Μελίφτερη η μέλισσα by FHatjina

Φανή Χατζήνα

φ τ ί ε λ ρ ε η Μ η μέλισσα

1º μέρος Εικονογράφηση: Χαράλαμπος Τουμπέκης

φ τ ί ε λ ρ ε η Μ η μέλισσα

Το παραμύθι αυτό μου το έκανε δώρο ........................................................... σήμερα, ημέρα..................................... μήνας.................................................. χρόνος................................................

Γνωριμία με τις μέλισσες

ι μέλισσες είναι έντομα, δηλαδή έχουν τρία ζεύγη ποδιών. Το σώμα τους διακρίνεται σε κεφάλι, θώρακα και κοιλιά και έχουν δύο ζεύγη φτερών.

Ζουν σε μεγάλες κοινωνίες που η κάθε μία έχει μία βασίλισσα η οποία είναι και η μητέρα όλης της “κοινωνίας”. Οι περισσότερες μέλισσες σε μία “κοινωνία”είναι θηλυκές και ονομάζονται εργάτριες. Υπάρχουν επίσης και τα αρσενικά άτομα που είναι οι κηφήνες. Οι μέλισσες κατασκευάζουν εξαγωνικά κελιά από κερί, στα οποία η βασίλισσα γεννάει και οι εργάτριες αποθηκεύουν το μέλι και τη γύρη που συλλέγουν από τα άνθη. Οι εργάτριες παράγουν στο κεφάλι τους το βασιλικό πολτό και τον ταΐζουν στη βασίλισσα και στις μικρές προνύμφες που βγαίνουν από τα αυγά που γεννάει η βασίλισσα. Οι νεαρές εργάτριες κάνουν εργασίες μέσα στην κυψέλη και μετά από 20 περίπου ημέρες αρχίζουν τα ταξίδια τους στα άνθη. Ζουν 40 με 45 ημέρες το καλοκαίρι και περίπου 5 - 6 μήνες το χειμώνα. Οι κηφήνες ζουν περίπου 2 μήνες και η βασίλισσα μέχρι και 5 χρόνια. Οι μέλισσες έχουν ένα άριστο σύστημα επικοινωνίας που βασίζεται στους ήχους, την κίνηση (χορούς) και ακόμη περισσότερο στις οσμές. Εκτός από το κερί, τη γύρη και το μέλι οι μέλισσες μας δίνουν επίσης πρόπολη και δηλητήριο. Η μεγαλύτερη προσφορά τους όμως είναι αυτή στην αναπαραγωγή και καρπόδεση των φυτών, και ονομάζεται επικονίαση.

Συγγραφέας

Φανή Χατζήνα

Βιολόγος - Διδάκτορας Μελισσοκομίας Εικονογράφηση

Χαράλαμπος Τουμπέκης Φυσικός - Ζωγράφος

εννήθηκε στο Δομένικο Λάρισας και είναι απόφοιτος του Βιολογικού Τμήματος του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο Cardiff της Ουαλίας και είναι διδάκτορας μελισσοκομίας με ειδίκευση στη συμπεριφορά των μελισσών και στην προσφορά τους στην αναπαραγωγή των φυτών. Την ενασχόλησή της με τις μέλισσες την οφείλει στον πατέρα της, ο οποίος ασχολείται με την μελισσοκομία ερασιτεχνικά. Από το 2000 εργάζεται ως Ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Μελισσοκομίας του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας, στα Νέα Μουδανιά Χαλκιδικής. Η ενασχόλησή της και η λατρεία της για τις μέλισσες, την ώθησε να αρχίσει τη συγγραφή παραμυθιών, με θέμα τη ζωή και τη συμπεριφορά της μέλισσας. Είναι παντρεμένη με τον Χαράλαμπο Τουμπέκη, έχει τρεις κόρες και αχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο και την ποίηση.

