Folia 22#2.indd

Peking

CsR

juristen

Tango

Modern mysterie

Secretaris Jasper Groen

Adieu OMP?

Alumna schrijft roman

Weekblad voor de Universiteit van Amsterdam jaargang 62 20-02-2009

Nummer 22

Moordgame

Topfunctie

Feminisme

Porno

UsC

UvA-ceo’s zijn vrouw

‘De strijd gaat door’

Ook leuk voor vrouwen

Voetbalvrouwen heersen

Weekblad voor de Universiteit van Amsterdam jaargang 62 04-03-2009

Nummer 23

U l! ia ec sp rt en aa r a uw m a ro f 4 gb -v na rij vA Va erk v

Yes she Can

inhoud Negen miljoen fietsen

Klein leed

nieuws

Het UvA-mailsysteem: ‘God, wat irritant’...........blz.4

Groot leed Decaan stelt voorwaarden aan vertrek uit OMP ...blz.5

De directeur spreekt Vervolgverhaal: ‘Waar komt de nieuwe bieb?’ .....blz.9

Prijsvraag In samenwerking met uitgeverij De Harmonie kunnen we twee keer vijf exemplaren van Miskend talent van Victor Meijer en De zorgstroom van A. el Baraka weggeven. Meer informatie vind je op www.folia.nl/prijsvraag

Het is mooi geweest Interview met scheidend ambtelijk secretaris van de CSR Jasper Groen ................................blz. 10

Peking

CSR

Juristen

Tango

Modern mysterie

Secretaris Jasper Groen

Adieu OMP?

Alumna schrijft roman

De Helghast van de planeet Vekta zijn verdreven door de ISA, in Killzone 2 ..................blz. 14 Weekblad voor de Universiteit van Amsterdam Jaargang 62 20-02-2009

Nummer 22

Boekrecensie Tango van Marleen de Vries ........blz. 17

Recht op de Poort?

Juristen menen van wel ..................................blz. 18

En verder Nieuws 4-9, Film/Het beste 12, Fen is uit/Eten 13, Weekgast 19, Stage 21, Annonces/Promoties/22, Roem 23, Dijkgraaf & Fresco/Puzzel/Spekkie Big 24

Moordgame

Cover: Guerrilla Games

Attentie In verband met de voorjaarsvakantie komt er in de week van 23 februari - 1 maart geen Folia uit. Het eerstvolgende nummer, Folia 23, ligt vanaf woensdag 4 maart in de bakken en wordt diezelfde dag naar onze abonnees verzonden.

Colofon

Ik ben geboren in 1971 en kom waarschijnlijk uit de laatste generatie die zonder spelcomputer is opgegroeid.

Daarom heb ik helemaal niets met games en gamen.

Toen begin jaren tachtig Arcadebakken als Pac-Man en Donkey Kong in speelhallen en andere openbare gelegenheden mateloos populair werden, was ik al verslingerd aan de flipperkast.

Wellicht klinkt het vreemd, maar drie decennia later flipper ik nog steeds regelmatig. Voor mijn verjaardag heb ik vorig jaar een flipperkast cadeau gekregen en onlangs deed ik, onder meer met banktopman Gerrit Zalm, mee aan het NK flipperen. Bij flipperen heb je een zekerheid; het spel is niet computergesimuleerd en als je een euro in de kast gooit weet je dat je uiteindelijk verliest, want the ball is wild.

Flipperen is een lachertje in vergelijking met de gameindustrie. Deze week hebben we in Folia drie UvAalumni die de afgelopen periode hebben gewerkt aan het spel Killzone 2. Ik had zelfs nooit gehoord van Killzone 1, want als een van mijn neefjes de Xbox 360, Playstation 3 of Wii pakte, dan gaf ik niet thuis. Dat klinkt wellicht wat flauw, maar schieten, springen, avontuur en actie via de computer boeien mij voor geen meter. Ik weet dat ik een eenling ben, want de gameindustrie is groter dan de muziek- en filmindustrie bij elkaar. Killzone 2 is bedacht en gemaakt aan de Herengracht en honderdveertig man, onder wie dus een aantal UvA-alumni, hebben er vijf jaar aan gewerkt. Dat geeft toch een soort wij-gevoel. Dat het niet zo maar een computerspel betreft, blijkt uit het feit dat de productie meer dan 60 miljoen kostte. Een bizar bedrag, dat echter niet in verhouding staat tot het bedrag dat de game uiteindelijk gaat opleveren: een half miljard euro. Zij die zich een beetje de geestelijke vader van Killzone 2 mogen noemen zijn trouwens niet allemaal voormalige informaticastudenten; een van hen heeft godbetert medische biologie gestudeerd. Dat bewijst mijn stelling dat het helemaal niet uit maakt wát je aan de UvA gestudeerd hebt; dát je aan de UvA gestudeerd hebt plaveit de weg naar een glansrijke carrière.

Als je een euro in de kast gooit weet je dat je uiteindelijk verliest

Coververhaal

Wel wetten, geen Connie

Flippergamer

Folia zoekt covermodel (v)!

Ben jij fotogeniek, studeer je aan de UvA en wil je binnenkort op de cover van Folia staan? Stuur dan snel een mailtje met een duidelijke foto aan: redactie@folia.uva.nl o.v.v. covermodel.

Folia: Weekblad voor de Universiteit van Amsterdam, Vendelstraat 2, 1012 XX Amsterdam, Tel. 020-5253981, Fax 020-5253980, redactie@folia.uva. nl, Website: www.folia.nl, Uitgever: Stichting Folia Civitatis, Redactie: Nadine Böke, Mirna van Dijk (eindredacteur), Jim Jansen (hoofdredacteur), Anne Koeleman, Harmen van der Meulen, Margot Riedstra (secretariaat), Dirk Wolthekker, Medewerkers aan dit nummer: Jaron Beekes, Martien Bos (correctie), Bob Bronshoff, Robbert Dijkgraaf, René Glas, Julie de Graaf, Anne Rose Haverkamp, Marc van der Holst, Manya Koetse, Arjan Roodink, Henk Thomas, Pascal Tieman, Tjebbe Venema, Tim Verlaan, Fen Verstappen, Hans van Vinkeveen. Folia is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP) en werkt samen met Havana, het weekblad van de Hogeschool van Amsterdam, Havana redactie: Jobien Groen, Wim de Jong, Thijs den Otter, Annemarie Vissers, Paul van de Water (hoofdredacteur), Redactieraad: Simon Dikker Hupkes, Albert Goutbeek, Lief Keteleer (voorzitter), Amanda Kluveld, Kathusha Sol, Bert Vuijsje, Bladmanagement: Impressum, Zoetermeer, Lay-out: Carl Zevenboom, Amsterdam, Druk: Dijkman Offset, Diemen, Advertentiewerving: Bureau van Vliet bv, Zandvoort, Tel. 023-5714745, Fax 023-5717680, zandvoort@bureauvanvliet.com, Abonnement: E46,90 per jaargang.

Opgave: 020-525 3981, mededelingen@folia.uva.nl of www.folia.nl

jfj@folia.uva.nl

Folia 22 | 3

Foto: Bob Bronshoff

Peking, stad van mysterie en contradicties.

De lokale universiteit is de trots van China, met 24.000 studenten – onder wie ooit ‘grote roerganger’ Mao Zedong. Als je tot de gelukkigen behoort die er een semester heen mogen, woon je gratis, leef je voor weinig en doe je indrukken op die je altijd bijblijven; maar China echt doorgronden zul je vermoedelijk nooit. blz.20

nieuws

Bart Noordam nieuwe decaan FNWI >CvB-voorzitter Van der Toorn: ‘Een geweldige kandidaat.’ >Studentenraad enthousiast.

Hoogleraar experimentele natuurkunde Bart Noordam wordt naar alle waarschijnlijkheid de nieuwe decaan bij de Faculteit Natuurkunde, Wiskunde en Informatica (FNWI).

Hij is de kandidaat om Karel Gaemers op te volgen, die deze zomer met pensioen gaat. CvB-voorzitter Karel van der Toorn sprak onlangs al samen met Noordam met de onderzoeksdirecteur, de facultaire ondernemingsraad en de facultaire studentenraad van FNWI. Sicco de Knecht, student psychobiologie en lid van de Centrale Studentenraad, deelt het enthousiasme van Van der Toorn. ‘Het was een goede en gemoedelijk bijeenkomst, vooral omdat Noordam koerswijzigingen wil doorvoeren. Hij gaf aan dat het niet alleen om studentenaantallen zal gaan, maar

vooral om de kwaliteit van het onderwijs.

Dat horen we graag.’ Ook de bezuinigingen, die de komende jaren op stapel staan bij de faculteit, zijn volgens De Knecht ter sprake gekomen. ‘Het is ontzettend moeilijk hoe de faculteit dat moet gaan oplossen. Wellicht moeten met de komst van onderdelen van de VU bepaalde zaken in

hij cum laude in de natuurkunde. Na in de Verenigde Staten als postdoc te hebben gewerkt, startte hij in 1992 een onderzoeksgroep aan het FOM-Instituut voor Atoom en Molecuulfysica (AMOLF). Hij werd in 1999 bijzonder hoogleraar aan de VU, later aan de UvA. Hij begeleidde tien promovendi en publiceerde meer dan 120

‘Het zal niet alleen om studentenaantallen gaan, maar vooral om de kwaliteit van het onderwijs’ de masterfase efficiënter worden ingericht.

Noordam meldde wel dat hij niet klakkeloos de door het Maagdenhuis opgelegde bezuinigingen gaat uitvoeren. Hij wil eerst de gevolgen van die bezuinigingen aan het CvB kenbaar maken.

Bart Noordam (1964) heeft een uitgebreide wetenschappelijke (UvA-) carrière achter de rug. In 1990 promoveerde

wetenschappelijke artikelen. In 2000 gaf hij een wending aan zijn carrière door als managementconsultant te gaan werken bij McKinsey. In 2002 keerde hij terug als directeur naar het AMOLF. Momenteel is hij naast hoogleraar experimentele natuurkunde ook werkzaam bij ASML, een producent van chipmachines. (JJ)

‘Welke imbeciel heeft dit besloten?’ >Klagende medewerkers: na de ICTharmonisatie van mailadressen is het lastig het juiste mailadres te vinden.

Bij de grote ICT-harmonisatie van 16 januari zijn onder meer FMG-conventies veranderd in UvA-conventies. In het mailsys­ teem zijn de namen van medewerkers nu op achternaam gesorteerd, terwijl dit aan de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen (FMG) van oudsher op voornaam ging.

‘Zeer onpraktisch. Er zijn soms wel vijftien medewerkers met dezelfde achternaam, zoals bijvoorbeeld De Vries, Jansen, Pietersen enzovoorts’, klaagt Ewald Engelen van de afdeling geografie, planologie en internationale ontwikkelingsstudies. ‘Om de juiste De Vries te vinden moet je op eigenschappen klikken om de voornaam te zien. Als je de verkeerde hebt moet je de lijst weer in om de eigenschappen van de volgende de Vries aan te klikken. Met een beetje pech is degene die je zoekt nummer vijftien. Ik vraag me af welke imbeciel hiervoor heeft gekozen, en hoe ik er weer vanaf kom, want god, wat is dit irritant.’

Afgelopen week is de nieuwe studentenpartij Lijst interdisciplinair en facultair (Lief ) gelanceerd.

Lief neemt dit jaar voor het eerst deel aan de facultaire studentenraadverkiezingen van de Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica (FNWI). De partij wil

4 | Folia 22

Knigge weg bij HvA HvA-directeur Jeroen Knigge verlaat uiterlijk volgend jaar de hogeschool. Medio 2010 wordt de functie van algemeen directeur opgeheven en worden Knigges taken overgenomen door het CvB en de domeinvoorzitters en stafhoofden van de HvA. Knigge liet uitdrukkelijk weten geen zitting te gaan nemen in het CvB. (JJ)

Overleden De Faculteit Economie en Bedrijfskunde betreurt de plotselinge dood van de uit China afkomstige studente Yuan Yuan, die aan de faculteit een bachelor Economics and Business volgde. Op 16 februari vond er aan de faculteit een herdenkingsbijeenkomst plaats voor Yuan Yuan.

Ook overleden is medisch antropoloog Els van Dongen. Zij was al langere tijd ziek. De leerstoelgroep medische antropologie en sociologie heeft laten weten ‘een zeer talentvol en sociaal bewogen’ collega te moeten missen.

De zekeraar van de vorig jaar mei in een Amsterdamse klimhal verongelukte postdoc Mirjam Vriend is vorige week tijdens een zitting van de rechtbank dood door schuld ten laste gelegd. De zekeraar, degene die op de grond het touw vasthoudt waaraan een klimmer vastzit, zei dat hij meer gefocust was op zijn vriendin, die ook aan het klimmen was, dan op Vriend. De uitspraak volgt later. (AK/DW)

Artis De UvA krijgt een ‘Artisleerstoel’ met colleges in de historische collegezaal van Artis. Het is nog niet bekend wie de bijzonder hoogleraar cultuur, landschap en natuur zal worden. Uitgangspunt voor de bijzondere leerstoel is het motto van de dierentuin ‘Natura Artis Magistra (de natuur is de leermeesteres van kunst en wetenschap). De hoogleraar behandelt drie thema’s: de relatie tussen cultuur en natuur, het waarborgen van erfgoed en onderzoek naar de actuele betekenis van het negentiendeen twintigste-eeuwse stadspark. (ANP)

Jaron Beekes IC Service Level Manager Ed van Gasteren zegt niet te weten wie gekozen heeft voor dit system. ‘De keuze voor sorteren op achternamen is ruim voor mijn tijd gemaakt, toen het CvB besloot een uniform mailsysteem op te zetten.’ Van Gasteren heeft zelf ook opgemerkt dat het niet

zich richten op ambitieuze studenten die verbreding van hun programma zoeken met een minor of een buitenlandperiode. ‘We zijn eind 2008 bij elkaar gekomen’, zegt Liefmedeoprichter Lodewijk Berkhout, lid van de studentenraad van de FNWI. ‘Veel mensen weten niets van studentenraden. Daarom willen we die kennis doorgeven door een kleine derde partij op te richten die iedereen van gezicht kent, want dat spreekt meer tot de verbeelding. We willen dat betrokken stu-

MillenniumBattle

meer mogelijk is op voornaam te zoeken.

‘Een aantal mensen vindt dat onhandig.

We gaan nu onderzoeken wat we daaraan kunnen doen, zonder onderliggende systemen te veranderen. Ik kan niet zeggen wanneer, maar deze ergernis zal worden opgelost.’ (AK)

UvA-studenten Thomas Swierts, Laura Schoot, Judith Ament en Anouk Post hebben als team Atlas de finale van de MillenniumBattle gewonnen. De jury verkoos hun idee, een jongerenverzekering waarvan een deel van de premie naar gezondheidszorg in Afrika gaat, tot beste idee van de vijftig deelnemende teams. De studenten winnen een studiereis naar Oeganda en een plek in de Derde Kamer, het schaduwparlement voor ontwikkelingssamenwerking. (HvdM)

denten zich via Lief kandidaat stellen voor de studentenraad. Wijzelf weten ongeveer wat er op de FNWI speelt, daarop hebben we ons partijprogramma ook gebaseerd. Nieuwe studenten met een visie kunnen zich nu over de problemen buigen, en ze kunnen rekenen op onze ervaring en steun.’

Wat speelt er dan allemaal binnen de FNWI? ‘Er is de verhuizing naar het Science Park en we willen nadenken over duurzaamheid en roostering.’ (AK)

Pulsars

Lief zoekt studenten met visie >Nieuwe studentenraadpartij Lief gelanceerd voor ambitieuze bètastudenten.

kort

Check www.folia.nl voor een dagelijkse update van al het UvA-nieuws

Astronoom Gemma Janssen heeft met de radiotelescoop in Westerbork de eerste drie ‘Nederlandse pulsars’ gevonden. Pulsars zijn extreem compacte en snel roterende overblijfselen van ontplofte sterren, die regelmatige pulsjes van radiostraling uitzenden. Er zijn er inmiddels ruim 1.800 bekend. Promovenda Janssen ontdekte de drie pulsars dankzij een nieuwe zoektechniek. (DW)

doctor

nieuws

Decaan stelt voorwaarden aan vertrek uit OMP >Rechtendecaan Edgar du Perron is voorstander van verhuizing, mits nieuwe locatie wordt opgeknapt: ‘Als daarvoor geen geld is, blijf ik liever in de OMP’.

