7 laureaten 2015-2016 by KU Leuven Faculteit Architectuur, Campus Sint-Lucas

7 laureaten KU Leuven Faculteit Architectuur campussen Sint-Lucas Gent / Brussel 2015 Architectuur Interieurarchitectuur International Master of Architecture Stedenbouw en Ruimtelijke Planning

INHOUD Voorwoord / Preface

Inleiding / Introductie

Over de grenzen / Across Borders

Publieke ruimte - Diverse samenleving / Public space - Diverse society

Casestudy Historisch Molenbeek

Eindwerk van Elke Dolfen, laureaat Stedenbouw en Ruimtelijke Planning Historic Molenbeek case study

Master’s thesis by Elke Dolfen, laureate Urban Design and Spatial Planning

Grijs goud / Grey gold

Defold Coffee Spaces

De opengevouwen woning / The Unfolded Home

De Presidentiële Potlatch - Een Archief van Anomalieën / The Presidential Potlach - An Archive of Anomalies

Een huis voor Ötzi / A house for Ötzi

The Fourth Wall of Architecture / The Fourth Wall of Architecture

Colofon

Eindwerk van Serena Dobbelaere, laureaat Interieurarchitectuur Gent Master’s thesis by Serena Dobbelaere, laureate Interior Architecture Ghent

Eindwerk van Emilie Vercammen, laureaat Interieurarchitectuur Brussel Master’s thesis by Emilie Vercammen, laureate Interior Architecture Brussels

Eindwerk van Lily Benoit, laureaat International Master of Architecture Gent Master’s thesis by Lily Benoit, laureate International Master of Architecture Ghent

Eindwerk van Sylvie Hagens, laureaat Internationale Master of Architecture Brussel Master’s thesis by Sylvie Hagens, laureate International Master of Architecture Brussels

Eindwerk van Jonas Vanbelle, laureaat Architectuur Gent Master’s thesis by Jonas Vanbelle, laureate Architecture Ghent

Eindwerk van Bart Decroos, laureaat Architectuur Brussel Master’s thesis by Bart Decroos, laureate Archtiecture Brussels

Voorwoord

Preface

Wie dit boek doorbladert, of zelfs durft te lezen, zal zien en begrijpen dat de laureaten allemaal werken met de gebouwde omgeving niet ter wille van die omgeving zelf maar ter wille van de bekommernis van die laureaten rond de maatschappij waarin we leven. Alle projecten gaan uit van maatschappelijke uitdagingen, menselijke trekken en al dan niet foute percepties. De projectvoorstellen worden niet zomaar opgehangen of toegewezen aan de onmiddellijke gebruikers of bewoners van die ontworpen omgeving. Weinig hapklare en oplossingsgerichte voorstellen worden zomaar geformuleerd. De projecten verkennen eerder een waaier van kritische bedenkingen op de wereld zoals die door de studenten ernstig wordt gelezen. Dit boekwerk staat bol van scherpzinnige betrokkenheid, emotioneel engagement en fijne commentaar op wat we zien en beleven in onze directe leefwereld. Veel blader- of leesplezier!

Anyone who skims through the pages of this book, or who takes the time to read it carefully, will immediately see and understand that the laureates all work with the built environment, and this not only for the sake of this environment, but rather out of their concern for the society in which we live. All these projects take social challenges, human dimensions and potential misconceptions as their springboard. The project proposals were not just imposed upon or allocated to the immediate users or inhabitants of this designed environment. Very few readymade and solution-oriented proposals are formulated without an underlying reason. Instead these projects explore a range of critical reflections about the world, which these students take very seriously. This book is chock-full of incisive engagement, emotional commitment and excellent commentary about what we see and experience in the immediate environment in which we live and work. Enjoy this book!

Met dank aan Eric De Vocht en Iret Development.

Thanks to Eric De Vocht and Iret Development.

Dag Boutsen Decaan Faculteit Architectuur, KU Leuven, campussen Sint-Lucas Dean Faculty of Architecture, KU Leuven, campusses Sint-Lucas

Inleiding

Introductie

Vijf jaar architectuur studeren. Uit het niets, ontdekken wat techniek, creativiteit en maatschappelijke betrokkenheid, in som kunnen betekenen.

Five years of architecture studies. Out of nothingness, discover what technique, creativity and social engagement can bring about, when combined.

Geen sinecure, om daar nog bovenop te willen verrassen. Dit boek presenteert studenten die hun uitzonderlijk kunnen wisten te vertalen in onafgebroken ijver, in intrinsieke motivatie en permanent enthousiasme. Deze masterproefprojecten blijven uitzonderlijk inspireren omdat ze getekend zijn door een heel persoonlijke ambitie, of het nu zorg betreft, of ecologie, diversiteit, globaliteit, etniciteit,â&#x20AC;Ś hun topics gaan veel verder dan enkel en alleen het bouwen. Dit persoonlijk engagement maakt deze projecten magisch. Laten we kennis maken met deze nieuwe generatie die geen schrik heeft om de wereld in te stappen met de intentie om een verschil te maken.

Adding an element of surprise to this is all the more impressive. This book showcases the work of students who were able to transpose their great skill into constant diligence, intrinsic motivation and ongoing enthusiasm. These masterâ&#x20AC;&#x2122;s thesis projects remain exceptionally inspiring because they are marked by a very personal ambition, whether in terms of care, ecology, diversity, universalism or ethnicity. Their topics extend far beyond the scope of building alone. It is their personal commitment that adds a magical dimension to these projects. It is high time that we get to know this new generation, which has fearlessly stepped onto the world stage with the purpose of making a difference to it.

Carl Bourgeois Vicedecaan Onderwijs, Faculteit Architectuur, KU Leuven, campussen Sint-Lucas Vice dean for Education, Faculty of Architecture, KU Leuven, campusses Sint-Lucas

Over de grenzen

Across Borders

Een laureaat overstijgt de grenzen van zijn vak en gaat op zoek naar nieuwe uitdagingen. Deze houding wordt aangeleerd aan de Faculteit Architectuur en komt tot uiting bij het afstuderen.

A laureate transcends the boundaries of his or her discipline, in search of new challenges. The Faculty of Architecture emphasizes this mentality, which they can apply after graduatuation. So what comes next?

En het vervolg?

This postscript is a call to laureates not to renounce the spirit of the winning project. Our faculty has a tradition of surprising final designs, by students who have gone on to become very famous architects, interior designers, urban and spatial planners. Our staff is made up of an outstanding selection of lecturers who encourage students to look beyond their discipline for inspiration, not just as an optional extra, but rather as an integral component of their work.

Bij wijze van nawoord is dit een oproep om als laureaat het bekroonde project niet te verloochenen. Onze faculteit heeft een traditie van verrassende eindontwerpen die nu zeer bekende architecten, interieurarchitecten, stedenbouwkundigen en ruimtelijk planners heeft opgeleverd. Ons korps is een uitstekende referentie van docenten die het vakoverschrijdende verhaal stimuleren, niet als origineel franje, maar als een wezenlijk onderdeel van hun beroep. Volhouden en steeds opnieuw de uitdaging aangaan om over de grenzen heen antwoorden te vinden in de boeiende veranderende wereld van de ruimtelijke ordening, is een onderzoekende opdracht. Nu wachten de laureaten andere begeleiders, andere opdrachtgevers die soms openstaan, soms tegenwerken. Over de grenzen ontwerpen is dan een oplossing, als ze gedragen wordt door onderzoekende competenties.

It is a task for the inquisitive, to persevere and continuously transcend borders to rise to the challenge of finding answers in the fascinating and ever-changing world of spatial planning. The laureates will all go on to work with other supervisors, other clients, who are sometimes open to their ideas, but on other occasions might object to them. Designing across borders can offer a solution in this case, but only if this design is based on research competences. All that remains for me is to wish you the best of success with your future challenges and remember: you were a faculty winner, as an individual, as part of a larger group of students and lecturers, and even more thanks to your own contribution!

Rest me nog u succes te wensen met de nieuwe uitdagingen en vergeet niet: u was laureaat van onze faculteit, als individu, binnen een grote groep van studenten en docenten en zoveel meer door uw eigen inbreng!

This publication came about thanks to the support of Eric De Vocht and his company IRET Development and the special commitment of all winners and their companions.

Dit nummer kwam tot stand dank zij de steun van Eric De Vocht en zijn bedrijf IRET Development en de bijzondere inzet van alle laureaten en hun begeleiders.

Jan Bruggemans Emeritus Architect KU Leuven Faculteit Architectuur campus Sint-Lucas

Momentopname Parvis Molenbeek (10.03.2015/16u45-16u50) Snapshot Parvis Molenbeek (10.03.2015/16u45-16u50)

Publieke ruimte - Diverse samenleving - Elke Dolfen

Publieke ruimte - Diverse samenleving

Public space - Diverse society

De internationale pers en de federale regering richten vandaag hun pijlen op de bevolking van historisch Sint-Jans-Molenbeek. Een volledig gemeenschap krijgt een stempel waarbij elke nuance ontbreekt. Is er een probleem? Ja. Is er actie nodig? Ja. Gaat die zware taal iets veranderen? Nee, integendeel. Het is opnieuw een aanleiding tot stigmatisering die het probleem alleen maar zal versterken. Indien de beleidsmakers naast de repressieve aanpak ook een constructief parcours willen varen, kan deze masterproef hen misschien inspireren.

Today, the international press and the federal government’s eyes are on the population of historic Sint-Jans-Molenbeek. An entire community is labelled, eradicating all sense of nuance. Is there a problem? Yes. Is action needed? Yes. Will this tough language change anything? No, on the contrary. It is yet another rationale for stigmatisation that only serves to aggravate the problem. If the policymakers harbour any desire to take a constructive approach in addition to a repressive one, this master’s thesis may inspire them.

Een jaar voor Sint-Jans-Molenbeek wereldberoemd werd, koos Elke Dolfen ervoor haar masterproef te wijten aan de diverse bevolking van historisch Sint-Jans-Molenbeek en hoe ze gebruik maakt van de schaarse publieke ruimte. De overtuiging die aan de basis lag van deze keuze wordt treffend verwoord door Loopmans, Leclercq & Newton (2011) : ‘Goede architectuur is niet alleen een kwestie van smaak, daarvoor heeft de bebouwde ruimte een te grote invloed op ons sociale leven. Door structuur te brengen in de ruimte waarin we leven, bepaalt de bebouwde ruimte immers de materiële randvoorwaarden voor beweging, ontmoeting en vermijding; activiteiten die de basis vormen van onze samenleving.’ 1

A year before Sint-Jans-Molenbeek became world-famous, Elke Dolfen decided to devote her master’s thesis to the diverse population of historic Sint-Jans-Molenbeek and how it uses the scarce public space. The conviction that formed the basis for this choice is strikingly articulated by Loopmans, Leclercq & Newton (2011): ‘Good architecture is not only a question of taste, the built-up space exercises too great an impact on our social lives for that. By bringing structure to the space in which we live, the built-up space determines the material preconditions for movement, encounters and avoidance; activities that form the basis of our society.’1

Casestudy Historisch Molenbeek Tine Van Herck over het eindwerk van Elke Dolfen, laureaat Stedenbouw en Ruimtelijke Planning

Historic Molenbeek case study Tine Van Herck on the master’s thesis by Elke Dolfen, laureate Urban Design and Spatial Planning

Als je als ontwerper hierop wil inspelen is een inzicht in wat wij de human context noemen noodzakelijk. Human context kan gedefiniëerd worden als (2014) ‘people alone or in all kinds of compositions : a couple, a family, a neighbourhood, an age group, a city, a region, ... Human context means people and society and all its processes and actuality.’ 2 Vertrekkende van een analyse van de human context kan gewerkt worden aan een aanpak die opnieuw iets bijdraagt tot die human context. In Sint-Jans-Molenbeek is – zoals in zoveel grootstedelijke buurten - de human context fragiel maar ook genuanceerd. Omvangrijk veldwerk (observaties, interviews, mapping, …) leidde tot het diversifiëren van subgroepen en het optekenen van verschillende gebruikspatronen. De masterproef legt ook een gebrek bloot aan publieke ruimte die beantwoordt aan de specifieke noden van jonge mannen. Het eerder sociologisch georiënteerd veldwerk werd in de masterproef doorvertaald in een theoretische reflectie maar ook in een concreet ontwerpvoorstel. De analyse en het veldwerk werden gekaderd binnen het onderzoeksdomein van de sociaal-ruimtelijke planning. Door zelf ook de vertaalslag te maken naar ontwerpvoorstellen, gaat de masterproef een stapje verder. De ontwerpstrategie werd geconcretiseerd op verschillende schaalniveaus. Met het oog op realisatie is de ontwerpstrategie voorzien van een fasering en werd een inschatting van budgetten gemaakt. De vertaalslag van een analyse gebaseerd op eerder sociologische aspecten naar een ontwerpstrategie voor de publieke ruimte is niet evident, maar werd op een gevoelige en genuanceerde wijze doorgevoerd. Naast zeer doelgerichte repressie is het deze gevoelige en genuanceerde aanpak die Sint-Jans-Molenbeek nodig heeft.

If a designer wants to respond to this he or she needs to understand what we call the human context. Human context can be defined as, (2014) ‘people alone or in all kinds of compositions: a couple, a family, a neighbourhood, an age group, a city, a region, etc. Human context means people and society and all its processes and actuality.’2 Starting with an analysis of the human context, an approach can be developed that once again contributes something to the human context. In Sint-Jans-Molenbeek - as in so many metropolitan neighbourhoods - the human context is fragile but also nuanced. Extensive fieldwork (observations, interviews, mapping etc.) led to diverse subgroups being identified and different patterns of usage being recorded. The master’s thesis also exposes a lack of public space that meets the specific needs of young men. In the master’s thesis previous sociologically oriented fieldwork was translated into a theoretical reflection as well as an actual design proposal. The analysis and fieldwork were framed in the socio-spatial planning research domain. The master’s thesis goes one step further by also translating them into design proposals. The design strategy was put into practice on several levels of scale. The design strategy involved a phased approach being developed and budget estimates were also calculated with a view to its implementation. The translation of an analysis based on previous sociological aspects into a design strategy for the public space is not straightforward, but was carried out in a sensitive and nuanced manner. This sensitive and nuanced approach is precisely what Sint-Jans-Molenbeek needs in addition to highly targeted repression. 1.Loopmans, M., Leclerq, E., Newton, C. (2011) Plannen voor mensen. Handboek sociaal-ruimtelijke planning, Antwerpen: Garant 2.Van Herck, T. & Casier, P. (2014) “Working within the human context, Brussels.

1.Loopmans, M., Leclerq, E., Newton, C. (2011) Plannen voor mensen. Handboek sociaal-ruimtelijke planning, Antwerpen: Garant 2.Van Herck, T. & Casier, P. (2014) “Working within the human context, Brussels.

Tine Van Herck Begeleidend docent, Faculteit Architectuur Supervising lecturer, Faculty of Architecture 9

R e s e a r c h Q u e s t i o n

O n d e r z o e k s v r a a g

? +

= ?

Publieke ruimte - Diverse samenleving - Elke Dolfen

C a s e s t u d y

Molenbeek

Laag Molenbeek

Historisch Molenbeek

Casestudy

20 km.

O n d e r z o e k s g e b i e d

R e l a t R i e e l f a t a i a v n e d e hs e l a r v e e r u b s l e i r j s v e p r e s r p g e r r o u g p r o e p

100

200

300 m.

Publieke ruimte - Diverse samenleving - Elke Dolfen

Speeltuigen Play ground Visuele controle Visual control Geen / minimale visuele controle No / minimal visual control Transparante gevels Transparent facades Blinde gevels Blank walls Obstructie elementen Obstructions Woningen, kleinschalige handel & horeca Houses, retail & restaurants Woningen Houses Grootschalige handel Supermarkets & industry Kleinschalige handel en horeca met als doelgroep mannen retail & restaurants for men Autovrij plein Car free square Autovrij plein, fysiek afgesloten van de straat Car free square, shut off from the street

Kinderen / Children (<15) Meisjes / Girls (Women 15-21) Jongeren / Youngsters (Men 15-21) Vrouwen / Women (>21) Mannen / Men (>21)

Relatief # kinderen (<15) / overige verblijvers Relative # children (<15) / other users Relatief # meisjes (vrouwen 15-21) / overige verblijvers Relative # girls (women 15-21) / other users Relatief # jongeren (mannen 15-21) / overige verblijvers Relative # youngsters (men 15-21) / other users Relatief # vrouwen (>21) / overige verblijvers Relative # women (>21) / other users Relatief # mannen (>21) / overige verblijvers Relative # men (>21) / other users

F y s i e k e

P h y s i c r a a l n c d o v n o d o i r t w i a o a n r s d e n

Welkom

Evenwichtige diversiteit = De plaats Balanced diversity = The place

Vindplaats1 Fiding spot2

B1 _ Bepalen assen netwerk

Herverdeling densiteit Redistribution density

+ S t r a t e g y i n t e r v e n t i o n

S t r a t e g i e i n t e r v e n t i e

200 m

Optimaliseren diversiteit Optimizing diversity Stimulate passive contacts Stimuleren passieve contacten

Essentieel Essential

Tijdelijk Temporary

B1 _ Bepalen assen netwerk

Parkeerplan Parking plan

a a x s i s

Pocket Place 0

200 m

Untity = The network Eenheid = Het netwerk 14

Publieke ruimte - Diverse samenleving - Elke Dolfen Visuele sociale controle Visual social control

B1 _ Bepalen assen netwerk

Suggestief Suggestive

Aanvullend Additional

Randvoorwaarden Groene wandeling Preconditions Green walk

Herinrichting Lokale oase Redevelopment local Oasis

Herinrichting Wijkportaal Redevelopment district portal

Randvoorwaarden Commerciële as Preconditions Commercial axis

Randvoorwaarden Kind as Preconditions Child axis

Bron concept‘Vindplaats’ : DEVOS, T., ‘Eerstelijnwerkers en het versmoorde ruimtelijk debat. Casus De Coninckplein Antwerpen’, Ruimte & Maatschappij, 5 (2014) 3, 61-81. 2 Literal translation term ‘Vindplaats’

I m a g i n a t i o n

A b o v e P o c k e t

V e r b e e l d i n g

B o v e n P o c k e t

P l P a l c a e c e U n d e r F i n d i n g

O n d e r V i n d p l a S a p t o s t

Publieke ruimte - Diverse samenleving - Elke Dolfen

V e r b e e l d i n g P o c k e t

I m a n g i n a t i o n P o c e k t

P l P a l c a e c e

M o m e n t o p n a m e s d i v e r s e g e b r u i k e r s

S n a p s h o t s d i v e r s u s e r s o f

p u b p l u ci b l s i q e k u e ar p e l s e a i n n e d n p e a n r k p s a r k e n

Momentopname publieke pleinen/parken Molenbeek (10.03.2015/14u20-15u30) Snapshot public squares/parks Molenbeek (10.03.2015/14u20-15u30)

Publieke ruimte - Diverse samenleving - Elke Dolfen

Publieke ruimte- Diverse - Diverse samenleving Publieke ruimte samenleving

Casestudy Historisch Molenbeek Casestudy Historisch Molenbeek door Elke Dolfen

Public Space - Divers Society Public space - Diverse society

Historic Molenbeek case study Casestudy Historisch Molenbeek by Elke Dolfen

Vanuit de sociaal-ruimtelijke planning wordt de kritiek dat

Vanuit de sociaal-ruimtelijke wordt de kritiek, de diversiteit aan ruimtegebruikplanning nogal eens vergeten wordt, dat 2 de diversiteit aan ruimtegebruik nogal eens vergeten naar voor geschoven. . Omdat lokale beleidsniveaus steedswordt, 2. naar geschoven. Omdat lokale beleidsniveaus steeds meer voor streven naar een veilig en aantrekkelijk imago, voelen ze meer streven naar een en aantrekkelijk imago, voelen zich vaak geroepen om veilig in te grijpen op het ruimtegebruik datze zich vaak geroepen om in3.teIndien grijpen het ruimtegebruik als storend ervaren wordt. éénopbepaalde groep zich dat profileert alservaren de redding van3.de wijk vormt dit een probleem. als storend wordt. Indien één bepaalde groep zich De diversiteit vanredding de wijkvan wordt alleprobleem. macht profileert als de de dan wijkgenegeerd vormt diten een 4 . De negatie kanmacht leiden komt in handen vandeéén bepaalde groep De diversiteit van wijk wordt dan genegeerd en alle tot exclusie. Gedreven deze kritiek stelt4.het als komt in handen van door één bepaalde groep. Deonderzoek negatie kan doel eentot antwoord te formuleren volgende vraagleiden exclusie. Gedreven op door deze vierdelige kritiek stelt het 2,4 stelling: “Is als de diversiteit aan ruimtegebruik van verschillende onderzoek doel een antwoord te formuleren op volgende groepen gebruikers in de publieke ruimte daadwerkelijk zicht-2.4. vierdelige vraagstelling: “Is de diversiteit aan ruimtegebruik baar (1)? Indien de diversiteit zichtbaar is in het stedelijk weefvan verschillende groepen gebruikers in de publieke ruimte sel, is er dan een correlatie met de fysieke werkelijkheid (2)? daadwerkelijk zichtbaar (1)? Indien de diversiteit zichtbaar Indien er een relatie is met de fysieke werkelijkheid, kunnen is in het stedelijk weefsel, is er dan een correlatie met de fysieke randvoorwaarden dan het ruimtegebruik beïnvloeden fysieke werkelijkheid (2)? Indien er een relatie is met de (3)? En is het vervolgens mogelijk om aan de hand van deze fysieke werkelijkheid, kunnen fysieke randvoorwaarden dan fysieke randvoorwaarden een ruimtelijke strategie te formulehet ruimtegebruik beïnvloeden (3)? En is het vervolgens ren voor de publieke ruimte op maat van de bevolking waarbij mogelijk om aan de hand vanErdeze randvoorwaarden exclusie vermeden wordt (4)?” werdfysieke getracht een antwoord een ruimtelijke strategie te formuleren voor decasestudy publieke te formuleren op de deelvragen aan de hand van een ruimte op maat van de bevolking waarbij exclusie vermeden in historisch Molenbeek. wordt (4)?” Er werd getracht een antwoord te formuleren op de eerste fase geanalyseerd de potentiële gebruide In deelvragen aan werd de hand van een wie casestudy in Historisch kers zijn. Vervolgens werd door toepassing van een kwalitatieve Molenbeek. empirische triangulerende2 onderzoeksmethode aangetoond dat hetdedagelijks handelen de publieke wie ruimte structureert. Eerder In eerste fase werd geanalyseerd de potentiële gebruikers dan over verschillen in tijd-ruimtegebruik kan er gesproken zijn. Vervolgens werd door toepassing van een kwalitatief worden over verschillen in plaats-ruimtegebruik. Bovendien empirische triangulerend2. onderzoeksmethode aangetoond werd er een correlatie tussen het gebruik en de fysieke werdat het dagelijks handelen de publieke ruimte structureert. kelijkheid waargenomen, ruimtelijke ingrepen kunnen het Eerder dan over verschillen in tijd-ruimtegebruik kan er gebruik beïnvloeden. Er heerst geen geloof dat het gebruik fungesproken worden overdoor verschillen in plaats-ruimtegebruik. damenteel kan wijzigen ruimtelijke ingrepen. Wel wordt Bovendien werd er een correlatie tussen hetkan gebruik eninde er geïnsinueerd dat er betekenisvol gerommeld worden fysieke werkelijkheid waargenomen, ruimtelijke ingrepen de marge. Om fysieke randvoorwaarden te bepalen werden er kunnen het gebruik kunnen beïnvloeden. heerstgeabgeen vijf ruimtelijke typologieën, gerelateerd aan hetEr gebruik, geloof dat het gebruik fundamenteel kan wijzigen door straheerd. Door de toepassing van de randvoorwaarden is het in ruimtelijke ingrepen. Wel wordt er geïnsinueerd dat theorie mogelijk om een evenwichtig aanbod aan diverse plei-er betekenisvol kan worden de marge. nen en parken gerommeld te creëren waardoor exclusiein vermeden wordt.Om fysieke randvoorwaarden werden er vijf Door een eenzijdige focus te opbepalen diversiteit ontstaat hetruimtelijke risico dat er eilanden gevormd worden. Methet behulp van eenheid in de typologieën, gerelateerd aan gebruik, geabstraheerd. vorm van een stedelijk netwerk wordt er op zoek naar Door de toepassing van de randvoorwaarden is gegaan het in theorie confrontatieruimte tussen de diverse gebruikers. mogelijk om een evenwichtig aanbod aan diverse pleinen en

