FRET MAGAZINE september/oktober 2010

Gratis muziekmagazine

10 septem b er / ok t obe r

SPE 8 PA C I A L GI O V E NA’ S POP R DE RON DE

MAIKAL X GO BACK TO THE ZOO I COMPANI RIK MOL MISS MONTREAL GOSLINK VIBERIDER LOWLANDS 2010

JACQUELINE GOVAERT

‘Zullen de mensen nog wel een beetje van me houden?’

FRET MAGAZINE is een uitgave van Muziek Centrum Nederland

10 s e p te m be r/o kto be r

Hoeveel Nederlandse bands kunnen van de muziek leven? Ik denk dat het er minder dan vijftig zijn. Als je dus tot de lucky few behoort die succes heeft, koester je dat, zou je zeggen. Toch zien we regelmatig succesvolle bands die ermee stoppen. Denk aan Johan, Leaf, Room Eleven en onlangs nog Krezip. Meestal is het de zanger(es) die het besluit neemt en vol vertrouwen voor een solocarrière gaat. Zo ook Jacqueline Govaert. Of ze de juiste beslissing heeft genomen? Het lijkt erop dat zij zelf op zijn minst een béétje twijfelt. Ik vermoed dat we Krezip ooit nog eens terug gaan zien.

Tiemen Koopman hoofdredacteur

02

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

03

Inhoud

jaargang 17, nummer 5, september/oktober 2010

14 MAIKAL X

VASTE RUBRIEKEN

Kennen we nog van Postmen.

06 BANDS&EVENTS

16 J ACQUELINE Begint een nieuw leven na Krezip.

Met de halve finales van de Grote Prijs, MCN muziekcafés, Pop@Film, Black Bottle Riot, The Souldiers, Macronizm en Noyalty.

22 Popsport

29 BACKSTAGE

GOVAERT

Meer dan een bandwedstrijd.

Hans Mosselman, eigenaar van internet­ platform MOVE.

24 VIBERIDER

39 DE 7 HOOFDZONDEN

Vallen, opstaan, pieken, dalen, splitten en opnieuw beginnen.

Ex-PSV voetballer en tegenwoordig zanger Björn van der Doelen: ‘Je krijgt niet zo snel ruzie met mij.’

‘Ik wil gewoon niet genaaid worden’

26 RIK MOL

Maakt de stap van jazz naar pop.

36

30 I COMPANI

Al 25 jaar een modern multimedia­jazz­ensemble.

32 GOSLINK

Kunstenaar, muzikant en instrumenten­ bouwer.

36 MISS MONTREAL Het kaasmeisje met de gitaar.

38 STEFAN SCHILL

‘Er blijft voor ons nog veel om over te fantaseren’

40 78

Lowlands

‘Ik kan niet even een stapje terug doen’

40 G O BACK TO THE ZOO

Schudt de ene na de andere hit uit zijn mouw.

42 LABASHEEDA

55 GODFATHERS Nederlandse drum ’n basspionier Dylan Hermelijn.

58 GEAR&GADGETS Gitaarbouwer Sander de Gier, muziek op de iPAD, Tycoon percussie, Tim Knol-drummer Kees Schaper, de studio van Kraak & Smaak en de Yamaha PockeTrak W24 recorder.

90 VOLGELINGEN Han Sweers, fan van Spinvis.

64 CD-RECENSIES De nieuwe albums van Jacqueline Govaert, Go Back To The Zoo, The Dutch Nu-Jazz Movement, Chris Lemay, Maikal X, Kensington, Macronizm, Viberider e.v.a.

74 DEMONTAGE

Kiest altijd voor het experiment.

De demo van de maand is 1618 van Kids Never Lie.

52 L AURA VANE &

78 LIVE IN HOLLAND

THE VIPERTONES

Met Lowlands, Lilian Hak, Bertolf, Miss Montreal, Phantom Puercos, Parkcity Live, Castlefest en Peacedog Summer Festival.

Britse zangeres vindt Nederlandse muzikanten.

54 MOCT

Nederlandse allstarbluesband.

56 M Y FAVORITE SCAR

Rock met een donker geluid.

‘Ik wist meteen dat ik weer een band achter me wilde hebben’

16

04

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

84 AGENDA

Eén van de allergrootste jazztalenten

26

Een selectie van de concerten en festivals van de komende maanden.

43 P OPRONDE SPECIAL Op 10 september gaat in Nijmegen de Popronde 2010 van start. Het rondreizende popfestival met aankomende en talentvolle Nederlandse bandjes doet daarna nog 23 steden aan. Je lees alles over de Popronde in deze acht pagina’s tellende special. se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

05

Bandsevents

IntervIew

LUCKY’s LevensLessen

TWAALF CONCERTEN MET ’S LANDS BESTE AANSTORMENDE MUZIKANTEN

Ik hou heel veel van Joanna Newsom. Ik vind haar de beste.

HALVE FINALES VAN GROTE PRIJS BARSTEN LOS

Voor wie niet weet over wie ik het heb: Joanna is een collega van me. Ze zingt ballades van tien minuten met een harp.

wIn!

BOSS COMPACT MOUSE

Als ik haar live zie, krijg ik het benauwd. Ik denk de hele tijd dat ze het tegen mij heeft.

Dat heb ik eerder gehad. Ik heb het zelfs een keer uitgemaakt omdat Leonard Cohen tegen me zei dat dat beter voor me zou zijn:

BLACK BOTTLE RIOT

You know I love to live with you. But you make me forget so very much. I forget to pray for the angels and then the angels forget to pray for us.

Ik wil ook weten of ze het meende toen ze me zei dat If the love of a woman or two, dear, could move you to such heights, then all I can do is do, my darling, right by you.

Ik weet als geen ander dat je de muziek niet moet verwarren met de muzikant. Ik weet ook als geen ander dat obsessie meestal niet wederzijds is.

Maar als ik Joanna hoor dan vergeet ik dat gewoon.

FOTO SieSe VeenSTrA

lucky Fonz iii

06

Fret

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

ROCKEN OP ROCKIN’ PARK

FOTO SieSe VeenSTrA

Af en toe google ik Joanna’s naam om te kijken of het al uit is. Ik wil haar aan mijn arm.

Ik wil zoals haar zijn, sober van buiten, met glamour van binnen. Het kan best, waarom niet? We zijn even oud. We houden allebei van foto’s en bier.

Dret & Krulle, winnaars van de hiphopfinale in 2009.

d

e komende maanden strijden 48 muzikanten, bands, mc’s en producers tijdens de halve finales om een plaats in de finale van de Grote Prijs van Nederland 2010.

Als hoofdacts zullen de winnaars van de Grote Prijs 2009 optreden: Dret & Krulle (Hiphop), Eefje (Singer/Songwriter) en The Cosmic Carnival (Rock/Alternative).

De halve finales Rock/Alternative zijn op zaterdag 11 september in Ekko (Utrecht), op donderdag 23 september in Speakers (Delft) en op zaterdag 2 oktober in de Gigant (Apeldoorn). De halve finalisten Hiphop kun je aan het werk zien op vrijdag 10 september in Ekko (Utrecht), vrijdag 24 september in Speakers (Delft) en op vrijdag 1 oktober in de Gigant (Apeldoorn).

De semi-finales in de categorie Singer/Songwriter spelen zich af in een bijzondere setting.

De artiesten staan namelijk niet op het podium, maar ervoor, met het publiek in zitzakken en stoelen er omheen. Bovendien spelen alle singer-songwriters letterlijk ‘unplugged’; alle instrumenten inclusief de zang zijn onversterkt.

De speeldata zijn zondag 12 september in P60 (Amstelveen), vrijdag 17 september in de Groene Engel (Oss) en zondag 26 september in Paard van Troje (Den Haag).

De halve finales Dance/Producers vinden niet

live op het podium plaats, maar in een serie van drie live radioshows via DJBroadcast.fm.

Alle deelnemers zullen tijdens deze show een twintig minuten-mix van hun eigen werk laten horen. De mixen zijn daarna als podcast te beluisteren. De radioshows zijn tussen 19.00 en 21.00 uur op donderdag 9 september, donderdag 23 september en donderdag 30 september.

Begin oktober maakt de vakjury bekend welke zes acts per muziekcategorie worden geselecteerd voor de finales in Paradiso en de Melkweg op zaterdag 11 december.

Alle verdere info over de optredende acts en de Grote Prijs van Nederland is te vinden op www.groteprijsvan.nl

‘Hoe vaak speel je een show op een podium met het formaat van een hele zaal? Hoe vaak sta je in je eigen stad op een festival met vijftigduizend bezoekers?’ Dat vraagt zanger en gitarist Simon Snel zich af.

FRET geeft 10 exemplaren weg van deze computermuis van Boss.

De Boss Compact Mouse is ongetwijfeld de coolste computermuis die je als gitarist kunt hebben, gemodelleerd naar het bekende DS-1 distortionpedaal. De tone- en distortionregelaar fungeren als linker- en rechtermuisknop en de rode LED licht op wanneer de muis op een usb-poort wordt aangesloten. De Compact Mouse is veel slanker dan het pedaal en het muiswieltje zit op de plek van de uitgang. Een leuke gadget! www.rolandce.com

Tekst Frank Antonie van Alphen Foto Mike nicolaassen

H

ij stond met zijn band Black Bottle Riot op een snoeihete zomerdag op Rockin’ Park in het Nijmeegse Goffertpark. ‘Mensen waren al vroeg het terrein op komen wandelen. Vanaf het podium lijkt het dan alsof het vloed wordt. En als je eenmaal begint te spelen en het publiek gaat uit zijn dak, weet je niet wat je ziet. Met al die duizenden handen in de lucht is één ding zeker: Nederland is hungry for rock-’n-roll. En dan is de show weer voorbij. Maanden ernaartoe geleefd en dan is het opeens voorbij.’

Als enige Nederlandse act stond het Nijmeegse Black Bottle Riot deze zomer tussen grote buitenlandse namen. En dat omdat organisator Mojo was getipt eens naar de groep uit de Karelstad te luisteren. De muziek waar Black Bottle Riot zelf naar luistert, is de muziek die Black Bottle Riot maakt: een mix van southern rock à la Lynyrd Skynyrd en rock-’n’-rollende punk van de Ramones. Plus een melting pot van metal, bluegrass, deltablues en hiphop. Aangevuld met wat psychedelica. Momenteel werken Simon Snel, tweede gitarist Mike Sedee, drummer Pieter Hendriks en bassist Jaap van den Berg aan een volwassen debuutalbum. De opvolger van ep Stay Hungry. Hou ze in de gaten!

Wil je een Boss compact Mouse winnen?

Beantwoord dan de volgende vraag: op welk distortionpedaal is de de compact Mouse gebaseerd? Mail je antwoord voor 7 oktober naar fret@mcn.nl o.v.v. Boss Compact Mouse.

Vergeet niet je naam en adres te vermelden.

Winnaar iPod classic De gelukkige winnaar van onze vorige prijsvraag is henk Brassien. Hij wist het goede antwoord (40.000) en kwam daarop via een fantastische berekening. Hij heeft de iPod Classic 160 GB inmiddels thuisgestuurd gekregen. se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

Fret

07

Bandsevents BEATS ME! JE STAAT ER GOED OP Muziekfeesten – en dan met name dancefeesten – worden traditiegetrouw aangekondigd met een (al dan niet digitale) flyer. Naast datum, locatie, tijdstip en organisator bevat de flyer natuurlijk informatie over de line-up. Namen van artiesten dus. De plaats en de wijze waarop de artiestennaam (en/of logo) wordt afgebeeld op de flyer kunnen soms een heuse strijd opleveren bij het boeken van de betreffende artiest.

Talloze artiesten hebben hun artiestennaam als woordmerk en/of beeldmerk (logo) vastgelegd. Deze artiesten tonen hun artiestennaam op een heel specifieke en kenmerkende manier, zoals Chemical Brothers, Daft Punk en Don Diablo. Bekende artiesten – de grote namen – zullen als headliner geboekt worden en zijn vrijwel zeker van een prominente plaats op de flyer. Logisch, zij zijn voor de organisator van het evenement de publiekstrekkers en moeten natuurlijk goed zichtbaar zijn. Minder bekende artiesten zullen het vaak met een minder prominente plaats op de flyer moeten doen. Problematisch wordt het als meerdere headliners de beste plek op de flyer gaan opeisen. Zorgen dus dat op het moment van boeken al goede afspraken worden gemaakt.

Het hebben van een woord- of beeldmerk betekent ook dat de artiest er zeker van wil zijn dat zijn artiestennaam op de door hem aangegeven manier op de flyer staat. De ontwerper van een flyer wil op zijn beurt natuurlijk een zo mooi mogelijke flyer afleveren en zal proberen de verschillende logo’s wat aan te passen om zo het beste resultaat te krijgen.

Wanneer jouw logo echter steeds anders op een flyer staat, dan kan dat afbreuk doen aan jouw merk- of auteursrecht op dat logo. Zorg dus ook dat daar goede afspraken over worden gemaakt.

Je artiestennaam en logo goed beschermen door het als merk vast te leggen is stap 1.

Stap 2 is er dan voor te zorgen dat jouw naam en/of logo ook op de juiste manier en op de beste plek op een flyer komt te staan.

Marie José Spit (spit@bousie.nl) Bjorn Schipper (schipper@bousie.nl)

08

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

Interview

NIEUWE SERIE CURSUSSEN EN MUZIEKCAFÉS BIJ MCN

M

uziek Centrum Nederland start na de zomer weer met een serie nieuwe cursussen en muziekcafés voor muzikanten en muziekprofessionals. Locatie: Rokin 111 in Amsterdam. Het programma lees je hieronder. De muziekcafés zijn gratis, de cursussen kosten twintig euro per persoon. Kijk voor meer informatie en hoe je aan te melden op www.mcn.nl.

Jazz in de pers 16 september, 17:00 uur Panelgesprek over de rol van de jazzjournalistiek en de jazzkritiek. Welke taak stellen jazzjournalisten en -recensenten zich en hoe geven zij daar invulling aan?

Stagecrew & geluid: tips voor de beginnende muzikant 28 september, 15:00 - 17:00 uur Binnen een half uur je set opbouwen en soundchecken om daarna een spetterende show te kunnen geven. Vanmiddag handige tips uit de praktijk door Freezone (betrokken bij de technische productie van o.m. Kyteman, Borsato, Moke, New Cool Collective).

Kosten: € 20,Promotie 1: Guerrillamarketing 5 oktober, 14:00 - 17:00 uur Guerrillamarketing is een goedkope en ludieke manier om veel meer aandacht te krijgen dan via officiële adverteerders. Hoe ziet een goede guerrillamarketingactie voor jouw muziek eruit? Tips, trucs en inspiratie door De Wolven PR & Communicatie i.s.m. Cultuur & Ondernemen.

Kosten: € 20,-

Talkshow The Mix 11 oktober, 17.30 - 18:30 uur Robbert Tilli (MCN) en Tom Engelshoven (OOR) spreken met drie bekende muzikanten uit verschillende genres over hun eigen muziek, elkaars muziek en de muziekbusiness. Inclusief livemuziek.

De onbetaalde rekening: voorkomen en behandelen 14 oktober, 15:00 - 17:00 uur Goede muziek geleverd, leuk project: wordt opeens de rekening niet betaald! Vanmiddag hoor je hoe dit te vermijden. En alles over aanmaningen, algemene voorwaarden en rekeningen naar het buitenland. Door Flanderijn Gerechtsdeurwaarders en de Nederlandse Toonkunstenaarsbond.

Promotie 2: Zo haal je de krant 2 november, 14:00 - 17:00 uur De muziekpers is essentieel voor je carrière.

Waar letten journalisten op? Hoe schrijf je een persbericht? Wat maakt wel en wat geen kans?

Door De Wolven PR & Communicatie i.s.m.

Cultuur & Ondernemen Kosten: € 20,-

THE SOULDIERS RUKKEN UIT In Amsterdam en omstreken zijn The Souldiers al jaren een goed bewaard geheim. Drummer Joost van Dijck en zijn zussen Cato (zang) en Sofie (zang en gitaar) leggen uit waarom er nu pas – na bijna zes jaar – plaatwerk van ze verschijnt: Fuel For Fire, een minialbum met vijf eigen nummers.

Tekst Sjeng Stokkink

W

FRET GEEFT WEG: 3 X MUZIKANTENGIDS

D

e Bijbel voor de popmuzikant’, zo noemde iemand ooit De Muzikantengids, al jarenlang hét handboek over de zakelijke kant van de muziekwereld. Jan van der Plas schreef onlangs de vijfde editie met daarin alle fijne kneepjes die je als muzikant moet weten over platencontracten, auteursrechten, internetpromotie, digitale distributie, boekingen, managers, enzovoort. FRET geeft drie exemplaren weg! Stuur een e-mail naar fret@mcn.nl ov.v. Muzikantengids en schrijf waarom jij dit boek verdient. Vergeet niet je naam en adres te vermelden.

ij zijn verstokte muziekstudenten, vooral van Amerikaanse grooves. We studeren al jaren de meest gefreakte covers in.

We proberen onze helden daarin te overtreffen, ik noem maar wat: Cold Cold Cold van Little Feat, Back On The Right Track van Sly & The Family Stone of Life Is A Carnival van The Band.

We krijgen wel altijd goeie reacties van het publiek, vooral in het buitenland, maar nooit van producers of platenmaatschappijen, want die zijn niet geïnteresseerd in covers, die willen bands met eigen werk.’

Sofie (23): ‘We schrijven wel eigen nummers, maar ook meer als studieobject, we kwamen daar meestal pas mee naar buiten als we er honderd procent tevreden over waren. Niet zo gauw dus!’ Cato (22), de enige die echt muziek studeert, op het Amsterdamse conservatorium: ‘Als je op die manier te werk gaat, loop je uiteindelijk wel ergens tegenaan, in ons geval tegen producer Paul Willemsen, tevens gitarist bij ondermeer Zuco 103 en Lefties Soul Connection. En ja, als het eenmaal in muzikantenkringen gaat zoemen, komt uiteindelijk je naam ook bij iemand als Leo Blokhuis.’

Joost: ‘We hadden inmiddels een vijftal eigen nummers opgenomen met Paul, waar Leo

dermate van onder de indruk was, dat hij het wel op zijn eigen label wilde uitbrengen. Bovendien tipte hij zijn maatjes bij De Wereld Draait Door, waar we eerst een Tina Turner tribute en vervolgens, bij de release van ons minialbum, een eigen nummer mochten doen.

Als klap op de vuurpijl werden we als huisband gekozen!’

Sindsdien zijn ze allesbehalve een geheim en loopt hun balboekje razendsnel vol. Maar ze zijn er klaar voor, met naast de drie Van Dijcks Daniel Johnson op gitaar, Christiaan Dros op piano en hammond (met een verrassend onorthodoxe opstelling op de bühne!), Shawn Moorhead op bas, Wilko Sterke op altsax en Coos Zwagerman op trompet. Hun kracht en pracht bleek al tijdens de albumpresentatie in een bomvolle bovenzaal van Paradiso eerder dit jaar, waar de zussen als intermezzo ook even a capella The Blacksmith van Kathy & Carol (uit 1965) vertolkten, waarmee ze de hele zaal ombliezen. Kortom: een goed ingespeeld octet, uit het juiste hout gesneden, met rootsrock, New Orleans funk, soul, blues en een vleugje folk, waar we nog veel van gaan horen. Een volledig album staat in de planning voor begin 2011.

Bandsevents

Interview

L

MUZIKANTENDAG KEERT TERUG BIJ DE POPRONDE

D

e Muzikantendag leek een stille dood te zijn gestorven, maar komt dit jaar terug en wel tijdens het rondreizende popfestival de Popronde (zie pagina 43 t/m 50). Op zaterdag 16 oktober in Den Haag en op 30 oktober in Haarlem presenteren Buma on Tour, Muziek Centrum Nederland, POPnl, 3FM Serious Talent, 3voor12 en de Popronde overdag de nieuwe Muzikantendag. Wat kun je verwachten? Demospreekuren waarbij je je demo kunt laten horen aan muzieksamenstellers van 3FM, boekers van festivals en zalen, journalisten en A&R managers. Lezingen over onderwerpen als ‘Hoe verdien ik geld met mijn muziek?’, ‘Hoe maak ik promotie?’, ‘Hoe kom ik aan optredens?’ en ‘Hoe zit het met mijn rechten?’. Ook reuze interessant: compositieworkshops van o.a. Huub van der Lubbe en de workshop ‘Hoe schrijf ik een hit?’. Niet missen dus! Kijk voor alle informatie en inschrijving op www.muzikantendag.nl

10

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

eon Verdonschot presenteert maandagavond 20 september een nieuwe aflevering van Musiclab, de tweemaandelijkse live ‘show&talk’ in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam.

Laat je inspireren door professionals, discussieer mee en ontdek, hoor en probeer de laatste state of the art technologie. Te gast zijn onder andere Sjam Sjamsoedin (Nobody Beats the Drum),

Cinnaman (Viral Radio), Rob de Rooij (Rot8ion 8.1 geluidssysteem), Moldover (Godfather of Controllerism) en Simon Grey (Beatstation). Ook is er een zogenaamde 08bar met producers Steven de Peven, Perquisite, Ebokai en SirOJ. Zij krijgen dezelfde samples mee om binnen een paar uur en track mee te maken. De toegang is gratis. Aanmelden via www.dezwijger.nl

NEDERLANDS FILM FESTIVAL POP@FILM EN AFZIEN?!

L

Hoe maak je als filmmaker duidelijk aan een muzikant wat voor muziek je nou zoekt voor die scène? En welke muziek werkt wel of niet onder filmbeelden? Pop@ film, de jaarlijkse ontmoeting van film en popmuziek tijdens het Nederlands Film Festival, laat dit jaar jonge filmmakers en popmuzikanten een aantal dagen samenwerken. Op woensdag 29 september kun je onder leiding van Isolde Hallensleben een presentatie van hun ervaringen en wellicht de eerste ideeën zien. Aanvang om 15.00 uur. Eerder op de middag presenteert Giel Beelen om 13.30 uur twee afleveringen van het internet-tv-programma 3voor12 Afzien?!.

Filmregisseurs geven daarin commentaar op recente videoclips. De toegang is gratis.

Locatie: Festivalpaviljoen op de Neude, Utrecht. www.filmfestival.nl

Foto Michel den Engelsen

Foto Annie Hoogendoorn

MUSICLAB 3: MUZIEK, CREATIVITEIT ÉN TECHNOLOGIE

M

MACRONIZM

Een vitale vorm van weemoed

Rapper Macro en consorten staan sinds kort weer met nieuw materiaal op de planken. Bestaat het album Alter Ego vooral uit samplewerk, live treedt Macronizm met een volwaardige muzikantenclub aan.

Tekst Bram W. van der Putte

I

k weet nog goed hoe ik me voelde tijdens mijn allereerste optreden als tiener. Ik was strontzenuwachtig. Ik had nog nooit gerapt en de avond ervoor pas mijn allereerste tekst geschreven. Toen ik na afloop het podium afliep, was ik euforisch: dit wilde ik! Ik heb die hele avond verder in een roes beleefd.’

In de tien daaropvolgende jaren als artiest heeft Macro (letterlijk) veelvuldig van zich laten spreken. Honderden concerten op de meest uiteenlopende plaatsen hebben hem een plekje bezorgd in de Nederlandse-rappers-die-er-toe-doen-divisie. Zonder vooropgezet plan. ‘Ik zie het wel. Ik dwing niets af. Dit is allemaal gebeurd. Ja, misschien dat ik mijn gevoel goed volg. Ik heb geprobeerd te leven van muziek en dat is me een paar jaar gelukt. Maar ik merkte dat ik te weinig zuurstof kreeg. Ik ademde alleen muziek, was met niets anders bezig, vierentwintig uur per dag. Zelfs mijn teksten gingen erover. Toen heb ik het roer omgegooid en ben ik een andere weg ingeslagen.’

Nu studeert hij Nederlands en geeft workshops rap en tekstschrijven. ‘Dat bevalt me zeer. Bijvoorbeeld om jonge kinderen te helpen zich te uiten, dat vind ik erg mooi om te doen. Het is heel gevarieerd werk.’ Op de

nieuwe plaat Alter Ego kijkt Macro terug op de laatste twee jaar van zijn leven. ‘Ik merk dat ik ouder ben geworden en bewuster keuzes maak en handel. De teksten staan vrij dicht bij wie ik nu ben als persoon.’

Macronizm heeft twee kanten: op de plaat klinken beats, maar op het podium wordt de rapper stevig ondersteund door gitaar, bas, drums en draaitafel. Precies hetzelfde receptuur zoals op de vorige plaat Alternaief van twee jaar geleden. ‘Daar heb ik wel wat positieve reacties op gehad.

Enkele hiphoppuristen vinden het niks, maar daar geef ik niet zoveel om.

Af en toe doe ik nog wel shows met beats, maar spelen met een band is gewoon het allerleukste.’

Een bijzonder nummer op het album is zijn bewerking van het gedicht De Jongeling van Remco Campert. Hij heeft het nummer niet zo lang geleden in Nijmegen live gespeeld in opdracht van Poetracks. ‘Enorm spannend om te doen. Remco Campert stond naast het podium naar mijn optreden te kijken. Toen ik van het podium liep, hield hij me aan.

‘Dat was een vitale vorm van weemoed’, zei hij tegen me. Dat was een mooi compliment om te krijgen.’

www.macronizm.nl

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

11

Interview

H

N

NOYALTY

VAN JOHN MAYER TOT Slayer ‘Hardcore punk is maatschappij­kritische muziek. Dat is nog steeds het fundament voor ons. We willen het graag over dingen hebben’, aldus zanger Daniel van Noyalty. De band bracht onlangs zijn derde album uit: The Seas Have No Roads.

Tekst Bram W. van der Putte

12

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

ierop geeft de band duidelijk weer waar de band voor staat: snelle hardcore met gevoel voor melodie, met daarbij een zanger met een goede strot en prima teksten. Noyalty is een band met een sterke do it yourself mentaliteit. Niet afwachten of een label of boeker je oppikt, nee, zelf de boer op gaan en contacten leggen om verder te komen. Spelen, spelen en nog eens spelen. Noyalty heeft sinds 2005 al honderden shows in binnen- en buitenland op zijn naam staan. Die tomeloze energie heeft er ondermeer voor gezorgd dat ze hun laatste plaat hebben mogen uitbrengen bij het Vlaamse Funtime Records.

Daniel: ‘We gebruiken veel invloeden in onze muziek. We houden van veel verschillende soorten muziek en dat hoor je terug. Alles wat we top vinden, willen we verwerken in onze muziek.’ Bassist Sascha beaamt dat. ‘Van John Mayer tot de metal van Slayer, daar luisteren we graag naar.’

Hoewel aan hardcoremuziek een ruig imago kleeft, is stoer doen echter niet voor Noyalty weggelegd. ‘We hebben geen imago van stoere mannen en willen dat ook niet. We zijn gewoon jongens die plezier willen maken en houden van wat we doen. Wij zijn niet stoer. Kijk in de spiegel en denk voor jezelf. Daar staan we voor’, aldus Daniel. Hij schrijft veel over zelfreflectie in zijn teksten. De titel van de laatste plaat geeft dat al een beetje weer, vrij vertaald luidt die: de zeeën hebben geen wegen. ‘Dat gaat over verdwaald zijn in de wereld, die complex is, maar tegelijkertijd ook zo simpel. Ik wil wel mensen bereiken, ja. Ik wil een boodschap overdragen en dan hoop je dat mensen de tekst ook lezen en er iets van vinden.’

Als grote voorbeeld noemt hij de Amerikaanse band Shai Hulud. ‘Dat is filosofisch zo goed. Ik heb daarop leren schreeuwen.’

Toen Jochem, de oude zanger van Noyalty, de band een paar jaar geleden verliet, zat de band even op een tweespoor. Welke richting moesten ze op nu de zanger met de mooie stem de groep verliet? ‘Toen konden we ervoor kiezen om op die voet weer verder te gaan of juist een andere weg in te slaan’, vertelt Daniel. Het werd het laatste en Daniel trekt nu vocaal alleen de kar. ‘Dat bevalt goed, het is super om het nu te doen, ondanks dat ik Jochem wel mis als persoon om ons heen.’

Leven van de muziek is geen haalbare kaart voor ze. ‘Nee, zelfs een grote band als Sick Of It All heeft moeite om de eindjes aan elkaar te knopen.

Wat we wel willen bereiken zijn optredens met hen of met Poison The Well. Je moet wel reëel blijven wat dat betreft, we zitten niet in een muziekgenre dat een breed publiek trekt. We gaan in september naar Engeland om optredens te doen bij skateparken. Misschien gaan we zelfs met een grotere band op tour. We kijken er erg naar uit.’ www.myspace.com/noyalty se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

13

Tekst Nancy Tjalondo

Hoe voelt het, je eerste soloalbum?

‘Leuk! Het voelt als een bevalling. Nee, geen pijnlijke bevalling. Wel een moeilijke. Je moet het zo zien: het is mijn eerste kindje. Ik had er wel moeite mee om het los te laten. Ik wou nog veel meer tracks doen, nog veel meer andere stijlen pakken. Maar dan werk je eeuwig aan een plaat die nooit uitkomt en is hij uiteindelijk klinisch dood. Nu ben ik trots. Het is een mooi kind geworden.’

Met Postmen heb je grote successen geboekt en nu begin je weer from scratch. Is dat moeilijk?

‘Ik zou het niet anders willen. Natuurlijk is het helemaal te gek als je op een gegeven moment succes hebt, maar de weg er naartoe vind ik leuker. En ik weet nu een aantal dingen meer dankzij mijn tijd bij Postmen, dus in dat opzicht maak ik een sterke start en ben ik blij dat ik nu pas mijn soloplaat uitbreng. Ik geloof er ook heel erg in dat dingen lopen zoals ze moeten lopen. Je kunt dingen niet afdwingen of forceren. Dat is geen natuurlijk proces meer, maar de weg van de commercie. Het verdienmodel.’

Maar het is toch de bedoeling dat je met je album geld gaat verdienen? Dat Maikal X groot wordt?

‘Natuurlijk. Maar ik wil in eerste instantie een eerlijke plaat maken. Als ik te lang met een track bezig ben, hoeft het al niet meer, want dan ga je geforceerd sleutelen aan een formule. Alles op deze plaat is natuurlijk gegaan. Er was een goede vibe, alles is in de studio geschreven en gemaakt. Ik wilde niet te geforceerd met de plaat bezig zijn en dat is mij gelukt. En natuurlijk wil ik er geld mee verdienen, maar je moet

je muziek wel dicht bij jezelf zoeken. Het moet geen act worden. Ik moet mijn plaat eerst zelf dope vinden, want dan sta ik er met een rechte rug achter. Daarom heb ik er ook geen hiphoptrack op gezet.

Ik ga geen zestien bars spitten, omdat mensen dat van mij verwachten.

Mijn gevoel zei dat ik het niet moest doen, dus deed ik dat ook niet.

Er staat ook geen dancehalltrack op, omdat ik vond dat ik die techniek nog niet goed genoeg beheerste.’

Staan hiphop en dancehall dan niet meer dicht bij jou?

‘Hiphop en dancehall zijn mijn eerste liefde. Maar voor deze plaat heb ik met een reggaeproducer gewerkt (Mr. Rude, red.) en het was zo’n lekkere vibe waar we in zaten, dat ik dacht: ja, we gaan de hele plaat zo doen. En dat was voor mij ook meteen de uitdaging: tracks maken waar ik niet op rap. Een nieuwe samenwerking maar heel natuurlijk.

Laatst hoorde ik iemand zeggen: Ik vind je nieuwe plaat te schoon. Ik mis de vuiligheid. Al die jaren was ik dirty, y’all didn’t wanna fuck with me! En nu trek ik een pak aan en doe ik mijn gentlemanshit en ben ik ineens te schoon! Het is nooit goed. Ik kan ook niet de 21-jarige jongen uithangen, terwijl ik 34 ben. Ik moet praten zoals ik nu leef. Ik kan niet rappen over bitches. Ik heb een dochtertje, dus ik heb een heel andere levensstijl.’

Dat klinkt alsof hiphop je geloofwaardigheid aantast als je wel weer zou rappen.

‘Rap is jeugdige muziek. I can spit some grown man raps, maar ik zing nu liever. Rap speelt veel meer in op de actualiteit, de dingen die nu gebeuren. Ik wil juist dat deze plaat tijdloos is.’

Er is wel veel veranderd sinds je begon met Postmen.

‘Ik kan niet rappen over bitches. Ik heb nu een dochtertje’ 14

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

‘Ik weet het. Kijk alleen al naar het internet. Ik vind het de shit, I’m all for it! Je kunt je publiek veel sneller bereiken en wat ik er vooral dope aan vind, is dat de wereld kleiner is geworden. Alles is maar een klik verder. En daardoor kun je jouw muziek ook sneller op bepaalde plekken of in de juiste handen krijgen dan voorheen. Een keerzijde is misschien dat iedereen nu zijn shit kan posten, dus er is heel veel troep. Maar zie het als een grote platenbak waar je doorheen zoekt.

Soms vind je heel dope dingen, waarvan je nooit had verwacht dat je ze zou vinden. Er zijn genoeg producten van mensen die geen grote naam hebben, maar die kwalitatief wel heel goed zijn. Ik geloof heilig dat good shit always comes out on top. De labels zullen minder blij zijn met het internet. Maar ja, zij hebben de consument ook jarenlang geripped. Een cd voor twintig euro? Kom op. Maar voor de onafhanke­ lijke artiesten is internet de shit!’ www.maikalx.com

‘Het is een mooi kind geworden’

maikalx

x

Na zijn grote succes met Postmen is Shyrock terug als Maikal X. Met zijn solodebuut Genesis wijkt hij van de geijkte hiphoppaden af en dat voelt goed.

JACQUELiNE GOvAERT ‘Ik denk dat ik altijd een band zal zijn’

tekst Renate Sun-Louw Foto’s Daniël Cohen Fotostudio Studio 320PK

‘Het is mooier dan ik had kunnen wensen’, zegt Jacqueline Govaert over haar solodebuut Good Life. Het is een van de vele springerig optimistische uitspraken, die ze gedurende het interview eruit flapt: ‘Ja, ik ben echt zo’n blije eikel.’

16

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

17

‘De liedjes die ik schreef, waren gewoon niet goed genoeg’

J

Jacqueline straalt tevredenheid uit. Verleden, heden en toekomst lijken haar allemaal toe te lachen. Over haar twaalf jaar bij Krezip spreekt ze met net zoveel liefde als over haar nieuwe plaat. Jacqueline begint dan ook niet met een schone lei, ze is niet bezig om een heel nieuwe kant van zichzelf te laten zien. Haar solocarrière is innig verbonden met haar leven als frontvrouw van een van de meest succesvolle acts van Nederland. Good Life klinkt, net als de albums van Krezip, als echt teamwerk: een vol geluid, afwisselende composities.

‘Ik denk dat ik altijd een band zal zijn’, verklaart zij. ‘Ik wist meteen dat ik weer een band achter me wilde hebben en dan ook echt mensen met een gezicht, niet van die saaie gasten. De muzikanten die ik heb uitgezocht, hebben ook allemaal een bandjesachtergrond. Ik zag mezelf niet in m’n eentje achter een piano zitten. Dat is niks voor mij.’

Jacqueline vond het eng om te stoppen met Krezip, geeft ze toe: ‘Ik heb wel lang gedacht van ‘oh, straks heb ik de fout van mijn leven gemaakt!’. Maar het was niet alleen mijn beslissing, meerdere mensen in de band voelden het zo: we wilden het op een goed moment afsluiten. En dat is op een heel toffe manier gegaan, met die afscheidsconcerten, en de laatste single die een hit werd. Iedereen was daar apetrots op, we gunden het de band ook zo. Het was allemaal zo goed, we zaten met z’n allen in zo’n goede flow – natuurlijk ben je dan bang dat alles vanaf dat moment instort.’

Na het afscheid van de band was Jacqueline niet meteen in staat om met nieuw materiaal aan de slag te gaan. Ze maakte een uitstapje naar Engeland, maar dat bracht niet de inspiratie waar ze naar zocht. ‘Ik moest echt even warmlopen. De liedjes die ik schreef, waren gewoon niet goed genoeg. Ik voelde dat het matigheid ten top was en daar werd ik helemaal niet goed van. Als je iets aan een ander laat horen en het is ‘mwa’, dan weet je genoeg. ‘Mwa’, dat vind ik echt verschrikkelijk.’

Toch raakte ze niet in paniek: ‘Je hebt inmiddels zo superveel ervaring, dat je niet meer van iedere tegenslag schrikt.’

Ze liet het creatieve werk even rusten en richtte zich op de zakelijke kant: ‘Ik moest mijn management opnieuw uitzoeken, een BV oprichten, al dat soort stomme toestanden. Langzamerhand kwam de inspiratie, steeds een tandje hoger, tot ik was waar ik wilde zijn.’

Tijdloze liedjes

Jacqueline noemt de sixties als een grote inspiratiebron voor Good Life. ‘Alleen het allerbeste uit die periode is overgebleven, dat zijn de liedjes waar we nog steeds naar luisteren en daar lag voor mij ook wel de lat.’ Bijna verontschuldigend voegt ze eraan toe: ‘Ik wil niet zeggen dat ik zulke goede liedjes maak, maar het was wel mijn doel om dat soort tijdloze liedjes te maken. Wat ik nu heb geschreven, zit niet heel erg aan een tijdgeest vast, het is niet heel erg van nu.’

Al snel koos ze ervoor om de liedjes niet allemaal alleen te schrijven.

Ze werkte – vertrouwd – samen met ex-Krezip-gitarist Jan Peter Hoek-

18

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

stra en vond ook in Voicst-zanger Tjeerd Bomhoff een ideale medesongschrijver. Hij stelde haar bovendien voor aan Alex Callier van het Belgische Hooverphonic. ‘Dat was een goeie hook-up van Tjeerd!’, zegt ze, opverend. ‘De samenwerking was echt geweldig.’

De drie schreven samen vier liedjes, waaronder de catchy single Overrated. ‘Als je de juiste mensen bij elkaar hebt en elkaar zo aanvult, kun je tot andere hoogtes komen. Dat ging echt ontzettend snel. We zaten met z’n drieën ook te bomen over de betekenis van woorden en zinnen – het was een heel leuke manier van werken. Ik merkte ook al heel snel dat Alex qua productie precies in de richting zat die ik op wilde, dus die keuze was ook snel gemaakt. Het had niet beter gekund eigenlijk.’

Knallen

Ze ging met een ‘sixtiesvibe’ de studio in: ‘We wilden een eerlijke, organische sound, niet te veel productie. Wat je op de plaat hoort, zo klonk het ook in de studio. We hebben alles tegelijkertijd ingespeeld en gezongen, waren constant met de hele club bezig.’

Stralend vertelt ze dat ze nog nooit zo’n makkelijk maakproces heeft meegemaakt, om daar meteen, alsof ze haar oude band niet wil afvallen, aan toe te voegen dat het de laatste jaren bij Krezip ook heel makkelijk ging. ‘Toen we pas begonnen, was het een hel, we konden niet live in de studio spelen. De tweede en de derde plaat waren zwaar, ik had een tweede plaatsyndroom en voor het gemak ook een derde plaatsyndroom erachteraan. Maar bij Plug It In had ik al besloten om gewoon, hup, liedjes te maken en te knallen. Dat gevoel had ik nu ook heel erg en bovendien hoefde ik ook nog eens met niemand te overleggen. Als ik een liedje mooi vond, was het ook gewoon klaar, punt.

Wel vroeg ik me af wat Sony ervan zou vinden. Ik heb lang gewacht voordat ik iets aan ze liet horen. Maar de directeur stond bij Overrated meteen helemaal op de bank, dus dat zat goed.’

Hoewel ze meer eindbeslissingen zelf heeft kunnen nemen, beschouwt ze Good Life niet als een persoonlijker album dan het werk van Krezip.

‘Dat zijn stuk voor stuk ook mijn kindjes – dat klinkt altijd zo fout, maar zo is het wel. Ik heb mijn ei altijd honderd procent kwijt gekund bij Krezip. Voor die albums heb ik ook alle nummers geschreven. Het enige verschil is dat ik nu wat vrijer was; ik hoefde geen rekening te houden met twee gitaren, een bas en toetsen. Al ging ik met een harpist en een violist aan de slag, dat had ook gekund. Het grootste verschil in geluid is denk ik dat je niet meer die vrouwelijke backing vocals hebt, maar jongenszang. Dat geeft wel een lekker sfeertje. Ik probeerde zelf een achtergrondkoortje te zingen, maar toen klonk het meteen weer als Krezip.’

Zwanger op het podium

Naast alle muzikale ontwikkelingen is Jacqueline inmiddels moeder van haar zoontje Billie en zwanger van haar tweede. ‘Ik wist nog niet of se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

19

‘Het zingt ook heel lekker als je zwanger bent, het geeft veel steun’

“En? Hoe klonk het?”

Hoe zou het zijn om het podium af te lopen zonder die vraag ooit nog te hoeven stellen..? “weten dat ons publiek hoort wat wij horen is grandioos. We creëren met vier L1 systemen het Multi-Mono geluid. Elk instrument klinkt uit een eigen systeem waardoor onze ‘sound’ een extra dimensie krijgt voor ons en het publiek. Echt super om in clubs iets extra’s te kunnen geven wat niet lukt op grote podia.” - Joost Vergoossen

ik weer een plaat ging uitbrengen en dacht dat deze baby een hele saaie, stille zwangerschap tegemoet zou gaan. Terwijl ik met Billie zoveel heb meegemaakt! Nu kan deze het ook allemaal meemaken.’

De combinatie werkt wat haar betreft prima. ‘Ik voel me heel fit, dus ik ga niet geforceerd thuis zitten. Het zingt ook heel lekker als je zwanger bent, het geeft veel steun. En het leven is natuurlijk heel anders, ik zit veel avonden thuis, ik drink niet, ik heb veel energie – het is goed voor me, zwanger zijn.’

Billie had ook een positieve invloed op de totstandkoming van de liedjes. ‘Vroeger was het allemaal veel vrijblijvender, ik kon elke dag van de week schrijven als ik wilde. En dan kon het ook wel eens blijven hangen. Nu moest ik aan het werk als z’n oma kwam oppassen en dat werkte heel constructief. Sommige teksten had ik niet zonder hem kunnen schrijven, zoals Big World. Je gaat toch anders tegen de wereld aankijken als je een kind hebt. En er staat een slaapliedje op het album, Honey B., dat had ik sowieso vroeger niet kunnen schrijven.’

®

Joost Vergoossen band

KLANK: • Presets optimaliseren automatisch de weergave van het aangesloten instrument met de ToneMatch technologie.

• Verschillende effecten en EQ zorgen voor de ‘eigen sound’.

Nieuw publiek Jacqueline ziet uit naar de drukke periode die gaat komen, de optredens die ze voor haar zwangerschapsverlof nog gaat houden. Ze is in haar nopjes met de band die ze heeft samengesteld. Een deel daarvan is al op het album te horen, een aantal anderen trof ze via via.

‘Matthijs van Duivenbode zag ik bij Tim Knol terwijl hij toetsen, tamboerijn en schud-ei bespeelde. Hij was aan het spelen en zingen en schudden – ik dacht meteen: die ga ik bellen. Gelukkig was hij heel enthousiast. We hebben inmiddels een paar keer met z’n allen gerepeteerd. Die jongens hebben aan een half woord genoeg om te snappen wat ik wil, dat werkt heel lekker.’

Hoewel ze vol vertrouwen is over de band, denkt ze dat ze Krezip op het podium nog wel eens zou kunnen missen: ‘We hadden een goede livereputatie, het was een heel strakke band geworden. Wat wij met elkaar hebben, dat zit gewoon heel diep, nog steeds. Maar ik vind het ook leuk om met nieuwe mensen op het podium te staan.’

Ze is niet van plan om tijdens de optredens terug te vallen op Krezipmateriaal, zegt ze enigszins aarzelend. ‘Dit album duurt maar 35 minuten, maar ik heb wat mooie oude liedjes van anderen die ik wil spelen, dus ik denk dat we wel een goeie set hebben. Aan de andere kant zijn sommige liedjes die ik voor Krezip heb geschreven zo persoonlijk, waarom zou ik ze eigenlijk niet spelen?’

