SNEL MEDIA, SNEL

Column Malou Holshuijsen

Het was een gevalletje moeder heeft er overduidelijk meer zin in dan dochter. Of dochter was gewoon veel te cool om toe te geven dat ze het leuk vond. Een pre-puber in haar puurste vorm. Rollende ogen, diepe zuchten, net niet naast maar een halve meter achter je moeder willen lopen en geen mondkapje, wel een beugel. De moeder deed haar best: ‘Zo meteen is er een talkshow met Humberto Tan, daar kunnen we gaan kijken?’ ‘Wie?’ - zei de dochter en zuchtte. ‘Mam, daar staan daar drie vrouwen en maar een jongen radio te maken!’ Ze wees naar de hal. ‘Ja’ zei de moeder – ‘radio is tegenwoordig ook voor vrouwen.’

Ik weet nog dat ik begon met radio maken – in de verleden tijd. Toen DALET nog hip en happening was. Op de regionale zender waar ik zo nu en dan een show mocht presenteren was de meest gestelde vraag als ik de studio binnen kwam: Hey Malou, wie is je technicus? Als ik antwoordde: ‘Uhm, dat ben ik zelf’ - volgde vaak de uitleg van de vraag: ‘Nee, ik bedoel, wie schuift je show?’ Wanneer het eindelijk was doorgedrongen dat ik met mijn vrouwenvingertjes de schuifjes zou gaan bedienen was dit de reactie: ‘Oh, wat knap’ of ‘wauw dat vind ik altijd heel stoer als vrouwen zelf schuiven.’ Gelukkig is daar in de tegenwoordige tijd verandering in gekomen. Mannen, vrouwen en alles daartussen zijn presentatoren of DJ’s die hun vak verstaan. Dingen veranderen, gelukkig. Nu is mijn verhaal het man-vrouw-knopjes verhaal maar er zijn meer verhalen die al heel lang schreeuwen om verandering. Verhalen van kleur bijvoorbeeld.

Veranderen is groeien en groeien is relevant blijven. De boot missen omdat je te laat bent kan een keer gebeuren maar zoals het bij mij op de middelbare school werkte: 3 keer te laat komen is afval prikken op het sportveld. En als je afval moet prikken op het sportveld mis je waar het echt om draait. Chillen met je vrienden en ergens bij horen. Veel media weten nog steeds geen manier te vinden in deze veranderende wereld omdat sommigen te ver weg staan van hoe het er op straat uit ziet.

We bevinden ons momenteel op een T-splitsing met aan de ene kant een heropleving van conservatief geluid en aan de andere kant de weg van diversiteit en een realistische weerspiegeling van onze samenleving. De media zijn in beweging maar om deze realiteit bij te kunnen houden is het de bedoeling haast te maken. Het is tijd voor een sprintje.

Om relevant te blijven hoef je niet na te denken over het levende hier en nu of een reïncarnatie van het verleden. Het gaat er om dat je de eerste bent die durft af te slaan zodat alle kinderen leren: Ik kan later in de media werken. Het gaat er om dat het straks niet meer nodig hoeft te zijn ellenlang te vergaderen over of een medium inclusief genoeg is. Het gaat er om dat we snel voor eens en voor altijd duidelijk maken dat in de media iedereen mee mag doen.

Tijdens Dutch Media Week is het een traditie dat we live radio maken, maar dat was nog nooit zo veel als in dit jaar. Om 9 uur startten we met een uur Future Proof Radio waarin de verschillende studenten van Inholland de ‘beste Future Radio uitzending’ maakten. Daarna presenteerden Roos Abelman en Niels Heithuis vier uur lang verhalen over media met diverse gasten. De Beeldbuismannen verzorgden dagelijks een podcast opname met bekende radio en televisie sterren zoals Carry Tefsen en Edwin Rutten. De dag werd steeds afgesloten door de oude rotten van 192 Radio. Met Ad Bouman, Jeroen van Inkel, Jan van Veen, Erik de Zwart en Gerard Ekdom achter de knoppen. Speciaal voor deze gelegenheid werd de originele Hilversum 3 studiotafel opgeknapt.