parken te creëren waardoor exclusie vermeden wordt. Door Door voortdurend te balanceren tussen eenheid en diversieen eenzijdige focus op diversiteit ontstaat het risico dat er teit zou een evenwichtig aanbod aan ontmoetingsruimten vooreilanden gevormd worden. Met behulp van eenheid in de zien kunnen worden. Omdat alle groepen van de bevolking vorm van zouden een stedelijk netwerk op zoek zich goed voelen heeft een wordt (super)erdiverse wijkgegaan nood naar confrontatieruimte tussen de diverse gebruikers. aan een ruim spectrum van ontmoetingsplaatsen. OpdatDoor voortdurend te balanceren tussen eenheid en diversiteit zou diverse publieke ruimtes gecreëerd zouden kunnen worden/ een evenwichtig aanbod aan ontmoetingsruimten voorzien bewaard blijven, is het belangrijk dat zowel de ruimtelijke kunnen worden. Omdat groepen de bevolking zich planner als de politici oogalle hebben voorvan het diverse ruimtegegoed zouden voelen heeft een (super) diverse wijk nood aan bruik. een ruim spectrum van ontmoetingsplaatsen. Opdat diverse Voorgaanderuimtes pagina’s vormen een synthese het gevoerde onderzoek. publieke gecreëerd zoudenvan kunnen worden/ bewaard Indien interesse in het volledige werk; http://issuu.com/elkedolfen of blijven, is het belangrijk dat zowel de ruimtelijke planner als elkedolfen@gmail.com / +32478827117 de politici oog heeft voor het diverse ruimtegebruik. Voorgaande pagina’s vormen een synthese van het gevoerde onderzoek. Indien interesse in het volledige werk; http://issuu. com/elkedolfen of elkedolfen@gmail.com / +32478827117

Socio-spatial planning puts forward the criticism that the

2 ENGELS dolorforgotten. sit amet, consectetur adipiscing diversity ofLorem spatial ipsum use is often As local policy levels elit. Sed vitae bibendum felis. Mauris blandit tempor ligula, increasingly strive for a safe and appealing image, they often vitae dignissim tortorinmaximus ac gravida feel urged to intervene spatial useut. thatNunc is perceived as dis-erat, 3 sed finibus nulla. Maecenas condimentum et neighbourbibendum If one particular group profiles itselfnisl as the turbing. maximus. Nulla consequat gravida tellus, eget fringilla quam hood’s saviour this constitutes a problem. The neighbourhood’s diversity a. is subsequently and all the power falls into the semper Nulla laciniaignored sit amet mauris sit amet auctor. hands of one group. can lead to exclusion. Aliquam at particular ultrices sem, sit4 Negation amet sagittis massa. Aenean Driven this criticism, study sets itself the objective eget leoby lorem. Vivamusthe justo mauris, tristique eu nequeofnec, formulating an answerelit. to the following four-part question: ‘Is viverra consectetur Donec ut posuere sapien. Mauris the diversity of spatial use2,4 by different groups dui of users in the iaculis posuere scelerisque. Etiam dignissim augue, eget public space augue actuallycondimentum visible (1)? If the is visible in the fermentum eu. diversity Nulla iaculis tellus nec urban fabric, is there a correlation the physical (2)? condimentum accumsan. Nunc with ut tortor in arcureality interdum If there is a relationship with the physical reality, could physical accumsan blandit nec nulla. Maecenas feugiat imperdiet nunc preconditions influence spatial use (3)? And is it possible to use sed placerat. Duis congue tellus eu nibh malesuada eleifend.

these physical preconditions to formulate a spatial strategy for the public space tailored to the population, in which exclusion Sed a ultricies purus. Donec at nunc nisl. Donec non risus is avoided (4)? An attempt was made to formulate an answer to fringilla, finibus mi using ac, faucibus eros.inNullam laoreet nisl vel these sub-questions a case study Historic Molenbeek.

magna cursus malesuada eu non elit. Pellentesque efficitur nunc metus mattis, non eleifend velit bibendum. In non the first phase an analysis of the potential users wasDonec performed.nisl Subsequently the application a qualitative empirical cursus ultrices, rutrum mauris ac,oftincidunt magna. Ut ex 2 triangulation research method that the rhoncus public space urna, consequat sit amet arcu revealed quis, imperdiet dolor. is structured by quam day-to-day Differencesconvallis in site-related Phasellus eget quis actions. felis elementum rutrum spatialturpis. use areProin involved, rather than differences in time-related vitae id porttitor lorem, a condimentum ante. spatial use. Moreover between usage and physical Nullam luctus arcu aidcorrelation tortor vulputate, ut aliquam ligula reality was observed; could est, influence usage. commodo. Etiam velspatial variusinterventions nisi. Morbi massa consectetur There is no belief that usage could fundamentally change as a et pharetra egestas, ullamcorper in massa. result of spatial interventions. Though it is insinuated that there could be meaningful tampering in the margins. Five spatial Aliquam eleifend vulputate pretium. Ut ac posuere dolor. typologies related to use were abstracted, in order to establish Maecenas non massa a libero aliquam aliquam at in ante. physical preconditions. In theory, by applying the preconditions Ut a lobortis elit, eu semper dolor. Interdum et malesuada it is possible to create a balanced range of diverse squares and fames ac anteprevents ipsum exclusion. primis inAfaucibus. parks, which one-sidedPhasellus focus on vehicula, diversity justo sed efficitur consectetur, dui ex egestas velofrutrum results in the risk of islands forming. With the eros, support unity turpis turpis. sagittis tellus, velspace placerat found arcu in thevel form of anNunc urbanaliquet network, confrontation risus ultricies vel. Curabitur between the diverse users was varius sought.urna nunc. Donec laoreet

fringilla eros sit amet pulvinar. Mauris in lobortis leo.

A balanced range of meeting places can be provided by

continuously balancing and at diversity. A diverse or highly Donec et tempor sem.unity Etiam faucibus nibh. Maecenas diverse neighbourhood needs (urgently!) a broad spectrumvarius of suscipit semper justo. Nullam et erat non nibh ultricies meeting placesMorbi for all ut groups of the population to feel turpis good. Itat, id a turpis. lectus iaculis, vestibulum is important that the planner and elementum politicians devote tempor dui. Donec sitspatial amet varius nulla, pharetra attention to diverse spatial use so that diverse spaces enim. Etiam sit amet elit felis. Vivamus enim public nibh, tincidunt can be created/retained. a placerat in, vehicula sed quam. Aliquam vel arcu vel elit ornare vulputate. Cras dignissim euismod. Nullam The previous pages form a synthesis of theimperdiet research performed. If you are interested in thevel complete work: http://issuu.com/elkedolfen or elkedvarius nulla est blandit commodo. Nam sit amet egestas olfen@gmail.com or +32478827117 neque. Donec posuere sapien ipsum, et dictum lorem pretium et. Mauris metus mi, molestie ac euismod vitae, consequat eu neque. Donec elit urna, imperdiet id libero sit amet, aliquam luctus nibh. Cras consectetur massa sit amet metus sodales scelerisque eu sit amet augue.

Nam ipsum augue, sagittis sit amet bibendum at, ultrices in diam. Sed et semper erat. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Sed fringilla porttitor commodo. Nulla facilisi. Suspendisse ut tristique nisi. In eleifend dictum scelerisque. Quisque Elke Dolfen faucibus ac quam vitae pulvinar. Laureaat Stedenbouw en Ruimtelijke Planning Laureate Urban Design and Urban Planning

LECLERCQ, E.; LOOPMANS, M.; Newton, C., Plannen voor mensen. Handboek sociaal-ruimtelijke planning (Antwerpen: Garant Uitgevers, 2011). 3. LOOPMANS, M.; MORIS, M., Jongeren inde publieke ruimte. Onderzoek naar lokale perspectieven (s.l.: s.e., 2015). 4. OOSTERLYNCK, S., ‘Standpunt: ‘Wie maakt de Dampoortwijk van de toekomst?’’, http://www.nieuwsblad.be (datum laatste aanpassing 24/11/2014; laatst geconsulteerd 09/05/2015). 2.

R e s u m e

S a m e n v a t t i n g

... ons richten op dat gebied waar de ‘dingen’ en de ‘woorden’ nog niet gescheiden zijn en waar zienswijze en zegswijze aan de rand van de taal nog bij elkaar horen (Foucault, 2008).

WZC Riethove, oktober 2014 2

Grijs Goud - Serena Dobbelaere

Grijs goud

Grey gold

Veel meer dan de invalshoek ‘generaties’ kregen de studenten van het atelier dat Performatieve ruimte en nabijheid heet niet mee aan het begin van het academiejaar. Het ontwerpen zou centraal staan. En omdat het een masteratelier betreft, was het vanzelfsprekend dat er onderzoek aan te pas zou komen.

At the beginning of the academic year, students received little more than the ‘generations’ perspective from the Performative space and proximity studio. Design would play a key role. And since this was a master’s studio, it was obvious that research would be involved.

Ontwerpen en onderzoeken zijn uiteraard kerntaken, maar de bijzonderheid van het atelier performatieve ruimte en nabijheid is methodisch van aard, eerder dan thematisch. Ontwerpen gebeurt er namelijk niet noodzakelijk na een uitgebreide analyse- of onderzoeksfase. Het ontwerpen wordt integendeel bewust ingezet precies als onderzoeksmethodiek. Ontwerpen en onderzoeken gebeurt simultaan. De constante confrontatie met materialiteit voedt het proces, zowel ontwerpmatig als onderzoeksmatig.

Designs and research are naturally core tasks, but the peculiarity of the performative space and proximity studio is methodological in nature, rather than thematic. Designs do not necessarily take shape following an extensive analysis or research phase. On the contrary, the designs are deliberately employed precisely as research methodology. Designs take shape and research is conducted simultaneously. The constant confrontation with materiality fuels the process in terms of design as well as research.

Via het ontwerpen tracht het atelier door te dringen tot de maatschappelijke realiteit én tot reële publieken. De ‘nabijheid’ (het afgelopen academiejaar: de nabijheid van de generaties) is dan wel een thematische keuze vanwege de begeleiders, maar ze staat vooral in het teken van het ontwerp. Het ontwerp wordt op die manier doorleefd, vindt aansluiting bij de dagelijkse leefwereld. ‘Nabijheid’ is een keuze die in het beste geval een urgentie creëert, op maatschappelijke vlak, maar ook bij de student.

The studio strives to penetrate social reality and real audiences through the designs. The ‘proximity’ (the previous academic year: the proximity of the generations) is a thematic choice by the supervisors, but it mainly focuses on the design. The design is thus experienced, finding a connection with the daily living environment. ‘Proximity’ is a choice, which in the best-case scenario creates urgency, on a social level, but also within the student.

Stefaan Onraet over het eindwerk van Serena Dobbelaere, laureaat Interieurarchitectuur Gent

Serena heeft het hele jaar samengewerkt met haar publiek, namelijk een team bestaande uit vier generaties: haar zus, haar moeder, haar grootmoeder en haar overgrootmoeder. Ze was voortdurend regisseur van haar team. Haar afbakening binnen de ‘generaties’ bestond uit de begrippen ‘lichaam’ en ‘collectiviteit’. Door consequent elke week (elke dag?) te ontwerpen, ontstond er een noodzaak om een en ander te toetsen aan de realiteit. Serena werd de pro-deo-interieurarchitect van een heel rusthuis. Ze ontwikkelde instrumenten die het leven op die plaats aangenamer, beter, kleurrijker, interactiever,… maakten. Door bovendien niet onder laboratoriumomstandigheden te werken, maar door juist in situ te knutselen, te testen en ook te mislukken, stelde Serena de traditionele professie van de interieurarchitect voortdurend in vraag. Ze hield de regie steeds strak in handen, tot en met de eindjury (die door het inschakelen van het eigen team meer performance dan presentatie was). Serena’s traject was performatief en emergent: wat de ontworpen objecten teweeg brachten ging voor op hun ‘vorm’. Het traject lag niet op voorhand vast, maar ontstond, net zoals er constant nieuwe opportuniteiten en nieuwe ontwerpen ontstonden. In die zin sluit het traject – en bij uitbreiding de werking van het atelier – aan bij nieuwe ontwikkelingen van de spatial practice in binnen- en buitenland. Via het ontwerpen met een bijzonder open blik drong Serena door in de werkelijkheid van het rusthuis. Doordat het atelier haar als het ware voldoende tijd kocht – goed negen maanden – kon ze doorstoten tot ongekend terrein en uiteindelijk de werkelijkheid overstijgen. Dát is de kracht van het ontwerpen.

Stefaan Onraet on the master’s thesis by Serena Dobbelaere, laureate Interior Architecture Ghent

Serena worked with her audience all through the year, a team consisting of four generations: her sister, her mother, grandmother and her great-grandmother. She constantly acted as her team’s director. Her delineation within the ‘generations’ consisted of the concepts of ‘body’ and ‘collectivity’. By consistently designing every week (every day?), a need was created to test the designs against the reality. Serena became the Pro Deo interior architect of an entire rest home. She developed tools that make living there more agreeable, better, more colourful, more interactive and so on. Particularly by not working under laboratory conditions but by tinkering, testing and also failing in situ, Serena constantly questioned the traditional profession of the interior architect. She consistently maintained strict control, up to and including the final jury (which was more performance than presentation with the help of her team). Serena’s path was performative and emergent: the effects of the designed objects took precedence over their ‘form’. The path was not established in advance, but materialised, just as new opportunities and new designs constantly materialised. In this sense, the project - and by extension the studio’s activities - are consistent with new developments in spatial practice at home and abroad. By designing with an exceptionally open mind, Serena penetrated the rest home’s reality. You could say that the studio bought her sufficient time - a good nine months - which meant that she was able to traverl to unknown territory and ultimately transcend reality. That is the power of design.

Stefaan Onraet Begeleidend docent, Faculteit Architectuur Supervising lecturer, Faculty of Architecture 21

Grijs Goud - Serena Dobbelaere

Allemaal Allemaalpogingen pogingenom omde demachinerieĂŤn machinerieĂŤnvan vande de hedendaagse hedendaagsecultuur cultuurtetedoorgronden doorgronden(Koolhaas, (Koolhaas,2003). 2003). 23

Grijs Goud - Serena Dobbelaere

mengsel is van onmacht en almacht (Koolhaas, 2003). Architectuur is een gevaarlijk beroep omdat het een giftig

Architectuur is een gevaarlijk beroep omdat het een giftig mengsel is van onmacht en almacht (Koolhaas, 2003). 25

Grijs Goud - Serena Dobbelaere

Relations Relationsbetween betweenwhat whatone onesees seesand andwhat whatone onesays, says, between betweenwhat whatone onedoes doesen enwhat whatone onecan cando do(Scott, (Scott,2003). 2003). 27

Grijs Goud - Serena Dobbelaere

Deze Dezeco誰ncidentie co誰ncidentietussen tussenjejegebruikelijke gebruikelijkeverhaal verhaalen ende denieuwe nieuwesituatie situatiedoet doeteen een reeks reeksmentale mentaleverbanden verbandenoplichten oplichtendie dieuiteindelijk uiteindelijkvorm vormkrijgen krijgenininhet hetconcrete concrete plan planvoor vooreen eenfysiek fysiekproject. project.Dit Ditgelukkige gelukkigesamenkomen samenkomenvan vaneen eenpersoon, persoon,een een plaats plaatsen eneen eenmoment momentbrengt brengtmeestal meestaleen eenintellectuele intellectueleversnelling versnellingteweeg teweegdie die (Alys,2010). 2010). tegelijkertijd tegelijkertijdmaakt maaktdat datjejejejeeigen eigendiscours discoursgaat gaatherzien herzien(Alys, 29

Riethove

uitgever

AuteurSerena Dobbelaere Wylly Dumarey

InteractieCreativiteitstatementErgonomieVerantwoordelijkheid FixatieProductieTextuurRitmeRecyclageVerspillingPrivacyPersoonlijkheid

OnderwerpBeweging

Pinokkio De Crèmekar De Plateau 1-3 Éh?! Grijs goud De Belle Pieln De Sala De Knobbel Sluffer De voorzet De Tomatn Wissel-gram Gangmaker 1-6 Hamster Krümmel-automaat Gangzak titel

titel

Grijs Goud - Serena Dobbelaere

Grijs Goud

Grey gold

Een team van generaties. Vier generaties. Het intens traject. Met hen effende het pad naar een breder maatschappelijk kader. Het rusthuis. Een instituut vastgeroest in schema’s en wetgevingen. Wat heeft een ontwerper daar in godsnaam te zoeken? Veel, want niemand anders zal het doen .

A team of generations. Four generations. The intense process. They paved the way for a broader social framework. The rest home. An institute rooted in timetables and legislation. What on earth is there for a designer to do here? A great deal, because nobody else will.

Wat is de rol van de ontwerper in de geoliede machine van vergrijzing?

What role does the designer play in the well-oiled machine that is aging?

Almost no buildings adapt well. They’re designed not to adapt; also budgeted and financed not to, constructed not to, administered not to, even remodeled not to. But all buildings adapt anyway, however poorly, because the usages in and around them are changing constantly (Brand, 1994). De ontwerper als adapter. Een rol tegen de stroom in, ver weg van alle verwachtingspatronen die er gelden in instituten als een rusthuis. Aanpassen, afstellen, verbeteren, verwijderen met de middelen die ons als ontwerpers eigen zijn. Eén enkel doel voor ogen houden: kwaliteit toevoegen in een woongemeenschap waar niemand ooit bij stil staat én daardoor ook zelf letterlijk stil staat. Hoe het gebouw zich aan haar gebruikers aanpast of tot aanpassen gedwongen wordt, is zoals Brand het zegt, poor. Moeten we het gebouw, lees interieur, niet zien als een onderdeel van een keten? Waar het gebouw een schakel is net als elke bewoner. Is het mijn taak om op een kwalitatieve manier te schakelen tussen het gebouw en de mens? Om zowel mijn kritiek op de starre woongemeenschap als op haar omgeving die de rigiditeit enkel tracht te versterken, te beantwoorden? Ja.

Almost no buildings adapt well. They’re designed not to adapt; also budgeted and financed not to, constructed not to, administered not to, even remodelled not to. But all buildings adapt anyway, however poorly, because the usages in and around them are changing constantly (Brand, 1994). The designer as an adapter. A role that goes against the current, far removed from any pattern of expectation that applies in institutions such as a rest home. Adapt, adjust, improve, and remove with all the resources our designers possess. With a single goal in mind: to add quality to a residential community where nobody ever stops to reflect and consequently never literally stands still. How the building adapts or is forced to adapt to its users as Brand says, poorly. Shouldn’t we view the building, read the interior, as part of a chain in which the building is a link, just like each resident? Is it my task to make a qualitative connection between the building and people? To respond to my criticism of the rigid residential community as well as its environment that only strives to reinforce this rigidity? Yes.

door Serena Dobbelaere

by Serena Dobbelaere

Hoe kunnen instrumenten het instituut en haar gemeenschap (die ze opslokt) beïnvloeden? Concreet is de rol van de ontwerper eerder subtiel interveniëren dan alles omvergooien. Met bewoners, met personeel en verantwoordelijken. Een nieuwe laag toevoegen buiten het systeem en de structuur van alledag om. De werkmethodiek van dit project fungeert als een rode draad, een houvast, een instrument. Uur na uur, dag na dag, week na week, u snapt het wel... Research by design. Alle instrumenten worden in de wereld van het rusthuis gebracht, getest en geëvalueerd. Doorheen dit proces komen verschillende accenten aan bod: interactie, productie, beweging, fixatie, verval, enz. Van de leefruimte en gang, tot de eigen kamer, overal en nergens. De interactie, voordien vooral gekanaliseerd tijdens de vaste activiteiten of eetmomenten, treedt letterlijk buiten haar oevers. Kansen zien, waar niemand ze ziet of wil zien, is een belangrijk element van deze job. Daarom een toevoeging, een extra laag. Gangen zien er allemaal hetzelfde uit, deuren, vlakken en een metalen handgreep. Een instrument dat de bewoners de mogelijkheid geeft om persoonlijkheid toe te voegen aan hun stukje gang of net dat wat herkenning creëert. Dolen in de gang is passé. Hun leven bepaalt de gang. Bijvoorbeeld.

