FRET MAGAZINE juli/augustus 2011 by FRET Magazine

Gratis muziekmagazine

11 j uli/ aug ust us

PLUS FOTO VERS L AG GAL A VA POPM N DE UZIE K

MAYAN VAN DIK HOUT THE KIK WOODY & PAUL AUX RAUS PESTILENCE ZIGGI RECADO ROY SANTIAGO I AM OAK

TIM KNOL ‘Nu eerst een jaar knallen!’

Vrijdag 8 juli:

Joe Cocker • Journey The Faces featuring Mick Hucknall

Texas • Foreigner

• The Answer • Rival Sons • Gianna Nannini Yasmin • The Resistance Plot • The 101’s Zaterdag 9 juli:

Anouk • Roxette Ringo Starr And His All Starr Band

Brian Setzer’s Rockabilly Riot Roger Hodgson & Band • Gregg Allman Band KT Tunstall • Ultimate Eagles • Serena Pryne • Coldplace The BossHoss • The Dirty Denims • Harry & de Gebroeëke Zwiêgelkes Zondag 10 juli:

Dream Theater • Black Country Communion featuring Joe Bonamassa Thin Lizzy • Riverside • Triggerﬁnger

Walter Trout • Jimmy Barnes • Philip Sayce • Popa Chubby • The Juke Joints Stefan Schill • Malina Moye• Vanderbuyst

Kaartverkoop via www.bospop.nl

FRET MAGAZINE is een uitgave van Muziek Centrum Nederland

11 j u l i / a u g u st u s

‘Het is net als poepen. Op een gegeven moment moet het gewoon en dan gebeurt het’ (The Surs)

juli/augus tus 2011

FRET

inhoud

jaargang 18, nummer 4, juli/augustus 201 1

14 M AYAN

Een nieuwe supermetalgroep.

16 T IM KNOL

Maakt een onstuitbare opmars.

22 Z IGGI RECADO Van reggae naar reggae+.

24 AUX RAUS

‘We hebben onze zaakjes goed op orde’

28 G ALA VAN DE POPMUZIEK

Fotoverslag van de uitreiking van de Duiveltjes.

32 I AM OAK

Een interview aan de hand van drie instrumenten.

36 P ESTILENCE

‘We maken nog steeds baanbrekende muziek’

38 R OY SANTIAGO Een bijzonder talent.

40 WOODY & PAUL

‘Je hoort nu echt een band.’

42 W ERELDMUZIEK IN NEDERLAND

Een essay van Rob van den Bosch.

45 T HE SURS Doet geen concessies.

46 T HE KIK

Het vervolg op The Madd.

‘Ik ben niet vaak jaloers’ Nederlandse reggaester

22 04

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

VASTE RUBRIEKEN

‘Deze plaat heeft een paar luisterbeurten nodig’

06 BANDS&EVENTS Het laatste nieuws, column van Lucky Fonz III, plus interviews met Nanda Akkerman, Odeke, Mindpark en Harold K.

21 GODFATHERS Andy Tielman, Godfather van de rock-’n-roll.

35 BACKSTAGE Ruud Peeters, boeker bij AT Bookings.

41 DE 7 HOOFDZONDEN Martin Buitenhuis: ‘Uiteindelijk is het natuurlijk een vorm van aanstellerij’.

48 GEAR&GADGETS

Met onder andere: 50 jaar Gibson SG, Boss VE-20 Vocal Performer, Garageband voor iPad, Within Temptation-drummer Mike Coolen, de studio van Guido Aalbers en de Game Changer van Music Man.

82 VOLGELINGEN VanVelzen-fans Bambi Boland en Anne Van Ruitenbeek.

54 CD-RECENSIES De nieuwe albums van 2562, Frank Boeijen, The Deaf, Eins, Zwei Orchestra, Handsome Poets, I Am Oak, Krystl, The Souldiers, Tom Trago, Within Temptation, Ziggi Recado e.v.a.

66 DEMONTAGE De demo van de maand is van L.T.S.

70 LIVE IN HOLLAND

Sterke knipoog naar The Beatles

Met Mezcalectric, Gingerpig, The Shavers, Marike Jager, Soulburn, Hangover Hero, Kraak & Smaak en Dunya Festival.

76 AGENDA Een selectie van de concerten en festivals van de komende maanden.

Nederlandse popmuziek viert feestje

juli/augus tus 2011

FRET

Bandsevents LUCKY’S LEVENSLESSEN Nu is iedereen het vergeten, maar ooit stond ook ik op de stip. Ik was auditie twaalf van de dag. De vier poortwachters (ik weet hun namen nog) bekeken me van twee meter afstand. Ze hielden hun armen over elkaar terwijl ik zong. Ben je er klaar voor? Ja. Begin maar dan. ‘I’ve been roaming around, always looking down at all I seehee’. De eerste die sprak zei dat mijn zucht aan het einde van de regels nep was. Hij mopperde dat als hij Otis Redding hoorde dat hij dan iemand hoorde die moet zuchten omdat ie de longen uit z’n lijf zingt. En dus niet omdat ie denkt dat ie moet zuchten omdat dat dan een soulgevoel geeft, omdat Otis dat toevallig ook deed. Zo werkt het gewoon niet. Snap je dat dan niet? De tweede vond mijn perfect AmerikaansEngels maar niks. Ze zei: Je bent toch Nederlands? Waarom zing je dan ook niet met je Nederlandse accent? Zoals vroeger, de Q65 enzo, dat is toch leuk juist? De Arctic Monkeys zingen Engels met een accent, en die gekke uit IJsland, waarom jij dan ook niet?

EKKO VIERT 25-JARIG BESTAAN MET TWEE LP’S

et Utrechtse poppodium EKKO bestaat in oktober 25 jaar. Dat wordt onder meer gevierd met een bijzonder vinylproject onder de naam Ekko Recordings. Het idee is om twee ouderwetse lp’s uit te brengen met daarop hoogtepunten uit de EKKO-historie. De eerste lp beslaat de periode 1986 tot 1998 en de tweede lp de periode van 1998 tot 2011. De keus welke bands en artiesten op de albums komen, bepaalt het publiek, dat tot eind augustus kan stemmen via www.ekko.nl/recordings. Het zijn overigens niet de minste groepen die in EKKO hebben opgetreden: o.a. Franz Ferdinand, Triggerfinger, Patrick Watson, The Wombats, Infadels, Joan As Police Woman en Saybia. De twee albums moeten worden gefinancierd door donateurs,

JOHN COFFEY NEEMT ALBUM OP MET PELLE GUNNERFELDT

De derde vroeg zich af waarom ik – net als mijn elf voorgangers – dat liedje had uitgekozen. Hoezo Kings of Leon? Hoezo niet iets aparts? Als je nou iets had meegenomen waarvan wij hadden gedacht ‘zo, zo, dat ie dat durft!’ dan had je een statement kunnen maken. De vierde was milder. Hij zei dat ik een idioot was maar idioten die niet helemaal door hebben hoe idioot ze zijn, dat wil nog wel eens aanslaan. Dus vooral doorgaan, vooral doorgaan. Het deed precies evenveel pijn als mijn linkerarm na die klap van de ME-er, vier weken eerder in de Spuistraat terwijl Willem en Maxima ja zeiden tegen elkaar in een kerk een halve kilometer verderop.

Foto siese veenstra

Lucky Fonz III

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

daarom werkt het poppodium samen met het crowdfundplatform Voordekunst, een website waarop particulieren en bedrijven kunstenaars en kunstinstellingen helpen hun projecten te realiseren. Het uiteindelijke resultaat van Ekko Recordings wordt gepresenteerd tijdens de Nacht van het Vinyl in EKKO in de jubileummaand oktober. www.ekko.nl/recordings

it najaar zal de Utrechtse band John Coffey naar Zweden trekken om – gesponsord door eigen fans – de opvolger van hun debuutalbum Vanity op te nemen met de Zweedse producer Pelle Gunnerfeld. Hij tekende eerder voor producties van albums van onder meer Refused, The Hives en The Ghost Of A Thousand. Jag Jago, gitarist van die laatste band, zal John Coffey ook bijstaan in de studio. De studiokosten hoopt de groep binnen te krijgen met de hulp van fans; zij krijgen als eerste de kans om het nieuwe album te kopen en kunnen zaken als customized John Coffey- gitaren, huiskamerconcerten en John Coffey bbq’s winnen. www.sellaband.com/johncoffeymusic

AANMELDEN BANDS VOOR EUROSONIC NOORDERSLAG 2012

ands die in aanmerking willen komen voor een optreden op de festivals Eurosonic of Noorderslag 2012 kunnen zich nu aanmelden. Ook de registratie voor de conferentie is geopend. Aanmelden gaat via de site van festivalpartner Sonicbids. Ga naar www.sonicbids.com/esns2012 om je gratis aan te melden, een Electronic Press Kit (EPK™) te maken en toe te voegen. Eurosonic Noorderslag vindt plaats van woensdag 11 januari tot en met zaterdag 14 januari 2012 in Groningen. De organisatie verwacht, naast vele duizenden festivalgangers, drieduizend professionals uit de Europese muzieksector.

Het evenement presenteert optredens van meer dan 290 Nederlandse en Europese acts op meer dan dertig verschillende podia. www.eurosonic-noorderslag.nl

MCN LANCEERT MUZIEKENCYCLOPEDIE.NL

at was de eerste hit van Anouk? Hoe zat het ook alweer met de acid house? Wanneer is de Golden Earring opgericht? Muziek Centrum Nederland presenteerde afgelopen maand de website Muziekencyclopedie.nl, de grootste online muziekencyclopedie over Nederlandse muziek.

WIn!

STAGG C848S KLASSIEKE GITAAR t.W.v 229 EURO Altijd al gitaar willen spelen? Dit is je kans. FREt geeft een mooie klassieke gitaar van het merk Stagg weg. Stagg maakt sinds 1995 instrumenten, naast gitaren ook piano’s, drums en blaasinstrumenten. Even wat feitjes over de C848S: de gitaar heeft een massief Canadees sparrenhouten bovenblad, een palissander kast en een mahonie hals.

In Muziekencyclopedie.nl staan biografieën, discografieën, werkenlijsten, foto’s, contactinformatie en audio/video van meer dan vijfduizend Nederlandse muzikanten, bands, componisten, ensembles, orkesten, podia en festivals uit de Nederlandse pop-, dance-, jazz-, wereld-, klassieke en hedendaagse muziek. De lemma’s zijn geschreven door meer dan honderd muziekspecialisten. Muziekencyclopedie.nl (voorheen Popencyclopedie.nl) is niet alleen van naam veranderd. ook de vormgeving is geheel vernieuwd, door niemand minder dan grafisch ontwerper (en Claw Boys Claw-zanger) Peter te Bos. Daarnaast is de vernieuwde encyclopedie onder andere uitgebreid met vele honderden entries op het gebied van jazz-, wereldmuziek, klassieke en hedendaagse muziek, informatie over podia en festivals en video’s met 38 kopstukken van de Nederpop. onder meer Junkie XL, Bløf, Bettie Serveert, Wally tax, Boudewijn de Groot en Golden Earring vertellen in korte filmpjes over hun hun muziek en carrière. Als bezoeker kun je bovendien heel eenvoudig audio en video embedden bij alle artiesten en bands. www.muziekencyclopedie.nl

Wil je de stagg c848s klassieke gitaar winnen? Beantwoord dan de volgende vraag. hoeveel frets heeft deze stagg-gitaar? Mail je antwoord voor 21 augustus naar fret@mcn.nl o.v.v. Stagg gitaar. Vergeet niet je naam en adres te vermelden.

Winnaar schlagwerk cajon De winnaar van de Schlagwerk cajon t.w.v. 179 euro plus de dvd Cajon Spelen is Marieke elkerbout uit Hengelo. juli/augus tus 2011

FRET

BandsEvEnTs BEaTs ME! StOUt zIJN MAG NIEt MEER Staatssecretaris van justitie Fred teeven heeft het downloaden uit illegale bron tot een van de speerpunten van zijn beleid gemaakt. teeven wil 1) het downloaden zonder toestemming van de rechthebbenden illegaal verklaren, 2) dit illegaal downloaden aanpakken en 3) de privé- of thuiskopieregeling aanpassen. In de eerste Beats Me! van dit jaar schreven wij nog dat de discussie rondom het al dan niet (il) legaal downloaden uit illegale bron trekken van een Belgenmop begon te krijgen. Stand van zaken op dat moment was dat het voor privédoeleinden downloaden van content uit illegale bron naar Nederlands recht, toegestaan is. Anders gezegd: legaal illegaal downloaden voor eigen gebruik. De nieuwe plannen van teeven zetten hier een dikke streep doorheen. teeven vindt dat veranderingen in auteursrechtbeleid en wetgeving broodnodig zijn, omdat de omgeving van het auteursrecht en de naburige rechten snel verandert en blijft veranderen. Denk aan de opkomst van nieuwe digitale technieken en exploitatiemethoden, waarvan downloaden en streamen de meest bekende vormen zijn. Maar denk ook aan de groei van de bandbreedte van digitale netwerken, waardoor de distributie van grote bestanden voor iedereen binnen handbereik is gekomen. Door het downloaden uit illegale bron onrechtmatig te verklaren, denkt de staatssecretaris nieuwe digitale businessmodellen beter te kunnen beschermen en een kans te kunnen geven. toepassing van het ‘nieuwe’ auteursrecht op het punt van illegaal downloaden zal niet zonder haken en ogen zijn. Het zal moeilijk zijn een balans te vinden tussen de bescherming van de rechthebbenden, het belang van een open en ‘vrij’ internet en de belangen van de individuele consumenten. De roep om meer bescherming vindt het gevaar van handhaving van auteursrechten en naburige rechten binnen het privédomein van de consumenten tegenover zich. teeven kiest voor een oplossing waarbij aan de ene kant het downloaden (zonder toestemming van de rechthebbenden) illegaal zal zijn en waarbij aan de andere kant handhaving van deze ‘criminele’ handelingen beperkt moet blijven tot het aanpakken van de grootverbruikende bronnen en tussenpersonen. Volgens teeven zou daarmee de privé- of thuiskopieregeling kunnen worden afgeschaft. oftewel: stout zijn mag ook niet meer privé (maar wordt in principe niet bestraft). Bjorn schipper (schipper@bousie.nl) Maurits Meijboom (meijboom@bousie.nl)

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

TRADITIONALS-ALBUM KRIJGt VERVOLG

et in A Cabin With-album traditionals krijgt een vervolg. Initiatiefnemers In A Cabin With en onder Invloed hebben nieuwe muzikanten warm gemaakt voor een tweede deel. De opnames, die op dezelfde locatie – het clubgebouw van de lokale ijsvereniging in Hagestein – zijn inmiddels geweest. op het nieuwe album worden wederom traditionals (zeer oude folkliedjes die over en over zijn gecovered) vertolkt, dit keer door onder andere torre Florim (De Staat), George Baker, Lucky Fonz III, Benjamin Herman, Carol van Dijk (Bettie Serveert), Janne Schra (Schradinova, Room Eleven), Jelle Paulusma, Peter te Bos (Claw Boys Claw) en Case Mayfield. traditionals deel 2 zal pas in de loop van 2012

uitkomen. Het eerste deel, met bijdragen van onder andere tim Knol, Anne Soldaat, Ralph Mulder en Maurits Westerik is inmiddels gratis te downloaden via de website www.inacabinwith.nl. De videofilmpjes van deze sessie kun je bekijken op www.thetraditionals.com.

tHIJS vAN HOUWELINGEN WINT MUZIEKSCRIPtIE PRIJS

hijs van Houwelingen heeft de MCN Muziekscriptie Prijs 2010 gewonnen, de prijs voor de beste afstudeerscriptie over muziek en muziekcultuur. Hij kreeg de prijs – een cheque van € 500 – voor zijn masterscriptie sociologie ‘Classical music performances’. Juryvoorzitter Jan van der Plas (o.a. ooR, Muzikantengids, Fontys Rockacademie) overhandigde de prijs aan Van Houwelingen, student aan de Universiteit van Amsterdam. thijs

van Houwelingen (op de foto rechts) schreef volgens de jury een ‘scriptie die het best geschreven is, het sterkst is in zijn theoretische fundering en het hoogste niveau heeft qua redeneringen en gevolgtrekkingen.’ Wo- en HBo-studenten kunnen tot eind dit jaar hun scriptie opsturen naar Muziek Centrum Nederland om mee te dingen voor de Muziekscriptie Prijs 2011. www.mcn.nl

EUROPEAN ENGINE BATTLE

World, Forest Kingdom, World Percussion, K-Size, Kraftworker, Klanghaus, Cinematique Instruments en Galaxy-X. Het enige wat je buiten deze sounds aan je track mag toevoegen zijn vocalen. Upload voor 1 september je productie als mp3-bestand (max. 320kb) op www.bestservice.de/battle. Voor eind september zal Best Service een top 20 van beste producties selecteren uit alle inzendingen. Deze top 20 zal vervolgens worden beoordeeld door de vier deelnemende tijdschriften (o.a. het Nederlandse Interface) en Best Service samen. Het prijzenpakket bestaat onder meer uit een vliegreis naar de NAMM show in Anaheim, Los Angeles, in januari 2012 met inbegrip van drie nachten verblijf en toegangsticket en Best Service Engine instrumentenpakket ter waarde van € 1.500,-.

uropean Engine Battle Best Service, producent van virtuele instrumenten en geluiden, organiseert een wedstrijd voor producers en muzikanten. Wat moet je doen? Produceer een compositie van maximaal drie minuten met behulp van alleen de geluiden bestemd voor deze contest, te downloaden van www.bestservice.de/battle/library. De betreffende 2,6GB library omvat een breed muzikaal aanbod uit de Best Service Engineproducten zoals titan, Drums overkill, Epic

edie

Muziek Encyclopedie

r nederlAndse CYClopedie.nl

Alles wAt je wilt weten over nederlAndse muziek vind je op muziekenCYClopedie.nl

pedie over rnet

de grootste muziekenCYClopedie over nederlAndse muziek op internet

foto’s, /video vAn meer , Componisten, iA

BiogrAfieën, disCogrAfieën, foto’s, ContACtinformAtie en Audio/video vAn meer dAn 5000 muzikAnten, BAnds, Componisten, ensemBles, orkesten en podiA

CiAlisten

gesChreven door muziekspeCiAlisten

Bandsevents FILEMUZIEK

Op weg naar optredens in Nederland ontkom je er niet aan: files. Wat draaien Nederlandse muzikanten in de auto om de tijd door te komen?

PLASTIC DREAMS NAAR PARIJS EN BOEDAPEST

In deze aflevering zanger Alex Roeka Zijn huidige theaterprogramma Zachtaardig Vergooid loopt goed. Volgend seizoen gaat de voorstelling in reprise. Frits Spits noemde zijn lied De Vrouw Op De Trap het beste nummer van het jaar. Liedschrijver Alex Roeka woont nog steeds naar grote tevredenheid in Antwerpen. Zit hij altijd alleen in de auto op weg naar, of terugkomend van een optreden? ‘Soms alleen, soms met mijn vriendin.’ Wat zal hij beslist nooit draaien? ‘Nietszeggende R&B en andersoortige, voorgeprogrammeerde, robotachtige, ellendige, zogenaamde, eigentijdse hitparademuziek. Ook als ik niet in de file zit, heb ik altijd muziek aan. Ik heb een prima cd-speler met flinke boxen, geweldig geluid. Otis Redding en Aretha Franklin mengen heel goed met ’s nachts naar huis toe rijden. Voor mij is de auto de ideale plek om naar J.J. Cale te luisteren, vanaf het begin al een favoriet. Ook Blonde On Blonde van Dylan is een plaat waar ik geen genoeg van kan krijgen. Of Forty Licks van de Stones, tijdloze rock-’n-roll. Creedence Clearwater Revival komt met 130, 140 kilometer per uur pas tot leven. ’s Zomers draai ik Buena Vista Social Club en The Beach Boys. De radio heb ik niet vaak aan. Klassiek werkt niet in mijn auto. Het laatste dat ik heb gedraaid is de Vlaamse zanger Daan. Zijn laatste cd Simple is een prachtig werk. Verder: The White Album van The Beatles en hun geniale zwanenzang Abbey Road. Van Morrison: Astral Weeks. Een meesterwerk dat alsmaar beter wordt. Op de terugweg ’s nachts, als de snelweg leeg is, draai ik The Flying Burrito Brothers en Gram Parsons. En Steve Earle als ik meer country wil horen. Behoudende muziek allemaal die de tand des tijds heeft weerstaan. Het zout in de pap van mijn leven. The American Recordings van Johnny Cash bewaar ik voor de laatste honderd kilometer. Frank Antonie van Alphen

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

oevallig in juli op vakantie in Parijs of Boedapest? Zet dan onderstaande data even in je agenda. Plastic Dreams, de interna-

PRINS BERNHARD CULTUURFONDS PRIJS VOOR ANTON CORBIJN

otograaf en filmmaker Anton Corbijn krijgt dit jaar de Prins Bernhard Cultuurfonds Prijs. Deze prestigieuze prijs bestaat uit een geldbedrag van 75.000 euro en een CultuurFonds op naam ter waarde van 75.000 euro. De uitreiking is op 28 november. Corbijn (1955), die zijn carrière begon bij muziekblad OOR, heeft vrijwel alle grote popsterren voor zijn lens gehad. Daarnaast maakte hij platenhoezen en videoclips en is hij als regisseur bekend van de films Control (2007) en The

tionale serie dance-avonden waar jong Nederlandse dj’s zich in de kijker kunnen spelen, eh... draaien, strijkt deze maand neer in Parijs (15 juli) en Boedapest (22 juli). In Parijs verzorgt Bmkltsch Rcrds een avond in de club Nouveau Casino met o.a. Nobody Beats The Drum, Mike Mago, Bart B More en RipTidE. In club A38 in Budapest staat een avond van Major League gepland met onder meer Pamb & Harsh. Meer weten? Check www.plasticdreams.nl.

American (2010). Het Cultuurfonds noemt hem ‘een belangrijke beeldmaker en beeldvormer van de populaire cultuur van zijn generatie. Hij is een internationaal voorbeeld voor fotografen, ontwerpers en art directors. Corbijns activiteiten bestrijken veel werkterreinen van het Cultuurfonds: fotografie, grafisch ontwerp, film en decorontwerp in de breedste zin van het woord. Met de toekenning van de Prins Bernhard Cultuurfonds Prijs lauwert het Cultuurfonds deze unieke, multidisciplinaire kunstenaar.’ In Foam in Amsterdam is tot 1 september de tentoonstelling Anton Corbijn - Inwards And Onwards te zien.

BAND THE HEYZ OPENT HOUSE OF MUSIC

et valt vandaag de dag niet mee voor muzikanten om hun brood te verdienen in de muziekindustrie. The Heyz uit Noordwijk hebben een mooie oplossing gevonden; zij namen muziekstudio Redhouse in Katwijk over, knapten die eigenhandig op en verbouwden het tot een muziekschool/muziekcentrum. Afgelopen mei vond de officiële opening plaats van het House of Music. Iedereen kan daar muzieklessen volgen, maar House of Music

biedt ook de mogelijkheid tot het volgen van bandcoaching, het geven van optredens, recepties of muzikale feesten. ‘House of Music moet een plek zijn waar elke muzikant uit de Bollenstreek (of daarbuiten) zich kan thuis voelen, dingen kan (bij)leren, informatie uitwisselen en medemuzikanten kan ontmoeten’, aldus The Heyz. Wil je een kijkje nemen? House of Music bevindt zich op Blekerstraat 28 in Katwijk. www.theheyzhouseofmusic.nl

Bandsevents

HAROLD K

‘We drinken meer Belgisch bier’

Haalt inspiratie uit een stukje fietsen

Het prachtige debuut We Will Adapt van de Brabantse band Mindpark lijkt zomaar uit de lucht te zijn gevallen. Niets is minder waar.

Harold Konickx presenteerde onder de noemer Harold K. onlangs zijn nieuwe album De Laatste Pionier. Een bijzondere plaat vol kleine muzikale schilderijtjes.

Tekst Willem Jongeneelen Tekst Jasper Schoon

anaf begin deze eeuw zorgde de band Sweet Assembler met enige regelmaat voor machtig mooie tracks vol ingehouden zang, wonderlijke snarenpracht en soms wat opgekropte woede. Toch gaven ze er nergens helemaal aan toe, al lieten ze de spanning op hun eerste twee cd’s graag oplopen. Stop deze muziek in een film en er gaat alsnog iets heel ergs gebeuren. Ralph Timmermans (gitaar) en Johan Reijnders (drums) gingen na de release van het zwaarder aangezette Post Atomic Children en het vertrek van hun bassist, met de uit Gent afkomstige Jeroen Coudron (ex Zexy Superglue) als Mindpark verder. Op We Will Adapt horen we fraai opgebouwde tracks met soms dubbele zanglijnen en teksten over het echte leven, of geschreven vanuit een persoon die hallucineert. Daarnaast zijn er opnieuw enkele verstilde songs die hypnotiserend werken en de fantasie op hol doen slaan. Ralph: ‘Johan en ik voelen elkaar goed aan en zijn samen breder georiënteerde muziek gaan maken. Onze zoektocht is nu een aantal keer gevoed vanuit de ritmiek. In Sweet Assembler schreef ik vrijwel alles. Nu is dat, mede door de komst van Jeroen, anders. Hij heeft een eigen gitaarsound en schrijft en zingt ook songs.’ Er blijven duidelijk flarden postpunk en Radiohead in hun sound aanwezig, maar het trio blijft daar vaak ook juist ver vandaan. ‘In de opnameperiode luisterden we veel naar Efterklang, Blonde Redhead, Sukilove, Zappa, Wilco, The National, dEUS en erg veel naar jazz. Bovendien drinken we door de komst van Jeroen veel meer Belgisch bier!’ www.mindpark.nl

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

ij de totstandkoming van zijn album ontdekte Harold K een nieuwe manier van werken, zegt hij gezeten op een terras in de zon. ‘Zo is de tekst van het nummer Ik Ben Wendla tot stand gekomen door een mix van verschillende dingen. Het ontstond uit een stukje krant, een fragment van een toneelstuk, jeugdherinneringen en droomaantekeningen. Ik heb het nummer opgenomen met gastmuzikant Janos Koolen.’ Hij noemt Notwist, Eels en Spinvis als inspiratiebronnen. Op De Laatste Pionier, die werd geproduceerd door Mathijn den Duijf (Kytopia), doet een keur aan gastmuzikanten mee, onder wie zangeres Pien Feith op het nummer Monkie. Konickx: ‘Ik ken haar uit het Utrechtse circuit en vind haar goed. Normaal zingt zij in het Engels, maar op deze song in het Nederlands. Het beeld dat we op dit nummer schetsen werkt goed.’ De Amsterdamse singer-songwriter schrijft graag over dieren op zijn cd. ‘Op die manier is het beeld in één keer duidelijk. Ik hoop dat de luisteraar bereid is om zich in de teksten te verdiepen. Het is geen gemakkelijke muziek. Mijn nummers zijn introspectief en experimenteel, maar ook uitnodigend en vriendelijk.’ Ter inspiratie voor nieuw werk gaat hij in zijn directe omgeving af en toe op reis en maakt hij, zoals hij het zelf noemt, kleine minivakanties van een paar uur. Konickx ‘Ik kan al geïnspireerd raken door een korte treinreis of een stukje fietsen langs de Amstel. Ik probeer het moment te pakken. Stel mezelf open voor wat ik tegenkom.’ www.haroldk.nl

Foto Raoul Locht

MINDPARK

4x kort

NANDA AKKERMAN

Maar één kans om het goed te doen

‘Ik vind het fijn om eerlijk te zijn’

Na jarenlang als sessiemuzikant en onder pseudoniem te hebben gewerkt, kiest zangeres Odeke nu voor een eigen geluid. Het resultaat heet toepasselijk My Own Words.

‘Ik ben niet voor mijn onmacht weggedoken, ben wel een beetje beurs maar niet gebroken’, schrijft de 23-jarige Rotterdamse Nanda Akkerman voor haar debuut Horizon.

Tekst Edgar Kruize

Tekst Rosanne de Boer

inds mei is de cd al via iTunes te koop en in oktober krijgt hij ook een fysieke release. Het op het smeltpunt van pop en jazz balancerende album is goeddeels door ‘crowdfunding’ tot stand gekomen. ‘Het is hartverwarmend om te merken dat mensen bereid zijn geld in een project te steken, zonder dat ze daarvoor direct een tegenprestatie verwachten’, aldus Odeke. ‘Behalve dan dat het een mooi album zou worden.’ Aanvankelijk werd door Odeke en haar team voor de financiering van My Own Words ook nog wel gekeken naar samenwerking met het bedrijfsleven. ‘Maar toen bleek al snel dat je als artiest toch concessies zou moeten gaan doen om je geluid te laten ‘passen’ bij de investeerders. Door de financiële crisis haakten de betrokken partijen echter af, wat achteraf een zegen is gebleken. Dankzij de crisis heb ik in alle vrijheid het album kunnen maken wat ik in mijn hoofd had.’ My Own Words kent gastbijdragen van Reazun (Kyteman’s Hiphop Orchestra), E1Ten (Gotcha!) en een keur aan gerenommeerde sessiemuzikanten. Odekes specifieke visie op hoe haar album zou moeten klinken, heeft er voor gezorgd dat het uiteindelijk een lang opnameen productieproces werd voor het album helemaal naar haar zin was. ‘Als je zo lang bezig bent met de voorbereidingen en het muzikaal zo dicht bij je ligt, moet je de opnames en de productie niet afraffelen. Je hebt maar één kans om het goed te doen.’ www.odekemusic.com

e Nederlandstalige soulzangeres durft zich kwetsbaar op te stellen. Ze nipt aan haar ijsthee in het café van het Haagse Paard van Troje waar ze vanavond optreedt. ‘Horizon is eigenlijk mijn derde album. De eerste twee waren uitvogel-cd’s. Ik zong in het Engels, maar ontdekte dat ik me in mijn eigen taal beter kon uiten. Het voelt alsof je je in het Nederlands meer bloot geeft, maar ik vind het fijn om eerlijk te zijn, in m’n eigen taal te zeggen wat ik voel.’ In het inlayboek schrijft ze: ik ben niet voor mijn onmacht weggedoken, ben wel een beetje beurs maar niet gebroken. ‘Alles wat ik in de afgelopen tijd heb meegemaakt, zit in die zin.’ Haar lied Ik Kan Het geeft het thema mooi weer. ‘Alle songteksten zijn geïnspireerd op mijn eigen leven, maar niet alles is precies zo gebeurd.’ Via Mildred Cairo kwam Nanda in contact met Incrowd Entertainment die haar werk promoot. Mildred is de manager van de Rotterdamse Ntjamrosie. ‘Rotterdam kent een hechte scene. Muzikanten ontmoeten elkaar tijdens jamsessies.’ ‘Mijn inspiratiebronnen? Frédérique Spigt vanwege haar rauwe, pure sound, maar ook Lenette van Dongen en Stevie Wonder. Alles van Stevie is inspirerend: zijn arrangementen, teksten, originaliteit… Maar toen ik Nederlandstalig ging, heb ik eerst de nederhop gecheckt. Met de nederhop voel ik me het meest verbonden. Het is een gevoelsding. Ik vind er veel in dat me raakt. Ik hou van beeldende teksten.’ www.nandaakkerman.nl

juli/augus tus 2011

FRET

Foto Saskia Crefcoeur

ODEKE

MAY

Tekst Jasper Schoon

Epica-frontman Mark Jansen was toe aan iets nieuws en startte vorig jaar samen met toetsenist Jack Driessen en gitarist Sander Gommans (beiden ex-After Forever) een nieuw metal project onder de noemer Mayan. Het resultaat is een sterk verfrissende plaat vol progressive death metal, die luistert naar de naam Quarterpast.

‘Het samenstellen van deze formatie is een grote puzzel geweest’, vertelt bandoprichter Mark Jansen enthousiast tijdens de persdag in het Amsterdamse Backstage Hotel. Sander Gommans haakte namelijk al snel weer af wegens tijdgebrek. Zijn vervanger werd Frank Schiphorst (o.a. Symmetry en Marcel Coenen). Aangevuld met drummer Ariën van Weesenbeek, gitarist Isaac Delahaye (beiden Epica en ex-God Dethroned) en bassist Jeroen Paul Thesseling (Pestilence, Obscura) leek de band compleet, maar laatstgenoemde moest wegens drukte met zijn andere bands toch verstek laten gaan. Thesseling werd vervangen door bassist Rob van der Loo (Delain, Sun Caged). ‘Het past nu precies goed. Iedereen heeft zijn eigen kwaliteiten en we zijn allemaal super gemotiveerd.’ De band deed in mei al een aantal clubshows waarbij een groot aantal gastmuzikanten acte de presence gaf. Van der Loo: ‘Zij doen ook op de plaat mee. Op die manier kunnen we het albumgeluid ook live waarmaken. Zo hebben we de zangeressen Floor Janssen (After For ever) en Simone Simons (Epica) en zanger Henning Basse weten te strikken. Basse is de zanger van de Duitse metalband Sons of Seasons. Mark kende hem omdat hij een aantal keren de support van Epica heeft gedaan. Hij heeft een dijk van een stem.’ Mayan is ook in zee gegaan met een Italiaanse operazangeres. Jansen: ‘Ze heet Laura Macrì en is een ontzettend goede aanvulling. Ik heb haar

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

op een festival ontmoet en toen ik naar haar muziek luisterde, kreeg ik kippenvel. Ze is heel down to earth. Ik krijg via internet wel vaker verzoekjes van zangeressen, maar vaak is dat niet om aan te horen. Laura’s muziek is zo intens dat we haar gewoon wilden gebruiken.’

Perfectionistisch De meeste songs op Quarterpast zijn geschreven door Jack Driessen, Frank Schiphorst en Mark Jansen. ‘We hebben al veel nieuw materiaal voor een volgende plaat. We zijn tevreden en hebben alles gegeven. Ik ben ook best perfectionistisch; het moet meteen goed zijn. Of een song klopt, of een song klopt niet. Ik werk meestal zo dat het direct goed moet zijn.’ Quaterpast is volgens Jansen een veelzijdig album geworden. ‘Je moet hem denk ik wel vaak luisteren om hem te vatten. De nummers moeten echt op je inwerken. Hoe vaker je de plaat hoort, hoe beter hij wordt. We hebben al een aantal goede recensies gehad die dat bevestigen. Er zijn ook al wat bullshitrecensies geweest, maar dat heb je altijd. In Franse reviews worden we slecht weggezet. Met de Fransen hebben we het gehad, haha.’ De frontman heeft het idee dat de recensenten in Frankrijk elkaar maar een beetje napraten. ‘Dat gaat nergens over. Er wordt geschreven dat

YAN

Nieuwe supermetalgroep

we alleen maar getekend zijn omdat we muzikale sterren zijn. Misschien hebben ze wel een andere smaak. Het is wel een album dat je of heel goed vindt of helemaal niks. Ik weet dat een hoop Epica-fans geschrokken waren omdat het zo hard is. Het is gewoon stevige progressive death metal.’

Mayacultuur Grote inspiratiebron voor Mayan is de Mayacultuur. Een cultuur waar Jansen zich al langer in verdiept. ‘De Maya’s waren helemaal niet zo bloeddorstig als de mensen denken. Wij zijn misschien nog wel bloeddorstiger. Het was een hoogstaande cultuur. Wat zij wisten over het heelal en de kalenders is fantastisch. Een jaar besloeg dertien maanden van achtentwintig dagen. Een maand was precies vier weken. Het was veel beter dan de kalender van nu.’ De bandnaam Mayan hadden ze al een tijdje en werd bedacht door Frank Schiphorst. Jansen: ‘Er zijn al zo ontzettend veel bandnamen in de metal. Deze was nog vrij. Hij klopt bij wat we doen. Natuurlijk krijgen we veel positieve reacties uit Mexico. Onze ontwerper kon er ook goed mee overweg. Hij werkte ook al voor Epica en heeft heel goed de sfeer van de plaat in beeld vastgelegd. Het gaat over corruptie, fraude en machtsmisbruik.’

Hoewel alle leden in bekende metalbands spelen of hebben gespeeld, ziet Jansen zijn band niet als een supergroep. ‘We hebben wel allemaal een achtergrond in succesvolle metalacts. Voor veel bandleden is dit project een goede manier om even een frisse neus te halen. Het is even iets anders dan waar we normaal mee bezig zijn. Ik heb het met dit project en Epica best druk. Dat ik nu ook in Mayan speel, zorgt voor meer inspiratie.’ Epica-fans hoeven niet bang te zijn dat die band te kort komt door Mayan, denkt Jansen. ‘Ik heb nu ik ook met Mayan bezig ben meer zin om weer te investeren in Epica. Het Mayan-project is daarom heel goed voor Epica geweest. Het heeft voorkomen dat ik met die band in een sleur ben geraakt. Ik speel nu ook in kleinere clubs en dat miste ik wel een beetje met Epica. Want juist die kleine podia hebben ook zo hun charme.’