Copyright: Χατζήνα Φανή | 2η έκδοση / 2011 | ISBN 978 - 960 - 93 - 3577 - 5 Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο σύνολό του ή τμημάτων του με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφραση ή διασκευή του ή εκμετάλευσή του με οποιονδήποτε τρόπο αναπαραγωγής έργου, λόγου ή τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης Βέρνης - Παρισιού, που κυρώθηκε με το ν. 100/1975. Επίσης, απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειοθεσίας, σελιδοποίησης, του εξωφύλλου και γενικότερα της όλης αισθητικής εμφάνισης του βιβλίου, με φωτοτυπικές, ηλεκτρονικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του ν. 2121/1993.

αιδιά μου! π α τ Σ

η τ ώ μ έ ρ ρα π Η

Μέλι γλυκό τροφή της κοινωνίας, για τους ανθρώπους βάλσαμο πηγή της ευτυχίας.

ταν ένα όμορφο και ήρεμο πρωινό όταν η Μελίφτερη άνοιξε για πρώτη φορά τα μάτια της και αντίκρισε τη φωλιά της, την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ των μελισσών. Η πρώτη ημέρα ήταν γεμάτη εκπλήξεις. Αντίκρισε για πρώτη φορά τις αδελφές της και οι κεραίες της μύρισαν τις ευωδιές του σπιτιού της. Μια μεγαλύτερη αδελφή της την πλησίασε, την άγγιξε με τις κεραίες της και της είπε: - Καλωσόρισες στον κόσμο μας αδελφή με τα παράξενα φτερά και τις μεγάλες κεραίες! Θα σε ονομάσουμε Μελίφτερη!

Η Μελίφτερη ξαφνιάστηκε. «Ωραίος τρόπος να μιλάμε μεταξύ μας, και ωραίο όνομα» σκέφτηκε και στη συνέχεια κοίταξε τα φτερά της και το σώμα της απορημένη. Τα λεπτεπίλεπτα διαφανή φτερά της ήταν μεγάλα και είχαν ένα σημάδι χρώματος μελί και οι κεραίες της ήταν πολύ μεγάλες και πέφτανε μπροστά στο πρόσωπό της. Κοίταξε την αδελφή της, κοίταξε και τις άλλες μέλισσες που την περιτριγύριζαν αλλά καμία τους δεν είχε ούτε το σημάδι που ομόρφαινε τα δικά της φτερά, ούτε τόσο μεγάλα φτερά και κεραίες. -Είσαι πολύ όμορφη με το μελί σημάδι στα φτερά σου και τις μεγάλες κεραίες σου, ξαναείπε η αδελφή της αγγίζοντας και πάλι τις κεραίες της και ταΐζοντάς την. Είσαι μοναδική στην κυψέλη μας. Μελίφτερη περήφανη για την ομορφιά της αποκρίθηκε: -Σε ευχαριστώ πολύ αδελφή μου. Ποιο είναι το δικό σου όνομα; Μπορώ να έχω λίγο ακόμα φαγητό παρακαλώ; Μου άρεσε πάρα πολύ. Τι είναι;

-Το όνομά μου είναι Γυρίνη απάντησε η αδελφή της, και αυτό που τρως είναι γύρη. Τη μαζεύουμε από τα άνθη των λουλουδιών και είναι πολύ θρεπτική. Δες πως την κουβαλάω στα πόδια μου! Θα την τοποθετήσω τώρα σε κάποιο κελί. Η γύρη θα σε κάνει δυνατή για να βοηθήσεις και εσύ στις δουλειές του σπιτιού. -Δουλειές, τι δουλειές, ρώτησε η Μελίφτερη με μεγάλη περιέργεια. -Στα σπίτια των μελισσών, όλα τα κορίτσια-μέλισσες δουλεύουμε πολύ. Καθαρίζουμε τα κελιά μας, ταΐζουμε τα μωρά μας και τη μητέρα μας, χτίζουμε τα δωμάτιά μας, μαζεύουμε τροφή, φυλάμε την είσοδο του σπιτιού. Γι αυτό και οι άνθρωποι μας φωνάζουν ‘εργάτριες’, αποκρίθηκε η Γυρίνη. Η Μελίφτερη άκουγε με το στόμα ορθάνοικτο. «Πω-πω, τι πολλή δουλειά! Και πόσα πράγματα πρέπει να μάθω!» σκέφτηκε και περιηγήθηκε στην κηρήθρα.

