Folia Magazine #6, jaargang 2011-2012

FoliaMagazine weekblad voor HvA en UvA

nr. 06 12/10/2011

Fashion statements van Amfi-studenten Steve Jobs is dood De app-revolutie leeft voort Doekle Terpstra ‘HBO-raad is machteloos’ Ontheemd Vluchtelingen die afstuderen: de onzekerheid blijft

(advertentie)

Doorleren werkt Jeroen Witte is vierdejaars Oefentherapie Mensendieck. Via een EVC-procedure heeft hij een aantal vrijstellingen gekregen.

‘Ik ben al 17 jaar werkzaam in mijn eigen praktijk voor Oefentherapie Mensendieck. Destijds heb ik de driejarige opleiding gedaan, dus ik heb geen bachelortitel. Ik ben om verschillende redenen aan de opleiding begonnen. Allereerst stellen de zorgverzekeraars vandaag de dag steeds hogere eisen aan therapeuten bij het toekennen van vergoedingen. Daarnaast wil ik mezelf beter in de markt zetten en groeien in mijn vak. Een ander belangrijk argument is dat ik in de toekomst graag les zou willen geven aan de opleiding voor oefentherapeut. Ook daarvoor heb ik een bachelor nodig.

Het valt me nu al op – na twee weken – dat er, vergeleken met mijn eerdere opleiding, minder nadruk ligt op kennisoverdracht. Analyseren is veel belangrijker, net als leren omgaan met veranderingen. Het is heel leuk om op deze manier met mijn vak bezig te zijn. De EVC-procedure was pittig, vooral het assessmentgesprek: veel vragen over je competenties, je kennis en je handelen. Je bent eigenlijk niet gewend om op die manier te beschrijven wat je in de praktijk allemaal doet. Maar het is erg leerzaam en geeft veel inzicht. Ik zou het elke therapeut met een ‘oud‘ diploma aanraden.

Iraj Khaksar is opleidingsmanager Informatica Deeltijd.

Jantine Zeeman is verantwoordelijk voor het Deeltijdloket van Domein Maatschappij en Recht.

Malika van Mourik is NT2-trainer en doet de tweedegraads leraren- opleiding Nederlands aan de HvA.

Onze deeltijdopleiding Informatica is de grootste van Nederland met in totaal zo'n 250 studenten per jaar. Zoals gewoonlijk in de deeltijd gaat het ook bij Informatica om een heel divers gezelschap, in leeftijd, vooropleiding, werkkring en ook in man- vrouwverdeling. Zijn er in de voltijd traditioneel erg weinig vrouwen, bij de deeltijd is het aandeel vrouwen wat groter. Leuk om te zien vind ik trouwens dat die vrouwen vaak ontzettend goed zijn. Echt opvallend.

‘Het project Deeltijdloket is in het leven geroepen om aankomende deeltijders beter te kunnen begeleiden bij het maken van een keuze. Ik heb veel met deeltijders te maken en krijg geregeld mensen aan de telefoon die be- langstelling hebben voor een deeltijdopleiding. Ik moest die mensen altijd doorverwijzen en vond het vaak wat frustrerend dat wij bij het domein dan niet wisten hoe dat afliep: waren de vragen beantwoord, is er inderdaad een keuze gemaakt? Sinds de start van het deeltijdloket beantwoorden wij zo veel mogelijk vragen zelf. Natuurli- jk komen er veel vragen die puur praktisch van aard zijn, zoals vragen over kosten, of op welke dag de colleges worden gegeven.

Maar ik voer ook geregeld coachings- gesprekken met belangstellenden. Zij zitten met vragen als: kan ik de opleiding wel combineren met mijn werk en mijn privéleven? Sluit mijn huidige baan wel aan bij de inhoud van de opleiding? In die gesprekken geef ik zo veel mogelijk voorbeelden en adviezen. Blijkt bijvoor- beeld dat iemand nog geen open dag heeft bezocht, dan raad ik altijd aan om dat wel te doen, alleen al om eens te kijken hoe de sfeer is en om in gesprek te gaan met eventuele medestudenten.

‘Ik werk nu zo’n vijf jaar als NT2 trainer en inburgerings- docent in Rotterdam. Daarvoor heb ik een aantal jaren niet buitenshuis gewerkt, omdat ik alleenstaande moed- er van vijf kinderen ben.

Toen zij wat groter waren wilde ik graag aan de slag en heb ik een mbo-opleiding tot onderwijsassistent gevolgd. Het werken in het onderwijs vond ik leuk, maar er was weinig werk voor onderwijsas- sistenten en uiteindelijk ben ik in het inburgeringsonder- wijs gerold. Dat bevalt me prima.

De professionaliser- ingsslag van de gemeente vind ik een goede zaak, een mooie kans om mezelf te ontwikkelen en meer diep- gang te krijgen in mijn werk. Niet alles wat ik hier leer,

Deeltijders benader je als docent anders dan voltijders. Het is minder eenrichtingsverkeer, je gaat meer als collega's met elkaar om. In hun werk functioneren ze vaak al op een behoorlijk niveau.

En daar komt bij dat zij de opleiding echt voor zichzelf doen: niet omdat ze het van pa en ma moeten doen, of omdat ze nog niet weten wat ze willen. Dat maakt het werken met deeltijders erg leuk, maar ook uitdagend. Je hebt te maken met een gemotiveerder maar ook kritischer publiek, dat heel bewust heeft gekozen voor de opleiding en daar ook veel van verwacht.

ICT'ers zijn vaak na school meteen het vak ingerold en willen zich in een latere fase van hun leven beter kwalificeren. En we zien ook veel mensen voor wie informatica altijd een hobby is geweest waar ze hun beroep van willen maken. Er bestaan allerlei certificaten op ICT- gebied; veel van onze studenten hebben al een of meer certificaten behaald en functioneren daardoor al op hbo+-niveau. Die studenten zijn echt een verrijking voor het onderwijs.

Het Deeltijdloket is nu nog in de pilotfase. Vanaf juli is het officieel en komen er bijvoorbeeld ook trainingen voor degenen die de vragen beantwoorden. Onze ver- zameling FAQ’s wordt steeds rijker en veel antwoorden kunnen we bijvoorbeeld op de site kwijt. Maar vooral de coachingsgesprekken die wat dieper gaan bieden echt een meerwaarde.’

is direct bruikbaar in mijn werk. Ik ben bezig cursisten klaar te stomen voor het inburgeringsexamen, dus aan bijvoorbeeld zinnen ontleden kom ik met de cursisten nauwelijks toe. Maar de kennis die ik hier opdoe vind ik ook voor mezelf heel interessant. Toen ik begon aan de opleiding heb ik mijn kennis, vooropleiding en werker- varing in kaart gebracht via een EVC-procedure. Op basis daarvan is mijn opleidingsprogramma vastgesteld: ik zal er zo’n drie jaar over doen om het diploma te behalen. Het is af en toe best zwaar om werk, gezin en opleiding te combineren, maar ik vind het ook heel leuk. Ik ben in een stroomversnelling terechtgekomen en daar heb ik helemaal geen spijt van!’

Kom op 1 november naar de HvA conferentie over Leven Lang Leren. www.hva.nl/doorlerenwerkt

inhoud #06 Geen maat xs, dan ook geen legging 10

Amfi-studenten showen hun stijl en vertellen wat volgens hen aankomende winter de do’s en don’ts op modegebied zijn.

Jobstijding 28

De grote leider is er niet meer, maar de strijd tussen Apple en Google gaat onverminderd voort. Vooral op appgebied.

Doekle ruimt de rotzooi op 34

Hij kwam van ‘machteloos’ orgaan de HBO-raad en lost nu problemen op bij Inholland: bestuursvoorzitter Doekle Terpstra. ‘Inholland is een metafoor geworden voor uit de voegen gebarsten hoger onderwijs.’

Onmenselijke wachttijden 40

Vluchtelingen mogen studeren in Nederland, mits ze een lange adem hebben. ‘Veel vluchtelingen zijn depressief doordat ze hun toekomst niet kunnen overzien.’

en verder uitgelicht 6-7 de week/het moment/navraag 8-9 passie 17 opinie 18-20 Robbert Dijkgraaf 19 Fatihya Abdi 20 brieven/promoties 21 drift 23 op de tong 25 objectief 26-27 de adviesdienst 39 lezingenladder 44 overigens 45 prikbord 46-47 wasdom 48-49 stage 49 toehoorders 50 de lezer/deining 51

4

FoliaMagazine

redactioneel 10

28 Een frisse wind

34

40

Over één ding is ongeveer iedereen die iets met het hoger onderwijs te maken heeft het met elkaar eens: de kwaliteit moet omhoog. Dat vindt staatssecretaris Zijlstra, dat vinden de studentenbonden en zowat elke bestuurder roept het wel eens. Ook elke doorsneestudent zal naar alle waarschijnlijkheid van mening zijn dat het binnen zijn opleidingen goed gesteld moet zijn met ‘de kwaliteit’, want niets is frustrerender dan een diploma te hebben van een instelling die bekendstaat om haar slechte kwaliteit. Maar juist een begrip als kwaliteit is bijzonder lastig te omschrijven. Ik zelf kan redelijk uit de voeten met: de mate waarin het geheel van eigenschappen van een product, proces of dienst voldoet aan de eisen die voortvloeien uit het gebruiksdoel. Juist omdat er veel te doen is rondom dit thema organiseren we op woensdag 12 oktober een debat over de kwaliteit van het hoger onderwijs. Met de vier belangrijkste bestuurders van evenzoveel instellingen zullen we de confrontatie niet mijden. Het zal gaan over (het gebrek aan) expertise van docenten, de laksheid van studenten, de onverschilligheid van bestuurders en de enorme druk vanuit Den Haag. Als opwarmertje voor het debat staat er in deze editie van Folia Magazine een groot interview met Doekle Terpstra, de hbo-bestuurder die het afgelopen jaar zwaar onder vuur lag. Terpstra erkent dat er veel dingen in de sector zijn misgegaan, maar wijst ook op hoe moeilijk het is de diverse minisamenleving van het hbo in goede banen te leiden. ‘In termen van diversiteit zijn we de emancipatiemotor van Nederland. In onze vestiging in Rotterdam is vijftig procent van de studenten van niet-westerse origine. Er lopen daar 110 nationaliteiten rond.’ Terpstra zorgt voor een frisse wind in hbo-land. Fouten erkennen, situaties analyseren en vervolgens doorpakken. Lees het interview vanaf pagina 34, en mocht u echt geïnteresseerd zijn, dan bent u woensdag van harte welkom in het prachtig verbouwde Kohnstammhuis.

Jim Jansen, hoofdredacteur Folia Magazine, jim@folia.nl

48

FoliaMagazine

5

Langs een slopende route van ruim 23 kilometer worstelden 158 sloepen zich afgelopen zaterdag door het parcours van de Amsterdamse Grachtenrace. Over de Prinsengracht en Keizersgracht, door Oud- en Nieuw-West en via Oud-Zuid weer de Amstel op, door naar de finish in het Oosterdok: het winnende team De Stamgasten volbracht de reis in 2 uur en 25 minuten. tekst Luuk Heezen / foto Bram Belloni

Vanuit de HvA roeiden twee teams mee: de boot van de HES was met een keurige tijd van 2 uur, 38 minuten en 18 seconden goed voor een 77e plaats. Roeiteam Plancius, (de gele sloep in het midden) samengesteld uit studenten van de opleiding maritiem officier, had voor het bereiken van de 133e plaats 3 uur, 29 minuten en 59 seconden nodig.

De race van Plancius verliep naar volle tevredenheid van voorzitter Lars Bakker, want: ‘We waren een halfuur sneller dan vorig jaar en we eindigden twee plaatsen boven onze grote concurrenten van de Zeevaartschool uit IJmuiden.’ Helaas moest Plancius wel teams als Brijbek, De Razende Snol en Kromme Dick voor zich dulden.

6

FoliaMagazine

IJburg ahead!

Naast acht roeiers zit er ook een ‘stuur’ in de boot, een aanvoerder die zowel stuurt als aanwijzingen schreeuwt. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht maken sloeproeiers maar een kwart van hun ‘haal’ met hun armen. De andere driekwart maakt de roeier door zich af te zetten tegen zijn voetenbord en met zijn lichaam achterover te hangen.

‘Bij de opleiding maritiem officier past een zeevarende traditie als sloeproeien,’ vindt Lars Bakker. Hoewel in principe iedere HvA’er in aanmerking komt voor een plaats in de boot, ziet Plancius het liefst studenten van de eigen opleiding. ‘Dat schept een band.’ Nieuwsgierig naar die band? Check www.foliaweb.nl/sport/grachtenrace2011 voor een filmpje van de training. yyy

FoliaMagazine

7

de week

N

De staatssecretaris van Onderwijs begon aan een lange reis en Chinese promovendi stonden in de rij voor de voedselbank.

De inkt van het Volkskrantartikel was nog niet droog of bekend werd dat Nederland de derde positie heeft veroverd in The Times Higher Education-ranking. Na de Verenigde Staten en Groot-Brittannië! Zelfs Zijlstra moet een beetje verbaasd hebben opgekeken van deze duizendmijlssprint. Want hij had ons nog wel zo gewaarschuwd in het Volkskrantartikel: ‘We moeten nu vooral niet terugschrikken voor een detail waar we het niet helemaal eens mee zijn.’

Op welk detail zou hij hebben gedoeld?

foto Ward Kuipers

ooit geweten dat staatssecretaris Halbe Zijlstra er in zijn vrije tijd graag een Chinese wijsgeer op naslaat. Maar in een opinieartikel in de Volkskrant van de afgelopen week haalt hij de volgende woorden aan van de taoïstische filosoof Lao Tse: ‘Zelfs een reis van duizend mijl begint bij de eerste stap.’ Hij gebruikte het citaat om zijn Strategische Agenda voor het hoger onderwijs aan de man te brengen. Deze agenda moet Nederland laten doorstoten naar de top van ’s werelds kenniseconomieën. Excelleren zal de Nederlandse onderzoeker.

Sacha de Boer, journalist en presentatrice van het NOS Achtuurjournaal, praatte studenten media, informatie & communicatie afgelopen vrijdag bij over de staat van de journalistiek. Studenten konden vooraf hun vragen indienen. Meest opmerkelijke was die over de theatercarrière van De Boer.

De student in kwestie tijdens het college: ‘Ik dacht dat u iemand anders was.’

niet meer: Apple-genie Steve Jobs. Hij maakte nooit een opleiding af. Toch excelleerde hij.

Hoe? Door te doen wat je leuk vindt, zo hield hij studenten van Stanford voor in 2005. In de week na zijn dood werd de speech weer volop bekeken. Ruim vier miljoen keer. yyy Jeff Pinkster en Eva Rooijers

Dat hbo’ers voortaan de titel master of arts of master of science moeten kunnen dragen, in navolging van hun academische collega’s? Het was nota bene een partijgenoot van Zijlstra die vorige week in de Tweede Kamer liet weten niet zo warm te lopen voor dit detail. Hij vreest dat hierdoor het onderscheid tussen de onderwijstypen zal vervagen.

Of moeten bezorgde Kamerleden niet terugschrikken voor het detail dat er in Delft Chinese promovendi zijn gespot in de rij voor de voedselbank? Mede dankzij de ‘bursalen’constructie – ze krijgen geen salaris maar een schamel beursje – hebben ze geen geld meer om

8

FoliaMagazine

in hun natje en droogje te voorzien. Zijlstra wil deze constructie graag breder invoeren.

Aan de UvA zijn nog geen promovendi scharrelend door de restjes vuilnis van de kantine gesignaleerd. Maar deze week werd wel duidelijk dat rechtenstudenten nu al niet warmlopen voor een wetenschappelijke carrière omdat ze makkelijk een beter betaalde baan elders kunnen krijgen. Een nieuwe aanmoedigingsprijs voor jonge onderzoekers aan de rechtenfaculteit moet dit tij keren.

De man die bij uitstek oog had voor detail, is

3 oktober 2011

tweet van de week @fleursteiner Fleur Steiner Ben ik serieus naar A’dam gekomen om drie vrouwen te zien klunsen met een pc, zo slecht dit.Ik betaal om goede colleges te krijgen #mic #hva http://twitter.com/#!/fleursteiner

foto Jan-Maarten Hupkes Dit meisje is statisch geladen. Op zaterdag 8 oktober kon je met behulp van een Van der Graaffgenerator 1000 volt door je lijf laten jagen. Tijdens de open dag van het Science Park vervoerde een treintje bezoekers over het terrein. In elk gebouw stonden enthousiaste medewerkers en studenten klaar om hen te begeleiden bij een keur aan lezingen, spelletjes, workshops, proefjes en sporten. yyy Mirna van Dijk

navraag Paul de Haas Paul de Haas (27) deed een bachelor psychologie aan de UvA en studeerde cum laude af aan de Universiteit Leiden.

Voor een particuliere opleiding in concept- en strategieontwikkeling probeert hij vijfentwintigduizend euro bij elkaar te krijgen door aandelen te verkopen in zichzelf.

Een aandeel Paul de Haas. Wat krijgen kopers daarvoor terug?

‘Een aandeel kost vijftig euro en in ruil daarvoor krijg je een halfuur van mijn tijd als ik ben afgestudeerd. Kopers krijgen mijn tijd van straks voor de prijs van nu.’

Hoeveel tijd moet je verkopen om deze studie te kunnen betalen?

‘Ik geef vijfhonderd aandelen uit, dat is 250 uur.

Maar omdat een halfuur brainstormen niet zo veel is, raad ik mensen aan om meer aandelen te kopen. Ik heb nu al een bedrijf dat heeft aangegeven twintig aandelen te willen kopen. Dat is tien uur van mijn tijd.’

Heb je echt zo veel geld nodig?

‘De opleiding kost twaalfduizend euro, maar het is een zwaar programma. Ik kan er niet naast werken, dus heb ook geld nodig voor mijn huur en levensonderhoud.’

Je wilt een opleiding in toegepaste creativiteit doen – ben je daar met deze actie niet al in geslaagd?

‘De opleiding begint pas eind oktober, maar ze hebben laten weten dat ze dit een leuk idee vinden.