16 juli

Live

live

Zwarte Cross Lichtenvoorde=

www.mayanofficial.com juli/augus tus 2011

FRET

Tim Knol maakte in 2010 een onstuitbare opmars. Met de release van zĳn tweede album Days zet hĳ zelfbewust de volgende stap. Zenuwachtig is hĳ daar niet over. ‘Ik weet heel goed wat ik heb gemaakt.’ tekst Renate Sun-Louw Foto’s Daniël Cohen

Tim Knol ‘Ik doe het voor de muziek’

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

juli/augus tus 2011

FRET

‘Voor mijn generatie is het heel moeilijk om bekendheid te krijgen als je níet twittert’

Een vriendelijke, rustige jongen in een geblokt overhemd zit ontspannen op de bank. Welwillend laat hij de pers twee dagen lang aan zich voorbijkomen. Iedereen wil hem spreken. Tim vindt het allemaal wel best. ‘Het is eigenlijk gewoon wel leuk dat er zoveel aandacht is. Gezonde spanning voel ik wel, maar je kunt niet meer doen dan een plaat maken waar je zelf achter staat.’

Mooie galm Terwijl de pers nog jubelde over zijn debuut en hem een wonderkind noemde, trok Tim zich een midweek terug in Friesland, om nieuwe nummers te schrijven. Samen met toetsenist Matthijs van Duijvenbode, want Tim is allesbehalve een eenling. Al op zijn debuutalbum had Matthijs een grote inbreng. ‘Die klik was al heel goed, maar werd nu nog iets sterker, omdat we elkaar beter kennen.’ Niet gek dus dat zij spontaan besloten om samen meer nummers te schrijven. ‘Omdat we er zin in hadden, niet per se om de volgende plaat te maken. Er was in het huisje geen radio, geen tv, geen internet. Een pizza-oven mee en gaan met die banaan.’ Datzelfde recept herhaalden zij nog een keer, zodat er al snel een flinke hoeveelheid materiaal ontstond. ‘We hebben mooie dagen gehad, veel gedaan. Het is echt een geinig proces geweest.’ Het is voor Tim vanzelfsprekend dat Matthijs net zo’n grote stem in de liedjes heeft als hijzelf. ‘The Fire Of Love had ik bijvoorbeeld al voor een groot deel klaar, maar er waren toch elementen waar hij heel goede aanmerkingen op had. Nou ja, daar had hij helemaal gelijk in, het is nu veel beter geworden.’ En Matthijs is niet de enige naar wiens raad hij graag luistert. ‘Toen we terugkwamen van de tweede sessie in Friesland, wilden we eigenlijk meteen gaan opnemen. Maar toen zei onze producer Frans Hagenaars: ‘doe maar niet, dat is veel te snel’. We hebben toen met de hele band verder gewerkt aan de liedjes. Bij camping De Bolder op Vlieland hebben we demo’s gemaakt.’ Het materiaal kreeg op Vlieland verder vorm, want Tim stuurt zijn bandleden zo min mogelijk aan. Ieder krijgt de kans om het beste uit zichzelf te halen. ‘Je kunt iemand als Anne Soldaat niet regisseren en dat moet je ook helemaal niet willen. Het is een eigenwijze jongen – in positieve zin – en dat geldt eigenlijk ook voor de drummer en de bassist. Ze zijn zo goed! Met bepaalde arrangementen op deze plaat heeft Anne zichzelf weer overstegen.’ Het respect van Tim is niet gespeeld. Al in de tijd van Daryll-Ann was Tim fan van Anne Soldaat. ‘Ik vind hem een van de beste songwriters van Nederland.’ De band reisde af naar Duitsland om daar met Frans Hagenaars in de studio te duiken. ‘Het was echt een grote studio, een oude boerderij. Dat hadden we ook nodig, want we wilden alles in één keer live opnemen. Er was een hal met een mooie natuurlijke galm, daar hebben we de koortjes voor Days Are Rushing By ingezongen, heel gaaf. Daarna hebben we echt de tijd genomen voor de productie. Frans en Matthijs zijn daar heel creatief in, ik volg vaak wel. Als het niet mooi is, zeg ik het wel, maar dat gebeurt niet vaak.’

Kop op tv Het intensieve maakproces van de plaat combineerde Tim Knol met zijn nieuwe leven als semi-bekendheid. Hij schoof aan bij Matthijs van Nieuwkerk, bij Paul de Leeuw, bij Giel Beelen, bij Edwin Evers. ‘Ach ja, je moet gewoon gaan zitten en een beetje meepraten’, zegt hij opvallend nonchalant. Ze vragen me bijna altijd voor items die echt over muziek gaan en dan zeg ik wel ja. Je wilt zoveel mogelijk mensen met je muziek bereiken en soms doe je dat door met je kop op tv te gaan. Maar als ze me vragen voor een onderwerp dat niets met muziek te maken heeft, dan begin ik daar niet aan. Mensen zijn ook helemaal

niet nieuwsgierig naar mijn mening, denk ik dan maar. Ik doe het voor de muziek, de rest is bijzaak.’ Om diezelfde reden is hij ook redelijk actief op twitter en facebook. ‘Ik vind social media heel belangrijk, maar dat hoort ook bij mijn generatie. Ik snap wel dat een singer-songwriter van veertig er niet meer aan begint. Je krijgt ook veel feedback. Kijk, je kunt een heel duur onderzoek doen om erachter te komen hoeveel mensen Tim Knol leuk vinden, maar je kunt ook gewoon even op twitter kijken. Voor mijn generatie is het heel moeilijk om bekendheid te krijgen als je níet twittert. De radio-dj’s houden goed in de gaten wat er op social media gebeurt.’

Clip Zo maakt hij keer op keer bewuste keuzes om zijn muziek onder de aandacht te brengen. Anders dan sommige zangers, hunkert hij niet naar de spotlights. ‘Nee, het is niet voor niets dat mijn twee vorige clips animaties waren. Ik wilde liever niet met mijn kop in die clip. Maar je moet het toch doen, soms. Daarom hebben Matthijs en ik geacteerd voor de clip van Gonna Get There. Ik vond het best moeilijk. Maar we hadden eerst een heel saaie clip gemaakt waar we niet tevreden over waren. Toen hebben we Teemong gebeld; hij maakt normaal gesproken hiphopclips. Ik denk dat je zo’n clip als de onze nog nooit in Nederland hebt gezien. Er wordt meteen getwitterd dat mensen het niet vinden kunnen, maar dat is alleen maar goed. Als mensen er maar over praten. Ze gaan je alleen opzoeken op YouTube als ze horen dat je een clip hebt gemaakt die je echt gezien moet hebben.’ In een tijd waarin massa’s jongeren zich inschrijven voor talentenshows om maar ‘beroemd te worden’, blijft Tim rustig onder zijn groeiende bekendheid. ‘Als de zaal vol staat en geniet, streelt dat mijn ego wel een beetje. Maar de rest niet. Dat hoort er gewoon bij.’ Wat er in zijn geval ook bij hoort, is dat hij vaak gevraagd wordt om zich in te zetten voor goede doelen. Hij geeft onder meer benefietoptredens voor de strijd tegen de ziekte van Duchenne, waar een bekende van hem aan is overleden. ‘Maar ik kan niet alles doen. Het is lastig om dat soort dingen af te wijzen, maar als ik dat niet doe, kan ik me een jaar lang elke dag voor een ander goed doel inzetten; zoveel aanvragen komen er binnen.’

Geniaal Wat Tim interesseert, dat is muziek. Niets meer en minder dan dat. En hij praat net zo graag over de muziek van anderen als over zichzelf. Dat hij inspiratie vond in de platenkast van zijn vader, is al breed uitgemeten in de pers. Maar zijn muzikale zoektocht is daar zeker niet geëindigd. Op Days is duidelijk te horen dat hij veel verschillende genres in zich opzuigt. De diverse invloeden weet hij tot een eigen sound te smeden. Hij praat met net zoveel vuur over The Byrds – ‘ik kick erg op die koortjes’ – als over R.E.M – ‘het oude werk is echt fantastisch’. Hij bewondert de teksten van Steve Earle – ‘dat zou ik nooit kunnen’ – en de composities van Wilco – ‘dat vind ik de beste band van de wereld, hoe ze klinken, hoe ze liedjes schrijven, hoe ze live spelen, het is allemaal een tien.’ Ook binnen Nederland zijn er bands waar hij met veel liefde over spreekt. ‘De jongens van Alamo Race Track en Moss snap ik muzikaal helemaal, ik snap wat ze aan het uitspoken zijn. Het is stom om te zeggen, maar veel bands die bij Excelsior uitkomen, interesseren me heel erg. Dat was nog voordat ik daar getekend was en dat is niet veranderd.’ Met voormalige labelgenoot Johan heeft hij een speciale band: ‘Ik heb veel gehad aan de afscheidstour met Johan, veel ervaring opgedaan, ik heb elk podium in Nederland gezien. Ik ben ook erg geïnspireerd door hoe Jacco de Greeuw zijn liedjes maakt. Matthijs heeft natuurlijk in Johan gezeten en heeft kunnen proeven hoe hij werkt. Als we in Friesland vastzaten met een compositie, zeiden we wel eens: ‘hoe zou juli/augus tus 2011

FRET

‘Ik ben erg geïnspireerd door hoe Jacco de Greeuw van Johan zijn liedjes maakt’ jacco dat oplossen?’ maar ik zou mezelf nooit met hem vergelijken. jacco is geniaal in het schrijven van liedjes, zijn composities zijn echt waanzin. daar ben ik nog lang niet.’ lachend voegt hij eraan toe: ‘trouwens, we lijken helemaal niet op johan. onze muziek is heel anders en wij brengen niet één keer in de vijf jaar een plaat uit. We zijn nu twee jaar bezig en hebben al twee platen gemaakt!’

Moeilijke muziek hij is bezig om te groeien als muzikant, stap voor stap leert hij om de genialiteit van zijn vele voorbeelden te benaderen. Zelf merkt hij dat ook. ‘Er zit veel meer in deze plaat dan in de vorige, qua arrangementen. het is meer uitgedacht, gelaagder. ik hoop dat mensen deze plaat een paar luisterbeurten geven, want dat heeft-ie nodig.’ hij vindt het een uitdaging om in composities de moeilijke weg te kiezen. ‘ik ben qua compositie heel tevreden over do You leave the light on. Probeer het maar na te spelen, denk ik dan. vooral het couplet. dat doe je niet zomaar eventjes, je moet echt zoeken. maar ik vind het heel belangrijk dat het wel lekker in het gehoor blijft liggen. het moet niet zo ingewikkeld worden dat het gaat irriteren. op andere liedjes heb ik het juist bewust wat simpeler gehouden, dat hoort óók bij mij. ik ben niet een type van alleen maar moeilijke muziek.’ ook tekstueel wil hij zichzelf verder ontwikkelen, maar daarin komt hij nog wel lastige barrières tegen. ‘deze plaat gaat voor een groot deel over wat ik vorig jaar allemaal heb meegemaakt. ik vind het lastig om dan het cliché te omzeilen. matthijs is daar wat beter in dan ik. Als ik een paar regels mis, kan hij dat heel makkelijk aanvullen. soms komen we er allebei niet

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

uit. bij shallow Water bijvoorbeeld, toen kwam Anne met een heel goede, scherpe regel. de tekst moet wel goed zijn, anders is een lied niet af.’ ondanks zijn liefde voor steve Earle, die vaak scherpe songs schrijft over onrecht in Amerika, houdt tim zich verre van politieke teksten. ‘Als ik een paar boze regels schrijf over de doodstraf ofzo, zoals hij doet, dan slaat dat nergens op. daar zitten mensen echt niet op te wachten.’ van een writer’s block heeft hij nog nooit last gehad, hij heeft zelfs alweer plannen om naar Friesland te gaan, voor nog een schrijfsessie met matthijs. ‘maar dat is niet per se bedoeld voor de derde plaat hoor. We doen rustig aan wat dat betreft. We gaan nu eerst een jaar knallen met optredens.’

liVE

9 juli 10 juli 15 juli 16 juli 9 augustus 14 augustus 27 augustus 27 augustus 31 augustus 4 september

www.timknol.nl

liVE

Dijkpop Andijk Werfpop leiden Summer Breek Etersheim Zwarte Cross lichtenvoorde De Bolder vlieland Zandstock ’t Zand Westerpop delft Bavaria Open Air lieshout Zeeland Nazomerfestival middelburg Zomerpop opmeer

GodfaTHERS Ze hebben in Nederland aan de wieg gestaan van een muziekstijl, liepen voorop en hebben onmiskenbaar hun stempel gedrukt op de Nederlandse muziek van na de Tweede Wereldoorlog. In deze laatste aflevering van de serie Godfathers aandacht voor de godfather van allemaal: Andy Tielman. Met de Indorockband The Tielman Brothers was hij in 1958 verantwoordelijk voor de eerste Nederlandse rock-’n-roll-single: Rock Little Baby Of Mine. Tekst Frank Anthonie van Alphen Foto Dimitri Hakke

ANDY TIELMAN INDOROCK IN NEDERLAND ‘In 1957 wilde de Nederlandse media niks van ons weten. Rock-’n-roll mocht niet. Geen enkele band speelde die muziek toen in Nederland.’ MEER INDOROCK Javalins Indorockgroep uit Den Haag en Rotterdam die in de eerste helft van de jaren zestig met name in Duitsland veel succes oogst. Crazy Rockers Ook afkomstig uit Den Haag. Spelen in 1961 in Duitsland samen met de dan nog onbekende Beatles. The Jumping Jewels Begin jaren zestig de Nederlandse tegenhanger van instrumentale gitaargroepen zoals The Shadows en The Ventures. BELANGRIJKE ALBUMS Javalins – Live Aus Der Kaskade, Köln (1964) Crazy Rockers – De Successen Van De Crazy Rockers (1966) Tielman Brothers – The Essential Collection Totally Tielman (2005)

‘Nederland was te laat. We werden lang ondergewaardeerd’

onder Andy Tielman en zijn Tielman Brothers had het Nederlandse muzikale landschap er voor lange tijd geheid anders uitgezien. Er was wellicht geen Indorock geweest en daardoor was de nederbeat er maar bekaaid vanaf gekomen. Kort na de Tweede Wereldoorlog beginnen de vier broers Tielman met zusje Jane in Indonesië met musiceren. Vader Herman Tielman, een ex-KNIL-militair, treedt op als grote mentor en manager. Ze treden op voor Nederlandse militairen en geven na de onafhankelijkheid van Indonesië een optreden in het paleis van president Soekarno. Vader Tielman speelt tijdens hun shows mee op gitaar en hun moeder zorgt voor de aankondigingen. In 1956 verhuist de familie naar Nederland. Hier vormen ze een van de eerste rock-’n-rollbands. Na als The Timor Rhythm Brothers op Indische feestavonden te hebben gespeeld, verandert de groepsnaam als snel in The Four Tielman Brothers, later eenvoudig Tielman Brothers. Leadgitarist en zanger Andy Tielman herinnert zich: ‘In 1957 wilde de Nederlandse media niks van ons weten. Rock-’n-roll mocht niet. Geen enkele band speelde die muziek toen in Nederland.’ The Tielman Brothers vallen vooral op door hun wervelende en spectaculaire liveshows en Nederland en de rest van Europa maakt kennis met een geheel andere vorm van gitaarspelen: in de nek, met handen en voeten en tanden. Andy Tielman gooit zijn instrument als het even kan feestelijk hoog in het dak: allerlei stunts waar Jimi Hendrix en Pete Townshend van The Who pas jaren later furore mee maken. The Tielman Brothers spelen de uit Amerika overgewaaide rock-’n-roll met de instrumentale behendigheid van jazz. Andy Tielman: ‘In 1958 maakten wij de allereerste rock-’n-rollplaat van Nederland: Rock Little Baby Of Mine’, feitelijk ook de allereerste Nederlandse popplaat. Hun doorbraak maken ze dat jaar tijdens een optreden op de wereldtentoonstelling in Brussel. ‘Van de optredens in Brussel gingen

wij naar Duitsland. De Belgische manager René Vlasselaar heeft ons daarheen gebracht. Hij heeft veel Indische bandjes mee naar WestDuitsland genomen.’ De eerste Duitse optredens van de Tielmans vinden – zo ver is na te gaan plaats van 3 tot 16 januari 1959 in Mannheim. Ter gelegenheid van de première van Paprika, een film waarin de Indische broers ook voor een muzikaal intermezzo zorgen, wordt diezelfde maand in München gespeeld. Terwijl in Nederland de faam van de groep beperkt blijft, groeien The Tielman Brothers met name in Duitsland uit tot grote sterren. De Indorock wordt bij onze oosterburen dermate gewaardeerd dat contractwerkers en dagloners van Indische en Molukse komaf opvallend vriendelijk bejegend worden door hun koppelbaas of werkgever in het Ruhrgebied, omdat die zich in het weekend in een van de nachtclubs van Herr Schmeiss uit Duisburg vermaken. Het zijn dit soort plekken waar veel Indorockgroepen spelen die in Nederland nauwelijks gehoor vinden. Andy Tielman: ‘Nederland was te laat. Er wordt beweerd dat we de credits hebben gekregen, maar we werden ondergewaardeerd. Terwijl wij met rock-’n-roll zijn begonnen.’ Pas veel later komt in eigen land de echte waardering. In 2005 krijgt Andy Tielman een Koninklijke onderscheiding en woont Koningin Beatrix een van zijn concerten bij. En in 2008 wordt in het kader van 50 jaar Nederpop de single Rock Little Baby Of Mine officieel uitgeroepen tot de eerste Nederlandse rock-’nroll-single. Tielman: ‘Het zou mooi zijn geweest als ál mijn broers nog die waardering hadden gekregen. Ik heb er nog maar één. Grote artiesten als Kane komen allemaal van de Tielmans vandaan.’ Na een zware operatie wegens kanker gaat het nu weer goed met Andy Tielman. Maar hij heeft nog geen nieuwe optredens aangenomen. ‘Ik heb aanbiedingen gehad maar doe het momenteel rustig aan, omdat ik nog onder behandeling ben. Het is nog niet te zeggen wanneer ik weer ga spelen.’’ juli/augus tus 2011

FRET

Ziggi Recado kan probleemloos de vaandeldrager van de Nederlandse reggae genoemd worden. Toch laat hĳ op zĳn titelloze derde album meer muzikale invloeden toe dan ooit. ‘Ik werd een beetje moe van steeds hetzelfde te doen.’

Tekst Tom Springveld Foto Sander Baks

ZIGGI RECADO (RICARDO BLIJDEN, 1981) WERD GEBOREN IN ROTTERDAM, maar bracht het grootste deel van zijn jeugd door op het Caribische eiland Sint Eustatius. Zijn grootouders, die hem opvoedden, brachten hem de christelijke principes van de zevendedagsadventisten bij. Op dertienjarige leeftijd verhuisde hij met zijn moeder naar Aruba, vlak nadat zij besloten had om voortaan als Jehova’s getuige door het leven te gaan. ‘Ik was tot mijn dertiende zwaar zevendedagsadventist geweest. Mijn moeder probeerde me weer vanuit een hele andere hoek te hersenspoelen.’ De scherpe tegenstelling tussen het geloof van zijn grootouders en de overtuigingen van zijn moeder dwong hem zelf na te denken en zijn eigen conclusies te trekken. Ziggi: ‘Ik geloof dat er een hogere macht is, een God’, zegt hij, ‘maar ik denk dat iedereen er in zijn eigen deel van de wereld zijn eigen ding van heeft gemaakt. Christendom, islam, boeddhisme – volgens mij komt het allemaal op hetzelfde neer.’

Cultuurshock Vijf jaar na de ‘kleine’ verhuizing van Sint Eustatius naar Aruba maakte de toen achttienjarige Ziggi de oversteek naar Nederland. Een imponerende ervaring voor een tiener die de knusse Antillen gewend is. ‘Het was een cultuurshock. Ik had nog nooit in een trein gezeten of een tram of metro gezien.’ Het was voor de jonge student lang leve de vrijheid. ‘Ik heb heel veel lol gehad’, bekent Ziggi, die naar Nederland kwam om Informatica te studeren. ‘Je bent op jezelf en hebt opeens een vast inkomen in de vorm van studiefinanciering. Je moet zelf de discipline opbrengen om te studeren. Ik heb in die tijd veel fouten gemaakt. Ik was jong en deed waar ik zin in had. Als ik terug kon, had ik bepaalde dingen zeker anders gedaan.’ Tegelijkertijd sloop de muziek vrij geruisloos Ziggi’s leven binnen. ‘Ik ben nooit uit mezelf achter een muziekcarrière aangegaan’, vertelt hij. ‘Toen ik hier kwam, was ik echt een muziekverzamelaar. Ik was altijd degene die cd-rommetjes brandde voor mijn vrienden. Ik ben muziek gaan maken omdat veel van die gasten dat ook deden.’ Uiteindelijk koos Ziggi volledig voor de muziek en liet hij het studeren voor wat het was. In 2006 verscheen zijn debuutalbum So Much Reasons,

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

ZIG RECA

GGI ADO

Van reggae naar reggae+ in 2008 gevolgd door In Transit. Zijn nieuwste titelloze creatie is de eerste die wordt uitgebracht onder zijn volledige artiestennaam Ziggi Recado, om verwarring met die andere Ziggy (Marley) te voorkomen. Het album kwam met horten en stoten tot stand. Aanvankelijk leek het daar niet op, tot Ziggi eind vorig jaar zijn laptop liet vallen bij de douane op Schiphol. Alle zangtakes gingen verloren. Reddingsoperaties in computerlaboratoria mochten niet baten. ‘Het album was af, ik was zó happy’, herinnert Ziggi zich. ‘Ik liet het al aan wat mensen horen en het klonk geweldig. Toen knalde m’n laptop op de grond. Naïef als ik ben, had ik nooit een back-up gemaakt. Ik kon het niet geloven. Het voelde alsof er iemand was doodgegaan. Ik was er anderhalve maand onafgebroken mee bezig geweest en had helemaal geen zin om alles opnieuw te doen. Maar erger nog: hoe ging ik die vibe terugkrijgen?’ Een paar weken wachtte Ziggi op goed nieuws van de computerexperts. Dat bleef uit. Zijn label Rock ’N Vibes spoorde hem vervolgens aan om de draad weer op te pakken. Binnen een week stonden alle zangpartijen er weer op. ‘M’n laatste album In Transit was een traditioneel reggaealbum’, zegt Ziggi. ‘Ik kan niet om mijn reggaevibes heen – dat is mijn muziek, mijn accent – maar qua muziek en producties heb ik dit keer meer vrijheid genomen. Op productioneel en tekstueel vlak was er nog genoeg ruimte om te vernieuwen. Vaak gaan reggaeteksten over maatschappelijk bewustzijn. Reggae is revolutiemuziek. Maar als ik thuis zit, luister ik naar van alles. Ik werd een beetje moe van steeds hetzelfde te doen. Dit keer wilde ik muzikaal niet in een hokje blijven.’

30 30 30 31

juni juli juli juli

LIVE

Off Corso Rotterdam Bossche Wereldfestival Den Bosch Zomercarnaval Rotterdam Amsterdam Reggae Festival Amsterdam

www.ziggirecado.com juli/augus tus 2011

FRET

Het Amsterdamse postpunktechno-grungeduo Aux Raus staat vooral bekend om zijn energieke live-act, maar kenners weten dat de band ook succesvolle albums heeft uitgebracht. De derde cd is onlangs uitge komen en heet All Creeping Things Stopped Creeping. Tekst Lilian van Dijk Foto’s Joni Spaan

‘Wij zijn beter dan de rest’

AUX

RAUS 24

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

Aux Raus bestaat uit de muzikanten Bastiaan Bosma en Luuk Bouwman. Bij optredens fungeert Bastiaan als zanger en frontman, terwijl Luuk op gitaar zich wat meer op de achtergrond houdt. Hun nummers komen tot stand aan de hand van twee drummachines, een afgeragde gitaar en een oude computer. Het resultaat is een energieke mix van punkriffs, technobeats en popinvloeden. In 2006 kwam hun eerste album, This Is How This Works, in Mexico uit op het label Nuevos Ricos. In 2007 volgde de release in Nederland op het Amsterdamse platenlabel Angst Recordings. Het album won een 3VOOR12 Award. In 2009 volgde The Brick Is In The Air op het hiphoplabel TopNotch. Kenmerkend voor Aux Raus zijn de absurdistische, van horror doorspekte teksten.

Eigen geluid Aux Raus is een bandnaam die geen bepaalde betekenis heeft of ideologie moet uitdragen, aldus Bastiaan: ‘We wilden een naam die nog niet bestond en fonetisch leuk klonk.’ Luuk: ‘Raus was er al al vrij gauw, maar we wilden er nog een woord bij. Ik zag op een versterker het woord Aux staan. Zo is het gekomen.’ Vanaf het begin wilde het duo een eigen muzikale koers varen. Bas tiaan: ‘We hebben de kunstacademie in Breda gedaan, maar we maken geen art school music. Het ging ons erom een eigen geluid te vinden. We wilden niet ‘precies als’ klinken, maar iets vinden dat fris klonk, als een nieuwe combinatie van stijlen die ons aanspraken.’ Bastiaans grote held is Iggy Pop. ‘Ik hou van zijn muziek en hij legt een energie in zijn act die me aanspreekt. Dat wil ik ook op ons publiek overbrengen.’

Rauwer Tot nu toe zijn de cd’s van Aux Raus nog niet als warme broodjes over de toonbank gegaan, maar dat is niet het belangrijkste doel bij het opnemen van een cd. Luuk: ‘Bands van ons kaliber verkopen niet zo veel platen. Daar meten we ons succes niet aan af. We wilden met All Creeping Things Stopped Creeping een periode afsluiten van anderhalf jaar waarin we met allerlei ideeën stoeiden, waaruit de nummers zijn ontstaan. We hebben deze cd een beetje voor onszelf gemaakt. Als mensen naar onze optredens komen, maar de cd niet kopen, vinden we dat prima. Kopen ze alleen de cd en komen ze niet naar optredens, ook prima.’ Vergeleken met de vorige cd, The Brick Is In The Air, zijn er de nodige verschillen. Zo is het album gemixt door Gijs Borstlap, de geluidsman van Aux Raus, waardoor de sound van het album dichter bij het livegeluid blijft. Ook aan de klankkleur is wat gesleuteld. ‘Ons geluid is wat rauwer geworden en er zitten meerdere gitaarpartijen in elk nummer.’ Live wordt er daarom bij bepaalde optredens met een of twee extra gitaristen gewerkt. Bastiaan: ‘Oeds Beydals van Gewapend Beton en Thomas Sciarone, nu van Adolf Butler en daarvoor van Malkovich. We hebben in het verleden wel vaker opgetreden met een grotere band als Aux Raus DeLuxe, met een achtergrondzangeres en twee extra gitaristen, bijvoorbeeld op Noorderslag.’ Op een paar nummers van de cd zingt een vrouw mee. ‘Dat is Kiki Weerts van Malle Pietje en de Bimbo’s’, legt Luuk uit. juli/augus tus 2011

FRET

‘Bands van ons kaliber verkopen niet zo veel platen’

Bastiaan prijst: ‘Ze heeft een toffe stem.’ Bij een ander nummer, dat een klezmerachtig sfeertje heeft meegekregen, is een blazer te horen. ‘We nemen de elektronica altijd op bij een vriend van ons die een groot dakraam heeft dat uitkijkt op het Vondelpark. We waren met een nummer bezig dat nog nergens naartoe ging en toen hoorden we een straatmuzikant in het park spelen. We zijn naar buiten gegaan en hebben hem gevraagd of hij even iets wilde inspelen. Hij bleek een Fransman te zijn, die ook wel in bands had gezeten en regelmatig naar ons land kwam om op straat te spelen.’

Goed gehosseld Bastiaan en Luuk, die elkaar tegenkwamen op de kunstacademie, kunnen de laatste paar jaar van de muziek leven. Bastiaan: ‘Ik heb de laatste vier jaar alleen van Aux Raus geleefd. We hebben goed gehosseld en hebben onze zaakjes goed op orde. Het scheelt ook dat we

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

meestal met zijn tweeën optreden. Onze apparatuur past in de auto, want we hebben maar kleine backline nodig. Verder treden we veel op en we hebben een unique selling point: we zijn beter dan de rest.’ Luuk maakt ook films. ‘Ik maak documentaires. De laatste die uitgezonden is, was voor de VPRO. Hij ging over mijn schoonvader, die in Oss, waar ik opgegroeid ben, de LPF heeft opgericht. Toen zijn bedrijf failliet ging en de partij een andere koers insloeg die hem niet aanstond, is hij naar Tsjechië gegaan om opnieuw te beginnen. Ik ben nu met een documentaire bezig over het criminele verleden van Oss. Die gaat over de jaren dertig van de vorige eeuw.’ Als Aux Raus hebben ze baat bij hun opleiding: ‘We maken veel van onze clips zelf.’

Fans Aux Raus heeft fans uit totaal uiteenlopende geledingen. Luuk: ‘In onze begintijd, toen we bij dat Mexicaanse label zaten, hebben we veel op

aan kunst gerelateerde evenementen gespeeld, zoals openingen van exposities in binnen- en buitenland.’ Bastiaan: ‘Ons publiek is heel gevarieerd. We hebben opgetreden op homofeesten, in de kraakwereld, bij jeugdsociëteiten. Oude gabbers en skaters vinden ons ook leuk.’ Tijdens de afgelopen cd-presentatie trad de muzikant Dick El Demasiado als speciale gast op. Bastiaan: ‘Hij heeft een nummer van de vorige cd, Nunca Terminaran, ingezongen. Binnenkort komt dat ook als clip uit.’ Luuk legt uit: ‘De tekst is een mengelmoes van allerlei zinnetjes die ik in de vertaalmachine had gestopt, want Dick zingt in het Spaans. Die heb ik hem toegestuurd en hij heeft daar een compilatie van gemaakt.’ De clip is in Colombia gedraaid, licht Bastiaan toe. ‘Daar speelden we anderhalf jaar terug en Dick was daar toen ook.’ Deze zomer gaat Aux Raus voornamelijk festivals doen, meldt Basti-

aan. ‘We hebben vooral veel zin in Valtifest in Amsterdam op 3 september. Daar spelen we al vanaf de eerste keer. Het is opgezet door Joost van Bellen en er heerst een leuk sfeertje.’

Live

2 juli 9 juli 16 t/m 22 juli 3 september

Live

Metropool Hengelo Dijkpop Andijk De Affaire Nijmegen Valtifest Amsterdam

live

www.auxraus.com juli/augus tus 2011

FRET

Enkele honderden muzikanten, boekers, managers en andere professionals in de popmuziek waren half mei aanwezig op de derde editie van het Gala van de Popmuziek. Locatie: de Rabozaal van de Melkweg in Amsterdam. Op het programma: een informeel diner

GALA VAN DE Presentator Leo Blokhuis voert de spanning op.

Lowlands-baas Eric van Eerdenburg ontkurkt namens de andere Duivel-winnaars de champagne.

De muzikale backbone van de avond: de Wicked Jazz Sound Band.

Top-oester!

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

en de uitreiking van de Duiveltjes, de prijzen voor het live-popcircuit van Muziek Centrum Nederland in samenwerking met het Music Manager Forum Nederland en de Nederlandse Vereniging van Agents en Boekers. FRET was erbij.

E POPMUZIEK De drankvoorraad van Go Back To The Zoo.

Ivo Severijns (Kane) reikt uit.

Uitreiker Stacey Rookhuizen mag poseren met Beste Zanger Tim Knol.

juli/augus tus 2011

FRET

Jochem Jacobs (Textures) lief met bloemen.

Duivel voor Thijs Lodewijk (o.a. Waylon).

ALA VAN DE POPMUZIEK 2011 GALA VAN DE POPMUZ Beste programmeur Robert Meijerink (Doornroosje).

Eric van Eerdenburg (Lowlands) en Leo Blokhuis.

Remy Meijer (beste manager).

Beste Zangeres Wende is verhinderd, haar manager Elselinda Schouten vervangt.

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

De Neger des Heils, Bastian, Seymour Bits, Bas Bron, oftewel de Beste Toetsenist.

De beste muzikanten van Nederland De Duiveltjes worden sinds 2003 jaarlijks uitgereikt aan de beste popmuzikanten van Nederland, gekozen door hun collega-muzikanten. Dit jaar zijn de Duiveltjes uitgebreid met de categorieën Beste Podium, Beste Festival, Beste Manager, Beste Programmeur en Beste Boeker. De prijs is genoemd naar de legende rondom bluesgitarist Robert Johnson, die op de crossroads zijn ziel aan de duivel verkocht en zo de beste gitarist ter wereld werd.’ De winnaars: Beste Zanger: Tim Knol Beste Zangeres: Wende Beste Gitarist: Jochem Jacobs (Textures)

Beste Bassist: Thijs Lodewijk (Wende, Waylon) Beste Drummer: Tim van Delft (De Staat) Beste Toetsenist: Bas Bron (De Jeugd van Tegenwoordig) Beste Podium: Paradiso Beste Festival: Lowlands Beste Boeker: Henkjan Onnink (Agents After All) Beste Programmeur: Robert Meijerink (Doornroosje, Eurosonic) Beste Manager: Remy Meijer (Go Back To The Zoo) Directeur Cor Schlösser van de Melkweg in Amsterdam ontving tijdens het Gala van de Popmuziek het speciale Duiveltje voor Lifetime Achievement.

ZIEK 2011 GALA VAN DE POPMUZIEK 2011 GALA VAN Jochem Jacobs (Textures) stoer met Duiveltje.

Remco van Eijndhoven (DOX) vertelt.

Henkjan Onnink (Agents After All).

Leo Blokhuis en Berend Schans (VNPF) in duet.

Peter Smidt (Eurosonic) en Leo Blokhuis.

Geert van Italie (Paradiso).

Ex-Beste Drummer Martijn Bosman.

Cor Schlösser is trots op zijn Lifetime Achievement Duiveltje.

juli/augus tus 2011

FRET

Na het succes van de ingetogen, maar goudeerlijke melancholieke gitaarliedjes op On Claws uit 2010, is Thijs Kuijken dit jaar terug met het wat anders tot stand gekomen Oasem. Drie niet geplande aankopen op een rommelmarkt zorgden voor nieuwe inspiratie.

Tekst Willem Jongeneelen Foto’s Anna van Kooij

De drie instrumenten van

IAM OAK Thijs Kuijken heeft ook Oasem (Brabants voor adem, spreek uit als het Amerikaanse awesome) nagenoeg in zijn eentje gemaakt. Voornamelijk op zijn kamer in Utrecht, waar de in het Brabantse Bergeijk geboren muzikant op de HKU fotografie studeert. De hogeschool moet het de laatste tijd steeds vaker zonder Kuijken stellen, want muziek slorpt het merendeel van zijn tijd op. Muziek maken vindt hij ook ver reweg het leukst om te doen. ‘Ik laat veel aan het toeval over. Daardoor ontstaan nieuwe dingen waarmee je ook jezelf kunt blijven verrassen. Dat werkt motiverend. Jezelf herhalen, dat is voor niemand interessant. Ook op het podium niet. Na verloop van tijd moet je zaken wisselen, songs aanpassen, nieuwe dingen inpassen. Je moet voorkomen dat zaken op de automatische piloot gebeuren. Dat is voor jezelf verschrik kelijk, maar ook het publiek merkt dat meteen.’ Toeval speelde ook een grote rol bij het maken van Oasem. Na de release van On Claws ging Thijs verder met het schrijven van liedjes op zijn gitaar. Hij was daar ook tevreden over, maar ze staan niet op Oasem. Hij heeft ze bewaard voor een volgend album, dat hij voor de verandering wél samen met zijn band zal gaan opnemen. Enkele aankopen op een grote maandelijkse rommelmarkt in de Veemarkt hallen in Utrecht veranderden de plannen. In de periode die vooraf ging aan het maken van Oasem kocht hij daar drie instrumenten.

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

Oasem bewijst dat een muzikant met weinig middelen en een berg inspiratie tot veel in staat kan zijn. Thijs vertelt over zijn aankopen.

1. Het keyboard ‘Nee, ik was niet naar een keyboard op zoek. Mijn oog viel er op. Het was een wit keyboard, dat was al opvallend. Het is een Yamaha, type PS10. Een wat kleinere versie met wat minder toetsen, volgens mij. Er zitten gekleurde knopjes op aan de bovenkant, voor ritmes en geluiden. Er zitten ook wat schuiven op voor het volume en links zit een speaker. Ik heb twintig euro voor het apparaat betaald. Er waren een paar toetsen kapot. Ze zaten vast. Nee, die heb ik niet losgemaakt, die heb ik ontweken. Onlangs reed ik op de fiets naar huis en heb ik het ap paraat laten vallen. Twee keer zelfs. Op miraculeuze wijze bleken de toetsen gemaakt. Wel zit er nu een gat aan de zijkant van het keyboard, maar dat is niet zo erg.’ ‘Toen ik het gekocht had, inspireerde dat nieuwe ding me om er iets mee te gaan doen. Ik ben in mijn eentje gaan improviseren. Mijn homecomputer zorgde voor de beats erbij en op de tracks ben ik begonnen te zingen. Het ging al snel best wel tof. Later heb ik op één

‘Ik laat veel aan het toeval over’ juli/augus tus 2011

FRET

nummer na, Giant, de elektronische beats weer weggegooid en v ervangen door echte drums. Maar het geluid van die PS10 heeft me wel geïnspireerd voor het maken van de hele tweede cd. Er zitten iets van zes verschillende geluiden op. Slechts drie vond ik bruikbaar: het orgelgeluid, het pianogeluid en het geluid van de vibrafoon.’ ‘Het orgelgeluid vond ik mooi. Het geluid heeft ook wel iets moeilijks; het is vrij zagerig en redelijk bruut, maar het heeft wel een vol geluid. Toen de plaat eigenlijk al af was, heb ik wat geluiden vervangen door die van een ander keyboard, dat ik van een vriend leende. Dat ene orgelgeluid was iets te typerend. Het zou saai zijn geweest om dat in iedere song terug te horen. Het nummer Curt is gebaseerd op het pianogeluid uit de PS10. Ook die sound is vol, maar lijkt eigenlijk niet heel erg op die van een echte piano. Het geluid van de vibrafoon heb ik gebruikt om wat melodieën mee aan te vullen. Het was te mellow voor leadpartijen.’