How can tools influence the institution and its community (that it swallows up)? Specifically the designer’s role is to subtly intervene rather than to turn everything on its head. With regard to the residents, staff and managers. To add a new layer outside the system and the everyday structure. This project’s working methodology acts as a common theme, a foothold and a tool. Hour after hour, day after day, week after week, you know what I mean… Research by design. All the tools are introduced, tested and assessed in the world of the rest home. Various accents emerge throughout the process: interaction, production, movement, fixation, decline, etc. From the living area and corridor to the resident’s private rooms, everywhere and nowhere. Interaction, previously channelled to occur during fixed activities or at mealtimes, literally bursts its banks. Seeing opportunities where nobody sees them or wants to do so is an important element of this job. Hence an addition, an extra layer. Corridors all look the same, doors, surfaces and a metal handle. A tool that gives residents the possibility of adding some character to their part of the corridor or someone else’s creates recognition. Wandering along the corridor is passé. Their life defines the corridor. For example.

Serena Dobbelaere Laureaat Interieurarchitectuur Gent Laureate Interior architecture Ghent

Interieurontwerp en de antropologie van het alledaagse - Emilie Vercammen

Interieurontwerp en de antropologie van het alledaagse

Interior design and the anthropology of the everyday

“Ontwerpen betekent afleren wat we denken te weten, geduldig de mechanismen achter onze reflexen ontleden en ons doordringen van het mysterie en de verbluffende complexiteit van onze dagelijkse handelingen”.

‘Design means unlearning what we think we know, patiently dissecting the mechanisms behind our reflexes and penetrating the mystery and incredible complexity of our daily actions’.

Leeke Reinders over het eindwerk van Emilie Vercammen, laureaat Interieurarchitectuur Brussel

De interieurarchitectuur is het ondergeschoven kindje in de familie van ontwerpdisciplines. In de ideeënvorming over de hedendaagse ruimte zijn het vooralsnog aanpalende disciplines, zoals planning, architectuur en stedelijk ontwerp, die de boventoon voeren. Het vakgebied heeft een natuurlijke neiging zich in het interieur op te sluiten. Er bestaat weliswaar een rijke traditie van ontwerpkritiek en historisch onderzoek naar materiële cultuur, maar over het interieur als eigentijdse, alledaagse leefruimte weten we opvallend weinig. Er is, zogezegd, een nijpend gebrek aan methoden en theorieën die stad en interieur met elkaar verbinden. De laatste jaren lijkt het vakgebied van interieurontwerp zich echter in beweging te zetten. In het huis van de interieurarchitect wonen tegenwoordig, naast ontwerpers en designcritici, ook historici, sociologen, antropologen, omgevingspsychologen en etnomethodologen. Het interieurontwerp lijkt, althans in de academische wereld, stappen te zetten richting een trans- en interdisciplinaire praktijk. Het project van Emilie Vercammen komt voort uit een ontwerpmethodiek die de grenzen van het interieur aftast, oprekt en open trekt. De ontwerpstudio, waarin haar ontwerp vorm kreeg, vertrekt vanuit het antropologische onderzoek van menselijke handelingen en betekenissen in de publieke en private domeinen van de stad. De routines van postbeambtes, pendelaars, daklozen en straatmuzikanten, het dagelijkse leven op pleinen, in kapsalons, cafés, buurthuizen en tankstations, de interacties tussen buurten huisgenoten. De aandacht richt zich niet op hoogculturele uitingsvormen, niet op esthetiek of spektakelwaarde, maar op de gecodeerde leefwerelden van alledag. Via spontane, snelle en directe observaties ontwikkelen studenten een antropologisch oog voor het vreemde in wat ogenschijnlijk zo gewoon, banaal en alledaags is. Zo bracht Emilie dagen lang door in de nabijheid van een koffiekar in Brussel, samen met de eigenaar in de winterse kou wachtend op klandizie. Ze onderzocht de kar als een sociale en fysieke ruimte, een plastisch en uitvouwbaar interieur waarin de grenzen tussen publieke en private domeinen flexibel worden. De koffiekar als onderdeel van de stad als een levend systeem van sociale territoria die in fysieke ruimtes vorm krijgen. Zoals de koffiekar zich inpast in de tijdruimte van de stad, zo ook ontvouwde het project van Emilie. Het ontwerpen ontwikkelde zich als een cyclisch proces van kijken, analyseren, maken, experimenteren, ontdekken en materialiseren, dat aanzette om nieuwe dingen te zien en de bestaande dingen anders te bekijken. Het project viert het dagelijkse leven als een betekenisvol en uiterst relevant domein van ontwerpend onderzoek. Het biedt aanknopingspunten om het interieur als eigentijdse ruimte te onderzoeken en vorm te geven. Haar onderzoek is een invitatie. Het nodigt iedereen die zich met interieurs en private ruimtes bezig houdt, uit om de ramen open te zetten en een frisse wind door de soms wat muffe binnenruimte te laten waaien. Noot: Het citaat is afkomstig uit De architectuur van het geluk van Alain de Botton (Amsterdam: Olympus, 2009, p. 275). De ontwerpstudio, waar Emilie afstudeerde, is begeleid door Peter Vansteenkiste-Muylle, Bart Lens en ondergetekende.

Leeke Reinders on the master’s thesis by Emilie Vercammen, laureate Interior Architecture Brussels

Interior architecture is the poor relation in the family of design disciplines. In the ideation of contemporary space the adjacent disciplines, such as planning, architecture and urban design currently dominate. The field has a natural tendency to lock itself up in the interior. There may be a rich tradition of design critique and historic research into material culture, but we know remarkably little about the interior as a contemporary, everyday living space. There is, so-to-speak, an acute shortage of methods and theories that connect the city and the interior. However the field of interior design appears to have made some progress in recent years. Today the house of the interior architect is inhabited by historians and sociologists, anthropologists, environmental psychologists and ethnomethodologists as well as designers and design critics. Interior design appears, at least in the academic world, to be moving in the direction of a transdiciplinary and interdisciplinary practice. The project by Emilie Vercammen emanates from a design methodology that tests, stretches and expands the boundaries of the interior. The design studio, where her design takes shape, is based on the anthropological study of human actions and meanings in the public and private domains of the city. The routines of postmen and women, commuters, the homeless and street musicians, daily life on squares, in hairdressers, pubs, community centres and petrol stations, and interaction between neighbours and housemates. The focus is not on high cultural forms of expression, not on the aesthetic or entertainment value, but on the coded everyday worlds in which we live. Through spontaneous, rapid and direct observations students develop an anthropological eye for the strange, in what is seemingly so ordinary, banal and everyday. Emilie spent days in the winter cold near a mobile coffee bar in Brussels, waiting for customers along with the owner. She studied the mobile bar as a social and physical space, a plastic and expandable interior in which the boundaries between the public and private domains are flexible. The mobile coffee bar as part of the city, as a living system of social territories that are shaped in physical spaces. Emilie’s project developed just like the mobile coffee bar adapts to the time space of the city. The design developed as a cyclical process of observing, analysing, creating, experimenting, discovering and materialising, which inspires one to see new things and look at existing things differently. The project celebrates everyday life as a meaningful and extremely relevant domain of design research. It offers starting points for researching and shaping the interior as a contemporary space. Her research is an invitation. It invites everyone involved in interiors and private spaces to open the windows and let a breath of fresh air blow through a sometimes musty interior. Note: The quote comes from De architectuur van het geluk (The architecture of happiness) by Alain de Botton (Amsterdam: Olympus, 2009, p. 275). The design studio, where Emilie completed her studies, is run by Peter Vansteenkiste-Muylle, Bart Lens and the undersigned.

Leeke Reinders Begeleidend docent, Faculteit Architectuur Supervising lecturer, Faculty of Architecture

Interieurontwerp en de antropologie van het alledaagse - Emilie Vercammen

Defold coffee spaces

Iedereen kent het wel... Het bruine goud uit Centraal-Amerika.

Everyone knows it... The brown gold from Central America.

Koffie is voor vele mensen pure ontspanning, genieten van een kop koffie bij een goed gesprek, bijpraten met de bomma of met collega’s tijdens de pauze. Of voor de man of vrouw in de hoek van een café gewoon bij een goed boek. Koffie is voor ‘s morgens, tijdens de pauze, ’s middags, in de namiddag, bij het eten, na het eten, bij het dessert of als dessert, vergezeld met een pousse-café. Puur genieten?! Koffie, niet in zijn vloeibare vorm, maar in zijn ruimtelijke vorm.

For many people coffee means pure relaxation, enjoying a cup of coffee while having a good discussion, chatting with grandma or colleagues during a break. Or simply to accompany a good book for the man or woman in the corner of the café. Coffee is for the morning, during break, at lunchtime, in the afternoon, with dinner, after dinner, with dessert or as a dessert, accompanied with a digestif. Unadulterated pleasure?! Coffee, not in its liquid form, but in its spatial form.

door Emilie Vercammen

by Emilie Vercammen

Koffie is meer dan al het fysieke en mentale geluk, het onttrekken van de essentie aan het geheel. Het is het creëren van een privaat moment, als een tijdelijke interieur dat oprijst op het moment dat je dat kopje beet krijgt. Het is het gevoel van comfort, het gevoel van thuis, het uitzetten van tijdelijke grenzen, niet letterlijk, maar mentaal. Het gaat over het tijdelijk privatiseren en vertragen van de publieke ruimte om een ruimtelijke pauze te ontwikkelen. Het ontstaan van het ‘thuis’ moment. Een geprivatiseerde/geclaimde ruimte die de publieke ruimte verzacht. Ze ontstaat in de kieren en spleten van de stad, tussen het formele en het informele en wordt gecreëerd door activitieit van de mens. Het kan publiek zijn, maar ook heel privaat, je bepaalt zelf de mentale grenzen door de keuze van opstelling en ruimte. Het is een mentale en fysieke ruimte. Deze definitie is gebaseerd op de observaties van de koffieman, een mobiele barista met zijn zwarte authentieke piaggio ape 50 omgebouwd tot rijdende koffiebar en de koffiedames, zoals je ze wel kent uit ‘de collega’s’, of toch niet helemaal. Zij zijn de fundamenten van het onderzoek, rustplekken in de publieke ruimte, in de stad. De observaties van de koffieman en de koffiedames zijn enerzijds heel verschillend, maar anderzijds ook gelijkaardig. Zij vormen de eilanden van rust en ‘thuis’ die de publieke ruimte minder zwaar maken. Deze eilanden of interieurs in de publieke ruimte, die het ritme en de zwaarte van de stad kunnen verlichten, zijn het concept van het uiteindelijke ontwerp. Een pauzemeubel dat zich beweegt door de stad, een netwerk creëert en grenzen ontvouwt, mentaal en fysiek. Door het letterlijk ontvouwen van activiteit komt het meubel tot leven en zal het alles doen om aan de noden van de gebruiker te voldoen. Je plooit het open wanneer je het nodig hebt, plooit het dicht wanneer mens en geest verlicht zijn.

Coffee involves more than physical and mental pleasure, extracting the essence of the whole. It involves creating a private moment, like a temporary interior that appears the minute you take the cup in your hands. It is the feeling of comfort, the feeling of being home, establishing temporary boundaries, not literally, but mentally. It involves temporarily making the public space private and slowing it down to create a spatial pause. Creating a ‘homely’ moment. A privatised/claimed space that takes the edge off the public space. Created in the cracks and crevices of the city, between the formal and informal and generated by human activities. It can be public or very private; you determine the mental boundaries by the choice of composition and space. It is a both mental and physical space. This definition is based on the observations of the coffee man, a mobile barista with his authentic black Piaggio Ape 50, converted to a mobile coffee bar and the coffee ladies, you surely know from ‘De Collega’s’ or perhaps not. They are the foundations of the study, resting places in the public space, in the city. On the one hand the coffee man and coffee ladies’ observations are very different, but also similar on the other. They form islands of peace and ‘home’ that make the public space less sombre. These islands or interiors in the public space that can lighten the rhythm and the gravity of the city are the concept of the ultimate design. A piece of furniture that incites us to pause, which moves through the city creating a network and unfurling boundaries, mentally and physically. By literally unfurling with activities, the piece of furniture comes to life,doing everything to satisfy the user’s needs. You unfold it when you need it and fold it back up when person and spirit are lifted. This master’s thesis was a study of the basis of coffee in humankind, time and most importantly, ‘space’.

Deze masterproef was een onderzoek naar de basis van koffie in mens, tijd en het meest belangrijke ‘‘ruimte’’.

Emilie Vercammen Laureaat Interieurarchitectuur Brussel Laureate Interior Architecture Brussels

The Unfolded Home - Lily Benoit

De opengevouwen woning

The Unfolded Home

De International Masters studio Urban Field Works stelde studenten voor de uitdaging om radicale ruimtelijke interventies te creëren voor een vergrijzende samenleving in een binnenstad in het zuidoosten van Londen. Het uitgangspunt van het project was een gezamenlijke gespreksnamiddag met een groep senioren in Albany, een lokaal wijkcentrum in Deptford.

The International Masters studio Urban Field Works challenged students to develop Radical Spatial Interventions for an Aging Society in an inner-city area in the Southeast of London. The entry point into the project was an afternoon of shared conversations with a group of Senior Citizens at the Albany, a local community centre in Deptford.

Daar ontmoette Lily Benoit de 83-jarige Ellie. Ellie had het over haar dagelijkse routine, haar uitstapjes, maar ook over hoe belangrijk haar huis is, waar ze heel veel tijd doorbrengt. Voelt de oude dame zich opgesloten in haar huis of is dit een oase van rust? Misschien allebei, maar traagheid en toewijding aan de details van haar dagelijkse routine lijken geleid te hebben tot veerkracht en waardering, bewoning die de essentie van het thuisgevoel versterkt, zoals Gaston Bachelar zou zeggen. Zo is er de stoel waarin ze zit om naar de vogels in de tuin te kijken en de tafel waaraan zij en haar zoon elke zondag taart eten, een bescheiden rijhuis in Londen als de houder van een bijzondere choreografie. Hoe kan Lily deze eigenschap nastreven en omhelzen? Schuilt het gevoel van thuis zijn misschien gedeeltelijk in de kostbaarheid van het creatieproces zelf, het proces dat het voorwerp waarde geeft? Maar dit is Lewisham, een achtergestelde buurt in het zuiden van Londen. Er moest een gevoel van economische betaalbaarheid toegevoegd worden aan het stelsel dat het probleem aanpakt van een geïnflateerde huurwoning- en vastgoedmarkt en het feit dat veel Londenaars daadwerkelijk uit de hoofdstad geprijsd worden. Lily gebruikte dit gegeven, wat enkel omschreven kan worden als een wanhopige stand van zaken, in haar voordeel door een stedelijke strategie uit te werken die de strijd aangaat met de machtige vastgoedmarkt. De gemeenteraad of lokale collectieve groepen kopen Victoriaanse rijhuizen op die te koop staan op een perceel met duidelijk royale privétuinen. Ze maken de tuinen kleiner om plaats te maken in het midden van het perceel en vormen dit om tot een gemeentelijk park en andere diensten, zoals cafés, reparatiewerkplaatsen, informele kinderopvang en pensions. Zo wordt het gebied dichter bebouwd zonder te raken aan de bestaande structuren. Langzaam maar zeker ontstaat er in het midden van het perceel een nieuw gebied dat de residentiële monocultuur omvormt en zo een gemeenschapsgevoel bevordert dat geïsoleerde mensen, of verzwakte senioren, de mogelijkheid biedt om deel uit te maken van het stadsleven in hun achtertuin. Geïnspireerd door de informelere bouwpatronen die vaak teruggevonden worden aan de achterzijde van de woning bedacht Lily een systeem dat eenvoudige bouwtechnieken combineert met kenmerkend vervaardigde elementen en zo besparing en kostbaarheid doet samensmelten. En zo werd Lily’s werk ook voor ons kostbaar.

This is where Lily Benoit met Ellie, 83. Ellie spoke of her daily routine, her outings, but also about the importance of her home, where she spends a considerable amount of time. Was this the home where the old lady was trapped, or a heaven of peacefulness? Perhaps both, but slowness and dedication to the details of her daily routine seemed to have awoken resilience and appreciation, inhabitation augmenting the essence of home, as Gaston Bachelar would put it. There was the chair from which she can observe the birds in the garden and the table around which she and her son gather for cake every Sunday, an unassuming London terrace as the holder of a distinct choreography. How could Lily emulate and embrace this quality? Could the sense of home perhaps partially reside in the preciousness of the making process itself, bestowing quality upon the object? But this was Lewisham, a deprived district in South London. A sense of economical affordability had to enter the equation that dealt with the problem of an inflated rental and property market and the fact that many Londoners were effectively priced out of the capital. Lily used that fact, what can only be described as a desperate state of affairs to her advantage by devising an urban strategy that engaged with the forces of the property market. The local council or collectives would buy up Victorian terraces that came up for sale in a plot with overtly generous private gardens. They would reduce the size of the gardens to free up spaces in the core of the plot, making way for a communal park and other services, such as cafés, repair shops, informal day-care and guest accommodation. This would densify the area without erasing what was already there. Slowly, but steadily a new zone would emerge in the core of the plot that would transform the residential monoculture, nurturing a sense of community that would in turn enables isolated people, or impaired Senior Citizens to partake in urban life at the back of their gardens. Inspired by the more informal construction patterns that often reside at the back of the house, Lily devised a system that combined simple building techniques with distinctive crafted elements, merging economy with preciousness. And so it was, that Lily’s work became precious to us.

Anuschka Kutz over het eindwerk van Lily Benoit, laureaat International Master of Architecture Gent

Anuschka Kutz on the master’s thesis by Lily Benoit, laureate International Master of Architecture Ghent

Anuschka Kutz Begeleidend docent, Faculteit Architectuur Supervising lecturer, Faculty of Architecture

By Reducing the gardens to 15m we create an inner block: A space for housing or specific services. Each inhabitant can decide to offer a facility (informal daycare, gardening, workshop...) Public during the day,the block becomes porous and therefore offers new familiar paths through the neighborhood.

Phase 1 Isolated additions

Phase 2 Creation of courtyards

Evolution of the master plan 4

Phase 3 Connection of the courtyards

The Unfolded Home - Lily Benoit

Maximum height

10 m min

imum

A set of Rules - The construction must leave some space to the collective garden and leave 10 meters minimum to the existing victorian houses. - The windows and opening must preserve the privacy of other houses to a reasonable extent. Light sheds and semi transparent glass will be used to let the light flow in the houses. - The new additionsâ&#x20AC;&#x2122; height will be limited to the height of the victorian house - 10-11 meters high - in certain points, such as the connection with the street or to landmark side entrances. Otherwise, the height will be limited to two floors in order to conserve sunlight throughout the collective backyard.

the components The new houses are inspired by the existing informal constructions: the garden sheds. They are a collage of elements of different shapes, materials and functions. These components are mixed together to recreate different shapes Timber frame construction enables to limit the use of building material and transportation cost while offering flexibility

High pitched roof

Flat roof

One slope roof

Green house

The Unfolded Home - Lily Benoit

Tectonic details and sense of home 49

Materiality 50

The Unfolded Home - Lily Benoit

Sensory architecture 51

The Unfolded Home - Lily Benoit

De opengevouwen woning

The Unfolded Home

Het uitgangspunt van deze masterdissertatie is een interview met Elly, 83 jaar, die in het zuidoosten van Londen woont. Tijdens ons gesprek vertelt ze me over haar dagelijks leven en kan ik een glimp opvangen van haar dromen en wensen. In de loop van ons gesprek word ik geïnspireerd door de manier waarop ze geniet van haar rustige leventje en het gesprek doet me beseffen hoe belangrijk de details zijn die haar leven opvrolijken.

This master dissertation started by an interview of Elly, a 83 years-old resident of South-east London. Our discussion enabled me to dive into her everyday life and share a glimpse of dreams and wishes. Along tour conversation, I was inspired by the way she was enjoying her slow life and this discussion made me realise the importance of the details that brightened her life.

door Lily Benoit

by Lily Benoit

Om te begrijpen wat haar woning zo gezellig maakt, begin ik haar woonomgeving te analyseren. Ik ga na wat zou kunnen bijdragen aan deze intrinsieke interne kwaliteit: de materialen, de vertrouwde bouwkundige elementen, het licht, het uitzicht … Al snel wordt duidelijk dat het lichaam een centrale rol speelt in onze perceptie van architectuur. Deze analyse doet me besluiten dat voor iemand die het merendeel van zijn tijd thuis doorbrengt dit gevoel van ‘thuis zijn’ essentieel is. Ik wilde dan ook een ontwerp voorstellen dat opnieuw ruimte zou bieden voor dit intieme aspect dankzij een zorgvuldige selectie van materialen en bouwkundige details. De ontwikkeling van Elly’s wijk wekte een soortgelijke interesse op. De Londense vastgoedmarkt staat enorm onder druk en het tekort aan betaalbare woningen wordt steeds groter. De omgeving van New Cross Gate wordt vooral gekenmerkt door Victoriaanse huizen die heel populair blijven dankzij hun levenskwaliteit. Jammer genoeg zijn deze huizenblokken aan het verdwijnen: deze rijhuizen hebben een te lage dichtheid. Daarom worden ze gesloopt om de grond efficiënter te bebouwen met hoogbouw of grote woonwijken. Zo gaat het erfgoed van de wijk verloren. Dit project biedt een alternatieve oplossing: een Victoriaanse mutatie, om de dichtheid te verhogen door de stedelijke structuur meer complexiteit te geven. Enkele van de bestaande tuinen zijn tot 35 meter diep en deze ruimte biedt een enorm potentieel. Door deze ruimte opnieuw in te delen, zouden we meer huisvesting kunnen creëren, maar ook diensten aanbieden op initiatief van de bewoners en ook een grote tuin of een park aanleggen dat zou toebehoren aan deze gemeenschap. Een verbetering van de lokale stedelijke omgeving zou een grote impact hebben op het dagelijks leven van iedereen die geïsoleerd is wegens een gebrek aan mobiliteit, zoals Elly. Als haar huis opgenomen zou worden in een collectief systeem of in de buurt van zo’n systeem zou liggen, zou ze ergens naartoe kunnen, niet ver van huis, en een plaats vinden binnen een gemeenschap.