Rechtendecaan Edgar du Perron ziet verhuizing van zijn faculteit naar het Roeterseilandcomplex als ‘de beste oplossing’, gegeven de uitgangspunten van het universitaire huisvestingsplan.

Overigens zou hij liever zien dat de faculteit in de binnenstad zou blijven, en daar ‘meer ruimte’ kreeg. Du Perron snapt de emoties van studenten en medewerkers bij de voorgenomen verhuizing van de rechtenopleiding van de Oudemanhuispoort (OMP) naar gebouw A van het Roeterseilandcomplex (REC) – ‘Ook ik ben zeer gehecht aan de OMP’ – maar hij zegt ‘de beperkingen van de OMP’ te zien. ‘Ik laat die kennelijk zwaarder wegen dan veel van mijn collega’s.’ Samenwerking van de juristen met de economiefaculteit en met de Faculteit

Maatschappij- en Gedragswetenschappen is volgens Du Perron essentieel. ‘De samenleving zit erg te wachten op juristen die zich ook verdiepen in de economische en psychologische aspecten van het recht. Dan is het logisch om die opleidingen bij elkaar te zetten en dat kan in het REC. Maar zo’n samenwerking moet wel eerst nader tot

plaats. Waar onze opleiding op de huidige locatie slecht op scoort zijn de faciliteiten, en die kunnen we aanzienlijk verbeteren als we naar het REC vertrekken. Als dat werkelijk zo’n slechte locatie is, vraag ik me af waarom de psychologieopleiding die daar nu is gehuisvest, vol zit.’

Voorwaarde voor een verhuizing is volgens

‘Ook ik ben zeer gehecht aan de OMP, maar als het REC werkelijk zo’n slechte locatie is, vraag ik me af waarom de psychologieopleiding vol zit’ ontwikkeling worden gebracht en daarom zou ik nu zelf niet tot verhuizing besluiten.’

Veel medewerkers en studenten van de rechtenfaculteit zeggen dat van de OMP een grote wervende kracht op studenten uitgaat. Du Perron gelooft daar niets van.

‘Het gaat om de kwaliteit van ons onderwijs en onderzoek. We hoeven echt niet te lokken met de kwaliteit van onze binnen-

Du Perron wel dat het REC flink wordt opgeknapt. ‘Wat mij grote zorgen baart is of daar in de huidige economische situatie nog wel geld voor is. Collegelid Paul Doop denkt van wel. Ik help het hem hopen, want als er geen geld is blijf ik liever zitten in de OMP. Ik zit liever met slechte faciliteiten op een mooie locatie dan met slechte faciliteiten op een minder mooie locatie.’ (DW)

Professorenprotest tegen verhuizing >Hoogleraren en emeriti sturen protestbrief aan CvB. >‘Concurrentiepositie faculteit ernstig bedreigd.’

Een groep van 25 hoogleraren en emeritihoogleraren van de rechtenfaculteit ziet helemaal niets in de plannen van het College van Bestuur (CvB) om de faculteit te verhuizen van de Oudemanhuispoort (OMP) naar het Roeterseilandcomplex (REC).

Om hun protest kenbaar te maken op het hoogste niveau hebben de wetenschappers afgelopen weekend een protestbrief gestuurd aan het CvB. Daarin zeggen ze dat ‘de noodzaak van een verhuizing niet is aangetoond’ en dat de concurrentiepositie

van de faculteit bij een verhuizing naar het REC ernstig wordt bedreigd.

Generaties studenten hebben volgens de hoogleraren hun keuze voor een rechtenstudie aan de UvA ‘mede laten bepalen door de unieke locatie’. Dat zou ook gelden voor

‘De OMP is beeldmerk en boegbeeld van de rechtenfaculteit’ het wetenschappelijk personeel. De OMP is volgens de hoogleraren ‘beeldmerk en boegbeeld’ van de rechtenfaculteit. ‘Onze faculteit wordt wijd en zijd – in binnen- en buitenland – met de OMP geassocieerd.’ Bij een

De Denker

Foto: Henk Thomas

verhuizing zou de concurrentiepositie van de faculteit daarom worden geschaad. ‘Dit is des te ernstiger nu van de rechtenfaculteit wordt verwacht dat zij in de toekomst niet alleen nationaal maar in heel Europa dingt naar de gunsten van studenten en talentvol-

Het afgietsel van het beroemde bronzen beeld Le Penseur (De Denker) van de Franse beeldhouwer Auguste Rodin (1840-1917) is ter restauratie afgeleverd bij de afdeling conservering en restauratie van de UvA, dat nauw samenwerkt met het Rijksmuseum. Het beeld stond in de beeldentuin van het Singermuseum in Laren, waar het twee jaar geleden werd gestolen door bronsdieven. Het beeld werd zwaar beschadigd teruggevonden, en gevreesd werd dat het niet meer kon worden hersteld. Dat blijkt nu toch mogelijk.

Een restauratiecommissie onder leiding van Jan Piet Filedt Kok, oud-directeur collecties van het Rijksmuseum, gaat nu met de restauratie aan de slag. Het Singermuseum rekent erop dat de restauratie ruim een jaar zal duren en gaat ervan uit dat het beeld in 2010 weer te zien zal zijn. De dieven zijn overigens gepakt. (DW)

le docenten en onderzoekers. Ook (juist) ten aanzien van buitenlandse studenten en wetenschappers biedt haar huidige locatie de rechtenfaculteit een belangrijk concurrentievoordeel,’ schrijven de hoogleraren. Dat het CvB inmiddels heeft toegezegd dat de juristen de OMP kunnen blijven gebruiken voor representatieve activiteiten zoals Summer Schools, is geen oplossing, menen ze.

‘Zodra de rechtenfaculteit eenmaal op het REC is gevestigd, zal het onpraktisch blijken te zijn om dergelijke activiteiten nog op de OMP te organiseren.’ Het CvB wil de rechtenfaculteit naar het REC verplaatsen als onderdeel van een grootschalig universitair (her)huisvestingsplan. Ten aanzien van de rechtenfaculteit wordt daarvoor onder meer als argument gegeven dat de OMP te klein is voor adequate huisvesting van de juristen.

Niets van waar, schrijven de boze wetenschappers. ‘Uitgaande van de geldende universitaire huisvestingsnormen biedt de OMP na de reeds voorziene renovatie voldoende ruimte voor de rechtenfaculteit, nu en in de toekomst. Het vermeende ruimtekort in de OMP wordt enkel veroorzaakt door een toenemend beslag erop door studenten geesteswetenschappen.’ (DW) Voor de volledige brief en de namen van de ondertekenaars, zie www.folia.nl

Aram Vroling (1976) promoveert bij geneeskunde op de rol van epitheelcellen in de neus bij allergieën.

Waarom dit onderzoek naar epitheelcellen?

‘Vrijwel alle onderzoeken naar luchtwegallergieën kijken naar hoe het immuunsysteem omgaat met allergenen die je via de lucht binnenkrijgt. Maar het eerste waar deze allergenen mee in contact komen is het neusepitheel, de buitenste laag van het neusslijmvlies. Toch is er maar weinig onderzoek gedaan naar hoe deze cellen reageren op de allergenen.’

U stelt dat het neusepitheel niet langer moet worden gezien als een passieve, maar als een actieve barrière. Leg eens uit?

‘Je kunt het vergelijken met de Chinese muur. Dat is een grens. De muur zelf, zonder wachters, is een passieve barrière.

Maar de grens is meer dan de muur. Er zijn ook wachters als onderdeel van de grens, die kunnen doorgeven aan het binnenland dat er iets aan de hand is, en dat er maatregelen genomen moeten worden.

Dan is het een actieve barrière. Zoiets speelt ook bij het neusepitheel. Het neusepitheel vertraagt allergenen niet alleen; het geeft ook signalen af aan het onderliggende weefsel, zodat het immuunsysteem actief kan worden.’

De epitheelcellen van zowel gezonde als allergische mensen blijken op allergenen te reageren, maar bij allergische personen vertonen ze continu activiteit.

‘Er werd gedacht dat alleen de epitheelcellen van allergische personen zouden reageren op allergenen. Dat is dus niet zo, zowel bij gezonde als allergische personen geven de epitheelcellen signalen af aan het immuunsysteem. En bij allergische personen gebeurt dit dus de hele tijd.

Dat wil niet zeggen dat dit de grondslag is voor een allergie. Maar het draagt wel bij aan de inflammatie van de neus.’

Dankzij uw onderzoek kan mogelijk nauwkeuriger worden aangetoond of iemand wel of niet allergisch is. Hoe gaat dit?

‘We hebben een heel duidelijk verschil gevonden in het patroon van genen die tot expressie komen bij allergische personen en het patroon bij gezonde personen. Dit onderscheid zou je kunnen gebruiken om een diagnosemethode te ontwikkelen.

Vooral bij kinderen is allergie soms lastig aan te tonen. Maar er moet eerst nog verder onderzoek gedaan worden. Wat als een kind verkouden is, of griep heeft?

Welke genen komen er dan tot expressie in de epitheelcellen, en is dit patroon dan ook duidelijk te onderscheiden van het patroon bij allergie?’ (NB) Aram Vroling, Nasal Epithelial Cells; Effector Cells in Allergy, promotie: 18 februari.

Folia 22 | 5

Foto: Henk Thomas

in beeld

Op 14 februari vond in het Sloterparkbad voor de derde keer het Nederlands zwemkampioenschap voor studenten plaats, georganiseerd door de Amsterdamse studentenzwemvereniging Spons. Op de foto Spons-lid Edwin van der Pol, die zojuist zijn persoonlijke record op de 100 meter vrije slag heeft verbeterd. (HT)

promoties

nieuws

Campagne tegen computervirussen >UvA geeft tips over het beveiligen van bestanden, wachtwoorden en het installeren van firewalls. >‘We hopen dat mensen in gaan zien hoe makkelijk het is zich te beschermen tegen cybercriminaliteit.’

Vorige week dinsdag lanceerde de UvA, in samenwerking met zeventien andere hogeronderwijsinstellingen, de campagne Cybersave Yourself.

‘Een actie om studenten en medewerkers op de hoogte te stellen van het veilig omgaan met informatie, computers en netwerken,’ zegt UvA-security officer Bart Visser.

Hij houdt zich dagelijks bezig met het beveiligen van informatie op de universiteit en merkt dat veel mensen zich niet bewust zijn van de risico’s die computergebruik met zich

mee kan brengen. Visser: ‘Wij willen mensen tips geven over het beveiligen van hun bestanden, wachtwoorden en het installeren van firewalls. Dat zijn makkelijke manieren om je computer te beschermen tegen cybercriminaliteit.’

Het blijkt dat studenten en medewerkers, zonder het zelf te weten, vaak virussen meenemen naar de universiteit. Het verhogen van bewustzijn en veiligheid op pc’s is dus ook in het belang van de UvA, zegt Visser. ‘Wat er nu gebeurt, is dat mensen met een usb-stick bestanden overbrengen van hun thuis-pc naar een UvA-computer. Het risico bestaat dat als zij hun eigen computers niet goed beveiligen, ze van alles mee kunnen brengen en het kost ons veel moeite om dat dan weer op te lossen.’

De UvA heeft de laatste tijd veel last van zo-

DINsDAG 24/02

genaamde ‘phishing mails’, valse e-mails waarin naar gebruikersnaam en wachtwoord wordt gevraagd waarmee criminelen vervolgens kunnen inbreken in het UvA-systeem.

Visser: ‘Het is bijna niet voor te stellen, maar er zijn nog steeds mensen die daarop reageren.

We willen juist die mensen bereiken en bewuster maken van criminaliteit op het internet.’ Visser benadrukte dat deze dag slechts het begin van de campagne is. ‘We zijn ook bezig met filmpjes en andere methoden om dit thema de komende jaren flink onder de aandacht te brengen. Uiteindelijk hopen we dat mensen gaan inzien hoe makkelijk het is om maatregelen te nemen om jezelf te beschermen, en dat ze die ook daadwerkelijk gaan toepassen.’ (Julie de Graaf ).

14.00 uur: Pieter van den Berg - Natuurkunde Search for heavy resonances in the dimuon channel with the DØ detector.

Promotor: Prof.dr. S.C.M. Bentvelsen.

(Agnietenkapel)

WOENsDAG 25/02

10.00 uur: Anja Rudnick - Internationale ontwikkelingsstudies Working Gendered Boundaries. Temporary Migration Experiences of Bangladeshi Women in the Malaysian Export Industry from a Multi-Sited Perspective.

Promotoren: Mw. prof.dr. I.S.A. Baud en prof.dr. G.A. de Bruijne. (Agnietenkapel) 14.00 uur: Kenneth Coenegrachts Geneeskunde Development of new imaging techniques for improved detection and characterization of focal liver lesions using magnetic resonance imaging.

Promotor: Prof.dr. J. Stoker. (Agnietenkapel)

zie ook: www.cybersaveyourself.nl

NWO-subsidie van vijf ton

Foto: Henk Thomas

Er is een NWO-subsidie van ruim 500.000 euro beschikbaar gesteld voor onderzoeksprojecten van sociologen en antropologen onder leiding van de hoogleraren jan Willem Duyvendak, Peter Geschiere en Evelien Tonkens.

Het gaat om onderzoek naar de culturalisering en emotionalisering van burgerschap. ‘Met culturalisering van burgerschap bedoelen we dat er bij burgerschap tegenwoordig minder nadruk ligt op sociaaleconomische en politiek-juridische kwesties, zoals de verwerving van sociale, economische en juridische rechten, en meer op cultuur – normen, waarden, gewoonten, tradities en loyaliteit,’ zegt Evelien Tonkens. ‘Een belangrijk aspect van culturalisering is emotionalisering: een grotere nadruk op emoties als trots, loyaliteit, verbondenheid en het gevoel er al dan niet bij te horen.’ Dat heeft volgens haar behalve negatieve ook positieve kanten. ‘Iemand als Geert Wilders verkondigt een bepaald soort culturalisering die mensen uitsluit. Maar culturalisering houdt ook in dat allochtone burgers toegang krijgen tot het culturele kapitaal van een maatschappij, zodat ze optimaal kunnen meedraaien.’

In de onderzoeksprojecten ligt de nadruk op de verschillende vormen die culturalisering van burgerschap aanneemt. ‘Onze hypothese is dat de culturalisering van burgerschap op verschillende niveaus – nationaal, lokaal en individueel – verschillende verschijningsvormen aanneemt,’ zegt Peter Geschiere. Het onderzoeksproject bestaat uit zes deelprojecten. Drie promovendi doen elk onderzoek naar de culturalisering van burgerschap op nationaal, lokaal en individueel niveau. Bij het vierde deelproject gaat het om vergelijkingen tussen Nederland en andere Europese landen. Het vijfde en het zesde deelpro-

ject, gefinancierd door Oxfam/Novib, richt zich elk op het perspectief van ‘zuidelijke landen’ als het Caraïbisch gebied,

10.00 uur: Andreas schuck Communicatiewetenschap Referendum Campaign Dynamics. News media, campaign effects and direct democracy.

Promotor: Prof.dr. C.H. de Vreese.

(Agnietenkapel) 12.00 uur: Walter de Vries - Geneeskunde Viral suppressors of RNA interference.

Promotor: Prof.dr. B. Berkhout.

(Agnietenkapel) 14.00 uur: Leo Kampmeijer - Natuurkunde On a Unified Description of Non-Abelian Charges, Monopoles and Dyons.

Promotor: Prof.dr. F.A. Bais. (Agnietenkapel)

de Antillen, Marokko, Turkije, Mali, Ghana en Kameroen, waar van oudsher veel migranten vandaan komen. (AK)

Promoties, oraties en afscheidscolleges vinden in de regel plaats in of de Aula van de UvA, Lutherse Kerk, Singel 411 of de Agnietenkapel, Oudezijds Voorburgwal 231. Zie www.uva.nl/agenda

Foto: Martijn Mulder

>Grote subsidie voor onderzoek naar ‘culturalisering en emotionalisering’ van burgerschap.