2. De elektrische gitaar ‘Voor vijftig euro kocht ik op dezelfde rommelmarkt, maar dan tijdens een zomerse editie op het parkeerterrein buiten, een paar maanden later een elektrische gitaar van een onbekend merk. Het is ook een Japans instrument. Er staat geen merknaam op de kop of op de hals, maar aan de achterzijde zit wel een sticker: Made in Japan. Ik was niet op zoek naar een elektrische gitaar, maar slecht kwam de koop niet uit. Ergens in mijn achterhoofd had ik al wel enige ideeën om er ooit mee aan de slag te gaan. Ik vond de gitaar voornamelijk mooi om te zien. Ik ben puur op het uiterlijk afgegaan, want ik hoorde hem niet voor ik hem kocht. Dat was een risico.’ ‘Het is een wat kleinere gitaar dan de meeste gitaren. Het heeft wat rare metalen jaren zestig-elementen en vergeeld witte volumeknoppen.

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

De body heeft een sunburst die van zwart naar rood verloopt. Verder is het houten instrument bijzonder licht. Toen ik de eerste keer in plugde, gebeurde er niets; hij deed het niet. Er zitten twee switches op waarmee je de elementen kunt kiezen. Daar ben ik aan begonnen te trekken. Toen deed één van de elementen het wel. De andere is kapot waarschijnlijk. Eenmaal geluid krijgend, was ik verbaasd over de prettige klank. Vet zelfs. Het is een breed, vol geluid. Het wordt nergens schel of wollig. Op de cd gebruik ik hem in ieder nummer waar een gitaar in te horen is. Op het podium gebruik ik hem niet. Mijn gitarist heeft een eigen gitaar.’

3. De balafon ‘Op dezelfde markt, op weer een ander tijdstip, liep ik tegen dit Afrikaans slaginstrument op. Dat was ik al helemaal nooit van plan te kopen. Het is ook wel het laatste wat ik daar verwacht had tegen te komen; het komt hier nauwelijks voor. Je ziet het ook nooit in muziekwinkels. Vijfenzeventig euro leek me een schappelijke prijs. Ik kende het instru ment van Afrikaanse muziek. Het heeft een mooie sound. Heel anders dan de xylofoon, de marimba en de vibrafoon, andere instrumenten met staven die ongeveer op dezelfde manier bespeeld worden. De balafon klinkt wat aardser, vriendelijker, gemoedelijker.’ ‘Het is niet moeilijk om het te leren bespelen. Het instrument spreekt vanzelf. Daar waar je de balafon op de cd hoort, daar hoor je eigenlijk een keyboard. Mijn balafon bleek behoorlijk vals in combinatie met andere instrumenten. Dat keyboard van een vriend van mij bleek een nagenoeg identiek geluid van een balafon te bezitten. Dat ben ik gaan gebruiken. De echte balafon staat in één toonladder. De bewegingsvrij heid op het keyboard is groter. Het instrument van de rommelmarkt heeft echter wel bijzonder inspirerend gewerkt tijdens het componeren. Het nummer Island is er volledig op gebaseerd.’

Backstage In de rubriek BACKSTAGE nu eens geen aandacht voor de band of artiest, maar voor de mensen die in de muziekwereld achter de schermen werken. Tekst John Buis

erwijl de plaats van een platenlabel minder belangrijk is geworden, is de functie van boeker juist belangrijker geworden. Een belangrijke taak van een boeker is dat hij optredens genereert en dat hij bouwt aan de carrière van een artiest. Mijn collega Stefan Bruinsma en ik hebben daarom veel contact met onze artiesten.

RUUD PEETERS BEROEP BOEKER BIJ AT BOOKINGS

We gaan vaak naar clubs toe om te kijken waar we onze artiesten uitzetten. Ook voor relatie beheer staan we veel bij concerten en festivals backstage om daar met programmeurs en andere mensen uit de business te spreken. Wij kennen zodoende alle clubs in Nederland. De eerste show zijn we er altijd bij om de artiest te steunen. Van te voren zijn we al bezig met wat onze artiesten willen, wat voor podium en geluidsinstallatie er nodig zijn en wat voor productie er staat. Voordat een boeking rond is, gaat er dus een heel traject aan vooraf. Op kantoor zijn we dagelijks bezig met e-mails versturen en opties uitzetten. We stellen con tracten op, voeren contractbesprekingen, nemen bepalingen door, sturen technische riders op en hebben met allerlei personen en instanties contact. Ook gaan we na of het mogelijk is om een andere act van ons bij een boeking te betrekken en of de bands in het programma van een festival passen. We hebben niet alleen veel contact met het management van een artiest, maar ook met platenlabels; ze vragen ons bijvoorbeeld wat wij een goeie single vinden, of wat we een goed moment vinden om een single uit te brengen of een clubtour te doen ter promotie. De planning van het moment van een album release is niet onbelangrijk. Kijk, het is niet handig om in mei of juni een album uit te bren gen, want dan mis je het hele festivalseizoen. Om alles goed op elkaar af te stemmen, spre ken we daarom de planning door met het label en het management van de artiest. Als boeker kijken we een jaar vooruit. Stel, er gaat een album komen, wat gaan we doen, gaan we het theater in, gaan we de clubs in, wachten we het festivalseizoen af, wat wil de markt? Het is dus niet alleen het boeken vóór de artiest wat we doen, maar ook het meedenken mét de artiest. We zijn pro-actief bezig en proberen een lang

durige samenwerking op te bouwen en ook de artiest op te bouwen door op de juiste festivals neer te zetten en in de juiste clubs. Juist omdat het aanbod tegenwoordig zo groot is, moeten wij bands heel veel pushen om ze bij programmeurs geboekt te krijgen. Het is de kunst van een boeker om niet alleen te kunnen boeken als er een single op de radio wordt gedraaid. Het kan bij een band voorkomen dat er geen album komt, of dat de single niet goed opgepakt wordt. Dan moet je die band even goed kunnen laten spelen. Daarvoor hebben we ons netwerk van programmeurs nodig; daarom zijn we voor het eerder genoemde relatiebeheer zo vaak in clubs en op festivals te vinden. Ach, het werk van een boeker is ook meer lifestyle dan een baan, je bent er gewoon altijd mee bezig.’ www.atproductions.com Backstage paspoort Naam: Ruud Peeters Woonplaats: Den Haag Geboorteplaats: Venray Leeftijd: 30 jaar Huwelijkse staat: ongehuwd Eerste album: Guns N’ Roses Laatste album: Wasting Light van Foo Fighters Eerste concert: denk de Heideroosjes ergens in een jongerensoos Laatste concert: Kane in Ahoy Beste optreden ooit gezien: Joss Stone in Paradiso Favoriete NL band van dit moment: Within Temptation Meest opmerkelijke klus ooit: tour management van Flaco Jiménez Welke (grote) muzikant had je altijd al wil len zijn: Dave Grohl, eerst drummer bij Nirvana om vervolgens je eigen band te beginnen Eerste band als boeker: de Beatbusters, tijdens de stuntdag van de middelbare school, ergens rond 1996 Grote inspiratiebronnen: Ray Charles, Stevie Wonder, Jimi Hendrix Wat mogen we in de komende twaalf maanden van je verwachten? Een te gek festivalseizoen met onze artiesten op de festivals. En een paar clubtours Toekomst: bezig blijven met hetgeen ik nu graag doe juli/augus tus 2011

FRET

De progressieve death metalband Pestilence maakte in 2008 na dertien jaar een comeback met de cd Resurrection Macabre. De metalwereld bleek de groep rond zanger en gitarist Patrick Mameli niet vergeten te zijn. Pestilence toerde sindsdien uitgebreid door Europa en Zuid-Amerika. Inmiddels is opvolger Doctrine uitgekomen. Hoofdman Mameli vertelt.

Tekst Daan de Mooy

In de loop der jaren heeft Pestilence vele samenstellingen gekend, vooral de ritmesectie. Vaak haalde Mameli zijn bandleden uit het buitenland, maar daar is met dit zesde studioalbum een eind aan gekomen. Voor het eerst in jaren heeft de band namelijk weer een volledig Nederlandse samenstelling: naast Patrick Mameli zijn dat gitarist Patrick Uterwijk, bassist Jeroen Paul Thesseling en drummer Yuma van Eekelen. Thesseling speelde in 1993 al mee op de cd Spheres, maar de 23-jarige Van Eekelen is een geheel nieuwe aanwinst. ‘We hebben voor onze vorige cd veel in Europa opgetreden met Yuma’s band The New Dominion. Hij is een ontzettend goeie drummer en wilde graag bij Pestilence komen spelen. Momenteel drumt Yuma in twee bands. Ik ga er vanuit dat Pestilence zijn belangrijkste band wordt, maar iedereen in Pestilence is vrij om te doen en te laten wat-ie wil.’

Generatiekloof Na de Europese tour verloor Pestilence eind 2009 zijn ritmesectie en moesten de beide overgebleven gitaristen op zoek naar nieuwe muzikanten. Het internationale karakter van het vorige Pestilence beviel uiteindelijk niet altijd even goed. ‘Als je hebt getoerd, gaat iedereen daarna weer weg, naar huis, en zie je elkaar voorlopig niet meer. Eigenlijk was het een ingehuurd zooitje. Ook financieel was het niet aantrekkelijk, omdat ik steeds voor iedereen de vliegreis moest betalen. Pestilence heeft nu weer echt het bandgevoel terug.’ Het schrijven van de nummers is daarmee echter niet veranderd. ‘Ik schrijf nog steeds alle nummers’, laat Mameli weten. ‘Maar met Nederlandse bandleden is het logistiek makkelijker en dat werkt in ons voordeel. Het is bijvoorbeeld eenvoudiger om samen een biertje te gaan drinken en we hebben dus vaker gesprekken over de band. En als je met meer getalenteerde mensen samenspeelt, kan je ook sneller werken.’

‘Deze band is uniek’

PESTIL 36

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

Het leeftijdsverschil met drummer Van Eekelen had een vruchtbare samenwerking wellicht in de weg kunnen bestaan, maar Patrick is juist erg tevreden. ‘Het is verhelderend om een jongere muzikant in de band te hebben. Hij heeft het heilig vuur en ik moet als 43-jarige op mijn qui-vive blijven. Ondanks de generatiekloof werkt het dus juist goed.’

Indoctrinatie Voor het schrijven van Doctrine heeft Mameli gebruikgemaakt van een achtsnarige gitaar, via een endorsement met het merk Ibanez. ‘Zo’n gitaar is moeilijker bespeelbaar, want de snaren zijn dikker, maar met Pestilence proberen we steeds iets vernieuwends te doen. We zijn geen Obituary of Deicide die op elke cd hetzelfde doen. Met deze plaat hebben we acht snaren gebruikt om nieuwe dingen te proberen en juist weer anders te klinken. Onze bassist speelt nu op een zevensnarige basgitaar, zodat de frequenties elkaar niet in de weg zitten.’ Behalve voor de muziek is Patrick ook weer verantwoordelijk voor de teksten. Doctrine is geen conceptplaat geworden, maar het thema uit de titel is als uitgangspunt voor diverse onderwerpen gebruikt. ‘De teksten gaan over realistische zaken, over alles wat met indoctrinatie te maken heeft. Daarom heet de cd ook Doctrine. Het gaat van TelSell en platenmaatschappijen tot regeringen en religie. Het nummer Sinister gaat bijvoorbeeld over mensen die zeggen dat ze je vrienden zijn, maar het niet zijn en je ondertussen uitkleden. Luister wat er om je heen gebeurt en volg je gevoel, is wat we eigenlijk willen zeggen.’

Uniek Met het verschijnen van een nieuwe cd volgen zoals gebruikelijk ook weer de optredens. Pestilence heeft altijd veel getoerd, maar gaat anno 2011 niet meer overal spelen. ‘Met de vorige cd hebben we dat nog wel gedaan, maar deze keer doen we maar drie optredens in Nederland en een handjevol in Europa. Voor de rest spelen we in Australië, Nieuw-Zeeland en, afhankelijk van de situatie daar, in Japan. We gaan ook niet meer door de week spelen, maar doen alleen nog weekendshows en festivals.’ Inmiddels heeft Pestilence er korte toertjes in Italië en Spanje opzitten en is de band klaar om Doctrine aan de rest van de wereld te laten horen. ‘We zijn heel blij met Doctrine want het is één van de betere deathmetalplaten van de laatste tijd geworden. Pestilence is uniek. We zetten de betere standaard neer en maken nog steeds baanbrekende muziek.’

Foto Stefan Schipper

1 juli

Live

live

Fortarock Pre Party Doornoosje

LENCE www.pestilence.nl

juli/augus tus 2011

FRET

Foto mike nicolaassen

Live

17 september

www.roysantiago.nl

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

Live

â&#x20AC;&#x2122;t Ukien Kampen

live

De albumtitel The Great Pretender klinkt bewust als een hit uit vervlogen tijden. Roy Santiago was een beetje klaar met het mijmeren over dingen die niet zo goed gaan. ‘Het gaat me wel goed en ik had zin om een plaat te maken gebaseerd op de platencollectie van mijn pa. Veel Britse artiesten, zoals David Bowie, T-Rex, The Kinks en The Small Faces. Muziek waar ik blij van word.’

Tekst Willem Jongeneelen

Al sinds 1999 wordt er in kringen rond singer-songwriters beweerd dat er in de in Breda geboren Roy S., zoals hij zich de eerste jaren noemde, een bijzonder talent huist. Dat bewees hij in het begin met breekbare opnamen, puur en naakt, later met wanhopige schreeuwen om liefde en in 2008 met een persoonlijk eerbetoon aan zijn in dat jaar veel te jong overleden vader. Op de hoes van dat album waren de silhouetten te zien van een vader dat met zijn kind een berg uit de Tour de France, de Mt. Ventoux, beklimt. Het gitaarspel was opgehangen aan verontwaardiging, de woorden waren van iemand in de war, het geluid was donker, noisy en lo-fi. ‘Een deel van Mt. Ventoux heb ik geschreven in mijn ouderlijk huis, toen hij ziek was. Alles heb ik thuis opgenomen en gemixt. Dat was het dan. Ik moest er niet te lang mee blijven zitten, dat leek me niet goed voor mij.’

Nieuwe fase Op de binnenhoes van de nieuwe cd lezen we een nieuw soort eerbetoon aan zijn vader. ‘You are actually listening to my dad’s record collection.’ Roy Santiago (zijn artiestennaam is afkomstig uit de familie van zijn moeder) vertelt dat hij en zijn vader veel dezelfde platen leuk vonden. De nieuwe cd luidt op veel fronten een nieuwe fase in. ‘Ik had lang genoeg het pad van de singer-songwriter bewandeld. Dat ik droevige liedjes kon maken, dat wist ik nu wel. The Great Pretender staat inderdaad in veel opzichten volledig in tegenstelling tot Mt. Ventoux. Ik had niet het vooropgezette plan om een enorme bandplaat te maken. Maar de liedjes die er uitkwamen, klonken wel als een band. Dus zocht ik een band en een goede studio.’

Dagdromen De opmerking ‘Eindelijk komt er nu uit wat er al jaren in zit’, hoort Roy regelmatig voorbij komen, nadat mensen zijn door Munich Records uitgebrachte album hoorden. De cd werd in de Antwerpse studio van Pascal Deweze (Sukilove, Broken Glass Heroes) met een keur aan prima muzikanten (uit Millionaire, De Staat, The Kevin Kostners, Goslink) en zangeressen (Lea, Chantal Acda) opgenomen. Hij snapt de opmerking wel. ‘Ik voel dat zelf ook een beetje zo. Vroeger maakte ik ook wel eens een rockliedje, van minder vrolijke aard. Maar dit is een goede tijd om het zo te doen en dat bandje bevalt prima.’ Roy is de songs gaan schrijven toen hij pas verhuisd was naar Nijmegen. ‘Een nieuwe plek met nieuwe mensen ontdekken. De zomer zat er aan te komen en ik houd van de zomer. Ik ben heus niet zo’n enorme droevige kerel. Veel liedjes zijn gebaseerd op eigen interpretaties en hoe mijn gedachten daar mee aan de haal gingen. Een soort dagdromen. Alsof je een toerist bent in je eigen stad. Er staat een typisch ‘autorijdliedje’ op, omdat ik zin had om zoiets te maken: My Car Isn’t Running Fast Enough. Dat moet een goed ritme hebben, gemakkelijk mee te zingen zijn en voor mij veel gitaren bevatten. Een eigen soort ZZ Top-nummer. Maar ik blik ook lachend terug op mijn allereerste liefde: Stella. Een verhaal over onzekerheid. Als je heel jong bent, kan het crisis zijn omdat je vriendin niet wil zoenen. Je blaast dat dan enorm op, omdat je nog niet in staat bent afstand te nemen en te relativeren. Pas later kun je daar dan wel enorm om lachen.’

ROY SAN TIA GO ‘Dat ik droevige liedjes kon maken, dat wist ik nu wel’ juli/augus tus 2011

FRET

WOODY & PAUL

Foto Teun Jansen

Op zoek naar de heilige graal De doop van het nieuwe album van Woody & Paul april jl. leidde tot een nagenoeg uitver kochte zaal in de Eindhovense Effenaar. Op Heroes and Zeros werkt het in 2004 gestarte duo met een volledige band. De goed uit gesponnen rootsrock werd dankbaar ontvangen door het publiek. Tekst Bram W. van der Putte

De muzikale kompanen Woody Veneman en Paul van Hulten zijn tezaam opgetrokken, zoals Veneman het uitdrukt: ‘uit de tweede lichting van de Eindhoven Rockcity-scene. De eerste American-albums van John ny Cash waren toen uit. Die nummers klonken erg kaal. Dat sprak ons wel aan en het leek ons gaaf om zoiets zelf eens te gaan proberen.’ Muziek zonder opsmuk, dat is de lijn die de twee hebben gezet. In de afgelopen jaren kwamen ze met drie albums en twee ep’s op de proppen. Nagenoeg ieder jaar dus een nieuw muzikaal wapenfeit. Ze zijn van een akoestisch duo uitgegroeid tot een volledige bandformatie zoals ze zich nu presenteren. Een organische groei. De laatste langspeler Heroes en Zeros is opgenomen op verschillende locaties in de regio, met Hermann Blaupunkt achter de knoppen. Zijn studio Casa Cassette, de naam zegt het al, werkt alleen met tapes zoals je die in een tijdperk voor de cd in je vertrouwde walkman deed. Het geeft het album een mooi geluid: eerlijk en direct. De plaat is uitgebracht op het label Cool Buzz. ‘We waren wel op zoek naar een label zodat we niet meer alles zelf hoefden te doen. Dan kun je via de contacten van het label meer promotie maken. Het geeft ook meer body aan de plaat als je weet dat ze er ook geld in hebben gestoken en dat ze er hun best voor doen.’

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

Veneman is overduidelijk de prater in het geheel. Van Hulten lijkt zich prettiger te voelen op de achtergrond. Dat blijkt ook tijdens de albumpresentatie. Veneman is de communicator in het geheel en praat tussendoor, met kwinkslagen, met de zaal. Van Hulten praat liever via zang en gitaar. Niet dat hij verlegen of teruggetrokken op de planken staat, integendeel zelfs, tijdens de songs komt zijn ziel uitstekend naar voren. Veneman omarmt de reacties openlijk, Van Hulten doet dat juist ingetogen. Het is een mooie combinatie om te zien, het klopt zogezegd. Twee uitersten in een muzikaal verbond. De samenzang tussen beiden is uitstekend. Met ondersteuning van Joshua van Iersel op de drums en Ernst-Jan van Doorn op basgitaar staat er een puike band. Vooraf aan het optreden is de single The Joker, Baby op het witte doek te zien als videoclip, geregisseerd door Mike Roelofs. De clip, geschoten in zwart-wit, klopt met het sfeerrijke nummer dat een mooie spanning in zich heeft. Het publiek is onder de indruk. ‘Deze plaat is een goed vertrekpunt voor de volgende’, zegt Veneman nuchter. ‘Op deze laatste plaat hoor je ook echt één band. De vorige was nog ingespeeld door onszelf. Natuurlijk groei je in twee jaar ook als songwriter en word je kritischer. Daarin ga je ook weer op zoek naar de heilige graal. Of dat moeilijk is?’ Ze lachen allebei. ‘Nee, daarom is het ook zo leuk. Je bent nooit klaar.’

Live

20 augustus 27 augustus 23 september

Live

Zebra Festival Gemert Pleinpop Schijndel De Pit Terneuzen

www.woodyandpaul.com

live

dezevenHoofdzonden 1

Luiheid

Lust

Gierigheid

Jaloezie

Gulzigheid

Woede

IJdelheid

‘Luiheid is bij mij zeker aanwezig. Ook als het gaat om muziek. Als ik tegen het laatste stukje van een tekst aanhik en ik heb geen last van een deadline, dan laat ik het gewoon lekker liggen. Als er druk op de ketel komt te staan, ga ik aan het werk. Soms blijven teksten maanden liggen. Dat zijn dan meestal ideeën die niet echt veel prioriteit hebben.’

‘Ik blijf het een beetje treurig vinden. Ik bedoel, dan komt er een meisje naar je toe die misschien iets van je wil. Dat meisje is dan heel onzeker en vertelt dan dat ze je muziek zo goed vindt. Tja, het heeft iets naargeestigs. Het is mijn wereld niet. We zitten met Van Dik Hout niet meer in onze jonge jaren. Als band hadden, en hebben we, veel vrouwelijke fans. Maar goed, ik heb een vriendin en kinderen met wie ik gelukkig ben. Ik vind het niet moeilijk om de verleiding te weerstaan als een mooie vrouw op me afkomt.’

‘Een vrek is iemand die niets met anderen deelt. Ik doe dat wel. Niet dat ik de hele wereld geld geef, maar ik ben zeker niet gierig. Ik kan me soms wel ergeren aan gierige mensen, maar aan de andere kant, dat moeten ze ook lekker zelf weten. Mijn beste vrienden zullen het in ieder geval nooit worden. Naarmate ik meer ben gaan verdienen ben ik niet meer gaan uitgeven. Ik bedoel, ik geef geen geld uit aan onzin. Ik koop boeken, ik houd van lekker eten en vind het lekker om in de kroeg te zitten. Maar goed, dat loopt allemaal niet extreem in de papieren.’

Martin buitenhuis Het succes voor Van Dik Hout begon in 1994 met het nummer Stil In Mij. Anno 2011 is Van Dik Hout nog steeds een van de populairste Nederlandse bands. Onlangs verscheen Leef, het zevende studioalbum van de groep. FRET sprak met zanger Martin Buitenhuis over de zeven hoofdzonden. Tekst Arnold van Huet

‘Dat is een ongrijpbaar fenomeen. Mensen die zeggen dat ze nooit jaloers zijn, geloof ik eigenlijk niet. Ik ben overigens niet vaak jaloers. Soms begrijp ik jaloezie wel. Het kan je zomaar overvallen. Of er jaloezie is in de muziekindustrie? Ja, natuurlijk. Waar ik het soms aan merk, is dat mensen een succes van een ander overdreven gaan relativeren. Dat zie ik als een verkapte vorm van jaloezie. Kijk eens naar het nummer Stil In Mij of een album waar we veel succes mee hebben gehad. Dan hoor ik relativeringen als: ja, het is Nederlandstalig en daar heb je toch een bepaalde markt voor. Of deze: Van Dik Hout doet steeds hetzelfde en dat werkt gewoon. Je hoort dan dat daar een lichte vorm van jaloezie achter zit. En dat vind ik wel leuk eigenlijk. Het zit ook wel in de Nederlandse aard om de boel dood te relativeren. Daar word ik wel eens een beetje moe van. Dingen zijn soms ook gewoon te gek. Als iets goed is, dan is het goed. Het zijn ook vaak de net niet muzikanten die altijd overal een mening over hebben. Dat deugt niet en dat is kut. Terwijl goede muzikanten vaak niet jaloers zijn. Want op wie zouden ze jaloers moeten zijn? Ze zijn namelijk zelf al zo goed in wat ze doen.’

‘Ik lees meer boeken dan dat ik naar muziek luister. Dat komt ook omdat ik vroeger heel veel naar muziek heb geluisterd. Begrijp me goed, ik ben nog steeds een liefhebber. Ik houd ook niet alleen pop, maar ook van klassiek bijvoorbeeld. Ik vind het ook leuk om naar een nieuw Engels bandje te luisteren als er weer een hype gaande is. Als ik het goed vind, gaat de volumeknop in de bus voluit. Gewoon, even voor het leuke gevoel.’

‘Ik ben een tolerant mens. Ik ben niet zo snel kwaad en ik kan me lang verplaatsen in iemand zijn frustratie. Dat wil niet zeggen dat ik een binnenvetter ben. Mensen zijn nu eenmaal verschillend. Als mensen bij hun standpunt blijven en er zit geen beweging meer in, dan heeft het voor mij weinig zin om daar nog energie in te steken als ik er anders tegenaan kijk.’

‘Het is allemaal ijdelheid. De hele wereld staat bol van de ijdelheid. Ik ben ook ijdel, anders ga je niet op een podium staan om je zo aan te stellen zoals ik doe. Uiteindelijk is het natuurlijk een vorm van aanstellerij, haha. Laat ik het zo stellen, het komt niet voort uit bescheidenheid. Maar goed, het is tegelijkertijd wel mijn passie. Ik wil op dat podium staan omdat ik een verhaal wil vertellen. Of dat ik een mooi liedje voor het publiek wil zingen. Als het om uiterlijk gaat, ben ik niet ijdel. Complimenten doen me in de regel ook niet zo veel. Nou ja, het ligt eraan wie het zegt en in welke context. Maar ik betrap me er wel eens op dat ik lang kan nagenieten van een compliment. Dus ja, dat maakt me toch wel een ijdel mannetje.’ juli/augus tus 2011

FRET

WERELDM ‘Bij wereldmuziek denkt een flink deel van het jongere muziekpubliek aan 45-plussers in alternatieve kleding die op macrobiotische geitenwollen sokken krampachtig hun blanke lijf in zwarte ritmes proberen te persen.’ Een quote uit een recensie die ik niet meer terug kan vinden maar die typerend is voor de main stream journalistiek als ze iets moeten recenseren dat buiten de main stream categorieën muziek valt. Meestal niet in het Engels of Nederlands gezongen en meestal in een iets andere bezetting dan gitaar, bas en drums. Eerst even het genre een pak rammel geven en dan pas iets over de betreffende plaat of het optreden melden. En dan was dit nog een recensie die, naar ik mij herinner, verder behoorlijk lovend was. De beeldvorming over alles wat naar wereldmuziek riekt, is niet best. Vooral bij jonge mensen, daar heeft de betrokken journalist gelijk in. Mijn nichtje (19) spreekt van weeeeereldmuziek en trekt daarbij een gezicht alsof ze er zojuist achterkomt dat ze zout in plaats van suiker in haar koffie heeft gedaan.

Spanningen Hoe komen we aan die term? Wereldmuziek. Eigenlijk is het een letterlijke vertaling uit het Engels. World Music werd begin jaren tachtig geïntroduceerd als marketingterm om bands een eigen plek te geven in de platenzaken. En dat betekende vooral dat Afrikaanse en Latijns-

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

Amerikaanse bands uit de bak met Duitse schlagers, knapenkoren en doedelzakmuziek werden gelicht en een eigen plekje kregen. Dat werkte aanvankelijk prima omdat er een groeiende interesse was voor (pop)muziek anders dan de Engelstalige hits die je de hele dag op radio hoorde. Toch kregen de platen achter het bordje ‘Wereldmuziek’ al snel onderlinge spanningen, want Arabische Raï, Cubaanse son en later timba, Afrikaanse mbalax, soukous en nog later hiphop hebben natuurlijk recht op hun eigen categoriebordje. Net zoals binnen de popmuziek een scheiding kwam in hardrock (later allerlei soorten van metal), singer-songwriter, hiphop, soul en dance – opgesplitst in allerlei subgenres met onze nationale dj-helden. Vreemd was ook de emigratie die sommige genres meemaakten, waarvan reggae de meest in het oog springende was. In de tijd voor de release van Bob Marley’s Live! in 1976 was het nog exotisch, wereldmuziek avant la lettre, maar daarna popmuziek en welkom op vele reguliere festivals. Kennelijk had dat te maken met de hoeveelheid aan langspeelplaten die over de toonbank ging, wat maar weer bevestigt dat ‘pop’ een afkorting is van ‘populair’. Zelf maakte ik zoiets mee in een ietwat bescheidenere vorm. In de jaren negentig liep ik in Parijs binnen bij een concert van de toen nog onbekende Cubaanse hiphopgroep Orishas. Ik kocht na het concert

Rob van den Bosch werd vorig jaar door Muziek Centrum Nederland onderscheiden met de ‘Wereldprijs’ voor zijn werk achter de schermen voor de wereldmuziek. In het dagelijks leven is actief met het boeken van bands van allerlei pluimage met zijn bedrijf Earth Beat. FRET vroeg hem zijn licht te laten schijnen over Wereldmuziek in Nederland. Tekst Rob van den Bosch Illustraties Wanz

MUZIEK? Afschaffen! Niet meer over hebben een cd waarop met vette letters EMI France stond gedrukt. Binnen no time hadden we met de Orishas een geinig toertje in Nederland georganiseerd langs Paradiso, 013, de Platte Zaol in Maastricht – ‘minder’ goed bezocht – en Zalen Schaaf in Leeuwarden. Daarna EMI Nederland gebeld die aanvankelijk meedeelde dat die plaat zeker niet bij hun uit was, maar na een update van hun feitenkennis mij licht badinerend toevoegde dat Weeeeereldmuziek nou eenmaal niet hun prioriteit heeft. Na mijn enthousiaste, of wellicht angstaanjagende, preek en het horen van de namen Paradiso en 013 werd ik toch doorverbonden met hun wereldmuziekman, good old Laurens Meijer (pionier van het Lucho label). Hij was meteen enthousiast dat de beide grote popzalen wereldmuziek hadden geboekt en hij zei mij toe dat EMI de cd in de winkels zou leggen. Halleluja! De tournee ging van start onder naam ‘Latin Dance Beats’ en werd ondersteund door het VSB Fonds en gesponsord door Bacardi. Those were the days. Voor aanvang van het Paradisoconcert snel even met Laurens gebeld die ik met een teleurgestelde stem aan de telefoon kreeg. ‘Rob, het is klote maar de

cd verkoopt prima.’ Ik was even sprakeloos. ‘Ik moet je even doorverbinden met mijn collega van de pop. Het valt niet meer onder wereldmuziek…’

Funest Ik kan nog ettelijke voorbeelden noemen die aantonen dat wereldmuziek als bulkterm voor de meeste bands funest is. Buiten de wat traditioneler georiënteerde bands als Buena Vista Social Club, om maar een voorbeeld te noemen, zouden de wat meer poppy bands moeten rennen voor hun leven als de slagschaduw van de wereldmuziek over hen heen dreigt te vallen. Populaire acts als Gogol Bordello, La Pegatina en Shantel worden er niet mee in verband gebracht. In Nederland maken breed georiënteerde bands als de New Cool Collective, de Amsterdam Klezmer Band en het splinternieuwe La Boutique Fantastique driftig gebruik van allerlei muzikale invloeden van buiten het anglo-saxische cultuurgoed. Wereldmuziek zullen ze hun muziek niet noemen. juli/augus tus 2011

FRET

Naast het feit dat vooral jonge mensen niets moeten hebben van de term Weeeeeereldmuziek (wat verder niets zegt over hun concertbezoek) zie je ook dat steeds meer muzikanten openstaan voor velerlei muzikale invloeden van waar dan ook. Niet in het minst omdat ze zien dat er in de hele wereld spannende muziek wordt gemaakt. De rubriek ‘wereldmuziek’ is als een olievlek over en door alle genres heen gegaan. Het dekt nu zoveel dat het eigenlijk niets meer duidelijk maakt. Afschaffen dus. Niet meer over hebben.

Deze zomer Oké, nu we de term afgeschaft hebben, gaan we eens kijken op de festivals deze zomer. Wat is daar aan eh… muziek te zien van Nederlandse bodem? In de slipstream van de echte zigeunerbands en Balkanpop heeft zich in Nederland een aantal muzikanten getooid met

Wereldmuziek als bulkterm is voor de meeste bands funest hoed en bretels om soms lang niet onaardig hun eigen versie te geven van de zigeunermuziek. Met onze nationale trots, de Amsterdam Klezmer Band, die daar hoog bovenuit torent. Zo hoog zelfs dat ze deze zomer nauwelijks in Nederland te zien zijn. Check www.amsterdamklezmerband.com.

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

Vanuit de Antilliaanse scene komt er een spannende crossoverband opzetten: KiT – wat staat voor Kuenta i Tambú. De band noemt hun eigen muziek ‘tropical bass’ en die ligt zo’n beetje in de lijn van Kuduro (Angola), favela funk (Brazilië) en nueva cumbia (Mexico, Colombia, Argentinië). Ze staan op menig festival in Nederland en België, vooralsnog vooral op de eh... dingesmuziekfestivals (www.aboutkit. com). Het piepjonge Jungle By Night (www.junglebynight.com) speelt afrobeat met Ethiopische invloeden en schuwt ook een latin classic als Afroblue van Mongo Santamaría niet. Daar word je blij van. Deze band is afkomstig uit de Amsterdamse binnenstad en staat op zeer uiteenlopende festivals. Kennelijk niet als weeeereldmuziek ingeschaald door de programmeurs. Ook op de popfestivals is voorzichtig een trend waar te nemen de focus wat te verbreden. Zo staan op Parkpop in Den Haag naast The Crookes, Jamie Cullum en onze Tim Knol ook La Pegatina en de Congolese rolstoelrockers van Staff Benda Bilili. Deze laatste band ontroerde vorig jaar nog de bomvolle Bravo op Lowlands. Hoe breed Lowlands dit jaar de focus stelt, is nog onbekend. Zelfs de roemruchte Zwarte Cross – 15/16/17 juli in Lichtenvoorde – ruimde vorig jaar een plaatsje in voor de Mongoolse hilbillies van Hanggai en dit jaar staat La Pegatina broederlijk naast Anthrax, Go Back To The Zoo en Sepultura. Dat gaat dus de goeie kant op met de integratie van ‘De-MuziekVoorheen-Bekend-Als-Wereldmuziek’. Wat nog rest is dit: Beste programmeurs, willen jullie nooit, maar dan ook echt helemaal nooit meer zeggen: ‘Hm, ik vind dit meer iets voor de zomer…’ Go Back To The Zoo, Tim Knol, De Staat, The Tunes, etc. ze spelen in alle jaargetijden. Laat dat ook gelden voor de bands die D.M.V.B.A.W. spelen. Moge bij overtreding je tong in duizend stukken uiteenvallen en je aan je enkels door honderden meters brandende braambossen worden getrokken. Peace.

THE SURS

Na de goed ontvangen demo Square On verscheen onlang van The Surs het wonderschone debuutalbum Persona. ‘Als mensen lekker een achtergrondmuziekje willen tijdens het werken, moeten ze niet bij ons zijn.’

