MERRY CHRISTMAS · BON NADAL · FELIZ NAVIDAD · GABON ZORIONTSUAK ·
СЧАСТЛИВОГОРОЖДЕСТВА· AND A HAPPY NEW YEAR · I UN VENTURÓS ANY NOU · Y UN VENTUROSO AÑO NUEVO · ETA URTE BERRI ON ZORIONTSUA · СНОВЫМГОДОМ
Hoy también hace un día precioso. El sol reconfortante de este otoño tardío penetra a raudales por los ventanales de mi despacho, desde el que se siente el mar tan próximo. En esta ocasión, despediremos el Año –virtualmente– desde el crudo invierno que reina en esta época en la ciudad del Neva. Y desde allí iniciaremos una nueva travesía, rumbo a horizontes soñados, con el viento por fin como aliado. Nuestro equipo, con más de 120 profesionales ha tenido que remar duro para llegar hasta aquí. Pero los esfuerzos que hemos realizado nos han unido aún más y nos han hecho mejores. A pesar de todas las dificultades a las que nos hemos tenido que enfrentar, este año concluye también con una espléndida cosecha de publicaciones. El 18 de diciembre habremos presentado en el Centro de Cultura Contemporánea de Barcelona el extraordinario libro que nos ha ofrecido nuestro joven y destacado arquitecto Roger Besora, escrito en un castellano magnífico por quien tiene el catalán como lengua materna. Un libro bilingüe, como pequeño homenaje a un idioma, el ruso, lleno de musicalidad y de misterio. Un libro singular, cuyo proceso de gestación ha sido muy enriquecedor para todos los que, bajo la batuta de Roger, hemos hecho posible su edición. San Petersburgo está, desde ahora y para siempre, muy cerca de nosotros. Además nuestra cosecha editorial nos ha traído otro libro de Francisco Galán Soraluce, con una historia, la de la presa de Itoiz en su Navarra adorada, que hay que conocer y recordar. Otro Francisco, éste García Olmedo –compañero de Academia–, excepcional ingeniero agrónomo, escritor y poeta nos explica cuestiones fundamentales relacionadas con la alimentación y el hambre en el mundo, que a los legos en la materia nos deja fascinados.
Y Mario Onzain que hace muy poco ha festejado sus bodas de platino con la vida, reflexiona, estimulado por su nieto, sobre cuestiones que solamente pueden brotar de la pluma de un ingeniero heterodoxo como él.
Сегодня снова стоит прекрасная погода. Ласковые лучи солнца проникают через широкие окна в мой кабинет, откуда слышен рокот моря, и заливают его благодатным светом поздней осени. На этот раз мы – мысленно – провожаем уходящий год из беспощадной зимы, которая царит в это время в городе на Неве. И оттуда мы отправимся в новое плавание к далеким горизонтам мечты, и ветер, наконец-то, будет нам попутным. Нашей команде, в которой насчитывается более 120 специалистов, пришлось долго налегать на весла, чтобы достичь этих широт. Но приложенные усилия только сильнее объединили нас и сделали нас лучше, чем мы были раньше.
А Марио Онзайн, который недавно справил серебряную свадьбу с жизнью, под влиянием своего внука подарил нам свои размышления, которые могут выйти только из-под пера такого разностороннего инженера, каким он является.
Несмотря на все невзгоды, которые возникали на нашем пути, этот год завершается для нас также богатым урожаем публикаций. 18 декабря в Центре современной культуры Барселоны состоялась презентация выдающейся книги, которую подарил нам наш молодой и блестящий архитектор Руже Безора. Это произведение написано на прекрасном испанском языке, хотя родным языком его автора является каталонский. Это двуязычное издание – небольшая дань другому языку, русскому, который полон музыкальных созвучий и тайн. Это особая книга, создание которой обогатило всех тех, кто под управлением Руже, сделал возможным ее появление. Санкт-Петербург, отныне и навсегда, будет городом для нас близким. Кроме того, в нашем издательском урожае есть другая книга Франсиско Галана Соралусе, рассказывающая об истории создания плотины в Итоис в любимой им Наварре; эти события надо знать и помнить о них.