Ήταν σκοτεινά μέσα στην κυψέλη και παρ’ όλο που δεν έβλεπε σχεδόν καθόλου, οι μεγάλες της κεραίες της τη βοηθούσαν πολύ. Δίπλα της διέκρινε πολλές νεαρές μέλισσες που έβγαιναν από μικρά εξαγωνικά κελιά. -Ώ! τι πολλά δωμάτια που έχει το σπίτι μας! αναφώνησε με χαρά. -Έι, τι είστε εσείς; ρώτησε τεντώνοντας τις κεραίες της, όταν αντίκρισε κάτι μεγαλύτερες μέλισσες. -Είμαστε κηφήνες, οι άνδρες της οικογένειας, αποκρίθηκε κάποιος από αυτούς με βαριά φωνή. «Τι φασαρία κάνουν και πόσο τρώνε!» σκεφτόταν με θαυμασμό τη στιγμή που ακούμπησε σε κάτι υγρό και γλυκό. Έγλυψε την γλώσσα της με μεγάλη ευχαρίστηση. «Μα τι είναι αυτό;» αναρωτήθηκε. «Είναι πολύ νόστιμο. Δε χορταίνω να τρώω» -Σου αρέσει το μέλι μας; ακούστηκε μια φωνή δίπλα της. Η Μελίφτερη αναπήδησε ξαφνιασμένη. Μια μεγάλη αδελφή ταχτοποιούσε το γλυκό υγρό σε ένα κελί. -Είναι πολύ καλό, αλλά τι είναι; ρώτησε -Είναι μέλι, απάντησε η μεγάλη αδελφή. Το φτιάχνουμε από το νέκταρ των λουλουδιών και είναι το πιο νόστιμο φαγητό των μελισσών. Μπορείς να τρως όσο χρειάζεσαι. Θα σου δίνει δύναμη να εργάζεσαι. «Πάλι για εργασία μου μιλάνε» σκέφτηκε η Μελίφτερη. Ίσως

θα πρέπει να αρχίσω και εγώ να κάνω κάτι πριν με θεωρήσουν τεμπέλα. Όμως τι να κάνω;» -Άρχισε να καθαρίζεις τι κελί σου, είπε μια άλλη αδελφή. Κάνε ότι και οι άλλες νεαρές αδελφές σου. Έτσι η μικρή Μελίφτερη άρχισε την εργασία. «Δύσκολη δουλειά για πρώτη μέρα. Εξ’ άλλου δεν είμαι και κανένα μεγάλο έντομο!» είπε όταν τελείωσε αποκαμωμένη. Και έγειρε το κεφάλι της, ίσιωσε τα μελένια φτερά της και ξεκουράστηκε

Η μητέρα και τα μωρά γ ο έ κ ι ν ο ε ι ας ς η τ Απ’ τη μάνα άλλος κανείς πιο τρυφερός στον κόσμο

ις πρώτες ημέρες της ζωής της η Μελίφτερη είχε εξερευνήσει αρκετά μεγάλο μέρος του σπιτιού της. Καθώς περιπλανιόταν πάνω σε μια κηρήθρα διέκρινε κάτι μικρές λευκές κάμπιες που όλο κινούνταν κι όλο ζητούσαν φαγητό. Και στα διπλανά κελιά υπήρχαν μικρά λευκά αυγά!. -Έλα Μελίφτερη, βοήθησέ με να ταΐσουμε τις αδελφές μας που είναι ακόμα μωρά, της φώναξε μια μέλισσα, η Βασιλική. Η Βασιλική, ήταν η παραμάνα των μελισσών και είχε ένα λευκό σημάδι στο κεφάλι της!