Tekst Coert van Mourik

FRET

‘Wij voelen de noodzaak om muziek te maken’ Koninginnedag 2011. The Surs spelen voor thuispubliek in de Bossche kroeg Plein79. De band heeft zich in een paar jaar tijd ontwikkeld tot een geoliede machine. In een vloeiende set laten de bandleden horen wat ze in hun mars hebben. Zoals gewoonlijk stelen de charismatische frontman Noël Josemans en gitarist Max van den Hout (in de band bekend als Max Joey) de show. Maar de benodigde stevige basis wordt gelegd door oerleden bassist Peter van Oudheusden en drummer Erik Dera. Die laatste twee bandleden zitten een paar weken voor het Koninginnedagconcert in café De Rode Pimpernel, eveneens in de Brabantse hoofdstad. Direct bij aanvang van het gesprek wordt duidelijk dat de werkwijze van The Surs afwijkt van die van veel andere jonge bands. Er zijn bands en artiesten die nummers schrijven die gericht zijn op de hitparade, mensen die ervan balen als hun nummer geen hit wordt. Maar bij The Surs is het anders. ‘Bij ons gaat het om de benadering, om de instelling’, vertelt bassist Peter van Oudheusden. ‘Het is heel simpel: als het er niet is, is het er niet.’ Drummer Erik Dera legt uit: ‘We beginnen vaak vanuit de teksten. We gooien weinig muziek weg omdat er heel vaak al een kant en klare tekst ligt van Peter, Max of Noël en daar proberen we de juiste sfeer aan te geven.’ Dat komt vooral omdat er geschreven wordt uit noodzaak, geven beide bandleden aan. ‘Die noodzaak, dat is het belangrijkste’, legt Peter uit. ‘Het is net als poepen, zei Max (gitarist) laatst. Op een gegeven moment moet het gewoon en dan gebeurt het. Ik vind dat heerlijk. Het heeft me zoveel houvast gegeven, al jarenlang.’ Volgens Peter en Erik gaat het niet om het doel of het eindresultaat, maar om de instelling. ‘Het maakt uiteindelijk minder uit hoe het eruit komt’, aldus Peter. ‘Dat vind ik ook het mooie. Als dat niet zo is, word je inderdaad een ambachtsman. Daar kan ik met diep respect naar kijken, maar het blijft vaak een beetje een lege huls. Bij ons is die huls misschien niet zo perfect of technisch hoogstaand, maar er zit wel iets in.’ De band is op een serieuze manier met muziek bezig, op het gevaar af dat mensen de muziek omschrijven als pretentieus, donker en zwaar. ‘Ik kan me voorstellen dat mensen dat denken of vinden’, zegt Erik. ‘Maar wat is daar mis mee? Er zit een brok emotie in waar je u tegen zegt. Als mensen lekker een achtergrondmuziekje willen tijdens het werken moeten ze niet bij ons zijn. Als je goede muziek wilt die je pakt en waarin veel gevoel zit, dan is onze muziek te gek.’ De band lijkt niet bereid te zijn om concessies te doen om commercieel succes te bereiken. Peter: ‘Stel dat het waar is dat je concessies moet doen om ergens te komen, dan zou ik er niet eens willen komen. En hoe lullig is het als je concessies doet, maar er ook niet komt!’ Dat de bandleden geen concessies willen doen, betekent niet dat ze lui zijn. Ze steken veel tijd in de band en het maken van muziek is zeker niet vrijblijvend. Spelen voor een lege zaal is natuurlijk geen pretje. Waar de band heen wil? ‘Nou ja, jongensdromen blijf je natuurlijk houden. Optreden op Lowlands bijvoorbeeld. Maar in de nabije toekomst willen we vooral veel optreden en kijken hoever we daarmee komen. Verder kun je er toch niet veel aan doen. We merken het wel. Nadenken over een vierde of vijfde album doen we in ieder geval niet.’ www.thesurs.nl juli/augus tus 2011

FRET

d d a M e h ‘T n e e d r e w ’ d n a b t u k

THE KIK

Met The Kik is het herinneringen ophalen aan de jaren zestig. Vrolijke gitaarmuziek met een sterke knipoog naar The Beatles. Een album komt er voorlopig nog niet, maar de band brengt met regelmaat singles uit. Op vinyl natuurlijk. Zanger Dave Von Raven, die al een muzikaal leven achter de rug heeft met The Madd, legt uit.

Tekst Arnold van Huet Foto Joni Spaan

De eerste reacties op The Kik waren positief. ‘Het gaat heel goed. We waren te gast bij De Wereld Draait Door en mensen spreken je daar ook meteen op aan. We treden veel op en het publiek reageert enthousiast. Dat geeft de burger moed. Maar ach, misschien zijn we gewoon ook wel heel goed. Ik dacht, ik zal het vast zelf even zeggen, haha.’

Na het uiteenvallen van The Madd is het na een maand al gaan kriebelen en toen is The Kik geboren? ‘The Kik is voor de grap begonnen. Gewoon om lol te hebben. The Madd was een goede band, maar werd uiteindelijk een kutband. Daarmee bedoel ik dat we op elkaar uitgekeken waren. En zakelijk zat het ook niet goed. Na The Madd heb ik zo ongeveer een maandje thuis gezeten, maar toen begon het alweer te jeuken. Ik wilde iets voor de kick doen, vandaar ook de bandnaam. Ik wilde met leuke mensen in een vrolijk bandje zitten waarmee ik op het podium lekker de clown kon uithangen. De basis is natuurlijk wel dat we er serieus aan werken. Ik bedoel, ik heb er geen baantje naast. Dit is wat ik doe. Ik leef van de muziek, dus ik kan me niet permitteren om er met de pet naar te gooien. Ik moet vroeg mijn bed uit, repeteren, zakelijk dingen regelen. Maar het is altijd leuk. Biertje erbij op zijn tijd. Het is geen strafkamp of zo. Maar serieus werken en veel plezier hebben kunnen goed samengaan.’

Je kunt natuurlijk nooit uitsluiten dat het met The Kik net zo gaat lopen zoals het met The Madd is gegaan. ‘Ja, dat risico zit er nou eenmaal in. Maar ik heb er nu wel een heel goed gevoel over. Ik heb niet het gevoel dat er zoiets gaat gebeuren zoals met The Madd is gebeurd. Misschien is dat ijdele hoop. Het kan zijn dat we elkaar straks op de bek gaan timmeren, maar ik zie dat niet zo snel gebeuren. We kunnen het goed met elkaar vinden. We hebben allemaal een cynische vorm van humor, schelden elkaar ook af en toe uit. Kortom, we kunnen veel van elkaar hebben. Voorlopig zit het dus wel goed.’

Jullie brengen singles uit en voorlopig geen volwaardig album. Hoe dat zo? ‘We zijn inderdaad bezig om met een zekere regelmaat singles op te nemen en die dan meteen uit te brengen. Van een plaat is nog geen sprake. Het is wel de bedoeling dat die er een keer gaat komen. Misschien over een jaar, maar daar is nog geen zekerheid over. Het idee is dan om alle singles apart in een hoesje te steken en die vervolgens te verzamelen in een box of zoiets. De planning is om vijf singles uit te brengen. Er komt dus wel een moment dat we die singles bijeen brengen. Maar hoe en wanneer weten we nog niet. Wij vinden het een leuke manier van werken. Het is elke keer weer een creatief proces. Elke keer weer een hoesontwerp verzinnen en dat soort zaken. En de opname voor de single is ook elke weer anders qua sound. Dat houdt het leuk en fris. En het is natuurlijk ook commercieel een handige zet, zou je kunnen zeggen, want elke keer dat we een single hebben is er weer een reden voor ons om via de media aan de bel te trekken. Heel veel muziek wordt nu natuurlijk via internet aangeboden, maar wij doen het op deze manier. Met zo’n single heb je ook wat in je handen. Er was een tijd dat je opviel als je je muziek via internet aanbood. Het is nu zo dat je opvalt als je dat niet doet.’

Voor jullie muziek grijpen jullie terug naar de jaren zestig. ‘Ik heb er ontzettend veel lol in om met die sound muziek te maken. In Nederland zit deze stroming vaak in het undergroundcircuit. Of noem het cult. In het buitenland is die wereld veel groter. In Italië bijvoorbeeld, maar ook in Spanje. Daar heb je grote sporthallen waar jong en oud uit hun dak gaan. En dan is het niet altijd muziek geënt op de jaren zestig, maar wel vrolijke gitaarmuziek. Dat vinden ze schitterend daar. Er zijn ook Spaanse bands die met deze muziek de hitlijsten halen. Ik zie dat in Nederland met ons niet zo snel gebeuren. Het is natuurlijk wel een voordeel dat onze sound universeel is. Wereldwijd houden mensen van popsongs die doen denken aan The Beatles. Dat biedt ons de kans om ook veel in het buitenland te spelen. In het najaar gaan we een tour in Spanje doen.’

Jullie hebben onlangs gespeeld in de Cavern club waar The Beatles ooit stonden. Hoe is dat zo gekomen? ‘Er is een Amerikaan die daar elk jaar een festival organiseert en die gozer had ons al een tijdje op de korrel. Dat wil zeggen, hij was een grote fan van The Madd. Hij had op YouTube een filmpje gezien. Kijk, we zijn dus niet zo van het internetgebeuren, maar zo zie je maar dat het toch wel handig kan zijn. Die organisator nam contact met ons op en zo kan het dus gebeuren dat je pas met een band bent begonnen en twee optredens mag doen in de Cavern Club. Laten we eerlijk zijn, dat is toch het heilige der heilige. Voor mij dan. Die club is niet meer in originele staat, maar ze hebben het wel verbouwd tot wat het origineel ooit was. Er zit zelfs een keldertje in. De optredens waren te gek. Het was een prachtige ervaring.’

Is The Kik schatplichtig aan The Beatles? ‘Zeker. Eerst wil ik even zeggen dat The Beatles het beste is wat de popmuziek ooit heeft voortgebracht. Ik kan heel chagrijnig worden als ik iemand een kwaad woord over The Beatles hoor zeggen. Man, ik kan een hele avond doorlullen over die band. Dat mensen ons vaak linken aan The Beatles vind ik helemaal niet erg. Sterker nog, ik kan het ze natuurlijk ook niet kwalijk nemen. Ik bedoel, luister eens naar de muziek die we maken. En dan sta ik op een podium met een jasje en dasje. We roepen het over ons zelf af als mensen die vergelijking maken.’

Live 16 juli 17 juli

Live

live

Zwarte Cross Lichtenvoorde Big Rivers Festival Dordrecht

www.thekik.nl juli/augus tus 2011

FRET

gear&gadgets

Gibson sG: 50 JAAr JonG De pikzwarte 50th Anniversary sG standard 24 is de eerste van een hele reeks jubileummodellen die Gibson dit jaar op de markt brengt.

et is moeilijk voor te stellen, maar de Gibson Les Paul was in de jaren zestig geen populaire gitaar meer. De lager geprijsde Les Paul Junior en de Melody Maker deden het beter, maar om de fabriek in Kalamazoo draaiende te houden lanceerde Gibson een nieuw model solidbody, in de lijn van de Les Paul Junior met zijn dubbele positieholte. In feite werd het Les Paul-model bruut bijgeschaafd, met de ‘solid guitar’, afgekort tot SG, als het nogal sobere resultaat. De SG/Les Paul verscheen in 1961 en vond onmiddellijk zijn weg naar een groot publiek. De naam werd teruggebracht tot SG en de gitaar verscheen sindsdien in veel modellen, van luxe (de Custom, met drie elementen en vergulde hardware) tot basic (de Junior, met één element). Van Angus Young tot Frank Zappa: wie eenmaal een SG bespeelt, die zweert erbij. Anno 2011 viert Gibson het vijftigjarig jubileum van de SG. De naam van de eerste jubileumSG verraadt meteen de belangrijkste veran-

dering ten opzichte van de originele SG: de hals heeft 24 frets in plaats van de gebruikelijke 22. Body en hals zijn van mahonie, de toets van palissander. De Standard 24 heeft twee van Gibsons eigen ’57 Classic PAF-stijl elementen. Twee lineaire potmeters regelen het volume van de elementen individueel, twee logaritmische potmeters de toon en een driewegschakelaar van Switchcraft de elementkeuze. Met een adviesprijs van € 1149 is het een fraaie, betaalbare gitaar. Ook de nieuwe, gunstig geprijsde Melody Maker-serie van Gibson bevat een SG-model. Deze heeft slechts één humbucker, die direct naast de wrapoverbrug is geplaatst. De body is van esdoorn en de gelijmde hals van mahonie. Alle Gibson Melody Makers (naast de SG ook een Les Paul-, Flying V- en Explorermodel) worden in de VS geproduceerd en in drie zijdeglansafwerkingen geleverd: zwart, blauw en wit. www.gibson.com

APPle GArAGebAnD Voor iPAD o

m te beginnen: deze app kost je slechts € 3,99! Met Garageband kun je tot acht sporen opnemen en afspelen, die je in een tijdlijn ziet staan zoals we dat kennen van de desktopversie. Kenmerkend voor Garageband zijn de vele hulpjes waarmee je snel muziek kunt maken. De bekende Apple Loops, in uiteenlopende genres en stijlen, zitten er bijvoorbeeld in. Je kunt op basis van een omschrijving tot een selectie komen. Zo kies je bijvoorbeeld ‘Vrolijk’ + ‘Droog’ + ‘Vulling’ en de browser laat je de gekozen loops horen. Vervolgens sleep je ze in de arranger, en klaar. In de iPad-versie van Garageband heb je drie soorten instrumenten die allemaal met samples werken: Smart, Touch en Audio. De eerste categorie geeft een aantal automatische arrangementen voor bas, gitaar, keyboard en zelfs drums, zodat je snel een compleet muziekstuk in elkaar kunt zetten. De spectaculaire touch-instrumenten bespeel je zelf aanslaggevoelig en positiegevoelig op het scherm,

Fret

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

arranger

kort nieuws

Native Instruments brengt de Komplete Audio 6 uit, een compacte usb-audio-interface met vier analoge in- en uitgangen, digitaal s/p-dif-in/uit en midi-in/uit. Twee ingangen zijn voorzien van combo-xlr’s voor mics en instrumenten; de andere werken op line-niveau. De 24-bit/96kHz-converters zijn van Cirrus Logic. Opvallend aan Komplete Audio 6 is de bovenkant, met meerkleurige info-leds en vooral de grote volumeknop. De interface

boss Ve-20 VoCAl PerForMer

oss noemt de VE-20 een ‘Vocal Performer’ en in zijn algemeenheid heet dit soort apparaten ‘Vocalizer.’ Met een vocalizer ben je nooit alleen, want je kunt jezelf al zingend vermenigvuldigen. Niet alleen jezelf verdubbelen is een mogelijkheid. Ook kun je twee stemmen mee laten zingen die afhankelijk van jouw toonhoogte een kwart lager en een terts hoger zingen, wat een vol warm geluid geeft. Voor het verbeteren van een stem of een instrument staan er drie functies tot je beschikking: een compressor, een enhancer, en een pitch cor-

synthesizer

rector voor valse noten. Je kunt de input ook van allerlei effecten voorzien: van voorversterkersimulatie en vervorming, radiostemmen en een soort stottereffect, tot en met modulatie-effecten als chorus en ﬂanger. Vooral de reverb klinkt verbazend goed. Ben je niet zo’ n held met software of randapparatuur, dan is deze VE-29 ook in de homestudio een uitkomst. Het pedaal blinkt uit in gebruiksvriendelijkheid. Erg handig en leuk om mee te stoeien. www.rolandce.com Tekst alex buurman

eventueel met een arpeggiator. Zelf audio opnemen gaat met de ingebouwde microfoon of een externe interface voor bijvoorbeeld lijnsignaal of gitaar. Een complete set gitaarcabinets om de sound te versterken is eveneens aanwezig. Met de sampler neem je geluid op dat je vervolgens verdeeld over het toetsenbord afspeelt. Welcome back to the eighties! Mixen doe je per track. Je kunt vooralsnog geen projecten uitwisselen met de Mac. Die functie komt nog, zo belooft Apple. Het klinkt allemaal erg krachtig en vol, maar op de originele iPad moet de processor hard werken. Daarom zit er een soort freeze-functie ingebouwd, die automatisch reeds ingespeelde tracks rendert als je een nieuwe track toe gaat voegen. De krachtigere iPad 2 zal minder moeite hebben met deze app, en het is goed om te zien dat men veel werk heeft gestoken in de uitvoering en de kwaliteit. En nogmaals: € 3,99! www.apple.com Tekst stefan robbers

wordt geleverd met veel software (Cubase 5 LE, Traktor 2 LE, Komplete Elements). www. native-instruments.com Drumbassadors is de naam van het illustere slagwerkduo bestaande uit René Creemers en Wim de Vries, en One For The Money, But Two For The Show is hun tweede internationale dvd-release. Mooi gefilmde drumlessen, twee indrukwekkende solo’s en een behoorlijk aantal banden duo-uitvoeringen maken duidelijk dat de heren ook in breder muzikaal verband hun mannetje staan. Het lesmateriaal omvat warm-up-oefeningen, stokken- en brushestechniek, drumsetoefeningen en een systeem om een scala van verbluffende fills uit een

vierdelig setje te halen. Drummers weten genoeg. www.drumbassadors.com Zijn hele carrière heeft Yngwie Malmsteen vertrouwd op de versterking van Marshall en daarom was het bijna onvermijdelijk dat de Zweedse maestro een signatureversterker zou krijgen. juli/augus tus 2011

Fret

gear&gadgets

Foto Liesbeth van Asseldonk

kort nieuws

De Marshall YJM100 Yngwie Malmsteen is gebaseerd op de Super Lead die Malmsteen altijd heeft gebruikt, maar de behuizing komt van een Marshall Major. Achter de vintage vormgeving schuilt een verre van klassiek circuit. Eén printplaat bevat alle belangrijke componenten, terwijl de regelaars van het voor- en achterpaneel eigen printplaatjes hebben. Aan de voorkant lijkt het een standaard Marshall top, aan de achterkant wordt het moderne randje zichtbaar, met gain- en levelregelaars voor een boostfunctie, een noisegate, een digitale reverb, een seriële effectlus, een schakelaar voor half vermogen en een power attenuator waarmee het mogelijk is om

Mike Coolen piekt bij Within Temptation Voor hun vijfde studioalbum The Unforgiving koos Within Temptation nog voor een Zweedse sessiemuzikant. Eind februari werd nieuwe drummer Mike Coolen geïntroduceerd, een oude bekende van de band. Tekst Wouter Dielesen

ij ziet zichzelf het liefst als liedjesdrummer, maar de geboren en getogen Tilburger is van veel meer markten thuis. Veelzijdigheid geldt bij hem absoluut als sterkste troef. Een drumkameleon dus, die graag in dienst van songs speelt. Naast Within Temptation maakt Coolen deel uit van Maiden United. Met dat coverproject brengt hij samen met onder anderen Ruud Jolie (Within Temptation), Anneke van Giersbergen en Damian Wilson (Threshold) akoestische bewerkingen van Iron Maiden-materiaal. Maar Coolen geeft ook drumles in een studio aan huis en speelt bij Cloudmachine, een band met singer/ songwriter-insteek die volgens hem ‘popmuziek voor volwassenen’ maakt. Coolen drumt sinds zijn tiende en studeerde slagwerk aan het conservatorium van Tilburg. Daar hield hij zich bezig met jazz, klassiek en wereldmuziek. Ruud Jolie kent hij uit crossoverband Brotherhood Foundation. Deze vraagt hem later om af en toe in te vallen bij Within Temptation, als drummer Stephen van Haestregt wegens familieomstandigheden verhinderd is. Coolen: ‘Ik pakte dan zijn set-up en

draaide die om, omdat ik linkshandig ben.’ In 2005 vroeg de band hem om extra slagwerk te spelen tijdens een speciaal concert op het Java-eiland in Amsterdam. Van Haestregt vertrok uiteindelijk om zijn geluk te beproeven met My Favorite Scar. Begin dit jaar werd Coolen definitief bij Within Temptation ingelijfd. ‘Live moet ik me voor vijfennegentig procent aan de partijen houden, ook omdat ik met clicktrack speel en we backingtracks gebruiken voor koor en orkest. In breaks heb ik wel vrijheid. Zo hoef ik niet per se de derde slag op tom twee te slaan of elke bekkenslag na te spelen. Maar als er een zestiendenbreak op plaat staat, handhaaf ik die feel wel. Ook zijn er met Stephen live-arrangementen uitgedacht die de band en ik handhaven. Dat gaat prima.’ ‘Het steekt niet dat ik The Unforgiving niet heb mogen inspelen. Ik voel me op mijn gemak met de dingen die staan en kan ook geen drumpartijen bedenken die beter bij de songs passen. Dat geldt ook voor het oude materiaal. De bedachte beats passen gewoon het beste bij de muziek.’ www.within-temptation.com

de output op half vermogen verder te verlagen tot 0,05 watt. www.marshallamps.com Godin breidt de Multiac-serie uit met de Encore Nylon. Net als de andere Multiacs heeft deze elektro-akoestische nylonsnaar geen last van feed-back en is daarom erg bruikbaar in een band. De body is gemaakt van esdoorn met een top van cederhout. De elektronica is van Godin zelf en biedt de mogelijkheid het piëzogeluid te mengen met het signaal van twee sensors onder het bovenblad. De hals is wat smaller dan van een standaard Spaanse gitaar, waarmee Godin zich richt op de gitaristen die een staalsnarige of elektrische gitaar zijn gewend. www.godinguitars.com

juli/augus tus 2011

FRET

Zing Magazine nu voor iPad, Android tablets, pc en mac

eRead

FRET Magazine met de AKO app

eRead FRET.indd 52

FRET Magazine Digitaal: voor

iPad, Android tablets, en pc en mac desktops en laptops. Download de AKO-app via www.ako.nl/app en registreer je. Vervolgens kun je Zing Magazine in digitale versie aanschaffen.

Losse nummers via AKO Shop: â&#x201A;Ź 0,99 Jaarabonnement 6 nummers via AKO Shop â&#x201A;Ź 5,-. Het digitale abonnement staat los van het printabonnement.

www.ako.nl/app

20-06-2011 15:34:56

gear&gadgets De studio van…

Guido Aalbers Af en toe reist hij nog met zijn hardware randapparatuur door het land, maar technicus en producer Guido Aalbers heeft nu zijn eigen GieSound Studio in Soest. Aan werk geen gebrek… Tekst Peter Hoeks

uido Aalbers produceerde en mixte songs van Alain Clark, Bløf, Bertolf, Anneke van Giersbergen, Miss Montreal, Beef, Krezip en Within Temptation, maar ook Coldplay en Queens Of The Stone Age. Sinds kort pendelt hij tussen hometown Zwolle en zijn eigen GieSound studio te Soest. De analoge mengtafel in GieSound is gebouwd door Steffen Mueller, op basis van Aalbers’ voorkeur voor bepaalde apparatuur, waaronder de mengtafels van Neve. Plug-ins gebruikt Aalbers vooral als probleemoplossers. ‘Ik neem op in allerlei studio’s en doe hier soms overdubs, maar het gaat me om het mixen,’vertelt Aalbers. ‘De studio is echt op mijn wensen afgestemd, met een mixer die op mijn specificaties is gebouwd. Verder sleepte ik toch al een hoop randapparatuur

Foto Peter Hoeks

met me mee, dus eigenlijk had ik al een eigen studio. Alleen de mixer ontbrak nog. ‘Ik begin en eindig mijn werk bij de essentie, het liedje. Bij tracks die ik zelf heb opgenomen staat het idee al een heel eind in de steigers, maar als ik niet bij de productie betrokken ben geweest, wil ik eerst de ruwe mix horen. Aan de hand daarvan ga ik praten met de band, of in elk geval met de bandleden die een visie hebben op wat voor sound het moet worden. Ik inventariseer hun wensen en welke cd’s ze

goed vinden klinken. Niet dat ik dat per se zal volgen, maar dan weet ik dat als ik afwijk van hun verwachtingspatroon ik dat goed moet kunnen onderbouwen. Als mixer ben je geen kunstenaar, maar eerder een ambachtsman. Ik stel me dus meestal dienend op door de band te helpen om het liedje op de beste manier naar voren te laten komen. Daar komt wel wat psychologie bij kijken. Mensen zeggen soms iets, maar bedoelen vaak net wat anders.’ www.giesound.nl

Music Man

Game Changer E

rnie Ball Music Man presenteert de Game Changer, en noemt het zonder omhaal een gitaar die alle andere gitaren overbodig zou kunnen maken. Het is door een USB-poort mogelijk om via de computer de elementen op de gitaar zelf naar smaak af te stellen. Gebruikers kunnen via internet hun instellingen delen met anderen. Hierdoor is het geluid van je

favoriete gitarist maar een muisklik verwijderd van je eigen gitaar. De Game Changer kan vijftien presets opslaan. Er zijn in totaal honderdduizenden combinaties mogelijk zonder dat je dus zelf met de soldeerbout aan de slag hoeft. Het geluidssignaal wordt nergens gedigitaliseerd of vervormd. Zo worden digitale technieken gecombineerd met analoog geluid. Het systeem werkt op drie AA-batterijen. Er verschijnt zowel een bas- als een gitaarversie van het instrument. Wat kleur betreft zijn er helaas geen oneindige combinaties: beide instrumenten zijn alleen in zwart verkrijgbaar. http://gamechanger.musicman.com juli/augus tus 2011

FRET

CDrecensies POP/ROCK

SINGER-SONGWRITER

JAZZROCK/FUSION

AESTRID THE ECHO RESISTANCE

ALEX AKELA SERENDIPITY

JAN AKKERMAN MINOR DETAILS

NEVEREVER

CGR

DIGIMODE ENTERTAINMENT

Het tweede album van Aestrid heeft even op zich laten wachten: zes jaar om precies te zijn. Maar het wachten is de moeite waard geweest. The Echo Resistance heeft weliswaar een paar luisterbeurten nodig, maar brengt ook een stortvloed aan prachtige songs, vijftien maar liefst. Ga er maar even goed voor zitten en geniet van het brede scala aan muzikale stijlen. Indierock, postrock, eighties, je hoort het allemaal voorbijkomen. Het album is opgenomen in de Real World Studios van Peter Gabriel onder supervisie van Marco Migliary (o.a. New Order, Sigur Rós, Peter Gabriel). Het resultaat is een schitterend intense plaat. Ga eens lekker achterover leunen en laat je overdonderen door de meeslepende en emotionele muziek van Aestrid.

Met Serendipity maakt Alex Akela een serieus debuut als singer-songwriter. Van klassiek opgeleid violist tot liedjessmid van allure. Akela heeft reizen in al zijn gedaanten tot leidend thema van Serendipity gebombardeerd en dat heeft mooie en ontroerende liedjes tot gevolg. Niet alleen tekstueel neemt Akela de luisteraar mee op zijn meeslepende reis, ook muzikaal is er een bijzonder mooie trip gemaakt: van emotionele, melancholische folk tot moddervette southern rock met uitstapjes naar blues en funk. Serendipity is zo’n typisch album waar het even aan wennen is; aan de veelzijdigheid, de enorme gelaagdheid en zorgvuldige opbouw van zijn songs, maar vooral ook aan het broze stemgeluid van Akela zelf. Wie die moeite echter neemt, wordt rijkelijk beloond.

Acht jaar zit er tussen C.U. (2003) en het allernieuwste album van Jan Akkerman: Minor Details. Akkerman heeft de afgelopen drie jaar ruim de tijd genomen om het nieuwe album op te nemen. Hoewel minder grensverleggend dan het materiaal op C.U., is Minor Details een evenwichtig, geïnspireerd album geworden. Akkerman kan nog steeds lekker venijnig uit de hoek komen met z’n Gibson Les Paul. De rest van de band zorgt voor een solide basis en Eric Vloeimans geeft Joy en The Arrogant Frogs extra kleur met zijn trompetspel. Alleen productioneel valt er wat op Minor Details aan te merken. Wellicht door totstandkoming via de digitale snelweg klinkt het gitaarspel van Akkerman harder dan de rest van de band. Ach, laten we dat maar als een minor detail afdoen…

Gabriëlla van Karsbergen

Ferenc Koolen

John Buis

DUBSTEP

METALCORE

2562 FEVER (WHEN IN DOUBT)

AS EMPIRES FALL WORLD ECLIPSE

WHEN IN DOUBT

HERRIE RECORDS

Toen Dave Huismans op zoek was naar een producersalias, hoefde hij niet verder te kijken dan zijn postcode. Als 2562 veroverde hij de afgelopen paar jaar de dubstepwereld om daar onder zijn andere alias, het meer technogeoriënteerde A Made Up Sound, nog een schepje bovenop te doen. Fever is alweer zijn derde album in drie jaar en de vorige twee (Aerial en Unbalance, beide op het in de scene geroemde Tectonic label) zijn inmiddels in binnen- en buitenland dubstepklassiekers. Voor dit album deed de inmiddels in Berlijn wonende Huismans iets bijzonders: elk geluid op deze plaat, hoe klein ook, is gesampled van een discoplaat. Fever is dus 100% gerecycled materiaal, zodat de producer zichzelf in deze tijd, waarin alles kan met een laptop en er oneindige geluidsbronnen te vinden zijn, doelbewust heeft beperkt. Fever is echter allesbehalve ‘loopje samplen en rampestampen maar’. Het bronmateriaal is onherkenbaar verknipt en dat levert een heel origineel dubstepalbum op, wat niet de gebruikelijke, toch een beetje op effect gebaseerde sound heeft, maar dankzij het basismateriaal heel organisch klinkt en tegelijkertijd wel degelijk de ‘2562 touch’ heeft. De composities en geluidenkeus zijn ook nog ’s heel sterk, wat laat zien dat Huismans een echte geluidskunstenaar is, die niet de makkelijkste weg kiest, maar zichzelf constant weet te vernieuwen en de lat steeds een stapje hoger legt.

De band As Empires Fall is eind 2009 opgericht en stond vorig jaar al eens in het voorprogramma van Sepultura. Enkele maanden geleden debuteerde het vijftal uit Overijssel met deze mini-cd, getiteld World Eclipse. In zo’n zeventien minuten komen drie nummers voorbij die een kruising laten horen tussen Zweedse melodieuze death metal en metalcore. Bands als In Flames, The Black Dahlia Murder en Lamb Of God zijn van invloed op het geluid van As Empires Fall. Helemaal origineel is het niet wat men laat horen, maar een nummer als Dark Days Remain komt overtuigend over. Ook de overige nummers laten een goede indruk achter en de muzikale en vocale afwisseling houden het interessant. Maar met zoveel soortgelijke

Ruud Lekx

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

bands blijft een echt eigen gezicht helaas al snel achterwege. Daan de Mooy SKAROCK

THE BAZZOOKAS KABOEM! CD PLUS BOEK! EIGEN BEHEER

Kennelijk kun je in dit landje toch nog veel geld verdienen met muziek. Deze cd gaat namelijk schuil in een veertig glossy pagina’s tellend stripboek met tekeningen van Nozzman en een harde kaft, waarin achterin ook nog eens een gratis ticket zit voor een gig in Paradiso op 25 september. Bovendien is de cd gemixt door ene Brad Gilderman, die ook Michael Jackson, Eminem en Madonna gedaan heeft. Helaas heeft die er zich vrij gemakkelijk van afgemaakt, want de sound is tamelijk zompig en de zang is moeilijk verstaanbaar. Het zaakje blijft overeind doordat de band gewoon erg goed is. De aanstekelijke skarock met ouwe punker Bazz klinkt bijzonder geïnspireerd en stemt vrolijk vanaf de eerste tel. Het boekje is ook leuk en met die ticket voor Paradiso is dit een must voor iedere fan. Bazzookas rule! Roland Wetzels PUNK

BOB FOSKO EN HET KOLLEKTIEF ROEST & WRAKHOUT KLASSIEK RAGGEN ONUSUAL RECORDS

Weer een mooi project van ON oftewel Productiehuis Oost-Nederland: ouwe krakers van Bob Fosko – voormalig frontman van de Raggende Manne – in een klassiek jasje. Dus met een klein orkest bestaande uit leden van het vermaarde Ricciotti Ensemble (een symfonieorkest van veertig studenten) plus de opperbrulboei himself. Onvergetelijke feestnummers als Poep In Je Hoofd en Het Rijdt Niet in zo’n uitvoering, zouden die overeind blijven? Wis en waarachtig, de zanger is nog steeds op dreef en

NEDERLANDSTALIG

CD kort

FRANK BOEIJEN GENADE WITSAND

Als geen ander leent het werk van Frank Boeijen zich voor een release met fotoboek. Met het meegeleverde boek in handen is Genade een cd om heerlijk bij weg te dromen. De foto’s van Károly Effenberger geven de luisteraar alle ruimte om er eigen gedachten aan te koppelen, al luisterend naar de teksten van Boeijen. Boeijen op zijn beurt kan zich goed uiten in teksten die naadloos aansluiten bij de foto’s in het boek. Herinneringen en de zoektocht naar zijn wortels vormen daarin een rode draad. Boeijen laat in het midden of de teksten een religieuze lading hebben (Reis Naar De Vrijheid, Genade), een uiting van reflectie zijn (Deze Dag Is De Toekomst) of ‘simpelweg’ een muzikaal poëtisch werkstuk vormen. Het tempo op Genade ligt wat lager dan op het luchtigere Camera (2009). Het nieuwe werk kent, door het gebruik van vleugel en Fender Rhodes, zowel een warm als een melancholisch karakter. De aanwezigheid van een accordeon roept beelden op van een Boeijen die op een herfstavond in Brugge op een terras zijn omgeving aan het observeren is. Het langzame tempo van de vele ballads versterkt de dromerige sfeer van Genade. Hij mag misschien niet meer voor verrassingen zorgen, net als Stef Bos en Lou Reed stelt Boeijen nooit teleur en weet hij de kracht van woorden perfect te gebruiken. John Buis

de conservatoriumstudenten zijn met ome Bob flink het verkeerde pad opgegaan (richting rock-’n-roll). De gekte van de Raggende Manne wordt vlekkeloos vertaald naar het klassieke idioom en het werkelijk meeslepende enthousiasme spat van de pareltjes af. Arjan van Sorge BLUESROCK/GARAGEBLUES

nen onderling ook de nodige afwisseling. Openers Get Me Outta Here en You Groove Me laten als vanouds smerige, rauwe blues horen. Materiaal als Rosie, het kale Monkey On My Back en het meeslepende The Bonedigger geven het immer authentieke materiaal op Gritbag een naar The Black Keys refererend, hip geluid mee. Dat biedt veel perspectief voor een mooie toekomst.

CUBAN HEELS GRITBAG – GUTBUCKET MUSIC VOL. 2

John Buis

COOL BUZZ/SONIC RENDEZVOUS

DC20 MOKUM BLOODY BEATS

Even leek het er op dat Cuban Heels verleden tijd zou zijn, maar met Mischa den Haring (T-99) als vervanger van gitarist Rico Gerfen klinkt de Overijsselse band als herboren; alleen in het instrumentale titelnummer is laatstgenoemde nog te horen. Den Haring drukt hoorbaar zijn stempel op de overige nummers op Gritbag. Niet alleen klinkt het materiaal op het derde album alsof het voor het eerst wordt gespeeld, de nummers ken-

EXPERIMENTEEL

ARD BIT/ASTROPOSER TABLE FOR TWO EP

JORG JORG

SHIPWREC

LOMECHANIK

Ard Bit staat voor Ard Janssen uit Rotterdam, die kale, schurende en wat donkere dubstep maakt voor bij een brandend autowrak. Tois swingt zelfs lichtjes, Hilips hangt wat aan elkaar. Astroposer aka Robert van der Heijden nam drie verschillende tracks op die allemaal wat van doen hebben met hiphop, dubstep en ambient, met nogal onsamenhangend resultaat.

Als er ergens een zuigende werking vanuit gaat dan is dat wel van de negen tracks in een half uur van vinylverzamelaar en Lomechanik labelbaas Jorg. Net zo goed als je helemaal kunt verdwijnen in de bijna beatloze, naadloos in elkaar overlopende zwevende geluidsfragmenten in het begin, kun je dat met de wat meer dubstep-achtige tracks in de tweede helft. Verslaving aan het gehoororgasme lijkt wel het ultieme doel van deze dealer in futuristisch geluid van oude grond.

Arjan van Sorge EXPERIMENTEEL

DIVERSE ARTIESTEN CLUB ODDSTREAM Ter ere van het Oddstream multimedia festival brengt de programmeur i.s.m. het Shipwrec label (waar hij eigenaar van is) een dubbel-12” uit. Op deze twee zwarte plakken vind je werk van negen elektronische artiesten. Vaak tegen de house en electro aanstotende mid-tempo tracks, maar evengoed loodzware experimentele hiphop of beukende techno. Applescal, Kubus en Rude 66 houden zich prima staande tussen o.a. Alec Empire en T. Raumschmiere. Arjan van Sorge

PLATTEGROND

De mannen achter DC20 houden van knipogen. Zo ziet het logo eruit als dat van AC/DC, maar betreft het hier toch echt een duo dat techno en electro mixt met rap. Gein wordt er ook gemaakt met het hakkûh van gabbers, dat hier in een soort van nichterige variant opduikt. DJ Wiertz en Chaos Chris sparen zelfs Iggy Pop niet, als van The Stooges’ I Wanna Be Your Dog

ROCK/HARDROCK

SIMIUS OVERTURE ESSENCE EIGEN BEHEER

De Brabants/Rotterdamse formatie Simius zit zó vol ambities en ideeën, dat ze er geen raad mee weet. De veelheid aan stijlen (grunge, metal en progressieve rock) draagt er mede toe bij dat het gros van het materiaal op Overture Essence vlees noch vis is. Het album kent instrumentaal z’n momenten (Phoenix), maar over het algemeen duren de nummers te lang. John Buis

EXPERIMENTEEL

JELLEPHANT A ROOM FULL OF TIME LOMECHANIK

ELECTR/RAP

Arjan van Sorge

SHIPWREC

EXPERIMENTEEL

TERUGKLAP GISTER

Het Lomechanik label en collectief uit Nijmegen heeft weer wat experimentele elektronische luisteren dansmuziek uit: Jorg en Terugklap op vinyl en Jellephant op cd. Jellephant oftewel Jelle Haagsma komt met een treurig en intriest album met meer grijstinten dan je voor mogelijk had gehouden. Drums, bas, piano en gitaar bewegen zich tergend langzaam en in close-up door een denkbeeldige kamer, vol van liefde en ongeluk. Jellephant neemt alle tijd om een krakkemikkige, duistere soundtrack neer te zetten.

