Folia Magazine 21 by Folia

FoliaMagazine weekblad voor HvA en UvA nr. 21 27/02/2013

Zes miljoen nertsen per jaar Vermoord om hun jas

(advertentie)

Essaywedstrijd: Wat is jouw verhaal voor het nieuwe Europa? Doe mee en win €250 aan boekenbonnen en een publicatie in nrc.next en Folia Magazine

n het voorjaar van 2013 maakt Academisch-cultureel centrum SPUI25 in samenwerking met de Europese Commissie in Nederland een bijzondere programmareeks die vier Europese steden doorkruist, op zoek naar nieuwe verhalen voor Europa.

Wat is jouw verhaal voor het nieuwe Europa? Wat betekent het voor jou om burger te zijn van Europa? Deze vragen staan centraal bij de essaywedstrijd die ter gelegenheid van de programmareeks wordt uitgeschreven. De Europese eenwording kwam voort uit een wens van ‘nooit meer oorlog’. Tegelijkertijd is die eenwording, waarvan al in 1951 de eerste aanzet werd gemaakt met de oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, een economisch project. Onlangs kreeg de EU de Nobelprijs voor de vrede, voor meer dan zes decennia aan inspanningen voor vrede, verzoening, democratie en mensenrechten in Europa. Hoe verhouden deze pijlers van de Europese Unie zich tot de Europese verhalen van de toekomst? Hoe borduren de nieuwe verhalen voort op de bestaande verhalen, en wat verwachten burgers en beleidsmakers van een toekomstige Europese gemeenschap? Hoe is de EU in de afgelopen zestig jaar getransformeerd, en welke fundamenten zijn er voor de toekomst? Kortom: als er een Europa aan jouw horizon verschijnt, welk Europa is dat? Een vakjury bestaande uit Peter Vandermeersch (hoofdredacteur NRC Handelsblad), Jim Jansen (hoofdredacteur Folia Magazine), Margot Dijkgraaf (directeur SPUI25), Eric van der Burg (wethouder namens VVD, Amsterdam) en Niña Weijers (programmamedewerker SPUI25) kiest uit de inzendingen een winnaar, die wordt bekendgemaakt tijdens één van de programma’s. Het winnende essay wordt gepubliceerd in nrc.next en Folia Magazine. Daarnaast ontvangt de winnaar €250 aan boekenbonnen. Maximale lengte: 800 woorden Inzendingen naar: spui25@uva.nl Uiterste inzenddatum: 21 maart 2013 Over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd.

Academisch-cultureel centrum

inhoud #21

redactioneel Bont

Dood voor je jas 6

Ik heb nog nooit van mijn leven bont gedragen en was eigenlijk van mening dat het nog steeds ‘not done’ is om dit materiaal in kleding te verwerken. Niet dus. Onze stagiaire Marith, een begenadigde journalist in opleiding en tevens model, wilde graag een stuk schrijven over de populariteit van bont, en onderzocht of de controverse rond het dragen van bont voorbij is. Het wordt immers al lang niet meer alleen gedragen door bemiddelde dames op leeftijd maar wordt gezien bij (hang)jongeren, hippe kinderen en modieuze meiden. Jonge ontwerpers van het Amfi, de modeopleiding van de HvA, krijgen voor hun ontwerpen zelfs gratis bont, dat ter beschikking wordt gesteld door het FurLab. Maar niet iedereen is blij met deze trend. HvA-docent Karen Soeters, oprichter van PiepVandaag.nl, walgt van al het bont op straat. Een bontdragende Amfistudent reageert hier treffend op. ‘Kippen en koeien doden we voor het vlees; nertsen voor het bont. Er is toch geen verschil?’ Lees het stuk vanaf pagina 6 en trek uw eigen conclusie.

Voor bont worden dieren speciaal gefokt en gedood. Maar dat maakt sommigen niets uit.

Statistiek verbeeld 12

AUC-docent Daan van Schalkwijk laat zien wat een betrouwbaarheidsinterval is. In een episch gedicht.

Vier jaar hbo 16

Docent Thomas van Aalten werkt vier jaar op de HvA. Nu deelt hij zijn ervaringen.

Nieuw in 020 24

Huib de Jong is de nieuwe HvA-rector. En Feyenoordfan.

Jim Jansen, hoofdredacteur Folia Magazine, jim@folia.nl, @jimfjansen

en verder de week/het moment/navraag 4-5 passie 11 brief 14 op de tong 15 opinie 16-19 Emma Curvers 18 Asis Aynan 19 objectief 20-21 drift 23 promoties 28 overigens 29 Folia maakt kennis 30-31 Folia tipt 32-33 lezingenladder 33 prikbord 34-35 wasdom 36-37 stage 37 toehoorders 38 de lezer/deining 39

(twitter)

FoliaMagazine

de week You win some, you lose some.

Nee, dan de UvA. Die doet het toch een stuk beter dan die stumperds in Buitenveldert. Zo won het AMC zonder enige moeite van het VUmc tijdens een speciale geneeskundepubquiz, georganiseerd door de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst. Meer prijzen vielen het AMC deze week ten deel: studenten wonnen een debatwedstrijd en orthopeed Peter Kloen werd vereerd met de prestigieuze Anna-prijs. Eén groot succesverhaal. En het VUmc? Daar werd het verscherpt toezicht nog maar eens met twee weken verlengd. Alsof dit alles niet pijnlijk genoeg was voor de collegae van de VU, wreef Bijzondere Collecties van de UvA nog eens extra zout in de wonden door een serie kookboeken te vergaren. Het betreft hier niet zomaar uw huis-tuin-enkeukenkookboeken maar vierhonderd kook- en drankboeken die afgelopen jaar meededen aan de jaarlijkse Gourmand World Cookbook Awards. De banketbakker van Cees Holtkamp en Koken met kruidnoten zijn slechts twee van

FoliaMagazine

foto Danny Schwarz

oeten we dat nou wel willen met zijn allen, die bètafusie tussen de UvA en de VU? Studentenpartij Mei heeft er in ieder geval haar twijfels over. Waar moet het bedrag van 120 miljoen euro voor de samenvoeging van de bètafaculteiten – die al op de planning staat voor 2014 – bijvoorbeeld vandaan komen? Wat gaat er gebeuren met de kleinschalige opleidingen die niet aan de instroomeis van honderd studenten per jaar kunnen voldoen? En laten we de knuppel maar in het hoenderhok gooien: is het wel een goed idee om te fuseren met een universiteit die haar zaakjes duidelijk niet op orde heeft? De VU vroeg onlangs uitstel aan voor de kwaliteitstoetsing van accreditatieorganisatie NVAO, om maar wat te noemen.

Naar verwachting wordt begin april besloten of de bètafusie tussen de VU en de UvA doorgaat. Niet iedereen heeft vertrouwen in de plannen. SP-Kamerlid Jasper van Dijk stelde er Kamervragen over.

du Perron zich te zeggen, hij functioneert als docent heel goed. Ach ja, iedereen heeft zijn zwakkere kanten: of dat nu het zorgvuldig vermelden van bronnen is of het spelen van pubquizzen. yyy Eva Rooijers en Gijs van der Sanden

de literair-culinaire toppers die Bijzondere Collecties voortaan tot haar bezit mag rekenen. Bij de UvA gingen ze al bijna in polonaise door de gangen toen daar toch even een kleine domper op de feestvreugde dreigde. Hoogleraar algemene rechtsleer Peter Rijpkema bleek in zijn boek Inleiding in de rechtswetenschap grote delen woord voor woord te hebben overgenomen uit een eerder verschenen boek. Zonder volledige bronvermelding. Oei. Als dat niet naar plagiaat riekt. Maar gelukkig was daar de integriteitscommissie van de VSNU. Behendig veegde die het p-woord onder het tapijt. Rijpkema had slechts onzorgvuldig gehandeld. En, haastte rechtendecaan Edgar

18 februari 2013

tweet van de week Roy At Work @XRoy_Xatwork Tijdens ons eerste college werd er duidelijk uitgelegd wat #plagiaat is. Misschien heeft de hoogleraar dat college gemist? #UvA https://twitter.com/XRoy_Xatwork/status/

In de vroegere directieruimte van de VOC in het Oost-Indisch Huis vond afgelopen week de lancering van de eerste massive open online course (mooc) van de UvA plaats. De online cursus met de titel ‘Introduction to Communication Science’ is kosteloos toegankelijk voor iedereen, ongeacht leeftijd of opleidingsniveau. Met online hoorcolleges, huiswerkopdrachten en tentamens maakt de mooc gebruik van alle facetten die het internet te bieden heeft, aldus Edward de Haan, decaan van de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen. yyy foto Fred van Diem

navraag Minou Schraven Afscheid nemen bestaat niet, en tot dit jaar zeker niet voor pausen. Onlangs maakte Benedictus XVI bekend terug te treden. Ongekend, weet ook AUC-docent Minou Schraven, als kunsthistorica gepromoveerd op pauselijke begrafenissen en opvolgingsceremonies.

Wat was uw eerste reactie? ‘Ongeloof. Ik dacht dat het een eenaprilgrap was. Inmiddels vind ik het vooral moedig. Het instituut Vaticaan draait om regels en traditie; het getuigt van ontzettend veel lef om daarvan af te durven wijken. Afgezien van het schisma begin zestiende eeuw is dit tenslotte pas de tweede keer dat een paus vrijwillig besluit af te treden.’ Hoe ging dat de vorige keer? ‘Celestinus V zag in de dertiende eeuw het pausdom überhaupt al niet zitten en wilde het liefst een teruggetrokken leven leiden. Zijn ambtsperiode was een mislukking en hij werd van alle kanten zwartgemaakt. Het verhaal

gaat dat een van de kardinalen een buis in de pauselijke slaapkamer had aangelegd waarmee hij ’s nachts Celestinus kon influisteren dat hij er maar beter mee op kon houden. Na vijf maanden heeft hij dat dan ook gedaan.’

En toen kon hij rustig met pensioen? ‘Was het maar waar! Zijn opvolger Bonifatius VIII kreeg veel problemen, omdat niet iedereen het eens was met de manier waarop hij op de troon was gekomen. Hij werd zo wantrouwig dat hij zijn voorganger het leven flink zuur heeft gemaakt. Celestinus werd opgesloten in een familiekasteel, waar hij uiteindelijk gestorven is.’ Dat staat Benedictus toch niet te wachten?

‘Laten we hopen van niet. Maar het wordt ook geen gezellige oude dag met de kleinkinderen, zoals bij Beatrix. Ook al ligt het schisma nu al eeuwen achter ons: de grote nachtmerrie van de Katholieke Kerk is dat er twee pausen zijn. Benedictus zal op 28 februari dus weer Joseph Ratzinger worden en niet meer in de openbaarheid treden.’

Krijgt hij nog wel een afscheidsfeestje? ‘Ik denk niet dat hij daar behoefte aan heeft. Ik verwacht dat hij met zijn broer een goed glas wijn zal drinken op deze afloop. En dat hij zal genieten van de rust, want met alle schandalen is het wel duidelijk geworden dat het niet makkelijk is paus te zijn.’ yyy

FoliaMagazine

In andermans vacht Bontkraagjes zijn niet meer voorbehouden aan jochies uit achterbuurten of heksachtige vrouwen met hoornen brillen, ook voor nette Gaastrajassen worden wasberen gedood. Maar niet iedereen vindt dat erg. ‘Dat doen we toch met alle beesten?’ tekst Marith Iedema / foto’s Bram Belloni

et is een feit: bont wordt steeds populairder. Je ziet het overal op straat: op de capuchons van straatjongeren, om schouders van modepopjes en aan de laarsjes van kinderen. Doet het niemand nog iets dat nertsen, vossen en wasberen speciaal gefokt en gedood worden voor deze ‘luxegoederen’? Of zijn we juist eindelijk gestopt met bont te veroordelen terwijl we wel leer dragen en vlees eten? ‘Bont is meer dan ooit een trend, je kan geen minuut op straat lopen zonder tegen een jas of kraag aan te lopen,’ zegt FurLaB-woordvoerder Karen Mönnich. Het FurLaB is een initiatief van het Nederlands Bont Instituut, in het leven geroepen om bont een positiever imago te geven. Het FurLaB zegt te garanderen dat hun bont afkomstig is van nertsenhouderijen waar beesten volgens Nederlandse normen worden gehouden. ‘Dieren worden op onze fokkerijen het best behandeld ter wereld en lijden niet. Zolang mensen diervriendelijk bont dragen is de toenemende populariteit positief, omdat bont ontzettend duurzaam materiaal is. Een jas gaat gemiddeld vijfentwintig jaar mee. Dat kan je niet zeggen over de wegwerpproducten van Zara en H&M. Die zijn hartstikke milieuvervuilend,’ aldus Mönnich. Vergast HvA-docent mediapsychologie Karen Soeters laat zich niet zo makkelijk overtuigen door de bontlobby. ‘De pro-bont-argumenten van het

FoliaMagazine

FurLaB zijn makkelijk te ontkrachten,’ zegt ze. De dierenliefhebster is de oprichter van de website PiePvandaag.nl, een internetcommunity van mensen die opkomen voor dier, natuur en milieu, daarnaast is ze bestuurslid van Bont voor Dieren. ‘Allereerst is het idee van diervriendelijk bont te gek voor woorden. Elk jaar wachten zes miljoen nertsen in kleine kooitjes op hun dood. Na zeven maanden vol stress, angst en verveling

‘Een bontjas gaat gemiddeld vijfentwintig jaar mee’ worden ze vergast. Klinkt dat diervriendelijk? En het veelgebruikte argument dat bont duurzaam zou zijn is gewoonweg gelogen. Dat het materiaal van beesten wordt gemaakt betekent niet dat het ook milieuvriendelijk is. De vachten worden verkregen en verwerkt met agressieve chemicaliën en verfstoffen. Onderzoeks- en adviesorganisatie CE Delft onderzocht de effecten op het milieu van de productie van nertsenbont in Nederland. Bont bleek vele malen schadelijker dan textiel.’ Soeters moet tot haar spijt beamen dat bont aan populariteit heeft gewonnen. ‘Ik vind het straatbeeld tegenwoordig verschrikkelijk. Vroeger was bont dragen iets voor Cruella de Vil-achtige vrouwen, met verschrikkelijk veel make-up en

lange heksennagels. Maar nu zie ik ook normale mensen in bontjassen. Ik denk dat dit te maken heeft met twee dingen: allereerst wordt er vaak van uitgegaan dat bont nep is, terwijl het in werkelijkheid gaat om goedkoop wasbeerhondenbont uit China. Dat bleek uit een steekproef van Bont voor Dieren. De helft van de vijfhonderd respondenten wist niet dat hun bontkraag echt was. De jassen worden namelijk zo spotgoedkoop aangeboden dat mensen denken dat het wel nep móet zijn. Daarnaast wordt het dragen van dierenvachten gebagatelliseerd. Ach, iedereen loopt toch ook in leer, is een welbekend argument. Maar leer is, op een enkele uitzondering na, een restproduct. Terwijl dieren voor bont speciaal worden gefokt en gedood.’ De 21-jarige bontdrager en Amfi-student Lara Tanke heeft er geen moeite mee dat er voor bont speciaal dieren worden doodgemaakt. ‘Boeiend! Dat doen we toch met alle beesten?’ zegt ze. ‘Kippen, varkens, koeien. Sterven we van de honger als we geen vlees eten? Nee, we vinden het gewoon lekker. Ik zou het hypocriet van mezelf vinden om te zeggen dat het me wel iets doet, puur omdat ik het idee heb dat de maatschappij dit graag wil horen. Ik vind het prima dat iedereen een mening heeft en dat sommige mensen tegen bont zijn, maar zelf heb ik nooit met een moreel dilemma gezeten. Ik heb niets met dieren. Sterker nog: ik haat ze. Maar

zal het FurLaB blijven bestaan, ook na 2024,’ zegt Mönnich. ‘Maar het is natuurlijk wel heel erg jammer. De overheid heeft er een ethische kwestie van gemaakt door bont weg te zetten als onnodig luxeproduct. Als het over ethiek gaat zouden er meer vragen gesteld moeten worden, zoals: is elke dag vlees eten ethisch verantwoord? Of het hebben van een huisdier? Daarnaast zal de vraag naar bont blijven bestaan. Op dit moment worden de welzijnseisen op fokkerijen zeer scherp gecontroleerd. Bij het verdwijnen van de pelsdierhouderijen uit Nederland ligt deze rol niet meer in onze handen.’ Bont voor Dieren ziet het verbod op de fokkerijen als grote winst. ‘In 2024 mag er in Nederland alleen nog maar met restafval gewerkt worden,’ zegt Soeters enthousiast. ‘Ja, in het buitenland gaan ze nog wreder met dieren om. Is dat dan een reden om de fokkerijen hier maar gewoon te laten bestaan? We accepteren toch ook geen kinderarbeid, puur omdat ze in het buitenland nóg slechter omgaan met

‘Bont is vele malen schadelijker dan textiel’

Sladjana Pengic (28)

Op de foto draagt ontwerpster Pengic een bontjas die ze maakte voor haar Amfiafstudeerproject met gratis bont van het FurLaB. ‘Ik houd van dieren en vind het te ver gaan dat nertsen alleen gefokt worden voor hun vacht. Daarom besloot ik met restafval te werken, van lammetjes onder andere.’ Ze bezit ook een tweedehands bontjas die ze kreeg van haar vriend. ‘Geen idee waar de jas van is gemaakt, dat hij mooi is vind ik dan toch belangrijker.’

mijn vriendinnen, die geen hekel hebben aan beesten, die zelfs honden en katten hebben, dragen het net zo lief. Het feit dat bont het mooiste materiaal ter wereld is, weegt zwaarder dan het idee dat er dieren voor zijn vermoord. Maar op het moment van dragen is niemand daar echt mee bezig. Dan loop je gewoon in een ontzettend mooie jas.’

