*
)
19 Bu durumda her iki fark denklemi de homojen hale dönüşmüştür. İkinci aşamada bu sistemi matris biçimiyle yazalım ve karakteristik kökleri ve vektörleri araştıralım.
(
) (
x t + 1 − x * = − x t − x * + yt − y * *
(
yt + 1 − y = −0.3 xt − x
*
)
) + 0.9 ( y
t
−y
xt + 1 − x −1 1 xt − x = * * yt + 1 − y −0.3 0.9 yt − y *
*
A
*
)
20 Karakteristik kökler:
1 −1 A= −0.3 0.9 1 −1 − b A - bI = −0.3 0.9 − b −1 − b 1 2 A - bI = = b + 0.1b − 0.6 = 0 −0.3 0.9 − b b1 = 0.7262 , b2 = −0.8262
21 Karakteristik vektörler:
b1 = 0.7262
( A − b1I ) v
b1
=0 →
( A − 0.7262I ) v
b1
=0
b1 − 1.7262 1 v1 0 b1 = 0.1738 v2 0 −0.3
1’e normalleştirme
b1 v2 = 1 → b1 b1 −0.3v1 + 0.1738v2 = 0 b1 1
b1 2
−1.7262v + v = 0
b1 1
v = 0.5793
22
b2 = −0.8262
( A − b2 I ) v
b2
=0 →
( A + 0.8262I ) v
b2
=0
b2 − 0.1738 1 v1 0 b2 = 1.7262 v2 0 −0.3
b2 v2 = 1 → b2 b2 −0.3v1 + 1.7262v2 = 0 b2 1
b2 2
−0.1738v + v = 0
b2 1
v = 5.7537
23
V = v
b1
b1t ut = V 0
0.5793 5.7537 v = 1 1 b2
0 -1 V u0 t b2
( 0.7262 ) ut = V 0 x 0 = 2 , y0 = 8
t
-1 V u0 t ( −0.8262 ) 0
→
−4.4 u0 = −12.8
24 t 0.7262 ) xt + 1 − x ( ut = = V * 0 yt + 1 − y *
0.5793 5.7537 V= , 1 1
-1 −4.4 V t − 12.8 ( −0.8262 ) 0
−0.193 1.11 V = 0.193 −0.11 −1
t t −7.75 ( 0.7262 ) + 3.35 ( −0.8262 ) xt + 1 − x = * t t y − y t +1 −13.38 ( 0.7262 ) + 5.83 ( −0.8262 ) *
25 t
xt + 1 − x = −7.75 ( 0.7262 ) + 3.35 ( −0.8262 ) *
t
t
yt + 1 − y = −13.38 ( 0.7262 ) + 5.83 ( −0.8262 ) *
t
Denge değerlerini de (x*, y*) belirleyerek, sistemin grafiğini çizebiliriz.
x t + 1 = −8 − x t + yt yt + 1 = 4 − 0.3 xt + 0.9 yt x t + 1 = x t = x * , yt + 1 = yt = y * * * x = 6.4 , y = 20.8 y * = 4 − 0.3 x * + 0.9 y *
x * = −8 − x * + y *
26
t
t
xt + 1 = −7.75 ( 0.7262 ) + 3.35 ( −0.8262 ) + 6.4 t
t
yt + 1 = −13.38 ( 0.7262 ) + 5.83 ( −0.8262 ) + 20.8
Yukarıdaki sonuç, sistemin belirli genel çözümüdür. Bu sisteme ilişkin aşağıdaki
7.1a
ve
71.b
grafiklerinden
gerçekleşmesini görebilmekteyiz.
de
yakınsama
sürecinin
27
Şekil ekil 7.1a. Fark Denklemlerinin Yakınsama Süreci
25
t
t
yt + 1 = −13.38 ( 0.7262 ) + 5.83 ( −0.8262 ) + 20.8 20 15
x(t) y(t) 10
t
t
xt + 1 = −7.75 ( 0.7262 ) + 3.35 ( −0.8262 ) + 6.4
5
t
0 1 -5
10
19
28
28
Şekil ekil 7.1b. Fark Denklemlerinin Yakınsama Süreci
25.0
y( t )
20.0 •
20.8
•
15.0
x t + 1 = −8 − x t + yt 10.0
yt + 1 = 4 − 0.3 xt + 0.9 yt x0 = 2 , y0 = 8
5.0
•
0.0 -4
-2
0
2
4
6
6.4
x( t ) 8
29 Sistemdeki değişken sayısı üçe çıktığında. çıktığında t
-1
t
A =V DV t
-1
t
u t = A u 0 = V D Vu 0 b1t -1 ut = V 0 0
t 1 1
b1
0 t 2
b
0
0 0 Vu 0 t b3
t 2 2
b2
b1 V = v
,
t 2 2
ut = A b v + A b v + A b v
b3
v
b2
v b3
30
Örnek 4:
x t = x t − 1 + 2 yt − 1 + z t − 1 yt = − x t − 1 + yt − 1 z t = 3 x t − 1 − 6 yt − 1 − z t − 1 x 0 = 3 , y0 = − 4 , z 0 = 3 Bu, birinci sıradan homojen doğrusal bir fark denklemi sistemidir. Bunu ilk olarak matris biçimde tanımlayalım. tanımlayalım Sonraki aşamalarda, karakteristik kökler ve vektörleri belirleyerek çözüme ulaşalım.
31
xt 1 2 1 xt − 1 y = − 1 1 0 y t t −1 zt 3 −6 −1 zt −1 2 1 1 − b A - bI = −1 1 − b 0 3 −6 −1 − b
(
2
)
A - bI = b b − b − 2 = 0 b1 = −1 , b2 = 0 , b3 = 2 ,
32
b1 = −1
( A − b1I ) v
b1
=0 →
( A − ( −1)I ) v
b1
=0
b1 2 2 1 v 1 0 b1 −1 2 0 v 2 = 0 3 −6 0 v3b1 0
2v + 2v + v = 0 b1 b1 b1 − v1 + 2v2 = 0 v1 = 1 3v1b1 − 6v2b1 = 0 b1 1
b1 2
1’e normalleştirme
b1 3
}
1 v = , v3b1 = −3 2 b1 2
33
b2 = 0
( A − b2I ) v
b2
=0 →
( A − (0)I ) v
b2
=0
b2 1 2 1 v 1 0 b2 −1 1 0 v 2 = 0 3 −6 −1 v3b2 0
b2 1
b2 2
b2 3
v + 2v + v = 0 − v1b2 + v2b2 = 0 3v1b2 − 6v2b2 − v2b2 = 0
b2 v1 = 1
1’e normalleştirme
}
v2b2 = 1 , v3b2 = −3
34
b3 = 2
( A − b3I ) v
b3
=0 →
( A − (2)I ) v
b3
=0
b3 − 1 2 1 v 1 0 b3 1 1 0 v = 0 − − 2 3 −6 −3 v3b3 0
b3 1
b3 2
b3 3
− v + 2v + v = 0 − v1b3 − v2b3 = 0 3v1b3 − 6v2b3 − 3v2b3 = 0
b3 v1 = 1
1’e normalleştirme
}
v2b3 = −1 , v3b3 = 3
35
1 1 1 v b1 = 0.5 , v b2 = 1 , v b3 = −1 −3 −3 3 1 1 1 0 −2 −0.67 3 V = 0.5 1 −1 , V −1 = 0.5 2 0.5 , u 0 = −4 −3 −3 3 0.5 0 0.167 3 ( −1 ) t xt u t = yt = V -1 0 zt 0
0
( 0) 0
t
0 0 Vu 0 t ( 2 )
36 t
t
t
t
xt = 6 ( −1) + 2 ( 2 ) yt = 3 ( − 1 ) − 2 ( 2 ) t
zt = −18 ( −1) + 6 ( 2 )
t
37
Ĺžekil ekil 7.2. Fark Denklemlerinin Iraksama SĂźreci
250000
200000
150000
100000
50000
0
0
5
-50000
x(t)
-100000
y(t) Z(t)
10
15
38 Şu ana kadar fark denklemleri sistemini çözerken, doğrusal
bağımsız
öz-vektörlerinden vektörlerinden
sürecinde kullandığımız
( V)
A matrisinin
yararlandık.
