FRET Magazine nummer 7 1997 by FRET Magazine

WAANZiNNiGH

•^

oeic d a I» e e mp

Hèt blad over de Nederlandse popmuziek

v^otrin

een jaar lang op je deurmat voor iets meer dan de prijs van een cd: f 45,....en die cd hoefje niet eens te missen want die krijg je er gewoon bijl! W ''Z

Uiteraard een Nederlands meesterwerkje:

DE NIEUWE CLAW BOYS CLAWscHUF

;•#'

'WILL-O-THE-WISP'

VUL IN DIE BON IN HET HART VAN FRETI

LOWLAND De Lowlands Top 15 bevat uitsluitend

van FRET-lezers (m/v). Je kunt je voorkeur ook electronisch kenbaar maken: stuur een e-mall naar: gert@npi.nl

VAN DIK

O.A.

miJ^^-^

HOUT

CM J VERSLAG NEW YORK RO & PARADISE RAY

FUNK

SLUNGAARD

ROSS & IBA QUAZAR

"Q (3) O S D O R l l POSSE Geendagsviieg(Djax)

Nederlandse geluidsdragers en wordt samengesteld op basis van ingezonden briefkaarten

'EZE MAAND

^, (-)

T H E G A V I E R I N G Nighttime Birds (Century Media)

^ ^ ^ ^ ^ U C i r w ? COURAGE Pluck Up Courage (eigen beheer) <S ( 7 ) p ^ ^ ^ ^ E ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ 1 (NovaMute)

Begin je bericht met: Lowlands Top 15

g (1 ^ ^ ^ p N D l ^ d ( T o e [Head Productions/Bertus)

SPELREGELS ^B

platen, cd's en cd-singles komen in aanmerking. ^P

V ( 1 0 ) | K O N G ÊARMINeD (Roadrunner) © ( l l f C E L E ^ r i A L S E A S O N Orange (Big Bloke)

Een plaat kan maximaal 3 maanden in de top 15 staan.

^ ^ De Lowlands Top 15 wordt elke maand aangepast op basis van de briefkaarten die uiterlijk de 15e van _

@ (-) i m K Niks Is Zoas 't Lek (Polydor)

Alleen recente releases van Nederlandse

J W ROY A N D T H E O N E N I G H T B A N D Round Here (Munich)

- d e maand binnen zijn.

<QS (14) WITHIN TE/UIPTATION Enter (DSFA) ADRES Lowlands Top 15, Redactie FRET, Wibautstraat214,

"!]§ (-)

SIJUUUIER Mothertongue (Excelsior)

^ ^ (-)

BLOF Helder (EMI)

"Qg (-)

BONECRUSHIN'Yellow Fever (Backbone)

1091 GS Amsterdam.

FRET 4 0

,^ n r . 7 ,

OKTOBER 1 9 9 7 , Inte rf re t:

h t t p : / / w w w . p i , n e t / ~ s p n

RO & PARADISE FUNK

Vraag het de sterreti

Bands & Events: nieuws

Brezhnev: 'De grenzen van de punk zijn nog niet bereikt.'

SIXPACK-live: Claw Boys Claw & Scram C Baby, ).W. Roy, Lowlands, Opex, Sjako!, Summerjams '97.

Ray Slijngaard over 2 Unlimited, Rayvano Records, zijn solo-carrière en het vaderschap.

'Pokkeherrie vind ik niks meer aan. Ik ben meer muzikant geworden.' zegt Ro van Ro & Paradise Funk

De finales van de Grote Prijs van Nederland: een verslag.

In het buitenland op handen gedragen, maar hier slechts in kleine kring bekend: Random XS. Urban Dance Squad, Bettie Serveert, Osdorp Posse, Johan en Julia P. in New York: verslag van de Nederlandse deelname aan CM). Rijen dik gillende dames voor Ross & Iba.

ie single

LIVE TE ZIEN: 19-09 Patronaat 20-09 De Stip 24-09 Uitstad 29-09 Doornroosje 27-09 De Kelder 28-09 Atlantis 93-19 Tlvoli 11-19 Witte Theater 19-19 Perron 55 17-19 Hedon 19-19 Dibelot 24-10 Doerderij 25-19 Dotown 31-19 Splinter

"Baby is het tweede aiiiun) van Ro, in de rug gedel(t dnnr ex-Gntclia maatjes Martijn Bnsman, Manuei Hugas en Nilin Brandsen. 12 nummers vnl lieats, samples, drumlonps, avontuurlijke Hammond sounds en gepassioneerde, soulvolle zang. Vanaf B oktober overal te koop.

Haarlem Nieow Vennep Tilliurg Nijmegen Amersfoort Alkmaar 9trecht iJmoiden Veolo Zwolle 9DrdreGht Znetermeer Hotterdam Venio

a PdyGram company

SKÊK

"Op Retse" is de nieuwste single en gelimiteerd te koop met de officiële

op fietse

VWSldk Retsroute..

LIVE TE ZIEN: 04-10 Bibelot 10-10 De Verdieping

M 1Dordrecht j | • Arnhem

-11/10 De Nieuwe P u l B Jden '17/10 Mantis

•

L^ • Isrop V

18-10 Nirwaria

24-10 Patronaat

1^ l e m

4. Word je herkend op straat? Zo ja, vind je dat erg? Zo nee, vind je dat erg? Euh, niet echt nee. En ik vind het ook niet erg denk ik. 5. Is, nadat je de NPS-cultuur prijs hebt gekregen, moderne dansmuziek definitief een kunstvorm geworden? leder vorm van creatieve uiting kun je kunst noemen. Het ligt er een beetje aan wat je smaak is. Of ik zelf kunst maak? Ik ben afgestudeerd aan de Hogeschool van de Kunsten, dus dat zegt wel genoeg, ha ha.

VAN DIK HOUT - PLUSPOP - UITVERKOCHT !

6. Zijn dj's kunstenaars of knutselaars? Ligt eraan wie. Nee ik ga geen namen noemen.

De metamorfose van Celestial Season: van doom-metal naar zware, hallucineren de seventies-rock.

7. Ajax, Feyenoord of 'het zal me aan mijn reet roesten'? Nou, ik woon vlakbij het oude Ajax stadion, maar toch... het zal me aan mijn reet roesten. (Op de achtergrond: 'Hij is voor FC Knudde.') Lacherig: Ja schrijf dat maar op.

'Als je maar lol hebt': de opmars van de 'humoristische' muziek van Nederlandstalige (on)geinbandjes.

8. Waarom heb je een geheim telefoonnummer? Omdat ik rust aan mijn hoofd nodig heb. Het werd me allemaal teveel. Iedereen wil je spreken. Elk gehucht wil je voor vijftig gulden boeken. En op een gegeven moment word je zelfs door je oude schoolkrant voor een stukje gevraagd.

Concertagenda

9. Ovenveeg je een unplugged optreden? Hoe dan? Met een dynamo en een racefiets? Ha, ha, ja dat lijkt me wel wat. Over het algemeen werk ik toch meer met state-of-the-art electronica. Alles digitaal.

Amsterdam Dance Event: een voorbeschouwing. 29

De geest van DJ Git Hyper is uit de fles.

Te weinig respect voor de dames op de achtergrond; vier zangeressen aan het woord.

cd-recensies

Lowlands Top 15 & Fret Kadet DEMOntage met demo van de maand LEGAL OFFENCE: Nog even en hiphop en Groningen worden synoniemen.

Neerlands beroemdste Drenten veroveren definitief het land

2. En het laatste? Een old-school hiphop verzamelaar van Depth Charge. 3. Zit er nog iets tussen waar je je vreselijk voor schaamt? Nee hoor. Ik ben trots op ieder stukje in mijn platenkast.

Quazar: interview met Gert van Veen, godfather van de Nederlandse technoscene.

betalliDiii

1. Wat was het eerste plaatje dat je ooit kocht? 'Kom van dat dak af van Peter Koelewijn.

hoofdredactie: eindredactie: redactie: fotografie: illustraties: vormgeving: medewerkers:

concertagenda & redactiesecretariaat: advertenties: Backstage-advertenties:

Let op! iedere maand in FRET: de FRET RIKS. Een concert-kortingsbon die bij inlevering f 2,50 Icorting geeft op de entreeprijs van een select ^ u,. aantal popconcerten in het ^j^^^ Nederlands clubcircuit! Zie pagina 39!!

Arjen Davidse Laurence van Haren, Jan van der Plas Wally Cartjgny, Tïemen Koopman, Jan van der P(as, Gert Vert!g&k„,„.„„ Christel Wolters, André Bal^ker, Angelique van Woerkom, Ronald Emanuei, Fred van Diem )ohn Prop, Matthijs Wansink ' ' •"" "**"•" DettHrte Guido Aalbers Roel Bouman Pablo Cabenda iviaarten van Hltite Hanrjelore Hutsfiof Evelyn Koopmans Gerrte van teeuwen Ruud Lekx Ronald van Lent Daan de IWooy Patrick Oxsener Richard Stekelenburg Rotf Strootman Rick Treffers Gerard yan den ijssel Hélen Westertk pöland Wetzels HAarloes Reus " "' Ton van der Werf, Zeebuigeirdiik 72-lti, 1094 AG Amsterdam, tel/fax: 020-6944029 Hessel Benedicttis, op de redactie op ma. middag en v»oe. dag

10. Is er nog ruimte voor het concept 'gitaarbandje' in het elektronica tijdperk? Dacht het wel. Alles heeft zijn eigen plekje in de maatschappij. Met die hele digitale revolutie hebben we er wel een hele nieuwe virtuele wereld bij gekregen maar dat wil niet zeggen dat er geen plaats is voor die oude. 11. Ben je al rijk? Nee nog niet echt. Het kan altijd rijker ha, ha. 12. Heb je nog een mening over de huidige fin de siècle, postmoderne, eclectische samplecultuur? En zo nee, waarom niet? Poeh! Ja daar heb ik een enorme mening over, maar daar kan ik uren over uitweiden (wat hij vervolgens ook doet). Sampling in de digitale wereld is één van de belangrijkste principes omdat het aansluit bij de vrijheid van creatieve uiting waar mensen naar op zoek zijn. Je onbeperkt voelen. En omdat het een oplossing biedt voor de situatie na de industriële revolutie die heel 'heavy' is doorgevoerd. Alles is al bedacht en bereikt. Mensen hebben hun maximale input bereikt. Nu is het belangrijk om iets te doen met wat er al is. The Beatles en Curtis Mayfield hebben de basis al gelegd. Nu moeten we gaan combineren in plaats van produceren. Heel belangrijk, ook vanuit milieu-oogpunt. 13. Kan een remix van een drol weer een lekkere ontbijtkoek maken? Ja, gemakkelijk zelfs. Nou misschien niet gemakkelijk, maar het kan weL Ik heb wel eens melodietjes met theekopjes gemaakt. Of de funk gezocht van iemand die door een deur loopt. Oh, je bedoelt de drol van iemand anders remixen. Nou, over het algemeen doe ik toch alleen maar remixen van mensen die me aanspreken. 14. Begrijpt Han Reiziger je? (Eboman maak eens zijn appearance in het programma van Reiziger op de VPRO waar veel 'serieuze' muziek aan bod komt) Denk t wel. Het is toch allemaal één pot nat. Misschien technisch niet maar hij voelt wel aan dat er iemand creatief zit te klooien. 15. Wiens bewondering stel je het meest op prijs? Die van m'n moeder. 16. Heb je iets met waterijsjes? Ooh, die Calippo remixen? Ik ben een tijdje verslaafd geweest aan citroen-, toen colaen toen sinas-Calippo. Maar op een gegeven moment word je daar ook ziek van. Ik eet nu Raketten, perenijsjes en long sticks uit de supermarkt. O ja, op de nieuwe cd staat ook een nummer dat Smacks heet (naar de Kellogs cereal). 17. Lady Dl of Moeder Teresa? Ik ken ze geen van beiden goed. Doe maar Di. Heb ik nog wat te vertellen bij de kapper. 18. Maak het volgende rijtje logisch af: NPS cultuurprijs. Popprijs, Zilveren Harp, .... De Vierdaagse van Nijmegen.

uitgever: redactie:

SPN Wibautstraat 214 1091 GS Amsterdam telefoon 020-6682255 telefax 020-6685041 abonnementen-administratie & -adresw/ijzigingen: Firma Mc. Oud, t.a.v. Kathleen van der Kolk

19. Hoe gaat het met het werk aan je cd? En heb je ook zo'n hekel aan mensen die vragen hoe het met je cd gaat? Het gaat stiekem heel erg goed. Eigenlijk is ie al af, maar er zijn altijd dingen die ik wil blijven veranderen.

tel: 072-5671018, fex: 072-5622393 schriftelijk: postbus 70901,1800 EE Alkmaar De foto op de vooipa0rm vm Va» Dik Hout Is gemaakt door André Bakker

*^%

Adverteerders-index: Amsterdam Dance Event/Stfehting Conaraus - ACR Management - Band Zonder Banaan • t Beest - de ioerderij Book King • Bos Management - Qjesterfleld - College of Wultimedia - Cyber Music • Double You Concerts Fabulous Grit - Genuine IVIusic Agency - de Kast - K.D.R. Records • IVIamrooth Productions • IVIars Hendriks MeesterZ Management - IVlohican Productions - Off the Record - Paard - Polydor - RCS - Simon van Oostveen Management - SKVR - VAN Records - Van Marsbergen - Via Ritmo - Yep Boekingen - De Zingende Fresia's

20. Kun je eigenlijk dansen? Ja hoor, echt wel, moet je maar eens komen kijken als ik live optreed. 21. Hoveel Ebomannen heb je nodig om een gloeilamp in te draaien? Eén, want ik ben twee meter lang.

FRET 3

Wally Cartigny,Laurence van Haren en Gert Verbeek: tekst, John Prop: illustraties

NIEUWS IN HET KORT *

Voormalige Grote Prljs-deelnemer W0M, M

Trankspunk uit Limburg gaat eind oktober de studio in om opnamen te maken voor de opvolger van het debuut-album Champagne Pigs. De nieuwe nummers op Kung Fu, de nieuwe cd van De Helderoosjes, zijn op 4 oktober live te horen tijdens het Sweet Noise Of The South Festival in de Hanenhof te Geleen. Naast de Roosjes staan Lei Va Kaalhei,

GELD VOOR SIMPLON Zaal Simplon in Groningen heeft van het VSB Fonds een bedrag van 60.000 gulden gekregen. De organisatie van het culturele centrum heeft het bedrag gebruikt om allerlei spullen aan te schaffen voor concerten. Er is een compleet nieuwe lichtinstallatie gekocht, plus meubilair voor in de zaal, achter de bar en in de garderobe. Soortgelijke spullen stonden er al, maar waren gehuurd. De benedenverdieping van het in augustus geopende gebouw begint daarmee behoorlijk op orde te raken. Ook voor de bovenverdieping bestaan grote plannen. 'Daar willen we een café, een chili out ruimte en een Internetcafé creëren', aldus een medewerker. Het is de bedoeling dat ook die investeringen gedaan kunnen worden met fondsgelden. Het VSB Fonds is een van de vele instellingen die speciaal zijn opgericht om culturele organisaties financieel te steunen. Volgende maand lees je in Fret meer over de mogelijkheden die deze vorm van financieritig biedt in de popmuziek-wereld. (WC)

Mushrooms, Rimmshot en de melige Nedercoverband Toe Maar op het programma. Het solo-debuut van Jan Ottink (bekend van de jan Ottink Band) heet Het Getij. Het album van de Lochemse (dialect)zanger is opgenomen in de Silvox Studio en verscheen eind september. Het plaatsje Houten is de trotse eigenaar van een nieuw jongerencentrum met de naam Chipolata. Stichting De Witte Vlek organiseert vanaf 9 oktober allerlei openingsactiviteiten die op 18 oktober worden afgesloten met een gratis toegankelijke feestavond waarop DJ Lady Aida zal draaien. Een mooie gelegenheid om het nieuwe gebouw aan de Veerwagenweg van binnen te bekijken. In het weekend van 24, 25 en 26 oktober viert Dansen Bij Jansen feest. Op 27 oktober 1977 opende de bekendste Amsterdamse studentendiscotheek voor het eerst haar deu-

THE PROJEQ VOOR HET GOEDE DOEL Op zondag 19 oktober vindt in het Utrechtse café Stairway To Heaven een bijzondere gebeurtenis plaats. Ten eerste wordt dan de eerste single van het nieuwe Suburban Records daar ten doop gehouden. Ten tweede is die single gemaakt door een aantal bekende Nederlandse rockmuzikanten en ten derde gaat de opbrengst ervan naar de Vereniging Spierziekten Nederland en de familie van de Amerikaanse gitarist Jason Becker. Het idee voor de single komt van radiopresentatrice Mirella Simoncini (Bad Grrll). Zij trekt zich het lot van de aan een ongeneeslijke spierziekte lijdende jason Becker zeer aan en is daarom bezig met het opzetten van een benefietconcert voor hem in Paradiso. Om daar een Nederlands tintje aan te geven werd een aantal muzikanten in ons land benaderd om een single voor het goede doel op te nemen. Tijdens de zoektocht naar een geschikte platenmaatschappij viel de keuze al snel op het Delftse Suburban. Die firma hield zich tot nu toe slechts bezig met marketing en distributie van andere platenmaatschappijen. 'Maar we waren al van plan een eigen label op te richten en dit vonden we een uitstekende gelegenheid', aldus een medewerker. De betreffende band heet The Project en bestaat uit zanger Andrew Elt (ex-Sleeze Beez), gitarist Jack Pisters (Soylent Green), drummer Jos Zoomer (ex-Vandenberg, nu Soylent Green), bassist Barend Courbois (ex- Whistler-Courbois-Whistler, nu Vengeance) en toetsenist René Merckelbach (ex-Gorefest). Zij namen voor de single drie uitvoeringen van de Vandenberg-hit Burning Heart op. Op zondag 19 oktober staan verder Soylent Green en The Heavy 70's op het programma. De eerste noten zullen klinken om 16:00 uur. (WC)

ren. Twintig jaar later, op 24 oktober, treedt de band Fruits Funk

S O V I E T SEX

Foundation op, de volgende dag spe-

Op het vorige Noorderslag-festival was Soviet Sex na een afwezigheid van vijftien jaar weer in volle glorie present. De groep bestaat anno 1997 uit filmer/clipmaker Rogier van der Ploeg, beeldende kunstenaars Peter Klashorst, Maarten Ploeg en Bart Domburg en actrice Ellen ten Damme. De cd Hotel Winston is opvolger van de debuut-LP Happy End uit 1982. Het nieuwe materiaal is pas in november live te horen op de Nederlandse podia wanneer Soviet Sex samen met Bloem en Rex (of 'Velvet Underground samen met Björk en Status Quo' zoals Klashorst zich liet ontvallen op de Amsterdamse radio) gaat touren. Op de redactie wordt al flink geswingd op de over 17,5 minuten uitgesponnen impro-noise-meets-Doors versie van Twist & Shout.

len vanaf 14.00 uur op het buitenpodium diverse bands waaronder de Legend en Souled Out & Trouble Horns. Op zondag is er een receptie voor het ex-personeel.

FRET 4

VRIENDEN VAN DE GRAANSILO Halverwege september ontvingen we een bevlogen persbericht van VIP Promotions die zich - volkomen terecht - sterk maken over het behoud van de culturele functie van De Graansilo in Amsterdam. 'Pakhuis van dromen, overslag van daden' staat er in de kop te lezen. 'De Graansilo is een Rijksmonument, een onderdeel van de stellingen van Amsterdam, werelderfgoed, vergelijkbaar met de Chinese Muur en de Pyramiden (!). Kan iemand zich deze monumenten voorstellen als woonflat?' Nee, maar wij kunnen ons ook met moeite een rollerdisco op de Chinese Muur voor de geest halen. Maar even zonder gekheid. De Graansilo is een van de weinige podia in Amsterdam waar nieuwe geluiden in kunst en cultuur te horen en te zien zijn (zoals het Tjechische lablkon en een keelzanger uit Kamoekie vorige maand). Steunbetuigingen zijn welkom bij de Vereniging Tot Behoud Van De Graansilo, Westerdoksdijk 51, 1013 AD Amsterdam, giro 7669527 o.v.v. 'vrienden van de graansilo'. Deze maand staan een rollerdisco (4/10) en een dark/wave/gothic-feest van De Inrichting (18/10) op het programma.

REBOUND

OLS

R.I.P.

Het vierde nummer van het fanzine Rebound besteedt aandacht aan onafhankelijk uitgebrachte platen waarvan het merendeel op vinyl verschijnt. Het blad bevat veel Amerikaanse en Britse lofi-, space- en noisebandjes als The Azusa Plane, Blonde Redhead, Hazel, Teenage Fanclub, Mogwai, een artikel over het #« Noorse label Apartment '^^,&Ud^}iÂimd Records en een •' Imui^ faftüiiJi interview met Lo^ The A^M Pkait Lite. Het Arnhemse duo wordt in recen%>. sies vaak vergeleken met The \ââ '^fe^B^lCM^^^ Jon Spencer \;./^m'8a4iyn^ ' ^ ^ ^ . ^M Blues Explosion. ^Û-Ute *¥ - ^ Erik 'Lo': 'Toen ik '^.M^fft Jon Spencer met ' Pussy Galore zag 'Âârtru^t Bewni) terwijl ik de \.mM0»h A. muziek nog helemaal niet kende,

OLS is niet meer. Het bestuur van het muziekcentrum aan de Loosduinsekade in Den Haag had geen zin meer in het organiseren van concerten na de bezuinigingen van gemeente Den Haag. Terwijl OLS een paar jaar geleden een toezegging van een fonds kreeg voor een verbouwing van f 60.000,-, drong de gemeente aan op een fusie met t Paard aan de Prinsengracht. OLS vreesde identiteitsverlies en ging niet op de plannen in. Ondanks een brief van de gemeente in november vorig jaar waarin de verbouwing nog als mogelijkheid werd opengehouden, is het OLS niet gelukt met verbouwen te beginnen. Het ontmoedigde OLS-bestuur ziet er geen brood meer in als groei en kwaliteitsverbetering van het programma-aanbod uitblijven en heeft het bijltje er bij neergegooid. Om de sluiting niet onopgemerkt voorbij te laten gaan, hebben Haagse muzikanten een afscheidsfeestje georganiseerd op 10 oktober in t Paard. Tijdens Tribute To The OLS spelen ondermeer Chicks & Tricks (speciaal voor deze gelegenheid weer bij elkaar), Hugo Remmelt & Thijs Muus, Disco Fever, The Parlour en First Issue. De presentatie wordt verzorgd door Gerard van den IJssel (Stadsradio 94/Fret).

dacht ik dat ik naar mezelf stond te kijken. Dat is wel vrij pijnlijk. De intentie met Viva La Muerte, waar ik toen in speelde, was hetzelfde.' Binnenkort verschijnt nieuw materiaal van Lo-Lite te beginnen met een single op het Spaanse label Munster Records. Jammergenoeg ontbreekt de band op de bij het blad gevoegde 7". Op de plaat staan wel bijdragen van de Amerikaanse groepen New Bad Things en Spare Snare en het Britse Dakota Suite. Rebound ligt in platenzaken van dertien steden in Nederland en België en heeft ook een site op Internet (http://huizen.dds.nl/~rebound/). Rebound nummer 5 verschijnt in december.

De Nederlandse Toonkunstenaarsbond geeft een nieuwe betekenis aan de afkorting EHBO. De nieuwe dienstverlening van de bond staat voor Eerste Hulp Bij Opnames. Wat dit inhoudt zal blijken tijdens The Union op 7 oktober in de Amsterdamse Melkweg. Vanaf 20.00 uur kun je alles te weten komen over het produceren en uitbrengen van een cd. Musici, arrangeurs en producers geven clinics over opnamemogelijkheden en methodes (de Jazz-, Pop- en Dancemethode) die in studio's gebruikt worden. Als je op tijd komt en een DAT-tape bij je hebt, kan je beste nummer voor ƒ 15,- op CD-r worden gezet. Verder staan live-optredens op het programma van de Saskia Laroo Band en SFeQ en draait DJ Git Hyper plaatjes. Entree f 10,-. Bel voor meer informatie naar 020-6203131.

RBbanl

n^^

iw^ '

•

—

Grote Prijs-deelnemer Bonobo presenteert de tweede EP Full Stop vol big beats tijdens een feestje van het DJ Therapy-label. De eerste DJ Therapynight op 17 oktober is een onderdeel van het Amsterdam Dance Event (zie ook verderop in dit nummer) en naast Bonobo spelen op op die avond in Paradiso het Belgische Suburban Predjudice en de DJ's Thimbles en Sven van Hees. Ook de Heli's Kitchen Blockparty geeft een presentatie tijdens het Amsterdam Dance Event en wel op 18 oktober in de Winston. Hell's Kitchen is het vervolg op de H'lem Double A Blockparty die vorig seizoen door Nederland tourde. De avonden zullen geheel In het teken staan van Engelstalige hiphop. Dit seizoen tou-

THE UNION HELPT

ren de groepen Nicotine (Haarlem), The Postmen (Rotterdam) en E-Live (Rotterdam) langs het clubcircuit. Verder reizen mee DJ Moola uit Haarlem en de Amsterdammer DJ Precise. Eind september verscheen het nieuwe album van Lemon Crush. De cd Selfish wordt op donderdag 9 okto-

CORDS IN AUSTRALIË Onlangs verscheen No Guru, No Method, No Beeper, het derde album van Cords uit Deventer. De cd wordt op 8 oktober in de bovenzaal van Paradiso gepresenteerd na het optreden van Supergrass. Omdat de vorige cd Hear! See! Feel! Taste! onlangs in Australië is uitgebracht door Shock Records, reisden Simone, Marzel, Sunshine en Arnoudt in september richting down under voor enkele

promotionele optredens. De groep speelde in Melbourne met lokale helden Drop City en in Sydney met CAKE tijdens de Pacific Circle Music Convention waar ook Bush deel van het programma uitmaakte. In de volgende FRET staat, onder voorbehoud, een verslag van de reis.

ber vanaf 20.00 uur gepresenteerd in de Basement (onder Nighttown) in Rotterdam. Op 11 oktober speelt de groep in Spirit of '66 in het Belgische Verviers. Braaxtaal presenteert op 3 oktober in

AARDAPPELPUREE IN SPANJE In eigen land zijn The Mashed Potatoes nog niet 20 bekend, maar voor de organisatoren van een driedaags festival in het Spaanse Pradejon is de band groot genoeg om het podium te delen met Guided By Voices, Gallon Drunk en The Headcoats. De groep uit de Bollenstreek knoopt er direct een tourtje aan vast ter promotie van de in augustus op een Spaanse label verschenen mini-cd Do You Want Me To Touch You Baby? (Munster Records, zie ook nieuwtje over fanzine Rebound).

het BIMhuis aan de Oude Schans in Amsterdam de cd Speechlos. Naast stemkunstenaar Jaap Blonk bestaat Braaxtaal uit Rob Daenen (synthesizer) en Theo Bodewes (drums, percussie, elektronisch slagwerk). Het is alweer de zesde cd waarop Jaap Blonk zijn kunsten vertoond. Meer informatie over zijn vorige platen vind je op internet: http://www.bajazzo.xs4all.nl/blonk/blo nkcd.html.

NIEUWS IN HET KORT FRET 5

^Cehte punks hebben nog s t e e d s g e e n geld^

Ifci.

AMSTERDAM DANCE EVENT

TALENT/WANTED

Verderop in deze Fret kun je meer lezen over het hoe en waarom van het Amsterdam Dance Event dat van woensdag 15 tot en met zaterdag 18 oktober voor de tweede maal wordt gehouden. Overdag zijn er in De Rode Hoed discussies, workshops en een beursruimte met stands. Voor het avondprogramma met Dj's en dance-acts kun je op bekende Amsterdamse lokaties als Roxy, Paradiso, Mazzo, Melkweg, Escape en het nieuwe Time terecht. Het (voorlopige) programma bevat een showcase van The Music Factory, een Motown-avond in Paradiso en een Britse avond georganiseerd door het dance-blad Mixmag en optredens van ondermeer Grooverider, Sazzmatazz (15/10); V.O.L.V.O., Eboman, Leviathan, Rotterdam Terror Corps, Astrophunk, Unit Moebius, R-AX, Honky Soul, Eric Nouhan (16/10); Bonobo, Suburban Predjudice,

Atari Teenage Riot, Shizuo, Sabotage Sound Surfers, Diskordia, J.D. Construction, .nuClarity (17/10); Outcaste, The Desperados, Movin' 11 Cool, Soulfull Distortion en Mendoza Dance Parti. Voor de laatste aanvullingen en wijzigingen kun je ook terecht op Internet: http://www.amsterdam-dance.nl

De Amersfoortse groep Pluck Up Courage is op zoek naar een toetsenist(e) annex geluidsfreak. De

groep heeft al een cd op zak, een homepage op Internet en een eigen repetitieruimte in Harderwijk. Bel 033-4634345 (Damian) of 0341421178 (Frank). Bands uit de provincie Utrecht kunnen zich tot 15 december inschrijven voor de Schavuit Trofee. De voorrondes van deze talentenjacht beginnen in januari 1988, gevolgd door een finale in maart. De hoofdprijs bestaat uit een bedrag van f 2.000,-, de tweede prijs is f 1250,- en de derde prijs f 750,-. Tijdens de voorrondes moeten alle deelnemende bands wel een nummer over het thema 'beschaving' ten gehore brengen. Stuur een demo en biografie naar Choice Productions, Groenhoven 711, 1103 LV Amsterdam, tel. 020-6959995. Stichting U-Pop is begonnen met een nieuw radioprogramma bij de lokale omroep Utrecht en is daarvoor op zoek naaf demo's en cd's van bands

uit de provincie Utrecht. Elke genre is welkom en de kans is groot dat je bovendien aandacht krijgt in Vonpopp, het blad van U-Pop. Verder kun je, voor gratis vermelding in de nieuwe Popgids, gegevens over je band sturen naar Stichting UPop, Oudegracht 245 bis, 3511 NL Utrecht, tel. 030-2310397, fax 030-2328491. Deadline: 17 oktober.

•;;Ss»*'

Vanaf deze maand hoor je bij Omroep Brabant elke donderdag van 20.00 tot 21.00 uur het radioprogramma Overstuurd. Helmut Boeijen (Fret, WATT, Kink FM), Mare Geerts (popjournalist) en Guus Boers (singer/songwriter, ex-Flyin' Spiderz) besteden wekelijks aandacht aan de Brabantse popscene. De programmering is gebaseerd op cd's, demo's, bio's, concertgegevens en andere informatie van bandjes en podia. Stuur daarom materiaal naar Overstuurd, Postbus 1555, 5200 BP Den Bosch. Dit is tevens het adres van het KINK FMprogramma Het Clubcircuit regio Brabant. Singer/songwriters uit Gelderland kunnen zich tot 15 oktober opgeven voor het Singer/Songwriter Festival op woensdag 5 november in O42 te Nijmegen. Deelnemers krijgen 20 minuten de tijd om zelf geschreven, (semi-)akoestische nummers ten gehore te brengen. Je mag je laten begeleiden door één muzikant, maar je moet wel minstens één nummer in je uppie doen. De jury let op compositie, tekst, zang, instrumentbeheersing en presentatie. Stuur een demo, biografie en foto naar Stichting PAN, Tweede Walstraat 61, 6511 LP Nijmegen, tel. 024-3241883.

DE P U N K O R K A A N I S Z O L A N G Z A M E R HAND

VOORBIJ G E R A A S D , MAAR OP

B R E Z H N E V

B E N .

Z A L

D A T

G E E N

E F F E C T

D E A M S T E R D A M S E

H E B -

P U N K B A N D

B E V I N D T ZICH A L T I E N JAAR L A N G I N EEN SCHUILKELDER DIE OOK WEL DE

ECHTE UNDERGROUND GENOEMD #

Kleurrijk Talent '97 Op zondag 5 oktober vindt de eerste voorronde plaats van Kleurrijk Talent. Deze talentenjacht is gericht op muzikanten en muziekgroepen die beïnvloed zijn door niet-westerse muziekstromingen. Vier voorrondes in Rotown leiden tot een finale op zondag 7 december in Nighttown te Rotterdam. De spits wordt op 5 oktober afgebeten door Angola Singers, Tokabande en Dzidzolie. Een week later, op 12 oktober, staat de avond in het teken van Raï en andere Afrikaanse muziek met Sans Papier, Combo Boys en Noujoum Raï. Op zondag 19 oktober staan Oosteuropese en Jiddische muziek centraal met optredens van Rusalki, Lipa en Amsterdam Klezmer Band. Tijdens de vierde en laatste voorronde op zondag 26 oktober komen Turkse en Arabische muziek aan bod. De groepen die dan spelen zijn Timugn Sahin Trio, Anadoli Ezgisi en - 'Phatam. De voorrondes in Rotown beginnen om 14.00 uur en de toegang is gratis. # Tumtabllzed Inschrijven kan niet meer, maar je kunt wel getuige zijn van Turntablized, Amsterdam's Cut'n Scratch Competition 1997 georganiseerd door Stichting GRAP. Tijdens twee voorrondes op 12

en 25 oktober in Paradiso kunnen Dj's laten zien welke techniek ze in huis hebben en of ze op originele wijze met hun vinyl om kunnen gaan. Een deskundige jury bepaalt welke Dj's doorgaan naar de halve finale (23 november) en de finale op zondag 21 december. Naast aandacht in de pers en aanmoedigingsprijzen zijn er apparatuur, optredens en deelname aan de DMC-kampioenschappen te winnen. # Rocktober Voor slechts f 5,- gulden heb je op 17 oktober toegang tot Rocktober mits je kaarten haalt in de voorverkoop want anders betaal je een rijksdaalder meer. In Gemeenschapshuis t Trefpunt in het Limburgse IVluntsergeleen spelen vanaf 20.15 uur de groepen Noodfront, Stowistow, Gail Of God, I Witness en Transpunk. Meer informatie over het festival is te vinden op Internet: www.limburg.net/rocktober.

# Jongerenmanifestatle in Etten-Leur Jongerencentrum D'n Uitlaat/D'n Keet in EttenLeur organiseert op zaterdag 18 en zondag 19 oktober een jongerenmanifestatle met veel muziek. Zaterdag tijdens Beuk Uit De Keet presenteren lokale, beginnende bands zich aan het publiek. Sommige van de groepen (Cotton Fever, Sanguinary Aeon, Grobbebol, 44 ZCAN, Dark Rivers Flow, Shapeshifter, Nodal Point en B.U.G.) staan voor het eerst op het podium. Dat geldt niet voor de hoofdacts die op zondag zullen spelen. NEUK en Undeclinable Ambuscade zijn de headtiners van een avond met de regionale bands Loaded, Area 51, Mass en Cumshot. De toegang op zaterdag is gratis, voor het festival een dag later betaal je ƒ 7,50. Wees snel, want er zijn maar 400 kaarten beschikbaar. # Festival In Twilight Zone Wassenaar Op zaterdag 25 oktober spelen vier groepen tijdens een muziekfestival in Twilight Zone te Wassenaar. De optredens van Blue Karma, Blue Rose, RO.P. en The Chumpsdream starten om 20.00 uur. De entree bedraagt f 7,50.

WORDT, EN DAAR IS HET NAAR EIGEN ZEGGEN P R I M A

TOEVEN. OVER OPTRE-

DENS VALT NIET TE KLAGEN, DE BAND IS NET TERUG VAN EEN TOURNEE DOOR D U I T S L A N D , EN N A DE EP CANADIAN

STEAK

V O O R

E I N D E

VAN HET JAAR DE TWEEDE CD

GEPLAND. HEEL SOMS KRUIPT BREZHNEV EVEN NAAR DE OPPERVLAKTE. O M EEN TUSSENSTANDJE AAN FRET TE GEVEN BIJVOORBEELD. Patrick ^ ^ ^ ^ ^ ^

Oxsener

Foto: Fred van Diem

FRET 6

H E T

In bijna tien jaar tijd kwam het Amsterdamse Brezhnev niet verder dan één cd, In Vladiwoodstock uit '95. Maar tel daar een langspeeldemo en vier vinyl-EP's bij op en je komt toch nog op een heel behoorlijke discografie. Aan oeuvre-uitbreiding wordt bovendien gewerkt; beetje bij beetje nemen zanger Mike 'Dogshit' Coddington, gitarist Ola Carbona, bassist Frank Motor en drummer 0eb de nummers op die eind dit jaar op de tweede cd moeten verschijnen. Alles leuk en wel, maar als het aan 0eb ligt, komt Brezhnev alleen maar uit op plaat. 'Ik ben zo'n echte vinyl-gek, ja. Alles wat ik koop is vinyl. Met een LP of EP kan je veel meer doen met het art-work, en je skipt ook niet zo snel van het ene naar het andere nummer. Bij cd gaat dat veel makkelijker, daardoor luister je minder goed.' En, vult Frank aan: 'Vinyl scheelt de helft van de prijs, ook in de verkoop. En dat is goed, want echte punks hebben nog steeds geen geld.' Dat hadden ze ook al niet toen Brezhnev in 1988, aan het begin van de hardcore-explosie, het levenslicht zag. 'In die tijd was er maar bar weinig punk', kijkt Frank terug. 'Die hardcore-metal was allemaal zo vreselijk 'over the top'. Wij wilden juist terug naar de punk-roots, hebben in het begin zelfs nog wat Pistols- en Ramonescovers gespeeld. Maar persoonlijk had ik het gevoel dat er meer was dan dat. Ik wilde wat meer experimenteren, zoals Bad Brains dat deed. Nou, ondertussen heeft Brezhnev wel zo'n beetje alle punkgenres besnuffeld die er zijn. Hoewel, tegenwoordig gebeurt er toch een aantal dingen die uitwijzen dat de grenzen van punk nog niet bereikt zijn. Je ziet nu ineens bands die ska-punk gaan maken en ook in techno-kringen wordt flink met punk gestoeid. Ik hou wel van dat soort onverwachte dingen.' Maar, haast 0eb zich te zeggen, ga nu voor die nieuwe cd alsjeblieft geen super-innoverend Brezhnev verwachten. 'Wij zijn niet uit op nieuwe dingen. Korte, snelle nummers, daar draait het bij ons om.' Of zoals Frank het noemt: 'Punkvakwerk.'