To understand what made her home so cosy , I started to investigate where she lived. I researched what could participate to this intrinsic interior quality: the materials, the familiar tectonic elements, the light, the view… quickly it became obvious that the body was playing a central part in our perception of architecture. This analysis led me to the conclusion that for someone who is spending most its time in its house, the sense of home is essential. Therefor I wanted to propose a design that would reintroduce this intimate quality thanks to a careful choice of materials and tectonic details. The evolution of Elly’s neighborhood stressed a parallel interest. London suffers from an extreme real estate pressure and an increasing shortage of affordable housing. Victorian houses largely characterize New Cross Gate’s landscape and remains highly popular because of their quality of living. Unfortunately, these blocks are disappearing : The density of these terraces are too low so they are pulled down to use the land more efficiently with high rises or large estates while destoying at the same time the borrow’s heritage. This project is an alternative solution : A victorian mutation, to increase density by bringing complexity to the urban tissue. Some of the existing gardens go up to 35m deep and in this space lies a great potential. Redistributed, it would enable the creation of new housing but also propose services that would spring from residents’ initiative, as well as a large garden or park that would belong to this community. For someone isolated by mobility like Elly, improving the local urban realm would have a great impact on her everyday life. If her house was to be incorporated in a collective system or located close to one, it would provide her a reachable escape from home and a place within a community. The unfolded home is not a specific master plan or house design but it’s a tool box. Rules, materials, details, structures and examples are in it but they leave some room for experimentations and above all choice. Raw materials and structures are standard (hence affordable) but each design is intended to be particular to each inhabitant.

De opengevouwen woning is geen specifiek masterplan of woningontwerp, maar een toolbox. Deze toolbox bevat regels, materialen, details, structuren en voorbeelden, maar die laten ook ruimte om te experimenten en, vooral, om te kiezen. Afgezien van de standaard (en dus betaalbare) grondstoffen en structuren, kan elk ontwerp specifiek aangepast worden aan elke bewoner.

This project embraces all scales, from the local urban realm to the door handle and celebrates distinctiveness.

Dit project omhelst alle schalen, van de lokale stedelijke omgeving tot de deurklink, en gaat voor verscheidenheid. Lily Benoit Laureate International Master of Architecture Ghent 55

As a democratic act the monumental structure focusses in remembrance of a national collective memory instead of the glorification of one single individual.

The Presidential Potlatch, An Archive of Anomalies - Sylvie Hagens De Presidentiële Barack Obama Bibliotheek in Chicago

The Barack Obama Presidential Library in Chicago

Martine De Maeseneer over het eindwerk van Sylvie Hagens, laureaat Internationale Master of Architecture Brussel

Martine De Maeseneer on the the master’s thesis by Sylvie Hagens, laureate International Master of Architecture Brussels

Een gedeelde lotsbestemming van verandering

“De Presidentiële Barack Obama Bibliotheek is evenzeer een opslagplaats van ideeën als een forum voor publiek engagement, uitwisseling en debat. Een plaats waar huidige en ververwijderde allianties, bijeenkomsten, herenigingen, seminaries, symposia, colloquia en voorverkiezingen georganiseerd worden, met als doel onze mogelijkheid tot het begrijpen en bijdragen aan de wereld te vergroten; en in dit proces zowel de wereld als onszelf te herschapen. Een centrum om, vanaf zijn grondvesten, rondom ons, een grotere democratie te bouwen.” “ De situering van de UIC campus in Chicago staat centraal in het verhaal van progressieve politiek in America, van rationele planning tot sociale hervorming, en legt een belangrijke grondvest voor de hedendaagse uitbreiding van dat verhaal en handelingen door de potentiële locatie voor de Presidentiële Barack Obama Bibliotheek binnen deze rijke historische context. http://presidential-library.uic.edu” “ Barack Obama contesteerde de status quo en bracht het ‘wij’ terug in de politiek. Hij blies het woord democratie terug nieuw leven in, door het te verbinden met participatie, met de vraag om als medeburgers de verantwoordelijkheid te nemen voor het politieke proces dat onze natie onderscheidt en onderbouwt, en de verandering wordt die we wensen te zien. “ Dit is onze gedeelde lotsbestemming van verandering” -uit het UIC programme voorstel Studio strategie Sinds het eind van de 19de eeuw, het begin van de 20ste eeuw groeide gestadig de idee dat vormen -niet langer- voortkwamen uit een mentale ‘back-up’ dewelke wij sinds heugenis erfenden; niettegenstaande werden ze gedacht als vitaal voor ons, lieten ze ons toe te spreken, te zien en te produceren. Het scenario dat in de plaats kwam was dat ‘vormen’ uit ons lichaam gevloeid waren, in de ruimte, in het ijle. Vervolgens kan men ook verstaan hoe de westerse fascinatie met pure geometrie verder weggleed van projectieve geometrie naar topologie, fluïdum en netwerken. In filosofie noemt met dit de neergang van de platonische volumes. Het is een beweging die plaats heeft en kan bemerken in de laatste eeuw. Desalniettemin blijft het beeld bestaan van een draagvlak, een doek, een envelope, op zijn minst een soort van achtergrond geluid, dat verder werkt achter of beneden het visuele en de realiteit. ‘Sui Generi’ diagrammen (een woord dat zeer aktueel was in de tweede helft van de jaren negentig) werken tegelijkertijd autonoom en generaliserend. Voor de architect/student is het van het grootste belang om deze vormen op te sporen, om er grip op te krijgen indien men wil weten in welke richting de architectuur beweegt, dit zowel op grensoverschrijdend als een lokaal ruimtelijk niveau. De studio verdiepte zich in een voortdurende zoektocht naar een uitgebreid veld van ‘patronen’, ‘motieven’, ‘logos’, ‘plots’, ‘timbres’. — Woorden met een architecturale weerklank - die uiting zijn van een brede sociale, culturele en politieke bewogenheid en bevlogenheid. Dit soort van (in)directheid werkt. Dit soort van architectuur toont zich aan ons alsof ze verspringt van de klassieke teneur van waarschijnlijkheid (‘ervan houden of niet’ …) naar een architectuur waar gedrag centraal staat (‘zich gedragen of niet’ …). Denk dan in de gegeven context aan de aanhaling ‘klikken of niet’ …, waar tekst, woorden, en tekens functies worden in een soort van digitale acrostichons - enkel, voorkom om ze aan elkaar te plakken met beelden als in gladde pittoreske city branding. Een verscheidenheid van case studies van prototypische bibliotheeksgebouwen (geintegreerd in hun respectievelijke omgevingen en context in de ruime zin van het woord) en theoretische essays, gekozen door de respectievelijke partners, garandeerden binnen de studio een kritisch en open debat omtrent het algemene thema en de aangeleverde resultaten. Sylvie Hagens ontwikkelde voor de buurt waar Martin Luther King opgroeide, Noord-Lawndale, een innoverend platform voor sociale interactie, waar de intrinsieke kracht van de leefgemeenschap centraal staat. Via de context van het Chicago grid, in de ruime zin van het woord, én een gemeenschappelijke grond die ze vond in de inheemse Amerikaanse cultuur, de Potlach (of uitwisselingsceremonie), ontwierp ze een architecturale instrumentendoos waaruit een nieuwe architecturale intelligentie voor de ‘bibliotheek’ oprees.

A Shared Destiny of Transformation

“The Barack Obama Presidential Library is as much a repository of ideas as it is a forum for public engagement, exchange, and debate. A place where live and remote assemblies, gatherings, rallies, seminars, symposia, colloquia, and caucuses are organized, increasing our capacity to understand and contribute to the world, and to reshape it, and ourselves, in the process. A center for building a greater democracy from the ground up.” “The location of the UIC campus in Chicago is central to the story of progressive politics in America, from rational planning to social reform, and establishes an important genealogy for the contemporary extension of that narrative and those practices by the potential location of the Barack Obama Presidential Library within this rich historical context. http://presidential-library.uic.edu Barack Obama contested the status quo and put the ‘we’ back in politics. He reinvigorated the word democracy by combining it with participation, demanding that, as fellow citizens, we take responsibility for the political process that distinguishes and sustains our nation, and be the change we want to see. This is our shared destiny of transformation.” - from the UIC programme proposal Studio strategy Since the end of the 19th century, the beginning of the 20th century the idea has gradually grown that forms -no longer- come forth out of a ‘mental back-up’ which is inherited since immemorial times, which was thought to be vital for us - enabling us to speak, to see and to produce. The scenario that has come in its place is where these ‘forms’ have fled along our body, into the open space, into thin air. As a result one can also understand how the western fascination for pure geometry descended over projective geometry to topology, fluidums, networks. In philosophy one calls that the downpour of platonic solids. It’s a movement that one can witness, happening in the last century. It’s a movement wherefrom generations of modern architects could not escape. But nevertheless the picture still stands of this carrier space, a canvas, an envelope, a kind of background noise at the very least that works further behind or below the visible and reality. Sui Generi ‘diagrams’, which is the word which was very much in vogue in the second half of the nineties, work at the same time more autonomous and more generalizing. For the architect/student it is paramount to chase these forms down, to get grip of them if one wants to know in which direction architecture is moving, as well as on a transpatial or spatial local level. The studio focused on a continuously search for a broader field of ‘patterns’, ‘motives’, ‘logos’, ‘plots’ and ‘timbres’. — Words with an architectural resonance - which are an expression of a social, cultural an political involvement and expertise at large. This kind of (in)directness works. This kind of architecture will demonstrate itself to us as it will jump from the classical adagio of likelihood (‘to like or not’ ...) to an architecture where behaviour stands central (‘to behave or not’ ...). Think then in the given context about the iteration ‘to click or not’ ..., whereby texts, words, characters become functions in a sort of digital acrostics: just, avoid to stick them together with images in a glossy picturesque of branding of a city. A variety of cases studies of prototypical library buildings (integrated in their specific surrounding neighbourhood and context at large) and theoretical essays, chosen by the respective partners guarantee a critical and open discussion of the general theme and the produced outcomes. For the neighborhood where Martin Luther King grew up, North-Lawndale, Sylvie Hagens developed an innovative platform for interaction, acknowledging the power of society itself. Via a context at large of the Chicago grid ànd a common ground found in the indigenous American culture, the Potlach, Sylvie constructed an architectural toolbox from which emerged a new architectural intelligence for the ‘library’. Martine De Maeseneer Begeleidend docent, Faculteit Architectuur Supervising lecturer, Faculty of Architecture

Franklin R. Roosevelt built the very Franklin R. Roosevelt built the very first Presidential Library in American first Presidential Library in American History. He stated that the papers History. He stated that the papers from his legacy should be preserved from his legacy should be preserved and made accessible to the public. and made accessible to the public. ‘To bring together the records of the ‘To bring together the records of the past and to house them in buildings past and to house them in buildings where they will be preserved for the where they will be preserved for the use useofofmen menand andwomen womenininthe thefuture.’ future.’ The ThePresidential Presidential‘library’ ‘library’isisnot notan an actual actuallibrary. library.Roosevelt Rooseveltdecided decidedto to call callhis hisPresidential Presidentialarchive archiveaalibrary libraryso so ititwould wouldsound soundless lessforbidding. forbidding.

THEN 1935) THEN(White (WhiteHouse Housegarage, garage, 1935) Storing, White House Garage 1935

Storing, White House Garage 1935

Glorifying: Bush Library, 2013 NOW NOW(George (GeorgeW. W.Bush BushPresidential Presidential Library Tripadvisor, Libraryvia viaArchitecture Tripadvisor, 2012) of ofPower or or thethe Power of of2012) Architecture Architecture Power Power Architecture

Glorifying: Bush Library, 2013

2626

potlatch potlatch 1.1.(Social (SocialScience Science//AnthroAnthropology pology&&Ethnology) Ethnology)AnAnthropol.aacompetitive competitiveceremonial ceremonial thropol. activityamong amongcertain certainNorth NorthAmerican American activity Indians,esp espthe theKwakiutl, Kwakiutl,involving involving Indians, lavishdistribution distributionof ofgifts giftsand andthe the aalavish destructionof ofproperty propertyto toemphasize emphasize destruction thewealth wealthand andstatus statusof ofthe thechief chiefor or the clan2.2.US USand andCanadian Canadianinformal informalaa clan wildparty partyor orrevel revel[from [fromChinook, Chinook,from from wild Nootkapatshatl patshatlaagiving, giving,present] present] Nootka anomalies 1.1.Deviation Deviationor ordeparture departure anomalies fromthe thenormal normalor orcommon commonorder, order, from form,or orrule. rule.2.2.One Onethat thatisispeculiar, peculiar, form, irregular,abnormal, abnormal,or ordifficult difficultto toclasclasirregular, sify:“Both “Bothmen menare areanomalies: anomalies:they they sify: have......likable likablepersonalities personalitiesbut buteach each have hasmade madehis hisreputation reputationas asaaheavy” heavy” has AstronomyThe Theangular angulardeviation, deviation, 3.3.Astronomy asobserved observedfrom fromthe thesun, sun,of ofaaplanet planet as fromits itsperihelion. perihelion. from archive 1.1.often oftenarchives archivesAAplace placeor or archive collectioncontaining containingrecords, records,docudocucollection ments,or orother othermaterials materialsof ofhistorical historical ments, interest:old oldland landdeeds deedsininthe themunicimuniciinterest: palarchives. archives.2.2.Computers Computersa. a.AAlonglongpal term storage area, often on magnetic term storage area, often on magnetic tape,for forbackup backupcopies copiesof offiles filesor orfor for tape, filesthat thatare areno nolonger longerininactive activeuse. use. files filecontaining containingone oneor ormore morefiles filesinin b.b.AAfile compressedformat formatfor formore moreefficient efficient compressed storageand andtransfer. transfer.3. 3.AArepository repository storage forstored storedmemories memoriesor orinformation: information: for thearchive archiveof ofthe themind. mind. the Collins English Dictionary – Complete and UnaCollins English Dictionary – Complete and Unabridged © HarperCollins Publishers 1991, 1994, bridged © HarperCollins Publishers 1991, 1994, 1998, 2000, 2003 1998, 2000, 2003

Location: North Lawndale, Chicago Location: North Lawndale, Chicago

‘We were founded on the idea everybody should have an equal opportunity to succeed. No matter who you are, what you look like, where you come from, you can make it. That’s an essential promise of America.’ Barack Obama

imagining the typical Presidental Library which is proud, defensive and self-absorbed

ever since the late 80s ‘The Mountain’ (a 23 acre brownfield in North Lawndale, West Side Chicago) was nothing more than a 25 m high illegal dumping site

the Chicago grid is used as a tool for the division of the land (distortion of proportion)

after a environmental remediation of the soil there is only ‘negative’ space left

The Presidential Potlatch, An Archive of Anomalies - Sylvie Hagens

actual content of the archive: unclassified textual records 573,33 m3 - classifified textual records 160,19 m3 - audio visual records 22,77 m3 - electronic records > 87 tb - artifacts & protocol gifts 300+ 61

â&#x20AC;&#x2DC;The city needs to be organised like a geometric labyrinth, which is planned regularity. It is only than when the city becomes a system of knowledge, a machine.â&#x20AC;&#x2122; Descartes