LOMECHANIK

Arjan van Sorge

De Amsterdamse producer Terugklap opereert vanaf zijn zolderkamer, ‘low key and high tuned tegelijk’. Hiphop en dubstep gaan bij hem samen met een bibliotheek aan geluiden van gebruiksvoorwerpen, maar net zo goed met opnames uit film of van de straat. Vooral de stevig – in langzaam tempo - swingende en supervette beats zullen de luisteraar verrassen, evenals de humor die bij tijd en wijle de kop opsteekt. Die beats zijn dik aangezet maar bij Terugklap is dat alleen maar een pre.

juli/augus tus 2011

FRET

CDrecensies een bewerking voor schoothondjes gemaakt wordt. Niets is heilig voor het tweetal behalve de dansvloer, dus bij de tien tracks op dit debuutalbum is het moeilijk mediteren. De hoekige beats pompen steady door, met daarbovenop een scala aan trucs die het helemaal onmogelijk maken om stil te zitten. De raps van Mattie Doopjoo zijn grappig, maar erg vlak. Arjan van Sorge POP

TON ENGELS ALLES IN DE GRIP VULCANO

Alles In De Grip is alweer de vijfde dialectplaat van Limburger Ton Engels. Samen met Gerard van Maasakkers, Daniël Lohues en Gé Reinders behoort Engels tot die generatie muzikanten die denken, schrijven en zingen in de eigen taal tot een geheel eigen standaard hebben verheven. Ton Engels combineert op Alles In De Grip Limburgse schwung met muzikale en tekstuele genialiteit. Hij laveert luchtig door allerlei muziekstijlen; van vette funk (Ich Bin D’r Wer) tot coole country (Cojboj (Zonger Paerd)) en van het theatraal cabareteske ’t Raegent, ‘t Zaegent tot de weemoedig stemmende wals In Kepel. Alles In De Grip klinkt scherper en met net wat meer peper in de arrangementen dan voorganger Wies Merge uit 2007. Topplaat!

ROCK

THE DEAF TOOT WHISTLE PLUNK BLOOM SUBURBAN

Spike van Zoest is een druk baasje want naast Di-rect heeft hij ook nog tijd over voor de band The Deaf. Het viertal speelt een mix van beat, garage, punk en rock-’n-roll en Spike wordt daarin bijgestaan door Kit Carrera (drums), Maurizio Pinna (toetsen) en Janneke Nijhuis (basgitaar en zang). De twaalf nummers op dit album doen denken aan Engelse bands als The Kinks en The Who en alle songs klinken vet en lekker. De zang van Spike is niet echt top, maar in de nummers waar Janneke de tweede stem voor haar rekening neemt, gebeurt er iets extra’s met de muziek van The Deaf. Luister maar eens naar de meer dan uitstekende opener 1973 en de eerste single Coming Down That Road, wat met zijn pakkende refrein wel eens een hitje zou kunnen worden. Net als bij veel andere jonge bands is het orgeltje in ieder nummer aanwezig, waardoor The Deaf ook dat retrogeluidje heeft. Toot Whistle Plunk Bloom (leuke titel trouwens) is een verrassend goed debuutalbum en dat komt mede door de sprankelende productie, maar bovenal door de zeer explosieve en aangename liedjes. Niets lijkt een doorbraak van The Deaf in de weg te staan, toch? Martien Koolen

FACE THE FACT [IN THE MEANTIME...] EIGEN BEHEER

Kennelijk worden de diverse websites van Face The Fact door verschillende (ex-)bandleden beheerd, want waar de officiële site alleen nog maar meldt dat de band niet meer bestaat, is daar op de andere niets over te vinden. Feit is in elk geval dat de broers Bouwmeester (gitaar en drums) volgens het regionale dagblad

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

Roland Wetzels ROCK/METAL

FOR ALL WE KNOW FOR ALL WE KNOW EIGEN BEHEER

Behalve gitarist van Within Temptation én van sideproject Maiden United is Ruud Julie ook de drijvende kracht achter zijn eigen project For All We Know. In geen enkel opzicht refereert het materiaal op het titelloze debuut aan zijn andere activiteiten. De cd klikt allesbehalve als een tussendoortje. Het zorgvuldig uitgewerkte materiaal laat een uitermate sterke indruk achter. De gelegenheidsband kan behoorlijk stevig uitpakken, maar pakt vaker uit met sfeervolle ingetogen stukken. Progressieve metal voert de boventoon. Jolie weet zich gesteund door bijdragen van collega’s uit binnen- en buitenland. Bandleden van Pain of Salvation en Porcupine Tree bepalen mede de richting waarin het project muzikaal opgaat. Grote openbaring is de veelzijdige stem van zanger Wudstik. Jolie zelf speelt een bescheiden rol, maar waar hij te horen is, is zijn gitaarspel veelzijdig.

Tubantia op zoek zijn naar nieuwe leden en daarmee onder dezelfde bandnaam verdergaan. Op [In The Meantime...] brengt Face The Fact een mix van thrash metal en metalcore. Melodieuze gitaren worden gecombineerd met groovy stukken en een gevarieerde zanger, die grunt, schreeuw en cleane stem afwisselt. De band uit Ommen is in onder meer Another Day Begins en Prussian goed in vorm en levert een veelbelovende cd af. Het is de vraag of er ook daadwerkelijk een vervolg komt.

werkt ook Ierse traditionals als The Shores Of Lough Bran. De liefde voor het weidse Ierse land vormt de rode draad en doet vermoeden dat Fling hier tussen de theatertournees door veel verblijft. Dit is Flings tweede cd met Annemarie de Bie. Haar loepzuivere zang draagt de zweem van weemoed met zich mee die past bij deze Ierse muziek: meeslepend, krachtig en melancholiek. De arrangementen zijn licht gekleurd door de achtergronden van de bandleden in de jazz, soul en rock-’n-roll.

Daan de Mooy

Rosanne de Boer

IERSE FOLK

CRUSTCORE

John Buis

FLING A DITCH NEAR CREE

FOKKUM NOTICE YOURSELF

HARDCORE

EIGEN BEHEER

DIY

Friezen die Ierse muziek maken tref je weinig. Toch zijn de Friese bandleden van de internationale groep Iona niet de enige. A Ditch Near Cree is al de vierde cd van de in Friesland gebaseerde groep Fling. Tegenwoordig bevindt zich ook een Vlaming in de gelederen: gitarist-zanger Philip Masure. Fling schreef de meeste medleys zelf, maar vertolkt en be-

Het lijkt wel of dit lo-fi-plaatje in één take is opgenomen. Live in de oefenruimte is het in ieder geval en aanvankelijk klinkt het lachwekkend krakkemikkig. Ouderwetse kraakpandpunk klonk in de jaren tachtig ook al beroerd, maar met de hedendaagse opnametechnieken verwacht je anno nu toch een iets beter geluid. Misschien is het retro? Gaandeweg

Ferenc Koolen METAL

wennen de oren aan het geruis en na een stuk of vijf nummers komt het trio toch op gang en doemen langzaam herinneringen op aan houtkachels zonder schoorsteen, lauw supermarktbier, uit-elkaarvallende joints, onaards gore wc’s en gruwelijke katers. Is het toch een effectief plaatje!

GEWAPEND BETON BIG DUMB KIDS GSR

Lekker plaatje. Houterige drums, een lompe bas en frivool gitaarwerk spreiden het bedje voor zanger Douwe, die elk nummer op dezelfde manier aan flarden brult. Je hoort nadrukkelijk veel Motörhead, Discharge en GBH voorbijkomen, maar de sound zelf is eerder Amerikaans. Niet dat het

wat uitmaakt, het gaat tenslotte om de kracht waarmee de Amsterdammers hun kunstje te berde brengen en die mag er zijn. De zang kan mij niet echt bekoren, maar de ritmesectie staat als een huis en de gitarist is bij vlagen meesterlijk. Hij lijkt trouwens uit een heel andere muzikale hoek te komen dan de rest en dat zorgt voor een verrassende sound. Ondanks de ingewikkelde schema’s klinken de liedjes gewoon als liedjes en ook dat is een complimentje waard. Zoals gezegd, lekker plaatje! Roland Wetzels SINGER-SONGWRITER/POP/FOLK

GIRL SCOUT JULIETTE FICKLE MACHINES EIGEN BEHEER

Transparant wilde ze haar muziek laten klinken en dat is gelukt op dit solodebuut.

Singer-songwriter Juliëtte van Dijk maakte naam in het Pauni Trio, een Nederlands damestrio dat in het Bulgaars zingt. Juliëtte, die zang studeerde op het Alkmaarse conservatorium, zong ook in rockbands. Een veelzijdige dame dus. De transparantie van haar singer-songwriterswerk is door kunstenaar René de Haan prachtig verbeeld in collages waar het licht doorheen lijkt te schijnen. De cd is opgenomen door René de Vries en gemasterd en gemixed door Martijn Groeneveld (Brown Feather Sparrow). Juliëtte schrijft verhalende popliedjes. Haar muziek doet denken aan Joni Mitchell en Feist, maar ook aan de melancholie van Tom Waits. De pers beschreef haar ooit als punk-elfje; Fickle Machines laat horen dat Juliëtte haar eigenwijze punkattitude nog niet is verloren. Rosanne de Boer

ROCOCO MIND EXPLOSIONS

EIGEN BEHEER

KNUPPERPOUF A TALE OF 4 CITIES EIGEN BEHEER

DENNIS WELS SOUTHSIDE OF HEAVEN – HOME RECORDINGS VOL. 1 EIGEN BEHEER

PLEASE! PLEASURE EIGEN BEHEER

SHOEGAZE

EINS, ZWEI ORCHESTRA 100 COLORS EIGEN BEHEER

Wie in Wenen voor het Hundertwasserhaus staat, ziet een kleurrijk, vreemd gevormd gebouw dat tegen alle conventies van de architectuur ingaat. Het muzikantenechtpaar Stefan en Lydia van Maurik (we kennen ze van onder meer The Spirit That Guides Us en Brown Feather Sparrow) was er erg van onder de indruk. Ze besloten een net zo kleurrijk en gevarieerd album te maken, geïnspireerd op het leven en werk van de Oostenrijkse kunstenaar Friedensreich Hundertwasser. Kleurrijk en gevarieerd is 100 Colors zeker. Het debuutalbum van Eins, Zwei Orchestra staat bol van muzikale ideeën, pakkende melodieën en gruizige gitaren die samen een dromerig shoegaze-kunstwerk vormen. Heel anders dan we gewend zijn van bijvoorbeeld My Bloody Valentine durft deze Utrechtse band poppy te zijn (de singles 100 Colors en Spiral). Maar vergis je niet, de band klinkt soms ook ongenadig gruizig (Self-Taught/Non-Traditionally Eductated, voorzien van cirkelzaaggitaar). Bovendien is het zeker niet alleen vrolijkheid wat de klok slaat. Vienna Acoustics bijvoorbeeld is net als veel andere tracks dromerig, maar ook een tikkeltje neerslachtig. Afsluiter 69, refererend aan de 69 familieleden van de Oostenrijker die zijn omgekomen in de Tweede Wereldoorlog, is ronduit indringend. Een van de grote verdiensten van de Van Mauriks is overigens dat 100 Colors geen standaard conceptalbum is geworden, daarvoor zijn de meeste referenties te abstract en indirect. De luisteraar mag gelukkig veel zelf invullen. Rest nog een slotopmerking: het is een godvergeten schande dat geen enkel platenlabel brood zag in dit geweldige album. Coert van Mourik

NONE SHALL FALL FULL HEART EIGEN BEHEER

CELLULOID HEROES SPECTACLE ROYALE EIGEN BEHEER

THE PHANTOM FOUR & THE ARGUIDO THE OBSCURE EP VELSER HERRIE/SUBURBAN

Nieuw Nederlands vrouwelijk talent? Rococo is ‘the band to be’. De Mind Explosions van het Groningse damestrio lopen over van pakkende indierock. Ze klinken pittiger dan The Bangles en pakkender dan pEp. Na het horen van het charmante Engels accent in Booze Britain zou je toch zweren dat ze uit het Verenigd Koninkrijk komen. Dichter bij huis en op een ingetogener wijze maakt

Knupperpouf prachtig vorm gegeven liedjes, voorzien van treffende Nederlandse teksten. Multi-instrumentalist Nicolette Lie zorgt op A Tale Of 4 Cities voor een gevoelig indiepop geluid, Marloes Vermeulen (alias Julia P. Hersheimer) voor passende zang. Melancholische gitaarpop om door een ringetje te halen. Een stuk kaler is het materiaal op Southside Of Heaven, Dennis Wels. De zes nummers bevatten donkere folk in de beste Bruce Springsteen traditie; de veelal akoestische nummers zouden op Nebraska niet hebben misstaan. Dat zegt veel over het niveau van de EP. Een stuk luchtiger maar daarom niet minder plezierig om naar te luisteren is Pleasure. Afgezien van een verrassende wending in opener 200 Dollars weet de jonge Amsterdamse formatie Please op uitgebalanceerde wijze funk en hiphop met elkaar te vermengen. Er is dan ook niets mis met de relaxte flow van alle vijf de nummers. Relaxed komt in de vocabulaire van None Shall Fall niet voor. Full Heart staat vol compromisloze hardcore metal. De ervaring die de verschillende bandleden eerder opdeden in bands als Dark Day Remains en Dead Unity vertaalt zich in een viertal strak volgebeukte nummers vol gesmeerd lopende breaks. Waar het hart vol van is… Anders dan de naam van de band doet vermoeden haalt Celluloid Heroes z’n inspiratie eerder bij ambachtelijke rockbands als The Killers en Editors vandaan dan van het witte doek. Spectacle Royale bevat vier energieke en melodieuze rocknummers met een eigen identiteit. The Phantom Four & The Arguido (alias Rude Boy) een rare combinatie? Echt niet! Dit is de meest geslaagde muzikale kruisbestuiving van de laatste jaren. De explosieve zang dan wel de mellow raps van Rude Boy gedijen perfect binnen het surfgeluid van de Amsterdamse gitaarband. En de covers van New Order en The Cure? Geniaal!

John Buis juli/augus tus 2011

FRET

CDrecensies FOLK/METAL

GREY LOTUS THE ART OF LISTENING EIGEN BEHEER

Het vanuit Haarlem opererende Grey Lotus, bestaande uit Joost Verhagen, Daan Arisz en Martijn Scholte, trakteert ons met The Art Of Listening op een uitdagend pakketje folkrock. Uitdagend, omdat de tien tracks op het eerste gehoor qua sfeer ietwat rommelig de gehoorgang indringen. Niemendalletjes? Absoluut niet, want The Art Of Listening werkt vanwege zijn eerlijke, sobere en gedetailleerde karakter rustgevend, maar dan wel met prikkelende energierijke metaalrandjes. Folkrock blijkt in dit geval een genreomschrijving die Grey Lotus te kort doet. Het is veel meer. Zoveel zelfs, dat ieder zichzelf de kunst van het luisteren zou moeten toe-eigenen om de Grijze Lotus een innerlijk hokje te geven waarin het tot volledige bloei kan komen. Hessel Veldman EURODANCE/BAILE FUNK/WORLDBEAT

DANIEL HAAKSMAN RAMBAZAMBA MAN RECORDINGS

Toen een vriend de Nederlands-Duitse dj Daniel Haaksman een cd uit Rio de Janeiro gaf, vond hij zijn passie: de Braziliaanse baile funk. Deze stijl is als Brazilië zelf: een culturele smeltkroes. Daniel, die in het muziekminnende Berlijn woont, laat zich er nog steeds graag door inspireren. Hij noemt zijn met wereldmuziek doorspekte dancetracks world music 2.0. Zijn creatieve mixen blijven verrassen: in de ene verwerkt hij samples van baile funk-queen Tati Quebra Barraco, in de andere mixt hij Caribische socabeats met muziek van Shantel, met wie hij begin jaren negentig in Frankfurts legendarische Lissania Essay-club draaide. Als ervaren dj weet Daniel wat aanstekelijk is op de dansvloer, maar

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

verwacht van Haaksman geen gelaagde tracks. Ofwel: Daniel levert geen 3D-versies, al doet de foto op het albumhoesje vermoeden dat hij je graag de 3D-bril laat pakken. Rosanne de Boer ROOTSROCK

RALPH DE JONG AND CRAZY HEARTS MORE THAN WORDS PIAS

More Than Words moet het begin van de grote doorbraak markeren van Ralph de Jong. De Jong is bij het bluespubliek vooral bekend als protegé van Harry Muskee en als solovertolker van de neder-deltablues met een voorliefde voor de moerassen van het Zuiden van de VS. Voor de puriteinen zal More Than Words een grote teleurstelling blijken, daarvoor is het geluid van De Jong en de zijnen op deze plaat te catchy en te groots. More Than Words is in eerste instantie een ijzersterke rockplaat met gierende gitaarsolo’s, uit de bocht vliegend honky tonk-pianowerk en dynamische vocalen. Een wervelende mix van blues, soul, funk en ouderwetse rock-’n-roll met soms een rustbrengende ballad. Ralph de Jong and Crazy Hearts klinken als The Stones in hun hoogtijdagen. Geschikt voor een groter publiek dus en dat was nu net de bedoeling.

uit Amsterdam opererende Frans/ Duits/Oostenrijkse jazzmuzikanten uit de improhoek meerdere levens hebben. Misschien heeft die drukte zo z’n invloed op de productie van het tweetal, want een album is er na Serious Outtakes uit 2009 nog niet gekomen. Wel een nieuwe ep, met vijf tracks die niet veel afwijken van het eerdere werk, afgezien van de dub(step) invloeden die er steeds meer ingeslopen zijn. (Vaak) complexe ritmes, spannende improvisaties en duidelijke hooks zorgen weer voor toptunes. Arjan van Sorge

MATHMETAL

KYU SVRGN BUKKAKE RECORDS

In een ver verleden waren enkele leden van Kyu actief in de nu metal-band Dimension Seven. De hakkende gitaren werden in 2004 voortgezet met Kyu, dat dit jaar zijn tweede cd heeft uitgebracht. Net als op het debuut zijn de medeklinkers weggelaten zodat de titel Svrgn luidt. De Arnhemse band maakt een mix van death metal en math metal en is daarbij

NEW WAVE/POP/INDIE

HANDSOME POETS HANDSOME POETS EIGEN BEHEER

KNALPOT SAUCE

Oude tijden herleven op het debuut van Handsome Poets. Niet alleen grijpt de band muzikaal terug op de new wave van begin jaren tachtig. Ook de ‘feel good spirit’, zoals een band als Simple Minds die in haar hoogtijdagen uitademde, is aanwezig. Het titelloze album opent met de klassieker Dance (The War Is Over). Bijna even pakkend is het daaropvolgende (We Can Be) Saints. Ook Blinded ontbreekt niet. Gezamenlijk vormen deze op single uitgebrachte nummers een goede basis voor het sterke debuut. Albumtracks als Call Back Tomorrow en Kings And Queens doen qua pakkendheid en hitpotentie niet onder voor eerdergenoemde nummers. De onbevangenheid die een groot deel van de band in een eerder stadium al uitte onder de naam Higher Purpose is gelukkig veelvuldig aanwezig. Ten opzichte van de ep Metamorphosis (2009) ligt de nadruk wat minder op gitaarspel en meer op synthesizers. De enthousiaste klanken van de na Metamorphosis tot de band toegetreden toetsenist Nils Davidse bepalen voor een belangrijk deel het positieve geluid van Handsome Poets. Het speelse bijdragen van drummer Daniel Smit en basgitarist Ruben Trouborst zorgen vooral in het vlottere werk voor nog meer euforie. De wat rustigere nummers in het tweede gedeelte van de cd zorgen voor een goede balans. De Doors-achtige ballad Out Of Your League sluit of eigenzinnige wijze het kleurrijke debuut af.

EIGEN BEHEER

John Buis

Ferenc Koolen EXPERIMENTEEL/JAZZ/ROCK

Het duo Raphael Va n o l i ( g i t a a r, casio, elektronica) en Gerri Jager (drums, effecten) dwingt alom respect en bewondering af met hun originele kijk op experimentele elektronische rock en met hun volle agenda. Als je dan ook nog weet aan hoeveel andere projecten ze een bijdrage leveren, dan lijkt het alsof de van-

SINGER-SONGWRITER/FOLK

CD kort

I AM OAK OASEM

NEDERLANDSTALIG

SNOWSTAR RECORDS

Thijs Kuijken is een creatieve jongeman. Krap een jaar na het prachtige debuut On Claws ligt opvolger Oasem alweer klaar en is er zelfs al sprake van een derde album later dit jaar. Maar laten we niet op de feiten vooruit lopen. Het is namelijk de moeite waard stil te staan bij het tweede wapenfeit van deze band. Er is duidelijk een ontwikkeling hoorbaar in het geluid van Oasem ten opzichte van zijn voorganger. De liedjes zijn nog steeds kort en compact, maar de banjo is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een keyboard dat Kuijken op een rommelmarkt vond. Dit instrument gaat wonderwel samen met de traagheid die de liedjes kenmerkt en de slepende stem van Kuijken. Het zorgt ervoor dat het geluid voller klinkt, ondanks de nog steeds eenvoudige basis. Oasem neemt je weg van het kampvuur en laat je zweven door de lucht, over water en aarde. Het album kent geen echte uitschieters, maar dat komt in dit geval door het constante hoge niveau. Het is een album dat je eigenlijk in zijn geheel moet luisteren. Bij voorkeur terwijl je in de buitenlucht staat te kijken naar een voorbij trekkende kudde stapelwolken en je verwondert over de schoonheid van de creaties van zowel de mens als natuur.

NANDA AKKERMAN HORIZON EIGEN BEHEER

Het debuutalbum van de Rotterdamse Nanda Akkerman bestaat uit bedaarde pop, met hier en daar een vleugje funk en reggae. Ze zingt met veel vibrato. Tekstueel laat ze zich inspireren door het alledaagse leven, met observaties van slechte relaties en een ode aan de Kruiskade (Mijn Kleine Suriname). Helaas vervalt ze regelmatig in rijmelarij. Renate Sun-Louw NEDERLANDSTALIG

CHANSON

PHILIPPE ELAN HORIZONS EIGEN BEHEER

Philippe Elan houdt al jaren het chanson levend in Nederland. Al eerder maakte hij originele uitstapjes en op Horizons breidt hij zijn repertoire nog verder uit. Onder meer het Zuid-Afrikaanse Skielik Is Jy Vry van Koos du Plessis komt voorbij. Elan weet elk lied eigen te maken door er een zachtaardige draai aan te geven. De Franstalige versie van Leonard Cohens Suzanne is hem op het lijf geschreven.

JELLE AMERSFOORT ASTRONAUT

Renate Sun-Louw

VISCO BV

INDIE/POPROCK

FAHRENHEIT TWINS EMPIRE OF SAND KINGPLAY

Elly Bond

beïnvloed door Meshuggah, Pantera en Crowbar. Soms wordt iets te nadrukkelijk teruggegrepen op voor de hand liggende hak-riffs, in andere nummers levert het interessantere momenten op (zoals in Bckstb). Hoewel Kyu zijn muziek niet overdreven ingewikkeld maakt en de gitaar meestal goed te volgen is, valt het niet mee om er echt in te geraken. Daarvoor ontlopen de nummers elkaar dan misschien toch te weinig.

er ook niet op vooruitgegaan, want de meeste songs rocken gewoon niet genoeg. Het is vlees noch vis wat Lemon Crush anno 2011 ons voorschotelt. Vooral de weinig zeggende intro’s gaan op een gegeven moment op de zenuwen werken, terwijl de rest van de songs niet meer is dan standaard, goed in het gehoor liggende (hard)rock zonder smoel. Het stevige nummer Betray is goed, de rest is helaas te middelmatig.

Daan de Mooy

Martien Koolen

ROCK

INDIEROCK

Bram W. van der Putte

LEMON CRUSH BACKBONE

LOST BEAR LIMSHASA

DANCE

EIGEN BEHEER

SNOWSTAR RECORDS

De meer dan uitstekende albums Something In The Water en Hybrid Life van Lemon Crush draaien nog vaak hun rondjes in mijn cd-speler. Na een lange – te lange – pauze is er dan nu eindelijk een nieuw album met de titel Backbone. De bezetting van de band is helaas deels veranderd en ik mis vooral formidabele zang van Jacko Treurniet. De muziek is

Een stevig van emoties gespekt album hebben deze Utrechters weten te presenteren. Een zekere gelaagdheid klinkt door in de songs waarin constant wordt opgebouwd en afgebroken. Je wordt pardoes meegezogen in de sfeer. Knap dat ze de spanningsboog zo goed weten neer te zetten; het muzikale spel van zacht naar hard hebben deze lieden in

Jelle Amersfoort heeft een mooie, aangename stem en daar kun je een heel eind mee komen als je kiest voor pure, integere songs. De muziek die er echter omheen draait, is vlak en doet zijn stem geen eer aan. Het doet allemaal wat gekunsteld aan. Kiezen is een kunst. De ziel is aldus op deze plaat niet te horen. De volgende keer het grote publiek uit je hoofd laten als je muziek maakt.

Het klinkt als een jongensdroom. Vier Brabantse jongens die met geleende apparatuur een album opnemen in de garage van een vriend. Ondanks dat de opnames op momenten wat amateuristisch overkomen, is het een debuutplaat geworden met potentieel. Deze hoop en verwachting klinkt door in de fijne titeltrack Empire Of Sand, die mede door de zang en opbouw doet denken aan Editors. Elly Bond HIPHOP/BLUES

MIX & DORP BLUES + BEAT BLACK & TAN CD

Tussen alles door heeft de nummer 1 dj Armin van Buuren ook nog een wekelijkse, twee uur durende radioshow, State Of Trance. De zevende jaarlijkse verzamelaar daarvan is wederom opgedeeld in een strand- en een clubschijf, met eigen werk, dat van artiesten op het eigen label Armada of soortgelijk materiaal.

Mix & Dorp is het alter ego van Jan Mittendorp: bluesliefhebber, gitarist, producer en al jarenlang eigenaar van het boekingskantoor Crossroads. Op Blues + Beat mixt Jan volvette gitaren en gladde, stampende beats met door de delta doordrenkte muziek van onder andere Boo Boo Davis en Billy Jones. Aangenaam experiment, al gaat de monotone dreun onder de bluesschema’s na een nummertje of vijf toch danig vervelen.

Arjan van Sorge

Ferenc Koolen

ARMIN VAN BUUREN A STATE OF TRANCE 2011 ARMADA

juli/augus tus 2011

FRET

CDrecensies SINGER-SONGWRITER

KRYSTL ROLLING UNIVERSAL

Laat de zomer maar komen! De plaat die ons door de zwoele avonden heen sleept, ligt nu op je te wachten. Rolling is een fijn niemendalletje waar je lekker naar kunt luisteren of bij weg kunt zwijmelen. En het is haast uitgesloten dat er mensen zijn die er geen barst aan vinden. Krystl beschikt om te beginnen over een lekkere stem die ze ook best aardig weet te gebruiken. Ze heeft goed naar haar Engelse collega’s geluisterd, maar weet er een eigen geluid in te stoppen. Ook haar uitspraak klopt; in Nederland wil dat er nog wel eens bij inschieten, maar niet bij Krystl. Haar materiaal is gewoon goed: de nummers zijn slim geproduceerd en er is genoeg zorg aan besteed. Een koortje, een pianootje of wat geinige effecten; je hoort het allemaal terug. Toch zijn de songs niet overgeproduceerd. Krystl werkte voor Rolling niet met de minsten. Zo heeft Skiggy Rapz haar geholpen. Hij maakt momenteel ook goede sier met de plaat van Eefje de Visser. Martijn Konijnenberg (Leaf) is medeverantwoordelijk voor een aantal songs op de cd. Net als Blair Mackishan, die dan weer bekend is van Paloma Faith en Lilly Allen. Konijnenberg schreef mee aan de hits Golden Days en Bottles, allebei heerlijke, zomerse songs. Er is ook een klein rolletje weggelegd voor Ilse DeLange. Ze schreef mee aan het aanstekelijke Slowly, een fijn uptempo nummer waarbij het moeilijk stilzitten is. Rolling is een fijne plaat, maar Let It Be blijft toch een beetje jammer. Di-lan Sun

de vingers. How We Love Movies is prachtig uitgesponnen, waarin op integere manier alle registers worden opengetrokken. Alsof je de tranen bijkans kan proeven. De zang is sterk, de productie klinkt lekker analoog, geen kunstjes erin geflikt. Staat de band ook, deze jas. Als je een verhaal hebt te vertellen, vertaald in muziek, dan moet je het gewoon goed doen. Lost Bear kan het hoorbaar niet anders. Bram W. van der Putte SINGER-SONGWRITER

songwriterachtige pop (Further Away), overgoten met een flinke scheut jazz (Mitzi’s Meow, een hoogtepunt), country (Love Can Be) en folk vormen de basis. Helaas kent het album ook een geforceerd klein gehouden niemendalletje als Little Ghost. Bovendien is de samenzang weliswaar erg goed, maar weet De Man als solozanger minder te overtuigen. Gelukkig maken de alleraardigste arrangementen, de prima begeleidingsband en de mooie a capella afsluiter Farewell, Farewell veel goed.

LUCY AND THE MAN KALEIDOSCOPE TALES

Coert van Mourik

EIGEN BEHEER

POP

Sommige artiesten willen geen keuzes maken en doen gewoon alles wat in ze opkomt. Soms loopt dat uit op een fiasco, soms pakt het buitengewoon goed uit. Bij Lucy And The Man (Loes van Schaik en Tim de Man) zit het daar ergens tussenin. Muzikaal heeft debuutalbum Kaleidoscope Tales genoeg te bieden: singer-

MA*RTEN BETWEEN SPACE AND TIME

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

bum kwam tot stand nadat Maarten oude bekenden tegen het lijf liep: de Britse muzikanten Jono Fosh en Dave Marriner van de band Fragment. Zij maakten de liefde voor de muziek weer in hem los en samen begonnen ze liedjes te schrijven. Het levert een album op vol tijdloze pop met een Brits sausje. De liedjes klinken licht en ongecompliceerd, zelfs als de fijne, hese stem van Maarten zingt over zwaardere onderwerpen als verlies of zelfmoord. Single Back In June is een waardige opvolger van The Road Ahead. Elly Bond ITALO DISCO/POP/HOUSE

MASON THEY ARE AMONG US ANIMAL LANGUAGE

Wie op dit debuutalbum van producersduo Mason floorfillers in de lijn van hitsingle Exceeder (2007) verwacht, komt bedrogen uit. Op They Are Among Us etaleren Iason Chronis en Coen Berrier vooral hun liefde voor een breed scala aan genres. Er wordt weliswaar dansbaar afgetrapt met het heerlijke Runaway (let op die italodisco-invloeden) en er valt nog wel wat meer te dansen (I Just Wanna Rock, ft. Sway). Maar het dromerige en duistere You Are Not Alone maakt direct duidelijk dat dit geen saai, eenzijdig of louter dansbaar album is. Wie het dan nog niet gelooft, moet luisteren naar het aan Radiohead schatplichtige Little Angel (ft. Aqualung). En er zijn nog zoveel hoogtepunten meer te noemen (de synthesizers in Syncrom, de stem van Róisín Murphy in Boadicea, enz.). Topalbum! Coert van Mourik

INTERRECORDS/ROUGH TRADE

In 1999 waren ze met hun hit The Road Ahead niet van de radio af te slaan. Daarna werd het echter rustig rond het duo City To City. Jaren later komt Maarten van Praag met zijn eerste soloplaat: Between Space And Time. Dit al-

METAL

MAYAN QUARTERPAST NUCLEAR BLAST/PIAS

Wat krijg je als je muziek van Epica, After Forever en God Dethroned met elkaar combi-

neert? Inderdaad, superstrak uitgevoerde symfonische death metal. Opener Symphony Of Aggression vat de muziek van Mayan samen; die is zowel symfonisch als agressief. Toetsenist Jack Driessen (ex-After Forever) heeft een belangrijk aandeel in de melodieuze, symfonische kant van de muziek op Quarterpast, terwijl de Epica-leden Arien van Weesenbeek en Isaac Delahaye naast de grunts en screams van Mark Jansen zelf voor de nodige venijn zorgen. De vocale gastbijdragen van Floor Jansen (ex-After Forever, Revamp) en Simone Simons (Epica) maken het voor fans van Epica en After Forever een feest der herkenning. Een herhalingsoefening onder een nieuwe naam is MaYaN echter niet. Vooral door prachtige bombastische arrangementen en dito koorzang wint MaYaN het van eerdergenoemde bands. John Buis DANCE/ROCK

MELOMANICS MELOMANISM SUBURBAN RECORDS

Bij het uit Heerhugowaard/Amsterdamse MeloManics is eigenlijk nooit iets normaal verlopen, altijd was er wel iets waardoor de getalenteerde rock/ danceband achterop kwam met het verwezenlijken van de plannen. Nu ook weer: nadat drummer Ben in 2009 was vervangen, hield toetstovenaar Jeroen Joosten het vorig jaar voor gezien – net toen MeloManisM zo goed als af was. Gitarist Guido Schuurman en drummer Hans Groen mixen nu met z’n tweeën pop, rock, electro en dance, en dat doen ze met overgave. De beats zijn nog steeds op italodisco geënt, de heuse liedjes zijn wat compacter dan voorheen en er gebeurt genoeg om te blijven boeien. Maar de zang overtuigt niet en de songs zijn af en toe wel erg klef. Ritmisch loopt het tandem in ieder geval lekker. Arjan van Sorge

MINDPARK WE WILL ADAPT

dan de albumtitel doet vermoeden – hun smaak niet aangepast aan de commerciële markt.

CAVALIER RECORDINGS

Rosanne de Boer

ALTERNATIVE/EXPERIMENTEEL/ROCK

Uit het as van Sweet Assembler verschijnt Mindpark, een samenwerkingsverband van twee Nederlandse muzikanten en een Belg uit de dEUS-generatie. Postpunk, jazz en experimentele dans vormen eveneens inspiratiebronnen. Het resultaat is een avontuurlijke sound die liefhebbers van dEUS, Elbow en Radiohead zal aanspreken. De gelaagde nummers vermengen jazz, rock en postpunk tot een vreemd, maar boeiend organisch geheel. Soms vergt het extra luisterbeurten om de liedjes enigszins te kunnen peilen. Maar de breekbare stem van zanger/gitarist/toetsenist Ralph Timmermans is zo ontwapenend dat deze je vaak al meeneemt op reis in Mindparks wereld voor je het beseft. Erg vrolijk is die wereld niet, wel interessant. Gelukkig hebben deze muzikanten – anders

KEVIN HELLENBRAND GOOD TIMES

ABC ENTERTAINMENT JAZZ

MONSIEUR DUBOIS SLOW BOMBASTIK FLYIN´ HIGH RECORDS

Monsieur Dubois was de formatie die mij het meest beviel op een verzamel-cd van de Dutch Nu-Jazz Movement en ook naar hun derde volwaardige cd luister ik met plezier. Het stuwende samenspel van de ritmesectie legt de basis voor de melodielijnen van de blazerssectie. Daarnaast zorgen saxofonist Bart Wirts en trompettist Daniel Nösig voor soepele solo’s, waar de toetsen van Maarten Meddens omheen dansen. Het titelnummer is een mooie ballad met een fraaie trompetsolo en een thema dat onder je huid kruipt. Fury Tales Of The Hideous Knight flitst als een achtervolging op de racebaan aan je voorbij en Tentacles

MARLY IK MIS JE OM ME HEEN ABC ENTERTAINMENT

JAH6 ZIJ GELOOFT IN MIJ TOP NOTCH/UNIVERSAL

DEF P & BEATBUSTERS CRISIS SUBURBAN/BOOMBAX

DEATH METAL

PESTILENCE DOCTRINE MASCOT RECORDS

Na een kleine vijftien jaar van afwezigheid liet Pestilence twee jaar geleden weer van zich horen met de comeback-cd Resurrection Macabre. Deze werd over het algemeen goed ontvangen in de metalwereld en zette de band terug op de kaart als een van Nederlands top death metal-acts. Anno 2011 is de band uit Enschede voor de helft gewijzigd en ten opzichte van het voorgaande album voorzien van een andere ritmesectie. Drummer Yuma van Eekelen is nieuw binnen het Pestilence-kamp, maar bassist Jeroen Paul Thesseling is een oude bekende uit de tijd van Spheres (1993). Waar Pestilence op die cd fusion-invloeden introduceerde, is Doctrine een logische voortzetting van de technische death metal van Resurrection Macabre. De jazzy elementen komen vooral terug in het fretloze baswerk en in een aantal solostukken (zoals in Salvation). Deze invloeden worden afgewisseld met door blastbeats ondersteunde gitaarriffs en op dissonante akkoorden gebaseerde stukken. In onder andere Absolution en Divinity komen ook tragere uptempo ritmes voor, die de riffs een meer old-school-achtige sfeer geven. De zang van centrale man Patrick Mameli is ten opzichte van het eerdere werk schorder en gaat enigszins richting Chuck Schuldiner van Death. Geen muziek voor de willekeurige death metal-liefhebber, maar Doctrine voldoet aan de verwachtingen die men gezien de eerdere albums van een band als Pestilence mag hebben. Daan de Mooy

BRICKYARD BE RIGHT OR WRONG MARISTA

ERIK VISSER STREETWISE EIGEN BEHEER

FOR BLOOD AND VENGEANCE ALL BETS ARE OFF EIGEN BEHEER

De tijd van festivals, piratenfestijnen en pleinfeesten is aangebroken. Volgens Kevin Hellenbrand gaan we daarbij Good Times tegemoet. Het goedkope geluid en de voorspelbare opbouw maken de eerste single van de voormalig zanger van Ch!ps pakkend en irritant tegelijk. De ballad Alright, een hommage aan z’n overleden vader, is inhoudelijk een stuk interessanter. Hoewel behoorlijk kitscherig opgebouwd, is Ik Mis

Je Om Me Heen van Marly een zorgvuldig gearrangeerde smartlap. De begrijpelijke, persoonlijke tekst en een passende melancholie in de begeleiding, het zou zo maar kunnen leiden tot een megahit en succes op piratenfestijnen en pleinfeesten. Ze verdient het! Zij Gelooft In Mij bleef al hangen toen Hazes nog leefde en blijft ook hangen in de reggae meets smartlap uitvoering van Jah6. Dé hit van H6 is vakkundig bewerkt, met dank aan een stel rasmuzikanten en dé beste Hazes van Suriname: Herman Havertong. Goede kanshebber voor ludieke zomerhit! Hoewel…., Def P & Beatbusters hebben met Crisis ook een swingend nummer in de aanbieding. Aan de herkenbare humoristische teksten en de opzwepende blazerssectie zal het niet liggen. Ook op b-kant In Deze Wereld is de combinatie van ska, reggae en rap een goede voedingsbodem voor een dampend festivalfeest. De bluesrock van Brickyard is het best op z’n plaats in een rokerige kroeg. In het nummer Be Right Or Wrong draait het om de rauwe zang van Monique Cillessen en bijbehorende rauwe gitaarakkoorden van Ruud Maalderink. Ook Ballad Of The Sea is rock met ballen; Brickyard bewandelt geen nieuwe wegen maar klinkt wel zeer authentiek. Erik Visser doet op de dvd-single Streetwise teveel moeite om geloofwaardig over te komen. Zijn boodschap over het leven van een zwerver ligt er in de clip duimendik bovenop. Ook z’n zang, gemaakt zeurderig, komt niet grappig over. Dat Visser de clip voor de lol heeft gemaakt, zegt eigenlijk genoeg. Strijdlust en oprechte boosheid, verpakt in vette oldschool hardcore. For Blood And Vengeance houdt het simpel en doeltreffend. Krachtige zang, begeleid door dito gitaarriffs en opzwepend drumwerk maken All Bets Are Off tot een geslaagde release en een geschikt middel om de metalfestivals mee op te vrolijken.

