weekblad voor Fijnaart & Heijningen D i n s d a g 4 f e b r u a r i 2 0 2 0 | w e e k 6 | j a a r g a n g 7 | U i t g e v e r i j L o k a a l | S p e c h t 17 | 4 7 9 3 H N F i j n a a r t | w w w . f e n d e r t l o k a a l . n l
Superblij met opbrengst
Springplank gezond
Bliksemstart musical
Expositie Bernard
Wendy Verhagen tien jaar fotohofleverancier van Fijnaart
“Het gaat mij om het vastleggen van emoties” “Ik wist dat het niet verlengd werd en dat was voor mij de trigger om volledig voor mezelf door te gaan. Het lukte. Sindsdien heb ik niet meer voor een baas gewerkt. Op 17 december 2012 is onze oudste geboren en in januari 2013 had ik mijn eerste grote opdracht: het zaalvoetbaltoernooi van BOM Engineering. Dat fotografeer ik nog elk jaar.”
Wendy Verhagen kreeg per ongeluk een camera in handen en liet hem nooit meer los.
Het op de gevoelige plaat vastleggen van mensen zoals ze zijn. Dat streeft Wendy Verhagen-Frijters na bij elke foto die ze maakt. Van pasgeboren baby’s tot ouderen in de nadagen van hun leven. Deze maand bestaat haar bedrijf Wen’s Fotografie tien jaar en is zij een decennia lang de fotohofleverancier van Fijnaart. Had Wendy twintig jaar geleden gezegd dat zij beroepsfotografe zou worden en ze had je verbaasd aangekeken. In 2002 had zij haar studie Sociaal Pedagogisch Werk afgerond. “Want ik wilde iets met kinderen gaan doen”, vertelt de Fijnaartse. “Ik ben op een kinderdagverblijf gaan werken, maar dat was niets voor mij. Rond die tijd kwam ik een nicht van me tegen bij Portrait Place in V&D. Dat was een fotostudio waar vooral foto’s van kinderen werden gemaakt. Daar ben ik ook gaan werken, zonder dat ik ooit een camera vast had gehad. Ik heb een interne op-
leiding gevolgd en ben kinderen gaan fotograferen. Dat was wél mijn ding.” Bruiloft Het bleef niet bij kinderfotografie. “Een collega van me wilde per se dat ik haar bruiloft zou fotograferen. Maar ja, ik had buiten V&D geen enkele ervaring. Ondertussen was ik bij Foto Verschuren gaan werken en heb uiteindelijk toch ja gezegd. Het leuke is dat zij nu mijn buurvrouw is. Door die reportage merkte ik dat het vastleggen van emoties mij wel ligt”, zegt Wendy. “Daarna volgden ook
familiefoto’s en een half jaar later, in februari 2010, ben ik Wen’s Fotografie gestart. Dat deed ik allemaal naast mijn baan bij Foto Verschuren, inmiddels veranderd in Foto Verschoore.” Wit en zwart kleed In die beginperiode was het flink pionieren. “Ik had niets, dus met een wit en zwart kleed als achtergrond naar de gymzaal. Later kreeg ik bij mijn schoonouders mijn eigen studio”, blikt Wendy terug. Vlak voor de geboorte van haar oudste dochter liep haar contract bij Foto Verschoore af.
Fotovakschool Nadat in 2014 een tweede dochter het gezin compleet maakte, volgde Wendy vanaf september 2015 de tweejarige opleiding aan de fotovakschool in Rotterdam. “Ik had wel losse workshops en cursussen gedaan, maar dit was echt een wens van mij. Als eindopdracht heb ik een themashoot gemaakt met kinderen in volwassen beroepen. Alle kinderen uit onze vriendengroep zijn zo’n beetje aan bod gekomen”, lacht Wendy. Lees verder op pagina 3
Deze week bij Fendert Lokaal:
De’n Dor(p)svlegel 2020