Çözüm
A ve V’nin Jordan biçimini sistematik olarak
tanımlayalım. -1
V AV ≡ J
→
u t = Au t-1 b1t 0 t J = 0
→ 0 t 2
b
0
t
A = VJ V ut = A t u0
0 0 t bn
t
-1
→
u t = VJ t V -1u 0
39 Buna göre, fark denklemleri sisteminin çözümüne ulaşabilmek için yapmamız gereken,
J ve V matrislerini bulmaktır.
b1, b2,…,bn A matrisinin farklı öz-değerleriyse, değerleriyse, bu durumda birbirinden doğrusal bağımsız olan değerler
(karakteristik
v1, v2,…,vn öz-vektörleri belirlenebilir. Özkökler)
tekrar
ediyorsa,
öz-vektörlerin
doğrusal bağımsızlığı ortadan kalkar. kalkar Yani köşegenleştirme işlemi yapılamaz. Bununla birlikte, çözümün elde edilmesine olanak sağlayan bir sahte köşegenleştirme olanaklıdır. olanaklıdır
40 Şimdi farklı kökler, tek kök ve sanal kökler durumlarını, iki değişkenli bir fark denklemi (2x2 matris) için özetleyelim. özetleyelim
b1 V AV ≡ J 1 = 0 -1
0 b2
b 1 V AV ≡ J 2 = 0 b -1
0 α + βi V AV ≡ J 3 = α − βi 0 -1
41 Sistemin
çözümünü
belirledikten
sonra,
kararlı
olup
olmadığını
inceleriz. Bunun için sistemin aşama grafiğini bize sağlayacak olan bir dönüşüm yapalım.
u t = Au t −1 -1
u t = V AV = Vz t u t = Vz t = AVz t −1 z t = Jz t −1
,
→
b1 J= 0
-1
-1
V Vz t = V AVz t −1 0 b2
42
zt=Jzt-1 , ut=Aut-1 ifadesinin temel ve sade biçimi olarak tanımlanmaktadır. Çeşitli dönüştürme işlemleriyle elde ettiğimiz bu sade biçimin çözümü de şöyledir:
t b t 1 zt = J z0 = 0
z1t b1t = z2 t 0
0 z t 0 b2
0 z10 t b2 z20
,
-1
z 0 = V u0
43
(z2t / z1t) oranına bakarak, sistemin kararlı hareket edip etmeyeceğini söyleyebiliriz. t 1 10
z1t = b z
t 2 20
, z2 t = b z t
b2 z20 z2 t b z = = z1t b z b1 z10 t 2 20 t 1 10
Buna göre, sistemin kararlılığı,
(b2 / b1) oranının hem işaretine hem de
sayısal büyüklüğüne bağlıdır. Bunları özetleyelim:
İki farklı reel kök durumunda sistemin kararlılığı kararlılığı:: 1.
|b1|<1 ve |b2|<1 ise, sistem kararlıdır. kararlıdır
2.
| b1|>1 ve | b2|>1 ise, sistem kararsızdır. kararsızdır
3.
| b1|>1 ve | b2|<1 ise, sistem kararsızdır. kararsızdır
Tek reel kök durumunda sistemin kararlılığı kararlılığı:: 1.
|b|<1 ise, sistem asimptotik olarak kararlıdır.
2.
|b|>1 ise, sistem asimptotik olarak kararsızdır.
44
45
Örnek 5: İki Farklı Reel Kök Durumu
xt + 1 = −0.85078 xt − yt yt + 1 = xt + 2.35078 yt
xt + 1 = xt = x * = 0 yt + 1 = yt = y * = 0
−1 x t xt + 1 −0.85078 y = y 1 2.35078 t t +1 (A - bI) = 0 →
−1 −0.85078 − b =0 1 2.35078 − b
( −0.85078 − b ) ( 2.35078 − b ) + 1 = 0
→
b1 = 2 , b2 = −0.5
46 Belirlediğimiz birinci kökü kullanarak, birinci öz-vektörü bulalım.
b1 = 2 b1
(A - b1I)v = 0 →
b1
(A - 2I)v = 0
−1 v1b1 0 −2.85078 b1 = 1 0.35078 v2 0 −2.85078v1b1 − v2b1 = 0 b1 1
b1 2
v + 0.35078v = 0
b1 b1 v1 = 1 , v2 = −2.8508
47 Benzer şekilde ikinci kökü kullanarak, ikinci öz-vektörü bulalım.
b2 = −0.5 b2
(A - b2 I)v = 0 →
b2
(A − ( −0.5)I)v = 0
b2 − 0.35078 − 1 v1 0 b2 = 1 2.85078 v2 0
b2 1
b2 2
−0.35078v − v = 0 b2 1
b2 2
v + 2.85078v = 0
b2 b2 v1 = 1 , v2 = −2.8508
48 Şimdi, yukarıdaki öz-vektörleri bir arada yazalım.
1 −2.8508 b2 v = , v = −2.8508 1 b1
−2.8508 1 V= 1 −2.8508 Vektörlerden birisi kararlı yolu, diğeri de kararsız yolu göstermektedir. Hangisinin kararlılık yolunu gösterdiğini belirleyebilmek için, sistemi sade (kanonik) biçimde yeniden tanımlayalım. Kanonik biçime dönüştürme işlemini şöyle yapmıştık: yapmıştık
49
z t + 1 = V -1u t + 1 Dönüştürme işlemini birinci öz-vektör vektör için yapalım ve kanonik çözümü elde edelim.
−0.14 −0.40 V = −0.40 −0.14 −1
-1
z t +1 = V u t +1 →
-1
z 0 = V u0
−0.14 −0.40 1 0 z0 = = −0.40 −0.14 −2.8508 1
50 t 1 10
z1t = b z
t 2 20
z2 t = b z
→ →
z1t = 2 ( 1) = 2 t
t
t
z2 t = ( −0.5 ) ( 0 ) = 0
Benzer biçimde, ikinci öz-vektörleri vektörleri kullanarak, diğer kanonik çözümleri elde ederiz.
t 1 10
z1t = b z
t 2 20
z2 t = b z
→ →
z1t = 2 ( 0 ) = 0 t
t
z2 t = ( −0.5 ) ( 1) = ( −0.5 )
t
51 İlk olarak birinci kanonik çözümlere bakarak, sistemin kararlı ya da
kararsız yollarından hangisi olduğunu görelim.
olmaktadır. Bu durum,
v b1
z1t→+∞ iken, t →+∞
vektörünün, kararsız yolu temsil ettiğini
söylemektedir. Diğer vektör (
v b2 ) için de aynı sınamayı yapalım. Yani
z2t→0 iken, t →+∞ olmaktadır. Bu durum,
v
b2
vektörünün, kararlı yolu
temsil ettiğini söylemektedir. Sistemdeki öz-vektörlerden biri kararlı
diğeri de kararsız yol olduğundan, bir eyer dengesi vardır.