Het gaat erom concepten te ontwikkelen, zoals bijvoorbeeld De Grote Donorshow van een paar jaar geleden. Dat is ook bedacht door iemand van deze opleiding. En zo ver ben ik nog niet hoor.’

Hoe kwam je op het idee?

‘Het begon eigenlijk als grap, omdat de opleiding zo duur is. Ik ben het gaan uitwerken en krijg nu heel veel positieve reacties. Er zijn nog geen echte transacties geweest, maar op papier heb ik al zo’n honderd aandelen verkocht.’

Je bent afgestudeerd in de toegepaste cognitieve psychologie. Is dit een slim psychologisch trucje? (lacht) ‘Misschien wel.’ yyy Floor Boon Wil je aandelen in Paul de Haas kopen?

Benader hem dan via Twitter: @Pauldehaas.

FoliaMagazine

9

Parka, poncho of bontjas?

Sleehakken, stiletto’s of instappers? Wat dragen mode­ studenten van het Amsterdam Fashion Institute (Amfi) deze winter? ‘Zet je eigen identiteit neer en kopieer niet elke trend.’ tekst Eva Rooijers / foto’s Dorine Henning

Amy Venema (22) Fashion & Branding Top: H&M, € 19,95 Sjaal: Zara, € 25,Schoenen: nelly.com, € 50,Shorts: hippiemarkt Ibiza, € 2,Outfit ‘Ik houd heel erg van leer, het geeft me iets krachtigs en stoers. Elk mogelijk kledingstuk heb ik bijna wel in leer. Ik probeer er altijd zo leuk mogelijk uit te zien voor zo min mogelijk geld; ik krijg er echt een kick van als mensen een item heel cool vinden en vragen waar ik het heb gekocht en ik kan zeggen: “O, op de markt.” Daar winkel ik ook het liefst. Ik wil ook iedereen de tip meegeven om eens in winkels te kijken waar je anders nooit naar binnen zou lopen.’

Stijl ‘Sexy en uitdagend.’

Winter 2011/2012 Do ‘Goedzittende leren broek.’

Don’t ‘Huidkleurige panty’s en kleding die twee maten te klein is.’

Favoriete winkel of website Albert Cuypmarkt, Nelly.com en about-eloise.com

10

FoliaMagazine

Lara Tanke (20) Fashion & Branding Jas: H&M, € 30,Sjaal: Monki, € 30,Laarzen: River Island, € 160,Tas: negen straatjes, prijs onbekend Outfit ‘Ik voel me hierin heel vrouwelijk en krachtig. Ik vind het belangrijk dat mijn kleding uitstraalt dat ik serieus genomen wil worden. Het is heel erg Lara om ergens in af te wijken. Dus zo’n nette geblokte sjaal, maar dan wel heel hoge laarzen eronder. De zwarte laarzen zijn trouwens twee maten te klein, dus ik heb altijd pijnlijke voeten als ik erin loop.

Maar dat heb ik er wel voor over. Ze zijn zo mooi.

Ik geloof meer in statements dan in trends. En ik draag graag kleding en accessoires die een emotionele waarde hebben. Het horloge dat ik om heb, heb ik van mijn opa gekregen. Hij is heel erg ziek. Omdat ik nu zo druk ben met school kan ik niet zo vaak bij hem zijn als ik wil. Maar elke keer als ik erop kijk, denk ik: opa, ik ben je niet vergeten, hoor.’

Stijl ‘Verfijnd met een rauwe twist.’

Winter 2011/2012 Do ‘Fluweel en winterjas van bont.’

Don’t ‘Bomberjack. Het ziet eruit alsof je aan elkaar genaaide vuilniszakken hebt aangetrokken.’

Favoriete winkel of website ‘Monki en nastygal.com.’

FoliaMagazine

11

Linda Tran (20) Fashion & Management Rok: tweedehands winkeltje, € 2,50 Bloesje: Saint-Ouen, een vlooienmarkt in Parijs, € 7,50 Schoenen: Primark, € 21,Jas: C&A, € 65,Haarbandje: gooide Iron Maiden het publiek in tijdens een concert op Rock Werchter Armband: zelfgemaakt Vogelkooi: gekregen van schoonmoeder Outfit ‘Ik houd van aparte silhouetten. Dus vandaar de rok die van voren kort is en van achteren lang. Ik zag zo’n rok in de shows van de Japanse ontwerper Jun Yamamoto, maar die was natuurlijk onbetaalbaar. Toen heb ik een goedkope tweedehands rok gekocht en die zelf afgeknipt en omgezoomd aan de voorkant. Verder draag ik niet echt seizoensgebonden kleding. In de winter ren ik gewoon iets harder naar het openbaar vervoer.

Het gaat mij erom dat je je eigen identiteit neerzet en niet iedere trend volgt. Ik vind het leuk als een kledingstuk een verhaal heeft. De armband van kogels op de foto heb ik bijvoorbeeld zelf gemaakt. Ik ben echt een gamerchick en speel altijd schietspelletjes als Call of Duty en Left 4 Dead. In China heb ik een keer met een AK-47 geschoten. Met die kogels heb ik de armband gemaakt. En check mijn blog linpunt.wordpress.com.’

Stijl ‘Vintage en excentriek.’

Winter 2011/2012 Do ‘Een cape. Heerlijk om in te verdwijnen en hij heeft een mooie vorm.’

Don’t ‘Bont. Echt of synthetisch, ik vind het alle twee lelijk. En dieren doden puur voor kleding vind ik niet kunnen.’

Favoriete winkel of website ‘I Love Vintage op de Prinsengracht, aftandse tweedehandskledingwinkels en Shanalogic.com.’

12

FoliaMagazine

Martijn Nekoui (23) Fashion & Branding Schoenen: Bøggi gekocht in Stockholm, € 140,Broek: Cheap Monday, € 50,Shirt: Filipa K, € 120,Groen vest: Damir Doma gekocht in Parijs, € 530,Jas: American Apparel, € 170,Tas: tweedehands uit Stockholm, gekregen van vrienden Outfit ‘Deze outfit is opgebouwd uit verschillende lagen, dat vind ik mooi. En ik draag altijd een kledingstuk dat opvalt. Dat kan zijn door een opvallende snit, maar ook door de kleur, zoals nu mijn vest en sokken. Ik draag meestal Scandinavische merken als COS, Acne en Filippa K. Op Lowlands dit jaar liepen alle meisjes in een kort spijkerbroekje met een panty eronder. Leuk hoor, maar been there, done that. Probeer liever je persoonlijkheid te laten weerspiegelen in je kleding.

Ik heb een opvallende persoonlijkheid, maar ben ook nonchalant en laconiek.

Dat zie je terug in mijn kleding: niet alles is perfect gestyled.’

Stijl ‘Sophisticated basic met een ­eyecatcher.’

Winter 2011/2012 Do ‘Grootvallende jassen en vesten, hoe groter hoe beter.’

Don’t ‘Nepleer. Leggings voor vrouwen die geen maat xs hebben. En voor mannen spijkerbroeken ouder dan twee jaar met van die afgeraffelde randen aan de onderkant.’

Favoriete winkel of website ‘SPRMRKT op de Rozengracht. Omdat de kleding daar van goede kwaliteit is: mooie stoffen en een goede pasvorm.’

FoliaMagazine

13

(advertenties) (advertentie)

www.ASVA.nl

De centrale belangenbehartiger van Amsterdamse studenten

Realiseer jouw idee met het Platform Wat is het Platform?

ASVA

vindt

Wat doet het Platform?

Platform projecten

studenteninitiatieven

Het Platform kan je op verschillende manie-

Op dit moment helpen we studentenpartij

belangrijk. Daarom is er het Platform.

ren van dienst zijn. Zo kunnen we je helpen

LIEF met het neerzetten van de partijorga-

Heb je altijd al je eigen project of eve-

met het concreet uitwerken van jouw idee-

nisatie en studenten geneeskunde met het

nement willen organiseren, maar weet

en, het maken van een begroting en het

organiseren van het NK debatteren. Daar-

je niet waar je moet beginnen? Het ASVA

binnenhalen van acquisitie. Ook biedt ASVA

naast heeft het ASVA Platform bijgedragen

Platform helpt je uit de brand! Denk bijvoor-

je toegang tot een uitgebreid netwerk van

aan het opzetten van de European Stu-

beeld aan het organiseren van een debat

contacten en een werkplek of vergaderruim-

dent Think Tank en het kunstzinnige pro-

of het op poten zetten van een maatschap-

te waar je met je project aan de slag kunt.

ject Patroon. En wellicht helpt ASVA jou in

pelijke activiteit. Het Platform biedt je

Wat het Platform nĂ­et doet is jouw project

de nabije toekomst met je eigen project!

organisatorische hulp en geeft je tips

uitvoeren. Jij bent eindverantwoordelijk en

en trucs.

het blijft jouw project.

Loop jij rond met een idee, en kan je wel wat hulp gebruiken? Schroom dan niet en mail naar platform@asva.nl

Amy Venema

Lara Tanke

Bontjas: tweedehands markt in Cuijk, € 35,-

Jasje: H&M, € 45,-

Amy: ‘Een bontjas straalt klasse uit. Ik voel me hierin echt een diva. Met het dragen van bont heb ik geen probleem.

Ik zou geen nieuwe bontjas kopen, maar deze is er toch al, waarom zou ik hem dan niet dragen? Hij is zo mooi.’

Lara: ‘Ik draag ook regelmatig een bontjas, die heb ik van mijn oma gekregen.

Het was ooit een cadeau voor haar trouwdag. Ik vind bont heel goed kunnen, ik heb namelijk helemaal niks met dieren. Ik snap wel dat mensen er hun bedenkingen bij hebben, maar we leven in een democratie en het is niet verboden om bont te dragen.’

FoliaMagazine

15

(advertentie)

Folia maakt radio Folia Live geeft je iedere week

nieuws en informatie over het hoger onderwijs in Amsterdam.

Luister iedere woensdag van 16:00 - 17:00 naar Folia Live op Amsterdam FM (106.8 in de ether en 103.3 op de kabel).

Daarna te beluisteren als podcast op www.foliaweb.nl.

Of: luister via een app op je mobiel of je tablet.

Folia het platform voor hoger opgeleid Amsterdam Amsterdam FM.nl de stem van de hoofdstad

passie Fluiten

‘Vanaf mijn vijftiende fluit ik al jeugdwedstrijden. Toen voetbalde ik zelf ook nog.

Toen ik moest stoppen met voetbal heb ik het fluiten serieuzer opgepakt. Inmiddels ben ik vijf jaar KNVB-scheidsrechter. Ik fluit nog steeds als een voetballer. Je moet het spel laten gaan; gele en rode kaarten zijn echt een noodmaatregel. Als je met kaarten gaat strooien, zet je kwaad bloed en dat komt het spelplezier niet ten goede. Het doel is om de wedstrijd te leiden zonder incidenten en zonder de uitslag te beïnvloeden. Dat is echt de lol. Er is zo veel op te lossen door even een paar woorden tegen iemand te zeggen.

Dan weten de spelers dat je oplet. En bijna altijd weet de speler wel dat hij fout zat, maar roept hij in het heetst van de strijd iets anders. Als je de regels strikt volgt, is er geen zak aan. Soms heb je met heftige emoties te maken, maar daar moet je Oost-Indisch doof voor zijn. Althans: voor die eerste, heftige emotie. De eerste tien, vijftien seconden.

Als hij daarna blijft zeuren, dan zeg ik er wat van. En het moet wel binnen de perken van het beschaafde blijven. ‘Koekenbakker’ of ‘klootzak’, dat vind ik wel kunnen. Zware beledigingen of schelden met ziektes niet. Ik laat me niet bang maken door die types die negentig minuten lang op- en aanmerkingen over het veld schreeuwen. Ik ben Amsterdammer van geboorte en was als voetballer zelf al redelijk verbaal. Ik weet hoe het werkt.

Die babbelaars houden je scherp. Mijn gouden tip? Rust uitstralen. Dan blijft het op het veld ook rustiger.’ yyy Ron Santing

FoliaMagazine

17

foto Fred van Diem

Chris Schut (52, directeur Administratief ­Centrum HvA en UvA) is al meer dan vijfendertig jaar voetbalscheidsrechter. ‘Als je de regels strikt volgt, is er geen zak aan.’

opinie

Kritisch denkvermogen niet gewenst Het instituut voor lerarenopleidingen, de ILO, is verworden tot een dogmatische fabriek waar van studenten een uiterst onacademische houding wordt verwacht, volgens Hans Mooijer. illustraties Marc Kolle

S

tel je voor: je hebt net je masterbul in ontvangst genomen, na jarenlang zwoegen in de UB en elders. Je bent trots op je voltooide werk, hebt vele inzichten verkregen, en kunt met recht zeggen dat je als wijzer mens de laatste collegezaaldeuren achter je dicht hebt gedaan. Hierop volgend besluit je vol goede moed nog een zogenoemde ‘post-master’-studie te volgen binnen de UvA in de hoop dat je je academische kennis en vaardigheden naar een hoger niveau kunt

tillen. Groot is echter je verbazing (en verontwaardiging) wanneer blijkt dat het overgrote deel van je nieuwe docenten je (na jarenlange, zelfstandige studie) als hulpbehoevende onnozelaar behandelt. Hun monden wauwelen onophoudelijk steeds dezelfde buzzwords, steeds dezelfde inhoudsloze managerstermen: ‘(meta-) competenties’, ‘reflectie’, ‘rubrics’, ‘peergroups’, et cetera. Inderdaad, je bent terechtgekomen in een valkuil waarin alles behalve wetenschap wordt bedreven en het gezonde verstand het onderspit heeft gedolven.

Deze nachtmerrie is voor mij werkelijkheid geworden als eerstegraads leraar Engels in

18

FoliaMagazine

opleiding aan de Interfacultaire Lerarenopleidingen (ILO) – een deelschool van de UvA. Deze ogenschijnlijk reguliere doch praktische studie durft zichzelf academisch te noemen, maar niets blijkt minder waar te zijn: kritisch nadenken over vakkennis of lesstof komt simpelweg niet aan bod. In plaats daarvan ligt de nadruk sterk op vage, niet-definieerbare gedragskenmerken en eigenschappen van studenten zelf. Verder worden er alleen absolute waarheden gepredikt binnen de muren van de ILO: het evangelie van het competentiegerichte denken en legio pedagogische en didactische modellen die nimmer ter discussie worden gesteld. Daarmee is de ILO verworden tot een dogmatische fabriek waarin waardeloze diploma’s worden uitgekeerd aan studenten van wie niets anders dan blinde gehoorzaamheid en een uiterst niet-academische houding worden verwacht.

Dijkgraaf

Het is juist het competentiegerichte denken dat de onderliggende oorzaak lijkt te zijn van deze verschuiving van academische vorming naar klakkeloze aanname van uit het bedrijfsleven overgewaaide onzin bij de ILO en andere (universitaire en nietuniversitaire) beroepsopleidingen. Reeds in 2004 publiceerde prof. dr. Fred Korthagen (als hoogleraar verbonden aan de Universiteit Utrecht en Vrije Universiteit) een vernietigend artikel, ‘Zin en onzin van competentiegericht opleiden’, waarin hij onder andere waarschuwt voor het gevaar dat studenten zich nog slechts bekommeren over hoe ze zichzelf kunnen voegen binnen bepaalde competenties in plaats van hun eigen vaardigheden op hun eigen manier te ontwikkelen.

Daar wil ik aan toevoegen dat studenten binnen dit systeem zo druk bezig worden gehouden met talloze reflectierapporten, portfolio’s en competentieverslagen dat ze überhaupt geen tijd en energie meer overhouden om kritisch na te kunnen denken.

Om te verklaren waarom het competentiegerichte denken zo alomtegenwoordig is geworden bij lerarenopleidingen (en dus naar alle waarschijnlijkheid ook bij de ILO), noemt prof. dr. Korthagen de overheid die druk uitoefent middels speciale commissies

en subsidies om dit te bewerkstelligen. Dat er zo veel geld en energie in wordt gepompt, is op zijn minst eigenaardig te noemen, vooral voor een model waarvan (in ieder geval tot op moment van publicatie van bovengenoemd artikel) de zogenaamde heilzame effecten nog met geen enkel empirisch bewijs zijn gestaafd.

Ondertussen zit ik in een spagaat bij de ILO: enerzijds wil ik mijn studie niet beëindigen vanwege mijn bewondering en liefde voor het zware maar nobele beroep van leraar, anderzijds kan ik geen dag langer de ondoordachte kolder aanhoren van door hogerhand geïndoctrineerde ILO-docenten die al lang hun laatste greintje realiteitsbesef hebben verloren. Ik realiseer me maar al te goed dat het geen zin heeft om in mijn eentje te vechten tegen een systeem dat wordt gesteund door legers competentiemanagers,

Ik wil aankomende studenten op het hart drukken dat ze niet voor de ILO moeten kiezen -goeroes en -consultants. Ik wil slechts de aankomende studenten op het hart drukken dat ze niet voor de ILO moeten kiezen als ze ook maar enigszins kritisch aangelegd zijn: maak niet mijn fout! Intussen zal ik, zoals Don Quichot die tegen de molens ten strijde trok, me blijven verzetten tegen het competentiegerichte denken en alle zotheid die het met zich meebrengt, al is het alleen maar om mijn gezonde verstand en geluk te behouden. yyy Hans Mooijer is dit jaar afgestudeerd in Engelse taal & cultuur en inmiddels gestopt met de post-master leraar Engels voortgezet onderwijs aan de ILO.

Dát zoeken we op Het is slecht gesteld met onze feitenkennis. Tegenwoordig weet niemand meer iets. Vraag een Kamerlid maar eens wanneer Karel de Grote leefde. In de Gouden Eeuw? Ha! Of zet een aantal toeristen in Marbella voor de camera en vraag hen hun verblijfplaats op een grote kaart van Europa aan te wijzen. In Italië? De Balkan? Ho, ho, ho!

Het gebrek aan feitenkennis is bedroevend en voer voor columnisten. Het is bewijs voor de corruptie van onze scholen, de luiheid van de moderne jeugd, de onnozelheid van de politiek. Eigenlijk gaan we nog een stap verder. Kamerleden met zo’n ondermaatse historische kennis zijn niet geschikt het landsbelang te dienen. En zulke onnozele toeristen verdienen zo’n verre bestemming niet. Ze hadden maar beter thuis kunnen blijven en een extra aardrijkskundeles kunnen volgen.