John Buis juli/augus tus 2011

FRET

CDrecensies klinkt als een kruising tussen de Brecker Brothers en Herbie Hancock. Samen met State of Monc is Monsieur Dubois een goede vaandeldrager voor hedendaagse jazz in Nederland. Kees de Graaff POP

MR. LOVE AND THE STALLIONS PLAYGROUNDS

ruimte om haar zangcapaciteiten ten volle te benutten. In tegenstelling tot het origineel van Robert Palmer, weet Simone Roerade de cover Looking For Clues een trage, meeslepende draai mee te geven. In Stop staat toetsenist Michiel Borstlap haar met zijn Fender Rhodes bij om het nummer te voorzien van warme jazzy klanken. Een ideale zomerplaat. John Buis

Gabriëlla van Karsbergen.

EIGEN BEHEER

De derde plaat van Mr. Love and the Stallions spettert. De Utrechtse band laat horen weer wat gegroeid te zijn en het kan niet anders of Playgrounds betekent de definitieve doorbraak van de band. Mr. Love and the Stallions houdt niet van gedoe. De meeste songs op het album zijn lekker rechttoe rechtaan en strak. De vioolpartijen zijn mooi gearrangeerd en het geluid is prima afgesteld. De band doet geen concessies en dan worden al die geniale vondsten in sommige nummers wel eens een beetje te veel van het goede. Toch scoort het vijftal een dikke voldoende met Playgrounds. Alleen zijn invloeden van dEUS net iets te duidelijk aanwezig. De band heeft genoeg kwaliteiten om daar overheen te groeien. Dat bewijzen ze met een stamper als Walk In the Park. Di-lan Sun SOUL/FUNK/JAZZ/POP

MRS. HIPS GIVE ME MORE BOOM TAG RECORDS

Na She Said (2005) is Give Me More het tweede soloalbum van zangeres Simone Roerade onder de naam Mrs Hips. In tegenstelling tot de ingetogen aanpak op het album uit 2005 is het op Give Me More veel meer swingen geslagen. De nieuwe cd grijpt daarbij meer terug op de soul en funk van haar vroegere band Hips. De nummers zijn afwisselend vlot dan wel relaxed, maar immer uplifting. Die variatie geeft Roerande alle

FRET

en ukelele. Het album is gratis te downloaden via Bandcamp, maar je kunt het ook gewoon kopen en dan zit het verpakt in een mooi uitvouwbaar hoesje. No Ninja Am I is een album dat absoluut indruk maakt. Als extraatje bij de cd krijg je ook nog de toegangscode tot ‘The Next Round’ met daarop liedjes die niet (meer) pasten op het album. En die klinken dan ook weer net zo mooi.

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

POP

NO NINJA AM I MONTÉLIMAR EIGEN BEHEER

Montélimar is het tweede album van No Ninja Am I, het project van Sander van Munster. Mooie, kleine popliedjes met veel invloeden uit de folkpop van de jaren zestig. De belangrijkste instrumenten zijn gitaar, mandoline

FOLK

PARSON BROWN DOES MY HEART LOOK BIG IN THIS?

Ferenc Koolen

21ST CENTURY MUSIC

NEDERLANDSTALIG

In 2008 debuteerde deze band uit Utrecht met het veelgeprezen The Farewell State. Dit debuut leverde met Mexican Standoff een hitnotering op in de

PIETER BON & JOHN NUYTEN IEDEREEN KLOPT

POP

THE SOULDIERS THESE TIMES COOLHOUSE RECORDS

The Souldiers hebben mij met hun regelmatige verschijning in DWDD nooit kunnen overtuigen, dus ik hoopte dat hun nieuwe cd daar verandering in zou brengen. Daar slagen zij ondanks een vlotte start met het rockachtige nummer Let Me Run maar gedeeltelijk in. De single Down On Me maakt weinig indruk en These Times klinkt erg vlak. Volunteers klinkt wel lekker zwoel en licht swingend. Sarah is weer een rockertje, nu gezongen door Joost van Dijck, maar niet zo sterk als het openingsnummer. Een funksfeertje wordt opgeroepen met het uptempo Let Me Take You Away, dat vooral live het publiek wel mee zal krijgen. Het feit dat deze cd in Memphis, het mekka van de oude soulmuziek, is opgenomen hoeft niet te betekenen dat de Stax- of Hi Recordssound gekopieerd dient te worden, maar voor een zo poppy klinkend album hoef je niet naar Amerika te gaan. De ballad I Hold Your Life is voor mij het eerste nummer dat de Memphis soul recht doet. Dat geldt ook voor Lonesome George en vooral voor Smoke The Devil. Het geluid leunt zwaar op de zingende zusters Sofie en Cato van Dijck en op zich stellen zij niet teleur, maar het had allemaal wat scherper gekund. These Times is een leuke pop-cd, maar geen hoogtepunt in de soul, wat wel in alle persberichten en met de naam wordt gesuggereerd. Kees de Graaff

charts in Nederland en Frankrijk. Opmerkelijk voor een folkband, maar Parson Brown is niet zomaar een doorsnee folkgezelschap. Deze band rond singer-songwriter Danny Gordijn mixt klassieke, donkere folk arrangementen met moderne pop en classic rock. Op Does My Heart Look Big In This wordt deze lijn vastgehouden, al ontbreekt nu een opvallend, potentieel hitje en is de toonzetting soms ergerlijk somber en duister van aard. Jammer dat de zielenroerselen van Gordijn zo’n invloed hebben gehad op het uiteindelijke resultaat.

WEDGE VIEW MUSIC

Ooit, halverwege de jaren ’80, speelden zanger Pieter Bon en gitarist John Nuyten samen in de new wave formatie MAM; daarna ging ieder muzikaal z’n eigen gang. Op Iedereen Klopt, het derde album van Bon, werken ze opnieuw samen. Iedereen Klopt is een album vol luisterliedjes. De kleinkunstachtige muziek van het album heeft in de verste verte niets meer te maken met het moderne rockrepertoire van MAM. Het tempo is rustig, de invulling van de liedjes is kaal en de arrangementen zijn open. In het akoestische gitaarspel van Nuyten is nog iets van z’n jazzachtergrond terug te horen, iets wat versterkt wordt door de aanwezigheid van een contrabas. De verhalende zang van Bon in het titelnummer verraadt z’n interesse in het dichten. Het is anders dan vroeger, maar… het klopt. John Buis EXPERIMENTEEL/ALTERNATIEF

RAASKALBOMFUKKERZ ZEEKOE VALUTA TOZTIZOK ZOUNDS

Uiteraard is alles aan het nieuwe album van het Amsterdamse duo Raaskalbomfuk-

HOUSE/HIPHOP/DISCO

CD kort

TOM TRAGO IRIS RUSH HOUR

Een druk baasje kun je Amsterdammer Trago zeker noemen: na zijn eerste ep in 2006 wist hij in redelijk korte tijd door te breken als dj, producer en remixer. Hij nam tracks van onder andere Franz Ferdinand en Laidback Luke onder handen en werd via o.a. de Voyage Direct-ep een van Rush Hours belangrijkste producers. Iris is Trago’s debuutalbum en hij heeft ervoor gekozen om dit niet instrumentaal te houden zoals zijn meeste tracks. Voor Iris wist hij enkele grote namen te strikken voor de vocalen, zoals houselegende Tyree Cooper en Romanthony. Dat resulteert in een plaat die zich ergens op de grens tussen house, hiphop en disco bevindt en waar het urban element duidelijk aanwezig is. Soms wordt er teruggegrepen naar de begindagen van de vocale house, waarbij alleen de moderne messcherpe productie aangeeft dat dit geen materiaal uit 1989 is. Maar ook Rush Hours bekendere Broken Beats-sound duikt hier en daar op. Knap is dat Trago deze invloeden heeft verwerkt tot een consistent album, waar het ook snel een allegaartje had kunnen worden. Hoogtepunt zijn in de meeste tracks de baslijnen, die bijzonder dik en funky klinken. Helaas zijn sommige van de vocale bijdragen wat aan de flauwe kant, maar al met al is dit een geslaagd album, dat Trago’s ster ook in het buitenland verder zal doen rijzen. Ruud Lekx

kerz weer bijzonder, speciaal en exceptioneel. Zoals vanouds (sinds 2004) maken producer Dokter Snoodaard en rapper/ dichter de Formulator een fascinerende reis door hun psyche en belevingswereld en laten je daar graag in meegenieten. Op hun voorwaarden, dat wel. Gebleven zijn de poëtisch en expressief sterke uitlatingen van woordworstelaar Sieger Baljon, verdwenen zijn de snoeiharde demente hiphopbeats van de Dokter. In plaats daarvan rijgt de geluidenman het ene na het andere buitenissige fragment aan elkaar en dat kan dan variëren van zwaar depri toetsengerochel tot gekmakend vrolijke zigeunerriedeltjes en alles daartussenin – zelfs in een en dezelfde minuut. Een ongelooflijk geschakeerde en onnavolgbare rijkdom aan woord en geluid, aan expressie en gemoedstoestanden. Arjan van Sorge

SOUL/FUNK

SECRET RENDEZVOUS PAINT THE TOWN RED SONIC GALORE RECORDS

Ik weet niet goed hoe de sound van Secret Rendezvous te omschrijven en dat is meestal geen slecht teken. Zangeres Sietske Morsch en haar muzikale partner Remi Lauw hebben een afwisselende cd gemaakt vol soulachtige, funky muziek met elektronische trekjes. Sietske heeft een prettige stem, die vrijwel alle solo- en achtergrondvocalen verzorgt en het instrumentale gedeelte komt voornamelijk voor rekening van de keyboards en gitaar van Remi. De afwisseling blijkt mede uit enerzijds balladachtig materiaal als Jealousy (licht swingend) of Cruise For A Minute (jazzy) en anderzijds het funky Trouble en Keep It Moving met Isley Brothers gitaargeluid. Elektronische foefjes komen o.a. tot uiting in het titelnummer. What Do We Know is een experimentele afsluiter beginnend met 30 secon-

JAZZ/WORLD

FUNK/SOUL

RIK MOL & BEN VAN DEN DUNGEN THE SPACE PLACE

THE REAL CENTIMETERS THE REAL CENTIMETERS

JWA JAZZ

De vrolijke band laveert gemakkelijk tussen verschillende stijlen. Justin Timberlake komt langs in No Fantasy, wat later wordt met Wigsong een bezoekje aan Prince gebracht. Muzikaal staat het als een huis, variatie voert de boventoon. De zang plakt er bovendien mooi bovenop. Lastig stilzitten met deze elf nummers.

Saxofonist Ben van den Dungen (1960) en trompettist Rik Mol (1985) ontmoetten elkaar op het Rotterdamse Conservatorium waar eerstgenoemde de jazzafdeling leidde. De jonge Rik won al diverse prijzen en kreeg een Edison-nominatie voor zijn debuutalbum uit 2007. Hun samenwerkingsproject The Space Place valt op door de speelse insteek en mooie, dromerige maar toegankelijke sound. Rosanne de Boer

STU&LEE PRODUCTIONS

Bram W. van der Putte SINGER-SONGWRITER/POP

SKINNIE ONE ADD ONE MCP/ROUGH TRADE

POP

JOAKIM PETER DRIFTING DMI RECORDS

Met Drifting maakt laatbloeier Joakim Peter, alias Kim van Dijk zijn langverwachte debuut. Deze piano entertainer werkte in in het Scheveningse Crazy Piano’s met Roel van Velzen. In samenwerking met ondermeer Ton Dijkman (3J’s, Borsato) en Rinus Gerritsen (Golden Earring) brengt Van Dijk een album vol licht verteerbare pop voor het voetlicht. Een nog wat kritischer oor beluistert een goed voorbereid gerecht met een jammerlijk gemis aan zout en peper. Ferenc Koolen NEDERLANDSTALIG

PUUR DE RODE DRAAD EIGEN BEHEER

Puur maakt vriendelijke, professionele pop onder aanvoering van frontvrouw Elise van Dolderen. De liedjes liggen een beetje in de lijn van Bløf. De gevoelige teksten hebben liefde en dood als leidende thema’s; hoogtepunt is Geen Lente Meer, over iemand die het leven moe is. Puur zou het goed doen in het theatercircuit.

Skinnie’s warme zang- en muziekstijl doen mij aan swamprocker Tony Joe White denken. Op deze cd horen we relaxte singer-songwriter muziek, waarbij het instrumentale gedeelte door Martijn van Agt op alle soorten gitaar uitstekend wordt verzorgd. Nobody Else klinkt country-achtig en No Little Girl, No More had op een cd van Steely Dan niet misstaan. Kees de Graaff INDIEROCK

SOCIAL ANIMAL BLOW THE SPEAKERS UP EIGEN BEHEER

Blow Up The Speakers is het tweede album. Zanger Stan Lee heeft een goede stem, maar de muziek en de teksten zijn nogal duister en melancholisch. SA mengt punkriffs met klassieke rockinvloeden en laat duidelijk horen wat hun voorbeelden – Muse en Radiohead – zijn. Het is een album dat je meerdere keren moet beluisteren om het echt te kunnen waarderen en dan zul je de indie rock van SA ook echt mooi gaan vinden. Luistertips: Men Fatales en Back Where You Came From. Martien Koolen

Renate Sun-Louw

juli/augus tus 2011

FRET

CDrecensies den stilte waaruit middels spaarzame instrumentatie een prachtige ballad voortkomt met een beschouwende tekst.

SEMIMOMIME FROM MEMORY

cerende inkleuring kiest en geconditioneerd op de verwachte momenten melodie- en ritmepartijen weg fade en/of invoegt valt From Memory in de categorie ‘beter te verteren muzak’. Pas als aan het eind de ‘verrassingsvolle’ leegte is gepasseerd, zorgt Wessels voor enige mystiek en suspense.

AD NOISEAM

Hessel Veldman

Kees de Graaff SOUNDSCAPE/ELEKTRONISCH/ FILMISCH

Noël Wessels is het bekendst als dj Hidden, maar kan ook opduiken als The Outside Agency, ELF Architect, Louis Cyphre en in het geval van zijn nieuwste album From Memory onder de naam Semimomime. Onder dit synoniem begeeft hij zich op het filmische pad. Daarbij maakt hij minder gebruik van drum ‘n’ bass en hardcore beats en voegt hij meer klassieke stijlelementen in combinatie met field recordings toe. Doordat hij netjes tussen de lijntjes van de stijlregels blijft, niet voor een dwars provo-

POSTPUNK/ALTERNATIEVE ROCK

THE SURS PERSONA MOON MUSIC

The Surs is een van de meest in het oog springende en talentvolle bands die ons land rijk is. Het uit ’s-Hertogenbosch afkomstige kwartet heeft met Persona een waanzinnig goed debuutalbum uitgebracht. Muzikale experimenteerdrang, prachtige liedjes, gecontroleerde chaos en inhoud gaan hand in hand. Opener Rainbows In The Rear-View Mirror be-

GOTHIC ROCK/GOTHIC METAL

WITHIN TEMPTATION THE UNFORGIVING SONY MUSIC

Na het verdienstelijke The Heart Of Everything (2007) zet Within Temptation met The Unforgiving opnieuw een artistieke stap voorwaarts. De band weet met zijn tijd mee te gaan en herhaling een stap voor te zijn. Op het nieuwe album klinkt de band toegankelijker dan ooit. De nummers zijn wederom prachtig gearrangeerd, stevig aangezette riffs zorgen nog steeds voor de nodige dynamiek en koor- en orkestarrangementen voor heerlijke euforische bombast. Vergeleken met het vorige album is het allemaal wel in melodieuzere nummers gegoten. In de refreinen klinkt nog de karakteristieke hoge stem van Sharon den Adel, in de coupletten zorgt een toontje lager voor de nodige emotie. De overschakeling van sprookjesachtige thematiek van eerder werk naar moderne thema’s is een verstandige keuze. Het resultaat is een aaneenschakeling van euforische nummers (Shot In The Dark, Faster), hier en daar afgewisseld met iets rustiger materiaal. Wie geïnteresseerd is in meer dan muziek alleen, kan zich op de bijbehorende dvd van The Unforgiving te goed doen aan een stripverhaal en clips die vooraf worden gegaan door minifilms. Thematisch gezien is de band ook in dit opzicht met zijn tijd meegegaan. De interesse van diverse bandleden voor games en nieuwe media komt goed van pas. Op deze wijze kan Within Temptation nog jaren mee. John Buis

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

gint direct gewaagd met a capella samenzang. Wat daarna volgt is een aaneenschakeling van puntige postpunk, chaos (WDYRT?), prachtige melodieën (High Mountain Town), schitterende samenzang (het einde van 100 Heads), dromerige passages (Autonomous Dream), boos geschreeuw (Fingernails & Lipstick Prints), spitsvondige wendingen (Chaos) en pure creativiteit. Tel daarbij op de sterke teksten (persoonlijk en maatschappijkritisch), de verbluffend goede productie en het schitterende artwork en je hebt een, niet overdreven, geniaal debuutalbum. Totaal ongeschikt voor de hitparades, maar iedere zichzelf respecterende muziekliefhebber moet dit album horen. Coert van Mourik

der de naam Valery Finn werkte de Tilburgse singer-songwriter Jan van Gestel (Cinemon, Orange) aan een, bij nader inzien geniaal, solo debuut. Alleen mocht hij de release door ziekte zelf niet meer meemaken. Z’n muzikale steun Bart Erkelens heeft de zware taak op zich genomen om het album verder af te ronden en alsnog uit te brengen. Gelukkig. Bijgestaan door een groep betrokken medemuzikanten weet Erkelens Man Of The Year op een integere wijze in te kleuren, geheel in de geest van Van Gestel. Ingetogen gitaarspel, subtiele strijkersarrangementen, melancholie is volop aanwezig op het album. Het is moeilijk om de schoonheid van Man Of The Year los te zien van het heengaan van Van Gestel. Het zij zo. John Buis

ALT.COUNTRY

THE TENNESSEE STUDS ALL YOU CAN EAT EIGEN BEHEER

Al jaren verbaas ik me over het feit dat er in Nederland nauwelijks verteerbare country wordt gemaakt. Dit gemis wordt enigszins verzacht door het interessante All You Can Eat van de Amsterdamse formatie The Tennessee Studs. Al hinkt ook deze band op twee gedachten. In ziel een honkytonk band van formaat, in de uitvoering en vorm soms nog teveel een alternatieve rootsband. Nummers als Apple Pie, Cocaine Habit en Gone Fishing hebben in ieder geval een puur Amerikaanse taste en smaken echt naar meer. Bluegrass uit de grachten en hillbilly van de Wallen. Echt; het kan en het klinkt. Mieters! Ferenc Koolen ROCK/SINGER-SONGWRITER

VALERY FINN MAN OF THE YEAR ONE TO LIFE RECORDS

Man Of The Year is een wonderschone release met een tragische geschiedenis. On-

DUBSTEP

VIDEOPACOLYPZ G2012 REDRUM RECORDZ

De prijs voor de beste hoes en voor de vaagste artiestennaam gaat deze maand zonder meer naar deze release, een alias van de jungle/breakcoreproducers van Deformer. Een 7” op doorzichtig vinyl, met op de achterkant het cd-album en geweldig artwork van de Philips Videopac G7000 spelcomputer, waarop dit album is gebaseerd. De producers gebruiken sounds die uit deze spelcomputer uit 1978 komen voor dit album, hier en daar wel aangevuld met wat drumsounds. Het resultaat is zou je 8-bits dubstep kunnen noemen, een soort mix van traditionele dubstep en de muziek die is gebaseerd op de soundtracks van oude Nintendo- en Atari- en soortgelijke computerspellen, die meestal wat poppier van oorsprong zijn. Vaak zijn ook de originele game-melodietjes gebruikt en de combinatie van de blieperige gamesounds met diepere dubstepbeats werkt erg goed. Gaaf gedaan! Ruud Lekx

ROCK/POP

REGGAE

WOODY & PAUL HEROES AND ZEROS

YASMIN FRIEND OR FOE

ZIGGI RECADO ZIGGI RECADO

COOL BUZZ/SONIC RENDEZVOUS

8BALLMUSIC

ROCK ‘N VIBES ENTERTAINMENT

Dat Woody & Paul niet voor één gat te vangen is, bewijst de band op alweer zijn vierde cd. Heroes And Zeros begint eigen zinnig met traditionele dixieland muziek (No One Dies Tonight), waarna de band los gaat op rauwe rootsrock, indierock en alles wat daartussen zit. Woody & Paul haalt z’n inspiratie vooral uit traditionele muziek, toch is een vergelijking met de alternatieve aanpak van een band als Moss of de psychedelische rock van de Zweedse band The Soundtrack Of Our Lives ook niet vergezocht; zowel het drumwerk als de repeterende rauwe gitaarakkoorden zijn daar debet aan. Tegen het einde van de cd neemt het gezelschap gas terug met een akoestische uitvoering van Poor Boy en een dromerig geluid in afsluiter Travelin’ Man. Een mooi sluitstuk.

Ze is jong, ambitieus, onbevangen en gezegend met een krachtige stem. Yasmin debuteert ijzersterk met een album dat vol staat met frisse ideeën van deze authentieke angry young woman. Nummers als Why Don’t You Go en de single Stick To Your Deal zijn pakkende meezingers. Haar vergelijken met Anouk is voor de hand liggend, zowel haar stem als het geluid van de band vertoont overeenkomsten met de Haagse diva. Toch doet een dergelijke vergelijking geen recht aan het talent dat er in Yasmin schuilt. Op Chemical Love na schrijft ze al haar liedjes zelf. En hooguit bij de akoestische versie van Chemical Love krijgt ze hulp van Miss Montreal. Friend Or Foe is het soort ruwe briljant debuut waar menig gevestigd rockchick jaloers op zal zijn.

Zijn artiestennaam heeft hij iets gewijzigd, maar zijn muziek klinkt vertrouwd. Ricardo Blijden beklimt nu het podium als Ziggi Recado in plaats van kortweg Ziggi. Aan zijn derde album werken opvallend veel gastmuzikanten mee, zoals Maikal X, Omar Perry (de zoon van reggaegrootheid Lee ‘Scratch’ Perry) en Pete Philly. Pete is te horen in Prostitute/Crackhead, over een moeder die zich genoodzaakt voelt de prostitutie in te gaan. Ook in New Day laat Ziggi zijn maatschappelijke betrokkenheid zien. In Can’t Stop Me Know klinkt hij feller: Politicians are mental slave drivers/ using propaganda as their gun and their rifle. Ziggi trekt tegenwoordig niet de aandacht door vernieuwingsdrift, wel door zijn neus voor kwaliteit. Zijn liedjes kennen een mooie opbouw, aanstekelijke riffs en solo’s, en melodieën die beklijven. De mix en productie zijn goed, al is het geluid voor sommige reggaeliefhebbers te gladgestreken. De uit Sint Eustatius afkomstige Rotterdammer speelde al op internationale festivals als Roskilde en Sziget en hij toerde met Gentlemen. Misschien miste hij tijdens het toeren zijn kind en schreef hij daarom de track My Everything met samples van zijn dochter. Deze zomer is hij onder andere op het Franse Summer Reggae Fest te zien.

John Buis

Rosanne de Boer

Boekrecensies HANS DAGELET DE MAN MET DE VIER O’S QUERIDO

De man met de vier o’s is de debuutroman van acteur en muzikant Hans Dagelet. Rauw en raak geschreven, met gebruikmaking van veel schuttingwoorden. Soms ook wat kortademig van opzet, wat het geheel wel bepaald ritme geeft. Deze kortademigheid doet net als de vele stijlwisselingen wel recht aan de inhoud (en inhoudsloosheid!). Opvallend is ook het nagenoeg ontbreken van dialogen. Het is het verhaal van Otto, een man met niet alleen vier o’s maar ook met veel kanten. Hij is als advocaat werkzaam bij Oonk & Partners, die tot de top van Nêerlands’ rechtelijke macht behoort. Het maakt hem niet uit wie hij verdedigt: slachtoffer, boef om het even. Otto probeert de chaos in zijn leven, en in zijn hoofd,

met alle macht, veel drank, drugs en rock & roll te bedwingen, maar slaagt daar niet in. Ondertussen geeft hij zijn omgeving overal de schuld van. Die laag geeft, net als het ontbreken van dialogen, te denken en geeft het verhaal een diepere laag. Een klein beetje tenminste. Els van Swol

DIRK POLAK ME©ANO: EEN MUZIKAAL EGODOCUMENT LEBOWSKI

Levenskunstenaar Dirk Polak, bij wie ‘het woord vanaf het begin gelijke tred hield met beeld en geluid’, zoals hij het zelf omschrijft, heeft de eerste 55 jaar van zijn onstuimige leven beschreven. Liefdevol, zichzelf niet ontziend. Met rake maar ook vileine om-

schrijvingen. Zo heet Connie Palmen bijvoorbeeld ‘een kinderlijk en behaagziek vrouwtje dat het veelal op het mannelijk (geslachts)deel van de intelligentsia had gemunt’. Polak richtte de cultband Mecano op, maar is ook schrijver en schilder. In het boek zijn drie fotokaternen opgenomen, waarvan één in kleur met afbeeldingen van zijn beeldende kunst. Minpuntje is dat vooral de eerste helft van het boek wat stroef is geschreven, waardoor het lezen soms stokt. Het hier en daar tenenkrommend slechte Nederlands (de tekst is volgens het dankwoord dan ook schappelijk geredigeerd…) maakt, zo’n beetje na een mooie sfeertekening van Japan, in de tweede helft plaats voor creatief taalgebruik dat gaat ademen. Als hadden herinneringen aan probleemvolle periodes, depressies en verslaving Polak afgeremd bij het beschrijven hiervan. Alles bij elkaar gaat het om een waardevol boek van de man die eens bevriend was met Theo van Gogh en een relatie had met diens ex-vrouw, Heleen Hartmans. Els van Swol juli/augus tus 2011

FRET

Foto sander baks

COUNTRY/ROOTS/FOLK/BLUES

demontage sterkers met buizen en obscure drumcomputers. Echte knoppen in plaats van neuzelen met een muis, dat klinkt net even viezer dan de zoveelste loop uit de laptop. Als je dat combineert met drums, gitaar en zang, is het dansbaar maar niet klinisch. Voor de liefhebbers van spulletjes: op de fotopagina van onze MySpacepagina staat een deel van ons studiomateriaal. Mijn trots is een oude buisvormige spring reverb, die nog het meest weg heeft van een bazooka.’

Demo van de maAND ELEKTRONICA

L.T.S. DEMO www.ltsamsterdam.com

Kale koppen en trainingspakken, dat is toch van een tijdje geleden? Nu al een revival, hebben we iets gemist? Maar nee, het zijn alweer wat oudere jongens van bands als o.a. De Hardheid, Human Alert en Lupo die verwarring zaaien. Iets van gabber zit er wel in hun bottebijlgebeuk, maar het is allemaal een stuk subtieler en absoluut funkyer. Dat heeft wellicht met de drums te maken die hier echt bespeeld worden, door een drummer die zich niet gek laat maken en met ijzeren doch funkende regelmaat de elektronische beats en synthlijntjes van de gitarist en de percussie van de zanger de juiste richting geeft. Ander opvallend punt is het gebruik van ouwe meuk als synths, tapeecho’s en oude samplers, die toch net even weer een ander, vetter en voller geluid geven dan een laptop. De gitarist is goed thuis in het knarsende, scherpe en felle geluid van de tachtiger jaren en zelfs de stem van de zanger doet aan die tijd terugdenken. Van een potje opruien is deze Harm zeker niet vies, getuige songtitels als Art Schools On Fire en You Belong In The Countryside. Alles bij elkaar levert dat vakkundig uitgevoerde grotestadsgekte op, waaraan Bastiaan Bosma van Aux Raus ook een (kleine) bijdrage levert, een logische combi. L.T.S. borduurt verder op de Electronic Body Music uit de tachtiger jaren, met gebruikmaking van invloeden van nu, op een manier die zowel opzwepend als vrolijk is.

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

L.T.S.

‘De naam past wel goed bij onze goedkope trainingspakken’ Het Amsterdamse L.T.S. maakt een stuiterende mix van elektronica en postpunk. Zanger Harm speelde eerder in De Hardheid en gitarist en programmeur Auke in Human Alert – dat voorspelt al een hoop energie. En inderdaad, L.T.S. zet zowel op de plaat als live een energiek geluid neer. Het derde bandlid, drummer Floor, houdt Harm en Auke in het gareel, wat je niet zo snel zou verwachten van iemand die muziek voor natuurdocumentaires maakt en in diverse indiebands speelt. Een interview met Auke. Tekst Arjan van Sorge

k zag Harm tijdens een concert van zijn voormalige band De Hardheid aan een oud wagenwiel aan het plafond slingeren. Op dat moment dacht ik: die gast moet in mijn nieuwe band! We hebben een tijdje met z’n tweeën in een oefenruimte een flinke lijst nummers uitgewerkt en een clip opgenomen van onze track You Belong In The Country-

side, met een gastrol van Aux Raus’ Bastiaan Bosma. Vervolgens was het even zoeken naar een geschikte drummer die in staat is te funken op de elektronica. Toen we Floor eenmaal hadden gevonden, was het plaatje compleet.’ ‘We werken veel met analoge synths, oude samplers, voorver-

‘Ik schrijf de songs thuis en werk daar de synth- en samplepartijen uit. In de oefenruimte smeden we een geheel van de elektronica en de ‘traditionele’ bandbezetting: zang, gitaar en drums. We proberen nieuwe nummers zo snel mogelijk live uit. Dat is toch de ultieme test of nieuw materiaal werkt. Dansbaar dus, maar wel met een soort songstructuur. Wat het geluid betreft doen we alles zelf: van opnemen tot mixen. Wat betreft het beeld: kunstenaar Floris Deerenberg doet ons artwork, zijn broer Sebastiaan de fotografie en VJ Rik Dijkhoff beamt de beelden bij de concerten.’ ‘We speelden een tijdje met het idee om onze muziek electrotechniek te noemen, vervolgens was het een kleine stap naar L.T.S.. Misschien zijn we onbewust beïnvloed door het feit dat we alle drie een onderwijsbevoegdheid hebben. En we vonden de naam wel goed passen bij onze goedkope trainingspakken. Mijn vader vindt het een rotnaam overigens: waarom noem je de band niet H.T.S.? We zijn gevraagd om in Berlijn te komen spelen en het Graphic Design Museum in Breda gebruikt een van onze tracks in een film bij een nieuwe expositie, die daarna door Europa zal gaan circuleren. En verder hopen we veel te spelen om onze cd te promoten!’ www.ltsamsterdam.com

POP/ROCK

POP/EMO

ABOUT TODAY Demo

ALLISON We Are More The Same Than You Are

BOOLEAN Creative Misbehaviour

DEANMOORE Caught In The Moment

www.booleanband.com

www.wearedeanmoore.com

www.allison-band.com

Niets meer of minder wordt er door Boolean beloofd dan ‘nieuwe muzikale werelden’ en een ‘zoektocht naar het experiment’. Je vraagt je af waar ze dat vandaan halen, maar misschien doelt de band op de soms misplaatst dissonante gitaargeluiden in de naar doorsnee neigende pop- en rock. Dit zegt overigens niets over de kwaliteit van de songs van de groep uit Eindhoven, Nijmegen en Utrecht, want die zijn meestal sprankelend en met plezier uitgevoerd. Kenmerkend is het rollende karakter van de meeste tracks, wat vooral met de drums (en in mindere mate de bas) van doen heeft. De zanger speelt graag de reïncarnatie van Jim Morrison van The Doors, maar geeft er evengoed een eightiesinvulling aan. Vooral in de ruimtelijke, zweverige passages is Boolean uitstekend op dreef.

Werd de vorige demo van Deanmoore in de Fret nog beschreven als een bijzonder brouwsel, met Caught In The Moment is het goedje flink gaan gisten en borrelen. De invloeden van pop, emo en hardcore werken vooral als de diverse ingrediënten een combinatie met elkaar aangaan of juist als er flink gehakt en gezweet wordt. Het viertal uit Lichtenvoorde komt deze keer zelfs met een heus popliedje en hoewel dat goed is uitgevoerd en gelukkig enigszins ontspoort, klinkt het stukken minder dan de rest. Dat de band niet aan één stijl gebonden is, valt te waarderen, maar kan ook voor onduidelijkheid zorgen. Zanger Nils Wiegerinck galmt en schreeuwt er net zo lustig op los als dat hij probeert te verleiden en zwijmelen.

POP

www.droomdenkers.nl

THE CHIMNEY The One

Germen en Tsjah zijn twee lolbroekende Leidenaars die al een tijdje aan de weg timmeren. De band die ze begeleidt, klinkt in ieder geval hechter dan op het vorige album Heb Je ’T Al Gehoord? uit 2009, met een kruising van funk, hiphop, ska, latin en rock. De mannen van de Leidse ‘r’ rappen ongetwijfeld het meest bekakt van alle Nederlandstalige hiphoppers. Maar ze komen daar goed mee weg zonder een karikatuur te worden, want daarvoor hebben ze er teveel plezier in en vallen de teksten te goed samen met hun image. Je moet de melige dichterlijke ontboezemingen wel trekken natuurlijk. Niets dan lof trouwens voor de muzikanten die het tweetal grappenmakers ondersteunen met een stevig bandgeluid. Zij geven de raprariteiten van het duo een professioneel geluid.

www.abouttoday.net

Het Rotterdamse About Today beweegt zich in het alternative/indiegenre. Sinds 2010, nog niet zo gek lang dus, maar de vier mannen hebben een geschiedenis in andere bands, zoals Curfew, Suncloud, Daymute en Keshri. Misschien zeggen die namen je iets – je weet maar nooit. In ieder geval had deze demo eigenlijk nooit, maar dan ook echt nooit de studio mogen verlaten, want de zang is godvergeten ellendig vals en verschrikkelijk. Misschien heet de plek waar alles opgenomen is niet voor niets Studio Dubieus. Jammer, want met de muziek is helemaal niks mis, integendeel zelfs. Als er wat aan de zang of de zanger gedaan wordt, dan gaan we hier nog eens een echt serieuze recensie aan About Today wijden.

Allison is terug (volgens eigen zeggen) en er is een nieuwe ep! Het Rotterdamse kwartet is er blij mee en naar te hopen meer mensen die hun pretentieloze pop/rock ter harte gaat. De melodieuze muziek van frontmannen Sander en Richard – met Martijn en Jorden als solide basis – kan door een ringetje gehaald worden, zonder dat je er een klef gevoel aan over houdt. Op de ep staan rechttoe rechtaan nummers, met kop en staart en gedenkwaardige refreintjes, die je nog een tijdje bijblijven: vlekkeloos en volgens het boekje. De vier tracks ademen een lichte melancholie, maar de lichtere kant van het leven wordt niet overgeslagen. De productie van Corno Zwetsloot maakt dat de droompop van Allison nog beter in het gehoor ligt.

