havana Museumnacht Trouw-gebouw uitgelicht
Zumba
Wees een beetje exhibitionistisch
#10
Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 4 november 2009
Verenigingen
Storten allochtonen zich nog in het studentenleven?
Het nieuwe lezen
-advertentie-
De Nederlandse Carrièredagen ’09 DÊ carrièrebeurs in het najaar voor studenten en starters
13 &14 november Amsterdam RAI Maak kennis met een groot aantal topwerkgevers Bezoek de speciale TraineestraatŽ Volg gratis interessante carrièregerichte en vakinhoudelijke workshops.
www.carrieredagen.nl
De Nederlandse Carrièredagen is een activiteit van
onderdeel van de
*T /FEFSMBOET OJFU KF NPFEFSUBBM
5BBMIVMQ (JMEF "NTUFSEBN IFMQU .PFJUF NFU /FEFSMBOET TDISJKWFO
.FME KF BBO WJB PO[F TJUF XJK IFMQFO KF HSBBH PQ XFH XXX HJMEFBNTUFSEBN OM
inhoud
10
11
12
multiculturele verenigingen
13
technologie
multiculturele verenigingen
technologie
Een eindeloze boekenrij
Van de multiculturele studentenverenigingen die aan de HvA zijn verbonden wordt soms gezegd dat ze op sterven na dood zijn. Is dat echt zo? Havana zocht het uit. Kirsten Dorrestijn
Op de site van de Marokkaanse studentenvereniging Khmisa staat dat men op zoek is naar een voorzitter, een vice-voorzitter, een penningmeester, een activiteitencoördinator en een mediacoördinator. Op het prikbord van de Hyve werd 2,5 jaar geleden voor het laatst een bericht geplaatst. Dat klinkt alsof de klad erin zit… Toch is Khmisa nog in leven. De huidige vice-voorzitter Brahim Ballafkih (23), student Accountancy aan InHolland, vertelt dat het vorig jaar niet zo goed ging met de vereniging. ‘Midden in het jaar studeerden er een aantal bestuursleden af. Op een gegeven moment was ik nog maar met één ander bestuurslid over. Het was te zwaar om de vereniging met z’n tweeën te leiden. We hebben toen besloten rustig na te denken over hoe we verder zouden gaan. Intussen zijn er twee bestuursleden bij gekomen en vergaderen we weer elke week.’ Khmisa heeft negentig leden. In één jaar zijn er vijftien nieuwe leden geworven. Het bestuur is bezig met de voorbereidingen van een reis, een voetbaltoernooi en een feest. Behalve Khmisa worden er nog drie andere multiculturele verenigingen door de HvA erkend: de Turkse vereniging Marmara, de Aziatische Studentenvereniging Nederland (ASN) en het Hindoe Studenten Forum Nederland (HSFN). De HvA faciliteert in de vorm van een werkplek en bestuursbeurzen. Maar van dat laatste maakt geen van de verenigingen gebruik. Khmisa wil onafhankelijk zijn, en de andere organisaties waren niet op de hoogte van die mogelijkheid. De besturen werken dus vrijwillig. Wel maken Khmisa, Marmara en ASN gebruik van een werkplek van de HvA, een benauwde ruimte in de kelder van de Leeuwenburg. Het Hindoe Forum heeft een kantoor op de VU. De HvA financiert geen activiteiten, daarvoor zoeken de verenigingen sponsoren. Het is niet zo gek dat de besturen niks wisten over de beurzen die zij kunnen krijgen. Lange tijd had namelijk niemand vanuit de HvA verantwoordelijkheid over de verenigingen. Onlangs heeft Luuk van Dée, hoofd afdeling Instroom-Doorstroom, deze functie op zich genomen. Hij is zich nog aan het inlezen en kan nog niet veel vertellen over de gang van zaken.
Trouwerij Niet alleen bij Khmisa, ook bij Marmara ging het pad vorig jaar niet over rozen. Vice-voorzitter Hülya Kurt (20) kan zich wel voorstellen dat mensen denken dat de vereniging niet meer bestaat. ‘Vorig jaar hebben we nog wel een aantal geslaagde activiteiten georganiseerd, maar tegen het eind van het
studiejaar raakte de vereniging steeds meer naar de achtergrond. Na verloop van tijd kwamen we helemaal niet meer bij elkaar. Dat kwam door studie en werk, maar ook door ontwikkelingen op persoonlijk gebied.’ Er verschijnt plotseling een brede glimlach op Hülya’s gezicht: ‘Ik en de voorzitter hebben ons namelijk verloofd,’ giechelt ze. ‘In april gaan we trouwen. Dat vergt veel voorbereidingen. Het blijft lastig om tijd vrij te maken voor de vereniging, maar ik wil er niet mee stoppen.’ Op dit moment telt Marmara zo’n veertig leden, waarvan ongeveer de helft van de HvA. Afgelopen jaar zijn er tien nieuwe leden geworven. Niet alleen door ontwikkelingen in privé-sfeer kwam Marmara in de knel, ook organisatorisch gezien waren er gebreken. Hülya: ‘Toen ik twee jaar geleden in het bestuur kwam, was de verenging helemaal ingezakt. We moesten alles van onderaf opbouwen, en dat terwijl we allemaal geen ervaring met besturen hadden. We werden echt in het diepe gegooid. Tot nu toe ontbrak elke vorm van structuur. Dat proberen we dit jaar anders te doen. We vergaderen nu bijvoorbeeld op een vaste dag in de week. Voor het komende jaar hebben we allerlei plannen: een stedentripje, een filmavond, een sportevenement en een lezing. Op 12 november geven we een workshop traditionele Turkse dans.’
Je kunt er met gemak honderden boeken in kwijt, toch weegt het niet meer dan tien plakjes dun gesneden kaas: de ebook reader. Hoe werkt het en wat kun je ermee? En wat betekent het voor het onderwijs? Paul van de Water De combinatie van internet, mp3 en iPod heeft een aardverschuiving veroorzaakt in de wijze waarop mensen muziek ‘consumeren’. In de wereld van het boek lijkt hetzelfde te gaan gebeuren dankzij de introductie van de ebook reader. Een ebook reader is een plat apparaatje met de afmetingen van een Donald Duck-pocket, maar de helft zo dik. Het biedt ruimte voor honderden of zelfs duizenden boeken. Op het display kan een pagina van een boek of andersoortige publicatie worden afgebeeld. De ebook reader maakt gebruik van een techniek die ervoor zorgt dat het lezen niet belastend is voor de ogen. De nieuwe generatie ebook readers biedt draadloos internet. Je kun de krant of boeken op je ebook binnenhalen, of het lesrooster dan wel andere onderwijsmaterialen. Op dit moment zijn er al honderdduizenden titels beschikbaar en dat aantal neemt per week enorm toe. Voor een eenvoudige ebook reader met een klein display, weinig geheugen (512 Mb) en geen draadloos internet betaal je ongeveer 200 euro. Voor minimaal 100 euro meer krijg je meer geheugen (1 Gb), wifi en een groter scherm.
Vissen in dezelfde studentenvijver
8500 leden De Aziatische studentenvereniging lijkt geen last te hebben van de problemen waarmee Marmara en Khmisa kampen. ASN is de enige Aziatische studentenvereniging in Nederland en telt maar liefst 8500 leden, waarvan ongeveer 20 procent van de HvA en de UvA. In een jaar tijd kwamen er 1000 leden bij. Het bestuur bestaat uit acht actievelingen en twee stagiairs. Elke maand organiseren zij voor zo’n 900 man een Asian-party in de Hollywood Music Hall in Rotterdam. En een paar keer per jaar wordt er een modeshow gehouden in een uitverkochte Escape. Daarnaast organiseert ASN lezingen en workshops. Bovendien maken leden verslagen van activiteiten, columns, interviews en foto’s voor de website van ASN en voor de Chinese krant die in Nederland verschijnt. Ook het Hindoe Studenten Forum loopt goed. In Amsterdam zijn 120 leden, waarvan 48 van de HvA. De andere afdelingen zijn in Den Haag en Rotterdam gevestigd. Landelijk heeft het Forum 700 leden. Het HSFN organiseert onder andere karaokeavonden, salsaworkshops en een ‘Sewa-week’ vol
Oliebollen Vrijwel alle ebook readers maken gebruik van dezelfde technologie. Het gaat om elektronisch papier op basis van het electronic ink (e-ink) principe. Het elektronisch papier is een uiterst dun laagje geleidende kunststof met miljoenen minuscule capsules. Die zijn allemaal gevuld met olie waarin pigmentdeeltjes
De bestuurskamer bestuurskamer in in de de kelder kelder van van de de Leeuwenburg Leeuwenburg De vrijwilligerswerk. ASN en het Hindoe Forum lijken dus bloeiende verenigingen, terwijl Khmisa en Marmara een flinke inhaalslag moeten maken om de schade van vorig jaar te herstellen. Wat is het geheim van de smid?
Het geheim Devlin Tiao (30), student Bedrijfseconomie, is bestuurslid van ASN: ‘We hebben er hard aan gewerkt onze doelgroep binnen te halen. Een paar grote evenementen hebben voor veel mond-tot-mondreclame gezorgd. Daarnaast zijn de artikelen in de Chinese krant een mooie vorm van promotie.’ Bestuurslid van het Hindoe Forum Naini Sharma (19, Voeding en Diëtetiek), denkt dat de vereniging zo gesmeerd loopt doordat het centrale bestuur duidelijke richtlijnen aangeeft. Daarnaast heeft het vorige bestuur hen goed ingewerkt. Om een breed publiek
te vangen, richten de verenigingen zich niet alleen op HvA-studenten, maar is iedereen welkom. Bij Marmara studeert slechts één van de vier bestuursleden aan de HvA en bij Khmisa niemand. ASN en het Hindoe Forum hebben het grote voordeel dat zij een monopolie in Nederland hebben: verder bestaan er geen verenigingen die zich richten op deze doelgroepen. Marmara vist daarentegen in dezelfde ‘Turksestudentenvijver’ als SV Anatolia, die ook in Amsterdam is gevestigd en met tweehonderd leden veel groter is. Khmisa hoeft juist weer niet te vrezen voor concurrentie. Het blijft de vraag of de problemen vooral in de organisatie liggen of dat Marokkaanse en Turkse studenten simpelweg weinig behoefte hebben aan een vereniging. Als Khmisa en Marmara komend jaar flink hun best doen, zal de toekomst dat snel genoeg uitwijzen.
Marmara
Khmisa
HSFN
ASN
‘Een vleugje Turks’
‘Lachen, gieren, brullen’
‘Chips en bara’s’
‘Schaatsen en sushi maken’
Binnen het Hindoe Studenten Forum Nederland is het geloof, het hindoeïsme, een veelbesproken onderwerp. Bestuurslid Naini Sharma: ‘Het is soms lastig om daarmee om te gaan als student in Nederland. We wonen in een omgeving die niet op het hindoeïsme is ingericht. Je past je aan, maar je wilt dat niet ten koste van je religie doen.’ Snacks bij activiteiten zijn altijd vegetarisch en meestal ook een mix van de twee culturen: chips en koekjes gecombineerd met bara’s en ghoegrie. Alcohol wordt binnen de vereniging niet gedronken. ‘Dat hoort niet bij onze cultuur.’ www.hsfn.nl
Bestuurslid Devlin Tiao is vanaf de oprichting in 2003 actief bij de Aziatische Studentenvereniging Nederland. Devlins ouders hebben Chinees bloed. ‘Toen ik wat ouder werd moest ik niks hebben van Aziaten, maar toen ik nog ouder werd, vond ik het toch wel zonde dat ik niks met mijn roots deed. Toen ben ik bij de vereniging gegaan.’ ASN organiseert bijvoorbeeld lezingen over handel drijven met Azië, workshops sushi maken en de vereniging neemt deel aan het Aziatische Filmfestival. ‘Maar niet alle activiteiten zijn op Azië gericht hoor. We gaan ook schaatsen, bowlen of lasergamen.’ www.asn-online.nl n
Voorzitter Hülya Kurt is de derde voorzitter van Marmara. Haar voorganger studeert nu Rechten aan de VU en de eerste voorzitter runt zijn eigen horecabedrijf aan de Sloterplas. Vooral onder de eerste voorzitter timmerde Marmara stevig aan de weg door allerlei activiteiten te organiseren. Hülya is vooral bij het bestuur gegaan omdat het haar leuk leek om op die manier meer mensen te leren kennen. ‘Ik kom uit een boerendorp: Mijdrecht. Daar wonen nauwelijks leeftijdsgenoten met Turkse ouders. Bij Marmara heb ik allemaal vrienden gemaakt die uit eenzelfde soort nest komen. We zijn Nederlands, met een vleugje Turks.’ www.marmara.nl
zweven. Door middel van een elektrische lading kunnen de capsules zwart of wit gemaakt worden. Grijstinten ontstaan door de spanning te variëren. Net als een boek of krant heeft elektronisch papier een externe lichtbron nodig om gelezen te kunnen worden. Het scherm van een ebook reader geeft – in tegenstelling tot een iPod of notebook – zelf geen licht af. Daardoor is het lezen van een ebook reader minder inspannend dan het lezen van een traditioneel beeldscherm. We hebben twee ebook readers – de Kindle 2 en de Sony PRS600 – onder allerlei omstandigheden uitgeprobeerd. Het ding houdt prima vast en de tekst is – ook vanuit allerlei liggende posities op de bank – uitstekend leesbaar. De krant lezen op een ebook? Vooralsnog alleen Engelstalige kranten en NRC, maar de andere kranten zullen binnenkort allemaal hun ebookversie presenteren. Lezen in bad gaat goed, maar het apparaat mag niet nat worden. Buiten? Zelfs als de zon op de display schijnt, blijft de tekst uitstekend leesbaar. Voor degenen met minder goede ogen is het een uitkomst dat de lettergrootte instelbaar is. Sommige readers bevatten ook een mp3-speler. Overigens stuit je tijdens het dagelijks gebruik wel op verschillende beperkingen. Zo kun je op de Kindle wel allerlei Engelstalige kranten en tijdschriften binnenhalen, maar illustraties en foto’s worden niet meegezonden. Dat probleem zal binnen een jaar wel opgelost zijn, maar het is nu heel erg onhandig. Verder valt bij de Kindle de draadloze verbinding wel erg vaak weg.
Sneller en goedkoper Over vijf jaar wordt deze tijd ongetwijfeld beschouwd als het stenen tijdperk van de ebooks. Je hoeft geen profeet te zijn om te voorspellen dat er binnen afzienbare tijd kleurenschermen zullen zijn en dat de apparaten lichter, sneller en goedkoper zullen worden. Laten we hopen dat het gezeur rond de formaten over vijf jaar voorgoed voorbij zal zijn. In het onderwijs zou het niet moeten gaan om de vraag of ebooks leiden tot kostenbesparing of efficiencyverhoging. Vanuit onderwijskundig perspectief is het van veel meer belang of het apparaatje meerwaarde heeft voor het leerproces. Het is nog te vroeg om de vraag naar meerwaarde met een deugdelijke onderbouwing te beantwoorden. Het is wel duidelijk dat het apparaat nu al potentie heeft om op allerlei niveaus verbeteringen te bewerkstelligen. Voor studenten geldt dat de tijden van zeulen met te zware boekentassen of rugzakken voorbijgaat. Studieboeken zullen goedkoper worden – en misschien wel leuker. Een ebook kan immers meer en beter aansluiten op de multimediale wereld waarin studenten dagelijks actief zijn. Docenten kunnen simpel hun lessen en het lesmateriaal beschikbaar stellen aan leerlingen en collega’s. Voor uitgevers is het fenomeen ebook een godsgeschenk. Het traditionele (en dure) distributienetwerk kunnen zij in één keer uitschakelen. Rechtstreeks leveren aan de klant. Tel uit je winst.
Jungle Helaas is er niet zoiets als één bestandsformaat voor alle elektronische boeken. Welke boeken je kunt lezen is afhankelijk van het merk reader dat je gebruikt. Er zijn op dit moment twee courante bestandsformaten, namelijk mobipocket en epub. Vooralsnog bestaan er geen readers waarop beide formaten bruibaar zijn. In Nederland wordt vooral het epub-formaat gebruikt en Amerika heeft voor mobipocket gekozen. Koop je elektronische boeken bij Bol.com, dan krijg je altijd epub en die zijn niet bruikbaar op de Kindle van Amazon, maar weer wel op de Sonyreaders. De digitale boeken die je bij Amazon koopt zijn prima geschikt voor de Kindle, maar onbruikbaar op bijvoorbeeld de Sony. Sommige readers kunnen goed overweg met pdf en Word-bestanden, maar er zijn er ook die daar volstrekt van in de war raken. Heel bijzonder is Calibre, een applicatie waarmee je bestanden kunt converteren, ook van epub naar mobipocket. Zeer bruikbaar en waarschijnlijk ook een beetje illegaal.
Voordelen n Veel boeken altijd binnen handbereik n Geen papier en dat scheelt een groot aantal bomen n Goedkoper dan een papieren boek n Je kunt zelf lettertype en lettergrootte instellen n Op de meeste readers kun je mp3’tjes afspelen
Nadelen n Je mist het plezier van het zien, ruiken en vasthouden van een echt boek n Reader stuk? Boeken weg n Een ebook kun je niet uitlenen n n Nog geen kleuren n Gezeur met verschillende formaten
www.khmisa.nl
havana
havana
havana
havana
Lezen 2.0
Is daar iemand? Leven Khmisa en de andere allochtone studentenverenigingen nog?
Zet je boekenkast maar aan de straat: straks staat je hele collectie op één ebook reader.
14
15
sporten met...
urban projection
Hoe wek je een gebouw tot leven? Shake it, dames en heer
Zes studenten van het MediaLAB kregen anderhalve maand de tijd om – zonder budget – een urban projection op het Trouw-gebouw tijdens de Museumnacht
Havana gaat op cursus: deze keer zumba. Waarin we de eigen seksualiteit ontdekken en kennismaken met een
voor te bereiden. Lees mee in een verkorte versie van
eeuwige fitnesser. ‘Kijk ik in de spiegel, dan zie ik een springende postzak.’ Hans van Vinkeveen Zumba is booming, een rage. Tel Sell promoot het, de media praten het na, dus is het zo. Even schrik ik: alweer een hype gemist. Wat – zoals de oudere medemens weet – een duidelijk symptoom van aftakeling is. Maar een opluchting: navraag leert dat geen mens het woord ‘zumba’ kent. Is dat niet het nieuwe staatshoofd van Zuid-Afrika? Nee, dat is Zuma, die verkondigt dat je hiv kwijtraakt door te douchen. Dan is het misschien de pas gescheiden deelrepubliek van Namibië. Zumba? Dat is het broertje van de vrolijke clown Bumba, roept een allesweter binnen Havana-kringen roekeloos zonder rekening te houden met reputatieschade. Wie anders dan ‘juf’ Miriam Sanders weet het antwoord: zumba is een nieuwe naam voor het al langer bestaande latin aerobics. Het is een combinatie van danspassen uit Latijns-Amerikaanse dansen (salsa, mambo, merengue) in fitness. Zumba, dat is fun, jubelt Sanders. Denk aan Rio de Janeiro, een zwoele avond op het strand, dat werk. ‘Daarbij muziek die je uitnodigt je – tussen aanhalingstekens – helemaal te laten gaan.’ Het is niet overdreven. Een YouTube-film geeft een voorproefje waarvan je inderdaad vrolijk, zo niet opgewonden, wordt. Lenige meisjes in opkruipende truitjes schudden met borsten en maken, het is niet anders, droogneukbewegingen. Zonder enig oog voor het verkeer spoed ik me naar het USC voor een kennismaking.