Althans, dat vinden we van anderen. Onze eigen kennis leggen we liever langs een andere lat. Voor onszelf is het vaak voldoende te weten wáár we het antwoord kunnen vinden in plaats van wát het antwoord is.

Stel dat u bijvoorbeeld geconfronteerd wordt met een vraag over de werking van onze parlementaire democratie zoals: ‘Welke meerderheid in de Tweede Kamer is nodig is voor een wijziging van de grondwet?’ Ook al weet u niet direct het antwoord (het is twee derde), u zult zich niet minder in staat en gerechtigd voelen om bij de volgende Kamerverkiezing uw stem uit te brengen. Mocht dit feit relevant zijn, dan zoekt u het eenvoudig op.

Feitenkennis is slechts de eerste stap. Hoe zorgvuldig we onderwerpen ook weten te selecteren en vervolgens leren te onthouden, de vraag waar we iets kunnen opzoeken en in welke mate we op deze verworven kennis kunnen vertrouwen, is minstens zo belangrijk. yyy Robbert Dijkgraaf

FoliaMagazine

19

Abdi

opinie

Sociaal psychologen zijn geen hufters Sociaal psychologen moeten zich beter verkopen, zodat de fraude van Diederik Stapel niet afstraalt op de hele discipline, vindt Gerben van Kleef.

D

e fraude van de Tilburgse hoogleraar sociale psychologie Diederik Stapel – hij verzon onderzoeksgegevens – houdt de gemoederen al weken bezig. De kwestie is een drama voor collega’s die met Stapel samenwerkten en door zijn misstappen zijn gedupeerd. Dat is al erg genoeg. Het schandaal mag niet afstralen op de

Waarom lezen we daar niet over in de kranten? discipline van sociale psychologie als geheel.

Fraude met onderzoeksgegevens komt helaas voor in alle takken van de wetenschap. De Volkskrant publiceerde onlangs een overzicht van zeven beroemde fraudegevallen van internationaal vooraanstaande wetenschappers.

Onder hen waren een primatoloog, een stamcelonderzoeker, een tandarts, een neuroloog, een kloonarts, een oncoloog en een natuurkundige. En nu dus ook een sociaal psycholoog.

Sociaalpsychologisch onderzoek is juist nu hard nodig. Veel hedendaagse maatschappelijke problemen zijn namelijk sociaalpsychologisch van aard. Hoe kunnen we succesvolle integratie bevorderen? Wat is de effectiefste manier om terrorisme te bestrijden? Hoe voorkomen we machtsmisbruik en fraudeschandalen? Al deze vragen kunnen worden geanalyseerd aan de

20

FoliaMagazine

hand van sociaalpsychologische theorieën.

Probleem is wel dat sociaal psychologen onvoldoende naar buiten treden met daadwerkelijk relevante bevindingen. Bovendien geven veel media voorrang aan ‘sexy’ uitkomsten als ‘Vrouwen met macht gaan vaker vreemd’ boven grondig, betekenisvol en theoretisch verankerd werk. Dit leidt ertoe dat het grote publiek nauwelijks op de hoogte is van de wezenlijke kennis die in de (sociale) psychologie wordt gegenereerd. Men leest in de krant dat vleeseters hufters zijn, maar verneemt niet wat de sociale psychologie zegt over belangrijke maatschappelijke vraagstukken.

Dit heeft zelfs politieke consequenties. Het integratiebeleid van de toenmalige Amsterdamse burgemeester Job Cohen werd jarenlang belachelijk gemaakt door rechtse partijen. Maar uit sociaalpsychologisch onderzoek blijkt onomstotelijk dat zijn strategie van samenbinden de beste is.

Waarom lezen we daar niet over in de kranten?

Sociaalpsychologische onderzoekers moeten meer hun best doen hun inzichten in wezenlijke maatschappelijke problemen te verspreiden in de media. Wetenschapsredacties zouden op hun beurt die inzichten voorrang moeten geven boven ‘sexy’ bevindingen zonder maatschappelijke relevantie. yyy Gerben van Kleef is universitair hoofddocent sociale psychologie.

Sorry Aan sommige routines in het leven kun je niet ontkomen. Zo neem ik iedere dag dezelfde trein richting Amsterdam. En iedere dag hoop ik bepaalde mensen van mijn middelbare school niet tegen te komen. Ik heb dat hoofdstuk immers afgesloten. Helaas blijkt het steeds weer een mission impossible. Dus heb ik vaak van die onzingesprekken. Over het weer bijvoorbeeld.

Laatst zat ik weer in de trein en kwam er plotseling een blond meisje naast me zitten. Ik lette eerst niet op totdat ik een bekende stem hoorde. ‘Fatihya? Wauw, lang niet gezien. Hoe is het met je?’ Ik keek op en realiseerde me van wie die stem was. Het was Lieke ‘Pornoblond’ Bergerhout. Mijn dag kon niet beter beginnen. Bah. Pornoblond was type streng christelijk opgevoed én homofoob. Ze wilde bijvoorbeeld nooit met Steven, een homo uit mijn klas, praten omdat het niet mocht van God. Ze vond seks ook vies. Iedereen noemde haar daarom expres ‘Pornoblond,’ om haar te plagen. Ik had geen zin om haar te spreken, want ik ergerde me altijd dood aan haar. Toch raakten we aan de praat en tot mijn verbazing was het een leuk gesprek. Ze was zelfs grappig. ‘Lieke, wat ben je… anders. Zo ken ik je helemaal niet,’ stamelde ik op een gegeven moment.

Ze verstijfde even en begon toen zwijgend haar tas in te pakken. Ze stond op om weg te lopen maar draaide zich om en zei: ‘Je kent me niet eens. De waarheid is dat mijn broertje homo was. Mijn ouders accepteerden hem niet en op een dag besloot hij een er eind aan te maken. Maar nog bedankt voor jullie hulp en begrip.

Ik had een fantastische schoolperiode.’ Ik bleef verbijsterd achter, wilde nog sorry zeggen maar het was al te laat. De conducteur riep om dat we bij Amstel waren aangekomen en Lieke stapte uit. yyy Fatihya Abdi

brieven

promoties DINSDAG 18/10 12.00 uur: Wouter Weerkamp - Informatica Finding People and Their Utterances in Social Media (Agnietenkapel)

DONDERDAG 20/10 12.00 uur: Marcus Beijk - Geneeskunde PCI of Complex Coronary Lesions, New Stent Technologies, and Clinical Outcomes (Agnietenkapel)

Ongelukkig

Zowel het onlangs gehouden decanensymposium (19 september) als het eerste Folia Debat (12 oktober) zijn twee grote onderwijsinhoudelijke activiteiten die voor medewerkers en studenten van de HvA en UvA worden georganiseerd.

Zowel tijdens het 22e nationale decanensymposium als bij het aangekondigde debat zijn er alleen mannen aanwezig als deskundigen en gespreksleiders. Jet Bussemaker is er vanwege haar positie. De HvA/UvA heeft haar mond vol over diversiteit, maar wat is hun bijdrage aan het inhuren van vrouwen als deskundigen? Geen ja maar graag! Ik breng het niet meer op om alleen naar mannen te luisteren. Voor het imago van het bedrijf is het uiterst ongelukkig. yyy Janneke Hoogenkamp, docent DEM

Aan het werk

Heb ik iets gemist of klopt het dat Folia Magazine geen opheldering verschaft waarom collegevoorzitter Van der Toorn is opgestapt?

Dat lijkt me precies de journalistieke taak die bij het universiteitsblad hoort. Ik heb er vergeefs naar gezocht, de afgelopen nummers. Er stond in een recent nummer wel een opiniebrief waarin dit werd aangeroerd, en dat hier een bestuurlijk falen aan de orde is. Wat mij betreft dient de redactie dit als impliciete kritiek op het eigen functioneren te begrijpen: hier moet de journalist aan het werk.

Alsjeblieft, zwicht niet voor de verleidingen van makkelijke stukken over feestjes, seks, enzovoort; van alsmaar meer interviews en ‘human interest’: er is al genoeg van dat soort crap en het intelligentiequotiënt van het magazine gaat er beduidend mee omlaag. yyy Jelle de Boer

Overvaltactiek

U staat bekend om het kritisch volgen van het bestuur van onze onderwijsinstellingen. Toch lijkt het erop dat u zich kritiekloos door het management van de HvA laat gebruiken voor een overvaltactiek inzake de verplaatsing van de opleidingen communicatiemanagement, bedrijfskundige informatica en logistiek & economie naar andere domeinen. Zie het bericht ‘DEM stoot drie opleidingen af ’ op Folia Web, 29 september. Het moet haast wel of u bent hier eerder van op de hoogte gesteld dan de werknemers, inclusief onderwijsmanagers, en de studenten zelf van de betrokken opleidingen, en ook eerder dan de medezeggenschapsraad.

Ik reken erop dat u zich hiervoor revancheert in de eerstvolgende papieren uitgave van uw blad. Ik hoop dat u zich bezint op de rol die Folia zich als communicatiemedium hier heeft laten toebedelen. Mede namens collega’s wil ik u vragen hoe dit zo heeft kunnen gebeuren.

Alle geledingen van de organisatie zijn volledig gepasseerd bij de besluitvorming. yyy Ted van Gaalen HES/DEM, HvA duaal BI/BE/LE

14.00 uur: Laurens Sparrius - Landschapsecologie Inland Dunes in The Netherlands: Soil, Vegetation, ­Nitrogen deposition and invasive species (Agnietenkapel)

VRIJDAG 21/10 10.00 uur: Leo Balai - Geschiedenis Het slavenschip Leusden. Slavenschepen en de West-Indische Compagnie, 1720-1738 (Agnietenkapel)

11.00 uur: Mieke Lopes Cardozo Ontwikkelingsstudies Future Teachers and Social Change in Bolivia – Between decolonisation and demonstration (Aula).

12.00 uur: Robert Riezebos - Geneeskunde Biochemical Risk Assessment and Invasive Strategies for Acute Coronary Syndromes without ST-Segment Elevation (Agnietenkapel)

14.00 uur: Melle Koch - Scheikunde Novel Antagonists for the Human Adenosine A2A and A3 Receptor Via Purine Nitration. Synthesis and Biological Evaluation of C2-Substituted 6-Trifluoromethylpurines and 1-Deazapurines (Agnietenkapel)

oraties

WOENSDAG 19/10 16.00 uur: Oratie prof.dr. T.B.H. Geijtenbeek, hoogleraar Moleculaire en cellulaire immunologie De chemie van de immunologie. (Aula).

DONDERDAG 20/10 16.00 uur: Oratie mw. prof.dr. D.M. Curtin, hoogleraar Europees recht Top Secret Europe. (Aula)

afscheid VRIJDAG 21/10 De redactie verwelkomt ingezonden brieven en opiniestukken. We behouden ons het recht voor deze zo nodig in te korten. Vermeld altijd uw naam en relatie tot de UvA/HvA; anonieme reacties worden niet geplaatst. Mail naar redactie@folia.nl.

15.00 uur: Afscheidscollege prof. dr.mr. A.L.G.A. Stille, hoogleraar Huwelijksvermogens- en erfrecht Mijn en dijn in het huwelijk. Een Europese oplossing ook voor Nederland? (Aula).

Voor uitgebreide informatie zie www.uva.nl/agenda.

FoliaMagazine

21

(advertenties)

Š 2011 Van Berkel Marketing

ABN AMRO ZEVENHEUVELENLOOP

Nijmegen Groesbeek 15 km 20-11-2011 www.abnamrozevenheuvelenloop.nl

Naamloos-2 1

07-10-2011 09:24:45

UvAV4:Opmaak 1 26-08-11 13:37 Pagina 1

Hotel RĂŠsidence Le Coin Gastvrijheid in een karakteristieke sfeer HOTEL RESIDENCE LE COIN, gevestigd in hartje centrum van Amsterdam en al jaren een pleisterplaats voor gasten van de UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM en van de HOGESCHOOL VAN AMSTERDAM draagt deze gasten een warm hart toe en daarom kunnen zij rekenen op een gereduceerd tarief.

Zij die op vertoon van deze advertentie bij ons komen overnachten ontvangen tevens een extra korting op het ontbijt. Het hotel ligt in het oude centrum en is een uitstekend vertrekpunt voor het ontdekken van alles wat de stad te bieden heeft, van het bijwonen van een theatervoorstelling tot een rondvaart in een van de vele monumentale grachten.

Bezoek onze website of bel voor meer informatie. www.lecoin.nl 020 - 5246800

Nieuwe Doelenstraat 5 1012 CP Amsterdam e-mail: hotel@lecoin.nl

drift

S

tefan, student aan de Graduate School of Social Sciences van de UvA: ‘Jongere meisjes, oudere meisjes, buitenlandse meisjes, met twee meisjes; ik heb denk ik wel honderd vrouwen gehad. Puur omdat ik het lekker en leuk vond – gasten die met aantallen bezig zijn vind ik echt losers. Het gaf me het gevoel dat ik van het leven genoot.

En ik was op zoek naar bevestiging. Op de middelbare school was ik altijd het kleinste jongetje van de klas, op mijn zeventiende zag ik eruit als dertien. Ik liep altijd achter, ook met meisjes.

Toen ik groter werd, merkte ik dat ik kon doen wat ik vroeger zo vaak wilde. En dan ga je er goed gebruik van maken.

Vrienden zeggen altijd dat ik heel lief ben tegen meisjes. Al is het een onenightstand, ik maak altijd even een ontbijtje klaar. In bed kan ik egoïstisch zijn als ik weet dat het eenmalig is. Dan denk ik sneller: nu ga ik lekker klaarkomen. Als ik een meisje vaker wil zien, neem ik gas terug, dat is leuker voor haar. Maar even snel een

orgasme scoren doe ik nooit. Mijn geilste scharrel was een iets oudere yoga-instructrice. Zij opende een nieuwe wereld voor me door heel rustig te zijn in de seks. Ze werkte met ademhaling en kleine aanrakingen. Wanneer ik wilde, versnelden we wat. Het was echt een soort

‘Gasten die met aantallen bezig zijn vind ik echt losers’ paringsdans. Maar de allergeilste seks heb je simpelweg wanneer je heel erg geil bent. Zoals wanneer je in de zomer met z’n tweeën in het park ligt met veel mensen om je heen. Je raakt elkaar aan, maar verder gaan kan niet. Opstaan ook niet, want dan ziet iedereen dat je een stijve hebt. Als je dan samen naar huis gaat…

En nu woon ik samen, dat is wel wat saaier.

Maar ik zie dat ik nu veel meer heb, het gaat veel dieper. De eerste keer met mijn vriendin

foto Jan van Breda

Stefan (27) deed het met honderd vrouwen was heel mooi. Ik nam haar ’s nachts mee naar het dak van een herenhuis. Daar hebben we die nacht gesekst en geslapen. Dat paste bij het gevoel dat we hadden: onze eerste keer moest speciaal zijn. De seks spannend houden kan een probleem worden, maar nu voelt het heel goed. Vreemdgaan heb ik nooit gedaan.

Een keer heeft een meisje mij op mijn mond gekust – toen was ik verkleed als wolf en zij als roodkapje, dus tja. Daar heb ik me wel heel schuldig over gevoeld. Ik mis het niet, al die onenightstands. Het is net als bij MacDonald’s: je kunt je er erg op verheugen, het eten kan echt lekker zijn, maar daarna voel je je altijd misselijk. Nu weet ik dat ik me bij gezond eten lekkerder voel.’ yyy Mariska Vermeulen

De naam van de geïnterviewde is op zijn verzoek gefingeerd. Wil je ook meedoen aan deze rubriek, mail dan een korte motivatie naar redactie@folia.nl

FoliaMagazine

23

(advertenties)

LAAT ZIEN DAT JIJ ALS TRAINEE THUISHOORT IN EUROPA GA NAAR TRAINEEBIJDEEU.NL EN WIN

Klein makelaarskantoor, gevestigd te Amsterdam Zuid en gespecialiseerd in bedrijfs onroerendgoed, heeft plaats (voor 2-3 dagen) voor een

office manager (m/v) Taken:beantwoorden van de telefoon, ontvangen van bezoekers, (zelfstandig) verrichten van correspondentie, bijhouden van diverse databases en opmaken van prestaties. Wij komen graag in contact met iemand die vertrouwd is met Windows Word en Excel, meedenkend en zeer representatief is, beschikt over goede contactuele vaardigheden en een accurate doch vlotte werkstijl. Goede beheersing van de Nederlandse en Engelse taal.

EEN UNIEKE VIPTRIP NAAR BRUSSEL

Voorts is er plaats (voor 3-4 dagen) voor een

aankomend commercieel/ juridisch medewerker (m/v) Taken: ondersteunen van makelaar bij alle commerciële taken en jurdische aangelegenheden. Bij voorkeur komen wij in contact met iemand met een (afgeronde) rechtenstudie. Voor de juiste persoon zijn er goede mogelijkheden binnen onze organisatie.

Brieven met c.v. naar WOUTERS MAKELAARS B.V., Koninginneweg 42, 1075 EA Amsterdam, t.a.v. mevr.

A.M.A.A. Wouters, tel. 020-6622286.

#Kerk?!

Vision Church Christ Connexxxion OZ Voorburgwal 63, Zo @17:00 fun | friendly | free

ainee Adv Folia100x128.indd 1

29-09-11 14:34

christconnexxxion.nl

Zoek je een kamer?

Live vanaf 7 oktober: de nieuwe DUWO.nl

Sabina 1982 geboren in Azerbeidjan • 2002 gevlucht naar Nederland • 2011 master Europese studies

Wij feliciteren Sabina en alle andere afgestudeerde vluchtelingen.

In Delft, Den Haag, Leiden, Amsterdam e.o. overzichtelijker en efficiënter een kamer zoeken bij duwo: beter overzicht van het aanbod, je regelt alles digitaal, één adres voor vragen/hulp.

Je ziet je slaagkans en hebt inzicht in je reacties, reactiestatus en persoonlijke gegevens.

Je bouwt wachtduur op die ook geldt als je in een andere aangesloten stad gaat studeren.

Inschrijven – vanaf 16 jaar – kost 35 euro.