VRIjDAG 27/02

Eerste paal nieuw sportcentrum Gekleed in gele laarzen, een spierwitte werkjas en met een enorme bouwhelm op zijn hoofd, sloeg UvA-voorzitter Karel van der Toorn op 12 februari de eerste paal van het nieuwe gebouw van het Universitair Sportcentrum, dat zal verrijzen in het Science Park. Hij deed dit samen met Karsten Meijer (voorzitter CSR) en een studentvertegenwoordiger van de HvA. Terwijl de studentvertegenwoordigers samen een halter omhoog tilden, bracht Van der Toorn de heimachine in werking, en ging de eerste paal de grond in. Van der Toorn deed een toezegging: ‘Op alle grote UvA-locaties komen sportfaciliteiten.’ Het nieuwe sportcentrum, naar een ontwerp van Rudy Uytenhaak, wordt medio 2010 in gebruik genomen. Het gebouw bestaat uit twee grote sporthallen, een riante fitnesszaal, een klimwand, een gymzaal, twee aerobicszalen, een yogazaal, een spinningzaal, een zaal voor vechtsporten en vier squashbanen. Daarnaast komt er een praktijk voor fysiotherapie, voedingsadvies, sportmassage, mentale training en sporttesten.(JJ)

De poll op folia.nl ging afgelopen week over de weigerachtigheid van studenten en medewerkers van de rechtenfaculteit om te verhuizen naar het Roeterseiland.

De stelling luidde: Medewerkers en studenten van de rechtenfaculteit hebben groot gelijk dat ze weigeren te verhuizen naar het Roeterseiland.

Zeker weten, want het CvB weet niet aannemelijk te maken waarom de juristen zouden moeten vertrekken uit de OMP – 43,8% Absoluut niet, stelletje kapsoneslijders daar in de OMP, iedereen moet wel eens verhuizen! – 32,4% Jazeker, waarom zouden geesteswetenschappers wel in de OMP mogen zitten en juristen niet? – 14,3% Helemaal niet, we zullen eens een advocaat op die types afsturen om hun ongelijk te bewijzen – 9,5% Totaal aantal respondenten: 122

Folia 22 | 7

Respons is een jong onderzoeksbureau dat is gespecialiseerd in de evenementenbranche.

Wij zijn opzoek naar

MASTERMAAND

Parttime Researchers voor min. 1 dag p/w.

KOM EN KIES JOUW MASTER

Je hebt telefonisch en mail- contact met organisatoren en zoekt informatie op internet. De gegevens verwerk je in onze database. Heb jij affiniteit met evenementen, goede sociale, telefonische en computervaardigheden en kun je nauwkeurig werken?

Kijk dan op www.respons.nl

ar 4411 <spatie> je e-mailadres na R EE UD ST s Sm ? maand ten ter we as er Me of ga naar www.uva.nl/m

MAART 2009 Vacature Administratief medewerker Per direct gezocht: (Financieel) administrateur voor 8 tot 12 uur per week (door de week, overdag) bij PR bureau in Amsterdam Zuid.

Functieomschrijving: • Verzorgen van de (financiële) administratie en alle overige administratieve werkzaamheden ter ondersteuning van je collega’s.

50% korting op de Volkskrant plus 1 jaar gratis pasta

Naamloos-9 Naamloos-8 1

28-11-2008 09-10-2008 09:01:51 13:34:35

Voor meer informatie en sollicitatie (CV + korte motivatie in maximaal 10 zinnen) neem contact op met Carla Begeer per mail: carla@begeerblaak.com.

Het grootste carrière-evenement van Nederland met de beste werkgevers!

13 & 14 maart Amsterdam RAI www.carrierebeurs.nl folia 090220.indd 1

Ben je uitwonend student en niet ouder dan 27 jaar, ga dan meteen naar

eenjaargratispasta.nl De actie loopt tot en met 28 februari 2009

13-02-2009 11:14:11

14:11

Boze brief aan José van Dijck >Faculteitsbestuur geesteswetenschappen moet bezuinigen en schrapt open promotieplaatsen. >‘Dit is een zware aanslag op een generatie potentiële wetenschappers.’

Met een verontwaardigde brief aan faculteitsdecaan geesteswetenschappen josé van Dijck hebben studenten van de onderzoeksmaster geschiedenis bezwaar aangetekend tegen het plan de zogenoemde ‘open promotieplaatsen’ te schrappen.

Uit bezuinigingsoverweging zou de faculteit geen geld meer beschikbaar stellen voor dergelijke promotieplaatsen. Studenten kunnen voor zulke plaatsen een eigen voorstel indienen, en hoeven niet in te tekenen op door de universiteit en/of NWO reeds geformuleerde promotievoorstellen.

Initiatiefnemer van het protest en medeondertekenaar van de brief Geerten Waling: ‘Met het plan van het faculteitsbestuur wordt ons de mogelijkheid ontnomen om te promoveren op basis van een eigen

Robrecht de Vocht

voorstel. Dat is een aantasting van wetenschappelijke kernwaarden als originaliteit, creativiteit en vernieuwing van de wetenschap’. In de brief spreken de studenten van ‘een zware aanslag op een generatie potentiële wetenschappers’. Het protest wordt gesteund door tal van academische en politieke prominenten als columnist Jan Blokker senior, publicist Paul Scheffer en de politici Tofik Dibi en Alexander Pechtold. Bij het ter perse gaan van Folia was decaan Van Dijck niet bereikbaar voor commentaar. (Tim Verlaan)

Gezocht: Gert-jan Verbeek

Directeur UB ziet niets in Fortispand

Reacties site Bibliotheek BG-terrein. Waar is de UvA mee bezig?

‘Het College van Bestuur lijkt als tazmania haar plannen uit te willen voeren, zonder vatbaar te zijn voor argumenten van anderen of uitleg te willen geven aan pers. Het CvB is nooit bereikbaar.’ (Merel) ‘Het BG is een oase van monumentale rust, waar de historie voelbaar is. Bij elke wandeling krimpt mijn hart ineen bij de gedachte aan sloop. Alleen studenten en personeel

Foto: Arjan Roodink

>UB-directeur Nol Verhagen: ‘Redenering gaat volkomen voorbij aan het wezen van een universiteitsbibliotheek’ De suggestie dat een nieuwe bibliotheek geesteswetenschappen niet op het BG-terrein gebouwd zou hoeven te worden, maar ook wel in het bestaande Fortispand aan het Rokin zou kunnen worden gehuisvest, is wat UB-directeur Nol Verhagen betreft onzinnig.

‘Het begint er al mee dat niet duidelijk is of het pand van Fortis te koop is en wat het zou moeten kosten.’ De UvA wil in een nieuwe bibliotheek bovendien ‘doorzicht’ van voor- naar achtergevel en veel vrije vloeren. Dat zou in het Fortispand niet te realiseren zijn doordat er verschillende, niet te verwijderen zogenoemde ‘stabiliteitskernen’ in het pand staan. Verhagen: ‘Ik ken het Fortisgebouw niet en heb geen plattegronden gezien, maar doorzicht en vrije vloeren zijn noodzakelijk voor een flexibele bruikbaarheid van een nieuwe bibliotheek.’ De voor- en tegenstanders van de bouw van een nieuwe bibliotheek geesteswetenschappen op het BG-terrein buitelen al meer dan tien jaar over elkaar heen.

Daar zou nog wel eens wat tijd bij kunnen komen, want de tegenstanders zeggen geen kans voorbij te zullen laten gaan om nieuwbouw te verhinderen – onder meer omdat hiervoor een deel van de monumentale bebouwing op het BG-terrein moet worden gesloopt. ‘Zo gaat dat nu eenmaal in Amsterdam,’ zegt Verhagen. ‘Wie in de

binnenstad wil bouwen, moet er rekening mee houden dat er tegenstanders zijn die juridische procedures aanspannen om de bouw te voorkomen.’

Maar afgezien daarvan, de mensen die menen dat het Rokin ook een goede locatie voor de nieuwe bieb zou kunnen zijn – heemschutters, een deel van de buurtbewoners van het BG-terrein en een deel van de lokale politici – hebben volgens Verhagen geen verstand van zaken. ‘Het is typisch de reactie van mensen die menen dat je een bibliotheek overal wel kunt bouwen, als je maar genoeg vierkante meters hebt. Die redenering gaat

volkomen voorbij aan het wezen van een universiteitsbibliotheek. Zo’n bibliotheek is in haar aard geen optelfunctie van een aantal vierkante meters.’ Het BG-terrein is volgens Verhagen sterk ‘verweven’ met de universiteit en alleen daarom al de beste locatie voor een nieuwe bieb. ‘Een bibliotheek is de kern van een academische gemeenschap en moet er daarom ook fysiek een onderdeel van zijn en er niet los van staan, wat bij vestiging in het Fortispand het geval zou zijn. Kijk naar Amerika, daar worden veel campussen door de bibliotheek gedomineerd. En zo hoort het ook.’ (DW)

kunnen sloop nog tegenhouden.’ (Els) ‘En dan te bedenken dat we als FSR FGW 2002-2003 al moesten instemmen met dit plan. Wat een soap!’ (Pieter Claeys) ‘Dit soort panden nooit slopen.’ (Bjorn)

verhuurd aan FGW. Nee leuk, een andere faculteit voor 40% gebruiken en daarna roepen: “Hé, het is hier wel een beetje krap”.’ (Gerard Dielissen) ‘Dat studenten en medewerkers geen zin hebben de OMP te verlaten is helemaal geen argument om hen daar te laten zitten.

Ik heb ook wel eens geen zin in iets en toch gaat het dan door. Verkassen mensen!’ (Johannes) ‘Die juristen zullen hun kennis van het wetboek der strafrecht ongetwijfeld manipulatief inzetten en eindeloos in hoger beroep gaan – tot aan de Hoge Raad toe, en tot aan hun pensioen!’ (Mick Hartman)

juristen willen ‘onder geen beding’ OMP uit ‘Ik studeer zelf Engels en heb wel eens colleges in De Poort. Ik zie ook vet veel communicatiestudenten en studenten van andere studies. Als die er gewoon uit gaan is er toch plek zat?’ (Maarten) ‘De OMP is groot genoeg; 40 procent van de huidige capaciteit wordt door de FdR

gezocht

Foto: Robrecht de Vocht

nieuws

Tweedejaars media en cultuur Robrecht de Vocht is met de gang van zijn studentenhuis op zoek naar het Albert Heijnvoetbalplaatje van ex-Feyenoordtrainer Gert-Jan Verbeek. Verbeek is in het studentenhuis van De Vocht de enige die nog ontbreekt uit de serie van 270 AH-voetbalplaatjes met alle clubs uit de Eredivisie.

Aangezien ze met zijn zeventienen op een afdeling wonen, gaat het sparen tot nu toe voorspoedig. ‘We zijn natuurlijk met best veel, en de meeste mensen doen elke dag boodschappen bij de Albert Heijn, dus dat schiet wel op. Iedereen doet eraan mee, en mensen doen ook echt hun best ervoor.

Sommigen doen zelfs extra boodschappen, om minimaal tien euro te halen, en we halen extra veel bier, want daar krijg je extra plaatjes bij,’ zegt De Vocht.

‘Een huisgenoot van me, Remí, die gaat echt heel ver voor extra voetbalplaatjes.

Hij heeft zelfs al tegen een caissière gezegd dat zijn neefje ziek is en dat de plaatjes voor hem bedoeld zijn. “Wat lief van je,” zei dat meisje toen – ze moest eens weten. Hij flirt ook extra met de caissières voor voetbalplaatjes. Laatst zei hij tegen een meisje dat ze zijn favoriete caissière was, toen kreeg hij twintig extra pakjes.

Volgens hem moet je vooral met jonge Marokkaanse caissières flirten, die geven het meest.’

De voetbalplaatjes zorgen soms nog voor heel wat emotie, vertelt De Vocht: ‘Laatst was de broer van een huisgenoot op bezoek, die had toen-ie dronken was het AZ-logo over het Ajax-logo geplakt, en het “droomelftal” vol met AZ-spelers. Toen had je de volgende dag echt chagrijnige gezichten aan tafel.’(HvdM) Bezitters van het bewuste voetbalplaatje, en mensen die op zoek zijn naar iets anders dan voetbalplaatjes, kunnen mailen naar redactie@folia.uva.nl

Ingezonden mededeling

MasterScriptie en proefschriftprijs Ontwikkelingsvraagstukken Heb jij in het jaar 2007 of 2008 een proefschrift of een Masterscriptie geschreven op het gebied van ontwikkelingsvraagstukken?

Voor de meest interessante scriptie en het meest veelbelovende proefschrift stelt het Amsterdam Institute for International Development (AIID) prijzen ter beschikking.

Voor het beste proefschrift bedraagt de eerste prijs een reisbeurs van € 2000. Voor de beste scriptie wordt een afzonderlijke reisbeurs beschikbaar gesteld van € 1000.

Kijk voor de voorwaarden en meer informatie op www.aiid.org

folia-aiid 090213.indd 1

Folia13-02-2009 22 | 9

10:23:29

interview

‘Ik slik mijn mening in’ Hondstrouwe ambtelijk secretaris van de CSR gooit de handdoek in de ring Door Anne Rose Haverkamp

Na bijna zes jaar notuleren en archiveren is het mooi geweest voor de ambtelijk secretaris van de Centrale Studentenraad. Per 1 maart geeft Jasper Groen ‘de ideale bijbaan’ op.

K riti s che vragen s tellen

De CSR, een groep van veertien studenten die elk jaar opnieuw samengesteld wordt, spreekt met het College van Bestuur over allerlei beleidszaken. Groen: ‘De positie waarin ik zit, kan moeilijk zijn. Want ik word

universiteit, maar ze weten nog niet hoe het werkt. En dat weet ik wel. Ik doe voor de helft secretariële ondersteuning en voor de andere helft denk ik met de studenten mee en geef ik hun adviezen.’

Het wegcijferen van zijn eigen mening kost Groen meestal niet veel moeite. ‘Vaak heb ik er niet zo’n mening over en vind ik het wel prima. Als ik het echt ergens mee oneens ben, dan slik ik het meestal in. Ik sta het mezelf een of twee keer per jaar toe om mijn standpunt te geven en een enkele keer ga ik het wel in het argument zitten steken. Dan geef ik wat tegenargumenten of stel ik kritische vragen. Ook als ik het wel met de CSR eens ben, geef ik soms tegenargumenten.

Die kunnen ze ook van het bestuur verwachten en daar moeten ze op voorbereid zijn.’

L iever een deelti j dbaan E llenlange vergaderingen

Notuleren, archiveren, vergaderen, dat klinkt nog niet zo spannend. Wat is er toch zo leuk aan de baan als ambtelijk secretaris dat Groen het al zo lang volhoudt? Groen: ‘Het leukste is het inhoudelijk meedenken. Bovendien is het hartstikke gezellig. De CSR trekt vaak toch studenten die iets extra’s willen doen en die erg gemotiveerd zijn, dus meestal heb je een groep heel slimme, enthousiaste studenten om je heen. En elk jaar een andere groep. Dat is ook leuk: de hele tijd nieuwe gezichten.’ En vergaderen? ‘Soms komt het mijn neus uit, als het te lang duurt.

Maar, op zijn best is vergaderen een interessante uitwis-

‘ Het was ooit bedoeld als tussenbaantje’ betaald door het College van Bestuur om een club te ondersteunen die soms heel kritisch is ten opzichte van het College van Bestuur. Zo hadden we in 2005 de Maagdenhuisbezetting. Ik zit er dan bij en zie alles gebeuren. Ik ben toeschouwer.’