Ze is zich ervan bewust dat het publiek haar nog steeds beschouwt als Jacqueline van Krezip. ‘Ik weet niet of ik een nieuw publiek krijg met dit album, maar ik denk het wel. Er zullen ook wel Krezip-fans afvallen, die misschien denken: ‘wat is dit voor een soft gedoe’. Maar net zoals ik ben doorgegroeid, hoop ik dat het publiek ook meegroeit.’

Grappend zegt ze: ‘Het is altijd spannend: zullen de mensen nog wel een beetje van me houden? We zullen het zien!’

20

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

PROJECTIE: • Muzikanten en publiek delen het zelfde geluid.

• Line-Array techniek geeft transparant geluid op elke locatie.

DRAAGBAARHEID: • Makkelijk te transporteren.

• Binnen een minuut opgezet en aangesloten.

Joost Vergoossen band is: Joost Vergoossen, Werner van Gool, Sjoerd Rutten en Jan van Olffen.

L1 Model II systeem

L1 Model I systeem

L1 Compact systeem

Het BOSE L1 Model II systeem is ons best pres terende, meest geavanceerde systeem.

De klassieker: onze meermaals bekroonde doorbraak voor live-optredens.

Ons meest draagbare en eenvoudige L1 systeem; een ruimte vol geluid door één luidspreker.

®

Live

5 september 15 september 17 september 24 september 25 september 1 oktober 2 oktober 7 oktober

Live

Rotown Rotterdam Paradiso Amsterdam Mezz Breda Luxor Live Arnhem Vera Groningen Burgerweeshuis Deventer Metropool Hengelo Tivoli Utrecht

www.jacquelinegovaert.nl

live

®

®

®

®

®

Hoor het verschil dat Bose technologie maakt. Vraag om een demonstratie bij uw dichtstbijzijnde BOSE L1 specialist/dealer. ®

Voor dealeradressen bel +31 (0)299 390 290, e-mail consumenteninfo@bose.com of bezoek www.bosel1.nl

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

21

RT POPSPORT P Voor beginnende bands met potentie

PopSport is in 2004 ontstaan in Limburg. Doel van het project: jongeren wegwijs maken in de popwereld aan de hand van workshops, optredens en intensieve begeleiding. Zes provincies doen al mee, maar PopSport wil doorgroeien. Directeur Ron van der Sterren vertelt.

Tekst Tom Springveld

De winnaar van dit jaar: Daar

‘PopSport is begonnen bij Stichting Popmuziek Limburg’, zegt Van der Sterren. ‘Zij organiseren Nu of Nooit, een talentenwedstrijd voor bandjes uit Limburg. Als je wint sta je op Pinkpop. De Stichting concludeerde dat – onder andere door die prijs – bands die het ’t hardst nodig hebben niet aan de bak komen. Wanneer je als beginnende band je demo instuurt, leg je het toch af tegen bands die al vier jaar bezig zijn.’

‘SPL wilde ook de onderkant voeden. Toen hebben ze dit traject bedacht dat zich richtte op bands die wel potentie hebben, maar er nog niet zijn. De eerste winnaar was INFA, de band van Pablo van de Poel (zanger/gitarist van DeWolff, red.). Die begon met gitaarspelen om mee te kunnen doen aan PopSport.’

Enthousiast De nieuwe cyclus begint in oktober, dit jaar voor het eerst in zes provincies: Limburg, Noord-Brabant, Zeeland, Noord-Holland, Flevoland en Gelderland. Van der Sterren: ‘In ieder van die provincies is een startbijeenkomst waar maximaal tien teams – dat kan een band, maar ook een singer-songwriter zijn – zich met de managers die zij hebben uitgekozen presenteren. Het niveau van de artiesten verschilt heel erg.

Het gaat erom dat je onder de twintig en heel enthousiast bent.’

‘De teams presenteren zich voor een jury. Tegelijkertijd krijgen de managers een eerste workshop zodat zij weten wat er van ze verwacht wordt. Vervolgens gaan de teams het traject in: drie maanden lang werken ze aan zichzelf met workshops. Er zijn vier vaste onderdelen: een managementworkshop, een web 2.0-workshop, bandcoaching en een studiosessie. Daarnaast hebben ze vier vrij te kiezen workshops, bijvoorbeeld boekingen & promotie.’

‘De kern van Popsport is begeleiding’ coaching, gaan ze voor de tweede keer de studio in en doen een fotoshoot. Vervolgens gaan we met de managers een promotiecampagne verzinnen. Ze krijgen een budget om dat uit te voeren. We sluiten af met een festival. De band die het meest gegroeid is, wint.

Niet de band die het beste is, maar de band die zich het beste ontwikkeld heeft. Het is een soort Master voor beginners. Ik probeer het wedstrijdelement er zoveel mogelijk uit te krijgen.’

Zelf ontdekken PopSport is volgens Van de Sterren niet bedoeld om dat ene gouden haantje te spotten en die te lanceren. ‘PopSport is bedoeld om enthousiaste, fanatieke jongeren die met popmuziek aan de slag gaan een kans te geven zich te ontwikkelen. We nemen ze niet bij de hand. Ze moeten het zelf ontdekken. Het is niet zo dat wij al hun problemen oplossen. Je helpt ze groeien, je helpt ze hun eigen problemen op te lossen. Om een voorbeeld te geven: de winnaar van dit jaar, Daar, krijgt als prijs niet een optreden op Lowlands, maar extra begeleiding. We gaan met ze zitten en vragen: wat willen jullie bereiken? We begeleiden dat proces, maar ze moeten er zelf mee aan de slag. Dat is de kern van PopSport: begeleiding.

Finale De workshops worden gegeven door regionale en landelijke ‘sterren’ uit de industrie: Buffi Duberman van de Rockacademie, Jeps Salfischberger van Mojo, maar ook regionale kenners als Marco Kalnenek, een fanatieke organisator in Limburg. Van der Sterren: ‘Ik ben bewust bezig met een mix van landelijk aansprekende namen en regionaal aansprekende namen.’

‘In drie maanden tijd proberen de bands zichzelf in de kijker te spelen en zelf optredens te regelen. Ook zitten ze een dag in de studio. De jury houdt dat allemaal nauwlettend in de gaten. Zij kijken of er online activiteit is, proberen concerten van de bands mee te pikken en krijgen aan het eind van de drie maanden alle bands nog een keer te zien op een klein festival. Dat is de regionale finale. Uit die finale gaan twee bands door naar het landelijke traject. Daarin krijgen ze opnieuw

22

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

‘Wat betreft inschrijvingen voor het nieuwe jaar gaat het in Limburg en Noord-Brabant heel hard. Daar is PopSport al echt bekend. Naamsbekendheid moet je opbouwen. We hebben de vijfde editie erop zitten. De eerste drie waren alleen maar in Limburg en Noord-Brabant. Voor volgend jaar het ik goede hoop op Friesland of Overijssel. We gaan natuurlijk heel Nederland veroveren, maar dat doen we via de buitenring. In de grote steden is al heel veel. In de provincie gebeuren toffe dingen en zijn veel mensen goed met popmuziek bezig. Daar mag je ook wat voor doen.’

Inschrijven voor Popsport kan nog tot half september, maar wees snel, want vol is vol. www.popsport.nl se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

23

De Limburgse rockband Viberider stond als winnaar van de Nu of Nooit-finale in 2007 al eens op het podium van Pinkpop. Daarna werd het relatief stil rond de formatie die opvallend veel popinvloeden in hun stonerrock verwerkt. In 2010 slaat het rond Jowan van Barneveld (zang/ gitaar) en Ferry ‘Punto’ Duijsens (ook zang/gitaar) gevormde collectief terug met The Big Show, zowel op cd als in de zalen.

Tekst Willem Jongeneelen

Viberider heeft al een behoorlijk lange historie van veel vallen, opstaan, pieken, dalen, splitten en opnieuw beginnen. De 32-jarige Jowan van Barneveld uit Sittard vindt het de normaalste zaak van de wereld. Hij maakt al een kleine twintig jaar muziek en hij laat zich nooit vastpinnen aan zekerheden en tradities, of negatief beïnvloeden door doodgebloede muzikale relaties. Muziek maakt hij vanuit een bepaalde inspiratie of ingeving en dat verschilt niet eens zo veel van de manier waarop hij schilderijen maakt. De bezetting van Viberider kan dus nog wel eens wisselen of per project aangepast worden, de samenwerking met zijn oude vriend Punto uit Roermond is een terugkerende factor.

Van Barneveld: ‘We zijn elkaar tegenkomen toen we lost waren en in een soort van psychose zaten. We hebben beiden een nogal heftige, drugsgerelateerde jeugd gehad. Punto was toen een jaar of zestien, ik een paar jaar ouder. Ach, we hebben nergens spijt van. Ook die tijd is van nut geweest op ons latere, cleane leven. We deelden destijds dus nogal wat ellende, maar die connectie heeft ons wel een scherpe band gegeven, ook al is het vaak aan/uit geweest.’

In 1998 maakte het duo, beiden tevens actief in de groep Swan Vesta,

24

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

al een ep onder de naam Viberider. Daarop stond volgens Van Barne­ veld veel repetitieve stoner van de meest basale soort.

‘Wrijving in een band is goed’ hoeft ook niet. Wrijving in een band is goed. Daarnaast kennen we elkaar zo goed dat we bij ieder nieuw stukje muziek meteen weten wie welk deel voor zijn rekening moet nemen. Punto is de beste gitarist van ons tweeën. Hij maakt het merendeel van de riffs. Als er iets overheen moet komen of een hogere dosis space gewenst is, dan duwt hij mij een gitaar in handen. Punto is meer van de echte liedjes, ik vind dat een album ook intermezzo’s nodig heeft. Het idee plots ergens anders heen getrokken te kunnen worden, dat bevalt me wel.’

Dreadlock Pussy In 2000 valt de band uit elkaar en verliezen beide heren elkaar een tijdje uit het oog. Van Barneveld gaat voornamelijk schilderen en Punto treedt toe tot de destijds rivaliserende band Dreadlock Pussy. Van Barneveld laat weten dat die periode achteraf bezien ook voor Viberider veel heeft opgeleverd. ‘Punto heeft van zijn tijd in Dreadlock Pussy geleerd om ergens structuur in aan te brengen. Daar waren we niet zo goed in. Ook weten we nu veel beter wat we willen en hoe dat te bereiken. Op de vorige cd hebben we alles zelf ingespeeld. Nu hebben we er bewust voor gekozen om een drummer alles in te laten spelen en een zangeres gevraagd voor de partijen waar we het hoog voor missen. Onderling zijn de muzikale verschillen tussen ons nog altijd extreem groot, maar samen maakten we een plaat waar we allebei achter staan.’

‘De band heeft een obscure kant, maar daar staan heel catchy nummers tegenover. Alles heeft zijn functie en het is fijn om die extremen te bezitten. Muzikaal pikken we echt niet alles van elkaar, maar dat

Foto Bart Notermans

VIBERIDER Geen illusies De titel The Big Show mogen we volgens Van Barneveld met een knipoog bezien. ‘Vind je misschien dat die te opgeblazen klinkt? Dat is niet de bedoeling. Na de vorige cd liep het even storm. Je kijkt als band dan hoe ver dat allemaal kan gaan. Dan houdt het plots ook weer op. Zo moet je ook dat optreden op Pinkpop zien. Dat was geweldig kicken natuurlijk. Daarna zakte de boel weer snel in elkaar, omdat de distributie en back-up van het album zeer slecht geregeld was. Dan kun je spelen wat je wilt.’

De titel The Big Show is tevens een metafoor voor de allesbehalve rechtlijnig verlopen carrière van Viberider tot nu toe. ‘Een show heeft zowel een begin als een eind. We relativeren continu en zien wel wat er verder allemaal gebeurt. We maken ons geen illusies.’

Moet het geleende refrein When Will I Be Famous in de song Dead Boots ook als cynische grap gezien worden? Zangeres Kelly Kockelkoren

(ex-SAT2D) zingt die tekst van de Britse boysband Bros uit 1987. ‘Kelly is pas 22 jaar jong en kende die hit niet eens. Dat stukje tekst uit die hit schoot in mijn hoofd en ik deed een poging die zangmelodie op de gitaarlijn te leggen. Het paste perfect. Kelly vult dat vocaal geweldig in.’

Kockelkoren is een van de personen in de bezetting die het duo van Viberider heeft samengesteld om The Big Show live waar te gaan maken. Van Barneveld vindt het absoluut geen nadeel om vanuit Limburg de popwereld te veroveren. ‘Als je wilt, kom je overal. Ik zag Limburg voorheen zelfs als een voordeel in de ontwikkeling van de band. Door in een soort van isolement te zitten, moet je meer op zoek dan in bijvoorbeeld Amsterdam. Bovendien heb je via internet nu de hele wereld ter beschikking.’

Live

17 september 2 oktober 9 oktober 16 oktober 30 oktober 13 november

Live

Thornado Festival Thorn Exit Rotterdam D-Vers Sittard De Roos Deurne Plein 79 Den Bosch De Azijnfabriek Roermond

live

www.viberider.net se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

25

RIk MOL 26

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

‘Op dit album is het gewoon feest’

RM Trompettist Rik Mol wordt gezien als een van de allergrootste jazztalenten van Nederland en zelfs Europa. Maar Mol houdt er niet van in hokjes geduwd te worden en dus bracht hij na het instrumentale jazzalbum What’s On Tonight?! onlangs het poppy album Funk On Me uit.

‘Dit past veel meer bij mij.’

Tekst roel Janssen Foto’s sander Baks

HET IS MEDIO JULI EN RIK MOL (25) STAAT MET ZIJN BAND AAN DE VOORAVOND VAN EEN TOUR door Zuid-Korea, Japan en de Verenigde Arabische Emiraten. De in Goes geboren maar sinds zijn twaalfde in Den Haag wonende muzikant is behalve trompettist ook songschrijver, producer en bandleider. Een band die uit maar liefst negen man bestaat. ‘Ja, dat is uit de hand gelopen’, vertelt hij lachend.

‘Ik vind oude bands zoals Earth, Wind & Fire en Tower Of Power heel erg te gek. Het lijkt mij gewoon heel erg leuk om met een grote blazerssectie met alles erop en eraan dit te gaan doen, maar dan wel met de invloeden van 2010, dus we hebben ook laptops op het podium.’

‘Het formeren van deze groep begon eigenlijk al een hele tijd geleden.

Ik heb in 2007 eerst een soort jazzalbum (What’s On Tonight?!) uitgebracht en in die tijd vormde ik al een soort band met mensen die nu ook in deze bezetting spelen. Met dat hele traject ben ik wel een paar jaar bezig geweest. What’s On Tonight?! is een instrumentaal jazz/ funkalbum, maar wat ik nu maak, is toch een stuk poppyer en dat is wat ik eigenlijk gewoon wil, in gave zalen staan. Dat kon minder met echte jazzmuziek. Dit past veel meer bij mij. Dat was voor dat moment goed, maar uiteindelijk moet het er toch om gaan om een feestje te bouwen, mensen te entertainen, gewoon een heel ander soort muziek te maken. Nu bereik ik dus ook heel andere podia dan voorheen.’

Mol begon al op zijn achtste met trompet spelen en is dus inmiddels alweer ruim zeventien jaar actief als trompettist. ‘Ik zat in Den Haag op het voortgezet onderwijs voor jong talent, dat was een heel kleine school. Tegenwoordig heet dat Havo voor Muziek en Dans en zit het intern in het conservatorium van Den Haag. Ik zat daar bijvoorbeeld bij Kyteman in de klas. Dan moet je denken aan een klas met ongeveer

zeven leerlingen. Daarna heb ik een paar jaar conservatorium gedaan in Rotterdam. Tussendoor heb ik ook nog een tijdje in New York gewoond en gespeeld.’ Op de opmerking dat het toch wel opvallend is dat hij bij Kyteman in de klas heeft gezeten en beiden uiteindelijk een soort bandleiders zijn geworden, zegt Mol: ‘Ja, en toch zijn we heel anders hoor. Maar het is wel toevallig. We hadden allebei veel in onze mars en dat was ook de reden dat we bij elkaar in de klas zaten. Maar dat is wel leuk.’

Europees talent Zijn debuutalbum kreeg lovende recensies in onder meer NRC, de Volkskrant, HP/De Tijd en Revu, terwijl hij tevens een van de meest veelbelovende jazztalenten van Nederland en zelfs Europa wordt genoemd. ‘Ja, dat is natuurlijk te gek. Of ik dat zelf ook zo zie? Nou ja, ik heb natuurlijk wel in veel zalen gespeeld, maar ik hou me daar niet zo heel erg mee bezig. Wat nu eigenlijk voor de hand zou liggen, is dat ik een album zou maken met alleen maar trompet, maar dat wilde ik juist niet doen. Ik wilde dit keer ook vocale tracks.’

In augustus verscheen via Rough Trade Rik Mols tweede album Funk On Me, een mix van pop, soul en funk en volledig door hemzelf geproduceerd. De jazzinvloeden staan vergeleken met het debuutalbum nu veel meer op de achtergrond. Mol: ‘Het element zit er wel in, maar het is eigenlijk heel afwisselend. Het eerste album was meer een plaat die je opzet bij een etentje en op dit album is het gewoon feest. Hij is heel positief, erg vrolijk. Het grootste verschil is dat er vocalen opstaan en dat ik iets meer bandleider ben. Ik ben meer degene die het roer in handen heeft. Een soort muzikale dirigent.’ se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

27

‘Vooralsnog krijg ik het in het buitenland makkelijker voor elkaar dan in Nederland’

Backstage In de rubriek BACKSTAGE nu eens geen aandacht voor de band of artiest, maar voor de mensen die in de muziekwereld achter de schermen werken.

Tekst John Buis

‘Op Funk On Me staan overigens ook een aantal instrumentale tracks.

Wat het zo leuk maakt is dat alle muzikanten een andere achtergrond hebben. Onze toetsenist (Sven Figee) en gitarist (Roland Dirkse) hebben vroeger bij Anouk gespeeld en de drummer van Jamiroquai, Derrick McKenzie, speelt mee op alle tracks en doet live ook mee. En we hebben de Engelse soulzanger Nate James, die is zeg maar een beetje de Boris van Engeland. Zij wonen allebei in Londen en vliegen dan gewoon hierheen. Maar we hebben bijvoorbeeld ook Lex Empress, de zangeres van Kraak & Smaak, die live en op drie albumtracks meedoet.’

Hoe is hij in contact gekomen met James en McKenzie? ‘Ik was dat album aan het maken en Nate James had zeg maar de stem die ik voor ogen had. Ik was hem toevallig aan het mailen nadat ik een tijd in Londen zat voor een blazerssectie. Toen heb ik hem naar Nederland gehaald voor een schrijfsessie en dat klikte gewoon onwijs. De drummer van Jamiroquai kende ik al. Ik zat toentertijd heel veel in Londen en zo is dat een beetje gekomen. Als je naar hem luistert, heeft hij op de een of andere manier toch iets wat veel Nederlandse drummers niet hebben. Die echte discosound. Dat wilde ik echt specifiek op het album hebben. Op Funk On Me staan echt onwijze discotracks.’

Prijzen Rik Mol werkte in het verleden met artiesten als Caro Emerald, Trijntje Oosterhuis, Steve Lukather, Lange Frans & Baas B, Jeroen van der

Boom en Frans Bauer. Dat was vooral sessie- en studiowerk, waarbij hij als trompettist meer op de achtergrond te horen was. Sinds een paar jaar speelt hij echter vooral met zijn eigen band. Ook won hij diverse muziekprijzen, zoals de Prins Bernhard Cultuurfonds Award, de Berlin Yamaha Soloist Jazz Pop Award en het Prinses Christina Concours.

Wat vindt Mol zelf van die prijzen? ‘Dat is wel superleuk. Er worden dan gewoon bepaalde deuren geopend en als muzikant word je serieuzer genomen. Ook kom je eerder in contact met interessante mensen, zoals Derrick McKenzie. Elk jaar kom je dan een stapje verder.’

Medio juli deed Mol met zijn band zes shows in Zuid-Korea, begin augustus volgden twee shows in Japan en één in Dubai. Hoe kwam hij in het verre oosten terecht? ‘Dat zou ik zelf eigenlijk ook niet weten.

Het is de tijd van het internet, dus dan kun je heel makkelijk mensen bereiken, maar dat regelen, daar doe ik maanden over. Je moet ook wel mensen kennen. Ik heb een paar jaar geleden contact gelegd met mensen in Zuid-Korea en had al eens in Japan gespeeld en die festivals daar kijken allemaal naar elkaars programma. Zo is dat tot stand gekomen. Ik vind het zelf ook wel heel erg bizar, maar ik vind het wel leuk. Ik speel in clubs, maar ook op festivals voor een paar duizend man. Een Nederlandse tour eind 2010 staat in de planning, maar op de een of andere manier krijg ik het vooralsnog veel makkelijker voor elkaar in het buitenland dan in Nederland.’ www.rikmol.nl

I

HANS MOSSELMAN BEROEP EIGENAAR VAN MOVE

‘We zijn er voor de artiesten die de ambitie en de potentie hebben’

n de muziekindustrie heb ik bijna alles gedaan wat je maar kan doen: platenlabel, boekingskantoor, management, administratie, noem maar op. Bij het Rotterdams Artiesten Advies Kantoor (RAAK) zagen mijn collega en ik dat een aantal artiesten hele basale problemen had, zoals een barcode op een cd krijgen, of distributie regelen. Wij hebben toen een dienst ontwikkeld waarmee die artiesten zelf een stap verder konden komen; een soort gefaciliteerde eigen beheer productie. Later zijn we op het idee gekomen om dat faciliteren van die eigen beheer producties vooral te richten op internet.

Wat wij hebben ontwikkeld is een internetplatform of e-business software, helemaal gericht op de muziekindustrie: MOvE Online. Hiermee kunnen bands gemakkelijk een eigen website met webshop opzetten, al hun fangegevens beheren, maar ook administratieve overzichten genereren voor de boekhouder. Ook doen we Buma/ Stemra-afdrachten voor artiesten. We proberen vooral het werk wat de artiest niet zo leuk vindt – en dat is alles wat met administratie te maken heeft – te automatiseren. Naast die oplossing, gebaseerd op techniek, helpen we onze klanten via een netwerk van personen die wij ter beschikking stellen voor allerlei soorten dienstverlening.

Dat kan gaan om het laten nakijken van een contract, helpen bij het opstellen van een marketingplan of het koppelen van een artiest aan een publiciteitsmedewerker. Veel klanten die bij ons komen, hebben een deal aangeboden gekregen, van een producer, een label of een manager. Wij onderhandelen dat soort contracten uit, kijken ze na, of stellen ze zelf op. Je ziet steeds meer mensen dergelijke zaken alleen doen, in eigen beheer; die houden de rechten bij zichzelf en naar gelang ze iets nodig hebben, zoeken ze daar bijvoorbeeld een distributie­partner of licentiepartner bij. Wij helpen ze aan die partners, soms zijn we die partner zelf.

Onze kijk op de veranderende muziekindustrie is als volgt: vroeger had je aan de ene kant de artiest, aan de andere kant de fan en daartussenin de platenmaatschappij. Door de opkomst van internet en allerlei sociale netwerken zie je artiest en fan steeds meer een directe relatie hebben. Wij proberen die artiest, of een klein labeltje, te helpen die relatie te managen en daar het maximale uit te halen.

28

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

We zijn er voor de artiesten die de ambitie en de potentie hebben om geheel of gedeeltelijk zelfstandig van hun muziek te leven. Wij kijken naar die artiest als ondernemer, als mkb-er, en die heeft dezelfde problemen als elke andere mkb-er. Wij proberen ze met ondernemerschap te helpen. Het ontwikkelen en faciliteren van muzikaal ondernemerschap, dat is wat wij doen in de breedste zin van het woord. We hebben een aantal onderwijsinstellingen als klant die muziekopleidingen hebben en daar proberen we al in een heel vroeg stadium die artiesten iets over ondernemerschap bij te brengen. We geven workshops ondernemen, maar ook workshops digitale strategieën: hoe je al die sociale netwerken moet inzetten. Techniek is een bedreiging geweest voor de muziekindustrie, maar biedt enorme kansen voor de artiest!’ www.move.nl

Backstage paspoort Naam: Hans Mosselman Woonplaats: Rotterdam Geboorteplaats: Rotterdam Leeftijd: 41 Huwelijkse staat: Ongehuwd Eerste album: The Darts denk ik….

Laatste album: Your Favourite alBoom van Boom Boom du Terre Favoriete album: Op het moment Sea Of Cowards van The Death Weather Eerste concert: Weet ik niet, maar was op Torhout-Werchter in 1986 Laatste concert: Dikke Vandalen, Doodoo’s Coffee en Maghreb Mania op het On Track Buzz podium op Metropolis Beste optreden ooit gezien: Iggy Pop op Torhout-Werchter Favoriete NL band van dit moment: Orange Grove Meest opmerkelijke klus: Manager van een professionele pokerspeler Welke (grote) muzikant had je altijd al willen zijn: Mozart Grote inspiratiebronnen: Mijn vader, Jean Paul Sartre, Berry Gordy en Théodore Géricault Wat mogen we in de komende twaalf maanden van je verwachten? MOvE Online gaat over de grens Toekomst: Ergens in de Cariben een leuke strandtent runnen met live muziek se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

29

‘Geïmproviseerde muziek blijft een uitdaging’ Saxofonist Bo van de Graaf noemt I Compani een modern multimedia jazzensemble. In de 25 jaar dat zijn gezelschap bestaat, heeft Van de Graaf zijn ideeën en wensen kunnen realiseren.

‘We hebben door de tijd heen veel aandacht van pers en publiek gekregen en niet echt grote missers gemaakt. Als ik nu zou stoppen, kan ik op 25 goeie jaren terugkijken.’

Tekst Frank Antonie van Alphen Foto Manon Bruininga

Vijfentwintig jaar

Maar de saxofonist denkt er niet aan om te stoppen, zoals zijn collega en jazzbassist Hein van der Geijn, die naar Zuid-Afrika emigreert. Een muzikant kan niet stoppen. Muzikant bén je, dat word je niet.

Van de Graaf is een groot liefhebber van Sonny Rollins. ‘Ik kan zo een rijtje van twintig, dertig favorieten opnoemen: John Coltrane, Lester Young, Coleman Hawkins, Eric Dolphy, Archie Shepp. De laatste zes, zeven jaar ben ik veel naar Rollins gaan luisteren. Hoe meer ik luister, hoe relatief slechter ik zelf lijk te worden. Iemand als Coltrane is uniek in de muziekgeschiedenis. Ik hoor bij die meesters een niveau dat ik niet zal halen. Ik moet gewoon zorgen dat ik de beste Bo van de Graaf word.’

Als muzikant heeft hij met zijn andere bands Bo’s Art Trio en Bo’s da Bomb en projecten als Gluteus Maximus en Circusism veel meer noten op zijn zang. Maar voordat hij muzikant werd, speelde er iets anders: de liefde voor film. ‘In de jaren zeventig ging ik als liefhebber

I COMPANI

elk weekend steevast naar het Filmhuis. Volgens mij heb ik alles gezien wat daar voorbijkwam. Dus ook bijna alle grote regisseurs in die tijd.

Van Federico Fellini werd ik fan door mijn link met Italië waarschijnlijk; mijn grootouders waren circusmensen en kwamen uit dat land. Dat groteske, dat vaudeville-achtige, daar hield ik van. De muziek viel me niet zo op. Totdat ik bij de VPRO het programma Gods Eigen Radioprogramma hoorde met Dick Swidde, Boze Buurman Boordevol uit Ja Zuster Nee Zuster, een man met een zeurderige stem. Daaronder zat een stukje muziek – maar een paar tonen – dat me intrigeerde. Waar kwam dat vandaan? Het bleek uit Casanova van Fellini afkomstig te zijn.’ En zo kwam hij bij Fellini’s lijfcomponist Nino Rota terecht.

Blindspelen De opening van de Nijmeegse bioscoop Cinemariënburg betekende het begin van I Compani. Van de Graaf werd gevraagd iets met de première te doen. ‘Als cadeautje van de distributeur mochten een week lang alle films van Fellini gedraaid worden.’ De saxofonist wilde muziek bij beelden van de Italiaanse regisseur arrangeren. ‘Via de secretaresse van Fellini kreeg ik een adres in Rome waar ik kopieën van de

handgeschreven stukken van Nino Rota kon krijgen. Een week lang heb ik in een donker kamertje gezeten met een filmprojector en drie grote filmspoelen. Er was toen nog geen video.’

Met plakkertjes markeerde hij op het celluloid de te gebruiken passages. ‘Die stukken werden uit de film geknipt en achter elkaar op een andere spoel gezet. Daar gingen we mee repeteren. Een half uur voor de eerste voorstelling in Cinemariënburg waren we klaar. Iedereen kon nog net een kopje koffie drinken voordat we gingen spelen.’

Tijdens de livebegeleiding zag niemand van de band iets van de film die achter hun rug vertoond werd. Stops en wendingen werden door dirigent Van de Graaf aangegeven. Blindspelen dus. Het ging wonderwel goed zonder monitoren of autocue. ‘Iedereen vond het zo leuk dat we het advies kregen de voorstelling vaker te gaan spelen. Toen heb ik subsidie aangevraagd bij het Ministerie van CRM en kreeg zo geld om kopieën te maken van de bruikbare filmscènes. Nu konden we het land in. We hadden budget voor tien voorstellingen, maar het werden er uiteindelijk veertig in het eerste jaar. Het werd een eclatant succes. We kregen veel aandacht in de media, speelden een week lang op Boulevard Of Broken Dreams; we waren een hot item en zijn jarenlang met filmrollen op stap geweest.’

‘Tot in 1997 ging er nog iemand met ons mee met een loodzware 16 mm projector en twee filmspoelen onder de arm. Het heeft z’n charme dat je daar creatief maar weinig kanten mee op kunt. Je kunt niet sneller of langzamer spelen of een stuk film overslaan. Je bent ondergeschikt aan een medium dat niet meegeeft. Maar mensen die creatief zijn, vinden oplossingen voor problemen. Die problemen zijn tegenwoordig anders van aard.

De lat ligt hoger. In de begintijd van de elektronische muziek bijvoorbeeld werden er wat knoppen ingedrukt en dan klonk het al fantastisch. Maar er moet een keuze gemaakt worden: welk geluid wil je wel horen en welk niet.

Daarin zit de hand van de meester. Wil je je onderscheiden, dan zul je toch wel met iets meer op de proppen moeten komen.’

Dus gaat de lat steeds hoger bij I Compani. Al 25 jaar. ‘Geïmproviseerde muziek blijft een uitdaging die beproefd moet worden. Of het experiment geslaagd, is ontdek je soms pas jaren later.’

Live

11 september 2 oktober 28 november 24 december 28 december 29 december

Live

Valkhofpark Nijmegen Goudse Schouwburg Gouda K13 Velp Paradox Tilburg LUX Nijmegen LUX Nijmegen

live

www.icompani.nl se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

31

GOSLiNK

‘De muziek heeft me door moeilijke periodes heen gesleept’ Kunst en muziek kregen de Rotterdamse zanger/liedjesschrijver Harm Goslink Kuiper al jong in hun macht. Het kostte hem vele, vaak eenzame jaren voordat hij de ideale balans vond tussen kunstenaarschap en muziek maken. Het heeft geresulteerd in zijn eerste album: Stil Leven.

Tekst Lilian van Dijk Foto’s Nick Helderman

32

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

33

‘Ik heb twee jaar heel intens aan deze cd gewerkt en zelf grotendeels alles thuis opgenomen’

Muziek loopt als een rode draad door een groot deel van Harms leven. ‘Op mijn tiende was ik punk. Mijn broer, mijn neefje en ik hadden ooit een oude Spaanse gitaar op straat gevonden.

Daar hebben we ijzerdraad op gespannen en een microfoon in gelegd.

We versterkten hem met een cassetterecorder. Dat gaf een vervormd geluid.’ Al gauw volstond die gitaar niet meer. ‘Ik wilde per se een elektrische gitaar hebben en die kreeg ik van mijn ouders, op voorwaarde dat ik op les ging. Mijn moeder vond een toffe leraar. Toen hij me vroeg wat ik wilde, zei ik dat ik geen zin had in les. Ik wilde punk spelen. Aangezien ik daar toch zat, konden we maar beter iets nuttigs doen, opperde hij. De Loekie de Leeuw-tune leek mij wel stoer. Die hebben we toen noot voor noot, puur op luisteren uitgezocht. Verder interesseerde het me niet zo, maar daar is wel de basis gelegd van het zelf muziek leren spelen door goed te luisteren.’

De drie jonge punkers meldden zich aan voor een obscure punk­ verzamelcassette, Alle 55 Kort, Dutch & Belgian Sampler genaamd.

‘We hebben een opname ingestuurd. Mijn broer had de melodie verzonnen en we hadden een snaredrum geleend van een jongen bij ons in de straat. Mijn broer, toen dertien jaar, deed de zang – hij had nog een kinderstemmetje. We zijn inderdaad op die cassette gekomen.’

gemist.’ Vervolgens maakte hij banjo’s en gitaren van restafval als deurdrempels, fruitkistjes, olieblikken en koektrommels.

El Pino & The Volunteers

G

David Pino van El Pino & The Volunteers hoorde Harm en zijn band een keer spelen. ‘Ze waren op zoek naar een multi-instrumentalist en hebben mij benaderd. Het klikte heel erg.’ In die periode kreeg hij echter ook gehoorproblemen, die een heftige aanslag deden op zijn leefwereld. ‘Ik was zo op geluid gespitst.’ Twee jaar lang maakte hij deel uit van deze band, met grote inzet en gedrevenheid. Toch ging hij uiteindelijk alleen verder. ‘Ik had meteen al gezegd dat ik het twee jaar wilde doen. Het was heel leerzaam voor me: David en de andere bandleden hebben me enorm gestimuleerd. We hebben op alle grote podia gestaan – mijn afscheidsoptreden was op Lowlands – maar ik miste mijn creativiteit. Die kon ik niet volledig kwijt in El Pino en ik wilde weer gaan opnemen. Ik had een moeilijke, confronterende periode doorgemaakt. Ik ben toen veel liedjes gaan schrijven.’

Excelsior

Bluegrass

Harm verloor daarna een tijd lang zijn interesse in de muziek. ‘Op mijn zeventiende heb ik mijn gitaar weer gepakt. Mijn broer studeerde al.

Bij hem in huis woonde een gast die Roel heette, een echte gitaarfreak.

Hij nam zijn getokkel op cassettebandjes op. Op een van die tapes hoorde ik plots zijn versie van Angel van Jimi Hendrix. Rauw en akoestisch, niet gestileerd. Prachtig. Toen werd muziek maken voor mij iets tastbaars, iets wat je zelf ook kon bereiken. Ik heb direct een akkoordenboek gekocht en ben begonnen met spelen.’

‘Ik ging in die tijd op zoek naar oorspronkelijke muziek. Zo kwam ik terecht bij de fingerpickingblues uit de jaren twintig en dertig. Ik ontdekte Big Bill Broonzy, met name zijn vroege akoestische periode. Hij speelde cow folk blues, zwarte fingerpickingblues met blanke folkinvloeden. Daar ben ik heel veel naar gaan luisteren en ik ben die gaan naspelen, volgens de beproefde Loekie de Leeuw-methode. Van die oude blues was het een kleine stap naar bluegrass en de vijfsnarige banjo. In 2000 heb ik met een vriend heel Amerika doorkruist. Kentucky en alle zuidelijke staten waren voor mij de hemel op aarde. Die sfeer, een soort rauwheid.’

Harm was in die tijd een einzelgänger. ‘Ik maakte heel veel opnames, maar trad nooit op. Ik was wel enthousiast, maar ook verlegen en onzeker. Ik schaamde me om ruimte in te nemen. De muziek heeft me door moeilijke periodes heen gesleept.’ Toch zette hij zich over zijn muzikale verlegenheid heen. ‘Ik heb veel mensen opgezocht. Uiteindelijk kwam ik twee mensen tegen met wie ik veel muziek heb gemaakt.

Zij waren muzikaal en mijn enthousiasme was aanstekelijk. Een van die twee kon heel mooi zingen. We zongen wel eens samen in de trein.

Die samenzang was een grote ontdekking voor me. Ik had mijn zang nooit als instrument beschouwd.’

Samenzang

Zijn passie voor bluegrass werd door zijn leeftijdgenoten niet begrepen.

‘Ze vonden het achterlijke muziek en lachten me uit, maar ik was er helemaal vol van.’ Harm kocht een viersporencassetterecorder en ging ermee opnemen. ‘Ik speelde gitaar en banjo en deed iets wat op blue­ grass leek. Daarna heb ik een dobro gekocht. Ik verzamelde steeds meer instrumenten, zoals een ukelele en een mandoline. Ik kende niemand die die instrumenten bespeelde, dus ik moest weer alles zelf uitzoeken.’

Hij probeerde de stijl van de echte bluegrassbanjospelers te imiteren, maar dat lukte niet. ‘Er bestaat geen vaste manier om een vijfsnarige banjo te bespelen. Ik heb nu mijn eigen stijl geaccepteerd en dan blijkt dat juist die ‘echte’ banjospelers dat ook erg waarderen. Banjospelen past bij mij; het geluid raakt me.’

34

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

Kunstacademie

Harm had en heeft nog een andere passie die een deel van zijn leven ging beheersen: kunst. ‘Ik schilderde, tekende, maakte strips, maar ik maakte ook muziek. Ik ben aan de kunstacademie afgestudeerd met schilderijen, beelden, filmpjes, installaties een cd’tje. Ik ben altijd blijven geloven dat al mijn werk op een natuurlijke manier bij elkaar zou komen.’

Hij exposeerde zijn kunst, won enkele schildersprijzen en verkocht goed. Toch knaagde er iets: ‘Het was niet wat ik zocht. Ik voelde me niet op mijn gemak in die trendy kunstwereld. Ik was voor mezelf nog niet gerijpt.’ Na vier jaar trok hij zich terug uit de kunst. ‘Het was een moeilijke tijd, ik moest alles opnieuw uitzoeken. Ook in de liefde, na

een relatie van vier jaar. In een soort wanhoop heb ik dat liefdesverdriet in liedjes verwerkt. Die ben ik thuis gaan opnemen op mijn eigen manier met een goede microfoon en een digitale achtsporenrecorder. Ik heb toen drie cd’tjes opgenomen met bijpassende tekeningen, een selectie van de oogst van de twee jaar dat ik me had teruggetrokken. Voor het eerst kwamen kunst en muziek voor mij echt tastbaar samen.’

Afval In de periode dat de banjo ineens een trendy instrument werd, ging Harm voor het eerst weer naar een concert. ‘Ik hoorde daar een stel muzikanten met elkaar praten en heb ze aangesproken. Met hen ben ik een soort bluesgrassband begonnen. Het was een bijzondere ervaring voor me om voor het eerst met anderen samen deze muziek te spelen. We waren met zijn vieren. Die andere drie hadden een pand in Rotterdam Noord, in de Zaagmolenstraat. Daar leefden we met zijn vieren op een anarchistische manier en speelden in alle kroegen van Rotterdam Noord met accordeon, lapsteel, mandoline, gitaar en banjo.’ Die lapsteel was massief, dus veel te zwaar om mee te sjouwen.

In zijn periode als kunstenaar had Harm zich al bezig gehouden met het bouwen van grote objecten uit afval. ‘Ik dacht: laat ik proberen zelf een lapsteel te bouwen. Ik heb een drempel gepakt, hem afgezaagd op zestig centimeter, er twee blokjes op gezet en daar drie snaren op gespannen. Ineens was ik weer met mijn handen bezig. Dat had ik erg

Harm nam eerst alles zelf op en besloot toen Lucas Dols, de bassist van Room Eleven, erbij te betrekken. ‘Ik had hem een keer zien optreden en herkende de passie en de liefde waarmee hij speelde. Hij heeft strijkbas en contrabas toegevoegd. Toen ik alles wilde laten afmixen, kwam ik met producer Floris Klinkert in contact. Ik stuurde hem twee liedjes en hij reageerde heel enthousiast. Uiteindelijk hebben we vijf liedjes op een cd gezet en daarmee ben ik bij Excelsior Recordings langs gegaan.’

Ferry Roseboom van Excelsior was na vier liedjes om. ‘Hij wilde mijn werk graag uitbrengen. Dat resulteerde in een nieuw traject om een complete cd te maken. Ik heb er twee jaar heel intens aan gewerkt en zelf grotendeels alles thuis opgenomen en ingespeeld. Ik heb ook andere muzikanten erbij betrokken, die belangeloos aan de cd hebben meegewerkt.’

Sinds half augustus ligt Stil Leven in de winkel. In september en oktober brengt Harm met zijn vijfkoppige band Goslink zijn nummers in zalen en theaters. ‘Mijn liedjes gaan over liefde en eenzaamheid. Het oude bluegrassgevoel zit er ook in: het op een haast religieuze manier zoeken naar innerlijke rust. Voor mij is dat een soort spirituele zoektocht.’

Hij heeft gekozen voor een bijzondere presentatie. ‘Ik ben nu bezig een drumstel, een contrabas en een cello te maken en ik ben van plan een totaal podium te bouwen.’ Tijdens de cd-presentatie op 12 september in Theater Walhalla in Rotterdam zullen onder andere Johannes Sigmond (Blaudzun), Leine en andere gasten eigen werk spelen op Harms instrumenten

Live

12 september 1 oktober 3 oktober 10 oktober 17 oktober

Live

live

Theater Walhalla Rotterdam 013 Tilburg Hedon Zwolle Theater Kikker Utrecht De Verkadefabriek Den Bosch

www.goslink.nl se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

35

‘Als we het live spelen, blazen we iedereen weg!’

Wat begon met een ludiek reclamespotje voor een kaasmerk groeide uit tot een platen­deal.

Miss Montreal heeft zojuist haar nieuwe album So… Anything Else? uitgebracht en zit beter in haar vel dan ooit.

gezeten, dat je dan mensen wel moet vertrouwen die je helemaal niet kent. Dat kan fout gaan en dat is heel eng. Het is heel heftig om dat te laten varen en op zijn beloop te laten, maar als je dat niet doet, verkramp je. Ik heb dat een paar maanden gehad, dat ik gewoon niet wist waar ik mee bezig was. Op een gegeven moment kwam ik erachter dat er ook lui zijn die echt ontzettend aardig en eerlijk zijn en die gewoon zeggen: Sanne, we zijn een bedrijf, dus we halen er alles uit wat erin zit, maar jij bepaalt. En daarbij is het ook heel fijn dat mijn platenbaas nu een van mijn beste vrienden is. Aan de ene kant is dat heel raar, want het is ontstaan uit iets zakelijks. Ik heb dus eigenlijk de ideale platendeal!’

Tekst Nancy Tjalondo

De zon schijnt in Zwolle en Sanne Hans bestelt een biertje. De afgelopen anderhalf jaar zijn snel gegaan voor ‘het kaasmeisje met de gitaar’. Want ineens was ze daar: bij Giel Beelen in de studio en daarna bij De Wereld Draait Door. Inmiddels is ze twee albums verder. Is Sanne Miss Montreal of is Miss Montreal een band? Sanne resoluut: ‘Een band.

We kennen elkaar al zes jaar en het gaat allemaal erg fijn! Dus nee, we zijn echt een band. Altijd geweest. Ik merk wel bij andere acts dat er veel gewisseld wordt met bandleden, maar ik kan zelf heel slecht tegen veranderingen en gelukkig zijn wij een heel hechte groep. Afgelopen anderhalf jaar was heftig. Het was niet alleen maar optreden, interviews doen en songs maken, maar bijvoorbeeld ook de hele financiële kant die erbij komt kijken. Ik ben wel de baas, zeg maar. Natuurlijk werk ik met een compleet team, maar ik ben wel degene die de beslissingen neemt. Ik vind dat erg fijn, want dan doe ik wel alles zoals ik dat wil.’