Het UAF biedt getalenteerde vluchtelingen de kans op een nieuw bestaan.

Geef gevluchte studenten een toekomst in Nederland.

Steun het UAF met 1,50 per maand.

SMS STUDIE naar 4333

www.duwo.nl

foto Danny Schwarz

op de tong

Forno Communale Rhijnvis Feithstraat 43 (West)

H

et was buffelen voor de horeca, de laatste (en eigenlijk ook eerste) zomerse week in Amsterdam.

Ook wij besloten de laatste zonnestralen op te zoeken en wel op het ruime terras van Forno Communale. Dat terras, op een rustig pleintje in voormalig Oud-West, was

Italianen in Amsterdam Volgens eetrecensie-site Iens telt Amsterdam 306 Italiaanse restaurants. Daar zitten grote kwaliteitsverschillen tussen en hoewel Forno Communale zeker niet tot de top behoort, is het een goede middenweg. De prijs-kwaliteitverhouding is prima.

aardig gevuld. Of we vast wat brood konden krijgen, want geliefde J. voelde zich na een forse fietstocht als een vaatdoek. Het meisje was vriendelijk, maar niet erg snel. Na vijf keer heen en weer lopen kwam ze een mandje brengen.

Wachtend op onze tafelgenoten, besloten we vast een voorafje te bestellen. J. ging voor de

Wijnkaart

Bij Forno Communale hebben ze een ongewone wijnkaart.

Van iedere kleur hebben ze drie soorten, variërend tussen cheap (3,20/19), decent (4,20/25) en good (5/29).

De cheape witte wijn smaakte alleen beter dan de decent, maar dat is een kwestie van smaak natuurlijk.

doperwtencrème (‘Dat is soep meneer’), en ik nam de crostini’s. Ook deze bestelling liet enige tijd op zich wachten, maar het resultaat was wonderlijk lekker. De heldere soep (€ 5,50) was smaakvol, misschien een tikje te zout. De crostini’s (€ 8,50) waren knapperig en belegd met verschillende vleeswaren en eiersalade: een prettige combinatie waar ook onze inmiddels aangeschoven tafelgenoten S. en E. van smulden.

Met zijn vieren besloten we drie pizza’s te delen.

Een pizza Forno (met gorgonzola, prosciutto, appel, rozijn en rucola: € 12,-), een pizza Funghi & Speck (met parmezaan, paddestoelen, Italiaans spek, cherrytomaatjes en rucola: € 11,-) en een pizza Carpaccio (met carpaccio, kappers, cherrytomaat, parmazaan en rucola: € 13,-).

Een slimme keuze; de pizza’s waren knapperig en vers, maar mede vanwege het warme weer te veel voor één persoon. De slome bediening deerde niet meer, ze bleven vriendelijk en het eten smaakte goed. Een prettige combinatie op een van de laatste nazomerdagen in Amsterdam. yyy Floor Boon Folia Magazine ontvangt graag je restaurant­recensie en vergoedt tot € 50,-. Maximaal 300 woorden, suggesties voor de kaders zijn welkom, maar niet verplicht. Mail redactie@folia.nl.

Forno

Forno Communale noemt zichzelf een houtovenrestaurant in de Amsterdamse Helmersbuurt en is dan ook vernoemd naar de gemeenschappelijke houtovens op Sicilië.

Op de website staat dat ze een vergelijkbare buurtfunctie willen vervullen: ‘in de buurt, met de buurt en voor de buurt’. Vanwege de ligging, midden in een woonwijk, is dat ook de sfeer die het restaurant uitstraalt.

FoliaMagazine

25

objectief ‘Welke letters heb je?’

‘Bedenk één ding: er is een leven vóór, en geen leven na Wordfeud.’ Menig Wordfeudaddict (spreek uit als weurdfjoed) roept het tegen de andere Wordfeud-addict. De hype is inmiddels ook aan de HvA en UvA gesignaleerd: in kantines, aula’s, lokalen en collegezalen zit menig student, docent of medewerker vastgeplakt aan zijn iPhone of Android.

Nu is dat op zich niets nieuws, maar ze hebben het ding in hun knuistjes alsof hun leven ervan afhangt. Dat kan bijna maar één ding betekenen deze dagen. Grote kans dat ze compleet hooked zijn aan de populairste app van dit moment. Facebook-timelines en Twitterprofielen lopen in rap tempo vol met vragen naar usernames, kreten over totale verslaving en een ernstig ingeperkt sociaal leven. Voor de niet-early adoptors onder ons: met dit digitale woordspelletje wordt het aloude en wat muffige Scrabble nieuw leven ingeblazen. Spelers dienen bij deze digitale variant van het ouderwetsche bordspel wel te beschikken over stalen zenuwen en een flexibele geest: tegenstanders kunnen tot 72 uur nadenken over een tegenzet, wie dan nog geen letters heeft verschoven verliest automatisch. Niet elke creatieve ingeving wordt goedgekeurd. Zo wordt het – op zich mooi gevonden – ‘kutvisje’ van een fervent Wordfeuder niet geaccepteerd. Wat dit woordspelletje nu zo verslavend maakt? Studenten van de HvA (foto) snappen er zelf ook niets van: ‘Geen idee, eigenlijk gaat het nergens over. Het is niet anders dan Scrabble op je smartphone, maar ik blijf ermee aan de gang. Kijk, ik kan nu een dubbele woordwaarde leggen.’ yyy Annemarie Vissers

26

FoliaMagazine

FoliaMagazine

27

De iPhone gaf in 2007 het startschot voor het smartphonetijdperk. Inmiddels zijn we 18 miljard appdownloads en vier modellen verder. De bedenker is helaas niet meer. Folia Magazine staat stil bij de dood van Steve Jobs, neemt je mee in de app-revolutie, ­ de titanenstrijd tussen Apple en Google en zet tien belangrijke apps voor nu en de toekomst op een rij. tekst Thomas van Manen / illustraties Pascal Tieman

Z

elden heeft de visie van één persoon zo veel impact op de technologie en apparaten die honderden miljoenen mensen dagelijks gebruiken. De visie van Steve Jobs, die op 56-jarige leeftijd overleed, had dat wel.

Zijn visie leidde tot de oprichting van Apple, tot zijn ontslag bij Apple in 1985 en bracht hem uiteindelijk terug bij Apple dat daarna dankzij zijn visie uitgroeide tot een van de meest succesvolle bedrijven ooit.

28

FoliaMagazine

De laatste jaren wisselde succes en ongeluk zich af. In 2004 en 2009 nam Jobs time-outs als gevolg van alvleesklierkanker. Beide keren kwam hij terug. In 2011 ging het weer mis en twee maanden voor zijn dood legde Jobs zijn functie als CEO neer. Jobs zei ooit: ‘Death is very likely the single best invention of life. It’s life’s change agent; it clears out the old to make way for the new.’

De visie van Steve Jobs leeft voort in Apple, zijn erfenis bij veel van ons in de broekzak.

Steve Jobs 1955 - 2011

FoliaMagazine

29

‘We are calling it iPhone’

M

et bovenstaande legendarische woorden van Appletopman Steve Jobs begon een van de grootste revoluties in mobiele communicatie. Het had een tablet moeten worden, maar Jobs achtte de markt nog niet rijp en besloot dat 2007 het jaar was om de telefoniemarkt op zijn kop te zetten. En zo geschiedde. De iPhone verpletterde toenmalige marktleiders als Nokia en Samsung en in 2008 volgde de genadeklap met de lancering van de App Store.

Wat veel mensen niet weten is dat de iPhone niet Apples eerste telefoon was. In 2005 ontwikkelde Apple samen met Motorola (dat inmiddels is overgenomen door Apples concurrent Google) de ROKR, de eerste telefoon die iTunes ondersteunde. De ROKR was geen succes: iTunes had ruimte voor slechts honderd nummers en de interface was ronduit slecht. De iPhone was wel baanbrekend. Het was dan wel niet het eerste toestel met een touchscreen, maar wel de eerste telefoon die slechts één fysieke knop had. Daarbij maakten consumenten voor het eerst kennis met een interface die volledig bestond uit iconen.

Die iconen en vooral de bijbehorende apps blijken nu, ruim vier jaar later, de ware revolutie. Het web leek opeens erg omslachtig; een browser starten, zoektermen of een URL invoeren en dan hopen op de juiste informatie. Apps betekenden één druk op de knop en de informatie stond op je scherm. Information at your fingertips, een slogan uit de begindagen van het pc-tijdperk, was nog nooit zo waar.

De hapklare softwarepakketjes zijn inmiddels overal. Nokia, Blackberry, Microsoft, Google, allemaal bouwden ze hun eigen appstore.

Apple’s App Store staat nog altijd aan kop met 500.000 beschikbare

30

FoliaMagazine

apps. De enige echte concurrent is Android. Het aantal apps dat draait op Android groeit snel en ligt ergens rond de 300.000. Ter vergelijking: de Blackberry- en Windows-appstores tellen nog geen 50.000 apps.

Begin oktober voegde Apple een nieuw hoofdstuk toe aan de smartphonerevolutie met de aankondiging van de iPhone 4S, die vanaf 28 oktober te verkrijgen is. Naast dat de 4S sneller is dan zijn voorganger (zo’n zeven keer) en een betere camera heeft, is de echte innovatie vooral op softwareniveau te vinden.

Met het geüpdatete besturingssysteem iOS5 introduceert Apple iMessage dat, net zoals WhatsApp, gratis tekstberichten kan versturen naar andere iPhones, een op locaties gebaseerd notitieblok dat je bijvoorbeeld een seintje geeft als je langs een supermarkt loopt en er nog boodschappen op je lijstje staan en Find My Friends, een app die op basis van het gps-signaal van de iPhone laat zien waar je vrienden zijn.

De grootste vernieuwing die Apple liet zien was Siri, een intelligente, spraakgestuurde dienst die van de iPhone een personal assistant maakt. Siri laat je smsjes dicteren, zoekopdrachten inspreken en bijvoorbeeld vragen of Siri een dollarprijs kan omrekenen in euro’s. Zelf kan Siri ook praten: hij kan smsjes en e-mails voorlezen, de tijd in Singapore vertellen en als je hem vraagt ‘Wake me up tomorrow at nine o’clock,’ dan antwoord Siri beleefd: ‘Alarm set at nine o’clock’. Voorlopig verstaat en spreekt Siri alleen Engels, Frans en Duits (uitbreiding volgt) en is het alleen voor de iPhone 4S beschikbaar door een gebrek aan rekenkracht bij oudere modellen. Met Siri heeft Apple de potentie om de mobiele markt opnieuw op zijn kop te zetten. Een spraakgestuurde iPhone zorgt voor een hele nieuwe gebruikservaring en geeft eindeloos veel toepassingsmogelijkheden. Een telefoon die zijn eigenaar verstaat en kan terugpraten: opeens lijkt 2007 erg lang geleden.

Strijd der titanen: Apple versus Google

N

aast de eeuwige strijd met Microsoft om de computermarkt heeft Apple in Google een nieuwe vijand gevonden, sinds de moeder aller zoekmachines in 2007 met besturingssysteem Android de mobiele markt betrad. Recent deelde Apple een flinke tik uit aan de nieuwe concurrent, toen het de titel ‘meest waardevolle merk’ overnam, een titel die Google de afgelopen vier jaar mocht dragen. Zo zullen er over en weer nog wel wat tikken uitgedeeld worden in de strijd om marktdominantie in het ‘post-pc-tijdperk’, zoals de onlangs overleden Apple-topman Steve Jobs de huidige tijd bestempelde.

Jarenlang was de relatie tussen Apple en Google gemoedelijk van aard. Oud-Googletopman Eric Schmidt combineerde zijn functie bij Google zelfs met een zetel in de raad van bestuur bij Apple. Google revolutioneerde het internet door het doorzoekbaar te maken, Apple revolutioneerde de muziekindustrie, de mobiele telefonie en creëerde zelfs een nieuwe markt met de iPad. Beide bedrijven zijn tientallen miljarden dollars waard en staan symbool voor twee verschillende cultuurstromingen: een cultuur die staat voor gemak en modern, baanbrekend design en een cultuur die gefundeerd is op de kracht van technologie en de mogelijkheid voor nerds om oneindig te tweaken en te configureren.

Door deze cultuurclash staan beide bedrijven aan weerszijden van het debat over de toekomst van het internet. Voorvechters van een open internetcultuur geven af op de app-revolutie die Apple heeft ingezet: apps zijn immers afgesloten stukjes internet waar je als gebruiker niet buiten kan treden. Google is begonnen met zijn eigen mobiele revolutie met een pleidooi om apps te bouwen in HTML5, een techniek die meer open is en waardoor apps een soort miniwebsites worden.

Voor Google is het belangrijk dat we op het web blijven en ons niet

terugtrekken in afgesloten omgevingen, want zonder gebruikersdata als zoek- en klikgedrag verdient Google geen geld.

Het bekvechten tussen zowel de fans als de mensen hoog in de organisaties van beide bedrijven is al een tijdje bezig. Apple-fanboys verdedigen al jaren hun merkliefde op blogs en websites met nietaflatende toewijding. Die gaat zelfs zo ver dat neurowetenschappers die ooit Applefan Alex Brooks onderzochten, ontdekten dat hij bij het zien van Apple-producten dezelfde stoffen aanmaakte als gelovigen wanneer zij religieuze beelden zien. Aan de andere kant geldt eenzelfde fanatisme: zo zijn er Android-fans die het web afspeuren naar negatieve recensies van Androidtelefoons om in de reacties vurige betogen te plaatsen over waarom het toch echt een fantastisch toestel is. De bestuurders van beide organisaties aarzelen ook niet om de concurrentie zwart te maken. Zo vergeleek Andy Rubin, vicepresident van de mobiele tak van Google, het selectiebeleid dat Apple hanteert in de Appstore met de dictatuur in Noord-Korea. Apple-icoon Steve Jobs noemde op zijn beurt het Android-systeem een rommeltje, omdat er zo veel verschillende versies zijn.

Al met al mogen wij als consument blij zijn met beide bedrijven. Ze houden elkaar scherp en eerlijk en doordat ze vergelijkbaar zijn in grootte, is de kans op een monopolie erg klein. De strijd zal de komende jaren alleen maar verder oplaaien met ruzies om patenten en technologische standaarden. Met het overlijden van Steve Jobs staat Apple aan het begin van een nieuw tijdperk waarin het de innovatieve visie van de man die zwarte coltruien weer hip maakte zal moeten zien voort te zetten. Google gaat een tijdperk tegemoet waarin het moeite moet doen haar eigen motto, ‘Don’t be evil’, niet uit het oog te verliezen. De strijd der titanen is pas net begonnen.

FoliaMagazine

31

De apps van nu…

Evernote (gratis, eventueel betaalde upgrades voor meer opslag) Voor: alle platformen Evernote kan je zien als een extensie van het menselijk geheugen, met als verschil dat het nooit iets vergeet. Evernote is de ultieme lijstjes- en productiviteitsapp. In Evernote maak je notebooks voor uiteenlopende thema’s als werk, studie of het huishouden aan. Binnen die notebooks maak je notes die je typt, inspreekt via een microfoon of opneemt via een webcam.

De geschreven notes zijn in dit geval ook meer dan alleen tekst: je kan er filmpjes, URL’s, gpslocaties, tags of afbeeldingen aanhangen en ze zijn makkelijk te delen via e-mail en updaten in realtime. Even een update voor het boodschappenlijstje komt dus al binnen bij je huisgenoot terwijl die nog bij de Appie loopt. Een notebook voor een project deel je in een paar seconden en zorgt ervoor dat ook anderen kunnen meewerken aan de notes. Verder heeft Evernote tal van gratis uitbreidingen zoals een tool die je notes omzet tot presentatiekaartjes en de webclipper die alles wat je op internet tegenkomt met een klik in Evernote opslaat. De Evernote-app is overal beschikbaar en altijd online, dus iets vergeten is er in principe niet meer bij.

Spotify (gratis, € 5,- of € 10,- per maand) Voor: alle platformen, behalve Blackberry Spotify is het redmiddel voor de muziekindustrie en een prima alternatief voor illegaal downloaden. Spotify heeft namelijk een absurd groot muziekaanbod dat je tot twintig uur gratis, voor € 5,- per maand onbeperkt op je pc en voor € 10,- per maand overal en altijd mag beluisteren. Bij die laatste variant kan je overal muziek (losse nummers, albums en obscure ep’s en mixtapes) toevoegen aan je bibliotheek.

32

FoliaMagazine

Je bibliotheek en de afspeellijsten die je maakt staan in volledige synchronisatie: mobiel voeg je een album toe aan je collectie en thuis wacht de muziek al onder de playknop. Je bestaande collectie toevoegen is geen probleem en Spotify kent een unieke integratie met Facebook zodat je samen met je vrienden sets kan samenstellen of eigen sets kan delen.

Boxcar en Seesmic (beide gratis) Voor: iPhone (Boxcar) / iPhone/ Android/Windows (Seesmic) @-reply’s en retweets op Twitter, wallposts en tags op Facebook, e-mail, Foursquare checkins: de bliepjes en pings die nieuwe notificaties aangeven volgen elkaar in rap tempo op. Boxcar is een universele inbox voor al je communicatieverkeer. Voor het gebruik hang je eenmalig jouw accounts aan de app en vervolgens komen alle nieuwe berichten op dezelfde plek binnen.

Handig, omdat dit voorkomt dat je binnen allerlei verschillende apps notificaties binnenkrijgt.

De Android-versie is nog niet af dus vandaar dat ook Seesmic een vermelding krijgt in deze top vijf. Deze app heeft bredere beschikbaarheid dan Boxcar, maar ondersteunt alleen Twitter, Facebook en Google Buzz. Boxcar ondersteunt naast bovengenoemde platformen ook Foursquare, e-mail, Google Voice, Gowalla en RSS. Google Mobile (gratis) Voor: alle platformen De meest uitgebreide app van allemaal: de Google-app. Via de app kan je natuurlijk het internet doorzoeken door zoekopdrachten te typen, in te spreken of door Google op basis van een foto te laten zoeken. Daarnaast synchroniseert Google je mail, je agenda, je foto’s, je op-

geslagen routes en locaties via Maps, je favoriete en geüploade video’s op YouTube, je RSS-abonnementen en je documenten. Kortom, deze app vervangt zo’n beetje alles waar we de laatste tien jaar een harde schijf voor gebruikten. Andere handige functies in de app zijn de vertaler die zelfs Maleis naar Nederlands vertaalt en de nieuwsdienst die op basis van jouw leesgedrag relevante nieuwsberichten selecteert. Dus: een agenda, fotoboek, videolijst, mail en Tom Tomalternatief in één.

