weekblad voor Fijnaart & Heijningen D i n s d a g 16 j u n i 2 0 1 5 | w e e k 2 5 | j a a r g a n g 2 | U i t g e v e r i j L o k a a l | S p e c h t 17 | 4 7 9 3 H N F i j n a a r t | w w w . f e n d e r t l o k a a l . n l
Medailles uitgereikt
De fik erin...
Laura in Interview
Steun zwembad groeit
Nico Beerendonk zet de tijd terug naar vinyl en Powerfull
“Iedereen moest mijn muziek horen”
muziek mee. Sommige nummers kende ik helemaal niet. Zo kwam er iemand aanzetten met een plaat van Ted Nugent. Nooit van gehoord. Ik zette de naald op de plaat, maar haalde hem er meteen weer vanaf. Ik hoorde alleen een hoop herrie. Ik dacht dat de plaat grijs was gedraaid of dat de naald vuil was. Maar dat bleek zo te horen. Na een maand of vier, vijf hield ik het voor gezien. Na de Whiskey Four gingen we altijd naar de Bereboot, dus ik hield geen cent aan het draaien over. Daarna heb ik nog wel eens in het café op de Oudemolen gedraaid, maar daar bleef het bij. Ik heb geen goede dj-stem en moest daarom de muziek laten spreken.”
Nico Beerendonk in zijn muziekkamer bij de ombouw van zijn Powerfull.
Een slaapkamerwand vol lp’s, een ander gevuld met singles en een derde beplakt met platenhoezen. Een verzamelaar noemt Nico Beerendonk zich niet. Wel een liefhebber, een liefhebber van muziek. “Het is bij mij net zoals John Miles zingt”, zegt de bijna 54-jarige Fendertsman, tikkend op de hoes van een single. “Music was my first love and it will be my last.” De muziek houdt Nico niet voor zichzelf. Hij pakt een oude hobby weer op en gaat draaien op feesten en partijen. Nico groeide op aan de Stadsedijk op Oudemolen. “We hadden drie radio’s: in de woonkeuken, de schuur en boven”, somt hij op. “Ze stonden allemaal op Radio Veronica. Dat was het helemaal. Mijn oudere zus en ik kenden alle nummers uit de Top 40. Op een gegeven moment kreeg ik mijn eigen platenspeler. Mijn eerste lp was van Roy Orbison en het eerste singletje van Sonny & Cher.” Buurmeisjes De jonge Nico zat altijd op zijn
met posters uit de Popfoto behangen kamer muziek te luisteren. “Met een cassettedeck nam ik de muziek op van de radio. Ook had ik een lp met jingles van Veronica. Die mixte ik dan tussen de nummers. Zo stelde ik mijn eigen programma samen. In de zomer lagen mijn buurmeisjes in de tuin te zonnen. Ik zette dan het raam open met een geluidsbox ervoor en vroeg ze welke plaat ze wilden horen. Dat vond ik leuk. Iedereen moest mijn muziek horen.”
Powerfull Als tiener ging Nico elke maand naar de Witte Roos. “Daar draaide disco Powerfull. Fantastisch. Daar gingen we naartoe met de kraag van je blouse over je jas en natuurlijk hoge schoenen en wijde pijpen. Het waren dan ook de jaren zeventig. Powerfull gebruikte dezelfde openingstune als Radio Noordzee. Die had ik ook, dus dat ging ik thuis weer nadoen.” Jaren later nam Nico zelf plaats achter de draaitafels bij Whiskey Four in Dinteloord. “De bezoekers brachten ook zelf
Pick-up In de jaren tachtig maakte de cd-speler zijn opwachting. Voor Nico was dat het moment om zijn verzameling lp’s en singles op te ruimen. “De grootste fout die ik ooit heb gemaakt”, zegt hij achteraf. Vier jaar geleden bloeide de liefde voor het vinyl weer helemaal op. “We waren op bezoek bij mijn schoonouders. Mijn vrouw is altijd zuinig op haar spullen. Ze vertelde dat op haar oude kamertje nog een pick-up van veertig jaar oud stond. Wij gaan kijken. Warempel, hij deed het nog. Ook stond er nog haar koffertje met singles, waaronder de Vogeltjesdans en een plaatje van Marian van Gestel. We hebben alles mee naar huis genomen en daar is het weer mee begonnen.”
Lees verder op pagina 3