Brak ‘Toen ik de kaascommercial voor het eerst zag, wist ik meteen: het gaat nu gebeuren. Het was zo’n sterk voorgevoel. Dus besloot ik om het allemaal gewoon op mij af te laten komen en op het moment dat ik bij De Wereld Draait Door was, wist ik zeker dat er iemand mij een platendeal zou aanbieden. Toen ik thuis kwam, lagen er vijf uitnodigingen van platenlabels om bij ze langs te komen. Mijn huidige platenbaas was de enige die zei: ik wil jou tekenen dus ik kom bij jou langs. Hij kwam ’s ochtends om half elf en ik wilde heel graag een peuk roken. Maar ja, hij is een platenbaas en ik zing, dus sigaretten tja… En toen vroeg hij zelf of ik het erg vond dat hij even een sigaret opstak. Het ijs was gebroken.

Op het moment dat ik mij verontschuldigde dat ik zo brak was en hij bekende dat ook te zijn, wist ik: dit wordt een goede samenwerking.’

Ideale platendeal Controlfreak? ‘Nee, helemaal niet. Ik wil gewoon niet genaaid worden.

Maar ik weet zeker dat mijn team dat niet doet, want onze samenwerking is zo hecht. Aan de andere kant: zaken zijn zaken en dat moet je ook zakelijk zien. Het is niet dat ik mij er per se mee wil bemoeien, maar het is meer een soort garantie. Dat als ik over een paar jaar denk: ik ben er wel klaar mee, ik stop, dat ik dan wel goed heb verdiend en gespaard. Het nare is dat als je in zo’n achtbaan zit als waar ik in heb

Foto Ron Tetteroo

‘Wauw!

Ik kan echt liedjes maken’

Harder Dat was ruim twee jaar geleden. Nu ligt het nieuwe album So… Anything Else? in de winkel. Volgens eigen zeggen een album dat heel anders tot stand kwam dan haar debuut. Sanne: ‘Het schrijven voor mijn nieuwe album ging echt heel fijn. Ik ging zitten en dacht: wauw! Ik kan echt liedjes maken. Op mijn vorige album had ik songs staan van tien jaar geleden. Ik maakte niks nieuws. En nu zat ik echt in zo’n vibe dat ik alleen maar nieuwe shit maakte die echt bij mij past. Het album is precies hoe ik nu ben. Ietsje volwassener, iets breder, iets harder – omdat ik dat ook allemaal ben. Ik hoop dat iedereen het voelt. We hebben het allemaal live ingespeeld, in één take. Het is niet helemaal strak, maar dat maakt ons niks uit, omdat die vibe zo heftig was. De gitaarpartij en zang heb ik wel later opgenomen, maar ook die zijn allemaal in één take gedaan. Er is niks aan gedraaid. En nu zeggen sommigen misschien dat het een beetje poppy klinkt of dat er Coldplaygeluidjes in zitten, maar dat heb ik niet zomaar gedaan. Ik vind dat mooi. En als we het live spelen, blazen we iedereen weg!’ www.missmontreal.nl

MISS MONTREAL 36

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

37

SC

dezevenHoofdzonden

STEFAN SCHILL

‘Falen is geen optie’

Tekst Nancy Tjalondo

Waar komt jouw passie voor muziek vandaan?

‘Muziek heeft een bepaalde rol ingenomen in mijn leven. Het belang dat ik eraan hecht, wat ik ermee kan en wat ik erin kwijt kan. Het was voor mij al heel snel duidelijk dat elke andere manier niet voor mij zou werken. Dus muziek is altijd een heel natuurlijke keus geweest. Bij mijn ouders was muziek altijd aan de orde. Mijn vader kocht heel veel albums. Dat varieerde van harde rock tot Otis Redding, Wilson Pickett, Jimi Hendrix en alles wat ertussen zit. Mijn vader trok daar dan een hele avond voor uit en ging dan met zijn koptelefoon naar die platen zitten luisteren. Als kind dacht ik al vrij snel: waarom doet hij dat? Zo is mijn interesse voor muziek gewekt.’

Daar is wel veel discipline voor nodig.

‘Klopt. Ik kan het mijzelf ook heel erg kwalijk nemen als ik niet waar kan maken wat ik pretendeer te kunnen. Er zijn momenten waarop ik dacht: waar doe ik het allemaal voor? Dan wilde ik ermee ophouden en gewoon gaan voetballen en feesten. Daar kan ik mijzelf nog wel eens schuldig over voelen. En daar helpt mijn thuisbasis dan weer bij en de optredens ook. Door de respons die ik daar krijg, weet ik meteen weer waar ik het voor doe. Ik moet wel geprikkeld blijven om dit te blijven doen. Aan de andere kant heb ik heel snel geleerd hoe het muziekwereldje enigszins in elkaar steekt. Als je zeventien bent en je zit tegenover een platenbaas die alles wel zo’n beetje heeft gezien, word je min of meer gedwongen om snel de juiste beslissingen te nemen. Je kunt daar niet even lekker de tijd voor nemen, want dan ben je te laat. De interesse van mensen zwakt snel af, je bent ze snel weer kwijt. Soms vragen mensen wel eens: wat als het je niet lukt?

Dan lach ik. Dat is geen optie voor mij.’

Live

Bluesrock Festival Tegelen Bolwerk Sneek Perron 55 Venlo

Wat zorgde ervoor dat je voor de muziek koos als carrière?

4 september 25 september 16 oktober

‘Ik dacht: als ik tot mijn 65e moet werken in een baan waar ik niet volledig achter sta, hoe ga ik daar dan mee om? Ik ben redelijk koppig

www.stefanschill.com

38

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

Live

live

2

Lust

3

Gierigheid

4

Jaloezie

5

Gulzigheid

6

Woede

7

IJdelheid

‘Of er veel vrouwen in het publiek staan? We zijn al blij als er überhaupt publiek in de zaal staat, haha. Maar goed, papa heeft drie kinderen en een vriendin thuis, de lust zit hem vooral in de muziek.’

En dan ga je op je zeventiende van school af…

Op zijn zeventiende tekende gitarist Stefan Schill een platencontract en ging hij van school af. We zijn inmiddels vier jaar verder en zijn debuut Don’t Say A Word is eindelijk klaar. Stilstaan is er niet bij. ‘Het is een vereiste dat ik goed word.’

Luiheid

‘Daar heb ik geen last van. Ik vind het veel te leuk om muziek te maken, te schrijven en gitaar te spelen. Als ik een idee heb, dan heb ik daar meestal ook wel snel wat van gemaakt.

Ik heb met The Spades gespeeld en in twee weken tijd moest ik een berg nummers kunnen spelen. Dan kun je het niet permitteren om lui te zijn. Ik heb mij toen heel goed voorbereid.

Ach, het is wel eens lekker om op de bank te hangen, maar eigenlijk komt het daar nooit van.

Ik heb namelijk drie kinderen en dan weet je het wel. Daarnaast sport ik nog veel. Ik vind het eigenlijk zonde van mijn tijd om op de bank te hangen.’

en eigenzinnig en als ik niet geloof in wat ik doe, zal ik niet alleen mijn werk nooit goed kunnen uitvoeren, maar zal ik mij daar vooral naar onder voelen. En dat wil ik niet. Dus als ik toch moet spreken van een keuze, dan zou dat een keuze zijn geweest tussen een leven leiden waar ik niet volledig in zou geloven en waarvan ik spijt krijg aan het eind van de rit, of een leven waarin ik een groot risico loop om op mijn muil te gaan, maar waar ik wel helemaal achter sta.’

‘Ik heb daar wel heel veel steun bij gehad van mijn ouders. Dat is wel heel erg belangrijk geweest. Ik moest daar wel wat tegenover stellen.

Ik moest gaan werken, ik mocht niet zomaar thuis gaan zitten. En ik moest laten zien dat ik echt aan mijn muziek zou werken. En dat ben ik gaan doen. Mensen zeggen vaak: hij heeft er aanleg voor om gitaar te spelen en te zingen, dus het gaat vanzelf. Maar dat is heel kort door de bocht en niet waar. Ik moet evenveel studeren als een ander, ik moet evenveel doen als een ander. Alleen kan er bij mij misschien wat meer uitkomen. Het is een vereiste dat ik goed word en dat bereik ik door er heel veel mee bezig te zijn. Dat is de enige strategie die ik heb.

Ik kan niet even een stapje terug doen, want er staan genoeg jonge gastjes klaar om mijn plek over te nemen. Toen ik zestien, zeventien was en mijn vrienden in het weekend gingen zuipen, zat ik op mijn kamertje gitaar te spelen. Het is een investering.’

1

BJÖRN VAN DER DOELEN Björn van der Doelen was in zijn vorige leven profvoetballer bij onder andere PSV. Nu staat hij als zanger/gitarist op het podium met zijn band Allez Soldaat. Het debuutalbum van de groep luistert naar de naam D’n Duvel Die Slaapt Nooit. FRET schotelde Van der Doelen de zeven hoofdzonden voor.

Tekst Arnold van Huet

‘Voor mezelf ben ik best wel gierig. Ik bedoel, ik koop bijna nooit wat. Niet zo heel lang geleden heb ik in de Verenigde Staten voor een mooie prijs een Gibson gitaar uit 1972 gekocht.

Daar ben ik dan ook heel zuinig op. Of mensen op mijn geld uit waren toen ik bij PSV speelde?

Dat viel erg mee. Ze vroegen wel eens of ik kaartjes wilde regelen. Kijk, ik ben nooit een grote voetbalster geworden, dus je moet alles in verhouding zien. Eigenlijk ben ik heel blij dat ik nooit een grote ster ben geworden. Dan heb je namelijk continu mensen om je heen die wat van je willen. Vreselijk lijkt me dat.’

‘Ik ben niet jaloers. Toen ik gitaar begon te spelen, wist ik meteen al dat ik geen Jimi Hendrix zou worden. Maar ik ben niet jaloers op muzikanten waar ik in verste verte niet aan kan tippen. Ik kan er juist van genieten als ik muzikanten heel goed hoor spelen. De ouwe nummers van de Stones of Bob Dylan bijvoorbeeld vind ik geweldig. Hoe subtiel dat kan klinken. Vroeger moest het bij mij altijd hard zijn; meppen met die handel. Maar ik geniet er nu meer van om het simpel te houden.’

‘Als het om muziek gaat ben ik heel gulzig. Elke dag luister ik naar muziek, waar dan ook.

Ik heb een iPod, dus ik heb altijd mijn favoriete muziek in mijn broekzak. Ik luister ook veel via YouTube. Dan komt mijn zoontje van drie er vaak bij zitten om mee te luisteren. Vroeger kocht ik veel muziek. Dan las ik een recensie en als het mij maar ook een beetje aansprak, dan rende ik naar de platenwinkel. Maar daar ben ik mee gestopt. De meeste exemplaren draaide ik misschien een paar keer en verdwenen dan in de kast. Zonde van het geld. Mijn ervaring is dat je toch steeds naar de platen grijpt die je echt te gek vind. Muziek draaien wordt in mijn ogen een beleving als het vinyl is. Zo’n plaat uit de hoes halen, dat eerste kraakgeluidje als je hem op zet. Verder heb ik niet zo veel met gulzigheid geloof ik. Ja, als ik aan het stappen ben, kan ik stevig doordrinken. En dan ben ik ook niet zo vroeg thuis, kan ik je zeggen. Ik vind het heerlijk om één of twee keer per week in een kroeg of waar dan ook te zitten. Een perfecte manier op je kop even leeg te maken. Toen ik nog voetbalde bij PSV gingen we ook wel eens stappen. En goed ook. Meestal op de avond dat we een wedstrijd gespeeld hadden. Als we verloren hadden, gingen we ook. Er waren altijd supporters die dat niet vonden kunnen. Maar hoe ouder ik werd, hoe minder mij dat commentaar kon schelen.’

‘Tja, wat moeten mensen doen om mij kwaad te krijgen. Op mijn ziel gaan staan, maar dat klinkt misschien wat vaag. Je krijgt niet zo snel ruzie met mij. Maar als het eenmaal zo ver is, kan ik heel hard met deuren slaan.’

‘Dat valt erg mee. Ik ben niet ijdel als het gaat om kleding of zo. Ik koop bijna nooit kleren.

Het kan me ook niet zo veel schelen wat ik aan mijn lijf heb. Ik bedoel, ik sta geen uren voor de klerenkast. Waar ik wel ijdel in ben, is het feit dat ik slank wil blijven. Daarom sport ik ook nog redelijk veel. Ik wil er op mijn veertigste niet uitgezakt bij lopen.’

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

39

‘We doen wat het beste is voor de groep’

GO BACK TO THE ZOO Go Back To The Zoo maakte het laatste jaar een stormachtige ontwikkeling door. Van deelname aan de Popronde via 3FM Serious Talent naar Noorderslag en daarna van De Wereld Draait Door naar Lowlands.

Uiteindelijk tekende de band een platendeal bij Universal, dat hun debuut Benny Blisto heeft uitgebracht.

jezelf als band opwerken. En er blijft ook voor ons nog veel over om over te fantaseren.’

Volgens de gitarist komt het door puur toeval en de juiste combinatie van mensen dat zij nu al zo ver zijn gekomen. ‘We hebben met heel veel plezier heel hard gewerkt, zijn naast bandleden ook een hechte groep vrienden. En we kunnen kritisch zijn op elkaar. Dat weerspiegelt zich in de sound. We spelen echt in dienst van de liedjes en de band. Je doet gewoon wat het beste is voor de groep. Dat is denk ik best belangrijk.’

Zanger Cas: ‘Er is lang nagedacht over wat we doen. We zoeken altijd naar de juiste invalshoek. Het refrein van een liedje moet gewoon drie keer zo sterk zijn als de coupletten. Dat is ons vaak gelukt. Het is de combinatie van de rauwe sound en gestroomlijnde popsongs. En boven alles hebben we ons eigen geluid. Je hoeft niet vernieuwend te zijn als je maar je eigen ding doet.’

Foto’s Karen Rosetzsky

Tekst Jasper Schoon

‘Het refrein van een liedje moet gewoon drie keer zo sterk zijn als de coupletten’ 40

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

De vier hoofdrolspelers van deze rock-’n-roll-episode zijn de broers Teun (gitaar) en Cas Hieltjes (zang), aangevuld door Bram Kniest (drums) en Lars Kroon (bas). In hun oefenruimte ergens in een Amsterdamse kelder vertellen ze hoe het zo snel zo goed gegaan is met hun band. ‘De eerste show was in de Amsterdamse Winston Kingdom ruim tweeëneenhalf jaar geleden. Daarna is het snel gegaan. Ik geloof dat we in augustus maar zeven dagen niet gespeeld hebben.’

Alle vier de muzikanten komen oorspronkelijk uit Nijmegen, maar wonen nu in Amsterdam. Het was een oude bekende van hun middel­ bare school die grote invloed had op hun eerste studio-opname. Cas Hieltjes vertelt ‘Via Torre Florim van De Staat, die we nog van onze middelbare school in Nijmegen kenden, zijn we dingen gaan opnemen.

Hij heeft in het beginstadium veel voor onze sound betekend.’

Bram: ‘Drie jaar geleden speelden we los van elkaar in andere bandjes en wisten we dat we samen iets moesten gaan doen. Het samenspelen moesten we toen nog onder de knie krijgen door veel op te treden. Toen we begonnen waren we geen van allen grote sterren op ons instrument. Dat heeft zich moeten ontwikkelen. Daarnaast zijn we meteen heel gruwelijke nummers gaan schrijven.’

Popronde Door hun deelname aan reizend popfestival de Popronde konden ze de nodige speeluren opdoen. Cas: ‘Daar hebben we heel veel van geleerd qua samenspel. Daarna kregen we ook een hoop gewone shows. We hebben echt spelenderwijs aan ons geluid gewerkt. De band heeft daarin een enorme groei doorgemaakt. We wilden er echt alles uithalen wat er in zit. Nu gaan we als band enorm hard.’

Heel erg goed kunnen spelen is daarbij volgens Teun Hieltjes niet het belangrijkst. ‘Het gaat om het gevoel dat je wilt overbrengen. Als je eenmaal onderweg bent met een band leer je vanzelf wel beter je instrument beheersen. Het draait niet zozeer om hoeveel noten je kan

Shamrock De opnames van hun debuut Benny Blisto vonden plaats in de Shamrock Studio’s in Baarn. Een ideale plek om samen een sterke cd in elkaar te knutselen, vindt gitarist Teun. ‘We hebben de hele plaat samen met Holger Schwedt (producer van onder andere Anouk, Di-Rect en Leaf, red.) gemaakt. Het was een mooie tijd. We hadden meerdere ruimtes tot onze beschikking. Daardoor konden we los van elkaar ons eigen ding doen. We hebben tien dagen in alle vrijheid kunnen werken.

Het ging als een trein.’

Natuurlijk zijn ze enorm trots op het eindresultaat, zegt zijn broer Cas tot slot. ‘Dit is de sound die we op de cd wilden hebben. Het is echt helemaal Go Back To The Zoo. Live hebben we veel energie en dat wilden we ook op de plaat goed overdragen. Het is right in your face geworden. Het is een compleet album, met hitjes, moeilijkere songs en rustige nummers. De cd is als een goede vriend geworden.’ spelen, je moet juist die ene noot op het juiste moment weten te raken.

Het draait bij ons grotendeels om dat ongecontroleerde.’

Manager Dat de band in korte tijd zo ver is gekomen, is ook te danken aan hun manager. ‘Remy Meijer is het vijfde bandlid’, zegt Cas. ‘Wij zijn met hem begonnen. Wij zijn goed in muziek en hij is goed in managen. Dat hij een nominatie kreeg voor Rookie of the Year bij de uitreiking van de Music Managers Awards tijdens het afgelopen Gala van de Popmuziek was een bevestiging van zijn kunnen. Toen hij die prijs niet won, was hij zo boos, dat hij die avond onze show op Lowlands heeft geregeld.’

Ondanks dat de band in zijn stormachtige carrière al bereikt heeft waar veel bands lang van dromen, denkt de drummer niet dat ze er al zijn.

‘Veel bandjes dromen van een album uitbrengen bij een major, een show in Paradiso of op Lowlands, maar wij zijn zelf nooit bezig met ons succes. Het is onderaan beginnen en via de verschillende treden

Live

5 september 17 september 30 september 2 oktober 8 oktober 9 oktober 15 oktober 21 oktober 22 oktober 23 oktober 28 oktober

Live

Zomerpop Hoogwoud LelystART Festival Lelystad Paradiso Amsterdam Rotown Rotterdam Merleyn Nijmegen Patronaat Haarlem Paard van Troje Den Haag Vera Groningen Nieuwe Nor Heerlen Tivoli de Helling Utrecht Luxor Live Arnhem

live

www.gobacktothezoo.nl se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

41

2010

Al zes jaar is de Amsterdamse band Labasheeda actief in binnen- en buitenland. Het tweede album, The Twilight State, komt bijna uit. Tijd om de balans op te maken met frontvrouw Saskia van der Giessen (zang, viool en gitaar) en gitarist Arne Wolfswinkel.

Tekst Coert van Mourik

Bij het horen van de naam Labasheeda bestaat de kans dat je al snel denkt aan Ierse landschappen met rauwe randjes, melancholische klanken, arrangementen en een engelenstem. Niets is minder waar. De Amsterdamse band – inderdaad vernoemd naar het gelijknamige Ierse dorp – maakt weliswaar muziek met rauwe randjes, maar dat is dan ook de enige overeenkomst met bovenstaande. Geen melancholieke singer-songwritermuziek of weelderige pop, wel rauwe rock-’n-roll met poppy melodieën, lange noisepassages en soms schreeuwende viool- en zangpartijen.

De band werd in 2004 gevormd door Saskia van der Giessen en heeft diverse personele veranderingen ondergaan voordat de huidige bezetting ontstond. In 2006 kwam het vorige album uit, Charity Box, dat goed werd ontvangen. Er werden daarna nog wel een ep en een single uitgebracht, maar tot een nieuw album kwam het nog niet. Tot nu. The Twilight State zal in september worden uitgebracht.

En er lijkt een verschil te bestaan tussen het vorige album en de nieuwe plaat. Het experiment is er nog steeds, maar de muziek lijkt meer gericht te zijn op ‘het liedje’. ‘De songstructuren zijn wel veranderd’, denkt Wolfswinkel hardop. ‘Het zou kunnen dat het samenhangender klinkt.’

Van der Giessen: ‘Je maakt toch een groeiproces door en dus is het iedere keer weer anders’, legt ze uit. ‘De vorige dingen zijn heel goed ontvangen en dan is het toch weer spannend hoe mensen hier weer op

42

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

zullen reageren.’ Toch is de muziek volgens haar nog steeds experimenteel. ‘Neem het nummer Headquarter. Daar herhaal ik de hele tijd een riff waar Arne allemaal variaties doorheen speelt, en het is daarbij superlangzaam. Dat is dus eigenlijk wat men juist niet van een liedje verwacht. We hebben wel erg naar de grenzen gezocht.’ Volgens Wolfswinkel is het ook een verschil dat in het begin vooral Saskia samen met de bassist aan de nummers werkte en het startpunt nu bij de twee gitaristen ligt.

BBC-sessies Opmerkelijk is dat de muziek wellicht onorthodox is, maar ook commerciële potentie heeft en best gedraaid zou kunnen worden op de radio. ‘We worden ook veel gedraaid op de radio’, vertelt de zangeres.

‘We hebben ook een aantal BBC-sessies gedaan. Ook in Canada zijn we redelijk wat gedraaid. Het zou natuurlijk nog beter kunnen, maar er zit ook heel veel werk in.’ De band doet namelijk tot op heden heel veel zelf. ‘We zijn ontzettende ‘do-it-yourself-mensen’’, legt Wolfswinkel uit.

‘Saskia regelt zelf de optredens, we doen de promotie zelf en we hebben zelf de plaat gerealiseerd.’

Het harde werken heeft wel degelijk wat opgeleverd. In Nederland is de band weliswaar nog niet heel bekend – hoewel al wel opgetreden werd in diverse bekende concertzalen – maar succesloos zijn de Amsterdammers bepaald niet. Zo werd er getoerd in Canada en zijn er heel wat contacten in het buitenland. ‘Er is bijvoorbeeld een Amerikaanse organisatie die ons promoot via de website en ook volgend jaar ook de nieuwe plaat uit wil brengen’, vertelt de frontvrouw. ‘We hebben ook contact met een label in Praag dat ons op de website heeft staan en in juni voor ons een toertje georganiseerd had. Dat was heel erg leuk, dus daar willen we heel graag weer heen.’

Idealen Volgens Wolfswinkel is het belangrijk om je te richten op het buitenland.

‘Nederland is best klein,’ legt hij uit. Het is dus lastig om er als band tussen te komen. ‘In grotere landen heb je automatisch ook een grotere undergroundscene.’ Uiteraard heeft de band idealen en willen ze groeien. ‘Het zou fijn zijn om met je plaat zoveel te verdienen dat je weer een nieuwe plaat kunt maken’, geeft Arne aan. Zolang er maar geen concessies gedaan hoeven worden. ‘Als je experimenteel bent als band’, legt hij uit, ‘is het belangrijk om dat te behouden. Als ik veel geld had willen verdienen met muziek, zou ik wel in een feesten- en partijenband spelen.’ Maar de band is volgens beiden absoluut klaar voor een volgende stap.

Live

18 september 26 september 2 oktober 11 december

Live

live

Stadstrand De Oerkap Haarlem dB’s Utrecht De Bakkerij Castricum Pacific Parc Amsterdam

www.labasheeda.nl

Nijmegen Vrijdag 10 september

Arnhem vrijdag 15 oktober

Amsterdam Donderdag 16 September

Den Haag zaterdag 16 oktober

Rotterdam vrijdag 17 september

Leeuwarden Vrijdag 22 oktober

Zwolle zaterdag 18 september

Alkmaar zaterdag 23 oktober

Maastricht vrijdag 24 september

Enschede donderdag 28 oktober

Deventer zaterdag 25 september

Tilburg Vrijdag 29 oktober

Heerlen Donderdag 30 september

Haarlem zaterdag 30 oktober

Den Bosch vrijdag 1 oktober

Middelburg donderdag 4 november

Almere zaterdag 2 oktober

Emmen vrijdag 5 november

Wageningen donderdag 7 oktober

Amersfoort zaterdag 6 november

Utrecht vrijdag 8 oktober

Leiden donderdag 11 november

Groningen Donderdag 14 oktober

Eindhoven Vrijdag 12 november

Het grootste reizendE festival van Nederland

de.nl

Klaar voor een volgende stap

www.popron

L

LABASHEEDA

Over Popronde

De Popronde, hét reizende muziekfestival van Nederland, gaat in september 2010 weer van start. Afgelopen editie vond plaats in 22 steden; komend jaar zal het festival verder groeien en neerstrijken in 24 steden. De Popronde is voor een jaarlijkse selectie van 100 talentvolle opkomende Nederlandse bands en artiesten dé kans om intensieve speel- en tourervaring op te doen, een nieuw publiek te bereiken en hun netwerk in heel Nederland uit te breiden.

In elke stad staan op één avond tientallen acts geprogrammeerd op zo’n twintig locaties, variërend van bruin café tot poppodium.

Alle concerten zijn gratis toegankelijk.

Popronde wordt georganiseerd in nauwe samenwerking met lokale organisaties op muziek-en cultuurgebied.

Popronde 2010 vindt plaats in samenwerking met...

Nijmegen (Popwaarts) / Amsterdam (i.s.m. Nachtbrakers), Rotterdam (i.s.m. Pronk) / Zwolle (i.s.m. Hedon, Studentertainment, Popfront) / Maastricht (i.s.m. Ap Art Events) / Deventer (i.s.m. Burgerweeshuis) / Heerlen (i.s.m. Ap Art Events) / Den Bosch (i.s.m. W2 Popcollectief) / Almere (i.s.m. Cultureel Management Liscaljet) / Wageningen (i.s.m. Stimulering Popcultuur Wageningen) / Utrecht (i.s.m. Friendly Fire & Sedate bookings) / Groningen (i.s.m. Subroutine Records) / Arnhem (i.s.m.

Popcentrum Jacobiberg & Luxor Live / Den Haag (i.s.m. Het Haags Pop Centrum) / Leeuwarden (i.s.m. Stg. Friesland Pop) / Alkmaar (i.s.m. Chaos Producties) / Enschede (i.s.m. Buro 53) / Tilburg (i.s.m. Unck & Goed Gedaan Producties) / Haarlem (i.s.m. Brouwer unlimited) / Middelburg (i.s.m. Spin) / Emmen (i.s.m. Made in Drenthe) / Amersfoort (i.s.m. Stg. Moordkuil Producties) / Leiden (i.s.m. Minderbinder Music) / Eindhoven (i.s.m.

MUZE Records) Popronde 2010 is mede mogelijk gemaakt door het Fonds voor Cultuurparticipatie, en het SNS Reaal Fonds.

De gemeentes Den Haag, Arnhem, Alkmaar, Haarlem, Heerlen, Zwolle, Middelburg, Wageningen, Leeuwarden, Nijmegen, Deventer, Leiden, Eindhoven, Rotterdam, Tilburg, Amersfoort, Emmen en Almere.

De provincies Utrecht, Limburg en Noord Brabant.

die proberen hun muziek zo goed mogelijk onder de aandacht te brengen van zowel de media, programmeurs en organisatoren van events, als het Popronde-publiek.

Gespreksleider: Robbert Tilli Duur: 45 minuten Waar: Popronde Nijmegen bij Merleyn (10-09), Popronde Den Bosch bij De Muzerije (1-10), Popronde Utrecht bij Ekko (8-10), Popronde Eindhoven bij Dynamo (12-11).

Toegang gratis, zie de Popronde site voor aanvangtijden.

Buma Stemra Voorafgaand aan de MCN muziekcafes vindt de info middag georganiseerd door Buma Stemra plaats. Eveneens bij de 3 FM Serious Talent podia. De info middag is bedoeld voor bij Buma Stemra aangesloten tekstschrijvers, componisten en voor relaties. Het uur voorafgaand aan het MCN muziekcafe is er een open inloop en zijn medewerkers van Buma Stemra aanwezig om prangende kwesties en vragen te beantwoorden.

Buma Stemra is partner van Popronde 2010. De samenwerking houdt onder meer in dat zij op de 3FM Serious Talent podia in 6 steden een regionale informatiedag organiseren voor componisten en tekstschrijvers.

Buma On Tour Buma/Stemra organiseert voor de eerste keer deze ‘ Buma On Tour’, een serie van zes informatiebijeenkomsten voor leden.

Direct na afloop van de bijeenkomsten vangt de lokale Popronde aan. Heb je een vraag aan Buma/Stemra? Kom naar de informatiebijeenkomst bij jou in de buurt en geniet aansluitend van spetterende optredens. Doorgaans vangt ‘Buma On Tour’ om circa 16.00u aan. Voor precieze aanvangtijden zie de Popronde website.

Locaties Buma On Tour (bij de 3FM Serious Talent podia): Vrijdag 10 - 09 Nijmegen (opening Popronde 2010), Merleyn, Hertogstraat 13 Vrijdag 8 - 10 Utrecht, Ekko, Bemuurde Weerd WZ 3

En natuurlijk alle deelnemende podia, naar verwachting 550 in 2010.

Over de Partners, MCN en Buma Stemra MCN Muziek Centrum Nederland (MCN) is het landelijk sectorinstituut voor de professionele muziekbeoefening. Kerntaken daarbij zijn o.a. talentontwikkeling en promotie. De Popronde is bij uitstek een evenement dat hier mooi bij aansluit. Muziek Centrum Nederland is dan ook pro-actief betrokken bij een verdere professionalisering, uitbouw en verdieping van de Popronde. Doel daarbij is jaarlijks steeds weer zo’n honderd nieuwe getalenteerde bands een serieuze ontwikkeling te laten doormaken.

MCN Muziekcafé: Tijdens de Popronde gaat Muziek Centrum Nederland (MCN) een serie van zijn populaire muziekcafés verzorgen. Dit vindt plaats bij de lokale 3 FM Serious Talent podia. In Nijmegen bij Merleyn, in Den Bosch bij De Muzerije, in Utrecht bij Ekko en in Eindhoven bij Dynamo. MCN’s Muziekcafés zijn workshops of informatiemiddagen, die doorgaans gegeven worden op de thuisbasis in Amsterdam. Soms vinden ze echter plaats op locatie, zoals nu bij de Popronde.

PR, persberichten en websites (social media) Hoe schrijf je een goede biografie, wat is het belang van een goede website? Hoe belangrijk is social media voor een band? Voor deze speciale Muziekcafé op locatie zal het onderwerp zijn ‘PR, persberichten en websites (social media)’. Interessant voor bands

44

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

Donderdag 14 - 10 Groningen, Simplon, Boterdiep 69 Zaterdag 16 - 10 Den Haag, Paard café, Prinsegracht 12 Zaterdag 30 -10 Haarlem, Patronaat, Zijlsingel 2 Vrijdag 12 - 11 Eindhoven (afsluiting Popronde 2010) Dynamo, Catharinaplein 21

Mediapartners en hun beweegredenen voor support Popronde 3FM Serious Talent De Popronde is het reizende muziekfestival door Nederland. 3FM Serious Talent versterkt de Popronde in alle steden met een Serious Talent podium. 3FM Serious Talent is constant op zoek naar jong, onbekend en veelbelovend muzikaal talent. Beginnende bands en artiesten kunnen demo’s uploaden. De beste inzendingen hoor je non-stop op het online radiostation van Serious Talent. De 3FM muziekredactie kiest elke twee maanden vier acts die airplay krijgen op 3FM. Bovendien maken bands die zich inschrijven kans om op te treden op grote festivals zoals Noorderslag, Zwarte Cross, Indian Summer Festival, Sziget en 3FM Serious Request.

De meest veelbelovende act van het jaar wint de 3FM Serious Talent Award. Bands en artiesten die doorbraken als Serious Talent zijn Miss Montreal, Bertolf, Go Back To The Zoo , Giovanca, Kyteman en Caro Emerald.

De volgende Serious Talent bands touren mee met Popronde 2010: BramDehont / Cloudmachine / Colossa / Easy Joe / Heist / Handsome Poets / Ilanois / Jesse Maria / Little Things That Kill / Moonpilot & Number Nine .

3VOOR12 Hollandse Nieuwe 3VOOR12 en Popronde gaan een samenwerking aan. Het belangrijkste resultaat is een 3VOOR12-podium voor Hollandse Nieuwe-acts in de diverse speelsteden. Alle Hollandse Nieuweacts maken bovendien kans om geselecteerd te worden voor de Popronde. Namens 3VOOR12 hebben twee redacteuren zitting gehad in de Popronde-selectiecommissie. Beide platforms hebben talentscouting hoog in het vaandel staan. Popronde reist ieder najaar met een selectie uit honderd talentvolle acts langs zo’n 25 steden en 3VOOR12 belicht al bijna tien jaar talenten in de rubriek ‘Hollandse Nieuwe’. Die Hollandse Nieuwe rubriek kreeg eind vorig jaar een nieuwe impuls. Nu verschijnt maandelijks op de luisterpaal een door de redactie samengesteld album met ongeveer twintig nieuwe nummers van talentvolle artiesten van eigen bodem. Het streven is dat in alle speelsteden een 3VOOR12-podium verrijst op een centraal gelegen binnenlocatie, waar minstens drie Hollandse Nieuwe Popronde-acts zich ‘s avonds presenteren. In het Poprondeseizoen, september tot november, komt er ook een Popronde-sampler op de Luisterpaal. Voor verslaggeving van de diverse Poprondes wordt het uitgebreide 3VOOR12 Lokaal-netwerk ingezet. Meer over Popronde vind je op de site.

De volgende Hollandse Nieuwe bands maken deel uit van de Popronde Selectie: Birth Of Joy, Boef en de Gelogeerde Aap, Bombay Show Pig, Corijn, The Cosmic Carnival, Deadbeat Passenger, Eins Zwei Orchestra, The Fudge, G.O.T.V., Grizzly Adams, Homemade Empire, Heist, i am oak, Krach, Little Things That Kill, Marlon Penn, Mindpark, Noblesse, One Trick Pony, redtheplaneet, Represailles, Starcatcher, Sungrazer, Wild Bill & His Alabama Speed Steamers, The Wrong Jeremies & Yoshimi!

Metro Metro is ook dit jaar weer de mediapartner van de Popronde en zal regelmatig redactionele aandacht besteden aan het festival en de bands. Via ons loyaltyprogramma Club Metro worden er diverse acties opgezet waarbij er leuke prijzen te winnen zijn!

Metro verschijnt van maandag t/m vrijdag in een oplage van 520.000 exemplaren. Hiermee worden dagelijks gemiddeld 1.833.000 lezers bereikt. Kijk voor meer informatie op www. metronieuws.nl www.clubmetro.nl.

Hou het in de gaten....op 25 augustus, op 15 september, op 6 oktober en op 27 oktober zullen in ieder geval Cubmetro acties plaatsvinden.

Kink FM Kink FM heeft een traditie hoog te houden wat betreft aandacht voor muziek die leeft buiten de maistream om. Gedurende de festivalperiode veel aandacht voor de Popronde en de bands.

Behringer & nieuw talent Te weinig geld en teveel wensen zijn voor een beginnende muzikant een begrip.

Behringer heeft dat type muzikant al jaren geleden goed begrepen. Inmiddels is Behringer een begrip en bereikbaar voor iedere muzikant, ongeacht budget en biedt absoluut zeer veel watt voor de euro. Medewerking aan de Popronde past perfect in de Behringer filosofie; ‘made for any type of musician’.

Tijdens de Popronde 2010 stelt Behringer 4 geluidsets ter beschikking. Na afloop van de Popronde 2010 worden deze onder de bands geveild!

NIEUW!!!

Buma on Tour

Onder de naam Buma on Tour is Buma/Stemra tijdens de Popronde 2010 aanwezig op zes verschillende Popronde locaties in het land. Buma zet een team van haar eigen specialisten in voor informatieve 1 op 1 gesprekken en organiseert daarnaast zes masterclasses, gegeven door nationale en internationale TOP componisten. Een must voor de liedjesschrijvers die meer uit hun talent willen halen!

Tijdens de 1 op 1 gesprekken zullen vragen van componisten, tekstschrijvers en muzikanten worden beantwoord over bijvoorbeeld hun Buma/Stemra lidmaatschap, auteursrecht, inkomsten uit auteursrecht, tips ter promotie van muziek en meer. Er is door allerlei ontwikkelingen op muziekgebied en binnen het auteursrecht steeds meer behoefte aan informatie. Buma on Tour op de diverse locaties maakt een persoonlijk gesprek in eigen regio mogelijk. Je kunt vooraf een afspraak maken of gewoon langskomen.

Daarnaast organiseert Buma on Tour zes masterclasses. Professionals uit het binnen- en buitenland delen hun kennis met componisten en tekstschrijvers die zich verder willen ontwikkelen.

Eén naam is al bekend gemaakt. Songwriter Ralph Murphy komt speciaal voor Buma on Tour naar Nederland. Murphy heeft vele hits op zijn naam en heeft samengewerkt met grote namen uit de muziekentertainment. Hij geeft wereldwijd met veel succes zijn masterclass Murphy’s Law of Songwriting. Buma/Stemra heeft nog meer grote namen in petto en zal deze medio augustus op de POProndewebsite publiceren.

Het partnership van Buma met Popronde biedt volgens beide organisaties ‘best of both worlds’. Naast de kennis en informatie van Buma on Tour biedt Popronde een podium voor nieuwe talentvolle bands op diverse locaties.

Buma on Tour is er niet alleen voor leden van Buma/Stemra. Ook niet aangesloten componisten en auteurs kunnen terecht voor hun vragen en hebben toegang tot de masterclasses.

Op www.bumastemra.nl vindt je meer informatie over Buma on Tour, de data en locaties en hoe je je kunt inschrijven.

Over Buma/Stemra Buma/Stemra is de auteursrechtenorganisatie van muziekauteurs in Nederland en vertegenwoordigt de belangen van haar 19.000 leden wereldwijd. Muziekauteurs die de exploitatie van hun muziekauteursrecht aan Buma/Stemra overdragen, kunnen rekenen op een maximale uitkering van rechtengelden, hoge kwaliteit dienstverlening en uitgebreide informatievoorziening over de laatste ontwikkelingen in de muziekwereld en het auteursrecht. Naast deze kernactiviteiten ondersteunt en stimuleert Buma/Stemra nieuw talent door het organiseren van o.a. showcases, masterclasses. Buma/Stemra promoot Nederlandse muziek ook als internationaal product door het organiseren, financieren en sponsoren van talrijke muziekevenementen door Buma Cultuur.

Popronde Selectie 2010 A Liquid Landscape (Rock) A Liquid Landscape is een alternatieve/progressieve rockband uit Groningen. Hun combinatie van uitgekiende nummers en een intens geluid van verstild en stemmig tot ontladende uitbarstingen is ambitieus te noemen. www.aliquidlandscape.nl

Audiofeel (Dance/Pop) LIVEXS 2010:‘audiofeel , band met een grote toekomst’ OOR 2010:‘..sterke hysterische zang..’‘..Brits bloed door de aderen..’‘..sterk debuut..’ Live: ‘fucking brilliant’ audiofeel moet je zien.

2010/2011 ook on tour van Liverpool tot Istanbul. www.audiofeel.nl

Audioknights (Pop Dance) Audioknights maakt lekker in het gehoor liggende dancepop. Electronische beats, groovy gitaren en catchy synthesizers. Het concept van een elektronische popband is natuurlijk niet van gisteren, maar de samenwerking tussen Roel en Hugo is zeker verfrissend. www.myspace.com/audioknightsmusic

Automatic Sam (Rock) Bluesy riffs, old school hiphopbeats, jams, fuzz, psychedelica en dit alles gespeeld met punkrock energie! Brant Bjork op speed? MC5 als funkband? Hendrix speelt garagerock? Mudhoney uit New Orleans?

Led Zeppelin zonder bullshit over hobbits? Komt dat zien, Pet Shop Boys-haters! www.myspace.com/automaticsam

Bandito (Hardrock) Bandito klinkt als een goed geoliede muscle car uit een jaren zeventig. Een vervaarlijk grommende bolide die dwars door jouw aangeharkte tuintje dendert en je dochter én je vrouw mee sleurt op een rit door het duister van de nacht. www.banditoband.com

www.myspace.com/birdotw

Diggedyshweng? (Groove) Diggedyshweng? bestaat uit vijf jonge, gedreven muzikanten. Ze brengen je Jazzy Junglegrooves en Urban Funk. Denk aan zwoele melodieën, pompende beats en scheurende solo’s waarop niemand stil kan blijven staan. Dus: do you dare to dig the shweng?

G.O.T.V. (Stoner/Rock) Hoekig, nuchter, vuig, strak, een bak herrie, doordacht, ‘s ochtends nukkig. Een greep woorden waarmee je G.O.T.V. zou kunnen omschrijven. Komend uit het pittoreske Leiden, strijdt G.O.T.V. om zich uit de grijze massa van de hedendaagse popwereld te vechten.

www.myspace.com/bramdhont

www.diggedyshweng.com

www.myspace.com/gotvmusic

Case Mayfield (Songwriter/Folk) Zijn verschijning mag dan eenvoudig overkomen; schijn bedriegt.

Gewapend met gitaar en stem kunnen zijn teksten je versteld doen staan. Case Mayfield beheerst de ultieme kunst van folk; het overbrengen van een verhaal met de bijbehorende emoties

Dr. Mabuse (Avantgarde) Live muzikanten gecombineerd met laptop The Sundayexperience: Het geluid kun je beschrijven als IDM/experimenteel/metalwhich. Het is echt een overvloed aan vreemde lekkernijen en net het soort dat je terecht kunt verwachten van een goep die hun naam lenen aan de beroemde lang gericht celluloid schurk van de jaren 30.

Grizzly Adams (Indiepop) De Utrechtse band Grizzly Adams is voortgekomen uit de indie rock formatie Boy Ler. Alle nummers hebben een melancholische inslag. Ze gaan bijna allemaal over liefde, hoop en eenzaamheid.

www.myspace.com/casemayfield

Casper Adrien (Singer/songwriter/Folk)

Singer-songwriter wiens muziek het best valt te omschrijven als folk met randjes pop, blues en soul. Zijn nummers liggen fijn in het gehoor en bevatten daarnaast verschillende lagen. Hierbij spelen tekst en emoties een belangrijke rol. www.myspace.com/musiccasper

Chesko (Funk)

Dit duo maakt eclectische stoof van funk en soul, een bijzonder Nederlandstalig meerstemmig resultaat. De Nederlandstalige teksten vallen op door de velen herkenbare gedachten, verhalen en sferen. www.chesko.nl

Cloudmachine (Indie) OOR noemt ze Hollands verborgen trots. Kenners vinden Ruud Houweling een van de beste songwriters van Nederland. Cloudmachine smeedt de hele popgeschiedenis tot een tijdloos eigen geluid. Het derde album is in Californië opgenomen met Oz Fritz (Grammy met Tom Waits). www.cloudmachine.nl

Coco Bongo and the Bonfire Ranch of love (Pop Rock) Flow van reggea en gipsy. Eigenlijk alles wat dansbaar is, funky, experimentele rocksound. Het is een pot pouri, en mix van heel veel soorten muziek.

