Άντρος Ευσταθίου / Andros Efstathiou by Evripides Art Gallery

NICOSIA INTERNA

TIONAL AIRPORT Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Κώστα Καδή The exhibition is held under the auspices of the Minister of Education and Culture of the Republic of Cyprus, Mr. Costas Kadis

ΑNDROS EFSTATHIOU

E V R I P I D E S

A R T

G A L L E R Y

–

A T H E N S

Photography as participant of historical memory The exhibition Nicosia International Airport is an innovative personal narration, a sort of recording of a specific historical moment, as Andros Efstathiou was inspired by it. He didn’t live it himself –he was born then– but he tried to “listen” to it, he contemplated it and he depicted it artistically forty years afterwards. He intervenes drastically in his photographs in a sophisticated and vivid way –though without any beautification of the abandoned airport– reviving moments with the former protagonists in a mental dialogue between the past and the present. The peculiarity of his pictures is due to the confessing and at the same time fascinating way of expression, while the limits of the photographic depiction between real and not real are fluid. All are authentic, all are real, but some are genuine and some other are specious; or at least they serve another truth and mainly another reality, which results from the different time and function as well as the vital difference between utilitarian and symbolic, material and immaterial world. With constant reference to the recent memory, the artist invites us to discover the singular and full of sensitivity beauty of his photographs, presenting the side of history that is not recorded only with material evidences, but penetrates the human psyche taking deep roots in it. Prominent political facts, dramatic events, unfairness, pain, loss and side effects, they all come back as a silent protest through the emotionally charged pictures. In these works, the art of photography is of particular narrative force, revealing untold truths through the personal artistic intervention and the bold “virtual reconstruction” of the historical site. All have been frozen at a given time and all are live-dead in the “Dead Zone” of the so-called Green Line of the former international airport of Nicosia. The protagonists, as animators, although initially predominant, subsequently they are incorporated emphatically in the illustrated spaces, as tragic remnants, and become part of the story of the place as well as of the individual and collective memory. The narration of Efstathiou is not just a memorial of facts nor it aspires to make a historical presentation or a cinematographic representation of them; it rather intends to let us free to relate the real and symbolic place with the historical events of his country and make them move and stay in a non-oblivion “country”. This work came to light through complicated processes, long discussions and meetings; it constitutes a life experience for both parts, protagonists and public. The images might seem familiar but they are so much unworldly, as they visualize multiple conceptual routes in the place of memory. In this way, photography becomes a powerful means of communication. The artistic virtuosity of Efstathiou is demonstrated effectively through the transmission of drama, absence and silence. It is a conscious choice that comes from his emotion and his need to share his feelings openly. Aesthetic values are in harmony with the illustration, exactly as the artist desires it to be, following his own peculiar style. The sharply fascinating pictures of Andros Eystathiou live up the lost time, reveal the intangible side of history, communicate a sense of duty to the past and seal the end of a haunted era.

Louisa Karapidaki Art Historian, Hellenic Research Folklore Centre, Academy of Athens