FokVerbod Ondanks de populariteit bij het publiek ziet de toekomst van de Nederlandse bontindustrie er niet rooskleurig uit. In juni 2012 is door de overheid bepaald dat vanaf 2024 alle nertsenfokkerijen in Nederland moeten sluiten. ‘Bont zal altijd gebruikt blijven worden in de mode en om die reden

kinderen? Het is weer een stap in de goede richting, een stap dichterbij een verbod op bontimport of zelfs een productieverbod in heel Europa.’ Volgens FurLaB-woordvoerder Mönnich is het grote onzin dat er sprake is van dierenleed op de fokkerijen. ‘Ik ben al meer dan honderd keer op een pelshouderij geweest,’ zegt ze. ‘Ik zou tegen iedereen willen zeggen: ga eerst eens de filmpjes op de website van Bont voor Dieren bekijken en dan mee op bezoek bij een fokkerij. Je zal zien dat de beelden van Bont voor Dieren totaal niet kloppen met de werkelijkheid. Nertsen komen juist nieuwsgierig op bezoekers af. Ze duiken niet angstig weg

FoliaMagazine

Dom Bontje Om de populariteit van bont tegen te gaan organiseert Bont voor Dieren elk jaar de Dom Bontje-verkiezing. Maxima won afgelopen jaar omdat zij en haar dochter Amalia meerdere malen gespot waren met een bontkraag. Het FurLab wil juist het tegenovergestelde bereiken en kwam met de tegenactie: Ben jij slim genoeg om bont te dragen? De advertenties hingen wekenlang overal in Amsterdam. Hier en daar was een billboard beklad met teksten als: ‘hoer’ met een pijl naar het spierwitte model in een grote zwart-beige bontjas maar, op een demonstratie van de Partij van de Dieren na, ontstond er geen ophef.

achterin hun kooien. Daaruit kun je afleiden dat ze helemaal geen leven vol paniek leiden. De discussie over de fokkerijen begon in 1995. Sindsdien zijn de pelshouderijen talloze keren onder de loep genomen om te kijken of de Nederlandse welzijnseisen wel werden gehandhaafd. De conclusie van de onderzoekers was telkens het zelfde: nertsen kunnen goed worden gehouden in de fokkerijen en lijden niet. Daarom hebben tegenstanders het nu maar over een andere

‘Ik heb niets met dieren’ boeg gegooid door er een ethische kwestie van te maken.’ gratis bont Volgens Mönnich heeft de samenleving het dragen van vachten inmiddels geaccepteerd. ‘Dat laat het straatbeeld zien,’ beweert ze. ‘En dat is een weerspiegeling van wat er op de catwalk gebeurt. We zien dat steeds meer designers in binnen- en buitenland werken met bont. Wij willen het gebruik stimuleren door gratis bont te leveren aan jonge ontwerpers in de hoop dat zij in de toekomst aan de slag gaan met dit prachtige, unieke materiaal.’ Karen Soeters ziet het FurLaB en andere Nederlandse bontlabels niet als een serieuze bedreiging. ‘Ze zijn aan de verliezende hand,’ zegt ze. ‘De ontwikkelingen spreken voor zich: het verbod op de pelsdierhouderijen en het recent aangenomen voorstel van de Partij voor de Dieren door de gemeente Amsterdam; evenementen in de hoofdstad die bont

FoliaMagazine

Lara Tanke (21)

Tanke heeft totaal geen problemen met bont dragen, en maakt geen onderscheid tussen nieuwe of tweedehands jassen. Ze draagt een jas die van haar oma is geweest. ‘Bont is prachtig materiaal en ik voel me er geweldig in.’

Bontfeiten • Veel mensen denken dat konijnenbont restafval is. Dit is niet waar. Vleeskonijnen worden op jonge leeftijd geslacht wanneer hun vacht nog niet genoeg ontwikkeld is voor de bontindustrie. • Wasbeerhonden uit China worden gebruikt als bontkraag door Nederlandse kledingmerken als Gaastra, Nickelson, Airforce en Moscow. De dieren worden anaal geëlektrocuteerd, doodgeslagen of levend gevild voor hun vachten. • In de EU geldt sinds 2008 een verbod op de import van honden- en kattenbont.

gebruiken of promoten krijgen niet langer subsidie. Dat geldt dus ook voor de Fashion Week die collecties met bont toestaat. Het evenement ontvangt elk jaar een ton subsidie. Ik ben heel benieuwd wat de organisatie belangrijker vindt, al dat geld of bont op de catwalk. En laatst was ik op een glamorous anti-bontfeest van de organisatie Fur Free Fashion. Voor de poorten stonden pro-bontactivisten te demonstreren met spandoeken met: ‘Baas in eigen bont’. Toen we polshoogte

‘Mensen denken dat het wel nep móet zijn’

Amy Kleingeld (23)

Kleingeld kocht haar tweedehands bontjas op de Zwarte Markt. Ze vindt het dragen ervan absoluut kunnen. ‘De jas is jaren geleden gemaakt en ik zou het zonde vinden als hij niet gebruikt wordt. Anders zijn de dieren helemaal voor niets doodgemaakt.’

gingen nemen bleken het ingehuurde acteurs door het FurLaB! Ze kunnen niet eens een kleine groep vrijwilligers bij elkaar krijgen om te demonstreren voor waar zij in geloven. Dat zegt toch genoeg?’ ‘Ik zie vaak prachtige meiden in bontjassen lopen,’ zegt Soeters. ‘Dan denk ik: jullie hebben andermans vacht niet nodig om er mooi uit te zien. Veel bontdragers proberen recht te praten wat krom is door te zeggen: “Mijn jas is van mijn oma geweest, of komt van het Waterlooplein.” Het gaat om wat je uitstraalt door bont te dragen. Je houdt een gruwelijke industrie in stand. Je geeft de boodschap af: het is ok om bont te dragen. Dat is het niet.’ Amfi-student Lara Tanke onderschrijft het principe van baas in eigen bont wel. ‘Ik vind dat iedereen zelf de keus moet kunnen maken het wel of niet te dragen. In een bontjas voel ik me vrouwelijk, chic, sterk en sexy. Het is een vest dat me beschermt van buitenaf, me nog zelfverzekerder maakt. Er is geen kledingstuk dat me dit gevoel kan geven. Het heeft iets magisch. Dat kan je mensen toch niet ontnemen?’ yyy

FoliaMagazine

(ingezonden mededeling)

Wij wachten nog steeds op nacht-OV! Hierdoor staat het nacht-OV op de politieke

studentenstad van Nederland, onze

Wat doet ASVA?

hoofdstad wordt tevens internationaal

ASVA zet zich in voor het behouden en

wogen in besluitvorming en in de komende

geroemd om de culturele voorzieningen.

verbeteren van goed nachtvervoer via drie

gemeenteraadsverkiezingen. Tot slot doet

Een goede bereikbaarheid is voor beide

wegen. De eerste weg is via de Reizigers

ASVA voorstellen voor verbeteringen van het

functies een belangrijke randvoorwaarde.

Advies Raad, de “medezeggenschap” voor

OV aan vervoerders en beleidsmakers.

Bovendien staan veel (nieuwe) studenten-

het Amsterdamse OV, waar ASVA twee

complexen op afstand van het centrum.

zetels in heeft. Hier winnen we informatie

Met goed nacht-OV blijft Amsterdam ook ‘s

Wil jij meedenken over verbetering

in, doen we voorstellen ter verbetering

nachts bereikbaar, ook voor wie liever niet

van het nacht-OV? Heb jij negatieve of

van het OV en adviseren we over voorlig-

alleen op de fiets wil gaan. Ondanks de

positieve ervaringen met het nachtnet

gende beleidsmaatregelen. Aanvullend

waarde van het nacht-OV staan het aanbod

die je met ons wilt delen? Stuur een

hierop spreekt ASVA met de uiteindelijke

en de betaalbaarheid onder druk. Zo rijden

mail naar michiel@asva.nl

opdrachtgever van het Amsterdamse OV:

er op maandag, dinsdag en woensdag

de politiek.

Amsterdam is niet alleen de grootste

bepaalde nachtlijnen niet meer en is de frequentie van het aantal ritten afgenomen. Een kaartje voor de nachtbus is in vijf jaar tijd 50% duurder geworden en kost nu €4,50, terwijl de kosten in vergelijking met overdag niet zo onevenredig veel hoger zijn.

fotografie: Vera Duivenvoorden

agenda en wordt het belang ervan meege-

passie Vliegen MAnouK LEEfLAng (23, geneeskunde, UvA) zou het liefst dagelijks even op en neer vliegen naar Texel. “‘November six zulu papa holding short, runway two-seven left, right downwind departure.’ De eerste keer in een vliegtuig lijkt het alsof ze Chinees spreken over de radio. Als je weet wat je moet horen is het steeds makkelijker. Voor het halen van een vliegbrevet moet je eerst negen theorie-examens doen. Je moet alles weten over het weer, hoge- en lagedrukgebieden, wolkvorming, luchtstromen en over de techniek van het vliegtuig. Verder veel vlieguren maken, speciale verrichtingen

oefenen als scherpe bochten, spins en stalls. Vijfenveertig vlieguren zijn verplicht waarvan tien uur solo. Solo betekent echt alleen in een vliegtuig. Eén keer hield mijn radio ermee op. Ik moest terugvliegen naar het vliegveld van San Diego, het op twee na drukste van Amerika, rond de verkeerstoren cirkelen en wachten tot ze met lichtsignalen seinden dat ik mocht landen. Nog spannender was het toen de olietemperatuur van mijn vliegtuig veel te hoog werd. Dan kan de motor in de fik

vliegen. Ik heb een voorzorgslanding moeten maken en het vliegtuig laten afkoelen. Dan sta je toch even te trillen. De mooiste vlucht was over San Francisco. Ik vloog vlak over de Golden Gate Bridge en de gevangenis Alcatraz. Dat voelde zo machtig! Leren vliegen begon als een spannende uitdaging, maar nu wil ik niet meer zonder. Vliegen voor Amref Flying Doctors en medische hulp bieden in afgelegen gebieden in Afrika lijkt me geweldig.’ yyy tekst Vera Lentjes / foto Fred van Diem

FoliaMagazine

Episch college Om zijn college statistiek wat meer schwung te geven, goot docent Daan van Schalkwijk de stof in dichtvorm. tekst Gijs van der Sanden / foto Ineke Schipstra

‘I

k heb mijn studenten weleens verteld dat ik van dichten hou, dat is een hobby van me,’ vertelt AUC-docent methodologie & statistiek Daan van Schalkwijk. Op een dag zuchtte een van mijn eerstejaars: “Wat zijn betrouwbaarheidsintervallen toch saai.” Betrouwbaarheidsintervallen worden in de statistiek gebruikt om aan te geven hoe zeker je bent van een bepaalde waarde. Toevallig was ik net het Angelsaksische heldendicht Beowulf aan het lezen. Daardoor kwam ik op het idee om een episch gedicht te schrijven over betrouwbaarheidsintervallen, om het wat levendiger te maken voor mijn studenten. Het gaat over een middeleeuwse koning die in een vertrouwenscrisis verkeert. Een schildknaap probeert hem eruit te redden door hem te leren over betrouwbaarheidsintervallen. Hij moet wel oppassen met wat hij zegt, want anders staat de adviseur van de koning hem naar het leven. De studenten konden het erg waarderen. We hebben het gedicht ook opgevoerd tijdens college. Zo werd een “saai” statistiekonderwerp ineens stukken leuker. Toen dacht ik: laat ik mijn gedicht als e-book uitgeven, dan geef ik de opbrengst aan een goed doel. Dat werd Harambee, een fonds dat kleinschalige onderwijsprojecten in Afrika steunt. Of het al storm loopt? Haha, nee nog niet echt. Maar de eerste donateurs zijn inmiddels binnen.’ yyy Ga naar www.smashwords.com/books/ view/262575 voor het e-book.

FoliaMagazine

Confidence Interval - an Epic Poem ‘My dearest people, oh my people’

‘I do object, your Royal Highness’

‘Sire even if you found it candid,’

The High King sighed in his high hall,

Cried out the kingdom’s senior sage,

Went on the sage in breathless tone,

‘Oh, how my heart desires to know you,

‘What madness does this scoundrel tell us,

‘For all his valiant youthful promise,

But could I count you? Not at all!’

So hot of blood and young of age?’

Thy getst thy people’s mean alone.’

‘So I have sent for sage and wizard,

‘Have patience, patience, wise advisor,

‘Beloved High King’ cried the squire,

To tell me how to serve you best.

Let now the young man prove his claim.’

His features raging with alarm.

But do my confidence they merit?

‘Well this is certainly unheard of,’

But now the High King would have silence:

Oh my poor heart won’t give me rest.’

The sage then muttered, ‘on my fame.’

He raised majestically his arm.

‘Oh Sire, Sire’ cried a squire,

‘Your Royal Highness,’ said the squire,

‘My sage, thy words have proved thy wisdom

-Was sternly told to keep his still-,

‘Let me then liberally expound,

When even angered, all the same,

But he went on, ‘Thy need, so dire,

Confiding in your royal mercy,

But then for thy request to hang him:

I can alleviate; I will!’

The one solution I have found. . .

Well, oh my good Lord, oh for shame! ‘For indeed the boy proved canny,

‘Then let him speak’ declared the High King, A kindly smile shone in his eyes,

‘The central claim of my contention:

Though perchance he be not wise.

‘For the advice this lad will offer,

If now large samples one would make,

And though there be some boastful promise,

May chance be canny, if not wise.’

Then many means would form a bell curve,

There’s loyal service in his eyes.’

‘With your permission, Royal Highness’

Your people’s mean the top would take.

‘And it’s just this, young master squire,

Up stepped the squire, with rev’rend bow,

‘If one now has a single sample,

That all your measures do not show:

‘If it be confidence thy seeking,

And wants with confidence to say,

For I would gauge my people’s spirit,

I can provide it, I know how.’

Oh, where the people’s mean is lying:

Their faithful loyalty to know.

‘A valiant promise, master squire,

It is surprising, but one may.

‘And therefore, for your boastful promise,

Then let us have it, we’re all ears.’

‘Say one wants confidence at level,

You from your squire state I’ll fling.

A hidden grin ran through the courtiers,

Of even ninety-five percent,

For your intelligence and daring,

But our stout squire knew no fears.

Then one finds all thy people’s values,

You’re now the student of the King.

