Folia26_64

weekblad voor de Universiteit van Amsterdam jaargang 64 01/04/2011 nummer 26

Fen Verstappen en Dolf Jansen praten over Piet IJshockey

De stinkende stoere kerels van Thor

Christelijk

Op bezoek bij bijbelvaste studenten

Jit Peters

Hoogleraar-af, maar nog lang niet klaar

U v A M e d e w e r k e r s m o n i to r Hoe tevreden bent u?

Hoe tevreden bent u over uw werk en uw werkomstandigheden?

Wat vindt u van de ondersteuning van onderwijs en onderzoek, de voorzieningen in de gebouwen, ICT, catering, de bibliotheek en van de Servicedesks van IC, AC en FC? Het College van Bestuur wil graag weten wat er volgens u verbeterd kan en moet worden. De Centrale Ondernemingsraad ondersteunt dit initiatief.

Of u nu wetenschapper bent, secretaresse of beleidsmedewerker, doe mee en geef uw mening over de UvA. Dat kan tot en met vrijdag 25 maart 2011. Het invullen van de vragen duurt ongeveer 20 minuten.

U hebt daarvoor de link nodig die u per e-mail hebt ontvangen.

Meer informatie: www.uva.nl/medewerkersmonitor

WIN EEN WORKING HOLIDAY REIS

NAAR AUSTRALIË

DOE MEE!

Ben je tussen de 18 en 30 jaar en lijkt het je geweldig om te gaan werken en reizen in Australië? KILROY geeft je de kans om een baan te winnen op één van de mooiste plekken ter wereld: De Whitsunday Islands!

Ga naar facebook.com/kilroynetherlands en doe mee vóór 31 maart!

inhoud #26

Dolf meets Fen

Dolf Jansen zag Fen Verstappen ooit optreden met haar band Piet. Twee jaar later presenteert Piet zijn debuut en ontmoeten ze elkaar weer. 10

foto Marc Deurloo

Juweeltjes uit een docentenbestaan

Scheidend hoogleraar staats- en bestuursrecht Jit Peters over de lol van lesgeven en het belang van constitutionele toetsing 14

Bijbelstudie

‘De vrouw is van nature dienend aan de man.’ Ze bestaan nog, jonge vrouwen die zo denken: bij de christelijke studentenverenigingen 17

Mietjes niet welkom

Een beetje ruig is het wel, ijshockey. Lekker knallen. Terwijl Amsterdam de terrasstoelen afstoft en de viooltjes op het balkon zet, wordt er bij Thor zwetend over de ijsbaan gekrast 18

commentaar Invloed Er zijn bekende ‘dagen’, zoals 4 oktober dierendag en 1 december Wereld Aids Dag, maar ook minder bekende. Zoals de Dag van de Garnaal (9 juli) en de Dag van de Medezeggenschap (31 maart). Deze laatste dag is te elfder ure afgeblazen omdat de organisator, de CSR, naar verluidt ‘te weinig tijd’ had. Wat overblijft van de plannen is een debat in Crea over de democratisering binnen de universiteit waar vicevoorzitter van het CvB Paul Doop in gesprek zal gaan met studenten. Niet zomaar studenten, maar studenten die zich hebben verbonden aan de studentenmedezeggenschap van de UvA en derhalve kunnen worden aangemerkt als actief.

Wat de UvA aan medezeggenschap doet?

Behoorlijk wat. Iedere instelling met meer dan dertig werknemers is verplicht om een orgaan te hebben dat gevraagd en ongevraagd advies geeft en dat bij het nemen van belangrijke beslissingen wordt geraadpleegd. Bij de UvA zijn dat de studentenraden, facultair (FSR) en centraal (CSR), en de Centrale Ondernemingsraad (COR). Dat klinkt mooi, maar hebben ze ook invloed? Ja en nee. Ja, want ieder jaar committeert een groep gemotiveerde studenten zich eraan zich in te zetten voor de rechten van de student. Ze lezen stukken, vergaderen, formuleren een visie en zitten met het CvB om tafel als het echt belangrijke beslissingen betreft. Nee, want de medezeggenschap heeft een permanente kennisachterstand als het gaat om het nemen van belangrijke beslissingen.

Het CvB beslist tenslotte wanneer ze de te bespreken stukken toestuurt. Wanneer zij afspraken maken met andere partijen, hoort de medezeggenschap dat pas op een later moment. Kortom: het is goed dat er medezeggenschap is en dat er jaarlijks studenten zijn die zich hiervoor willen inzetten, maar het zou nog beter zijn wanneer de medezeggenschap over betere middelen zou beschikken om hun taak ook naar behoren uit te kunnen voeren.

Dat is pas democratisch.

Folia verschijnt sinds 1948 als onafhankelijk weekblad voor de Universiteit van Amsterdam. Het wordt uitgegeven door de stichting Folia Civitatis.

En verder:

nieuws 4-7, opinie/stage 8-9, objectief 12, bul 20, Fen is uit/ het beste/eten 21, annonces/lezingen 23, Fresco/Van der Meulen/overigens 24

colofon

weekblad

voor de Universiteit van jaargang 64 01/04/2011 Amsterdam nummer 26

cover: Marc Deurloo IJshockey

Fen Verstap pen en Dolf Jan sen praten ove r Piet

De stinken de stoere kerels van Thor

Christelijk

Op bezoe k bij bijbelvaste studen

ten

Jit Peters

Hoogleraar-af , maar nog lang niet klaar

Folia: Weekblad voor de Universiteit van Amsterdam, Vendelstraat 2, 1012 XX Amsterdam, tel. 020-5253981, fax 020-5253980, redactie@folia.uva.nl website: www.folia.nl uitgever: Stichting Folia Civitatis redactie: Floor Boon, Mirna van Dijk (eindredacteur), Luuk Heezen, Jim Jansen (hoofdredacteur), Margot Riedstra (secretariaat), Gijs van der Sanden, Henk Thomas, Harmen van der Meulen (assistent eindredactie), Dirk Wolthekker medewerkers aan dit nummer: Bram Belloni, Martien Bos (correctie), Bob Bronshoff, Marc Deurloo, Fred van Diem, Louise O. Fresco, Julie de Graaf, Dolf Jansen, Bas Kocken, Marc Kolle, Harmen van der Meulen, Marcel van Roosmalen, Won Tuinema, Bas Uterwijk, Tjebbe Venema, Fen Verstappen, Hans van Vinkeveen redactieraad: Wouter Breebaart, Simon Dikker Hupkes, Albert Goutbeek, Lief Keteleer (voorzitter), Jaap Kooijman, Lennart Verhoef, Bert Vuijsje zakelijke leiding: Paul van de Water art direction: Pascal Tieman opmaak: Carl Zevenboom druk: Dijkman Offset, Diemen advertentiewerving: Bureau van Vliet bv, Zandvoort, tel. 023-5714745, fax 023-5717680, zandvoort@bureauvanvliet.com abonnement: € 46,90 per jaargang opgave: 020-525 3981, mededelingen@ folia.uva.nl of www.folia.nl. Het is niet altijd mogelijk de rechthebbenden van de foto’s op de prikbordpagina te achterhalen. Rechthebbenden van het beeldmateriaal kunnen zich bij Folia melden via: redactie@folia.uva.nl.

Folia 3

nieuws

rechtenmaster.nl

meer actueel nieuws op www.folia.nl

‘Boycot toewijzing Stuc’ zz Asva en AKvV zijn niet blij met selectiecriterium voor toewijzing ruimte in nieuwe Stuc op Roeterseiland. zz Verenigingen met UvA-achterban, maar zonder UvA-bestuursleden zouden minder rechten hebben.

De Asva Studentenunie en de Amsterdamse Kamer van Verenigingen (AKvV) hebben gezamenlijk een brief gestuurd naar studentenorganisaties in het studentencentrum (Stuc) aan de Vendelstraat met het verzoek een deel van de aanvraagprocedure voor een bestuursruimte in het nieuwe (Stuc) te boycotten. Het nieuwe Stuc wordt momenteel gebouwd op het Roeterseiland. Naast

Crea zal een groot aantal besturen van studentenverenigingen daar een onderkomen krijgen. Voor de toekenning van een ruimte zijn criteria opgesteld. Een van de criteria heeft tot onrust geleid bij de verenigingen: het meewegen van het aantal UvA/HvA-bestuursleden in een vereniging.

‘Vooropgesteld dat wij heel blij zijn met het nieuwe pand en de nieuwe ruimtes die we krijgen, gaat dit criterium toch wat te ver,’ zegt Asva-voorzitter Lodewijk Berkhout (UvA-student). ‘Naar ons idee gaat het erom wat die verenigingen doen en wie hun achterban zijn. Dat zijn studenten van UvA en HvA, maar ook van de VU of InHolland. Dan kan het niet zo zijn dat een verenigingsbestuur wellicht geen plaats kan

krijgen in het nieuwe Stuc omdat bestuursleden niet aan de UvA of HvA studeren. Bij de selectie van toekomstige bestuursleden loop je bovendien het risico dat verenigingen aan een slechte UvA-kandidaat de voorkeur geven boven een goede VU-kandidaat. Dat kan de bedoeling niet zijn.’

Volgens de brief heeft de commissie die het CvB zal adviseren over de toewijzing van de ruimtes, toegezegd het gewraakte criterium ‘niet zwaar’ te laten meewegen.

De adviescommissie zegt ‘een goed inzicht’ te willen krijgen in de huidige verenigingssamenstelling en de gevraagde gegevens ‘te gebruiken om ons advies aan de UvA te onderbouwen. Hierbij wegen de ledenaantallen het zwaarst.’ Het CvB vergadert komende week over de kwestie. (DW)

‘Hij gooit niets weg’ zz Archief Arnon Grunberg overgedragen aan Bijzondere Collecties. zz Treinkaartjes, stomerijrekening en taxirekening van 1200 euro.

Maar liefst zestien verhuisdozen met archiefmateriaal van schrijver Arnon Grunberg werden op 24 maart tijdens de maandelijkse Boekensalon overgedragen aan de Bijzondere Collecties (BC). De dozen werden overgedragen door Grunbergs bibliograaf Jos Wuijts. Vanaf hun eerste contact in 1994 verzamelde Wuijts het werk van de schrijver, ‘natuurlijk met goedkeuring van de meester’. Wuijts: ‘Hij stuurde steeds meer op, waarschijnlijk ook omdat hij kleinbehuisd is. Hij gooit niets weg: omslagontwerpen, fondsenlijsten, treinkaartjes, maar ook een rekening van de stomerij en een taxirekening van 1200 euro.’ Grunberg zelf was niet aanwezig bij de overdracht, zijn uitgever Vic van de Reijt en zijn secretaris Johannes van der Sluijs wel.

Volgens Steph Scholten, directeur Erfgoed van de UvA, verschilt Grunbergs archief van dat van schrijvers als Hooft en Vondel omdat Grunberg nog leeft en zijn archief dus nog steeds wordt aangevuld. Scholten:

zz Wie gaat er als eerste uit: oudere wetenschappers met veel dienstjaren of jonge, net aangetreden wetenschappers?

De universitaire commissie voor het lokaal overleg (Uclo), waarin vakbondsleden zitting hebben, is niet tevreden over de afgekondigde reorganisatie van de Faculteit Economie en Bedrijfskunde 4 Folia

Student of the year De jaarlijkse Student of the Year-verkiezing van studenten.net is weer begonnen. Vijftig studenten die zowel brains als beauty hebben strijden om de titel, die voor de negende keer wordt toegekend. Niet alleen is er eeuwige roem te verdienen, er zijn ook geldprijzen. Van de vijftig kandidaten zijn er zes van de UvA: Remco Verveer (Business Studies), Sefanjo Saino (AUC), Liselotte de Zoete (economie en bedrijfskunde), Matthew Jacobsz (media en cultuur), Roos Vogel (theaterwetenschap) en Renée Lacroix (communicatiewetenschap). Stemmen kan via www.studentoftheyear.nl. Op 19 mei zal de winnaar bekend worden gemaakt tijdens een studentengala in Rotterdam. Zie www.bal11.nl.

Financieringstekort Steph Scholten spreekt over het Grunberg-archief / foto Henk Thomas

‘Zo willen we voorkomen dat collecties lacunes vertonen waardoor ze aan waarde inboeten.’

Het Grunberg-archief moet nog worden geordend, maar in een vitrine waren al enkele ‘Grunbergania’ te bewonderen, zoals een gesigneerd Japans menu en een onleesbaar kattebelletje. De ook aanwezige

historica Els Kloek, projectleider van het Biografisch Portaal van Nederland, sprak over het belang van een dergelijk archief voor biografen, maar hoopte vooral ‘dat het geen aanleiding gaat geven voor oeverloze biografieën van Grunberg: een biografie moet kort zijn en leven en werk van de schrijver uit elkaar houden’. (Bob van Toor)

Bedenkingen bij reorganisatie FEB zz Gesteggel over ‘ontslagvolgorde’ van de FEB-medewerkers.

Driekwart van de rechtenstudenten wil hulp bij het kiezen van zijn master, blijkt uit een onderzoek van de Slim Media Groep (SMG). De website rechtenmaster.nl moet uitkomst bieden. De belangrijkste reden dat rechtenstudenten het lastig vinden een geschikte master te vinden is dat er te veel verschillende masters zijn en dat deze ook nog eens erg op elkaar lijken, zo blijkt uit het onderzoek. Daarom is er nu een test gemaakt om studenten te helpen met hun keuze. ‘Er zijn wel 157 verschillende rechtenmasters in Nederland. Een keuzetest wijst studenten in de juiste richting,’ zegt masterstudente Lara de Santos (VU), oprichtster van de nieuwe website.

(FEB). Zowel de in de Uclo vertegenwoordigde bond van wetenschappelijk personeel (Vawo), als de Abvakabo/CNV hebben bezwaar tegen de manier waarop de faculteit de reorganisatie aanpakt, met name waar het gaat om het te ontslaan personeel. De UvA wil wetenschappelijk personeel ontslaan bij de secties Operations Research, Information Management en History and Methodology of Economics. Daarbij is het de bedoeling jonge, net aangetreden wetenschappers zo veel mogelijk te ontzien en oudere

werknemers met een regeling te laten afvloeien: het zogenoemde lifo-systeem – last in, first out – wordt daarbij dus verlaten. Maar juist dat willen de bonden niet. Volgens hen moet de UvA dit lifosysteem handhaven omdat er sprake is van ‘uitwisselbaarheid van functies’. De bonden schrijven in een brief aan rector Dymph van den Boom dat de UvA dit lifo-systeem alleen mag verlaten als de functies niet uitwisselbaar zijn. Dat heeft de UvA volgens de bonden ‘niet afdoende’ bewezen. (DW)

De economische groei in Nederland zal hoger uitvallen dan het CPB denkt. Dat zal er ook toe leiden dat het begrotingstekort nog meer daalt dan het CPB verwacht. Dat zei hoogleraar algemene economie Sweder van Wijnbergen op 22 maart in een gesprek met RTL Z. ‘De recessie heeft de helft van de teruggang van de groei tot gevolg gehad.

Daardoor zijn de tekorten enorm toegenomen. Nu het economisch weer beter gaat zal het tekort snel verbeteren. Nederland is economisch gewoon een provincie van Duitsland. Duitsland kent nu een hoge groei, het is dus niet moeilijk te voorspellen dat de Nederlandse economie harder zal groeien dan de 1,75 procent in 2011 en de 1,5 procent in 2012 die het CPB voorspelt.’

Stelling Iedereen die wil studeren aan universiteit of hogeschool moet een sollicitatiebrief schrijven.

Eens: 38,8 % yy Oneens: 61,2 % Aantal respondenten: 278

Ellis Ellenbroek II

‘Wetenschap is bron van verwarring’ zz Louise O. Fresco hield twaalfde Kohnstamm-lezing. zz Universiteitshoogleraar vreest dat wetenschap ‘haar autoriteit’ voorgoed kwijtraakt.

‘Kennis wordt tegenwoordig steeds minder als bron van objectiviteit en toetsbaarheid beschouwd en steeds meer als een gereedschapskist waar je naar hartenlust argumenten uit kunt graaien om je eigen mening te onderbouwen. Kennis is zo langzamerhand verworden tot een instrumentarium om je gelijk te krijgen’. Dit zei universiteitshoogleraar Louise Fresco op 25 maart tijdens de twaalfde Kohnstammlezing. Onder de titel ‘Feiten in overvloed’ hielde Fresco een voordracht over ‘de strijd’ die wij op dit moment volgens haar voeren met onze kennis.

Fresco schetste deze ontwikkelingen aan de hand van het thema ‘duurzaamheid’.