Groen heeft bij de CSR vooral een ondersteunende functie. Tijdens vergaderingen mag hij niet te vaak zijn mond opendoen, want dan wordt hij op de vingers getikt. Groen: ‘Ik houd de post bij, ik houd de administratie bij, ik archiveer en notuleer de vergaderingen. Het is ook mijn taak om voor continuïteit te zorgen. Ik ben nu bijna zes jaar ambtelijk secretaris. Ik ken alle dossiers, ik weet wat er vier jaar geleden gebeurd is en ik weet hoe de UvA werkt.

De leden van de CSR zijn elk jaar nieuw en hebben heel veel inhoudelijke ideeën over wat er anders moet aan de

10 | Folia 22

sommige gevallen wel, zoals de nakijktermijnen. Vroeger was de termijn voor docenten om een tentamen na te kijken 28 dagen. Dat is voor studenten veel te lang, want je wilt snel die uitslag om te weten of je moet herkansen. De studentenraad is al jaren aan het duwen om die termijn omlaag te krijgen. Vorig jaar van 28 naar 20 dagen. En het afgelopen jaar heeft de CSR het voor elkaar gekregen dat terug te brengen naar 15 dagen. Dat zijn echt dingen die de CSR bereikt voor de studenten.

Wat ze ook gelukt is, zijn de openingstijden van de universiteitsbibliotheek, die zijn veel ruimer geworden in de tentamentijd. Dat zijn concrete resultaten waar studenten echt wat aan hebben. En dan ben ik wel trots op de CSR, ja.’

seling van ideeën en argumenten. Dan is het wel prima.

Eén keer per week is er een vergadering waar de hele CSR bij is, waarin ze praten over de belangrijke onderwerpen. En één keer in de zes weken wordt er met het College van Bestuur gepraat. Dat zijn de momenten waar echt naar toegewerkt wordt. Want dan staat er iets op de agenda en moet de CSR laten weten wat hij ervan vindt.

Dan moeten ze het college proberen te overtuigen. En als ze het college niet kunnen overtuigen, moet er onderhandeld en overlegd worden over wat er dan wel gaat gebeuren. Dat is altijd leuk.’

Het overtuigen van het CvB is niet makkelijk, vertelt Groen. ‘Het College van Bestuur doet meestal wat het zelf wil. Als de CSR iets wil, dan moet ze daar heel veel moeite voor doen en dan nog lukt het niet altijd. Maar in

Het deeltijdwerken en het werken met studenten bevalt Groen prima. ‘Ik zou de rest van mijn leven liever een deeltijdbaan willen hebben dan een voltijdbaan. Omdat ik niet veel geld nodig heb om tevreden te zijn en ik heb gemerkt dat er een heleboel dingen zijn waar je geen geld mee kunt verdienen, die ik leuker vind dan de meeste dingen waar je wel geld mee kunt verdienen. Zoals boeken lezen, reizen, naar de film gaan; dat soort activiteiten. Ik heb in mijn scriptie ook bepleit dat we in het Westen minder materiële welvaart na zouden moeten streven en meer een vrijetijdsmaatschappij zouden moeten zijn.’

Per 1 maart stopt Jasper Groen officieel als ambtelijk secretaris van de CSR. Hij gaat verder met zijn bedrijf Taqt, dat begon als bijverdienste, maar inmiddels zo goed loopt, dat hij daar vanaf 2010 van hoopt te kunnen leven. Voorlopig heeft hij er nog een baantje naast nodig en dat wordt bij GroenLinks. Groen: ‘Ik heb vroeger in het bestuur van GroenLinks gezeten. In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 ga ik een congres organiseren, wat campagneactiviteiten en de programmacommissie ondersteunen. Het lijkt eigenlijk een beetje op wat ik bij de CSR doe.’

Wat Groen vooral zal missen aan de CSR is de levendigheid, vertelt hij. ‘Ik heb de indruk dat er op een heleboel andere plaatsen toch een wat zakelijkere, formelere en routinematigere werkatmosfeer is dan hier bij deze baan.’

En toch stop je ermee... Groen: ‘Dat moet ook. Ik ben nu drieëndertig en zij zijn twintig. Op een gegeven moment moet het klaar zijn met de bebaarde dertigplusser die de notulen tikt van twintigjarige wijsneuzen. Het is mooi geweest.’ l

Foto: Bob Bronshoff

‘Ik werk er niet om iets te bereiken of invloed uit te oefenen. Dat is ook niet de bedoeling, ik verdien bij de CSR gewoon mijn geld. Als de leden iets willen, moet ik zorgen dat ze dat bereiken. Als ze het ene jaar tegen een bindend studieadvies zijn, help ik ze dat tegen te houden. En als ze er dan het jaar erna vóór zijn, dan help ik ze daarmee. Ik slik mijn eigen mening in.’

Tijdens zijn studie filosofie was Jasper Groen (1975) actief in allerlei studie- en studentenverenigingen.

Voor zijn afstuderen zat hij een jaar in het dagelijks bestuur van de Centrale Studentenraad (CSR) en toen zijn scriptie klaar was en hij op zoek moest naar een baan, vroeg de CSR hem om ambtelijk secretaris te worden. Groen: ‘Het was bedoeld als tussenbaantje, terwijl ik op zoek ging naar iets anders. Maar dat andere vond ik niet zo snel. Wat ook meespeelde, was dat ik hiernaast een eigen bedrijf heb: een trainingsbureau.

Ik geef trainingen op universiteiten in onder andere vergaderen, samenwerken en onderhandelen. Wat dat betreft was de CSR een ideale bijbaan, want het is twintig uur per week. Ik hield gewoon een halve week over om mezelf te ontwikkelen als zelfstandig trainer.’

Folia 22 | 11

Foto: Bob Bronshoff

het beste

Aerosmith Victor Guevara, onderzoeker computerwetenschappen:

Drugs op het spoor Transsiberian; première: 19 februari Meer dan een week. Zo veel tijd kost het om een treinreis te maken over de volle lengte van het Transsiberische spoor.

Veel stops zijn er niet en vaak is er buiten niet veel meer te zien dan uitgestrekte besneeuwde bossen of vlaktes.

En precies hierom is deze trein de ideale setting voor een thriller. Wat er ook gebeurt aan boord, vluchten is onmogelijk.

Brad Andersons toepasselijk getitelde Transsiberian speelt zich voornamelijk in deze trein af. Het Amerikaans koppel Jessie en Roy heeft in China liefdadigheidswerk gedaan en reist hierna bij wijze van vakantie van Peking naar Moskou. Ze delen hun coupé met de Spaanse backpacker Carlos en diens jongere vriendin Abby. Al snel beseft Jessie dat Carlos een oogje op haar heeft. Maar wat heeft dit te maken met de mysterieuze inhoud van zijn rugzak?

En waarom weet Carlos zo veel van het vervalsen van paspoorten?

Via een later aan boord stappende Russische politierechercheur begrijpen we dat er drugssmokkel in het spel is en dat het koppel gevaar loopt. Zoveel heb je dan allang zelf ontdekt. Dat maakt niet uit: de drugs zijn in Transsiberian slechts de katalysator om Jessie en Roy van de ene plotwending in de andere te laten vallen. Anderson zet voortdurend valse verhaallijntjes uit, die je als kijker op het verkeerde been zetten. Ondertussen dendert de trein voort.

Anderson leverde in 2004 de indrukwekkende film The Machinist af, een psychologische thriller over een man met een chronische slaapstoornis. Chris-

12 | Folia 22

tian Bale viel voor deze hoofdrol 28 kilo af, waardoor er niet veel meer van hem overbleef. De acteurs van Transsiberian zijn niet door een dergelijke fysieke hel gegaan. Eduardo Noriegas mysterieuze Carlos, Woody Harrelson’s sullige Roy of Ben Kingsley’s bikkelharde, corrupte politicirechercheur: ze zijn degelijk maar niet spectaculair neergezet.

Het is Emily Mortimers Jessie om wie Anderson zijn film lijkt te hebben opgebouwd. Jessies geheimhouding van een voorval met Carlos heeft verstrekkende gevolgen voor het verloop van de film.

De tergende morele dilemma’s waar Jessie voor komt te staan, worden krachtig door Mortimer uitgespeeld.

Als de Russische maffia uiteindelijk achter Jessie en Roy aanzit, gaat de film in de tweede versnelling. Als thriller verliest Transsiberian hier een deel van zijn spanning. Intriges tussen personages met elk een eigen, vaak geheime agenda blijken een stuk interessanter dan rechttoe rechtaan actie. (René Glas) Transsiberian (GB/Duitsland/Spanje/ Litouwen, 2008) Regie: Brad Anderson Met: Emily Mortimer, Woody Harrelson, Ben Kingsley

Boek: ‘Animal Farm van George Orwell is een verhaal over hoe mensen steeds weer in dezelfde fouten vervallen en niet van het verleden leren. De dieren van de boerderij sluiten een verbond om beter af te zijn, maar de varkens veroveren de leiding, worden diplomaten en gaan lijken op degenen die ze bestrijden.’

Foto: Hans van Vinkeveen

film

Hebbeding: ‘Een concertkaartje van Aerosmith, waarvan ik toen ik vijftien jaar was een grote fan was.

In Costa Rica, waar ik vandaan kom, was een stadionconcert in die tijd een historische gebeurtenis. Salsa is de muziek van het land, maar dat haatte ik.’

Victor Guevara

Film: ‘Donny Darko, een film over een schizofrene jongen die opdrachten krijgt van een groot konijn. Hij denkt dat hij in de toekomst kan zien en dat de wereld over 28 dagen zal eindigen. De film laat zien dat ieder mens een eigen perceptie heeft van de dingen.’

Afknapper: ‘De Verenigde Naties.

Costa Rica heeft geen leger. Mensen vragen verbaasd: wat doen jullie bij een invasie? Dan vertrouwen we op de Verenigde Naties. Maar volgens mij zal deze machteloze organisatie die gemanipuleerd wordt via politieke lobby’s niets doen. Kijk naar Zimbabwe of Somalië. Maar wie wil er nou Costa Rica binnenvallen! Er is een grap dat het land nog steeds in oorlog is met Duitsland. Toen een Duitse onderzeeër een vrachtboot uit Costa Rica tot zinken bracht, heeft het land de oorlog aan Duitsland verklaard.

Kort geleden is uitgekomen dat de vrede nooit is getekend.’

Muziek: ‘Coldplay, melodieuze en emotievolle muziek waar ik liggend op de bank naar luister.

Favoriete album: A Rush of Blood to the Head.’

Tv: ‘Futurama, een komedie door de makers van De Simpsons. Een pizzakoerier wordt per ongeluk ingevroren en ontdooit duizend jaar later. Hij komt in een futuristische wereld met allemaal aliens zoals een wezen uit een visland dat erg stinkt. Er is ook een dokter die het niet zo nauw neemt bij harttransplantaties. “Is het een hart van een andere soort? Geef niks, het ziet eruit als een hart, dus waarom niet.”’

Tijdschrift: ‘The Economist is open minded over de meest diverse onderwerpen. Over informatica, Zuid-Amerika en soms ook Costa Rica. Ik verbaas me erover hoeveel studenten er zijn geweest.’

Stokje: ‘Ik geef het stokje aan studente kunstgeschiedenis Julia van Grieken die me verlegen lijkt. Verlegen mensen hebben vaak een andere kijk op de dingen.’ (Hans van Vinkeveen)

Heilig vuur Stedelijk Museum in de Nieuwe Kerk, Dam

Wassily Kandinsky, Aquarell no. 2

Het Stedelijk Museum is al een tijd bezig met verhuizen en heeft, tot de nieuwe opening, gasttentoonstellingen in het Van Gogh Museum en de Nieuwe Kerk georganiseerd. Op deze laatste locatie is een tentoonstelling samengesteld onder de naam Heilig vuur, religie en spiritualiteit in de moderne kunst. Op aanraden van een kunstminnend vriendin ga ik er heen. Ik ben helaas niet de enige die op deze rustige maandagmorgen een bezoekje aan de Nieuwe Kerk gepland heeft.

In de tentoonstellingsruimte zit een kluwen kinderen die elkaar steeds slaan, schoppen en in het gezicht ruften. Nadeel van deze situatie: er is maar één weg door de expositieruimte en dat is via de wand. Voordeel van deze situatie: ik kan de naambordjes naast de schilderijen uitermate goed bestuderen en ik kan, terwijl ik dat doe, stiekem meeluisteren naar de kinderrondleiding.

Dat is voor een gebrekkige kunstkenner als ik geen overbodige luxe. Namen als Marlene Dumas, Wassily Kandinsky en Anton Heyboer zijn bekend, maar hoe ik hun indrukwekkende werken moet interpreteren in relatie tot het thema – de spanning tussen religie en moderne kunst – is me niet geheel bekend. De uitleg hierover is dus even spannend als fascinerend.

Zo wordt over Mondriaan verteld dat hij met zijn keuze voor primaire kleuren en strakke lijnen

uit alles het algemene probeert te destilleren, en naar een harmonie van proporties achter het zichtbare zoekt. Dit weten maakt het kijken naar zijn werk al een bijna religieuze ervaring. Over Le Boeuf van Chaïm Soutine, een Jood die naar religieus gebruik geen schilderijen van levende wezens mocht maken en daarom dode wezens afbeeldde, leer ik dat hij het geschilderde regelmatig overgoot met vers bloed om zijn metafoor voor menselijk leed zo rauw mogelijk te laten overkomen. Brrr! De houten uitvergroting van een kitscherig porseleinen varken dat zo uit een souvenirwinkel lijkt te zijn weggelopen (Jeff Koons, Ushering in Banality) geeft pijnlijk het idee van onze enorme consumptiedrang als nieuwe religie weer.

De kluwen kinderen is inmiddels stil en mag bijna tot mijn spijt de laatste expositieruimte niet in.

Dat verbaast me bij nader inzien niet. Ook zonder verdere uitleg is de installatie met videoprojecties van Mike Kelley (Switching Marys, 2005), over katholieke rituelen, angstaanjagend.

Heerlijk onrustig stap ik de Nieuwe Kerk weer uit. Gaat dat zien. (Fen Verstappen) Stedelijk Museum in de Nieuwe Kerk: Heilig vuur, religie en spiritualiteit in de moderne kunst. Tot 19 april 2009 € 10, CJP/Stadspas €8 dagelijks geopend van 10:00 tot 18:00, donderdag tot 22:00

Foto: Won Tuinema

Foto: Henk Thomas

fen is uit

eten

Tapas Holandesas Pilsvogel, Gerard Douplein 14 Pilsvogel, welke student kent het niet?

Recent niet-representatief onderzoek binnen eigen vriendengroep wees uit dat er nog een behoorlijk aantal UvA’ers rondloopt dat nooit Kluun gelezen heeft – wij scharen onszelf onder deze gelukkigen – en het befaamde restaurant niet tegen is gekomen tijdens zijn speurtochten door de diepe krochten van de Pijp.

Speciaal voor deze mensen namen wij de ondankbare taak op ons om Pilsvogel nog wereldkundiger te maken. Een student leest nu eenmaal eerder Folia dan Kluun, tenminste, daar gaan wij van uit.

Het reviewen van dit studentenparadijsje is echt een ondankbare taak, dat zien we meteen als we binnenkomen. Niet vanwege de ambiance in het restaurant; het publiek is vrolijk en bestaat vooral uit knappe studenten.

Ook niet vanwege de bediening, die in de drukte traag maar vriendelijk werkt.

Het grootste probleem met Pilsvogel is de bekendheid die het geniet onder studenten en/of lagere beroemdheden, kortom, het gevecht om een beschikbare tafel. Reserveren is een mooie oplossing, maar deze werkt helaas niet voor impulsieve klanten zoals wij.

Na een beetje beschaafd duwen en trekken belanden we gelukkig toch aan tafel. De kaart met hoofdgerechten slaan we deze keer over, vanavond is het tapas-avond. Je vindt hier niet de combinatie van tapas zoals je ze in Spanje gewend bent. Sommige gerechten hebben een duidelijke Nederlandse transformatie doorgemaakt, zoals blijkt uit de half-Spaanse en half-Nederlandse kaart. Dat werkt gelukkig niet in het nadeel van de smaak, en als je geen Spaans kent schiet de serveerster met sneeuwwitte tanden te hulp. Vooral het

brood met aioli blijkt lekker te zijn. Het is een eenvoudig bijgerecht, maar we hebben nog nooit betere geproefd. In ieder geval niet voor deze prijs. Verdere aanraders zijn de pan con tomate, serranoham en kaas, de gemarineerde kippenpootjes, de dadels met geitenkaas omwikkeld met spek en de gebakken champignons met gorgonzola. Bedrieglijk simpel, maar je doet het ze niet na.