One may, from sample’s worth, defend. ‘Then well, for starters, take a sample,

The high- and lowest of these values,

‘Full well I recognise the promise,

Take it as random as one can,

Give us a bell-curve that lies so:

Held by the method that you show.

From all the people in thy country,

The sample mean does mark the outskirts,

But it requires a humble spirit,

May they be woman, child, or man.’

With two-and-half percent to go.

Its strengths and weaknesses to know.

‘Then from the sample, we must measure,

‘And thus thou hast a range of values,

‘So study numbers, nice and certain,

Whichever size thou longst to know.

That people’s value doth contain,

Of people’s money, strength, and arts.

It could be tallness, wideness, deepness,

In ninety-five percent of times when

But let all hearers now remember:

Strength of arm or width of bow.

Thou this procedure wouldst ordain.’

The King cares more for people’s hearts!’

‘And now the trick, your Royal Highness,

‘Onto the gallows’ cried the sage then,

That thee will grant thy dream so dear:

The anger flushing in his face,

It from the averaged sample measure,

‘What blackest magic he expoundeth,

Will know your people without fear.’

He rings a bell and lifts a haze.

FoliaMagazine

brief

nonchalant

Wie geschoren wordt moet stilzitten, maar met de jeuk die je krijgt van de nonchalante journalistiek in het stukje ‘ILO-studenten nog steeds ontevreden over opleiding’ (Folia Web, 12 februari), is dat nauwelijks op te brengen. De ILO verzorgt een lerarenopleiding in 23 schoolvakken, in voltijd en deeltijd, met starts in januari en augustus, en met minorvariant. Deze pakweg 110 opleidingen kunnen gevolgd worden met stageplaats of met baan, en in elke opleiding is ruimte om het traject aan te passen aan wat een student al aan bekwaamheden meebrengt, iets wat volop gebeurt.

De ILO is een academische beroepsopleiding. Toegegeven, dat is een wat hybride concept. Sommigen vinden de opleiding te academisch voor de praktijk. Anderen vinden haar te praktisch voor academici. Dat is al twintig jaar zo, en ze hebben allemaal gelijk. In de eerste helft van de opleiding ligt het accent op de ambachtelijke kanten van het leraarsberoep. Dat is onontkoombaar, want een beginnende leraar die bijvoorbeeld zijn klassenmanagement niet op orde heeft, krijgt in de klas helemaal niets gedaan. Een masterdiploma geschiedenis, Duits of wiskunde helpt daar niets aan.

Vorig jaar is de ILO, na 21 jaar zelfstandigheid, onderdeel van FMG geworden. Dat vroeg nogal wat aanpassingen: alle onderwijs omzetten naar een roosterritme van 8+8+4 weken; van één eigen gebouw met eigen regie over lokaaltoewijzing naar dislocatie en achteraan aansluiten bij de toewijzing van lokalen; een nieuwe studieresultatenregistratie – allemaal zaken die voor het organiseren van die 110 opleidingen cruciaal zijn. In deze logistieke expeditie zijn afgelopen anderhalf jaar zonder twijfel dingen misgegaan. Daar is geen excuus voor; de opleiding moet haar zaakjes gewoon op orde hebben. Welnu: dat heeft ze. Het cohort waar ook de drie studenten uit het Folia-bericht deel van uitmaken, waardeert de kwaliteit van de opleiding met het rapportcijfer 6,4. Zelf vinden we dat echt te mager, en alle kritiek is welkom, want daar word je groot en sterk van – maar zo dramatisch als opgetekend uit de mond van Tjien A Fat, Van As en Faverey is het dus niet, zeggen de andere 102 studenten die aan de jongste evaluatie deelnamen. De kwaliteit van de vakdidactiek in het team van Van As en Faverey wordt bijvoorbeeld gewaardeerd met rapportcijfer 7,47 (n= 19). De twee dikke onvoldoendes die deze heren ongetwijfeld hebben uitgedeeld zijn daarin al meegewogen.

In de tweede helft staat onderzoek centraal. Studenten die het eerste semester weinig theoretisch en reflectief vinden, komen hier vol aan hun trekken. De meesten zijn er ook dan pas klaar voor. Over deze opbouw is goed nagedacht. En het werkt. De studenten die het tweede semester onlangs doorliepen, waardeerden alle studieonderdelen met minimaal een zeven. Driekwart studeert af binnen de normtijd. Scholen zijn blij met deze academisch opgeleide leraren. Veel van onze studenten hebben al een baan nog vóór ze hun bevoegdheid op zak hebben. De roep om academisch opgeleide leraren neemt dan ook toe (zie bijvoorbeeld het jongste advies van de Onderwijsraad, Kiezen voor meer kwaliteit, uit januari 2013). En van de tweehonderd per jaar die de ILO er ieder jaar aflevert, is de overgrote meerderheid tevreden over de manier waarop ze zijn opgeleid. Dat zeggen we niet zelf, dat zeggen de evaluaties onder studenten en alumni.

FoliaMagazine

Bij de laatste visitatie, in 2007, kwam de ILO uit de bus als beste universitaire lerarenopleiding, met de hoogst mogelijke rapportcijfers voor onder meer visie, samenhang en begeleiding. Het inpassen van de organisatie op zijn nieuwe plek, in FMG, mag dan af en toe van au zijn gegaan,

we zien ook de naderende visitatieronde met veel vertrouwen tegemoet. De evaluaties door studenten en onze rendementscijfers geven daar voldoende aanleiding toe. Die evaluatiegegevens zijn trouwens openbaar. Ook de opleidingscommissie, waar de in het Folia-bericht geciteerde Tjien A Fat deel van uitmaakt, beschikt erover. Het was voor de maker van het stukje een kleine moeite geweest om met die gegevens in de hand de kritiek van de drie opgevoerde studenten in context te plaatsen. Maar dat is kennelijk niet de bedoeling. De enige context die nu wordt aangereikt, is een verwijzing naar een stuk in Folia Magazine van een jaar geleden, waarin exact dezelfde werkwijze werd gehanteerd. Nonchalante journalistiek is de meest vriendelijke kwalificatie die ik hiervoor kan bedenken: spreek drie kritische studenten en je kritische stukje is klaar. De werkwijze van Folia in het dossier ‘universitaire lerarenopleiding’ is in elk geval consistent. De drie studenten die Folia opvoert hebben uiteraard het volste recht om hun kritiek op de lerarenopleiding kenbaar te maken. Lezers van Folia hebben recht op evenwichtige berichtgeving. yyy Marcel van Riessen, Jannet van Drie, Yvonne Rijns, commissie kwaliteitszorg ILO CoRRECTiE In de ingezonden brief ‘Achterhaald’ uit Folia Magazine nummer 20 (13 februari 2013) is helaas een link weggevallen naar de aangehaalde lezing van Tex Gunning. Die luidt: www.nivoz. nl/?page_id=254.

foto Danny Schwarz

op de tong

La Oliva – Pintxos y Vinos Egelantiersstraat 122 (Centrum)

odra we binnenstappen zijn we vergeten dat het buiten regent en ijzig koud is, La Oliva is heel gezellig aangekleed en er branden overal kaarsjes. Er wordt wel even bedenkelijk gekeken, aangezien het restaurant (wat op

PATA nEgRA Met pata negra bedoelt men het Ibericovarken, dat een zwarte nagel heeft. De naam pata negra biedt geen garanties, want er zijn meer varkens met zwarte nagels. Wilt u zeker weten dat u het Ibericovarken te pakken hebt, dat uit Zuidwest-Spanje komt, eikeltjes eet en vrij rondloopt, zoek dan naar de naam Iberico op het etiket. Volgens de Spaanse wetgeving mogen alleen varkens die uitsluitend met eikels en gras uit de vrije natuur gevoed zijn die benaming dragen.

vrijdagavond ook niet zo gek is) stampvol zit en we niet hebben gereserveerd. We besluiten om aan de bar een drankje te doen en te wachten tot er een tafeltje vrijkomt. Na tien minuten worden we al gehaald en kunnen we aan tafel. Je kunt bij La Oliva à la carte eten, maar waar ze bekend

ibericus

Sinds januari zit er in de Haarlemmerstraat een vestiging van de Catalaanse ham- en delicatessenspecialist Ibericus. Het vlees van het Ibericovarken staat centraal in dit vooralsnog enige Nederlandse filiaal van deze oer-Spaanse winkelketen. Er zijn speciaal Spaanse cortadores ingevlogen om de ham perfect in het juiste formaat te snijden. Behalve Ibericoham is zijn er ook authentieke Spaanse chorizo’s en lomo’s te koop.

om staan zijn pintxos, het net wat chiquere zusje van tapas. De hele bar staat vol schalen met de lekkerste hapjes. We besluiten voor twee rondes te gaan en aangezien mijn twee tafelgenoten en ik niets willen missen besluiten we alle pintxos te delen. Je kunt zelf naar de bar lopen en aanwijzen welke hapjes je wilt, de bediening warmt het voor je op en brengt het bij je tafel. Wij gaan voor een bladerdeeghapje met pata negra en geitenkaas, gefrituurde manchego met pruimensalsa, een zalmrolletje met krab, een pasteitje met bospaddenstoelen, een verse vijg met blauwe Carbraleskaas, een mini-hamburger en een stukje tortilla. Erbij hebben we een heerlijke fles rode wijn. Als we alles op hebben komen we haast verbaasd tot de conclusie dat er helemaal niets bijzat wat ook maar een beetje minder smaakte. Alles wat we hebben gehad was superlekker. Het enige minpuntje wat we aan La Oliva kunnen ontdekken is dat ze met twee shifts werken in het weekend en we dus om half negen vriendelijk worden verzocht om de rekening te betalen. Maar ach, als we uren willen tafelen gaan we volgende keer gewoon voor de tweede shift. yyy Hannah Keulen

Folia Magazine ontvangt graag je restaurantrecensie en vergoedt tot € 50,-. Maximaal 270 woorden, (suggesties voor de) kaders zijn welkom, maar niet verplicht. Mail je recensie naar redactie@folia.nl. Stuur de originele bon naar Folia Magazine, t.a.v. Stephanie Gude, Prins Hendrikkade 189b, 1011 TD, A'dam.

RECEPT Breng 150 ml medium dry sherry aan de kook, los 1 el honing erin op en laat het 2-3 minuten inkoken. Leg er een in 10 partjes gesneden peer in en laat ze in 5 minuten tegen de kook aan gaar worden. Neem ze uit het vocht en laat uitlekken. Laat het vocht inkoken tot er nog 3-4 el over zijn. Stapel 2 plakjes pata negra, een puntje manchego, wat bieslook en een beetje peer. Bedruppel met sherrysiroop, maal er zwarte peper boven en vouw de ham rond de manchego en peer.

FoliaMagazine

opinie

Hbo-studenten voor dummies Na vier jaar doceren aan de HvA vindt docent crossmediale vaardigheden Thomas van Aalten het tijd om de balans op te maken. Wat is er waar van de vooroordelen over hbostudenten? En wat moet er anders in het hbo?

u ik vier jaar bij de Hogeschool van Amsterdam werk, kan ik vanuit het gewraakte ‘werkveld’ een indruk geven van de attitude en het ‘kennisniveau’ van hbo-studenten. Wat dat betreft is een mea culpa van ons, onderwijsmedewerkers, op zijn plaats. De banken-, zorgen vastgoedsector worden door het journaille aardig onder de loep genomen en kritisch bejegend vanuit de maatschappij, en het onderwijs heeft er ook van langs gekregen. Zowel het primair, voortgezet als het hoger onderwijs. Van corruptie op managementniveau tot megalomane fusies tot achterhaalde studievolgsystemen, gelekte Cito-toetsen tot te weinig tentamens in een overvolle zaal. Vanuit het ministerie van Onderwijs druppelen al jaren rapporten en meerjarenplannen door die weer als pdf-bestand belanden op de site van de Rijksoverheid. Ik ben benieuwd naar het aantal pageviews van dergelijke sites. Ondertussen ronken de publiciteitsafdelingen van onderwijsinstellingen: TOP-dit, Bouwen aan zo, Werken aan dat, Focus op zus. Clichés als ‘kwaliteit waarborgen’ en gruwelijke Engelse termen als knowledge sharing doen de rest. Ik noem dat altijd het evangelie van de bange

FoliaMagazine

tekst Thomas van Aalten / illustratie Pascal Tieman

hoop: we smijten vanuit de brede bovenlaag een container aan glossy folders en onbegrijpelijke websites naar beneden, poetsen onze tanden nog even op de open dag, gestut door holle pr-praat. Een paar jaar later staan die dozen met folders ergens te verstoffen in een gang. Niemand weet hoe die dozen daar komen. Als je ervan af wilt, moet je een nummer bellen, en dan wordt er een ticket of een call aangemaakt en vier weken later komt er iemand in een uniform met een V’tje op de borst. Zelf weghalen mag beslist niet, want misschien zitten er wel tentamens in. Er bestaan nogal wat sentimenten en opvattingen over hbo-studenten. In onderstaand lijstje hoop ik een en ander te ontkrachten of indien nodig te bevestigen. Hbo-studenten zijn gadgetfreaks Dit is slechts gedeeltelijk waar. Ik kijk inderdaad op van de glanzende units en slimme tablets met bijpassende foedralen. Er wordt wat afgeappt en anderszins gesocialmediaad, maar het is schijn. Vraag een student iets te onderzoeken en de zoektocht houdt op na de eerste hit op Google (meestal Wikipedia). Browsers op studentenlaptops staan vaak vol met door spyware volgeplempte zoekbalken en weerstations die

gesponsord lijken door Red Bull. Want gratis bestaat niet, stupid. Soms krijg ik van studenten wanhopige mails met de vraag hoe Google Drive werkt. ‘Mag ik het niet gewoon op papier bij u inleveren?’ Het idee dat collegezalen vol zitten met Alexander Klöpping-achtige wisecracks is een illusie. Voor een handjevol gamers gaat de wereld nooit snel genoeg, maar die zijn in de minderheid. Hbo-studenten zijn niet kritisch, willen dingen vooral ‘leuk’ vinden Bovenstaande stelling impliceert dat er alleen maar optimisten rondhoppen in de gangen van onze onderwijsinstellingen die onder begeleiding van gospelzang elkaar in de armen vliegen. Niet bepaald: zodra er iets op het pad komt dat de student niet zint, daalt de FAILstuwdam neer. Dat is het onvermijdelijke gevolg van onze vierentwintiguurseconomie en niet te stoppen beelden deelcultuur. Er is zo veel bagger om ons heen, waarom zou je je bezighouden met iets dat je niet leuk vindt? Zonde van de energie! FAIL! Soms is het echter goed om iets niet leuk te vinden. Het slijpt de geest. Vraag jezelf af waarom je iets niet leuk vindt, in plaats van lethargisch de wang op de tas te leggen en te smeken om

het einde van een college of FAIL! te roepen op Twitter. Ook een mogelijkheid: zeg er eens wat van tegen de verantwoordelijke. Treed in discussie. Zet het op de agenda. Zo zijn revoluties begonnen. Google maar eens op ‘Maagdenhuis’. Maar liep iedereen eind jaren zestig van de vorige eeuw rond met megafoon en trommel voor de revolutie? Welnee. In de jaren tachtig werd ook het oud-linkse karakter van menig opleiding (zoals sociologie of politicologie) aan de UvA weggemasseerd. Laten we niet doen alsof er in de vorige eeuw alleen maar strijdvaardige en hongerige Che Guevara’s in de collegebanken zaten. Toen vond menig student ook iets leuk of niet leuk.

zijn bereid in een emmer te kakken en yakmelk te drinken in een leemhut, ze worden lid van velerlei vrijwilligersorganisaties en halen geld op voor Serious Request en sluiten zich aan bij de G500 van Sywert van Lienden. Er is een toenemend aantal pragmatici dat ‘gewoon gelukkig wil zijn’ (lees: modaal verdienen in Vinexland). Een kleine groep wordt gevormd door hologige casinokapitalisten die ‘keihard bakken met geld’ willen verdienen. Voor die laatste groep geldt: heel aandoenlijk, maar velen met u. Achteraan aansluiten. Wat je in elk geval moet concluderen, is dat studenten zich niet louter meer verbinden aan één ideologie, stroming of subcultuur. En dat is een heel gezonde situatie.

