weekblad voor Fijnaart & Heijningen D i n s d a g 2 1 a p r i l 2 0 2 0 | w e e k 17 | j a a r g a n g 7 | U i t g e v e r i j L o k a a l | S p e c h t 17 | 4 7 9 3 H N F i j n a a r t | w w w . f e n d e r t l o k a a l . n l
Koningsdag zonder feest
Lieve berichtjes
Geen run en walk
Orgel op verzoek
Edwin Matthee kreeg lichamelijk en geestelijk klap door coronavirus
“Het voelt als een leven voor en na corona” dat hij moest uitzieken.” Dat weekend kreeg Edwin het echt benauwd. “Esther was zo slim om mij een van haar pufjes te geven. Het inademen ging bijna niet, maar het hielp. Dat was even heel verlichtend. Alleen slapen ging niet. Als ik in slaap dreigde te vallen, schrok ik wakker. Ik moest actief ademhalen, anders lukte het niet”, legt Edwin uit. “Ik at niet meer, kon niet slapen, dus alles ging slechter.” Zondag belde Esther de huisartsenpost. Daar aangekomen was zijn zuurstofgehalte goed en had Edwin ook geen koorts. Opnieuw kreeg hij de opdracht: uitzieken.
Drie weken na zijn ziekenhuisopname blikt Edwin Matthee in zijn achtertuin terug op zijn besmetting met het coronavirus.
Abraham heeft hij nog niet gezien. Hij was constant in de weer met lesgeven, muziek maken en fietsen. Stil zitten paste niet bij hem en zijn huisarts kende hij tot voor kort alleen van naam. Dat leven veranderde op slag toen het coronavirus Edwin Matthee in zijn greep kreeg. De 49-jarige Fendertsman verbleef twee nachten in het Bravis ziekenhuis in Bergen op Zoom en is heel langzaam aan het herstellen. Met zijn verhaal wil hij mensen waarschuwen voor het gevaarlijke virus. Want ook al ben je niet oud en heb je een prima conditie, dan nog kan corona je ziek maken, ontzettend ziek. De 49-jarige Edwin Matthee is geboren en getogen in Fijnaart. Hij speelde trombone in het Fanfarekorps Koninklijke Landmacht, was muzikaal leider van de Black Sheep Swing Band, is manager bij Muziekgebouw Goeree-Overflakkee en geeft les op het Markland College, muzieklessen en workshops voor basisscholen bij onder andere de CultuurCompaan en aan eigen leerlingen. Een bezige bij, maar dat veran-
derde begin maart. “Ik was futloos en hing wat op de bank. Later werd ik ook nog verkouden. Op vrijdag 20 maart voelde ik me echt niet goed. Ik had enorme zere benen, spierpijn alsof ik twee keer de Elfstedentocht had gefietst, druk achter mijn ogen en na het douchen kon ik me nauwelijks afdrogen, zo gevoelig was mijn huid. Alleen koorts had ik toen nog niet”, blikt Edwin terug.
Corona Aan corona dacht Edwin toen nog niet, zijn vrouw Esther wel. Zeker toen haar man na het weekend wel koorts had. Edwin bleef de hele week ziek thuis. Omdat Esther een longziekte heeft, was ze al apart gaan slapen. Vrijdag was de situatie niet veel beter en belde Esther de huisarts. “Ik wilde zo het weekend niet in”, vertelt ze. “Hij had al vijf dagen koorts en dat heeft hij nooit. Maar de huisarts zei
Naar Bravis Terug in Fijnaart ging het steeds slechter. Dinsdag 31 maart werd ten einde raad opnieuw de huisarts gebeld. “Ik mocht naar het coronaspreekuur komen”, zegt Edwin. “Toen bleek mijn zuurtstofgehalte wel veel te laag. Ik had het dan ook verschrikkelijk benauwd. Meteen werd geregeld dat ik naar het Bravis in Bergen op Zoom kon. Onderweg werd Esther al gebeld door het ziekenhuis over mijn gegevens en of ik medicijnen gebruikte. Op de spoed waren veel kamers gevuld, het was ontzettend druk. Drie uur lang zijn ze bezig geweest met allerlei onderzoeken en werd een coronatest afgenomen. Ook kreeg ik via een infuus antibiotica en vocht toegediend. Dat sloeg aan, want ’s avonds had ik alweer eetlust”, vertelt Edwin verder. Uit de onderzoeken bleek dat hij een dubbele longontsteking had. Lees verder op pagina 5