Folia Magazine #22 by Folia

FoliaMagazine weekblad voor HvA en UvA

nr. 22 06/03/2013

Op kamers in Khabarovsk ‘Iedereen wil hier weg’

(advertentie)

TENTOONSTELLING / EXHIBITION 24 februari tot en met 24 maart 2013

EDMOND RINNOOY KAN

schilderijen / paintings Het is met veel plezier dat ik deze tentoonstelling bij u aankondig. Mijn eerste Kennismaking met het werk van Edmond Rinnooy Kan was een speciaal moment. Ik kan niet precies benoemen wat het was, maar dat ik het wilde exposeren stond meteen vast. De avonturen van Gou-gou, alom aanwezig in zijn werk, hadden op mij een bijzondere uitwerking.

Galerie Lughien sinds 1977 Reestraat 17 1016 DM Amsterdam telefoon / fax: +31(0)20 625 3193 e-mail: lughien@noknok.nl openingstijden woensdag tot en met zaterdag van 12.00 tot 18.00 uur bezoek onze website www.galerielughien.com

Luchien C. Kraal

inhoud #22

redactioneel Jet

Kouder dan Siberië 6

Als rector van de HvA was Jet Bussemaker een populaire verschijning. En ook al is ze al meer dan een halfjaar weg, haar naam wordt nog steeds met weemoed gememoreerd. Natuurlijk was er ook kritiek, want een zachte heelmeester is ze niet. Als minister van onderwijs maakt ze zich daarom een stuk minder geliefd. Het is immers Bussemakers voorstel om een sociaal leenstelsel in te voeren. Daarom kan het op haar conto worden geschreven als door het leenstelsel veel minder scholieren gaan studeren en dan vooral mensen uit de lagere sociaaleconomische klassen. Maar het kan altijd erger. In Khabarovsk bijvoorbeeld, in het bitterkoude Russische ‘Verre Oosten’, krijg je als student alleen een beurs als je hoge cijfers haalde op de middelbare school. UvA-student Russisch Hester den Boer trok de afgelopen twee maanden alleen door Rusland en tekende op hoe het studentenleven in een slecht geoutilleerde Oostblokflat eruitziet. Lees het verhaal vanaf pagina 6.

Studenten in Rusland zijn vrieskou gewend. Maar op hun kamers is het tropisch heet.

Spreken is goud 12

Een speech moeten geven is voor velen een angst. Toastmasters helpt je er vanaf.

Eén jaar De Graaf 22

Thom de Graaf is een jaar voorzitter van de HBO-raad. Hoe staat het hbo ervoor?

‘Erasmus orgasmus’ 26

De Erasmusbeurs: een nuttige bijdrage of weggegooid geld?

Jim Jansen, hoofdredacteur Folia Magazine, jim@folia.nl, @jimfjansen

en verder de week/het moment/navraag 4-5 passie 11 op de tong 15 opinie 16-18 Robbert Dijkgraaf 17 Hadjar Benmiloud 18 promoties 19 objectief 20-21 drift 25 overigens 29 Folia maakt kennis 30-31 Folia tipt 32-33 lezingenladder 33 prikbord 34-35 wasdom 36-37 stage 37 toehoorders 38 de lezer/deining 39

(twitter)

FoliaMagazine

de week Jasper stelt vragen en Sjors woont gratis.

et is hoog tijd om Jasper van Dijk eens in het zonnetje zetten. Deze SP-woordvoerder onderwijs is nooit te beroerd om minister Jet met een Kamervraag te bestoken. Of er nu een tentamen in de soep loopt aan de HvA, of de VU en de UvA prijzige plannen smeden om een gezamenlijke bètafaculteit uit de grond te stampen: je kan er vergif op innemen dat het glanzende kale knikkertje van Van Dijk achter de interruptiemicrofoon verschijnt. En dat is maar goed ook. Want wie vraagt de minister anders hoe ze zal voorkomen dat middelen voor onderwijs en onderzoek worden gebruikt voor een prestigieus bouwproject? Want die kosten kunnen om allerlei redenen fiks uit de pan rijzen. Op het Science Park – waar driftig wordt gebouwd – dreigden bijvoorbeeld materialen te worden gestolen. Godzijdank heeft het doortastende bouwbeveiligingsbedrijf rap een passende oplossing gevonden. Men laat iemand in een bouwkeet op het terrein wonen, wat een afschrikkend effect zal hebben op potentieel dievenvolk. De bewoner hoeft slechts eenmalig honderd euro te betalen. Een buitenkansje dus. Tenminste als je weinig waarde hecht aan een sociaal leven. Want er zit een addertje onder het gras: je moet in het weekend én na 18.00 altijd thuis zijn. Heel veel meer dan honderd euro kunnen afgestudeerden in deze erbarmelijke tijden ook niet betalen voor een onderkomen. De jeugdwerkloosheid is inmiddels opgelopen tot 15 procent, beraamde het CBS. Daar ben je mooi klaar mee als afgestudeerd academicus: cum laude cijferlijst, bestuursjaar gedaan, ook nog een schooltje in Ghana gebouwd, en dan mag je blij zijn als je onder een wankel flexcontract de dataentry mag doen van een malafide verzekeringsbedrijfje. En

FoliaMagazine

En dit is hem geworden: de gelukkige bewoner van de bouwkeet. Sjors is 38 jaar en woonde voorheen bij zijn moeder. Hij is erg blij met zijn nieuwe onderkomen. Alleen dat-ie vanaf nu zijn eigen maaltje moet bereiden, daar ziet hij wel wat tegenop, vertrouwde hij een cameraploeg van PowNews toe.

dat terwijl het onderwijsbeleid erop is gericht studenten zo snel mogelijk de arbeidsmarkt op te laten stromen. Onacceptabel, vindt de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb). De bond kwam met een aantal plannen waaronder een nationaal omscholingsfonds en het aanbieden van een tweede studie tegen normaal tarief. En als je dan een baan hebt, dan kun je ’m maar beter zien te houden. Dat is de Belgische gastdocent die lesgaf aan de Universiteit van Wageningen jammer genoeg niet gelukt. Hij kon deze week meteen zijn spullen pakken toen een snapshot van een student uitlekte waarop duidelijk te zien was dat de docent behoorlijk obscene sites aan het be-

kijken was in de collegezaal. De beamer – die nog gewoon aanstond – verraadde hem. Pornokijkende wetenschappers. Zeg, Jasper van Dijk, wordt het niet eens tijd hier wat Kamervragen over te stellen? yyy Eva Rooijers en Gijs van der Sanden

27 februari 2013

tweet van de week Talitha Dehaene @talithadehaene You know a class is known as beyond boring when the amount of laptops in the room expands exceptionally every week. #uva https://twitter.com/talithadehaene/status/

Het was dringen geblazen in café de Oerknal. In sporthal het Universum op het Science Park vonden vorige week de opnames voor een aflevering van College Tour plaats. De opnames trokken een overwegend mannelijk publiek. Niet verwonderlijk, want Twan Huys interviewde voetbaltrainer en, voor sommigen, jeugdheld Guus Hiddink. Een van de weinige vrouwelijke voetbalfans die de opnames bijwoonde, Myrna de Win, had slechts één prangende vraag: ‘Waarom zijn mannelijke voetballers zulke mietjes?’ yyy tekst Vera Lentjes / foto Roy Borghouts

navraag Michiel Stapper De Asva organiseert de komende maanden een serie brainstormsessies rond de viering van het 750-jarig bestaan van Amsterdam in 2025. Overkoepelend thema: hoe moet ‘studentenstad Amsterdam’ er in dat jaar uitzien? Asva-voorzitter Michiel Stapper licht toe.

Waarom deze denktank? ‘Ik denk dat studenten vaak heel goede ideeën hebben. Daarom willen we ze nu aan het woord laten over hoe zij vinden dat Amsterdam eruit moet zien. Onlangs zei Louise Gunning nog dat er te weinig gebruikgemaakt wordt van studenten. Buiten de UvA en HvA is het voor hen nog moeilijker om gehoord te worden, terwijl ik denk dat veel mensen hun ideeën wel graag willen horen.’ Wat is een typisch studentenidee? ‘Ik hoop op out of the box ideeën. Zo heb ik bijvoorbeeld studenten gehoord die pleiten

voor regelvrije zones in Amsterdam. Vrijplaatsen waar geëxperimenteerd kan worden met woningbouw en winkels.’

Hoe vind je zelf dat de studentenstad Amsterdam er in 2025 uit moet zien? ‘Ik denk dat Amsterdam echt een kennisstad moet worden en dat jonge ondernemers makkelijker hun eigen bedrijf moeten kunnen starten. Er moeten plekken zijn waar mensen kunnen samenwerken en het is van belang dat veel bevolkingsgroepen door elkaar heen gaan wonen, door bijvoorbeeld studenten en ouderen

te mixen. Meer studenten zouden voor het docentschap moeten kiezen, voor bijvoorbeeld middelbaar onderwijs. Zo kan kennis doorgegeven worden aan andere lagen van de bevolking.’

Gaat de stad iets met deze ideeën doen? ‘Burgemeester Van der Laan heeft toegezegd te zullen reageren en we hopen dat hij de interessante ideeën ook daadwerkelijk gaat uitvoeren. Daar gaan we als Asva ook achteraan zitten. Ook hopen we dat de ideeën terug zullen komen bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2014.’ yyy Robrecht de Vocht

FoliaMagazine

Welkom in het Verre Oosten Student Russisch Hester den Boer ging op bezoek bij haar lotgenoten in Rusland. Daar slapen studenten met twee of meer op een kamer waarin het dertig graden is, terwijl het buiten min dertig is. Maar er zijn ook voordelen: ‘Iedereen heeft weleens een tentamencijfer gekocht.’ tekst en foto’s Hester den Boer

n Khabarovsk ga ik op bezoek bij studenten die leven in een obshjezjitije, oftewel een studentenwoning. In Rusland krijgen studenten woonruimte aangeboden via de universiteit. Vaak in oude sovjetflats, met twee tot vier personen per kamer. Zo ook Masja (23) en Zina (22). Ik heb met hen afgesproken op het centraal gelegen Leninplein, en samen lopen we over de met een dikke laag ijs bedekte straten richting hun huis. Op straat zie je voornamelijk bontmutsen en bontjassen. Ondanks al mijn principes draag ook ik een bontmuts, die ik heb gekregen van een vrouw die maar weinig vertrouwen had in mijn uit Nederland afkomstige muts. Maar met deze temperaturen is bont inderdaad het enige dat echt warm houdt. Een voor mij tot voor kort onbekend probleem is dat mijn ogen tranen als het koud is. Normaal gesproken een klein ongemak, maar met min dertig veranderen de tranen onmiddellijk in ijsklompjes en moet ik oppassen dat mijn ogen niet dichtvriezen. Onderweg vertellen Masja en Zina dat ze Engels studeren. Net als veel studenten hopen ze na hun studie een baan te kunnen vinden in het

FoliaMagazine

buitenland of in het westen van Rusland. Masja: ‘Iedereen wil hier weg. Het leven in het Verre Oosten is duur. De maandelijkse huur van een eenkamerappartement bedraagt tussen de 400 en 600 euro, maar een gemiddeld starterssalaris is 400 euro per maand. Hier komt nog bij dat

‘Iedereen wil hier weg’ de sociale voorzieningen hier slecht zijn en de winters lang duren en extreem koud zijn.’ GrATis sTuDeren De hoge huurprijs is de voornaamste reden dat Masja en Zina ervoor gekozen hebben in een obshjezjitije te gaan wonen. Hier betalen ze slechts 100 roebel per maand, omgerekend tweeënhalve euro. Het bedrag waarvoor je in de rest van Khabarovsk net een kopje koffie kunt kopen. Ook kunnen zij allebei gratis studeren. Zina: ‘In Rusland heb je twee soorten studenten: zij voor wie de studie en woonruimte betaald worden door de universiteit, en zij die

dit zelf moeten betalen. Het is afhankelijk van de hoogte van de score van de eindtoets op de middelbare school. Als deze hoog genoeg is beland je in de eerste groep en krijg je ook nog een maandelijkse toelage van minimaal 50 euro. Als je score niet zo hoog is ontvang je niets en betaal je 1500 euro per jaar collegegeld en 75 per maand aan huur voor de obshjezjitije.’ Het is veel geld voor een land waar bijvoorbeeld een dokter gemiddeld 300 euro per maand verdient. Bij Masja en Zina in de klas studeert ongeveer een derde van de studenten gratis. Na een korte wandeling, maar lang genoeg om

Masja voor de obshezjitije

ijspegels in mijn sjaal te laten vormen, komen we aan bij de studentenflat. Het is precies zoals je een sovjetflat voorstelt: grijs, oud en vervallen. De entree bestaat uit een kale hal, in een ver verleden lichtgroen geverfd. Nu kleuren de muren bruin met hier en daar een stukje afgebladderde verf. Achter in de hal staat een klein met glas afgeschermd hokje, waarin een stevige, nors kijkende vrouw toezicht houdt op wie er allemaal het pand binnenkomt. Ze kijkt argwanend mijn kant op. Maar voordat ze mij de toegang heeft kunnen ontzeggen hebben Masja en Zina mij al kundig langs haar heen gemanoeuvreerd.

Geen WArm WATer De kamer van Masja en Zina bevindt zich op de zevende etage. Er is een lift, maar die werkt

‘Je mag je kamergenoot niet zelf uitzoeken’ al jaren niet meer. Dus gaan we met de trap. Elke etage bestaat uit een lange gang met aan beide kanten deuren die naar de slaapkamers leiden. Masja en Zina hebben geluk, zij slapen maar met twee personen op een kamer. In

andere gebouwen delen studenten een kamer met vier personen. Ook hebben Masja en Zina het voordeel dat ze vrienden zijn. ‘Je mag je kamergenoot niet zelf uitzoeken, dus het is altijd afwachten met wie je op een kamer belandt. Je kunt je voorstellen wat voor ruzies daaruit kunnen ontstaan,’ vertelt Masja. Het is een kleine kamer van ongeveer 13 vierkante meter. Aan de ene kant staat een stapelbed en aan de andere kant een grote oude bank met bruin bloemetjesmotief. Boven de bank hangen plankjes vol met boeken en prullaria. Bij de ingang is nog net genoeg ruimte voor een klein

FoliaMagazine

tafeltje om thee aan te drinken. Binnen is het minstens dertig graden. De verwarming wordt centraal geregeld. Vreemd genoeg moet ik in Rusland meer wennen aan de hitte in de huizen dan aan de kou op straat. Masja en Zina vinden het geen probleem. Ze zijn al lang blij dat de verwarming het doet, in tegenstelling tot het warme water dat om de zoveel tijd wordt afgesloten. Zina: ‘De kwaliteit van de waterleiding is zo slecht dat deze om de drie maanden moet worden afgesloten voor onderhoud. Soms hebben we dan wel een maand achter elkaar geen warm water.’ Verderop in de gang bevinden zich de gezamenlijke keuken, een tafeltennistafel, één douche voor de gehele afdeling en een ruimte om huiswerk te maken. Deze week is het examenperiode en ook Roman (21) is druk aan het studeren. Hij studeert installatietechniek om later in de olie- en gasindustrie te kunnen werken. Hij is

‘Sommige leraren zijn om te kopen’ hardwerkend, ambitieus en heeft zijn middelbare school met een excellente score afgerond. Hij is daarom een van de gelukkigen die een studiebeurs ontvangt. De hoogte van de maandelijkse toelage is afhankelijk van de cijfers die je haalt voor je examens op de universiteit. Het puntensysteem gaat van 1 tot 5. Als je gemiddelde een 3 is ontvang je 50 euro per maand. Maar als je, zoals Roman, voor al je vakken een 4 of een 5 haalt krijg je 150 euro. Het is een goede motivatie om hard te studeren, want lager scoren heeft de consequentie dat in het volgende semester direct je studiebeurs wordt gekort. Maar stel dat je af een toe even geen zin hebt om te studeren, dan is er altijd nog een andere uitweg: het omkopen van de docent. ‘Iedereen heeft weleens een tentamencijfer gekocht,’ vertelt Roman. ‘De prijzen liggen rond de 50 euro per tentamen. Sommige leraren zijn om te kopen, bij anderen is het lastig. De studenten weten precies bij welke docenten ze terechtkunnen. Het is informatie die door de ouderejaars wordt doorgegeven aan de jongere generatie.