Nattevingerwerk levert het volgende op. Studenten van nu reizen zich het schompes en

Hbo-studenten zijn slecht in nederlands Heel vaak gehoord. En wie menig portfolio

opent moet inderdaad soms met de ogen knipperen. Er is alleen één maar. We kunnen niet zomaar iets beweren over ‘het niveau’. Ons onderwijs is de afgelopen vijftig jaar sterk gedemocratiseerd en dat is een verworvenheid. Er studeren meer mensen dan ooit. De kinderen van stukadoors uit Anna Paulowna volgen nu ook hoger onderwijs. En nee, daar ligt misschien nog niet het verzameld werk van Karel van het Reve of een referaat over intertekstualiteit in de oudpapierbak. In het eerste jaar van de studie zie je met name bij de voormalige havisten en mbo’ers vanuit ‘lager ontwikkelde milieus’ een zekere taalarmoede. Het verschil is dat die groep nu studeert, en veertig jaar geleden niet. Hetzelfde geldt voor studenten die Nederlands als tweede taal gebruiken. Een nieuwe klassenstrijd breekt de komende jaren mogelijk aan. Je hebt misschien dezelfde

FoliaMagazine

Curvers

opinie

intellectuele capaciteiten als het kind van de advocaat en de dokter uit Amsterdam Zuid, maar je hebt wellicht een gigantische taalachterstand als je ouders geen krant lezen en geen Radio 1 luisteren. Op de middelbare school viel dat misschien niet zo op omdat je elders je gebreken kon compenseren, maar in het hbo is het met al die verslagen, presentaties en evaluaties al met al behoorlijk ‘talig’. Verder valt het allemaal mee met de taaldrama’s. Niet meer of minder dan andere jaren, als je oude archieven vol scripties en papers doorpluist. Dezelfde fouten werden gemaakt, en dezelfde gratuite opmerkingen van docenten in de kantlijn geplaatst. Ter illustratie: onder zo’n 900 eerstejaars van de studie media, informatie & communicatie was tekstanalyse een onderdeel van het vak ‘Schrijven I’. De tekst en de vragen waren op 6vwo-niveau, dus eigenlijk werkten ze boven hun startniveau. Van de vier klassen die ik lesgaf, sloot het leeuwendeel van de studenten dit onderdeel af met positief resultaat. Hbo-studenten krijgen straks geen baan Deze generatie studenten krijgt het zwaar. Ben je straks afgestudeerd, is de kans op een baan nihil. Wat is de waarde van een hbodiploma dan nog? Hier ligt een taak voor de onderwijsinstellingen: stop met de gebakken lucht. Beste opleidingen die blits klinken en een leuke kantine en te gekke meetings met goeroes en professionals hebben: de tijd van de bullshitbingo ligt definitief achter ons. Het klinkt misschien wat fascistisch, maar als je niet inzichtelijk kunt maken waar je studenten voor opleidt, scherper geformuleerd: voor welke beroepspraktijk (hé, je biedt een beroepsopleiding aan!) je studenten klaarstoomt, dan moet je gaan schrappen in je onderwijs. Het grootste gevaar is: te veel meegaan met de trend. Dat klinkt conservatief, maar is het

FoliaMagazine

niet. Toen ik begon met lesgeven, bestond er nog geen iPad of andere tablet. Dat is nog geen vier jaar geleden. Had ik toen al mijn onderwijs prompt aangepast op de tabletcultuur, dan richtte ik mij op de techniek, en niet op de inhoud. Een goede reportage of een sterk interview schrijven vraagt dezelfde vaardigheden als twintig jaar geleden. Bied je onderwijs dan ook zo sober en essentieel mogelijk aan; dan kan het zich voortdurend aanpassen aan de ontwikkelingen. Natuurlijk, ook ik maakte me er in het verleden schuldig aan. Customer media? Je bedoelt relatiemagazines. Branded content? Je bedoelt gewoon reclame in een leuker jasje. Transmedia? Je bedoelt gewoon een verhaal vertellen via verschillende platforms. Gamification? Je bedoelt: we maken het speels. E-commerce en e-marketing? Je bedoelt gewoon geld verdienen met behulp van enen en nullen. Nou is dit een discussie over de term, dat is tot daar aan toe. Maar trek als onderwijsinstelling geen rookgordijn op met vage minoren en ondoenlijke trajecten waar student en docent gestoord van worden. Je wordt fysiotherapeut, softwareontwikkelaar, manager, diëtist, leraar, journalist, bouwkundig ingenieur met het liefst enkele specialisaties, niet iemand die een berg vage trajecten heeft doorlopen ‘waarmee je mogelijk in de toerismebranche actief kunt worden’. Ho! Vaagheid-alert! Wegwezen! Dit is het beeld dat bestaat over onderwijsinstellingen, en zeker hogescholen, op menig verjaarspartijtje: er is veel gedonder. Je zal er maar studeren! En dat hebben we vast aan onszelf, medewerkers, te danken. Nogmaals mea culpa. Alles komt in golven, dus ook opvattingen over ideaal onderwijs. Maar weet je? Werken in het hoger onderwijs is vooral als docent verschrikkelijk leuk. Zo. Nu gaan je toekomstig werkgever, stagebedrijf en godbetert je ouders je niet meer lastigvallen met argwanende vragen. En nu weer aan het werk. yyy

Naamloos Toen ik een jaar of vier terug naar de UvA toog, dacht ik me bij een intellectuele vrijplaats te melden. Op de faculteit filosofie waande ik me veilig bij het gedachtegoed van Mill en de zijnen: wat het ook was, we zouden er altijd over kunnen praten. Wat een naïviteit! Gister sprak ik schrijver Anton Dautzenberg. Hij zou in een talkshow debatteren over Vereniging Martijn, met een docent van de UvA – kijk, die goeie ouwe UvA! De docent mocht in het programma alleen niet vermelden dat hij aan de UvA doceert. Als schrijver van dit door de UvA gefinancierde blaadje zal ik dus mijn uiterste best doen de UvA niet in verband te brengen met deze Man Wiens Naam We Niet Noemen. Niet dat het zo erg is dat de Man Wiens Naam We Niet Noemen uiteindelijk niet in het praatprogramma verscheen, want hij mag helemaal geen onderzoek doen naar pedofilie. Mag alleen wanneer het om behandeling gaat – vul voor pedofilie ‘homofilie’ in en waan je in de 19e eeuw, die goeie ouwe tijd waarin castratie als een prima oplossing gold. O, maar schets die overeenkomst tussen de emancipatie van homofilie en pedofilie nou liever niet! – dit debat kent namelijk maar twee kampen: pedo en pedojager. En dat in een tijd waarin deze groep mensen telkens weer op een volslagen middeleeuws gedeelte van het morele program stuit (immers, pedofielen dienen vanaf het middel geamputeerd om hun onzalige onderlijven achter de auto’s te binden op Zwarte Zaterdag). Maar we konden er toch nog wel over praten? Nou... dat zien Mensen Die Zich Ver Van Alles Houden dus liever niet. Pedofilie smet nogal. Het biedt evengoed een onbetaalbaar inkijkje in de processen die de moraal zo taai maken. In de instelling geldt de wet van de braafste. Vrijheid is alleen het recht van wie zich gedraagt. En nee, we zullen er niet over praten. yyy Emma Curvers

opinie

Aynan

Wat levert fuseren op?

Marokkanen (2)

Als de fusie van de bètafaculteiten van UvA en VU niets oplevert voor studenten moet hij niet doorgaan, vinden Kim den Uijl en Farah Meeuse Slahouaoui.

fgelopen vrijdag hielden UvA en VU een gezamenlijke overlegvergadering met bestuurders en medezeggenschap van beide universiteiten, waarin de gelegenheid was om vragen te stellen over de fusie van de bètafaculteiten tot het Amsterdam Faculty of Science (AFS). Tot nu toe was er weinig openheid over de plannen, terwijl op 3 april aanstaande al een beslissing wordt genomen over het dure project van 100 tot 120 miljoen euro. In deze fase van plannen zouden veel onduidelijkheden weg moeten vallen, maar de besproken propositie, een ‘enthousiasmerend’ visiestuk opgesteld door het bouwteam, heeft ons en vele andere betrokken studenten niet weten te overtuigen van de meerwaarde van het AFS voor studenten. De mogelijke voordelen van het AFS gelden vooral voor het onderzoek en het aantrekken van buitenlandse masterstudenten. Op de basale vraag waarom de fusie goed is voor de bachelorstudent kon geen verhelderend antwoord gegeven worden. Naast het gebrek aan duidelijkheid zijn er andere bezwaren vanuit de medezeggenschap. De plannen worden top-down opgesteld en daarmee wordt er geen rekening gehouden met de cultuurverschillen van de instellingen. De UvA en de VU zijn twee verschillende universiteiten met verschillende studieculturen. Studenten maken hier een bewuste keuze in. Verder is

in de propositie te lezen dat bachelorstudies jaarlijks een minimale instroom moeten hebben van 100 studenten. De keuzevrijheid van studenten wordt erg beperkt als kleinere bachelorstudies hierdoor worden afgeschaft. Het is zeer onwaarschijnlijk dat de VU door de Instellingstoets Kwaliteitszorg komt met een voldoende. In de intentieverklaring samenwerking UvA-VU staat als één van de belangrijkste voorwaarden voor het aangaan van wetenschappelijke samenwerkingsverbanden, dat er een aantoonbare verhoging moet zijn van de kwaliteit van zowel onderwijs als onderzoek. Volgens ons voldoet het voorgestelde samenwerkingsverband van de bètafaculteiten daarom niet aan één van de voornaamste voorwaarden van de intentieverklaring. De colleges van bestuur streven ernaar om een begroting rond te hebben voor het AFS in het tweede kwartaal van 2013. Dat terwijl de VU niet voldoende onderwijskwaliteit kan garanderen aangezien zij hoogstwaarschijnlijk de instellingstoets niet door zullen komen. Daarom vragen wij: waarom fuseren als studenten hier niet van profiteren? yyy Kim den Uijl studeert algemene sociale wetenschappen en is voorzitter van UvASociaal. Farah Meeuse Slahouaoui studeert antropologie en sociologie en is vice-voorzitter van UvASociaal.

Na mijn baantjes schoolslag fietste ik naar een avond over het Marokkaans huwelijksrecht. In mijn omgeving huwen bijna alle Marokkaanse Nederlanders met elkaar. Wat ik niet wist, is dat ze massaal voor de Marokkaanse wet in de echt treden. Liefde is elusief, maar hier leven en voor een boevenstaat daar contractuele afspraken maken, is moeilijk te begrijpen – huwelijken bezegeld door de Marokkaanse staat maken een mensenpaar ongelijkwaardiger dan de fauna in het dierenrijk. Een wetenschapper die onderzoek doet naar gedumpte vrouwen in Marokko vertelde in het theaterzaaltje een romanesk verhaal. Een man ontvreemdde tijdens een vakantie alle papieren van waarde van zijn vrouw en liet haar met kind berooid achter in Casablanca. Om het hoofd boven water te houden ging ze werken. Zoals we allemaal weten is een werkende vrouw een gevaar en een grote schande die gestopt moet worden. Daarom werd een door en door slecht plan bedacht. De achtergelaten vrouw werd na haar werk op straat aangesproken door een onbekende man. Vervolgens kwam een familielid van haar ex-man aangelopen die ruzie kreeg met de onbekende man. Aan de andere kant stond een ingehuurde fotograaf. De vrouw stond tussen twee ruziemakende mannen, en klik deed het fototoestel. De rechtbank verklaarde de vrouw tot hoer. Het gevolg was dat de ex-man geen enkel bezit met de vrouw hoefde te delen en het kind bij de moeder werd weggehaald. Deze geschiedenis deed mij denken aan het laatste bezoek aan een oom. Ik ging zitten en zag de voormalige koning van Marokko Hassan II (lees gewetenloze mensendoder) in een lijst aan de muur hangen. Ik stond op, zei: ‘Ik ben zo misselijk als een kat. Dag!’ en wist niet hoe snel ik het huis moest verlaten. Buiten keek ik naar de grond en wist het zeker. Sommige banden met Marokko zijn ketenen die zonder pijn, angst of enige moeite de gracht in geslingerd kunnen worden. yyy Asis Aynan

FoliaMagazine

objectief ALTijD oP WEg De komst van Ren, een streetwise jongen uit Chicago, veroorzaakt een golf van onrust in een ingeslapen dorpje in de Amerikaanse Midwest in de film Footloose uit 1984. De patriarchale vader van Ariel heeft muziek en dansen verboden in een poging zijn dochter te beschermen tegen het kwaad in de wereld – en laat Ren nu juist een fanatiek danser en muziekliefhebber zijn. Onder zijn hoede besluit domineesdochter Ariel in opstand te komen tegen haar vader en transformeert ze in een tienerrebel. Meisjes als Ariel staan centraal in het promotieonderzoek van filmwetenschapper Maryn Wilkinson. Wilkinson analyseerde de representatie van tienermeisjes in Amerikaanse tienerfilms uit de jaren tachtig (progressief of conservatief) en onderzocht of deze deel uitmaken van een culturele, neoconservatieve terugval na de tweede feministische golf in de jaren zestig, zeventig en tachtig. Ze ontdekte ook aanwijzingen voor verzet tegen deze representaties, wat volgens Wilkinson mogelijk de aanzet heeft geven voor het progressievere beeld van tienermeisjes in de jaren negentig. Denk bijvoorbeeld aan de girl power van Buffy the Vampire Slayer. Binnen de feministische filmtheorie is er tot nu toe voornamelijk gekeken naar volwassen vrouwen. De vrouw wordt volgens de feministische filmtheorie passief bekeken, terwijl mannen actief kijken. Het tienermeisje valt buiten deze theorie, stelt Wilkinson in haar dissertatie. Het tienermeisje is in een eeuwige staat van ‘wording’ en ‘mag’ zowel actieve als passieve eigenschappen bezitten. Met haar analyse wil Wilkinson een bijdrage leveren aan debatten binnen feministische filmtheorie en hoopt ze nieuw onderzoeksgebied te openen. yyy Robrecht de Vocht / foto Paramount Pictures

Maryn Wilkinson: Wonder Girls. Undercurrents Of Resistance in the Representation of Teenage Girls in 1980s American Cinema. De promotie was op 22 februari

FoliaMagazine

Op de vlucht

Geef nu! Giro 999

Folia maakt kennis... ...met Agneta

Fischer

hoogleraar Sociale Psychologie van Emoties UvA

Woensdag 27 februari tussen 16.00 en 17.00 uur in de OBA (Oosterdokskade 143)

live jazz

Live te beluisteren op AmsterdamFM (106.8 in de ether en 103.3 op de kabel)

eLke vrijdag 17.00 uur bOrreL lekkere hapjes • vrij entree

•

Vanaf 28 februari terug te luisteren op

www.foliaweb.nl

aanstaande vrijdag

aftrap in de amsterdamse academische club • aac.uva.nl

Oudezijds Achterburgwal 235 1012 DL Amsterdam 020 - 52 515 70 aac.uva.nl

6 maart • Edgar du Perron (decaan Faculteit der Rechtsgeleerdheid UvA)

Folia het platform voor hoger opgeleid Amsterdam Amsterdam FM.nl de stem van de hoofdstad

Direct na zijn afstuderen moest Clenton vluchten. Zijn Rwandese diploma is hier niets waard. Met steun van het UAF kan hij weer studeren en een nieuw bestaan opbouwen.

Luister naar Radio AmsterdamFM: De stem van de hoofdstad!

