FREEVOX # 45 by FREEVOX

06/05/11

#45

Αφήνοντας τη χώρα της σφαλιάρας

Απώλειες Πολέμου

Στην Αθήνα από ψηλά

Αδρεναλίνη στον Καρτερό

Εικονογράφηση εξωφύλλου: Νικολέτα Βασιλάκη www.ground-co.gr

Αυτά που υπήρχαν και αυτά που υπάρχουν

διαβάστε #45 Tropika

eCO₂

Points of View

Truck & Field

07_ Κουλτούρα και λίγο 12_ Πάνθηρες VS Γαϊδούρια

24_ Χτίζοντας με πηλό και άχυρα 25_ Ο πλανήτης σε κίνδυνο

15_ Ο κόσμος είναι ασφαλής τώρα 30_ Στήσου και έρχομαι 17_ Αν επέστρεφε ο βασιλιάς 31_ Προσδόκιμο ζωής 18_ Ριζικές αλλαγές στα σχολεία Vox Culture 20_ Μια ομότιμη δημοκρατία αναδύεται 32_ Η πόλη μέσα στην πόλη 02

33_ Φιλικό προς το χρήστη 34_ Belle & Sebastian στη Βιέννη 35_ Ρωτήσαμε τη Μελίνα Κανά 36_ Brooklyn Funk Essentials: ένα θεσπέσιο μουσικό χαρμάνι 38_ Όχι άλλη σαπουνόπερα 41_ Agenda 42_ Ο γύρος του κόσμου στο πιάτο: Γαλλία

06 / 05 / 2011

31 / 03 / 2011

EDITOR’SVOX

ΑΠΟ ΤΑ 15 ΣΤΑ 30… του Ηλία Σεφέρογλου _eliasseferoglou@freevox.gr

τα 15 σου; Νιώθεις εγκλωβισμένος μέσα σε ένα κορμί που σιχαίνεσαι. Σιχαίνεσαι τον κόσμο που ζεις.

Άσε με, άσε με να σε ταξιδέψω σήμερα. Να σε πάω σε ένα μέρος που πραγματικά δεν είναι ωραίο. Έτσι κι αλλιώς δεν είναι όλα τα ταξίδια ωραία και ευχάριστα.

Από τα 15, Νιώθεις εγκλωβισμένος μέσα σε ένα κορμί που σιχαίνεσαι. Σιχαίνεσαι τον κόσμο που ζεις. Δεν αντέχεις άλλο να βλέπεις το σώμα σου να αλλάζει χωρίς να έχεις καταφέρει να περάσεις τα 18. Πας σχολείο με τα μούτρα κατεβασμένα και φεύγεις χειρότερα. Βλέπεις τους μεγαλύτερους να κάνουν πράγματα τα οποία εκπροσωπούν την αδικία ενώ ξέρεις πως μπορούν να πράξουν σωστά. Σκέφτεσαι, πώς μπορούν και ζουν έτσι; Επιμένεις πως η γενιά της μάνας σου και του πατέρα σου τα κατέστρεψε όλα, κατέστρεψε όλα όσα οι ίδιοι κέρδισαν. Μα καλά, δε βλέπουν πως η τέχνη είναι καλύτερη από την πολιτική; Ε όχι…! Λες, εγώ δε θα γίνω ποτέ ένας απλός, μίζερος άνθρωπος, σαν τους μεγάλους, που περιορίζονται σε συζητήσεις μεταξύ Ελληνικής Βουλής και συντάξεων. Πως γίνεται να μη μιλάνε για τα νέα μουσικά δρώμενα της Γης; Για άγνωστα, μέχρι πρότινος, μουσικά, και όχι μόνο, κινήματα; Πώς ανέχονται να παίρνουν χρήματα από κάποιους που ουσιαστικά τους θέλουν δούλους του συστήματος; Εσύ, σκέφτεσαι, δε θα γίνεις ποτέ έτσι. Θα γίνεις αυτός που θα αλλάξει τον κόσμο. Θα γίνεις κάποιος σπουδαίος. Δε θα ξεχάσεις ποτέ τι σημαίνει φιλία, πάθος, να νοιάζεσαι για τον απέναντι και το δίπλα σου. Άκου εκεί…αυτοί οι μεγάλοι συμβιβάζονται με όλα. Ακόμα και με την έλλειψη πάθους για τον άνθρωπό τους. Ρε ΄σεις, έρωτας

είναι μόνο έρωτας, μόνο καυτές επαφές με φοβερές υπάρξεις. Ναι, είσαι 15, γράφεις που και που κανένα κειμενάκι για να αποθηκεύσεις μέσα στις σελίδες του ημερολογίου σου τον πόνο σου. Θες οπωσδήποτε να αγοράσεις την καινούργια Ibanez, με τους τρεις διπλούς μαγνήτες και να γίνεις ένας ασυμβίβαστος rock star. Βέβαια ασυμβίβαστος είσαι. Με λίγα λόγια ξέρεις, πως στο μέλλον και όταν είσαι έτοιμος, θα μπορέσεις να κάνεις τα πάντα, να κερδίσεις και να αλλάξεις τους πάντες… Επιμένεις πως ο κόσμος σου είναι μια πλαστελίνη. Μία πλαστελίνη που θα την πλάσεις όπως εσύ γουστάρεις. Όπως θα έπρεπε δηλαδή να είναι. Χωρίς μιζέρια, χωρίς αδικίες. Βέβαια, δεν ξέρεις πως είναι αυτό, που λέμε ζωή, αλλά ξέρεις πως θέλεις να είναι. ΟΥΦ…ΒΑΡΕΘΗΚΑ… Σας γράφω όλους ρε, όλους…!

Και ξαφνικά 30, Ωχ ξεχάστηκα, τι έγινε ρε παιδιά; Έπεσες ένα βράδυ για ύπνο, άργησες να ξυπνήσεις και τσούπ, πέρασαν κιόλας 15 χρόνια πάνω απ το κορμί και το μυαλό σου. Είδες πως ξαφνικά τα όνειρα, που έκανες τότε, έχουν αρχίσει να αργοπεθαίνουν. Ξυπνάς μέσα σε ένα γραφείο χωρίς παράθυρα. Κάνεις μια δουλειά που εκπροσωπεί τη ρουτίνα, επειδή, αν και η δουλειά (ευτυχώς) είναι αυτό που πάντα ήθελες να κάνεις, περιβάλλεσαι από λυσσαλέους μαλ#$ες. Γνωρίζεις όλο και περισσότερους ανθρώπους που σκέφτονται την πάρτη τους. Ωχ… Έγινες ένας από αυτούς τους γέρους που έβλεπες τότε; Πας σε γάμους, σε βαφτίσια, σε κηδείες. Γνωρίζεις εκ των έσω τι θα πει διαζύγιο, εισαγωγή σε νοσοκομείο. Δεν έχεις πια παρέα, άλλαξε, μόνο γνωστούς έχεις. Οι παλιόφιλοί σου άλλαξαν. Έγιναν αυτό που δε θέλατε τότε. Πάει και η Ibanez. Είναι πλέ-

ον ξεκούρδιστη και σκονισμένη. Νιώθεις πως δε θα την ξαναπιάσεις ποτέ. Δεν έχεις ιδέα για τα μουσικά κινήματα της τελευταίας 3ετίας. Όχι μωρέ, ειλικρινά, δεν είσαι και άσχημα, έχεις την υγεία σου, όπως και οι αγαπημένοι σου. Έχεις αρκετούς φίλους, πας και για κανένα ψάρεμα που και που. Απλά σε ενοχλεί που είσαι κανονικός. Κανονικός και σαν όλους τους άλλους. Πάει. Δε θα κάνεις ποτέ τη διαφορά. Δε θα αλλάξεις τον κόσμο. Τα προβλήματά σου πλέον, είναι ποια μέτρα θα πάρει η τρόικα και που θα παρκάρεις. Ναι, εν μέρει συμβιβάστηκες και το ξέρεις. Κάθε πρωί όμως, πλέον παλεύεις. Παλεύεις να βρεις μέσα σου το χαμένο δεκαπεντάχρονο ονειροπόλο. Το γνήσιο επαναστάτη, που ακόμη δεν έχει βγει από μέσα σου. Ε όχι, δε θα το βάλεις κάτω. Θα νικήσεις. Θα καταφέρεις να ξαναγίνεις εκείνος ο αχτένιστος (με μαλλιά) νέος, που με τον τσαμπουκά του έριχνε κυβερνήσεις, νομίζοντας πως ξέρει όλη την αλήθεια (μου έλειψε αυτή η αλήθεια). Σκέφτεσαι πως είσαι τυχερός, που δεν έχει έρθει να σε βρει ο δεκαπεντάχρονος εαυτός σου. Που δεν είσαι αναγκασμένος να του πεις, να του μιλήσεις, να προσπαθήσεις να του εξηγήσεις, αφού ξέρεις πως τις απαντήσεις δεν τις έχεις. Το ταξίδι δεν τελειώνει, είσαι ακόμη στην αρχή. Το μόνο που μένει είναι να απαντήσεις στο αν είσαι έτοιμος να αναθεωρήσεις, προς τα πίσω, για το πώς θέλεις να είναι η ζωή σου. Για το αν θέλεις να έχεις ακόμη τη σιχαμάρα εκείνης της εποχής μέσα σου ή όχι… Καλώς ήρθες, μου έλειψες…

06 / 05 / 2011

διανομήσυνδρομή

10.000 τεύχη 73 σημεία διανομής

A.E.I. - Τ.Ε.Ι. ΑΤΕΙ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΒΟΥΤΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΝΩΣΣΟΥ

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ Ι.Κ.Α. ΠΑ.Γ.Ν.Η ΒΕΝΙΖΕΛΕΙΟ ΝΕΟ Ι.Κ.Α.

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ROAD ΔΟΚΙΜΑΚΗΣ

ΚΕΝΤΡΟ ΕΒΑΝΣ ΜΕΪΝΤΑΝΙ ΔΑΙΔΑΛΟΥ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΡΑΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΛΕΩΦ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΑΣΤΡΑ

ΛΕΩΦ. ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ

STARBUCKS

TALOS PLAZA

FLOCAFE

LA BRASSERIE ΜΗΛΟΝ ΤΗΣ ΕΡΙΔΟΣ

ΛΙΜΑΝΙΑ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ

NOVO

ΕΠΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΚΤΕΛ

DOLCE

ΕΠΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΠΛΟΙΩΝ

DRAFT

ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ «ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ»

TAKE FIVE

ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ Α΄ΔΟΥ / Β΄ΔΟΥ ΟΑΕΔ / ΟΑΕΕ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ

ΣΥΝΑΥΛΙΑΚΟΙ ΧΩΡΟΙ TEXNOPOLIS ΠΥΞΙΔΑ

CAFÉ – BAR ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ

ΒΕΡΥΚΟΚΟ CENTRAL PARK NEWS CAFÉ AVANT GARDE TRAMEZZINI ΠΑΓΟΠΟΙΕΙΟΝ ΟΥΤΟΠΟΙΑ ΤΙΤΑ BRIKI INDIGO MARE ΜΠΙΣΚΟΤΟ ΜΑΡΙΝΑ VENETO ΕΠΙ ΧΑΝΔΑΚΟΣ ROUTE 66 40 ΚΥΜΑΤΑ ΣΠΟΡΟΣ ΦΟΥΡΝΟΣ ΒΕΝΕΡΗ ΠΑΛΙΟ ΚΑΦΕ ΑΛΛΑ Κ ΑΛΛΑ DISH BAR 50 – 50

ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΑΣΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗ

GOODY’S

ΑΓΟΡΑ

ΦΥΛΛΟΣΟΦΙΕΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ

ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΚΙΡΚΟΡ

ΣΙΓΑ – ΣΙΓΑ

ΠΑΡΚΟ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΝΤΕΛΟΓΟ

ΕΑΡΙΝΟ

ΠΑΡΚΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΗΡΙΔΑΝΟΣ

BLOW UP

FIX

06 / 05 / 2011

Σε περίπτωση που δεν μας βρίσκετε γίνετε απλά συνδρομητής! Είστε απ’ αυτούς που βαριέστε να τρέχετε μέχρι το πλησιέστερο σταντ διανομής της

;

Η εφημερίδα συνεχίζει την προσπάθεια να έρθει ακόμη πιο κοντά στους αναγνώστες της! Γίνετε και εσείς συνδρομητής της FREEVOX και λάβετε την εφημερίδα στο σπίτι, στο κατάστημα ή το γραφείο σας, σε όποιο σημείο της Ελλάδας κι αν βρίσκεστε.

Συμπληρώστε και αποστείλετε τα παρακάτω στοιχεία ταχυδρομικώς στη διεύθυνση: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ FREEVOX Εκάβης 8 & Κωνσταντινουπόλεως, Ηράκλειο, 71304, ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση info@freevox.gr

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΤΚ:

ΠΟΛΗ:

E mail: Σε περίπτωση που επιθυμείτε να διακοπεί η αποστολή της εφημερίδας, επικοινωνείστε στο τηλ. 2815 007391 ή στο info@freevox.gr

μας αρέσειμας χαλάει Σιγά - σιγά, ολοένα και περισσότεροι πολίτες αυτού του κόσμου, συμφωνούν πως οι Αμερικάνοι, όποιον κι αν σκοτώσουν, είναι δολοφόνοι!!!

Ηλίας Σεφέρογλου

Τελικά ποτέ δε θα μάθουμε “τί έκανες στον πόλεμο Θανάση”...

Εκδότης

Που έπιασαν αυτόν τον κακό κυριούλη με τα μούσια. Είμαστε ασφαλείς τώρα!

Μάνος Λυπάκης

Ηλίας Σεφέρογλου _ eliasseferoglou@freevox.gr Τα καπέλα των καλεσμένων στο βασιλικό γάμο. Από μικρός πίστευα ότι υπάρχουν εξωγήινοι.

Διευθυντής

Νικόλας Λουκάκης _ nloukakis@freevox.gr

Διευθυντής σύνταξης

Μάνος Λυπάκης _ m.lypakis@freevox.gr Που, αυτό το καλοκαίρι, το Ηράκλειο θα είναι μια ζωντανή πόλη.... θα δεις.

Νικόλας Λουκάκης

Που σιγά-σιγά, όλοι οι “καλοί” άνθρωποι την κάνουν.

Σύμβουλος έκδοσης

Αντώνης Σπανάκης _ aspan@freevox.gr

Marketing

Κωνσταντίνος Σταυρακάκης konstantinos.stavrakakis@freevox.gr

Σε έναν κόσμο, που η αφθονία είναι το κριτήριο, το κίνητρο της επιβίωσης είναι η εξέλιξη, όχι το κέρδος.

Που το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Σάλτσμπουργκ επιστρέφει πίνακα του Gustav Klimt (αξίας 20-30 εκ.ευρώ) στο νόμιμο κληρονόμο του πίνακα. Ο πίνακας εκλάπη απο την Εβραία κάτοχό του από τους Ναζί.

Αντώνης Σπανάκης

Κατερίνα Ντάλλη

Συντακτική ομάδα

“Όταν ο τύραννος έχει απαλλαχθεί από εξωτερικούς εχθρούς, είτε δια της κατάκτησης, είτε δια της συνθήκης και δεν υπάρχει κάτι άλλο να φοβηθεί από αυτούς, τότε θα επινοήσει κάποιον πόλεμο ή άλλου είδους απειλή, έτσι ώστε οι άνθρωποι να συνεχίσουν να απαιτούν την ύπαρξη κάποιου ηγέτη” . Πλάτωνας

Η εκτέλεση του Ιταλού ακτιβιστή Vittorio Arrigoni απο τους Σαλαφιστές, ακραία Παλαιστινιακή οργάνωση. Ο Vittorio διέμενε τα τελευταία χρόνια στην λωρίδα της Γάζας, μαχόμενος υπέρ του Παλαιστινιακού λαού.

Ζωή Αδαμάκη, Φωτεινή Αλευρά, Θοδωρής Δημόπουλος, Γιάννης Ζαχαράκης, Μανόλης Καραδήμας, Στέφανος Καρουζάκης, Θάνος Κοντομήτρος, Κώστας Κουτρούλης, Κριτζάς Βύρων, Μάριος Μεσσαριτάκης, Κατερίνα Ντάλλη, Γιώργος Παπαδακάκης, Ρούλα Παπαδάκη, Ρένα Παπάζογλου, Μαρία Πατενταλάκη, Ειρήνη Ταλιούρη, Μιχάλης Φαζάκης

Φωτογραφία Σταύρος Κωνσταντινομανωψλάκης, Νικόλας Λουκάκης, Μάνος Λυπάκης, Ηράκλης Μακρυγιαννάκης, Γιώργος Μαραβελάκης, Αλέξανδρος Μπαϊραμίδης, Bassam Allam

Creative art direction GROUND info@ground-co.gr

Επιμέλεια κειμένων GROUND info@ground-co.gr

Διαχείρηση web webcare.gr

Η βράβευση του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης, από το Μουσείο Μπενάκη, για την πνευματική του προσφορά.

Ρένα Παπάζογλου

Διαφήμιση

Τα παιδιά που ετοιμάζονται με αγωνία να δώσουν εξετάσεις, για ένα εντελώς αβέβαιο μέλλον.

sales@freevox.gr

Υπεύθυνος διανομής T.A.O.

Εκτύπωση IRIS Α.Ε.

Το νέο ελληνικό κινηματογραφικό site flix.gr. Καλή επιτυχία παιδιά!

Που τα μαλλιά της Kate στο βασιλικό γάμο ήταν ίσια. Ναι, ήταν ίσια...

Φωτεινή Αλευρά

Θάνος Κοντομήτρος

Ο βασιλικός γάμος του Πρίγκηπα William και της Kate Middleton κόστισε περίπου 45 εκατ. ευρώ. Εδώ ο κόσμος χάνεται...

FREEVOX Ηράκλειο, Εκάβης 8 & Κωνσταντινουπόλεως, 71304 τηλ. & fax. 2815007391 ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

Το ελληνικό πόδοσφαιρο είναι ένα μπουρδέλο!

Δεκαπενθήμερη εφημερίδα. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, αρκεί να αναγράφεται η πηγή. Οι απόψεις των συντακτών, που παρουσιάζονται στην εφημερίδα, δεν συμφωνούν απαραίτητα με τις απόψεις του εκδότη.

06 / 05 / 2011

Η θεωρία του Χά-ουστ

•

Με τον Ομπάμα αντάμα πληροφορούμαι και ενημερώνομαι: Φάγανε τον Οσάμα // και όποιος είναι υποστηρικτής της ειρήνης οφείλει να χαιρετήσει, λέει, το γεγονός // είπε ο πλανητάριουμ // Δε γουόρ ον τέρορ // νικάμε τους τρομοκράτες // γκοντ μπλες γιου όλ // χαιρετώ σας, λοιπόν, σε στάση συν Αθηνά και χείρα κίνει // μόνο που για να κουνήσω και γω το χεράκι μου // και να συμμετάσχω σε αυτήν την προσπάθεια για παγκόσμια ειρήνη // οφείλω να έχω την παλάμη ανοιχτή, σε σχήμα μούτζας // και σιγουρεύομαι > δεν θα μάθω ποτέ πώς έπεσε το κτίριο 7 πριν από δέκα χρόνια. κανάλι // και ρωτώ ένα φίλο μου να μου πει κάνα νέο // Παντρεύονται, λέει, και πληθαί•νουνΑλλάζω οι γαλαζοαίματοι στα βασιλικά ανάκτορα // μπας και σωθεί η ανθρωπότης // ή πέσει η τιμή της βενζίνης // παρίστανται τα απόλυτα σελέμπριτις // και το παρακολουθούν σε δισεκατομμύρια οθόνες // γκοντ σέηβ δε κουίν // χέζεται εν τω μεταξύ η φοράδα στ’αλώνι, κάπου στη Χαλκιδική // έτσι, για να δώσει το παρόν και η θεωρία του χάους.

Η τρομοκρατία στο επιτραπέζιο παιχνίδι των εθνών // υπάρχει από την πρώτη έκδοση // οι κα•νόνες θέλουν τους λαούς αντίπαλους // στρατούς με αντίπαλους θεούς // αντίπαλα συμφέροντα

// αντίπαλα ήθη και έθιμα // Στην τωρινή έκδοση (θρη-ντί) // η συσκευασία περιλαμβάνει > πυρηνικά όπλα μεγατόνων // υποβρύχια // τανκς // βομβαρδιστικά // και άλλα μεταφορικά μέσα πυρομαχικών // Με χρωματιστές κάρτες υπερατού // ο άμαχος πληθυσμός δέχεται μυστήριους ψεκασμούς του νερού, του αέρα, της τροφής // για να ψηφίζει πάντα τους ίδιους // και να αγοράζει μεταλλαγμένα όνειρα // σε ντιβιντί και μπλού ρέη (με δώρο εφημερίδα) > πληθυσμός κομπάρσος για έναν πολιτισμό σήριαλ κίλερ // ένα πανόραμα με αθλητικά // μουσικά // φιλανθρωπικά // λάηφστάηλ // χάπενινγκς // Προσοχή, απαιτείται μόνιμη σύνδεση στο ίντερνετ και δορυφορική που αγοράζονται ξεχωριστά > το μόνο επιτραπέζιο παιχνίδι, που μπορεί να το καυχηθεί αυτό.

για τους παίκτες είναι ασημένιες // και αναγράφουν στη βάση τους // τίτλους σο•φούςΟι φιγούρες και βαρύγδουπους // πολιτικοί // στρατηγοί // ιερείς // επιστήμονες // και λόγιοι // Ενώ, στο

ταμπλό με το χάρτη του πλανήτη // οι παίκτες πίνουν μπύρα χορηγό και τρέφονται κυρίως με ζώα (μερικές χιλιάδες το λεπτό) // και συνομωτούν σε ειδικές θέσεις // με μασόνους // εξωγήινους // Εβραίους // και κλωνοποιημένους συγγενείς του Μουσολίνι // Μια κλεψύδρα για την υπερθέρμανση // Άλλη μια για τους φυσικούς πόρους // Τα ζάρια θα κρατάει ο εκάστοτε θεός του παίκτη // τα πετάει όποτε είναι η σειρά του // και σε μέρος που δε φαίνονται (π.χ. κάτω από το τραπέζι) // πάντα σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Στήβεν Χόκινγκ και τα πληκτρολόγια του Μπιλ Γκέητς.

•

Κι ο σκοπός του παιχνιδιού? // ποιός // και πώς // στο όνομα της ειρήνης // ω σοκ, ω δέος! // θα ανατινάξει το σύμπαν πρώτος, πριν το σύμπαν εκραγεί από μόνο του (από ευτυχία) // και βέβαια πώς θα βγάλει όλο και περισσότερο χρυσάφι // στην πορεία για αυτήν, την τόσο μεγαλοφυή ιδέα.

•

Έλα τώρα // αφού στην ζωή δεν υπάρχουν τέτοια παιχνίδια // θείο, θες ειρήνη στον κόσμο? // Γίνε θετική ενέργεια να μην τον βλέπεις αρνητικά // γίνε η αλλαγή που θες να δεις να συμβαίνει // Ξεκίνα σήμερα // ξεκίνα τώρα // κι αν δεν υπάρχει ο χρόνος > δεν έχουμε άλλο καιρό για χάσιμο // η σαχλαμάρα της ζωής που σκαρώνουμε θέλει φορμάτ // αυτοσχεδίασε // ξεκίνα τώρα // ας είναι αυτή η πρώτη σκέψη της υπόλοιπης ζωής σου // Πάρτο αλλιώς > και κοίτα μέσα σου // άκου μέσα σου // και ίσως, σου το πεις ο ίδιος // Είναι η εποχή που γεννήθηκες // γίνε ο φωτεινός εαυτός σου // και ξέχνα τον εφιαλτούλη εαυτούλη σου, που διψάει για σημασία, αναψυκτικό και φαστ φούντ // μόνο ο εαυτός σου μπορείς να γίνεις // για αυτό γεννιέσαι // Η ζωή σου, είναι το παιχνίδι

•

Μπορείς -ας πούμε- να είσαι ευγενικός // σε αγενείς ανθρώπους // μπορείς να είσαι ειλικρινής // ακόμα και στους μεγαλύτερους ψεύτες // μπορείς να είσαι ταπεινός // μπροστά στους πιο ξεδιάντροπους // μπορείς να είσαι ευγνώμων // μπροστά στους πιο αχάριστους // μπορείς να αγαπήσεις // και τους πιο άκαρδους // και έχει σημασία να διαλέξεις αυτήν την αντίθεση // Η λογική είναι απλή // αντιστάθμισε με φως // όπου βλέπεις σκοτάδι // παρατήρησε // και κάντο πάλι.

06 / 05 / 2011

Αυτά που υπήρχαν και αυτά που υπάρχουν του Rezai Mokhtar _ rezai.mokhtar@gmail.com

06 / 05 / 2011

ο πρόγραμμα φιλοξενίας ανηλίκων στο Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας που βρίσκεται στα Ανώγεια της Κρήτης, εδώ και 11 χρόνια, φιλοξένησε στα χρόνια του διακόσια δέκα παιδιά, ανήλικα και ασυνόδευτα από τις ανατολικές και αφρικανικές χώρες. Το πρόγραμμα αυτό έχει χωρητικότητα για είκοσι πέντε άτομα και χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Υγείας και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

Όλα τα παιδιά που βρίσκονται στο πρόγραμμα φιλοξενίας κινδύνευαν στις χώρες τους και είναι με απλά λόγια «τα παιδιά του πολέμου», οι πολιτικοί πρόσφυγες. Αυτός ο καταστροφικός πόλεμος, που σκότωσε τους γονείς και τα αδέρφια των παιδιών και τα ανάγκαζε να παρατήσουν τα σπίτια και τη χώρα τους για να σωθούν και να βρουν μία άλλη αγκαλιά, ένα στέκι ή μία άλλη χώρα, γιατί η χώρα τους ό,τι είχαν τους τα πήρε, τους έκανε να την παρατήσουν και για καλύτερες συνθήκες ζωής και για να σωθούν από το θάνατο.

Πήραν το δέμα της ταλαιπωρίας και τον κίνδυνο στον ώμο τους για να καταφέρουν να φτάσουν στην Ελλάδα και να κάνουν την αίτηση τους για Πολιτικό Άσυλο. Η Ελλάδα, όπως άλλες ευρωπαϊκές χώρες, υπέγραψε τη Σύμβαση της Γενεύης το 1951 για τα Δικαιώματα των Προσφύγων, που τους δίνει το Δικαίωμα για Πολιτικό Άσυλο και προστασία.

*Ο Ρεζάι Μοχτάρ ήρθε από το Αφγανιστάν και μένει τα τελευταία 9 χρόνια στην Κρήτη, πρώτα στα Ανώγεια και μετά στον Άγιο Νικόλαο, όπου σπουδάζει Επιχειρηματικό Σχεδιασμό και Πληροφοριακά Συστήματα.

