weekblad voor Fijnaart & Heijningen D i n s d a g 8 d e c e m b e r 2 0 15 | w e e k 5 0 | j a a r g a n g 2 | U i t g e v e r i j L o k a a l | S p e c h t 17 | 47 9 3 H N F i j n a a r t | w w w. f e n d e r t l o k a a l . n l
Toch zorg in super
De Oester kan open
Wijnactie voor hoeve
Waardering voor muziek
Brandweerlieden Roel Knoop en Stein Poiesz staan klaar om te helpen
“Elke alarmering geeft een stuk voldoening” anderen die in acute nood zijn. Bij de brandweer blus je niet alleen branden. Er komt veel meer bij kijken, zoals technische hulpverlening bij verkeersongelukken, bedrijfsongevallen en bijstand verlenen aan de ambulancedienst.” Het helpen zit brandweerlieden in het bloed. “We zitten ook bij de burgerhulpverlening (hartslagnu). Je wordt dan gealarmeerd als iemand onwel wordt en er een vermoeden van een hartprobleem is. Het zijn burgers, maar vooral ook brandweermensen die op zo’n oproep afkomen”, merkt Roel op.
“Bij de brandweer blus je niet alleen branden”
Stein Poiesz (l) en Roel Knoop hopen nieuwe collega-brandweerlieden te verwelkomen.
De pieper op het nachtkastje, kleren op de stoel en autosleutels onder handbereik. Brandweerlieden hebben alles paraat om bij een melding meteen in actie te komen. Ze hebben zes minuten om bij de kazerne te arriveren. Anders zien ze de brandweerwagen zonder hen vertrekken. Dat wil geen enkele brandweerman of –vrouw meemaken. Het ontneemt je de kans om anderen te helpen. En daar ben je voor bij de brandweer. Van betekenis zijn voor mensen in acute nood is de grote drijfveer van Roel Knoop (55) en Stein Poiesz (21) uit Fijnaart. Roel is onlangs gehuldigd voor dertig brandweerjaren. Stein heeft er bijna drie op de teller staan. “De eerste tien jaar zat ik bij de bedrijfsbrandweer van Gist Brocades/DSM in Delft, waar ik werkte als proces operator”, vertelt Roel. “Op zo’n groot chemisch bedrijf is dat best spannend. Maar je wordt goed opgeleid en gelukkig ben ik
nooit door het oog van de naald gekropen.” In december 1994 verhuisde Roel met zijn vrouw vanuit Zoetermeer naar Fijnaart. Nog binnen het jaar werd hij gevraagd om toe te treden tot het plaatselijk vrijwilligerskorps. “Ik kende het brandweervak goed, maar niet in een gemeente. Daar treed je toch publiekelijk op. Maar ik wil wat doen voor de maatschappij. Het gaat mij niet om de sensatie als de pieper gaat, maar om mensen en dieren te helpen. Je moet als brand-
weerman een sociaal gevoel hebben.” Jeugdbrandweer Stein kwam bij het korps via de jeugdbrandweer. “Ik zag ze een keer oefenen en vond het er wel leuk uitzien. De wedstrijden waren ook leuk om te doen, zo is de interesse geboren. Toen ik 18 was mocht ik een opleiding tot brandweerman volgen. Het was voor mij al meteen duidelijk dat ik graag door wilde. Vooral omdat ik iets wil betekenen voor
Opleiding Een opleiding tot brandweerman of –vrouw duurt twee jaar. Aspiranten krijgen tegenwoordig een intensieve begeleiding. “In mijn tijd haalde je je papiertje en dan was je opgeleid”, vertelt Roel. “Bij Stein en Peter Neelen zijn we gestart met een andere aanpak. Johan Kloet was hun mentor. Hij heeft hen de hele opleidingsfase begeleid en zorgde ervoor dat de theorie met de praktijk samenkomt. Dat is echt super.” “Als je iets tijdens de opleiding niet begreep, kon je altijd naar Johan en die legde je het zo uit”, vult Stein aan. Spanning Het werk bij de brandweer brengt ook een bepaalde spanning met zich mee. “Dat begint bij mij al als de pieper gaat”, erkent Stein.
Lees verder op pagina 3