Van 07:00 tot 19:00 uur op 103.3 op de kabel, 106.8 in de ether.

www.uaf.nl

En 24 per dag op www.amsterdamfm.nl Als het in Amsterdam gebeurt, hoor je het hier!

jaar

Radio AmsterdamFM: De stem van de hoofdstad!

is de publieke radio van Amsterdam. Nieuws, kunst en cultuur en politiek: als het in Amsterdam gebeurt hoor je het op AmsterdamFM. Kijk voor meer informatie op www.amsterdamfm.nl

Kijk voor meer informatie op www.amsterdamfm.nl

Clenton, gevlucht uit Rwanda:

‘Dankzij mijn studie heb ik weer een toekomst’ Clenton en 3.100 andere vluchtelingstudenten hebben uw steun nodig. Rekening 76300

illustratie Denise van Leeuwen

drift

Eenzaam op afstand

iza (21), derdejaars Faculteit der Geesteswetenschappen, UvA: ‘In hartje Amsterdam had ik een kamer gevonden. Ik woonde er net een paar weken toen ik buurman Jaime ontmoette. We kruisten elkaar op het gezamenlijke dakterras. De zomer was net begonnen. Na een tijdje praten vroeg Jaime of ik zin had in martini. Hij ging zijn huis in en kwam terug met twee glazen en olijven. Jaime kwam uit Argentinië. Hij werkte als expat voor een internationaal bedrijf en die eerste avond vertelde hij dat zijn vrouw en kind net terug waren gekeerd naar hun huis in Barcelona. Hij zou ze na de zomer achterna reizen. Jaime zei dat hij het leuk zou vinden om mij, de paar maanden voor zijn vertrek, vaker te zien. Hij was anders zo eenzaam. Die avond zoenden we voor het eerst. Vanaf dat moment zagen we elkaar bijna dagelijks. Hij was 42, hij had mijn vader kunnen zijn. Maar ik vond hem vooral ongelofelijk knap. We gingen vaak uit eten, een keer naar Antwerpen, naar het strand en we lagen veel in zijn bed. In die periode deed ik of zijn vrouw en kind niet bestonden. Toen het semester begon ging hij naar Barcelona.

We hadden afgesproken dat we geen contact zouden houden, maar de dag na zijn vertrek belde hij al. Iedere dag hadden we via mail, Skype of telefoon contact. Ik had soms telefoonrekeningen van vierhonderd euro, dan werd mijn telefoon afgesloten omdat ik het niet kon betalen.

‘Hij had mijn vader kunnen zijn’ Drie weken na zijn vertrek zagen we elkaar weer. Hij was in Parijs voor zijn werk en hij had voor mij een ticket gekocht. Ik liep de hele dag in mijn eentje door Parijs. ’s Avonds kwam hij, afgemat door alle vergaderingen, aan in het hotel. ’s Ochtends om zeven uur trok hij zijn pak aan en vertrok hij weer. Maar eerst vroeg hij mij of ik twee weken later naar Rome kwam; hij was dan weer op zakenreis. Ik ben daarna nog in Londen geweest, Berlijn en nog een keer in Parijs. Ondanks de lange dagen alleen was het in al die steden minder eenzaam

dan in Amsterdam. Na acht maanden werd het steeds moeilijker. Ik wist dat ik geen relatie kon hebben met Jaime en ik wilde ook open blijven staan voor leuke jongens van mijn eigen leeftijd. Maar ik merkte dat dat niet werkte. Hij zat zo in mijn hoofd; hij was echt een cockblocker. Een jaar na onze ontmoeting op het dakterras nodigde hij mij uit in Barcelona. Zijn vrouw was in hun vakantiehuis. En hij miste me zo erg, zei hij. Ik vloog direct naar hem toe. Die avond hebben we seks gehad in het bed van hem en zijn vrouw. Midden in de nacht keken we elkaar aan; we wisten allebei dat er iets moest veranderen. Terug in Amsterdam heb ik hem een mail gestuurd waarin ik zei dat het tijd was om een keuze te maken. Ik schreef: “Ik ben nog heel jong en ik kan niet beloven dat ik voor altijd bij je zal blijven. Maar als je voor mij kiest zal ik het wel proberen.” We hebben elkaar nooit meer gesproken.’ yyy Roos Menkhorst Om privacyredenen zijn de namen gefingeerd. Wil je ook meedoen aan deze rubriek, mail dan een korte motivatie naar redactie@folia.nl.

FoliaMagazine

Een bestuurder pur sang Huib de Jong is per 1 maart rector van de Hogeschool van Amsterdam – een Zeeuw, workaholic en Feyenoordfan die zijn ervaring opdeed bij de Universiteit Twente en Hogeschool Utrecht. ‘Hij legt de lat hoog.’ tekst Merel Straathof / foto’s Ed van Rijswijk en Kees Rutten

“V

oorzitter, ik zal het kort houden’’. Als Huib de Jong (58) zó de vergadering opent, dan moet je uitkijken, weet voorzitter van de centrale medezeggenschapsraad van Hogeschool Utrecht René Versteegh. ‘De ervaring leert dat er dan een enorm verhaal komt.’ Het zijn het enthousiasme en de ‘grote kennis’ van een wetenschapper, meent Versteegh, maar de strategie van een bestuurder. Die werkwijze herkent wetenschapper aan de Universiteit Twente Bas Denters ook van zijn oud-collega en vriend. ‘Hij weet veel en luistert goed, waardoor hij precies weet hoe hij een plan moet verpakken om de kans op acceptatie te vergroten.’ Hoewel De Jong in 1980 zijn carrière aan de Universiteit Twente begon als universitair docent, koos hij al na een paar jaar voor de functie van decaan van de faculteit bestuurskunde en begon hij in 2001 als lid van het universiteitsbestuur. ‘In de jaren tachtig had ik die route nooit kunnen voorspellen,’ zegt Denters. ‘Huib is een man van de inhoud; op vakantie gaan de brieven van Thorbecke mee, niet een

FoliaMagazine

populaire thriller. Toch ligt die bestuurlijke kant hem.’ Collega’s van de Hogeschool Utrecht kennen hem niet anders dan als een bestuurder pur sang; rustig, bedachtzaam, vasthoudend en

‘Dat calvinistische zit absoluut in hem’ – ondanks de negatieve bijklank – een workaholic. Typerend voor een Zeeuw met gereformeerde achtergrond. ‘Hij is geen lid meer van de gereformeerde kerk, maar er wel van doordesemd,’ zegt directeur van de faculteit educatie Dick de Wolff. ‘Hard werken is een deugd, dat calvinistische zit er absoluut in,’ zegt collegelid Jan Bogerd. Op werkdagen is hij steevast om zeven uur ’s ochtends aanwezig, en tot ’s avonds laat worden e-mails beantwoord. De Wolff: ‘Hij legt de lat hoog voor zichzelf en daarmee voor zijn omgeving.’ De Jong werd geboren in Oost- en West-Souburg. Tegenwoordig is het alleen als Oost-Souburg terug te vinden in de atlas, maar tot 1966

was het een volwaardige gemeente in de provincie Zeeland. En bovendien een kweekvijver van voetbaltalent: Danny Blind en Dennis en Gerard de Nooijer groeiden er op. En De Jong dus, als derde in een gezin van vijf kinderen waar vader en moeder de kost verdienden met een eigen wooninrichtingbedrijf. Na het middelbaar beroepsonderwijs wees een leraar hem op de mogelijkheid van een wetenschappelijke carrière. Als enige uit het gezin begon hij aan Nederlands recht aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, een studie die hij zelf bij elkaar verdiende. ‘Ik heb weinig deelgenomen aan de gezelligheid die bij het studentenleven komt kijken,’ zegt hij daar zelf over. ‘Ik raakte al snel besmet met het wetenschapsvirus.’ Het bracht hem bij de Universiteit Twente waar hij na vijfentwintig jaar vertrok als lid van het college van bestuur. Achteraf beschrijft De Jong de laatste vier jaar bij de Universiteit Twente als de zwaarste periode uit zijn carrière: hij was verantwoordelijk voor een reorganisatie die honderdvijftig werknemers hun baan zou kosten en bovendien achttien miljoen euro moest opleveren. ‘Het was een heftige discussie

FoliaMagazine

Een stuk chiquer Een rector, aan een hogeschool? Tot twee jaar geleden zou de titel menigeen raar in de oren geklonken hebben. De baas van de Hogeschool van Amsterdam, die heette nog gewoon directeur. Net als bij andere hogescholen in het land, waar nergens sprake is van een ‘rector’ als hogeschoolhoofd. De titel rector (vrouwelijk: rectrix, meervoud rectores) wordt van oudsher dan ook alleen gebruikt voor het schoolhoofd van gymnasia. Of, met

de toevoeging ‘magnificus’ erbij, voor de hoogleraar-directeur van een universiteit. Totdat de samenwerking tussen de UvA en HvA ertoe leidde dat beide instellingen één gezamenlijk College van Bestuur kregen en een minzame titel als ‘directeur’ natuurlijk niet meer gebruikt kon worden. Toen Jet Bussemaker begin 2011 naar de HvA kwam, werd zij dan ook prompt benoemd tot rector. Dat staat toch een stuk chiquer, zeker wanneer je zo vaak aan tafel zit

met de rector-magnificus van de Universiteit van Amsterdam, Dymph van den Boom. Naast de UvA- en HvA-rector bestaat dat College van Bestuur tevens uit voorzitter Louise Gunning en vicevoorzitter Paul Doop. Zij worden benoemd, geschorst en ontslagen door de Raden van Toezicht van de Universiteit en de Hogeschool van Amsterdam en zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor de algemene leiding van de instellingen. Clara van de Wiel

die gevoerd werd, maar voor mij als bestuurder ook erg leerzaam.’ Na een sabbatical van een jaar begon hij in 2006 als bestuurder aan de Hogeschool Utrecht. Met zijn vrouw Liesbeth en hun enige zoon bleef hij in Hengelo wonen, maar hield een appartement in Leidscherijn aan voor de werkdagen. Per 1 maart wordt dat een Amsterdams appartement.

Hij praat niet makkelijk over zichzelf, weten collega’s, maar luistert daarentegen graag naar anderen. De deur staat open voor studenten en docenten die het willen hebben over de gang van zaken op de Hogeschool, of over een onderzoeksvoorstel. ‘Of het nu de zorg of politiek betreft, hij kan inhoudelijk meepraten en heeft altijd een paar adviezen paraat,’ zegt collegelid van Hogeschool Utrecht Jan Bogerd. Die kennis haalt hij grotendeels uit boeken die hij verslindt in zijn spaarzame vrije tijd – van grote filosofische werken tot een boek over de Nederlandse politiek. In de tijd die overblijft,

wandelt hij of luistert hij naar Bach – thuis of in het Concertgebouw.

had gegeven, haalt hij een jaar later in een vergadering nog aan.’ Om het debat over de toekomst van de Hogeschool Utrecht op gang te krijgen, was hij geregeld te vinden bij de zogenoemde pizzabijeenkomsten, waar studenten en docenten vrij waren om onder het genot van een biertje en een pizzapunt mee te denken over het onderwijs en onderzoek op hun school. Bogerd: ‘Hij kwam met het plan teams van docenten verantwoordelijk te maken voor de kwaliteit van het onderwijs. Om elkaar beter te maken, het werk aangenamer te maken en te kunnen sparren over de werkwijze.’ Voor wie de pizzabijeenkomsten miste, maakte hij een op Fokke en Sukke gebaseerd Youtubefilmpje van tien minuten waarin hij de valkuilen en verbeterkansen uiteenzette. 5500 mensen keken er naar. ‘Hij houdt er van om dwars te denken, de wereld op zijn kop te zetten om tot resultaat te komen,’ zegt zijn Utrechtse oudcollega De Wolff.

Nee, het is niet een man van grote uitspattingen, erkent oud-student en toenmalig lid van de medezeggenschapsraad Arie van Scheepen. ‘Maar dat maakt hem nog niet saai. Hij houdt van het debat en weet heel veel; dat is een leuke combinatie. De ene keer haalt hij weer een onderwijsonderzoek uit Groningen aan, de andere keer een uitspraak van Confucius. Een boek over vergadertechnieken dat ik hem

Per 1 maart vervangt De Jong Jet Bussemaker als rector van de Hogeschool van Amsterdam en wordt hij lid van het college van bestuur van de UvA en HvA. Hij wordt verantwoordelijk voor de verdere uitvoer van het tienpuntenplan, dat met name studieuitval moet tegengaan. De Wolff, die zelf ook bij de HvA werkte, voorspelt dat De Jong als wetenschapper met bestuurservaring de band tussen de HvA en UvA – nu

CV Huib de Jong 1954 geboren in Oost- en West-Souburg 1976 – 1980 Nederlands recht, Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR) 1989 PhD Public Administration, Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR) 1991 – 2006 hoogleraar algemene beginselen van het recht, Universiteit Twente (UT) 1995 – 1998 decaan faculteit Public Administration, Universiteit Twente (UT) 1999 – 2000 decaan faculteit Public Administration, Universiteit Twente (UT) 2000 – 2004 lid College van Bestuur, Universiteit Twente (UT) 2006 – heden vicevoorzitter College van Bestuur, Hogeschool Utrecht vanaf 1 maart 2013 rector Hogeschool van Amsterdam

FoliaMagazine

‘Hij houdt van het debat en weet veel; een leuke combinatie

voornamelijk een bestuurlijke samenwerking – kan versterken. ‘Die twee instellingen kunnen nog veel van elkaar leren; waarom niet meer gezamenlijk onderzoek?’ Achter de schermen is De Jong ondertussen al druk doende met zijn eerste grootste uitdaging: de HvA dit voorjaar door de beoordeling van

accreditatieorganisatie NVAO loodsen, die de totale organisatie van de school onder de loep neemt. Nu al heeft het werk hem weer te pakken, maar oud-collega’s verzekeren dat nieuwe collega’s hem snel genoeg zullen leren kennen. ‘Zo ging het ook in Twente. Hoe druk het ook was, er was altijd tijd voor een praatje. Als Feyenoordfan kon Huib mij altijd haarfijn uitleg-

gen waarom Feyenoord weer eens onverdiend verloren had,’ zegt Denters lachend. Of dat in de wandelgangen van de HvA net zo zal gaan, betwijfelt hij. ‘Een Feyenoordfan die naar Amsterdam komt, dat is best ernstig geloof ik.’ yyy © Het Parool

FoliaMagazine

promoties Cultureel Studentencentrum DonDERDAg 7/03 10.00 uur: Jean Driessen – Geneeskunde Exercise Induced Airway Obstruction in Children. Patho-Physiology and Diagnostics (Agnietenkapel)

12.00 uur: Binh Hoa Nguyen – Geneeskunde

14.00 uur: Thomas de Wijkerslooth – Geneeskunde

Why Does Education Pay Off? Relations Between Institutional Context and the Mechanisms by Which Education Pays Off in the Labor Market (Agnietenkapel)

Diversity and Team Performance: A Series of Field Experiments (Agnietenkapel)

VRijDAg 8/03 10.00 uur: Gijs Mulders – Sterrenkunde

Radiative Transfer Models of Protoplanetary Disks: Theory vs. Observations (Agnietenkapel)

12.00 uur: Evert-Jan van Doorn – Psychologie

Tussen kind en puber. Een etnografisch onderzoek (Aula)

16.00 uur: Sander Hoogendoorn – Economie

Population Screening for Colorectal Cancer by Colonoscopy (Agnietenkapel)

‘Omniav vincit Amor’ Het antieke beeld van de aardse liefde in middeleeuws–encyclopedische context (ca. 200 – ca. 1300) (Aula)

13.00 uur: Suzanne Kuik – Antropologie

14.00 uur: Thijs Bol – Sociologie

Tuberculosis Burden in Vietnam: What Have we Gained From the First National Prevalence Survey? (Agnietenkapel)

11.00 uur: Esther Mulders – Kunstgeschiedenis

Emotion Affords Social Influence: Responding to Others’ Emotions in Context (Agnietenkapel)

oratie

VRijDAg 8/03 16.00 uur: Dhr. prof. dr. Alexander Rinnooy Kan, universiteitshoogleraar economie & bedrijfskunde Opnieuw beginnen (Aula)

Nieuwe Achtergracht 170 Huur een repetitiestudio voor je eigen project, bezoek en lezing of drink een drankje in het dagelijks geopende CREA Café. Van scherp debat tot meeslepend theater en van repetitiestudio tot fotocursus. Als student kun je nergens in Amsterdam goedkoper en beter terecht dan bij CREA, hét cultureel studentencentrum van UvA en HvA.

vr 1 | 21.00 uur | comedy

easylaughs - Off the Cuff

Every Friday easylaughs grabs the audience by the scruff of the neck and drags them through seven types of funny. In the open-ended Off the Cuff format the team are given increasingly difficult challenges by their power-crazed host, all inspired (as ever) by suggestions from the audience. CREA Muziekzaal | Students E 4,-, others E 10,- | Reservations: tickets@easylaughs.nl

Voor meer informatie zie www.uva.nl/nieuwsagenda.

di 5 | 20.00 uur | debat (advertentie)

SIB Cinema - Irak

Wat is er 10 jaar na de invasie in Irak geworden van het land? Hoe liggen de politieke verhoudingen? En wat is de internationale positie van Irak? Sprekers: Mariwan Kanie (UvA), Araz Abbas (Iraaks Platform Nederland) en Wouter Kurpershoek (voormalig correspondent NOS). I.s.m. SIB-Amsterdam. CREA Theater | Studenten/ AUV pas gratis, overigen E 5,- | Reserveren niet mogelijk

wo 6 | 19.00 uur | debat

Bonaparte - Tijden van crises

Kredietcrisis, Eurocrisis, voedselcrisis en de klimaatcrisis. Wat gaat er vóór in deze tijden van crises? Moeten we verduurzamen of heeft de economie prioriteit? Heeft Nederland zijn koploperspositie op duurzaamheid definitief afgestaan aan andere Europese landen? Spreker: Jan Vos (PvdA). CREA Theater | Toegang gratis | Reserveren niet mogelijk

www.crea.uva.nl 28

FoliaMagazine

overigens

Hoogleraar rechtsgeleerdheid Peter Rijpkema was onzorgvuldig bij het vermelden van auteurs van een studieboek dat op zijn initiatief werd samengesteld, maar de UvA liet hem ongemoeid.