Η φωτογραφία ως κοινωνός της ιστορικής μνήμης Η έκθεση Nicosia International Airport αποτελεί μια πρωτοποριακή προσωπική αφήγηση, ένα είδος καταγραφής μιας δεδομένης ιστορικής στιγμής, όπως την εμπνεύστηκε ο Άντρος Ευσταθίου. Ο ίδιος δεν την έζησε –γεννήθηκε τότε– αλλά την αφουγκράστηκε, την στοχάστηκε και την περιγράφει εικαστικά σήμερα, σαράντα τόσα χρόνια μετά. Ο καλλιτέχνης επεμβαίνει δραστικά στις φωτογραφίες του με την επιτηδευμένη παραστατικότητα –αν και χωρίς προσπάθεια ωραιοποίησης του εγκαταλελειμμένου αεροδρομίου– αναβιώνοντας στιγμές με τους πρώην πρωταγωνιστές ώστε το παρελθόν να συνδιαλέγεται νοηματικά με το σήμερα. Η παραδοξότητα των εικόνων του οφείλεται στον αποκαλυπτικό και συνάμα συναρπαστικό τρόπο εξιστόρησης, ενώ τα όρια της φωτογραφικής αποτύπωσης μεταξύ πραγματικού και μη πραγματικού είναι ρευστά. Όλα είναι αυθεντικά, όλα είναι υπαρκτά, αλλά κάποια είναι αληθινά και άλλα αληθοφανή – ή έστω υπηρετούν μια άλλη αλήθεια και κυρίως μια αλλιώτικη πραγματικότητα που προκύπτει από τη διαφορετική χρονική στιγμή και λειτουργία, την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στο χρηστικό και το συμβολικό, τον υλικό και τον άυλο κόσμο. Με σταθερή αναφορά στην πρόσφατη μνήμη, ο δημιουργός μάς προσκαλεί να ανακαλύψουμε τη γεμάτη ευαισθησία ιδιότυπη ωραιότητα των φωτογραφιών του και εκφράζει την πλευρά της ιστορίας που δεν καταγράφεται μόνο με υλικά τεκμήρια, αλλά εισχωρεί και ριζώνει βαθιά στον ανθρώπινο ψυχισμό. Τα πολύκροτα πολιτικά γεγονότα, τα δραματικά συμβάντα, το άδικο, ο πόνος, οι πολύπλευρες απώλειες, όλα επιστρέφουν σαν βουβή διαμαρτυρία και διοχετεύονται μέσα από τις συναισθηματικά φορτισμένες εικόνες. Η φωτογραφική τέχνη αποκτά ιδιαίτερη αφηγηματική δύναμη και ιστορεί ανείπωτες αλήθειες μέσα από την προσωπική εικαστική παρέμβαση, την τολμηρή «εικονική αναδόμηση» του ιστορικού τόπου. Όλα έχουν παγώσει σε μια δεδομένη στιγμή και όλα είναι ζωντανά-νεκρά στη «Νεκρή Ζώνη» της ονομαζόμενης Πράσινης Γραμμής του πρώην διεθνούς αεροδρομίου της Λευκωσίας. Οι πρωταγωνιστές, ως εμψυχωτές, κλέβουν μεν αρχικά την παράσταση, ωστόσο ενσωματώνονται εμφατικά στα εικονιζόμενα περιβάλλοντα ως τραγικά απομεινάρια και γίνονται μέρος της διήγησης του τόπου, της ατομικής και συλλογικής μνήμης. Η αφήγηση του Ευσταθίου δεν είναι μνημόσυνο γεγονότων, ούτε φιλοδοξεί στην ιστορική αποτύπωση ή στην κινηματογραφική αναπαράσταση, παρά αποσκοπεί στο να αφήσει ελεύθερο τον θεατή να συσχετίσει τον πραγματικό και τον συμβολικό χώρο με τα ιστορικά γεγονότα της χώρας του καλλιτέχνη, για να περάσουν έτσι στη «χώρα» της μη λήθης. Το πόνημα αυτό ολοκληρώθηκε ύστερα από δαιδαλώδεις διαδικασίες, πολύχρονες συζητήσεις και συνευρέσεις και αποτελεί εμπειρία ζωής, όχι μόνο για τους πρωτοστάτες αλλά και για τους θεατές. Οι φαινομενικά οικείες μα τόσο απόκοσμες αποτυπώσεις οπτικοποιούν με απροκάλυπτη αμεσότητα πολλαπλές εννοιολογικές διαδρομές στον τόπο μνήμης και αναδεικνύουν τη φωτογραφία ως μέσο επικοινωνίας. Η καλλιτεχνική δεξιοτεχνία του Ευσταθίου καταδεικνύεται αποτελεσματικά με τη μετάδοση της δραματικότητας, της απουσίας και της σιγής και αποτελεί εσκεμμένη επιλογή που πηγάζει από την προσωπική συναισθηματική φόρτιση και τη βαθιά ανάγκη εξωτερίκευσης. Η αισθητική υποκλίνεται στην επιθυμητή εξιστόρηση, δίχως να χάνεται η ιδιάζουσα έκφραση του δημιουργού. Οι αιχμηρά συναρπαστικές εικόνες του Άντρου Ευσταθίου ζωντανεύουν τον χαμένο χρόνο, αποκαλύπτουν την άυλη πλευρά της ιστορίας, αποπνέουν μιαν αίσθηση χρέους προς την ιστορία του τόπου και σφραγίζουν το τέλος μιας στοιχειωμένης εποχής. Λουΐζα Καραπιδάκη Ιστορικός Τέχνης, Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας, Ακαδημία Αθηνών