Dropbox (gratis, eventueel betaalde upgrades voor meer opslag) Voor: iPhone, Android, Blackberry Dropbox is een mobiele harde schijf. De app geeft zijn gebruikers twee gigabyte opslagruimte cadeau en creëert zo in een klap een harde schijf in de wolken. Gratis meer ruimte scoren is trouwens vrij makkelijk; voor elke vriend(in) die je uitnodigt krijg je 250 MB boven op je bestaande ruimte. Binnen Dropbox maak je, net als op je computer, zo veel mappen aan als je wilt of je knipt en plakt al je documenten linea recta in Dropbox. Zo heb je de inhoud van je computer in je broekzak zitten. Oké, die vijfhonderd gigabyte aan illegale gedownloade films wordt wat lastig, maar je komt een heel eind. Uploaden kan zowel vanaf je computer als je telefoon en mocht je bij iemand anders op internet zitten, dan kan je via de website alsnog bij al je bestanden. Een andere handige functie is de optie om mappen te delen. Zo kan je mappen met nieuwe mp3’s vullen voor of met je vrienden of een projectmap voor je studie vol met handige bestanden en aantekeningen delen met de juiste mensen.

…en van de toekomst .

Google Wallet (gratis) Voor: Android

Als het aan Google ligt wordt elke menselijke uitvinding sinds het wiel omgetoverd tot app en zo ook de traditionele portemonnee.

De Google Wallet app vervangt je portemonnee en dus het fysieke geld en de betaalpas. Op dit moment is Wallet alleen nog op kleine schaal operationeel in Amerika, maar betalen met je smartphone is het meest ambitieuze mobiele project van Google sinds de ontwikkeling van Android. De app maakt gebruik van een Near Field Communications (NFC)-chip; een nieuw soort mobiele chip die veiliger en sneller is dan bestaande alternatieven. Gebruikers hangen via de app hun betaalrekening, creditcard of Google-tegoed (Google’s variant op beltegoed) aan de chip. Bij een betaling hoef je vervolgens alleen je telefoon langs een scanner te halen en de betaling is compleet. Google is de eerste speler op deze markt, maar Apple en betaalmaatschappijen als PayPal werken aan soortgelijke diensten. Er schuilt echter wel een gevaar: een lege batterij betekent een lege portemonnee.

Layar (gratis) Voor: iOS, Android, Symbian, Blackberry Augmented reality is de volgende stap in de mobiele evolutie van technologie en legt een laag digitale informatie over de fysieke wereld heen.

Layar is een app van Nederlandse bodem en is eigenlijk een augmented reality browser. Binnen de app kan je duizenden layers (websites) opvragen die allemaal een eigen functie hebben. Zo is er bijvoorbeeld een layer die je de kortste route naar een pinautomaat laat zien door navigatietekens over de fysieke ruimte heen te leggen en een graffiti-layer die je gebouwen van steen en cement laat taggen met digitale verf. Voorlo-

pig is augmented reality vooral handig voor statische informatie, maar in de toekomst kan het ook worden ingezet voor dynamische 3Danimaties die je via het scherm oproept of het spelen van games waarbij de wereld om je heen wordt geïntegreerd in de spelwereld. Een mooi voorbeeld om de potentie van augmented reality te ervaren is de UAR-layer. Met deze laag kan je steden ‘scannen’ op architectuur van vroeger, nu en in de toekomst. De layer projecteert die beelden op de plek waar je staat.

Google Goggles (gratis) Voor: Android Google Goggles is een kijkje in een toekomst waarin apps onze interactie met de wereld om ons heen veranderen. Via Goggles neem je een foto van een object, boek, gebouw of andere bezienswaardigheid. Goggles scant vervolgens de foto en zoekt relevante informatie via Google’s zoekmachine. Scan bijvoorbeeld de kaft van een boek en Goggles laat je weten waar je het boek het goedkoopst kan vinden; scan het Paleis op de Dam en Google voorziet je van een documentaire op YouTube en de bijbehorende pagina op Wikipedia. Goggles koppelt de echte wereld aan de grootste informatiedatabase ter wereld: het Google-universum.

AugmenteD ID Nog niet beschikbaar Augmented ID is echt een toekomst-app, er is namelijk nog geen consumentenvariant. Augmented ID is een conceptuele app die niet alleen gebruik maakt van augmented reality, maar ook van gezichtsherkenning. Dat kan een beetje eng zijn. De app is in staat om een gezicht op basis van een foto te herkennen en het vervolgens te vergelijken met profielfoto’s op sociale netwerken. Die pro-

fielen worden opgehaald en zweven (letterlijk) vervolgens met behulp van augmented reality boven het hoofd van de gescande persoon.

Anoniem over straat gaan wordt dus steeds lastiger, al is het wel handig om voor je op iemand afstapt in de kroeg even te kijken wat voor vlees er in de kuip zit via een snelle blik op iemands Facebook-profiel. Facebook is overigens hard op weg met een vergelijkbare functie: met de technologie van het bedrijf Face worden geüploade foto’s gescand en vergeleken met de profielfoto’s van je vrienden zodat Facebook foto’s automatisch voor je tagt.

Indigo Touch (gratis) Voor: iOS Deze app hangt samen met de technologische ontwikkeling die bekendstaat als het web of things. Deze ontwikkeling houdt in dat na onze computers en telefoons alle apparaten in en rond het huis online gaan: van onze koelkast tot de wasmachine. Apparaten worden apps. Het huis van de toekomst heeft een eigen netwerk van apparaten; een netwerk dat energie verbruikt en genereert en slim verdeelt over het netwerk van je huis, maar ook dat van andere huizen. Via de Indigo Touch app heb je controle over je netwerk door apparaten te besturen (aan/uit) en energie te reguleren op basis van realtimestatistieken.

Door energie decentraal te verdelen over je thuisnetwerk van apparaten ga je slim en zo efficiënt mogelijk om met de energie. De app is dus een afstandsbediening met een hoger doel. En op dit gebied valt nog veel winst te behalen: het Amerikaanse departement voor energie berekende dat optimalisering van vraag en aanbod van energie zo’n vijfenzeventig miljard dollar kan besparen in de komende twintig jaar. yyy Zie filmpjes over de apps op www.foliaweb.nl/foliaavond/apps.

FoliaMagazine

33

Doekle Terpstra, puinruimer van het hbo Een jaar is Doekle Terpstra nu voorzitter van schandaalhogeschool Inholland. Het gaat beter, maar nog niet goed genoeg. ‘Is de basiskwaliteit op orde? Dan heb ik over het lesrooster, de ICT-infrastructuur, hebben de docenten hun lessen goed voorbereid, noem maar op. En het antwoord is nee.’ tekst Greta Riemersma / foto’s Joost van den Broek

D

oekle Terpstra is niet meteen beschikbaar, of de journalist alvast wil plaatsnemen in zijn kantoor.

‘Ik moet nog even een kop koffie bij iemand langsbrengen,’ zegt hij, waarna hij de bak leut zelf inschenkt en voorziet van suiker en melk. Daarna stevent hij weg, de gang in van de Inholland-vestiging aan de Theresiastraat in Den Haag, kop en schotel in de hand. Doekle Terpstra mag collegevoorzitter zijn, als het moet brengt hij zelf de koffie rond.

Dat zit zo. Toen hij op 23 november 2010 aantrad bij Inholland trof hij een ‘getraumatiseerde, verweesde organisatie’ aan, zegt hij als hij weer terug is in zijn kantoor. Er ging nauwelijks een dag voorbij of de hogeschool kwam negatief in het nieuws en ook de politiek bemoeide zich ertegenaan. Terpstra kwam binnen als de man die orde op zaken moest stellen. ‘Het was een chaotische periode en iedereen had zoiets van: jemig, hoe nu verder?’

Vrij snel daarna merkte hij nog iets op. Collega’s meden de plek waar hij zat, dat kantoor waar de koffie en thee nu uitnodigend voor het grijpen staan. ‘Hier op de derde verdieping,’ zegt Terpstra, ‘zit een deel van de staf van Inholland.

Sommige collega’s pakten liever de trap een eind

34

FoliaMagazine

verderop dan de lift hier dichtbij, om te voorkomen dat ze het college van bestuur zouden tegenkomen. Tussen docenten en bestuurders bestond geen dialoog.’

De belangrijkste grief van de docenten: alles draait bij Inholland om groei en positionering op de hogeronderwijsmarkt. Onderling zeiden ze: ‘Waar gaat het hier nu om? Onderwijs toch?’

Maar ze voelden zich roependen in de woestijn.

Wat dacht u toen u hier kwam, ik ga eerst maar eens met wat mensen praten? En koffiedrinken?

“Ik ben tussen hen in gaan staan. Ik ben de eerste weken alle vestigingen langsgegaan en heb gezegd: ‘Ik wil niet achter het spreekgestoelte staan of op een podium zitten, ik wil jullie in de ogen kijken. Vertel wie je bent, ik luister.”

Doekle Terpstra had nooit gedacht dat zijn professionele leven zo zou lopen. Hij werd in 1956 geboren in het Friese plaatsje Witmarsum en begon in 1976 zijn studie aan de Sociaal Academie in Kampen, met de bedoeling na afloop terug te keren naar Friesland. Maar hij belandde bij de vakcentrale CNV, was er van 1999 tot 2005 voorzitter, om daarna diezelfde functie te vervullen bij de HBO-raad. Vorig jaar vertrok hij

plotseling naar Inholland en hij blijft nog tot het einde van dit collegejaar. Daarna gaat Terpstra weer iets anders doen. ‘Dat is de aard van mijn persoon. Deze school gaat weer naar rustiger vaarwater en dan wordt de hogeschool gek van mij en word ik onrustig van de hogeschool.’

Niettemin: hij geniet. ‘Dit is een cadeautje. Ik vind het fantástisch dat ik dit mag doen, ik heb gigantisch veel geleerd.’ Wát, daarover zal hij op 12 oktober vertellen tijdens het Folia-debat over de kwaliteit van het hoger onderwijs, waar hij een van de sprekers is.

De kwaliteit van het hoger onderwijs, ligt dat onderwerp niet gevoelig bij een collegevoorzitter van Inholland?

‘Absoluut niet. Ik zit helemaal vertakt in de wereld van het hoger onderwijs. In de HBO-raad heb ik beleid uitgetekend voor de hele sector en nu sta ik met de voeten in de klei.’

Wat gaat u tijdens het debat zeggen over die kwaliteit?

‘Het hbo is enorm gegroeid. In een tijdsbestek van pak ’m beet twintig jaar is het studentental bijna verdubbeld, van 200.000 naar over de 400.000. In termen van diversiteit zijn we de

FoliaMagazine

35

emancipatiemotor van Nederland. In onze vestiging in Rotterdam is vijftig procent van de studenten van niet-westerse origine. Er lopen daar 110 nationaliteiten rond. Ik buig diep voor mijn collega’s die iedere dag die minisamenleving bij elkaar moeten houden. Intussen is de opdracht van het hbo alleen maar uitgebreid: meer toegepast onderzoek, meer masteropleidingen, internationale componenten in het bacheloronderwijs, noem het maar op. Het hbo heeft veel te verstouwen gehad. Af en toe vind ik het nog een wonder dat het draait zoals het draait en dat we het volgens de internationale maatstaven niet eens slecht doen.’

Goed, dat was de positieve kant van de zaak. Nu de andere kant...

‘Al die ontwikkelingen hebben een druk gelegd op de kwaliteit van het onderwijs en de kennisontwikkeling van studenten.’

Omdat de groei van het hbo zo snel is gegaan, aangewakkerd door de overheid.

‘Precies. De overheid heeft natuurlijk gewéldig veel boter op het hoofd.’

Want jarenlang was het walhalla: schaalvergroting.

‘Exact. Onder vele kabinetten is het credo geweest: “Gij zult fuseren.” En dus kreeg je ook in het hbo: groei om de groei, en daar zijn bijna megalomane effecten uit ontstaan.’

Daarmee doelt u ook op Inholland?

‘Ja, natuurlijk, deze hogeschool is een metafoor geworden voor alles wat te maken heeft met uit de voegen gebarsten hoger onderwijs. Bij Inholland had je bovendien een specifieke bestuurscultuur: groot, groter, grootst.’

Als je verhalen leest over Jos Elbers, de collegevoorzitter die zo veel fusies voor Inholland tot stand heeft gebracht, dan krijg je inderdaad de indruk dat hij zo snel mogelijk de grootste hogeschool van Nederland wilde vormen.

‘Ik praat niet over personen, maar kijk alleen maar eens naar die auto met televisie erin...’

36

FoliaMagazine

Zo’n auto had Jos Elbers?

‘Ja, het was een klein dingetje, die televisie, maar dat doet er niet toe. Het beeld dat ermee wordt opgeroepen is dat van een bestuur dat niet meer begrijpt wat er in het onderwijs gebeurt. Je had hier een heel sterke, topdown-gedreven organisatie, met heel veel aandacht voor bedrijfsvoeringsprocessen. En de ondersteunende diensten waren dominant ten opzichte van het primaire proces van onderwijs geven.’

Zo verloor dus een deel van de organisatie uit het oog waar het in het onderwijs ook alweer om gaat: een juffrouw of meester voor de klas die vertelt wat de studenten moeten doen.

‘Precies, precies, zo is het maar net. En het onderwijs was bovendien gefragmenteerd.

Er moest voor elk wat wils zijn, met ontzettend veel modulen en minoren. Dat concept sloot niet aan bij de populatie waar wij voor staan, met relatief veel niet-westerse allochtone jongeren, vaak afkomstig uit kwetsbare milieus.

Juist die groep heeft behoefte aan structuur, aan robuuste en heldere onderwijsprogramma’s, maar die bood Inholland onvoldoende aan.

Dat alles heeft druk gezet op de kwaliteit van het onderwijs.’

Eén oorzaak van de ellende bij Inholland heeft u nog niet genoemd: dat wat jullie de perverse prikkel noemen. Het hoger onderwijs is lange tijd afgerekend op het aantal verstrekte diploma’s.

‘Daar zit inderdaad een deel van onze problematiek. Er zijn hier gevallen bekend van studenten die tien jaar over hun studie deden en dat betekende dat de hogeschool nooit de financiële vergoeding voor hen kon binnenhalen. Bij vier opleidingen van Inholland is daar een alternatief afstudeertraject voor opgezet, waarvan de Onderwijsinspectie eerder dit jaar heeft gezegd: dit klopt niet. Op zich was het niet onoorbaar wat er gebeurde, maar het eindresultaat was fout.’

Want de eisen werden naar beneden bijgesteld.

‘Er is dit gedaan...’ Terpstra doet een hand

voor zijn ogen en kijkt door zijn vingers. ‘De inspectie heeft geconstateerd dat op die manier 86 studenten hun diploma onrechtmatig hebben verkregen. En die 86 hebben we nu benaderd voor een hersteltraject, zodat ze alsnog een diploma op niveau kunnen krijgen.’

Afgelopen zomer kwam de inspectie met nog meer vervelend nieuws: voormalige bestuurders van Inholland hebben voor negen ton ongeoorloofd gedeclareerd.

‘Dat bedrag is dit jaar gekort op onze overheidsvergoeding. De Tweede Kamer heeft geëist dat we het terugvorderen bij de personen in kwestie. Het ministerie van Onderwijs onderzoekt nu of we het inderdaad terug kunnen vragen en op welke rechtsgrond.’

Hoe voelde u zich toen er twee keer achter elkaar zulke schokkende feiten over Inholland werden geopenbaard?

‘We wisten dat het zou gebeuren. Ik heb steeds gezegd: “Laten we de rust bewaren, we laten ons niet gek maken.” We nemen het verlies, we moeten door het stof en tegelijk gaan we uittekenen hoe we zelf de regie weer in handen krijgen.’

Als je googelt op de naam Inholland...

‘Dan kom je wel wat tegen.’

Inholland wordt in grote koppen omschreven als probleemschool.

‘Dat zijn niet eens de verkeerde koppen. We erkennen dat er fouten zijn gemaakt.’

Ik heb gehoord van docenten in het hbo dat de praktijken bij Inholland niet uniek zijn. Docenten zijn de afgelopen jaren overal onder druk gezet om studenten af te laten studeren en er verdwijnt bovendien soms zomaar geld.

‘Dat beeld herken ik niet. Er wordt zo gemakkelijk gespeculeerd.’

Maar u zei net dat Inholland een metafoor is voor het hele hbo.

‘Dan heb ik het over andere dingen. Is de basis-

FoliaMagazine

37

kwaliteit op orde? Daarmee bedoel ik het lesrooster, de ICT-infrastructuur, de examencommissies, hebben de docenten hun lessen goed voorbereid, noem maar op. En het antwoord is nee. Al dat soort dingen is niet op orde, niet alleen bij Inholland, ook bij andere hogescholen.

Daar ben ik van overtuigd. Maar we moeten er vreselijk voor oppassen dat er niet een soort populistische retoriek over het hbo gaat ontstaan.

De dingen waar jij het over hebt, die ben ik binnen het hbo eigenlijk niet tegengekomen.’

In 2002 is Inholland ontstaan, in 2003 waren er al de eerste Kamervragen en daarna is de school bijna niet uit de publiciteit geweest. Het regende klachten over van alles. Ik vraag me af: is de HBO-raad, die u toch heeft voorgezeten, wel wakker genoeg geweest?

‘Jahaha, maar dan moet je de rol en positie van de HBO-raad kennen. De HBO-raad kan niet ingrijpen bij welke hogeschool dan ook. Natuurlijk, de HBO-raad is grosso modo op de hoogte van wat er bij instellingen gebeurt, maar ook niet meer dan dat. Denk je dat ik de afgelopen periode de HBO-raad tot in detail heb verteld wat hier is gebeurd? Geen sprake van. Denk je dat Guusje ter Horst, huidig voorzitter van de HBO-raad, hier kan binnenstappen en mij kan vertellen wat ik moet doen? Dan zou ik zeggen: ik heb hier een deur, ik heb hier een raam en je kunt kiezen welke je neemt.’