wide Aztec calendar stamped on a pure silver coin weighing one kilogram. 2. New Zealand, 2011: 11.5’’ x 4’’ traditional Maori weapon with a short broad-bladed club, made of the sacred greenstone, carved by Aden Hoglund, and contained in a 16’’ x 7’ sign on the front and silver bells on each side. 5. Czech Republic, 2009: Stainless steel watch with an accompanying historical booklet; brooch decorated with a red design; white ceramic dog bowl. 6. France, 2011: Crystal golf statuette by Baccarat, dep ry/tote bag, orange with a large white dandelion on the side; Book and CD, title: “G20,” by Laurence Jenkell. Book, title: “±5 Metres: Sos Editions Oceans,” by Joe Bunni. Book, title: “Around the World,” by Laurence Jenkell. 11’’ x 7.5’’ x 3’’ black leather embroidery on the sides made by Lancel. His and hers white, belted Dior bathrobes with “Dior” embroidered on the breast pocket. 8’’ x 13’’ x 18’’ black leather “Gra-Valise Petit Voyage” suitcase made by Lancel; 7’’ x 12’’ x 16’’ brown and orange leather p ss base, accompanied by a certificate of authenticity. Box of Duroc Danner chocolates. Perfumes from the town of Grasse. Chateau d’Estoublon olive oil. Men’s Dior hygiene products. 8. Germany, 2009: 14’’ x 14’’ Bauhaus chess set, with a lightly-colore silver Links Sweetie Bracelet with an “M” charm, enclosed in a black velvet bag and inside a cream colored box. One silver Links Sweetie Bracelet with an “S” charm, enclosed in a black velvet bag and inside a cream colored box. 13’’ bone-shaped chew t m precious and semiprecious stones, includes a 9’’ x 7’’ frame with a gold plaque. Diamond-shaped cufflinks, made from 10-karat white gold and inset with nine blue sapphires each, presented in a 5.25’’ x 5.5’’ x 2.5’’ wooden box. 12. Armenia, 2010: 16’’ tion box. Bottle of 100 year old Ararat brandy, presented in wooden presentation box. 13. Czech Republic, 2009: Gold medal created by the Czech mint featuring an image of President Obama. 14. Philippines, 2011: Bamboo bicycle, handmade by the t, presented in a rectangular wooden box that has “Graham’s Single Harvest 1961” carved into top and sides. Set of four Atlantis crystal wine glasses and one crystal decanter presented in 11’’ × 23’’ × 10’’ wooden box. Two bottles of Quinta de Noval 20 gal, 2011: Black leather briefcase and black leather portfolio, both with sterling silver pieces mounted on the leather engraved with “Barack H. Obama.” 19. Algeria, 2009: Four boxes of dates and twelve bottles of wine. 20. Zambia, 2010: 37’’ × 29’’ copp ttern; 16’’ x 27.5’’ framed artwork of the First Lady’s name in Mongolian calligraphy. Large Gobi Mongolian oatmeal-colored cashmere shawl. 23. Germany, 2011: Kramski putter set, includes: 35’’ HPP 340 putter with two protective club head covers, tea ool blanket. 25. Netherlands, 2009: Orange Batavus “Holland on the Hudson” bicycle with an extra bike seat. 26. Brunei, 2010: Lustre necklace with 1’’ × 1’’ inscribed “Globe Crest” pendant. 5 DVD box set, title: “The Day the Universe Changed.” 21’ box. Book on the Earth’s ecosystems. One Fanciful “Bountiful Buffet” gift basket. 11’’ × 5.5’’ Tozai brown glass vase with leaf designs. 12’’ × 8’’ ceramic jar with 13 ounces of “Di Camillo” biscotti. “Bonifanti” Panettone bread. Luci de Stelle 1000g, in blu ut shortbread cookies. 27. UK, 2009: Black and gold pen with a wooden pen holder, made from the wood of the HMS Gannet in Chatham; book entitled “Churchill and America” by Martin Gilbert; book entitled “Churchill: A Life” by Martin Gilbert; bo ’ x 60’’ Hermes cotton terrycloth beach towel, printed with umbrellas and towels beach scene. 7.5’’ handmade Forge de Laguiole letter opener with wooden handle in 9’’ brown leather case. Both are enclosed in a 14’’ x 2.5’’ x 1.5’’ black presentation box w Felipe Solis; one metal Aztec calendar on a wooden display stand. 31. Switzerland, 2012: 6’’ x 4’’ custom, solid oak music box by Reuge with dark stain, brass hinge, and brass parts. 32. France, 2012: 25’’ x 34’’ set of 20 engraved prints of the 2005 edition 09: Bronze replica of a sculpture by Edgar Degas, entitled “Halted Horse.” 35. Canada, 2012: 27’’ x 40’’ painting, title: “Enemy in Sight,” by P. Rindlisacher, depicting a naval scene from 1813. 36. Australia, 2011: Green and white 2GB iPod Shuffle. Sher h “Wood Works Gallery” sticker on bottom, presented in brown box with “Australia” sticker on top. 37. Switzerland, 2010: Longines silver-colored watch with brown band, presented in brown presentation box. Red leather dog collar and leash with silve “Flying Pigeon” electric bicycle. 40. Philippines, 2009: Set of white mother-of-pearl cufflinks with blue sapphires in 18 karat white gold in a box made from shells and leather. 41. Colombia, 2012: Silver figure representing oversized coffee bean. 29’’ long st Lady, carved in wood. 44. Tanzania, 2009: 3’ tall handcarved ebony wooden sculpture. 45. Italy, 2009: Francesco Basile gold watch. 46. Tunisia, 2010: 12’’ round silver-colored tree statue with scented black decorations, in a red presentation box. 47. J Celebrate” by artist Rene Jimenez, depicting a turkey’s face and neck, float-mounted in a red wooden frame. Large painting made up of nine panels titled “The Day and Night— in the White House” by Rene Jimenez, depicting Thanksgiving at the White H er with inscription, and lid with knob on top. 51. Brazil, 2011: 10’’ diameter wooden globe by Eduardo Eleuterio with a cutout of Brazil. Photo album containing 37 photographs of the President during his visit with President Rousseff of the Federative itton men’s business bag with luggage tag attached and embossed with “B.O.” 54. France, 2010: Three bottles of 1961 Chateau Bages wine. Two 9’’ × 13’’ leather folders with facsimile letters of credece presented by Benjamin Franklin to Louis XVI, Kin title: “Memoirs of Letters”. 57. Indonesia, 2011: Special edition book, title: “The Colors of Harmony: A Photography Journey” by Ani Yudhoyono. Two silver sculptures of birds mounted on a maroon velvet stand. One bird is 7’’ tall and 4’’ long and th by donor. 59. China, 2009: 39’’ x 49’’ wooden framed and matted fine silk embroidery depicting a portrait study of the First Family. 60. Mongolia, 2012: 41’’ long saber with 34’’ blade, silver filigree handle and sheath. 61. Ireland, 2010: Two first edition . Iraq, 2011: 12’’ x 8’’ silver tray, engraved with a scene of a palace, labeled “Iraq,” and floral and geometric decorative pattern. The tray is sealed under glass in a leather display case, all held in 13’’ x 9.5’’ x 2.25’’ leather box. 65. Vatican City, 2009: Large ey. 67. Russia, 2009: 4.5’’ × 5.5’’ gold-colored religious relic with a stand, in a brown wooden presentation case. 68. Brunei, 2011: Small enamel keepsake box. One bag of coffee. One candle. Six steak knives. Four Christmas mugs. Book, title: “The Fifty de from “Innervisions” Record by Stevie Wonder. 14’’ x 11’’ painting, title: “A Forest,” artist unknown. Small white keepsake box. Decorative shell display plate. 7’’ x 7’’ shell picture frame. 10’’ x 10’’ Chinese checkers plate. 15’’ x 15’’ glass plate with game with “G8 France 2011” on the top. Bottle of Christian Drouin Pays d’Auge. S.T. Dupont black and silver fountain pen, presented in a 8.5’’ x 4.5’’ black case. Six black glass goblets in a plastic display case and contained in a 30’’ x 18’’ red box; 14.35’’ tall b he front and “Barack Obama” engraved with several scenes of Deauville on the back, enclosed in 3.5’’ x 3.5’’ presentation box with a clear plastic display stand. 36’’ x 36’’ Hermes silk Deauville scarf, with design of a scene of horse race in gray, blue, and b ted in a 9’’ x 9’’ x 4’’ blue velvet box. 75. Germany, 2009: Black leather Montblanc briefcase. 76. China, 2011: Bronze 48’’ statue of Abraham Lincoln by the artist Yuan Xikun, includes a red leather booklet describing the gift. 77. Nigeria, 2010: Chris A eds”; one Johnstons cashmere sweater. 80. Honduras, 2010: Two gold-colored Milla Guirst Joyeros cufflinks with Mayan designs, presented in a yellow presentation box. 10.5’’ snakeskin purse with silver-colored plate and Mayan design 81. Russia, 2009: esident Obama. 86. Mongolia, 2011: Book, title: “Genghis Khan and the Making of the Modern World,” by Jack Weatherford. 19” tall bronze statue depicting a man riding a horse, on an 8.5’’ x 4.5’’ x 1.5’’ granite pedestal, presented in brown suede bag. ue congratulating the President on his election a wooden box. 23’’ x 11’’ ebony black rhino. 15’’ hand-etched bowl with an image of Africa and African animals. 90. Benin, 2012: 26’’ tall wooden royal seat from Benin. Ten samples of cloth made in Benin. eather book. Silver Waldmann brand pen from the 17th Meeting of Presidents of Central European States, enclosed in a 3.5’’ x 8’’ black leather box. 4.5’’ x 6’’ wall plaque of Paderewski, enclosed in a 7.5’’ x 8’’ blue box. Five bottles of flavored liquors by Australia, 2011: Book, title: “That Deadman Dance” authored by Kim Scott. Book, title: “Truth” authored Peter Temple. Book, title: “Breath” authored by Tim Winton. 22’’ x 13’’ framed collection of historic Australian ANZUS stamps. Custom-made, try with eagle and American flag design made by The Rug Company and enclosed in a canvas bag with teal and orange designs. 97. Israel, 2009: Bronze statue of a girl releasing a flock of doves. 98. Kuwait, 2009: Mother-of-pearl and lapis lazuli gilt bron e, 2011: Large, black Hermes golf accessory bag including set of lock and key, and extra strap in bottom compartment, presented in cream colored drawstring bag. 101. Japan, 2010: 5’’ titanium “SUSGallery” cup. 4’’ titanium “SUSGallery” cup. 3.5’’ titani ch Brullov, reproduction of a portrait of Alexander Pushkin’s wife; porcelain doll designed by Anastasia Chizhova; framed replica of the address by the people of North American States to Alexander II; reproductions of letters between Emperor Alexand Irrastreables, Artwork by El Nacho.” Two collared buttondown shirts, one white and one white with blue stripes. Round silver cufflinks by FCO OTERO. Wooden chest with lock housing five bottles of liquor. 104. Iraq, 2009: Two handwoven decorative d in wooden presentation case with a silver label. 107. Indonesia, 2010: Two wooden “Asta Kriya” shadow puppets. Two 19’’ × 16’’ framed photographs commemorating the First Family’s visit to Indonesia. Three-piece red and gold colored medals, prese Porter and text by H.D. Thoreau. Book, title: “Everyday Heroes,” by K. Fried. Book, title: “Where Miracles Are Born and Squandered,” by T. Lane. Two ceramic bowls with stars and stripes. Two ceramic mugs with stars and stripes. Cutting board. Potter kel plate with a black granite stone base, portraying men carrying a traditional home. 111. Palestinian Authority, 2009: 25’’ x 29’’ framed painting of a tree; eight books. 112. Panama, 2011: 14-karat gold bird-shaped cufflinks, presented in 3’’ x 2’’ x 1.5’’ blue miniature paintings depicting a small indoor gathering, presented in blue velvet presentation boxes. Three gold-colored cloth ornaments. 116. UK, 2011: 15 piece “Sun & Moon” china set, Traditional Arts, Ltd., in white with gold leaf accents, includes 9’’ on white matting, and enclosed in green presentation box marked “Ettinger London.” 117. Russia, 2010: Two 4’’ Imperial porcelain painted eggs with porcelain bases, presented in yellow presentation boxes. Book, title: “An Attempt at a Pictorial Account d on her back. 25’’ brass statue of a man wearing a conical hat and carrying a stick over his shoulders that suspends two water jugs, each jug and “rope” is detachable from the statue. 120. China, 2009: Porcelain sculpture of five oxen. 121. Sri Lanka, 201 box. Thinkashmir Scialli Charles black cashmere shawl. Plush stuffed animal. Two framed photo prints from the Providence Picture Frame Company. 28’’ × 23’’ dark brown wicker basket with white and red-colored bow tied to handle. Three scented Per brown presentation box. 124. China, 2011: Blue-glazed porcelain hand figurine with a small bird in a yellow display box. 125. Afghanistan, 2010: 312’’ × 117’’ burgundy and red carpet with intricate patterns and cream-colored fringe. 126. Jordan, 2011: s of authenticity for accompanying artwork. Goldpainted box containing bookmark and magnifying glass. Gold-painted box containing hand-written full version of the Star Spangled Banner in custom ink and calligraphy. Large gold leaf painted box hous box with red and black mosaic on top. Book, title: “The Mosaics of Jordan” 130. Azerbaijan, 2010: Set of two brass and crystal tea cups, presented in a blue velvet display case. 72’’ 49’’ Garabagh Magical Knots Azerbaijani rug made by AZER–ILME Co is Ancener. 133. Italy, 2009: Two men’s Belstaff jackets; one women’s Belstaff jacket. 134. Brazil, 2011: 51’’ x 40’’ digital C print photograph, by artist Vik Muniz, titled “Marat (Sebastiao),” depicting man using arranged items in the style of David’s “Dea black handbag with colorful stripes. 64’’ × 28’’ black lace shawl with white trim. Senegalese white shirt with black trim. Senegalese white linen robe with black accents. Pair of Senegalese white linen drawstring pants. 137. Jordan, 2011: 1’’ x 7’’ x 9’’ Porcelai nd orange pattern; Two books, title: “The Discerning Voice of the First Lady Rosmah” contained in cardboard book sleeves. 139. Mauritius, 2009: 30’’ x 41’’ wooden replica model of the USS Constitution; Swarovski crystal figurine entitled “Dalmally— 4’’ gray, blue, and green cashmere scarf, made by 1436 Erdos. 144. Ireland, 2011: Leather-bound book, title: “Daniel O’Connell: The Man who Discovered Ireland,” authored by Professor Patrick Geoghegan. 21.5’’ x 29.5’’ black and white photograph of ted in black box with “Fred Curtis Crystal” written on sides and on top. 145. Vatican City, 2009: Gilt framed and matted mosaic depicting St. Peter’s Square; decorative gold coin with the inscription “Benedict XVI Pont Max Anno IV” with the profile of deity on a gold-colored inlay. 26’’ × 124’’ white-patterned Tibetan shawl. 5.75’’ × 7.5’’ silver and cream-colored cardstock with written inscription. 147. Thailand, 2012: Stationery set of varying paper sizes, envelopes, and letter opener, held within painted The Semarangan Wedding Arts & Culture,” by Ineke F. Priyo. Book, title: “The Journey: Batik Pesisr from Semarang, Kendal, Demak & Kudu,” by Ieneke F. Priyo. Iwan Tirta private-collection shawl, men’s shirt, with blue, brown, and white Indonesian b landscape with limestone cliffs. 152. Turkey, 2010: 9.5’’ sterling silver Tombac Ottoman Collection portable writing set with pen and ink case. 11’’ × 5’’ 24-carat gold plated Tombac Ottoman Collection bowl. 153. Czech Republic, 2010: 14’’ hand-blown nd red embroidered crest. 156. Pakistan, 2010: 26’’ × 32.5’’ framed portrait of President Barack Obama 157. India, 2009: Burgundy rug with a foliate motif. 158. Chile, 2011: 5’’ tall condiment pot and a silver utensil, both made of Chilean silver. 159. K made of Olinala lacquer. 162. South Korea, 2012: Circular gold pin. Pink beaded bracelet. Three flower hair pins. Samsung digital camera. Security Summit silver coin. Samsung Galaxy Tab 10.1. 163. India, 2010: Book, title: “The Life of Mahatma Gandh er books. Two paperback books. Mara Fine Silver silver-plated tea caddie. 64 oz. fluted silver-plated pitcher. 9’’ Cricklewood crystal oval vase. 24’’ diameter tin plated copper tray. 4.5’’ bronze Sona vessel with gold finish and a blackened-aluminum resting ri egged candlestick holder on a 6.25’’ circular stone base, atop the three legs sits ring depicting a camel caravan and ram heads. 167. Laos, 2010: 20.75’’ × 32’’ framed silver-colored metal panel with an etching depicting a city in Laos. 168. New Guinea, 201 signed by six Irish poets. 171. China, 2011: 14’’ red and gold colored vase in red presentation box. 172. Mauritius, 2011: 35’’ x 26’’ oil painting, depicting the Rempart Mountain in the Republic of Mauritius, signed by “Ashley 2011,” in a silver frame with 148’’ brown and blue patterned rug. 175. Jordan, 2010: Three 13’’ glass vases with gold-colored stripes and wooden toppers, in black presentation boxes. 176. Thailand, 2010: 12’’ silver-colored tray with dragon-shaped handle, presented in a blue presenta ored by President Lee Myung-bak. 12.5’’ white porcelain plate, with painted images of the President and First Lady, contained within a 14’’ x 14’’ x 6’’ mahogany box with golden turtle latch and iridescent depictions of birds. 14’’ x 5.5’’ 10.5’’ black lacque rflies; small white and pink tea set; one green and blue glass jar in the shape of a kneeling water buffalo. 181. Trinidad and Tobago, 2009: Black Bosca leather briefcase; CD entitled “The Fifth Summit of the Americas 2009”; DVD entitled “Cepal Public nes, 2010: 12’’ × 8’’ brown accessory box with four silverplated bulls on bottom. 184. Saudi Arabia, 2010: Three Bijan silk tie sets with matching handkerchiefs in silk presentation boxes. Five Brioni silk tie sets with matching handkerchiefs in red presenta wo striped Eddia silk ties in pink presentation boxes. Blue Francesco Smalto silk tie in a pink presentation box. Blue Lanvin silk tie with matching handkerchief in a blue presentation box. 20’’ × 14’’ × 8’’ gray briefcase. 185. Singapore, 2009: 16’’ × 23.75’ esentation box. 186. Brazil, 2012: 32’’ x 39’’ framed cross-stitch art of the President and First Lady by artist G. Alves. 31’’ x 19’’ painting on wood, title: “Ensala,” by F. Galeno. 187. India, 2010: 30’’ × 42’’ painting of bodhisattva on black and gold-colore 4’’ × 7’’ silver-plated box with floral design and gold-colored flower with red stone, presented in a blue velvet presentation box. Book, title: “Najib: Beginning of a Legacy Commemorating One Year as Prime Minister of Malaysia” 189. Saudi Arabia, 201 ne. 191. Azerbaijan, 2012: 54’’ x 39’’ pure wool hand-woven rug artwork, title: “Magic Knots” in leather carrying bag. Blue, purple, and orange silk head shawl. 192. Ireland, 2011: CD, title: “Black is the Earth,” by artist Adele O’Dwyer. Book, title: “Livin x. Book, title: “Offaly History and Societies,” edited by William Nolan and Timothy P. O’Neil. 18-karat Sterling silver pendant and two necklaces, in green presentation box. Pen and ink artist’s depiction titled, “Church of Ireland at Templehorry, Welcome dallion with the Royal seal in a green leather display box; large brass and glass clock by Jaeger-LeCoultre in a green leather display case. 195. Ireland, 2011: 14.5’’ x 8.5’’ x 2’’ green copper Marquette, entitled “Equality Emerging” on gray marble base, enclo hilippines, 2012: 18’’ hand-woven Buntal fiber box with laminated rainbow shell lid and bone handle on a mahogany stand. 199. Pakistan, 2010: 8’’ × 5’’ sterling silver bowl, presented in a green presentation box 200. Jordan, 2010: Two 11.5’’ R & Y Au rative designs. 202. China, 2012: Basketball in custom red, white, and blue coloring, autographed by donor. 20’’ x 79’’ replica painting, title: “Five Oxen from the Tang Dynasty,” by H. Haung. 203. Palestinian Authority, 2009: Bottle of olive oil. 204. Ge ometric patterns. 206. Vatican City, 2009: 15’’ blue glass jar with a silver design. 207. Spain, 2010: 6.25’’ × 6.25’’ silver plate engraved with royal signature, in blue presentation box. 208. Afghanistan, 2011: 52’’ x 85’’ red Afghan rug with blue trim and wh ook entitled “Ancient Tales of Wit and Wisdom”; book entitled “The Puffin Treasury of Modern Indian Stories”; book entitled “A History of Ancient and Early Medieval India”; book entitled “The Gandhi Collection: History in the Making: The Visual A 2: Large, high-quality book, title: “Cien Años de Soledad,” by G.G. Marquez, with hand- drawn pictures presented in wood and canvas case. 215. Kyrgyzstan, 2010: 31’’ × 26’’ black and tan leather artwork of birds, trees, and other objects in a gold frame. 19. Italy, 2011: Book, title: “L‘Italia Unita: 150 anniversario Unita d’ Italia.” 220. China, 2010: 11’’ × 9’’ “Expo 2010 Shanghai China” blue vase with a floral pattern and image of the Shanghai skyline, in a presentation box. 10’’ × 8.5’’ framed “Expo 2010 with a floral design; book entitled “Meissen in Meissen.” 224. Russia, 2012: 8’’ x 11’’ silver chalice with ornate blue designs on bowl and base. 225. Japan, 2009: Mikimoto desk clock; black basketball jersey. 226. Indonesia, 2010: Nine paperback books ASEAN Summit and Related Summits, Bali—Indonesia, 17–19 November 2011” in gold lettering, accompanied by an ASEAN writing pad, a silver bookmark decorated with a “Bali Dancer,” an Indonesia 2011 lapel pin, and a Montblanc pen, all contain nesia November 2011.” 228. Italy, 2009: Large crystal table with an image of the American Flag. 229. India, 2011: 24’’ x 34’’ elaborate black rug with gold color and floral bead detailing. 230. Georgia, 2012: Traditional Georgian headpiece of black wool, ada, 2011: Basketball, signed by 2010–2011 Toronto Raptors NBA basketball team, in a 10’’ x 10’’ hardplastic display case, presented in a 14.5’’ x 22.5’’ green leather- bound box that has the Prime Minister seal on the top. 23.25’’ x 18.25’’ golden-framed 1 blue and white floral motif. 235. Mexico, 2011: Two volume set about the diary of Frida Kahlo, printed by the Bank of Mexico. This volume is a limited edition of 3000 for three Mexican art museums. Volume One: “Transcriptions,” bound in 1∕4 leath Qatar and reads, “Fight Against Corruption.” 237. Morocco, 2009: Nine books related to the history and culture of Morocco. 238. Morocco, 2011: 5’ x 4’ framed black and white photograph of a child looking down and wrapped in an American flag, give : Painting entitled “Mauritius—A Haven for Peace and Harmony,” by Daniele Hitie. 242. Czech Republic, 2012: 5’’ tall x 3.5’’ wide red etched Egerman crystal vase with four small feet and leaf designs. 243. Brazil, 2009: Silver tray with a floral design; c black striped soccer jersey. Personalized “Fluminenso” green and red soccer jersey with white collar. Personalized “FILA” black and white striped soccer jersey with black collar with “Neo Quimica Genericos” on the front. Personalized yellow Nike Braz perback book authored by Manuel Antonio de Almeida. Book, title: “A Alma Encantadora Das Ruas/The Enchanting Soul of the Streets,” by: Joao do Rio. Two sets of DVDs, title: “Unidade de Policia,” distributor: Governo Rio de Janeiro. 246. Denma ing candle in center; Wooden candle holder comprised of three rectangular figures on top of one another with white designs. 249. Russia, 2009: 50’’ x 62’’ rug with an image of President Obama. 250. Israel, 2010: 16’’ × 10.5’’ deluxe edition of hardcov th green velvet, has “the President” and “Barack Obama” embossed on top of a green name plate, contains a DVD titled, “Formula of Power” with the President’s picture on the front of the case. 19.125’’ x 17.8125’’ miniature enamel painting of the Mo ith “Tiffany Co” printed on top. 255. Thailand, 2012: Royal Bone Chinaware tea set. Framed photograph of President Obama and the Prime Minister. 256. China, 2012: 16’’ tall antique yellow vase with flower design. 257. Denmark, 2009: Book entitle en’s clothing including three shirts, two pairs of sunglasses, two skirts, one belt, one blazer, one pair of jeans, and two wooden bead necklaces. 260. China, 2009: 12.75’’ × 7’’ cylindrical “Franz Collection” vase featuring high relief blue iris leaves against a oup,” by V. Muradov. Six gold cups with blue and silver engraving. 263. Kuwait, 2010: 10’’ × 8’’ Christofle silver photo frame, in a brown presentation box. 2’’ Nieman Marcus picture frame. 264. Italy, 2009: 16.5’’ × 12’’ Pineider brown leather briefcase e Her Majesty and His Royal Highness. 266. UK, 2009: One framed photograph of Her Majesty Queen Elizabeth II; one framed photograph of Prince Phillip. 267. Singapore, 2010: Creative Aurvana Live! black headphones. Creative pocket video camer printed on top of cover. Black Fujifilm FinePix Real 3D W3 digital camera in a blue and black cardboard box. Black Fujifilm FinePix Real 3D V1 Digital Viewer, presented in black and blue cardboard box. 270. Russia, 2010: 10 Blu-Ray disc set with leath