Bil- en borstgezwieber De eerste kennismaking voldoet aan alle verwachtingen. De zaal is gevuld met minstens dertig meisjes van divers postuur. Maar wat doe die ene man op gevorderde leeftijd ertussen? Uit de luidsprekers schalt stevige latin op pak ’m beet 120 bpm. Juf Irene, stand-in van de revaliderende Sanders, roept via een headset instructies. Eerst passen op de plaats, net als dressuurpaard Salinero. Daar ben ik heel goed in: passen op de plaats maken. Meer denkwerk vergt de zogenaamde grapevine: twee stappen achter het standbeen langs. Zo worden de dansvormen steeds ingewikkelder. Twee stappen opzij, klap in de handen, een draaisprong waarvan ik dermate tol dat de bodyroll er niet uitkomt. Intussen vliegen er technische termen om de oren: links mambo, quickstep, cha-cha en kicken. Hier wreekt zich het feit dat ik vroeger alleen maar wilde schuifelen. ‘Shake it, dames en heer,’ roept de juf. Maar bij mij schudt het vooral in het hoofd. Ik haak af en vrees dat er een paar draadjes zijn losgeraakt. Pittige cursus, is mijn eerste indruk, waardoor je vooral – naar ik hoop tijdelijk – de kluts kwijtraakt. Maar de erotiek komt er bekaaid af. Daarvoor moeten we bij juf Miriam zijn, vertelt Frans Boom (60). Hij is econoom bij de gemeente Amsterdam en de heer in het gezelschap. ‘Zij zit meer op het bil- en borstgezwieber.’ Boom vertelt dat hij in het begin
Ebook buzz
Beperkt Steeds meer online boekenwinkels verkopen ebooks. Bij Amazon kun je een keuze maken uit honderdduizenden verschillende titels, maar wel allemaal Engelstalig. Google is bezig honderdduizenden boeken beschikbaar te stellen en wel in verschillende bestandsformaten. Bij Bol en Selexyz kun je Nederlandstalige boeken kopen, maar de keuze is met enkele honderden titels tamelijk beperkt. De prijs van een elektronisch boek ligt lager dan die van een papieren boek: tussen de tien en twintig euro. Er zijn ook tal van boeken gratis te downloaden. Zoals gebruikelijk in de digitale wereld zijn er altijd methoden beschikbaar om bestanden zonder betaling in bezit te krijgen. Dat geldt voor muziek en films en dus ook voor elektronische boeken en tijdschriften. Op de meeste torrentsites kun je illegaal maar wel gratis allerlei boeken downloaden.
van een cursus nogal eens een blik ontmoet van: die vent komt vooral zijn oogspieren trainen. Maar het duurt meestal niet lang of hij is geaccepteerd als ‘oude man’. ‘Een meisje fluisterde net: “U doet het goed, meneer.’’’
Garnalenhouding Het toeval treft dat Boom een groot kenner van de geschiedenis van de fitness blijkt. Hij heeft sinds zijn studietijd, toen het woord ‘fitness’ niet eens bestond, aan vrijwel alle rages meegedaan. Eerst ‘bommen’, dat is bewegen op muziek, wat gebeurde in een zaal met wel tweehonderd meisjes. Later tai-bo, callanetics, gogo en streetdance. Lachend: ‘Het zijn
hun weblog. Jobien Groen
Ze durven niet. Dat is genetisch bepaald. ‘Ze hebben twee armen en twee benen maar weten niet hoe ze werken.’ Exact dus het gevoel dat ik zojuist heb ondervonden. De revaliderende juf Sanders stelt me gerust. Zumba moet je een keer of vijf doen, dan gaat het een stuk beter. Haar doel is vooral dat de deelnemers uit hun schulp kruipen. ‘Durf te laten zien zoals je bent.’ Vrouwen nemen volgens haar vaak een garnalenhouding aan, waardoor de vrouwelijke vormen – borsten en billen – worden gecamoufleerd. Ik zeg: ‘Wees een beetje exhibitionistisch, durf te flaunten. Waarom je schamen voor schuddende tietjes? Het is je anatomie.’ Ze
‘Waarom je schamen voor schuddende tietjes?’ vaak dezelfde bewegingen maar dan in een andere volgorde.’ Boom is hierdoor allesbehalve stijf en stram en kan goed meekomen. Zijn geheim? ‘Ik ben net een pavlofhondje dat aan de juf hangt.’ Zijn ritmegevoel onderhoudt hij door in een carnavalsband op bekkens en trom te slaan. Niet dat het er allemaal zo gracieus uitziet. ‘Kijk ik in de spiegel, dan zie ik een springende postzak.’ Of ik weet waarom er zo weinig mannen fitnessen?
16 september De opdracht
25 september Twee definitieve ideeën
Om te beginnen zijn we naar Trouw Amsterdam geweest om kennis te maken met de opdrachtgevers. Ook wilden we zien wat het gebouw aan mogelijkheden te bieden heeft voor onze interactieve installatie. De opdrachtgevers lieten ons in de briefing behoorlijk vrij. Wat hun leuk leek, is dat wij iets met de wachtrij zouden doen. Verder wilden ze dat we de stad ‘oneigenlijk zouden gebruiken’. Normaal wordt Trouw als nachtclub gebruikt; het is de bedoeling dat wij het gebouw manipuleren tot iets anders. Ook vroegen ze ons de straat aan te kleden en de Wibautstraat erbij betrekken.
Bij het kiezen hebben we vooral gekeken naar wat ons het leukst leek om te doen. En het minst naar of het uitvoerbaar of financieel haalbaar was. Dit zijn de twee ideeën geworden: n Projectie op buitenkant Tijdens de Museumnacht vindt er op de voorgevel van TrouwAmsterdam een urban screens-installatie plaats. Met behulp van projecties wordt de illusie gewekt dat het gebouw ‘tot leven’ komt. Bezoekers kunnen het Trouw-gebouw middels een touchscreen veranderen. Zo kan er persoonlijk kleur gegeven worden aan het Trouw-gebouw. n Rookbellen De rookruimte van TrouwAmsterdam wordt tijdens de Museumnacht omgetoverd tot bellenspektakel. De gehele avond zweven er zeepsopbellen gevuld met rook door de ruimte. Rook in de bellen zorgt ervoor dat het witte ballen worden. Die ballen worden getraceerd met een webcam zodat er met een beamer op geprojecteerd kan worden. De projecties zorgen voor een kleurenspectrum van bellen.
18-23 september Twintig concepten Tijdens het bezoek aan Trouw en de brainstormsessie de daaropvolgende dag zijn er ongeveer twintig ideeën boven komen drijven. Deze hebben we teruggekoppeld aan Trouw. We hebben ook feedback gekregen van Meeus van Dis, de kunstenaar die de lichteffecten in de club verzorgt. Hij weet alles op technisch gebied over het Trouwgebouw. Met hem hebben we ook besproken of de concepten wel bij de doelgroep passen. Van Dis heeft ons goed op weg geholpen. De projectmedewerkers bij Trouw waren ook tevreden over de concepten. Tijd om keuzes te maken.
wil kortom vrouwen hun sexiness laten ontdekken. Dat kan ook bij mannen beter. Sanders: ‘Mannen hebben in onze maatschappij verleerd zich stoer en macho te bewegen. Dat doe je door je voeten steviger neer te zetten en brede schouders te maken. Kin en borst omhoog, zo maak je het statement: hier sta ik.’ Met zumba meer macho! Nog wat motorisch in de war stap ik op de fiets naar huis en raak verdwaald in Buitenveldert. n
9 oktober Ontwikkeling techniek Vandaag zijn we druk in de weer geweest met het testen van hoe onze projectie eruit komt te zien op het gebouw. We hebben
het getest door met kleine beamertjes te projecteren op een schaalmodel van het Trouwgebouw. Omdat we zelf geen beamerervaring hebben heeft Phanta Vision ons geholpen met de resolutie van de projecties en de afstand van de beamers. Phanta Vision verhuurt en verkoopt audio visuele producten en is de hoofdleverancier van de HvA. We hebben een paar kleine afwijkingen met de afmetingen van de vlakken gemerkt. Dat moeten we nog even aanpassen. Het rookbellenconcept zijn we ook aan het testen. Het traceren van bellen om te projecteren heeft kleine hapering. Het lukt ons net niet om op de hele bel te projecteren. We krijgen maar de helft te pakken. De software moet worden aangepast. We zijn op internet aan het zoeken naar mensen die hier ervaring mee hebben. We zien intussen groen en geel van het tracken van de bellen.
12 oktober 3D visuals De ontwerpen die op het Trouw-gebouw geprojecteerd zijn af. Ze zijn ontworpen door onze 3D-expert. Samen met hem hebben we gebrainstormd wat we wilden maken. Er komen tien à vijftien animaties die op gebouw geprojecteerd zullen worden.
dus wel geld voor nodig. Hartog’s Volkoren, de bakkerij op de Wibautstraat, is ook een van onze sponsors geworden. Ook is er een budget beschikbaar gesteld vanuit het MediaLAB.
20 oktober Bellenmachine bij de douane Goed nieuws is dat onze rookbellenmachines eindelijk in Nederland zijn gearriveerd. Iets minder leuk nieuws is dat de douane er ondertussen nog mee aan het spelen is, totdat wij de invoerrechten betaald hebben. Wij wachten in spanning af.
27 oktober Draaiboek 3 november hebben we een testavond op het echte gebouw. Ik ben nu bezig daar een draaiboek voor te maken zodat iedereen weet wat ze moeten doen. Ook productioneel moet er nog wel het een en ander geregeld worden. We kunnen bijvoorbeeld steigers huren, maar het liefst krijgen we ze gratis. Ook zijn we nog aan het werk met de animaties. Ze zijn in principe af, maar moeten nog gerenderd worden, uitvergroot worden naar groot formaat. Dat duurt ongeveer een nacht per animatie. We hebben nog anderhalve week… n
14 oktober Sponsor We hebben geen budget, dus we moeten sponsoring organiseren. We merken dat het lastig is in deze periode. Mensen staan niet erg positief tegenover sponsoring. We krijgen veel nee als antwoord. Uiteindelijk is Phanta Vision een van onze hoofdsponsors geworden. Ze zagen wel wat in het project en willen ons steunen met advies en apparatuur die we nodig hebben zoals beamers. Voor het rookbellen concept moeten we bellenblaasmachines aankopen. Daar hebben we
Op zaterdag 7 november vindt voor de tiende keer de Museumnacht Amsterdam plaats. Van 19.00 tot 02.00 uur presenteren 42 Amsterdamse musea zich met een speciale programmering. Ook het Trouw-gebouw opent zijn deuren. Kijk op trouw.medialab.hva.nl voor een uitgebreider verslag van de voorbereidingen, inclusief foto’s en filmpjes.
havana
havana
Fitnesshype
Licht in de duisternis
Zumba helpt je vrouwelijke vormen – borsten en billen – te tonen ‘Durf te flaunten.’
Tijdens de Museumnacht is het Trouw-gebouw het decor van een urban projection.
Een leven zonder boeken kan ik mij niet voorstellen. Ik vind het zelfs lekker om een boek te ruiken, vast te houden en door te bladeren. Mijn passie voor het fysieke boek is geen beletsel om ook de ontwikkelingen in het digitale boekendomein actief te volgen. In dit nummer van Havana besteden we daarom aandacht aan de ebook reader, kortweg ereader. Er is het nodige te doen om dat apparaatje en u zult er de komende tijd vast nog veel over horen. Zo betoogt Steve Ballmer – hoog in de hiërarchie van Microsoft – dat de buzz rond de ereader allemaal onzin is. Volgens Ballmer bestaat de ereader immers al een jaar of twintig, namelijk de pc met Windows en andere Microsoft-programma’s. Heeft u het al geprobeerd om in bad, bed of in fel zonlicht een digitaal boek vanaf een pc te lezen? Dat lukt echt niet. Wat de hoofdman van Microsoft zegt is grote onzin. Dat zijn we wel gewend van Microsoft, want Microsoft kwalificeerde mp3-spelers een paar jaar gelden nog als quatsch. Gaan we nog verder terug in de tijd, dan hoor ik een van de ceo’s van Microsoft luidkeels roepen dat het world wide web een hype is waar we niet te veel aandacht aan moeten besteden. Hun primitieve opvatting over ereaders getuigt dus wel van consistentie. Microsoft staat niet alleen in de ontkenning van het belang van de ereader. In ochtendblad Trouw stond een paar dagen terug een lui en pseudo-grappig artikel waarin betoogd wordt dat de ereader net zo veel kans van slagen heeft als de herintroductie van de zwart-wit televisie. Natuurlijk, leuk bedacht, maar de uitspraak ligt nog onder het niveau van onzin. Het is vliegende waanzin. De schrijver van het Trouw-artikel benadrukt dat de ereader pas een succes kan worden als het ook online conversatie mogelijk maakt, liefst tijdens het lezen. Daarmee ontkent hij het wezen van lezen. Dat is an sich namelijk een solitaire activiteit en pas na het lezen komt de sociale dimensie naar voren. Het is leuk en goed om te praten over boeken en artikelen, maar echt niet tijdens het lezen. Leest u – vanaf papier – vooral het artikel in Havana, dan weet u in ieder geval waar we het over hebben. Overigens ben ik wel benieuwd of er al HvA’ers zijn met ebookervaringen. Schroom niet om ons daarvan op de hoogte te stellen.
Paul van de Water Hoofdredacteur
17 minor
Huilen tijdens de les Studenten die in het onderwijs of in de hulpverlening terechtkomen, zijn na het volgen van de minor The Art of Aggression Management beter voorbereid op intimidatie. ‘Ik moest een soort ME-pak aan, inclusief helm, schild, kisten en wapenstokken.’ Kirsten Dorrestijn Stel, je loopt in een donker steegje en een schimmig figuur valt je lastig. Wat doe je? Michael Tijsterman (22), onlangs afgestudeerd aan de ALO, zou het wel weten. Vorig semester volgde hij de minor The Art of Aggression Management. ‘Bij de minor leer je hoe je je veilig kunt voelen in bedreigende situaties. Dat heeft vooral te maken met stressbeheersing. Agressieve mensen geven jou stress en daardoor kun je moeilijker rationeel denken en handelen.’ De minor leert simpele technieken. Hoe vang je een klap op? Hoe deel je een tik uit of zet je iemand in een klem? Wat is wettelijk toegestaan? Daarnaast komen gesprekstechnieken en lichaamstaal aan de orde. Michael werkt twee dagen per week als gymdocent en geeft daarnaast weerbaarheidstrainingen aan groep 7 en 8 van een basisschool. Dat laatste is mogelijk dankzij de minor. Tijdens de minor leer je niet alleen beter omgaan met agressie binnen de eigen beroepsgroep, maar ook trainingen geven aan anderen. Studenten die al een opleiding tot leraar volgen, krijgen de bevoegdheid zelfverdediginglessen te geven.
Agressieve ouders Behalve ALO-studenten volgden afgelopen jaar studenten Fysiotherapie, SPW en Pabo de minor. Bij Pabo-studenten kunnen de vaardigheden van pas komen als kinderen in de klas elkaar in de haren vliegen, maar ook bijvoorbeeld als ouders verbaal agressief worden tijdens een ouderavond. Pabostudent Astrid Schoenmakers (20) volgde de minor om wat steviger in haar schoenen te staan voor de klas. ‘Ik ben best een onzeker type. Een studiegenoot raadde me deze minor aan. Ik merk dat ik nu meer zelfvertrouwen heb, me beter kan uiten en dat ik harder kan zijn. Bovendien vinden scholen het een pluspunt als je ook weerbaarheidslessen kunt geven.’ Niet iedereen wordt toegelaten tot de minor. Coördinator Sandy Spil, tevens docent Zelfverdediging en Lichaamstaal op de ALO, selecteert tijdens zijn lessen enthousiaste studenten voor de minor. ‘Als studenten al een zelfverdedigingsachtergrond hebben, bijvoorbeeld in judo of kickboksen, vraag ik of ze willen deelnemen aan de minor. Studenten
van andere opleidingen dan de ALO moeten affiniteit hebben met zelfverdediging. Omdat de groep klein is en er veel gevraagd wordt van de studenten, is het van belang dat iedereen gemotiveerd is.’
Blootgeven Het programma van Aggression Management bestaat uit drie lesdagen per week. Astrid vond de minor fysiek vrij pittig: ‘Ik sport zelf veel, dus ik had daar niet zo veel moeite mee, maar als je niet van sporten houdt, is het echt zwaar. Om in conditie te blijven moet je ook buiten de lessen trainen.
havana Museumnacht Trouw-gebouw uitgelicht
Zumba
Wees een beetje exhibitionistisch
#10
Weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam 4 november 2009
Verenigingen
Storten allochtonen zich nog in het studentenleven?
Het nieuwe lezen
inclusief helm, schild, kisten, wapenstok en bodyprotector.’
Zwaard van Damocles Voor het volgende semester heeft Sandy acht studenten van de ALO geselecteerd, waarvan zes zich al hebben ingeschreven. Van buitenaf zijn er nog helemaal geen inschrijvingen. Michael en Astrid denken dat de minor niet goed gepromoot wordt buiten de ALO. Astrid: ‘Op de Pabo is het niet bekend dat je deze minor kunt volgen. Je moet er zelf naar op zoek gaan.’ Op internet is weinig informatie te vinden over de minor. Wel heeft
Je komt erachter hoe jij reageert op benauwde situaties Daarnaast moet je jezelf best blootgeven. Je komt erachter hoe jij reageert op benauwde situaties. Dat kan ook betekenen dat je moet huilen tijdens de les. Je wordt erg geconfronteerd met jezelf. Dat had ik van tevoren niet verwacht.’ Voor Aggression Management lopen studenten twee stages: één binnen hun eigen vakgebied, en één daarbuiten. Aankomende gymnastiekdocenten doen hun stage bijvoorbeeld bij de politie, justitie, de veiligheidsdienst, de landmacht of de douane. Michael heeft bij justitie stage gelopen. ‘Ik heb een trainingsweek meegemaakt voor mensen die in de gevangenis werken. Omdat ik niet aan de kant wilde zitten, heb ik alles meegedaan. Daarvoor moest ik een soort ME-pak aan,
Sandy via andere kanalen promotie gemaakt. ‘We hebben op een minormarkt gestaan, maar dat was al in april, terwijl de inschrijvingen nu zijn. Ook hebben we in Havana een advertentie gezet.’ Sandy denkt dat de hoeveelheid contacturen studenten afschrikt. ‘De structuur moet volgend jaar in ieder geval anders worden. Misschien kunnen we de minor uitsmeren over het hele jaar of de lessen als extra vak in de avonduren aanbieden. Nu hangt de vraag of we wel genoeg inschrijvingen krijgen steeds als het zwaard van Damocles boven mijn hoofd.’ n Je kunt je nog inschrijven voor The Art of Aggression Management. Zie www.minoren. hva.nl havana
Ben je boos…
coverbeeld: Pascal Tieman
Hoe vang je een klap op? Hoe zet je iemand klem? Je leert het bij de minor Aggression Management.