Ceht k u t Maar wat precies vakwerk is, daar verschillen de bandleden nog wel eens van mening over. 'Er zitten een paar nummers tussen die ik echt kut vind', vertelt 0eb. 'Maar als de andere drie ze goed vinden, dan speel ik ze

gewoon.' Dat zal je de nieuwe zanger Mike, sinds kort vervanger van Bill Hawkhead (die op zijn beurt vorig jaar weer Heidi van der Heyden verving), nooit horen zeggen. Als hem iets niets bevalt, dan weigert hij pertinent. Frank: 'Mike is heel duidelijk, net als zijn teksten. Luister maar naar een nummer als 'North-America Sucks'. Mike is zelf Canadees, dus hij kan het weten. Als je hem moet geloven, dan zijn al die cliché-beelden over geld, criminaliteit en carrière-planning dus gewoon waar.' En hoe zit het met de carrière-planning van Brezhnev? Die is heel simpel, 'leder jaar als we terugkijken, moet er vooruitgang te zien zijn, dan is het goed', stelt Frank nuchter. 'In '95 maakten we de eerste cd, in '96 tourden we door Duitsland, dit jaar hebben we de vierde EP gemaakt, Canadian Steak, de tweede plaat komt uit èn gaan we een nieuwe Duitse tour doen. Dat is te gek.'

Heideroosjes Maar is Brezhnev dan toch niet een ietsiepietsie klein beetje jaloers op al die jonge punkbandjes die nu ineens duizenden plaatjes verkopen en optreden voor volle zalen? 0eb niet in ieder geval. 'Ik speel liever voor vijftig man in een gezellig klein tentje dan op een festival. En bovendien, als die hele rage overwaait, dan zijn wij er nog steeds. De meeste van die jonge bands niet.' Frank herinnert zich de eerste keer dat hij de Heideroosjes op de radio hoorde. 'Dat vond ik dus niet zo. Maar later zag ik ze een keer live en tsja, dan blijken ze heel goed te zijn. Beter dan wij, daar moet ik eerlijk in zijn.' Veel aantrekken van andere bands zal Brezhnev zich dan ook niet. De band doet wat ze doet en ziet verder wel wat er op zijn pad komt. Misschien wel die ene trip naar Rusland waar al zo lang stiekem naar uitgekeken wordt. Frank: 'Onze gitarist Ola heeft Russisch gestudeerd, weet je ook gelijk waar onze naam vandaan komt. We hebben al een aantal malen geprobeerd in Moskou te spelen. Maar het vervoer daar naartoe is een enorme toestand. De trein is al drie keer zo duur als het vliegtuig, en datis al niet goedkoop. Met eigen vervoer zou kunnen, maar de rit is erg lang en niet bepaald safe. Bovendien verlopen de contacten daar nogal moeizaam, er zitten nogal veel maffia-tenten en zo. Maar als het er ooit van komt, dan zou dat erg grappig zijn.'

FRET 7

Wie: Opex Wat: Opening nieuwe zaal Waar: Bat Cave, Tilburg Wanneer: 5 september 1997

foto's: Angelique van Woerkom

Wie: Claw Boys Claw & Scram C Baby Wat: Heineken Starship Tour Waar: Pier 11, achter Amsterdam CS Wanneer: Donderdag 28 augustus Hoe: Et Maintenant.Ae Rockshow is een drijvende totaalshow, bestaande uit per stad een wisselende solo-act (vanavond Julia P.), een kort maar krachtig half uurtje Claw Boys Claw, twee buikdanseressen en een volledig optreden van Scram C Baby, de bedenkers van het fenomeen. Een gat in de markt? Gelukkig geen gat in de boot, want dan waren we met z'n honderdvijfenzeventigen onderaan dat supernauwe trapje in een bloedheet scheepsruim als ratten verzopen. Maar voor de rest zijn dergelijke hersenspinsels natuurlijk een welkome aanvulling op het huidige, vaak wat voorspelbare programma in het clubcircuit. Ik bedoel, al vijftien jaar ga je naar Claw Boys Claw om een bruisende avond te hebben met zuigend zompige, over het algemeen oerendharde - en dan ineens weer verrassend ingetogen - swamp rock. Bij

deze tour is CBC uitgerust met meer geschut dan anders: Dick Brouwer, ooit lid van the Soft Parade, bespeelt afwisselend tweede gitaar en basgitaar, terwijl vanachter de coulissen venwoed wordt gesamba-bald door producer Henk Jonkers. Scram C Baby is ondanks het wat bescheidener stemgeluid van de zanger vergelijk- . baar met de Claw Boys. De band is verder wat jonger, doet wat moderner en heeft duidelijk wat minder uitstraling. Nietemin weet ze de hoge verwachtingen die nu eenmaal horen bij een hoofdact aardig waar te maken. De sfeer wordt nog eens verhoogd door de bij binnenkomst gratis verstrekte longneck: een modern flesje waarin precies hetzelfde bier zit als in het vertrouwde pijpje, maar dat op deze wijze verpakt opeens vijf gulden per stuk moet kosten. Longnecks ogen echter hipper en om een en ander onder de aandacht te brengen heeft de brouwij haar promotiegeld gepompt in dit hippe bootevenement. Opvallend is het relatief grote aantal aanwezigen dat nog nooit van Claw Boys Claw heeft gehoord ('Ken jij dat bandje? Doen die altijd zo lollig?') Anderen brullen de alleroudste klassiekers nog steeds uit volle borst mee. Ook bij Scram C Baby blijft de boot tot het eind stampvol en aandachtig. Dit ondanks de oplopende hitte en het tegen het scheepsstaal ketsende, gek makende geklots. Na afloop van de optredens doet de dj - we herkennen Excelsiorplatenbaas Ferry Roosenboom • nog eens een diepe graai in de alternatieve platenbak van de jaren tachtig. Hiermee duidelijk makend dat deze avond zeker niet hip en trendy bedoeld was, integendeel zelfs. (Arjen Davidse)

Wie: Rowdy, Rollarocka & Precise, Empress, the Lunatics, Corey, SatRday Wat: Summerjams 97 (hiphop en R&B tour) Waar: Melkweg/the Max, Amsterdam Wanneer: 31 augustus 1997 Hoe: R&B wordt eindelijk serieus genomen in de Nederlandse muziek wereld. Met de SPN verzamel-cd No Sweat kwam de Nederlandse R&B uit het disco- en feestencircuit, waar het al jaren met kaseko bands en bubbling dj's zat opgesloten. Alleen hiphop artiesten vonden regelmatig hun weg naar de poppodia. Met de opkomst van de nederhop werd de gewone (lees Engelstalige) hiphop scene de wind uit de zeilen gehaald en nu wordt hiphop weer door Nederlandse R&B acts voorbij gestreefd. Een paar jaar geleden was het nog ondenkbaar dat 'hardcore' hiphop en 'softe' R&B in een package aan de man werden gebracht. Nu is het zowel in de States als in Nederland dé formule voor black music programmering. Zo tourt sinds

FRET 8

augustus Summerjams 97 door Nederland met een veelbelovende line-up van Nederlandse R&B-artiesten en hiphop-acts: Rowdy, Rollarocka & Precise, Empress en nieuwkomers the Lunatics vertegenwoordigen de hiphop en SatRday en No Sweatontdekking Corey brengen hun vocale kunsten. Toch kwam hier op 31 augustus in de Melkweg maar weinig publiek op af. Aan het begin van de avond galmden de hiphop- en R&B-beats van het Nod Navigators DJ team in een zo goed als lege Max. Het eerste optreden van de avond werd daarom uitgesteld. Uiteindelijk beet rapper Rowdy pas na elven met zijn Trife Life crew de spits af. Er was nog steeds nauwelijks publiek en de paar mensen die er waren stonden te schuilen tegen de muren en achter de pilaren om pas te voorschijn te komen toen de DJ's weer Amerikaanse platen gingen spinnen. Maar Rowdy is een veteraan, hij doet zijn ding en hij doet het goed. Zijn stevige, laid back flow sneed door de duistere beats als een mes door boter. Ook Rollarocka zette ondanks het matte publiek een vette show neer. Hij liet zijn conscious lyrics alle kanten opspatten over de diepe, van reggae doordrenkte, hiphop beats van Precise. Ze werden even aangevuld door de Rotterdamse MC Anonimys: een hoogtepunt. Daarna kregen we weer drie kwartier Nod Navigators gevolgd door de eerste R&B act van de avond, zangeres Corey. Er was inmiddels meer publiek in the Max, maar dat bleef nog altijd angstvallig aan de kant staan. Aan Corey lag het niet: goeie stem, leuke danseressen. Het optreden was een beetje gelikt, maar daar is het R&B voor. De volgende act was Empress, de grand lady van de hoofdstedelijke hiphop-scene. Ze deed een aantal eigen nummers, en een medley van old school female me classics. Daarmee kwam eindelijk wat beweging in het publiek. Na weer een half uur vinyl entertainment kwam R&B act SatRday, vier jongens met gouden stemmen en een DAT, smooth R&B in optima forma. En tot slot: the Lunatics, vrolijke hardcore hiphop. Summerjams 97 is op zich een leuke package, maar het kwam in de Max niet helemaal goed uit de verf. Dat heeft wat de R&B acts betreft voor een deel met de DAT recorder te maken. Zonder DJ of musici krijg je al gauw een soundmix sfeertje dat op een feest of in een disco prima werkt, maar op een poppodium plat valt. Maar het had ook met het publiek te maken. Helaas krijgen Nederlandse hiphop-acts vaak niet de props en de steun die ze verdienen. De tijd dat Nederlandse rappers rhymes schreven over crack, bloods en crips ligt al lang achter ons. De beats zijn oorspronkelijk, de lyrics persoonlijk en de MC's hebben werkelijk skills. Veel bekende Amerikaanse kunnen live niet tippen aan microphone masters als Rowdy en Rollarocka. Toch worden ze nauwelijks gesteund, ook niet door de hiphop-scene zelf, die bij optredens meestal roerloos staat toe te kijken. Misschien wordt het tijd om dit soort packages naar het buitenland te sturen. Pas als daar erkenning komt, zullen de nederlandse MC's in eigen land het respect krijgen dat ze verdienen. (Maarten van Hinte)

Wie:JWRoy And The One Night Band Wat: moordlijst-artiest in winkelstraat Waar: Countryfestival, binnenstad Zoetermeer Wanneer: 6 september 1997 Hoe: Als we JW Roy zien staat hij al een aantal weken in de Moordlijst, maar ook in Fret's Lowlands Top 15 met zijn cd Round Here. Dat veroorzaakt echter nog geen speciale belangstelling bij de bevolking van Zoetermeer want in de drukke binnenstad alwaar het Countryfestival gesitueerd is, lijken de meeste passanten meer geïnteresseerd in de weekend-boodschappen dan in JW Roy And The One Night Band. Geen gemakkelijke omstandigheden om met hart en ziel je liedjes naar voren te brengen, maar Fret-journalisten worden vorstelijk betaald om door dat soort omstandigheden heen te kunnen kijken en luisteren. Country-soul en rock 'n roll noemt hij zijn muziek zelf. Dat klopt heel aardig want country in de traditionele zin is het niet. Het mag geen toeval zijn dat onder de gespeelde songs twee covers zitten die Ry Cooder ook al eens deed, Little Sister en He'lt Have To Go passen namelijk prima in het oeuvre van JW Roy. MeJancholieke songs met een country-inslag, maar ook met een shuffle-achtige swing die grotendeels toe te schrijven is aan het losse spel van drummer Jeroen Goossens en bassist Kees Spruit. In drie sets boordevol mooie liedjes, uiteenlopend van ballads, up-tempo nummers en pittige rockers, openbaren de smaakvolle bijdragen van Richard van Bergen (gitaar) en Roel Spanjers (toetsen en accordeon) zich. De ondersteuning van Roy's stem die live veel aan die van Clapton doet denken, is zo in prima handen. De liedjes, voor het merendeel afkomstig van Round Here, worden mooi ingekleurd. Het publiek heeft er echter weinig oog en oor voor, er blijft maar een klein gezelschap staan om dit vijftal aan het werk te zien. Het applaus tussen de nummers is magertjes en doet de muzikanten duidelijk tekort. In een rokerige club komen ze ongetwijfeld beter tot hun recht; Roy en zijn band verdienen dan ook beter dan een dergelijk podium in een winkelstraat. (Roel Bouman)

Hoe: Er valt heel wat te vieren in Tilburg tijdens dit eerste weekend van september. Jongerencentrum Bat Cave, een begrip in het alternatieve Brabantse muziekcircuit, opent namelijk weer zijn deuren. Maandentang heeft de organisatie zonder huisvesting gezeten. Er werden wel bands geprogrammeerd, maar die moesten optreden in andere zalen onder de noemer 'Bat Cave On The Road'. Dat had z'n charmes, maar een eigen hok om lawaai in te maken is toch een stuk plezieriger. Het is dan ook geen wonder dat het nieuwe café wordt geopend met een feestelijk programma dat het hele weekend in beslag neemt. Op deze vrijdag wordt het publiek verwend met de Engelse DJ Mozie en zijn MC Dandy, en een optreden yan de Nijmeegse band Opex. Dit laatste tweetal is bezig om Nedertand te veroveren met muziek die zich laat omschrijven als een vergaarbak aan stijlen: triphop, trance, jungle en funk. Alles waarop gedanst kan worden weten Dj's Loes Janssen en Peter Verhey uit hun hoge hoed te toveren. Live worden ze bijgestaan door de broers Maarten en Harry Kuijpers uit Eindhoven. Zij weten er een spectaculair geheel van te maken met keyboards, conga's, gitaar en drums. Het optreden van Opex kent een rommelig begin. DJ Mozie is nog niet van het podium vertrokken of Janssen en Verhey zijn al aan het draaien geslagen. De gebroeders Kuijpers vallen in op keyboards en drums en dat gaat allemaal niet zo soepel. De drums zijn aanvankelijk nauwelijks te horen waardoor het even een lachwekkende vertoning dreigt te worden. Gelukkig hervindt de band zich snel en vanaf het moment dat het drumstel met rust wordt gelaten en de gitaar wordt opgepakt, blijkt Opex tot zeer boeiende dingen in staat. Beats, keyboards en een hakkende en gierende gitaar gaan ieder hun eigen weg. Uiteindelijk komen alle partijen weer op hetzelfde spoor samen en lopen vlotjes over in een volgend onderdeel van deze muzikale trip. De bandleden gaan onverstoord hun eigen gang alsof ze bezig zijn met een volledig geïmproviseerde jamsessie. Gaandeweg slaat de vonk over naar het publiek dat bij aanvang nog een beetje verwonderd naar het podium staat te staren. Na een paar nummers Is de dansvloer druk bevolkt. Helaas mag het niet lang duren. Na een uurtje stopt de groep weer even abrupt als zij begon. Geen aankondiging, geen afkondiging. Een no nonsense-houding die de groep siert. (Wally Cartigny)

Wie: Heideroosjes, Rowwen Hèze, I Against I, Backfire, de Kift, Eboman, Supersub, de Abba's, Grease Cover Band, S.T.I.P., DJ Alien Wat: Lowlands Festival Waar: Biddingshuizen Wanneer: 22-24 augustus Hoe: Lowlands blijft het leukste feestje van het jaar. Drie dagen muziek, wankele tentjes, overstromende wc's en vooral veel fun. Dit jaar waren van de ruim 70 bands er 13 van Nederlandse origine. Tel daar de vaderlandse DJ's bij op, en de score aan Nederlandse acts was hoog. Dat gold ook voor de waardering. Met name de Heideroosjes en Rowwen Hèze waren bij het publiek favoriet. Rowwen Hèze liet de complete Alpha-tent, goed voor zo'n 8.000 mensen, uit volle borst meezingen. Ook het optreden van de Heideroosjes was bijzonder aanstekelijk. De gezellige punkliedjes zorgden voor een flink hossende menigte, waar de security de handen vol aan had. I Against I stond op het Vans Warped Tour-podium, dat in het teken stond van hardcorebands en scate-ramps. Neerlands eerste punkpoppers op het Epitaph-label wisten door de brandende zon echter maar weinig voetjes van de vloer te krijgen. Dat was jammer, want de band verdiende beter. De tweede Nederlandse band aldaar was Backfire. Althans, zo hoorden wij later. Ondergetekenden waren toen te druk met het hoofd koel houden onder de steeds schaarser wordende nog functionerende waterkranen. Kan Wiltem-Alexander zich niet eens buigen over dit slechte watermanagement? Wann, erg warm, was het ook in de Foxtrot-tent waar De Kift in winterse kostuums zong over de barre tocht die Willem Barentsz 400 jaar geleden naar Nova Zembla maakte. In de mooie theatrale setting kwamen de zeemansliederen niettemin goed uit de verf. Nog warmer was het bij troetelkindje Eboman dat, getuige de aanwezigheid van de Mondriaan Stichting, ook door de 'serieuze' kunstwereld in de armen is

gesloten. Eboman sampelde er lustig op los en hield daarmee het oververhitte publiek in de ban. Gezien de massale opkomst zal de Ebo-hype nog wel even duren. Het is alleen jammer dat de visuele presentatie steeds meer ten koste gaat van zijn muzikale talenten. Geheel andere koek was Supersub. Britpop is niet dood, maar verhuisd naar Amsterdam. De hipste shirtjes waren uit de kast getrokken, de kapsels zaten helemaal goed. Maar de liedjes? Tja, ze liggen lekker in het gehoor maar we hebben het allemaal al eens eerder gehoord. Noem één invloedrijk Engels bandje, en je hoort het terug in de muziek van Supersub. Dat neemt echter niet weg dat het publiek ervan smulde, Op zaterdagavond puilde de Foxtrot-tent uit want de Abba's gaven daar hun persoonlijke interpretatie van het repertoire van Agnetha, Annifrid, Björn en Benny. Vervolgens zagen we de Grease Cover Band, die tot groot genoegen van het publiek de wereldberoemde deuntjes van Olivia Newton-John en consorten ten gehore bracht. Het was onthullend om te zien hoe het publiek, inclusief uw razende reporters, negentien jaar na dato nog elk danspasje uit deze fllm wist na te doen. S.I.T.P. maakt een mengeling van metal en techno, oftewel industrial. Als je dat "ve ten gehore brengt, blijft er aan subtiliteit niet meer zo veel over. Dan wordt het ineens happy hardcore. De band speelde dat vol overgave maar aan ons was het niet besteed. Nee, dan DJ Alien. Die wist na afloop van de concerten het publiek lekker aan het dansen te krijgen met een uitstekende set. Van vette oldschool hiphop tot jungle en van rete-commerciële house tot subtiele techno; hij breit het allemaal aan elkaar in een groovende mix die de zweetklieren wijd open zet. Na een weekend vol zon, zeer afwisselende acts en mensen kijken, blijven we ons hoofd breken over één brandende kwestie: Waar was NRA? Ze spelen binnen- en buitenland helemaal plat en zouden zeker op de Vans Warped Tour niet hebben misstaan. Beste Mojo, volgend jaar? (Helen Westerik en Gerrie van Leeuwen)

Wie: Sjako! Wat: cd-presentatie Waar: het Patronaat in Haarlem Wanneer: 5 september 1997 Hoe: Sjako! kan dan eindelijk de nieuwe cd (de zevende inmiddels) presenteren. Wofe stond aanvankelijk al voor het najaar van 1996 gepland, maar platenmaatschappijen blijken nog altijd niet in de rij te staan om materiaal van zanger/gitarist/componist Planteijdt en consorten op schijf uit te brengen. Dat blijft raar, zeker als je de band dan ziet en hoort spelen zoals hier in Haarlem. Maar het zeven jaar geleden voorspelde commerciële succes bleef uit en dan heb je het als band nou eenmaal-moeilijk. Tenwijl Sjako! toch alles in zich heeft dat je van een band kan wensen: Wouter Planteijdt, bassist Thijs Vermeulen, toetsenist Victor Heeremans, gitarist Alan McLaughlan en drummer Ramon Hamel zijn geweldige muzikanten, waar bovendien immer het spelplezier van afstraalt. En Planteijdt is een avontuuriijk componist die niet snel verveelt. Nu eens laat Planteijdt Sjako! klinken als Tom Petty (in het nummer Barking Up The Wrong Tree) dan weer als Neil Young iUnconditionaly). Als support-act spelen The Bartales van Battel Battels, de Amsterdamse Zeeuw die met Planteijdt als gitarist/producer eerder dit jaar wèl een deal bij een grote maatschappij kreeg. Voor dit optreden heeft de band éénmalig een andere gitarist geregeld zodat dat Planteijdt zich geheel op Sjako! kan concentrereti. Sjako! is op dreef. Heel erg op dreef. Vrijwel alle nummers van de nieuwe cd worden gespeeld en klinken nog veel gloedvoller dan op de plaat. Mooiste nummer: het licht psychedelische Sleeping, met een fraaie slepende gitaarsolo van Planteijdt a la Prince in Purple Rain. Kippevel. Sjako! kan - zeker live - de vergelijking met vele internationale grootheden gemakkelijk aan. Het Patronaat had zich geen mooiere seizoensopening kunnen wensen. (Richard Stekelenburg)

FRET 9

(EX-2

UNLIMITED) BABY

Wally ^ Q ^ ^ p Cartigny Foto: André Bakker

RAY RES

SLIINGAARD WERD ANITA

DOTH

I N Z E S JAAR TIJD M E T Z A N G E -

EENWERELDSTER ALS DE HOUSE

ACT 2 U N L I M I T E D . V O R I G J A A R B E S L O O T H E T D U O T E

STOPPEN EN ZICH AFZONDERLIJK TE WIJDEN AAN EEN SOLO-CARRIÈRE. DIE NIEUWE ROL GAAT DE RAPPER EEN STUK MOEILIJKER AF DAN GEHOOPT. ZiJN EERSTE SINGLE

THREE

TIMES

A DAY

BLEEF HANGEN

IN DE

ONDERSTE REGIONEN VAN DE MEGA TOP 100 EN DAT IS EVEN WENNEN. 26 Jaar is hij nu. Ray Slijngaard werd bekend als de mannelijke helft van 2 Unlimited en kwam overal ter wereld. Het duo was goed voor een cd-verkoop van een slordige 20 miljoen exemplaren. Vorig jaar besloot hij (en Anita) te stoppen en verder te gaan als solo-artiest. En als platenbaas, want al sinds 1995 bezit hij zijn eigen platenmaatschappij Rayvano Records met drie labels. Met dat bedrijf gaat het inmiddels prima. Ray heeft diverse artiesten onder contract die het in binnenof buitenland goed doen. Maar met zijn eigen solo-carrière wil het nog niet zo vlotten. Zijn eerste single Three Times A Day kreeg op de Nederlandse radio veel minder airplay dan hij had gedacht. 'Dat heeft een paar redenen', legt hij in zijn kantoor in de Amsterdamse Rivierenbuurt uit. 'R&B is een moeilijker genre. Pas de laatste tijd begint die stroming in Nederland een beetje voet aan de grond te krijgen. Bovendien kijkt men extra kritisch naar mijn verrichtingen omdat ik uit de dance kom. Daar komt nog bij dat de radio-DJ's de nummers van 2 Unlimited altijd moesten draaien, of ze wilden of niet. Het publiek wilde ze horen, daar konden ze niet omheen. Wellicht zijn daar frustraties door ontstaan die

Er is veel gesproken over het waarom van het uiteenva|3 len van 2 Unlimited. Er werd gespeculeerd over ruzie en^ zakelijke geschillen. De waarheid is dat vooral Ray het niet langer kon verkroppen dat hij en Anita geen inspraak hadden in de te volgen muzikale koers. _; Bovendien verdienden ze veel minder dan de Belgische.; producers Phil de Wilde en Jean Paul de Coster. 'Het ', was leuk voor een paar jaar. Naarmate ik meer leerde I op het artistieke en zakelijke vlak, werd het minder. Ik j ging voor mijn eigen platenmaatschappij contracten i maken en bood mijn artiesten betere deals dan ik zelf ' had. Op die manier wilde ik eenvoudig niet verder.' Het contact met Anita is inmiddels venwaterd. leder is 3 zijn eigen weg gegaan, maar ze hebben absoluut geen a ruzie. Als ze elkaar ontmoeten, is er sprake van een vrd lijk weerzien. Met De Wilde en De Coster ligt dat heel anders. 'Die hoef ik echt niet tegen te komen' zegt Rays resoluut. 'Ze hebben ons teveel geld onthouden,! ze zijn nog niet van me af. Er komt nog een rechti.™„ waarin ik alsnog het geld opeis waar ik recht op heb. i Dat is de enige gelegenheid waarbij ik hen nog wil zien.' 2 Unlimited zal overigens een tweede leven gaan leiden. Naar vertuidt zal een wederopstanding tot stand worden gebracht met een duo dat bestaat uit twee zari geressen. Een van die twee is geen onbekende van Ra; 'Dat meisje heet Romy en ik heb haar even onder con^: tract gehad. We hebben een single gemaakt die geflopi is, en ik was ook niet echt onder de indruk van haar talenten. Daarom heb ik verder niets met haar ondernol men. Nadat ze bij ons weg was hoorde ik opeens dat z| deel uitmaakt van de nieuwe 2 Unlimited. Wat ze ook | met haar voor ogen hebben; ik kan het niet volgen. 1 Want zingen kan ze echt niet. Ik vind het sowieso nietl oké dat ze 2 Unlimited heroprichten met andere artiesl ten. Anita en ik hebben zes jaar lang gewerkt aarj-hat^ succes van die naam. Dat daar nu door anderen | wordt geteerd vind ik goedkoop. Ik vraag me ook"^. „ of het publiek wel zit te wachten op een poging om een succesvolle act op zo'n manier nieuw leven in te ' blazen.'

nu een voor mij nadelige uitwerking hebben. Ik zal me helemaal opnieuw moeten bewijzen. Hopelijk lukt dat met de tweede single. Dat is een cover van Rod Stewart's Do You Think Tm Sexy, die ik met Dignity heb opgenomen.' De afgelopen jaren heeft Ray aardig geboerd. Dat bra een zekere levensstijl met zich mee: snelle auto's, vroij^ wen bij de vleet en een optrekje in Monaco. Ook daarl Babyface het een en ander over geschreven. 'Ach, iedereen die ^ het zich kan permitteren koopt toch een goede auto? IJ Met R&B heeft hij veel meer affiniteit dan met de house van 2 Unlimited, vertelt Ray Slijngaard. Dat is de muziek heb dat nooit gedaan om te laten zien hoeveel geld ik heb. Dat zou stompzinnig zijn. Als artiest moet je vaak, waar hij het meest naar luistert. Over enige tijd zal zijn heel hard werken, Dan kun je wel wat luxe om je heen: debuutalbum verschijnen, een cd in R&B-stijl. Aan die gebruiken. En wat de vrouwen betreft: ik heb weleens ; plaat hebben meerdere Amerikaanse en Nederlandse artiesten meegewerkt. 'Aanvankelijk was ik van plan om heftige dingen meegemaakt met groupies, dat zal ik i, niet ontkennen. Vergeet niet dat ik pas 19 was toen wei artiesten als Babyface en The Fugees te vragen. Maar met 2 Unlimited begonnen. Voor iedere jongen op die > hoewel ik op goede voet met ze sta, vragen ze belacheleeftijd is het te gek om ineens zoveel aandacht van ; lijk veel geld. Ze komen hierheen, zingen een trackje en meiden te krijgen.' ; verdwijnen weer snel met hun gage. Dan werk ik liever met jonge, gemotiveerde mensen. Ik heb veel nieuw Nu leeft Ray echter een stuk rustiger. Hij heeft een vasf talent een kans gegeven om zich via mijn album in de vriendin en een zoontje van twee jaar. Aan excessen : kijker te spelen. Een aantal is afkomstig uit de artiesheeft hij geen behoefte meer. 'Ik ga nog steeds uit tot: tenstal van mijn eigen platenmaatschappij.' Met zijn halfzeven, hoor. Maar als je vader wordt, verandert erj eerste album richt Ray zich niet alleen op Nederland. iets. Je leeft niet meer alleen voor jezelf en voor cleJal; Sterker nog, de Verenigde Staten trekken hem veelmeer. Ik moet nog steeds veel reizen voor mijn werk. :| 'In de tijd met 2 Unlimited was het mijn grote droom Dat vind ik ook prettig, voorlopig hoeft daar niet*.,.,,,, om het in Amerika te maken. Dat is niet gelukt. De cd- verandering in te komen. Maar over een paar jaar, als ;,, verkopen waren goed, maar als act waren we nauwemijn zoon wat ouder is, wil ik in staat zijn meer tijd aan lijks bekend. Dat kwam onder meer doordat MTV aanhem te besteden. Dan trek ik me terug als artiest en ga vankelijk niet zoveel van dance wilde weten. Tegen de nog meer achter de schermen werken als producer en tijd dat wij uit elkaar gingen veranderde dat. R&B ligt platenbaas.' ,-j " echter goed in de VS. Met mijn soloplaat zal ik daarom opnieuw proberen mijn droom te.verwezenlijken.'

Ik zal me helemaal opnieuw moeten bewijzen' FRET 1 0

HEET H E T TWEEDE A L B U M V A N R O & PARADISE FUNK.

Borsato

EEN ECHTE SOUL- EN FUNKPLAAT DIE ONMISKENBAAR ZIJN

Ro heeft het gevoel dat hij met de huidige Paradise Funk eindelijk muzikaal weer op hetzelfde niveau staat als toen hij Gotcha! verliet. 'Er is sprake van een muziKROM. D E EX-FRONTMAN VAN GOTCHA! IS TROTS OP ZIJN kale eenheid. Dit is een band waarmee je kunt doorbreKINDJE EN TERECHT, WANT DE PLAAT HEEFT ALLES IN HUIS ken. Het enige verschil is dat we nu een stuk professioOM EEN SUCCES TE WORDEN. I N IEDER GEVAL STAAN ER neler zijn. Ik heb geen zin meer om, zoals bij Gotcha!, VIER POTENTIËLE SINGLES OP WAAR PRINCE ZICH NIET met een bandje op schoolreisje te gaan. Ik wil evoluVOOR HOEFT TE SCHAMEN. eren als liedjesschrijver en beter worden als zanger en Ro Krom (28) kan haast niet wachten totdat Baby in de gitarist. Deze plaat is het beste dat ik ooit gemaakt heb, in die zin dat hij volwassen klinkt. Dat is ook winkels ligt en hij met zijn band Paradise Funk het dankzij de productie van Sander Janssen. Met hem heb materiaal live kan gaan spelen. De afgelopen drie ik altijd opgenomen en hij is enorm gegroeid. Dat dagen heeft hij samen met ex-Gotcha! Martijn Bosman begint zich terug te betalen. Nu neemt hij ook Candy (drums), Manuel Hugas (bas) en Niko Brandsen (toetDulfer en Loïs Lane op.' sen) gerepeteerd voor de komende tournee. Met dezelfde musici verbleef hij de afgelopen zomer in de studio. Als ik zeg dat Baby zijn meest commerciële plaat is, Want zo benadrukt hij: Ro & Paradise Funk is een echte lacht hij: 'Ja, helemaal te gek. Wat meetelt, en dat klinkt band geworden. Was zijn vorige album min of meer een misschien raar, is dat ik bij een maatschappij zit die soloproject. Baby is het resultaat van een hecht collec600.000 cd's van Marco Borsato verkoopt. Daar zit een tief. team dat iets kan verkopen en dan wil ik ze ook iets geven dat ze kwijt kunnen. Niet dat ik allerlei conces'Paradise Funk lag vorig jaar bijna uit elkaar, omdat Martijn, Nico en Manuel allemaal andere verplichtingen hadden. In eerste instantie ben ik vervangers gaan zoeken, maar het bleek al snel dat de band die ik had gewoon veel beter was. Als wij met z'n vieren spelen heerst er een soort magie. Ik heb toen besloten op hen te wachten en een aantal optredens afgezegd. Achteraf is dat goed geweest, want daardoor zagen zij ook dat het serieus was. Je moet niet vergeten dat Paradise Funk een grote aderlating is voor die jongens. Zij verdienen allemaal goed aan allerlei schnabbels. Dat is heel iets anders dan knokken voor je eigen toko. Het betekent investeren: er gaat veel meer energie in zitten en het levert veel minder op. Maar de kick is natuurlijk een miljoen keer groter. Er is nu een commitment dat we allemaal in ieder gevat één jaar voor Paradise Funk gaan, en andere verplichtingen aan de kant zetten.' WORTELS HEEFT IN DE JAREN ZEVENTIG. 'IK BEN NU EENMAAL EEN SOUL-KIKKER', GRIJNST ZANGER/GITARIST RO

sies heb gedaan, want zoals de plaat is geworden, is mijn smaak.' Baby heeft een onmiskenbaar seventies-geluid. Het enige dat aan songs als Daydreaming of het titelnummer ontbreekt is de stem van Barry White. 'Ik ben gewoon een soul-kikker: Otis, Aretha, Sly Stone, Prince. Bij hen heb ik het gevoel dat ze die muziek voor mij hebben gemaakt, tk luister steeds meer naar oude muziek. Toen ik nog als DJ werkte, was ik altijd bezig met het vinden van de nieuwste danceplaten om te proberen de hype voor te zijn. Nu zegt me dat niets meer, ik ben wat dat betreft veranderd. Ik was altijd heel punky en heavy, maar daar heb ik helemaal geen zin meer in. Pokkeherrie vind ik niks meer aan. Ik ben meer muzikant geworden. Mooie liedjes schrijven en met vrienden in een band zitten zijn op dit moment mijn ambities. De komende tijd gaan we alles aanpakken om de plaat te promoten. Dus niet alleen spelen in de grotere zalen, maar desnoods ook in cafés. Dat willen we in iedere geval tot december volhouden, zodat we kunnen zeggen dat we er alles aan gedaan hebben.'

Onbetaalbaar Samen met toetsenist Niko Brandsen heefl Krom eind vorig jaar de basis gelegd voor Baby. 'Niko is een hele goede liedjesschrijver en arrangeur, die onder andere voor Angela Groothuizen heeft gewerkt. We zijn samen alle nummers en ideetjes door gaan nemen om te kijken wat we er mee konden en wilden. Ik ben nogal chaotisch en Niko heeft er, zeg maar, structuur in gebracht. Bij mijn vorige cd's had ik soms het idee dat het verzamelalbums waren. Ditmaal is het één geheel geworden.' Ro vertelt dat hij het afgelopen jaar bezig is geweest om zichzelf als muzikant te ontwikkelen, 'ik wil verder. Door het werken met iemand als Niko kunnen mijn nummers veel beter worden. Waar ik ook veel aan heb gehad was een International Songwriters Workshop in Londen waar ik op uitnodiging van mijn platenmaatschappij Polydor naartoe ben gegaan. Er waren daar zeventien muzikanten uit zeventien landen. Elke dag moesten we in kleine groepjes een nummer maken en 's avonds uitvoeren. Dan zit je daar met een Italiaan, een Zweed en een Fransman, stuk voor stuk veel betere muzikanten dan ik, en ga je maar aan de slag. Je móet wel samenwerken. Wat ik daar geleerd heb is onbetaalbaar. Eén van die songs. When Love Comes, is uiteindelijk ook op Baby terechtgekomen.'

Tiemen ^ ^ ^ ^ ^ ^

Koopman

Foto's: Christel Wolters

^ FRET 1 1

GROTE PRIJS VAN NEDERLAND 1997 Ê SÊ Ê Ê Ê M Op 26,27 en 28 september werd in Amsterdam gestreden om de Grote Prijs van Nederland. Fret stond op de voorste rij bij de vier categorieën BANDS, R&B/HIPHOP, DANCE en SINGER/SONGWRITERS. maakte en alle teksten meeblèrde... Meer

de grunter en geluidsman na technisch erg

afkomstig uit het (schaats)plaatsje Joure waar

singer-songwriters zelf die hun eigen liedjes

neel opererende band, vergelijken met de

hardcore kan eigenlijk niet. Neem daarbij een

goed, maar in een popprijs anno 1997 een

al een handvol goede bands vandaan komt.

op hun eigen wijze mochten spelen. Een gou-

whizzkids van Time Convert? De twee langza-

beetje misplaatst. (PO)

Deze jonge band deed zijn best hierbij te

den greep van de organisatie, want niemand

me triphop-nummers van de eerste verzand-

horen met droevige (de band draagt niet voor

weet tenslotte beter hoe je een song moet

den in een beroerde geluidsafstelling waarbij

De uitslag:

kartonnen Marianne Weber en Frans Bauer

Winnaar Grote Prijs:

die trots glimmend een nep-cd van Deluge

Suburbs

aanprezen, en je begrijpt, de Noordhollanders

De Tilburgse band S.I.T.P. had gezien zijn

niets Sippe in haar naam) en meeslepende

uitvoeren dan de maker zelf. De finale leverde

de bas de muziek overstemde en alle subtili-

Publieksprijs: We've

konden niet meer stuk. De originaliteitsprijs

muziek en bezetting net zo goed in de dance-

gitaarpop-liedjes. Sippe Sibbele moet het dui-

daarom een aantal gouden momenten op.

teit verdween. Pas in het derde, laatste en

Got The Gun

wonnen ze er echter niet mee. Instrumentaal

finale kunnen staan. De mix van techno en

delijk hebben van een sfeer die moet groeien

Eén daarvan was het optreden van Reineke

beste nummer kwam de vaart erin en waren

Meest commerciële

heeft de groep nog wel een en ander te leren.

metal werd op het podium gebracht met

tijdens het optreden. De speeltijd van een

Wieman, die uiteindelijk de derde prijs in de

de jungle-achtige ritmes en de geweldige

potentie: Suburbs

Van Tahoe bijvoorbeeld. De ritme-sectie van

alleen een bassist, gitarist en vocalist die live

kwartier bleek daarvoor wel erg aan de korte

wacht zou slepen en bovendien de Yamaha-

stem van zangeres Vera van der Poel goed te

Meest vernieuwende band: S.I.T.P.