A timeless representation Existing in the space and ignoring the time as if an absurd monologue is performed Efstathiou manages to reach a wide audience with pictures characterized by social introversion in the same way that they can be powerful in international level. Free of guilts for the “beautification”, the artist exploits our obsession for ruins, from the esthetical point of view, and creates “light” images based on feelings (personal and collective) and on his experience in magazines. This work has really a lot to say to the audience in the most straightforward way. In this project, the basic symbols are absolutely distinct: the building of Nicosia International Airport and the personnel of Cypriot Airlines of the last flight dressed in uniforms of that time. Things of the past that sketch out the Cypriot identity and nourish the Cypriot psyche. This airport building of 1968 constitutes a symbol: symbol of contemporary history, symbol of contemporary politics, symbol of destruction, symbol of the Cypriot temperament. For the international community, the building of this airport is a historical landmark –like many other buildings– that symbolizes the destruction due to the human greed; it also makes people feel sad about the abandonment. Virtually, it could be any building from a long list of ruined buildings. In any case, the ruins of this airport express nostalgia. For Cypriots, the Nicosia International Airport is emotionally charged. There were a lot of discussions on the possible uses of the building, during the afterwards 1974 period and a lot of people visited it being touched by all this publicity. The personnel of Cypriot Airlines testify from their part the time that passed. Set up in a lifeless background that evokes a lot of paradoxes, they challenge vividly our imagination: on the one hand one hopes that the rusty and destroyed objects will get back their lost luster; on the other hand, there is a sense of fear in the atmosphere about an imminent maelstrom. The human beings move in the space in a rather erratic way. The lighting is theatrical as the round skylights of the building illuminate people and space like headlights. In one of the photographs, a woman goes up the stairs holding a yellow suitcase and neglecting the devastation around her. The “models” exist in the space ignoring the time as if an absurd –almost schizophrenic– monologue is performed. These interesting oppositions make the interpretation of the images quite easy: this is a “light” work. Real persons, real costumes, real feelings, real experiences: they all are values of the world of theatre. These photographs look like a play. Like a timeless performance. Maria Efstathiou Curator of exhibitions