ROCK

ABSENCE Sticky Entertainment www.hardhatarea.com/absence

De USB-stick is er een van Absence zelf (goeie reclame!), met de muziek op zowel wav- als mp3-formaat en daarbij het cd-boekje, inlay, ontwerp voor de cd-sticker en teksten. Alles kant en klaar, met instructies – wat wil je nog meer? Volgende keer graag met 3d te printen t-shirt, zoiets... Afijn, dat gedeelte is in ieder geval goed uitgevoerd, nou de muziek nog. Van het drietal weet ieder voor zich hoe zijn instrument te bespelen, op niveau zelfs, maar alles bij elkaar levert dat geen spannende of hecht klinkende muziek op. Alle twaalf tracks op het album zijn live opgenomen in muziekcafé Allicht te Nijmegen, zodat je goed kan horen hoe de interactie verloopt: stroefjes. De afgekloven rock komt maar niet vooruit.

POP/ROCK

ATLANTIC ATTRACTION Demo www.atlanticattraction.nl

Op vakantie in de Bulgaarse hoofdstad Sofia en in Hoorn, Terschelling zette Atlantic Attraction de eerste, belangrijke schreden in zijn bandloopbaan. Vandaar misschien de nogal zonnige sound van het vierkoppige mannelijke gezelschap, hoewel daar gek genoeg een dikke laag eighties-doem over heen ligt. Vooral de lead gitaar klinkt vaak vrolijk, op het Afrikaanse af. De rest van de band weet daar wel raad mee en trekt de sfeer met overtuiging naar beneden. Door goedgeplaatste en prachtig uitgevoerde refreintjes krijgt de muziek van AA nog meer diepgang. De zanger heeft zijn goede momenten, maar laat meermalen horen langs de toppen van zijn kunnen heen te schieten.

www.thechimney.nl

Vijf jonge gasten uit Bruinisse zijn lekker bezig vanuit hun uithoek in Zeeland. Een paar talentenjachten hebben ze al met goede resultaten achter de rug en de bedoeling is om verder te komen dan de Zeeuwse delta. Je vraagt je af of ze dat gaat lukken, maar aan het enthousiasme van de band zal het in ieder geval niet liggen. Helaas zijn liedjes die bijblijven nog niet te horen; het geheel sleept in nogal verschillende snelheden voort, de zanger klinkt alsof hij zingen vooral vermoeiend vindt en sterke refreintjes, koppen en staarten ontbreken. Maar goed, de songs ‘volgen hun eigen logica totdat een breed scala aan emoties is afgewerkt’. Ons bin zunig, maar om gevoelens nou stuk voor stuk af te tikken...

HIPHOP/FUNK/FEEST

DROOMDENKERS XL!

juli/augus tus 2011

FRET

demontage POP/ROCK/COUNTRY

POP/LO-FI

POP/ROCK

POP

THE FACTION Return To Baltimore

THE HEATMACHINE Indie Blitz Orchestra

KNUPPERPOUF A Tale Of 4 Cities

www.myspace.com/

THE GALACTIC LO-FI ORCHESTRA Demo

www. heatmachine.net

www.knupperpouf.com

erikdentuinder

www.myspace.com/

Gezelligheid troef bij de Friese formatie The Heatmachine. Voor de verandering bestaat deze band voor het grootste deel uit vrouwen, ook al is de centrale figuur, zanger/gitarist Yorn Overwijk, dan weer een man. Het vrolijke geheel en de warme uitstraling lijken van The Heatmachine weer de zoveelste skaband te maken. Toch is het hier echt polderrock à la Herman Brood, maar dan op een lager toerental. Deze machine hapert nooit, maar het lijkt wel alsof er stroop in de raderen is gelopen en de muzikanten zich daar uit moeten worstelen. De zanger is niet erg stemvast, maar de koortjes maken veel goed. De feestband komt noch grappig, noch superrockend of vet uit de hoek, dus het blijft nog even zoeken.

Na de vorige demo heeft de Amsterdamse componist, tekstschrijver en multi-instrumentalist Nicolette Lie gekozen voor een meer up-tempo, opgetogener en zonniger repertoire. Bij vlagen zijn de liedjes hartverwarmend, vooral door de wat dromerig-naïeve teksten en hemelse gitaarpartijen. Het bijzondere van de constructie van Knupperpouf is dat Nicolette de teksten en muziek voor haar rekening neemt, maar singer-songwriter Marloes Vermeulen oftewel Julia P Hersheimer degene is die zingt. Dat laatste is nou net wat Nicolette niet kan, dus vandaar. Het wat krampachtige stemgeluid van Marloes kan echter ook niet erg bekoren, gezien de moeite die ze moet doen om (in het Nederlands) de juiste toon en nog wat emotie te vinden. In de refreintjes van de gestroomlijnde liedjes gaat dat wat beter.

Met z’n 26e was zijn studie achter de rug en kon Erik den Tuinder eindelijk aan de slag met de liedjes die hij al sinds z’n dertiende schrijft. Heerlijk! Het plezier spettert er nou niet direct met tsunami’s vanaf, maar hartstocht en zeggingskracht zijn wel degelijk aanwezig op de slechts drie nummers van deze demo. De Eindhovenaar studeerde jazzgitaar en is vooral zwaar beïnvloed door Bruce Springsteen, maar deze bijzondere combinatie schemert slechts op enkele momenten door in de lekkere rocksongs van The Faction. De zang en gitaar van Erik wordt in het zonnetje gezet door een strakke band met een degelijke en hardwerkende tandem op drums en bas en bovenmatig prettig toetsenwerk. Wat mij betreft mag The Faction vaker loos gaan, zoals in het titelnummer.

thegalacticlofiorchestra

ROCK

POP/DANCE

FLOAT A ZIGGY The World Is My Muse

HUNTING THE ROBOT Our Ocean Is Illuminated

www.floataziggy.com

Na een jaar is er weer een demo van het Groningse F l o a t A Z i g g y. Meer dan op de andere plaat is inspiratie opgedaan in zwartgallige rock uit de zeventiger jaren, compleet met schrille vocalen en wereldomvattende onderwerpen, ver verheven boven tijd en plaats. Ook al is de ondergang van de wereld er dit jaar weer niet van gekomen bij het ter perse gaan van dit magazine, FAZ denkt er over mee. Gelukkig zijn er nog wat up-tempo invloeden uit grunge en ninetiesrock, die het geheel wat makkelijker verteerbaar maken. Zo tragisch als in de teksten gaat het er bij FAZ gelukkig niet aan toe. Te genieten valt er sowieso genoeg, ook al kan het samenspel wat hechter.

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

Een muzikale ADHD-er noemt Michel Geelen zichzelf. En van dat lo-fi in de bandnaam is ook niks gelogen. De man heeft een aantal andere hyper actieven om zich heen weten te verzamelen die graag wilden meewerken aan het uitvoeren van zijn ‘trashy popliedjes’. Vijf nummertjes langs de rand van waanzin, op de toppen van gekte en recht boven de afgrond. Het klinkt allemaal wat onbeholpen zoals het bij lo-fi betaamt, maar de punkachtige energie, intens smerige rauwheid en opgewekte zang doen dat snel vergeten. Het plezier spat ervan af en dat werkt door op de luisteraar, mits die enigszins bestand is tegen de ongepolijste, schurende klanken. Het motto van de band is there’s no-fi like lo-fi en zo is ’t maar net.

www.huntingtherobot.com

De muziek van dit viertal uit Eindhoven klinkt als die van mannen die al een heel rock-’nroll-leven achter zich hebben, maar de bandleden zijn slechts zeventien jaar of jonger. Vooral het slimme en weloverwogen gebruik van elektronica in een rocksetting, de licht pathetische maar vaak ook ontroerende zang en het afgewogen en zorgvuldig gedoseerde gebruik van de instrumenten doen jarenlange ervaring vermoeden. Maar niet dus... Songs worden vaak uitgebouwd tot epische proporties, met indrukwekkende geluidsuitbarstingen als gevolg. Maar dat klopt dan ook met het heel precies opgebouwde plaatje. Petje af voor dit bijzondere debuut.

SINGER-SONGWRITER

JACK WESTENBERG Shadow Of A Man www.jackwestenberg.com

Wat de prominent aanwezige draaitafels doen bij het artwork van de singer-songwriter Jack Westenberg uit Maastricht is niet geheel duidelijk, maar die draken zijn dat eigenlijk ook niet (noch de speelkaarten). Afijn, de zes tracks op de demo zijn ontstaan tijdens twaalf sessies van een dag, waarbij steeds één nummer werd opgenomen. De zes zullen de beste zijn van die twaalf opnames en inderdaad, ze mogen er zijn. De mix van country en folk is duidelijk hoorbaar geschoeid op rock, waarschijnlijk omdat Jack jarenlang in metalen hardcorebands zijn ding deed. Niet alleen met de gitaar maar ook met zijn stem gaat Jack hier en daar behoorlijk uit zijn bol; ook tekstueel wijkt hij wat af van de doorsnee singer-songwriter. Folk met ballen!

POP/FOLK

LADYLAND Demo www.ladyland.nl

Aan presentatie laten de mannen van Ladyland zich niet veel gelegen liggen: simpeler dan hun demo kan het haast niet. Op de hoes staan de twee Zeeuwen er ontspannen bij, met strandbroeken en slippers aan en met een bloem op de gitaar – het leven aan zee is goed. Maar liefst dertien akoestische liedjes met gitaar en bas staan er op de uitgeklede cd, maar inmiddels speelt de band live met een drummer en zijn de gitaren aan het elektriek gekoppeld, zodat je nog eens voor een verrassing zou kunnen komen te staan als je een optreden gaat bijwonen met deze demo in het achterhoofd. Maar wat kan het bommen, op deze demo staan ontspannen liedjes met country- en bluesinvloeden en soms mooie samenzang.

FOLK/KLEINKUNST

ROCK

POP/ROCK

STONER/ROCK

LAUW Demo

MIZZLE Sixpack

ROCOCO Mind Explosions

THE SLEEPER Killing Machines

www.duolauw.nl

www.mizzle-theband.com

www.myspace.com/rococotheband

www.myspace.com/thesleeper.stoner

Duo voor ‘afgekeurde, alleenstaande liedjes’ noemen Ella Wonder en Myrle Kloens zichzelf. Bij hun vogelvrije muziek krijgen ze vaak assistentie van Moira Mirck (die eerder in DIT speelde) en Gianna Tam. Aan akoestisch instrumentarium is zodoende geen gebrek; als solide ondergrond fungeert simpel maar doeltreffend gitaarwerk. De dames positioneren zich misschien aan de kant van de verliezers, maar hun miniatuurgeschiedenissen op muziek zitten juist boordevol hoop, humor en relativerende zelfspot. Wat ze maken zit zowel in de hoek van de kleinkunst als van de folk, zodat ze ongetwijfeld overal terecht kunnen met hun onvervalst prachtige, vaak dromerige maar evengoed felrealistische nederchansons. Een verademing en een groot plezier, dit gezelschap grappige grieten.

Voor het echte deprigevoel ben je als luisteraar bij bassist-songwriter Casper van Beugen aan het goede adres. De man uit Den Bosch weet vooral in zijn stemgeluid de juiste dosis treurnis te leggen, maar misschien kan hij daar weinig aan doen en gaat het allemaal vanzelf. Vier jaar woont hij inmiddels in Keulen, maar met zijn steenkolenengels is Casper in principe overal te verstaan. In Duitsland heeft hij in ieder geval een prima gitarist gevonden; de drummer is een medelid van de band waar Casper eerder in speelde, Crimble Cromble. Bij vlagen is de muziek van Mizzle meeslepend, maar de futloze en instabiele zang wordt al snel vermoeiend en de langzaam opgebouwde, wat richtingloze, maar verder afwisselende songs zijn niet altijd even boeiend.

De tweelingzusjes Doortje en Jorinde Hiddema plus Marjolein Huisinga uit Groningen maken indiepop die je onmiddellijk inpakt. Het hoekige, op rock, trash en grunge gebaseerde geluid klinkt tintelfris, uitnodigend en schattig met een randje. Anders dan midtempo wordt het nergens, maar wie maalt daarom als dat de meiden op het lijf geschreven is en het meezinggehalte honderd procent. Vooral de kekke koortjes en aanmoedigende kreten (wo-oh-oh! en zo) nodigen daartoe uit. Van virtuositeit moeten de dames het in ieder geval niet hebben, maar een kniesoor die daar op let bij zoveel aanstekelijke opgewektheid. De teksten zijn de kinderlijke fase net ontgroeid, maar worden met zoveel overtuiging gebracht dat het haast niet opvalt. Uit vuige en vage rock-’n-roll pureert Rococo een eigen, kakelverse variant.

Een opsomming van de bands waar de vijf mannen van The Sleeper ervaring in hebben opgedaan, kan hier beter niet gegeven worden, want het is alles bij elkaar nogal wat. De invloeden zijn ook legio en dan vooral uit de hoek van stoner, rock en grunge. Van die voorbeelden is veel terug te vinden in de muziek van The Sleeper, maar dan wel in een eigenzinnige versie. De stoner is daarin meer ietwat vertraagde rock, de rock een nette versie van grunge en de grunge een snelle uitvoering van stoner. De eentonige en gelijkvormige zang gaat al snel tegenstaan, maar de muzikanten doen hun moordende werk met passie en overtuiging. De Utrechtse bandleden rammen niet loeistrak, maar wel hecht hun duistere energie op de luisteraar in. ROCK

FOLK/WORLD METAL/HIPHOP

M.C.T. Partij Voor De Dieren www.j-production.nl

Arthur Havenaar uit Den Haag heeft – zo lijkt het wel - een abonnement lopen op deze rubriek, steeds met andere projecten. Met Liik maakt hij hiphop, met Onweer Nederlandstalige doom metal en regelmatig verleent hij handen spandiensten aan andere projecten. Op deze demo combineert hij zijn raps met metalgitaarwerk en zijn sympathie voor de Partij voor de Dieren. De PvdD heeft deze vreemde eend in de bijt ‘positief ontvangen’, aldus Arthur. Of het muzikale geweld door de partij als soundtrack gebruikt gaat worden, is maar de vraag, maar met de teksten kunnen ze het niet anders dan eens zijn. De muziek is simpel maar doeltreffend, ouderwetse agitprop eigenlijk, en zonder veel poespas. Het is de boodschap die telt immers.

PIET Spaak www.muziekvanpiet.nl

Piet – wie kent ze niet? Oorspronkelijk een duo bestaande uit Fen Verstappen (zang, gitaar) en Moos Lamerus (piano, accordeon), maar al snel uitgebreid met vijf door de wol geverfde muzikanten op onalledaagse instrumenten als contrabas, cajon, trompet, cello en flamencogitaar. De muziek varieert van folk, tango, flamenco en mestizo tot kleinkunst en jazz, met Nederlandstalige zang. De stem van Fen is vol passie en overtuiging, maar wordt in de hardere passages vaak nodeloos snijdend. De inhoudelijk sterke teksten zijn naadloos met de kunstig opgebouwde composities verweven, zodat we rustig kunnen spreken van een geslaagde opzet. Spaak is een organisch geheel, op volstrekt eigen, vakkundige wijze uitgevoerd, een geheel naturel overkomende mix van het goede van de Europese muziek.

ROCK

THE SIDEKICKS Makers Of Nothing www.the-sidekicks.com

The Sidekicks uit Oss grossiert in briljante liedjes geënt op vrolijke poppunk maar uitgevoerd in een van alle kanten rammelende rockversie. Vooral de slungelige, onopgesmukte maar ijzersterke presentatie van de songs hakt er gelijk diep in – en de compleet nonchalante maar kekke composities niet te vergeten. Waar ze het vandaan halen is niet zo snel na te gaan, maar The Sidekicks is een absoluut originele band die – waarschijnlijk zonder het te weten – bolstaat van het talent. De gitaren komen rechtstreeks uit de garages van de sixties, de luizige maar direct aansprekende zang uit de kraakpanden van de seventies en er zit lekker veel eighties in de combinatie kale drums en bas. De refreintjes zijn nu al geschikt voor volle zalen met meeschreeuwend publiek.

THE UPSTAIRS Get Out Of My Head www.theupstairs.nl

Nog meer hete Hagenezen die flink aan de weg timmeren. Afgaande op het trio The Upstairs gaat het niet zo lekker met ’s Gravenhage, want met deze demo spuit de rotheid uit de speakers, regeert lomp en bruut geweld en kolkt de waanzin door de straten. Het drietal kan er wat van: met een knalhete hutspot van blues, rock-’n-roll, garagerock, soul en rhythm & blues zorgen ze geheid voor opwinding. Alles in een lekker laag tempo, zodat het allemaal vet uitgesmeerd wordt en elke blauwe noot goed doordringt. Bovendien zingt Lesley Warendorff alsof zijn leven en dat van de luisteraar er vanaf hangt en soleert hij super. Tekst Arjan van Sorge

juli/augus tus 2011

FRET

liveinholland BANDS ALS DEZE MOET JE KOESTEREN

BOUDEWIJN BONEBAKKER ‘IK MOET WEER KLEIN BEGINNEN’ Heeft de positieve kritiek op March Of The Gingerpig je verrast? ‘Ik had minder enthousiasme verwacht. Je kunt nooit met an dermans oren luisteren, maar de feedback van luisteraars en pers bevestigt dat deze eerste missie is geslaagd. De recensenten begrijpen ons en zien ons als verfrissend. De mensen laten het verleden rusten en dat doen we zelf ook. Mijn terughoudendheid blijkt dus ongegrond en dat ver rast me.’

Hoe vergaat het jullie live op het podium? ‘Elke show is anders en dat is precies wat we voor ogen hebben. Dit is geen band die speelt zoals de pet staat. Het gaat puur op intuïtie en een song kan de ene avond anders uitpakken dan de andere. We proberen ons spel plezier over te dragen en tot nu toe lukt ons dat aardig.’

Geheel conform de jamrocktraditie dus. wie? GINGERPIG, MEZCALECTRIC waar? DE LAKEI, HELMOND

p een zwoele vrijdagavond in juni staat een veelbelo vend avondje organische rock te wachten. Want daarvoor zit je bij zowel Mezcalectric als Gingerpig gebeiteld. Plaats van handeling is de Lakei (voorheen Plato) te Helmond. De grote zaal is echter nog te hoog gegrepen voor deze bands. Vandaar dat het muzikaal tafereel zich afspeelt in het café. En dat zorgt voor een knusse huiskamersfeer. Mezcalectric uit Eindhoven zet een uur lang het beste beentje voor, waarbij de warmbloedige retrorock gede cideerd maar met surplus aan gevoel en spelplezier wordt neer gezet. Het is niet mijn eerste ken nismaking en ook nu weet het stel veertigers te overtuigen. Datzelf de doet Gingerpig. Voor wie het

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

nog niet weet, Gingerpig is de nieuwe band van voormalig Gore fest-gitarist Boudewijn Bonebaker. De snarengeselaar heeft de bru te metal inmiddels ingeruild voor eclectische jamrock die recht streeks uit de jaren zeventig lijkt te komen. Het schampere aantal van dertig bezoekers heeft klaar blijkelijk geen invloed op de in tensiteit van de show. Het mate riaal van prachtdebuut March Of The Gingerpig krijgt ook live de uitvoering die het verdient. Op het podium wordt bovendien eens te meer duidelijk dat spelplezier, techniek en onderlinge chemie de kernelementen vormen die deze band zo top maakt. Je moet ze daarbij alle vier een dikke pluim geven; het schijnbare ge mak waarmee drummer Maarten

Poirters de boel bij elkaar houdt, de interactie tussen Bonebakker en toetsenist Jarno van Es en de betrouwbare bottom end van bas sist Sytse Roelevink. Het is echter Van Es die de show steelt met zijn brede scala aan geluiden en zijn bijzonder charismatische uitstra ling. Alleen al zijn aanblik zorgt voor een brede glimlach. Onbe twist hoogtepunt vormt de dyna mische uitvoering van Dimlighted Heart, dat ik nu al als Nederklas sieker bestempel. In de toegift volgt nog een nieuw stuk dat naadloos aansluit bij de rest. Van Gingerpig zijn we derhalve nog niet verlost en dat is een goede zaak. Bands als deze moet je koesteren. Tekst en foto’s Stan Novak

‘Er is zelfs een kleine schare fans die ons al begint te volgen. Maar het valt eerlijk gezegd wel tegen om weer vanaf nul te beginnen. Ik had gedacht makkelijker aan optredens te kunnen komen. Maar ik klaag niet, want dit is juist goed voor mij. Ik moet gewoon weer klein beginnen en dat is wennen, want ik kom van ver. Met veel spelen moeten we onze mensen gaan bereiken. Vooralsnog inte resseert het me echter geen zak of ik nu voor tien of duizend man sta te spelen. De intentie zal het zelfde zijn.’

FANS VALLEN ELKAAR SNIKKEND IN DE ARMEN

Peter Pan Speedrock Claw Boys Claw The Shavers

Shaking Godspeed

Casa de la Muerte

wat? AFSCHEIDSFESTIVAL THE SHAVERS waar? WAERDSE TEMPEL, HEERHUGOWAARD

e vorige keer namen The Shavers afscheid vanwege de gezondheid van zanger Johan nes de Boom. Toen die verbe terde, kwamen ze terug. Maar nu houdt voor gitarist Cock de Jong de weg definitief op: hij heeft een vorm van ongeneeslijke kanker. Voor het allerlaatste optreden van The Shavers heeft hij zelf een festival mogen samenstellen. De opbrengst gaat naar de Cock De Jong Foundation, die beginnende talentvolle rockmuzikanten onder steuning zal bieden. Als opener koos Cock Casa de la Muerte, een band uit Alkmaar, die met vrolijke rockabilly en Tex-Mexklanken de juiste toon probeert te zetten. Het ziet er leuk uit, maar op zang en tempovastheid valt nog winst te halen. Het publiek is er niet ondersteboven van. Dat verandert als het Achterhoekse

trio Shaking Godspeed eenmaal goed op dreef is. Met hun mix van bluesrock en psychedelische rock werken de mannen keihard om een verpletterende indruk achter te laten en dat lukt uiteindelijk. Het enige minpuntje is dat Paul Diersen steeds wisselt tussen orgel en basgitaar. Eigenlijk is het nummer waarbij ze gebruik maken van een gesamplede orgelpartij de beste oplossing, want het re pertoire komt met live baspartijen het beste tot zijn recht. Af en toe komt Shaking Godspeed zelfs aardig in de buurt van het legen darische Cream, mede door de zang van Wout Kemkens. Claw Boys Claw heeft na zijn come back al een tijd niet meer op het podium gestaan, maar weet nog goed hoe je een zaal op zijn kop zet. Peter te Bos gaat los als van ouds en vooraan bij het podium

dansen de fans van toen zich de benen uit het lijf. En dan komt het moment waarop iedereen heeft gewacht: het is de beurt aan The Shavers. Langzaam gaat de backdrop omhoog en dan klinkt de Fender van Cock, even fel en trefzeker als altijd. In strak tempo komen de grootste hits van de band voorbij, zoals Cor de Moor denaar, Alcohol, Drinken, Drinken, Drinken, Gulle Dijen, Wipe Out, Marabella, Rumble en hun be kendste nummer Halvarine. Af en toe doet roadie en gastgitarist Guido Bruin mee, zoals bij hun weergaloze gitaarrockversie van Hocus Pocus. The Shavers geven alles en de zaal geeft evenveel energie terug. Na een toegift bui gen de mannen voor hun publiek op de tonen van het nummer The Carnival Is Over. Ze omhelzen en zoenen elkaar. De moeder van

Cock en drummer Theo de Jong komt het podium op om hetzelfde te doen. Zelfs de stoerste hard rocker in de zaal houdt het niet meer droog. Voor de allerlaatste keer valt het doek voor een Neder landstalige rockband die zijn weerga niet kent. Fans vallen el kaar snikkend in de armen. Peter Pan Speedrock besluit met een stevige set. De speciale sfeer van de dag zweept ook deze muzi kanten op naar een hoogtepunt. Dikke Dennis, die deze dag dj is, mag zijn Schoppenaas over het podium smijten en ook Denvis doet een nummer mee. Dan is het voorbij. Cock de Jong heeft voor het laatst kunnen tonen wat een geweldige gitarist hij is en The Shavers hebben het waardige afscheid gekregen dat hun toe komt. Tekst en foto’s Lilian van Dijk juli/augus tus 2011

FRET

liveinholland DE ZAAL GAAT HELEMAAL PLAT

wie? KRAAK & SMAAK waar? W2 POPPODIUM, DEN BOSCH

et is gezellig druk in de W2, met wat leeftijd betreft een gemengd publiek. Tijdens het eerste nummer wordt door de heren de spanning opgebouwd tot de nieuwe zangeres Lex Em press op het podium verschijnt. De lichtshow is indrukwekkend, met veel veranderende en stro boscopische lichteffecten. Er wordt al snel veel gedanst, voor al voorin de zaal. Met haar vrou welijke en sensuele bewegingen weet Lex Empress precies hoe ze het publiek moet bespelen. Haar jazzy stemgeluid in combinatie met de elektronische en funky sound van Kraak & Smaak vormen een mooi geheel. Afwisselend betreden Empress en MC Sebas tian het podium, wat steeds zorgt

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

voor een andere sfeer en stem geluid. Geweldig dat je dit op één en dezelfde avond neerzet; Dy namite is compleet anders dan Call Up To Heaven. Hier ligt ook de troef van Kraak & Smaak; je kunt vele kanten uit met hun mu ziek, compleet uit je dak gaan, swingen, een sixties-gevoel krij gen bij de video van Call Up To Heaven, heerlijk gewoon. De zaal gaat in elk geval binnen een kwar tier helemaal plat! Te gek hoe ze dat toch maar weer voor elkaar weten te krijgen. Het is bijna on werkelijk dat ons kleine kikker landje een band heeft die zulke vette, dansbare, funky muziek weet te produceren. Tekst en foto’s Sandra Leijtens

Kraak & Smaak over Electric Hustle Electric Hustle is de opvolger van het succesvolle album Plastic People uit 2008. De drie producers van de band, Wim Plug, Mark Kneppers en Oscar de Jong, heb ben een vrijwel nieuwe band om zich heen verzameld. Plug vertelt: ‘Tijdens Eurosonic Noorderslag in januari hebben we voor het eerst opgetreden met de nieuwe band en hebben we onze nieuwe zan geres, Lex Empress, gepresen teerd. Vanwege de aanwezigheid van veel boekers en pers was dat een belangrijk optreden. Dan merk je of iets aan slaat of niet. Alles was helemaal nieuw voor ons en dat is spannend. Omdat we als band helemaal opnieuw zijn

begonnen, moet je elkaar leren kennen, en dat werkt superver nieuwend, dat is anders dan met dezelfde mensen iets nieuws neer zetten. Momenteel zijn we bezig met een tour langs de middel grote zalen om Electric Hustle te presenteren. Tot nu toe hebben we veel positieve reacties gekre gen en dat voelt goed. Afhankelijk van hoe het aanslaat, willen we graag dit najaar nog een keer gaan toeren langs de middelgrote tot grotere zalen. Gisteren in Deven ter ging het dak eraf.’

wat? DUNYA FESTIVAL WAAR? PARK BIJ EUROMAST, ROTTERDAM

et multiculturele Dunya Festival heeft dit jaar veel Nederlandse artiesten uitgenodigd die Rotterdam als hun thuisstad hebben. Nanda Akkerman, die onlangs een Nederlandstalig soul album presenteerde, is een van hen. Ze mag het Music Mattersprogramma openen op het NuHo rizons Podium en doet dat toepas selijk met Horizon, de titeltrack van haar nieuwe cd. Mijn Kleine Suri name, haar ode aan de Rotter damse West-Kruiskade, krijgt meteen veel bijval. Nanda’s aan stekelijke lach sleept de zon van achter de wolken vandaan. In het Euromast Park wordt Dunya tradi tiegetrouw op de Dag van het Park gehouden. Evenals in 2010 ziet de lucht er ’s ochtends donker en zwaarbeladen uit. Zal regen op nieuw de kleurige paraplu’s als lentebloemen uit de grond van de Nederlandse parken trekken? Maar de zon, die zich tijdens Nanda’s openingstrack voor het eerst laat zien, wint al snel in kracht en ver warmt de nog wat slaperige Dunya bezoekers. Het park stroomt vol. Vooral jonge gezinnen komen graag naar dit festival vanwege de relaxte sfeer. Het publiek is min stens zo kleurrijk als het Dunyaprogramma dat artiesten uit alle windstreken presenteert; van Ra chid Kasmi (Marokko) tot Brooklyn Funk Essentials (VS), van Cape verdian All Stars (Kaapverdië) tot Mulatu Astatke met zijn Ethiopische jazz. Marie Daulne, de BelgischCongolese frontzangeres van Zap Mama, nodigde een strijkorkest uit om haar Re:Freshed Orchestra te versterken. Evenals Nanda pre senteert Ziggi Recado, ook woon achtig in de havenstad, nieuw werk op Dunya. Het frustreert hem dat zijn toeschouwers de nummers nog nauwelijks kennen. Als een enkeling zijn single Get Out mee zingt, haalt hij opgelucht adem: ‘Now I get some energy back.’ De wisselwerking tussen hem en zijn bandleden is ook wel eens beter geweest. Is Ziggi zijn concentratie kwijt door het gebrek aan publieks

interactie? Hij breekt veel nummers halverwege af. Zijn bandleden pak ken de draad steeds verrassend snel weer op en de saxofoonklan ken stuwen de muziek op als de stevige zeewind van deze middag. Alain Clark blijkt erg geliefd bij het havenstadpubliek, dat massaal toestroomt. Alain speelt een strak ke set met heerlijke bluesy klanken naast zijn vertrouwde mix van funk, soul en pop. Hotel trapt af met het Spaanstalige Esa Mujer. De band leden komen uit acht verschillende landen. Hun muziek klinkt even internationaal als hun bandnaam; het woord ‘hotel’ hoef je in bijna geen enkel land te vertalen. Hotels bekende cocktail van ska, folkrock, pop en latin jazz met invloeden uit de Balkan blijft aanstekelijk. Nieuw en verrassend is Music Behind Bars, de winnaar van Dunya’s Rot terdamse talentenjacht Talent 4 NuMusic. Het kwartet komt op in oranje overalls en brengt een show vol theater, compleet met een dan sende robot en zijn monteur, een talentvolle beatboxer. Ook rappers Typhoon, Salah Edin, Fresku en Pete Philly weten te verrassen in Poetry Park waar ze hun liefde voor de woordkunst etaleren. Op Dunya viert het multimediale pro ject Roots & Routes – dat jonge artiesten ondersteunt – zijn tiende verjaardag. Op het podium staat onder andere Amsterdammer Rivelino die al vele jaren muziek maakt en Poliana Vieira die ook optrad als achtergrondzangeres bij Nanda Akkerman. Het festival zelf wordt dit jaar voor de 34e keer gehouden en beleeft in 2012 een jubileum.

UIT ALLE WINDSTREKEN

Ziggi Recado

Miss Yuli & The LOnDOn Kings

Bazz

Alain Clark

Tekst Rosanne de Boer Foto’s Dimitri Hakke

Pete Philly

juli/augus tus 2011

FRET

liveinholland EEN REIS DOOR DE NACHT ‘Je kunt Here Comes The Night mijn eerste conceptalbum noemen. Al is het idee van een reis door de nacht pas tijdens het maakproces ontstaan’, vertelt singer-songwriter Marike Jager voor ze het podium beklimt in Arnhem. Here Comes The Night valt op door een gelaag dere, ietwat duistere, mysterieuze sound. ‘Een paar nummers die minder goed binnen dit concept passen, hebben we weggelaten. Of we deze liedjes bewaren voor een volgend album? Misschien, maar van Tchad Blake leerde ik niet om te kijken, maar los te laten.’ Tchad is meervoudig Grammywinnaar (bekend van zijn werk voor o.a. Tom Waits en Elvis Costello). Hij was gecharmeerd van de on gewone wendingen in Marike’s muziek en originele arrangementen en wilde de cd mixen. ‘Hij is gek op dynamiek en contrasten. Ik ook. Van zijn prachtige mix van Natural Way kreeg ik tranen in de ogen. Aan mijn persoonlijke favoriet Rusty voegde Tchad eigen orgel spel toe. Voor deze plaat hebben we veel meer met effecten geëx perimenteerd en ging ik vaker elektrisch spelen.’ Haar albumtour brengt haar door het hele land. Marike doet onder andere een uitverkocht Paradiso aan. ‘Ook speel ik deze zomer op diverse festivals als de Nijmeegse Vierdaagse Feesten en presenteer ik op Lowlands en de Zwarte Cross. Over Nijmegen gesproken: in mei deed ik als renner weer mee aan de Marikenloop.’ In 2007 bood ze aan om tijdens de warming up de muziek te verzorgen. ‘Dat mocht, maar dan moest ik ook meerennen. Prima, hardlopen is goed voor mijn ademhaling en stem.’ Vanwege haar naam laat de Marikenloop-organisatie ama teursporter Marike starten bij de profs.

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

EEN MINUTENLANG APPLAUS

wie? MARIKE JAGER, ANTON WALGRAVE waar? LUXOR LIVE, ARNHEM

p blote voeten maar ge schoeid met de voor Vlaanderen kenmerkende beleefd heid verzorgt singer-songwriter Anton Walgrave het voorprogram ma in Luxor Live. De Vlaming heeft een vol, intens stemgeluid maar minstens zo’n indrukwekkende volle baard. Ook zijn stembereik is verrassend groot. Marike komt, passend bij de meer duistere, mysterieuze sfeer van haar nieu we plaat Here Comes The Night, op in zwarte jurk met koperkleu rige versieringen. Op de achter wand van het in renaissancestijl opgetrokken Luxor Live-podium blinkt het embleem dat ook op de albumhoes prijkt. Gedurfd opent

Marike met een ingetogen lied. Na het wat stevigere Covered volgen enkele gouwe ouwen als Focus van haar debuut (2006). Om dit nummer zijn pure klank te geven, legt drummer Nicky Hus tinx zijn drumstokjes terzijde. Op de rand van het podium zitten twee kinderen en een volwassene die zijn thuisgevoel onderstreept door zijn schoenen uit te trekken en naast zijn roman van Kluun te leggen. De ballad Honey, Honey ontvangt een minutenlang ap plaus. Marike geniet zichtbaar en roept plagend: ‘Nu herinner ik me dat ik in deze mooie zaal vaker stond en er naast lekker eten ook leuk publiek was.’ Ze zet nog een

oudje in om daarna Traveller, de eerste single van haar nieuwe plaat, te zingen. Haar band, die naast Nicky bestaat uit toetsenist/ bassist Henk Jan Heuvelink, is goed op elkaar ingespeeld. Het nieuwe werk klinkt nu al vertrouwd. In Luxor Live zie je weinig sporen van aarzeling. De muzikanten blinken vanavond uit in strak spel, strakke slotakkoorden zijn hun handelsmerk. Het concert kent een mooie opbouw met titeltrack Here Comes The Night als climax. Vooral het lange intro vol vreem de nachtelijke klanken neemt het publiek moeiteloos mee op reis door de nacht. Tekst en foto’s Rosanne de Boer

wie? SOULBURN, HANGOVER HERO waar? TIVOLI DE HELLING, UTRECHT

oulburn gaat verder op de weg die al eerder is bewandeld door After Bridge, Creed, Nickelback en Bon Jovi. Op zich niets mis mee, maar het repertoire en de uitvoering voegen helaas weinig toe aan dat wat al bestaat. Het zijn zeker geen slechte muzikanten en de zanger zingt zuiver, hoewel hij weinig variatiemogelijkheden heeft. He laas heeft deze formatie geen eigen smoel, ook al heeft het drietal er voor dit optreden een vierde man bij gehaald, en blijft het totaal in de middenmoot ste ken. Voor Hangover Hero zijn de verwachtingen hoog gespan nen. De zaal is behoorlijk gevuld met een publiek dat normaal naar de betere Nederlandse gothic bands gaat, want uit deze bands zijn de vier bandleden ontsproten. Frontman is Ronald Landa (exDelain) op zang en gitaar, aan gevuld met Ad Sluijter (ex-Epica) op gitaar, André Borgman (ex-

After Forever) op drums en Mats van der Valk (Autumn) op bas. Tegen het eind krijgen ze onder steuning van Coen Janssen (Epica) op toetsen. Lef hebben de mannen wel, want ze hebben besloten met deze band het go thic genre de rug toe te keren en de kant van de rock te kiezen. Het is hun allereerste optreden, hoewel er al een studioproduct is afgeleverd in de vorm van een in Duitsland opgenomen demo. De nummers hebben genoeg potentie, de band speelt strak en boeiend, maar helaas haalt de zang van Ronald Landa het geheel behoorlijk onderuit. Zijn stem klinkt aangenaam, zij het wat aan de lichte kant, maar te vaak zingt hij tenenkrommend vals. Het zou best wat kunnen worden met Hangover Hero, maar het zou een goed idee zijn om de zang door een ander te laten overnemen.