The Cohens (Pianorock)

De muziek van deze powertrio uit Nijmegen, kan worden omschreven als notoir, nerveus en verassend inventief. In de composities zorgen de orgelpartijen en zang voor de melodie, gestuwd door drumwerk dat wisselt van subtiel naar krachtig www.myspace.com/thecohensband

Birth of Joy (Psychedelische rock) Het powertrio is geformeerd rondom de charismatische zanger/ gitarist. De minimale bezetting met verder drums en scheurend orgel zorgt voor een superstrakke en melodieuze rock die zwaar leunt op de Detroit-sound van MC5 en de ‘60-sound van The Doors. www.myspace.com/birthofjoy

Blue Velvet (Pop rock) Blue Velvet maakt stevige pop/rock songs die je meteen grijpen en niet meer loslaten.Live zet deze 6-mans formatie een spetterende rockshow neer. Spectaculaire gitaar en hammond solo’s en een energieke frontman zijn dingen die ervoor zorgen dat je dit optreden niet snel meer zult vergeten www.blue-velvet.nl

Colossa (Rock)

Colossa is ‘raw power’ gekruist met melodieuze rock, energiek en opwindend. Wapenfeiten: 3FM serious talent, een rol in ONM en getekend bij Goomah Music/Excelsior/V2. In januari 2011 het officiële debuut album uit, opgenomen onder leiding van producer Guido Aalbers. http://www.colossa.net/

Corijn (Singer/songwriter)

In mei 2009 won Corijn de landelijke finale van de singer/songwriterscontest Nootuitgang, waarmee hij zichzelf met zachte stem en sterk gearrangeerde nummers profileerde als een serieuze singer/ songwriter. Zijn debuut-EP “In the Meadow” kwam eind 2009 uit. www.myspace.com/corijn

The Bodybags (Psychobilly)

Sinds 2006 maken The Bodybags binnen- en buitenland onveilig met hun stevige Psychobilly rock. Ramon (bas + zang), Joost (gitaar), Simon (gitaar) en Erik (drums) hebben gespeeld met grote namen als The Griswalds, Mad Sin en Demented Are Go. www.thebodybags.com

The Bohemes (Britpop) The Bohemes is een jonge en eigenzinnige Haagse indie band. De Muziek gaat terug naar het Engeland van de jaren zestig en zeventig tot nu. Catchy melodieën en scherpe songteksten staan garant voor een tornado van geluid. www.thebohemes.com

Boef en de Gelogeerde Aap (Hip Hop / Dub Step) Het duo Boef en de Gelogeerde Aap zijn inmiddels uitgegroeid tot twee grote jongens in de Tilburgse muziekscene. Met hun kruising van dubstep en hiphop laten de twee zich moeilijk in een hokje plaatsen. Innovatief en verfrissend... www.boefendegelogeerdeaap.nl

Bombay Show Pig (Noise/Rock) Bombay Show Pig is een indie/noise trio. Hun tweede EP ‘Baby, It’s A Face’, geproduceerd door Tjeerd Bomhof (Voicst), kwam uit in september. Inmiddels hebben ze een grote live reputatie opgebouwd, zo deden ze o.a. support voor ‘The Black Box Revelation’. www.myspace.com/bombayshowpig

FRET

Bram DeHont is een Groningse singer/songwriter. Zijn debuutsingle ‘Life Isn’t Over’ werd begin 2010 al gebruikt in een commercial van de Staatsloterij en is de opmaat voor de release van zijn eerste album die gepland staat voor begin 2011.

www.myspace.com/cocobongothebonfireranchoflove

Bird on the Wire (Indie/Folk) Met oude orgeltjes, accordeon, drums, gitaar, xylofoon en blaaspiano maakt Bird on the Wire uit Amsterdam poëtische folk, indie, rock & roll liedjes. Live spelen ze soms lief, soms spannend, vaak swingend.

Kom kijken en dans en droom mee

46

Bram Dehont (Pop)

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

The Cosmic Carnival (Pop/Rock)

The Cosmic Carnival won in haar debuutjaar met melodieuze composities en ijzersterke liveshows meteen de Grote Prijs van Nederland en is een jaar later helemaal klaar voor de Popronde. Eerder dit jaar verscheen er een ep van de band die in 2011 een vervolg krijgt in de vorm van een album. www.thecosmiccarnival.com

De Basis (Rock/Hiphop)

Nederlandstalige rock/hiphop met filosofische teksten en een experimentele sound”. Na een half jaar won De Basis zowel “Kleine Prijs van Friesland” als “Road to Parkpop”. In 2010 speelden ze op Eurosonic en Parkpop. In April verscheen de eerste CD, “De Basis”. www.jeweetwiedebasis.nl

De Gringo’s (Reggae)

“Reggae met veel pit” is wat de Gringo’s uit Groningen maken.

Alhoewel, het is lang niet altijd reggae meer. Uitstapjes naar ska, dub of rock schuwen ze niet. Dit gecombineerd met een energieke performance betekent maar één ding: feest! www.myspace.com/musicdegringos

Deadbeat Passenger (Rock)

De muziek van Deadbeat Passenger is een mix van stevige rock en rootsrock met uitgewerkte melodieën en variaties met de kwaliteit die je kunt verwachten van zulke ervaren muzikanten. www.myspace.com/deadbeatpassenger

www.myspace.com/thetestamentofdrmabuse

Dusty Stray (Folk) Het Texaanse DUSTY STRAY maakt harmonische en ironische liedjes over moord en ellende. The Carter Family meets The Handsome Family. In Nederland ontstond het album Tal0es of Misfortune and Woe, verkozen in de 2009 top 10 beste roots albums volgens De Volkskrant. www.dustystray.com

Easy Joe (Pop) Easy Joe maakt ongecompliceerde poprock, met rakende teksten, veel energie en een ‘smile’. Muziek draait voor Easy Joe om gevoel, als je zin hebt om te genieten of om te dansen, maar ook om ontroerd te worden of af te reageren. www.easyjoe.nl

Eins, Zwei Orchestra (Shoegaze) Een krachtige popband vol kleur, asymmetrie, eindeloze lijnen en spiralen, gevlochten in een muur van geluid. Eins, Zwei Orchestra is een project van Stefan en Lydia van Maurik. Het geluid van shoegazebands als My Bloody Valentine en The Pains Of Being Pure At Heart gecombineerd met pure popliedjes. http://www.einszweiorchestra.com/

El Camaro (Rock ’n Roll) El camaro uit Utrecht maakt snoeiharde punk- speedrock. Uptempo drums en eeuwige indo - gitaarsolo’s :non stop party muziek!! Bind je haren naar achter en neem je kartonnen pantser mee. Gegarandeerd 2 dagen een kater.. www.myspace.com/elcamaro

Electric Alleycat (Electro/Rock) Electric AlleyCat maakt sinds 2008 eigenwijze ElectroRock. Lyrische, soms hysterische zang, in combinatie met digitale beats en scheurende gitaren vormen de basis voor hun sound. Het resultaat klinkt als een combinatie van electro, techno en rock met een rauw poprandje www.electricalleycat.com

The Fifth Alliance (Metalcore) The Fifth Alliance begon eind 2006. Beïnvloed door bands als Converge, Botch, Disembodied. Ze brengen een zwaar groovende geluid van gecontroleerde dissonantie en ritmische wendingen. www.myspace.com/thefifthalliance

www.myspace.com/grizzlyadamslive

Growlin’ Love & Pain (Soul/Rock) Een band die Rome verruilt voor Groningen, puur voor de muziek. Het moet niet gekker worden. Hun mix van funk-soul-rock trekt een breed publiek en heeft in korte tijd de inwoners van Groningen voor zich weten te winne. www.growlinlovepain.com

Handsome Poets (Pop/Rock) De muziekstijl van de Handsome Poets is het best te typeren als indiepop: creatief, energiek en toegankelijk. De poëtische teksten reflecteren de wereld waarin de bandleden leven: een mistige uitzichtloosheid, maar boordevol heldere vergezichten. www.handsomepoets.nl

Heist (Stonerrock) HEIST, synoniem voor overval, een geslepen mix van stoner, posten grungerock. Ongekend strak en energiek op het ene moment, buitengewoon groovend of fraai slepend op het andere. Met een zeer enthousiast ontvangen debuutalbum op zak, internationale supportshows en een volle agenda ligt er een fraaie toekomst www.heistband.com

Homemade Empire (Folk) Homemade Empire creëert met een verscheidenheid aan instrumenten muziek die varieert van verstilde liedjes tot psychedelische drones. Hij speelde menig optreden in zowel binnen- als buitenland in de bands waarin hij onderdeel is of was. www.myspace.com/homemadeempire

Hunting the Robot (Alternative Rock) ‘Een jonge indie-rockband uit Eindhoven met liefde voor het experiment. Hunting The Robot is het bewijs dat een gemiddelde leeftijd van 16 jaar goed samen kan gaan met vernieuwende muziek, intelligente teksten en een overgave die je live moet zien!’ www.myspace.com/huntingtherobot

I am Oak (Art-folk/Modern-folk) I am Oak is de Utrechtse singer-songwriter Thijs Kuijken. Hij combineert akoestische gitaar en zang met koortjes, banjo, minimalistische beats, samples en orgelklanken. Een combinatie van ingetogen songs, meerstemmige koortjes en een geheel nieuwe benadering van folkmuziek. www.myspace.com/iamoak

Melancholiek, opwinding en sex gaan hand in hand in zijn muziek.

Felle wendingen in zijn producties en songs, funky beats, crispy bassen. Inspiratie van artiesten uit de Franse en Berlijnse dance scene.

Ilanois (Pop/Rock) Ilanois heeft een nieuw album genaamd “Chase the sundown with me”. Onlangs is er getekend bij PIAS. Met het album geproduceerd door Simon Gogerly (U2, No Doubt) en gemixt door Barny Barnicott (Editors, Placebo,) denkt ilanois hoge ogen te gaan gooien.

www.myspace.com/fleaco

www.myspace.com/ilanois

Flow & Co. ((H)eerlijke hiphop) Een nieuw fris geluid uit het oosten. Met meerde gewonnen talentenjachten op zak en onlangs een flitsend optreden in het voorprogramma van The Opposites hebben ze bewezen een show te kunnen ‘rocken’. De jonge formatie garandeert poëtische teksten, harde beats en een losgaand publiek

Jae (Romantische Folk) Jæ is een Nederlandse muzikante die lyrische, melancholische songs schrijft en opneemt, op haar vele reizen en woonplaatsen. Experiment wordt subtiel in de songs verweven, die je tegelijkertijd zullen doen wegdromen, en je dan weer je oren doen spitsen.

www.myspace.com/flowenco

www.myspace.com/o0lljaell0o

Forgettoforgive (Metalcore) Forgettoforgive is in hun 4 jaar bestaan uitgegroeid tot een van de meest belovende brutal metalcore bands van Nederland. Na zo’n 200 shows, waaronder meerdere shows in Belgie, Duitsland en een UK Tour, is Forgettoforgive er klaar voor om alles naar een hoger level te brengen.

Jess (Pop/Jazz) Popsongs met een flinke scheut blues, soul en jazz. Met teksten als die tot ieders verbeelding spreken, of het nu gaat over l’amour, dromen/fantasieën, wijn of de wens om de wereld te verbeteren. Ze heeft o.a. gespeeld bij 3FM en won de zomerterras concoursen pop.

Fleaco (Dance)

www.myspace.com/forgettoforgive

Friction (Urban/Reggae)

Friction komt oorspronkelijk uit Ghana en heeft 5 awards gewonnen bij de African Music Awards. Hier in Nederland heeft hij zijn eigen band waarmee hij regelmatig optreedt in clubs en in festival. Wat je kunt verwachten is urban/hiphop en reggae. www.friction-music.com

www.jessmusic.nl

Jesse Maria (Pop) Jesse Maria laat met haar eigenzinnige popsongs veel van zichzelf horen. Hoewel ze 20 jaar is, weet ze een verfrissende sound neer te zetten met zowel swingende als rustige nummers. Sinds oktober 2008 is zij bekend als 3FM Serious Talent. www.jessemaria.com

3voor12 “The Fudge zorgt voor een bonk energie op het podium met een knallend slot.” Algemeen Dagblad The Fudge heet de band die de aankomende maanden de Nederlandse podia lijkt te gaan veroveren.”

Joost Dobbe (Singer/Songwriter) Geïnspireerd door vooral de jaren ‘60 en ‘70 kenmerken Dobbe’s songs zich door een rijke melodie. De liedjes zijn van deze tijd, maar verloochenen hun wortels niet. Met oog voor detail mengt hij pop, folk, blues en country tot zijn eigen geluid.

www.myspace.com/thefudgeband

www.joostdobbe.nl

The Fudge (Rock)

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

47

Kashmere Hakim (Singer/Songwriter) Kashmere Hakim is de eerste Nederlandse folkzanger van Marokkaanse komaf. Zijn breekbare folky gitaarliedjes en fluwelen stem, die je het gevoel geven ergens op je rug op een heuveltje in Schotland te liggen. www.myspace.com/kashmerehakim

Klaus Womb & Penny Super Pony Strip (Electropunk) Opgefokte synths, overstuurde drumcomputers en chaotische noise.

Klaus Womb & Penny Super Pony Strip is een meisje/jongen duo dat zich bedient van ruige electropunk met een snufje gabber. Aangevuld met arty-farty outfits en vette visuals(VJ collectief Vreemde Vogels). www.myspace.com/klauswombandpennysuperponystrip

Klopje Popje (Alternative) Wie van een uitbundige feestjes houdt, is bij Klopje Popje aan het juiste adres. Een heuse muzikale ontploffing vol energie, idioterie en waanzin is het resultaat zodra de band, met leden afkomstig uit de meest uiteenlopende hoeken van het land, het podium betreedt.

Mees (Singer/Songwriter) Mees stem is door jarenlang zangonderwijs geperfectioneerd en dat is te horen! Haar 1e plaat heet Oceans. Last but not least speelt ze gitaar en piano. Zij won terecht met haar vertolking van ‘I just wanna make love to you’ van Etta James de vordens songfestival rocklog.

Secret Handshake Club (Rock) de enige band die de botheid van Norma Jean en Dillinger kan combineren met het melodieuze van Elton John. Een hard feestje voor je oren. Beuken. Huilen. Catchy. Smerig. Het nieuwe album KOHCTPYKTOP wordt verwacht eind 2010.

www.meesmuziek.nl

www.secrethandshakeclub.net

Mindpark (Alternatieve pop)

3 Nederlanders, 1 Vlaming, daar begint het mee. Gitaren, drums, elektronica, piano en stemmen zijn de ingrediënten. Een drummer met jazz invloeden, een gitarist die opgroeide in de Belgische dEUS generatie, een bassist die houdt van scherpe hooks. www.mindpark.nl

Monomania (Rock)

Secret Umbrella (Pop)

De leden van Secret Umbrella zijn verbonden door een gemeenschappelijk doel: het creëren van een wereld waarin je kunt ronddwalen, dansen en fantaseren. Samen met de lyrische wereld van vocaliste Paulina Dubaj krijgt je Secret Umbrella, de verhalenvertellers van alternative/pop. www.myspace.com/secretumbrellamusic

Monomania, een viertal uit Tilburg, vindt zijn oorsprong in 2009.

Monomania maakt poppunk songs in de lijn van Jimmy Eat World, All Time Low en Biffy Clyro maar met meer gitaargeweld dan hun meeste genregenoten.

SEEKA (Electro Rock) Seeka is één van de heetste nieuwe bands in de Nederlandse muziekscène. Dit 3 koppige Amsterdamse rocktrio brengt een mix van rock, elektro en soul die passievol en fris klinkt.

www.myspace.com/monomaniarock

www.myspace.com/seekamusiq

Vuige gitaarrock met techno-synthesizers, blasfemische beats en hijgende hypno-vocalen. Een eclectisch onverwacht vreselijk dansbaar geheel gedrukt op een tektonische plaat. In de woorden van 3voor12: ‘…een cross-over van hoog niveau en uitgevoerd op een manier die ik niet snap.’

Moonpilot (Indiepop) De zorgvuldig gearrangeerde, melodieuze popliedjes van Moonpilot zorgden bij de release van hun demo al voor een kleine hype in Den Haag. Nu wordt het tijd om Nederland te veroveren met het debuutalbum, dat 30 januari 2010 is verschenen.

Sexton Creeps (Noise/Folk) Mardi Gras. New Orleans. Of liever de ochtend erna. Passanten lallen nog wat, hun maskers vallen in het slijk. Deze muziek hoort thuis in broeierige cafés en vervallen theaters. Hoor je Sexton Creeps dan valt de kater eigenlijk wel mee.

www.derkrach.nl

www.moonpilot.nl

www.sextoncreeps.eu

The La La Lies (70’s pop) In 2009 duikt uit het niets The La La Lies op met sterke songs en mooie optredens. Binnen een paar maanden spreekt OOR van ‘een van de beste nieuwe bands van Nederland. Veel betere liedjes zal je dit jaar niet horen’.

New YX (Alternative/Rock) Geinspireerd door wilde dieren, lange nachten, vroege ochtenden, psychedelische tripjes naar Berlijn en Lady Gaga maakt New YX krachtige rauwe muziek met liters energie. Denk aan een vuige sound, maar kraakheldere melodiën, denk aan sferisch, maar minimalistisch.

Shock Royal (Electropunk) Vanuit 100% passie voor muziek, dompelt het opzwepende sexy Electropop-duo SHOCK ROYAL je onder in hun muzikale golven, deze eigenzinnige hartslag zal je verrassen en meenemen. The point of great dance music is not simply to make you move, but to truly move you” Shock Royal.

www.myspace.com/newyx

www.shockroyal.com

Noblesse (Alternative) Alternatieve rock die pompt, schuurt, glad, gretig maar vooral een unieke live ervaring. Tijdens de Popronde zal de band de muziek van het nieuwe album We Are Not Humanity spelen en soms verrassen in de combinatie met moderne dans.

So What (Pop/Rock) So What is een energieke pop/rockband uit Den Haag, met een show vol aanstekelijke nummers. De band vertoont vergelijkingen met britpop bands als The Arctic Monkeys en The Kooks maar dan met een Haagse draai.

www.noblesse-music.com

www.sowhat-music.nl

Number Nine (Pop/Rock) Duidelijk is te horen waar de band voor staat: retro-poprock met vette vocalen. Gerard Ekdom krijgt er het Beach-Boys-gevoel van.

Frits Spits sprak ook al vol lof over het debuutalbum: “We horen een sterke, veelbelovende band.”

Soul Sister Dance Revolution (Alternative Rock) Soul Sister Dance Revlution maakt stevige alternative rock die in het leven is geroepen om mensen te laten bewegen. Geen slappe hap maar stevige grooves met catchy melodieën die uit de speakers worden gebeukt!

www.number-nine.nl

www.myspace.com/soulsisterdancerevolution

www.myspace.com/klopjepopje

Krach (Electro/Rock)

www.thelalalies.nl

Lake Montgomery (Folk/Blues) Lake Montgomery is geboren en getogen in Paris, Texas. Muzikaal liggen haar roots in de folk-blues, maar ze wordt ook beinvloed door de “negro church-house gospel”. Ze speelt regelmatig voor het Amsterdam Songwriters Guild. www.myspace.com/lakemontgomery

Liftid (Metal) Liftid presenteert zich als een frisse, agressieve rock/metalband.

Opvallend in de nieuwe sound is de uptempo insteek en diversiteit aan pakkende riffs en refreinen. Vergelijkingen kunnen gemaakt worden met bands in de stijl van “LostProphets” en “36 Crazyfists”. www.myspace.com/liftid

Little Things That Kill (Indie/Pop)

Deze mede-initiatoren van Snoranje zijn herrezen uit de as van Eleven (Noorderslag, Lowlands). Werden eind 2009 3FM Serious Talent.

Oogstten louter lof met debuutplaat ‘Smokescreens’. Toonden o.a. op Metropolis festival dat indierock live nog altijd vlamt. www.littlethingsthatkill.me

Long Conversations and the Closet Orchestra (Indie/Folk)

Tijdens de finale van de Grote Prijs van Nederland in Paradiso (Amsterdam) op 13 december heeft Long Conversations and the Closet Orchestra de derde plaats bereikt. zijn optredens vaak even verassend als voor het publiek -- maar Caarls ontroert, vermaakt en inspireert altijd. www.longconversations.nl

Lotte van Dijck (Luisterliedjes) Lotte van Dijck zingt kleine, transparante liedjes waar je als luisteraar graag even in wilt wonen. Ze begeleidt zichzelf op allerhande instrumenten. Haar Nederlandstalige debuut ‘Lege plaatsen in de stad’ komt uit in september 2010. www.lottevandijck.nl

Major Hostage (Electro) MajorHostage is een electronische muziekproject uit het Zeeuwse Goes bestaande uit Jimmy en z’n sidekick. Ze maken muziek in het straatje van Kraftwerk, Jean Michel Jarre en THE KLF met gevocoderde teksten over zombie’s, drugs en robots. www.majorhostage.com

Marlon Penn (Alternatieve pop)

Marlon Penn maakte reeds indruk met enerverende liveshows in Nederland, België, Duitsland, Frankrijk en Hongarije. Het sferische materiaal van zijn debuut ‘Independence?’ wordt met open armen ontvangen door liefhebbers van eigenzinnige popmuziek. – ‘Een ruwe diamant.’ (OOR, juli 2010). www.marlonpenn.nl

Mary Had a Little Band (Alternatieve pop)

0ne Trick Pony (Singer/Songwriter)

De 19-jarige singer-songwriter 0neTrickPony zorgt voor kippenvel met catchy en experimentele pianonummers . Ze loodst de luisteraar door haar wereld van sterke emoties en lichtvoetigheid. Onschuld met een randje. Ze stond al op onder andere Lowlands en Noorderslag. www.youtube.com/1tpony

The Pikeys (Stonerrock)

“Gas erop en keihard rechtdoor!” Het is de enige manier om de muziek van The Pikey’s te omschrijven. Geen poespas. Geen vernieuwingsdrang. Geen rare snufjes of moeilijke electronica. Gewoon loeiharde rock, zoals het ooit uitgevonden werd door Led Zeppelin, Van Halen, AC/DC en Deep Purple. www.thepikeys.com

redtheplaneet!!! (Indie/Electro) Zij brengen hoogst dansbare en luidruchtige aanval en verdediging strategieën om je voor te bereiden op je eigen missies. “Een mix van elektronische apparaten en gebogen, monsters, drums, bas, gitaar en synth stem .. het geven van geboorte tot en met f-post-punk indie disco lawaai Electronique ..

www.spotrockers.nl

Starcatcher (Pop/Rock)

www.wearefm.nl

Wild Bill & his Alabama Speed Steamers (Speed/Rock ‘n Roll) Ze spelen een aanstekelijke en snoeiharde mix van 70’s rock ‘n roll met onmiskenbare zuidelijk Amerikaanse invloeden en (punk)rock en zetten een knetterende show neer op het podium. www.wild-bill.nl

Woot (Indie) Spannende indierock: van kaal en ingetogen tot enorme geluiderupties.

Woot is een zeer jonge Haagse band en heeft zich sterk ontwikkeld met zelfgeschreven, eigenzinnige songs. Woot speelt nummers waarin de invloeden talrijk zijn maar het nergens klinkt als een kopie. www.myspace.com/wootdenhaag

Wotienke (Singer/Songwriter) Wotienke was een meisje maar werd een band: een onwaarschijnlijke muzikale langeafstandsrelatie tussen een Amsterdamse singer-songwriter en vier Tsjechische muzikanten. Hun liedjes klinken af en toe licht en poppy om vervolgens rauw een onverwachte wending te nemen. www.wotienke.com

The Wrong Jeremies (Stonerrock) The Wrong Jeremies; geen gitaaracrobatiek op de vierkante centimeter of schema’s uit het boekje. Wat je daarentegen wel kunt verwachten zijn mechanische gitaararbeid en vocale decoraties, gevolgd door afwezige refreinen. www.thewrongjeremies.com

Yes!! Pinkpink.. (Electro) Er wordt gestoeid met noise, samples, gitaarerupties, soundescapes, vreemde percussiepatronen en vervormde vocals Ongehinderd door conventies, stijl- en genreregels. www.myspace.com/yespinkpink

Yori Swart (Singer/Songwriter) Singer/songwriter cross-over. Popmuziek met een folk/alternative randje.

Inspiratie komt van Ani DiFranco, Fink, Joni Mitchell en Wallis Bird. Yori’s optredens staan bekend als integer en energiek, een combinatie van felle uithalen, goed gitaarspel en een warme stem. www.yoriswart.nl

Yoshimi! (Collage Rommelpop) Yoshimi! is Niek Hilkmann. Samen met een pc en tig instrumenten neemt hij liedjes op! Live zal hij met een volle band de liederen van zijn nieuwe Nederlandstalige epos ‘Ik zeg maar zo…’ brengen. Enkele kernwoorden: carnaval, van alles wat, kerkorgels, het dierenrijk, breinballades, speelgoedwinkels en avontuur. www.yoshiminotaband.com

Zaphod (Alternative Dance) ZAPHOD is een band met verschillende muzikale invloeden als drum ‘n bass, jungle, dub, reggae, bigbeat, electro en pop. De band mengt dit tot een eigen soort stijl die ze zelf momenteel ‘underground upstream’ noemen. www.zaphod.nl

The Relish (Pop/Funk)

www.starcatcher.nl

www.zorita.nl

www.therelishmusic.com

Sungrazer (Stoner/Rock) Sungrazer is een heavy rock three piece, geformeerd begin 2009. Hun muziekstijl ligt tussen psychedelische jams en stonerrock. “Sungrazer klinkt avontuurlijk en geeft niet toe aan de wetten van de commercie.

Een hypnotiserende powertrip!” (3VOOR12).

www.myspace.com/redtheplaneeet

The Relish is een funky cocktail met gezonde ingrediënten zoals Pop, Soul, Blues en Jazz. Samen met ritmische vocalen en teksten resulteert deze muziekstijlmix in catchy pop muziek die fris en anders is.

Represailles (Hiphop)

Represailles (Tilburg/A’dam), kortweg REPR, maakt funky nederhop met dubbele bodem vol bizarre woordspelingen. Live worden alle vooroordelen over NL hiphop aan de kant geschoven: ‘Zó straat, we laten over ons heen lopen!’ www.myspace.com/represailles

www.maryhadalittleband.com

www.myspace.com/roosmuziek

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

Spotrockers (Hiphop/Funk) Spotrockers beschikt over een indrukwekkende live-reputatie waarin humor en energie de boventoon voeren. Op debuutalbum ‘Koos Cashloos’ steekt de band de draak met thema’s van gisteren, vandaag en morgen. Twee uitstekende MC’s worden gestuwd door een funkende, groovende liveband, met verrassende arrangementen en unieke teksten.

We are FM (Electro/Rock) Een frisse mix van rock, elektronische beats en meerstemmige samenzang is wat deze splinternieuwe band kenmerkt. We are FM is opgericht in mei 2009 en stond tijdens hun eerste show al in de kwartfinale van de Grote Prijs Van Nederland

Zorita (Mestizo/Pop) Ergens op een kruispunt tussen Mexico, Sevilla, Broek op Langedijk en Boedapest vonden de verzamelaars van Zorita een oude blender waarin ze honderd-en-één exotische stijlen mengden tot een heerlijk smakende cocktail van zelfvervaardigde mestizo pop!

ROOS. (Pop/Jazz) ROOS. is als een zorgeloze dagdroom waarin de wereld even stil lijkt te staan. ROOS. weet in een frisse mix van pop, jazz en soul een soms vertederend lichte kijk op het leven te geven.

FRET

www.spaceguards.com

www.tangarine.nl

Wat is mis met epische pianoloopjes, symfonische partijen en dicterende zang? Het kan hard gaan met deze jongens’ (3voor12.nl, Hollandse Nieuwe) Starcatcher, winnaar twee HaagsePopprijzen en HSMC 2009, speelde op de Gentse Feesten, in Duitsland en Frankrijk.

Energiek. Bombastisch. Vernieuwend.

Mary had a Little Band maakt avontuurlijke pop. Na een finaleplaats bij de Grote Prijs van Nederland in 2009, is dit jaar de debuut EP Six Short Stories uitgekomen. “Een echte toevoeging op de Nederlands popscene”(Lust for Life) “Sterk gearrangeerd.”(OOR).

48

Spaceguards (Indie/Surf) Neerlands nieuwe instrumentale trots heeft in haar eerste half jaar een reeks enthousiast ontvangen optredens en voorprogramma´s (Dick Dale, Trashmen) neergezet. Spaceguards maakt loeistrakke catchy indiesurf/spacepunk. Referenties volgens het journaille: “Pixies”, “Pulp Fiction” en zelfs “Arctic Monkeys”. SPACE!

Tangerine & Friends (Folk/Bluegrass) De 7-koppige band rond singer/songwriter-tweeling Arnout en Sander Brinks komt met een mix van folk, roots en bluegrass. Denk aan \’Oh brother where art thou?\’, denk banjo\’s, mandolines en violen.

www.myspace.com/sungrazerband

The Swains (Garage/Rock) De drie Groningers wonnen in 2006 al de Groninger Popprijs. De band sleurt je mee in een tornado van vuige garagerock, blues, gospel en soul waarbij frontman Jouke op haast beestachtige wijze zowel zijn mondharmonica, orgel en gitaar bespeelt www.myspace.com/theswains

Avant La Lettre Nijmegen 2009

e

NIEUw! 5 geheel herziene editie

DE MUZIKANTENGIDS Moonpilot - Caroline A Audiofeel - Nugget Bombay Show Pig - Curve Ball Grizzly Adams - Waiting For...

I am Oak - On Trees and Birds and Fire Krach & Die Lui - And So I Do A Little Dance Marlon Penn - Revolt (Think Again) Eins, Zwei Orchestra – Spiral Boef en de gelogeerde Aap - Vind Ons Handsome Poets - Dance (The War Is Over) The Cosmic Carnival - Stop It Secret Umbrealla - Naturally Blind Heist - Keep Me Where the Light is (radio edit) Secret Handshake Club - Arnold Litter Corijn - The Grace of Haze Yori Swart - Secretly Sleeping Spotrockers - Voordat Je Gaat So What - Dirty Song The La La Lies - Lies (demo) Zorita - Señor Presidente Lotte van Dijck - Tot Je Neervalt

Nederlandse editie

Met alles wat je moet weten over:

The Mad Trist Den Bosch 2009

Chef’Special Amersfoort 2009

Wooden Constructions Preview Amsterdam 2009

www.po p r o n d e . n l

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21

Het handboek voor de popmuzikant

Popronde cd 2010, line up:

Promotie • Internet • Talentenjachten • Boekingen • Digitale distributie • Platencontracten • Auteursrechten • 360 graden deals • Belastingzaken • Enz. • De Muzikantengids, door Jan van der Plas.

Met illustraties van Erik Varekamp.

5e geheel herziene editie.

Uitgeverij Personalia. ISBN 978-90-73936-37-9.

NUR 669. 352 pagina’s. � 26,90.

De pers over De Muzikantengids: • ‘De bijbel voor de popmuzikant’ (Limburgs Dagblad) • ‘Zeer uitvoerig en vooral duidelijk’ (De Hitkrant) • ‘Even onmisbaar als het stemapparaat’ (Music Maker) • ‘Alle informatie over arbeidscontracten, platencontracten en wat dies meer zij èrg mooi bij elkaar gebracht’ (De Slagwerkkrant) Inmiddels lesboek op vele conservatoria en popopleidingen.

Koop het boek in de boekhandel of bestel het door � 26,90 over te maken op bankrekening 3322.749.42 ten name van Django Music, Postbus 296, 2220 AG Katwijk. Je krijgt het boek dan binnen enkele dagen thuis gestuurd.Vergeet niet je naam en adres te vermelden. www.muzikantengids.nl se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

51

‘We willen ons niet beperken’ De Nederlands/Britse soul/funkformatie Laura Vane & the Vipertones kent geen grenzen. De muzikanten zijn een internationale samenwerking aangegaan, hun debuutalbum is wereldwijd uitgebracht en ze geven shows door heel Europa. Op hun net verschenen remixalbum laat de band horen ook muzikaal niet aan enige beperkingen vast te zitten.

Tekst Jasper Schoon

De harde kern van Laura Vane & the Vipertones wordt gevormd door Phil Martin, Jonathan Radford, Laura Vane en Ton van der Kolk. Drummer Phil Martin is al jarenlang de man achter het Nederlandse Social Beats-label en speelt in vele bands, waaronder de Jazz­ invaders. Bassist Ton van der Kolk kennen we onder meer van The Soul Snatchers. Uit Engeland komen producer, remixer, deejay and beatmaker Jonathan Radford en zangeres Laura Vane. ‘Ik werk al lang samen met Jonathan’, vertelt de laatste. ‘En Ton en Phil zijn ook al jaren samen actief. Nu zijn we met z’n vieren druk bezig, aangevuld met sessiemuzikanten bij de opnames en shows.’

Vane vertelt hoe zij in contact kwam met Martin en Van der Kolk. ‘Ton en Phil benaderden mij al vijf jaar geleden of ik een keer samen met hun iets wilde doen. Toen had ik het veel te druk en kwam het er niet van, maar vorig jaar nodigden ze mij uit voor een optreden in Nederland. Daarna zijn we samen de studio ingegaan om een paar songs te schrijven.’

‘De samenwerking ging meteen heel goed’, vult bassist Ton van der Kolk aan. ‘Het was een goed optreden op het Jazz Festival in Dordrecht.

Ook in de studio van Phil liep het heel goed; daar ontstond de klik die

LAURA VANE & THE VIPERTONES 52

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

ervoor gezorgd heeft dat we nu een heel album hebben en inmiddels al veel vaker samen op het podium hebben gestaan.’

Vane: ‘Ik wist van te voren niet hoe het zou gaan, maar de jongens zijn heel professioneel. Natuurlijk zijn er in de UK ook goede muzikanten, maar het gaat met deze groep gewoon heel lekker. Het reizen valt op zich wel mee. Je bent sneller in Nederland dan in het Noorden van Engeland.’

Sound De sound die Laura Vane & the Vipertones hebben, is erg internationaal.

Daardoor komt de groep op veel plaatsen buiten Nederland, denkt de bassist. ‘We hebben een Duitse boeker die internationale shows voor ons regelt. We stonden al in Zwitserland, Griekenland en Spanje. Deze band is een internationale samenwerking. Wij kennen geen grenzen.’

Door internet en goedkope vliegtickets zijn landsgrenzen steeds minder belangrijk vindt Vane. ‘Het is allemaal makkelijker geworden. Als je Indiase sitarmuziek wilt, dan is er in India wel iemand die het online gezet heeft. Muzikaal zijn de mogelijkheden onbeperkt. En ik vind het daarnaast gewoon leuk om onderweg te zijn voor het geven van shows.’

‘Muzikaal zitten er ook geen grenzen aan onze muziek’, vervolgt Van der Kolk. ‘We hebben allemaal een andere achtergrond: jazz, dance, funk en soul. Dat is terug te horen in de muziek. Helemaal op ons laatste remixalbum. Verschillende mensen hebben gezorgd voor een divers resultaat. We willen ons niet beperken, op geen enkele manier.’

Ook niet, volgens Vane, als het gaat om publiek. ‘Wij richten ons niet op een bepaalde groep mensen. Veel mensen vinden ons leuk; van tieners tot babyboomers, iedereen is welkom. Onze muziek wordt gewaardeerd door middelbare feestgangers, maar ook door breakdancers die onze nummers bij hun B-Boy battles gebruiken.’

Zangeres Vane is gelukkig met de Nederland-connectie. ‘Ik schrijf al vanaf mijn twaalfde eigen werk, maar heb veel samengewerkt met andere artiesten en lang niet mijn eigen ding gedaan. Met deze groep heb ik een eigen cd en treed ik op onder mijn eigen naam. Het is fantastisch. En dat dankzij deze groep mensen die ik om me heen heb verzameld.’

Live

5 september 11 september 18 september 5 november

Live

Oisterwijk Swingt Oisterwijk Valkhof Nijmegen De Kelder Amersfoort Jazzy Tiel Tiel

live

www.lauravaneandthevipertones.com

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

53

MOCT moct Eerst wil Pieter een sigaret draaien, dan leunt hij achterover en vertelt het verhaal van Lester Butler, de in 1998 overleden zanger en mondharmonicaspeler van The Red Devils. ‘Lester is de bindende factor van de band. Door hem heb ik de mondharmonica ontdekt. In 1997 heb ik hem live gezien en gitarist Sander Kooiman en drummer Joost Tazelaar van Drippin’ Honey stonden toen in zijn voorprogramma.

Met hen speel ik nu in MOCT. Als twintigjarige dacht ik: als ik later groot ben, wil ik met hen het podium delen.’

Pieter glimlacht, neemt een trek van zijn sigaret. ‘Dat lukte. Maar met Lester het podium delen, kan niet meer. Hij overleed aan een overdosis. Ze reden een nacht met hem rond. Echt een Pulp Fiction-achtig verhaal. Lees het op internet. Zijn dood was een schok. Maar via een kennis, Randy Chortkoff van Delta Groove, kwam ik met zijn bandleden in contact. Ze vroegen mij voor hun tributetour. Ik had thuis zo vaak geoefend dat ik helemaal met Lesters muziek vergroeid was. Zijn bandleden wisten niet wat ze hoorden; dat ventje speelt precies zo als Lester. Zij konden zich niet voorstellen dat ze zulke Nederlandse fans hadden. In Amerika waren ze lang niet zo groot.’

Mannen van smaak

Mannen van smaak Look At The Time mag dan het debuutalbum van Men Of Considerable Taste (MOCT) zijn, deze mannen van aanzienlijke smaak zijn geen groentjes in de blueswereld. Ze maakten naam in bluesgroepen als Drippin’ Honey, The Strikes en The Backbones. Ook toerde Pieter van der Pluijm (zang/mondharmonica) met Lester Butlers tributeband door Amerika.

Tekst Rosanne de Boer

‘Lester Butler is de bindende factor van de band’

Voor MOCT speelde Pieter in The Strikes en met MOCT-bassist Jules van Brakel in The Backbones. Die laatste band treedt als begeleidingsband op voor Amerikaanse artiesten die in Nederland komen. ‘Maar als je zo bezig bent, borrelt op een gegeven moment het verlangen op om weer je eigen ding te doen.’ Uit dat verlangen werd MOCT geboren. ‘Men Of Considerable Taste staat niet voor mannen van de bedenkelijke smaak. De juiste vertaling is volgens ons: mannen van de aanzienlijke smaak. Hoe we op die naam kwamen? Het is de titel van een song van Billy Boy Arnold.’

Schuilt in deze naam het verlangen weer naar eigen smaak te spelen?

Pieters ogen lichten op: ‘Dat is een mooie link! Daar hebben we toen niet aangedacht. We beseften wel dat we door de naam te wijzigingen en niet als The Backbones eigen nummers te maken qua bekendheid bij nul moesten beginnen. Met onze vorige formaties bezochten we Lowlands, North Sea Jazz en South by SouthWest.’

Experimenteel ‘Ons debuut is geen traditioneel bluesalbum geworden. We wilden andere invloeden toevoegen. Luister maar naar het lied Pressure. Van de bandleden ben ik degene die nog het meest bij de basis van de blues blijft. Vooral Sander experimenteert graag. Al in 2008 begonnen we met dit album. Dat het zo lang duurde, heeft ook te maken met een Amerikaans label dat interesse toonde. De eigenaar is een traditionele bluesman en vond ons album uiteindelijk te experimenteel. Gelukkig bleef Cool Buzz, waarmee we eerder onderhandelden, enthousiast.

De mix is wel in Amerika gedaan. We zeiden tegen Randy dat de cd in Nederland niet naar onze zin gemixt was. Hij gaf ons het nummer van David Z. uit Nashville, bekend van zijn werk voor Prince. Hij reageerde meteen enthousiast. In onze muziek horen we nu iets terug van Prince: kijk, hier klinken we als Purple Rain en hier als Kiss.’

Live

25 september 9 oktober

www.myspace.com/moct

54

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

Live

Kingsnakes Festival Rossum Azijnfabriek Roermond

live

GodfaTHERS Ze hebben in Nederland aan de wieg gestaan van een muziekstijl, liepen voorop en hebben onmiskenbaar hun stempel gedrukt op de Nederpop. In de serie Godfathers deze keer aandacht voor drum ’n basspionier Dylan Hermelijn.

Tekst Di-Lan Sun Foto Alex de Groot

O

DYLAN HERMELIJN DRUM ’N BASS IN NEDERLAND ‘Het produceren van drum ’n bass is veel complexer dan dat van house of techno.

Maar op een gegeven moment hadden we het te pakken.’

MEER NEDERDRUM ’N BASS Dreazz & Falcon Stonden aan het begin van drum ’n bass in Nederland met eigen producties op o.a. hun Citrus label. Dreazz is eigenaar van drum ’n bass speciaalzaak Triple Vision in Rotterdam.

Erik van der Broek Bekende en veel gesamplede producer.

Experimenteert midden jaren negentig met drum ’n bass.

Martijn Deykers Martyn begon als drum ’n basser maar maakte de overstap naar dubstep. Is momenteel zeer succesvol.

Noisia Drum’n bass-trots uit Groningen. Maakten remixes voor o.a. The Prodigy en Moby.

Nymfo Bekend van de Redzone- en Icon-avonden in Eindhoven.

Lenzman Producer uit Leiden, bekend om zijn diepe en soulfulle drum ’n bass, geïnspireerd door hiphop, soul en jazz.

BELANGRIJKE ALBUMS Blackjack – Blackjack 1 (1997) Bong-Ra – New Millennium Dreadz (1998) Black Sun Empire – Driving Insane (2004) Dreazz – Rollercoaster DJ Mix (2001) Limewax – Scars On The Horizon (2007) Noisia – Split The Atom (2010)

p jonge leeftijd raakt Dylan Hermelijn (1971) al geïnteresseerd in muziek. ‘Ik luisterde naar hiphop en electric boogie. Ik begon ook al vroeg met het kopen van platen.

Je moest voor het betere importwerk bij Boudisque in Amsterdam zijn’, vertelt Dylan. Niet veel later ging hij zich ook bezighouden met het maken van muziek. ‘Toen ik zestien was, ben ik met drumcomputers gaan stoeien. Ik kreeg via een kennis een Roland TB-303 Bass Line te pakken. Die kennis was Tjeerd Oosterhuis. Later kwam ik Daniel Leeflang tegen.

Samen gingen we experimenteren, want hij had de Roland TB-606 drumcomputer. We kwamen bij Jeroen Flamman terecht. Die gaf, samen met Jeff Porter, underground houseparty’s in Amsterdam en hij liet ons spelen.

Dat werd een groot succes. We mochten zelfs een plaat maken op zijn label. Dat was uniek, want op Gert van Veen en Eddy De Clercq na was er niet veel in Nederland.’

De plaat blijft niet onopgemerkt. Flamman en Hermelijn generen veel media-aandacht.

Vanuit Engeland komt hij in 1993 in aanraking met jungle. ‘Dat stond toen eigenlijk nog in de kinderschoenen, maar het werd steeds interessanter. Er gebeurde toen ook erg veel. Source Direct vond ik helemaal te gek. Dat was heel sferisch met een heel stevige beat. Dat was bijna Sci-fi-jungle. Ik raakte bevriend met Marco Grijssen (a.k.a. Dreazz) van Triple Vision.

Die deed al dingen en toen ben ik me er met Gert-Jan Schoonewille in gaan verdiepen.’

Drum ’n bass wordt midden jaren negentig een echte hype. Artiesten laten speciale remixen van hun hits maken en er komen ook steeds meer plaatsen waar het gedraaid wordt. Hermelijn en Schoonewille hebben het er druk mee.

Ze starten diverse labels en produceren wat af. ‘Dat was niet eenvoudig’, zegt hij nu. ‘Het produceren van drum ’n bass is veel complexer dan dat van house of techno. Maar op een gegeven moment hadden we het te pakken.’

Het zijn de hoogtijdagen van drum ’n bass.

Legendarisch zijn de sets die op het strand van Bloemendaal worden gedraaid.

Rond de eeuwwisseling stopt Hermelijn met het maken van muziek. ‘Muzikaal zag ik de techno niet meer zo zitten. Drum ’n bass vond

ik nog wel leuk, maar de manier waarop het ging, was niet meer leuk. Het werd te heftig.’

Daarnaast heeft Hermelijn een cashprobleem.

De distributeur van zijn technolabel gaat failliet en daardoor raakt hij in de schulden. Een baan als accountmanager bij Cisco brengt uitkomst.

Hermelijn neemt bewust wat afstand van de muziek. Hij gaat wel naar feesten en houdt via internet bij wat er gebeurt. Dat is aan het begin van deze eeuw niet zo veel. ‘Drum ’n bass zat in een dip. Dat was eigenlijk ook een reden waarom ik stopte.’

Volgens Hermelijn is de opkomst van internet de redding voor het genre. Drum ’n bass is te underground om zelfstandig te overleven, meent hij. ‘Het is een hele andere doelgroep dan het housepartypubliek. De muziek is toch wat moeilijker en het publiek alternatiever.’