Όπως φαίνεται η Ελλάδα πάνω στα αιτήματα των προσφύγων δεν τηρεί αυτό που έχει υπογράψει. Από τόσα παιδιά που έχουν περάσει από αυτό το πρόγραμμα μόνο τέσσερα παιδιά κατάφεραν να πάρουν το Πολιτικό Άσυλο, τα άλλα αιτήματα, όπως χιλιάδων άλλων αιτημάτων, είναι σε άγνωστη μοίρα. Όταν τα παιδιά έφτασαν στην Ελλάδα βρήκαν την πραγματική αγκαλιά του τόπου, που τους έλειψε όλα αυτά τα χρόνια, τους αγάπησε και τους δέχτηκε με αυτόν τον τρόπο φιλοξενίας. Όπως υπάρχει στην ιστορία και εμπειρία παλαιότερων παιδιών του κέντρου φιλοξενίας, λίγα

06 / 05 / 2011

χρόνια, πριν, υπήρχαν πολλά προγράμματα όπως διδασκαλία από φιλόλογους, κοινωνικούς λειτουργούς, καθηγητές χορού, κεραμικής, ζωγραφικής, υπολογιστών, μουσικής για απασχόληση των παιδιών και κανονισμένες εκδρομές. Όλοι περνούσανε με κάποιους τρόπους καλά και ήταν ευχαριστημένοι. Βέβαια, για να ενταχθούν τα παιδιά σε μια άγνωστη κοινωνία είναι πάρα πολύ δύσκολο, γιατί για να γνωρίσεις και να εμπιστευτείς την κοινωνία δεν είναι εύκολο. Οι μεγάλοι δυσκολεύονται να το ξεπερνούνε. Ας φανταστεί κάποιος τους μικρούς! Θα αναρωτιέστε πώς έγιναν όλα. Τα παιδιά πραγματικά είχαν βρει την αγάπη που τους έλειπε (σε λίγα ή πολλά χρόνια). Η κοινωνία των Ανωγείων και άλλα άτομα τους αγάπησαν και τους πόνεσαν. Παίζει μεγάλο ρόλο και ο τρόπος της κοινωνίας, οι ντόπιοι άνθρωποι πώς αντιμετωπίζουν τέτοιες περιπτώσεις, αλλά δυστυχώς όσο περνούσαν τα χρόνια δυσκολεύτηκαν τα πράγματα. Οι υπάλληλοι του κέντρου μειώθηκαν λόγω σύνταξης, ενώ την θέση τους δεν ανέλαβε κανείς άλλος. Από πολλά άτομα που δούλευαν στα γραφεία έμεινε μόνο ένα άτομο, το οποίο απασχολείται ταυτόχρονα με τα παιδιά αλλά και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Πώς ένα άτομο αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα! Είχαν υποσχεθεί από τα Υπουργεία πώς θα κάνανε κάτι για το πρόγραμμα, άλλα μέχρι σήμερα τίποτα δεν έχει γίνει, μόνο υποσχέσεις.

Σταμάτησαν να χρηματοδοτούν, σταμάτησαν να ασχολούνται. Τώρα μένουν είκοσι πέντε παιδιά με πολλά και διαφορετικά προβλήματα υγείας, ψυχολογικά, κοινωνικά, νομικά κ.ά.

Τα ασυνόδευτα που βρίσκονται στο κέντρο ζητούνε να πραγματοποιηθούν τα όνειρα τους, να πάρουν το άσυλο, να έχουν προγράμματα απασχολήσεως, όπως παλαιότερα, να πηγαίνουν σχολείο για να καταφέρουν να μπουν αύριο στη ελληνική κοινωνία και να βοηθήσουν να λύσουν τα αυριανά προβλήματα. Αυτά τα παιδιά ζητάνε την κατανόηση και τη βοήθεια των Υπουργείων και επίσης τη βοήθεια του κόσμου για τα προβλήματά τους που αντιμετωπίζουν.

Αδρεναλίνη στον Καρτερό Κάποιες φόρες αναρωτιέσαι, πώς είναι δυνατόν να μην έχεις παρατηρήσει αυτό το μέρος. Έχεις περάσει από δίπλα του τόσες φόρες. Συνήθως, το μάτι σου είναι καρφωμένο προς τη μεριά της θάλασσας, το μυαλό σου το ‘χεις στο πότε θα ξαπλώσεις επιτέλους το κορμί σου στην ηλιόλουστη παραλία. Κι όμως, εκεί στον Καρτερό, με την πλάτη στη θάλασσα βρίσκεται το “Αστρακιανό” φαράγγι. Άγριο τοπίο, με τον ποταμό Καρτερό να κυλάει στην κοίτη του και οργιώδη βλάστηση. Ένα καταπράσινο μονοπάτι με μικρές λιμνούλες, καταρράκτες και μυρωδιές από κάθε είδους φυτά σε βάζουν γρήγορα στο κλίμα. Μέχρι τώρα, έχουμε πάει 3 φορές και έχουμε φτάσει μέχρι το εκκλησάκι του Αϊ Νικόλα, περίπου 2 χιλιόμετρα από την είσοδο που μπήκαμε, με τη δικαιολογία ότι, η χλωρίδα και η πανίδα που υπάρχει στο μέρος δεν μας άφησε να προχωρήσουμε γρήγορα προσφέροντας μας συνέχεια εικόνες. Ίσως πάλι, περπατάμε και λίγο αργά, ποιος ξέρει. Περιστατικά όπως, επίθεση από φίδι καθώς το φωτογραφίζαμε και τσίμπημα από μέλισσα δεν έλειψαν, με αποτέλεσμα η αδρεναλίνη να είναι σε υψηλά για την περιοχή επίπεδα. Στην εποχή της πτώχευσης, λίγο τσάμπα περιπέτεια δεν έβλαψε κανένα. Προτείνω ανεπιφύλακτα να το επισκεφτεί, οποίος δεν έχει πάει ήδη, και ελπίζω, ότι αυτό δεν σημαίνει ότι θα συμβάλλουμε στη ρύπανσή του.

06 / 05 / 2011

0604 / 05 / 02 / 2011 / 2010

Πάνθηρες VS

Γαϊδούρια Διεκδικώντας το χώρο που μας ανήκει Συνέντευξη στο Mάνο Λυπάκη m.lypakis@freevox.gr

«Δεν αρκούσε να τσαντιζόμαστε βλέποντας τους παράνομα παρκαρισμένους πάνω σε πεζοδρόμια, διαβάσεις και πεζόδρομους. Δεν αρκούσε να φοβόμαστε, όταν μας κυνηγούσαν τα μηχανάκια ακόμα και πάνω στα πεζοδρόμια. Δεν αρκούσε να κοιτάζουμε ανήμποροι, όταν αυτοκίνητα και μηχανές έκαναν σιγά-σιγά κατάληψη στο μο-

ναδικό χώρο περιπάτου, το πλακόστρωτο της νέας παραλίας. Δεν αρκούμασταν να περιμένουμε πότε η πολιτεία – το κράτος, ο δήμος, η αστυνομία – θα ξυπνούσαν. Καταλάβαμε πως με τα «θα», «θα», θα φτάναμε να γεράσουμε και ακόμα θα περιμέναμε τα πράγματα να διορθωθούν. Έπρεπε να κάνουμε κάτι». Κι έτσι, δημιουργήθηκαν οι “Streetpanthers”.

ι Streetpanthers είναι μια ομάδα εικοσι δύο ανθρώπων, που ξεκίνησαν την κίνηση στη Θεσσαλονίκη (πλέον έχουν οργανωθεί και επιμέρους ομάδες δράσης, σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας, όπως Αθήνα, Πάτρα, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Ξάνθη κ.ά.), είναι οι δέκα εθελοντές, που ασχολούνται με καθημερινά θέματα, είναι οι δώδεκα χιλιάδες φίλοι, που πήραν τα ειδικά αυτοκόλλητα: «Είμαι γάιδαρος, παρκάρω όπου γουστάρω» και ενίσχυσαν οικονομικά την οργάνωση, είναι οι πολλοί περισσότεροι, που τα χρησιμοποιούν σε όλη την Ελλάδα, δείχνοντας την έμπρακτη αντίθεσή τους στην παράνομη και αγενή στάθμευση, που μαστίζει τη χώρα και τον πολιτισμό μας. Η ακτιβιστική δράση των Πανθήρων δεν έχει να κάνει σε τίποτα με «εκδικητική» ή «επιθετική» συμπεριφορά. Όπως δηλώνουν και οι ίδιοι, «ο οδηγός, που έχει σταθμεύσει παράνομα, δεν είναι εχθρός μας». Το αυτοκόλλητο έρχεται, απλώς, να του υπενθυμίσει την παρανομία του, να τον κάνει να αντιληφθεί πως εμποδίζει άλλους συμπολίτες του, να αφυπνίσει την κοιμισμένη κοινωνική του ευθύνη.

Πώς και με ποια αφορμή ξεκίνησε η κίνηση των “Streetpanthers”;

Ξεκίνησε το 2003, από την ακατανίκητη επιθυμία μου ως πεζός, να μην αφήνω αναπάντητη την προσβολή, που μου έκανε ο κάθε οδηγός που μου έκλεινε το πεζοδρόμιο, καθώς περπατούσα στην πόλη. Έτσι, το σήκωμα των καθαριστήρων και η απορρύθμιση των καθρεπτών έδωσαν τη θέση τους σε ένα εύγλωττο και σκωπτικό μήνυμα διαμαρτυρίας, με ολίγη δόση δυσκολίας για τον οδηγό στο ξεκόλλημα, ελάχιστης πάντως σε σχέση με τη δυσκολία, που αυτός προκάλεσε σε πολλούς διερχόμενους πεζούς.

Η κίνηση αυτή, πιστεύετε ότι, μπορεί να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα ή πρόκειται κυρίως για ηθική και προσωπική ικανοποίηση, λόγω του ότι δραστηριοποιείστε αντί να είστε απλοί θεατές; Ισχύουν όλα τα παραπάνω. Πρώτα-πρώτα, είναι μια κίνηση αυτοεκτίμησης, όταν απαντάς στην προσβολή, αντί να κάνεις στην άκρη και να περνάς βρίζοντας μέσα σου. “Γλυτώνω το εγκεφαλικό”, μου είπε κάπο-

06 / 05 / 2011

τε ένας από τους ενθουσιώδεις χρήστες του αυτοκόλλητου από τη Νέα Σμύρνη. Και ύστερα, ναι, έχει ουσιαστικά αποτελέσματα. Όχι τόσο, ότι λύνει το πρόβλημα της “γαϊδουρινής” στάθμευσης, αυτό μπορεί να γίνει μόνο σε κάποιες μικρές γειτονιές, αλλά ότι αναδεικνύει, έχει αναδείξει σε χιλιάδες συμπολίτες μας, αυτήν τη συνήθεια, το παρκάρισμα πάνω στα πεζοδρόμια, σε θέμα αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Η κοινωνική κατακραυγή προετοιμάζει το έδαφος, για να ευδοκιμήσουν τα όποια μέτρα θελήσει και μπορέσει να λάβει η πολιτεία.

Στην Ελλάδα κυκλοφορούν, αναμφισβήτητα, πάρα πολλοί «γάιδαροι». Για ποιο λόγο ο Έλληνας οδηγός παρουσιάζει αυτήν την ντροπιαστική εικόνα στο δρόμο; Είναι ένας συνδυασμός λόγων, από τους οποίους, ο λιγότερο σοβαρός είναι η έλλειψη χώρου στάθμευσης. Ο κυριότερος, θα έλεγα, είναι η ανάδειξη του Ι.Χ. αυτοκινήτου σε βασιλιά της κινητικότητας και δυνάστη της ζωής μας. Δεν μπορούμε να φανταστούμε ούτε την παραμικρή μετακίνηση χωρίς αυτό. Το αυτοκίνητο λατρεύεται μαζικά και αποτελεί τεκμήριο κοινωνικής και οικονομικής καταξίωσης, όπως και φαλλικό υποκατάστατο. Ο πεζός θεωρείται “φτωχός συγγενής” που περπατάει, όχι από επιλογή, αλλά από έλλειψη επιλογής. Φυσικά δεν είναι έτσι, το περπάτημα είναι ο υγιεινός, οικολογικός τρόπος μετακίνησης, που εκτιμάται και κερδίζει χώρο συνεχώς στις ευρωπαϊκές πόλεις. Σήμερα, βλέπεις κέντρα μεγαλουπόλεων κυριολεκτικά χωρίς αυτοκίνητα, ακούς τα πουλιά στα δένδρα και μυρίζεις λουλούδια! Ακούγεται απίστευτο σ’εμάς τους φτωχούς μηχανοκίνητους ιθαγενείς, όμως αυτό είναι το επίτευγμα των σύγχρονων πολιτισμών.

Ποιος ο ρόλος της πολιτείας; Οι ποινές είναι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης ή είναι κυρίως θέμα παιδείας και συνειδήσεως; Η παιδεία και η συνείδηση, με κάποιο τρόπο αποκτάται. Παγκόσμια το θέμα αντιμετωπίζεται με τα τρία έψιλον: Engineering, Education, Enforcement. Υποδομές (μέσα μαζικής μετακίνησης, χώροι στάθμευσης, καλοσχεδιασμένα πλήρη πεζοδρόμια και ποδηλατόδρομοι), παιδεία και διαρκής ενημέρωση, αλλά και συ-

06 / 05 / 2011

νεχής ουσιαστική αστυνόμευση. Πίσω από κάθε όμορφη και τακτοποιημένη εικόνα δημόσιου χώρου, που μας έρχεται από τη Δύση βρίσκεται ένας καλοκουρδισμένος και ανελέητος μηχανισμός επιτήρησης και επιβολής προστίμων. Είναι πραγματικά ντροπή το παρκάρισμα πάνω σε διαβάσεις, ράμπες ή ακόμα και στις ειδικές λωρίδες για τους τυφλούς.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι τελικά τόσο απάνθρωποι ή ο αστικός τρόπος ζωής και οι γρήγοροι ρυθμοί κάνουν τον πολίτη πιο ατομιστή; Ξεπερνώντας τους εσωτερικούς λόγους του δράστη, θα παραμείνω στο γεγονός: είναι αδήρητη ανάγκη, για την επιβίωση των πόλεών μας, ο σεβασμός του δημόσιου χώρου. Ο καταληψίας, είτε λέγεται βολεψάκιας οδηγός, είτε μανάβης, που άπλωσε την πραμάτεια του, είτε περίπτερο, που εξελίχθηκε σε σούπερ μάρκετ, είτε καφετέρια, που άπλωσε τραπεζοκαθίσματα, είναι ένας ιδιώτης που εκμεταλλεύεται κάτι που δεν του ανήκει, το δημόσιο χώρο. Όλοι αυτοί οι ιδιώτες πρέπει να μαζέψουν τα πόδια τους από το δρομο μας για να αναπνεύσουν οι πόλεις που ασφυκτιούν και αργοπεθαίνουν. Την ευθύνη την έχουν κυρίως οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η κεντρική διοίκηση, αλλά κι εμείς, οι πολίτες. Στο βαθμό που τους αντιστοιχεί, οι streetpanthers απαντούν με το αυτοκόλλητο.

Στην Κρήτη και στο Ηράκλειο η κατάσταση στους δρόμους είναι τραγική, ίσως η πιο τραγική στην Ελλάδα. Πού οφείλεται αυτό; Αν συναντούσατε μπροστά σας ένα οδηγό, από το Ηράκλειο ας πούμε, ο οποίος είχε παρκάρει πάνω σε μια διάβαση, με αποτέλεσμα να μην χωράει ούτε πεζός, ούτε καροτσάκι να περάσει, πώς θα τον αντιμετωπίζατε και τι θα του λέγατε; Θα τον ρωτούσα ευγενικά, και αυτό κάνω πάντα, από πού θα πρέπει να περάσω εγώ. Αν καταφέρεις να φέρεις τον άλλο στη θέση σου, ενεργοποιείται το ελληνικό φιλότιμο.

Μπορούν τελικά οι «πάνθηρες του δρόμου» να διώξουν τους «γαϊδάρους του δρόμου»;

Σε τοπικό επίπεδο, όπου τα αυτοκίνητα είναι λίγο - πολύ τα ίδια κάθε μέρα, οι γάιδαροι εκδιώκονται, ενίοτε και εξανθρωπίζονται. Στη γειτονιά μου, για παράδειγμα, αφού ήμουν για καιρό ο γραφικός, κολλώντας αυτοκόλλητα, αλλά και καλώντας την αστυνομία, το παρκάρισμα εκλογικεύτηκε. Αυτό μπορεί να δουλέψει στις γειτονιές. Στα κέντρα των πόλεων, το αυτοκόλλητο λειτουργεί, κυρίως, ως κοινωνική διαπόμπευση και ανάδειξη του παραδείγματος προς αποφυγή. Ελπίζουμε, λοιπόν, στο μέλλον, όλο και περισσότεροι οδηγοί να αποφεύγουν την αντικοινωνική, προσβλητική προς τους συμπολίτες τους στάθμευση.

Απώλειες Πολέμου της Νίνας-Μαρίας Πασχαλίδου _ protagon.gr

ερώτηση εχθές ήταν αν σκοτώθηκε ή όχι ο Οσάμα Μπιν Λάντεν. Περιχαρής ο Μπαράκ Χουσέιν Ομπάμα ανακοίνωσε μια μεγάλη νίκη των Η.Π.Α. στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Προσωπικά, δεν αισθάνθηκα καμία χαρά. Δεν αισθάνθηκα χαρά, ούτε όταν, πριν από λίγες μέρες σκοτώθηκε ο νεότερος γιος του Καντάφι. Κι ακόμη θρηνώ το θάνατο του καλού μου φίλου φωτορεπόρτερ Κρις Χόντρος, ο οποίος ήταν ένας από τους εκατοντάδες ανθρώπους που χάνουν καθημερινά τη ζωή τους στη Λιβύη. Θα επουλώσει άραγε ο θάνατος του Οσάμα Μπιν Λάντεν τις πληγές των Αμερικανών που έχασαν συγγενείς τους την 11η Σεπτεμβρίου; Θα φέρει μια επόμενη μέρα πιο λογική; Θα μειώσει τον αριθμό των νεκρών στη Μέση Ανατολή; Θα φέρει ειρήνη στους Παλαιστίνιους; Ή μήπως θα φοβίσει τα μέλη της Αλ Κάιντα ανά τον κόσμο; Θα κάνει τον κόσμο μας πιο ασφαλή; Θυμάμαι τα λόγια του Μάικλ Ιγκνάτιεφ στο βιβλίο του «Το μικρότερο κακό». «Όταν οι δημοκρατίες πολεμούν την τρομοκρατία, υπερασπίζονται το δικαίωμά τους σε μια πολιτική ζωή χωρίς βία. Αλλά η νίκη κατά της τρομοκρατίας απαιτεί βία. Μπορεί επίσης να απαιτεί εξαναγκασμό, μυστι-

κότητα, εξαπάτηση, και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πώς μπορούν λοιπόν, οι δημοκρατίες να κερδίσουν αυτόν τον πόλεμο διατηρώντας τις αξίες τους, τηρώντας την ηθική τους υποχρέωση απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα;» Ίσως και να μην μπορούν. Πώς άραγε βρήκε η Αμερικανική Δημοκρατία το κρησφύγετο του Οσάμα Μπιν Λάντεν, με τι αγοραπωλησίες; Ποια ήταν τα παιδιά που σκοτώθηκαν μαζί με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν; Ποιοι ήταν οι συμμέτοχοι σε αυτή την επιχείρηση, και ποιοι οι προδότες; Ποιο ήταν το τίμημα αυτής της αποστολής στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα; Κάνεις δε γνωρίζει. Και κάνεις δε θα μάθει. Αυτές είναι οι παράπλευρες απώλειες πολέμου. Ένα παιδί εδώ και εκεί, ένας πύργος με χιλιάδες εργαζόμενους, ένας φωτορεπόρτερ στο σωστό μέρος, τη λάθος στιγμή. «Happy Osama Day!», μου είπε πριν από λίγο ένας Αμερικάνος φίλος μου, σε μια προσπάθεια να μου μεταδώσει το κλίμα από την Ουάσιγκτον. Κι εγώ δεν μπορώ να μην σκέφτομαι, ότι μια απώλεια είναι μια απώλεια. Ένας θάνατος είναι ένας θάνατος. Και ότι ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, ναι αυτό το τέρας, ήταν πατέρας και κάποτε έγραψε ένα ποίημα στο παιδί του. Ίσως να είχε δεύτερες σκέψεις πριν αποφασίσει να γίνει δολοφόνος. Ίσως αν δεν είχε απέναντί του μια Αμερική, να ήταν κάποιος άλλος.

«Τι να πω σε λαούς που δολοφονούν τα παιδιά μας. Τι να πω σε έναν κόσμο τυφλωμένο. Έθνη πωλούνται και αγοράζονται σαν όπλα. Να ‘μαστε μέσα στην τραγωδία. Δεν υπάρχει καμία ασφάλεια. Σε έναν κόσμο γεμάτο με εγκλήματα, όπου παιδιά σφάζονται σαν αγελάδες. Η Ζίον σκοτώνει τα αδέρφια μας και οι Άραβες κάνουν συμβούλιο». Οσάμα Μπιν Λάντεν, ποίημα στο γιο του, Ιούνιος 2002

06 / 05 / 2011

Μέρα Μαγιού μου μίσεψες

Pitsirikos.net

MINDTRAP του Μάνου Λυπάκη _ m.lypakis@freevox.gr

Ανακούφιση προκάλεσε στο δυτικό κόσμο η είδηση της δολοφονίας του Οσάμα Μπιν Λάντεν από Αμερικανούς υπερήρωες, αφού κανείς δεν άντεχε άλλο την αφόρητη και γλυκερή σάχλα του γάμου του πρίγκιπα Γουίλιαμ με την αδελφή της Πίπας.

ιλιάδες Αμερικάνοι βγήκαν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν τη δολοφονία του Οσάμα Μπιν Λάντεν, αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά, πως ένα από τα ελάχιστα πράγματα που ενώνει πλέον τους Αμερικανούς είναι οι δολοφονίες και τα αιματοκυλίσματα.

• • • • • • • •

Σε τηλεοπτικό του διάγγελμα, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα χαρακτήρισε τη δολοφονία του Μπιν Λάντεν «κοσμοϊστορικό επίτευγμα» και τη συνέκρινε με την ανακάλυψη της πενικιλίνης. Επίσης, ο κ. Ομπάμα τόνισε πως αναγκάστηκε να διατάξει τη δολοφονία του Οσάμα Μπιν Λάντεν τώρα, επειδή σχεδόν όλοι κόντευαν να ξεχάσουν πως είναι ακόμα στη ζωή. Η δολοφονία του Οσάμα Μπιν Λάντεν αναμένεται να ανεβάσει τα πεσμένα ποσοστά του Μπαράκ Ομπάμα -ενόψει της προεκλογικής περιόδου-, αν και το μεγάλο του μειονέκτημα είναι το ότι εξακολουθεί να είναι μαύρος. Οι ΗΠΑ αποφάσισαν να ποντιστεί η σορός του Οσάμα Μπιν Λάντεν στη θάλασσα, με τη δικαιολογία πως καμία χώρα δε θα δεχόταν να ταφεί στο έδαφός της. Βέβαια, αυτό δεν είναι αλήθεια, αφού η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε να θαφτεί ο Οσάμα Μπιν Λάντεν στον Αστακό, με σκοπό να προσελκύσει τρομοκράτες επενδυτές με πετροδολάρια. Το πτώμα του Οσάμα Μπιν Λάντεν πετάχτηκε στον Ινδικό Ωκεανό και το έφαγε στο δόξα πατρί μια φάλαινα που λιποθύμησε.

Οικολογικές οργανώσεις διαμαρτυρήθηκαν έντονα, υποστηρίζοντας πως το πτώμα του Οσάμα Μπιν Λάντεν θα μολύνει τη θάλασσα περισσότερο και από τη διαρροή πυρηνικών στην Ιαπωνία. Ο Γιώργος Παπανδρέου εξέφρασε τη αντίθεσή του στην απόφαση των Αμερικανών να πετάξουν τη σορό του Οσάμα Μπιν Λάντεν στη θάλασσα, επειδή ο συχωρεμένος δεν ήξερε μπάνιο και υπάρχει κίνδυνος να πνιγεί.

• • • •

Σύμφωνα με τον κ. Παπανδρέου, θα πρέπει να θεωρηθεί προσωπική του επιτυχία το γεγονός ότι ο Οσάμα Μπιν Λάντεν δεν ήταν μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος ήταν πιο προσεκτικός στις δηλώσεις του και αρκέστηκε να πει «μαζί τον φάγαμε». Αίσθηση προκάλεσε το ότι -στο άκουσμα της είδησης της δολοφονίας του Οσάμα Μπιν Λάντεν- ανέβηκαν όλα τα χρηματιστήρια του κόσμου, εκτός από το ελληνικό. Το δικό μας θα ανεβεί, όταν ο Οσάμα Μπιν Λάντεν αναστηθεί. Οικονομικοί κύκλοι υποστηρίζουν πως αν δολοφονηθεί και ο Καντάφι, ο πλανήτης θα ζήσει μέρες μεγάλης οικονομικής ευημερίας και θα τρώμε όλοι με χρυσά κουτάλια.

06 / 05 / 2011

Ο κόσμος είναι

ασφαλής τώρα

ωριανοί, χωριανοί...αγρότες, μικρομεσαιο-μεγαλοαστοί, άνεργοι, άεργοι, αφεντικά, δουλικά, Αμερικάνοι, Λουξεμβουργιανοί, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Κινέζοι, Κονγκολέζοι, Ολλανδοί, Καναδοί, Ρουμάνοι, Βραζιλιάνοι, Αυστραλοί, Τσακ Νόρις και Μπρους Λι, κλέφτες και αρματωλοί, τραπεζίτες και δεν έχω στο ήλιο μοίρα πολίτες, μπαχαλάκηδες και καναπεδάκηδες, ένθεν κι ένθεν, εκείθεν κι εντεύθεν, θύτες, λωποδύτες, εργοτελίτες κι ομιλίτες, γέροι, νέοι, πονηροί ποντικαρέοι, δε σου λέω, δε σου λέω, τραβάτε με κι ας κλαίω, κόκκινοι ή μπλε ή άλλοι κι άλλοι, πράσινοι παπαγάλοι, μαυρίλα, ασπρίλα, κιτρινίλα, μεγάλη μου σκασίλα, τρύπιες τσέπες κι εκατομμύρια, αυτός, αυτή και τα μυστήρια, θρησκόληπτοι, ιερόσυλοι ή πιστοί και κολασμένοι τη Σαρακοστή, έντιμοι και λεβεντάδες,βασιλιάδες και μαχαραγιάδες, άνθρωποι και απάνθρωποι, γήινοι και εξωγήινοι...Ο Μπιν Λάντεν είναι νεκρός!!!