FoliaMagazine

Bij ons op de universiteit is bijvoorbeeld een docente waarvan iedereen weet dat je bij haar gemakkelijk je cijfer kunt kopen. Veel studenten doen dat dan ook. We maken altijd grappen over haar. Elke week heeft ze nieuwe, dure kleren en ze rijdt een auto die iemand met een gemiddeld salaris nooit zou kunnen betalen. Het is geen geheim hoe ze aan haar geld komt. Zo openlijk gebeurt het.’ VerbODen Te DrinKen Ook Katja (23) woont in een obshezjitije, maar

dan een paar straten verderop. Ze studeert aan een andere universiteit. Die is verbonden aan de Russische Spoorwegen en vanuit haar kamer kijk je uit op een oude treinlocomotief die wordt gebruikt voor studenten om te leren hoe een trein werkt. Katja studeert rechten en economie. Haar score op de middelbare school was niet hoog genoeg om in aanmerking te komen voor een beurs, maar ze heeft dit opgelost door deel te nemen in het voetbalteam van de universiteit. Daarmee heeft ook zij recht op dezelfde voordelen. Ze deelt haar kamer met twee andere meisjes.

Van links naar rechts en van boven naar onder: Masja en Zina op hun kamer (zittend bij elkaar), de keuken, de sleuteldame van de obshezjitije waar Katja woont, Katja en haar huisgenote Christina (liggend op bed), de studeerruimte in de obshezjitije, Katja.

Het is er een gezellige troep. De vloer is bedekt met kleren, make-up en boeken. Katja ontvangt geen geld van haar ouders en moet daarom naast haar studie een paar dagen per week werken. Nu werkt ze op een accountantskantoor, maar tot een paar maanden geleden was ze serveerster in een restaurant. Meestal was ze pas om drie uur ’s nachts klaar. Lastig als je weer vroeg moet opstaan voor je colleges, maar helemaal als je in een obshezjitije woont. De regels zijn streng. Na elf uur ’s avonds is de deur gesloten en mag niemand het gebouw in of uit. Daarom moest Katja na haar

werk nog tot zes uur ’s ochtends wachten in de nachtwinkel om de hoek voordat ze haar kamer in mocht. Om half acht werd ze alweer gewekt door de centrale wekker die elke ochtend door het hele gebouw galmt. Elke verdieping heeft een opzichter die erop toeziet dat de regels worden nageleefd. Als ik bij Katja op bezoek ben is het toilet afgesloten. Er hangt een briefje op de deur met de tekst ‘genoeg gerookt’. Katja vertelt dat roken en drinken verboden is, maar dat er op de wc soms stiekem gerookt wordt. Als de opzichter hierachter komt

sluit ze als straf de wc-deur af, zodat de hele afdeling een aantal uur niet naar het toilet kan. Als je wordt betrapt op roken of drinken op je kamer riskeer je dat je van de obshezjitije wordt verwijderd. Dit gebeurt regelmatig volgens Katja. ‘Maar,’ zo vertelt ze, ‘iedereen weet dat de directeur van de campus een groot liefhebber is van whisky. Het kost wat geld om een goede fles te bemachtigen, maar als je er één cadeau doet aan de directeur valt er meestal wel wat te regelen.’ En zo bestaat er in Rusland voor ieder ongemak een gepaste oplossing. yyy

FoliaMagazine

AANKONDIGING

CONGRES OVER STUDENTENHUISVESTING

‘WONEN

IN DE IDEALE STUDENTENSTAD’

Is Amsterdam de ideale studentenstad? Hoe zien de kamers eruit in deze stad? In een studentenstad hoort namelijk de ideale studentenkamer. Praat mee op 12 maart over de toekomst van studentenhuisvesting in Amsterdam. We kijken uit naar uw komst!

WAAR ? HOE ? WANNEER ?

Pakhuis de Zwijger, Piet Heinkade 179, 1019 HC, Amsterdam. U kunt zich (gratis) inschrijven op de website van Pakhuis de Zwijger: www.dezwijger.nl. 12 maart 2013:

14:00 Inloop

PA KH ZW UIS IJG ER

MA AR T

(ingezonden mededeling)

14:30 Openings sessie

15:30 Workshops

16:30 17:30 Afsluiting Borrel

Uitgebreide informatie over het programma is te vinden op de website van Pakhuis de Zwijger. Heeft u specifieke vragen? Dan kunt u contact opnemen met jeroen.lebbink@asva.nl.

passie Theater JuliA Anne GrOen (20, economie & bedrijfskunde, UvA) vindt theater de mooiste vertelvorm die er is. ‘Tijdens de magische theatervoorstellingen die ik elke week wel een paar keer bezoek sta ik open om écht geraakt te worden. Ik laat me meeslepen, emoties krijgen de vrije hand en ik durf kwetsbaar te zijn. Door de creativiteit op het podium kom ik vaak tot andere inzichten over aspecten uit mijn eigen leven. Heerlijk, ik kan daar zo van genieten. Theater is altijd al mijn uitlaatklep geweest. Op de middelbare school begrepen de andere leerlingen mijn betovering niet. Terwijl zij dronken werden op feestjes was ik bezig met het bedenken en

spelen van nieuwe stukken. Langzaam ontstond er een kloof. Dat is wat ik nu ook zie in de maatschappij. Mensen weten niet wat theater inhoudt. Ze zien het vaak als saai, humorloos of ouderwets. Ze hebben er een tótaal verkeerd beeld bij en Rutte-I heeft ook niet bepaald geholpen door deze kunstvorm weg te zetten als “linkse hobby”. Het is zo veel meer. Het is de mooiste vertelvorm die er is. Ik ga een brug slaan tussen het financiële aspect van theater en het artistieke. Daarom studeer ik ook bedrijfskunde. Ik weet

straks hoe ik zakenmannen zover kan krijgen dat ze investeren in theater. En dat hoeft echt niet ten koste te gaan van de kunstzinnigheid van de spelers. Het is mogelijk winst te maken met voorstellingen zonder de ziel van het gezelschap verkopen, dat ga ik bewijzen. Al eeuwen lang amuseren mensen zich met toneel. Daarom zal theater heus niet zomaar verdwijnen, maar het is wel heel belangrijk dat jonge mensen de kans krijgen te proeven van deze mooie wereld.’ yyy tekst Marith Iedema / foto Fred van Diem

FoliaMagazine

‘Dit leer je allemaal niet tijdens je studie’ Spreken in het openbaar. Veel mensen zijn er niet bedreven in of doen het hoe dan ook niet graag. Daarom wordt er bij Toastmasters in clubverband geoefend. Met speechen, met improviseren en met het geven van feedback. Net zo lang tot het leuk wordt. tekst Linda Slagter / illustratie Pascal Tieman

‘P

resentaties, sollicitatiegesprekken en eigenlijk iedere situatie waarin ik in de spotlight zou staan vermeed ik. Ik was een onzekere jongen en kon mijn gedachten niet goed verwoorden. Continu voelde ik angst in mijn lijf en blokkeerde mijn mond. Een maand voor een geplande presentatie begon de stress al op te borrelen.’ Eigenlijk had Robin Kras (24), student Accountancy & Control aan de UvA, deze kant van zichzelf al geaccepteerd. Tot hij in 2010 in aanraking kwam met Toastmasters; een non-profitorganisatie gericht op het verbeteren van communicatievaardigheden. Wereldwijd bestaan er inmiddels twaalfduizend clubs. Een van deze clubs is Het Sprekersgilde in Amsterdam. Tweemaal per maand komen de leden bij elkaar in een zaaltje naast het Betty Asfalt Complex. Iedere avond verloopt volgens een vaste opzet, waarbij iedereen een rol vervult. Zoals spreker, evaluator, moppentapper of tijdwaarnemer. Die rol kies je ruim van tevoren

FoliaMagazine

zelf uit. Dit rouleert iedere bijeenkomst. sJAmAnenDAns Het is acht uur. De tafels in een knus zaaltje staan in U-vorm bij elkaar en eromheen zitten twintig mensen. Studenten, managers, personal trainers, een gepensioneerde. De mannen zijn licht in de meerderheid. De avond wordt

‘Nu durf ik ook tijdens een werkgroep mijn mond open te trekken’ geopend door de moppentapper, die zorgt voor een lach op ieders gezicht. Vervolgens stapt de Toastmaster van de Avond naar voren; de ceremoniemeester die de avond leidt. Deze persoon mag altijd het thema van de avond bepalen. Vanavond is er gekozen voor Sjamanen, ‘toverpriesters’ met bovennatuurlijke vermogens. Na een korte introductie vraagt de Toastmaster van de Avond een vrouw naar voren. Hij pakt haar hand en samen maken ze swingende bewegingen. Een heuse sjamanen-

dans. Daarna stelt hij een vraag aan de groep: wat wil de sjamaan in jou veranderen? De persoon aan het uiteinde van de tafels staat op en mag hier als eerste iets over vertellen. Na dertig seconden klingelt de tijdwaarnemer van de avond met een bel, en is het de beurt aan de volgende. blAcK OuT Je moet vooral durven spreken, meent Robin. ‘Geloven dat je het kán is essentieel. En dat leer je alleen door zo vaak mogelijk voor de groep te gaan staan. In het begin was dat eng. Al die ogen op mij gericht. Die druk werd me soms te veel, en resulteerde in een complete black out. Een minuut lang zei ik helemaal niets, als verstijfd. Maar inmiddels heb ik geleerd: falen is niet erg. De wereld vergaat niet. En, sinds mijn meer relaxte houding heb ik geen black-out meer gehad.’ Na afloop van de speeches wordt er ruim de tijd genomen voor feedback. Iedere spreker heeft een eigen evaluator. Deze personen komen één voor één naar voren en mogen in drie minuten vertellen wat er goed ging en wat de verbeterpunten zijn. Er worden onder meer opmerkin-

gen gemaakt over de opbouw van het verhaal en het gebruik van mimiek. VerlicHTinG Het tweede gedeelte van de avond bestaat uit onvoorbereide minispeeches. De improvisatieleider stelt een vraag aan de groep, en roept vervolgens iemand naar voren die hier een tot twee minuten op moet antwoorden. Zo wordt geoefend met snel nadenken en onvoorbereid een pakkend verhaal vertellen. De improvisatievragen, die aansluiten bij het thema van de avond, zijn bijvoorbeeld: ben je zelf weleens in trance geweest? In wat voor soort geneeskunde geloof jij? En: als je zou leven in een tijd zonder luxe, hoe zou jouw leven er dan uitzien? Bij deze derde vraag wordt Lennart Eendebak (20), tweedejaars politicologie aan de UvA, naar voren geroepen. Hij oogt beheerst. Zelfverzekerd vertelt hij dat hij tijdens het studeren vaak wordt afgeleid door moderne communicatiemiddelen, waardoor concentreren moeilijk is. Liever was hij geboren in de tijd van de Verlichting. Zonder Facebook, zonder telefoon. Maar met absolute focus. Wellicht zou hij dan allerlei nieuwe theorieën bedenken? Hij maakt de twee minuten bijna vol,

en wordt na afloop beloond met een warm applaus. eenen zesTiG Keer ‘uH ‘uH’ De avond wordt afgesloten met de waarne waarnemingen van de rapporteurs. Zo is er de uh-teller, die heeft geturfd hoeveel uh’s en stopwoorden iedere spreker heeft gebruikt. Dit varieert van drie tot maar liefst eenenzestig. En de taalgrammaticus, die lette op bijzonder taal gebruik, vertelt over mooie woorden als ‘ranke Apollo’ en ‘flaneren’ die ze voorbij heeft horen komen. ‘De gasten van vanavond zouden de Robin van tweeënhalfjaar geleden niet herkennen,’ zegt Robin Kras lachend. ‘Ik ben zo gegroeid. Mede door alle bemoedigende woorden van de groep durfde ik mijn grenzen steeds meer te verleggen. Nu ben ik iemand met zelfvertrouwen, die in werkgroepen zijn mond open durft te trekken en zelfs het voortouw neemt. En bij presentaties ben ik niet langer met mezelf en mijn eigen angsten bezig, maar denk ik meer in termen van: welke toegevoegde waarde kan ik mijn publiek bieden? Dit leer je al-

lemaal niet tijdens je studie. “Zachte” competenties als samenwerken, initiatief nemen en communiceren worden zwaar onderbelicht, vind ik. Tijdens mijn vorige studie, bedrijfseconomie aan de HvA, kreeg ik het vak managementvaarmanagementvaar digheden, en in de gehele periode moest ik slechts één keer voor de groep presenteren. Dat is niet genoeg. Toastmasters vult de gaten op waar mijn studie tekortschiet.’ yyy

Toastmasterclubs Er zijn in Amsterdam vier Toastmasterclubs. Twee Nederlandstalige en twee Engelstalige. De opzet van de avonden is bijna geheel identiek. Sabina Varga (28) volgt een master communicatiewetenschappen aan de UvA. Daarnaast werkt ze als journalist. Hiervoor moet ze mensen interviewen, soms voor de camera. Om zich in deze situaties zelfverzekerder te voelen is ze sinds november 2012 lid van Taste and Toastmasters Amsterdam, een van de Engelstalige clubs. ‘Tot nu toe heb ik twee speeches gehouden. De feedback hierop heeft mij naar een hoger niveau getild, en mij bewust gemaakt van gewoontes die ik zelf over het hoofd zag. Ik probeer er nu bijvoorbeeld voor te zorgen dat mijn handen tijdens het praten mijn verhaal meer ondersteunen.’ Meer info: www. toastmasters.nl.

FoliaMagazine

geld terug!?

CheCk sNel je teruggAve met de BelAstiNgAssisteNt

Nu iN je Appstore! zoekwoord: BelAstiNgAssisteNt

Boeiende deBatten

slechts betaal t de €10 me an de as v sprintp ouwburg h c s stads l ssba.n

eLke DOnDerDAg • 17.00 uur

amsterdamse academische cluB

Oudezijds Achterburgwal 235 1012 DL Amsterdam 020 - 52 515 70 aac.uva.nl

7 maart: Politiek, media, PuBlieke oPinie: wie Be�nvloedt wie? met hans laroes en claes de vreese aanmelden via aac.uva.nl/agenda

•

Folia maakt kennis...

...met Edgar

du Perron

KINDEREN VAN DE ZON van maxim gorki regie ivo van hove

met jacob derwig, hilde van mieghem, chris nietvelt, wim opbrouck, frieda pittoors, halina reijn, vanja rukavina, gijs scholten van aschat, bart slegers, lien wildemeersch

12 t/m 23 mrt | stadsschouwburg amsterdam | tga.nl

Hét traineeprogramma voor bedrijfsleven én onderwijs!

Wat bieden we? • • • • •

Een uitdagend tweejarig traineeprogramma in onderwijs en bedrijfsleven Direct een baan in het voortgezet onderwijs Een intensieve opleiding tot docent Een hoogwaardig leiderschapsprogramma aangeboden door topbedrijven Training gericht op talentontwikkeling en brede oriëntatie Een uitstekende start voor een carrière in onderwijs en/of bedrijfsleven Goede arbeidsvoorwaarden

decaan Faculteit der Rechtsgeleerdheid UvA

•

Woensdag 6 maart tussen 16.00 en 17.00 uur in de OBA (Oosterdokskade 143)

Naar wie zijn we op zoek?