Dylan Hermelijn is inmiddels weer een veel gevraagd dj. In 2003 pakt hij de draad weer op, eerst voor de gein, maar na een reorganisatie bij Cisco is hij weer volop muzikant.

‘De technologie werd ook beter en dat interesseerde me. Vooral de softwarekant. Toen ben ik met mijn vriendin weer dingen gaan doen.

Het gevoel kwam weer terug.’

In 2004 start hij zijn label 100% Pure weer op.

Met een beetje hulp van Cisco. ‘Er moesten mensen weg. Die kregen een flink bedrag mee en dat zag ik wel zitten. Ik zei toen tegen de manager dat ik ook weg wilde om voor mezelf te beginnen. Eigenlijk kwam ik niet in aanmerking voor zo’n afvloeiingsregeling, maar hij vond het moedig dat ik voor mezelf wilde beginnen. Ik had er maar niet bijgezegd dat het in de muziek was.’

‘De muziek is toch wat moeilijker en het publiek alternatiever’ se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

55

Achter de schermen heeft My Favorite Scar jarenlang gewerkt aan het gelijknamige debuut dat twee weken voor hun optreden op Lowlands het licht zag. De rock/metalband heeft geduld gehad, maar ook tegenslagen gekend. Nu is het tijd om te oogsten. De gebroeders Jay (zang) en Evan van Riet (gitaar) leggen uit.

‘We moeten het nu gaan waarmaken’

Tekst Arnold van Huet Foto Anna van Kooij

MY FAVORITE SCAR Al in 2005 kwam de band in contact met producer Oscar Holleman.

Maar door onder andere ziekte van de producer en personele wisselingen liet het album lang op zich wachten. Naast Jay en Evan zijn het Patrick de Kok (bas), Daan Janzing (gitaar) en Stephen van Haestregt (drums) die My Favorite Scar vormen. Alle bandleden hebben ontelbare vlieguren op hun naam staan in bands als Feeler, King Fisher Sky en Within Temptation.

Wat voor band zijn jullie?

Evan: ‘Een rockband met een donker geluid. Maar wel melodieus en zodoende toegankelijk voor een breed publiek. Het gaat er natuurlijk om dat we het zelf te gek vinden. We hebben niet nagedacht over een sound om op die manier zo veel mogelijk platen te verkopen.’

Jay: ‘We willen ons presenteren als een echte rockband of een rock/ metalband omdat we ook ruigere songs spelen.’

Is het een lastige puzzel geweest de band te vormen zoals die nu is? Bassist Janzing en drummer Van Haestregt zijn er bijvoorbeeld later bijgekomen?

Evan: ‘We hebben geen audities gehouden. De jongens die er later bij zijn gekomen kenden we al. Prima muzikanten en goede mensen met een dito instelling. We wisten dat die geen gekke dingen zouden doen.’

Jullie popelden om het debuutalbum uit te brengen, maar jullie hebben ook geduld gehad om met de juiste mensen het avontuur aan te gaan. Nu is het tijd om te oogsten?

56

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

Evan: ‘Toen we tekenden bij Universal waren we meteen enthousiast om alles te doen. Songs opnemen, festivals spelen, noem het maar op. Maar we moesten overleggen wat we wilden, wat voor songs er op de plaat moesten komen en dergelijke. In die tijd viel de band in elkaar zoals het uiteindelijk de bedoeling was. We hebben veel ervaring bij andere groepen, maar we hebben inmiddels ook veel ervaring met elkaar in deze band. En dat zien de mensen hopelijk op het podium terug. We moeten het nu gaan waarmaken. Het publiek moet naar huis met een opgewonden gevoel van: wow, wat was dat?’

Jay: ‘En dat mensen het de volgende dag tegen hun vrienden vertellen. Dat is niet alleen een groot compliment, maar ook misschien wel de beste manier op bekend te worden bij een breed publiek.’

Oscar Holleman heeft de plaat geproduceerd. Hoe wat het om met hem te werken?

Jay: ‘Een van zijn eerste opmerkingen was dat hij ons niet zo slecht vond als andere Nederlandse bands. Hij vond acht procent van onze muziek echt goed. En dat was een compliment, want in zijn ogen halen die andere bands die acht procent niet eens. Hij zei tegen ons: daar gaan we aan werken en dan maken we er tien procent van en dan twaalf.

Met zijn vorm van humor zijn we zo ongeveer aan het werk gegaan.’

Evan: ‘Oscar heeft het talent om je eerst af te breken om vervolgens het beste uit je te halen. En ook al duurt dat een jaar of langer, dan doet hij dat.’

Jay: ‘Als je nu zou vragen wat hij van My Favorite Scar vindt, zou hij zeggen dat hij ons helemaal te gek vindt. Maar we blijven met onze

voeten op de grond. Als we van meet af aan waren gaan zweven, was Oscar er nooit aan begonnen.’

Alle bandleden zijn inmiddels geen twintig meer. Zien jullie My Favorite Scar misschien als de laatste grote kans om iets neer te zetten?

Jay: ‘Ja, dat denk ik wel.’

Evan: ‘Het is een grote kans die voor de deur staat. Maar als het er niet uitkomt, gooi ik niet de hele boel weg om te gaan korfballen of zo.’

Jay: ‘Er zijn bands die het tof vinden dat wij over zo’n lange adem beschikken. Andere bands waren er al lang mee gekapt. De aanloop hebben we inmiddels achter ons. We zijn nu aan het oogsten en dat is super. Het is niet zo dat als we niet snel een hit hebben of op een Europese tournee gaan, dat dan het hele project mislukt is. Het blijft ons wel om de muziek gaan natuurlijk.’

Evan: ‘Je moet wel realistisch blijven. Als er over vijf jaar nog helemaal niets gebeurt, mag je jezelf afvragen of het wel een beetje klopt wat je doet.’

Jay: ‘Ik denk dat er animo is voor de muziek die wij maken. Na al het harde werk de afgelopen jaren is het tof dat we een bevestiging krijgen van het publiek.’

De betekenis van de bandnaam slaat op het overlijden van jullie moeder.

Jay: ‘We hebben er lang over nagedacht. We hadden het liedje My Favorite Scar al geschreven. Toen werd er opgeworpen waarom we dat niet als bandnaam zouden gebruiken. Ik bedoel, elk litteken heeft een verhaal.

Het positieve van dit verhaal is dat het mij aan mijn moeder doet denken.

De muziek is grotendeels van Evan en de tekst is grotendeels van mij.

Toen het nummer geschreven was, had niemand het gevoel de band zo te noemen. Ik realiseerde mij dat het verhaal van de bandnaam erg naar voren wordt geschoven. Nu ben ik er aan gewend dat veel mensen willen weten hoe het precies zit.’

Evan: ‘Op een gegeven moment zoek je ook een naam die de lading dekt, die lekker in het gehoor ligt. Ik heb de aanzet gegeven om de band zo te noemen omdat het ook mijn verhaal is. Het is uiteindelijk niet iets waar je omheen hoeft te lopen. Je kunt het ook als iets moois zien. Als een eerbetoon.’

Jay: ‘Twee jaar geleden heb ik het bij het zingen van dat nummer nog wel eens moeilijk, maar het is inmiddels geen open wond meer, maar een litteken. Daarom kan ik er nu zo goed over praten.’

Live

11 september 18 september 24 september 15 oktober 16 oktober 29 oktober

Live

live

Packstock Festival Zoetermeer Breda Barst Festival Breda Effenaar Eindhoven Simplon Groningen Underground Lelystad Atak Enschede

www.myfavoritescar.com

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

57

gEaR&gadgETs HaNdZaaM MUZIeK MaKeN Op de Ipad

de Gier autHoritY

Zelden is er voor het verschijnen meer geschreven en gezegd over een product als over de ipad.

Zelfs het NOS-journaal besteedde er aandacht aan. Nu het apparaat dan eindelijk verkrijgbaar is, kunnen we eens kijken wat je er als muzikant aan hebt.

d

e naam Authority laat zien dat de Schiedamse gitaarbouwer Sander de Gier veel vertrouwen heeft in zijn nieuwste model.

Gebaseerd op de Gibson Les Paul, heeft hij de uitstraling van een vintage gitaar, mede door de fraaie ‘goldtop’-afwerking. Maar De Gier is niet in de jaren ’50 blijven hangen, want de Authority heeft onder meer klankkamers (net als hedendaagse Gibsons), het Buzz Feiten stemsysteem en een hals uit twee delen.

De Authority is een professionele handgebouwde gitaar en alles aan het instrument straalt kwaliteit uit. De Gier heeft gebruik gemaakt van topklasse mahonie voor de hals en de body en de welving van de esdoorn top is bijzonder fraai. De mahonie hals is voorzien van een palissander toets met parelmoeren inleg, een topkam van been en ebbenhouten afwerking van de kop.

Verder heeft de gitaar TonePros hardware, Grover stemmechanieken, CTS potmeters en een handgemaakt setje The Mule humbuckers van Bare Knuckle. De mensuur is 24,75 inch en de afwerking is uitstekend, zoals je mag verwachten van een gitaar in deze prijsklasse (€ 3995,-).

tekst Stefan robbers

d

ziekinstrument, maar koppeling met andere hardwareapparatuur via bijvoorbeeld midi-sync is vooralsnog lastig, of zelfs onmogelijk. Goede kans dat we allerlei inventieve oplossingen gaan zien, gebaseerd op de dockconnector of de Camera Extension Kit. In ieder geval is de iPad nu al een bruikbare, mooie en goed gebouwde tabletcomputer, die allerlei leuke en nuttige mogelijkheden op audiogebied biedt. De toepassingsmogelijkheden kunnen in de toekomst alleen maar groter worden.

Apple iPad: goedkoopste versie € 499,(16GB, alleen wifi), duurste versie € 799,(64GB, wifi en 3G) De 10 beste iPad muziek-apps: Korg iElectribe (€ 7,99) - Sunvox (€ 3,99) AC-7 Pro Control Surface (€ 7,99) - Sonoma Studio Track (€ 31,99) - Bleepbox! (€ 7,99) TouchOSC (€ 3,99) - IK Multimedia Groovemaker (gratis en € 7,99) IK Multimedia AmpliTube (gratis en € 15,99), Baby Decks DJ (€ 19,99), Mugician (gratis)

muzikaNteNGids verNieuwd

d

58

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

clipfonds: ook over deze eigentijdse onderwerpen bevat de Muzikantengids nuttige informatie. Zoals bij eerdere edities wordt het boek afgesloten met een handige adressenlijst.

Auteur Jan van der Plas is docent aan de Rockacademie en muziekpublicist. In 2009 ontving hij de Pop Media Prijs.

De Muzikantengids, 5e geheel herziene editie, 344 pagina’s, hardcover, uitgeverij Personalia, iSBn 978-90-73936-37-9, winkelprijs € 26,90

www.degierguitars.com tekst Oscar timans

te nemen naar de camping, maar toch erg leuk is de Gigbag Amp van Ernie Ball. Zoals de naam al doet vermoeden is het een gitaarhoes met ingebouwde (door Marshall ontwikkelde) versterker. Hij heeft twee kanalen, twee speakers en een extra ingang voor een mp3speler. www.ernieball.com De handzame Electro-Harmonix Headphone Amp is een koptelefoonversterker met slechts een instrumentingang, een koptelefoonuitgang en een volumeregelaar. Je kunt hem met een clip aan de riem hangen en je gitaar rechtstreeks inpluggen of je pedalen erop aansluiten. De E-H Freeze Sound Retainer is een effect dat het

H

et fonkelnieuwe percussiemerk Tycoon brengt een Martin Verdonk Signature-serie schudgereedschap. De Swing Shaker is een lange, haltervormige shaker, verkrijgbaar in twee verschillende klanken. Je kunt hem gebruiken als een normale shaker, maar door de langwerpige vorm kun je ook stevige accenten slaan.

De Easy Shake lijkt een beetje op een houten brillenkoker. Je kunt er gemakkelijk twee verschillende klanken uithalen. Speel je met de brede kant naar voren, dan krijg je een lange, vrij subtiele sound. Als je hem een kwartslag draait en met de smalle kant naar voren bespeelt, is de klank korter en scherper.

De Multi-Cabasa is een combinatie van een shaker en een cabasa, want de houten cilinder doet dienst als shaker.

Hij geeft een subtiel en fijn shakergeluid, dat mooi contrasteert met de grove rasp van de cabasa. Je kunt de Multi-Cabasa natuurlijk ook als een traditionele cabasa bespelen.

Tot slot is er een echt showduo, de Las Vegas Tambourines: een laag klinkende met koperen tamboerijnschellen en een

hoog klinkende met metalen schellen. Beide Las Vegasmodellen zijn afgewerkt met een spetterende sparkle-lak.

De meest bijzondere feature van deze tamboerijnen is echter het extra grote duimgat.

Het Verdonk schudgereedschap laat zien dat je met een paar simpele ideeën heel veelzijdige instrumenten kunt maken, en de afwerking van Tycoon is prima in orde. www.gewamusic.com tekst Dennis Boxem

FOTO DEnniS BOXEM

e Muzikantengids is inmiddels de steun en toeverlaat van meerdere generaties Nederlandse popmuzikanten. Alles wat je moet weten over praktische zaken als platencontracten, auteursrechten, boekingen, subsidies, belastingen en meer vind je in dit handige boekwerk. In de vijfde, geheel herziene editie zijn de laatste ontwikkelingen binnen het muzikantenvak verwerkt. Internetpromotie, digitale distributie, iTunes, Facebook en YouTube, maar bijvoorbeeld ook compositiesubsidies en het

De bekende combinatie van mahonie met esdoorn zorgt voor het krachtige, volle geluid dat we associëren met de Les Paul, maar de Authority voegt daar een flinke heldere sprankeling aan toe. Het cleane geluid is diep, warm en funky en ook met vervorming is het een feest: de noten springen als vanzelf van de hals en het geluid is levendig en open. Kortom, de De Gier Authority heeft de kwaliteiten van een vintage Les Paul, maar is veelzijdiger en perfect gebouwd.

tYCooN martiN verdoNk SIGNaTUre percUSSIe FOTO MarK van SCHaiCK

e krachtige processor van de iPad biedt allerlei mogelijkheden om muziek te maken. Gelukkig klinkt de ingebouwde soundchip ook goed. Behalve als klankengenerator en ‘mini-daw’ kan de iPad ook als controller gebruikt worden, bijvoorbeeld in een livesituatie.

Omdat de controller-apps via wifi werken, is een computer met wifi en een netwerk daarbij noodzakelijk. Wifi is storingsgevoelig, dus de kans bestaat dat je controller uitvalt. Onduidelijk is nog hoe ‘live-proof’ de iPad is. Het ontwerp is stevig, maar zonder bescherming is de iPad toch best kwetsbaar. Het display kan bekrast raken en niemand weet nog hoe het apparaat zich gedraagt onder vochtige en warme omstandigheden. Een goede beschermhoes en folie over het scherm zijn dan ook aan te raden.

Een tweede iPad als back-up is uiteraard nog beter. Afgezien daarvan is de mogelijkheid om je tussen het publiek te begeven terwijl je je liveset bedient natuurlijk geweldig.

De over het algemeen spotgoedkope apps maken de iPad voor muziekgebruik heel toegankelijk. Toch zijn er ook minpuntjes. Het uitwisselen van bestanden is lastig, omdat de iPad daarvoor geen directe interface biedt. Je zit dus altijd aan een computer vast en die afhankelijkheid staat lijnrecht tegenover de eenvoud en het gebruiksgemak van de iPad. Als extra controller of scherm in de studio is hij prima geschikt en bijzonder nuttig. De krachtige processor maakt van de iPad ook een bruikbaar standalone mu-

KoRT niEuws

Boss organiseert een Loop Station Contest, speciaal voor muzikanten die zo’n apparaat uit hun RC-serie hebben (RC-2, RC-20, RC20XL of RC-50). Deelnemers moeten een filmpje van hun loopkunsten opnemen en posten op Youtube en zich inschrijven via de speciale Boss-pagina op www.rolandce.com De zes beste Europese inzendingen gaan door naar de RCE-finale in Parijs, tijdens de Music & You Expo in november. De winnaar hiervan krijgt o.a. een ticket naar de International Loop Contest op de NAMM in Californië in januari 2011. Te laat om deze zomer mee

geluid van je gitaar zo lang aanhoudt als je zelf wilt. Sla een akkoord aan, trap het pedaal in en het akkoord blijft doorklinken totdat je het stopt. Ondertussen kun je over dit geluid se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

59

gear&gadgets Kort nieuws

Foto Martin van Vugt

heen andere dingen spelen. www.ehx.com Slagwerkspeciaalzaak Drumland opent op vrijdag 29 oktober a.s. officieel de deuren van het nieuwe pand aan de Melbourne­straat 2 op het Business Park in Lijnden. De dag erna volgt een speciale Drumdag. Kijk voor het programma en meer info op: www.drumland. nl Revolution maakt allerlei opvallende drumaccessoires. De Firefly is een ultrasoepele drumsleutel die alle andere drumsleutels met een ratelfunctie ver achter zich laat. Hij werkt volledig geruisloos en als je de andere kant op wilt draaien, hoef je geen ingewikkeld mechaniekje om te zetten: je draait gewoon

Kees Schaper Nieuwe muziek, oude sound Hij houdt van muziek en spullen van vroeger en drumt bij Tim Knol, zo geroemd vanwege zijn authentieke geluid. Maar net als Knol is Kees Schaper nog jong: hij is pas achttien.

Tekst Pieter Sabel

E

igenlijk’, vindt Kees Schaper, ‘zijn er nooit betere liedjes gemaakt dan door The Beatles, The Who en noem maar op. Vroeger werd er goede muziek gemaakt.’ Zo wil hij ook klinken: oud! Al kan hij het niet precies onder woorden brengen, het wordt wel vaak tegen hem gezegd. ‘Ik heb een jaar conservatorium gedaan in Alkmaar en net een jaar in Amsterdam. Ik stop nu een jaar om te zien of ik daarna nog door wil gaan. Docent Oscar Kraal zei tegen me: ‘Je hebt je eigen sound, je weet wat je wilt. Ik kan me best voorstellen dat je even wacht met school.’

Het is dan ook wel bijzonder wat Schaper doormaakt. Soms staat hij er even bij stil en bedenkt hij dat het toch echt niet normaal is.

Hij heeft een speellijst waar drummers met twintig jaar ervaring van dromen, in de band van Tim Knol. ‘We speelden op Oerol op Terschelling en daar kwam Bram Hakkens van

60

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

Kyteman naar me toe. Dat hij het zo te gek vindt wat ik doe. Terwijl Bram echt zo’n gast is die door iedereen wordt gevraagd. Bizar dat zo iemand dat tegen mij zegt.’

Drummen, vindt Schaper met West-Friese tongval - hij komt uit Oostblokker, tegen Hoorn aan - is bij hem echt zo’n clichéverhaal. Als kind trommelen op de bank, drumles, daarna conservatorium. Maar daar houdt het wel op.

Kees kwam en komt vaak in Paradiso. Als iemand vroeg wat zijn streven was, dan zei hij: ‘Paradiso, met een eigen show, voor veel mensen. Nu ben ik achttien en kan ik dat van mijn lijstje strepen.’ Met muziek van nu, maar geïnspireerd door vroeger. ‘Oude spullen klinken ook het best. Ik heb een Ludwig uit de jaren ‘60 en een Premier uit de jaren ‘70. Klinkt beter dan wat dan ook van nu.’ www.myspace.com/keesschaper

de sleutel om. De Stick Silo is een driehoekige stokkentas van verstevigd canvas. Je kunt hem op de grond zetten of met de bijgeleverde kabeltjes aan een trommel hangen. www.revolutiondrum.com Het Zweedse Toontrack, bekend van de EZ Drummer muzieksoftware, presenteerde deze zomer hun nieuwste softwareproduct Beatstation, een workstation voor het opnemen, creëren en editen van instrumenten. Je kunt hiermee razend­snel en goedkoop leuke tracks in elkaar zetten. Beatstation wordt 20 september a.s. gedemonstreerd tijdens het Musiclab in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam. Toetsenistproducer Simon Grey (o.a. Incognito, Bootsy

Collins, Jamiroquai, Lou Reed) komt over uit Engeland om de mogelijkheden van Beatstation te laten zien en horen. Zie ook de aankondiging elders in deze Fret en www.toontrack.com se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

61

gear&gadgets

creative media

training amsterdam - rotterdam - brussel 55 vestigingen WereldWiJd

De studio van…

Kraak & Smaak Kraak & Smaak is een van de succesvolste acts in Nederland én daarbuiten. Oscar de Jong vertelt over het aanstaande derde album, in de nieuwe studio van het trio in Leiden.

MATIE ER INFOR VOOR ME ae.edu : www.s BEZOEK PAKKET IS INFO OF BEL

RAT

VOOR G

Tekst Peter Hoeks

digital film audio engineering electronic music game development

*neW* digital Journalism *neW* hip hop production

e Jong is de toetsenist en opname­ specialist van Kraak & Smaak, of zoals hij zelf zegt: ‘de studionerd en muzikant.’ Hij leidt samen met Wim Plug de liveband, terwijl Plug met Mark Kneppers de dj-sets doet. Op de nieuwe plaat zal daarnaast zangeres Lex Empress te horen zijn.

‘We werken altijd samen met anderen en daar gaat veel tijd in zitten,’ vertelt De Jong. ‘Sommige mensen waar je mee wilt werken kunnen het niet in hun schema passen, of hebben geen zin in een samenwerking. Daarnaast heeft het ook wat tijd gekost om te bepalen hoe we willen klinken op het nieuwe album. Het blijft elektronische funk, maar dan met invloeden van house, hiphop en andere stijlen. Onze nummers beginnen vaak met een sampletje uit de platen­collecties

Foto FRED VAN DIEM

Web development

D

Mark Kneppers, Oscar de Jong en Wim Plug (vlnr)

van Mark en Wim. Soms maak ik een elektronische basis en laatst hebben we een vocaal als startpunt gebruikt. Het is altijd gebaseerd op de groove en niet zozeer op een songidee. Met zo’n loopje gaan we gewoon freaken. Vroeger deed ik dat in mijn Emu sampler, tegenwoordig in Cubase of met NI Kontakt. Ik ben trouwens wel hard aan het denken om over te stappen naar Apple en Logic, omdat dat toch allemaal iets soepeler lijkt te werken. Engineer Steve Dub heeft me een hoop slimme dingen in Logic laten zien. Ik zit alleen nogal tegen de overstap aan

te hikken, want het is wel een hoop gedoe.’

De Jong gebruikt wel plug-ins in de studio - hij roemt de Universal Audio UAD plug-ins om hun stabiliteit en uitstekende klank - maar is toch veel meer een man van de analoge synths.

‘Sommige apparaten worden wel enigszins overschat en bijna te vaak gebruikt. Een Mini­ moog is natuurlijk een geweldig ding, maar vaak kan ik beter uit de voeten met de Moog Source of de ARP Odyssey. Ik koop alleen klassiekers die hun waarde behouden, of tweedehands spul voor een mooie prijs.’

Yamaha PockeTrak W24 recorder

O

pnemen wanneer en vooral waar je maar wilt: de Yamaha PockeTrak W24 (€ 269,-) biedt dit in een zeer handzaam formaat. Hij valt op door z’n slanke ontwerp en lage gewicht: de gemiddelde telefoon weegt meer. Blikvanger is de ingebouwde x/y-microfoon met daaronder een oranje verlicht display, transportknoppen en een menuknop. Aan de zijkanten vinden we kleine drukknoppen om de gevoeligheid van de microfoon en de Auto Level Control (limiter) in te stellen, plus de aan/uit-knop en functieknoppen om door het menu te scrollen. Behalve een koptelefoon­ uitgang zit er ook een microfooningang op.

Behalve de benodigde AA-batterij voor de voeding levert Yamaha ook een plopkap, een

amsterda m: 0 2 0 -6 2 2 8 7 9 0 rotterd a m: 0 1 0 -4 11 7 9 5 1 bruss e l: 0 2 /6 4 7 9 2 2 0 s c hrijf nu in vo o r d e ok to b e r in ta k e !

Gear & Gadgets komt to stand onder redactie van Mark van Schaick, Erk Willemsen en Ernst-Jan Jonkman

adapter voor bevestiging op een microfoonstatief, een usb-kabel , een afstandsbediening en een cd met Cubase AI mee. Je kunt opnemen in mp3 van 32 tot 320kbps en wav van 44.1kHz/16-bit tot 96kHz/24-bit. In de hoogste resolutie kun je op het interne geheugen van 2GB ongeveer 55 minuten aan wav-files opnemen en ruim dertien uur aan mp3-files.

Dit geheugen is met een micro sd-kaart simpel uit te breiden. Prettige extra’s zijn een ingebouwde metronoom en stemapparaat.

De Yamaha PockeTrak W24 is al met al dus een handzame, comfortabele en kwalitatief goede recorder. www.yamaha.nl Tekst Jan Peter Eerenberg

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

63

CDrecensies ziel, waardoor Romance & Death maar niet weet te raken.

DEATH METAL

POSTROCK

ASPHYX LIVE, DEATH, DOOM

AT NO BIKINI BEACH THE NEW BIKINI

CENTURY MEDIA

DYING GIRAFFE

Het is ruim twintig jaar geleden dat Asphyx werd opgericht en om dat te vieren is de live dubbel-cd plus dvd Live, Death, Doom verschenen. De band kwam begin 2007 weer bij elkaar op verzoek van het Duitse metalfestival Party-San en ook deze livecd/dvd is tijdens een optreden in Duitsland opgenomen. Asphyx geeft een 110 minuten durend overzicht van oud en nieuw werk, met nummers als Scorbutics en The Rack. De dvd bestaat verder uit een interessante documentaire over de geschiedenis van deze old school death metalband, waarin voormalige en huidige bandleden aan het woord komen. Ook is er drie kwartier aan bonusmateriaal te vinden, met video-opnames van optredens uit 1990, 1991, 2008 en 2009. Uiteindelijk een avondvullende release, waarmee de Asphyx-liefhebber weer een tijdje vooruit kan.

Hoewel At No Bikini Beach al in 2004 werd opgericht door René van Lien en Arnold van de Velde (beide ex-Feverdream), wordt nu pas debuutalbum The New Bikini uitgebracht. De band is met de komst van Micha Haring (Elle Bandita, Sir Ian) en Jos Hoevenaars (The New Earth Group, Sir Ian) gecompleteerd. Opmerkelijk detail: geen van de bandleden bespeelt het instrument dat hij gewend is. Dat levert een gevarieerd, spontaan, origineel, creatief en opmerkelijk lekker in het gehoor liggend album op. Dat is al duidelijk vanaf opener Roll To The Beach, een zomers en vrolijk nummer dat tegelijkertijd ook enigszins melancholisch stemt. Eigenlijk is de paradoxale combinatie van vrolijkheid en lichte melancholie kenmerkend voor het hele album. Tel daarbij op de veelzijdigheid en de creativiteit van de band – die onder meer blijkt uit het brede scala aan invloeden dat hoorbaar is – en je hebt een prima soundtrack voor de nazomer, als de dagen steeds korter worden, maar de zon nog regelmatig om de hoek gluurt. Van standaard postrock is absoluut geen sprake. Zo is Golden Girls, vooral dankzij de zang en het heerlijke gitaarspel opmerkelijk funky, en doet Arnold Vs Marokko erg oosters aan. Als dan uiteindelijk in afsluiter Open Rene ook nog blazers uit de hoge hoed getoverd worden, is het feest helemaal compleet. Wat een geweldige debuutplaat!

Ferenc Koolen

Coert van Mourik

caal. Voor de echte bluesliefhebbers is er genoeg te genieten, maar ik mis die vlijmscherpe, jankende gitaarsolo’s.

Martien Koolen

Daan de Mooy

een agressie! De teksten herinneren trouwens ook nogal aan de jaren zestig en The Doors, eigenlijk ademt dit album The Doors!

Luistertip: Drink The Cup. Martien Koolen

ROCK BLUES

BARRELHOUSE VINTAGE BLUES MUNICH RECORDS

Eindelijk, na acht jaar stilte, is er weer eens een nieuw Barrelhousealbum.Vintage Blues is een verzameling klassieke bluesnummers die de band altijd al heeft willen spelen. Alle songs zijn behoorlijk oud – geschreven voor 1974 – en vroegen dus om een andere studio-aanpak.

Alles werd tegelijk opgenomen, zonder overdubs, zonder hoofdtelefoon, echt live dus. Nummers die mij kunnen bekoren zijn Comeback Baby (BB King), Spoonful en Meet Me At The Bottom (beide van Willie Dixon). Daar staan helaas saaie versies van God Bless The Child (Billie Holiday) en Midnight Hour Blues (Leroy Carr) tegenover.

Barrelhouse’s aanpak is erg vo-

64

FRET

BIRTH OF JOY BIRTH OF JOY EIGEN BEHEER

Weer zo een onbekende Nederlandse rockband die een fantastisch debuutalbum aflevert. Birth Of Joy’s muziek herinnert aan MC5 en The Doors en dat komt vooral door de geweldige zang van Kevin Stunnenberg, die het geluid van Jim Morrison wel akelig dicht benadert. Vanaf de openingstrack Dead Being Alive tot aan het afsluitende Battery Acid swingt dit album als een trein. Bluesrockboogiesong Motel Money A Way is zeer emotioneel en klinkt bijna als het Doorsnummer People Are Strange.

Andere hoogtepunten zijn Keep On Moving en Battery Acid: beide bevatten heerlijke gitaarsolo’s en vooral tijdens de laatste song gaat zanger Kevin helemaal los. Wat

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

POPROCK

ROCK

DAHL WHAT A VIEW EIGEN BEHEER

Het is moeilijk in te schatten welke kant het op zal gaan met What A View, het debuut van Dahl. Op het eerste gehoor kan het album maar matig boeien.

Als je de Boskoopse band nog niet kent, dan mis je ook niet iets uitgesproken bijzonders; het is een degelijke, stoer rockende band, maar origineel klinken ze niet. Zangeres Tess van der Zwet is niet gezegend met de meest soulvolle stem. Nee, zij moet het hebben van power en op basis daarvan weet ze zich staande te houden. Ze weet zich daarbij geruggensteund door een energiek en avontuurlijk spelende band.

De nummers op What A View zitten pakkend in elkaar, kennen de nodige tempowisselingen en bevatten aangename samenzang. I Rather Talk To You, Pretty People en So Long vormen de meest opwindende hoogtepunten.

RANDOLPH LE CLERQ ROMANCE & DEATH

John Buis

EIGEN BEHEER

PROGMETAL

Even, heel even is er een korte maar heftige flashback naar de hoogtijjaren van Zita Swoon en denk je wellicht een meesteralbum in handen te hebben. Romance & Death van duizendpoot Randolph le Clerq opent namelijk heel sterk met A Song You Can Lose, een nummer met een kabbelend traag begin, maar straf onderlegd met een heerlijk herkenbaar melodielijntje en het zwoele, mysterieuze stemgeluid van Le Clerq. Een topnummer dat niet zou misstaan in de alternatieve top tien, maar helaas is met die opening ook meteen het hoogtepunt neergezet. Ondanks de fraaie bijzang van Fabiana Dammers lijdt het album aan een gemis aan hart en

DAY SIX THE GRAND DESIGN

tenschappers die op Antarctica een buitenaards ruimteschip ontdekken, maar bij terugkeer door de overheid in psychiatrische instellingen worden afgezonderd om hen de mond te snoeren. De buitenaardse kwaliteit van de muziek maakt de band zelf bijna verdacht.

een zeer afwisselende, spetterende song met vette riffs en veel gitaarsolo’s. De overige nummers zijn lekker stevig en nodigen uit tot headbangen, vooral het Black Label Society-achtige Heavy Heart.

21st Century Nomad is een zeer goed rockalbum. Get it now!

Daan de Mooy

Martien Koolen

ROCK

DANCE

DIGGETH 21ST CENTURY NOMAD

DIVERSE ARTIESTEN SOME TUNES IIII

T34 RECORDS

BASSERK

Diggeth is een driemansformatie die mij met dit fantastische debuut volkomen overrompelt, want deze drie heren spelen rock zoals het moet. Met de basisbezetting van gitaar, bas, drums spelen ze zeer goede nummers. Het album duurt 46 minuten, maar het lijkt veel korter, want de songs knallen je huiskamer in en maken het onmogelijk om stil te blijven zitten. Deze muziek swingt, rockt en zweept de toehoorder op en is dus perfect voor een groot festival. Hoogtepunt is het tien minuten durende 40 Rounds,

De ene cd van Basserk heeft net je cd-speler verlaten of de volgende staat al weer te trappelen om er in te gaan. Nou vooruit dan maar, die nieuwe zal toch wel net zo goed zijn als nummer drie. Nou mooi niet dus, want de zestien nummers (je krijgt echt waar voor wat luizige euro’s) van deze editie lijken net weer wat beter dan alle vorige. En net zo hard, maar wat minder ruig, met wat minder rafel – wat commerciëler zou je haast zeggen. Maar waar lullen we over, voordat dit soort heftige shit mainstream

NU-JAZZ

THE DUTCH NU-JAZZ MOVEMENT WHAT’S NU? SOCIAL BEATS/GROOVE ATTACK

LION MUSIC

Day Six draait al een kleine vijftien jaar mee. Ooit begonnen met punkrock onder de naam Peanuts, evolueerden de NoordBrabanders binnen enkele jaren tot een progressive metal-band. In 2002 werd de naam gewijzigd in Day Six. Met de verandering van stijl nam de regelmaat waarmee het viertal cd’s uitbracht echter flink af, zodat dit pas de tweede cd is sinds 2003. Dat al in 2005 een promo met twee nummers ervan verscheen, betekent dat er lang aan deze concept-cd is gewerkt en dat is te horen. Negen doorwrochte nummers vertellen het verhaal van we-

Om uit te dragen wat in Nederland op het gebied van jazz en aanverwante muziek gebeurt, heeft de Dutch Nu-Jazz Movement een tweede verzamelcd uitgebracht, waarop vier bands elk met twee nummers en een remix te horen zijn. The Jazzinvaders openen met het nummer Reverse en laten relaxte muziek horen, die wordt gedomineerd door de blazerssectie en meerstemmige vocalen. De formatie Monsieur Dubois heeft het meest jazzy geluid. Happy Little Cloud en Something Nu zijn fusion-achtige nummers met soloruimte voor respectievelijk saxofonist Bart Wirtz en trompettist Dirk Beets. De zwakste inbreng komt naar mijn mening van het collectief Flowriders, dat middelmatige composities verenigt met de inbreng van vage zangpartijen en niet ter zake doende solo’s. Hun combinatie van jazz met hiphop en breakbeat komt niet uit de verf. State of Monc legt een bodem van repeterende beats neer waar overheen saxofoon en trompet naar hartenlust kunnen soleren. In het nummer Yu trakteert gastspeler Jesse van Ruller ons op een smaakvolle gitaarpartij. Het nummer Bean’s Shadow is een kort niemendalletje.

Dankzij een verzamel-cd als deze maak je snel kennis met een aantal verschillende bands en kun je bepalen van welke band je meer wilt horen.

De remixen voegen helaas niets toe, díe ruimte had beter benut kunnen worden, waardoor ik dit project maar ten dele geslaagd acht.

Kees de Graaff

CD kort AKOESTISCHE ROCK/FOLK

PROGMETAL

BLOOMING SAINTS BLOOMING SAINTS

CROMM CRUAC CROMM CRUAC

EIGEN BEHEER

EIGEN BEHEER

Het eigenzinnige gitaarduo Blooming Saints creëert met minimale middelen een bijzonder grappig album. De heren klinken op het eerste gehoor traditioneel, toch valt hun aanpak alternatief te noemen. De combinatie van een akoestische gitarist (Patrick van Sante) die slaggitaar speelt en het solerende spel van de elektrische gitaar van Mike Floris zorgt voor behoorlijk volledig klinkende nummers. Simpel maar doeltreffend.

John Buis

Al sinds 1992 bezig en nu weer in de oorspronkelijke samenstelling, heeft Cromm Cruac deze zomer zijn derde cd uitgebracht. De zang is cleaner dan voorheen, maar muzikaal is men nog net zo gevarieerd en hoogstaand. Een tekst over toiletpapier zorgt dan weer voor een bedenkelijk niveau.

SINGER-SONGWRITER

Daan de Mooy

RON BUITENHUIS PARADISE OF THE MIND

VERZAMEL

EIGEN BEHEER

Deze Limburgse singer-songwriter is ruim dertig jaar actief in de muziekwereld en vooral bekend vanwege zijn dialectalbum uit 2008. In 2009 kreeg hij internationale aandacht met het melancholische We Believe (Neda’s Song) met sfeervolle arrangementen over Neda die omkwam bij demonstaties in Teheran. In het schrijven van meeslepende, tijdloze songs ligt Rons kracht. Dat blijkt opnieuw op deze uitgebalanceerde Engelstalige plaat.

Rosanne de Boer

DIVERSE ARTIESTEN POPSPORT HELDEN POPSPORT

Voor de vijfde keer komt PopSport met een fraaie compilatie-cd vol aanstormend talent. Het niveau is opvallend hoog. Dakota is daar een voorbeeld van. Van de bands met zangeressen maakt die band de meeste indruk. Gorka27 scoort met Strawberry Jam Jar en probeert niet amechtig origineel te zijn. Fur is de leukste band. Het orgeltje, de zangeres, de op hol geslagen drums; het klinkt lekker spannend en vooral fris.

Di-Lan Sun

INSTRUMENTAAL

COHDA BLINDE BEELDEN

PUNK/GARAGEROCK

ESTATE DRAMA THE JILTED

EIGEN BEHEER

Cohda is Sjef van Rooij, een componist die al bijna een decennium lang elk jaar een cd laat verschijnen. Dit album is totaal instrumentaal, maar voorzien van tekst en beeld via het cd-boekje – vandaar de Blinde Beelden. De uit diverse kastjes afkomstige riedeltjes en ritmetjes klinken in eerste aanleg vaak heel leuk, maar helpen zichzelf door bombast, cheapo klank en oneindigheid steeds weer om zeep.

EIGEN BEHEER

Arjan van Sorge

Eyal van der Reep

Op dit debuutalbum zijn tien uptempo nummers te horen die het midden houden tussen punk, pop en garagerock. Het Groningse kwartet zet met The Jilted een toegankelijk album neer voor de liefhebber van gladgestreken skatepunk. Voor het volgende album alleen nog wat goede nummers voor de tweede helft van het album bewaren, nu verslapt de aandacht wat snel.

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

65

CDrecensies wordt, duurt nog wel even immers... Veel onbekende namen tussen de nieuwe producers en dat is een goed teken – het leeft, raust en rockt! Waar blijft nummer vijf?!

Arjan van Sorge

het stemmige album te horen.

POP

Renate Sun-Louw

DUNCAN IDAHO ECHOLOCATION

ALTERNATIVE

EIGEN BEHEER

D’R SJAAK RADIOSESSIES

Zeven jaar geleden speelde The Freckles als jongste band ooit op Lowlands. De vier met een gemiddelde leeftijd van veertien jaar maakten punkpopliedjes in de lijn van The Ramones: simpel, puntig en uptempo. De groep heeft met derde album Echolocation voor een nieuwe naam (Duncan Idaho) en een nieuwe sound (pure popliedjes met wat progrock) gekozen. Hoewel de groep er ten opzichte van kleine broertje The Freckles muzikaal, technisch en tekstueel duidelijk op vooruit is gegaan, verandert er weinig aan de luisterervaring. De nummers zijn nog altijd wat voorzichtig vormgegeven, de koortjes zijn gebleven en de pakkende melodietjes worden je werkelijk opgedrongen. Er lijkt geen poging gedaan te worden de middelmaat te ontstijgen. De naam en muziekstijl zijn veranderd, maar je haalt de ziel niet zomaar uit het beestje.

EIGEN BEHEER

NEDERLANDSTALIG

DIVERSE ARTIESTEN WIE NATIONAAL MONUMENT KAMP VUGHT

Het herinneringscentrum voor het concentratiekamp in Vught bestaat twintig jaar. Om de verhalen van het kamp te verspreiden is bij deze gelegenheid een cd met dvd uitgebracht. De dvd laat zien hoe het voor bewoners van Vught was om zo dicht bij het concentratiekamp te wonen. Aangrijpende verhalen van mensen die meestal te bang waren om iets te doen aan het leed dat zich onder hun ogen afspeelde. Gerard van Maasakkers stond aan de basis van het muzikale project.

Zijn lied over een man die moet werken in het kamp en stiekem boterhammen neerlegt voor de gevangenen, is een van de sterkste bijdragen aan de cd. Daarnaast zijn onder meer BJ Baartmans, Anneke van Giersbergen, Gé Reinders en Lenny Kuhr op

Een verzamel­album met nieuw materiaal, het is niet zo paradoxaal als het klinkt. Radiosessies is namelijk een verzameling van nummers die het Limburgse collectief D’r Sjaak maakte naar aanleiding van onderwerpen die maandelijks worden aangedragen door luisteraars van L1 en de KRO. Hoewel nog altijd eigenzinnig, is het geheel steviger en agressiever dan we van hen gewend zijn, zoals bijvoorbeeld blijkt uit opener Maak Tich Oet D’r Sjtup. D’r Sjaaks typische gekte en de enorme variatie zijn uiteraard ook op dit album weer aanwezig. Dat levert pareltjes op als Mijn Dans – dat dankzij de rustige, maar toch stuwende beat en de wereldmuziekinvloeden een beetje aan Kraak & Smaak doet denken – maar helaas ook muzikaal achterhaalde nummers (Naksj In Vlodrop) en bijzonder loze en irritante teksten. Dat is jammer, want muzikaal biedt Radiosessies genoeg moois.

Coert van Mourik

Eyal van der Reep ROCK/ALTERNATIVE

THE FLOW NO GUARANTEES

IDM/DUBSTEP

EIGEN BEHEER

ROEL FUNCKEN VADE

De muziek van The Flow kenmerkt zich door een eigenzinnig, bij vlagen tegendraads gitaargeluid. Op het debuut No Guarantees komt dat er aanvankelijk stroef uit (Greed, Everything I Used To Be). Het kwartet begeeft zich soms op een middenweg tussen eenvoudige, uitbundige rock en progressieve rock, een combinatie die blijkbaar niet altijd goed samengaat. De spanningsopbouw laat hier en daar te wensen over.

Nee, de band klinkt op zijn best als het de boel simpel houdt, met hier een daar een rustpunt (Without You).

Vanaf het strak uitgevoerde The Secret heeft de band de juiste eh… flow te pakken. Feel Them klinkt

AD NOISEAM

Ook in de elektronische muziekwereld gaan bandleden solo. Roel Funcken is samen met zijn broer Don Funckarma, Cane, Shadowhuntaz, Quench en nog een hele berg pseudoniemen, maar deze cd is een puur soloproject. Dat Roel weet hoe een studio werkt, is meteen te horen aan de gedetailleerde productie: hier is met liefde aan gewerkt, dat iss duidelijk.

Stilistisch zweeft Vade van IDM via dubstep naar zelfs meer clubby tracks. Maar het blijft één geheel, en dat is heel knap voor zo’n toch gemêleerde cd. Nu heeft Funcken al bewezen in al deze stijlen thuis te zijn, maar toch is het gaaf om te horen dat een producer in zoveel stijlen van het elektronische spectrum zijn eigen sound weet te behouden. Het is geen makkelijke luister-cd, maar net als het werk van collega-multistilisten als Maarten van der Vleuten is het luisteren naar Vade een zeer avontuurlijke en bevredigende ervaring.

Ruud Lekx

66

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

groots en meeslepend; met name het gitaarspel en de zang zitten vol emotie. No Guarantees is een album met een moeizame start, maar met een lang, sterk eindschot.