Hoewel er steeds meer kennis komt op het gebied van duurzaamheid, wordt ook dit debat volgens Fresco namelijk steeds vaker op basis van meningen gevoerd. ‘Voor iedere maatschappelijke controverse is wel een wetenschapper te vinden die bereid is één kant van de medaille feitelijk te onder-

Louise O. Fresco / foto Tjebbe Venema

bouwen,’ stelde Fresco. Het gevolg is dat we niet alleen overspoeld worden met wetenschappelijke kennis, maar dat feiten en meningen bovendien door elkaar heen lopen. Fresco: ‘Burgers en overheid zien door de bomen het bos niet meer. Wetenschap is een bron van verwarring geworden in plaats van een leidraad voor handelen.’

Volgens Fresco is de wetenschap zelf ook debet aan die verwarring. ‘Er wordt zo veel wetenschappelijke kennis ge-

publiceerd, dat zelfs binnen disciplines tegenstrijdigheden ontstaan,’ aldus Fresco.

Zij pleitte daarom voor een nieuwe vorm van onderwijs én wetenschap, niet alleen gericht op maatschappelijke relevantie en het ‘nu’, maar vooral ‘op een geduldige discussie’. ‘We moeten terug naar de mening op basis van feiten in plaats van de door feiten onderbouwde mening. Anders raakt de wetenschap haar autoriteit voorgoed kwijt.’ (Anne Corré)

Lobbyen voor seksuele rechten zz Twee UvA-studenten gaan naar de Verenigde Naties in New York om te lobbyen voor seksuele rechten voor jongeren. zz ‘Beslissingen over seksuele gezondheid worden eigenlijk altijd genomen door oude, invloedrijke mannen.’

Student International Development Studies Karolien van Teijlingen en filosofiestudent Stefan Hennis gaan op 7 april naar New York om de conferentie van de Commission on Population and Development (CPD) bij te wonen, waarin landen wereldwijd

besluiten nemen op het gebied van seksuele gezondheid. De studenten wonen de conferentie bij namens de stichting Choice For Youth and Sexuality, een organisatie die vindt ‘dat jongeren vrije en gezonde keuzes moeten kunnen maken als het gaat om hun eigen seksualiteit en voortplanting’.

De UvA-studenten hopen in New York samen met andere belangenorganisaties invloed uit te kunnen oefenen op de besluitvorming. Van Teijlingen: ‘De problemen rondom seksuele gezondheid gaan jongeren direct aan, maar de beslissingen erover worden eigenlijk altijd door oude, invloedrijke mannen genomen. Wij

vinden dat jongeren veel meer inspraak moeten krijgen.’

In veel landen is het slecht gesteld met de seksuele gezondheid. Vooral jongeren onder de 24 zijn daar de dupe van. Zo raken er per dag 2500 jongeren geïnfecteerd met HIV en in ontwikkelingslanden is de nummer één doodsoorzaak voor meisjes tussen de 15 en 19 jaar niet malaria of voedselgebrek, maar complicatie bij de zwangerschap. Van Teijlingen: ‘Dat komt omdat veel jongeren geen seksuele voorlichting krijgen, condooms ofwel te duur, ofwel niet verkrijgbaar zijn en meisjes ongelijk worden behandeld.’ (GvdS)

Medezeggenschap: wie durft nog? zz ‘Het maakt niet meer uit van welke studentenpartij je lid bent, als je je maar kandidaat stelt.’ zz Dag van de Medezeggenschap op 31 maart gaat niet door, slotdebat wel.

Het kost de studentenraden grote moeite studenten te vinden die zich kandidaat willen stellen voor de studentenraadsverkiezingen. Het probleem doet zich vooral voor bij de kandidaatsstelling voor de Centrale Studentenraad (CSR). Daarvoor zijn veertien kandidaten nodig, maar dat aantal is nog niet in zicht. Gesprekken met potentiële kandidaten worden momenteel gevoerd.

Dit zegt CSR-lid Charlotte van Gulik.

‘Het liefst zou ik natuurlijk zien dat studenten die lid zijn of willen worden van UvASociaal zich kandidaat stellen, maar eigenlijk maakt het niet meer uit van welke studentenpartij je lid bent, als je je maar kandidaat stelt,’ zegt Van Gulik, zelf lid van UvASociaal. Ze denkt dat de kabinetsplannen, die het duur maken om studievertraging op te lopen, debet zijn aan de matige belangstelling. ‘Studenten willen hun studie niet op het spel zetten.’ Een bestuursfunctie in de CSR kost al gauw een heel studiejaar, want je als student uitschrijven om een jaar bestuurswerk te doen mag niet: je moet staan ingeschreven. Van Gulik: ‘Landelijk

wordt nu gekeken of het mogelijk is dat je je voortaan een jaar uitschrijft, maar daar zitten allerlei haken en ogen aan, want dan verlies je vaak ook je recht op een studentenwoning.’

Op 31 maart zou de CSR de Dag van de Medezeggenschap organiseren, maar die gaat volgens Van Gulik niet door.

‘We hadden er te weinig tijd voor, maar het slotdebat in Crea gaat wel door.’ De studentenraadsverkiezingen worden gehouden van 9 tot en met 13 mei. De kandidaatstelling sluit op 4 april. Van Gulik: ‘We hebben het natuurlijk liever niet, want het wordt wel haastwerk dan, maar als je op 3 april nog aan komt waaien, ben je hartstikke welkom.’ (DW)

Vorige week berichtte Folia over een proces dat de freelance journaliste Ellis Ellenbroek van Trouw had aangespannen tegen de UvA. Dit omdat onderzoeker Frans Thissen een interview dat hij had afgegeven aan Ellenbroek trots op zijn UvA-website had gezet. Ellenbroek was het niet eens met de free publicity die Thissen voor haar maakte en spande een proces aan wegens schending van het auteursrecht. Daarop werd hoogleraar Wouter van der Brug weer kwaad en riep zijn medewerkers op Ellis Ellenbroek te boycotten. Van der Brug laat nu weten dat Ellenbroek in een reactie op de commotie haar juridische claims tegen de UvA heeft ingetrokken. ‘Daarom trek ik mijn oproep tot een boycotactie ook in.

Wel blijft mijn waarschuwing overeind geen artikelen waarop auteursrecht rust op jullie website te plaatsen.’

Wajong De voorgenomen bezuinigingen van het kabinet op de Wajong (Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening jonggehandicapten) en de sociale werkplaatsen maken het straks veel moeilijker voor chronisch zieke kinderen om volwaardig te participeren in de maatschappij. Daarmee dwarsboomt de politiek het streven van de moderne kindergeneeskunde. Dat zei Hugo Heymans, emeritus hoogleraar kindergeneeskunde en voormalig hoofd van het Emma Kinderziekenhuis AMC, in zijn afscheidsrede die hij op 23 maart uitsprak in de Lutherse Kerk. Heymans: ‘Steeds meer ernstig zieke kinderen groeien op tot volwassenen met een chronische ziekte. Wij als kinderartsen moeten er niet alleen voor zorgen dat zij beter worden, maar ook dat zij een zo normaal mogelijk leven kunnen leiden.

Regelingen als de Wajong helpen daarbij.’

Heymans kreeg voor zijn verdiensten de Middelgrote Sta-Penning van de UvA uitgereikt.

Vandana Shiva Terug naar traditionele landbouwmethoden zonder pesticiden en gentechnologie. Dat is volgens Vandana Shiva, internationaal geroemd activiste voor biodiversiteit, het antwoord op de vraag ‘hoe voeden we de wereld?’ De Indiase bezocht op 21 maart de UvA tijdens de derde editie van duurzaamheidsevenement GreenDocs, georganiseerd door de Studentenraad. Voedsel is volgens Shiva zo duur geworden omdat de voedselindustrie in handen is gevallen van grote bedrijven als JP Morgan en Monsanto. ‘We moeten alles reorganiseren. Waarom sturen we varkens voor een douche helemaal naar Spanje om ze vervolgens hier in Nederland te slachten? En we hebben op dit moment een overschot aan sojabonen. Ze worden aan de koeien gegeven als lunch, maar niemand denkt erover om er iets nieuws mee te gaan verbouwen.’

Folia 5

nieuws meer actueel nieuws op www.folia.nl

Voorlichting universiteiten misleidend zz Brochures waarmee toekomstige studenten worden geworven, bevatten vaak misleidende, subjectieve en soms zelfs foutieve informatie. zz De LSVb deed een onderzoek, staatssecretaris Zijlsta reageerde pas na een maand.

De informatie die universiteiten verstrekken om nieuwe studenten te werven, is in veel gevallen misleidend en soms zelfs onwaar. Dat wijst een onderzoek van de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) uit. Ze bekeken 52 voorlichtingsbrochures van alle Nederlandse universiteiten.

In het onderzoek Voorliegen of voorlichting? is onder meer te lezen dat er veel subjectieve informatie wordt verstrekt om middelbare scholieren te overtuigen om te komen studeren. ‘Zo wordt er bijvoor-

beeld gezegd dat studenten kleinschalig onderwijs kunnen verwachten, maar in de praktijk zitten ze met driehonderd man in een zaal,’ geeft voorzitter van de LSVb Sander Breur als voorbeeld.

Andere voorbeelden waarin de informatie heel subjectief is, zijn dat de struikelvakken, het aantal uren dat een student wordt verwacht te studeren en de extra kosten die moeten worden gemaakt voor bijvoorbeeld studieboeken, niet worden vermeld. Breur: ‘In sommige gevallen lopen die extra kosten op tot meer dan vijfhonderd euro, dat is behoorlijk veel voor studenten.’

Staatssecretaris van OCW Halbe Zijlstra reageerde op 21 maart tijdens een Kamerdebat over onderwijs door te zeggen dat studenten die het gevoel hebben te zijn voorgelogen, naar de onderwijsinspectie kunnen stappen. Wanneer de inspectie

dat onderschrijft, kan de betreffende instelling worden beboet.

Breur is verbaasd door deze reactie, want het onderzoek had Zijlstra al zeker een maand in handen. ‘Pas na vragen van de VVD reageerde hij erop en ook nog eens door het af te schuiven op de onderwijsinspectie. Studenten zullen daar niet snel hun beklag doen.’

Daarom pleit de LSVb ervoor dat brochures in de toekomst één pagina bevatten waarin alle feitelijkheden op een rij staan.

De onderzochte brochures zijn veelal van grote studies waar de meeste studieuitval voorkomt. Breur: ‘Als je aan de UvA psychologie gaat studeren, dan is het niet onredelijk te verwachten dat de opleiding je vertelt dat je met honderden andere studenten college zult volgen en dat daarom van studenten een zelfstandige houding wordt verwacht.’ (FB)

‘Seksuele diversiteit vanzelfsprekender’ zz Speciale studiebrochures voor homo’s, bi’s en transseksuelen. zz ‘Diversiteit blijft geen uitzondering, maar wordt de norm.’

Bureau Communicatie en UvA Pride gaan samenwerken om in de communicatie binnen en buiten de UvA meer aandacht te besteden aan seksuele- en genderdiversiteit. De opvatting dat LGBT’s (lesbians, gays, bisexuals en transgenders) zichzelf moeten kunnen zijn, zal in woord en beeld steviger ondersteund worden. ‘We willen bereiken dat diversiteit op het gebied van seksuele voorkeur en gender steeds vanzelfsprekender wordt op de UvA,’ zegt Tim Savenije, vicevoorzitter van UvA Pride.

Om dit te bereiken komt er een speciale LGBT-brochure van de UvA, wordt er bewuster omgegaan met afbeeldingen in promotiemateriaal, wordt sollicitanten en

Canal Parade. De UvA gaat in haar communicatie-uitingen meer aandacht schenken aan diversiteit.

nieuwe medewerkers duidelijker verteld dat seksuele diversiteit gewaardeerd wordt, en zal de UvA-website op verschillende plekken worden aangepast. Op 26 maart was UvA Pride ook nadrukkelijk aanwezig op de bachelordag, waarbij middelbare scholieren en hun ouders naar de universiteit kwamen om zich te informeren over het studieaanbod.

‘Het is geweldig om te merken dat de UvA

dit zo serieus oppakt en actie onderneemt.

De UvA loopt nu voorop op dit gebied. En zo hoort het ook,’ zegt UvA Pride-voorzitter Laurens Buijs. Hij benadrukt tegelijk dat het LGBT-netwerk de beleidsaanpassingen niet als doel op zich ziet. ‘Het doel is om een klimaat te creëren aan de UvA waarbij iedereen vanzelfsprekend zichzelf kan zijn en diversiteit niet als een afwijking maar als de norm wordt gezien.’ (DW)

Batman is Bush met een cape om zz Superhelden verbeelden de conservatieve politieke ideologie van Bush. zz Dat concludeert docent Engelse literatuur Dan Hassler-Forest in zijn proefschrift waarop hij op 24 maart promoveerde.

Superhelden als Batman, Spider-Man en Superman, die na 9/11 op het witte doek verschenen, zijn stuk voor stuk de symbolische belichaming van het beleid van oud-president van de VS George Bush: conservatief.

Dat concludeert docent Engelse literatuur Dan Hassler-Forest in zijn proefschrift Superheroes and the Bush Doctrine: Narrative and Politics in Post-9/11 Discourse, waarop hij op 24 maart promoveerde.

6 Folia

Superheldenfilms dragen een politieke en ideologische lading in zich, zo ontdekte Hassler-Forest. Propaganda voor het conservatieve gedachtegoed dat president Reagan uitdroeg in de jaren tachtig en president Bush in de jaren nul. HasslerForest: ‘Dat is waar ik op uitkwam. De verhaallijnen zijn simpel en gaan ongeveer altijd zo: een supermacht wordt uitgedaagd door een vijand. De superheld redt de wereld door de vijand met geweld te verslaan.’

In zijn onderzoek maakt Hassler-Forest een vergelijking tussen het filmgenre dat de afgelopen tien jaar aan populariteit groeide en de actiehelden die in de jaren tachtig volop te zien waren. ‘In de jaren tachtig waren tijdens het presidentschap

van Reagan de Rambo-films heel populair.

In die periode waren de VS op zoek naar een herstel van hun identiteit na de verloren oorlog in Vietnam en de afgang van het Watergate-schandaal. In de films die toen werden gemaakt, vochten de helden de oorlogen opnieuw, maar kwamen dan als winnaar uit de bus. Hetzelfde zie je na 9/11 bij Batman en Superman.’

Hassler-Forest gebruikte in zijn onderzoek veel postmoderne theorie die ervan uitgaat dat hedendaagse mensen zich stuurloos voelen in een complexe wereld.

‘Simpelheid en eenvoud zijn daarom prettig,’ meent Hassler-Forest. ‘Het is niet voor niets dat Bush in 2000 president werd en Al Gore niet. Bush maakte dingen simpel, Gore maakte dingen ingewikkeld.’ (FB)

doctor

Robert Röling (32) promoveert op de ontwikkeling van cultural industries in Amsterdam en de rol die de stad speelt in de mondiale reclame-industrie.

U deed onderzoek naar cultural industries. Wat zijn dat precies?

‘Dat zijn sectoren die zich bezighouden met productie of dienstverlening waarin esthetiek een belangrijke rol speelt: de kunsten, de media-en-entertainmentwereld en de creatieve dienstverlening.

De reclamewereld, waar ik me in mijn onderzoek op heb geconcentreerd, behoort tot die laatste categorie. Cultural industries zijn interessant, omdat ze sterk bijdragen aan het creëren van arbeidsplaatsen en welvaartsontwikkeling.’

Doet Amsterdam een beetje mee in de internationale reclamewereld?

‘Zeker weten. Tot de jaren 90 was de Amsterdamse reclame-industrie eigenlijk vooral op de nationale markt gericht. Dat veranderde in 1992, toen het reclamebureau van Nike een vestiging in Amsterdam opende. Dit bureau werd uitermate succesvol en door belangrijke reclameprijzen te winnen lieten ze de wereld in feite zien dat Amsterdam een goed klimaat biedt voor internationale reclamebureaus. Zo kwam er een proces op gang waarin diverse internationale reclamebureaus vestigingen openden in Amsterdam.’

Waarom is Amsterdam zo aantrekkelijk voor deze bureaus?

‘Om meerdere redenen. Zo heeft Amsterdam een gunstige ligging ten opzichte van grote markten als Duitsland en Groot-Brittannië. Schiphol is ook belangrijk, omdat het de stad verbindt met praktisch de hele wereld. Verder is het in Amsterdam mogelijk om volledig in het Engels te werken. De compactheid van de stad wordt trouwens ook vaak als prettig ervaren.’

Hoe ziet de toekomst voor Amsterdam als reclame-industrie eruit?

‘Rooskleurig, want de stad trekt nog steeds internationale bureaus aan. Wel komt er steeds meer concurrentie, ook uit voormalige ontwikkelingslanden.