52 Bu örnekte
| b1|=2>1 ve | b2|=0.5< <1 olduğundan, sistem kararsızdır.
Kararsız yol, sistemin başat durumunu belirler. Ancak başlangıç noktasının seçimi önemlidir. Aşağıdaki şekillerde, başlangıç noktası
olarak (1,
Ancak
−2.8508)’in seçilmesi, kararlı bir dinamik sürece yol açar.
t=10’dan ötede bir başlangıç noktasının belirlenmesi, sistemin
kararsız hareket etmesine neden olur. olur
53
Şekil ekil 7.2a. Örnek 5’te Kararlı Yol
1.2
(1, −2.8508)
•
1.0 0.8 0.6 0.4 0.2 0.0
-4
-3
-2
-1
•
-0.2 0 -0.4 -0.6
1
2
54
Şekil ekil 7.2b. Örnek 5’te Kararsız Yol
0.0 0 -500.0 -1000.0 -1500.0 -2000.0 -2500.0 -3000.0 -3500.0
200
400
600
800
1000
1200
55
Şekil ekil 7.2c. Örnek 5’te Kararlı ve Kararsız Yol 0
2.0
1
6
11
-500
1.5
-1000 1.0 -1500 0.5 -2000 0.0 -2500
x(t) y(t)
-3000
-3500
x( t )
-0.5
y( t )
-1.0
56
Tek Reel Kök Durumu: Durumu:
Karakteristik denklemin çözümünde elde edilen reel kök sayısı iki tane olduğunda, genel olarak şu çözümü yazıyorduk: t b1 1 1 1
t b2 2 2 1
xt = A b v + A b v
yt = A3 b2t v2b1 + A4 b2t v2b2
t t u t = A1b1 v1 + A 2 b2 v 2
Karakteristik denklemin çözümünden tek reel kök elde edildiğinde, her
bir
denklemde
ayrıca
Antb terimini de ekleyerek çözüme
ulaşmıştık. Şimdi bir denklem sistemi için bunun yeterli olmayacağını görelim ve genel çözüme nasıl ulaşabileceğimizi belirleyelim.
57 İlk olarak
Antb terimini deneyelim. t
u t = tb v1 ,
( t + 1) b
t +1
u t + 1 = Au t , b ≠ 0 t
v1 = Atb v1
Av1 = bv1
,
t +1
b v1 = 0 , b ≠ 0 , v1 ≠ 0 b≠0 ve v1≠0 olması nedeniyle, Antb çözüm değildir. Şimdi şu çözümü deneyelim: t
t
u t = tb v1 + b v 2
58 t
t
u t = tb v1 + b v 2 ,
( t + 1) b
t +1
u t + 1 = Au t , b ≠ 0
t +1
t
t
v1 + b v 2 = Atb v1 + Ab v 2
Av1 = bv1 , Av 2 = bv 2 Av 2 − bv 2 = bv1
( A − bI ) v 2 = bv1
→
Bu çözüm, doğrusal fark denklemi sisteminin çözümüdür. Buna göre, genel çözümü yazalım.
t
(
t
t
u t = A1b v1 + A 2 tb v1 + b v 2
)
59
Örnek 6: Tek Reel Kök Durumu
x t + 1 = 4 + x t − yt yt + 1 = −20 + xt + 3 yt
xt +1 = xt = x * = 12 * yt + 1 = yt = y = 4
xt + 1 1 −1 xt 4 y = y + 1 3 − 20 t t +1 (A - bI) = 0 →
1 − b −1 =0 3 − b 1
(1 − b ) ( 3 − b ) + 1 = 0
→
b1 = b2 = b = 2
60 Belirlediğimiz tek reel kökü kullanarak, birinci öz-vektörü bulalım.
b1 = b2 = b = 2 b
(A - bI)v = 0 →
b
(A - 2I)v = 0
− 1 − 1 v 0 = 1 1 v 0 b 1 b 2
− v − v = 0 − 1 b b v1 = −1 , v2 = 1 , v1 = b b 1 v1 + v2 = 0 b 1
b 2
61 Şimdi ikinci öz-vektörü bulalım.
( A − bI ) v 2 = bv1 −1 −1 v1 − 1 = 2 1 1 v2 1
→
v1 1 v2 = = v2 0
Buna göre, tüm vektörleri ve Jordan matrisini bir arada yazalım.
V = v1
−1 1 v 2 = , 1 0
b 1 2 1 J= = 0 b 0 2
62 x ve y terimlerinden oluşan doğrusal ikinci sıra homojen olmayan fark denklemini,
Jordan
matrisini
kullanarak,
kanonik
dönüştürelim. t
-1
u t = VJ V u 0 t b t J = 0
t tb 2 = t b 0 t −1
t −1
t2 t 2
2 zt = 0
t
t
zt = J z0
→
t2 z t 0 2 t −1
biçime
(z)
63
z1t = 2t z10 + t 2t −1 z20 t
z2 t = 2 z20 Bu çözümden görülebileceği gibi, koşulu ne olursa olsun
z1t→+∞ ve z2t→+∞ iken, başlangıç
t →+∞ olmaktadır. olmaktadır Bu kararsız süreci, Şekil
7.3a ve 7.3b’de de görebiliriz. Ayrıca, fark denklemi çözümünü kanonik biçimden, normal biçimine dönüştürelim.
( )
( )
xt = 12 − 11.9 2t + 7.9t 2t
( ) t
( )
yt = 4 − 3.9 2 − 7.9t 2
t
64
Şekil ekil 7.3a. Örnek 6’da Kararsız Süreç
100000
( )
( )
xt = 12 − 11.9 2t + 7.9t 2t
90000 80000
( )
( )
yt = 4 − 3.9 2t − 7.9t 2t
70000
x(t) y(t)
60000 50000 40000 30000 20000 10000 0 1
3
5
7
9
11
65
Şekil ekil 7.3b. Örnek 6’da Kararsız Süreç
x( t )
0 -10000
0
10000
-20000 -30000 -40000 -50000 -60000 -70000 -80000 -90000 -100000
y( t )
20000
30000
40000
50000
60000
70000
80000
66
Karmaşık Kökler Durumu Durumu:: Karakteristik kökler karmaşık sayı olduğunda, Jordan matrisi ve kanonik biçim şöyle yazılacaktır.
h + vi J= 0
0 , h − vi
( h + vi ) t t zt = J z0 = 0
( h + vi ) t t J = 0 z0 t ( h − vi ) 0
t ( h − vi ) 0
67 t
z1t = ( h + vi ) z10 = R t cos ( t θ ) + i sin ( t θ ) t
z2 t = ( h − vi ) z20 = R t cos ( t θ ) − i sin ( t θ )
R = h2 + v 2 Karakteristik köklerin sanal sayı olması, fark denklemi sisteminin salınımlı olmasına neden olacaktır.. aralığında salınım gösterirler. terimine bağlıdır.
sin
ve
cos
fonksiyonları,
+1
ile
-1
t →+∞ →+ iken z1t ve z2t ’nin limitleri, |R|t
68
1. |R|<1 ise sistem asimptotik olarak kararlıdır.