’’ x 3’’ wooden presentation box. 3. UK, 2012: Custom Dunlop table tennis table with United States and United Kingdom decals, inscription, and paddles. 4. Mexico, 2009: Four bottles of tequila, presented in display boxes. Wooden trunk containing a silve picting a golfer with his iron pitched over his head in the moment before striking a ball. Crystal golf statuette by Baccarat, depicting a golfer with his iron out in front in a followthrough posture. Black Hermes golf travel bag with canvas cover and carrying s Presidential An Silver Archive Anomalies - Sylvie folding toiletry bag, made by Lancel. 200 Euro souvenir “G20” coin, in a blue protected sleeve, and housed inside a small blue packet with “Monnaie deThe Paris” written in goldPotlatch, on the outside. watchofwith black wristband madeHagens by B.R.M. 8’’ x 5’’ x 1’’ b purse with embroidery on the side made by Lancel; 7.5’’ x 11.5’’ black leather clutch purse made by Christian Dior. 17’’ tall Plexiglas sculpture, entitled “Wrapping Flag Candy USA,” depicting an upright “Tootsie Roll” with an American flag patterned wrap ed wood board and pieces carved into the shape of their allowed movements on the board, contained in a carrying box with sliding top, designed by Josef Hartwig. 9. Poland, 2011: Waterman Expert II black lacquer ball point pen with gold color trimming toy with United Kingdom flag. 11. Sri Lanka, 2011: Six pouches of coffee contained in a 14’’ x 9.5’’ x 5’’ wooden box, interior is red velvet and divided into six compartments, each containing a small wicker box, includes a depiction of the American flag w × 16’’ walnut chessboard with walnut and sterling silver chess pieces, presented in a wooden presentation box. Book, title: “He Flies Through the Air with the Greatest of Ease.” 9.5’’ dark green bust of author William Saroyan on brown stone base with ins Bambike Company. 15. Jamaica, 2012: Earthenware ceramic head sculpture by Jamaican artist. Gold lapel pin reading “Jamaica 1952–2012”. 16. Portugal, 2010: W&J Graham’s Port 1961 Single Harvest Tawny Port set, containing wine in red leather bottl 008 Vintage Porto wine. Bronze water-dog statue on wooden base 17. Spain, 2009: Book entitled “Barcelona & Catalonia”; framed currency entitled “The United Colonies, Four Dollars”, printed in Philadelphia in 1776 and documents of the Santa Fe Capi per fire screen of an eagle, made by Gastone craftsmen 21. EU, 2009: Graf von Faber-Castell “Perfect Pencil.” 22. Mongolia, 2011: Book, title: “The Secret History of the Mongol Queens,” by Jack Weatherford. Three Mongolian cashmere sweaters in pin al HPT 40 training console, HPS 30 Aim Aid set, book title: “The Kramski Putt Philosophy”. 24. Ireland, 2012: Crystal bowl centerpiece. 27’’ tall bronze statue of James Hoban. Certificate of President Obama’s Irish heritage. Two silver shamrock charm b ’’ × 12’’ black, unbranded, rubber container with rubber handles. 1.5 quart “Heath” brown teapot with copper handle and two matching mugs. 19’’ × 13’’ × 10’’ wooden trunk with metal decoration on top. Somma grey blanket with darker grey floral patter ue hexagonal box. Harney & Sons whole leaf tea, in silk satchels. Five 2.5 ounce Modern Alchemy votive candles, in black presentation box. Black display box containing scented D.L. & Company “Gingembre” candle in glass container. Island Heritage tin ook set entitled “Biography of Winston S. Churchill,” by Martin Gilbert. 28. Portugal, 2010: Antique gold-colored Museu de Marinha Portugal astrolabe with inscribed wooden stand, in a wooden presentation box 29. France, 2011: 10.2’’ x 7.1’’ Hermes o with Forge de Laguiole printed in white. It is a special G8 edition with “G8 France 2011, Nouveau Monde, Nouvelles Idees” and shape of the Eiffel Tower engraved. Box of chocolates. 30. Mexico, 2009: Book entitled “The Aztec Calendar and Other Sola n of the Turgot map of Paris. Beige patent personal items bag. Woven beige leather wallet. Beige leather tote bag. Sothys bath products. 33. Northern Ireland, 2010: 39’’ × 31’’ canvas of graffiti letters spray-painted on black gloss, title: “Twenty First Cent rrin Match Australian football. Red, white, and blue Western Bulldogs Australian Football League on a field jersey; Red, white, and blue “U.S. Footy” football jersey with “USA Revolution” on the front and “25” on the back. Handcrafted 2.5’’ x 4’’ x 6’’ Dra er-colored fastenings 38. Poland, 2010: 4.5’’ × 6’’ black and white ceramic Cmielow dog figurine, presented in a wooden presentation box. Book, title: “Fryderyk Chopin.” 2.5’’ × 3’’ circular miniature portrait of Chopin in a Burl Veneer frame. Two holiday g decorative sash. Hardcover book, title: “Un Pais de Opportunidades”. 42. Ireland, 2009: Limited edition copy of “Beowulf ”; painting entitled “Bogland” by Mark Dwyer; four books; limited edition Waterford crystal bowl. 43. Malawi, 2009: Two gilt fra Jordan, 2009: Six decorative ceremonial weapons presented in a glass case. 48. India, 2011: 20’’ octagonal white marble table top with design of inlaid blue and yellow flowers, and octagonal stand decorated with blue and red flowers. 49. Mexico, 2011: 31. House. 60 polychrome prints of the painting “The Day and Night—in the White House,” each in a white envelope with a black monochrome image of the U.S. Capitol. 50. Brunei, 2012: Silver filigree bowl with raised floral designs around the bowl, pedes e Republic of Brazil, photo album has a hardcover and a medal that reads “Republica Federativa do Brasil/15 de Nov. de 1889”. 52. Germany, 2009: Pair of 18 karat rose gold cufflinks in the shape of shields; Meissen porcelain tray. 53. France, 2011: 15’’ x ng of France, in 1778 and facsimile letters from Benjamin Franklin to Charles Gravier De Vergennes, dated 1781. 55. Ivory Coast, 2011: Traditional Chief ’s robe (Kita), from the Akan People. 56. Lebanon, 2010: 32.25’’ × 24.5’’ watercolor of Arabic callig he other bird is 4.5’’ tall and 6’’ long. Piece is encased in a 15.25’’ x 3.5’’ x 8.5’’ glass case and housed in a 17.25’’ x 5.25’’ x 10.75’’ orange decorative canvas box. Red hand embroidered batik scarf with a multicolor floral design. 58. Burma, 2012: 30’’ x 18’’ fr n volumes of William Yeats books, published in 1906 and 1907. 62. Ghana, 2009: Six pieces of kente cloth and two glass bead jewelry sets, each consisting of a necklace, earrings, and two bracelets. 63. Nigeria, 2011: 12’’ x 8’’ x 6’’ gold-colored bust of wo red linen portfolio containing ten lithographs of the fountains of the Vatican; Bible in a burgundy leather case; book entitled “Vatican City”; two children’s hats; children’s puzzle; children’s wrist watch. 66. Iraq, 2009: Large silver vase with images of palm y Year Career of Hollywood’s Greatest Costume Designer,” by J. Jorgensen. Glass “PEACE” plate. Small stainless steel tea infuser. Small stainless steel sugar bowl. Small stainless steel cream receptacle. Stainless steel coffee pot. 7’’ tall crystal candlestick. 14 board painted on it. Large brown basket. Set of three faux books in multiple colors. 69. France, 2011: Lacoste white classic men’s polo shirt. Limited-edition “HOPE” fountain pen and Ligne 8 lighter from S.T. Dupont, each in a cherry blossom design, an blue-gray glass sculpture of Bucephalus, Alexander the Great’s horse. 70. El Salvador, 2010: Four piece metal sculpture of Don Quixote and Sancho Panza on horses, by Alfredo Melara Farfan. 71. France, 2011: 3’’ gold coin, “Deauville” embossed with sc brown. 72. Canada, 2010: 17’’ sugar maple-wood bowl signed by Don Thur. 24’’ × 16’’ handcrafted glass tree in a green frame. 73. Finland, 2010: 9.5’’ blue glass bird, hand-blown by Iittala craftsmen. 74. Malaysia, 2011: 6’’ x 6’’ x 2.25’’ ornate pewter jew Aire gold cufflinks with centered citrine gemstone bordered by band of diamonds. 78. Gabon, 2011: 14’’ blue mask sculpture by Daum, on a 10’’ black and silver stand, enclosed in 34’’ x 16’’ x 13’’ red box. 79. UK, 2009: Book entitled “A Carnegie Antholog : Antique brass Samovar. 82. Japan, 2009: 16’’ x 27’’ framed Japanese calligraphy. 83. Turkey, 2009: Two cufflinks made by Sevan Bicakci; blue and silver glass vase. 84. Bulgaria, 2012: 9’’ diameter gold wreath of oak leaves and acorns. 85. Pakistan, 2009: 87. Egypt, 2010: 4.5’’ × 3.5’’ Bible in Arabic with metallic cross on cover. Book, title: “Our Common Christian- Islamic Heritage.” 16’’ × 16’’ white tote bag. 88. Czech Republic, 2011: 9’’ decanter, made of Czech glass, in a 7’’ x 10’’ red presentation box . 29’’ x 42’’ painting of Benin landscape, artist unknown. Ten samples Dutch cloth. 91. Czech Republic, 2009: Set of six handmade wine glasses, and a book entitled “The Story of Prague Castle.” 92. Poland, 2011: CD, title: “The Historical Recordings,” b y Nalewski Staropolskie. 93. Italy, 2012: Book, title: “Archimede Seguso,” by R. B. Mentasti. Parabolic glass bowl with gold coloring. 94. Malaysia, 2010: 32’’ × 34’’ traditional hand-woven portrait of President Obama. 32’’ × 34’’ traditional handwoven por authentic Akubra Cattleman hat tanmark brown, made of pure fur felt with dark brown leather trimmings. 17’’ x 17’’ framed black-and-white commemorative historical picture of a ship, with plaque commemorating 60th Anniversary of the ANZUS Allian nze box. 99. Tunisia, 2010: 20’’ × 16.5’’ high purple and yellow leather and wooden ottoman with brown wooden circular legs containing 16’’ × 6’’ and 14’’ × 4’’ purple and yellow wooden containers. Six bottles of Vieux Magon wine. Eight bottles of Tun ium “SUSGallery” cup. 2.5’’ titanium “SUSGallery” cup, presented in a wooden presentation box. 32’’ × 27’’ framed facsimile of letter written by President Abraham Lincoln to His Majesty the Tycoon of Japan in 1861. 102. Russia, 2009: Painting entitled der II and President Lincoln; lace tablecloth with twelve matching placemats; porcelain tea set made at the Imperial Porcelain Factory in Saint Petersburg. 103. Mexico, 2012: 10’’ black wooden coyote suspended in metal display box. Coca-Cola bottle decor e rugs; one framed portrait of a woman wearing a green dress; one framed portrait depicting two women and a man surrounded by birds. 105. Ukraine, 2010: White blouse with beaded floral design, in maroon velvet presentation box. 106. Peru, 2010: 54’’ × ented in a wooden presentation case with an honorary diploma. Three shirts. 108. Ghana, 2009: 31’’ x 47’’ portrait of President Obama with an American Flag. 109. Brunei, 2012: Scented candle. Pewter and silver picture frame. Book, title: “ Wildness Is the ry vase. Wooden bowl from Hawaii. Christmas wreath. Hanging stained glass sign reading “Obama 2012.” Glass plate painted with red and black checkerboard. Handcrafted painted game table. Large brown trunk. 110. Philippines, 2011: 7’’ tall Baynihan cen e leather jewelry box. 5’’ x 9’’ wood and sterling silver eagle sculpture. 113. Pakistan, 2009: Large cream-colored rug with fringes. 114. Greece, 2010: 7.5’’ × 1.5’’ sterling silver chain bracelet, in a navy presentation box. Variety of Korres liquid facial products. ’ x 9’’ x 5.5’’ tea pot with top, 5’’ x 4’’ x 3.5’’ creamer, 4.5’’ x 4’’ x 4’’ sugar cup with top, six 3.5’’ x 2.5’’ x 2.5’’ tea cups and six 5.25’’ saucers, all enclosed in blue 15’’ x 15’’ x 10’’ presentation box; 11’’ x 15’’ framed photograph of the Prince of Wales and Du of a Trip Across North America”. 118. Tunisia, 2011: 100’’ x 65’’ handmade traditional woven Tunisian rug, design is geometric and primarily red with black, yellow, white, and blue accents. 119. Burkina Faso, 2011: 27’’ brass statue of a woman carrying a 10: 20’’ × 20’’ painting of First Family in a wooden frame with semi-precious stones and a presentation plaque 122. Brunei, 2009: Four books. Fiorentina Italian leather backgammon set, presented in a 17’’ × 9’’ presentation box. Baccarat crystal figurine, pr rsian candles in individual 5’’ × 3’’ white boxes. 123. Indonesia, 2010: Book, title: “Exquisite Indonesia: The Finest Crafts of the Archipelago.” 80’’ × 152’’ red, blue, and tan batik cloth, presented in a brown presentation box. 80’’ × 152’’ red, teal, and tan b Two 11’’ sterling silver filing lamps with 10’’ shades, enclosed in 16’’ x 12.5’’ x 12’’ brown presentation box. 127. Italy, 2009: Large book of original artwork, photographs, and text by artist Marilena Ferrari, with a Renaissance- style stone carving cover. Go sing all items. 128. Colombia, 2012: donkey, Two woven, multi-colored fabric bags. Small woven handbag with beads and long handle. Book, title: “Silvia Tchesrassi photography,” by J.C. Obando. Book, title: “La grimas de America” by artist C.C. Daza. 129 o. Ltd., presented a matching red carrying case with inscription. Book, title: “Azar-ilma”. 131. Argentina, 2012: Silver ornament dagger in a black display box. 132. Haiti, 2009: 3’ x 3’ framed portrait of the President and First Lady by Petit-Bois Ancener; 5’ ath of Marat.” 135. Suriname, 2011: Book, title: “Suriname Discovered,” by: Toon Fey. Royal Mint 2000 Millennium 22 carat gold coin that reads “Suriname 100,000 Gulden” on one side, and “Suriname” on the other. 136. Senegal, 2010: 40’’ × 70’’ black in sculpture of Jordanian archway on a black pedestal, presented in dark brown and beige leather-topped box. 138. Malaysia, 2011: 36’’ x 94’’ purple batik with blue fringe, and a silver, green, orange, red, and blue pattern. 36’’ x 94’’ pink batik with white fr —Tropic Sun.” 140. Colombia, 2011: Sterling silver water jug and cup in a blue leather presentation box. 141. Japan, 2009: Five sterling silver cocktail forks; piece of orange decorative brocade cloth. 142. Italy, 2009: Oil on canvas painting entitled “Le Chan President John F. Kennedy addressing Irish Oireachtas, formatted in white matte board in a black frame. Fred Curtis Crystal presentation bowl with American flags engraved alongside a shamrock above inscription commemorating St. Patrick’s Day Shamr f Pope Benedict the XVI; booklet entitled “Instruction Dignitas Personae On Certain Bioethical Questions”; book entitled “Encyclical Letter Caritas in Veritate of the Supreme Pontiff Benedict XVI”; silver keychain. 146. Tibet, 2010: 30’’ × 54’’ multicolo d black wooden box. 148. Indonesia, 2011: Book, title: “The Footprints of Time: Menapak Waktu,” by Purnomo Yusgiantoro. Brown, white, and black bag with a black zipper, and a red and white ribbon rosette on front. Book, title: “Iwan Tirta Batik,” by batik design depicting birds. 149. Afghanistan, 2009: Large oval blue lapis bowl, presented in a blue velvet presentation box. 150. Turkey, 2009: 14’’ green glass vase with gold crescent and star designs, made by Palabahçe. 151. China, 2009: 3’ x 6’ wooden n Moser glass plate with 24-carat gold border. 154. China, 2010: 12.5’’ Jun purple and gray porcelain vase with a round wooden base, in a wooden presentation box. 155. Ukraine, 2010: 18’’ × 62’’ embroidered beige tapestry with red floral motif, presented Kazahkstan, 2010: 9.5’’ bowl made of silver, jasper, kahalong, and fianit, in a green and tan presentation box. 160. Russia, 2010: 83’’ × 43’’ framed oil painting of a carnival winter scene by K.V. Kiselev. 161. Mexico, 2009: Book entitled “The National Pala hi,” by Louis Fisher. 28’’ × 15’’ bronze-colored bust of Mahatma Gandhi. Brown and gold-colored photo album. 13’’ × 15’’ gold-colored “Diviniti” wooden frame and plaque of Rashtrapti Bhawan New Delhi India. 41’’ × 57’’ portrait of President Obama. ing. Knit purple blanket with orange and green fabric. 16’’ × 24’’ black tray 165. Brunei, 2011: 8’’ x 7’’ silver octagonal box with floral/leaf design, in glass case inside a yellow box with knob, and includes a pendant of the seal of Brunei Darussalam. 166. K 11: 29’’ x 8’’ x 15’’ ebony wood carving of a mask on four legs. 169. El Salvador, 2011: 20’’ x 18’’ x 5’’ wooden mask carved into shape of a jaguar head on a 24’’ x 12’’ x 5’’ wooden base with a gold-colored plaque on bottom describing the piece. 170. Irela h an engraved plaque. 173. Mexico, 2011: 13’’ tall beige clay ceramic vase with black and red designs made by Antonio Veloz, presented in green box with Mexican flag colored ribbons. Paperback Book, title: “Mata Ortiz Ceramics: Artes de Mexico, Numero ation box. 177. Russia, 2012: 8’’ x 10’’ painting of winter landscape, artist unknown. Book, title: “Rostov Enamels,” by V. Borisova. 178. Burma, 2012: Silver-tinted goblet with pointed lid and flower etchings. 179. South Korea, 2011: Book, title: “The Un er box inlaid with mother of pearl, and box is decorated with iridescent scenes of sailboats, birds, and scenery of the landscape of the Republic of Korea, both contained inside a 15’’ x 6’’ x 11.5’’ blue presentation box. 180. China, 2009: Large porcelain jar cations 2008”; five books about Trinidad and Tobago. 182. Russia, 2012: 13’’ tall x 17’’ diameter white porcelain vase with black and red divergent pattern and images of the White House and Kremlin on opposite sides, artist unknown. Photo book of the ation boxes. Black Brioni silk tie in a red presentation box. Stefano Ricci silk tie in a red and black presentation box. Blue and pink Stefano Ricci silk tie with matching handkerchief in a red and black presentation box. Five silk ties with matching handkerch ’’ metal panel with cityscape view of Singapore, presented in a wooden box with a plaque on the top that reads “APEC Singapore 2009.” 9.5’’ × 6.75’’ × 2.75’’ bronze abstract sculpture in a braided motif inscribed, “From the 2009 APEC Conference in Sin ed scroll, presented in a 36’’ blue presentation box. Red and gold-colored silk three piece Sari. 6’’ × 9’’ red and gold- colored beaded Sari handbag. 11’’ × 13’’ beige and gold-colored photo album. 13’’ × 9’’ blue booklet with floral pattern and gold plated im 10: 18.5’’ clock with a gold-colored horse and two palm trees on a green and silver-colored marble base, in a green presentation box. 190. Qatar, 2011: 30’’ circumference gold and silver base with silver statues of two wild goats and a tree with gold clock h ng Under the Hatch,” by Barry O’Riley. 34’’ x 70’’ flag of Offaly, in green, yellow, pink. Book, title: “Stories from a Sacred Landscape: Croghan Hill to Clonmacnoise,” by Caiman O’Brien. 8cm x 8cm x 20cm three dimensional model of High Cross at Burr e President Obama,” in a 46.5’’ x 34.5’’ black frame. 193. Thailand, 2009: Silver box imprinted with the insignia of the Kingdom of Thailand. 194. Saudi Arabia, 2009: Large desert scene on a green veined marble base featuring miniature figurines of gold osed in a 10.5’’ x 4’’ x 1.5’’ wooden box. 196. Indonesia, 2011: Hand-carved wooden sculpture in blue display box. 197. France, 2011: Set of seven Bonpoint Paris perfume, skincare lotion, and soap products presented in a rectangular zip up white box tha ugousti stingray and goldcolored candlesticks, presented in a stingray and mother of pearl presentation box. Two 4.5’’ × 4.5’’ stingray and mother of pearl jewelry boxes, in a stingray and mother of pearl presentation box. 201. Cambodia, 2012: 6’’ tall x 4’’ ermany, 2012: Book, title: “Berliner Philharmoniker: Im Takt Der Zeit,” published by the Berlin Philharmonic, including 12 compact discs featuring their historic concerts. Crystal Theresienthal candy dish. 205. Afghanistan, 2011: Large Afghan rug in mo hite tassels. 209. UK, 2011: Red leather-bound book, title: “A Selection of Papers From the Royal Archives 1834– 1897,” encased in a 19’’ x 16’’ x 2’’ red leather box. 210. Austria, 2012: Silver desk set by Rozet and Fischmeister. 211. India, 2009: Book enti Archives of Kulwant Roy.” 212. Turkey, 2011: 19’’ x 12’’ ornate silver serving tray with mirror inset, in a 20’’ 21’’ x 7.5’’ blue velvet presentation box. 16’’ x 5’’ 6’’ ornate silver serving dish in a 20’’ 21’’ x 7.5’’ blue velvet presentation box. 213. Turkey, 2009: 216. Italy, 2009: Book entitled “I Vetri di Archimede Seguso dal 1950 al 1959”; pair of blown glass candleholders and a glass fruit bowl. 217. Germany, 2009: Five Ascot ties in assorted colors and two Krefelder Seidentuch silk scarves. 218. Northern Irel 0 Shanghai China, Colorful China Pavilion Pin Set” 221. Azerbaijan, 2012: 2’ x 3’ rug in flower and octagon design and multiple colors. Six hand-cut crystal glasses with gold tinted base and handle. 222. Turkey, 2009: Silver bowl with a raised floral motif. 2 and eleven hardcover books about Indonesian history and culture. Two Periplus travel maps of Indonesia. 74’’ × 43’’ orange and black silk tapestry. 76’’ × 46’’ orange and black silk tapestry. 227. Indonesia, 2011: Black leather and multi-colored batik-boun ned in a gold-colored presentation box. ASEAN Summit green batik Leader’s shirt in orange, red, black, white, gold, and green. 31’’ x 23’’ framed oil portrait of the Chiefs of State who attended the East Asia Summit in Indonesia in November 2011 with th , silk, and gold embroidery. One copy of the Georgian constitution. Copy of Georgian declaration of independence in display case. 231. Bahrain, 2010: 8’’ × 10’’ Christolfe silver picture frame with a photograph of President Obama at a table with official 19th Century antique map of North America, surrounded by drawings of North American Indians, beavers, and other images, and drawn by Tallis & Co. 233. Burkina Faso, 2009: Three multicolored shirts and two full-length cloth garments. 234. China, her, is a Spanish language transcription. Volume Two: “Poems,” bound in full embossed blue leather, is a 92-page full-color facsimile of one of Kahlo’s diaries. 236. Qatar, 2011: 11’’ x 20’’ x 12’’ wooden display case containing a small sword, the top of the ven to commemorate the 10th Anniversary of the September 11th attacks. 239. Kazahkstan, 2010: 5.5’’ × 5’’ × 1’’ lacquered wooden box with “OSCE Kazakhstan 2010” label, containing a 2.5’’ diameter medallion of 199.37 gram gold alloy. 240. Italy, 200 ceremonial plaque; four CDs; two informational booklets. 244. China, 2012: 14’’ tall vase with lotus pattern in white and blue. 245. Brazil, 2011: Personalized “Penalty” white soccer jersey with one diagonal black stripe and “Electrobras” in blue on the fr zil soccer jersey with one horizontal green stripe across chest. Two DVDs, title: 5x Favela Agora por Nos Mesmos. Two DVDs, title: Orfeu. Book, title: “Memorias de um Sargento de Milicias/Memoirs of a Militia Sergeant.” Book, title: “Casa Velha/The O ark, 2009: 9.5’’ × 12’’ wood-framed photograph of Her Majesty and His Royal Highness. Set of two books on Danish history. 247. Croatia, 2010: Gena black three-piece suit 248. Jordan, 2011: Wooden candle holder comprised of two spheres on top of o ver book, title: “Great is Peace” 251. Saudi Arabia, 2012: 10’’ tall x 12’’ wide gold-plated clock with mother of pearl face and horse figure on the base. 252. Australia, 2012: Australian flag presented in custom box made of Australian wood. 253. Russia, 20 oscow Kremlin, enclosed in a copper frame. 254. UN, 2011: 9’’ diameter Tiffany & Co. Revere Pewter bowl, engraved with “Ban Ki-moon Secretary- General United Nations” on one side and the Secretary’s signature and United Nations logo on the other ed “Restoring the Balance”; book entitled “The Military Balance 2009.” 258. Turkey, 2012: Book, title: “President Abdullah Gul: In His Own Words.” 5’’ tall silver bowl with Turkish star and moon on top rim. 259. UK, 2009: Purple shawl made with Harri a cream color background. 261. China, 2009: 7’’ x 11’’ red and white porcelain vase by Franz with purple and pink flower design across the front. 262. Azerbaijan, 2012: Book, title: “Azerbaijan.” Book, title: “Azerbaijan: The Land of Tolerance.” Book, titl embossed with seal of the 2009 G8 Summit with a yellow dust bag and black handling gloves. Navy silk tie. Plastic watch. Book, title: “L’Aquila: Saving an Art City.” Office supplies with 2009 G8 Summit seal. Book, title: “G8 Now”. 265. Denmark, 2011: 65 ra. Creative noise cancelling earbud headphones. 268. South Korea, 2009: Two purple Samsung compact digital cameras. Two pieces of pink decorative brocade silk fabric. 269. Japan, 2010: One titanium cup presented in wooden box with “APEC 2010, N her cases, presented in a 32’’ × 17’’ wooden display box 271. South Korea, 2010: 8’’ × 4’’ Verizon Samsung Galaxy Tab SCH– 1800. Black Samsung headphones. Black Samsung Galaxy Tab stereo video cable. Black Samsung Galaxy Tab USB charging data

The Presidential Library/Archive can be seen as an indirect monument and even as a ceremonial space. Especially if we look at the tradition of the protocol gifts. Head leaders exchange gifts during state visits. This almost sacral act of exchanging gifts reminds us of the ancient tradition of giving potlatches. Here generosity brings honour to the giver, the more he gave the greater his prestige. These gifts are not owned by the President but by the public, so they should be treated as public good and be displayed in the archive.