Zo heeft Vodafone recentelijk voor een relatief klein bureau in Buenos Aires gekozen. Daar is ook genoeg creativiteit te vinden, tegen een veel lagere prijs.’

(GvdS) Robert Röling: Advertising Amsterdam: The Rise and Growth of an International Advertising Industry. Promotie 31 maart.

Promotor: Prof. dr. R.C. Kloosterman.

ideëen voor deze rubriek: redactie@folia.uva.nl

prikbord FdR Free

Minders

promoties FGw Dag

van de Gw

Op 6 april organiseren de Free Minders een debat in de centrale hal van de Oudemanhuispoort. Na succesvolle edities over de verhoging van de AOWleeftijd, de vrijheid van meningsuiting en WikiLeaks wordt er nu gepraat over de discussie die rondom de katholieke kerk speelt na recentelijke schandalen van misbruik. Advocaat Jan Boone en emeritus hoogleraar strafrecht Jan Reijntjes gaan met elkaar in debat over de vragen: valt de instellingen van de katholieke kerk iets te verwijten?

Kon dit voorkomen worden? Wie dient hier strafrechtelijk voor vervolgd te worden? En is dit überhaupt (nog) mogelijk?

Aanvang 15.00 uur.

Op 6 april organiseert faculteitsvereniging Alpha weer de Dag van de Geesteswetenschappen. De hele dag worden er lezingen en debatten gehouden in het kader van het thema ‘Tot hier en niet verder. Grenzen in de Geesteswetenschappen’. Er is een debat over digitale grenzen met decaan José van Dijck, een debat over nationale grenzen met Maartje van Gelder en Hans van Rossem, een debat over de grenzen van creativiteit met Kees Mercks en Arnold Witte. ’s Avonds is er slotdebat met hoogleraar Rens Bod en met Tweede Kamerlid Ronald van Raak (SP). Locatie: Crea, Turfdraagsterpad 17. Inloop is de hele dag mogelijk Info: www.dagvandegeesteswetenschappen.nl

FEB Werkzaamheden

Erfgoed Wiki

Door de renovatie van de gebouwen B en C, kan een aantal collegezalen in gebouw A op het Roeterseiland van april tot en met augustus 2011 niet worden gebruikt.

Er wordt een bouwplaats ingericht over de Nieuwe Achtergracht naast gebouw A. Dit zal geluidsoverlast geven, maar Bureau Onderwijslogistiek (BOL) zorgt voor vervangende collegezalen. De volgende collegezalen kunnen door de bouwwerkzaamheden overdag niet worden gebruikt: A AB.42 (Zaal B), A AB.43 (Zaal C), A AB.44 (Zaal D) en A A2.23 (Zaal E). BOL zal de roosteraars over de aankomende veranderingen en aanpassingen informeren. De roosteraars informeren vervolgens de studenten en medewerkers. Vragen/info: zalen@uva.nl of www.uva.nl/roeterseiland

Het thema van de Boekenweek 2011 was ‘curriculum vitae – geschreven portretten’. Voor het Biografisch Portaal van Nederland en het UvA ErfgoedLab was dat aanleiding om een cv-café te organiseren.

Het Biografisch Portaal is een wiki-achtig naslagwerk met ruim 100.000 digitale geschreven portretten van Nederland.

Tot eind maart konden belangstellenden langskomen om mee te helpen met het aanleveren van gegevens voor dit naslagwerk. Op 1 april wordt een afsluitend debat georganiseerd over de vraag of Nederland kan profiteren van deze manier van data verzamelen.

Een aantal specialisten buigt zich samen met het publiek over de voordelen en valkuilen van publieksparticipatie. Locatie: Allard Pierson museum. Aanvang: 15 uur.

Alle studenten

UvA scriptieprijs

FGw Romandebuut

Studenten die het afgelopen jaar met een master- of doctoraalscriptie een mooie wetenschappelijke prestatie hebben geleverd waarvoor ze minimaal een 8,5 kregen kunnen zich vanaf nu laten nomineren voor de UvA scriptieprijs 2011.

Voorwaarden voor deelname zijn onder meer dat de scriptiebegeleider de scriptie een prijs waard vindt en dat de student na 3 mei 2010 is afgestudeerd aan de UvA. De scriptie moet 19 april worden ingeleverd, inclusief alle gevraagde bijlagen. Deelnemers maken kans op geldprijzen tot 3000 euro. De bekendmaking van de prijswinnaars vindt plaats op 28 mei 2011 tijdens de jaarlijkse Universiteitsdag. Info: www.uva-alumni.nl/uva-scriptieprijs

Van UvA-alumnus, journalist en publicist Anil Ramdas verschijnt op 31 maart bij uitgeverij De Bezige Bij zijn romandebuut Badal. In deze roman kijkt de hoofdpersoon Badal terug op zijn leven als gevierd essayist en journalist, op de man die als jonge student naar Nederland kwam en zich liet omarmen door de blanke intellectuele elite. Twintig jaar later trekt Badal zich terug aan zee en heeft alleen nog contact met S. Haar vertelt hij over zijn leven, zijn kwijtgeraakte engagement en zijn verloren liefdes.

Op dezelfde dag zullen schrijfster Manon Uphoff en hoogleraar Thomas Vaessens in Spui25 in gesprek gaan over het engagement in de roman. Zie ook www.spui25.nl

Sport Dam

FNWI Eten

tot Dam

Hardlopers kunnen zich vanaf nu inschrijven voor de Dam tot Damloop die dit jaar, net als de Dam tot Damfietstocht, op 18 september plaatsvindt. Zaterdag 17 september is er een wandeltocht. De Dam tot Damloop is populair. Snel inschrijven is geboden. Medewerkers en studenten kunnen zich online inschrijven voor het UvA-HvA-team. Vorig jaar eindigde het herenwedstrijdteam op de derde plaats in de businessloop, het dameswedstrijdteam werd tweede. Meelopen in het gezamenlijke team heeft als voordelen dat inschrijving en startnummers worden geregeld, dat je kunt deelnemen aan gratis hardlooptrainingen en dat je gebruik kunt maken van de UvA-HvA-VIP-tent in het businessdorp. Info: www.usc.uva.nl

DINSDAG 05/04 12.00 uur: Solomon Yimer Rechtsgeleerdheid Financial Market Development, Policy and Regulation. The International Experience and Ethiopia’s Need for Further Reform.

Promotor: Prof.mr. C.E. du Perron.

(Agnietenkapel) 14.00 uur: Felisa van Hasselt - Neurobiologie Individual Differences in Maternal Care as a Predictor for Phenotypic Variation Later in Life.

Promotor: Mw prof dr. M. Joëls.

(Agnietenkapel)

WOENSDAG 06/04 14.00 uur: Gerard Eisenloeffel - Politicologie De Amerikaanse identiteit en strategievorming: De invloed van culturele waarden tijdens de aanloop en het verloop van de War on terror.

Promotor: Prof.dr. G.C.A. Junne.

(Agnietenkapel)

DONDERDAG 07/04 14.00 uur: Saskia Baas - Politicologie From Civilians to Soldiers and from Soldiers to Civilians. A Micro-Approach to Disarmament, Demobilization and Reintegration (DDR) in Sudan.

Promotor: Prof.dr. G.C.A. Junne.

(Agnietenkapel) Promoties, oraties en afscheidscolleges vinden in de regel plaats in of de Aula van de UvA, Lutherse Kerk, Singel 411 of de (Agnietenkapel), Oudezijds Voorburgwal 231.Voor uitgebreide informatie zie www.uva.nl/agenda

Op 1 april organiseert de Studievereniging voor bètagamma- en Future Planet Studies (SVBG) op het Science Park het jaarlijkse Interdisciplinair Congres Amsterdam. Thema van dit jaar is ‘eten’.

Eten verandert constant. Niet alleen wat we eten verandert, de manier waarop eten wordt bereid, de sociale betekenis en status van eten veranderen ook continue. Daarom dit thema over de status quo en de toekomst van eten. Sprekers onder anderen Johannes van Dam en Arnold Heertje. Bedoeling van het congres is om een onderwerp vanuit verschillende disciplines te bekijken en daartussen raakvlakken te vinden. De dag is gevuld met workshops en discussies en een borrel met insectenhapjes.

Voor meer informatie: www.uva.nl/ica

Folia 7

opinie

Activisme 2.0: Hack de overheid!

Haro Kraak vindt dat studenten moeten ophouden met polderen, en de stap van slacktivism naar hacktivism moeten durven maken.

H

et verlossende woord is eruit! Echt, het stond zelfs in de krant. ‘Het kabinet kan de bezuinigingen op onderwijs nu echt vergeten,’ zei Alexander Pechtold na de eerste prognoses van de verkiezingen van de Provinciale Staten. Toch juich ik maar niet te vroeg. Eerst zien, dan geloven. Want tot op heden heeft staatssecretaris Halbe Zijlstra geen duimbreed toegegeven. De protesten hebben niets uitgehaald. Dat is niet verwonderlijk als we Robin van Maris moeten geloven. Hij betoogde enkele weken geleden al in Folia #21 dat protesteren gedateerd, zinloos en storend is. Zinloos is het inderdaad tot dusver gebleken. Storend is het ook, dat lijkt me de essentie van elk protest.

Maar als het zo gedateerd is, moeten we dan niet overgaan op moderne vormen van protest? Als niemand wil luisteren pleit ik voor drastische maatregelen:

Ik stel voor om de overheid digitaal plat te leggen activisme 2.0. Wie niet luisteren wil, moet voelen, wordt wel eens gezegd, en daarom stel ik voor om de overheid digitaal plat te leggen.

De lieve manier van digitaal protest heeft namelijk niet geholpen. De online petitie op minimaalnominaal.nl is 265.914 keer getekend, maar het mag niet baten. Je kunt nog zo veel schreeuwen op Facebook of Twitter, met duizenden tegelijk, concessies worden niet gedaan. Maar dat is ook niet gek. Dit soort online activisme wordt namelijk terecht bestempeld met de term slacktivism. Vanuit je luie stoel Amnesty International liken, daar is geen kunst aan. Dat vraagt geen toewijding. Slacktivism mag van mij plaatsmaken voor hacktivism. Pas als je laat zien bereid te zijn risico’s te nemen en echt de overheid dwars te zitten, wordt er wellicht geluisterd.

Helaas is dit plan tot op heden illegaal.

Dat bleek eind vorig jaar toen enkele bedrijven, zoals MasterCard en Paypal, de donatiekraan naar Wikileaks dichtdraaiden. Hackers reageerden woest. De groep Anonymous legde uit protest de sites van de bedrijven plat met zogenaamde ‘DDoS-aanvallen’. Twee Nederlandse jon8 Folia

gens, van 16 en 19, werden opgepakt. De acties werden beschouwd als vandalisme, terwijl duidelijk was dat de hackers niets vernielden; zij zorgden er slechts voor dat de site onbereikbaar was. In nrc.next van 15 december 2010 betoogde Peter van Schouten dan ook dat digitaal protesteren een recht is. Het platleggen van de sites valt volgens hem onder het betogingrecht. In wezen doen demonstranten niets anders dan de voordeur blokkeren.

Dat zij niet lijfelijk voor die deur staan, maar met duizenden nepaanvragen de poort onbereikbaar maken, zou niet uit moeten maken. Geen misdrijf dus, hoogstens digitaal belletje lellen.

Maar als studenten echt overtuigd zijn van het onrecht dat hun wordt aangedaan zou de stap naar illegaliteit sowieso geen grote moeten zijn. Sinds wanneer worden mijlpalen bereikt zonder risico’s te nemen? Wij zijn eraan gewend dat alles zonder slag of stoot kan worden opgelost. Dat we ons er wel uit kunnen polderen. Nu dat dit keer niet het geval lijkt te zijn, staan we voor een keuze: begraven we de strijdbijl of trekken we virtueel ten strijde (met alle real life-gevolgen van dien)? Ik ben wel te porren voor wat digitaal kattenkwaad, ik weet alleen niet hoe het moet. Bij dezen dus een oproep: heb jij contacten bij de hacktivisten van Anonymous? Geef de boodschap door!

Als de groep zijn naam eer aan doet, zijn die risico’s ook vast te verwaarlozen. yyy Haro Kraak is student communicatiewetenschap.

brief

Het rupsje heeft nog niet genoeg Nikolai Jacobs – CSR-lid namens studentenpartij Mei – vraagt zich in zijn opiniestuk ‘Het Rupsje Nooitgenoeg van de medezeggenschap’ (Folia, 25-03-2011) af wat Ons kritisch alternatief te bieden heeft naast de al bestaande studentenpartijen; deze streven ook naar beter onderwijs. Wij willen hier onze vreugde uitspreken: hulde! Een betere UvA is immers ook het ideaal van Ons kritisch alternatief; mooi dat onze visie door andere partijen wordt gedeeld. Echter, tussen Ons en de oude partijen zijn

illustratie Marc Kolle

grote verschillen. Wij denken ten eerste dat de UvA niet veranderd kan worden via geïnstitutionaliseerde wegen zoals studentenraden alleen. De medezeggenschap is voor ons een middel, maar geen doel op zich. Ons kritisch alternatief wil de discussie rondom de UvA breder trekken dan de kantoren en borrels van de studentenraden. Rupsje Nooitgenoeg neemt geen genoegen met de medezeggenschap alleen: Rupsje Nooitgenoeg wil méér.

Ons kritisch alternatief richt zich daarom op zowel studenten, docenten als andere betrokkenen buiten de medezeggenschap.

Alleen samen kunnen we werken aan een betere UvA. Discussie willen wij dan ook graag met iedereen voeren: laten we alleen wel inhoudelijk blijven. Zie voor de volledige reactie op het artikel van Jacobs www.kritischalternatief.nl. yyy Namens Ons kritisch alternatief, Léonie Mol

stage

Geef het systeem de vinger Decanen nemen studentenvertegenwoordigers niet serieus, en daarom moeten mensen bij de komende studentenraadsverkiezingen het systeem radicaal afwijzen, betoogt Wally Egelman.

O

nze studentendemocratie is ziek. En in tegenstelling tot wat de recent opgerichte studentenpartij Ons meent, is ze niet te genezen door de gevestigde kandidatenmachines wakker te schudden. Het systeem waarin UvASociaal, Mei, en straks ook Ons opereren biedt hun namelijk weinig tot geen ruimte om studenten op een betekenisvolle manier te vertegenwoordigen: decanen lijken niet ontvankelijk te zijn voor de initiatieven van de vertegenwoordigers en het ontbreekt de vertegenwoordigers aan een draagvlak om in gesprekken met deze decanen met de electorale vuist op de vergadertafel te slaan. Dat er iets aan deze situatie moet veranderen lijkt duidelijk.

De opkomsten bij de studentenraadsverkiezingen zijn doorgaans laag. Op de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen bijvoorbeeld, ligt dit percentage zo rond de 20 procent: een percentage waar ze bij de verkiezingen voor het burgemeesterschap van Teheran nog dik tevreden mee zouden zijn, maar voor een serieus bedoelde democratische instelling volstrekt onacceptabel. Studentenpartijen doen er dan ook alles aan om dat cijfer op te krikken.

Als ware campagnetijgers zetten zij appels, vruchtensap en verleidelijk glimlachende studentes in om ons te overtuigen dat de verkiezingen toch wel heel erg belangrijk zijn. In theorie zijn verkiezingen dat

Door blanco te stemmen maken wij als studenten duidelijk dat wij een studenten­ democratie willen

stemmen en dus het rotte systeem legitimeren (de student stemt, participeert en accepteert dus het systeem) of het vruchtensap laten voor wat het is en niet stemmen (de student blijft weg en is dus tevreden/ niet geïnteresseerd in de studentenpolitiek). Zoals wel vaker met dit soort dilemma’s betreft het hier een valse tegenstelling, er is namelijk een derde weg: blanco stemmen.

Blanco stemmen is bij uitstek het middel om aan te geven dat jij: a) geïnteresseerd bent in de studentenpolitiek; b) een student bent die vertegenwoordigd wil worden; c) een stem wil uitbrengen bij de verkiezingen; en d) vindt dat het huidige systeem volkomen ontoereikend is om a, b en c te bereiken.

Een blanco stem is een krachtiger protestmiddel dan onthouding, een blanco stem telt namelijk wel mee voor het opkomstpercentage, maar heeft geen invloed op de uiteindelijke verkiezingsuitslag. Door blanco te stemmen maken wij als studenten duidelijk dat wij een studentendemocratie willen, dat wij willen participeren en dat wij vertegenwoordigd willen worden. Tegelijkertijd wijs je het huidige systeem radicaal af, geef je het de vinger, en maak je duidelijk dat je verandering eist.