Ook de grootste charme van tapas is in Pilsvogel bewaard gebleven: het eten komt wanneer het klaar is en je moet het met een vorkje uit de schalen prikken. Je kan gezellig elk gerecht delen en hebt af en toe rustig de tijd voor je drankje.

Na een paar uurtjes zijn we vol en voldaan voor een goede prijs. Dus wanneer wat late klanten ons beginnen weg te kijken vanaf de bar, besluiten we tevreden te zijn met een snelle kop koffie als toetje. De drukte is erg gezellig, maar toch is het grootste nadeel aan Pilsvogel echt de populariteit. Wie wil zitten, zal moeten wachten of zijn ellebogen gebruiken. Wie er wil eten zal er goed aan doen om toch te reserveren. (Anne Koeleman) Prijs: hoofdgerechten tot €17,75, tapas gemiddeld €4, max. €6 per stuk.

Omgeving: bruin café Publiek: (meisjes-)studenten uit de Pijp Bediening: vriendelijk, maar druk

OPROEP Ben je (betaalbaar) uit eten geweest (maximaal €25,- per persoon) ? Schrijf dan een recensie en stuur die op naar redactie@ folia.uva.nl. Als je recensie wordt geplaatst, krijg je de kosten van het etentje tot een bedrag van E50,- vergoed.

Folia 22 | 13

games

Jongensdromen Door Harmen van der Meulen

Vanaf de basisschool ontwerpen ze al games, en inmiddels is het hun beroep geworden. Gesprek met drie UvA-alumni, medemakers van Killzone 2.

Opgegroeid voordat het internettijdperk echt begon, moesten Guerrilla Games- programmeurs en UvAalumni Oscar van den Bosch (33, medische biologie), Tommy de Roos (30) en Remco Straatman (41, beiden informatica) het hebben van avonden en weekenden waar ze zich met verwante geesten bezighielden met programmeren en spelletjes. Oscar van den Bosch: ‘Bij mij begon het in de vijfde klas lagere school met de Atari 2600. Echt serieus werd het vanaf de tweede klas middelbare school met de homecomputer, en met programmeren. Ik had een bepaalde home computer, die hadden vrienden van mij ook, en dat was een bepaalde niche, want die home computer was niet zo bekend.

Dus we zochten elkaar op, op zaterdag- of zondagmiddag of zo. Dan kon je spelletjes en programma’s uitwisselen die je had gemaakt. Dat was zowel soci-

rest helemaal niet wat er zich afspeelde, want er was geen internet en wij zaten ook nogal in een dorp. Af en toe kon je bij de lokale computerwinkel bandjes kopen met spelletjes, en dat ging je dan zo goed mogelijk namaken. Tussen de lessen door, en ’s avonds kwamen we bij elkaar om dingen te maken en uit te proberen. Eerst met de commodore 64 en later Amiga en dat soort dingen.’

Jullie maakten dus altijd al games, maar speelden jullie ze ook?

TdR: ‘Ik vond het altijd leuker om ze zelf te maken dan ze te spelen, en dat is eigenlijk nog steeds zo. Op het moment speel ik thuis eigenlijk nooit, het maken vind ik nog steeds heel interessant, maar het spelen ervan, mwoah. De spellen die we hier maken vind ik heel leuk om te maken, maar dat is niet per se mijn genre.

‘Op het moment speel ik thuis eigenlijk nooit, het maken vind ik heel interessant, maar het spelen, mwoah’ aal leuk als dat het leuk was om spelletjes te spelen en programmatuur te maken.’

Tommy de Roos: ‘Ik was ook lid van zo’n club, ja. Dat je inderdaad met z’n allen bij elkaar kwam, en dingen uit kon wisselen.’

Remco Straatman: ‘Bij mij was dat een groep vrienden die in dezelfde klas van het vwo zaten. Je wist voor de

Ik zou ze eigenlijk wat meer moeten spelen, dan weet ik wat beter wat er om ons heen gebeurt, wat de concurrentie doet.’

OvdB: ‘Ik speelde heel veel. Maar ik heb nu een kind, dat is wel genoeg speelplezier. Nee, ik heb gewoon geen tijd meer. Ik ben laatst weer begonnen met een spelletje, Fallout, dat is een erg tijdconsumerend spel,

Helghast en ISA Killzone 2 speelt zich af in de verre toekomst, om precies te zijn in het jaar 2359. De aarde is verstoken van energiebronnen waardoor de mensheid zich gedwongen zag de ruimte te kolonialiseren om te overleven. In dit proces, dat begon rond het jaar 2095, spelen twee groepen een belangrijke rol. Aan de ene kant heb je de Interplanetary Strategic Alliance (ISA), aan de andere kant de Helghast. De Helghast zijn de ‘bad guys’ van het spel, maar ook weer niet honderd procent slecht. Zij zijn door de ISA verslagen in gevechten die in de vorige Killzone-spellen plaatsvonden, en min of meer gedwongen op de onherbergzame planeet Helghan te gaan wonen.

Op een gegeven moment staat er een charismatisch leider op op Helghan, Scolar Visari, die het volk oproept in opstand te komen tegen de eigen leiders en de ISA. Ook wijst hij op de fysieke en morele superioriteit van het Helghast-volk. Hij grijpt met steun van het leger de macht. In het begin van Killzone 2 staat de ISA op het punt een invasie te doen op Helghan, met de speler als soldaat in de gelederen. De makers hebben zich door van alles en nog wat laten inspireren, van moderne geschiedenis tot films van Paul Verhoeven, van Nazi-architectuur tot Nederlandse prullenbakken. Het resultaat is, zoals zij het zelf zeggen: ‘Hollywoodrealisme’.

14 | Folia 22

daar kun je zo een paar honderd uur in stoppen, maar daar heb ik dus eigenlijk geen tijd meer voor. Ik houd erg van spelletjes met een beetje originele concepten.

Shadow of the Colossus bijvoorbeeld, dat draait er helemaal om om tien eindbazen [(eind)baas: personage dat verslagen moet worden om een bepaald deel van het spel af te sluiten, red.] te verslaan, verder zit er niks in, alleen reizen op een paard. Of horrorgames, waarbij je echt schrikt van een computerspelletje.

Nieuwe dingetjes in spelletjes vind ik erg leuk om te zien. Niet de zoveelste shooter.’

RS: ‘Ik speel nog wel shooters van voor naar achter door om te kijken wat erin zit, als research. Dat is wel handig om te kijken hoe wat wij gemaakt hebben zich nou verhoudt tot de concurrentie, en wat de algemene trends zijn en dat soort dingen. Dan spelen we het gewoon op de bank op de kamer zoals je normaal een spel speelt. Dan ga je het wel de dag daarna analyseren, maar het is wel gewoon spelen voor de lol. Tenminste als het leuk is, soms is het gewoon werk als het spel tegenvalt.’

Hoe zijn jullie bij Guerrilla Games terecht gekomen?

RS: ‘Ik heb informatica gestudeerd aan de UvA. Toen ik daar mee klaar was, was er nog helemaal geen gamesindustrie in Nederland, dus toen ben ik een tijdje wat andere dingen gaan doen. Ik ben een paar jaar aio geweest op de UvA, en daarna heb ik bij Lost Boys multimediadingen gemaakt, omdat het nog het meest in de buurt kwam van spelletjesachtige dingen. Toen Lost Boys Games ontstond ben ik gevraagd om hier te komen werken. Toen viel het allemaal een beetje op zijn plaats.’

TdR: ‘Een vriend van me kwam hier werken, en die vroeg of ik hier ook kwam werken.’

OvdB: ‘Ik ben hier via Remco binnengekomen. Ik heb natuurlijk een hele andere studierichting gedaan maar ik vond het altijd al een supertof idee om in de gamesindustrie terecht te komen. Nadat ik afgestudeerd was werkte ik bij de UvA, in een soort on-holdpositie voor een eventueel aio-schap. Daarnaast had ik ook een eigen bedrijfje met wat vrienden, en deed freelance klussen, allemaal programmeerwerk. Bij de universiteit beviel het me niet op dat moment, en toen de mogelijkheid zich voordeed heb ik de switch gemaakt naar de gamesindustrie.’

Waarmee hebben jullie je precies bezig gehouden in de productie van Killzone 2?

TdR: ‘Ik ben gameprogrammeur, ik lever de bouwstenen aan waarmee leveldesign daadwerkelijk het spel kan maken. Zij zeggen wat ze willen hebben, bijvoorbeeld welke soort wapens en objecten er in een level moeten staan, en wij zorgen dat zij dat dan

Foto: Henk Thomas

kunnen maken. Dat is kort gezegd wat mijn afdeling doet. Mijn eigen werk is nog ietsje technischer, ik zorg er bijvoorbeeld voor dat alle content op het juiste moment geladen wordt. Dus als je bijvoorbeeld een level start dan zorg ik dat het systeem weet wat er allemaal in het geheugen moet staan. Verder heb ik heel veel animatiecode gemaakt. De animaties worden door een ander team gemaakt, en waar het mannetje naar toe wil en hoe hij zich ongeveer wil gedragen, komt van A.I. Ik neem eigenlijk die twee systemen bij elkaar, en dan probeer ik te zorgen dat het er een beetje realistisch uitziet. Dat is een stuk lastiger dan het klinkt.’

RS: ‘Ik ben lead van de A.I.-afdeling, zoals dat heet.

Dus in principe alles wat de mannetjes doen heeft mijn afdeling gemaakt.’

OvdB: ‘Ik heb veel gedaan aan de online component van het spel. Om het spel heen heb je de mogelijkheid om met je vrienden te communiceren, clans te vormen, samen een spelletje te spelen tegen een ander groepje mensen, squads te vormen, met elkaar te kletsen over de headphone, mailtjes te sturen. We houden je progressie bij door middel van rankings. En met elke rank die je unlockt krijg je nieuwe spullen. Bijvoorbeeld een nieuwe klasse die je kunt spelen, wat weer samengaat met bepaalde wapens, en bepaalde eigenschappen.’

Wat hebben jullie gehad aan je studie in je huidige werk?

TdR: ‘Ik dacht tijdens mijn studie dat ik echt nooit iets zou hebben aan geometrische algebra, maar dat gebruik ik nu heel veel bij 3D-modellen. Maar ik denk

V.l.n.r.: Oscar van den Bosch, Remco Straatman en Tommy de Roos

Killzone hypes De naam Killzone is onlosmakelijk met hypes verbonden. Het eerste Killzone kreeg te maken met de geruchtenmachine op het internet, op diverse gamewebsites werd over het spel gesproken als zijnde een ‘Halo-killer’. Halo was op dat moment de meest populaire shooter, en werd algemeen beschouwd als beste schietspel ooit. Hoewel Killzone zeker niet ontvangen werd als een slechte game, en bepaalde elementen zoals het artwork werden geroemd, kon de game niet aan die hoge verwachtingen voldoen. Op invloedrijke gamesites als IGN en Gamespot kreeg het spel respectievelijk een 7,5 en een 6,9. Commercieel was het spel wel een succes te noemen: er werden 2,5 miljoen exemplaren van verkocht. Killzone 2 is een enorme hype.

Gebaseerd op de negenenveertig reviews die al binnen zijn is het gemiddelde cijfer een 9,2.

dat je vooral op een bepaalde manier analytisch leert denken, ik heb niet echt dat ik aan veel vakken nog dagelijks terugdenk.’

OvdB: ‘Voor mij geldt dat natuurlijk helemaal, aangezien ik iets totaal anders heb gestudeerd.’

RS: ‘Ik gebruik wel wetenschappelijke artikelen voor mijn werk, en die heb ik toch wel op de universiteit leren lezen. Bepaalde vaktermen ken ik ook uit mijn studie.’

TdR: ‘Ja dat heb ik ook, bijvoorbeeld toen we de PS3 binnenkregen kon ik die papieren die erbij zaten wel lezen en begrijpen, dat is doordat ik die begrippen ken.’

De gamesindustrie is in Nederland nu al groter dan de filmindustrie, en groeit nog ieder jaar. Wat raden jullie jonge mensen aan die van games hun beroep willen maken?

RS: ‘We zoeken mensen die nieuwsgierig zijn, die ook hobbyprojectjes doen naast hun reguliere bezigheden. Je hoeft bij ons niet naar het buitenland te zijn geweest, of goed te kunnen netwerken. Maar je moet wel goed kunnen programmeren, het niveau programmeren dat je leert op de universiteit is niet goed

genoeg en wij hebben natuurlijk geen tijd om je dat te leren. Maar we zoeken nog stagiairs op de A.I.-afdeling, dus ik zou zeggen, kom langs.’ l

Guerrilla Games De wortels van gamestudio Guerrilla Games liggen in drie ‘zolderkamerstudio’s’, zoals managing director Hermen Hulst ze noemt. Deze worden samengevoegd onder de naam Lost Boys Games. Bij de beursgang van moederbedrijf Lost Boys in 2003 verlaat Lost Boys Games de groep en gaat verder onder de naam Guerrilla Games. In 2005 neemt Sony Computer Entertainment Guerrilla over. Bestaansrecht van het bedrijf is volgens Hulst: ‘het maken van benchmarktitels, spellen die alles uit de Playstationhardware halen, op dit moment de PS3.’

Folia 22 | 15

advert

22-12-2008

10:55

Page 1

Mercator Sapiens

26 februarI In De bIOscOOp

Official UvA Merchandise

Voorheen

UvA Shop

ILDIVO een film van paOlO sOrrentInO [le conseguenze dell’amore]

Een overzicht van onze artikelen vindt u op onze nieuwe website waar u online kunt bestellen:

w w w. m e rc a t o r s a p i e n s . n l Roetersstraat 35, 1018 WB Amsterdam tel. 020-525 6159 info@mercatorsapiens.nl

Zoek je een bijbaan?

Pepper Cocktails zoekt freelance shakers!

Wij doen: • workshops • housewarmings • events

toni serVIllO [gomorra, le conseguenze dell’amore] als gIulIO anDreOttI european film awards winnaar: beste acteur: toni servillo

festival de cannes

prix du jury nomination palme d‘or

Wij bieden: • interne opleiding • gezellige werksfeer Wij vragen: erhvoarreincga• uitstraling een pre!is • flexibele inzet

t ‘ t n u k e J shaken!

Lijkt het je wat? Twijfel niet en mail of bel voor een afspraak! info@pepperstudios.nl | 06 28 309 479

www.ildivo-themovie.nl

Illustratie: Martien Bos

Blijf van de liefde af!

Door Anne Koeleman

De cover toont een vrouw op hoge hakken die een man staat te zoenen. ‘Tango, liefde en overspel, maar ook vrijheid, zelfverwerkelijking en wetenschap’ belooft de achterflap. Het boek is wetenschappelijk, maar de beloofde vrijheid? Die is helaas ver te zoeken.

De wetten van de tango heet het boek van Marleen de Vries, ex-uva-studente Nederlands en Frans en ex-uvapromovenda. De eerste associatie die de cover en de titel oproepen is die van de onsterfelijke Net 5-serie Julia’s Tango. Een dramaserie over sterke vrouwen die het roer compleet omgooien. De serie heeft alle essentiële elementen van het onderschatte boekgenre, de chicklit; romantiek en problematiek van sterke vrouwen, die door ongeluk of sterfte toch een weg vinden in de wereld, richting een happy end.

Wie verwacht dat het boek De wetten van de tango chicklit is, komt echter bedrogen uit. Het boek is autobiografisch, met meer problematiek dan romantiek.

Marleen vindt wel een weg door de wereld, maar een happy end komt niet. Na haar promotie zoekt ze naar een baan over de grens, maar die vindt ze niet.