2. |R|=1 ise sistem denge değeri etrafında sürekli salınır.
3. |R|>1 ise sistem kararsızdır.
Örnek 7: Karmaşık Kökler Durumu
xt + 1 = 0.5 xt + 0.3 yt yt + 1 = − x t + yt x0 = 10 , y0 = 5
xt + 1 = xt = x * = 0 yt + 1 = yt = y * = 0
xt + 1 0.5 0.3 xt y = y t + 1 −1 1 t (A - bI) = 0 →
0.5 − b 0.3 =0 −1 1 − b
b 2 − 1.5b + 0.8 = 0 b1 = 0.75 + 0.49i , b2 = 0.75 − 0.49i
69
70
b1 = 0.75 + 0.49 i , b2 = 0.75 i − 0.49 h
v
2
R= h +v
2
h
→
R=
v
( 0.75 )
2
2
+ ( 0.49 ) = 0.89
|R|=0.89<1 olduğundan, sistem kararlıdır. kararlıdır Denge noktasından (x*=0 , y*=0) herhangi bir şekilde uzaklaşıldığında, yeniden denge noktasına dönülmektedir. Örneğin başlangıç noktasını
x0=10 , y0=10 olarak
seçtiğimiz grafikte, yakınsak süreci izleyebiliriz (Şekil 7.4a ve 7.4b).
71
Şekil ekil 7.4a. Örnek 7’de KararlıKararlı-Dalgalı Süreç
y( t )
10.0
( x 0 , y0 )
•
5.0
0.0 -10
-5
• 0
-5.0
-10.0
-15.0
x(t ) 5
10
15
72
Şekil ekil 7.4b. Örnek 7’de KararlıKararlı-Dalgalı Süreç
12 10 8
x(t) y(t)
6 4 2 0 1 -2
10
19
28
73 Şimdi bu fark denkleminin çözümünü açık olarak
x ve y cinsinden
görelim. Ancak unutmayalım ki, fark denkleminin
x ve y cinsinden
çözümü ile kanonik biçimdeki çözümünün kararlılık davranışları aynıdır.
Yukarıda karakteristik kökleri belirlemiştik. belirlemiştik Bu kökleri kullanarak karakteristik vektörleri (öz-vektörleri) vektörleri) bulalım.
74 b1
(A - b1I)v = 0 0.5 − ( 0.75 + 0.49i ) v1b1 0 0.3 b1 = 1 1 − ( 0.75 + 0.49i ) v2 0 b1 b1 − 0.25 − 0.49 i v + 0.3 v ( ) 1 2 = 0
v1b1 + ( 0.25 − 0.49i ) v2b1 = 0 v1b1 = 1 ⇒ v2b1 = 0.83 + 1.63i
75 b2
(A - b2 I)v = 0 0.5 − ( 0.75 − 0.49i ) v1b2 0 0.3 b2 = 1 1 − ( 0.75 − 0.49i ) v2 0 b2 b2 − 0.25 + 0.49 i v + 0.3 v ( ) 1 2 = 0
v1b2 + ( 0.25 + 0.49i ) v2b2 = 0 v1b2 = 1 ⇒ v2b2 = 0.83 − 1.63i
76
v1b1 V= b 1 v 2
1 1 v = v 0.83 + 1.63i 0.83 − 1.63i b2 1 b2 2
0.5 + 0.26i V = 0.5 − 0.26i -1
b t J = 0
t 1
−0.31i 0.31i
t 0 ( 0.75 + 0.49i ) = b2t 0
t ( 0.75 − 0.49i ) 0
77
u01 −6.58 x0 = 10 , y0 = 5 , u 0 = = u02 4.39 xt + 1 t -1 = u = VJ V u0 y t t +1 t t xt + 1 ( 0.66 + 2.36i ) ( 0.75 − 0.49i ) + ( 0.66 − 2.36i ) ( 0.75 + 0.49i ) y = t t t + 1 ( 4.39 + 0.90i ) ( 0.75 − 0.49i ) + ( 4.39 − 0.90i ) ( 0.75 + 0.49i )
Örnek 8: Karmaşık Kökler Durumu
x t + 1 = x t + 2 yt yt + 1 = − x t + yt
xt + 1 = xt = x * = 0 yt + 1 = yt = y * = 0
xt + 1 1 2 xt = yt + 1 − 1 1 yt (A - bI) = 0 →
2 1 − b =0 −1 1 − b
2
b − 2b + 3 = 0 b1 = 1 + i 2 , b2 = 1 − i 2
78
79
Şekil ekil 7.5a. Örnek 8’de KararsızKararsız-Dalgalı Süreç
y( t )
1000.0
500.0
( x 0 , y0 )
0.0 -500
• 0
-500.0
-1000.0
-1500.0
-2000.0
x( t ) 500
1000
1500
2000
2500
80
Şekil ekil 7.5b. Örnek 8’de Kararsız Kararsız--Dalgalı Süreç
150 100 50 0 -50
1
10
-100 -150 -200 -250 -300
x(t) y(t)
Örnek 9: Karmaşık Kökler Durumu
xt + 1 = 0.5 xt + 0.5 yt yt + 1 = − x t + yt
xt + 1 = xt = x * = 0 yt + 1 = yt = y * = 0
xt + 1 0.5 0.5 xt y = y t + 1 −1 1 t (A - bI) = 0 →
0.5 − b 0.5 =0 1 − b −1
2
b − 1.5b + 1.25 = 0 b1 = 0.75 + 0.66i , b2 = 0.75 − 0.66i
81
82
b1 = 0.75 + 0.66i , b2 = 0.75 − 0.66i 2
R= h +v
2
→
R=
( 0.75 )
2
2
+ ( 0.66 ) = 1
|R|=1 olduğundan, sistem belirsizdir (ne ıraksak ne de yakınsak). Denge noktasından (x*=0 denge
noktasına
, y*=0) herhangi bir şekilde uzaklaşıldığında,
yeniden
dönülememekte,
başlangıç
noktasının
etrafında aynı salınım yinelenmektedir. yinelenmektedir Örneğin başlangıç noktasını
x0=5 , y0=5 olarak seçtiğimiz grafikte, tekrarlı dalgalı süreci izleyebiliriz (Şekil 7.6a ve 7.6b).
83
Şekil ekil 7.6a. Örnek 9’da BelirsizBelirsiz-Dalgalı Süreç
y( t )
10.0 8.0
( x 0 , y0 )
6.0
•
4.0
•
2.0
x( t )
0.0 -6
-4
-2
-2.0 -4.0 -6.0 -8.0 -10.0
0
2
4
6
84
Şekil ekil 7.6b. Örnek 9’da BelirsizBelirsiz-Dalgalı Süreç
12
x(t) y(t)
10 8 6 4 2 0 1 -2
10
19
28
85
Fark Denklemi Sisteminin Süreç Grafikleriyle Gösterilmesi Aşağıdaki fark denklemi sistemini dikkate alalım.