Μια άχρονη παράσταση Όπου σαν σε μονόλογο παραλόγου όλα υπάρχουν στον χώρο αγνοώντας τον χρόνο Με εικόνες φορτισμένες τόσο για την κοινωνική τους εσωστρέφεια όσο και για τη δυναμική τους σε διεθνές πλαίσιο, ο Ευσταθίου καταφέρνει να μιλήσει σε ένα ευρύ κοινό. Χωρίς ενοχές για την «ωραιοποίηση» και χωρίς υπεκφυγές για την εκμετάλλευση της εμμονής μας με την αισθητική των ερειπίων, ο Ευσταθίου άντλησε από τα συναισθήματα (προσωπικά και συλλογικά) και την πείρα του στον χώρο των περιοδικών και παρήγαγε εικόνες «εύπεπτες» για τους πολλούς. Η δουλειά αυτή έχει να πει πολλά και ξεκάθαρα ενώπιον του θεατή. Στη σειρά Nicosia International Airport τα βασικά σύμβολα που χρησιμοποιούνται είναι ευδιάκριτα και ευανάγνωστα: το κτήριο του Διεθνούς Αεροδρομίου Λευκωσίας και το προσωπικό των Κυπριακών Αερογραμμών της τελευταίας πτήσης, με τις τότε στολές τους. Πράγματα του παρελθόντος που σκιαγραφούν την ταυτότητα, αλλά και τροφοδοτούν τον ψυχισμό του Κύπριου. Το στατικό κτίσμα του 1968 που στέγαζε το αεροδρόμιο αποτελεί σήμερα ένα σύμβολο: σύμβολο της σύγχρονης ιστορίας, σύμβολο της σύγχρονης πολιτικής, σύμβολο της καταστροφής, σύμβολο της ιδιοσυγκρασίας του σύγχρονου Κύπριου. Για τη διεθνή κοινότητα, το κτίσμα του αεροδρομίου αυτού είναι ένα ιστορικό ορόσημο –όπως πολλά άλλα– το οποίο συμβολίζει την καταστροφή εξαιτίας της ανθρώπινης απληστίας, γεμίζει θλίψη τον θεατή και απεικονίζει την επιτασσόμενη εγκατάλειψη. Εικoνικά, θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε κτίσμα-ερείπιο από μια μακρά λίστα κτηρίων που έτυχαν παρόμοιας μοίρας. Σε κάθε περίπτωση, τα ερείπια του αεροδρομίου αποτελούν σύμβολο της νοσταλγίας. Για τους Κύπριους, το Διεθνές Αεροδρόμιο Λευκωσίας αποτελεί επίσης ένα συναισθηματικά φορτισμένο τοπίο. Πολλές ήταν οι συζητήσεις για τις πιθανές χρήσεις του αεροδρομίου στην μετά το 1974 περίοδο, πολλές και οι επισκέψεις στον χώρο και επομένως πολλές οι εικόνες από τα ερείπια αυτά που διέρρευσαν στο κοινό. Τα συναισθήματα, εξίσου πολλά και έντονα. Το προσωπικό των Κυπριακών Αερογραμμών μαρτυρά και αυτό με τη σειρά του τον χρόνο που έφυγε. Στημένοι στον χώρο, στο άψυχο φόντο που «εξιστορεί» πολλά οξύμωρα, προκαλούν ζωηρά και παράξενα τη φαντασία του θεατή: από τη μια ελπίζει κανείς ότι η σκουριά και τα κατεστραμμένα αντικείμενα θα ανασυνταχθούν στον χώρο και θα πάρουν την άλλοτε πολυτελή μορφή τους, ενώ από την άλλη προκαλούν φόβο για μια επικείμενη δίνη που σύντομα θα τα στροβιλίζει. Το πλήρωμα, επομένως, υπάρχει στον χώρο με έναν αλλοπρόσαλλο τρόπο. Ο φωτισμός, όπου οι στρόγγυλοι φεγγίτες του κτηρίου ρίχνουν φως σαν από προβολέα στα πρόσωπα και στον χώρο, παραπέμπει σε αυτή τη διαλογική ενός θεατρικού. Σε μιαν άλλη εικόνα, μια γυναίκα ανεβαίνει τα σκαλιά με μια κίτρινη βαλίτσα στο χέρι αγνοώντας τον κατεστραμμένο χώρο που την περιβάλλει. Σχεδόν σχιζοφρενικά, σαν σε ένα μονόλογο παραλόγου, τα «μοντέλα» υπάρχουν στον χώρο αγνοώντας τον χρόνο. Αυτές οι ενδιαφέρουσες αντιθέσεις παραπέμπουν σε μια εύκολη ερμηνεία: η δουλειά αυτή «μιλά» σε μια «εύπεπτη» γλώσσα. Επομένως, μπορεί κανείς εύκολα να επικαλεστεί τις αξίες του θεάτρου σε αυτές τις φωτογραφίες: πραγματικά πρόσωπα, πραγματικά κοστούμια, πραγματικά αισθήματα, πραγματικά βιώματα. Είναι σαν ένα θεατρικό έργο. Σαν μια άχρονη παράσταση. Μαρία Ευσταθίου Eπιμελήτρια εκθέσεων

Andros Ef stathiou He was born in Cyprus in 1974. He studied photography in Athens (1994-1998). He opened “isnotgallery”, an art space that hosts temporary exhibitions of distinguished artists from Cyprus and abroad (Nicosia, 2014). He has participated in important exhibitions in Cyprus and abroad. His photographic project “Nicosia International Airport” participated in the official program of Photobiennale of Thessaloniki in 2014. He participated in the exhibition “As they suited a lot” hosted in the Bath House of the Winds (“Loutro ton Aeridon”) on the occasion of the celebration of the “Kavafis Year” in Athens. During the Cypriot Presidency of the Council of the EU, photographs of the “Nicosia International Airport” project were selected among many others to illustrate the cover of the publication that was offered as a gift to the foreign delegations. Andros Efstathiou has collaborated with the magazine “K” of Kathimerini newspaper, with fashion magazines, as well as with news agencies and advertising companies. He lives and works in Nicosia.