Un joven arquitecto y tres veteranos ingenieros, con trayectorias muy diversas, se incorporan o repiten en la lista de autores que edita nuestra Fundación. Vivimos tiempos que políticos y gobernantes incompetentes y corruptos han hecho propicios a desasosiegos y desesperanzas. Por eso, como en ocasiones anteriores, quiero dar testimonio del privilegio que tengo por vivir en Cataluña desde donde me puedo sentir ciudadano del mundo. Este año, leyéndolos, he conocido a sabios y eruditos como el monje Lluís Duch, el filólogo Carles Miralles, el historiador Josep Fontana, y el sacerdote Josep M. Ballarín. Y sé que me quedan muchos otros por descubrir. Que no son los más, pero ahí están para que cuando el diálogo desbanque a la insensatez puedan volver a ser referentes sociales. Mientras tanto, procuro leer lo que esta gente escribe, no escucho tertulias, no acepto consignas, y me repelen quienes las acuñan. A modo de antídoto releo, también, páginas de Masa y poder, la obra maestra del gran Elias Canetti. Lamento desafueros que no consigo evitar que lleguen a mis oídos: el último, relacionado con Blas de Lezo, el venerado y desconocido héroe de Cartagena de Indias.. No podrán con nosotros. Nuestra barca está lista de nuevo para partir con destino al porvenir. Disfrutemos de la travesía y de aquí a un año volveremos a hablar. ¡MUY FELIZ NAVIDAD Y AÑO NUEVO!
Молодой архитектор и три инженера-ветерана с различными траекториями в этом году пополняют список авторов, которых публикует наш Фонд, или появляются в нем повторно. Мы живем в эпоху, когда по милости бездарных и коррумпированных политиков и правителей, людьми нередко овладевают тоска и отчаяние. Поэтому, как и в предыдущие годы, я хочу засвидетельствовать, что считаю для себя привилегией жить в Каталонии, из которой я могу ощущать себя гражданином мира. На протяжении последнего года, читая произведения разных авторов, я заочно познакомился с такими мудрецами и эрудитами, как монах Льюис Дук, филолог Карлес Миральес, историк Жузеп Фонтана и священник Жузеп М. Бальярин. И я знаю, что мне предстоит еще множество новых открытий. Может быть, это не самые великие люди, но они готовы стать ориентирами для общества, когда диалог победит неразумие. А пока я стараюсь читать то, что люди пишут, а не смотреть дебаты, не принимаю лозунгов, и мне чужды те, кто эти лозунги формулирует. В качестве противоядия я перечитываю страницы шедевра Элиаса Канетти Масса и власть и сожалею о неразумных поступках, вести о которых доходят до моих ушей: в последний раз речь шла о Бласе де Лесо, безвестном и доблестном герое Картахены-де-Индиас.
Другой Франсиско, на этот раз – Гарсия Ольмедо, мой товарищ по Академии, – выдающийся аграрный инженер, писатель и поэт, рассказал нам об основных проблемах обеспечения населения продовольствием и голода в мире, и поразил своим рассказом таких невежд в этом вопросе, как мы.
Никому не удастся покончить с нами. Наш корабль снова готов отправиться в путь, и курс его лежит в будущее. Давайте же наслаждаться этим плаванием и через год вернемся к нашему разговору.
Hoy también Today is another beautiful day. The heart-warming sun of this late Autumn floods through my office windows from which the closeness of the sea can be felt. On this occasion, we’ll bid farewell to the year – virtually – from the raw winter that reigns at this time in the city of the Neva river. And from there we will start a new journey, heading for dreamed-of horizons, with the wind finally as an ally. Our team, with more than 120 professionals, has had to row hard to get here but our efforts have united us even more and have made us better.
And Mario Onzain, who recently celebrated his life platinum anniversary, reflects, stimulated by his grandchild, on questions that can only sprout from the pen of a heterodox engineer such as he.
Despite all the difficulties we have had to face, this year also ends with a splendid harvest of publications. On 18 December, in the Centre for Contemporary Culture in Barcelona, we will have presented the extraordinary book offered by our young and notable architect Roger Besora, written in a magnificent Spanish for someone whose mother tongue is Catalan. A bilingual book as a small homage to a language, Russian, full of musicality and mystery. A unique book, the gestation process of which has been very enriching for all of us who have made its publication possible under Roger’s baton. St Petersburg is very close to us now and always will be. Our editorial harvest has also brought us a book by Francisco Galán Soraluce with a history, that of the Itoiz dam in his beloved Navarre, which must be known and remembered. Another Francisco, this time García Olmedo – an academy colleague – an exceptional agronomist, writer and poet, offers us explanations of fundamental questions relating to food and hunger in the world that we – as laymen – find fascinating.