Ze belandt eerst in Berlijn, waar ze de tango leert dansen. Op een dansavond komt ze daar haar grote liefde tegen, de getrouwde spermatoloog Mauricio uit Argentinië. Daarna reist Marleen af naar Buenos Aires om de stad van haar geliefde te leren kennen. Uiteindelijk gaat ze kapot aan de affaire, maar het duurt heel lang voordat haar afscheid van Mauricio definitief is.

Deze autobiografie had het wel met een beetje meer fantasie kunnen doen. De wetten van de tango leest niet als een roman, maar meer als een antropologische studie, en soms zelfs als een reisboek. Het boek staat vooral vol met analyses van de Berlijnse en Argentijnse bevolking.

Verder somt Marleen de ‘wetten’ van de geesteswetenschappen, de ‘wetten’ van de tango en zelfs de ‘wetten’ van de seks puntsgewijs op. Bij de tango is de man de leider. De vrouw mag elegant zijn, maar zij volgt altijd.

Tenminste, dit deduceert de nuchtere geest van onze wetenschapster. Marleen volgt deze wetten ook in de liefde en ze vervolgt haar ongelukkige affaire met Mauricio tot het meer dan bittere eind.

In de tussentijd slaat ze alle dromen kapot die de studenten aan onze universiteit nog mogen hebben. Een baan vinden na je geesteswetenschappelijke studie?

Praktisch onmogelijk. Niet ten prooi vallen aan een grote liefde waarvoor je alles opgeeft? Vergeet het maar. Iets romantisch als de tango is aan regels onderworpen. Seks is aan regels onderworpen. Tot ver in het boek laat de depressieve wetenschapper in Marleen, haar ongenadige analyserende geest, de liefde met rust. Maar helaas. Aan het einde wordt ook de liefde in stukken gescheurd, geanalyseerd, weggelegd. ‘Ik vond het de meest onverteerbare gedachte ooit: dat de liefde in de praktijk een soort rekensom wordt. Optellen, aftrekken, risico calculeren,’ concludeert ze bitter.

Marleen doet haar interesse in cultuur eer aan. Ze weet de volkeren haarfijn te beschrijven. De Berlijnse bevolking heeft de slag van de oorlog niet overleeft, de Argentijnse bevolking verkiest een leven vol leugens. Geen enkel volk is volmaakt, blijkt maar weer. En zeker het Nederlandse niet. De zoektocht naar geluk is volgens Marleen Nederlanders eigen. Zij willen bereiken waar ze van dromen, anders dan de Argentijnen die liever droom en werke-

lijkheid ver van elkaar scheiden. Maar Marleens eigen zoektocht naar geluk lijkt niet meer dan een vlucht. Haar instinct om te analyseren drijft haar dieper de depressie in. De vrijheid die ze pretendeert te hebben, ingegeven door haar Nederlandse onafhankelijkheidsgevoel, juist die is haar gevangenschap.

Dit is geen boek om te lezen in je winterdip, en ook geen boek om je zomer mee op te leuken. Maar als je geïnteresseerd bent in een studie van volken, de tango, overspel, of als je wilt weten waar een depressie je in kan drijven, dan kan De wetten van de tango de moeite waard zijn. En met Marleen is het na dit boek uiteindelijk goed gekomen. Misschien ligt de boodschap van dit verhaal dus wel na de laatste bladzijde. Want wie net als Marleen na haar studie geen baan krijgt, de liefde niet vindt en door hoop of wanhoop alle hoeken van de wereld afreist, kan altijd nog gewoon een roman gaan schrijven. l

Marleen de Vries: De wetten van de tango.

Prometheus, 278 blz., € 17,95

Folia 22 | 17

achtergrond

‘Rechten is rechten, maar de Poort is uniek’ Door Julie de Graaf

Hoewel de verhuisplannen nog vaag zijn en niemand precies weet wanneer en of de verhuizing daadwerkelijk plaats zal vinden, heerst er onder rechtenstudenten nu al veel verontwaardiging over de voorgenomen verhuizing van de Oudemanhuispoort (OMP) naar het Roeterseilandcomplex (REC). Ze zijn gehecht aan het gebouw met zijn bijzondere geschiedenis, unieke sfeer en mooie binnenplaatsje. Veel studenten vinden bovendien dat rechten thuishoort op ‘de Poort’.

Tweedejaars rechtenstudent Tiemen Govers (20) zegt: ‘Ik vind een verhuizing echt afbreuk doen aan onze studie. Rechten is een oude wetenschap en past veel minder bij het Roeterseiland en juist meer op deze prachtige locatie.’ Frank Hammering (19), ook tweedejaars, voegt hieraan toe: ‘Rechtbanken en advocatenkantoren zitten ook vaak in oude, mooie gebouwen en het is leuk voor ons om daar alvast aan te wennen.

Laat de economen maar lekker in die moderne kantoren aan de Roetersstraat gaan zitten.’

Sfeer en centrale ligging

Bij veel studenten blijkt de OMP zelfs een belangrijke rol te hebben gespeeld bij hun keuze voor de UvA. Veerle van Druenen (21) doet een master informatierecht en koos mede dankzij de sfeer en de centrale ligging van de faculteit voor een opleiding aan de UvA: ‘Als rechten weg moet van de Poort, dan verliest de faculteit een groot voordeel. Veel mensen hebben nu toch al het idee dat de VU veel beter georganiseerd is, maar worden afgestoten door de ligging en het pand van de faculteit daar. Ik had dat idee ook en de locatie van de Poort heeft zeker meegespeeld bij mijn keuze.

Het kan een doorslaggevende factor zijn.’

Reacties van eerstejaarsstudenten bevestigen Veerles theorie. ‘Dit mag echt niet gebeuren, ik ben hier juist gaan studeren om de locatie. Rechten is rechten, maar de Poort is uniek. Het is bijzonder om zo’n kleine, sfeervolle locatie te hebben in zo’n grote stad. Een verhuizing zou voor mij zeker een reden zijn om over drie jaar mijn master ergens anders te gaan doen,’ zegt een aangeslagen eerstejaars die niet met zijn naam in de krant wil. Ook Joppe de Bruijn (18) begon pas in september met studeren en wist niets van de geplande verhuizing, waarover in de werving van studenten geen melding wordt gemaakt. ‘Dit is echt balen zeg, als ik dit had geweten was ik waarschijnlijk in Utrecht gaan studeren. Ik vind eigenlijk wel dat de UvA ons hier van te voren over had moeten inlichten.’

Foto: Nadine ’t Zand

De geplande verhuizing van de rechtenopleiding naar het Roeterseilandcomplex stuit op veel weerstand.

De OMP vorige week, met valentijnsballonnen van UvA-sociaal

hen is docente internationaal privaatrecht Judith Spiegel. ‘Ik heb bij die enquête wel mijn uiterste best gedaan om met mijn antwoorden aan te sturen op een grote nee,’ vertelt Spiegel. ‘Ik vind Roeterseiland een buitengewoon ongezellige en nietszeggende locatie. Dat kunnen ze verbouwen wat ze willen, maar het wordt nooit een Oudemanhuispoort.’ Docent privaatrecht Gerard de Vries stemde ook tegen, maar niet zozeer omdat hij

‘ Rechtbanken en advocaten zitten toch ook in oude, mooie gebouwen? Daar kunnen we dan vast aan wennen’ gehecht is aan zijn huidige werkplek: ‘Ik zou best willen verhuizen, als ik maar zou begrijpen wat de achterliggende gedachte daarvan zou zijn. Er is wel een verhuisplan, maar waarom geesteswetenschappen hier mag gaan zitten en rechten moet verhuizen blijft toch onduidelijk. Het argument dat economen en juristen samenwerken klopt op zich wel, maar dat is toch redelijk incidenteel en geldt ook voor andere faculteiten. Daar hoeft toch niet voor te worden verhuisd?’

R E C : ‘ N iet s z eggende locatie ’

Dat niet alleen studenten, maar ook docenten balen van de verhuizing bleek uit de recente online enquête die onder medewerkers werd gehouden. Bijna de helft van de ondervraagden stemde tegen de verhuizing. Een van

18 | Folia 22

bachelor deed aan de Erasmus Universiteit en duidelijk een verschil merkt met de UvA. ‘Volgens mij kampt de UvA enorm met de hoeveelheid rechtenstudenten. De organisatie op de Oudemanhuispoort is chaotisch en de zalen zijn te klein. Het is misschien niet ideaal, maar wel noodzakelijk om te verhuizen. Ik betaal nu elk jaar veel collegegeld om onderwijs te krijgen op een plek waar zaaltjes geen airco hebben, de readers massaal zijn

O M P : ‘ K lein en chaoti s ch ’

Een van de weinige voorstanders van de plannen van het CvB wil liever anoniem blijven. Het gaat om een studente van de master gezondheidsrecht die eerder haar

uitverkocht en docenten de weg niet kunnen vinden. Ik kom niet naar de universiteit om knus te doen, koffie te drinken of te keuvelen. Ik kom hier voor mijn studie en verlang betere faciliteiten.’

Toch vormt deze studente een uitzondering, want voor veel van haar studiegenoten lijkt juist de sfeer, het hofje en de charme van de OMP van groot belang.

Ze willen niet verhuizen en al helemaal niet dat een andere faculteit hun plek inneemt. Zoals masterstudent privaatrecht Tim de Booys (21) het verwoordt: ‘We zijn natuurlijk enorm aan het zeuren. Rechten zit hier al een eeuwigheid en het is niet meer dan eerlijk dat andere studenten een keer van deze locatie mogen genieten. Maar ja, het blijft wel ónze Poort.’ l

07

Foto’s: Remco Bouma

weekgast

Remco Bouma (25), derdejaars Spaanse Taal en Cultuur, is een semester op uitwisseling aan de Universidad Nacional Autónoma de México (UNAM).

Maandag 9 februari Net eerder weg moeten lopen uit een superinteressante les over onderontwikkeling en afhankelijkheid in LatijnsAmerika om dit stukje voor sluitingstijd te posten uit een rommelig internetcafé met keiharde gothic, en dat is gelijk het grote probleem van de UNAM: zij mist een UB die tot laat open is, of sowieso een fatsoenlijke computerruimte. Verder is het een geweldige plek, waar het goed verdwalen is in talloze initiatieven en demonstraties. Gisteren naar een voetbalwedstrijd van de Puma’s geweest – een van de grootste teams van het land speelt op onze campus in het Olympisch Stadion van de Spelen van ’68, waarbij de politie na opstanden nog 500 studenten neerpafte. Maar vandaag vroeg op, naar het Filologisch Instituut, voor een onderzoekje naar de indianentaal Mazateco. De micro – gare, open busjes waar het openbaar vervoer in Mexico-Stad op drijft – zet me aan de verkeerde kant van de campus af. Wat ik de eerste dagen voor m’n lol deed, in de tien gratis buslijnen over de campus dwalen, begint nu al een ware helletocht te worden.

Te laat voor een literatuurles, maar de docent komt niet opdagen: geen uitzondering, zegt men hier, de eerste week. Er is een lezing over de geschiedenis van mijn faculteit, maar ik weersta de verleiding en ga voor mezelf werken. Vanaf vier tot negen werkgroepen.

Dinsdag 10 februari Vanochtend kon ik mijn collegekaart op te halen, waarmee ik per UNAM-fiets over het terrein kan crossen.

Er blijken twee pasfoto’s te missen. Als ik die morgen inlever, heb ik ’m maandag. Zeggen ze nu.

Ik volg deze week vooral veel lessen. We hebben twee weken – ik perk mezelf in, de UNAM stelt geen limiet – om vrijblijvend van alle werkgroepen te snoepen, waarna we ons definitief inschrijven. Er zijn superveel interessante keuzevakken en workshops bij een CREA-

achtig instituut, en wil ik rijlessen nemen: kost hier een paar tientjes.

Een van die workshops is radiomaken. Vijf Mexicanen en ik gaan dit semester een programma van een halfuur in elkaar draaien. Een paar uur peuken en taco’s weggetikt met m’n enige vaste contact hier. Zijn vrienden gaan m’n laptop meenemen uit Nederland: er ligt draadloos internet over heel Mexico-Stad. Ten slotte een werkgroep over de Mexicaanse Revolutie (1910-1920, 1,5 miljoen doden).

De docent, een voorkomen alsof hij zelf meegevochten heeft, tikt een half pakje peuken weg onder het excuus dat roken verbieden in publieke ruimten maar kinderachtig is in een land met 150 drugsdoden per week en 540.000 ontslagen de afgelopen drie maanden.

Woensdag 11 februari Gisteravond met wat nieuwe bekenden naar de opening van een galerie geweest, in La Condesa, de hippe wijk hier, met gratis cocktails. Liep enigszins uit de hand, na vier uur slaap weer om acht uur in een les sociolinguïstiek. We gaan in groepjes van vier veldonderzoek doen naar de varianten van het Spaans in Mexico. Door naar de eerste in een reeks gastcolleges over de Mexicaanse Revolutie: te specialistisch, dit wordt niks.Ik permitteer me een lezing en kan kiezen: of de invloed van Edgar Allan Poe op de Mexicaanse literatuur, of Mexico en de crisis, door de communistisch-anarchistische studentenbond. Hoogleraren economie en politicologie hebben ’t over collectieve actie en het einde van het neokapitalitalistische systeem.

Het vervolg van de collegekaart: mijn pasfoto’s zijn te groot, of ik nieuwe wil laten maken.

Na een werkgroep linguïstiek de voetbalwedstrijd VSMexico gekeken: gespeeld in de VS, zodat er fans van beide nationaliteiten zijn en de kaartverkoop nog iets oplevert. Heel Mexico zint op sportieve wraak voor de economische crisis, de voedselcrisis, de Mexiaanse olie die de VS ruw importeert en als benzine exporteert en de maisoverschotten die de VS, gelegitimeerd door de NAFTA, op de Mexicaanse markt dumpt. Maar helaas: 2-0 voor de VS, met rood voor Mexico.

de hele les te improviseren op parate kennis, zonder plan of programma: de concrete invulling daarvan laten de meesten sowieso aan de studenten over. De docent van vanavond, hoorcollege literatuur en maatschappij, associeert een ijzersterke les bijeen over literatuur, globalisering en de wisselwerking daartussen.

Bij ‘dictaturen in Latijns-Amerika’ alleen een – onvoorbereide – promovendus. Gevolg: een verhitte discussie of Mexico nu wel of geen dictatuur is, waarin pakweg tien families die politiek, drugshandel, kerk en economie beheersen. Er lijken twee Mexico’s te bestaan: het officiële, totalitaire, waarin 70 jaar geïnstitutionaliseerd socialisme alle verantwoordelijkheid bij de burgers ontnam, en het ondergrondse of echte, waarin letterlijk alles mogelijk is: zaterdag ga ik met twee klasgenoten kijken of je inderdaad voor twee tientjes in een achterafsteegje een Mexicaans paspoort en rijbewijs kan kopen.

De collegekaart deel drie, en gelijk slot: ik lever de pasfoto’s in en krijg ’m zowaar meteen mee.

Vrijdag 13 februari

Donderdag 12 februari

Filosofie van Marx, waar vind je zo’n vak nog? Nog zo’n schijnbaar onvoorbereide docent rijgt 2500 jaar filosofie zo bijeen dat Marx er een even logisch als onvermijdelijk product van wordt. Ik wissel eens van werkgroep, dat mogen wij als uitwisselingsstudenten, voor 20e-eeuwse Mexicaanse literatuur. Drie promovendi van mijn leeftijd expirimenteren, elkaar constant corrigerend en onderbrekend, voor vijf studenten – we gaan maar gelijk in een kring zitten – met het concept erotiek in Mexicaanse poezie. Twee uur lang filosoferen over de zin van liefde, leven en dood: ik ben binnen. Ik eet in El Che, een deel van de faculteit dat gekraakt wordt sinds de negen maanden durende staking in 1999/2000 tegen de invoering van collegegeld. Vanaf de hele campus komen vegetariers bijeen: El Che lijkt de enige plek waar je aan de algehele tacoterreur kan ontkomen. Ik hang met eetgenoten in ’t gras, we lopen een seminar over de filmgeschiedenis 1880-1910 in en weer uit: te veel geleuter tussen de fragmenten door. Ik ontmoet studiegenoten en we drinken tot laat biertjes in ’t gras: de vaste vrijdagavondbesteding van elke UNAM-student. Geen beveilingskevertje dat daar iets aan kan doen. l

Alle docenten hier beschikken over een geweldig charisma. Ze komen binnen – standaard te laat – en lijken

Volgende Weekgast: stukafest-gastvrouw Dorien Theuns

Folia 22 | 19

peking university

Gezichten van China Door Manya Koetse

Een pagode naast de universiteitskantine, schaatsen op het meer naast de bibliotheek en tentamens maken in een traditioneel Chinees schoolgebouw. Studeren aan Peking University is een compleet nieuwe ervaring.