Ο δολοφόνος,

ο τύραννος, ο κακός, ο δαιμόνιος, ο Διάβολος, ο Βελζεβούλ, ο Λούσιφερ, ο Μεφιστοφελής, ο Πρίγκιπας του Σκότους, ο Καταραμένος Όφις, το Δόλιο Πνεύμα, η Σατανική Δύναμη, ο Κύριος της Απάτης, ο 666, ο εφιάλτης της Λουκά, o Σατανάς ο ίδιος, ο εξαποδώ είναι επιτέλους νεκρός. Σχεδόν 10 χρόνια μετά, τη σατανική επίθεση στους αθώους Δίδυμους Πύργους, οι δημοκρατικοί και υπέρμαχοι της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Αμερικάνοι, μέσω της έντιμης και ειλικρινέστατης Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA), έκαναν τσακωτό τον Αφγανό μουσάτο, σύμβολο και υπηρέτη της διεθνούς τρομοκρατίας και τον εκτέλεσαν επι τόπου, εφόσον δεν ήθελαν να πέσουν στην ίδια παγίδα με τις ταινίες της χώρας τους, όπου ο κακός, αν δεν τον σκοτώσουν αμέσως, βρίσκει πάντα τρόπο να ξεφύγει έτσι ώστε να διαρκέσει η ταινία καμιά ώρα ακόμα.

Ο Μπιν Λάντεν βρίσκεται πλέον, κάπου στον ωκεανό, αφού καμία χώρα στον πλανήτη γη, δε δέχτηκε το σώμα αυτού του κολασμένου τρομοκράτη. Οι Αμερικάνοι, σεβόμενοι πάνω απ’ όλα τη Μουσουλμανική Παράδοση, έπλυναν τη σορό του αποθανόντος και κατόπιν, την τύλιξαν σε λευκό σάβανο. Η σορός τοποθετήθηκε σε σάκο και ένας αξιωματικός ανάγνωσε τις προετοιμασμένες ευχές, οι οποίες μεταφράσθηκαν στα αραβικά, από κάποιον αραβόφωνο. Μετά την ανάγνωση των ευχών, η σορός τοποθετήθηκε στην ειδική ράμπα, κι από ‘κει το σώμα του νεκρού γλίστρησε στη θάλασσα.

Πανηγύρια στις πλατείες, στις πρεσβείες, στα καφενεία, στα πορνεία, στους δρόμους και τους πεζοδρόμους, στην πόλη, στην απανταχού επικράτεια όλη, στα χωριά και στους αγρούς κι εκεί που δεν πηγαίνει ο νους. Ξαφνικά όλοι νιώθουν ασφαλείς. Ο κόσμος συμφιλιώνεται. Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί , φίλοι Σέρβοι κι Αλβανοί, Κίνα και Θιβετιανοί κάνουν τόπο στην οργή, Τσετσένοι-Ρώσοι, πλέον δεν χωράει αγάπη τόση, Κούρδοι-Τούρκοι, Ινδοί-Πακιστανοί έρωτας μεγάλος θα φανεί, Βάσκοι και Καταλανοί είναι πλέον Ισπανοί, Αμερικάνοι-Ιρανοί πενθούν για το Χομεϊνί, πολίτες και πολιτικοί ένας κώλος και βρακί, το κυπριακό είναι πλέον παιχνιδάκι, στην Κούβα ξαναπηγαίνει βαποράκι, ο IRA θέλει ενωμένη Ιρλανδία, οι Σομαλοί πειρατές απελευθερώνουν όλα τα πλοία, λουκέτο στου Γκουντάναμο τις φυλακές, σφραγίζονται οι πυρηνικές κεφαλές, στην Αφρική μπορούν να σιτιστούν, οι Μαλδίβες δε θα εξαφανιστούν, ο Βεζούβιος δε θα ξαναεκραγεί, η χελώνα καρέτα-καρέτα θα σωθεί. Και μετά, όλοι ξύπνησαν και πήραν το πρωινό τους... Γιώργοοο; Έλα Γιώργο; Ξύπνα...έχει πάει οχτώ, πρέπει να πας στη δουλειά.

Θανάσης Βέγγος (1927-2011)

εννήθηκε στο Νέο Φάληρο του Πειραιά, στις 29 Μαΐου του 1927, μοναχοπαίδι του Βασίλη και της Ευδοκίας Βέγγου. Ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος και ήρωας της αντίστασης. Μετά τον πόλεμο, εκδιώχθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων. Η απόλυση του πατέρα του προκάλεσε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα στην οικογένεια, κάτι που ανάγκασε το Θανάση να ριχτεί στη βιοπάλη. Τα χρόνια 1948-1950 εξορίστηκε στη Μακρόνησο, όπου γνωρίστηκε με τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο. Αυτή η γνωριμία οδήγησε στην πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, το 1954 στην ταινία «Μαγική Πόλις» του Κούνδουρου. Για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε σε μικρούς ρόλους, εργαζόμενος παράλληλα και ως φροντιστής στα πλατό. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε σε μερικές από τις πιο ιστορικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, όπως:

Ένας ήσυχος άνθρωπος που δημιουργούσε τόσο θόρυβο! Ένας άνθρωπος που χάριζε γέλιο, αλλά δεν ήθελε να το ακούει. Εδινε χαμόγελα αλλά δεν μπορούσε να τα βλέπει από κοντά. Σεμνός και συνεσταλμένος. Σε όλη του τη ζωή έδωσε ελάχιστες συνεντεύξεις και μόνο λίγο πριν το τέλος έλαβε το λόγο απευθυνόμενος προς το κοινό σε τιμητικές εκδηλώσεις. «Ο δράκος», «Διακοπές στην Αίγινα», «Μανταλένα», «Συννεφιασμένη Κυριακή», «Ο Ηλίας του 16ου», «Ποτέ την Κυριακή». Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος ήταν μαζί με το Νίκο Σταυρίδη στην ταινία «Οι δοσατζήδες» του 1960. Τον ίδιο καιρό, το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού, όχι από Σχολή, αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή. Η πρώτη του θεατρική παράσταση ήταν το ίδιο έτος στην επιθεώρηση «Ομόνοια πλατς πλουτς», δίπλα στους Ν.Ρίζο και Γ.Γκιωνάκη. Τα επόμενα χρόνια, συνεργαζόμενος κυρίως με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη, αναπτύσσει τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου τύπου, που τον καθιέρωσε και αρχίζει να γίνεται δημοφιλής. Με ταινίες όπως «Ψηλά τα χέρια», «Χίτλερ», «Μην είδατε τον Παναή», «Ζήτω η τρέλα», «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης» καθιερώνεται στη συνείδηση του κοινού. Το 1964, σε αναζήτηση καλ-

λιτεχνικής ελευθερίας, ίδρυσε τη δική του εταιρεία παραγωγής: ΘΒ - Ταινίες Γέλιου. Την περίοδο 1965-1969, συνεργαζόμενος με τον Γλυκοφρύδη και τον Ερρίκο Θαλασσινό, αλλά και σκηνοθετώντας ο ίδιος κάποιες φορές, γύρισε τις καλύτερες κατά γενική ομολογία ταινίες του, όπως τις «Φανερός πράκτωρ 000», «Τρελός, παλαβός και Βέγγος», «Ποιος Θανάσης;», που τις χαρακτηρίζουν το σουρεαλιστικό χιούμορ, ο αυτοσχεδιασμός και η πηγαία ερμηνεία. Παρά την εμπορική και καλλιτεχνική τους επιτυχία, οι ταινίες αυτές οδηγούν την εταιρία του Βέγγου σε κλείσιμο και τον ίδιο σε οικονομική καταστροφή, από την οποία θα συνέλθει μόνο μετά από πολλά χρόνια. Η καριέρα του συνεχίζεται με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη. Στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1971, η ταινία «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;» αποσπά τα βραβεία κριτικών και κοινού. Άλλη σημαντική ταινία αυτής της περιόδου είναι «Ο Θανάσης στη

χώρα της σφαλιάρας» του 1976. Η θεματολογία των ταινιών του μετατοπίζεται προς την κοινωνική κριτική, ενώ το 1983 σταματά για λίγα χρόνια να κάνει κινηματογράφο. Τη δεκαετία του ‘80 ασχολείται με το γύρισμα έξι βιντεοταινιών και της τηλεοπτικής σειράς «Βεγγαλικά». Το 1990 εμφανίστηκε στη σειρά του ΑΝΤ1 «Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης». Η επιστροφή του στον κινηματογράφο γίνεται με την ταινία «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου» του Παντελή Βούλγαρη. Η ερμηνεία του έχει πια διαφοροποιηθεί, είναι χαμηλών τόνων αλλά μεγάλης εκφραστικότητας, με κορυφαία στιγμή το ρόλο του στην ταινία «Όλα είναι δρόμος» του 1998. Το 1997 εμφανίστηκε στην Επίδαυρο στο ρόλο του Δικαιόπολι στους «Αχαρνής» και το 2001 στην «Ειρήνη» του Αριστοφάνη με μεγάλη επιτυχία. Το 2002 εμφανίζεται στην τηλεοπτική σειρά «Περί ανέμων και υδάτων».

του Σπύρου Σεραφείμ

Τρίτη 3 Μαΐου 2011 ξημέρωσε μουντή, με δεκάδες σύννεφα που θα γέμιζαν ποτάμια τις ανηφόρες και τις κατηφόρες στην περιοχή που μένω. Ξύπνησα με πολύ κέφι, αφού, σήμερα θα πάω σε άλλο ένα interview, για δουλειά. Όταν τελείς σε επίσχεση εργασίας, όταν έχεις να πληρωθείς για 6 μήνες, αυτά τα interview είναι γενναίες δόσεις χαράς και ελπίδας για το αύριο. Όμως, ένα τηλεφώνημα από την Πόλυ, έφερε τα πάνω κάτω: «Πέθανε ο Θανάσης». - Ποιος Θανάσης; «Ο Βέγγος». Ναι, ο καλός μας άνθρωπος, έφυγε, σήμερα το πρωί και κανένας δε θα μπορέσει να τον ρωτήσει: «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;», ο Θανάσης πήρε νωρίς τ’ όπλο του. Όλη του η ζωή ήταν ένας πόλεμος, μια μάχη, ένας διαρκής αγώνας, «γεννηθήκαμε για να τρέχουμε», συνήθιζε να λέει σαν άλλος Bruce Springsteen στο Born to run. Μπήκε δυναμικά στο χώρο του κινηματογράφου, χωρίς να έχει προϋπηρεσία στο θέατρο. Ήταν ένας ερασιτέχνης, όπως έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις του, που για να επιβιώσει, έκανε ένα σωρό δουλειές, κυρίως του φροντιστή σε ταινίες. Δουλειές, που έπεσε με τα μούτρα επάνω τους, ακάματος και επίμονος, ασχέτως της αμοιβής που θα έπαιρνε. Ο Θανάσης ήταν μια «Ψυχή Βαθιά». Φεύγω για το interview τρέχοντας, σαν ένας τρελός, τρελός Βέγγος, τα ποτάμια τώρα πια κυλάνε στα μάτια μου και όχι στους δρόμους, γράφοντας αυτό το κείμενο, έχω καθυστερήσει ήδη αρκετά. Θα μπω μέσα στο γραφείο που έχω το ραντεβού και επειδή, πλέον, δεν μετράνε σπουδές, προϋπηρεσία, διάθεση για εργασία, αφοσίωση, δημιουργικότητα και φαντασία, αλλά απλήρωτοι λογαριασμοί, διατροφές, service στο αυτοκίνητο, super market, θα ακούσω το στανταράκι «τα λεφτά που ζητάτε είναι πολλά, ασχέτως εάν τα αξίζετε», αλλά θα τους πω ότι στη «Χώρα της σφαλιάρας» είμαι έτοιμος για το μεροκάματο, είμαι κι εγώ άλλος «Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές»...

06 / 05 / 2011

στο Θεό και στον ηγεμόνα ζήτησε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, πριν την τελευταία ιππηλασία στην Πόλη. Και στη μνήμη αυτού του βασιλιά έγειρε η ελπίδα του σκλαβωμένου έθνους στους τέσσερεις αιώνες οδύνης.

Αν επέστρεφε

ο βασιλιάς του Κώστα Γιαννακίδη _ protagon.gr

πό την αυγή της υπάρξεως του, το έθνος βασιλεύεται. Το αρχαιοελληνικό κάλλος αντανακλάται στα μάρμαρα των παλατιών που οικοδομήθηκαν από Έλληνες βασιλείς. Ακόμα και η μούσα συνέτρεξε τον Όμηρο, όχι για να διηγηθεί βίους θνητών, αλλά για να υψώσει στην αιωνιότητα βασιλικά κατορθώματα με θεϊκή επίβλεψη. Αλλά και αργότερα, όταν το έθνος ντύθηκε τη Ρωμιοσύνη για να πορευτεί στους αιώνες, ήταν η βασιλική πορφύρα που σκέπασε τους ανδρείους και τύλιξε την ίδια την ιστορία. Πίστη

06 / 05 / 2011

Η νέα Ελλάς αναγεννήθηκε κάτω από βασιλικό θυρεό. Η πρόνοια του Όθωνα και των Βαυαρών οργάνωσε σε σύγχρονες βάσεις την ταλαίπωρη πατρίδα. Για δεκαετίες ολόκληρες τα ανάκτορα ήταν η πύλη της Ελλάδος για το δυτικό, τον πολιτισμένο κόσμο. Αποτέλεσαν βέβαια και πηγή δεινών. Όμως η χώρα χρεοκόπησε από τα τέκνα των γνωστών πολιτικών οικογενειών, όχι από τα τέκνα της Φρειδερίκης. Ας είναι. Λησμονούμε ότι οι περισσότερες από τις είκοσι δεκαετίες του νέου ελληνικού κράτους φέρουν τη σφραγίδα των βασιλέων με το περίεργο όνομα που θυμίζει φίρμα αλυσοπρίονων. Εν ολίγοις, τα χρόνια της προεδρευόμενης δημοκρατίας είναι κατά πολύ λιγότερα από τα έτη της βασιλευόμενης. Η μνήμη του έθνους έχει πρώτα κορώνα και μετά γράμματα. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι ο ελληνικός λαός άλλαξε γνώμη. Διενεργήθηκε νέο δημοψήφισμα και οι βασιλείς επανακάμπτουν στο ανάκτορο της Ηρώδου Αττικού, ενώ ο πρόεδρος της Δημοκρατίας επιστρέφει στο ταπεινό του διαμέρισμα. Διόλου άσχημα. Μόνο και μόνο οι νταλίκες της «Ορφέας Βεϊνόγλου Διεθνείς Μεταφορές» έξω από το παλάτι θα είναι μία σταγόνα μέλι στο χυλό της γκρίζας καθημερινότητάς μας. Στα ανάκτορα θα διαμείνει μόνο το βασιλικό ζεύγος του Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας-οι υπόλοιποι δεν χωρούν, είναι πλέον πάρα πολλοί. Για το λόγο αυτό καλό θα είναι η παλινόρθωσις να συντελεστεί καλοκαίρι, προκειμένου να παρίσταται το σύνολο της οικογενείας στο χορό που θα τελείται εις τους κήπους του παλατιού. Και εδώ εντοπίζουμε την πρώτη μεγάλη διαφοροποίηση στο styling. Υπήρχε περίπτωση να εμφανιστεί ο Τσίπρας με την Αφρικανή στα ανάκτορα; Μόνο αν την περίμενε στην έξοδο υπηρεσίας. Ομοίως, αντίστοιχες τροποποιήσεις θα υφίστατο και το dress code των προσκεκλημένων στο χορό των ανακτόρων. Φράκο κύριοι. Ναι, μόνο φράκο. Έτσι, για να βλέπεις έναν κήπο γεμάτο πιγκουίνους, αλλά χωρίς Batman.

Άμαξες. Ναι, βασιλικές άμαξες, όχι τις κολοκύθες που βλέπουμε σήμερα. Αρχικώς με άλογα του ιπποδρόμου. Παίρνεις τον ίππο Μπεμπέκα και τον ίππο Τζουτζούκο και τους αναθέτεις βασιλικά καθήκοντα. Και το μόνο που θέλεις είναι το βασιλικό ζεύγος να κάνει καθημερινά τη διαδρομή Βουλή-Ανάκτορα με άμαξα. Είναι περίπου όπως το κάνει η Χιονάτη στη Disneyland, αλλά με μια κάποια επισημότητα. Η Χιονάτη έχει ήρωες του Disney, εμείς θα βάλουμε τσολιάδες. Στις μέρες μας η ευτυχία αποτιμάται με τους Γιαπωνέζους που σε φωτογραφίζουν, ασχέτως αν οι άμοιροι εκλείψουν για κάποιο διάστημα από το παγκόσμιο τουριστικό πελατολόγιο. Είναι πάρα πολλά. Από τις επίσημες εμφανίσεις, που απορείς αν ο μεγαλειότατος πήρε μία λατέρνα και την έριξε πάνω του, ως τα επιβλητικά τηλεοπτικά διαγγέλματα με τα οποία θα σκας και ένα χαμόγελο, όχι το χασμουρητό που δεν μπορείς να συγκρατήσεις. Αν μη τι άλλο, στη χώρα όπου η εξουσία συνεισφέρει στη συζήτηση περί styling μόνο με τα παπούτσια της Μπριμπίλη, τα καπέλα της βασιλικής οικογένειας θα τροφοδοτούσαν ώρες αναλύσεων και θα έδιναν δουλειά σε ανθρώπους. Η Μαρί Σαντάλ θα είχε και ένα επώνυμο ρούχο να βγάλει στις βιτρίνες της Πλάκας, όχι μόνο τα Greek Lover, No problem και Athens Marathon-αρκετά πια με αυτά. Διότι σε μία σύγχρονη ευνομούμενη δημοκρατία, οι βασιλείς, αν αξιοποιηθούν σωστά, αποδίδουν κέρδη. Στη Βρετανία γκρινιάζουν συνέχεια για τα έξοδα συντήρησης της βασιλικής οικογένειας. Είναι πολλά. Αλλά φαίνεται ότι τα κέρδη από τον τουρισμό είναι πολλά περισσότερα. Να, οι βασιλικοί γάμοι του Λονδίνου κοστίζουν 45 εκατομμύρια ευρώ. Κι όλος ο πλανήτης κοιτάζει προς τα εκεί. Για να το πετύχουμε εμείς αυτό έπρεπε να διοργανώσουμε Ολυμπιακούς, να σπάσουμε την Αθήνα, να χρεοκοπήσουμε τη χώρα. Μία καλή βασιλική οικογένεια συμφέρει. Θα μου πείτε ότι δεν γίνεται να φέρουμε τον βασιλιά ακριβώς τη στιγμή που τελειώνει το παραμύθι. Συμφωνώ. Απλώς ψάχνω τρόπους διασκέδασης, πριν μας καταπιεί ο δράκος.

α εισηγηθώ 10 προτάσεις αλλαγής του σχολείου, καθώς είναι το θέμα που γνωρίζω βαθύτερα από κάθε άλλο. Είναι πλατιά αποδεκτό στην κοινωνία ότι το ελληνικό σχολείο χρειάζεται ριζική αλλαγή γιατί είναι από τα πιο παραδοσιακά και καθυστερημένα. Αυτό είναι το κύριο αίτιο που τα Ελληνόπουλα βρίσκονται στο διεθνές πρόγραμμα PISA στην ουρά των 30 χωρών του ΟΟΣΑ, ενώ στο επίπεδο αριστείας φτάνει μόνο 1% (!). Η ριζική αλλαγή είναι μεγάλη ανάγκη να ξεκινήσει από την πρώτη βαθμίδα. Εάν τα παιδιά στα πρώτα τους σχολικά βήματα ταυτίσουν τη μάθηση με την πλήξη και τον καταναγκασμό, αυτό αλλάζει πολύ δύσκολα αργότερα.

 Η απόκτηση λειτουργικής γνώσης Το σχολείο είναι εγκλωβισμένο στη μαθησιακή λογική του 19ου αιώνα (διδασκαλία και εξέταση). Ο σύγχρονος δρόμος για τη γνώση χτίζει τα θεμέλια για τη σταδιακή κατάκτηση των αφηρημένων εννοιών και οδηγεί τα παιδιά να «μάθουν πώς να μαθαίνουν». Αντί τεκμηρίωσης που είναι μακροσκελής, περιορίζομαι σε λίγα παραδείγματα. Στα πρώτα βήματα της μάθησης, τα παιδιά εξοικειώνονται με το υπόβαθρο της επιστημονικής γνώσης, ότι δεν κατακτιέται με τις αισθήσεις η γνώση της πραγματικότητας (με τα μάτια μου για την πορεία του ήλιου «γνωρίζω» ότι γυρίζει γύρω από τη γη) και επίσης με τις αφηρημένες έννοιες. Π.χ. μαθαίνουν με την άνοδο στην ταράτσα ή την εκδρομή σε ένα λόφο να διαπιστώνουν τις μεγάλες διαφορές στην «εικόνα» της πραγματικότητας ανάλογα με την απόσταση και την οπτική γωνία. Π.χ. εξοικειώνονται με τις αφηρημένες έννοιες της ιστορίας (παρελθόν, ιστορικός χρόνος, μικρή και μεγάλη διάρκεια) καθώς και τις έννοιες της ιστορικής εξέλιξης και αλλαγής, φέρνοντας από το σπίτι φωτογραφίες και οικογενειακά κειμήλια κάθε είδους, που παρατηρούν και εντοπίζουν ομοιότητες και διαφορές με το σήμερα στην ενδυμασία, τις συμπεριφορές, τον τρόπο ζωής, το σχολείο, ύστερα την αισθητική, τις αξίες, τους ρόλους των φύλων κ.ο.κ. την εποχή που τα ίδια τα παιδιά ήταν βρέφη, την παλιότερη, όταν οι γονείς ήταν παιδιά και την ακόμα παλιότερη των γιαγιάδων και παππούδων. Τα μεγάλα παιδιά εφαρμόζουν π.χ. γνώσεις μαθηματικών στην προσωρινή διαρρύθμιση του χώρου για τον συμμαθητή που έσπασε το πόδι του, ερευνούν και συνθέτουν γνωστικές πληροφορίες για την καθημερινή ζωή και τα αισθήματα ενός ομήλικου σε ένα χωριό της δεκαετίας του 1950 ή ενός κοριτσιού παλιότερων εποχών, ψάχνουν στο Σύνταγμα σε ποια άρθρα αντιστοιχεί η ερμηνεία της εξέγερσης των φοιτητών στο Πολυτεχνείο το Νοέμβριο 1973 κ.ο.κ. Κατακτούν σταδιακά τη λειτουργική γνώση, τη μόνη που μπορεί να οδηγήσει αργότερα στην ικανότητα παραγωγής νέας γνώσης.

της Άννας Φραγκουδάκη _ protagon.gr

στη, καθώς μπορεί να αναπαραχθεί σε πλαίσιο εξετάσεων αλλά δεν λειτουργεί σε άλλα πλαίσια. Καλλιεργείται η λειτουργική γνώση που δεν ξεχνιέται και οδηγεί σε αναγωγές. Λειτουργική είναι π.χ. εκείνη η γνώση των καλών αγωγών του ηλεκτρισμού που σταματάει αυθόρμητα τον κάτοχό της από το να βάλει ένα καρφί σε μία πρίζα, είναι επίσης η ικανότητα να αξιοποιεί σε ένα γνωστικό πεδίο συνδυαστικά γνώσεις από άλλο πεδίο.

τητας. Είναι απαραίτητο εκτός του πτυχίου ένα ειδικό δίπλωμα εκπαιδευτικής επάρκειας, με ένα μέρος γνωστικό και ένα έτος άσκησης στη διδασκαλία υπό εποπτεία και τελική κρίση (κάτι αντίστοιχο με την άσκηση των γιατρών και των δικηγόρων). Καθώς έτσι το εκπαιδευτικό επάγγελμα γίνεται δυσκολότερο, θα πρέπει να συνοδευτεί με σημαντική αύξηση των αποδοχών και μέτρα για την ανύψωση του κοινωνικού του κύρους.

 Τα σχολικά βιβλία και η κριτική σκέψη

 Οι εκπαιδευτικοί

 Η ελληνική γλώσσα

Όλα τα σχολικά βιβλία είναι προϊόντα μιας εποχής περασμένης, όταν μόνος πομπός της γνώσης ήταν το σχολείο. Ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας και της μαζικής πληροφόρησης. Η γνώση είναι διαθέσιμη ηλεκτρονικά σε ποσότητα τεράστια και παρουσία βομβαρδιστική.

Είναι η επαγγελματική κατηγορία που επηρεάζει σημαντικά τις νέες γενιές, άρα προκαθορίζει το μέλλον μιας χώρας. Η κοινωνία που θα έβαζε τους υψηλότερης ποιότητας διανοουμένους της (με αυτή τη σειρά) στα νηπιαγωγεία, τα δημοτικά, τα γυμνάσια και τα λύκεια, θα μεταμόρφωνε θεαματικά τη δημιουργικότητα των νέων γενεών, την ευφυΐα, την κοινωνική ευθύνη, την εφευρετικότητα, την ικανότητα παραγωγής νέας γνώσης.

Γλωσσική διδασκαλία δεν σημαίνει μόνο να μάθουν τα παιδιά να γράφουν σωστές συντακτικά και γραμματικά προτάσεις. Σημαίνει να αποχτήσουν γλωσσική κριτική ικανότητα. Η κριτική γλωσσική εγρήγορση κατακτιέται σταδιακά, καθώς μαθαίνουν να διαβάζουν, ας πούμε, «ανάμεσα στις γραμμές». Ασκούνται π.χ. από μικρά να αναγνωρίζουν σε προφορικά κείμενα με ποια ιδιότητα μιλάει ένας ομιλητής (με του γονιού, του φίλου, του γνώστη, του αφεντικού κά.), αν μιλάει αυθόρμητα, προσεγμένα, τυπικά, ειρωνικά κτλ. Σε γραπτά κείμενα, ποιος τα έγραψε, σε ποιον απευθύνονται, με τι στόχο γράφτηκαν, τι μας ενδιαφέρουν εμάς κτλ. Ασκούνται στη συνέχεια να τοποθετούν τα κείμενα άλλων εποχών στο ιστορικό τους πλαίσιο και να τα «διαβάζουν» (δηλαδή κατανοούν) μέσα στις μεγάλες διαφορές της εποχής τους από σήμερα. Μόνο τότε μπορούν να τα κατα-

Άρα το σχολείο, οι μέθοδοι και τα βιβλία πρέπει να μεταδίδουν στους μαθητές γνώσεις και εργαλεία για ν’αποχτήσουν τις ικανότητες να διαχειρίζονται την πληθώρα των διαθέσιμων γνωστικών πληροφοριών, να ξεδιαλέγουν όσες γνώσεις είναι χρήσιμες κάθε φορά, να διαμορφώνουν κριτήρια για να μπορούν να ελέγχουν την εγκυρότητά τους. Στη συνέχεια το σχολείο καθοδηγεί τα παιδιά να μάθουν πώς να συνθέτουν τις γνωστικές πληροφορίες για να καταλήγουν στο γνωστικό αποτέλεσμα. Αποφεύγεται έτσι η μνημική γνώση που είναι προσωρινή καθώς διαρκεί ένα διάστημα και μετά φθίνει, επίσης είναι άχρη-

Ριζικές αλλαγές στα σχολεία

Η μέγιστη αυτή κοινωνική σημασία του εκπαιδευτικού επαγγέλματος επιβάλλει το κοινωνικό κύρος που του αντιστοιχεί και την καταλληλότητα αυτών που θα το ασκήσουν. Είναι κοινός τόπος ότι η κατοχή επιστημονικής γνώσης δεν αρκεί για να μεταδώσει κανείς αυτή τη γνώση σε παιδιά, επίσης ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι κατάλληλοι για εκπαιδευτικοί. Άρα χρειάζονται ειδικές γνώσεις αλλά και κριτήρια επαγγελματικής καταλληλό-

06 / 05 / 2011

λάβουν σε βάθος, άρα και να τα βρουν ενδιαφέροντα. Αν ασκηθούν τα παιδιά ώστε να γίνουν ευαίσθητοι κριτικοί δέκτες του τι καταφέρνουν με τη γλώσσα οι άλλοι, θα μπορέσουν και θα θελήσουν να γίνουν αποτελεσματικοί πομποί έντεχνου λόγου. Και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό. Με την άσκηση στην αποκρυπτογράφηση των έμμεσων μηνυμάτων, μπορούν να γίνουν όχι παθητικοί δέκτες αλλά επαρκείς «αναγνώστες» του λόγου των εξουσιών. Έτσι, μεγαλώνοντας θα γίνουν κριτικοί δέκτες του λόγου που εκπέμπει ο πολιτικός, ο ειδήμων με το δυσνόητο επιστημονικό ιδίωμα, ο διαφημιστής κ.ο.κ. Επίσης θα μάθουν πώς να επικοινωνούν αποτελεσματικά με το γραφειοκράτη, με τον αστυνομικό, με το δικηγόρο, με τον εργοδότη...