E xh i b itions 2016 “Instaντανέ”, Solo exhibition in isnotgallery – Nicosia, Cyprus 2016 “Lush Art in Austere Times”, Group exhibition in isnotgallery – Nicosia, Cyprus 2016 “isnotgallery goes to Almyra”, Group exhibition in Almyra Boutique Hotel – Paphos, Cyprus 2016 “The King is Back”, Group exhibition in isnotgallery – Nicosia, Cyprus 2015 “The world of Cyprus”, Solo exhibition in isnotgallery – Nicosia, Cyprus 2014 “As they suited a lot”, Group exhibition in the Bath House of the Winds, “Kavafis Year” – Athens, Greece 2014 “Nicosia International Airport”, Official participation in Photobiennale of the Museum of Photography

– Thessaloniki, Greece

2013 “Dark Side of Myself”, Solo exhibition in isnotgallery – Nicosia, Cyprus 2012 “Nicosia International Airport”, Solo exhibition in isnotgallery – Nicosia, Cyprus 2011 “Sea”, Solo exhibition in the International Centre of Culture (Munich Zeit Centrum) – Munich, Germany 2010 “Oblivion”, Solo exhibition in the cultural centre “Palia Ilektriki” – Paphos, Cyprus 2009 “Oblivion”, Solo exhibition in isnotgallery – Nicosia, Cyprus 2007 “Myownsummer”, Solo exhibition in Thalassa Boutique Hotel – Paphos, Cyprus 2005 “Loneliness”, Solo exhibition in ARTos Foundation Centre – Nicosia, Cyprus

Άντρ ος Ευσταθίου Γεννήθηκε στην Κύπρο το 1974. Σπούδασε φωτογραφία στην Αθήνα από το 1994 έως το 1998. Το 2009 δημιούργησε στη Λευκωσία την «isnotgallery», έναν πολυχώρο τέχνης-γκαλερί, που φιλοξενεί περιοδικές εκθέσεις διακεκριμένων καλλιτεχνών από την Κύπρο και το εξωτερικό. Έχει συμμετάσχει σε σημαντικές εκθέσεις στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Το φωτογραφικό του project «Nicosia International Airport» συμμετείχε στο επίσημο πρόγραμμα της Photobiennale της Θεσσαλονίκης το 2014. Με δύο έργα της ίδιας δουλειάς συμμετείχε στην έκθεση «Ως ταίριαζαν πολύ» στο Λουτρό των Αέρηδων, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του «Έτους Καβάφη» στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια της Κυπριακής Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕE, φωτογραφίες από το project «Νicosia International Airport» επελέγησαν μεταξύ πολλών άλλων για το εξώφυλλο της έκδοσης που προσφέρθηκε ως δώρο στις ξένες αντιπροσωπείες. O ‘Aντρος Ευσταθίου έχει συνεργαστεί με το περιοδικό «Κ» της Καθημερινής, με περιοδικά μόδας, καθώς και με ειδησεογραφικά πρακτορεία και διαφημιστικά γραφεία. Ζει και εργάζεται στη Λευκωσία.

E κθ έ σεις 2016 «Instaντανέ», Ατομική έκθεση στην isnotgallery – Λευκωσία, Κύπρος 2016 «Πλούσια τέχνη σε φτωχούς καιρούς», Ομαδική έκθεση στην isnotgallery – Λευκωσία, Κύπρος 2016 «isnotgallery goes to Almyra», Ομαδική έκθεση στο Almyra Boutique Hotel – Πάφος, Κύπρος 2016 «The King is Back», Ομαδική Έκθεση στην isnotgallery – Λευκωσία, Κύπρος 2015 «Ο κόσμος της Κύπρου», Ατομική έκθεση στην isnotgallery – Λευκωσία, Κύπρος 2014 «Ως ταίριαζαν πολύ», Ομαδική έκθεση στο Λουτρό των Αέρηδων, «Έτος Καβάφη» – Αθήνα, Ελλάδα 2014 «Νicosia International Airport», Επίσημη συμμετοχή στην Photobiennale του Μουσείου Φωτογραφίας

– Θεσσαλονίκη, Ελλάδα

2013 «Dark Side of Myself», Ατομική έκθεση στην isnotgallery – Λευκωσία, Κύπρος 2012 «Nicosia International Airport», Ατομική έκθεση στην isnotgallery – Λευκωσία, Κύπρος 2011 «Θάλασσες», Ατομική έκθεση στο Διεθνές Κέντρο Πολιτισμού – Μόναχο, Γερμανία 2010 «Oblivion», Ατομική έκθεση στον πολυχώρο πολιτισμού “Παλιά Ηλεκτρική” – Πάφος, Κύπρος 2009 «Oblivion», Ατομική έκθεση στην isnotgallery – Λευκωσία, Κύπρος 2007 «Myownsummer», Ατομική έκθεση στο Thalassa Boutique Hotel – Πάφος, Κύπρος 2005 «Loneliness», Ατομική έκθεση στο ARTos Foundation Centre – Λευκωσία, Κύπρος