De HBO-raad is dus vrij machteloos.

‘Die is machteloos.’

Wat is dan het doel van zo’n HBO-raad?

‘Die doet aan belangenbehartiging.’

Dan moet zo’n raad er toch in de eerste plaats voor zorgen dat het imago van het hbo niet bezoedeld wordt? Dat imago is nu finaal down the drain gegaan.

‘Dat weet ik niet. De HBO-raad heeft wel dingen op de politieke agenda gezet. Door de lobby van de HBO-raad is de diplomafinanciering afgezwakt en is een discussie aangezwengeld over het belang van rekenen en taal. De HBO-raad

38

FoliaMagazine

richt zich op de globale, politieke en maatschappelijke thema’s.’

U wilt nu het vertrouwen in Inholland herstellen en de kwaliteit van het onderwijs verbeteren. Een prachtige taak, maar wat betekent dat concreet?

‘We hebben korte metten gemaakt met het principe van: voor elk wat wils. De totale hoeveelheid minoren gaan we halveren. We zaten rond de vijfhonderd en dat moeten er minder dan tweehonderdvijftig worden – waar het precies op uitkomt, weet ik nog niet. Vijfhonderd was idioot veel. Het moet allemaal veel meer samenhangen. We krijgen ook minder opleidingen.

We zijn bezig om acht opleidingen af te bouwen, dat is uniek in de onderwijswereld.’

En u heeft een reorganisatie afgekondigd.

‘Ja, vooral in de ondersteunende diensten. We hebben hier een verhouding van ongeveer 50-50, onderwijzend en niet-onderwijzend personeel. Dat móét anders.’

Ik heb begrepen dat er 470 fulltime arbeidsplaatsen weggaan, een vijfde van het personeelsbestand, en u sluit gedwongen ontslagen niet uit. Dan gaan de zwakke broeders eruit, ook docenten, toch?

‘Tuurlijk. Dat is precies het verhaal. Vóór 1 januari 2013 willen we dit gerealiseerd hebben.

Het moet een nieuwe energie op gang brengen van mensen die graag met ons mee willen. Wie het niet kan, moet maar gebruikmaken van een vertrekregeling. En ook in het onderwijs zelf gaan we stevige stappen maken. We willen een kwaliteitsimpuls en dat betekent dat we niet meer alle studenten aannemen. Die enorme toegankelijkheid van het hbo, daar gaan we paal en perk aan stellen. We willen een kleinere hogeschool worden.’

U had vorig jaar 34.000 studenten, hoeveel moeten dat er worden? 30.000?

‘Misschien wel, misschien nog wel minder. We hebben in elk geval gezegd: we willen kleiner en selectiever worden.’

Die reorganisatie is ook noodgedwongen toch? Inholland heeft dit jaar 30 procent minder aanmeldingen.

‘Natuurlijk is er een rechtstreeks verband, maar dat is niet het enige. Het is ook een strategische keuze om een kleinere hogeschool te worden.’

Misschien blijft het wel zo, 30 procent minder aanmeldingen.

‘Dat zien we nog wel. De markt voor hoger onderwijs groeit nog steeds. Kijk naar de Hogeschool van Amsterdam, die heeft dit jaar een giga-toestroom.’

Maar de Hogeschool van Amsterdam heeft waarschijnlijk de studenten gekregen die niet naar Inholland wilden vanwege alle problemen daar.

‘Dat weet ik niet precies. Maar ik hoop voor de Hogeschool van Amsterdam dat ze daar niet ons kwaliteitsprobleem krijgen. Meer volume betekent dat de kwaliteit onder druk komt te staan. Zo simpel is het. Dat is bij Inholland mijn grootste les geweest: wie de kwaliteit hoog wil houden, moet leren begrenzen.’

En dan komt de secretaresse binnen: is Doekle Terpstra klaar voor de fotograaf? Snel doet hij een das om, die een koffievlek op zijn overhemd moet bedekken. yyy Zie ook www.foliaweb.nl/video/terpstra.

Doekle Terpstra 16 april 1956 Geboren in Witmarsum 1970-1975 Havo, Bolsward 1976-1980 Sociale Akademie in Kampen, richting personeelswerk/arbeidsverhoudingen 1980-1999 Diverse functies CNV 1999-2005 Voorzitter vakcentrale CNV 2005-2010 Voorzitter HBO-raad 2010-heden Voorzitter van het College van Bestuur van Hogeschool Inholland Doekle Terpstra is getrouwd, heeft twee dochters en woont in Leerdam.

de adviesdienst

Gênant lawaai

‘I

Oergeluiden ‘Ik zou eerst nog eens op een rustig moment naar je huisgenoot stappen om te vertellen hoeveel last jij hebt van zijn nachtelijke escapades.

Mocht hij hier nou echt niet serieus op in willen gaan, wordt het tijd voor een andere aanpak. Wacht tot je huisgenoot een nachtje alleen slaapt, en produceer in het holst van de nacht zélf die gênante oergeluiden (met of zonder iemand in je bed). Steun en kreun, laat het bed piepen en hou het lekker lang vol, zodat je zeker weet dat de nachtrust

illustratie Pascal Tieman

k woon sinds vorig jaar in Amsterdam en ben blij met mijn kamer. Ik woon in een huis met drie huisgenoten en erg dunne muren. Als mijn huisgenoot zijn vriendin te logeren heeft maken ze nogal veel lawaai. De geluiden die door mijn muren komen zijn niet alleen gênant, ze houden me ook uit mijn slaap. Op de muur bonzen wordt niet begrepen. Mijn andere huisgenoot heeft er wel eens iets van gezegd, maar dat werd snel weggelachen. “Zij eruit of ik eruit” gaat ook niet werken, omdat hij hoofdhuurder is. Hoe los ik deze situatie op?’ Koen (19, civiele techniek) van je buurman danig wordt verstoord. Naar alle waarschijnlijkheid is het dan snel afgelopen met zijn hinderlijke gedrag.

Mick van Megesen (21, taalwetenschap)

met kopjes thee en per ongeluk wat hete thee over het schouwspel heen knoeien doet ook wonderen.’

Willemijn (25, communicatiewetenschappen)

Chicks

‘Zo’n ramp is een beetje geluid toch niet? Die problemen heeft iedereen die samenwoont. Je moet een beetje tolerant zijn, jij doet vast wel weer iets anders dat hij irritant vindt. Ik zou er vooral gewoon veel grappen over blijven maken, dan weet hij in ieder geval hoe goed

‘Gewoon twee chicks mee naar huis nemen, de dag voordat je huisgenoot een belangrijk tentamen heeft, en je compleet uitleven, dan piept ie wel anders! Of vlak voor het hoogtepunt (want dat hoor je dan ook wel aankomen) binnenlopen

Oordopjes

hij te horen is, en verder: koop gewoon oordopjes.’

Mats de Vries (23, informatica)

Aankloppen ‘Ik zou hem er direct mee confronteren. Daar geneer ik me absoluut niet voor: ik moet toch ook gewoon kunnen slapen? Gewoon aankloppen en roepen: “Hallo!

Hebben jullie het fijn? Ik niet!”

Als je duidelijk bent, ben je even­ tuele gênante situaties juist voor.’

Geneva (19), Amerikaanse uitwisselingsstudent Fashion & Branding

volgende week: indiscreet ‘Als student-assistent werk ik nauw samen met mijn docent en we gaan ook wel eens na werktijd een biertje drinken. Tijdens gesprekken met mij is hij niet erg discreet: hij vertelt verhalen over de studiekwaliteiten van mijn medestudenten en deed laatst zelfs woordelijk verslag van een jongen die overstuur naar hem toe was gekomen. Aan de ene kant leer ik door zijn openheid veel over de praktijk van de wetenschap, aan de andere

kant hoor ik dingen die ik niet wil weten. Kan ik mijn docent erop wijzen dat hij onprofessioneel is, en zou ik dat moeten doen?’ Elisabeth (26) Mail je advies voor Elisabeth, of een eigen kwestie waarin je geadviseerd wilt worden, aan redactie@folia. De redactie behoudt zich het recht voor bijdragen in te korten.

FoliaMagazine

39

40

FoliaMagazine

Altijd onzeker Op 15 oktober vieren tweehonderd vluchtelingen hun afstuderen in de Rode Hoed in Amsterdam. Valt er eigenlijk wel iets te vieren? Want wat is een Nederlands diploma waard als je ieder moment kunt worden uitgezet? Twee vluchtelingen vertellen. tekst Kim Bos / foto’s Friso Spoelstra Sabina Alieva (29) is afgestudeerd aan de UvA in Europese studies en woont sinds 2002 in Nederland.

De Nederlandse overheid twijfelt aan de noodzaak van haar vlucht uit Azerbeidzjan. Daarom heeft ze nog altijd geen verblijfsvergunning.

I

n een driekamerappartement in OudWest borrelt een waterkoker. Een schaal koekjes staat al op tafel. Aan het plafond hangt de bekende papieren hanglamp van Ikea, een wand is volgeplakt met foto’s van vrienden en vriendinnen en op de koelkast staan volle en lege flessen wijn. Het huis van een jongvolwassene. Het zou binnenkort zo maar leeg kunnen staan.

Volgens het Vluchtelingenverdrag is een vluchteling onder meer een persoon die ‘uit gegronde vrees voor vervolging wegens zijn ras, godsdienst, nationaliteit, het behoren tot een bepaalde sociale groep of zijn politieke overtuiging, zich bevindt buiten het land waarvan hij de nationaliteit bezit, en die de bescherming van dat land niet kan of, uit hoofde van bovenbedoelde vrees, niet wil inroepen.’ Lijkt duidelijk, maar in de praktijk blijkt het begrip ‘vrees’ moeilijk te onderbouwen. Er zijn duizenden van die twijfelgevallen en Sabiena Alieva (29) is er een van. Ze vluchtte negen jaar geleden samen met haar ouders en zusje van Azerbeidzjan naar Nederland. Ze voelden zich niet veilig in Azerbeidzjan en ze hadden problemen van

politieke aard. De Nederlandse overheid vindt hun reden niet overtuigend en heeft het gezin na negen jaar nog steeds geen verblijfsvergunning gegeven. Dat betekent dat haar ouders en zusje nog altijd in een asielzoekerscentrum wonen, waar ze het grootste deel van hun tijd niets doen.

De Nederlandse taal spreken haar ouders amper.

‘Sommige mensen vinden dat gek, maar ik vind het logisch. Hoe moet je een taal leren zonder werk of geld?’ Terug naar hun geboorteland kunnen ze ook niet: hun paspoort is allang verlopen.

Alieva vindt het moeilijk om te praten over de aanleiding voor hun vlucht. ‘Veel van mijn vrienden en kennissen weten niet eens wat er is gebeurd. Dat wil ik zo houden, die tijd ligt ach-

‘Ik begreep geen woord van wat er op het eerste college gezegd werd’ ter me. Laat ik dit zeggen: als je in Azerbeidzjan in de oppositie zat of tegen de overheid was, dan werd je vermoord of gearresteerd.’

Haar aankomst in Nederland herinnert ze zich nog levendig. Iedere vluchteling moet zich melden. Dat kan in Den Bosch, Ter Apel en in Zevenaar, waar familie Alieva het deed. ‘We kregen boterhammen met komijnekaas te eten, en een glas melk. Vreemd voedsel vond ik het. Na zes of zeven uur wachten werden we naar een centrum gebracht. Er waren twee grote drukke ruimtes: een soort rookhok en een eetgedeelte.

Op de gang waren hokjes met stapelbedden, onze tijdelijke slaapkamers. De muur reikte niet tot het plafond en je kon iedereen horen praten, ademen, hoesten, alles. De verwarmingsbuis maakte een gekmakend bubbelend geluid. We sliepen op lakens van papier. Het was alsof ik droomde, maar geen mooie droom.’

Wat de toekomst voor Alieva in het verschiet had, wist ze niet. ‘Ik denk dat de meeste vluchtelingen in het begin niet bezig zijn met de verre toekomst, alleen maar met wat er het volgende uur, misschien de volgende ochtend zal gebeuren. Het is allemaal zo overweldigend. Je kunt het bijna niet uitleggen aan iemand die het niet heeft meegemaakt.’

Na twee weken werd de familie naar een ander asielzoekerscentrum, in Schalkhaar, gebracht.

Met zijn vieren kregen ze één kamer met alleen een tweepersoons- en een stapelbed. Toen we dat zagen moesten we huilen. We hadden gehoopt op meer ruimte. De buurvrouw zei: “Jullie huilen, maar wij huilen al zes maanden.” Zes maanden bleek niets, in vergelijking met de negen jaar dat Alieva’s ouders al in het centrum wonen. ‘Ze weten niets over de toekomst.’ Na vijf jaar ‘ontsnapte’ Alieva uit het bedompte asielzoekerscentrum.

Ze had te horen gekregen dat je in Nederland mag studeren als je in je thuisland hoog bent opgeleid. In Bakoe studeerde Alieva Russische taal en cultuur. De aanmelding lukte en Alieva moest weg uit Schalkhaar: ‘Anders moest ik iedere dag drie uur reizen’. Ze logeerde in het begin van haar studie veel bij klasgenoten, later vond ze een kamer in het appartement waar ze nog woont.

FoliaMagazine

41

42

FoliaMagazine

De blijheid die Alieva ervoer nadat ze hoorde dat ze een studie mocht doen, maakte snel plaats voor zorgen en een nieuw soort onzekerheid. ‘De eerste colleges waren een regelrechte teleurstelling; ik begreep geen woord van wat er gezegd werd.’ Alieva zette door en onlangs haalde ze haar diploma. ‘Ik was lang niet zó gelukkig geweest.’

Snel volgde meer goed nieuws: ze werd aangenomen als studentenbegeleidster bij UAF, een Stichting voor Vluchteling-Studenten. ‘Mijn contract loopt af in juni 2012 en waarschijnlijk mag ik tot dan blijven, maar alles is altijd onzeker.’

In de negen jaar dat Alieva hier woont, mocht ze niet naar het buitenland op vakantie, want ze heeft geen reisdocument. De aanvraag voor zo’n document is nu in behandeling en naar alle waarschijnlijkheid kan ze nog dit jaar haar eerste trip plannen. ‘Dan wil ik graag naar Venetië, daar heb ik prachtige foto’s van gezien.’

Ehsan Kashani (29) is afgestudeerd aan de HvA in civiele techniek, vluchtte in 2001 naar Nederland en wachtte vier jaar op een verblijfsvergunning.

Hij woonde in asielzoekerscentra in Ter Apel, Ede en Dokkum. Vorig jaar kreeg hij een Nederlands paspoort.

E

shan Kashani draagt een donkerblauwe pantalon, een nauwsluitend heren-T-shirt en glanzende zwarte schoenen. Toen hij in Nederland arriveerde had Kashani alleen een tas vol ondergoed bij zich – meer kon hij niet meenemen tijdens zijn vlucht vanuit Iran naar Europa. Een nacht lang rende hij in het aardedonker over heuvels, soms nam hij ‘rust’ en zat hij even op een van de acht ezels van de ‘reisleiders’, die behalve mensen ook alcohol en benzine smokkelden.

Kashani vluchtte omdat hij de overheid tegen zich in het harnas had gejaagd. ‘Iran is geen eerlijk land en ik kan niet tegen onrecht. Dat gaat niet samen.’ Kashani’s opstandige aard bleek al toen hij nog jong was, en rond zijn negentiende ging het mis. Samen met zijn zus runde Kashani een videotheek in Teheran, waar hij behalve romkoms en actiethrillers ook videobanden met politiek geladen boodschappen distribueerde.

‘We wilden democratie in Iran en organiseerden ook bijeenkomsten voor gelijkgestemden.’ Op een dag kwam Kashani bij zijn videotheek aan en krioelde het er van de politie. Een noodplan was al eerder bepaald, ‘als je zulke dingen doet in een land als Iran, weet je dat het mis kan gaan,’ en het rebelse duo vertrok naar een oom in Tablis. ‘Daar bleven we drie weken. In de tussentijd was Ali, een vriend van ons, opgepakt, hij heeft uiteindelijk twee jaar vastgezeten.’ Kashani wist zeker dat hij niet in Iran kon blijven.

‘Ali had een minder groot aandeel in het geheel dan ik. Ik zou geen leven meer hebben daar en zou op z’n minst voor lange tijd in de gevangenis belanden.’

Na de bewuste nacht waarin de grens werd overgestoken, kwam Kashani samen met zijn

‘Ik kende alleen Ruud Gullit, Marco van Basten en kaas’ zus aan in Istanbul. Daar wachtten ze tot hun ‘reisleider’, die ze vijfduizend dollar per persoon hadden betaald voor een enkeltje zonder duidelijke bestemming, het verdere plan zou ontvouwen. ‘Hij moest eerst valse Turkse paspoorten voor ons regelen.’ Twee weken na hun aankomst was het einddoel duidelijk: Amsterdam, in Nederland. ‘Ik kende het land alleen van Ruud Gullit, Marco van Basten en kaas.’

De vlucht verliep voorspoedig en vanaf Schiphol werd Kashani door de ‘reisleider’ naar een politiebureau gebracht. ‘Hello, I’m a refugee,’ zei ik. ‘Oké, ga maar even zitten,’ zei de agent. Ik moest naar Ter Apel om me te laten registreren als vluchteling en hij printte een routebeschrijving voor me uit. ’s Ochtends waren mijn zus en ik aangekomen op Schiphol, ’s middags zaten we in de stoptrein naar Ter Apel. Heel bizar.’ Daar bleef hij krap een week, op verschillende plekken werden interviews afgenomen om te bepalen of de vlucht terecht was. Volgende bestemming: asielzoekerscentrum Ede. Daar woonde Kashani en zijn zus vijf maanden in een caravan met een Iraans meisje en een broer en zus uit Afghanistan.

‘We wisten nog steeds niet of we mochten blijven.’