Door een hoogleraar niet te berispen voor onzorgvuldige bronvermelding geeft de UvA een verkeerd signaal af aan studenten. Beate Roessler hoogleraar ethiek

Ed van den Heuvel hoogleraar sterrenkunde

geert Lovink lector netwerkcultuur

Beate Roessler ‘Ik vind het ingewikkeld, want ik ben het wel en niet met de stelling eens. Ik vind niet dat de UvA Rijpkema moet berispen, want hij heeft geen fraude of plagiaat gepleegd. Ook aan studenten zou geen sanctie worden opgelegd voor soortgelijk gedrag op basis van de plagiaat- en frauderegeling. De UvA meet dus niet met twee maten. Maar ik vind het wel slordig van Rijpkema en in dat opzicht is hij geen goed voorbeeld voor zijn studenten. Hij heeft een correcte bronvermelding gegeven, maar niet zo netjes als mogelijk. Als wetenschapper moet je er altijd voor zorgen dat je wel heel netjes bent, dat je nooit hoeft te zeggen: “Het had netter gekund.” En helaas moet Rijpkema dat nu wel zeggen. Ik vind het kwalijk dat mensen nu op opiniepagina’s van kranten en op fora zeggen dat hij plagiaat heeft gepleegd en aan zelfverrijking doet. Dat is niet waar. Een integriteitscommissie heeft zich erover gebogen en geconstateerd dat hij niet heeft geplagieerd, maar dat hij onzorgvuldig was. Ik vind het onkies dat mensen dat oordeel niet respecteren.’

geert Lovink ‘Oneens, de UvA hoeft Rijpkema niet te berispen, hij heeft geen plagiaat gepleegd. Ik vind het niet fraai, maar dit zie ik vaker gebeuren, carrièrejagers die hun naam groot op de kaft van een boek zetten, ook al is het niet hun werk. Mensen worden daar cynisch van en leggen zich daarbij neer. Daarom is het bewonderenswaardig dat zijn collega’s dit toch hebben aangekaart. Zij hebben gelijk gekregen en staan nu goed vermeld. De UvA hoeft daar verder niets mee te doen. Ze kan hooguit de mensen die aan de bel hebben getrokken feliciteren. Wat ten grondslag ligt aan dit probleem is dat docenten een eigen draai willen geven aan een eerstejaarsvak. Dan stellen mensen onder eigen naam een nieuwe reader op. Daar moeten we mee ophouden. In het eerste jaar moeten studenten de gelegenheid krijgen een gedegen basis te leggen. Laat ze daarom de klassiekers van hun vakgebied bestuderen en bespreken. Met e-boeken wordt dat steeds gemakkelijker. Bij tweedejaarsvakken kun je dan aan de hand van recente artikelen ingaan op nieuwe wetenschappelijke ontwikkelingen.’

Ed van den Heuvel ‘Mee eens. Rijpkema heeft in eerste instantie alleen in de verantwoording geschreven dat het werk “voortbouwt op” het werk van vele anderen. Ieder wetenschappelijk werk bouwt voort op eerder onderzoek, maar dat is iets anders dan het letterlijk gebruiken van andermans werk. Hij had die anderen moeten opnemen als co-auteurs en moeten vermelden welke hoofdstukken zij hebben geschreven. Nu kan niemand weten dat het andermans werk betreft en dat is in feite plagiaat. Ik vind dat het universiteitsbestuur hem op het matje had moeten roepen en had moeten berispen voor plagiaat. Door dat niet te doen wordt het ook moeilijk om in de toekomst studenten voor plagiaat te straffen, omdat het dan lijkt alsof de UvA met twee maten meet. Die berisping had wat mij betreft binnenskamers kunnen plaatsvinden, op de vingers worden getikt door je baas is al erg genoeg. De publieke bestraffing die Rijpkema nu in de media ten deel valt, gun ik hem niet. Die is zeer kwalijk voor zijn carrière en erger dan wat het CvB ooit had kunnen doen.’ yyy Marieke Buijs

FoliaMagazine

Een doener zonder kapsones Deze week in Folia maakt kennis: sociaal psycholoog Agneta Fischer. Als hoogleraar emotietheorie doet zij onderzoek op het snijvlak van ratio en emotie. tekst Dirk Wolthekker / foto Danny Schwarz

gneta Fischer is weliswaar hoogleraar, maar niet een die zichzelf de hele tijd op de borst klopt hoe belangrijk hij wel niet is. Agneta is ongeveer het tegenovergestelde,’ zegt promovendus Marc Heerdink over zijn copromotor Agneta Fischer. ‘Ze is heel authentiek, heel spontaan en wars van elke vorm van hoogmoed. Zij is heel down-to-earth. Na afloop van een promotieplechtigheid gaat ze gewoon boodschappen doen. En dat zegt ze dan ook. Ze is echt heel normaal en dat komt fris over.’ Agneta Fischer (Haarlem, 1958) is sociaal psycholoog en als hoogleraar gespecialiseerd in de emotietheorie. Zij is volgens vakgenoten toonaangevend op haar vakgebied en timmert dan ook behoorlijk aan de weg. Agneta studeerde in Leiden, waar zij in 1991 promoveerde op het proefschrift Emotion Scripts. The Social and Cognitive Facets of Emotion. Sindsdien bekleedde zij verschillende posities bij de afdeling psychologie van de UvA. Tussen 1998-2003 was zij hoogleraar namens de Stichting de Beauvoir ter bevordering van vrouwen in de wetenschap. Zij was enige jaren voorzitter van de International Society of Research on Emotions (ISRE), zit in het algemeen bestuur van het Kurt Lewin Instituut voor psychologisch onderzoek en is

FoliaMagazine

co-directeur van het Consortium of European Emotion Researchers (CERE) en voorzitter van de Associatie van Sociaal-Psychologische Onderzoekers (ASPO). Ze heeft daarnaast een groot aantal publicaties op haar naam staan. De beroemde psycholoog, inmiddels emeritus hoogleraar Nico Frijda heeft ook veel onderzoek verricht naar emoties en roemt Agneta vanwege

‘Geef mij nog vijf Agneta Fischers’ de manier waarop zij de emotietheorie en -psychologie van een sociale context heeft voorzien. ‘In het emotieonderzoek werd eerder vooral de cognitieve kant van emoties onderzocht. Agneta heeft de sociale en maatschappelijke kant erbij gehaald. Ik zal maar zeggen: maatschappelijke normen en waarden zijn van grote invloed op de manier waarop mensen met emoties omgaan. In Japan is dat heel anders in Nederland.’ Agneta’s onderzoeksterrein is niet alleen voor wetenschappers, maar ook voor buitenstaanders en leken interessant omdat ‘emotie’ tegenwoordig ‘verkoopt’ en present lijkt in alle hoeken en gaten van de samenleving. Een paar jaar geleden hield Agneta de Verwey Jonker SER-lezing,

waarbij ze onder meer inging op het ‘gevaar’ dat sommige mensen toedichten aan sentiment en emoties. Ze pleitte voor het ‘nadenken over gevoel’. Agneta: ‘In recente filosofische en psychologische literatuur staan emoties niet tegenover de ratio, maar vormen ze een integraal deel van ons functioneren.’ Ze zei te vrezen dat emoties ‘te veel ruimte’ kunnen krijgen. ‘Je hoort steeds vaker geluiden dat mensen hun emoties moeten volgen, dat emoties “ons ware zelf ” reflecteren en dat we moeten doen wat onze emoties ons ingeven. Dat vind ik een slecht idee omdat je daarmee de ruimte geeft aan stereotyperingen, onderbuikgevoelens en vooroordelen. Je geeft ruimte aan het idee dat mensen allerlei beslissingen nemen omdat ze “goed voelen” en niet omdat ze erover nagedacht hebben.’ Haar naam klinkt misschien Zweeds-Duitsachtig, maar de blonde, nuchtere Agneta is ‘helemaal Nederlands’, zegt Klaas Visser, directeur van het onderwijsinstituut psychologie. ‘Agneta en ik kennen elkaar sinds 1976. Ik werkte toen aan de Universiteit Leiden als studieadviseur en Agneta kwam binnen als eerstejaars, samen met haar middelbareschoolvriendje Jeroen Jansz. Samen gingen ze psychologie studeren. En samen zijn ze nog steeds, al zijn daar inmiddels ook twee zoons bij gekomen. Ik merkte direct

Folia maakt kennis dat Agneta een opvallende figuur was. “Wat zou je ervan denken als we dit of dat eens even gaan doen?” In die trant. Agneta is heel no-nonsense, maar ook echt heel erg vriendelijk en aardig. Ze is erg gericht op aanpakken en oplossen van problemen en een echte doener. Maar ze is niet perfectionistisch. Soms heeft ze de neiging zich ergens in te storten zonder de consequenties ervan te overzien. We hebben eens samen geprobeerd iedereen hier door de BKO-molen [basiskwalificatie onderwijs, red.] te loodsen. Hup, dat doen we wel even, dacht ze. Maar er zaten toch onverwachts veel haken en ogen aan. Het is dan wel handig als er iemand om haar heen is die heel precies is en op de rem trapt. Ze is een hoogleraar die totaal geen kapsones heeft. Ze heeft geen geheime agenda, houdt niet van ellenbogenwerk en is echt uitzonderlijk prettig in de omgang. Je kunt ook weleens een meningsverschil met haar hebben hoor, maar ze is helemaal niet het type dat daar maanden over zeurt, integendeel. Ik zou zeggen: “Geef mij nog vijf Agneta Fischers.”’ yyy

Folia Radio zendt op 27 februari een interview uit met Agneta Fischer. Aan de orde zullen komen de sociale psychologie in het post-Stapel tijdperk, emotie als intellectuele uitdaging en het belang van vrouwen voor en in de wetenschap. Te beluisteren via Amsterdam FM, in de ether op 106.8 en op de kabel op 103.3, tussen 16.00 en 17.00 uur. Vanaf de volgende dag terug te luisteren via foliaweb.nl/radio. De uitzending is op zaterdagmiddag 15.00 uur terug te zien op Salto TV. Daarna via salto.nl.

FoliaMagazine

Folia tipt

Big Easy Express

bineert beelden van de treinreis met opnames van de concerten. Door alle vrolijke muziek zin gekregen in een dansje? Dat kan beneden in de Melkweg tijdens de clubnachten Encore

en Ctrl+Alt+Dance. Alles is met één ticket toegankelijk. yyy Marith Iedema 2 maart / Melkweg / aanvang 22.30 uur / studenten € 6,-, anderen € 7,-

tip 3: MAMA KooKT/oPEn PoDiuM Lekker eten, lachen en gezellig borrelen. Het kan allemaal tijdens de Mama Kookt avonden in het Comedy Café. Op het open podium krijgt comedytalent de kans zich in vijf tot acht minuten te bewijzen en dat levert zowel hilarische als tenenkrommende momenten op. De avond wordt gepresenteerd door professionele MC’s die ook eigen materiaal uitproberen.

en met 10 maart / vijfdagenticket € 89,95 (ook

tip 2: De kunst van het uitstellen – JoHn PERRy Voor je liggen studieboeken die nodig gelezen moeten worden maar Facebook voor de twintigste keer checken, een whatsapp versturen of zelfs stofzuigen is zo veel aantrekkelijker. Uitstellen, wie doet het niet? Tijdens een ernstige aanval van dit gedrag schreef professor John Perry het humorvolle essay ‘Uitstellen en toch iets gedaan krijgen’ en won daarmee de Ig Nobelprijs voor literatuur.

dagkaarten te koop)

De kunst van het uitstellen – John Perry /

5 en 6 maart, aanvang 18.30 uur / € 5,- (inclusief

Bruna € 14,99

eten € 25,-)

TiP 1: 5 DAyS off Het meerdaags indoor dance-evenement 5 Days Off trekt elk jaar rond de 20.000 bezoekers. Deze editie zullen er optredens plaatsvinden van onder anderen de Bloody Beetroots, Hudson Mohawke en James Holden. Paradiso en de Melkweg dienen als hoofdlocaties, maar voor fotografie, kunst, mode en lifestyle kunnen bezoekers terecht in De Balie. 5 Days off / Melkweg, Paradiso, De Balie / 6 tot

foto Marcus Haney

e hebt zin in muziek, drank en gezelligheid maar je wilt je avond toch iets meer diepgang geven dan de kroegentocht waar je normaal in verzeild raakt. Overweeg dan eens Cineville Night Town, de maandelijkse filmzaterdagavond van Cineville en Melkweg Cinema. En wel één met een muzikaal tintje. Folkbands worden steeds populairder. Daarom staat deze maand de documentaire Big Easy Express op het programma. Een film over drie van de grootste folkbands van dit moment: Mumford & Sons, Old Crow Medicine Show en Edward Sharp & The Magnetic Zeros. De Amerikaanse en Britse muzikanten worden gevolgd tijdens een treintournee die ze in 2011 maakten langs de zuid-westrand van de Verenigde Staten. Overdag rijden de leden door prachtige, uitgestorven landschappen en ’s avond maken ze het publiek gek met hun opzwepende dansmuziek. Ze treden op bij de halteplaats van het lokale station met hun vertrouwde vintagetrein dicht in de buurt. Regisseur Emmett Malloy com-

FoliaMagazine

Mama Kookt / open podium / Comedy Café /

lezingenladder Voor een ieder die geïnteresseerd is in lezingen en debatten is er de Folia Magazine lezingenladder. Wij streven ernaar hierin de meest interessante lezingen en debatten in Amsterdam op één plek te verzamelen.

BAS VAN VELZEN (21) COMMUNICATION & MULTIMEDIA DESIGN, HVA gAAT HET LiEfST nAAR WinSTon KingDoM

‘Wat ik mooi vind is dat Winston Kingdom artiesten een kans geeft zich te bewijzen. Zelf heb ik er met mijn band 5th Estate ook meerdere malen opgetreden, echt super. De ruimte is klein en intiem en dat zorgt voor een heel unieke sfeer. Dat is veel meer mijn ding dan grote feesten. Het is leuk om veel bekenden tegen te komen en daar kan ik binnen de muren van Winston Kindom op rekenen. Het publiek dat er komt is helemaal mijn type mens, daarmee gezellig bier drinken en luisteren naar verschillende soorten muziek is absoluut de omschrijving van mijn favoriete avond. Er wordt veel harde rock gedraaid, dat vind ik toch de beste muziek. Daar kan ik me helemaal op uitleven. Dat is mijn uitlaatklep van het normale leven. Als mijn band en ik weer nieuwe rocknummers hebben geschreven gaan we zelf ook weer optreden. Dat doe ik het allerliefst.’ yyy tekst en foto Marith Iedema

Geweld & politie

Sobibor

De Balie WO 27/02, 20.00 uur

Aula MA 4/03, 14.00 uur

Een gesprek over het imago van de politie in Nederland. Voelt de burger zich veilig op straat of vormt de uitvoerende arm van de rechtsstaat soms juist een bedreiging?