 Τα αρχαία ελληνικά και η αρχαιότητα Τα αρχαία αποτελούνται από πολλά γλωσσικά συστήματα, διαφορετικά μεταξύ τους και πολύ διαφορετικά από το γλωσσικό σύστημα της σύγχρονης ελληνικής. Είναι από δεκαετίες τεκμηριωμένο από γλωσσολόγους, ότι η διδασκαλία των αρχαίων προκαλεί σύγχυση και βλάπτει, ιδίως στη σύνταξη, την καλή εκμάθηση της πρότυπης (standard) ελληνικής. Η σύγχυση είναι ένα από τα αίτια του φαινομένου να τελειώνουν το λύκειο ανεπαρκείς χρήστες της πρότυπης γλώσσας, ιδίως στη γραπτή της μορφή, και ανεπαρκέστατοι των λόγιων ποικιλιών της. Άρα μέχρι τα 15 χρόνια πρέπει να διδάσκεται η σύγχρο-

και θεωρητικών επιστημών.

ρική γνώση που έχουν όλοι οι άνθρωποι της κοινωνίας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο σχολείο πρέπει να διδάσκεται η επιστημονική ιστορία, προσαρμοσμένη στις ικανότητες πρόσληψης και κρίσης ανά ηλικία. Επιστημονική ιστορία σημαίνει ότι τα γεγονότα, οι ιδέες και οι αξίες του παρελθόντος εντάσσονται μέσα στην ιστορική τους εποχή. Άρα, γίνονται κατανοητά μέσα στο διαφορετικό από σήμερα κοινωνικό πλαίσιο που τα δημιούργησε, όπου επικρατούσαν διαφορετικές αξίες, ιδέες, νοοτροπίες, ήταν διαφορετικές οι ανάγκες, οι προτεραιότητες, οι κοινωνικές σχέσεις, άλλοι οι στόχοι, άλλα τα προβλήματα κ.ο.κ.

Λύση είναι η εισαγωγή στο λύκειο σε μερικές βασικές έννοιες της κοινωνιολογίας, μαζί με στοιχεία κοινωνικής ανθρωπολογίας και κοινωνικής ψυχολογίας που διευρύνουν τους πολιτισμικούς ορίζοντες και αναδεικνύουν τις αλλαγές και τις εξελίξεις. Π.χ. πώς και γιατί η κοινωνία δεν απαρτίζεται από άτομα αλλά από κοινωνικές ομάδες, πώς η υπαγωγή σε κοινωνικές ομάδες αποδίδει στα άτομα ομοιότητες και κοινά χαρακτηριστικά, αντιλήψεις και ιδέες, πώς αλλάζουν από εποχή σε εποχή και συγχρονικά από κοινωνία σε κοινωνία οι τρόποι σκέψης και συμπεριφοράς, οι νοοτροπίες, οι αξίες, η ηθική, η οργάνωση της οικονομίας, οι κοινωνικές σχέσεις, η έννοια της ισότητας, η κουλτούρα, η τέχνη, η έννοια του ωραίου...

Επιστημονική ιστορία λοιπόν ελληνική, ευρωπαϊκή και παγκόσμια προσαρμοσμένη στις ηλικίες, μαζί με μαθήματα επιλογής για την ιστορία ειδικών θεμάτων: Ιστορία της τεχνολογίας, Ιστορία των γυναικών, Ιστορία του αυτοκινήτου, Ιστορία της αποικιοκρατίας, Ιστορία της ενδυμασίας ή της διατροφής, Ιστορία των εφευρέσεων, Ιστορία της παιδικής ηλικίας κά.

 Η σεξουαλικότητα Είναι μεγάλη η παιδαγωγική βιβλιογραφία για την αρνητική επίδραση που ασκεί στα παιδιά η λογοκρισία του σχολείου στο θέμα μεταξύ άλλων της σεξουαλικότητας. Η

Έτσι παρουσιάζεται η κοινωνία όχι στατική αλλά εξελίξιμη, άρα όλα της τα αρνητικά φαινόμενα επιδέχονται αλλαγές και βελτιώσεις με την παρέμβαση όλων.

 Η τεχνολογία και η τηλεόραση Είναι πολλές δεκαετίες που ειδικοί παιδαγωγοί, με βάση τη δύναμη της εικόνας και την ισχυρή επίδραση της τηλεόρασης, πρότειναν: «βάλτε τα παιδιά πίσω από την τηλεόραση». Εννοούσαν, δώστε στα πιτσιρίκια μια κάμερα και μάθετέ τα να φιλμάρουν, να μοντάρουν και να προβάλουν δικό τους έργο. Θα κατακτήσουν άμεσα τη γνώση πώς κατασκευάζεται το προϊόν, άρα έμμεσα την ικανότητα, να συγκρίνουν, να κρίνουν και να επιλέγουν χωρίς να καταπίνουν ό,τι βλέπουν. Η τεχνολογία στο σχολείο δε σημαίνει μερικούς υπολογιστές, που άλλωστε μένουν συχνά αχρησιμοποίητοι. Σημαίνει την πλήρη ένταξη στη μαθησιακή διαδικασία της τεχνολογίας, που έτσι κι αλλιώς χρησιμοποιούν ευρύτατα νέοι και παιδιά. Αν δε γίνει αυτό, θα παραμείνει το σχολείο βαρετό και δύσκολο και θα προστρέχουν στο ίντερνετ, γοητευτικό και εύκολο, χωρίς την ικανότητα κρίσης και επιλογής.

 Τα θρησκευτικά

νη πρότυπη ελληνική και στο λύκειο να εμβαθύνεται η γνώση των λόγιων μορφών της. Αντί αρχαία στο πρωτότυπο, το σχολείο πρέπει να διδάσκει με σταδιακή εμβάθυνση τα έργα της αρχαίας κουλτούρας σε μετάφραση στη σύγχρονη γλώσσα. Είναι ευρύτερα γνωστό, ότι ο φιλόλογοι δεν καταφέρνουν στα σχολεία να διαχειριστούν την «αδιαφορία» των μαθητών για την αρχαία γλώσσα και την αρχαιότητα. Η ευθύνη ανήκει στο σχολείο. Για παράδειγμα, το πλήθος που γέμισε πρόσφατα το εθνικό θέατρο μέχρι την τελευταία Πέμπτη 31/3 παρακολουθώντας την ανάγνωση της Ιλιάδας σε μετάφραση στη σύγχρονη ποιητική γλώσσα από τον Δημήτρη Μαρωνίτη, έζησε απρόσμενα ώρες μεγάλης γοητείας και συγκίνησης. Είναι ολοφάνερο ότι αυτός είναι ο δρόμος για να γίνει κτήμα των νέων γενεών η κουλτούρα της αρχαιότητας. Όλα τα άλλα είναι οπισθοδρομικά ιδεολογήματα.

 Η ιστορία Θέμα σημαντικό, σε ακραίο βαθμό διαστρεβλωμένο από τα ΜΜΕ, όπου ο καθένας αδαής της ιστορικής επιστήμης υποστηρίζει ανοησίες με άλλοθι τον πατριωτισμό. Θέμα με τη χειρότερη εκδοχή πολιτικοποιημένο, ώστε να φοβίζει πολιτικούς και να ρίχνει υπουργούς. Η τραγική απάντηση στις ρητορείες που έχουν μετατρέψει τη διδασκαλία της ιστορίας στο σχολείο σε αντικείμενο σκανδαλοθηρίας είναι ότι τα παιδιά τελειώνουν το λύκειο με απελπιστική άγνοια της ιστορίας και επιπλέον αντιπάθεια στο μάθημα αυτό που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος όλων των κοινωνικών

06 / 05 / 2011

αποσιώπηση με τη μορφή απόκρυψης είναι βλαβερή. Τη μετατρέπει από φυσική κατάσταση σε απαγορευμένο και πονηρό «μυστικό» που το συνοδεύουν αισθήματα περιέργειας και φόβου, έλξης και μαζί απώθησης, ντροπής, ενοχής. Η σεξουαλικότητα είναι πρωτεύουσας σημασίας ανθρώπινη διάσταση και η αρμονική σχέση μαζί της θεμέλιο της ψυχικής ισορροπίας. Η ονομαζόμενη σεξουαλική αγωγή στο σχολείο (από το δημοτικό) έχει στόχο όχι μαθησιακό, αλλά βασικά ψυχολογικό. Τις γνώσεις για το θέμα τις μαθαίνουν μεταξύ τους όλα τα παιδιά του κόσμου από νήπια. Η ένταξή της στο σχολείο έχει κύριο στόχο τη «νομιμοποίησή» της. «Δημοσιοποιείται» η μεγάλης σημασίας σεξουαλική διάσταση και έτσι, μετατρέπεται από «μυστικό» και «ντροπή», σε φυσική κατάσταση, πηγή πλησμονής και ευτυχίας των ανθρώπων.

 Η κοινωνιολογία Στη δευτεροβάθμια διδάσκονται μαθήματα όπως κοινωνιολογία, οικονομία-διοίκηση, πολιτικοί θεσμοί. Η κοινωνιολογία είναι γνώση πολύτιμη γιατί εξασφαλίζει την κατανόηση της λειτουργίας της κοινωνίας και άρα την έλλογη συμμετοχή σε αυτήν. Είναι όμως πολύ δύσκολη για τις ηλικίες της εφηβείας επειδή βασικό της χαρακτηριστικό είναι ότι η μεθοδολογική της λογική είναι αντίθετη με τον κοινό νου και αμφισβητεί την εμπει-

Tο δικαίωμα στην ορθόδοξη χριστιανική διαπαιδαγώγηση πρέπει να είναι σεβαστό, όμως η εφαρμογή του δεν είναι έργο του σχολείου. Όπως παντού στον δημοκρατικό τουλάχιστον κόσμο, είναι έργο της Eκκλησίας. H υποχρεωτική από το σχολείο κατήχηση παραβιάζει πολλές αρχές, με πρώτη την ελευθερία της συνείδησης. Eίναι ψηλά και αυξάνονται τα ποσοστά αλλόθρησκων μαθητών και μεγαλώνουν, όσων ανήκουν στο ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα αλλά πιστεύουν ότι η θρησκεία είναι ιδιωτικό θέμα συνείδησης. Έχει πια έρθει ο καιρός τη θέση της δογματικής κατήχησης στο σχολείο να πάρει η θρησκειολογία και η ιστορία των θρησκειών, επίσης να καταργηθεί η προσευχή και ο οργανωμένος εκκλησιασμός. Έχει πολλά πλεονεκτήματα να είναι η κατήχηση έργο της Eκκλησίας, αντί σχολικό μάθημα, υποχρεωτικό με την απειλή του κακού βαθμού. Oι μαθητές συμμετέχουν με τη θέλησή τους και όχι υποχρεωτικά, ούτε εξετάζονται κοιτάζοντας με ζήλεια από το παράθυρο τους αλλόθρησκους απαλλαγμένους να παίζουν στην αυλή. Άρα, η θρησκευτική διαπαιδαγώγηση γίνεται ενσυνείδητη και πολύ πιο σχετική με τις θρησκευτικές επιταγές. Τότε το σχολείο μπορεί στη θρησκειολογία να περιλάβει και μια επιλογή από αρχές που είναι κοινές σε όλες τις μεγάλες θρησκείες του κόσμου και να τις διδάσκει ως ηθικές αξίες γενικότερα αποδεκτές. Σύμφωνα με τα ιερά κείμενα όλων των μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών βασικός ηθικός κανόνας είναι π,χ, η αγάπη και κατανόηση προς τον συνάνθρωπο και ο Θεός περιγράφεται ελεήμων και πανάγαθος. *Η Άννα Φραγκουδάκη είναι καθηγήτρια κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

POINTSOFVIEW

Μια ομότιμη δημοκρατία αναδύεται του Αντώνη Σπανάκη _ aspan@freevox.gr

πάρχει τιμή σε οτιδήποτε μας περιβάλλει; Σκεφτείτε ένας άνθρωπος, μια επιχείρηση, ένα κράτος να επινοήσει περίτεχνα κάπου, κάπως, κάποτε ένα νομικό δικαίωμα που να προστατεύει την περιβαλλοντική του περιουσία, με τον ίδιο τρόπο που διεκδικώ εγώ, ως συντάκτης αυτού του άρθρου, την πνευματική του ιδιοκτησία. Μπορεί να απειλήσει τη ζωή μου λέγοντας «μου ανήκει αυτός ο αέρας που αναπνέεις»; Σκεφτείτε τη συμπεριφορά σας στο διαδίκτυο: η κάθε σας λέξη, κάθε κωδικοποιημένο μήνυμα που τοποθετείτε σε κάποιο site κοινωνικής δικτύωσης ή σε κάποιο έργο «ανοιχτού κώδικα», είτε είστε ένας απλός χρήστης, ή ένας έμπειρος προγραμματιστής, συμπληρώνει κάθε στιγμή ένα τεράστιο κοινό «παζλ». Μια απλή πληροφορία, η εξειδικευμένη γνώση, ένα συναίσθημα που μοιράζεται, μια διαχρονική αξία, η νέα αντίληψη, η καινοτόμος ιδέα, μια αιώνια αγωνία σας γίνεται αναπόφευκτα κομμάτι της δημόσιας σφαίρας του διαδικτύου, αφότου φύγει από το μυαλό, την ψυχή, την καρδιά σας.

Η επανεφεύρεση του συλλογικού Συχνά διακατεχόμαστε από την ψευδαίσθηση ότι οι πραγματικές αλλαγές πρέπει να είναι βίαιες. Η επανάσταση, που συνεπάγεται τον αποκεφαλισμό ανθρώπων, είναι αναπόφευκτη για την επιβολή μιας ριζικής αλλαγής. Όμως, η πραγματική πρόκληση για μια δημοκρατική κοινωνία είναι η αναγέννησή της μέσα από την κατανόηση και τον διάλογο όλων των αλλαγών που βιώνει. Αξίες που απωθούμε σε μια εποχή που βιώνει έντονη εξατομίκευση και ισχυρό ανταγωνισμό, όπως οι αξίες του διαλόγου, της συναίνεσης, της συνεργασίας, θα μας οδηγήσουν στο επόμενο πλαίσιο συνεκτικότητας ως κοινωνία. Δυστυχώς, η ιδιοκτησία δεν δημιουργεί αξία και παρακμάζει όταν δεν συνυπάρχει με άλλες αρχές, αλλά τις εξολοθρεύει ή τις αφομοιώνει. Αυτό γίνεται πιο πρόδηλο από ποτέ σήμερα που η παγκόσμια πολιτική βούληση εμφανίζεται να υποστηρίζει περισσότερο τα αιτήματα των ιδιωτικών συμφερόντων από αυτά των λαών. Η οικονομία της αγοράς, μας οδηγεί σε έναν ανελέητο κερδοσκοπικό ατομικισμό όπου η προάσπιση ή/και επανεφεύρεση του συλλογικού είναι, περισσότερο από ποτέ, μια καθολική ανθρωπιστική ανάγκη. Εύκολα διερωτάται κανείς: η επανεφεύρεση αυτή σηματοδοτεί το τέλος της ιδιοκτησίας και την έλευση μιας ακόμη μορφής κοινοκτημοσύνης σοβιετικού τύπου; Το ερώτημα είναι ρητορικό καθώς, υπό τις παρούσες συνθήκες, έχει αποφασισθεί εκ των πραγμάτων ότι θα παραχωρήσουμε στην ιδιοκτησία ενός ιδιώτη τα δημόσια αγαθά, όπως την υγεία ή την παιδεία μας. Η απάντηση, σίγουρα, απαιτεί κάτι παραπάνω από τη δημιουργία ενός άλλου κρατικού ταμείου για την παιδεία, την υγεία, την ανάπτυξη. Απαιτεί μια αλλαγή στον τρόπο σκέψης. Αναλογιστείτε, λοιπόν, ότι δεν υπάρχει κρατική ή ιδιωτική υγεία που να μη νοσεί ανά τον κόσμο όταν η διατροφή που τη συντηρεί έχει πάψει να είναι θρεπτική. Πως έχουμε την απαίτηση οι ιδιώτες παραγωγοί να μην κερδίζουν, εντατικοποιώντας

06 / 05 / 2011

την παραγωγή τους και αναπόφευκτα αλλοιώνοντας τις θρεπτικές ιδιότητες των πρώτων υλών τους, όταν οι διατροφικές μας ανάγκες συνεχώς αυξάνονται και τυποποιούνται. Πως η ιδιωτική τροφική βιομηχανία θα καταφέρει να «ταΐσει» τόσα στόματα χωρίς να μεταλλάξει την ποιότητα της, όταν οι φυσικοί μας πόροι συνεχώς μειώνονται. Επίσης, υπάρχει βιώσιμος ασφαλιστικός οργανισμός ανά τον κόσμο όταν η υγεία νοσεί; Οι κοινωνίες μας γηράσκουν και το κόστος της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψής μας ολοένα αυξάνεται. Γιατί να χρυσοπληρώνουμε τα αγαθά της υγείας και ασφάλισης εξαιτίας κάποιας «κοινωνικής» συνθήκης σε ένα κράτος «πρόνοιας», το οποίο αδυνατεί να τα προασπίσει αλλά τα εκθέτει συνεχώς στο έλεος μαύρων τρυπών και κρίσεων; Αν, όμως, απερίσκεπτα παραδώσω την υγεία μου στην ιδιοκτησία ενός ιδιώτη, θα σεβαστεί τη ζωή μου όταν η εγχείρηση αφαίρεσης του όγκου που απέκτησα λόγω της κακής διατροφής μου, είναι πολυδάπανη και μη συμφέρουσα; Κι ερωτώ ρητορικά: σε ποιο βαθμό μπορούμε να αναγεννήσουμε την κοινωνία μας και να φτάσουμε συλλογικά σε μια νέα κοινωνική συναίνεση χωρίς την παρέμβαση κάποιας κυβέρνησης ή την παράδοσή της στην ελεύθερη αγορά; Σε ποιο βαθμό μπορούμε, για παράδειγμα, να διαφυλάξουμε ένα δημόσιο αγαθό, την υγεία μας, απλά και μόνο καλλιεργώντας μια κοινή νοοτροπία που να παράγει και να καταναλώνει όσο και ό,τι χρειάζεται ενώ παράλληλα να διασφαλίζει την αφθονία των φυσικών πόρων, διατηρώντας και ενισχύοντας το θεμελιώδες ατομικό δικαίωμα της πρόσβασης σε ασφαλή και θρεπτική τροφή για όλους;

Η ομότιμη ιδιοκτησία Η διάκριση δημοσίου και ιδιωτικού χώρου αποτελεί πλέον μια απλουστευμένη περιγραφή της σύγχρονης κοινωνίας. Ανάμεσα στο δημόσιο και ιδιωτικό, αναδύονται συνεχώς νέα είδη άμεσης (wiki) και διανεμημένης συλλογικότητας, όπως ηλεκτρονικές δημοπρασίες, ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, blogs και ιστοσελίδες με βίντεο ροής (streaming video), διαμορφώνοντας τις κοινωνικές μας σχέσεις, οικονομικές και μη. Εφόσον κάθε ιδέα συγχώνευσης του δημοσίου και ιδιωτικού χώρου είναι εξίσου ακατάλληλη, οι νέες μορφές συλλογικότητας οφείλουν να μετασχηματιστούν θεσμικά, κάπου ανάμεσα στη γκρίζα ζώνη του δημοσίου/ιδιωτικού χώρου. Σ’αυτήν τη γκρίζα ζώνη, αναδύεται η έννοια της ομότιμης ιδιοκτησίας. Η ομότιμη ιδιοκτησία δεν είναι ούτε ιδιωτική, ούτε κρατική. Ανήκει σε όλους ανεξαιρέτως. Δεν ανήκει σε κανένα σύστημα, καπιταλιστικό, σοσιαλιστικό, αλλά στους ανθρώπους. Είναι η προϋπόθεση για την ύπαρξή μας ως όντα βιολογικά, κοινωνικά, πολιτισμικά. Όλοι έχουν ίσο μερίδιο σ’αυτή, τόσο εμείς όσο και οι απόγονοί μας. Η επιβίωσή τους, καθώς και η ποιότητα της ζωής τους καθορίζεται από τις σημερινές μας ενέργειες. Τα αυθόρμητα κινήματα πολιτών δίνουν ένα τέτοιο παράδειγμα συλλογικών ενεργειών, που επι-

διώκουν να θεσπίσουν ανεξάρτητες διαδικασίες ή αυτόνομους μηχανισμούς διαμόρφωσης κανόνων στην κοινωνία των πολιτών, διαφορετικές από τις διαδικασίες ιδιωτικού δικαίου ή κεντρικής πολιτικής ρύθμισης. Τα κινήματα αυτά, όπως οι «Πολίτες για τη Βικελαία», οι Minoistas ή οι Critical Mass, αποτελούν μια κυρίαρχη πρόκληση για την ιδιωτική νομοθεσία σήμερα. Να τα θεσμοθετήσει ως κοινωνικούς χώρους - δίκτυα συλλογικής δράσης, μορφής είτε οικονομικής είτε μη οικονομικής, με συγκεκριμένους κώδικες πρακτικής, με αυτόνομη και επίπεδη οργάνωση με σκοπό να προασπίζουν την ομοτιμία των αγαθών της ιατρικής φροντίδας, της εκπαίδευσης, της έρευνας, της τέχνης, των μέσων επικοινωνίας. Έτσι, η ιδιωτική πρωτοβουλία θα ελέγχει, θα διαχειρίζεται και θα αναπτύσσει τα κοινά αγαθά, μειώνοντας τις ανισότητες και βελτίωνοντας την ποιότητα ζωής της συλλογικά. Όσο πιο ελεύθεροι και προσβάσιμοι γίνονται οι φυσικοί, κοινωνικοί και πολιτισμικοί πόροι, η δημόσια σφαίρα θα τροφοδοτείται με νέους πόρους σε μια διαρκή ανανέωση. Η ατομική επιβίωση θα αξιολογείται στην διατήρηση της αφθονίας, όχι της ανεπάρκειας των πόρων, με τον ίδιο τρόπο που ο αέρας παραμένει ελεύθερος, ώστε να διατηρούνται όλοι στη ζωή.

Σε έναν κόσμο που η αφθονία είναι το κριτήριο, το κίνητρο της επιβίωσης είναι η εξέλιξη, όχι το κέρδος. Πηγές (e-περιοδικό re-public.gr) και άλλα ενδιαφέροντα άρθρα: Gunther Teubner – Η διχοτομία ιδιωτικού/δημόσιου: Μετά την κριτική; David Bollier – Τα commons (κοινά αγαθά) και η αναδυόμενη δημοκρατία Douglas Rushkoff – Commons: Δημιουργώντας ένα εναλλακτικό σύστημα αξιών Michel Βauwens – Ομότιμη παραγωγή, ομότιμη δια-

06 / 05 / 2011

κυβέρνηση, ομότιμη ιδιοκτησία Πρόδρομος Τσιαβός – Επαναπροσδιορίζοντας την προστασία: Αυτονομία, κοινή περιουσία και το ανείπωτο έπος του copyright Nathan Young – Επιστροφή στα commons; Γιατί το περιβάλλον έχει (ακόμη) σημασία για τη δημοκρατική θεωρία Βασίλης Κωστάκης – H σφαίρα των Κοινών και το καθολικό εισόδημα

AROUNDTHEWORLD

Πaρaτηρηtήρiο

5,5

μέτρα ύψος είχε η τσιμεντένια περίφραξη της κατοικίας, που κρυβόταν ο Μπιν Λάντεν στην πακιστανική πόλη Αμποταμπάντ, περίπου 50 χιλιόμετρα βόρεια του Ισλαμαμπάντ. Ο Οσάμα ήταν πατέρας περισσότερων από 24 παιδιών, 11 από τα οποία απέκτησε με την συζυγό του Νατζούα.

15 δις δολάρια θα επενδυθούν για έργα υποδομής στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ως μέρος του σχεδίου ανάπτυξης της πόλης με ορίζοντα το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 και τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2016. Μέρος αυτού του σχεδίου είναι και η κατεδάφιση τουλάχιστον μισής ντουζίνας φαβέλες.

εκατομμύρια, τουλάχιστον, Αιθίοπες έχουν ανάγκη από επισιτιστική βοήθεια, εξαιτίας της ξηρασίας που προκαλείται από μία από τις χειρότερες μορφές του καιρικού φαινομένου Λα Νίνια εδώ και μία δεκαετία, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.

4,91

1/3

των καπνιστών του πλανήτη είναι Κινέζοι. Τουλάχιστον, ένα εκατομμύριο άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο στην Κίνα από ασθένειες, που σχετίζονται με το κάπνισμα. Πρόσφατα τέθηκε σε εφαρμογή η απαγόρευση καπνίσματος σε δημόσιους χώρους.

ανεργία να φτάνει το 21,29%, καταγράφοντας, έτσι, το υψηλότερο επίπεδο από τις αρχές του 1997. Το χαμηλότερο επίπεδο καταγράφηκε το 2007, όταν η ανεργία ήταν στο 7,95%.