Live te beluisteren op AmsterdamFM (106.8 in de ether en 103.3 op de kabel)

Vanaf 7 maart terug te luisteren op

www.foliaweb.nl

13 maart • Nico Keuning (schrijver en docent HvA)

Folia het platform voor hoger opgeleid Amsterdam Amsterdam FM.nl de stem van de hoofdstad

•

Excellente bijna/recent afgestudeerde academici, die de uitdaging van onderwijs en bedrijfsleven willen Durf jij de uitdaging aan? aangaan en de competenties van Solliciteer vóór 31 maart 2013 leraar en leider willen ontwikkelen.

www.eerstdeklas.nl

foto Danny Schwarz

op de tong

Cedars

hapjes). We nemen uiteindelijk twee starters, een koude mezze, Tarator Djej (€ 6,50) en een warme mezze, namelijk Kebbé Trabelsie (4 stuks, € 8,50). Daarvoor krijgen we een amuse bestaande uit olijven, olijfolie en Za’taar (sesam en typisch oosterse kruiden) met brood. Hoewel het een typisch Libanees gerechtje is wordt Za’taar in het Midden-Oosten enkel bij het ontbijt gegeten en nooit bij een diner. Dus dat is een raar gezicht. Uit nieuwsgierigheid vraag ik aan de ober welke gedachte hierachter zit, maar hij is geen Libanees en kan mij niet antwoorden. Het duurt niet lang voor we onze mezzes krijgen. Ze zijn lekker en gemaakt zoals het hoort. Als hoofdgerecht bestellen we Mashawi (Arabisch grillvlees, € 19,-). Het vlees (lam, kip en kebab) is mals en lekker gekruid. Maar vooral het bijbehorende peperbrood is een hoogtepunt. We vragen of we daarvan meer kunnen krijgen en dat is geen probleem. Omdat de keuken eerder sluit wegens een feest op deze avond kunnen we helaas geen toetje bestellen. Een onvergetelijke avond wordt het daarom uiteindelijk niet, wel een lekkere. yyy Jessica Witteman

Heemstedestraat 80 (Zuid)

r gaat niets boven de Libanese keuken. Miljoenen Arabieren zouden deze stelling van harte onderschrijven. En wanneer je in je eigen stad een Libanees restaurant hebt dat zich als Libanon aan de Amstel presenteert, dan moet je daar natuurlijk heen.

Bij binnenkomst is de ontvangst gastvrij. Onze jassen worden aangenomen en we mogen plaatsnemen in de lounge tot onze tafel gereed is. Eenmaal aan tafel krijgen we de kaart, met daarop alle bekende Libanese gerechten. Natuurlijk komen we ook voor de beroemde mezze (kleine

ceDArs

libAnOn

De naam Cedars is afgeleid van de cederboom. Een eyecatcher van formaat en nationaal symbool van Libanon. De cederboom behoort tot de dennenfamilie en is dan ook verwant aan dennen en sparren, en heeft net als deze kegelvormige vruchten. Ceders komen van nature voor in de westelijke Himalaya (15003200 meter) en het Middellandse Zeegebied (1000-2200 meter). Ceders zijn bekend vanwege het geurende en duurzame hout.

Cedars zegt over zichzelf dat het een ‘vleugje Libanon in Amsterdam’ is. Libanon is een klein land, ongeveer een derde van Nederland, gelegen aan de uiterste oostkust van de Middellandse Zee. In het zuiden grenst het aan Israël en in het oosten en noorden aan Syrië. Het woord Libanon (ook ‘Loubnan’ of ‘Lebnan’) komt van het Aramese woord laban dat ‘wit’ betekent, een verwijzing naar de besneeuwde pieken van de Libanon.

Folia Magazine ontvangt graag je restaurantrecensie en vergoedt tot € 50,-. Maximaal 270 woorden, (suggesties voor de) kaders zijn welkom, maar niet verplicht. Mail je recensie naar redactie@folia.nl. Stuur de originele bon naar Folia Magazine, t.a.v. Stephanie Gude, Prins Hendrikkade 189b, 1011 TD, A'dam.

libAnese KeuKen Doordat Libanon aan zee ligt en veel bergen heeft, zijn er verschillende klimaten. Daardoor is de Libanese keuken zeer divers. Er wordt veel gewerkt met verse kruiden, groenten, fruit, bulgur, noten, olijven, yoghurt, citroen en tahin. Verder veel lamsvlees en vis. Verschillende volkeren brachten ingrediënten naar Libanon; de Irakezen dadels, de Palestijnen gedroogd fruit, de Armeniërs rundvlees, de Italianen deegwaren en de Fransen wijn en azijn.

FoliaMagazine

opinie

Verminder de keuzestress De enorme hoeveelheid minoren aan de HvA moet beperkt worden, maar wel met beleid, betogen Willem Landman en Caspar Nijland. illustratie Marc Kolle

innenkort is het weer zover: studenten wordt gevraagd uit een kolossale hoeveelheid minoren een keuze te maken. Terecht kiest het College van Bestuur ervoor om het mes in het aanbod te zetten. Maar welke criteria zouden hierbij gehanteerd moeten worden? Managers en boekhouders kijken naar financiële rendementen, docenten kijken naar de inhoud en studenten kiezen vaak voor een minor die vooral leuk is. Naar onze mening zou een discussie over de plaats en functie van de minor, voorafgaand aan ingrijpende maatregelen, op zijn plaats zijn. Uit wetenschappelijk onderzoek (‘Keuzestress!? Over de sociale inbedding van individuele keuzes.’ Van Doorn et al. Sociologie 3) komt naar voren dat de procentuele toename van keuzemogelijkheden niet evenredig gelijk is aan de toename van tevredenheid en geluk bij degene die moet kiezen. Meer keuzemogelijkheden leiden tot keuzestress. Welke minor moet je kiezen wanneer je de keuze hebt uit meer dan honderd minoren? Zou het niet voor de hand liggen om ervoor te zorgen dat elke minor op zich voldoende gekwalificeerd is om als minorkeuze door de beugel te kunnen? Wat ons betreft zouden niet financiële, maar inhoudelijke criteria leidend moeten zijn bij het

FoliaMagazine

bepalen van welke minoren wel of niet aangeboden zouden mogen worden. Welke criteria dan wel? We geven een aanzet.

Dijkgraaf

Race naar beneden Ten eerste moet de minor passen binnen de positionering van de HvA, bijvoorbeeld die van hogeschool die zich positioneert binnen een grootstedelijke omgeving in het algemeen en Amsterdam in het bijzonder. Ten tweede moet de minor aansluiten bij de domeincompetenties, en bij voorkeur bij de competenties van één of meer beroepsprofielen waar een domein toe opleidt. Wij pleiten ervoor om minoren aan te bieden die als specialistisch kenniscluster functioneren en dus niet stof aanbieden die reeds in het reguliere curriculum wordt aangeboden óf die thuishoort in het reguliere curriculum. Een minor zorgt voor algehele verbreding en/of verdieping van competenties waaraan een hbo’er in de latere beroepspraktijk dient te voldoen en dan met name competenties die niet primair in de eigen major worden aangeboden. Tot slot biedt een minor algemeen vormend onderwijs dat bijdraagt aan de persoonlijke ontwikkeling van de student, los van beroepspraktijk of verdere carrière. Indien een student een keuze maakt uit minoren die aan de eerste twee eisen voldoen is het onnodig dat hij zijn keuze motiveert. Indien de student een keuze wil maken uit het aanbod van minoren die aan criteria 3 en 4 voldoen dient hij dit te onderbouwen. De keuzemogelijkheid wordt op deze wijze beperkt. Wanneer op basis van bovenstaande criteria minoren worden aangeboden, mogen financiële rendementseisen of minimumaantallen aanmeldingen geen doorslaggevende rol meer spelen. De HvA staat immers vooraf garant voor de kwaliteit van het aanbod en de inhoud daarvan. Logisch gevolg is dan dat wanneer

de minor wordt aangeboden de student ook de garantie heeft van dit aanbod gebruik te kunnen maken. Tevens dienen minoren gelijk te worden getrokken qua werklast. Het equivalent van in totaal 30 studiepunten wordt immers op dit moment op een ongelijke wijze bij verschillende minoren toegekend. Bij de ene minor volstaat het om een creatief experiment uit te voeren voor twee studiepunten, terwijl bij een andere minor voor deze hoeveelheid studiepunten een goed doortimmerd ondernemingsplan of beleggingsadvies dient te worden geschreven, gepresenteerd en te worden verdedigd. In principe dient iedere student binnen de HvA zelfstandig en zonder beperkingen een minor te kunnen kiezen. Vanuit de HvA moet dan wel vooraf iedere minor getoetst worden om te voorkomen dat studiepunten te gemakkelijk worden verdiend. In de huidige maatschappij ontkomt niemand – terecht – aan de vraag wat zijn of haar toegevoegde waarde is, en of dit in verhouding staat tot de geleverde kwaliteit. Door het schrappen en eventueel clusteren van minoren kan kennis uitgewisseld worden, en kan een financieel draagvlak gecreëerd worden voor excellent onderwijs. Een dergelijke visie zorgt voor een aanbod met een toegevoegde waarde. Onderwijs dat zowel kostendekkend is als van hoge kwaliteit. Toegankelijkheid en aansluiting bij de (beroeps-)praktijk worden gecombineerd, waarbij kruisbestuiving doorlopend voor beter onderwijs zorgt. yyy Willem Landman is coördinator van de minor beleggen en docent Behavioral Finance. Caspar Nijland is senior beleggingsadviseur en docent beleggingsadvies & beheer.

Welkom bij deze spannende race naar de bodem. Wie is vandaag het meest disfunctioneel? Wie kan zich het beste in de nesten werken of in de eigen voet schieten? In de linkerhoek van de boksring hebben we Europa. De Oude Wereld is bezig met een geweldige comeback. In de rechterhoek de nieuwkomer, Amerika, altijd goed voor spektakel. In het publiek zitten verhitte economen, hyperactieve opiniemakers, en niet te vergeten, bezorgde burgers. Verder kijkt via een live-verbinding de hele wereld mee, die zich verheugt op een ouderwets avondje schadenfreude. En ze zijn begonnen! Natuurlijk gaat de eerste ronde naar Amerika. Werkelijk ongelooflijk welke rotzooi de banken daar weten te scheppen. En een enorme bubbel van huizenprijzen. Daar heeft Europa toch mooi het nakijken. Maar het oude continent weet zich te hervinden. Fantastisch hoe zuidelijke landen als Griekenland, Spanje en Italië hun eigen bubbel weten op te blazen door onbeperkt te lenen. De terugkomst van het Romeinse Rijk! Werkelijk geniaal ook hoe Noord en Zuid uiteen worden gespeeld. Wat een vondst die euro! Europa knarst in de voegen. Maar Amerika geeft zich niet zo gemakkelijk gewonnen. Wat Brussel kan, moet Washington ook kunnen. Democraten en Republikeinen weten in goed overleg een pakket maatregelen samen te stellen dat zo vreselijk is, dat ze wel gedwongen zijn eruit te komen, voordat de valbijl automatisch naar beneden valt. Oeps, een onverwachte beweging van Europa. Eén clown is niet genoeg. Italië zet twee jokers in. Daar had Amerika niet op gerekend. Er rest maar een maatregel: de valbijl. Het slechts denkbare plan uitvoeren, wie heeft daarvan terug? Samen trekken Obama en de Republikeinen aan de hendel. Wat gaat Europa nu doen? Het wordt nog spannend! yyy Robbert Dijkgraaf

FoliaMagazine

opinie

Benmiloud

De gemiste revolutie

Mag ik iets vragen?

Na tien jaar bachelor-masterstructuur is het tijd voor verandering, vinden Karsten Meijer en Sicco de Knecht.

e invoering van de bachelor-masterstructuur (bama), nu tien jaar geleden voor de Universiteit van Amsterdam, kan worden gezien als een grote gemiste kans. De bama had de wederopstanding kunnen worden van de homo universalis, maar helaas verdronk dit ideaal in het bekrompen nutsdenken van ministers en bestuurders. De nieuwe eeuw wordt gekenmerkt door grote verandering, digitale vooruitgang en toename van complexiteit op alle fronten. Van burgers wordt meer dan ooit gevraagd dat zij voorbereid zijn op verandering – dat zij kunnen meebewegen. Tegelijkertijd komen kennis en vaardigheden steeds meer binnen handbereik, niet in de laatste plaats via de nieuwe media, wat de mogelijkheden creëert om deze uitdagingen het hoofd te bieden, en voor het individu om verschillende carrières te ontplooien – mits mensen scherp van geest blijven. Universiteiten hebben hier een cruciale rol te spelen. De kritische, meebewegende burger zou bij uitstek aan deze instellingen kunnen worden gevormd. Een vorming niet slechts gericht op vaardigheden en kennis, maar bovenal op een houding. De houding van een homo universalis: die de openheid bezit om een vraag te stellen en de durf om iets fout te doen om er achter te komen hoe het echt zit. Helaas hebben opleidingen sinds de bama-invoering ingezet op vaardigheden en praktische kennis. Doelstellingen in het onderwijs gaan

FoliaMagazine

steeds meer over studierendement, aansluiting op de arbeidsmarkt en efficiënt omgaan met grote groepen studenten. Het geven van kwalitatief onderwijs zinkt steeds verder weg in dit moeras van nutsbejag. De invoering van de bama was de perfecte aanleiding om met nieuwe opleidingen te komen die de student klaarstomen voor een toekomst waarin kennis niet langer leidend is, maar de manier om kennis te vergaren. Universiteiten kregen massaal carte blanche voor onderwijshervorming binnen een modern en internationaal systeem. In plaats van aan de tekentafel nieuwe doelen te formuleren kreeg modern efficiencydenken ruim baan. Op veel plaatsen is de invoering van de bama dan ook meer op een ontleding dan op een vorming uitgelopen. De ironie is dat dit nutsdenken slechte effecten heeft: rigide en praktische onderwijsprogramma’s blokkeren de vorming van eigenzinnige en innovatieve studenten en belemmeren hen om mee te bewegen in een spannende toekomst. Kortom, deze tijden van verandering, complexiteit en economische malaise vragen om na te denken over een betere invulling van de bamastructuur. Het debat is geopend! yyy Karsten Meijer is onderzoeker aan Tilburg University en voormalig voorzitter van de centrale studentenraad. Sicco de Knecht is promovendus in de neurowetenschappen en was lid van de centrale en facultaire studentenraad.