-Θα τις ταΐσουμε με γύρη και μέλι; ρώτησε γρήγορα- γρήγορα η Μελίφτερη. -Τις πολύ μικρές θα τις ταΐσουμε με αυτό το υγρό που φτιάχνεται στο κεφάλι σου και τρέχει μέσα στο στόμα σου. Με βασιλικό πολτό. -Ώ, μα αυτό είναι λίγο ξινό. Αρέσει αυτό στα μωρά μας; είπε η Μελίφτερη. -Όχι μόνο τους αρέσει αλλά και δεν το χορταίνουν, χαχάνισε η Βασιλική με το στόμα της να στάζει από βασιλικό πολτό. Έτσι οι δύο αδελφές άρχισαν να ταΐζουν μαζί τα μωρά της οικογένειας. -Δεν τις προλαβαίνω, είπε τρελή από χαρά η Μελίφτερη. Έτσι προχωρώντας έφτασαν και στην άκρη της κηρήθρας. Τα μωρά που ήταν στα κελιά αυτά όμως δε μύριζαν και πολύ ευχάριστα. Η Μελίφτερη φώναξε αμέσως τη Βασιλική για να τα δει. -Βασιλική τι έχουν αυτά τα μωρά εδώ; ρώτησε. Δεν είναι πολύ ζωηρά και μυρίζουν άσχημα. - Μπράβο Μελίφτερη, είπε η Βασιλική. Αμέσως κατάλαβες ότι τα

μωρά αυτά είναι λίγο άρρωστα. Χρειάζονται περισσότερη φροντίδα και φάρμακα. Μα πως το κατάλαβες; -Οι κεραίες μου με βοήθησαν, απάντησε εκείνη. Έπιασαν αμέσως τη μυρωδιά τους. - Αυτό είναι μεγάλο προτέρημα για την οικογένειά μας, ανταπάντησε η Βασιλική. Αν θες, μπορείς να γίνεις και συ νοσοκόμα για μερικές μέρες. Με την ικανότητά όσφρησης που έχεις θα μπορείς να βοηθήσεις να διακρίνουμε και να θεραπεύουμε γρήγορα τα άρρωστα μωρά. Εγώ αν και νοσοκόμα της οικογένειας για πολύ καιρό δύσκολα

τα διακρίνω. Έλα λοιπόν! Και μαζί άρχισαν την εξέταση και το τάισμα των μωρών. Η Μελίφτερη όμως κουνούσε περίεργα τις κεραίες της σε κάποια κατεύθυνση. Μύριζε κάτι μακρινό και όμως γνωστό. -Βασιλική, μυρίζω κάτι υπέροχο και γλυκό που μοιάζει με την οσμή της κυψέλης μας, αλλά πιο δυνατό και όλο δυναμώνει.

Πάμε, σε παρακαλώ να δούμε τι είναι. Και μαζί προχώρησαν πάνω στην κηρήθρα με τη Μελίφτερη να οδηγεί προς τα εκεί από όπου ερχόταν η ευωδιά. -Μα είναι η μητέρα μας, η Βασίλισσα Καλλίστη, είπε η Βασιλική μόλις πλησίασαν πολύ κοντά. Και ω, τι γλυκιά ευωδιά, τη ωραία αίσθηση! Η βασίλισσα Καλλίστη ήταν εκεί! Πολλές μέλισσες την περιτριγύριζαν και την ακουμπούσαν με τις κεραίες τους. Η Μελίφτερη με τη Βασιλική την άγγιξαν και την τάισαν με βασιλικό πολτό. Ήταν πολύ όμορφη, με μακριά, καφε-πορτοκαλιά κοιλιά και μύριζε υπέροχα. Και κάθε τόσο γύριζε την κοιλιά της σε ένα άδειο κελί και γεννούσε ένα αυγό. -Θα βλέπουμε τη μητέρα μας κάθε μέρα; Εμείς θα την ταΐζουμε συνέχεια; Θα την ακολουθούμε πάντα; ρώτησε η Μελίφτερη. -Όχι. Η μητέρα μας είναι πολύ απασχολημένη. Γεννάει πολλά αυγά κάθε μέρα. Αυτή είναι η δουλειά της. Εμείς θα την ταΐζουμε για μερικές ημέρες και μετά θα κάνουμε άλλες εργασίες. Όμως θα μυρίζουμε το άρωμά της και θα την ανταμώνουμε και από καμιά φορά, απάντησε με μια ανάσα η Βασιλική. Αλλά είμαι σίγουρη ότι εσύ με τις κεραίες που έχεις θα ξέρεις πάντα που θα βρίσκεται και θα μας ενημερώνεις. Θα είσαι το κέντρο πληροφοριών μας! Ένα

μελισσο-ραντάρ! Η Μελίφτερη ήταν τόσο ευτυχισμένη που δεν μπορούσε να κοιμηθεί εκείνο το βράδυ. Όταν τελικά αποκοιμήθηκε, ονειρεύτηκε τη μητέρα της, τη βασίλισσα Καλλίστη, να γεννάει εκείνα τα μικροσκοπικά αυγά από τα οποία γεννήθηκε εκείνη και οι αδελφές της.