Ominous Tribe, publiekswinnaar van vorig

speelden. De set was strak en hard en uit de

kant.

prijs

Beste Live Act: Scale Models

jaar, stond garant voor een ongelofelijk strak-

stoïcijnse houding van de bandleden sprak

Hierna werd de zaal weer opgevrolijkt door de

Achteroverleunend in haar stoel, met de ogen

Time Convert bestaat uit twee jongens die

kreeg voor

'aankomend

talent'.

horen.

ke basis, waar het hardcore-gezelschap uit

veel overtuiging. Daar stond tegenover dat de

uiterst happy poprock van We've Got The

gesloten en de kleine concertina (een soort

achter een computerscherm dansen als stui-

De strijd:

Flevoland naar hartelust op los kon beuken.

performance vrij statisch was en dat de num-

Gun uit het Gelderse Dinxperlo. Ook de pre-

accordeon) op haar schoot wierp de kale zan-

terballen. Live jungle is vrijwel onmogelijk,

uburbs won maar het had net zo goed een

En dat deed het dan ook. De presentator werd

mers onderling weinig van elkaar leken te

sentatie was gemeend blij. Vooral de bassist

geres haar breekbare liedje 'Sunday, The

dus wat ze precies op het podium uitspookten

ander kunnen zijn. De bandfinale van de

van het podium af gefeedbackt, de monitors

verschillen. Dit vooral doordat rapper/

van dit trio liet geen moment onbenut om zijn

Movie' de zaal in.

was niet helemaal duidelijk. Zeker energiek,

schreeuwlelijk Wow Bagger al zijn teksten

enthousiasme te tonen door swingende

De tweede prijs was voor Paulien van Schalk.

maar met de sound zijn ze vier jaar te laat.

door een megafoon de zaal inblèrde, wat

bewegingen te maken met hoofd en ledema-

Technisch was ze veruit de beste en ook de

Thee J. Johanz, de enige solist van de avond,

resulteerde in een eentonig stemgeluid, maar

ten. Erg opzienbarend was de muziek niet,

soulvolle liedjes mochten er zijn, maar gezien

propte een set van anderhalf uur in een kwar-

dat is wel het handelsmerk van S.I.T.P

maar daar had het publiek maling aan. Aan

haar ruime ervaring was het niet meer dan

tier. Dat kwam de afwisseling ten goede. Zijn

Bij het vrolijke Zaad uit Enschede lag het

het gejuich te horen had deze groep duidelijk

terecht dat de jury haar de eerste prijs ont-

technoklanken werden rijker en aangenamer

accent niet alleen op de muziek, maar ook op

de meeste fans meegenomen.

hield. Zonder komt ze er namelijk ook wel.

naarmate er meer schuifjes op zijn mengtafel

de Nederlandstalige teksten. Die zijn erg

Cooler Than Jezus uit Limburg mocht als

Bovendien was iedereen, zowel publiek als

opengingen. Johanz werd uiteindelijk tweede.

gekletst door een Master of Ceremony die

Jozien van Dorst met lekkere dansroutines en

grappig, dubbelzinnig en soms op het randje.

laatste aantreden in the Max. En cool mag je

jury, het er dik over eens wie de winnaar zou

Van techno-act Diskordia hoorde je vooral de

zich belachelijk maakte door het spreken met

een coole rap act van Andy Stewlock Ninvalle,

Muzikaal was het repertoire lekker gevarieerd

jezelf best noemen als je tijdens de Grote Prijs

moeten worden. Want toen Lotte van Dijck

bonkende basdrum die alle andere geluiden,

een vet Jamaïcaans accent. (RL/GV)

die zich en passant ontpopte als een briljante

met harde, schreeuwerige rock en subtiele,

durft te openen met een blokfluit als lead in-

(18) en Marjolein Reitsma (22) hun prachtige

voorzover aanwezig, vrijwel geheel overvleu-

Human Beatbox.

funky liedjes. De band zal waarschijnlijk de

Ostrument. De band verschilde op meerdere

nummers ten gehore brachten, liep er één

gelde.

Buiten de prijzen viel de Nederlandse hiphop-

wereld nooit echt aan haar voeten krijgen,

fronten met andere bands. De muziek is

maar vormde tussen al het serieuze spul t i j -

namelijk zeer experimenteel; de Jazzy songs

dens deze finale een zeer welkome afwisse-

en indiaans georiënteerde zang vormen een

ling.

opvallende climax aan het einde van de avond

Scale Models uit Goes had behalve pakkende

in De Melkweg. (WC)

W w

liedjes ook een heel sterke presentatie in huis waarvoor vooral zanger Eric de Vries verantWinnaar Grote Prijs bands: Suburbs

woordelijk was. Hij stond in driedelig pak op het podium en oogde ondanks zijn blonde

Grote Prijs was er namelijk één zonder duide-

sloegen piepend op hol en de zaalmixer had

haar een beetje als de zanger van het Engelse

Zanger Tahoe

De uitslag: Winnaar Grote

pionier INT Pockets. Hij was ooit L-rock van Prijs:

D.A.M.N, de makers van het eerste echte

Herdly Everet

rapalbum in Nederland. In Paradiso sloegen

Publieksprijs:Tasta Flava

zijn raps echter niet aan, wat niet lag aan een

Beste DJ; DJ Moola

gebrek aan inzet. INT Pockets woei zo'n beetje

Beste zanger: Kriztano

alle kanten op waardoor de nummers niet

Beste rapper: Murth The Man-0-Script

bleven hangen. Opvallend was dat alle deelnemers uit de hip-

yismmsaHsmimsrz

De strijd:

hop-hoek al jaren bezig zijn en nog steeds

geen erkenning krijgen. Daarom alleen al is

e jongensband Different Shades bleek

lijke uitschieters. Geen floppers, maar ook

dankzij het overdonderende podiumgeluid net

Suede. Deze band liet een goede indruk achter

zeker geen toppers en dat maakte deze editie

zo goed de mengtafel uit kunnen doen. Of de

met muziek die omschreven kan worden als

De uitslag:

een tikkie teleurstellend. Muzikaal-technisch

band ook aardige nummers had, was door de

Britpop met een Hollands randje.

Winnaar Grote Prijs: Lotte van Dijck Et

enige vorm van talent nodig. Kriztano bewees

niveau soms verrassend hoog is. Bij de rftb-

zat het allemaal wel goed; alle bands waren

muur van geluid heen helaas niet meer te

Het Haagse Suburbs bleek een zeer professio-

Marjolein Reitsma

"niet alleen te beschikken over goeie /oo/cs,

deelnemers ontbrak het meestal aan eigen inbreng. Daar bleek het zo goed mogelijk

niet te kunnen tippen aan hun voorbeel-

het goed dat ze via deze Grote Prijs-categorie

den Boyz II Men. Naast uiterlijk is toch wel

de nodige exposure krijgen, vooral omdat het

even strak en er werd zeer behoorlijk gemusi-

horen. Maar grappig was het allemaal wel.

neel en commercieel ingestelde band.

Beste instrumentalist(e): Paulien van Schalk

maar ook over talent met zelf geschreven en

ceerd. Maar wie een beetje origineel deuntje

Iets serieuzer ging het er aan toe bij Vamos.

Compacte rockliedjes, goed verzorgde dubbe-

Aanmoedigingsprijs: Reineke Wieman

gespeelde muziek. In zijn teksten werd het

nadoen van Amerikaanse voorbeelden nog

wilde horen, moest goed zoeken. Gitaarrock

De Utrechtse afgevaardigde maakte indruk

le lead zang en een performance die de indruk

Publieksprijs: Lotte van Dijck 8: Marjolein

Nederlands mooi met het Engels gecombi-

altijd het hoogste goed. (RL/GV)

wordt er tenslotte al jaren gemaakt tijdens de

met zeer listig in elkaar gestoken en redelijk

wekte dat de groep al een jaar of tien op het

Reitsma

Grote Prijs, net als death metal. Britpop was

originele liedjes, die vooral opvallen door de

podium staat. En dat terwijl de groep pas drie

deze editie opvallend goed vertegenwoordigd

verrassende dynamiek- en sfeerwisselingen.

jaar bezig is. De set van Suburbs verliep zo

De strijd:

en nieuw in het Grote Prijs stijlenspectrum

Met de bevlogen zangeres Marijtje van

gladjes, dat velen na het optreden van deze

was de hardcore, die in al haar crossover-vor-

Amersfoort had de groep bovendien een inne-

groep haar kansen voor de eindoverwinning al

men voorbij kwam. Er waren helaas maar

mende podiumpersoonlijkheid in huis.

weinig bands die de gave hadden, of de moei-

Waarom Vamos in de einduitslag uiteindelijk

te hadden genomen, deze stijlen naar hun eigen hand te zetten.

neerd. De beste-zanger-prijs is terecht zijn deel. Zanger Suburbs

én van dé revelaties van deze Grote Prijs-

De uiteindelijke winnaars van de avond, het duo Herdly Everet uit Enschede, waren als

editie was de Singer-Songwriter-finale

massale rilling over de rug van heel Paradiso.

Bonobo hield het simpel. Vijftien minuten

rappers niet echt bijzonder. Hun podiumact

direct hoog inschatten.

nieuwe stijl. Nu eens niet zo'n aalgladde

En als je met zulke breekbare liedjes zo'n

lang een doorstomende big beat die afwisse-

kwam niet veel verder dan het bekende heen

De trots van Friesland is Sippe Sibbele,

ouwe-lullen-all star-band, maar gewoon de

enorme zaal in je greep kan houden, dan ben

lend werd gehouden door dynamische ingre-

en weer lopen en gebaren maken. Wat hen

geen rol gespeeld heeft? Geen idee, misschien

je terecht winnaar. Kom maar op met die

pen van de drie knoppendraaiers. Naast de

wel erg goed afging waren de Jamaïcaanse

was de muziek van het jonge vijftal wel té

debuut-cd!

beat gierde noise uit de speakers, aangevuld

ragga-vocalen die gecombineerd werden met

raar.

Buiten de prijzen gevallen maar ook een

met de schreeuwende stem van een enthou-

de hiphop-basis. Kennelijk gaf dit de doorslag

Ook Mobile is niet één van de meest toe-

opvallend talent was de negentienjarige Daan

siast springende DJ Paradize die het draaien

voor de jury.

de Amsterdamse Popprijs laveren behoorlijk

gankelijke bands. Daarbij kijken de winnaars

Verlaan die met behulp van een harp een

aan knoppen tot iets visueel aantrekkelijks

Een openbaring was Murth The M a n - 0 -

creatief tussen heavy pop en zwaar aangezet-

van de Groninger Pop=Prima Prijs op het

soort crossover maakte tussen soul en klas-

maakte.

Script. De MC van de Bassline-parties in

te underground. Maar zoals zo vaak met

podium het liefst stijf naar hun navel en is de

siek. Kijk, daar was zo'n all-starband nou

Toch ging Bonobo niet met de hoofdprijs naar

Paradiso is een geboren entertainer die hip-

bands die muzikaal alles uit de kast willen

hoofd-rol weggelegd voor een aan zijn trom-

nooit opgekomen. Vooral doorgaan met deze

huis. De jury koos unaniem voor X(eptional.

hop en humor combineert. Uniek in een scene

halen, hingen de zangpartijen van gitarist

mels gekluisterde drummer. Muzikaal was het

formule! (PO)

Het enige originele aan dit duo was dat een

die zichzelf zeer serieus neemt. Murth wist de

Coen er maar een beetje zielig bij. Iets meer

optreden van het viertal wél redelijk interes-

van de groepsleden in het openingsnummer

aandacht vast te houden met scherpe

aandacht voor de vocalen zou de groep al een

sant. Ook hier veel dynamiek, tempowisselin-

achter een harp ging zitten. In plaats van

Nederlandstalige teksten en een bij vlagen

stuk verder kunnen brengen. Bovendien had

gen en meer van dat soort rare fratsen. Dat

De uitslag:

opzienbarende geluiden werden we vergast

briljante podiumpresentatie. Zijn teksten

Brian tijdens de finale de pech dat de drum-

Mobile het aandurfde om de helft van het

Beste live-act: X(eptional

op een dansbare Andreas Vollenweider-sound.

geven blijk van een betrokkenheid bij de sce-

Brian deed wél een poging. De winnaars van

mer zijn dag niet had en dat is cruciaal bij

optreden op fluisterniveau te spelen, getuigt

Beste producer: Sjoerd?

Tweederde van de set was warm klinkende,

ne zonder te handelen over sex of de schrijver

doordachte muziek als deze.

bovendien van een gezonde warsheid van de

Publieksprijs: Mimezine

maar weinig afwisselende en daardoor saaie

in kwestie. Geen wonder dat hij werd uitge-

Deluge viel vooral op door haar jeugdig

heersende trends.

enthousiasme. Vijf jochies van net achtien die

Het Drenthse Cantara sloot de avond in de

al hakkend en springend over elkaar heen

Oude Zaal af met muziek uit de tijd dat deze

donderden, bijgestaan door een wilde punk-

ruimte nog gewoon Dé Zaal van de Melkweg

clan die de buurt voor het podium onveilig

was. Hun sferische death-doommetal was op

FRET 1 2

Z Winnaar Grote Prijs singer/songwriters: Lotte van Dijclc Et Marjolein Reitsma

elfs nu de dance-avond gescheiden is van

dance uit de Eat Static-school.

roepen tot Beste Rapper en ook zijn DJ kwam

Het was voor het publiek onduidelijk wanneer

als beste uit de bus. De publieksprijs ging naar Tasta Flava. Deze

de r£tb/hiphop-avond, blijft het moeilijk

de bijdragen van de deelnemende producers

om een keuze te maken tussen verschillende

te horen waren en wanneer die van DJ

rftb-groep combineerde een goede podium-

stijlen. Hoe kun je Mimezine, een conventio-

Angelo. De avond werd namelijk aan elkaar

show met aanstekelijke vocalen van zangeres

foto's: Fred van Diem tekst: Wally Cartigny, Ruud Lekx, Patrick Oxsener, Gert Verbeek

FRET 1 3

Ruud ^ Q ^ ^ ^

Lekx

Ruud ^ ^ ^ ^ ^

Foto: Christel Wolters

Quazar is terug van weggeweest. De band die anno 1997 bestaat uit liousepionier/journalist Gert van Veen en zijn vriendin Daphne, maalcte een overtuigende nieuwe cd Flight Recorder met zowaar een remal^e van hun klassielcer Seven Stars. Ool( live is Quazar weer volop actief met optredens op Lowlands, Dance Valley en binnenkort een aantal buitenlandse concerten. De hoogste tijd dus voor een gesprek met de muzikant die je ondertussen rustig de godfather van de Nederlandse technoscene kan noemen.

uazar heeft iets wat weinig Nederlandse house acts hebben: een lange geschiedenis. Daarbij komt nog een ander uniek feit. Voorman Gert van Veen was al actief als muzikant voordat house überhaupt bestond. 'Ik was altijd al aan het rommelen met een gitaar en een flink aantal effectpedalen. Maar toen kon absoluut niemand daar waardering voor opbrengen. Geluid interesseerde me toen al meer dan het goed spelen van een bluesloopje. Onze eerste single Seinen Stars zit vol met, weliswaar onherkenbare, gitaarsamples. Dat was een beetje de revanche op mijn muzikantenverleden'. Uit dat verleden put Van Veen nog wel regelmatig. Van tapes met jamsessies die hij vroeger in Utrecht met de latere Urban Dance Squad-leden Magic Stick en Tres Manos maakte, duiken op elke Quazar-plaat wel gitaarstukjes en drumloops op, waarvoor ze overigens keurig hun credits krijgen.

Rockband De geschiedenis van Quazar lijkt ook op die van een roekband: snel succes, veel touren, verschil van muzikale inzichten, splitsingen, nieuwe leden, artistieke crises en uiteindelijk de comeback. Van Veen: 'Met Seven Stars had ik in '90 een flinke hit, en er kwam veel vraag naar optredens. Toen kwam Eric Cycle bij de band, en vervolgens zangeres Farida Merville. Bij de tweede cd ontstond het idee om een soort vocale Chicago-house te maken, maar achteraf gezien is dat mislukt.

FRET

Eric en Farida hadden echter de smaak te pakken en wilden op een steeds commerciëlere manier te werk gaan. Maar mijn achtergrond is techno, dus dat botste. Uiteindelijk heb ik de band gewoon ontbonden, omdat het allemaal te veel werd. Op een gegeven moment waren we met zeven mensen, waardoor het bijvoorbeeld vanwege de kosten niet mogelijk was om buitenlandse optredens te doen. Ook onze sound sloeg daar totaal niet aan. De uiteindelijke split heeft me best aangegrepen. Het heeft me een jaar of twee gekost om daar overheen te komen. Op het dieptepunt kwam ik mijn huidige vriendin en muzikale partner Daphne tegen in de Roxy. Dat was eigenlijk de ommekeer. Ik ben veel te idealistisch en bemoeide me eigenlijk nauwelijks met bijvoorbeeld de financiële kant. Zij begon meteen puin te ruimen. Sinds de split had ik een paar Quazar-optredens alleen gedaan, maar dat werkte niet. Ik kwam gewoon handen tekort. Bovendien had ik geen klankbord. Als je een enorme kick hebt op een podium, is het te gek als je dat met iemand kunt delen. Dat miste ik. Aangezien het huis waar we toen woonden zo'n beetje geheel was verbouwd tot studio, pikte Daphne vanzelf van alles op. Ik heb haar wel wat techniek geleerd, maar ze is van de acid-generatie en weet dus hoe het allemaal moet klinken. Sindsdien doen we alle optredens samen, hoewel ik nog wel alle nummers zelf schrijf.'

Lekker jammen Flight Recorder is de vierde Quazar-cd. Vooral opvallend is de andere, kalere en meer pure sound van het album in vergelijking met het oude Quazar-materiaal. Van Veen: 'Dat klopt. Eind 1995 hebben we al ons geld bij elkaar gelegd en veel nieuwe apparatuur gekocht, onder andere om onze live-set compacter te maken. Maar al die nieuwe spullen betekenen in feite dat je opnieuw begint. Ik heb me bijna het hele vorige jaar beziggehouden met het ontdekken van de mogelijkheden van de apparatuur en het leren van nieuwe productietechnieken. Het was een jaar van veel uitproberen. Lekker jammen, zonder enige verplichting. Daar kick ik overigens nog steeds op. De spullen die we nu hebben, benaderen veel meer de sound die ik altijd in gedachten had. Er ging letterlijk een wereld voor me open. De puurheid van het geluid is nu zoveel groter. Je kunt veel dieper gaan, maar het kost wel meer tijd om al die mogelijkheden te leren kennen. Ik heb geprobeerd een band te kweken met die machines, wat bij sommige apparaten ook goed gelukt is. En dat komt je muziek natuurlijk ook ten goede.' Quazar krijgt vanuit underground-kringen weleens het verwijt dat de band te commercieel' is. Van Veen vindt dat onzin: 'Ach, dat moet je wat groter zien. In de grote muziekwereld is Quazar underground, ja is zelfs een band als Underworld underground. Je telt pas een beetje mee als je een half miljoen platen verkoopt. The Prodigy is zo'n beetje de enige dance-band die daarin meetelt. Het is zo makkelijk om kritiek te hebben op anderen, typisch Nederlands ook wel. Engelsen die hier in de scene zitten, begrijpen dat helemaal niet. Ik denk dan: prima, als je het bestaande aanbod niks vindt start dan zelf iets op. Laat de wereld weten dat jouw muziek zo goed is. Daarom zijn wij die Welcome To The Future-avonden in Paradiso begonnen, omdat we vonden dat er te weinig goeie techno in Amsterdam werd gedraaid. Ik vind dat soort kritiek nog altijd iets hebben van die christelijke kerkgenootschapjes, waarvan de ene splintergroep nog net wat extremer in de leer is dan de andere.'

Discografie:

Het heeft een hele tijd geduurd, maar eindelijk is 'ie er: de eerste Random XS-cd. De band die al sinds 1991 EP's uitbrengt, wordt in het buitenland op handen gedragen maar is in eigen land alleen in kleine kring bekend. Dat is jammer, want Random XS heeft een aantal van de meest diepe en vernieuwende technoen acidplaten ooit gemaakt op hun naam staan. De cd Braincloud moet daarin verandering brengen.

1990 1993 1993 1994 1995 1997

cd's:

1991 1993 1995 1997

Ran V V O l _ l!3 LJlt- V L J L J I

V I tffcfl 1 i l J c r I I ll,l/l,,ICitV. . .

et verhaal van Random XS is typerend voor een grote groep Nederlandse dance muzikanten: in het buitenland hoog gewaardeerd, in eigen land doodgezwegen. Tijdens een enquête op een Internet-mailinglist over Nederlandse techno stonden twee Random XS-tracks in de top tien, waarvan één op 1. De Duitse DJ Sven Vath heeft hun Fading Away bovenaan zijn all-time top tien staan. De Amerikaanse technomaker Claude Young wilde ooit het derde lid van de band worden. Dan heb je toch wat losgemaakt met je muziek. Sander Friedeman, de grote man achter Random XS, verwacht desondanks geen wonderen van de cd. 'Eigenlijk had Braincloud a\ veel eerder uit moeten komen. De markt voor techno loopt nu terug omdat het aanbod gewoon te groot is. Twee jaar geleden zouden we er veel meer van kunnen verkopen, en toen had 'ie eigenlijk al uit moeten zijn. Dat is uiteindelijk niet gebeurd omdat ik zelf even in een dal zat. Pas begin dit jaar ben ik Braincloud af gaan maken. Het is een mix geworden van tracks uit 1992 tot nu. Het nummer Fading Away is als enige al eerder op vinyl uitgekomen, en Claude Young heeft een remix gemaakt van onze eerste single. Give Your Bod/.

Best

singles: Seven Stars EP (Go Bang!..) Unity Deeper and Higher North Star Sunflower This is Music (Seven Stars 009/R) Seven Stars (Go Bang! ..) Here and Now Zodiac Trax (Seven Stars) Flight Recorder (Seven Stars 010)

Lekx

Foto: André Bakker

moeilijk

Zoals het een echte klassieker betaamt, kwam dit acidnummer min of meer toevallig tot stand. Friedeman: 'Ik had in 1991 samen met Arno Peeters, met wie ik toen Random XS vormde, een paar nummers gemaakt met geleende apparatuur. Daarvoor hadden we zelf apart wat dingen gemaakt, en kwamen tot de conclusie dat acid maken nog best moeilijk was. Give Your Body was een van mijn solo-nummertjes en is als opvullertje op de demotape terechtgekomen. Het is gemaakt met bijna niks aan apparatuur en gemixt op een Dj-mixertje. Ik vind het nog steeds bizar dat die track zo opgehemeld wordt'. Friedeman is al sinds 1985 actief als DJ, en komt

Peeters op school tegen. Beide ontdekken ze in 1988 acid-house en de puzzel valt op z'n plaats. De Random XS-demo belandt bij het toen nieuwe label Djax-UpBeats, waar de plaat onmiddellijk uitkomt. Tijdens het maken van de opvolger Y.AM. blijkt echter dat het duo te sterk uiteenlopende persoonlijkheden en ideeën over muziek heeft en Peeters verlaat de band. Tegelijkertijd werkt Friedeman met Frank de Groodt aan zijn plaat, en deze neemt gedeeltelijk de plaats van Peeters in. 'Het was de bedoeling dat Frank zou beginnen met het helpen bij optredens en dat we uiteindelijk ook alle tracks samen zouden maken. Dat is er nooit van gekomen, om allerlei praktische redenen. Ik maak nu alle muziek alleen, en de optredens doen we samen.' Helden o n t v a n g s t In het buitenland speelt Random XS voor volle zalen, op grote festivals en raves. Een publiek van tienduizenden is geen uitzondering. In Nederland is dat anders. Friedeman: 'We hebben hier vorig jaar een Djax-tour gedaan, met een aantal DJ's en live acts. Gelukkig was het niet overal zo, maar een zaal als de Melkweg in Amsterdam is dan maar half gevuld en het publiek staat een beetje te kijken van 'wat is dit voor vreemde muziek...'. Ik weet niet hoe dat komt. Misschien is Nederland wat minder gericht op experimentele muziek, terwijl Duitsland natuurlijk vooral met elektronische muziek een lange traditie heeft. En het feit dat je het live speelt, word hier ook niet gewaardeerd. Je speelt live voor die ene procent freaks die altijd aanwezig zijn en die echt kijken wat je doet. De rest wil gewoon lekker dansen. Daar is niks mis mee, maar zo kan iemand

als Eboman die een tape opzet en er een leuk dansje bij doet, ineens uitgeroepen worden tot 'geweldige liveact'. Daarom richten we ons meer op het buitenland, daar wordt je tenminste gewaardeerd. In Engeland, Amerika en de Duits sprekende landen krijg je soms een ware heldenontvangst. Ik moet daar nog altijd aan wennen hoor, als iemand alles van je blijkt te weten. Maar vooral via het Internet wordt er wereldwijd levendig over techno gediscussieerd.' Over de toekomst van de band is Friedeman voorzichtig. 'We doen dit nu al een jaar of zes, en eerlijk gezegd begin ik een beetje te voelen dat we ons hoogtepunt hebben gehad. Het zal ook erg afhangen van wat deze cd gaat doen. Ik heb plannen genoeg, maar dat zijn allemaal dingen die niet onder de Random XS-vlag vallen. In het begin hadden we een zekere onbevangenheid, je bent niet geremd en hebt bijna geen apparatuur. Dat stimuleert je creativiteit. Ik hou er niet van om mezelf te herhalen, dus je gaat steeds op zoek naar nieuwe dingen. Dat wordt steeds moeilijker. Het lijkt wel of er een direct verband is tussen de hoeveelheid apparatuur die je verzamelt en je creativiteit. Nog steeds vind ik dié platen het beste die gemaakt zijn met hele simpele middelen en erg veel gevoel. Dat laatste ontbreekt in de meeste Nederlandse techno meestal ook.' Ter promotie van Braincloud is Random XS bezig om een kleine tour op te zetten langs het Nederlandse zalencircuit als aanvulling op de buitenlandse optredens. Die vindt waarschijnlijk in november plaats. Friedeman draait bovendien onder de naam DJ Zero One regelmatig op nationale en internationale housefeesten.

FRET

In de eerste week van September vond in New York de 17de editie plaats van CMJ Music Marathon & MusicFest. Er speelden vijf Nederlandse bands op dit festival dat vooral

900 bands Lopend door IVIanhattan waan je je onherroepelijk in een film of tv-programma. Naar gelang je gemoedstoestand ben je een hoofdrolspeler in After Hours of een figurant in Happy Days. Je struikelt er over de clichés. Het luide geclaxoneer gaat dag en nacht door, 's avonds rijst stoom op vanuit de straten. Het klopt dat de merendeels buitenlandse taxichauffeurs geen woord zeggen terwijl de geboren New Yorkers hun kop niet kunnen houden achter het stuur en daar ook nog een flinke fooi voor verwachten. In bijna elk restaurant en café staat een geluidloze tv te branden als een veredelde lamp, zelfs als er een band staat te spelen. Manhattan is sneller dan snelst en groter dan groots. Dat gold ook voor de omvang van het CMJ MusicFest. Tijdens dit muziekfestival, georganiseerd door het CMJ Music Monthly magazine, speelden rond de 900 bands verspreid over vier avonden en zestig clubs. Keuze te over, zou je zeggen, maar dat was nu juist het probleem, want de ene club kiezen betekende automatisch dat je andere optre-

ten we nog snel wat Japanse hapjes weg. Droomden we of zat aan het tafeltje naast ons écht Robert De Niro in geanimeerd gesprek met Joe Pesci? Een vreemde gewaarwording om in het filmdecor dat Manhattan is ook nog eens de bijbehorende acteurs te zien. Gelukkig bleef Pesci goed gehumeurd anders had de kelner op zijn minst hinkelend naar huis gemoeten. De afspraken die CMJ met de deelnemende clubs gemaakt had, lieten veel te wensen over want in negen van de tien gevallen moesten passepartouts-houders tóch de normale entreeprijs betalen in de clubs. Zo ook bij Fez Under Time Café waar je bovendien werd afgeblaft als je er iets van zei. Na boze woorden over en weer, maar vooral na betaling van maar liefst $ 20 per persoon, konden we dan eindelijk naar binnen. Peter Visser en Carol van Dijk van Bettie Serveert waren net het podium opgeklommen om hun instrumenten in te pluggen. Drummer Berend Dubbe en bassist Herman Bunskoeke zaten al in de zaal en hadden ook langere tijd bij de kassa doorgebracht. Het kostte hen de nodige

invloed van bands die wel eens naar The Silver Apples geluisterd hebben zoals bijvoorbeeld Laika. In het laatste nummer liet gastmuzikant Sonic Boom (exSpacemen 3) een Theremin meejanken. Nog meer analoge, electronische speeltjes vonden we bij de Japanse muzikante Takako Minekawa. Dankzij de productie op haar album Roomic Cube van de in Amerikaanse college-kringen populaire Japanse band Buffalo Daughter is haar ster hier reizende. Ze combineerde sympathieke speelgoedpop en lofi gitaarliedjes met easy tune en Kraftwerk. Door de hoge temperatuur in de Mercury Lounge ontstemden de oude synthesizers waardoor de set enkele tijdrovende opstoppingen kende. Minekawa's mannelijke assistent raakte lichtelijk in paniek en verontschuldigde zich duizendmaal met wanhopig wapperende armen. Het label Drag City nam een documentaire op met bijna alle groepen die op dit moment onder hun hoede worden genomen. We vingen een stukje op van singersongwriter Edith Frost. Begeleid door o.a. gitarist Jim O'Rourke en bassist Dave Pajo (ex-

KLEINTJE

bezoclit wordt door programmeurs van Amerikaanse college radio stations. FRET reisde in de eerste plaats mee om te zien hoe het Bettie Serveert, Johan, Julia P., Osdorp Posse en Urban Dance Squad verging in Amerika. Tussendoor werden nog wat andere showcases meegepikt. FRET 1 6

dens moest laten schieten. Voor muziekjournalisten en de modale muziekliefhebber een luxeprobleem, maar voor de optredende bands een groot nadeel. Zeker als je zo nieuw en onbekend in Amerika bent als bijvoorbeeld de Osdorp Posse, één van de bands die door CMJ werden uitgenodigd voor een optreden.

Urban Dance Squad In The Continental Om een selectie van Nederlandse bands te kunnen maken, had CMJ aan Stichting Popmuziek Nederland gevraagd een pakket van de vijftien best lopende live acts in Nederland op te sturen. CMJ koos hieruit Bettie Serveert, Johan, Osdorp Posse en Urban Dance Squad. Julia P. (voorheen Hersheimer) werd via andere kanalen aangemeld en uitverkoren. Aan het optreden van Urban Dance Squad op 4 september in The Continental gingen allerlei vreselijke Amerikaanse groepen vooraf. Het overwegend Amerikaanse publiek babbelde er vrolijk doorheen en een applaus kon er nauwelijks af. Dat veranderde bij de eerste tonen van UDS. De monden werden als bij toverslag gesnoerd; de ogen en oren volgden gebiologeerd de retestrakke show. Hoewel het podium tamelijk klein was voor UDS-begrippen, was er geen ontkomen aan: de Squad greep het publiek in sneltreinvaart bij de kladden en pakte het professioneel in. Na afloop waren de reacties uit de zaal unaniem lovend.

Robert de Niro en Bettie Serveert Bettie Serveert speelde woensdagavond in Fez Under Time Café. Tussen stand-werk en optredens door werk-

Slint) klonk ze als een vrouwelijke folkversie van Palace Brothers. De volgende act Gastr Del Sol was niet meer dan een solo-uitstapje van zanger/gitarist David Stubbs. Dublin Booksellers aan Suffolk Street was een van de weinige gelegenheden waar je deze week experiment kon horen. Waar elders in de stad Britpop, punk, grunge en industrial hoogtij vierden werd door groepen als Juneau en Dymaxion in de schaduwen van het kleine theatertje al improviserend geëxperimenteerd met geluiden en ritmes.

On-Nederlands slecht

Osdorp Posse: wrong time, wrong place... Van de vijf Nederlandse acts die speelden op CMJ waren de rappers van Osdorp Posse de grote pechvogels. Een paar dagen voor het optreden, terwijl zijn bandmaatjes een zoektocht naar hun muzikale roots ondernamen, had Osdorper Seda alvast een kijkje genomen in The Spiral, een club nabij Houston Street. Het cafétje met achterin een podium had een pijpenla-constructie waardoor de bands aan het oog ontrokken werden als je aan de bar bleef hangen. De ongeïnteresseerde eigenaar verzekerde Seda bij voorbaat dat er geen hond zou opdagen. Arme Seda zag het helemaal niet meer zitten, maar gelukkig was het op zaterdag 6 september niet zo erg als de eigenaar voorspelde. Ondanks het veel te vroege tijdstip - de Posse opende om zeven uur 's avonds - en de verkeerd gekozen locatie was een dertigtal mensen aanwezig, op de Amerikaanse bands die later zouden spelen na voor het merendeel Nederlanders. Om die reden besloot de groep na twee nummers te stoppen met hun poging tot

Johan? Awesome! Ondertussen liep het storm op de Nederlandse stand waar de SPN compilatie-cd's uitdeelde waarop naast Bettie Serveert, Urban Dance Squad, Johan en Julia P. ook groepen stonden als Beeswamp, Moonflower, Frozen Sun, Gorefest, Transpunk, Heideroosjes, Cords, NRA, Cooper, Brotherhood Foundation en acts van Excelsior. Van laatstgenoemd label is Johan in Amerika ongetwijfeld de meest succesvolle band. De Nederlandse stand was nog niet opgebouwd of de eerste jonge Amerikaan stond bijkans kwijlend met de Nederlandse flyer in zijn hand. 'Wow, Johan is playing this week, awesome! I love that band.' En hij was niet de enige. Johan en met name hun single Everybody Knows is een favoriet op de college radio stations en het debuutalbum is met liefde omarmd door het Amerikaanse label Spin Art die de groep in de publiciteitscampagne na The Apples In Stereo de hoogste prioriteit geeft. We hoefden ons dan ook geen zorgen te

JOHAN

BIER

moeite te bewijzen dat ze weliswaar niet meespeelden, maar wel degelijk bij de band hoorden. De korte akoestische set kreeg de afgeladen club doodstil en maakte onze vermoeide jetlag-ogen waterig, leder miniem geluidje dat de muziek leek te bedreigen werd afgestraft met een indringend gesis. Je waande je bijkans in het Amsterdamse concertgebouw op zondagmiddag. Zelfs het stemmen van gitaren halverwege de set werd net zo heilig bevonden als een solo van Ravi Shankar. Peter Visser's droogkomische opmerkingen tussen de nummers zorgden voor een verfrissende relativering.

Hoe het tweede optreden van Bettie Serveert een paar dagen later in Tramps is verlopen weten we niet, want de tent zat helemaal vol en het was onzeker of de lange rij wachtenden buiten ooit nog binnen kon. Dan maar over de Avenues van club naar club in de hoop iets origineels en onverwachts tegen te komen. Naast gevestigde namen kom je tijdens zo'n zwerftocht nogal wat treurigheid tegen. On-Nederlands slechte bandjes in overvloed in Amerika. Wel leuk was de wederopstanding van The Silver Apples, een legendarische cultformatie die eind jaren zestig tot de pioniers in de electronische popmuziek behoorden. Van de drie heren op het podium was Simeon het enige bandlid uit de originele bezetting. Hij zag er uit als een Willem de Ridder-look alike met zwart haar tot op zijn schouders, een haarband, zonnebril en bakkebaardjes. Muzikaal is hij niet veel veranderd. De repetitieve drumpatronen, de bliepende geluiden uit zelfgefabriceerde, onooglijke electronica en de hoge monotone zang zijn nog helemaal de oude. De helft van het materiaal verraadt een kleine

Engelstalige aankondigingen en werd het optreden 100% Nederlandstalig, een veilige manier om je zonder gevolgen op het barpersoneel af te reageren. Wrong time, wrong place, maar het juiste gevoel voor humor: zo kan de Osdorp Posse showcase het beste omschreven worden. Aan de Osdorpers heeft het in elk geval niet gelegen. 'Ik zie dit optreden als één grote grap,' zei Def P na afloop en gelachen hebben we zeker bij zijn freestyles op de woorden 'magnetron' en 'The Spiral'. De paar aanwezige Amerikanen wiegden hun hoofden mee op de beukende beats, klapten beleefd of zaten zich met grote ogen en opengevallen monden van verbazing af te vragen van welke planeet deze Posse in godsnaam kwam. Op een betere plek en beter tijdstip had Osdorp Posse veel beter tot zijn recht kunnen komen, bijvoorbeeld in het voorprogramma van Urban Dance Squad in The Continental. Een misser van de programmeurs die blijkbaar weinig kaas van het genre gegeten hebben. Osdorp Rosse was namelijk de enige hiphopgroep op

het programma. Zwarte muziek was nauwelijks te horen tijdens dit festival. Dance begint langzaam zijn plaats te veroveren in Amerika en was daarom prominent aanwezig op de openingsavond van het festival in de zeer grote zaal van Roseland (een soort Escape) met groepen als Death In Vegas, Daft Punk en Sneaker Pimps.