John Buis INDIE/EMO

FOURTEEN TWENTYSIX LIGHTTOWN CLOSURE MINE, ALL MINE! RECORDS

Fourteen Twentysix is het soloproject van Chris van der Linden. De Eindhovense multi-instrumentalist zet op Lighttown Closure van begin tot eind een indrukwekkende sound neer, een onvermijdelijk gegeven, wanneer progrock, emo en postpunk elkaar vinden in ettelijke minuten durende nummers. Van der Linden ondersteunt de sound met een gekwelde stem. Bij melancholische muziek van zulke epische proporties is er een gevaar dat het geheel te pretentieus gaat overkomen. Van der Linden weet dat kundig te omzeilen door cynische one-liners te zingen die je geregeld bij de keel grijpen. Verwijten over zijn cynisme zijn helemaal niet nodig, de zanger geeft het zelf toe: “there is hope to be found”. In de tussentijd is het toch hopen op een even beklemmend vervolg.

Eyal van der Reep

POPROCK

GO BACK TO THE ZOO BENNY BLISTO UNIVERSAL MUSIC

Go Back To The Zoo is de nieuwe rocksensatie van ons land. Zelfs rock-’n-rollgodfather Peter Koelewijn vindt het wat, zei hij in de vorige FRET. En gelijk heeft hij. De hits Electric, Beam Me Up en Hey DJ zijn alledrie prima rechttoe rechtaan songs waar niks mis mee is. Daarmee is Benny Blisto, hun eerste echte plaat, dan ook meteen samengevat. Going Back To The Zoo doet namelijk niet zo moeilijk. Zorg dat je een goede sound hebt en de mogelijkheden zijn enorm, lijkt het kwartet te denken. Het begint natuurlijk met een pakkend deuntje en dat is de band wel toevertrouwd. Een paar lekkere licks en beklijvende teksten doen de rest. De tracks op Benny Blistro voldoen allemaal aan bovenstaande beschrijving. Wat knap is, is dat het onderlinge niveau niet erg verschilt. Eigenlijk zit er geen zwakke song tussen.

Wel is vanaf de eerste noot duidelijk waar de Amsterdammers hun inspiratie vandaan halen. The Strokes, Franz Ferdinand, The Kooks en eigenlijk ook wel de vrolijke dreun van Mando Diao zijn met weinig moeite te ontwaren, maar nergens verwordt het tot klakkeloos kopiëren. Dat heeft Go Back To The Zoo ook helemaal niet nodig. Het viertal ramt er lekker op los, doet geen enkele concessie en laat het eigen materiaal ook niet plat produceren. Dat maakt Benny Blisto tot een fijne plaat. Af en toe moet zanger Cas wel alle zeilen bijzetten, maar dat doet hij met eenzelfde bravoure als waarmee de band zich in de media laat gelden.

EIGEN BEHEER

Di-Lan Sun

ROB ZORN NEEM JIJ MAAR EEN ANDER IN DE MALING

organiseerde voor de fans die via deze website een bijdrage hadden gestort. Een John Mayer is hij nog niet, maar onze John mag er wezen. Nog steeds hetzelfde prettige, poppy stemgeluid en fijne gitaarspel dat op het ‘uncut’ album te horen was, maar het swingt net even iets meer. En single Heartstopper klinkt lekker!

Elly Bond

SINGER-SONGWRITER

JOHN C FRASER THE ODD ONE OUT/LIVE AT PAARD CAFE EIGEN BEHEER

In FRET 17.2 werd het eerste ‘uncut’ album van Frank van den Ende alias John C Fraser al eens besproken. Slechts een half jaar later komt de singer-songwriter met studioalbum The Odd One Out. Dit album bevat enkele nummers die eveneens op de eerste plaat stonden, maar vooral nieuw materiaal. Het album is deels gefinancierd door Sellaband.com.

Samen met het studioalbum brengt John ook een live-opname uit van het concert dat hij speciaal

APEHANGER A PLACE IN THE SUN

DIALECTPOP

worden niet geschuwd en dat maakt het bandjesgevoel dat Hadders en zijn kornuiten (mooi jongensboekenwoord!) willen uitdragen alleen maar sterker. Woar Blijft De Summer is een lekker deuntje dat blijft hangen. Heerlijk is ook het gitaarwerk in Mien Bèrre’s Veuls Te Braid. Volluk! is het leukste nummer. Vooral door de zin ‘Giroblauw is bij mij rood’. Elk goed jongensboek heeft namelijk iets nostalgisch in zich.

BERT HADDERS EN DE NOZEMS OVER DE BADDE

Di-Lan Sun

PLATEX

HARRIES ‘89 READY FOR YOU

Jongensboeken gaan meestal over echte avonturen, zoals voetballers, ridders en verzetstrijders die beleven. Volgens Bert Hadders is spelen in een band ook een avontuur. Vandaar dat Over De Badde het uiterlijk heeft van een jongensboek. Het is hem ook gelukt om de plaat het bijbehorende gevoel mee te geven. De dertien songs vallen op door een prima geluid. De stevige gitaren

ep

MANIAC FORCES RIOTS EIGEN BEHEER

N3RSE LIFE’S AN ERROR EIGEN BEHEER

TIM DOUWSMA ALLEBEI CNR MUSIC

ABC ENTERTAINMENT

RIK MOL FUNK ON ME EIGEN BEHEER

STEFFEN MORRISON COORDINATION TALL TREE RECORDS

IVO BERNARD CLOUD NINE ECHO EIGEN BEHEER

PUNK

SONIC RENDEZVOUS

Wat doe je als ouwe punker om aandacht te trekken in het mp3-tijdperk?

Dan breng je tegelijkertijd hetzelfde uit op cd en vinyl.

Nou ja, bijna hetzelfde, want op de plaat staat een nummer dat niet op de cd staat en omgekeerd. Even goed een aanstekelijk staaltje overdaad dat er zijn mag en dat voorbeeldig klinkt ook. Lekker ouderwetse koortjespunk in de beste

Vakantie, stilte, rust? Niets van dat alles; gebeukt moet er worden, snel en hard. Apehanger doet dat op A Place In The Sun en nog wel beter dan op het titelloze debuut.

De southern rock-’n-roll is ditmaal minder voorspelbaar en duurt niet te lang. De productie van deze ep is ook een stuk beter. Duidelijk Up

The Hill! Maniac Forces gooit het over een andere traditionele boeg, die van de old school thrash metal.

Riots en Suicide Attack klinken strak en helder, bevatten aangename zang en goed gitaarspel.

Alleen Underground klinkt ondermaats. Is het nog niet hard genoeg? Tijd voor N3rse. De agressiviteit van dit kwartet zit ’m vooral in de explosieve zang van Gabriel en Chrysa; de muzikale omlijsting is daarmee vergeleken opvallend toegankelijk en avontuurlijk. Life’s An Error bevat drie veelbelovende alternatieve-rock-meets-crossovermetaltracks met veel breaks. Bij gebrek aan een bruistabletje tijd voor Tim Douwsma. Enkele maanden na Jij Bent de Hemel vindt hij het al tijd voor Allebei, een bewerking van Summer Nights van het Amerikaanse countrytrio Rascal Flatts. In handen van hen een hit in Canada, in handen van Douwsma een té inwisselbaar liedje. Rob Zorn klinkt in Neem Jij Maar Een Ander In De Maling een stuk geloofwaardiger, persoonlijker en dramatischer. Een gevalletje leed uit eigen ervaring met een lach, een traan en veel swing. Volks zoals volks bedoeld is. Voor het echte swingwerk is trompettist Rik Mol de juiste persoon. Funk On Me zit vol soul, zwoele jazz en eh… funk. Het nummer doet een beetje denken aan Holy Pleasure van Boris, wat als compliment mag worden beschouwd. Funk On Me is naast dansbaar ook bijzonder hitgevoelig. Laat het gelijknamige album maar komen. Hitgevoelig is ook Coordination, een reggaenummer van popsoulzanger Steffen Morrison. Vanwege het laidback tempo en de rauwe beat een ideale zomerplaat. Singer-songwriter Ivo Bernard zit met Cloud Nine Echo tussen zomer en herfst in. De melancholie van The Borderline en Stars roept beelden van vallende bladeren op, de lichtvoetige opbouw van The Motorboat het nummer prima geschikt voor beluistering op een lome zomeravond.

John Buis

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

67

CDrecensies traditie van The Lurkers en de Ramones, al heeft het met de Heideroosjes volgebrulde Home Sweet Ho wel een hoog Eye Of The Tigergehalte. Mijn voorkeur gaat uiteindelijk uit naar de 10”, want daar staat een sublieme versie op van First Time van The Boys. Zo maken ze ze tegenwoordig niet meer!

Roland Wetzels

moment direct op de ziel gericht, middels overdenkingen en levenskronkels, het andere moment surrealistisch en meeslepend filmisch spelend met onze gevoelens. En het klinkt vreemd, maar gelukzaligmakend zijn die prachtig getimede pauzes tussen de perfect gerangschikte nummers.

Eigentijdse freakfolk, waar we heel veel meer van lusten.

SINGER-SONGWRITER

Hessel Veldman

HEWDIE OUTSIDER BLUES

ROCK/STONERROCK/PSYCHEDELICA

RAUCH RECORDS

Na zijn sporen te hebben verdiend in de garagerock vond Peet Didderiëns het tijd voor wat anders en jawel, na enkele jaren van aanploeteren is daar eindelijk zijn eerste echte soloalbum Outsider Blues. Een fraai album mag gezegd worden, want Didderiëns heeft naast een aangename luisterstem een dijk van een talent in huis om heerlijk beschouwende liedjes in elkaar te smeden, gecombineerd met minimalistische maar doeltreffende melodielijntjes. Jaren dertig-folk en blues met een vleugje country, maar vooral een stevige scheut Hewdie maken het bescheiden feestje compleet.

Ferenc Koolen FREAKFOLK/PSYCHEDELICA

HOMEMADE EMPIRE A BRILLIANT WINDOW NICHE EIGEN BEHEER

Homemade Empire manifesteert zich als de Nederlandse Ray Raposa (Castanets), zijn stem klinkt als de jonge Jason Molina (Songs:Ohia) en zijn muziek speelt met elementen uit de psychedelica, lo-fi en deep ambient. We hebben het over singersongwriter Bart de Kroon en zijn eerste online-album A Brilliant Window Niche. Een debuutalbum dus en niet zomaar een. Tien zeer knappe, subtiel geplaatste klankstoten worden diep onder de hersenpan geplaatst. Het ene

68

FRET

JUDAS’ WOLF THE FOREVER ROAD EIGEN BEHEER

Sinds de oprichting van de band, nog geen jaar geleden, heeft Judas’ Wolf al twee ep’s het daglicht doen zien. De tweede, The Forever Road, bevat een veelheid aan invloeden van uiteenlopende muziekstijlen. Het eindresultaat klinkt daardoor nogal onsamenhangend. Het album opent met Gained All, waarin zwaar aangezette riffs en grommende zang de boventoon voeren. Het klinkt donker en agressief, imponeren doet het echter geen moment. The Just Suffer bevat al meer drive, maar de band is duidelijk nog zoekende. What Would You kent door zijn rustige begin een goede (spannings)opbouw. De live uitvoeringen van The Desert en These Walls bieden, afgezien van de zwakke zang, nog meer perspectief voor de toekomst.

Verder doet Judas’ Wolf er goed aan de spierballengitaarrock wat vaker te laten voor wat het is.

John Buis

POP

JACQUELINE GOOD LIFE SONY

Op haar eerste soloplaat laat Jacqueline Govaert zich afbeelden met een zwarte hoed, gezeten op zo’n grote rotanstoel die erg doet denken aan de stoel waarop Joey Dyser in 1975 te bewonderen was in Toppop, terwijl ze haar enige hit 100 Years playbackte. Daarmee is de toon van de plaat wel een beetje gezet. Govaert wilde het beste van de jaren vijftig, zestig en zeventig bij elkaar brengen. Qua hoes is ze in ieder geval blijven hangen in de seventies. Qua muziek maakt ze haar doelstelling veel beter waar. In Dare To Lose horen we een Beatleloopje dat zo van Revolver weggelopen is en Finally In Love is erg Moef Ga-Ga, lekker eind jaren zestig dus. In de zeer slimme compositie Overrated hebben Tjeerd Bomhof en producer Alex Callier alle elementen van All You Need Is Love eens lekker door elkaar geschud. Break Of Day is juist zo heerlijk jaren zeventig. Eigenlijk staat Good Life vol met slimme liedjes. Muzikaal is alles meer dan in orde en de stem van Jacqueline klinkt heerlijk fris.

Op Good Life is ze soms Suzie Quatro, dan weer Lilly Allen en in All I Want Is You is ze gewoon die leuke zangers van Krezip achter de piano.

Good Life is een onderhoudende popplaat geworden, met liedjes die allemaal potentie hebben om het als single ver te schoppen. En met de muzikale slimmigheidjes van Callier en Bomhof is er ook voor de echte liefhebbers veel om naar te luisteren. Honey B is de enige dissonant.

rol): een droom van menig (Nederlandse) band. Maar voor het Utrechtse Kensington is die droom echt waarheid geworden. Op het album Borders serveren de mannen een uiterst prettige en licht verteerbare combinatie van Britpop en new wave. Twaalf nummers die zonder uitzondering prima in elkaar zitten en lekker blijven hangen.

Geen ingewikkelde toestanden of lange solo’s, maar gewoon fijne muziek. En de catchy gitaarrifjes en pakkende melodieën zorgen ervoor dat het geheel geen moment verveelt. Een goed begin is het halve werk. Dat gaat in het geval van Kensington zeker op.

Je debuutalbum opnemen in Leeds, in de studio van Kaiser Chiefs-toetsenist Nick Baines, met de Engelse producer James Kenosha en het vervolgens laten masteren in Londen door John Davis (Arctic Monkeys, Snow Pat-

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

Manouche) maken. Estrellitas is hun debuut als La Rosa. De cd staat vol meeslepende luisterliedjes over eenzaamheid en het verlangen naar liefde. Beide muzikanten maakten op jonge leeftijd kennis met de zigeunercultuur en met Sefardische muziek, de liederen van de Spaanse Joden. Astrid komt uit een Duits-Joods milieu. Op Estrellitas staan traditionals, eigen nummers en eigen bewerkingen.

Blanco Negro is een bewerking van Frank Boeijens hit Zwart Wit, een pleidooi tegen racisme ‘want ons aller hart is rood’. Een veelzijdig debuut met nummers die zo mooi op elkaar aansluiten en meeslepend zijn dat je alle tijd vergeet.

Rosanne de Boer

POP/ROCK

BLADEHAMMER MUSIC/EMI

Studebaker (beats), maar treedt net zo goed op met nog een vierkoppige liveband erbij. Tien jaar zijn ze al bezig en langzamerhand blijkt het stug doorgaan zijn vruchten af te werpen: de media en collega’s pikken de band op en live kom je ze ook steeds vaker tegen.

De Brabanders maken Nederlandstalige, lekker lijzige hiphop met literaire inslag. Zo laidback dat je haast helemaal wegzinkt in je luie stoel – het feit dat als de beat eenmaal is ingezet er ook geen verandering meer optreedt, verhevigt dat gevoel nog eens. Saaiheid ligt op de loer. Maar daar zijn ze toch net weer te inventief voor; laten we het op subtiliteit, verzorgdheid en een relaxte instelling houden.

Roland Wetzels

Arjan van Sorge

NEDERLANDSTALIG

HIPHOP/ALTERNATIVE/ROCK

JAZZFUNK

RUFUS KAIN JONG LEREN

Iedere band droomt er van een album op te nemen in de Abbey Road studios. De Nederlandse muzikant Paul Logister deed het.

Op The Way To Abbey Road staan elf prettig klinkende popsongs.

Lichtverteerbare nummers met leuke (Beatlesque) melodieën. Niet zo origineel maar wel erg aangenaam voor de oren.

MACRONIZM ALTER EGO

MR. WONG ONE MONKEY

LAAGLANDLIEDJES

Gabriëlla van Karsbergen.

DYING GIRAFFE RECORDINGS

EIGEN BEHEER

Macronizm bestaat uit Macro (vocalen), DJ Native (scratch, samples, beats) en Barry

Di-Lan Sun

Gabriëlla van Karsbergen.

KENSINGTON BORDERS

burgse schlagers te berde bracht, dan zaten wij Hollandertjes met rode oortjes te luisteren. Alles klopte aan die taal. Mooie woorden en typische liedjes. De vertalingen van o.a. Bob Dylan en Leonard Cohen op de eerste cd van de twee die Vuurbeelde telt missen dat allemaal en de teksten passen niet bij de muziek, hoe mooi ook gespeeld. Alleen Tom Waits en Reinhard Mey pakken me wel en het moge duidelijk zijn waarom. De tweede cd, met eigen werk, komt al een stuk logischer over. Geen bluesy mascherang die zichzelf versjengeleert, maar mooie luisterliedjes met een vleugje humor en het accent op de eerste tel, zoals het hoort in het zuiden!

FLAMENCO/ZIGEUNER/SEFARDISCH

LA ROSA ESTRELLITAS MERUSA RECORDS

Estrellitas ofwel: sterretjes, kleine diamanten die schitteren aan een zwarte hemel. Ze passen bij de melancholische muziek die zangeres Astrid en zangergitarist Manito (ook bekend van La

DIALECTPOP

PAUL VAN LOO, IVO ROSBEEK & DE LOT­ GENOTEN VUURBEELDE MARISTA

Als mijn vader, een Maastrichtenaar, vroeger achter de piano op zijn Kurt Weills ranzige Lim-

HAPPY ELF IT’S A WONDERFUL WORLD WM RECORDINGS

Happy Elf heeft een druk bestaan.

De Limburger brengt elk half jaar een album uit en heeft de meest uiteenlopende projecten lopen.

Op It’s A Wonderful World is Happy Elf vrolijk, maar zo vrolijk dat gekte nabij lijkt. Op Kraftwerkeske wijze worden de electronummers op- en afgebouwd. Een even goede als gekke als leuke nabootsing van de Duitse electropioniers.

Eyal van der Reep

Lost), poppy, maar toch een beetje gek (Let’s Play Outside)… Het doet een beetje denken aan het werk van Grandaddy, maar kopieerwerk is het zeker niet. Puik album!

Coert van Mourik POP/ROCK

PAUL LOGISTER THE WAY TO ABBEY ROAD MARLSTONE MUSIC

PUNKROCK

NO GOOD AROUND CURRENT REMAINS

Het geluid van Mr. Wong is voornamelijk gebaseerd op de scheurende saxofoon van Wil-

REGGAE

MAIKAL X GENESIS ROCK ’N VIBES/COAST TO COAST

Naast Ziggi (die tegenwoordig Ziggi Recado heet om verwarring met de zoon van Bob Marley te voorkomen) heeft labelbaas Berteaut ‘Mr. Rude’ Fleming van Rock ’N Vibes er sinds kort een tweede artiest bij. Wederom bewijst de man achter de schermen zijn goede neus voor aansprekende artiesten, ditmaal met Maikal X, de in Nederland opgegroeide, uit ouders afkomstig van Curaçao en Guyana geboren Michael Parkinson. Dat zal voor een goed deel de Caribische invloeden in de reggae van Maikal X verklaren. Voeg daar nog pop en een vleugje soul bij en je kunt je voorstellen met wat voor een prima combinatie de zanger/rapper/toaster op de proppen komt.

De veertien nummers zijn grotendeels met een band opgenomen. Ze zijn supervet geproduceerd, zitten goed in elkaar, kennen genoeg variatie om het boeiend te houden en hebben veel lekker meezingbare momenten. Dan zijn er ook nog wat gastbijdragen van zwaargewichten als Luciano, Peetah Morgan van Morgan Heritage en de Hawaiiaanse Irie Love. Leuk om ook weer eens Here She Comes van Hall & Oates te horen, in een behoorlijk verrassende versie. De stem van Maikal X is warm en soepel, overlopend van soul en toch ook met af en toe een knauwend randje zoals dat wel vaker voorkomt bij toasten.

De vocale timing is meer dan aangenaam: het ritme van de stem en dat van drum en bas versterken elkaar liefdevol.

Arjan van Sorge

CD kort ELECTRO/KRAUTROCK

EIGEN BEHEER

Jaap Fischer en de oude Boudewijn de Groot lijken eindelijk een waardige opvolger te hebben. Rufus Kain is een singer-songwriter die Nederlandse liedjes schrijft, zoals ze in het begin van de jaren zestig werden gemaakt: onder invloed van Bob Dylan en met teksten die er toe doen.

En, belangrijker, zonder opsmuk. Nu maar hopen dat het wat wordt met Kain. Hij verdient het, maar zijn onconventionele stijl zal bij veel mensen de wenkbrauwen doen fronzen.

Wedden dat Kain zich daar niets van aantrekt?!

Di-Lan Sun

Veel punkrockbands komen niet verder dan clichématige imitaties van bands als NOFX en Pennywise.

Ook het Noord-Nederlandse No Good Around laat zich overduidelijk inspireren door deze bands. Van een origineel geluid is dan ook geen sprake. Wel luistert deze ep verdomd lekker weg. Ongecompliceerde, melodieuze punkrock met mooie meerstemmige zangpartijen. Hoogtepunt: Lost & Found, met zijn lekkere drumpartij.

Coert van Mourik AMERICANA/SINGER-SONGWRITER

THE ORIGINAL FANCLUB NO.NOISE.LOW. EIGEN BEHEER

EXPERIMENTEEL

THE KLAUS KINSKIES DON’T TRUST BLONDES EIGEN BEHEER

Dat Dries Twijnstra een talent is weten we al sinds SallySkunk. Ook met The Klaus Kinskies maakt hij indruk. Het debuut, Don’t Trust Blondes, herbergt melancholische singer-songwriter gecombineerd met bevreemdende elektronica. Groots (Marilyn Monroe), kleins (Getting

No.Noise.Low. bevat acht tracks die liggen tussen Americana en blues, met een experimenteel randje. Frontman Joop Nolles lijkt in zijn nummers een soort spanning te willen creëren. De cowboy is er wel, evenals de rauwe gitaarpartijen. Toch komt het geheel wat krakkemikkig over, wellicht te wijten aan de onvaste stem en uitspraak van Nolles.

Elly Bond

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

69

CDrecensies lem Warbie en kan worden omschreven als jazzfunk. De cd is geheel instrumentaal waarbij de tweede hoofdrol voor toetsenist Peter Schraders is weggelegd. We horen vijf vrij lange nummers die echter niet gaan vervelen door listige breaks en wisselende arrangementen. In Chiquita’s Baby bijvoorbeeld zit een lekker latinoutro en Streetwise kent een aantal swingende tempowisselingen.

Toch had het geheel wat mij betreft funkyer en puntiger kunnen klinken als er meer ruimte werd gegeven aan gitarist Jaap Schoonhoven.

Ook hoeft van mij het saxofoongeluid niet electronisch te worden gedubbeld, al is dat wel in de traditie van de Amerikaanse souljazzsaxofonist Eddie Harris. Al met al een swingende cd. Een eervolle vermelding voor het artwork met zijn humoristische tekeningen.

ROOTS/POP

SINGER-SONGWRITER/POP

HIPHOP/ELEKTRONISCH

SINGER-SONGWRITER

PHANTOM PUERCOS III

PHINX GOOD TIMES RAGTIMES

ERNST JANSZ DROMEN VAN JOHANNA

ELEKTROGRAPH RECORDS

AUDITIVES

RÄT N FRIKK CUMLAUTE // THE FREAXPERIMENT

Bijzonder plaatje van deze even zo bijzondere band.

Zelf afficheren ze zich als alt.country- of Americanaband, maar op hun derde uitgave III presenteert dit Nijmeegse viertal zich vooral als een onalledaagse popband met rootsy invloeden. Van uptempo rockopener Eighty Eight tot folkcountry-afsluiter Angelina Angeliqua: alles is even fraai en met liefdevolle aandacht vorm­ gegeven. Pop vormt dan wel de hoofdmoot, het instrumentarium is gevarieerd en weldadig rijk met mandoline, banjo, lapsteel en een opvallende bijrol van Mike Roelofs op een meeslepend warm Hammond-orgel. III is dan ook een klinkende verrassing te noemen, zeker voor diegenen die niet bekend zijn met het eerdere werk van Phantom Puercos. Luisteren die plaat!

In de titel van deze cd ligt de kern van de muziek besloten: op pianolijnen gebaseerde liedjes met een veelal uitbundige inslag, gezongen door Vincent Beijer alias Phinx. Het geluid kent verder invloeden van samba (Like A Sunbeam), singer-songwriter (Forgot Your Name) en uiteraard ragtime (Stay en Don’t Talk). Phinx’ manier van zingen doet denken aan de Alessi Brothers (wie kent de hit Oh Lori uit 1977 nog?): relaxed en prettig in het gehoor. Het mooist klinkt zijn stem in ballads als All That Matters en State Of Leaving.

Leuke vondst is de afsluiter Dahag met draaiorgelgeluid, waarin het pianothema van het openingsnummer terug te horen is. Volgens de inlay is de muziek opgenomen tussen november 2007 en mei 2009; hopelijk laat de opvolger minder lang op zich wachten.

LANGWEILIGKEIT RECORDS

Ernst Jansz koestert al sinds zijn jeugd een bewondering voor Bob Dylan. Op Molenbeekstraat uit 2006 waagde hij zich voor het eerst aan een vertaling: Tomorrow Is A Long Time werd Huiswaarts. Dit lied heeft nu gezelschap gekregen van elf andere vertaalde covers, voornamelijk uit de periode 1963-1967. Jansz heeft twee jaar de tijd genomen voor de teksten, zichzelf openlijk afvragend of Dylan wel te vertalen ís. Hij had niet hoeven twijfelen. Juist iemand als Jansz, die op zowel muzikaal als literair gebied zijn sporen heeft verdiend, is zo’n zoektocht naar het hart van de taal wel toevertrouwd. Gelukkig is Jansz daarbij dicht bij zichzelf gebleven. Dylan letterlijk vertalen is een onmogelijke – en onzinnige – opgave. Iemand die echter zichzelf durft te zoeken in het poëtische oeuvre van de enigmatische zanger kan op mooie vondsten uitkomen. Dat Jansz een zachtaardiger persoon is dan Dylan, blijkt als je de teksten naast elkaar legt. Als Dylan een verdwenen geliefde in Boots Of Spanish Leather citeert, heeft dat een gemene ondertoon: I got a letter on a lonesome day/It was from her ship a-sailin’/Saying I don’t know when I’ll be comin’ back again/It depends on how I’m a-feelin’. Dezelfde geliefde verliest bij Jansz haar egoïsme: Een brief op een verlaten dag/Kwam aan uit verre oorden/Mijn lief ik blijf nog even hier/Tot ziens waren de woorden. En zo zijn er meer momenten op Dromen van Johanna, waarin Dylans venijn plaatsmaakt voor melancholie. De tekstuele verschuivingen passen goed bij de warme stem van Jansz. Muzikaal is hij dicht bij de originele versies gebleven. Het levert een mooie, maar vooral persoonlijke ode aan Dylan op.

MY FIRST SONNY WEISSMULLER

Een oudgediende in de Nederlandse progressieve rock, die onder een nieuwe naam als herboren klinkt, dat is PBII. Dit is de voortzetting van de band Plackband, welke van begin 1977 tot 2008 reeds actief was. Aan Plastic Soup is niet af te horen dat hier oudjes aan het werk zijn; het album klinkt naast zeer uitgebalanceerd ook uitermate fris. Zelfs thematisch is de band met zijn tijd meegegaan. Invloeden van bands als Yes en Genesis zijn hoorbaar, maar voorzien van hedendaagse invloeden zoals Porcupine Tree die ook toepast.

Virtuoos spel gaat daarbij hand in hand met dynamische rockpassages; waar de band geen zwakke schakels kent, kent het album geen mindere momenten. Harmonieus samenspel en vloeiende overgangen, het verzorgde spel verraadt in alle nummers groot vakmanschap. Een geslaagde doorstart van Plackband!

Ferenc Koolen

Kees de Graaff

Renate Sun-Louw

EIGEN BEHEER

John Buis

Di-Lan Sun

Kees de Graaff PROGRESSIVE ROCK/JAZZROCK

PBII PLASTIC SOUP PROGROCKRECORDS

70

FRET

POPROCK

Cumlaute // The Freaxperiment is het eerste kindje van rapper Rät en producer FrikK. Hiphop vormt de basis, maar er wordt volop geëxperimenteerd met rock, drum ’n bass, dance en andere genres. En hoewel de nummers van een dubbele titel zijn voorzien (een voor de tekst, een voor de muziek), klinkt deze plaat zeker als één geheel. De twee hebben schijt aan conventies en grenzen worden opgezocht, dat is direct duidelijk.

Opener Stormram // Take Off (Intro) wordt namelijk sfeervol opgebouwd, maar tevens voorzien van harde gitaren. Twee nummers verder echter worden soortgelijke gitaren gecombineerd met een buitengewoon jazzy saxofoonpartij (Hoogachtend RäT // Red Stain). En dan is er ook nog de dubstep/drum ’n bass, (Mosh! // Mosh! bijvoorbeeld).

Rijk aan variatie, energiek, vet geproduceerd, spitsvondige lyrics; hoogst voortreffelijk album.

CHRIS LEMAY RED ALERT

Coert van Mourik

EMI MUSIC

HARDROCK

Ooit deed hij mee aan X-Factor. Christian Link won niet, maar desondanks liet hij zich niet afschrikken om het op eigen kracht te proberen. Red Alert is zijn debuut-cd. Het is een plaat geworden die je er best bij kunt hebben.

Niet meer en niet minder. LeMay beschikt over een redelijk goede stem die soms een beetje doet denken aan Dinand Woesthoff van Kane.

Hetgeen LeMay zingt komt er over het algemeen goed uit. Af en toe knijpt hij iets en het is duidelijk te horen dat het soms echt uit zijn tenen moet komen. Maar op de een of andere manier redt hij het, behalve in de ballads. Met samengeknepen billen zit de luisteraar een song als Like Sadness To A Smile uit. LeMay moet het echt hebben van de uptempo nummers. Think About That, bijvoorbeeld: scheurende gitaren, een vleugje elektronica en een koortje – wat wil je nog meer. En het blijft allemaal keurig binnen de lijntjes, dus iedereen kan ervan genieten. Met You’ve Got To Tell Me Something ligt het iets anders.

Muzikaal is het verreweg de interessantste track. Een lekkere lick, wat Uhh’s en Ahh’s en een leuk sampletje geven de track iets aparts en dat is net was het werk van Chris Lemay wel kan gebruiken. Mrs Triple Sex klinkt wild en kinky, Heading Down misstaat niet tijdens een stadionconcert en You Did It For The Rush is een heerlijke kakofonie van elektronica. Het is allemaal best goed, maar het is zo clean!

REBELSTAR PERMANENT DISASTER

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

T2 ENTERTAINMENT

Rebelstar is het buitenbeentje in de Haagse muziekscene. De Haagse band maakt hardrock volgens een bekend recept, zonder al te veel pretenties. Geloof in eigen kunnen en spelplezier vormen belangrijke pijlers bij de band en Permanent Disaster voldoet daar volledig aan.

Het album opent ongecompliceerd en stevig, de melodieuze hardrock ligt gemakkelijk in het gehoor en de teksten zijn niet diepgravend, maar herkenbaar en goudeerlijk.

Datzelfde geldt voor de muzikale omlijsting: geschikte zang, puntig gitaarspel en een avontuurlijke ritmesectie zorgen voor meer dan voldoende amusement. Shelter

TEMPLO DIEZ FREIHEIT

V2

RECORDINGS

MAARTEN SWAAN WRITE ME NOTES EIGEN BEHEER

SHOWDOG FOOTPRINTS EIGEN BEHEER

SILENCE IS SEXY THIS IS HOLLYWOOD EIGEN BEHEER

A DAY’S WORK REMEMBER THE UN­ KNOWN

gebouwd op interessant doen en dito contacten, in plaats van op muzikale kwaliteit. Maar afgezien van de schreeuwerige en spuuglelijke cd-hoes en -boekje zit het met deze zestien (!) electrotracks redelijk snor. Zeer acceptabele, maffe, van tropische beats en rock doordesemde en vrolijk gefreakte verhaaltjes op sterke ritmes. De band is goed op dreef en Noddy leeft zich lekker uit. Meer!

BANDITO BANDITO

ELECTRO/PUNK

Arjan van Sorge

NODDY RIOT NEW WORLD FREEDOM

KYLFA KYLFA

JAZZ/POP/SOUL

SUBURBAN

Me en The Devil’s Dance kennen naast laaggestemd gitaarspel een groovegeoriënteerde aanpak. Met Will We Be Friends en Over The Moon last de band enkele aangename rustmomenten in. Daaromheen is het lekker knallen geblazen. Permanent Disaster biedt alles wat elke hardrocker zich kan wensen. Hell yeah!

John Buis

UPGROUNDMUSIC

Als je muzikale carrière begonnen is met het meezingen met Yma Sumac en Pippi Langkous, dan kan het wat mij betreft al niet meer stuk. Hee maar wacht eens even, is die Noddy niet dat vriendje van Nina Hagen van begin jaren negentig? En inderdaad, het is die showbink van toen – toen had het er alle schijn van dat zijn faam was

ROOS HAPPY GO LUCKY EIGEN BEHEER

Is Room Eleven uit zijn graf opgestaan? Is dit Schradinova, het nieuwe soloproject van frontvrouw Janne Schra? Nee, je luistert naar ROOS. De bandleden leerden elkaar kennen op het Groningse conservatorium en besloten in de zomer van 2007

ep

EIGEN BEHEER

Iets droevigs te ‘vieren’ of eindeloos aan het rijden in een auto?

Voor deze gelegenheden heeft Templo Diez een passende soundtrack gecomponeerd. De ep Freiheit bevat tranentrekkende violen in Holler#1 en desperate zang in Light Stroking The Walls; het filmische Greyhounds is de perfecte opmaat naar eerdergenoemde tracks. Om te janken zo mooi. Maarten Swaan is ook niet

om vrolijk van te worden, al ligt zijn ep Write Me Notes minder zwaar op de maag. Magical White en Be Together kennen een ingetogen opbouw. Ook de andere nummers vallen door het bescheiden gitaarspel en de aanwezigheid van strijkers en piano in de categorie verzorgde indiepop voor de trieste momenten. Heerlijk om bij weg te dromen. Bij Showdog kan het nog alle kanten op gaan. Footprints kent twee versies, één in een traditionele bas-drum-gitaar-setting, één gedomineerd door een akoestische gitaar, wat strijkers en koorzang op het eind. Beide uitvoeringen zijn bijzonder geslaagd te noemen. Silence Is Sexy pakt het orkestraal groots aan, met het Royal Republican Orchestra om precies te zijn. Vier nummers van het album This Ain’t Hollywood krijgen op This Is Hollywood een compleet andere uitvoering. Zonder zijn eigen band, maar met het orkest weet zanger Hendrik-Jan de Wolff de nummers nieuw leven in te blazen. Gewaagd? Geslaagd! A Day’s Work blijft zich goed ontwikkelen. Zanger Paul Glandorf heeft hier en daar nog de neiging om teveel woorden te gebruiken, het gitaarwerk is er wel verder op vooruitgegaan.

Teeth en Lost zijn uitbundige alternatieve rockers met pakkend gitaarspel en een goede spanningsopbouw. De band is met de ep Remember The Unknown eindelijk op een punt beland waar de nummers van een constant en hoog niveau zijn. De hard rockende stonerformatie Bandito houdt het simpel. Bij het gitaarspel ligt de nadruk op vet en laag, al draait de band zijn hand niet om voor wat strakke en heldere staccato-akkoorden. Verder zorgt het vasthouden van de juiste groove voor een leuk resultaat.

Nog vetter en nog veel jonger zijn de drie jongens van Kylfa. Zoiets als DeWolff, maar dan zo stoner als het maar kan. Heerlijk onbevangen en retro.

John Buis

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

71

CDrecensies BLACK METAL

SLECHTVALK A FORLORN THRONE WHIRLWIND RECORDS WW018

Nadat Slechtvalk in 2009 bij Whirlwind Records tekende, verscheen kort daarna al een verzamelcd met een overzicht van de albums die de band sinds 2000 had uitgebracht. Ruim een half jaar later meldt de band zich reeds met zijn vierde volledige cd met een ruim uur aan nieuwe nummers. Alleen Towards The Dawn stond op het recente verzamelalbum, zij het in een minder vol klinkende demoversie. Want vol, zo is het geluid op A Forlorn Throne wel te noemen. Daarbij blijft het ook transparant en een typische black Metal-productie, waarin de gitaren de prominentste plaats innemen.

Een verandering ten opzichte van het eerdere werk is de toevoeging van viking metal-invloeden. Deze komt met name naar voren in de met onvervormde stem gezongen stukken. Voor de rest blijft Slechtvalk toch vooral een moderne black metal-band met muzikale verwijzingen naar Dimmu Borgir, Dawn en aanverwante melodieuze bands. De rollende gitaarriffs, blastbeatsdrums en ondersteunende keyboardpartijen zijn lang niet altijd origineel te noemen, maar de professionaliteit en het vakmanschap zijn niet te ontkennen in nummers als Tamers Of The Seas, Forsaken, Divided By Malice (eind komt wel te snel), Bewailed en Vengeance Of A Scorned King. En zo kan men niet anders dan concluderen dat Slechtvalk kwalitatief grote hoogten bereikt op A Forlorn Throne.

ployed debuutalbum Highway Society uitgebracht, met Rob Klerkx (Moke) als producer. Thema van de plaat is de snelle en hectische samenleving van de 21e eeuw. Dit levert stevige indierock op met een aantal rustige tracks ter afwisseling. De strakke ritmesectie en gierende gitaren liggen lekker in het gehoor. Niet alle nummer op Highway Society zijn even overtuigend, maar met tracks als Clever Enough, Highway Society en Utopia laat The Self Employed horen wat het in zijn mars heeft.

Gabriëlla van Karsbergen.

GARAGEROCK/AMERICANA

SIXTYNINERS TOO DRUNK TOO TRUCK VOODOO RHYTHM

SAB STRICTLY AUTOBIO­ GRAPHIC

INDIE/ROCK

THE SELF EMPLOYED HIGHWAY SOCIETY

Als duo timmeren ze al een tijdje aan de weg en op deze eerste cd maken Claudia Hek en Michiel Hoving er met een heleboel gastmuzikanten (leden van Urban Dance Squad, Bluesgrass Boogiemen en nog veel meer) een gezellige chaos van.

Zo stel je je een jamsessie in een trailerpark voor. De liedjes zijn prima, de zang is hier en daar wat minder, maar dat komt ongetwijfeld door de overdosis enthousiasme die je krijgt toegediend.

Soms zwaar elektrisch gitaarwerk, dan weer luchtige viooltjes, het is nauwelijks te beschrijven wat zich allemaal aan de overdadig aanwezige bassdrum van Claudia weet te ontworstelen. Het zou leuk zijn als ze al die gasten ook het podium op weten te krijgen. Hier komen we in ieder geval de zomer en de herfst wel mee door!

EIGEN BEHEER

DYING GIRAFFE RECORDINGS/KLETTER

Roland Wetzels

Het powertrio SAB speelt gitaarrock met een licht alternatieve bijsmaak en invloeden van onder andere Placebo, The Police en Live. Hun debuutalbum bevat tien nummers die variëren van rock en pop tot rock-’n-roll. Het album opent met het nogal stevige Worked Out, gevolgd door de rockbal-

RECORDINGS

Daan de Mooy

hun krachten te bundelen. Hun muziek omschrijven ze als een zorgeloze dagdroom waarin de wereld even lijkt stil te staan.

Happy Go Lucky is de opvolger van hun debuut uit 2009. Dat het geschoolde muzikanten zijn, hoor je goed. De frontvrouw, die ook Roos heet, heeft een prachtige stem die haar ver kan brengen.

Maar dan moet ze wel meer emotie durven te leggen in haar zang.

Nu klinken nummers als I Don’t Mind wat vlak en braaf.

Rosanne de Boer

lad Today, die aan Live doet denken. Helaas vervalt de band daarna in saaiere nummers als I’ve Lived en No Goodbye, zodat de aandacht van de luisteraar verslapt. De rest van het album is wel weer in orde, al dreigt de band in herhaling te vallen. SAB bewaart het beste tot het einde, want The Hate is met afstand de beste song van dit album. Luister en huiver, want hier toont SAB zijn ware aard: vet en heavy. Waarom blijft dit tot één nummer beperkt? Volgende keer beter?

Martien Koolen

ROCK

72

FRET

De mannen van The Self Employed ken je misschien nog wel, want voorheen heette deze band T.IF.T., de winnaars van de Amsterdamse Pop Prijs 2007. Maar dat was toen en ondertussen heeft het viertal niet stilgezeten en als The Self Em-

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

SYMFOROCK/PROGRESSIVE ROCK

SKY ARCHITECT EXCAVATION OF THE MIND PROGROCKRECORDS/GALILEO RECORDS

Sky Architect maakt progressieve rock van het moeilijke soort; het Zuid-Holland-

se vijftal maakt het zich daarmee niet gemakkelijk. Het materiaal op Excavation Of The Mind klinkt tegelijkertijd origineel en ontoegankelijk. Het lukt de band alleen niet om uitgesponnen nummers als Deep Chasm, The Grey Legend en het titelnummer te voorzien van voldoende harmonie en vloeiende overgangen, iets wat gezien de nodige tempowisselingen wel wenselijk was geweest. Voor het mooie is het album te complex en ambitieus, al siert het de band dat het grenzen opzoekt en er op los expe­ rimenteert. Technisch gezien wordt er op hoog niveau gemusiceerd. De band is gezegend met een zeer creatieve ritmesectie en enkele bege­nadigde gitaristen. Alleen dient Sky Architect de veelheid aan leuke ideeën in de toekomst beter te kanaliseren, zoals hun voorbeeld Gentle Giant.

John Buis POP/ROCK

SOLITARY JOURNEY TALES OF THE DAYS I REMEMBER

SOUL, JAZZ

scherpe en dansbare nummers.

LAURA VANE & THE VIPERTONES LAURA VANE & THE VIPERTONES

Kees de Graaff

SOCIAL BEATS

De Engelse zangeres Laura Vane is al heel wat jaren actief in diverse jazz-, funk- en dance­ gezelschappen. Haar eigen muzikale ideeën kan zij kwijt samen met de Vipertones, een muzikaal gezelschap bestaande uit Nederlandse en Engelse muzikanten. Voor diegenen die de Amerikaanse funkband Cold Blood met zangeres Lydia Pense kennen, zijn er voldoende overeenkomsten: funky blazers, swingende arrangementen, rauwe strot en good looks. Op deze eerste volledige cd gaat het dak er meteen af met de onstuimige opener Roof Off. You Give Me What I Want doet aan eerdergenoemde Cold Blood denken en er zijn Motown- en Staxinvloeden op respectievelijk Am I Dreaming ? en Did It Anyway. Op cd klinkt deze muziek al erg overtuigend, maar live word je helemaal in beweging gebracht door de vlijm-

CD kort POSTMETAL

VIBERIDER THE BIG SHOW

SANCHEZ, THE DEVIL & THE HIEROPHANT NEON SKELETON

PSYCHOSCHQ RECORDS

EIGEN BEHEER

Het debuut van Viberider was al een succes, maar deze opvolger gaat het vast en zeker nog beter doen. Viberider heeft zeer veel opgetreden en dat heeft geresulteerd in een strakkere sound. De twaalf nummers bevatten veel heavy stoner gitaarriffs, vocalen en catchy melodieën. De eerste drie songs zijn meteen ook de beste; vooral het opzwepende Dead Boots behoort tot mijn absolute favoriete Viberidertracks. Ook het Pearl Jam-achtige Ok L.A. Is een lekker vette, rockende song met een kort maar venijnig gitaarsolootje. Het verrassendste nummer is zonder twijfel het funky Silvermoon, dat muzikale trekjes van The Police en de Red Hot Chili Peppers herbergt. Een zeer verdienstelijk en lekker stonerpopalbum dat duidelijk naar meer smaakt.

Debuutplaat Neon Skeleton is eclectisch, sfeervol en erg sterk. Het gebruik van elektronica en spannende soundscapes doet sterk denken aan 65daysofstatic, maar dankzij de stevige uitbarstingen en de furieuze screams krijgt de band een eigen smoel. Hier en daar moet er wat beter gedoseerd worden (Iscariot), maar verder dit is een gevarieerd album, met als absolute hoogtepunt het geweldig opgebouwde Harvester.