Peking University (1898) is de oudste universiteit van China, en is voor de Chinese bevolking van grote historische en culturele waarde. De groten der literatuur en beroemde politieke leiders, zoals Mao Zedong, zijn allen opgeleid aan deze universiteit. Dankzij een overeenkomst met Peking University kunnen er elk jaar meerdere UvA-studenten richting het Oosten om hier een semester of een jaar te studeren.

‘Als je een week in China bent, schrijf je een boek.

Als je er een maand bent, schrijf je een artikel. Ben je er een jaar, dan weet je niet meer wat je moet schrijven,’ zei hoogleraar talen en culturen van China, Stefan Landsberger, tijdens het college ‘China Unlimited’ van Asian Studies. Toen wisten ze het. Peking, daar wilden ze heen. Studenten media en cultuur Barry de Vries (26) en Paul Kleinbog (24) hebben geen moment getwijfeld aan de keuze voor de stad waar zij een semester wilden studeren. Van de zeven gegadigden zijn Barry en Paul de enige twee die vorig semester de gelegenheid kregen aan de meest prestigieuze universiteit van China, Peking University, te studeren. Dat zij op de campus een piepklein kamertje moesten delen en dat de winter in Peking straffe kou en gure wind met zich meebrengt, deert ze niet. Eigenlijk vinden ze het jammer dat ze al weer naar huis moeten: een halfjaar in een grote stad als Peking is bij lange na niet genoeg.

Het zijn vooral de contradicties die de stad doen leven.

Hier in Wudaokou, de studentenwijk van de stad, zie je naast de spiksplinternieuwe gebouwen van Google en Microsoft nog houten karren met ezels voorbij trekken.

Niet ver van de McDonalds is het zelfs bij -10 graden

nog een drukte van jewelste bij de traditionele eetstalletjes buiten. Hippe meisjes met een iPod in hun hand staan op de hoek van de straat te kijken hoe een stel oude mannen rokend een spel mahjong spelen.

Paul en Barry’s interesse in China is voornamelijk aangewakkerd door de colleges binnen hun minor

De westerse blik Stefan Landsberger, bijzonder hoogleraar cultuur van het hedendaagse China aan de UvA, strijdt in Nederland tegen het vertekende en ongenuanceerde beeld dat Nederlanders hebben van de Chinese cultuur omdat ze er niet, of veel te kort, zijn geweest. ‘Het beeld dat het Westen van China heeft, is nog steeds een karikatuur,’ zei Landsberger vorig jaar in een interview met Folia. ‘Net zoals Amsterdam geen Nederland is, is Peking geen China. Er wonen 1,3 miljoen mensen, hoe kan je daar nou over praten als over een land?’

Wie langer dan een week, of maand, in China verblijft zal volgens Landsberger de cultuur genuanceerder gaan zien. ‘Laatst kwam ik een Nederlandse student tegen, die vier maanden in China was geweest. “Ik weet niet of de Westerse ideeën daar wel kunnen werken,” zei ze. “Als je zegt dat China democratisch moet worden, is dat immers gewoon ouderwets kolonialistisch.” Daar ben ik het volkomen mee eens. Wie garandeert dat ons systeem met democratie zoveel beter is?’ In zijn werk

20 | Folia 22

Asian Studies. Aan Peking University hebben zij zich gewaagd aan het leren van de Chinese taal. Inmiddels spreken ze al een aardig woordje. Paul heeft zelfs meegedaan met de jaarlijkse speechwedstrijd van de gerenommeerde universiteit.

‘Een cultuurschok heb ik eigenlijk helemaal niet

heeft Landsberger veel contact met Chinese universiteiten. Er zijn grote verschillen tussen de bèta’s en de rest. ‘Die eerste groep krijgt tegenwoordig een heel ruim budget. In de jaren tachtig en negentig zijn veel wetenschappers naar het Westen gegaan om hier te studeren, en die keren nu massaal weer terug. Voor onderwerpen als geschiedenis en economie is het lastiger, de universiteiten functioneren op die terreinen eerder als een zogenaamde Quango’s, Quasi Autonomous Non Gouvernemental Organisations, denktanks die in opdracht van de overheid niet helemaal autonoom advies uitbrengen. Het oordeel over de eigen geschiedenis is nog niet geveld, en bovendien, wat is honderd jaar op de vijfduizend die het land al achter zich heeft liggen? Over sommige principes word je blasé als je bent opgegroeid met zo’n enorme geschiedenis achter je. Ik kan me herinneren dat ik bij een seminar was over democratie, in de zomer van 1989. Een van de Chinese professoren zei: “Democratie? Dat hebben wij al in 2000 voor Christus geprobeerd, maar het werkte niet goed.”’

stage

Foto: Bob Bronshoff

Anna Marhold

V.l.n.r.: De bibliotheek van Peking University, toegangspoort naar de campus, idem, de Ciji-tempel op de campus, algemeen beeld op het universiteitsterrein, idem, toegangspoort naar de campus, Paul Kleinbog (l) en Barry de Vries tijdens de Paralympics in Peking.

gehad,’ zegt Barry: ‘Ik pas me makkelijk aan en voelde me hier meteen op mijn gemak.’ Aan het knauwende accent van de inwoners van Peking moest hij wel even wennen: ‘Ik dacht eerst dat ze altijd boos waren. Maar dat blijkt wel mee te vallen.’

Naast het volgen van colleges hebben Paul en Barry niet stilgezeten. Ze hebben in het land veel gereisd.

Een bijzondere ervaring vond Paul de Chinese bruiloft die hij bijwoonde. De Chinese cultuur wordt je eigenlijk steeds minder duidelijk wanneer je een dergelijke bruiloft meemaakt, volgens Paul. Een presentatrice omhuld door zeepbellen voltooide daar al schreeuwend in de microfoon de ceremonie. Tijdens de lunch werd het ene na het andere wijntje achterovergeslagen terwijl het bruidspaar aan iedere tafel kwam proosten met drankshotjes. Zowel Barry als Paul herinneren zich ook met name de lol die ze gehad hebben tijdens een bierfestival Qingdao, waar ze aan het eind van de avond op tafels stonden te dansen met tientallen Chinezen die het bier rijkelijk lieten vloeien. Het werd hen tijdens dit semester wel duidelijk dat China niet één, maar meerdere gezichten heeft.

Na een halfjaar in Peking te hebben gewoond is het

beeld dat Barry en Paul van China hadden veranderd.

Paul: ‘In Nederland krijg je vaak een vertekend beeld van de cultuur. Als het over China gaat hebben we het meestal over mensenrechten en censuur. Als je hier komt verandert je perspectief en zie je dat het allemaal niet zo zwart-wit is. Het zijn ook maar gewoon mensen.’ Het is precies wat Landsberger zegt: als je hier voor het eerst komt merk je zo veel verschillen op dat je wel een boek kan schrijven over je observaties. Maar hoe langer je hier bent, hoe genuanceerder je beeld wordt. Uiteindelijk wordt het steeds ingewikkelder om de Chinese cultuur te definiëren.

Barry wil doorgaan met het leren van de Chinese taal en zal zich in Nederland gaan storten op de Master Asian Studies. Paul gaat een andere kant op: hij gaat bestuurskunde in Utrecht doen. In de toekomst zouden ze beiden wel weer eens terug willen naar China.

Voorlopig is Peking vooral een dierbare herinnering.

‘Het is een van de beste tijden in mijn leven geweest,’ zegt Paul.

Maar voor nu zijn ze ook wel een klein beetje blij dat ze weer teruggaan naar Nederland, en dat ze zich weer op de Hollandse pot kunnen storten. Paul is er duidelijk over: ‘Ik kan geen Chinees eten meer zien!’ l

Anna Marhold (25) studeert International Trade and Investment Law en Russisch. Ze liep stage bij de Verenigde Naties in New York.

‘Ik heb vier maanden meegelopen op de Nederlandse Permanente Vertegenwoordiging bij de VN. Ik zat op de afdelingen Veiligheidsraad en Juridische zaken en mocht mee naar alle vergaderingen waarbij Nederland betrokken is. Voor de Veiligheidsraad mocht ik bijvoorbeeld naar belangrijke vergaderingen over het Midden-Oosten, Kosovo, Georgië en Birma. Tijdens die vergaderingen moest ik goed opletten welke land wat zegt, en daar aantekeningen van maken. Uiteindelijk schreef ik een verslag voor het ministerie van Buitenlandse Zaken. Mijn stage was een unieke ervaring omdat ik een kijkje kon nemen bij drie verschillende instanties. Natuurlijk leerde ik veel over de VN en de interne werking van zo’n organisatie, maar ik was ook bij EU-vergaderingen. Veel standpunten moeten namelijk eerst binnen de EU worden gecoördineerd. Daarnaast had ik veel te maken met Buitenlandse Zaken en werkte ik dus echt op drie niveaus.

Ik heb wel gemerkt dat de diplomatie een moeilijke wereld is voor vrouwen. Dat vond ik wel een minpuntje aan mijn stage. Het is een wereld waarin mannen vaak makkelijk een vrouw kunnen vinden die met hen mee willen reizen. Als vrouw blijkt het lastiger om een man te vinden die zijn carrière opgeeft om met haar een diplomatenbestaan te leiden.

Daarnaast vond ik het ook wel eens moeilijk dat het niet ging om mijn persoonlijke mening of inzicht.

Je werkt voor de staat en vertegenwoordigt altijd het Nederlandse standpunt. Het meest bijzondere moment van mijn stage was een ontmoeting met de Amerikaanse oud-minister Madeleine Albright. Net als zij ben ik van Tsjechische afkomst. Ik begroette haar in het Tsjechisch en vertelde waar ik vandaan kwam. Waarop zij in het Tsjechisch reageerde: “O, wat ben jij schattig.” Hoewel ik veel leuke dingen heb meegemaakt, was mijn stage vooral heel hard werken. Ik was met zo veel onderwerpen tegelijk bezig dat ik me nooit op één ding kon concentreren of de diepte in kon. Daarvoor had ik het te druk en ging het te snel. Tijd om na te denken en te begrijpen wat er nou eigenlijk gebeurde, was er gewoon niet.

Voor mijn stage twijfelde ik weleens over of ik wel zo’n druk bestaan zou kunnen leiden. In New York heb ik geleerd dat ik veel meer aankan dan dat ik van te voren had gedacht.’ (Julie de Graaf )

Folia 22 | 21

Annonces zijn advertenties zonder winstoogmerk, bestemd voor de particuliere aanbieder. Annonces kunnen worden geplaatst in Folia én op de website www.folia.nl.

Aanbieden van annonces kan op www.folia.nl via Folia Weekblad. Daar vindt u ook alle informatie over de tarieven e.d.

annonces ATTENTIE In week 9 (23 februari-1 maart) verschijnt Folia niet. Van dinsdagmiddag 17 februari 13.00 uur t/m dinsdag 24 februari zullen ook geen annonces voor plaatsing op Folia.nl – weekblad – annonces verwerkt kunnen worden.

CULTUUR Zondag naar de kerk? www.studentenekklesia.nl 11.00 uur - De Rode Hoed Keizersgracht 102 - A’dam Een stad vol geloof Cursus over de islam met moskeebezoek & filmavond.

Start: 3 maart www.studentenekklesia.nl

(wereldpremière + opdrachtcompositie), Air on a G-string - J.S. Bach, arr. Jonathan Rathbone, Vocalise - Rachmaninov, arr. Gustavo Trujillo (Nederlandse première), Auto-rap - Jan Vriend, Mobielebelle - Jetse Bremer, Voices, nr 2 - Leonardo Balada (Nederlandse première), Nachklänge - Robert Heppener, Consonance, While, Movement - Robert Nasveld. Meer info over het NSK en de concertserie is te vinden op www.nskk.nl.

Voor kaartverkoop kan men contact opnemen met het koor via info@nskk.nl of bel 06 2383 8626.

SPORT

Leer in 13 weken jezelf effectief verdedigen bij Tulen, een Indonesische vechtkunst. Di. of do.

SLAA: Poëziecafé: Ben Zwaal. Met om 18.30 uur in het Frans Otten Stadion. www.tulenceno.a. Ben Zwaal, H.C. ten Berge, Anneke Brassinga en Miek Zwam- ter.nl of tel. 670 2761. Vraag born. Woensdag 25 februari 2009, naar ons studententarief.

20.00 in De Balie. Zie www.slaa.nl Kun jij het nog? Haal je niveau weer op bij Studenten Korfbal VerDezer dagen viert het Nederlands eniging Amsterdam. Info www.­ Studenten Kamerkoor zijn zevenskvamsterdam.nl of 06 1470 7856. de lustrum met een concerttournee die op 27 februari start in Gent en op zaterdagavond 7 maart zal eindigen in de Kleine Zaal van het STUDENTEN SPORT Concertgebouw te Amsterdam. In CENTRUM USC het lustrumprogramma VocaalVrij Cursussen zingt het NSK o.l.v. van Maria van - Beachvolleybal Start 2 maart bij the Sand. ZoNieukerken naast twee wereldberoemde stukken van Bach en Rach- merse sferen in winterdecor. Alleen voor studenten van Cat. I maninov werken van zeven, nog levende Nederlandse componisten. E 37,50 per cursus. Check Het programma luidt als volgt: The www.usc.uva.nl - Wielrennen Beaufort Scale - Aulis Sallinen, Start 7 maart a.s. bij het ASC Gezellig - Bernard van Beurden

VERDIENEN

(AMC Sport Centrum). 8 gevarieerde lessen met o.a. buitentrainingen, spinningles, met gebruik van hartslagmeter, deelname aan toertocht, workshop fietsonderhoud en reparatie, theorie over voeding. Studentencursusprijs E75. Breng je eigen fiets mee.

- Introductieursus schermen Start 9 maart in het Marnix. Voor studenten die kennis willen maken met de schermsport. Studentencursusprijs E17,50.

- Indoorklimmen Start 9 maart in klimhal Amsterdam. Om kennis te maken met de klimsport en geef je op. Studentencursus prijs E40,50.

Oppas gezocht - Wij zoeken een oppas voor Floris, 4 jaar. Liefst maandag, om 3 uur ophalen van de 2e Dalton school in Oud-Zuid, tot 6 uur oppassen op de Jacob van Lennepstraat 285 in A’dam OudWest. Di. of do. is ook een optie. We betalen E 7,50 per uur en vergoeden gemaakte kosten tijdens het oppassen, en een fietszitje. Contact: 06 4220 0297 (Jacob) of 06 4604 2502 (Christine).

Het AMC zoekt gezonde, nietrokende mannen (18-35 jaar) i.v.m. wetenschappelijk onderzoek naar de lokale afweer in de long. Deelnemers zullen 1 dag het AMC doorbrengen en ontvangen een ruime vergoeding.

Info: Liesbeth Kager, arts-onderzoeker, L.M.Kager@amc.uva.nl

Bommen het USC Heb je een USC-sportkaart van welke sport dan ook dan ben je iedere maandag van 17.00 tot 18.00 uur welkom bij het uur Bommen in USC De Boelelaan. Een heerlijke, gezellige warming-up voor de rest van je sportavond.

VRIJWILLIGERSWERK, STAGES, e.d.

Aandacht over? Word buddy voor daklozen of verslaafden bij De Regenboog Groep! Zie www.aandachtover.nl of bel 020 531 7600.