NIEUWE BAND STRUIKELT OVER ZANG Soulburn

Hangover Hero

Tekst en foto’s Lilian van Dijk

EEN ONTZETTEND LANGE SHOW

wie? DEF P & BEATBUSTERS waar? MELKWEG, AMSTERDAM

ka en hiphop zorgen sa men voor een feest. En dat al bijna twintig jaar. De sa menwerking tussen de Amster damse rapper Def P en de Bra bantse band Beatbusters werd dit voorjaar beklonken met een nieuwe cd. Het album Hard Op Weg staat vol pareltjes feestmu ziek, met straffe teksten. Front man Pascal Griffioen is dan ook een grootmeester als het op woor den aankomt. Zijn begeleidings band, want zo mag je de Beat busters eigenlijk wel noemen, doet al bijna twintig jaar precies wat van hen verwacht wordt. Het publiek opzwepen met vrolijke beats en energieke blaaspartijen. Tijdens de release van hun nieu we schijfje in de kleine zaal van de Melkweg worden alle nummers van de nieuwe cd gespeeld. Vol gens Def P hebben ze er erg veel zin in, wat resulteert in een ontzet

tend lange show. Niet alleen het nieuwe materiaal wordt gespeeld, ook nummers van de cd Aange naam uit 2002 worden met hoge snelheid de zaal in geslingerd. Het publiek krijgt waarvoor het komt. De zaal is vol, de muziek vrolijk en feestelijk, kortom: ieder een heeft duidelijk veel lol. Dat is dan ook precies de charme van deze formatie. De band bouwt samen met het publiek een feest en beide partijen hebben duide lijk evenveel plezier. Nu de Os dorp Posse gestopt is, staat Pascal Griffioen gelukkig nog vaak met zijn Beatbusters op de bühne, want daar is de Amster dammer op zijn best. Dat is beter voor de rapper en beter voor het publiek. Tekst Jasper Schoons Foto Riecko

juli/augus tus 2011

FRET

Concertagenda AUTUMN

12 augustus Zomerparkfeest

16 september De Kelder

5 november Manifesto Hoorn

Venlo

Amersfoort

13 augustus Nirwana Tuinfeest

BLUE VELVET

Varsevelder

KLAVAN GADJĂ&#x2030;

15 juli Summer Break

13 augustus Huntenpop

Etersheim

Ulft

26 december Gat van Nederland Volendam

21 augustus Sjwaampop

3 juli Summerland Stompwijk 7 juli Festival De Tinte Tinte 16 juli Extrema Outdoor Aquabest Eindhoven 23 juli Gentse Feesten GENT (B) 24 juli De Alliantie Rheden 6 augustus Geuzenpop

Swalmen

25 augustus Gildefeesten

THE DEAF 2 juli Conincxpop Elslee 3 juli Metropolis Rotterdam 9 juli Dijkpop Andijk 9 juli Zeumerfestival Zeumeren 27 juli Totaal Festival Bladel 31 juli Tispelpop Roggel 4 augustus Dicky Woodstock

Soest

KANE

Enschede

2 juli Park City Live Heerlen 11 augustus The Rock Experience Rotterdam 13 augustus Dutch Valley

28 augustus Full Colour Festival Emmen

Velsen-Zuid

9 juli Dijkpop Andijk 10 juli Werfpop Leiden 15 juli Summer Breek Etersheim 16 juli Zwarte Cross Lichten-

Steenwijkerwold

20 augustus Zand Almere 27 augustus Bavaria Open Air

DEF P & BEATBUSTERS

Lieshout

9 juli Bijvoorbeeld festival

KINGFISHER SKY

16 juli Zwarte Cross Lichten-

17 juli Fantasyval Wouwse

Vlieland

voorde

Plantage

26 juli Totaalfestival Bladel 17 september Patronaat Haarlem

3 september de Peppel, Zeist

14 augustus Zandstock â&#x20AC;&#x2DC;t Zand 27 augustus Westerpop Delft

6 augustus Geuzenpop Enschede

13 augustus Huntenpop Ulft 14 augustus Booch Festival Heerlen

DI-RECT 1 juli Betuws Spektakel Buren 13 augustus Dutch Valley Velsen-Zuid

25 augustus Gildefeesten Soest

27 augustus Bavaria Open Air Lieshout

4 september Thuis Popfestival De Meern

THE GATHERING 6 augustus Geuzenpop Enschede

16 september De Kelder Amersfoort

17 september De Lakei Helmond

GO BACK TO THE ZOO 3 juli Vondelpark Amsterdam 9 juli Dijkpop Andijk 16 juli Zwarte Cross Lichtenvoorde

6 augustus Dicky Woodstock Steenwijk

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

voorde

Culemborg

DESTINE

TIM KNOL

Go Back To The Zoo

9 augustus De Bolder

27 augustus Bavaria Open Air

Miss Montreal

Lieshout

31 augustus Zeeland Nazomerfestival Middelburg 4 september Zomerpop Opmeer

MISS MONTREAL 9 juli Vroomshoop in Concert Vroomshoop

16 juli Zwarte Cross Lichtenvoorde

17 juli Het Ploegfestival BERGEIJK

12 augustus Woerdense vakantieweek Woerden 13 augustus Dutch Valley Velsen-zuid

13 augustus Parodie Overschie Rotterdam

NEMESEA 1 juli Effenaar Eindhoven 13 augustus Rommelrock Eijsden (B)

19 november Women in Rock

16 juli Fantasyval WOUWSE

Tholen

PLANTAGE

13 augustus Rommelrock

THE NEW SHINING

Eijsden (B)

27 augustus Kerosinepop Geverik Beek 3 september Atak Enschede 16 september Thornado Festival Thorn

23 oktober Metal Female Voices Fest IX Wieze (B)

THE TUNES 2 juli Burgerweeshuis Deventer 15 juli Summerbeek Festival

SHAKING GODSPEED

Etersheim

10 juli Streetrock Festival Bakel 17 juli WesSummerBreeze

16 juli Zwarte Cross Festival

WESSEM

17 juli WesSummerBreeze

23 juli Nederweert Live Open Air Festival 8 augustus Sziget Festival

Wessem

BOEDAPEST (HU)

9 Juli Vroomshoop In Concert

Lichtenvoorde

VAN DIK HOUT Vroomshoop

SPLENDID

6 Augustus Popweekend

15 juli Doorzomerfestival

Schagen

Maassluis

13 Augustus Dutch Valley

16 Juli Waerdse tempel

Velsen-Zuid

Heerhugowaard

28 Augustus Bavaria Open Air

23 juli Aoha Wijk aan Zee 13 augustus Woodstock

Lieshout

Bloemendaal

WITHIN TEMPTATION

20 augustus Strandtent de Kink

12 augustus Huntenpop Festival Ulft 19 augustus Pukkelpop

Noordwijk

24 augustus Vispop Harlingen 28 augustus Skatepark Zuiderpark Rotterdam

Hasselt

20 augustus Lowlands Biddinghuizen

STREAM OF PASSION

27 augustus Bavaria Open Air

1 juli Effenaar Eindhoven

Lieshout

juli/augus tus 2011

FRET

Muziekschool

mode r n music academy Gitaar

•

Basgitaar

 Alle muziekstijlen  Privéles  Duoles

•

Contrabas

•

Zang

•

Drums • Piano

 Conservatorium geschoolde docenten  Direct inschrijven  Uitstekend bereikbaar

Rozengracht 58 , 1506 SG Zaandam www.modernmusicacademy.nl info@modernmusicacademy.nl 06 431 731 91 (meer nummers: zie de website onder ‘contact’)

‘uiteindelijk wil je toch naar SAE InStItutE...’

schrijf je nu in voor

oKtober 2011

m o d e r n

m u s i c

a c a d e m y

Advertentie_MMA_FRET_89x60mm.indd 1

22-11-10 18:13

PrAKtijKGerichte oPLeiDinGen: AuDio enGineerinG

home stuDio ProDuction

eLectronic music ProDuction

hiP hoP ProDuction

DiGitAL fiLm & AnimAtion

vj visuAL ProDuction

(resoLume)

is nze grat vraag o e aan: brochur e .e d u w w w.s a

RUUD WEBER BAND new blues

new blues

CD out now!

www.ruudweber.com RUUD WEBER BAND

Amsterd a m: 0 2 0 -6 2 2 8 7 9 0 rotterda m: 0 1 0 -4 11 7 9 5 1 bruss e l : 0 2 / 6 4 7 9 2 2 0

www.sae.edu

festivalagenda HAVE A NICE DAY FESTIVAL 2 juli EIBERGEN

Robert Hood (live), James Ruskin, Darko Esser, Samuli kempi (live), Lilith (live), Pitto, Brent Roozendaal, Likatek, Microvibez meets Jay Davis, Boris Werner, William Kouam Djoko (live), Frank Haag (live), Ferdi Blankena & Sense Unique, Alex Jansen, Niels van Mil, Ronnie Baxter, Nelis, Darkraver, Jeff Rushin, Patski & Armin Pillen, BeeVee vs DBS + MC Brown Sugar, Lé-fì & Einzel, Thijs Leenders, Ditho, Tammer, EML, Orgue Electronique (live), Legowelt (live), Endfest, Fre2k, Z-Bomb, FAH (live). www.haveanicedayfestival.nl

Dret & Krulle, The Score, Bert Heerink, Tuxedo Bandido, Jah Vinity, Undercover (Rolling Stones tribute band), Katía, Zerah John, Moondance, Zorita, Nuff Said. www.southparkfestival.nl

ROSROCK 2 & 3 juli ROSSUM Malle Pietje and The Bimbo’s

HOB-NOB FESTIVAL 2 juli ALMELO

Heideroosjes, Bertolf, Vanderbuyst, CHIRAW, Stefany June, Filthy Nelly, Proper Autfit, Somewhere on Stage. www.hobnob2000.nl

WISH OUTDOOR 2 juli BEEK EN DONK

90’s DJ team, Jermaine S, René Amesz, Keessie, André Pronk, La Fuente, Audio Addicts, MC Ambush, B-Front, MC Renegade, Baggi Begovic, MC Tjen, Baskerville, Mightyfools, Charly Lownoise & Mental Theo, Mitch Crown, Chocolate Puma, Otto Orgel, Alain Clark, Paul Daniels, Crookers, D-Block & S-te-Fan, Psyko Punkz, Dem Slackers, Quintino, Digital Punk, Ran-D, Chuckie, Slim Shore, DJ Hardwell, Space Pirates, Donkeyrollers, Stefan Vilijn, Paul Elstak, The Geminizers, Flinke Namen, VanVelzen, Fragment, Vato Gonzalez, Frans Duijts, Vinzzent, Funkmaster B, Zany. www.wishoutdoor.com

Al and the Black Cats, Skindred, Diablo Boulevard, The Experimental Tropic Blues Band, Gino’s Eyeball, The Hip Priests, The Grit, The Punctuals, Jesse Garon and the Greyhounds, Valient Thorr, Malle Pietje and The Bimbo’s, Vanderbuyst, Reno Divorce, Voodoo Swing. www.rosrock.nl

METROPOLIS 3 juli ROTTERDAM

Black Milk, La Boutique Fantastique, Death Letters, Lola Kite, Fool’s Gold, The Phantom Four & The Arguido, Gers, Pioneers of Love, Grouplove, Pop Up Animal Kids, Half Way Station, Les Savy Fav, JC Thomaz & The Missing Slippers, SX, Kleine Viezerik, The Deaf, Krach, The Vaccines, Kurt Vile & The Violators, Weekend e.a. www.metropolisfestival.nl

SOUTPARK FESTIVAL 2 juli

ZWARTE CROSS FESTIVAL

MIDDELBURG

15, 16, 17 juli

Chef’Special, The Chimney,

LICHTENVOORDE

30 Euro Live, 357 Stringband, Annihilator, Anthrax, Ayathollah’s, Backcorner Boogie Band, Beans And Fatback, The Beatdown, Birth Of Joy, The Black Crowes, Black Prophet, Blondie, Boh Foi Toch, Bradley’s Circus, Broken Glass Heroes, Burma Shave, Casablanca Dj’s, Chefs Reggae Special, Crimson Glory, The Cubical, De Staat, Death Angel, Def P And The Beatbusters, Dieter Thomas Kuhn, Disabuse, Dj Dab And Tinwishtin, Dublicators, The, Edelweiss Kapel, Ethereal, Fozzy, Fragment, Go Back To The Zoo, Heinoos, The Helloween, Houses, Ilse Delange, Izegrim, Jacqueline Govaert, Jd Mcpherson, Jovink And The Voederbietels, Kasha Nasha, Katzenjammer, Kees Van Hondt, Kik, The, Krach En Die Lui, Life Of Agony, Lord B And The Sensationals, Madball, Maikel X, Malle Pietje And The Bimbo’s, Marlon Asher Meets The High Notes, Max Tax Y Sus Banditos, Mayan, Mercyful Fake, Miss Montreal, Monster Magnet, Mooi Wark, Mother Misery, Motorband, My City Burning, Normaal, Offshore, Pagan’s Mind, La Pegatina, Psychotic Waltz, Ralph De Jong And Crazy Hearts, Rowwen Heze, Royal Republic, Scrum, Sepultura, Striking Justice, Terror, Third World, Tim Knol, Tokyo Ska Paradise Orchestra, Tribute To Bob Marley, The Tunes, Bauke Bakker, United Sound System, Vanderbuyst, Wc Experience, Wild Berry’s, Ziggy Recado. www.zwartecross.nl

Bosshoss, Gregg Allman Band, Roger Hodgson & Band, Vanderbuyst, Malina Moye, Jimmy Barnes, Triggerfinger, Thin Lizzy, Black Country Communion, Dream Theater, Stefan Schill, The Juke Joints, Popa Chubby, Philip Sayce, Walter Trout, Riverside. www.bospop.nl

NORTH SEA JAZZ FESTIVAL 8, 9 juli ROTTERDAM

Jan Akkerman, Joe Lovano, Amadou & Mariam, Mavis Staples, BB King, Raul Midón, Ben L’Oncle Soul, Natalie Cole, Bill Evans & Randy Brecker Soulbop Band, New John Scofield Group, Rubén Blades, Ole Jacob Hystad, Richard Bona, Eddie Palmieri, Bootsy Collins, Paul Simon, Michiel Borstlap, Madeleine Peyroux, Brad Mehldau, Pharoah Sanders Quartet, Branford Marsalis, Prince, Chaka Khan, Raphael Saadiq, Chucho Valdés & Omara Portuondo, Joshua Redman, Dr. John & Band, Candy Dulfer, Ruben Hein, Kurt Elling, Rumer, Esperanza Spalding, Schradinova, Herbie Hancock, Seal, Ahmad Jamal, Selah Sue, James Blake, Wayne Shorter, Janelle Monae, Snoop Dogg, Al Jarreau, Tedeschi Trucks Band, Jon Hendricks, Tom Jones, Jonathan Jeremiah, Eric Vloeimans, Jungle By Night, Yuri Honing, Larry Graham & Graham Central Station. www.northseajazz.com

BOSPOP 8, 9, 10 juli

DIJKPOP 2011

WEERT

9 juli

The 101’s, Gianna Nannini, Foreigner, The Faces featuring Mick Hucknall, Journey, Joe Cocker, The Resistance Plot, Yasmin, The Answer, Rival Sons, Texas, The Dirty Denims, Coldplace, KT Tunstall, Ringo Starr And His All Starr Band, Brian Setzer’s Rockabilly Riot, Roxette, Anouk, Harrie & De Gebroeëke Zwiêgelkes, Serena Pryne, The Ultimate Eagles, The

ANDIJK

Beth Hart, Go Back to the Zoo, Tim Knol, Moss, Baskerville, Relax, The Deaf, Heist en The Selfemployed. www.dijkpop.nl

BIG RIVERS 10-17 juli DORDRECHT

Met o.a. Wouter Hamel, WC Experience, Nationaal Jeugd juli/augus tus 2011

FRET

festivalagenda Jazz Orkest o.l.v. Benjamin Herman, Mark Foggo, Hillbilly Hellcats, Bradley’s Circus, Filthy Nelly, Nina van Horn, Voodoo Swing, The Embrassibles, Ruben Hoeke Band, Dwayne & the TexMeXplosion, The Display Team, Jay Jay’s Border Jazzmen, Tinez Roots Club, Moonlight Trio e.a. www.bigrivers.nl

DE AFFAIRE 16-20 juli NIJMEGEN

Alex Jansen & Anel, Kraaien, .357 Stringband, La Boutique Fantastique, 2562, Leeways, About Group, Les Trucs, Antillectual, Mama Rosin, Architecture in Helsinki, Maura ten Hoopen, Aucan, Mauricee, Audio Outrage, MDC, Aux Raus, Mees, Avi Buffalo, Memphis Maniacs, Bedroom Monkees, Mike Dehnert, Benton, Mike Mago, Bibio, Mount Kimbie, The Black Atlantic, Nausica, Black Bottle Riot, New Morality, Black Breath, Nienke Deiters, Blues Brother Castro, Nijmegen Gaat Vreemd, Brew, No Blues, C.W. Stoneking, Obeah, Captain Ortega, The Ocean, Charlie Jones’ Big Band, Olafur Arnalds, Chef’Special, Overtref & Mr Simple, Cloud Control, Palmbomen, Crocodiles, Frankie Paul, Daar, Pete and The Pirates, Dagoba, Pien Feith, Dananananaykroyd, Radio Moscow, dd/mm/yyyy, Retro Stefson, De Sluwe Vos, Ruben Hein, Dead Man’s Curse, San Soda, Dead Neanderthals, SBTRKT, Der Warst, Scarlatti Goes Electro, Détaché, Shaking Godspeed, Dirty Beaches, Sir Yes Sir, Discipline & Rather Real, sKa3, Dubbel-Zo-Dwars Showcase, Skandaal!, Easy Trigger, Skip & Die, Eefje De Visser, Sonurber, Eek, Spokes, Eins Zwei Orchestra, Steak Number Eight, Ejis & Cirino Brown, Stealing Sheep, Elephant Soundsystem, Stellar Om Source, Eskmo, Steve Mensink, Fruit of the Original Sin, Sunnpimp, Gers Pardoel, Tandem Hiphop Showcase,

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

Graveyard, The Books, Grimm Limbo, The Dreams, Hauschka, The Duke & The King, Houses, The Earphone Heads, Hunting The Robot, The Fudge, Indasol, The Headaches, James Vincent McMorrow, The Phoenix Foundation, Jamie Woon, The Severed Limb, Jetlox, Thiaz Itch, John Holt, Traumahelikopter, Joris Ruijzenaars, Tuxedo Buck, Kap Bambino, Vanderbuyst, Kill Ferelli, Washed Out, Klassiek Raggen, Young Gunz. www.de-affaire.nl

Berlinskibeat, Narsilion, Corvus Corax, Nuraghi, Embrun, Omdulo, Euzen, Omnia, Faun, Valravn, Iliana, Vic Anselmo, Irfan, World of Stone. www.castlefest.com

GEUZENPOP 5 en 6 augustus ENSCHEDE

Larry Heard, Bingo Players, Len Faki, Bloody Beetroots Deathcrew 77, Ludo Alpenkreuzer, Bomb Diggy, Luke Slater, Bonaparte, Marcel Dettmann, Brutuzz, Mightyfools, Cassy, Mixhell, Chef’Special, N-Type, Chris Liebing, Nicky Romero, Club Zonder Filter, Oi!, De Alpenzusjes, Benny Rodrigues,

Chef’Special

SUMMER DARKNESS 29-31 juli UTRECHT

VNV Nation, Killing Joke, Nitzer Ebb, Komor Kommando, Kirlian Camera, Rotersand, The Neon Judgement, Ordo Rosarius Equilibrio, Broken Note, Rome, Faderhead, Orfeo, Angelspit, Tying Tiffany, Julien K., Wik?N, Matta, Destroid, Niveau Zero, Shiv-R, 16pad Noise Terrorist, The Wars, Ulterior, Freakangel, Kelten Zonder Grenzen, Ball Noir. www.summerdarkness.nl

APPELSAP 31 juli AMSTERDAM

Benny Sings, RB Djan, Cinnaman & Juha, Ski Leraar Bruin Money Gang, Electric Wire Hustle, SP, Hef, The Blessings, Lando Kal, Ben Westbeech, Machine Drum, Zo Moeilijk!?, Random Axe. www.appelsap.net

AMSTERDAM REGGAE FESTIVAL OUTDOOR 31 juli AMSTERDAM

O.a. Gentleman, Midnite, Junior Kelly, The Skatelites, Ken Boothe, Romain Virgo, Third World, Lutan Fyah en Ziggi Recado. www.amsterdamreggaefestival.nl

CASTLEFEST 4 augustus LISSE

Aero fragment, Kelten zonder Grenzen, AmmA, Leaf,

The Black Box Revelation, de Heideroosjes, The Mahones, Destine, Leaves’eyes, The Gathering, Krach, Diablo BLVD, Sunnpimp, My Favorite Scar, Guild of Stags, The Hot Stewards, The Medics, Heist, Wallace Vanborn, Gewapend Beton, Freaky Age, Jaimi Faulkner, HillBilly HellCats, Klavan Gadjé, The Epstein, Grolschbusters, My Propane, Denvis & the Real Deal, Tangarine, Sunnpimp, Are you a Lion, Striking Justice, Chiraw, Niels Duffhues, John C Fraser, Yeah Baby, Tim Vantol, Stefany June, Vivid Circus, Grown Cold, Maggies Bookshop, Milou (Isyourmusic), Henk Lammers, Crime & Punishment, Deadbeat, Ons Kindje, Captain Lee & the Cockswains, Tommy Ebben, Jeroen Kant. www.geuzenpop.nl

SOLAR WEEKEND 5, 6, 7, augustus ROERMOND

Jim Aasgier, De Jeugd Van Tegenwoordig, Adje & Reverse, Jungle By Night, Amariszi, Kid Culture, Beardyman, Kleine Viezerik, Beukorkest, Krystl, Billy the Klit & MC Marboo,

De Zingende Slager, Sef, Dearworld, Shermanology, Der Fundz und Thomas, Skinto, DJ Roog, The Subs, Flamboyant Funk, Sunnery James & Ryan Marciano, Floating Points, Takkyu Ishino, Francois K, Tante Annie, Fresku, The Flexican & MC Sef, FuntCase, The Magician, Gers Pardoel, Thomas Martojo, Gomes, Thorsten von Lippe Biesterfeld, Goose, Tommie Sunshine, Gregor Salto, Villa, Henzel & Disco Nova, Zwart Licht XL, Hey Today. www.festivalinfo.nl

DANCE VALLEY 6 augustus SPAARNWOUDE

Arkus P., Jeremy Olander, Robert Babicz, Jim Rivers, Bold, KINK, Boris S, Paul Langley, Steve Bug, Layo & Bushwacka, C-Jay, M A N I K, Hernan Cattaneo, PETDuo, DJ James Zabiela, Robert Natus, DJ Radio Slave, Shlomi Aber, DJ Roog , Tim Green, Eelke Kleijn, Umek, Frank Kvitta, Nick Warren, Funk d Void, Josh Wink, Henry Saiz, Yousef, Danny Howells. www.dancevalley.nl

DE VERVOERING 6, 7 augustus UTRECHT

A Polaroid View, Eins Zwei Orchestra, Homemade Empire, Jeroen Kant, Knobsticker, Marlon Penn, Aestrid, Case Mayfield, Harold K., Joast, Marten de Paepe, No Ninja Am I, Novack, PaulusmaRachèl Louise,

Riverdistrict, Woods On Fire. www.in-vervoering.nl

& Band, Ilse DeLange, Van Velzen, Kane, Krystl, Miss Montreal, RIGBY, Di-rect, Diggy Dex, Mooi Wark, Heideroosjes, Peter Pan Speedrock, Lange Frans, The Opposites, Dio, The Partysquad, De Jeugd Van Tegenwoordig, Helder, Erik Mesie met live orkest, De Kast, Het Goede Doel, Vandikhout, The Scene, Frank Boeijen, Venga Boys, Dean Saunders, Rob de Nijs, De Sjonnies, Happy Hour Crew, Cooldown Café, Rob Ronalds, Lawine Boys, Double DJ’s, Bonnie St. Claire, Peter Beense, Wolter Kroes, Gebroeders Ko, Alpenzusjes, Starkoo, Peter Koelewijn, George Baker, Jan Keizer en Anny Schilder, Albert West, Time Bandits, Ten Sharp, Dizzy Man’s Band, Lee Towers, 2 Brothers on the 4th Floor, Koos Alberts. www.dutchvalleyfestival.nl

STEKKER FEST 13 augustus

NIRWANA TUINFEEST

UTRECHT

12 augustus

Boxcutter (live), John Roberts (live), Eefje de Visser (live), Kasper Bjørke, Lawrence, Free the Robots (live), Pien Feith (live), Tom Trago, Funckarma (live), Boemklatsch, Joost van Bellen, The Sect (live), Darko Esser, Djedjotronic, Lone. (live), The Magician, Lefties Soul Connection (live), RipTidE, The Mystery (live), EOD (live), Mirella Kroes, Kings of the Universe (live), Fair Ohs, 030303, Brent Roozendaal, Jay Baron, Gohan & Raoul, Julien Mier (live), Pac00, Miguel Eedl (live), Too Many Dj’s, Keatch, Mr. Fox, Teenage Lady Killers, SHMLSS, Pretty Young Trouble. www.stekkerfest.com

LIEROP

2 Bad Mice, Jilted Generation, The Answer, Kings of the Bongo, Baskerville, Muscle Museum, Black Thunder Ladies, Peter Pan Speedrock, Channel Zero, Suicidal Tendencies, Dazzled Kid, The Stereophonies, Drive Like Maria, The Wembleys, Fishbone, Triggerfinger, Go Back To The Zoo, Vanderbuyst, Jah 6, The Vibrotones. www.nirwanatuinfeest.nl

HUNTENPOP 12, 13, augustus ULFT

Within Temptation, Guild Of Stags, Anouk, De Staat, Go Back To The Zoo, Destine, Diablo BLVD. www.huntenpop.nl

DUTCH VALLEY 13 augustus VELSEN SPAARNWOUDE

Met o.a: Jacqueline-Govaert, Racoon, Jan Smit & band, 3J’s

LOWLANDS 19, 20, 21 augustus BIDDINGHUIZEN

Ame, The Kills, Anna Calvi, Lykke Li, Antwerp Gipsy Ska Orkestra, Mayer Hawthorne & The County, Aphex Twin, Miles Kane, Arctic Monkeys, Nationaal Jeugd Jazz Orkest,

Beady Eye, Noah and the Whale, Ben UFO, The Offspring, Budzillus, Omar Souleyman, Bullet For My Valentine, Pearson Sound, Cage the Elephant, Q-Tip, Chase & Status, Residentie Orkest (o.l.v. Neeme Jarvi), Cloud Control, Rise Against, Collabs, Mark Ronson, Crystal Castles, The Roots, Crystal Fighters, Sandwell District, Matthew Dear, Skrillex, Destroyer, Skunk Anansie, dEUS, Suuns, DeWolff, Swing Zazou, Elbow, Le Butcherettes, Fleet Foxes, The Computers, Flogging Molly, The Naked and Famous, Foster the People, The Vaccines, Gary Beck, Timber Timbre, Handsome Poets, Trentemoller, Happy Camper, Frank Turner, Benjamin Herman, Twin Shadow, Ben Howard, Underoath, Interpol, The View, James Blake, Warpaint, Jamie Woon, Will And The People, De Jeugd Van Tegenwoordig, Within Temptation, Joan As Police Woman, The Wombats, Jungle By Night, James Worthy, Junip, Zombie Nation, Paul Kalkbrenner, Zwart Licht XL. www.lowlands.nl

STOPPELHAENE 25, 26, 27 augustus RAALTE

DJ D-Lirious, Guus Meeuwis, Within Temptation, DJ Hardwell, René Schuurmans, Ronnie Ruysdael, Peter Pan Speedrock, De Wolff, U2NL, Das Regiment, Physical Graffiti, Memphis Maniacs. www.stoppelhaene.nl

WESTERPOP 26 en 27 augustus DELFT

Audiodaycare,Weissmuller, Sir James, Fabian, Variscythe, Kings Crossing, JAH6, Go Back to the Zoo, Johnny Gallagher & Boxtieband, Tim Knol, The Boxer Rebellion, Kaizers Orchestra, The Subs, Fexet, C4030, Samaris, The Strange, Roufaida&Pluck, Memetics en The Dashwoods. www.westerpop.nl juli/augus tus 2011

FRET

VolgeLingen

Colofon

20 Wat maakt VanVelzen zo bijzonder? Anne: ‘VanVelzen is een podiumbeest. Je moet hem live meemaken. Ik ben sinds 2008 fan en heb ongeveer zeventig optredens gezien. Dat is best veel, ja. Maar elke show is anders. Hij heeft ook een grote setlist. Hoewel ik het nummer thuis niet zo vaak draai, is het elke keer weer een feestje als hij zijn eerste hit Baby Get Higher speelt. Iedereen in het publiek gaat springen.’ Bambi: ‘VanVelzen is een heel sociaal iemand; hij doet veel met het publiek samen. Dat is zo mooi aan hem. Ik volg hem al vanaf begin 2007 en heb sindsdien al heel wat concerten gezien. Het is voor ons ook leuk om nieuwe plekken te ontdekken: we zijn eens op een dag naar een concert in het uiterste puntje van Friesland geweest, en daarna naar een show in Gelderland. Bij The Voice Of Holland heb ik ook een aantal keer in de zaal gezeten, dat vond ik heel tof. Hij heeft gevoel voor humor.’

WIE BAMBI BOLAND (18) en ANNE VAN RUITENBEEK (19) IDOOL VANVELZEN BIJZONDER VANVELZEN VRAAGT REGELMATIG HUN MENING Tekst Renate Sun-Louw

Wat voor plaats neemt VanVelzen in je leven in? Bambi: ‘Anne en ik maken samen de fansite. De hoeveelheid tijd die we eraan kwijt zijn, valt wel mee. Het is leuk om te doen. Ik ga nu een opleiding voor grafisch design volgen. Dat is een beetje met VanVelzen begonnen, omdat ik in photoshop aan het prutsen was.’ Anne: ‘Ik heb er mijn beste vriendin aan overgehouden. Bambi en ik hebben elkaar leren kennen bij een optreden. Een ander gaat elk weekend naar Ajax, ik ga naar VanVelzen.’

januari

FRET MAGAZINE is een uitgave van Muziek Centrum Nederland. FRET verschijnt zes keer per jaar in een oplage van 20.000 stuks en wordt gratis verspreid via ruim 600 distributiepunten. Coverfoto: Daniel Cohen Hoofdredactie: Tiemen Koopman Eindredactie: Tiemen Koopman, Gijs Grob Fotografie: Daniel J. Ashes, Sander Baks, Manon Bruininga, Daniel Cohen, Ralf Collaris, Alex de Groot, Dimitri Hakke, Nick Helderman, John Klijnen, Anna van Kooij, Hans Kreutzer, Isabel Nabuurs, Joni Spaan, Ruud Verhalle, Christel Wolters Medewerkers: Frank Antonie van Alphen, Yvonne van Amersfoort, Yoast van Baardewijk, Rosanne de Boer, Elly Bond, John Buis, Monique Demarteau, Lilian van Dijk, Kees de Graaff, Niels Guns, Arnold van Huet, Willem Jongeneelen, Roel Janssen, Gabriëlla van Karsbergen, Ferenc Koolen, Martien Koolen, Edgar Kruize, Alex Kunst, Daan de Mooy, Coert van Mourik, Stan Novak, Bram van der Putte, Eyal van der Reep, Jasper Schoon, Arjan van Sorge, Peter van Sparrentak, Tom Springveld, Di-Lan Sun, Renate Sun-Louw, Nancy Tjalondo, Hessel Veldman, Bas Verbeek, Ronald Wetzels, Peter van der Wijst Ontwerp: Peter te Bos/Twizter Layout: Sanne van den Berg, Lisbeth van Lintel (LandGraphics), Marcel Willemsen (Keijser 18 Mediaproducties) Concertagenda: Marie-Anne Eij (agenda@mcn.nl)

Heb je persoonlijk contact met VanVelzen? Bambi: ‘Hij vindt het leuk dat we de site maken. Je wordt wel een beetje bekenden van elkaar. Na een optreden wil hij vaak weten wat wij ervan vonden, wat het leukste was, wat anders zou kunnen. Dan kun je ook eerlijk kritiek geven, daar doet hij wel iets mee.’

Foto Manon Bruininga

Recensies: Marie-Anne Eij Gear & Gadgets: Alex Buurman, Wouter Dielesen, Peter Hoeks, Ernst-Jan Jonkman, Stefan Robbers, Mark van Schaick, Erk Willemsen Advertentieverkoop: Keijser 18 Mediaproducties (Ollie Schmitz, Ronald Willemsen), tel: 020-6755308, ollie@k18.nl, ronald@k18.nl. Advertenties sturen naar ads@k18.nl Drukwerk: www.printerface.nl / Senefelder Misset Redactie: Rokin 111, 1012 KN Amsterdam tel: 020-3446000, fret@mcn.nl Abonnementen: Abonnementsprijs binnenland: € 19,95 per jaar, buitenland € 25 per jaar (6 nummers). Abonnementen kunnen op ieder tijdstip ingaan en lopen automatisch door: tenzij 30 dagen voor de vervaldatum schriftelijk wordt opgezegd

Anne: ‘In september 2009 bracht hij naast zijn dubbelalbum ook een dvd uit. Het was een idee van ons om die in de bioscoop in première te laten gaan en dat heeft hij toen ook gedaan. We kregen VIP-plaatsen.’

FRET

j u l i / a u gust us 2 0 1 1

Administratie & adreswijzigingen: Firma Nic. Oud, tav Marian Kooistra, tel: 072-5671018, fax: 072-5622393, info@nicoud.nl, Postbus 4600, 1700 AX Heerhugowaard Voor de meest recente nieuwtjes, extra demo- en cd-besprekingen en tal van andere popinformatie lees FRET ook digitaal: www.mcn.nl/fretmagazine

NEEM NU EEN JAARABONNEMENT

EN KIES 2 WELKOMST-CD’S! EN DAT VOOR MAAR € 19,95 PER JAAR* We hebben weer een aantal prachtige cd’s voor je uitgezocht waarvan je er twee mag uitkiezen. Maar je kunt natuurlijk ook twee andere cd’s uit de lijst selecteren. KRYSTL ROLLING

WITHIN TEMPTATION THE UNFORGIVEN

ja ja ja ja ja ja

Stuur mij voor € 19,95 een jaar lang (zes keer) FRET, en als welkomstgeschenk de cd’s (2 aankruisen):

● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ● ●

rystl - Rolling K W ithin Temptation - The Unforgiven Handsome Poets - Handsome Poets Chef’special - One For The Mrs. Paulusma - Up On The Roof Dazzled Kid - Fire Needs Air Face Tomorrow - Face Tomorrow The Hot Stewards - When The Rain Begins To Fall De Jeugd Van Tegenwoordig - De Lachende Derde Z wart Licht - No Juju Baskerville - Disco Biscuits At No Bikini Beach - The New Bikini Bertolf - Snakes & Ladders Want Want - Mijn Meisje Vindt Me Leuk Zoals Ik Ben Z ea - The Beginner Heideroosjes - 20 Years: Ode & Tribute S upermannen - Best Of’

HANDSOME POETS HANDSOME POETS

CHEF’SPECIAL ONE FOR THE MRS.

FRET is gratis af te halen op zo’n 600 locaties in het land. Althans, zolang de voorraad strekt. Wil jij het risico vermijden dat je misgrijpt, neem dan een jaarabonnement. Je ontvangt dan zes nummers op je deurmat voor maar € 19,95 per jaar! Vul nu onderstaande bon in en profiteer van een jaar lang FRET en kies twee welkomst-cd’s. Wil je een nog ruimere keuze, neem dan een abonnement op www.mcn.nl/fretmagazine Stuur de bon in een ongefrankeerde envelop naar: Fa. Nic Oud, Antwoordnummer 849, 1700 WB Heerhugowaard. Faxen kan ook: 072-5622393

✁ Naam

M/V

Adres Postcode Woonplaats Land E-mail Telefoonnummer Ik heb het afgelopen half jaar geen abonnement op FRET gehad. Handtekening Stuur geen geld, je krijgt een acceptgiro thuis gestuurd.

(zolang de voorraad strekt)

*) abonnementsprijs buiten Nederland: € 25,00 per jaar

EXCLUSIEVE JUBILEUM UITGAVE

HAAL ‘M GRATIS IN 1 VAN ONZE WINKELS FEEDBACK ROTTERDAM CEINTUURBAAN 191 3051 KC ROTTERDAM TEL. 010 275 7373

FEEDBACK EINDHOVEN GEN. BOTHASTRAAT 3 5642 NJ EINDHOVEN TEL. 040 281 59 96

FEEDBACK UTRECHT BILTSTRAAT 90-92 3572 BH UTRECHT TEL. 030 273 3544

FEEDBACK APELDOORN LAAN VAN WESTENENK 108 7336 AZ APELDOORN TEL. 055 578 7454