model: Marjolein van der Wal Havana is het weekblad voor studenten en medewerkers van de Hogeschool van Amsterdam 4 november 2009 jaargang 15 / #10
En verder... 04 nieuws
18 amfi angels
22 gekeurd
09 ingezonden
19 dubbelop
22 havana 15 jaar
09 vraag van de week
20 recensies
23 weekgast
09 column jolanda
21 eten
24 afstuderen
18 ondertussen in
21 zwartwit
Redactieadres Vendelstraat 2, 1012 XX Amsterdam, 020 595 24 90 havana@hva.nl. Hoofdredactie/management Paul van de Water p.l.van.de.water@hva.nl Eindredactie Wim de Jong w.de.jong@hva.nl Redactie Sanne van Baar (stagiair), Jobien Groen j.groen@ hva.nl, Selina van Loon (redactie-assistent) s.van.loon2@hva.nl, Thijs den Otter m.d.den. otter@hva.nl, Annemarie Vissers a.m.w.t.vissers@hva.nl Medewerkers Kim Bos, Martien Bos (correctie), Kirsten Dorrestijn, Gijs Hardeman, Anouk Kemper, Jolanda te Roller, Hans van Vinkeveen Fotografen Bram Belloni, Fred van Diem, Marc Deurloo, Jan-Maarten Hupkes, Christel Wolters Coverbeeld Pascal Tieman Illustratoren Pepijn Barnard, Martien Bos, Aimée Groen, Bas Kocken, Magda Rinkema, Pascal Tieman Vormgeving Pascal Tieman Ontwerp Lay-out Death Valley Advertenties Bureau Van Vliet, Postbus 20, 2040AA, Zandvoort, telefoon 023 571 47 45 fax 023 571 76 80 of zandvoort@bureauvanvliet.com Abonnementen € 18,15 per jaar, opgave via de redactie-assistent of per e-mail Drukkerij Dijkman Offset Diemen. Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen. ISSN - 1385-5670 Havana heeft een samenwerkingsverband met Folia. (Floor Boon, Mirna van Dijk, Jim Jansen, Anne Koeleman, Harmen van der Meulen, Dirk Wolthekker). De volgende Havana verschijnt woensdag 11 november
havana
3
nieuws Sanne van Baar / Jobien Groen / Jim Jansen / Anne Koeleman / Thijs den Otter (coördinator) / Annemarie Vissers / Paul van de Water
Het assortiment van Sorbon wordt waarschijnlijk flink goedkoper, zo blijkt uit een wijzigingsvoorstel dat de cateraar aan de medezeggenschapsraden heeft voorgelegd. Brood, kaas en vleeswaren zouden in het voorstel van Sorbon flink goedkoper worden: zo zakt een Italiaanse bol in het plan in prijs van 1,04 euro naar zeventig cent. Ossenworst kost nu nog 1,02 euro in de HvA-kantines en zou naar vijfenzeventig cent gaan. Zoet beleg wordt echter een fractie duurder. Ook wordt het prijziger om een vette bek te scoren: een goulashkroket gaat 1,50 euro kosten. Nu betalen HvA’ers nog iets meer dan een euro. Ook snoepgoed stijgt in prijs. In het overzicht dat op de bureaus van Havana terecht is gekomen, staan ook prijsvoorstellen van studenten uit de medezeggenschapsraad. Die willen vooral dat Sorbon iets doet aan de warme maaltijd: Sorbon wil acht euro vragen, de studenten vinden vijf euro meer dan genoeg. Verder valt op dat
de studenten voor frikandellen een hogere prijs voorstellen dan Sorbon: de cateraar wil de frituurworsten voor een euro verkopen, de studenten voor 1,25 euro – om de vetzucht een beetje te beteugelen. Volgens het begeleidende mailtje heeft Sorbon van bijna zestig procent van alle producten de prijzen verlaagd. Dat kost de cateraar volgens de schrijver – operationeel directeur Jørgen Vestjens – zeker honderdduizend euro. Vestjens zegt in een eerste reactie onaangenaam te zijn verrast door het feit dat de prijslijst van Sorbon bij Havana is terechtgekomen. Hij wil niet reageren op de vraag of Sorbon zich dergelijke prijswijzigingen kan permitteren. ‘Die lijst is inzet in onderhandelingen van Sorbon met de Hogeschool en de Universiteit van Amsterdam. Het is dus nog helemaal niet te zeggen wat ervan overblijft.’ Op de vraag of de prijsherziening is ingegeven door het feit dat het contract van de UvA en de HvA met Sorbon bijna ten einde is, wil Vestjens evenmin ingaan. ‘Dit heeft er niets mee te maken.’ (TdO)
AOb: Pabo HvA slechtste In een onderzoek van de AOb naar de kwaliteit van de 32 pabo’s komt die van de HvA als slechtste uit de bus. De Algemene Onderwijsbond deed onderzoek naar de volgende kwaliteitspunten: accreditatiescore (keurmerk), studentenoordeel, studierendement, het aantal studie-uren per week en de verhouding student/ docent in aantallen. Smulders vindt het vervelend dat de HvA zo laag geëindigd is. In november krijgt de opleiding namelijk het accreditatierapport van het Nvao, de keurmeester van het hoger onderwijs. ‘Die zal bevestigen dat de kwaliteit van onze opleiding goed is,’ zegt ze. Ze ziet de gevolgen van de uitslag wel in: ‘Dit zorgt natuurlijk voor imagoschade rond onze Pabo. Ook is het jammer dat onze Pabo in Almere in één adem wordt genoemd. Die opleiding heeft onlangs juist een heel goed beoordelingsrapport gekregen.’ Francis Meester, directeur van Pabo Almere, vindt de uitslag niet alleen jammer, maar ook zeer onterecht. ‘Wij hebben als Pabo Almere een eigen opleiding, met een eigen curriculum en een eigen team. Afgelopen jaar zijn we bijzonder goed door de visitatie heen gekomen. Maar onze uiteindelij4
havana
ke accreditatie is afhankelijk is van de beoordeling van de Pabo Amsterdam en de Ipabo, die onder hetzelfde bestuur vallen. Zij zijn nog niet goed bevonden, en alleen daardoor hebben wij het keurmerk nog niet gekregen. Onze beoordeling hangt dus af van die van anderen. Als wij apart zouden worden beoordeeld, behoren we tot de top. In ons beoordelingsrapport kregen we namelijk zeventien keer “goed” en drie keer “voldoende”.’ Meester heeft alle basisscholen in Almere middels een brief laten weten dat de Pabo Almere ten onrechte onderaan in de ranking staat. Smulders zwakt de betekenis van de uitslag een beetje af. ‘Het is het zoveelste lijstje. We bungelen nu onderaan, maar in andere lijstjes behoren we tot de middenmoot.’ De afdelingsmanager doelt hiermee op de lijst van beste hogescholen Elsevier waar Havana vorige week over berichtte. Ook de lerarenopleidingen van het basisonderwijs werden daarin gerankt. ‘Onze Pabo is daar een middenmoter: we staan op plaats 18 van de 30.’ (SvB)
In de prijzen
Naima El Yakoubi heeft de Bert Douwes Award gewonnen voor de beste paper van de minor beleggen. De 27-jarige student Bedrijfskunde & Logistiek ontvangt een cheque van 1500 euro van NYS Euronext voor haar paper ‘de winst per aandeel als prestatie-indicator’. Daarnaast mag ze binnenkort op het beursplein een handelsdag openen met een gongslag. De jury roemde Yakoubi’s heldere taalgebruik, haar onderwerpskeuze en heldere schrijfstijl en de goede verzorging van de paper. Jos Nijenhuis (docent Fundamentele Analyse) en Ton Ruitenburg (Senior Officer Retail Relations van NYSE/ Euronext) vormden samen de jury. Dit is de derde keer dat de prijs wordt uitgereikt. Het is de tweede keer dat er een vrouwelijke winnaar is. (JG)
Van Gorsel blijft
Alle geruchten ten spijt is Peter van Gorsel niet van plan om per 1 januari te stoppen als voorzitter van het domein Media, Creatie en Informatie. Uit verschillende hoeken van de HvA werd afgelopen week gesuggereerd dat het vertrek van de 61-jarige domeinvoorzitter aanstaande is. ‘De verwarring die daarover is ontstaan zit hem in het volgende: ik ben herstellende van een hartinfarct en het is voor velen nog niet helemaal duidelijk in hoeverre ik per januari er weer bij ben,’ aldus Van Gorsel. ‘Mensen denken dan al snel: die zal wel niet meer terugkomen. Maar ik fiets weer op volle vaart door de stad. Ik ben straks weer helemaal terug.’ (TdO)
Geen maanlandschap
Maar wel een droomlandschap dat in elkaar werd gezet voor het Oerolfestival op Terschelling. Het beeld is onderdeel van een expositie van fotograaf Auke Post, die momenteel is te zien in het gebouw van het domein Gezondheid van de Tafelbergweg. Overigens bestaat de tentoonstelling uit meer dan Oerol-foto’s alleen: zo is ook het stadsleven door Post vastgelegd. Tegelijkertijd exposeert schilder Jessie Schouten in het HvA-pand. (TdO)
Beeld Fred van Diem
Sorbon wil minder verdienen
Het EVC Centrum, ORO, de CMR en Huisvesting zetelen al een tijdje in Rivierstaete, een van binnen fraai kantoorgebouw aan de Amstel. Afgelopen donderdag werd deze HvA-locatie officieel geopend. Ruim zeventig HvA’ers luisterden naar de lezing van trendwatcher (en HvA-docent) Vincent Albers. Vervolgens werd onder luid applaus een lint doorgeknipt. Daarna drank, fingerfood en al of niet goede gesprekken. (PvdW)
Vervoorn gaat iets anders doen Het domein Bewegen, Sport & Voeding lijkt op zoek te kunnen naar een nieuwe voorzitter. Cees Vervoorn gaat namens de HvA en de UvA proberen de Olympische Spelen van 2028 naar Amsterdam te halen. De komende maanden wordt duidelijk wat Vervoorn exact gaat doen. ‘Twee jaar geleden hebben de instellingen voor hoger onderwijs en de gemeente de ambitie uitgesproken om de Spelen in 2028 naar Amsterdam te halen. Door mij vrij te maken voor deze taak, geven we het nu een gezicht, hoewel ik niet precies weet wat me te wachten staat. Het is een nieuwe functie en ik ben blij dat ik de ruimte en het vertrouwen krijg om daar invulling aan te geven,’ zegt hij. Voor collegevoorzitter Karel van der Toorn is het helder waarom de UvA en de HvA zich willen opwerpen als een van de trekkers van dit majeure sportproject. ‘Het is zeker van nut dat de UvA en de HvA zich actief met de Olympische Spelen gaan bemoeien. Ik hoor veel enthousiasme om mij heen als het gaat om de Spelen van ’28. Het spreekt aan, brengt positieve processen in gang en als de Spelen naar onze stad komen, dan moet het hoger onderwijs daar nauw bij betrokken worden.’ De keus voor Vervoorn lag volgens Van der Toorn voor de hand, maar hij houdt een slag om de arm wat betreft de huidige functie van Vervoorn. ‘Ik weet niet of het met zijn huidige rol als domeinvoorzitter te combineren is. Wellicht niet en dan moeten we gaan kijken wat dat voor gevolgen heeft voor zijn tijdsindeling. Dat Vervoorn deze kar moet gaan trekken staat buiten kijf. Hij is gepromoveerd, is charismatisch, heeft veel onderwijservaring en was ooit topsporter.’ Vervoorn zou de eerste domeinvoorzitter zijn die vertrekt sinds de functie twee jaar geleden in het leven is geroepen. ‘De eerste reacties zijn hartverwarmend. Binnen het domein is iedereen blij voor me, maar ik hoor ook: wat moeten we nu? Maar daar hoeft niemand zich zorgen om te maken: als ik helemaal vertrek, zal ik zorgen voor een prima overdracht.’ (JJ/TdO)
nieuws
Huizen voor topsporters
Miljoenenclaim Trimp & Van Tartwijk
Topsportende studenten kunnen eind volgend jaar terecht op de Laan van Spartaan, waar speciale sportgelegenheid en huisvesting voor ze wordt gebouwd.
Het besluit om de Amstelcampus te voltooien zonder projectontwikkelaar Trimp & Van Tartwijk, komt de HvA wellicht duur te staan. Het bureau diende vorige week een claim in: ze eist een schadevergoeding van 13,5 miljoen euro.
In het gebouw De Tribune komt een sportlocatie voor klim- en bergsporters, gecombineerd met huisvesting voor topsportende studenten. Ymere Student & Wonen realiseert daar 102 zelfstandige studentenwoningen, en een centrum met voorzieningen als een krachtsportruimte, klimwanden, behandelruimte voor medische begeleiding, een bergsportshop en een eetcafé. Cees Vervoorn, voorzitter van het domein Bewegen, Sport en Voeding, heeft meegewerkt met de plannen voor de huisvesting. ‘Het centrum Topsport Amsterdam draagt de topsporters voor deze de studentenwoningen aan. Dit centrum heeft alle topsportende studenten van Amsterdam in zijn portefeuille en een groot gedeelte daarvan wordt uitgemaakt door studenten van de HvA,’ zegt Vervoorn. ‘De klimhallen zullen ook beheerd worden door HvA-studenten en daarbij komen stageplekken voor onze studenten beschikbaar.’ De toekomstige bewoners krijgen naast een woning een serviceabonnement waarmee ze voor een laag bedrag de sportfaciliteiten van Moutain Network kunnen gebruiken en vier keer per week een maaltijd te gebruiken. De nieuwe woningen worden eind 2010 of begin 2011 opgeleverd. (AK)
Ook wil het twee miljoen euro voor de opzegging van het contract. Dat heeft de woordvoerder van het College van Bestuur laten weten. Het College van Bestuur wil verder inhoudelijk niet op de kwestie ingaan, maar laat in een verklaring weten de procedure bij de rechtbank met vertrouwen tegemoet te zien. Trimp & Van Tartwijk heeft de zaak in handen gegeven bij Sylvia Dominguez, advocaat bij Slangen Advocaten. Zij bevestigt dat ze de projectontwikkelaar vertegenwoordigt, maar weigert voor-
lopig commentaar. Saillant detail is wel dat Slangen Advocaten in het verleden veel zaken deed voor de HvA en de organisatie dus van haver tot gort kent. De HvA ging ooit in zee met Trimp & Van Tartwijk vanwege de goede contacten die de bouwer had in de gemeente. Daar kwam de afgelopen jaren echter de klad in: Rabo Bouwfonds, Joop van den Ende en de gemeente Amsterdam besloten geen zaken meer met de projectontwikkelaar te doen, onder meer omdat topman Hans van Tartwijk een prominente verdachte is in een fraudezaak waarbij topmensen van diverse institutionele beleggers enorme bedragen in hun eigen zak zouden hebben gestoken. Dat onderzoek breidde zich begin dit jaar uit naar het bedrijf Trimp & Van Tartwijk, waarna het College van Bestuur besloot de samenwerking te staken. Het bedrijf zelf vindt de eenzij-
dige opzegging van het contract onterecht en diende daarom bijna acht maanden na dato een claim in. Dat het bedrijf naar de rechter stapt voor het contract baart overigens weinig opzien; nadat de gemeente Amsterdam de samenwerking opschortte, werd honderd miljoen euro geclaimd. Alle zaken lopen overigens nog. De bouw van de Amstelcampus – de grootste hbo-campus van Nederland die in 2014 lesruimte biedt aan 25 duizend studenten – is voortgezet door het Bureau Nieuwbouw van de HvA. Vice-collegevoorzitter Paul Doop liet eerder dit jaar in een interview weten dat de beëindiging van de samenwerking met de projectontwikkelaar niet voor enorme vertraging heeft gezorgd. Bovendien konden de meeste opdrachten die uitstonden bij onderaannemers door de HvA worden overgenomen. (TdO)
Aansluitprogramma’s starten De HvA en de UvA ontvingen vorige week belangrijk bezoek: een klein legertje decanen uit het voortgezet onderwijs kwam de agenda’s trekken voor de aansluitprogramma’s.
Cadeautje van Knigge
Bewoners en medewerkers van het Parelhuis in Suriname zijn bijzonder blij met de cheque van 13.500 euro die Jeroen Knigge persoonlijk kwam overhandigen in Paramaribo. ‘Men wist dat ik langs zou komen, maar men was overdonderd door de omvang van het bedrag,’ aldus de voormalig algemeen directeur, sinds vorige week weer in het land. Het Parelhuis is een tehuis voor (half)wezen die met het hiv-virus zijn besmet. Het geld – vorige maand ingezameld ter gelegenheid van het afscheid van Knigge – wordt onder meer ingezet om de verzorgsters van de kinderen – de ‘tantes’ – verder op te leiden voor het werk dat ze doen. Daarnaast wordt geïnvesteerd in het welzijn van de kinderen. ‘Mede namens hen wil ik alle HvA-medewerkers danken voor de bijdrage aan mijn afscheidscadeau,’ aldus Knigge. ‘Het was werkelijk ontroerend.’ (TdO)
Geen Treets in popfinale Helaas: de finale van de Amsterdamse popprijs krijgt dit jaar geen HvA-smaakje: The Treets liepen vorige week de laatste ronde mis. The Treets – met deeltijdstudent Michiel Seignette (Commerciële Economie) als frontman – plaatste zich eind september voor de halve finale in de Sugar Factory. Vorige week was het geweld van de concurrenten echter te groot. De finale vindt op 28 november plaats in de Melkweg. Wie wil horen wat de bezoekers van dat feestje missen, kunnen hun hart ophalen op myspace.com/thetreets. (TdO)
Het is alweer het vijftiende jaar van het aansluitprogramma waarmee de HvA met scholen uit het voortgezet en beroepsonderwijs programma’s samenstelt waarbij scholieren op de HvA komen rondneuzen en studenten en docenten op de koffie komen bij bijvoorbeeld leerlingen van 4-havo. Victoire Toepoel, die het programma al sinds jaar en dag voor Technische Bedrijfskunde begeleidt, is goed te spreken over het programma. ‘Ik zal niet beweren dat er enorme resultaten worden geboekt voor mijn opleiding. Maar als wij met studenten
zijn langs geweest bij een school, dan laat het toch een belangrijke indruk achter. Het gaat er vooral om dat je scholieren een idee geeft van wat er op een hogeschool gebeurt. Als die zich vervolgens oriënteren op een hbo-opleiding, komen ze toch sneller bij de HvA terecht.’ Tijdens de borrel werd duidelijk dat HvA en UvA waakzaam moeten zijn voor reclamepraat. De presentatie van het UvA-programma zorgde voor wat gemor, omdat wordt overwogen scholen waarvan de uiteindelijke instroom laag is meer te laten betalen voor de activiteiten. UvA en HvA maken immers best kosten op dit soort dagen. Het zorgde op de borrel voor een paar felle opmerkingen. Decaan Mieke Wolterink van het Amsterdamse Fons Vitae Lyceum: ‘Als de UvA dit doet, stop ik met de
samenwerking met UvA en HvA.’ Opmerkelijk, want voor de voorlichting van het wo werkt ze samen met de VU, en de HvA heeft vooralsnog geen plannen voor hogere prijzen. ‘Natuurlijk heeft de HvA er voordeel van dat zij worden uitgenodigd om iets te vertellen over het hbo. Eerlijke voorlichting is belangrijker dan reclame. Daar prikken onze leerlingen trouwens ook zo doorheen.’ Hoofd instroommanagement Jet Benjamins (HvA) laat echter weten dat de hogeschool geen plannen heeft de prijs voor scholen te verhogen. ‘Als een school door plannen van de UvA niet meer wil meedoen bij de HvA, dan is dat jammer. Er staan overigens een stuk of tien scholen op de wachtlijst waarvoor we geen capaciteit hebben.’ (TdO)
HvA Volleybal na drie wedstrijden op de tweede plaats van de A-league. De eerstvolgende wedstrijd van de volleyballers is op zaterdagavond in Amsterdam tegen Webton Twente, dat laatste staat in de A-league. n VOETBAL Het Nederlands dameselftal heeft vorige week met maar liefst 13-1 gewonnen van Macedonië. Een record: nooit eerder won het
team van bondscoach Vera Pauw met zoveel machtsvertoon. Een record uit 1977 werd aangescherpt. Toen eindigde een wedstrijd tegen Israël in 12-0. Het nieuwe record kwam overigens tot stand zonder Chantal de Ridder (Sport, Management & Ondernemen). Zij maakt wel deel uit van de selectie, maar kwam tegen Macedonië niet in actie. (TdO)
SPORTFLITSen n VOLLEYBAL HvA-Volleybal kent een uitstekende competitiestart. Afgelopen zaterdag won het in de provincie met 3-1 van het Barneveldse BMCSSS. De volleyballers van coach Ron Zwerver moesten alles uit de kast halen voor de winst. De sets werden steeds met minimale verschillen gewonnen: 30-28, 20-25, 25-22 en 2826. Dankzij het goede resultaat staat
havana
5
nieuws
HES-studenten in Kleiner studentenfestival actie voor Foster Parents Het Amsterdams Studentenfestival is dit jaar ingekort van vier dagen naar twee dagen.