Zoals Slavoj Zizek het stelt in Violence: blanco stemmen is daarom een daadwerkelijk politieke daad: het confronteert ons met de leegte van de hedendaagse democratie. yyy Wally Egelman is masterstudent politicologie.

ook. Deze verkiezingen zijn dat echter niet, want de vertegenwoordigers worden niet serieus genomen door degenen die hun voorstellen moeten doorvoeren. Daardoor bakkeleien onze vertegenwoordigers eindeloos met de UvA-bureaucratie en kunnen ze na een jaar vertegenwoordigen melden dat zij wel voor prullenbakken bij de kopieermachines hebben gezorgd. Petje af, maar mijn stem ben je kwijt, daar kan al het fruit in de wereld niets aan veranderen.

Het grootste probleem ligt echter niet bij de vertegenwoordigers. Doorgaans zijn dit uiterst capabele en sociale mensen die goed op de hoogte zijn van de stand van zaken op de UvA. Daarnaast zijn zij begaan met het lot van hun electoraat en steken wekelijks vele uren in pogingen om onze studentenbelangen te vertegenwoordigen. Deze pogingen stranden helaas veel te vaak op de onwil van de decanen om de vertegenwoordigers, en daarmee indirect het mandaat dat wij als studenten hebben gegeven, serieus te nemen. Als studenten staan wij daarom voor een enorm dilemma: toch maar weer

Belofte maakt schuld Laura Sijthoff (24)

doet voor haar master bedrijfskunde een wetenschappelijke stage aan de UvA. ‘Dit is het eerste jaar dat je binnen het traject Human Resource Management een wetenschappelijke stage kunt lopen. Iedereen doet in dit stageproject zijn eigen onderzoek, maar sommige dingen delen we, zoals een database met literatuur en contactgegevens en een enquête. Elke onderzoeker levert vragen aan die specifiek zijn voor zijn of haar onderzoek. Die worden samengevoegd in een online vragenlijst. Zo bundelen we onze krachten. Aan de andere kant verloopt de communicatie onderling soms niet zo soepel. Dat komt omdat we alleen in het Engels kunnen communiceren, door de aanwezigheid van Chinese, Roemeense en Amerikaanse studenten.

Mijn onderzoek gaat over welke effecten het verbreken van “psychologische contracten” heeft op de emoties van werknemers. Bij een psychologisch contract moet je denken aan beloftes die impliciet gemaakt worden en dus nooit hard zijn gemaakt: bijvoorbeeld dat iemand over twee jaar wel eens een promotie zou kunnen krijgen, of een loonsverhoging bij goede resultaten. Als die impliciete belofte vervolgens niet wordt nagekomen, heeft dat een bepaald effect op het gedrag van de werknemer. Mijn onderzoek moet nog beginnen, maar ik richt me op vier verschillende vormen van werknemersgedrag. De eerste is het verliezen van interesse in het bedrijf, maar er toch blijven werken. De tweede is het verliezen van loyaliteit ten opzichte van de werkgever, en opzettelijk het werk saboteren. De derde is de “contractbreuk” zien als een reden om ontslag te nemen, en de vierde is het aankaarten en bespreekbaar maken van de frustratie die de geschonden beloftes oproept.

Op dit moment in het onderzoek is de vragenlijst bijna klaar, en kunnen we beginnen met het verzamelen van gegevens. Dat had meer voeten in de aarde dan verwacht.

We hebben eerst bedrijven benaderd met de vraag of ze de enquête onder hun personeel wilden verspreiden, maar dat wilden ze niet, omdat ze bang waren dat werknemers zich dan te veel bewust zouden worden van negatieve aspecten van hun baan. Nu gaan we folders uitdelen op het centraal station en verspreiden we een persbericht, om toch maar aan de gewenste vijfhonderd respondenten te komen. Het is heel leuk om mee te maken hoe onderzoek wordt gedaan, ook omdat ik zelf eigenlijk geen ambities heb om het te gaan doen. Wat ik dan wel wil doen? Geen idee, eerst maar eens afstuderen.’ yyy Luuk Heezen

De redactie verwelkomt brieven en ingezonden stukken. U kunt deze sturen aan redactie@folia.uva.nl. Vermeld altijd uw naam en relatie tot de UvA; anonieme bijdragen worden niet geplaatst. De redactie behoudt zich het recht voor om bijdragen in te korten.

Folia 9

Piet

Hoe het begon

Piet maakt Nederlandstalige folkpop met aanstekelijke ritmes en eenvoudige maar pakkende melodieën. Bij de oprichting in 2009 bestond Piet uit Fen Verstappen (zang, gitaar) en Moos Lamerus (piano, accordeon). Inmiddels zijn daarbij gekomen Fleur Dikken (cello), Raya Danchova Hadzhieva (trompet), Joris de Boer (cajon) Gerco Aerts (contrabas) en Gil Lopez (Spaanse gitaar). www.muziekvanpiet.nl. www.facebook.com/muziekvanpiet.

Een van de eerste live-optredens van Piet was op een zinderend hete dag in de zomer van 2009, op een bouw­ terrein aan de Wibautstraat tijdens het Amstelcampusfestival. Cellist Daphne Oyevaar (l) was er toen nog bij. Rechts Moos Lamerus.

‘ Vrolijke liedjes vind ik lastig’ Oorspronkelijke muziek met een venijnig randje, dat is Piet. Het concert ter gelegenheid van debuutalbum Spaak! is uitverkocht. Dolf Jansen was in 2009 getuige van het allereerste optreden, en vraagt frontvrouw Fen Verstappen hoe het Piet sindsdien is vergaan. Dolf Jansen / foto’s Marc Deurloo

H

et was een extreem warme zomerdag in 2009 en de plek waar we ons bevonden paste perfect bij het weer: zanderig, droog en dor, vol in de meedogenloze zon, om ons heen slechts ruïnes van wat ooit gebouwen moeten zijn geweest.

Een wankele luifel stond er, er werd op verzoek wat water verstrekt. Het klinkt

als een vluchtelingenkamp aan de rand van Darfur, maar het was de plek langs de Wibautstraat waar de Amstelcampus moet gaan verrijzen. De gelegenheid: het eerste Amstelcampusfestival, geloof ik. Interviews met buurtbewoners, studenten en mensen die geacht worden op die nieuwe campus aan het werk te gaan. Ik stond te bedenken waarom en hoe ik daar in godsnaam verzeild was geraakt... Toen hoorde

ik muziek. Aan de overkant van de kleine woestijn stond een bandje te spelen. Ik meen me gitaar en cello en zang te herinneren. Het bleek, het was, het is: Piet. En nu, ruim anderhalf jaar later, tref ik een van de Pieten, Fen Verstappen, in een airconditioned ruimte. Want de eerste cd staat op verschijnen. En naar de naam van de band ga ik niet vragen, vooralsnog. Die vraag gaan ze nog vaak genoeg krijgen...* Was dat een beginversie van Piet of waren het de enige drie leden die zin hadden te spelen bij 33 graden in ruil voor twee flesjes water?

‘Wat jij zag was de premature samenstelling van Piet, met Moos [pianist Moos Lamerus, red.] en Daphne [cellist Daphne Oyevaar, red.]. Daphne is sindsdien vertrokken, uit de band en op wereldreis.

Een halfjaar geleden of zo hebben we meegedaan aan de Grote Prijs. We zouden als bandje van drie man in de categorie singersongwriter meedoen, maar toen we in de halve finale met zeven man versche-

nen, vond de organisatie dat toch wat veel.

Moos en ik kunnen alle liedjes nog steeds met z’n tweeën spelen, als het moet.’

Op je Myspacepagina wordt wat jullie maken omschreven als ‘eigenwijze muziek uit Europa’, dan weet ik nog niks. Omschrijf de muziek eens voor de oningewijden. (stilte) ‘Wat wij doen is eigenlijk geen genre. Het zijn Nederlandstalige teksten in eenvoudige popmuziekstructuren en dan vermengd met folk of wereldmuziek.

Het is geen voor de hand liggend geluid; het schuurt ’n beetje en dat is tof. (stilte) Bovendien hoop ik dat mensen zo geprikkeld raken om echt goed te luisteren.’

Is popmuziek de plek voor poëzie?

‘Ja, júíst. In een popliedje “veroordeel je jezelf ” tot een bepaalde vorm, couplet-refrein-couplet-refrein-brug-refrein, maar dat zie ik niet als beperking, dat is vooral een uitdaging. Onze liedjes ontstaan uit tekst en melodie, ik bedenk daar wat akkoorden bij. Moos is heel goed in de volgende stap, hij is meer muzikant dan ik ben. Ik schrijf bijna nooit vrolijke liedjes, vind ik ook lastig. Het wordt zo gauw “kijk eens hoe blij en gelukkig ik ben...” en dan ook nog een vrolijk deuntje eronder... vreselijk! Eigenlijk wat je op Facebook ook ziet, een grote promoshow voor jezelf, hoe goed je bezig bent en hoeveel vreselijk leuke dingen je doet.

Dat is toch helemaal niet hoe het leven is?

Iedereen is maar bezig met bevestiging voor zichzelf. Dus daar ga ik geen liedjes over schrijven. Eigenlijk schrijf ik heel veel huilen met de pet op-liedjes, ik schrijf en zing eigenlijk alleen over mezelf. Niet dat ik het zo zwaar heb, zeker niet vergeleken met bluesmuzikanten van vroeger, om maar eens wat te noemen, maar het zijn wel de eerlijkste liedjes op die manier. Je moet durven ook je minder mooie kanten te laten zien. En horen.’

Waarom zing je alleen over jezelf?

‘Mensen hebben ’t altijd over zichzelf, ook als het zogenaamd over een ander gaat. Dan kan je het maar beter echt over jezelf hebben. Dat vind ik wel zo eerlijk, en echt.’

Is Piet een verlichte dictatuur of toch een soort democratie? Voor zover dat kan binnen een band.

10 Folia

Spaak!

Debuutalbum Spaak! bevat zeven tracks. Fen Verstappen: ‘We hebben het album in de zomer van 2010 opgenomen in een boerderij in Ouderkerk aan de Amstel, samen met Michel Vermeulen van A Balladeer en Ben Kribben van Van Dik Hout. Het rook er naar gras en koeievlaai, dat werkte buitengewoon inspirerend.’ Over de titelsong: ‘“Spaak!” gaat over alle momenten waarop het leven niet gaat zoals je dat geregiseerd had. Ik zing in “Spaak!” over hoe ik mijn ex-vriendje wilde omleggen toen ik hem voor het eerst met zijn nieuwe vriendin over straat zag lopen...’

De cd kost een tientje en is te bestellen via www.muziekvanpiet.nl.

‘Iedereen in de band mag spelen, maar niet te veel. Ik bepaal de bewegingsvrijheid, de lijntjes waarbinnen we blijven; soms denk ik wel eens dat er voor de andere muzikanten weinig uitdaging is, want we willen vooral niet te veel van ze, het mag niet te vol worden! Trompet en cello horen wel erg bij ons geluid, en elk

instrument roept een eigen gevoel op.

Dat maakt het zo mooi, dat maakt dat we een eigen geluid hebben. De Mexicaanse trompet bijvoorbeeld speelt heel licht, speelt het vooral niet vol. Dan wordt het echt mooi. Eigenlijk speelt iedereen in Piet heel gedoseerd.’

Je wordt eenmalig curator van een festival, welke acht bands spelen daar?

‘Zo... ! Eh... Kate Bush in ieder geval, the Tallest Man on Earth, Ane Brun, Wye Oak, Dusty Springfield, een klezmerorkest, Tröckener Kecks en Audioslave of Soundgarden, al naar gelang welke van die twee dan nog feitelijk bestaat.’

Ik wilde niet vragen wie Piet is, maar doe het toch…

Dat is ’n familieverhaal waar zo veel juridische kanten aan kleven… dat kan echt niet in Folia! Maar goed, daarnaast is het gewoon een goeie jongensnaam! Mag mijn antwoord zijn dat ik gewoon heel erg fan ben van Piet? yyy Op 1 april presenteert Piet haar eerste cd, Spaak! in Brug 9. Het concert is uitverkocht, maar Piet belooft een spoedige herkansing voor wie achter het net viste. www.muziekvanpiet.nl *De onvolprezen band Del Amitri zette ooit op een cd-hoes: ‘Ask about this band’s name and expect violence’; Shirley Manson van Garbage zei ooit dat ze de naam hadden gekozen omdat de enig andere beschikbare naam in het Grote Bandnamen Register Hootie and the Blowfish was.

CV Fen Verstappen

Fen Verstappen (1981) is zangeres en gitarist van Piet. Ze studeerde wijsbegeerte aan de UvA. Ook studeerde ze aan de Amsterdamse schrijversvakschool. Ze is onder meer columniste voor Havana, schrijft wekelijks ‘Fen is Uit’ in Folia, en is actief als sessiemuzikant, freelance filosoof, debatleider en interviewer.

CV Dolf Jansen

Dolf Jansen (1963) studeerde rechten en criminologie aan de VU. In 1988 richtte hij samen met Hans Sibbel het cabaretduo Lebbis en Jansen op. Daarnaast is Jansen marathonloper, schrijver, dichter, tv-presentator en radiomaker. Hij treedt jaarlijks op tijdens Lowlands en presenteerde verschillende malen de tv-uitzending van Pinkpop. In de laatste hoedanig is hij groot liefhebber van (Nederlandse) popmuziek. Momenteel werkt Jansen aan een nieuw solotheaterprogramma dat in april in de theaters te zien is.

Folia 11

M

N

G E

D

H

Het Ballonnetje

C I

A

B

Kriterion

Albert Heijn

CafĂŠ De Roeter Selexyz

12 Folia

J

objectief Legenda

(ver-)bouwproject

bouwterrein

geen bouwactiviteiten

afscheiding bouwterrein

A

Psychologie

B

leegstaand (wordt gerenoveerd)

C

leegstaand (wordt gerenoveerd)

D

leegstaand (asbestsanering)

E

Faculteit Economie en Bedrijfskunde

G

Geografie, Planologie, Internationale Ontwikkelingsstudies, Pedagogiek en Onderwijskunde

K

H

Mensa Agora

I

nieuwe Crea-locatie

J

Aeisec

K

leegstaand (voor wisselend gebruik)

M Amsterdam Business School N

Amsterdam University College

Dubbele uitdaging Eind 2011 verhuist Crea van het Turfdraagsterpad naar de Nieuwe Achtergracht op het Roeterseiland. De panden van het Roeterseiland worden vanaf april verbouwd. Dat levert overlast op.

Voor Crea zijn de druiven extra zuur want het nieuwe Crea-­ gebouw wordt ingesloten door een bouwplaats. Een presentatie deze week over de bouwwerkzaamheden liet zien dat er mogelijk een schutting om het hele gebouw komt te staan (zie de rode lijn op de kaart). ‘Zoals de plannen nu gepresenteerd zijn, maak ik me ernstige zorgen over de bereikbaarheid van Crea,’ zegt directeur Sjoerd Jans. ‘Niet alleen om de omheining, maar ook omdat we vanuit de Roetersstraat voor langere tijd niet bereikbaar zijn. Onze huidige gebruikers zullen al moeten wennen dat de cursussen worden gegeven op een nieuwe locatie en als deze locatie zeer slecht bereikbaar is, dan baart me dat grote zorgen.’

CvB-vicevoorzitter Paul Doop is minder somber: ‘Crea verhuist naar een nieuwe locatie en wordt omgeven door bouwactiviteiten en dat is dus een “dubbele uitdaging”. Zodra het gebouw gereed is, zal de bouwplaats rondom worden verkleind, zodat Crea zichtbaar en bereikbaar is.

De bouwactiviteiten zijn tijdelijk, circa vier jaar. Wij zijn in overleg met Jans hoe wij gedurende de renovatie het complex voldoende “in het zicht” kunnen houden.

Dat vraagt enige creativiteit, maar aangezien het aan creativiteit bij Crea niet ontbreekt, gaat dat vast en zeker lukken.’ (JJ)

Folia 13

‘Als ik applaus kreeg na een college, was mijn dag goed’ Motiveren en inspireren, dat deed hij als hoogleraar staats- en bestuursrecht het liefst. Op 1 april neemt Jit Peters officieel afscheid van de UvA. Hij mengt zich graag in het publieke debat over staatsrecht – het liefst samen met ‘zijn’ studenten. Julie de Graaf / foto Fred van Diem

O

ver de vraag wat hij het meest zal gaan missen, hoeft Peters niet lang na te denken: ‘Het contact met studenten en het geven van onderwijs. Absoluut. Schrijven en onderzoek kan ik zoveel doen als ik zelf wil, daar heb je bij wijze van spreken geen universiteit bij nodig.’ Peters snapt niet dat veel andere hoogleraren liever aan publicaties werken dan dat ze voor de collegebanken staan. Verontwaardigd stelt hij: ‘Er zijn een heleboel hoogleraren, maar ook universitair hoofddocenten, die proberen geld binnen te krijgen van NWO zodat zij een aantal jaren geen onderwijs hoeven te geven. Ik kan me dat niet voorstellen. Ik vind dat de universiteit de beste mensen moet inzetten in het onderwijs van de eerstejaarsvakken. Je moet studenten juist in hun eerste jaar laten proeven van wat ze verderop in hun studie nog kunnen verwachten. Motiveren en inspireren, dat is het allerbelangrijkste.’