Beste producenten van College Tour, mag ik jullie misschien iets vragen? Het is een slimme formule, om honderden leergierige studenten in een zaal te proppen, daar een heel beroemde en belangrijke meneer of mevrouw bij te zetten die eigenlijk veel te druk en belangrijk is om aan zo’n programma in een klein onbenullig landje mee te werken, die dan te laten ondervragen door een behendige interviewer, en dan de studenten aan het einde ook nog wat te laten vragen zodat na afloop iedereen het gevoel heeft mee te hebben gewerkt aan een inspirerende en gewichtige uitwisseling van gedachten en ideeën tussen verschillende generaties, culturen en treden van de sociale ladder, terwijl ze natuurlijk eigenlijk gewoon figuranten waren in het behendige interviewspel van Twan Huys. Ja, het is een slimme formule. Want met zo veel schattige snoetjes in een zaal is het voor al die beroemde en belangrijke gasten erg moeilijk om nee te zeggen. Wie ben je als je niet eens bereid bent je kennis te delen met leergierige studenten? Nog moeilijker om nee te zeggen is het wanneer de gast in College Tour in de laatste paar minuten van het interview wordt onderworpen aan het inmiddels vaste onderdeel van College Tour: ‘student stelt domme hondsbrutale gênante vraag en lacht er schattig bij’. Die arme gasten kunnen dan niks anders doen dan lief lachen om die gekke Nederlandse brutaliteit en ja zeggen. En zo werd er bij Richard Branson gesmeekt om een stage, deed Sting mee aan een trommelvliestergend duet en nu is Richard Gere zelfs seksueel aangerand door een van de studentes. Daarom mijn vraag: lieve producenten van College Tour, kunnen jullie de studenten voortaan geen domme vragen meer laten stellen die de hoge kwaliteit van het programma onderuithalen? Tegen een student als ik kun je toch geen nee zeggen? yyy Hadjar Benmiloud

promoties DinsDAG 12/03 10.00 uur: Daniela Schulz – Theaterwetenschap

14.00 uur: Sanneke Kloppenburg – Antropologie

14.00 uur: Sjoerd van Bree – Geneeskunde

La Fura dels Baus – Leib-Fragmente des Bildhaften im 21. Jahrhundert (Agnietenkapel)

Tracing Mobilities Regimes. The Regulation of Drug Smuggling and Labour Migration at two Airports in the Netherlands and Indonesia (Agnietenkapel)

WOensDAG 13/03

VrijDAG 15/03

12.00 uur: Hiske Hees – Geneeskunde

10.00 uur: Titia Benders – Taalwetenschap

Return-to-Work in Sick-Listed Employees with Major Depressive Disorder (Agnietenkapel)

14.00 uur: Lisa Putman – Sociologie

Work Values. Their Emergence and Their Consequences for Labour Market Behaviour (Agnietenkapel)

DOnDerDAG 14/03 10.00 uur: Søren Hansen – Cultuurgeschiedenis

Foreign Bodies: an Inquiry Into the Body as a Category for Social Classification Highlighted by Selected Danish Literary and Scholarly Texts From the 20th Century (Agnietenkapel)

12.00 uur: Rick Quax – Computational Science

Postoperative ileus: Pathophysiology & Treatment Strategies (Agnietenkapel)

oratie VrijDAG 15/03

Nature’s Distributional-Learning Experiment. Infants’ Input, Infants’ Perception, Computational Modeling (Agnietenkapel)

16.00 uur: Dhr. prof. mr. Gerard Lewin, bijzonder hoogleraar bijzondere aspecten van het privaatrecht

11.00 uur: Lotte Haverman – Geneeskunde Electronic Patient and Parent Reported Outcomes in Pediatric Clinical Practice (Aula)

Het burgerlijk procesrecht is de pathologie van het recht (Aula)

12.00 uur: Erik Noordik – Geneeskunde

Voor uitgebreide informatie zie www.uva.nl/nieuws-agenda.

Understanding and Enhancing Return to Work after Sick Leave for Workers with Common Mental Disorders (Agnietenkapel)

13.00 uur: Harold Verhoeve – Geneeskunde

Diagnostic Tests for Tubal Pathology From a Clinical and Economic Perspective (Aula)

Information Processing in Complex Networks (Agnietenkapel)

(advertenties)

Investeer nu in je carrière

Luister naar Radio AmsterdamFM:

StudiJob investeert al jaren in haar

De stem van de hoofdstad!

Van 07:00 tot 19:00 uur op 103.3 op de kabel, 106.8 in de ether.

uitzendkrachten. Check onze gratis trainingen, workshops en coachingsmogelijkheden.

En 24 per dag op www.amsterdamfm.nl

www.studijob.nl/trainingen

Als het in Amsterdam gebeurt, hoor je het hier!

Radio AmsterdamFM: De stem van de hoofdstad!

is de publieke radio van Amsterdam. Nieuws, kunst en cultuur en politiek: als het in Amsterdam gebeurt hoor je het op AmsterdamFM.

folia-studijob 130228.indd 1

Op de vlucht

28-02-13 15:50

Geef nu! Giro 999

Kijk voor meer informatie op www.amsterdamfm.nl

FoliaMagazine

objectief culTuur Op De VierKAnTe meTer In de keuken/huiskamer van een knus studentenhuis op de Wallen zit tijdens Stukafest een twintigtal toeschouwers – verspreid over stoelen, banken en aanrecht – afwachtend te kijken naar een kale muur. Met een langgerekt ‘Waaatttt?!’ daalt Mirjam van Ansem de trap af, de studenten kijken enigszins verbijsterd toe. Wat volgt is een komisch en bizar theaterstuk, waarin Van Ansem een inkijkje geeft in de bizarre gedachtengang van iemand die besluit haar zelfbeheersing volledig te verliezen. ‘Grenzen stellen, daar gaat het om. Dingen benoemen. Inbreken bij je ex. Zo iemand ben ik.’ De energieke Van Ansem vertelt springend en stampend, wat tot gelach leidt van het publiek en benauwde gezichten bij de gastheer en -vrouw als Van Ansem met haar hooggehakte laarzen op een stoel springt. Cultuur op studentenkamers, dat trekt overwegend mooie, jonge meisjes, zo leert de zesde editie van het Studentenkamerfestival. Het kleine percentage mannen dat aanwezig is bij de verschillende theater-, muziek- en cabaretoptredens doet vermoeden dat dit gegeven onder hen een goed bewaard geheim is. Niet het enige geheim van deze avond zo blijkt. De zwijmelende meisjes die een plaatsje zoeken op de wenteltrap midden in de kamer van een keurig studentenhuis aan de Spuistraat, voor het optreden van de Londense band Ryan O’Reilly, worden door de gastheer verwelkomd met: ‘Welkom in het huis van Maria. Maria is op vakantie. Maria weet niet wat hier nu gebeurt. Maar wij hebben de sleutel van Maria.’ Het tekent de sfeer van een geslaagde avond vol zoute stokjes, lauw bier en luid applaus. yyy tekst Robrecht de Vocht / foto Sandra Hazenberg

FoliaMagazine

Hoeder van het hbo Thom de Graaf is een jaar voorzitter van de HBO-raad, de belangen- en werkgeversvereniging van de hogescholen. De oud-minister voor D66 ziet de toekomst van het hbo positief tegemoet. Mits er wat gebeurt. ‘De lat moet omhoog.’ tekst Eva Rooijers / foto’s Martijn van de Griendt

et was beroerd gesteld met het imago van het hoger beroepsonderwijs toen Thom de Graaf een jaar geleden aantrad als voorzitter van de HBO-raad, de belangen- en werkgeversvereniging van de hogescholen. ‘Op verjaardagsfeestjes spraken mensen niet graag over hun baan als ze in het hoger onderwijs werkten. Studenten vroegen zich af wat hun diploma nog waard was,’ vertelt De Graaf in zijn ruime werkkamer met uitzicht op het Malieveld in Den Haag. Die negatieve sfeer was niet uit de lucht komen vallen. In 2010 werd de diplomafraude bij hogeschool Inholland breed uitgemeten in de pers. Vervolgens stapelden de schandalen zich op. Een jaar later kwam aan het licht dat de hogescholen Windesheim en Stenden ook onterecht diploma’s hadden verstrekt. Bestuurders van Inholland bleken voor negen ton aan onrechtmatige declaraties te hebben ingediend. En in december 2011 meldde De Telegraaf dat er aan de HvA gefraudeerd werd met diploma’s. Een ongefundeerde beschuldiging, bleek later, maar toen had het al in chocoladeletters in de grootste krant van Nederland gestaan. De Graaf kon zich dus wel iets voorstellen bij dat slechte imago, maar haast zich te zeggen dat het slechts incidenten betrof. ‘En die incidenten werden enorm opgeklopt. Alle schijnwerpers stonden plotseling op de hogescholen. Zoals nu iedereen achterdochtig naar de wetenschap kijkt en denkt: hoeveel Stapels zouden daar eigenlijk rondlopen?’

FoliaMagazine

Dat neemt volgens De Graaf niet weg dat de kwaliteit van het onderwijs omhoog moet. Die kwaliteit is de afgelopen decennia onder druk komen te staan door de enorme aanwas van studenten die hogescholen te verstouwen kregen, schetst hij. ‘In de laatste twintig à vijfentwintig jaar zijn de studentenaantallen in

‘Die incidenten werden enorm opgeklopt’ het hoger beroepsonderwijs verdubbeld. Veel energie was erop gericht om die studenten op te vangen. Er moest nieuwe huisvesting komen. Er moest worden uitgebreid. Nu zie je gelukkig dat studentencijfers gelijk blijven. Dat de nieuwe instroom zelfs een heel klein beetje naar beneden gaat, zodat hogescholen zich alleen op de kwaliteit kunnen richten. Dat moet ook.’ Wat wordt er gedaan om die kwaliteit te verbeteren? ‘De toetsing en examinering moeten bijvoorbeeld beter. Want daar was veel kritiek op. Hogescholen gaan bijvoorbeeld samen hun examens maken en toetsen ontwikkelen. Externe ogen gaan meekijken bij praktijkopdrachten of mondelinge examens.’ in november hebben de hogescholen ook prestatieafspraken gemaakt met de minister om de kwaliteit te verbeteren. Toen u net voorzitter van de HbOraad

was, waarschuwde u in een interview met de Volkskrant dat de prestatie afspraken zouden uitmonden in een bureaucratisch circus. Dat al die rappor tages die ermee gemoeid zijn mogelijk juist ten koste gaan van het werken aan de kwaliteit. ‘Daar hebben we ons inderdaad wel wat tegen verzet. Ik ben nog steeds niet dol op de bureaucratie die daaromheen hangt.’ Dat bureaucratische circus is u niet meegevallen? ‘Nee, maar het werk is inmiddels gedaan. De enorme rapportages zijn gemaakt en ingeleverd.’ straks moet worden gekeken of die prestatieafspraken zijn gehaald. begint dat circus dan niet van voren af aan? ‘Het blijft een bureaucratie. Maar je kunt steeds de vorige oorlog blijven voeren, dat heeft alleen niet zo veel zin. Ik vind het nu vruchtbaarder om ons te concentreren op de kwaliteit.’ Wat voor afspraken zijn er gemaakt met de minister die volgens u bijdragen aan de kwaliteit? ‘De docenten moeten hoger worden opgeleid. We willen toe naar minstens 80 procent docenten met een masteropleiding. We willen ook meer gepromoveerde docenten voor de klas. Daarnaast moet het aantal contacturen met studenten omhoog. We gaan ook ons uiterste best doen om de uitval naar

stond volgens critici een bestuurscultuur waar het alleen nog maar ging om groot, groter, grootst en niet om de kwaliteit. ‘Volgens mij heeft dat helemaal niks te maken met de grootte van hogescholen.’ Dat wordt door veel mensen wel met elkaar in verband gebracht. ‘Maar dat wil niet zeggen dat het waar is. Uit studenttevredenheidsenquêtes en andere lijsten blijkt dat een van de beste hogescholen van Nederland een grote hogeschool is in het zuiden van Nederland, namelijk Avans Hogeschool.’ Worden over het algemeen niet juist de kleine hogescholen het best beoordeeld door hun studenten, zoals de christe lijke Hogeschool ede? ‘Die hogeschool wordt door de eigen studenten inderdaad heel hoog beoordeeld. Maar ook een grote hogeschool als Avans staat dus uitstekend

‘Docenten moeten hoger worden opgeleid’ bekend. De Hanzehogeschool met meer dan vijfentwintigduizend studenten heeft het predicaat excellent gekregen voor de voornemens voor de komende jaren. Wat ik wel belangrijk vind, is dat studenten en docenten elkaar op kleine schaal kunnen vinden zodat het niet een anonieme fabriek wordt.’

beneden te brengen in het eerste jaar. Door matchingsgesprekken, goede voorlichting, minder propaganda.’ een flinke klus. ‘Dat vraagt inderdaad veel inspanning van de hogescholen. Maar dat wil men ook. Ze

hebben de afgelopen jaren zelf gezegd: de lat moet omhoog.’ zouden de enorme grote hogescholen die zijn ontstaan zoals de HvA en inhol land niet moeten defuseren om de kwali teit te waarborgen? bij inholland ont

maar gebeurt dat nu? is inholland bij voorbeeld geen anonieme fabriek? ‘Nee, want Inholland is verspreid over heel veel verschillende locaties. Dan is het wel moeilijker om de zaak te besturen. Daardoor kwam de samenhang in het gedrang. Maar de algemene stelling “Kleinschalige instellingen zijn beter dan grootschalige instellingen” wil ik niet onderschrijven. Want dat wordt niet gestaafd door de feiten. Ik geloof wel dat kleinschalig onderwijs beter is dan grootschalig onderwijs.’ Kan de HbOraad zich met dit soort zaken bemoeien? Doekle Terpstra, col

FoliaMagazine

legevoorzitter van inholland, zei vorig jaar in een interview met Folia Magazine: ‘Denk je dat Guusje ter Horst [destijds voorzitter van de HBO-raad, red.] hier kan binnenstappen en mij kan vertellen wat ik moet doen? Dan zou ik zeggen: ik heb hier een deur en hier een raam en je kunt kiezen welke je neemt.’ De Graaf lacht: ‘Doekle heeft dat nog niet tegen mij gezegd.’ Hij vervolgt serieus: ‘De HBO-raad is niet een lichaam los van de hogescholen. Die bestaat uit 38 verschillende instellingen van de Christelijke Hogeschool Ede, tot de HvA, tot de Hogeschool voor de Kunsten in Amsterdam. De voorzitter van de HBO-raad is niet de baas van die hogescholen. Ik heb geen aanwijzingsbevoegdheid jegens Doekle Terpstra of tot voor kort Jet Bussemaker bij de HvA. Wat we hebben gedaan het afgelopen jaar is lessen trekken uit hoe die hogescholen met elkaar omgingen toen er incidenten waren. Als een hogeschool in de problemen kwam, gingen de andere hogescholen over tot de orde van de dag. Onder het motto: “Dat zijn wij niet, dat is die andere hogeschool. Daar hebben wij niets mee te maken.” Alleen werkt het zo niet. Want alle hogescholen hebben last gehad van de imagoschade als gevolg van Inholland. Dat heeft ertoe geleid dat we met alle hogescholen en alle bestuursvoorzitters hebben gezegd: we gaan elkaar veel beter informeren als er incidenten of kritische inspectierapporten zijn. Want je kunt er allemaal iets van leren.’ blijft het daarbij? stel, er komt weer een heel kritisch rapport over inholland, het gaat toch weer helemaal mis. spreekt u zo’n hogeschool daar niet op aan? ‘Ja, dat doen we ook. Maar ik kan als voorzitter niet tegen een hogeschool zeggen: ik ga op jouw plaats zitten en doe jouw werk. Die bevoegdheid heb ik niet. Dat zou ik ook niet willen.’ Wat De Graaf wel veel doet is lobbyen. Bijvoorbeeld voor aanpassing van het sociaal leenstelsel. Is die aanvullende beurs bijvoorbeeld voldoende om studenten waarvan de ouders niet kunnen bijspringen toch te verleiden om