Koningshuismodeontwerper Ronald Kolk, dj Marcella en zangeres Karima: het zijn klinkende namen die het charity event van vijf HES-studenten Trade Management Azië zullen bijwonen. De opbrengsten van de avond op 27 november in het Amsterdam Fashion Hotel schenkt het vijftal aan het project Because I’m a girl, van Plan Nederland – voorheen Foster Parents. De vijf HES-studenten volgen het vak Sales, waarbij ieder team een evenement op poten moet zetten. Eis daarbij is dat het om een goed doel gaat en er minimaal duizend euro ingezameld wordt.
Teamlid Audrey van Weerdenburg (20, derdejaars): ‘Het is een beetje uit de hand gelopen. Het event is nu avondvullend geworden. We hopen door kaartverkoop en sponsorgeld in ieder geval drieduizend euro binnen te halen.’ De studenten hebben eerst een inventarisatie gemaakt van goede doelen en kozen uiteindelijk voor het vrouwenproject van Plan Nederland: ‘Dat sprak ons het meest aan. We hopen dat het geld bijdraagt aan het versterken van de positie van vrouwen wereldwijd op het gebied van rechten, onderwijs en opvang.’ HvA’ers krijgen vijf euro korting op de toegangsprijs op vertoon van hun HvA-pas. (AV)
Volgens het bestuur heeft die beslissing niets met geldtekort te maken. ‘We wilden ons concentreren op één locatie, zodat het meer een festival wordt. Vroeger had je elke avond één of twee verschillende disciplines, verspreid over locaties door heel Amsterdam. Dit jaar hebben we besloten om het idee festival uit te buiten en terug te gaan naar één locatie, rondom de Oudemanhuispoort. Dat zorgt ervoor dat de disciplines in twee dagen kunnen worden samengevat,’ zegt Pamela Cuparo, voorzitter en festivalcoördinator. ‘De beslissing heeft niets te maken met geldtekort. We hebben daar nog geen last van, maar we zijn ook
Petitie tegen avondcolleges IAM Studenten en medewerkers die niet kunnen leven met de avondopenstelling van het Singelgrachtgebouw, kunnen hun gal spuwen op een webpetitie.
Even bellen met Sanne Huijbregts Autochtone kinderopvangleidsters kunnen leren van allochtone leidsters als het gaat om het bevorderen van groepssamenwerking. Die conclusie trekt docente pedagogiek Sanne Huijbregts (DOO) in haar proefschrift Cultural Diversity in Center Based Child Care.
Wat heb je precies onderzocht? ‘In mijn proefschrift heb ik gekeken naar de diversiteit in opvoedings systemen van kinderopvangleidsters met verschillende culturele achtergronden. In de opvang zijn veel vrouwen met een niet-westerse achtergrond werkzaam, bijvoorbeeld Turkse of Marokkaanse leidsters. Die hebben vanuit hun culturele achtergrond ook andere ideeën over opvoeding dan leidsters met een westerse achtergrond. Beleidsplannen zijn ook op de westerse opvoedingssystemen gestoeld. Ik heb dus ook gekeken naar hoe de nietwesterse leidsters daarmee omgaan.’ Wat is een typisch westers opvoedingsidee? ‘Een voorbeeld van zo’n westers opvoedingsideaal is bijvoorbeeld het ontwikkelen van zelfstandigheid. We vinden het hier belangrijk dat kinderen al zeer vroeg leren zeggen wat ze willen en denken. Er is veel aandacht voor het kind als individu,
6
havana
en het wordt veelal benaderd als “jij”. In de Marokkaanse of Turkse cultuur is er meer aandacht voor het kind als onderdeel van een groep, meer het “wij”. Dat heeft ook vaak met de manier van de eigen opvoeding te maken: in grote gezinnen, met veel neefjes en nichtjes. Zelfstandigheid wordt pas later in de ontwikkeling belangrijker gevonden.’ Wat kunnen autochtone leidsters dan concreet leren van hun allochtone collega’s? ‘Landelijk gezien wordt er niet heel erg goed gescoord op die sociale interactie in de groep. Een groep bestaat al snel uit veertien individuutjes in plaats van een “groep van veertien kinderen”. Het stimuleren van sociaal gedrag in de groep, daar scoren de allochtone leidsters goed op. Zeker bij onderlinge conflicten is dat werkzaam. Ruzietjes worden bijvoorbeeld samen opgelost, in plaats van kinderen apart te zetten.’ (AV)
nog niet zo actief bezig geweest,’ zegt Cuparo. Het Amsterdams Studenten Festival is een jaarlijks terugkerend festival dat een podium biedt aan studenten met culturele ambities en wordt georganiseerd door studenten van de UvA, de HvA en de VU. Het festival vindt dit jaar plaats op vrijdag 4 en zaterdag 5 juni. Hiphop zal terugkeren als discipline en kleinkunst wordt samengevoegd onder Komedie. De locaties zijn Perdu, Crea en het Universiteitstheater. Verder komt er waarschijnlijk op het plein zelf nog een tent te staan. ‘Maar daar moeten we nog vergunningen voor aanvragen.’ (AK)
Eind september liet bedrijfsvoerder Hohmann op Havanaweb.nl weten dat het Singelgrachtgebouw ‘vol’ is. Avondopenstelling zou de enige overgebleven optie zijn. Dat zorgde voor ergernis. De domeinraad liet weten niet alleen geïnformeerd te willen worden: de club claimde instemmingsrecht. Hohmann zegde toe de raad in het proces te betrekken.
Vanuit de opleiding Interactieve Media (IAM) is inmiddels een petitie opgesteld op het web. De teller stond – toen Havana maandag naar de drukker ging – op ongeveer 350 stemmen. De site is echter zo opgebouwd dat mensen zo vaak kunnen stemmen als ze willen. Domeinvoorzitter Peter van Gorsel (Media, Creatie en Informatie) zegt in een eerste reactie dat hij de petitie van weinig realiteitszin vindt getuigen. ‘Het gebouw zit vol en we moeten wat. Maar te zijner tijd zal ik de petitie bespreken met het College van Bestuur.’ Voor 4 november staat een bijeenkomst over de avondopenstelling gepland in het Singelgrachtgebouw. (TdO)
Kiezen voor jong of oud Het lijkt er steeds meer op dat pabostudenten in de toekomst zullen moeten kiezen voor het jonge kind óf het oudere kind. De pabo’s van de HvA zien dat niet zitten. De klachten over de pabo’s zijn al jaren hetzelfde. Afgestudeerden hebben een zee aan kennis, maar die zou gemiddelt twee centimeter diep zijn. De maatschappelijke vraag om de kwaliteit van de leraar te verbeteren, zal in praktijk neerkomen hogere eisen en meer les, en dus een zwaardere studielast. De Nvao, keurmeester van het hoger onderwijs, vreest dat de diepgang daarmee alsnog ver te zoeken zal zijn. Deze angst deelt staatssecretaris Marja van Bijsterveldt. In een brief aan de Tweede Kamer verwijst ze
naar het advies van de Onderwijsraad om de opleiding na een gemeenschappelijk jaar te splitsen. Je kiest voor ‘het jonge kind’ van 4 tot 8 jaar, óf voor het oudere kind van 8 tot 12 jaar. Deze specialisatie zal de diepgang en de kwaliteit van de jonge leraren moeten bevorderen, maar de lesbevoegdheid zal hierdoor smaller worden. Petra Smulders, afdelingsmanager Pabo & Pedagogiek, ziet het plan van de staatssecretaris niet zitten. ‘Studenten moeten zich niet te veel specialiseren; wij zijn voor een brede opleiding.’ Ook Francis Meester, directeur van de Pabo Almere, is geen voorstander. ‘Ik ben bang dat het “jonge deel” van de opleiding er kwalitatief op achteruit zal gaan.’ Beiden pleiten voor een breed vierjarig bachelorprogramma die jonge leraren startbekwaam maakt. (SvB/HOP)
Wat doet Karel? Collegevoorzitter Karel van der Toorn laat wekelijks op Havanaweb.nl weten wat hij doet voor de HvA. Deze week praat hij onder meer over de HvA-variant van de ‘docent van het jaar’. ‘Het College van Bestuur hecht veel belang aan de verkiezing van de HvA-docent van het jaar. We willen dat het liefst verbinden aan een groot HvA-event. Je kunt dan denken aan de onderwijsconferentie of aan het Amstelcampusfestival. Op de onderwijsconferentie komen nauwelijks studenten en daardoor is dat
een minder geschikt moment. Het lijkt ons mooi om het te verbinden aan het Amstelcampusfestival. Dat gaan we dit studiejaar grootser dan vorig jaar organiseren. Daar past zo’n verkiezing prima bij.’ (PvdW) Lees de volledige tekst op Havanaweb.nl
Beeld Jan-Maarten Hupkes
nieuws
Studerende zieke
Een patiĂŤnt met een eigentijdse versie van een opblaaspop? Nee, het is een gelegenheidspatiĂŤnt met keelklachten die medisch ingrijpen noodzakelijk maken. Het gaat hier om de praktijktoets voor verpleegkundigen, vandaar de dummy. Die ondergaat de handelingen van de verpleegkundige in opleiding. Rechtsboven een spiekbord of in ieder geval een goedbedoeld advies. (PvdW)
havana
7
-advertenties-
Design & Build Brazil
Design & Build Brazil is an educational project of the department of architecture at the HvA University of Applied Sciences. D&BB aims to intensify the international and multidisciplinary debate about improvement of living conditions in fast growing informal settlements, challenging students to develop innovative sustainable technical solutions in Social Housing. [Organisation] Friso ten Holt M.Sc. Menno Trautwein LL.M. B.BE. Bert van de Wiel M.A. B.Ed. B.BE. Isabela Ledo architect Elsbeth van Battum M.Sc.
PROGRAM WED 11 NOV 18.00-20.00
D&BB EXPOSITION OPENING Location: entrance hall HvA Leeuwenburg
THU 12 NOV 10.00-13.00
GUIDED WALKING EXCURSION AMSTERDAM PLAN ZUID & BIJLMERMEER Location / meeting point: to be announced * Reservation required
14.00-15.00 15.00-16.00 16.00-17.00
LECTURES: SOCIAL HOUSING IN RIO DE JANEIRO Location: HvA Leeuwenburg [Room C1.05 - Blauwe Zaal] 18.00-19.00
Favela Bairro program; concepts related to Social Housing.
19.00-19.45
Urban planning of Rio suburbs; experiences in Nova Iguaçu.
20.15-21.30
Building up a National Social Housing Policy.
21.30-22.15
Building Techniques for Social Housing; 2006 winning design for the urbanization of favela da Rocinha.
FRI 13 NOV
GUIDED BOAT EXCURSION BORNEO SPORENBURG & VINEX IJBURG Location / meeting point: Zuiderkerk, Amsterdam Lecture Public Urbanism
09.30-10.30 10.30-13.00
Arch. Ricardo Corrêa [Fundação Bento Rubião]
Urbanist Ton Schaap [DRO Amsterdam]
Boat Trip * Reservation required
13.45-14.45
Learning from the Brazilian approach.
14.45-15.30
Social Housing policy, instruments and organization in the NL
15.45-16.30
The relation between public and private space.
16.30-17.15
Technical innovation, sustainability and social housing.
SAT 14 NOV
DESIGN WORKSHOP ON SOCIAL HOUSING Location: ARCAM Amsterdam Architecture of abandonment: informality as strategy?
Prof. Paul Meurs [Built Heritage TU Delft and Urban Fabric] Drs. Dick Schuiling [Urban & Regional Planning at UvA] Arch. Northon Flores Troche [Urhahn Urban Design]
Arch. Menno Kooistra [Architectenbureau Paul de Ruiter]
INTERNATIONAL SYMPOSIUM
IN BRAZIL AND IN THE NETHERLANDS
Arch. André Pinto [FAU UFRJ]
LECTURES: SOCIAL HOUSING IN THE NETHERLANDS Location: HvA Leeuwenburg [Room C1.04 - Groene Zaal]
www.designandbuildbrazil.net
SOCIAL HOUSING
Prof. Arch. Sérgio Magalhães [FAU UFRJ]
Arch. Zeca Corrêa [Imbetiba Arquitetura]
For more information about D&BB:
11-12-13-14 NOV 2009
MOVIE SESSION Location: HvA Leeuwenburg [Room B4.48] Documentary about Affonso Reidy [English subtitles] Documentary about Oscar Niemeyer [Dutch subtitles] Documentary about Lina Bo Bardi with Aldo van Eyck [Dutch]
09.30-10.30 10.30-11.00 11.00-13.00
[RESERVATIONS & CONTACT] info@designandbuildbrazil.net Bert van de Wiel [06 42852592]
14.00-15.30 16.00-17.00
Kick-off lecture by Arch. Thais Meireles [Chiq da Silva]
Statements & Debate Designing based on the debate results * Reservation required
JURY of the student design competition D&BB 2009 Location: ARCAM Amsterdam Presentation of student designs D&BB 2009 Jury and announcement of the winner
[Addresses] HvA Leeuwenburg Zuiderkerk ARCAM
Weesperzijde 190 - Amsterdam [Amstel Station] Zuiderkerkhof 72 - Amsterdam Prins Hendrikkade 600 - Amsterdam
actueel
ingezonden brieven
Vraag van de week
De website vaagtaal.nl riep ‘je ding doen’ uit tot de vaagste uitdrukking van 2009. Wat versta jij onder je ding doen?
Ich brauche das T-shirt
Als bijna-ras-Rotterdammer (opgegroeid onder de rook van, middelbare school, studie in Rotterdam, eerste huis) woon ik nu al zo’n tien jaar in Amsterdam. Als voetballiefhebber kwam ik voor een groot dilemma te staan. Als je naar een wedstrijd wilt, is het toch erg handig om naar de Arena te gaan. Maar daar wil je als oud-Vak-S-bezoeker nog niet dood gevonden worden. Ik heb het een tijdje voor mezelf kunnen verantwoorden door alleen naar wedstrijden van het Nederlands Elftal in de Arena te gaan. Sinds twee jaar is mijn dochter (dertien jaar) ook geïnteresseerd in voetbal. Ze speelt het zelf en wil graag met mij naar wedstrijden. Om kaarten te krijgen heb je een clubcard nodig. Na lang twijfelen heb ik stiekem ’s avonds de aanvraag voor een Ajax-clubcard op de bus gedaan. Niemand mocht het weten. Afgelopen week ontving ik een blanco envelop geadresseerd aan de heer P. Rotteveel. Het was alsof ik een klap voor mijn bek kreeg toen ik daar een rode kaart uithaalde met daarop ‘Ik ben Ajacied’. Zondag 22 november ga ik met mijn dochter naar Ajax-Heerenveen. Een Feyenoord-shirt aantrekken naar de Arena gaat wat ver. Ik zou graag het ‘Ich liebe Rotterdam’-shirt aandoen als compensatie voor deze Judas-actie. Pieter Rotteveel implementatiemanager SIS (inzending prijsvraag Havana #9)
Hongeronderwijs
Gefeliciteerd met uw nieuwe neologisme ‘hongeronderwijs’ (Havana #09, blz. 16, 2e kolom, onderaan). Waar de bekostiging per hbo-student sinds 1981 systematisch 3,5 procent per jaar afneemt (de Volkskrant, januari 2001) en waar die bekostiging nog maar voor 31 procent bij het primaire proces terechtkomt (De Ingenieur, nov. 1998) is deze term wel gepast. Hongeronderwijs is een gevolg van het niet-kiezen waar wij als Nederland goed in willen zijn in, pak weg, 2020. Er ís wel een soort keuze: die voor bestaande belangen en posities. Hieruit volgt dat er ook geen keuze gemaakt kan worden voor goed onderwijs en voor speerpunten binnen dat onderwijs. Duurzaamheid bijvoorbeeld. 30 procent van de CO2 betreft gebouwen (krijgt langzamerhand aandacht bij Bouwkunde), 20 procent de mobiliteit (krijgt weinig of geen UvA/ HvA-aandacht). Hongeronderwijs zal steeds meer getalenteerde jongeren de grens over jagen. Voor de internationale positie van Nederland blijft dan www over: Wallen, Wiet en Wilders. Vrij naar Boudewijn de Groot 1965: minister-president, slaap zacht. Ger JM Nijman, docent Logistiek
Ellis Thomas (19) tweedejaars MIC, Redactie & Mediaproductie ‘Mijn moeder las mij vorige week een stukje voor uit een tijdschrift, en daarin zei iemand: “Mode is echt mijn ding.” Dat vind ik altijd een beetje vaag en dromerig. Je kunt je “jouw ding” niet toe-eigenen. Er zijn wel meer mensen die mode leuk vinden, je bent niet de enige. “Jouw ding” is gewoon iets wat bij je past. In die bewoording is uitgaan wel “mijn ding”. Dat vind ik leuk.’
Najat Elalouli (29) medewerker kantine ‘Dat is een goede vraag. “Ik ga wel effe m’n ding doen”, tja. Als je erbij gaat nadenken is het inderdaad wel heel vaag. Het kan voor mij van alles betekenen. Met vriendinnen afspreken, fietsen, zwemmen, mijn zaakjes regelen. Ik heb er niet één bepaalde betekenis voor. Wij gebruiken het wel in de vriendengroep, maar het is meer een soort automatisme.’
Saman Waterval (22) tweedejaars MIC, Nieuws & Media ‘Mijn ding is entertainen, en dan vooral presenteren. Dat is mijn hobby. Ik doe ook het ook als bijbaan op evenementen en feesten. Ik heb vorig jaar auditie gedaan voor acteeropleidingen in Maastricht, Amsterdam en Utrecht, maar die zeiden allemaal dat ik te veel van mezelf liet zien. Toen ben ik het gaan zoeken in de presentatierichting. Het liefst zou ik later op televisie presenteren.’
Daniëlle van Dongen (20) derdejaars MIC, Redactie & Mediaproductie ‘Ik denk dat iemand die “zijn ding doet” iemand is die doe wat hij wil, die zich niet te veel aantrekt van wat anderen denken. Iemand die schijt heeft en doet waar hij zich goed bij voelt. Ik probeer mezelf niet al te veel van anderen aan te trekken, maar ik denk dat iedereen dat onbewust wel een beetje doet. Bijvoorbeeld wat betreft kleding en zo. Maar het blijft eigenlijk een vage opmerking.’