Hoewel rechtenstudenten niet per se bekendstaan om hun toewijding en concentratievermogen, kon Peters bij zijn colleges voor het eerstejaarsvak staatsrecht altijd rekenen op volle zalen en een aandachtig publiek. Het leverde hem zelfs tweemaal een nominatie op voor de titel Docent van het Jaar. Peters: ‘Ik probeer mensen te raken en hun interesse te wekken voor mijn vak, maar dat is af en toe een flinke klus. Om hun aandacht te pakken begon ik altijd met een voorbeeld uit de actualiteit waarin staatsrecht een prominente rol speelt: bijvoorbeeld de vorming van het minderheidskabinet of het recente voorstel van GroenLinks om de koningin alleen een ceremoniële rol te geven. Die aanpak werkt; studenten waren altijd benieuwd welk nieuws ik er nu weer uit zou lichten. Ik heb zelfs gehoord dat ze daar weddenschappen over afsloten. Als er geroezemoes in de zaal klinkt, zoek ik 14 Folia

de schuld altijd eerst bij mijzelf. Blijkbaar is mijn verhaal dan niet mooi genoeg om de studenten te boeien. Gelukkig was het meestal stil en eindigden de laatste colleges van een vak vaak zelfs met applaus.

Dan was mijn dag weer goed.’

Peters begon zijn carrière aan de universiteit Leiden, waar hij staats- en administratief recht studeerde, wetenschappelijk medewerker was en in 1982 promoveerde op het primaat van de vrijheid van meningsuiting. Hoewel hij een grote liefde voor zijn vakgebied koesterde, waakte Peters ervoor de rest van zijn loopbaan aan de universiteit door te brengen: ‘Ik zag elk jaar een lichting studenten vertrekken en voelde dan een soort van jaloezie.

Zij gingen het leven ontdekken, terwijl ik achterbleef op de universiteit.’

Toen de gelegenheid zich aandiende om in Leiden wethouder te worden voor de

‘Als ambtenaar heb je heel veel invloed, maar mag je niets zeggen. Als hoogleraar mag je alles zeggen, maar je invloed is buitengewoon gering’ PvdA, hoefde hij dan ook geen twee keer na te denken. In de zes jaar die volgden, merkte hij hoe goed het hem beviel om in de praktijk te werken: ‘Ik hield lijstjes bij met de plannen die ik realiseerde en nog steeds als ik door Leiden loop kan ik dingen aanwijzen die er dankzij mij zijn gekomen, zoals de autovrije zone rond historische pleinen en de herbouw van de molen van Rembrandt.’ Na zijn wethouderschap maakte Peters de overstap naar de ambtelijke dienst bij de overheid. Hij werkte jarenlang als directeur bestuurszaken, en later internationale milieuzaken,

bij het ministerie van Vrom. In 1999 ging hij naar het ministerie van Binnenlandse Zaken, waar hij zich als directeur constitutionele zaken en wetgeving weer met het staatsrecht kon bezighouden. In 2002 werd Peters door de UvA benaderd of hij niet wilde solliciteren voor de positie van hoogleraar. Tot die tijd had hij nooit overwogen om terug te keren naar de wetenschap. ‘Ik was verbijsterd, want ik had jarenlang niets gepubliceerd.’ herinnert Peters zich. ‘Ik heb de benoemingscommissie zelfs gevraagd of ze wel serieus waren. Dat waren ze, blijkbaar was ik aanbevolen door een aantal mensen.

Toen kwam de gedachte dat het misschien wel heel aardig zou zijn om als hoogleraar aan de slag te gaan.’ Na een paar weken aarzelen besloot Peters te solliciteren. Het vooruitzicht om niet meer onder een baas te hoeven werken was doorslaggevend: ‘Bij het ministerie kan je altijd gebeld worden door een minister of staatssecretaris. Zij bepalen jouw agenda. Dat is een bepaalde tijd leuk, want je zit vlak bij het vuur en voelt je erg belangrijk, maar na verloop van tijd wilde ik mijn eigen agenda invullen.’ Ook het feit dat hij als hoogleraar vrijuit zou kunnen spreken, was voor Peters een welkome afwisseling.

Een van zijn favoriete uitspraken luidt: ‘Als ambtenaar heb je heel veel invloed, maar mag je niets zeggen. Als hoogleraar mag je alles zeggen, maar je invloed is buitengewoon gering.’

Zijn invloed is de afgelopen jaren echter zeker niet gering geweest. Hij schrijft met grote regelmaat opiniestukken en columns, en is vaak te gast als deskundige bij radio- en televisieprogramma’s. Natuurlijk publiceert Peters ook wetenschappelijke artikelen, maar dat heeft niet zijn voorkeur.

‘Met een wetenschappelijk artikel voor een vakblad of een bundel ben je zo een paar maanden bezig. Je stuurt het dan op en hoort nooit meer wat terug. Ik hou mij liever bezig met pre-adviezen of stukken waarvan ik zeker weet dat ze behandeld gaan worden.’ Hij is even stil en vervolgt: ‘Schrijven puur en alleen om het schrijven, daar haal ik te weinig plezier uit. Ik wil graag resultaat zien en mijn steentje bijdragen aan wezenlijke veranderingen.’

Aan de universiteit haalde Peters veel voldoening uit de voortgang van zijn studenten, maar daarnaast hield hij zich de afgelopen jaren ook graag bezig met een aantal concrete projecten. Zo riep

voormalig GroenLinks-fractievoorzitter Femke Halsema zijn hulp in bij het ontwerpen van een wetsvoorstel dat het voor rechters mogelijk maakt om wetten aan de Grondwet te toetsen. Deze vorm van (constitutionele) toetsing is nu verboden volgens artikel 120 van de Grondwet. Dat betekent dat vooralsnog alleen de wetgever kan beslissen over de grondwettelijkheid van wetten. Peters vindt dit onacceptabel: ‘Nederland is het enige land in Europa waar we niet aan onze eigen Grondwet mogen toetsen. Onze Grondwet is dus van weinig waarde voor de burger. Voor de bescherming van grondrechten zijn wij nu afhankelijk van internationale verdragen waar de rechter wel aan mag toetsen.’

Peters schat de kansen van het voorstel onder het huidige kabinet somber in: ‘Ik zou het verschrikkelijk vinden als het mis zou gaan, maar de VVD schijnt

CV Jelis Antonie Peters

1946: geboren op 17 april in Beverwijk 1972: afgestudeerd in staats- en administratief recht, Leiden 1972-1976: wetenschappelijk medewerker staats- en administratief recht in Leiden 1977-1982: wetenschappelijk hoofdmedewerker staats- en administratief recht in Leiden; in 1981 gepromoveerd bij mr.

T. Koopmans op het proefschrift Het primaat van de vrijheid van menings­ uiting. Vergelijkende aspecten Neder­ land - Amerika 1982-1984: wethouder onderwijs, samenlevingsopbouw en emancipatie (tevens coördinerend wethouder minderhedenbeleid) in de gemeente Leiden 1984-1988: wethouder ruimtelijke ordening, milieu, openbare werken en verkeer van de gemeente Leiden 1988-1994: directeur bestuurszaken, directoraat-generaal milieubeheer, Ministerie van Vrom 1994-1999: directeur internationale milieuzaken, Ministerie van Vrom 1999-2002: directeur constitutionele ­zaken en wetgeving, tevens plv. directeur-generaal constitutionele zaken en koninkrijksrelaties, Ministerie van BZK 2002-heden: hoogleraar staats-en bestuursrecht UvA

wankelmoedig te zijn. Die partij stemde bij eerste lezing in de Tweede Kamer voor, maar in de Eerste Kamer tegen. De PVV wil sowieso niet meer macht aan de rechter geven, dat hebben we laatst wel gezien toen Wilders voorstelde om rechters maar voor vijf jaar te benoemen, en het CDA is tegen iedere staatsrechtelijke hervorming, of het nu de gekozen minister-president, het referendum, of constitutionele toetsing betreft. Als het voorstel straks geen steun van de VVD krijgt, dan is het afgelopen.’ Zo ver is het nog niet, en Peters zal er alles aan doen om het voorstel te verdedigen.

Hierbij betrekt hij als het even kan zijn studenten. Zo heeft een aantal van hen meegeholpen met het beantwoorden van de vele vragen die de Eerste Kamer had over het wetsvoorstel.

Peters werkt graag samen met zijn (oud-) studenten. In zijn tijd aan de UvA schreef hij met bijna al zijn student-assistenten artikelen. Zijn ogen beginnen te twinke-

len als hij vertelt over een studente die een paar weken geleden zijn kamer kwam binnenstormen omdat ze verontwaardigd was over een opiniestuk over de rol van de rechter: ‘Ik kende dat meisje nauwelijks, had haar een paar keer in de werkgroep gezien, en nu kwam ze opeens binnen en zei: “Professor, hier moeten we iets aan doen! We kunnen dit niet zomaar laten passeren!” Samen schreven we een reactie op het stuk, dat de dag daarna in NRC Handelsblad werd geplaatst. Ik vond het geweldig dat zij zo geïnspireerd en verontwaardigd was dat zij per se actie wilde ondernemen.

Dat soort momenten zijn juweeltjes uit het docentenbestaan.’

Het zal Peters zwaar vallen om afscheid te nemen van zijn studenten en daarom

bouwt hij zijn vertrek geleidelijk af: ‘Ik blijf nog een beetje verbonden aan de universiteit. Ik hou hopelijk nog wel een werkplekje, maar waarschijnlijk is dat op een kamer met anderen en niet meer op mijn eigen kantoor. Ik zal twee mastervakken blijven geven en beschikbaar blijven voor mijn promovendi en als scriptiebegeleider.’ Daarnaast zal Peters als raadsheerplaatsvervanger aan het Hof van Amsterdam verbonden blijven en is hij lid van diverse advies- en bezwaarcommissies.

In zijn afscheidscollege op 1 april spreekt Peters over zijn eigen ervaringen in de ambtenarij, maar ook over de theorie van het staatsrecht op dat gebied. ‘De macht van ambtenaren is heel groot en zal de

komende jaren alleen maar groeien.

Steeds meer wetten en regelingen komen tot stand vanuit Europa en internationale verdragen. Het zijn de ambtenaren die daarover onderhandelen en de wetten in elkaar zetten. Bovendien komen er steeds minder ministers, waardoor ambtenaren meer taken krijgen. Het is interessant om te bedenken hoe je daar tegenwicht aan kan bieden. Door bijvoorbeeld een systeem van checks en balances te ontwikkelen, waarin ambtenaren meer verantwoording moeten afleggen over hun handelen.’ Het is een onderwerp dat hem al langere tijd aan het hart gaat, maar waar hij nooit de tijd voor heeft kunnen vinden. ‘Tijdens mijn jaren als hoogleraar heb ik te weinig over dit onderwerp geschreven en daarom pak ik nu deze gelegenheid aan om erbij stil te staan. Het is een afscheid van de universiteit, maar tegelijkertijd een start van een nieuw project waar ik me mee bezig wil houden in de toekomst.’ yyy

Folia 15

havana

#23

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 2 maart 2011

Zoek de verschillen met het echte carnaval

havana

#24

weekblad voor de Universiteit van Amsterdam jaargang 64 25/02/2011 nummer 22

weekblad voor de Universiteit van Amsterdam jaargang 64 11/03/2011 nummer 23

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 9 maart 2011

Als je studie je tot wanhoop drijft Amsterdam 2028 Cees Vervoorn en Eric van der Burg over hun olympische droom

Gratis heroïne

Studenten Services

politiek gevoelig en zeer effectief

Bul Nadia Palesa (die van de shampooreclame) Ondernemers

Studeren en een eigen bedrijf gaan slecht samen

Tentamenfraude Is de boel flessen echt zo makkelijk?

Kritisch kijken naar de schaamlippen

Opinie

trainingen

Draag zelf bij aan beter onderwijs

havana

#25

Scriptie Starten - 7 april 09.30 - 12.30 uur

Op rapport Kritiek in een positief jasje

Techniektopper Fiets op afstandbediening

Hvanti

Voor Antillianen, door Antillianen

Stuur je brief met cv naar p.l.van.de.water@hva.nl

Het grootste carrière-evenement van Nederland met de beste werkgevers!

weekblad voor de Universiteit van Amsterdam jaargang 64 25/03/2011 nummer 25

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 23 maart 2011

Wat schaft

Bezuinigingstip Minder borrelen buiten de deur

Koud kunstje

‘Iceman’ Wim Hof stelt de wetenschap voor een raadsel

Start-up

Drie studenten ontwikkelden een briljante declaratie-app

pot vanaf 3 juni?

Goed of fout?

De burgemeester van Breda in een nieuw licht bekeken

Bul

Ivo Niehe: ‘Alle mooie meisjes studeerden Spaans’

Ernst Hirsch Ballin Leiders Nieuwe hoogleraar mensenrechten: ‘Invloed uitoefenen kan vanuit elke positie’

Onderzoeker Sjoerd Keulen vindt Dymph van den Boom een vakvrouw

Promotie

MET 50% KORTING NAAR CLOUD CONTROL & 12 maart Amsterdam RAI IN PARADISO!

11 www.carrierebeurs.nl

Esther Rozendaal pleit voor meer toezicht op reclame voor kinderen

iet oes

tau rat

0 res

€ 1,0

lus ief

inc

is

Pri js

Clou

d Co nt

rol Dat um Aan van : woensd : 20: g ag 19 Loc 00 uur mei ati 201 : Par e 1 adi so

Het bestuur van de Stichting Folia Civitatis zoekt

tweeOstudent-leden N!

T Ovoorkeur SPOnze Ruit naar één student van de HvA Egaat T S A en M R één van de UvA. N van en betrokkenheid bij de YOU Bestuurlijke ervaring is eenIpre.

OKennis T I UvA en/of de HvA is noodzakelijk.

B AM

CHECK DAGELIJKS VANAF 8.00 UUR HET LAST MINUTE AANBOD VIA DE GRATIS UIT-APP OP JE IPHONE, OP M.AUB.NL OF OP WWW.LASTMINUTETICKETSHOP.NL LEIDSEPLEIN 26, AMSTERDAM OPEN: MA – VR 12:00 – 19:30 UUR ZA & ZO 12:00 – 18:00 UUR

Je taken als (onbezoldigd) bestuurslid zijn divers. Je vergadert minimaal vier maal per jaar over onderwerpen als koers, beleid, financiën, ambities, doelstellingen, problemen, en de samenwerking tussen Havana en Folia.

Meer informatie kun je krijgen bij: Paul van de Water, zakelijk directeur Stichting Folia, 06 39478895, p.l.van.de.water@hva.nl Jim Jansen, hoofdredacteur Havana en Folia, 020-52553 48, jfj@folia.uva.nl Solliciteren? Uitsluitend per mail. Vermeld in ieder geval waarom je bestuurslid wilt worden en waarom je meent geschikt te zijn.

Stuur je brief met cv naar p.l.van.de.water@hva.nl

eur.nl/master/opendag

M_Folia_117x169.indd 1

Filmmaker Bregtje van der Haak: ‘Weinig moois aan de UvA’

Solliciteren? Uitsluitend per mail.

Vermeld in ieder geval waarom je lid van de redactieraad wilt worden en waarom je meent geschikt te zijn.

www.uva.nl/trainingscentrum

En drie waaghalzen die dat wel durven

Why everyone should make music

Bul

Jim Jansen, hoofdredacteur Havana en Folia, 020-525 53 48, jfj@folia.uva.nl

In deze workshop wordt er gekeken naar de manier waarop je, ondanks je dyslexie toch zo succesvol mogelijk kunt studeren. Naast het achterhalen van de knelpunten, krijg je advies en tips op het gebied van studievaardigheden, lezen en schrijven.

Waarom HvA’ers niet zeggen wat ze vinden

International

Allemaal naar de psycholoog vanwege studiestress

lag

Abu moet terug naar Mali

Depridemie

Rob Waumans en Eva Meijer recenseren zelf hun debuut

Meer informatie kun je krijgen bij Paul van de Water, zakelijk directeur Stichting Folia, 06 39478895, p.l.van.de.water@hva.nl

Studeren met dySlexie - 11 april 14.00 - 17.00 uur

3 maart 17.00 - 21.00

Uitgeprocedeerd

UvA-auteurs

Sterke betrokkenheid bij de UvA en/of de HvA is noodzakelijk.