FoliaMagazine

Ook dan heb je vervoer nodig. Bovendien gaan afgestudeerden aan de universiteiten gemiddeld tien procent meer verdienen, als het niet meer is, dan hbo-studenten. Toch worden die studenten over een kam geschoren. Ze krijgen allemaal dezelfde lening en moeten hetzelfde terugbetalen. Daar zit een zekere onrechtvaardigheid in. Dat probeer ik uit te leggen aan de minister en aan Kamerleden.’ lukt het om de minister en politieke partijen te beïnvloeden? ‘Dat is nog niet zo makkelijk. In de Tweede Kamer hebben de PvdA en de VVD samen een ruime meerderheid voor de huidige plannen. Dus we kijken ook naar de Eerste Kamer. Daar hebben de PvdA en de VVD andere partijen nodig om een meerderheid te behalen. Bijvoorbeeld GroenLinks, de ChristenUnie of D66.’ een hbo-opleiding te doen? Want De Graaf vreest dat studenten, juist die uit allochtone gezinnen en gezinnen met lage inkomens, massaal afhaken als ze een smak geld moeten lenen om hun studie te kunnen bekostigen. ‘Wij hebben

‘Ik ben geen woordvoerder hoger onderwijs’ op grond van aannames van het Centraal Planbureau berekend dat het kan zijn dat er over een periode van vier jaar zo’n 15.000 studenten minder het hoger beroepsonderwijs inkomen. Dat vind ik nogal wat. Want als je dat over twintig jaar berekent, praat je over tienduizenden mensen die niet hoger opgeleid zijn. Terwijl ze dat zonder leenstelsel wel zouden zijn. ’ Volgens De Graaf worden hbo-studenten nog eens extra gedupeerd door de mogelijke afschaffing van de ov-jaarkaart. ‘Want vooral de hogeschoolstudenten zijn spoorstudenten. Ik geloof dat 60 procent thuis woont en het openbaar vervoer nodig heeft om naar de hogeschool te gaan. Studenten in het hbo doen veel meer stages dan studenten in het wetenschappelijk onderwijs.

en laat u nu ook eerste Kamerlid zijn voor D66. ‘Maar ik ben geen woordvoerder hoger onderwijs.’ u moet wel stemmen. ‘Ja, maar ik stem met mijn fractie mee. Voor vragen over hoe D66 hierover denkt, moet je niet bij mij zijn.’ ik kan me wel voorstellen dat het een lastige positie is. u doet ontzettend uw best om dat plan aangepast te krijgen. misschien lukt dat niet en dan moet u er in de eerste Kamer toch voor stemmen. ‘Dat is iets wat eigen is aan Eerste Kamerleden. Het zijn geen fulltime politici. De één is advocaat, de ander is hoogleraar, de derde werkt bij een zorgverzekeraar. Je moet die petten goed scheiden. Intern zal ik ongetwijfeld mijn partijtje meeblazen, maar uiteindelijk moet de fractie beslissen en daar ga ik niet op vooruitlopen.’ en het imago van het hbo, hoe staat het daar nu mee? ‘In het algemeen merk ik bij Kamerleden, journalisten en in de publieke opinie dat die hele negatieve sfeer over het hbo wel een beetje verdwenen is. Er zit weer toekomstmuziek in.’ yyy

illustratie Denise van Leeuwen

drift

Niet te veel moeite

lsa (25), masterstudent sociologie: ‘Ik kan me niet herinneren hoe het is om verliefd te zijn. Het is zo lang geleden. Zes jaar heb ik een relatie gehad, een eeuwigheid. Ik begon eraan toen ik achttien was. We hebben zelfs tweeëneenhalf jaar samengewoond. Vorig jaar maakte ik het uit. Ik wilde na al die jaren voor mezelf zorgen. Zelf bepalen waar ik heen ging, wat ik deed. Ik wilde eigen ruimte, niets meer delen. Is dat egoïstisch? Ik denk dat ik verliefd ben. Denk ik. Ik heb weinig vergelijkingsmateriaal. Hij behoort tot mijn nieuwe vriendengroep, allemaal uitwisselingsstudenten net als ik. We hadden weleens gezoend op een feestje, maar wat stelde dat voor? We waren nooit met z’n tweeën, altijd met de groep. Ik denk dat ik de spanning tussen ons wel voelde, maar het fijner vond die te negeren. Het was een vriendin uit mijn eigen land die het me deed inzien. Ze kwam me opzoeken, we brachten veel tijd door met mijn nieuwe vrienden. “Je bent zo erg jezelf bij deze mensen,” zei ze. “Je ziet er zo relaxed uit bij hem.” Voor het eerst sprak ik alleen met hem af. Hij

zei dat-ie geen vrienden wilde zijn. Hij wilde méér. Sinds nieuwjaarsdag ben ik iedere dag bij hem geweest. Hij is grappig, slim en ongelofelijk ad rem. Knap ook. Ja, ik denk dat we “iets” hebben. Maar eigenlijk: het maakt me niet zo veel uit. Ik bedoel, ik heb het allemaal al eens gedaan. Ik héb al samen-

‘Ik heb het allemaal al eens gedaan’ gewoond, ik héb het gedoe van schoonouders leren kennen al eens meegemaakt. Maar het allerbelangrijkste: ik weet dat ik het niet nodig heb. Als ik iets van mijn vorige relatie heb geleerd, is het wel dat ik ook gelukkig kan zijn zonder. Ik ben in Amsterdam gaan studeren, ik ben alleen geweest. Ik kan dit. Vroeger dacht ik dat het moest. Wat was er belangrijker in het leven dan een “goede relatie”? Al mijn vrienden hadden het ook. Ik dacht dat het nodig was om gelukkig te worden, of geslaagd. Mijn ex was een goeie jongen, hoor. Maar als je

zo lang samen bent ga je onvermijdelijk samen plannen maken. Op een gegeven moment vraag je je af: heb ik dit besloten omdat ik het zelf wilde, of omdat “de relatie” het wilde? Ik had de dingen graag anders gedaan. Ik had met vrienden willen wonen, ik zou eerder, vaker naar het buitenland zijn gegaan. Nu heb ik weer een relatie. Ik denk er veel over na, ik ken de fouten. Ik ben nu minder te verleiden tot compromissen. Het moet leuk zijn en vanzelf gaan. Als ik er de hele tijd aan moet “werken”, als ik er moeite voor moet doen, dan stop ik ermee. Daar heb ik écht geen trek meer in. Ik weet dat ik zonder kan, dus een jongen bij wie ik me goed voel is slechts een leuk extraatje. Dat is volgens mij een veel gezondere manier om ermee om te gaan.’ yyy Catrien Spijkerman

Om privacyredenen zijn de namen gefingeerd. Wil je ook meedoen aan deze rubriek, mail dan een korte motivatie naar redactie@folia.nl.

FoliaMagazine

Alle Studenten werden Brüder In 1987 begonnen om de Europese eenwording te bevorderen is het populaire Erasmusprogramma en de bijbehorende beurs tegenwoordig mikpunt van kritiek. Want er moet wel gestudeerd worden. ‘Het is niet de bedoeling dat studenten hun bestemming uitkiezen op het warme klimaat.’ tekst Hagar Jobse / illustratie Marc Kolle / foto’s Sandra Hazenberg

et was even spannend afgelopen herfst. Met een tekort van 90 miljoen euro voor de populaire Erasmusbeurzen zag het ernaar uit dat veel studenten naar hun buitenlanduitwisseling konden fluiten. De Europese Commissie was in rep en roer. ‘Duizenden studenten zullen een ervaring mislopen die hun leven ingrijpend kan veranderen.’ Voor de komende twee jaar is het programma inmiddels veiliggesteld. Maar niet iedereen is daar even blij mee. Europa leren kennen, is dat nu nog nodig? ‘Nee,’ zegt Europarlementariër Marietje Schaake (D66).‘Maar het is wel belangrijk dat jongeren internationale ervaring opdoen. Dat vergroot hun kansen op de arbeidsmarkt, en die beperkt zich al lang niet meer alleen tot Nederland.’ Inmiddels hebben ruim driehonderd miljoen studenten er een Erasmuservaring opzitten. Animo voor het programma is er nog steeds genoeg. In het academisch jaar 2010-2011 gingen 231.408 studenten met een beurs van gemiddeld 250 euro naar het buitenland. Hoeveel dat de Europese Unie jaarlijks kost? 450 miljoen euro. Hiervan worden overigens

FoliaMagazine

niet alleen de beurzen, maar ook korte uitwisselingsperiodes voor docenten en intensieve taalcursussen betaald. ‘Engelsen zijn heel gesloten,’ zegt derdejaarsstudent kunstgeschiedenis Charlotte Snuverink (21). Engelse vrienden heeft ze dan ook niet gemaakt toen ze afgelopen semester met een Erasmusbeurs een halfjaar in de Britse stad

‘Erasmus is te makkelijk’ Canterbury studeerde. Wel genoeg uit andere landen. En dat is precies waarom het Erasmusprogramma 26 jaar geleden is opgericht, om de Europese eenwording te stimuleren. Jongeren moesten Europa leren kennen, vonden ze in Brussel. En wat is dan beter dan een tijdje in elkaars land te studeren? Met de eerste studiebeurzen die in 1987 beschikbaar werden gesteld, was ‘Erasmus’ een feit. De Erasmusbeurs is vooral onder Spanjaarden erg populair. Spanje zorgt niet alleen voor de meeste uitwisselingsstudenten, het land is ook al jaren de favoriete bestemming. Op twee staat

Frankrijk, gevolgd door Duitsland, Engeland en Italië. ‘Erasmus is een ongekend succes en heeft een cruciale bijdrage geleverd aan de creatie van het Europa van burgers waarnaar we streven,’ schreef oud-voorzitter van de Europese Commissie Jacques Delors vorig jaar in een jubileumuitgave over Erasmus. Toch is er ook een andere kant. Het stokpaardje van de Europese Unie heeft de afgelopen jaren een dubieuze reputatie opgebouwd. ‘Erasmus-orgasmus’ luidde de kop van een artikel van afgelopen zomer in het Duitse weekblad Zeit. Volgens het blad zien veel studenten Erasmus als het grootste ‘zuip- en seksexces van Europa’. Als we derdejaarsstudent cultuurwetenschappen Inger van der Ree (21) mogen geloven zijn de verhalen die over Erasmus de ronde doen geen mythes. ‘Veel studenten gaan alleen op Erasmus om te feesten,’ zo merkte zij tijdens haar uitwisseling vorig jaar in de Italiaanse studentenstad Bologna. ‘Daar werden elke dag speciale feesten voor Erasmusstudenten georganiseerd.’ Feesten en toch je punten halen, kan dat? ‘Het onderwijs is daar een stuk makkelijker dan in Nederland,’ legt Van der Ree uit. ‘De docenten zijn ook een

tikje milder tegenover Erasmusstudenten. Ze vinden het al fantastisch dat je in vijf maanden Italiaans leert.’ Alleen mAAr uiTGAAn Overigens hoeven studenten die vakken lang niet altijd te halen. ‘Een halfjaartje relaxen’, dat had Charlotte Snuverink voor ogen toen ze naar Canterbury ging. ‘Ik had al mijn punten al binnen dus in principe hoefde ik niet te studeren.’ Uiteindelijk heeft ze dat toch gedaan. ‘Ik vond de colleges zo leuk dat ik uiteindelijk gewoon mijn best deed.’ Folia Magazine-redacteur Clara van de Wiel

(25) deed naar eigen zeggen maar wat tijdens haar Erasmusuitwisseling in Berlijn vier jaar geleden. De organisatie van het onderwijs aan de Humboldt Universiteit in Berlijn viel haar vies tegen. ‘Informatie over de vakken was online nergens te vinden,’ legt ze uit. ‘Ik ging naar random colleges om te kijken of ik het wat vond. Ik had totaal geen studieplan. Dat demotiveert enorm. Bovendien kon ik de in het Duits gegeven colleges lang niet altijd volgen. Op een gegeven dacht ik, laat maar, en ging ik alleen nog maar uit.’ In universitaire kring wordt dan ook niet altijd even positief over het programma gesproken.

Voormalig voorzitter van de Vereniging van Universiteiten (VSNU) Sijbolt Noorda noemde Erasmus in 2011 ‘academisch toerisme’ en pleitte voor directe afschaffing. Zo ver wil zijn opvolger Karl Dittrich niet gaan. Volgens hem moet er vooral kritisch naar het programma worden gekeken. ‘Ik ben een grote voorstander van mobiliteit binnen Europa. Maar het is niet de bedoeling dat studenten hun bestemming uitkiezen op het warme klimaat.’ Juist in zuidelijke landen laat de kwaliteit van het onderwijs vaak te wensen over. Dittrich raadt universiteiten dan ook aan kritischer te kijken naar universiteiten waarmee ze een uitwisseling aangaan.

FoliaMagazine

Van de Wiel is het daar mee eens. ‘Erasmus is te makkelijk. Niemand controleert wat je daar hebt uitgespookt.’ Maar volgens Femke ten Bloemendal, coördinator internationalisering aan de Faculteit der Geesteswetenschappen van de UvA, gaat Erasmus vooral om de persoonlijke groei die studenten doormaken. ‘Het is niet altijd makkelijk in je eentje in het buitenland. Je leert wat doorzettingsvermogen is. Dat is heel waardevol.’ KriTiscHer KijKen Toch vindt ook Ten Bloemendal dat er kritischer naar de invulling van de uitwisseling moet worden gekeken. ‘In maart organiseert de UvA voor het eerst een workshop voor studenten die net terugkomen van een Erasmusuitwisseling. Hierin wordt met ze besproken wat ze in het buitenland hebben opgestoken.’ Het aantal UvAstudenten dat op Erasmus ging is de afgelopen

‘In principe hoefde ik niet te studeren’ jaren overigens alleen maar toegenomen. Gingen er in het jaar 2010-2011 nog 266 studenten op Erasmusuitwisseling, dit jaar zijn dat er 328. Aangescherpt of afgeschaft, Inger van der Ree denkt niet dat Nederlandse studenten er wakker van zullen liggen. ‘Als Nederlandse Erasmus student krijg je 220 euro per maand. Dat zet echt geen zoden aan de dijk. Als je naar ZuidEuropa gaat ben je sowieso goedkoper uit dan in Amsterdam. Bovendien kunnen wij onze studiefinanciering en lening meenemen naar het buitenland. Misschien dat het voor Spanjaarden en Italianen anders ligt, maar Nederlandse studenten gaan ook zonder Erasmus wel naar het buitenland om te studeren.’ Dat Erasmus al lang niet meer dé manier is om naar het buitenland te gaan beaamt Bloemendal. ‘Maar,’ benadrukt ze, ‘als je je inschrijft aan een buitenlandse universiteit weet je niet zeker of Nederlandse werkgevers dat diploma later wel op waarde weten te schatten. Met Erasmus kun je én naar het buitenland én een diploma aan een Nederlandse universiteit halen. Dat is uniek.’

FoliaMagazine

elisabet Garcia Gonzalez (21) studeert Spaanse taalkunde in Madrid. In Amsterdam sinds september 2012 tot juli 2013.

sebastian Harich (23) studeert rechten in Wenen. In Amsterdam sinds begin februari, blijft tot juli 2013.

‘Ik zit hier nu een halfjaar en inmiddels heb ik mijn draai gevonden. Maar in het begin heb ik het best wel moeilijk gehad. Mijn Erasmusbeurs is niet zo hoog: 1500 euro voor negen maanden. Daar kan je in goedkope landen als Polen of Portugal misschien van leven, maar hier niet. Het eerste halfjaar werkte ik daarom drie avonden per week in een Mexicaans restaurant. Daardoor had ik weinig tijd om te studeren en leuke dingen te doen. Ik geloof dat ik niet representatief ben voor de gemiddelde Spanjaard die op Erasmus gaat. Ik heb veel internationale vrienden, Spanjaarden trekken juist vooral naar elkaar toe. Of ik hard moet studeren? Best wel. Hier moet ik veel essays schijven en zelf onderzoek doen. Dat ben ik niet gewend, in Spanje heb je alleen tentamens. Of de punten die ik hier haal op mijn universiteit in Madrid ook tellen weet ik trouwens niet helemaal zeker. Toen ik hier kwam, bleken de vakken die ik oorspronkelijk zou doen al vol te zitten. Het is dus afwachten of de vakken die ik nu doe straks worden goedgekeurd.’