Julia en JoJo*s Tijdens de muziekbeurs overdag in het Lincoln Center aan Broadway en 65th Street, niet ver van Central Park, werd duidelijk hoe populair sommige Hollandse groepen zijn bij de programmeurs van college radio-stations. Praktisch alle bezoekers kenden Bettie Serveert en Urban Dance Squad. Er waren er zelfs een paar die de Osdorp Posse kenden. Julia P., voorheen Hersheimer, deed vooralsnog geen belletje rinkelen. Om daar verandering in te brengen speelde ze niet alleen 's avonds in een van de clubs maar ook vrijdagmiddag dertig minuten in de Avery Fisher Hall van het Lincoln Center. Het is dapper om zo helemaal in je eentje liedjes te zingen waar mensen naar luisteren die je veel meer op je teksten beoordelen dan je landgenoten. Slechts een handjevol beursbezoekers bleef staan of ging op de grond zitten om het optreden van begin tot eipd mee te kunnen maken. De rest liep met zware tassen van de ene naar de andere stand en was te zeer gefocust op de jacht naar gratis compilatie-cd's, tijdschriften, jojo's, cdopeners, chocola en T-shirts om aandacht aan J.P. te besteden. Het geluid was goed, J.P. liet zich niet door het gebrek aan sfeer afleiden en liet haar liedjes net zo stralen als de veel te warme zon die door de grote ramen recht in onze ogen scheen.

maken over het bezoekersaantal in de Fez. Wel was er weer het nodige gedoe aan de kassa. Dit keer hoefden we 'slechts' $ 10 te betalen. Dankzij de nodige inspanningen van de fotografe van deze reportage, kon Osdorp Posse zelfs gratis naar binnen om de verrichtingen van Johan te aanschouwen. Van het navelstaren waar de band ooit van werd beticht in de Nederlandse muziekpers was geen spoortje te bekennen. Johan ging ondanks de niet best bij stem zijnde Jacco de Greeuw en het bedompte geluid vol enthousiasme flink tekeer en kon zelfs wegkomen met een curieuze Babys-cover. Everytime l Think Of You was goed besteed aan het vrijende koppeltje dat ons gedurende het hele optreden het zicht op de band ontnam. Propjes gooien hielp niet. Omdat de voetjes niet van de vloer konden in deze tent vol tafels en stoelen, gingen deze avond voornamelijk de billen van de bank en zagen we enkele kids Everybody Knows als volleerde vissen meehappen. Bassist Niels de Wit sprong ondanks de subtropische temperatuur wild in het rond en nam in een van de liedjes de leadzang voor zijn rekening. Bij afsluiter, een Aphrodites Child-cover, veerden de rockveteranen onder ons ook even op. Ondanks het welwillende publiek was er geen plaats voor een toegift, want direct na de laatste noot werd een plaat opgezet. Time is money in Manhattan. Het zal de heren van Johan worst wezen want zij zullen het toch wel redden in Amerika.

Gert

Verbeek

met bijdragen van Laurence van Haren Foto's: Pauline van Haren

FRET 1 7

go* Qn Qtgn

ènxM^ 15.45 uur. We hebben afgesproken bij discotheek Asta in Den Haag. Manager lake is daar hoofd security en zal ons naar Haarlem rijden. Iba werd 28 jaar geleden in de hofstad geboren. Van zijn derde tot zijn twaalfde jaar woonde hij bij zijn tante op het eiland Sint Maarten in de Nederlandse Antillen. Nu hij alweer ruim 15 jaar in Nederland woont is de heimwee grotendeels verdwenen. 'Alleen in de winter krijg ik een raar gevoel. Dan mis ik het. Maar ik geloof heilig dat het mogetijk is je overal aan te passen.' Ross werd 27 jaar geleden ook in Den Haag geboren. Vanaf zijn tiende woonde hij acht jaar in Suriname. Al op zijn veertiende zat hij in een jongensbandje. Future heette de groep, die het al snel schopte tot optredens in de grote sporthallen in en rond Paramaribo. Ross: 'De belangrijkste groep was toen South Side West. Zij waren nummer één en werden gesponsord door Yamaha, die daar een muziekwinkel had. Daarna kwamen wij. Bijna alle muzikanten van mijn band wonen nu in Nederland, ledereen is goed terechtgekomen in de muziek.'

^^linA/doorreden/ 16.00 uur. We vertrekken. Ross & Iba hebben speciale kleding voor het optreden aan een haakje in de auto gehangen. Met 160 kilometer per uur scheuren we over de snelweg richting Amsterdam. Manager Jake draait een bandje met een snoeiharde persiflage op Dj Madman's hit Meisje, je bent zo lelijk als de nacht. Ross: 'Reggae hoort bij mij. Als kind van zeven jaar legde ik thuis tussen de middag altijd Exodus van Bob Marley op de pick-up. Mijn moeder vond dat maar niks. Als ze belde, zette ik eerst de muziek uit. 'Ja hoor mam, alles goed. Nee hoor, ik ben alleen maar aan het eten.' Naast mijn liefde voor reggae ben ik me gaan richten op soul en R&B. Daardoor ben ik nu geen reggaezanger en geen soulzanger. Ik heb van beide één gemaakt.' Langs de snelweg, bij Schiphol staat een geel bord langs de weg. 'Flink doorrijden en u haalt de 200 gulden wel'. Iedereen in de auto lacht. 'Goed verzonnen hoor'. De auto mindert geen snelheid. Iba: 'Als kind had ik al interesse in muziek. Ik vond het prachtig en was er heel veel mee bezig. Pas toen ik in Nederland woonde en in Amsterdam enkele toasters leerde kennen, kwam het in me op zelf iets te gaan doen. Ik zag hoe die jongens over de B-kantjes heen rapten en dacht dat ik dat ook wel kon. Toen ik het eenmaal goed onder de knie had ging ik regelmatig met een soundsystem op stap. Elke zondag stond ik in Haarlem en tweewekelijks had ik een optreden in Amsterdam. De doorbraak kwam toen ik bij een clash tussen twee toasters in de finale op een gedeelde eerste plaats eindigde. In 1989 had ik mijn eerste buitenlandse optreden, in Duitsland.'

jlifier &2 S77ie.y(//Jtam 17.00 uur. Bij het Racism Beat It Festival op het recreatieterrein Spaarnwoude is de ontvangst joviaal. We krijgen speciale polsbandjes om. Backstage blijkt iedereen elkaar te kennen. Ross en Iba zijn minutenlang bezig handen te schudden, te stompen, te draaien en te knijpen. Ross: 'Toen ik op mijn achttiende naar Nederland kwam kende niemand mij. Ik heb een jaar wat rondgehangen in Den Haag. Langzaam leerde ik de scene kennen en kwam terecht in de reggaeband Super & The Allstars.' Behalve Ross & Iba staan op het festivalpodium Ray Slijngaard (ex-2 Unlimited), KéShaw, Tony Scott, Arnhemsgewijs en 2 Brothers On The 4th Floor. Tussen de artiesten door zwermen een paar lokale omroepen. De verslaggevers van Radio Heemskerk en Radio Amstelveen weten Ross & Iba te strikken. Geduldig worden alle vragen beantwoord. Ook als de

FRET 1 8

interviewer aanhoudt dat er toch sprake van concurrentie moet zijn tussen de verschillende groepen. 'We zijn één grote familie,' zegt Ross. 'We helpen elkaar. Op dit soort dagen zie je elkaar weer. Daarom zijn we ook zo vroeg gekomen.' Iba: 'Na een tijdje in Amsterdam leerde ik de band Super & The All Stars kennen. Voor die groep ben ik teruggegaan naar m'n geboortestad Den Haag. In het begin wilden ze me alleen als freelancer. Toen ik een paar keer niet op afspraken kwam, wilden ze me helemaal niet meer. Later ben ik opnieuw gevraagd voor een blokje van twee of drie liedjes. Zo groeide het langzaam weer goed tussen ons.' lake Hampel is manager van het duo: 'Voor mij is het een uitdaging om met deze gasten aan de slag te gaan. Het is een lange weg die je af moet om ze op lange termijn succes te bezorgen. Ik wil dat ze ook zonder hit het podium op kunnen. Op een festival als vandaag voelen ze zich lekker. De organisatie vindt het leuk omdat ze zwart en wit zijn. Maar zelf zien ze dat niet zo. Eigenlijk zijn ze allebei even zwart.' Iba: 'Toen ik bij Super & The All Stars kwam, zat Ross al in de band. Op dat moment was het eigenlijk een coverband. Ik vond dat niet zo boeiend. Bovendien, welke platenmaatschappij heeft nou interesse in een groep zonder eigen nummers? Dus ging ik met Ross aan de slag met een viersporenrecorder. Na de eerste dag hadden we al drie composities op tape staan. Toen we die aan de rest van de muzikanten lieten horen waren ook zij enthousiast. Uiteindelijk hebben wij het hele repertoire voor Super & The All Stars geschreven. Daardoor werd de sound wat heftiger met meer raggamuffin-invloeden.'

Het Haagse duo Moé!»&

m<v

Ma legt dezer dagen de laatste hand aan hun debuutalbum. Na hun grote succes met de sing-

19.30 uur. Voordat Ross & Iba op moeten, smeren ze hun benen in met babyolie: dan zien ze er mooier uit. Opeens komt de mededeling dat het hun beurt is. Blij springen ze het podium op. Iba: 'Het bijzondere van ons tweeën is dat we allebei van verschillende culturen hebben geproefd. Dat schept een bijzondere band. Ik kan net zo goed met Nederlanders overweg als met Surinamers, Antillianen of andere Zuidamerikanen. Muzikaal zijn we helemaal het ideale koppel. Waar ik minder in ben, blinkt hij uit, en andersom. Ik ben minder in het spelen van instrumenten. Een baslijntje en een paar akkoorden op een keyboard lukken nog wel maar daarna houdt het op.' Ross: 'Als je beseft dat we allebei in Den Haag zijn geboren, los van elkaar naar het Caraïbisch gebied zijn gegaan en elkaar in Den Haag hebben leren kennen, dan vraag ik me af of dat toeval is.' 19.45 uur. Eindelijk op. De tweede single van het duo schalt over de grasweide. 'Nummer één, je bent mijn nummer één, poppetje!' De meiden op de eerste rij kijken hun ogen uit en proberen - op hun tenen - foto's te nemen. Iba gaat speciaal op de rand van het podium staan. Als even later Ross zijn T-shirt uittrekt is de hysterie compleet. Rijen dik gillen de dames het uit. Ross: 'De jonge meisjes staan altijd op de eerste rij. En ze komen ook altijd voor een handtekening. Maar we hebben ook veel andere fans. Als ik naar een optreden ga, sta ik ook niet vooraan. Ik sta liever achter zodat ik alles rustig kan zien. Dat maakt mij geen mindere fan toch?'

le l/1/assenaar bleven nieuwe hits angstvallig uit. Maar geloof in de toel<omst hebben de Hagenaars altijd gehouden. Gerard van den IJssel ging een dag op 2 stap \X\Q\&los»&:Ma. Hij volgde de twee bij hun optreden op het Racism

'Wassenaar^ 18.00 uur. Het tijdschema op het Racism Beat It podium is inmiddels sterk uitgelopen. Ray Slijngaard geeft met zijn live-band toegift na toegift. Ross & Iba zitten in de kleedkamer. Op tafel staat een mand met brood, fruit, chips en pinda's. In een krat in de hoek staan al enkele lege flessen cola. Iba: 'Met Super & The Allstars hebben we in 1991 de Grote Prijs van Nederland gewonnen. In dat jaar brachten we ook de single Boom Boom uit. Het nummer was in Nederland niet door de mainstream heen te persen, maar in Suriname heeft het wekenlang op nummer één gestaan. We hebben in Oostenrijk, Duitsland, België en Zwitserland gespeeld. Weken waren we van huis. Helemaal verrot kwamen we dan terug.' Ross: 'De Grote Prijs heeft ons weinig opgeleverd. Er is een grote kloof tussen die wedstrijd en de platenbiz. Bovendien waren wij te vroeg met onze muziek. Nu hoor je overal raggamuffin, maar toen was dat voor de witte Hollanders nog veel te nieuw.' 18.30 uur. Het optreden dat nu had moeten beginnen is met ruim een uur uitgesteld. Ondertussen wordt er backstage gegeten. Tijdens de maaltijd komt Gerrit Meijer aan tafel zitten, directeur van de Stichting Pop Against Racism die het festival organiseert. Hij wil de jongens nogmaals bedanken voor hun inzet en voor hun speciale Racism Beat It-song op de verzamel-cd die bij het festival hoort. Iba: 'Super & The Allstars is uit elkaar gegaan vanwege een opeenstapeling van kleine dingetjes die nooit glad gestreken zijn. Eigenlijk trokken Ross en ik de kar. Bij het maken van de nummers stonden we er alleen voor, de mental support van de rest bleef uit. Een reünie zit er dus niet in.' Ross: 'Met de mensen waarmee we nu werken is dat veel beter geregeld. Iedereen weet wat we aan elkaar hebben en wat onze sterke punten zijn. Het is een hecht team waarin iedereen zijn taak heeft.'

Beat It Festival op het

20.10 uur. De nieuwe single Jeweetwel wordt eerst acapella over het publiek uitgegooid. Om de tekst er in te krijgen, lijkt het wel. 'Het geeft niet wat je doet, want niemand is heilig,' zingt Ross. 'Maar als je het doet, doe het dan godverdomme veilig.' Later verteft hij: 'Iba is geniaal met woorden. Hij luistert altijd naar de tekst van een liedje. Ik naar de muziek en het arrangement. Als blanke laat Iba zien dat een witte kan wat een zwarte kan, en misschien zelfs nog wel beter.' Als Jeweetwel door het publiek goed is ingestudeerd, wordt de versie met muziek gezongen. 'Dit is onze nieuwe single,' blijft Iba roepen. 'Koop hem in je winkel'. Ross: 'Ik heb veel bewondering voor de eerlijkheid van Iba. Hij draait er nooit om heen. Buiten ons werk zijn we ook goede maten. We hebben gemeenschappelijke vrienden en gaan vaak met hetzelfde groepje op stap. Maar wat ik misschien wel het meest waardeer, is dat hij als alleenstaande vader voor twee kinderen zorgt. Iba is zoveel mogelijk thuis. Om te koken voor zijn kinderen, om hun kleren te wassen. Ik heb daar zoveel respect voor. Dat zou een voorbeeld moeten zijn voor mannen.' Tijdens het nummer Samen Sterk, dat Ross & Iba uitbrachten met Extince, komen de leden van KéShaw het podium op. De meerstemmige zang vuft het lied perfect aan. Ondertussen hebben tientallen kinderen de weg naar de bühne ontdekt. Zesjarige meisjes staan met hun heupen te wiegen. 'Samen staan we sterk, vele handen maken licht werk.' Iba: 'Het nummer Wassenaar speelden we al toen we alleen Engelstalige songs hadden. Onze band heette toen 070, het kerngetal van Den Haag. Bij optredens werd Wassenaar al snel favoriet. Bij één van de concerten vroeg iemand na afloop of wij dat nummer op plaat wilden zetten. Speciaal daarvoor heeft die man toen een platenmaatschappijtje en een label opgericht. Toen ging het heel snel. Het begon op de stadsradio maar al snel draaide iedereen het nummer.' Ross: 'Met Wassenaar was het in één keer pats boem.

recreatieterrein Spaarnwoude bij Haadem en sprak ondertussen met beroemdheden als Ray Slijngaard en staatssecretaris Erica Terpstra. Maar na een tijdje kwamen er problemen. Opeens hoorpromotie gemaakt worden en tegelijkertijd willen we . den we op de radio dat ons label niet verder wilde met nieuwe songs componeren. Door die perfectieziekte Arcade. Het was alsof er een hagelbui neerstortte in het gaat dat niet zo makkelijk. Even drie nummers schrijven paradijs. Door die ruzie is ons album toen niet doorgeom een album op te vullen, krijg ik niet over mijn hart. gaan. Sindsdien zijn we bezig aan het terug klimmen.' Maar voor de kerst moet het album in de winkels ligRoss: 'Muziek zit in me. Het moet er gewoon uit. gen. We weten nog niet wie de plaat gaat uitbrengen. Natuurlijk is het leuk als je een hit hebt maar eigenlijk We nemen gewoon de nummers op en kijken wat de gaat het daar niet om.' Iba: 'Maanden nadat Wassenaar beste deal is.' uit de hitparade was werden we op straat nog steeds nageroepen. Ik wilde weer zo'n catchy woordje verzinnen. Het moest een kick zijn om nou net dat ene woord te vinden. Opeens had ik 'jeweetwel' in mijn hoofd. We 20.30 uur. Bezweet komen Ross & Iba het podium af. zijn toen op een onversterkte bas wat gaan freaken. 'Dat ging lekker,' zegt Ross. 'De microfoons waren kut,' Opeens kreeg Ross een ingeving. 'Kennen jullie dat klaagt Iba. Tien minuten later is alles voorbij en zijn de meisje Marianne,' zong hij. 'Ja, die lust er wel pap van. jongens alweer druk in gesprek met andere muzikanten. Toen ze me vroeg kom mee naar Rachel, dan doen we Ross: 'In het Nederlands rappen kon vijf jaar geleden met z'n allen jeweetwel.' Man, we bleven lachen.' niet, zeker niet door een Surinamer. 'Je bent toch geen Ross: 'Nu hebben we het weer ontzettend druk. Er moet kaaskop' kreeg ik toen te horen. Maar sinds Wassenaar

•

mag het wel. Mensen die toen kritiek hadden zijn nu zelf Nederlandstalig gegaan. Ik hoop dat Nederlandstalige pop ooit in het buitenland aanslaat. Hier scoren Duitse bandjes als Tic Tac Toe ook hits. Ik versta er niks van maar ik vind het een prachtig nummer. De manier waarop Europeanen naar muziek luisteren moet veranderen.' Ray Slijngaard staat met zijn kindje backstage. 'Ik kom Ross & Iba regelmatig tegen tijdens dit soort optredens. Ik vind dat ze erg professioneel bezig zijn. Bovendien zijn het hele leuke jongens die net als ik voor hun kids moeten zorgen en dat prima weten te combineren met een carrière in de muziek.' Opeens zie ik staatssecretaris Erica Terpstra lopen. Of ze Ross & Iba kent vraag ik. 'Nee eigenlijk niet'. Als ik het refrein van Wassenaar zing is de herkenning er wel. 'Ja natuurlijk ken ik dat nummer. Daar heb ik samen met wat vriendinnen vaak hartelijk om gelachen.'

FRET 1 9

i IJl brullen & krijsen

gevonden. Buiten riekt het er naar koeienstront, binnen in de tent heeft zich een meute van een paar honderd verhitte tienerfans verzameld. Is zo'n optreden als vanavond nog spannend voor ze? 'Niet echt', zegt Buitenhuis. 'Al spelen we wel een paar nieuwe nummers, dat geeft wat extra's. Het zal toch moeten blijken hoe dat aanslaat.' In de kleedkamer wachten crew en manager. Shirts worden verwisseld, Assorgia maakt de playlist. Er staan vier nieuwe nummers op: Nieuwe Spel, Voel dat ik Leef, Het Gaat Voorbij en De Zon Achterna. 'jullie kunnen', roept de manager. 'Hoe laat is het dan?', vraagt Buitenhuis. 'Vijf over elf, is het antwoord. 'We zouden toch om kwart over elf beginnen.' 'Maar jullie mogen nu.' 'Kwart over elf is een prima tijd', besluit de zanger.

et is grappig te zien met well<e eenvoudige middelen Buitenhuis z'n publiek weet te bespelen. Hij heeft er slechts een paar woorden voor nodig, een enkel gebaar. Voorbeeldje, bij de aankondiging van het nummer Mijn Held: 'eh... (vinger in de lucht, blik de zaal in) wil je mijn held zijn?' En, ja hoor: tent op z'n kop, iedereen krijsen. Of, even later bij de aankondiging van Stil In Mij: 'Dit is een oudje van ons, misschien hebben jullie zin om mee te zingen.' Hoezo meezingen? Het publiek blèrt, brult en krijst al sinds de eerste noten van het concert alle teksten mee - het hart op de longen, de ogen smachtend gericht op idolen Buitenhuis, Sandro Assorgia, Ben Kribben, Dave Rensmaag en Louis de Wit. De uitnodiging van de zanger heeft desalnietemin een ware vréugde-uitbarsting tot gevolg. We hebben het hier immers over heldenverering. De heren van Van Dik Hout zijn toch dé Nederpop-idolen van de jaren negentig.

handtekeningen, handtekeningen en nog eens handtekeningen

Bananas-trof ee Erg lang hebben ze niet nodig gehad om die status te bereiken. Het is een paar jaar geleden in korte tijd heel hard gegaan met Van Dik Hout. Nog maar vijf jaar terug was het Helderse kwintet alleen bij wat kenners in Haarlem bekend. In de Spaarnestad stond het te boek als 'dat bandje' dat in de Bananas-oefenruimten van Daan van Rijsbergen zo afweek van al het op dat moment gangbare. De P-funk van Gotchal beheerste de scene. Daarnaast had je in Haarlem die jongens uit Den Helder met hun Nederlandstalige liedjes-rock. De groep maakte echter al snel furore in het plaatselijke kroegencircuit. Het won vervolgens de zogeheten Bananas-trofee, zeg maar 'de Grote Prijs van Haarlem' en kreeg aansluitend de kans een cd te maken op Van Rijsbergens Bananas-label. Niet veel later stond de groep op Bevrijdingspop in de Haarlemmerhout. Een jaar later (1995) was het al Pinkpop. Weer een jaar later kreeg het t verzoek de voorprogramma's van beide openluchtconcerten van Bon lovi in ons land voor rekening te nemen. De twee cd's die Van Dik Hout uitbracht (het titelloze debuut uit 1994 en Vier Weken uit 1995) behaalden ondertussen gemakkelijk goud. Stil In Mij werd een zomerhit. De groep had zich in twee jaar tijd van de anonimiteit naar de eredivisie van de Nederlandse popmuziek gespeeld.

teksten vol wanhoop, drank & tranen Al is het riskant dat soort uitspraken te doen, heeft het er alles van weg dat de band de verworven status nog wel even kan behouden. Het is niet zomaar Nederpop dat Van Dik Hout brengt, in die zin dat de rock die de groep maakt nauwelijks in de lijn ligt van andere (tijdelijk) grote Nederlandstalige bands uit het verleden: Doe Maar, Goede Doel, Kecks. Met het venijnige Black Crowes-achtige dubbele gitaargeluid van Assorgia en Rensmaag leunt het veel meer op de traditionele Amerikaanse gitaarrock. De poëtische teksten van Buitenhuis vol wanhoop, verloren liefde, drank en tranen zijn tijdloos - dolende zielen heb je altijd. Aan dat inmiddels vertrouwde geluid is ook op

ET 2

de binnenkort te verschijnen derde cd Kopstoot Van Een Vlinder weinig veranderd. 'Opvallendste verschil is wellicht dat we voor een iets breder instrumentarium hebben gekozen', zegt Buitenhuis. Zo is ondermeer Nico Brandsen op hammondorgel te horen. 'Onze vorige cd hebben we met opzet heel sober gehouden. Deze klinkt wat kleurrijker.' We ontmoeten Van Dik Hout in het café in Amsterdam dat inmiddels de vaste uitvalsbasis van de band is geworden. Hier wordt gegeten en gedronken voordat de groep naar een optreden reist. Buitenhuis - met zijn typische sluike haar en het al even kenmerkende kettinkje met kruisje over zijn trui - zit ontspannen een spaatje rood in de hand - op een bankje buiten voor de deur. 'Zet je in je artikel niet de naam van deze kroeg', verzoekt hij. 'Voor je het weet komt er van alles en nog wat op af en kunnen we hier niet meer normaal zitten.' Het lijkt me niet eens overdreven. Vanavond zullen we er zo laat mogelijk vertrekken. Het is de avond van Nederland-België en de band wil zoveel mogelijk van de wedstrijd zien. Als het 3-1 wordt, kunnen we met een gerust hart weg.

t u s s e n A m e r s t e r d a m en

'ruwe' versie, wordt verteld. Drie nummers dienen opnieuw gemasterd: iets met lage tonen die nog niet goed zijn. En over de titels van een aantal liedjes wordt nog getwijfeld. Een van die voorlopig nog titelloze nummers betreft een prachtige, voor Van Dik Hout-begrippen ongewoon 'poppy' klinkende song die associaties oproept met het werk van Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh. 'Ik weet wel hoe dat komt', zegt Assorgia 'De tekst wordt min of meer gesproken, het zijn alleen maar korte noten. En laag. Maar het is waar: Ik ben al heel lang een bewonderaar van de muziek van Boudewijn de Groot. Dat zal aan dit nummer dan wel te horen zijn.' Is het geen perfecte single? 'Daar zaten we zelf ook aan te denken', zegt Buitenhuis. 'Ik hoop het eigenlijk wel. Voor begin volgend jaar ofzo.' Assorgia toetst zijn persoonlijke favoriet aan. Half 7. De stem van Buitenhuis klinkt vertrouwd melancholisch: Het wonder dat op mij wacht, ligt in de nacht, en achter mij... Inmiddels zijn we gestopt bij een pompstation en moet de muziek even uit. Als we weer rijden gaat de favoriet van Buitenhuis (overigens ook die van drum-

In de Mercedes van Assorgia is er tijd voor Kopstoot Van Een Vimder. Voor de opnamen zijn wat andere keuzes gemaakt dan voorgaande keren. Zo werd er opgenomen in een studio in Brussel, om even weg te zijn van het thuisfront. Verder bemoeide de band zich voor het eerst niet met de productie. Als producent werd Michel Schoots (Urban Dance Squad) ingehuurd. 'Ik was nogal onder de indruk van eerder productiewerk van hem', zegt Assorgia vanachter het stuur. 'De samenwerking verliep heel goed. Hij is er meteen vanaf de oefenruimte bij betrokken geweest. Dat is een prettig soort stimulans. Hij is enthousiast, maar ook kritisch. Bijna nog kritischer dan wij zelf zijn. Bovendien: Schoots is natuurlijk een heel ander soort muzikant en dat geeft een frisse blik.' We zijn op weg naar Cabauw. Niemand weet precies waar het ligt. Een wegenkaart leert dat we in de buurt van Lopik, onderin de provincie Utrecht, moeten zijn. 'Daar is iets van een festival', meent Buitenhuis. De cd wordt in de autostereo geschoven. Echt gloednieuw. Het betreft zelfs een nog enigszins

Van Dik Hout is die avond op dreef. De tandem Assorgia/Rensmaag draait op volle toeren. Het publiek zingt alles mee, ook de nieuwe nummers. Meisjes vlak voor het podium wijzen elkaar hun favorieten aan. Een meisje links vooraan raakt in opperste vervoering bij het zien van Sandro Assorgia. Ze heeft mazzel. Hij staat vlak voor haar. Het gaat voorbij wordt gespeeld, een van de songs van de nieuwe cd. Buitenhuis na afloop: 'Was t wat?' De zaal krijst instemmend. Het was wat. Cabauw eet uit zijn handen. De gewone jongen met het Spa'tje uit de kroeg van daarnet is hier een ster. 'Zag je dat, ze zongen zelfs de nieuwe nummers mee', roept een een zwaar bezwete en enthousiaste Louis de Wit later in de kleedkamer. 'Dat komt gewoon door de Uitmarkt, dat heeft zo'n impact, joh.' Het onderwerp van gesprek verandert snel: 'Een hoop lekkere meiden vanavond', roept iemand, 'maar wel een beetje jong.' 'Niet allemaal', weet een ander. 'Heb je die met die donkere haren gezien, aan de rechterkant?' Een biertje zorgt voor verkoeling. En dan komen ze binnen, de fans. Karin en Lisette, die we van de eerste rijen voor het podium herkennen, voorop. Ze hebben over hekken en door struiken moeten kruipen om bij de kleedkamer te kunnen mer Louis de Wit) aan: Zenderruis en Testbeeld, een komen. En uiteindelijk mochten ze er nog in ook. 'En dromerige ballade voor zoekende harten. 'Waarom nou zit ik wel hier, maar nu ik weet ik eigelijk niet deze favoriet is? Ik weet niet... Alles klopt in dit numwat ik ze tegen ze moet zeggen', vertelt Karin. 'Ik heb mer - de muziek, de tekst. Het valt moeilijk uit te legalleen maar van die obligate vragen, maar daar zitten gen.' ze natuurlijk niet op te wachten.' Dan maar handtekeDe nummers die op die late avond tussen Amsterdam ningen vragen. Op het Van Dik Hout-shirt. en Cabauw weerklinken - Nieuwe Spel, Voel dat il< Leef, Het Gaat Voorbij, de single De Zon Achterna - ze De band laat alle aandacht rustig over zich heenkomen. Ruim een uur worden geduldig vragen als 'hoe overtuigen stuk voor stuk. Assorgia en Buitenhuis lijvoelt het nou om beroemd te zijn?' beantwoord en ken als schrijvers verder gegroeid. Het zit wel goed opmerkingen als 'jullie moeten in de Kuip gaan staan met deze cd. Intussen rijden we ergens door een joh' aangehoord. En handtekeningen uitgedeeld. Nog donkere polder. meer handtekeningen. Ze kunnen er eigenlijk alleen maar om lachen, om al die aandacht. De laatste koeienstront handtekeningen zijn voor Ben Kribben. De band zit al Het in het donker verscholen Cabauw blijkt voornain de auto, klaar om te vertrekken, als twee fans nog melijk te bestaan uit een lange weg langs een sloot. een krabbel willen. Op een maandverband en een Twee keer op en neer rijden levert de ontdekking van rechterborst van een fan. Als ook die gezet zijn geeft een brug over die sloot op, daarachter blijkt de feestAssorgia gas. Op naar de rust van een kroeg in tent. Hilariteit is er bij het zien van een groot aankonAmsterdam. digingsbord, een triplex plaat met de door een onvaste hand geschilderde tekst: 'VAN DIK HOUT Richard ^ ^ ^ ^ ^ ^ Stekelenburg PLUSPOP - UITVERKOCHT'. 'Piaspop', grapt Ben foto: André Bakker Kribben vanaf de achterbank. Cultureel Cabauw is

tS-18 OKTOBER VIER NRCHTEN DRNSEN BESTE CLUBS VRN RMSTERORM

Rrena Sinners In

Heaven

Winston Trance

Buddha

BONOBO, BRSCa, DIMITRI, REMY, RTRRI TEENRCE RIOT, ERICKE, SVEN VRN HEES, UNIT MOEBIUS, OJ SNERK, EOOY OE CLERCO, EBOMRN, MRRCELLO, J.O CONSTRUCTION, OJ ZEN, DRNYEL, LOOPR, CIZMO, KERRI CHRNOLER, OJ TRICKSTR, OJ JERN, EVR, PER, ORERZZ E NUBIRN, JOOST VRN BELLEN, VICTOR SIMONELLI, LRIOBRCK LUKE, RNCELO, MC MRRXMRN, CRJMERE, ROBERT OWENS, RRLPHIE DEE. UITCEBREIO PROCRRMMR

WEBSITE:

i://www.amsterdam-dance.i

Geen band heeft in korte tijd zo'n metamorfose ondergaan als Celestial Season. Tweeëneenhalf jaar geleden was de groep nog een populaire zevenkoppige doom-metalformatie die fraaie dingen deed met violen. Tegenwoordig is het oorjaar '95 kwam de tweede Celestial Season-cd Solar Lovers uit en grunter Stefan praatte enthousiast over alles wat nog komen moest. 'Er zit constante progressie in onze muziek', vertelde hij. 'Dat hoor je nu ook heel goed bij de nieuwe dingen waar we mee bezig zijn. Bij de derde cd zullen mensen helemaal verbaasd staan.' Begin dit jaar verscheen Orange dat inderdaad niets meer te maken heeft met Solar Lovers. Stefan's voorspelling kwam uit maar de muzikale omwenteling heeft hem wel zelf de kop gekost. In het najaar van '95 begon de band aan een tournee als voorprogramma van The Gathering. De fans wisten niet wat ze zagen want op het podium stond niet Stefan, maar een andere jongen met blonde krullen. Cyril heet hij en, ai ai ai, hij zingt! De niet veel later verschijnende EP Sonic Orb maakte het één en ander duidelijk: de Hilversumse formatie was bezig met een radicale stijlbreuk. De sfeervolle, met violen aangevulde doom-metal had plaats gemaakt voor zware, hallucinerende seventies-rock. 'Na Solar Lovers verschenen er twee kampen in de band', blikt bassist jason terug. 'Aan de ene kant had je Stefan en zijn broer Robert, de gitarist. Die wilde de gothic-kant op, terwijl ik juist meer richting de seventies wilde. Helaas is het uiteindelijk uitgedraaid op een flinke ruzie, waarna Stefan is vertrokken.'

Na Sonic Orb volgden nog meer bezettingswisselingen. Robert verliet de band uit solidariteit met zijn broer, waarna bassist Olly overstapte naar de gitaar en drummer Jason naar de bas. Violistes IVIaaike en

BBEN HET LEF OM DEZE MUZIEK TE MAKEN! vA^

gezelschap uitgedund tot vier man en bevindt het zich muzikaal ergens tussen Seattle en Mars: zwaar trippend op paddestoelen en Black Sabbath. Een onbegrijpelijke zet voor de fans, maar voor bassist Jason niet meer dan logisch.

Jiska kregen het te druk met hun opleiding aan het conservatorium en pakten ook hun biezen. Zo was er afgelopen maart toen Orange verscheen, nog maar vier man over: Cyril (zang), Pim (gitaar), Olly (gitaar) en jason (bas). De drumvacature is nog niet ingevuld en de vraag is of dat op korte termijn gaat gebeuren. Jason: 'We zijn daar nog niet helemaal uit. Live spelen we voorlopig met Eef, de drumster van Beaver en dat gaat heel goed. Onze zanger Cyril heeft Orange ingedrumd. Hij is veel beter dan ik. Ik sta er zelf nog altijd verbaasd van hoe ik in godsnaam twee albums vol heb kunnen drummen.' Zijn verbazing valt echter in het niet bij die van de oude fans toen zij Sonic Orb en Orange hoorden. Twee op seventies-leest geschoeide platen met evenwel een compleet ander geluid. Sonic Orb baadt in bizarre geluidseffecten, terwijl Orange zijn kracht juist ontleend aan kurkdroge maar heftig zoemende riffs. 'We waren niet tevreden met de uitwerking van Sonic Orb en we hadden nog wat studio-tijd over. Toen zijn we dus maar wat gaan klooien met effecten. Bij Orange hebben we juist geprobeerd zoveel mogelijk met one-takes te werken om het live-geluid te benaderen.'

Voor allebei de platen gaat evenwel op dat het onvervalste stoner-rock is. Paddestoelenmuziek die ergens halverwege Seattle en IVlars gemaakt lijkt te zijn. 'De anderen moeten er niets van hebben, maar ik vind het wel leuk om soms met wat middeltjes te experimenteren', grinnikt Jason. 'Het is grappig om te kijken hoe anders je dan muziek beleeft. Ik zal niet ontkennen dat Orange voor een groot deel

onder invloed van paddestoelen is gemaakt.' Wat Jason echter niet wil, is dat Celestial Season wordt afgeschilderd als een band die vlucht in de muziek en de filosofie van de jaren zeventig. 'We verdiepen ons er wel in, maar we blijven toch een jaren-negentig-band met mensen die in de jaren negentig zijn opgegroeid. De levensvrijheid die je tegenwoordig hebt, werkt door in de muziek. IVlaar ook die Hollandse opgefoktheid waar ik zo van baal. Ik ben opgegroeid in Spanje, dus ik leef twee versnellingen lager dan de gemiddelde Nederlander. Alle stress die het leven hier met zich meebrengt, leven we uit in de muziek.' De radicale veranderingen hebben fans gekost, maar jason kan er niet mee zitten. 'Ik denk dat 95 procent is afgehaakt en dat merken we ook aan de verkoopcijfers. Die willen nog niet echt vlotten. Het zal nog wel twee of drie albums duren voor alles weer een beetje op gang komt. Zie Orange maar als onze debuut-cd. Celestial Season is nu meer Celestial Season dan het vroeger was. De naam slaat op vriendschap en gevoel, en de onderlinge band die we nu hebben is veel sterker dan ten tijde van Solar Lovers. Het is niet alleen een muzikale verandering geweest maar wij zijn zelf natuurlijk ook veranderd. Celestial Season is een band die een plaat maakt en dan weer verder wil, iets anders wil doen. Er zijn mensen die dan zeggen: die band weet niet wat hij wil en misschien is dat ook wel zo. Ik bedoel, ik alleen al luister naar zoveel verschillende dingen. Sinds kort ben ik zelfs jungle-DJ. En dan vragen mensen: je zit toch in een seventiesband? Voor mij maakt het niet uit, als de intentie maar hetzelfde is.'

7J^ ^tree; toef) naar een éeetfe niveau ^

De opkoihst Van Je

JARENLANG WAREN C A M P I N G S EN BRADERIEËN HET WERKTERREIN BIJ UITSTEK VOOR DE S M A R T L A P P E N V E R K R A C H T E R S . STEEDS VAKER ECHTER DUIKEN ZE OP I N HET CLUBCIRCUIT WAAR ZE DE BEZOEKERS WETEN TE VERLEIDEN TOT

HET MEEZINGEN VAN M E N I G E - S M A R T L A P .

FLAUWE GRAPPEN, GROLLEN EN PERVERSIT E I T E N BLIJKEN ER IN DEZE BASTIONS VAN DE GOEDE MUZIEKSMAAK IN TE GAAN ALS ZOETE KOEK. W I E Z I J N D I E M E N S E N E N W A T H E B B E N ZE TE MELDEN? F R E T ' S OLIJKE DRIETAL P A B L O CABENDA, W A L L Y C A R T I G N Y EN RUUD WETZELS GING OP ONDERZOEK UIT.