Gaur ere egun zoragarria argitu da. Udazken berantiar honetako eguzki epela bete-betean sartzen da nire bulegoko leihoetatik, eta itsasoa hurbil sumatzen da. Oraingoan, sasoi honetan Neva ibaiaren hiria hartua duen negu gorritik agurtuko dugu Urtea –birtualki–. Eta bertatik ibilbide berriari ekingo diogu, amestutako lekuetarantz, haizea lagun dugula azkenean. 120 profesional baino gehiago biltzen dituen gure taldeak gogor egin behar izan du arraun honaino iristeko. Baina egindako ahaleginak are gehiago batu gaitu, eta hobeak izatera eraman gaitu. Zailtasunak zailtasun, argitalpen-uzta bikainarekin amaituko dugu aurtengoa ere. Abenduaren 18an aurkeztu bide dugu, Bartzelonako Kultura Garaikidearen Zentroan, Roger Besora arkitekto gazte eta nabarmenak eskaini digun liburu aparta, ama-hizkuntza katalana duenak gaztelania ederrean idatzia. Liburu elebiduna, musikaltasunez eta misterioz betetako hizkuntzari, errusierari, egindako omenaldi txikia. Liburu berezia da. Oso aberasgarria izan da berau lantzeko prozesua, Rogerren zuzendaritzapean argitalpena ahalbideratu dugun guztiontzat. Hemendik aurrera eta betiko, San Petersburgo gugandik oso hurbil egongo da. Gure argitalpenen uztak Francisco Galán Soraluceren beste liburu bat ekarri digu, ezagutu eta gogoratu beharreko historia kontatzen diguna, bere Nafarroa kuttuneko Itoizko urtegiarena, hain zuzen. Nekazaritza-ingeniari bikain, idazle eta poeta den beste Francisco batek, García Olmedo Akademiakideak, elikadurarekin eta munduko gosearekin lotutako funtsezko gaiak azaldu dizkigu, eta horiei buruz ezer ez dakigunok liluratuta utzi gaitu.
Avui també fa un dia preciós. El sol reconfortant d’aquesta tardor penetra pels finestrals i envaeix de llum el meu despatx, des d’on el mar se sent tan a prop. Aquest cop acomiadarem l’any —virtualment— des del cru hivern que regna en aquesta època a la ciutat del Neva. I des d’allà iniciarem una nova travessia, rumb a horitzons somiats, a la fi amb el vent com a aliat. El nostre equip, amb més de 120 professionals, ha hagut de remar fort per arribar fins aquí. Però els esforços que hi hem esmerçat ens han unit encara més i ens han fet millors. Malgrat totes les dificultats que hem hagut d’afrontar, aquest any acaba també amb una collita de publicacions esplèndida. El 18 de desembre presentarem al Centre de Cultura Contemporània de Barcelona el llibre extraordinari que ens ha ofert el nostre jove i destacat arquitecte, Roger Besora, escrit en un castellà magnífic per qui té el català com a llengua materna. Un llibre bilingüe, com a petit homenatge a un idioma, el rus, ple de musicalitat i de misteri. Un llibre singular, que s’ha gestat en un procés molt enriquidor per a tots els qui, sota la batuta d’en Roger, n’hem fet possible l’edició. Sant Petersburg és, des d’avui i per sempre, molt a prop nostre. A més, la nostra collita editorial ens ha portat un altre llibre de Francisco Galán Soraluce, amb una història, la de la presa d’Itoiz a la seva estimada Navarra, que s’ha de conèixer i recordar. Un altre Francisco, aquest García Olmedo —company d’Acadèmia—, excepcional enginyer agrònom, escriptor i poeta, ens explica qüestions fonamentals relacionades amb l’alimentació i la fam al món que als llecs en la matèria ens deixen fascinats.
СЧАСТЛИВОГО РОЖДЕСТВА И НОВОГО ГОДА!
