weekblad voor Fijnaart & Heijningen D i n s d a g 2 1 j u l i 2 0 2 0 | w e e k 3 0 | j a a r g a n g 7 | U i t g e v e r i j L o k a a l | S p e c h t 17 | 4 7 9 3 H N F i j n a a r t | w w w . f e n d e r t l o k a a l . n l
Veilig fietsen
Rotonde opgeknapt
Watersnoodwoning open
Een week op Sabina
Jan Cornelis (65) benoemd tot erelid van Nederlandse Kruisboog Bond
“Je bent een voorbeeld voor de hele schietsport”
Jan Cornelis werd tijdens de wekelijkse schietavond van GMV verrast met het erelidmaatschap van de NKB.
Als jonge jongen bracht hij op de schietbanen bij het café van zijn opa de pijlen terug naar de schutters. Op 16-jarige leeftijd nam Jan Cornelis zelf de kruisboog ter hand. De nu 65-jarige Fendertsman kwam in het bestuur van Geen Moed Verloren uit Oudemolen. Sinds 2001 was hij wedstrijdleider bij de Nederlandse Kruisboog Bond. Door zijn gezondheid moest hij die werkzaamheden neerleggen. Voor zijn inzet is Jan afgelopen donderdagavond benoemd tot erelid van de NKB. De familie Cornelis is in deze regio nauw verbonden met de kruisboogsport. “Mijn opa richtte in 1917 Geen Moed Verloren op”, vertelt Jan. “Heel onze familie schiet, dus het was logisch dat ik ook ging schieten. Als kind ging ik mee naar de schietbanen. Die lagen toen bij het café van mijn opa, Café Molenzicht aan de Oudemolensedijk in Oudemolen. Toen de laatste eigenaar, Piet Beerendonk, in 1968 stopte, zijn we naar Café De Oudemolen gegaan.” In het clubgebouw achter het voormalig café heeft
GMV negen automatische schietbanen, waar ook kruisboogvereniging De Kruisridders uit Zevenbergschen Hoek gebruik van maakt. Pijlendrager Als kind was Jan regelmatig op de schietbanen te vinden. “Ik haalde dan de pijlen op”, blikt hij terug. “Bij concoursen kwamen er veel schutters. Dan stonden er potjes op tafel, waarin ze geld stopten. Dat werd na afloop verdeeld onder de pijlendragers. Dat was een leuke bijverdienste
en zo ben ik erin gerold.” Sinds Pasen 1971 schiet Jan zelf. Dat is volgend jaar vijftig jaar. Na zeven jaar kwam hij in het bestuur van de vereniging. “Op een gegeven moment werd ik secretaris en later heb ik ook het penningmeesterschap erbij genomen. Daarna werd ik wedstrijdleider van de Kring Roosendaal en jurylid en assistent-wedstrijdleider bij de bond.” Het sterkste team Op het moment dat in 2001 de wedstrijdleider overleed, nam
Jan zijn functie over. Dat deed hij zeer verdienstelijk, gaf voorzitter Jörgen Jorissen de scheidende wedstrijdleider mee. “In het begin van je wedstrijdleiderschap werden voor de interlands tegen België altijd selectiewedstrijden geschoten. Daarin werd bepaald welke schutters aan de interlands mochten meedoen. Voor schutters die niet voor de hand lagen was het altijd een eer om aan de selecties mee te mogen doen. De schutters die het vanzelfsprekend vonden dat zij geselecteerd zouden worden, kwamen alleen vaak niet opdagen. Daarom besloot jij te stoppen met de selectiewedstrijden en zelf de schutters aan te wijzen. Jij bepaalde de selectie volgens jouw inzicht, waarbij je keek naar de kwaliteit en de constante van de schutters. Soms werd hierover gemord, maar jij wilde het sterkste team opstellen en dat deed je ook. Onder jouw leiding namen we de wisseltrofee steevast mee terug naar huis. Slechts één keer is hij in België achtergebleven. Maar je liet ook minder ervaren schutters al in een vroeg stadium proeven van bijzondere wedstrijden. Jij stoomde ze klaar voor de toekomst. Daarnaast was je ook een van de drijvende krachten achter het ontwikkelen en bouwen van de nieuwe accommodatie van de NKB. Ook ben je zelf een verdienstelijk schutter. Jan, je bent een voorbeeld voor de hele schietsport en voor de NKB in het bijzonder. Daarom is het een eer om jou te benoemen tot erelid van de Nederlandse Kruisboog Bond.” Lees verder op pagina 3