The Presidential Potlatch, An Archive of Anomalies - Sylvie Hagens

De Presidentiële Potlatch – Een Archief van Anomalieën

The Presidential Potlach - An Archive of Anomalies

Vreemd genoeg spinnen PowerPoints met blikkerige commentaarstemmen nog altijd een verhaal van groene, harmonieuze, blije fantasiegemeenschappen en werken zo gewoon op de emoties van potentiële kopers. Deze projecten leveren gewoonlijk enkel een bijdrage aan een verdwijnende, onhoudbare vorm van stedelijke planning. Stedelijke investeringen zijn gewoonlijk niet meer dan infrastructuur of investeringen in de buurt via de bouw van grootschalige projecten die de stad zullen ‘helpen’ door een programmatische complexiteit te bieden. Architectuur wordt gedegradeerd tot een dienstensector, niet meer dan een pleister op de wonde. Het project heeft de architecturale ambitie om een nieuwe stedelijke toestand te creëren in plaats van een voorspelbare architectuur voor te schrijven als tegengif. Dit project is niet analytisch, maar wel een voorstel tot vorm. Tot nog toe waren presidentiële bibliotheken, de bouwwerken van politieke macht, altijd opgedragen aan het individu. Hier wordt het gedenkteken overschaduwd door de functie van de bezienswaardigheid. Maar zou het archief niet moeten stilstaan bij politieke aangelegenheden? Dat betekent niet bouwen voor een persoon, maar bouwen voor de wetten, de samenleving.

Strangely PowerPoint’s voice-overs with robotic voices are still selling ideas of green harmonious happy make-believe communities, merely playing on emotions of possible buyers. Most of these projects only contribute to an evanescent, non-sustainable way of doing urbanism. Urban investments are mostly equal to building infrastructure or investing in the area by building large-scale projects that will ‘fix’ the city by offering a programmatic complexity. Architecture is reduced to a service industry and becomes purely a symptom treatment. The architectural ambition of the project is to create a new urban condition instead of prescribing predictable architecture as an antidote. It is not analytical but instead it is a proposition for form. Until now the Presidential Libraries, the edifices of political power, have always celebrated the indi-vidual. Here the role of the attraction overshadows the memorial. Should the archive not reflect on political affairs instead? Which means not building to a person but building to the laws, the society.

by Sylvie Hagens

door Sylvie Hagens

De geschiedenis leert ons dat we veel kennis vergaren door lessen te trekken uit het verleden. Het archief is geen nieuw concept van het collectieve geheugen. Sinds de tijd van de oude Romeinen worden officiële wettelijke documenten bewaard in het tabularium. Hier wordt duidelijk dat de feitelijke macht van het archief schuilt in zijn geheimhouding, omdat dit van nature afgesloten is. Hoe kunnen we de inhoud weergeven zonder de inhoud te laten zien en zo dus stilstaan bij de aanwezigheid van de eeuwige afwezigheid? Een gebouw dat uitsluitend de eeuwigheid nastreeft met hoofdzakelijk onrechtstreekse gebruikers en geen zichtbare inhoud? Het autonome karakter van het project kan beschouwd worden als een kritiek op de voorspelbare, homogene aard van de huidige architectuur. In de architectuur wordt het voorwerp altijd gezien als onverantwoordelijk, maar kan het voorwerp in deze specifieke context geen generator zijn? Schuilt er potentieel in een extreme reductie? Een megavorm als een voortzetting van de Amerikaanse traditie van grootschaligheid, maar meer nog: een herinnering aan de kracht van het raster. Wat het raster van Chicago zo uniek maakt, is dat dit op een veel grotere schaal gecreëerd wordt dan de schaal van ontwikkeling. In 1830 werd de grond ingedeeld met het oog op landbouw, niet voor stedelijke groei en het raster werkt dan ook in verschillende vormen. Binnen dezelfde structuur kunnen zich verschillende anomalieën voordoen omdat het raster flexibel en elastisch is. Door een strikt opgebouwd klein raster voor te stellen, legt een aaneenschakeling van gangen de nadruk op het proces van bewaren en tonen van de presidentiële protocollaire geschenken.

As history has shown a lot of knowledge is received from learning from the past. The archive is not a new concept regarding collective memory; ever since ancient Rome the tabularium was the place to store official legal documents. Here it is clear that the actual power of the archive lays in its secrecy as it is closed by nature. How can we represent the content without the content being visible and thus reflect on the presence of the eternal absence? A building which only goal is to achieve eternity, with mainly indirect users and no visible content? The autonomous character of the project can be seen as a critique on the predictable, homogenous condition in architecture today. The object in architecture is always seen as irresponsible, but can the object in this particular context not be a generator? Is there a potential in an extreme reduction? A mega form as a continuation of the American tradition of massive scales but even more: a remembrance of the power of the grid. A unique quality of the Chicago grid is that it is made at a much bigger scale than the scale of development. In 1830 the land was divided on a agricultural base and not on urban development, the grid therefor works in different sizes. Different anomalies can happen within the same structure as the grid is flexible and elastic. By proposing a mini grid in a rigid manner, a sequence of hallways lays the focus on the process of conserving and presenting the Presidential protocol gifts. The apparatus of the archive becomes visible and triggers the emotion of the viewer by its mystic; the labyrinth encourages the ‘urban wanderer’ in each one of us. As a democratic act the monumental structure focuses in remembrance of a national collective memory instead of the glorification of one single individual, resulting into a shared destiny of transformation.

De inrichting van het archief wordt zichtbaar en wekt emoties op bij de toeschouwer door zijn mystiek. Het doolhof spreekt de ‘stedelijke zwerver’ in elk van ons aan. Als een democratische handeling concentreert de monumentale structuur zich op de herinnering aan een nationaal collectief geheugen en niet op de verheerlijking van één enkel individu en dat leidt tot een gezamenlijke bestemming van transformatie. Sylvie Hagens Laureate International Master of Architecture Brussels 67

PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT

2 68

Een Huis voor Ötzi - Jonas Vanbelle

Een huis voor Ötzi

A house for Ötzi

Jonas Vanbelle heeft de studie aangepakt van het Ötzi-museum in Bolzano. Ötzi is een 5000 jaar oud gemummificeerd lichaam dat gevonden is op een gletsjer in het hooggebergte van Zuid Tirol. Het ontwerp van Jonas Vanbelle vat dit gegeven aan om een overdenking te maken van de algehele cultuur, heden en verleden. Daarvoor hanteert hij een ruim scala van architecturale identiteiten die hij als een intrigerend ensemble samen brengt. Daarbij zijn tegenstellingen, een kelderverdieping ten aanzien van een toren en invlechtingen van verschillende architecturale tracés op een ingenieuze en eigenzinnige wijze verwerkt in het architectonische project. Jonas demonstreert zijn ruime culturele interesse en integreert deze op een bijzondere beeldende wijze in zijn project. De visuele kwaliteit van zijn project is gewoon uitzonderlijk en hoogstaand.

Jonas Vanbelle took on the study of the Ötzi museum in Bolzano. Ötzi is a 5,000-year-old mummified body that was found in a glacier in the Ötztal Alps, a mountain range in South Tyrol. Jonas Vanbelle’s design uses this event as an impetus to stimulate reflection on culture in general, both past and present. To this end, he uses a wide range of architectural identities that he brings together in an intriguing ensemble. His contradictions, a basement in relation to a tower and various interwoven architectural lines are ingeniously and idiosyncratically integrated in the architectural project. Jonas demonstrates his broad cultural interest and incorporates it in his project in an extraordinary visual fashion. The visual quality of his project is simply astounding and sublime.

Paul Robbrecht over het eindwerk van Jonas Vanbelle, laureaat Architectuur Gent

Paul Robbrecht on the master’s thesis by Jonas Vanbelle, laureate Architecture Ghent

Paul Robbrecht Begeleidend docent, Faculteit Architectuur Supervising lecturer, Faculty of Architecture

FRICTIE FRICTIE II

Vanuit de eerste frictie ontstond Vanuit de heteerste vervolgens idee frictie om een ontstond publiek vervolgens het waardoor idee om het een museum publiek plein te creëren plein te creëren waardoor het museum ondergronds moest gaan. Ondergrondse PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT ondergronds moestdiametraal gaan. Ondergrondse architectuur staat tegenover PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT architectuur staat diametraal tegenover bovengrondse want boven de grond bovengrondse want boven grond omkadert de architect leegte de en vormt omkadert de architect leegte en vormt zodoende ruimtelijkheid.Ondergronds zodoende ruimtelijkheid.Ondergronds echter moet de leegte uitgegraven echter moet de leegte tools uitgegraven worden. ‘Tectonische’ maken worden. tools maken nu plaats ‘Tectonische’ voor ‘geografische’. Frictie nu plaats voor ‘geografische’. Frictie ontstaat hier door de werkwijze en ontstaat hiervan doortwee de werkwijze en vormentaal architecturen vormentaalte van architecturen onderuit halen twee en toch weer te PRODUCED BY AN AUTODE onderuit teDehalen en tochkerken weer van te koppelen. monolitische PRODUCED BY AN AUTODE koppelen. monolitische kerken Lalibela inDe Ethiopië vormden hiervan de Lalibela in Ethiopië vormden hier de inspiratiebron. inspiratiebron. ‘Graven’ in de ondergrondse architectuur ‘Graven’ indat de ondergrondse betekent er telkens architectuur een ‘residu’ betekent dat er telkens ‘residu’ ontstaat. Hieraan is veeleenaandacht ontstaat. want Hieraan is veel van aandacht besteed het ‘residu’ elke besteed want het krijgt ‘residu’ elke ‘gravende’ handeling eenvan plaats in ‘gravende’ handeling krijgt een plaats in het project. het project.

PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT

PRODUCED PRODUCED BYBY ANAN AUTODESK AUTODESK EDUCATIONAL EDUCATIONAL PRODUCT PRODUCT

Bovengrond versus ondergrond. Bovengrond versus ondergrond.

FRICTIE II Wetenschap versus kunst Een volgende frictie ontstaat uit de zoektocht naar andere natuurlijke mummies. De Ierse dichter Seamus Heaney weidde een reeks van 6 gedichten aan het veenlijk. Heel vaak verdwijnt bij een mummie het menselijke aspect naar de achtergrond maar wat frappeert bij Heaney is dat het veenlijk als het ware een kunstobject wordt. Otzi is sinds 1991 tot op het bot onderzocht, men vergaarde zeer veel wetenschappelijke kennis over hem. Kan het nieuwe museum hem ook vanuit een andere oogpunt bekijken? Kan kunst PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT

een nieuwe invalshoek bieden en van Otzi terug een mens maken? In en rond het Otzi museum nestelen zich ruimtes voor kunst. Een tweede museum is geboren. De intentie is dat beide museums elkaar versterken, dat er een dialectisch proces start waarin wetenschap en kunst elkaar ontmoeten en be誰nvloeden en zodoende een veelzijdiger en correcter verhaal vertellen. Ongefilterde zichten, kunst, relicten naast archeologische objecten, of was het nu net andersom?

The Grauballe Man As if he had been poured in tar, he lies on a pillow of turf and seems to weep PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT

PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT

door Seamus Heaney

And his rusted hair, a mat unlikely as a foetus's. I first saw his twisted face

in a photograph, a head and shoulder out of the peat, bruised like a forceps baby, but now he lies

like a basalt egg. His instep has shrunk cold as a swan's foot or a wet swamp root.

perfected in my memory, down to the red horn of his nails,

His hips are the ridge and purse of a mussel, his spine an eel arrested under a glisten of mud.

with beauty and atrocity: with the Dying Gaul too strictly compassed on his shield,

The head lifts, the chin is a visor raised above the vent of his slashed throat

with the actual weight of each hooded victim, slashed and dumped.

PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT

the black river of himself. The grain of his wrists is like bog oak, the ball of his heel

that has tanned and toughened. The cured wound opens inwards to a dark elderberry place. Who will say 'corpse' to his vivid cast? Who will say 'body' to his opaque repose?

hung in the scales

PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT

DUCT

FRICTIE III

PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT

Voortbouwend op Ötzi en kunst dient zich de vraag aan of een kind zich in al zijn onbevangenheid zou thuisvoelen in dit museum. Deze ontwerpstap wil afrekenen met de marginale plaats die het kind vaak in een museum krijgt, weggemoffeld in een kelderruimte of een tussenverdieping. Hier krijgt het kind een autonome plaats én de status van een volwaardige museumbezoeker. Friederich Fröbel, een vooraanstaand Duitse pedagoog uit de 19de eeuw, bood hiervoor een zeer zinvolle aanzet, hij gaat ervan uit dat kinderen evengoed met abstracties kunnen omgaan dan volwassenen. Maar evengoed rijkt de eigentijdse Italiaanse designer Enzo Mari inventieve ideeën aan. Veel van zijn grafische werk zoals kinderspelen en speeltuinen vertrekken vanuit het kinderlijke talent dat vlot in staat is om abstracte vormen om te vormen tot een persoonlijk verhaal. Het museumontwerp neemt dit uitgangspunt ook op in zijn architectuur en plaatst zo het kind naast de volwassene. Het gaat nog een stap verder en herzet de volwassene impliciet op kinderhoogte.

pithouse constructie middle plateau cultuur gemaakt door Inheemse bewoners Canada

PRO

snede vertel p/h-ut 1:50

800 400

800

330

4800

330

770

1220

800

400

PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT

330

330 800

2400

800

330

800 5000

PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT

800

plan -I

PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT

plan -II

36m

FRICTIE IIII Materialiteit De materialiteit van het project vindt zijn oorsprong in een 4de tegenstelling: het blijvende versus het vergankelijke. Deze twee begrippen vertonen een frictie die onrijmbaar lijkt. In het geval van Ötzi wordt de frictie tot het uiterste gedreven want 5000 jaar na zijn dood is de man nog steeds niet vergaan. Vanaf zijn vondst houdt de technologie zijn tweede ‘leven’ kunstmatig in stand. Vandaar de interesse om het ontwerp rond deze twee uitersten te materialiseren. Het grijze in deze tegenstelling vinden we in de teksten van Robert Smithson, het werk van Simon Starling en Michael Asher en de begrippen ‘onderorde’ en ‘bovenorde’ van Willem Koerse. De materialiteit van het museum bouwt zich op rond de begrippen entropie en proces. Entropie Entropie komt tot uiting door materialen te kiezen die heel duidelijk verouderen en daar tegenover traag verouderende materialen te plaatsen.

-11.45m

Proces. Proces krijgt zijn fysisch antwoord in het gebruik van beton. Beton gieten gaat steeds gepaard met een proces. Eerst wordt een bekisting gemaakt, die wordt volgegoten met beton dat uithardt. Vervolgens verdwijnt de bekisting en blijft het negatief ervan staan. Het opzet is om dit proces doorheen het ontwerp voelbaar te maken. Bekistingen blijven staan/ verplaatsen zich en krijgen een andere functie. Of een bekistingen zo uitwerken dat er een specifieke afdruk in het beton achterblijft waardoor de toeschouwer de beide kanten van het proces met elkaar verbindt. De bouwput bestaat uit een secanspalen wand. Deze wand blijft zichtbaar doordat het museum zich loskoppelt van de wand. Zo treedt het museum in dialoog met de begrensde context.

FRICTIE IIII

Ötzi werd onvergankelijk door een vreemde verwringing van zijn vergankelijkheid. Door het Materialiteit proces van natuurlijke mummificatie bleef hij Een betonnen hoofdstructuur bijvoorbeeld staat 5000 jaar bewaard in een gletsjer. Nu bezoeken Proces.mensen hem dagelijks. De materialiteit hetaangevuld project vindt honderden voor het blijvende en van wordt met zijn een oorProces krijgt zijn fysisch antwoord invan het gesprong in een 4de tegenstelling: het blijvende is een momentopname fijne staal-, aluminium- of houtstructuur die Dit museumbezoek bruik van beton. Beton gieten gaat steeds versus het vergankelijke. Deze twee begrippen één uur. Door het museum in dialoog te plaatsen geheel fragiel en tijdelijk oogt. paard een proces. Eerst bekisting vertonen een frictie die onrijmbaar lijkt. In het (on)met vergankelijkheid vanwordt Ötzi,eenverstDeze twee uitersten kunnen we omschrijven als met de gemaakt, die wordt volgegoten met beton geval van Ötzi wordt de frictie tot het uiterste boven- en onderorde van Willem Koerse. De erken ze elkaar. Het museum ademt mee op het dat Vervolgens verdwijnt de bekisting gedreven want 5000 jaar na zijn dood is de man ritmeuithardt. van de man van ijs. Deze symbiose tracht en onderorde is het blijvende dat bijna niet vergaat. blijft het negatief ervan staan. nog steeds niet vergaan. Vanaf zijn vondst houdt de museale ervaring van de toeschouwer te verDaarop en tussen komt de bovenorde als het tiHet opzet is om dit proces doorheen het ontde technologie zijn tweede ‘leven’ kunstmatig sterken. jdelijke dat het blijvende bekleedt. in stand. Vandaar de interesse om het ontwerp werp voelbaar te maken. Bekistingen blijven staan/ verplaatsen zich en krijgen een andere rond deze twee uitersten te materialiseren. Het grijze in deze tegenstelling vinden we in de functie. teksten van Robert Smithson, het werk van Si- Of een bekistingen zo uitwerken dat er een mon Starling en Michael Asher en de begrippen specifieke afdruk in het beton achterblijft waardoor de toeschouwer de beide kanten van het ‘onderorde’ en ‘bovenorde’ van Willem Koerse. De materialiteit van het museum bouwt zich op proces met elkaar verbindt. De bouwput bestaat uit een secanspalen wand. Deze wand blijft rond de begrippen entropie en proces. zichtbaar doordat het museum zich loskoppelt van de wand. Zo treedt het museum in dialoog Entropie Entropie komt tot uiting door materialen te met de begrensde context. kiezen die heel duidelijk verouderen en daar tegenover traag verouderende materialen te Ötzi werd onvergankelijk door een vreemde verwringing van zijn vergankelijkheid. Door het plaatsen. proces van natuurlijke mummificatie bleef hij Een betonnen hoofdstructuur bijvoorbeeld staat 5000 jaar bewaard in een gletsjer. Nu bezoeken voor het blijvende en wordt aangevuld met een honderden mensen hem dagelijks. fijne staal-, aluminium- of houtstructuur die Dit museumbezoek is een momentopname van één uur. Door het museum in dialoog te plaatsen heel fragiel en tijdelijk oogt. Deze twee uitersten kunnen we omschrijven als met de (on) vergankelijkheid van Ötzi, verstboven- en onderorde van Willem Koerse. De erken ze elkaar. Het museum ademt mee op het onderorde is het blijvende dat bijna niet vergaat. ritme van de man van ijs. Deze symbiose tracht Daarop en tussen komt de bovenorde als het ti- de museale ervaring van de toeschouwer te versterken. jdelijke dat het blijvende bekleedt.

PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT ED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRODUCT

PRODUCED BY AN AUTODESK EDUCATIONAL PRO -11.45m

Een Huis voor Ötzi - Jonas Vanbelle

Een huis voor Ötzi

A house for Ötzi

door Jonas Vanbelle

by Jonas Vanbelle

Een museum voor Ötzi. De man van ijs stierf 5000 jaar geleden en herrees als natuurlijke mummie uit een gletsjer niet ver van Bolzano. Het mysterie rond zijn persoon heeft een enorme aantrekkingskracht voor iedereen die hem onderzoekt en bezoekt. Bolzano of Bozen Deze twee namen voor één stad kondigen meteen aan dat het een plek is van tegenstellingen en verschillen. We staan op Italiaans grondgebied met een Oostenrijkse geschiedenis, de cultuur is Duits terwijl we in het Italiaans aangesproken worden. Een fascistisch verleden tekent ook nu nog de stad. Net deze tegenstelling die ook het ‘fundament’ van deze stad vormt, zorgt voor een unieke kleur. Het begrip compromis krijgt op deze plaats een gezicht. Daar waar wit en zwart elkaar vinden ontstaat er een prachtig en veelzijdig grijs dat afwisselend meer naar wit of zwart zal nijgen. Vertrekkende vanuit dit fundamenteel controversieel gegeven wordt het ontwerp een zoektocht naar het grijze. Het ontwerp bouwt telkens een spanning op tussen twee frictieve opponenten. Wit en zwart zijn aanvankelijk tegenpolen maar een compromis levert een onverwacht mooi grijs op dat ook een ruimtelijke vertaling krijgt. Gaandeweg dienen zich kernfricties aan waarrond het museum vorm krijgt. De eerste frictie ontstaat op de site zelf. Het nieuwe museum voor Ötzi is voorzien op het binnenplein van het huidige Museo Civico. Op deze plek worden de tegenstellingen die de stad tekenen geografisch zichtbaar. Aan het binnenplein van het Museo Civico grenst een gaanderij die deel uitmaakte van het fascistisch masterplan voor Bolzano ten tijde van Mussolini. Kenmerkend voor deze stadsuitbreiding zijn de sterk doorgedreven symmetrische lanen en strenge assen met rechte bouwblokken volgens een duidelijk grid. Het gebouw dat de binnenplaats omsluit staat in schril contrast met deze strakke gaanderij. Het is een punt van waaruit je het oude Duitse stadsgedeelte kunt binnenwandelen met zijn kleine straten die uitgroeiden tot een organisch stadsweefsel. Net op dit snijpunt vindt Otzi zijn laatste rustplaats. Aan deze inplanting trekt zowel Bolzano als Bozen. Zonder echter een kant te kiezen, wil het ontwerp een plek creëren waar beide ‘steden’ kunnen gedijen. Dit betekent respect voor het verleden maar evengoed de durf om vernieuwende compromissen uit te werken. Vanaf het begin was het duidelijk dat het museum een verbinding en rustpunt moest worden tussen Bozen en Bolzano. De primaire frictie loste zodoende op en liet vier nieuwe fricties ontstaan. Deze vier komen in deze publicatie kort aan bod via één of twee beelden en een korte beschrijving. Elke frictie of ontwerplaag wordt onderbouwd met referenties die bewust buiten de architectuurdicipline liggen. Deze referenties komen zowel uit het eigen interesseveld maar evengoed reikten docent, mentor, familie, vriendin of vrienden boeiende invalshoeken aan.

