weekblad voor Fijnaart & Heijningen D i n s d a g 17 d e c e m b e r 2 0 19 | w e e k 51 | j a a r g a n g 6 | U i t g e v e r i j L o k a a l | S p e c h t 17 | 47 9 3 H N F i j n a a r t | w w w. f e n d e r t l o k a a l . n l
Gezellige kerstmarkt
Herinneringen 3
Kerstverhaal
In zee met Bras
De ‘kliekjes’ van Cees van der Mast vormen een smakelijke maaltijd
“Een bundel leesvoer om van te smullen” tot ‘sleet’. Niet in mijn geval, in dienst van de non-profitorganisatie Koninklijke Nederlandse Militaire Bond Pro Rege. Daarover schreef ik in het tweede deel van mijn memoires en sloot af met: ‘Het was een leven met twaalf ambachten, maar God zij dank geen dertien ongelukken’.”
Cees van der Mast overhandigt het eerste exemplaar aan zijn Jola. Foto: Jessica van der Mast, dochter van Cees en Jola
Van de 84 jaren dat Cees van der Mast op deze aardbol rondloopt, heeft hij er slechts 18 in Fijnaart doorgebracht. Dat waren wél zijn eerste 18 jaren, inclusief de Tweede Wereldoorlog en de Watersnoodramp. Cees is dan ook altijd een Fendertsman gebleven, ook al woont hij al decennialang samen met zijn Jola in de Domstad. Daarom prijken met regelmaat zijn columns in Fendert Lokaal. Een groot aantal van deze ‘Kliekjes’ heeft Cees gebundeld. Het resultaat is een heerlijk leesbaar boek van 264 pagina’s of om in de geest van de titel te blijven: een smakelijke maaltijd. Cees van der Mast noemt zichzelf een verhalenverteller, maar dan wel een die zijn vertellingen op creatieve wijze op papier weet neer te schrijven. De aanleiding voor het neerpennen van zijn Kliekjes verwoordt Cees in zijn voorwoord van de bundel, het apéritief. “Heeft u dat ook? Lezend in een krant, kijkend naar een tv-programma of luisterend naar de radio en dan opeens tot de ontdekking komen dat wat je leest, ziet of hoort een herinnering oproept
aan eerdere zelf meegemaakte gebeurtenissen? Ook wie dagelijks zijn of haar ogen en oren de kost geeft, komt altijd wel iets tegen dat de moeite waard is om opgeschreven of becommentarieerd te worden. Het op die manier ‘iets van je afschrijven’ kan ook een therapeutische werking hebben.” Allerlei gebeurtenissen De columns in de bundel gaan over allerlei gebeurtenissen die Cees meemaakte. Daarbij horen
ook de oorlogsjaren 1940-1945 en de Watersnoodramp van 1953. “Soms haken de verhalen in op de actualiteit omdat wat ik las, zag of hoorde mij deed denken aan gebeurtenissen van vroeger”, vertelt de auteur. “Niet ‘toen alles beter was’ maar ‘anders’. Verhalen dus over mijn jeugdjaren en mijn werkzame leven, zo gevarieerd als een leven maar kan zijn. Ondanks het feit dat ik méér dan veertig jaar bij een en dezelfde werkgever in dienst was wat vaak leidt
Vergeten verhalen De aanleiding voor de bundel is drieledig. Bij het zorgvuldig doorlezen van eerder gepubliceerde memoires ontdekte Cees dat er verhalen vergeten waren. Daarnaast kwam hij bij het opruimen van zijn omvangrijke archief nog meer oude aantekeningen en fragmenten tegen. Tot slot zijn er altijd weer gebeurtenissen die verteld mogen worden. Hij noemt zijn columns ‘Kliekjes’. “Van die zich nog in de vrieskist of vrieskast bevindende restjes van maaltijd die, na van een paneerdekje te zijn voorzien, eenmaal in de al dan niet magnetische oven opgewarmd soms bijna nog lekkerder smaken dan de maaltijden zelf. En weggooien is zonde”, licht de schrijver toe. Jeugdjaren in Fijnaart De columns zijn min of meer in chronologische volgorde geplaatst, verdeeld in vier blokken. Hij begint uiteraard in zijn jeugdjaren in Fijnaart. “Een klein en gezellig dorp om in op te groeien”, schrijft Cees. “In mijn jeugdjaren een ‘durp’ met zo’n zesduizend zielen. Kerkelijk zo’n beetje ‘fiftyfifty’. Enerzijds de protestanten, anderzijds de rooms-katholieken.” Lees verder op pagina 3