‘Ik wilde naar Amsterdam op Erasmus omdat ik het een mooie stad vind, maar ook omdat ik Nederlands wil leren. Het zou fantastisch zijn als ik ook Nederlandse vrienden zou maken, maar daar ga ik maar niet al te veel van uit. Die hebben over het algemeen al hun eigen vriendengroep en zitten niet op buitenlandse studenten te wachten. Ik krijg een beurs van 300 euro per maand en daarnaast helpen mijn ouders me. Ik ben dan ook niet van plan om te gaan werken dit jaar. Of ik veel ga studeren? Er doen verhalen de ronde dat docenten je als Erasmusstudenten matsen bij je tentamens. Dat is in Oostenrijk in ieder geval zo. Maar volgens mij gaat het er hier vrij serieus aan toe. Ik heb me maar ingeschreven voor 20 ECTS, maar moet sowieso 15 ECTS halen, anders moet ik de beurs die ik krijg terugbetalen. In Wenen haal ik normaal meer punten per semester. Tijd voor feestjes is er dus genoeg. Het internationale studentennetwerk organiseert een heleboel dingen voor Erasmusstudenten. Ik ben in mijn eerste week hier al vijf keer uitgeweest.’ yyy

overigens Jongerenorganisaties als FNV Jong en de Landelijke Studenten Vakbond stelden onder meer een nationaal omscholingsfonds en een goedkope tweede studie voor om de jeugdwerkloosheid terug te dringen.

Een nationaal omscholingsfonds en goedkope tweede studie zijn goede maatregelen om jeugdwerkloosheid te bestrijden. Jesse Weltevreden lector online ondernemen

Alex straathof lector management van cultuurverandering

Göran sluiter hoogleraar internationaal strafrecht

Jesse Weltevreden ‘Oneens. Ik deel de zorgen over jongeren die nu afstuderen, geen baan kunnen vinden en thuis op de bank belanden. Maar ik denk niet dat een tweede master of omscholing daarbij helpen. Daarmee los je het probleem niet op. Jongeren zitten dan nog steeds zonder werk. En bovendien, we hoeven toch niet gezamenlijk op te draaien voor iemands verkeerde studiekeuze? Het lijkt mij zinvoller bedrijven met subsidies te stimuleren om jongeren een tijdelijke plek te bieden om relevante werkervaring op te doen binnen het vakgebied waar ze aanvankelijk voor hadden gekozen. Daar hebben ze meer aan dan aan nóg een studie. De contacten die ze tijdens hun stage opdoen bieden meer kans op een vaste baan. Want de krapte op de arbeidsmarkt is ook maar tijdelijk. Op afzienbare termijn verlaten veel ouderen de arbeidsmarkt en is er meer ruimte voor jongeren. Ik ben niet bang dat gesubsidieerde stages leiden tot verdringing van betaalde krachten, die stages zijn tijdelijk, dus kunnen ze de continuïteit die een vaste werknemer biedt niet vervangen.’

Göran sluiter ‘Ik vraag me af of die maatregelen daadwerkelijk effectief zijn in de bestrijding van de werkloosheid. De crisis is de oorzaak van de werkloosheid onder jongeren en die los je daar niet mee op. Omscholing of het volgen van een tweede studie is alleen maar zinvol als dat leidt tot meer werknemers in de branches waar daadwerkelijk een tekort aan arbeidskrachten is, zoals de zorg of de techniek. Maar de techniek is altijd al problematisch geweest, in mijn tijd werd daar ook al campagne voor gevoerd. Dus omscholing naar vakken waar aantoonbaar tekort is lijkt me goed, maar voor iemand die kunstgeschiedenis heeft gestudeerd nu een omscholing tot filosoof te betalen lijkt me niet zinvol. Overigens vind ik wel dat een tweede studie betaalbaar moet blijven en niet duurder moet zijn dan een eerste opleiding. Niet zozeer om werkloosheid tegen te gaan, maar meer omdat ik vind dat goede, ambitieuze studenten zich zo breed mogelijk moeten scholen, omdat dat tot productieve en hoogwaardige arbeidskrachten leidt. Dat is in het belang van de hele samenleving.’

Alex straathof ‘Goed idee. Maar dan wel alleen als het gaat om scholing in de sectoren waar écht vraag naar is, zoals de creatieve industrie, de zorg en de techniek. Sterker nog, dan zou ik zeggen, stel het collegegeld voor een tweede studie in die richtingen op nul en maak ze voor studenten die ze als eerste opleiding kiezen de helft goedkoper. Op die manier leid je mensen op die ook echt aan een baan komen. En de mensen die een tweede studie in die sector doen zijn extra waardevol, omdat ze een bijzondere combinatie aan kwaliteiten hebben. Denk bijvoorbeeld aan juristen, die zijn er nu te veel. Als die een hbo-opleiding in duurzame energie volgen, kunnen ze inspringen bij de ontwikkeling van lokale energievoorzieningen. Daar zal in de komende jaren steeds meer behoefte aan zijn. Ik ben niet bang dat met zulke maatregelen binnenkort te veel technici de arbeidsmarkt opvloeien. Voorlopig is daar nog lang geen sprake van, bovendien kun je als hoger opgeleide met een technische achtergrond makkelijk instromen in een werkveld waar je niet direct voor bent opgeleid.’ yyy Marieke Buijs

FoliaMagazine

De perfecte docent Deze week in Folia maakt kennis: jurist en decaan van de rechtenfaculteit Edgar du Perron. Hij wil zijn faculteit een kwaliteitsimpuls geven. tekst Dirk Wolthekker / foto Danny Schwarz

‘E

dgar is uitermate redelijk en heeft een heel groot gevoel voor rechtvaardigheid. Daarom is hij nooit een controversiële figuur en dat maakt hem heel geschikt als bestuurder,’ zegt hoogleraar privaatrecht Martijn Hesselink over Edgar du Perron. ‘Edgar weet altijd de gulden middenweg te bewandelen en zelfs als het niet de gulden middenweg is, dan nog is het de weg van de redelijkheid. Daarnaast is hij uitermate communicatief en voor iedereen altijd bereikbaar en aanspreekbaar.’ Charles Edgar du Perron (Amsterdam, 1965) is decaan van de Faculteit der Rechtsgeleerdheid. Hij is daarnaast hoogleraar privaatrecht. Edgar is ‘eigen kweek’ van de UvA, waar hij zowel studeerde als promoveerde. Zijn dissertatie ging over de zogenoemde ‘derdenwerking’ van overeenkomsten. Zijn onderzoeksterrein bestrijkt vooral de vakgebieden van het contractenrecht, het aansprakelijkheidsrecht en het banken effectenrecht. Naast zijn decanaat en hoogleraarschap is Du Perron raadsheer-plaatsvervanger in het Gerechtshof Amsterdam en voorzitter van de geschillencommissie van het financiële klachteninstituut Kifid. Hij deed de afgelopen jaren ook onderzoek naar de kredietcrisis. Zo zat hij in de commissie-Scheltema die onder-

FoliaMagazine

zoek deed naar de ondergang van de bank DSB. Edgar is de kleinzoon van dichter en prozaschrijver Charles Edgar ‘Eddy’ du Perron (18991940), maar zei bij zijn benoeming in 2006 de literaire ambities niet te hebben geërfd van zijn grootvader. Tegen Folia zei hij: ‘De ironie wil dat mijn grootvader een pesthekel had aan juristen, vooral aan notarissen. In zijn autobiografische

‘Hij wil je echt iets leren’ roman Het land van herkomst is de notaris de bron van alle kwaad.’ Het is inmiddels al een tijdje geleden, maar Edgar werd in oktober 2005 verkozen tot zowel beste docent van de rechtenfaculteit als beste docent van de UvA. De beloning kwam al snel: drie maanden daarna werd hij decaan. Of het ook echt als een beloning voelde is de vraag, want in Folia zei hij toentertijd: ‘De belangrijkste, enige en echte prijs die ik voor mijn decanaat heb moeten betalen is dat ik minder onderwijs kan geven. En aan zaken als scripties begeleiden kom ik vrees ik niet meer toe.’ Niettemin zijn ook studenten van nu nog zeer tevreden over docent Du Perron, vertelt Nick de

Rooij van de facultaire en centrale studentenraad, die geregeld met Edgar rond de onderhandelingstafel zit, maar ook colleges bij hem heeft gelopen. ‘De meeste studenten zijn lyrisch over hem,’ zegt De Rooij. ‘En eerlijk gezegd: ik ook. Edgar enthousiasmeert, inspireert, is vriendelijk en goedlachs en weet mensen mee te krijgen. Hij maakt tussendoor grapjes, is goed aanspreekbaar en kent veel mensen bij de naam. Dat is heel prettig. Hij is echt de perfecte docent, die voortdurend met praktijkvoorbeelden komt. Ik heb wel eens een college bij hem gevolgd waarbij hij foto’s had meegenomen om te illustreren hoe het recht in de praktijk uit kan werken. Hij liet een foto zien van een bedrijf dat onbevoegden de toegang tot het terrein verbood op grond van een niet-bestaande of verkeerde bepaling. Dan gaat zo’n college echt leven. Hij maakt op mij de indruk mensen echt juridische kennis te willen bijbrengen. Hij wil je echt iets leren.’ Het klinkt allemaal reuze complimenteus, dus rijst de vraag of er ook nog minpuntjes zijn. ‘Ja hoor,’ zegt Hesselink. ‘Edgar heeft altijd heel veel plannen onder het motto: “Dit gaan we doen.” Maar vervolgens doet hij het niet. Dat komt misschien omdat hij te veel doet en dan blijft er veel liggen. Hij is héél nieuwsgierig.

Folia maakt kennis Dat maakt hem buitengewoon geschikt als onderzoeker en wetenschapper, maar hij is daardoor ook iemand die liever naar het volgende plan kijkt dan het huidige plan uitvoert.’ Zo bezien is het te hopen dat zijn plannen om de faculteit een kwaliteitsimpuls te geven daadwerkelijk doorgaan. Edgar is momenteel namelijk bezig met het voorbereiden van panelgesprekken met (bachelor)studenten om de mate van tevredenheid te inventariseren en eventuele klachten over bijvoorbeeld de website of roosters op te lossen. Inmiddels staat Edgar op de lijst van topjuristen die binnen afzienbare tijd benoemd zullen worden tot rechter bij de Hoge Raad. ‘De Tweede Kamer heeft geen bezwaar gemaakt tegen zijn eventuele benoeming,’ zegt Hesselink. ‘Het wachten is op het moment dat er een plek vrijkomt. Op zijn gebied, het privaatrecht, hoeft dit niet eens zo lang te duren. Iets anders is of ik hem er geschikt voor acht. Op zich wel, maar ik denk dat hij nog geschikter zou zijn als directeur van de Autoriteit Financiële Markten of als Nationale Ombudsman. Ik denk namelijk dat bij die instellingen zijn bestuurlijke en communicatieve kant heel goed tot zijn recht zou komen en bij de Hoge Raad veel minder.’ yyy

Folia Radio zendt op 6 maart een interview uit met Edgar du Perron. Aan de orde zullen komen de kwaliteit van de rechtenfaculteit, de noodzaak van een numerus fixus aan zijn faculteit en zijn kansen en ambities om rechter te worden bij de Hoge Raad. Te beluisteren via Amsterdam FM, in de ether op 106.8 en op de kabel op 103.3, tussen 16.00 en 17.00 uur. Vanaf de volgende dag terug te luisteren via foliaweb.nl/radio. De uitzending is op zaterdagmiddag 15.00 uur terug te zien op Salto TV. Daarna via salto.nl.

FoliaMagazine

Folia tipt

Snake Feest

est verfrissend om eens naar plekken te gaan waar je geen acht euro betaalt voor een hip Scandinavisch biertje en mensen niet voortdurend naar hun iPhone turen op zoek naar het perfecte Instagramfilter voor hun zojuist geschoten partypic. Deze week kun je je anarchistische hart ophalen in de Spuistraat, want op woensdag 6 maart om klokslag 14.02 uur is het precies dertig jaar geleden dat Het Slangenpand gekraakt werd. Om dat te vieren organiseren de bewoners van het pand van 6 tot en met 9 maart het Snake Feest: een vierdaags festival met als hoogtepunt het straatfeest op zaterdag 9 maart. ’s Middags is er een kunstmarkt en wordt er poëzie voorgedragen en ’s avonds kun je dansen bij de buren van Vrankrijk, Schuim of Café The Minds, die ook delen in de feestvreugde. Het Slangenpand wordt momenteel bedreigd met ontruiming om plaats te maken voor luxe koopappartementen. Met het festival willen de bewoners tevens laten zien dat zij een belangrijke bijdrage leveren aan het culturele aanbod van Amsterdam. Een goede zaak. yyy Gijs van der Sanden

9 maart / Diverse locaties Spuistraat / Aanvang: 13.00 uur / Entree: donatie

Tip 1: De VreeMDelinG ‘Vandaag is moeder gestorven. Of misschien gisteren, ik weet het niet.’ Eigenlijk ligt de hele inhoud van De Vreemdeling van Albert Camus in deze ene beginzin besloten. De klassiek geworden vertelling van hoofdpersoon Mersault – die gelooft dat hij maar met één reden leeft: om dood te gaan – is ter gelegenheid van Camus’ honderdste geboortedag opnieuw vertaald. Nog altijd intrigerend om te lezen hoe de wereld eruit zou zien als zij van alle zin, moraal en betekenis is ontdaan. De Vreemdeling – Albert camus / De Bezige Bij € 19,90

FoliaMagazine

Tip 2: Hans en z’n VrienDen Een tekening van een jongen met bril, onderkin en doorlopende wenkbrauwen, vergezeld met de tekst: ‘Dit is een plaatje van Edgar Davids, alleen dan is het iemand anders.’ Het kan alleen maar van Hans Glock de tekenmongool afkomstig zijn. Een hit op Facebook, en met de expositie Hans en z’n vrienden nu ook offline te bewonderen. Vers Vlees 020 presenteert: Hans en z’n vrienden / The House of Rising / Opening 7 maart, aanvang 21.00 uur

Tip 3: Meisjes De Amsterdamse Theatergroep Thomas maakte vanwege zijn tienjarig bestaan de voorstelling Meisjes, onder coaching van Toneelgroep Amsterdam. Het stuk Husbands, dat momenteel door TA wordt opgevoerd, diende als inspiratie. De meisje-meisjes Hanneke, Guusje en Anna zijn tijdens de herdenking van hun overleden vriendin Sarah de cliché-speech spuugzat. In een opwelling vluchten ze met de urn als bagage. meisjes / M-Lab Amsterdam / 9 maart, aanvang: 20.15 uur / € 15,-

lezingenladder Voor een ieder die geïnteresseerd is in lezingen en debatten is er de Folia Magazine lezingenladder. Wij streven ernaar hierin de meest interessante lezingen en debatten in Amsterdam op één plek te verzamelen.

Bankenunie

Amsterdamlezing

spui25 WO 6/03, 17.00 uur

crea MA 11/03, 20.00 uur

Cambridge-professor Eilís Ferran in gesprek met o.a. econoom Dirk Schoenmaker en PvdA-Tweede Kamerlid Henk Nijboer over de bankenunie als Europese reactie op de crisis.

Exacte wetenschapper Peter Sloot over computersimulaties van dynamische complexe systemen en hoe hij deze toepast op steden.