/luul) /langop Een jaar of twintig geleden speelde Huub Hangop basgitaar in een anonieme band. Noten spelen en strak voor je uitkijken was het devies. Nogal saai voor het publiek, dacht hij, en daarom trok hij eens iets grappigs aan. En kijk, hij stal de show. Hij begon Herb Mews and the Mules, een rock 'n roll coverband met licht gestoorde inslag en binnen de kortste tijd lag heel het zuiden aan zijn voeten. Na verloop van tijd combineerde hij de band met een solo-act als Huub Hangop, waarmee hij het Nederlandse lied te lijf ging en enkele jaren geleden zowaar een hit had met Wat Ben je Lelijic Van Dichtbij. Een ietwat grof aandoend liedje, dat niet echt representatief is voor zijn repertoire. Huub wil gewoon grappen maken en is wars van de altijd succesvolle toespelingen op seks. 'Daar heb je altijd succes mee, maar de lol is er snel af. Ik ken bands die dat deden en er snel op terugkwamen, want het is gewoon niet leuk om te doen. Ik vind het gênant, ook al vindt het publiek het prachtig. Ik streef toch naar een beetje niveau. Die hit die ik had vond ik al op het randje, het is ook een van de weinige nummers die ik niet zelf geschreven heb.' Van het bezwaar dat zijn repertoire van platheid aan elkaar hangt wil Hangop niks weten. Hij wil gewoon met meligheid en simpele liedjes de mensen een vrolijke avond bezorgen. 'Mensen houden van meezingen en feesten, of dat nou studenten of fabrieksjongens zijn. Het gaat om de sfeer die je met zijn allen weet te creëren..De. meeste mensen gaan ook naar Lowlands en Pinkpop voor de sfeer. Ook daar komt de muziek op de tweede plaats.' Het hele genre en de publieke belangstelling barst volgens Huub van de tegenstrijdigheden. 'Er is geen touw aan vast te knopen wat wel en wat niet 'kan', het een is camp en het ander is cultuur, maar waarom? Dat Frans Bauer niet kan en een persiflage op Corrie en de Rekels wel, kan iemand me dat uitleggen? Het heeft te maken

/ ^

met een soort hypocrisie. Ergens bij willen horen maar het niet durven. Een soort Jiskefet.' Wat is nou de reden van deze gein-bandjes-rage? 'Mensen willen vermaakt worden. Om de aandacht van het publiek te blijven trekken moet je meer doen dan alleen muziek maken. Een band als The Bob Color heeft, toch ook min of meer in mijn kielzog, met hetzelfde idee het pad geëffend voor een hoop feestbands. Echt doorbreken met platen is er meestal niet bij, omdat zo'n band alleen maar live populariteit geniet.' Op zijn nieuwste schijf staat ook een enkel liedje dat niet grappig is maar lekker wegluistert. Reacties hierop van zijn aanhang heeft hij nog niet gehad. 'Dat doe ik gewoon. Ik ben thuis met mijn Atari ook vrij serieus met jazz bezig, maar ik ga daar niet mee op het podium staan want anderen kunnen dat veel beter dan ik. Ook al zou ik het willen, ik doe het niet. Ik heb mijn plek geaccepteerd.'

fiertus

?taié«rpai|)

Bertus Staigerpaip is één van de bekendste humoristische muziekacts van Nededand. Al vijftien jaar timmert de voormalige bouwvakker en springruiter Ruud Broeders uit het Brabantse Babyloniënbroek met zijn

creatie aan de weg met nummers als Quo Bertus Quo, Wij Zijn De jongens Van De Bouw en Zuipen in Spanje ten gehore. Afgelopen zomer kreeg hij veel publiciteit na de release van zijn single Diese Piatz 1st Privé. In het liedje wordt de Duitse strandtoerist in Nederland op de hak genomen. 'Die single heeft uitstekend verkocht, maar is op de Hollandse radio geboycot', vertelt Staigerpaip. 'Onvoorstelbaar. Ze waren bang om luisteraars te verliezen door het liedje te draaien. Omdat sommige Nederlanders het beledigend zouden vinden voor Duitsers. De Duitsers zelf vonden het echter prachtig, dus ik begrijp niets van al dat bange gedoe. Natuurlijk wisten wij dat er reacties op de tekst zouden komen, daarom hebben we hem ook geschreven. Maar dat het niet gedraaid zou worden had ik van tevoren nooit gedacht.' Het was niet de eerste keer dat Bertus Staigerpaip op onwil in de muziekwereld stuitte. 'Door de jaren heen heb we maar drie albums kunnen maken. De eerste twee zijn niet meer te krijgen en zullen waarschijnlijk nooit meer worden bijgeperst. Dat komt doordat de platenmaatschappijen niet genoeg in ons geloven om iets meer energie in ons te steken. Terwijl er gezien het aantal optredens voldoende mensen zijn die geïnteresseerd zijn.' Zeker vier keer per week staat Bertus Staigerpaip ergens in het land op de planken. 'Het is een full-time job geworden. Dat is weleens anders geweest. In de beginjaren moest er nog geld bij en werkten we nog allemaal, ledere dag vroeg op en naar de baas. Op een gegeven moment merkten we dat managers en zaaleigenaren meer geld verdienden aan onze optredens dan wij en zijn we het anders aan gaan pakken. Wij willen immers ook graag de bakker kunnen betalen.' Het publiek dat Ruud Broeders en consorten trekken is vergelijkbaar met dat van Normaal, vertelt hij. 'Boerenboys, die naar een optreden gaan om een gezellige avond te beleven en veel bier te drinken. Je vindt die lui overal, behalve in de Randstad. Daar treden we dan ook nooit op. De mensen daar snappen er geen klote van wat leuk is en wat niet. Ze zijn bekrompen, hangen teveel aan trends. Ze vinden ons domme boeren, maar missen ondertussen wel een hoop lol.' Bertus Staigerpaip wordt door veel mensen gezien als een pure amusementsband. Maar volgens de frontman is dat niet helemaal juist. 'In de eerste plaats willen we goede muziek maken. Lekkere stevige rock 'n' roll. Daar heeft de band plezier in en dat slaat over naar het publiek. We gaan zeker niet ons best doen om als een stel lolbroeken op het podium te staan. Het enige waar we voor zorgen zijn humoristische teksten. Maar die komen vanzelf in me op, daar hoef ik weinig voor te doen.'

De Sjonnies Het trio De Sjonnies - vernoemd naar de legendarische smartlappenkoning Johnny Jordaan - werd twee jaar geleden landelijk bekend met de hit Dans je De Heie Nactit Met /M(y?Zanger Ronnie Ruysdael, alias de zingende heftruckchauffer, vertelt hoe hij de band zes jaar geleden oprichtte. 'Ik was moe van al die muzikanten die steeds maar weer zeiden dat ze meer wilden verdienen en vervolgens een bepaald repertoire niet wilden spelen.' Hoe breed De Sjonnies aanslaan bleek uit het feit dat hun tweede cd Broodje Bal maar liefst de 26ste plaats van de Mega Album Top 100 wist te halen. Hun agenda bevat dan ook een bonte verzameling opdrachtgevers. 'Natuurlijk worden we vaak gevraagd voor feestelijke evenementen. Maar we spelen ook op popfestivals, in tehuizen voor bejaarden, discotheken, de kantines van middelbare scholen en in gevangenissen. En vanwege onze tranentrekkers zijn we al meer dan eens gevraagd voor het festival van het Levenslied.' Het repertoire van De Sjonnies bestaat uit covers van Nederlandstalige hits - Brandend Zand, Even Aan Mijn Moeder Vragen, je Loog Tegen Mij, dat werk - en bewerkte buitenlandse hits. De reden voor dit jatwerk is

eenvoudig. 'We zijn niet bepaald The Rolling Stones. Ik kan helemaal geen nummers schrijven. De andere jongens in de band wel, maar met covers is het veel makkelijker om te scoren. De herkenbaarheid van nummers pakt de mensen bij ieder optreden meteen beet. Al wat wij dan nog hoeven doen, is het een beetje leuk aankleden', bekent Ronnie. Die gemakzucht weerhoudt de Sjonnies er niet van zich-

zelf serieus te nemen. 'We zijn bewust met ons vak bezig. Maar jezelf serieus nemen betekent niet dat je niet leuk mag zijn. Er is al genoeg ellende in de wereld, een gezellige avond doet een mens goed. Dat is onze filosofie. Daarom doen we alles met beleid. Over alle nummers en acts wordt goed nagedacht zodat we van elk optreden een onvergetelijke avond maken.'

'Of hoor je liever een hardrockversie van In De IVIaneschijn'^ Gegarandeerd sneller dan het geluid', roept de dader. 'Nee joh, hij wil Jiddische hardrock', krijst een ander. Op mijn verzuchting dat er geen touw aan vast te knopen valt, luidt het verbaasde antwoord: 'Er is helemaal geen touw.'

Z,ingenJe Fresia's Dick ftoter en Je / l a r J c Puntjes Een telefonisch interview met Dick Boter en de Harde Puntjes is de goden verzoeken. 'Laat joep het maar uitleggen want die heeft het verzonnen', krijst iemand aan gene zijde van de lijn als de hoorn voor de zoveelste keer in andere handen overgaat. En evenzo vaak klinkt een homerisch gelach op. Uit het verhaal valt langzamerhand op te maken dat Dick Boter al zeveneneenhalf jaar bestaat en is begonnen als een geintje. Harry was jarig. Serge had een nieuwe accordeon en iedereen had goede zin. 'Dus stampten we als cadeau een performance van een kwartier uit de grond. Het hinderde niet dat Serge maar vier tonen op dat ding kon spelen. Het was gewoon voor de lol.' Sindsdien spelen ze exotisch klinkende maar moeilijk te plaatsen genres als Jiddische hardrock, en alle bekende Limburgse vissersliederen. Of zoals hun bio het verwoordt: 'Op alles drukken we het onnavolgbare stempel van tot kunstvorm verheven dilettantisme....chicaneren moeiteloos tussen muzikale extremen waarbij slechts onze eigen glorieuze smaakdiversiteit het criterium is voor ons repertoirekeus.' Hoe dat klinkt kun je horen op hun cd Eni<eit Opwarmen, die een tijdje geleden verscheen. Een van de prijsnummers daarop is de schlager icli Wilt Ein Cowboy Als Mann. Esther, het enige vrouwelijke bandlid: 'We vinden die liedjes die we spelen stuk voor stuk heel mooi. We zijn serieus in onze lolligheid. Weinig pretenties, maar wel ambities, daar komt het een beetje op neer.' Gedreven door de liefde voor de obscure b-kant en onverhulde sentimentaliteit struinen ze het Waterlooplein af op zoek naar alle edities van 'Alle dertien goed' en antiek Arcade-spul, vertelt een van de Puntjes. Tegelijk begint iemand een atonale versie van Boer Er Ligt Een Kip in Het Water op akoestische gitaar.

Ze hadden hun rap/metal versie van André Hazes' Een Beetje Verliefd opgestuurd naar Pyama FM en dj Mare van den Akker was er gek van geweest. Net zoals de baas van Tyrolis Musik Verlag, een Oostenrijkse platenbons die het wel zag zitten in de Zingende Fresia's. De man had ooit Olga Lowina en de Alpenzusjes en allerlei andere trekzakmuziek onder zijn hoede gehad, dus dat zat wel snor', licht de Zingende (zonder Fresia erachter) toe. Samen met zijn collega-Fresia's, Teddy Fresia, John de Wolf en Freddy Fresia is ook hij verantwoordelijk voor de onherstelbare verminking van de Nederlandstalige kraker. Peter Plaisier van Radio 3 pikte het singletje op en draaide het drie weken lang elke dag. Helaas voor de Fresia's ging dat telkens vergezeld van een sneer richting Hazes. 'André werd boos, niet zozeer op ons, maar boos werd ie. Het leek ons geweldig om iets samen te doen, maar ze raadden ons af om in zijn buurt te komen. Jammer. Want hij mag dan een zatte vetklep zijn die vrouw en kinderen slaat, hij maakt toch hele mooie muziek en daar heb ik respect voor.' Hazes' woede weerhield 's lands mafste en wildste smartlappenband, zoals de Fresia's zich graag noemen, er niet van op hun tweede cd een versie van De Vlieger te zetten. Een reactie uit de Amsterdamse onderwereld bleef tot nu toe uit. 'Je moet het ook meer zien als een eerbetoon dan een parodie.' 'Je ziet vaak van die plaatselijke bandjes die Nederlandstalig zingen over hun verkering en klinken als mietjes. We maken er liever vette lol van. Mensen begrijpen dat niet altijd, nee. Bij een concert stond onze gitarist met één been op de P.A.stack op een hoogte van twee meter een solo te geven. Krijgt hij later een opmerking dat het tweede deel van zijn solo niet helemaal klopte. Daar zakt toch je broek vanaf. Daar gaat het toch helemaal niet om.'

oktober

oi t o b c r

zaterdag 4 oktober Aalten: the Urn - Schiller Alphen a/d Rijn: Van Dik Hout - Kasteel Almelo: Sugartooth + Zaad - Sub Rosa Amersfoort: Keaton + Common People - Kelder Amsterdam: Bagus - Winston Kingdom; Cody's Survival - Maloe Melo; Alain Makaba - AMR; Swamp Dog (21 u) + Courtney Pine (22u) Paradiso; Hot Stuff - Cruise Inn Bergen op Zoom: Brotherhood Foundation Poptocht Den Bosch: Slagerij van Kampen - Willem II Den Haag: Colden Earring - Paard; Bonobo Zichtenvoorde Eindhoven: Acid Junkies - Effenaar Etten-Leur: Gewoon Raar - Koetshuis Geleen: Heideroosjes - Hanehof Gemert: Last Call - Feesttent Goes: Julya Lo'ko - Prins van Oranje; Kong - Beest Groningen: Benjamin B. + Travis + Supersub Simplon; Buckshot Lefonque feat. Branford Marsalis - Oosterpoort; the Beatkings -

Koekkoek Grootebroek: Hugo & Thijs + Tuesday Child - R17

oktober

Eindhoven: Golden & Carillo - Vooruitgang Enschede: Ratte My Cage - Kater Groningen: Koekkoek's Huisband - Koekkoek Haarlem: Dead Moon + de Bossen - Patronaat Venio: Voivod - Perron 55

woensdag 8 oktober Amsterdam: Die Watchin' + Sellfish - Winston Kingdom; Dedicated - Maloe Melo; Supergrass Paradiso Den Haag: Darwin's Frog - Lokaal Vredebreuk Nijmegen: Dead Moon + De Bossen Doornroosje Rotterdam: R.I.P. + Trio Tres Triste - Dodorama Tilburg: Sophia + Speaker Bite Me - Paradox Utrecht: Afrika 2000 - Rasa; Rumble Fish Stairway to Heaven Zwolle: Marcel de Groot Groep - Odeon

donderdag 9 oktober Alkmaar: Jamfresh - Atlantis Amsterdam: De Bossen - Winston Kingdom; Loudon Wainwright III - Melkweg; Sophia (23.30) - Paradiso

lictobcr

oktober zaterdag 11 oktober

dinsdag 14 oktober

Alem: Nico - Hart van Alem Alkmaar: Brandend Zaad + Nitchevo e.a. - Parkhof Amersfoort: the Firebirds - Kelder Amsterdam: Nayberhood + Momphert - Winston Kingdom; Nahawa Doumbia - Melkweg the Max; the Geraldine Fibbers - Melkweg; Jody Bell & the Well Oiled Machine - Maloe Melo; Future Loop Foundation + Project 2000 - Paradiso Apeldoorn: JW Roy & the One Night Band + the Naturals - Gigant Arnhem: Cellophane Suckers - Goudvishal Assen: Simmer - Krasgebouw Bakel: de Zingende Fresia's - Fuse Bergen op Zoom: Botte Hommel - Opex Bodegraven: voorronde Goudse Regio Muziekprijs - de Zon De Knipe: Pigmeat - Feesttent Den Bosch: No Use For a Name + the Suicide Machines + Swingin' Utters - Willem II Den Haag: Gewoon Raar - Musicon; Kong Paard; Fatal If Swallowed - Lokaal Vredebreuk Deventer: Slagerij van Kampen - Burgerweeshuis Dokkum: Cotton Green - café V / d Meer

Amsterdam: the Exploited + N.A.O.P. - Melkweg the Max; Sjako! + Bartales - Paradiso Breda: Exzhibid A - Para Enschede: Bartenders Reunion - Kater Groningen: Slow Joe - Koekkoek, Marco Borsato & band - Martinihal Rotterdam: Atari Teenage Riot - Nighttown Utrecht; Vernon Reid & band - Tivoli

woensdag 15 oktober Amsterdam: Aboriginals - Winston Kingdom; the Ethiopians + Mighty Diamonds + Winston Jarrett + Ruption Kru - Melkweg the Max; Sugar Ray + 311 + Bullyrag - Melkweg; Sueis Fine -

Maloe Melo Groningen: Atari Teenage Riot - Simplon; Marco Borsato - Martinihal Hellendoorn: Vernon Reid - Lantaarn Purmerend: Julya Lo'ko - de Purmaryn Rotterdam: Treble Spankers - Plan C Tilburg: Plainsong - Schouwburg Utrecht: Automatic Teller Machine - Stairway to Heaven

ENDAz^G

Hardenberg: J.W. Roy - Country Festival Heeswijk-Dinter: de Heikels - de Zwaan Hellendoorn: Jovink & de Voederbietels Lantaarn Hengelo: Golden & Carillo - Kleine Kunst • Laren (GId): Herman Brood & his Wild Romance - Zaal Stegeman Leiden: Supertrio: Eye Refuse + Honey I'm Home + Killing Francis - LVC Lierop: Ashbury Faith + Bonecrushin' - Nirwana Nieuwendijk: Hallo Venray - Xinix Oosterhout: Curfew + Ah Lav Cha + Room 101 -

Toonzaal Rotterdam: Voivod + After All + Vanity 4 Baroeg; Raymond van 't Croenewoud + Fernando Lamerinhas + Hips - zaal de Unie; Loos - Floor; Burton Gaar Bluesband - Esprit; Anne Clark - Nighttown Schermerhorn: De Dijk - sporthal de Mijze Schiedam: Bright Blue Gorilla - Podiumcafé Siddeburen: de Zingende Fresia's - Feesttent Sliedrecht: Lemur Voice - Zaal Beneden Tiel: Julian Sas Band + Dave MacKenzie e.a. Agnietenhof Tilburg: Neuk - Bat Cave; the Onyas - Paradox Uden: Veil + Facedown + Crivits + Lifeforce + miasmata - Pul Utrecht: Saskia Laroo & Salsabop - Rasa; Torment of Ignorance + Casper + Happily Depressed - Kikker; Celestial Season - Ekko VenIo: Disrespect e.a. - Perron 55 Vlissingen: Jan Rijbroek Band - Piek Warga: Pigmeat - Szdmzll Wateringen: No Joke - Nederland 3 Winsum: Simmer + Johan - Gympop Zevenhuizen: de Kast - Pruim Zwolle: Dress To Impress - Eureka; Barrelhouse Hedon; Megadeth - IJsselhal

zondag 5 oktober Aalsmeer: Golden & Carillo - café Joppe Alkmaar: Gisburns - Atlantis America: Heideroosjes - Cartouche Amersfoort: Van Dik Hout - Flint Amsterdam: Chumbawamba - Melkweg the Max; the Heavy 70's + Gregg Wright's Left Hook + Maloe Melo All Stars - Melkweg; La Banda Paradiso Apeldoorn: Slagerij van Kampen - Gigant Arnhem: Intensity + Fifi + Misconduct + Choreboy - Goudvishal Breda: Julya Lo'ko - Chassé Theater Den Bosch: Dave MacKenzie - Plein 79 Eindhoven: Julian Sas Band - Thunder Roadhouse; I wish I was a fish - Berlage Goes: Hugo Remmelt & Thijs Muus - de Pompe Heerhugowaard: de Kast - Koog Hummelo: Jovink & de Voederbietels - Zwarte Cross Nijmegen: Courtney Pine - 0 4 2 ; Cirrha Niva Backstage Roermond: Black Wish - Azijnfabriek Rotterdam: Palinckx - Dodorama; Wanda Jackson - Vlerk; Beets Brothers - Doelen; MR. C - Nighttown Tilburg: Paradise Lost - Noorderligt Venray: Take It For Granted - Bonte Koe

maandag 6 oktober Amsterdam: Freek de Jonge in Concert - Paradiso Groningen: de Bossen - Vera Nijmegen: Lee Ranaldo & William Hooker + the Poontang Audio Hole - Doornroosje Scheveningen: Spargo reünie concert Circustheater Tilburg: the Wrong - Muzikantenwinkel

dinsdag 7 oktober Alkmaar: Ad Vanderveen - Atlantis Amsterdam: Four Eyed Butterfly + Zea - Winston Kingdom; Guided by Voices - Melkweg the Max; Saskia Laroo + SfeQ + dj Git Hyper - Melkweg; Labradford + Silver Apples + Windy & Carl + Bruce Gilbert - Paradiso Assendelft: de Kast - het Wapen

FRET 2 6

Apeldoorn: Red Rooster Club + Tineke Schoemaker - Bluescafé Arnhem: Eddy & the Hot Rods - Goudvishal Den Bosch: Entombed + Neurosis + Breach -

Willem II Den Haag: Dick Zuilhof & Nico Christiaanse Lokaal Vredebreuk Groningen: Rohbadobh - Simplon; the

Waistcoats - Koekkoek Hengelo: Bulb - Metropool Hoorn: Force of Nature - Troll Katwijk: Hugo Remmelt & Thijs Muus - de Schuit Raalte: Julya Lo'ko - Hoftheater Rotterdam: Lemon Crush - Basement; Gamma Ray + Hammerfall + Jag Panzer - Baroeg; Pridebowl + Turtle Head - Vlerk; the Dubliners Doelen Utrecht: Is Ook Schitterend + Spiros + Yukkie B. + the Sunclub - Chicane Zoetermeer: De Dijk - Boerderij Zwolle: Slagerij van Kampen - Hedon

vrijdag 10 oktober Alkmaar: Laberinto + Green Lizard - Atlantis Almelo: Compleet - Sub Rosa Almere: Plainsong - Roestbak Amsterdam: Ghasem Batamundu & the NovaGhost Sect-tet - Winston Kingdom; Adalberto Alvarez y su Son - Melkweg the Max; Blunt Object - Jaco; Boter Ska en Eieren - Maloe Melo; Outsiders + Eddie & the Hot Rods (20.45) + Quazar (00.30) - Paradiso; Groove the Princess Meander Arnhem: Skik - Verdieping Breda: Supersub - Para Den Bosch: Urban Dance Squad - Willem II Den Burg: Blues Jungle - de Twaalf Balken Deventer: lona - Burgerweeshuis Eindhoven: Mad Professor & the Robotics Effenaar Gorinchem: lain Matthews & Plainsong Nieuwe Doelen Groningen: Harass - Simplon Haarlem: Billy Childish + Firebirds + Perverts + Beyond Lickin' + Waistcoats - Patronaat Hardenberg: the Manzarek Doors - de Stam Heemskerk: Hips + Ducter - Donkey Shot Heinekenszand: Blaf - Scoutrock Hengelo: Popbelang festival met 5 bands Metropool Hilversum: Young Neils Band - Tagrijn Hoogeveen: Tadpole + Without Tracy - Box Kollum: de Kast - Van der Bijhal Landgraaf: Monk + Get Real + Cradle to the Grave + RL.A. - KPL Leeuwarden: Mighty Sam McClain + Daddy's Bluesband - Theater Romein Leiden: Zea- LVC Nijmegen: Croovin' Pict - Merleyn; Barend Middelhoff Kwartet - 0 4 2 ; Yakki Famiri Doornroosje Oirschot: Van Dik Hout - Feesttent Papendrecht: Julya Lo'ko - theater de Willem Roermond: voorronde Nu of Nooit Coverbands: Sonic Boommm + the Heavy 70's + Bluff + the Chillfactor - Azijnfabriek; Hossa - 't Hoafke Rotterdam: D M Bob + the Deficits - Vlerk Sneek: Slagerij van Kampen - Bolwerk Suwald: Swiet & Bjuster - 't Pypke Texel: Jan Rijbroek Band - Bluesfestival Utrecht: Nahawa Doumbia & band - Rasa; the Cords + Vamos - Tivoli Veldhoven: Marcel de Groot Groep - de Schalm VenIo: Smartlappenfestival - Splinter Vlissingen: try-out lokale bands - Piek Voorhout: the Bartales - Ex Voto

Waalwijk: KlX-festival - Tavenu Windesheim: Staal - Dekkershuus Zaandam: LA Doors - Kade Zeeland: De Dijk - Kobus Zeist: Jan Akkerman - Peppel Zwolle: Travolta's + Old 'Skool - Eureka; Alibi + the Blltzers - Zwols Popfront

Eesveen: Van Dik Hout - Smithy's Palace Eindhoven: the Outsiders feat. Wally Tax - Effenaar Emmen: de Kast - Boogie Bar Enkhuizen: Jelly Pup + Cords - Hoogte Espelo:Jovink & de Voederbietels - Schuur in Splo Groningen: Theremin - Simplon; Uncle Luke's Cousins - Koekkoek Haarlem: Thee Headcoats + Thee Headcoatees Patronaat Heerenveen: Human Alert + Kadavérbak - Sfinks Heerhugowaard: Julya Lo'ko - de Schakel Heeswijk-Dinther: Most Wanted - de Zwaan Hellendoorn: Cuby & the Blizzards - Lantaarn IJmuiden: Ro & Paradise Funk - Witte Theater Jirnsum: Loose Ends - 2 Gemeenten Kaatsheuvel: De Dijk - de Werft Leiden: Gaiy Clail's soundsystem - LVC; finale Hiphopcontest: C-Force + Class of Method + Kruisstraatbende + D.C.M. + Headliners + Redzone - Stathuys Leidschendam: the Raspers - Sater

Nieuwendijk: the Bartales - Xinix Nijmegen: Frozen Sun + Phlebotomized Staddijk; Perfume de Salsa - 0 4 2 ; Ulanbator + Ohm Sweet Ohm - Doornroosje Noord-Scharwoude: L.A. Doors - Koog Noordwijk: Laberinto - Join Oirschot: Them & Me - Via Via Oosterhout: Lovebite - Toonzaal Purmerend: Goddess of Desire - Kern Roelofarendsveen: Kiss This - Splotsz Rotterdam: Big Nose Blues - Slingerick; Lori Spee & band + Boi Akih + Arthur Schlemper - zaal de Unie; Kroonenburg Band - Esprit; Joe Cocker Ahoy Sliedrecht: Barinski + No Men - Elektra Texel: Jan Rijbroek Band - Zwaan Tilburg: Curfew - Café Egelantier Uden; Skik - Pul Utrecht: I e Utrechtse Country Festival - Tivoli; D M Bob & the Deficits + MBD - Kikker VenIo: Veil + Disrespect + Mainstrike - Perron 55 Vlissingen: Hallo Venray - Piek Voorhout: Johan + Benjamin B - Ex Voto Wateringen: Valium - Nederland 3 Z-Scharwoude: Loos - Rode Leeuw Zierikzee: Sjako! + the Bartales - Brogum Zoetermeer: Plainsong + Golden & Carillo Boerderij Zwolle: Trans Euforia Express - Eureka; Quazar Hedon

zondag 12 oktober Alkmaar: Vernon Reid & Science Project - Atlantis Amsterdam: No Use For A Name + the Suicide Machines + Swingin' Utters - Melkweg the Max; Grupo de Fadistas de Alcochete - Melkweg; Rickle Lee Jones - Paradiso Austerlitz: Plainsong - Beauforthuis Dalerpeel; Staal - D'Oale Peel De Knipe: de Kast - Feesttent Eindhoven: Bigband the Mooche - Berlage Hoorn: Hugo Remmelt & Thijs Muus - Kroegie Houten: Bandjescontest - Chipolata IJmuiden: Paroxis - Witte Theater Nijmegen: Steamteam - 0 4 2 Rotterdam: Emperor + Nocturnal Breed + BalSagoth + Intestine - Baroeg; Joe Cocker - Ahoy Tilburg: Deftones - Noorderligt Utrecht: 1e Utrechtse Country Festival - Tivoli VenIo: Eddy & the Hot Rods - Splinter

maandag 13 oktober Amsterdam: the Deftones - Melkweg; Bill Wyman's Rhythm Kings - Paradiso Nijmegen: David Coverdale & Whitesnake Vereeniging Rotterdam: No Use For a Name + the Suicide Machines + Swingin' Utters - Basement; Radiohead - Ahoy' Utrecht: Treble Spankers - Stairway to Heaven

Zeist: NRA + Happily Depressed - Peppel Zoetermeer: Eddy & the Hotrods - Boerderij Zwolle: Theremin - Eureka; Ro & Paradise Funk Hedon

zaterdag 18 oktober Almelo: Visionairy Voice - Sub Rosa Alphen a/d Rijn: voorronde Goudse Regio Muziekprijs - Kasteel Amersfoort: Bright Blue Gorilla + Ygrassil + Mizzy - Kelder Amsterdam: Mendoza Dance Parti - Winston Kingdom; the Outcaste All Stars e.a. - Melkweg; Marcel Scherpenzeel Band - Maloe Melo; A'dam Dance Event live act t.b.a. - Mazzo; Motown Revue: Zhane + Horace Brown + 702 - Paradiso Apeldoorn: Quazar - Gigant Arnhem: the Ex + Djibril Diabate - Goudvishal; Business + Discipline - Willemeen Assen: Benjamin B. - Kolk Bergen op Zoom: 24 Uurs Festival - Botte Hommel Beverwijk: the Flying Embryo's - Vervolg Bodegraven: Burton Gaar Bluesband - Evertshuis

Boerderij Zwolle: Dr. Dick - Zwols Popfront

Borsato - Ahoy' Tilburg: the Ex + Djibril Diebati - Bat Cave Utrecht: Atari Teenage Rito + Shizuo - Tivoli Venray: Götterdammerung - Zomaarpop Zoetermeer: Beets Brothers - Boerderij

zaterdag 25 oktober Almelo: Take It For Granted - Sub Rosa Amersfoort: The Ex + Djibril Diabate - Kelder Amsterdam: de Legend + Souled Out & the Trouble Horns e.a. - buitenpodium Dansen Bij Jansen; Joep Pelt + Kiers Unit - Winston Kingdom; 16 Horsepower - Melkweg the Max; M.O.D. + Stress + Deadly Combination Melkweg; the Moonhawks - Maloe Melo; Brian Badcuyp; the Roots - Paradiso; Images Meander; Blue Notes - Cruise Inn Apeldoorn: Sjako! - Gigant Arnhem: Jabberwocky + Hang-Ups + the Vectors + Steve McQueens + Collywobbles - Goudvishal; Tower of Power - Musis Sacrum Bakhuizen: de Kast - de Gearte Bergen op Zoom: Within Temptation + Pantheon - Botte Hommel

maandag 20 oktober Amsterdam: Plainsong - Kleine Komedie; New Cool Collective - Meander Heerlen: Hang Ups + Vectors - Villa Schmitz

dinsdag 21 oktober Breda: Ohama Beach - Para Den Bosch: Hang Ups + Vectors - Zaal Loos Enschede: Glue in the Jelly - Kater Groningen: Treble Spankers - Overstag Nijmegen: Cloud Nine - Merleyn Tilburg: Steel Pulse - Noorderiigt Utrecht: lain Matthews & Plainsong - Tivoli

woensdag 22 oktober Amsterdam: Naar de Maan - Winston Kingdom; the Blue Stingers - Maloe Melo Den Haag: Plainsong - Diligentia; Pink Sly -

Beverwijk: Jan Rijbroek Band - 't Vervolg Brielle: Plainsong - Geert Grote Den Bosch: Njava - Willem II

woensdag 29 oktober Alkmaar: Deification + Mr. Ed - Atlantis Amsterdam: Mr. Potatohead + Smartbomb Winston Kingdom; Narcis - Maloe Melo; Treble Spankers - Paradiso Eindhoven: Blue Tip + Kerosene 454 - Effenaar Heerlen: Excello Legends - Schouwburg Hengelo: the Watchman - Metropool Maastricht: the Treble Spankers - Clinique Rotterdam: Phil Collins - Ahoy' Utrecht: Vinz Vonlanthen's Urban Safari + Lotz of Music - SJU Jazzpodium; Waterfall - Stairway to Heaven

donderdag 30 oktober Amsterdam: Nitwitz + Great Unwashed Winston Kingdom; Cheikh Lo + Ndiaga Mbaye + Dim! Mint Abba + Ndigel Band - Melkweg the Max Bergen: Hugo Remmelt & Thijs Muus - Taverne Breda: Grumpyhead - Para Den Haag: C.J. Chenier & the Red Hot Louisiana Band - Paard; Dick Zuilhof & Petra Appelman Lokaal Vredebreuk

^ donderdag 16 oktober Alkmaar: Rebellion - Atlantis Amsterdam: Unit Moebius + Ra-X + G-Force + Tom de Neef - Winston Kingdom; Rotterdam Terror Corps + Leviathan - Melkweg; Jibaros + Paco & Frederik + Astrophunk - Mazzo; Eboman (grzl) + Vertical Invader + EC Groove Society (klzl) - Paradiso; Honky Soul - Meander Apeldoorn: Bob Berg & band - Gigant; Burton Gaar Bluesband - Bluescafé Breda: Opex + TDLC + Pressure Crew - Para Den Haag: Xam + Suburbs + Tuesday Child + Faste Lane + Venus Flytrap + Unit Moebius + Hallo Venray + Cooper + Snake Sharming + Manifest - Grote Markt Dronten: Julya Lo'ko - Meerpaal Eindhoven: Atari Teenage Riot - Effenaar Gorinchem: Plainsong - Nieuwe Doelen Groningen: Dunder - Koekkoek; Penthouse Oosterpoort Hilversum: Gooise Goden - Tagrijn Hengelo: Visionary Voice - Metropool Hoogeveen: Marcel de Groot Groep - Tamboer Houten: DJ-contest - Chipolata Nijmegen: Cabbage + Stone Digger + Deadman Ray - Doornroosje Vlaardingen: Hugo Remmelt & Thijs Muus Oude Stoep Zoetermeer: Vobe + SITP - Boerderijk

vrijdag 17 oktober Alkmaar: Outcaste - Atlantis Alphen a/d Rijn: Julian Sas Band - Kasteel Amsterdam: .nuClarity - Winston Kingdom; Basco (grzl) + Bonobo + Suburban Predjudice (klzl) - Paradiso; Atari Teenage Riot + Shizuo + Sabotage Sound Surfers - Melkweg; the Ranch Girls & their Ragtime Wranglers - Maloe Melo; Diskordia - Mazzo; Rumblefish - Volta Arnhem: Hallo Venray + Rosa - Verdieping Breda: Urban Dance Squad - Para; Johan Graan beurs Den Haag: Vernon Reid - Paard Deventer: Pigmeat - Burgerweeshuis; Sjako! Elegast Eindhoven: Orphanage + Within Temptation Effenaar Haarlem: Think Of One - Patronaat Heemskerk: Mr. Review - Donkey Shot Heerjansdam: de Kast - Dorpshuis Hengelo: Salsa Verde - Metropool Hilversum: Green Lizard + Laberinto - Tagrijn Hoogeveen: de Zingende Fresia's - 't Koetshuis; Seein' Red + Catweazie + DRA - Box Hoogwoud: Longshot - Pardoes Groningen: Smoke in the Cabin - Simplon Heesch: Curfew + Ah Lev Cha - Zaal 3 Hilversum: Green Lizard + Laberinto - Tagrijn Hoofddorp: de Kast + Cuby & the Blizzards e.a. Partycentrum Fokker Hoorn: Benjamin B + Simmer - Troll Katwijk: Spookrijders + White Wolf - Schuit Landgraaf:Kindred + Ashlar + Born from Pain - KPL Leiden: Detsky Sad - LVC Lunenburg: Van Dik Hout - Loosbroek Maassluis: West Klan + Osdorp Posse - Café Notre Dame Meppel: Julya Lo'ko - schouwburg Ogterop Munstergeleen: Rocklober: Transpunk + I Witness + Gail of Cod + Stowistow + Noodfront - 't Trefpunt Nijmegen: Crupa de Fadistas de Alcochete - 0 4 2 Roermond: Jount - 't Hoafke; Plhebotomized + Aura + Callenish Circle - /Azijnfabriek Rotterdam: Business + Discipline - Baroeg; Russel Scott & his Red Hots - Vlerk; Marco Borsato - Ahoy' Sittard: voorronde Nu of Nooit Coverbands: Action in DC + Red Button + Captain P. & the Psychedelic Airplane - Fenix Sneek: the Postman e.a. - Bolwerk Tilburg: Grumpyhead - Noorderligt Veldhoven: Plainsong - Schalm Zaandam; Rowwen Hèze - Kade

Den Haag: Atari Teenage Riot + Shizuo - Paard; Marcel de Groot Groep - Diligentia Deventer: Time Convert - Burgerweeshuis Dieren: Noar de Blixem - café het Schilderij Doetinchem: Lefthand Freddy & the Aces - Plaza Bodega; Fat Harry & the Fuzzy Licks - café Jansen Eindhoven: X - Effenaar Eist: Red Rooster Club - Vogue Enkhuizen: 2 Bass Hit - Hoogte Etten-Leur: Cotton Fever + Sanguinary Aeon -iGrobebol + 44 Zcan + Dark Rivers Flow + Shapeshifter + Nodal Point + B.U.G. - de Beuken Gorinchem: Corkumse popnacht: Johan + Julian Sas Band -f Raise the Roof + Peter de Vries & Tijn Smit + Veralin - Nieuwe Doelen Croesbeek: de Kast - de Linde Groningen: Klinkhamer - Simplon; Wet Butt Koekkoek; Julya Lo'ko - Stadsschouwburg Haariem: Caribbean Express + Sangre Latina Patronaat Heerenveen: Skate & Hiphop-festival - Sfinks Heiloo: Tröckener Kecks - Buk Buk Hellendoorn: Vengeance - Lantaarn Helmond: Take It For Granted - muziekcafé Helmond Hengelo: Six Feet Under + Braindamage + God Dethroned - Metropool Hoogkarspel: Jovink & de Voederbietels-Dolomiti Hoorn: Mark Foggo - Troll IJmuiden: Téka - Witte Theater Jirnsum: Deadline - 2 Gemeenten Koekange: Staal - Driesprong Leiden: Morning Star + Opex - LVC Leusden: Louisiana Radio - IJsbreker Lierop: Skik -f Met Rozen - Nirwana Nieuwendijk: NRA - Xinix Nijmegen: C/4 - Merleyn Noord-Scharei/oude: Latent Talent - Koog Meppel: Golden & Carillo - café Clouso Oirlo: Zomaarpop - Watjang Rotterdam: Frank Boeijen + Captain Gumbo zaal de Unie; Angela Brouwn - Esprit; Marco Borsato - Ahoy' Sliedrecht: Inmost - Elektra St Antonis: Hallo Venray - 't Hert Steenwijk: Hot For Teacher - Witte Paarden Tilburg: Crustacean - Bat Cave Uden: Regionale Groepenpresentatie: Curfew e.a. - Nieuwe Pul Utrecht: Astralasia - Tivoli Valthermond: Van Dik Hout - 't Brughuus Vlissingen: Eddie & the Hot Rods - Piek Waalwijk: Within Temptation -i- Fraemd + Lyonesse - Tavenu Wateringen: Beg For Mercy - Nederland 3 Woerden: Plainsong - Klooster Zaandam: Sjako! + Bartales - Kade Zierikzee: Smartlappengala: Stamgasten + Spiros + Jacques Herb + El Combo e.a. - Brogum Zundert: Lovebite - Spot

zondag 19 oktober Aalsmeer: Bright Blue Gorilla - café Joppe Alkmaar: Margriet Eshuijs & band - Atlantis Alphen a/d Rijn: Violation of Trust + Obnoxious + Maypole - Kasteel Amsterdam: Jazz Crusaders - Melkweg the Max; Metal Bash - Melkweg; opnames Leidsekade Live (15u) + Foreplay + Wannadies -f Penthouse + AC Accoustics (21 u) - Paradiso Balkbrug: Jovink & de Voederbietels -zaal Takens Bergen op Zoom: 24 Uurs Festival - Botte Hommel Eindhoven:Dutch-Belgian Hardcore Fest-Effenaar Etten-Leur; Beukpop: Neuk + the Undeclinable Ambuscade + Loaded + Area 51 + Mass + Cumshot - de Beuken Groenio: Van Dik Hout - City Lido Hilversum: Melanie - Tagrijn . Nijmegen: Bart Tarenskeen - 0 4 2 ; Augusto Doornroosje Oirio: Zomaarpop: Laberinto e.a. - Watjang Rotterdam: Hugo Remmelt & Thijs Muus Schoonewil; Plainsong - theater Zuidplein; Marco