Ο άνθρωπος κ ν α ο πνό τ ε μ

Φίλοι δεν είναι πάντα όσοι μας συμπεριφέρονται με χαμόγελο

Μελίφτερη είχε ξεκινήσει να εργάζεται μαζί με τις αδελφές της από πολύ νωρίς. Ξαφνικά, μια αναστάτωση δημιουργήθηκε. Τέντωσε για λίγο της κεραίες της. Αυτό που αισθανόταν δεν της άρεσε καθόλου. Σκέφτηκε να κρύψει το κεφάλι της στις αποθήκες του μελιού και να ρουφήξει λίγο μέλι. Αυτό την απασχόλησε κάπως. Πολλές άλλες μέλισσες που ήταν κοντά της έκαναν το ίδιο. «Ευτυχώς που οι αποθήκες του μελιού ήταν κοντά μου» σκεφτόταν χαχανίζοντας όταν ένα δυνατό φως την ξάφνιασε. Με γεμάτο το στομάχι της παρέμεινε ήρεμη πάνω στην κηρήθρα αλλά…. φραπ, ένα δυνατό τράνταγμα και βρέθηκε στο πάτωμα της κυψέλης, να περπατάει ανάμεσα στις άλλες μέλισσες! -Μα τι συμβαίνει; ρώτησε. Ποιος με πέταξε μακριά από την κηρήθρα. Και τι είναι αυτή η δυνατή οσμή; -Είναι ο μελισσοκόμος, αυτός που μας φροντίζει, απάντησαν οι μεγαλύτερες αδελφές της, όλες μαζί με μια φωνή. -Είναι κακός; ρώτησε πάλι η Μελίφτερη. -Όχι, απάντησαν πάλι όλες οι αδελφές της μαζί. Δε θα μας κάνει κακό. Είναι καλός και μας προσέχει. Έρχεται και παίρνει το μέλι μας. Όχι αυτό που χρειαζόμαστε, αυτό που μας περισσεύει.

-Και αυτό που μυρίζει έτσι έντονα; ρώτησε πάλι. -Αυτό είναι ο καπνός. Ρίχνει καπνό που μυρίζει για να καταλάβουμε ότι έρχεται και να ησυχάσουμε. Τα καθησυχαστικά λόγια την έκαναν να ηρεμήσει και έτσι προχώρησε για να ξαναβρεί την κηρήθρα της. Ένα δεύτερο τράνταγμα όμως και βρέθηκε ξαφνικά στο χώμα μαζί με άλλες αδελφές της! Ε, τότε τα ‘χασε! Πρώτη φορά βρέθηκε έξω από την κυψέλη της και μάλιστα στο χώμα. «Τώρα τι θα κάνω», αναρωτήθηκε. «Πως θα ξαναβρώ την κηρήθρα μου;» Τότε ένοιωσε κάτι σα σκιά. Ο μελισσοκόμος είχε τοποθετήσει μια δεύτερη κυψέλη ακριβώς από πάνω της! -Έι, τι κάνεις; Μη με σκεπάζεις, δεν ξέρω πώς να ξαναμπώ στο σπίτι μου! Μα δε μ΄ ακούει κανείς;» φώναζε η Μελίφτερη περπατώντας πάνω κάτω αναστατωμένη. Η αναστάτωσή της ήταν τόσο μεγάλη που δεν κατάλαβε ότι δυνάμωσε πάρα πολύ τη φωνή της που ακόμα και οι αδελφές της ξαφνιάστηκαν. Και τότε έγινε κάτι πολύ παράξενο. Ο μελισσοκόμος την άκουσε! Και ξαφνιασμένος σταμάτησε τη δουλειά του για να δει ποιος φωνάζει με μια ψιλή και παράξενη για αυτόν φωνή. Σήκωσε την κυψέλη και η έκπληξή του ήταν απερίγραπτη όταν αντίκρισε μια μικρή μέλισσα με μεγάλες κεραίες να του μιλά και να του κάνει νοήματα. Στεκόταν εκεί για πολύ ώρα σαν άγαλμα. Όταν επιτέλους κατάλαβε τι του έλεγε η Μελίφτερη, ακούμπησε απαλά μια κηρήθρα στο χώμα και αφού ανέβηκαν εκεί όλες οι μέλισσες την τοποθέτησε στην κυψέλη βιαστικά γιατί ο καιρός ήταν