Bij de start van het herinneringsjaar 70 jaar Sobibor vertelt Sobibor-overlevende Jules Schelvis over zijn deportatie naar en verblijf in het vernietigingskamp.

Verdieping op de Zuidas

Verkenners

Vu Boekhandel DO 28/02, 17.00 uur

De Balie MA 4/03, 17.00 uur

Schrijver Kristien Hemmerechts in gesprek met schrijver Jan Siebelink over levensverhalen en zijn boek Knielen op een bed violen.

Eerste aflevering van een serie bijeenkomsten waarin de rol, kracht en toekomst van de media kritisch onderzocht worden. Met o.a. Rob Wijnberg en Geert Mak.

Mijn idee voor Nederland De Balie DO 28/02, 20.00 uur

Literatuur & moraal

Fractievoorzitter Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren presenteert haar idee voor Nederland.

De nieuwe Liefde DI 5/03, 20.00 uur

Literanita De nieuwe Anita DO 28/02, 20.45 uur

Velen zijn ervan overtuigd dat literatuur lezen goed is. Maar heeft literatuur een sociale en morele functie? Met o.a. cultuurfilosoof Maarten Doorman.

Fictie, non-fictie en poëzie. Terug naar de schoolbanken met Laura van der Haar, Thomas Heerma van Voss, Vincent Overeem, Mijke Pelgrim, Arjan Peters en Gerwin van der Werf.

Keuzeverwantschap

Toetanchamon

SLAA | Vertaalslag

Amsterdam Expo VR 1/03, 14.00 uur

De Balie DI 5/03, 20.00 uur

Egyptoloog Janko Duinker over de familiebanden en de stamboom van Toetanchamon, de bekendste farao van het Oude Egypte.

Hoe noem je het als je een tekst toegankelijk maakt voor een publiek dat er anders geen kennis van zou nemen? Avond met vertalers, vertolkers, hertalers, bewerkers en verstrippers.

Kaarten

Planetarium Artis DI 5/03, 20.00 uur Artis-professor Erik de Jong over de relaties tussen natuur, landschap en cultuur vroeger en nu.

Stadsarchief ZO 3/03, 15.00 uur Jan Werner (conservator kaarten en atlassen Bijzondere Collecties) en Marc Hameleers (conservator cartografie Stadsarchief) over kaarten van de stad Amsterdam 1538 – 2012. U organiseert een lezing of debat en wilt daarmee graag op deze pagina staan? Stuur tijdig een mailtje naar harmen@folia.nl onder vermelding van ‘Aanmelding lezingenladder’.

FoliaMagazine

prikbord HvA

ideëen voor deze rubriek: redactie@folia.nl

DMR Nieuw-West

DT Duurzaam

Stadsdeel Nieuw-West en onderzoekscentrum Urban Management van de HvA gaan structureel samenwerken. De HvA deed al onderzoek in opdracht van het stadsdeel en er werken HvA-studenten in de BOOT (Buurtwinkel voor Onderwijs, Onderzoek en Talentontwikkeling) van Nieuw-West. De intentie is nu voor een langere periode te gaan samenwerken. Vanaf september zal de HvA de master Urban Management aanbieden, waarin grootstedelijke vraagstukken uit de regio Amsterdam centraal staan. Welke rol de master zal spelen in de samenwerking is nog niet bekend.

Kredietcrisis, eurocrisis, voedselcrisis en de klimaatcrisis. Wat gaat er vóór in deze tijden van crises? Moeten we verduurzamen of heeft de economie prioriteit? Heeft Nederland zijn koploperspositie wat betreft duurzaamheid definitief afgestaan aan andere Europese landen? En hoe groen is Paars eigenlijk? Al deze vragen komen aan bod in een gesprek met Tweede Kamerlid Jan Vos (PvdA) dat studentenverenigingen Bonaparte en Students For Sustainability Amsterdam op woensdag 6 maart organiseren in Crea. Tijd: 19.00 tot 21.00 uur, toegang gratis.

DOO Summit

DMCI Youth

Zes excellente studenten van DOO en de Universitaire Pabo van Amsterdam zijn uitgenodigd om op 13 en 14 maart deel te nemen aan de International Summit on the Teaching Profession. De Summit is een initiatief van president Obama om ministers en vakbondsvertegenwoordigers uit dertig landen ideeën over onderwijs te laten uitwisselen. Dit jaar vindt de conferentie plaats in Amsterdam. De deelnemende instudenten zullen hun indrukken presenteren aan studenten en medewerkers van de HvA en in een advies dat aan minister Bussemaker wordt aangeboden.

Hoe ziet het Europese medialandschap er over tien jaar uit? Die vraag staat centraal tijdens het project Youth on the Move, van 18 februari tot 1 maart. Studenten van vier Europese hogescholen, te weten de Hochschule der Medien in Stuttgart, Hogskolen i Oslo og Akershus in Oslo, Istanbul Bilgi University en de HvA, maken in Amsterdam samen een crossmediale productie. De studenten richten zich op de nieuwe arbeidsmarkt voor jongeren die door Europese integratie beschikbaar komt. Eindpresentatie 1 maart in leercentrum Floor in het Kohnstammhuis.

DG Symposium

HvA Onderwijsdebat

Op woensdag 13 maart organiseert het Domein Gezondheid in samenwerking met het AMC het symposium ‘De HBO-V van de toekomst 2.0’. Onderwerpen die aan bod komen zijn problemen bij de dagelijkse begeleiding van studenten en het beoordelen van studentenstages in de verpleegkunde. Het symposium vindt plaats vanaf 13.30 uur in het gebouw aan de Tafelbergweg in Amsterdam-Zuidoost. Inschrijven kan via www.amc.nl en is mogelijk tot 6 maart.

Op dinsdag 5 maart gaan studenten, experts en docenten met elkaar in debat over de toekomst van het onderwijs onder de titel ‘The Future of Learning Tomorrow: onderwijs in 2020’. Willen we in de toekomst alleen nog webcolleges, of is ‘live’ contact juist essentieel? Kan alles digitaal? Hoe geven we deze digitale toekomst vorm? Het debat vindt plaats in leercentrum Floor, op de begane grond van het Kohnstammhuis van 16.30 tot 17.30 uur. De toegang is gratis, aanmelden kan via www.hva.nl.

DBSV Promoveren

DEM SBR

Docent voeding & diëtetiek Viyan Rashid ontvangt van de Nederlandse organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) een beurs om te kunnen promoveren. Rashid zoekt in haar onderzoek een verklaring voor het feit dat overgewicht bovengemiddeld vaak voorkomt bij kinderen van een niet-Nederlandse afkomst en uit de sociaal-lagere klassen. Ook Mark Scheper (DG) en Tito Bachmayer (DMR) ontvangen een beurs. Met de beurs kunnen docenten hun reguliere baan voortzetten met behoud van salaris, om daarnaast twee dagen per week aan hun onderzoek te werken.

Op donderdag 7 maart organiseren kenniscentrum Carem en expertisecentrum Instant Reporting een seminar over Standard Business Reporting (SBR) en het MKB. Sinds januari moeten de inkomstenbelasting en vennootschapsbelasting in het zogenaamde SBR-format worden aangeleverd bij de Belastingdienst. In dit seminar wordt ingegaan op het nut en de gevolgen daarvan. Het programma bevat sprekers van Belastingdienst, de KvK, ING, de NBA en MKB-Nederland. Locatie: het HvA-gebouw aan de Wenckebachweg, tijd: van 13.00 tot 17.00 uur. Aanmelding: carem.hva.nl.

FoliaMagazine

debat

on the Move

prikbord UvA

ideëen voor deze rubriek: redactie@folia.nl

APM Klassieken

Medewerkers CAO

De zesde Week van de Klassieken staat weer voor de deur en wel van 7 tot en met 15 maart. De week staat dit jaar geheel in het teken van theater in de Oudheid. Kom alles te weten over het spel, de acteurs en de gebouwen door de verschillende activiteiten te volgen in een van de deelnemende instellingen. De week wordt georganiseerd door Tresoar en het Rijksmuseum van Oudheden in samenwerking met het Allard Pierson Museum en het Nederlands Klassiek Verbond. Het volledige programma, ook van het Allard Pierson Museum, staat op www.weekvandeklassieken.nl.

De werknemersorganisaties hebben met grote meerderheid ingestemd met het onderhandelaarsakkoord dat zij half december sloten met werkgeversorganisatie VSNU. Daardoor is er nu een nieuwe cao die met terugwerkende kracht in werking is getreden op 1 januari 2013. De nieuwe cao loopt tot 1 januari 2014. Naast aangepaste arbeidsvoorwaarden krijgen werknemers per 1 januari en per 1 september een loonsverhoging van 1 procent. De nieuwe loonschalen zijn online zichtbaar via www.vsnu.nl/files/documenten/CAO/ Salarisschalen_2013IenII.pdf.

FNWI Physicaprijs

AMC Anna-prijs

2013

De hoogleraren Stan Bentvelsen en Frank Linde ontvangen de prestigieuze Physicaprijs 2013 voor hun bijdragen aan de ontdekking van het Higgs-deeltje met het Atlas-experiment op CERN. Als respectievelijk voormalig en huidig programmaleider van de Nikhef Atlas-groep gaven Linde en Bentvelsen leiding aan de Nederlandse inbreng aan de ontdekking van het Higgs-deeltje. Beide wetenschappers zullen de Physicalezing geven in het avondprogramma van Fysica 2013 op 19 april op de TU Delft. Het thema van die dag zal zijn ‘Fysica in 2050’. Zie ook www.fysica.nl.

De prestigieuze Anna-prijs is dit jaar uitgereikt aan Peter Kloen, orthopeed in het AMC. Kloen kreeg de prijs vanwege zijn onderzoek naar en met patiënten met niet-genezende botbreuken en ernstige verse botbreuken. Hij combineert in zijn onderzoek klinische aspecten met biomechanische en biologische invalshoeken. De stichting Anna Fonds | NOREF reikt de prijs een keer in de twee jaar uit aan een (of twee) wetenschapper(s) die orthopedisch onderzoek doen. De Anna-prijs bestaat uit een vrij te besteden bedrag van 10.000 euro, een penning en een oorkonde.

FMG Herbenoeming

FGw Frida

De zittende baas van de faculteit, decaan Edward de Haan (1957), is door het college van bestuur voor een periode van vijf jaar herbenoemd. Het college zegt tot de herbenoeming te zijn overgegaan omdat er veel waardering is voor de wijze waarop De Haan zijn decanaat tot nu toe heeft ingevuld. Collegevoorzitter Louise Gunning: ‘Edward de Haan heeft laten zien een betrokken en gedreven bestuurder te zijn. Hij heeft een duidelijke koers uitgezet voor de faculteit waar hij met succes inhoud aan weet te geven.’ De herbenoeming is inmiddels ingegaan.

Op 7 februari overleed op 83-jarige leeftijd emeritus hoogleraar Nederlandse taalkunde Frida (‘Fried’) BalkSmit Duyzentkunst. Haar colleges werden geroemd om de speelsheid die zij als taalkundige aan de dag legde. Volgens kenners ‘schuurde zij als vrouwelijke hoogleraar langs de randen van het feminisme’. Haar oud-collega Wim Klooster schreef in een in memoriam: ‘Haar collega’s en oud-studenten denken aan haar terug als een onafhankelijke, rebelse geest met gevoel voor humor en een vermogen tot lucide taalobservaties, die velen inspiratie bracht.’

Studenten UvA-scriptieprijs

FNWI Eredoctoraat

Studenten die zijn afgestudeerd of zullen afstuderen vóór 31 maart kunnen zich kandideren of gekandideerd worden voor de UvA-scriptieprijs 2013, de jaarlijkse prijs voor de beste en origineelste wetenschappelijke scriptie. Studenten die willen meedingen moeten hun master- of doctoraalscriptie beloond hebben zien worden met een 8,5 of hoger. Hoofdprijs: drieduizend euro, tweede en derde prijzen van tweeduizend respectievelijk duizend euro. De uitreiking vindt plaats tijdens de Universiteitsdag op 1 juni. Aanmelden tot 8 april. Info: www.uva-alumni.nl.

De Radboud Universiteit Nijmegen (RU) reikt ter gelegenheid van haar negentigste verjaardag drie eredoctoraten uit, waarvan één aan UvA-universiteitshoogleraar Robbert Dijkgraaf, voormalig president van de KNAW en tegenwoordig directeur van het Institute for Advanced Study in Princeton. Dijkgraaf krijgt het eredoctoraat voor zijn bijzondere wetenschappelijke prestaties als mathematisch fysicus en vanwege zijn vermogen om wetenschap toegankelijk te maken voor een breed publiek. Het eredoctoraat wordt op 24 mei in Nijmegen uitgereikt.

FoliaMagazine

wasdom Op zoek naar verdieping Arjo Klamer Leeftijd 59 (geboren op 31 juli 1953) Beroep Hoogleraar economie van de kunst en cultuur aan de Erasmus Universiteit Studie Econometrie (UvA) Afgestudeerd: 1977 Docenten ‘Economen Wim Driehuis, Joop Klant en Neil De Marchi. Driehuis om zijn enthousiasme voor macro-economie en omdat hij ons het gevoel gaf dat we met iets heel belangrijks bezig waren. Klant vanwege zijn strengheid en zijn serieuze manier van doceren. Hij was de eerste hoogleraar die mij vroeg wat ik van iets vond. Tot slot De Marchi, omdat hij mij liet zien dat je met wetenschappers ook over persoonlijke dingen kan praten.’ Locatie ‘Het pand van economische geschiedenis aan de Herengracht, geweldig om op zo’n plek onderwijs te volgen.’ Café ‘De Engelbewaarder, ik was bij de opening en kwam er vaak.’ Afknapper ‘Ik had hoge verwachtingen van studeren, maar al tijdens de eerste koffiepauze merkte ik dat het gesprek onder studenten vooral over voetbal ging, en niet over de stof.’