PHOTOOFTHEDAY

Νεαροί της φυλής Xhosa στη Νοτιοανατολική Αφρική, λίγο πριν την τελετή περιτομής. Φωτογράφος: Greg Girard National Geographic 22

06 / 05 / 2011

FLASHBACK 24/04

25/04

26/04

Πέθανε ο Ινδός γκουρού Σάι Μπάμπα

500 ταλιμπάν απέδρασαν από φυλακή

Αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 25%

Ινδία

Ο Σάθια Σάι Μπάμπα, ο Ινδός γκουρού με τους εκατομμύρια πιστούς ανά τον κόσμο, πέθανε σε ηλικία 85 ετών έπειτα από παρατεταμένη ασθένεια σε νοσοκομείο στη νότια Ινδία. Ο γκουρού, ο οποίος νοσηλευόταν για περισσότερο από τρεις εβδομάδες σε κρίσιμη κατάσταση, λόγω ανεπάρκειας πολλών οργάνων, πέθανε σε νοσοκομείο στη γενέτειρά του την πόλη Πουταπάρθι.

27/04 Θιβέτ

Οι Θιβετιανοί εξέλεξαν νέο πρωθυπουργό

Εξόριστοι Θιβετιανοί από ολόκληρο τον κόσμο εξέλεξαν έναν 43χρονο νομικό, απόφοιτο του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, ειδικευμένο στο Διεθνές Δίκαιο, πρωθυπουργό της εξόριστης κυβέρνησης του Θιβέτ. Ο νέος πρωθυπουργός θα κληθεί να αναλάβει τον πολιτικό ρόλο που διαδραματίζει εδώ και δεκαετίες ο Δαλάι Λάμα. Ο Λομπσάνγκ Σανγκάι επικράτησε εύκολα των δύο άλλων υποψηφίων, εξασφαλίζοντας το 55% των ψήφων της κοινότητας των Θιβετιανών.

Αφγανιστάν

Περίπου 500 ταλιμπάν, ορισμένοι διοικητές, απέδρασαν από τη φυλακή της Κανταχάρ, στο Αφγανιστάν, χάρη σε μια υπόγεια στοά μήκους αρκετών εκατοντάδων μέτρων. Ο εκπρόσωπος του Αφγανού προέδρου Χαμίντ Καρζάι χαρακτήρισε την απόδραση «καταστροφή» που «δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί». Οι Ταλιμπάν, που σχεδίασαν την απόδραση, ανακοίνωσαν λίγο αργότερα ότι χρειάστηκαν πέντε μήνες για να σκάψουν τη σήραγγα αυτή.

Βενεζουέλα

Αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 25% ανακοίνωσε ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες. Οι εργαζόμενοι θα πάρουν αύξηση της τάξης του 15% από την πρώτη Μαΐου και στη συνέχεια αύξηση της τάξης του 10% τον Σεπτέμβριο. Ο μηνιαίος κατώτατος μισθός θα φτάσει έτσι τα 360 δολάρια. Σύμφωνα με το BBC, η άνοδος των τιμών του πετρελαίου συνέβαλε στην αύξηση των εσόδων της Βενεζούελα, ωστόσο, η χώρα υποφέρει από τα υψηλότερα ποσοστά πληθωρισμού στη Λατινική Αμερική.

27/04

28/04

Συμφωνία Φατάχ-Χαμάς

Παράνομη η φυλάκιση μεταναστών που αρνούνται την απέλαση

Κάιρο

Σε συμφωνία για σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης και προκήρυξη εκλογών κατέληξαν η Φατάχ του Μαχμούντ Αμπάς και η Χαμάς, σε συνάντηση που είχαν στο Κάιρο, στην Αίγυπτο. Με την ανακοίνωση της συμφωνίας, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός δήλωσε πως ο Αμπάς «θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ της ειρήνης με το Ισραήλ ή της ειρήνης με τη Χαμάς».

Ιταλία

Παράνομη κρίνει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τη φυλάκιση μετανάστη, ο οποίος δεν διαθέτει τα απαραίτητα έγγραφα διαμονής και αρνείται να απελαθεί. Η απόφαση αυτή υιοθετήθηκε με αφορμή την ποινή φυλάκισης ενός έτους που επιβλήθηκε από τις αρχές της Ιταλίας σε βάρος του Χάσαν Ελ Ντρίντι, υπηκόου τρίτης χώρας, ο οποίος εισήλθε παρανόμως στο έδαφός της Ιταλίας.

29/04

01/05

02/05

Δεκάδες νεκροί την «Παρασκευή της Οργής»

Νεκρά μέλη της οικογένειας Καντάφι

Νεκρός ο Οσάμα Μπιν Λάντεν

Συρία

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι αψήφησαν τις απαγορεύσεις του καθεστώτος της Συρίας και κατέβηκαν στους δρόμους της Δαμασκού, της Χομας, της Μπανιάς και άλλων πόλεων διαδηλώνοντας ενάντια στον πρόεδρο της χώρας Μπασάρ Αλ Άσαντ και ζητώντας την πτώση του. Σύμφωνα με οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Συρίας, 48 άνθρωποι σκοτώθηκαν, ανάμεσά τους και δύο παιδιά, από πυρά των δυνάμεων ασφαλείας.

06 / 05 / 2011

Λιβύη

Νεκρός φέρεται να είναι ο νεότερος γιος του συνταγματάρχη Μουαμάρ Καντάφι, καθώς και τρία εγγόνιά του, από επίθεση των δυνάμεων αέρος του ΝΑΤΟ κατά της οικίας Καντάφι στην Τρίπολη. Την αποχώρηση του προσωπικού του ΟΗΕ από την Τρίπολη, λόγω της τεταμένης κατάστασης, προανήγγειλε η εκπρόσωπος του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για το συντονισμό ανθρωπιστικών υποθέσεων, Στέφανι Μπάνκερ.

Πακιστάν

Στη διάρκεια επιχείρησης στο Πακιστάν, «υπό την ηγεσία» των ΗΠΑ, σκοτώθηκε ο ηγέτης της αλ Κάιντα, Οσάμα Μπιν Λάντεν, όπως ανακοίνωσε ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα. Χιλιάδες Αμερικανοί συγκεντρώθηκαν μπροστά στο Λευκό Οίκο για να εκφράσουν τη χαρά τους φωνάζοντας «ΗΠΑ, ΗΠΑ» την ώρα που ο Αμερικανός Πρόεδρος ανακοίνωνε το θάνατο. Υπενθυμίζεται ότι η αμερικανική γερουσία είχε επικηρύξει τον Μπιν Λάντεν για 50 εκατομμύρια δολάρια.

Χτίζοντας

με πηλό και άχυρα του Μανόλη Καραδήμα _ m.karadimas@freevox.gr

ο Cob house δεν είναι κάποιος καινούργιος επαναστατικός τρόπος όσον αφορά στο χτίσιμο ενός σπιτιού. Αντιθέτως, πρόκειται για αρχαία τεχνική χτισίματος με φυσικά υλικά. Χρησιμοποιούνται μάζες πηλού, που αναμιγνύονται με άμμο και με άχυρο και τοποθετούνται η μία πάνω στην άλλη. Έτσι, διαμορφώνονται μονολιθικές κατασκευές, οι οποίες έχουν μεγάλη σταθερότητα και ανθεκτικότητα. Τέτοιου τύπου σπίτια χτίζονται από τον 11ο αιώνα σε πολλά μέρη του πλανήτη, ενώ στη Βρετανία, όπου είναι πιο διαδεδομένα, αρκετά σπίτια Cob έχουν επιζήσει για πάνω από 500 χρόνια και είναι ακόμα κατοικήσιμα. Πρόκειται για μέθοδο φυσικής δόμησης για την οποία τα υλικά που απαιτούνται εξασφαλίζονται από τη γύρω φύση. Κάποια από τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι ανα-

νεώσιμα, όπως τα δέντρα και το άχυρο, ενώ κάποια άλλα, όπως η πέτρα και το χώμα, υπάρχουν σε τέτοια αφθονία στη φύση, που τα καθιστά πρακτικά ανεξάντλητα. Τα υλικά αυτά χρειάζονται ελάχιστη επεξεργασία ή μεταφορά με αποτέλεσμα τα οικονομικά και περιβαλλοντολογικά κόστη να είναι αρκετά χαμηλά. Το κόστος για την κατασκευή ενός Cob house κυμαίνεται από 200-800 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο ανάλογα με τα υλικά. Και παρά το χαμηλό τους κόστος, είναι πολύ ανθεκτικά και βιώσιμα σε μεγάλη γκάμα καιρικών συνθηκών. Όσο παλιώνει το μίγμα cob, τόσο πιο σταθερό και ανθεκτικό γίνεται. Ο πηλός και το άχυρο που χρησιμοποιούνται, διαθέτουν σημαντικές θερμομονωτικές ιδιότητες, με αποτέλεσμα η ενέργεια που απαιτείται, ώστε ένα τέτοιο βιοκλιματικό σπίτι να θερμαίνεται το χειμώνα ή να παρέχει δροσιά το καλοκαίρι, αγγίζει μόλις... το 25% της ενέργειας που απαιτείται για τα συμβατικά σπίτια.

Τα σπίτια Cob αναγεννήθηκαν στην Αμερική, όπου απολαμβάνουν μια συνεχώς αυξανόμενη δημοσιότητα λόγω των οικονομικών, ενεργειακών και περιβαλλοντικών πλεονεκτημάτων τους. Ταυτόχρονα, προσφέρουν μια καλλιτεχνική εμπειρία, αφού στην ουσία πρόκειται για ένα είδος γλυπτικής με πηλό. Στην Ελλάδα υπάρχει μια ομάδα εθελοντών που ασχολούνται με κατασκευές cob. Μάλιστα το μουσείο πηλού που κατασκεύασαν στη Λέσβο συμπεριλήφθηκε στα δέκα καλύτερα μικρά φυσικά σπίτια παγκοσμίως. Η αρχαία αυτή τεχνική δε συνεισφέρει στην κατασπατάληση των ορυκτών πόρων, στη μόλυνση και δεν εξαρτάται από βιομηχανικά υλικά ή βαριά μηχανήματα. Βασίζεται αποκλειστικά σε προϊόντα της φύσης με χαμηλό κόστος. Και σε αυτή την εποχή της περιβαλλοντικής υποβάθμισης και της οικονομικής ύφεσης, το Cob house σίγουρα αποτελεί μια μέθοδο δόμησης πιο οικονομική και πιο οικολογική.

06 / 05 / 2011

Λιώσιμο των πάγων

Επανάσταση στον τομέα της ενέργειας από το Τ.Ε.Ι. Κρήτης

Ο πλανήτης σε κίνδυνο

Ένα σπουδαίο ενεργειακό «όπλο» έχει στα χέρια του το ΤΕΙ Κρήτης, ως μέλος της ευρωπαϊκής επιστημονικής ερευνητικής ομάδας και το Ρέθυμνο έχει την τιμή, να είναι στο έδαφός του, η περιφερειακή εγκατάσταση

της Ειρήνης Ταλιούρη Βιολόγου e.taliouri@freevox.gr

κθεση της WWF για τις συνέπειες των κλιματικών αλλαγών έδειξε ότι οι πάγοι στη Γροιλανδία και στην ευρύτερη περιοχή της Αρκτικής, λιώνουν με «ρυθμούς σημαντικά ταχύτερους από εκείνους που εκτιμούσαν οι προηγούμενες εκθέσεις

των ειδικών».

Σύμφωνα με τον Μάρτιν Σόμερκον, ειδικό σύμβουλο στο Διεθνές Πρόγραμμα για την Αρκτική, το φαινόμενο είναι «εξαιρετικά επικίνδυνο, καθώς κάποιες από τις αλλαγές στην Αρκτική μπορούν να προκαλέσουν την άνοδο της θερμοκρασίας στη Γη, πέρα από τα μοντέλα πρόβλεψης που έχουμε σήμερα». Η οργάνωση ήδη απευθύνει έκκληση στις αρκτικές χώρες: Καναδά, ΗΠΑ, Ρωσία, Ισλανδία και στις σκανδιναβικές χώρες, να προετοιμάσουν τις κοινότητες της περιοχής για τις επερχόμενες αλλαγές, όπως την διάβρωση των ακτών, τη διατάραξη του θαλάσσιου οικοσυστήματος και αλλαγές στην καθημερινή ζωή των ντόπιων. Η άνοδος της στάθμης των θαλασσών θα απειλήσει και τις παράκτιες κοινότητες, όχι μόνο στην αρκτική ζώνη, αλλά και σε όλο τον κόσμο, από το Μπαγκλαντές μέχρι την Ολλανδία και σε ορισμένα τμήματα των Ηνωμένων Πολιτειών.

06 / 05 / 2011

Το λιώσιμο των πάγων και η άνοδος της στάθμης των νερών, δεν σημαίνει φυσικά ότι θα έχουμε και άφθονο πόσιμο νερό. Το νερό είναι το αγαθό που πρώτο θα αρχίσει να χάνεται - με το πετρέλαιο να είναι στη δεύτερη θέση. Η αύξηση του πληθυσμού, η επέκταση των πόλεων και η σταδιακή αλλά σταθερή κλιματική αλλαγή θα επηρεάσουν τη διαθεσιμότητα των υδάτινων πόρων και την επάρκεια των αποθεμάτων πόσιμου νερού. «Η λειψυδρία θα αποτελεί το πλέον επιτακτικό πρόβλημά μας, το οποίο συνεχώς θα διογκώνεται. Η διαθεσιμότητα γλυκού νερού θα είναι πιθανόν το πρώτο πρόβλημα που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Η γεωργική δραστηριότητα συνδέεται στενά με το νερό, γι’ αυτό και η έλλειψη επαρκών υδάτινων πόρων θα είναι η μεγαλύτερη πηγή ανησυχίας τα επόμενα δέκα χρόνια», τόνισε πρόσφατα ο κορυφαίος επιστημονικός σύμβουλος της βρετανικής κυβέρνησης σερ Τζον Μπέντινγκτον σε περιβαλλοντικό συνέδριο στο Σαν Φρανσίσκο. Ήρθε ο καιρός να σηκώσουμε τα μανίκια ψηλά και να ενεργοποιήσουμε τις συνειδήσεις μας.

του προγράμματος. Ο λόγος για το ερευνητικό πρόγραμμα HIPER, που έχει ως στόχο τη διερεύνηση παραγωγής ενέργειας από σύντηξη υδρογόνου και τη χρήση της σαν μελλοντική πηγή ενέργειας στον πλανήτη. Το Τ.Ε.Ι. Κρήτης, που συμμετέχει στη σημαντική προσπάθεια της Ευρώπης να πρωτοπορήσει στην έρευνα για την παραγωγή ενέργειας από ελεγχόμενη σύντηξη υδρογόνου με laser, με τη μέθοδο της Γρήγορης Ανάφλεξης, είναι επικεφαλής στην Ελλάδα του προγράμματος HiPER. Πρόκειται για μια από τις βασικότερες ερευνητικές υποδομές του οδικού χάρτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της ενέργειας με σημαντικά οφέλη φυσικά για τη χώρα μας, για μια «επανάσταση» στον τομέα αυτό με το Τ.Ε.Ι. πρωτοπόρο, καθώς η μια περιφερειακή εγκατάσταση είναι στο Ρέθυμνο.

Aντλεί ξανά πετρέλαιο ένα χρόνο μετά την καταστροφή Η Βρετανική πετρελαϊκή εταιρία BP θα αρχίσει εκ νέου την εξόρυξη πετρελαίου από τον Κόλπο του Μεξικού μέσα στο καλοκαίρι, σχεδόν ένα χρόνο μετά την έκρηξη, σε μια από τις πλατφόρμες άντλησης που προκάλεσε τη χειρότερη περιβαλλοντική καταστρο-

φή στην ιστορία των Η.Π.Α. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των εφημερίδων “The Sunday Times” και “Financial Times”, η BP έλαβε άδεια από τις ρυθμιστικές αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών να αρχίσει ξανά εργασίες σε 10 υπάρχοντα κοιτάσματα και πηγάδια, που βρισκόταν σε εξέλιξη πριν εκραγεί η εξέδρα Deep Horizon τον Απρίλιο του 2010, στοιχίζοντας τη ζωή σε 11 εργαζόμενους κι αφήνοντας να διαρρεύσουν τουλάχιστον 4,9 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου στα νερά του Κόλπου του Μεξικού τους μήνες που ακολούθησαν. Σε αντάλλαγμα, η εταιρία συμφώνησε να συνεργάζεται στενότερα με τις κυβερνητικές υπηρεσίες ασφαλείας των Η.Π.Α., παρέχοντάς τους 24ωρη πρόσβαση στις εγκαταστάσεις της και να τους καταστήσει διαθέσιμα τα σχέδιά της για την αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων, που περιλαμβάνουν ανανεωμένες μεθόδους οι οποίες προέκυψαν από την περυσινή καταστροφή.

Στην Αθήνα από ψηλά

Αναρρίχηση, τρέξιμο και ποδήλατο “πάνω” από την πρωτεύουσα.

ταν κοιτάς από ψηλά αυτήν την πόλη, όλα σου φαίνονται όμορφα, οι πολυκατοικίες μετατρέπονται σε ψηφιδωτά και όλη η θέα της Αθήνας σε συνδυασμό με το γαλάζιο του αττικού ουρανού συνθέτουν εικόνες απαράμιλλης ομορφιάς. Υπάρχουν πολλοί τρόποι αλλά και μέρη, ώστε να δείτε την ελληνική πρωτεύουσα “αφ’ υψηλού”. Μπορείτε να απομακρυνθείτε αρκετά, μέχρι την Πεντέλη, τον Υμηττό, ακόμα και μέχρι την Πάρνηθα. Υπάρχει όμως και άλλος ένας τρόπος που δεν απαιτεί πολύωρες προσβάσεις και κοπιαστικές μετακινήσεις.

Στην καρδιά της Αθήνας, λοιπόν, υπάρχουν δύο λόφοι που προσφέρονται για πλήθος δραστηριοτήτων, γνωστοί μεν για την ομορφιά και τα μνημεία τους, αλλά όχι και για τις δραστηριότητες που “προσφέρουν”. Ναι, στο λόφο του Φιλοπάππου και του Λυκαβηττού, μεταξύ άλλων, μπορείτε να επιδοθείτε στην αναρρίχηση, στο ποδήλατο (mountain bike) αλλά και στο τρέξιμο που είναι σίγουρα οι ιδανικότεροι τρόποι για ένα “ταξίδι” πάνω από τη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας. Ανάμεσα σε δεκάδες θαμνόφυτα και καλλωπιστικά φυτά, ανάμεσα σε πεύκα, κυπαρίσσια, χαρουπιές, ασπαλάθους ακόμα και φραγκοσυκιές μπορείτε να δραπετεύσετε, με λίγα μόλις λεπτά περπάτημα από το πολύβουο κέντρο, και να επιδοθείτε στο αγαπημένο σας σπορ.

06 / 05 / 2011

Φιλοπάππου

λόφος του Φιλοπάππου στις μέρες μας αποτελεί την “παιδική χαρά” των Αθηναίων αναρριχητών μιας και προσφέρει πλήθος ασφαλισμένων αναρριχητικών διαδρομών, διαφόρων δυσκολιών. Οι διαδρομές βρίσκονται στα ασβεστολιθικού πετρώματος βράχια, που βρίσκονται πάνω και λίγο ανατολικότερα από το θέατρο της Δώρας Στράτου. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να βρεθείτε εδώ. Ο πιο ενδιαφέρων είναι να περπατήσετε από το Θησείο προς την αρχή της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου, να μπείτε μέσα στο πευκόφυτο δάσος προς τον Άγιο Δημήτριο τον Λουμπαρδιάρη και να συνεχίσετε στο λιθόστρωτο δρόμο. Να συνεχίσετε για ακόμα πέντε λεπτά περίπου, προσπερνώντας -στα δεξιά σας- το δρόμο που συνεχίζει και καταλήγει στην Πνύκα και να πάρετε τον αμέσως επόμενο δεξί χωματόδρομο. Αυτός ο δρόμος καταλήγει, ουσιαστικά, πάνω από το θέατρο της Δώρας Στράτου όπου και μετατρέπεται σε μονοπάτι. Αν θελήσετε πριν την αναρρίχηση να κάνετε ένα μικρό “ζέσταμα”, μια καλή πρόταση είναι να επιλέξετε το μονοπάτι –στ’ αριστερά σας- που καταλήγει στην κορυφή του Φιλοπάππου, ό,τι πρέπει για ένα ολιγόλεπτο τρεξιματάκι με εκπληκτική θέα στον κόλπο του Σαρωνικού και την Ακρόπολη. Οι διαδρομές βρίσκονται δίπλα σας. Συνεχίστε στο κατηφορικό μονοπάτι, κινούμενοι ανατολικά και προσπεράστε κάποια μικρά παρακλάδια που καταλήγουν στον περιφερειακό δρόμο. Αφού διασχίσετε περίπου πενήντα μέτρα, συναντάτε στα αριστερά σας τα πρώτα boulder*. Οι διαδρομές βρίσκονται τώρα, ακριβώς δίπλα σας, και εκτείνονται σ’αυτό το βράχινο “φρύδι” για περίπου εκατό μέτρα ακόμα.

Λίγη ιστορία… Οι Αθηναίοι αναρριχητές ανακάλυψαν αυτόν τον μικρό βράχινο παράδεισο κάπου στα μέσα τις δεκαετίας του ‘50. Οι πρώτοι ανοίξαντες ήταν κατά πάσα πιθανότητα οι Γιάννης Πετρόχειλος αλλά και ο Γιώργος Μιχαηλίδης ένας από τους πρωτοστάτες της αναρριχητικής σκηνής στην Ελλάδα. Έκτοτε, μέχρι και το 1997, η περιοχή κέντρισε το ενδιαφέρον όλο και περισσότερων αναρριχητών, όπου και ανοίχτηκαν τελικά και οι υπόλοιπες αναρριχητικές διαδρομές. Σήμερα, εκτός των μικρών “boulder” προβλημάτων, ο αναρριχητής συναντάει περίπου σαράντα ασφαλισμένες διαδρομές με δυσκολίες, που ξεκινάνε από IV+ έως και VIII και φθάνουν ως και τα 15 μέτρα. Η καλύτερη ώρα για μια επίσκεψη στην περιοχή -εξαρτάται βεβαίως από την εποχή- είναι μάλλον νωρίς το πρωί ή νωρίς το απόγευμα, ιδιαιτέρως αν είναι καλοκαίρι, μιας και τα βράχια έχουν νότιο προσανατολισμό και είναι εκτεθειμένα στο δυνατό αττικό ήλιο. Ο λόφος του Φιλοπάππου αποτελεί χρόνια τώρα σημείο συγκέντρωσης των Αθηναίων, και όχι μόνο, αναρριχητών και είναι το ιδανικό μέρος για όποιον θελήσει να βρει σχοινοσύντροφο για κάποια μελλοντική εξόρμηση στα ελληνικά πανέμορφα βουνά. Τώρα, εκτός της αναρρίχησης, πολλοί είναι εκείνοι που επιλέγουν το λόφο και για άλλες δραστηριότητες όπως το ποδήλατο αλλά και το τρέξιμο. Ένα δίκτυο περιμετρικών πανέμορφων μονοπατιών και χωματόδρομων συνθέτουν ένα πολύ όμορφο πεδίο για τέτοιου είδους δραστηριότητες, κάτω από την ευεργετική -στα περισσότερα σημεία- σκιά των μεγάλων πεύκων. Συμβουλή, προσοχή στις χελώνες, ναι στις χελώνες (!) Ο λόφος του Φιλοπάππου είναι ιδανικός για μία εξόρμηση λίγων ωρών και αποτελεί ιδανική βόλτα/διαφυγή από το πολύβουο κέντρο, που μπορεί άριστα να συνδυαστεί με τις γειτονικές περιοχές της Ακρόπολης και του Θησείου.

06 / 05 / 2011

Λυκαβηττός

λόφος, σημείο αναφοράς της Αθήνας, μετά την Ακρόπολη, που αγγίζει σε ύψος τα 270 μέτρα και στην κορυφή του φιλοξενεί το πανέμορφο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, σήμερα αποτελεί και ένα ιδανικό μέρος για τρέξιμο, ποδήλατο αλλά και αναρρίχηση για τους μυημένους στο άθλημα.

Αν τον δείτε από μακριά θα παρατηρήσετε ότι ουσιαστικά χωρίζεται σε δύο ζώνες. Πρώτα, στην κατάφυτη με πεύκα περιοχή που φιλοξενεί και τα περισσότερα από τα μονοπάτια (δύσβατα ή μη) και προς τα πάνω ακολουθεί η βράχινη ζώνη εκεί που βρίσκονται και οι λιγοστές, αλλά όμορφες αναρριχητικές διαδρομές. Ένα δίκτυο καλοδιατηρημένων μονοπατιών τον ζώνει περιμετρικά και σας δίνει την δυνατότητα να έχετε μία σφαιρική εικόνα της Αθήνας. Κάτω από τα πεύκα και δίπλα στα θαμνόφυτα με τα πόδια ή με ποδήλατο (mountain bike) μπορείτε να δείτε από ψηλά όλες τις κοντινές περιοχές της Αθήνας, τους Αμπελόκηπους, το Κολωνάκι, τη Νεάπολη καθώς και το κέντρο της ιστορικής πόλης. Όπως και στο Φιλοπάππου, δεν χρειάζεται πολύ προσπάθεια για να βρεθείτε σ’ αυτήν την περιοχή. Αναλόγως από πού βρίσκεστε, δεκάδες είναι οι δρόμοι που μπορούν να σας φέρουν σ’ αυτήν την πράσινη όαση στην καρδιά της Αθήνας. Ο πιο συνηθισμένος δρόμος είναι εκείνος από τον περιφερειακό του Λυκαβηττού, που οδηγεί στο ανοιχτό Θέατρο και κατ’ επέκταση λίγα μέτρα χαμηλότερα από την κορυφή του, με το εκκλησάκι. Δυστυχώς, και αντίθετα με το Φιλοπάππου, δεν έχουν ανοιχθεί πολλές αναρριχητικές διαδρομές στο Λυκαβηττό. Ουσιαστικά, υπάρχει μονάχα ένα αναρριχητικό πεδίο κι αυτό βρίσκεται στο παλιό λατομείο που συναντάτε στα αριστερά σας, στο δρόμο που οδηγεί στο γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Ισιδώρου. Αν θελήσετε να σκαρφαλώσετε, στρίψτε αριστερά στον ανηφορικό χωματόδρομο. Οι διαδρομές βρίσκονται στα δύο πέταλα που διακρίνετε στα πάνω διαζώματα. Για το αριστερό πέταλο ανεβείτε αριστερά από τη σπηλιά ενώ για το δεξί σκαρφαλώστε με τη βοήθεια του συρματόσχοινου που βρίσκεται ακριβώς από κάτω και τοποθετήθηκε γι’ αυτό ακριβώς το λόγο. Τα βράχια είναι αραιά ασφαλισμένα και θέλουν ιδιαίτερη προσοχή. Ο Λυκαβηττός παραδόξως είναι από τα πρώτα αναρριχητικά πεδία της Αθήνας, αφού οι πρώτες αναρριχητικές απόπειρες έγιναν μόλις το 1926 με εντελώς πρωτόγονα, γεμάτα φαντασία μέσα. Η καλύτερη ώρα για μία επίσκεψη είναι μάλλον, όπως και στο Φιλοπάππου, νωρίς το πρωί ή το απόγευμα. Ό,τι κι αν κάνετε όμως, μην παραλείψετε να επισκεφθείτε την κορυφή του και ν’ απολαύσετε την θέα. Στην κορυφή θα βρείτε και ένα καφέ/εστιατόριο για όλους όσους θελήσουν να πιούν κάτι δροσιστικό και να φάνε –αν βαστάει το πορτοφόλι- και κάτι πιο φίνο.