Verno Romney (26) eerstejaars Interactieve Media ‘Voor mij is je ding doen hetgeen doen waar jij je lekker bij voelt. Een manier waarop je jezelf kan uiten. Het heeft iets te maken met creativiteit. Ik kan mezelf verliezen in dansen of tekenen. Dan laat ik alles achter me. En bij je ding doen mag je even zelf bepalen wát je doet, en hoé je dat wilt doen. Het is dus de vrijheid van doen.’ (SvB)
Jolanda
De competenties van Gordon Ik doe mijn best om vandaag een originele competentie te bedenken voor mijn verslag, maar na twintig minuten knippert het balkje in mijn typescherm nog steeds. Samenwerken is mijn favoriete competentie. Ik gebruik hem graag in competentieverslagen voor Studieloopbaanbegeleiding. Meestal reikt mijn fantasie niet verder dan dat samenwerken toch wel erg belangrijk is. Ja, erg belangrijk voor projectgroepjes en voor later op de werkvloer. Dat laatste schrijf ik altijd, omdat het aansprekend werkt bij leraren; studenten die serieus bezig zijn met hun toekomst. Mijn oog wordt getrokken door de televisie. Gordon is in zijn nieuwe programma bezig zijn nieuwe competentie glamour te ontwikkelen. Met zijn harde, naar adem zoekende lach, struint hij feestjes af. Een of andere hoge pief van RTL heeft verzonnen dat Gordon wel kan doen alsof hij de competentie glamour bezit. Ze halen een glitterjasje uit de kast van Geer, geven hem een dure auto met chauffeur in bruikleen, smeken om een uitnodiging van een BN’er-feestje en stoppen een glas champagne in zijn hand. Maar toen Gordon zijn microfoon aanzag voor vibrator, concludeerde ik dat het hem niet zou gaan lukken. Gordons echte competentie blijft toch echt ‘gordinair’. Zo gaat het ongeveer ook bij de HvA op competentiegebied. Het bedrijfsleven vindt competenties belangrijk en de Hogeschool van Amsterdam stelt voor elke studierichting competenties vast. Ze verzinnen hoe studenten competenties kunnen ontwikkelen: door lessen, projecten en competentieverslagen te schrijven. Overal voegen ze een competentie aan toe. Het bedrijfsleven en de HvA blijven vooral volhouden dat competenties heel belangrijk zijn later. Het gaat bedrijf ervan uit dat je na je studie bepaalde competenties hebt ontwikkeld die bij hun bedrijf passen. Maar ga even bij jezelf na. Heb je ooit bij jezelf afgevraagd: welke competentie ontwikkel ik in deze les? Competenties hebben één voordeel: ze zijn moeilijk meetbaar. Hoe kan mijn Studieloopbaanbegeleider bewijzen dat ik wel of niet vooruit ben gegaan op de competentie samenwerken? Ze ziet me vier keer per jaar! Net als Gordon doe ik lekker alsof ik een bepaalde competentie bezit. En dus schrijf ik toch maar voor de vijfde keer een verhaaltje over de competentie samenwerken.
n Jolanda te Roller (20) is de nieuwe columniste voor Havana. Ze studeert Nieuws en Media. Zeg maar Journalistiek. havana
9
multiculturele verenigingen
Van de multiculturele studentenverenigingen die aan de HvA zijn verbonden wordt soms gezegd dat ze op sterven na dood zijn. Is dat echt zo? Havana zocht het uit. Kirsten Dorrestijn
Op de site van de Marokkaanse studentenvereniging Khmisa staat dat men op zoek is naar een voorzitter, een vice-voorzitter, een penningmeester, een activiteitencoördinator en een mediacoördinator. Op het prikbord van de Hyve werd 2,5 jaar geleden voor het laatst een bericht geplaatst. Dat klinkt alsof de klad erin zit… Toch is Khmisa nog in leven. De huidige vice-voorzitter Brahim Ballafkih (23), student Accountancy aan InHolland, vertelt dat het vorig jaar niet zo goed ging met de vereniging. ‘Midden in het jaar studeerden er een aantal bestuursleden af. Op een gegeven moment was ik nog maar met één ander bestuurslid over. Het was te zwaar om de vereniging met z’n tweeën te leiden. We hebben toen besloten rustig na te denken over hoe we verder zouden gaan. Intussen zijn er twee bestuursleden bij gekomen en vergaderen we weer elke week.’ Khmisa heeft negentig leden. In één jaar zijn er vijftien nieuwe leden geworven. Het bestuur is bezig met de voorbereidingen van een reis, een voetbaltoernooi en een feest. Behalve Khmisa worden er nog drie andere multiculturele verenigingen door de HvA erkend: de Turkse vereniging Marmara, de Aziatische Studentenvereniging Nederland (ASN) en het Hindoe Studenten Forum Nederland (HSFN). De HvA faciliteert in de vorm van een werkplek en bestuursbeurzen. Maar van dat laatste maakt geen van de verenigingen gebruik. Khmisa wil onafhankelijk zijn, en de andere organisaties waren niet op de hoogte van die mogelijkheid. De besturen werken dus vrijwillig. Wel maken Khmisa, Marmara en ASN gebruik van een werkplek van de HvA, een benauwde ruimte in de kelder van de Leeuwenburg. Het Hindoe Forum heeft een kantoor op de VU. De HvA financiert geen activiteiten, daarvoor zoeken de verenigingen sponsoren. Het is niet zo gek dat de besturen niks wisten over de beurzen die zij kunnen krijgen. Lange tijd had namelijk niemand vanuit de HvA verantwoordelijkheid over de verenigingen. Onlangs heeft Luuk van Dée, hoofd afdeling Instroom-Doorstroom, deze functie op zich genomen. Hij is zich nog aan het inlezen en kan nog niet veel vertellen over de gang van zaken.
Trouwerij Niet alleen bij Khmisa, ook bij Marmara ging het pad vorig jaar niet over rozen. Vice-voorzitter Hülya Kurt (20) kan zich wel voorstellen dat mensen denken dat de vereniging niet meer bestaat. ‘Vorig jaar hebben we nog wel een aantal geslaagde activiteiten georganiseerd, maar tegen het eind van het 10
havana
studiejaar raakte de vereniging steeds meer naar de achtergrond. Na verloop van tijd kwamen we helemaal niet meer bij elkaar. Dat kwam door studie en werk, maar ook door ontwikkelingen op persoonlijk gebied.’ Er verschijnt plotseling een brede glimlach op Hülya’s gezicht: ‘Ik en de voorzitter hebben ons namelijk verloofd,’ giechelt ze. ‘In april gaan we trouwen. Dat vergt veel voorbereidingen. Het blijft lastig om tijd vrij te maken voor de vereniging, maar ik wil er niet mee stoppen.’ Op dit moment telt Marmara zo’n veertig leden, waarvan ongeveer de helft van de HvA. Afgelopen jaar zijn er tien nieuwe leden geworven. Niet alleen door ontwikkelingen in privé-sfeer kwam Marmara in de knel, ook organisatorisch gezien waren er gebreken. Hülya: ‘Toen ik twee jaar geleden in het bestuur kwam, was de verenging helemaal ingezakt. We moesten alles van onderaf opbouwen, en dat terwijl we allemaal geen ervaring met besturen hadden. We werden echt in het diepe gegooid. Tot nu toe ontbrak elke vorm van structuur. Dat proberen we dit jaar anders te doen. We vergaderen nu bijvoorbeeld op een vaste dag in de week. Voor het komende jaar hebben we allerlei plannen: een stedentripje, een filmavond, een sportevenement en een lezing. Op 12 november geven we een workshop traditionele Turkse dans.’
Vissen studen
8500 leden De Aziatische studentenvereniging lijkt geen last te hebben van de problemen waarmee Marmara en Khmisa kampen. ASN is de enige Aziatische studentenvereniging in Nederland en telt maar liefst 8500 leden, waarvan ongeveer 20 procent van de HvA en de UvA. In een jaar tijd kwamen er 1000 leden bij. Het bestuur bestaat uit acht actievelingen en twee stagiairs. Elke maand organiseren zij voor zo’n 900 man een Asian-party in de Hollywood Music Hall in Rotterdam. En een paar keer per jaar wordt er een modeshow gehouden in een uitverkochte Escape. Daarnaast organiseert ASN lezingen en workshops. Bovendien maken leden verslagen van activiteiten, columns, interviews en foto’s voor de website van ASN en voor de Chinese krant die in Nederland verschijnt. Ook het Hindoe Studenten Forum loopt goed. In Amsterdam zijn 120 leden, waarvan 48 van de HvA. De andere afdelingen zijn in Den Haag en Rotterdam gevestigd. Landelijk heeft het Forum 700 leden. Het HSFN organiseert onder andere karaokeavonden, salsaworkshops en een ‘Sewa-week’ vol
De bestuurskamer in de kelder van de Leeuwenburg vrijwilligerswerk. ASN en het Hindoe Forum lijken dus bloeiende verenigingen, terwijl Khmisa en Marmara een flinke inhaalslag moeten maken om de schade van vorig jaar te herstellen. Wat is het geheim van de smid?
Het geheim Devlin Tiao (30), student Bedrijfseconomie, is bestuurslid van ASN: ‘We hebben er hard aan gewerkt onze doelgroep binnen te halen. Een paar grote evenementen hebben voor veel mond-tot-mondreclame gezorgd. Daarnaast zijn de artikelen in de Chinese krant een mooie vorm van promotie.’ Bestuurslid van het Hindoe Forum Naini Sharma (19, Voeding en Diëtetiek), denkt dat de vereniging zo gesmeerd loopt doordat het centrale bestuur duidelijke richtlijnen aangeeft. Daarnaast heeft het vorige bestuur hen goed ingewerkt. Om een breed publiek
te vangen, richten de verenigingen zich niet alleen op HvA-studenten, maar is iedereen welkom. Bij Marmara studeert slechts één van de vier bestuursleden aan de HvA en bij Khmisa niemand. ASN en het Hindoe Forum hebben het grote voordeel dat zij een monopolie in Nederland hebben: verder bestaan er geen verenigingen die zich richten op deze doelgroepen. Marmara vist daarentegen in dezelfde ‘Turksestudentenvijver’ als SV Anatolia, die ook in Amsterdam is gevestigd en met tweehonderd leden veel groter is. Khmisa hoeft juist weer niet te vrezen voor concurrentie. Het blijft de vraag of de problemen vooral in de organisatie liggen of dat Marokkaanse en Turkse studenten simpelweg weinig behoefte hebben aan een vereniging. Als Khmisa en Marmara komend jaar flink hun best doen, zal de toekomst dat snel genoeg uitwijzen.
multiculturele verenigingen
in dezelfde ntenvijver Beeld Christel Wolters
Marmara
Khmisa
HSFN
ASN
‘Een vleugje Turks’
‘Lachen, gieren, brullen’
‘Chips en bara’s’
‘Schaatsen en sushi maken’
Voorzitter Hülya Kurt is de derde voorzitter van Marmara. Haar voorganger studeert nu Rechten aan de VU en de eerste voorzitter runt zijn eigen horecabedrijf aan de Sloterplas. Vooral onder de eerste voorzitter timmerde Marmara stevig aan de weg door allerlei activiteiten te organiseren. Hülya is vooral bij het bestuur gegaan omdat het haar leuk leek om op die manier meer mensen te leren kennen. ‘Ik kom uit een boerendorp: Mijdrecht. Daar wonen nauwelijks leeftijdsgenoten met Turkse ouders. Bij Marmara heb ik allemaal vrienden gemaakt die uit eenzelfde soort nest komen. We zijn Nederlands, met een vleugje Turks.’ www.marmara.nl
Khmisa richt zich op Nederlandse studenten met Marokkaanse roots. Voorzitter Brahim Ballafkih: ‘De meeste leden zijn in Nederland geboren, maar dragen ook de Marokkaanse cultuur met zich mee. Dat wil niet zeggen dat we ons alleen focussen op Marokkanen, hoor! Iedereen is welkom. Wat de sfeer soms typisch maakt, is bijvoorbeeld onze humor. Misschien zal niet iedereen die snappen. Ook wordt er over Marokko gepraat, bijvoorbeeld nadat leden op familiebezoek zijn geweest. Onze activiteiten zijn in het Nederlands, maar tijdens vergaderingen komt daar wel eens een woordje of zinnetje Marokkaans doorheen. Het is altijd lachen, gieren, brullen als we elkaar zien.’ www.khmisa.nl
Binnen het Hindoe Studenten Forum Nederland is het geloof, het hindoeïsme, een veelbesproken onderwerp. Bestuurslid Naini Sharma: ‘Het is soms lastig om daarmee om te gaan als student in Nederland. We wonen in een omgeving die niet op het hindoeïsme is ingericht. Je past je aan, maar je wilt dat niet ten koste van je religie doen.’ Snacks bij activiteiten zijn altijd vegetarisch en meestal ook een mix van de twee culturen: chips en koekjes gecombineerd met bara’s en ghoegrie. Alcohol wordt binnen de vereniging niet gedronken. ‘Dat hoort niet bij onze cultuur.’ www.hsfn.nl
Bestuurslid Devlin Tiao is vanaf de oprichting in 2003 actief bij de Aziatische Studentenvereniging Nederland. Devlins ouders hebben Chinees bloed. ‘Toen ik wat ouder werd moest ik niks hebben van Aziaten, maar toen ik nog ouder werd, vond ik het toch wel zonde dat ik niks met mijn roots deed. Toen ben ik bij de vereniging gegaan.’ ASN organiseert bijvoorbeeld lezingen over handel drijven met Azië, workshops sushi maken en de vereniging neemt deel aan het Aziatische Filmfestival. ‘Maar niet alle activiteiten zijn op Azië gericht hoor. We gaan ook schaatsen, bowlen of lasergamen.’ www.asn-online.nl n
havana
11
technologie
Een eindeloze Je kunt er met gemak honderden boeken in kwijt, toch weegt het niet meer dan tien plakjes dun gesneden kaas: de ebook reader. Hoe werkt het en wat kun je ermee? En wat betekent het voor het onderwijs? Paul van de Water De combinatie van internet, mp3 en iPod heeft een aardverschuiving veroorzaakt in de wijze waarop mensen muziek ‘consumeren’. In de wereld van het boek lijkt hetzelfde te gaan gebeuren dankzij de introductie van de ebook reader. Een ebook reader is een plat apparaatje met de afmetingen van een Donald Duck-pocket, maar de helft zo dik. Het biedt ruimte voor honderden of zelfs duizenden boeken. Op het display kan een pagina van een boek of andersoortige publicatie worden afgebeeld. De ebook reader maakt gebruik van een techniek die ervoor zorgt dat het lezen niet belastend is voor de ogen. De nieuwe generatie ebook readers biedt draadloos internet. Je kun de krant of boeken op je ebook binnenhalen, of het lesrooster dan wel andere onderwijsmaterialen. Op dit moment zijn er al honderdduizenden titels beschikbaar en dat aantal neemt per week enorm toe. Voor een eenvoudige ebook reader met een klein display, weinig geheugen (512 Mb) en geen draadloos internet betaal je ongeveer 200 euro. Voor minimaal 100 euro meer krijg je meer geheugen (1 Gb), wifi en een groter scherm.
Oliebollen Vrijwel alle ebook readers maken gebruik van dezelfde technologie. Het gaat om elektronisch papier op basis van het electronic ink (e-ink) principe. Het elektronisch papier is een uiterst dun laagje geleidende kunststof met miljoenen minuscule capsules. Die zijn allemaal gevuld met olie waarin pigmentdeeltjes
12
havana
zweven. Door middel van een elektrische la gemaakt worden. Grijstinten ontstaan door Net als een boek of krant heeft elektronisch gelezen te kunnen worden. Het scherm van tot een iPod of notebook – zelf geen licht a reader minder inspannend dan het lezen va We hebben twee ebook readers – de Kindle omstandigheden uitgeprobeerd. Het ding h uit allerlei liggende posities op de bank – u ebook? Vooralsnog alleen Engelstalige kran zullen binnenkort allemaal hun ebookversi maar het apparaat mag niet nat worden. Bu schijnt, blijft de tekst uitstekend leesbaar. V het een uitkomst dat de lettergrootte instelb een mp3-speler. Overigens stuit je tijdens het dagelijks gebr kun je op de Kindle wel allerlei Engelstalig maar illustraties en foto’s worden niet mee jaar wel opgelost zijn, maar het is nu heel e draadloze verbinding wel erg vaak weg.
Jungle
Helaas is er niet zoiets als één bestandsform Welke boeken je kunt lezen is afhankelijk v Er zijn op dit moment twee courante besta epub. Vooralsnog bestaan er geen readers w Nederland wordt vooral het epub-formaat pocket gekozen. Koop je elektronische boe en die zijn niet bruikbaar op de Kindle van readers. De digitale boeken die je bij Amaz Kindle, maar onbruikbaar op bijvoorbeeld overweg met pdf en Word-bestanden, maar de war raken. Heel bijzonder is Calibre, ee converteren, ook van epub naar mobipocke een beetje illegaal.
technologie
boekenrij
ading kunnen de capsules zwart of wit r de spanning te variëren. h papier een externe lichtbron nodig om n een ebook reader geeft – in tegenstelling af. Daardoor is het lezen van een ebook an een traditioneel beeldscherm. e 2 en de Sony PRS600 – onder allerlei houdt prima vast en de tekst is – ook vanuitstekend leesbaar. De krant lezen op een nten en NRC, maar de andere kranten ie presenteren. Lezen in bad gaat goed, uiten? Zelfs als de zon op de display Voor degenen met minder goede ogen is baar is. Sommige readers bevatten ook
ruik wel op verschillende beperkingen. Zo ge kranten en tijdschriften binnenhalen, egezonden. Dat probleem zal binnen een erg onhandig. Verder valt bij de Kindle de
maat voor alle elektronische boeken. van het merk reader dat je gebruikt. andsformaten, namelijk mobipocket en waarop beide formaten bruibaar zijn. In gebruikt en Amerika heeft voor mobieken bij Bol.com, dan krijg je altijd epub n Amazon, maar weer wel op de Sonyzon koopt zijn prima geschikt voor de d de Sony. Sommige readers kunnen goed r er zijn er ook die daar volstrekt van in en applicatie waarmee je bestanden kunt et. Zeer bruikbaar en waarschijnlijk ook
Beperkt Steeds meer online boekenwinkels verkopen ebooks. Bij Amazon kun je een keuze maken uit honderdduizenden verschillende titels, maar wel allemaal Engelstalig. Google is bezig honderdduizenden boeken beschikbaar te stellen en wel in verschillende bestandsformaten. Bij Bol en Selexyz kun je Nederlandstalige boeken kopen, maar de keuze is met enkele honderden titels tamelijk beperkt. De prijs van een elektronisch boek ligt lager dan die van een papieren boek: tussen de tien en twintig euro. Er zijn ook tal van boeken gratis te downloaden. Zoals gebruikelijk in de digitale wereld zijn er altijd methoden beschikbaar om bestanden zonder betaling in bezit te krijgen. Dat geldt voor muziek en films en dus ook voor elektronische boeken en tijdschriften. Op de meeste torrentsites kun je illegaal maar wel gratis allerlei boeken downloaden.
Sneller en goedkoper Over vijf jaar wordt deze tijd ongetwijfeld beschouwd als het stenen tijdperk van de ebooks. Je hoeft geen profeet te zijn om te voorspellen dat er binnen afzienbare tijd kleurenschermen zullen zijn en dat de apparaten lichter, sneller en goedkoper zullen worden. Laten we hopen dat het gezeur rond de formaten over vijf jaar voorgoed voorbij zal zijn. In het onderwijs zou het niet moeten gaan om de vraag of ebooks leiden tot kostenbesparing of efficiencyverhoging. Vanuit onderwijskundig perspectief is het van veel meer belang of het apparaatje meerwaarde heeft voor het leerproces. Het is nog te vroeg om de vraag naar meerwaarde met een deugdelijke onderbouwing te beantwoorden. Het is wel duidelijk dat het apparaat nu al potentie heeft om op allerlei niveaus verbeteringen te bewerkstelligen. Voor studenten geldt dat de tijden van zeulen met te zware boekentassen of rugzakken voorbijgaat. Studieboeken zullen goedkoper worden – en misschien wel leuker. Een ebook kan immers meer en beter aansluiten op de multimediale wereld waarin studenten dagelijks actief zijn. Docenten kunnen simpel hun lessen en het lesmateriaal beschikbaar stellen aan leerlingen en collega’s. Voor uitgevers is het fenomeen ebook een godsgeschenk. Het traditionele (en dure) distributienetwerk kunnen zij in één keer uitschakelen. Rechtstreeks leveren aan de klant. Tel uit je winst. Voordelen n Veel boeken altijd binnen handbereik n Geen papier en dat scheelt een groot aantal bomen n Goedkoper dan een papieren boek n Je kunt zelf lettertype en lettergrootte instellen n Op de meeste readers kun je mp3’tjes afspelen
Nadelen n Je mist het plezier van het zien, ruiken en vasthouden van een echt boek n Reader stuk? Boeken weg n Een ebook kun je niet uitlenen n Je kunt je smaak en eruditie niet meer laten zien aan mensen die op bezoek komen n Nog geen kleuren n Gezeur met verschillende formaten
havana
13
sporten met...
