Cemal Süreya’yı vikipedik, biyografik saçma sapan metinlerle tanıtacak değiliz. Bir şairin kaleminden çıkanlar onun en mahrem noktalarıdır. Ancak bu mahremiyeti şairden başkası zor(nah) anlar.
FOTOĞRAF Durakta üç kişi Adam kadın ve çocuk Adamın elleri ceplerinde Kadın çocuğun elini tutmuş Adam hüzünlü Hüzünlü şarkılar gibi hüzünlü Kadın güzel Güzel anılar gibi güzel Çocuk Güzel anılar gibi hüzünlü Hüzünlü şarkılar gibi güzel
Yemek yemek üstüne ne düşünürsünüz bilmem Ama kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı Demiş üstad...
Bir gün sizin de yolunuz düşer memlekete Siz de görürsünüz bunları kadınlarda Ödevleri yenilmek olan hep Bıçakla kemik arasında Susmakla ağlamak arasında Yenilmek Kadınlar
BENİ ÖP SONRA DOĞUR BENİ
Şimdi utançtır tanelenen sarışın çocukların başaklarında.
Ovadan gözü bağlı bir leylak kokusu ovadan çeviriyor o küçücük güneşimizi.
Taşarak evlerden taraçalardan gelip sesime yerleşiyor.
Sesimin esnek baldıranı sesimin alaca baldıranı.
Ve kuşlara doğru fildişi: rüzgarın tavrı. Dağ: güneş iskeleti.
Tahta heykeller arasında denizin yavrusu kocaman.
Kan görüyorum taş görüyorum bütün heykeller arasında karabasan ılık acemi - uykusuzluğun sütlü inciri kovanlara sızmıyor.
Annem çok küçükken öldü beni öp, sonra doğur beni.
Ölüm geliyor aklıma birden ölüm Bir ağacın gövdesine sarılıyorum.
Bir korkusuzluk aldı yürüdü çevremizde Sen çıkardın utancını duvara astın Ben masanın üstüne kodum kuralları Her şey işte böyle oldu önce
SÖZ YİTİMİ 1. Yürüyor muyduk, Yoksa bir doğa parçasının Altını mı çizdiriyorlar bize?
2. Ellerimizde küçük kağıt kutular Yüzlerimiz asılsız.
3. Bir yere geldik ki Hiçbir sokağın adın yok.
4. Binlerce çocuk, Siyah-beyaz bir kuşak, Ötelerden sessizce.
5. Cebimde bir paket sigara Bir tırnak makası Bir mendil Ve bir küçük yaratık Ne olduğunu bilmediğim.
6. Bir yere geldik ki Güneş heyy! Ay, ayy! 7. Bu toptan içine devrildiğimiz Bu bir şey, bir değirmi, Anlatılmaz bu, bu bir gülümseme.
8. Öteşiirde Batar çıkar sözcüklerimiz.
Yeşil ipek gömleğinin yakası Büyük zamana düşer. Her şeyin fazlası zararlıdır ya, Fazla şiirden öldü Edip Cansever.