∆ x t + 1 = α 0 + α 1 x t + α 2 yt
,
∆x t + 1 = x t + 1 − x t
∆ yt + 1 = β 0 + β 1 x t + β 2 yt
,
∆yt + 1 = yt + 1 − yt
Şimdi bu sistemi denge değerlerinden sapmalar olarak yeniden tanımlayalım. Dengede,
xt + 1 = xt = x
*
,
yt + 1 = yt = y
*
86
x t + 1 − x t = α 0 + α1 x t + α 2 yt yt + 1 − yt = β 0 + β 1 x t + β 2 yt *
0 = α 0 + α1 x + α 2 y *
0 = β 0 + β1 x + β 2 y
*
*
(
∆xt + 1 = α 0 + α1 xt − x
(
∆ yt + 1 = β 0 + β 1 x t − x
*
*
)+α (y 2
)+β (y 2
t
t
−y
*
*
)
−y
)
Dikkate
aldığımız
fark
denklemi
sisteminin
katsayılarına
87 çeşitli
kısıtlamalar koyarak, süreç grafiklerini (phase diagrams) çizebiliriz.
∆x t + 1 = α 0 + α1 x t + α 2 yt
,
α1 , α 2 > 0
∆ yt + 1 = β 0 + β 1 x t + β 2 yt
,
β1 > 0 , β 2 < 0
∆x t + 1 = 0 ⇒
−α 0 α1 yt = − xt α2 α2
∆ yt + 1 = 0 ⇒
−β 0 β1 yt = − xt β2 β2
88
∆xt+1=0 ve ∆yt+1=0 için elde ettiğimiz xt ve yt denklemleri, süreçlerin nasıl gelişeceğini belirlemede kullanacağımız eş-denge eğrileridir (isoclines).
Bunların
üstünde
ve
altındaki
diğer
vektörleri
de
belirleyerek, bu referanslar dışındaki süreçlerin de nasıl oluşacağını görebiliriz.
∆xt + 1 > 0 ⇒
−α 0 α1 yt > − x t , α1 , α 2 > 0 α2 α2
∆xt + 1 < 0 ⇒
−α 0 α1 yt < − x t , α1 , α 2 > 0 α2 α2
89
∆yt + 1 > 0 ⇒
−β 0 β1 yt < − xt , β1 > 0 , β 2 < 0 β2 β2
∆yt + 1 < 0 ⇒
−β 0 β1 yt > − xt , β1 > 0 , β 2 < 0 β2 β2
Birinci eş-denge eğrisinin eğiminin negatif, ikincinin eğiminin de pozitif olacağına dikkat edelim. Buna göre, eş-denge eğrileri ve süreç grafiklerini Şekil 7.7a ve 7.7b olarak çizdik.
Şekil ekil 7.7a. Süreç Grafiği Grafiğ ((Phase Phase Diagram) Diagram) ve EşEş-Denge Eğrileri E
yt ∆x t + 1 > 0 ∆x t + 1 < 0 ∆xt + 1 = 0
0
xt
90
Şekil ekil 7.7b. Süreç Grafiği Grafiğ ((Phase Phase Diagram) Diagram) ve EşEş-Denge Eğrileri E
yt
∆yt + 1 = 0 ∆yt + 1 < 0
∆ yt + 1 > 0
0
xt
91
92 Şekil 7.7a ve 7.7b olarak çizdiğimiz süreç grafikleri, dengenin eyer dengesi biçiminde oluştuğunu göstermektedir. göstermektedir dengeden uzaklaşma,
x vektörüne göre
y vektörüne göre de dengeye yaklaşma söz
konusudur. Şimdi her iki vektörü (eş-denge eğrilerini) tek grafik üstünde gösterelim ve süreç kuvvetlerini de belirtelim. Bunu Şekil 7.8 ile çizdik.
93
Şekil ekil 7.8. Süreç Grafiği ve Vektörel Kuvvetler
yt Kararlı Yol
∆yt + 1 = 0 Kararsız Yol
y*
• ∆x t + 1 = 0
0
x*
xt
Örnek 10 10::
94
∆xt + 1 = −12 + 0.3 xt + 3 yt ∆yt + 1 = 4 + 0.25 xt − 1.5 yt ∆xt + 1 = 0 ⇒ yt = 4 − 0.1 xt ∆ yt + 1
* * x = 5 , y = 3.5 = 0 ⇒ yt = 2.67 + 0.17 xt
İlk olarak sistemi, bu denge değerlerinden sapmalara göre yazalım ve çözümünü elde edelim. Ardından da dinamik davranışını belirleyelim.
95
∆xt + 1 = xt + 1 − xt = −12 + 0.3 xt + 3 yt xt + 1 = −12 + 1.3 xt + 3 yt x * = −12 + 1.3 x * + 3 y*
(x
t +1
−x
*
) = 1.3 ( x
t
−x
*
) + 3( y
t
−y
*
)
∆yt + 1 = yt + 1 − yt = 4 + 0.25 xt − 1.5 yt yt + 1 = 4 + 0.25 xt − 0.5 yt y* = 4 + 0.25 x * − 0.5 y*
(y
t +1
−y
*
) = 0.25 ( x
t
−x
*
) − 0.5 ( y
t
−y
*
)
96 Buna göre, denge değerleri yakınında sistemin dinamik davranışı, sistemin
dengeden sapmalarına
göre
belirlediğimiz
katsayılarının oluşturacağı matris ile belirlenecektir.
3 1.3 A= 0.25 −0.5 Öz-değerleri bulalım.
A - bI =
1.3 − b
3
0.25
−0.5 − b
b1 = 1.65 , b2 = −0.85
2
= b − 0.8b − 1.4
denklemlerin
97 Şimdi de öz-vektörleri belirleyelim.
b1 = 1.65 −0.35 3 A - b1 I = 0.25 −2.15 v b1
b1 − 0 . 35 3 v1 0 b1 A - b1 I v = 0 → b1 = 0.25 −2.15 v2 0
b1 b1 v2 = 1 , v1 = 8.6 b1 b1 0.25v1 − 2.15v2 = 0 b1 1
b1 2
−0.35v + 3v = 0
98
b2 = −0.85 2.15 3 A - b2 I = 0.25 0.35 b2 2 . 15 3 v1 0 b2 A - b2 I v = 0 → b2 = 0.25 0.35 v2 0
b2 b2 v2 = 1 , v1 = −1.4 b2 b2 0.25v1 + 0.35v2 = 0 b2 1
b2 2
2.15v + 3v = 0
99
V = v
8.6 −1.4 v = 1 1
b1
b2
Ayrıca Jordan matrisini de yazalım.
( b ) t 1 t J = 0
t 0 1.65 ) ( = t ( b1 ) 0
t ( −0.85 ) 0
u0 için rasgele değerler alarak sistemin çözümü bulalım.
1 u0 = 2
100
xt t -1 y = u t = VJ V u 0 t t
xt = −2.26 ( −0.85 ) + 3.26 ( 1.65 ) t
yt = 1.62 ( −0.85 ) + 0.38 ( 1.65 )
t
t
Sistemin çözümünü bu şekilde elde ettikten sonra, süreç grafikleriyle dinamik davranışlarını inceleyelim. inceleyelim Örneğin en başında eş-denge eğrilerini belirlemiştik. Bunları yeniden yazalım ve bunların üst ve alt bölgelerindeki davranışların (vektörsel kuvvetlerin) ne olacağına bakalım.
101
yt = 4 − 0.1 xt yt = 2.67 + 0.17 xt ∆xt + 1 > 0 ⇒ yt > 4 − 0.1 xt ∆xt + 1 < 0 ⇒ yt < 4 − 0.1 xt ∆yt + 1 > 0 ⇒ yt > 2.67 + 0.17 xt ∆yt + 1 < 0 ⇒ yt < 2.67 + 0.17 xt Eş-denge eğrileri ve vektörsel kuvvetler, Şekil 7.9’da çizilmiştir.