Lokaal Vredebreuk Eindhoven: Gotas de Rap - Effenaar Enschede: the Treble Spankers - le Monde Groningen: Hang Ups + Vectors - Glasfabriek Hengelo: No Fun At All + Puffball - Metropool Nijmegen: Misty Brew + Once in a Blue Moon Merieyn; Eskelin, Parkins & Black - 0 4 2 Rotterdam: Stef Bos + Jan Bijker - zaal de Unie; Djibril Diabate - Dodorama; Steel Pulse Nighttown; Steel Pulse - Nighttown; Marco Borsato - Ahoy' Sittard: Slagerij van Kampen - Schouwburg/Fenix Tilburg: Slick Wicked Nation + Green Lizard + Brotherhood Foundation - Uitstad Utrecht: La Vieja Trova Santiaguera - Rasa; Shortfuse - StainA/ay to Heaven Zoetermeer: Julya Lo'ko - Stadsstheater

donderdag 23 oktober Alkmaar: Julya Lo'ko - de Vest Amersfoort: Marcel de Groot Groep - Stadshal Amsterdam: Jonus + Sabot - Winston Kingdom; Ben Harper & the Innocent Criminals - Paradiso Barendrecht: Plainsong - Kruispunt Den Haag: DDh Puijuh Zeikargs + Jeffrey Huf + Lex Triplex - Paard; Gene Southwood - l.okaal Vredebreuk Eindhoven: 16 Horsepower +Yobbo Trip-Effenaar Enschede: Tower of Power - Muziekcentrum Groningen: Besides That - Koekkoek Hengelo: Family Affair - Metropool Nijmegen: No Fun At All + Puffball - Doornroosje Rotterdam: Marco Borsato - Ahoy' Tilburg: Sjako! - Noorderiigt Utrecht: Them & Me + de Softies - Kikker; Rowwen Hèze -f Allez Mama - Tivoli

vrijdag 24 oktober Alphen a/d Rijn: Beaver Fever + New Friend Kasteel Amsterdam: Fruits Funk Foundation - Dansen bij Jansen; Ron Sexsmith (21.30) + Zion Train + Soulful Distortion - Melkweg; the Rhythm Aires - Maloe Melo; Gé Reinders + Stereolab Paradiso; Hips - Meander Arnhem: Run Piggy Run + Supersub Verdieping; Julya Lo'ko - Musis Sacrum Breda: Within Temptation - Para Cuyk: Hang Ups + Vectors + PLA - Balloon Drachten: UK Subs - Iduna Franeker: Empty Heads - Koornbeurs Goes: Red Rooster Club - Bluesroute Haaksbergen: de Kast - Bouwmeester Haariem:Marcel de Groot Groep-Concertgebouw Heemskerk: Neuk -f Spookrijders - Donkey Shot Hengelo: Red Stone - café De Brink 5; Unleashed - Metropool Hilversum: Benjamin B. + Johan - Tagrijn Hoogeveen: Liquid Scandalz + As It It + Emotion + Men From The East •^ Briggs - Box Landgraaf: Into Oblivion + Second Thoughts + Marilyn Monroe - KPL Laren: Van Dik Hout - De Witkamp Leeuwarden: Test Department + Entropy Theater Romein Leiden: Son of Blob - LVC Nijmegen: Kong - Doornroosje Noordwijk: Magie Frankie & the Blues Disease Kruispunt Raalte: De Dijk - sporthal Teijenraan Rotterdam: Six Feet Under -f Braindamage + God Dethroned - Baroeg; Eddie & the Hot Rods Vlerk; Marco Borsato - Ahoy' Sneek: No Fun At All + Puffball - Bolwerk St. Antonis: Golden & Carillo - 't Cafeetje

Steenwijk: Hallo Venray - Buze Utrecht: Tirana Ensemble - Rasa; ACU-benefiet: the Ex + Djibril Diabate & Possible Suspect e.a. Tivoli; Lynyrd Skynyrd - Central Studios Waalwijk: Cascade - Tavenu Willemstad: Gewoon Raar - Vossehol Zaandam: Osdorp Posse + Blind Justice - Kade Zeist: For Absent Friends + Marathon + PTS Peppel Zoetermeer: Ro & Paradise Funk + Stone Bob -

Den Haag: O.R.O. - Paard; Boolean - Lokaal Vredebreuk Druten: Hugo Remmelt & Thijs Muus - Koperen Droes Eindhoven: Zlon Train - Effenaar Enkhuizen: Rita 5 -f Lopend Vuur + Aquafortis Hoogte Gemert: Fabulous Grit & the Two Bit Texas Rangers - Bunker Groessen: Green Lizard - Rhinoceros Groningen:Bonobo-Simplon; Half A Day-Koekkoek Haarlem: Grumpyhead - Patronaat Hellendoorn: Barrelhouse - Lantaarn Hoorn: UK Subs + Mr Potatohead - Troll IJsselstein: the Flying Embryo's - Jera Leiden: Simmer + Benjamin B - LVC Lichtenvoorde: Hot For Teacher + Curfew + Ah Lev Cha-fRoom 101-hGolden & Carillo -Den Diek Nijmegen: Euregio Festival: Sounds of Merlin e.a. - Merieyn Megchelen: Van Dik Hout - Zaal Tervoet Oldenzaal: Hallo Venray - Kroeg Ommen: Staal + Blazers - Tronck Oostzaan: De Dijk + the Bartales - sporthal Oostzaan Purmerend: City PIg Unit - de Kern Roelofarendsveen: Fast Lane - Splotz Rotterdam: Bull It - Esprit; the Walkabouts Nighttown; Ro & Paradise Funk - Rotown Sliedrecht: Second Hand Blues Band + Willem Lavooi & Friends + Electric Kings - Elektra Soest: Red Rooster Club + Terry Mann-Artishock Uden: Osdorp Posse + Blind Justice - Pul Utrecht: Farida Mohammed All -f Tchalghi Baghdad! Ensemble - Rasa; Grease Cover Band Tivoli; J.W. Roy - Oude Pothuis Vaals: voorronde Nu of Nooit Coverbands: Double Axe & the Celedonia Show Express Band + the Tumblin' Dice + D.E.M. + M.A.U.S. - Vaals VenIo: Laberinto + I Witness - Perron 55 Vlissingen: Lovebite - Piek Vrouwenparochie: Pigmeat - Frourock Wageningen: Test Dept. - Unitas Wassenaar: Blue Karma -i- Blue Rose + P.O.P. + the Chumpsdream - Twilight Zone Zaandam: Supersub - Kade Zwolle: Metamorfosia - Eureka; Massada- Hedon

zondag 26 oktober Alkmaar: Q65 - Atlantis Amsterdam: Tania Libertad - Melkweg the Max; Radish - Melkweg; Fat Beats + Tower of Power Paradiso Den Haag: Boney M. - Paard Dinxperio: Slagerij van Kampen - Achterhoek Arena Eindhoven: Zuid Nederlands Jazzfestival Effenaar; Johnny Panic & the Bible of Dreams -

Beriage Groesbeek: De Dijk - de Linde Hoogeveen: Hang Ups + Vectors + PLA - Tink Nijmegen: Plainsong - 0 4 2 ; La Vieja Trova Santiguera - Doornroosje Oosterhout: Golden & Carillo - de Beurs Rotterdam: Sabot - Dodorama; Jan Vayne Doelen; Luther Vandross - Ahoy' Schagen: Jan Rijbroek Band - zaal Noord Tilburg: Götterdammerung - Extase Utrecht: Walkabouts + the Watchman - Tivoli

maandag 27 oktober Amsterdam: Sleater Kinney •^ Bis - Melkweg; Marillion - Paradiso Apeldoorn: Plainsong - Gigant Den Bosch: Ricky Lawson drumclinic - Willem II Groningen: Tower of Power - Oosterpoort Nijmegen: 16 Horsepower - Doornroosje

dinsdag 28 oktober Alkmaar: Glue In the Jelly - Atlantis Beusichem: Plainsong - Heerenlogement Breda: Witte Veder - Para Enschede: Mahangoe - Kater Nijmegen: Bis + Sleater-Kinney - Doornroosje Rotterdam: Phil Collins - Ahoy'

Den Helder: Lovebite - Bliksum Enschede: Dutch Swing College Band + Mr. Einstein - Muziekcentrum Groningen: Yellojackets (kl zl) + De Dijk (gr zl) Oosterpoort; Haras - Koekkoek Haariem: Sonny Burgess + DJ Fontana + Ike & the Capers - Patronaat; Longshot - Wild Child Hengelo: S.F. - Metropool Hoofddorp: Julya Lo'ko - de Meerse Maastricht: Joe Cocker - MECC Nijmegen: Lagwagon -t- Snot - Doornroosje Roermond: Excello Legends - Centrum v.d. Kunsten Rotterdam: Strapping Young Lad - Baroeg; Bush - Ahoy' Tilburg: the Treble Spankers - Bolle Utrecht: Badenya - Rasa; Eric Vloeimans Kwartet - SJU Jazzpodium

vrijdag 31 oktober Alkmaar: Johan - Atlantis Almelo: Tiamat - Sub Rosa; Staal + Blazers - de Stam Amsterdam: Ótis Project - Winston Kingdom; Wendy Sheridan Band - Maloe Melo; Miss Universe + Sleepwalkers - Badcuyp; Saskia Laroo Band - Meander Den Burg: Fabulous Grit 6i the Two-bit Texas Rangers - Eethuis Eindhoven: Marko Foggo's Skasters + the Hotknives - Effenaar Gouda: finale Goudse Regio Muziekprijs - So What; Jan Rijbroek Band - Dixie's Groningen: Goldfish - Simplon Haariem: Chris Cacavas + Bright Blue Gorilla Patronaat Heemskerk: Lois Lane - Donkey Shot Hengelo: Montana Red Dog - Metropool Hilversum: Osdorp Posse + Blind Justice - Tagrijn Hoogeveen: Great Unwashed + Circle of Friends -Tinck Hoogezand: Julya Lo'ko - Kielzog Landgraaf: Nightmare on Helmstreet e.a. - KPL Leiden: Jerry - LVC Leusden: No More Nuts - IJsbreker Maasbree: Van Dik Hout - Mafcentrum Nijmegen: Strapping Young Lad - Staddijk; Ohjah + Eugene & band - Doornroosje; the Jololi Revue + Djivan Gaspatyan + Sierra Maestra e.a. - Music Meeting Ommen: Noar de Blixem - Tronk Roermond: Plainsong - CK-zaal Roggel: Hallo Venray - Slorgebouw Rotterdam: Unleashed + Driller Killer - Baroeg; Sonny Burgess + Ike & the Capers - Vlerk; Loos de Buut; Mary J Bilge - Ahoy' Sittard: Unit Moebius - Fenix Tilburg: Lagwagon - Noorderligt Uden: R&B/Hiphop-Club met live-acts - Pul Utrecht: Esma Redjepova & ensemble - Rasa; Perpetual Demise + Within Temptation + Orphanage - Tivoli; Excello Legends Vredenburg VenIo: Ro & Paradise Funk - Splinter Wychen: Curfew -i- Ah Lev Cha + Room 101 Pardoes Zaandam: Vieja Trova - Kade Zeist: Sjako! + Raymond - Peppel Zwolle: Ashbury Faith - Hedon Bezoekadressen van podia zijn de vinden op Internet: h t t p : / / w w w . p i . n e t / - s p n .

ACENDAGEGECENS VOOR DE MAAND NOVEMBER VÓÓR 20 OKTOBER A.S. STUREN OF FAXEN NAAR: FRET, WIBAUTSTRAAT 214 1091 GS AMSTERDAM, FAX 020-6685041. ELECTRONISCH KAN OOK; ONS EMAIL-ADRES IS: FRET@NPI.NL

FRET 2 7

f W

©©Oö 2D

F§]§1D©DQ'

De Rotterdamse DJ Git '*^.-

Hyper is veraiitwoordelijl( fotografie: Nancy de Winter

ijn van

d d

J ar e

negentig

tekst: Rick Treffers

Nederlandse triphop-phlen van het jaar. Hoewel zeer

Vorig jaar maakte het Amsterdam Dance Event, georganiseerd door Stichting Conamus, een veelbelovende start. Zevenhonderd deelnemers uit twintig verschillende landen zetten een boompje op over het wel en wee van de meest florerende tak van de muziekindustrie van dit moment. Netwerken en contacten leggen is het voornaamste doel van deze conferentie. Dit jaar vindt het Amsterdam Dance Event plaats van 15 t/m 18 oktober. Er worden zo'n duizend deelnemers verwacht.

kingsbureaus hun DJ's voorstellen en zullen er VJ's te bewonderen zijn. Anna Knaup (28) is betrokken bij de conferentie als projectmanager Dance. Zij kent de klappen van de zweep want haar boekingsbureau Anna's Agency haalt al jaren bekende buitenlandse DJ's naar Nederland. Daarnaast runt ze haar eigen platenlabel Orange Records. Ze vindt het belangrijk dat de Amsterdam Dance Event niet té groot wordt. 'Er zijn in Europa beurzen te over. De Popkomm in Duitsland en de Midem in Frankrijk richten zich op alle muziekstromingen en trekken tienduizenden mensen aan. De jaarlijkse Billboard Dance Summit in Chicago is een voorbeeld van hoe wij het willen: een kleine conferentie met panels en een network lounge. Iedereen die je daar tegenkomt werkt In jouw vak.'

FRET 2 8

ingenomen met de positieve ontvangst van zifn solodebuut limmerman, is er toch ook sprake van lichte frustratie. Wie zijn eerde-

n theater De Rode Hoed aan de Prinsengracht komen de deelnemers bij een. Onderwerpen als licensering, de juridische leant, de visie van A&R, de dans-independents (cutting edge-labels), management en niet te vergeten de toekomst van dansmuziek worden op een informele manier aangesneden. Geïnteresseerden uit de branche kunnen actief deelnemen aan discussies. In zogenaamde Territory Focus Meetings zullen ontwikkelingen in Europese landen onder de loep genomen worden. Verder is er een DJ Play Area waar boe-

voor een van de mooiste

re, onuitgebrachte werl^

De afgelopen jaren zijn de nieuwe labels pijlsnel uit de grond geschoten. Zo snel, dat sommige aspecten van de complexe muziekbusiness compleet aan hen voorbij zijn gegaan. Zo'n informatieweekend kan daarom heel verhelderend zijn. Het was voor Knaup een groot karwei alle labels van belang bij elkaar te krijgen. Dat lukte alleen via kennissen en , van mond tot mond. De dance-scene staat bekend om zijn self-made karakter en is niet altijd bereikbaar via de reguliere kanalen. In de allerkleinste gehuchtjes bestoken producers vanuit hun slaapkamer de markt. Juist voor hen is het belangrijk te netwerken op Amsterdam Dance Event. 'Er zijn op zo'n beurs altijd grote platenmaatschappijen op zoek naar die ene grote hit. Robin S. is op die manier ook opgepikt,' aldus Knaup. In de Amsterdamse clubs zal 's avonds het belang van de Europese dansmuziek in geluid omgezet worden. Nederlandse deelname is er van Eboman, Bonobo, Ro & Paradise Funk, DJ Sven van Hees, MC Marxman, D] Dreazz, MC Nubian MC Dart, DJ Joost van Bellen, DJ Per, DJ Spider Willem, Unit Moebius, Dimitri & Guests, DJ Chaos en DJ L-Ende. Onder de buitenlandse acts bevinden zich Goldie en Atari Teenage Riot. In de Melkweg vindt een gabber-party plaats, in de Roxy drum 'n' bass en in Paradiso zullen DJ's een geïmproviseerde soundtrack voor oude films verzorgen.

De brochure van Amsterdam Dance Event vermeldt dat dance de popmuziek van de jaren negentig is. 'Dance is inmiddels ingeburgerd', verduidelijkt Knaup. 'Kijk maar naar elk reclamespotje. Zelfs op de Uitmarkt waren er optredens van DJ Dimitri en Marcello. Dat is een groot teken van acceptatie. DJ's zijn de popsterren van de jaren negentig. In het buitenland hebben zij echt een sterstatus. Dat uit zich in de manier waarop ze behandeld worden en hoe het publiek reageert. In Nederland is dat veel minder, maar dat is weer typisch Nederlands.' Daarmee wil Knaup overigens niet zeggen dat het charismatische rockidoot gaandeweg vervangen zal worden door een goed draaiende DJ. 'DJ's zijn minder snel herkenbaar aan hun stijl. Popgroepen hebben eigen teksten en schrijven zelf hun muziek. Een DJ heeft zijn sound, maar omdat de meeste DJ's ook producers zijn is 90% van hun set muziek van anderen. Bovendien is dansmuziek vaak instrumentaal en moet je die ervaren op de dansvloer. Lekker knus op de bank meezingen met de hoesteksten op schoot is er niet bij. Toch is niet alle dansmuziek om op te dansen. DJ's die al lang draaien proberen nieuwe dingen uit. De ontwikkelingen zijn groot. Op drum 'n' bass is het bijvoorbeeld niet gemakkelijk bewegen. Ik kan dus ook best thuis op een stoeltje zitten luisteren.'

beluistert, begrijpt precies wat Git bedoelt. et moet voor iedere muziekliefhebber een feest zijn Enwin Zimmerman (25), alias DJ Git Hyper te bezoeken. De turntablist van de jazzfunkband SFeQ heeft in ongeveer tien jaar tijd een indrukwekkende verzameling vinyl bijeen weten te garen. In het muzikale zenuwcentrum van zijn flat beslaan de duizenden platen meer dan een volledige wand. Amerikaanse jazz, Europese jazz, funk, soul, rare grooves, jazzfunk, soundtracks en heel, heel veel hiphop. De doorbraak van hiphop, halvenwege de jaren tachtig, markeerde het begin van Git's verzamelwoede. 'Toen ik de Beastie Boys zag en hoorde, was ik verkocht. Daarvoor luisterde ik alleen naar rock. Maar de combinatie van ruig en rap opende m'n oren. Ik raakte nieuwsgierig naar de muzikale inspiratiebronnen van hiphop. Gewapend met een lijst van platen die door Afrika Bambaata waren gebruikt, ging ik de platenzaken af. Op die manier leerde ik de wereld van de zwarte dansmuziek kennen en kwam ik uiteindelijk ook bij de jazz terecht.' Meteen ging Git, toen nog Kid 45 geheten, zelf experimenteren met het door elkaar mixen van de meest uiteenlopende platen. Met behulp van slechts twee cassettedecks behaalde hij verbluffende resultaten. Via vrienden belandde hij bij Supersonic, een rapcrew voor wie hij een aantal jaren de backing tracks verzorgde en met wie hij zijn eerste successen behaalde. Als een van de eerste Nederlandse DJ's begon hij hiphop met jazz te mengen, wat voor de rappers van Supersonic uiteindelijk te grensverleggend bleek. In '92 stapte Git op om een jaar later toe te treden tot SfeQ. Deze band wist met een mee-scratchende DJ in jazzkringen al eerder opzien te baren. Het klikte meteen en nog geen maand later was Git al mee op tournee in Finland. 'Als hiphop-DJ was Ik zelfs nog nooit in België of Duitsland geweest.'

Iets te vooruitstrevend Ondertussen had hij zijn instrumentarium aanzienlijk uitgebreid en gemoderniseerd. Met zijn aanzwellende platencollectie als basis en een drumcomputer en sampler als handige hulpjes nam hij aan de lopende

band nummers op. Zijn grootste wens: al dat moois ooit eens uitbrengen op plaat of cd. 'Ik verzamel al die platen niet uitsluitend om de kick van het verzamelen. Ik wil er wat mee doen en er op mijn manier voor zorgen dat al die oude en soms obscure muziek gehoord blijft worden.' Git klopte aan bij een paar platenmaatschappijen, maar die stelden hem teleur. 'Het is voorgekomen dat ze mijn demo geweldig vonden, maar toch besloten er niets mee te doen. Want het was ze 'iets te vooruitstrevend'. Wat een armoede! Kun je nu echt geen betere reden verzinnen?' Een zelfde afwachtende houding bemerkte hij overigens ook bij het danspubliek. Steeds minder vaak draaide hij op feesten en in clubs. 'Ik heb geen zin om verzoekjes te draaien. Ik ben geen radio-DJ.' Bij SFeQ kon en kan hij zijn ei wèl kwijt. Niet alleen op het podium, maar sinds kort ook, tot zijn zeer grote tevredenheid, op het nieuwe jazzlabel van de band. Git was namelijk niet de enige die het zat was om met zijn muziek te moeten leuren. Saxofonist Bart Suèr voelde een zo mogelijk nog grotere weerzin en besloot samen met een aantal leden van de band een eigen label op te richten. DOX records gaat naast de platen van SFeQ ook projecten van individuele bandleden uitbrengen. Binnenkort verschijnt de eerste cd van SFeQ op het eigen label, maar DOX 001 ligt al een aantal maanden in de winkels: Zimmerman, geproduceerd door DJ Git Hyper. Hoewel geraffineerde dansers er ook wel raad mee zullen weten, is Zimmerman toch vooral een luisterplaat geworden. In de recensies zijn al vergelijkingen gemaakt met het werk van de Amerikaanse DJ Shadow. Hoewel ongetwijfeld complimenteus bedoeld, doen ze afbreuk aan het eigen geluid van Git. Zimmerman bevat meer jazz, meer experiment en bovenal meer variatie. De plaat klinkt nu eens dreigend en broeierig, dan weer ingetogen en discreet. De meeste nummers duren niet langer dan drie minuten, een prijzenswaardige zeldzaamheid in een genre waar de tracks vaak tot gapens toe opgerekt en uitgesponnen worden. 'Zodra een ritme me begint te vervelen en ik geen kans meer zie het echt op te leuken, kap

ik het af Dat kan na vijf minuten zijn, maar ook al na twee. Je moet wel een hele goeie beat hebben om een nummer tien minuten lang boeiend te houden.'

Inhaalrace Cynici zullen misschien beweren dat tijdens de opname van Zimmerman echte muzikanten in geen velden of wegen te bekennen waren. Dat nu, is een ernstige misvatting. Wie Git van dichtbij aan het werk ziet, aanschouwt een muzikale tovenaar. Onder zijn handen veranderen twee draaitafels in een veelzijdig instrument. Razendsnel en gedreven plukt hij platen uit de kast, beluistert ze twee seconden, en improviseert vervolgens op letterlijk onnavolgbare wijze een nieuwe miniatuur van samples en scratches. Hoewel een indrukwekkend schouwspel, is Git niet van plan zijn kunsten in zijn eentje vanaf een podium te tonen. 'Dan sta je achter zo'n tafel, niemand kan zien wat je uitspookt. Het is niet erg publieksvriendelijk. Sommige van mijn nummers worden nu door de andere bandleden ingestudeerd, zodat we ze binnenkort live kunnen uitvoeren.' Git heeft intussen de smaak te pakken. Dit najaar al hoopt hij een tweede plaat uit te brengen. De DATtapes liggen al klaar. 'Ik baal er nog steeds van dat ik niet eerder zo'n DAT-recorder heb aangeschaft.' Hij zet een cassettebandje van vijf jaar geleden op. 'Maar dit frustreert me nog het meest. Dat ik dit niet veel eerder heb kunnen uitbrengen.' Zijn frustratie is begrijpelijk want het zijn stuk voor stuk nummers die op Zimmerman niet hadden misstaan: triphop avant la lettre, gemaakt in '92 toen velen de eendimensionale techno wel zo'n beetje gehad hadden en reikhalzend maar vooralsnog tevergeefs uitkeken naar een fris en fraai alternatief.. Gelukkig is de geest nu uit de fles en kan Git aan zijn inhaalrace beginnen.

Ronald ^ Q ^ ^ ^

van Lent

Tekst: Foto: Christel Wolters

FRET 2 9

'Veel mensen kijken op ons neer alsof we niks anders zijn dan mooie meiden in strakke jurkjes.' Zie hier in één zin de frustratie van veel Nederlandse achtergrondzangeressen. Terwijl de ster van de avond in de spotlights de show steelt, moeten zij het doen met een bescheiden plaatsje aan de zijlijn. Achter-grondzangeressen kleuren de plaatjes die anderen voor hen tekenen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel zangeressen na jaren zwoegen voor een solocarrière gaan. Vier achtergrondzangeressen vertellen.

'In Nederland wordt over het algemeen te keurig gezongen in koortjes. Het is meestal precies zoals het hoort en daar krijg ik geen kippenvel van. De achtergrondvocalen zitten meestal op de voorspelbare plekken terwijl je zoveel verschillende keuzes kunt maken. Het is net een puzzel die je op veel verschillende manieren kunt leggen.' Aan het woord is Lies Schilp, die jarenlang zong in de Bombita's bij Herman Brood en Gruppo Sportivo. De vraag is echter of deze kritiek aan het adres van de zangeressen moet worden gericht. Hun positie hangt immers in grote mate af van de waardering van de collegamuzikanten. 'Bij Gruppo Sportivo had het koor duidelijk een eigen rol. We hadden zanglijnen die de term achtergrond allang niet meer verdienden. Eigenlijk was er meer sprake van een duet. Bij Herman Brood was dat in het begin ook zo. In Saturday Night en Still Believe zaten prachtig uitgewerkte koortjes waaraan je kon horen dat er goed over nagedacht was. Later is dat verdwenen. De nummers van Herman werden meer jamsessions, en de koortjes die dan overbleven waren vrij voorspelbaar. Op een gegeven moment kregen we kaartjes met een zin of een kreet erop. Midden in een lied trokken we zo'n kaart en als daar 'I see my mother dancing' op stond, werd dat de tekst. De Bombita's speelden geen rol meer, dus zijn we weggegaan.' Bij Gruppo Sportivo was de rol van het achtergrondkoortje groter maar ook moeilijker. Lies: 'De nummers van Hans Vandenburg zijn veel gecompliceerder dan iedereen denkt. Probeer ze maar eens na te spelen of te zingen. De tonen en harmonieën zijn bijna nooit normaal. Het spreekt voor zich dat het voor een zangeres als ik dan ook leuker is om te doen.' Gewoon werk Ook zangeres Wlandy Huydts kent beide kanten van de medaille. Ooit deed ze met de band Frizzle Sizzle mee aan het Eurovisie Songfestival. Op dit moment zijn René Froger en Gerard Joling de artiesten voor wie zij achtergrondzang verricht. 'Muzikaal is Froger veel interessanter dan Joling. Gerard doe ik er eigenlijk voor de afwisseling bij. Waarmee ik niet wil zeggen dat het niet leuk is met hem. Integendeel, het is altijd dolle pret met die gozer. Maar Joling heeft weinig met muziek te maken. Het is gewoon werk. Het geluid bij optredens is vaak vreselijk ruk en dan vraag ik me af wat ik daar in godsnaam doe. Maar de lol maakt een hoop goed. Plezier in je werk is ook belangrijk.' Mandy verkeert momenteel in de luxueuze positie dat ze twee grote werkge-

vers heeft. Dat is ook wel eens anders geweest. Net als veel andere achtergrondzangeressen vond ze het op een gegeven moment tijd voor 'iets nieuws' en tekende ze bij platenmaatschappij Sony een solo-contract. 'Eind 1995 ben ik bij René Froger weggegaan. Daarna heb ik een solo-cd opgenomen die nooit is uitgebracht. Handenvol geld heeft dat gekost maar gelukkig niet het mijne. De platenmaatschappij vond mijn nummers niet commercieel genoeg. Het waren Nederlandstalige liedjes die volgens hen 'nergens op leken'. En blijkbaar moet dat wel zo zijn. Liedjes moeten lijken op iets wat al populair is. Nóg een Katja Schuurman, nóg een meidenband. Ik heb twee singles uitgebracht: De Zon en Hou /We Vasf. Toen die niks werden ben ik door een hele moeilijke periode gegaan en hebben we uiteindelijk de plaat aan de wilgen gehangen. Maar ik schrijf weer nieuwe liedjes.' Nieuwe carrière Lies Schilp is het wel gelukt na Herman Brood en Gruppo Sportivo een nieuwe carrière op te bouwen. 'Ik heb een lange tournee gedaan met Udo Lindenberg, de bekendste Duitse rockster. Ik heb gewerkt met The Bob Colour en The Nits. Ook doe ik mee met de kerstshows van Herb Mews & The Mules. Ik ben net terug van Curasao waar ik met de gelegenheidsband Girls Just Wanna Have Fun heb gespeeld. We deden drie concerten en hadden daarna een week vakantie. We waren daar met z'n twaalven: negen zangeressen en vier koormeiden, waaronder Monique en Suzanne Klemann van Loïs Lane. De meidenband is ooit ontstaan in cultureel centrum t Paard in Den Haag waar we nog steeds elk jaar optreden. We doen alleen wat we leuk vinden. Daarnaast heb ik genoeg werk aan de vrouwendiscoband Groove The Princess waarmee we jaren zeventig-disco spelen en met het trio de Bombita's.' Door haar werk in achtergrondkoortjes is haar zang verbeterd, vindt Lies. 'Als koorzangeres is timing heel belangrijk. Je moet constant op elkaar letten en bent verplicht zuiver te zingen. Want als je samen zingt en iemand gaat vals, hoor je dat gelijk. Als leadzanger kun je dat nog verdoezelen. Nu ik als leadzangeres werk, merk ik wel dat de presentatie ongelooflijk belangrijk is. En ik vind eigenlijk ook dat de lead een bijzondere stem moet hebben. Ik ben erachter gekomen dat mijn stem eerlijk gezegd geschikter is voor koortjes dan voor leadzang.'

Songfestival De Amsterdamse Marjolijn Spijkers kwam via haar achtergrondvocalen bij het Goede Doel en René Froger terecht in de band Mrs. Einstein. Deze vrouwengroep werd vooral bekend door hun bijdrage aan het Eurovisie Songfestival een paar maanden geleden. Daarnaast heeft Mrs. Einstein ook faam verworven met verschillende theatertournees en tv-optredens. Spijkers denkt met plezier terug aan de jaren achteraan de bühne. 'Ik heb echt heimwee naar de tijd dat ik als achtergrondzangeres werkte bij Het Goede Doel. Het was een geweldige tijd. We speelden net zo goed een hoofdrol als de twee Henken (Westbroek en Temming, red.) en de achtergrondstemmen waren zeer bepalend voor het geluid. Bij René Froger was het heel anders, maar nog steeds te gek. In zijn band heeft het koor een dienende functie. Het gaat om René, dat is een uitgemaakte zaak. Maar ondertussen sta je wel met de beste muzikanten voor 7000 man op te treden.' De periode met Froger ging begin 1996 naadloos over in Mrs. Einstein. Marjolijn: 'Ik krijg nu meer aandacht en meer applaus, maar heb ook meer verantwoordelijkheden. Doordat we onze eigen nummers schrijven is het intenser. Bij Froger stapte je het podium af en klaar was kees. Wat betreft zingen maakt het voor mij niet uit. In Mrs. Einstein gaat het ook om koortjes. We zijn met z'n vijven en hebben elk af en toe een solo. De muzikale kick van solo of samenzang is net zo groot. Koorzingen is een zwaar onderschat beroep. Veel mensen kijken er op neer. Alsof we niks anders zijn dan mooie meiden in strakke jurkjes. Het is moeilijk om meerdere stemmen als één instrument te laten klinken. Dat kan niet iedereen.' Academie Tien jaar geleden nam de stichting Conamus het initiatief tot oprichting van een Academie voor Lichte Muziek. Deze in Hilversum gevestigde school leidt elke twee jaar maximaal twintig mensen op. De opleiding biedt een pakket aan met lessen als muziektheorie, stemtechniek, Nederlands- en internationaal repertoire, ensemble-les en beweging. Het onderwijs wordt gegeven op zaterdag en is gericht op de praktijk zonder alle theoretische rompslomp. De opleiding wordt gedeeltelijk betaald door Conamus en door de studenten zelf. Van de tachtig mensen die auditie doen gaan er gemiddeld na twee jaar tien geslaagd van school. De

helft van de cursisten valt dus af. Directeur van de academie is Henk Boenders. 'Wij zijn redelijk streng. Het is geen vrijblijvende vrijetijdsbesteding. Wij hechten veel waarde aan een hoog niveau en daarbij is er geen ruimte voor concessies.' Een aantal mensen dat de Hilversumse opleiding volgde is later doorgebroken in de zangwereld. Laura Vlasblom bijvoorbeeld (ook ex-Frizzle Sizzle) die in koortjes zingt en inspreekwerk verricht voor films. Erikah Karst die net een album heeft gemaakt, komt van de academie. Ook Tony Neef, hoofdrolspeler in Miss Saigon, leerde het vak bij Boenders. De hoofdrol in de musical Grease wordt vertolkt door oud-leerling Brigitte Nijman. Volgens Boenders wil iedereen beroemd worden maar wijst de praktijk vaak anders uit. 'Je kunt van tevoren niet zomaar aangeven wat je wift doen. Het is net hoe het balletje rolt. Ik ken mensen die heel goed kunnen zingen maar toch niet aan de bak komen. De muziek is een solistisch bedrijf. Niemand zit op jou te wachten. Het leggen van kontakten is net zo belangrijk als het zangtalent. Je moet op het juiste moment op de juiste plek zijn. En hoe ga je om met de technicus en met je collega's? Als een zangeres de schoonmaakster onterecht uitscheldt zal een producer haar niet snel terugvragen.'

genuanceerder over: 'Bij de techniek is het respect niet het probleem, maar tijd- en geldgebrek. Misschien is er wel een gebrek aan goede technici die in razend korte tijd iets neer kunnen zetten. Tegelijkertijd valt ook wat aan te merken op het professionalisme van koortjes. Tijd is tijd. Zorg dus dat je klaar staat als dat nodig is. Dan verdwijnen een hoop irritaties vanzelf.' Mandy Huydts ziet dat muzikanten en koorzangeressen vaak in gescheiden werelden leven. 'Door te veel muzikanten wordt neergekeken op 'die dames achter op het podium'. Gelukkig is dat in de band van René Froger niet het geval. We gaan altijd gezamenlijk met een bus naar grote concerten. Dat is net een schoolreisje. Met mijn werk verdien ik mijn geld, maar plezier in mijn werk is belangrijker.' Na haar mislukte solo-

rsj

carrière keerde Mandy met veel plezier terug bij Froger. 'Hij belde precies op het juiste moment met de vraag of ik alsjeblieft terug wilde komen. Ik heb daar niet lang over nagedacht want bij René heb ik het altijd naar mijn zin gehad. Maar ik twijfelde omdat de choreografie erbij kwam. Om dat onder de knie te krijgen heb ik hard moeten repeteren. Op dit moment doen we een serie mini concerten van 75 minuten. Ook dat is weer heel anders dan megashows in de Kuip of Ahoy'. Maar mij zul je nooit horen klagen. Ik ben allang blij dat ik met zingen mijn geld kan verdienen. Door zo'n vaste aanstelling bij Froger is de basis lekker. Het leuke is dat je van een afstand het succes kunt bekijken. Het gaat niet om jou, maar je deelt er wel in mee.'

li: 0 X* cz 0

v> ni "O

0 ij-

JZ s(ü

cCD cr CC >

•

Mooi gedanst Bombita Lies Schilp vindt dat er te weinig respect is voor de muzikale kwaliteiten van de achtergrondzangeres. Haar slechtste herinnering is de keer dat iemand uit het publiek na een optreden vond dat ze mooi gedanst had. 'Hij had niet eens door hoe rot die opmerking was. Hij bedoelde het vast goed, maar mijn avond was verpest.' Marjolijn Spijkers kan daar het relatieve wel van inzien: 'Het is soms verwarrend voor mensen. Achtergrondzangeressen doen altijd hun best er leuk uit te zien. Als je geen zin hebt om iets aan je uiterlijk te doen of om iets uit te stralen moet je niet op een podium gaan staan. Bij concerten is de inhoud en vorm één geheel. Anders kan je net zo goed een plaat opzetten.' Lies ziet ook vooroordelen bij mensen die beter zouden moeten weten. 'Te veel geluidstechnici vinden het pas mooi als de koorzang in de muziek wegvalt. Alsof je onderdeel bent van een andere instrument. Terwijl de kracht juist ligt in het benadrukken van de zangpartijen.' Directeur Henk Boenders denkt daar

'•m>^

i.j

"«W»i«HaiSB!«S^

CASTO DE COMMUNICATOR BEAVER FEAVER / NEW FRIEND Is MoaJe Est A i«ys (Eargear 05 / De Konkurrent] wee jonge punkbands uit Rotterdam en omgeving die hun eerste cd broederlijk delen. De mengeling van pretpunk en skate die Beaver

Feaver maakt, is fris en onbevangen, rammelt hier en daar aan alle kanten en verdient in zijn totaliteit de eervolle vermelding 'Undertones van de jaren negentig'. Vreemd genoeg gaan ze in de loop van de zes nummers die hun aandeel telt steeds beter spelen. Qua spelpeil en originaliteit heeft New Friend betere papieren dan Beaver Feaver. New Friend neigt meer naar hardcore, zij het met een skaty inslag, en heeft naast een strakke ritmesectie een puike zanger met veel lef in huis. De veelvuldig en met overgave uitgebraakte koortjes stuwen de feestvreugde tot imposante hoogten. Recht voor z'n raap. Meer van deze herrie graag, en snel! (RWf