αρκετά άσχημος και οι πρώτες ψιχάλες της βροχής είχαν αρχίσει να πέφτουν στο χώμα. Η Μελίφτερη τον ευχαριστούσε από την πόρτα της κυψέλης όταν μια μεγάλη σταγόνα βροχής τη χτύπησε στο κεφάλι. Ο μελισσοκόμος, σα να μη πίστευε στα μάτια του και τα αυτιά του έφυγε κουνώντας απορημένος το κεφάλι του. Σκεφτόταν ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά που άκουσε τη φωνή των μελισσών και μίλησε μαζί τους. Τη επόμενη φορά θα έφερνε και τα παιδιά του να γνωρίσουν τη νέα φίλη του τη Μελίφτερη! Πόσα πράγματα θα μάθαιναν απ’ αυτήν! Θα τους εξηγούσε όλα τα μυστικά του κόσμου των μελισσών. Η βροχή είχε πια πυκνώσει και μια ακόμα σταγόνα χτύπησε τη Μελίφτερη στις κεραίες. -Ευτυχώς Μελίφτερη μπόρεσες να μιλήσεις στον άνθρωπο με τον καπνό και μας έβαλε πάλι μέσα στη φωλιά μας, φώναξαν οι αδελφές της με χαρά. Φοβηθήκαμε πολύ μήπως μας πιάσει η δυνατή βροχή εκεί έξω. Μα πως κατάφερες να βγάλεις μια τόσο δυνατή φωνή; Εμάς ποτέ δεν μα άκουσε κι ας φωνάζαμε πάντα με όλα μας τα δυνατά. -Ούτε και ‘γω δεν ξέρω πως το έκανα αυτό αποκρίθηκε, ξαφνιασμένη και η ίδια με την ικανότητά της να μιλάει τόσο δυνατά. Νομίζω όμως ότι τη δύναμη την παίρνω από τα μεγάλα μου φτερά. Τα κουνώ με δύναμη και ταχύτητα και αυτό με βοηθάει να αναπνέω πιο γρήγορα και να κάνω όλα τα πράγματα με μεγαλύτερη δύναμη. Οι αδελφές της μαζεύτηκαν γύρω της. -Είσαι μοναδική στην οικογένειά μας, της είπαν. Όχι μόνο για την ομορφιά σου αλλά και για τις ικανότητές σου. Θα γίνεις η αρχηγός μας!

ό μ ζ α α ι στε ε ρ Χ ω δ μ ά α τ λ ι λ α ά α α ι κ

Η Μελίφτερη η μικρή είναι γλυκιά και ζωηρή, περιπέτειες ζητάει την οικογένεια βοηθάει.

ην επόμενη μέρα το πρωί, ξύπνησε από κάποιο βουητό. Τέντωσε τις κεραίες της για να πιάσει τον ήχο. Σε λίγο διέκρινε κάτι σαν τραγούδι. -Χρειαζόμαστε κι άλλα δωμάτιαααα, κι άλλα δωμάτιαααα, κι άλλα δωμάτιαααα, χρειαζόμαστε κι άλλα δωμάτιαααα, κι άλλα δωμάτιαααα………. -Τι συμβαίνει, αναφώνησε. Γιατί αυτός ο ξεσηκωμός; -Σήκω Μελίφτερη, ανασκουμπώσου της φώναξε η αδελφή της, η Κερένια. Πρέπει να χτίσουμε κι άλλα δωμάτια, κι άλλες κηρήθρες με πολλά-πολλά κελιά.