Shake it, dames en heer Beeld Christel Wolters
Havana gaat op cursus: deze keer zumba. Waarin we de eigen seksualiteit ontdekken en kennismaken met een eeuwige fitnesser. ‘Kijk ik in de spiegel, dan zie ik een springende postzak.’ Hans van Vinkeveen Zumba is booming, een rage. Tel Sell promoot het, de media praten het na, dus is het zo. Even schrik ik: alweer een hype gemist. Wat – zoals de oudere medemens weet – een duidelijk symptoom van aftakeling is. Maar een opluchting: navraag leert dat geen mens het woord ‘zumba’ kent. Is dat niet het nieuwe staatshoofd van Zuid-Afrika? Nee, dat is Zuma, die verkondigt dat je hiv kwijtraakt door te douchen. Dan is het misschien de pas gescheiden deelrepubliek van Namibië. Zumba? Dat is het broertje van de vrolijke clown Bumba, roept een allesweter binnen Havana-kringen roekeloos zonder rekening te houden met reputatieschade. Wie anders dan ‘juf’ Miriam Sanders weet het antwoord: zumba is een nieuwe naam voor het al langer bestaande latin aerobics. Het is een combinatie van danspassen uit Latijns-Amerikaanse dansen (salsa, mambo, merengue) in fitness. Zumba, dat is fun, jubelt Sanders. Denk aan Rio de Janeiro, een zwoele avond op het strand, dat werk. ‘Daarbij muziek die je uitnodigt je – tussen aanhalingstekens – helemaal te laten gaan.’ Het is niet overdreven. Een YouTube-film geeft een voorproefje waarvan je inderdaad vrolijk, zo niet opgewonden, wordt. Lenige meisjes in opkruipende truitjes schudden met borsten en maken, het is niet anders, droogneukbewegingen. Zonder enig oog voor het verkeer spoed ik me naar het USC voor een kennismaking. 14
havana
Bil- en borstgezwieber De eerste kennismaking voldoet aan alle verwachtingen. De zaal is gevuld met minstens dertig meisjes van divers postuur. Maar wat doe die ene man op gevorderde leeftijd ertussen? Uit de luidsprekers schalt stevige latin op pak ’m beet 120 bpm. Juf Irene, stand-in van de revaliderende Sanders, roept via een headset instructies. Eerst passen op de plaats, net als dressuurpaard Salinero. Daar ben ik heel goed in: passen op de plaats maken. Meer denkwerk vergt de zogenaamde grapevine: twee stappen achter het standbeen langs. Zo worden de dansvormen steeds ingewikkelder. Twee stappen opzij, klap in de handen, een draaisprong waarvan ik dermate tol dat de bodyroll er niet uitkomt. Intussen vliegen er technische termen om de oren: links mambo, quickstep, cha-cha en kicken. Hier wreekt zich het feit dat ik vroeger alleen maar wilde schuifelen. ‘Shake it, dames en heer,’ roept de juf. Maar bij mij schudt het vooral in het hoofd. Ik haak af en vrees dat er een paar draadjes zijn losgeraakt. Pittige cursus, is mijn eerste indruk, waardoor je vooral – naar ik hoop tijdelijk – de kluts kwijtraakt. Maar de erotiek komt er bekaaid af. Daarvoor moeten we bij juf Miriam zijn, vertelt Frans Boom (60). Hij is econoom bij de gemeente Amsterdam en de heer in het gezelschap. ‘Zij zit meer op het bil- en borstgezwieber.’ Boom vertelt dat hij in het begin
van een cursus nogal eens een blik ontmoet van: die vent komt vooral zijn oogspieren trainen. Maar het duurt meestal niet lang of hij is geaccepteerd als ‘oude man’. ‘Een meisje fluisterde net: “U doet het goed, meneer.’’’
Garnalenhouding Het toeval treft dat Boom een groot kenner van de geschiedenis van de fitness blijkt. Hij heeft sinds zijn studietijd, toen het woord ‘fitness’ niet eens bestond, aan vrijwel alle rages meegedaan. Eerst ‘bommen’, dat is bewegen op muziek, wat gebeurde in een zaal met wel tweehonderd meisjes. Later tai-bo, callanetics, gogo en streetdance. Lachend: ‘Het zijn
Ze durven niet. Dat is genetisch bepaald. ‘Ze hebben twee armen en twee benen maar weten niet hoe ze werken.’ Exact dus het gevoel dat ik zojuist heb ondervonden. De revaliderende juf Sanders stelt me gerust. Zumba moet je een keer of vijf doen, dan gaat het een stuk beter. Haar doel is vooral dat de deelnemers uit hun schulp kruipen. ‘Durf te laten zien zoals je bent.’ Vrouwen nemen volgens haar vaak een garnalenhouding aan, waardoor de vrouwelijke vormen – borsten en billen – worden gecamoufleerd. Ik zeg: ‘Wees een beetje exhibitionistisch, durf te flaunten. Waarom je schamen voor schuddende tietjes? Het is je anatomie.’ Ze
‘Waarom je schamen voor schuddende tietjes?’ vaak dezelfde bewegingen maar dan in een andere volgorde.’ Boom is hierdoor allesbehalve stijf en stram en kan goed meekomen. Zijn geheim? ‘Ik ben net een pavlofhondje dat aan de juf hangt.’ Zijn ritmegevoel onderhoudt hij door in een carnavalsband op bekkens en trom te slaan. Niet dat het er allemaal zo gracieus uitziet. ‘Kijk ik in de spiegel, dan zie ik een springende postzak.’ Of ik weet waarom er zo weinig mannen fitnessen?
wil kortom vrouwen hun sexiness laten ontdekken. Dat kan ook bij mannen beter. Sanders: ‘Mannen hebben in onze maatschappij verleerd zich stoer en macho te bewegen. Dat doe je door je voeten steviger neer te zetten en brede schouders te maken. Kin en borst omhoog, zo maak je het statement: hier sta ik.’ Met zumba meer macho! Nog wat motorisch in de war stap ik op de fiets naar huis en raak verdwaald in Buitenveldert. n
urban projection
Hoe wek je een gebouw tot leven?
Zes studenten van het MediaLAB kregen anderhalve maand de tijd om – zonder budget – een urban projection op het Trouw-gebouw tijdens de Museumnacht voor te bereiden. Lees mee in een verkorte versie van hun weblog. Jobien Groen 16 september De opdracht
25 september Twee definitieve ideeën
Om te beginnen zijn we naar Trouw Amsterdam geweest om kennis te maken met de opdrachtgevers. Ook wilden we zien wat het gebouw aan mogelijkheden te bieden heeft voor onze interactieve installatie. De opdrachtgevers lieten ons in de briefing behoorlijk vrij. Wat hun leuk leek, is dat wij iets met de wachtrij zouden doen. Verder wilden ze dat we de stad ‘oneigenlijk zouden gebruiken’. Normaal wordt Trouw als nachtclub gebruikt; het is de bedoeling dat wij het gebouw manipuleren tot iets anders. Ook vroegen ze ons de straat aan te kleden en de Wibautstraat erbij betrekken.
Bij het kiezen hebben we vooral gekeken naar wat ons het leukst leek om te doen. En het minst naar of het uitvoerbaar of financieel haalbaar was. Dit zijn de twee ideeën geworden: n Projectie op buitenkant Tijdens de Museumnacht vindt er op de voorgevel van TrouwAmsterdam een urban screens-installatie plaats. Met behulp van projecties wordt de illusie gewekt dat het gebouw ‘tot leven’ komt. Bezoekers kunnen het Trouw-gebouw middels een touchscreen veranderen. Zo kan er persoonlijk kleur gegeven worden aan het Trouw-gebouw. n Rookbellen De rookruimte van TrouwAmsterdam wordt tijdens de Museumnacht omgetoverd tot bellenspektakel. De gehele avond zweven er zeepsopbellen gevuld met rook door de ruimte. Rook in de bellen zorgt ervoor dat het witte ballen worden. Die ballen worden getraceerd met een webcam zodat er met een beamer op geprojecteerd kan worden. De projecties zorgen voor een kleurenspectrum van bellen.
18-23 september Twintig concepten Tijdens het bezoek aan Trouw en de brainstormsessie de daaropvolgende dag zijn er ongeveer twintig ideeën boven komen drijven. Deze hebben we teruggekoppeld aan Trouw. We hebben ook feedback gekregen van Meeus van Dis, de kunstenaar die de lichteffecten in de club verzorgt. Hij weet alles op technisch gebied over het Trouwgebouw. Met hem hebben we ook besproken of de concepten wel bij de doelgroep passen. Van Dis heeft ons goed op weg geholpen. De projectmedewerkers bij Trouw waren ook tevreden over de concepten. Tijd om keuzes te maken.
9 oktober Ontwikkeling techniek Vandaag zijn we druk in de weer geweest met het testen van hoe onze projectie eruit komt te zien op het gebouw. We hebben
het getest door met kleine beamertjes te projecteren op een schaalmodel van het Trouwgebouw. Omdat we zelf geen beamerervaring hebben heeft Phanta Vision ons geholpen met de resolutie van de projecties en de afstand van de beamers. Phanta Vision verhuurt en verkoopt audio visuele producten en is de hoofdleverancier van de HvA. We hebben een paar kleine afwijkingen met de afmetingen van de vlakken gemerkt. Dat moeten we nog even aanpassen. Het rookbellenconcept zijn we ook aan het testen. Het traceren van bellen om te projecteren heeft kleine hapering. Het lukt ons net niet om op de hele bel te projecteren. We krijgen maar de helft te pakken. De software moet worden aangepast. We zijn op internet aan het zoeken naar mensen die hier ervaring mee hebben. We zien intussen groen en geel van het tracken van de bellen.
12 oktober 3D visuals De ontwerpen die op het Trouw-gebouw geprojecteerd zijn af. Ze zijn ontworpen door onze 3D-expert. Samen met hem hebben we gebrainstormd wat we wilden maken. Er komen tien à vijftien animaties die op gebouw geprojecteerd zullen worden.
dus wel geld voor nodig. Hartog’s Volkoren, de bakkerij op de Wibautstraat, is ook een van onze sponsors geworden. Ook is er een budget beschikbaar gesteld vanuit het MediaLAB.
20 oktober Bellenmachine bij de douane Goed nieuws is dat onze rookbellenmachines eindelijk in Nederland zijn gearriveerd. Iets minder leuk nieuws is dat de douane er ondertussen nog mee aan het spelen is, totdat wij de invoerrechten betaald hebben. Wij wachten in spanning af.
27 oktober Draaiboek 3 november hebben we een testavond op het echte gebouw. Ik ben nu bezig daar een draaiboek voor te maken zodat iedereen weet wat ze moeten doen. Ook productioneel moet er nog wel het een en ander geregeld worden. We kunnen bijvoorbeeld steigers huren, maar het liefst krijgen we ze gratis. Ook zijn we nog aan het werk met de animaties. Ze zijn in principe af, maar moeten nog gerenderd worden, uitvergroot worden naar groot formaat. Dat duurt ongeveer een nacht per animatie. We hebben nog anderhalve week… n
14 oktober Sponsor We hebben geen budget, dus we moeten sponsoring organiseren. We merken dat het lastig is in deze periode. Mensen staan niet erg positief tegenover sponsoring. We krijgen veel nee als antwoord. Uiteindelijk is Phanta Vision een van onze hoofdsponsors geworden. Ze zagen wel wat in het project en willen ons steunen met advies en apparatuur die we nodig hebben zoals beamers. Voor het rookbellen concept moeten we bellenblaasmachines aankopen. Daar hebben we
Op zaterdag 7 november vindt voor de tiende keer de Museumnacht Amsterdam plaats. Van 19.00 tot 02.00 uur presenteren 42 Amsterdamse musea zich met een speciale programmering. Ook het Trouw-gebouw opent zijn deuren. Kijk op trouw.medialab.hva.nl voor een uitgebreider verslag van de voorbereidingen, inclusief foto’s en filmpjes. havana
15
-advertenties-
Problemen met studeren in verband met een functiebeperking?
CREA CREAisisde deculturele cultureleorganisatie organisatievan vande deUvA UvAen enHvA. HvA.Turfdraagsterpad 17, 0205251400 Turfdraagsterpad 17, 1012 XT Amsterdam, 020 5251400.
Film en plaats (2)
Plug & Play
The Story of the Weeping Camel
do 5 nov 20.30
ma 9 nov 20.00 Deze maand spelen Noblesse, Starring Lisa en Goodwin Sands. Plug &
Ton Dietz, hoogleraar sociale geografie (UvA),
Play is het CREA poppodium, waar
geeft een inleiding bij de vertoning van de film
je iedere eerste donderdag van de
The Story of the Weeping Camel (Byambasuren
maand kunt genieten van nieuw ta-
Davaa en Luigi Falorni, 2004). Woestijnen worden
lent. Zie ook www.myspace.com/ creapoppodium.
vaker in films verbeeld, en niet altijd overtuigend. The Weeping Camel geeft een krachtig en correct beeld van landschap en leven in de Gobiwoestijn.
CREA Muziekzaal, toegang gratis
CREA Theater, toegang gratis voor studenten
twenty years after the wall fell:
Coming out Tue 10th Nov 20.00
Voor informatie over studeren met een functiebeperking kun je terecht bij: www.studerenmeteenfunctiebeperking.nl De UvA studentendecanen: www.uva.nl/studentenzaken of 020-5258080 De HvA studentendecanen: www.sz.hva.nl/decanaat of 020-5951463
On November 9th 1989, the movie Coming Out (Heiner Carow, 113 min) premiered in cinema Kino International in East-Berlin. It was the first (and only) DDR-movie that explicitly dealt with homosexuality as a theme. That same night the Berlin Wall fell. Introduction by Jaap Kooijman, ass. Professor Media and Culture (UvA). I.s.m. UvApride. CREA Theater, toegang gratis voor studenten
Docurama Syrië di 10 nov 20.00 Discussie en de documentaire We will live to see these things (Julia Meltzer, 2006). Wat gebeurt er als mensen leven tussen de concurrerende krachten van een repressief regime, een groeiende conservatieve islamitische beweging, en de intense druk van de Verenigde Staten? I.s.m. Machiavelli. CREA Muziekzaal, gratis voor studenten
De tAxi-ooRlog HonDenPoeP stuDentenHuisVesting multicultuRele sAmenleVing eenDJes VoeRen
nooRD-ZuiDliJn
Bemoei je ermee!
Amsterdam kent veel grote en nog meer kleine vraagstukken. Verdiep je in één van de vele grootsteedse problemen en draag een oplossing aan. Zoek een onderwerp en schrijf een essay van maximaal 1200 woorden en ding mee naar de hoofdprijs van 3.500 euro, een jaarabonnement op Het Parool, publicatie van je stuk in de krant en een stage van drie maanden op de redactie. Je verhaal moet voor 1 januari 2010 binnen zijn. Raadpleeg het reglement op www.parool.nl/essayprijs of www.uva-hva.nl/essayprijs
16
havana
Wintersport Kom ook! VLOEBES wintersportborrel 13 okt a.s.
5 t/m 14 FEB 2010
D VA e to n ek Am o st ms eR t DA m
es PR s i J Ay s
www.crea.uva.nl/agenda
Met
BES v L OnaarEFrankrijk voor slechts
€ 395,–
voor alle info en inschrijven
www.vLOEBES.nl/wintersport
minor
Huilen tijdens de les Beeld Bas Kocken
Studenten die in het onderwijs of in de hulpverlening terechtkomen, zijn na het volgen van de minor The Art of Aggression Management beter voorbereid op intimidatie. ‘Ik moest een soort ME-pak aan, inclusief helm, schild, kisten en wapenstokken.’ Kirsten Dorrestijn Stel, je loopt in een donker steegje en een schimmig figuur valt je lastig. Wat doe je? Michael Tijsterman (22), onlangs afgestudeerd aan de ALO, zou het wel weten. Vorig semester volgde hij de minor The Art of Aggression Management. ‘Bij de minor leer je hoe je je veilig kunt voelen in bedreigende situaties. Dat heeft vooral te maken met stressbeheersing. Agressieve mensen geven jou stress en daardoor kun je moeilijker rationeel denken en handelen.’ De minor leert simpele technieken. Hoe vang je een klap op? Hoe deel je een tik uit of zet je iemand in een klem? Wat is wettelijk toegestaan? Daarnaast komen gesprekstechnieken en lichaamstaal aan de orde. Michael werkt twee dagen per week als gymdocent en geeft daarnaast weerbaarheidstrainingen aan groep 7 en 8 van een basisschool. Dat laatste is mogelijk dankzij de minor. Tijdens de minor leer je niet alleen beter omgaan met agressie binnen de eigen beroepsgroep, maar ook trainingen geven aan anderen. Studenten die al een opleiding tot leraar volgen, krijgen de bevoegdheid zelfverdediginglessen te geven.
Agressieve ouders Behalve ALO-studenten volgden afgelopen jaar studenten Fysiotherapie, SPW en Pabo de minor. Bij Pabo-studenten kunnen de vaardigheden van pas komen als kinderen in de klas elkaar in de haren vliegen, maar ook bijvoorbeeld als ouders verbaal agressief worden tijdens een ouderavond. Pabostudent Astrid Schoenmakers (20) volgde de minor om wat steviger in haar schoenen te staan voor de klas. ‘Ik ben best een onzeker type. Een studiegenoot raadde me deze minor aan. Ik merk dat ik nu meer zelfvertrouwen heb, me beter kan uiten en dat ik harder kan zijn. Bovendien vinden scholen het een pluspunt als je ook weerbaarheidslessen kunt geven.’ Niet iedereen wordt toegelaten tot de minor. Coördinator Sandy Spil, tevens docent Zelfverdediging en Lichaamstaal op de ALO, selecteert tijdens zijn lessen enthousiaste studenten voor de minor. ‘Als studenten al een zelfverdedigingsachtergrond hebben, bijvoorbeeld in judo of kickboksen, vraag ik of ze willen deelnemen aan de minor. Studenten
van andere opleidingen dan de ALO moeten affiniteit hebben met zelfverdediging. Omdat de groep klein is en er veel gevraagd wordt van de studenten, is het van belang dat iedereen gemotiveerd is.’
Blootgeven Het programma van Aggression Management bestaat uit drie lesdagen per week. Astrid vond de minor fysiek vrij pittig: ‘Ik sport zelf veel, dus ik had daar niet zo veel moeite mee, maar als je niet van sporten houdt, is het echt zwaar. Om in conditie te blijven moet je ook buiten de lessen trainen.
inclusief helm, schild, kisten, wapenstok en bodyprotector.’
Zwaard van Damocles Voor het volgende semester heeft Sandy acht studenten van de ALO geselecteerd, waarvan zes zich al hebben ingeschreven. Van buitenaf zijn er nog helemaal geen inschrijvingen. Michael en Astrid denken dat de minor niet goed gepromoot wordt buiten de ALO. Astrid: ‘Op de Pabo is het niet bekend dat je deze minor kunt volgen. Je moet er zelf naar op zoek gaan.’ Op internet is weinig informatie te vinden over de minor. Wel heeft
Je komt erachter hoe jij reageert op benauwde situaties Daarnaast moet je jezelf best blootgeven. Je komt erachter hoe jij reageert op benauwde situaties. Dat kan ook betekenen dat je moet huilen tijdens de les. Je wordt erg geconfronteerd met jezelf. Dat had ik van tevoren niet verwacht.’ Voor Aggression Management lopen studenten twee stages: één binnen hun eigen vakgebied, en één daarbuiten. Aankomende gymnastiekdocenten doen hun stage bijvoorbeeld bij de politie, justitie, de veiligheidsdienst, de landmacht of de douane. Michael heeft bij justitie stage gelopen. ‘Ik heb een trainingsweek meegemaakt voor mensen die in de gevangenis werken. Omdat ik niet aan de kant wilde zitten, heb ik alles meegedaan. Daarvoor moest ik een soort ME-pak aan,
Sandy via andere kanalen promotie gemaakt. ‘We hebben op een minormarkt gestaan, maar dat was al in april, terwijl de inschrijvingen nu zijn. Ook hebben we in Havana een advertentie gezet.’ Sandy denkt dat de hoeveelheid contacturen studenten afschrikt. ‘De structuur moet volgend jaar in ieder geval anders worden. Misschien kunnen we de minor uitsmeren over het hele jaar of de lessen als extra vak in de avonduren aanbieden. Nu hangt de vraag of we wel genoeg inschrijvingen krijgen steeds als het zwaard van Damocles boven mijn hoofd.’ n Je kunt je nog inschrijven voor The Art of Aggression Management. Zie www.minoren. hva.nl havana
17
ondertussen in...
amfi angels
Oslo Joris Vermeij (22, derdejaars Fysiotherapie) volgt de minor International Public Health in Oslo. Hij wordt uitgedaagd zijn beste verkooptechnieken uit de kast te halen.