Şekil 7.9. Süreç Grafiği ği ve Vektörsel Kuvvetler
yt Kararlı Yol
∆yt + 1 = 0
4
•
*
y = 3.5
Kararsız Yol
2.67 ∆x t + 1 = 0
0
x* = 5
xt
102
103 Şekil 7.9’da da kararlı sürecin yalnızca kararlı yol üzerindeyken olanaklı hale geldiği görülebilmektedir. görülebilmektedir Başlangıç noktasının bu yolun üzerinde bulunmadığı diğer tüm durumlar, sistemin kararsız (yani dengeden uzaklaşan) bir dinamik davranış izlemesine neden olacaktır.
104
Ekonomide İç ve Dış Denge Ekonomide aynı anda iç dengenin tam istihdamı karşıladığı reel GSYİH düzeyi ve dış dengenin de ödemeler bilançosu dengesi ile sağlamanın amaçlandığı bir politika karması düşünelim. düşünelim Tinbergen’e göre (1956), iki farklı politikanın gerçekleştirilebilmesi için, iki farklı araca gerek duyulur.
Birincisi
iç
dengenin
gerçekleştirilebilmesi
için
kamu
harcama politikası, ikincisi dış dengenin gerçekleştirilebilmesi için, yurt dışı sermaye akışlarını etkileyecek olan faiz oranı. Şimdi bu iki politika aracını, dengeden sapmalara göre tanımlayalım.
105
(
∆gt + 1 = gt + 1 − gt = k1 gt − g
(
* t
∆rt + 1 = rt + 1 − rt = k2 rt − r
Burada
)
* t
)
, k1 < 0
, k2 < 0
g*t , t dönemindeki hedeflenen kamu harcamaları düzeyi; rt* , t
dönemindeki hedeflenen faiz oranıdır. oranıdır Bunu sayısal değerleri dikkate alarak çözelim. İç
ve
dış
dengenin
(bir
modelden
tanımlanmış olduğunu varsayalım.
hareketle)
aşağıdaki
gibi
106 İç Denge :
Dış Denge :
rt = −3.925 + 0.5 gt rt = 7.958 + 0.186 gt
İç ve dış dengenin oluştuğu durumlarda, şunlar sağlanmış olmalıdır: * t
g = 7.85 + 2rt * t
r = 7.958 + 0.186 gt Buna göre, iç ve dış dengedeki değişimlerin sağlanması için gereken kamu harcama politikası ve faiz politikasını yazabiliriz.
107
∆gt +1 = k1 ( gt − 7.85 − 2rt ) , k1 < 0 ∆rt + 1 = k2 ( rt − 7.958 − 0.186 gt ) , k2 < 0 Bu iki denklemi
∆gt+1=0 ve ∆rt+1=00 için çözerek, eş-denge eğrilerini
(isoclines) bulabiliriz. Elde edeceğimiz bu referans vektörler sırasıyla yurt içi ve yurt dışı dengeyi sağlamaktadır. sağlamaktadır Her iki denklemin eşanlı çözümüyle elde edilecek olan
g* ve r* değerleri de, iç ve dış dengenin
aynı anda sağlanabileceği denge kamu harcama düzeyi ile denge faiz oranını gösterecektir.
108
rt = −3.925 + 0.5 gt rt = 7.958 + 0.186 gt
g * = 37.84 , r * = 15
Kuvvet vektörlerini de aşağıya yazarak, süreç grafiğini Şekil 7.10’da çizelim.
∆gt + 1 > 0 ⇒ rt > −3.925 + 0.5 gt , rt artıyor art . ∆gt + 1 < 0 ⇒ rt < −3.925 + 0.5 gt , rt azalıyor azal . ∆rt + 1 > 0 ⇒ rt < −7.958 + 0.186 gt , rt artıyor art . ∆rt + 1 < 0 ⇒ rt > −7.958 + 0.186 gt , rt azalıyor azal .
Şekil 7.10. Ekonomide İç ve Dış Dı Denge İçin Süreç Grafiğii ve Kuvvet Vektörleri
rt
∆gt + 1 = 0
I
İç Denge
II
Dış Denge
∆rt + 1 = 0
•
r * = 15
III
2.67 IV 0
g* = 37.84
gt
109
110 İç dengeyi gösteren eş-denge eğrisinin sol üst kısmında (yani I. ve IV. bölgeler)
gt artıyor (yatay kuvvet vektörleri bunu gösterecek biçimde
sağ yöne doğru çizilmiştir), sağ alt kısımda (yani II. ve III. bölgeler)
gt azalıyor (yatay kuvvet vektörleri bunu gösterecek biçimde sol yöne doğru çizilmiştir). Benzer şekilde dış dengeyi gösteren eş-denge eğrisinin sol üst kısmında (yani I.. ve II. bölgeler) kuvvet
vektörleri
bunu
gösterecek
biçimde
rt azalıyor (dikey
aşağı
yöne
doğru
çizilmiştir), sağ alt kısımda (yani III. III ve IV. bölgeler) rt artıyor (dikey kuvvet
vektörleri
çizilmiştir).
bunu
gösterecek
biçimde
yukarı
yöne
doğru
111 Dengeden
sapma
karşısında
değiştirebileceğimiz
kamu
harcama
değişiminin duyarlılık katsayısı (k1) ile, faiz politikası duyarlılık katsayısına (k2) sayısal değerler vererek, dinamik sürecin izleyeceği yörüngeyi de görebiliriz. Şu değerleri dikkate alalım:
k1 = −0.5 , k2 = −0.75
∆gt + 1 = −0.5 ( gt − 7.85 − 2rt ) ∆rt + 1 = −0.75 ( rt − 7.958 − 0.186 gt )
112
gt + 1 = 3.93 + 0.5 gt + rt rt + 1 = 5.97 + 0.14 gt + 0.25rt g0 = 20 , r0 = 9 Bu
sistemi
ve
başlangıç
değerlerini
dikkate
alan
kararlı
süreç
grafikleri Şekil 711a ve Şekil 7.11b b ile gösterilmiştir. Şekil 7.11’deki süreç grafiğinde olduğu gibi, sistem kararlı davranarak, denge dışı bir durumdan (g0=37.84, r0=15) , dengeye (g*=37.84, r*=15) dönüş yapmaktadır.
Şekil ekil 7.11a. Ekonomide İç ve Dış Dı Dengenin Kararlı Davranı Davranışı
113
70
rt gt
60 50 40 30 20 10
t
0 1
10
19
28
Şekil ekil 7.11b. Ekonomide İç ve Dış Dı Dengenin Kararlı Davranı Davranışı
114
rt 19.0 17.0
g ( •
15.0
*
,r *
)
13.0 11.0
• ( g ,r )
9.0
0
0
7.0
gt
5.0 15
20
25
30
35
40
45
50
115 Şimdi bu örneğe tam tersi bir şekilde yaklaşım. Faiz oranını iç dengeyi sağlamak,
kamu
harcamalarını
da
dış
dengeyi
kullanalım.