Gouden Eeuw

spui25 MA 11/03, 20.00 uur

spui25 DO 7/03, 17.15 uur

JULIUS BELAISSE (24) POLITICOLOGIE, UvA GAAT HeT liefsT nAAr pAcific pArc ‘Het ligt er een beetje aan waar ik zin in heb, soms ga ik naar Trouw om te dansen, maar ik ga het vaakst uit naar de Pacific Parc op het Westergasterrein. De Pacific Parc heeft een heel bijzondere ruimte, verdeeld in twee gebieden, één om te dansen en één om te zitten. Die ruimte ziet er heel cool uit, met een grote open haard en koeienhuiden aan de muur. Het publiek is heel divers, je kan er echt geen peil op trekken wat voor mensen er komen en dat zorgt voor een leuke sfeer. Ook is de muziek goed dansbaar en klinkt het mooi in die grote ruimte. Misschien niet van doorslaggevend belang maar wel een voordeel is dat je er geen entree hoeft te betalen. Een nadeel is dat het vaak al om drie uur dichtgaat, maar als ik dan nog door wil gaan is er altijd wel ergens een huisfeestje.’ yyy tekst en foto Robrecht de Vocht

De biografie

Hoogleraar Amsterdamse geschiedenis Kees Zandvliet over Amsterdam in de zeventiende eeuw, ‘een Gouden Eeuw met zwarte bladzijden’.

Avond gewijd aan de biografie als genre. Met onder meer een paneldiscussie met Elsbeth Etty, Willem Otterspeer, Hans Renders en Aleid Truijens.

Café de Nieuwe Liefde

Ideale studentenstad

De nieuwe liefde VR 8/03, 18.00 uur

pakhuis de zwijger DI 12/03, 14.00 uur

Laat vrijdagmiddagprogramma waarin dit keer UAF-directeur Mardjan Seighali, Buitenhof-presentator Marcia Luyten en literatuur-, muziek- en toneelrecensenten reflecteren op de actualiteit.

Bezette stad

Middag in het teken van studentenhuisvesting in Amsterdam. Hoe ziet de ideale studentenstad eruit en kan Amsterdam dat worden? Met o.a. CvB-lid Paul Doop en journalist Roland Duong.

perdu VR 8/03, 20.30 uur

Forza NL

Openingsavond in de reeks ‘Bezette stad’, een doorlopend onderzoek naar de betekenis van stad, politiek en kunst in Amsterdam en verre omstreken.

De balie DI 12/03, 20.00 uur

Kees van Kooten rode Hoed ZO 10/03, 16.00 uur Volkskrant-criticus Arjan Peters in gesprek met Boekenweekgeschenkschrijver Kees van Kooten. Met gastoptredens van Remco Campert en tv-criticus Jean-Pierre Geelen.

Lokale democratie pakhuis de zwijger MA 11/03, 20.00 uur Kunnen initiatieven van onderop beschikking krijgen over publieke middelen en zo ja, hoe?

Debat over de zin en onzin van de Nederlandse natie met Martin Bosma (PVV), René Cuperus (Volkskrant-columnist en PvdA) en Yoeri Albrecht (inhoudelijk directeur De Balie).

Maakbare man rode Hoed DI 12/03, 20.00 uur Marjolijn Februari werd Maxim Februari en schreef daar een boek over. Michiel van Erp maakte een documentaire over transseksuelen. Isolde Hallensleben interviewt hen.

U organiseert een lezing of debat en wilt daarmee graag op deze pagina staan? Stuur tijdig een mailtje naar harmen@folia.nl onder vermelding van ‘Aanmelding lezingenladder’.

FoliaMagazine

prikbord HvA

ideëen voor deze rubriek: redactie@folia.nl

DMR Studentenstad

DT Coen

Is Amsterdam de ideale studentenstad? Op dinsdag 12 maart organiseren de Asva, de SRVU, de gemeente, de HvA en de UvA een congres onder de titel ‘Wonen in de ideale studentenstad’ in Pakhuis de Zwijger. Centraal staat de kwaliteit van studentenhuisvesting in Amsterdam. Iedereen is van harte uitgenodigd zijn stem te laten horen over het wonen in de ideale studentenstad. Sprekers zijn onder anderen CvB-lid Paul Doop en wethouder Freek Ossel. Inschrijving is gratis, via studentenhuisvesting.online-inschrijven.nl.

Student Aviation Coen Turk (22) is als vijfde lid toegetreden tot het bestuur van studentenbond Asva. Turk (22) werkte al sinds 2011 als projectmedewerker voor de studentenvakbond. Binnen het bestuur zal hij de functie van secretaris gaan vervullen en als coördinator van de Docent van het Jaarverkiezing en de HvAintroductie KersVers aan de slag gaan. Met Turk heeft het Asva-bestuur wellicht ook al een bestuurslid voor volgend jaar gevonden want mocht het werk hem bevallen, dan overweegt de nieuwe secretaris zich voor volgend jaar wederom kandidaat te stellen.

DOO Docenten

DMCI Creating

Docenten Max Carbaat, Aad Sinke en Jurjen Tak zijn door studenten verkozen tot de beste drie docenten van het Domein Onderwijs & Opvoeding. Op 12 maart zullen zij gezamenlijk van 12.15 tot 13.15 uur een hoorcollege verzorgen in de Kohnstammzaal, KSH 09A10. Na afloop zal de winnaar van het domein bekend gemaakt worden, die het zal opnemen tegen de winnende docenten van andere domeinen. De uiteindelijke Docent van het Jaarprijs zal worden uitgereikt tijdens de Onderwijsconferentie op 11 april.

Vanaf september biedt het domein DMCI in samenwerking met opleidingsinstituut THNK en Waag Society de nieuwe minor ‘Creating Excellence’ aan. Bij THNK kunnen specialisten tussen de 35 en 45 jaar van over de hele wereld een opleiding tot creative leader volgen. Het instituut kwam vorig jaar tot stand met zes miljoen euro aan financiering van onder andere het ministerie van Economische Zaken, om de positie van Amsterdam als creatieve hotspot te verstevigen. Insteek van de minor is om met creatieve oplossingen te komen voor maatschappelijke problemen.

DG Studentenprijs

HvA Minorenmarkt

De Anna Reynvaan Studentenprijs is de prijs voor het beste artikel van studenten hbo-verpleegkunde en een initiatief van de opleiding verpleegkunde van de HvA. De winnaar wordt bekendgemaakt tijdens de Anna Reynvaanlezing op 28 mei en wint een bezoek aan een congres in Zweden of een ander buitenlands congres over evidence based practice. Wie mee wil doen moet vóór 1 mei een artikel van 3000 woorden schrijven over een dilemma in een (fictieve) patiëntencasus. Meer informatie via de website van het AMC.

Nog op zoek naar een geschikte minor? Op woensdag 13 maart organiseert de HvA de jaarlijkse minorenmarkt op locatie de Leeuwenburg. Tijdens de markt kun je informatie krijgen over het aanbod minoren voor komend jaar en persoonlijk vragen stellen aan studenten en medewerkers. Aanmelding is niet nodig. De markt is van 16.00 tot 18.00 uur te bezoeken.

DBSV Studiesucces

DEM Urban

Op 7 maart wordt de afronding van het vierjarige HvA-programma ‘Sturen op Studiesucces – SoS’ gevierd. Doel van Sturen op Studiesucces was om de motivatie en de betrokkenheid van alle studenten, ongeacht afkomst, te bevorderen. Geïnteresseerden zijn welkom op de conferentie Studiesucces Special Edition op donderdag 7 maart van 13.30 tot 18.00 uur in leercentrum FLOOR, met sprekers, workshops, een feestelijke borrel en muziek. Aanmelding is gratis via de website van de HvA.

De nieuwe masteropleiding Urban Management is een tweejarige deeltijdstudie voor professionals werkzaam in de publieke of private sector. Centraal staat het ontwikkelen van een multidisciplinaire aanpak van grootstedelijke vraagstukken. Voor geïnteresseerden wordt op donderdag 7 maart van 17.00 tot 19.00 een allereerste voorlichtingsavond georganiseerd, waarop vragen over het programma aan de orde komen. Locatie is Studio HvA op de binnenplaats Kohnstammhuis. Aanmelden via mum@hva.nl.

FoliaMagazine

Turk

Excellence

Management

prikbord UvA Studenten Amsterdam

ideëen voor deze rubriek: redactie@folia.nl

750

BC Gratis

In 2025 bestaat Amsterdam 750 jaar. Anders dan de Olympische Spelen gaat dat feest vermoedelijk wel door. Hoe ziet ‘studentenstad’ Amsterdam er tegen die tijd uit? Daarover wil de Asva een visie ontwikkelen in samenwerking met studenten, bestuurders en de politiek. Op 14 maart is er een kick-off meeting in Crea met onder meer Job Cohen, Maarten van Poelgeest en Pieter Tordoir. Vervolgens gaat Asva in zes sessies met studenten praten over dit thema. Daarna wordt er een rapport gemaakt dat op 6 mei aan burgemeester Van der Laan wordt gepresenteerd.

Op 8 maart, internationale vrouwendag, zijn er gratis rondleidingen voor de tentoonstelling 1001 Vrouwen. De rondleidingen duren dertig minuten en starten om 10.30, 11.30, 13.00, 14.00, 15.00 en 16.00 uur. De eerste twee worden verzorgd door historica Els Kloek, initiatiefnemer van de tentoonstelling. Gids Annette Vondra verzorgt de vier overige rondleidingen. Belangstellenden kunnen zich ter plekke aanmelden bij de ontvangstbalie (maximaal 15 personen per rondleiding). U betaalt alleen de entree voor de tentoonstelling. Locatie: Oude Turfmarkt 129.

FGw Onderwijsprijs

Catering Prijsverhoging

2013

Om te benadrukken dat onderwijs goed moet zijn organiseert de FGw de Onderwijsprijs FGw 2013. Opleidingscommissies spelen een belangrijke rol bij de nominaties. Zij kunnen tot 18 maart bachelor- en/ of mastervakken voordragen via een voordrachtformulier. Een jury samengesteld uit studenten en medewerkers van de faculteit nomineert vervolgens uit de binnengekomen voordrachten twee bachelorvakken en twee mastervakken. De uitreiking van de prijs vindt plaats op 15 mei vanaf 15.00 uur in het Bungehuis. Nomineren? Zie http://medewerker.uva.nl/fgw/fgw.cfm.

Leverancier Maas, verantwoordelijk voor de koffie- en snackautomaten binnen de UvA, verhoogt de prijzen van alle consumpties uit de warme drankenautomaten. De prijsverhoging wordt op twee momenten doorgevoerd. Per 1 maart 2013 is een consumptie 5 cent duurder geworden. Op 1 september 2013 worden de prijzen nogmaals met 5 cent verhoogd. Maas verantwoordt de prijsverhoging door te zeggen dat de prijzen van grondstoffen en de kosten voor het onderhoud van de automaten de afgelopen jaren zijn gestegen. De prijsstijging is gelijk aan de kostentoename.

FMG Kolfkamer

Acta Tandplak

Goed nieuws voor dames (medewerkers en studenten) die borstvoeding geven: de FMG beschikt sinds kort over een extra kolfkamer in het pand BG13a, Vendelstraat 8. De realisatie van deze ruimte in kamer 2.25 is in samenwerking met de faculteiten Rechtsgeleerdheid en Geesteswetenschappen tot stand gekomen. Ook zij kunnen gebruikmaken van deze ruimte. Wie van de ruimte gebruik wil maken kan de sleutel afhalen bij de receptie BG13a. Daar is een rooster waarop je kunt aangeven op welke dagen en tijden je van deze ruimte gebruik wilt maken.

Wetenschappers Wim Crielaard en Bastiaan Krom hebben een subsidie binnen NWO Middelgroot gekregen. Zij ontvangen een bedrag van 164.000 euro voor de aanschaf van een geavanceerd systeem voor hun onderzoek naar het dynamische evenwicht in gezond tandplak. De meeste micro-organismen in en op mensen leven in biofilms. Orale biofilms, bijvoorbeeld tandplak, zijn zeer dynamische en heterogene gemeenschappen. In dit onderzoek wordt de dynamiek in orale biofilms in detail onderzocht om zowel fundamentele als toegepaste vragen te beantwoorden.

FMG Herdenking

UvAPride Borrel

In samenwerking met de Wiardi Beckman Stichting, het wetenschappelijk bureau van de PvdA, wordt er op 21 maart in de Rode Hoed een herdenkingsbijeenkomst gehouden voor de op 16 januari overleden hoogleraar politieke theorie Jos de Beus. Tijdens de herdenkingsbijeenkomst zal worden stilgestaan bij het werk van De Beus door Felix Rottenberg (over de sociaaldemocratie), Paul Scheffer (over Europa) en Philip van Praag (over de toeschouwersdemocratie). Aan de familie zal een herinneringsboek worden aangeboden. Aanvang 14.00 uur. Toegang gratis.

UvAPride organiseert alweer de derde borrel voor alle roze UvA-medewerkers, -alumni en hun sympathisanten. De UvAPride-medewerkersborrel geeft je de gelegenheid op laagdrempelige en gezellige wijze kennis te maken met collega’s die je anders niet zo snel tegen het lijf loopt. Op de borrel, gehouden in café-bar Vivelavie, zijn naast LGBT-medewerkers ook alumni van de UvA van harte welkom, en voel je vrij om je roze maar ook niet-roze collega’s mee te nemen. Het bestuur van UvA Pride zal aanwezig zijn voor informatie of vragen en om mee te drinken.

FoliaMagazine

wasdom Gelukkig in de ruimte André Kuipers Leeftijd 54 (geboren op 5 oktober 1958) Beroep Astronaut Studie Geneeskunde, UvA Afgestudeerd 1987 Docent ‘Professor van Leeuwen, hoogleraar interne geneeskunde, was een goede en realistische docent. In het eerste jaar zei hij “Ik ga jullie van een illusie afhelpen; iedereen gaat dood.” Met andere woorden als arts kun je niet iedereen redden.’ Locatie ‘Een van de leukste dingen van geneeskunde studeren aan de UvA was dat we op allerlei locaties in de binnenstad les hadden. Het Binnengasthuis was mijn favoriet, daar ben ik zowel als student als patiënt geweest. Ik ben op mijn negentiende geopereerd aan een goedaardige schildkliertumor en heb toen mijn collegastudenten uitgenodigd om vanaf het glazen balkon mee te kijken met de operatie.’ Café ‘In de buurt van het Binnengasthuis zat café De Gaeper waar we vaak pannenkoeken gingen eten. Zo had ik bij iedere universiteits locatie wel een vaste broodjeszaak of café.’ Afknapper ‘Ik vond het jammer dat de studie naar het AMC verhuisde en mijn studententijd in de binnenstad erop zat.’