Kashani vertelt zijn verhaal ontspannen, nonchalant; het is bijna alsof het hem niets doet dat hij zijn familie en vrienden moest achterlaten en er na bijna een halfjaar in Nederland nog steeds geen toekomstperspectief leek te zijn. ‘Het was ook moeilijk, maar je gaat gewoon door, want teruggaan kon sowieso niet.’

‘Toen we plotseling moesten verhuizen naar een permanent asielzoekerscentrum in Dokkum, ver weg van de bewoonde wereld, werd ik doodongelukkig. De mensen die daar zaten hadden een lege blik in hun ogen. Sommigen woonden er al drie jaar. Je mag niet werken, je kunt alleen maar wachten op een verblijfsvergunning. Dat wilde ik niet. Een Iraanse familie bood ons aan om tijdelijk bij ze in te trekken in Leiden. Op hetzelfde moment kreeg ik een tijdelijke werkvergunning. Ik werd krantenbezorger en vond een baantje in de horeca.’

Maar Kashani’s toekomst bleef onzeker. Langzaam kwam het besef dat hij zijn leven moest oppakken en niet meer van dag tot dag kon leven. ‘Ik wilde studeren, maar het ik wist niet of ik mocht blijven, en studeren betekende geen geld verdienen. Als vluchteling sta je stil.

In 2004 besloot ik dat ik moest kiezen. Ik koos voor de toekomst.’ Via Vluchtelingwerk kwam hij in contact met de Stichting voor VluchtelingStudenten (UAF), zij helpen vluchtelingen met potentie bij het vinden en het financieren van een studie. ‘2005 was mijn geluksjaar: ik begon met studeren en ik kreeg plotseling een verblijfsvergunning. Dat ik zo lang moest wachten op een antwoord vind ik slecht. Heel veel vluchtelingen zijn depressief doordat ze hun toekomst niet kunnen overzien. Dan heb ik liever dat de deur wat minder wijd open staat. Dat klinkt hard, maar als mensen Nederland niet in mogen dan weten ze in ieder geval wat ze te wachten staat. Ik vind Nederland geweldig, ik heb me nog nooit zo veilig gevoeld als hier, maar die wachttijden zijn onmenselijk.’ Pas sinds vorig jaar heeft Kashani een Nederlands paspoort en mag hij Europa verlaten maar naar Iran kan hij waarschijnlijk nooit. ‘Een geboren Iraniër mag alleen naar binnen met een Iraans paspoort. Dat kan ik wel aanvragen maar als ik er dan heenga mogen ze met me doen wat ze willen. Ach, dat land past toch niet meer bij me.’ yyy

FoliaMagazine

43

lezingenladder het cultureel studentencentrum van UvA & HvA

debat Voor eenieder die geïnteresseerd is in lezingen en debatten is er de Folia Magazine-lezingenladder.

Wij streven ernaar hierin de meest interessante lezingen en debatten in Amsterdam op één plek te verzamelen.

Amsterdam Bright City DO 13/10, 19.30 uur Literatuur op de Zuidas: het perfecte lichaam

Schrijfster Karin Spaink in gesprek met NRCjournaliste Elsbeth Etty over de sprookjes van Hans Christian Andersen.

De Balie DO 13/10, 20.00 uur Emancipatie natuurlijk!

Avond over ‘onvanzelfsprekende’ seksuele emancipatie, met o.a. schrijver Bas Heijne.

Publieksavond bij congres van 14 en 15 oktober, zie: uitsluitendemancipatie.nl.

De Melkweg ZO 16/10, 13.00 uur

Voor een hete herfst

Hoe kan het protest tegen het kabinet-Rutte gebundeld worden en hoe wordt solidariteit weer de hoeksteen van de samenleving?

Does it matter?

Distrust of the EU in Turkey has become enormous. What could be done by either side to restore trust in one of the most important relationships in European politics today? students free, others g 5,-

Muziek, theater & meer do 13/10 20.30 uur CREA Open Podium

Pakhuis de Zwijger

Een afwisselende avond met singer songwriters, stand up comedians, theatermakers.

Deze keer met o.a. Joel Rooth, Annike Bekius en Rogier Pelgrim. toegang gratis

WO 12/10, 19.30 uur Oude meesters, jonge honden

Cabaret

Jonge en oude idealisten in gesprek, met o.a.

Anna Chojnacka (1%Club) en Hans Beerends (oprichter Wereldwinkels).

Rode Hoed

MA 17/10, 20.00 uur KennisCafé: Boos op Alfred Nobel

VR 14/10, 20.00 uur

Avond over het effect van (geld)prijzen in de wetenschap en de vraag: wie wint wat waarom?

Met o.a. Gerard ’t Hooft.

Hoe kunnen we ervoor zorgen dat de (rechts) positie van Arabische vrouwen erop vooruitgaat?

Felix Meritis

Trouw Amsterdam

DO 13/10, 20.00 uur Rechtsstaatlezing

WO 12/10, 20.00 uur

Salon de Museologie – The best of museums

Rechtsfilosoof René Foqué staat stil bij de veel bediscussieerde verhouding tussen democratie en rechtsstaat.

De Salon nodigt iedereen uit om onverwachte inspirerende binnen- en buitenlandse musea te presenteren en samen te kijken naar The Best Of.

De Nieuwe Liefde

U organiseert een lezing of debat en wilt daarmee

DO 06/10, 20.00 uur Blood in the Mobile

naar harmen@folia.nl onder vermelding van ‘Aanmel-

Avond rond de documentaire Blood in the Mobile, met een gesprek met Seada Nourhoussen, auteur van Bloedmobieltjes, en de bedenkers van Fair Phone, ’s werelds eerste ontwikkelaar van eerlijke mobiele telefoons.

do 13/10 20.00 uur Turkey’s EU Accession Proces: have both sides given up?

De kracht van vrouwen in de Arabische Lente

graag op deze pagina staan? Stuur tijdig een mailtje ding lezingenladder’.

vr 14 en za 15/10 20.30 uur Goedkoop Cabaret

Iedere avond 3 talentvolle professionals.

Vr: Martijn Hillenius, Gijs Geurtsen, Eefke den Held en Floortje Schoevaart (presentatie). Za: o.a. Jeroen Bouwhuis, Mattijs Verhallen en Daniel van Veen (presentatie). toegang E 7,- reserveren 020 525 1400

debat

ma 17/10 20.00 hr De toekomst van de Europese Unie Een grote groep mensen is altijd al sceptisch geweest over de EU. Maar nu beginnen ook voorstanders te twijfelen. Wat is de houdbaarheid van de EU? studenten gratis, anderen 5,-

muziek

di 18/10 20.00 uur CREA Klassiek - Tango avond Een podium voor klassieke amateurmusici.

Beleef hun optredens in een informeel concert. toegang gratis

theater

wo 19 en do 20/10 20.15 uur Hora Est - Theaterwerkgroep Congo Een kerstdiner mondt uit in een onwerkelijke avond. studenten g 5,-, anderen g 6,-

www.crea.uva.nl

CREA. Dat vind je nergenS 44

FoliaMagazine

overigens

In deze rubriek reflecteren wetenschappers op een actuele stelling.

De door de Partij van de Dieren voorgestelde vleestaks is een effectief middel tegen de bio-industrie.

Annemarie Mol hoogleraar antropologie van het lichaam

Jean Tillie bijzonder hoogleraar electorale politiek

Jeroen Kluck lector water in en om de stad

Jeroen Kluck: ‘Met de taks ben ik het eens, maar die effectiviteit vind ik lastig. Het heffen van een hogere belasting van 19 procent op vlees is een eenvoudige maatregel met een gewenst effect, dat denk ik wel. Vlees is nu soms belachelijk goedkoop, terwijl het in mijn ogen echt een luxeproduct is waarvan we in Nederland best minder kunnen consumeren. Grootschalige vleesconsumptie heeft veel negatieve effecten. Het legt een enorme druk op het gebruik van potentiële landbouwgronden en belast het milieu wereldwijd: er is zestienduizend liter water nodig voor één kilo vlees. Maar of het invoeren van een vleestaks ook zal helpen tegen de bio-industrie betwijfel ik. Omdat de belasting op al het vlees omhoog gaat, zitten er geen prikkels in deze maatregel om het eten van biologisch vlees te prefereren boven kiloknallers. Het is dus vooral gericht op de consumptie van minder vlees in het algemeen. Daar ben ik wel een voorstander van. Er zijn genoeg vervangers voor vlees en als we er allemaal wat minder van eten, wordt de wereld daar een stukje beter van.’

Annemarie Mol: ‘Welk doel heeft deze maatregel: mensen minder vlees laten eten of de bio-industrie tegengaan? Ik snap dat de PvdD hiermee komt. Ze moeten iets.

Maar armoedig is het wel. Als je wilt dat mensen minder vlees gaan eten, kun je proberen om dat via hun portemonnee te bereiken. Maar zo tref je vooral arme mensen. En intussen wordt aan alle kanten de voedselvaardigheid afgebroken. Waar blijven de kooklessen? De smaakvolle schoollunches? Waarom gaat de diëtiste uit de basisverzekering? En voor zover dit landbouwpolitiek is, is het een omweg om die via het belasten van consumenten te bedrijven. Als de overheid geen bio-industrie wil, heeft ze lokale en internationale regelgeving. Het is daarbij zaak om niet alleen verboden uit te vaardigen, maar boeren te steunen bij pogingen hun werk minder industrieel aan te pakken. Nu worden boeren zwaar onderbetaald. We hebben dringend betere zorg voor ons aller eten en drinken nodig. De markt moduleren is dan verstandiger dan marktmechanismen inzetten als beleidsinstrument. Maar ja. Vertel dat deze regering.’

Jean Tillie: ‘Van dit soort beleidsvoorstellen krijg ik de neiging heel veel frikadellen te gaan eten, nog meer te gaan roken en midden op de dag te gaan drinken. Er mag steeds minder in dit land en nu willen ze ook vlees gaan belasten.

Ik word hier als een klein kind opstandig van en kan alleen nog maar opgewonden reageren. Natuurlijk begrijp ik de beweegredenen wel en dat de bio-industrie slecht is hoef je mij echt niet uit te leggen. Of dit voorstel daaraan bijdraagt kan ik van opstandigheid niet eens bedenken, ik plaats dit in een ander frame: het beeld waarin dit land vertrut en steeds minder mogelijk is. Ik erger me daaraan en de Partij voor de Dieren speelt een bepaalde rol in het steeds minder leuk worden van deze samenleving. Ik moet al roken op het balkon en word steeds meer omringd door mensen die hele planten in hun thee hebben. Dat deze reactie overdreven is weet ik ook wel, maar ik associeer ons land steeds meer met een samenleving waarin genieten verboden is.’ yyy Floor Boon

FoliaMagazine

45

prikbord HvA

46

ideëen voor deze rubriek: redactie@folia.nl

DMR Overlast

DEM Verhuizing

Stadsdeel Oost heeft aangegeven op zeer korte termijn foutgeparkeerde scooters en fietsen voor en naast het Jan Bommerhuis te verwijderen vanwege de overlast voor de buurt. Parkeer je scooter of fiets dus in een van de rekken of zet hem in de fietsenkelder van het Jan Bommerhuis. Je hebt toegang tot de kelder met de studentenpas, die je daarvoor geschikt kunt laten maken bij de klantenservice op de derde verdieping in het JBH. De ingang van de kelder is aan de linkerzijkant van het gebouw. Stallen in de fietsenkelder is voor eigen risico.

Het Domein Economie & Management verplaatst de opleidingen communicatiemanagement, bedrijfskundige informatica en logistiek & economie 1 september 2012 naar de domeinen Media, Creatie & Informatie en Techniek. De veranderingen zijn het gevolg van het tienpuntenplan voor beter onderwijs, dat rector Jet Bussemaker begin september presenteerde. Domeinvoorzitter Ineke van der Linden benadrukt dat de verschuivingen niet zullen leiden tot ontslagen. Volgens Van der Linden worden de opleidingen gekoppeld aan verwante opleidingen in andere domeinen.

DBSV Calorieverbruik

DT Spirit

Het voedingslab wil graag twee apparaten vergelijken en heeft daar vrijwilligers voor nodig. Wil je weten hoeveel calorieën jij in rust nodig hebt? En dan niet uitgerekend met een standaardformule, maar opgemeten met betrouwbare apparatuur? Schrijf je dan in bij het voedingslab (A1.44). Wat wordt er van je verwacht: 2 x 25 minuten op een bed liggen met een transparante kap over je hoofd.

Aan de hand van jouw in- en uitademing wordt het calorieverbruik in rust bepaald. Je mag niet praten, maar ook niet slapen. Meer informatie op intranet.

De Spirit of Amsterdam, bedacht en ontwikkeld door studenten van de HvA, is afgelopen week tentoongesteld op de beurs Elektrotechniek in de Jaarbeurs Utrecht. Deze auto wordt aangedreven door een windturbine en kan met behulp van windenergie tegen diezelfde wind in rijden. Het futuristische voertuig is opgebouwd uit onder andere de koepel van een zweefvliegtuig en de versnellingsbak van een crossmotor. De Spirit of Amsterdam won in 2010 de Internationale Wind Turbine Race in Denemarken.

DOO Ledverlichting

DMCI Wereldrecordhouder

De gebouwen op het Amstelcampusterrein worden in de toekomst mogelijk voorzien van Ledverlichting.

De resultaten van een pilot die momenteel wordt uitgevoerd in het Theo Thijssenhuis zijn veelbelovend.

Voor de pilot zijn drie lokalen door drie fabrikanten voorzien van Ledverlichting. Gebruikers zijn volgens de hogeschool positief over de verlichting. Op basis van extra metingen en een nieuwe evaluatie wordt besloten of het Boerhaavegebouw en Wibaut­ huis, panden die de komende jaren worden gebouwd, worden voorzien van Ledverlichting.

Roy Soet, student media, informatie & communicatie, heeft vorige week zondag het nieuwe record televisiekijken gevestigd. Tijdens de tv-marathon Last Man Watching heeft hij meer dan 87 uur tv-gekeken en daarmee een reis naar Los Angeles gewonnen. Pas enkele dagen voor de wedstrijd besloot Soet zich in te schrijven. ‘Ik hoorde van een studiegenoot die stage loopt bij BNN dat er nog plaatsen vrij waren voor deze recordpoging en ik had die dagen toevallig toch niks te doen.’

DG BAS

HvA Mbo-hbo

Voor de meeste opleidingen is de nieuwe onderwijs- en examenregeling (OER) ingegaan. Studies moeten sinds dit collegejaar verplicht vakken oormerken, waardoor indirect de propedeuseregeling is aangescherpt. Bovendien worden studenten die zich voor 1 maart van het studiejaar uitschrijven niet meer uitgesloten van een bindend afwijzend studieadvies (BAS). Met name voor studenten fysiotherapie kan dat gevolgen hebben. Een student die stopt kan later niet opnieuw fysiotherapie gaan studeren. Voor vragen kunnen studenten terecht bij het decanaat.

Het studiesucces van doorstromers staat 1 november centraal tijdens de werkconferentie mbo-hbo 2.0. In de Aristo, nabij station Sloterdijk, staat de vraag centraal hoe regionale samenwerking kan bijdragen aan het studiesucces van mbo-studenten in het hbo. Na toespraken van onder meer arbeids- en organisatiepsycholoog Tom Luken en Bouke Smit van het ministerie van OCW, zijn er onder meer workshops over de optimale leerroutes voor een student en effectieve studieloopbaanbegeleiding. Meer informatie en deelname op www.leerverder.nl/conferentie.

FoliaMagazine

of Amsterdam

2.0

prikbord UvA

ideëen voor deze rubriek: redactie@folia.nl

FGw Taart

FGw Duits

Het komt niet vaak voor, maar archeologe Dieuwertje Duijn (25) kreeg onlangs een 9,5 voor haar scriptie over de ontwikkeling van Enkhuizen, zo meldt de Enkhuizer Courant trots. De krant schrijft dat Dieuwertje weliswaar lang aan haar scriptie heeft gewerkt, ‘maar haar visie op de ontwikkeling van de stad Enkhuizen aan de hand van archeologische gegevens is dan ook een voltreffer’. De krant noemt het dan ook ‘geen wonder’ dat Dieuwertje een enorme taart kreeg van haar collega’s van Bureau Erfgoed van de gemeente Hoorn, waar ze inmiddels werkt.

Het Duitsland Instituut Amsterdam gaat middelbare scholen actief oproepen met ideeën te komen om de lessen Duits in het voortgezet onderwijs aantrekkelijker te maken, want daar mankeert het nogal aan, blijkt uit onderzoek. Veel leerlingen hebben ‘niets’ met Duitsland of vinden Duits ‘geen mooie taal’. Opvallend vonden de onderzoekers het dat docenten Duits tijdens de les weinig Duits spreken. Bijna tweederde van de docenten zei minder dan een kwart van de lestijd Duits te spreken. Scholen die ideeën hebben kunnen zich melden. Zie: www.machmit.nl.

UvA Hypotheek

UvA Top

Er werken inmiddels zo veel mensen bij de UvA zonder vast dienstverband – en zonder uitzicht daarop – dat het voor steeds meer medewerkers lastig blijkt een hypotheek te krijgen, want de meeste hypotheekverstrekkers eisen een intentieverklaring voor een vast dienstverband. Daarom heeft de UvA afspraken gemaakt met hypotheekadvieskantoor de Kredieter om toch een zo goed mogelijke hypotheek te vinden. Uiteraard gelden daarbij wel bepaalde voorwaarden. Wie op huizenjacht wil: kijk op www.kredieter.nl of stuur direct een mail naar uva@kredieter.nl.

De UvA is gestegen van plek 165 naar 92 in de World Universities Rankings van Times Higher Education.

Daarmee is de UvA de vierde Nederlandse universiteit op de lijst. Universiteit Utrecht is de hoogst genoteerde Nederlandse universiteit met een 68e plaats. Nederland staat dit jaar op de derde plaats van landen wanneer wordt gekeken naar het aantal universiteiten in de top200 van de ranglijst.

Amerikaanse universiteiten voeren de lijst aan en bezetten plaats één tot en met drie. California Institute of Technologie is de nummer één.

