3 minute read
Dubbelinterview: Petra en Betty over de Geriatrische Trauma Unit (deel 2)
De Geriatrische Trauma Unit (GTU) is de plek waar patiënten boven de 70 jaar met een gebroken bot, meestal de heup, worden opgenomen en waarbij een operatie noodzakelijk is. Na een val met haar e-bike, is dit de afdeling waar Betty Breed-Beek wordt opgenomen. Daar behandelt verpleegkundig specialist Petra Bloem haar voor een gebroken heup. Dit is deel 2 van het dubbelinterview.
Dat Betty (80) onlangs haar heup heeft gebroken en daar ook al aan geopereerd is, is niet te zien aan haar energieke uitstraling. Ze heeft een actief leven en dat is ook de reden waarom ze op haar e-bike stapte. Betty: ‘Ik wilde wat spullen halen voor mijn hondje. Toen ik aan kwam rijden bij een kruispunt, zag ik een auto aankomen en wilde ik afremmen. Dat deed ik te hard, net zoals ik waarschijnlijk wel wat te hard heb gereden. Voor ik het wist lag ik in de ambulance en kwam ik aan in Franciscus. Daarna heb ik mij overgegeven aan de zorgverleners.’
De operatie die volgt, is een bijzondere ervaring voor Betty omdat zij niet helemaal onder narcose hoeft. Dankzij een ruggenprik is zij nog bij bewustzijn en maakt de operatie bewust mee. Betty: ‘Ik vond de operatie zo mooi. Dat had ik nog nooit meegemaakt. Normaal was ik helemaal weg en nu was ik nog bij. Ik maakte een praatje met de verpleegkundigen en toen zei de chirurg: wij gaan u nu opereren.’
Na de operatie komt Betty aan op de GTU. Al vrij snel daarna komt de fysiotherapeut bij haar langs. Die haalt haar gelijk uit bed om te proberen om op te staan. Betty: ‘Wat een geweldige fysiotherapeut is dat. Hij praatte veel met me en dat was een goede stimulans. Ik moest van hem even doorzetten en toen stond ik helemaal rechtop. De andere dag ben ik beneden in de oefenzaal gaan lopen met een looprek. Op die manier wil ik het graag weer gaan opbouwen.’
Ook de huiskamer valt bij Betty in de smaak. Ze haalt samen met de andere patiënten herinneringen op over haar kindertijd tijdens de oorlogsjaren en over kolenkachels. Betty: ‘Om daar zo met elkaar over te kunnen praten… ja, dat doet een mens echt goed. In het dagelijks leven denk je daar niet zoveel aan. Je gaat dan gewoon maar door met het leven. Maar in de huiskamer hebben wij het echt heel gezellig gehad hoor.’