İç Denge :
Dış Denge :
rt = −3.925 + 0.5 gt rt = 7.958 + 0.186 gt rt* = −3.925 + 0.5 gt gt* = −42.785 + 5.376rt
sağlamak
için
116
(
* t
∆rt + 1 = k3 rt − r
(
) = k ( r + 3.925 − 0.5 g ) ,
∆gt + 1 = k4 g t − g Bu iki denklemi
t
3
* t
) = k (g 4
t
t
k3 < 0
+ 42.785 − 5.376rt ) , k4 < 0
∆gt+1=0 ve ∆rt+1=00 için çözerek, eş-denge eğrilerini
(isoclines) bulabiliriz. Elde edeceğimiz bu referans vektörler sırasıyla yurt içi ve yurt dışı dengeyi sağlamaktadır. sağlamaktadır Her iki denklemin eşanlı çözümüyle elde edilecek olan r* ve
g* değerleri de, iç ve dış dengenin
aynı anda sağlanabileceği denge faiz oranı ile denge kamu harcama düzeyini gösterecektir.
117
rt = −3.925 + 0.5 gt rt = 7.958 + 0.186 gt
*
*
g = 37.84 , r = 15
Kuvvet vektörlerini de aşağıya yazarak, süreç grafiğini Şekil 7.12’de çizelim.
∆rt + 1 > 0 ⇒ rt < −3.925 + 0.5 gt , rt artıyor art . ∆rt + 1 < 0 ⇒ rt > −3.925 + 0.5 gt , rt azalıyor azal . ∆gt + 1 > 0 ⇒ rt > −7.958 + 0.186 gt , gt artıyor art . ∆gt + 1 < 0 ⇒ rt < −7.958 + 0.186 gt , gt azalıyor azal .
118
Şekil ekil 7.12. Ekonomide İç ve Dış Denge: Eyer Dengesi
rt Kararsız Yol
∆rt + 1 = 0
II
İç Denge
∆g t + 1 = 0
I
Dış Denge
E
•
*
r = 15
III
2.67 IV 0
Kararlı Yol
g* = 37.84
gt
119 I. bölgede faiz oranı azalırken, kamu harcamaları artıyor; III. bölgede de
faiz
oranı
artarken,
kamu
harcamaları
azalıyor.
Ekonomi
başlangıçta kararlı yol üzerindeki bir konumdaysa, kararlı yol boyunca bir eyer dengesi süreci yaşanır. Başlangıç noktası kararlı yolun dışında ise, sistem kararsız bir davranış sergileyecek, yani ekonomi dengeden giderek
uzaklaşacaktır.
II.
ve
IV IV.
bölgelerin
uzaklaşılacak başlangıç noktalarına sahiptir.
tamamı
dengeden
120
Lucas’ın Rasyonel Beklentiler Modeli Bu bölüm, ekonomide beklentilerin rasyonel bekleyişe uygun olarak oluşturulduğunda, eyer çözümünün elde edileceğini göstermektedir. Uyarlamacı beklenti yaklaşımında ekonomik karar birimlerinin, geçmiş dönemlerdeki yönelik
bir
(gerçekleşmiş) enflasyon
enflasyonu
beklentisi
dikkat
oluşturdukları
alarak
geleceğe
varsayılmaktadır.
Rasyonel beklenti modeli ise, ekonomik karar birimlerinin beklenti oluştururken, yanılma payını en aza indirecek şekilde ellerindeki tüm mevcut
bilgileri
kullandıklarını
varsayarak
farklı
bir
yaklaşım
getirmektedir. Eğer ekonomik karar birimleri bu mevcut bilgilerden tam yararlanıyorlarsa, ileriyi iyi görebilmelerinin mümkün olabileceğini kabul edeceğiz.
121 Lucas’ın rasyonel beklentiler modeli, ekonomik karar birimlerinin mevcut bilgiyle tam öngörü yapabildiklerini varsaymaktadır. İlk olarak beklenti kavramını tanımlamaya çalışalım. İki kavrama gereksinim duymaktayız: duymaktayız Birincisi beklentinin ne zaman oluşturulduğu, ikincisi beklentinin hangi zamana yönelik oluşturulduğu. Örneğin bir ekonomik karar biriminin X değişkeni için t döneminde bir beklenti oluşturmasını şöyle tanımlayabiliriz: tanımlayabiliriz Et . Benzer biçimde, beklenti bir dönem ileriye dönük yapılırsa, EtXt+1 ; iki dönem ileriye dönük ise EtXt+2 . Ya da Et-1Xt+1 , X ’in t+1 dönemindeki değerine ilişkin, t-
1 döneminde oluşturulmuş olan beklenti anlamına gelmektedir. Değişkenimiz enflasyon (π) ise, t+1 dönemi enflasyonunun t döneminde oluşturulan beklentisini şöyle yazabiliriz: yazabiliriz Etπt+1 .
122 Fiyatlar
genel
düzeyi
genellikle
doğal
logaritma
biçiminde
tanımlandığından, Etπt+1 ifadesini, şöyle de yazabiliriz:
Et π t + 1 = Et pt + 1 − pt Lucas’ın rasyonel beklentiler yaklaşımını şu model çerçevesinde ele alacağız:
ytd = a0 + a1 ( mt − pt ) + ε t , a0 > 0 , a1 > 0 yts = yn + b1 ( pt − E t −1 pt ) + ν t , b1 > 0 ytd = yts = yt
(
)
(
ε ∼ N 0, σ ε2 , ν ∼ N 0, σ υ2
)
123 Modeldeki değişkenlerin anlamları şöyledir: şöyledir
ytd
:
t dönemindeki toplam talep düzeyi (logaritmik)
yts mt pt
:
t dönemindeki toplam arz düzeyi (logaritmik)
:
t dönemindeki nominal para arzı (logaritmik)
:
t dönemindeki fiyatlar genel düzeyi (logaritmik)
yn
: milli gelirin doğal düzeyi (logaritmik)
Modelde dikkati çeken birkaç nokta vardır: Birincisi toplam talep ve arz denklemleri deterministik değil, normal dağılıma sahip birer rassal değişken (ya da şok) eklenerek stokastik biçimde tanımlanmıştır. Toplam arz eğrisinin tanımlandığı ikinci denklem, Lucas’ın tanımladığı biçimdeki Phillips eğrisini göstermektedir; göstermektedir yani, milli gelirin doğal düzeyi, gerçekleşen fiyatlar
genel
sapmasına göre düzeltilmektedir.
düzeyinin beklenen değerden
124 Toplam talep ve arz denklemlerindeki normal dağılıma sahip rassal terimler birer şok görevi görürler. görürler Bu şokların ortalaması sıfır, varyansı da sabittir. İlk olarak modeli beklentilerin sabit olduğu varsayımı altında ele alalım. Bu durumda model şöyle oluşacaktır: oluşacaktır
yt + a1 pt = a0 + a1 mt + ε t yt − b1 pt = yn − b1 Et −1 pt + ν t 1 a1 yt a0 + a1 mt + ε t p = y −b E p + ν t 1 − b1 t n 1 t −1 t
125 Bu matrisi yt ve pt için çözelim.
a0 b1 + a1 yn a1b1 mt a1b1 E t −1 pt b1ε t + a1 ν t yt = + + + a1 + b1 a1 + b1 a1 + b1 a1 + b1 a0 − yn a1 mt b1 Et −1 pt ε t − ν t pt = + + + a1 + b1 a1 + b1 a1 + b1 a1 + b1 Bu denklemler, fiyat beklentilerinin dışsal olduğu varsayımı altında oluşturduğumuz indirgenmiş denklemlerdir. denklemlerdir Bu sürecin bir sonraki aşamasında
pt için beklentiyi t-1 dönemi için yazalım.