BITTERMOON iuB i Hiie (ed-siugle) (Eigen Beheer tel.: 026-4454273) it viertal uit Arnhem noemt zelf Del Amitri als één van de inspiratiebronnen en dat lijkt een goede referentie. Pure Pop For Nowadays People dus, niet te lange nummers met een kop, staart en sterke refreinen. Ten opzichte van het eveneens in eigen beheer uitgebrachte debuut is de band flink vooruit gegaan, de songs zijn wat puntiger en het peil der composities ligt hoger. Desalniettemin blijft het materiaal nog steeds iets te anoniem; een wat meer eigen gezicht zou geen kwaad kunnen. Aan het spelpeil en de inzet ligt het zeker niet, maar als krent in de pap zullen ze nog niet herkend worden. (RB)

BLACK & BLUE £hi|a|» llaes (Marista MCD 5200) e Friese bluesband Black Ü Blue legt zich toe op genre-repertoire en stelt een maximum aan speeltechniek tegenover een minimum aan oorspronkelijkheid. De cd Chigago Blues werd live te Hartwerd opgenomen. Het is een goed gevulde (bijna zeventig minuten), zij het niet zeer afwisselende plaat, waarop relaxt en met het nodige plezier gemusiceerd wordt. Na verloop van een minuut of veertig, vijftig wordt 't helaas wat eentonig. Althans voor die luisteraars, die niet tot de vaste aanhang van de band behoren. Voor wie de groep kent en bewondert daarentegen, valt er voldoende te beleven. (RS)

BLUESMASTERS lm fiotta Walk It l l l e ïea lailc !t (eigen behe4er BM 0597) luesmasters is een band met een theatrale inslag. Zes vrolijke vriendjes in grappige pakjes brengen bluescovers ten gehore onder begeleiding van leuke danspasjes. 'Pretblues', zo noemen zij zelf het product waarin zij grossieren. Deze vijf tracks tellende promo-cd dient het kunnen van de meesters te bewijzen. We kunnen er kort over zijn: afgezien van de zouteloze lolligheid, de muzikale niemendallerigheid en, vooral, de tomeloze verwaandheid, valt er niets op You Gotta Walk It aan te merken. In ieder geval swingt het, eerlijk is eerlijk. Met deze cd bewijzen de Bluesmasters de kwaliteiten in huis te hebben om menig personeelsfeestje te kunnen opluisteren. (RS)

FRET 3 2

HersfnsthiBBien (Djax 10042) en beetje gestoord is hij wel, Casto de Communicator. Dat kon je al horen op een paar tracks op De Posse Deel 3, en nu heeft Castor dan een eigen cd met de titel Hersenschimmen. De beats worden gemaakt door enkele mede-nederhoppers, en ook enkele Nederlandse rappers komen even langs op Hersenschimmen. Naast de maffe teksten valt ook de soms flink gestoorde muzikale begeleiding op, waar Theremins, Rubberen Robbie-samples en punk elkaar afwisselen. Castor's rapskills zijn soms nog wat aan de prille kant, maar de originaliteit van het materiaal maakt veel goed. Elke track is weer een reis door het gemoed van de psychopaat onder de Nederhoppers, waar je regelmatig denkt: waar haalt hij het vandaan? Alle dertien knotsgek. (Rl)

jaren tachtig. Cure-producer Dave M. Allen helpt in het titelnummer mee aan een Sisters Of Mercy-geluid. Going Round 97 is een opgepoetste versie van een nummer dat eerder verscheen op de debuut-EP uit 1984. Afsluiter Hatlands is een sfeervol instrumentaaltje dat doet denken aan het latere werk van David Sylvian. In de volgende Fret meer over Clan Of Xymox. (fiV)

beetje zoals Nirvana dat in haar begindagen deed. Maar wel met hier en daar aanwijzingen dat er meer schuilt in dit bandje dan op Grey Over Green te horen is. Het laatste nummer bijvoorbeeld, met akoestische gitaar en cello, is even knap opgebouwd als hoopgevend voor de toekomst. (PO)

CORDS

DIVERSE ARTIESTEN Fise-Pin i l * No fiyry i o Method N« Beeper

(My First Sonny Weissmuller Recordings/Konkurrent, AHOEAIl) e met Hear! See! Feel! Taste! ingeslagen weg komt op deze, wederom in Amerika opgenomen CD, volledig tot bloei. De composities zijn verder uitgediept, de gitaarloopjes aanstekelijker en Simone Holsbeek durft ook in haar zang steeds meer gas terug te nemen en dat komt de

DE HEIDEROOSJES Kiing-F» (PIAS 527.5019.28) e langverwachte opvolger van Fifi wordt gewoon uitgebracht bij PIAS en niet (zoals velen verwachtte) bij het Nederlandse punkbands opslokkende Epitah. De populairste liveband van Nederland, blijkt ook op plaat verder gegroeid. De rifjes van gitarist Frank Kleuskens zijn gevarieerder en melodieuzer geworden zonder aan power te hebben ingeleverd. Dood Zijn begint als een ska-nummer van Doe Maar en in Our Own Vietnam gaat Marco net zo tekeer als opper-brul-boei Henry Rollins. Het album bevat zowel muzikaal als tekstueel minder onzin, het lijkt wel of zanger Marco Roelofs die 'onzin-kant' in zijn teksten wat verder heeft weggeduwd. Met als positief

(Elegy) legy is een Amsterdams label dat zich sterk maakt voor de Nederlandse popmuziek. Dat het label daarbij risico's durft te nemen, bewijst het tweede album van Cheech Wizard. De groep zoekt het niet in gemakkelijke popliedjes en werd daarvoor een paar jaar geleden beloond met de Samson Award. Na de eerste vijf nummers zou je de muziek met enige moeite onder het kopje spacerock kunnen plaatsen, maar daar doe je Cheech Wizard uiteindelijk te kort mee. De muziek kent veel stemmingen, van rustig akoestisch in de opening tot heftige noise. De gedreven zanger wisselt met hulp van associatieve teksten fluisterpassages af met momenten waar hij totaal over de rooie gaat. Het album neemt onverwachte wendingen op momenten dat je dacht het wel gehoord te hebben. In Lonely Karaoke Housewifes... duikt de invloed van The Ex op, waarna Cruise Between The Shades opent met Captain Beefheart-gitaren. Het rustige intermezzo 2 Divided By 5317 heeft de in de blo genoemde Krautrock-sfeer. In de lange afsluiter Your Visit (inclusief Barfly-sample) worden alle sterke troeven uit de kast getrokken zonder dat de band het spoor bijster te raakt. Voorwaar een knappe prestatie. («V)

CLAN OF XYMOX Out 01 The l a i n (CDS) (Tess Records TESS 16, littp://www.tessrecords.coni) lan Of Xymox werd tot nu toe in eigen land voornamelijk verzwegen, maar in de Verenigde Staten bejubeld om hun albums op 4AD en PolyGram die goed waren voor aanzienlijke verkoopcijfers. Na twee meer dancegerichte cd's was het een tijdje stil rondom de groep waar Ronny Moorings de spil van is. De single Out Of The Rain gaat vooraf aan de binnenkort te verwachten cd Hidden Faces. De plaat grijpt terug naar de electronische new wave van midden

DIVERSE GROEPEN De iarJê Schiif : 22 Hardleofê-, Pank- la Cfüngefeands l i t Hseremweeis e.«. (SfinksOOI) eerenveen bruist en dat willen ze weten! Om hun scene, hun bands en hun zaal, Sfinks, eens flink in de schijnwerpers te zetten hebben ze al hun herriebands gerecruteerd. Over de muziek kunnen we kort zijn: het grootste deel van deze schijf klinkt alsof het een jaar of twaalf geleden is gemaakt. Rechttoe, rechtaan punk en hardcore; de tijd lijkt stil te staan in het hoge Noorden. Maar wat er echt toe doet is dat de meeste bands op deze cd onttrokken worden aan de vergetelheid die anders zeker hun deel zou zijn. Dit zou overal van tijd tot tijd gedaan moeten worden. Het biedt e_en aardig overzicht van wat er in zo'n stad gebeurt en succes is gegarandeerd met zo veel bands. Vandaar dat ze niet eens de moeite hebben genomen om het besteladres in de bijsluiter te vermelden, maar de doorgewinterde Fret-lezer weet dat elders in dit blad wel te vinden. Support your local scene!

effect dat de steeds meer zingende zanger nog overtuigender overkomt zoals in 'Western Civilization (that would be a good idea)' naar een citaat van Ghandi en de in het Duits gezongen kraker Wurst a Kase, waarin hij aangeeft dat het maar eens schluss moet zijn met de haatgevoelens tussen Nederlanders en Duitsers. Opvallend is trouwens dat de stem van Marco Roelofs vrijwel altijd bovenop ligt in de mix; blijkbaar vindt de band (die zelf bij de productie betrokken was) het erg belangrijk dat de teksten verstaanbaar zijn. Kung-Fu is de beste plaat van de Heideroosjes tot nu toe en onderschrijft nog eens de status van Nederlandse topband. Je zou bijna vergeten dat de band een paar jaar geleden nog kleurloos ten onder ging in een voorronde van de Grote Prijs van Nederland. Van krantenjongen tot mediamagnaat, de 'doe-het-zelf-punkers' bewijzen dat het kan. (GA)

CHEECH WIZARD Mad Diary Of A Dairy l a i d

(FuseboxFBOIS) en aardig idee: een verzamelaar met vier Fusebox-artiesten als staalkaart voor wat het label allemaal te bieden heeft naast Opex. En da's best aardig. Erg opvallend is de bijna hardcore van Binky boys, een track die geheel is samengesteld uit gesampelde stukken van een nummer van een punkband. Aan de andere kant van het spectrum vind je de mooie, wat ingetogen triphop van Superfly TnT. Daar tussenin TDLC (die al eerder een aardige EP voor Fusebox maakten) en het Magik Ballet Ensemble, die beiden ook een aardig moppie Chemical Beats kunnen spelen. Al met al zit de vaart er goed in bij Fusebox. (RL)

dynamiek en spanning zeker ten goede. In Boisbelle klinkt ze zelfs als Patti Smith in haar beste jaren. Van diezelfde Patti Smith coveren de Deventernaren op fantastische wijze Dancin Barefoot, dat samen met All Or Nothing, Stargazer en de bonustrack tot de hoogtepunten behoort. Draai deze plaat drie a vier keer en hij staat gegarandeerd in je jaarlijstje, want dit is zonder twijfel de beste Cords plaat tot nu toe. Minpuntje: hij duurt slechts 40 minuten. (fiA)

DETSKY SAD Cfey 0*er i r e e a (Perfect Sound Forever, 001) o op het eerste gezicht een bijzonder bandje, dat Detsky Sad. Opgericht in Delft maar getooid met een Russische naam (gespeld in het Tjechisch), een cd uit zonder boekje en inlay-card maar mét een savedruk van boompjes op de achterkant en, misschien wel het belangrijkste, een sound die in Nederland nauwelijks haar gelijke kent. Zó enorm overstuurd, zó massaal en in je smoel dat je jezelf eigenlijk alleen maar kunt laten wegblazen. De sound is zelfs zo overweldigend dat de nummers zelf er compleet in weg zinken. En misschien is dat ook wel beter, want als het om de liedjes gaat, dan is Detsky Sad eigenlijk helemaal niet zo bijzonder. Het trio maakt gewoon schreeuwerige punkrock, een

(RW)

DIVERSE ARTIESTEN Hitistan (Stichting Brabant Pop BBR 004) ie de wervend bedoelde teksten in het begeleidende cd-boekje leest, moet zich inhouden niet al te denigrerende uitlatingen te doen over deze verzameling Turkse pop uit Brabant. Met belegen slogans als 'Muziek brengt mensen bij elkaar' en wanstaltige vondsten als 'Dilan is conflictloos intercultureel' vraag je als Stichting Brabant Pop natuurlijk om problemen. Gelukkig spreekt de muziek een geheel andere taal. De vier geselecteerde bands - Dilan, Mimoza, Kardelen en Akgüller - zorgen voor een modern en gevarieerd geluid, waarmee ze nog maar eens bewijzen hoe gemakkelijk ook traditionele Turkse muziek zich lenen laat voor geslaagde crossovers met onder andere reggae, funk en rock. Dat zoiets ook kan zonder het hinderlijke synthesizergeweld dat zo veel in Istanbul verkrijgbare cassettes ontsiert, verraadt wellicht de invloed van die andere geografische aanduiding die de bands met elkaar gemeen hebben: Brabant. (R»l)

DIVERSE GROEPEN in De firssp Vaa Ds iniiren (BU 0997, tel: 020-6684284/6185463)

msterdam kent maar liefst twee radioprogramma's op de kabel die zich uitsluitend bezighouden met Nederlandse popmuziek: Mortale en De Buuren. Het programma De Buuren is niet alleen elke zaterdag te beluisteren tussen 16.00 en 17.00 uur op FM 102.4, maar nu ook op cd. De programmeurs gaven 18 Amsterdamse groepen een plaatsje op een compilatie die 11 september werd gepresenteerd in een goed bezocht Paradiso. Vegas Twin opende de avond als de Nederlandse versie van Wet Wet Wet niet gespeend van grote gebaren, wat weer werd goedgemaakt door de sympathieke antihelden van Pixies-interpretatoren jonus. De meeste

genres komen aan bod met de gitaar in de hoofdrol. Hoogtepunten zijn: Sal Paradise (intelligente indierock), Grabolzky (heavy funk), Rudolph Dancer (gewoonweg heavy), Silvershed (helaas onlangs opgeheven), Ralph (singersongwriter met feedback). Trio Bier (modern levenslied) en The Schizofrenics (Crampsrock met jeugdige overmoed). Deze cd is een prima initiatief dat zowel een vervolg als navolging verdient. (GV)

DIVERSE ARTIESTEN It Came Freni The l a m (One Million Dollar Records 011) latenmaatschappij One Million Dollar Records is gespecialiseerd in 'rustic stomp' (in goed Nederlands: boerenklompenmuziek) en is er veel aan gelegen obscuur over te komen. Toch werd ter promotie de compilatie It Came From The Barn uitgebracht, waarop pseudo-traditionele bands uit diverse landen verzameld werden. De cd opent met de wel erg kunstmatig gestoorde folkpunk van Tokyo Skunk, afkomstig uit, jawel, Japan. Veel leuker en origineler is het Duitse Dixie Gunworks. Vervolgens is het de beurt aan Pigmeat, dat met vier niet eerder uitgebrachte songs Nederland vertegenwoordigt. Het Friese duo kwijt zich dapper van de taak de eer van het vaderland hoog te houden, maar levert alleen met het gekke She's Got The Smell een memorabele bijdrage. Verdere deelnemers zijn The Lost TShirts Of Atlantis (GB) en New City Cowfreaks (Denemarken). (RS)

DIVERSE ARTIESTEN

MasaT^ue ¥iva«t ieel 2 : fimtre (MV 697) n samenwerking met Vluchtelingenwerk bracht de Stichting Mosaïque Vivant afgelopen zomer voor de tweede maal een cd uit met werk van in Nederland verblijvende niet-westerse muzikanten. Zeker voor diegenen die de afgelopen jaren lijdzaam hebben moeten toezien hoe het aanbod van wereldmuziek drastisch kelderde, is Timbre niets minder dan een aangename verrassing. De kwaliteit is van een dermate hoog niveau dat de drie orkesten en twee singer/songwriters in eigen land ongetwijfeld met glans de vergelijking met bekendere collega's zouden doorstaan. Luister en droom weg bij de bezwerende en perfect georkestreerde klanken van Eshtar (Iraq) en Samar (Sudan), de breekbare liedjes van Max Tanzany (West-Afrika), en de zorgeloze soukous van BGB Musica (Zaïre). Wat nou herfst!? De zon schijnt nu ook in Nederland het hele jaar door. (Rvl)

DIVERSE GROEPEN Smells litst Team Spirit ü (Displeased Records, D-00050) et in Zaandam gevestigde Displeased Records brengt, na het overweldigende succes van het eerste deel, opnieuw een compilatie uit van aan het label gerelateerde bands. De Nederlandse groepen die op de verzamelaar te vinden zijn zijn: Pentacle (thrash). Altar (metal), God Dethroned (death). Consolation (grind/death). Eternal Solstice (death), Nembrionic (death) en Stentorian (doom/death). De tracklist wordt aangevuld met enkele acts van over de landsgrenzen, waarvan de Canadese cult black thrash formatie Infernal Majesty het meest opvalt. Na tien jaar verschijnt hun tweede album over enkele maanden via Displeased Records. Voor het overige zullen het toch ook vooral de liefhebbers van het hardere metalgenre zijn voor wie deze 'low-price' compilatie het meest interessant is. Mede doordat een aantal nog niet eerder uitgebrachte nummers op de cd is te vinden. (DdM)

EXCISION (Moonlight Records Moon.006) et debuut van de band Excision is al bijna twee jaar geleden opgenomen, maar - om mij onbekende redenen - kennelijk pas onlangs uitgebracht. Het uit Eindhoven afkomstige vijftal bestaat al geruime tijd. Eerder verscheen van hen een splitsingle met het Amerikaanse Master en stond de band op twee verzamel-cd's. Dreamality bevat een melodieuze vorm van thrash/death metal, waaraan zangeres Rosan van der Aa (Orphanage) een bijdrage heeft geleverd en

waarin een hoofdrol is weggelegd voor zanger Paul Verhagen. Mede door zijn inbreng laat de muziek van de Eindhovenaren nog wel eens raakvlakken horen met de melodieuze 'Gothenburg' death metal-variant. Wel moet gezegd worden dat Excision's muziek bij vlagen bekend in de oren klinkt. Maar door de afwisseling in de nummers, is Dreamality toch een plaat geworden die weet te boeien. (DdM)

ren. Maar de bedoeling van een paar andere nummers, en met name die van het uiterst debiele Man Die Bakt, is bij het ontbreken van beeldmateriaal wat onduidelijk. Overigens bevat dit album wel nieuwe beelden van Jiskefet. Er staat een cd-rom track op van een aflevering van Oda, Femke en Guusje die nooit is uitgezonden. En geloof maar dat die om te gieren is! Voor een liefhebber van Jiskefet-gein is dit een cd met louter hoogtepunten.

(Rl) MASTHAZ OF PHUNK

LO-LITE Basks (Motorwoll Records MWCD 001) oit mocht ik een demo van Lo-Lite ontvangen en die blies de veters uit m'n schoenen. De aankondiging van deze cd deed me dan ook reikhalzend naar de inhoud van de brievenbus uitzien. Eenmaal gearriveerd kon ik een lichte teleurstelling niet onderdrukken. Basics bevat namelijk precies de acht nummers die ook al op de demo stonden. Maar aangezien u die voorgeschiedenis waarschijnlijk niet kent, kunnen we weer bij nul beginnen. Garage trash swamp blues is het idioom waarin dit duo uit Arnhem het zoekt en voor wie van die term niet gelijk chocola kan maken, laten we de naam Jon Spencer maar even vallen. Een eigen Nederlandse Blues Explosion, maar dan een minimale variant. Lite zorgt voor het ritmewerk, Lo speelt gitaar (die plank met snaren staat regelmatig bijna krom van de distortion, denk bijv. aan Barkmarket) en zingt of blèrt, of jubelt daar met ongetemd enthousiasme overheen. Behalve het meeslepende jongenhonden-gevoel dat uit de speakers knalt, zijn het tevens krachtige deunen die al snel in het hoofd blijven hangen. Ten opzichte van de demo is het geluid flink opgeknapt. Dat is geen overbodige luxe want het bandje verzoop af en toe, wat overigens niet wil zeggen dat ze nu een hi-fi prijs zullen binnenslepen. Het klinkt namelijk nog steeds raffelig en rommelig, maar dat hoort bij uitstek bij het genre. Deze vriendelijk geprijsde schijf bevat een aantal tracks die best tot cult-hitjes zouden kunnen uitgroeien. Er wordt wel eens beweerd dat er in Nederland te weinig gehypt wordt, maar Basics is een uitzondering op die regel. (RB)

GASOLINE One €oed Pay

JUNKIE XL l i l l y CIttt IP/cds

(Eigen Beheer tel.: 0521-588265) et als Sequoyah (zie elders dit nummer), zoekt ook Gasoline, een kwartet uit Zuidwest Friesland het in stevige rock met een southern feel. De naam Lynyrd Skynyrd staat prominent bij de inspiratiebronnen. Dit is de eerste eigen cd, maar demo's haalden al aansprekende resultaten zoals demo van de maand in Aardschok en een nummer werd ooit tot ballad van de week verkozen op Radio 3. De zanger heeft een goed stemgeluid voor deze stijl, regelmatig zijn fraaie slidesolo's te horen en de meeste nummers zijn okay Dat de groep ook met een rustig nummer durft te komen en kiest voor een niet-modieuze stijl is een compliment waard. Wel weer te lang (zoals al vaker gezegd: stop die recorder na een minuut of 45!), maar als geheel slaat dit album beslist geen gek figuur in het genre. (RB)

(Medcom 08-074262-40) n zo heeft Nederland dan toch z'n eigen Prodigy. Nee, niet Eboman, maar iemand die daar in soundmanipulatie ver voorbij steekt: exNerve voorman Tom Holkenborg. In de vorige Fret kon je al een interview lezen met de muzikant/remixer/producer, die nu als Junkie XL eindelijk helemaal z'n ei kwijt kan. Billy Club leunt dus flink richting Prodigy, maar dat komt ook vooral door dezelfde intensiteit en heftigheid van het geluid, en dat is een compliment. Holkenborg verzekerde zich ook van de heerlijke vocale hulp van rapper Rude Boy, die megafoonraps eruit gooit alsof hij al jaren in de industrialscene zit. Ook de andere tracks zijn zeker de moeite waard en combineren gitaar, heftige chemical beats en coole vocalen op een manier die je in Nederlandse dance zelden hoort. Een knaller die zeer nieuwsgierig maakt naar de cd, die volgende maand verschijnt. (RL)

GRAPESTONE Sanbie (eigen beheer, tel. 077-3734660) euk om te weten dat niet élk bandje in Limburg punk of hardcore maakt. Er wordt dus ook nog onvervalste P-funk gefabriceerd, zoals dit mini-plaatje van Grapestone bewijst. En ik moet zeggen, het klinkt allemaal zo slecht nog niet. Het achttal uit Venio en omstreken weet waar Gotcha! de mosterd vandaan heeft gehaald (George Clinton's koelkast natuurlijk) en bewaakt de erfenis naar behoren. Wat ik mis aan het vijf nummers tellende Gamble is een strakke productie, de onderlinge verhoudingen doen de muziek niet altijd goed. Verder mag de bassist wel iets meer fonky peper in z'n reet hebben en moet Grapestone het maken van ballads maar overlaten aan de mensen die daar verstand van hebben. Dan komt het volgens mij allemaal best wel goed.

(PO)

JISKEFET Biiü (Double T Music/Sony Music DTM 712403-2) ja, wat valt er te vertellen over een cd van het Jiskefet-team? Dat-ie vol staat met onwijs leuke liedjes misschien. Om alle humor te kunnen volgen, helpt het echter wel als je bekend bent met de vele sketches en typetjes die Kees Prins, Herman Koch en Michiel Romein de laatste jaren hebben neergezet. Hemel (Kriebel Aan Me Pemel), Haar In M'n Glas, Laat Zien (Je Rode Rokje) en Mijn Club tergen sowieso de lachspier

Duitse Bochum Welt, Cyclob en de retro breakdance-electro van DMX-crew. Waar de originele tracks ophouden en het remixwerk begint is soms moeilijk te horen, maar het gaat om het resultaat. En dat is een plaat waarop het kenmerk Fresh als geen ander van toepassing is. Als je wilt horen waar de individualisten in de dancewereld zich mee bezighouden, is deze EP een verplichte aanschaf.

'T KRATS JE 't Iratsje (Marista MCD 5220) et Kratsje is de naam waaronder het Sneeker tweetal Kees Hofstra (zang, banjo) en Gerrit Bos (zang, gitaar) nu al vijftien jaar muziek maakt. In die tijd schreven zij een aardig oeuvre bij elkaar. Ter viering van hun derde lustrum zetten Hofstra en Bos hun beste songs op cd, waar nodig ondersteund door gastmuzikanten: vijftien akoestische luisterliedjes in het Fries, het Sneeks, het Nederlands en het Engels. Een gevarieerde plaat dus, ook in muzikaal opzicht, die een beetje doet denken aan het eerder dit jaar verschenen debuut van Acda en De Munnik, maar intiemer van sfeer is. De heren bezitten een romantische inborst (Steeds Dichterbij) en bezien de wereld met kritische ogen: de ene keer een tikkie moralistisch (Buuskepomper Blues, D.N.A), om dan ineens weer onmiskenbaar progressief uit de hoek te komen (Klusse). (RS)

LIKE A TIM iemixes IP

l a s t h a i ö f PhuBk I P (DJ Therapy DT 6500024) et kan zijn dat mijn definitie van Phunk niet helemaal klopt, of anders hebben de Masthaz of Phunk er weinig van begrepen. Bij funk (hoe je het dan ook spelt) denk ik in ieder geval niet aan behoorlijk clichématige housedeuntjes met een breakbeat eronder. Nu haal je je ook wel wat op de hals met een wat pretentieuze naam als deze, maar goed. Vijf versies van één track die om te beginnen al weinig voorstelt, is gewoon te weing van het goeie. Hier en daar zijn best leuke ideetjes te horen, maar enige originaliteit ontbreekt bij deze plaat. Een typisch geval van mooie hoes, jammer van de muziek. (Rl)

MR SLAMMER The X-|e!!eraSi»!i (Dureco 55 21002) el belangrijk dat we nu zo snel mogelijk een cd maken. Koste wat kost.' sprak de bassist al tot Fret in 1996. Hij bedoelde waarschijnlijk niet dat er iets mis zou mogen zijn met het geluid, want hoe het ook zij dat is wel het geval. Ik heb mijn hoofd in de luidspreker gelegd, maar een bas hoor ik niet, de sound is sowieso nogal in elkaar geperst. Het viertal uit Den Helder speelt een soort powerfunk, waarbij de bas toch een prominente plaats zou moeten kunnen innemen. De (galm)gitaren en zang krijgen te veel nadruk, waardoor het eenzijdig de power-kant

/ / ^F

wordt opgetrokken. Jammer, want zo kan Mr Slammer niet bewijzen dat hij goed is (niet voor niets het vaste voorprogramma van Golden Earring). Het songmateriaal is prima en het ontbreekt de band zeker niet aan speltechnisch kunnen en energie. Nu maar hopen dat het bij de volgende cd (die waarschijnlijk met hulp van George Kooymans tot stand zal komen) lukt om beter uit de verf te komen. (RB)

NI HAO Full-bsm (DSFA1010) p het podium kwam Ni Hao mij onlangs ter ore als een skate-band met grunge-invloeden. op dit mini-cd'tje is daarentegen sprake van een strakke, vette metalsound. Daar zal ongetwijfeld producer Oscar Holleman (Gorefest, Gathering) een flinke steen aan hebben bijgedragen. Het punk/skate-gehalte beslaat niet meer dan enkele refreintjes, verder is het eigenlijk vlees noch vis en dus noemen ze het zelf hard groove core. Vreemde eend. Of misschien wel een lelijk eendje. Benieuwd naar wat ze nog in petto hebben. (RW)

(Rephiei LAT 467 EP/cds) en van de leukste platen van de afgelopen maanden! Djax-coryfee Like A Tim doet z'n eerste buitenlandse uitstapje en geen label is daarvoor beter geschikt dan Rephiex, het label van Aphex Twin dat tegenwoordig evenals Like A Tim vooral avontuurlijke electro uitbrengt. Tim neemt een aantal tracks onder handen van het

FRET

THE OUTSIDE AGENCY We Ars As Fresh As !e.e !s Cdd IP (Mokum MOK 80) oor alle stompzinnige happy hakkuh-enzaguh hardcore zou je bijna vergeten dat er ook nog gabber en hardcore w/ordt gemaakt die niet op de markt van de cd-kopende kleuter is gericht. Van alle dansmuziek is gabber nog steeds het populairst, en er verschijnen v^el degelijk platen die de moeite van het horen waard zijn. De tweede Outside Agency-plaat hoort zeker in die categorie thuis. Het Zeeuwse duo Eye-D en DJ Hidden maakte weer een fijne, donkere EP, waarbij vooral de twee tracks van de laatstgenoemde een behoorlijk dreigende sound hebben zonder in flauwe Hellraiser-thematiek te vervallen. De twee tracks op de A-kant zullen het met hun soms fijn zieke loopjes en even demente stemsamples vooral op feesten goed doen. Fijn schijffie. (RL)

PARTY ANIMALS partf@werlJa«e5s.nl (Mokum Records/Roadrunner DB 4781-2)

e jongste Fret-medewerker ever (inmiddels 10 jaar oud) was zichtbaar ingenomen met de nieuwe Party Animals. Ondanks alle problemen van vorig jaar (bezettingswisselingen en relletjes) is het collectief nog steeds populair bij een jong publiek. Voor de rest mag Luuk het zeggen; een verrassend gevarieerde cd, die godzijdank niet alleen van dreunen aan elkaar hangt. Nee, er is volop plaats voor melodie. Het beukende is er nog, maar minder prominent en daardoor veel effectiever. Jammer dat de twee gedeelten van Goed Man, de 'boer er ligt een kip in 't waterbegeleiding' bij Roodkapje en My Way mij niet kunnen boeien, maar verder is de nieuwe Feestbeesten vet okay! Het producersduo Flamman ft Abraxas bewijst dat het Party Animals Concept meer is dan een ééndagsvlieg, de tijdgeest goed kan bijhouden en (topargument) sterke nummers maakt. (L & R B)

spiegel die de moderne samenleving wordt voorgehouden, maar daarbij onderzoekt het stuk de relatie tussen oeroude rituele- en natuurgeluiden en hun moderne tegenhangers. Aeroson is een fascinerende trip door een wereld waarin alles met alles te maken heeft. Peeters' muziek is altijd origineel geweest, maar Aeroson is hopelijk een aanzet tot meer.

(Rl) JOOST PIETERS Ergens I9n Mij (Eigen Beheer tel.: 010-4530172) nlangs stond Joost Pieters nog in de finale van de singer-songwriter editie van De Grote Prijs, waarbij zijn Nederlandstalige poëtischgetinte teksten al opvielen. Op zijn eerste cd brengt deze Rotterdammer 15 fraaie luisterliedjes waarbij wederom het niveau van de teksten de aandacht trekt. Bijgestaan door o.a. Wilbert van Duinhoven (Pater Moeskroen) heeft Joost een gevarieerd schijfje afgeleverd waarop ballades afgewisseld worden met wat meer up-tempo stukken en ook tekstueel is Pieters niet voor één gat te vangen. Het materiaal past uitstekend in de traditie van Boudewijn de Groot, maar ook Cornelis Vreeswijk (qua sfeer en teksten, niet wat betreft diens monotone stemgeluid) en Jaap

boven het maaiveld uit te steken. De welwillende medewerking van gastmuzikanten Kaz Lux (zang) en Keith Dunn (mondharmonica) verandert daar weinig aan. (RS)

ROLLERCOASTER 23 Ma«o|sli9onk Wsrlds EP (Sally Forth Records SF-1009, C.BeernInckstraat 1b, 3641 DA Mijdrecht) e liedjes van gitarist Pieter Feddema die hij samen met Dave Sahanja (inmiddels vervangen door bassist Jaïr Sagström), René de Vries en drummer/percussionist Minco Eggersman onder de naam Rollercoaster 23 op deze debuut-EP zette zijn een combinatie van new wave en triphop met soms een funky feeling. De band vermijdt glibberige gladheid middels electronische hulpmiddelen en iichtvervormde zang. Het totaalgeluid nijgt nu meer naar David McAlmont en het Britse No Man. Na een poppy ballad en een dansbaar instrumentaaltje nemen trage triphopdrums het heft over en krijgt de uitstekend zingende De Vries alle ruimte. In Sky zweeft de muziek langzaam weg, de luisteraar met een prettig gevoel achterlatend. (6V)

RUDE 66

SJAKO! iete (Dureco 1163282) jako! is misschien wel het beste voorbeeld van een Nederlandse band die eigenlijk al lang wereldberoemd had moeten zijn. Waar hun twee platen uit de jaren tachtig de tand des tijds minder goed hebben doorstaan, heeft de band vanaf 1990 (Secret Skin) tot vandaag (Note) een serie van vijf stuk voor stuk goede tot meesterlijke platen (met als hoogtepunt: het 2 Meter Sessie-album van vorig jaar!) uitgebracht. En dat kun je van een heleboel snel rijk en beroemd geworden bandjes toch moeilijk beweren. Dat Sjako! niet krampachtig probeert mee te doen aan de laatste trends gaat gelukkig ook voor Note op. Hier geen geforceerde jungle- of triphop-invloeden, iets waar grootheden als U2 en

David Bowie zich zonodig wel aan moesten bezondigen. Nee, Sjako! maakt nog steeds haar typisch eigen(wijze) "ideale popsongs' (OOR-citaat n.a.v. vorige album). Zestien stuks dit keer; soms niet meer dan een toevallig langswaaiende flard die welhaast per ongeluk op de band terecht gekomen lijkt te zijn (Ripe Rich Nurse Era), terwijl andere songs juist weer opvallend lang uitgesponnen zijn en de acht of zelfs negen minuten overschrijden. Dit album is lang, maar nergens langdradig geworden; het ademt evenwichtigheid en overtuiging uit en bevat een aantal regelrechte juweeltjes (The Dark, "Whim", Barking Up The Wrong Tree). Wie Sjako! nog steeds niet kende (zoals al die jonge Oasis-, Jeff Buckley- of Eels -fans van deze wereld) krijgt hierbij alsnog een uitgelezen kans tot kennismaking, want opnieuw levert Sjako! een album af dat aan alle criteria voldoet een klassieker te worden. (AD)

Fischer zijn goede referenties. Eveneens gevarieerd zijn de arrangementen; elk liedje krijgt iets speciaals mee en zo weet Ergens In Mij consequent te boeien en moet er voor Joost meer in kunnen zitten dan de eigen beheer status. (RB)

ARNO PEETERS AeroSen (Mille Plateaux mp38) n een vorig leven maakte Peeters platen voor labels als Djax en Antler Subway, maar tegenwoordig komen de oude tapekunst-roots van Peeters weer bovendrijven. Dat gaat dan wel vergezeld van moderne hulpmiddelen als harddiskrecording, waarmee hij als een schilder een geluidsportret maakt van onze samenleving. Dat klinkt zwaargewichtig en dat is het bij tijd en wijle ook. Peeters won met deze compositie de hoofdprijs op het International Rostrum for Electro-acoustic Music en het gerespecteerde Duitse label Mille Plateaux perste het op cd. Aeroson verkent het niemandsland tussen enerzijds de ambient dancescene en anderzijds de soundscapewereld. Het resultaat is de bekende

QUAZAR Ftightrecerder (Seven Stars OIO cd) en van Nederland's oudste en meest succesvolle technobands is weer helemaal terug van weggeweest. Flightrecorder is cd nummer vier van Quazar en is een flinke stap voorwaarts. In deze Fret kun je lezen hoe de cd tot stand kwam in een interview met voorman Gert van Veen. De cd biedt een hier en daar verrassende mix van trance, acid en techno, die behoorlijk diep gaat. Een opvallende bijdrage is er van Underworldzanger Carl Hyde, wiens abstracte teksten de Quazar-muziek mooi aanvullen. Uitblinker is het prachtig spacey bliepende Rush Hour. Flightrecorder is niet zo heftig als Quazar tegenwoordig live is, maar gaat minstens even diep. (RL)

RED ROOSTER CLUB Araaiing Blies Party (Blueswork, tel. 024-3558081)

'^ \ • FRET 3 4

min^

ed Rooster Club is een swingende rhythm £t blues band die het cliché niet schuwt. Na eerder Kaz Lux en Bertus Borgers te hebben begeleid, staat de groep nu op eigen benen. Anders dan de titel doet vermoeden, verbaast deze in het Nijmeegse 042 opgenomen live-plaat nergens. De veertien songs op Amazing Blues hoofdzakelijk covers - klinken wat bleekjes en de zeskoppige groep slaagt er niet in de hoofden

Biülir i27/§28 (2LP Bunker)

De eerste single van RECORDER (030-2364057) uit Utrecht werd geproduceerd door Jelle Paulusma van Daryll-Ann. Op de 7" staan vier verzorgde liedjes in mineurstemming met niet zo bijzondere zang. Pas op de B-kant gaat het kwartet tekeer op de instrumenten om daarna af te sluiten met blokfluit in het folky Daydream Believer (geen cover). Een sympathiek debuut zonder uitschieters. THE TREBLE SPANKERS laten op het Duitse Sheep Records (e-mail: sheep@swix.ch) horen dat ze na Popcorn en Kraftwerks The Model ook Enola Gay eigen kunnen maken. Als je dacht dat het origineel van O.M.D. lullig klonk, laat je dan verrassen door de Spankers. Voor mensen die de Amsterdamse surfers te tam vinden klinken, zijn er de WHITE TRASH MINSTRELS uit Den Haag. Drummer van de band is Guy Tavares, tevens bekend van punkband Panty Boy en housecombo Unit Moebius en labelbaas van ondermeer Bunker, Lada en Motorwolf. Op dat laatste label verscheen de 10" The Dark Knights Of White Trash met tien in de eigen Grande Ballroom studio opgenomen surf-instrumentaaltjes. De gebrekke geluidskwaliteit, de Richenbacker en reverb geven de muziek een authentiek jaren zestig sfeertje. Ook labelgenoten van SONIC LITTER voelen zich thuis in die periode al halen zij hun inspiratie op hun zeven nummers tellende, paarse 10" uit een combinatie van trashy Nederbeat en Westcoast garagepunk. Lekkere riffs worden met kracht live ingespeeld en vanaf Shotdown doen de gitaren de VU-meters zo ver in het rood staan datje oren na afloop minstens een uurtje blijven nasuizen. THE SUNWHEEL POWER EXPRESS gaan op hun witte 7" meer richting seventies rock ondanks de titel Doin' 65 op de A-kant. De gitaristen houden hun loopjes simpel en lijken van geen ophouden te willen weten. B-kant Sicario lijkt op vroege metal met een wel heel scherp randje (Motorwolf Records, tel. 070-3608397/fax 070-3642137). Van LADA Records kregen we twee singles die vergeleken met de overige LADA-groepen nogal afwijken. Geen retro deze keer, maar gevarieerde hedendaagse rock van INCENSE. De drie liedjes gaan alle kanten op. Touch And Run begint als improrock waarna stopstart hardcore trash toeslaat die door de anti-productie smeriger klinkt dan het van origine al was. De B-kant bevat de new waverige punk van Cheap Thrill en de grungy ballad Proof Me. Het laatste levensteken van KROMLECH (vroeger wel eens met een C gespeld) heet Kustom Klassics waarop twee covers staan. De stoffig klinkende noiserock-variant van Macabre's Be Forwarned bevat voornamelijk veel middentonen. Pas in Rocket Reducer No. 62 van MC5 gaat de Arnhemse groep volle kracht vooruit en blijft geen enkel instrument onvervormd (LADA Records, 070-3272193).