Voordat het afstuderen echt in zicht komt, kan de scriptie een lastige hindernis lijken. Weet je niet waar te beginnen? Zie je op tegen zo’n grote klus? Twijfel je aan je capaciteiten? In deze korte training: een projectmatige aanpak, uitwisseling van tips en gelegenheid voor de deelnemers om iets te vertellen over het onderzoek.

OPEN DAG MASTER

De wereld draait om Matthijs

Collegevoorzitter weet van geen wijken

De redactieraad fungeert als klankbord voor de hoofdredacteur en geven hem gevraagd en ongevraagd advies over inhoud en koers van Havana en Folia. De samenwerking tussen beide bladen en het maken van een nieuw blad staan de komende periode centraal, ook bij de redactieraad. Er is gemiddeld één keer per drie maanden een vergadering.

Solliciteren is meer dan alleen vacatures zoeken en een brief en c.v. sturen. De training begint bij jezelf. Een realistisch zelfbeeld en je toekomstwensen helder krijgen zijn belangrijk om de stage of werkplek te vinden die bij je past! Daarnaast wordt er aandacht besteed aan het verkennen van je eigen arbeidsmarkt, netwerken, brief en c.v. schrijven en aan het oefenen van een sollicitatiegesprek.

weekblad voor de Universiteit van Amsterdam jaargang 64 18/03/2011 nummer 24

Handen schudden

Voor de redactieraad van Folia en Havana, zijn wij op zoek naar twee HvA’ers die het leuk en belangrijk vinden om de inhoud van beide bladen en de site kritisch te volgen. Zowel studenten als medewerkers komen in aanmerking.

effectief Solliciteren - 5 april 09.30 - 13.00 uur

#26

Gijs droomt van de Paralympics

redactieraadleden

Met deze training ben je in staat om zelf de opleiding te vinden die bij je past. Onder anderen door middel van een interessetest en de oriëntatie op universitaire en HBO studies krijg je zicht op de factoren die een rol spelen bij het maken van een goede (studie)keuze. Op basis van je eigen actieplan ga je aan de slag.

havana

Op naar Rio

Gezocht

Studiekeuze - 5 april 14.00 - 16.30 uur

Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 16 maart 2011

Amstelcampus Eerste mijlpaal: Kohnstammhuis

Ben je een student van de UvA of HvA dan kun je je vaardigheden met betrekking tot het maken van een goede studiekeuze, het studeren en het leren solliciteren (verder) ontwikkelen door het volgen van een workshop of training bij het Trainingscentrum Studenten Services.

Moeder: overleden Vader: onbekend

Claire (23) zoekt haar anonieme donorvader

10-01-11 11:56

Powered by:

Marcel van Roosmalen / illustratie Bas Kocken

Gezellig bomen over de Bijbel De christelijke studentenverenigingen van Amsterdam sloegen de handen ineen om meer leden te trekken, helaas nog zonder resultaat. Maar chips hadden ze genoeg. Marcel van Roosmalen

T

ijdens de ‘Word Lid Week’ bezocht ik met Eva, een vrouw van de wereld, een gezamenlijke activiteit van de vier christelijke studentenverenigingen in Amsterdam. We vielen erin tijdens de pauze. Ze hadden net met z’n allen de documentaire Alles wat we wilden bekeken, ‘over jonge mensen, hun succes, en angsten van het leven’. De film was goed gevallen, er was een vruchtbare discussie op gang gekomen.

Nu was het gezelschap – 23 studenten – aan de zoutstengels, sinas en Albert Heijn-bier. Al snel waren we omsingeld door studentes met Bijbelse namen als Sarah, Hannah of Petra. Er was ook een jongen met een bril, die het niet helemaal vertrouwde. Hij heette Pieter-Jan, of JanPieter, dat kan ook.

We mochten alles vragen.

Ze stonden wat serieuzer in het leven dan de anderen. Verliefd worden op een medebewoner in een studentenhuis kon voor problemen zorgen, zeker als het wederzijds was. ‘Bij ons is het dan gewoon dat je verhuist,’ zei een meisje, dat was opgegroeid in een dorp in Overijssel.

‘Daarin wijken we misschien af.’

De opkomst viel tegen: nul belangstellenden. Jammer natuurlijk, maar geen reden om het programma af te gelasten. De marktkraampjes met folders en verenigingsblaadjes als Steunzool waren gewoon bemenst. Toen de bierflesjes bijna leeg waren, gingen ze door met een spelelement waarmee vertegenwoordigers van de vier verenigingen zichzelf voorstelden.

Het was een spel met een dobbelsteen; wie gooide moest een vraag beantwoorden.

Niet spectaculair, zelfs een beetje saai, maar dat kwam ook omdat we het christelijke studentenwereldje niet kenden. Bij de ene vereniging werd het geloof – in bijbelstudiegroepjes, zogenaamde ‘kringen’ – dieper beleefd dan bij de andere.

Een meisje van Ichthus droeg een schort en zei dat de vrouw van nature dienend was aan de man. Dat was gewoon zo. Haar buurvrouw van Navigators lachte erom.

Hun lijfspreuk was ‘Bier en Bijbel’, ze waren niet voor niets de grootste. Petra, een lieve schat van vereniging CSFR, praatte binnensmonds, waardoor ze alleen met moeite te verstaan was. Dat gaf niets, de boodschap was duidelijk. Toen ze een ‘fei-

tenvraagje’ uit de zaal moest beantwoorden – ‘Noem alle leden van het bestuur uit 2005’ – deed ze dat zonder fouten.

Na afloop van het spel weer sinas en bier van Albert Heijn.

Er waren nu ook ribbelchips, naturel en paprika.

Ik vond dat alle verenigingen op elkaar leken en Eva zei dat ze ook een Bijbelse naam had. Een donker meisje, de haren in een wrong, lachte. Dat zag Eva helemaal verkeerd. ‘Eva’ was de vrouw die Adam had verleid waardoor de mensheid het paradijs had moeten verlaten, met haar was de ellende juist begonnen. ‘Eva’ was een mooie naam, maar namen als ‘Hannah’ en ‘Mirjam’ – haar eigen naam – waren toch echt Bijbelser. Ze was blij dat ze ‘Mirjam’

Van dienende vrouwen had hij jammer genoeg geen last, hij kende ze niet heette, dat was in het Oude Testament de zus van Mozes, een eer dus.

Mijn naam – Marcel – kwam niet voor in de bijbel, maar Pieter-Jan of Jan-Pieter was er vrijwel zeker van dat het een verbastering was van ‘Marcus’, een hele troost. ‘Pieter-Jan’ en ‘Jan-Pieter’ kwamen overigens überhaupt niet voor in de Bijbel. Gaf he-le-maal niets.

Waren we ongemerkt toch in een soort van ‘kringgesprek’ beland, want zo ging het er ongeveer aan toe in de ‘kringen’ binnen de verenigingen. Ongedwongen met een biertje in de hand wat bomen over de Bijbel. Gezellig.

Er passeerden meisjes met dienbladen vol vuile glazen.

‘De afwas,’ zei een jongen met een vlasbaardje. Hij trok zijn stropdas en colbert recht en zei dat het na de afwas in optocht naar een verenigingsgebouw in de buurt van het Leidseplein zou gaan, naar een feest waar nog meer christelijke studenten waren.

Dat het uitgerekend vrouwen waren die de afwas deden, was volgens hem toeval, de ene vereniging was de andere niet. Van dienende vrouwen had hij jammer genoeg geen last, hij kende ze niet.

Zelf had hij een vriendin, in het weekend. Van seks voor het huwelijk was geen sprake, maar ze bleef gewoon slapen. Hij had nog nooit klachten gehad van medebewoners, in zijn studentenhuis was dat de normaalste zaak van de wereld. Hij kon het nog sterker vertellen: in zijn studentenhuis woonde gewoon een stelletje, alle twee lid van de Navigators. De omgangsvormen tussen man en vrouw waren er dus ‘normaal’. Als het in de keuken weer eens een troep was, zei hij: ‘Hé kut, ruim eens op!’ Wat dat betreft was er volgens hem geen verschil met ‘gewone’ studenten, vrouwen die niet opruimden kon je moeilijk ‘dienend’ noemen.

Er passeerde een zak ribbelchips.

Zwijgend namen we er een handje uit.

Toen we nog een handje wilden, kregen we de hele zak.

Ze hadden zakken chips genoeg, het meisje dat erover ging wilde er verder niets over horen.

‘Neem mee, neem mee,’ zei ze en ze voegde eraan toe dat dat christelijk was. yyy

Folia 17

Het enige echte hockey Sierlijk als zwanen, imposant als bizons: de heren

krullen over het ijs. Op 31 maart en 1 april zullen zij op

en dames van de Studenten IJshockey Vereniging

het Nederlands Studenten Kampioenschap IJshockey

Amsterdam Thor maken hun laatste voorbereidende

gaan strijden voor de nationale titel. Thor organiseert het

Bostjan Pecnik, (24), accountancy and control, UvA

Manuel Oppenoorth, (22), natuur- en sterrenkunde, UvA

‘Rennen vind ik niet interessant’

‘De keeper is heilig’

Positie: Left wing Specialiteit: ‘Het scoren van rebound goals, dus wanneer een puck door de keeper wordt afgeweerd, maar daarna weer in het spel komt.’

Waarom ijshockey: ‘Het is heel snel en dynamisch. En er vallen precies genoeg goals: niet te veel, zoals bij basketbal, en niet te weinig, zoals bij voetbal.’

IJshockey vs. hockey: ‘Het enige echte hockey is natuurlijk ijshockey! Ik vind het niet interessant om te moeten rennen. Bovendien voelt het voor mij heel onnatuurlijk om maar één kant van de stick te mogen gebruiken, zoals bij veldhockey het geval is.’

Pijnlijkste moment: ‘Toen ik mijn sleutelbeen brak. Ook ben ik vaak in mijn ribben geslagen. Maar goed, dat is onderdeel van het spel, zulke dingen calculeer je in.’

Imago: ‘IJshockeyers staan als nogal agressief te boek. Dat is niet waar, maar de snelheid van het spel en het onvermijdelijke lichaamscontact roepen nou eenmaal meer emoties en agressie op dan bij andere sporten het geval is.’

Positie: Wide wing, aan de rechterkant Specialiteit: ‘Mijn speloverzicht. Meestal wacht ik voor de goal, om de keeper af te leiden of om uit de rebound te scoren.’

Waarom ijshockey: ‘Ik ben al mijn hele leven een schaatsfanaat. Op het ijs ben je heel wendbaar, en kun je lekkere bochtjes draaien. Ik hou van de snelheid, de tactiek die erbij komt kijken en het fysieke spel. Niet dat het mijn doel is om iemand omver te rammen, maar fysiek contact hoort erbij; als je dat weglaat kun je net zo goed veldhockey gaan spelen.’

IJshockey vs. hockey: ‘Van veldhockeyers wordt gezegd dat het kakkers zijn, van ijshockeyers dat ze ruw zijn. Soms is een vechtpartijtje inderdaad onvermijdelijk. Als een tegenstander de keeper duwt of een puck naar hem toespeelt als het spel stil ligt, dan krijgt hij het hele team op zich af. De keeper is heilig.’

Pijnlijkste moment: ‘Ik heb nog nooit een heftige blessure gehad, hoogstens een keer wat blauwe plekken van een puck die heel hard op mijn voet werd geschoten.’

Imago: ‘Veel mensen onderschatten hoe tactisch het spel is. En je moet snel kunnen nadenken en reageren. Bizar dat het in een schaatsland als Nederland niet populair is.’

18 Folia

evenement dit jaar, en levert bovendien twee van de acht

tussen spelers, zoals de zogenaamde bodycheck.

studententeams die deelnemen. Folia sprak met hen over Officieel niet toegestaan in de studentencompetitie, maar: hun sport, die vooral bekendstaat om het fysieke contact

‘Soms is een vechtpartijtje onvermijdelijk.’ Luuk Heezen

Peter Keiser, (26), pabo, HvA

Sietze Lurks, (21), toegepaste psychologie, HvA

‘Het is geen sport voor mietjes’

‘Af en toe een duwtje’

Positie: Verdediger Specialiteit: ‘Ik schaats heel snel, doordat ik hiervoor veel op de lange baan en de shorttrack reed. Ik geef ook schaatsles.’

Waarom ijshockey: ‘Omdat je als team bezig bent. Samen val je aan en verdedig je.

Je positie wisselt veel meer dan bijvoorbeeld bij voetbal.’

IJshockey vs. hockey: ‘Bij ijshockey mag je fysiek spelen, dat kan wel eens pijn doen. Het is geen sport voor mietjes. Als verdediger moet ik zorgen dat mijn tegenstander niet kan scoren, dus moet ik hem eigenlijk koste wat kost tegenhouden.’

Pijnlijkste moment: ‘Gelukkig heb ik nooit een zware blessure opgelopen. De pijnlijkste was een groot ei op mijn elleboog. Zelf deel ik niet zo veel bodychecks uit. Ja, af en toe op de training, maar dan waarschuw je je teamgenoot eerst even.’

Imago: ‘Helaas is het zo dat ijshockeyers stinken. Dat komt door de dikke beschermende uitrusting, die heeft wel een dag of vier nodig om te drogen, dus dat gebeurt niet zo vaak. Het stinkt enorm in de kleedkamers, maar na een tijdje ruik je dat ­nauwelijks meer.’

Positie: Right wing Specialiteit: ‘Omgang met de stick. Ik heb veertien jaar geveldhockeyd, dus dat compenseert mijn slechte schaatskunsten. Vooral achteruit schaatsen is een ramp. Ik compenseer het met inzet.’

Waarom ijshockey: ‘IJshockey is een echte teamsport, en gaat razendsnel. Ook zijn de mensen bij Thor heel leuk.’

IJshockey vs. hockey: ‘IJshockey is actiever dan veldhockey, het gaat veel sneller.

En bij ijshockey kun je af en toe een duwtje uitdelen. Hoewel ik op dit moment meer incasseer dan dat ik uitdeel. Maar daar train ik hard op.’

Pijnlijkste moment: ‘Laatst schaatste ik met de puck richting het doel van de ­tegenstander. Ik keek even naar beneden om te zien of alles goed ging met schaatsen. Toen ik weer opkeek, doemde recht voor me een tegenstander op.

We botsten en ik viel hard achterover op het ijs, met een paar dagen nekpijn als gevolg.’

Imago: ‘Er zijn mensen die denken dat ijshockeyers niet de slimste jongens of meiden zijn. Maar bij ons heeft iedereen minimaal hbo-niveau, dus dat gaat niet op!’

Folia 19

bul 1998 Liesbeth Staats Leeftijd: 37 (geboren op 23 mei 1973) Beroep: Presentator en programmamaker, eigenaar van productiemaatschappij StaatsTV Studie: Nederlandse taal en letterkunde Afgestudeerd: 1998 Docent: ‘Rob Grootendorst, docent taalbeheersing. Hij was een inspirerende man en stimuleerde zijn studenten om vooral ook dingen naast hun studie te doen. Ik herinner mij ook Rudolf Geel; hij gaf heel praktische vakken zoals schrijven voor de media en was mijn begeleider bij het afstuderen.’

UvA-plek: ‘Ik had college in het P.C. Hoofthuis, en ik heb daar uiteindelijk veel tijd doorgebracht in de bibliotheek.’

De tijd ten volle benut Ze studeerde Nederlands, presenteerde het NOS Jeugdjournaal en EenVandaag en heeft nu een eigen productiebedrijf: Liesbeth Staats. Julie de Graaf

‘I

k hou van verhalen en van de mogelijkheden en onmogelijkheden van taal.

Bovendien wilde ik journalist worden. Een studie Nederlands was voor mij een logische keuze. Ik dacht dat ik voor een krant zou gaan schrijven en had nooit verwacht bij de televisie terecht te komen. Mijn liefde voor dat medium ontdekte ik pas toen ik tijdens mijn studie een tijdje in Parijs zat. Ik wilde daar graag Frans studeren, maar kwam alleen in aanmerking voor een beurs als ik ook een aantal vakken Nederlands zou volgen. Ik viel met mijn neus in de boter, want de Nederlandse Writer in Residence dat jaar was F.