STONERPOP

Martien Koolen

SINGER-SONGWRITER/ROOTS

SKINNIE ONE ADD ONE MUSIC CREATIONS PUBLISHING

Skinnie is de drijvende en schrijvende kracht achter Mo’Jones en onder eigen naam is One Add One zijn tweede album. Laat het meteen gezegd zijn: One Add One is een juweeltje, een absolute aanrader

Alles bij elkaar namen de producers/dj’s TJ Kong (Erwin van Moll uit Eindhoven) en Nuno Dos Santos uit Utrecht drie jaar de tijd om tot een album te komen. De samenwerking begon als grap, met het maken van een cover die toevallig aansloeg. In de loop der jaren verschenen er diverse 12”s en nu is er dan zelfs een heuse debuut-cd. De elf tracks zijn een zomerse en ontspannen mix van minimal, house en soul, waarvan zeven met vocalen. Van de gastbijdragen zijn er twee met Nicolette, zangeres van o.a. Massive Attack, die hier fijne staaltjes soulvolle stemacrobatiek laat horen zonder al te moeilijk te doen. Bezwerende, golvende composities (net zoals de overige trouwens) die niet echt gelijk de dansvloer doen stuiteren, maar uitermate geschikt zijn om de zomer domweg gelukkig door te komen. Het dwingende en zuigende karakter van de beats ligt er niet al te dik bovenop, maar is op een subtielere manier zeker aanwezig. Het beste komt dat tot zijn recht als de in soul gedrenkte zang in een losse housevorm zonder knellende structuren van refreintjes en dergelijke aan de slag gaat. TJ Kong en Nuno Dos Santos willen meer emotie in de dance laten horen en dat is echt een punt waarop ze geslaagd zijn. Kortom: een hypnotiserend en gelaagd album dat zang ouderwets de ruimte geeft.

Gabriëlla van Karsbergen.

Arjan van Sorge

COMPOST

SINGER-SONGWRITER

JOHNNY VERGER MIRROR OF FORGOTTEN DREAMS EIGEN BEHEER

Overbekende covers van Lou Reed, Tim Hardin en Leonard Cohen leiden on­nodig de aandacht af van prachtig, persoonlijk getint eigen materiaal van singer-songwriter Johnny Verger. Als een John­ ny Cash meets Roy Orbinson boeit Verger met een kale, intieme opbouw.

John Buis

7” SINGLES

MINIMAL HOUSE SOUL

TJ KONG & NUNO DOS SANTOS AFTER DARK, MY SWEET

Ferenc Koolen

Coert van Mourik

CHAPTER PI

Een meerjaren­ project is dit album van Tonny de Rouw. Onder de titel Tales Of The Days I Remember heeft De Rouw enkele jaren aan deze plaat gewerkt. Het resultaat bevat dertien Engelstalige poprocknummers die elk hun eigen verhaal vertellen. Autobiografische nummers, die veelal gaan over de wereldproblematiek, persoonlijke be­ levenissen en de liefde. Dat De Rouw een multi-instrumentalist is, blijkt uit het feit dat hij zelf alle gitaren heeft ingespeeld, even­als de keyboardarrangementen.

Zwak punt van het album is echter zijn stem. Dit is vooral te horen in de wat rustigere nummers. Niet alle songs zitten even sterk in elkaar, maar als je er even de tijd voor neemt, zul je horen dat er wel degelijk tracks tussen zitten die de moeite waard zijn.

voor de roots­liefhebber. Het is de combinatie van Skinnies donker gebrande stem, de eerlijke liedjes en de smakelijke variatie in stijlen waarin de songs worden vorm­ gegeven.

PUNK/AVANT-GARDE

THE EX MAYBE I WAS THE PILOT/ OUR LEAKY HOMES EX RECORDS

INDIE/SHOEGAZE

SPACE SIREN SPACE SIREN SUBROUTINE RECORDS/KATZWIJM RECORDS

Nu we live gewend zijn dat gitarist Arnold de Boer bij The Ex de vocalen heeft overgenomen van ex-Ex-zanger G.W. Sok willen we de nieuwe bezetting ook wel eens op plaat horen. De Afrikaanse invloeden vormen op de nieuwe

single nog steeds een belangrijke voedingsbodem. Zo is de belangrijkste riff van Maybe I Was The Pilot op de A-kant een bewerking van Iganitiyo Ekacholi uit Oeganda. De zangstem klinkt tegenwoordig wat jonger, maar het spel van The Ex is vertrouwd energiek.

Na een eerste vinylsingle in 2005 brengt Space Siren uit ZuidHolland een titelloze, vier nummers tellende dubbelsingle uit. In de verte is te horen dat de band voortkomt uit Seesaw en Zoppo.

De volle, gruizige gitaren in deze rijk geproduceerde indierock bivakkeren tussen Amerikaanse noisepop en Britse shoegaze vaak aangevoerd door een dansbare drumtrack. In (Wrong) wordt de jonge zang van Gwendolien Douglas (AC Berkheimer) omringd door een als alarmbel klinkende sample en vervaarlijk schurende gitaren.

Gert Verbeek

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

73

demontage Demo van de maAND ELECTROPOP

KIDS NEVER LIE 1618 www.kidsneverlie.nl

‘Futuristisch en toch herkenbaar’ zeggen ze over zichzelf en dat kun je alleen maar beamen als je de vier tracks op hun demo 1618 hoort. De combinatie pop en electro is natuurlijk al zo oud als de weg naar Düsseldorf, maar het drietal muzikanten slaagt er toch in weer nieuwe inhoud te geven aan een goed werkend concept. Ze zijn hoorbaar geïnspireerd door acts als Kraftwerk en New Order, Infadels en Bloc Party, maar als echte kinderen van hun tijd (de gemiddelde leeftijd is momenteel achttien) verwerken ze daarnaast ook nog eens invloeden van Duitse en Franse dj’s in hun muziek. Naadloos rijgen ze diverse stijlen aan elkaar, tot zelfs springerige Afrikaanse gitaarlijntjes, Nederlands/Spaanse schlagers, hardcore en dancehall aan toe. Niet om technisch vernuft te showen, maar gewoon omdat je je invallen achterna gaat. Wat eruit voortkomt is een even vrolijke als strak swingende mix waar de ongedwongenheid en experimenteerlust vanaf vonkt. In thuisbasis Goes (er is ondertussen al uitgezwermd naar Delft en Amsterdam) en de provincie Zeeland hebben ze in middels al wat naam opgebouwd, nu de rest van Nederland nog. De instrumenten zouden nog wat beter op elkaar afgestemd kunnen worden, de beats klinken nog wat blikkerig (maar misschien is dat wel express zo) en de tweestemmige zang klinkt nogal eens wat ongeïnspireerd, maar het robotisch-neurotische zit er daarentegen al goed in. De liedjes blijven zowat gelijk hangen, de refreintjes treffen doel. Niet alle instrumentale uitstapjes zijn spannend, maar dat is een kwestie van nog vaker samen spelen. Al met al een geslaagd debuut.

74

FRET

KIDS NEVER LIE

‘Er is best veel muzikaal talent in Goes’ De bandleden van Kids Never Lie uit Goes kennen elkaar al vanaf het begin van de middelbare school en zijn altijd vrienden gebleven. Ze vormen een hecht gezelschap dat recentelijk van gitaarpop naar electro­ pop is geswitcht.

Tekst Arjan van Sorge

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

I

n 2009 deden ze mee met het bandcoachingsproject Popsport (zie pagina 22 en 23) waarin ze tot de finale doordrongen en de mogelijkheid kregen om een debuut-ep uit te brengen. Voor alledrie is het de eerste band waarin ze spelen. Hun muziek is beïnvloed door electropioniers als Kraftwerk, maar ook door de nieuwe generatie Britse bands zoals Foals, Bloc Party, Late of the Pier en Klaxons, die veel elektronica en experimentele geluiden en structuren gebruiken in hun nummers. Andere inspiratiebronnen zijn experimentele dj’s en solo­ artiesten als Four Tet en Caribou.

‘De lijst is nog veel en veel langer.

Elk concept dat iets toevoegt aan onze muziek proberen we uit.’

‘Een tijdje geleden heeft gitarist Tom een synthesizer aangeschaft en deze vervangt langzaam maar zeker het gitaargeluid. Refreintjes en riffs die eerst door een gitaar werden gespeeld, klinken opeens heel anders dankzij de synthesizer.

Daar komt nog bij dat onze drummer op een elektronisch drumstel speelt en veel gebruik maakt van

samples, waardoor het geheel een stuk energetischer en elektronischer klinkt dan voorheen.’

‘Vaak komt Tom met een concept voor een nummer, bestaande uit een riff en een refreintje. Dit werken we dan met z’n drieën verder uit tot een volwaardig nummer, waarbij ieder z’n eigen partij erbij verzint en aanvullingen en ideeën aan de rest geeft. Soms ontstaat er tijdens dit proces een heel ander, veel beter idee en wordt het nummer uiteindelijk anders dan in het begin. Drummer Job schrijft vaak de teksten, die pas verzonnen worden nadat de muziek helemaal af is. Bassist en zanger Mark heeft vaak een groot aandeel in de zanglijn en vult de rest aan met belangrijke details. Vaak ontstaan nummers echter spontaan tijdens het repeteren; die improvisatie vinden wij erg belangrijk bij het schrijven van nummers.’

‘Tot nu toe doen we zo goed als alles zelf. We hebben wel een online publishing deal met WM Digital Services, dat onze muziek uitbrengt op iTunes en Spotify. Af en toe is het wel druk om alle randzaken zelf te regelen, maar zo houd je wel de controle en kan je zelf je weg bepalen. De ep hebben we in eigen beheer uitgebracht, maar via Popsport konden we wel beschikken over twee producers tijdens het opnemen, Budy Mokoginta en Sjak Zwier.’

‘In Zeeland hebben we nu een redelijk goede bekendheid, veel mensen daar hebben ons zien optreden op festivals en bandwedstrijden. Vanwege studies zijn Mark en Tom nu vaak in Delft te vinden en Job in Amsterdam. Ook al is Goes een redelijk kleine stad, cultureel gezien is het daar best goed geregeld voor beginnende bands. Er zijn in Zeeland drie bandwedstrijden waar je als beginnende band je eerste podium­ ervaring kan opdoen. Verder is er nog het PopAanZee-traject voor iets gevorderde bands en is er een actief poppodium, ’t Beest.

Er loopt best veel muzikaal talent rond in Goes, met Racoon als absolute uitschieter.’ www.kidsneverlie.nl

ROCK

METAL

SINGER-SONGWRITER

ROCK

2DAYS ON MILK DEMO

BACKLASH SPLIT SECOND

CARMINE MOVE PAST

EXPLICIT PARRT MADE OUT OF SMOKE

www.2daysonmilk.bandcamp.com

www.backlash.nl

www.hyves.nl/carmine

www.explicitparrt.nl

Lekkere instantpaniek in de muziek van deze band uit Leiden en omgeving. Het soort hec­ tiek waar een beetje liefhebber maar geen genoeg van kan krijgen, spat er vanaf. Vijf vrolijke vrienden die zich vol overgave in het feestgedruis werpen en iedereen meenemen met hun meezingliedjes. Alles past naadloos in elkaar, de samenzang is opzwepend, de ritmesectie treft geheid doel en de twee gitaren raggen er stevig op los. De puntige, rollende gitaarriffs weten hun weg in de jungle van blues- en glamrock; poppunk en rock-’n-roll en zorgen dat alle neuzen de goede kant op staan. Een manager met een jaloersmakende naam hebben ze ook al (Ries Rotteveel), nou alleen nog een echt goede website en bio en dan gaan!

Al met al bestaat Backlash al weer zo’n tien jaar. De band uit Vlissingen begon ooit met onvervalste death metal, maar lijkt wat ouder en wijzer (?) geworden en het iets rustiger aan te doen.

Dat betekent natuurlijk geen rollatorrock maar gewoon, wat meer ehm... nuancering. Evengoed wordt er stevig gebeukt en gehengst door de uit de originele bezetting overgebleven drummer en bassist, aangevuld met gitarist en zanger.

Wat mij betreft mag er nog een gitarist bij, want de steady gespeelde akkoorden klinken doorgaans wel erg simpel en kaal, het is in dat register nogal leeg. De zanger is in uitstekende vorm en heeft een prima grove strot op de rand van waanzin. Ook de psychedelisch aandoende uitstapjes, waarin het gezelschap even uit het strakke keurslijf gaat, verdienen vermelding.

Het digitale leven van de Overijsselse singer-songwriter Roeline van Calkar oftewel Carmine is enigszins puinhoperig – maar als het in het echte leven maar goed gaat, toch? Wat is er trouwens mis met de naam Roeline, waarom Carmine als je al een aansprekende naam hebt? Afijn, na twee demo’s en een cd met de vierkoppige akoestische band Hazy Jane besloot Carmine het anders te doen en zelf en alleen met piano en gitaar aan de slag te gaan. Haar stem is de grote plus, krachtig en dromerig tegelijk, vol en warm, eigenzinnig en elegant. Haar piano- en gitaarspel is zo ontzettend achtergrond dat het helemaal niet meer opvalt. Van composities is nauwelijks sprake, elk liedje lijkt meer op een in trance uitgevoerde improvisatie. Er zijn bloedmooie momenten, maar het is totaal niet to-the-point.

Deze cd gaat vergezeld van een welgemeende waarschuwing: cardiologen opgelet! Explicit Parrt uit Breda gaat immers de harten van de echte rockliefhebber veroveren. Het zou goed kunnen, want de vijf mannen leveren met deze ep een aantal kristalheldere krakers af. Met een meeslepend en al enigszins groots geluid, alles in de juiste verhoudingen en met een behoorlijk vakmanschap uitgevoerd. Wat verder opvalt, zijn de zeer ijverige drummer, de flanger op de leadgitaar die vaak voor eighties flashbacks zorgt en de gedegen productie van Patrick Delabie. Op niet alle nummers wordt het rockidioom even goed vastgehouden, er worden wat zinloze muzikale uitstapjes ondernomen, maar de band bewijst in ieder geval dat ze weten hoe ze dampende rock met ballen moeten maken.

www.annatar.com

HIPHOP/ROCK

ROCK

Met een bandnaam uit een boek van Tolkien zet je de verwachtingen al op scherp natuurlijk. Nou, magie zit in de symfonische metal van het zestal uit Delft.

Annatar (‘Lord of Gifts’) timmert al zo’n tien jaar aan de weg met hun melodieuze en poppy metal waarbij de stem van zangeres Elisabeth Cordia een grote rol speelt. Erg aansprekend of markant is haar stem niet echt te noemen, maar de rol van frontvrouw speelt ze verder met verve: de hoge noten haalt ze trefzeker en de uithalen maakt ze net zo krachtig af als ze ze begint.

Goddelijke, troostrijke gitaarsolo’s vervolmaken verder het verzorgde geluid van het gezelschap. Een onderscheidend geluid ontbreekt helaas nogal, maar de fijne melodielijntjes, de prima productie en de gedegen voortploegende en hard werkende ritmetandem maken de muziek rijp voor de radio.

DE BASIS DE BASIS

COMMUNICATION BREAKDOWN WAITING FOR JUNE

METAL

ANNATAR REFLECTION

ROCK

www.jeweetwiedebasis.nl

De Friese zesmansformatie De Basis levert met de gelijknamige, in eigen beheer uitgebrachte ep een indrukwekkend debuut af. Eindelijk eens een mix van hiphop en rock die het goede van beide muziekstijlen combineert. Zo rapt MC Ico niet elke seconde vol, maar laat hij ook de muziek z’n werk doen, waardoor er tijd is voor psychedelisch getinte intermezzo’s, instrumentale refreintjes, spannende intro’s en een extra gitaar­ muurtje hier en daar. De raps zelf zijn niet altijd even sterk, maar wel gemeend en ze gaan nog eens ergens over. De ijzersterke ritmesectie zet de basis moddervet in de verf, waarop de scheurende gitaar en maar liefst twee toetsenisten zich helemaal kunnen uitleven. Toppertje van deze jonge twintigers.

THE HILTON HALO DEMO www.thehiltonhalo.com

www.cb-band.com

Vanaf 2002 zijn er vier mannen in wisselende bezettingen bezig met het vorm­g even van een pop/rockband, waarbij echo’s van blues en het singersongwriterschap duidelijk waar te nemen zijn. De band vindt zowel akoestisch als versterkt de weg op de podia, wat wel zo handig is als je wat vaker wilt optreden. Wapenfeiten zijn o.a. tours door het voormalige Oost-Duitsland en het schrijven van het campagnelied van de Socialistische Partij in 2005.

De drums, bas en slaggitaar zoeken vaak wat aarzelend een eigen plekje, in tegenstelling tot de overal volop aanwezige sologitaar.

De zanger heeft zo z’n momenten maar komt niet echt los van het rockzanger spelen.

Het is niet niks wat je met The Hilton Halo op je bordje krijgt. Een strakke, gelikte promocampagne met een randje en wat mysterie, een goed verhaal, ervaren muzikanten en sterke liedjes. De Rotterdamse groep rond zanger/ crooner DH en gitarist Le Vince bestaat uit muzikanten die eerder bij o.a. Jimmyhat, Ska-D-Lite en Kraak & Smaak hun sporen verdienden en nu met drie frisse nummers uitpakken. Het glimmende schijfje zit dan ook nog eens in een bijzonder mooie verpakking, met een lekkere sigaar (om de recensent te smeren? – die rookt niet). Bij zoveel perfect afgewogen visueel spektakel zou de muziek bijna in het niet vallen, en dat scheelt ook niet veel wat betreft lichtheid. Vermaak en gimmick liggen er dik bovenop bij deze waarschijnlijk prima liveband.

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

75

demontage ROCK

ROCK

ROCK

FOLKJAZZ

ROCK

POP/ROCK

SINGER-SONGWRITER

POP/ROCK

INFINITE MIND SOUND OF DISTANCE

JUA GLOBAL COLOURS

MEMPHIS LION START A FIRE

NICOLAAS THE BIG OUTSIDER

RUBBERMADE DEMO

SPINTONE! DEMO

WE GIMMICK THAT’S WHAT SHE SAID

www.infinite-mind.nl

www.jua-music.nl

www.memphislion.com

www.myspace.com/nicolaasviool

www.myspace.com/rubbermadehol-

www.spintone.nl

BO TERRY KIJK MAAR NIET NAAR WAT JE ZIET

Bij Infinite Mind denken ze in de plus. Een groots geluid, een groot verhaal, grote woorden, lang uitgesponnen tracks. De vierkoppige band uit Noord-Brabant/Zeeland vertelt een Verhaal en doet dat gedegen en bevlogen, zonder concessies.

De melodieuze, progressieve rock zuigt de luisteraar een eigen universum binnen waar alles zweeft en meandert. De vier composities zijn goed in elkaar gezet, maar houden helaas niet de hele tijd de spanningsboog vast. Bij zanger Sven Schuurbiers is het aan het begin even onduidelijk of het een hij of een zij betreft – een wat aparte ervaring. Een heel mooie stem, vooral in de zachtere passages. De uithalen en lang aangehouden tonen zijn echter vreselijk om aan te horen, op dat soort momenten excelleert juist de gitaar. Alle bandleden mogen wat hechter samenspelen.

De band Jua is eigenlijk het kindje van zangeres Marjolein en bassist Dennis, twee Hagenezen die elkaar na jaren weer eens een keer tegen het lijf liepen.

Marjolein studeerde en werkte in Afrika en is nog steeds zeer begaan met wat er zo allemaal gebeurt in dat werelddeel. Ze noemt de muziek van Jua dan ook global rock met een boodschap; de teksten zijn meestal in het Engels, maar ook in het Swahili en het Arabisch. Dat is dan ook het enige dat werelds is aan de verder uitermate belegen en van clichés overlopende muziek van Jua. De refreintjes van de meeste nummers treffen in ieder geval doel: ze blijven hangen en nodigen uit tot uit volle borst meeschreeuwen.

Drie muzikanten van de Herman Brood Academie, een afgestuurde conservatorium­ student en een bankier: ziedaar de samenstelling van Memphis Lion.

De Utrechtse band dondert in ieder geval met de deur in huis met een compact mengsel van rock, metal, stoner en grunge, en hakt in no time je keurige interieur aan gort.

De band is alvast helemaal ingesteld op de stadions gezien het galmende geluid en de grootse gebaren. Het machtige stembereik van zangeres JC Wardenaar speelt een niet onaanzienlijke rol in de stevige sound, maar ze mist hier en daar toch nog de boot, waardoor het net niet helemaal doorlopend overtuigt. Afgezien daarvan klinkt Memphis Lion als een imposant, hecht en in gouden refreintjes en stalen riffs grossierend geheel – gevaarlijk en grommend.

Evenals naamgenoot Sinterklaas is Nicolaas Snel uit Haarlem enigszins ongrijpbaar en laat hij zich zijn anderszijn lekker aanleunen. Na een afgeronde studie klassiek viool hing Nicolaas dat instrument aan de wilgen, maar na tien jaar van piano in restaurants en synthesizer­muziek bij documentaires kwam hij toch weer uit bij het strijkinstrument.

Inmiddels had er een switch plaatsgevonden naar Keltische folk, zoals ook op de vier tracks van deze demo te horen valt.

Op een bedje van ietwat hoekig pompende beats golven zijn virtuoze improvisaties mee, waarbij namen van jazzviolisten als Jean Luc Ponty en Stéphane Grappelli al snel te binnen schieten.

Maar The Big Outsider is niet voor één gat te vangen en blijft verrassen.

land

www.myspace.com/anotherbo

Met een gezonde dosis humor, zelfspot en speeltechniek timmert het trio Rubbermade uit Haarlem diverse straatjes dicht.

Rock, progrock, freakrock, funk, electro, avant-garde en psychedelica – er wordt vrolijk leentjebuur gespeeld met verschillende stijlen uit de recente popgeschiedenis.

De zeer afwisselende muziek zit knap in elkaar, maar staart zich daar gelukkig niet helemaal op dood – er blijft een rauw rockrandje aan kleven. De stem van zanger en bassist Wouter blijft niet lang boeien en wordt door de komische, theatrale intonatie na een tijdje enigszins vermoeiend, maar hij heeft dan ook een zware rol te vervullen. Ook zou je wensen dat de instrumenten wat beter op elkaar afgestemd stonden in deze verder geweldig vormgegeven potpourri van stijlen.

Het is alsof het Zeeuwse duo Spintone door middel van natuurfoto’s nog eens een state­ ment wil maken over hun achtergrond. Kiekjes van een schaap, een watertank, een kikker... De muziek van Edwin Theenaart (zang, gitaar) en Coen Wieman (keyboards, drums) klinkt in ieder geval zeer ontspannen, met de voeten in de klei, de blues en een beetje folk.

Maar ook ontspruit hier en daar wat rock aan de vruchtbare bodem en wordt het experiment niet uit de weg gegaan. Dan wordt het allemaal ineens hectisch, tegen de progrock aanschurend. Onbetwist hoogtepunt is wat dat betreft Piece Of The Pie, een wat langer uitgesponnen muzikale trip van Sun Ra tot vaudeville. En de demo begon toch echt met een bluesrocker à la Lou Reed en Iggy Pop. Jaja, wat daar allemaal niet groeit rond Goes...

Ze had al wat bekendheid als ‘zwaan van de Zaan’ maar woont nu in Amsterdam. Tijd dus voor een nieuwe titel voor de kloeke blondine Bo Terry, een jonge singer-songwriter die zich door haar (meestal aangename) emoties worstelt en op een verbaasde en onbevangen wijze in het leven staat. Op de zes liedjes van deze demo speelt ze gitaar en zingt ze, begeleid op fretloze bas door Jacky van Tongeren. Een erg bijzondere of mooie stem heeft Bo helaas niet, eerder schel en blikkerig, vaak nogal emotieloos en actief in een en hetzelfde register.

Dat daarbij ook nog heel vaak een vet accent om de hoek komt kijken, is zowel charmant en eigen als nog een afknapper. Haar observaties zijn gevoelvol en rijmen volop, in de richting van kleinkunst.

Van 2003 tot 2010 was het Impres­ sion, maar na precies honderd optredens en zes demo’s werd het tijd voor We Gimmick. Vier vrienden van de middelbare school die een mooie lijst van gigs hadden opgebouwd (Ahoy, Melkweg, een tour door Ierland) en voor wie het tijd was om het net iets anders te gaan aanpakken. In ieder geval is alles keistrak: de aankleding, de liedjes, de uitvoering en de informatie. De super­ leuke songs voelen als een lust voor het oor, zitten na enkele seconden geramd en zijn direct meebrulbaar. Het enthousiasme van de groep slaat gelijk over en is onweerstaanbaar. De teksten gaan niet verder dan liefdesleed en wat andere kidsstuff maar wie zal daar om malen.

www.myspace.com/killspectator

ROCK

ROCK/BLUES

ROCK

Het geluid van Kill Spectator is zoals het een band uit Eindhoven rockcity betaamt: recht voor z’n raap, recht door zee, rechttoe rechtaan. Graag voegen we daar aan toe dat deze punk- en trashrock rechtstreeks een aanslag doet op het adrenalineniveau. De vijf mannen zitten tjokvol energie en weten dat vlekkeloos in hun muziek uit te werken. Verwacht daarbij geen bijzondere hoogstandjes op het vlak van compositie of techniek, maar daar gaat het hier natuurlijk ook niet om. De dubbele gitaarmuur is vies breed uitgesmeerd over de stevig doorhakkende ritmetandem van drums en bas, en de zanger is gek genoeg om de luisteraars volledig in te pakken met z’n gezellige versie van schreeuwtherapie. Een goeie strot en groot enthousiasme kunnen hem daarbij niet ontzegd worden. Al met al een band die geheid leven in de brouwerij brengt.

MONKSTONE MILLER DEMO

POP UP ANIMAL KIDS MADELENE

SAYMORE MY THOUGHTS

SPACEPOP

ROCK

www.monkstonemiller.com

www.myspace.com/popupanimal-

www.saymoremusic.nl

STONE & MOTION EXTENDED PLAY

ERIK VISSER WHO AM I

Nadat zijn band Shotgun Shiva na twee jaar ophield met bestaan, besloot zanger en gitarist Danny Keetels uit Schijndel het over een iets andere boeg te gooien en richtte hij de formatie Monkstone Miller op samen met een bassist en een drummer. Het rock-’n-roll-gehalte is iets minder geworden, al wordt die achtergrond zeker niet verloochend. Iets meer pop en blues is verwerkt in de stevige maar zeker niet oorverdovende rock. Monkstone Miller doet het allemaal wat subtieler, met veel afwisseling en leuke vondsten in ritme en melodie. Die fijnzinnigheid gaat nogal eens ten koste van de directheid, maar het is nou ook weer niet echt moeilijk om daar overheen te komen. Prima rootsrock die wat meer ingedikt zou kunnen worden, met herkenbare, soms wat wegzakkende zang.

kids

Toch lullig als je de band Saymore uit Den Haag niet kent van de debuut­ single die bij 3FM en Radio 538 gedraaid werd.

Sorry! Waarschijnlijk was My Thoughts wel opgevallen bij het beluisteren, vooral vanwege de stem van zangeres Stephanie Sturing, die haar achtergrond in de soul heeft en daar tegenwoordig in een rocksetting mee aan de slag gaat. Hoe meer ze dat doet, hoe leuker het klinkt trouwens... De geolied spelende band geeft haar volledig de ruimte, met als uitschieter hier en daar een lekker gierende gitaar­solo. De stevige rock is niet bijster origineel, helemaal niet zelfs, maar gaat er overal prima in. Saymore is op zoek naar sponsors voor de nieuwe cd, dus aarzel niet. De band bestaat nog niet zo lang, maar het gaat al hard.

www.stoneandmotion.com

erikenels@kpnplanet.nl

Stone & Motion is een samenwerkingsproject van Emiel Krischer en Adje Cantato. Een vruchtbare samenwerking, want de vier nummers van deze demo blijven je makkelijk bij. Steve Miller, The Beach Boys evengoed als Sonic Youth en The Jesus and Mary Chain vormen de inspiratiebronnen en dat is goed te horen.

Toch blijft het eigen karakteristieke geluid van het duo goed behouden. Hevig door fuzz overstuurde popliedjes met zonnige, uit meerdere lagen bestaande vocalen is het resultaat. Af en toe wordt er gas teruggenomen en ontstaat er een intieme, ruimtelijke en dromerige song. Je zou denken dat het tijd is voor het Tilburgse duo om hun werk het podium op te nemen.

De titel van dit album met maar liefst veertien nummers verraadt al de bedoelingen van de maker: bij Who Am I zoek je het zelf maar uit wie er schuilgaat achter Erik Visser. Dat je daarbij wat sullig door een stier wordt aangestaard verhoogt natuurlijk alleen maar de feestvreugde. Erik Visser is in ieder geval geen onbekende in het Nederlandse muzieklandschap, dat is duidelijk te horen aan de hecht opgebouwde rocksongs, het virtuoze spel van iedereen en de gitarist in het bijzonder, en de keuze aan Amerikaanse en Nederlandse gastmuzikanten. Illustere namen als Jo Alice Braswell (Sail Joia), Randy Landas en David Darling. Wat resulteert is enigszins opgeblazen, stevige eightiesrock die niet echt beklijft.

POP/ROCK

THE INFORMATION DEMO www.theinformation.nl

Drie van de vier leden van The Information zijn afkomstig uit Rouveen, gemeente Staphorst, en daaruit verklaren ze zelf de dreigende en donkere sfeer van hun muziek. Eerder zou je denken dat de hemelse sferen, die bij tijd en wijle in hun songs opgeroepen worden, teruggekoppeld kunnen worden naar de van de bijbel doordrenkte omgeving... of de radeloze blues, uiteraard. Vrijblijvend en lichtzinnig is het in ieder geval allemaal niet. Wel bloedmooi, intens, pakkend, persoonlijk en uiterst sfeervol. Ze roepen in de vijf sterke songs hun demonen uit het duister op en geven tegelijkertijd louterend inzicht in hun diepste zielenroerselen. Een knap staaltje werk en alle­ machtig prachtig.

76

FRET

PUNKROCK

KILL SPECTATOR DEMO

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

Door de kinder­ tekening op de cd-hoes en de bandnaam Pop Up Animal Kids word je behoorlijk op het verkeerde been gezet, want het Haagse kinderclubje ragt er vanaf seconde 1 ongenadig op los. Met een hyper­enthousiast, lawaaierig en stevig rockend geluid gaan ze er vol in en hebben ze het feestje van hun leven. Even makkelijk schakelen ze over naar vlammende over de top blues die je doof, blind en kapot achterlaat. Altijd is de energie intens. Sjongejonge wat een vijf fantas­t ische nummers staan er op deze demo, je wordt er sprakeloos van. Woorden schieten te kort om zoveel moois mee te omschrijven; dan maar een dringend en welgemeend luisteradvies.

www.wegimmick.com

KUNST

YMPRESSY VAN VROEGER VOOR LATER www.ympressy.com

’t Is even een pijnlijk moment: het felrode lakzegel moet verbroken worden voor er toegang verkregen kan worden tot de cd.

Maar dan is de brief van het slot en openbaart zich een wondere wereld.

Een nieuwe beweging zelfs, volgens componist, zanger en pianist Jesse Brouwer (1988) uit Utrecht. Hij werkt daartoe samen met een telkens groter wordend team van jonge kunstenaars van diverse disciplines, die bijdragen met o.a. schilderijen, gedichten en filmpjes. Wat betreft de muziek die hier op vier gelijkluidende liedjes te horen valt: die is vaak zo gevoelig en impressionistisch dat er weinig van te horen valt.

Groots en meeslepend wil het klinken, maar afgezien van wat spannende stemuithalen en effecten kabbelt het maar door.

Teksten Arjan van Sorge

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

77

liveinholland WAT? LOWLANDS WAAR? BIDDINGHUIZEN

In 2009 telde Lowlands nog ruim dertig Nederlandse acts. Dit jaar stonden er een stuk minder landgenoten op het programma, maar op het podium juist meer. Veel NL-bands hadden collega-artiesten uitgenodigd om hen te vergezellen. Vooral de rappers – vaak al als ‘hiphoppackage’ geprogrammeerd – lieten hun complete muzikale familie in hun Lowlands-vreugde delen.

D

e festivalaftrap in de grote Alpha-tent wordt verzorgd door onze zuiderburen van Triggerfinger featuring Selah Sue. Daarna mogen nederhoppers The Opposites, Dio en Flinke Namen aantreden. De hoge verwachtingen worden niet ingelost. Werd het concert van Dio & The Madd in 2009 een festivalhoogtepunt, samen met The Opposites en Flinke Namen weet Dio slechts bij vlagen te imponeren. Het niveau is wisselend en de veelal platte teksten van Flinke Namen, The Opposites en De Jeugd Van Tegen­ woordig leiden de aandacht af van Dio’s raps die de hersens wil laten kraken.

Anouk laat een dag later wel een tevreden publiek achter in de Alpha. Het is al haar vierde Lowlands en ze voelt zich er helemaal thuis. Anouk draagt een weinig charmante trainingsjas en haar haar zit in de war. Ze spuugt op de grond en doet geen moeite om mooi en vrouwelijk voor de dag te komen. Het is alsof ze wil zeggen: dit is honderd procent puur Anouk anno 2010. De zelfverzekerde Haagse – inmiddels moeder van vier kinderen – weet dat haar krachtige rockstem haar op Lowlands niet in de steek zal laten. Ze kiest voor een puur Hollandse no-nonsense aanpak en laat met onnodig gepraat geen podiumtijd verloren gaan. Bijna twintig songs biedt ze in een uur. Oude kaskrakers als Nobody’s Wife ontbreken niet.

Anouk is op Lowlands de enige Nederlandse artiest die al langer dan een decennium in de spotlights staat. Biddinghuizen richt de focus op nieuwkomers als Tim

78

FRET

Knol. Tijdens Lowlands 2009 tekende hij een contract bij Excelsior, precies een jaar later ontvangt de Hoornse singer-songwriter in de India-tent een minutenlang applaus van het publiek dat speciaal voor hem vroeg is opgestaan. Onder de indruk roept Tim uit: ‘Willen jullie me zien blozen?’. Knol en zijn uitstekende band imponeren.

Op de zondagmiddag is India grotendeels gereserveerd voor Nederlandse acts. Johannes Sigmond alias Blaudzun deed evenals Go Back To The Zoo in 2008 nog mee aan de Popronde om bekendheid buiten de eigen regio te verkrijgen. Nu treedt hij aan met een uitgebreide band met strijkers, blazers en een percussionist, maar met slechts zijn doorleefde, karakteristieke stemgeluid weet hij het publiek al mee te trekken naar zijn wonderlijke wereld vol melancholie. De bewolkte festivalhemel is niet meer nodig als sfeerbepalend decor. Go Back To The Zoo presenteerde vlak voor Lowlands zijn debuutalbum Benny Blisto. Zanger Cas Hieltjes lijkt zo ondersteboven van dat feit en het betreden van het Lowlands-podium dat hij moeite heeft zijn aandacht bij de show te houden. Als hij de catchy megahit Beam Me Up aankondigt, struikelt hij over zijn woorden: ‘Toen ik dit liedje schreef, hoopte ik ooit hier te staan. Nu gebeurt het.’ Cas is niet de enige die met een mond vol tanden staat. Het valt op dat veel Nederlandse groepen Lowlands als het ultieme hoogtepunt van hun carrière zien. Bereiken ze die bergtop dan kunnen ze slechts stamelen. Tip: bedenk niet alleen

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

BIDDINGHUIZEN RICHT DE FOCUS OP NIEUWKOMERS

Typhoon met New Cool Collective

Tim Knol

The Opposites

Anouk

Go Back To The Zoo

The Upsessions

hoe komen we in Biddinghuizen, maar ook wat serveren we het festivalpubliek?

Om rond de lunch al zo diep te gaan als Moss, lijkt bij voorbaat een heel zware opgave. De praktijk is dat zanger Marien Dorleijn de stemming voor de gedragen indie­ pop, die je toch eerder zou verwachten in de avonduren, al tijdens dit matineuze uur moeiteloos kan oproepen. In de rug gedekt door een rij drummers, featuring Björn Ottenheim (zZz) en Joppe Molenaar (Voicst) – een onverwachte reünie van de College Radio Unsigned uit 2003 – raakt Dorleijn al heel snel in extase. Het publiek komt en blijft in eenzelfde zeldzame vervoering.

Een onvergetelijk moment.

MakeBelieve uit Groningen houdt evenveel van catchy popliedjes naar het beproefde recept van Voicst, maar is niet vies van een vleugje jaren tachtig-disco. My Favorite Scar biedt zwaardere kost. De vijf heren, gekleed in het zwart, noemen hun product ‘darkrock’. Maar een beetje flirten met nu-metal à la Linkin Park vinden ze okay. Hiphoppackage Hef, Önder, Fresku mag het Nederlandse blok afsluiten. Deze nog redelijk onervaren rappers laten vooral zien dat ze nog volop groeimogelijkheden hebben. Door hun show te doorspekken met zelfspot weten ze te voorkomen dat de India vroegtijdig leegloopt. Ze stoppen eerder dan gepland.

Weten ze niet meer hoe ze de tijd moeten vullen?

In de Alpha komen Typhoon & New Cool Collective juist tijd te kort voor al hun ideeën; een solo van gitarist Anton Goudsmit, gastoptredens van Giovanca, Rico, Sticks… Het resultaat? Een show vol previews van wat Nederland van deze supercombinatie kan verwachten. Want dat deze chemie vruchten aflevert, staat buiten kijf. Als door een vloedgolf wordt het publiek overspoelt met originele ritmes, sprankelende improvisaties, scherpe teksten en weldadige melodieën. Ook het Rosa Ensemble dat samen met cabaretier Jan Jaap van der Wal een muziektheaterstuk over de apocalyptische roman van Simon Vestdijk presenteert, weet zoekend naar de eigen grenzen te verrassen. De show van garagerockers van Daily Bread is wat mat. De publieksinteractie? Ronduit zwak. Neem dan The Upsessions die in felgekleurde trainingspakken hun toeschouwers vermaken met monkey sounds.

Op een organische wijze laten ze ska, rocksteady en reggae in elkaar overlopen. Kalio Gayo tot slot vormt een vreemde eend in de bijt op het Lowlands-programma met haar zelfbedachte taal en maffe mix van folktradities uit diverse culturen.

Tekst Rosanne de Boer Foto’s Hans Kreutzer

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

79

liveinholland LOSJES EN ONTSPANNEN GESPEELD, STRAK WAAR NODIG wie? PHANTOM PUERCOS waar? CAFÉ TRIANON, NIJMEGEN

V

ierenhalf uur voor de finale Nederland-Spanje staat americana-band Phantom Puercos in Trianon. Op sandalen wordt in het voorcafé de zinderende hitte van een passende soundtrack voorzien. Toeschouwers luisteren vanaf het terras, een paar mensen zitten binnen.

Terwijl het vermaak van gisteravond via een zijdeur de spullen naar de bandbus sjouwt, voorspellen zanger en gitarist Tonnis van der Luit en bassist Eef Dijkstra een klinkende overwinning voor het Hollandse voetbalteam. Het

spel van Phantom Puercos zal trefzekerder blijken. Eigenlijk klinken de vier het beste als pubrockgroep, spelend over een ietwat tekort schietende zanginstallatie met rechtstreeks uit de versterkers blazende gitaren, zonder tussenkomst van een PA. De muziek krijgt zo een scherper randje, de aanwezigheid wordt fysieker. Want bij deze muziek mag het zweet der inspanning geroken worden.

En dat het zweten geblazen is, ervaart John Koolen aan den lijve.

Puffend veegt hij zijn lapsteel schoon en hangt de handdoek

weer om zijn nek. Bij een nummer als The Devil And The Deep Blues Sea is weliswaar kristalhelder dat hiervoor de mosterd bij 16 Horse­ power is gehaald, maar het zou de Puercos tekort doen hen als copycats af te schilderen. Wie er wel gekleurd op staat, is drummer Peer de Cocq, want die is jarig vandaag. En daar mag op gedronken worden. En flink doordrinken, want de pondjes vallen van het zwetend lijf waar we bij staan. Toch laten Phantom Puercos zich niet vellen door de lamleggende hitte. Ze spelen losjes en ontspannen en strak waar nodig.

EEN BRUISENDE EN VOORAL GEZELLIGE EERSTE EDITIE

Ellen ten Damme

Tekst Frank Antonie van Alphen

BERTOLF HEEFT GEEN COVERS NODIG

Miss Montreal

Alain Clark

Wie? BERTOLF, MISS MONTREAL waar? OPENLUCHTTHEATER CAPRERA, BLOEMENDAAL

H

et decor van Openluchttheater Caprera vormt een prachtige locatie voor de optredens van Bertolf en Miss Montreal. Gelegen in een bosrijke omgeving en met een vijver tussen publiek en band oogt het uitgesproken sfeervol. Bertolf is er danig van onder de indruk als hij het publiek tegemoet treedt. Helemaal sprakeloos trapt hij af met Two In A Million en For Life. Hij hangt nog steeds de onbeholpen jongen uit, maar schudt moeiteloos het ene na het andere gedreven, vlotte nummer uit zijn

80

FRET

mouw. In al zijn bescheidenheid is hij erg geestig; als hij aftelt voor The Way I Love You bedenkt hij zich dat hij het nummer alleen begint en dus niet hoeft af te tellen. De Frankie Valli-cover Beggin’ valt een beetje uit de toon tussen de eigen nummers; Bertolf denkt er net zo over, hij geeft aan het nummer in de clubtour niet meer te willen spelen. Dat is met het frisse materiaal van Snakes & Ladders ook helemaal niet nodig.

De Beatles-cover Don’t Let Me Down sluit een stuk beter aan op het eigen werk en behoort dank-

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

zij een prachtige uitgesponnen gitaarsolo van Bertolf zelf tot een van de hoogtepunten van een onderhoudende set. Via zijn grootste hit tot nog toe, Another Day, sluit Bertolf z’n set af met Home.

Miss Montreal zoekt gedurende haar optreden veel afwisseling tussen luchtige en ingetogen nummers. Ja, die gaan nog steeds over de liefde in al zijn facetten. Een gelukkige Sanne Hans geeft aan naast een nieuw album ook weer verkering te hebben; het zou een goede verklaring kunnen zijn voor het vele uptempo materiaal dat

voorbij komt, zoals Swing The Night Away. De zangeres zweept het publiek voortdurend op om te gaan staan en dansen, om zodoende warm te blijven zo laat op de avond.

Bij de Fairground Attraction-cover Perfect gaat ze zelfs het publiek in, iets wat ze in het afsluitende This Is The Life herhaalt, om het publiek te dirigeren. Het moge duidelijk zijn dat de hard werkende Sanne nadrukkelijker dan ooit de touwtjes in handen heeft.

The Scene

wat? PARKCITY LIVE waar? HEERLEN

E

en eerste editie van een popfestival is altijd spannend, niet alleen voor de organisatie, maar ook voor de bezoekers. Het tweedaagse festival ParkCity Live moet zich dus bewijzen. Zeker in een stad als Heerlen, waar de popcultuur door weinig mensen een warm hart wordt toegedragen. Het organiseren van een popfestival in het centrum van deze Limburgse stad is daarom alleen al een pluim waard. Het zijn vooral Nederlandse artiesten die tijdens het tropisch warme weekend de muziekfans vermaken. De eer om het festival te openen is op zaterdagmiddag weggelegd voor Kane.

‘Het is lang geleden dat we zo vroeg in de middag moesten optreden, maar vanavond moeten we ook aan de bak’, legt zanger Dinand Woesthoff uit aan ruim vierduizend toehoorders. Het korte enthousiaste optreden is geroutineerd en daardoor weinig verrassend. Een stuk origineler is de stoere en sexy Ellen ten Damme. De zangeres heeft een heel nieuwe carrière gekozen door niet meer in het Engels maar in het Nederlands te zingen. Haar nieuwe repertoire roept volgens een toeschouwer associaties op met Kinderen voor Kinderen en Nina Hagen. Ten Damme krijgt het voltallige publiek op haar hand met haar tomeloze inzet en acrobatische kunstjes. Op een kleiner podium mogen de jonge Nederlandse bands Audiofeel en The Mad Trist zich aan het publiek presenteren. Rockband Audiofeel (uit Heerlen en omgeving)

Tekst John Buis Foto’s Esmee Burgersdijk, Karen van Deuren

speelt een energieke set. Het getalenteerde maar ietwat saaie The Mad Trist uit Maastricht kan het publiek helaas niet overtuigen. De massaal toegestroomde (piep) jonge fans gaan liever uit hun dak bij De Jeugd van Tegenwoordig, de afsluiter van zaterdag.