Supervoordelige fitness Met de combikaart (groeps)fitness kun je een heel jaar lang fitnessen en groepsfitnessen voor maar €120. Je kunt op de 4 USC-fitnesscentra terecht en hebt toegang tot het omvangrijke programma aan groepslessen (op USC De Boelelaan 7 dagen per week, met o.a. spinning, body power, aerobics en pilates). Onbeperkte toegang.

Geldig vanaf dag van aanschaf.

Beste lezer, hoor jij ook alle negatieve / polariserende berichten over integratie en probleemjeugd?

Heb jij creatieve ideeën en de behoefte om iets positiefs tegenover al die negativiteit te stellen?

Lijkt het je leuk om lokaal en laagdrempelig aan de slag te gaan met jonge kinderen uit de buurt? Dan ben jij dé persoon die we zoeken om samen met ons een veelbelo-

Check al deze cursussen op www.usc.uva.nl!

vend (prijswinnend) buurtinitiatief verder op poten te zetten in de Transvaalbuurt! Wij zoeken studenten, het liefst woonachtig in de (buurt van de) Transvaalbuurt, stadsdeel Oost-/Watergraafsmeer, die het leuk vinden om voor kinderen activiteiten te organiseren en hun ouders hierbij actief te betrekken. Studenten die hun tijd, creativiteit en organisatietalent inzetten om bijvoorbeeld uitstapjes met de kinderen te maken, een straatbibliotheekje op te zetten, ouders te strikken voor een voorleesochtend, enzovoort. Bij dezen ben je van harte uitgenodigd om tijdens een overheerlijke Marokkaanse lunch kennis te komen maken en te brainstormen over wat jouw bijdrage zou kunnen zijn.

De brainstormlunch vindt plaats op 22 februari van 12.30 tot 14.00 uur in Kinderopvang Klein aan de La Reijstraat 1. Voor meer informatie kun je contact opnemen met Mercedes Zandwijken 06 5439 8992. Je kunt je opgeven voor de brainstormlunch op het volgende e-mail adres: m.zandwijken@ hetnet.nl. Hartelijke groeten, en misschien tot dan! Namens de organisatie, Boudewijn Elsinga en Mercedes Zandwijken.

WONEN Iets te verhuizen? Ik kom met een grote bus voorrijden. Studentenverhuizingen binnen A’dam. Van stoep tot stoep: E35. Ook met verhuismannen en touw en blok. Ook buiten A’dam mogelijk. Bel Taco: 06 4486 4390; www.vrachttaxi.nl

DIVERSEN De Spermabank van het AMC is op zoek naar spermadonoren. Onkosten worden vergoed.

Nadere informatie tel. 020-566 3090, spermabank@amc.uva. nl of www.spermadonoren.nl Aandacht voor kanker - De Rijksuniversiteit Groningen zoekt voor niet-commercieel onderzoek, gefinancierd door KWF Kankerbestrijding, mensen die zelf de afgelopen zes maanden hun behandelingen voor kanker hebben afgerond. Wij vragen u een interview over de betekenis van en de omgang met kanker te beluisteren en te beoordelen. Daarnaast vult u driemaal een vragenlijst in (via internet of per post thuisgestuurd).

Er zijn geen kosten aan verbonden. Wilt u er mede voor zorgen dat in de toekomst andere kankerpatiënten geholpen kunnen worden? U kunt zich aanmelden op www.rug.nl/psy/aandachtvoorkanker of bij mw. T.M. Brakel, tel. 050 3636 757.

Weet u niet zeker of u tot de doelgroep behoort of heeft u andere vragen, dan kunt u mailen naar onderzoekkwf@rug.nl Aanstaande vrijdag 20 febr. verzorgt het Politiek Café van de PvdA afd. Amsterdam een debat over de toekomst van de sociaal-democratie met o.m. Monika Sie (WBS) en André Krouwel (VU politicoloog). Komt allen! Het begint om 20.00 uur en vindt plaats in Studio 80 aan de Amstel no. 80.

‘

Studentenzaken CREA is de culturele organisatie van de UvA en HvA. Turfdraagsterpad 17, 1012 XT Amsterdam, 020 5251400.

Zomercursus in het buitenland Bureau Internationale Studentenzaken (BIS) gaat weer een aantal zomerprogramma’s voor studenten sponsoren die georganiseerd worden door verschillende samenwerkingspartners van de UvA. Voor een relatief klein bedrag kun je van twee tot vier weken onderwijs volgen aan een buitenlandse universiteit 1. Shanghai Summer Business & Culture Programme 2. Summer Institute - University of Hong Kong 3. Postgraduate Summer School – University of Hong Kong 4. Summer abroad at Thammasat University Wil je in aanmerking komen voor een beurs voor een van bovenstaande zomercursussen dan kun je hiervoor een aanvraagdossier inleveren. De deadline is vrijdag 13 maart 2009.

Meer informatie over de voorwaarden voor deelname en het inleveren van het aanvraagdossier vind je op: www.uva.nl/internationaal.

Workshop: JeZelf presenteren (di. 24 februari 9.30 - 13.00 uur) Zorg dat je er stáát!

Of je nu een sollicitatiegesprek gaat voeren, of een presentatie geeft over je afstudeerproject, je kan wel degelijk invloed uitoefenen op de indruk die je nalaat. Hoe kom je over? Wat doet lichaamstaal? Hoe hou je de spanning (wat beter) onder controle?

In de workshop oefenen we een korte presentatie naar jouw eigen keuze Denk aan: je (afstudeer-) onderzoek, je plannen met betrekking tot een baan / stageplek. Je krijgt feedback en informatie over het voorbereiden van een presentatie, opbouw, stemgebruik en houding. Meld je snel aan!

Meer informatie over de inhoud en het inschrijfformulier vind je op: www.uva.nl/trainingscentrum.

Studentenzaken is er voor studenten, afgestudeerden en promovendi van de UvA en HvA. Binnengasthuisstraat 9, 1012 ZA Amsterdam 020 - 525 8080

www.uva.nl/studentenzaken 22 | Folia 22

vr 20 februari 20.30

Theater:

Placebo Theatersport

Placebo biedt een oude bekende onderdak, ‘t Slippertje (uit Den Haag). Kom kijken naar deze avondvullende voorstelling die het midden houdt tussen een klucht, een tragedie, een blijspel en een musical. Plaats: CREA Theater. Toegang: € 7.50 /€ 5,-. Reserveren: 525 1400.

ma 23 februari 20.00

CREA-Studium Generale:

Er is niets mis met cultuurrelativisme

- De waarde van cultuurrelativisme. Spreker: Sjoerd de Jong (filosoof, journalist bij NRC Handelsblad).

- Cultuurrelativisme en de culturele antropologie. Spreker: dr. Arij Ouweneel (CEDLA; emeritus hoogleraar Culturele antropologie, Universiteit Utrecht). Plaats: CREA Theater. Toegang: gratis voor studenten/€ 5,- alle anderen. Inlichtingen: 525 1420.

di 24 februari 20.00

i.s.m. Machiavelli:

Docurama (2): ‘Five Steps to Tyranny’

Sprekers: Dr Markus Denzler (Sociaal Psycholoog van de Universiteit van Amsterdam, doet onderzoek naar gehoorzaamheid en de situationele krachten die ervoor zorgen dat ‘goede’ mensen ‘slechte’ dingen doen) en Bert Bakker (voormalig Tweede Kamerlid van D66 en voorzitter enquete commissie Srebrenica). Dictators gebruiken speciale technieken om hun macht te verkrijgen en te behouden. De BBC documentaire ‘Five Steps to Tyranny’ (2000, 59 min.) analyseert deze technieken en laat zien hoe deze op verschillende plaatsen en op verschillende momenten feilloos hebben gewerkt. Plaats: CREA Theater. Toegang: gratis voor studenten /€ 5,- alle anderen. Inlichtingen: 525 1420.

do 26 februari 20.00

Muziek:

CREA Klassiek

CREA Klassiek is een maandelijks open podium voor klassieke amateurmusici. Lijkt het je leuk om alleen of met ensemble een keer op te treden in een informele sfeer? Stuur dan een mailtje naar klassiek@crea.uva.nl.

Alleen luisteren kan natuurlijk ook. Plaats: CREA Muziekzaal. Toegang: gratis. Reserveren niet mogelijk.

w w w. c r e a . u v a . n l

roem

Corvee Door Dirk Wolthekker

‘Ik heb me vanmorgen wel even afgevraagd hoe ik me wetenschappelijk moet kleden,’ zegt schouwburgdirecteur Melle Daamen, terwijl we backstage in de Amsterdamse Stadsschouwburg lopen, op zoek naar een plek voor het fotomoment. ‘Ik kwam er niet uit, een toga heb ik natuurlijk niet en die zou ook niet geschikt zijn, ik dacht nog even een jasje aan te doen, maar uiteindelijk heb ik dit maar gewoon aangedaan.’

Melle Daamen (1959) werkt zijn hele leven al in de kunstsector: hij zat als student al in het bestuur van de VPRO en de NOS en was oprichtingsdirecteur van de Mondriaan Stichting, het cultuurfonds voor beeldende kunst, vormgeving en museale activiteiten. Hij was directeur het Amsterdams Uitburo en was beleidsadviseur op een Haags ministerie. Sinds 2001 is hij directeur van de Stadsschouwburg op het Leidseplein, waarvan de verbouwing al enige jaren gaande is, maar die komend voorjaar zal worden afgerond met de openstelling van de nieuwe zaal. Deze week opende al het restaurant Stanislavski, genoemd naar de negentiende-eeuwse Russische theatervernieuwer Konstantin Stanislavski. Onder Daamen heeft de schouwburg in zekere zin ook een nieuwe koers ingeslagen, in zijn woorden ‘extravert, initiërend en minder trendvolgend.

De schouwburg ontsluiten voor een groter publiek, dat was mijn missie toen ik hier als directeur begon,’ zegt Daamen. Die missie lijkt niet alleen programmatisch te slagen. ‘De schouwburg is een gebouw geworden dat de hele dag open is, waar je kunt komen voor kunst, eten en drinken. Het restaurant biedt plaats aan 180 mensen, die gewoon dooreten tijdens de voorstelling.

Ik vind het heel eervol om aan zo’n oud instituut een nieuwe draai te mogen geven.’

‘Eind jaren zeventig begon ik met mijn studie politicologie. Een bewuste keus. Het was een hele politieke tijd, de tijd van de lange marsen door de instituties, tekeergaan tegen alles wat in onze ogen rechts was. De UvA was dé universiteit om politicologie te studeren.

Niet om zelf politicus te worden, maar wel om zicht te krijgen op politieke machtsstructuren en die des-

Foto: Bob Bronshoff

Hij studeerde politicologie en werd directeur van de Stadsschouwburg: Melle Daamen.

Melle Daamen

noods aan de kaak te stellen. Zelf het spel van de politiek spelen zou ik nooit hebben gewild. Politici zijn te veel bezig met elkaar vliegen afvangen, willen dingen bereiken die in een coalitie moeilijk te bereiken zijn.

Eigenlijk hebben ze gewoon corvee, maar dan op een eervolle wijze.

De echte Maagdenhuisbezetting van 1969 heb ik als student niet meegemaakt, maar ook in de jaren tachtig werd er nog bezet, meestal ging het over democratisering en meer inspraak en werd er geprotesteerd tegen kruisraketten en de neutronenbom. Daar was toen nog alle tijd voor. Ik heb achtenhalf jaar over mijn studie gedaan, dat was heel gewoon, erg veel dwang om op te schieten was er niet. Er werd een groot beroep gedaan op je eigen verantwoordelijkheid en zelfstandigheid. Die had niet iedereen, want er was een hoge studie-uitval.’

‘Bij politicologie heb ik leren discussiëren, argumenteren, schrijven, data verzamelen, een wetenschappe-

lijke attitude zou je kunnen zeggen, en daar heb ik nog steeds veel plezier van. Hier bij de schouwburg hebben we bijvoorbeeld een onderzoek verricht onder het publiek met een vaste klantenkaart. Daar kwam uit dat tweederde van dat publiek voor onze toneelprogrammering komt. Dan ben ik niet direct bereid daar een grootse conclusie uit te trekken, want we programmeren vooral toneel, dus zo’n uitkomst is betrekkelijk logisch. Die kritische omgang met onderzoeksresultaten, dat is wat ik heb geleerd.’

‘Wetenschap an sich is niets voor mij. Ik wil een onderwerp afgrazen en dan naar een ander onderwerp gaan.

Wetenschap vereist dat je na het afgrazen langdurig de diepte in gaat. Daar heb ik het geduld niet voor, zo’n vorser ben ik niet. Ik heb wel diepe bewondering voor mensen die de wetenschap in gaan. Mijn broer is in Leiden gepromoveerd en zo’n plechtigheid vind ik een mooi ritueel, maar ik ben er liever bij aanwezig dan dat het mij zelf overkomt.’ l

Folia 22 | 23

foto’s: Henk Thomas

dijkgraaf & fresco

Sudoku

Darwin Iedere student die het even niet meer weet kan een goed voorbeeld nemen aan Charles Darwin, de man met het beste idee dat iemand ooit heeft gehad.

We schrijven het jaar 1831. Darwin is 22 jaar, zoekende, maar beslist de weg kwijt. Een afgebroken medicijnenstudie, een halfslachtige poging om theologie te gaan studeren, een zekere interesse in biologie. Dan, uit het niets, arriveert op maandagavond 29 augustus een brief met het onweerstaanbare aanbod om kapitein Robert FitzRoy, zelf pas 26, enkele jaren op de ontdekkingsreis van HMS Beagle te vergezellen. Eindelijk perspectief, eindelijk een bestemming in het leven. Maar dan begint de emotionele achtbaan pas goed. Zijn vader vindt het eerst maar grote onzin – hij moet per slot van rekening het ook allemaal betalen. Gelukkig helpt oom Jos hem uiteindelijk te overtuigen, zodat Darwin na een spannende week alsnog het droomaanbod kan accepteren.

Maar dan schrijft FitzRoy terug dat hij de baan al aan een ander heeft toegezegd. Darwin is totaal gedesillusioneerd. Als hij echter enkele dagen later FitzRoy in Londen ontmoet, blijkt de andere kandidaat het aanbod net vijf minuten geleden verworpen te hebben.

Is Darwin nog steeds geïnteresseerd? Natuurlijk, hij kan morgen vertrekken! Dan volgt de ontluisterende aanblik van zijn wel zeer kleine kamertje op het schip – nee, op deze ‘square inch’ kan hij niet leven. Gelukkig vindt hij bij zijn volgende bezoek de naamplaatjes verwisseld en krijgt hij een iets ruimere slaapplaats in de achtersteven. Dan relletjes en brandstichting in Londen, de koning stuurt het parlement naar huis, een storm, weer een storm, en nog een storm, uitstel na uitstel na uitstel, tot op een mooie decemberochtend de Beagle eindelijk de zee insteekt. Nu kan het avontuur beginnen, eindelijk een bestemming voor zijn leven. En als Darwin dan voor het eerst op het dek staat en de kust van Engeland uit zicht ziet raken, komt er een onbeschrijfelijk gevoel over hem, een gevoel dat de gehele reis, gedurende die vijf lange jaren, bij hem zal blijven, een gevoel dat nooit zal afzwakken, een gevoel dat zich diep in alle uithoeken van zijn lichaam zal laten voelen en zijn leven op reis volledig zal bepalen. Een niet te bevatten en overstelpend gevoel van… zeeziekte.

Robbert Dijkgraaf is universiteitshoogleraar mathematische fysica.

In bijgaand diagram is een aantal cijfers geplaatst. Aan jou de taak om in alle lege vakjes een cijfer in te vullen, zodanig, dat op elke horizontale en verticale regel en in elk van de negen blokjes van negen cijfers waaruit het diagram is opgebouwd, alle cijfers van 1 tot en met 9 eenmaal voorkomen.

Plaats vervolgens de cijfers uit de grijze vakjes over naar de corresponderende vakjes van het oplossingbalkje, voor de oplossing van deze sudoku.

Helemaal ingevuld? Mail de oplossing (o.v.v. naam en huisadres) uiterlijk dinsdag 3 maart naar mededelingen@folia.uva.nl en maak kans op twee toegangskaartjes voor bioscoop Kriterion, www.kriterion.nl