20 Folia

Springer. Hij gaf college en ik genoot van zijn verhalen over zijn avonturen in het buitenland. Met maar een aantal uren college per week had ik genoeg tijd om in Parijs een snuffelstage in de journalistiek te lopen. In het telefoonboek vond ik het nummer van Saskia Dekkers, toen net correspondente bij het NOS Journaal. In ruil voor wat klusjes, zoals het opruimen van haar archief, mocht ik met Saskia meelopen en helpen monteren. Ik kwam erachter dat het bij televisie evengoed gaat om het vertellen van verhalen en zag veel meer parallellen met schrijvende journalistiek dan verschillen. Aan de universiteit had ik geleerd om op een analytische manier

Café: ‘Café Zeezicht tijdens de koffiepauzes en ’s avonds gingen we uit aan de overkant bij Ter Kuile.’

Afknapper: ‘De geur van de mensa zal ik nooit vergeten, die vond ik namelijk heel smerig. Wat er ook op het menu stond, het rook er altijd hetzelfde. Nog steeds als ik een soortgelijke weeïge geur ruik, moet ik er weer aan denken.’

foto Bob Bronshoff

te denken, maar in de praktijk leerde ik om ook in beeld te denken. Terug in Nederland heb ik een stage gelopen bij AT5 en nog voor mijn afstuderen kon ik daar aan de slag als verslaggever en presentator.

Ik heb zes jaar over mijn studie gedaan.

Dat was iets langer dan normaal en zeker in het begin van mijn studie had ik behoorlijk wat hertentamens. Ik moest wennen aan het studeren en heb moeten leren om de discipline op te brengen om in sommige weken al om negen uur ’s ochtends in de UB te zitten.

In die zes jaar heb ik op veel plekken in de stad gewoond. Een vriendinnetje vertelde me eens: “Ik zie je altijd door de stad fietsen met een enorme rugzak op je bagagedrager.” Dan was ik weer eens aan het verhuizen. Ik zat vaak in onderhuur, of onder-onderhuur en heb zelfs een paar weken met vier vriendinnen in één studio gewoond aan de Kinkerstraat. ’s Avonds sliepen we er, en overdag zetten we de matrassen rechtop tegen de muur zodat

er weer wat ruimte was. Dat was wel de uitzondering, meestal kon ik gewoon een paar maanden ergens terecht in een eigen kamer.

Ik heb altijd het idee gehad dat de UvA studenten aanmoedigt en stimuleert om veel initiatief te nemen tijdens hun studentenleven. Meer dan bijvoorbeeld de VU, waar wat vriendinnen van mij studeerden. Ik vond dat erg fijn en heb veel naast mijn studie gedaan: ik zong in het Crea oratorium koor, zat in de redactie van faculteitsbladen Babel en Poorter en schreef met een vriendinnetje op freelance basis voor Cosmopolitan.

Ook heb ik een jaar in de commissie van de Intreeweek gezeten en was ik lid van Particolarte, de Amsterdamse Studenten Kunst Vereniging. De mensen die ik daar leerde kennen zag ik al gauw meer buiten de vereniging om dan op de vaste borrelavond, maar ik ging wel altijd mee op de stedentrips en midweeks die werden georganiseerd. Ja, ik heb mijn studententijd ten volle benut.’ yyy

Fen is uit

het beste

eten

Aandoenlijk

Scary Pranks

Tot het uiterste

Low C’mon

Bas van Rooij (22) bachelorstudent sociale geografie

Lieve Herengracht 88

Al een week lag de nieuwe plaat van Low aandacht te vragen vanaf mijn bureau. Mensch! Beluistert mij! U moet over een paar dagen zinnige vragen over mij stellen!

Maar het was weer zo’n week die maar weinig meewerkt. Zo’n week waarin je laptop het begeeft, waarin de buurvrouw je satansgebroed noemt en waarin je moeder zegt dat je broek te strak zit. Het was, kortom, zo’n week die maar beter kon eindigen in een weekend weg, met vrienden naar Frankrijk. Dat deed-ie gelukkig ook, en naar Frankrijk was het vier uur rijden. Vier uur waarin de aandacht vragende plaat zeker nog vier keer beluisterd kon worden.

Website: ‘Juno.co.uk, een dj-site met veel charts en diverse muziekgenres. Ik check hem elke dag.’

Een tijdje terug had ik een ingeving. Vanwege jammerlijk geldgebrek dacht ik: als ik nou een heel grote pan pasta maak, dan kan ik daar vast en zeker een hele week van eten. In mijn hoofd berekende ik gretig hoeveel tientallen euro’s ik met dit lumineuze plan zou besparen, en zo geschiedde. Helaas liet de uitvoering nogal te wensen over. Door spontane ontmoetingen en andere onvoorzienigheden is die pan pasta inmiddels nauwelijks aangeroerd een eigen leven gaan leiden in mijn ijskast. Budgetteren, ik krijg het maar moeilijk onder de knie. En daarvoor stel ik restaurants als Lieve aan de Herengracht graag aansprakelijk.

Heel spontaan besloten goede vriendin C. en ik om daar afgelopen week te gaan eten. Lieve noemt zichzelf een Belgisch Restaurant, waar gasten zich kunnen onderdompelen in de gastronomie van onze zuiderburen.

Niet verkeerd. Op de website wordt duidelijk dat we bij de reservering moeten kiezen uit drie ‘sferen’. Wij gaan voor de ‘huiskamer’, die met 27 euro voor drie gangen de voordeligste is. Hebben we toch nog een beetje het gevoel dat we aan het beknibbelen zijn.

Mijn medereizigers bleken daar niet onverdeeld gelukkig mee. Na het wervelende openingsnummer ‘Try to Sleep’ (opbeurende beat, boterzachte melodie en belletjes) en het minstens zo overtuigende ‘You See Everything’ (krachtige samenzang en een subtiele xylofoon) leek Low op C’mon namelijk weg te glijden in een wat onsamenhangende poel van ‘dingen die we al wel eens eerder gehoord hebben’. De vocale arrangementen waren mooi (‘Especially Me’) en de teksten bloedeerlijk, maar desalniettemin liet Low mij nogal onbestemd achter en mijn medereizigers enigszins geïrriteerd. Gelukkig moest het weekend nog beginnen.

Compleet senang kwamen we dan ook terug van het Noord-Franse platteland. Vanuit deze senange staat had ik maar weinig zin om mijn initiële kritiek over frontman Alan Spurhawk heen te sproeien. Vooral ook omdat Spurhawk op het zonnige terras waar ik hem trof behoorlijk kwetsbaar leek. Zo met zijn sproetjes en met een huid die niet goed tegen de priemende lentezon bestand leek.

Zo in zijn zwarte pak en met handen die na iedere vraag een hopeloos ‘ik weet het ook allemaal niet’ gebaarden.

Op dat zonnige terras vertel ik hem dus ook maar niet wat ik van zijn plaat vind. Ik vraag hem daarentegen wel wat voor hem de betekenis is van dit – wat mij betreft nogal onevenwichtige – album. Zijn antwoord is even aandoenlijk als verklarend: het is het eerste album waarop hij de controle over zijn schrijfproces helemaal los heeft durven laten. yyy Fen Verstappen Het nieuwe album van Low heet C’mon (2011, Sub Pop Records) en komt uit op 12 april.

Op 23 mei speelt de band in Doornroosje in Nijmegen en op 24 mei in de St. Catharinakerk in Eindhoven.

Muziek: ‘Balearic, dat is paradijselijke sfeermuziek volgens mijn criterium: als het maar goed klinkt op het strand. Daarnaast is het een wat obscuur genre waarmee ik vrienden en kennissen kan verrassen. Luister naar Mental Remedy: “The Sun The Moon Our Souls”.’

Boek: ‘Finding Magic Mountain is een autobiografie van een moeder met een zoon met de zeldzame progressieve ziekte F.O.P., waarbij spieren in bot worden omgezet. De kaken gaan vaststaan, je versteent als het ware. Zij is vastberaden om hem te laten studeren op een goede universiteit. Ik ben soms een twijfelaar. Dan is het inspirerend om te zien hoe zo iemand de moed erin houdt.’

Film: ‘De documentaire Birma VJ, berichten uit een gesloten land, met door opstandelingen in het geheim gemaakte opnamen. Schokkende beelden die je niet had mogen zien, wat het gevoel geeft dat je een schat ontdekt.

Protesterende monniken, die daar bijna onschendbaar zijn, worden opgepakt. Een vrouw roept iets op straat en er duiken uit alle hoeken en gaten geheim agenten op.’

Humor: ‘Scary Pranks, dat zijn opnamen van mensen die aan het schrikken worden gemaakt. Op een filmpje heeft een man een Chuckyachtige pop op een driewieler gezet. Als zijn vriendin thuiskomt, trekt hij Chucky aan een vislijn vooruit. Ze rent hard gillend het huis uit. Intrigerend is de primaire reactie die je ziet, hoe je reageert vanuit angst.’

Hebbeding: ‘Een potje met bij elkaar gegooide restjes van parfums dat ik heb meegenomen op een reis naar Zuid-Amerika. Ik had gelezen dat ze daar ongewassen toeristen, backpackers meestal, op de bus weigeren, omdat ze stinken. Als ik het nu ruik, heb ik het intense gevoel van die reis.’

Afknapper: ‘De broek ónder de billen, die je nu ook op de universiteit ziet. Ik vind het niet kunnen. Het is saai als iedereen een blouse of jasje aan heeft, maar er is nog zoiets als je fatsoenlijk kleden. Je moet ook niet, wil je tijdens een presentatie serieus genomen worden, in een naveltruitje of kort rokje voor een zaal gaan staan.’

Stokje: ‘Ik geef het stokje aan docent sociale geografie Fenne Pinkster. Anders dan veel docenten is zij niet te soft in haar feedback en zegt zij gewoon dat een paper tenenkrommend slecht is gemaakt.’ yyy Hans van Vinkeveen

Bij binnenkomst krijgen we een plaatsje met een mooi uitzicht op de gracht. De muur is behangen met een barok dessin en ouderwetse theedoeken doen dienst als servet. Het is knus hier. We krijgen een amuse voorgeschoteld van pompoen en rozemarijn, en we bestellen een royaal gevulde karaf witte huiswijn.

Als voorgerecht kies ik een lauwwarme salade van tuinbonen, peren en pecorino. Mijn tafelgenoot neemt de mousse van gerookte makreel met pomodorigelei.

Het klinkt allemaal nogal ingewikkeld, maar het smaakt heerlijk. Ook op het hoofdgerecht is niet veel aan te merken. Ik ga voor de ribeye van de grill met kaviaar van aubergine. Hoewel het verband tussen ‘kaviaar’ en ‘aubergine’ me ontgaat, is de ribeye perfect mals. De coq au vin van mijn tafelgenoot is eveneens op onberispelijke wijze bereid. Is er dan geen enkel minpunt? Ja, toch wel.

Wil je Vlaamse frieten en een salade bij het hoofdgerecht, dan moet je extra betalen. Iets wat Lieve nogal sluw op de website vergeet te vermelden.

We sluiten af met een honingtaartje met roomijs van witte chocolade en een chocoladefondue, waar we beiden – naar goed Vlaams gebruik – een Kwakbiertje bij drinken. Misschien is het de drank, maar ook hier zijn we lyrisch over. Dat geldt minder voor de rekening van 83 euro die we als laatste gang voorgeschoteld krijgen. Ach, voor Lieve drijf ik mijn banksaldo graag tot het uiterste.

Ik maak wel weer een pan pasta, volgende week. yyy Gijs van der Sanden

Eten: Heerlijk Ambiance: Plezant Prijs: Betaalbaar, maar niet goedkoop

Folia 21

Vacature Bestuurder (m/v)

De ASVA studentenunie is op zoek naar bestuurders voor de periode van augustus 2011 t/m augustus 2012. Als bestuurder ben jij eindverantwoordelijke voor alles wat ASVA doet en vindt. Je stuurt medewerkers aan, zorgt voor een goede werksfeer en interne communicatie. Je luistert naar studenten en vertegenwoordigt hen in de pers, de gemeente of binnen de UvA en de HvA. Je neemt deel aan het maatschappelijke debat over onder meer onderwijs en studentenhuisvesting. Om de stem van de student te laten horen zet je projecten op. Dat kan een demonstratie of boycot zijn, maar ook een debat of congres. Je zet de hoofdlijnen uit en werkt samen met medewerkers, vrijwilligers en andere studentenorganisaties. Kortom, jij bent de belangenbehartiger van de Amsterdamse student. Binnen het bestuur bestaan de volgende functies: • voorzitter - onderhoudt externe contacten zoals pers en politici • vicevoorzitter - draagt zorg voor het personeelsbeleid • secretaris – beheert planningen en is nauwkeurig • penningmeester – beheert en controleert financiën • algemeen bestuurslid – werkt nauw samen met verenigingen Naast je functiespecifieke taken ben je verantwoordelijk voor een aantal portefeuilles die je in overleg verdeelt. Je stuurt bijvoorbeeld het secretariaat aan, de promotieafdeling of de redactie. Je onderhoudt contacten met verschillende partijen, zoals het bestuur van de UvA, de gemeente, politieke partijen, woningbouwcorporaties en projectontwikkelaars.

ASVA is een organisatie waarmee je concrete zaken voor je medestudenten bereikt. ASVA zet zich in voor meer studentenwoningen en betere kwaliteit van onderwijs.

Als bestuurder ben je iedere dag in touw: je maakt gemiddeld zo`n 60 uur per week. Hiervoor krijg je veel terug: je leert veel mensen kennen en bouwt dus een groot netwerk op. Het mag duidelijk zijn, je doet in dit jaar ongelofelijk veel ervaring op. Als UvA student kom je in aanmerking voor een bestuursbeurs mits je aan bepaalde voorwaarden voldoet.

Neem hiervoor contact op met de zoekcommissie. Ook voor andere vragen en een kennismakingsgesprek kun je daar terecht. Stuur een mailtje met je contactgegevens naar zoekco@asva.nl.

De deadline voor het insturen van je sollicitatiebrief is 17 april 23.59 uur.

Meer informatie over wat ASVA doet, wat je als bestuurder doet en de sollicitatieprocedure vind je op www.ASVA.nl/bestuur

De centrale belangenbehartiger van Amsterdamse studenten

De ASVA studentenunie is de belangenbehartiger van studenten van de Universiteit en de Hogeschool van Amsterdam. ASVA heeft onder andere een rechtsbureau waar studenten terecht kunnen met juridische problemen. ASVA bemiddelt in kamers, verkoopt elke week fietsen en heeft ook een eigen onderzoeksbureau dat onderzoek doet naar studentgerelateerde zaken. ASVA ondersteunt verenigingen, onder andere door cursussen aan te bieden en projecten te ondersteunen.

annonces

Annonces zijn advertenties zonder winstoogmerk, bestemd voor de particuliere aanbieder.

Annonces kunnen worden geplaatst in Folia en op de website www.folia.nl. Zie voor informatie over het aanbieden en de tarieven www.folia.nl – weekblad – Annonces.

CULTUUR

De Passie der Passies: De Matthäus Passion uitgevoerd door de KCOVAmsterdam i.s.m. het Promenade Orkest en prachtige solisten - zie ook onze website: www.kcovamsterdam. nl. Voor € 35 heeft u 3 uren de prachtige muziek van J.S. Bach in het Concertgebouw, van 19.30-23.00 uur. Gratis OV en koffie / wijn in de pauze.

Zondag naar de kerk? www.studentenekklesia.nl 11.00 uur - De Rode Hoed Keizersgracht 102 – Amsterdam Stel al je vragen over de Islam aan Mohammed Cheppih e.a.

Zondag 3 april, 14.00-15.30 uur. www.denieuweliefde.com

UvA-SCRIPTIEPRIJS

Afgestudeerd tussen 3 mei 2010 en 19 april 2011? Werd je scriptie met minimaal een 8,5 beloond? Ding mee naar de UvA-scriptieprijs!

De drie beste scripties worden beloond met geldprijzen van resp. € 3.000, € 2.000 en € 1.000. De jury beoordeelt de inzendingen op wetenschappelijke inhoud en originaliteit. Info: www.uva-alumni.nl/uva-scriptieprijs

SPORT

Beginnerscursus karate. 6 weken voor € 35, 3x per week ma., wo., za. Start 4 april 18.3020.00 uur, Palmstraat 13 (Jordaan). www. skca.org, info@skca.org, 020 618 2342.

USC SPORT

Sport-voor-NOP-week Het USC gooit haar deuren wagenwijd open!

Maandag 28 maart t/m vrijdag 1 april biedt het USC een week lang gratis sport in alle USC-vestigingen. Kom tennis-vrijspelen bij USC Tennis, of fitnessen in het centrum van Amsterdam in PCH Fitness. In sportcentrum Universum in het Science Park Amsterdam ben je welkom t/m zondag 3 april. Kom fitnessen of doe mee aan zumba, spinning, boksen, volleybal, pilates, badminton. etc.