Με λίγα λόγια… Όσοι επισκεφθείτε την Αθήνα, μη χάσετε την ευκαιρία να τη δείτε και λίγο από ψηλά. Είτε από τα βράχια, είτε από τα μονοπάτια της είναι βέβαιο, πως δε θα σας μείνει απαρατήρητη.

Χρήσιμες πληροφορίες Παύλος Τσιαντός (εκπαιδευτής ορειβασίας και αναρρίχησης ΕΟΟΑ) 6946526542 Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Αθηνών τηλ: 210-32.12. 355 & 32.12. 429 *boulder: μικρά βράχινα περάσματα/προβλήματα

06 / 05 / 2011

Γκόοο...όχιιι ρε μ@λ@κ@

του Θάνου Κοντομήτρου _kontomitros@freevox.gr

Στήσου και έρχομαι!

απάτη έχει μπει επικίνδυνα στην καθημερινότητα μας. Έχουμε μετατραπεί σε έναν ανυπόμονο λαό, μάλλον κακομαθημένο, στον οποίο, η ανάγκη για άμεση επίτευξη των στόχων, μας αναγκάζει συνειδητά να χρησιμοποιούμε συχνά τρόπους ανήθικους και μη νόμιμους. Ο τρόπος που επιλέγεται από τον καθένα έχει να κάνει πρωταρχικά με την παιδεία και, σε δεύτερη φάση, με την ελευθερία που του δίνεται να παρανομεί. Συνήθως, οι μεγαλύτερες υποθέσεις διαφθοράς εμφανίζονται εκεί όπου υπάρχουν μεγάλα οικονομικά οφέλη και μεγάλη δημοσιότητα. Έχοντας τα παραπάνω χαρακτηριστικά το ποδόσφαιρο κινδυνεύει να μετατραπεί σε μια από τις μεγαλύτερες απάτες παγκοσμίως. Καθημερινά αποκαλύπτονται οικονομικά σκάνδαλα μέσω των στημένων αγώνων! Τις τελευταίες μέρες, στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου, επικρατεί ένας χαμός. Όλα άρχισαν από τις αποκαλύψεις του Σωτήρη Βοργιά για το ματς του Ολυμπιακού εναντίον της Μακάμπι. Ισχυρίζεται ο πρώην διαιτητής ότι κάτι παράξενο έχει συμβεί στο συγκεκριμένο αγώνα για το Europa League και κατηγορεί ευθέως τους Μπέο, Μαρινάκη, Δαλούκα και Βασάρα. Οι διαστάσεις που έχει πάρει το θέμα είναι τεράστιες και το κερασάκι στην τούρτα ήρθε να το προσθέσει, ποιος άλλος, ο Αλέξης Κούγιας. Το δημοφιλές όμως άθλημα, δεν είναι η πρώτη φορά που εμπλέκεται σε σκάνδαλα περί στημένων αγώνων. Από την δεκαετία του ‘70 είχαμε αυτά τα κρούσματα και από τότε οι υπεύθυνοι δεν τιμωρούνταν. Ας κάνουμε μια αναδρομή στα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά σκάνδαλα στη χώρα μας. Το 1975, μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού επί του Ηρακλή, για την ημιτελική φάση του Κυπέλλου, δύο παίκτες του “Γηραιού” ισχυρίστηκαν ότι παράγοντας των πρασίνων τους ζήτησε μέσω ενός συμπαίκτη τους να έχουν μειωμένη απόδοση στον συγκεκριμένο αγώνα. Η αθηναϊκή ομάδα κρίθηκε ένοχη στα ποινικά δικαστήρια, ωστόσο στις 12 Δεκεμβρίου του 1975 αθωώθηκε από την τριμελή επιτροπή της Ε.Π.Ο. και γλίτωσε τον υποβιβασμό στη Β’Εθνική. Καμία ποινή!! Πέντε χρόνια μετά, αμυντικός του ΠΑΟΚ κατήγγειλε, ότι ο πρόεδρος του Ηρακλή τον είχε πλησιάσει με σκοπό να τον δωροδοκήσει, για να έχει χαμηλή απόδοση στον αγώνα των δύο ομάδων. Ο Ηρακλής τιμωρήθηκε με υποβιβασμό στην Β΄Εθνική. Το 1982 πάλι, εμπλέκονται ο Ηρακλής και ο Παναθηναϊκός, όταν ποδοσφαιριστής του Ηρακλή κατήγγειλε ότι ο πρόεδρος της Καστοριάς τον πλησίασε και του πρόσφερε το ποσό των 2 εκ. δραχμών για να μη δώσει το 100% των δυνατοτήτων του στον αγώνα με τους πράσινους. Καμία ποινή!! Το 1988, ο Ολυμπιακός είχε κατηγορηθεί για απόπειρα δωροδοκίας προς τους παίκτες της ΑΕΚ, σε ημιτελικό αγώνα για το Κύπελλο. Καμία ποινή!! Η γνωστή σε όλους πλεόν φράση του Θωμά Μητρόπουλου: «ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδίζουν και όλοι οι άλλοι να πάνε να γαμ…» έχει μείνει στην ιστορία. Ήταν το 2002, όταν σε τηλεοπτική εκπομπή ακούστηκαν ηχογραφημένες συνομιλίες του Μητρόπολου με τον τότε πρόεδρο του Συνδέσμου Διαιτητών Πειραιά, Γιάννη Σπάθα, οι οποίοι κανόνιζαν αμοιβές για διαιτητές και επόπτες. Είχε δημιουργηθεί σάλος τότε και

η τιμωρία θα περίμενε κάποιος, ότι θα ήταν τεράστια, αλλά τελικά δεν υποβλήθηκε καμιά ποινή!! Βέβαια υπάρχουν και πολλές άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, όχι μόνο στην Ελλάδα, που ίσως να μην αποκαλυφθούν ποτέ. Επίσης, θα ήθελα να αναφερθώ στις ποινές που επιβλήθηκαν στα τρία μεγαλύτερα σκάνδαλα που αποκαλύφθηκαν σε Ιταλία και Γαλλία. Το πρώτο μεγάλο σκάνδαλο, σχετικά με στημένους αγώνες, αποκαλύπτεται το 1980 στην Ιταλία με την ονομασία ‘Τοtonero’. Ο δικαστής Κλάουντιο Μπαρμπέ, δεν υπολόγισε ονόματα και ιστορίες. Η Μίλαν και η Λάτσιο υποβιβάστηκαν. Η Γιουβέντους, που αντιμετώπιζε επίσης απειλή υποβιβασμού, τη γλύτωσε και οι φήμες λένε ότι έπαιξε ρόλο ο Ανιέλι, που απείλησε ότι θα πάρει το εργοστάσιο της FIAT από το Τορίνο και θα το πάει στην Πολωνία αν πειράξουν την ομάδα του, ενώ αφαιρέθηκαν συνολικά 25 βαθμοί από διάφορες ομάδες και τιμωρήθηκαν δεκάδες ποδοσφαιριστές. Το 1993 στη Γαλλία, ο γενικός διευθυντής της Μαρσέιγ, Ζαν Πιέρ Μπέρνς παραδέχτηκε, ότι επί προεδρίας Ταπί, είχε δώσει πάνω από 700.000 ευρώ για χρηματισμό παικτών και διαιτητών. Η ΟΥΕΦΑ ανακοίνωσε τον αποκλεισμό της Μαρσέιγ από τις διοργανώσεις αλλά και από τον τελικό του Ιντερκοντινένταλ. Ακολούθησαν οι αποφάσεις της Γαλλικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου. Η Μαρσέιγ υποβιβάστηκε στην “Lique 2”, της αφαιρέθηκε ο τίτλος, ενώ οι Ταπί, Μπερνς, Ρομπέρτ και Εϊντίλ τιμωρήθηκαν με διετή αποκλεισμό από το γαλλικό ποδόσφαιρο. Ο Χόρχε Μπουρουσάγκα τιμωρήθηκε με δίμηνο αποκλεισμό. Ο πρόεδρος της Μαρσέιγ κρίθηκε ένοχος με διετή φυλάκιση για δωροδοκία και προσπάθεια απόκρυψης της αλήθειας από μάρτυρα. Επίσης, τιμωρήθηκε με τρία χρόνια στέρησης των πολιτικών του δικαιωμάτων. Παρέμεινε στη φυλακή έξι μήνες. Το 2006 το σκάνδαλο ‘Calciopolis’ προκαλεί σοκ σε όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Αναλυτικά οι ποινές που επιβλήθηκαν:

Γιουβέντους: Τελική Ποινή: Αφαίρεση πρωταθλημάτων 2005 και 2006, υποβιβασμος στην Serie Β, 3 αγώνες κεκλεισμένων των θυρών, αποκλεισμός από το Champions League.

Μιλαν: Τελική ποινή: Αφαίρεση 30 βαθμών από το πρωτάθλημα 2005-06, ενας αγώνας κεκλεισμένων των θυρών, αποκλεισμός από το Champions League.

Φιορεντίνα: Τελική ποινή: Αποκλεισμός από το Champions League 2006-07, δυο αγώνες κεκλεισμένων των θυρών. Λάτσιο: Τελική ποινή: Αποκλεισμός από το ΟΥΕΦΑ 2006-07, δυο αγώνες κεκλεισμένων των θυρών.

Ρετζίνα: χρηματικό πρόστιμο για την ομάδα και τον πρόεδρό της και τιμωρία του προέδρου για 2,5 χρονια. Ο Μότζι τη γλίτωσε μάλλον φθηνά με 18 μήνες φυλακή και πέντε χρόνια αποκλεισμό από κάθε αθλητικό χώρο, τιμωρία που έληξε πρόσφατα και ο ίδιος είχε παρακολουθήσει από κοντά το ντέρμπι Γιουβέντους-Μίλαν. Αν αποκαλυφθούν όλες οι ύποπτες υποθέσεις, επιβληθούν ποινές αντίστοιχες των παραπάνω σκανδάλων, τότε και μόνο θα πειστώ, ότι η χώρα μου νοιάζεται να προστατέψει το αγαπημένο μου άθλημα!

06 / 05 / 2011

όχι

αλλά έλεγα...

Μπιπ Μπιπ – Road Runner

Πω πω

φτώχια... Η

κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου ολοκληρώθηκε και το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι πως το πρωτάθλημα ολοένα και φθίνει. Αυτό οφείλεται κυρίως στους Έλληνες παράγοντες, που διέπουν το ποδόσφαιρο και στις οικονομικές δυσκολίες των ομάδων. Φέτος παρακολουθήσαμε ένα πρωτάθλημα με δύο πρωταγωνιστές: τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Όμως, μετά από ένα σημείο, το ενδιαφέρον έγινε μονόπλευρο με τον Παναθηναϊκό να πέφτει και αυτός στη λούμπα των άλλων ομάδων. Από κει και κάτω το χάος. Τεράστιες διαφορές δυναμικότητας τόσο ποδοσφαιρικά όσο και οικονομικά. Το ανησυχητικό είναι, ότι δεν προβλέπεται καμία βελτίωση καθώς τα οικονομικά δεδομένα ολοένα και χειροτερεύουν. Προσφυγές παικτών και δικαστικές διαμάχες είναι πλέον συνηθισμένες για τις περισσότερες Π.Α.Ε. που αναγκάζονται να αρχίσουν περικοπές σε συμβόλαια και πωλήσεις παικτών, για να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν. Οι πολυμετοχικότητες στις ομάδες έχουν κάνει περίπατο και οι αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου πέφτουν βροχή, μήπως και μπουν μερικά χρήματα στα ταμεία. Μέχρι και πέρυσι, σπάνια ακούγαμε για προβλήματα με τις αδειοδοτήσεις των ομάδων για το επόμενο πρωτάθλημα. Τον τελευταίο καιρό όμως, έχει γίνει το “trend” της εποχής, ισχυρές ομάδες να έχουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Οι περισσότεροι “χρωστάνε και της Μιχαλούς”. Δεν χρειάζεται να πάμε και πολύ μακριά, καθώς ακόμα και ο ΟΦΗ δίνει αγώνα δρόμου για να μαζέψει μερικά χρήματα για την αδειοδότηση. Πραγματικά έχω αρχίσει να πιστεύω ότι, ίσως η Ελλάδα δεν σηκώνει τόσες πολλές ομάδες στην πρώτη εθνική. Με τα σημερινά δεδομένα προβλέπεται ότι το επόμενο πρωτάθλημα θα έχει χαώδεις διαφορές με ένα μόνο πρωταγωνιστή, τον Ολυμπιακό, που τουλάχιστον θα πάρει τα χρήματα από τη συμμετοχή στους ομίλους του Champions League και τα τηλεοπτικά δικαιώματα και έτσι, θα έχει τη δυνατότητα να κάνει κάποιες μεταγραφές. Τουλάχιστον, ας δούμε από μία ομάδα λίγο μπάλα, γιατί κατά τα άλλα...

Προσδόκιμο ζωής Ποιος τελικά είναι ο πραγματικός χρόνος ζωής των οχημάτων μας;

ριν μια εβδομάδα, πήγα το Volvo για το πρώτο ετήσιο service. Όλα καλά, χωρίς προβλήματα, όπως είναι αναμενόμενο από ένα καινούργιο αυτοκίνητο. Οι άνθρωποι πολύ εξυπηρετικοί και φιλικοί και το αυτοκίνητο μου παραδόθηκε πλυμένο και καθαρισμένο μέσα - έξω. Κι εδώ είναι που μάλλον δημιουργήθηκε η αφορμή για το άρθρο αυτό. Γιατί στο εσωτερικό καθάρισμα υποθέτω ότι έσπασε το μικρό εξάρτημα, που σταματάει το κάθισμα του οδηγού στην ίδια θέση μετά από την ανάκλιση, για να μπει κάποιος στις πίσω θέσεις. Ένα εξάρτημα μεταλλικό με πλαστικές δέστρες (οι οποίες έσπασαν) σε μέγεθος αντίχειρα. Όταν το κατάλαβα και το ανέφερα, μου είπαν ότι θα καλυφθεί από την εγγύηση, απλά θα πρέπει να αλλαχθεί ολόκληρη η ράγα του καθίσματος, αφού το “stop” δεν πωλείται ως αυτόνομο ανταλλακτικό. Τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι εύλογα και μάλιστα εν ηρεμία, γιατί αν κάτι τέτοιο γίνει εκτός εγγύησης και πρέπει να πληρώσεις 180 ευρώ για να αλλάξεις ολόκληρη ράγα αντί δύο μικρά πλαστικά clips, μάλλον, δε θα είσαι και πολύ νηφάλιος. Το πρώτο ερώτημα που γεννιέται, συνδέεται με τους λόγους που, μια τόσο ασήμαντη βλάβη, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί διαφορετικά. Δύο μικρά πλαστικά clips και το ίδιο εξάρτημα επιστρέφει στην ίδια ράγα. Δέκα λεπτά δουλειάς και κόστος 1 ευρώ, το πολύ. Δυστυχώς όμως σε μια οικονομία δομημένη πάνω στην κατανάλωση, κάτι τέτοιο δεν αποδίδει αρκετό κέρδος. Είναι σαφώς πιο αποδοτική η σπατάλη πρώτων υλών, ανθρωποωρών στο εργοστάσιο και στις μεταφορές, καυσίμων και βέβαια σημαντικής επιβάρυνσης του περιβάλλοντος από την απλή επισκευή μιας βλάβης. Είναι τόσο αποδοτικός ο τρόπος αυτός που οι εταιρίες επενδύουν στη σχεδίαση και κατασκευή εξαρτημάτων με προκαθορισμένο χρόνο ζωής (planned obsolescence). Κάτι που σημαίνει βέβαια, ότι εσκεμμένα σχεδιάζουν και κατασκευάζουν εξαρτήματα με χαμηλότερη ποιότητα από αυτήν που μπορούν και τους επιτρέπει η τεχνολογία. Για να μπορούν, στο τέλος της σχεδιασμένης διάρκειας ζωής, να πουλήσουν καινούργια προϊόντα, επιλέγουν το value engineering από το over engineering. Στην ιδανική περίπτωση ένα αυτοκίνητο ή ένα οποιοδήποτε καταναλωτικό προϊόν θα σταματούσε να λειτουργεί την επομένη της λήξης της εγγύησής του, ενώ, έστω

06 / 05 / 2011

και μια μέρα επιπλέον λειτουργίας, θα το καθιστούσε over engineered. Ευτυχώς, δεν έχουμε φτάσει ακόμα σ’ αυτό το σημείο, αλλά νομίζω θα συμφωνείτε κι εσείς, ότι τα σύγχρονα αυτοκίνητα αρχίζουν να παρουσιάζουν ανησυχητικά πολλές βλάβες μετά από 5 χρόνια. Παλιότερα, ο χρόνος αυτός ήταν περίπου 10 χρόνια, όπως μπορώ να θυμηθώ από το SEAT 127 του 1978, με το οποίο μεγάλωσα και η οικογένεια το είχε στην κατοχή και την υπηρεσία της για 20 χρόνια. Το Renault Clio του 1999 που το αντικατέστησε άρχισε να χαλάει στα 5 χρόνια, οπότε και αντικαταστάθηκε στα 10 χρόνια από το Volvo. Ελπίζω η τεχνολογία των Σουηδών να μην είναι τόσο προηγμένη ώστε να αρχίσει να «παραδίδει το πνεύμα» μετά τα 2 χρόνια της εγγύησης. Όλα αυτά βέβαια δείχνουν ότι ο χρόνος ζωής των αυτοκινήτων έχει μειωθεί, αφού όταν αρχίζουν τα πάντα να χαλάνε, σκέφτεσαι ότι, ίσως είναι συμφέρον να το αντικαταστήσεις με ένα καινούργιο μοντέλο από το να τρέχεις στα συνεργεία. Και βέβαια, οι κατασκευαστές είναι πολύ καλοί στο να παρουσιάζουν κάθε δύο - τρία χρόνια ένα ανανεωμένο μοντέλο με ελάχιστες αισθητικές αλλαγές για να μας δελεάσουν, όταν αρχίσουμε να πληρώνουμε τα συνεργεία και τα ανταλλακτικά. Δυστυχώς όμως, οι καιροί απαιτούν διαφορετική αντιμετώπιση και νοοτροπία. Ίσως πρέπει, ίσως αναγκαστούμε, να ξαναγυρίσουμε στις παλιές πρακτικές και αξίες, που μας επέτρεπαν να χρησιμοποιούμε το ίδιο αυτοκίνητο, την ίδια τηλεόραση, το ίδιο στέρεο για δεκαετίες και όταν κάτι χάλαγε, υπήρχε κάποιος που μπορούσε να το επισκευάσει. Δείτε το και σαν προσφορά προς το περιβάλλον. Η άσκοπη παραγωγή νέων καταναλωτικών προϊόντων αποστραγγίζει τον πλανήτη εκτός από την τσέπη μας. Μπορούμε να παραδειγματιστούμε από χώρες, όπως η Κούβα, που μετά από δεκαετίες εμπάργκο, οι άνθρωποι έχουν μάθει να επισκευάζουν, να διορθώνουν και να βελτιώνουν τα αγαθά που έχουν ήδη από την εποχή της κατανάλωσης. Αν σου χαλάσουν οι υαλοκαθαριστήρες θα βρεις ένα παλιό λάστιχο για να τους αντικαταστήσεις, αν σου τελειώσει το υγρό φρένων θα χρησιμοποιήσεις το καθαριστικό της κουζίνας, κ.ο.κ. Έτσι, μπορείς να απολαμβάνεις την οδήγηση του ίδιου αυτοκινήτου για δεκαετίες μέχρι να το παραδώσεις στο γιο σου, όταν γίνει 18 ή και λιγότερο, όπως έκανε και ο πατέρας μου. Για σκεφτείτε το, ίσως να είναι η επιταγή των καιρών και ίσως η αλλαγή της νοοτροπίας, να είναι η κληρονομιά που πρέπει και μπορούμε να αφήσουμε εμείς στα παιδιά μας.

«Η πόλη

μέσα στην πόλη»

της Μαρίας Πατενταλάκη _ maria.pat78@yahoo.com

ερπατώντας στο Ηράκλειο, Τετάρτη μεσημέρι. Τα καταστήματα έχουν κλείσει και τα γραφεία έχουν αδειάσει. Στο γυρισμό για το σπίτι αποφασίζω να αλλάξω διαδρομή και ξεκινώ να διασχίζω τα στενά της λεγόμενης παλιάς πόλης του Ηρακλείου. Οδός Πεδιάδος, από τη Βίγλα έως τη μεγάλη Έβανς. Παλιά σπίτια, κάποια ερειπωμένα, κάποια απλά παραμελημένα, οι δρόμοι ανισόπεδοι και μια μυρωδιά λήθης. Κι αρχίζω να αναρωτιέμαι. Πόσο παλιά είναι αυτή η πόλη, το ξέρουμε. Τι να κάνουμε αυτή την παλιά πόλη μας, όμως, μάλλον δεν το ξέρουμε κι ακόμη χειρότερα, ίσως δε νοιαστήκαμε ποτέ πραγματικά να το μάθουμε.

Είμαστε μια Ευρωπαϊκή χώρα, μια Ευρωπαϊκή πόλη, ένας τουριστικός προορισμός, κι όμως το ιστορικό μας κέντρο απλά υπάρχει, χωρίς φροντίδα, χωρίς ανάδειξη, χωρίς περιποίηση. Κι αυτό είναι ειρωνικό, γιατί, αν μη τι άλλο, το ιστορικό κέντρο μιας πόλης και δη μιας λεγόμενης Ευρωπαϊκής, είναι εκείνο που εξιστορεί την πορεία της στο χρόνο και ενδιαφέρει τους επισκέπτες της. Ακούω να μιλάνε τελευταία στην πόλη μας για τη δράση «Ηράκλειο Ευρωπαϊκή Νεολαία» με περίσσιο ενδιαφέρον, να οργανώνονται συχνά δράσεις με εθελοντική πρωτοβουλία, σε κάποιες από τις οποίες έχω συμμετάσχει κι εγώ, και που πραγματικά είναι αξιέπαινες και φέρνουν αισιοδοξία στην πόλη μας. Μήπως όμως, όπως συχνά συμβαίνει σ’ εμάς τους Έλληνες, κυνηγάμε τον τίτλο και όχι το πραγματικό νόημα και τις πραγματικές ανάγκες; Σκέφτομαι πώς μπορεί μια πόλη να κυνηγάει έναν τέτοιο τίτλο, χωρίς να έχει στην ουσία πλησιάσει και «ακούσει» το ιστορικό της κέντρο, χωρίς να έχει ακόμη ασχοληθεί σοβαρά με τη μελέτη προστασίας και ανάδειξης της παλιάς πόλης του Ηρακλείου, η οποία ως γνωστόν, «αιωρείται» χρόνια τώρα πάνω από τα πολεοδομικά δρώμενα της πόλης. Γιατί «Ηράκλειο Ευρωπαϊκή Νεολαία» είναι η νεολαία της νέας παραλιακής, αλλά και της παλιάς πόλης μαζί. Συνεχίζοντας τη διαδρομή μου, η μυρωδιά γίνεται πιο συγκεκριμένη και μπροστά μου βρίσκω ένα «θάμνο» από σκουπίδια έξω από ένα, φαινομενικά, ξεχασμένο σπίτι. Οι γάτες έχουν μαζευτεί και κάνουν party, τη στιγμή που μια κυρία με δυο μικρές τσάντες σκουπιδιών στα χέρια κατευθύνεται προς το «θάμνο». Κοντοστέκεται όμως και με κοιτάζει, και τελικά προσπερνάει διστακτικά. Η φωτογραφική μηχανή μου, μάλλον τρομάζει κόσμο. Προφανώς κατευθύνεται προς τον επόμενο πιο κοντινό «θάμνο», σκέφτομαι. Πιστεύω, ότι ένα σπίτι μπορεί να λέγεται ακατοίκητο, μόνο εάν ποτέ δεν έμειναν σε αυτό άνθρωποι. Εκείνα που έζησαν, για λίγο ή για πολύ, με ανθρώπους μέσα τους, ποτέ δεν θα έπρεπε να λέγονται ακατοίκητα, αλλά απλά ξεχασμένα. Να μένουν εκεί στο πέρασμα του χρόνου και να προσπαθούν να κρατήσουν όρθιες τις ιστορίες τους, τις αναμνήσεις τους και να έχουν μια θέση στο νέο. Κι εκεί στην παλιά πόλη μας, λοιπόν, ένα σπίτι με τη δική του ιστορία και τις δικές του αναμνήσεις, στέκονταν πίσω από ένα «θάμνο» από σκουπίδια. Σκουπίδια που εμείς βάλαμε εκεί. Γιατί εντάξει, είναι ακατοίκητο, ή ξεχασμένο όπως λέω εγώ, αλλά μήπως αυτό αλλάζει κάτι; Σίγουρα όχι το αποτέλεσμα, τη νοοτροπία που έχουμε όλοι μας και ο καθένας μας χωριστά. Γιατί, αλήθεια χρειάζεται το άσχημο να έρθει στο κατώφλι μας, για να μας ενοχλήσει; Κι αν φύγει και πάει δυο στενά παρακάτω, σταματάει να μας ενοχλεί; Γιατί εμείς, που ανοίξαμε τα μάτια της ανθρωπότητας προς τον πολιτισμό, κλείνουμε τα δικά μας κάθε μέρα που περνάει σε αυτά που συμβαίνουν στην πόλη μας; Γιατί η δράση δε συμβαδίζει με τη μελέτη και τον ομαδικό σχεδιασμό; Γιατί γίνονται ενέργειες πάντα μεμονωμένες; Πόσες μεμονωμένες ενέργειες θα χρειαστούν για να φτάσουμε στο στόχο; Ποιος είναι αλήθεια ο στόχος; Αυτό που με χαροποιεί, αλλά και που με στενοχωρεί παράλληλα, είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά οραματίζονται την πόλη μας όπως της αξίζει, την παλιά και την καινούργια, και που την Κυριακή ήταν εκεί και θα είναι εκεί και την επόμενη σε μια μεμονωμένη δράση που καλύπτει (επιτυχώς) κενά, που όμως δεν κλείνουν την τρύπα. Επικρατεί η τάση να βλέπουμε την πόλη μας σαν βιτρίνα. Και μέσα στη βιτρίνα αυτή, το ιστορικό μας κέντρο, και όχι μόνο, δεν έχει τη θέση, που του πρέπει. Ας προσπαθήσουμε να δούμε πέρα από τη βιτρίνα όμως. Η πόλη μας δεν είναι μόνο αυτό. Είναι κι ένας οργανισμός με ψυχή, που την πληγώνουμε κάθε μέρα. Ας καταφέρουμε επιτέλους να είμαστε πρώτα πολίτες, και έπειτα Ευρωπαίοι.