Gladde praatjes
Na de eerste weken is het wat rustiger geworden in het anders zo tumultueuze Oslo. Op partygebied dan, want de opdrachten volgen elkaar genadeloos snel op. Elke twee weken een andere opdracht, variërend van PowerPoint-presentaties, digital stories en als laatste zelfs een innovation camp. Twee dagen lang heeft deze opdracht geduurd, waarin we een businessplan moesten schrijven voor een nieuw product. Uiteindelijk moesten we de jury overtuigen waarom juist ons product het beste was van allemaal. En dat is best lastig is voor een student Fysiotherapie die nog nooit een echt businessplan heeft gemaakt en nul verstand heeft van verkooptechnieken of gladde praatjes. Kijk, als het nou de bedoeling was geweest om de jury uit te leggen waarom de Noorse overheid de prijzen van alcoholische versnaperingen moet verlagen, à la, maar dit was toch wel andere koek. Uit de uitslag bleek dan ook dat de groep waar ik deel van uitmaakte niet tot de finalisten behoorde. Maar niet getreurd: wij hoefden nu tenminste niet voor de halve school onze presentatie te houden. Dat zou ongetwijfeld tot bulderend gelach geleid hebben. Wat me is opgevallen hier, is dat de samenwerking binnen de groep anders verloopt dan op de HvA. Op de HvA word je geacht van elke vergadering notulen te maken en deze te posten op Bscw. Hier zijn ze veel minder streng. Na een rondvraag ben ik erachter gekomen hoe dit komt. Deze minor is voor de Noren verplicht. De meesten zijn dan ook niet erg gemotiveerd. Het maakt zowel de studenten als tutoren niet uit dat er minder aan gedaan wordt dan aan de andere delen van de opleiding. Fascinerend zou ik zeggen, aangezien Scandinavië toch bekendstaat om het hoge niveau van het onderwijs. Vrijdag is het examentijd! Ons oral exam staat voor de deur en dat betekent de afsluiting van het deel van de minor met de Noorse én internationale studenten. Wij, de internationals, gaan nog drie weken stevig door, terwijl de Noren na vrijdag allemaal klaar zijn. De komende weken krijgen we workshops en rollenspellen. Met elkaar gaan we situaties uit de praktijk simuleren om de interprofessionele samenwerking te oefenen. Erg interessant, aangezien er fysiotherapeuten, ergotherapeuten en verpleegkundigen uit Ghana, Kenya, Ethiopië en Nederland zullen zijn.
Celine
Kelly
Joris
Laura
18
havana
Milou
Joran
Jade Schoelink
De Angels: Martine, Lieke en Fleur
Beeld Marc Deurloo
Sporty stylo Amfi Angels geven wekelijks gevraagd en ongevraagd fashionadvies. Voor al uw modemissers, misaankopen en matchende setjes: ‘Fashion is a war, and we love the battle.’ Aflevering 9. Annemarie Vissers Jade Schoelink (18, tweedejaars Johan Cruyff University) ‘Ik ben op weg naar mijn tennistraining, en heb net college gehad. Vaak heb ik geen tijd om me thuis om te kleden, dus dan loop ik er zo bij. Ik probeer er ondanks mijn sportkleding toch wel een beetje leuk bij te lopen. Vandaar mijn tasje en make-up.’ Angel Martine: ‘Lekker in je joggingpak door school huppelen, dat wil stiekem toch eigenlijk iedereen wel. Deze outfit zit vast en zeker delicious.’ Angel Fleur: ‘Op het Amfi is het echt een no no om in je sportkleding rond te lopen. Studenten kijken je soms al raar aan als je een capuchontrui aanhebt. Jammer, soms heeft een mens nu eenmaal een brakke dag. Dat kan. Volgens mij doen studenten aan andere HvA-opleidingen daar veel minder hysterisch over. Dat lijkt mij een prima iets.’ Angel Martine: ‘Dit meisje heeft helemaal een goed excuus: ze studeert aan de Johan Cruyff University. Volgens mij loopt iedereen er daar zo bij. Maar anders was dit de ultieme chill-outfit.’ Angel Fleur: ‘Ik snap dat, als je enkele uren per dag sport, je dan no way zin heb in Paris Hilton-toestanden, die zich moeiteloos vijf keer per dag in een andere outfit laat zien. Ondanks de sportkleding ziet dit meisje er toch sophisticated uit. Dat heeft zeker te maken met het jasje, dat mooi getailleerd is, het stoere sporthorloge en de tas die nonchie aan haar pols hangt. Maar daar aangekomen moet het me toch van het Angelhart: dit is wel een behoorlijk fake-exemplaar. En wat hadden we daar al eerder over gemeld? Juist: we willen geen nepperds zien. Je ziet het aan de kleur van het leer, maar het meest herkenbare ‘nep-teken’ is het feit dat het leer niet doorloopt. Kortom: als je een écht Louistje
hebt, dan staan de LV-tekens aan de andere kant van je tas altijd ondersteboven.’ Angel Martine: ‘Het shirtje en het vestje vind ik inderdaad goed. Mooie stof ook. Dat ze er zo’n LV-tasje erbij heeft gekozen is op zich funny. Ze past zo easy tussen de Parissen en Nicoles van deze wereld. Lekker workouten met een designer aan je arm. Toch vind ik LV een beetje fout. Het zijn geweldige tassen en de gemiddelde fashionista is dying for a bag like that, maar ik krijg er altijd zo’n “op de markt in Turkije”-gevoel bij. Vooral dit model is zo’n imitator. Dan heb ik liever een merkloze tas.’ Angel Fleur: ‘Overigens vond ik het wel moedig dat ze ook gewoon toegaf dat het een nepperd was.’ Angel Martine: ‘De shoes vind ik dan weer wat minder fab maar die zijn in haar genre denk ik wel upperclass. Ze zijn vast heel functioneel voor haar tennistrainingen.’ n
Tips & Tricks van Angel Lieke
* * *
Natuurlijk ga je je in het zweet werken in de sportschool, maar dat kan ook stijlvol: neem een lipglossje mee, verf wat – waterproof! – mascara op je wimpers en bind je haar in een strakke staart. Draag áltijd een sportbeha. Voorkomt ook sneue verzakkingen op latere leeftijd. Think functional. Als je weinig tijd hebt en direct na college doorjakkert naar de sportschool draag dan alvast je workout outfit; denk aan een jumpsuit. Die kun je overdag dragen met een vest erover.
dubbelop
Beeld Bram Belloni
Samen dingen doen zit er steeds minder in voor moeder Christine Spelten (56, interne communicatie domein Onderwijs & Opvoeding) en zoon Ferdi (23, vierdejaars Fysiotherapie). Gelukkig zien ze elkaar nog regelmatig in de sportschool.
Christine ‘Ferdi is een enthousiaste fitnessganger. Hij gaat vijf of zes keer per week. Ik moest een enorme drempel over voordat ik ernaartoe ging, maar ik ben nu ook om. Hij heeft mij het belang van voldoende beweging in doen zien. Maar dan wel alleen op de apparaten. Hardlopen vinden we allebei niks. We sporten ook wel eens samen; dan doen we ieder ons eigen circuitje, maar hij geeft me aanwijzingen. Hij is veel met gezond eten bezig. Daar trekt hij ons ook mee de goede kant op. We eten nu meer magere producten, voldoende eiwitten en vitamine. En geen ovenfriet, hamburgers of pannenkoeken meer. Hij heeft ook ingevoerd dat we één keer per week vis eten. Ferdi woont nog thuis. Ik vind het absoluut niet erg dat hij er is. Vind het wel gezellig. Hij helpt ook met alles. Het is niet zo dat hij mij in de weg zit. Hij moet zelf maar zeggen wanneer hij op kamers wil gaan. Vorig jaar ben ik met hem en zijn broer naar New York gegaan. Dat was heel erg leuk. Zaten we met z’n drieën op een hotelkamer. Ik ben misschien wat gestructureerder, dus ik zoek van tevoren in boekjes en op internet op wat leuk is om te doen. Winkeltjes opsnorren en kijken in welke wijk ze zitten. Het is niet zo dat ik het hele programma uitstippel en dat zij daar dan achteraan lopen. Je probeert het natuurlijk wel voor iedereen interessant te maken. We zijn gelukkig alle drie dol op winkelen. En ik moet zeggen dat ze heel veel geduld hebben als ik loop te shoppen. Dat ze niet bij de derde jurk al zuchten van “kom op mam.” Dat ze daar ook rustig een middag voor uittrekken. Vroeger deden we meer samen. Vooral tijdens de vakantie, naar Nemo of andere musea. Nu
zijn het eigenlijk alleen nog de grote reizen die we samen doen. Hij doet natuurlijk ook veel met zijn eigen vriendengroep. Is natuurlijk ook wel logisch als je 23 bent.’ Ferdi ‘Vroeger had ik het niet zo door, maar ik merk de laatste jaren steeds meer hoeveel m’n moeder voor ons over heeft. Hoeveel ze zich voor ons opoffert, eigenlijk. Door de weeks is ze aan het werk en dan is ze thuis bijna alleen maar bezig met het huishouden. Mijn vader doet wel dingen in het huishouden, maar minder met opvoeden. Dat is wel een beetje de Surinaamse mentaliteit: opvoeding laat je aan de vrouw over. Ik denk dat mijn moeder een hoop geleerd heeft door mijn studie, informatief gezien. Ik leer een hoop over het menselijk lichaam. Ik hou me bijvoorbeeld veel bezig met gezonde voeding. Dat heeft denk ik wel invloed gehad thuis. Ook ben ik bezig met gezonde houding en veel bewegen. Ik sport zelf veel. Mijn moeder is op een gegeven moment ook gaan fitnessen. Ik denk dat ze daarin mijn voorbeeld gevolgd heeft. Mijn broer is toen ook gaan fitnessen, maar mijn vader houdt zich er verre van. Die heb ik nog nooit zien sporten en hij is het denk ik niet van plan. Qua voeding zal hij ook niet snel iets veranderen. En als iemand ongezond eet, is hij het. Hij eet dan wel met het avondeten mee, maar ’s avonds pakt hij gewoon een zak pinda’s. Dat maakt hem niet zo veel uit. Thuis wonen bevalt me nog goed. Maar ik ben van plan iets voor mezelf te zoeken. Binnen nu en een jaar, dan ben ik klaar met mijn studie. Ik ben natuurlijk ook op een leeftijd dat ik dingen moet leren. Zoals zelfstandig te zijn.’ n Jobien Groen havana
19
recensies
Film
Boek
Nightlife
HHHHH
Wanda Bommer Nijgh & Van Ditmar HHHHH
6 november, Jimmy Woo Wel gaan Na een week hard werken heb jij het verdiend om uit je plaat te gaan. Voor
This Is It
Engel
Girls Love Dj’s
het eerst is Girls Love DJ’s in de Jimmy Woo en ze zullen ervoor zorgen dat het dak eraf gaat. Jij kan hierbij zijn want Havana mag 3x2 gastenlijstplekken weggeven! Hoe? Mail voor vrijdag 6 november naar havana@hva.nl. Niet gaan Eigenlijk is er geen reden om thuis op de bank te blijven zitten. Dus trek je mooiste outfit aan en gaan!
Film
New York, I Love You
Vanaf 29 oktober, o.a. Pathé Wel gaan Je bent idolaat van New York. Dan is dit een leuke korte film die een visie Wat De docufilm This Is It over Michael Jackson. Een portret samengesteld uit filmmateriaal dat geschoten werd tijdens de voorbereidingen voor zijn reeks afscheidsconcerten. Wat bedoeld was als een kerstdvd die een leuk extraatje moest opbrengen, bleek uiteindelijk het enige wat we nog van MJ te zien zouden krijgen. Wie De op twee na best verdienende dode persoon van de wereld. Na designer Yves Saint Laurent en componisten Rodgers & Hammerstein, stond de overleden King of Pop met negentig miljoen op de derde plaats in de lijst van zakenblad Forbes. Alleen al dit jaar. Waarom wel ‘Wie van Wacko Jacko houdt, gaat toch wel,’ moet het marketingteam hebben gedacht. Maar daar krijg je wat voor terug: veel, heel veel muziek en weinig gelul. Alle hits komen voorbij, voorzien van stukjes overleg, lolletjes en serieuze training. Wie dacht dat hij slechts nog een kasplantje was, zal zich verbazen. Zijn stem is nog retegoed en hij voert het team van dansers al moonwalkend aan, alsof het niks is. Of dat nou door de pepmiddelen komt – wat beweerd wordt – doet er even niet toe. Jackson is een muzikaal genie die elke noot net zolang omdraait tot die perfect is en die het uiterste van zichzelf en anderen vraagt. Maar dan wel op een dankbare manier. God bless all of you. Het zou een megaconcert zijn geworden. Waarom niet De concertenreeks was bedoeld als pensioen voor Michael, die zijn fortuin erdoorheen heeft moeten jagen wegens de aanklacht voor pedofilie. Of je dat nou gelooft of niet, hij is er een stuk armer door geworden en zijn bankrekening was toe aan verse flappen. De oplossing werd gezocht in een reeks afscheidsconcerten met bijkomende extra’s, zoals deze film. Deze draait maar twee weken in de bioscoop, in plaats van de gebruikelijke zes weken. Combineer dat met wanneer de dvd uitkomt – vlak voor kerst – en je hebt een kaskraker. Slimme marketingtruc. n Sanne van Baar
20
havana
Wie Wanda Bommer (1969) werkt als boeker bij de Nederlandstalige band De Dijk. Daarnaast is ze schrijfster, moeder en partner van gitarist JB Meijers. Bommer kan snel schrijven. In 2008 verscheen haar seksueel getinte debuut Boom; Engel is haar twee roman. Onlangs presenteerde ze haar boek in de bovenzaal van Paradiso gelijktijdig met de debuut-cd van JB Meijers. Wat De titel is ontleend aan de bijnaam van een van de hoofdpersonen Angélica Rijkers, die zichzelf Engel noemt. Daarnaast is ‘Angel’ de grootste hit van Ace, een Amsterdamse band die gevolgd wordt tussen oprichting en opheffing. Hoofdpersoon Engel is uiteindelijk debet aan de ondergang van de groep. Waarom wel De verhaallijn is vernuftig gekozen. Het boek begint bij het eind in 2001, als de drie leden van de ooit succesvolle groep Ace elkaar ontmoeten in New York om te praten om weer samen te gaan spelen. Vervolgens wordt er een stap gemaakt naar de late jaren tachtig. Enerzijds wordt Engel gevolgd die opgroeit in een saai Noord-Hollands dorp en daarnaast wordt het perspectief van David, een van de drie leden van Ace, beschreven. Bommer neemt je mee naar Lowlands en de Melkweg, gunt je een kijkje backstage in de platenbusiness en laat de jaren tachtig op een aangename manier herleven. En dat het niet altijd lollig is om als zeventienjarige in pakweg Hoorn of Heerhugowaard op te groeien, wordt ook snel duidelijk. Engel en haar vrienden doden de tijd met drinken, flipperen, stelen en vechten. Het is dus niet vreemd dat de hoofdrolspeelster eieren voor haar geld kiest, en vertrekt naar het grote Amsterdam om danseres te worden in The Escape. Of Ace daadwerkelijk weer bij elkaar komt, laat de schrijfster in het midden. Waarom niet Eigenlijk is er op Engel weinig aan te merken. Ik begon eraan op vrijdagmiddag en zondag had ik hem uit. Lekker lezen dus met muziek erbij van JB Meijers of eventueel andere in het boek beschreven nummers als Sam Browns ‘Stop’ of ‘You Get What You Give’ van The New Radicals. n Jim Jansen
geeft over jouw favoriete bruisende stad. Je wilt graag de liefde voelen in the city that never sleeps. Dan moet je absoluut gaan! Niet gaan Je hebt vol afschuw naar de film Paris, je t’aime gekeken. New York, I Love You is namelijk de opvolger van de Parijse versie.
Festival
North Sea Film Festival
6 t/m 8 november, Studio K Wel gaan Met diverse thema’s dit jaar zoals natuur en milieu, animatie en korte thriller wordt het dit jaar een bijzonder festival. Films zijn afkomstig uit vijftien verschillende landen, verspreid over vier continenten. De professionele jury heeft speciaal voor jou een verrassend programma samengesteld! Niet gaan Omdat je niet zo van verantwoorde films houdt.
Fotografie
Beyond the final fantasy
t/m 22 november, De Brakke Grond Wel gaan Vlaamse fotografe Charlotte Lybeer heeft twintig portretten gemaakt van live action role players, mensen die in de huid kruipen van fantasyfiguren. In character, in hun eigen huiselijke Vlaamse en Nederlandse interieurs. Toegang is gratis. Niet gaan Stiekem zullen we toch altijd een kleine afkeer behouden tegenover onze zuiderburen. Sorry Charlotte.
Nightlife
Lovetrain
6 november, Escape Deluxe Wel gaan Amsterdam is namelijk een nieuw discofeest rijker. Vanavond klinken de muziekhits uit de jaren 70, 80 én 90 uit de boxen. Dj Xavier Dozier Holland neemt je mee terug in de tijd waar we stiekem naar verlangen. Keep the soul alive baby! Niet gaan Dit is zooooooo ver voor jouw tijd.
Chocoladefestival
Salon du Chocolat
7 t/m 22 november, Amsterdam Wel gaan De wintermaanden zijn weer begonnen, kachel aan en dan is chocolade het enige wat nog ontbreekt! Maar niet voor lang, want vanaf 7 november is twee weken lang genoeg aan chocolade te zien, te ruiken en uiteraard te proeven in Amsterdam. Denk aan tentoonstellingen over chocolade, maar ook prachtige chocoladejurken uit Parijs mag je niet missen! Niet gaan Bij alleen de gedachte aan chocolade vliegen de kilootjes er al aan. Dan hebben we het nog niet eens over de puistjes die onder je huid naar boven kruipen om de wereld gedag te zeggen.
zwart-wit
Beeld Sanne van Baar
Beeld Hans van Vinkeveen
eten
Sla met sesamzaadjes Geen dag Divers en niet te zwaar Japans eten bij restaurant Temzonder Ajax pura: handig als je een avondje film in Kriterion voor de boeg hebt.