Onze specialisten beantwoorden al je vragen.

Iedereen is welkom, leden en niet-leden.

NOP-actie: schrijf je je in tijdens de SVNweek, dan betaal je géén inschrijfgeld. Kijk op www.usc.uva.nl voor het complete NOPsportaanbod.

Cursusaanbod • Windsurfen Vanaf begin mei kun je via het USC ook windsurfen. Dit gebeurt op IJburg. I.s.m. het jonge, dynamische Surfcenter IJburg biedt het USC zowel windsurfcursussen als verhuur aan. Tijdens de windsurf basiscursus (totaal 10 uur) krijg je de basisbeginselen van het windsurfen onder de knie. In groepen van 5 tot 8 cursisten werk je van de start naar volledig alle koersen kunnen varen, overstag gaan en gijpen. Ook komt tussen door de basiskennis van het materiaal en het optuigen aan bod. Studentenprijs 10 lessen € 115.

• Hardlopen - UvA/HvA Dam tot Damloopteam Wil je meedoen in het megateam van UvA/ HvA met de Dam tot Damloop, schrijf je dan nu in. Via de homepage van www.usc.uva.nl kom je bij alle informatie.

- Running training Trek je schoenen uit de kast en kom in beweging. 29 maart starten er vanaf sportcentrum Universum en in het Olympisch Stadion looptrainingen bij het USC. In 8 weken krijg je effectieve looptraining. Voor beginners en gevorderden. Verschillende opties.

Zie ook: www.usc.uva.nl

VERDIENEN

Oppas gezocht voor een aantal dagen in april/mei en later af en toe een avond of dagdeel. Voor baby van drie maanden.

Ervaring met baby’s vereist. We wonen in de Watergraafsmeer. Vergoeding: € 7 per uur. 06 2263 0698.

VRIJWILLIGERSWERK, STAGES, e.d.

Studeren met een Doel?!?! Word actief bij Stichting Niños de Guatemala! Wij zoeken per direct een penningmeester (3 uur /week).

Heb je ervaring of affiniteit met boekhouding en financiële verslaglegging? Wij bieden je de kans om vanuit Nederland écht bij te dragen aan een betere wereld èn financiële ervaring op te doen. Check www.schoolbouwen.nl of mail judith@ninosdeguatemala.org Risicojongere coachen?! Ben jij positief ingesteld en vind je het leuk en uitdagend om een bijdrage te leveren aan het toekomstperspectief van een A’damse jongere? Het gemeenteproject Goal zoekt mentoren. www. goal.amsterdam.nl; 020 463 5050. (NB - Niet mogelijk als stage.)

Uniek vrijwilligerswerk in het buitenland, 2-4 weken, lage kosten. Meer info? www.ibonederland.org Ben jij een ambitieuze, maatschappelijk betrokken student met een creatieve geest? Wil jij naast je studie graag anderen helpen door middel van leuke acties en projecten? De Studentendesk Amsterdam Rode Kruis zoekt nieuwe bestuursleden en vrijwilligers! Meld je nu aan en groei door anderen te helpen! studentendeskamsterdam@redcross.nl Straatkinderenweekend, 15-17 april 2011.

Informatieweekend voor jongeren die vrijwilligerswerk willen doen met straatkinderen in ontwikkelingslanden. Info: 020 679 2095, www.commissiesamen.nl, info@commissiesamen.nl Ideële projecten voor reislustige vrijwilligers.

Werk 2 of 3 weken in een int. groep aan een lokaal doel. www.stichtingvia.nl

WONEN

Iets te verhuizen? Dáár heb ik voor gestudeerd! Alle maten bussen en verhuismannen, vanaf € 45. Wij takelen (touw en blok); tevens interlokaal. Bel Taco: 06 4486 4390; www. vrachttaxi.nl

DIVERSEN

De Spermabank van het AMC is op zoek naar spermadonoren. Onkosten worden vergoed. Nadere informatie tel. 566 3090, spermabank@amc.uva.nl of www.sperma­ donoren.nl

het cultureel studentencentrum van UvA & HvA

quiz

Studentquiz: voorronde Amsterdam

Op 20 april is de Amsterdamse voorronde van de Studentquiz. Teams van 3 a 4 studenten kunnen zich aanmelden tot 10 april via creations@crea.uva.nl. Zie voor meer info de agenda van CREA.

lezing

WO 30/3 20.00 uur

Het klassieke Rome (2) - Cicero en de bloei van de retorica De retorica waaide over van Griekenland naar Rome maar kon zich aanvankelijk niet verheugen in de gunst van de conservatieve elite. Maar ondanks beperkende maatregelen groeide de populariteit van de retorica, en in de advocaat en politicus Cicero vond zij haar hoogtepunt: Cicero stond bekend als de grootste redenaar van zijn tijd. studenten gratis, e 5,- alle anderen

lezing

DO 31/3 20.00 uur

P>LUX - Masterclass regie

Documentairecollege Poldox organiseert een masterclass in regie. Gastdocent is Walter Stokman, die als regisseur meewerkte aan succesvolle programma’s als Sportpaleis De Jong, Lola da Musica, Waskracht en In Europa.

Ook regisseerde hij verschillende documentaires, waaronder Scena di Crimine, die afgelopen jaar werd vertoond op het IDFA. toegang gratis

COmeDy

VR1/4, zA 2/4 20.30 uur

Easy Laughs - Improv Comedy

‘The Friday Show’ at 20:30 and an ‘Unplugged’ at 22:30, with different formats and guest players. English spoken. e 10,- (20:30) / e 5,- (22:30) / both e 12,-

DOCumentAiRe DO 5/4 20.00 uur

Blood in the mobile

In het gehucht Walikale en de ontoegankelijke Bisie-mijn wordt onder gevaarlijke omstandigheden kassiteriet (tinsteen) voor onze mobiele telefoons gewonnen, veelal door minderjarige mijnwerkers. Hoe komt het dat de grondstoffenrijkdom in Afrika juist tot armoede leidt? studenten gratis, e 5,- alle anderen

lezing

Di 5/4 20.15 uur

Schleiermacher: een theoloog onder de filosofen

Voor Friedrich Schleiermacher was ‘religie’ een radicale kritiek op de absolutistische tendens van de (toenmalige) filosofie (zowel de theoretische als de praktische). Deze kritiek had een politieke strekking: het zichzelf verabsoluterende revolutionaire subject tot de orde van de menselijke maat te roepen. Tegenover het denken in termen van een voorhoede die de waarheid in pacht heeft (de meester-denker, zo Fichte, of de staat als de belichaming van het algemeen belang, zo Hegel) stelt Schleiermacher de ‘gemeente’ of ‘commune’, waarin de tegenstelling van heer en knecht overwonnen is. studenten gratis, e 5,- alle anderen

lezingenladder De Balie

DO 31/03, 20.00 uur Situatie Israël & Palestina: perspectieven vanuit heilige boeken Eerste deel lezingenreeks Aan wie is het land beloofd?, over jodendom, christendom en islam.

DO 31/03, 20.30 uur Domino Kosovo Wat heeft de toekomst in petto voor nieuwe staten als Kosovo? Experts over de implicaties van onafhankelijkheid.

Di 05/04, 20.00 uur SLAA| In gesprek met Sandro Veronesi Auteur van Kalme chaos spreekt over zijn nieuwe roman XY, en de rol van politiek en media in Italië.

Pakhuis de Zwijger DI 05/04, 20.00 uur What’s Up? #37 Talkshow over creativiteit en innovatie. Met deze keer o.a. illustrator Stefan Glerum en ontwerper Pepe Heykoop.

Rode Hoed

WO 30/03, 20.00 uur DAM-lezing: The Arab Awakening Oorlogscorrespondent Aernout van Lynden, o.a. ex-correspondent Beirut, over de opstanden in de Arabische wereld.

VR 01/04, 20.00 uur Eerste Rudy Kousbroeklezing door K. Schippers Lezing om het gedachtegoed van de vorig jaar overleden schrijver Rudy Kousbroek in ere te houden.

Stadsarchief Amsterdam ZO 03/04, 15.00 uur Amsterdam in de film Met Gerard Nijssen en Erik Willems, film- en documentairemakers, o.a. bekend van Andere Tijden.

Trouw

WO 30/03, 20.00 uur Failed Architecture MIT-professor Anthonty Tung over Preserving the world’s greatest cities. Over behoud en de waarde van architectuur.

U organiseert een lezing of debat en wilt daarmee graag op deze pagina staan? Stuur tijdig een mailtje naar folialezing@gmail.com onder vermelding van ‘Aanmelding lezingenladder’. Voor adressen zie www.folia.nl/lezingenladder.

Meer informatie over de CREA agenda: www.crea.uva.nl

Folia 23

De student

Dijkgraaf & Fresco

Van der Meulen & Curvers

Vragen bij het aanrecht

Appels met koeien

De hoogleraar

Vaak wordt mij gevraagd wat een mens thuis kan doen aan de duurzaamheid van de wereld. Immers, duurzaamheid vereist dat iedereen meewerkt, niet alleen de overheid en het bedrijfsleven, maar ook de consument. Om een simpele analogie te gebruiken: de bakker bakt het brood, de overheid bepaalt wat daar wel of niet in mag of moet zitten en de consument eet het. In die trits zitten alle duurzaamheidsvragen al verborgen: waar komt het graan voor het brood vandaan, hoeveel energie is er nodig voor de oven en transport? Moet de overheid daar eisen aan stellen? De consumenten zijn daarbij een belangrijke schakel: vriezen ze brood in, gooien ze het weg, roosteren ze het? Idem voor thee: hoe vaak zetten we verse thee en gooien we oude thee weg? Spoelen we onnodig kopjes en bordjes om in plaats van ze direct af te wassen of, beter nog, in de afwasmachine te zetten? Wie doet er niet expres wat extra afwasmiddel in het

sop in de hoop dat alles schoner wordt?

Hoe ver knijpen we onze tubes uit?

Enzovoort.

Het is duidelijk dat je dit niet tot het absurde kunt doorvoeren, anders ben je voortdurend bezig met het rekenen aan een LCA (life cycle analysis) voor ieder product en iedere handeling. En niet alles kan rationeel zijn: poezen en honden zijn per definitie onduurzame energievreters waarvoor dure eiwitten nodig zijn en de verwarming opgestookt moet worden.

Het grootste dilemma ligt trouwens bij het aanrechtdoekje, die vreselijke bron van bacteriën, veel erger dan alles wat je koopt. Dat doekje moet vaak gedesinfecteerd worden (dus in de was of magnetron), of een wegwerpdoekje zijn – allemaal beslissingen die effect hebben op de duurzaamheid. Maar wie zijn aanrechtdoekje verwaarloost, loopt het risico op ziektes met nog meer kosten dan alleen de duurzaamheid. yyy Louise O. Fresco

Wat zouden ze bij de Radboud Universiteit (RU) van alumnus Lilian Helder vinden? Dit PVV-Kamerlid liet vorige week in een debat over taakstraffen zien niet bijster veel in Nijmegen te hebben opgestoken. Over wetenschappelijke onderzoeken, die uitwijzen dat taakstraffen beter recidive voorkomen dan vrijheidsstraffen, zei ze: ‘Ik vind dat die onderzoeken appels met peren vergelijken; niet appels met koeien, zo ver wil ik niet gaan, maar wel appels met peren. Niet iedere persoon is immers hetzelfde. Iemand die een taakstraf opgelegd heeft gekregen en recidiveert, is iemand anders dan iemand die een vrijheidsstraf opgelegd heeft gekregen en recidiveert; diegene heeft een vrijheidsstraf ondergaan en geen taakstraf.

Ik vind dat je die niet met elkaar kunt vergelijken.’ SP-Kamerlid Sharon Gesthuizen reageerde onthutst: ‘Gelooft de PVV-fractie dan überhaupt niet in enige vorm van statistisch onderzoek? We doen

namelijk statistisch onderzoek op allerlei terreinen, in de gezondheidszorg, in de handel, eigenlijk overal.’ Daar moest ze bij Helder niet mee aankomen: ‘Dat vind ik nu echt appels met koeien vergelijken en er iets met de haren bij trekken. Daar geef ik geen antwoord op, mevrouw Gesthuizen. Ik zeg dat, en nu ga ik toch antwoord geven, persoon A niet met persoon B te vergelijken is. Dat is toch iets heel anders dan de meetbare resultaten van het succes van een medische... Weet ik wat u er allemaal bij wilt halen? Persoon A heeft een vrijheidsstraf ondergaan en persoon B een taakstraf. Ik kan persoon A dus niet met persoon B vergelijken.’

Studentenvakbond LSVb bestempelde onlangs het niveau van studievoorlichting in Nederland als ‘zwaar onder de maat’. Op de RU krijg je aan de rechtenfaculteit, volgens de RU zelf, ‘een grondige theoretische opleiding’. Gelukkig kun je A en B niet met elkaar vergelijken. yyy Harmen van der Meulen

André Nollkaemper hoogleraar internationaal publieksrecht

Jean Tillie hoogleraar electorale politiek Chunglin Kwa universitair docent wetenschapsdynamica

overigens Het legaliseren van online pokeren is een goed idee, want dat geeft ruimte voor controle op een schimmige wereld.

Jean Tillie: ‘Mee eens. Ik kan geen enkel argument bedenken om het niet te legaliseren. De mensen die willen pokeren doen het toch wel, legaal of niet, en de mensen die er geld mee cashen doen dat ook, legaal of niet. Het tweede deel van de stelling, dat het vooral over de controle gaat, vind ik minder belangrijk. Ik ben gewoon voor legalisering. Punt. Ik poker zelf ook eens in de twee weken online via fulltiltpoker.com. Soms win ik, soms verlies ik. Netto verlies ik een beetje, maar ik doe ’t nu eenmaal en dat blijf ik doen als het legaal wordt. Mijn visie is dat je verslavingsgevoelig bent of niet en als je het wel bent, dan zorg je er toch wel voor dat die behoefte wordt bevredigd. Daarom kun je het maar beter legaliseren, dan verdient de staat er tenminste nog wat geld aan. De discussie is vergelijkbaar met de discussie over de legalisering van softdrugs: 24 Folia

hypocriet. Niet mogen blowen, maar je wel kapot mogen zuipen. Met poker is dat precies hetzelfde: niet mogen pokeren, maar wel het Holland Casino.’

Chunglin Kwa: Deze stelling vervult me met enig wantrouwen, want eerst wil ik zien hoe je een sector die je nu niet kunt controleren wel kunt controleren als het legaal is. Ik kan de gedachte dat de overheid haar burgers niet eindeloos tegen zichzelf moet beschermen wel volgen, al geldt dat niet voor minderjarigen. Dat is wel degelijk een taak van de overheid en wat er dan ook wordt beslist: een controlemechanisme om minderjarigen tegen zichzelf te beschermen door ervoor te zorgen dat ze niet gaan pokeren is wenselijk. Daarnaast kan legaliseren het voordeel hebben dat burgers worden gewapend tegen malafide aanbieders en grootverdieners, dat is een principe

dat ik ook ondersteun. Dat brengt mijn oordeel feitelijk op een ja, mits. Online pokeren kan best gelegaliseerd worden, mits aan de randvoorwaarden wordt voldaan die ik zojuist heb genoemd: bescherming voor minderjarigen en het wapenen van burgers.

Ik neem zo de positie in tussen het geheven vingertje en de vrije marktwerking, omdat ik vind dat de overheid haar zorgtaak niet zonder meer aan de wilgen mag hangen.’

André Nollkaemper: ‘Een goed plan.

Mensen moeten soms tegen zichzelf in bescherming worden genomen, zeker bij zoiets verslavends als poker, maar het gaat te ver om het volledig te verbieden: dat perkt de vrijheid te veel in. Een verbod heeft ook alleen maar zin als het handhaafbaar is, en aangezien dat niet het geval is, is gereguleerd toestaan beter. Wat mij betreft moet online pokeren dus mogen, al moe-

ten er wel goede afspraken met de aanbieders worden gemaakt. Zo moeten zij minderjarigen buiten de deur houden en via controles zorgen dat mensen die over de schreef gaan niet meer kunnen spelen.

Dat kan prima als voorwaarde aan een vergunning worden gesteld. De illegaliteit kun je nooit helemaal tegenhouden, maar de grootste bulk mensen zal gaan pokeren via rechtmatige aanbieders: een gevolg van een maatregel die zowel controle als marktwerking in de hand werkt. De kleine groep die dat niet doet, is en blijft aan de wolven overgeleverd, maar de overheid kan nu eenmaal niet alles controleren.

Legaliseren zal de schimmige wereld dus niet wegnemen, maar zeker verkleinen.’ yyy Floor Boon

In deze rubriek reflecteren wetenschappers op een actuele stelling.