06 / 05 / 2011

«Φιλικό προς το χρήστη» Β

ιβλιόφιλοι προσέλθετε! 6ο Συνέδριο Bookcrossing απο 17-19 Ιουνίου στη Λιβαδειά, με θέμα την τριλογία Μυθολογία-ΠαραμύθιΦανταστικό. Μασκότ του συνεδρίου, η νύμφη Έρκυνα να κρατάει ένα σουβλάκι! Το blog του συνεδρίου: http://bcgreece2011.blogspot.com

εστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2011! Δείτε αναλυτικά τις εκδηλώσεις στο www.greekfestival.gr

η 17 Art-Athina 2011 - 56 γκαλερί, 350 καλλιτέχνες, 40 φορείς και πλήθος παράλληλων εκδηλώσεων περιλαμβάνει αυτή η καλλιτεχνική συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί στο Κλειστό Γυμναστήριο Παλαιού Φαλήρου απο 12-15 Μαίου. Αναζητήσετε λεπτομέρειες στο www.art-athina.gr

o Φεστιβάλ των Κανών βρίσκεται προ των πυλών! Το κινηματογραφικό ραντεβού δίνεται στις 11 Μαίου και με ταινία πρεμιέρας το ‘Midnight in Paris’ του Woody Allen. Σε συνολική προβολή 49 ταινιών, οι 19 εξ’αυτών διαγωνίζονται, με πρόεδρο της κριτικής επιτροπής τον Robert De Niro. Στο τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα» (19 ταινίες προβάλλονται), πρόεδρος της κρτικής επιτροπής είναι ο Εμίρ Κουστουρίτσα.

«15η Μπιενάλε Νέων Δημιουργών της Ευρώπης και της Μεσογείου» επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη μετά απο 25 χρόνια. Στο πλαίσιο των 46ων Δημητρίων (Οκτώβρης 2011) παρουσιάζεται η 15η Μπιενάλε με εικαστικά έργα 300 δημιουργών απο 30 χώρες.

Κυκλαδικός Πολιτισμός ταξιδεύει στην Πόλη! Απο τις 23/5 εως τις 28/8 θα πραγματοποιηθεί η 1η Έκθεση για τον Κυκλαδικό Πολιτισμό, στην Τουρκία στο μουσείο Σακίπ Σαμπάτζι με εκθέματα απο το 3200 π.Χ. εως το 2600 π.Χ.

ο «Τρένο των Ιδεών» ξεκίνησε το ταξίδι του με προορισμό 17 Ευρωπαικές πόλεις. Δυστυχώς, καμία ελληνική πόλη δεν συμπεριλαμβάνεται στους σταθμούς του. Η πιο πράσινη πόλη της Ευρώπης για το 2011, το Αμβούργο, δημιούργησε το Τρένο των Ιδεών με στόχο την προώθηση ποιοτικότερου τρόπου ζωής και φιλικότερου στο περιβάλλον. Μέσα στα συνολικά 6 βαγόνια του μπορείς να ανακαλύψεις την πόλη του Αμβούργου, να μάθεις, να εκφραστείς και να εμπνευστείς. Περισσότερες πληροφορίες βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδαhttp://www.train-of-ideas.net/

06 / 05 / 2011

ιλία (ουσ. θ) = η εκούσια σχέση μεταξύ δυο ατόμων, η οποία εμπεριέχει αμοιβαία αποδοχή, επιθυμία για συναναστροφή, οικειότητα, εμπιστοσύνη, ψυχολογική υποστήριξη, διαχρονικότητα και δεν εδραιώνεται λόγω κοινωνικής σκοπιμότητας, συγγένειας ή σεξουαλικής έλξης.

Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης. Ισχύει το ίδιο, όταν πρόκειται για φιλία μεταξύ άντρα και γυναίκας? Κάπου διάβασα (και κάποτε έζησα), ότι δύο άτομα Αντίθετου Φύλου, είναι σχεδόν αδύνατο να διατηρήσουν μια αγνή φιλική σχέση όπως γίνεται με δύο άτομα του ίδιου φύλου, καθώς υπάρχει κάποιας μορφής ερωτική-σεξουαλική έλξη μεταξύ θηλυκού και αρσενικού. Που αν εκδηλωθεί, τότε η φιλία θα καταλήξει στα αζήτητα. Διότι η φιλία βασίζεται στην ανιδιοτέλεια και στα μη εγωιστικά συναισθήματα, ο έρωτας όχι. Άρα λοιπόν, μιλάμε για δυο διαφορετικά status. Τα λίγα διαθέσιμα ερευνητικά δεδομένα μας λένε ότι ένα αγόρι και ένα κορίτσι μπορούν να είναι απλώς φίλοι, μόνο όταν: μεγαλώνουν από μικρά μαζί και έχουν κοινά πράγματα όπως σχολείο, δραστηριότητες κλπ., όταν έχουν και σήμερα κοινά σημεία και ενδιαφέροντα, όταν και οι δύο είναι δεσμευμένοι και πλήρως καλυμμένοι από τους συντρόφους τους ή όταν έχουν δοκιμάσει να κάνουν κάτι (μεταξύ τους) και δεν τους βγήκε. Α, κι ένα εγχώριο 72% των νέων δηλώνουν ότι έχουν στενούς φίλους του αντίθετου φύλου. Ωραία μέχρι εδώ… αν δεν μας τα χάλαγε ο Don O’Meara, Ph.D., καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι με μια έρευνα-ορόσημο για τα εμπόδια στην ετερόφυλη φιλία (ή το ελληνικό 72% τη βρίσκει να λέει ψέματα στις έρευνες). Ποια είναι λοιπόν αυτά τα εμπόδια που αποκλείουν μια πραγματική φιλία αρσενικού – θηλυκού? Αρχικά, το ξεπέρασμα της έλξης (επειδή ένα απλό πλατωνικό αγκάλιασμα μπορεί πολύ εύκολα να αποκτήσει μια πιο ερωτική σημασία). Ακολουθούν η εδραίωση της ισοτιμίας (θέματα δύναμης και εξουσίας μπορεί να αλλοιώσουν τη μορφή της), η κοινωνία («τι λες καλέ?! σιγά μην είναι μόνο φίλοι!») και τέλος, το μέρος γνωριμίας - συναναστροφής (τα δύο φύλα έχουν πολλές ευκαιρίες συνύπαρξης σε ένα περιβάλλον π.χ. εργασιακό που από μόνο του δεν είναι ερωτικά φορτισμένο). Για να υπάρξει λοιπόν, πραγματική φιλία άντρα

-γυναίκας, πρέπει να απουσιάζει εντελώς το ερωτικό στοιχείο. Και εννοείται φυσικά ότι, φίλοι δεν είναι και δεν γίνονται οι πρώην, ούτε οι μελλοντικοί εραστές. Η ετερόφυλη φιλία απαιτεί a priori ότι ο υποψήφιος φίλος/η δεν είναι το στυλ που θα ερωτευόσουν ή θα σεξουαλιζόσουν ποτέ. Παράλληλα, προϋποθέτει ότι και ο άλλος/η έτσι σκέφτεται. Άλλωστε, ο διαχωρισμός ανάμεσα στα ρομαντικά, τα σεξουαλικά και τα φιλικά αισθήματα δεν είναι πολύ δύσκολος όταν μιλάμε για ενήλικες… Χμ…. Sorry, αλλά δε γίνεται βρε παιδί μου να ερωτοτροπείς με το φίλο/φίλη σου αλλά ούτε και να γίνετε κολλητάρια με ένα πρώην love story. Κυκλοφορεί έντονα η φήμη ότι πάντα η σχέση σου καταλαβαίνει με ποιον από τους φίλους/ες σου υπήρξες «κάπως». Και στην καλύτερη, καταχωρείται στα πρακτικά, δίπλα από άλλες μυστηριώδεις υποθέσεις... Στην χειρότερη? Άστο, θα έχουμε να λέμε για τα επόμενα 350 τεύχη. Κάποια στιγμή εμφανίστηκαν οι fuck buddies, έγιναν friends with benefits ενώ το τελευταίο μοντέλο στην αγορά είναι οι Fuck Friends. Κάτι τέτοια κυκλοφορούν οι κορυφαίοι sex specialists της χώρας και ολοένα ενισχύεται η τάση να μπερδευόμαστε ερωτοφιλικά σε περιόδους single και άλλα πολλά που δεν θα τα πω τώρα γιατί ακούει και η μαμά μου… Βάλε και την παγκόσμια σταθερά των αγοριών να μην αντιστέκονται σε κανένα θηλυκό. Αλλά κι εμείς δεν πάμε πίσω, που όταν θέλουμε να αποφύγουμε μια φάση, λέμε το εγκληματικό «σε βλέπω σαν φίλο γλυκέ μου». Και καλά. Ωστόσο, στην περίπτωση που έχεις ένα στενό φίλο του αντίθετου φύλου, χωρίς συμπτώματα έλξης και υπολανθάνουσες ερωτικές διαθέσεις, έχεις χτυπήσει φλέβα. Η Ελλάδα μίλησε, οι Η.Π.Α. επίσης. Η Ρωσία από την προηγούμενη χιλιετία κατέληξε με την βοήθεια του Τσέχωφ ότι «Μια γυναίκα μπορεί να γίνει φίλη με έναν άντρα μόνο με τρία στάδια: πρώτο, γνωστή – δεύτερο, ερωμένη – και, μόνο μετά, φίλη». Για φαντάσου…?!

Ο Roger Waters (θα κινηματογραφήσει) στην Ελλάδα (τη συναυλία του the Wall). Όπως ανακοίνωσε το management του καλλιτέχνη, μέσω του προσωπικού site του Waters, οι συναυλίες που είχαν καθοριστεί για 6 & 7 Ιουλίου στο Μιλάνο πηγαίνουν μερικές μέρες πιο πίσω (για την ακρίβεια στις 3 & 4 του ίδιου μήνα) επειδή κρίθηκε όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «κατάλληλη ευκαιρία ώστε να κινηματογραφηθεί το The Wall στην Ελλάδα». Εντούτοις, δεν αναφέρεται ούτε ημερομηνία ούτε τοποθεσία της συναυλίας, αν και υποθετικά μιλώντας, μάλλον μιλάμε για το TerraVibe μιας και εκεί είχε εμφανιστεί πριν από χρόνια ο Waters συμπαρασύροντας πολλές χιλιάδες κόσμο με ένα εξαίσιο ηχητικό σύστημα που είχε γίνει αντικείμενο συζήτησης.

Δωρεάν download από την Roadrunner Records Η γνωστή εταιρεία που ειδικεύεται σε πλατύ φάσμα του σκληρού ήχου, σας προσφέρει τη δυνατότητα να κατεβάσετε εντελώς δωρεάν έναν ολόκληρο δίσκο, όπου ανθολογούνται τραγούδια από τις επιφανείς μπάντες της. Ανάμεσα τους ονόματα όπως οι Black Stone Cherry, Cavalera Conspiracy, Within Temptation κ.α Ακολουθήστε τον ακόλουθο σύνδεσμο και θα έχετε πλήρη εικόνα των συγκροτημάτων και των τραγουδιών που διατίθενται: http://www. facebook.com/roadrunnerrecordsuk?sk=app_208195102528120

Τον Οκτώβριο ο καινούργιος δίσκος των Kasabian Εκπρόσωπος της Sony / BMG ανακοίνωσε στον Τύπο ότι αν και χωρίς τίτλο ακόμη, ο δίσκος θα βρίσκεται σύντομα στα ράφια των δισκοπωλείων. Η μπάντα ηχογραφεί στο Σαν Φρανσίσκο και στο Λος Άντζελες ενώ παραγωγός είναι ο Ιάπωνας Dan The Automator που είχε συνεργαστεί με τη μπάντα και στον προηγούμενο δίσκο της, “ West Ryder Pauper Lunatic Asylum” (2009). Ο κιθαρίστας της μπάντας Serge Pizzorno σε πρόσφατη δήλωσή του περιέγραψε τον ήχο του δίσκου ως πιο επικό για να συμπληρώσει ότι οι ήχοι και οι στίχοι του νέου πονήματος έχουν θετική ενέργεια και ότι θεωρεί ότι πρόκειται για ένα άθροισμα και των τριών δίσκων της μπάντας αλλά παράλληλα και ένα βήμα μπροστά.

Επανακυκλοφορίες δίσκων από τον Paul McCartney Ο πρώην κιθαρίστας των Beatles, Paul McCartney, θα επανακυκλοφορήσει τους προσωπικούς του δίσκους “McCartney” (1970) και “McCartney II” (1980) στις 13 Ιουνίου. Ο ίδιος επέβλεψε τη διαδικασία remastering των δύο δίσκων, η οποία έλαβε χώρα στα περίφημα Abbey Road Studios, από την ίδια ομάδα που είχε αναλάβει την αντίστοιχη δουλειά για τους δίσκους των Beatles. Και στα δύο θα περιλαμβάνονται bonus τραγούδια, DVD με ακυκλοφόρητες ζωντανές εμφανίσεις του καλλιτέχνη, όπως και δύο ένθετα 128 σελίδων έκαστο, με φωτογραφίες που είχε τραβήξει η πρώην σύζυγος του McCartney, Linda.

Oι Prodigy headliners του φετινού Rockwave Festival Η αρμονική συνύπαρξη punk / rock και ηλεκτρονικής μουσικής δε θα μπορούσε να επιτευχθεί αν δεν υπήρχαν οι Prodigy. Το συγκρότημα από το Essex της Αγγλίας, που υπήρξε το καλύτερο κρυμμένο μυστικό της underground dance σκηνής στις αρχές του 90, απέφυγε κάθε ταμπέλα κατηγοριοποίησης και γρήγορα κατάφερε να συστήσει στα μέγαλα mainstream ακροατήρια το μοναδικό του ήχο. Έχοντας πουλήσει πάνω από 20 εκατομμύρια δίσκους, θα λέγαμε ότι οι Prodigy αναδεικνύονται ως απόλυτοι σταρς της ηλεκτρονικής σκηνής και συνεχίζουν ομολογουμένως να αποτελούν ένα από τα καλύτερα rock (θα τολμούσαμε να πούμε) live acts του πλανήτη. Στο Rockwave Festival δικαιωματικά θα λάβουν την θέση του επικεφαλής της 3ης Ιουλίου και θα κλείσουν την αυλαία του φεστιβάλ με την πιο χορευτική και ενεργητική εμφάνιση της χρονιάς. Το line up της τρίτης μέρας του Rockwave Festival 2011 διαμορφώνεται ως εξής: Κυριακή 3 Ιουλίου: TERRA STAGE: THE PRODIGY / GOGOL BORDELLO / KYUSS LIVES! / MONSTER MAGNET / MARKY RAMONES / BLITZKRIEG VIBE STAGE: FLOGGING MOLLY / THERAPY? / VIZA / DEPT.

Belle & Sebastian στη Βιέννη Μουσικές ανταποκρίσεις με το Θοδωρή Δημόπουλο dimopoulos@freevox.gr

ταν έχεις ξεκινήσει την μέρα σου με περίπατο στα παλάτια της Βιέννης, συνεχίσεις με καφέ στα στενά σοκάκια της πόλης και απολαύσεις (εντάξει, δε θα σας πω και πόσες...) τις αυστριακές μπύρες, είσαι απόλυτα έτοιμος για το βράδυ και τους Belle and Sebastian. Ο πραγματικά όμορφος συναυλιακός χώρος στο Gasometer γέμισε από ένθερμους υποστηρικτές του σκωτσέζικου pop-indie, baroque γκρουπ, που αρκετοί μάλιστα από αυτούς ίσως να μην ειχαν ακόμη γεννηθεί όταν οι Belle ξεκινούσαν τη μουσική περιπέτειά τους στη Γλασκώβη, το 1996... Ο τραγουδιστής Stuart Murdoch, που έπαιξε σε αρκετά κομμάτια keyboards και κιθάρα, είχε πολύ κέφι εκείνη τη βραδιά... Ξεκίνησε κατεβαίνοντας για να χαιρετήσει δια χειραψίας όλη τη first row, γιατί όπως είπε, ήθελε να μας γνωρίσει καλύτερα. Εκτός από τα κλασσικά χορευτικά που κάνει σε όλες τις συναυλίες του, ζήτησε... μάσκαρα από το κοινό! Όπως καταλαβαίνετε οι κοπέλες ήταν αρκετά πρόθυμες να τον εξυπηρετήσουν και όταν αυτός διάλεξε μία από αυτές, κατέβηκε τραγουδώντας στην προστατευτική μπάρα και της ζήτησε να του βάψει το ένα μάτι! Εκεί που πραγματικά όμως έγινε... χαμός, ήταν όταν προσκάλεσε από το κοινό 4 τολμηρούς να ανέβουν και να χορέψουν πάνω στη σκηνή. Αφού λοιπόν αυτό έγινε, ο Murdoch τους απένειμε... μετάλλιο του γκρουπ ενώ τραγούδησε και για λίγο αγκαλιά μαζί τους, κάτι που μάλλον δε θα το ξεχάσουν ποτέ... Show επίσης έδωσε και ο αξιολάτρευτος κιθαρίστας Steve Jackson, τραγουδώντας με το μοναδικό του τρόπο το ‘’i’m not living in the real world’’ Οι Belle and Sebastian, με το χαριτωμένο ήχο τους και την πολυσυνθετικότητά τους ως μπάντα (3 βιολιά, 2 κιθάρες, μπάσο, keyboards, βιολοντσέλο, φλάουτο, τύμπανα) αφιέρωσαν στο κοινό τους ορισμένες απο τις πιο όμορφες δημιουργίες τους όπως το ‘’sleep the clock around’’, ‘’i want the world to stop’’, ‘’get me away from here i’m dying’’ και ‘’like dylan in the movies’’. To γκρουπ του Murdoch και του Stevie Jackson πραγματικά αρέσκεται για συναυλίες ξεδιπλώνωντας 100% το μουσικό ταλέντο του και αυτό είναι ό,τι καλύτερο για όλους αυτούς που πηγαίνοντας στο live ενός συγκροτήματος, περιμένουν να ακούσουν και να δουν κάτι διαφορετικό σε σχέση με αυτό που ήδη ξέρουν από την εμπόρικη δουλειά του...

06 / 05 / 2011

Ρωτήσαμε

τη Μελίνα

VELVET BUS 2011

και μας είπε…

29 APRIL � 13 MAY

συνέντευξη στη Ρούλα Παπαδάκη r.papadaki@freevox.gr

Σε κάνει χαρούμενη η πρώτη σου σκέψη όταν ξυπνάς και ποιά είναι αυτή; Σχεδόν χωρίς να το σκεφτώ, νιώθω ευγνωμοσύνη που ξύπνησα και μπορώ και αυτή τη μέρα να απολαύσω έναν ωραίο πρωινό καφέ.

Αν ήθελες να αλλάξεις ένα πράγμα στη ζωή σου ποιό θα ήταν αυτό και γιατί; Θα είχα ασχοληθεί από μικρή με τον αθλητισμό, ίσως με το κολύμπι, γιατί “νους υγιής εν σώματι υγιεί”.

Αν περιέγραφες τη ζωή σου με ένα στίχο από τη μουσική σου, ποιός θα ήταν αυτός;

«Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει, ο νους μας ειν’ αληταριό, που όλο θα δραπετεύει».

Πιστεύεις ότι στη ζώη, αν δεν πονάμε, είναι όλα μάταια; Όχι βέβαια! Μακάρι κανείς άνθρωπος να μη γνωρίζει πόνο. Δεν γνωρίζω όμως κανέναν που να μην πόνεσε στη ζωή του. Το σημαντικό είναι ο πόνος να μας διδάσκει και όχι να μας νικά.

Τα «δανεικά» στη μουσική έμπνευση έχουν δημιουργήσει «κρίση». Υπάρχουν ακόμα πε-

06 / 05 / 2011

ριθώρια ανάκαμψης, κι αν ναι, πώς φαντάζεσαι ότι αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί; Πιστεύω πως υπάρχουν περιθώρια ανάκαμψης. Αυτό μου μετέδωσε το κοινό στα διάφορα μέρη που τραγούδησα φέτος.

ΨΑΡΟΜΗΛΙΓΚΩΝ 15, ΗΡΑΚΛΕΙΟ

starts 21:00 | entrance: 12€, φοιτητικό: 8€

www.velvetmagazine.gr | info@velvetmagazine.gr

THE CALLAS THE VELVOIDS LE PAGE NASTY BEACH ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Ο πρόσφατος χαμός του Ρασούλη και του Παπάζογλου αφήνουν τη μουσική πιο φτωχή ή η μουσική τους πάντα θα υπάρχει και θα ακούγεται; Η μουσική τους μεγάλωσε γενιές και θα συνεχίσει να το κάνει. Εύχομαι το μονοπάτι που χάραξαν να αποκτήσει και άλλους συνοδοιπόρους.

Οι νέες γενιές πιστεύεις ότι μπορούν να καλύψουν επάξια το «μουσικό κενό» που αφήνουν πίσω τους μεγάλοι τραγουδοποιοί και μουσικοσυνθέτες; Η έμπνευση και η δημιουργία δεν σταματούν. Πάντα προκύπτουν νέα, αξιόλογα πράγματα, αργά ή γρήγορα.

Πώς κρίνεις το θεσμό της “Eurovision” αλλά και όλης της νοοτροπίας που προωθεί ο συγκεκριμένος θεσμός;

Δεν μπορώ να κρίνω, γιατί δεν γνωρίζω ακριβώς αυτόν το χώρο. Αν διάλεγα εγώ το τραγούδι, θα είχα τελείως άλλα κριτήρια. Το παρακολουθώ όμως ως θέαμα.

1. Lotus Flower - RADIOHEAD 2. The Best Person I Know - CAT’S EYES 3. Oh My God - KASSIDY 4. Bird On The Wing - SINGING ADAMS 5. 101 - KEREN ANN 6. You Are a Tourist - DEATH CAD FOR CUTIE 7. Final Form - SOMETHING SOMETHING 8. Tokyo (Vampires and Wolves) - THE WOMBATS

Θα παρουσιάσετε κομμάτια από το νέο σας υλικό στη συναυλία στο Technopolis Live; Ναι, θα παρουσιάσουμε κάποιo καινούργιο υλικό στη συναυλία.

Πόση επιρροή και επίδραση έχει η Νέα Υόρκη στη σύνθεση των τραγουδιών σας; Νομίζω, ότι η Νέα Υόρκη, είναι πολιτιστική ραχοκοκαλιά για όλα όσα εκπροσωπούν οι BFE. Ο τρόπος που άνθρωποι από πολύ διαφορετικά backgrounds συνυπάρχουν για να φτιάξουν μουσική, χρησιμοποιώντας όλες αυτές τις επιρροές, είναι πολύ σημαντικό για τον ήχο μας.

Ποιά είναι η κατάσταση τώρα στις Η.Π.Α. σε σχέση με τη Live μουσική βιομηχανία λίγο μετά την κρίση που περάσατε; Η κατάσταση για τα συγκροτήματα ήταν δύσκολη, ήδη από τη δεκαετία του ’90, όταν ξεκινούσαν οι BFE. Υπάρχουν λίγα μαγαζιά για να παίξει κανείς, και αυτά πληρώνουν πολύ λίγα, έτσι για μια μπάντα με το μέγεθος των BFE, είναι πολύ δύσκολο να συνεργαστείς. Στις Η.Π.Α., τα συγκροτήματα υποτίθεται, ότι πρέπει να έχουν πίσω τους μια δισκογραφική εταιρία, για να τα στηρίζει ή να είναι τέσσερα νέα παιδιά, που μπορούν να κάνουν tour συνεχώς σε ένα παλιό βανάκι και να κοιμούνται όλοι μαζί σε έναν καναπέ!

Τι γνώμη έχετε για τους Έλληνες fans; Καναμέ μερικά καταπληκτικά shows την τελευταία φορά στην Ελλάδα- τόσο στην Αθήνα, όσο και στη Θεσσαλονίκη. Το Ελληνικό κοινό, φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ενημερωμένο μουσικά και ανοιχτό σε διαφορετικά είδη και επιρροές, που είναι πάρα πολύ σημαντικό για εμάς.

7 Brooklyn Funk Essentials Ένα θεσπέσιο μουσικό χαρμάνι Συνέντευξη στο Μάριο Μεσσαριτάκη _ oasis@freevox.gr

ι καταπληκτικοί Brooklyn Funk Essentials ξέρουν να ξεσηκώνουν και να δημιουργούν ξέφρενο πάρτι σε κάθε παράστασή τους! Η δεκαμελής μπάντα αποτελείται από τραγουδιστές, rappers και DJs των 90’ς, που ξεπερνά κάθε τυπολατρία και τολμά να προσεγγίσει την jazz, τη soul και τη funk με μια ιδιαίτερη φρεσκάδα, ενέργεια και δημιουργική οπτική.

Επισκέπτεστε την Ελλάδα για δεύτερη φορά και το Ηράκλειο για πρώτη. Να περιμένουμε κάτι καινούργιο από την πρώτη σας επίσκεψη στην πόλη μας; Σε ένα γενικότερο πλαίσιο, οι Brooklyn Funk Essentials είναι μια πολύ διαφορετική μπάντα. Δεν υπάρχουν πολλά συγκροτήματα, σήμερα, που μπορούν νa παρουσιάσουν το μουσικό εύρος και τις ζωντανές ερμηνείες, με τον τρόπο που το κάνουν οι Brooklyn Funk Essentials. Φανταστείτε ότι, είναι πλέον δύσκολο να βρεις μεγάλες μπάντες που δε βασίζονται στην προγραμματισμένη, από υπολογιστές, μουσική. Πιο συγκεκριμένα, σε σύγκριση με την τελευταία φορά που οι BFE ήταν στην Ελλάδα, το συγκρότημα, έχει τώρα προσθέσει ένα μέρος με αποκλειστικά πνευστά όργανα ξανά, και έτσι θα έχει τη δυνατότητα να παίξει πολλά από τα ορχηστρικά και πιο jazz κομμάτιa του ρε-

περτορίου του. Θα παίξουμε επίσης, περισσότερα ντουμπλαρισμένα κομμάτια από τον ποιητή Everton Sylvester. Και φυσικά θα γίνει και πιο αυθόρμητο jamming και διάφορα solos.