a0 − yn a1 E t −1 mt b1 E t −1 pt Et −1ε t − E t −1 ν t E t −1 pt = + + + a1 + b1 a1 + b1 a1 + b1 a1 + b1
126 Rassal terimlerin (şokların) ortalaması (E) tüm dönemler için sıfır varsayıldığı için,
t-1 dönemine yönelik pt beklentisi:
E t −1ε t = Et −1 ν t = 0 a0 − yn a1 Et −1 mt b1 Et −1 pt E t −1 pt = + + a1 + b1 a1 + b1 a1 + b1
a0 − y n E t −1 pt = + E t −1 mt a1 Bu çözümü, indirgenmiş denklemdeki yerine yazalım ve düzenleyelim.
yt = yn +
a1b1 ( mt − E t −1 mt ) a1 + b1
b1ε t + a1 ν t + a1 + b1
a0 − yn a1 mt − b1 Et −1 mt ε t − ν t pt = + + a1 a1 + b1 a1 + b1
127 Şimdi para arzının sabit, bekleyişlerin doğru olduğu durumu dikkate alarak, enflasyon oranı ile para arzı arasındaki bağlantıyı görelim. Bu amaçla ilk olarak enflasyon oranını tanımlayalım.
π t = pt − pt −1 a0 − yn a1 mt − b1 E t −1 mt ε t − ν t pt = + + a1 a1 + b1 a1 + b1 pt −1
πt =
a0 − yn a1 mt −1 − b1 Et − 2 mt −1 ε t −1 − ν t −1 = + + a1 a1 + b1 a1 + b1 a1 ( mt − mt −1 ) − b1 ( Et −1 mt − Et − 2 mt −1 ) a1 + b1
ε t − ε t −1 ) − ( ν t − ν t −1 ) ( + a1 + b1
128 Şimdi para arzının sabit, bekleyişlerin doğru olduğu varsayımını dikkate alarak denklemi yeniden tanımlayalım. tanımlayalım
mt = mt −1 , E t −1 mt = E t − 2 mt −1 πt
ε t − ε t −1 ) − ( ν t − ν t −1 ) ( = a1 + b1
Eğer rassal şoklar yoksa:
ε t = ε t −1 = 0 , ν t = ν t −1 = 0 → π t = 0 İkinci olası durum, para arzının sabit bir hızla büyüdüğü ve öngörülerin doğru olmasıdır.
mt − mt −1 = λ , E t −1 mt − E t − 2 mt −1 = λ ε t − ε t −1 ) − ( ν t − ν t −1 ) ( a1λ − b1λ ( ε t − ε t −1 ) − ( ν t − ν t −1 ) → πt = λ + πt = + a1 + b1 a1 + b1 a1 + b1
129 Eğer rassal şoklar yoksa:
ε t = ε t −1 = 0 , ν t = ν t −1 = 0 → π t = mt − mt −1 = λ Bu durumda enflasyon oranı , para arzı artış hızına eşitlenmektedir. Lucas’ın rasyonel beklentiler modelinden şu sonuçları çıkarabiliriz: 1. Kısa dönemde talep ya da arz yanlı şoklara bağlı olarak, reel milli gelir (yt) doğal düzeyinden (yn) sapma gösterebilir. 2. Bu sapmalar yalnızca rassal değişkenlerin düzeyine değil, aynı zamanda ekonomik sistemin parametrelerine, parasal yetkililerin uygulayacağı para politikalarının doğru öngörülebilme derecesine bağlıdır. 3. Para arzı beklenenden yüksek olursa (mt>Et-1mt) yt , pt ve
πt artar.
130 4.
pt
öngörü hatalarına sahip olsa da, rassallıktan dolayı hataların
ortalaması sıfırdır. Yani sistematik öngörü hatası yoktur.
pt − Et −1 pt =
a1 ( mt − E t −1 mt ) a1 + b1
εt − νt + a1 + b1
Para arzı sabitse (mt=Et-1mt) ya da para arzı düzeyi doğru öngörülürse (Et-1mt=mt) tamamen bir rassal değişkene dönüşür. Bu durumda koşullu bekleyişi şöyle belirleriz.
E ( pt − E t −1 pt ) =
E ( εt ) − E ( νt ) a1 + b1
=0
131 Şimdi
bir
aktif
para
politikasının
ekonomi
üzerine
etkilerini
inceleyelim. Aktif politika kuralında, t dönemindeki politikalar önceki dönem gelişmelerine bağlıdır. Bu amaçla para tabanı ya da faiz oranı gibi, MB tarafından kontrol edilebilen bir politika aracını (x) dikkate alalım. Ayrıca
q, ekonomiyi temsil eden değişkenler vektörünü göster-
sin. Sırasıyla aktif ve pasif politika kurallarını şöyle yazabiliriz:
mt = f ( xt −1 ,q t −1 ) mt = g ( xt − 1 ) Her iki fonksiyon da stokastik değildir. değildir Yeniden ekonominin reel gelir düzeyinin belirlendiği denklemi dikkate alalım.
yt = yn +
a1b1 ( mt − Et −1 mt ) a1 + b1
b1ε t + a1 ν t + a1 + b1
132 Bu denkleme baktığımızda, gelirin doğal düzeyinden şu iki nedenle sapabileceğini söyleyebiliriz: 1.
mt ’nin Et-1mt ’den sapması
2. Talep ya da arz yanlı şokların oluşması. oluşması Para politikasının etkilerini incelemek istediğimizden, birincisinin üzerinde duralım ve politika kurallarını yeniden tanımlayalım.
Et −1 mt = Et −1 f ( xt −1 ,q t −1 ) = f ( xt −1 ,q t −1 ) → mt − Et −1 mt = 0 E t −1 mt = E t −1 g ( xt −1 ) = g ( xt −1 ) → mt − E t −1 mt = 0 Bu sonuç, politika kuralının aktif ya da pasif olmasının bir önemi olmadığını
göstermektedir.
Sapmalar,
ekonomik
karar
birimleri
politikayı yanlış algıladığı sürece pozitif olacaktır. Özellikle de politika kamuoyuna açıklama yapmaksızın uygulandığında ortaya çıkar.
133 Ancak rasyonel beklentiler teorisinde, ekonomik karar birimlerinin, uygulanmakta olan iktisat politikasını çok kısa sürede öğrendikleri ve yanıgılarını en aza indirdikleri varsayılmaktadır. varsayılmaktadır Yukarıda politika kurallarını deterministik biçimde yazdık. yazdık Şimdi her ikisine de birer ortalaması sıfır varyansı da sabit olan birer rassal değişken ekleyelim ve sapmalara bakalım.
mt = f ( xt −1 ,q t −1 ) + wt mt = g ( xt −1 ) + w t Et −1 mt = Et −1 f ( xt −1 ,q t −1 ) + Et −1 wt = f ( xt −1 ,q t −1 ) → mt − Et −1 mt = wt E t −1 mt = E t −1 g ( xt −1 ) = g ( xt −1 ) → mt − E t −1 mt = wt
134 Deterministik durumda da stokastik durumda da gelir dinamiğinin aynı olduğu görülmektedir. Yani reel gelirdeki sapmalar para politikasından etkilenmemekte, yalnızca şoklardan etkilenmektedir.
Deterministik durum:
b1ε t + a1 ν t yt − yn = a1 + b1
Stokastik durum:
a1b1 wt b1ε t + a1 ν t yt − yn = + a1 + b1 a1 + b1