Γ ΕΝΙΚΉ Ε ΥΘΎΝΗ Νάσια & Ειρήνη Ευριπίδου

GE NE RAL M ANAGE ME N T Nassia & Eirene Evripidou

ΕΚΘΕΣΗ

KATAΛΟΓΟΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

Mάριος Tériade Ελευθεριάδης

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΏΝ – ΠΩΛΉΣΕΙΣ

Καλλιτέχνης, Καθηγητής έκδοσης – εκτύπωσης, Ανώτατη Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών, Λιμόζ, Γαλλία

Εύη Κωσταντινίδου

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΌΣ

Βασιλική Μαθιουδάκη Αφροδίτη Αβρααμίδου, Erasmus+

Άντρος Ευσταθίου ΚΕΙΜΕΝΑ

Λουΐζα Καραπιδάκη Ιστορικός Τέχνης, Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας, Ακαδημία Αθηνών

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑ – ΔΗΜΌΣΙΕΣ ΣΧΈΣΕΙΣ

Ειρήνη Ευριπίδου Δήμητρα Κατσιμεντέ

Μαρία Ευσταθίου Επιμελήτρια εκθέσεων

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΡΓΩΝ

Moveart

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ – METAΦΡΑΣΕΙΣ

Αmilari – Ε. Τσέκου ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ

Παναγιώτης Μπουζιώτης

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ

Colour Consulting Group ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΕΠΟΠΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ

Χρίστος Σιμάτος – psdesign

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

Μαριάννα Πόγκα – psdesign

ΕΚΤΥΠΩΣΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ

Colour Consulting Group

ΕΚΤΥΠΩΣΗ

Γ. Κωστόπουλος Γραφικές Τέχνες ΨΗΦΙΑΚΈΣ ΕΚΤΥΠΏΣΕΙΣ

ΒΜSingns

ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑ

Μάντης Ι. & Υιοι Ε.Ε.

ΕΧΗΙΒΙΤΙΟΝ

CATALOGUE

GENERAL CURATOR

ARTISTIC DIRECTION AND SURERPVISION

Marios Tériade Eleftheriadis

ARTISTS LIAISON – SALES

Artist, Professor of publishing and printing, National School of Fine Arts, Limoges, France

Evi Konstantinidou

PHOTOGRAPHS COORDINATION

Vassiliki Mathioudaki Aphrodite Avraamidou, Erasmus+ O κατάλογος εκδόθηκε στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2017 με την ευκαιρία της έκθεσης του Άντρου Ευσταθίου στην Evripides Art Gallery

Andros Efstathiou TEXTS

Louisa Karapidaki COMMUNICATION – PUBLIC RELATIONS

Eirene Evripidou Dimitra Katsimente

Art Historian, Hellenic Research Folklore Centre, Academy of Athens

Μaria Εfstathiou

Curator of exhibitions

από 30 Μαρτίου έως 29 Απριλίου 2017 INSTALLATION OF EXHIBITION

The catalogue was published in Athens in March 2017 on the occasion of the exhibition of Andros Efstathiou, in Evripides Art Gallery

Moveart

EDITING – ΤRANSLATIONS

Αmilari – E. Tsekou

TECHNICAL SUPPORT

Panagiotis Bouziotis

IMAGE EDITING

Colour Consulting Group

from 30 of March to 29 of April 2017 DESIGN OF EXHIBITION MATERIAL

DESIGN

Μarianna Poga – psdesign

PHOTO PRINTING

Colour Consulting Group

PRINTING

G. Κostopoulos Graphic Arts

DIGITAL PRINTING

ΒΜSingns

Hρακλείτου 10 & Σκουφά, Κολωνάκι, 106 73 Αθήνα, T: 210 36 15 909, www.evripides-art.gr

BOOKBINDING

J. Μantis & Sons

Ο χώρος πληροί τις προϋποθέσεις για την πρόσβαση ΑμεΑ

10, Irakleitou & Skoufa str., Kolonaki, 106 73 Αthens, Greece, T: +30 210 36 15 909, www.evripides-art.gr

The gallery is accessible to disabled visitors