Είμαστε ενήμεροι για την ετοιμασία του καινούργιού σας άλμπουμ. Σε ποιό στάδιο βρίσκεται; Το νέο album είναι στη φάση της γραφής του, προς το παρόν. Το γεγονός ότι, η μπάντα ενώνεται μόνο όταν κάνουμε tour, σημαίνει ότι τα τραγούδια διαμορφώνονται κατά τη διάρκεια των tours και μερικά από αυτά ηχογραφούνται στη διαδρομή... Υπάρχει, λοιπόν, η ευκαιρία, μερικά από τα τραγούδια του νέου album, να ηχογραφηθούν, όσο βρισκόμαστε στην Ελλάδα.

Θα μπορούσατε να ονομάσετε κάποια πρόσφατα άλμπουμ ή καλλιτέχνες που έχετε ξεχωρίσει και σας έχουν αφήσει καλές εντυπώσεις; Σαν συγκρότημα, νομίζω ότι όλοι συμφωνήσαμε ότι τα album που κυκλοφόρησαν οι Damian και Steven Marley, τα 5 τελευταία χρόνια, ήταν πολύ καλά, καθώς μπόρεσαν να δώσουν μια νέα κατεύθυνση στη reggae και την r&b μουσική καθώς παρουσιάζουν πραγματικά τραγούδια με συνειδητοποιημένους στίχους. Είναι ωραία και η προσπάθεια που έχουν κάνει άνθρωποι, όπως ο Mark Ronson και οι Dap Kings για να επαναφέρουν πραγματικά τραγούδια και πραγματικά όργανα στη μουσική με καλλιτέχνες, όπως η Amy Winehouse και η Sharon Jones. Ειδικότερα όμως, ακούμε πολύ διαφορετικά πράγματα. Αυτή την περίοδο, ακούω πολύ Τούρκικη house από τους Deniz Kurtel και Maye Jane Coles. Άλλα αγαπημένα είναι οι LCD Sound System, οι Hercules & Love Affair και οι The Juan MacLean.

Σας ευχαριστούμε για το χρόνο σας. Υπάρχει κάτι άλλο που θέλετε να προσθέσετε; Πραγματικά ανυπομονούμε να ξανάρθουμε στην Ελλάδα, και ειδικά στην Κρήτη, μιας και δεν έχουμε επισκεφθεί το νησί σας.

στείλτε mail στο info@freevox.gr και οι 10 πρώτοι τυχεροί θα κερδίσουν μία πρόσκληση

για τη συναυλία στις

14/05 06 / 05 / 2011

Όχι άλλη σαπουνόπερα...

ίναι γεγονός, πως τα τελευταία πέντε, περίπου χρόνια, η ποιότητα παραγωγής των σειρών που βγαίνουν από τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα μετάδοσης, είναι πλέον, τουλάχιστον ισάξια με πολλές κινηματογραφικές παραγωγές. Οι όροι τείνουν να εξισωθούν, ακόμα και σε οικονομικούς όρους, αφού υπάρχουν πιλοτικά επεισόδια, που κοστίζουν όσο μια ταινία. Τα χρήματα της τηλεόρασης μπορούν να κάνουν όλα τα παραπάνω πραγματικότητα. Συγκρίνονται όμως οι σειρές με την καλλιτεχνική ποιότητα και τη μαγεία του κινηματογράφου; Σειρές με κινηματογραφικό ενδιαφέρον και δεύτερη ανάγνωση. Αυτό είναι το ζητούμενο κάθε υγιή τηλεθεατή και αυτής εδώ της στήλης. Παρακάτω, σας γνωρίζουμε (αν δεν τις ξέρετε ήδη) τηλεοπτικές σειρές, οι οποίες αποτελούν το πρώτο μέρος ενός αφιερώματος στη μικρή οθόνη. Σειρές, που αξίζει να ανακαλύψεις και να παρακολουθήσεις αν είσαι ο τύπος που μισεί τις σαπουνόπερες..

The Series vol.1 Glee Αν νομίζατε ότι το μιούζικαλ ως είδος, βρίσκει το κοινό του μόνο στις κάπως μεγαλύτερες ηλικίες, κάνετε λάθος και ιδού μια σειρά που ασχολείται με μια παρέα γυμνασιόπαιδων, που τραγουδούν και χορεύουν δείχνοντας στα παιδιά της Αμερικής και του κόσμου, πως το να μην είσαι κουλ.. είναι μαγκιά! Ο Γουίλ Σούστερ (Μάθιου Μόρισον) είναι ένας συμπαθέστατος και ικανότατος καθηγητής ισπανικών, ο οποίος προσπαθεί να δώσει στο «glee» κλαμπ, λίγη από την παλιά του αίγλη, όπως εκείνος τη θυμάται, όταν ως μαθητής συμμετείχε σε αυτό. Η Σου Σιλβέστερ (Τζέιν Λιντς), επί κεφαλής της ομάδας των μαζορετών, είναι ξεκαρδιστική, αδίστακτη και στάζει δηλητήριο, προσπαθώντας κάθε μέρα να του χαλάσει τα σχέδια. Το σενάριο για το «glee» γράφτηκε αρχικά για τον κινηματογράφο, δεν μπόρεσε ποτέ να προωθηθεί ως ταινία, επιλέχθηκε από την «Fox» μέσα στον πυρετό της επιτυχίας που μόλις είχε φέρει το «American Idol», ξαναγράφθηκε από την αρχή για την τηλεόραση, έκανε πρεμιέρα τον Μάιο του 2009 και από τότε έχει κερδίσει, μεταξύ άλλων βραβείων, τέσσερεις Χρυσές Σφαίρες. Καθόλου άσχημα..

από τη Φωτεινή Αλευρά _ falevra@freevox.gr

How Ι Μet Υour Μother Και όταν τελείωσαν τα «Φιλαράκια» τι κάνατε; Ξεκινήσατε να βλέπετε «ΗΙΜΥΜ» όπως κάθε λογικός άνθρωπος! Το 2005 άρχισε να προβάλλεται από το «CBS» η πασίγνωστη πια κωμωδία καταστάσεων, η οποία διανύει τον έκτο επιτυχημένο χρόνο προβολής και ήδη έχει συμφωνηθεί η έβδομη και όγδοη σεζόν. Ο Τεντ Μόζμπι (Τζος Ράντνορ), εν έτει 2030, διηγείται λεπτομερώς στο γιο και την κόρη του τα γεγονότα που οδήγησαν στο να γνωρίσει τη μητέρα τους. Ως βοηθητικοί χαρακτήρες σε αυτό το βασικό πλαίσιο αφήγησης, λειτουργούν οι φίλοι του Τεντ, Μάρσαλ, Λίλι, Ρόμπιν και Μπάρνεϊ. Η σειρά απεικονίζει κωμικές και δραματικές καταστάσεις μέσα από τις ζωές των παραπάνω χαρακτήρων, στη Νέα Υόρκη του σήμερα.

Fringe Ο δημιουργός του «Lost», Τζέφρι Τζέικομπ Άμπραμς, υπογράφει αυτήν εδώ τη σειρά επιστημονικής φαντασίας, που ξεκίνησε το 2008 από τη «Fox». Η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από τη δράση της Ολίβια Ντάναμ (Άννα Τορβ) πράκτορα του FBI, προκειμένου να διερευνηθούν περίεργα εγκλήματα που καλύπτονται από ανεξήγητα φαινόμενα, μέρος ενός μάλλον μεγαλύτερου άγνωστου πλαισίου, που σχετίζεται χωρίς αποδείξεις με την πανίσχυρη πολυεθνική εταιρία « Massive Dynamics». Προς αυτήν τη δράση, η πρωταγωνίστρια είναι αναγκασμένη να συνεργαστεί με ένα «τρελό επιστήμονα» και το γιο του, οι οποίοι χρησιμοποιούν ανορθόδοξες τεχνικές έρευνας, έξω από τις αξιόπιστες παραδοσιακές επιστημονικές μεθόδους. Αν σου αρέσει το μυστήριο και οι θεωρίες συνομωσίας, είναι φτιαγμένο για ‘σένα.

Friday Night Lights Δραματική σειρά, γύρω από τη ζωή του Έρικ Τέιλορ (Κάιλ Τσάντλερ), ενός οικογενειάρχη, προπονητή αμερικάνικου ποδοσφαίρου στο σχολείο μιας μικρής κωμόπολης του Τέξας. Τα γεγονότα διαδραματίζονται με τρόπο τέτοιο, έτσι ώστε η μικρή πόλη, οι χαρακτήρες κι οι ζωές τους, είναι μια μικρογραφία μιας τυπικής αμερικάνικης τοπικής κοινωνίας και ένα όχημα για αναφορά σε σοβαρά, σύγχρονα προβλήματά της, όπως ο ρατσισμός, η βία και το οικονομικό αδιέξοδο. Στη μικρή κοινωνία του Ντίλον, το μόνο που έχει σημασία και δίνει πνοή στην όχι και τόσο ενδιαφέρουσα ζωή αυτής της ασήμαντης κωμόπολης του Τέξας, είναι ο αγώνας ποδοσφαίρου που δίνει η τοπική ομάδα, κάθε Παρασκευή βράδυ..

06 / 05 / 2011

Κακή • Αδιάφορη * Μέτρια** Καλή *** Πολύ Καλή**** Εξαιρετική ***** Από τη Φωτεινή Αλευρά (falevra@freevox.gr)

TALOS ODEON - Η Κοκκινοσκουφίτσα (Red Riding Hood) - Thor - Εργένηδες για μια Βδομάδα (Hall Pass) - Τα Τελευταία Οκτώ Λεπτά (Source Code) - Scream 4 - Χάνα (Hanna) - Rio 3D

ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ - Η Κοκκινοσκουφίτσα (Red Riding Hood) - Thor 3D - Εργένηδες για μια Βδομάδα (Hall Pass) - Hop - Yogi Bear 3D - Rango - Απόλυτη Ευφυΐα (Limitless)

ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ - Πρωινό Ξύπνημα (Morning Glory) - Potiche

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΑΡΧΑΝΩΝ

- 0/5- Οι Βιτελόνι (Φεντερίκο Φελίνι) - 17/5- Ο Δρόμος Για το Σπίτι (Ζανγκ Γιμού) Κάθε Τρίτη στις 21:00 στο ΚΑΠΗ Αρχανών, Είσοδος Ελεύθερη

Η Κοκκινοσκουφίτσα

(Red Riding Hood) *

Σκηνοθεσία: Κάθριν Χάρντουϊκ Σενάριο: Ντέιβιντ Τζόνσον Παίζουν: Αμάντα Σέιφριντ, Γκάρι Όλντμαν, Τζούλι Κρίστι, Σίλο Φερνάντεζ, Λούκας Χάας Η.Π.Α.| 2011 | Δράμα | 100’| VILLAGE

διάφορη εκδοχή, με ασυνάρτητη πλοκή, του γνωστού παραμυθιού που πρώτος κατέγραψε ο Σαρλ Περό και αργότερα οι Αδερφοί Γκριμ. Αυτή εδώ, η ασήμαντη και βαρετή προσπάθεια για κινηματογραφική μεταφορά, ενός εκ των πιο κλασσικών παραμυθιών, δεν θα κάνει κανένα μικρό κορίτσι να φοβηθεί, ούτε και θα το αποτρέψει από το να μιλά σε κακούς λύκους, δηλαδή σε αγνώστους. Ένα απομονωμένο χωριό σε κάποια άγνωστη και παγωμένη χώρα, τρομοκρατείται από τότε που οι κάτοικοί του μπορούν να θυμηθούν, από αιμοδιψή λυκάνθρωπο, ο οποίος ενώ ως τώρα αρκούνταν στις προσφορές ζώων, με

06 / 05 / 2011

εκπτωτικό

κουπόνι

τη νέα πανσέληνο σκοτώνει νεαρή κορασίδα, αδερφή της όμορφης Βάλερι (Αμάντα Σέιφριντ). Οι δυσάρεστες εξελίξεις απαιτούν την έλευση του ειδικού εκδικητή λυκανθρώπων, Πατέρα Σόλομον (Γκάρι Όλντμαν), μετά των μισθοφόρων του και ενός τεράστιου μεταλλικού ελέφαντα: ένα πρόχειρο και χρήσιμο όργανο βασανιστηρίων. Αν ήδη μπερδευτήκατε και δεν καταλαβαίνετε τίποτα, είναι γιατί η κατά τα άλλα συμπαθής Χάρντγουϊκ, προσπαθεί να κάνει ένα μίνι «Λυκόφως», το οποίο όμως ως ταινία δεν λειτουργεί, καθώς παίρνει το ασυνάρτητο σενάριό της, πιο σοβαρά απ’ ότι του αξίζει. Εκτός από τα παραπάνω, το πανέμορφο πρόσωπο της Σέιφριντ διαθέτει τη γυναικεία πονηράδα που σε καμία περίπτωση δεν παραπέμπει στην αφέλεια της Kοκκινοσκουφίτσας και τελικά η Γιαγιά (Τζούλι Κρίστι), είναι η μόνη που θυμίζει αμυδρά κάτι από το παραμύθι. Ακόμα και οι έφηβοι φανς του «Λυκόφωτος», θα βρουν την «Κοκκινοσκουφίτσα» τόσο βαρετή, όσο να βλέπεις πάγο να λιώνει.. ελπίζουμε μόνο, να μην υπάρξει και συνέχεια.

****

Πόσο πολύ σ’ αγάπησα Κατίνα Παΐζη Εκδόσεις Δοκιμάκης, 2011 221 σελ. Τιμή € 15,00 «Πόσο πολύ σ’ αγάπησα ποτέ δεν θα το μάθεις, καλέ που δεν εχάρηκες στα χείλη μου φιλιά. Απ’ τη ζωή, απ’ τη ζωή, απ’ τη ζωή μου πέρασες, κι αλάργεψες και εχάθεις καθώς τα διαβατάρικα κι αγύριστα πουλιά». Κάτι δεν θυμίζουν αυτοί οι στίχοι? Ναι σωστά μαντέψατε είναι από ένα τραγούδι του Θηβαίου. Λίγοι γνωρίζουν ότι οι στίχοι είναι της Κατίνας Παΐζη. Γεννημένη στην Ανώπολη Σφακίων το 1911, έζησε στο Ηράκλειο και πέθανε στην Αθήνα το 1996. Το βιβλίο περιλαμβάνει ανθολόγιο των ποιημάτων της και των πεζών της, τόσο από τις εκδόσεις των βιβλίων της, όσο και κείμενα για τη ζωή της, καθώς και ένα μέρος της αλληλογραφίας της με τον Νίκο Πλουμπίδη, τον Γ. Ρίτσο, τον Γ. Σκαρίμπα, τον Ν. Καζαντζάκη και άλλους,. Το βιβλίο περιέχει CD στο οποίο διαβάζει η ηθοποιός Λήδα Δημητρίου και παίζει πιάνο ο Ορέστης Ζωγράφος, γιος της ποιήτριας.

****

Μια καρδιά για τον Λεοντόκαρδο του Ηλία Κυριαζή εκδόσεις Jemma Press, 2011 104 σελ. Τιμή € 13,00 Η νέα δουλειά του Ηλία Κυριαζή μεταφράστηκε από τα αγγλικά και κυκλοφορεί και στην Ελλάδα προς τέρψιν όλον τον κομιξάδων. Νεαρός, πολυγραφότατος και πολυτάλαντος αφού έχει πάρει αρκετά βραβεία αλλά και διακρίσεις παγκοσμίως όπως το 1ο βραβείο στην κατηγορίες «νέων καλλιτεχνών» στον 1ο πανελλήνιο διαγωνισμό κόμικς του ένθετου “9” της Ελευθεροτυπίας και 1ο βραβείο σεναρίου στο διαγωνισμό κόμικς του Βελιγραδίου το 2003. Έχει κυκλοφορήσει πολλά άλμπουμ με χαρακτηριστικά τα Μανιφέστο και Blood opera. Στη νέα του δουλειά, που σημειωτέον κυκλοφόρησε πρώτα στο εξωτερικό, και στα αγγλικά παρακαλώ, περιγράφει την ζωή ενός ρομαντικού σουπερήρωα, που ψάχνει την πραγματική αγάπη. Ξενέρωτο; Δεν το νομίζω καθόλου!

*****

Λόγια του πρωινού και του σούρουπου του Ναγκίμπ Μαχφούζ εκδόσεις Καστανιώτη, 2011 268 σελ. Τιμή € 14,91 Το μυθιστόρημα, που θεωρείται από τα καλύτερα και τα πιο πρωτότυπα της ώριμης περιόδου του νομπελίστα συγγραφέα, εκδόθηκε στην Αίγυπτο το 1987. Ένα χρόνο πριν πάρει το Νόμπελ λογοτεχνίας. Ο Ναγκίμπ Μαχφούζ υπήρξε, εν ζωή, ο γνωστότερος εκπρόσωπος της αραβικής λογοτεχνίας. Έγραψε περισσότερα από 50 μυθιστορήματα και συλλογές διηγημάτων, καθώς και 25 σενάρια για ταινίες. Τιμήθηκε με το κρατικό Αιγυπτιακό Βραβείο Λογοτεχνίας. Στο ‘Λόγια του πρωινού και του σούρουπου’ περιγράφει την ζωή τριών οικογενειών, που έζησαν στο Κάιρο ξεκινώντας από το 1798 και φτάνει στο 1973. Από την επίθεση του Ναπολέοντα μέχρι τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ με τους Ισραηλινούς. Απαραίτητο.

***

Οι μεγαλύτερες απάτες της ιστορίας Και οι άνθρωποι που τις διέπραξαν του Eric Chaline Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2011 256 σελ. Τιμή € 22,00 Η ιστορία μας είναι γεμάτη από απάτες, πλαστογραφίες, παραπλανήσεις, πλαστοπροσωπίες. Ο άνθρωπος με κύριο σκοπό, τι άλλο, εκτός από το κέρδος, οικονομικό και μη, έχει καταφύγει σε πάρα πολλές ευφάνταστες καταστάσεις που ορισμένες από αυτές θα έπρεπε να γίνουν βιβλίο. Τελικά έγιναν! 50 από τις καλύτερες απάτες της ιστορίας μαζεμένες σε ένα βιβλίο με λεπτομερή ανάλυση και αρκετές φωτογραφίες. Το τέρας του Λοχ Νες είναι εδώ. Οι φάκελοι Ρόσγουελ, η Πάπισσα Ιωάννα ακόμα και ο Δούρειος Ίππος. Πολύ καλή ιδέα για δωράκι σε φίλους που είναι ανήσυχα πνεύματα.

06 / 05 / 2011

02-14/05

ΕΥΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ - «Ονειροχρώματα». Έκθεση ζωγραφικής. «Βραδυνή Συμφωνία». Παρουσίαση εικονογραφημένου Βιβλίου, μυθοπλασία. Δημοτική Πινακοθήκη Ηρακλείου -Βασιλική Αγίου Μάρκου Δευτέρα εως Παρασκευή: 09.00 -13.30 & 18.00 - 21.00 Σάββατο: 09.00 -13.30

07/05

Ολοήμερο Ανταλλακτικό Παζάρι Οδός Ντεντιδάκηδων Ώρες διεξαγωγής: 10:00-20:00

04-18/05 06/05 Έκθεση Ζωγραφικής Αθανάσιου Χρήστου GALLERY CAFE

07/05

Party On dexx Eri z + Anna mpe Τίτα Μπρίκι Ώρα έναρξης: 21:30

07/05

08/05

Ελένη Τσαλιγοπούλου ‘’Μύλος’’ Ώρα έναρξης: 22:30

08/05

Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία Λιοντάρια Ώρα διεξαγωγής: 12:00-15:00

VELVET BUS MUSIC FESTIVAL Ένα από τα καλύτερα φεστιβάλ μουσικής, που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο, τα τελευταία 4 χρόνια, θα πραγματοποιηθεί στο Ηράκλειο και συγκεκριμένα στο Blow Up. 4 μπάντες: THE CALLAS, NASTY BEACH, LE PAGE και VELVOIDS θα περιπλανηθούν σε 7 πόλεις ανά την Ελλάδα μέσα σε ένα μωβ λεωφορείο προσφέροντας σε όλους εμάς κάποιες από τις μουσικές που πρέπει να ακούγονται.

FREE STRETCHING από την Ομάδα Χορού Φυσαλίδα Πάρκο Γεωργιάδη Ώρα διεξαγωγής: 10:00-11:30

έως 10/05

Remember your mortality Έκθεση έργων ζωγραφικής με κάρβουνο του Θάνου Ανεστόπουλου Avant Garde café

14/05

1314/05

COCKTAILS SALSA MIX PARTY Habanero Salsa Bar Ώρα έναρξης: 22:00

Γιάννης Κασσωτάκης ΠΑΓΟΠΟΙΕΙΟΝ First Floor Underground Ώρα έναρξης: 22:00

14/05 BROOKLYN FUNK ESSENTIALS Τεχνόπολις Ώρα έναρξης: 21:30

1516/05

“Η γυναίκα με τα μαύρα”, του Stephen Mallatrat Θεατρικός Σταθμός Ηρακλείου Ώρα έναρξης: 21:00

06 / 05 / 2011

 Next flight: Holland

Γαλλία Ως πηγή εθνικής υπερηφάνειας και ακρογωνιαίος λίθος της γαλλικής ταυτότητας αναγνωρίζεται η γαλλική κουζίνα ή πιο σωστά η γαλλική γαστρονομία. Τα περίφημα και πολυποίκιλα τυρία και κρασιά της, οι λιπαρές αλλά πεντανόστιμες σάλτσες της, τα φουά-γκρά, οι μπαγκέτες και τα γλυκά της, σίγουρα την καθιστούν μία από τις ιδιαίτερα ξακουστές αλλά και νοστιμές κουζίνες του κόσμου. Στους περισσότερους από εμάς το croissant είναι ίσως το πρώτο τρόφιμο που έρχεται στο μυαλό μας. Την Αυστρία όμως να βάζετε στο μυαλό σας όταν σκεφτεστε και καταναλώνετε το εν λόγω τρόφιμο, αφού αυτή είναι η χώρα προέλευσης του. Δεν θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την επίδραση της γαλλικής διατροφής

στην υγεία και να μην αναφερθούμε στο «γαλλικό παράδοξο», το οποίο δημιουργήθηκε εξαιτίας της υψηλής κατανάλωσης λιπαρών γευμάτων και του καλού επιπέδου υγείας των Γάλλων, σε σύγκριση με άλλους λαούς, που κατανάλωναν μικρότερες ποσότητες λίπους και το επίπεδο υγείας τους ήταν χαμηλότερο. Η εξήγηση που έδωσαν οι Γάλλοι ήταν οι ευεργετικές ιδιότητες του κρασιού, το οποίο καταναλώνουν καθημερινά, που το καθιστά ικανό να εξισορροπεί τις αρνητικές επιδράσεις της ανθυγιεινής διατροφής τους. Αυτός ο ισχυρισμός δεν φαίνεται να βρίσκει επιστημονική βάση, παρά μόνο χαρακτήρα προώθησης τόσο της γαλλικής κουζίνας, όσο και των γαλλικών κρασιών. Το κρασί φαίνεται να έχει μια θετική επίδραση στην υγεία του οργα-

νισμού, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσε να είναι η βασική αιτία. Οι μικρές ποσότητες στα γεύματα, καθώς επίσης η δόμηση των γευμάτων (3 – 5 ημερησίως) που τηρούν στη Γαλλία φαίνεται να είναι οι καθοριστικότεροι παράγοντες. Συνοψίζοντας, καταλήγουμε πως η γαλλική κουζίνα είναι σίγουρα ένας από τους ουσιαστικότερους λίθους για την εξέλιξη της μαγειρικής και απ’ότι φαίνεται η εξέλιξη της (μοριακή γαστρονομία) θα μας απασχολήσει και τα επόμενα χρόνια. Σίγουρα θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τη γαλλική κουζίνα εύγευστη (προσωπικά δεν την προτιμώ), αλλά αν προσπαθήσουμε να βγάλουμε ένα γενικό γαλλικό διατροφικό χαρακτήρα, δεν θα ήταν το μοντέλο διατροφής που θα επιλέγαμε για την προώθηση της καλής υγείας.

Ρατατούιγ (Ratatouille) Το Ρατατούιγ είναι ένα πολύ δημοφιλές και γευστικό πιάτο, που προέρχεταο από την Προβηγκία. Είναι κάτι σαν το δικό μας τουρλού μόνο που εδώ παρατηρούνται πιο ακριβείς διαδικασίες που αξίζουν τον κόπο αφού το γευστικό αποτέλεσμα θα σας αποζημιώσει. Τα βασικότερα στοιχεία της συγκεκριμέμης συνταγής είναι η χαμηλή θερμοκρασία ψησίματος και οι ίσες ποσότητες των λαχανικών.

Υλικά:

• 400 γραμμ. κρεμμύδια • 400 γραμμ. πιπεριές • 400 γραμμ. μελιτζάνες • 400 γραμμ. ντομάτες • 400 γραμμ. κολοκύθια • 1 σκελίδα σκόρδο • μαϊντανός • βασιλικός • ελαιόλαδο • αλατοπίπερο • 1 κουτ. γλυκού μέλι ανθέων 42

Διαδικασία Παρασκευής: Ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια. Κόβουμε τα κολοκύθια σε ροδέλες και τις πιπεριές σε μακρόστενα κομμάτια, αφού αφαιρέσουμε τα σποράκια. Κόβουμε τις μελιτζάνες σε τετράγωνα κομμάτια. Ξεφλουδίζουμε τις ντομάτες, βγάζουμε τα σποράκια και τις κόβουμε. Ροδίζουμε τα κρεμμύδια σε αντικολλητικό τηγάνι και όταν ετοιμαστούν τα αφήνουμε στην άκρη. Στο ίδιο λάδι τηγανίζουμε τις πιπεριές, τις αφήνουμε στην άκρη και συνεχίζουμε το ίδιο με τα υπόλοιπα λαχανικά. Όταν ετοιμαστούν τα ξαναρίχνουμε όλα στο τηγάνι και προσθέτουμε το σκόρδο λιωμένο, το βασιλικό, το μαϊντανό και το αλατοπίπερο. Μεταφέρουμε το μείγμα σε πήλινο σκεύος και ρίχνουμε και το μέλι. Ψήνουμε στο φούρνο σε χαμηλή φωτιά για περίπου 2 ώρες (120 – 150 °C).

06 / 05 / 2011

Στείλτε τις δικές σας καλλιτεχνικές εμπνεύσεις (φωτογραφία, ζωγραφιά, σκίτσο, σχέδιο, ποιήμα) και οι καλύτερες θα δημοσιεύονται στη στήλη artistic view και κατά περιπτώσεις στο εξώφυλλο 38

Artist: Σταύρος Κωνσταντινομανωλάκης

Γεννήθηκα στο Ηράκλειο το 1982. Μου άρεσε από παλιά η φωτογραφία, όμως ουσιαστικά, άρχισα συστηματικά να ασχολούμαι τους τελευταίους 9 μήνες. Προτιμώ, προς το παρόν, τη φωτογραφία δρόμου, αλλά με ενδιαφέρουν πάρα πολύ και οι θεματικές φωτογραφίσεις. insomnisveritas@yahoo.com // www.flickr.com/photos/sasoulas/

06 / 05 / 2011