AMC Zwarte

AUC Essayprijs

lijst

200

Zorgverzekeraar CZ heeft de lijst van ziekenhuizen gepubliceerd die volgend jaar van de verzekeraar borstkankerbehandelingen vergoed krijgen. Het AMC staat daar niet bij omdat er minder dan zeventig van die behandelingen per jaar worden uitgevoerd. Met andere woorden: het AMC staat op een zwarte lijst. Het ziekenhuis zegt daarover ‘verbolgen’ te zijn en wijt het aan een rekenfout van CZ die de behandelingen in het Flevoziekenhuis in Almere, waar het AMC mee samenwerkt, niet te hebben meegeteld. Het AMC verwacht dat CZ de beslissing terugdraait.

AUC-student Dico van Dissel heeft de derde jaarlijkse essaywedstrijd van het Amsterdam University College, georganiseerd door de studievereniging Aucsa, gewonnen met zijn essay From successful nurture to successful children. De jury omschreef het essay als een essay met ‘originele gedachten en een goede inhoud’. Er waren twintig essays ingezonden, waaruit drie winnaars werden gekozen. Van Dissel won een bedrag van 250 euro. De tweede en derde prijs (respectievelijk 150 en 100 euro), gingen naar respectievelijk Nathan Potter en Methee Schreuder.

AUC Onderaan

APM Etrusken

‘Excellence and diversity’ is de slogan waarmee het AUC studenten probeert te werven, maar in de Elsevierenquête over het Nederlandse hoger onderwijs komt het AUC niet als excellent uit de bus. Van de vijf Nederlandse ‘university colleges’ presteert het AUC het slechtst met een 7,1. Utrecht is het beste met een 7,7. Vooral de organisatie en communicatie van het AUC scoort onder de maat: een 6,6. In totaal scoorde het AUC op 10 van de 32 onderzochte criteria een cijfer onder de 7. Het AUC onderzoekt momenteel hoe men de cijfers op kan krikken.

Het wordt nu al de belangrijkste tentoonstelling in het bestaan van het Allard Pierson Museum genoemd: de dubbeltentoonstelling over de Etrusken, Mannen met macht, vrouwen van aanzien die gelijktijdig wordt gehouden in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden.

Hiervoor zijn topstukken uit de belangrijkste Italiaanse musea in bruikleen gegeven, Vaticaanse musea, Villa Giulia, Capitulijnse musea in Rome en het nationaal archeologisch museum in Florence. ­Opening op 13 oktober en tot 18 maart 2012.

FoliaMagazine

47

wasdom Goede tijd, vrije tijd Wouter de Jong Leeftijd: 30 (geboren op 3 februari 1981) Beroep: Acteur, binnenkort te zien in de nieuwe misdaadserie Hart tegen Hard op Net5 Studie: Rechten aan de UvA en de toneelschool Amsterdam Afgestudeerd: 2004 Docent: ‘Hendrik Kaptein. Hij was mijn scriptiebegeleider en ik volgde het vak argumentatieleer bij hem. Een goede docent, maar tegenwoordig geeft hij helaas geen les meer aan de UvA.’ UvA-locatie: ‘De Oudemanhuispoort. Als je bij de boekenstalletjes niet links naar het hoofdgebouw, maar rechts gaat, is daar een klein, mooi hofje, waar gek genoeg bijna nooit iemand zit.’

Café: ‘Ik kwam vaak in café Thijssen en dan vooral op zondag om spelletjes te spelen.’

Afknapper: ‘De avond dat ik een blind date had.

Zodra ik haar zag staan, wist ik dat we niet bij elkaar zouden passen. Ik durfde alleen niet weg te lopen en ben toch met haar uit geweest. Die avond staat te boek als een van de dieptepunten van mijn studententijd.’

48

FoliaMagazine

stage Hij deed de toneelschool, studeerde rechten aan de UvA en werd acteur: Wouter de Jong. tekst Julie de Graaf / foto Bob Bronshoff

‘T

ijdens mijn middelbareschooltijd zat ik bij jeugdtheaterschool Rabarber.

Toen ik eindexamen had gedaan, durfde ik niet meteen auditie te doen voor de toneelschool. Ik was achttien, maar zag eruit als veertien en wist zeker dat ik niet aangenomen zou worden. Ik besloot een paar jaar te wachten en in de tussentijd geneeskunde te studeren. Maar toen ik op mijn inschrijfformulier voor de universiteit de “g” van geneeskunde had ingevuld, streepte ik hem door en schreef ik “rechten” op. Ik wist opeens zeker dat ik niet de verantwoordelijkheid wilde dragen over de gezondheid van mensen. Bovendien heb ik een sterk rechtvaardigheidsgevoel en ik had zo’n vermoeden dat ik bij een rechtenstudie veel vrije tijd zou hebben. Dat vermoeden bleek te kloppen; als je het een beetje slim aanpakt en op gezette tijden hard werkt, dan heb je als rechtenstudent heel veel vrij. Ik ontwikkelde een ritme: per blok studeerde ik drie weken dag en nacht en de rest van mijn tijd besteedde ik aan toneel en feesten.

Voor het UvA Cultureel Festival maakte ik bijvoorbeeld de eenmansshow Ego; een rare monoloog waarmee ik het festival nog won ook. Het is heel fijn om in je eentje een voorstelling te maken, omdat je dan je fantasie de vrije loop kan laten. Later heb ik ook nog met een eenmansvoorstelling op de Parade gestaan. Daarnaast had ik vaak gastrollen in televisieprogramma’s. In de laatste twee jaar van mijn studie kreeg ik een vaste rol in de soapserie Goede Tijden Slechte Tijden.

Die jaren koos ik vooral vakken waarvoor ik geen college hoefde te volgen, zodat ik

tussen de opnames door kon studeren. Gelukkig waren dat over het algemeen ook de vakken die ik het meest interessant vond. Ik specialiseerde in strafrecht en schreef mijn scriptie over kroongetuigen.

Tegen het einde van mijn studie wist ik zeker dat ik verder wilde als acteur. Ik was inmiddels drieëntwintig en durfde eindelijk auditie voor de toneelschool te doen. Toch wilde ik eerst mijn bul halen en moest ik nog hard werken om mijn scriptie op tijd in te leveren.

Het zou zonde zijn geweest om na vijf jaar studeren niet mijn diploma te halen. Ook al ben ik geen advocaat geworden, spijt van mijn studie heb ik niet. Als ik het niet had gedaan, zou de gedachte om naar de universiteit te gaan waarschijnlijk altijd in mijn hoofd zijn blijven rondspoken. Bovendien heb ik aan de UvA een hele leuke en vrije studententijd gehad. Op de toneelschool is dat echt anders. Daar moest ik elke dag van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat werken. Je bent vaak alleen maar met jezelf bezig en dat kan flink confronterend zijn. Lang niet zo relaxed als bijvoorbeeld een college strafrecht bijwonen.

Ik vind het eigenlijk niet kunnen dat ik mijn diploma zo makkelijk gehaald heb. Ik weet niet of de rechtenstudie inmiddels veranderd is, maar in mijn tijd waren er veel mensen die weinig moeite deden en toch slaagden.

Als de moeilijkheidsgraad verhoogd zou worden, dan moeten studenten zich meer in de stof gaan verdiepen. Nu is het vaak zo dat je alleen al een extra punt kan verdienen door aanwezig te zijn in de werkgroep. Dat is toch idioot: het draait in de wetenschap om de inhoud, niet om aanwezigheid.’ yyy

Dirk Krediet (27) Studie interactieve media (HvA) Stage Driebit Verdiensten € 300,- per maand Beoordeling JJJJJ ‘Driebit is een kleine onderneming die internettoepassingen en -applicaties ontwerpt. Mijn stage bestond volledig uit het meelopen bij één project, namelijk de lancering van een speciale promotiecampagne van TomTom. Het concept voor zoiets wordt gemaakt door een reclamebureau, maar de technische realisatie werd door ons uitgevoerd. In dit geval ging het om een actie op Facebook waarbij mensen een lipdub van het nummer ‘I Want to Break Free’ van Queen moesten opnemen, om daarmee kans te maken op een reis. De taak van Driebit was om die Facebook-pagina te realiseren en om bijvoorbeeld mogelijk te maken dat filmpjes konden worden geüpload op die pagina. Het leukst aan mijn stage was dat ik aanwezig mocht zijn bij het hele proces en dus ook bij de gesprekken met de mensen van het reclamebureau. Dat ik mondig was en wat inbracht werd ook gewaardeerd. De sfeer in dat contact was bovendien heel informeel. Ik zat in de e-maillijst van de correspondentie met de klant en kreeg dus mee dat er af en toe ook flauwe grappen werden gemaakt.

Ook de sfeer op kantoor was gezellig, zo werd er op donderdagmiddag bijvoorbeeld vaak een boottochtje gemaakt. Lastig vond ik dat er soms even geen werk voor mij was en ik me dan maar het best even stil kon houden. Het belangrijkste wat ik heb geleerd van deze ervaring is dat het pure programmeren niks voor mij is. Ik wil betrokken zijn bij de conceptontwikkeling, actief zijn in het proces en meewerken aan het product.’ yyy Clara van de Wiel

FoliaMagazine

49

FoliaMagaz ine weekblad

toehoorders

voor HvA

cover Dorine Henning

en UvA

nr. 06 12/10/2011

Fashion stat van Amfi-stuements denten Steve De app-re Jobs is dood volutie leeft voort Doek ‘HBO-raad le Terpstra is machteloos’

FOL_1141.indd

1

Ontheemd Vluchtelingen die afstud de onzekerheideren: blijft

10-10-11

Folia Magazine vraagt naar de meningen over een college of les

Hoorcollege ‘Cross-Cultural Psychology,’ onderdeel van bachelor psychologie, door Juliane Degner woensdag 5 oktober, 13.00 uur, Oudemanhuispoort tekst Clara van de Wiel / foto’s Danny Schwarz

colofon

Weekblad voor de HvA en

UvA Folia Magazine is in 2011 voortgekomen uit Folia (1948) en Havana (1996).

Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX Amsterdam, telefoon 020-5253981, e-mail: redactie@ folia.nl Hoofdredacteur Jim Jansen Chef redactie Mirna van Dijk Art director Pascal Tieman Redactie (print/web) Floor Boon, Kim Bos, Luuk Heezen, Wim de Jong, Jeff Pinkster, Eva Rooijers, Gijs van der Sanden,

Lisa Tammena (20)

Gina van der Linden (20)

‘Leuk dat de docente zo veel voorbeelden uit de praktijk van verschillende culturen geeft, ze komt daardoor heel authentiek over. Haar man komt uit India, dus ik heb het gevoel dat ze ook uit eigen ervaring spreekt wanneer het over culturele verschillen gaat. Zelf kom ik uit Hamburg in Duitsland, maar echte verschillen met Nederlanders heb ik nog niet gemerkt. Alhoewel: Duiters zijn veel gereserveerder, terwijl Nederlanders overal zomaar op afstappen.’

‘Best een prima college, maar het vak vind ik nogal saai.

Eigenlijk vertelt de docent elke week wat ook in het handboek staat. Meestal zit ik achterin, dan kan ik ook een beetje kletsen. Ik vind het vak niet moeilijk, maar ik kom wel elke week en maak ook braaf mijn aantekeningen. Het is wel leuk hoe de docent gebruikmaakt van het feit dat ze uit Duitsland komt, door bijvoorbeeld te vertellen dat Duitsers alleen bij voetbalwedstrijden echt uit hun dak gaan.’

psychologie

psychologie

Danny Schwarz, Bob van Toor, Annemarie Vissers, Clara van de Wiel, Dirk Wolthekker Aan dit nummer werkten mee Fatihya Abdi, Bram Belloni, Jan van Breda, Joost van den Broek, Bob Bronshoff, Fred van Diem, Robbert Dijkgraaf, Julie de Graaf, Dorine Henning, Jan-Maarten Hupkes, Marc Kolle, Greta Riemersma, Friso Spoelstra, Won Tuinema, Tjebbe Venema, Mariska Vermeulen Eindredactie Harmen van der Meulen Correctie Martien Bos Opmaak Hannah Weis, Carl Zevenboom Uitgever Stichting Folia Civitatis Redactieraad Wouter Breebaart, Simon Dikker Hupkes, Ilse Duijn, Jurriaan Gorter, Jaap Kooijman, Ronald Ockhuysen (voorzitter),

Alexander Steenhorst (23)

Jolien Ridder (21)

‘Het vak is wel leuk, maar eigenlijk heb ik al die dingen over cultuurpsychologie al wel gehad. Ik ben al vierdejaars, en op een gegeven moment weet je al dit soort dingen gewoon wel. Ook voegt de docent niet heel veel toe aan de materie, ze gaat te lang door op elk onderwerp. Desondanks blijven de verschillen in emotie-uiting tussen culturen interessant. Volgende week zit ik hier dus gewoon weer, wellicht steek ik er toch nog wat van op.’

‘Ze doet haar best, maar ze boeit me niet. Misschien komt dat omdat ze Duits is en ze daardoor in het Engels toch een barrière heeft om het verhaal echt levendig te vertellen. Ook hebben haar sheets veel te veel tekst. Ik blijf wel gewoon naar de colleges komen, want ik geloof dat het ergens toch wel beter blijft hangen als je het al een keer hebt gehoord. En verder geeft college volgen ook gewoon structuur aan mijn leven.’ yyy

psychologie

50

FoliaMagazine

psychologie

Jean Tillie, Sebas Veeke Secretariaat Stephanie Gude (projectbegeleider), Margot Riedstra Zakelijke leiding Paul van de Water Drukker Roularta Printing, Roeselare België Advertenties Bureau van Vliet, Zandvoort, 023-5714745, zandvoort@bureauvanvliet.nl

17:50

deining ‘Geen naam, geen patiëntenvereniging en geen plek om erover te praten. Geluid, en dan vooral geluidshinder, knaagt aan je.’

HvA-docent Walther Ploos van Amstel heeft net als 700.000 landgenoten last van structurele geluidsstress, op NU.NL zakelijk.

‘Toen iedereen nog in een opperwezen geloofde, accepteerde men het leven als een tranendal en ging men ervan uit dat het in het hiernamaals allemaal beter zou worden.’

Hoogleraar Jan Latten verklaart de obsessie van jonge generaties om het maximale uit hun leven te halen, in HP/DeTijd ‘Een goed onderzoek eindigt dan in een Vivavertaling met een leuk testje erbij voor de lezer.’

Hoogleraar Alfred Lange constateert dat de sociale psychologie een groeimarkt is, in De Groene Amsterdammer.

‘1e-jaars: “Waarom geen grafische rekenmachine op tentamen?” Ik: “Wie heeft weleens gespiekt met zo’n ding?” Alle vingers omhoog #eerlijk #hva’ HvA-docent Paul Disco kent zijn pappen­ heimers, op Twitter.

‘Vlak voordat ik opging dacht ik: “O god, waarom doe je dit? Niet op het podium kotsen, niet op het podium kotsen…”’

UvA-student en cabarettalent Alexander Ploeg over zijn eerste optreden ooit, in Babel.

‘Ik krijg veel vragen over UvA-onderzoek naar werk Stapel. Let op: conclusies kunnen pas NA het onderzoek getrokken worden! Tot die tijd niet.’

UvA-woordvoerder Paul Helbing wijst het journaille terecht, op Twitter.

Opvallende quotes uit de afgelopen week van

de lezer

In de rubriek ‘de lezer’ blikt wekelijks iemand terug op het vorige nummer. Wil jij diegene een keer zijn? Meld je dan aan via redactie@folia.nl.

Job van Ballegoijen de Jong (26), rechten, UvA ‘Waar ieder universiteitsblad al moet schipperen tussen de doelgroep van studenten en medewerkers, zie je dat Folia Magazine, omdat het ook voor de HvA is, nog verder is versnipperd. Bijvoorbeeld de opinie, die heft aan met: “Het zal u niet ontgaan zijn dat de HvA een nieuwe roostersystematiek heeft ingevoerd.” Dan denk ik: er zijn heel veel mensen die dit wel is ontgaan. Ik ben erg fan van de opiniestukken; sturen daar veel studenten stukken voor in? Volgens mij was het vroeger altijd één student en een medewerker of docent. Meer stukken van studenten zou leuk zijn. Verder vind ik “De week” altijd erg leuk, heel grappig. Bij die pagina met de Espresso Book Machine vraag ik me af wat de connectie met de UvA/HvA is. Het is een mooie foto, maar waarom staat hij hier? “Drift” vind ik fantastisch, omdat het er zo uitknalt. De foto’s zijn heel mooi, en de verhalen zijn goed, vooral als op gevoelens en gedachten wordt gefocust in plaats van het fysieke gedeelte. Deze rubriek laat zien: we zijn elke dag wel bezig met bronnen en voetnoten, maar als we thuis zijn met drie glazen wijn op doen we evengoed stoute dingen. Al met al heeft Folia Magazine wel wat ik wil lezen, maar door zo veel groepen te bedienen wordt het oppervlakkiger. Waar ik vroeger de hele Folia las, blader ik hem nu door. Maar misschien is dat ook wel de bedoeling, met de toevoeging Magazine, want een tijdschrift blader je door, een krant lees je.’ yyy tekst Bob van Toor / foto Danny Schwarz

over twee weken Volgende week niet

De zombies komen!

Aankomende week verschijnt Folia Magazine niet, 26 oktober verschijnt Folia Magazine 7.

Aan de vooravond van Halloween een gesprek met zombiefans en ‘zombiewetenschapper’ Dan Hassler-Forest.

20 jaar SJD

Moke

De opleiding sociaal juridische dienstverlening aan de HvA bestaat 20 jaar.

Er is veel veranderd in het werkveld, maar de opleiding is in de kern hetzelfde gebleven.

De Britpopband van de kapsels en de pakken treedt op in het DeLaMar Theater.

Bandleden Phil Tilli en Eddy Steeneken over hun eigen studententijd.

(voormalig) HvA’ers en UvA’ers. Iets leuks gezien, mail het naar redactie@folia.nl.

FoliaMagazine

51

JET OPENT FLOOR Het nieuwe leercentrum van de HvA, op de begane grond en de eerste verdieping van het Kohnstammhuis, wordt op 12 oktober geopend door Jet Bussemaker. Floor biedt debatten, exposities, lezingen, films, informatie, optredens, workshops en nog veel meer. Het eerste debat wordt tijdens deze opening in samenwerking met Folia georganiseerd.

CREATING TOMORROW