Rond 19.00 uur komen we binnen. Op het voor ons gereserveerde tafeltje staat een bordje met onze naam erop geschreven. Ze verwachten ons dus echt. Vrijwel meteen staat het enige niet-Aziatische meisje dat hier die avond werkt naast ons tafeltje om de bestelling op te nemen. We besluiten en een van de eerste menu’s van de kaart te bestellen. Ik check of het gekozen menu vanwege mijn zwangerschap wel gegeten kan worden. De serveerster biedt aan om het menu van rauwe vis enigszins aan te passen. Haar Nederlands is niet erg goed, dus ik vertrouw op haar invulling. Het menu start met een salade van reepjes ijsbergsla met wortel julienne en een gekookt eitje on top. Niet bijzonder, maar prima van smaak. Zelfs mijn tafelpartner – niet echt een slaliefhebber – vindt het lekker. Zal dat door de Japanse dressing met zijn met sesamzaadjes? We drinken senchathee en jasmijnthee bij de maaltijd; een prima combinatie. Vervolgens wordt er een schoteltje met sushi – voor mij zonder rauwe vis vanwege mijn zwangerschap – geserveerd en voor mijn tafelgenoot ook sashimi en sushi met rauwe zalm. Dit ziet er goed uit en mijn sushi met krab en avocado smaakt erg goed. Na deze gang is het druk geworden in de zaak en dat merken we aan het dalende tempo van de service. Uiteindelijk besluiten
Eelco Brancart (27) docent Media, Informatie en Communicatie we te vragen hoe lang het nog duurt voor de volgende gang gebracht zal worden. De eerste serveerster geeft aan de bestelling doorgegeven te hebben en onderneemt verder geen actie. De tweede serveerster geeft aan dat ze het even zal navragen en vraagt mij vervolgens of de baby niet langer kan wachten. Ze wijzigt de volgorde van het menu en brengt ons vast de misosoep die anders aan het eind geserveerd zou worden. Na de soep volgen al snel de vleesspiesjes, lekker op smaak met sojasaus, en vervolgens spoedig de gegrilde zalm, die iets te lang gegrild is. Ik sluit de maaltijd af met sesamijs en mijn partner met groenetheeijs. Samenvattend: een prima Japans etentje voor 22 euro voor een menu per persoon. Het eten is divers en niet te zwaar. Ik mis eigenlijk alleen de groenten, zoals ik die in veel restaurants mis. Het restaurant is niet zo groot, met een boven- en een benedengedeelte. Het publiek is divers, met buurtbewoners, toeristen en mensen die – net als wij – een hapje gaan eten voordat ze in de Roetersstraat in Kriterion naar de film gaan. n Ninon Vermeulen
Restaurant Tempura, Plantage Kerklaan 26 hs, Amsterdam
Idool ‘Dennis Bergkamp, van wie ik een groot fan was. Mijn eerste keer in De Meer was de afscheidswedstrijd van hem en Wim Jonk. Ik heb toen de bloemen van Jonk gekregen en tegen iedereen gezegd dat ze van Bergkamp waren.’ Film ‘Groot opgezette films: gooi er een groot leger in en het is leuk, al moeten de special effects wel echt lijken. Lord of the Rings, Star Wars, maar als ik moet kiezen: Gladiator. IJzersterk is de beginscène waarin hij het leger aanvoert tegen een Germaans volk. The Reader viel zo tegen dat ik gewoon niet kan zeggen waarom. Zonde van mijn tijd.’ Tv ‘Een boven alles uitstekende serie is The Sopranos. Vooral omdat het maffiagezin zoals zij leven doodnormaal vindt. Dat maakt dat je vaak moet lachen. Tony die boos is op zijn zoon A.J. die niet in zijn voetsporen mag treden, maar dit toch doet. Voetbal Insite is soms tenenkrommend door het gedrag van de analisten. Het is bijna misselijkmakende tv, maar je blijft er wel naar kijken.’ Muziek ‘Mijn smaak is verpest doordat ik lang op de muziekafdeling van de Mediamarkt heb gewerkt. Het maakt niet uit welk genre, gooi het aan en ik luister. Ik kan een cd helemaal grijsdraaien, de laatste tijd Wicked Ways van Waylon. Poppy jazz en een stem met een rauw randje. Rommel vind ik de muziek van Nederlandstalige
zangers als Dries Roelvink, die iedereen sneu vindt, en Frans Bauer.’ Humor ‘Ranking The Stars. Botsende ego’s die na de tweede gemene opmerking gaan terugbijten. Je merkt ook dat er op één dag vijf afleveringen doorheen gerausd worden met steeds opnieuw een volle champagnefles. Het wordt steeds lolliger. Plien en Bianca, dat is geen humor, die zeurderige stemmetjes. Verschrikkelijk.’ Moment ‘Een hoogtepunt was van de zomer toen we in een minibusje over Java hebben gecrost. Je komt in een totaal andere wereld. Honderden scooters en brommers die om je heen scheuren, een chaos. En toch hebben we maar één ongeluk gezien. Bizar was dat ze die persoon gewoon langs de weg gooiden zodat het verkeer verder kon. Niks ambulance of nekkragen. Elke keer dat Ajax geen kampioen wordt is een dieptepunt. Dat went nooit. Maar dit jaar met een “Tony Soprano” voor de groep gaat het goed komen.’ Stokje ‘Ik geef het stokje aan docent Theo Ploeg, van wie ik net als van de andere collega’s van Interactieve Media te weinig weet.’ n Hans van Vinkeveen
Oproep Ben je uit eten geweest? Stuur dan je recensie naar havana@hva.nl. Als je recensie geplaatst wordt, krijg je de kosten van het etentje tot 50 euro vergoed. havana
21
varia check ook
15 havanaweb.nl
Havana begint aan zijn vijftiende jaargang. Genoeg verleden tijd voor een wekelijkse duik in het stoffige archief. Wat gebeurde er in de nineties op de HvA?
Moordenares in dienst Rond de kerst van 1997 werden in de tuin van een pensionhoudster uit het Friese dorpje Anjum twee lijken opgegraven. De pensionhoudster bleek er de gewoonte op na te houden om af en toe een gast te vergiftigen. De vrouw werkte een jaar of tien voor de hogeschool als docent Biologie bij de opleiding Petroleum- en Gastechnologie. Na een conflict met studenten en de afdelingsmanager werd ze ontslagen. Collega’s benadrukken dat ze zeer intelligent was, maar ook uitermate lastig in de omgang.
Universiteit en Hogeschool van Amsterdam In de Havana van 4 september 1997 lezen we dat de UvA en de HvA een nieuwe onderwijsinstelling hebben opgericht, namelijk de Universiteit en Hogeschool van Amsterdam (UHA). Het is de bedoeling dat delen van de universiteit en hogeschool naar het UHA worden overgeheveld. Het is nog niet bekend welke opleidingen dan gezamenlijk worden aangeboden maar de Colleges van Bestuur van de UvA en de HvA denken vooral aan ‘gemengde’ economieopleidingen.
Overspannen In 1997 zat liefst 50 procent van alle facilitymanagers ziek – overspannen – thuis. Dat zou te maken hebben met de invoering van het ‘leren leren’. Studenten doen daardoor een veel groter beroep op bibliotheken, computerfaciliteiten en werkruimten terwijl er voor die voorzieningen geen extra geld is. Dat verhoogt de druk op de facilitymanagers; die moeten immers alles in goede banen leiden.
22
havana
hva-agenda
HvA to do’s
10 november
Martial arts convention Een prima manier om kennis te maken met allerlei vechtsporten. Iedereen is welkom. 18.45 - 22.00 uur. Studenten Sportcentrum, De Boelelaan 46. Toegang is gratis. www.usc.uva.nl 12 november
Onder-Soep
Voorzitten, zo doe je dat Altijd al willen leren tekenen, speedreaden of webloggen? Asva Studentenunie organiseert twee keer per jaar een cursusweek waar je dit soort vaardigheden kunt verwerven. Ook de serieuzere cursist kon terecht voor een lesje voorzitten of penningmeesteren.
Oud-HvA-student naar jongeren-VN Elsa van de Loo (21, afgestudeerd HBORechten) is uitverkozen tot VN-jongerenvertegenwoordiger. Met haar strijd voor het recht op water haalde Van de Loo 45 procent van de stemmen binnen. Op 2 november vloog Van de Loo met Jordy Sweep – haar voorganger als jongerenambassadeur – naar New York voor een kennismaking op het hoofdkwartier van de VN.
Wil jij het laatste HvA-nieuws als eerste weten? Check havanaweb.nl Daar kun je je ook aanmelden voor onze wekelijkse nieuwsbrief.
Krijtjesmentaliteit Onderwijswethouder Van der Aa was in 1997 erg ontevreden over de onderwijskundige kwaliteit van de – toen nog zelfstandige – HES. ‘Veel docenten hebben een krijtjesmentaliteit. De onderwijsvernieuwing heeft er jaren stilgestaan.’ Van der Aa meende de problemen in een keer op te kunnen lossen door de HES bij de HvA onder te brengen. Dat riep toentertijd massaal verzet op en de poging van Van der Aa is dan ook mislukt. Dertien jaren later is de HES toch onderdeel van de HvA geworden.
gekeurd
Abonneren op onze Twitter-feed kan natuurlijk ook: twitter.com/havanaweb
enygma
Tabex Met gevaar voor eigen leven testten we anti-rookpillen uit Bulgarije. Het was natuurlijk vragen om problemen. Na twee jaar zonder saffies door het leven, bedacht ik ineens dat ik heus wel een sigaretje zou kunnen opsteken. En omdat het zo gezellig is met een wijntje. We zijn een maand verder en het bleef – natuurlijk – niet bij dat ene sigaretje. Goed: terug bij helemaal af (een pakje per dag) ben ik niet. Maar toen ik mezelf laatst weer terugvond met een sigaret naast een walmende rookpaal op Amsterdam Centraal was dat het teken. Terug naar start. Toentertijd bestelde ik bij mijn huisarts een receptje Zyban, grof chemische pillen die iets ingewikkelds doen met de nicotinereceptoren in je hersenpan. Hoewel het spul een paardenmiddel bleek, liep ik wel twee maanden rond met het gevoel dat een flinke moker mijn hersenpan een opdoffer had gegeven. Dat moest anders, dus na een Google-vluggertje bestelde ik volgens de kenners het even werkzame, maar mildere Tabex. Dat het spul niet in Nederland te verkrijgen is, maar via een schimmige tussenpersoon (‘Ruska_2007’) in Bulgarije, neem ik op de koop toe. Via eBay is het spul snel gevonden en binnen twee dagen ligt het in de brievenbus. Het principe van innemen peuter ik los via allerlei internetsites – want de bijsluiter is eveneens in het Bulgaars: dag één tot en met drie, zes pillen per dag. Dag vier tot en met twaalf, vijf pillen en zo verder. Twee maanden mee doorgaan en je gaat weer rookloos door het leven. Op dag vijf moet men stoppen met roken, maar tegen die tijd wil je al geen sigaret meer opsteken, volgens diezelfde kenners. De werkzame stof Cytisine, die van bloemen en kruiden schijnt te komen – sure – maakt namelijk dat de craving naar nicotine verdwijnt en sigaretten afschuwelijk gaan smaken. Plechtig spreek ik mijn afscheidswoorden tegen de redactie bij het eerste tabletje: als ik morgen niet verschijn, dan was het prettig werken met jullie. Het gaat echter prima: om het uur neem ik een tabletje en – placebo-effect of niet – de drang en zucht naar een sigaret is er nog wel, maar wordt absoluut minder. Smaken doet de sigaret ook nog, maar daar komt langzaam verandering in. De enige bijwerking is dat de tabletten wat zwaar op je maag vallen, maar daar is wel overheen te komen. Kortom: met een ijzeren wil en een Tabex-pil moet het weer gaan lukken. Morgen is het dag vijf, dan is het schluss. Ik bestel zeker nog een pakketje bij Ruska_2007. Voor de volgende terugval. n Annemarie Vissers
Het Kenniscentrum van het domein Onderwijs en Opvoeding organiseert tien keer per studiejaar een kleinschalige onderzoekspresentatie onder het genot van een kop soep op donderdagen van 12.00 tot 13.00 uur. Een collega die bezig is met een onderzoek vanuit het lectoraat of los daarvan binnen het domein geeft een korte presentatie en vertelt over de huidige stand van zaken van zijn/haar onderzoek. Op 12 november presenteert Lies Timmering, afdeling Pabo, haar masterthesis van Pedagogiek met als titel Teacher Quality is… Teacher Qualities Identified by Teachers and Student Teachers in Europe. Haar inleider is Petra Smulders. www.kenniscentrumonderwijsopvoeding. hva.nl 20 november
TEDxAmsterdam Challenges On November 20, the very first TEDx conference in the Netherlands will take place at the Royal Tropical Institute (KIT) in Amsterdam. With an impressive line up of speakers from all over the world ready to tell an inspiring story from subjects varying from science and technology to business and arts. Attendance is free for those that are invited, or selected to take part. But you can also earn your ticket to TEDxAmsterdam! How? By entering one of the TEDxAmsterdam Challenges. Make a video, write an essay, present a tech demo or send in your own TEDx talk! www.tedxamsterdam.nl/challenges/ 27 november
Fashion for a cause Vijf studenten Trade Management Azië aan de HES Fraijlemaborg organiseren een charity-evenement in het Amsterdam Fashion Hotel. De avond zal bestaan uit modeshows met creaties van grote Nederlandse ontwerpers, bekende dj’s, optredens en een veiling met door de ontwerpers geselecteerde stukken. De opbrengst van de avond zal gaan naar het goede doel ‘Because I’m a girl’ van Plan Nederland. Kaarten zijn in de voorverkoop 25 euro en 30 euro aan de deur. HvA-studenten en medewerkers krijgen op vertoon van een HvA-pas 5 euro korting. Meer informatie: Audrey van Weerdenburg, FashionForaCause@live.com http://fashionforacause.tk/
weekgast
Patrice Swart (27, vierdejaars Management Economie en Recht in Almere) organiseerde vorige week SOP, het maandelijkse open podium. Hij is manager pr bij de eerste Almeerse studentenvereniging [`endzjin] S.V.E.I.A.
Maandag 28 oktober Ik word wakker om één uur. Gauw mijn bed uit en aan de slag. Mijn essay over Karl Marx had ik in februari al in moeten leveren. Eerst mijn kamer en de keuken schoonmaken. Nu ik toch bezig ben, neem ik de huiskamer ook even mee. Om drie uur is alles schoon, ik heb geen smoesjes meer. Goed, essay openen en typen maar. Karl Marx dit, Karl Marx dat, en de spellingchecker er overheen. Ha! Dat viel best mee, had ik ook negen maanden geleden kunnen doen. ’s Avonds eet ik even snel en daarna heb ik een bestuursvergadering van de vereniging. We hebben het er nog even over gehad of alles voor SOP goed is voorbereid. Niet lang, ik moet zeggen dat het wel meer mijn kindje is. SOP bestaat uit een huisband – waar ik zelf bassist bij ben – en we nodigen elke keer een gastband uit die zijn podiumkunsten bij ons kan laten zien. Wij, de huisband, bieden ook de mogelijkheid aan mensen om hun vocale talenten te showen. Hier komen echt allerlei mensen op af: van muzikale wonders tot krolse katten. Altijd gezellig! Het wordt weer vroeg donker. Dan komen bij ons de spellen uit de kast om met zijn tienen in een veel te kleine huiskamer ergens op de campus Kolonisten van Catan te spelen.
Dinsdag 29 oktober Mijn hersenen werken vanmorgen lekker langzaam. Maar natuurlijk niet als het gaat om belangrijke dingen: bier! Het is inmiddels 13.00 uur en mijn eerste biertje staat op tafel. Het staart me vanaf de tafel aan, naast de knallende serie op de tv. Op je luie reet op de bank, heerlijk. ’s Avonds eet ik weer even snel en ga erop uit om mijn buikje strak te krijgen met een squashbal en racket. Zweten in een hokje van twintig vierkante meter, ik vind het leuk. Daarna op weg naar de sociëteit. We hebben vanavond gratis fust, yeah!
Woensdag 30 oktober ‘Begin de dag met een dansje!’ Wanneer die eens van de radio verdwijnt? Mooi begin van de dag, om daarna te horen te krijgen dat mijn essay over Karl Marx herschreven moet worden. Dat doe ik een andere keer wel. Eerst naar de markt om allerlei lekkers in te slaan. Om vier uur ga ik met mijn huisgenoot en de buurman squashen. Heerlijk dat huisgenoot Paul me dan ook direct inmaakt. Douchen, naar huis en aan de maïs en kipschnitzel. Trrring, de telefoon gaat. Aan de andere kant: ‘Wij komen niet.’ Dat was de band voor overmorgen die het in zijn hoofd haalt om de dag voor het optreden af te bellen. Wat nu? Band één kan niet, band twee kan ook niet en band drie heeft geen drummer. Maar ik houd de moed erin. Ze komen in ieder geval en zullen knallen met onze eigen rockdrummer. Nu is het weer tijd om mijn strategische oorlogsvoering te laten uitblinken!
Donderdag 29 oktober Gisteren liet de band weten dat ze niet meer kwamen, maar gelukkig kende ik nog wat mensen en het probleem is zo goed als opgelost. Maar vanavond Cantus! Er is gekookt in de soos en ik kan je zeggen dat het echt niet eruitzag. Een kapsalon (bakje met patat, kebab, kaas en sla) ziet er gewoonlijk al uit als kots, maar dit zag eruit als herkauwde kots. Ik besloot dus om toch maar niet mee te eten. Iets wat ik je kan aanraden als je mee gaat doen met een Cantus: goed eten. Leg een bodem. Wat kan je zeggen over een Cantus? Om niet te veel weg te geven – blijft natuurlijk wel een beetje geheim – het is een soort zangfestijn met veel bier. Er werd gedronken, gezongen, met bier gesmeten en geproost! Ik weet niet meer hoe laat ik er vanavond in lag.
Vrijdag 30 oktober
Beeld Bas Uterwijk
Wat een kater! Als ik wakker word, is het inmiddels 15.00 uur en SOP is vanavond. Dus uit de veren, douchen, lunchen, paracetamol en we kunnen er weer tegenaan! Om acht uur is de huisband aanwezig bij S.P.A. de Dromedaris, de soos. Snel alles opbouwen. Banken van het podium, apparatuur klaarzetten, versterkertje hier, versterkertje daar. De geluidsman heeft allerlei nieuwe spullen meegenomen, zodat het na een jaar eindelijk op een écht open podium lijkt. We hebben nieuwe microfoons, vier grote spotlights, dimmers, monitoren en galm. Kortom: de hele mikmak, en het klonk fantastisch! Om 23.00 uur zat de sociëteit vol! Iedereen was er: alumni, oud-leden, ereleden, leden, gasten, alles door elkaar. Eén grote gezelligheid. De mensen waren vrolijk en alles verliep volgens plan! We hadden een muziekquiz bedacht waar mensen bier mee konden winnen om in de juiste stemming te komen. Vanavond werd er een nieuw onderdeel geïntroduceerd: ‘Dr. Oostenrijk geeft college’. Door Paul Oostenrijk wordt er een artiest uitgekozen van wie hij een aantal nummers covert. Daarnaast geeft hij uitleg over wat de muzikant met de liedjes bedoelde. Dit keer was het de band Keane. Tot slot konden mensen uit het publiek verzoeknummers zingen en muzikanten konden meejammen. Wat een avond, volgende maand weer! Ik kan nu al niet wachten. n
havana
23
afstuderen
Eefje Pater (25)
Beeld Jan-Maarten Hupkes
Interactieve Media
Onderwerp ‘Ik loop stage bij Second Sight, een uitgeversplatform. Ik doe de stage tegelijk met Pieter Versluis, een vriend van de opleiding. Samen hebben we al veel projecten gedaan; we vullen elkaar erg goed aan. Second Sight is een leuk uitdagend klein bedrijf dat pas anderhalf jaar bestaat, wat betekent dat er ruimte is om onze eigen ideeën uit te werken. We maken deel uit van iets nieuws en soms is het moeilijk om de eerste stap te zetten. Dan is het fijn dat we op elkaar kunnen terugvallen. Nu zijn we een klankbord voor elkaar, we kunnen elkaar motiveren. Ons stagebedrijf verzamelt informatie van 24
havana
trendwatchers en geeft een overzicht van en inzicht in trends. Alles wat er op trendwatchinggebied gebeurt in Nederland komt er samen. Ze hebben een magazine dat tien keer per jaar verschijnt, een website en ze organiseren evenementen. Wij houden ons voornamelijk bezig met de website en evenementen. Onze stage is geen uitgestippeld pad, maar wordt gaandeweg gevormd. Wel staat vast dat we twee evenementen gaan organiseren. Dat betekent sprekers regelen, uitnodigingen maken en een goede locatie vinden.’ HvA ++ ‘De variëteit van dingen die de opleiding
te bieden heeft is absoluut een pluspunt. Ik wist niet zo goed wat ik had geleerd, maar nu blijkt dat ik over veel onderwerpen uit de interactieve media kan meepraten. De combinatie van die verschillende onderdelen maakt het leuk.’ HvA - - ‘Dat is ook meteen een minpunt van de studie, want ik mis verdieping. Op bepaalde vragen gaan docenten niet in. Dat heeft volgens hen geen zin. Bij mijn vorige studie antropologie werd daar wel op ingegaan. Misschien is het voor mij ook een andere beleving dan voor een zeventienjarige die net van de havo komt.’ n Gijs Hardeman