Στιγμές απαξίωσης των ζωών μας και στιγμές ελευθερίας
Στιγμή 1: 06/12/2008 Δολοφονείται στα Εξάρχεια ο 16χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος. Η γενιά των τότε 700 ευρώ, οι μαθητές, οι εξεγερμένοι φοιτητές των καταλήψεων του 2006-07, οι μετανάστες, συνειδητοποιούν πως το όπλο του μπάτσου στρέφεται εναντίον τους. Το όπλο το οποίο τιμωρεί την απειθαρχεία, τους συγκρουσιακούς αγώνες του παρελθόντος και τους αγώνες των νεότερων γενεών. Η υπόσχεση της εξουσίας για θάνατο ξεσηκώνει ένα ευρύ φάσμα ανυποταγής, που έμεινε στην πρόσφατη ιστορία γνωστό ως «εξέγερση του Δεκέμβρη». Από τη άλλη, το σχέδιο της εξουσίας που ξετυλίγεται από το Δεκέμβρη και μετά, έχει στόχο να διαλύσει με κάθε τρόπο την ενότητα και τα όνειρα μιας απείθαρχης γενιάς. Λίγο πριν και ήδη από τον Οκτώβρη του ‘08 συζητιέται εκτεταμένα η «παγκόσμια οικονομική κρίση» που είχε ως αφετηρία την χρεοκοπία του αμερικάνικου τραπεζικού συστήματος λόγο της άρνησης πληρωμής των στεγαστικών δανείων από τους λατίνους προλετάριους. Η δυναμική του Δεκέμβρη συμπίπτει με μια εποχή που τα αφεντικά, οι τράπεζες, τα ΜΜΕ και τα πολιτικά και κρατικά επιτελεία δηλώνουν επίσημα την αποτυχία τους να αποπληρώσουν τα χρέη τους και ετοιμάζουν μια οργανωμένη επίθεση στο μισθό και τους εργαζομένους. Μια επίθεση που συμβαίνει για έναν ευνόητο λόγο: δεν ήμαστε τόσο παραγωγικές όσο θα έπρεπε, δεν ήμαστε τόσο φτηνοί όσο θα έπρεπε. Στιγμή 2: Χειμώνας – Άνοιξη – Καλοκαίρι... 2009 - Επιθέσεις σε διάφορα μέτωπα Ενώ ήδη συζητιέται η ενδεχόμενη χρεοκοπία της χώρας, η πρώτη κίνηση από τη μεριά της εξουσίας για την «ανακατάληψη» από το κράτος των «απείθαρχων πόλεων» χτυπά τα πιο υποτιμημένα κομμάτια της κοινωνίας, τους μετανάστες. Στόχος διπλός. Από τη μία η ανασύσταση του ελληνικού κορμού γύρω από το «αίσθημα ασφάλειας» και την εξάλειψη της «εγκληματικότητας», και από την άλλη η απαλοιφή της αγωνιστικής διάθεσης των μεταναστών. Η ανακοίνωση για «καθαρισμό των πόλεων», η μεταφορά των μεταναστών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ο απροκάλυπτος ναζιστικός λόγος, συνοδεύεται από τα πρώτα δείγματα εμφάνισης της νεοναζιστικής χρυσής αυγής σε κοινωνικές ομάδες και στα ΜΜΕ. Το κρατικό πογκρόμ εναντίον του καταυλισμού των μεταναστών στην Πάτρα και του εμπρησμού του, ακολουθούν μικρότερα ή μεγαλύτερα πογκρόμ και επιθέσεις από ομάδες κρούσης της χ.α. Τότε είναι που εμφανίζεται και η πολύ γνωστή «επιτροπή κατοίκων Αγ. Παντελεήμονα». Την ίδια περίοδο αριστερά και αντιεξουσιαστικά στέκια και καταλήψεις δέχονται εμπρηστικές και βομβιστικές επιθέσεις από φασίστες, ενώ αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές διαδηλώσεις καταστέλονται από τους μπάτσους. Η δράση των φασιστών εφαρμόζει κατά γράμμα
γιατί οι άνθρωποι που είναι αρκετά τρελοί για να πιστεύουν ότι μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο, είναι αυτοί που στο τέλος το κάνουν