Op zondag is het een stuk drukker op het festivalterrein met in totaal zo’n zevenduizend toeschouwers. Dat resulteert in meer interactie tussen artiesten en publiek, wat de sfeer ten goede komt. Zangeres Sanne van Miss Montreal verzucht een paar keer dat het wel ‘errug warm’ is. De hitte heeft weinig invloed op haar optreden want dat staat als een huis. Prima zang, goede songs en een vette rockshow, daar staat Miss Montreal garant voor. Ook Di-rect laat zien waarom de band tot de top van Nederland behoort.

Met zanger Marcel Veenendaal heeft de groep een charismatische frontman in huis gehaald.

The Scene is weer terug van weggeweest. Elf jaar na het laatste album is de groep weer bij elkaar met als stralende middelpunt op het podium bassiste Emilie Blom van Assendelft. De stem van zanger Thé Lau is nog even hees en zwoel als altijd en uiteraard worden de klassiekers Open, Rigoreus, Zuster en Iedereen Is Van De Wereld gespeeld, naast nieuw materiaal van het album Liefde Op Doorreis. Het leuke van zanger Alain Clark is dat hij altijd even vrolijk en enthousiast zijn ding doet. Zijn fraaie soulstem doet de rest. De jonge meiden in het publiek verdringen zich voor de dranghekken om maar niets van zijn optreden te hoeven missen. Met het optreden van de immens populaire Ilse DeLange komt er tegen middernacht een einde aan een bruisende en vooral gezellige eerste editie van ParkCity Live. Zeer zeker voor herhaling vatbaar.

Tekst Monique Demarteau

Di-rect

Kane

Foto’s Monique Demarteau en Paul Salemink

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

81

liveinholland wat? CASTLEFEST waar? LISSE

W

ie naar Castlefest gaat, waant zich in een bizar sprookje, of kun je het beter een vreemde droom noemen? Allerlei lieden komen voorbij: krijgers, jonkvrouwen, Dickensfiguren, monsters, elfen, noem maar op, van de oertijd tot het heden, uit de geschiedenis van de mens, of uit fantasyboeken.

Niemand kijkt je erop aan als je niet verkleed komt, want het kenmerk van dit festival is dat het voor elke bezoeker een feest is waar behalve van muziek nog van een heleboel meer te genieten valt. De sfeer is vriendelijk en gemoedelijk, ook omdat op de muziek van de bands iedereen met iedereen danst: de viking met de dame uit de pruikentijd en de man uit de oertijd met het meisje uit de 21ste eeuw. Drie dagen lang treden op twee podia bands uit binnen- en buitenland op, met als gemene deler dat ze ergens een link hebben met folk. Ook maken ze gebruik van instrumenten uit oude tijden, al dan niet aangepast aan deze tijd met behulp van elektronica.

Veel muzikanten beheersen meer dan een instrument, wat de variatie in het repertoire ten goede komt.

Op de laatste dag van Castlefest spelen drie Nederlandse bands: Harmony Glen, dat een mix van Ierse en Amerikaanse folk speelt, met een vleugje dixieland en jazz, het Utrechtse OMNIA (pagan folk) en Kelten zonder Grenzen (balfolkmuziek). Harmony Glen uit Wageningen staat voor het eerst op Castlefest. Het zal vast niet de laatste keer zijn, want de band past precies in het concept en brengt het er muzikaal en vocaal goed vanaf. Elke zomer toeren ze een tijd door Engeland en Ierland, vertelt de zanger-harmonicaspeler, en de vierde cd komt binnenkort al uit, dus beginnelingen zijn het bepaald niet. De samenzang is zuiver en de band krijgt het publiek goed mee.

Al vanaf het tweede nummer wordt de dansvloer voor het podium goed benut.

OMNIA heeft een staat van dienst waar je u tegen zegt. De band speelt meer in andere Europese landen

82

FRET

dan in Nederland en heeft al een hele trits cd’s uitgebracht, waaronder vorig jaar Best of OMNIA. De drie dagen op Castlefest neemt OMNIA te baat om zijn nieuwste cd Wolf Love te presenteren. OMNIA treedt op met een missie: creativiteit, respect voor het leven en de liefde voor de natuur staan hoog in het vaandel. Van de drie Nederlandse bands spreekt OMNIA een breder publiek aan, omdat het meer lijkt op een ‘gewone’ rockband. Opvallend is dat voordat ze beginnen het veld al helemaal vol staat. Het publiek kent veel nummers en zingt ze mee. OMNIA schuwt het show­ element bepaald niet. Luka, die op een enorme uitschuifbare didgeridoo blaast, Sic, die bij een bepaald nummer zelfs een zwaard hanteert, en de fanatiek bodhrán of sfeervol harp spelende zangeres Jenny vormen samen een mooi plaatje.

Opvallend is de verscheidenheid aan nummers. Zo hebben ze het gedicht Jabberwocky van Lewis Carroll op muziek gezet en is er een lied over Cornwall, waar Sic werd geboren, maar ook een behoorlijk politiek getinte rap.

Kelten zonder Grenzen trad vorig jaar al op als begeleidingsband bij Balfolk – een soort dansworkshop waar hordes mensen aan deelnemen – en staat dit jaar drie dagen als gewone band op het podium.

De kern van de band bestaat uit drie vrouwen: Lies, Renske en Coca, die hun sporen hebben verdiend in andere Keltische bands. Zij spelen draailier, harp en viool en laten zich bijstaan door een drummer en een cajonspeler. Hun muziek is vooral bedoeld om op te dansen, dus het is niet verbazingwekkend dat een bonte massa over de dansvloer voor het podium wervelt. Al luister je normaal nooit naar dit soort muziek, Castlefest is een absolute aanrader.

Drie dagen lang kun je je onderdompelen in een bijzondere wereld, waar de grens tussen werkelijkheid en fantasie op een verrukkelijke manier vervaagt en je de persoon kunt zijn die je eigenlijk wil zijn.

Tekst en foto’s Lilian van Dijk

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

DRIE DAGEN LANG KUN JE JE ONDERDOMPELEN IN EEN BIJZONDERE WERELD

WEERZIEN VAN OUDE EN NIEUWE BEKENDEN

Harmony Glen

Eins Zwei Orchestra

wat? PEACEDOG SUMMER FESTIVAL waar? EDE

N

OMNIA

Sauron en zijn gevolg

a vier jaar is er eindelijk weer een Peacedog Festival. ‘Een weerzien van oude en nieuwe bekenden’, zoals de organisatie stelt.

Een van de nieuwe bekenden is So Called Celeste. De opener van het festival heeft er zin in, maar de energieke metalcore krijgt het publiek nog niet echt in beweging. Dat heeft ook te maken met de omstandigheden, want hoewel de Heere God de bezoekers gezegend heeft met prachtig weer, stijgen de temperaturen binnen tot helse hoogten.

Bij het reünieoptreden van Sacred Life zijn al wat meer vrolijke gezichten te ontdekken. Niet helemaal terecht, want muzikaal is het saai en clichématig en de vele anekdotes die de revue passeren zijn alleen leuk voor insiders. Muzikaal wel interessant is Stairs To Nowhere. De band werkt aan nieuw materiaal en dat heeft een sterk gewijzigde setlist tot gevolg.

Gelukkig zijn ook de nieuwe nummers weer van hoog niveau. Ook de liedjes van Only Seven Left

Wie? LILIAN HAK waar? HABANA, NIJMEGEN

T

Kelten Zonder Grenzen

oegegeven: ze staan een beetje verkeerd geprogrammeerd, Lilian Hak en haar band.

Met een laagtempo repertoire is het als laatste act van de avond moeilijk opboksen tegen alle luidruchtige rock-’n-roll die eerder langskwam. ‘She looks like that woman from the Simpsons’, typeert een toeschouwer Haks eifeltorenkapsel.

Behalve de nieuwe coupe is de zangeres ook een nieuwe muzikale weg ingeslagen. Al werd die richting al aangegeven op de hidden track van het in 2004 verschenen Silence Feels Safe, een cd waarop elektronica en muzikanten van vlees en bloed elkaar onmisbaar maken. Maar Hak wilde blijkbaar van haar marginale imago af en schreef op de 22e verdieping van een appartement in Bangkok een nieuwe cd bij elkaar, opgebouwd

uit allerlei samples uit films uit de jaren veertig, vijftig en zestig. Met een vette knipoog naar de nostalgie van zangeressen als Vera Lynn. Het resultaat heet Old Powder New Guns en daar treedt zij vanavond op het Habana-strand met een elfkoppige bigband mee op. Opgeteld bij Haks rebelse electro-verleden levert dat lichtelijk surrealistisch getinte vaudevillemuziek op. De zangeres wil met de nieuw ingeslagen weg duidelijk hogere ogen gooien. De muziek is toegankelijker geworden, maar mist het uitdagende van het oudere werk. Voordat zij ’s avonds op Habana zou op­ treden, stond zij ’s middags in de historische St. Nicolaaskapel op het Valkhof. Niet toegankelijk voor publiek maar wel toegankelijk gemaakt door de webcamera’s van 3voor12 Arnhem-Nijmegen. Met slechts twee

Stairs To Nowhere

Only Seven Left

zijn best goed, maar tegelijkertijd zó mierzoet dat er na afloop geen glazuur meer op je tanden zit.

Dat is bij het Utrechtse The Medics wel anders: de energieke britpop rock-‘n-roll brengt zelfs wat mensen aan het bewegen en de charismatische frontman Daniel Langeveld geeft het optreden net een beetje meer glans.

Van Eins, Zwei Orchestra wordt veel verwacht. De nieuwe band geeft een oorverdovend optreden, met de voor shoegazer zo typerende ‘wall of sound’. Strak, goed, maar of het helemaal voldoet aan de verwachtingen? Dat is bij John

Coffey, The Spirit That Guides Us en ME (Minco Eggersman) sowieso wel het geval. Deze oudgedienden zetten allemaal strakke, geroutineerde, maar ook gewoon te gekke optredens neer die uitstekend passen in de lijst met memorabele Peacedoghoogtepunten. Dit smaakt absoluut naar meer en het is dus te hopen dat we niet weer vier jaar hoeven te wachten op een nieuwe episode van dit festival..

Tekst Coert van Mourik Foto’s Joël Rooth

DE MUZIEK IS TOEGANKELIJKER GEWORDEN

blazers en een gitarist speelde zij enkele nummers van het repertoire dat vanavond op Habana met bigband steviger uitpakt. Die commerciële ambities van Lilian Hak zouden

wel eens verzilverd kunnen worden.

Waarvoor een verrassende onvoorspelbaarheid is opgeofferd.

Tekst en foto Frank Antonie van Alphen

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

83

Concertagenda BERTOLF

11 september Lantaarn

10 september Zomerfeesten

Hellendoorn

17 september LelystART

DI-RECT

Lelystad

10 september Alblas Pop

Den Haag

11 september Borderbeats

18 september Access Live

Alblasserdam

SEVERE TORTURE

11 september Appelpop Tiel 15 oktober De Lantaarn

6 oktober Odeon Zwolle 7 oktober De Oosterpoort

Essen (B)

Venhuizen

17 september Pukema Rock

25 september Little Devil

Groningen

Puurs (B)

Tilburg

Hellendoorn

9 oktober Vredenburg

18 september Bosrock

1 oktober Azijnfabriek

16 oktober Festyland Volkel 21 oktober Bibelot Dordrecht 23 oktober 013 Tilburg 29 oktober Feesttent Susteren

Utrecht

Lummen (B)

Roermond

18 september Sneakerz Festival Best 25 september Kursaal

OBERHAUSEN (D)

Gorinchem

8 oktober Patronaat Haarlem 9 oktober Metropool Hengelo 28 oktober Mezz Breda

BETTIE SERVEERT 3 september P60 Amstelveen 10 september Gigant Apeldoorn 11 september Underground

30 september Luxor Live Arnhem

FOCUS

13 oktober Philharmonie

25 september Hart Van Eefde

Haarlem

18 september Singelfestival

Eefde

14 oktober Stadsschouwburg

Amsterdam

Edam

17 november Schouwburg Cuijk 18 november P60 Amstelveen 19 november Theater Parkstad

Enschede

CIRCLE J 18 september V-Kick Festival

Breda

Heerlen

ANNEKE VAN GIERSBERGEN

24 september De Spot

15 oktober Spot Middelburg 16 oktober Bolwerk Sneek 22 oktober Tivoli de Helling

Middelburg

Utrecht

25 september Knalpijppop

23 oktober Groene Engel Oss 29 oktober De Peppel Zeist

Venray

Heeswijk - Dinther

DAYBROKE

17 oktober Muziekcentrum Frits Philips Eindhoven 18 oktober Muziekcentrum Frits Philips Eindhoven 19 oktober Theater Heerlen 22 oktober De Vereeniging Nijmegen

HEIST

23 oktober Stadsschouwburg De Harmonie Leeuwarden 26 oktober Schouwburg Orpheus Apeldoorn 28 oktober Schouwburg Het Park Hoorn 29 oktober Theaters Tilburg

14 september Effenaar

Tilburg

Eindhoven

31 oktober Koninklijk Theater Carré Amsterdam

15 september Baroeg Rotterdam (met Keith Caputo) 2 oktober Bazart Den Haag (met Keith Caputo) 8 oktober Ekko Utrecht 9 oktober Lakei Helmond 29 oktober Little Devil

Den Haag

Amersfoort

7 oktober Schouwburgplein

10 september Metropool

Hoofddorp

Kortrijk (B)

Hengelo

MOKE

15 oktober Effenaar Eindhoven 22 oktober Oosterpoort

4 september Summer Square

Groningen

Hengelo

23 oktober Tivoli Utrecht 30 oktober Urban Culture Podium Rotterdam 5 november Drufabriek Ulft

17 september P60 Amstelveen 1 oktober Mezz Breda 2 oktober Tivoli Utrecht 8 oktober De Vorstin Hilversum 9 oktober Het Burgerweeshuis

11 september Appelpop Tiel 18 september Access Live Festival Venhuizen 19 september Breda Barst

PERQUISITE

29 september Schanspop

17 september Rotown

Siddeburen

Rotterdam

9 oktober Heineken Music Hall Amsterdam (met Metropole Orkest)

22 september Muziekgieterij 29 september Merleyn Nijmegen

4 September Rottepop

9 oktober Melkweg Amsterdam 20 oktober 013 Tilburg 28 oktober Paard van Troje

Bergschenhoek

Den Haag

8 September Westland Theater

Ido-Ambacht

Den Haag

PETER PAN SPEEDROCK

10 september Fenix Sittard 11 september Appelpop Tiel 25 september Bibelot

17 september Tivoli Utrecht 23 september Effenaar

11 september Bolwerk Sneek 18 september Breda Barst

JOAST

Eindhoven

Nijverdal

19 september Café De Stad

24 september Melkweg

Breda

Utrecht

Amsterdam

25 september Mugfest

26 september De Oosterpoort

Udenhout

Groningen

1 oktober De Kade Zaandam 7 oktober Oosterpoort

08 oktober The Fenix Sittard, Support van The New Shining 16 oktober Hangar 20 Breda 23 oktober Royer Rock Stramproy

9 oktober De Klos Emmeloord 15 oktober Paradiso Amsterdam 16 oktober Ekko Utrecht 22 oktober Luxor Live Arnhem 23 oktober De Klomp

27 september De Kleine Komedie Amsterdam 29 september Theater aan de Slinger Houten 30 september De Maaspoort

31 oktober Merleyn Nijmegen

Ovezande

DEF AMERICANS

KANE

Hilversum

4 september Blubber Treffen

10 september Alblas Pop

Wolvega

Alblasserdam

22 oktober Perron 55 Venlo 28 oktober Doornroosje

10 september Effenaar

18 september Eemspop

Eindhoven

Uithuizen

8 oktober Hedon Zwolle 9 oktober Het Bolwerk Sneek 14 oktober Mezz Breda 15 oktober Atak Enschede 16 oktober P60 Amstelveen 21 oktober De Vorstin

Deventer

Maastricht

11 september Paard van Troje

Tilburg

4 september De Kelder

WAYLON

Breda

Haarlem

Groningen

16 oktober Geldersch Metal Treffen Zevenaar

30 oktober INTheater Groningen 7 november Meer Jazz Special

10 september Festival IJlst 17 september Cultureel Centrum Cascade Hendrik­-

10 september Patronaat

2 oktober Turbinenhalle

STICKS & A.R.T.

19 september Groeneveld Festival Baarn 24 september ZINiN Theater

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

Oostende (B)

30 oktober Expo Rijswijk

1 oktober Nieuwe Nor Heerlen 2 oktober Hedon Zwolle 6 oktober Paard van Troje

NYNKE LAVERMAN TIM KNOL

23 oktober Drufabriek Ulft 28 oktober Nieuwe Nobelaer Etten-Leur

THE OPPOSITES

Lelystad

4 september De Peppel Zeist 10 september P60 Amstelveen

FRET

10 oktober Nieuwe Luxor Theater Rotterdam 12 oktober Chassé Theater

15 oktober De Meervaart Amsterdam

1 oktober Paradox Tilburg 2 oktober Jazz Zoetermeer 15 oktober Sugar Factory

BORIS

84

LAVALU

30 september Stadsschouwburg Middelburg 1 oktober Schouwburg Almere 4 oktober Fortis Circustheater

5 September Stadsfeest Doetinchem Naaldwijk

4 september Underground Lelystad

Dordrecht

16 oktober Waerdse Tempel Heerhugowaard

17 September Theater aan de Schie Schiedam 18 September Isala Theater Capelle a/d IJssel

24 September De nieuwe Nobelaer Etten-Leur 25 September Theater De Kappen Haaksbergen 29 September Feesttent

21 oktober Depot Leuven 22 oktober De Vorstin

Siddeburen

1 oktober Theater De Naald Naaldwijk

Hilversum

Waalwijk

7 oktober De Leest Waalwijk 8 oktober Agnietenhof Tiel 9 oktober Stadstheater De Bond Oldenzaal 13 oktober Parkstad Theaters

23 oktober Iduna Drachten 7 november Trix Antwerpen 26 november Speedfest

15 Oktober Shouwburg Kunstmin Dordrecht 22 Oktober Theater Speelhuis

Eindhoven

Helmond

Heerlen

SCRUM

Nijmegen

14 oktober Theater De Meenthe

25 september Scrum Live

30 oktober Manifesto Hoorn

Steenwijk

Nieuwehorne

Venlo

8 Oktober Theater de Leest

23 Oktober De Kom Nieuwegein 27 Oktober Parkstad Limburg Theaters Heerlen 29 Oktober Metropool Hengelo se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

85

festivalagenda podium uitgelicht

FESTIVAL BUITENBLIK

BRUIS FESTIVAL

1 t/m 6 september

4 september

Zeevenaar

Maastricht

Alex Roeka, Nynke Laverman, Ellen ten Damme e.a.

De Dudes, Absynthe Minded, Sungrazer, Oi Va Voi, dEUS, MDungu, De Nachtploeg, Yila & Davor + De Zuidergarde, Benito Deane Break & Streetdance, Kasba, Okan Cuba, Babylon Circus, Jiri Taihuttu, Solmode, GN2 en Nuldubbel7, Aroma del Mundo, Salsafreak, Cucaracha.

www.buitenblik.nl

MEERPOP 3 en 4 september Zwanenburg

Thomas Berge, René Froger, Bløf, Gordon, Ilse DeLange, Jeroen van der Boom, Di-Rect, Gerard Joling, De Dijk, Miss Montreal.

PODIUM DE VORSTIN Koninginneweg 44 1211 AS Hilversum Stefanie Holstege (Marketing Manager)

DE VORSTIN IN HET KORT Stefanie Holstege: ‘Podium de Vorstin is het nieuwe podium van Midden-Nederland, gevestigd aan de Koninginneweg in Hilversum.

Deze maand vinden de eerste concerten plaats. Jaarlijks gaan we zo’n 200 producties programmeren voor jong en oud: concerten, dance, theater en multimedia.

Podium de Vorstin heeft een grote zaal met een maximale capaciteit van circa 850 bezoekers die eenvoudig kan worden veranderd in een theaterzaal met uitschuifbare tribune met 260 zitplaatsen. Naast de grote zaal hebben we een grand muziekcafé voor 300 bezoekers.

Een plek voor mensen uit de creatieve industrie en voor muziekliefhebbers om eens lekker te genieten van (live)muziek, een hapje en/ of een drankje. De kelder is een creatieve werkplaats voor muzikanten. We beschikken namelijk over vijf goed geïsoleerde oefenstudio’s met een professionele backline voor de professionals en de locale helden.’

WAT MAAKT PODIUM DE VORSTIN UNIEK? Stefanie Holstege: ‘Dat is de mogelijkheid om de zaal zowel te gebruiken als theaterzaal en popzaal.

De capaciteit is erg flexibel en aan te passen aan het soort evenement

86

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

dat er geprogrammeerd wordt. Als het balkon sluit, is het een zaal voor 650 bezoekers. Tussen deze verschillende vormen zijn ook weer combinaties mogelijk. Zo staan er op het balkon standaard stoelen voor de mensen die liever zittend van een optreden genieten. Als het een drukke avond wordt, kunnen de stoelen worden weggehaald.

Ook is Podium de Vorstin een van de eerste podia in Nederland met een aparte artiestenfoyer, waar de optredende bands hun gasten voor of na de show kunnen ontvangen en al dan niet (zakelijke) contacten kunnen uitnodigen voor cd-presentaties, prijsuitreikingen en show­ cases. De ligging in Mediastad Hilversum vlakbij het Media Park is iets wat het podium uniek maakt.

De samenwerking met verschillende mediapartijen is voor een (pop)podium in Nederland een leuke en unieke bijkomstigheid!

Hoogtepunten de komende tijd Stefanie Holstege: In september hebben we een aantal try-outconcerten waaronder Van Dik Hout (10 september) en Gare du Nord (17 september). De maanden daarna komen onder andere Lebbis (5 oktober), Waylon (9 oktober), Nico Dijkshoorn en Leon Verdonschot (14 oktober), Tim Knol en The Backdrift (21 oktober), De Dijk (12 november), The Opposites (29 oktober) en Di-Rect (26 november). www.devorstin.nl

www.bruismaastricht.nl

www.meerpop.nl

Lunabeach Dance Festival

OCCULTFEST

4 september

3 en 4 september

Heerhugowaard

Hoogeveen

The Party Animals, The Sunclub, Diva’s of dance, DVDJ Devious, DVDJs Off The Wall, Luna, Alphaverb, Wildstylez, Slim Shore, The Vinyl Pimp, JP, Ominous & Sequence, MC Da Silva, Dimitri, Benny Rodrigues, Richard Gatling, Kabale und Liebe, Alan Oldham aka DJ T-1000, MC Marxman, When Harry Met Sally & TessisMore, Pim Warnars, Italo Elite, San Proper, Martin Duvall, Lupe.

Chain of Dogs, Deadbeat, Hammer of Justice, Soulburn, Zonaria, A New Dawn, Always Fallen, Butt­ bugs, Ceremony Of Opposites, Cirrha Niva, Dead Head, Divine Sins, Grindpad, insatiable, Izegrim, Mother Of Sin, Onheil, Slechtvalk, The 101’s, The Dead Normality. www.occultfest.nl

Too hip for the room & Hillbilly Boogieman, Jazz Invaders & Blazin Quartet e.a.

DUYCKER BUYTEN ZOMERPOP

11 september

4 en 5 september

Hoofddorp

Opmeer/Hoogwoud

Alphabeat, C-mon & Kypski, Shane Shu, Go back to the Zoo, Onder/FS Green & Hef, Only Seven Left, De Stokers, finale van de popprijs HLMRmeer met Isfere en Ravolva, Smack, The Hopedealers, Please.

George Baker, Vader Abraham, Party Piano’s, Boris Werner, Mulder, Dude on Speed, The Treets, The La La Lies, The Mad Trist, Boo!, Go Back To The Zoo, Moss, Caro Emerald, MC Bizzey, Rové, Teatro Kultka, Rick Daniels, Bassjackers, Billy the Klit feat. MC Smilez, Groovenatics, Sunnery James & Ryan Marciano, DJ Duikbril, DJ Dewalt, DJ Klaas, Kiekstra Vs. Blacky, Balkan Beatz. www.zomerpop.nl

2015 FESTIVAL 10 september IJlst

Nynke Laveman, Elske DeWall, Izaline Calister, Umoja, Jelle B, Rabassa. www.2015festival.nl

3 t/m 5 september

VALTIFEST

Rotterdam

Vlieland

4 september

Blaudzun, I Am Oak, Kalio Gayo, Moss, New Cool Collective, Tim Knol, Admiral Freebee, Arno, Beth Jeans Houghton, C.w. Stoneking, Caribou, Hauschka, Heavy Trash, Isbells, Korai Öröm, Modest Mouse, Nurses, Oi Va Voi, Pete and the Pirates, Selah Sue, The Tallest Man On Earth, Veronica Falls, Washed Out, Wolf Parade e.a.

Amsterdam

Bløf, Dina Medina, Tito Paris, Tabanka.

www.valtifest.nl

10 en 11 september

www.mistyfields.com

www.slowlandsfestival.nl

INCUBATE

Destine

APPELPOP Tiel

Babette van Veen & Jam Collectief, Blues Lee & Hot Shots, Zydeco Fever & Staton, Art of swing & SmithB, Jess & Charlene, Jazzquartet QBOA & Soul Soul Soul, Blue Note Combo, Jazz Berry, Baggerman trio & Jumping Joe,

De Kift, Knobsticker, Barbara Morgenstern, We Swim You Jump, Sotu The Traveller, J to the C and the Bad Mothers, Funckarma, Suarez, 030303 Crew, Quince, Kettel, Da Floawaz, F.A.T.A., Lick, Brent Roozendaal, Gizmog e.a.

Ab Baars, Jason Urick, The Accelerators, Jeroen Doorenweerd, Action Beat, Jim Black Trio, Andy Moor & Yannis Kyriakides, Jimmy Joe Roche, Andykisaragi, Damien

Asten-Heusden

Helmond

Deventer

Tilburg

3 t/m 5 september

4 en 5 september

11 september

10 september

www.synergys.nu

JAZZ IN CATSTOWN

SLOWLANDS FESTIVAL

SYNERGYS

Aux Raus, Boemklatsch, Gomes, Hef, ISIS, Joost van Bellen, Junkie XL, Malle Pietje and the Bimbos, Mightyfools, Monsieur Plastique, Nobody Beats The Drum, Roog, Tom Trago, Zwart Licht, Önder, 100% Vooraan, 16Bit, Aeroplane, Akkachar, Brutuzz, Burka Vol en Kaftan Vol, Cleopatra International, De Harry Krishna en Blessismore, Dion47, DiscTwins, DJ Rush, DJ Wannabe A Star, Drew MC, Firestone e.a.

Awkward I, Horlepiep, Bone Machine, Madensuyu, Customs, Milou Verleg, Denvis & The Real Deal, Moss, Drive Like Maria, Harry Sacksioni, Gebroeders Drap, Sons of the Patriots, Grounded, The Experimental Tropic Blues Band, Peter Habets, The Gospel, Heavy Trash, The Saddle Tramps.

www.duycker.nl

12 t/m 19 september

www.lunabeach.info

MISTY FIELDS

www.appelpop.nl

www.jazzincatstown.nl

INTO THE GREAT WIDE OPEN

www.intothegreatwideopen.nl

The Inspector Cluzo, Waylon, Jurk!

All Missing Pieces, K’s Choice, Alphabeat, Guus Meeuwis, Bazzookas, Moke, The Black Box Revelation, Moss, Bløf, Next Best Band, Gabriella Cilmi, Peter Pan Speedrock, Destine, Revamp, DiRect, The Pikeys, Caro Emerald, The Punctuals, Giovanca, The Shibby’s, Go Back To The Zoo, Urf Runt & Rukvet, Guild of Stags,

Jurado, Angelus Apatrida, Kaya King, Antillectual, Kodiak, Bachelorette, Kommissar Hjuler und Frau, Bad Guys, Ku Bo, Bandish Projekt, La Terre Tremble !!!, Barn Burner, Ladyhawk, Basshaters, Neil Landstrumm, Battle For Paris, Laser Poodle, BBBlood, Les Trucs, Bbrave, LightsGoBlue, Believo!, Liturgy, Bikes, Lucky Dragons, Black Mountain, Maths, Blind To Faith, Milligram retreat, Bomb Squad, Moon Unit, Bram Stadse p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

87

VolgeLingen

Colofon

10

20

Van rock naar Nederlandstalig?

‘Het was 2002 en hij had net zijn eerste single Smalfilm uit, die destijds best veel airplay kreeg. Het nummer viel heel erg bij mij in de smaak. Het was iets nieuws, iets anders. Iets wat ik bijna zou zeggen, nooit eerder had gehoord. Ik ben meer een rockfan en hou ook van soul; Nederlandstalig stond tot dat moment nou niet bepaald in mijn belangstelling. Nu past Spinvis natuurlijk niet in het rijtje Frans Bauer en dergelijke, totaal niet, hij ligt meer in het verlengde van een Boudewijn de Groot.

Ik vond hem direct muzikaal heel sterk. Er zit een mooi ritme in dat nummer en ik vond zijn teksten meteen heel bijzonder. Niet lang daarna kwam Voor Ik Vergeet uit en dat was weer een heel weemoedig nummer, zowel qua melodie als qua tekst, in tegenstelling tot zijn uptempo eerste single. En dat nummer vond ik ook weer erg mooi, dus ik dacht: die man heeft heel veel kwaliteiten. Daar wil ik meer van weten.’

Wat spreekt jou aan in zijn teksten?

WIE HAN SWEERS (44) UIT AMSTERDAM IDOOL SPINVIS BIJZONDER HOUDT EIGENLIJK VAN ROCKMUZIEK, MAAR MAAKT VOOR SPINVIS GRAAG EEN UITZONDERING.

Tekst Nancy Tjalondo Foto Manon Bruininga

‘Hij is heel poëtisch. Bijna absurdistisch. Smalfilm bijvoorbeeld gaat in eerste instantie over een heel normale vrouw die je bij de Blokker kan tegenkomen, maar er klopt iets niet aan haar. En in het volgende couplet gaat het ineens over een asociale man met een dikke auto die iemand heeft doodgereden. Zo beschrijft hij op een heel aparte manier portretten van mensen. De muziek moet mij overigens ook altijd aanspreken. Dan kan je nog zo’n goede tekstschrijver zijn, als ik de muziek niet mooi vind, vind ik het toch minder interessant.’

Hoe ervaar je zijn muziek als hij live speelt?

‘Wat ik erg leuk vind, is dat wanneer hij optreedt met een complete band zijn muziek een beetje een jazzy karakter krijgt. Dan staat er bijvoorbeeld een trompettist op het podium die gaat jammen. Het zijn dan wel dezelfde nummers, maar het luistert toch heel anders. Ook omdat je over het algemeen zit bij zijn concerten. Je gaat niet staan headbangen in een theater. En hoewel ik oorspronkelijk van rockconcerten houdt, kan ik daar wel erg van genieten.’

januari

EN KIES 2 WELKOMST-CD’S! FRET MAGAZINE is een uitgave van Muziek Centrum Nederland. FRET verschijnt zes keer per jaar in een oplage van 20.000 stuks en wordt gratis verspreid via ruim 600 distributiepunten.

Coverfoto: Daniel Cohen Hoofdredactie: Tiemen Koopman Eindredactie: Tiemen Koopman, Gijs Grob Redactie: Ellen Bokkinga, Ruud Lekx, Di-Lan Sun, Gert Verbeek Fotografie: Daniel J. Ashes, Sander Baks, Manon Bruininga, Daniel Cohen, Ralf Collaris, Alex de Groot, Dimitri Hakke, Nick Helderman, Annie Hoogendoorn, John Klijnen, Anna van Kooij, Hans Kreutzer, Isabel Nabuurs, Paul Salemink, Joni Spaan, Sieze Veenstra, Ruud Verhalle, Angelique van Woerkom, Christel Wolters Medewerkers: Frank Antonie van Alphen, Yvonne van Amersfoort, Yoast van Baardewijk, Rosanne de Boer, Elly Bond, Dennis Boxem, John Buis, Monique Demarteau, Lilian van Dijk, Steven Faber, Sjoerd van der Goot, Kees de Graaff, Niels Guns, Arnold van Huet, Willem Jongeneelen, Roel Janssen, Gabriëlla van Karsbergen, Ferenc Koolen, Martien Koolen, Ro Krom, Casper van der Kruit, Edgar Kruize, Alex Kunst, Roel Janssen, Willem Jongeneelen, Frans Molenaar, Daan de Mooy, Coert van Mourik, Stan Novak, Bram van der Putte, Eyal van der Reep, Stefan Robbers, Michiel Roelse, Pieter Sabel, Jasper Schoon, Arjan van Sorge, Peter van Sparrentak, Tom Springveld, Renate Sun-Louw, Nancy Tjalondo, Hessel Veldman, Bas Verbeek, Ronald Wetzels, Peter van der Wijst Ontwerp: Peter te Bos/Twizter Layout: Sanne van den Berg, Lisbeth van Lintel (LandGraphics), Marcel Willemsen (Keijser18 Mediaproducties) Concertagenda: Marie-Anne Eij (agenda@mcn.nl) CD-recensies: Marie-Anne Eij Advertentieverkoop: Keijser 18 Mediaproducties (Ollie Schmitz, Ronald Willemsen), tel: 020-6755308, ollie@k18.nl, ronald@k18.nl. Advertenties sturen naar ads@k18.nl Drukwerk: www.printerface.nl / Senefelder Misset Redactie: Rokin 111, 1012 KN Amsterdam tel: 020-3446000, fret@mcn.nl Abonnementen: Abonnementsprijs binnenland: € 19,95 per jaar, buitenland € 25 per jaar (6 nummers).

Abonnementen kunnen op ieder tijdstip ingaan en lopen automatisch door: tenzij 30 dagen voor de vervaldatum schriftelijk wordt opgezegd Administratie & adreswijzigingen: Firma Nic. Oud, tav Kathleen van der Kolk, tel: 072-5671018, fax: 072-5622393, Postbus 4600, 1700 AX Heerhugowaard

90

FRET

s e p te m ber/okt ober 2 0 1 0

NEEM NU EEN JAARABONNEMENT

Voor de meest recente nieuwtjes, extra demo- en cd-besprekingen en tal van andere popinformatie lees FRET ook digitaal: www.fretmagazine.nl, www.myspace.com/fretmagazine

EN DAT VOOR MAAR € 19,95 PER JAAR* We hebben weer een aantal prachtige cd’s voor je uitgezocht waarvan je er twee mag uitkiezen. Maar je kunt natuurlijk ook twee andere cd’s uit de lijst selecteren.

Jacqueline GOOD LIFE

GO BACK TO THE ZOO BENNY BLISTO

ja ja ja ja ja ja

Stuur mij voor € 19,95 een jaar lang (zes keer) FRET, en als welkomstgeschenk de cd’s (2 aankruisen): ● Jacqueline - Good Life ● Go Back Too The Zoo - Benny Blisto ● At No Bikini Beach - The New Bikini ● Kensington - Borders ● Boemklatsch - Spontaneous Combustion ● New Cool Collective - Pachinko ● Bertolf - Snakes & Ladders ● Want Want - Mijn Meisje Vindt Me Leuk Zoals Ik Ben ● Sven Hammond Soul - The Marmelade Sessions ● Cords - Collage ● Zea - The Beginner ● Hans Teeuwen & The Painkillers - How It Aches ● Tim Knol - Tim Knol ● The Mad Trist - Pay The Piper ● Boris - Live My Life Live ● Ellen ten Damme - Durf Jij? ● Anneke van Giersbergen - In Your Room ● Brainpower - Mijn Manier ● The Ex - 30 ● C -Mon & Kypski - We Are Square ● Leona - Strut It! ● JB Meijers - Catching Ophelia ● Moke - The Long & Dangerous Sea ● The Madd - Are Pretty Quick ● Heideroosjes - 20 Years: Ode & Tribute ● Lavalu - Hope Or Liquid Courage ● The Gathering - The West Pole ● André Manuel En De Ketterse Fanfare - Tjuup ● The Blues Junkies - The Blues Junkies ● Supermannen - Best Of ● The Sheer - Here And Now And Long Before ● Lucky Fonz III - A Family Like Ours (zolang de voorraad strekt)

AT NO BIKINI BEACH THE NEW BIKINI

KENSINGTON BORDERS

FRET is gratis af te halen op zo’n 600 locaties in het land. Althans, zolang de voorraad strekt. Wil jij het risico vermijden dat je misgrijpt, neem dan een jaarabonnement. Je ontvangt dan zes nummers op je deurmat voor maar € 19,95 per jaar!

Vul nu onderstaande bon in en profiteer van een jaar lang FRET en kies twee welkomst-cd’s. Wil je een nog ruimere keuze, neem dan een abonnement op www.fretmagazine.nl Stuur de bon in een ongefrankeerde envelop naar: Fa. Nic Oud, Antwoordnummer 849, 1700 WB Heerhugowaard. Faxen kan ook: 072-5622393

✁ Naam

M/V

Adres Postcode Woonplaats Land E-mail Telefoonnummer Ik heb het afgelopen half jaar geen abonnement op FRET gehad.

Handtekening Stuur geen geld, je krijgt een acceptgiro thuis gestuurd. *) abonnementsprijs buiten Nederland: € 25,00 per jaar

festivalagenda houders, Mordant Music, Celt Islam, Nefarium, The Chap, Nikoo, Cheapmachines, Oranssi Pazuzu, Circle, P45, Circle Bros, Part Chimp, Citay, Peter Brötzmann Chicago Tentet, City Boys, Plants & Animals, Coco Bryce, Pokemachine, Cold Pumas, Horacio Pollard, Cyaneed, Premonition, Daniel Francis Doyle, Psychofagist, Daniel Haaksman, The Puddle Parade, Darsombra, Raymond Dijkstra & Af Ursin, De grote Kiki Show, Richard Youngs e.a.

BLOODSHED FEST

FESTYLAND

1 en 2 oktober

15 t/m 17 oktober

Eindhoven

Volkel

www.incubate.org

1 t/m 3 oktober

vrij. 17-09 GPNL halve finale za. 18-09 Customs (B)

Cephalic Carnage, Mumakil, Collision, Psycroptic, Dyscarnate, Rompeprop, Hour Of Penance, The Afternoon Gentlemen, Hymen Holocaust, The Attack Of The Mad Axeman, Inevitable End, Weekend Nachos, Ion Dissonance, Wojczech.

vrij. 24-09 Beans&Fatback Di-Rect

za. 09-10 Giovanca

www.bloodshed.nl

MARIO’S METAL MEETING Tilburg

MUGFEST

The Dust Connection, Cirrha Niva, Gaskin, Powerstroke, After All, Phantom-X, Reviver, Mother Of Sin, Martyr, Gunslinger, Picture.

Di-Rect, Guus Meeuwis, Frans Duijts, Rowwen Hèze, Go Back To The Zoo.

www.mariosmetalmania.com

www.festyland.nl

PROGPOWER EUROPE 1 t/m 3 oktober

AMSTERDAM DANCE EVENT

Baarlo

20 t/m 23 oktober 2010 Amsterdam

DB’s Utrecht & De Bakkerij,

Aspera, Myrath, Darkwater, Oceans of Sadness, The Dust Connection, Proghma-C, Haker, Sacrum, Jon Oliva’s Pain, Serenity, Klone, Shadow Gallery, Leprous, Xerath, Love De Vice.

Castricum

www.progpower.eu

25 september Udenhout

As Enemies Arise, Boef en de Gelogeerde Aap, Daybroke, Def P & the Beatbusters, The Bohemes, The Darkest Red, The Fifth Alliance, Tim Vantol, First Fight Down, Messias, Providence, Superior e.a. www.mugfest.nl

Go Back To The Zoo

Bertolf, Mon Amour, Chris Zegers and the Hudson Five, Monique Smit, De 3 J’s, Nick & Simon, Ilse DeLange, Jan Smit.

The Resistance Plot, Lesoir, Average 90, Linda Smeets, Sunsofa, Marlon Penn& the Modern Underground, A Nameless band Called Funk, Mikki Mo, Apollos Chaselight, Moose Da Beat, Arkngthand, Nachtploeg, Bite My Wire, No History, Blue Ray Disco, Rebzjie, Cheers with Coffee, Reinard, Clock, Ripsaw, Complexx, Rudy und Rudy, Concubine, Shelter Four, dj Ben Bastion, Sideshift Harry, Drag The Racer, The Skarabeez, DYRR, Sona, D’Anoukki, Soulkikker, Forget To Forgive, Stiller Disko, Freestroke, Sungrazer, Funkmonster, The Dirty Denims, Hanging Tree, The Methods, Hey ANGIE, The New Vultures, High Speed Dirt, Unchained Breathing, Infinitize, Viberider e.a.

Kelis (US), Armin van Buuren (NL), Sven Väth (DE), Chuckie (NL), Dave Clarke (GB), Sasha (GB), Paul van Dyk (DE), Roger Sanchez (US), Joris Voorn (NL), Daniel Haaks­man (DE), Boys Noize (DE), Dubfire (US), Richie Hawtin (CA), M.A.N.D.Y. (DE), Riva Star (IT), Adam Beyer (SE), Ida Engberg (SE), Steve Bug (DE), Josh Wink (US), Markus Schulz (DE), Ferry Corsten (NL), Jeff Mills (US), Afrojack (NL), Chris Liebing (DE), Goldfish (SA), Joost van Bellen (NL), Moodymann (US), Derrick May (US), Sander Kleinenberg (NL), Boemklatsch (NL), Juan Atkins (US), Ellen Allien (DE), Dr. Lektroluv (BE), Shinedoe (NL), Don Diablo (NL), Flying Lotus (US), Monika Kruse (DE), Nick Warren (GB), Karotte (DE), Radio Slave aka The Machine (DE), Ryan Marciano & Sunnery James (NL), Girl Unit (GB), DJ Yellow (FR), Hercules & Love Affair (US), Tensnake (DE), Boris Werner (NL), Redshape (DE), Dixon (DE), Melon (NL), Sasha Funke (DE), KINK live (BG), Terry Toner (NL), Paul Harris (GB), Lucien Foort (NL), Shermanlogy (NL) e.a.

www.berghuisfestival.nl

www.festivald-vers.nl

www.amsterdam-dance-event.nl

DE BESTUIVING 25, 26 september & 2 oktober ‘t Blok, Nieuwerkerk a/d IJssel,

Kantor Tzar Collectiv, Captain Capeman, Miss Anthropy, Laba­ sheeda, Monokino, Ladycop, Staatseinde, I Wish I Knew, Sweet Empire, Wave Zero, Cradle FC. www.debestuiving.nl

BAZART BANDMARATHON 1 en 2 oktober Den Haag

Heist en NoizBoiZ e.v.a..Gedurende 24 uur zullen op twee podia non-stop 90 bands optreden.

Elke band speelt een kwartier.

Het doel is om het nationale record van 78 bands in 24 uur te verbreken. www.bazart.biz

BERGHUISFESTIVAL 1 en 2 oktober K ampen

D-VERS 2020 9 oktober Sittard

za. 25-09 Nobody Beats the Drum

za. 23-10 Anneke van Giersbergen za. 20-11 Moss za. 27-11 ReVamp

se p t e m b e r/o kto b e r 2 0 1 0

FRET

89

MUZIEKINSTRUMENTEN, AUDIO-, LICHT- EN STUDIOAPPARATUUR!

ALLE DISCIPLINES ONDER 1 DAK! ROTTERDAM - EINDHOVEN - UTRECHT - APELDOORN

FEEDBACK.NL