FoliaMagazine

stage Hij studeerde econometrie en werd hoogleraar economie van de kunst en cultuur: Arjo Klamer. tekst Julie de Graaf / foto Bob Bronshoff

‘T

oen ik ging studeren was econoom en natuurkundige Jan Tinbergen mijn lichtend voorbeeld. Ik koos voor econometrie en dacht dat ik de wereld ging verbeteren met behulp van wiskunde. Pas tijdens mijn studie kwam ik er achter dat econometrie toch vooral erg technisch is, en dat men bij de vakgroep niet bijzonder geïnteresseerd was in maatschappelijke issues. Om de maatschappelijke en filosofische verdieping te vinden waar ik naar op zoek was, schoof ik steeds meer op naar economie. Tijdens mijn jaren aan de UvA waren de colleges van hoogleraar staathuishoudkunde Klant erg belangrijk voor mij, omdat hij me liet zien hoe je filosofisch naar economie kan kijken. Dat vond ik geweldig; om voor de eerste keer Max Weber of Karl Popper te lezen en daar niets van te begrijpen, maar wel aan te voelen dat het erg diep ging. Later werd ik student-assistent bij macro-econoom Wim Driehuis. Ik weet nog goed hoe we een keer over straat liepen, in gesprek over wat economie inhield, en hij tegen mij zei: “Arjo, het is allemaal ideologie.” Dat is een heel belangrijk moment in mijn studie geweest, want daarvóór geloofde ik dat er één waarheid was en dat je daarop een wetenschappelijke methode baseerde. Dat een toonaangevende econoom als Driehuis over ideologieën sprak, is mij altijd bijgebleven. Nadat ik was afgestudeerd, vertrok ik naar Amerika. Ik wilde naar het hol van de leeuw, waar echt harde economie werd gedoceerd, en kwam terecht op Duke University, waar ik eerst een jaar studeerde, en daarna doceerde en promoveerde. Ik ontmoette er meteen

mensen die mijn filosofische belangstelling deelden en ik moest voor het eerst op mijn tenen staan, omdat het niveau flink hoger lag dan ik gewend was aan de UvA. Ik kon mij onderdompelen in de wetenschap en kwam er achter wat ik in Nederland gemist had: intensieve gesprekken. Dat is wat ik toen, en nu nog steeds, als beeld had van wat studeren is en moet zijn: jezelf totaal kunnen verliezen in gesprekken over zaken die ertoe doen. Het klinkt heel idyllisch, maar zo was het ook: we hadden op zaterdagochtend om acht uur een seminar waar allerlei mensen met verschillende studieachtergronden op afkwamen, eerst waren we drie uur verhit aan het discussiëren en daarna gingen we een potje voetballen. Ik heb zeventien jaar in Amerika gewoond, maar miste de verbondenheid met de maatschappij en verhuisde terug naar Nederland. Hier houd ik mij onder meer bezig met het opzetten van nieuwe vormen van onderwijs. Zo heb ik in 2006 de universiteit Academia Vitae opgericht en organiseer ik nu een kleinschalig liberal arts college waar bezieling en interesse vooropstaan. Ook mijn studenten aan de Erasmus Universiteit bied ik de mogelijkheid om zich te verdiepen, door elke maandag een seminar te organiseren dat gericht is op het inhoudelijk gesprek. Nederland heeft een kruideniershouding wat betreft de wetenschap en is altijd bezig met wat iets oplevert. Kenmerkend voor deze houding vind ik het feit dat we tegenwoordig niet meer over studies, maar over opleidingen praten. Terwijl de universiteit om studeren en denken zou moeten draaien en niet om het opleiden voor een plek op de arbeidsmarkt.’ yyy

iman Sanichar (22) Studie Media & cultuur Stage Productieafdeling Surinaamse Televisie Stichting Vergoeding Geen Waardering JJJJJ ‘De Surinaamse Televisie Stichting (STVS) is de nationale zender van Suriname. Ze maken bijvoorbeeld het “NOS-journaal” van Suriname. De eerste maand had ik eigenlijk niets te doen en zat ik maar een beetje te facebooken. Ik was op het verkeerde moment gekomen; bijna alle producties hadden winterstop en er was bijna geen werk. Toen ik dat aankaartte kwamen ze met een berg enquêtes die ik moest verwerken, maar dat was erg saai en niet waar ik voor kwam. Aan het begin van de tweede maand heb ik gezegd dat ik dan liever een maand vakantie wilde gaan vieren. Toen heb ik samen met een productiemedewerker die ook net was aangenomen, de verantwoordelijkheid gekregen voor het van tv gehaalde programma Kidz. Wij mochten er kritisch naar kijken en het opnieuw ontwikkelen. We deden screentests voor presentatoren, gingen naar scholen om kinderen te selecteren, regelden artiesten om tips te geven in het programma en deden zelfs een stukje sales en marketing. We kregen veel verantwoordelijkheid en vrijheid. Het hoogtepunt was de eerste draaidag. Wij waren de productieleiders en moesten het overzicht houden. Dan merk je het verschil tussen Nederland en Suriname, we hadden met de kinderen afgesproken dat ze er om 11.00 uur zouden zijn, maar om 12.00 uur waren er pas vier van de acht. Dan moet je echt on your feet denken. Als de eerste maand hetzelfde was geweest als de tweede maand dan had de stage een dikke vijf sterren gekregen.’ yyy Robrecht de Vocht

FoliaMagazine

FoliaMagaz ine weekblad

toehoorders

FoliaMagazine

nr. 21 27/02/201 3

Zes miljoen nertsen per jaa Vermoord r om hun jas

donderdag 21 februari, 11.00 uur, Roeterseiland. tekst en foto’s Vera Lentjes

et is onrustig in de hoorcollegezaal, al is nog geen derde van de 120 stoelen gevuld. Het duurt even voordat Bontje de zaal stil heeft. Iedere keer dat een vertraagde student de deur van de collegezaal openzwaait, straalt er een bundel fel zonlicht de zaal in. Het college van vandaag gaat over de stedelijke concepten centrum en periferie. ‘Wat is de definitie van centrum?’ Bontje stelt zichzelf de vraag, maar concludeert na een verhaal van tien minuten ‘dat hij nog steeds geen antwoord heeft gegeven’. Bontjes verhaal is vrij theoretisch. Hij verwijst vaak naar de verplichte literatuur en naar theoretische concepten. Ook vage uitdrukkingen mijdt hij niet. ‘Hoe perifeerder de periferie’ en ‘dat zit per definitie in de definitie’, bijvoorbeeld. Meegesleept in zijn eigen verhaal vergeet Bontje de PowerPoint. Verward kijkt hij op. ‘O ja, deze punten heb ik allemaal al genoemd, maar kunnen we nu dus nog even digitaal bekijken.’ Een dame in het publiek merkt op dat het toch wel erg prettig zou zijn als het licht in de zaal iets gedimd kon worden, want vooral de onderste regels van de PowerPoint zijn niet te lezen. De vraag lijkt Bontje zenuwachtig te maken. ‘Ja, daar zou ik iets aan moeten doen. Uuuuh?’ Na wat onduidelijke aanwijzingen uit het publiek (‘Nee, iets naar boven’ en ‘Dat zwarte vierkante ding daar’) lukt het Bontje de lichtknop te vinden. Een paar grapjassen beginnen te klappen. Ze krijgen weinig bijval. Over tot de orde van de dag. Bontje vertelt over het World City Network, een overzicht van alle steden die er globaal toe doen. Een student op de tweede rij is druk in de weer met zijn laptop. Hij voegt een afbeelding aan zijn collegeaantekeningen toe. Een afbeelding van een open deur. Collegeaantekeningen liegen niet. yyy

en UvA

cover Bram Belloni

Hoorcollege Modernisering en stedelijke ontwikkeling door Marco Bontje, Dichtbevolkt vijfde rij Waterflesjes Spa, Evian, Sourcy, Aro, Aqua, Vitaminwater neuspeuteraar 1 stiekeme Scrabblewoorden centrumfunctie, periferie, verkeersnetwerk, polarisatie

voor HvA

Gigi Ong-Alok

(19, sociale geografie & planologie) ‘Het vak zelf vind ik heel interessant. Colleges zijn nu nog heel erg theoretisch. Ik denk dat het leuker wordt op het moment dat we wat meer thema’s krijgen of als het echt wordt toegepast in casestudies. Maar het onderwerp is erg interessant. De docent doet het oké. Opbouwende kritiek zou zijn: wat meer voorbeelden gebruiken. Het blijft nu te abstract.’

Kya de Booij

(20, sociale geografie & planologie) ‘Ik vind het een heel leuk vak. Ik denk dat er bij de colleges wel iets meer afgeweken mag worden van de dia’s. Nu vertelt de docent letterlijk wat er op de slides staat. De theorie is leuk en wordt ook wel goed uitgelegd, maar het blijft best abstract. Er mag wel iets meer pit in, iets leuker, iets energieker. Of het aansluit bij de literatuur weet ik nog niet. Ik heb nog niet zo veel gelezen.’

Barbara de Dood

(20, sociale geografie & planologie) ‘De stof is interessant. Soms wat theoretisch, maar wel boeiend. De docent weet het duidelijk uit te leggen. Hij vertelt denk ik wel een volledig verhaal. Ja, ik vind dat hij het goed doet. Het enige minpuntje is dat hij niet altijd goed weet om te gaan met Powerpoint. En vandaag weer dat gedoe met het licht. Ik neem het hem niet kwalijk, mij stoort het niet echt. Ik luister graag naar hem.’

colofon

Weekblad voor de HvA en UvA Folia Magazine is in 2011 voortgekomen uit Folia (1948) en Havana (1996). Redactieadres Prins Hendrikkade 189b, 1011 TD Amsterdam, telefoon 020-5253981, e-mail: redactie@folia.nl Hoofdredacteur Jim Jansen Chef redactie Mirna van Dijk Art director Pascal Tieman Redactie (print/web) Marieke Buijs, Sandra Hazenberg, Luuk Heezen, Marith Iedema, Wim de Jong, Vera Lentjes, Eva Rooijers, Gijs van der Sanden, Ineke Schipstra, Annemarie Vissers, Robrecht de Vocht, Clara van de Wiel, Dirk Wolthekker Aan dit nummer werkten mee Asis Aynan, Bram Belloni, Bob Bronshoff, Emma Curvers, Fred van Diem, Julie de Graaf, Denise van Leeuwen, Roos Menkhorst, Ed van Rijswijk, Kees Rutten, Danny Schwarz, Merel Straathof, Won Tuinema, Tjebbe Venema Eindredactie Harmen van der Meulen Correctie Wim de Jong, Harmen van der Meulen Opmaak Pascal Tieman, Carl Zevenboom Uitgever Stichting Folia Civitatis Redactieraad Wouter Breebaart, Simon Dikker Hupkes, Ilse Duijn, Jurriaan Gorter, Jaap Kooijman, Ronald Ockhuysen (voorzitter), Jean Tillie, Sebas Veeke Secretariaat Stephanie Gude (projectbegeleider) Zakelijke leiding Paul van de Water Drukker Roularta Printing, Roeselare België Advertenties Bureau van Vliet, Zandvoort, 023-5714745, zandvoort@bureauvanvliet.nl Folia Magazine probeert altijd de rechthebbenden van fotomateriaal te contacteren. Bent u rechthebbende en hebben wij u niet kunnen bereiken? Mail dan naar redactie@folia.nl.

deining ‘De De zieligste parken – het is heel erg vervelend dat ik dat moet zeggen – zijn de parken in Almere.’ Volgens emeritus lector meervoudig intensief ruimtegebruik PETER DE BoiS zijn er naast het Rembrandtpark in Amsterdam veel meer Nederlandse parken die slecht functioneren, met als dieptepunt die in Almere, op BNR nieuwsradio. ‘In de jaren tachtig werd ik als dertiger al Opa Punk genoemd. Nu doet leeftijd er niet meer toe.’ ijK, Volgens gitarist MAARTEn LuijEnDijK, initiatiefnemer van de nieuwe dubbelelpee Punk’s Not Deaf, is punk van alle leeftijden, in Het Parool. ‘Om toch aan de rendementseisen van investeer investeerders te kunnen voldoen, die kunnen oplopen tot wel 20 procent per jaar, worden kwaliteitsmedia in een zogenaamde “sterfhuisconstructie” gedwongen.’ Oud nrc.next-hoofdredacteur RoB WijnBERg haalt uit naar aandeelhouders die uitsluitend voor winstmaximalisatie op de korte termijn gaan, in de Volkskrant. ‘Maar toch. D66 in Zwolle? Hebben we niets méér te bieden? Bestaat de Vereniging van Letterkundigen nog?’ Literair criticus ARJEn foRTuin roept schrijvend Nederland in acties te komen om de uit Irak gevluchte schrijver Rodaan Al Galidi te helpen de Nederlandse nationaliteit te krijgen, in NRC Handelsblad. ‘En we worden altijd weer teleurgesteld. Net als bij het Eurovisie Songfestival.’ Volgens journalist STijn fEnS zijn Nederlanders dol op pausen die ermee ophouden, in de hoop dat er een progressievere voor in de plaats komt, in Trouw.

Opvallende quotes uit de afgelopen week van (voor-

de lezer

In de rubriek ‘de lezer’ blikt wekelijks iemand terug op het vorige nummer. Wil jij diegene een keer zijn? Meld je dan aan via redactie@folia.nl.

SASCHA VAn DER VELDEn (21), HuMAn RESouRCE MAnAgEMEnT, HvA ‘Nu ik Folia Magazine eenmaal heb gelezen ga ik het blad vaker pakken. Omdat ik het eerst niet kende liep ik eraan voorbij. Terwijl ik op het station wel de Metro pak waar maar zelfden iets interessants in staat. Het zou helpen als het blad uitgedeeld zou worden. Dan kunnen studenten er kennis mee maken en ik ben ervan overtuigd dat ze Folia Magazine dan, net als ik, zullen blijven lezen, want er staan ontzettend veel leuke dingen in. Ik vond “Science op de Zuidpool” boeiend. Ik hou ervan als het meteen duidelijk is waar een stuk over gaat en wat ik kan verwachten. De dagboekverslagen en foto’s zorgen daarvoor. Super interessant en het leest makkelijk weg. Ook vind ik het fijn dat jullie veel tips geven voor het doen van leuke, betaalbare dingen. Studenten willen uitgaan, lekker eten en sommigen hou houden van cultuur. En met de rubrieken “Op de tong”, de cultuur cultuurpagina en “gaat naar”, is er voor een ieder wat wils. Toen ik voor het eerst naar de cover keek begreep ik hem niet meteen, maar na het lezen van het artikel wel. Wat voor mij nog beter zou werken is meer informatie op de voorkant, zodat ik weet wat ik kan verwachten. Zoals bij andere bladen. Natuurlijk is dit pure luiheid, want ik hoef alleen maar door te bladeren naar de inhoudsopgave, maar ik denk dat het blad een stuk aantrekkelijker zou ogen als de belangrijkste artikelen uitgelicht werden op de cover.’ yyy tekst en foto Marith Iedema

meer Folia

foliaweb.nl twitter.com/foliaweb facebook.com/FoliaWeb.en.Magazine

Deze week in Folia Magazine

Deze week op Folia Web

Hoger plan

Stukafest

Thom de Graaf is een jaar voorzitter van de HBO-raad. Hoe staat het hoger onderwijs ervoor na alle schandalen.

Folia-fotograaf Sandra Hazenberg legt de optredens tussen de kratjes bier en studieboeken vast tijdens de Amsterdamse editie van het Studentenkamerfestival.

BRIC

HvA-rector

Studenten uit de economische grootmachten Brazilië, Rusland, India en China vertellen waarom ze aan de UvA kwamen studeren, in het onbeduidende Nederland.

Huib de Jong verruilde het College van Bestuur van de Hogeschool Utrecht voor dat van de Hogeschool van Amsterdam. 1 maart is zijn eerste werkdag als rector.

malig) HvA’ers en UvA’ers. Iets leuks gezien, mail het naar redactie@folia.nl.

FoliaMagazine

THE FUTURE OF LEARNING: ONDERWIJS IN 2020 DEbAT Op DINSDAG 5 mAART bIJ HvA LEERcENTRUm FLOOR DIScUSSIEER mEE! We stellen ons al lang niet meer de vraag óf het onderwijs moet digitaliseren, de vraag is nu vooral hóe we dat het beste kunnen doen. In het debat met de titel ‘The Future of Learning: onderwijs in 2020’ scheppen we vergezichten en spreken we uit hoe we die toekomst voor ons zien: krijtborden worden touch screens, boeken worden ipads, vaste klaslokalen worden flexibele werkplekken. Heeft het hoorcollege nog bestaansrecht in 2020? Is een digitaal hoorcollege wel uitdagend genoeg? En hoe kun je praktijkvakken digitaal vormgeven? pROGRAmmA • Introductie en debatleiding: Danny mekic’ (multidisciplinair internetexpert) • pitches door experts: o.a. Jos van Hillegersberg (hoogleraar Universiteit Twente) • Debat met zaal en panel met speciale gasten, onder meer: - Thijs van Reekum (voorzitter landelijk studentenoverleg ISO) - Jan van maarseveen (UvA-docent van het jaar) - Gerard van Haarlem (voorzitter HvA Domein Techniek en projectleider van Learning Tomorrow) - Renske baars (journalist)

vOOR mEER INFORmATIE: www.hva.nl/agenda DATUm Dinsdag 5 maart 2013 TIJD 16.30 tot 17.30 uur (inloop 16.00 uur, borrel tot 18.30 uur) LOcATIE Leercentrum FLOOR, Kohnstammhuis, Wibautstraat 2-4, Amsterdam AANmELDING Aanmelding via floor@hva.nl wordt op prijs gesteld

cREATING TOmORROW