A young architect and three veteran engineers, with very diverse lives, enter or re-appear the list of authors published by our Foundation. We live in times in which incompetent and corrupt politicians have led to restlessness and despair. For this reason, as on previous occasions, I wish to testify to the privilege I feel for living in Catalonia, from where I feel myself to be a citizen of the world. This year, by reading them, I have come to know erudite and wise persons such as the monk Lluís Duch, the philologist Carles Miralles, the historian Josep Fontana and the priest Josep M. Ballarín. And I know that there are still many others to be discovered. They are not the majority but they are there so that when dialogue pre-empts senselessness they can again be social references. Meanwhile, I try to read what these people write. I don’t listen to discussions, I don’t accept slogans and those who coin them repel me. As an antidote, I also re-read pages of Masa y poder (Crowds and Power) the masterpiece of the great Elias Canetti. I regret the outrages I cannot avoid that reach my ears, the last one related to Blas de Lezo, the venerated and unknown hero of Cartagena de Indias. They cannot be with us. Our ship is again ready to sail into the future. Let’s enjoy the journey and talk again in a year’s time. HAVE A VERY HAPPY CHRISTMAS AND NEW YEAR!
Eta Mario Onzainek, duela oso gutxi bizitzarekiko platinozko ezteiak ospatu dituenak, gogoeta egiten du, bilobak bultzatuta, ingeniari heterodoxo baten idazlumatik bakarrik atera daitezkeen gaiei buruz. Arkitekto gaztea eta hiru ingeniari beterano, ibilbide arras ezberdinak dituztenak, gure Fundazioak argitaratzen dituen egileen zerrendan dira, batzuk estreinakoz. Politikari eta agintari ezgai eta ustelen eraginez, kezkek eta etsipenek pisu handia hartu dute bizi ditugun garaiotan. Horregatik, lehenago ere egin izan dudan moduan, Katalunian bizitzearen pribilegioa adierazi nahi dut, bertan munduko hiritar senti bainaiteke. Aurten, hainbat jakintsu eta eruditu ezagutu ditut, haien lanak irakurrita, besteak beste, Lluís Duch fraidea, Carles Miralles filologoa, Josep Fontana historialaria eta Josep M. Ballarin apaiza. Eta badakit oraindik ere beste asko ditudala ezagutzeko. Ez dira gehiengoa, baina hor daude, elkarrizketak zentzugabekeria gaindituko duen egunean berriro ere gizartearen erreferente izan daitezen. Bitartean, jende horrek idazten duena irakurtzen saiatzen naiz, ez ditut tertuliak entzuten eta ez dut kontsignarik onartzen, horiek egiten dituztenek gogaitzen naute. Antidoto modura, Elias Canetti handiaren Masa y poder maisulanaren orrialdeak ere berrirakurtzen ditut. Tamalez, saihetsezina zait bidegabekeriak entzutea: azkena, Blas de Lezori buruzkoa, Cartagena de Indiaseko heroi gurtu eta ezezaguna. Ez gaituzte garaituko. Gure ontzia prest dago berriro ere etorkizunerantz abiatzeko. Goza dezagun bidaiaz eta urtebete barru hitz egingo dugu berriro. GABON ZORIONTSUAK ETA URTE BERRI ON!
I Mario Onzain, que fa ben poc ha celebrat les noces de platí amb la vida, reflexiona, estimulat pel seu nét, sobre qüestions que tan sols poden sorgir de la ploma d’un enginyer heterodox com ell. Un arquitecte jove i tres enginyers veterans, amb trajectòries molt diverses, s’incorporen o repeteixen en la llista d’autors que edita la nostra Fundació. Vivim uns temps que polítics i governants incompetents i corruptes han fet propicis a desassossecs i desesperances. Per això, com altres vegades, vull donar testimoni del privilegi que tinc de viure a Catalunya, des d’on em puc sentir ciutadà del món. Aquest any, llegint-los, he conegut savis i erudits com el monjo Lluís Duch, el filòleg Carles Miralles, l’historiador Josep Fontana i el mossèn Josep M. Ballarín. I sé que me’n queden molts d’altres per descobrir. Que no son els majoritaris, però que hi són per tal que, quan el diàleg desbanqui la insensatesa, puguin tornar a ser referents socials. Mentrestant, procuro llegir el que aquesta gent escriu, no escolto tertúlies i no accepto consignes, i sento repulsió pels qui les ideen. Com a antídot rellegeixo, també, pàgines de Masa y poder, l’obra mestra del gran Elias Canetti. Lamento els excessos que no puc evitar d’escoltar: el darrer, relacionat amb Blas de Lezo, l’heroi venerat i desconegut de Cartagena de Indias. No ens podran fer caure. La nostra barca tornar a estar preparada per salpar cap al futur. Gaudim de la travessia i d’aquí a un any tornem a ESTEYCO parlar. FUNDACION
MOLT BON NADAL I FELIÇ ANY NOU!
e s t e yc o