A museum for Ötzi. The iceman died 5,000 years ago and rose again from a glacier close to Bolzano as a natural mummy. The mystery surrounding his person has an enormous attraction for everyone who studies and visits him. Bolzano or Bozen These two names for one city communicate at once that it is a place of contrasts and differences. We are on Italian territory with an Austrian history; the culture is German, while we are spoken to in Italian. A fantastic past still characterises the city today. It is precisely this contrast that constitutes the basis of this city and provides a unique flavour. The concept of compromise takes shape here. Where black and white come together, a beautiful and variegated grey is created that will sometimes tend more toward white and sometimes more toward black. Taking this fundamental controversial fact as a point of departure, the design becomes a quest for grey. The design builds continually on the tension between two fractious opponents. Black and white is originally opposites, but a compromise produces an unexpected attractive grey that also has a spatial translation. Little by little, central frictions become apparent around which the museum gains its shape. The first friction begins on the site itself. The new museum for Ötzi will be located on the inner square of the present Museo Civico (South Tyrol Museum of Archaeology). The contrasts that characterise the town are geographically visible on the site. A gallery that was part of the fascist master plan for Bolzano under Mussolini borders the inner square of the Museo Civico. The imposing symmetrical avenues and the severe axis with upright housing blocks on an unmistakable grid are characteristic of this urban expansion. The building that encloses the inner square stands in sharp contrast to this stern gallery. It is a point from which you can wander into the old German part of the town with its narrow streets that have developed into an organic urban web. Ötzi’s final resting place is precisely at this intersection. Bolzano and Bozen come together at this location. Without actually choosing one side in particular, the design seeks to create a spot where both towns can flourish. This involves respect for the past, but at the same time the daring to develop innovative compromises. It was clear from the beginning that the museum had to be a connection and a haven between Bozen and Bolzano. The initial friction was resolved in this way and gave birth to four new frictions. All four of these will be dealt with briefly in this publication through one or two images and a short description. Every friction or design plague is substantiated with references that are consciously outside of the discipline of architecture. These references come from personal areas of interest, but lecturers, mentors, family and friends also came up with fascinating perspectives. Jonas Vanbelle Laureaat Architectuur, Gent Laureate Architecture Ghent

The Fourth Wall Of Architecture - Bart Decroos

The Fourth Wall of Architecture

Deze Masterproef bestaat uit de video “Thomas More Development Group - The Fourth Wall of Architecture - Promotional Video” (9:29) en een boek “The Fourth Wall of Architecture, Promotional Brochure”(110 p.). Beide vullen elkaar aan. Het boek (of thesis) verduidelijkt de samenhang en verwijzingen tussen theorie en enkele kortverhalen, terwijl de film de relatie tussen de kortverhalen en de ruimtes toont.

This master’s thesis consists of the ‘Thomas More Development Group - The Fourth Wall of Architecture - Promotional Video’ (9:29) and a book ‘The Fourth Wall of Architecture, Promotional Brochure’ (110 pages). The two are mutually complementary. The book (or thesis) clarifies the cohesion and references between theory and several short stories, whereas the film depicts the relationship between the short stories and the spaces.

Thierry Lagrange over het eindwerk van Bart Decroos, laureaat Architectuur Brussel

Thierry Lagrange on the master’s thesis by Bart Decroos, laureate Archtiecture Brussels

Het geheel werd op een compromisloze wijze aan de jury gepresenteerd. Eerst de video en dan de overhandiging van de thesis. Op verzoek van de jury gaf Bart een kort woordje uitleg bij het boek. Het typeert Bart om dit zo te brengen. De jury waardeerde het werk unisono. Belangrijker dan dit vrij unieke moment is dat de compromislooheid reeds aanwezig is in de inhoud van het werkstuk. Bart is er in geslaagd om een maatschappelijk fenomeen, de ontwrichte relatie tussen beeld en realiteit in onze gemediatiseerde samenleving, die zich dus ook manifesteert in onze discipline, vast te nemen en met de nodige luciditeit en intelligentie als onderzoeks- en ontwerpthema te gaan behandelen. Hij schrikt hierbij niet terug om de fascinerende grens op te zoeken tussen fictie en architectuur. Hij doet dit door zich als schrijver van kortverhalen en als architect te manifesteren. Bart behoudt het overzicht en weet dit onderzoeksmatig verder te analyseren. Het resultaat is een intelligent en creatief voorbeeld van ontwerpmatig onderzoek. In naam van de begeleiding kan ik stellen dat we gelukkig zijn met dit resultaat van een masterproef.

The work was presented to the jury in an uncompromising manner. First the video was screened, after which the thesis was handed over. Bart provided a brief explanation about the book at the jury’s request. This approach is characteristic of Bart. The entire jury appreciated the work. More important than this relatively unique moment is the fact that the lack of compromise is already present in the content of the piece. Bart succeeded in grasping a social phenomenon, the distorted relationship between an image and the reality in our mediatised society, which also manifests in our discipline, and in handling it with the necessary lucidity and intelligence as a research and design theme. In doing so, he does not recoil from seeking the fascinating boundary between fiction and architecture. He does this by becoming a short story writer and an architect. Bart maintains an overview and knows how to perform a more detailed analysis from a research perspective. The result is an intelligent and creative example of design-based research. On behalf of the supervisors, I can say that we are delighted with this result for a master’s thesis.

Met dit werk heeft Bart de basis gelegd voor een bijzonder type project. Dat van de architect die op een eigengereide wijze in zijn pen kruipt en daarbij niet vergeet dat hij een architect is die met zijn eigen architecturale blik naar onze maatschappij kijkt. “Delirious New York” van Rem Koolhaas en “Ringcultuur: een studie naar het ringmechanisme” van Willem-Jan Neutelings zijn iconische voorbeelden in dit genre.

Bart has laid the foundations for a special type of project with this work. That of the architect who takes up the pen in a headstrong manner without forgetting that he is an architect observing our society from his own architectural perspective. ‘Delirious New York’ by Rem Koolhaas and ‘Ring culture: a study of the ring mechanism’ by Willem-Jan Neutelings are iconic examples in this genre.

Wie weet heeft Bart de basis gelegd voor een gelijkaardig project waar hij de komende jaren aan kan werken. Thematiek, wijze van aanpak en luciditeit zijn aanwezig om hierin te slagen.

Who knows, perhaps Bart has laid the foundations for a similar project on which he can work in the future? The theme, style of approach and lucidity are all available for him to achieve success.

Thierry Lagrange Begeleidend docent, Faculteit Architectuur Supervising lecturer, Faculty of Architecture

Bart Decroos

Fig. 1a: The copy without original - day

Fig. 1b: The copy without original - night 4

The FourthThe WallFourth Of Architecture Bart Decroos Wall of -Architecture

Fragment: The most photographed suburban neighbourhood Nobody remembered when the first tourists started roaming our

[1] The act of reducing the front door to its image

streets. One day they were there, and ever since it has been impossible

refers to the notion that the representational

to imagine our neighbourhood without them.

function of the front side of the house today

That morning, I stood in the doorframe, watching the woman I lived with.

becomes increasingly undermined by developments in

“I saw one of those tourists again,” I said, “right outside our front door, taking photographs of our mailbox.” [1] (Fig. 1a, Fig. 1b)

communication

technology:

“Before

the

introduction of the mobile phone and the virtual mailbox (the e-mail address), fixed physical places

She was at the kitchen sink, washing her cereal bowl, using a

were necessary to contact each other. These fixed

soapy bare hand to scour the edges. The radio was playing in the

places (the place where people lived and worked)

background, one advertisement after the other.

or addresses had a significant social role, they

“Available for a limited time,” the radio said, “Only with optional megabyte hard disk.”

were the anchor points of communication: the places where you could go see someone or wait for

“Mega-byte-hard-disk,” Charlotte said. [2]

someone. The mobile phone, wireless internet and

Our daughter sat at the breakfast table, talking to no one in

the miniaturization of the archive (the memory

particular. She was almost four, and had recently started to repeat

stick) make it possible for people to be contacted

voices on the radio or television.

at any moment and to have all information at

“I know, I saw him too, at Rem’s house,” she said, “I almost felt

all times. The developments in communication

pity for him, trying to level his tripod with his bare fingers in this

technology resulted in a disconnection of the house

cold weather.”

from the public, which ultimately undermines

I watched Jane place the cereal bowl back on the shelves, before she

the representational function of the house.” See

approached me and squeezed herself past me through the doorframe,

Verschaffel 2010 [2006]: 146–147. [Eng. Trans.:

almost touching me. (Fig. 2)

Bart Decroos]

After a marriage of six years, we had decided to divorce. We still shared the house, for financial reasons, for our daughter, for

[2] The character of Charlotte is used to emphasize

convenience. Jane kept the master bedroom and I moved into the

the continuous presence of mass media in Western

guest room, which was planned to be the bedroom for our second

society and the role it serves in (unconsciously)

child. We made agreements about the use of the bathroom, about

establishing a worldview. The words and phrases are

visiting friends, about the fact that one-night-stands couldn’t have

references to DeLillo’s White Noise, which explores

breakfast, and about Charlotte. [3]

the pervasiveness of mass media more in detail. See

Later, when I went back upstairs, I saw the tourist again through

DeLillo 2011 [1985]: 131.

the window at our front door. He saw me as I stood staring at him. He smiled and started walking along the side of our house, towards

[3] The housing situation of a divorced couple in

the garden, undisturbed. We were the characters in the story he was

a suburban single-family home introduces a script

here to photograph, nothing more.

error in the clichéd scenario of the happy family life, depicted in the advertisements for this type of housing.

Bart Decroos

Fig. 2: A doorframe for two people with emotional tension

Fig. 3: Itâ&#x20AC;&#x2122;s always sunny in the real-estate advertisement 6

The FourthThe WallFourth Of Architecture Bart Decroos Wall of -Architecture

Our house was built as part of a large development plan, designed

[4] The character of Rem K. is used as a device

by one of the bigger real estate developers around. We had received

to introduce comments on the architectural setting

brochures about the project through the mail, showing images that

the characters live in. Out of an architectural point

promised the bright and sunny future of the single-family houses

of view, the suburban house can be characterized as

that were for sale. (Fig. 3)

the indivisible, basic building block of the suburban

When we went over to the real estate developer’s office to sign

environment, analogous to, and at the same time

the contract, we were seated in a waiting room together with a few

sustaining, the concept of the nuclear family. The

other young couples, all of them waiting their turn to go in and sign.

paradox of the suburban home is the presence of a

The chairs stood lined up next to each other, facing a white wall with

bourgeois logic of identification and representation

several framed advertisement posters. The posters showed the same

in the typology, while making use of a generic

images all of us had seen in the brochures, all smiles and sunshine.

architecture producing the effect of sameness throughout the suburban environment.

In the waiting room we met our future neighbour, Rem K., seated among the young couples, the only person in the room who was on

[5] The cynical attitude Tom and Jane have towards

his own. Rem was a journalist, but he mainly wrote books about

the advertisement scenario while still buying the

architecture. He had had a brief success with a publication about

product is an illustration of Žižek’s definition

New York, but that was a long time ago.

of ideology: “If the illusion were on the side of

“Your wife couldn’t be here?” I asked, assuming only stereotypical couples with clichéd names lived in the suburbs.

knowledge, then the cynical position would really be a post-ideological position, simply a position

“I’m not married,” he said, “and I’m not particularly interested

without illusions: ‘they know what they are doing,

in the marital lifestyle. I am here to do a study on the theoretical

and they are doing it’. But if the place of the illusion

implications of living in a suburban environment, where each plot is

is in the reality of doing itself, then this formula

at the same time identical and unique; where each plot is comprised

can be read in quite another way: ‘they know that,

of the same elements but differently combined in an attempt to

in their activity, they are following an illusion, but

differentiate themselves from their neighbours, while knowing this

still, they are doing it’.” See Žižek 2008 [1989]: 30.

will inevitably fail; where each plot is aimed at creating unity and identity, but in doing so only creating sprawl and sameness.” [4] (Fig. 4a, Fig. 4b) I decided to stare at the wall. Somebody called Rem’s name. It was his turn to go in. “Do you really think we will be that happy, Tom?” Jane asked jokingly, pointing to one of the posters. “Of course,” I said, trying to imitate one of those broad smiles, “we’re not here to buy a house, we’re here to buy happiness.” When we were seated in front of the salesman at his desk, I wondered why we were still here, well knowing that those images were nothing more than marketing stories. [5] [6] The photo album of the house introduces the

Bart Decroos

Fig. 4a: The showroom-house - dining room

Fig. 4b: The showroom-house - living room 8

The Fourth Wall Of Architecture Bart Decroos The Fourth Wall of -Architecture

The divorce had changed the house. Not so much the building itself,

idea of the ‘sujet supposé savoir’, formulated by

but the movement through the house had changed, the traces that

Lacan: “Such a displacement of our most intimate

were left behind through time.

feelings and attitudes onto some figure of the Other

There was the family bathroom we shared, with two sets of towels

is at the very core of Lacan’s notion of the big Other;

and a key in the lock. There was the absence of family pictures in the

it can affect not only feelings but also beliefs and

living room. There were the two different brands of coffee on the

knowledge – the Other can also believe and know

shelves, and the two different coffee machines on the counter top.

for me. In order to designate this displacement of

There were the empty glasses of wine on the coffee table in the

the subject’s knowledge onto another, Lacan coined

morning, when Jane her new boyfriend had come over. Other nights

the notion of the subject supposed to know.” It

I left the guest room, by invitation, and spent the night with Jane. It

is through the album and the images within (an

still felt like the guest room.

external object determined by the Other) that Tom

There was the photo album, stored away on top of the closet of

and Jane become involved in the house built by the

the guest room. After signing the contract, the salesman had advised

real estate developer. It is not them who define the

us to keep some sort of photo diary of the construction progress.

meaning of homeliness and family life, but this

We would feel more involved, he said. [6] Whenever we could, in

object to which these notions are displaced. See

the weekends and after work, Jane and I drove to the construction

Žižek, 2006: 27.

site, taking photographs of every new development, and updating the album late at night in bed, when we still slept together. On the cover

[7] The following dialogue is based on an excerpt

of the album we had taped one of the brochures, showing a rendering

from Delillo’s novel White Noise. Delillo describes

of the front side of a house, similar to the one being built for us. There

in his novel ‘The Most Photographed Barn In

was some kind of suspense in tracking the construction development

America’ and a dialogue takes place between the

in relation to that faked-up scene on the cover. (Fig. 5a, Fig. 5b)

characters Jack Gladney and Murray Jay Siskind.

Little more than a year later the house was finished and we could move in.

The conversation can be seen as a commentary on tourism and the role of the image in the development of the meaning of cultural heritage,

When I drove home that evening, I noticed a new sign had

which has been adapted here in the conversation

been put up at the edge of our neighbourhood. THE MOST

between the protagonist and his neighbour, in order

PHOTOGRAPHED SUBURBAN NEIGHBOURHOOD. An

to discuss the suburban type of housing in the same

arrow pointed roughly in the direction of our street. When I drove

way. See DeLillo 2011 [1985]: 13, 14, 15.

further in the direction of the arrow, I noticed two tour buses parked on the side of the road, a few meters from the corner of our street. As I made the turn, I had to manoeuvre through a crowd of tourists walking in the middle of the street, and eventually I had to park my car a bit further down, as the crowd was blocking all access. I got out and started walking home. Almost there, Rem K. appeared at my side. [7] “No one sees the homes,” he said. “What do you mean?”

[8] According to Jean Baudrillard, the substitution

Bart Decroos

Fig. 5a: The fiction of space and the reality of the image - outside

Fig. 5b: The fiction of space and the reality of the image - inside 10 88

The Fourth Wall Of Architecture Bart Decroos The Fourth Wall of -Architecture

“The tourists, they don’t see the homes. Once you’ve seen the signs

of mediated images for their physical reality has

about our neighbourhood, once you’ve read about it in the tourist

progressed up to the point that the signs of the

guides, it becomes impossible to see the homes.”

real, which are being used in the system of mass

Unsure what he was talking about, I stared in the direction of my

media, have overtaken the real itself. The image of

house, where a small group of people with cameras and tripods was

the real has replaced the real and has become a new

just leaving the driveway.

reality, or as Baudrillard calls it, a ‘hyperreality’: “It

“They are not here to capture an image, they’re here to maintain

is a question of substituting the signs of the real for

one. Every photograph reinforces the aura. They see only what the

the real, that is to say of an operation of deterring

others see. They’ve agreed to be part of a collective perception. This

every real process via its operational double, a

literally colours their vision. A religious experience in a way, like all

programmatic, metastable, perfectly descriptive

tourism. They are taking pictures of taking pictures.”

machine that offers all the signs of the real and

He did not speak for a while. We listened to the incessant clicking of shutter release buttons.

short-circuits all its vicissitudes.” See Baudrillard 1994 [1981]: 2.

“What was our neighbourhood like before it was photographed?” he continued. “What did it look like, how was it different from other neighbourhoods, how was it similar to other neighbourhoods? We can’t answer these questions because we too have now read the signs, seen the people snapping pictures. We don’t live in our homes anymore, we now live in pictures of our homes.” [8] (Fig. 6a, Fig. 6b) He seemed immensely pleased by this. I went inside. When the house was finished, we also finished the photo album. The

Sources

last photo we took was an imitation of the brochure on the cover. We had placed the tripod in the middle of the driveway, framing

Baudrillard, Jean. 1981. Simulacres et simulation.

the front door and part of the garage, the side of the car visible on

Paris: Éditions Galilée.

the left. I stood in the doorway, playing the role of the stay-at-home

English: Baudrillard, Jean. 1994. Simulacra and

dad, waving, while Jane held the car door halfway open, somewhere

simulation. Sheila Faria Glaser, trans. MI: The

between arriving and leaving. The photograph shows our fake, broad

University of Michigan Press.

smiles, almost breaking because of our restrained laughter.

DeLillo, Don. 2011 [1985]. White Noise. London:

We were happy.

Picador. Verschaffel, Bart. 2010 [2006]. Van Hermes en Hestia. Gent: A&S/books. Žižek, Slavoj. 2006. How To Read Lacan. London: Granta. Žižek, Slavoj. 2008 [1989]. The Sublime Object of Ideology. London: Verso.

11 89

Bart Decroos

Fig. 6a: The decorated shed, or “We now live in pictures of our homes”

Fig. 6b: The decorated shed, or “We now live in pictures of our homes” 12 90

The Fourth Wall Of Architecture - Bart Decroos

The Fourth Wall of Architecture

Dit werk is een poging de velden van architectuur, critical theory en literatuur te combineren. Het richt zich op de vraag hoe een architecturaal bouwwerk via haar beeld betekenissen ontwikkelt binnen de bredere maatschappelijke discours, en hoe dit al dan niet een weerslag heeft op de dagdagelijkse realiteit van de fysieke ruimte van het bouwwerk.

This work is an attempt at combining the fields of architecture, critical theory and literature. It deals with the question how an architectural artefact develops its meaning within a larger discourse through its image, and how this relates to the everyday life of the physical space of the artefact.

door Bart Decroos

by Bart Decroos

Het werk werd ontwikkeld door het vertalen van theoretische ideeën naar een fictief scenario om deze ideeën verder door te denken via het medium van de literatuur. Deze theoretische basis werd dus vertaald naar personages, dialogen en gebeurtenissen binnen een bepaalde gebouwde omgeving in een poging deze uiteenlopende ideeën in verband te brengen met elkaar en met de fysieke ruimte. De hieruit resulterende kortverhalen werden daarna vertaald naar beelden van fysieke ruimtes, die dezelfde ideeën proberen te ontwikkelen op het niveau van de ruimte zelf. Het volledige werk bestaat uit drie kortverhalen, die elk op een ander type architectuur focussen: de eensgezinswoning, de hotelkamer en de kantoorruimte. Opmerking: Dit werk bestaat uit een boek (waarvan hier een fragment wordt getoond) en een kortfilm, die te zien is op http://www.thomasmoredevelopmentgroup.eu/ Het boek focust hoofdzakelijk op de relatie tussen de kortverhalen en de onderliggende theorie, die als een para-tekst wordt geïntegreerd, terwijl de film vooral focust op de ervaring van de fysieke ruimtes in relatie tot de kortverhalen.

The work has been developed by translating certain theoretical ideas to a fictional setting in order to explore these ideas through the medium of literature. The theoretical starting point thus takes on the form of characters, dialogues and events within a specific architectural environment in an attempt to relate these diverse ideas to each other and to the physical space. The resulting short stories have then been translated to images of physical spaces, which try to detect these theoretical ideas on the level of the space itself. The complete work is comprised of three short stories, each dealing with a different type of architecture: the single-family house, the hotel room and the office space. Note: The work consists of a book (of which a fragment is shown here) and an architectural short film, which can be found at http://www.thomasmoredevelopmentgroup.eu/ The book mainly focuses on the relation between the short stories and the underlying theoretical ideas, which are inserted as a paratext, while the film focuses on the experience of the physical spaces in relation to the short stories.

Bart Decroos Laureaat Architectuur Brussel Laureate Architecture Brussels

Faculteit Architectuur, Campus Sint-Lucas Gent Hoogstraat 51 - 9000 Gent - tel. +32 9 225 10 00 - fax +32 9 225 80 00 arch.gent@kuleuven.be Faculteit Architectuur, Campus Sint-Lucas Brussel Paleizenstraat 65-67 - 1030 Brussel - tel. +32 2 242 00 00 - fax +32 2 245 14 04 arch.brussel@kuleuven.be www.arch.kuleuven.be Laureaten: Elke Dolfen (laureaat Stedenbouw en Ruimtelijke Planning Gent) Veldstraat 42 - 8660 De Panne elkedolfen@gmail.com Issuu: http://issuu.com/elkedolfen 0478827117 Serena Dobbelaere (laureaat Interieurarchitectuur Gent) Vijfwegstraat 26 - 8460 Oudenburg serena.dobbelaere@gmail.com 0476 43 82 11 Emilie Vercammen (laureaat Interieurarchitectuur Brussel) Gemeentestraat 17/6 - 3080 Tervuren emilievercammen@hotmail.com www.emilievercammen.tk Lily Benoit (laureaat International Master of Architecture Ghent) c.lily.benoit@gmail.com +324 84 54 57 37 +336 61 54 13 09 Sylvie Hagens (laureaat International Master of Architecture Brussels) Wolfsdonksteenweg 1 - 3201 Langdorp portfolio: www.sylviehagens.eu +32 470 43 40 08 Jonas Vanbelle (laureaat Master Architectuur Ghent) Sophie van Akenstraat 15B - 9000 Gent jonas.vanbelle@outlook.be Bart Decroos (laureaat Master Architectuur Brussel) Rue Charles Quint 62 - 1000 Brussel http://www.thomasmoredevelopmentgroup.eu/ decroosbart@gmail.com +32 474 527084 Colophon Publisher: Dag Boutsen, KU Leuven, Faculty of Architecture, campus Sint-Lucas Production: Jan Bruggemans, Gudrun De Maeyer, Ben Robberechts Lay-out by respective laureates Translation: Data Translation International Printing: Control Media - February 2016 The copyright of the images and texts belong to the respective authors. Thanks to Jan Bruggemans, Dirk Van Acker (Control Media), Eric De Vocht en Iret Development ISBN: 9789082256888 D/2016/13.576/1