FoliaMagazine

stage Hij studeerde geneeskunde en werd astronaut: André Kuipers. tekst Julie de Graaf / foto Bob Bronshoff

‘D

e sciencefictionboekjes die ik op mijn twaalfde van mijn oma kreeg, waren niet alleen de reden dat ik astronaut wilde worden, maar ook dat ik geneeskunde wilde studeren. Ze had nummers tien, elf en twaalf van de Perry Rhodanserie gekocht. Dat was een tweewekelijkse serie die ik vervolgens jarenlang verslond. Van die in plastic verpakte boekjes met een slappe kaft over de avonturen van mensen in de toekomst, met ruimteschepen en raketten, maar ook over andere planeten waar leven gecreëerd werd. Dat vond ik heel intrigerend en het zette me aan het denken over wat leven nu eigenlijk is, hoe een oogcel weet dat hij een oogcel moet worden en hoe een spier werkt. Het wekte mijn interesse voor geneeskunde, en dan vooral voor technische gebieden als biochemie en fysiologie. Ik dacht dat alleen Amerikaanse testpiloten astronaut konden worden en besloot geneeskunde te studeren. Ik zag mezelf wel medisch specialist in een Amsterdams ziekenhuis worden. De studie beviel erg goed: ik vond bijna alles interessant en volgde veel extra co-schappen. Ook liep ik een tijd mee met een rijdende psychiater, waarmee ik huisbezoeken door heel de stad aflegde en in de gevangenis methadon uitdeelde. Mijn coschap verloskunde was ook leuk; daarvoor verbleef je tijdens je diensten in het Praktikantenhuis aan de Sarphatistraat en werd je gebeld als er een bevalling was. Dan ging midden in de nacht de telefoon en sprong ik op de fiets met mijn verloskoffertje. Tijdens mijn coschappen mocht ik onderzoek doen bij kno-arts en professor Wil Oosterveld in het AMC. Hij

was gespecialiseerd in het evenwichtsorgaan en werkte samen met NASA. Dankzij die ervaring kon ik na mijn studie mijn militaire dienst vervullen als arts bij de luchtmacht. Via de luchtmacht kwam ik bij het onderzoekscentrum voor lucht- en ruimtevaartgeneeskunde in Soesterberg terecht. Zo kwam ruimtevaart steeds een stapje dichterbij. Vier jaar na mijn afstuderen kon ik aan de slag als wetenschappelijk coördinator bij Estec, het onderzoeks- en technologiecentrum van ESA. Ik hoopte dat als ik daar zou blijven werken en goed mijn best zou doen, ik uiteindelijk geselecteerd zou worden als astronaut. Die kans was erg klein, maar ik wilde per se de aarde vanuit de ruimte zien en was bereid daar alles voor te geven. In de jaren die volgden, kwam ik steeds verder van geneeskunde af te staan. Dat vond ik best lastig, want straks zou ik een medische carrière opgeven en nooit de ruimte in komen. Toch bleef ik volhouden; het zou heel jammer zijn als het niet zou lukken om astronaut te worden, maar dan had het in ieder geval niet aan mij gelegen. Uiteindelijk werd ik op mijn veertigste geselecteerd en mocht ik in 2004 voor het eerst de ruimte in en ik 2011 een tweede keer, voor 193 dagen. Die lange aanloop is het helemaal waard geweest. Niet meteen hoor, want de eerste dagen in de ruimte zijn afzien: je bent ruimteziek, je hebt een opgezwollen gevoel in je hoofd, er is een hoog geluidsniveau, er wordt continu wat van je verwacht en je leeft in een soort glazen huis. Maar af en toe kon ik een moment pakken. Dan was ik in een donkere module naar buiten aan het kijken en drong het na een tijdje opeens tot me door: ik ben echt in de ruimte, ik leef mijn jongensdroom.’ yyy

samantha bakker (19) studie Culturele & maatschappelijke vorming stage Projectmedewerker kunstencentrum De Kunstlinie Vergoeding 100 euro beoordeling JJJJJ ‘Ik woon tien minuten bij De Kunstlinie vandaan en volg er zelf danslessen. De stap om er stage te lopen was dus niet groot. De Kunstlinie is het grootste kunstencentrum van Almere en het verzorgt een groot cultureel aanbod in de stad. Vanwege wegvallende subsidies zit het kunstencentrum midden in een reorganisatie en specialiseren ze zich nu in cultuureducatie voor het basisonderwijs en voortgezet onderwijs. De reorganisatie zorgde soms voor een gespannen sfeer op kantoor, maar daar heb ik geen last van gehad. Het contact met mijn collega’s is nu nog steeds prettig. Na mijn stage ben ik mede-initiatiefnemer geweest van een project dat het docentencollectief (alle docenten die ontslagen zullen worden) hun werk aan het publiek laat tonen en hun de optie geeft verder te gaan als zelfstandigen. Mijn werk als stagiair-projectmedewerker was heel divers. Ik deed inhoudelijk werk op kantoor, maar ook uitvoerend werk. Zo ondersteunde ik het project De Kunstbus, waarbij wekelijks gratis workshops worden gegeven aan kinderen in prioriteitswijken van Almere, bijvoorbeeld verven, dansen of kleien. Ik hielp met de opbouw van de activiteiten en het werven van kinderen. Daarnaast deed ik een onderzoek naar het talentontwikkelings project Talent@. Ik raad iedere student aan op zoek te gaan naar een stage die letterlijk dicht bij jou staat. Niets zo leuk als het resultaat van je werk terug zien in je eigen buurt.’ yyy Vera Lentjes

FoliaMagazine

FoliaMagaz ine weekblad

toehoorders

cover Hester den Boer

voor HvA

Op kamers

en UvA

nr. 22 06/03/201 3

in Kha

barovsk ‘Iedereen wil hier weg ’

Hoorcollege Theoretische filosofie en onderzoeksvaardigheden, door Christian Skirke, vrijdag 1 maart, 11.00 uur, Oudemanhuispoort tekst en foto’s Marith Iedema Keren ‘euh’ van docent 200 bananen 2 Haardracht Blauw of krullen scrabbelwoorden behaviorisme, fysicalisme, reductionisme

angzaam stroomt collegezaal D1.09 vol. Niet alleen met jonge studenten, hier en daar zie je ook een kaal of grijs hoofd tussen het publiek. Een beetje aarzelend start docent Christian Skirke zijn powerpoint op. Hij schraapt zijn keel: ‘We gaan eerst even de stof van vorige week behandelen,’ zegt hij met een Duits accent. Hier en daar wisselen studenten blikken van verstandhouding uit. Het college gaat over de geest, het brein en identiteit. Op zich erg interessante stof. Maar de monotone manier waarop de docent vertelt doen de gedachten al snel afdwalen naar andere zaken, waarschijnlijk naar het weekend dat voor de deur staat. Hier en daar wordt wat getekend, ge-sms’t en een enkeling staart glazig voor zich uit. ‘We gaan het hebben over de verhouding tussen geestelijke en nietgeestelijke eigenschappen,’ zo gaat Skirke door met het inleiden van zijn college. ‘Hoe werken de geest en het lichaam op elkaar in,’ zegt hij met zijn ogen gericht op het computerscherm voor hem. Hij lijkt angstvallig oogcontact met de aanwezigen te vermijden. Skirke benut de tijd door verschillende theorieën met elkaar te vergelijken. Behaviorisme versus cartesiaans dualisme. ‘De dualist zegt dat de geest zulke speciale eigenschappen heeft dat die nooit toegeschreven kunnen worden aan de hersenen of aan een machine. De materialist zegt daarentegen dat de geest zo afhankelijk is van materie, in het geval van de mens van de hersenen, dat de geest zonder materie niet kan bestaan.’ Tussen zijn zinnen door klinkt zo vaak een weifelend ‘euh’ dat het afleidt. ‘De behaviorist zoekt het antwoord in gedrag: gedragen machines zich werkelijk anders dan mensen?’ vraagt Skirke, terwijl hij wijst naar een plaatje van Arnold Schwarzenegger als Terminator. Even lijkt hij zich te herpakken. Hij staat rechtop en kijkt de zaal in. Jammer genoeg duurt dit niet lang. yyy

FoliaMagazine

Fleur den Boer (20, bèta-gamma)

‘De stof is erg interessant, alleen herhaalt de docent in dit college wat we al eerder hebben gehoord. Zowel tijdens onze werkgroepen als in het vorige college. Hij wil heel graag duidelijk zijn, en dat is natuurlijk fijn, maar ik heb liever dat we gewoon de nieuwe stof behandelen. Wat ik wel erg goed vind zijn de powerpoints. Die zijn heel erg duidelijk. Als je een keer college hebt gemist snap je alles daarmee nog gewoon.’

Rosa de Jong (20, wijsbegeerte)

‘De docent begint altijd met vertellen wat hij dit college gaat behandelen. Dat duurt erg lang. Hij wil het graag heel goed doen, waardoor hij een beetje overdrijft in zijn duidelijkheid. Iedereen begrijpt de stof al lang en de herhaling maakt het college heel saai. Het is echt moeilijk om te blijven luisteren. Daarom gaan er ook veel mensen weg in de pauze. Dat is elke keer hetzelfde.’

Amber

(20, wijsbegeerte) ‘Ik moet nog een beetje inkomen. Dit vak en het onderwerp van dit college zijn niet helemaal mijn ding, het is mij wat te droog en analytisch. Maar de docent is wel heel duidelijk en behulpzaam. Hij wil erg graag dat iedereen het snapt en herhaalt dingen. Ik begrijp de stof goed.’

colofon

Weekblad voor de HvA en UvA Folia Magazine is in 2011 voortgekomen uit Folia (1948) en Havana (1996). Redactieadres Prins Hendrikkade 189b, 1011 TD Amsterdam, telefoon 020-5253981, e-mail: redactie@folia.nl Hoofdredacteur Jim Jansen Chef redactie Mirna van Dijk Art director Pascal Tieman Redactie (print/web) Marieke Buijs, Sandra Hazenberg, Luuk Heezen, Marith Iedema, Wim de Jong, Vera Lentjes, Eva Rooijers, Gijs van der Sanden, Ineke Schipstra, Annemarie Vissers, Robrecht de Vocht, Clara van de Wiel, Dirk Wolthekker Aan dit nummer werkten mee Bram Belloni, Hadjar Benmiloud, Hester den Boer, Bob Bronshoff, Fred van Diem, Robbert Dijkgraaf, Julie de Graaf, Martijn van de Griendt, Hagar Jobse, Marc Kolle, Denise van Leeuwen, Danny Schwarz, Linda Slagter, Catrien Spijkerman, Won Tuinema, Tjebbe Venema Eindredactie Harmen van der Meulen Correctie Wim de Jong, Harmen van der Meulen Opmaak Pascal Tieman, Carl Zevenboom Uitgever Stichting Folia Civitatis Redactieraad Wouter Breebaart, Simon Dikker Hupkes, Ilse Duijn, Jurriaan Gorter, Jaap Kooijman, Ronald Ockhuysen (voorzitter), Jean Tillie, Sebas Veeke Secretariaat Stephanie Gude (projectbegeleider) Zakelijke leiding Paul van de Water Drukker Roularta Printing, Roeselare België Advertenties Bureau van Vliet, Zandvoort, 023-5714745, zandvoort@bureauvanvliet.nl Folia Magazine probeert altijd de rechthebbenden van fotomateriaal te contacteren. Bent u rechthebbende en hebben wij u niet kunnen bereiken? Mail dan naar redactie@folia.nl.

(advertentie)

Cultureel Studentencentrum Nieuwe Achtergracht 170 Huur een repetitiestudio voor je eigen project, bezoek en lezing of drink een drankje in het dagelijks geopende CREA Café. Van scherp debat tot meeslepend theater en van repetitiestudio tot fotocursus. Als student kun je nergens in Amsterdam goedkoper en beter terecht dan bij CREA, hét cultureel studentencentrum van UvA en HvA.

do 7 | 20.30 uur | film

UvA Pride - I am Gay and Muslim

The intimate documentary I am Gay And Muslim (Chris Belloni, 2011) follows several young gay Moroccans in search of their religious and sexual identities. The men share personal experiences about the double live and dilemmas they feel convicted to. Q&A with Chris Belloni and a homosexual muslim afterwards. CREA Theater | Students/ AUV pass free, others E 5,- | Reserveren niet mogelijk

vr 8, za 9 | 20.30 uur | cabaret

Goedkoop Cabaret

Zin in maartse lachbuien? Kom naar het leukste try-out podium van Nederland. Vrijdag met Paulien Cornelisse, Tim Fransen en Patrick Laureij en zaterdag Harry Glotzbach, Sijmen de Jong en Thijs van Domburg. Goedkope CREActie: win een VRIJKAART. Stuur een e-mail naar info@goedkoopcabaret. nl met je naam en voorkeursdatum (op = op). CREA Theater | Studenten en stadspas E 6,-, overigen E 9,- | Reserveren: 020 5251400

wo 13 | 20.00 uur | lezing

The brain explained

In this lecture on neuroscience we will be making sense of the senses. We explore how even the most effortless of our actions represent challenging computational problems for the brain. This lecture helps us understand how science is trying to reverse-engineer the algorithms that underlie sensation and perception in the brain. Speaker: Prof. Marc Ernst (Bielefeld University, Germany). CREA Theater | Free for students/ AUV pass, others E 5,- | No reservations

www.crea.uva.nl

de lezer

In de rubriek ‘de lezer’ blikt wekelijks iemand terug op het vorige nummer. Wil jij diegene een keer zijn? Meld je dan aan via redactie@folia.nl.

WOuTer zAGers (26), fiscAAl recHT, uvA ‘Als ik Folia Magazine zie liggen pak ik het altijd wel. De voorkant vind ik altijd heel goed. Er staat niet te veel op en hij heeft altijd mooie kleuren. Dat kleurrijke trekt me aan zoals een bloemetje een bijtje. Ik begin altijd met kijken of er mooie meisjes instaan, zoals deze week Kya de Booij bij “Toehoorders”, die ziet er wel appetijtelijk uit. De indeling van het blad vind ik goed, vooral de combinatie tussen grote en kleine stukken. Fijn voor studenten die soms een uur vrij hebben, maar soms ook maar een kwartiertje. Ook de balans tussen serieuzere stukken en luchtige onderwerpen zoals de passie en die eetrubriek vind ik goed. De foto’s zijn mooi, maar waarom twee van die enorme foto’s van die rector [Huib de Jong, red.]? Bij “Overigens” bijvoorbeeld vind ik de maat van de foto’s meer in verhouding staan met de tekst en leuk dat ze van die houdingen innemen. Wat ik leuk zou vinden is af en toe een serie van bijvoorbeeld drie artikelen. Er zijn nu wel terugkerende rubrieken, maar bijvoorbeeld dat artikel over De Gouden Eeuw van laatst zou navolging kunnen krijgen met artikelen over studeren in andere eeuwen. Wat ook leuk zou zijn is drie studenten die vanuit een verschillende achtergrond naar een dilemma kijken. Bijvoorbeeld een sociologie-, biologie- en ethiekstudent die hun mening geven over klonen. Jim Jansen trekt trouwens wel een beetje een boeventronie op die foto voorin.’ yyy tekst en foto Robrecht de Vocht

deining ‘Het bewijs is geleverd dat je de ziekte kunt aanpakken als je er vroeg genoeg bij bent.’ Hiv-expert JOep lAnGe reageert op de veelbelovende genezing van een baby die na de geboorte behandeld is met hiv-remmers, in de Volkskrant. ‘De inkt van de krant is nog niet droog over de ene misbruikzaak of de volgende verschijnt alweer op internet.’ lOuis TAVeccHiO, emeritus hoogleraar kinderopvang, vindt dat de berichtgeving over misbruikzaken met altijd de man als agressor niet klopt met de werkelijkheid, in Het Parool. ‘Het leek wel alsof vader en moeder een eigen woordenboek bezaten.’ Schrijver THeODOr HOlmAn beschrijft in zijn nieuwe roman de terugkomst van zijn ouders na hun terugkeer uit een Jappenkamp, in Het Parool.

‘Mijn oren waren rood en beurs. Het voelde alsof ik de hele dag een koptelefoon op had, ik heb staan janken in de Bijenkorf, maar ik kon ’m daar moeilijk afdoen.’ HvA-studente Kimberley bArbeAu heeft zich bekeerd tot de islam en draagt sinds vorig jaar een hoofddoek, in PS. ‘Na je promotie beland je in een tombola.’ Medeoprichtster van Platform Hooft flOOr meijer vindt dat universiteiten te weinig doen om de overgang naar werk buiten de wetenschap te versoepelen, in Het Parool.

Opvallende quotes uit de afgelopen week van (voormalig) HvA’ers en UvA’ers. Iets leuks gezien, mail het naar redactie@folia.nl.

FoliaMagazine