-Γιατί, αυτά που έχουμε δεν είναι αρκετά; Μήπως πάθανε τίποτα; -Τίποτα δεν έπαθαν τα δωμάτιά μας, απάντησε η Κερένια. Όμως η οικογένειά μας μεγαλώνει. Τα δωμάτια που έχουμε δεν είναι πια αρκετά. Έλα, πρέπει να βοηθήσουμε στο χτίσιμο. Η Μελίφτερη ακολούθησε την Κερένια στην άκρη της κυψέλης. Εκεί είχαν κιόλας μαζευτεί πολλές μέλισσες που πιασμένες από τα ποδαράκια τους πολλές-πολλές μαζί έκαναν κάτι παράξενο. Έπαιρναν από την κοιλιά τους κάτι μικρά κιτρινωπά λέπια, τα έφερναν στο στόμα τους, τα ζύμωναν με τα σαγόνια τους, τα τοποθετούσαν η μια δίπλα στην άλλη και έφτιαχναν την κηρήθρα! -Αυτά τα κιτρινωπά λέπια είναι το κερί, της εξήγησε η Κερένια κάπως μεγαλόφωνα για να μπορέσει να ακουστεί. Με αυτό χτίζουμε τις κηρήθρες. Και εσύ έχεις στην κοιλιά σου. Δες! Η Μελίφτερη έψαξε περίεργη την κοιλιά της. Εύκολα διέκρινε ένα μικρό κομμάτι από κιτρινωπό

λέπι. Ήταν πολύ μαλακό. Το ζύμωσε λίγο και μετά το τοποθέτησε δίπλα σε αυτά που τοποθετούσαν οι αδελφές της. -Μα γιατί κάνουμε τα κελιά εξαγωνικά και ταλαιπωρούμαστε; ξεφώνησε μετά από λίγο εκνευρισμένη, που παιδεύονταν πολύ να κάνει τα κελιά εξαγωνικά. -Γιατί έτσι η κηρήθρα μας γίνεται πιο δυνατή. Εξάλλου τα εξαγωνικά κελιά χωράνε περισσότερο μέλι ακούστηκε να λέει η Κερένια δίπλα της. «Όμως δεν είναι εύκολη δουλειά» είπε στον εαυτό της και συνέχισε να δουλεύει. Κουνούσε με δύναμη τα φτερά της και τα πόδια της και τα σαγόνια της δούλευαν ασταμάτητα. Η κοιλιά της έφτιαχνε συνέχεια καινούργια λέπια από κερί και η κηρήθρα όλο και μεγάλωνε. Έτσι, η ομάδα της Μελίφτερης, αν και είχε λιγότερα άτομα, προχωρούσε πολύ γρήγορα. Η κηρήθρα τους ήταν καλοχτισμένη και είχε το διπλάσια μέγεθος από αυτές των άλλων ομάδων. Είχαν κάνει εξαιρετική δουλειά και συνέχιζαν με την ίδια γρηγοράδα. -Μπράβο Μελίφτερη, πάλι κατάφερες να μας καταπλήξεις, είπε η Κερένια που ήταν υπεύθυνη για το χτίσιμο των κηρηθρών. Με τη γρηγοράδα σου και τη δύναμή σου θα έχουμε πολλές νέες κηρήθρες σε μια μόνο μέρα! Ελάτε κορίτσια, λίγο ακόμα και τελειώνουμε. Η Μελίφτερη, περήφανη για τη δουλειά της αλλά πάντα ευγενική και εργατική, συνέχισε τη δουλειά της βοηθώντας τις αδελφές της. Για άλλη μια φορά μπορούσε να είναι πολύ χρήσιμη στην οικογένειά της.

έ ψ ρ ο ο υ χ μ ε! ς Α

Τραγούδι Τα βήματά μου ακολουθήστε κι όλες το χορό μου σύρτε, κάντε κύκλους περπατώντας την κοιλίτσα σας κουνώντας και, αν θέλετε να δείτε τι ωραίο κουβαλώ, σταματήστε, δοκιμάστε απ’το ωραίο μου ποτό.