Alienated Madmas iP (mini-LP Speedster Records 0 0 1 , tel. 020-6226943) a een jaar waarin Rude 66 samen met zijn DJ voornamelijk veel heeft opgetreden in Europa, is 1997 het jaar van de nieuwe releases. Het startsein werd begin dit jaar gegeven met de op het Belgische Silver Recordings uitgebrachte cd The Devil's Highway Deze zomer verschenen zowel een dubbelelpee op Bunker als een EP op zijn eigen label Speedster Records. De helft van de Bunkerplaten klinkt typisch Bunker: de techno is uiterst minimalistisch en bestaat slechts uit rudimentaire beats en blieps. Soms licht van toon, soms hard en scherp, kaal tot op het bot en swingend als een robot. De Amsterdammer laat ook zijn subtiele kant horen in nummers die verwijzen naar oude acidhouse en de Noordpoolambient van Biosphere. Sp@sms verzorgt enkele remixen. Humor ontbreekt niet in de korte sample-collage waarin TROS-presentatrice Ellen

We blijven in Zuid-Holland en wel bij het nieuwe Delftse label Tone Float dat vorige maand drie gekleurde vinylsingles uitbracht. THE NEW CREATURES passen in het Eindhovens rijtje waar ook Loose en 7Zuma7 in thuishoren. De spacerock in Goldfishin' is traag en de noisy solo op het einde kort. Norwade is een onschuldig gitaarliedje in Amerikaanse college-rock traditie dat niet zo catchy is en zeker niet zo pakkend als de A-kant. Het Nijmeegse BELLYBUHON STARFISH zette twee heftige, psychedelische rocknummers op vinyl van hun sterke, in de vorige FRET besproken demo. Tijdens de opnamen van die demo zat Peter van Vliet (ex-Mekanik Kommando) achter de knoppen om te zorgen voor speciale effecten. Die zijn ook te horen op de single van zijn groep THE USE OF ASHES. Dit jaar verschijnt van hem een nieuw album waarop hij dankzij bijdragen van Maarten Scherrenburg (gitaar, electronica, zang) niet langer meer een eenmansband is. Moongarden is dansbare poppy rock met electronica, gitaar en duistere fluisterzang. Het nummer is luchtiger van toon dan het indringende album Firetree (Mellow Records, 1996). Love Is The Universe is een optimistisch liefdesliedje dat opent met akoestische gitaren die naarmate het nummer vordert, worden aangevuld met mellotron, spaarzame electronische effecten en percussie. In combinatie met Van Vliets markante zang heeft The Use Of Ashes een uniek geluid dat met het volgende album hopelijk meer mensen zal bereiken dan met deze in beperkte oplage uitgebrachte single het geval is. Van alle hierboven genoemde singles en EP's gaat de oplage niet verder dan een paar honderd (Tone Float tel/fax: 015-2147242).

Brusse een clip van Rude 66 aankondigt en een interviewer van de lokale TV vraagt of Rude verwantschap voelt met 2Unlimited. Bij gebrek aan hoes (daar doet Bunker nooit aan) wordt de hoestekst in de laatste groeven ingesproken. De eerste 12" op het eigen label Speedster opent met een acid trip-sample en is subtieler en dansbaarder en meer verwant met zijn werk voor het Djax-Up-Beats label. In het titelnummer duikt de invloed van Richard H. Kirk op. (fiV)

RUN PIGGY RUN High (Jacobiberg Records RPR 0001) rnhemse hoop in bange dagen Run Piggy Run stond onlangs in het voorprogramma van Silverchair en nu is er dan de debuutplaat. Wat meteen opvalt aan deze eigen beheer cd is de volvette Amerikaanse sound en het fraaie hoesje. De Arnhemmers kunnen 'echte liedjes' schrijven en tegelijkertijd zwaar rocken, een kunst die slechts weinig bands beheersen. Het is wel een plaat die wat meer luisterbeurten nodig heeft voordat de volledige schoonheid zich aan je openbaart. Hoogtepunten: Slow Down (een heuse single kandidaat) en Let Me Out In The Rain (een verstild liedje dat aan het eind tot een hoogtepunt komt). Jammer alleen dat de zang van Eik van Cuijk af en toe wat achter blijft bij de muzikale prestaties. (GA)

SALUTARY Vislatei Hsliness (eigen beheer, 0182-615761)

et mij volstrekt onbekende Salutary debuteert met een demo-cd. Op Violated Holiness staan vier nummers die in de studio zijn opgenomen en evenzoveel livetracks, waarvan er twee ook als studioversie zijn terug te vinden. Het in Waddinxveen residerende gezelschap speelt een eenvoudige vorm van hedendaagse (thrash)metal, compleet met schreeuwerige op de hardcoreleest geschoeide zangpartijen van zanger JanPau! Lucas. Salutary baseert zich, net zoals bijvoorbeeld het Nederlandse Tefilla, daarbij op de christelijke religie, wat tot nogal simpele teksten leidt. Afgezien van het feit dat deze aan mij niet in het minst besteed zijn, komt Salutary tot weinig boeiends. Een welhaast duidelijk geval van 'te vroeg de studio ingegaan', als je het mij vraagt. (DdM)

SINISTER FOOTWEAR Be *« ¥«« (DSFA1011) a zeven jaren van bluesy hardrock, die op de twee in eigen beheer uitgebrachte cd's van de band is te horen, speelt Sinister Footwear tegenwoordig alternatieve metal. Dat de uit Oisterwijk afkomstige band dat redelijk afgaat, bewijzen de vijf muzikanten met hun debuut voor DSFA Records. Om de intensiteit niet verloren te laten gaan, is Be Me You geheel 'live' in de studio opgenomen. Bluesrockers komen nu eenmaal het beste op het podium uit de verf. Hoewel de term 'alternatieve metal' de lading dekt, komt het verleden van Sinister Footwear op gezette t i j den toch nog even om de hoek kijken. Voorts heeft de band zich laten beïnvloeden door vergane glorie als Soundgarden, ook qua zang. Een aardig album, dat de aandacht niet over de volle lengte weet vast te houden. (DdM)

SMUT Blisters (Vitaminepillen, VP 035, Burg. Loysonstr.27, 6373 PB, Landgraaf) ired' heeft de drummer op zijn voorhoofd gekalkt voor de groepsfoto. En inderdaad heeft hij het veld moeten ruimen wegens niet goed genoeg. Een goed oordeel over zijn kwaliteiten vellen is aan de hand van Blisters moeilijk, want koeienverhuurder Dolf heeft in de tamelijk steriele mix zijn kennelijke voorkeur voor de hihat iets te prominent geëtaleerd. Dat alles neemt niet weg dat deze Bredaas-EIndhovense bende een frisse kijk op punk te berde brengt. Met twee veteranen en twee jonkies weten ze een uitstekend compromis te vinden tussen, pak 'm beet, Dead Kennedys en Buzzcocks aan de ene kant en Greenday en de Heideroosjes (zanger Paul is een tweede Marco Roelofs, alleen zingt hij iets gemakkelijker) aan de andere kant. De songs zijn sterk, de teksten ronduit verschrikkelijk en er is al een nieuwe drummer. Hou ze in de gaten! (RW)

SOYLENT GREEN Malrient (Eigen Beheer tel.: 020-6839079) oylent Green heeft iets met science-fiction, de naam komt van een sf-film en het nummer Speed is opgedragen aan schrijver Roger

(Djax-X 704) peciaal voor het heftige materiaal gooit Djax er een nieuw sublabel tegenaan: Djax-XBeats. S.I.TP. past daar prima op, want de band is meer Ministry dan Osdorp Posse. Industriële metal met hier en daar een vleugje acid en een dansbare beat is het recept, aangevuld met fijn onverstaanbare megafoonteksten. Waar die combinatie anno 1997 vaak gedateerd en flauw klinkt, weet S.I.TP een zeker frisheid en enthousiasme in de muziek te leggen. Misschien komt dat ook door het moeiteloze schakelen tussen gitaar en keyboards. Alleen als de tracks te snel worden, gaat dat ten koste van de heftigheid. Rond de 100 BPM ligt deze muziek het best. Gaat Djax na de nederhop- en techno-scene ook de industrial-scene in Nederland overnemen? Phoinz is in ieder geval een stap in de goeie richting.

(Rl)

(Dance Pool/Sony Music DAN 484375-9) ls drie gelauwerde dj's/producers uit de wereld van dance en house hun krachten bundelen, kun je er donder op zeggen dat het iets oplevert. In dit geval is het resultaat The Sunclub, een samenwerkingsverband tussen de heren Typar, Atbe en Jaydee. Laatst genoemde meneer is ook bekend onder zijn echte naam Robin Albers als radio- en tv-dj. Het drietal scoorde in deze alliantie met het nummer Fiesta De Los Famborileros een heel dikke zomerhit in meerdere landen. Niet zo vreemd omdat er een beproefde en succesvolle formule voor de muziek is gebruikt: club house in combinatie met latin. Veilig misschien, maar wel verrekte strak uitgevoerd en vreselijk aanstekelijk. Vooral dat laatste is belangrijk als je hits wilt scoren en dat is natuurlijk waar het bij dit project uiteindelijk om gaat. Wie regelmatig iets van deze cd wil horen hoeft overigens niet te wachten tot de volgende top 10-single een feit is. In het clubcircuit zullen de vijftien ijzersterke tracks die op dit album staan ongetwijfeld allemaal frequent gedraaid worden. (WC)

THE WATCHMAN r i i i h l Oïsr life (Van Records 7243 8446552) he Watchman, alter ego van zanger Ad van Meurs, verwierf de afgelopen jaren de status van unieke verschijning binnen de vaderlandse popmuziek. Zijn nieuwe cd Flight Over Life is een gloedvolle bevestiging van die reputatie. Van Meurs begon zijn artistieke carrière in de Eindhovense folkrockband Deirdre maar hield zich later net zo makkelijk met wave en noise bezig. Het huidige werk wortelt in Amerikaanse rootsmuziek, country en rock. De elf liedjes op Flight Over Life zijn met zorg geschreven, en worden met liefde uitgevoerd. De begeleiding is sober en doeltreffend, zodat de hele cd een intieme, akoestische sfeer ademt. Hoewel ingetogen getoonzet, bezitten de songs een intense spanning, die de luisteraar van begin tot eind bij de les houdt. Met een goed gevoel voor detail tracht The Watchman vluchtige momenten in woord en muziek vast te leggen. Luisteren naar Flight Over Life is als een lange nachtelijke wandeling, waarvan je natgeregend doch gelouterd weer thuiskomt. (RS)

Zelazny Dampende rock, dreunende dancebeats en swingende spacepop noemt het vijftal uit Sittard als karakteristieken. In S.G. zit een aantal veteranen uit de Nederpop (o.a. ex-Vandenberg en -Avalon) die hun bagage op één hoop hebben gegooid en daar een explosief mengseltje van brouwen. In sommige nummers werkt die mengeling van space, hard en swingend uitstekend, maar er zijn ook een aantal tracks waarin de gecombineerde invloeden geforceerd aandoen. De winnaars van NCRV's Popslag hadden wat meer zelfkritiek mogen hebben, want deze cd is (ook) te lang en ik vind Fly Like An Eagle een overbodige cover. Live ongetwijfeld een belevenis, maar op de volgende mogen de nummers wat puntiger en hoeft niet elke track aangekleed te worden met moderne dance-achtige keyboardpartijen. (RB)

SUPERSUB Window Shspping (Virgin 7243 8447522 2)

S.I.T.P.

THE SUNCLUB Fiesta

upersub is de nieuwe band van gitaarwizard Jan Bart Meijers (ex-Shine) en Orange Crushleden Felix Maginn en Mare Driessen. Window Shopping is een bijzonder montere plaat geworden. Het vrolijke openingsnummer Down, Down, Deep zet meteen de toon voor de rest van de cd: opgewekte gitaarpopliedjes, pakkende loopjes, subtiele arrangementen en veel positive feelings. Op de single Out On The Scene zingt Felix Maginn 'but the fun is just to make it allright', en dat lijkt ook het motto van Supersub: lekkere, ongecompliceerde muziek vol levenslust. Helaas steekt de band niet onder stoelen of banken dat de belangrijkste inspiratiebron de Britpop is. De lalalalalaah's op Springfield Road klinken heel erg Suede en ook de uithalen op Dragging Me Down zijn heel erg Brett Anderson. Ook andere nummers refereren in meer en mindere mate aan huidige Britpop-bands. Window Shopping is ondanks het ontbreken van een eigen geluid een goede plaat. (EK)

TRAVIS Wicli Pyrrs (Marista MCD 5250)

unnen we inmiddels spreken over de Excelsior Sound of is dat ook Britpop? Het debuut van Travis is weliswaar niet uitgebracht op dit inmiddels roemruchte label, maar toch zat huisproducer Frans Hagenaars achter de knoppen. De band heeft misschien wel iets te goed geluisterd naar hun 'voorbeelden', want erg origineel kunnen we de composities niet noemen. Drie songs stijgen boven de rest uit: Radio Days (met strijkers). Why Does It Rain en Long. Niet dat deze wel een 'eigen' geluid hebben, maar omdat ze van wereldklasse zijn. Als ze in de toekomst meer van dit soort nummers weten te schrijven dan valt er nog veel van Travis te genieten. Zo niet, dan vrees ik dat we kunnen zeggen: Goede band, maar dat is niet altijd genoeg. (SA)

uit Nederland komt. Nou goed, laten we er maar over op houden, je kunt het Tuesday Child tenslotte niet kwalijk nemen dat ze een contract ondertekend hebben. En 'in a way' verdient de Haagse groep het ook eigenlijk wel, want de dertien nummers op Universal Playground zijn stuk voor stuk van zeer hoog niveau. Prachtig en bij vlagen verrassend gearrangeerd en sfeervol vormgegeven in dan weer psychedelische maalstromen, dan weer dromerige ballades of Mudachtige rampestampers. Dankzij de heldere productie van Frans Hagenaars (Caesar, Johan en de rest van de Excelsior-clan) valt elk akoestisch gitaartje, stemmetje of (een enkel) sampletje precies op zijn plek. Eigenlijk zou Tuesday Child beledigd moeten zijn dat het op één hoop gegooid wordt met Kula Shaker. Dit is veel beter! (PO)

AD VANDERVEEN Wonders Of The World (Bepop 97249, tel. 030-2730220)

d Vanderveen staat al jaren bekend als een integer singer-songwriter en levert met Wonders Of The World alweer zijn vierde soloplaat af. Alhoewel... soloplaat? Hoe verder de cd vordert, hoe meer de reïncarnatie van Personnel (Vanderveen's laatste band) opduikt, hetgeen de afwisseling zeker ten goed komt. Vanaf het eerste nummer bespringt je een soort kampvuurgevoel, waarbij de warmte in dit geval uit de speakers komt. Water Under The Bridge is het hoogtepunt van het album, maar dit is typisch genoeg een oud Personnel liedje in een nieuw (maar minder mooi) jasje. Dat Vanderveen een goede songsmid is staat buiten kijf, maar de nummers stralen te weinig orginaliteit uit om te kunnen spreken van een Wereldwondertje. (SA)

YAWP! i « M«re licBses (Kangaroo ree. Kang-014CD / Sonic Rendezvous) oor elke nieuwe plaat wordt bij Yawp! de bezetting ingrijpend gewijzigd. Drummer Erik en gitarist Herry zijn de enige constante factoren. Laatstgenoemde heeft een wijze raad op zijn juiste waarde geschat en neemt nu ook de zang voor zijn rekening. Daarmee is No More Excuses verreweg de sterkste plaat van de drie die ze er maakten. De songs zijn wat minder voor de hand liggend dan voorheen en worden feller, strakker en minder chaotisch gespeeld dan in vorige bezettingen. Hardcore uit het boekje, en ook de productie klinkt naar meer. Opvallende afwezige overigens in de bedanklijst deze keer is Louis van Gaal. Kennelijk heeft het slechte seizoen van Ajax inspirerend gewerkt!

(RW)

advertentie

TUESDAY CHILD iaiïersa! Pfaygrsund (Columbia)

n de biografie geeft Columbia het in feite zelf toe: mod-bandjes zijn weer helemaal in (Kula Shaker, Blur), dus wij moeten er ook één hebben. En iedereen maar zeuren dat er niets origineels

Realtime Copy Service Casse't'te e n CO p r a d u k t i e s Kleine en grote oplagen. Digital Editing naarDATof <3Ï-R.

Bel ons voor m e e r infiomiatie of prijslijst! OBS7-E7B8 73 studio-adres:

Postadres: Postbus 35

Industrieweg 37b

3640 AJ Mijdrecht

>41 RK Mijdrecht

Fax 0297 - 272883

FRET

LOWLAND

Alle demo's die bij de redactie binnenkomen worden D 6 I U I S l © i Q , maar door het grote aanbod kunnen ze niet allemaal D C S P i d i C C i l

worden.

De Lowlands Top 15 bevat uitsluitend

"O (6) SKIK Niks Is Zoas't Lek (Polydor)

Nederlandse geluidsdragers en wordt samengesteld op basis van ingezonden briefkaarten van FRET-lezers (m/v). Je kunt je voorkeur

S (-)

NRA Leaded (Virgin)

g (2) THE GATHERING Nighttime Birds (Century Media)

ook electronisch kenbaar maken: stuur een

e-mail naar: gert@npi.nl Begin je bericht met: Lowlands Top 15

(13lj5IIWiyiER iVlothertongue (Excelsior)

g ( 1 J B L 0 F Helder (EMI)

SPELREGELS

@ (-) I JW ROY A N D THE ONE NIGHT BAND Round Here (Munich)

^ ^ Alleen recente releases van Nederlandse platen, cd's en cd-singles komen in aanmerking.

CLAW BOYS CLAW Will-O-The-Wisp (Virgin)

^ ^ Een plaat kan maximaal 3 maanden

g) {AT SPEEDY J Public Energy no. 1 (NovaMute)

in de top 15 staan. ^ ^ De Lowlands Top 15 wordt elke maand aangepast op basis van de briefkaarten die uiterlijk de 15e van de maand binnen zijn. ADRES Lowlands Top 15, Redactie FRET, Wlbautstraat214, 1091 GS Amsterdam.

^® (7)

KONG EARMINeD (Roadrunner)

'^\'^\ (5)

GRAUND [az] (Toe Head Productions/Bertus)

^ S (3)

PLUCK UP COURAGE Pluck Up Courage (eigen beheer)

<0g (-)

GRU/UIPYHEAD Grumpyhead (Djax)

^ ^ (-)

DJ GIT HYPER Zimmerman (DOX Records)

<0g (-)

DULL SCHICKSAL Ambush (AMF Musik)

M0R6EN M^ N EERSTE OPTREDEN SINDS PUISTENPOP

Het is een understatement om te zeggen dat THE COONIES (038-4548305/4210066) lichtelijk beïnvloed zijn door Daryll-Ann. In de fris en fruitige liedjes hoor je in de verzorgde lieve-jongensvocalen dezelfde intervallen als bij de Excelsior-band. Naarmate de demo vordert neemt de kopiedrift gevaarlijke vormen aan, _,^ „ ^ ^ „ maar los daarvan is ?.r~-l?/i"ïrS'^ '^^ demo prettig -^~~- ' -"'" _J muzikaal met veel fijne akkoorden, mooie zangpartijen en een dynamische uitvoering.

HE ZENUWLIJER, MOET JE WEER OPTREDEN

En troubadour NIELS DUFFHUES (073-6121802) gaat onverstoorbaar door. Vier nummers deze keer op de ik weet niet hoeveelste demo die we van hem hebben gekregen. Het is moeilijk geen sympathie te hebben voor deze harde werker die dapper in zijn eentje, soms slechts begeleid door eenvoudige sambaballen, in een iets te opvallend NL-accent z'n ding doet. In Spiritual Man kan hij niet overtuigen als Nick Cave ten tijde van The Firstborn Is Dead. Op z'n best klinkt Duffhuës in het sfeervolle Almarham waarin hij de passie van Nick Drake weet te benaderen.

^Kadet door @ \NANZ

DE VOLGENDE DAÖ

DIT HEEFT IE NOU ALTIJD DE bA& VOOR HET OPTREDEN,

De demo Snowbeats van JERRY B. (015-2131441) heeft een valse start. De ondermeer door Tangerine Dream geïnspireerde muziek klinl<t in de eerste twee nummers iets te suf. De met de iiand ingespeelde synthesizerpartijen zijn uniek in ons computertijdperk en daarom Jerry's sterke troef, maar de akkoorden lopen iets te voorspelbaar naar beneden in Once Upon A Time. West Beat is muzikaal interessanter. Pas echt leuk wordt het als Dream Time wordt ingezet op de Bkant. De analoge synthgeluiden klinken beter, de muziek is veel vrijer en niet zo gebonden aan akkoordenpatroontjes. In Bye Bye neemt een dame op het antwoordapparaat afscheid over sfeervol weemoedige huiskamerhouse. Een mooie afsluiter.

DE MONGOOLSE GNOE BROEIT I N DE MAAND MEI....

De naam GLITTERBLIND (023-5314675/5420700) moet op z'n Nederlands uitgesproken worden. De muziek van deze Nederlandstalige rockband uit Haarlem heeft een new wavegevoel maar klinkt niet gedateerd dankzij de met de hand ingespeelde semitechnoblieps in de eerste minuten. De tweestemmige zangtijnen zijn in het openingsnummer repetitief, van een klassieke songopbouw is (gelukkig) geen sprake en de band laat zich niet vastpinnen op rijmwoorden. Het sombere anti-liefdesliedje dat volgt lijdt onder de grove opname dat met name nadelig uitpakt voor de , drums. Het constant herhalen van akkoorden maken het derde nummer een beetje saai.

Clawfinger. In Whatever horen we hoe Burma Shave had geklonken als het een metalband was geweest. De ballad Cold is clichématig maar alles zit wel op zijn plaats. In Angel, met zijn Black Sabbath-akkoorden in de coupletten, z'n strakke breaks en de typische metalsolo, houdt de band het kort en krachtig. Vergeleken met de twee vorige demo's klinkt de muziek op de derde demo van SEEDLING (0206922852/6141827) veel krachtiger. De eerste drie ernstige indierock-liedjes op Who IVIe Yeah hebben deze keer pakkende melodieën. Het melancholieke Malice wordt versterkt door een subtiel dreigende (gast)cello. In de andere nummers duikt de viool van Susanne Linssen op. Zangeres Marg van Eenbergen zit meestal net iets te laag wat alleen in het laatste nummer irriteert. Het Liz Phair-achtige Pink Volvo is een tweestemmig pareltje en het prijsnummer van de cassette. ZAPHOD (072-5710040) uit Heerhugowaard houdt van experimenteren. Het trio, dat een link heeft met het instrumentale gezelschap Suspicious Noise, maakt live drum'n'bass, dus met echte drums en echte bas. De

enige machinale geluiden zijn de synthesizer-tapijtjes door UFO. Bassist Tepid Peat (zeg maar Eef) houdt zich opvallend in. De drummer slaat zich onvermoeibaar en vervormd door alleriei effecten een weg door de breakbeats. Zijn strakke spel is de basis van het verder iets te vrijblijvende gepiel (vooral het nummer rondom de Mike Oldfield-sample gaat nergens heen). De nummers klinken als jams in de oefenruimte. Met iets meer geduld en goede productie kan Zaphod tot heel aardige dingen in staat zijn. Na hun prettige demo (van de maand) IVleanwhile At The Pier beschouwt SLURF (0302711381) de vier nummers op Crushing The Rowers als een 4sporentussendoortje. Dat is een bescheiden opstelling van de vier heren die het ambachtelijk smeden van liedjes niet zijn verleerd. De band is gegroeid en klinkt steviger en hechter. De muziek is minder poppy en meer rock, het zweeft tussen Excelsior (met name in fm De Siècle) en de door de band geliefde alternatieve countryrock van Son Volt en Wilco. Als de groep op het podium ook een smoel heeft, voorspel ik een gouden toekomst.

EBUDVANDEMAAND Na groepen als bijvoorbeeld Zombi Squad en meer recentelijk Black Orpheus dient zich met LEGAL OFFENCE (050-5425365) opnieuw een interessante Engelstalige hiphopformatie uit Groningen aan. Niet alle drie de rappers (Sixar, Decoy en Bas) zijn even sterk op de demo Mindfields, een van hen heeft een iets te sterk NL-accent om te kunnen overtuigen. IVlaar zelfs voor mensen die helemaal niet van dat gerap houden is Legal Offence de moeite waard omdat DJ

• • s a •

Carnage een heerlijke mix maakt van relaxte beats en originele samples. Net als Black Orpheus maakt hij slim gebruik van klassieke muziek, jazz en soul die hij met gemak verweeft tot één hiphopgeheel. Mindfield opent krachtig met Emcees From The

iRAAKHtKl |<ftrRi6W KweyU | • • • ••.• • •

FRET 3 6

IFRer

I^ADET

De cassette van H.H.K. (023-5315526) opent met samples die daarna tussen alle nummers opduiken. De metal met crossover-swing klinkt dankzij goede productie en prima gitaarspel overtuigend, van de overdreven schreeuwzang moet je houden. De band kan de concurrentie met beroemde genregenoten gemakkelijk aan. Het gevoel voor melodie en bombast in opener Believe hebben ze gemeen met Faith No IVlore, de hardrockraps in Picture doen denken aan

Netherlands, klinkt luch^ÊÊF

tig in Allright en heeft

•—• wMfc

^mfr

^iWP

^^^m-

„_, ^^^r

^^^

^^^^

o»

stuwende scratches in het titelnummer. De beukende beats contrasteren mooi met de lieve harpjes in Bandaging Emcees. Nog even en hiphop en Groningen worden synoniemen.

FRET 3 7

F mm

h off the record

1' 2* y •»•

RODUCTIOMS J

"MORGEN WORDT HET BETER" "EEN TEKEN VAN LEVEN" "RAAK" "IDEALE VROUW"

DE KAST SCOORT -g^'RAAK" VAN CLUB TOT VOETBALSTADION

HOUT

c t e l : 0511-475547 / fax 0511 -475588 / B o e k i n g e n : 0513-542292

"RITMO

Boomp[eskade 10 3011 XE Rotterdam lelOlO-2132117 faxOlO.2132137

Kopstoot van een vlinder tour

LOUISIANA RADIO

CAJUN. ZYÜ€C01.BAY0UUUSK

ELECTRIC KINGS

BLues t SW1f*C

^ • sporen analoog, f l . 5 0 , - per uur incl. ile dag -10% (ma t / m vr). Hele week -20%,

RO&c PARADISE FUNK H O R N OF PLENTY BLOEM FREDERIQUE SPIOT THE BLUE AAAN C A N DUCTER DOLLYBIRDS KIRSTEN

niicoTiniE ROCKAHACK TEN CITY PIG UNIT

MANACCMENJ 6 BOEKINGEN

tel.023-5345551

ROLLAROCKA

TELffOON: 023-S3237H FAX: 023-5320282

fax.023-5346116

a PRECISE

COMBOKILLERS

^0iS^

RtB/ROCf<-A-B]U Y

LAST

POODLE NAKED

CALL

Blues t NEW Om£ANS

I voor de folder ! Binnenkort ook harddisk :ording en C D pre-mastering !

1 -

EL FISH

HELL'S KITCHEN

0™H|öi65.F53115

C.D.R. RECORDS Platenmaatschappij van o.a. i A & THE DOCTORS en MUPPETSTUFF

i Eigen beheer CD Produkties maf 300 stuks 3k in het buitenland

el/Fax K.D.R.

de Jazzpolitie

Postmen, Nicotine) NAYBERHOOD

020-

nieuw all)um: INTERLAND

CO P r o m o t i o n s / Distributie

PARTY (feat: E-Life,

BACKSTAGE? BEL HESSEL

6682255

0318-633811

0591-621553

DEMOSTUDIO 'DE BUZE'

« R o c k & R o l l > HIBHSGHOOL

BANDS opgelet! Een DEIMO maken DUUR? NEEN! Voor Fl 150,- per dag kun je terecht in 'DE BUZE'

SKVR diriDt lirin Spolan in i i n b O I l d / i i i l CUrSUSSeil 1 :f:fi^\x^^A^iK

Voor verdere informatie contnct opnemen met: OJC'DEBUZE' , J Sleurink 0521-513355 (tel.) Oosterwijkstraat 110 0521-518816 (fax) 8331 EG STEENWI.IK

Igv,

SKVR bandlBS/InstrumBnlalB iBi/papanalusa vraao da n l B U W a b r o c h u r e aan: 0 1 0 - 4 3 6 1 3 6 B hst groDtste aantaad van popanderwlja In Nadsrland

Hier had een d o m bord kunnen slaan v a n

Mfl m frf{

Pixductkn^

:YBER MUSIC

iki •^H .vd IIBIiiBJ

COMPACT DISC

i OSTBUS 2 7050 AA VARSSEVELD I EL 0315 244009 FAX 0315 244346

MAAK JE EIGEN CD SOOnLUUMfl 6,-MCufl 5 , 5 0

emer sciiot 74 KJ el.: 07

OOÜALBUMfl 4,-MCDfl 3 , 7 5 1CLUSIEF:DE

PRE&GLASSMASTER

D'S IN JEWELBOX&TRAY J T H O F I L M S & DRUKWERK

EN ALLE VOOR

ïï

T 3

ïkingen: at 64 aag 196

4 PAG BOEKJE -^ BOTTOMCARD, : D ' S M E T 2 KLEUREN

OPDRUK....!

US PER STUK EXCLUSIEF 17.5 % BTW EN STEMRA

ACR IWanagement T 010-2437281

• MultiMedia Level I , 2 en 3 de MME opleiding parttime

fttj

in 3 modulen

• Digital Recording and Mixing Pro Tools, midi, mixing en digitale audio

Bel voor een gratis brochure

technieken

|—H=j.ièSi^ irlflS" tt i ff^

m t

of een bezoek aan ons pand

020 - 462 39 39

Zeeburgerdijk www.cmm.nl

50 • 1094 AE • email:

F 010-2437282

I ïoorlieeneivErPlioeiilx.Cl(aarrocli ^

ROYAL HUNT(DK)

IVOBBO TRIPi

PROOST!!!

vriii

BERT HEERINK

SUCH NICKED NeTION

LEMUR VOICE

lunk rock

THEM i U

WISHING WELL

(singer/songwriter)

pb.453, 3990 GO Houten tel/fax 030.635041»

ihiBook King 013-4 63 52 96

pmn MAAS (NA 17 UUR) 0492 331882 FAX/ANTW. 0192 331802

fun

Tegen i n l e v e r i n g van deze bon aan de kassa k r i j g j e f 2 . 5 0 k o r t i n g op de v o l g e n d e c o n c e r t e n : j—-, S^J

^mW

't BEEST-GOES za. 4 okt. Budha Building-f Kong PAARD-DEN HAAG za. Hokt. 3x Timemachine met Kong + DJ Alien + DJ Per

BOERDERU-ZOETERMEER

Eacr.man@wxs.nl

I I I I I 1= IS

il Ü,

KOBUS-ZEELAND zo. 26 okt. Vengeance

(voor meer info over de podia z1e de betreffende advertenties) • •

alleen originele bonnen worden geaccepteerd (DEZE!) de korting is niet geldig in combinatie met cjp of andere vaste kortingen

k t PROGR.OKTOBER 1 S 8 7 PfüNSEtlRACHT IS, DEN HAAQ PRoaiUMMA-iNFO <o7o) 3 a o i « i e INT.NET hHp://wMnM.bart.nl/~paard

CONCERUN

11 oktober BETERCORE /PERCEPTION

MIND PEAK SURFERS MARTELPAP

the NEUKTEUGELS

NITCHEVO (Fr) Start:16.00 uur Entree: ƒ 1 0 , Victoriepark 4 Alkmaar 072-5115076

+ Stoke {back ir the da^ tour) »r 3 Nicotine+Space Marines do 9 De Dijk Ha 11 Ptónsong(Lnn«jtttit«s.us») tsupp. Golden ïCarillo (USA) do 16 Vobe + Sn? ïr 17 Eddie & the Hot Rods (UK) 20 19 Beets BroUieis do 23 CoverstoiyNederreck vr 24 Ro&the Paradise Funk +supp. Stone Bob

ALTERNATIEF UITGAAN B U I T E N D E STAD

swingarena rockcaFé danscaré care elke zaterdag van 9 t o t 3

' M ^ y B I G BEATS Z^miikf FOUTE ROCK&DISCO J V ( / ^ GOTHIC AfvnjMf cos.e " ^ "^Swmqparty

vr 10

DANCE SPEOALS Jungle-0-Hatic DTs: DarVO * Rohbadobh * U Harsh & HC Dart

la 18

Into The Caribbean HJBJenUwrTHT

za 25

ook deze maand in

MeetMeAtllieMidnightHour D)'s:«ail«ax»100»P«er

»r

Udy-0-MatiC (itricHyftmalara's)

DANCE

DE MELKPUL

donderdag Teen Spirit {alternative(tante)

vri]daq ï

Dance-0-Matic ai's:Hutsefluts + W B.O.B.

17 + 2 4 OJHutsefliils

2>^raovSIB(J ^^^ H O B R ryi

C O L L E G E OF M U L T I M E D I A

iHEFFIELDWEDNESDfivi

LEMON CRUSH

ARMAND HEILOISE MENNEN LEMON CRUSH BIG BAM BOOM BAND STEP2: THE CHAPTER (B) BIG BUCKS & EASY MONEY SKELETON CREW VAN OUUREN BAND POWER SUPPLY SO WHAT, SHAGGY?! | FEDERAL OFFENCE QUEEN 2 BLUES BAND LADY IN DISTRESS MOTHERS MEGA BAND TUFF -E NUFF BLERF!

do 2 Deuce+Beaver Feaver

Amsterdam

future@cmm.nl

• ;„T..RociLumbeesten.;£;-r;

TERRA NOVA

Q^^to.,bBr

BRANDENDZAAD DELUGE

opleiding van I jaar

GREEN LIZHRD

EXISES

I n

van:

fulltime carrièregerichte

HELL0Ï6E

TRÖCKENER KECKS RAGGENDE MANNE M E N D O Z A DANCE PARTI 2B CONTINUED

Live CD recording by MidFloor Studio

• MultlMedla Engineer (MME)

VIILS LICHT Nederpnge.Nleuiuecdln februari

MANASeMCNT

do.l6okt. Vobe-t-SITP

•|^1|H

PROFESSIONELE EN PRAKTIJKGERICHTE OPLEIDINGEN IN MULTIMEDIA EN DIGITALE AUDIO

r.eH00^AC//7^^|YEP

PICTURE

BOOM! AGENCY % 0513-416307 DOUBLE YOU CONCERTS # 015-2159555

flllTT ^L ..

^^Q

HANS VAN MARSBERGEN

ARNO# BENJAMIN B* • BETTIE SERVEERT # BROTHERHOOD FOUNDATION # CANDY DULFER & FUNKY STUFF # CAESAR % CLAW BOYS CLAW # DARYLL-ANN S EVIL SUPERSTARS # FLOWERS FOR BREAKFAST # THE GATHERING # GERD# DE HEIDEROOSJES # HOOVER # HUMAN BEINGS # JOHAN • JULIA P. • LOWPASS # MAX404# METAL MOLLY # MIZPAH # OSDORP POSSE # QUAZAR # SCRAM C BABY # SIMMER • SKIK^É SOULWAX # SPEEDY J # SUPERSUB # THE TREBLE SPANKERS • UNDECLINABLE AMBUSCADE # URBAN DANCE SQUADS ZAPMAMA^

1 M a a i Ik p

™ rt

NI re 2

^ï^^^gJJg^W^

Kti:

T.O, (lE KERK JN ZEEJANd (Nbn.'

7aterdaq Into The Groove

(gHmpm[M i»- %jpport: E a j l

4 11

zo 5

[U's:KadMax + UrTiinaat DJ's:Umina3t+100%Peter

CABARET Dennis Kwit speelt De Prostituant

'^(0486)4522981 \mi i;;.o;.i6 oi vw

HTTP;//WWW.CAFE-KOBUS.COM

oaa-66Bass

.Iyin.il/"b[jcf8(r1

VRAAG DE

PROGRAMMAFOLDER AAN OP (07G) 3 6 0 1 8 3 8

Hèt blad over de II Nederlandse popmuziek een jaar lang op je deurmat voor iets meer dan de prijs van een cd: f 45,- ...en die cd hoef je niet eens te missen want die krijg je er gewoon bij!! Opnieuw een Nederlandse topper: De nieuwe HEIDEROOSJES plaat KUNG'FU Alleen een gek vult de bon die middenin deze FRET zit niet in!!

$ SI

emmssi

'^•i

UBURBS fBATMOBILE FREEK DE JONGE BOLLAND^BOLLAND SLAGERIJ^mi KAMPEN NOVEMBER 4 e jaargang, ,

Brengt de gezondheid ernstige schadetoe,k.b. 4.10.1994, Stb. 720.

wmmnio