ο τραγούδι της Μελένιας ακούγονταν πολύ δυνατά. Αγουροξυπνημένη όπως ήταν και από τη βιασύνη της να προλάβει να δει ποιος τραγουδάει, η Μελίφτερη σκόνταψε 2-3 φορές πάνω στις αδελφές της που κι εκείνες έτρεχαν βιαστικές. -Μα ποιος χορεύει με τόσο ενθουσιασμό πρωί- πρωί; ρωτούσε η μια μέλισσα την άλλη. Και εκεί ήταν η Μελένια. Περικυκλωμένη από άλλες μέλισσες, να χορεύει και να στριφογυρίζει και να κουνά την κοιλιά της.

Κάμποσες μέλισσες γύρω της την ακολουθούσαν προσεκτικά, αγγίζοντάς την με τις κεραίες τους. Κάθε τόσο εκείνη σταματούσε το τραγούδι και κάτι τάιζε τις αδελφές της. Και μετά πάλι από την αρχή, χορός και τραγούδι. Η Μελίφτερη ενθουσιασμένη ακολουθούσε κι αυτή. Η Μελένια της έδωσε να δοκιμάσει από το ‘ποτό’ που κουβαλούσε. Ήταν γλυκό και ευωδιαστό. -Είναι το νέκταρ των λουλουδιών. Θα το φτιάξουμε μέλι. Πήγαινε κι εσύ να μαζέψεις, της ψιθύρισε η Μελένια και συνέχισε το χορό και το τραγούδι. Στην προσπάθειά της να βρει το δρόμο για να βγει έξω από τη κυψέλη, η Μελίφτερη σκόνταφτε και ξανά-σκόνταφτε πάνω στις αδελφές της που κι εκείνες πηγαινοέρχονταν βιαστικές. Σιγά –σιγά και κουτρουβαλώντας, έφτασε στην πόρτα του σπιτιού της. Μεγάλος συνωστισμός γίνονταν εκεί. Άλλες μέλισσες έμπαιναν φορτωμένες, άλλες έβγαιναν διστακτικές και άλλες έβγαιναν βιαστικές. -Επιτέλους θα δω τον έξω κόσμο, φώναξε η Μελίφτερη!

Μα εκεί μπροστά στην πόρτα κοντοστάθηκε. «Κι αν χαθώ; Πως θα βρω το σπίτι μας; αναρωτήθηκε. Ούτε που ξέρω πως μοιάζει απ΄ έξω. Θα βγω αργά- αργά για να το δω πρώτα και μετά θα απομακρυνθώ» αποφάσισε. Μια σπρωξιά από μια βιαστική μέλισσα όμως την ανάγκασε να βγει από την κυψέλη όπωςόπως και να πετάξει! Κι έτσι θέλοντας και μη βρέθηκε να κουνά δυνατά τα φτερά της, να κινείται μπροστά στην κυψέλη και να την παρατηρεί. Πρόσεξε το σχήμα της, το χρώμα της, τα δένδρα που ήταν κοντά, τις γειτονικές κυψέλες. Κουνιόταν μπροστά στην κυψέλη της σα να ήταν σε βάρκα. Και δεν απομακρύνθηκε καθόλου. Η παρατήρηση κράτησε κάμποση ώρα και όταν πια η Μελίφτερη ένοιωσε σίγουρη, πήρε τη μεγάλη απόφαση να πετάξει μακριά από την κυψέλη και να ακολουθήσει τις αδελφές της στο θαυμαστό κόσμο των λουλουδιών. Κι αυτό ήταν η αρχή για πολλές περιπέτειες…… που όμως θα τις βρούμε στο επόμενο βιβλίο.

Συνεχίζεται ...

Τώρα προσπάθησε κι εσύ να ζωγραφίσεις μια μέλισσα.

Στο 2ο μέρος θα υπάρχει για σένα ένα παιχνίδι έκπληξη! 31

Η Μελίφτερη ήταν τόσο ευτυχισμένη που δεν μπορούσε να κοιμηθεί εκείνο το βράδυ. Όταν τελικά αποκοιμήθηκε, ονειρεύτηκε τη μητέρα της, τη βασίλισσα Καλλίστη, να γεννάει εκείνα τα μικροσκοπικά αυγά από τα οποία γεννήθηκε εκείνη και οι αδελφές της.

ISBN 978 - 960 - 93 - 3577 - 5